Radhe Krishna 14-11-2023
பிரம்ம ஸூத்ரம் 405 பித்ரு ஸூக்தம்
பித்ரு ஸூக்தம்
(ரு.1.1௦.15.1)
உதீ॑³ரதா॒மவ॑ர॒ உத்பரா॑ஸ॒ உன்ம॑த்⁴ய॒மா: பி॒தர:॑ ஸோ॒ம்யாஸ:॑ ।
அஸும்॒ ய ஈ॒யுர॑வ்ரு॒கா ரு॑த॒ஜ்ஞாஸ்தே நோ॑வன்து பி॒தரோ॒ ஹவே॑ஷு ॥ ௦1
இ॒த³ம் பி॒த்ருப்⁴யோ॒ நமோ॑ அஸ்த்வ॒த்³ய யே பூர்வா॑ஸோ॒ ய உப॑ராஸ ஈ॒யு: ।
யே பார்தி॑²வே॒ ரஜ॒ஸ்யா நிஷ॑த்தா॒ யே வா॑ நூ॒னம் ஸு॑வ்ரு॒ஜனா॑ஸு வி॒க்ஷு ॥ ௦2
ஆஹம் பி॒த்ரூன்ஸு॑வி॒த³த்ராம்॑ அவித்ஸி॒ நபா॑தம் ச வி॒க்ரம॑ணம் ச॒ விஷ்ணோ:॑ ।
ப॒³ர்ஹி॒ஷதோ॒³ யே ஸ்வ॒த⁴யா॑ ஸு॒தஸ்ய॒ பஜ॑⁴ன்த பி॒த்வஸ்த இ॒ஹாக॑³மிஷ்டா²: ॥ ௦3
ப³ர்ஹி॑ஷத:³ பிதர ஊ॒த்ய(1॒॑ )ர்வாகி॒³மா வோ॑ ஹ॒வ்யா ச॑க்ருமா ஜு॒ஷத்⁴வ॑ம் ।
த ஆ க॒³தாவ॑ஸா॒ ஶன்த॑மே॒னாதா॑² ந:॒ ஶஂ-யோഁர॑ர॒போ த॑³தா⁴த ॥ ௦4
உப॑ஹூதா: பி॒தர:॑ ஸோ॒ம்யாஸோ॑ ப³ர்ஹி॒ஷ்யே॑ஷு நி॒தி⁴ஷு॑ ப்ரி॒யேஷு॑ ।
த ஆ க॑³மன்து॒ த இ॒ஹ ஶ்ரு॑வ॒ன்த்வதி॑⁴ ப்³ருவன்து॒ தே॑வன்த்வ॒ஸ்மான் ॥ ௦5
ஆச்யா॒ ஜானு॑ த³க்ஷிண॒தோ நி॒ஷத்³யே॒மஂ-யഁ॒ஜ்ஞம॒பி⁴ க்³ரு॑ணீத॒ விஶ்வே॑ ।
மா ஹிம்॑ஸிஷ்ட பிதர:॒ கேன॑ சின்னோ॒ யத்³வ॒ ஆக:॑³ புரு॒ஷதா॒ கரா॑ம ॥ ௦6
ஆஸீ॑னாஸோ அரு॒ணீனா॑மு॒பஸ்தே॑² ர॒யிம் த॑⁴த்த தா॒³ஶுஷே॒ மர்த்யா॑ய ।
பு॒த்ரேப்⁴ய:॑ பிதர॒ஸ்தஸ்ய॒ வஸ்வ:॒ ப்ர ய॑ச்ச²த॒ த இ॒ஹோர்ஜம்॑ த³தா⁴த ॥ ௦7
யே ந:॒ பூர்வே॑ பி॒தர:॑ ஸோ॒ம்யாஸோ॑னூஹி॒ரே ஸோ॑மபீ॒தஂ²-வഁஸி॑ஷ்டா²: ।
தேபி॑⁴ர்ய॒ம: ஸம்॑ரரா॒ணோ ஹ॒வீம்ஷ்யு॒ஶன்னு॒ஶத்³பி॑⁴: ப்ரதிகா॒மம॑த்து ॥ ௦8
யே தா॑த்ரு॒ஷுர்தே॑³வ॒த்ரா ஜேஹ॑மானா ஹோத்ரா॒வித:॒³ ஸ்தோம॑தஷ்டாஸோ அ॒ர்கை: ।
ஆக்³னே॑ யாஹி ஸுவி॒த³த்ரே॑பி⁴ர॒ர்வாங் ஸ॒த்யை: க॒வ்யை: பி॒த்ருபி॑⁴ர்க⁴ர்ம॒ஸத்³பி॑⁴: ॥ ௦9
யே ஸ॒த்யாஸோ॑ ஹவி॒ரதோ॑³ ஹவி॒ஷ்பா இன்த்³ரே॑ண தே॒³வை: ஸ॒ரத²ம்॒ த³தா॑⁴னா: ।
ஆக்³னே॑ யாஹி ஸ॒ஹஸ்ரம்॑ தே³வவ॒ன்தை³: பரை:॒ பூர்வை:॑ பி॒த்ருபி॑⁴ர்க⁴ர்ம॒ஸத்³பி॑⁴: ॥ 1௦
அக்³னி॑ஷ்வாத்தா: பிதர॒ ஏஹ க॑³ச்ச²த॒ ஸத:॑³ஸத:³ ஸத³த ஸுப்ரணீதய: ।
அ॒த்தா ஹ॒வீம்ஷி॒ ப்ரய॑தானி ப॒³ர்ஹிஷ்யதா॑² ர॒யிம் ஸர்வ॑வீரம் த³தா⁴தன ॥ 11
த்வம॑க்³ன ஈல்தி॒³தோ ஜா॑தவே॒தோ³வா॑ட்³ட॒⁴வ்யானி॑ ஸுர॒பீ⁴ணி॑ க்ரு॒த்வீ ।
ப்ராதா॑³: பி॒த்ருப்⁴ய:॑ ஸ்வ॒த⁴யா॒ தே அ॑க்ஷன்ன॒த்³தி⁴ த்வம் தே॑³வ॒ ப்ரய॑தா ஹ॒வீம்ஷி॑ ॥ 12
யே சே॒ஹ பி॒தரோ॒ யே ச॒ நேஹ யாம்ஶ்ச॑ வி॒த்³ம யா உ॑ ச॒ ந ப்ர॑வி॒த்³ம ।
த்வஂ-வேഁ॑த்த॒² யதி॒ தே ஜா॑தவேத:³ ஸ்வ॒தா⁴பி॑⁴ர்ய॒ஜ்ஞம் ஸுக்ரு॑தம் ஜுஷஸ்வ ॥ 13
யே அ॑க்³னித॒³க்³தா⁴ யே அன॑க்³னித³க்³தா॒⁴ மத்⁴யே॑ தி॒³வ: ஸ்வ॒த⁴யா॑ மா॒த³ய॑ன்தே ।
தேபி॑⁴: ஸ்வ॒ரால்த³ஸு॑னீதிமே॒தாஂ-யഁ॑தா²
ஓம் ஶான்தி:॒ ஶான்தி:॒ ஶான்தி:॑ ।
பிரம்மாவின் பிறப்பு மற்றும் ஶ்ரீமன் நாராயணனின் வல்லமை
வழங்கியவர் :- சுத்த பக்தி குழுவினர்
படைப்பிற்குப் பிறகு பிறந்த முதல் ஜீவராசியான பிரம்மா, நாராயணரின் நேரிடையான மகனாவார். நாராயணர், கர்போதகசாயி விஷ்ணுவாக ஜடப் பிரபஞ்சத்தினுள் முதன்முதலாகப் பிரவேசித்தார். ஆன்மீக தொடர்பின்றி ஜடத்தினால் படைக்க முடியாது. படைப்பின் முதல் துவக்கத்திலிருந்தே இக்கொள்கை பின்பற்றப்பட்டது. பரமாத்மா பிரபஞ்சத்திற்குள் புகுந்தார். விஷ்ணுவின் நாபியிலிருந்து உதயமாகி மலர்ந்த தாமரைப் பூவின் மீது முதல் ஜீவராசியான பிரம்மா பிறந்தார். இதனால் விஷ்ணு பத்மனாபன் என்று அழைக்கப்படுகிறார். பிரம்மா, தாய் லக்ஷ்மி தேவியின் தொடர்பில்லாமல், தந்யைிடமிருந்து நேரடியாகப் பிறந்தவராவார். இதனால் அவர் “ஆத்ம பூ” எனப்படுகிறார். லக்ஷ்மிதேவி நாராயணருக்குப் பணிவிடை செய்துகொண்டு அவரருகிலேயே இருந்தாள். இருப்பினும் லக்ஷ்மி தேவியின் தொடர்பு இல்லாமலேயே நாராயணர் பிரம்மாவைப் பெற்றார். அது பகவானின் சர்வசக்தியாகும். நாராயணர் மற்ற ஜீவராசிகளைப் போன்றவர் என்று முட்டாள்தனமாகக் கருதுபவன் இதிலிருந்து பாடம் கற்றுக்கொள்ள வேண்டும். நாராயணர் சாதாரண ஒரு ஜீவராசியல்ல. அவர் சாக்ஷாத் பரம புருஷ பகவானாவார். தெய்வீகமான அவரது உடலின் ஒவ்வொரு பாகமும் மற்றெல்லா புலன்களின் ஆற்றல்களுடனும் இயங்கக் கூடியவையாகும். சாதாரண ஜீவராசியொருவன் உடலுறவினால் குழந்தை பெறுகிறான். அவனுக்காக அமைக்கப்பட்டுள்ள இம்முறையைத் தவிர, அவனுக்கு குழந்தை பெறுவதற்கு வேறு வழியில்லை. ஆனால் நாராயணர் சர்வ வல்லமை உடையவர் என்பதால் எந்த சக்திக்கும் அவர் கட்டுப்பட்டவர் அல்ல. அவர் அவரது பல்வேறு சக்திகளினால் எதையும் மிகச் சுலபமாகவும், பக்குவமாகவும் செய்யும் சுதந்திரமும், ஆற்றலும் கொண்டவராவார். எனவே பிரம்மா, தாயின் கர்பப்பைக்குள் வைக்கப்படாமல் நேரடியாக தந்தைக்குப் பிறந்த மகனாவார். எனவே அவர் “ஆத்ம பூ” எனப்படுகிறார்.
(பொருளுரை / ஶ்ரீமத் பாகவதம் 1.8.34)
நன்றி ஸ்ரீல பிரபு பாதர் உபன்யாஸங்கள்
நன்றி ஸ்ரீல பிரபு பாதர் உபன்யாஸங்கள் இன்று முதல் ஆரம்பம்
பிரம்ம ஸூத்ரம் 1:
பொது முன்னுரை:
இந்து மதத் தத்துவப் பிரிவுகள்
#சனாதன தர்மம் ஒரு புத்தகத்தில் அடங்குவது இல்லை அது ரத்தத்தில் கலந்தது!!.. 
சனாதன தர்மம் என்பது இந்து மதத்தின் ஆதிப் பெயர். ‘அழிவற்ற’ அல்லது ‘என்றென்றும் இருக்கின்ற’ மதம் என்பது இதன் பொருள். இந்தச் சனாதன தர்மத்தின் அடிப்படை உண்மைகள் வெவ்வேறு காலங்களில் வெவ்வேறு இடங்களில், வெவ்வேறு மகான்களால் பல விதமாகத் தரப்பட்டது. இந்த உண்மைகள் காலப்போக்கில் சைவம், வைணவம், சாக்தம் போன்ற மதப் பிரிவுகளாகவும் பல்வேறு தத்துவப் பிரிவுகளாகவும் உருப்பெற்றன.
தத்துவப் பிரிவுகளில் முக்கியமானவை ஆறு. அவை நியாயம், வைசேஷிகம், யோகம், சாங்கியம், மீமாம்சை (பூர்வ மீமாம்சை), வேதாந்தம் (உத்தர மீமாம்சை). இவை இந்து மதத் தத்துவப் பிரிவுகள் என்று அழைக்கப்படுகின்றன.
இந்த ஆறு தத்துவப் பிரிவுகளும் வேதங்களை அடிப்படை நூல்களாக ஏற்றுக் கொள்பவை. வேதங்களை ஒத்துக் கொள்ளாத தத்துவப் பிரிவுகளும் உள்ளன. அவை: சார்வாகம், சமணம் (ஜைனம்), பௌத்தம். இந்த மூன்றையும் சேர்த்து இந்தியத் தத்துவப் பிரிவுகள் ஒன்பது என்று கொள்ளப்படுகின்றன. (பௌத்தம், சமணம் ஆகிய இரு மதங்களும் இந்தியாவில் உருவானவை தாம். அவை இரண்டுமே இந்து மதத்தின் பிரிவுகளாகவே கொள்ளப் படுகின்றன).
வேதாந்தம்
வேதாந்தம் இந்து மதத் தத்துவங்களின் உச்சக்கட்டமாகக் கருதப்படுகிறது. பல்வேறு ஆச்சாரியர்கள் அவ்வப்போது தோன்றி வேதாந்தக் கருத்துக்களுக்கு நூல் வடிவம் கொடுக்க முயற்சி செய்துள்ளனர். ஸ்ரீ வேத வியாசர் அல்லது ஸ்ரீ பாதராயணர் அவர்களுள் சிறந்தவராகக் கருதப்படுகிறார். அவர் எழுதிய நூல் வேதாந்த ஸூத்ரம் அல்லது பிரம்ம ஸூத்ரம். தமக்கு முன்பு வேதாந்த ஸூத்ரங்களை எழுதிய ஸ்ரீஔடுலோமி, ஸ்ரீகாஷக்ருஸ்த்னர், ஸ்ரீஆச்ரமத்யர் போன்ற ஆச்சாரியர்களின் பெயர்களை அவர் குறிப்பிடுகிறார்; ஆனால் அவர்கள் எழுதிய நூல்கள் நமக்குக் கிடைக்கவில்லை.
மூன்று அடிப்படை நூல்கள் (ப்ரஸ்தான த்ரயம்)
தனித்தன்மை மற்றும் முக்கியத்துவத்தின் காரணமாக பிரம்ம ஸூத்ரம் வேதாந்தத் தத்துவத்தின் அடிப்படை நூல்களில் ஒன்றாகப் போற்றப்படுகிறது. உபநிஷதங்கள், ஸ்ரீமத் பகவத்கீதை, பிரம்ம ஸூத்ரம் ஆகிய மூன்றும் இந்து மதத்தின், சரியாகச் சொல்வதானால், வேதாந்தத் தத்துவத்தின், முக்கிய அடிப்படை நூல்கள் ஆகும்.
இவை குறித்த விளக்கத்தை அடுத்த பதிவில் காண்போம்.
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_1
பிரம்ம ஸூத்ரம் 2:
பிரஸ்தானத் த்ரயம்:
(1,2,3,4,5......என்ற எண்ணிக்கையில் வருவது பதிவின் எண் மட்டுமே ஆகும். அவை ஸூத்ரத்தின் எண் அல்ல.)
உபநிஷதம் (சுருதி பிரஸ்தானம்)
உபநிஷதங்கள் சுருதி பிரஸ்தானம் எனப்படுகின்றன. சுருதி (ஸ்ருதி: ) என்றால் வேதங்கள். வேதங்கள் மனிதர்களால் எழுதப்பட்டவை அல்ல. ரிஷிகள் தியான நிலையில் ஆழ்ந்திருந்த போது, அவர்களுக்கு வெளிப்படுத்தப்பட்ட ஆன்மீக உண்மைகளின் தொகுப்பே வேதங்கள்.
வேதங்களின் சாரமாக, வேத காலச் சிந்தனையின் மணி மகுடமாகத் திகழ்பவை உபநிஷதங்கள். உபநிஷங்கள் பல. அவற்றில் முக்கியமானவையாக கணக்கில் கொள்ளப்படுகின்றன. அவை ஈச, கேன, கட, பிரச்ன, முண்டக, மாண்டூக்ய, ஐதரேய, தைத்திரீய, சாந்தோக்ய, பிருஹதாரண்யக, சுவேதாஸ்வர, கௌசீதகி, மைத்ராயணி, மஹாநாராயண உபநிஷதங்கள் ஆகும். 14 உபநிஷதங்களும் கீழ்க்காணும் பட்டியலின் படி வேதங்களில் அமைந்துள்ளன.
ஐதரேய, கௌசீதகி ரிக்வேதம்.
ஈச, கட, தைத்திரீய (கிருஷ்ண) யஜுர்வேதம்
பிருஹதாரண்யக, சுவேதாஸ்வர, மைத்ராயணி, மஹாநாராயண (சுக்ல) யஜுர்வேதம்.
கேன சாந்தோக்ய சாம வேதம்.
பிரச்ன, முண்டக, மாண்டூக்ய அதர்வண வேதம்.
இந்த வேதங்கள், குறிப்பாக உபநிஷதங்கள், இந்து மதத்தின் முதல் அடிப்படை நூல்கள்.
ஸ்ரீமத் பகவத்கீதை
ஸ்ரீமத் பகவத்கீதை ‘ஸ்மிருதி பிரஸ்தானம்’ ஆகும். வேதங்களை அடிப்படையாகக் கொண்டு வாழ்க்கை நெறிமுறைகளை வகுத்துக் காட்டுகின்ற நூலால் ஸ்மிருதிகள். இவை, காலத்திற்கு காலம், இடத்திற்கு இடம் மாறுபடுகின்ற வாழ்க்கை நியதிகளைக் கருத்தில் கொண்டு எழுதப்படுபவை. புராணங்கள், இதிகாசங்கள், தர்ம சாஸ்திரங்கள் போன்ற நூல்கள் இந்தப் பிரிவில் அடங்கும்.
இந்தியாவின் பெருமைமிகு பாரம்பரியத்தின் பிரிக்க முடியாத அம்சங்களாகத் திகழ்பவை ராமாயணமும் மகாபாரதமும். இவை இதிகாசங்கள் என்று அழைக்கப்படுகின்றன. இவற்றுள் மகாபாரதம் ‘ஐந்தாம் வேதம்’ என்று புகழப்படுகின்ற அளவுக்கு பெருமை பெற்றது. மகாபாரதம் என்ற மலரின் நறுமணமாகத் திகழ்கிறது பகவத் கீதை. மகாபாரதத்தில் பீஷ்ம பர்வத்தில் 25 முதல் 42 ஆம் அத்தியாயம் வரை அமைந்துள்ள இது இந்து மதத்தின் இரண்டாவது அடிப்படை நூலாகத் திகழ்கிறது.
பிரம்ம ஸூத்ரம்
மூன்றாவதாக பிரம்ம ஸூத்ரம் ‘தர்க்க பிரஸ்தானம்’ அல்லது ‘நியாய பிரஸ்தானம்’ ஆகும். நியாய பிரஸ்தானம் என்றால் ‘யுக்திபூர்வமான அடிப்படை நூல்’. யுக்திபூர்வமானது என்றால், யுக்திபூர்வமான கேள்விகளுக்கு விடையளிப்பதோ என்பதோ விஞ்ஞான அடிப்படையில் எழுதப்பட்டது என்பதோ பொருள் அல்ல. ‘யுக்திபூர்வமானது’ என்று கூறுவதன் மூலம் ‘நேரடியாக உபநிஷதங்களை அடிப்படையாகக் கொண்டது’ என்பது சுட்டிக் காட்டப்படுகிறது.
உபநிஷதக் கருத்துக்களின் அடிப்படையிலேயே வேதாந்தத் தத்துவம் நிறுவப்பட்டுள்ளது என்பதை இந்த நூலில் எடுத்துக் காட்ட முயற்சிக்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். இன்னும் தெளிவாகச் சொல்வதானால், நேரடியாகப் பொருள் காண்பதில் சிரமமோ குழப்பமோ நிலவுவது போல் தோன்றுகின்ற உபநிஷத வாக்கியங்களை எடுத்துக் கொண்டு அவற்றின் வாயிலாக வேதாந்தத் தத்துவத்தின் சில அடிப்படைக் கருத்துக்களையும் இந்த நூலில் கூறுகிறார் அவர்.
உபநிஷதங்கள் காட்டுகின்ற தத்துவம் வேதாந்தமே என்பது ஸ்ரீபாதராயணரின் கருத்து. இத்தகையதொரு ஆணித்தரமான அடிப்படையில் இந்த நூல் எழுதப்பட்டுள்ளதால் இது யுக்தி பூர்வமான அடிப்படை நூல் அல்லது ‘நியாய பிரஸ்தானம்’ ஆகிறது.
வேதங்களை அடிப்படையாகக் கொண்டு வாழ்க்கை நெறிமுறைகளை வகுத்துக் காட்டுகின்ற நூலால் ஸ்மிருதிகள். இவை, காலத்திற்கு காலம், இடத்திற்கு இடம் மாறுபடுகின்ற வாழ்க்கை நியதிகளைக் கருத்தில் கொண்டு எழுதப்படுபவை. புராணங்கள், இதிகாசங்கள், தர்ம சாஸ்திரங்கள் போன்ற நூல்கள் இந்தப் பிரிவில் அடங்கும்.
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_2
பிரம்ம ஸூத்ரம் 3:
விளக்கவுரைகள்
‘ஸூத்ரம்’ என்பது சிறிய, அதே வேளையில் ஆழமான, பரந்த கருத்துக்களை உள்ளடக்கிய வாக்கியம். இத்தகைய ஸூத்ரங்களை ஆச்சரியர்களுடைய விளக்கவுரைகளின் துணையின்றி பொருள் புரிந்து கொள்வது எளிதல்ல. எனவே பல விளக்கவுரைகள் எழுதப்பட்டன. அது மட்டுமின்றி, ஒருவர் ஒரு கொள்கையை வேதாந்தத்தின் உட்பிரிவாக நிலைநாட்ட வேண்டுமானால் அவர் உபநிஷதங்கள், கீதை ஆகியவற்றுடன் பிரம்ம ஸூத்ரத்திற்கும் விளக்கவுரை எழுதியிருக்க வேண்டும் என்ற ஒரு கட்டாயமும் இருந்தது. இவ்வாறு இந்த ஸூத்ரங்களுக்கு விளக்கவுரைகளும், அவற்றின் விளக்கவுரையாக எண்ணற்ற விளக்க நூல்கள் தோன்றின.
இந்த விளக்கவுரைகளில் நமக்குக் கிடைப்பவற்றுள் காலத்தால் முற்பட்டது ஸ்ரீசங்கரரின் (788—820) விளக்கவுரை. அவரைத் தொடர்ந்து ஸ்ரீராமானுஜர், ஸ்ரீமத்வர் என்று பல ஆச்சாரியர்களும் பிரம்ம ஸூத்ரங்களுக்கு விளக்கவுரை எழுதியுள்ளனர். இவர்களின் உரைகளுக்கு அவர்களின் சீடர்களும், அவர்களுக்குப் பின்னால் வந்தவர்களும் பல்வேறு உரைகள் எழுதியுள்ளனர்.
ஸ்ரீசங்கரருக்கு முன்பும் பல விளக்கவுரைகள் இருந்திருக்க வேண்டும். அவர்களுள் உபவர்ஷர் என்பவர் எழுதிய விளக்கவுரை பற்றி ஸ்ரீசங்கரர் தமது விளக்கவுரையில் குறிப்பிடுகிறார்.
போதாயனர் என்பவர் எழுதிய ‘போதாயன வ்ருத்தி’ என்னும் நூலைப் பற்றி குறிப்பிட்டு, அதைப் பின்பற்றியே தாம் தமது விளக்கவுரையை எழுதியிருப்பதாக ஸ்ரீராமானுஜர் கூறுகிறார். உபவர்ஷரையே ஸ்ரீராமானுஜர் போதாயனர் என்று குறிப்பிடுவதாகவும் கூறப்படுவதுண்டு. ஆனால் உபவர்ஷர் அல்லது போதாயனர் எழுதிய விளக்கவுரை நமக்குக் கிடைக்கவில்லை.
உரையாசிரியர்களுள் முக்கியமான மூவரில் காலத்தால் பிந்தியவரான ஸ்ரீமத்வர் தமது காலத்தில் பிரம்ம ஸூத்ரத்திற்கு 31 உரைகள் மிகப் பிரபலமாக இருந்ததாகக் குறிப்பிடுகிறார்.
வேதாந்தத் தத்துவத்தின் உட்பிரிவுகள்
நமக்குக் கிடைக்கின்ற உரைகளுள் முக்கியமானவையும், அவை நிறுவியுள்ள வேதாந்த உட்பிரிவுகளும் கீழே தரப்படுகின்றன.
எண்_________ விளக்கவுரை ஆசிரியர்______ காலம்________ வேதாந்தப் பிரிவு
ஆசைகளின் எண்ணிக்கைக்கு ஏற்ப உபாசனைகளை அதிகப்படுத்தலாம். இது உபாசகனின் மன நிலையைப் பொறுத்தது.
இறைவனை அடைவது என்ற ஒரே நோக்கம் இங்கே இல்லை; உலக ஆசைகள் என்ற பல நோக்கங்கள் உள்ளன. எனவே உபாசனை முறைகளும் பலவாக இருக்கும்.ஸத்ய—வித்யை ஒன்றே. ஒரே ஸத்ய (உண்மை) வித்யைதான் என்றாலும் அவற்றின் பலனில் மாறுபாடு காணப்படுகிறது.!!!இது நம் குற்றமே தவிர உண்மைப் பொருளாகிய பரமாத்மாவை - த்வைதமாக பார்க்க சொல்வதே நமக்கு பழக்க வழியிலேயே சொல்ல வேண்டியே. ஸத் வித்யை ஒன்றே அறிந்த பின் அத்வைதம் !!.
1. _________ ஸ்ரீசங்கரர் ___________ 788—820____________ அத்வைதம்
2. __________ ஸ்ரீபாஸ்கரர் __________ 996—1061__________பேதாபேதம்
3. ஸ்ரீயாதவ பிரகாசர் 1000 பேதாபேதம்
4. ஸ்ரீ ராமானுஜர் 1017—1127 விசிஷ்டாத்வைதம்
(ஸ்ரீ பாஷ்யம்)
5. ஸ்ரீமத்வர் 1238—1317 துவைதம்
6. ஸ்ரீகண்டர் 1270 சைவ விசிஷ்டாத்வைதம்
(பிரம்ம மீமாம்சை பாஷ்யம்)
7. ஸ்ரீநிம்பார்க்கர் 13ஆம் நூற்றாண்டின் துவைதாத்வைதம்
பிற்பகுதி
8. ஸ்ரீவல்லபர் 1475—1531 சுத்தாத்வைதம்
9. ஸ்ரீவிஜ்ஞான பிக்ஷு 1550 ஆத்மப்ரஹ்மைக்ய
பேதவாதம்.
10. ஸ்ரீபலதேவர் 1725 அசிந்த்ய பேதாபேதம்
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_3
பிரம்ம ஸூத்ரம் 4:
வேதாந்தத்தின் மூன்று முக்கியப் பிரிவுகள்
ஸ்ரீசங்கரர், ஸ்ரீராமானுஜர், ஸ்ரீமத்வர் ஆகிய மூவரும் எழுதிய விளக்கவுரைகளை அடிப்படையாகக் கொண்டு தோன்றிய வேதாந்த உட்பிரிவுகள் முறையே அத்வைதம், விசிஷ்டாத்வைதம் மற்றும் துவைதம் ஆகும். வேதாந்தத்தின் உட்பிரிவுகள் அனைத்தையும் ஏறக்குறைய இந்த மூன்று உட்பிரிவுகளுக்குள் அடக்கி விடலாம்.
அடிப்படைக் கருத்துக்கள் சிலவற்றை விளக்குவதில் இந்த மூவரும் வேறுபடுகிறார்கள். காலப்போக்கில் இந்த வேறுபாடுகள் பெரிதுபடுத்தப்பட்டு, விளக்கவுரைகளில் ஒரு விரோதப் போக்கே வளர்ந்து விடுவதைக் காண்கிறோம்.
விளக்கவுரை ஆசிரியர்களின் போக்கை சுவாமி விவேகானந்தர் படம் பிடித்துக் காட்டுகிறார்:
‘இனி நம் உரையாசிரியர்களிடம் வருவோம். அங்கேயும் ஒரு சிக்கல் தெரிகிறது. அத்வைத உரையாசிரியர் என்ன செய்கிறார்? அத்வைதப் பகுதி வரும்போது, அதை அப்படியே வைத்துக் கொள்கிறார். ஆனால் துவைதப் பகுதி வருமானால் அதே உரையாசிரியர், அவரால் முடியுமானால், அந்தப் பகுதியைப் பிரித்தும் திரித்தும் மிகவும் அசம்பாவிதமாகப் பொருள் கூறுகிறார்—“பிறப்பற்றது” சில இடங்களில் “ஆடு” என்றாகி விடுகிறது. இத்தகைய வினோத மாற்றங்களை எல்லாம் நாம் காண முடியும். உரையாசிரியர் தமக்கு ஏற்றவாறு பொருள் தருவதற்காக “பிறப்பற்றது” என்று பொருள் தருகின்ற “அஜ:” என்ற வார்த்தையை, “பெண் ஆடு” என்று பொருள் படுகின்ற “அஜா” என்ற வார்த்தையாகக் கொள்கிறார்.
‘இதை விட மோசமாக இல்லையென்றாலும், இவ்வாறு தான் துவைத உரையாசிரியர்களும் வேதப் பகுதிகளைக் கையாள்கிறார்கள். துவைதப் பொருள் கொடுக்கும் பகுதிகளை அப்படியே வைத்துக் கொண்டு, அத்வைதப் பகுதியை விருப்பம் போல் திரித்துப் பொருள் தருகிறார்கள்.
ஒரு புறம் ஆழமான பொருள் கொண்ட இந்த ஸூத்ரங்களை உரையாசிரியர்களின் துணையின்றி நாம் படிக்க முடியாது; மறுபுறம், இவற்றைப் படிக்கப் புகுந்தால், சுவாமி விவேகானந்தர் சுட்டிக் காட்டுவது போல், ஸ்ரீபாதராயணரின் கருத்துக்களையே மறைக்கும் அளவிற்கு இவர்கள் தங்கள் கருத்துக்களைத் திணிப்பதில் முனைந்து நிற்பதைக் காண முடிகிறது.
எனவே உரையாசிரியர்களின் துணையுடன் பிரம்ம ஸுத்ரம் என்றல்ல, உபநிஷதங்கள், கீதை என்று எந்த சாஸ்திர நூலையும் படிக்கும் போது இந்தக் கருத்தை மனத்தில் பதிய வைத்துக் கொள்வது மிகவும் அவசியம்; மூல நூலைத் தனியாகப் படிப்பது வேறு, உரையாசிரியர்களின் துணையுடன் படிப்பது வேறு.
பிரம்ம ஸூத்ரத்தின் கருத்து என்ன—அத்வைதம், விசிஷ்டாத்வைதம், துவைதமா? எல்லாமே. எப்படி உபநிஷங்களும் கீதையும் படிப்போரின் மனநிலைக்கு ஏற்ப மூன்று கருத்துக்களையும் கூறுகின்றனவோ, அவ்வாறே பிரம்ம ஸூத்ரமும் மூன்று கருத்துக்களையும் முன்வைக்கிறது.
இதில் ஓர் ஆச்சரியமான உண்மை என்னவென்றால் இந்த மூவரும் ஸ்ரீபாதராயணர் அல்லது வேத வியாசரின் காட்சி பெற்று, அவரது அருளாணைப்படியே விளக்கவுரை எழுதியதாக அவர்களின் வரலாறுகள் கூறுகின்றன. எனவே மூன்று உரைகளும் முக்கியமானவை. மூன்றிலிருந்தும் நாம் அறிந்து கொள்ள வேண்டியவை உள்ளன. எனவே மூவரின் உரைகளையும் படித்தால் மட்டுமே பிரம்ம ஸூத்ரத்தின் நிறைவான முழுமையான விளக்கத்தை நாம் பெற இயலும். அத்தகையதொரு முயற்சியே இந்தத் தமிழ் உரை.
சுவாமி விவேகானந்தரின் ஆவல்
இந்த மூவரின் உரைகளையும் படித்து, அவற்றை சமரசப் படுத்தி ஒரு நூல் எழுத வேண்டும் என்று சுவாமி விவேகானந்தருக்கு மிகுந்த ஆவல் இருந்தது. அமெரிக்காவில் ஆயிரம் தீவுப் பூங்காவில் வாழ்ந்த நாட்களில் அவர் அதற்கான முயற்சிகளையும் மேற்கொண்டிருந்தார். இதற்காக ஸ்ரீசங்கரர், ஸ்ரீராமானுஜர் போன்ற ஆச்சாரியர்களின் விளக்கவுரை நூல்களை இந்தியாவில் இருந்து வரவழைத்திருந்தார். ‘ஆயிரம் தீவுகளில் இருக்கும் போது மூன்று நிலைகளிலுள்ள வேதாந்தத்தைப் பற்றி ஆங்கிலத்தில் ஒரு நூல் எழுத நினைக்கிறேன்’ தமது கடிதத்தில் அவர் எழுதவும் செய்தார். அவற்றைக் கற்குமாறு தமது சகோதரச் சீடரான சுவாமி ராமகிருஷ்ணானந்தருக்கும் எழுதினார்.
சுவாமிஜியின் லட்சிய நூலை நோக்கி எடுத்து வைக்கின்ற ஓர் எளிய முதல் முயற்சியே இந்தத் தமிழ் உரை.
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_4
உங்கள் இஷ்ட தெய்வத்தை வழிபடுங்கள். இல்லாவிடில் உங்களுக்கு எதுவும் கிடைக்காது. வளர்ச்சி எதுவுமே இருக்காது. செடி வளரும் போது அதை மிருகங்களிலிருந்து காப்பாற்ற வேலி இட வேண்டியது அவசியம். அதுவே வளர்ந்து பெரிய மரமாகி விட்டால் எந்த வேலியும் தேவையில்லை. தன்னைத் தானே அது காத்துக் கொள்ள முடியும்.ஆசைகளின் எண்ணிக்கைக்கு ஏற்ப உபாசனைகளை அதிகப்படுத்தலாம். இது உபாசகனின் மன நிலையைப் பொறுத்தது.
இறைவனை அடைவது என்ற ஒரே நோக்கம் இங்கே இல்லை; உலக ஆசைகள் என்ற பல நோக்கங்கள் உள்ளன. எனவே உபாசனை முறைகளும் பலவாக இருக்கும்.நன்றி Whatsup groups
நன்றி Whatsup groups பிரம்ம ஸூத்ரம் 5:
பிரம்ம ஸூத்ரம்: ஒரு பார்வை
‘ஸூத்ரம்’ என்பது சிறிய, அதே வேளையில் ஆழமான பரந்த கருத்துக்களை உள்ளடக்கிய வாக்கியம்.
வேதாந்தக் கருத்துக்களை இத்தகைய ஸூத்ரங்களாகத் தருகிற இந்த நூல் ‘வேதாந்த ஸூத்ரங்கள்’ எனப்படுகிறது. பரம்பொருள் (பிரம்மம்) பற்றிய கருத்துக்களை ஸூத்ரங்களாகத் தருவதால் ‘பிரம்ம ஸூத்ரங்கள்’ என்றும் அழைக்கப்படுகிறது.
ஸுத்ரம் என்பதற்கு ‘நூல்’ என்ற பொருளும் உண்டு.
வேதாந்தக் கருத்துக்களைக் கோர்க்கின்ற நூலாகத் திகழ்வதால் ‘வேதாந்த ஸுத்ரம்’. அது போலவே பரம்பொருள் பற்றிய கருத்துக்களைக் கோக்கின்ற நூலாகத் திகழ்வதால் ‘பிரம்ம ஸூத்ரம்’ என்று ஒருமையிலும் அழைக்ப்படுவதுண்டு.
எழுதியவரும் காலமும்
பிரம்ம ஸூத்ரத்தை எழுதியவர் யார் என்பது பற்றிய தெளிவான முடிவும் இது வரை காணப்படவில்லை. எழுதியவர் வியாசர் என்று கூறப்படுகிறது. வியாசர் என்றால் ‘ஆசிரியர்’ என்ற பொருளே தவிர அது குறிப்பாக எந்தத் தனி நபரையும் குறிக்கின்ற சொல் அல்ல.
மூன்று முக்கியமான இடங்களில் வியாசரின் பெயர் வருகிறது: 1.வேதங்களைத் தொகுத்தவர்; 2. புராணங்களைத் தொகுத்தவர்; 3. பிரம்ம ஸூத்ரத்தை எழுதியவர். வேதங்களும், பெரும்பாலான புராணங்களும் பௌத்தர் காலத்திற்கு முற்பட்டவை; மூன்றாவதான பிரம்ம ஸூத்ரம் காலத்தால் பிந்தியது. இங்கு மூன்று பணிகளையும் செய்தவர் ஒருவராக இருக்க இயலாது. முதல் இரண்டு பணிகளையும் செய்தவர் கிருஷ்ண துவைபாயன வியாசர் என்றும், பிரம்ம ஸூத்ரத்தை எழுதியவர் பாதராயண வியாசர் என்றும் கூறப்படுகிறது.
பாதராயணர் என்றால் ‘பத்ரிநாத்தில் தவம் செய்தவர்’. பிரம்ம ஸூத்ரத்தில் ஆசிரியர் தம்மைப் ‘பாதராயணர்’ என்றே குறிப்பிடுகிறார். ஸ்ரீசங்கரரும் தமது விளக்கவுரையில் பாதராயணர் என்ற பெயரையே பயன்படுத்துகிறார். ஸ்ரீராமானுஜரும் ஸ்ரீமத்வரும் பிரம்ம ஸூத்ரத்தின் ஆசிரியராக வியாசர் என்ற பெயரைப் பொதுவாகப் பயன்படுத்துகிறார்கள்.
இந்தியத் தத்தவப் பிரிவுகளில் ஸூத்ரங்கள் எழுதப்பட்ட காலம் கி.மு.600 முதல் கி.பி. 400 வரை கூறப்படுகிறது. பிரம்ம ஸூத்ரம் கி.பி 400 ஆம் ஆண்டைச் சேர்ந்தது என்று பொதுவாகக் கருதப்படுகிறது.
பகவத் கீதையில் பிரம்ம ஸூத்ரத்தைப் பற்றியும், பிரம்ம ஸூத்ரத்தில் பகவத் கீதையைப் பற்றியும் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
தேவர்கள், சொர்க்கம் என்ற யாக குண்டத்தில் இந்த உயிர்த் தொகுதியை (ஜீவாத்மா+சூட்சம சரீரம்+ ஜல சரீரம்) ஆஹுதியாக அளிக்கிறார்கள்; அதன் விளைவாக ஜல சரீரம் முதல் மாற்றம் பெறுகிறது. இவ்வாறே மேகம், பூமி ஆகியவற்றில் மாற்றத்திற்கு உள்ளாகி ஆணை அடைகிறது. ஆணிடமிருந்து விந்துவாகப் பெண்ணை அடைகிறது. பெண்ணிடம் இறுதி மாற்றம் பெற்று புதிய உடம்பாகப் பிறக்கிறது.தேவர்கள் யாகம் செய்வதாக (5:4.2) ஏன் கூற வேண்டும்? ஏனெனில் ஜீவாத்மாக்களின் வினைப் பயன்களுக்கு ஏற்ப அவர்களை உரிய இடத்தில், அதாவது, உரிய ஆணிடமும் உரிய பெண்ணிடமும் சேர்ப்பதற்கு தேவர்கள் தேவை.
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_5
பிரம்ம ஸூத்ரம் 6:
வேறு பெயர்கள்:
நாளைநிகழ்வுகள்
திருச்சிற்றம்பலம் அன்பர்களே சுபகிருது ஆண்டு ஆவணி மாதம் 18தி சனிக்கிழமை நாளை (3-9-2022) காலை 7 மணியளவில் நமது திருக்கொடிமாடச் செங்குன்றூர் என்கிற திருச்செங்கோடு திருமலைக்கு திருக்கயிலாய பரம்பரை வேளாக்குறிச்சி ஆதீன இளவரசுகள் எழுந்தருளி வழிபாடு செய்ய உள்ளார்கள். எனவே அனைவரும் தவறாமல் பங்கேற்று குருவருளைப் பெற்றுய்ய வேண்டுகிறோம். தில்லையம்பலம்
பிரம்ம ஸூத்ரம் பல பெயர்களில் அழைக்கப்படுகிறது.
1 பிரம்ம ஸூத்ரம்: ‘அறுதி உண்மை பிரம்மமே (கடவுள்)’ என்ற கருத்தை முக்கியமாகத் தெரிவிப்பதால் இந்தப் பெயர் அமைந்துள்ளது. ஸ்ரீமத்வர் பொதுவாக இந்தப் பெயரையே பயன்படுத்துகிறார்.
2 சாரீரக ஸூத்ரம் : சரீரத்தில் (உடம்பினுள்) உறைபவன் சாரீரி(ஆன்மா). ஆன்மா பற்றியும் சரீரத்திலிருந்து அது முக்தி பெறுவது பற்றியும் கூறுவதால் இந்தப் பெயர் குறிப்பிடப்படுகிறது.
3 பிக்ஷு ஸூத்ரம்: பிக்ஷு என்றால் பிச்சையேற்று வாழ்பவர், அதாவது துறவி. ஒரு காலத்தில் பிரம்ம ஸூத்ரம் துறவியரால் மட்டுமே படிக்கப்பட்டு வந்தது. எனவே இந்தப் பெயர் வழங்கப்படுகிறது.
4 வேதாந்த ஸூத்ரம்: வேதாந்தத்தின் அடிப்படைக் கருத்துக்களைத் தொகுத்து வழங்குவதால் இந்தப் பெயர் குறிப்பிடப்படுகிறது.
இனி, வேதாந்தம் என்ற சொல் 3 பொருள்களில் பயன்படுத்தப்படுகிறது:
i வேதங்களின் அந்தம் (கடைசிப் பகுதி); அதாவது உபநிஷதங்கள்.
ii பிரம்ம வித்யை; அதாவது உபநிஷதங்கள் கூறுகின்ற உண்மைகள்.
iii இந்துத் தத்துவப் பிரிவுகளில் ஒன்று.
வேதாந்த ஸூத்ரம் என்று கூறும்போது மூன்றாம் பொருளே கருத்தில் கொள்ளப்படுகிறது. அதாவது, வேதாந்த ஸூத்ரம் என்றால், இந்து தத்துவப் பிரிவுகளில் ஒன்றாகிய வேதாந்தத் தத்துவத்தின் சில அடிப்படைக் கருத்துக்களைக் கூறுகின்ற நூல் என்று பொருள்.
அடிப்படை நூல்
i உபநிஷதங்களில் பரந்து கிடக்கின்ற கருத்துக்களைத் தொகுத்து, முறைப்படுத்தி ஸ்ரீபாதராயணர் பிரம்ம ஸூத்ரத்தில் வழங்கியுள்ளார் என்று பொதுவாகக் கருதப்படுகிறது. ஆனால், உபநிஷதங்களில் மிகவும் கூறப்படுகின்ற ஹிரண்யகர்பன், ரிதம், யஜ்ஞம் போன்ற பல கருத்துக்கள் பிரம்ம ஸூத்ரத்தில் இடம் பெறவில்லை.
ii பல ஸூத்ரங்களும், அவற்றிற்கு இடையேயுள்ள தொடர்பும் தெளிவாகக் கூறப்படவில்லை. இந்தத் தெளிவின்மையின் காரணமாகத்தான் பல விளக்கவுரைகளும் பல்வேறு கருத்துகளும் எழுந்தன.
iii எந்தத் தத்துவமும் மூன்று முக்கியப் பகுதிகளை உடையவை. அவை:
a 1. மனிதன், கடவுள், உலகம், வாழ்க்கை போன்றவை பற்றிய அடிப்படைக் கருத்துக்கள். (Ontology).
2. மரணம் மற்றும் மரணத்திற்குப் பின் மனிதனின் நிலை போன்ற ஆராய்ச்சிகள் (Eschatology).
b அறிவை நாம் எப்படிப் பெறுகிறோம், அறிவு மற்றும் அறியாமை பற்றிய விளக்கங்கள் (Epistemology).
c நீதிநெறி விளக்கங்கள் (Axiology).
இவற்றில் a—இன் சில கருத்துக்களை மட்டுமே பிரம்ம ஸூத்ரம் ஆராய்கிறது; b மற்றும் c பற்றி எதுவுமே கூறப்படவில்லை. எனவே ஒரு முழுமையான கண்ணோட்டத்தில் பிரம்ம ஸூத்ரத்தை வேதாந்தத்தின் முற்றிலும் அடிப்படையான நூல் என்று கூற முடியாது.
அதனால்தான் ஸ்ரீமத்வர் வேதாந்தத்தின் அடிப்படை நூல்களைக் கூறும் போது வேறு சிலவற்றையும் சேர்த்துக் கொள்கிறார். அவரது கருத்தின் படி நான்கு வேதங்கள், பாஞ்சராத்ர தத்துவம், ராமாயணம் மற்றும் மகாபாரதம் என்னும் இதிகாசங்கள் ஆகியவையே வேதாந்தத்தின் அடிப்படை நூல்கள்.
ஏனெனில் தூக்கத்திலும் மூர்ச்சையிலும் பிராணனை இயக்குவது ஜீவாத்மா அல்ல. எனவே பிராணனை இயக்குவது பரமாத்மாவே என்பது தான் சரியான பதில். இவ்வாறு முதல் மந்திரம் பரமாத்மாவைக் குறிப்பிடுகிறது.உடம்பினுள் இருவர் இருக்கின்றனர். ஒருவன் ஜீவாத்மா, மற்றவர் பரமாத்மா. ஒருவன் ஸம்ஸாரத்தில் கட்டுண்டு கிடக்கிறான்; மற்றவரோ தமது மகிமையில் ஆழ்ந்திருக்கிறார். ஜீவாத்மா பரமாத்மாவை அணுக அணுக அவனது தளைகள் அகல்கின்றன; அவன் தனது தெய்வீக இயல்பை உணர்கிறான்; கவலைகளிலிருந்து விடுபடுகிறான்.
இவ்வாறு ஒரே விஷயத்தைத் தெரிவிப்பதால் இந்த மூன்றையும் இணைத்து உபாசனை செய்யலாம்.
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_6
பிரம்ம ஸூத்ரம் 7:
பிரம்ம ஸூத்ரத்தில் காணப்படும் கருத்துக்கள்:
தன்னைத் தெய்வீக நிலையில் காணாதவனைக் குறிப்பிட்டு பிருஹதாரண்யகம் (1:4.10) ‘அவன் தேவர்களுக்கு மிருகம் ஆகிறான்’ என்கிறது.
1 உலகின் காரணம் இறைவனே. இறைவனே உலகின் நிமித்த காரணம் என்பதை, அதாவது இறைவனே உலகைப் படைத்தார் என்பதை ஏறக்குறைய எல்லா இந்துத் தத்துவங்களும் ஏற்றுக் கொள்கின்றன. ஆனால் அவரே உபாதான காரணம், அதாவது உலகைப் படைப்பதற்கான மூலப்பொருளும் அவரே என்பதை ஆணித்தரமாகக் கூறுகின்ற ஒரே தத்துவம் வேதாந்தம் மட்டுமே. இதனை உபநிஷத வாக்கியங்களின் துணையுடன் பிரம்ம ஸூத்ரம் கூறுகிறது.
2 இறைவன் என்பவர் யார், அவரது உண்மை நிலை என்ன போன்ற விளக்கங்கள்.
3 மனிதன் உண்மையில் ஆன்மா; ஆன்மாவின் இயல்புகள்.
4 மனிதன் இறைவனை அடைவதற்கு ஆன்மீக சாதனைகள், குறிப்பாக தியானம் தேவை; பல்வேறு தியானங்களைப் பற்றிய ஆராய்ச்சி.
5 மரண வேளையில் என்ன நடக்கிறது, மரணத்திற்குப் பிறகு சாதாரண மனிதன் மற்றும் இறையனுபூதி பெற்ற மகான்கள் செல்கின்ற வழி, மரணத்திற்குப் பிறகு மகான்கள் செல்கின்ற உலகம் இவை பற்றிய விளக்கம்.
நிபந்தனை
பிரம்ம ஸூத்ரத்தைப் படிப்பவர்களுக்கென்று ஏதாவது தகுதி தேவையா? ஆம், நிச்சயமாகத் தேவை.
i உபநிஷத வாக்கியங்கள், குறிப்பாக சாந்தோக்ய, பிருஹதாரண்யக உபநிஷத வாக்கியங்களே இந்த நூலில் பெரிதும் கையாளப்படுகின்றன. எனவே சாந்தோக்ய, பிருஹதாரண்யக உபநிஷதங்களை ஆழ்ந்து கற்றிருப்பதும், பொதுவாக உபநிஷதங்க்ளைப் பற்றிய ஓர் அடிப்படை அறிவும் தேவை.
ii ‘பிரம்ம ஸூத்ரம் வேதாந்தத் தத்துவத்தின் அடிப்படை நூல்’ என்பதன் உண்மையான பொருளை அறிந்திருப்பது அவசியம். அதாவது, பிரம்ம ஸூத்ரம் வேதாந்தத் தத்துவத்தின் அடிப்படைக் கருத்துக்களைப் பற்றி கூறுகின்ற நூல் என்பது சரி; ஆனால் பிரம்ம ஸூத்ரத்தைப் படிப்பதால் வேதாந்தத் தத்துவத்தின் எல்லா அடிப்படைக் கருத்துக்களையும் அறிந்து கொள்ளலாம் என்பது சரியல்ல.
மாறாக, உபநிஷதங்கள், கீதை, இந்துத் தத்துவங்கள் போன்றவற்றைஏற்கெனவே படித்தவர்களுக்கு இந்த நூல்கள் எப்படி வேதாந்தக் கருத்துக்களைக் கூறுகின்றன என்பதற்கு பிரம்ம ஸூத்ரம் வழிகாட்டக் கூடும்.
மேலும், இந்துத் தத்துவங்கள் சிலவும், பௌத்தம் மற்றும் சமணம் போன்ற இந்தியத் தத்துவங்கள் எப்படி வேதாந்தத்திலிருந்து மாறுபட்டுள்ளன என்பதற்கு பிரம்ம ஸூத்ரம் வழிகாட்டக் கூடும்.
மேலும், இந்துத் தத்துவங்கள் சிலவும், பௌத்தம் மற்றும் சமணம் போன்ற இந்தியத் தத்துவங்களும் எப்படி வேதாந்தத்திலிருந்து மாறுபடுகின்றன என்பது பற்றியும் பிரம்ம ஸூத்ரம் ஓரளவு கோடி காட்டுகிறது.
பிரம்ம ஸூத்ரத்தைப் படிக்கப் புகுமுன் இந்த உண்மைகளை மனத்தில் கொள்வது மிகவும் இன்றியமையாதது.
அமைப்பு
பிரம்ம ஸூத்ரத்தில் 4 அத்தியாயங்கள் உள்ளன. அவை: 1.ஸமன்வய த்தியாயம்; 2. அவிரோத அத்தியாயம்; 3. ஸாதனா அத்தியாயம்; 4. ஃபல அத்தியாயம். இந்த ஒவ்வொரு அத்தியாயமும் 4 பாதங்களாகப் (பகுதிகளாகப்) பிரிக்கப்பட்டுள்ளன. ஒவ்வொரு பாதத்திலும் பல்வேறு தலைப்புகள் விவாதிக்கப்படுகின்றன. ஒவ்வொரு தலைப்பும் ‘அதிகரணம்’ எனப்படுகிறது. பிரம்ம ஸூத்ரத்தில் பல அதிகரணங்கள் உள்ளன. இவை 4 பாதங்களிலும் வெவ்வேறு எண்ணிக்கையில் பிரிக்கப்பட்டுள்ளன. ஒரு அதிகரணத்தில் ஒன்று அல்லது பல ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
அதிகரணங்கள் மற்றும் ஸூத்ரங்களின் எண்ணிக்கை ஆச்சாரியருக்கு ஆச்சாரியர் மாறுபடுகிறது.
ஸ்ரீசங்கரர்: 192 அதிகரணங்கள்; 555 ஸூத்ரங்கள்.
ஸ்ரீராமானுஜர்: 155 அதிகரணங்கள்; 545 ஸூத்ரங்கள்.
ஸ்ரீமத்வர்: 222/223 அதிகரணங்கள்; 564 ஸூத்ரங்கள்.
சில ஸூத்ரங்களைப் பிரித்து இரண்டாகக் காண்பதும், சில இடங்களில் இரண்டு ஸூத்ரங்களை இணைத்து ஒன்றாகக் காண்பதும் இந்த எண்ணிக்கை வேறுபாட்டிற்குக் காரணம் ஆகும்.
அத்தியாயம் (4) பாதம் (16) அதிகரணங்கள் (192/155/222) ஸூத்ரங்கள் (555/545/564).
பிரம்ம ஸூத்ரத்தை முதன்முதலாகப் படிப்பவர்களை நோக்கமாகக் கொண்டு இந்தத் தமிழ் உரை வெளியிடப்படுகிறது.
1 மூல நூலின் ஆசிரியர் கூற வரும் கருத்தைப் புரிந்து கொள்வது ஒன்றையே நோக்கமாகக் கொண்டு ஸூத்ரங்கள் மொழி பெயர்க்கப்பட்டுள்ளன. எனவே தத்துவப் பின்னல்களுக்கும் இலக்கண நுணுக்கங்களுக்கும் முக்கியத்துவம் தரப்படவில்லை.
ஆனால் இது ஒரு தத்துவ ஆராய்ச்சி நூல்; எனவே சில தத்துவ விளக்கங்களும், சமஸ்கிருதக் கலைச் சொற்களும் (technical terms) தவிர்க்க முடியாதவை.
2 உரையாசிரியர்களின் துணையின்றி பிரம்ம ஸூத்ரத்தைப் புரிந்து கொள்வது இயலாத காரியம். இந்தத் தமிழ் உரையில் முப்பெரும் ஆச்சாரியர்களின் கருத்துக்களையும் ஏற்றுக் கொண்டுள்ளோம். பொதுவான விளக்கத்திலும், நூல் அமைப்பிலும், ஸூத்ரங்களின் எண்ணிக்கையிலும் ஆதி ஆச்சாரியரான ஸ்ரீசங்கரரைப் பின்பற்றியுள்ளோம்.
பிரம்ம ஸூத்ரத்தின் முதல் இரண்டு அத்தியாயங்களின் விளக்கவுரையில் ஸ்ரீசங்கரர் மிஞ்சி நிற்கிறார். மூன்றாம் அத்தியாயத்தில் ஸ்ரீமத்வரும், நான்காம் அத்தியாயத்தில் ஸ்ரீராமானுஜரும் மிகத் தெளிவான சில கருத்துக்களைத் தருகிறார்கள். அந்தக் கருத்துக்களை எல்லாம் தேவையான இடங்களில் இணைத்துள்ளோம்.
சில இடங்களில் ஸ்ரீராமகிருஷ்ணர் மற்றும் சுவாமி விவேகானந்தரின் கருத்துக்களையும் பயன்படுத்தியுள்ளோம்.
வ்யாஸாய விஷ்ணுரூபாய வ்யாஸரூபாய விஷ்ணவே I
நமோ வை ப்ரஹ்மநிதயே வாஸிஷ்டாய நமோ நம: II
பொருள்: விஷ்ணு வடிவம் கொண்ட வியாசராகவும், வியாசர் வடிவம் கொண்ட விஷ்ணுவாகவும், வேதங்களின் பொக்கிஷமாகவும் திகழ்பவரை வணங்குகிறேன். வசிஷ்டர் குலத்தில் உதித்த அவரை மீண்டும் மீண்டும் வணங்குகிறேன்.
உலகப் பொருட்களிலிருந்து மனத்தைப் படிப்படியாக அகத்தில் இறைவனை நோக்கித் திருப்புவதற்கு இந்தச் சிந்தனைகள் துணை செய்கின்றன.
பூஜை செய்பவன், பல்வேறு மந்திரங்கள் மற்றும் கிரியைகளின் வாயிலாக முதலில் தன்னைத் தெய்வீக நிலைக்கு உயர்த்திக் கொள்ள வேண்டும். அதன் பிறகே தேவத்தைப் பூஜிக்க வேண்டும். அத்தகைய பூஜையினால் தான் முழுமையான பலன் ஏற்படுகிறது. இப்படி தன்னைத் தெய்வீக நிலையில் காணாதவனைக் குறிப்பிட்டு பிருஹதாரண்யகம் (1:4.10) ‘அவன் தேவர்களுக்கு மிருகம் ஆகிறான்’ என்கிறது.யாகக் கிரியைகள் முதலான புறச் சடங்குகளில் ஒருவன் ஈடுபட்டிருக்கும் வரை அவன் தொடர்ந்து பூமிக்கும் மேலுலகங்களுக்குமாகப் பிறவிகள் தோறும் சென்று கொண்டிருப்பான். அவன், தான் ஒரு ஆன்மா என்பதை உணர்ந்து, அந்த நிலையில் இறைவனை வழிபட்டால், அவன் முக்திப் பாதையில் செல்கிறான்; அவனுக்கு மறுபிறவி இல்லாமல் போகிறது. அதாவது, அவன் மீண்டும் மேலுலகங்களுக்குச் செல்ல மாட்டான்.
இனி பிரம்ம ஸூத்ரம் விளக்கவுரை அடுத்த பதிவிலிருந்து வெளிவரும்.
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_7
பிரம்ம ஸூத்ரம் 8:
பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத் தத்துவங்கள் :
வர்ண—ஆச்ரம தர்மம்:
வர்ண—ஆச்ரம தர்மம்: இந்தியாவில், மனித வாழ்க்கை மோட்சத்தை நோக்கமாகக் கொண்டதாக அமைக்கப்பட்டிருந்தது. மனிதன் இறுதியில் இறைவனை அடைய வேண்டும், மோட்சத்தை அடைய வேண்டும் என்று உபதேசிக்கப்பட்டது. அதற்கேற்ப தனி மனித வாழ்க்கையும் சமுதாய வாழ்க்கையும் கருத்தில் கொள்ளப்பட்டது.
1 வர்ண தர்மம்: சமுதாய வாழ்க்கையின் பகுப்பு முறை வர்ண தர்மம். சிலரால் ஆழ்ந்து சிந்திக்க முடியும். சிலரால் உடல் வலிமையில் திறமையை நிரூபிக்க முடியும். சிலருக்குப் பணம் சம்பாதிப்பதில் திறமை இருக்கும். சிலரிடம் இத்தகைய எதற்கும் தேவையான தகுதி இருக்காது; அவர்கள் மற்ற மூன்று பிரிவினருக்கும் தேவையான உதவிகளைச் செய்ய வேண்டும். இவ்வாறு யார்யாரால் எதையெதைச் செய்ய முடியுமோ அவர்கள் அதில் ஈடுபடும் போது மிக அதிக பலன் உண்டாகிறது. இதன் காரணமாக தனி மனிதனும் வளர்கிறான். அதனால் சமுதாயமும் நாடும் வளர்கிறது.
சிந்திக்க வல்லவன் பிராமணன், செயலாற்ற வல்லவன் க்ஷத்ரியன், சம்பாதிப்பவன் வைசியன், ஏவல் வேலைகளைச் செய்பவன் சூத்திரன். ஒரு சமுதாயத்தில் இந்த நான்கு பிரிவினரும் சிறப்பாகச் செயல்படும் போதே ஒரு நல்ல சமுதாயம் அமைய முடியும். இப்படி மக்களை 4 பிரிவினராகப் பிரிக்கின்ற சமுதாய பகுப்பு முறை அல்லது வர்ண தர்மம்.
ஓங்கார உபாசனை தனித்துவமும் முக்கியத்துவமும் வாய்ந்தது. இது சாம வேதத்தில் உத்கீதமாக ஓதப்படுகிறது. அதே வேளையில் எல்லா வேதங்களுக்கும் பொதுவாக உள்ளது. பல கர்மங்களுக்கும் அங்கமாகத் திகழ்வது.யாகத்தில் நேர்கின்ற குறைகளுக்குக் கர்மாங்க உபாசனைகள் பரிகாரமாக இருக்கின்ற காரணத்தால் அவை பின்பற்றப்பட வேண்டும்.
(இங்கு இதைக் கூறுமிடத்து இதற்கும் பிறப்புக்கும் எந்த சம்பந்தமுமில்லை என்பது கண்கூடு. அது அப்படி ஏதோ ஒரு காலத்தில் நிறுவப்பட்டது. அதற்கான காரணம் அக்காலத்தில் தகப்பன் தொழிலை மகன் மேற்கொண்டதே என்று கொள்ளலாம். உதாரணமாக ஒரு பிராமணன் அறிவுத் திறனோ, உடல் வலிமையோ எதுவுமே இன்றி இருந்தால் அவன் சூத்திரன் செய்யும் ஏவல் வேலையைத்தான் செய்ய நேரும். அதே போல ஒரு க்ஷத்திரியன் உடல் பலமின்றி, அறிவுத் திறனுடன் சிந்தனா சக்தியுடன் இருந்தால் அவன் பிராமணன் செய்யும் தொழிலை மேற்கொள்ள இயலும். இன்னும் ஒரு சூத்திரன் உடல் வலிமையுடன் இருந்தால் அவன் க்ஷத்திரியன் தொழிலைச் செய்தல் இயலும். இதை இப்படித்தான் கொள்ள இயலும் இவ்வாறு செய்யும் போது அவன் வர்ணம் மாற்றம் பெறும். இது அக்காலத்திலேயே நிகழ்ந்த ஒன்று.)
2 ஆச்ரம தர்மம்: தனி மனிதன் வாழ்க்கையில் பல்வேறு அனுபவங்களைப் பெற்று இறுதியில் மோட்சத்தை நாடுமாறு தனி மனித வாழ்க்கை 4 படிகளாக அமைக்கப்பட்டிருந்தது. அந்தப் படிகள்: ப்ரஹ்மசர்யம் (மாணவப் பருவம்), கார்ஹஸ்த்யம் (இல்லறம்), வானப்ரஸ்தம் (இல்லறத்திலிருந்து விலகி வாழ்தல்), ஸன்யாஸம் (துறவு). இது தனி மனித வாழ்க்கை முறை அல்லது ஆச்ரம தர்மம்.
இவ்வாறு தனிமனித வளர்ச்சியும் சமுதாய வளர்ச்சியும் அடங்கிய அமைப்பு வர்ணாச்ரம தர்மம்.
வேதாங்கம்: வேத+அங்கம், அதாவது வேதத்தின் அங்கங்கள். வேதத்தை ஒரு மனிதனாக (வேத புருஷன்) கற்பனை செய்து அவனுக்கு ஆறு அங்கங்கள் முக்கியமானவையாகக் கூறப்படுகின்றன. இந்த ஆறு அங்கங்களையும் தெளிவுபட அறிந்திருப்பது இன்றியமையாதது.
1 சிக்ஷா: உச்சரிப்பு. ஒவ்வோர் எழுத்தையும் எப்படி உச்சரிப்பது என்பதை விளக்குகின்ற பகுதி. வேத புருஷனின் மூச்சு.
2 வ்யாகரணம்: இலக்கணம். வேத புருஷனின் வாக்கு.
3 சந்தஸ்: சந்தம் (PROSODY). ஒரு பாடலில் எத்தனை அடிகள், எத்தனை பதங்கள், எழுத்துக்கள் போன்றவற்றை நிர்ணயிக்கின்ற பகுதி. வேத புருஷனின் பாதங்கள்.
4 நிருக்தம்: சொல் இலக்கணம் (ETYMOLOGY) சொற்கள் எப்படி தோன்றுகின்றன என்பதைக் கூறும் பகுதி. வேத புருஷனின் காதுகள்.
5 ஜ்யோதிஷம்: ஜோதிடம் மற்றும் வான இயல். வேதங்களில் யாகங்கள் முக்கிய இடம் வகிக்கின்றன. யாகத்திற்கான நேரத்தைத் தேர்ந்தெடுப்பதில் வான இயலும் ஜோதிடமும் தேவைப்படுகின்றன. வேத புருஷனின் கண்கள்.
6 கல்பம்: கிரியைகள், யாகங்களுக்கான ஏற்பாடுகள், யாக குண்டங்களின் விவரங்கள் போன்ற கிரியைகளைக் கூறுகின்ற பகுதி. வேத புருஷனின் கால்கள்.
வேதாந்தம்: வேதாந்தம் என்ற சொல் 3 பொருள்களில் பயன்படுத்தப்படுகிறது.
i வேதங்களின் அந்தம் (கடைசிப் பகுதி): அதாவது உபநிஷதங்கள்.
ii பிரம்ம வித்யை: அதாவது உபநிஷதங்கள் கூறுகின்ற உண்மைகள்.
iii இந்துத் தத்துவப் பிரிவுகளில் ஒன்று: நியாயம், வைசேஷிகம், சாங்கியம், யோகம், மீமாம்சை(பூர்வ மீமாம்சை), வேதாந்தம் (உத்தர மீமாம்சை) ஆகியவை இந்துத் தத்துவங்கள் ஆகும். தத்துவங்கள் சமஸ்கிருதத்தில் ‘தரிசனம்’ எனப்படுகின்றன. இவை ஒவ்வொன்றின் அடிப்படைக் கருத்துக்களை வேதங்களிலும் உபநிஷதங்களிலும் காண முடியும். இவற்றைத் தொகுத்து, முறைப்படுத்தி ஸூத்ரங்களாகப் பல்வேறு ஆச்சாரியர்கள் தந்துள்ளனர். வேதாந்தத் தத்துவத்தின் அடிப்படை நூல் பிரம்ம ஸூத்ரம். இதனை வேத வியாசர் அல்லது ஸ்ரீபாதராயணர் தொகுத்தளித்தார். உபநிஷதங்கள் (சுருதி பிரஸ்தானம்), ஸ்ரீமத் பகவத் கீதை(ஸ்மிரிதி பிரஸ்தானம்), மற்றும் பிரம்ம ஸூத்ரம் (தர்க்க பிரஸ்தானம்) ஆகியவற்றை அடிப்படையாகக் கொண்டு எழுந்ததே வேதாந்தத் தத்துவம். இவை மூன்றும் பிரஸ்தானத்ரயம் என்று வழங்கப்படுகின்றன.
ஒவ்வொரு தத்துவத்திலும் பல உட்பிரிவுகள் காணப்படும். உட்பிரிவுகள் சமஸ்கிருதத்தில் ‘மதம்’ என்று வழங்கப்படுகின்றன. வேதாந்தத்திலும் பல உட்பிரிவுகள் உள்ளன. இவற்றுள் ஸ்ரீசங்கரர்(788-820) நெறிப்படுத்திய அத்வைதம் (அத்வைத மதம்), ஸ்ரீராமானுஜர் (1017-1127) நெறிப்படுத்திய விசிஷ்டாத்வைதம், ஸ்ரீமத்வர் நெறிப்படுத்திய துவைதம் ஆகியவை முக்கியமாகக் கருதப்படுகின்றன.
வேதாந்தத் தத்துவத்தின் அடிப்படை நூலாகிய உபநிஷதங்களும் கீதையும் பிரம்ம ஸூத்ரமும் இந்த மூன்று உட்பிரிவுகளின் கருத்துக்களையும் கூறுகின்றன. ஆச்சாரியர்கள் தங்கள் விளக்கவுரைகளின் வாயிலாக இந்த நூல்களுக்கு தங்கள் உட்பிரிவின் வண்ணம் பூச முயற்சிக்கின்றனர். எனவே இந்த நூல்களைப் படிக்கும் போது இந்தக் கருத்தை மனதில் பதிய வைத்துக் கொள்வது மிகவும் அவசியம். மூல நூலை நேரடியாகப் படிப்பது வேறு, உரையாசிரியர்களின் துணையுடன் படிப்பது வேறு.
பிரம்ம ஸூத்ரம் 8:
பிரம்ம ஸூத்ரம் 9:
முதற்பகுதி (1:1):
இந்தியத் தத்துவ நூல்களில் நுட்பமான அணுகுமுறை ஒன்று உண்டு. ஆரம்பத்திலேயே நூலின் மொத்தக் கருத்தை சுருக்கமாகக் கூறி விடுவது. அந்த வகையில், இந்த முதற்பகுதியின் முதல் 4 ஸூத்ரங்கள் பிரம்ம ஸூத்ரத்தின் சாரத்தைத் தருவதாகக் கருதப்படுகிறது. இந்த 4 ஸூத்ரங்களும் ‘சதுஸ்ஸூத்ரீ’ என்ற பெயரில் பிரபலமாக வழங்கப்படுகிறது. பல விளக்கவுரைகள் இந்த 4 ஸூத்ரங்களுக்கும் விளக்கம் காண்பதிலேயே நிறைவுற்று விடுகின்றன.
அனைத்தையும் படைத்தவர் இறைவனே என்பது இந்தப் பகுதியின் முக்கியக் கருத்து ஆகும். இந்த முதற்பகுதியில் 11 அதிகரணங்களும் 31 ஸூத்ரங்களும் உள்ளன.
ஸ்வாமி... எல்லாருக்கும் நல்லது பண்றவங்களையும்... மத்தவங்களுக்கு கெடுதல் பண்றவங்களையும் கடவுள் ஒண்ணா தான் பாக்குறாரா....
ஆமாம்.ஆனால் நல்லது பண்ணும் நபர்களுக்கும் கெட்டது பண்ணும் நபர்களுக்கும் அவரவர் கர்ம பலனை பொருத்து கால சக்கரம் தீர்ப்பு வழங்கும்.அந்த கால சக்கரத்தை சுழல விடுபவர்,அதிகாரம் செலுத்துபவர்,
பணிகளை ஒதுக்குபவர் பரமாத்மா தான்.
ஆதியும் அந்தமும் இல்லாதவனே உலகில் உள்ள எல்லோரையும் காப்பாற்றுவாயாக.
1 கடவுளைத் தேடுவோம்.
ஜிஜ்ஞாஸா அதிகரணம் பிரு2:4.5
‘மனித வாழ்க்கையின் லட்சியம் கடவுளை அடைவதே’ என்பார் பகவான் ஸ்ரீராமகிருஷ்ணர்.
அப்படியானால் ஏன் எல்லோரும் கடவுளைத் தேடவில்லை? அவரை அடைவதற்கான முயற்சிகளில் ஈடுபடவில்லை?
தண்ணீர் இருந்தும் ஒருவன் ஏன் அதனைக் குடிக்கவில்லை? ஏனெனில் அவனுக்குத் தாகமில்லை.
அது போல், இறைவனை அடைய வேண்டும் என்ற மன ஏக்கம் இல்லாததால்தான் ஒருவன் இறைநாட்டமின்றி இருக்கிறான்.
1.மன ஏக்கமும் இறை தாகமும் ஏன் வரவில்லை, எப்போது வரும் என்ற கருத்துடன் பிரம்ம ஸூத்ரம் ஆரம்பிக்கிறது.
அதாதோ ப்ரஹ்மஜிஜ்ஞாஸா II 1:1.1 II
பொருள்: இனி எனவே கடவுளைத் தேடுவோம்.
‘அத’ என்ற சொல்லிற்கு சமஸ்கிருத அகராதியான அமரகோசம் ஐந்து பொருட்களைத் தருகிறது. அவை: மங்கலம், பிறகு, ஆரம்பம், கேள்வி, முற்றிலும். ஆச்சாரியர்கள் மூவருமே ‘பிறகு’ என்ற பொருளைக் கொண்டிருக்கின்றனர்; ஸ்ரீமத்வர் ‘மங்கலம்’ என்ற பொருளையும் ஏற்றுக் கொண்டுள்ளார்.
‘பிறகு’ என்று சொல்லும்போது, இதற்கு முந்தைய ஒன்றை அது சுட்டிக் காட்டுகிறது; ‘ஏதோ ஒன்றின் நிறைவிற்குப் பிறகு’ என்பதை உணர்த்துகிறது. அந்த ஏதோ ஒன்று எது?
இனி தொடங்கப் போவது ‘கடவுளைத் தேடுவது’. கடவுளைத் தேட வேண்டுமானால் உலகமும் அதன் இன்பங்களும் சுகபோகங்களும் ஒரு நிறைவிற்கு வந்திருக்க வேண்டும். உலக இன்பங்களை அனுபவித்து உணராமல் இறைநெறியில் செல்ல முயற்சிப்பவர்களின் வாழ்க்கையைத் தண்ணீர்ப் பாம்பினால் பிடிக்கப்பட்ட தவளைக்கு ஒப்பிடுகிறார் பகவான் ஸ்ரீராமகிருஷ்ணர். நல்ல பாம்பு பிடித்திருந்தால் ஒரே கடியில் தவளையின் குரல் ஒடுங்கி விடும். தண்ணீர்ப் பாம்பின் கதை வேறு; அதனால் தவளையை விழுங்கவும் முடிவதில்லை, விடவும் முடிவதில்லை; பாம்பு, தவளை இரண்டிற்குமே அது போராட்டம். அது போலவே உலக இன்பங்களில் நாட்டம் நிறைவுறுமுன்பு இறைநெறியில் சென்றால் அங்குமிங்குமாக மனம் அலைபாய நேரிடும். எனவே ‘பிறகு’ என்ற சொல் ‘உலக இன்பங்களின் நிறைவிற்குப் பிறகு’ என்று பொருள்படும்.
தண்ணீர்ப் பாம்பினால் பிடிக்கப்பட்ட தவளைக்கு ஒப்பிடுகிறார் பகவான் ஸ்ரீராமகிருஷ்ணர். நல்ல பாம்பு பிடித்திருந்தால் ஒரே கடியில் தவளையின் குரல் ஒடுங்கி விடும். தண்ணீர்ப் பாம்பின் கதை வேறு; அதனால் தவளையை விழுங்கவும் முடிவதில்லை, விடவும் முடிவதில்லை; பாம்பு, தவளை இரண்டிற்குமே அது போராட்டம். அது போலவே உலக இன்பங்களில் நாட்டம் நிறைவுறுமுன்பு இறைநெறியில் சென்றால் அங்குமிங்குமாக மனம் அலைபாய நேரிடும்.
நிஜ வாழ்க்கையிலும் ஒருவர் ஒதுங்கினால்,ஒதுக்கப்படுவார் நசுக்கப்படுவார்
.உயிர்கள் அனைத்தின் பிறப்பிடமாகவும் வாழும் இடமாகவும் ஒடுங்கும் இடமாகவும் பிராணன் பேசப்படுகிறது. அனைத்து படைப்பிற்கும் ஆதாரமாகத் திகழ்பவை ஐந்து மூலகங்கள். (பஞ்ச பூதங்கள்). இவை படைப்பிற்கு முன்னால் சூட்சம நிலையில் இருந்தன. அவை தூலமாக வெளிப்படுவதே படைப்பு.
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_9
பிரம்ம ஸூத்ரம் 10:
இதற்குப் பின் என்ன?:
அனைவருக்கும் இனிய திருவோணம் நல்வாழ்த்துக்கள்
‘துன்பம் வருகிறது. நாம் மிகவும் நேசிக்கின்ற ஒருவர் இறக்கிறார்; எதைப் பெறுவதற்காக நம் ஆற்றல் அனைத்தையும் செலவிட்டோமோ, எதற்காக உலகனைத்தையும் வஞ்சித்தோமோ, உலகனைத்தையும் என்றல்ல, சொந்த சகோதரனையும் கூட வஞ்சிக்கத் துணிந்தோமோ, எத்தனையோ கொடிய இன்னல்களையும் அவனுக்கு இழைக்கத் துணிந்தோமோ அது திடீரென்று மறைந்து விடுகிறது; நம் மீது பேரிடி விழுந்தது போலாகிறது. அப்போது நம் இதய ஆழத்திலிருந்து ஒரு குரல் எழுகிறது: “இதற்குப் பின் என்ன?” என்று அது கேட்கிறது. எந்த மகனுக்காக தானும் பட்டினி கிடந்தது பிறரையும் ஏமாற்றி வந்தானோ, அந்த மகன் ஒரு வேளை இறந்து விடுகிறான். அந்தப் பேரிடியால் அவன் விழிப்புணர்வு பெறுகிறான். எந்த மனைவியை அடைய அவன் வெறிபிடித்த காளையைப் போல் எல்லோரிடமும் முட்டி மோதிப் போனானோ, யாருக்காகப் புது ஆடைகளும், நகைகளும் வாங்கப் பணம் சேர்த்து வைத்தானோ, அவள் ஒருநாள் திடீரென்று இறந்து போகிறாள். பிறகு என்ன?.....
‘எந்தக் கர்மம் வித்யை (ஆன்மஞானம்), நம்பிக்கை மற்றும் மன ஒருமைப்பாட்டுடன் செய்யப்படுகிறதோ அதன் பலன் அதிகமாக இருக்கும்’ என்று சாந்தோக்யம் (1:1.10) கூறுகிறது. ஆன்மஞானத்துடன் செய்யப்படுகின்ற கர்மம் அதிக பலனைத் தரும் என்பது இங்கே குறிப்பிடப்படுகிறது. ஆன்மஞானம் என்பது கர்மத்திற்குத் துணையாக இருப்பது என்பதை உபநிஷதம் இங்கே நேரடியாகவே கூறுகிறது.கர்ம வித்யை (ஆன்மஞானம்) பெற உதவும் மனம் ஒருமை படுவதும் - காலம் அனுமதித்த பின்பே பலன்.!!! உபநிஷத்துகளில் காலத்தை குறிப்பிடுவதே இல்லை. உதாரணமாக ஓர் பசுவின் சாணத்திலிருந்து கிடைக்கப்பெறும் விறாட்டி, அது உண்ணும் உணவினாலேயே அந்த விறாட்டி உயர்ந்ததா தாழ்ந்ததா. இயற்கை உணவாகி அதுவே கர்மமாகி மனம் ஒடுங்ககிட ஆத்மஞானம் காலமாய்.. மிக மிக ஆச்சரியம்.ஸ்வபக்ஷ தோஷாத் || 2:1.10 ||
பொருள்: எந்தக் குறை வேதாந்தத்தில் இருப்பதாக சாங்கியம் குற்றம் சாட்டியதோ அதே குறை சாங்கியத்திலும் உள்ளது. !!! குறையும், குற்றமும் நிரந்தமல்ல. அப்படியிருக்கையில் குறையில்லாத குற்றமற்ற இவ்விரண்டும் எப்போதெல்லாம் ஒருவன் உணரும் போதே சமநிலை புரிகின்றதே. சமநிலையில் இருந்து விடவே முயற்சிக்க வேண்டும். ஆகையால்தான் ஆன்மீக சாதகன் தேவையற்ற தர்க்கங்களிலிருந்து விலகியிருக்க வேண்டும்
‘நம் பொருள் கைவிட்டு நழுவும்போது, நம்மில் பெரும்பாலோர், “இனி என்ன?” என்று பதறி ஓலமிடுகிறோம். நாம் புலன்களை எப்படிப் பற்றிக் கொள்கிறோம்! இதனால்தான் துன்பப்படுகிறோம். ஆற்றில் மூழ்கும் ஒருவன், பிடித்துக் கொள்ள வேறு ஒன்றும் கிடைக்காத போது ஒரு துரும்பைப் பற்றிக் கொண்டு தன்னைக் காப்பாற்றிக் கொள்ள முயல்கிறான். சாதாரணமாக மனிதனும் இவ்வாறே தனக்கு எதிரில் முதலில் எது கிடைக்கிறதோ அதைப் பற்றிக் கொள்கிறான். அது காப்பாற்றாத போது யாராவது தனக்கு உதவி புரிய வேண்டுமெனக் கெஞ்சுகிறான். எவ்வளவோ கஷ்டங்களை அனுபவித்த பிறகுதான் உயர் விஷயங்களைப் பற்றி நினைக்கிறான்.
‘இந்த பக்திதான் ஆன்மிகம். ஆனால் இது பெரும்பான்மையோருக்கு உரியது அல்ல. அது முடியாத காரியம். முழங்காலிடுவதும்எழுவதும் அமர்வதும் பெரும்பாலோருக்கு தக்கனவாக இருக்கலாம். ஆனால் ஆன்மிகம் என்பது ஒரு சிலருக்கே. ஒவ்வொரு நாட்டிலும் ஏதோ ஒரு சிலரே ஆன்மீகவாதிகளாக இருக்க முடியும்; பிறரால் முடியாது. அவர்கள் விழிப்புணர்வு பெறாதவர்களாக இருப்பதுதான் அதற்குக் காரணம். ஆனால் அவர்கள் அதை விரும்புவதும் இல்லை. முதலில் தேவையானது இறைநாட்டம். ஆனால் பொதுவாக நாம் கடவுளைத் தவிர மற்ற எல்லாவற்றையும் நாடுகிறோம். ஏனெனில் நமது சாதாரணத் தேவைகளைப் புற உலகம்தான் நமக்குத் தந்து கொண்டிருக்கிறது. நமது தேவைகள் புற உலகைத் தாண்டிச் செல்லும் போதுதான் உள்ளேயிருந்து, அதாவது இறைவனிடமிருந்து நாம் உதவியை எதிர்பார்க்கிறோம். நமது தேவைகள் இந்தப் பிரபஞ்சத்தின் குறுகிய வட்டத்திற்குள் இருக்கும் வரையில் கடவுளின் தேவை நமக்கு இருப்பதில்லை. இந்த உலகில் உள்ளவற்றை அனுபவித்துச் சலிப்படைந்த பிறகுதான், இதனைக் கடந்த ஒன்றின் உதவியை எதிர்பார்க்கிறோம். தேவை இருந்தால்தான் உதவி கிடைக்கும். இந்த உலகமாகிய குழந்தை விளையாட்டை எவ்வளவு விரைவில் முடியுமோ அவ்வளவு விரைவாக முடித்து விடு. அதன் பிறகுதான் இதற்கு அப்பால் இருக்கின்ற ஒன்றின் தேவை உனக்கு ஏற்படும். அதுதான் ஆன்மீகத்தின் முதற்படி.
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_10
பிரம்ம ஸூத்ரம் 11:
முதற்படி:
‘எனவே, “நமக்கு வேண்டியது என்ன?” என்பதே முதற்படி. “இறைவன் நமக்கு வேண்டுமா?” இந்தக் கேள்வியைத் தினமும் நமக்கு நாமே கேட்டுக் கொள்வோம். பிரபஞ்சத்திலுள்ள எல்லா நூல்களையும் நாம் படிக்கலாம். ஆனால் பேச்சுத்பிராணனிடம், ‘உத்தமனே, நீயே எங்கள் தலைவன். நீயே எங்களில் முக்கியமானவன். தயவு செய்து எங்களை விட்டுப் பிரியாதே’ என்று கேட்டுக் கொண்டன.
அத:--‘அத:’ என்றால் ‘எனவே’. கடவுளை எதற்காகத் தேட வேண்டும் என்பதற்கான பொருளை உணர்த்துவதற்கான சொல் ‘எனவே’.
கடவுளை எதற்காகத் தேட வேண்டும்?
இதற்கு இரண்டு காரணங்கள்: முதலில், உலக இன்பங்கள் நிலையற்றவை என்பதைப் புரிந்து கொண்டதால்; இரண்டாவது, நிலையான இன்பம் வேண்டும் என்பதால்.
அருமை.. புலன்களின் இன்பத்திலிருந்து வெளிவர முடியா நிலையில் உள்ளவரை அனைவருமே குருடர்கள்தான்...
திறமையினாலோ, மதி நுட்பத்தாலோ, பற்பல கலைகளைக் கற்பதாலோ இந்த அன்பு மலர்வதில்லை. இறைவனின் தேவையை உணர்பவர்களுக்கே இந்த அன்பு கிடைக்கும். இறைவன் அவர்களுக்கே காட்சி தருகிறான்.’
உலக இன்பங்களைஎல்லாம் ஒருவன் இந்தப் பிறவியில்தான் அனுபவித்திருக்க வேண்டும் என்பது கிடையாது. சிலர் முந்தைய பிறவிகளிலேயே இந்த அனுபவங்களைப் பெற்றிருப்பார்கள். அவர்களுக்குச் சிறு வயதிலிருந்தே இறைநாட்டம் இயல்பாக ஏற்படும். அத்தகையோர் மீண்டும் ஒரு முறை இந்த உலக வாழ்க்கையில் ஈடுபட வேண்டியதில்லை. மனம் மற்ற பிணைப்புகளின்றி கடவுளிடம் இயல்பாக ஈடுபட வேண்டும். கடவுளை மட்டுமே மனம் நாட வேண்டும் என்பதுதான் நிபந்தனை.
அத:--‘அத:’ என்றால் ‘எனவே’. கடவுளை எதற்காகத் தேட வேண்டும் என்பதற்கான பொருளை உணர்த்துவதற்கான சொல் ‘எனவே’.
கடவுளை எதற்காகத் தேட வேண்டும்?
இதற்கு இரண்டு காரணங்கள்: முதலில், உலக இன்பங்கள் நிலையற்றவை என்பதைப் புரிந்து கொண்டதால்; இரண்டாவது, நிலையான இன்பம் வேண்டும் என்பதால்.
உலக இன்பங்கள் நிலையற்றவை; கட உபநிஷதத்தில் நசிகேதன் கூறுவது இதனைத் தெளிவாக உணர்த்துகிறது. ‘மரணத்திற்குப் பின் மனிதனின் நிலை என்ன?’ என்று அவன் எமதர்மனிடம் கேட்டான். அதற்கு எமதர்மன் உலக இன்பங்களைப் பட்டியலிட்டுக் காட்டி, ‘இந்த இன்பங்கள் அனைத்தையும் உனக்கு அளிக்கிறேன். அந்தக் கேள்விக்கான பதிலை மட்டும் என்னிடமிருந்து எதிர்பார்க்காதே’ என்று கூறினான். உலக இன்பங்களின் நிலையாமை பற்றி எமதர்மனிடம் அப்போது நசிகேதன் கூறும் பதில் இங்கே சிந்திக்கத்தக்கது:
‘மரண தேவனே! நீ கூறுகின்ற இன்பங்கள் நிலையற்றவை. அவை மனிதனுடைய புலன்களின் ஆற்றலை வீணாக்குகின்றன. வாழ்க்கையோ குறுகியது. மனிதன் பணத்தால் திருப்தி அடையக் கூடியவன் அல்ல. பாடல், உடல் சுகம் முதலியவற்றால் உண்டாகும் இன்பம் என்ன என்பதைச் சிந்தித்து அறிந்தவன் நான். எந்த உண்மை மிக ரகசியமாக வைக்கப்பட்டுள்ளதோ அதை நான் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும். வேறு எந்த வரமும் எனக்கு வேண்டாம்.
ஒன்றுடன் இன்று இணைக்கப்பட்டவை. இந்த இணைப்பு மாறாதது. இந்த மாறாத தொடர்பே ஸமவாயம்.!!!சமபாவமே இயக்கத்திற்கு துணை போக இயலும். !!!ஒவ்வொன்றும் தனித்தனியானவை, அதே வேளையில் ஒன்றுடன் இன்று இணைக்கப்பட்டவை. இந்த இணைப்பு மாறாதது. இந்த மாறாத தொடர்பே ஸமவாயம்.
முதல் மாறாத தொடர்பை விளக்கப் புகுந்தவுடன், அது தொடர்பான மாறாத கருத்து திடமான பிறகு, மீண்டும் இரண்டாவது மாறாத தொடர்பு குறித்து இரண்டாவதாக ஆராய்ந்தால், நம்முயை முதல் கருத்தும் அது போலவே வலுவிழந்து விடுகிறது. எனவே இரண்டாவது கருத்துக்கு இடம் கொடுக்காமல் ஆராய்வதே சத்தியம்! முதல் கருத்தில் நாம் உறுதியாக இருந்தால் இரண்டாவதை உதாசீனப் படுத்தி விடலாம் அல்லது அல்லது அது குறித்து அக்கறை காட்டாமல் இருந்து விடலாம்.
இன்னும் காண்போம்.
எளிமையான நடை.
அபார உழைப்பு +
அர்ப்பணிப்பு.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_11
பிரம்ம ஸூத்ரம் 12:
நிலையான இன்பம் எது?:
உலக இன்பங்களை நுகர்ந்து, அவற்றின் நிலையாமையைச் சிந்தித்து, அவற்றை விட உயர்ந்த நிலையான ஒன்று வேண்டும் என்ற நசிகேதனின் மனநிலையே இங்கு ‘பிறகு’ என்ற சொல்லால் உணர்த்தப்படுகிறது.
இறையனுபவம் பெறுகின்ற அவனது ஆளுமையின் ஒவ்வொரு பகுதியிலும் புகுந்து அவனிடம் வேறெந்த ஆசைகளும் எழாத அளவிற்கு ஆனந்தத்தை நிறைக்கின்றது. மூன்று உலகங்கள் மற்றும் பிரபஞ்சத்தின் அளவு என்பது பிரபஞ்சப் பிராணனைக் குறிக்கிறது. உடம்பின் பல்வேறு இயக்கங்களை உடம்பிலுள்ள பிராணன் நடத்துவது போல், பிரபஞ்ச இயக்கங்களை பிரபஞ்ச—பிராணன் நடத்துகிறது. பிராணன் நுண்ணியது என்பதை மட்டுமே இந்த ஸூத்ரத்தில் ஸ்ரீபாதராயணர் தெரிவிக்கிறார்.வெளி என்று கூறப்படுவது நாமரூபங்களை வெளிப்படுத்துவது. நாமரூபங்கள் எதில் நிலை பெற்றுள்ளதோ அது பரம்பொருள். அது அழிவற்றது. அதுவே ஆன்மா.
உலக இன்பங்கள் நிலையற்றவை என்றால் நிலையான இன்பம் எது என்ற கேள்வி வருகிறது. அது இறைவனே என்று உபநிஷதங்கள் ஓங்கிய குரலில் பதிலளிக்கின்றன. ‘இறைவன் ஆனந்த மயமானவர். அவரிடமிருந்து ஆனந்தத்தைப் பெற்றதாலேயே மனிதன் ஆனந்தத்தை அனுபவிக்கிறான். ...அனைத்தையும் அறிபவரான அந்த இறைவனை அடைபவனின் எல்லா ஆசைகளும் நிறைவேறுகின்றன’ என்கிறது தைத்திரீய உபநிஷதம்.
இறைவனை அடைபவனின் ‘எல்லா ஆசைகளும் நிறைவேறுகின்றன’ என்பதை அற்புதமாக விளக்குகிறார் ஸ்ரீசங்கரர். சாதாரண மனிதனிடம் இருப்பது போன்ற ஆசைகள், அதாவது பொருட்களை அனுபவிப்பதற்கான ஆசை, பதவி ஆசை போன்ற ஆசைகள் நிறைவேறுகின்றன என்பது இதன் பொருள் அல்ல. ஏனெனில் அத்தகைய ஆசைகள் இருப்பவன் இறைவனை நாட முடியாது. இங்கே கூறப்படுவது வேறு. இறையனுபவம் பெறுபவனிடம் வேறு எந்த ஆசைகளும் தோன்றுவதில்லை என்பதே இதன் பொருள். அவன் பெறுகின்ற இறையனுபவம் அவனது ஆளுமையின் ஒவ்வொரு பகுதியிலும் புகுந்து அவனிடம் வேறெந்த ஆசைகளும் எழாத அளவிற்கு ஆனந்தத்தை நிறைக்கின்றது. அந்த ஆனந்தம் படிப்படியாக வருவதில்லை. திடீரென்று சூரியன் உதிப்பது போல் அந்த அனுபவம் அவனில் தோன்றி நிறைகிறது. அதன் பிறகு சாதாரண ஆசைகள் எதுவும் அவனிடம் எழுவதில்லை.
எனவே ‘பிறகு’ என்றால், உலக இன்பங்கள் நிலையற்றவை என்பதை உணர்ந்த பிறகு. ‘எனவே’ என்றால் ‘நிலையான ஆனந்தத்தைத் தருபவரான இறைவனை அடைவதற்காக’.
ப்ரஹ்ம ஜிஜ்ஞாஸா—‘ப்ரஹ்ம’ என்றால் இறைவன்; ‘ஜிஜ்ஞாஸா’ என்றால் அறிவதற்கான ஆசை. மேற்கண்ட தகுதியைப் பெற்ற பிறகு இறைவனைத் தேடுவோம்.
படைத்தல், காத்தல், அழித்தல் போன்ற முத்தொழில்களைப் புரிகின்ற ஆற்றல்; அதாவது, எல்லாம் வல்ல தன்மை; மற்றொன்று எங்கும் நிறைந்திருக்கின்ற தன்மை. இவற்றை மற்ற குண தியானங்களுடன் இணைக்கக் கூடாது என்கிறது இந்த ஸூத்ரம்.
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_12
பிரம்ம ஸூத்ரம் 13:
தகுதி எது?:
சுபகிருது ஆண்டுநாளை முதல் மகாளய பாக்ஷம் ஆரம்பம் 11.09.2022 ஆவணி 26தி
இறைவனின் அவரது தெய்வீகப் பண்புகளையும் மகிமைகளையும் சிந்திப்பது குண தியானம். ஆனால் வேதங்களில் குண தியானமே பெரும்பாலும் பேசப்பட்டுள்ளது. வேதங்களில் பல்வேறு இடங்களில் கூறப்பட்டுள்ள இறை மகிமைகளை இணைத்து தியானம் செய்வதே இங்கு கூறப்படுகிறது. !!!சிறந்த குணமே மனதை திருப்தி செய்யும். உதாரணமாக ராமரை குறிப்பிடுவது குணமே!!!! அவருக்குதான் கோவில் கட்டி சமாதியாக்கி விட்ட புண்ணியம் இந்துக்களே!!!!தியானத்தில் ரூப தியானம் மற்றும் குண தியானம் ஆகியவை இரண்டு முக்கியப் பிரிவுகள் ஆகும். ரூப தியானமே தற்போது வழக்கில் உள்ளது. !!!தற்போதுள்ள ஆதிசங்கரர் உருவாக்கிய மடங்ககளும் இதையே மக்களுக்கு போதிக்கின்றன. காரணம் வருமானம் மட்டுமே!!!குறி.
இறைநெறி அல்லது கடவுளை அடைவதற்கான பாதை அல்லது இறையனுபூதிப் பாதை என்பது சில நூல்களைப் படித்தோ, சில சொற்பொழிவுகளைக் கேட்டோ தேர்ந்தெடுக்கக் கூடிய ஒன்றல்ல. நூல்களைப் படிப்பதும் சொற்பொழிவுகளைக் கேட்பதும் அந்தப் பாதையில் நம்மை செல்லத் தூண்டலாம். ஆனால் அந்தப் பாதையைத் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டுமானால் நமக்குத் தகுதி வேண்டும். அதில் செல்வதற்கான ஆற்றல் வேண்டும்.
அந்தத் தகுதி எது?
உலக வாழ்க்கையில் நிறைவு. செடியின் நிறைவிலிருந்தே மலர் தோன்றுகிறது. அது போலவே உலக வாழ்க்கையின் நிறைவிலிருந்தே ஆன்மிகம் என்ற மலர் மலர முடியும். நிறைவு என்றால் உலக இன்பங்களின் நிறைவு.
எனவே உலக இன்பங்கள் நிலையற்றவை என்பதைச் சிந்தித்து, அவற்றில் நிறைவு பெற்ற பிறகு, இறைவனே நிலையான இன்பத்தின் இருப்பிடம் என்பதை உணர்ந்து, அவரைத் தேட வேண்டும் என்பது முதல் ஸூத்ரத்தின் கருத்து.
பிரம்ம ஸூத்ரம் நியாய ப்ரஸ்தானம், அதாவது ஒவ்வொரு ஸூத்ரமும் உபநிஷத வாக்கியங்களை அடிப்படையாகக் கொண்டது. இந்த ஸூத்ரம் எந்த உபநிஷத வாக்கியத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டது? அதாவது, கடவுளைத் தேட வேண்டும் என்று யார் சொன்னது?
பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்தில் இந்தப் பகுதி வருகிறது. யாஜ்ஞவல்கியர் தமது மனைவியான மைத்ரேயிக்கு உபதேசம் செய்கின்ற பகுதி இது (2:4.5). இந்த உலகின் உண்மையான அடிப்படையாகத் திகழ்வது அன்பு. அந்த அன்பின் ஊற்றாகத் திகழ்கிறார் கடவுள். இதனைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டுமானால் அந்தக் கடவுளை நீ அறிய வேண்டும். அவரை அறிவது எப்படி? முதலில் அவரைப் பற்றிக் கேட்டறிய வேண்டும்; பிறகு, கேட்டதைச் சிந்திக்க வேண்டும். இவ்வாறு கேட்டு, சிந்தித்து, தியானித்து கடவுளை அறிந்த பிறகு இந்த உண்மைகளையெல்லாம் நீ அறிய முடியும்.
அன்பின் ஊற்றாகத் திகழ்கிறார் கடவுள். இதனைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டுமானால் அந்தக் கடவுளை நீ அறிய வேண்டும். அவரை அறிவது எப்படி? முதலில் அவரைப் பற்றிக் கேட்டறிய வேண்டும்; பிறகு, கேட்டதைச் சிந்திக்க வேண்டும். இவ்வாறு கேட்டு, சிந்தித்து, தியானித்து கடவுளை அறிந்த பிறகு இந்த உண்மைகளையெல்லாம் நீ அறிய முடியும்.
ஆம் சிற்சில இடங்களில் அதிகமான அளவும் வருகிறது! நான் A4 அளவில் சுமாராக ஒன்றேகால் ஒன்றரைப் பக்கம் வருமளவு எழுதுகிறேன்! ரொம்ப நீளமாக எழுதினால் படிக்க மாட்டார்கள் என்றும் எண்ணுகிறேன்!
கண்டிப்பாகப் படிப்பார்கள் ஜி.
சிறிது சிறிதாகப் படிப்பதால் மனதில் பதிய மாட்டேனென்கிறது.
பெரிய பதிவாக இருந்தால் ஒரு முறைக்கு இரு முறை படித்துப் பார்த்து பதிய வைத்துக் கொள்ள ஏதுவாக இருக்கும். நீங்கள் சொன்னதும் சரியாக இருக்கலாம்! ஆனால் பிரம்ம ஸூத்ரம் முழுவதும் எழுதி பதிவிட்டு முடித்து விட்டமையால் இனி மாற்றுவது கடினம். இனி வரும் பகவத் கீதையில் கட்டாயம் முயற்சி செய்கிறேன்!
பதிவின் அளவு எப்படி இருந்தாலும் - இதைப் போன்ற பொக்கிஷங்களை ஆராதிப்பவர்கள் இதை அலட்சியப் படுத்தி கடந்து போக மாட்டார்கள்.
பதிவை லட்சியம் செய்யாத மற்றவர்களுக்கு அது நீளமாக இருந்தால் என்ன - குட்டையாக இருந்தால் என்ன?
நம் போன்ற தேடல் உள்ள வாசகர்களுக்கு இது தெள்ளமுது. கொஞ்சம் கூடக் கிடைத்தால் கூடுதல் இன்பம்.
அது போல், உருவமற்றவரான பரம்பொருள் மனிதனுள்ளும், பிரபஞ்சத்திலும் பல்வேறு பெயர்களுடன் விளங்குகிறார்.
தவறாக எண்ண வேண்டாம் ஜி
முக்கியமான 18 யோகங்கள்:
1. விஷாத யோகம்: பிறப்பு நிலையற்றது. நாம் செய்யும் நல்லவையும் கெட்டவையுமே நம் புண்ணிய, பாவங்களை நிர்ணயிக்கும் என்று உணர வேண்டும். இறைவன் அருளால் முக்தியடைய வேண்டும் என்ற ஆத்ம துடிப்பே விஷாத யோகம்.
2. சாங்கிய யோகம்: பரமாத்மாவே என் குரு என்பதை உணர்ந்து அவரிடம் ஆத்ம உபதேசம் பெறுவது.
3. கர்மயோகம்: உபதேசம் பெற்றால் போதுமா? மனம் பக்குவம் அடைய வேண்டாமா? பலனை எதிர்பார்க்காமல் கடமையைச் செய்யும் பக்குவம்.
4. ஞான கர்ம சன்னியாச யோகம்: பாவம், புண்ணியங்கள் பற்றிக்கூட கவலைப்படாமல் எதன்மீதும் பற்று இல்லாமல், பரமனை அடையும் வழியில் முன்னேறுவது.
5. சன்னியாச யோகம்: நான் உயர்ந்தவன் என்ற கர்வம் இல்லாமல் தான, தர்மங்கள் செய்வது.
6. தியான யோகம்: கடவுளை அடைய புலனடக்கம் முக்கியம். மெய், வாய், கண், மூக்கு, செவி இந்த புலன்கள் நம் கட்டுப்பாட்டில் இருக்க வேண்டுமே தவிர அவை இழுத்த இழுப்புக்கு நாம் போய்விடக்கூடாது.
7. ஞானம்: இந்த உலகில் காண்பவை எல்லாமே பிரம்மம்தான்.. எல்லாமே கடவுள்தான் என உணர்வது.
8. அட்சர பிரம்ம யோகம்: எந்நேரமும் இறைவனைப்பற்றிய நினைப்புடன் வேறு சிந்தனைகளே இல்லாமல் இருப்பது.
9. ராஜவித்ய, ராஜ குஹ்ய யோகம்: கடவுள் பக்தி மட்டுமே இருந்தால் பயனில்லை. சமூகத்தொண்டாற்றி, ஏழையின் சிரிப்பில் இறைவனைக் காண்பதுதான் உண்மையான பக்தி. உண்மையான ஆன்மிகம் என்று உணர்வது ஒன்பதாம் படி.
10. விபூதி யோகம்: அழகு, அறிவு, ஆற்றல் என எத்தகைய தெய்வீக குணத்தைக் கண்டாலும் அதை இறைவனாகவே காண்பது பத்தாம் படி.
11. விஸ்வரூப தரிசன யோகம்: ஆண்டவனில் உலகத்தையும் உலகில் ஆண்டவனையும் பார்க்கும் மனப்பக்குவத்தை வளர்த்துக்கொள்வது.
12. பக்தி யோகம்: இன்பம் - துன்பம், விருப்பு-வெறுப்பு, ஏழை - பணக்காரன் என்பன போன்ற வேறுபாடுகளைக் களைந்து எல்லாவற்றிலும் சமத்துவத்தை விரும்புவது.
13. ஷேத்ரக்ஞ விபாக யோகம்: எல்லா உயிர்களிலும் வீற்றிருந்து ஆண்டவனே அவர்களை இயக்குகிறார் என்பதை உணர்தல்.
14. குணத்ர விபாக யோகம்: பிறப்பு, இறப்பு, மூப்பு ஆகியவற்றால் ஏற்படும் துன்பங்களை அகற்றி, இறைவனின் முழு அருளுக்கு பாத்திரமாவதே.
15. தெய்வாசுர விபாக யோகம்: தீய குணங்களை ஒழித்து, நல்ல குணங்களை மட்டும் வளர்த்துக்கொண்டு, நம்மிடம் தெய்வாம்சத்தை அதிகரிப்பது.
16. சம்பத் விபாக யோகம்: இறைவன் படைப்பில் எல்லோரும் சமம் என்று உணர்ந்து, அகங்காரம் வராமல் கவனமுடன் இருப்பது.
17. சிரித்தாத்ரய விபாக யோகம்: சர்வம் பிரம்ம மயம் என்று உணர்ந்து பரப்பிரம்ம ஞானத்தை பெறுவது.
18. மோட்ச சன்யாச யோகம்: யாரிடமும் எந்த உயிர்களிடமும் பேதம் பார்க்காமல், உன்னையே சரணாகதி அடைகிறேன் என்று இறைவன் சன்னதியில் வீழ்ந்தால் அவன் அருள் செய்வான் என்று ஆண்டவனையே சரணடைவது.
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_13
பிரம்ம ஸூத்ரம் 9:
முதற்பகுதி (1:1):
இந்தியத் தத்துவ நூல்களில் நுட்பமான அணுகுமுறை ஒன்று உண்டு. ஆரம்பத்திலேயே நூலின் மொத்தக் கருத்தை சுருக்கமாகக் கூறி விடுவது. அந்த வகையில், இந்த முதற்பகுதியின் முதல் 4 ஸூத்ரங்கள் பிரம்ம ஸூத்ரத்தின் சாரத்தைத் தருவதாகக் கருதப்படுகிறது. இந்த 4 ஸூத்ரங்களும் ‘சதுஸ்ஸூத்ரீ’ என்ற பெயரில் பிரபலமாக வழங்கப்படுகிறது. பல விளக்கவுரைகள் இந்த 4 ஸூத்ரங்களுக்கும் விளக்கம் காண்பதிலேயே நிறைவுற்று விடுகின்றன.
அனைத்தையும் படைத்தவர் இறைவனே என்பது இந்தப் பகுதியின் முக்கியக் கருத்து ஆகும். இந்த முதற்பகுதியில் 11 அதிகரணங்களும் 31 ஸூத்ரங்களும் உள்ளன.
ஸ்வாமி... எல்லாருக்கும் நல்லது பண்றவங்களையும்... மத்தவங்களுக்கு கெடுதல் பண்றவங்களையும் கடவுள் ஒண்ணா தான் பாக்குறாரா....
ஆமாம்.ஆனால் நல்லது பண்ணும் நபர்களுக்கும் கெட்டது பண்ணும் நபர்களுக்கும் அவரவர் கர்ம பலனை பொருத்து கால சக்கரம் தீர்ப்பு வழங்கும்.அந்த கால சக்கரத்தை சுழல விடுபவர்,அதிகாரம் செலுத்துபவர்,
பணிகளை ஒதுக்குபவர் பரமாத்மா தான்.
ஆதியும் அந்தமும் இல்லாதவனே உலகில் உள்ள எல்லோரையும் காப்பாற்றுவாயாக.
1 கடவுளைத் தேடுவோம்.
ஜிஜ்ஞாஸா அதிகரணம் பிரு2:4.5
‘மனித வாழ்க்கையின் லட்சியம் கடவுளை அடைவதே’ என்பார் பகவான் ஸ்ரீராமகிருஷ்ணர்.
அப்படியானால் ஏன் எல்லோரும் கடவுளைத் தேடவில்லை? அவரை அடைவதற்கான முயற்சிகளில் ஈடுபடவில்லை?
தண்ணீர் இருந்தும் ஒருவன் ஏன் அதனைக் குடிக்கவில்லை? ஏனெனில் அவனுக்குத் தாகமில்லை.
அது போல், இறைவனை அடைய வேண்டும் என்ற மன ஏக்கம் இல்லாததால்தான் ஒருவன் இறைநாட்டமின்றி இருக்கிறான்.
1.மன ஏக்கமும் இறை தாகமும் ஏன் வரவில்லை, எப்போது வரும் என்ற கருத்துடன் பிரம்ம ஸூத்ரம் ஆரம்பிக்கிறது.
அதாதோ ப்ரஹ்மஜிஜ்ஞாஸா II 1:1.1 II
பொருள்: இனி எனவே கடவுளைத் தேடுவோம்.
‘அத’ என்ற சொல்லிற்கு சமஸ்கிருத அகராதியான அமரகோசம் ஐந்து பொருட்களைத் தருகிறது. அவை: மங்கலம், பிறகு, ஆரம்பம், கேள்வி, முற்றிலும். ஆச்சாரியர்கள் மூவருமே ‘பிறகு’ என்ற பொருளைக் கொண்டிருக்கின்றனர்; ஸ்ரீமத்வர் ‘மங்கலம்’ என்ற பொருளையும் ஏற்றுக் கொண்டுள்ளார்.
‘பிறகு’ என்று சொல்லும்போது, இதற்கு முந்தைய ஒன்றை அது சுட்டிக் காட்டுகிறது; ‘ஏதோ ஒன்றின் நிறைவிற்குப் பிறகு’ என்பதை உணர்த்துகிறது. அந்த ஏதோ ஒன்று எது?
இனி தொடங்கப் போவது ‘கடவுளைத் தேடுவது’. கடவுளைத் தேட வேண்டுமானால் உலகமும் அதன் இன்பங்களும் சுகபோகங்களும் ஒரு நிறைவிற்கு வந்திருக்க வேண்டும். உலக இன்பங்களை அனுபவித்து உணராமல் இறைநெறியில் செல்ல முயற்சிப்பவர்களின் வாழ்க்கையைத் தண்ணீர்ப் பாம்பினால் பிடிக்கப்பட்ட தவளைக்கு ஒப்பிடுகிறார் பகவான் ஸ்ரீராமகிருஷ்ணர். நல்ல பாம்பு பிடித்திருந்தால் ஒரே கடியில் தவளையின் குரல் ஒடுங்கி விடும். தண்ணீர்ப் பாம்பின் கதை வேறு; அதனால் தவளையை விழுங்கவும் முடிவதில்லை, விடவும் முடிவதில்லை; பாம்பு, தவளை இரண்டிற்குமே அது போராட்டம். அது போலவே உலக இன்பங்களில் நாட்டம் நிறைவுறுமுன்பு இறைநெறியில் சென்றால் அங்குமிங்குமாக மனம் அலைபாய நேரிடும். எனவே ‘பிறகு’ என்ற சொல் ‘உலக இன்பங்களின் நிறைவிற்குப் பிறகு’ என்று பொருள்படும்.
தண்ணீர்ப் பாம்பினால் பிடிக்கப்பட்ட தவளைக்கு ஒப்பிடுகிறார் பகவான் ஸ்ரீராமகிருஷ்ணர். நல்ல பாம்பு பிடித்திருந்தால் ஒரே கடியில் தவளையின் குரல் ஒடுங்கி விடும். தண்ணீர்ப் பாம்பின் கதை வேறு; அதனால் தவளையை விழுங்கவும் முடிவதில்லை, விடவும் முடிவதில்லை; பாம்பு, தவளை இரண்டிற்குமே அது போராட்டம். அது போலவே உலக இன்பங்களில் நாட்டம் நிறைவுறுமுன்பு இறைநெறியில் சென்றால் அங்குமிங்குமாக மனம் அலைபாய நேரிடும்.
நிஜ வாழ்க்கையிலும் ஒருவர் ஒதுங்கினால்,ஒதுக்கப்படுவார் நசுக்கப்படுவார்
.உயிர்கள் அனைத்தின் பிறப்பிடமாகவும் வாழும் இடமாகவும் ஒடுங்கும் இடமாகவும் பிராணன் பேசப்படுகிறது. அனைத்து படைப்பிற்கும் ஆதாரமாகத் திகழ்பவை ஐந்து மூலகங்கள். (பஞ்ச பூதங்கள்). இவை படைப்பிற்கு முன்னால் சூட்சம நிலையில் இருந்தன. அவை தூலமாக வெளிப்படுவதே படைப்பு.
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_9
பிரம்ம ஸூத்ரம் 14:
ஏன் கேட்க வேண்டும்?:
11..09.2022 ஞாயிற்றுக்கிழமை மகளாய பட்சம் இன்று முதல் நாள்
மெய்யில் விளங்கும் ஜோதி மெய் உனர்ந்த மேல் நீத்தார் மணங்குளிர வார்த்த எள் நீரை ஏற்று மணங்குளிர்வீர் மணங்குளிர்வீர் மணங்குளிர்வீர்
படைப்பு பிரளயம் இந்த இரண்டிலும் மாறியதும் மூலமானதும் இறைதத்துவம்.
இறைவனைத் தேட வேண்டும் என்ற வரையில் சரி; தேடினால் போதாதா? தியானமும் அது போன்ற சாதனைகளும் போதாதா? ஏன் ‘கேட்க’ வேண்டும். ஏன் படிக்க வேண்டும், விவாதிக்க வேண்டும்?
பொதுவாக ரிக், யஜுர், சாமம் ஆகிய மூன்று வேதங்களே கணக்கில் கொள்ளப்படுகின்றன. ஏனெனில் அதர்வண வேதம் காலத்தால் பிந்தியது என்று கூறப்படுகிறது.பல உபநிஷதங்களிலும் ‘வெளி’ என்ற சொல் இறைவன் என்ற பொருளில் பயன்படுத்தப் பட்டிருப்பதைக் காணலாம்.முதலில் ஆகாசம் இறைவனில் ஒடுங்க வேண்டும். ஆகாசம் ஒடுங்கி விட்டால் வேறு எதுவும் நிற்க இடமின்றிப் போய் விடும். ஏனெனில் காற்று, நெருப்பு என்று மற்ற நான்கு மூலகங்களும் ஆகாசத்தில் நிலை பெறுபவை. ஒவ்வொரு மூலகமும் அதற்கு முந்தைய மூலகத்தில் ஒடுங்கினால் மட்டுமே அனைத்தும் இறுதியில் ஆகாசத்தில் ஒடுங்கி ஆகாசம் இறைவனில் ஒடுங்க இயலும்.
அடையாளம், அடையும் வழி ஆகிய இரண்டும் தெரிந்தால் மட்டுமே நாம் தேடும் பொருளை அடைய முடியும். ஒரு பொருளை அடைய வேண்டுமானால் அது இன்ன பொருள், அதன் நிறம், அதன் குணம் என்று அதனைப் பற்றிய அடையாளங்கள் தெரிந்திருக்க வேண்டும்.
இனி வெறுமனே அடையாளங்கள் மட்டும் தெரிந்திருந்தால் போதாது. அந்தப் பொருள் எங்கே இருக்கிறது, அங்கு செல்வதற்கான மார்க்கம் என்ன போன்ற விவரங்களும் தேவை. இவை இரண்டும் தெரிந்த பிறகு நாம் உண்மையான ஈடுபாட்டுடன் முயற்சி செய்தால் அந்தப் பொருளை அடைய முடியும்.
இந்தக் கருத்தை சிவபெருமானை அடைந்த ஒரு பக்தையின் வாயிலாக அற்புதமாகக் கூறுகிறார் அப்பர் பெருமான்:
‘அவள் முதலில் அவருடைய (சிவபெருமானுடைய) பெயர் என்ன என்பதைத் தெரிந்து கொண்டாள். பிறகு அவருடைய உருவம், தோற்றம், ஆடை, ஆபரணம் போன்ற விஷயங்களை அறிந்து கொண்டாள். பிறகு அவர் வாழும் ஊர் எது, அந்த ஊருக்கு எப்படிப் போவது என்பதையெல்லாம் அறிந்து கொண்டாள். அதன் பிறகு அவர் ஒருவரை அடைவது மட்டுமே தனது வாழ்க்கை லட்சியமாகக் கொண்டாள். உற்றார், உறவினர், பெற்றோர், பிறந்த ஊர் என்று அனைத்தையும் துறந்தாள்; ஊர் வழக்கங்களுடன் ஒத்துப் போவதை நிறுத்திக் கொண்டாள், தனக்கென ஒரு பாதையை வகுத்துக் கொண்டாள். தன்னை, தன உடம்பை, ஏன், தன் பெயரையே மறந்தாள். தன்னை மறந்து அவர் மயமாகவே ஆகிய அவள் அவரையே அடைந்தாள்.
எனவே நம் சென்றடைய வேண்டிய புகலிடமாகிய இறைவனின் அடையாளங்களையும், பண்பு நலன்களையும், மகிமைகளையும் முதலில் அறிய வேண்டும்.
தொடரும் ஸூத்ரங்களில் அவற்றை ஒவ்வொன்றாக, உபநிஷத வாக்கியங்களின் அடிப்படையில் தெரிவிக்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
வேதங்களை அடிப்படையாகக் கொண்டு வாழ்க்கை நெறிமுறைகளை வகுத்துக் காட்டுகின்ற நூலால் ஸ்மிருதிகள். இவை, காலத்திற்கு காலம், இடத்திற்கு இடம் மாறுபடுகின்ற வாழ்க்கை நியதிகளைக் கருத்தில் கொண்டு எழுதப்படுபவை. புராணங்கள், இதிகாசங்கள், தர்ம சாஸ்திரங்கள் போன்ற நூல்கள் இந்தப் பிரிவில் அடங்கும்.
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_14
பிரம்ம ஸூத்ரம் 15:
மகாளய பாக்ஷம் இரண்டவது நாள்
அனைத்தையும் படைத்தவர் இறைவன்:
எல்லையற்றதை அறிய வேண்டுமானால் நாம் அந்த எல்லைகளற்ற நிலையை அடைந்தால் மட்டுமே சாத்தியம்! அந்த நிலையை அடைந்த பிறகு 'அறிய வேண்டும்' என்கிற அவா அற்றுப்போகும்! ஆனந்த நிலையை அடைந்த பிறகு ஆனந்தத்தை பிரித்து அனுபவிக்க முடியாது. சர்க்கரையின் இனிப்பை சர்க்கரை அறியாதது போல...
ஜன்மாதி அதிகரணம் தைத்.3:1.2
வேதாந்தத்தில் முதற் கருத்தாக வருவது, எல்லாம் இறைவனே என்பது. உலகமும் உயிர்களும் இறைவனிலிருந்தே தோன்றின. ‘உலகைப் படைத்த பின் இறைவன் படைப்பினுள் ஊடுருவிப் பார்த்தார்’ என்கிறது தைத்திரீய உபநிஷதம் (2:6.3). அப்படியானால் இந்த உலகின் ஒவ்வொரு துகளும் இறையம்சம் பொருந்தியது; ஒவ்வோர் உயிரும் தெய்வீக அம்சம் கொண்டது.
இப்படி இறைவன் என்ற உணர்வுப் பொருளிலிருந்தே உலகமும் உயிர்களும் தோன்றின என்ற கருத்து வேதாந்தத்திற்கு உரியது. இந்துத் தத்துவங்களில் மற்ற ஐந்து தத்துவங்களும் உலகம் ஜடப் பொருளிலிருந்தே தோன்றியதாகவே கூறுகிறது.
(இதுவே இதர ஐந்து தத்துவங்களையும் நிராகரிக்க செய்யும் விஷயம் என்றும் கொள்ளலாம்! ஏனென்றால் உணர்வுப் பொருள் (CONSCIOUS) இல்லாத ஜடப் பொருள் ஒன்றிலிருந்து எப்படி உணர்வுள்ள உயிர்கள் தோன்றியிருக்க முடியும்? ஜடப் பொருள் ஏதேதோ வினைகளுக்கு உட்பட்டாலும், பல பொருட்கள் சேர்ந்தாலும், பல பொருட்கள் பிரிந்தாலும் இவை எது நடந்தாலும் அதற்கு உணர்வு வரப் போவதில்லை! இதனை ஒரு வேதிதியல் பரிசோதனைக் கூடத்தில் நடக்கக் கூடிய பல்வேறு சோதனைகளுக்கு இணையாகக் கொள்ளலாம். அங்கு பல ரசாயனங்கள் சேர்ந்து அல்லது பிரிந்து பல பொருட்களாக ஏதேனும் வினையின் மூலம் ஆகின்றன! அவற்றுக்கு உணர்வு வந்து விடுகிறதா என்ன? இந்த உதாரணம் பயனுள்ளது என்றே எண்ணுகிறேன்)
தச்சனால் மரம், உளி, வாள் போன்ற கருவிகளை வைத்துப் பயன்படுத்தி வேலை செய்யவும் இயலும்; எந்தக் கருவியையும் பயன்படுத்தாமல் சும்மா இருக்கவும் இயலும். அது போலவே நிறுத்தவும், செயலில் ஈடுபடவும் வல்லது ஜீவாத்மா ஒன்றே. எனவே ஜீவாத்மாவே கர்த்தா.சஞ்சித கர்மம் ஆன்ம ஞானத்தால் எரிக்கப்பட்டு விடும்; ஆகாம்ய கர்மம் மகானுக்கு சேர்வதில்லை. ஆனால் செயல்பட ஆரம்பித்து விட்ட பிராரப்த கர்மம் தனது பலனைக் கொண்டு வந்தே தீரும்.நல்வினைப் பயன், அந்த மகானுக்கு தொண்டு செய்பவர்களுக்கும், தீவினைப் பயன் அவருக்குத் தீங்கு விளைவிப்பவர்களுக்கும் சேரும் என்று கௌசீதகி உபநிஷதம் கூறுகிறது.
மனங்களுக்கும் இயலாத காரியம் - உருவங்கள் அற்ற, குணங்கள் அற்ற இறைவனைச் சிந்திப்பது.
2.எல்லாம் இறைவனிலிருந்து தோன்றின
ஜன்மாத்யஸ்ய யத: II 1:1.2 II
பொருள்: யாரிடமிருந்து இந்தப் படைப்பு முதலியவை தோன்றினவோ அவரே இறைவன்.
இந்த ஸூத்ரம் இறைவனின் லட்சணத்தை, அதாவது அடையாளத்தைக் கூறுகிறது.
இறைவன் உண்மை வடிவினர், அறிவு இயல்பினர், எல்லையற்றவர் (ஸத்யம் ஜ்ஞானம் அனந்தம் ப்ரஹ்ம ) என்பது ஸ்வரூப லட்சணத்தின் வாயிலாக, அதாவது, நேரடிப் பண்புகளால் இறைவனை அடையாளம் காட்டுவது.
யாரிடமிருந்து இந்தப் படைப்பு முதலியவை தோன்றினவோ அவரே இறைவன்.
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_15
பிரம்ம ஸூத்ரம் 16:
தடஸ்த லட்சணம்:
மங்காளகரமன சுபகிருது ஆண்டு ஆவணி மாதம் 29தி14.09.2022 புதன்கிழமை மஹா பரணி மகாளய பாக்ஷம் நான்காவது நாள் மிகவும் முக்கியமான நட்சத்திரம் முன்னோர் தர்பனம் செய்வது 12ஆண்டுக்கு செய்தபலன்
உலகின் காரணமாக இறைவனும் ஜீவாத்மாவும் வெவ்வேறானவர்கள். ஏனெனில் உலகைப் படைக்கும் ஆற்றல் இறைவனுக்கு மட்டுமே உண்டு, ஜீவாத்மாவிற்கு அது கிடையாது. !!!அழிவில்லாதவன் இறைவன் இப்படியே, பஞ்ச பூதங்களின் (பஞ்சீகரணம்)கலந்து பிரிக்கப் படாமல் இருந்தால் ஜீவன்களே இல்லை.
இந்த ஸூத்ரம் (சென்ற பதிவு) கடவுளைத் தடஸ்த லட்சணத்தின் வாயிலாக, அதாவது, படிப்படியாகத் தெரிந்து கொள்ளும் விதத்தில் அறிவிக்க முற்படுகிறது. யாரிடமிருந்து படைப்பு முதலியவை தோன்றியதோ அவரே கடவுள் என்கிறது ஸூத்ரம்.
படைப்பு முதலியவை என்றால் படைத்தல், காத்தல், ஒடுக்குதல் ஆகிய முத்தொழில்கள். காணும் இந்தப் பிரபஞ்சம் யாரிடமிருந்து தோன்றி, யாரிடம் நிலைபெற்று, யாரில் ஒடுங்குகிறதோ அவரே இறைவன்.
‘யாரிடமிருந்து இந்த உயிரினங்கள் அனைத்தும் பிறக்கின்றனவோ, பிறந்தவை யாரால் வாழ்கின்றனவோ, மரணத்திற்குப் பிறகு யாரிடம் ஒடுங்குகின்றனவோ அவரே கடவுள். அவரை அடைய முயற்சி செய்’ என்கிறது தைத்திரீய உபநிஷதம் (3:1.2).
ஸ்வரூப லட்சணத்தின் வாயிலாகவே கடவுளை விளக்க முயற்சி செய்திருக்கலாமே, எதற்காக படிப்படியான பதிலைத் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும் என்ற கேள்வி எழலாம். எளிதாகப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்ற நோக்கமே அதற்குக் காரணம். சமுத்திரத்தைக் காணாத ஒருவனுக்கு அதை விளக்க வேண்டும். சமுத்திரம் என்றால் ‘கடல்’ என்று பதில் கூறலாம். அவன் ‘கடல்’ என்றால் என்ன என்று கேட்கும் போது அதற்கு ‘சமுத்திரம்’ என்று பதில் கூறினால் அவன் புரிந்து கொள்வது எதுவும் இல்லை. மிகப் பெரிய எரி ஒன்றையாவது சுட்டிக் காட்டி, இதைப் போல ஆயிரக்கணக்கான மடங்கு பெரியது என்று கூறினால், அது சரியான பதில் இல்லாவிட்டாலும், அவனால் ஏதோ சற்று புரிந்து கொள்ள முடியும். முதல் பதில் மிகச் சரியான பதிலாக இருந்தாலும் அந்தப் பதிலால் விளையும் பலன் பெரிதாக இல்லை.
எனவேதான் பிரம்ம ஸூத்ரம் தடஸ்த லட்சணத்தின் வாயிலாகக் கடவுளை விளக்க முயற்சி செய்கிறது. கண்ணுக்குத் தெரிகின்ற பிரபஞ்சத்தைக் காட்டி, தெரியாத கடவுளை விளக்க முற்படுகிறது இந்த ஸூத்ரம். பிரபஞ்சம் கண்ணுக்குத் தெரிவதால், அது இருப்பதைப் பற்றி சந்தேகம் எழ வாய்ப்பில்லை.
(சிவராமனின் மகன் கோவிந்தன் என்று சொன்னால் அது கோவிந்தனின் சரியான அடையாளமாக இருந்தாலும் அவனுடைய உண்மையான விபரம் ஆகாது. உடன் சிவராமன் யாரென்று கேட்டால் கோவிந்தனின் அப்பா என்று சொன்னால் அதனாலும் எந்த விளக்கமும் வராது. மாறாக சிவராமன் கோவிந்தனின் மகன் என்பதைக் கூறிவிட்டு, அவன் என்ன செய்கிறான், என்ன படித்துக் கொண்டிருக்கிறான், அவன் பொழுதுபோக்குகள் என்ன, அவன் என்ன வகையான உணவுகளை விரும்பி உண்ணுவான், பள்ளி/கல்லூரியில் படிக்கும் அவனுக்கு எந்தெந்த பாடங்கள் மிகப் பிடிக்கும், அவன் தேர்வில் மிக நன்றாக அதிக மதிப்பெண்கள் பெற்றவன், அவன் நண்பர்கள் யார், அவன் தாய் தந்தையர் சொல்லை மீறாதவன் என்றெல்லாம் விளக்கினால் கோவிந்தன் பற்றிய ஓரளவு முழுமையான சித்திரம் வரலாம். இதே போல்தான் கடவுளையும் படிப்படியாக ஆராய்கிறது பிரம்ம ஸூத்ரம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் தடஸ்த லட்சணத்தின் வாயிலாகக் கடவுளை விளக்க முயற்சி செய்கிறது. கண்ணுக்குத் தெரிகின்ற பிரபஞ்சத்தைக் காட்டி, தெரியாத கடவுளை விளக்க முற்படுகிறது இந்த ஸூத்ரம். சமுத்திரத்தைக் காணாத ஒருவனுக்கு அதை விளக்க வேண்டும். சமுத்திரம் என்றால் ‘கடல்’ என்று பதில் கூறலாம். அவன் ‘கடல்’ என்றால் என்ன என்று கேட்கும் போது அதற்கு ‘சமுத்திரம்’ என்று பதில் கூறினால் அவன் புரிந்து கொள்வது எதுவும் இல்லை. மிகப் பெரிய எரி ஒன்றையாவது சுட்டிக் காட்டி, இதைப் போல ஆயிரக்கணக்கான மடங்கு பெரியது என்று கூறினால், அது சரியான பதில் இல்லாவிட்டாலும், அவனால் ஏதோ சற்று புரிந்து கொள்ள முடியும். பிரபஞ்சம் கண்ணுக்குத் தெரிவதால், அது இருப்பதைப் பற்றி சந்தேகம் எழ வாய்ப்பில்லை.
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_16
பிரம்ம ஸூத்ரம் 17:
உறுதி செய்கிறது:
ஒரு பொருள் இருக்கிறதென்றால் அதற்குக் காரணம் ஒன்று இருந்தாக வேண்டும். இது நியதி. நாற்காலி ஒன்று இருக்குமானால் அதைச் செய்தவன் ஒருவன் இருப்பான். அது போலவே இந்தப் பிரபஞ்சம் இருக்கிறது என்றால் அதைப் படைத்த ஒருவர் இருந்தேயாக வேண்டும். அந்த ஒருவர் இறைவன். எனவே இறைவன் இருப்பது உறுதி, அவர் உலகைப் படைத்தார் என்பதை இந்த ஸூத்ரம் உறுதி செய்கிறது.
இந்த உலகம் உண்மையா அல்லது மாயையா ?
நிலையில்லாதது எதுவுமே மாயைதான்! அப்படிதான் உலகமும்!
சிந்தனைக்கும் எட்டாத அனுபவங்கள் ஏன் சிலருக்கு மட்டும் ஏற்படுகிறது.முன்வினை காரணமாக பூர்வ புண்ணியம் Padma இல்லை பொய் சொல்ல மாட்டேன்! என் முற்பிறவி வினை கொடியது மிகுந்த துன்பத்தைத் தரக் கூடிய ஒன்று!
அப்போ தங்கள் முற்பிறவியை உணர்ந்துள்ளீர்கள்? அதுவே புண்ணியம் தானேதான இல்லை முற்பிறவியை உணரவில்லை அந்தப் பிறவியில் கொடூரமான பாபியாக இருந்திருப்பேன் என்பதை மட்டுமே உணர்கிறேன்!அப்படி இருந்திருந்தால் உபநிஷதங்களுக்கு உரை எழுதும் புண்ணியம் கிடைத்திருக்குமா? பிராரப்தம் நம் கட்டுப்பாட்டில் இல்லையே?இது ஆகாம்யம் அல்லவா? ஒவ்வோர் அனுபவமும் குறிப்பிட்ட இடத்தில், குறிப்பிட்ட காலத்தில், குறிப்பிட்ட காரணத்திற்காக நடைபெறுகின்ற தன்மை உடையது; சிந்தனைக்கும் எட்டாத எண்ணற்ற அமைப்புகளுடன் கூடியது. ஸ்ரீசங்கரர் சொல்கின்ற இந்த ஒவ்வோர் இயல்பும் ஆழ்ந்த சிந்தனைக்கு உரியது; தியானத்தால் நேரடியாக இறையனுபூதி பெற இயலும் என்பதைத் தமது கருத்தாக முதன்முதலில் கூறுகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.ஜீவாத்மாவிற்கு மூன்று உடம்புகள் இருப்பதாக வேதாந்தம் கூறுகிறது. அவை: தூல உடம்பு, சூட்சம உடம்பு, காரண உடம்பு. இவற்றுள் தூல உடம்பு நாம் அறிந்தது; விழிப்பு நிலையில் இந்த உடம்பின் மூலமே நாம் அனுபவங்களைப் பெறுகிறோம். சூட்சம உடம்பு 10 புலன்கள், 5 பிராணன்கள், மனம், ஆகிய 17 அங்கங்களால் ஆனது; இந்த உடம்பு கனவில் செயல்படுகிறது. இவை தவிர காரண உடம்பு ஒன்று உள்ளது.சாங்கியர்கள் இறைவனையும் ஏற்பதில்லை, புருஷனும் பிரகிருதியும் யாரையும் சார்ந்துள்ளன என்பதையும் ஏற்றுக் கொள்வதில்லை. எனவே மந்திரத்திலுள்ள 25 விஷயங்களும் சாங்கியர்களின் 25 தத்துவங்கள் அல்ல.இந்த 25 ஐயும் சாங்கியர்களின் தத்துவமாகக் கொண்டால், புருஷனும் பிரகிருதியும் இறைவனைச் சார்ந்தவை என்றாகும்.இந்த 25 ஐயும் சாங்கியர்களின் தத்துவமாகக் கொண்டால், புருஷனும் பிரகிருதியும் இறைவனைச் சார்ந்தவை என்றாகும்.நானும் எங்கேயோ 28 சாங்கியம் என்று படித்த ஞாபகம் .. சாங்கியத்தை பற்றிய கட்டுரை கொஞ்சம் வருமா .?
இறைவன் உலகைப் படைத்தார் என்னும் போது அவர் இந்த உலகிற்கு நிமித்த காரணமா அல்லது உபாதான காரணமா? இரண்டுமே அவர்தான் என்று உபநிஷதங்கள் (முண்.1:1.7) கூறுகின்றன. இதற்கு சிலந்தி வலை பின்னுவதை உதாரணமாகக் காட்டுகின்றன. வலையைப் பின்னுவது சிலந்தி (நிமித்த காரணம்). வலைக்கான மூலப் பொருளை அது எங்கிருந்து கொண்டு வருகிறது? தன்னிலிருந்தே (உபாதான காரணம்). தன்னிலிருந்தே மூலப் பொருளைக் கொண்டுவந்து அது வலை பின்னுகிறது. அதாவது வலைக்கான இரண்டு காரணங்களாகவும் சிலந்தியே இருக்கிறது. அது போலவே இறைவன் இந்த உலகம் மற்றும் உயிர்களின் இரண்டு காரணங்களாகவும் இருக்கிறார்—அவரே படைத்தார், அவரிலிருந்தே படைத்தார்.
இந்த உலகம் இருப்பது, அதன் பின்னால் இறைவன் இருப்பதைச் சுட்டிக் காட்டுகிறது என்பதை இந்த ஸூத்ரம் கூறுகிறது. இந்த உலகையும் உயிர்களையும் அவற்றின் அமைப்பையும் காட்டி, இத்தகைய அற்புதமான உயிர்களையும் உலகையும் படைத்ததன் காரணமாக இறைவன் எல்லாம் அறிந்தவர் (ஸர்வஜ்ஞ: ), எல்லாம் வல்லவர் (ஸர்வ சக்திமான்) என்று விளக்குகிறார் ஸ்ரீசங்கரர்.
இந்த உலகின் நான்கு இயல்புகளைக் காட்டுகிறார் அவர். இந்த உலகம் எண்ணற்ற உருவங்களாலும் பெயர்களாலும் உருவாக்கப்பட்டது; எண்ணற்ற அனுபவங்களைப் பெறுகின்ற எண்ணற்ற உயிர்களைக் உடையது; ஒவ்வோர் அனுபவமும் குறிப்பிட்ட இடத்தில், குறிப்பிட்ட காலத்தில், குறிப்பிட்ட காரணத்திற்காக நடைபெறுகின்ற தன்மை உடையது; சிந்தனைக்கும் எட்டாத எண்ணற்ற அமைப்புகளுடன் கூடியது. ஸ்ரீசங்கரர் சொல்கின்ற இந்த ஒவ்வோர் இயல்பும் ஆழ்ந்த சிந்தனைக்கு உரியது; இன்றைய விஞ்ஞானத்தின் துணையுடன் பார்க்கும் போது பிரமிப்பூட்டும் சித்திரத்தை தரக் கூடியது.
தாங்கள் அனுபவித்ததுண்ட அப்படி ஒரு அனுபவத்தை
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_17
பிரம்ம ஸூத்ரம் 18:
பிரமிப்பே தோன்றும்:
மகாளய பாக்ஷம் ஐந்தாவது நாள் பஞ்சமி திதி கிருத்திகை நட்சத்திரம்
1 எண்ணற்ற உருவங்களாலும் பெயர்களாலும் உருவாக்கப்பட்டது:
ஆனந்தமய ஆன்மா, ஜீவாத்மாவின் பகுதிகளில் ஒன்று. இது மகிழ்ச்சி, இன்பம், சந்தோஷம் ஆகியவற்றை அங்கங்களாக உடையது.
இந்த உலகில் எத்தனை விதமான பொருட்களும் உயிர்களும் உள்ளன என்பதைச் சிந்தித்தால் பிரமிப்பே தோன்றும். எத்தனை உயிரினங்கள், ஒவ்வொன்றிலும் எத்தனை வேறுபாடுகள்! எத்தனை விதமான வாழ்க்கை வேறுபாடுகள்! ஓவொன்றும் எவ்வளவு திறமையாக உருவாக்கப்பட்டுள்ளது. ஒரு சாதாரணக் கைக்கடிகாரத்தை உருவாக்குவதற்கே எவ்வளவு அறிவாற்றலும் கைத்திறமையும் தேவைப்படுகிறது. இத்தனை அறிவாற்றல் நிறைந்த பிரபஞ்சத்தை உருவாக்கியவர் எவ்வளவு அறிவும் ஆற்றலும் படைத்தவராக இருப்பார்! அதனால்தான் உபநிஷதங்கள் அவரை அனைத்தறிவு படைத்தவராகவும் (ஸர்வஜ்ஞ: ) அனைத்து ஆற்றல் நிறைந்தவராகவும் (ஸர்வ சக்திமான்) கூறுகின்றன.
இந்தப் பிரபஞ்சத்திற்குப் பின்னால் அத்தகைய இறைவன் ஒருவர் இல்லை; இந்த உலகம், பிரம்மாண்டமான வெடித்துச் சிதறல் ஒன்றின் விளைவாக எதேச்சையாக ஏற்பட்டது என்று ஒரு விஞ்ஞானக் கொள்கை (BIGBANG THEORY) கூற முயற்சிக்கிறது. வெடித்துச் சிதறுவதற்கான பொருள் எங்கிருந்து வந்தது என்ற கேள்வி ஒரு புறமிருக்க, பிரபஞ்சம் எதேச்சையாக (ACCIDENTAL) உருவாகியது என்ற கருத்து எப்படி இருக்கிறது என்று பார்ப்போம். அழகிய தஞ்சைப் பெரிய கோவிலைக் காட்டி, இது இங்கே எப்படி வந்தது என்ற கேள்விக்கு, இங்கே சற்று தூரத்திலிருந்த கற்பாறை ஒன்று வெடித்துச் சிதறியது; சிதறிய கற்கள் பரவி வீழ்ந்ததில் எதேச்சையாக இப்படி ஒரு கோயில் எழுந்து விட்டது என்று கூறுவது எவ்வளவு அறிவுபூர்வமானதோ, இந்தப் பிரபஞ்சத்தைப் படைத்த இறைவன் ஒருவர் இல்லை என்பதும் அவ்வளவு அறிவுபூர்வமானது.
எனவே எண்ணற்ற உயிர்களும் பொருட்களும் நிறைந்த இந்த உலகை உருவாக்கிய இறைவன் ஒருவர் இருந்தேயாக வேண்டும்.
2 எண்ணற்ற அனுபவங்களைப் பெறுகின்ற எண்ணற்ற உயிர்களை உடையது:
உயிர்கள் ஒவ்வொன்றும் தங்களுக்கென்று ஒரு சிந்தனைமயமான உலகைப் படைத்துக் கொள்ளும் திறன் பெற்றவை. மனிதர்களும் விலங்குகளும் தாவரங்களும் பறவைகளும் புழுபூச்சிகளும் ஒரே உலகில் வாழ்ந்தாலும் ஒவ்வொன்றின் உலகமும் தனியானவை. மனிதர்களையே எடுத்துக் கொண்டால் கூட ஒவ்வொருவரின் சிந்தனை வேறு, கண்ணோட்டம் வேறு, அணுகுமுறை வேறு; இவற்றிற்கேற்ப ஒவ்வொருவரின் அனுபவமும் வேறானவை.
உதாரணத்திற்கு ஒரு அழகிய மலரை எடுத்துக் கொள்வோம். பக்தன், அதை இறைவனுக்கு சூட்டினால் எவ்வளவு சிறப்பாக இருக்கும் என்று நினைப்பான்; கவிஞன், அதன் அழகை வர்ணித்து கவிதை வடிப்பான்; பூ வியாபாரி, அதை எங்கே விற்றால் அதிக லாபம் கிடைக்கும் என்று சிந்திப்பான்; தாவரவியலாளன், அது எந்த இனத்தைச் சேர்ந்த மலர் என்பதை ஆராய்வான். மலர் ஒன்றே, அது ஒவ்வொருவரிலும் ஒவ்வொரு விதமான சிந்தனையை எழுப்புகிறது.
அது போலவே, இந்த உலகில் ஒவ்வொன்றும் ஒவ்வொருவர் உள்ளத்தில் பல்வேறு விதமான சிந்தனைகளை எழுப்பி, வெவ்வேறு விதமான அனுபவங்களைக் கொடுத்து, சுக துக்கங்களை வெவ்வேறு விதமாக உணரச் செய்கிறது.
முதல் கருத்து, இந்தப் பிரபஞ்சத்தின் பின்னால் அனைத்தறிவு வடிவினரான (ஸர்வஜ்ஞ: ) இறைவன் ஒருவர் இருக்கிறார் என்பதைச் சுட்டிக் காட்டியது. இந்த இரண்டாம் கருத்து, அந்த இறைவன் எண்ணற்ற வேறுபாடுகள் கொண்ட உலகையும் உயிர்களையும் படைக்க வல்ல ஆற்றல் பெற்றவர் (ஸர்வ சக்திமான்) என்பதை உணர்த்துகிறது.
ஒரு சாதாரணக் கைக்கடிகாரத்தை உருவாக்குவதற்கே எவ்வளவு அறிவாற்றலும் கைத்திறமையும் தேவைப்படுகிறது. இத்தனை அறிவாற்றல் நிறைந்த பிரபஞ்சத்தை உருவாக்கியவர் எவ்வளவு அறிவும் ஆற்றலும் படைத்தவராக இருப்பார்! அதனால்தான் உபநிஷதங்கள் அவரை அனைத்தறிவு படைத்தவராகவும் (ஸர்வஜ்ஞ: ) அனைத்து ஆற்றல் நிறைந்தவராகவும் (ஸர்வ சக்திமான்) கூறுகின்றன.
இல்லாமையிலிருந்து இருப்பு தோன்றியது’ என்று கூறுகிறார்கள். இல்லாததிலிருந்து இருப்பு தோன்ற முடியும் என்பது எந்தத் தர்க்கத்தின் படி சரியாகும்? எனவே, அன்பனே, ஆரம்பத்தில் ஸத் மட்டுமே இருந்தது. !!! ஸத்திலிருந்து அஸத். அஸத்திலிருந்து ஸத் தோன்றுகின்றதே. அஸத்தான சாணத்திலிருந்து தேள் உண்டாகின்றதே!!!.ஆக இல்லாமையும் இருப்பிலேயே இருக்கின்றது.
ஏன் அறிவியலாக இருக்கக்கூடாது? அறிவியலில் மிகச்சிறந்த ஒரு முன்னோர்களை நாம் ஏன் பெற்றிருக்கக்கூடாது? அணு அறிவியல் உட்பட பல அறிவியலை தந்தவர்கள் நம் முன்னோர்கள்! அறிவியலுக்கு - இப்போதிருக்கும் அறிவியலுக்கு முன்னோடி நாம் என்று சொல்லிக் கொள்வதில் நமக்குப் பெருமை தானே?
. ஆன்மீகத்தில் அறிவை அனுபவமாக திகழ்ந்ததால் அது வினையை உண்டாக்கவில்லை. புரணாங்களின் அனுபவத்தை அறிவின் வழியே வினை புரிந்ததால் வினையிலிருந்து அறிவு ஓர் காலகட்டத்தில் தன்னை கத்துக் கொள்ளக் கூட இயலாமல் போனதை வைத்தே சொன்னேன்!!!.
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_18
பிரம்ம ஸூத்ரம் 19:
குறிப்பிட்ட காரணத்திற்காக:
இன்று மகாளய பாக்ஷம் ஏழாவது நாள்
3 ஒவ்வோர் அனுபவமும் குறிப்பிட்ட இடத்தில், குறிப்பிட்ட காலத்தில், குறிப்பிட்ட காரணத்தால் நடைபெறுகின்ற தன்மை உடையது:
நிஜ வாழ்க்கையிலும் ஒருவர் ஒதுங்கினால்,ஒதுக்கப்படுவார் நசுக்கப்படுவார்
.உதாரணமாக சொன்னால் புவியீர்ப்பு சக்தி அது கண்டறியப்படும் முன்னரே இருந்தது! இன்னும் பிற்காலத்தில் அதை மக்கள் மறந்து போனாலும் கூட அது அப்படியே தான் இருக்கும்.
தோன்றியவை எல்லாம் அவருடைய கால் பங்கு மட்டுமே; அவரது முக்கால் பங்கு அழிவற்றதான விண்ணில் இருக்கிறது’ என்கின்றன வேதங்கள் (புருஷ ஸூக்தம், ரிக்வேதம், 10.121).
தாங்கள் கேட்பது இயக்கம் எப்படி வருகின்றது என்றுதானே.
வெகு எளிதான கேள்வி.
நம்மை மட்டுமல்ல இப்புவியில் அனைத்து இயக்கங்களையும் இயக்குவது புவிஈர்ப்பு விசை யே. இயற்கை பேரிடரான புயல் நிலச்சரிவு சுனாமி அலைகள் மற்றும் மித இயக்கமான நகர்தல் காற்று உணட உனவு கீழே இறங்குதல் போன்ற அனைத்து இயக்கங்களையும் இயக்குவது புவிஈர்ப்பு விசையே.
அடுத்து ஒரு வேதிப் பொருள் மற்றொரு பொருளோடு சேரும் போதே இயக்கம் உண்டாகும்
எளிய உதாரணம் நம் உடலில் குளுகோஸ் ஆக்ஸிஜன் உதவியும் சிதையும் போது எனர்ஜி அதாவது சக்தி வெளிப்படும் அதன் மூலம் நம்முடல் இயக்கப்படுகிறது. இன்னுமோர் உதாரணம் பொட்டாசியம் குளோரேட் Kclo3 எதாவது ஒரு அமிலத்துடன் சேரும்போது வெடிச்சத்தத்துடன் வெடித்து இயக்க முணடாகும். இதுபோல் பல இயக்கமுள்ளன.
என்னறிவுக்கு எட்டியவை மிகச் சொற்பமே.
சரி புவிக்கு ஈர்ப்புச் சக்தி எப்படி வந்தது. எந்தவொரு கோளவடிவ பருப்பொருட்களுக்கும் எல்லா பிற பொருளையும் தன்நோக்கி ஈர்க்கும் சக்தி இருக்கும்.
அனைத்துக் கோட்களுக்கு ஈர்ப்பு சக்தி தங்கள் நிறைகளுக்குயேற்ப உண்டுசார்
அதுதான் சொன்னேனே
நீங்கள் கேட்பது என்ன கோணம் என்று தெரியவில்லை. ஆட்டம் அதாவது அணு. அணுக்களின் தொகுப்பே மூலக்கூறு (Molecule) மூலக்கூறுகளின் தொகுப்பே சேர்மங்கள் (compounds) பல சேர்மங்களின் தொகுப்பே செல்
ஏதோ எனக்கு தெரிந்தது
Bala Mani இருக்கலாம் முக்கியமான வித்தியாசம் ஒன்றை சொல்கிறேன்! உயிரிகளுக்கு உணர்வு உண்டு! ஒன்றறிவு முதல் ஐந்தறிவு வரை உண்டு! அதைத் தாண்டி மனிதர்களுக்கு மூன்று விதமான உணர்வுகள் உண்டு! இயல்புணர்ச்சி (instinct), அறிவுணர்ச்சி (intellect) மற்றும் அகவுணர்வு (intuition). இந்த உணர்வுகளும், அறிவு, சிந்தனா சக்தி போன்றவையும் எப்படி உண்டாகின?
உங்க அளவிற்கு தெரியாது
இன்னும் தொடரலாம் சார்
கிடப்பதும் நடப்பதும் எப்படி அந்த வித்தியாசங்களோடு உண்டாகின?
இந்த உலகையும் அதில் நடைபெறுகின்ற நிகழ்ச்சிகளையும் கூர்ந்து கவனிக்கின்ற யாரும் வாழ்க்கையில் எந்த நிகழ்ச்சியும், அது போலவே எந்த அனுபவமும் எதேச்சையாக நடைபெறவில்லை, ஒவ்வொன்றும் காரண காரியத்துடனும், ஓர் ஒழுங்குடனும் நடைபெறுகிறது என்பதைப் புரிந்து கொள்ள முடியும். சூரியன் உதிப்பதும், மறைவதும், மலர்கள் மலர்வதும் வீழ்வதும், கிரகங்களும் நட்சத்திரங்களும் தங்கள் பாதையில் தடையின்றிச் செல்வதும் எல்லாம் உணர்த்தி நிற்பது ஒன்றையே—அது, எல்லையற்ற ஆற்றல் வாய்ந்த ஒருவர் படைத்ததும், அதே வேளையில், ஆற்றலின் சுரங்கமாகத் திகழ்வதுமான இந்த உலகம் ஏனோதானோ என்று நடைபெறவில்லை; ஒரு நியதியின் அடிப்படையில் இயங்குகிறது என்பதே. ‘இறைவன் மீது கொண்ட பயத்தால் தான் காற்று வீசுகிறது; சூரியன் உதிக்கிறான்; நெருப்பு சுடுகிறது; இந்திரன் வேலை செய்கிறான்; ஐந்தாவதான மரணம் நடை போடுகிறது; ‘இறைவன் மீது கண்ட பயத்தினால்தான் இயற்கை செயல்படுவதாக இந்த மந்திரம் (தைத்,2:8) கூறுகிறது. அதாவது இயற்கையின் தலைவராக, இயற்கையை ஆள்பவராக உள்ளார் இறைவன். இறையாற்றலின் மற்றொரு பரிமாணத்தை இந்த மந்திரம் தெரிவிக்கிறது.
இறைவனின் ஆற்றல் இந்த உலகை ஆள்கிறது, உலக வாழ்க்கைக்கான நியதியைத் தருகிறது என்பதை ஸ்ரீசங்கரரின் இந்தக் கருத்து கூறுகிறது.
4 சிந்தனைக்கும் எட்டாத எண்ணற்ற அமைப்புகளுடன் கூடியது:
இந்தப் பிரபஞ்சம் எங்கே தொடங்குகிறது, எங்கே நிறைவுறுகிறது, என்ன வடிவில் உள்ளது, அதன் பரிமாணங்கள் என்ன, எதையாவது சார்ந்து நிற்கிறதா போன்ற எந்தக் கேள்விகளுக்கும் இதுவரை விடை காணப்படவில்லை. இந்தப் பிரபஞ்சமாக வெளிப்பட்டிருப்பது இறைவனுடைய ஆற்றலின் ஓர் அம்சம் மட்டுமே; ‘இங்கு காணப்படுவதெல்லாம் இறைவனின் மகிமையே. இதைப் படைத்த இறைவன் இதை விட மகிமை வாய்ந்தவர். தோன்றியவை எல்லாம் அவருடைய கால் பங்கு மட்டுமே; அவரது முக்கால் பங்கு அழிவற்றதான விண்ணில் இருக்கிறது’ என்கின்றன வேதங்கள் (புருஷ ஸூக்தம், ரிக்வேதம், 10.121).
காண்கின்ற பிரபஞ்சத்தின் ஓர் அம்சத்தைக் கூட இதுவரை மனித அறிவு எட்டவில்லை. அந்தப் பிரபஞ்சத்தைக் கடந்து நிற்கின்ற இறைவனை மனித அறிவால் அளக்க இயலாது.
இவ்வாறு இந்த ஸூத்ரம், இந்தப் பிரபஞ்சமே இறைவனின் ஆற்றலிற்குச் சான்றாகத் திகழ்கிறது என்பதை எடுத்துக் கூறுகிறது.
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_19
பிரம்ம ஸூத்ரம் 20:
3.சாஸ்திரங்களே வழி:
மகாளய பாக்ஷம் இன்று ஏழாவது நாள்
பத்து ரூபா சம்பாதித்தாலும் பத்து கோடி சம்பாதித்தாலும் சந்தோஷமாக வாழ்க வாழனும். அதான் நமக்கு தேவையே
சாஸ்த்ர யோனித்வ அதிகரணம் பிரு.3:9.26; 2:4.10
இருப்பு (ஸத்; Existence), உணர்வு (சித்; Awareness), ஆனந்த ( ஆனந்தம்; Bliss). இம்மூன்றுமே வெறும் எண்ணமே. எண்ணம்ன்னு வந்துவிட்டாலே உயர்வு தாழ்வு நம் பிராணனை போல. பிராணனை அடக்க முயற்சிப்போர் வீண். இந்த பிராணனோடு ஒடுங்கி ஓட்டாமல் வாழ்பவனே சந்நியாசி. பரமாத்மாவை எல்லைக்கு உட்பட்டவராகக் கருதினால் மட்டுமே மனிதனால் அவரைத் தியானிக்க முடியும், வழிபட முடியும். எனவேதான் அவரை சிறியவராக, இதயத்தில் உறைபவராக, கண்களின் பிம்பமாகத் தியானிக்குமாறு அங்கே கூறப்படுகிறது.
இறைவன் ஒருவர் இருக்கிறார், அவர் எல்லையற்ற ஆற்றல் படைத்தவர். அவரை அறிவதே, அவரை அடைவதே வாழ்வின் லட்சியம். ஆனால் அவரோ சிந்தனைக்கு எட்டாதவர். அவரை அறிவது எப்படி? அடைவது எப்படி?
3.இறைவனை அடைவதற்கான வழியை எங்கே தேடுவது?
சாஸ்த்ர யோனித்வாத் II 1:1.3 II
பொருள்: சாஸ்திரங்களின் வாயிலாக மட்டுமே இறைவனைத் தேடுவதற்கான வழியை அறிந்து கொள்ள முடியும்.
இறைவனை அடைவதற்கான வழியை சாஸ்திரங்களின் வாயிலாக மட்டுமே அறிந்து கொள்ள முடியும் என்று இந்த ஸூத்ரம் கூறுகிறது. ‘வேதம்’ என்ற சொல்லிற்கே இந்தப் பொருளைத்தான் கொள்கிறார் சாயனர். (வேதம் முழுமைக்கும் விளக்கவுரை கண்டவர்கள் மிகச் சிலர். அவர்களுள் முக்கியமானவர் சாயனர்—12 ஆம் நூற்றாண்டு). ‘பிரத்யட்சம் மற்றும் அனுமானத்தின் வாயிலாக எந்த வழியைக் கண்டறிய இயலாதோ, எந்த வழியை வேதங்கள் மட்டுமே விளக்க முடியுமோ அந்த வழியைக் காட்டுவதால் வேதங்கள், “வேதங்கள்” என்ற பெயரைப் பெறுகின்றன.’
‘எந்தப் பொருளை உபநிஷதங்களிலிருந்து மட்டுமே அறிய முடியுமோ, எந்தப் பொருள் உலகையும் உயிர்களையும் தன்னிலிருந்தே வெளிப்படுத்தி தன்னிலேயே ஒடுக்கவும் செய்கிறதோ, அதே வேளையில் எந்தப் பொருள் அனைத்தையும் கடந்ததாகத் திகழ்கிறதோ அந்தப் பரம்பொருளைப் பற்றி எனக்குக் கூறுவாய்’ என்றே உபநிஷதமும் (பிரு.3:9.26) கூறுகிறது.
இங்கே ஒரு உண்மையைப் புரிந்து கொள்வது இன்றியமையாதது. பொதுவாக தற்போதைய ஆன்மீக நூல்களில் ‘இறைவன் இருக்கிறார் என்பதற்கு நிரூபணம் என்ன?’ என்ற கேள்விக்கு, ‘அவரை நம் காண முடியும்’, ‘அவர்தான் பேச முடியும்’ என்றெல்லாம் பதில்களை நாம் பார்க்கிறோம். ஆனால் இவை நமது சாஸ்திரங்களின் கருத்து அல்ல. சாஸ்திரங்களைப் பொறுத்தவரை, இறைவன் இருப்பதற்கு நிரூபணம் சாஸ்திரங்களே. மேற்கண்ட கருத்துக்கள் ராமகிருஷ்ணர்-விவேகானந்தரிடமிரு
முண்டக உபநிஷதம் அதர்வண வேதத்தைச் சேர்ந்தது. பிருஹதாரண்யகமோ சுக்ல யஜுர் வேதத்தைச் சேர்ந்தது. இப்படி இரண்டு வேதங்களைச் சேர்ந்த மந்திரங்களை இணைக்கலாமா என்பது கேள்வி.
33. இணைக்கலாம். ஏனெனில் அவை ஒரே இறைவனின் பண்புகளையே பேசுகின்றன.
உலகை யெங்கள் உளி செதுக்கும் கோயிலென்போமே-அதை
உருவை யெங்கள் மனதிலுள்ள கனவ தென்போமே
சலவைக்கல்லில் கலைமணக்கும் சிலையமைப்போமே-ஒரு
சடமரத்தின் வாழ்வி னிக்கும் உயிரளிப்போமே!
எளியவர்க்கும் செல்வருக்கும் வீடமைப்போமே
எல்லவரும் வாழுகின்ற நாடமைப்போமே
உளங்குவிந்து கடவுள் வழிபாடுகள் செய்ய
ஓங்கிவளர் கோயில்களை ஒளிரச் செய்வோமே!
தச்சர் கொல்லர் தட்டா ரென்பர் தரணி மாந்தரே
தளர்வரிய கரும வீரர் புலவர் நாங்களே
உச்சமா மலைவிளக்கும் எங்கள் விளக்கே-இசை
ஓங்கு நாட்டுக் கொடியும் நாங்கள் தாங்கும் வெற்றியே!
அறுசமயக் கோயி லெங்கே அறநிலை யெங்கே
அறிவுடனே தொழில் வளர்க்கும் ஆலய மெங்கே
விறுவிறுப்பாய் கலை வளரும் வித்து வானெங்கே
வேகப் பொறிகள் எங்கே யெங்கள் வேலை யில்லையேல்!
அயனுலகை அமைத்தவர்கள் விசுவகர்மாக்கள்
அழகுக்கலையை வளர்ப்பவர்கள் விசுவகர்மாக்கள்
வியனுலகை இலகுவிப்போர் விசுவ கர்மாக்கள்
விசுவகரும வீரர் நீடு வாழ்க வாழ்கவே!
கவி யோகி சுத்தானந்த பாரதி
எனது நட்பு வட்டாரத்தில் உள்ள அனைத்து விஸ்வகர்மா நண்பர்களுக்கு விஷ்வகர்மா ஜெயந்தி நல்வாழ்த்துக்கள் 
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_20
பிரம்ம ஸூத்ரம் 21:
தந்தவர் யாரோ:
மகாளய பாக்ஷம் இன்று எட்டாவது நாள்
இந்த ஸூத்ரத்தின் படி கனவு உண்மையானது, அதனைப் படைப்பவர் இறைவன்.
"ஜீவாத்மாவும் பரமாத்மாவாகிய இறைவனும் ஒரே உடம்பினுள் இருக்கின்றனர்: அவர்கள் இருவரும் இணை பிரியாதவர்கள், ஒரே போன்ற தோற்றம் உடையவர்கள் என்று முண்டக உபநிஷதம் (3:1.1-2) கூறுகிறது. "
படத்திலுள்ள வரிகளுக்கு அர்த்தம் இதுவோ?எங்கும் நிறைந்திருக்கின்ற தன்மை, எல்லாவற்றையும் படைக்கின்ற வல்லமை போன்ற பண்புநலன்கள் ஜீவாத்மாவிற்குப் பொருந்தாதவை.
இந்த ஸூத்ரத்திற்கு (சென்ற பதிவு) மற்றொரு பொருளையும் சுட்டிக் காட்டுகிறார் ஸ்ரீசங்கரர். அந்தப் பொருளைக் காண்போம்:
சாஸ்த்ர யோனித்வாத் = சாஸ்திரங்களைச் செய்தவராகத் திகழ்வதால்.
சாஸ்திரங்களைத் தந்தவர் யாரோ அவரே இறைவன்.
இந்தப் பொருளின் படி, இந்த ஸூத்ரம் இரண்டாம் ஸூத்ரத்தின் தொடர்ச்சியாகத் திகழ்கிறது. இரண்டாம் ஸூத்ரம் இறைவன் இந்தப் பிரபஞ்சத்தைப் படைத்தவர் என்று கூறியது; இந்தப் பிரபஞ்சத்தில் காணும் அறிவு அனைத்தும் அந்த இறைவனிடமிருந்தே வந்தது என்பதை இந்த ஸூத்ரம் தெரிவிக்கிறது.
‘ஈரமான விறகை எரித்தால் எவ்வாறு பலவிதமான புகை வெளிக் கிளம்புமோ, அவ்வாறே, என் அன்பே, ரிக் வேதம், யஜுர் வேதம், சாம வேதம், அதர்வாங்கிரஸம் (அதர்வ வேதம்), வரலாறு, புராணம், கலைகள், உபநிஷதங்கள், சுலோகங்கள், ஸூத்ரங்கள், எளிய உரைகள், விளக்கவுரைகள் ஆகிய எல்லாம் மகோன்னதமான அந்தப் பரம்பொருளிடமிருந்து வெளி வந்தன. இவை அனைத்தும் அவரது மூச்சு போன்றவை’ என்கிறது உபநிஷதம் (பிரு.2:4.10).
ஒரே ஸூத்ரத்திற்கு எப்படி இரண்டு பொருள்கள் வந்தன? ‘சாஸ்த்ரயோனி’ என்ற வார்த்தையை இலக்கண அடிப்படையில் இரண்டு விதமாகப் பிரித்தறியலாம்:
(கூட்டுச் சொல், சமஸ்கிருத மொழியில் ‘ஸமாஸம்’ எனப்படுகிறது. பல ஸமாஸங்கள் உள்ளன. எந்த ஸமாஸத்தின் அடிப்படையில் ஒரு கூட்டுச் சொல்லைப் பிரிக்கிறோமோ அதற்கேற்ப அந்தச் சொல் வேறுபட்ட பொருளைத் தரக் கூடும்.)
என் அன்பே, ரிக் வேதம், யஜுர் வேதம், சாம வேதம், அதர்வாங்கிரஸம் (அதர்வ வேதம்), வரலாறு, புராணம், கலைகள், உபநிஷதங்கள், சுலோகங்கள், ஸூத்ரங்கள், எளிய உரைகள், விளக்கவுரைகள் ஆகிய எல்லாம் மகோன்னதமான அந்தப் பரம்பொருளிடமிருந்து வெளி வந்தன. இவை அனைத்தும் அவரது மூச்சு போன்றவை’ என்கிறது உபநிஷதம் (பிரு.2:4.10).
1 சாஸ்த்ரம் யோனி: ப்ரமாணம் யஸ்ய –யாரை சாஸ்திரங்களால் மட்டுமே அறிந்து கொள்ள முடியுமோ அவரே இறைவன்.
2 சாஸ்த்ர யோனி: காரணம்—சாஸ்திரங்களுக்குக் காரணமானவர் (யாரோ அவரே இறைவன்); அதாவது சாஸ்திரங்கள் ஏற்படுவதற்குக் காரணமாக அமைந்தவர் யாரோ அவரே இறைவன்.
இந்த உலகம் திறம்படப் படைக்கப்பட்டுள்ளதால் பிரதானம் அதன் காரணமாக இருக்க முடியாது.!!!!திறம்பட என்பதே வினை இது விரும்பிய முடிவை அடையக்கூடிய வகையில் உள்ளதே என்றாகி விடுகின்றது. திருப்தி அடைந்து விட்டால் உலகம் மறைக்கப்படுகின்றது. திருப்தி அடையவில்லை என்றால் உலகம் இருந்து கொண்டே இருக்கின்றதே.இன்றைய நாளைய உலகம் புதிய புதிய திறம்பட வினைகளை புரிந்து கொண்டே இருக்கவே விஞ்ஞானியான திறமையான வினை புரிக்கின்ற வரை உலகம் இருந்து கொண்டே இருக்க வேண்டும். திருப்தி அடைந்த ஞானிக்கு இவ்வுலகு தனியில்லை தானே உலகு என்பதால் படைபுகள் அடங்கி விடுகின்றனவே.
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_21
பிரம்ம ஸூத்ரம் 22:
4. சாஸ்திரங்களைப் புரிந்து கொள்ளுதல்:
இன்று மகாளய பாக்ஷம் ஒன்பதாவது நாள் நவமி திதி திருவாதிரை நட்சத்திரம்
ஸமன்வய அதிகரணம்
//சத் சிதானந்தம் ஒன்றே பூரணமானது! அதிலிருந்து படைக்கப்பட்ட கோடானுகோடி ஜீவாத்மாக்கள் அல்ல!// இந்தக் கருத்து ஏற்கத்தக்கதாகவே உள்ளது. ஜீவாத்மா மோக்ஷத்தை அடையும் போது சச்சிதானந்தத்தின் குணங்கள் பூரணமாக இருக்கவேண்டும் என்று தோன்றுகிறது. கடலில் கலக்கும் நதி எந்த வேறுபாடும் இல்லாமல் கடலின் இயல்பான உப்புத் தண்ணீராக மாறுவது போல, ஜீவனும் சச்சிதானந்தத்தின் பண்புகளை அடையவேண்டும் என்றே தோன்றுகிறது.
உரிய தகுதியைப் பெற்ற பிறகு இறைவனைத் தேட வேண்டும். அந்த இறைவன் யார்? அவர் இந்த உலகையும் உயிர்களையும் படைத்தவர். அவர் இந்த உலகையும் உயிர்களையும் படைத்தவர் என்பதற்கு என்ன நிரூபணம்? சாஸ்திரங்கள். சாஸ்திரங்களில் பல கருத்துக்கள் காணப்படுகின்றன; அவற்றுள் எதை நிரூபணமாகக் கொள்வது? மூன்றாம் ஸூத்ரம் வரை இந்தக் கருத்துக்களை நாம் கண்டோம்.
எதை நிரூபணமாகக் கொள்வது என்ற கேள்விக்கு இங்கே ஸ்ரீபாதராயணர் கூறும் பதில் மிக ஆழமானது. ‘சமன்வயத்தின் வாயிலாக’ என்று அவர் பதில் கூறுகிறார். சமன்வயம் என்றால் ‘சமன்படுத்துதல்’.
4 சாஸ்திர வாக்கியங்களைச் சமன்படுத்திப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்
தத் து ஸமன்வயாத் II 1:1.4 II
பொருள்: சாஸ்திரங்களைச் சமன்படுத்திப் புரிந்து கொள்வதன் மூலம் இறைவனைப் பற்றிய அறிவை நாம் பெறலாம்.
உண்மையில் வேத, உபநிஷதங்கள் அனைத்தும் இறைவனைப் பற்றியே கூறுகின்றன; அவரிலிருந்தே உலகமும் உயிர்களும் தோன்றியுள்ளன என்றுதான் பேசுகின்றன.
//கடலில் கலக்கும் நதி எந்த வேறுபாடும் இல்லாமல் கடலின் இயல்பான உப்புத் தண்ணீராக மாறுவது போல// இந்தக் கருத்துதான் சார். முதலில் டைப் அடித்த போது தவறுதலாக போஸ்ட் ஆகிவிட்டது. ஜீவாத்மா குறையுள்ளது அல்ல! ஆனால் அது மாயையால் ஈர்க்கப்பட்டு உலகியலில் உழல்கிறது! பரமாத்மா = சைதன்யம் என்றால் ஜீவாத்மா = சைதன்யம் + மாயை + உடல்
மோக்ஷத்தை அடையும் ஜீவன் குறைகள் இல்லாமல் ஆவான் என்பதே அத்வைதம் குறித்த என் அறிதல். ஜீவாத்மா குறையுள்ளது என்பதை ஏற்க தயக்கமாக இருக்கிறது.
மத்வ சித்தாந்தம் படித்த போது ஒரு உதாரணம் படித்தேன். ஒரு பெரிய அண்டாவிலும், ஒரு தம்ளரிலும் நீர் நிரம்பியிருப்பதாக வைத்துக் கொள்வோம். இரண்டும் நீர் நிரம்பி பூர்ணமாக இருக்கும் போதிலும் அண்டாவின் பூர்ணமும், தம்ளரின் பூர்ணமும் வேறாகவே இருக்கிறது. அந்தக் கோட்பாட்டை வைத்துப் பார்க்கும் போது நீங்கள் சொல்வது பொருந்துகிறது. ஜீவாத்மா குறையுள்ளது என்பதை விட குறைவான பூர்ணமுள்ளது (!) என்று தாரதம்மியத்தை ஏற்கலாம்.
மேலோட்டமாகப் பார்த்தால், வேத, உபநிஷதங்களிலேயே இதற்கு மாற்றுக் கருத்துக்களைக் காண முடியும். ஆனால் அவை மாற்றுக் கருத்துக்கள் அல்ல; அவற்றைச் சமன்படுத்திப் புரிந்து கொண்டால் குழப்பம் நேர்வதற்கு வாய்ப்பில்லை என்பதை இந்த ஸூத்ரம் சுட்டிக் காட்டுகிறது.
இறைவன் என்ற உணர்வுப் பொருளிலிருந்து இந்த உலகம் தோன்றியது, அதாவது, இந்த உள்கத்தின் மூலப் பொருளாகத் திகழ்பவர் இறைவன் என்ற வேதாந்தத்தின் தனிப்பெரும் கருத்து
காரணம் இல்லாத ஒன்று எல்லாவற்றிற்கும் காரணமாக உள்ளது. வேருக்கு வேர் இல்லை!//இந்த ஸூத்ரம், முற்றிலுமாக இல்லாமல் போவது என்பது சாத்தியம் இல்லை என்கிறது// அப்படியானால் அறியாமை என்பது தொடர்கிறது என்கிறாரா ஆசிரியர்? Ayottiraman You mean to say that the creation is not perfect... சில பதிவுகளுக்கு முன்னர்தான் படைப்பு கச்சிதமாக இருக்கும் காரணத்தினால் படைப்பாளி (இறைவன்) என்று ஒருவர் இருக்கவேண்டும் என்று சூத்ரம் வந்தது.
இன்னும் காண்போம்.
இல்லாமல் போவது என்று இங்கே உரைக்கப் பட்டது புத்த மதத்தில் சொல்லப்படும் பரி நிர்வாணம் என்பதைக் குறித்தே!
சத் சிதானந்தம் ஒன்றே பூரணமானது! அதிலிருந்து படைக்கப்பட்ட கோடானுகோடி ஜீவாத்மாக்கள் அல்ல!
ஒரு விஷயம் ஜீவாத்மா பரமாத்மாவோடு இணைந்த பின் அது தன்னுடைய தனித் தன்மையை இழந்து விடும்! அதற்கு சம்ஸ்காரம் என்ற மெமரி சென்டர் எதுவுமே இராது!
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_22
பிரம்ம ஸூத்ரம் 23:
இரண்டு பக்கங்கள்:
இன்று மகாளய பாக்ஷம் பத்தாவது நாள் தசமி திதி
புனர்பூசம் நட்சத்திரம்
புலன் அல்லது கரணத்தின் மூலம் செய்யப்படுகின்ற செயலுக்கு யார் பொறுப்பு---ஜீவாத்மாவா, தேவதையா?மேலான நிலை வேதங்களாலோ, யாகங்களாலோ, படிப்பாலோ, தானங்களாலோ, கிரியைகளாலோ, தீவிர தவங்களாலோ காண இயலாதது’ என்கிறது கீதை (11:48).
இந்திரன் ஒருவனே. ஆனால் மூன்று பெயர்களால் அழைக்கப்படும் போது, குண வேறுபாட்டின் காரணமாக, இந்திரன் மூவராகக் கருதப்பட்டு, மூன்று ஆஹூதிகள் அளிக்கப்படுகின்றன.
‘(குண வேறுபாடு காரணமாக) தேவதைகள் வெவ்வேறாக அறியப்படும் போது அவர்கள் தனித்தனி தேவதைகளாகவே கருதப்பட வேண்டும்’ என்று மீமாம்ஸ ஸூத்ரமும் (பிற் சேர்க்கைப் பகுதி) கூறுகிறது.
இந்தச் சமன்படுத்துதலுக்கு (சென்ற பதிவு) இரண்டு பக்கங்கள் உள்ளன. வேத, உபநிஷதக் கருத்துக்களைச் சமன்படுத்தி, அவை இறைவன் என்னும் ஒரே நோக்கத்தையே கொண்டுள்ளன என்பதைப் புரிந்து கொள்வது ஒருபக்கம்.
மற்றொரு பக்கம், வேதாந்தம் அல்லாத தத்துவ நெறிகளின் போக்கை மறுப்பது. வேதாந்தத்தைத் தவிர பிற நெறிகள், இறைவனிடமிருந்து இந்த உலகமும் உயிர்களும் தோன்றியுள்ளன என்ற கருத்தை ஏற்றுக் கொள்வதில்லை. பிரபஞ்சத்தின் மூலகாரணம் ஜடப் பொருள் என்று அவற்றுள் பலவும் கூறுகின்றன. வேதாந்தம் மட்டுமே, உணர்வுப் பொருளாகிய இறைவனிடமிருந்து உலகம் தோன்றியதாகக் கூறுகிறது. எனவே மற்ற தத்துவங்களை மறுத்து வேதாந்தக் கருத்தை நிலைநாட்டுவதும் சமன்படுத்துதலில் ஒரு பக்கம் ஆகும்.
பிரம்ம ஸூத்ரத்தில், குறிப்பாக முதல் இரு அத்தியாயங்களில், ஸ்ரீபாதராயணர் இந்தச் சமன்படுத்துதலையே செய்கிறார்—ஒரு புறம் வேத, உபநிஷத வாக்கியங்களின் அடிப்படை நோக்கம் வெளிப்படுத்தப்படுகிறது; மறுபக்கம், மற்ற தத்துவ நெறிகளில் வேதாந்தத்திற்குப் பொருந்தாத கருத்துக்கள் மறுக்கப்படுகின்றன.
ஸ்ரீபாதராயணரின் காலத்தில் சாங்கியம் மிகவும் பிரபலமான தத்துவமாக இருந்திருக்க வேண்டும். எனவே சாங்கியக் கருத்தைத் தவறென்று நிரூபிப்பதையே அவர் முதலில் எடுத்துக் கொள்கிறார். உலகின் மிகச் சிறந்த மல்யுத்த வீரனை வீழ்த்துகின்ற ஒருவன் மற்ற வீரர்களை எதிர்கொள்ளாமலேயே மிகச் சிறந்த மல்யுத்த வீரன் என்ற பட்டம் பெறுவான். அது போலவே சாங்கியத்தை எதிர்கொண்டால் அது மற்ற தத்துவங்களை எதிர்கொண்டதற்கு சமமே என்பதால் பல ஸூத்ரங்களை சாங்கியத்தை எதிர்கொள்வதற்காகவே எழுதியுள்ளார் ஸ்ரீபாதராயணர். இத்தகைய தமது நிலையை ‘ப்ரதான மல்ல நிபர்ஹண நியாயம்’ (மிகச் சிறந்த மல்யுத்த வீரனை வீழ்த்துகின்ற நியாயம்) என்று குறிப்பிடவும் செய்கிறார்.
எனவே ஐந்தாம் ஸூத்ரத்திலிருந்து இந்த அத்தியாயத்தின் இறுதி ஸூத்ரமாகிய 134 ஆம் ஸூத்ரம் வரை ஒரு புறம் இறைவனின் மகிமை கூறுகின்ற உபநிஷத வாக்கியங்கள் தொகுக்கப்பட்டு, அவற்றில் விளங்காத பகுதிகளும் முரண்பாடு போல் தோன்றுகின்ற பகுதிகளும் விளக்கம் பெறுகின்றன; மறுபுறம், சாங்கியத் தத்துவம் சிறப்பாக ஆராயப்படுகிறது, வேதாந்தம் நிலைநாட்டப்படுகிறது.
ஒவ்வொன்றாகக் காண்போம்.
உலகின் மிகச் சிறந்த மல்யுத்த வீரனை வீழ்த்துகின்ற ஒருவன் மற்ற வீரர்களை எதிர்கொள்ளாமலேயே மிகச் சிறந்த மல்யுத்த வீரன் என்ற பட்டம் பெறுவான். அது போலவே சாங்கியத்தை எதிர்கொண்டால் அது மற்ற தத்துவங்களை எதிர்கொண்டதற்கு சமமே என்பதால் பல ஸூத்ரங்களை சாங்கியத்தை எதிர்கொள்வதற்காகவே எழுதியுள்ளார் ஸ்ரீபாதராயணர். இத்தகைய தமது நிலையை ‘ப்ரதான மல்ல நிபர்ஹண நியாயம்’ (மிகச் சிறந்த மல்யுத்த வீரனை வீழ்த்துகின்ற நியாயம்) என்று குறிப்பிடவும் செய்கிறார்.
ஆகாசம் என்பது இல்லாத ஒன்று என்றால் பௌத்தம் முன்னுக்குப் பின் முரணாகப் பேசுகிறது என்றாகும். எனவே ஆகாசம் என்பதை இல்லாத ஒன்று என்று ஏற்றுக் கொள்ள இயலாது. இந்த விஷயத்தில், மூன்றாவது இல்லாமை முதல் இரண்டு இல்லாமையிலிருந்து எந்த விதத்திலும் வேறுபட்டு நிற்கவில்லை.
இதிலே ஓர் ஆச்சர்யம் என்னவென்றால் இல்லாத ஒன்றை உணர்ந்தவன் யார் என்று கண்டு பிடித்திருந்தால் இருவருமே ஒடிங்கியிருப்பர். ஒன்றில்லாமல் இரண்டு எவ்வாறு. நாம் அறியாமையை உணரவே. நிறை இருக்குமிடத்தில் குறை இல்லாது எவ்வாறு?
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_23
பிரம்ம ஸூத்ரம் 24:
5.சிந்திப்பதல்ல:
ஈக்ஷதி அதிகரணம் சாந்.6:2
இன்று மகாளய பாக்ஷம் பன்னிரெண்டம் நாள்
உபநிஷதங்கள் இறைவனை உபாதன காரணமாகக் காட்டுகின்றன என்பது தெளிவு.அளவில் சிறியதாக இருப்பதால் அது இறைவன் அல்ல என்று நினைத்து விடக் கூடாது என்பதற்காகவே அது ‘ஒளி’ என்று குறிப்பிடப்படுகிறது. விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் ‘புகையற்ற ஒளி’ என்பதும் கருத்தில் கொள்ள வேண்டிய ஒன்றாகும்.சிறிய பொருளின் ஒளி சிறியதாக இருக்கும், பெரிய பொருளின் ஒளி பெரியதாக இருக்கும் என்று எந்த நியதியும் கிடையாது. புகையற்ற ஒளி என்றால் அது எதையும் சாராத ஒளி என்பது பொருள். அத்தகைய எதையும் சாராத ஒன்று பரமாத்மாவாகிய இறைவன் மட்டுமே.
சாங்கியத் தத்துவமும் வேதாந்தமும் வேறுபடுகின்ற கருத்துக்களுள் முக்கியமானது கடவுள் பற்றிய கருத்தாகும். சாங்கியத் தத்துவத்தின் கருத்து சரியல்ல என்று மறுப்பதற்கு ஸ்ரீபாதராயணர் இந்தப் பகுதியில் 6 காரணங்களைக் கூறுகிறார். உலகைப் படைக்கின்ற கடவுள் ஒருவர் இருக்கிறார், உணர்வுப் பொருளான அவரே அறுதி உண்மை என்கிறது வேதாந்தம். சாங்கியமோ அறுதிப் பொருளான உண்மை ஒருவர் அல்ல; அறுதி உண்மைகள் இரண்டு உள்ளன; ஒன்று புருஷன், மற்றொன்று பிரதானம், பிரதானம் உணர்வற்றது, ஜடப்பொருள்; அந்த ஜடப் பொருளிலிருந்தே உலகம் இயல்பாக உருவாகியது என்ற கருத்தைக் கூறுகிறது சாங்கியம். எனவே அந்தக் கருத்தை முதலில் மறுக்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
சாங்கியமும் வேதங்களை அடிப்படை நூல்களாக ஏற்றுக் கொள்கிறது. எனவே உபநிஷத வாக்கியங்களை வைத்தே சாங்கியக் கருத்தை மறுக்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். இதற்கு சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தின் 6—ஆம் அத்தியாயத்தை எடுத்துக் கொள்கிறார்.
ஸ்ரீமத்வர். ‘யானை மீது சவாரி செய்வது போல் வரும் கனவுகள் நன்மைக்கு அறிகுறி; கழுதை மீது பயணம் செய்வது போன்ற கனவுகள் தீமைக்கு அறிகுறி’ என்று வேறு கனவியல் வல்லுனர்களும் கூறுகிறார்கள்.
எனவே கனவு உண்மையற்றது என்று கூறும் போது நனவுலகைப் போன்ற உண்மையற்றது என்று பொருள்.கனவுகள் சில சமயத்தில் பொய்ப்பதில்லைசூரியன் ஒன்றே; அது பிரதிபலிக்கின்ற இடங்களுக்கு ஏற்ப பல்வேறு வடிவங்களில் தோன்றுகிறது. மிக உயர்ந்த ஆன்மீக நிலையில் ஆன்மீக சாதகனுக்கு இத்தகைய காட்சி வாய்க்கிறது.
இந்த அதிகரணத்தில் 7 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
5.ஜடப் பொருள் சிந்திக்குமா?
ஈக்ஷதேர்நாசப்தம் II 1:1.5 II
பொருள்: ‘சிந்தித்தார்’ என்று உபநிஷதமே கூறுவதால் ஜடப் பொருளிலிருந்து பிரபஞ்சம் தோன்றியது என்ற கருத்து சரியல்ல. அது மட்டுமின்றி, ‘ஜடப் பொருளிலிருந்து உலகம் தோன்றியது’ என்ற கருத்து வேதங்களில் எங்குமே கூறப்படவில்லை.
ஸத்ய—வித்யை ஒன்றே. ஒரே ஸத்ய (உண்மை) வித்யைதான் என்றாலும் அவற்றின் பலனில் மாறுபாடு காணப்படுகிறது.!!!இது நம் குற்றமே தவிர உண்மைப் பொருளாகிய பரமாத்மாவை - த்வைதமாக பார்க்க சொல்வதே நமக்கு பழக்க வழியிலேயே சொல்ல வேண்டியே. ஸத் வித்யை ஒன்றே அறிந்த பின் அத்வைதம் !!.உணர்ந்த பின் உணர்ந்தவன் என்றுமே பேசுவதில்லை.
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_24
பிரம்ம ஸூத்ரம் 25:
வேறு எதுவும் இல்லை:
இன்று மகாளய பாக்ஷம் பதிமூன்றாவது நாள்
சுக்கர வார பிரதோஷம்
வேதங்கள் கூறுகின்ற கர்மங்களை பின்பற்றுபவர்கள் இவ்வாறு வரவும் போகவும் செய்கிறார்கள் என்கிறது கீதை.
இல்லாமையிலிருந்து ஒன்று தோன்றுகிறது என்றாகிறது. இல்லாத ஒன்றிலிருந்து எதுவும் தோன்றுவதை இந்த உலகில் காண இயலாது.
தேவர்கள் தங்கள் சங்கல்ப மாத்திரத்திலேயே பொருட்களைப் படைப்பது பற்றிக் கூறப்படுகிறது. அது போல் உலகிலும் காணப்படுகிறது. !!!!இன்றைய கண்டுபிடிப்புகளில் ஒருவனின் மனமோ இல்லை சிந்தனையோ இல்லை என்று எவ்வாறு கூற முடியாதோ அப்படியே இப்படி.!!!
சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தில் படைப்பு பற்றி கூறுகின்ற இடத்தில் இந்தப் பகுதி (சென்ற ஸூத்ரம்) வருகிறது. அந்தப் பகுதியையும் பார்ப்போம்:
‘அன்பு மகனே! படைப்பிற்கு முன்னர் கடவுள் மட்டுமே இருந்தார்; அவரைத் தவிர வேறு எதுவும் இல்லை. அப்படி கடவுள் என்ற ஒருவர் இல்லை; படைப்பு என்பது தானாக நிகழ்ந்தது என்று சிலர் கூறுகிறார்கள் (6:2.1).
‘அன்பு மகனே! அது எப்படி உண்மையாக இருக்க முடியும்? நம் கண்முன் காணப்படுகின்ற இந்தப் பிரபஞ்சம், இல்லாத ஒன்றிலிருந்து எப்படி தோன்ற முடியும்? எனவே ஆரம்பத்தில் கடவுள் இருந்தார், அவரைத் தவிர வேறு யாரும் இல்லை (6:2.2).
‘அந்தக் கடவுள் “நான் பலவாக ஆவேனாக! நான் மகோன்னதமாக விரிவடைவேனாக!” என்று சிந்தித்தார் (சிந்தித்தார்—ஈக்ஷதே). பிறகு நெருப்பைப் படைத்தார். அந்த நெருப்பு, “நான் பலவாக ஆவேனாக! நான் மகோன்னதமாக விரிவடைவேனாக” என்று சிந்தித்தது. அது தண்ணீரைப் படைத்தது. .......(6:2.3)
‘அனைத்திற்கும் சாரமான இந்த நுண்ணியப் பொருளாகிய கடவுள் எல்லாவற்றிற்கும் ஆன்மாவாக விளங்குகிறார். அவரே உண்மை. அவரே ஆன்மா. அந்த ஆன்மா நீயே!. ......(6:8.7).
‘சிந்தித்தார்’ (ஈக்ஷதே) என்று உபநிஷதம் கூறுகிறது; உணர்வற்ற ஜடப்பொருள் சிந்திக்குமா என்பது ஸ்ரீபாதராயணரின் முதல் கேள்வி. ‘சிந்தித்தார்’ என்று இருப்பதால், உலகைப் படைத்த கடவுள் ஒருவர் இருக்கிறார், அவர் உணர்வுப் பொருள் என்பதை உபநிஷதம் தெளிவாகக் கூறுகிறது. எனவே ஜடப் பொருளிலிருந்து உலகம் தோன்றியது என்ற கருத்து சரியல்ல.
இறைவன் அனைத்திலும் பெரியவர், பிறப்பற்றவர், உணர்வு மயமானவர், இதய ஆகாசத்தில் உறைபவர். அனைத்தையும் கட்டுப்படுத்துபவர் அவர், ஆள்பவர் அவர், அனைத்திற்கும் தலைவர் அவர்.
அது மட்டுமின்றி ‘உணர்வற்ற ஜடப் பொருளிலிருந்து உலகம் தோன்றியது’ என்ற கருத்து வேதங்களில் எங்குமே கூறப்படவில்லை.
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_25
பிரம்ம ஸூத்ரம் 26:
இரண்டாம் நிலைப் பொருள்:
இன்று மகாளய பாக்ஷம் பதிநன்காம்நாள்
படைத்தவன் படைத்த பொருளில் இருக்கிறான் என்ற போது அந்த பொருளின் நோக்கம் உண்மையை உலகறிய செய்வதுதான்.
6.சிந்தித்தார் என்பதற்கு இரண்டாம் நிலைப் பொருள் கொள்ளலாமே!
Chandrasekaran Suryanarayana படைத்தவன் படைத்த பொருளில் இருக்கிறான்.!!!கிட்டதட்ட வந்துவிட்டீர்கள். படைத்த பொருளில் படைத்தவன் எவ்வாறு இருக்கின்றான். ஞானம் இதுவே.
கௌணச்சேன்னாத்மசப்தாத் II 1:1.6 II
உலகிற்குக் காரணமான உணர்வுப் பொருள் ஆவார். ‘சிந்தித்தார்’ என்று உபநிஷதம் கூறுவதால், சிந்தனை செய்கின்ற அந்தக் கடவுள் உணர்வுப் பொருளே.!!!
பொருள்: ‘சிந்தித்தார்’ என்பதற்கு இரண்டாம் நிலைப் பொருள் கொள்ளலாமே என்று கூறுவது சரியல்ல. ஏனெனில் உணர்வுப் பொருளைக் குறிப்பதான ‘ஆன்மா’ என்ற சொல் விளக்கத்திற்குரிய பகுதியிலேயே (6:8.7) கூறப்பட்டுள்ளது.
இறைவன் இயல்பான, அடிப்படையான பண்புகளாக உள்ளன. இப்படி கூறக் காரணம் நாம் புரிந்து கொள்ள ஏதுவாக இயல்பு பண்பு அடிபடை இவையெல்லாம்.
இப்பதிவில் இரு முக்கிய வார்த்தையின் அர்தத்தை புரிந்து கொள்ள வேண்டியது :- ஜீவனை குறிக்கும் சொல் (அஞ்ஞானி) தங்குகிறான், இந்திரியங்களை ( ஞானி) ஒடுங்குகின்றான். இதனை உபநிடதம் இவ்வாறு உணர்த்துகின்றது.
‘சிந்தித்தார்’ என்று கூறப்பட்டிருப்பதை முக்கியப் பொருளில் பார்க்காமல் இரண்டாம் நிலைப் பொருளில் பார்க்கலாமே என்று தோன்றலாம்.
சில வார்த்தைகளுக்கு சில இடங்களில் நேரடிப் பொருளைப் பார்த்தால் விபரீதமாகத் தோன்றும்; அத்தகைய இடங்களில் இரண்டாம் நிலைப் பொருளைக் கொள்ள வேண்டும். உதாரணமாக, ‘மாணவர்களில் அவன் சிங்கம்’ என்ற வாக்கியத்தை எடுத்துக் கொள்வோம். இங்கே சிங்கம் என்பதன் நேரடிப் பொருளைப் பார்த்தால் அந்த மாணவனுக்கு நான்கு கால்களும், வாலும், பிடரி மயிரும் எல்லாம் இருந்தன என்பது பொருளாகும். எனவே இங்கு இரண்டாம் நிலைப் பொருளைப் பார்க்க வேண்டும். சிங்கத்தின் ஆற்றலும், வீரமும், கம்பீரமும், தலைமைப் பண்பும் அந்த மாணவனிடம் மிகச் சிறந்த அளவில் இருந்தன என்று பொருள் கொள்ள வேண்டும்.
அது போலவே இங்கு ‘சிந்தித்தார்’ என்பதை மனிதன் சிந்திப்பது போன்ற ஒரு செயலாக எடுத்துக் கொள்ளக் கூடாது. சிந்தனை என்பதன் தாத்பரியம் என்ன? எதையும் சிறப்பாக செய்வதற்கு சிந்தனை அவசியம். சிந்தித்துச் செயல்பட்டால் விளைவு சிறப்பாக இருக்கும். குறிப்பாகச் சொல்வதானால், ஒரு செயல் சிறப்பாக நடைபெற்றுள்ளது என்றால் அதன் பின்னர் ஆழ்ந்த சிந்தனை இருந்தது. அந்தச் செயல் பற்றி ஒருவர் ஆழ்ந்து சிந்தித்துள்ளார் என்பது தெளிவு. அது போல் இந்தப் படைப்பையும் அதன் நேர்த்தியையும் ஒழுங்கையும் குறிப்பிடுவதற்காக, அதன் பின்னால் ஒரு சிந்தனைத் திறன் இருப்பதாகக் கூறப்படுகிறது. படைப்பின் சிறப்பைக் கூறுவதற்காக ‘சிந்தித்தார்’ என்ற வார்த்தை பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளதே தவிர, உண்மையில் கடவுள் ஒருவர் உள்ளார், அவர் சிந்தித்தார் என்பது இங்கு கூறப்படவில்லை.
இதற்கு சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தின் விளக்கத்துக்குரிய பகுதியிலேயே உதாரணமும் உள்ளது. ‘கடவுள் சிந்தித்தார்’ என்று கூறுவதைத் தொடர்ந்து, ‘நெருப்பு சிந்தித்தது’, ‘தண்ணீர் சிந்தித்தது’ என்றெல்லாம் (6:2.3, 4....) வருகிறது. இவையெல்லாம் ஜடப் பொருட்கள். எனினும் இவை சிந்தித்ததாகக் கூறப்படுகிறது. இங்கெல்லாம் நேரடிப் பொருள் கொள்ளப்படுவதில்லை. எனவே ‘சிந்தித்தார்’ என்பதை இரண்டாம் நிலைப் பொருளில் காண வேண்டும்.
இப்படிக் கருதுவது தவறு என்று ஸூத்ரம் கூறுகிறது. ஏனெனில் சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தின் அதே பகுதியிலேயே உலகைப் படைத்த இறைவன் உணர்வுப் பொருள் என்று தெளிவாகக் கூறும் பகுதியும் தொடர்ந்து வருகிறது. ‘உலகைப் படைத்த அல்லது உலகிற்குக் காரணமான அந்தக் கடவுள் அனைவர்க்கும் ஆன்மாவாக விளங்குகிறார். அந்த ஆன்மா நீயே’ என்று அங்கே (6:8.7) கூறப்படுகிறது. இந்தப் பகுதி உத்தாலகர் என்ற முனிவர் தமது மாணவனாகிய சுவேதகேது என்பவருக்கு உபதேசிக்கின்ற பகுதியாகும்.
வாழ்கின்ற ஒருவரைப் பார்த்து, ‘நீயே அந்த ஆன்மா’ என்று சொல்லும் போது, அந்த ஆன்மா ஜடப் பொருளாகிய ஒன்றானால், ‘கல், மண் போன்ற ஜடம் நீ’ என்று கூறுவதாகி விடும். உபநிஷதங்களின் நோக்கம் நிச்சயமாக அதுவல்ல. எனவே உலகைப் படைத்தவரான கடவுள் ஒருவர் இருக்கிறார்; அவர் உலகிற்குக் காரணமான உணர்வுப் பொருள் ஆவார். ‘சிந்தித்தார்’ என்று உபநிஷதம் கூறுவதால், சிந்தனை செய்கின்ற அந்தக் கடவுள் உணர்வுப் பொருளே.
சிந்தனை அற்ற நிலையே உணர்வு. உணர்வே அனைத்துமாய்!!!எங்கும் நிறைந்து!!!உணர்வை புரிதல் நிரந்தரமில்லை. ஆக சிந்தனை இல்லாமையை வெற்றிடம்ன்னு சொல்ல முடியாது. ஆகவே உணர்வை ஜட வஸ்துன்னு குறிப்பிட முடியாதுன்னு!!
விரும்பியது
தகரம் என்றாள்
அருகில் வைரமே
இருந்தாலும்
மனம் ஏற்காது.
விரும்பியது
உண்மை தான் ஆனால் நீ விரும்பும்முன் நன்றாக யோசித்து விட்டு விரும்பினால் அதில் உனக்கு எந்த ஒரு பிரச்சனையும் இல்லாமல் இருக்கலாம் என்று என் கருத்து
!!!!????
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_26 
Thanks for the original uploader
Thanks for the original uploader பிரம்ம ஸூத்ரம் 27:
நிலைபெற்றவன்:
இன்று மகாளய பாக்ஷம் அமாவாசை
7 உலகின் காரணம் உணர்வுப் பொருளே தவிர, ஜடப் பொருள் அல்ல என்பதற்கு இரண்டாம் காரணம்:
பிருஹதாரண்யகம் (4:3.9). இவ்வாறு எண்ணற்ற பொருட்களாக மாற்றம் பெறுவதால் மனிதன் இல்லாமல் போவதோ, அவனது ஒரு பகுதி குறைபடுவதோ கிடையாது.
தன்னிஷ்ட்டஸ்ய மோக்ஷோபதேசாத் II 1:1.7 II
* கனவில் மனிதன் எத்தனையோ விசித்திரமான, விதவிதமான அனுபவங்களைப் பெறுகிறான். கட்டிடங்கள், மனிதர்கள், மலைகள், கடல்கள் என்று எல்லாமே கனவில் இடம் பெறுகின்றன. ‘அங்கே (கனவில்) ரதங்கள் இல்லை, ரதங்களை ஓட்டுபவர்கள் இல்லை, பாதைகள் இல்லை ‘ என்கிறது பிருஹதாரண்யகம் * - நம் கனவு மாயை, இந்த உலகமும் மாயை ௭ன்கிறார்கள். அப்போ நாமும் இந்த உலகமும் கடவுளின் கனவா?
பொருள்: அந்தக் கடவுளில் நிலைபெற்றவன் முக்தி பெறுவான் என்று கூறப்பட்டிருப்பதாலும் உலகின் காரணமான கடவுள் உணர்வுப் பொருளே.
Padma அப்படியல்ல நித்தியம் அல்லாத விஷயங்கள் மாயை! உலக வாழ்க்கை நித்தியம் இல்லாத ஒன்று! இன்றைக்கு நன்றாக இருப்பவன் நாளை இறந்து போவான்! இன்றைக்கு பணக்காரனாக இருப்பவன் நாளை பஞ்சப் பராரி ஆகி விடுவான்! அநித்தியமானது என்பதால் உலக வாழ்வை மாயை என்கிறார்கள்! இதை கடவுளின் கனவு என்பதை விட கடவுளின் விளையாட்டு எனலாம் என்று நினைக்கிறேன்!
சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தின் தொடரும்
Padma மிக்க நன்று. கனவு மாயை அன்று. உலகில் பிற மாயைகளை உங்கள் மனத்தில் இருத்திய நிகழ்வுகளே கனவு. அதாவது உங்களின் சுபாவத்தை பிடித்ததும் பிடிக்காத நிகழ்வுகளே அவை. கடவுள் என்பவர் அனைத்தையுமே கடந்தவர் இவ்வாறே எனது பெண்ணின் கால் வலியை உணர முடியாவிட்டாலும் புரிந்து கொள்கின்றோமே அப்படியே!!!‘எந்தக் கர்மம் வித்யை, நம்பிக்கை மற்றும் மன ஒருமைப்பாட்டுடன் செய்யப்படுகிறதோ அதன் பலன் அதிகமாக இருக்கும்’ என்றுதான் உபநிஷதம் (சாந். 1:1.10) கூறுகிறது. வித்யையைச் செய்யாவிட்டால் அதற்குரிய பலன் கிடைக்காமல் போகும், அவ்வளவுதான்.
பகுதியில் (6:14.2), ‘அந்தக் கடவுளில் நிலைபெற்றவன், அதாவது படைப்பிற்குக் காரணமான அந்தக் கடவுளைத் தொடர்ந்து சிந்திப்பவன் முக்தி பெறுகிறான், கடவுளை அடைகிறான்’ என்று கூறப்பட்டுள்ளது. படைப்பின் காரணமான பொருள் உணர்வற்ற ஜடம் என்றால், ‘உணர்வற்ற ஜடத்தை நினைத்து ஒருவன் முக்தி பெறுகிறான்’ என்றாகும். இந்தக் கருத்தை சாங்கியர்களே ஏற்றுக் கொள்ள மாட்டார்கள் என்று சுட்டிக் காட்டுகிறார் ஸ்ரீராமானுஜர்.
எனவே படைப்பிற்குக் காரணமான பொருள் சாங்கியர்கள் கூறுவது போல் ஜடப்பொருளான பிரதானம் அல்ல.
(பிரம்ம ஸூத்ரம் தர்க்கப் பிரஸ்தானம் எனப்படும் வகையைச் சேர்ந்ததாகும். பல்வேறு விதமான கருத்துக்களை ஆராய்வதன் மூலமும், உபநிஷதங்களின் வாயிலாகக் கூறப்பட்டுள்ள கருத்துக்களை வைத்து அந்தக் கருத்துக்களை சரி/தவறு என்று தர்க்கத்தின் (LOGIC) மூலம் நிலைநாட்டி பிரம்மம் எது என்ற தேடலை தர்க்க ரீதியில் நிகழ்த்தி, அதற்கு பதிலும் சொல்வதுதான் தர்க்கப் பிரஸ்தானம் ஆகும். மிகச் சரியான தரவுகள் மூலம் இங்கு சாங்கியக் கருத்துக்கள் மறுக்கப்படுகின்றன.)
பிரம்மம் எது என்ற தேடலை தர்க்க ரீதியில் நிகழ்த்தி, அதற்கு பதிலும் சொல்வதுதான் தர்க்கப் பிரஸ்தானம் ஆகும்.
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_27
பிரம்ம ஸூத்ரம் 28:
மூன்றாம் காரணம்:
இன்றுமுதல் ஆரம்பம் நவராத்திரி முதல் நாள்
8.உலகின் காரணம் இறைவனே என்பதற்கான மூன்றாம் காரணம்:
ஹேயத்வாவசனாச்ச II 1:1.8 II
பொருள்: உணர்வுப் பொருளிலிருந்தே உலகம் தோன்றியது என்பதற்கு மறுப்புக் கருத்து உபநிஷதத்தில் கூறப்படாததால் இந்தக் கருத்து நிலை பெற்றதாகிறது.
இறைவனை உருவமும் குணங்களும் உடையவராக வழிபட்டு சாதனைகள் செய்தவர்கள், உருவமோ குணங்களோ அற்றவராக அணுகியவர்கள் என்று பகவத் கீதை அவர்களை இரண்டு பிரிவினராக பிரிக்கிறது. இந்த இரண்டு பிரிவினரும் ஒரே விதமான முக்தி நிலைய அடைவதில்லை.
உலகம் கனவு போன்றது என்று கூற முடியாது. ஏனெனில் கனவிற்கும் நனவிற்கும் பல ஒற்றுமைகள் இருப்பது உண்மை. இரண்டுமே அனுபவத்தில் உள்ளது. இதுவே உலகு. இதையே மாயை. இதை கற்று உணர்ந்தவனே ஞானத்தின் வாசலின் காற்றை உணர முடியும்ன்னு!! எப்படி பெரிய கோபுரத்தினுள்ளே நுழையும் போது அப்படியே.
கனவிற்கும் நனவிற்கும் பல ஒற்றுமைகள் இருப்பது உண்மை. இரண்டுமே அனுபவத்திற்கு உரியவை, நிலையற்றவை, மறையக் கூடியவை.
முந்தைய கால ஞானிகள் அனைவருமே சதா நன்றியோடு இருக்க பழகு. இது நம் பாவத்தை சுத்தப்படுத்தி கொண்டே போனால் சுபாவமாக மாற்றியது எல்லா ஜீவனுக்கும் பொருந்தும். இந்த சுபாவமே சத்தியத்தை மறாவது இருக்க செய்தது. ஓர் காய் கனி முதல் பருப்பு வகை ஆரம்பித்து இன்றைய இன்டர்நெட் வரை உனக்காகவே உன் அனுபவத்திற்காகவே இதையே சரஸ்வதி காயத்ரீ என்றது.
ஒரு கருத்தை வலியுறுத்திக் கூறுவதற்கு உபநிஷதங்கள் பல வழிகளைக் கையாள்வதுண்டு. அவற்றுள் ஒன்று, முதலில் ஒரு கருத்தை ஏற்றுக் கொண்டு பிறகு படிப்படியாக அதை விட உயர்ந்த கருத்துக்களைக் காட்டி, முந்தின கருத்தின் முழுமையற்ற தன்மையைச் சுட்டிக் காட்டுவது.
உதாரணமாக, தைத்திரீய உபநிஷதத்தில் வருகின்ற பார்கவீ—வாருணீ வித்யையை எடுத்துக் கொள்ளலாம்:
பிருகு தன் தந்தையான வருண முனிவரை அணுகி, கடவுள் என்பவர் யார் என்பதைப் பற்றி தனக்கு உபதேசிக்குமாறு கேட்டான். அதனை அவர் விளக்கும் போது, ‘யாரிடமிருந்து இந்த உயிரினங்கள் அனைத்தும் பிறக்கின்றனவோ, பிறந்தவை அனைத்தும் யாரால் வாழ்கின்றனவோ, மரணத்திற்குப் பிறகு யாரிடம் ஒடுங்குகின்றனவோ அவரே கடவுள்’ என்று உபதேசித்தார். ‘அவரை அறிய வேண்டுமானால் தவம் செய்’ என்றும் அறிவுரை கூறினார். அதன்படி தவம் செய்த பிருகு வந்து, ‘நான் தவம் செய்து, உணவே கடவுள் என்பதை அறிந்து கொண்டேன்’ என்று தெரிவித்தான். அதற்கு வருண முனிவர், ‘தவமே கடவுள். மேலும் தவம் செய்’ என்று கூறினார். அதன் பிறகு பிருகு பிராணன், மனம், விஜ்ஞானம், ஆனந்தம் ஆகியவற்றைத் தாம் கடவுளாக அறிந்து கொண்டதாக படிப்படியாகக் கூறினான். ஒவ்வொரு முறையும் வருண முனிவர் அவற்றை ஏற்றுக் கொண்டு மேலும் கடந்து செல்லுமாறு அறிவுரை கூறினார். இறுதியாக பிருகு கடவுளை அறிந்து கொண்டான்.
பிருகு கூறிய ஒவ்வொன்றும் உண்மை, ஆனால் இடைநிலை உண்மை. இவ்வாறு பல இடைநிலை உண்மைகளைக் கடந்து சென்று அறுதி உண்மை அடையப்படுவதை தைத்திரீய உபநிஷதம் சுட்டிக் காட்டுகிறது.
இப்போது ஸூத்ரத்திற்கு வருவோம். உலகத்தைப் படைத்தவர் கடவுளாகிய உணர்வுப் பொருள் என்ற கருத்தை ஏன் இடைநிலைக் கருத்தாக எடுத்துக் கொள்ளக் கூடாது? அதாவது, எப்படி தைத்திரீய உபநிஷதம் பல படிகளாக உண்மையைத் தெரிவித்ததோ அவ்வாறே, இங்கும் உலகைப் படைத்தவர் கடவுளாகிய உணர்வுப் பொருள் என்று முதலில் கூறி, பிறகு உலகம் உணர்வற்ற ஜடப் பொருளிலிருந்து தானாகத் தோன்றியது என்ற கருத்தை இறுதியில் கூறுவதாகக் கொள்ளலாமே!
இந்தக் கருத்தை இந்த ஸூத்ரத்தின் வாயிலாக மறுக்கிறார் ஸ்ரீவியாசர். உணர்வுப் பொருளாகிய இறைவனிலிருந்தே இந்த உலகம் தோன்றியது என்ற கருத்திற்குப் பிறகு அதை மறுக்கின்ற கருத்து சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தில் எங்குமே கூறப்படவில்லை. இவ்வாறு மறுப்புக் கருத்து கூறப்படாததால் வேதாந்தக் கருத்து நிலை பெற்றதாகிறது. அதாவது உணர்வுப் பொருளாகிய இறைவனே உலகைப் படைத்தவர் என்பது தெளிவு.
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_28
பிரம்ம ஸூத்ரம் 29:
இன்று நவராத்திரி இரண்டாம் நாள்
9.உலகின் காரணமான
இறைவன் உணர்வுப் பொருளே என்பதற்கு 4 ஆம் காரணம்:
ஸ்வ ஆப்யயாத் II 1:1.9 II
பொருள்: தன்னில் ஒடுங்குவதாகக் கூறப்பட்டிருப்பதாலும் உணர்வுப் பொருளாகிய இறைவனே உலகின் காரணம்.
‘அன்பு மகனே! தூக்கத்தைப் பற்றி உனக்குக் கூறுகிறேன். ஒருவன் தூங்கும் போது தன்னில் ஒடுங்குகிறான், அனைத்திற்கும் காரணப் பொருளாகிய இறைவனில் ஒடுங்குகிறான்.’
உதாரணமாக, ‘அவனது உயிர் உடம்பை விட்டு வெளியேறி மேலுலகங்களுக்குச் செல்வதில்லை; இங்கேயே கரைந்து விடுகிறது’ என்று பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் (3:2.11) குறிப்பிடுகிறது.
நாம் காணும் பொருட்கள் அனைத்தும் எங்கிருந்து தோன்றியதோ அந்த இடத்திற்கு மீண்டும் திரும்பிச் செல்வதானால் (நாம் இதுவரை கற்றுக் கொண்ட அளவில்) அவைகள் அணுக்களாக மாறியாக வேண்டும். அணு நிலைக்கு முன்னதாக என்ன நிலையில் இருந்ததோ நிச்சயம் அந்த நிலைக்கு மேலும் மாறியே ஆக வேண்டும். அந்த நிலையை நாம் உணர முடியுமானால்....பதில் கிடைத்து விடும்!
சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (6:9.2), ‘எல்லா உயிர்களும் (தூக்கத்தில்) இறைவனில் ஒடுங்குகின்றன. ஆனால் “நாம் இறைவனில் ஒடுங்கியுள்ளோம்” என்ற உண்மையை அவை உணர்வதில்லை’ என்கிறது. அறியாமைத் திரையுடன் ஜீவாத்மா இறைவனில் ஒடுங்குகிறான், அதே அறியாமைத் திரையுடன் அவன் வெளிவருகிறான்.
தூக்கத்தின் போது ஒருவன் தன்னில் ஒடுங்குகிறான், இறைவனில் ஒடுங்குகிறான் என்று இரண்டையும் கூறியதன் மூலம் மனிதனும் இறைவனும் அடிப்படையில் ஒரே உணர்வுப் பொருள் என்பது குறிப்பிடப்படுகிறது. உலகின் காரணப் பொருள் உணர்வற்ற பிரதானம் என்றால் மனிதனையும் உணர்வற்ற ஜடமாகக் கொள்ள வேண்டும். இது ஏற்கத் தக்கதல்ல. எனவே உலகின் காரணம் உணர்வுப் பொருளே.
(சாங்கியத்துக்கும் வேதாந்தத்துக்கும் உள்ள முக்கியமான வித்தியாசம் இதுவே. பிரக்ருதி அல்லது பிரதானத்திலிருந்து தான் உலகம், மனிதன் எல்லாம் தோன்றியது என்ற வாதத்தை எடுத்தால் அதில் ஒரு விஷயத்தைக் காணலாம். அதாவது உலகம் என்ற ஜடப் பொருள், மனிதன் என்ற உணர்வுப் பொருள். ஜடப் பொருளான எதையும் எடுத்துக் கொள்ளுங்கள். அதை விதவிதமான ரசாயன மாற்றத்துக்கு உள்ளாக்குங்கள். அதன் மூலம் நீங்கள் பெறுவது இன்னொரு பெயருள்ள ஜடப் பொருளாகத்தான் இருக்கும் என்பது தெளிவு. அப்படியிருக்க ஒரு ஜடப் பொருளிலிருந்து இன்னொரு உணர்வுப் பொருள் தோன்றும் என்பது ஒரு முரண் ஆகிறது. இன்னொன்று மனிதன் உறங்கும் போது தன்னில் ஒடுங்குகிறான், அனைத்திற்கும் காரணப் பொருளாகிய இறைவனில் ஒடுங்குகிறான் என்று வருகிறது. ஜடப் பொருளாக இருந்தால் அதில் ஒடுங்கிய ஒருவன் திரும்ப உயிருடன் விழித்து வருவது எங்கனம்? அதனால் இறைவன் உணர்வுப் பொருளாக இருந்தால் மட்டுமே அதில் ஒடுங்கிய நிலையில் உறங்கும் மனிதன் திரும்பவும் கண் விழிக்க இயலும் என்பதும் கண்கூடு.)
தாயின் கருவில் இருக்கின்ற போதே ஆன்ம ஞானம் பெற்றவராக இருந்தார் இவர். பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்தில் (1:4.10) இவரைப் பற்றிய பகுதியைப் பார்ப்போம்: ‘வாமதேவ முனிவர் தமது ஆன்மாவைப் பரம்பொருளாகவே கண்டபோது, “நானே மனு, நானே சூரியன்” என்று அறிந்தார். ....... தேவர்கள் கூட அதை எதிரிட இயலாது’
வாமதேவர் தம்மையே மனுவாக, சூரியதேவனாகக் கண்டார் என்பதை அவர் தம்மைப் பரம்பொருள் நிலையில் இருந்தார் என்ற கண்ணோட்டத்தில் தான் புரிந்து கொள்ள இயலும்.
கர்மாங்க உபாசனைகள் கர்மாங்கங்களுடன் இணைத்துச் செய்யப் பட வேண்டியவை அல்ல என்பது தெளிவு.
அதாவது கர்மாங்கமாகக் கூறப்பட்டுள்ள தியானங்களைத் தனியாகவும் செய்யலாம்; அதற்குரிய பலனையும் பெறலாம். கர்மாங்கமாகச் செய்யும் போது கர்மத்தின் பலனை அது அதிகரிக்கச் செய்கிறது.
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_29
பிரம்ம ஸூத்ரம் 30:
அடுத்த காரணம்:
இன்று நவராத்திரி மூன்றாம் நாள்
10 உலகின் காரணம் இறைவனாகிய உணர்வுப் பொருளே என்பதற்கான அடுத்த காரணம்
பரமாத்ம ஞானம் அடைந்தாலும் கர்மாவை சேர்த்தே பேச காரணமும் இதுவே. பால் தயிராகி - தயிர் மோராகிய பின்னேயே வெண்ணய் திரளுமாம். இந்த வெண்ணையை மோரிலேயே போட்டு வைப்பர். இந்த மோரே உரை ஊற்றவும் முடியும். வேதமும் கர்மாவும் இணைத்தே வைத்தது ஏன்?. இப்படியே.
கதி ஸாமான்யாத் II 1:1.10 II
பொருள்: உலகின் காரணம் உணர்வுப் பொருளான இறைவனே என்ற கருத்து மற்ற உபநிஷதங்களுக்கும் பொதுக் கருத்தாக இருப்பதால் சாங்கியர்களின் கருத்து ஏற்கத்தக்கது அல்ல.
படைப்பு பற்றி பேசாத உபநிஷதமே இல்லை எனலாம். எங்கெல்லாம் படைப்பு பற்றி வருகிறதோ, அங்கெல்லாம் உணர்வுப் பொருளாகிய இறைவனிலிருந்து படைப்பு வருவதாகக் கூறப்படுகிறதே தவிர, உணர்வற்ற பிரதானத்திலிருந்து தானாகத் தோன்றியது என்று எங்குமே கூறப்படவில்லை.
உதாரணத்திற்கு தைத்திரீய உபநிஷதப் பகுதியை எடுத்துக் கொள்வோம்:
இறைவன் உண்மை வடிவினர், உணர்வு வடிவினர், எல்லையற்றவர், அனைத்தையும் கடந்தவரான அவர் இதயக் குகையில் வீற்றிருக்கிறார்.....நம்மில் ஆன்மாவாக விளங்குகின்ற அந்த இறைவனிலிருந்து வெளி (SPACE) தோன்றியது; வெளியிலிருந்து காற்று, காற்றிலிருந்து நெருப்பு, நெருப்பிலிருந்து நீர், நீரிலிருந்து பூமி, பூமியிலிருந்து செடிகொடிகள், செடி கொடிகளிலிருந்து உணவு, உணவிலிருந்து மனிதன் தோன்றினான்.
இறைவன் உணர்வுப் பொருள், அந்த உணர்வுப் பொருளாகிய இறைவனே மனிதனில் ஆன்மாவாக உள்ளார், அந்த இறைவனிலிருந்தே அனைத்தும் தோன்றின என்பது இங்கே தெளிவாகக் கூறப்பட்டுள்ளது.
இதே கருத்து சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (7:26.1), பிரச்ன உபநிஷதம் (3:3), கட உபநிஷதம் (1:2.15) போன்ற பல உபநிஷதங்களிலும் கூறப்பட்டுள்ளது. அதே வேளையில் சாங்கியர்களின் கருத்து உபநிஷதத்தில் எங்குமே காணப்படவில்லை. எனவே சாங்கியம் கூறுவது போல் படைப்பு உணர்வற்ற பிரதானத்திலிருந்து தோன்றியது என்ற கருத்து சரியல்ல.
உடம்பு இருக்கும் வரையில் தான் அதில் அசைவு, செயல்பாடு, அறிவு போன்ற எல்லா இயக்கங்களும் உணர்ச்சிகளும் வெளிப்படுகின்றன. உடம்பு இல்லாத உணர்வை யாரும் காண்பதில்லை.
இன்னும் காண்போம்.
ஸ்ரீராமானுஜர் முக்கியமானதொரு கருத்தைக் கூறுகிறார். பரமாத்ம ஞானம் பெற்று இறைவனை அடைந்தவர்களும் கர்மங்களில் ஈடுபடலாம். அது பலனை விரும்பாமல் செய்கின்ற நிஷ்காம்ய கர்மம். இவ்வாறு பலனை விரும்பாமல் செய்கின்ற கர்மங்கள் இறை தியானத்திற்கு துணை செய்பவை ஆகும். எனவே ஆன்மஞானியரும் அத்தகைய கர்மங்களில் ஈடுபடுவது பொருத்தமே.
‘(மரணத்திற்குப் பிறகு) ஜீவாத்மாவுடன் ஞானமும் கர்மமும் கடந்த கால அனுபவமும் இணைந்து செல்கின்றன’ என்கிறது பிருஹதாரண்யகம் (4:4.2). கர்மமும் இணையும் போதுதான் ஞானம் பலன் அளிக்கிறது; அதாவது, ஞானம் கர்மத்தின் அங்கமே.
வேதத்தையும் கர்மத்தையும் இணைத்தே வைத்தன் நோக்கம் இவ்விரண்டினால் ஏதும் பலனில்லை எனப் பல பிறவிகள் எடுத்த பின்பே, ஏதும் பலனில்லாத ஆத்ம ஞானம் ஒன்றை புரிந்ததும் ஞானிகளின் சங்கமம் ஏற்படுமாம்.
தற்போதுள்ள பிறப்பிலேயே எத்தனையோ சாதித்த சம்பாதித்த பணம் புண்ணியம் இவைகளால் நமக்கு ஏது பலன் என்றால்?. பதிலை தேடுகின்றோம். உண்மையில் என்னிடம் ஒன்றுமில்லை என்ற தனிமையான பதிலை கூறுகின்றோமே. இதுவே ஞானம். உபநிஷத்துக்கள் இதையே உணர்த்துகின்றன.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_30
பிரம்ம ஸூத்ரம் 31:
இறுதிக் காரணம்:
இன்று நவராத்திரி நான்காவது நாள்
ச்ருதத்வாத் ச II 1:1.11 II
பொருள்: உலகின் காரணம் உணர்வுப் பொருளான இறைவனே என்பதை உபநிஷதங்கள் நேரடியாகக் கூறுவதால் சாங்கியக் கருத்து ஏற்புடையது அல்ல.
5—ஆம் ஸூதரத்திலிருந்து 12—ஆம் ஸூத்ரம் வரை உலகின் காரணம் உணர்வுப் பொருளான இறைவனே என்ற கருத்து பல்வேறு வழிகளில் கூறப்பட்டது. நிறைவாக, உபநிஷதம் நேரடியாக இந்தக் கருத்தைக் கூறுவதைத் தெரிவிக்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
ஸ்வேதாஸ்வதர உபநிஷதம் ?
உலகம் அந்தெந்த ஜீவனை பொறுத்தே. புழு நிலத்திலே மட்டும் இல்லை மண்ணிலிருந்து விளையும் காய், கனி மற்றும் உடலிலும் உள்ளதே. நேரடியாக கூற முடியாதெற்கு இதுவும் காரணமாக இருக்குமோன்னு????.
ஐந்து தளங்கள் வழியாகச் செல்லாமல் பிறக்கின்ற உயிரினங்களை உலகில் நாம் காணவும் செய்கிறோம்.
மூன்று வகையான உயிரினங்களைப் பற்றி சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (6:3.1) பேசுகிறது. அவை முட்டையிலிருந்து பிறப்பவை (அண்டஜம்), கருப்பையிலிருந்து பிறப்பவை (ஜீவஜம்), மற்றும் செடியிலிருந்து பிறப்பவை (உத்பிஜ்ஜம்). இவற்றுள் பலவும் ஆண் பெண் சேர்க்கையின்றிப் பிறக்கின்றன; அதாவது கடைசி அக்கினியாகிய பெண்ணிடம் ஆண் சேராமலேயே பிறக்கின்றன. இவை நான்கு தளங்கள் வழியாகச் செல்கின்றன.
இந்த உலகம் இறைவனின் மகிமையே....அவர் அனைத்தும் அறிந்தவர், காலத்தின் தலைவர்..... அவரே இந்த உலகின் காரணம், அவரே உலகனைத்தின் தலைவர், அவரைப் படைத்தவர் யாரும் இல்லை, அவருக்குத் தலைவரும் யாரும் இல்லை (சுவே.6:1,2,9).
உணர்வுப் பொருளான இறைவனே உலகின் காரணம் என்பது சுவேதாஸ்வர உபநிஷதத்தில் நேரடியாகவே கூறப்பட்டுள்ளது. அதே வேளையில் உலகின் காரணம் உணர்வற்ற பிரதானம் என்ற சாங்கியத்தின் கருத்து எங்குமே நேரடியாகக் கூறப்படவில்லை. எனவே சாங்கியத்தின் கருத்து ஏற்கத் தக்கது அல்ல என்பதைச் சுட்டிக் காட்டி இந்தத் தலைப்பை நிறைவு செய்கிரார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
உணர்வுப் பொருளான இறைவனே உலகின் காரணம் என்பது சுவேதாஸ்வர உபநிஷதத்தில் நேரடியாகவே கூறப்பட்டுள்ளது. அதே வேளையில் உலகின் காரணம் உணர்வற்ற பிரதானம் என்ற சாங்கியத்தின் கருத்து எங்குமே நேரடியாகக் கூறப்படவில்லை.
இன்னும் காண்போம்.
தொடர்பையும் வேறுபாட்டையும் தெரிவிப்பதால் இறைவனும் உலகமும் வெவ்வேறு என்று பொருள் கொள்ளக் கூடாது. !!!ஆகாசம் இருப்பதாலேயே சூரியனும் சந்திரனும் வேறுபட்டது என்று சொல்ல முடியுமா.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_31
30/09/22, 9:58 pm - Mohan SriRaghavendrar Kulithalai: பிரம்ம ஸூத்ரம் 32: 6.கடவுள் ஜெயிக்கும இன்று நவராத்திரி ஐந்தாவது நாள் ஆனந்தமயமானவர்: ஆனந்தமய அதிகரணம் தைத்.2:5,6 இறைவனை ஸச்சிதானந்தம் என்று உபநிஷதங்கள் கூறுகின்றன. ஸச்சிதானந்தம் என்றால் ஸத்+சித்+ஆனந்தம். ஸத் என்றால் இருப்பு (Existence); அதாவது இருப்பவை அனைத்தும் அவரே, அனைத்திற்கும் ஆதாரமாக விளங்குபவர் அவரே. ஆதாரம் என்னும் போது சாதாரண முறையில் அதனைப் புரிந்து கொள்ளக் கூடாது. அதாவது ஒரு பாத்திரத்தில் வைக்கப்பட்டுள்ள பழங்களுக்குப் பாத்திரம் ஆதாரமாகிறது. பாத்திரம் என்ற ஆதாரத்தில் பழங்கள் வைக்கப்பட்டுள்ளன. அது போல் இறைவன் ஒரு பாத்திரமாக இருக்கிறார், அதனுள் உலகமும் உயிர்களும் உள்ளன என்ற ரீதியில் இதனைப் புரிந்து கொள்வது சரியல்ல. சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தில் ஆகாசத்தின் படைப்பு கூறப்படாவிட்டாலும் தைத்திரீய உபநிஷதம் (2:1.2) அது பற்றி கூறுகிறது. ‘இறைவனிலிருந்து ஆகாசம் தோன்றியது. தங்கள் தோல்வியை ஒப்புக் கொண்டு புலன்கள் பிராணனின் தலமையை ஏற்றுக் கொண்டதும், எல்லா புலன்களும் தங்கள் ஆற்றலைப் பிராணனுக்கு சமர்ப்பித்தன. அதனால் பிராணன் இந்த ஆற்றல்கள் அனைத்தும் சேர்ந்ததாயிற்று. தங்கள் தோல்வியை ஒப்புக் கொண்டு புலன்கள் பிராணனின் தலமையை ஏற்றுக் கொண்டதும், எல்லா புலன்களும் தங்கள் ஆற்றலைப் பிராணனுக்கு சமர்ப்பித்தன. அதனால் பிராணன் இந்த ஆற்றல்கள் அனைத்தும் சேர்ந்ததாயிற்று. இங்கே ஆதாரம் என்பதன் பொருள் வேறு. ஒரு பொருள் அதுவாக இருப்பதற்கு இறைவனே காரணம். உதாரணமாக கரும்பிற்கு கரும்பு என்ற தனித்தன்மையையும், வேம்பிற்கு வேம்பு என்ற தனித்தன்மையையும் அளிப்பது இறைவன். இவ்வாறே உலகமும் அதன் உயிர்களும் தங்கள் இருப்பை இறைவனிடமிருந்தே பெறுகின்றன. இந்தக் கருத்தை இதுவரையுள்ள ஸூத்ரங்கள் கூறின. ஸத் என்ற இறைவனிடமிருந்து இந்த உலகம் தோன்றியது (1:1.2). அந்த இறைவன் உணர்வுப் பொருள் (சித்) என்பதை 5—ஆம் அதிகரணம் கூறியது. இந்த 6—ஆம் அதிகரணம் அவர் ஆனந்தப் பொருளாக இருப்பதைக் காட்டுகிறது. ஆனந்தமய அதிகரணம் என்ற இந்தப் பகுதிக்கு ஒரு நோக்கத்தையும் ஸ்ரீராமானுஜர் காட்டுகிறார்: உலகின் காரணப் பொருளான இறைவன் பிரதானத்திலிருந்து வேறுபட்டவர் என்பதை 5—ஆம் அதிகரணம் கூறியது; இந்த 6—ஆம் அதிகரணம் அ
வர் ஜீவாத்மாவிலிருந்து வேறுபட்டவர் என்பதை விளக்குகிறது. மனம் என்ற ஒன்று இல்லையானால், ஆன்மா சிறிது நேரம் உணர்வை இழந்தது, அல்லது புலன்கள் சிறிது நேரம் தங்கள் ஆற்றலை இழந்திருந்தன என்று கருத வேண்டியிருக்கும். இவை இரண்டும் நடைபெற இயலாதவை.நீருக்கு ஆதாரமான, அதைச் சிதறாமல் கட்டிக் காப்பது அணை. அது போல் உலகங்களுக்கு ஆதாரமாக இருப்பவர் இறைவன் என்ற அளவில் மட்டுமே இந்த உவமையைக் காண வேண்டும்.‘மனத்தை இறைவனாகத் தியானிக்க வேண்டும்..... ஆகாசம் இறைவனே..........இந்த இறைவன் நான்கு பகுதிகள் உடையவர்’ என்கிறது சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (3:18.1—2) . இன்னும் காண்போம். #பிரம்ம_ஸூத்ரம்_32
பிரம்ம ஸூத்ரம் 33:
நாம் யார்?:
இன்று நவராத்திரி ஆறாவது நாள்
இங்கே சற்று விளக்கம் தேவைப்படுகிறது.
வேத காலத்திலிருந்தே நமது சிந்தனையாளர்கள் ‘மனிதன் யார்?’ அதாவது ‘நாம் யார்?’ என்பது பற்றி சிந்தித்துள்ளார்கள். அவற்றிலிருந்து நம்மைப் பற்றிய மூன்று முக்கிய சித்திரங்கள் நமக்குக் கிடைக்கின்றன. அவற்றுள் ஒன்று தைத்திரீய உபநிஷதத்தின் 2-ஆம் பகுதியில் (பிரம்மானந்த வல்லீ அல்லது ஆனந்த வல்லீ) வருகிறது. அதில் (2:2-6) மனிதன் யார் என்ற கேள்வியை எழுப்பி, அவன் ஐந்து உடம்புகளைக் கொண்ட ஆன்மா என்று உபநிஷதம் பதிலளிக்கிறது. அன்னமய ஆன்மா (தூல-உடம்பு), பிராணமய ஆன்மா (பிராண-உடம்பு), மனோமய ஆன்மா (மன-உடம்பு), விஜ்ஞானமய ஆன்மா (புத்தி-உடம்பு), ஆனந்தமய ஆன்மா (ஆனந்த-உடம்பு) என்பவையே அந்த உடம்புகள்.
உடம்பு என்பதைக் குறிப்பதற்கு ‘சரீரம்’ என்ற சொல்லைப் பயன்படுத்தாமல் ஆன்மா என்ற சொல் பயன்படுத்தப்படுவது கருத்தில் கொள்ள வேண்டிய ஒன்றாகும்.
இன்றைய விஞ்ஞானத்தின் துணையுடன் இதனைச் சிறப்பாகப் புரிந்து கொள்ள இயலும். தூல உடம்பையே எடுத்துக் கொள்வோம். அதற்கென்று ஒரு தனி வாழ்க்கை உள்ளது, செல்கள் (cells) சிந்திக்கின்றன என்பதையெல்லாம் cell-biology அற்புதமாகப் படம் பிடித்துக் காட்டுகிறது. எனவேதான், உபநிஷத ரிஷிகள் தூல உடம்பு, மனம் எல்லாவற்றையும் உயிர்ப் பொருளாகக் கண்டனர்; ஆன்மா என்ற சொல்லால் குறிப்பிட்டனர். பின்னாளில் வந்த தத்துவ அறிஞர்கள், தங்கள் தத்துவப் பிரிவுகளின் வசதிக்காக உபநிஷதத்தின் இந்த ஆன்மக் கருத்தை மாற்றி, அவற்றை வெறும் உறைகள் (கோசம்) என்று கருதத் தலைப்பட்டனர்.
இந்த ஐந்து உடம்புகளுக்கும் தலைவனே ஜீவாத்மா. வினைப்பயனை அனுபவிப்பவனும், வினைப்பயனுக்கேற்ப பிறவிகள் தோறும் பயணம் செய்பவனும் இவனே. இந்த ஜீவாத்மா உண்மையில் இறைவனின் அம்ஸமானவன்; ஆனால் அறியாமை (அஞ்ஞானம், அவித்யை, மாயை) காரணமாக இந்த உடம்புகளுடன் தன்னை ஒன்றுபடுத்திக் கொள்கிறான். அதன் காரணமாகப் பிறவிகள் தோறும் இன்ப துன்பங்களுக்கு வசப்பட்டு உழல்கிறான். ஆன்மீக சாதனைகளின் வாயிலாக ஜீவாத்மா தன்னை, தன் உண்மை இயல்பை உணரும் போது ‘பிரத்யகாத்மா’ என்று அழைக்கப்படுகிறான். அவன் பரமாத்மாவாகிய இறைவனுடன் தன் உறவை உணர்கிறான்.
ஸ்ரீமத் பகவத்கீதை (15:16-17) இதனை விளக்குகிறது :
‘உலகில் நிலையற்றவை, நிலையானவை என்று இரண்டு பிரிவுகள் உள்ளன. தோன்றிய அனைத்தும் நிலையற்றவை (உலகமும் உயிர்களும்). அந்த நிலையற்றதன் உள்ளே இருப்பவன் நிலையானவன் (ஜீவாத்மா, அதாவது, பிரத்யகாத்மா). இந்த இரண்டிலிருந்தும் வேறுபட்டவர் பரமாத்மா அல்லது இறைவன். அவர் அழிவற்றவர், தலைவர், மூன்று உலகங்களை வியாபித்து அவற்றைத் தாங்குபவர்; நிலையற்றவை, நிலையானவன் இரண்டிலிருந்தும் வேறானவர்.’
உடலால் அறிய இயலாதது. உடல் இருக்கவே உயிர். உயிர் இருந்தால் தான் உணர முடியும். சக்தியில்லையேல் சிவமில்லை என்பது இதுதானா????. இப்பதிவின் படமும் இப்படியே என்றா??.
இப்போது ஸூத்ரத்துக்கு வருவோம். உலகின் காரணமான இறைவன் பிரதானத்திலிருந்து வேறுபட்டவர் என்பது போலவே, பிரத்யகாமாத்மாவிலிருந்தும் வேறுபட்டவர் என்பதைக் காட்டுவதே இந்த அதிகரணத்தின் நோக்கம் என்கிறார் ஸ்ரீராமானுஜர். இந்த அதிகரணத்தில் 8 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
‘அவ்யக்தம்’ என்ற சமஸ்கிருதச் சொல்லுக்கு ‘வெளிப்படாதது’.
இன்னும் காண்போம்.
ஸ்ரீ பிரும்ம சூத்திரத்தில் சுஜாதா போன்றவர்களே திணறிய இடம் இது. நீங்கள் மிக லாவகமாக விளக்கியுள்ளீர்கள்.
பரமாத்மா சிரமப்பட்டு அடைபவர் அல்ல. அவராகவே நாம் இருக்கிறோம். ஏற்கனவே அடைந்த பொருள்தான்! ஆனால் பஞ்ச கோஷங்களால் மறைக்கப்பட்டுள்ளதால் வேறு வேறு போல தோற்றமளிக் கின்றன. ஆவரணம் அகலும் போது நான் நானில் கலந்து நிற்கும். அடைந்த பொருளை அடைவது கடினமல்லவே!
ஜீவாத்மாவாகிய மனிதன் ஆன்மீக சாதனைகள் செய்து, பரமாத்மாவாகிய இறைவனை அடைகிறான் என்று இந்த மந்திரம் கூறுகிறது. இங்கே இருவரும் தனித்தனியானவர்கள், இருவரும் உணர்வு வடிவினர் என்பது தெளிவுபடுத்தப்படுகிறது. !!!
ஸ்ரீ பிரும்ம சூத்திரத்தில் சுஜாதா போன்றவர்களே திணறிய இடம் இது. நீங்கள் மிக லாவகமாக விளக்கியுள்ளீர்கள்.
இதை விளக்குமளவு அடியேன் பெரிய ஞானி எல்லாம் கிடையாது ஜீ! ஒரு துறவியின் விளக்கத்தை அப்படியே எழுதுகிறேன்! இதன் புகழ் ஸ்வாமி ஆசுதோஷானந்தர் அவர்களையே சேரும்!
நீங்கள் செய்வது ஒரு நல்ல காரியம். பிரும்ம சூத்திரம் - ஓர் ஆன்மீக பொக்கிஷம். ஸ்வாமி ஸ்ரீ ஆசுதோஷானந்தா எழுதியதைப் படிக்க வாய்ப்பற்றவர்களுக்கு - தங்கள் பதிவின் மூலம் இந்த உன்னதம் சென்றடைகிறது அல்லவா!
நான் - பிரும்ம சூத்திரம் படிக்க வேண்டி - கடை கடையாக அலைந்து - சுஜாதா எழுதிய புத்தகம் மட்டுமே கிடைத்தது.
சும்மா சொல்லக்கூடாது - கூடிய மட்டிலும் சுஜாதா மிக எளிமையாக விளக்கி இருப்பார்.
இருப்பினும் - சப்ஜெக்ட் கனமானது என்பதால் - அவர் என்னதான் எளிமைப்படுத்த முயன்றாலும் என் மாதிரி ஆட்கள் கொஞ்சம் குழம்பினோம்.
நான் ஒரு கருத்தை உள்வாங்க விரும்பினால் - அந்த வார்த்தைகளை உருவகப் படுத்திப் பார்த்து மனதில் ஏற்றிக் கொள்வேன்.
பல இடங்களில் சுஜாதா - மிக அழகாகப் புரியவைத்தார். சில இடங்களில்- என் அறிவு மக்கர் செய்தது. அதையும் இந்தப் பதிவில் என்னால் புரிந்து கொள்ள முடிகிறது
மிக அருமை.
எளிமையான விளக்கவுரை.
பிரம்ம ஸூத்ரம் 34:
இறைவன் ஆனந்தமயமானவர்:
இன்று நவராத்திரி ஏழாவது நாள்
ஆனந்தமயோஅப்யாஸாத் || 1:1.12 ||
ஆனந்தமய: அப்யாஸாத் ||
ஆனந்தமய: -- இறைவன் ஆனந்தமயமானவர்.
அப்யாஸாத் – பல முறை கூறப்படுவதால்.
‘மரணத்திற்கு பிறகு சிலர் மனித உடம்பைப் பெறுகின்றனர்; சிலர் தாவரம் போன்ற நிலையையும் அடைகின்றனர். ஒரு பிறவியில் செய்த வினையின் பயனும், பெற்ற அனுபவமும் எப்படியோ அப்படியே அடுத்த பிறவி அமையும்’ என்கிறது கட உபநிஷதம் (2:2.7).
உலகைப் படைத்தவராகிய இறைவன் ஆனந்தமயமானவர். உபநிஷதங்களில் இது பலமுறை கூறப்பட்டுள்ளது.
இந்தப் பகுதியை விளக்குவதற்கு தைத்திரீய உபநிஷதத்தின் 2 – ஆம் பகுதியான பிரம்மானந்த வல்லீ அல்லது ஆனந்த வல்லீ (5,6) எடுத்துக் கொள்ளப்படுகிறது.
புத்தியால் ஆன உடம்பைத் (விஜ்ஞானமய ஆன்மா) தவிர மற்றோர் உடம்பும் உள்ளது. அது இந்த உடம்பின் உள்ளே உள்ளது; ஆனந்தத்தால் ஆனது (ஆனந்தமய ஆன்மா). புத்தி உடம்பு இதனால் நிறைக்கப்பட்டுள்ளது. இது புற உடம்பைப் போன்றது; அது போலவே தோற்றம் உடையது. இன்பம் இதன் தலை. மகிழ்ச்சி வலது பக்கம். சந்தோஷம் இடது பக்கம். ஆனந்தம் இதன் உடம்பாக உள்ளது. ஆன்மா (பரமாத்மா அல்லது இறைவன்) இதன் கீழ்ப் பகுதியான ஆதாரமாக உள்ளது, (2:5.3)
இது பற்றிக் கீழ்வரும் ரிக்வேத மந்திரமும் உள்ளது” ‘ஆன்மா இல்லை என்று சாதிப்பவன் எதுவும் இல்லாதவனாக ஆகிறான். ஆன்மா இருக்கிறது என்று அறிபவன் எல்லாம் உள்ளவனாக ஆகிறான், இத்தகையவன் சான்றோனாகக் கருதப்படுகிறான், ஆன்மா (இறைவன்) அந்த ஆனந்தமயமான உடம்பின் ஆதாரமாக இருக்கிறது.’ (2:6.1)
‘நான் பிறப்பேனாக! நான் பலவாக ஆவேனாக!’ என்று இறைவன் விரும்பினார். பின்னர் தவத்தில் ஈடுபட்டார். அதன்பிறகு காண்கின்ற இந்தப் பிரபஞ்சம் அனைத்தையும் இறைவனே படைத்தார். (2:6.3)
அந்த இறைவன் ஆனந்தமயமானவர். அவரிடமிருந்து ஆனந்தத்தைப் பெற்றதாலேயே மனிதன் ஆனந்தத்தை அனுபவிக்கிறான். இதய வெளியில் அந்த ஆனந்தம் இல்லாவிட்டால் யார்தான் வாழ முடியும்? அவரே ஆனந்தம் தருபவர். (2:7.2)
இந்த மனிதனில் இருப்பவரும் அந்த சூரியனில் இருப்பவரும் ஒருவரே. இந்த உண்மையை அறிபவன் உலக உணர்விலிருந்து விடுபடும்போது அன்னமயம், பிராணமயம், மனோ மயம், புத்தி மயம், விஜ்ஞானமயம் ஆகிய உடம்புகளைக் கடந்து செல்கிறான். (2:9.11)
உண்மையை அறிபவன் உலக உணர்விலிருந்து விடுபடும்போது அன்னமயம், பிராணமயம், மனோ மயம், புத்தி மயம், விஜ்ஞானமயம் ஆகிய உடம்புகளைக் கடந்து செல்கிறான்
இறைவன் எப்படி ஆனந்த வடிவினராக இருக்கிறார், இறையானந்தம் எப்படி மற்ற இன்பங்களை விட மிக உயர்ந்ததாக இருக்கிறது, அதை எப்படி அடைவது என்று இந்தப் பகுதி முழுவதும் இறைவனை ஆனந்தமயமானவராகவே தைத்திரீய உபநிஷதம் சுட்டிக் காட்டுகிறது.
உங்கள் இஷ்ட தெய்வத்தை வழிபடுங்கள். இல்லாவிடில் உங்களுக்கு எதுவும் கிடைக்காது. வளர்ச்சி எதுவுமே இருக்காது. செடி வளரும் போது அதை மிருகங்களிலிருந்து காப்பாற்ற வேலி இட வேண்டியது அவசியம். அதுவே வளர்ந்து பெரிய மரமாகி விட்டால் எந்த வேலியும் தேவையில்லை. தன்னைத் தானே அது காத்துக் கொள்ள முடியும்.
மனம், புலன்கள் போன்றவை ஜடப்பொருட்கள். எனவே அவை கர்த்தாவாக இருக்க இயலாது. அவை கருவிகள் மட்டுமே. அவற்றைப் பயன்படுத்தி செயல்படுகின்றவனே கர்த்தா. அது ஜீவாத்மாவே.
உலக சிருஷ்டி எல்லாம் அவரைத்தவிர வேறில்லை. அவர் எல்லாவற்றிலும் வியாபித்து அவற்றைக்கடந்து நிற்கிறார். 'ஸ பூமிம் விஸ்வத:வ்ருத்வா அத்யதிஷ்டத் தசாங்குலம்., (புருஷ ஸுக்தம்) அவர் பூமியை எங்கும் வியாபித்து பத்துவிரல்களால் எண்ணும் எண்ணிக்கையை கடந்து நிற்கிறார்.
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_34
பிரம்ம ஸூத்ரம் 35:
ஆனந்தமயமானவர் என்றால் என்ன?
இன்று நவராத்திரி எட்டாவது நாள்
விகாரசப்தான்னேதி சேன்ன ப்ராசுர்யாத் || 1:1.13 ||
பொருள்: ‘ஆனந்தமய:’ என்ற வார்த்தையிலுள்ள ‘மய:’ என்ற பகுதி மாற்றம் என்று பொருள்படுகிறது; எனவே ‘ஆனந்தமய:’ என்ற வார்த்தை கடவுளைக் குறிப்பதாக இருக்க இயலாது என்று கூறுவதானால் அது சரியல்ல. ஏனெனில் இங்கே ‘மய:’ என்ற வார்த்தையை ‘எல்லையற்ற’ என்ற பொருளில் பயன்படுத்த வேண்டும்.
இறைவன் ஆனந்தமயன், அதாவது ஆனந்த வடிவினர். ‘மய:’ என்ற சம்ஸ்கிருத வார்த்தைக்கு ‘மாற்றம்’ மற்றும் ‘எல்லையற்ற’ என்ற இரண்டு பொருள் உண்டு, முதற்பொருளைக் கொள்வதானால் ‘மய:’ என்றால் ‘மாற்றம்’. மாறுகின்ற எதுவும் நிலையானதாக இருக்காது. அப்படியானால் இறையானந்தம் நிலையற்ற ஒன்று, அதாவது நிரந்தரமானது அல்ல என்று ஆகும். எனவே அந்தப் பொருளைக் கொள்ளக் கூடாது என்று ஸ்ரீபாதாராயணர் சுட்டிக்காட்டுகிறார்.
மாறாக ‘எல்லையற்றது’ என்ற பொருளைக் கொள்ள வேண்டும். அதாவது இறையானந்தம் எல்லையற்றது, நிரந்தரமானது. இறைவனை அடைவதால் வரும் ஆனந்தம் மாறாதது, நிரந்தரமானது. இறைவன் எல்லையற்ற ஆனந்த வடிவினன்.
14, மற்றொரு காரணம்:
‘மய:’ என்ற சொல்லை ‘எல்லையற்ற’ என்ற பொருளில்தான் பயன்படுத்த வேண்டும் என்பதற்கான மற்றொரு காரணம்.
தத்தேதுவ்யபதேசாச்ச || 1:1.14 ||
பொருள்: இறைவனே ஆனந்தத்தின் காரணம் என்று உபநிஷதத்தில் கூறப்பட்டுள்ளதால் ‘மய:’ என்ற பகுதிக்கு ‘எல்லையற்ற’ என்ற பொருள்தான் கொள்ளப்பட வேண்டும்.
இந்த உலகின் இன்பங்களுக்கும் இறையானந்தமே காரணமாக உள்ளது. ‘அவரிடமிருந்து ஆனந்தத்தை பெற்றதாலேயே மனிதன் ஆனந்தத்தை அனுபவிக்கிறான்’ என்று தைத்திரீய உபநிஷதம் கூறுகிறது. இவ்வாறு அனைத்து ஆனந்தத்தின் இருப்பிடமாக இருக்கிறார் என்று உபநிஷதமே கூறுவதால் ‘மய:’ என்ற வார்த்தையை ‘எல்லையற்ற’ என்ற பொருளில் மட்டுமே கொள்ள வேண்டும்.
மய:’ என்ற சம்ஸ்கிருத வார்த்தைக்கு ‘மாற்றம்’ மற்றும் ‘எல்லையற்ற’ என்ற இரண்டு பொருள் உண்டு, முதற்பொருளைக் கொள்வதானால் ‘மய:’ என்றால் ‘மாற்றம்’. மாறுகின்ற எதுவும் நிலையானதாக இருக்காது. அப்படியானால் இறையானந்தம் நிலையற்ற ஒன்று, அதாவது நிரந்தரமானது அல்ல என்று ஆகும். எனவே அந்தப் பொருளைக் கொள்ளக் கூடாது என்று ஸ்ரீபாதாராயணர் சுட்டிக்காட்டுகிறார்.
அனைத்து ஆனந்தத்தின் இருப்பிடமாக இருக்கிறார் என்று உபநிஷதமே கூறுவதால் ‘மய:’ என்ற வார்த்தையை ‘எல்லையற்ற’ என்ற பொருளில் மட்டுமே கொள்ள வேண்டும்.
‘எந்த ஆன்மா இங்கேயே, நேரடியாகவே எழுந்தருள்கிறாரோ, யார் எல்லோருள்ளும் இருக்கிறாரோ அவரைப் பற்றி எனக்குக் கூறுங்கள்.’
அக்னிஹோத்ரம் முக்கியச் சடங்கு மட்டுமே. இதனுடன் தர்சம் (அமாவாசையின் மறுநாள் செய்ய வேண்டியது), பூர்ண மாசம் (பௌர்ணமியின் மறுநாள் செய்ய வேண்டியது), சாதுர்மாஸ்யம் (ஒவ்வொரு பருவ காலம் தொடங்கும் போதும், அதாவது நான்கு மாதங்களுக்கு ஒரு முறை செய்யப்படுவது) போன்ற துணைச் சடங்குகளை இணைத்தே செய்ய வேண்டும். அக்னிஹோத்ரத்தை மட்டும் செய்வதால் பலன் கிடைக்காது என்று முண்டக உபநிஷதம் (1:2.3) கூறுகிறது.
வேதம் சடங்கு இவ்விரண்டும் சேர்த்தே வைத்திருக்க காரணம் மிக உன்னதமானது. கர்தா கர்மாவை செய்வதால் வேதம் மறவாதிருக்கவும், வேதம் படித்தவனை கர்மாவினால் ஏதும் பயனில்லை என்று உணரவே. சற்றே கீழ் நிலையில் சாங்கியம் சடங்கு மந்தரம் ஒவ்வொருவானாக மேன்மை அடையவே!!!
‘எல்லையற்ற’ என்ற அணுவை விட சிறியதிலுமே இருப்பவன். நிறைந்த என்ற வார்த்தையை ஏன் பயன்படுத்தவில்லை என்றால், ஏதோ நிறைவை அடைந்தோம் என்று அளவிட்டு முடிந்ததும் குறையை உணருகின்றோமே.
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_35
பிரம்ம ஸூத்ரம் 36:
வெவ்வேறு:
இன்று நவராத்திரி ஒன்பதாவது நாள்
பிரத்யகாத்மா வேறு, பரமாத்மாவாகிய இறைவன் வேறு என்பது தொடரும் ஸூத்ரங்களில் விளக்கப்படுகிறது.
சாந்தோக்ய உபநிஷதப் பகுதியை ஏற்கெனவே கண்டோம். ‘என் அன்பே, இறைவனைத் தரிசிப்பதாலும், கேட்பதாலும், தியானிப்பதாலும் அனைத்தும் அறியப்படுகின்றன’ என்கிறது பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் (2:4.5). ‘எதை அறிந்தால் அனைத்தும் அறிந்ததாகும்?’ என்ற கேள்வியுடன் ஆரம்பிக்கிறது முண்டக உபநிஷதம் (1:1.3).மாந்த்ரவர்ணிகமேவ ச கீயதே || 1:1.15 ||
‘இறைவன் என்றென்றும் இருப்பவர், எண்ணற்ற வடிவங்கள் உடையவர், எங்கும் நிறைந்தவர் (ஸர்வகத: ). மிகவும் நுண்ணியவர், அழிவற்றவர்’ என்கிறது முண்டக உபநிஷதம் (1:1.6). ‘இந்த உலகையும் கடந்தவர் இறைவன்’ என்கிறது மஹாநாராயண உபநிஷதம் (13:2). இந்த மந்திரங்களும் இறைவனைத் தவிர உலகம் தனியாக இல்லை என்பதையே இத்தகைய மந்திரங்கள் சுட்டிக் காட்டுகின்றன.
‘தூக்கத்தில் ஜீவாத்மா புலன்களை மனத்தினால் (விஜ்ஞானேன) கிரகித்துக் கொண்டு இதயத்திலுள்ள ஆகாசத்தில் நிலைபெறுகிறான்’ என்று கூறுகிறது.
மாந்த்ர வர்ணிகம் ஏவ ச கீயதே விரிவு
!!!!உபநிஷதத்தில் இறைவன் ஆனந்தமயமானவர் என்பதை ஆனந்தமும் உடம்பையும் ஒன்று என்று எண்ணிக் கொள்ளக் கூடாது.!!!! இறைவன் ஆனந்தமயமானவர் என்பதை நம் உடலை வைத்து சம்பந்தப்படுத்தினால் ஏதும் விளங்காது. அனுபவத்தை மட்டுமே பெற வல்லது உடல். ஆக உடல் ஓர் கருவியே. இதனை பராமரிக்க உணவு, உணவுக்காக பல செயல். உண்ண உணவு, உடுக்க உடை, இருக்க இடம் இவையே சுகமான உலகம். !!!!!!சுகமே!!!! உலகத்தில் அனைத்துமாய் எல்லா ஜீவனிலுமே இதே சிந்தனை. ஆனால் சிந்தனையோ மாறிக் கொண்டே இருப்பதால் அதனை மாயை என்று தானே அழைப்போம்.!!!!! மாற்றி மாற்றி சிந்திப்பே / அகங்கார தோற்றமே வேற்றுமையை உண்டாக்கி இதை வைத்தே நம் உடலும் உலகமும் இயங்குகின்றது. இந்த இயக்கத்திற்கு காரணம் நாமே எங்கின்ற பந்தமே அகங்காரம் நிலை பெற்று நெடிய நீண்ட பிறப்பை ஜீவனாக. ஜீவனில் உடல் இருக்க அகங்காரமும் இருக்க உலகமும் இருக்குமே!!!!ஆனந்தத்தின் ஓர் சிறு கடுகளவே ஸுகம்.
பொருள்: பிரத்யகாத்மாவும் பரமாத்மாவாகிய இறைவனும் வெவ்வேறானவர்கள் என்றே ரிக் வேத மந்திரம் கூறுகிறது.
இறைவன் ஆனந்தமயமானவர் என்பதையும் உபநிஷதத்தில் வரும் ஆனந்தமய உடம்பையும் ஒன்றென்று கொள்ளக் கூடாது. இறைவனைக் குறிப்பிட ‘பிரஹ்ம’ (பிரம்மம், பரம்பொருள்) என்ற சொல் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது.
தைத்திரீய உபநிஷதத்தின் இரண்டாம் பகுதியான ஆனந்த வல்லீ ‘இறைவனை அறிபவன் அவரையே அடைகிறான்’ (2:2.1) என்று தொடங்குகிறது. அந்த இறைவனையே ‘ஆனந்தமய உடம்பின் ஆதாரம்’ என்று தொடரும் பகுதி (2:5.3) கூறுகிறது.
தைத்திரீய ஆரண்யகத்தின் ஒரு பகுதியாக (4:10.13) வருகின்ற நாராயண ஸூக்தம் இதனைத் தெளிவாக விளக்குகிறது.
புறத்தில் இருப்பதைப் போன்று பரந்த வெளி இதயத்தினுள் உள்ளது. அந்த வெளியின் நடுவில் எங்கும் ஒளி வீசுவதாக எல்லா திக்கிலும் செல்வதாக அக்கினி (ஐந்து உடம்புகளின் தொகுதி) உள்ளது. இதன் நடுவில் மெல்லியதான அக்கினிச் சுடர் (பிரத்யகாத்மா) மேல் நோக்கி பிரகாசித்த வண்ணம் அமைந்திருக்கிறது. கருமேகத்தின் நடுவிலிருந்து ஒளி வீசுகிற மின்னல் கொடி போலவும், நெல்லின் முளை போல மெல்லியதாகவும், பொன்னிறமாகவும், அணுவைப் போல் நுண்ணியதாகவும் அந்த ஆன்மா பிரகாசித்துக் கொண்டிருக்கிறது. அந்தச் சுடரின் நடுவில் இறைவன் வீற்றிருக்கிறார். அவரே பிரம்மா, அவரே சிவன், அவரே விஷ்ணு, அவரே இந்திரன். அவர் அழிவற்றவர், சுய ஒளியுடன் பிரகாசிப்பவர், தனக்கு மேல் யாரும் இல்லாதவர்.
ஆனந்தமய ஆன்மா என்று குறிப்பிடுவது இறைவனை அல்ல என்பதை ரிக் வேத மந்திரமும் கூறுவதாக இந்த ஸூத்ரம் குறிப்பிடுகிறது. தைத்திரீய உபநிஷதம் ஒரு பிராம்மண உபநிஷதம் ஆகும். (ஒவ்வொரு வேதமும் நான்கு பகுதிகளைக் கொண்டவை அவை : 1. மந்திரம் (அல்லது சம்ஹிதை) 2. பிராம்மணம் 3. ஆரண்யகம் 4. உபநிஷதம்) அதாவது வேதத்தின் பிராம்மணப் பகுதியில் உள்ள உபநிஷதம் ஆகும். வேதத்தின் மந்திரப் பகுதியில் உள்ளதை பிராம்மணப் பகுதி விளக்குகிறது; மந்திரப் பகுதியே முதன்மையானது. எனவேதான் தைத்திரீய உபநிஷதம் ரிக் வேத மந்திரப் பகுதியை மேற்கோள் காட்டுகிறது.
கனவு முற்றிலும் பொய் அல்ல; ஏனெனில் கனவில் சில வேளைகளில் எதிர்காலம் உணர்த்தப்படுகிறது.!!!கனவு இது ராமாயானத்திலும் ஏன் ஆதிசங்கரரின் தாய்க்கும் தகப்பனுக்கும் உறுதி செய்கின்றதே.!!!இதில் ஓர் அற்புத ரகசியம் நம் சுபாவத்தை பொறுத்தே உண்மை பொய். ரமணர் ஸத் பாவத்தின் வலிமையை உணர்த்தவே கனவு.
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_36
பிரம்ம ஸூத்ரம் 37:
இருக்க இயலாது:
இன்று நவராத்திரி விஜயதசமி
பிரத்யகாத்மா இறைவனாக இருக்க இயலாது.........
ஜடம் என்றால் என்ன?. ஆராய்ந்து பார்த்தால்தான் இப்பதிவை அறிந்து கொள்ள இயலும். பிறப்பின் இரகசியம் ஆச்சர்யமே.
உலகின் ஆதாரமாக இருப்பது ஜடப்பொருளான பிரதானம் அல்ல; உணர்வுப் பொருளான ஜீவாத்மாவும் அல்ல; பேருணர்வுப் பொருளான பரமாத்மாவே, இறைவனே என்பதை விளக்குகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
நேதரோஅனுபபத்தே: ||1:1.16 ||
பொருள்: மற்றதாகிய பிரத்யகாத்மா இறைவனாக இருக்க இயலாது. ஏனெனில் அது பொருந்தாது.
உலகின் காரணமாக இறைவனும் ஜீவாத்மாவும் வெவ்வேறானவர்கள். ஏனெனில் உலகைப் படைக்கும் ஆற்றல் இறைவனுக்கு மட்டுமே உண்டு, ஜீவாத்மாவிற்கு அது கிடையாது. தைத்திரீய உபநிஷதமும், ‘காண்கின்ற இந்தப் பிரபஞ்சம் அனைத்தையும் இறைவனே படைத்தார்’ (2:6.3) என்றே கூறுகிறது. ஜீவாத்மாவிற்கு அந்த ஆற்றல் கிடையாது.
17. ஜீவாத்ம-பரமாத்மா வேறுபாட்டை உபநிஷதமே கூறுகிறது,
பேதவ்யபசேதாச்ச || 1:1.17 ||
பேத வ்யபதேசாத் ச ||
பொருள்: ஜீவாத்மாவிற்கும் இறைவனுக்கும் இடையிலுள்ள வேறுபாட்டை உபநிஷதமே கூறியிருப்பதால் அந்த இருவரும் வெவ்வேறானவர்கள் என்பது தெளிவு.
‘அந்த இறைவன் ஆனந்தமயமானவர். அவரிடமிருந்து ஆனந்தத்தைப் பெற்றதாலேயே ஜீவாத்மா (அதாவது மனிதன்) ஆனந்தத்தை அனுபவிக்கிறான்’ (2:7.2) என்பதைத் தைத்திரீய உபநிஷதம் தெளிவாக எடுத்துக் கூறுகிறது. இதிலிருந்தும் இறைவனுக்கும் ஜீவாத்மாவிற்கும் இடையிலுள்ள வேறுபாடு தெளிவாகிறது.
உண்மையைப் புரிந்து கொண்ட கௌதமர் அவனிடம், ‘ஆன்மீக வாழ்க்கைக்குத் தகுதியில்லாத ஒருவன் இவ்வாறு உண்மையைப் பேச முடியாது. நீ உண்மையின் பாதையிலிருந்து விலக்காததால் உன்னை சீடனாக ஏற்றுக் கொள்கிறேன். உனக்கு உபதேசம் செய்கிறேன்’ என்று கூறி அவனுக்கு உபதேசம் செய்யச் சம்மதித்தார்.
அவனைக் காட்டிற்கு அனுப்பி மாடுகளை மேய்த்துவாரச் செய்தார். அவரது அருள் மற்றும் அவனது தகுதியின் காரணமாக அங்கே அவனுக்குக் காளை, அக்கினி, அன்னப் பறவை போன்ற பல உயிரினங்கள் பரம்பொருளைப் பற்றிய உண்மைகளை உபதேசித்தன. இறுதியாக அவன் பல வருடங்களுக்குப் பின் குருவிடம் வந்த போது அவர் மிகவும் மகிழ்ந்து, ‘இனிய சீடனே, நீ பரம்பொருளை அறிந்த மகானாகப் பிரகாசிக்கிறாய்’ என்று தெரிவித்தார்.
இந்தக் கதையில் சத்தியகாமனின் குலமோ, வம்ஸமோ எதுவும் கணக்கில் கொள்ளப்படாமல் அவனது ஆன்ம தாகமே கருத்தில் கொள்ளப்பட்டது.
அன்புமிக்க மனைவியால் தழுவிக் கொள்ளப்படுகின்ற ஒருவன் எப்படி உள்ளும் புறமும் எதையும் அறியாமல் தன்னை மறந்தவனாக இருக்கிறானோ, அப்படியே ஆன்மாவால் தழுவிக் கொள்ளப் படுகின்ற பிராஜ்ஞன் உள்ளும் புறமும் எதையும் அறிவதில்லை. !!!தன்னிழப்பு எதுவென்று.
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_37
பிரம்ம ஸூத்ரம் 38:
உணர்வுப் பொருள்:
18. 5-ஆம் அதிகரணத்தின் பொருளைக் கூறுகின்ற ஒரு ஸூத்ரம் இங்கே வருகிறது..............
காமாச்ச நானுமானாபேக்ஷா || 1:1.18 ||
(புறத்தில் காணப்படுகின்ற) வெளி எவ்வளவு பெரியதோ இதயத்தின் உள்ளே உள்ள வெளியும் அவ்வளவு பெரியது. !!!!சிதாகாசம் கடாகாசம் இதுதானோ!!!
காமாத் ச ந அனுமான அபேக்ஷா ||
வானுலகும் பூவுலகும் இதனும் அடங்கும். அக்கினி, வாயு, சந்திரன், சூரியன், மின்னல், நட்சத்திரங்கள் இன்னும் இந்த உலகில் என்னென்ன வெளிப்பட்டுத் தோன்றுகின்றனவோ, தோன்றவில்லையோ அவையெல்லாம் இதனுள் உள்ளன. தஹர வித்யை
பொருள்: இந்தப் பிரபஞ்சத்தைப் படைக்க வேண்டுமென்று விரும்பியதால் உலகின் காரணம் உணர்வுப் பொருளான இறைவனே; உணர்வற்றதாகிய பிரதானம் காரணமாக இருப்பதற்கு சாத்தியமே இல்லை.
இந்தச் சாதனையை ச்ரவண, மனன, நிதித்யாஸனம் என்று பிருஹதாரண்யக (4:5.6) வகைப்படுத்துகிறது; ‘மைத்ரேயி, பரமாத்மாவை அறிய வேண்டும்; கேட்க வேண்டும், சிந்திக்க வேண்டும், தியானிக்க வேண்டும்’ என்று இதனை யாஜ்ஞவல்கியர் கூறுகிறார்.
ஆனால் இந்தச் சாதனைகளைச் செய்வதற்கு மனம் அப்பழுக்கற்ற தூய்மையை அடைந்திருப்பதும், உலக நாட்டம் சிறிதும் இல்லாமல் இருப்பதும், இறைவனிடம் இயல்பாகவே சஞ்சலமற்ற பக்தி கொண்டிருப்பதும் இன்றியமையாதவை.
இந்த ஸூத்ரத்தை 5—ஆம் அதிகரணத்துடன் இணைத்துப் படிக்க வேண்டும். ஏனெனில் இது அந்த அதிகரணத்தில் முக்கியப் பொருளை விவாதிக்கிறது. உலகின் காரணம் உணர்வற்ற பிரதானமாக இருக்க இயலாது. ஏனெனில் தைத்திரீய உபநிஷதம், இறைவன், “நான் பிறப்பேனாக! நான் பலவாக ஆவேனாக!” என்று விரும்பினார். பின்னர் தவத்தில் ஈடுபட்டார். அதன் பிறகு, காண்கின்ற இந்தப் பிரபஞ்சம் அனைத்தையும் படைத்தார்’ (2:6.3) என்று கூறுகிறது. உணர்வற்ற பிரதானம் அவ்வாறு விரும்பவோ சிந்திக்கவோ இயலாது. விருப்பமும் சிந்தனையும் உணர்வுப் பொருளிலிருந்தே தோன்ற முடியும், அது இறைவனே.
19. ஜீவாத்மா—பரமாத்ம வேறுபாட்டுக் கருத்து தொடர்கிறது.
அஸ்மின்னஸ்ய ச தத்யோகம் சாஸ்தி || 1:1.19 ||
அஸ்மின் அஸ்ய ச தத் யோகம் சாஸ்தி ||
பொருள்: ஜீவாத்மா ஆனந்தமய ஆன்மாவுடன் தொடர்பு கொள்வது பற்றிக் கூறப்பட்டுள்ளது. எனவே இருவரும் வெவ்வேறானவர்கள்.
‘யார் இருக்கிறாரோ அவர் (பரமாத்மா) தானே தோன்றியவர். அவர் ஆனந்தமயமானவர். அவரிடமிருந்து ஆனந்தத்தைப் பெற்றதாலேயே (ஜீவாத்மா) ஆனந்தமாக இருக்கிறான்’ என்று தைத்திரீயம் (2:7.2) ஜீவாத்மாவும் பரமாத்மாவும் ஒருவர் மற்றொருவருடன் தொடர்பு கொண்டு ஆனந்தத்தைப் பெறுவது பற்றிக் கூறுகிறது. ஜீவாத்மாவும் பரமாத்மாவும் வெவ்வேறானவர்கள் என்பதையே இது சுட்டிக் காட்டுகிறது.
இறைவன் ஆனந்தமயமானவர். இது தைத்திரீய உபநிஷதத்தில் (2:7.2) கூறப்பட்டுள்ளது. அதே வேளையில் ஆனந்தமய ஆன்மா பற்றியும் உபநிஷதத்தின் இதே பகுதியில் வருவதால் ஆனந்தமய ஆன்மாவும் இறைவனும் ஒன்றே என்று கருதுவதற்கான வாய்ப்பு உண்டு. அவர்கள் ஒருவர் அல்ல என்பதை இந்த அதிகரணம் தெளிவாக்குகிறது. ஆனந்தமய ஆன்மா, ஜீவாத்மாவின் பகுதிகளில் ஒன்று. இது மகிழ்ச்சி, இன்பம், சந்தோஷம் ஆகியவற்றை அங்கங்களாக உடையது. (தைத்.2:5.3)
மந்திரங்கள் எந்த வேதத்தச் சேர்ந்தவை என்பது ஒரு பக்கம், அவை எந்த நோக்கத்திற்காக பயன்படுத்தப்படுகின்றன என்பது ஒரு பக்கம்---இந்த நிலையில் நோக்கத்திற்கே முக்கியத்துவம் கொடுக்க வேண்டும் என்பது ஸ்ரீஜைமினியின் கருத்து.
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_38
பிரம்ம ஸூத்ரம் 40:
வழிபடுகிறார்களா?
20. அப்படியானால் இந்து மதத்தில் பல தெய்வங்களை வழிபடுகிறார்களா?
ஒரே தெய்வம் இரண்டு இடங்களில் தியானிக்கப்படுகிறார். சூரியனில் அவர் ‘அஹர்’ என்றும், வலது கண்ணில் ‘அஹம்’ என்றும் வழிபடப்படுகிறார். இரண்டு தியானங்களிலும் தியானப் பொருள் ஒன்றே.
இந்த இரண்டு தியானங்களும் ஒன்றா என்பது கேள்வி. இரண்டு வித்யைகளுக்குமிடையே பொதுப் பண்புகள் இருந்தாலும், இரண்டு இடங்களில் இருப்பதால் இரண்டு தெய்வங்களையும் வெவ்வேறாகவே கருத வேண்டும். அதற்கேற்பவே தியானமும் தனித்தனியாகவே செய்யப்பட வேண்டும்.
புற வேள்வியும் அக வேள்வியும் பல தன்மைகளில் ஒன்று போலவே இருப்பதால் அவற்றை ஒன்றென்று கூறி விட முடியாது.
அந்தஸ்தத்தர்மோபதேசாத் || 1:1.20 ||
அந்த: தத் தர்ம உபதேசாத் ||
பொருள்: சூரியன் முதலான தெய்வங்களிலும், மனித உடம்பினுள் உறைகின்ற தெய்வங்களிலும், அந்தத் தெய்வங்களுக்குப் பின்னால் நின்று அவர்களை இயக்குபவர் அனைத்தையும் கடந்து உள்நிற்பவராகிய கடவுளே. ஏனெனில் அத்தகைய ஒரே கடவுளின் பண்பு நலன்கள் வேதங்களில் கூறப்பட்டுள்ளன.
காண்கின்ற புறவுலகை இயக்குகின்ற தூல சக்திகளானாலும் சரி, காணாத அகவுலகை இயக்குகின்ற சூட்சம சக்திகளானாலும் சரி, ஒவ்வொன்றையும் ஒவ்வொரு தேவமாகக் கண்டனர் உபநிஷத ரிஷிகள். இந்தத் தெய்வங்கள் அபிமானி தேவதை எனப்பட்டனர். ஒவ்வொரு தெய்வமும் பிரபஞ்சத்தில் ஒன்றையும் மனிதனில் ஒன்றையும் இயக்குவதாகக் கொள்ளப்பட்டனர்.
இந்தத் தெய்வங்கள் அல்லது தேவதைகள் ஒவ்வொருவரும் சாதாரண மந்திரிகளைப் போன்றவர்கள். இவர்களுக்கென்று குறிப்பிட்ட துறை உள்ளது. அந்தத் துறையில் அவர்கள் செயல்படுகிறார்கள். அவர்கள் வகிப்பது ஒரு பதவி மட்டுமே. மனிதர்களாக வாழ்ந்து பல்வேறு புண்ணியச் செயல்களைச் செய்பவர்கள் மரணத்துக்குப் பிறகு இத்தகைய உயர்பதவிகளைப் பெறுகிறார்கள். உதாரணமாக, வாழும் காலத்தில் நூறு அசுவமேத யாகங்களை செய்பவர்கள் இந்திர பதவி பெருவார்கள் என்று கூறப்படுகிறது.
ஆனால் இந்தத் தெய்வங்கள் யாரும் அறுதிப் பரம்பொருள் அல்ல. ஏனெனில் இவர்களும் ஒரு காலத்தில் பாவ புண்ணியங்களுக்கு உள்ளாகி மனிதர்களாக வாழ்ந்தவர்களே. இவர்களும் தங்கள் பதவிக் காலம் முடிந்த பிறகு மனிதர்களாகப் பிறந்து, தவம் செய்துதான் ஒரே கடவுளாகிய இறைவனை அடைய இவர்களும் தங்கள் பதவிக் காலம் முடிந்த பிறகு மனிதர்களாகப் பிறந்து, தவம் செய்துதான் ஒரே கடவுளாகிய இறைவனை அடைய வேண்டும்.
.
எண்ணற்ற தெய்வங்களை வழிபட்டாலும் அவர்கள் அனைவரையும் ஒரே தெய்வமாகக் காண்கிறது வேதாந்தம். அந்த ஒரே தெய்வத்தின் தெய்வீகப் பண்புநலன்கள் பற்றி சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தின் பகுதிகளை (1:6.6—8; 1:7.5—8) இங்கே எடுத்தாள்கிறார் ஸ்ரீபாதாராயணர்.
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_40
பிரம்ம ஸூத்ரம் 41:
ஆதித்ய உபாசனை:
இந்தப் பகுதி சூரிய வழிபாடு அல்லது ஆதித்ய உபாசனை பற்றிக் கூறுகிறது. உபாசனை அல்லது வழிபாடு இரண்டு வழிகளில் செய்யப்படுகிறது. அவை புற வழிபாடு மற்றும் அக வழிபாடு. ஆதித்யன் அல்லது சூரியனைப் புறத்தில் காணப்படும் சூரியதேவனாக வழிபடுவது முதல் வகை வழிபாடு. (சாந்.1:6.6—8); இந்தப் புற வழிபாடு ‘அதிதைவத வழிபாடு’ எனப்படுகிறது. அதே ஆதித்யனை நமது கண்களை இயக்குகின்ற தேவனாக வழிபடுவது இரண்டாம் வகை வழிபாடு (சாந்.1:7.5—8); இது ‘அத்யாத்ம வழிபாடு’.
ஏனெனில் தூக்கத்திலும் மூர்ச்சையிலும் பிராணனை இயக்குவது ஜீவாத்மா அல்ல. எனவே பிராணனை இயக்குவது பரமாத்மாவே என்பது தான் சரியான பதில். இவ்வாறு முதல் மந்திரம் பரமாத்மாவைக் குறிப்பிடுகிறது.
தைத்திரீயம் முதலான உபநிஷதங்கள் முதலில் அடிப்படையான ஆகாசம், காற்று முதலிய பஞ்சபூதங்களைப் படைத்தது பற்றியே பேசுகிறது. பஞ்ச பூதங்களிலிருந்து தான் உலகங்களைப் படைக்க முடியும். அதாவது பஞ்சபூதங்களைப் பரமாத்மா படைக்கிறார்; படைப்புக் கடவுளான பிரம்ம தேவர் பஞ்சபூதங்களிலிருந்து உலகைப் படைக்கிறார். ஐதரேயத்தில் ‘ஆத்மா’ உலகங்களைப் படைத்ததாக வருவதால், இந்த ‘ஆத்மா’ பிரம்மாவையே குறிக்கிறது.
இறைவனுக்கு இரண்டு நிலைகள் உள்ளன. தூலம்—நுண்மை, இறுதி உடையது—இறுதி அற்றது, எல்லையுடையது—எல்லையற்றது, விளக்கப்பட்டது—விளக்கப்படாதது.
சூரியனின் உள்ளிருக்கும் பரமாத்மாவையும், புலங்களின் உள்ளே அதாவது மனிதனின் உள்ளே இருக்கின்ற பரமாத்மாவையும் சாதோக்ய உபநிஷதத்தின் (1:6.6—7) இந்தப் பகுதிகள் போற்றிப் புகழ்கின்றன. இந்தப் பகுதியைப் பார்ப்போம்:
சூரியனில் பொன்னிற தேவன் காட்சியளிக்கிறார். கால் நகத்திலிருந்து தொடங்கி அவரது தாடி, மீசை, தலைமுடி என்று ஒவ்வோர் அங்கமும் பொன்னொளி வீசிப் பிரகாசிக்கிறது. அவர் பாவங்கள் அனைத்தையும் கடந்தவர். அவரை இவ்வாறு அறிபவன் நிச்சயமாக எல்லாப் பாவங்களையும் கடந்து செல்கிறான். ,,,, இது அதிதைவத வழிபாடு.
இனி அத்யாத்ம வழிபாட்டைப் பார்ப்போம்; கண்களில் இருக்கும் (அதாவது மனிதனில் இருக்கின்ற) இந்தத் தேவனும் சூரியனில் இருக்கின்ற தேவனைப் போலவே உள்ளார். ... இவரது பெயரும் அவரது பெயரே.
இங்கே சூரியனிலும் மனிதனிலும் இருக்கின்ற பரம்பொருள் பற்றி கூறப்படுகிறது. புறத் தோற்றத்தைப் பற்றிய விவரத்தைத் தவிர ஒரு பண்பு முக்கியமானதாகக் கருதப்பட வேண்டியது; அது, ‘அவர் பாவங்கள் அற்றவர்’ என்பதாகும். ஜீவாத்மா அல்லது மனிதனும் சரி, சூரிய தேவன் போன்ற தெய்வங்களும் சரி பாவ புண்ணியங்களுக்கு உட்பட்டவர்கள். இங்கே ‘பாவங்கள் அற்றவர்’ என்று குறிப்பிடப்பட்டிருப்பதால் அவர் இந்த இருவரின் உள் நின்று இயக்குபவரான (அந்தர்யாமி ) அல்லது கடந்து உள் நிற்பவரான கடவுளே.
இது உனது தியானத்திலும் கனவும், கற்பனையும் ப்ரக்ஞத்தை உணர்த்தும் ஓர் வஸ்துவாக உள்ளது.
மனத்திலேயே துதிகள் துதிக்கப்படுகின்றன. புறத்தளவில் எந்த வேள்வி செய்யப்பட்டதோ அந்த வேள்வி மனத்திலேயே செய்யபடுகிறது.’
(இன்னும் காண்போம்)
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_41
பிரம்ம ஸூத்ரம் 42:
பாவங்களைக் கடந்தவர்:
‘எஞ்சிய வினைப் பயன் நல்லதாக இருந்தால் அவன் விரைவாக பிராமணன் முதலான நற்பிறவிகளைப் பெறுகிறான். எஞ்சிய வினைப் பயன் தீயதாக இருந்தாலோ அவன் நாய் முதலிய பிறவிகளைப் பெறுகிறான்’ (சாந். 5:10.7).
எந்தப் பீறவினாலும்
கிஞ்சித் சேஷம் பவிஸ்யதி
தான் பலருக்கு.
இந்த தெய்வீக புருஷன் ‘பாவங்களைக் கடந்தவர்’ என்று கூறியதன் மூலம் அவர் ஜீவாத்மா மற்றும் சூரிய தேவதை ஆகிய இரண்டிலிருந்தும் வேறுபட்டவ்ர் என்பதையும் உபநிஷதம் தெளிவாகக் காட்டுகிறது.
இவ்வாறு சூரிய தேவனிலும் மனிதனிலும் உள்நின்று இயக்குகின்ற கடவுளின் தோற்றம், அவரது தெய்வீகப் பண்புநலன் போன்றவை பற்றி உபநிஷதம் தெளிவாகக் கூறுவதால் அத்தகைய ஒரு கடவுள் இருப்பது உண்மை. இந்தக் கருத்தையே இந்த ஸூத்ரம் தெரிவிக்கிறது.
‘உலகைப் படைத்த இறைவனின் திருவுருவம் மாயை அல்ல. அது உண்மையானது, இயல்பானது. கண்களால் அவரைக் காண முடியாது. ஆனால் பல்வேறு ஆன்மீக சாதனைகள் செய்து தூய்மை பெற்ற மனத்தால் அவரை அறிய இயலும்’ என்ற திரமிடாச்சாரியாரின் கருத்தை ஸ்ரீராமானுஜர் தமது வேதாந்த சாரத்தில் மேற்கோள் காட்டுகிறார்.
21. பரம்பொருள் ஜீவாத்மா மற்றும் தேவதைகளிலிருந்து வேறுபட்டவர் என்பதைக் காட்டுகின்ற உபநிஷத மந்திரமும் உள்ளது ................
பேதவ்யபசேதாச்சான்ய || 1:1.21 ||
பேத வ்யபதேசாத் ச அன்ய: ||
பொருள்: ஜீவாத்மா மற்றும் தேவதைகளிலிருந்து இறைவன் வேறானவர் என்று வேதங்களே நேரடியாகக் கூறுவதால் அவர் இந்த இருவரிலிருந்தும் வேறுபட்டவர்.
இங்கே பிருஹதாரண்யக உபநிஷதப் பகுதியைக் (3:7.9) கையாள்கிறார் ஸ்ரீபாதாராயணர்:
சூரியனில் எழுந்தருள்பவராகிய இறைவன் சூரியனுடன் இருக்கிறார். ஆனால் அவரை சூரியன் அறிவதில்லை. சூரியன் அவரது திருமேனியாக உள்ளான். சூரியனின் அந்தர்யாமியாக உள்ளிருந்தே அவர் சூரியனை இயக்குகிறார். அவரே உன்னுள்ளும் அழியாத ஆன்மாவாகத் திகழ்கிறார்.
அன்புமிக்க மனைவியால் தழுவிக் கொள்ளப்படுகின்ற ஒருவன் எப்படி உள்ளும் புறமும் எதையும் அறியாமல் தன்னை மறந்தவனாக இருக்கிறானோ, அப்படியே ஆன்மாவால் தழுவிக் கொள்ளப் படுகின்ற பிராஜ்ஞன் உள்ளும் புறமும் எதையும் அறிவதில்லை. !!!தன்னிழப்பு எதுவென்று.
இங்கே இறைவன் மனிதனிலிருந்தும் தேவதை அல்லது தெய்வங்களிடமிருந்தும் வேறுபட்டவர்; மனிதனையும் தெய்வங்களையும் உள்நின்று இயக்குபவர் என்பது நேரடியாகக் கூறப்பட்டுள்ளது.
தங்கள் ஆன்மீக முன்னேற்றத்தின் அளவிற்கேற்ப, மஹாலோகம் முதலிய நான்கு உலகங்களை அடைகிறார்கள். அவர்களுக்கு மீண்டும் பிறவிகள் இல்லை.
இங்கே மூன்றாவது பாதையான கீழ்ப் பாதை குறிப்பிடப்படுகிறது. எனவே கீழ்ப்பாதை ஒன்று உள்ளது தெளிவாகிறது.
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_42
பிரம்ம ஸூத்ரம் 43:
ஆகாச அதிகரணம்: சாந்: 1:9.1; 8:14.1
துளித் துளியாக அந்தத் தெய்வீகத் தேனமுதை எங்களுக்கு அளிக்கிறீர்கள்
உயிர்களின் உய்வு அல்லது முக்தி என்பது அதன் நோக்கமாக இருக்கிறது.!!!பசுவின் பாலை உரை ஊற்றியதும் தயிராகி வெண்ணையாய் மோரில் கிடந்தாலும் ஞானம் கிடைத்ததும் நெய்யாய் மாற்றம் அடைந்ததும் மேலும் மாற்றம் அடைய ஏதுமில்லை. பாலை உரை ஊற்றவில்லை என்றாலும் தயாராகிவிடும் என்பதே உண்மை. அயோத்தியில் ராமருக்கு கோவிலே இல்லையென்றால் ராமரே இல்லை என்றாகிவிடுமா என்ன?.
ஜீவாத்மா அதாவது மனிதன் மற்றும் தெய்வங்கள் அனைவருக்கும் பின்னால் ஒன்றேயான பரம்பொருள் இருக்கிறார், அவரே இந்தப் பிரபஞ்சத்தையும் உயிர்கள் அனைத்தையும் படைத்தவர் என்ற கருத்தை ஸ்ரீபாதாராயணர் உபநிஷத மந்திரங்களின் துணையுடன் பல்வேறு வழிகளில் வலியுறுத்துவதைப் படித்து வருகிறோம்.
மேற்கூறிய பதிலின் இணைப்பு. பாலை உரை ஊற்றுவது போல உலகம் வினையின் உதவியால் உரை ஊற்றிக் கொண்டே இருக்கின்றது. உலகின் தேவை ஏன் புரிந்தது. தயிராகி வெண்ணையாய் மாற்றம் அடைய கர்மா இதனின் ரஸமே பக்தி. பக்தியின் ரஸமே ஞானம். ஞானத்தின் ரஸமே மாற்றமில்லா முக்தி.
அனைத்திற்கும் தலைவர், அனைத்தையும் தாங்குபவர், அனைத்தையும் காப்பவர் - ஆன்மா.
இந்த 8—ஆம் அதிகரணத்திலும் தொடரும் 9—ஆம் அதிகரணத்திலும் சாந்தோக்ய உபநிஷதத்திலிருந்து ஆகாசம், பிராணன் என்ற இரண்டு சொற்கள் எடுத்துக் கொள்ளப் படுகின்றன. பொதுவாக வெளி, மற்றும் மற்றும் அகத்திலும் புறத்திலும் நிலவுகின்ற பிரபஞ்ச சக்தி என்று பொருள் படுகின்ற இந்த இரண்டு வார்த்தைகளும் கூட சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தின் இந்தப் பகுதியில் இறைவன் என்றே பொருள் படுவதாகச் சுட்டிக் காட்டுகிறார் ஸ்ரீபாதாராயணர்.
மேலே கூறப்பட்டுள்ள பண்புகள் அனைத்தும் பரமாத்மாவிற்கே பொருந்துபவை; ஜீவாத்மாவிற்குப் பொருந்தாதவை.
இந்த அதிகரணத்தில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது
22. ஆகாசம் என்று உபநிஷதம் கூறுவது இறைவனையே.
ஆகாசஸ்தல்லிங்காத் || 1:1.22 ||
ஆகாச: தத் லிங்காத் ||
பொருள்: உபநிஷதங்களில் சில இடங்களில் ‘ஆகாசம்’ என்ற சொல் இறைவனையே குறிக்கிறது. ஏனெனில் தொடரும் பகுதி இறைவனின் பண்பு நலன்களைப் பேசுகிறது.
இங்கே சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தின் பகுதிகளைப் (1:9.1-2, 8:14.1) பார்ப்போம்:
சாலவத்யர், தால்ப்யர் மற்றும் ஜைவலி என்ற மூன்று முனிவர்களுக்கு இடையே நடைபெற்ற உரையாடல் பகுதி இது. இதில் சாலவத்யர், ‘இந்த உலகின் ஆதாரம் எது?’ என்று கேட்டார். அதற்கு ஜைவலி முனிவர் கூறிய பதில்:
‘ஆகாசம். ஏனெனில் பிரபஞ்சத்தில் காணப்படும் அனைத்தும் ஆகாசத்திலிருந்தே தோன்றுகின்றன. அவை இறந்த பிறகு ஆகாசத்திற்கே மீண்டும் செல்கின்றன. ஆகாசம் இவை அனைத்தையும் விட உயர்ந்தது. எனவே ஆகாசமே அறுதி லட்சியம்.’
‘மாயையே பிரகிருதி, அந்த மாயையை உடையவர் மகேசுவரன்’ என்கிறது ஸ்வேதாஸ்வர உபநிஷதம்(4:10). மகேசுவரனாகிய இறைவன் இல்லாமல் சக்தி கிடையாது.
வ்யக்தம் வேதாந்தத்தில் பிரகிருதி, மாயை, சக்தி என்று பல்வேறு பெயர்களால் அழைக்கப்படுகிறது.
மனம், பிராணன்கள் , புலன்கள் என்று அனைத்தும் யாரில் நிலை பெற்றுள்ளனவோ அந்த ஒரே இறைவனை அறியுங்கள். மற்ற பேச்சுக்களை விடுங்கள். மரணமிலாப் பெருநிலைக்கான பாலம் இதுவே.
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_43
பிரம்ம ஸூத்ரம் 44:
பரம்பொருளே:
#விரைவில்
கந்த சஷ்டி திருவிழா சுபகிருது ஆண்டு ஐப்பசி 8 செவ்வாய்க்கிழமை அக்டோபா் 25ஆம் தேதி தொடங்குகிறது; 30ஆம் தேதி சூரசம்ஹாரம் நடைபெறுகிறது.ஓவ்வொரு நாளும் ஜெயிக்கும சிறப்பு வாய்ந்த முருகன் தலங்கள் ஆறு நாளும் பதிவு ஆரம்பம்
காரியத்தை உள்ளடக்கியதாகக் காரணம் இருப்பதால் எப்போதுமே காரணம் உயர்ந்ததாகவும் காரியம் தாழ்ந்ததாகவுமே இருப்பது வழக்கம். எல்லாம் சமம் என்றால் காரண காரியத் தொடர்பை விளக்க இயலாது.!!!!ஜீவனுக்கே காரிய - காரணம் - பண்பு. எப்படி பால் நெய்யாகின்ற வரை.
மேலோட்டமாகப் பார்க்கும் போது பஞ்சபூதங்களில் ஒன்றாகிய ஆகாசம் (space) இங்கே பேசப்படுவது போலத் தோன்றும். ஆனால் உண்மையில் இங்கே பரம்பொருளே குறிப்பிடப்படுகிறார் என்பதை ஸ்ரீபாதாராயணர் இந்த ஸூத்ரத்தில் தெரிவிக்கிறார். ஏனெனில் ஆகாசம் என்று குறிப்பிட்டாலும் தொடர்ந்து கூறப்படும் பண்பு நலன்கள் இறைவனுக்கு உரியவையாக உள்ளன.
இங்கே ஆகாசம் என்பதைப் பஞ்சபூதங்களில் ஒன்றாகிய ‘வெளி’ என்று பொருள் கொண்டால் தொடரும் பண்பு நலன்களைப் புரிந்து கொள்வதில் சிரமம் ஏற்படும். ‘பிரபஞ்சத்தில் காணப்படும் அனைத்தும் ஆகாசத்திலிருந்து தோன்றுகின்றன’ என்னும் போது ஆகாசம் ஆகாசத்திலிருந்து தோன்றியிருக்க முடியாது. அப்படியானால் ‘அனைத்தும்’ என்ற வார்த்தை தவறாகும். இவ்வாறே தொடரும் பண்பு நலன்களைப் புரிந்து கொள்வதிலும் குழப்பம் நிலவக் கூடும். அதனால் இங்கே ஆகாசம் என்ற சொல்லால் குறிப்பிடுவது இறைவனையே. இறைவனிலிருந்தே அனைத்தும் தோன்றுகின்றன, இறைவனில் அனைத்தும் ஒடுங்குகின்றன என்பது அறிவுபூர்வமாக உள்ளது, புரிந்து கொள்வதிலும் சிரமம் இல்லை.
மேலும், சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தில் பிற்பகுதி ஒன்றில் (8:14.1) ஆகாசம் என்றால் பரம்பொருள் என்று நேரடியாகவே பொருள் கூறப்பட்டுள்ளது:
எது ஆகாசம் என்று அழைக்கப்படுகிறதோ அதிலிருந்தே நாமரூபங்கள் (பெயர்களும் அவை குறிப்பிடுகின்ற பொருட்களும்) தோன்றின. தோன்றிய அந்த நாமரூபங்கள் நிலைபெறும் இடமே இறைவன். அவர் என்றென்றும் உள்ளவர். அவரே ஆன்மா.....
இது எனக்கொரு புதிய செய்தி.
நான் முதலில் பிரும்ம சூத்ரத்தை வாசித்த போது இல்லை வெப்பம் உராய்வின் மூலமும் தோன்றும் அல்லவா? வாக்குவம் எனப்படும் வெற்றிடத்தில் இரு பொருட்களை வேகமாக உரசினால் அதனுள் வெப்பம் தோன்றாதா என்ன? ஐயா எனக்கொரு ஐயம்
பெரு வெடிப்பினால் இந்தப் பிரபஞ்சம் தோன்றியது என்றால் எந்த பொருள் வெடித்தது
இந்த பிரபஞ்சமே அந்த பொருள் உள் இருந்ததா
ஆகாயம் அதாவது வெளி வெட்டவெளி அதில் ஒன்றுமே இல்லை. ஒருவேளை அதில் காற்று உள்ளதென்று வாதிட்டால் அதுவும் ஒரு அளவிற்கு மேல்கிடையாத
வெற்று பேப்பரிலே யாரும் எழுதலாம். வெற்று இடம் இருப்பின் யாரும் பயன்படுத்தலாம். ஆக வான் வெற்றிடமாக இருப்பதால் எவரும் பயன்படுத்தி கொள்ளலாம் என்று நான் அல்லது எனது யோசனையாக இருக்கலாம்னு.
i அணுக்களின் மோதல் காரணமாக பெரு வெப்பம் உண்டான நிலையில் அணுச் சிதைவு மூலம் பல்கிப் பெருகி வெடித்துச் சிதறியது தான் கிரகங்கள் உண்டானதற்கு காரணமென்று விஞ்ஞானம் சொல்கிறது!
அப்படிபட்ட ஆகாயத்தால் நமக்குஎன்ன பயன் கொஞ்சம் விளக்கினால் விளங்கிக் கொள்வே னையா
இதே கேள்வி என்னுள் தோன்றியது.
இறைவனிலிருந்து வெளியும், வெளியிலிருந்து அதைத் தாண்டிய அனைத்தும் என்றுதான் பொருள் கொள்ள வேண்டும்........ இங்கு வெளி என்றும் கொள்ளலாம் இறைவன் என்றும் கொள்ளலாம்!
நீண்ட காலம் கழித்து - உங்கள் மூலமாக ஒரு நல்ல விளக்கம் கிடைத்தது.
இங்கு ஆகாசம் எனப் படுவது இறைவனே - என்று தங்கள் வழியாக அறிந்து கொண்ட பிறகு - என் இதுநாளைய ஐயம் அற்றுப் போனது.
ஆகாச நன்றிகள் ஜி
இங்கே ஆகாசம் என்பது இறைவன் என்று நேரடியாகவே கூறப்பட்டுள்ளது.
தோன்றிய அந்த நாமரூபங்கள் நிலைபெறும் இடமே இறைவன். அவர் என்றென்றும் உள்ளவர். அவரே ஆன்மா.....
இவ்வாறு ஆகாசம் என்ற சொல்லால்கூட இறைவனையும் அவரிலிருந்து இந்த உலகம் தோன்றியது என்பதையுமே உபநிஷதங்கள் குறிப்பிடுகின்றன என்று ஸ்ரீபாதாராயணர் தெளிவுபடுத்துகிறார்.
ஆகாசம் ஆகாசத்திலிருந்து தோன்றியிருக்க முடியாது. அப்படியானால் ‘அனைத்தும்’ என்ற வார்த்தை தவறாகும். இவ்வாறே தொடரும் பண்பு நலன்களைப் புரிந்து கொள்வதிலும் குழப்பம் நிலவக் கூடும்.
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_44
பிரம்ம ஸூத்ரம் 45:
9. பிராணனே இறைவன்:
#விரைவில்
*கந்த சஷ்டி திருவிழா சுபகிருது ஆண்டு ஐப்பசி 8 செவ்வாய்க்கிழமை அக்டோபா் 25ஆம் தேதி தொடங்குகிறது; 30ஆம் தேதி சூரசம்ஹாரம் நடைபெறுகிறது*.
கந்த சஷ்டி திருவிழா சுபகிருது ஆண்டு ஐப்பசி 8 செவ்வாய்க்கிழமை அக்டோபா் 25ஆம் தேதி தொடங்குகிறது; 30ஆம் தேதி சூரசம்ஹாரம் நடைபெறுகிறது*.ஓவ்வொரு நாளும் முருகன் தலங்கள் ஆறு நாளும் பதிவு ஆரம்பம்
பிராண அதிகரணம் சாந் 1:11.5
அவரைக் காண்பது அவ்வளவு எளிதல்ல; தகுந்த குரு ஒருவரின் உதவியுடனேயே அதைச் சாதிக்க முடியும் என்பதை தெரிவிக்கிறது. !!!பகவான் ரமணர் கூறுகின்றார் குருவை வெளியில் தேடாதே உன்னுள்ளில் தேடு....!!!!அவனருளாலே அவன்தாள் வணங்கி!!!!.
அவரை அனுபூதியில் உணர்பவன் மரணத்தில் பிடியிலிருந்து விடுபடுகிறான்’ என்கிறது இந்த மந்திரம். ஒருவன் மரணமற்ற நிலையை அடைய முடியும் என்பகைச் சாங்கியம் உறுதிபடக் கூறுகிறது.!!!பிறப்பும், இறப்பும் வெறும் எண்ணங்களின் ஓட்டமே. எண்ணங்கள் ஒடுங்கிவிட்டால் - அதாவது உணர்ச்சி அற்ற கோமா நிலையிலும் (பொருள் புரிதலில் ஏற்படும் மயக்கமே பொருள் மயக்கம் ஆகும். இந்த மயக்த்தில் - *இடம் * காலம் * சூழல் இல்லை - இயக்கமற்ற) உணர்வு இருந்து கொண்டேதான் இருக்கிறது. !!!உணர்ச்சி அற்றவனுக்கு ஏது உலகம்!!! பஞ்ச பூதமும் மேலும் பாபம் புண்ணியம். மறை நூல்கள் குறிக்கின்ற அனைத்துமாய் அவனே.!!!!!
உண்மையைப் புரிந்து கொண்ட கௌதமர் அவனிடம், ‘ஆன்மீக வாழ்க்கைக்குத் தகுதியில்லாத ஒருவன் இவ்வாறு உண்மையைப் பேச முடியாது. நீ உண்மையின் பாதையிலிருந்து விலக்காததால் உன்னை சீடனாக ஏற்றுக் கொள்கிறேன். உனக்கு உபதேசம் செய்கிறேன்’ என்று கூறி அவனுக்கு உபதேசம் செய்யச் சம்மதித்தார்.
ஆகாசம் என்ற சொல்லைப் போலவே பிராணன் என்ற சொல்லை இந்த அதிகரணம் ஆராய்கிறது. இதில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
23. பிராணன் என்ற சொல்லும் பல இடங்களில் இறைவனையே குறிக்கிறது.
அத ஏவ ப்ராண: || 1:1.23 ||
பொருள்: பிராணன் என்ற சொல்லும் இறைவனை மட்டுமே குறிக்கிறது. ஏனெனில் தொடரும் பகுதி இறைவனின் பண்பு நலன்களையே பேசுகிறது.
எவ்வாறு வேதங்களில் சில இடங்களில் ஆகாசம் என்ற சொல் இறைவனைக் குறிப்பிட்டதோ அவ்வாறு பிராணன் என்ற சொல்லும் இறைவனையே குறிக்கிறது* என்று ஸ்ரீபாதராயணர் கூறுகிறார். இந்தப் பகுதியும் சாந்தோக்ய உபநிஷதத்திலிருந்தே எடுக்கப்பட்டது. அந்தப் பகுதியைப் (1:11.5) பார்ப்போம்.
(* குறிப்பு: உபநிஷதங்கள் பொதுவாக மனிதன், உலகம், இறைவன் ஆகிய முப்பொருள் உண்மைகளைப் பற்றிப் பேசினாலும் சில கருத்துக்கள் அங்கே சிறப்பாக ஆராயப்படுகின்றன. ஆன்மா, வித்யை, ஹிரண்யகர்பன் போன்றவை அவற்றுள் சில ஆகும். அது போலவே பிராணன் என்பதும் ஒரு தனிக் கருத்தாக உபநிஷதங்களில் சிறப்பாகப் பேசப்படுகிறது. பிராணன் என்பது பிரபஞ்சத்தை இயக்குகின்ற சக்தி. மனிதனின் உள்ளும் புறமும் நின்று பிராணனே அனைத்தையும் இயக்குகிறது. ஆனால் ஸ்ரீபாதராயணரும், அவரைத் தொடர்ந்து ஸ்ரீசங்கரர் போன்ற தத்துவ ஞானியரும் பிராணன் என்பதை இறைவனாகவே கொண்டு தங்கள் தத்துவங்களை விளக்க முற்பட்டனர். ஆனால் பிராணன் என்பது மிகவும் அற்புதமான கருத்து. அதனை பிரபஞ்ச சக்தியாகப் புரிந்து கொள்வது சிறப்பிற்குரியதாக்கும். இன்றைய ஆச்சாரியரான ஸ்வாமி விவேகானந்தர் தமது ராஜயோகத்தில் பிராண சக்தி பற்றி சிறப்பாக ஆராய்கிறார். )
இந்த உயிர்கள் அனைத்தும் நிச்சயமாக பிராணனை நோக்கியே செல்கின்றன. பிராணனிலேயே ஒடுங்குகின்றன. அவை பிராணனிலிருந்தே தோன்றின.
உண்மையில் பிராணன் என்பது பிரபஞ்சத்தை இயக்கும் சக்தி. அதுவே மனிதனிலும் பிராணனாகப் பல்வேறு வேலைகளை செய்கிறது. மரணத்திற்குப் பிறகு ஜீவாத்மாவைப் பல்வேறு உலகங்களுக்கும் மறுபிறவிக்கும் கொண்டு செல்வது பிராணனின் செயல்பாடுகளுள் ஒன்றாகும். ஆனால் மேற்கண்ட பகுதியில் கூறப்பட்ட பண்பு நலன்கள் இவை எவற்றையும் குறிப்பிடுவனவாக இல்லை. மாறாக, இறைவனின் பண்பு நலன்களாக உள்ளன. அதாவது உயிர்கள் அனைத்தின் பிறப்பிடமாகவும் வாழும் இடமாகவும் ஒடுங்கும் இடமாகவும் பிராணன் பேசப்படுகிறது. இந்தப் பண்பு நலன்களின் பின்னணியில் பார்க்கும் போது இங்கே பேசப்படுவது பிராணன் என்ற சக்தியை அல்ல இறைவனையே என்பது தெளிவாகும்.
அவரே அறுதிப் பொருள். அவரே கடைசிப் புகலிடம்’ என்று கூறுகிறது. !!!இங்கே மிக முக்கியமான வார்த்தை பொருள் - என்பதின் அர்த்தம் யாதெனில் வெளிப்படுவதும் உணர்த்துவதும். இதனை விளக்கிடவே மறை நூல்கள் - வேதம்.
இவ்வாறு பிராணன் என்ற சொல்லாலும் இறைவன் அழைக்கப்படுகிறார் என்பதைத் தெளிவுபடுத்துகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
அவனைக் காட்டிற்கு அனுப்பி மாடுகளை மேய்த்துவாரச் செய்தார். அவரது அருள் மற்றும் அவனது தகுதியின் காரணமாக அங்கே அவனுக்குக் காளை, அக்கினி, அன்னப் பறவை போன்ற பல உயிரினங்கள் பரம்பொருளைப் பற்றிய உண்மைகளை உபதேசித்தன. இறுதியாக அவன் பல வருடங்களுக்குப் பின் குருவிடம் வந்த போது அவர் மிகவும் மகிழ்ந்து, ‘இனிய சீடனே, நீ பரம்பொருளை அறிந்த மகானாகப் பிரகாசிக்கிறாய்’ என்று தெரிவித்தார்.
இந்தக் கதையில் சத்தியகாமனின் குலமோ, வம்ஸமோ எதுவும் கணக்கில் கொள்ளப்படாமல் அவனது ஆன்ம தாகமே கருத்தில் கொள்ளப்பட்டது.
(இன்னும் காண்போம்)
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_45
பிரம்ம ஸூத்ரம் 46:
ஒளியெல்லாம் இறைவனே:
#விரைவில்
*கந்த சஷ்டி திருவிழா சுபகிருது ஆண்டு ஐப்பசி 8 செவ்வாய்க்கிழமை அக்டோபா் 25ஆம் தேதி தொடங்குகிறது; 30ஆம் தேதி சூரசம்ஹாரம் நடைபெறுகிறது*.
கந்த சஷ்டி திருவிழா சுபகிருது ஆண்டு ஐப்பசி 8 செவ்வாய்க்கிழமை அக்டோபா் 25ஆம் தேதி தொடங்குகிறது; 30ஆம் தேதி சூரசம்ஹாரம் நடைபெறுகிறது*.ஓவ்வொரு நாளும் முருகன் தலங்கள் ஆறு நாளும்பதிவு ஆரம்பம்
ஜ்யோதி: அதிகாரணம் சாந்.3:13.7
ஜோதியைத் தியானிக்கும் போது இயற்கைப் பொருட்களில் ஒன்றாக அக்கினியை நாம் தியானிக்கவில்லை; மாறாக, இயற்கையின் தலைவரான இறைவனையே தியானிக்கிறோம் என்பதை இந்த ஸூத்ரம் தெரிவிக்கிறது.
இறைவன் ஒருவர் இருக்கிறார் என்பதை உபநிஷத வாக்கியங்களின் வாயிலாக நிறுவுவதற்கான முயற்சியில் ஸ்ரீபாதராயணர் நம்மைப் படிப்படியாக அழைத்துச் செல்கிறார். இந்த அதிகரணத்தில் பல தெய்வ வழிபாடுகள் உண்மையில் ஒரே பரம்பொருளையே வழிபடுவதற்கான முயற்சிகள் என்பதை வலியுறுத்துகிறார். இதில் 4 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
மரணத்திற்கு பிறகு மனிதனின் நிலை என்ன? அவன் தொடர்ந்தும் வாழ்கிறானா அல்லது அவனது வாழ்க்கை முடிந்து விடுகிறதா? (1:1.20)
மனிதன், தான் செய்த நல்வினை மற்றும் தீவினைகளுக்கு ஏற்ப மீண்டும் பிறக்கிறான். மனிதனாகவோ, தாவரம் போன்ற நிலைகளையோ அடைகிறான்.
வேதங்களில் மரம், மலை, நதி; காலை, பகல், இரவு; ஒளி, ஒலி, சந்தம் என்று இயற்கைப் பொருட்கள், கருத்துக்கள் போன்றவற்றை வழிபடுகின்ற பகுதிகளைக் காண முடியும். மேலோட்டமாகப் பார்த்தால், இது இயற்கை வழிபாடாக, முன்னோர் வழிபாடாக , சிந்தனை தியானமாகத் தோன்றலாம். ஆனால் இவை அனைத்தின் மூலமும் ஒரே பரம்பொருள் தான் வழிபடப்படுகிறார் என்பதை வேதங்கள் தெரிவிக்கின்றன.
24. ஜோதியாகத் தியானிக்கப்படுபவர் இறைவனே
ஜ்யோதிச்சரணாபிதானாத் || 1:1.24 ||
பொருள்: ஜோதியாகத் தியானிக்கப்படுபவர் இறைவனே. ஏனெனில் உபநிஷதங்கள் பாடங்கள் பற்றி கூறுகிறது.
ஜோதியைத் தியானிப்பதும் உண்மையில் இறை தியானமே தவிர ஒளி வழிபாடு அல்ல. ஜோதியைத் தியானிக்கும் போது இயற்கைப் பொருட்களில் ஒன்றாக அக்கினியை நாம் தியானிக்கவில்லை; மாறாக, இயற்கையின் தலைவரான இறைவனையே தியானிக்கிறோம் என்பதை இந்த ஸூத்ரம் தெரிவிக்கிறது.
ஒளிக்கெல்லாம் ஒளியாக இறைவன் திகழ்வதாக பகவத் கீதை (13:17) கூறுகிறது. ‘ ஜோதியே போற்றி சுடரே போற்றி ’ என்று சிவபெருமானைப் பாடுகிறார் அப்பர் பெருமான். சமீபகாலத்தில் வாழ்ந்தவர்களுள் ஜோதி வழிபாட்டை மிகவும் வற்புறுத்தியவர் வள்ளலார். பகவான் ஸ்ரீராமகிருஷ்ணரும், ‘காற்றில்லாத இடத்தில் சிறிதும் அசையாமல் இருக்கும் சுடரை சாதனை நாட்களில் நான் தியானிப்பதுண்டு’ என்று கூறுவார்.
சாந்தோக்ய உபநிஷதப் பகுதியைப் பார்ப்போம்.
சொர்க்கத்திற்கு அப்பால், படைப்பு முழுவதற்கும் அப்பால், அனைத்திற்கும் அப்பால் ஈடிணையற்ற மேன்மை வாய்ந்த ஒளியுலகங்களில் அந்த ஜோதி பிரகாசிக்கிறது. அந்த ஜோதி மனிதனிலும் உள்ளது.
ஜோதி தியானம் பற்றி கூறுகின்ற இந்தப் பகுதி (3:13) ‘ஜ்யோதி (ஜோதி) வித்யை’ எனப்படுகிறது. ஜோதியைத் தியானிக்குமாறு இந்தப் பகுதி கூறுகிறதே தவிர அதனை இறைவனாக வழிபடுமாறு நேரடியாகத் தெரிவிக்கவில்லை. ஆனாலும் இது உண்மையில் ஒரே பரம்பொருள் தியானமே தவிர இயற்கை வழிபாடு அல்ல என்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
இதனை பூர்வத்தில் உள்ளவர்கள் புரிந்து கொண்ட மாதிரி, இன்றைய பக்தாளுக்கு புரியும்படி. சிதாகாசம் கடாகாசம். உலகம் என்று ஒர் இடமில்லை. அது ஓர் அனுபவம். நாம் உலகத்தில் இருக்கிறோம் என்று நம்புகின்றோம். ஆனால் உலகம்தான் நமக்குள் இருக்கின்றது. நம் உணர்வு வெளியில் உலகம் எழுகின்றது, இருக்கின்றது, விழுகின்றது. ஆனால் உணர்வுவெளி எப்போதும் இருக்கிறது. உள்ளீடு இருந்தாலும் இல்லாமல் போனாலும் உணர்வுவெளி இருந்து கொண்டிருக்கின்றது.
இந்த ஸூத்ரம் (#24), சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தின் மூன்றாம் அத்தியாயத்தில் 12 மற்றும் 13 ஆம் பகுதிகளின் இணைப்பாக உள்ளது. எனவே அந்த 12 ஆம் பகுதி என்ன என்பதையும் தெரிந்து கொள்ள வேண்டியது அவசியமாகிறது.
ஆகாசம் எங்கும் நிறைந்திருக்கிறது. அதே ஆகாசம் குடம், செம்பு, வாளி என்று பல்வேறு பாத்திரங்களிலும் உள்ளது. இந்தப் பாத்திரங்கள் இடம் மாற்றப்படும் போது அதில் உள்ள ஆகாசமும் இடம் மாறுவது போல், வேகமாக நகர்வது போல் தோன்றுகிறது, ஆனால் உண்மையில் ஆகாசத்தில் எந்த மாற்றமும் இல்லை.
(இன்னும் காண்போம்)
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_46
பிரம்ம ஸூத்ரம் 47:
காயத்ரி வித்யை:
#விரைவில்
*கந்த சஷ்டி திருவிழா சுபகிருது ஆண்டு ஐப்பசி 8 செவ்வாய்க்கிழமை அக்டோபா் 25ஆம் தேதி தொடங்குகிறது; 30ஆம் தேதி சூரசம்ஹாரம் நடைபெறுகிறது*.
கந்த சஷ்டி திருவிழா சுபகிருது ஆண்டு ஐப்பசி 8 செவ்வாய்க்கிழமை அக்டோபா் 25ஆம் தேதி தொடங்குகிறது; 30ஆம் தேதி சூரசம்ஹாரம் நடைபெறுகிறது*.ஓவ்வொரு நாளும் முருகன் தலங்கள் ஆறு நாளும் பதிவு ஆரம்பம்
ஜீவாத்மா உலகை படைப்பதில்லை! விசுவாமித்திரர் திரிசங்குவிற்காக ஓர் உலகத்தைப் படைத்தார் என்ற கதை வருகிறதே அது எவ்வாறு
ஸ்ரீசங்கரர் சுட்டிக் காட்டுகிறார், ஜீவாத்மா தனது வினைப் பயன்களை அனுபவித்து, முக்தி பெறுவதற்காகவே உலகம் படைக்கப்படுகிறது. மாறாக, உலகைப் படைப்பதற்கென்று இறைவனுக்கு வேறெந்த நோக்கமும் இல்லை. மாண்டூக்ய காரிகையும் (2:16), இறைவன் முதலில் ஜீவாத்மாக்களைப் படைத்து விட்டு பிறகு உலகைப் படைத்ததாகக் கூறுகிறது." ஜீவாத்மா தனது வினைப் பயன்களை அனுபவித்து, முக்தி பெறுவதற்காகவே உலகம் படைக்கப்படுகிறது. மாறாக, உலகைப் படைப்பதற்கென்று இறைவனுக்கு வேறெந்த நோக்கமும் இல்லை. மாண்டூக்ய காரிகையும் (2:16), இறைவன் முதலில் ஜீவாத்மாக்களைப் படைத்து விட்டு பிறகு உலகைப் படைத்ததாகக் கூறுகிறது. "- உலகை படைப்பதற்கு நோக்கமில்லை என்றால் ஜீவாத்மாக்களை படைப்பதன் நோக்கமென்ன. ஜீவாத்மா தனது வினைப்பயன்களை அனுபவித்து முக்தி பெறுவதற்காகவே உலகம் படைக்கப்பட்டதென்றால், முதலில் ஜீவாத்மாக்களை படைத்து விட்டு உலகை படைத்தாறென்றால், முதன்முதலில் படைக்கபட்ட ஜீவாத்மாக்களுக்கு எவ்விதம் வினைப்பயன் வந்தது.
சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தின் 3:12 ஆம் பகுதி காயத்ரி வித்யை பற்றிப் பேசுகிறது. காயத்ரி என்பது சந்தங்களில் ஒன்று. சந்தம் என்பது ஒரு பாடலின் எத்தனை அடிகள், எத்தனை பதங்கள். எத்தனை எழுத்துக்கள் இருக்க வேண்டும் என்பதை நிர்ணயிக்கின்ற பகுதியாகும். வேதங்கள் காயத்ரி, அனுஷ்டுப், த்ரிஷ்டுப், உஷ்ணிக் என்று பல சந்தங்களில் அமைந்துள்ளன. இவற்றுள் காயத்ரி முக்கியமான ஒன்று. இதில் அமைந்த மந்திரங்களில் மூன்று அடிகளும் ஒவ்வொரு அடியில் எட்டு எழுத்துக்களுமாக மொத்தம் 24 எழுத்துக்கள் இருக்கும்.
காயத்ரி சந்தத்தை தியானிப்பது காயத்ரி வித்யை. காயத்ரி சந்தத்தை வெறும் சந்தமாகக் கருதாமல் அதை இறைவனாகவே தியானிக்குமாறு சாந்தோக்ய உபநிஷதப் பகுதி கூறுகிறது. அதே வேளையில் காயத்ரி சந்தமே இறைவன் என்று சுட்டிக் காட்டும் விதமாக அந்தப் பகுதியில் எதுவும் நேரடியாகக் கூறப்படவில்லை. ஆனால் காயத்ரி சந்தத்தின் மகிமையாகக் கூறுகின்ற பகுதிகள் பரம்பொருளின் மகிமையாகவே உள்ளன. அந்தக் பகுதியைப் பார்ப்போம் (3:12.1,5,6).
இருக்கின்ற அனைத்தும் காயத்ரியே...... காயத்ரி நான்கு பகுதிகளைக் கொண்டதாக இருக்கிறது. .... ஒரு பகுதி பிரபஞ்சம் முழுவதையும் நிரப்புகிறது. மற்ற மூன்று பகுதிகளும் மரணமற்ற ஒளிப் பேருலகில் உள்ளன.
சாதாரண காயத்ரி சந்தம் பிரபஞ்சம் முழுவதும் நிறைந்திருப்பதோ, மரணத்தைக் கடந்த ஒளிப் பேருலகில் இருப்பதோ சாத்தியம் அல்ல. எனவே இது பரம்பொருளைப் பற்றி கூறுகின்ற பகுதியே. புருஷ ஸூக்தத்தில் இதே போன்ற பகுதி வருவது இங்கே நினைவு கூரத்தக்கது.
(இங்கு காணப்படுவதெல்லாம் இறைவனின் மகிமை. அந்த இறைவன் இவற்றை விடச் சிறப்பு மிக்கவர். தோன்றியவை எல்லாம் அவருடைய கால்பங்கு மட்டுமே. அவரது முக்கால் பங்கு அழிவற்றதான விண்ணில் இருக்கிறது. .... ரிக் வேதம் 10:8.90 )
எனவே காயத்ரி வித்யை உண்மையில் ஒரே பரம்பொருளாகிய இறைவனைத் தியானிப்பதற்கான ஒரு முறையே. இதன் தொடர்ச்சியாக வருகிற ஜ்யோதி வித்யையும் , அதாவது இந்த ஸூத்ரம் கூறுகின்ற பகுதியும் உண்மையான இறைவனைத் தியானிப்பதற்கான ஒரு வழிபே தவிர, இயற்கையின் பகுதியான ஜோதியைத் தியானிக்கின்ற ஒன்றாக இருக்க இயலாது. இதனை ஸ்ரீசங்கரர் தமது விளக்கவுரையில் மூன்று காரணங்களைக் காட்டி நிறுவுகிறார்.
1. ஜ்யோதி வித்யையில் ஒளியைப் பற்றிக் கூறும்போது ஆரம்பத்தில் ‘அந்த (யத்) ஒளி’ என்று வருகிறது. ‘அந்த’ என்ற ஜோதிப் பெயர் (pronoun) வரும் போது, அது சுட்டுகிற பெயர்ச்சொல் (noun) ஒன்று இருந்தாக வேண்டும். அது முந்தின அத்தியாயத்தில் வருகிற (3:12) காயத்ரி வித்யையே. எனவே ஜ்யோதி வித்யை , ஜோதியை இறைவனாகத் தியானிக்கவே சொல்கிறது.
2. காயத்ரி வித்யை ‘ஒளிப் பேருலகம்’ (திவி) பற்றி கூறுகிறது. ஜ்யோதி வித்யையும் ‘ஒளி உலகங்களில்’ (திவி) என்று வருகிறது. எனவே ஜ்யோதி வித்யை காயத்ரி வித்யையின் தொடர்ச்சியே.
3. ஜ்யோதி வித்யை 13 ஆம் பகுதி, 14 ஆம் பகுதி சாண்டில்ய வித்யை பற்றிக் கூறுகிறது. இது இறை தியானம் பற்றி நேரடியாகக் கூறுகின்ற பகுதியாகும். முன் பகுதியும் (12). பின் பகுதியும் (14) இறை தியானம் பற்றி பேசும்போது, நடுப்பகுதியாகிய (13) ஜ்யோதி வித்யை இறை தியானத்தைப் பற்றியே பேசும் என்பது புரிந்து கொள்ளத் தக்கதே.
இவ்வாறு ஜோதி தியானம் என்று கூறும் போது அது இயற்கை வழிபாடு போலத் தோன்றினாலும் உண்மையில் பரம்பொருள் வழிபாடே என்பதை இந்த ஸூத்ரம் எடுத்துக் கூறுகிறது.
மரணத்தைப் பற்றிக் கூறும் போது, ‘உடம்பிலிருந்து பிராணன் வெளியேறும் போது எல்லாப் புலன்களும் அதனுடன் வெளியேறுகின்றன’ என்கிறது. புலன்கள் நுண்ணியவை.
(இன்னும் காண்போம்)
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_47
பிரம்ம ஸூத்ரம் 48
சாதாரண நிலையில் ஜீவாத்மா தன்னை ஒரு ஆன்மா என்று புரிந்து கொள்வதில்லை;
#விரைவில்
*கந்த சஷ்டி திருவிழா சுபகிருது ஆண்டு ஐப்பசி 8 செவ்வாய்க்கிழமை அக்டோபா் 25ஆம் தேதி தொடங்குகிறது; 30ஆம் தேதி சூரசம்ஹாரம் நடைபெறுகிறது*.
கந்த சஷ்டி திருவிழா சுபகிருது ஆண்டு ஐப்பசி 8 செவ்வாய்க்கிழமை அக்டோபா் 25ஆம் தேதி தொடங்குகிறது; 30ஆம் தேதி சூரசம்ஹாரம் நடைபெறுகிறது*.ஓவ்வொரு நாளும் முருகன் தலங்கள் ஜெயிக்கும ஆறு நாளும் பதிவு ஆரம்பம்
பொதுவாக அவன் தன்னை ஒரு உடம்பு மற்றும் மனத்துடனேயே ஒன்றுபடுத்திக் காண்கிறான். விளைவாக பந்தத்தில் உழல்கிறான். தன்னை ஆன்மாவாகக் காணும் போது மோட்சத்தை நாடுகிறான். இவ்வாறு ஜீவாத்மா தன்னை ஒரு ஆன்மாவாகக் காண்பதற்கான படியாக அமைகிறது தியானம்.
தியானத்தின் மூலம் ஜீவாத்மா தன்னை ஆன்மா என்று முழுமையாக உணர்ந்து இறைவனை அணுக வேண்டும் என்பது இந்த ஸூத்ரத்தின் கருத்து ஆகும்.பிரம்ம ஸூத்ரம் 48:
இறை வழிபாடே:
25. காயத்ரி சந்த தியானம் இறை வழிபாடே
விழிப்பு நிலையை அனுபவிப்பவனாகிய ‘பிராஜ்ஞன்’ , கனவு நிலையை அனுபவிப்பவனாகிய ‘தைஜஸன்’, மற்றும் தூக்க நிலையை அனுபவிப்பவனாகிய ‘விஸ்வன்’ ஆகிய மூவரையும் ஒருங்கிணைத்தபடி செயல்படுவது ஜீவாத்மா. இன்னும் குறிப்பாகச் சொல்வதானால், ஜீவாத்மாவின் மூன்று அம்சங்களே இந்த மூவரும். இந்த உண்மை ஜீவாத்மாவிலிருந்து மறைக்கப்படுகிறது.
எங்கும் நிறைந்தவரான இறைவன் யாருடைய பாவத்தையோ புண்ணியத்தையோ ஏற்றுக் கொள்வதில்லை. ‘ என்று கூறுகிறது. ஏனெனில் உருவமற்ற, குணங்களற்ற உயர்ந்த நிலை ஒன்றும் அவருக்கு உள்ளது. என்று இதனை விளக்குகிறார் ஸ்ரீபாதாராயணர். அந்த நிலையில் அவரை எதுவும் பற்றுவதில்லை.
சந்தோபிதானான்னேதி சேன்ன தாதா
சேதோர்ப்பணநிகதாத்ததாஹி தர்சனம் || 1:1.25 ||
பொருள்: காயத்ரி என்ற சந்தத்தை தியானிப்பது பற்றிதான் சாந்தோக்ய உபநிஷதம் 12 ஆம் அத்தியாயம் கூறுகிறது ; இறைவழிபாடு பற்றிக் கூறவில்லை என்று கருதினால் அது தவறு. அந்தச் சந்தத்தின் வாயிலாக மனத்தை ஒருமைப்படுத்தி இறைவனைத் தியானிப்பது பற்றியே அந்தப் பகுதி பேசுகிறது. அத்தகைய தியானம் வேதங்களில் பல இடங்களில் கூறப்படுகிறது.
ஜோதி தியானம் என்பது இயற்கை வழிபாடு அல்ல இறைவழிபாடு என்பதுதான் நாம் எடுத்துக் கொண்ட தலைப்பு (#25). ஆனால் சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தின் அந்தப் பகுதியில் (13) இறைவழிபாடு என்பது வெளிப்படையாகக் கூறப்படவில்லை. எனவே 12 ஆம் அத்தியாயத்தை முன்னிறுத்தி, ஜோதி தியானம் என்பது உண்மையில் இறைவழிபாடே என்று கூறப்பட்டது. 12 ஆம் அத்தியாயம் காயத்ரி சந்தத்தின் வாயிலாக ஒன்றேயான பரம்பொருளை வழிபடுவது பற்றியதாகும். ஆனால் சிரமம் என்னவென்றால் 12 ஆம் அத்தியாயத்திலும் காயத்ரி சந்த தியானம் உண்மையில் இறைவழிபாடு என்பது வெளிப்படையாகக் கூறப்படவில்லை. இருப்பினும் இறைவனின் பல்வேறு பண்பு நலன்கள் பேசப்பட்டதால் அது இறைவழிபாடே என்று கொள்ளப்பட்டது.
ஆனால் ஒரு சந்தத்தை இறைவனாகக் கருதி தியானிக்க இயலுமா என்ற கேள்வி எழலாம். அதற்கு இந்த ஸூத்ரம், நிச்சயம் வழிபடலாம்; ஏனெனில் அத்தகைய வழிபாட்டை வேதங்கள் அனுமதிக்கின்றன, நேரடியாகக் கூறவும் செய்கின்றன என்று பதில் கூறுகிறது.
உதாரணமாக ரிக் வேதத்தின் ஐதரேய ஆரண்யகத்தில் (3:2.3.12), ‘இறைவனை ரிக் வேதிகள் மகிமை வாய்ந்த துதியிலும், யஜுர் வேதிகள் அக்கினியிலும், சாம வேதிகள் யாகத்திலும் தியானிக்கிறார்கள்’ என்று கூறப்பட்டுள்ளது. துதி என்பது வார்த்தைகளின் தொகுதி. துதிகளின் பகுதிகளாகிய வார்த்தைகளை தியானிப்பது பற்றியே ஐதரேய ஆரண்யகம் இங்கே கூறுகிறது. வேத மந்திரங்களையே இறைவனாகத் தியானிப்பது பற்றி இங்கே தெளிவாகக் கூறப்படுகிறது. எனவே சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தின் 12 ஆம் பகுதி இறைவழிபாடு பற்றியே பேசுகிறது.
சாதாரண நிலையில் ஜீவாத்மா தன்னை ஒரு ஆன்மா என்று புரிந்து கொள்வதில்லை; பொதுவாக அவன் தன்னை ஒரு உடம்பு மற்றும் மனத்துடனேயே ஒன்றுபடுத்திக் காண்கிறான். விளைவாக பந்தத்தில் உழல்கிறான். தன்னை ஆன்மாவாகக் காணும் போது மோட்சத்தை நாடுகிறான். இவ்வாறு ஜீவாத்மா தன்னை ஒரு ஆன்மாவாகக் காண்பதற்கான படியாக அமைகிறது தியானம்.
தியானத்தின் மூலம் ஜீவாத்மா தன்னை ஆன்மா என்று முழுமையாக உணர்ந்து இறைவனை அணுக வேண்டும் என்பது இந்த ஸூத்ரத்தின் கருத்து ஆகும்.
(இன்னும் காண்போம்)
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_48
பிரம்ம ஸூத்ரம் 49:
மற்றொரு காரணம்
26. காயத்ரி சந்த தியானம் இறை தியானம் என்பதற்கு மற்றொரு காரணம்
#விரைவில்
*கந்த சஷ்டி திருவிழா சுபகிருது ஆண்டு ஐப்பசி 8 செவ்வாய்க்கிழமை அக்டோபா் 25ஆம் தேதி தொடங்குகிறது; 30ஆம் தேதி சூரசம்ஹாரம் நடைபெறுகிறது*.
கந்த சஷ்டி திருவிழா சுபகிருது ஆண்டு ஐப்பசி 8 செவ்வாய்க்கிழமை அக்டோபா் 25ஆம் தேதி தொடங்குகிறது; 30ஆம் தேதி சூரசம்ஹாரம் நடைபெறுகிறது*.ஓவ்வொரு நாளும் முருகன் தலங்கள் ஜெயிக்கும ஆறு நாளும் பதிவு ஆரம்பம்
பூதாதிபாதவ்யபதேசோபபத்தேச்சைவம்
பொருள்: உயிர்கள் முதலியவை காயத்ரி சந்தத்தின் ஒரு பகுதியாக அமைந்துள்ளதாகக் கூறப்படுவதாலும் காயத்ரி சந்த தியானம் உண்மையில் இறை தியானமே.
காயத்ரி சந்தத்திற்கு மூன்று பாதங்கள் அதாவது மூன்று அடிகள். இங்கோ (சாந்.3:12.6) காயத்ரி சந்தத்தைக் குறிப்பிட்டு, அதற்கு நான்கு பாதங்கள் அதாவது நான்கு பகுதிகள் என்று கூறப்பட்டுள்ளது. இதுவே, இங்கு கூறப்படுவது ஒரு சந்தத்தைப் பற்றியல்ல என்று தெளிவாக்கப்படுகிறது.
மேலும், நான்கு பகுதிகளில் ஒரு பகுதி உயிர்களாகவும் உலகமாகவும் அமைந்துள்ளதாக மந்திரம் தெரிவிக்கிறது. காயத்ரி சந்தம் உயிர்களாகவும் உலகமாகவும் அமைவது என்பது சாத்தியமில்லாத ஒன்றாகும். எனவே உபநிஷதம் காயத்ரி சந்த தியானத்தின் மூலம் தெரிவிப்பது இறை வழிபாட்டையே.
27. காயத்ரி சந்த தியானம் உண்மையில் இறைவழிபாடே என்பதற்கு மற்றொரு காரணம்
உபதேசபேதான்னேதி
சேன்னோபயஸ்மின்னப்யவிரோதாத் ||1:1.27 ||
பொருள்: ‘இரண்டு இடங்களிலும் (சாந். 3:12.6 ; 3:13.7 ) வெவ்வேறு வார்த்தைகள் (திவி மற்றும் திவ: ) காணப்படுவதால் ஜோதி தியானம் காயத்ரி சந்த தியானத்தின் தொடர்ச்சி அல்ல; இரண்டின் வாயிலாக இறைவழிபாடு சுட்டிக் காட்டப்படவும் இல்லை’ என்று கூறுவதானால் அது தவறு; ஏனெனில் இரண்டு வார்த்தைகளுக்கும் உண்மையில் முரண்பாடு எதுவும் இல்லை.
இதற்கான விளக்கத்தை வரும் பதிவில் காணலாம்.
பரமாத்ம ஞானம் அடைந்தாலும் கர்மாவை சேர்த்தே பேச காரணமும் இதுவே. பால் தயிராகி - தயிர் மோராகிய பின்னேயே வெண்ணய் திரளுமாம். இந்த வெண்ணையை மோரிலேயே போட்டு வைப்பர். இந்த மோரே உரை ஊற்றவும் முடியும். வேதமும் கர்மாவும் இணைத்தே வைத்தது ஏன்?. இப்படியே.
யாரையெல்லாம் நாம் தவிர்த்து நீக்க வேண்டும்?
1)நீதி, அறவழியில் நடவாத அரசாட்சியை,
2)தவம் செய்பவர்களாயினும் நெற்றியில் திருநீறு அணியாமல் செய்பவரை,
3) சிவபெருமான் திருவடியை அனுபவத்தில் உணராத குருவை,
4)உண்மைக் கல்வியை கற்காதவரை.
இவ்வாறு நமக்கு தருமை குருமுதல்வர் குருஞானசம்பந்தர் தமது சிவபோகசாரம் என்னும் நூலில் அருளுகின்றார்.
அப்பாடல்:
நீதியில்லா மன்னர் இராச்சியமும், நெற்றியிலே
பூதியில்லார் செய்தவமும், பூரணமாம் -சோதி
கழல் அறியா ஆசானும், கற்பிலரும் சுத்த
விழல் எனவே நீத்து விடு.
விழல்களை நீக்குவோம்!
நிழலை நிழலாகவே நினைப்போம்!
பிரம்ம ஸூத்ரம் 49
பிரம்ம ஸூத்ரம் 50:
ஒளிப் பேருலகம்:
#விரைவில்
கந்த சஷ்டி திருவிழா சுபகிருது ஆண்டு ஐப்பசி 8 செவ்வாய்க்கிழமை அக்டோபா் 25ஆம் தேதி தொடங்குகிறது; 30ஆம் தேதி சூரசம்ஹாரம் நடைபெறுகிறது.ஓவ்வொரு நாளும் முருகன் தலங்கள் ஆறு நாளும் பதிவு ஆரம்பம்
25 ஆம் ஸூத்ரத்தில் ஜோதி தியானம் உண்மையில் இறைவழிபாடே என்பதை நிறுவுவதற்காக ஸ்ரீ சங்கரர் மூன்று காரணங்களைக் கூறியதை ஏற்கெனவே கண்டோம். அதில் ஒன்று, ‘காயத்ரி வித்யை’ ‘ஒளிப் பேருலகம்’ (திவ: ) பற்றிக் கூறுகிறது. ஜோதி வித்யையிலும் “ஒளி உலகங்கள்” (திவி) என்றே வருகிறது. எனவே ஜோதி வித்யை காயத்ரி வித்யையின் தொடர்ச்சியே’ என்பதாகும். இங்கே ஸ்ரீபாதராயணர் அந்தக் கருத்தை மேலும் ஆராய்கிறார்.
முதலில் இந்த அதிகரணத்தின் போக்கை மீண்டும் ஒரு முறை நினைவுகூர்வோம். ஜோதி தியானம் என்பது இயற்கை வழிபாடு அல்ல, உண்மையில் இறை வழிபாடே என்பது ஸ்ரீ பாதராயணரின் அடிப்படைக் கருத்து. (#25) . இது சாந்.3:13.7 இல் கூறப்படுகிறது. ஆனால் இங்கே இறைவழிபாடு என்பது முறையாகக் கூறப்படவில்லை.
எனவே ஸ்ரீ பாதராயணர் அதே உபநிஷதத்தின் 12 ஆம் பகுதியை அதாவது முந்தின பகுதியை காட்டி, முந்தின பகுதி இறைவழிபாட்டைக் கூறுவதால் இந்தப் பகுதியும் இறை வழிபாட்டையே கூறுகிறது என்று காரணம் காட்டினார்.
12 ஆம் பகுதியில் ‘திவி’ என்ற சொல் வருகிறது. அதே சொல் (திவ 13 ஆம் பகுதியிலும் வருகிறது. ஒரே சொல் மீண்டும் கூறப்படும்போது, ஏற்கெனவே அந்தச் சொல்லுடன் இணைந்த கருத்து நினைவிற்கு வருவது இயல்பு. இந்த நோக்கில் பார்க்கும் போது 12 ஆம் அத்தியாயத்தில் ‘திவி’ என்ற சொல்லுடன் இணைந்திருந்த இறை வழிபாடு என்ற கருத்து 13 ஆம் அத்தியாயத்தில் ‘திவ:’ என்ற சொல்லுடனும் பொருந்துவது இயல்புதான். எனவே 13 ஆம் அத்தியாயத்திலும் இறைவழிபாடே பேசப்படுகிறது என்று கூறப்பட்டது.
இது வரை சரிதான். ஆனால் ‘திவி’ என்ற சொல்லும் ‘திவ:’ என்ற சொல்லு வேறானவை ஆயிற்றே! அவற்றை எப்படி ஒரே சொல் என்று சொல்வது என்று இங்கே இந்த ஸூத்ரத்தின் ஆரம்பத்தில் (உபதேச பேதாத்) எதிர்க்கருத்து தெரிவிக்கப்பட்டது.
இந்த இடத்தைப் புரிந்து கொள்வதற்கு சம்ஸ்கிருத இலக்கண அறிவு சற்று தேவை. மேற்கண்ட இரண்டு சொற்களும் ‘த்யு:’ (ஒளியுலகம்) என்ற மூலச் சொல்லிலிருந்து தோன்றியவை. ‘திவி’ என்பது இந்தச் சொல்லின் ஏழாம் வேற்றுமை (seventh case) வடிவம் ஆகும். ‘திவி’ என்றால் ஒளியுலகில் என்று பொருள். ‘திவ:’ என்பது அதே சொல்லின் 5 ஆம் வேற்றுமை வடிவம் ஆகும். ‘திவ:’ என்றால் ‘ஒளியுலகிற்கு’ என்பது பொருள். இப்போது கேள்வி ‘ஒளியுலகில்’ என்பதும் ‘ஒளியுலகிற்கு’ என்பதும் எப்படி ஒரே வார்த்தை ஆகும்?
இரண்டும் வெவ்வேறு வார்த்தைகளாக இருந்தாலும் அவை சுட்டுகின்ற பொருள் ஒன்றே என்று இதற்கு ஸ்ரீபாதராயணர் விளக்கம் தருகிறார். அது எப்படி?
குறிப்பிட்ட பகுதியை மீண்டும் ஒரு முறை பார்ப்போம்: ‘ஒரு பகுதி பிரபஞ்சம் முழுவதையும் நிரப்புகிறது. மற்ற மூன்றும் மரணமற்ற ஒளிப் பேருலகில் உள்ளன.
‘ஒரு பகுதி பிரபஞ்சம் முழுவதையும் நிரப்புகிறது’ என்று கூறும் போது, பிரபஞ்சம் என்றால் படைக்கப்பட்ட அனைத்தும் அதனுள் அடங்கும். ஒளிப் பேருலகம் என்று கூறப்படுகின்ற விண்ணுலகமும் அதில் அடங்கும். மீண்டும் ஒரு முறை அதை சொல்லும் போது, அதனை ‘ஒளிப் பேருலகிற்கு அப்பாலுள்ள’ (திவ: பர: ) மரணமற்ற உலகத்தைக் கொள்ள வேண்டும். அதாவது அது படைக்கப்படாத, அதாவது தோற்றதிற்கு வராத, இறைவனின் உருவமற்ற, குணங்களற்ற நிலையைக் குறித்து நிற்கிறது. எனவே ‘திவி:’ என்றாலும் ‘திவ: பர:’ என்றாலும் ‘ஒளியுலகிற்கு அப்பால்’ என்றே பொருள் படுகிறது. எனவே இரண்டு வார்த்தைகளும் ஒன்றே என்று சொல்லப்பட வேண்டும்.
இவ்வாறு 13 ஆம் அத்தியாயத்தில் கூறப்பட்டுள்ள ஜோதி தியானம், 12 ஆம் அத்தியாயத்தில் கூறப்பட்டுள்ள காயத்ரி சந்த தியானத்தின் தொடர்ச்சியே; இரண்டும் இறை வழிபாட்டையே பேசுகின்றன.
அகம் சிறியது என்ற மாயை கடந்து !!
அகத்தில் ஆழ்ந்து போக அகத்தோடு இருக்கும் பிணைப்பு இப்பிரபஞ்சம் முழுவதும் வியாபித்து இருப்பது தெரியும் !!
புறமே அனுபவிக்க புறம் அவ்வளவே என்று மாயை காட்டும் !!
ஆனால்
அகத்தின் வியாபகம் புறம் என்று பிரிக்க ஏதுமில்லா நிலைக்கு நம்மை கொண்டு செல்லும்,
அதாவது
அகத்தோடு அகமாக அனைத்தும் பிணைக்கப்பட்டு, அனைத்துமாய் நம்மையும் பிணைத்து அகம் நிறைந்து அங்கமும் ஆகி என்ற மெய் புரியும் ,
உள்ளே செல்ல வெளியே என்று ஏதுமில்லை ..
திருமந்திரம்
கொலையே களவுகட் காமம் பொய்கூறல்
கொலையே களவுகட் காமம் பொய்கூறல்மலையான பாதக மாம்அவை நீக்கித்
தலையாஞ் சிவனடி சாா்ந்தின்பஞ் சாா்ந்தோா்க்
கிலையாம் இவைஞானா னந்தத் திருத்தலே.
கொலை, களவு, கள், காமம், பொய் பேசுதல் ஆகியவை பஞ்சமாபாதங்கங்களாகும்.
அப்பாவங்களை நீக்கி , சிரசின் மேல் சிவனின் திருவடி சூடி இன்பம் அடைந்தோா்க்கு இப்பாவங்களும் அவற்றால் வரும் துன்பங்களும் இல்லையாம். ( ஆம் ) இவா்கள் போின்பத்தில் திளைத்திருத்தலும் ஆகும்.
கொலை முதலிய பாவம் செய்யாதவா் துன்பமின்றி இன்பம் எய்துவா்.
திருச்சிற்றம்பலம்.
திருமந்திரம்பொல்லாப் புலாலை நுகரும் புலையரை
பொல்லாப் புலாலை நுகரும் புலையரைஎல்லாருங் காண இயமன்றன் தூதுவா்
செல்லாகப் பற்றித் தீவாய் நரகத்தில்
மல்லாக்கத் தள்ளி மறித்துவைப் பாரே.
பொல்லாத புலால் உணவை உண்ணும் கீழ் மக்களை யாவரும காணும் வண்ணம் எமதூதா்கள் , கறையானைப் போன்று பற்றி அாித்துப் பின் அனல் கக்குகின்ற நரகத்தில் முதுகைக் கீழ்ப்புறமாய்க் கிடத்தி வைப்பாா்.புலால் உண்பவரை எமதூதா் நரகத்தில் கிடத்தித் துன்புறுத்துவா்.
திருச்சிற்றம்பலம்.
(இன்னும் காண்போம்)
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_50
பிரம்ம ஸூத்ரம் 51:
தேவ வழிபாடு:
11.தேவ வழிபாடு
பிரதர்த்தன அதிகரணம் கௌசீ.3:1-8
#விரைவில்
கந்த சஷ்டி திருவிழா சுபகிருது ஆண்டு ஐப்பசி 8 செவ்வாய்க்கிழமை அக்டோபா் 25ஆம் தேதி தொடங்குகிறது; 30ஆம் தேதி சூரசம்ஹாரம் நடைபெறுகிறது.ஓவ்வொரு நாளும் முருகன் தலங்கள் ஆறு நாளும் பதிவு ஆரம்பம்
பிரதர்த்தனன் ஒரு மன்னன். அவன் தனது ஆற்றலாலும் வீரத்தாலும் இந்திரனின் நண்பனானான். ஒரு முறை இந்திரன் பிரதர்த்தனனிடம், ‘உனக்கு எது வேண்டுமானாலும் கேள்’ என்று கூறினான். அதற்கு பிரதர்த்தனன், ‘மனித குலத்திற்கு எது மிகுந்த நன்மை செய்யுமோ அதை எனக்கு கூறு’ என்று கேட்டுக் கொண்டான். இதற்கு பதிலாக அமைந்ததே கௌசீதகி உபநிஷதம். இந்திரன் கூறுகின்ற பதிலின் ஒரு பகுதி இந்த அதிகரணத்தின் அடிப்படைக் கருத்தாக இருக்கிறது.
வேதங்களின் சில பகுதிகள் இயற்கை வழிபாட்டைப் பற்றிக் கூறுவது போல இருந்தாலும், சில பகுதிகள் சில கருத்துக்களைத் தியானிக்குமாறு அறிவுறுத்துவது போல் தோன்றினாலும் உண்மையில் அவை இறை வழிபாடே என்பதை இதுவரை சில கோணங்களில் கண்டோம்.
இப்போது, பிரபஞ்சத்திலுள்ள பல்வேறு தேவதைகளை தியானிப்பதும் உண்மையில் ஒரே கடவுளைத் தியானிப்பதே ஆகும் என்ற கருத்து கூறப்படுகிறது. வேத காலத்தில் இந்திரன் ஆற்றல் மிக்க தெய்வமாக வழிபடப்பட்டான். ஆற்றல், வீரம் போன்றவற்றை அருளுகின்ற தேவன் அவன். அவனை இங்கே உதாரணமாகக் கொண்டு, அத்தகைய தேவர்களை வழிபடுவது உண்மையில் முழுமுதற்கடவுள் வழிபாடே என்று இந்த அதிகரணம் விளக்குகிறது.
இந்த அதிகரணத்தில் 4 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
ப்ராணஸ்ததானுகமாத் || 1:1.28 ||
பொருள்: பிராணன் என்று கௌசீதகி உபநிஷதத்தில் கூறப்படுவது கடவுளே. அந்தப் பகுதியில் கூறப்பட்டுள்ள கருத்துக்களிலிருந்து இதனைப் புரிந்து கொள்ளலாம்.
வேதங்களின் சில பகுதிகள் இயற்கை வழிபாட்டைப் பற்றிக் கூறுவது போல இருந்தாலும், சில பகுதிகள் சில கருத்துக்களைத் தியானிக்குமாறு அறிவுறுத்துவது போல் தோன்றினாலும் உண்மையில் அவை இறை வழிபாடே என்பதை இதுவரை சில கோணங்களில் கண்டோம்.
உலகம் தோன்றி நின்று அழியினும் தோற்றக்கேடுகள் உலகிற்கு இயல்பு; ஆகவே, அத்தொழில் கொண்டு ஒரு கருத்தா தேவை என்பது இல்லை என்பார் உலகாயதருள் ஒருசாரார்.
இதற்கு நாம் தரும் விளக்கம்:
தோன்றுதலும் கெடுதலும் வேற்றுமையாகலின் ,இயல்பிற்கு வேற்றுமையாதல் கூடாது.
அவ்வாறு வேற்றுமையாதலே உலகிற்கு இயல்பு என்று சொன்னால் , அவ்வாறு சொல்லுவாருக்கு வேற்றுமையின் வேறாய் இயல்பு என்பது ஒன்று இல்லை என ஒப்புக் கொள்ள வரும்.
அப்படி வரவே, தோற்றக்கேடுகள் உலகிற்கு இயல்பு என முன் சொன்னது தோல்வியில் அமையும்.
உலகாயதர் மறுவாதம்:
(இயல்பும் வேற்றுமையும் வேறெனக் கொண்டு )
பூதம் நான்கும் இயல்பாய் உள்ளனவாம் அவை தோற்றம் கேடாகிய விகாரத்தைச் செய்யும். இறைவன் வேண்டா என்பர்.
சித்தாந்தம் தரும் விளக்கம்:
நன்று சொன்னாய்!
அப்பூதங்கள் அவ்வாறு தோன்றி அழிதலாகிய தொழிலைப் பொருந்தி நிற்கின்ற காரிய பொருளாகிய செயப்படுபொருளுக்கு தோன்றி யழிதல் என்னும் தொழிலைத் தானே செய்தல் இயலாது.
ஆகவே, அத்தொழிலை செய்வதற்கு அப்பூதத்தின் வேறாய் ஒரு கருத்தா வேண்டப்படும்.
சித்தாந்த சைவம் தெளிவாய் உணர்வோம்!
முத்தி நிலையை எட்டுவோம்!
(இன்னும் காண்போம்)
பிரம்ம ஸூத்ரம் 52:
என்னை அறிந்து கொள்:
கௌசீதகி உபநிஷதப் பகுதியைப் (3:1-8) பார்ப்போம்.
#விரைவில்
கந்த சஷ்டி திருவிழா சுபகிருது ஆண்டு ஐப்பசி 8 செவ்வாய்க்கிழமை அக்டோபா் 25ஆம் தேதி தொடங்குகிறது; 30ஆம் தேதி சூரசம்ஹாரம் நடைபெறுகிறது.ஓவ்வொரு நாளும் முருகன் தலங்கள் ஆறு நாளும் பதிவு ஆரம்பம்
‘தூக்கத்தில் ஜீவாத்மா புலன்களை மனத்தினால் (விஜ்ஞானேன) கிரகித்துக் கொண்டு இதயத்திலுள்ள ஆகாசத்தில் நிலைபெறுகிறான்’ என்று கூறுகிறது.
இந்திரன் கூறினான்: ‘என்னை அறிந்து கொள். அதுவே மனிதனுக்கு மிக மேலான நன்மையளிக்கக் கூடியது என்று நான் கருதுகிறேன்........ என்னை இவ்வாறு அறிபவனுடைய எந்த முயற்சியும் தடைபடுவதில்லை; அவனை எந்தப் பாவமும் அணுகுவதில்லை.
....... நான் பிராணன். உணர்வுப் பொருளான ஆன்மாவாக (ப்ரஜ்ஞாத்மா), வாழ்க்கையாக, மரணமிலாப் பெருநிலையாக என்னைத் தியானம் செய். வாழ்க்கையே பிராணன், பிராணனே வாழ்க்கை. மரணமிலாப் பெருநிலையே பிராணன், பிராணனே மரணமிலாப் பெருநிலை. இந்த உடம்பில் பிராணன் இருக்கும் வரை வாழ்க்கையும் இருக்கிறது. பிராணனால் தான் மறுவுலகில் மரணமிலாப் பெருநிலை வாய்க்கிறது. வாழ்க்கையாகவும் மரணமிலாப் பெருநிலையாகவும் என்னைத் தியானிப்பவன் இந்த உலகில் நீண்ட ஆயுளைப் பெற்று, பிறகு சொர்க்க லோகத்தை அடைகிறான். அங்கே அங்கே மரணமிலாப் பெருநிலையும் அழிவற்ற தன்மையும் அவனுக்கு வாய்க்கிறது...... அந்தப் பிராணனே விஜ்ஞானமய ஆன்மா, மேலானது, அழிவற்றது, மரணமற்றது.
பிரபஞ்சத்தை இயக்குகின்ற, பிரபஞ்ச வாழ்க்கையாகத் திகழ்கின்ற ஆதார சக்தி பிராணன் எனப்படுகிறது. இந்தப் பிராணன் மனித உடம்பிலும் பல்வேறு செயல்பாடுகளில் ஈடுபடுகிறது. இந்த உடம்பினுள் செயல்படுகிற சக்தியும் பிராணன் என்று கூறப்படுகிறது. எனவே பிராணன் என்பது இந்திரன் என்ற பொருளிலும் வருகிறது.
இப்போது கேள்வி: எதைத் தியானிக்குமாறு இந்திரன் கூறுகிறான் ------ உடம்பினுள் செயல்படும் பிராணனையா, பிரபஞ்ச வாழ்க்கையாக விளங்குகின்ற பிராணனையா, தேவர்களின் தலைவனான இந்திரனையா அல்லது முழுமுதற்கடவுளையா?
இந்திரன் கூறுவது முழுமுதற்கடவுளான பரம்பொருளைப் பற்றியே என்று ஸ்ரீபாதராயணர் இந்த ஸூத்ரத்தில் கூறுகிறார். ஏனெனில் இந்தப் பகுதியில் காணப்படும் கருத்துக்கள் முழுமுதற்கடவுளைப் பற்றியதாக உள்ளன. உதாரணமாக, இந்தத் தியானத்தின் விளைவு மரணமிலாப் பெருநிலை என்று கூறப்பட்டுள்ளது. சிறு தேவதைகள், உடம்பில் விளங்குகின்ற பிராண சக்தி போன்ற எதுவும் அந்த நிலையை வழங்க இயலாதவை. எனவே இங்கு முழுமுதற்கடவுளைப் பற்றியே கூறப்பட்டுள்ளது. இதனை மூன்று காரணங்கள் காட்டி விளக்குகிறார் ஸ்ரீசங்கரர்:
1. தன்னை அறிவதே மனித குலத்திற்கு மிக மேலான நன்மை அளிக்கும் என்று இந்திரன் கூறுகிறான். இறைவனை அறிவது மட்டுமே மனிதனுக்கு மேலான நன்மை அளிக்கக் கூடியது. எனவே இங்கே இந்திரன் ‘என்னை அறிவது’ என்று குறிப்பிடுவது இறைவனை அறிவது பற்றியே.
2. மிக மேலானது, அழிவற்றது, மரணமற்றது என்று பிராணன் கூறப்படுகிறது. இந்தப் பண்புகள் இறைவனுக்கு மட்டுமே உரியவை. எனவே அங்கு இறைவனைப் பற்றியே கூறப்படுகிறது.
3. தன்னை அறிபவனை எந்தப் பாவமும் அணுகாது என்றும் இந்திரன் கூறுகிறான். இதுவும் பரம்பொருளுக்கு மட்டுமே உரிய மகிமையாகும்.
இந்தக் காரணங்களால் கௌசீதகி உபநிஷதத்தில் பரம்பொருள் தியானமே பேசப்படுகிறது.
உலகாயதன் :
ஆகாயம் இல்லை; ஆதலால்,
நான்கு பூதங்களுள் வாயு ஏனைய 3 பூதங்களையும் காணும்படி நிலைக்கச் செய்து தான் அவற்றின் கூட்டத்தில் நிலைபெறும்.
அக்கினி ஏனைய 3 பூதங்களையும் அழித்து தான் அவற்றது கூட்டத்தில் அழியும்.
நீர் ஏனைய 3 பூதங்களையும் தோற்றுவித்துத் தான் அவற்றது சமுகத்தில் தோன்றும்.
பூமி ஏனை 3 பூதங்களிலிருந்து நுகரப்படும் பயனைப் பயப்பித்து தான் அவற்றது சமுகத்தில் பயன்படும்.
இவ்வாறு செயப்படுபொருளும் கருத்தாகும் பூதங்களுக்கு உள்ளே அமைந்து இருப்பதால், வேறு கடவுள் வேண்டாம்.
சித்தாந்தி:
விளங்கிய பூதங்கள் ஒவ்வொன்றும் உன்(உலகாயதன்) கூற்றாலே தனித்தனி முத்தொழில் படுவதால், அத்தொழிலைச் செய்விக்க முத்தொழில்படாத மேம்பாடுடைய இறைவன் வேறு வேண்டப்படும்.
சித்தாந்த சைவமே முடிந்த முடிவென தெளிவோம்!
விந்தையின்றி விளங்குவோம்!
நன்றி!
(இன்னும் காண்போம்)
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_52
பிரம்ம ஸூத்ரம் 53:
மேலும்தெளிவாக:
29. பிராணன் என்னும் கருத்து மேலும் தெளிவுபடுத்தப்படுகிறது --------------
விளக்கப்பட்டது
#விரைவில்
கந்த சஷ்டி திருவிழா சுபகிருது ஆண்டு ஐப்பசி 8 செவ்வாய்க்கிழமை அக்டோபா் 25ஆம் தேதி தொடங்குகிறது; 30ஆம் தேதி சூரசம்ஹாரம் நடைபெறுகிறது.ஓவ்வொரு நாளும் முருகன் தலங்கள் ஒவ்வொரு நாளும் பதிவு ஆரம்பம்
இறைவன் இருப்பு உணர்வு ஆனந்த (ஸத்—சித்—ஆனந்தம்) வடிவினராகப் பேசப்படுகிறார். அவர் இருப்பதாலேயே அனைத்தும் - இயக்கத்திற்கும் காரணமாய்
அகங்காரம் விலகும் வரை கோவில்கள், பிரதி பிம்பங்கள் மற்றும் சிலைகள் தேவை என்பதே நோக்கம். இந்த கால நோக்கம் வருமானம் கொழிக்கும் கொள்ளைக்கும் அரசியலுக்கும் உறுதுணையாகி விட்டது யாரால்?.
நவக்துராத்மோபதேசாதிதி
சேதத்யாத்மஸம்பந்தபூமா ஹ்யஸ்மின் || 1:1.29 ||
பொருள்: உபதேசிப்பவனாகிய இந்திரன் ‘நான்’ , ‘என்னை’ என்று வெளிப்படையாகத் தம்மைப் பற்றிக் கூறுவதால் இந்தப் பகுதியில் இறைவழிபாடு பற்றிப் பேசப்படவில்லை என்று கூறினால் அது தவறு. ஏனெனில் இந்தப் பகுதியின் முக்கியக் கருத்து இறைவனைப் பற்றியே உள்ளது.
இந்திரன், ‘நான்’ , ‘என்னை’ என்றெல்லாம் வெளிப்படையாகக் கூறினாலும் இந்தப் பகுதியின் முக்கியக் கருத்து இறைவனைப் பற்றியதாகவே உள்ளது. எனவே இந்தப் பகுதி இறைவழிபாடு பற்றியே கூறுகிறது.
30. இந்திரன் ‘நான்’ என்று கூறியதன் பொருள் என்ன? -----------------------
சாஸ்த்ரத்ருஷ்ட்யா தூபதேசா வாமதேவவத் || 1:1.30 ||
பொருள்: இந்திரனின் இந்த உபதேசத்தை சாஸ்திரக் கண்ணோட்டத்தில் பார்க்க வேண்டும். உதாரணத்திற்கு வாமதேவரின் உபதேசத்தை எடுத்துக் கொள்ளலாம்.
பகவத்கீதையில் ஸ்ரீகிருஷ்ணர் பல இடங்களில் ‘நான்’ , ‘என்னை’ என்றெல்லாம் கூறுகிறார். எல்லா இடங்களிலும் இதன் பொருளை ஒன்றாகக் கொள்ள இயலாது. உதாரணமாக, ‘இந்த யோகத்தை நான் விவஸ்வானுக்குச் (சூரிய தேவனுக்கு) சொன்னேன். அவர் மனுவிற்கு சொன்னார்’ என்று கூறும்போது (4:1) அவர் தம்மை முழுமுதற்கடவுளாகக் கொண்டு பேசுகிறார். இங்கே அவரை வசுதேவரின் மகன் கிருஷ்ணராகக் கொள்ளக் கூடாது. இத்தகையக் கண்ணோட்டம் சாஸ்திரக் கண்ணோட்டம் என்று கூறப்படுகிறது. அது போல், இந்திரன், ‘நான்’ , ‘என்னை’ என்று இங்கே கூறினாலும், அவனைத் தேவர்களின் தலைவனாகிய இந்திரன் என்று கொள்ளாமல் முழுமுதற்கடவுளாகிய இறைவனின் நிலையிலிருந்து பேசுவதாகவே கொள்ள வேண்டும்.
உதாரணத்திற்கு வாமதேவரைக் குறிப்பிடுகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். வாமதேவர் பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்திலும் ஐதரேய உபநிஷதத்திலும் வருகின்ற ஒரு முனிவர். தாயின் கருவில் இருக்கின்ற போதே ஆன்ம ஞானம் பெற்றவராக இருந்தார் இவர். பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்தில் (1:4.10) இவரைப் பற்றிய பகுதியைப் பார்ப்போம்: ‘வாமதேவ முனிவர் தமது ஆன்மாவைப் பரம்பொருளாகவே கண்டபோது, “நானே மனு, நானே சூரியன்” என்று அறிந்தார். ....... தேவர்கள் கூட அதை எதிரிட இயலாது’
வாமதேவர் தம்மையே மனுவாக, சூரியதேவனாகக் கண்டார் என்பதை அவர் தம்மைப் பரம்பொருள் நிலையில் இருந்தார் என்ற கண்ணோட்டத்தில் தான் புரிந்து கொள்ள இயலும்.
அது போல் இந்திரனது வார்த்தைகளையும் பரம்பொருள் நிலையில் அவன் பேசியதாகவே கொள்ள வேண்டும்.
இறைவன் என்ற உணர்வுப் பொருளே இந்த உலகின் காரணம் என்பது பல்வேறு கோணங்களில் இதில் விளக்கப்பட்டது.
உலகாயத நூலுணர்ந்தோர் காட்சி அளவை ஒன்றையே ஏற்றுக் கொள்வர்.
பிரதியட்ச பிரமாணம் அல்லாதவற்றை பிரமாணங்களாகா என நினைத்து, உலகம் நித்தமாக நிலைபெறுதலே அன்றி தோற்றமும் அழிவும் உடையது பொருந்தாது என்பர்.
இங்கு, அவர்கள் கூறிய நிலைத்தொழில் போலவே, இவ்வுலகின் கண்ணே பஞ்சபூதமாகிய முதல் காரணத்திலிருந்து தோன்றிய எல்லாவற்றிற்கும் தோற்ற நாசங்களாகிய ஏனை தோன்றல்,அழிதல் என்ற இரண்டு தொழில்களும் உடன் நிகழ்ச்சியாய் பார்க்க இயலும்.
அதாவது, ஒருபொருளும் என்றும் நிலைத்திருப்பதில்லை; ஒரு காலத்தில் தோன்றவும் , பிறிதொரு காலத்தில் அழியவும் கண்கூடாக காண்கின்றோம்.
ஆகவே, இவ்வுலகம் (தோன்றி,நின்று,அழிதல்) முத்தொழில் படும் என்பதை நிறுவ உலகாயதர் கொண்ட பிரதியட்ச பிரமாணம் ஒன்றே அமையும்.
எனவே, அனுமானம் முதலிய வேறு அளவைகள் வேண்டாம் என உலகாயதன் கருத்தை அழகாக மறுக்கிறது சித்தாந்த சைவம்.
சித்தாந்த சைவம் பயில்வோம்!
தெளிவை நாளும் பெறுவோம்
(இன்னும் காண்போம்.)
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_53
பிரம்ம ஸூத்ரம் 54:
ஒரு கருத்தை மட்டுமே:
#விரைவில் நாளைய முதல் 24.10.2022 தீபாவளி நல்வாழ்த்துக்கள்
கந்த சஷ்டி திருவிழா சுபகிருது ஆண்டு ஐப்பசி 8 செவ்வாய்க்கிழமை அக்டோபா் 25ஆம் தேதி தொடங்குகிறது; 30ஆம் தேதி சூரசம்ஹாரம் நடைபெறுகிறது.ஓவ்வொரு நாளும் முருகன் தலங்கள் ஆறு நாளும் பதிவு ஆரம்பம்
31. ஒரு பகுதியில் ஒரு கருத்தை மட்டுமே உபயோகமாகக் கொள்ள இயலும் ______
ஜீவமுக்யப்ராணலிங்கான்னேதி
சேன்னோபாஸாத்த்ரைவித்யாதாச்ரி
ஆனால் இத்தகைய உயர்நிலை தியானம், தன்னை உணர்ந்த அல்லது ஆன்ம அனுபூதி பெற்ற ஒருவன் விஷயத்தில் மட்டும்தான் உண்மையாகுமே தவிர அத்தகைய அனுபூதி பேராதவர்கள் இத்தகைய தியானத்தில் ஈடுபடுவது தன்னைத்தானே ஏமாற்றிக் கொள்வதைத் தவிர வேறெதுவுமாக இருக்காது.‘மீண்டும் மீண்டும் செய்யப்படுவதைத் தான் சிந்தனை அல்லது தியானம் என்கிறோம்...... மீண்டும் மீண்டும் சிந்தனை செய்வதே இறுதியில் அனுபூதியாக வெளிப்படுகிறது...... அரிசி வெளியாகும் வரை நெல்லைக் குத்துவது போல் இறையனுபூதி வரும் வரை சாதனைகளைச் செய்ய வேண்டும்’ என்கிறார் ஸ்ரீசங்கரர்.
ஒரே சிந்தனையை வேறு எண்ணங்கள் கலக்காமல் தொடர்ந்து சிந்திப்பது தியானம்.’
தத்யோகாத் || 1:1.31 ||
பொருள்: இந்தப் பகுதியில் ஜீவாத்மாவின் பண்புகளும் முக்கியப் பிராணனின் பண்புகளும் கூறப்பட்டுள்ளன. எனவே அந்தத் தியானங்களையும் ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும் என்று கூறினால் அது சரியல்ல. ஏனெனில் ஒரே பகுதியில் மூன்று வகையான தியானங்கள் உபதேசிக்கப்பட்டதாகிவிடும். எனவே இந்தப் பகுதி முக்கியக் கருத்தாகிய இறைவழிபாட்டைக் கூறுவதாகவே கொள்ள வேண்டும்.
‘அந்தப் பிராணனே விஜ்ஞானமய ஆன்மா’ என்று கூறும் போது அது ஜீவாத்மாவைக் குறிப்பிடுகிறது. ‘இந்த உடம்பில் பிராணன் இருக்கும்வரை வாழ்க்கையும் இருக்கிறது’ என்று கூறும் போது அது முக்கியப் பிராணனைக்* குறிப்பிடுகிறது. ‘பிராணனே மரணமிலாப் பெருநிலை’ என்று கூறும் போது அது முழுமுதற்கடவுளைக் குறிக்கிறது. இவ்வாறு இந்தப் பகுதியில் மூன்று விஷயங்கள் பேசப்படுகின்றன. அதற்காக, மூன்றையும் தியானிக்குமாறு இந்தப் பகுதி கூறுவதாகக் கொள்வதானால், மூன்று தியானங்களை அது உபதேசிப்பதாக ஆகி விடும். அது சரியான அணுகுமுறை ஆகாது. ஏற்கெனவே பல காரணங்களைக் காட்டி, இந்தப் பகுதி இறை வழிபாட்டைப் பற்றியே கூறுகிறது என்பது நிரூபிக்கவும் செய்யப் பட்டுள்ளது. 23- ஆம் ஸூத்ரத்திலும் இது தெளிவுபடுத்தப்பட்டுள்ளது. எனவே இந்தப் பகுதி இறைவழிபாட்டையே கூறுகிறது.
|| இதி ப்ரதம அத்யாஸ்ய ப்ரதம: பாத: ||
இவ்வாறு முதல் அத்தியாயத்தில் முதற்பகுதி நிறைவுற்றது.
*பிராணன் என்பது ஜீவாத்மா, இறைவன், உடம்பினுள் செயல்படுகின்ற சக்தி என்று பல பொருள்களில் பயன்படுத்தப்படுவதால் உடலில் இயங்குகின்ற சக்தியாக அதைக் குறிப்பிட்டுச் சொல்லும் போது ‘முக்கியப் பிராணன்’ என்ற சொல் பயன்படுத்தப் படுகிறது. முக்கியப் பிராணன் என்று கூறினால் அது உடம்பினுள் செயல்படுகின்ற பிராண சக்தி மட்டுமே.
1:1 முக்கியக் கருத்துக்கள்:
1. உலக இன்பங்களை அனுபவித்து, அந்த இன்பங்களை நிலையற்றவை, நிலையான ஆனந்தத்தைத் தர வல்லவர் இறைவனே என்பதை உணர்ந்து, அதன் பிறகு இறைவனைத் தேட வேண்டும். (#1)
2. இறைவன் உலகின் காரணப் பொருள் (#2)
3. இறைவன் ஒருவர் இருக்கிறார். அவரே இந்த உலகைப் படைத்தவர் என்பதைச் சாஸ்திரங்களிலிருந்து அறிந்து கொள்ளலாம். (#3)
4. அந்த இறைவன் _
i. இருப்பு (ஸத்; Existence) வடிவினர். ஏனெனில் அவரிலிருந்தே இந்த உலகம் தோன்றியுள்ளது. (#2)
ii. உணர்வு (சித்; Awareness) வடிவினர் (#5)
iii. ஆனந்த ( ஆனந்தம்; Bliss) வடிவினர். (#13)
iv. அனைத்தையும் கடந்து, அதே வேளையில், அனைத்தினுள்ளும் உள்ளார் (#20)
v. தெய்வங்கள், தேவதைகள், ஜீவாத்மா அனைவரின் பின்னாலும் நின்று இயக்குபவர். (#21)
5. ஜீவாத்மாவும் பரமாத்மாவும் வேறு வேறானவர்கள். (#21)
6. ஆகாசம், பிராணன், ஜோதி, பல்வேறு தேவ தேவியர் __ இவ்வாறெல்லாம் தியானிக்கும் போது உண்மையில் இறைவனையே தியானிக்கிறோம். (#30)
மீண்டும் மீண்டும் பல முறை ஆழ்ந்து சிந்திக்குமாறு உபதேசிப்பதை காண்கிறோம்.
(இன்னும் காண்போம்.)
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_54
பிரம்ம ஸூத்ரம் 55:
இரண்டாம் பகுதி (1:2):
அனைவருக்கும் இனிய தீபாவளி நல்வாழ்த்துக்கள்
#நாளை முதல்
கந்த சஷ்டி திருவிழா சுபகிருது ஆண்டு ஐப்பசி 8 செவ்வாய்க்கிழமை அக்டோபா் 25ஆம் தேதி தொடங்குகிறது; 30ஆம் தேதி சூரசம்ஹாரம் நடைபெறுகிறது.ஓவ்வொரு நாளும் முருகன் தலங்கள் ஆறு நாளும்பதிவு ஆரம்பம்
முதல் அத்தியாயத்தின் இரண்டாம் பகுதிக்கு வருகிறோம். இறைவனின் மகிமைகள், பண்புகள் முதலியவற்றைக் கூறும் விதமாக அமைந்த உபநிஷத வாக்கியங்கள் இந்தப் பகுதியிலும் விளக்கத்திற்கு எடுத்துக் கொள்ளப் படுகின்றன.
இந்தப் பகுதியில் 7 அதிகரணங்களும் 32 ஸூத்ரங்களும் உள்ளன.
1.இறைவனே எங்கும் போற்றப்படுகிறார்
ஸர்வத்ர பிரசித்தி அதிகரணம் சாந்.3:14.1-4
இந்த அதிகரணத்தில் 8 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
விளக்கத்திற்கு உரிய பகுதியையும் அதற்கு முந்தின பகுதியையும் பார்ப்போம்:
இங்கே காண்பவை அனைத்தும் இறைவனே. இவை அனைத்தும் அவரிலிருந்தே தோன்றின, அவரிலேயே ஒடுங்குகின்றன, அவரிலேயே நிலைபெறுகின்றன.......
இறைவன் மனத்தில் ஊடுருவிப் பரந்துள்ளார்; பிராணனை உடம்பாகக் கொண்டுள்ளார்; ஒளியே அவரது உருவம்; உண்மையே அவரது சங்கல்பம்; ஆகாசம் (வெளி) அவரது இயல்பு. எல்லா செயல்பாடுகளும், எல்லா ஆசைகளும், எல்லா நறுமணங்களும், எல்லா சுவைகளும் அவருடையவை. இவை அனைத்திலும் அவர் பரந்துள்ளார். அவர் பேச்சற்றவர், ஆசைகள் அற்றவர்.
இதயத்தின் உள்ளே அமைந்துள்ள இந்த எனது ஆன்மா அரிசியை விட, பார்லியை விட, கடுகை விட, சியாமகமணியை விட, சியாமகமணியின் உட்பகுதியை விட சிறியது. எனது இந்த ஆன்மா பூமியை விடப் பெரியது, வெளியை விடப் பரந்தது, வானை விட மேலானது, இந்த உலகங்கள் அனைத்தையும் விட உயர்ந்தது.
இதயத்தின் உள்ளே அமைந்துள்ள இந்த எனது ஆன்மா எல்லாச் செயல்களையும் செய்வது, எல்லா ஆசைகளின் இருப்பிடமானது..... இங்கிருந்து விடுபட்ட பிறகு நான் அந்த இறைவனை அடைவேன். இதை உண்மையிலேயே நம்புபவன், இது விஷயமாக எந்த சந்தேகமும் இல்லாதவன் (அந்த இறைவனை அடைவான்). இதுவே பழங்காலத்தில் உபதேசிக்கப்பட்ட சாண்டில்ய வித்யை; இதனை சாண்டில்யர் உபதேசித்தார்.
விடுபட்ட பிறகு நான் அந்த இறைவனை அடைவேன். இதை உண்மையிலேயே நம்புபவன், இது விஷயமாக எந்த சந்தேகமும் இல்லாதவன்
கிருஷ்ணர் அணிந்திருந்த சியமகந்த மணி என்று எண்ணுகிறேன்
சங்கார காரணனே உலகிற்கு முதற்கடவுள்:
அவன் என்றும், அவள் என்றும், அது என்றும் தனித்தனி வேறுபாடுடையதாய்க் கூறப்படும் பிரபஞ்சக் கூட்டம் , உள்ளதாகிய காரணத்திலிருந்து , தோன்றுவதற்குரிய சற்காரிய முறையால் தோன்றி நின்று அழிதலை உடையது.
ஆதலால் அப்பிரபஞ்சத்தை தோற்றுவிப்பதற்கு ஒரு கருத்தா வேண்டப்படும் .அக்கருத்தா முன் ஒடுங்குவதற்கு ஏதுவாய் நின்ற சங்கார காரணனே ஆகும்.
அக்காரணன் பிரபஞ்சம் ஒடுங்கிய பின்னும் அநாதி முத்த சித்துருவாய் நிலைபெற்று நின்று, அநாதி பெத்த சித்துருவின்(ஆன்மாவாகிய நாம்) பொருட்டு , மீளவும் அப்பிரபஞ்சத்தை முன்போலவே தோற்றுவிப்பன்.
இவ்வாறு ஒடுங்கியும் தோற்றுவித்தும் செய்வதனால் அச்சங்கார காரணனே உலகிற்கு முதற்கடவுள்.
அநாதி முத்த சித்துருவாகிய சிவனே முழுமுதற் பொருள் என உணர்வோம்!
நாம் அநாதி பெத்த சித்துரு என தெளிவோம்!
இன்னும் காண்போம்.
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_55
பிரம்ம ஸூத்ரம் 56:
இரண்டு வார்த்தைகள்:
25.10.2022
இன்று கந்த சஷ்டி விழா முதல் நாள்
1. விளக்கத்திற்குரிய இந்தப் பகுதியில் இறைவன் (ப்ரஹ்ம), ஆன்மா (ஜீவாத்மா) என்ற இரண்டு வார்த்தைகளும் வருகின்றன. எனவே இந்தப் பகுதி இறைவனைப் பற்றியதா அல்லது ஆன்மாவைப் பற்றியதா? _________
ஓங்கார உபாசனை தனித்துவமும் முக்கியத்துவமும் வாய்ந்தது. இது சாம வேதத்தில் உத்கீதமாக ஓதப்படுகிறது. அதே வேளையில் எல்லா வேதங்களுக்கும் பொதுவாக உள்ளது. பல கர்மங்களுக்கும் அங்கமாகத் திகழ்வது.
பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்தில் ‘ஆத்மா’ என்ற சொல்லிற்கு ‘மனித உருவில் இருந்தார்’ என்ற அடைமொழி கொடுக்கப்பட்டிருந்தது. எனவே அவர் உருவத்துடனும் குணங்களுடனும் கூடியவர் என்பது தெளிவாகிறது. எனவே அவர் படைப்புக் கடவுளாகிய பிரம்ம தேவர்.
தைத்திரீய உபநிஷதத்திலோ அவ்வாறு அடைமொழி எதுவும் இல்லாததால் இங்கே ‘ஆத்மா’ என்ற சொல் உருவங்களைக் கடந்த உருவமற்ற நிலையைக் குறிப்பிடுவதாகக் கொள்ள வேண்டும். எனவே இந்தச் சொல் பரமாத்மாவைக் குறிக்கிறது.
அது போலவே ஐதரேய உபநிஷதமும் அடைமொழி எதையும் தராததால் அங்கும் ஆத்மா என்ற சொல் பரமாத்மாவையே குறிப்பிடுகிறது.
நற்கர்மங்கள் செய்ய வேண்டுமானால் அதற்கு நல்லொழுக்கம் அடிப்படைத் தேவையாகிறது. நல்லவன் அல்லாதவன் செய்வது நல்ல காரியம் ஆகாது. எனவே கட உபநிஷதம் (1:2.24), ‘தீய ஒழுக்கத்திலிருந்து விலகாதவன் ஆன்மாவை அடைவதில்லை’ என்று கூறுகிறது.
ஸர்வத்ர ப்ரஸித்தோபதேசாத் || 1:2.1 ||
பொருள்: விளக்கத்துக்குரிய பகுதி இறைவனைப் பற்றியே கூறுகிறது. ஏனெனில் எல்லா சாஸ்திரங்களிலும் இது பிரசித்தமாக உபதேசிக்கப்பட்டிருக்கிறது.
சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தின் இந்தப் பகுதி வித்யை அல்லது உபாசனை பற்றிக் கூறுகிறது. எல்லா உபாசனைகள் வாயிலாகவும் இறைவனே தியானிக்கப்படுகிறார். எனவே இந்தப் பகுதியும் இறைவனைப் பற்றியே கூறுகிறது.
2. சாண்டில்ய வித்யையில் கூறப்படுகின்ற பண்புநலன்கள் இறைவனுக்கு உரியவை ________________________
விவக்ஷிதகுணோபபத்தேச்ச || 1:2.2 ||
பொருள்: விளக்கத்துக்குரிய பகுதி இறைவனைப் பற்றியே கூறுகிறது. ஏனெனில் இங்கு கூறப்படுகிற பண்புநலன்கள் இறைவனுக்கே பொருந்துகின்றன.
விளக்கத்துக்குரிய பகுதியில் கூறப்பட்டுள்ள ‘அனைத்தும் அவரிலிருந்தே தோன்றின’, ‘அனைத்திலும் அவர் பரந்துள்ளார்’ போன்ற மகிமைகள் இறைவனுக்கு மட்டுமே பொருந்தக் கூடியவை. எனவே விளக்கத்துக்குரிய இந்தப் பகுதி இறைவனைப் பற்றியே கூறுகிறது.
3. சாண்டில்ய வித்யையில் கூறப்படுகின்ற பண்புநலன்கள் ஜீவாத்மாவிற்கு பொருந்தாது _________
அனுபபத்தேஸ்து ந சாரீர: || 1:2.3 ||
பொருள்: சாண்டில்ய வித்யையில் கூறப்பட்டுள்ள பண்புநலன்கள் உடம்பில் உறைபவனாகிய (சாரீர ஜீவாத்மாவிற்குப் பொருந்தாது.
ஜீவாத்மாவும் பரமாத்மாவாகிய இறைவனும் ஒரே உடம்பினுள் இருக்கின்றனர்: அவர்கள் இருவரும் இணை பிரியாதவர்கள், ஒரே போன்ற தோற்றம் உடையவர்கள் என்று முண்டக உபநிஷதம் (3:1.1-2) கூறுகிறது. ஜீவாத்மாவும் பரமாத்மாவும் ஒரே போன்ற தோற்றம் உடையவர்களாக இருப்பதால், சாண்டில்ய வித்யை ஜீவாத்மாவைப் பற்றியதாக இருக்கலாமே என்ற சந்தேகம் வர வாய்ப்புண்டு. அது சரியல்ல என்று இந்த ஸூத்ரம் கூறுகிறது. ஏனெனில் இதில் கூறப்பட்டுள்ள எங்கும் நிறைந்திருக்கின்ற தன்மை, எல்லாவற்றையும் படைக்கின்ற வல்லமை போன்ற பண்புநலன்கள் ஜீவாத்மாவிற்குப் பொருந்தாதவை.
பிறருக்காக யாரும் நேசிக்கப்படுவதில்லை; என் அன்பே, தனக்காகவே அனைவரும் நேசிக்கப்படுகிறார்கள்.
(இன்னும் காண்போம்).
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_56
பிரம்ம ஸூத்ரம் 57:
ஏன் பொருந்தாது?:
மெய்கண்டார் .
சிவஞானபோதம் இயற்றியவர் ஐப்பசி ஸ்வாதி
இன்று 26.10.2022. கந்த சஷ்டி விழா இரண்டாவது நாள்
4. சாண்டில்ய வித்யையில் கூறப்படுகின்ற பண்புகள் ஜீவாத்மாவிற்கு ஏன் பொருந்தாது? __________
கர்மகர்த்ருவ்யபதேசாச்ச || 1:2.4 ||
பொருள்: செல்லுமிடம், செல்பவன் என்று பிரித்துத் தெளிவாகக் கூறப்பட்டிருப்பதால் இந்தப் பகுதி ஜீவாத்மாவைப் பற்றியதாக இருக்க இயலாது.
மனத்தின் செயல்பாட்டிற்கு உடம்பின் செயல்பாட்டை விட அதிக ஆற்றல் தேவை. நிற்பதிலும் நடப்பதிலும் ஆற்றல் செலவானால் மனத்தை ஒருமைப்படுத்துவதற்கான ஆற்றல் குறைபடுகிறது.
புண்ணியம் சம்பாதித்தவன் பிராமணன் முதலான நல்ல பிறவிகளை விரைவில் பெறுகிறான். தீய கர்மங்களைச் செய்தவனோ நாய் போன்ற இழிந்த பிறவிகளைப் பெறுகிறான் என்கிறது சாந்தோக்யம் (5:10.7).
பிராக்டிகல் ஆக நீங்கள் சொல்வது சரிதான். ஆனால் அதற்கும் மேலாக தத்துவக் காரணம் ஏதோ இருப்பதாக நம்புகிறேன்.
அதை என்னைப் போன்ற பாமரர்களுக்குப் புரியும் வகையில் விளக்க எந்த மதத்திற்கும் இயலவில்லை.
அல்லது -
அவை சொல்வதைப் புரிந்து கொள்ளும் அளவிற்கு எனக்கு யோக்யதை இல்லை.
பூமியில் ஒருவன் 'சும்மா' இருந்து விட முடியாது; நான் சும்மா இருக்கிறேன் என்று சொன்னாலும் கூட எதையேனும் செய்து கொண்டோ அல்லது எதையேனும் சிந்தித்துக் கொண்டோ தான் இருப்பான். அவை அவன் கர்மத்தில் மாறுதல்களைக் கண்டிப்பாக உண்டாக்கிக் கொண்டேதான் இருக்கும். அதனால் தானோ என்னவோ பூமியை கர்ம பூமி என்று சொல்கிறார்கள் என்பது அடியேனின் எண்ணம்.
பூமியே - நம் பாவ புண்ணியங்களுக்கான காரணக் களம்!
அற்புதம் ஸ்வாமின்!
இதை இன்னும் விரிவாக விளக்கக் கோருகிறேன்.
‘இங்கிருந்து விடுபட்ட பிறகு நான் அந்த இறைவனை அடைவேன்’ (சாந்.3:14.4 ) என்று சாண்டில்ய வித்யையின் பலன் கூறப்படுகிறது. அதாவது இந்த உபாசனையின் விளைவாக சாதகன் இறைவனுடன் ஒன்றுபடுகிறான். ஜீவாத்மா அல்லது சாதகன் செல்பவன், அவன் சென்று சேரும் இடமாக பரமாத்மா அல்லது இறைவன் இருக்கிறார். இவ்வாறு இருவரும் பிரித்துப் பேசப்பட்டிருப்பதால், ஜீவாத்மா சென்று சேரும் இடமான இறைவனைப் பற்றியே விளக்கத்துக்குரிய பகுதி பேசுகிறது.
5. மற்றொரு காரணமும் உள்ளது __________
சப்தவிஷேசாத் || 1:2.5 ||
பொருள்: ஜீவாத்மாவையும் பரமாத்மாவையும் குறிப்பிட வெவ்வேறு வார்த்தைகள் கூறப்பட்டிருப்பதால் இந்தப் பகுதி ஜீவாத்மாவைப் பற்றியதாக இருக்க இயலாது.
‘எனது புத்தகம்’ என்று சொல்லும் போது ‘புத்தகம்’ வேறு, ‘நான்’ வேறு என்பது தெளிவு. அது போலவே, ‘எனது ஆன்மா’ என்று கூறும்போது ‘நான்’ வேறு, ‘ஆன்மா’ வேறு. ‘எனது ஆன்மா’ என்று சாந்தோக்ய உபநிஷத மந்திரம் தெளிவாகக் குறிப்பிடுகிறது. இதில் ‘எனது’ என்பது ‘நான்’ ஆகிய ஜீவாத்மாவைக் குறிக்கிறது; ‘எனது’ என்பதைக் குறிப்பிட, ‘அஸ்மத்’ என்ற மூலச் சொல்லுடன் ஆறாம் வேற்றுமை உருபு சார்ந்த ‘மே’ என்ற வார்த்தை பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது. பரமாத்மாவைக் குறிக்க ‘ஆத்மா’ என்ற பெயர்ச்சொல் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது. ஜீவாத்மாவையும் பரமாத்மாவையும் குறிப்பிட இரண்டு வெவ்வேறு வேற்றுமை உருபுகள் சேர்ந்த வெவ்வேறு சொற்கள் பயன்படுத்தப்பட்டிருப்பதால் இருவரும் வெவ்வேறானவர்கள்; ஜீவாத்மா தியானிக்க வேண்டிய பொருளே பரமாத்மா என்பது தெளிவு.
அனுமான அளவைகளில்
பிறர்பொருட்டு அனுமானம் உடன்பாடு, எதிர்மறை என இருவகைப்படும்.
புகையுள்ள இடத்தில் நெருப்புண்டு என்பதும், அதற்கு புகையிருக்கும் அடுக்களையை உவமக கூறுவதும் உடன்பாட்டுச் சொல்லாகும்.
நெருப்பில்லாவிடத்துப் புகையில்லை என்பதற்கு மலரும் அரும்பும் நிறைந்த தாமரை ஓடையை உவமை கூறும் சொல் மறுதலைச்(எதிர்மறை) சொல்லாகும்.
இவ்விருவகைச் சொற்களையும் தனித்தனி மேற்கோளும், ஏதுவும், உவமானமும், உபநயமும், நிகமனமும் என்னும் தொகை பொருந்திய ஐவகை உறுப்புக்களால் பொருந்த வைத்துத் தெளிய கூறுவாரும் உளர்.
உடம்பாடு:
மேற்கோள்: இம்மலை தீயுடைத்து.
ஏது: புகையிருத்தலினால்.
உவமானம்: புகையிருக்கும் அடுக்களை போல்.
உபநயம்:
இம்மலையும் புகையுடைத்து.
நிகமனம்: ஆதலால் தீயுடையது.
எதிர்மறை:
மேற்கோள்: இம்மலையில் புகையில்லை.
ஏது:நெருப்பு இல்லாமையால்.
உவமானம்: நெருப்பில்லாத தடாகம் போல்.
உபநயம்:
இம்மலையிலும் நெருப்பில்லை.
நிகமனம்: ஆதலால் புகையில்லை.
இது தர்க்கர்கள் கூற்று.
அளவைகளை நுட்பமாய் அணுகுவோம்!
சித்தாந்த சைவத்தை கடைபிடிப்போம்!
(இன்னும் காண்போம்)
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_57
பிரம்ம ஸூத்ரம் 58:
ஸ்மிருதிகளிலும் காணப்படுகிறது:
இன்று 27.10.2022 கந்த சஷ்டி விழா மூன்றாவது நாள்
ஸ்ம்ருதேச்ச ||1:2.6 ||
பொருள்: ஸ்மிருதிகளும் ஜீவாத்ம—பரமாத்ம வேறுபாட்டைக் கூறுகின்றன, எனவே இங்கு குறிப்பிடப்பட்டுள்ள பகுதி ஜீவாத்மாவைப் பற்றியதாக இருக்க இயலாது.
புகைப் பாதை வழியாகச் செல்ல இருக்கின்ற ஜீவாத்மா உடம்பை விட்டுப் பிரியும் போது அவனுடன் செல்பவர்கள் யார் யார் என்பது பற்றி இந்த அதிகரணம் ஆராய்கிறது. இதில் 7 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
ஸ்மிருதி நூலாகிய ஸ்ரீமத் பகவத்கீதையில் (15:15) ‘அர்ஜுனா, நான் எல்லா உயிர்களின் இதயத்திலும் உறைகிறேன்’ என்று கூறப்பட்டுள்ளது. இங்கே ‘நான்’ எனப்படுவதாகிய பகவானும், ‘உயிர்’ என்று கூறப்படுவதாகிய ஜீவாத்மாவும் வெவ்வேறு என்று தெளிவாக எடுத்துக் காட்டப்படுகிறது.
எனவே சாண்டில்ய வித்யை பகுதி ஜீவாத்மா பற்றிக் கூறவில்லை.
7. சாண்டில்ய வித்யை இறை தியானமே என்பது தெளிவாகக் கூறப்பட்டுள்ளது _______
அர்பகௌகஸ்த்வாத் ததவ்யபதேசாச்ச நேதி
சேன்னனிசாய்யத்த்வாதேவம் வ்யோமவச்ச || 1:2. ||
பொருள்: அதன் இருப்பிடம் (அரிசிய விட) சிறியது என்று கூறப்பட்டிருப்பதாலும், அது சிறியது என்று தனியாகக் கூறப்பட்டிருப்பதாலும் இங்கே கூறப்படுவது இறைவன் அல்ல என்று கூறுவதானால் அது சரியல்ல. ஏனெனில் தியானம் செய்வதற்கு வசதியாக அவ்வாறு சிறியதாகக் கூறப்பட்டிருக்கிறது. மேலும் ‘ஆகாசம்பல்’ (பரந்தது) என்று அதே பகுதியில் தெளிவாகக் கூறப்பட்டிருப்பதால் இந்தப் பகுதி பரமாத்மாவாகிய இறைவனையே குறிப்பிடுகிறது.
இதயத்தினுள் இருக்கிற ஒரு பொருள் அதை விடச் சிறியதாகத்தான் இருக்க வேண்டும். அது அரிசி போன்ற பொருட்களை விட சிறியது என்று நேரடியாகக் கூறப்பட்டிருக்கிறது. அத்தகைய சிறிய பொருள் எப்படி இறைவனாக முடியும்? எனவே இந்தப் பகுதியில் ஜீவாத்மா பற்றிதான் கூறப்படுகிறது என்று கூறினால் அது சரியல்ல. ஏனெனில் விளக்கத்திற்குரிய இந்தப் பகுதி தியானம் பற்றியது; தியானம் மனத்தளவில் செய்யப்படுவது. சிறிய உருவமாக இருந்தால் மட்டுமே இதயத்தில் தியானிக்க இயலும். எனவே தியானத்திற்கு ஏற்றாற்போல் அவரது பரிமாணம் சிறியதாகத் தரப்பட்டிருக்கிறது. அடுத்த வரியிலேயே அவர் பூமியை விட , ஆகாசத்தை விட, வானை விடப் பெரியவர் என்று அவரது உண்மை இயல்பு கூறப்பட்டுள்ளது. எனவே இந்தப் பகுதி இறைவனைப் பற்றியே கூறுகிறது.
ஆ=எங்கனும்
காசம்=விரிந்து காணப்படுவது.
மனத்தின் வெளிப்பாடு.
முதலும், இடையும், கடையும் காண முடியாதது. பிரபஞ்சத்திற்கு மடியாக இருந்து அண்ட சராசரங்களைத் தாங்க வல்லது. பரமாத்மாவோடு ஒப்பீடு செய்ய அதிகபட்சத் தகுதி வாய்ந்தது. ஆனாலும் அணுக்களாலாகியது அணுக்களுக்குள்ளே இருக்கும் பொருட்களுக்கும் நிலைத்து நிற்க இடமளிப்பது. எந்த ஆகாசத்தில் இருந்து தோன்றி நான்கு பூதங்களாக உருமாறி, பெயர் மாறி மீண்டும் நான்கு பூதங்களும் நுண்ணியதாகி ஆகாசமாகி கலந்து விடும் புகலிடம்.
உருவமற்ற, குணங்களற்ற இறைவன் பல்வேறு உயிர்களாகவும் உருவமாகவும் தோன்றுகிறார்
மூவகை ஏதுக்கள்:
1)இயல்பு ஏது
2)காரிய ஏது
3)அநுபலத்தி ஏது.
மா முதலிய சொற்கள் மரம் முதலிய பொருளை உணர்த்தும் போது, அச்சொற்களில் இயல்பால் உளதாகிய ஆற்றல் இயல்பு ஏது எனப்படும்.
புகை முதலிய காரியங்கள் நெருப்பு முதலிய தத்தம் காரணங்களை உணர்த்துமிடத்து , அக்காரியங்கள் காரிய ஏது எனப்படும்.
குளிரில்லாமை முதலிய காரியத்தின் இன்மைகள் , பனியில்லாமை முதலிய காரணத்தின் இன்மைகளை உணர்த்துமிடத்தும்,
பனியில்லாமை முதலிய காரணத்தின் இன்மைகள் , குளிர் வாராமை முதலிய காரியத்தின் இன்மைகளை உணர்த்துமிடத்தும் ,அவ்வின்மைகள் அநுபலத்தி ஏது எனப்படும்.
மூவகை ஏதுக்கள் அறிவோம்!
நன்றி!
(இன்னும் காண்போம்).
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_58
பிரம்ம ஸூத்ரம் 59:
அனுபவம் பற்றுமா?:
இன்று 28.10.2022 கந்த சஷ்டி விழா நான்காவது நாள்
இதயத்தில் இருப்பதால் இறைவனை மனிதனின் சுக துக்க அனுபவம் பற்றுமா? __________ஏனெனில் இறைவ் சுக துக்கங்களைக் கடந்தவர், இதயத்தில் இருக்கின்ற காரணத்தால் இறைவனும் அத்தகைய சுக துக்க அனுபவங்களுக்கும் அதன் விளைவுகளுக்கும் உள்ளாவாரா என்றால் ஆக மாட்டார்.
சினிமா தியேட்டரில் இருக்கும் வெண்திரையில் நெருப்பு தோன்றும் காட்சியில் திரை எரிகிறதுமில்லை.நீர் வரும் காட்சிகளில் திரை நனைகிறதுமில்லை. அது போல ஆத்மா சாட்சி மாத்திரமே!
ஸம்போகப்ராப்திரிதி சேன்ன வைசேஷ்யாத் || 1:2.8 ||
பரம்பொருளின் திருஷ்டி பட்டதுமே இருதய முடிச்சுக்கள் அவிழ்கின்றன. சந்தேகங்கள் ஒழிகின்றன. துன்பங்கள் இருந்த இடம் தெரியாமல் தொலைகின்றன.
பொருள்: இதயத்தில் இருக்கின்ற காரணத்தால் இறைவனுக்கும் சுக துக்க அனுபவம் உண்டு என்று கூறினால் அது சரியல்ல. ஏனெனில் இறைவன் தனிச் சிறப்பு உடையவர்.
ஜீவாத்மா, பரமாத்மா இருவரும் இதயத்தில் உள்ளனர். இதயத்தின் தொடர்பு காரணமாக, அதாவது தனி மனித அனுபவம் காரணமாக ஜீவாத்மாவிற்கு சுக துக்க அனுபவம் ஏற்படுகிறது. இந்த அனுபவம் அவனை மேலும் செயல்களில் ஈடுபடச் செய்கிறது. செயல்கள் காரணமாக மேலும் அனுபவம் ஏற்படுகிறது. செயலும் அனுபவமும் ஒன்றையொன்று தொடர்ந்து சங்கிலி போல வந்து கொண்டிருக்கிறது. இவ்வாறு சுழலில் மாட்டிக் கொண்டு ஜீவாத்மா தொடர்ந்து பிறவிகளில் உழல்கிறது.
இதயத்தில் இருக்கின்ற காரணத்தால் இறைவனும் அத்தகைய சுக துக்க அனுபவங்களுக்கும் அதன் விளைவுகளுக்கும் உள்ளாவாரா?
ஆக மாட்டார். ஏனெனில் இறைவன் சுக துக்கங்களைக் கடந்தவர், எல்லா பாவங்களுக்கும் அப்பாற்பட்டவர். மேலும், முண்டக உபநிஷதத்தில் (3:1.1—2), ‘இணை பிரியாத, ஒரே போன்று தோற்றமுடைய இரண்டு பறவைகள் ஒரே மரத்தில் அமர்ந்திருக்கின்றன. அவற்றுள் ஒன்று பழத்தை ருசித்துத் தின்கிறது; மற்றொன்று தின்னாமல் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறது. ஜீவாத்மாவும் பரமாத்மாவும் ஒரே உடம்பினுள் உள்ளனர். ஜீவாத்மா அறியாமையில் மூழ்கி மோக வசப்பட்டு வருந்துகிறான். வழிபாட்டுக்குரிய பரமாத்மாவையும் அவரது மகிமையையும் எப்போது காண்கிறானோ அப்போது அவன் கவலைகளிலிருந்து விடுபடுகிறான்’ என்று இறைவனுக்கு சுக துக்கங்கள் இல்லை, அவர் ஜீவாத்மா அதாவது மனிதனின் வழிபாட்டுக்குரியவர் என்பது தெளிவாகக் கூறப்பட்டிருக்கிறது. எனவே இறைவனுக்கு சுக துக்கங்கள் எதுவும் கிடையாது.
காட்சி அளவை
1)இந்திரியக் காட்சி,
2)மானத காட்சி,
3)தன்வேதனைக் காட்சி,
4)யோகக் காட்சி என நான்கு வகைப்படும்.
அநுமான அளவை
தன்பொருட்டு அனுமானம்,
பிறர்பொருட்டு அனுமானம் என இருவகைப்படும்.
உரை அளவை
தந்திர கலை,
மந்திர கலை,
உபதேச கலை என மூன்று வகைப்படும்.
மேற்சொன்ன அளவைகளால் அறியப்படும் பொருள்களது இயல்பு பொது இயல்பு, சிறப்பு இயல்பு என இருவகைப்படும்.
பிரமாணங்கள் அறிவோம்!
பிரானை பிரார்த்தித்து பிரிவின்றி புரிந்துகொள்வோம்!
(இன்னும் காண்போம்)
பிரம்ம ஸூத்ரம் 60:
ஒடுங்குமிடம் அவரே:
அத்தா அதிகரணம் கட.1:2.25
இந்த அதிகரணம் ‘அத்ர அதிகரணம்’ என்றும் கூறப்படுவதுண்டு. இதில் 2 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன. ‘அத்தா’ என்றால் ‘உண்பவர்’ . அனைத்தையும் உண்பவர் அதாவது அனைத்தும் ஒடுங்கும் இடமாக இருப்பவர் என்ற கருத்து விளக்கத்துக்காக இங்கே எடுத்துக் கொள்ளப் படுகிறது.
இதுவரை இறைவன் படைப்பிற்குக் காரணமானவர் என்ற கருத்து பொதுவாகக் கையாளப்பட்டது. இப்போது, அதே இறைவன் ஒடுக்கத்திற்கும் காரணமாக இருக்கிறார் என்ற கருத்து கட உபநிஷதத்தின் ‘யஸ்ச ப்ரஹ்ம ச’ என்று தொடங்கும் மந்திரத்தின் வாயிலாக (1:2.25) விளக்கத்திற்கு எடுத்துக் கொள்ளப்படுகிறது. அந்த மந்திரத்தைப் பார்ப்போம்:
பிராமணர்களும் க்ஷத்ரியர்களும் யாருக்கு உணவாக உள்ளார்களோ, மரணம் யாருக்குத் துணை உணவாக உள்ளதோ அவர் எங்கே உள்ளார், அவர் எத்தகையவர் என்பதை எவர் அறிவார்?
முதலில் இந்த மந்திரத்தின் பொருளைப் புரிந்து கொள்வோம்.
உவமையாக உணவு எடுத்துக் கொள்ளப்படுகிறது. திட உணவை அப்படியே சாப்பிட முடியாது; எதேனும் திரவ உணவுடன் கலந்து, திரவமாகவோ அல்லது கூழ் போலவோ மாற்றிதான் உண்ண இயலும். அதற்காகத்தான் சாம்பார், மோர் போன்றவை சேர்த்துக் கொள்ளப்படுகின்றன; அவை இல்லாத போது உமிழ் நீராவது கலந்தால் தான் உண்ண முடியும். இப்படி சேர்த்துக் கொள்ளப்படுகிற பதார்த்தம் துணை உணவு (சம்ஸ்கிருதத்தில் ‘உபஸேசனம்’) என்று கூறப்படுகிறது.
இப்போது மந்திரத்தைப் பார்ப்போம்: யார் பிராமணர்களையும் க்ஷத்ரியர்களையும் உணவாகவும் மரணத்தை துணை உணவாகவும் கொள்கிறாரோ அவர் இறைவன்.
இங்கே பிராமணர்கள், க்ஷத்ரியர்கள் என்று கூறப்பட்டதை ‘பிரபஞ்சம்’ என்று பொருள் கொள்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். . இதற்குக் கட உபநிஷத விளக்கவுரையில் ஸ்ரீ சங்கரர் தரும் விளக்கத்தைக் காண்போம்:
படைப்பு தொடர வேண்டுமானால் தர்மம் தேவை. அந்த தர்மத்தை நிலை நிறுத்துபவர்களாக இருப்பவர்கள் பிராமணர்களும் க்ஷத்ரியர்களும். பிராமணர்கள் தங்கள் அறிவின் ஆற்றலால் உண்மையான தர்மம் எது என்பதைப் புரிந்து கொண்டு, அதை வாழவும் உபதேசிக்கவும் செய்தார்கள். அந்த தர்மத்தை தங்கள் தோள் வலிமையால் க்ஷத்ரியர்கள் எங்கும் நிலைநிறுத்துகிறார்கள். எனவே இவர்கள் இருவரும் படைப்பின், அதாவது பிரபஞ்ச உயிர்கள் அனைத்தின் பிரதிநிதிகளாக எடுத்துக் கொள்ளப் படுகிறார்கள். பிராமணர்களும் க்ஷத்ரியர்களும் உணவு என்றால், பிரபஞ்சமே உணவு என்று பொருள். பகவான் பிரபஞ்சத்தையே உணவாகக் கொள்கிறார் என்று பொருள்.
பிரபஞ்ச உயிர்கள் அனைத்தையும் உணவாகக் கொண்டதற்கு, அதாவது எளிதாக உண்பதற்கு எதனை பகவான் துணை உணவாகக் கொள்கிறார்? மரணத்தை. உயிர்கள் மரணம் என்ற ஒன்றுடன் சேரும் போது அவற்றை அவர் ஏற்றுக் கொள்கிறார்.
அனைத்து உயிர்களும் என்று கூறும் போது உயிரற்றவைகளையும் சேர்ந்தே எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும். பிரபஞ்சம் முழுவதையும் இறைவன் தம்மில் ஒடுக்குகிறார் என்பது படைப்பு தொடர வேண்டுமானால் தர்மம் தேவை. அந்த தர்மத்தை நிலை நிறுத்துபவர்களாக இருப்பவர்கள் பிராமணர்களும் க்ஷத்ரியர்களும். பிராமணர்கள் தங்கள் அறிவின் ஆற்றலால் உண்மையான தர்மம் எது என்பதைப் புரிந்து கொண்டு, அதை வாழவும் உபதேசிக்கவும் செய்தார்கள். .
காட்சி அளவை நான்கனுள் இந்திரிய, மானத காட்சிகளை நேற்று சிந்தித்தோம்.
மானத காட்சியால் பகுத்திறியப்பட்ட பொருளில், மனத்தின் குணமாகிய சத்துவகுண விளக்கத்தால் நுகரப்படும் இன்பமும், இராசத குண விளக்கத்தால் நுகரப்படும் துன்பமும் , தமோ குண விளக்கத்தால் நுகரப்படும் மோகமும் புருடனது அறிவுக்கு விடயமாகும்படி காலம்,நியதி,கலை,வித்தை, அராகம் முதலிய ஐந்து தத்துவங்களாலும் சேர்க்கப்படும்.
அந்த இன்பத்துன்பங்களை அறியும் ஞானசத்தி தன்வேதனைக் காட்சி எனப்படும்.
வேதனை- இன்ப துன்பங்கள்.
சுகதுக்கங்களில் சிக்காது ,அங்ஙனம் சிக்கவைக்கும் மலத்தின் ஆற்றல்களை இயமம்,நியமம் முதலிய யோக சமாதியால் கெடுத்து , ஓரிடத்து ஒருகாலத்தில் இருந்தபடி இருந்து , பொருந்தப்பட்ட மூவிடத்தும் முக்காலத்தும் இயல்பாக விரிந்த பொருள்கள் எல்லாவற்றையும் காண்கின்ற காட்சியாகிய ஞானசத்தி உண்மையான யோகக் காட்சி எனப்படும்.
அளவைகள் அறிவோம்!
தன்வேதனை,யோகக் காட்சிகள் அறிவோம்!
(இன்னும் காண்போம்)
#பிரம்ம_ஸூத்ரம்_60
பிரம்ம ஸூத்ரம் 61:
அனைத்தையும் உண்பவர்:
இன்று கந்த சஷ்டி விழா
இப்போது முதல் ஸூத்ரத்திற்கு வருவோம்_____________
அத்தா சராசரக்ரகணாத் || 1:2.9 ||
பொருள்: அனைத்தையும் உண்பவர் இறைவனே. ஏனெனில் விளக்கதுக்குரிய பகுதியில் பிரபஞ்சம் பற்றி கூறப்பட்டுள்ளது.
வினைப் பயனை, அந்த வினை அல்லது செயலின் நோக்கமே நிர்ணயிக்கிறது. ஒவ்வொருவருடைய செயலின் நோக்கத்தை அறிந்து அதற்கேற்ப பலனைத் தர வேண்டுமானால் அவர் சாதாரண அறிவு படைத்தவராக இருந்தால் மட்டும் போதாது; அனைத்தறிவு படைத்தவராக இருக்க வேண்டும்.
இந்த மந்திரம் ‘அத்தா’ என்று குறிப்பிடுவது ‘இறைவனையே’. ஏனெனில் ‘பிரபஞ்சத்தை உணவாகக் கொள்பவர்’ என்ற கருத்து இதில் கூறப்பட்டிருக்கிறது. பிரபஞ்சத்தையே உணவாகக் கொள்கின்ற ஆற்றல் இறைவன் ஒருவரைத் தவிர வேறு யாருக்கும் இருக்க இயலாது. எனவே கட உபநிஷதத்தின் இந்த மந்திரம் இறைவனைப் பற்றியே கூறுகிறது.
10. இந்தக் கருத்து அடுத்த ஸூத்ரத்தில் மேலும் தெளிவுபடுத்தப்படுகிறது __________________
ப்ரகரணாச்ச || 1:2.10 ||
பொருள்: கட உபநிஷதத்தில் விளக்கத்திற்காக எடுத்துக் கொண்ட பகுதியில் (1:2) நசிகேதன் எமனிடம், ‘தர்மம்—அதர்மம், காரியம்—காரணம், இறந்த காலம்—எதிர்காலம் ஆகியவற்றிலிருந்து வேறுபட்டதாக எதை நீ காண்கிறாயோ அதை எனக்குச் சொல்வாய்’ (14) என்று கேட்கிறான். அதற்கு எமதர்மன், ‘எல்லா வேதங்களும் எந்த லட்சியத்தைப் பற்றி உபதேசிக்கின்றனவோ, எதற்காக எல்லாத் தவங்களும் செய்யப்படுகின்றனவோ, எதை விரும்பி பிரம்மச்சர்யத்தை கடைப்பிடிக்கிறார்களோ, அதனை உனக்கு சுருக்கமாகச் சொல்கிறேன். அது ஓம்’ (15) என்று கூறுகிறார். ஓம் என்பது இறைவனைக் குறிக்கின்ற மந்திரங்களுள் மேலான மந்திரம். எனவே இந்தப் பகுதி இறைவனையே முக்கியமாகக் கொண்டுள்ளது. விளக்கத்திற்குரிய பகுதியும் (1:2.25 ) இறைவனைப் பற்றியே கூறுகிறது என்பது தெளிவு.
வழிபடப்படுகின்ற பொருள் பக்தனிடம் பரம்பொருளின் நினைவை எழுப்புகிறது. ‘கல்லிலும் மண்ணிலும், மரத்திலும் செய்யப்பட்ட வடிவங்களை வழிபடுகின்ற பக்தர்களின் விஷயமும் இதுதான். அவர்கள் வழிபடுகின்ற உருவம் அவராகளுக்கு அந்தப் பரம்பொருளை நினைவு படுத்துகிறது.பஞ்சாக்கினி வித்யை பற்றிக் கூறுகின்ற பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம், ‘இந்த வித்யையைப் பழகுபவர்களும் வேறு வித்யைகளை நம்பிக்கையுடன் பழகுபவர்களும் இறைவனை அடைகிறார்கள்’ என்று தெளிவாகக் கூறுகிறது.
புனிதமான சூழ்நிலையை உருவாக்கவே கோயில்களும், சர்ச்சுகளும் உள்ளன. அவற்றுள் சில இடங்களில் ஒன்றும் புனிதம் நிறைந்திருப்பதைக் காண்கிறோம். ஆனால் பெரும்பான்மையான இடங்களில் இந்தக் கருத்தே மறைந்து விட்டது. புனிதமான உணர்வலைகளை நிலவச் செய்வதன் மூலம் ஓர் இடம் புனிதம் பெறுகிறது. புனிதமாகவே இருக்கிறது என்பதுதான் கருத்து.
(இன்னும் காண்போம்)
பிரம்ம ஸூத்ரம் 62:
இதயக் குகையில்:
__________ 3.இதயக் குகையில் இருப்பவர் _______
குஹாபிரவிஷ்ட்ட அதிகரணம் கட.1:3.1
பெரும்பாலானவர்கள் தொடர்ந்து முறையாக ஜபம் செய்வதில்லை. ஆனால் அவர்களுடைய நன்மைக்காகப் பொறுப்பேற்றுக் கொண்ட நான்அங்கங்களை, அதாவது, அக்னி, கரண்டி, மந்திரம் முதலியவற்றை இறைவனாக அல்லது ஒரு தேவதையாக தியானிப்பது இந்த உபாசனை.
உலகைப் படைத்து, காத்து, ஒடுக்கி ஆடல் புரிகின்ற இறைவனை எங்கே தேடுவது? இதயக் குகையில் என்று பதில் கூறுகிறது இந்த அதிகரணம். இந்த அதிகரணத்தில் 2 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
இறைவன் இதயக் குகையில் எழுந்தருளியுள்ளார் என்பதைக் கட உபநிஷத மந்திரத்தால் (1:3.1) விளக்குகிறார் ஸ்ரீ பாதராயணர்.
கட உபநிஷத மந்திரப் பகுதியைக் காண்போம்:
‘செயல்களின் பலனை அனுபவிக்கின்ற இருவர் இந்த உடம்பிலுள்ள நுண்ணியதான இதயக் குகையில் உள்ளனர். அவர்கள் நிழலும் வெயிலும் போல ஒருவருக்கொருவர் மாறுபட்டவர்கள். ‘
11. இதயக்குகையில் உள்ள இருவர் யார்? ________
குஹாம் பிரவிஷ்ட்டௌ ஆத்மானௌ ஹி தத் தர்சனாத் || 1:2.11 ||
பொருள்: இதயக் குகையில் எழுந்தருளியுள்ள இருவர் ஜீவாத்மாவும் பரமாத்மாவுமே. இந்தக் கருத்து பல உபநிஷதங்களில் காணப் படுகிறது.
இதயக் குகையில் இருவர் இருக்கின்றனர். அவர்களில் ஒருவர் ஜீவாத்மா, அதாவது மனிதன்; மற்றொருவர் இறைவன். மனிதன் தனது வினைப் பயன்களுக்கேற்ப இன்ப துன்ப அனுபவங்களைப் பெற்று பிறவிகள் தோறும் சஞ்சரித்துக் கொண்டிருக்கிறான்.
இதயக் குகையில் இருக்கின்ற மற்றொருவர் பரமாத்மாவாகிய இறைவன். அவருக்குப் புண்ணிய பாவங்கள் இல்லை. அதனால் இன்ப துன்ப அனுபவங்களும் இல்லை; பிறவிகள் தோறும் போக்கும் வரவும் இல்லை. எங்கும் நிறைந்துள்ள அவர் பக்தனின் வழிபாட்டிற்கு வசதியாக இருக்கும் என்பதற்காகவே இதயக்குகையில் எழுந்தருளியுள்ளார். ‘பக்தனின் இதயம் பகவானின் வரவேற்பறை போல’ என்பார் ஸ்ரீ ராமகிருஷ்ணர். வீட்டு எஜமான் வீட்டின் எல்லாப் பகுதிகளிலும் இருக்கக் கூடும். ஆனால் வரவேற்பறையில் அவரை நிச்சயமாகச் சந்திக்கலாம். அது போல் பகவான் எங்கும் நிறைந்தவராக இருந்தாலும் இதயத்தில் அவரை உறுதியாகக் காணலாம்.
இதயக் குகையில் இருவர் உள்ளனர் என்ற கருத்தை ஸ்ரீராமகிருஷ்ணரின் அனுபவ வார்த்தைகள் விளக்குகின்றன. தமது கையில் அடிபட்ட போது அவர் கூறினார் : ‘இதனுள் (உடம்பினுள்) இருவர் இருக்கின்றனர். ஒன்று தேவி ...............இன்னொருவர் பக்தனாக ஆகியுள்ளாள். பக்தனுக்குத்தான் இப்போது கை உடைந்தது. இப்போது நோய் வந்திருப்பது அவனுக்குத்தான். புரிகிறதா?’
ஆனால் ஜீவாத்மா, பரமாத்மா இருவரும் வினைப் பயனை அனுபவிப்பதாக உபநிஷத மந்திரம் கூறுகிறது. பகவான் அனுபவங்களைக் கடந்தவர், அனைத்திற்கும் சாட்சியானவர் ஆயிற்றே! உண்மைதான். இறைவனுக்கு இன்ப துன்பங்கள் இல்லை. அவர்கள் இருவரும் வெவ்வேறானவர்கள் என்பதை உபநிஷத மந்திரம் சுட்டிக்காட்டவே செய்கிறது. இருவரும் நிழலும் வெயிலும் போல ஒருவருக்கொருவர் மாறுபட்டவர் என்று கூறுவதால் ஒருவர் செயலின் பலனை அனுபவிக்கிறார், மற்றொருவர் எதிலும் பங்கெடுக்காமல் சாட்சியாக இருக்கிறார் என்றும் கொள்ள வேண்டும் என்று ஸ்ரீசங்கரர் கட உபநிஷதத்தில் விளக்குகிறார்.
எனவே இதயக்குகையில் இருக்கின்ற இருவர் ஜீவாத்மாவும் பரமாத்மாவுமே என்று ஸூத்ரம் சுட்டிக் காட்டுகிறது. தமது கருத்திற்குத் துணையாக மற்ற உபநிஷத மந்திரங்களையும் சுட்டிக் காட்டுகிறார் ஸ்ரீ பாதராயணர். உதாரணமாக முண்டக உபநிஷதத்தை எடுத்துக் கொள்ளலாம் (3:1.1—2) ..
சூரனை வெளியே தேடாதீர்கள் ??
சூரசம்காரம் என்ற நிகழ்வு ஏதோ காட்சியாய் பார்த்து கழிப்பதை கடந்து !! அது உணர்வுக்கும் மெய்யோ ஆழ்ந்த பொருளுடையது !!
நாம் அனைவரும் நான் என்ற ஆணவ மலத்தை சுமந்துகொண்டு இருக்கும் சூரர்களே !!
சூரனுக்காக எப்படி ஓர் முருகன் சிவத்தின் ஞானக்கண் வழியே வெளிப்பட்டானோ !!
நமக்காக நம்மவன் ஆகிய ஆத்மநாதன் !!
நம்மில் நம்மை மீறிய ஒருவனின் இருப்பை உணர !! அனுபவிக்க !!
நம்மில் நம்மை மீறிய ஓர் ஆளுமையை அறிந்தது அதன் வியாபகமே ( விரிவாக்கம் ) நாமாக உணர அந்த உணர்வு நம்மை சிவம் என்ற உணர்வில் திளைக்க செய்ய !!
நம்மில் ஞானம் என்ற வித்து பிறக்கும் !!
அதுவும் நம் மூன்றாவது கண் என்று சொல்லப்படும் ஆக்கினையில் ஓர் அழுத்த உணர்வாக உணர்விக்க படும் !!
அது வரையில் பருப்பொருளாக பறந்து விரிந்து தெரிந்தது எல்லாம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக குறுகி ஓர் நுண்ணிய கருப்பொருளில் இருத்தும் ( வேல் ) ..
நம் உடலின் ஆற்றல் என்ற சக்தி ஓர் இடத்தில் ஒடுங்கும்போது கருப்பொருள் என்ற வேல் வெளிப்படும் !!
அது நம்மை பரப்பிரம்ம சிவநிலையில் இருத்தும் !!
அந்த நிலையில் நான் என்ற பால்வேறு பரிமாணங்கள் ( எனது !! எனக்கானது !! ) போன்ற அத்தனையும் தகர்க்க செய்யும் !!
அது இன்னும் ஆழ்ந்து உள்ளே சென்று அக ஆன்ம நிலையை ( நான் என்ற ஆணவத்தின் அடியை ) தீண்டி ஆத்மநாதத்தை அனுபவிக்க வைக்கும் !!
அப்போது பரபிரம்மமே நிறைந்து இருக்கும், நீ வேறு அதுவேறு என்று இல்லாது எதுவாகவும் பறந்து !! விரிந்து !! எல்லையற்றதாய் நிறையும் !!
நான்னின் சம்ஹாரம் பேரானந்தமாகும் !!
முருகன் !! சக்தி !! வேல் !! கஜமுகன் ( எனது ) !! சிங்கமுகன் ( எனக்கானது ) !! அஜமுகி ( என்னுடையது ) !! நான் ( சூரன் ) போன்ற அனைத்தும் சிவத்தால் சிவத்துள் சிவமாக ஒடுங்க சம்காரம் என்ற முக்தி நிலை சித்திக்கும் ..
வெளியே காண்பதை கடந்து உள்ளே சூரன் இன்னும் இருக்கிறான் என்று உணர்வோம் !!
சூரா சம்ஹராம் நிகழ சிவத்தை சரணடைவோம் !!
சம்கார முக்தி சிந்திக்கட்டும் !!
எதுவும் தெரியாது இருப்பவனுக்கு !! இப்படி தெரிந்துகொள் என்று தெரிவிக்கும் திருவருளே பதிவாக ..
வேறேதும் வேண்டாம் ... நொடியிலும் யாருக்கும் தொல்லை இல்லாத மரணம் என்ற ஒன்று போதும் .அது கிடைத்தாலே வாழ்வின் மிகப் பெரிய வரமாக இருக்கும்.
(இன்னும் காண்போம்)
பிரம்ம ஸூத்ரம் 63:
சிறப்புப் பண்புகள்:
விசேஷணாச்ச || 1:2.12 ||
பொருள்: இதயக் குகையில் எழுந்தருளியிருக்கின்ற இருவர் ஜீவாத்மாவும் பரமாத்மாவுமே என்பதைக் கூட உபநிஷதத்தின் பிற பகுதிகளில் கூறப்பட்டுள்ள இருவரின் சிறப்புப் பண்புகளாலும் அறிந்து கொள்ளலாம்.
இதயக் குகையில் இருக்கின்ற இருவரில் ஒருவர் ஜீவாத்மா என்பதில் மாறுபட்ட கருத்து கிடையாது. ஆனால் அவர்களில் மற்றொருவர் பரமாத்மா என்பதை சாங்கியத் தத்துவம் ஏற்றுக் கொள்வதில்லை. ஏனெனில் சாங்கியர்கள் இறைவன் என்றொருவர் இருப்பதை ஏற்றுக் கொள்வதில்லை. எனவே அந்த இருவரில் ஒருவர் ஜீவாத்மா, மற்றொன்று புத்தி அல்லது மனம் என்று அவர்கள் வாதிடுகின்றனர். இதனை ஸ்ரீசங்கரர் முந்தின ஸூத்ரத்தின் விளக்கவுரையில் கீழ்வருமாறு மறுக்கிறார்:
இரண்டு பொருட்கள் என்று கூறும் போது ஒரே பிரிவைச் சேர்ந்த இரண்டு பொருட்களையே குறிப்பிடுவோம். அது போலவே, இருவர் என்று கூறும் போது ஒரே இனத்தைச் சேர்ந்தவர்களையே குறிப்பிடுவோம். உதாரணமாக ‘இருவர் வருகின்றனர்’ என்றால் ‘இரண்டு மனிதர்கள் வருகிறார்கள்’ என்று பொருள் கொள்வோமே தவிர, ஒரு மனிதனும் ஒரு பசுவும் என்று பொருள் கொள்வது கிடையாது. ஒரு பசுவை ஓட்டி வருகின்ற ஒருவனிடம், ‘அடுத்ததையும் ஓட்டி வா’ என்று கூறினால், அது பசுவைக் குறிக்குமே தவிர மனிதனையோ, குதிரையையோ வேறு எதையுமோ குறிப்பிடாது. அது போலவே இதயக் குகையில் இருவர் இருக்கின்றனர் என்றால் இருவரும் ஒரே பிரிவினை சேர்ந்தவர்களாகவே இருக்க முடியும். இருவரும் உணர்வு வடிவினரான ஜீவாத்மாவும் பரமாத்மாவுமாக இருக்க இயலுமே தவிர ஒருவர் உணர்வு வடிவினரான ஜீவாத்மா, மற்றொருவர் உணர்வற்ற ஜடமான புத்தி என்று இருக்க இயலாது.
அது மட்டுமின்றி, கட உபநிஷதத்தின் தொடரும் பகுதியையும் முன் பகுதியையும் படித்தால் இந்த இருவரைப் பற்றியும் தனித்தனியாகக் குறிப்பிட்டு விளக்கமும் தரப்பட்டுள்ளன.
முதலில் தொடரும் பகுதியைப் ( 1:3.3—9) பார்ப்போம்.
இந்த மந்திரங்கள் வாழ்க்கைப் பயணத்தை ஒரு தேர்ப் பயணத்துக்கு ஒப்பிடுகின்றன. தேரில் ஒருவன் பயணம் செய்கிறான். தேரோட்டி ஒருவன் உள்ளான். அவன் கடிவாளத்தைப் பிடித்திருக்கிறான். ஐந்து குதிரைகள் தேரை இழுக்கின்றன. தேர் செல்லும் பாதை ஒன்று இருக்கிறது. அது சென்று சேர வேண்டிய இடம் ஒன்று உள்ளது.
பயணம் செய்பவன் – ஆன்மா (ஜீவாத்மா)
தேரோட்டி – புத்தி
கடிவாளம் – மனம்
குதிரை – புலன்கள்
பாதை – உலகப் பொருட்கள்
சேரும் இடம் – இறைவன் ( பரமாத்மா)
இதயக் குகையில் இருக்கின்ற இருவரையும் இங்கே தனித்தனியாக சுட்டிக் காட்டி, ஜீவாத்மாவைப் பயணியாகவும் பரமாத்மாவை சேரும் இடமாகவும் மந்திரம் கூறுகிறது. இருவருமே தனித் தனியானவர்கள்., இருவரும் உணர்வுடையவர்கள்.
இனி முற்பகுதியிலுள்ள (1:2.12) ஒரு மந்திரத்தைக் காண்போம்:
‘நீ கேட்ட பரமாத்மா சிரமப்பட்டு அடைய வேண்டியவர். மறைவான இடத்தில் இருப்பவர், இதயக் குகையில் ஒளிர்பவர், இருண்ட பகுதியில் உள்ளவர், பழமையானவர். ஒளிமயமான அந்த பகவானை அத்யாத்ம யோகத்தால் தியானித்து ஜீவாத்மா துன்பங்களைக் கடக்கிறான்.’
ஜீவாத்மாவாகிய மனிதன் ஆன்மீக சாதனைகள் செய்து, பரமாத்மாவாகிய இறைவனை அடைகிறான் என்று இந்த மந்திரம் கூறுகிறது. இங்கே இருவரும் தனித்தனியானவர்கள், இருவரும் உணர்வு வடிவினர் என்பது தெளிவுபடுத்தப்படுகிறது. எனவே இதயக் குகையில் உள்ள இருவர் ஜீவாத்மாவும் பரமாத்மாவுமே. :
காட்சி அளவைகள் நான்கனுள்
இந்திரியக் காட்சி என்பது
ஆன்மாவிலிருந்து விடயங்களை நோக்கி ஓடும் அறிவாகிய சிற்சத்தி , கண் முதலிய பொறிகளையும், அப்பொறிகளுக்கு துணை செய்து உடன் நிற்கும் ஐம்பூதங்களையும், அப்பூதங்களுக்கு முதற்காரணமாய் அவற்றை விட்டு நீங்காத தன்மாத்திரைகளையும் ஆதாரமாகக் கொண்டு, ஐய விபரீத குற்றங்களும், பொருந்திய பெயர், சாதி முதலிய (வேறுபாடு) விகற்பமும் இன்றி, உருவம் முதலிய விடயங்களை நிர்விகற்பமாய் அறியும் அறிவு ஆகும்.
மானத காட்சி:
மேற்சொன்னவாறு ஐம்புலன்களைச் சார்ந்து அறிந்த பின்னர் , அக்காட்சியை மீள மறத்தலின்றி, சித்தத்தால் சிந்திக்கப்பட்டு நிலைபெறும் அந்த இந்திரியக்காட்சி அறிவு பெயர், சாதி முதலியவற்றால் விபரீதமாதலின்றி உள்ளவாறு நிச்சயமாக்ப் புத்தி தத்துவத்தின்கண் வருவதாகிய சவிகற்ப உணர்வு ஆகும்.
அளவைகளில் வரும் சாதி என்பது வருணத்தாரை குறித்தது அன்று.
ஒன்று போலுள்ள பல பொருட்களுக்கு பொதுவாயதோர் தன்மையைக் குறித்தது.
அளவைகள் அறிவோம்!
இந்திரிய ,மானதக் காட்சிகள் அறிவோம
பல புத்தகங்களில் நான் இதே கருத்தைப் படித்திருக்கிறேன் சார். ஆனால், தற்போது ரமண பெரிய புராணம் என்னும் புத்தகத்தைப் படித்து வருகிறேன். அதில் ரமண மஹரிஷி பிராரப்த கர்மாவும் அழிவதாகவே சொல்கிறார். அதற்கு கீழ்கண்ட உதாரணத்தைக் கூறுகிறார்.
ஒரு ஆசாமிக்கு மூன்று மனைவிகள் இருக்கின்றனர். அந்த ஆசாமி மரணமடைந்துவிட்டால் மூன்று பெண்மணிகளும் விதவையாவார்கள். இருவர் மட்டுமே விதவையாவார்கள், ஒருவர் ஆக மாட்டார் என்று சொல்லமுடியாதல்லவா? அது போல இறையனுபூதி பெற்றவனின் கர்மவினைகள் முழுவதும் அழிந்து விடுகின்றன.
இங்கே மூர்ச்சை நிலை என்று குறிப்பிடப்படுவது தற்போது மருத்துவ சொல்லாடலான "கோமா ஸ்டேஜ்" என்பதைக் குறிக்குமாBalambigai ஆம் சாதாரணமாக சிறிது நேர மயக்கம் முதலாக கோமா வரையிலே மூர்ச்சை என்ற சொல் பொருளாகும்!
இப்படி அந்தப் புத்தகத்தில் இருக்கிறது.
(இன்னும் காண்போம்)
பிரம்ம ஸூத்ரம் 64:
உடம்பு ஓர் ஆலயம்:
அந்தர ஆதிகரணம் சாந்.4:15.1—2
இறையனுபூதி பெற்ற பின்பும் பெற்ற அந்த நபர் எதேனும் ஒரு வினைப் பயனின் அடிப்படையில் தானே இயங்க முடியும்? அது தான் பிராரப்தம். வினைப் பயனே இல்லா விட்டால் எந்த இயக்கமுமே இராதே?
அதுதான் கருத்தாக இருக்கிறது. இறையனுபூதி பெற்றவரின் மனம் அழிந்துவிடுவதால், எந்த எண்ணமும் இருக்கமுடியாது. எண்ணமே இல்லாததால் ஞானி எந்த ஒரு செயலும் செய்வதில்லை.
முதன்முறையாக ரமணரின் கருத்துக்களைப் படிக்கிறேன். எனக்கும் புரியவில்லை. ஆனால், இப்படி ஒரு கோட்பாடு இருக்கிறதென்று பகிர்கிறேன்
இதயக் குகையில் மட்டுமல்ல, இறைவன் உடம்பு முழுவதிலுமே நிறைந்துள்ளார். அவரை உடம்பின் எந்தப் பகுதியில் வேண்டுமானாலும் தியானம் செய்யலாம் என்பதை இந்த அதிகரணம் கூறுகிறது. வாக்கில் , பிராணனில் என்று மட்டுமல்ல; கைகளிலும் கால்களிலும் கூட இறைவனைத் தியானிப்பது பற்றி தைத்திரீய உபநிஷதம் (3:10) கூறுகிறது. இதில் 5 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
விளக்கத்திற்காக சாந்தோக்ய உபநிஷதப் பகுதி (4:15.1—2) எடுத்துக்கொள்ளப் படுகிறது. இதனை சத்யகாம ஜாபால முனிவர் தனது சீடனாகிய உபகோசலனுக்கு கற்பித்தார். சீடனின் பெயரால் இந்தத் தியானம் உபகோசல வித்யை என்று வழங்கப்படுகிறது.
உபநிஷதப் பகுதியைப் பார்ப்போம்:
‘இந்தக் கண்ணில் உள்ள வடிவம் (புருஷ ஆன்மாவே (ஆத்மா). அவர் மரணம் அற்றவர், பயம் அற்றவர், அவர் பரமாத்மாவே (ப்ரஹ்ம).
இங்கே ‘புருஷ:’ என்ற வார்த்தை பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது. இந்த வார்த்தை உடம்பு, சூரியதேவன், ஜீவாத்மா, பரமாத்மா என்று பல பொருட்களில் பயன்படுத்தப் பட்டுள்ளது. இவை தவிர கண்ணில் தெரியும் போது, பார்ப்பவரின் பிரதிபிம்பம் தெரியும். அந்தப் பிரதி பிம்பமும் ‘புருஷ’ என்ற சொல்லால் வழங்கப்படலாம். இதில் உண்மையில் யாரை எந்த மந்திரம் குறிப்பிடுகிறது என்பதைத் தொடரும் 5 ஸூத்ரங்களில் 5 காரணங்களைக் காட்டி விளக்குகிறார் ஸ்ரீ பாதராயணர்.
(குறிப்பு: உடலின் எந்தப் பகுதியை வேண்டுமானாலும் இறைவனாக எண்ணித் தியானம் செய்யலாம். உடல் என்பது இறைவன் உறையும் கோவில் என்ற முறையில் ஊனுடம்பு ஆலயமாம் என்ற சொல்லாடலை நினைவு கூறலாம்! ஏன் உடலின் எந்தப் பாகமாக இருந்தாலும் இறைவனாக எண்ணி தியானிக்க முடியும் என்றால் அது சிறிது சிந்தனைக்குரிய ஒன்று! இந்த உடலைப் படைத்த கடவுள் அதில் தேவையின்றி எந்தப் பாகத்தையும் வைக்கவில்லை! ஒரே ஒரு இதயம் இருக்கிறது என்றாலும் அது சிலருக்கு நூறாண்டுகளுக்கும் மேலாக தொடர்ந்து துடித்து ரத்தத்தை பம்ப் செய்கிற ஒரு பம்ப் ஆக விளங்குகிறது. இன்னும் அத்தனை ஆண்டுகள் இதயம் துடித்தாலும் கூட சிலருக்கு அதே ஆண்டுகளுக்கு சிறுநீரகம் செயல்படாமல் போகலாம். அதனால்தான் சிறுநீரகம் இரண்டாக வழங்கப்பட்டுள்ளது. இன்னும் அதே வகையில் இரு காதுகள், இரு நாசித் துவாரங்கள், இரு கண்கள், இரு கைகள், இரு கால்கள் என்று கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. கொஞ்சம் யோசித்துப் பார்த்தால் மனிதனுக்கு ஒரு கையும் ஒரு காலும் மட்டும் கொடுத்து படைத்திருந்தால் அதனால் ஏதேனும் பயன் இருக்குமா என்று தோன்றும்! உண்மையில் பயன் எதுவுமே இராது. ஆனால் ஒரு கால் போனவனுக்கு இன்னொன்று கால் மூலம் குச்சியின் துணையுடன் குறைந்தபட்ச தூரமேனும் நடக்க இயலும். ஒரு கை போனவனுக்கு வேறொரு கையின் மூலம் குறைந்த பட்ச வேலையையாவது செய்ய முடியும்! இதே போல் தான் காதுகள் மற்றும் கண்களும்! இப்படி உடலின் எல்லாப் பாகங்களுமே முக்கியத்துவம் வாய்ந்தவையாகவே படைக்கப்பட்டுள்ளன! ஆகவேதான் உடலின் எந்தப் பாகத்தையுமே கடவுளாக எண்ணி தியானிக்கலாம் என்பதை நாம் புரிந்து கொள்ள இயலும்)
‘புருஷ:’ இந்த வார்த்தை விருத்தி செய்து கொண்டே இருப்பவன் என்றும் அர்த்தம். சித் சக்தியின் மூலமும் இவரே.
(இன்னும் காண்போம்)
பிரம்ம ஸூத்ரம் 65:
முதல் காரணம்:
13. முதல் காரணம் ________
அந்தர உபபத்தே: || 1:2.13 ||
பொருள்: கண்ணில் உள்ள வடிவம் இறைவனே. ஏனெனில் தொடர்ந்து கூறப்படுகின்ற பண்பு நலன்கள் அவருக்கே பொருந்துகின்றன.
கண், காது, வாய் போல உடலின் பகுதிகளிலும் இன்னும் இதயக் குகையில் உறைகிறவர் என்றும் உபநிஷதம் சுட்டிக் காட்டுகிறது!
‘கண்ணில் உள்ளவர்’ மரணமற்றவர், பயமற்றவர் என்று உபநிஷத மந்திரம் கூறுகிறது. இவை மேலே கூறப்பட்டுள்ள நால்வருக்கும் (பிரதிபிம்பம், உடம்பு, ஜீவாத்மா, சூரிய தேவன்) பொருந்தாது. எனவே கூறப்படுவது இறைவனையே.
கண்ணில் உறைகிறவரை தியானித்தால் அது எல்லா இடங்களைலும் உறைகிறவரை தியானிப்பது போல் தானே? இதை இப்படித்தான் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்!)
14. கண்ணில் உள்ளவர் இறைவனே என்பதற்கு அடுத்த காரணம் ____
ஸ்தானாதிவ்யபதேசாச்ச || 1:2.14 ||
பொருள்: இடம் முதலியவை கூறப்பட்டிருப்பதாலும் இங்கு குறிப்பிடப் படுவது பரமாத்மாவாகிய இறைவனையே.
மரணமற்றவர், பயமற்றவர் போன்ற மகிமைகளைக் கூறியிருப்பதால் கண்ணில் உள்ள வடிவம் இறைவனே என்று கொண்டாலும் எங்கும் நிறைந்தவரான அவர் எப்படி ஒரு சிறு கண்ணில் இருக்க முடியும்? அது தியான வசதிக்காக. எங்கும் நிறைந்தவரான இறைவனை தியானிக்க மனிதனால் இயலாது. எனவே இத்தகைய சிறிய வடிவில் தியானம் செய்யலாம் என்று உபநிஷதம் உபதேசிக்கிறது. இறைவனைச் சிறிய வடிவில் தியானிக்கலாம் என்று உபநிஷதம் சுட்டிக் காட்டுகிறதே தவிர அவர் சிறியவராக இருக்கிறார் என்பதைத் தெரிவிக்கவில்லை.
மகான்களுக்கு நன்மை செய்பவர்கள் புண்ணியம் பெறுகிறார்கள். மகானுக்கு தீமை செய்பவர்களுக்கும் மகான்களின் வினைப்பயன் வந்து சேர்வதில்லை. !!!!இதில் சற்றே மாற்றத்துடன் புண்ணியம் பாபம் இரண்டுமே பலனை தரவல்லது. **அந்த மகானின் பிராப்த கர்மா பிறந்து விட்டார். இதுவும் கழிய வேண்டியே (மூன்று ரூபத்திலிருந்தும்) தன்னை விடுவித்து கொள்ள, அவருக்கு நன்மை செய்பவருக்கு அந்த பூரண வஸ்துவே கடாக்ஷகத்தை தருவதால் புண்ணியமும், தீமை செய்பவனுக்கு மகானின் பாபமும் கழிக்கபடுகின்றது என்பதே உண்மை. ஸூக்ஷ்ம ரூபம் இதனை செய்கின்றது. அவருக்கு நன்மை, தீமை செய்பவனுக்கு பலன் அந்த பூரண வஸ்துவே தருகின்றது. இதுக்கு சாட்சி ஆதிசங்கரரின் தோடகாசார்யார்.
(உண்மையில் கண்ணில் உறைகிறவர் இறைவன் என்று கொண்டால் அவர் வேறெங்கும் அப்போது இல்லையா என்ற கேள்வி எழும். இங்கே எல்லா இடங்களிலும் உறைகிற ஒருவர் இறைவன் என்பதை நோக்க வேண்டும். எல்லா இடங்களிலும் உறையக் கூடிய ஒருவர் கண்ணில் மட்டும் எப்படி உறையாமல் இருக்க முடியும்? இன்னும் பிரபஞ்சம் என்ற ஒன்று நம்முடைய மனம் என்ற சிறிய கருவியால் அளந்து பார்க்க முடியாத ஒன்று! பிரபஞ்சத்தையே மனக் கண்ணில் நம்மால் உருவாக்கி காண இயலாது என்கிற பொழுது அதையும் தாண்டி எல்லாத் திசைகளிலும் பதினான்கு அங்குலங்கள் அதிகமாக இருக்கக் கூடிய புருஷன் என்று சொல்லபப்டும் பரம்பொருளை நம் மனக் கண்ணில் எப்படி உண்டாக்கி தியானம் செய்வதற்கு இயலும்? இப்படி பிரபஞ்சம் முழுவதும் உறைந்து அதையும் தாண்டி எல்லாத் திசைகளிலும் பதினான்கு அங்குலம் அதிகமாக உள்ள இறைவனை, அது அவருடைய மகிமையில் கால் பங்கு மட்டுமே, மீதமுள்ள முக்கால் பங்கு அந்தப் பிரபஞ்சத்தையும் கடந்த நிலையில் உள்ளது என்று புருஷ ஸூக்தம் சொல்கிறது. இந்தப் பிரபஞ்சத்தையே நம் மனக் கண்ணில் கொண்டு வர இயலாத பொழுது அதனினும் மூன்று மடங்கு அதிகமான மகிமை கொண்ட ஒருவரை எப்படி நம் மனக் கண்ணில் உண்டாக்கி தியானம் செய்ய இயலும்? அதனால் தான் நம் வசதிக்காக அவர் கண், காது, வாய் போல உடலின் பகுதிகளிலும் இன்னும் இதயக் குகையில் உறைகிறவர் என்றும் உபநிஷதம் சுட்டிக் காட்டுகிறது! எல்லா இடங்களிலும் உறைகிற ஒருவர் இந்தக் கண்ணிலும் உறைவார் அல்லவா? அப்படியென்றால் இந்தக் கண்ணில் உறைகிறவரை தியானித்தால் அது எல்லா இடங்களைலும் உறைகிறவரை தியானிப்பது போல் தானே? இதை இப்படித்தான் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்!)
**அந்த மகானின் பிராப்த கர்மா பிறந்து விட்டார். பிறப்பிறக்கும் காரணம் எதுவென்று பகவான் ரமணர் கூறுகின்றார். அகங்காரம் மூன்று குணங்களாக (முப்பிடி) இரண்டாகும் நான் நீ(த்வைதம்), நீயில் நானும் ஒன்றே (அத்வைத்ம்) புரியும்வரை அகங்காரத்திலிருந்து விலகி கொண்டே இரு என்கிறார். வேதமும் இதுபுரியும் வரை கர்மாவை தொடர்ந்து செய் என்கின்றது.
(இன்னும் காண்போம்)
பிரம்ம ஸூத்ரம் 66:
மூன்றாம் காரணம்:
மூன்றாம் காரணம்
இன்று ஏகாதசி திதி__________________________
ஸூகவிசிஷ்ட்டாபிதானாதேவ || 1:2.15 ||
பொருள்: உபநிஷதப் பகுதியின் ஆரம்பத்தில் ஆனந்த வடிவினராகக் கூறப்பட்டிருப்பதாலும், கண்ணில் உள்ள வடிவம் இறைவனே.
இந்த அதிகரணத்தில் விளக்கத்திற்காக எடுத்துக் கொண்டது சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தின் 4:15.1 என்ற பகுதி; இது உபகோசல வித்யை என்பதை ஏற்கெனவே கண்டோம். ஆனால் இந்தப் பகுதி இந்த வித்யையின் நிறைவுப் பகுதி மட்டுமே. இது 4:10 இலேயே ஆரம்பித்து விடுகிறது, அங்கே உபகோசலனுக்கு அக்னி தேவதைகள் உபதேசிக்கின்றனர்.
அக்னி தேவதைகள் உபகோசலனிடம், ‘பிராணனே இறைவன், ஆனந்தமே இறைவன், ஆகாசமே (வெளி) இறைவன்’ என்று கூறினர் (4:10.4). மேலும் பல உபதேசங்களை அளித்த அக்னி தேவதைகள் கடைசியில் உபகோசலனிடம் ‘நாங்கள் கூற வேண்டியவற்றை உனக்குக் கூறினோம். இனி உனது ஆச்சாரியார் வந்து இந்த உபதேசத்தை நிறைவு செய்வார்’ (4:14.1) என்று தெரிவித்தனர். அக்னி தேவதைகள் இறைவனைப் பற்றிய உபதேசத்தில் ஆரம்பித்ததால் அதை நிறைவு செய்யும் பகுதியும் இறைவனைப் பற்றியதாகவே இருக்க வேண்டும் என்று இங்கே இந்த ஸூத்ரத்தில் ஸ்ரீபாதராயணர் சுட்டிக் காட்டுகிறார். எனவே இந்தப் பகுதியில் கூறப்படுவதான கண்ணில் உள்ள வடிவம் இறைவனே. இறைவழிபாடே இங்கு பேசப்படுகிறது.
16. நான்காம் காரணம்________________________
சற்றே வித்தியாசமாக. பகவான் ரமணர் கூறுகின்றார் உபநிஷத் வேதம் இவை ஞானி, அக்ஞானி இருவருக்கும் இவை தேவை இல்லை. ஆனால் ஓர் முமுக்ஷூக்கு தேவை படுகின்றது. கர்மாவினால் புண்ணியம் இதனால் மோக்ஷம் அடைய வேண்டி செய்தபின், எத்தனை பிறவிகள், அத்தனை பிறவியிலும் நான் என்பதை உணர இயலவில்லை வேதப்படி கர்மாவை தொடர்ந்து கொண்டு போவதே சாலச் சிறந்தது என்கிறார்.
ச்ருத உபநிஷத்கா கதி அபிதானாத் || 1:12.16 ||
இதரஸ்யாப்யேவமஸம்ச்லேஷ:பாதே து || 4:1.14 ||
பொருள்: இறையனுபூதி பெற்றவனின் நல்வினைப் பயன்களும் அழிகின்றன. சில வினைப் பயன்கள் உடம்பு வீழும் போதுதான் அழிகின்றன.
பொருள்: மரணத்திற்குப் பிறகு மகான்கள் போகும் வழி கூறப்பட்டிருப்பதாலும் உபகோசல வித்யை இறைவழிபாட்டைப் பற்றியே பேசுகிறது என்பது உறுதி.
அப்படி நடந்து விடுமோ ?? இப்படி ஆகிவிடுமோ ?? என்று தீர்மானித்து நடக்காததை எண்ணி பயந்துகொண்டே இருப்பது சரியோ ??
இப்படி நடக்குமா ?? பாதிக்குமா ?? என்று அறியாதே எண்ணி பயந்து வாழவா படைத்தான் பரமன் !!
இதுவரையில் நாம் கடந்து வந்த வாழ்க்கையில், மேல் கூறியது போல நீங்கள் இப்படி அப்படி என்று தீர்மானித்து வருந்தியது நடந்து இருக்கிறது ???
அப்படி இருக்க இப்போதும் அப்படி / இப்படி ஆகிவிடுமோ என்று அஞ்சுவதும் ஏனோ ??
அப்படி அஞ்சிகொண்டு இருக்கும் இந்த நொடிவரையில் நீங்கள் நினைத்த மாதிரிகூட ஏதும் நிகழாது காத்துகொண்டு இருக்கும் இறைவனை திருவருளை அனுபவித்து கொண்டு இருக்கும் மெய்யை உணருங்கள் !!
நீங்கள் எப்போது இருந்து எதிர்பார்க்கும் உங்களை பாதிக்கும் நிகழ்வு, இதுவரையில் நடக்காது காத்துகொண்டு இருப்பவன், இனியும் நிகழவிடுவானா ??
இப்படி உங்களை பாதிக்கும் என்ற நிகழ்வு இப்படி / அப்படி நடந்துவிடும் என்று கருதி, அதையே எதிர்பார்த்து, அதுவே உங்கள் விருப்பமும் ஆகி, உங்கள் எண்ண அலைகள் வழியாக பிரபஞ்சத்தோடு கலந்து அப்படியே நிகழ திருவருளும் பெற்று பதிப்பு அடையவும் வேண்டுமோ ??
என்ன இந்த மாதிரி எண்ணம் தோன்றினாலும், என் உடன் ஆகிய ஒருவன் எப்போதும் என்னுடன் இருக்கும் போது எதையும் அணுகவிடாது என்னை காத்துக்கொண்டே இருக்கிறான், அதை எல்லாவிதத்திலும் அனுபவித்து கொண்டும்,
நான் என்றே ஆணவத்தை சுமந்துகொண்டு இருக்கும் பேதை மனம், என்னை பயமுறுத்தி பார்க்கிறது, இறைவா உன் அருமை அனுபவித்தும் அறியாத பேதை மனம் !! என்று
இறைவனுடன் ஆகிய காதல் உணர்வில் நில்லுங்கள்,
அது துணிவு என்ற உணர்வில் உங்கள் மனத்தை இருத்தும் !!
அனுபவிக்கவே யாவும் இருக்கு அச்சப்பட ஏதுமில்லை, அதிலும் அப்படி / இப்படி என்று உருவகபடுத்தவும் ஏதுமில்லை என்ற தெளிவு கொண்டால் !!
எதிலும் எப்போதும் என்றும் இன்பமே !!
அந்த இன்பத்தை அனுபவிக்கவே படைக்கப்பட்டோம், வாழ்கிறோம், வாழ்விப்பவனோடு !!
என்னையும் சேர்த்து யாருக்காகவோ பொழிகிறது திருவருள், என்றும் திருவருளுக்கு உடையவன் கருணையால் !!
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 67:
ஏழு உலகங்கள்:
இந்திரன் அதைக் கண்டு அதிர்ச்சியுற்றவன் போல் “ராம்! ராம்” என்று வினவினான். “மரத்தை நட்டது நான், செடியை வளர்த்தது நான்” என்றெல்லாம் சொல்லிக் கொண்டு வந்த பிராமணனுக்கு இப்போது என்ன சொல்வது
நமது சாஸ்திரங்கள் பூலோகம், புவர் லோகம், சொர்க்க லோகம், மகாலோகம், ஜனலோகம், தப லோகம், பிரம்ம லோகம் என்று ஏழு மேலுலகங்கள் இருப்பதாகக் கூறுகின்றன. அது போலவே, அதலம், விதலம், சுதலம், தலாதலம், மகாதலம், ரசாதலம், பாதாலாம் என்று ஏழு கீழுலகங்களும் உள்ளன.
இதில் பூலோகம் நாம் வாழும் பூமி. இது கர்ம பூமி. இங்கு மட்டுமே செயல்பட முடியும். குறிப்பிட்ட வினைப் பயன்களோடு இங்கே பிறக்கின்ற ஒவ்வொரு மனிதனும் அந்த வினைப் பயனை அனுபவிப்பதுடன் பல புதிய புண்ணிய பாவங்களையும் சம்பாதிக்கிறான். இறந்த பிறகு, தான் சம்பாதித்த புண்ணிய பாவங்களுக்கு ஏற்ப மேலுலகங்களுக்கோ கீழுலகங்களுக்கோ செல்கிறான். புண்ணிய பாவங்களை அனுபவித்த பிறகு மீண்டும் பூமியில் பிறக்கிறான்.
கீழுலகங்களுக்கு செல்பவர்கள் மீண்டும் பிறந்தேயாக வேண்டும். அதே வேளையில் மேலுலகங்களில் புவர்லோகம் மற்றும் சொர்க்க லோகங்களுக்கு செல்பவர்கள் மட்டுமே மீண்டும் பிறப்பார்கள். ஜன, மகா, தப லோகங்களில் செல்பவர்கள் மீண்டும் பிறப்பதில்லை. அவர்கள் பூமியில் ஆரம்பித்த சாதனைகளை அங்கேயே தொடர்கிறார்கள். பிரளயத்தின் போது அவர்கள் இறைவனை அடைகிறார்கள். பூமியில் வாழும் போதே பிரம்ம ஞானம் அல்லது இறையனுபூதி பெற்றவர்கள் நேராக பிரம்ம லோகத்திற்கு செல்கிறார்கள். அங்கே இறைவனுடன் வாழ்வதற்கான பேறு பெறுகிறார்கள். கண்ணிலுள்ள வடிவத்தை வழிபடுபவர்கள் பிரம்ம லோகம் செல்வார்கள் என்று உபகோசல வித்யையின் இறுதிப் பகுதி (4:15.5) கூறுகிறது. ‘இது தேவர்களின் பாதை, இது இறையனுபூதி பெற்ற மகான்களின் பாதை; இதன் வழியாக செல்பவர்கள் பிரம்மலோகத்தை அடைகின்றனர், அவர்கள் மீண்டும் பிறப்பதில்லை’ என்று சத்யகாம ஜாபாலர் தெரிவிக்கிறார்.
தேவர்களை வழிபடுபவர்கள் தேவர்களை அடைகிறார்கள். இறந்த முன்னோரை வழிபடுபவர்கள் அவர்களை அடைகிறார்கள். பூதங்களை வழிபடுபவர்கள் பூதங்களை அடைகிறார்கள். என்னை (இறைவனை) வழிபடுபவர்கள் என்னை அடைகிறார்கள்’ என்று கூறுகிறது கீதை (9:25).
அதன் வேலை முடிந்து விட்டது.
இந்தக் கூட்டிற்கு ஒருவர் மாலைகள் அணிவிக்கப்பட்டும்.
மற்றொருவர் எட்டி உதைக்கட்டும்---
எதையும் பொருட்படுத்தாதே.
உன் மனத்தைப் புகழ்ச்சியோ நிந்தனையோ பற்றாது அல்லவா!
புகழ்பவன்—புகழப்படுபவன், இகழ்பவன்—இகழப்படுபவன்
அனைவரும் ஒன்றே என்ற நிலையை அடைந்து விட்டவன் அல்லவா நீ!
இதை எண்ணி அமைதியில் நிலைத்திரு.’
இறைவனை அடைய வேண்டுமானால் அல்லது இறை ஞானம் பெற வேண்டுமானால் அதற்கு இறை வழிபாடு ஒன்றே வழி. இங்கே இறைவனை அடைவது பலனாகக் கூறப்பட்டிருப்பதால் இந்த வித்யை இறை வழிபாடே.
கனவுலகம் அப்படியல்ல; அங்கே தென்னை மரத்தில் மாம்பழம் பழுத்திருக்கக் கூடும். பசுவும் பாம்பும் வேதம் ஓதக் கூடும்.
மேலும் கனவு ஒருவரால் மட்டுமே அனுபவிக்கப்படுகிறது. இருவரின் கனவுகள் ஒத்திருப்பதில்லை.
பரமாணுக்கள், ஆன்மா, வினைப் பயன் மூன்றுமே உணர்வற்றவை. ஜடம், ஜடப் பொருட்கள் ஒன்றையொன்று தூண்டவோ, செயல்படச் செய்யவோ இயலாது. அணுக்கள் ஒன்றுடன் ஒன்று சேர வைத்து, இத்தகைய அற்புத உலகைப் படைக்க வேண்டுமானால் அதற்கு உணர்வின் பின்னணி நிச்சயமாகத் தேவை. உணர்வாற்றலை ஒன்றையொன்று தூண்டி, செயல்படுத்தி இந்த உலகைப் படைத்திருக்க வழியில்லை.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 68:
கடைசிக் காரணம்:
17. கண்ணிலுள்ள கடவுள் இறைவனே என்பதற்குக் கடைசிக் காரணம் __________
மரமே உதாரணம். மரம் ஒருக்காலும் தன்னை ஓர் ஜீவனாக எண்ணிக் கொள்ளுமோ. பூ பூத்து காய் காய்த்து இன்னும் எத்தனையோ கர்மங்களை செய்கின்றதே. அது தன்னிழப்பை செய்து கொண்டே இருப்பதால் ஒரே மரத்தில் எத்தனை கனி, கனியிலிருந்து விதை பலவாறாக பரிமளிக்க தன்னை ஓருபோதுமே அடையாளப்படுத்தி கொள்வதே இல்லை இயற்கை அதற்கு ஜீவனாக எண்ணம் வந்துவிட்டால் மனிதனாகிவிடுமே!!!வேதம் மனிதனுக்கு மட்டுமே!!
அனவஸ்திதேரஸம்பவாச்ச நேதர: || 1:2.17 ||
பொருள்: கண்ணில் தெரியும் வடிவம், அதாவது பிரதிபிம்பம், நிலையற்றது. அதை வழிபடுவது சாத்தியமும் அல்ல. எனவே இங்கு உபகோசல வித்யை என்று கூறப்படுவது கண்ணில் தெரியும் வடிவத்தை வழிபடுவதை அல்ல.
இந்த அதிகரணத்தின் ஆரம்பத்தில், அதாவது 13 ஆம் ஸூத்ரத்தில் ‘புருஷ:’ என்ற சொல்லிற்குப் பல பொருட்களையும் கண்டோம். அவற்றுள் ஒன்று ‘பிரதிபிம்பம்’. உபகோசல வித்யை இந்தப் பிரதிபிம்பத்தை வழிபடவே சொல்கிறது என்று நேரடியான கருத்தை ஏன் எடுத்துக் கொள்ளக் கூடாது என்ற கேள்விக்கான பதிலை இந்த ஸூத்ரத்தில் தருகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
கண்ணில் தெரியும் பிரதிபிம்பத்தை ஒருவர் வழிபட வேண்டுமானால் இந்த தியானம் செய்பவரின் முன்பு மற்றொருவர் தன் கண்களைத் திறந்து வைத்தபடி நின்று கொண்டிருக்க வேண்டும்; அதில் தெரிகிற தமது வடிவத்தை ஒருவர் தியானம் செய்ய வேண்டும். இது சாத்தியமில்லாத ஒன்று. மேலும், கண்ணில் தெரியும் பிரதிபிம்பம் நிலையாக இருக்க இயலாது; கண்கள் இமைத்தால் பிரதிபிம்பம் மறைந்து விடும். எனவேதான் பிரதிபிம்பம் நிலையற்றது என்று கூறப்பட்டது. அப்படி ஒருவர் கண்களைத் திறந்து வைத்துக் கொண்டு மற்றொருவருக்காக நிற்பது என்பதும் செயல்முறையில் சாத்தியமில்லாத ஒன்று.
மேலும், மரணமற்ற நிலை, பயமற்ற நிலை போன்ற பண்புநலன்கள் கண்ணில் தெரியும் பிரதிபிம்பத்திற்கு இருக்க இயலாது. எனவே உபகோசல வித்யை கண்ணில் தெரியும் பிரதிபிம்ப வழிபாடு அல்ல; அது இறைவழிபாடே.
//இந்த ஸூத்ரம், முற்றிலுமாக இல்லாமல் போவது என்பது சாத்தியம் இல்லை என்கிறது// அப்படியானால் அறியாமை என்பது தொடர்கிறது என்கிறாரா ஆசிரியர்? Ayottiraman You mean to say that the creation is not perfect... சில பதிவுகளுக்கு முன்னர்தான் படைப்பு கச்சிதமாக இருக்கும் காரணத்தினால் படைப்பாளி (இறைவன்) என்று ஒருவர் இருக்கவேண்டும் என்று சூத்ரம் வந்தது.
விதையில் இருக்கின்ற மரத்தால் பயன் எதுவும் இல்லை. அதனால் அது இல்லாததற்கு சமமே. விதையிலிருந்து வெளிப்பட்டு வளர்ந்த பிறகே மரம் பயன்படுகிறது.
பாலில் இருக்கின்ற நெய்யால் பலன் இல்லை, அதுவும் இல்லாததற்கு சமமே. பால் தயிராகி, வெண்ணையைக் கடைந்தெடுத்த பிறகே வெண்ணை அல்லது நெய் இருக்கிறது என்று சொல்வதற்கு ஏற்புடையதாகிறது.
இல்லாமல் போவது என்று இங்கே உரைக்கப் பட்டது புத்த மதத்தில் சொல்லப்படும் பரி நிர்வாணம் என்பதைக் குறித்தே!
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 69:
உள்நின்று வழிநடத்துபவர்:
____ 5.உள்நின்று வழிநடத்துபவர் _________
இன்று ஐப்பசி அன்னாபிசேகம்
அடுத்து, சிந்திக்கும் திறன் போன்ற மனத்தின் செயல்பாடுகளும், ஏற்கெனவே மனத்தில் ஐம்புலன்களின் செயல்பாடுகளும் அனைத்தும் பிராணனில் ஒடுங்குகின்றன.!!!பகவான் ரமணர் எழுதிய உள்ளத்து நாற்பதில் - பிராணனை அறிந்தவன் எவன்??? அது ஒடுங்கிய பின் அறிந்து கொள்வது எவ்வாறு உணரவே இயலும்!!!இது புறவுலகில் சாத்தியமில்லை என்தை உணர வேண்டியே உபநிஷத் வேதம்.இதனை எபப்டிப் புரிந்து கொள்வது?
வாக்குப் புலன் மனத்தில் ஒடுங்குகிறது என்றால், வாக்குப் புலனின் செயல்பாடுகள் மனத்தில் ஒடுங்குகின்றன என்று பொருள்.!!!மனம் என்பது வெறும் எண்ணமே. இது அகங்காரத்தின் அங்கமே.
அந்தர்யாமீ அதிகரணம் பிரு. 3:7.3-23
பரம்பொருளின் மகிமைகளைப் பல்வேறு கோணங்களில் விளக்கி வருகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். உலகைப் படைத்து, காத்து, ஒடுக்கி உலகின் காரணமாக விளங்குகின்ற அவர் மனிதனின் இதயக்குகையில் எழுந்தருளியுள்ளார். அவரை உடம்பின் எந்தப் பகுதியில் வேண்டுமானாலும் தியானிக்கலாம் என்பன போன்ற கருத்துக்களை இது வரை பார்த்தோம்.
அந்தப் பரம்பொருளே மனிதனின் உள்நின்று (அந்த: ) மனித வாழ்வை வழிநடத்துபவராகவும் (யாமீ) விளங்குகிறார் என்பதை இந்த அதிகரணத்தில் விளக்குகிறார் ஸ்ரீ பாதராயணர். இதில் 3 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
விளக்கத்திற்காக எடுத்துக் கொள்கின்ற பகுதி பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்தில் அந்தர்யாமி பிராம்மணம் (3:7.3—23) உத்தாலக ஆருணி என்ற முனிவரின் கேள்விகளுக்கு யாக்ஞவல்கியர் அளிக்கின்ற பதில்கள் இதில் இடம் பெறுகின்றன,
‘இறைவன் எல்லா உயிர்களின் இதயத்திலும் இருக்கிறார். எல்லா உயிர்களையும் தமது சக்தியால் எந்திரத்தில் சுழற்றுவது போல சுழற்றுகிறார்’ என்று கீதை (18:61) கூறுகின்ற கருத்து அந்தர்யாமி பிராம்மணத்தின் அடிப்படைக் கருத்தாக உள்ளது.
உயிர்களும் உலகும் அனைத்தும் மூன்று பிரிவாகப் பிரிக்கப்படுகின்றன. அவை அதிபூதம் (மனிதன் உட்பட உயிர்கள் அனைத்தும்), அதிதெய்வம் (தேவ தேவியர்), அத்யாத்மம் (உடம்பு, மனம், பொறிபுலன்கள், பிராணன் போன்றவை) . இந்த மூன்றும் தாமாக இயங்குவது போல் தோன்றுகின்றன. ஆனால் இவை ஒவ்வொன்றின் உள்நின்றும் வழி நடத்துபவர் பரம்பொருளாகிய இறைவனே.
விளக்கத்துக்குரிய பிருஹதாரண்யக மந்திரங்களுள் ஒன்றைப் (3:7.3) பார்ப்போம்:
யார் பூமியில் இருக்கிறாரோ, பூமியின் உள்ளே எழுந்தருள்கிறாரோ, யாரைப் பூமி அறிவதில்லையோ, யாருக்குப் பூமியே உடம்பாக உள்ளதோ, யார் பூமியின் உள்நின்று இயக்குகிறாரோ, அவர் உனது ஆன்மா, அந்தர்யாமி: அவர் மரணமற்றவர்.
‘எல்லா உயிர்களும் யாருக்கு சொந்தமோ அவர் விசுவானரன்; யார் விசுவானரனோ அவரே வைசுவானரன் என்பதாகும்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 70:
பூமி தேவதையையா?:
18. விளக்கத்துக்குரிய மந்திரத்தில் ‘அவர்’ என்று கூறப்படுவது பூமி தேவதையையா அல்லது இறைவனையா? _________
எங்கே ஒருவர் வேறொன்றைக் காண்கிறாரோ, வேறொன்றைக் கேட்கிறாரோ, வேறொன்றை அறிகிராரோ அது எல்லைக்கு உட்பட்டது.
அந்தர்யாம்யதிதைவாதிஷு தத்தர்மவ்யபதேசாத் || 1:2.18 ||எல்லையற்றதை அறிய வேண்டுமானால் நாம் அந்த எல்லைகளற்ற நிலையை அடைந்தால் மட்டுமே சாத்தியம்! அந்த நிலையை அடைந்த பிறகு 'அறிய வேண்டும்' என்கிற அவா அற்றுப்போகும்! ஆனந்த நிலையை அடைந்த பிறகு ஆனந்தத்தை பிரித்து அனுபவிக்க முடியாது. சர்க்கரையின் இனிப்பை சர்க்கரை அறியாதது போல...
‘எல்லையற்றது எதுவோ அதுவே ஆனந்தம். எல்லைக்கு உட்பட்டதில் ஆனந்தம் இல்லை. எல்லையற்றது மட்டுமே ஆனந்தம். எனவே எல்லையற்றது எது என்பதையே அறிய வேண்டும்.’
பொருள்: அதிதெய்வம் போன்ற அனைத்தின் உள்ளே நின்று இயக்குபவர் இறைவனே. ஏனெனில் இந்த மந்திரத்தில் இறைவனின் பண்பு நலன்களே கூறப்பட்டுள்ளன.
வானம், பூமி, சூரியன், சந்திரன், மலை, நதி என்று இயற்கையிலுள்ள ஒவ்வொன்றும் ஒரு தேவ சக்தியால் இயக்கப்படுகிறது. இந்த தேவ சக்திகள் ‘அபிமானி தேவதை’ என்று அழைக்கப்படுகின்றனர். ஒவ்வொரு அபிமானி தேவதையும் இயற்கையிலுள்ள ஒன்றையும், மனித உடம்பிலுள்ள ஒன்றையும் இயக்குகிறார். சூரியனையும் கண்ணையும் உள்நின்று இயக்குபவர் சூரியதேவன். வானையும் கைகளையும் உள்நின்று இயக்குபவர் இந்திரன். இவ்வாறே ஒவ்வொரு தேவர்களும்.
ஆனால் தேவர்களுக்கும் இறுதிக் காலம் ஒன்று உண்டு. மனிதர்களாக வாழ்ந்த அவர்கள் புண்ணிய பலத்தால் இந்திரன், வருணன் என்று பல்வேறு பதவிகளைப் பெற்றுள்ளார்கள். மனித ஆயுளை ஒப்பிடும் போது அவர்களின் ஆயுள் மிக நீண்டதாக இருக்கலாம். ஆனால் அதற்கும் இறுதி உண்டு.
அளவு கடந்தது எதுவோ அது'பூமா' என அழைக்கப்படுகிறது. கடந்தும் இருப்பதால் அது 'கடவுள்' என்றாயிற்று!
மிகச் சிறியது, 'அல்பம்' என அழைக்கப்படுகிறது.
முதலும், இடையும், முடிவும் அற்றது பிரம்மாண்டம்! அதை அபரோக்ஷானுபூதியில்தான் (புலன்களைக் கடந்த அறிவு) அறிய முடியும் என்கிறார் ஆதி சங்கரர்.
எனவேதான் 'அகிலாண்ட கோடி பிரம்மாண்ட நாயகி' என்று போற்றப்படுகிறாள் அன்னை ஆதிபராசக்தி!
இங்கே மந்திரத்திலோ, உள்நின்று இயக்குகின்ற அந்தர்யாமி மரணமற்றவர், ஆன்ம வடிவினர் என்று கூறப்பட்டிருக்கிறார். மரணமற்ற தன்மை இறைவன் ஒருவருக்கே உரியது. அத்தகைய பண்பு நலன்கள் கூறப்பட்டிருப்பதால் இந்த மந்திரம் அந்தர்யாமியாகக் கூறுவது இறைவனையே.
சந்திர கிரகண நேரத்தில் மறந்தும் கூட இந்த தவறுகளை செய்யாதீர்கள்...!!
சந்திர கிரகணம் என்ன செய்யலாம்? என்ன செய்யக்கூடாது?
சூரியன் மற்றும் பூமிக்கு இடையே ஒரே நேர்கோட்டில் சந்திரன் கடக்கும்போது, அது சூரிய ஒளியை பூமிக்கு வராமல் மறைக்கும். அதைச் சூரிய கிரகணம் என்றும், சூரியன் மற்றும் சந்திரனுக்கு இடையே ஒரே நேர்கோட்டில் பூமி கடக்கும்போது, பூமியின் நிழல் சந்திரனை மறைப்பதை சந்திர கிரகணம் என்றும் சொல்வார்கள்...
அந்த வகையில் 2022ஆம் ஆண்டின் கடைசி சந்திர கிரகணம் நவம்பர் 8ஆம் தேதி நடைபெற உள்ளது. அன்றைய தினம் நாம் என்ன செய்ய வேண்டும்? என்ன செய்யக்கூடாது? என்பதை பற்றி இங்கு பார்க்கலாம்...
என்ன செய்யலாம்?
கிரகணத்திற்கு முன்னதாகவே செய்து வைத்திருக்கும் உணவுகளில் தர்ப்பைப்புல் அல்லது அருகம்புல்லினை போட்டு வைக்க வேண்டும்.
சந்திர கிரகண நேரத்தில் யாகசாலை அமைத்து ஹோமங்கள் செய்வது சக்தி வாய்ந்த பலத்தையும், நூறு மடங்கு புண்ணியங்களையும் தரும்.
சந்திர கிரகண காலத்தில் வீட்டில் இருந்தபடியே இறைவனை துதித்து, இறை பாடல்களை பாராயணம் செய்வது நல்ல பலன்களை கொடுக்கும்.
கிரகணத்தின்போது சந்திர கிரகணத்துக்கான துதியையும், நவகிரக துதியையும் பாராயணம் செய்யலாம்.
சந்திர கிரகண நேரத்தில் ஜெபம் மற்றும் தியானம் செய்யலாம். மேலும் தெரிந்த ஸ்லோகங்களை சொல்லி கொண்டிருக்கலாம்.
சந்திர கிரகண காலத்தில் விஷ்ணு சகஸ்ரநாமம், லலிதா சகஸ்ரநாமம் மற்றும் சிவ புராணம் சொல்வது, கேட்பது நன்மை தரும்.
என்ன செய்யக்கூடாது?
கிரகண நேரத்தில் சமையல் செய்யக்கூடாது, முக்கியமாக சாப்பிடக்கூடாது, நகம் கிள்ளக்கூடாது, எந்த வேலையும் செய்யக்கூடாது.
கிரகண நேரத்தில் ஆலய தரிசனம் கூடாது.
கிரகண காலத்தில் உடலில் எண்ணெய் தேய்ப்பது போன்ற செயல்களை செய்யக்கூடாது.
கிரகண சமயத்தில் தாம்பத்திய உறவை தவிர்க்க வேண்டும். ஒரு பெண் இந்த சமயத்தில் கர்ப்பம் தரித்தால் குறைபாடுள்ள குழந்தை பிறக்க நேரிடும்.
கிரகண நேரத்தில் கூர்மையான பொருட்களை உபயோகிக்கக்கூடாது. முக்கியமாக கத்தரிக்கோல் கொண்டு துணிகளை வெட்டக்கூடாது.
கர்ப்பிணிகள் ஏன் வெளியே போகக்கூடாது?
சந்திர கிரகணத்தின்போது கர்ப்பிணி பெண்கள் வீட்டை விட்டு வெளியே போகக்கூடாது. கர்ப்பிணி பெண்கள் வீட்டிற்குள் பாதுகாப்பாக இருக்க வேண்டும்.
ஏன் வெளியே போகக்கூடாது? என்றால் கிரகணம் நிகழும்பொழுது மற்றவர்களை விட கர்ப்பிணி பெண்களே அதிகம் பாதிக்கப்படுகிறார்கள். இதனால் கர்ப்பிணி பெண்கள் வீட்டை விட்டு வெளியே போகக்கூடாது.
அப்படியே வெளியே வந்து வெளி வெளிச்சம் பட்டால், கர்ப்பத்தில் இருக்கும் குழந்தையை பாதிக்கக்கூடிய சில கதிர் வீச்சுகள் தாக்க அதிகமான வாய்ப்புகள் உள்ளது. இதன் காரணமாக பிறக்கக்கூடிய குழந்தைகளுக்கு சில பாதிப்புகள் ஏற்பட வாய்ப்பு உள்ளன. இதனால்தான் கிரகணத்தின்போது கர்ப்பிணிகள் வெளியே போகக்கூடாது என்று கூறுகிறார்கள்.
(இன்னும் காண்போம்)
பிரம்ம ஸூத்ரம் 71:
ஏன் கூடாது?:
19. இயற்கையின் உள்நின்று இயக்குவது அபிமான தேவதை அல்ல. ஆனால் அது பிரதானம் என்று ஏன் எடுத்துக் கொள்ளக் கூடாது? ___
தேவர்கள், சொர்க்கம் என்ற யாக குண்டத்தில் இந்த உயிர்த் தொகுதியை (ஜீவாத்மா+சூட்சம சரீரம்+ ஜல சரீரம்) ஆஹுதியாக அளிக்கிறார்கள்; அதன் விளைவாக ஜல சரீரம் முதல் மாற்றம் பெறுகிறது. இவ்வாறே மேகம், பூமி ஆகியவற்றில் மாற்றத்திற்கு உள்ளாகி ஆணை அடைகிறது. ஆணிடமிருந்து விந்துவாகப் பெண்ணை அடைகிறது. பெண்ணிடம் இறுதி மாற்றம் பெற்று புதிய உடம்பாகப் பிறக்கிறது.தேவர்கள் யாகம் செய்வதாக (5:4.2) ஏன் கூற வேண்டும்? ஏனெனில் ஜீவாத்மாக்களின் வினைப் பயன்களுக்கு ஏற்ப அவர்களை உரிய இடத்தில், அதாவது, உரிய ஆணிடமும் உரிய பெண்ணிடமும் சேர்ப்பதற்கு தேவர்கள் தேவை.
ந ச ஸ்மார்த்தமதத்தர்மாபிலாபாத் || 1:2.19 ||
பொருள்: அந்தர்யாமி பிரதானமும் அல்ல. ஏனெனில் பிரதானத்தின் பண்புகளுக்கு நேர்மாறான குணங்கள் உபநிஷத மந்திரத்தில் கூறப்பட்டுள்ளன.
பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்தில் இதே பகுதியில் (3:7) மற்றொரு மந்திரத்தில் (23) வருகின்ற சில பண்புகள் சாங்கியர்கள் கூறும் பிரதானத்தின் பண்புகளை ஒத்திருக்கின்றன. எனவே பிரதானத்தை ஏன் அந்தர்யாமியாகக் கொள்ளக் கூடாது என்ற கேள்வி எழலாம்.
அந்த மந்திரப் பகுதியைப் பார்ப்போம்:
அவரைக் காண முடியாது, அவர் அனைத்தையும் காண்கிறார்; அவரைக் கேட்க முடியாது, அவர் அவர் அனைத்தையும் கேட்கிறார்; அவரைச் சிந்திக்க முடியாது, அவர் அனைத்தையும் சிந்திக்கிறார்; அவரை அறிய முடியாது, அவர் அனைத்தையும் அறிகிறார்; அவரைத் தவிர காண்பவர் கிடையாது, அவரைத் தவிர கேட்பவர் கிடையாது, அவரைத் தவிர சிந்திப்பவர் கிடையாது, அவரைத் தவிர அறிபவர் கிடையாது. அவரே அந்தர்யாமி. அவரே உனது ஆன்மா. அவர் மரணமற்றவர். அவரைத் தவிர அனைத்தும் மரணத்திற்கு உட்பட்டவையே.
இங்கே கூறப்பட்டுள்ள பண்புகளில் ஒரு பக்கத்தை மட்டுமே எடுப்பதானால் அது பிரதானத்திற்கு பொருந்தும். சாங்கியர்களின் கருத்துப்படி பிரதானத்தைக் காண முடியாது, கேட்க முடியாது, சிந்திக்க முடியாது, அறிய முடியாது; பிரதானத்துக்கு மரணமும் கிடையாது. உபநிஷதமும் இந்தப் பண்புகளைக் கூறுகிறது.
ஆனால் மறுபக்கத்திலுள்ள அனைத்தையும் காணுதல், அனைத்தையும் கேட்டல், அனைத்தையும் சிந்தித்தல், அனைத்தையும் அறிதல் போன்ற பண்புகள் பிரதானத்திற்கு உரியவை அல்ல. ஏனெனில் சாங்கியர்கள் கூறுகின்ற பிரதானம் உணர்வற்றது, ஜடம்; கள், மண், போன்ற ஜடப் பொருட்களால் பார்க்கவோ, கேட்கவோ இயலாது. உணர்வுப் பொருள் மட்டுமே பார்க்க முடியும், கேட்க முடியும், சிந்திக்க முடியும், அறிய முடியும். இதையே உபநிஷதம் கூறுகிறது. இவ்வாறு பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்தில் பிரதானத்திற்கு நேர்மாறான பண்புகள் கூறப்பட்டிருப்பதால் பிரதானம் அந்தர்யாமியாக இருக்க இயலாது.
‘சிரத்தை’ என்ற வார்த்தை பயன்படுத்தப் பட்டிருந்தாலும் ‘ஜலசரீரம்’ என்றே அதற்குப் பொருள் கொள்ள வேண்டும் என்று ஸ்ரீ பாதராயணர் இங்கே கூறுகிறார். ஏனெனில் ‘சிரத்தையே தண்ணீர்’ என்று தைத்திரீய சம்ஹிதை (1:6.8.1) கூறுகிறது.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 72:
அந்தர்யாமி அல்ல:
20. ஜீவாத்மாவும் அந்தர்யாமி அல்ல _____________சமையல்காரனின் தேவையைக் கண்டு மகிழ்ந்து அரசனே ஒரு நாள் அவனிடம், “அடேய், நீ என்னருகில் வந்து அமர்ந்து கொள். அதில் தவறு எதுவும் இல்லை. நீயும் நானும் சமம்.” என்று கூறுவதாக வைத்துக் கொள்வோம். அப்போது சமையல்காரன் அரசனின் அருகில் சென்று அமர்வது தவறில்லை. சாதாரண மனிதன், “நான் அவனே” என்று சொல்வது நல்லதல்ல. அலை, தண்ணீரைச் சார்ந்தது; தண்ணீர் அலையைச் சார்ந்ததாகி விடுமா என்ன?’
சாரீரச்ச்சோபயேஅபி கி பேதேனைனமதீயதே || 1:2.20 ||
பொருள்: ஜீவாத்மா அந்தர்யாமி அல்ல. ஜீவாத்மாவிலிருந்து வேறுபட்டவர் என்றே அந்தர்யாமியை இரண்டு பிரிவுகளும் கூறுகின்றன.
‘அல்ல’ என்ற வார்த்தை இந்த ஸூத்ரத்தில் தரப்படவில்லை; வெறுமனே ‘ஜீவாத்மா’ என்று மட்டுமே தரப்பட்டுள்ளது. எனவே ‘அல்ல’ என்ற வார்த்தையை முந்தின ஸூத்ரத்தின் தொடர்ச்சியாக எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்று ஸ்ரீசங்கரர் தெளிவுபடுத்துகிறார்.
இரண்டு பிரிவுகள்: விளக்கத்திற்கான மந்திரப் பகுதி பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்திலிருந்து எடுக்கப்பட்டது. பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் சுக்ல யஜுர் வேதத்தைச் சேர்ந்த சதபத பிராம்மணத்தின் ஒரு பகுதியாகும். இந்த பிராம்மணத்திற்கு இரண்டு சாகைகள் உள்ளன. அவை காண்ய சாகை மற்றும் மாத்யந்தின சாகை, இந்த இரண்டிலும் ஜீவாத்மா அந்தர்யாமி அல்ல என்ற கருத்து தெளிவுபடுத்தப்பட்டுள்ளது என்று ஸ்ரீ சங்கரர் குறிப்பிடுகிறார்.
காண்வ சாகையில் ‘யோ விஞ்ஞானே திஷ்ட்டன்’ என்று காணப்படுகிறது. இதன் பொருள் ‘எந்த அந்தர்யாமி ஜீவாத்மாவில் உறைகிராரோ’ என்பதாகும். மாத்யந்தின சாகையில் ‘யோ ஆத்மனி திஷ்ட்டன்’ என்று வருகிறது. இதன் பொருளும் ‘எந்த அந்தர்யாமி ஜீவாத்மாவில் உறைகிராரோ’ என்பதேயாகும். இரண்டு சாகைகளிலும் ஜீவாத்மாவும் அந்தர்யாமியும் வெவ்வேறானவர்கள் என்பது தெளிவு படுத்தப்பட்டுள்ளது.
எனவே அந்தர்யாமி எனப்படுபவர் ஜீவாத்மா அல்ல பரமாத்மாவாகிய இறைவனே.
(அப்படியானால் இதயக் குகையில் இரண்டு ஆன்மாக்கள் அதாவது ஜீவாத்மா, அந்தர்யாமி என்று உள்ளனவா என்று நமக்கு ஐயப்பாடு தோன்றலாம். இரண்டுமே ஒன்றாக ஒரு சுடர் வடிவில் காண்கிறோம். இது எப்போது என்றால் நம்மால் இதயக் குகையின் முடிவற்ற பாதையில் சென்று அங்கு உறையும் அந்தர்யாமியை தரிசிக்க இயலும் பொழுது! அது வரைக்கும் முண்டக உபநிஷதத்தில் வரும் இரு பறவைகள் போலவே அவை வேறுபட்டு காணப்படும் என்று கொள்ளலாம்!)
இரண்டுமே ஒன்றாக ஒரு சுடர் வடிவில் காண்கிறோம். இது எப்போது என்றால் நம்மால் இதயக் குகையின் முடிவற்ற பாதையில் சென்று அங்கு உறையும் அந்தர்யாமியை தரிசிக்க இயலும் பொழுது!
நாளுமொரு சிவநெறிச் சிந்தனை (229):
அளவைகளால் அறியப்படும் பொருள்களது இயல்பு பொது இயல்பு, சிறப்பு இயல்பு என இருவகைப்படும்.
சிறப்பு இயல்பு:
ஒரு பொருளுக்கு வேற்றுச் சாதி பொருளினும், தன் சாதி பொருளினும் செல்லாது ,அஃதாவது, தேமா என்னுமிடத்தில் பலா முதலிய வேற்றுச் சாதி பொருளினும், புளிமா என்னும் தன் சாதிப் பொருளிலும் செல்லாது , தனக்கு மட்டுமே நிலைபெறும் தன்மை சிறப்பியல்பு.
பொது இயல்பு:
வேற்றுச் சாதி பொருளில் மட்டும் செல்லாது , தன் சாதி பொருட்கெல்லாம் அதாவது,
மா என்ற போது பலா முதலியவற்றை நீக்கி , தே மா முதலிய தன் சாதிக்கெல்லாம் ஒப்ப நிலைபெறும் தன்மை பொருந்தியது.
காட்சி முதலிய அளவைகளால் பொருந்திய பிரமேயப்பொருள்களை (அறியப்படும் பொருள்) அறியும் போது , அப்பொருள்களெல்லாம் சிறப்பியல்பு, பொதுவியல்பு என்னும் இவ்விரண்டு இயல்பினுள் ஒன்று பற்றி அறியப்படும்.
அளவைகள் அறிவோம்!
ஆழமாய் தெளநன்றி
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 73:
உருவம் அற்றவரும்:
__________6. உருவம் அற்றவரும் இறைவனே ____
அத்ருச்யத்வாதி அதிகரணம் முண்.1:1.6
இறைவன், கடவுள் என்று கூறும்போது சிவன், விஷ்ணு, தேவி, முருகன் என்று ஒரு உருவம் நம் மனத்தில் எழுவது இயல்பு. ஓர் உருவம் படைத்தவராகவே அவரை நாம் எண்ணி பழக்கப்பட்டிருக்கிறோம். ஆனால் அவருக்கு உருவமற்ற நிலையும் உள்ளது; அதாவது அவர் உருவம், குணம் போன்ற பண்புகளைக் கடந்தவராகவும் இருக்கிறார். உருவம், உருவமற்ற நிலை அல்லது அருவம் ஆகிய இரண்டு மாறுபட்ட பண்புகளும் ஒரே இறைவனுக்கு உரியவை. இந்தக் கருத்து பல முறை பகவான் ஸ்ரீராமகிருஷ்ணரின் அமுதமொழிகளில் பல முறை பல்வேறு கோணங்களில் விளக்கப்பட்டிருப்பதைக் காணலாம்.ஒரு பகுதியைக் காண்போம்:
ஸ்ரீராமகிருஷ்ணர்: போகட்டும் உனக்கு எதில் நம்பிக்கை உருவத்திலா, அருவத்திலா?
ம- வியப்படைந்தவராக தமக்குள் நினைக்கலானார்: ‘உருவத்தில் நம்பிக்கை இருந்தால் அருவத்தில் எப்படி நம்பிக்கை உண்டாக முடியும்? இறைவன் உருவம் அற்றவர் என்ற நம்பிக்கை இருக்கும் போது, அவர் உருயம் உடையவர் என்ற நம்பிக்கை பிறக்க முடியுமா? இரண்டு நிலைகள் ஒரே சமயத்தில் எப்படி உண்மையாக இருக்க முடியும்? சாதாரணப் பொருள் ஒன்றை எடுத்துக் கொள்வோம்--- பால்: பாலின் நிறம் வெண்மை, அது கறுப்பாக முடியுமா?’
ம—(ஸ்ரீ ராமகிருஷ்ணரிடம்): ‘ஸ்வாமி, அருவம் தான் எனக்குப் பிடித்திருக்கிறது.’
ஸ்ரீ ராமகிருஷ்ணர்: ‘அது நல்லது. ஒன்றில் நம்பிக்கை இருந்தாலே போதும். உனக்கு அருவத்தில் நம்பிக்கை. அது நல்லது ஆனால் அது ஒன்றுதான் உண்மை, மற்றவை பொய் என்று நினைக்காதே. அருவமும் உண்மை, அது போல் உருவமும் உண்மை; இதை நினைவில் வைத்திரு. ஆனால் உனக்கு எதில் நம்பிக்கையோ அதைப் பிடித்துக் கொள்.’
இறைவனுக்கு அருவம், உருவம் ஆகிய இரண்டு நிலைகளும் உண்மை என்பதைத் திரும்பத் திரும்ப கேட்ட ம- ஆச்சரியம் அடைந்தார். இந்த விஷயம் அவர் படித்த ஏட்டுக் கல்வியில் இல்லையே!
இறைவனின் அருவ நிலையை விளக்குவதற்காக முண்டக உபநிஷதப் பகுதி (1:1.6) எடுத்துக் கொள்ளப் படுகிறது. இந்த மந்திரம் அக்ஷபரா வித்யை ஏற்ற பகுதியின் (1:1.3—9) ஒரு பகுதியாக வருகிறது. மந்திரத்தைப் பார்ப்போம்:
உருவத்திலும் உள்ள அருவமே போற்றி 
மனதில் பதிந்நு வளர்ந்தபடி, எது நமக்கு நிறைவை தந்து, நம்மை நெறிப்படுத்துகிறதோ, அதிலே தீவீர பக்தி கொள்வோம்; நம்பிக்கை வைப்போம். அதற்கு ஒரு உருவம் தேவைப் பட்டால் அதை மனதில் ஆழமாகப் பதித்து பிரார்தனை செய்வோம்.
அவரைக் காண முடியாது, தொட முடியாது; அவருக்குப் பண்புகள் கிடையாது, நிறம் கிடையாது, கண்களோ காதுகளோ கிடையாது,. அவர் என்றென்றும் இருப்பவர், எண்ணற்ற வடிவங்களை உடையவர், எங்கும் நிறைந்தவர், மிகவும் நுண்ணியவர், அழிவற்றவர், படைப்பிற்கு மூலகாரணமானவர், விழிப்புற்றவர்கள் அவரை எங்கும் காண்கிறார்கள்.
நம்பிக்கை உருவமா இல்லை அருவமா. ரூபம் ஓர் மாயை. ரூபம் அவரெவர் எண்ணத்திற்கு ஏற்ப மனம் வரைகின்றது. கண்ணை மூடியதும் சில ரூபம் தெரியாது, பல ரூபம் கண்ணை மூடியதும் தெரிவதும் வரைவதும் மனமே. அரூபம் என்றால் அங்கு மனத்திற்கு வேலையே இல்லை.
இந்த மந்திரம் பரமாத்மாவைப் பற்றியே கூறுகிறது என்று இந்த அதிகரணத்தில் விளக்குகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
தோழ மார்க்கமாகிய யோக நெறி பயிற்சி என்பது வினைகள் கெடுவதற்கு வழியாகிய இயமம் முதலிய அட்டாங்க யோகத்தை முறையாக மேற்கொள்வதாகும்.
இவ்வழிபாடு அகத்தில் மட்டுமே சிவபெருமானின் அருவத் திருமேனியில் நிகழ்வதாகும்.
இதனை முழுதும் முறையாய் அநுட்டித்தோர் (கடைபிடித்தோர்) சிவசாரூபமாகிய சிவன்தன் உருவம் என்னும் பதமுத்தியைப் பெறுவர்.
இயமம் என்பது இந்திரிய விடயங்களில் செல்ல விடாமல் தடுத்தல் அதாவது விலக்கியவற்றை ஒழித்தல்.
நியமம் என்பது தெய்வம் வரிபடல் முதலிய விதித்தனவற்றை செய்தல்.
சிவயோகம் அறிவோம்!
ஞானநெறியில் படிமுறையில் பயணிப்ப
பல ஆண்டுகளுக்கு பிறகு இன்று திருச்செங்கோடு நகர மாரியம்மன் பண்டிகை திருவிழா 2022.
#அருள்மிகுபெரியமாரியம்மன்
#அருள்மிகுசின்னமாரியம்மன்
#அருள்மிகுஅழகுமுத்து_மாரியம்
41 வருடங்களுக்கு பிறகு நடைபெறுகிறது #தெப்பம்_தேர்திருவிழா.
அனைவரும் வருக அம்மன் அருள் பெறுக
#
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 74:
எதிர்மறையாக
21. எதிர்மறையாகக் கூறப்படுபவையும் இறைவனின் பண்பு நலன்களே------------
அத்ருச்யத்வாதிகுணகோ தர்மோக்தே: || 1:2.21 ||
பொருள்: ‘காண முடியாதவர்’ என்றெல்லாம் கூறப்பட்டுள்ள பண்பு நலன்கள் இறைவனுக்கே உரியவை. ஏனெனில் இத்தகைய பண்புநலன்கள் இறைவனுடையவை என்று உபநிஷதத்தில் கூறப்பட்டுள்ளன.
தூலம், சூக்குமம், குணம்,கஞ்சுகம்,காரணம் என்னும் ஐந்து சரீரங்களைப் பொருந்திய முறைமையில் ஆன்மா சாக்கிரம்,சொப்பனம், சுழுத்தி, துரியம்,துரியாதீதம் ஆகிய ஐந்து அவத்தைப்பட்டு நிற்கும்.
சாக்கிரம்-நனவு- எல்லாக் கருவிகளோடும் கூடி நிற்கும் அவத்தை(35 கருவிகள்)
சொப்பனம்-கனவு- (25 கருவிகள்) .
சில கருவிகள் தொழிற்படாமல் அதாவது தூல தேகம் தொழிற்படாமல் கனவொடு நிற்கும் நிலை
சுழுத்தி-உறக்கம்- கனவுமின்றி உறங்கி விழித்தபின் "ஒன்றும் தெரியவில்லை; சுகமாய்த் தூங்கினேன்" என்று சொல்லப்படும் அவத்தை(3 கருவிகள்).
துரியம்-பேருறக்கம்-(2 கருவிகள்) பிராணவாயு இயக்கத்துடன் மூர்ச்சையாய் கிடந்து தெளிந்த பின் "ஒன்றும் தெரியவில்லை" என்று சொல்லப்படும் நிலை.
துரியாதீதம்-உயிர்ப்படக்கம்-(1 கருவி) பிராணவாயு இயக்கமின்றி மூர்ச்சையாய்க் கிடக்கும் அவத்தை நிலை.
சரீரங்களோடு அவத்தை நிலை அறிவோம்!
அதீதனிடம் அன்பு செலுத்தி அருள்பெறுவோ
காண்பது, கேட்பது, முகர்வது, சுவைப்பது, உணர்வது ஆகிய ஐந்தும் ஐந்து ஞானேந்திரியங்களின் செயல்கள் ஆகும். இறைவனைக் காண்பதாகிய சாட்சிச் செயல் இந்த ஐந்து செயல்களையும் குறித்து நிற்கிறது. அதாவது, அவர் ஐந்து ஞானேந்திரியங்களாலும் அறிய முடியாதவர் என்பது இதன் பொருள்.
பேசுவது, தொடுவது, நடப்பது, குதம் மற்றும் குறியின் மூலம் கழிவுகளை வெளியேற்றுவது ஆகிய ஐந்தும் கார்மேந்திரியங்களின் செயல்கள். இறைவனைத் தொட முடியாது என்பது இந்த ஐந்து செயல்களையும் குறித்து நிற்கிறது, அதாவது அவர் ஐந்து கர்மேந்திரயங்களுக்கும் அப்பாற்பட்டவர் என்பது இதன் பொருள்.
அது போலவே, அவருக்குக் கண்களோ, காதுகளோ கிடையாது என்பது அவருக்கு ஞானேந்திரியங்கள் கிடையாது என்பதைக் குறிக்கிறது. அவருக்கு கைகளோ, கால்களோ கிடையாது என்பது அவருக்குக் கர்மேந்திரியங்களும் கிடையாது என்பதைக் குறிக்கிறது. சுருக்கமாகச் சொல்வதானால் இறைவன் உருவமோ குணமோ அற்றவர், அனைத்திற்கும் அதீதமானவர்.
விழிப்புணர்வு பெற்றவர்கள் தங்கள் புத்தியால் அவரை அறிகிறார்கள்.!!! சற்றே மாற்றம் தங்கள் புத்தியால் அல்ல. இருட்டை இருட்டே விளக்கிட இயலாது.
இரண்டாம் நிலையில் இறைவனை அணுகுவதற்கு மனத்தில் உயர் பக்குவம் தேவை. அதற்கு விவேகம், வைராக்கியம் போன்ற உயர் பண்புகளும், உயர் சாதனைகளும் நியதிகளாக வைக்கப்படுகின்றன.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 75:
கூறப்படவில்லை:
விசேஷேணபேதவ்யபதேசாப்யாம் ச நேதரௌ || 1:2.22 ||
பொருள்: முண்டக உபநிஷதத்தின் மற்றொரு மந்திரத்தில் (2:1.22) இறைவனின் பண்புநலன்கள் குறிப்பிட்டுப் பேசப்பட்டுள்ளன. (2:1.2). ஜீவாத்மா மற்றும் பிரதானம் அல்ல என்று வேறுபாடும் கூறப்பட்டுள்ளது. இக்காரணங்களால் இங்கு இறைவன் பேசப்படுகிறாரே தவிர ஜீவாத்மாவோ பிரகிருதியோ கூறப்படவில்லை.
முண்டக உபநிஷதத்தின் முதல் மந்திரத்தில் (1:1.6) கூறியது பரமாத்மாவைப் பற்றியே தவிர ஜீவாத்மாவையோ பிரகிருதியையோ பற்றி அல்ல என்பதை விளக்குவதற்கு அதே உபநிஷதத்திலிருந்து மேலும் ஓரிரு மந்திரங்கள் எடுத்துக் காட்டப்படுகின்றன. இந்த ஸூத்ரத்தில் 2:1.2 எடுத்துக் கொள்ளப் படுகிறது,
அவர் ஒளிமயமானவர், உருவமற்றவர், இதயத்தில் உறைபவர், அகமும் புறமும் நிறைந்தவர், பிறப்பற்றவர், பிராணன் இல்லாதவர், மனம் இல்லாதவர், தூயவர், மேலானவர், பிரகிருதியை விட உயர்ந்தவர்.
பிராணன் (பிராணமய ஆன்மா), மனம் (மனமய ஆன்மா) மற்றும் புத்தி (விஞ்ஞானமய ஆன்மா) ஆகிய மூன்றும் சூட்சம சரீரம் அல்லது நுண்ணுடலின் பகுதிகள். நுண்ணுடல், ஜீவாத்மாவின் மூன்று உடம்புகளில் ஒன்று. இந்த மந்திரத்தில் ‘பிராணன் இல்லாதவர்’, ‘மனம் இல்லாதவர்’ என்று கூறியதன் மூலம் இங்கு கூறப்படுவது நுண்ணுடல் இல்லாதவர், அதாவது ஜீவாத்மா அல்ல என்பது உணர்த்தப்படுகிறது.
பிரகிருதி என்பது இறைவனின் சக்தி. ‘பிரகிருதியை விட உயர்ந்தவர்’ என்று கூறுவதன் மூலம் இங்கே கூறப்படுபவர் பிரகிருதியிலிருந்து வேறுபட்டவர் என்பதைத் தெளிவாகக் காட்டுகிறது.
எனவே முண்டக உபநிஷத மந்திரம் கூறுவது உருவங்களையும் குணங்களையும் கடந்த இறைவனையே என்பது தெளிவு.
ஆன்மா பிறப்பற்றது, என்றென்றும் இருப்பது, நிலையானது, பழமையானது; உடம்பு அழிந்தாலும் அழியாதது’ என்கிறது கட உபநிஷதம் (1:2.19).
#என்னப்பா_புன்னகை ?? எதற்கும் புன்னகையே ?? எப்போதும் புன்னகைத்தான் ..
எதற்கும் சிரிக்கிறாய் ..
#வருத்தம் என்று வந்து சொன்னால் ..
இதுவாடா வருத்தம்,
எதில் இருந்து விடுவித்து இருக்கேன்
இதற்க்கு போய் வருத்தப்படுகிறாய்யே முட்டாளே !! என்று சிரிக்கிறாய்
#சந்தோஷம் என்றே வரமாட்டேன், அப்படியே வந்து சொன்னால் கூட ..
சிக்கலில் வேண்டி சென்று சிக்கிக்கொண்டேன் என்று பெருமை படுகிறாயா முட்டாளே !! என்று சிரிக்கிறாய்
#புகழ் என்றே கேட்டாலும் ..
உனக்கேது புகழ், உன்னை காட்டும் என்னை கடந்த புகழும் உண்டோ முட்டாளே !! என்று சிரிக்கிறாய்
என்னை #காப்பாற்று என்று கேட்டால் ..
காப்பாற்றி கொண்டு இருப்பதால் தானே கேட்கவே முடிகிறது,
இதில் என்ன புதிதாக காப்பாற்ற,
காப்பாற்றி கொண்டு இருப்பை கூட அனுபவித்தும் அறியாதவனாய் இருக்கிறாய்யே முட்டாளே !! என்றே சிரிக்கிறாய்
#பணம் வேண்டும் என்று கேட்டால் ..
அது மட்டும் போதுமா,
அதை வைத்து அனுபவிக்க,
ஏதாவது செய்ய, நீ நீயாகவே இருக்க வேண்டாமா ?? என்றே சிரிக்கிறாய்
#அறிவு என்று கேட்டாலோ ..
கொடுத்த அறிவை, பயன்படுத்து,
அது மேலும் மேலும் விரியக்கூடிய தகுதி
உனக்கு ஏற்கனவே கொடுத்து இருக்கேன்,
யாருக்கோ இருப்பதுதான் அறிவு என்று உன் அறிவை ஏன் தாழ்த்தி நினைக்கிறாய் ?? என்றே சிரிக்கிறாய்
#காதல் என்று கேட்டால்
நீ எப்படி இருந்தாலும், என்ன செய்தாலும், உன் இஷ்டத்துக்கு உன்னைவிட்டு, அதிலும் உன்னை காப்பாற்றி, என்றும் மாறா காதலை, வேறு எதுவுமே உன் மீது செலுத்த முடியாத காதலை, நான் செலுத்திக்கொண்டு தானே இருக்கிறேன், இதை முதலில் உணர்ந்தாயோ ?? என்றே சிரிக்கிறாய்
#கடமை என்று கேட்டால்
அது என்னால் உன்னை கொண்டு, மிகச்சரியாக தான் நடந்துகொண்டு இருக்கிறது, இதில் புதிதாய் நீ ஒன்றும் செய்யவேண்டாம், நிகழ்வதை அனுபவித்து பயணி !! என்றே சிரிக்கிறாய்
#பிரச்சனை என்று கேட்டால்
இப்போது இந்த நொடியில் உனக்கு எந்த பிரச்சனையும் இல்லாததால் தான்,
என்னிடம் பிரச்சனை என்று கேட்கக்கூட முடிகிறது,
இப்போது இந்த நொடி உன்னை பிரச்சனை இல்லது வைத்திருக்கும் எனக்கு,
உன்னை பார்த்துக்கொள்ள தெரியும் தானே !! என்றே சிரிக்கிறாய்
இதுபோல எதை கேட்டாலும் / நினைத்தாலும் / சிந்தித்தாலும் / ஏங்கினாலும் / ஆடினாலும் / அடங்கினாலும் / வருந்தினாலும் / புலம்பினாலும் ..
உன் புன்னகை பேசாது பேசும் அற்புதம் இருக்கே ..
உருவற்றவனாக எங்கும் எதிலும் எப்போதும் நீக்கமற நிறைந்திருக்கும் நீ !!
இப்படி உருவாக எனக்காகவும் ஏன் சிரிக்கிறாய் என்று சிந்திக்க நீயே உன்னை தந்தருள்வதால் ..
எனக்கு என்ன கற்றுக்கொடுக்க இப்புன்னகையோ ..
என்னை உன் தன்மையை உணர செய்யவும் இப்புன்னகையோ ..
என்றும் உன் இருப்பை உணர்ந்து எதற்கும் புன்னகைத்து வாழ் ..
என்றும் இப்புன்னகையோ .....
புரியாதவனாக புலம்புகின்றேன் ..
உன்னை புலம்ப சொன்னேனா என்று சிரிக்கிறாய் ..
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 76:
மற்றொரு மந்திரம்:
23. விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் கூறப்படுவது இறைவனையே என்று நிறுவுவதற்கு மறொரு மந்திரத்தையும் காட்டுகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்--------------
ரூபோன்யாஸாச்ச || 1:2.23 ||
பொருள்: இறைவனின் விசுவரூப வர்ணனையை உபநிஷதத்தின் அதே பகுதியிலுள்ள மற்றொரு மந்திரம் கூறுவதாலும் 1:1.6—இல் கூறப்படுவது இறைவனைப் பற்றியே.
தமது கருத்தை நிறுவுவதற்கு ஸ்ரீபாதராயணர் மற்றொரு மந்திரத்தைச் சுட்டிக் (முண்.2:1.4) காட்டுகிறார்.
அவருக்கு சொர்க்கம் தலையாக அமைந்துள்ளது. சந்திரசூரியர்கள் கண்கள்; திசைகள், காதுகள்; வெளிப்பட்ட வாக்கு, வேதங்கள்; காற்று, பிராணன்; பிரபஞ்சம், மனம்; பூமி, கால்கள்; அவரே எல்லா உயிர்களின் உள்ளும் உறைகிறார்.
------------------------------
வைசுவானர அதிகரணம் சாந்.5:18.1-2
பிரம்மா ஸூத்ரத்தின் முதல் அத்தியாயத்தில் இரண்டாம் பகுதியின் இறுதி அதிகரணம் இது. எல்லா ஆற்றலின் உறைவிடமாக இருப்பது இறைவனே என்பது இந்த அதிகரணத்தில் கூறப்படுகிறது. இதில் 9 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
விளக்கத்திற்காக சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தின் 5:18.1-2 மந்திரங்கள் எடுத்துக் கொள்ளப் படுகின்றன. இதில் வைசுவானர தியானம் பற்றிக் கூறப்படுகிறது, முதலில் மந்திரத்தைப் பார்ப்போம்:
வைசுவானர – ஆன்மாவை எல்லைக்கு உட்பட்டவராகத் தியானிப்பவன் எல்லா உலகங்களிலும் உணவை உண்கிறான். எல்லா உயிர்கள் வாயிலாகவும் உண்கிறான். எல்லா அவயங்கள் வாயிலாகவும் உண்கிறான். இந்த வைசுவானரனின் தலை சொர்க்கம்; தலை, சூரியன்; பிராணன், வாயு; வயிறு, ஆகாயம்; முடி, குசப்புல்; இதயம், கார்ஹபத்ய அக்கினி; மனம் ஆவஹார்ய பசவ அக்கினி; வாய் ஆஹவனீய அக்கினி.
பொருளைத் தெளிவுபடுத்திக் கொள்ள வேண்டிய இரண்டு வார்த்தைகள் இங்கே உள்ளன. அவை வைசுவானரன், ஆன்மா. வைசுவானரன் என்ற வார்த்தை வயிற்றில் உணவைச் செரிக்கின்ற ஜடராக்னி, அக்னி, அக்னி தேவதை என்று பொதுவாக மூன்று பொருள்களில் பயன்படுத்தப் படலாம்.
பக்தனின் பிராணன் அவனுடன் மேலுலகங்களுக்குச் செல்கிறது; ஞானியின் பிராணன் இங்கேயே ஒடுங்குகிறது.!!!!தான் பக்தன் என்ற எண்ணமே அகங்காரத்தின் மிச்சம் உள்ளதால் மேலுலக்கிற்கும், அகங்காரமற்ற ஞானி பாதாள லோகத்திற்கும் செல்கிறான். பிருந்தாவனம் போன்றவை.
அது போலவே ஆன்மா என்ற வார்த்தை ஜீவாத்மா, பரமாத்மா என்ற இரண்டு பொருள்களிலும் பயன்படுத்தப்படலாம்.
உணர்வு சூழ் கடந்தது ஓர் உணர்வே-
இது ஒன்பதாம் திருமுறையில் திருமாளிகைத் தேவர் அருளிய திருவிசைப்பாவில் வரும் அடி என நாம் அறிவோம்.
இதில் முதலில் உள்ள உணர்வு என்பது உயிர் அறிவைக் குறிக்கும்.
அடுத்துள்ள உணர்வு இறைவனுடைய பேரறிவைக் குறிக்கும்.
சூழ் என்பது எல்லையைக் குறித்தது.
உயிர் அறிவின் எல்லையைக் கடந்த வியாபகப் பொருள் தான் இறைவன் என்பது இதன் பொருள்.
உயிர் அறிவின் எல்லையையும் கடந்து இருப்பதால், உயிர் அறிவால் இறைவனை அடைய இயலாது.
இதையே ,
பாசஞானத்தாலும் பசுஞானத்தாலும் பார்ப்பரிய பரம்பரனை என சித்தியாரும்,
பாசமாம் ஞானத்தாலும், படர்பசு ஞானத்தாலும் ஈசனை அறியவொண்ணா என சிவப்பிரகாசமும் எடுத்து அருளுகின்றன.
தோத்திரமும் சாத்திரமும் அறிவோம்!
அவையே நமக்கு இருகண்கள் என உணர்வோம்!
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 77:
யாரைப் பற்றி?:
24. இந்த மந்திரம் (சாந்.5:18.1) யாரைப் பற்றிப் பேசுகிறது?
வைச்வானர: ஸாதாரணசப்தவிசேஷாத் || 1:2.24 ||
ஞானநெறியில் செல்கின்ற சாதகனுக்கு வேறு எதிலும், ஏன் தெய்வ வடிவங்களிலும் கூட நாட்டம் இல்லை. அவன் தன்னிலேயே இன்பம் கண்டு தன்னிலேயே வாழ்கிறான்.!! சற்றே புரிதல் தேவை. சாதாகனுக்கு ஞானநெறி அடைந்த பின்னே நாட்டம் இல்லை அனைத்திலுமே. ஆனால் இதே நிலை மாயயைக்கும் உண்டு என்பதே.
பொருள்: வைசுவானரன் என்பவர் பரமாத்மாவாகிய இறைவனே. ‘வைசுவானரன்’ என்ற பொது வார்த்தை பயன்படுத்தப்பட்டிருந்தாலும் அதன் சிறப்பான பொருள் காரணமாக அந்த வார்த்தை இறைவனையே சுட்டுகிறது.
சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தின் இந்தப் பகுதியில் (5:18.1-2) வைசுவானரன், ஆன்மா என்ற பொது வார்த்தைகள் பயன்படுத்தப் பட்டிருந்தாலும் பின்னால் இறைவனின் சிறப்புப் பண்புகள் பேசப்படுகின்றன. உதாரணமாக, 2 – ஆம் மந்திரம் வைசுவானரணை விராட் புருஷனாக, அதாவது பிரபஞ்சம் முழுவதையும் தன் வடிவமாகக் கொண்டவராகக் கூறுகிறது. இந்தப் பண்பு ஜடராக்னி, அக்னி, அக்னி தேவதை என்ற மூவருக்கும் இருக்க இயலாது. எனவே இங்கே கூறப்பட்டுள்ள வைசுவானர தியானம் இறை வழிபாடே.
25. ஸ்மிருதிகளும் இதே கருத்தைக் கூறுகின்றன ------------------------------
ஸ்மர்யமாணமனுமானம் ஸ்யாதிதி || 1:2.25 ||
ஸ்மிருதிகளில் கூறப்பட்டுள்ள விசுவரூப வர்ணனை பரமாத்மாவாகிய இறைவனை குறிக்கிறது. சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தில் விளக்கத்திற்குரிய பகுதியிலும் (5:18.1-2) விசுவரூப வர்ணனை காணப்படுவதால் அங்கே குறிப்பிடப்பட்டுள்ள வைசுவானரன் பரமாத்வாகிய இறைவனையே குறிப்பிட வேண்டும் என்பதை ஊகித்து அறிந்து கொள்ளலாம்.
பகவத் கீதை ஒரு ஸ்மிருதி நூல். அதில் 11 ஆம் அத்தியாயத்திலும் விசுவரூப வர்ணனை வருகிறது. எங்கும் நிறைந்த அந்த திருமேனியைக் கண்டு அர்ஜுனன், ‘எம்பெருமானே! உனது திருமேனியில் எல்லா தேவர்களையும் பல்வேறு உயிரினங்களையும் தாமரையில் வீற்றிருக்கிற பிரம்மாவையும், சிவனையும் எல்லா தேவர்களையும் தேவ சர்ப்பங்களையும் காண்கிறேன்’ என்று பரம்பொருளைத் துதிப்பதைக் காண்கிறோம். (11:15). இங்கே விசுவரூபம் எவ்வாறு இறைவனைக் குறித்து நிற்கிறதோ அவ்வாறே சாந்தோக்ய உபநிஷதப் பகுதியிலும் வருகின்ற விசுவரூப வர்ணனை இறைவனைப் பற்றியதே.
‘மரணத்திற்குப் பிறகு அவனது நாக்கு அக்கினி தேவனை அடைகிறது; மூக்கு வாயு தேவனையும், கண் சூரிய தேவனையும், காது திசை தேவதையையும், உடம்பு பூமி தேவதையையும், இதயம் புறத்திலுள்ள ஆகாசத்தையும் அடைகின்றன.அவனது உடம்பிலுள்ள முடி, செடி கொடிகளையும், தலைமுடி மரங்களையும், ரத்தமும் விந்துவும் வருண தேவனையும் அடைகின்றன’ என்கிறது பிருஹதாரண்யகம்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 78:
ஏன் கருதக் கூடாது?:
26.விளக்கத்திற்குரிய மந்திரம் ஜடராக்னியைக் குறிப்பதாக ஏன் கருதக் கூடாது?-----------------------
’15 கலைகளும் (சூட்சம சரீரத் தொகுதி) அவற்றின் இருப்பிடத்தை அடைகின்றன. அதிஷ்டான தேவதைகள் தங்கள் தேவர்களை அடைகின்றன’ என்கிறது முண்டக உபநிஷதம் (3:2.7).
சப்தாதிப்யோஅந்த: ப்ரதிஷ்டானாச்ச நேதி சேன்ன நாள்
சைவ சமயம் தவிர பிற மதங்கள் ஆணவமலம் என ஒன்று இருப்பாதகவே ஏற்றுக் கொள்வதில்லை.
பிற மதங்கள் உயிர்களுக்கு உண்டாகின்ற அறியாமையை மாயை கன்மங்களால் வருவதாகவே கருதுகின்றன. அது உண்மைக்குப் புறம்பானது.
ஏனெனில், மாயையும் கன்மமும் உயிரின் அறிவை விளக்கும் பொருள்கள் .
மாயை- உடல்,கருவிகள் முதலியவாக நிற்பன.
இவை கூடியிருக்கும் போது அறிவு விளங்குதலும், கூடாத போது அறிவு விளங்காமையும் கண்கூடு.
கன்மம்- செயல்.
செயல் அறிவை விளங்க செய்யுமே அன்றி மழுங்க செய்யாது.
ஆகவே, அறிவை மறைத்து அறியாமையை விளைவிப்பது ஆணவமலமே.
சைவசித்தாந்தம் அறிவோம்!
தலைவனை வழிபடுவோம்!
ததாத்ருஷ்ட்யுபதேசாதஸம்பவாத் புருஷமபி சைனமதீயதே || 1:2.26 ||
பொருள்: ‘வார்த்தை தெளிவாக இருப்பதாலும். “உள்ளே இருப்பது” என்று கூறப்பட்டிருப்பதாலும் சாந்தோக்ய உபநிஷதப் பகுதி ஜடராக்னியையே குறிக்கிறது’ என்று கூறுவதானால் அது சரியல்ல. ஏனெனில் ஜடராக்னியையே இறைவனாகத் தியானிக்குமாறு அந்தப் பகுதி கூறுகிறது. மேலும், ஜடராக்னியைத் தியானிப்பது சாத்தியம் அல்ல. ஜடராக்னி இறைவன் என்றே தெளிவாகக் கூறப்பட்டுள்ளது.
விளக்கத்திற்காக எடுத்துக் கொள்ளப்பட்ட சாந்தோக்ய உபநிஷதப் பகுதியில் (5:18.1-2) வைசுவானரன், அக்னி போன்ற வார்த்தைகள் தெளிவாகக் கூறப்பட்டுள்ளன. இந்த அக்னியின் அங்கங்களாக கார்ஹபத்ய அக்னி, ஆவஹார்ய பசன அக்னி, ஆஹவனீய அக்னி போன்றவை கூறப்பட்டுள்ளன. அது மட்டுமின்றி, இந்த வைசுவானர அக்கினி மனிதனின் உள்ளே இருப்பது’ (புருஷே: அந்த: ப்ரதிஷ்ட்டிதம்) என்று சதபத பிராம்மணம் (10:6.1.11) தெளிவாகக் கூறுகிறது. எனவே விளக்கத்திற்குரிய பகுதியில் கூறப்பட்டுள்ளது ஜடராக்னியையே. இத்தகைய வாதம் எழுமானால் அது தவறு.
இதனை மூன்று காரணங்கள் காட்டி விளக்குகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்:
1. விளக்கத்திற்குரிய பகுதி ஜடராக்னியைத் தியானிக்குமாறு கூறுகின்ற பகுதி அல்ல; மாறாக, ஜடராக்ணியை இறைவனாகத் தியானிக்குமாறு கூறுகின்ற பகுதி. எனவே ஜடராக்னியின் விளக்கங்கள் இருந்தாலும் அவற்றை இறைவனாய்த் தியானிக்க வேண்டும்.
2. ஜடராக்னியையே தியானிப்பதாக வைத்துக் கொள்வோம். ஜடராக்னியின் தலை எப்படி சொர்க்கமாக இருக்க முடியும்? கண் எப்படி சூரியனாக முடியும்? இவ்வாறே விசுவரூப வர்ணனையில் காணப்படுகின்ற எதுவும் ஜடராக்னியில் பொருந்தாமல் போகும். எனவே ஜடராக்னியை விசுவரூபமாகத் தியானிப்பது சாத்தியம் அல்ல.
3. சதபத பிராம்மணம் (10:6.1.11) ‘இந்த அக்னியாகிய வைசுவானரன் இறைவனே’ என்று தெளிவாகக் கூறுகிறது.
மேற்கண்ட மூன்று காரணங்களால் வைசுவானரன் என்று சாந்தோக்ய உபநிஷதம் குறிப்பிடுவது இறைவனையே என்பது தெளிவு.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 79:
மேலும் தெளிவு:
27. இந்தக் கருத்து மேலும் தெளிவுபடுத்தப்படுகிறது ------------------------------
அத ஏவ ந தேவதா பூதம் ச || 1:2.27 ||
பொருள்: விளக்கத்திற்குரிய மந்திரப் பகுதியில் வைசுவானரன் என்று குறிப்பிடப்பட்டது அதே காரணத்துக்காக அக்னி தேவதையோ, சாதாரண அக்னியோ அல்ல.
வைசுவானரன் என்ற சொல் சாதாரண அக்னி, அக்னி தேவதை, ஜடராக்னி போன்ற பல பொருள்களில் வரக் கூடும் என்று ஏற்கெனவே கண்டோம். விளக்கத்திற்குரிய பகுதியில் (சாந்.5:18.1-2) விசுவரூப வர்ணனை காணப்படுவதால், வைசுவானரன் என்ற வார்த்தை ஜடராக்னிக்கு பொருந்தாது. எனவே அங்கே குறிப்பிடப்படுவது பரமாத்மாவாகிய இறைவனையே என்று 26 –ஆம் ஸூத்ரத்தில் கண்டோம்.
அதே காரணத்திற்காக வைசுவானரன் என்ற வார்த்தை அக்னி தேவதையையோ சாதாரண அக்னியையோ குறிப்பிட முடியாது என்று இந்த ஸூத்ரம் தெரிவிக்கிறது. ஏனெனில் அக்னி தேவதைக்கோ சாதாரண அக்னிக்கோ தலை, சொர்க்கம்; கண், சூரியன் போன்ற விசுவரூப விளக்கங்கள் பொருந்தாது. எனவே வைசுவானரன் என்பது பரமாத்மாவாகிய இறைவனையே.
28. ஸ்ரீஜைமினியின் கருத்து ------------------------------
வைசுவானரன் என்ற சொல் இறைவனையே குறிக்கிறது என்பதைத் தெளிவுபடுத்த இதுவரை ஸ்ரீபாதராயணர் தமது கருத்தைக் கூறினார். இனி வேறு சில ஆச்சாரியர்களின் கருத்தைக் கூறுகிறார். முதலில் ஸ்ரீஜைமினியை மேற்கோள் காட்டுகிறார்.
ஸாக்ஷாதப்யவிரோதம் ஜைமினி: || 1:2.28 ||
பொருள்: வைசுவானரன் என்ற சொல் நேரடியாக இறைவனையே குறிக்கிறது என்று எடுத்துக் கொண்டாலும் முரண்பாடு எதுவும் இருக்காது என்பது ஸ்ரீஜைமினியின் கருத்து.
இதுவரை ஸ்ரீ பாதராயணரின் விளக்கத்தைப் பார்த்தோம். அவர் ‘வைசுவானரன்’ என்ற சொல்லுக்கு நேரடிப் பொருளாகிய ஜடராக்னி என்பதை ஏற்றுக் கொண்டு, மந்திரப் பகுதியில் (சாந்.5:1.8-2) விசுவரூப வர்ணனை வருவதைச் சுட்டிக் காட்டி வைசுவானரன் என்ற சொல்லிற்கு இறைவன் என்ற பொருளே பொருந்தும் என்று தெளிவுபடுத்தினார்.
இப்போது ஸ்ரீஜைமினியை மேற்கோள் காட்டி, இப்படி சுற்றி வளைத்துப் பொருள் கொள்ள வேண்டியதில்லை; வைசுவானர தியானம் என்றால் பரமாத்மாவாகிய இறைவனைத் தியானிப்பது என்று நேரடியாகவே பொருள் கொள்ளலாம் என்று தெரிவிக்கிறார்.
வைசுவானரன் என்ற சொல்லின் விளக்கம், ‘எல்லா உயிர்களும் யாருக்கு சொந்தமோ அவர் விசுவானரன்; யார் விசுவானரனோ அவரே வைசுவானரன் என்பதாகும். எல்லா உயிர்களும் இறைவனுக்கு மட்டுமே சொந்தம். ஜடராக்னிக்கோ, சாதாரண அக்னிக்கோ, அக்னி தேவதைக்கோ இந்த விளக்கம் பொருந்தாது. எனவே மந்திரப் பகுதியில் (5:18.2) நேரடியாக இறைவழிபாட்டைப் பற்றியே கூறப்பட்டுள்ளது என்பது ஸ்ரீஜைமினி முனிவரின் கருத்து.
சைவ சித்தாந்தம் ஞான நெறியை எடுத்துச்செல்கிறது . அதிலும் மூலன் மரபு தெளிவாக ஒளி வடிவாக உருவம் அற்று.
நான் உடம்பு” என்னும் உணர்வு மறையாவிட்டால் ஞானம் ஏற்படாது. கலியுகத்தில் வாழ்விற்கு உணவே ஆதாரமாக உள்ளது---“நான் உடம்பு” என்ற உணர்வு மறைவதில்லை. ஆகவே கலியுகத்திற்கானது பக்தி யோகம்.அருமை.. என இலகுவாகச் சொல்லிவிட முடியாது. என் போன்ற சாமானியர்களுக்கும் புரியும்படியாக, எளிய நடையில் மிக உயர்ந்த தத்துவங்களை
இது அடியேனின் சொந்த எழுத்து அல்ல ராமகிருஷ்ண மடத் துறவி ஸ்வாமி ஆசுதோஷாநந்தர் அவர்களின் எழுத்து ஐயா
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 80:
ஸ்ரீஆச்மரத்யரின் விளக்கம்:
29. ஸ்ரீஆச்மரத்யரின் விளக்கம் ------------------------------
நான் உடம்பு” என்னும் உணர்வு மறையாவிட்டால் ஞானம் ஏற்படாது. கலியுகத்தில் வாழ்விற்கு உணவே ஆதாரமாக உள்ளது---“நான் உடம்பு” என்ற உணர்வு மறைவதில்லை. ஆகவே கலியுகத்திற்கானது பக்தி யோகம்.இறைவனைத் தர்க்கத்தாலும் வாதத்தாலும் மனித அறிவின் முயற்சிகளாலும் அறிய முடியாது.
ஸ்ரீ ஜைமினி முனிவரின் விளக்கம் நேரடியாக இருந்தாலும், இந்த நேரடியான விளக்கத்தை ஏற்றுக் கொள்வதால் மந்திரப் பகுதியில் வருகின்ற ‘எல்லைக்கு உட்பட்டவர்’ (ப்ராதேசமாத்ரம்) என்ற வார்த்தை எப்படி இறைவனைக் குறிப்பதாகும் என்ற கேள்வி எழுகிறது. இதற்கு பதிலாக ஸ்ரீஆச்மரத்யரின் விளக்கத்தைத் தருகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்:
அபிவ்யக்தேரித்யாச்மரத்ய || 1:2.29 ||
பொருள்: இறைவன் எல்லையற்றவராக இருந்தாலும் வெளிப்பட்டுத் தோன்றுவதால் அவர் எல்லைக்கு உட்பட்டவர் ஆகிறார்; எனவே அவரை எல்லைக்கு உட்பட்டவர் என்று கூறுவதில் தவறில்லை என்பது ஸ்ரீஆச்மரத்யரின் கருத்து.
எல்லையற்ற பரம்பொருள் பக்தர்களின் பக்திக்கு வசப்பட்டு உருவம் கொள்கிறார். உருவம் என்றால் அது எல்லைக்கு உட்பட்டுதான் இருக்கும். அவர் மாலையாக இருந்தாலும் அன்பெனும் பிடியில் அகப்படுபவராக இருக்கிறார் என்று வள்ளலார் பாடுகிறார். சிவன், விஷ்ணு, தேவி போன்ற பல்வேறு உருவங்கள் இறைவன் இவ்வாறு கொண்ட உருவங்களே.
மேலும், இதன் மூலம் ஸ்ரீபாதராயணர் அவதாரக் கருத்தையும் சுட்டிக் காட்டுவதாகக் கொள்ளலாம். ‘தர்மம் குலைந்து, அதர்மம் ஓங்கும் போதெல்லாம் என்னை நான் பிறப்பித்துக் கொள்கிறேன். நல்லவர்களைக் காப்பதற்கும் தீயவர்களை அழிப்பதற்கும் தர்மத்தை நிலைநாட்டவும் யுகந்தோறும் தோன்றுகிறேன்’ என்று பகவத் கீதையில் (4:7-8) இந்தக் கருத்து விளக்கப்பட்டுள்ளது.
எல்லையற்ற இறைவன் இவ்வாறு உருவம் கொள்வதால் அவரை எல்லைக்கு உட்பட்டவர் என்று கூறுவதும் பொருத்தமே.!!!!எல்லைக்கு உட்பட்டவர் என்றால் எல்லையற்றவன் என கூறியதில் முரண் உள்ளதே. கடாகாசம் அர்த்தம்.
எல்லையற்ற இறைவன் இவ்வாறு உருவம் கொள்வதால் அவரை எல்லைக்கு உட்பட்டவர் என்று கூறுவதும் பொருத்தமே. எனவே 28—ஆம் ஸூத்ரத்தில் ஸ்ரீஜைமினி கூறியது போல் ‘வைசுவானரன்’ என்ற வார்த்தைக்கு ‘இறைவன்’ என்று நேரடியாகவே பொருள் கொள்ளலாம்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 81:
தமது கருத்தாக:
ஸ்ரீஜைமினியின் விளக்கத்தையே தமது கருத்தாகத் தருகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்-----------------
இரவிலும் சூரியன் தன் கிரணங்களை வீசவே செய்கிறான்’ என்று வேதங்கள் கூறுவதாக ஸ்ரீசங்கரர் மேற்கோள் காட்டுகிறார். ஆனால் இருளின் காரணமாக அவை ஏறக்குறைய மறைக்கப்பட்டு விடுகின்றன.
ஸம்பத்தேரிதி ஜைமினிஸ்ததாஹி தர்சயதி || 1:2.31 ||
பொருள்: சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தின் விளக்கத்துக்குரிய பகுதி (5:18.2) ஸம்பத் உபாசனை பற்றி கூறுவதால் இறைவன் எல்லைக்கு உட்பட்டவராகக் கருதுவது நியாயமே. இத்தகைய கருத்து வேதங்களில் வேறு பகுதிகளிலும் கூறப்பட்டுள்ளது.
உபாசனை என்றால் தியானம். வேதங்களில் பல்வேறு தியான முறைகள் கூறப்பட்டுள்ளன. அவை இன்று நாம் கருதுகிற தியான முறைகள் அல்ல. பொதுவாக அவை பல்வேறு விதமான கருத்துக்களை சிந்தனை செய்வதாக உள்ளன. அத்தகைய ஒரு சிந்தனையே ஸம்பத் உபாசனை.
ஒரே இனத்தைச் சேர்ந்த இரண்டு பொருட்கள் இருப்பதாக வைத்துக் கொள்வோம். அவற்றுள் ஒன்று சிந்தனைக்கு எட்டாத அளவுக்கு பெரியது; மற்றது சிந்தனைக்கு உட்பட்டது. சிந்தனைக்கு உட்பட்டதான் அங்கங்களையே சிந்தனைக்கு உட்படாததன் அங்கங்களாகத் தியானிப்பது ஸம்பத் உபாசனை.
வைசுவானரன் என்றால் விராட் புருஷன்; எங்கும் எங்கும் நிறைந்த இறைவன். இறைவன் என்றால் அவர் மனித உருவத்தில் இருப்பவர். எங்கும் நிறைந்தவர் என்றால் மிகவும் பெரியவர். அவரது கண்களையோ முகத்தையோ சிந்திப்பது சாத்தியம் அல்ல. எனவே மனிதனின் அங்கங்களையே விராட் புருஷனின் அங்கங்களாகச் சிந்திப்பது ஒரு ஸம்பத் உபாசனை. இது சதபத பிராம்மணத்தில் (10:6.1) கூறப்பட்டுள்ளது.
இவ்வாறு எல்லையற்றவரை எல்லைக்கு உட்பட்டவராகத் தியானிக்கின்ற ஸம்பத் உபாசனை சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தின் இந்தப் பகுதியில் (5:8.12) உபதேசிக்கப்படுவதால் ‘வைசுவானரன்’ என்ற வார்த்தைக்கு ‘இறைவன்’ என்று நேரடியாகவே பொருள் கொள்ளலாம் என்கிறார் ஸ்ரீ பாதராயணர்.
தூக்க நிலையில் மனம் ஜீவாத்மாவில் ஒடுங்குகிறது. ஜீவாத்மா என்னவாகிறது? ஜீவாத்மா இறைவனில் ஒடுங்குகிறது. ..... புதையல் பூமிக்குள் இருப்பதை அறியாத மனிதன் அதன் மீது மீண்டும் மீண்டும் நடந்தாலும் அதைப் பெறுவதில்லை. அது போல் உயிர்களும் தினமும் இந்தப் பிரம்மலோகத்திற்குச் சென்றாலும் இறைவனை அறியவில்லை........ பிரம்மலோகம் ஏழாவது மேலுலகம். இது வெளியில் இல்லை. சாந்தோக்ய உபநிஷதம், 8:1.1 கூறுகின்ற சிறுவெளி ஜீவாத்மா ஒடுங்குகிற இடமாக இருப்பதால் அது இறைவனே.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 82:
மற்றோர் எடுத்துக்காட்டு:
32. ஸம்பத் உபாசனைக்கு மற்றோர் எடுத்துக்காட்டும் உள்ளது .
ஆமனந்தி ச ஏனம் அஸ்மின் || 1:2.32 ||
பேச்சு ஒவ்வொன்றிற்கும் புதிதாய் அர்த்தம் கற்பிக்கும் உறவுகள் இல்லை !!
ஆணையிடும் அதிகாரங்கள் இல்லை !!
உள்ளத்தை கூனிக் குறுகச் செய்யும் குற்ற சாட்டல்கள் இல்லை !!
நீயா ? நானா ?
எனும் போட்டி, பொறாமை இல்லை !!
மூச்சடைக்கும் மனக் குப்பைகளிலிருந்து தப்பிக்க !!
எப்போதாவது தேவையாகத் தான் இருக்கிறது..
இப்படி ஒரு ஏகாந்தம் !!
பொருள்: இறைவனை உடம்பின் அங்கங்களில் தியானிப்பது பற்றி ஜாபால உபநிஷதம் உபதேசிக்கிறது. எனவே இறைவனை எல்லைக்கு உட்பட்டவராகத் தியானிப்பது பொருத்தமே.
ஜாபால உபநிஷதத்தில் ஸம்பத் உபாசனைப் பகுதியைப் (2:1.2) பார்ப்போம்:
அத்ரி முனிவர் யாஜ்ஞவல்கியரைக் கேட்டார்: ‘எல்லையற்றவரும் தோற்றத்துக்கு உட்படாதவருமான பரம்பொருளை நான் எப்படி உணர்வது?’
யாஜ்ஞவல்கியர்: ‘எல்லோரையும் கரையேற்றுபவரான அவிமுக்தரை (சிவபெருமான்) வழிபட வேண்டும். எல்லையற்ற இறைவன் எல்லைக்கு உட்பட்டவரான சிவபெருமானில் நிலை பெற்றுள்ளார்.
அத்ரி முனிவர்: ‘அந்த அவிமுக்தர் உறைகின்ற இடம் எது?’
யாஜ்ஞவல்கியர்: ‘வரணைக்கும் நாசிக்கும் இடையே உள்ள இடம்.’
அத்ரி முனிவர்: ‘வரணை என்பது என்ன? நாசி என்பது என்ன?’
யாஜ்ஞவல்கியர்: ‘பத்து இந்திரியங்களையும் தவறிலிருந்து தடுக்கின்ற இடம் வரணை. பத்து இந்திரியங்களும் செய்கின்ற தவறுகளை அழிக்கும் இடம் நாசி. இந்த இரண்டுக்கும் நடுவில் என்றால் புருவங்களும் மூக்கும் சந்திக்கின்ற இடம், அதாவது புருவ மத்தி.’
(வரணை என்றால் சமஸ்கிருதத்தில் ‘தடுக்கின்ற இடம்’ என்றும் ‘புருவம்’ என்றும் பொருள் படும். அது போலவே நாசி என்றால் ‘அழிக்கின்ற இடம்’ என்றும் மூக்கு என்றும் பொருள் படும். ‘வாரணாசி’ (காசி) இவ்வாறு நம் உடம்பிலேயே உள்ளது என்றும் இந்த விளக்கம் கூறுகிறது)
இந்த ஜாபால உபநிஷதப் பகுதி இறைவனைப் புருவ மத்தியில் வழிபடச் சொல்கிறது. புருவ மத்தியில் இறைவனை எல்லைக்கு உட்பட்டவராகத்தான் தியானிக்க முடியும். எனவே எல்லைக்கு உட்பட்டவராக இறைவனை வழிபடுவது வேதங்களுக்கு உகந்ததே. வைசுவானரன் என்றால் இறைவன் என்றே பொருள் என்பது இங்கே தெளிவுபடுத்தப் படுகிறது.
சந்தேகத்தை எழுப்பி அதற்கு பதில் தருகிறார் ஸ்ரீசங்கரர். பீஷ்மர் காத்திருந்ததற்கு இரண்டு காரணங்களைக் காட்டுகிறார் அவர். ஒன்று, சாதாரண மக்களின் மனத்தில் நிலவிய நம்பிக்கைக்கு ஊறு விளைவிக்காமல் இருப்பதற்காக; மற்றொன்று, தமது தந்தையின் வரம் உண்மையிலேயே பலித்தது என்பதைக் காட்டுவதற்காக.
(இன்னும் காண்போம்)
பிரம்ம ஸூத்ரம் 83:
மூன்றாம் பகுதி: (1:3)
இன்று கார்த்திகை மாதம் சோமவாரம் பிரதோஷம்
இறைவன் யார், அவரது மகிமைகள் என்னென்ன போன்றவற்றைப் பற்றிப் பல்வேறு கோணங்களில் முதல் அத்தியாயம் விளக்கி வருகிறது.
சந்தேகங்களுக்கு இடமில்லாத விளக்கங்கள் சிலவற்றை முதற்பகுதியில் கண்டோம். இரண்டாம் பகுதியில் சந்தேகத்திற்கு இடமளிக்கின்ற வகையில் காணப்படுகின்ற சில வாக்கியங்களின் விளக்கத்தைக் கண்டோம். அதாவது சில பகுதிகள் நேரடியாகப் பார்க்கும் போது பௌதீகப் பொருளையோ, தேவதைகளையோ, தேவர்களையோ, இயற்கையையோ வழிபடுமாறு கூறுவது போலத் தோன்றும். ஸ்ரீபாதராயணர் அந்தப் பகுதிகளை எடுத்துக் கொண்டு, அவை உண்மையில் ஒன்றேயான பரம்பொருளை வழிபடுகின்ற இறைவழிபாடே என்று விளக்கினார்.
இந்த மூன்றாம் பகுதியிலும் அத்தகைய விளக்கங்கள் தொடர்கின்றன.
இந்தப் பகுதியில் 13 அதிகரணங்களும் 43 ஸூத்ரங்களும் உள்ளன.
1. மரணமிலாப் பெருநிலைக்குப் பாலம்
த்யுப்வாதி அதிகரணம் முண்.2:2.5
இந்த அதிகரணத்தில் முண்டக உபநிஷத மந்திரம் (2:2.5) விளக்கத்திற்கு எடுத்துக் கொள்ளப்படுகிறது. மந்திரப் பகுதியைப் பார்ப்போம்:
வானுலகம், பூமி, இடைவெளி மற்றும் மனம், பிராணன்கள் , புலன்கள் என்று அனைத்தும் யாரில் நிலை பெற்றுள்ளனவோ அந்த ஒரே இறைவனை அறியுங்கள். மற்ற பேச்சுக்களை விடுங்கள். மரணமிலாப் பெருநிலைக்கான பாலம் இதுவே.
‘த்யு:’ என்றால் வானுலகம், ‘பூ:’ என்றால் பூமி. வானுலகம், பூமி போன்ற அனைத்தும் யாரில் நிலை பெற்றுள்ளனவோ அவர் இறைவனே என்பதை இந்த அதிகரணம் விளக்குகிறது.
உலகிற்கு ஆதாரம் இறைவன் என்ற உணர்வுப் பொருள் அல்ல; பிரதானம் என்ற ஜடப்பொருளே என்று கூறுகின்ற சாங்கியக் கருத்தும் இவ்வாறு, இங்கே மறுக்கப்படுகிறது.
சந்தேகத்தை எழுப்பி அதற்கு பதில் தருகிறார் ஸ்ரீசங்கரர். பீஷ்மர் காத்திருந்ததற்கு இரண்டு காரணங்களைக் காட்டுகிறார் அவர். ஒன்று, சாதாரண மக்களின் மனத்தில் நிலவிய நம்பிக்கைக்கு ஊறு விளைவிக்காமல் இருப்பதற்காக; மற்றொன்று, தமது தந்தையின் வரம் உண்மையிலேயே பலித்தது என்பதைக் காட்டுவதற்காக.
அதே வேளையில் பிரம்ம ஸூத்ரமோ இந்தக் காலங்களுக்கு எந்த முக்கியத்துவமும் இல்லை என்று தெரிவிக்கிறது. இதனை எப்படிப் புரிந்து கொள்வது? . மிக அற்புதம் பகவான் ரமணர் கூறும் காலநிலை யாது?. காலம் நம் விழிப்பு நிலையில் மட்டுமே, ஸூசூப்தி நிலையில் காலம் இல்லை என்று நித்தம் நிகழ்த்தி காண்பிக்கின்றது - நிகழ்காலம் விழிப்பு நிலையில் இரு. ஞாபகம் கடந்த காலம் (சுக துக்க ஜாக்ரதையினால் - எதிர்பார்ப்பு) வரும் காலம். இந்த மூன்று காலத்தையும் இணைக்கும் வல்லமை கனவு. இதற்கு காலமே கிடையாது என்கிறார்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 84:
அனைத்தின் ஆதாரம்:
1. அனைத்தின் ஆதாரம் இறைவனே ------------------------------
த்யூப்வாத்யாயதனம் ஸ்வாசப்தாத் || 1:3.1 ||
பொருள்: வானுலகம், பூமி ஆகியவற்றின் ஆதாரமாக இருப்பது இறைவனே. ஏனெனில் முண்டக உபநிஷத மந்திரத்திலேயே ‘ஆத்மா’ என்ற வார்த்தை உள்ளது.
வானுலகம், பூமி, இடைவெளி, மனம் போன்ற அனைத்திற்கும் ஆதாரமாக இருப்பவர் இறைவன். சாங்கியர்கள் கூறுவது போல், அனைத்திற்கும் ஆதாரம் பிரதானம் என்ற ஜடாப்பொருள் அல்ல. ஏனெனில் விளக்கத்திற்குரிய முண்டக உபநிஷத மந்திரத்திலேயே (2:2.5) ‘ஆத்மா’ என்ற வார்த்தை வருகிறது. ஆத்மா என்பது உணர்வுப் பொருளான இறைவனைக் குறிக்கின்ற சொல்லே தவிர ஜடப்போருளைக் குறிக்கின்ற சொல் அல்ல. எனவே இந்த உபநிஷதம் உலகிற்கு ஆதாரமாக இறைவனைப் பற்றியே கூறுகிறது.
2. ‘ஆத்மா’ என்ற வார்த்தை ஏன் பிரதானத்தைப் பற்றிக் குறிப்பதாக இருக்கக் கூடாது? ------------------------------
‘ஆத்மா’ என்ற வார்த்தை ஜடாப்பொருளாகிய பிரதானத்தைக் குறிப்பிட்டிருக்கலாமே என்ற சாங்கியர்களின் கருத்து ஒரு சந்தேகமாக எழுமானால், அதற்கு விளக்கமாக முண்டக உபநிஷதத்தின் மற்றொரு மந்திரத்தைக் (3:2.8) காட்டலாம்.
முக்தோபஸ்ருப்யவ்யபதேசாத் || 1:3.2 ||
பொருள்: முக்தன் சென்று சேரும் இடமாக உணர்வுப் பொருளே கூறப்பட்டிருப்பதால் ‘ஆத்மா’ என்று மந்திரம் (முண்.2:2.5) கூறுகின்ற சொல் இறைவனையே குறிப்பிடுகிறது.
விளக்கத்துக்குரிய மந்திரத்தைப் பார்ப்போம்:
பெருகி ஓடுகின்ற நதிகள் தங்கள் பெயரையும் வடிவத்தையும் இழந்து கடலில் கலக்கின்றன. இறையனுபூதி பெற்றவன் (முக்தன்), அது போல் தனது பெயர் மற்றும் உருவத்திலிருந்து விடுபட்டு, மேலானவற்றுள் மேலானவரும் ஒளி வடிவினருமான பரம்பொருளை (புருஷ: ) அடைகிறான்.
உண்மையை உணர்ந்த முக்தன் மரணத்திற்கு பிறகு என்னவாகிறான்? அவன் பரம்பொருளை அடைகிறான் என்று இந்த மந்திரம் கூறுகிறது. இங்கே பரம்பொருள் என்பதற்கு புருஷ: என்ற வார்த்தை கூறப்பட்டுள்ளது. ‘புருஷ’ என்பது உணர்வுடைய ஒருவரைக் குறிப்பதற்கான சொல்லே தவிர, உணர்வற்ற பிரதானத்தைக்க் குறிக்கின்ற சொல் அல்ல.
‘புருஷ:’ என்ற சொல் ஜடப்பொருளைக் குறிப்பதாக ஏற்றுக் கொண்டால், நிலைமை விபரீதமாகி விடும். ஏனெனில் ஆன்ம ஞானம் பெற்ற ஒருவன் மரணத்திற்கு பிறகு ஜடப்பொருளை அடைகிறான், அதாவது அவன் ஜடப்பொருளாக ஆகி விடுகிறான் என்று உபநிஷதம் கூறுவதாக ஆகி விடும். உணர்வு மயமான ஒருவன் ஜடப்பொருளாக ஆகிறான் என்ற கருத்து முற்றிலும் ஏற்றுக் கொள்ளத்தக்க கருத்து அல்ல.
ஒளிப்பாதை என்பது ஒரே பாதைதான் என்பதைச் சாந்தோக்க்யம் (5:10.) தெளிவாகக் கூறுகிறது. புகைப் பாதை மற்றும் ஒளிப் பாதையை இரண்டு பாதைகளாகக் குறிப்பிட்ட பிறகு அதோகதியை ‘மூன்றாம் பாதை’ என்று இந்த மந்திரம் தெளிவாகக் கூறுகிறது. எனவே புகைப் பாதையும் ஒளிப் பாதையும் ஒவ்வொரு பாதைகளே என்பது தெளிவு.மூலன் வழி சைவம் ஒளி பாதையை தெளிவாக நிலை நிறுத்துகிறது. ஞானநெறி பற்றி சிந்தனையால் வழிபடும் வழி. அநுபவ வழி.
எனவே விளக்கத்துக்குரிய மந்திரம் (2:2.5) உலகிற்கு ஆதாரமாக இறைவன் என்ற உணர்வுப் பொருளையே காட்டுகிறது; பிரதானம் என்ற ஜடப்பொருளை அல்ல.
இறைவன் என்ற உணர்வுப் பொருளையே காட்டுகிறது; பிரதானம் என்ற ஜடப்பொருளை அல்ல. !!!மனிதன் பிறப்பினை தடுக்கவே இயலாது. பிறப்பில்லாமை இருக்குமானால் இறைவன் ஒடுங்கினான் என்றாகிவிடாதா??!!.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 85:
பிரதானத்தை அல்ல:
இன்று கார்த்திகை மாதம் சர்வ அமாவாசை
நானுமானமதச்சப்தாத் || 1:3.3 ||
பிறவிக் கடல் என்பது கோடானு கோடி பிறவிகளை உடைய ஒன்று! இதில் யாருக்கு எந்தப் பிறவியில் முக்தி என்பது அவர் கர்ம மூட்டையைப் பொறுத்த ஒன்று! மூட்டை காலியாகும் நேரம் முக்தி கிட்டும்!
பொருள்: விளக்கத்திற்குரிய மந்திரம் உலகின் ஆதாரமாகக் கூறுவது பிரதானத்தை அல்ல. ஏனெனில் அவ்வாறு தெரிவிக்கின்ற எதுவும் உபநிஷதத்தில் இல்லை.
உலகிற்கு ஆதாரமாக விளங்குவது ஜடப்பொருளாகிய பிரதானமே என்ற கருத்து வேதங்களில் எங்குமே கூறப்படவில்லை. எனவே உலகிற்கு ஆதாரமாக விளங்குவது இறைவன் என்ற உணர்வுப் பொருளே.
முண்டக உபநிஷத மந்திரம் ‘ஆத்மா’ என்ற சொல்லால் குறிப்பிடுவது இறைவனையே, பிரதானத்தை அல்ல என்ற கருத்து இந்த ஸூத்ரத்துடன் நிறைவுபெறுகிறது.
4. ‘ஆத்மா’ என்ற சொல்லால் குறிப்பிடுவது ஜீவாத்மாவையும் அல்ல என்ற கருத்து தொடரும் 4 ஸூத்ரங்களில் ஆராயப் படுகிறது _______
ப்ராணப்ருச்ச || 1:3.4 ||
பொருள்: விளக்கத்துக்குரிய மந்திரம் (முண்2:2.8) உலகின் ஆதாரமாகக் கூறுவது ஜீவாத்மா அல்ல. ‘அல்ல’ என்ற எதிர்மறைச் சொல் ஸூத்ரத்தில் இல்லை. இதனை முந்தைய ஸூத்ரத்திலிருந்து எடுத்துக் கொள்ள வேண்டுமென்று விளக்குகிறார் ஸ்ரீசங்கரர்.
‘ப்ராணப்ருத்’ என்ற சொல் பிராணனைத் தாங்குவது என்று பொருள் படுகிறது. பிராணனைத் தாங்கியபடி பிறவிக்குப் பிறவி பயணம் செய்பவன் ஜீவாத்மா; சுக துக்கங்களை அனுபவிப்பவனும் இவனே.
நமது சாஸ்திரங்களில் ஆத்மா என்ற சொல்லால் ஜீவாத்மாவாகிய மனிதன், பரமாத்மாவாகிய இறைவன் இருவருமே குறிப்பிடப்படுவதுண்டு. விளக்கத்துக்குரிய மந்திரத்தில் ‘ஆத்மா’ என்ற சொல் குறிப்பிடுவது பிரதானத்தை அல்ல என்பது முந்தைய ஸூத்ரங்களில் விளக்கப்பட்டது.
ஒரு வேளை அந்தச் சொல் ஜீவாத்மாவைக் குறிப்பிடலாமே என்ற சந்தேகம் எழக் கூடும். அதனை இங்கே மறுத்து ‘ஆத்மா’ என்ற சொல் பரமாத்மாவையே குறிக்கிறது என்று தெளிவுபடுத்துகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தின் முந்தின மந்திரங்கள் (உதாரணமாக முண்.2:2.7) ஆன்மாவை, ‘எல்லாம் அறிந்தவர்’, ‘இந்த உலகம் யாருடைய மகிமையோ’ என்றெல்லாம் போற்றுகின்றன. எல்லாம் அறிகின்ற தன்மையும் படைப்பு முழுமையும் மகிமையாகக் கொள்கின்ற பாங்கும் ஜீவாத்மாவிற்கு உரியவை அல்ல; பரமாத்மாவிற்கே உரியவை. எனவே விளக்கத்திற்குரிய மந்திரம் பரமாத்மாவைப் பற்றியே கூறுகிறது.
இருவருக்குமே மிக்க நன்றிகள். பஞ்ச பூதங்களின் கலப்பே உலகம். இந்த பஞ்ச பூதங்கள் பல பிறப்புகளை கொண்டவையான்னு புரிய வையுங்களேன். விசாரம் எப்படியோ அப்படியே சரி தவறு இரண்டுமே அடங்கியதே. ஓர் விளக்கை ஏற்றியதும் ஒளிவட்டம் தோன்றுகின்றது. அப்போதே தோற்றம் ஆரம்பம். இப்படியே கூட இருக்கலாமோன்னு.
அத்வைதத்தை விரும்புபவன்.
//முக்தி என்ற ஒன்று இல்லையேல் பிறப்புக்கும், அது அனுபவிக்கும் இன்ப துன்பங்களுக்கும் அர்த்தமே இன்றிப் போய் விடும் என்று எண்ணுகிறேன்!// அதனால்தான், அனைவருக்கும் முக்தி உண்டு என்னும் குருதேவரின் வாக்கு எனக்குப் பிடித்தமான ஒன்று. ஆனால், அனைத்து ஜீவர்களின் முக்தி என்பதில் குழப்பம் வந்துவிடுகிறது. அனைத்து ஜீவர்களும் முக்தி பெற்றுவிட்டால், இந்த பிரபஞ்சம் அனாதியானது என்னும் கொள்கை இடிக்கிறது. இரண்டையும் சமன் செய்யும் வாதம் அவசியம்.
நானும் கூட துவைதத்தை விரும்பும் ஒருவனே! ஆனால் முக்தி என்ற ஒன்று இல்லையேல் பிறப்புக்கும், அது அனுபவிக்கும் இன்ப துன்பங்களுக்கும் அர்த்தமே இன்றிப் போய் விடும் என்று எண்ணுகிறேன்!
இதை ஆரம்பத்தோடு மட்டும் ஒப்பு நோக்காமல் முடிவோடும் ஒப்பு நோக்குங்கள். மத்வரின் நித்ய சம்சாரிகள் தியரியை ஒப்புக் கொள்ளவேண்டியதாகிறது. அத்வைத ரீதியான சான்று எதிர்பார்க்கிறேன். (நீங்கள் எழுதுவது ராமகிருஷ்ண மடத்தின் வெளியீட்டை அடிப்படையாகக் கொண்டு என்று நினைக்கிறேன். அவர்களுடையது சரியான விளக்கமாகப் படவில்லை)
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 86:
உலகின் ஆதாரம்:
5. உலகின் ஆதாரம் ஜீவாத்மா அல்ல என்பதற்கு அடுத்த காரணம் ______
அனுபவமோ காலத்திற்குள். காலமோ ஒளியினுள். சுடராக (நான்) - ஒளியோ பரம்பொருளோடது. ஓர் விளக்கு எரிகின்றது. இதற்கு வாயு, அக்னி மாறும் நீர் தேவை. ஆனால் ஒளியின் பிரகாசம் மட்டுமே அனுபவத்தில் இருக்கின்றது.
‘அர்ச்சி’ (ஒளி) என்று ஆரம்பிப்பதை வைத்து ஒளிப்பாதை ‘அர்ச்சிராதி மார்க்கம்’ என்று வழங்கப்படுகிறது. அது மட்டுமின்றி, சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தில் ‘ஒளியிலிருந்து பகல்’ , ‘பகலிலிருந்து சுக்ல பட்சம்’ என்று ஒன்றிலிருந்து மற்றொன்றிற்கு செல்வது தெளிவாகக் கூறப்பட்டுள்ளது.
பேதவ்யபதேசாத் || 1:3.5 ||
பொருள்: விளக்கத்திற்குரிய மந்திரம் ஜீவாத்மா மற்றும் பரமாத்மாவை வேறுபடுத்திக் கூறுவதால் உலகின் ஆதாரம் ஜீவாத்மா அல்ல.
விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தின் முதல் இரண்டு வரிகள் உலகின் ஆதாரத்தைப் பற்றிப் பேசுகின்றன. மூன்றாம் வரி, அந்த ஆதாரத்தை சுட்டிக் காட்டி, ‘அவரை அறியுங்கள்’ என்று கட்டளையிடுகிறது. இதிலிருந்து அறிபவர் ஒருவரும் அறியப்படுபவர் வேறு ஒருவரும் இருப்பது தெளிவாகிறது. அறியப்படுபவர் பரமாத்மா, அறிபவர் ஜீவாத்மா என்பதை நாம் புரிந்து கொள்ள முடியும். இதிலிருந்தும் உலகின் ஆதாரம் ஜீவாத்மா அல்ல என்பது தெளிவாகிறது.
6. உலகின் ஆதாரம் பரமாத்மாவே __________
ப்ரகரணாத் || 1:3.6 ||
பொருள்: விளக்கத்திற்குரிய மந்திரம் அமைந்துள்ள முண்டக உபநிஷதத்தின் முக்கியக் கருத்தைப் பார்த்தாலும், அந்த மந்திரத்தில் ‘ஆத்மா’ என்று குறிப்பிடுவது பரமாத்மாவையே என்பது தெளிவாகிறது.
‘எதை அறிந்தால் படைப்பு அனைத்தையும் அறிந்ததாகும்?’ (1:1.3) என்ற கேள்விக்குப் பதிலாக அமைந்துள்ளது முண்டக உபநிஷதம். காரணத்தை அறிந்தால் காரியம் அனைத்தையும் அறிந்ததாகும். சர்க்கரையின் சுவையை அறிந்தால், சர்க்கரையால் செய்யப்படுகின்ற பதார்த்தங்கள் அனைத்தின் சுவையையும் அறிந்து கொள்ளலாம். அது போலவே, படைப்பு ஏதிலிருந்து தோன்றியதோ அதை அறிந்து கொண்டால் படைப்பு முழுவதையும் அறிந்து கொள்ளலாம். படைப்பு இறைவனிலிருந்து தோன்றியது. ‘அந்த இறைவனை அறிந்தவன் இறைவனாகவே ஆகிறான்’ (3:2.9) என்ற கருத்துடன் உபநிஷதம் நிறைவுறுகிறது. இவ்வாறு உபநிஷதம் ஆரம்பம் முதல் கடைசி வரை இறைவனைப் பற்றியே பேசுகிறது. அதன் காரணமாக, விளக்கத்திக்குரிய மந்திரமும் இறைவனைப் பற்றி பேசுவதாகக் கொள்வது பொருத்தமானதே.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 87:
மேலும் ஒரு காரணம்:
7. உலகின் ஆதாரம் பரமாத்மாவே என்பதற்கு மேலும் ஒரு காரணம் __________
ஸ்தித்யதனாப்யாம் ச || 1:3.7 ||
பொருள்: முண்டக உபநிஷதத்தின் மற்றொரு மந்திரம் பரமாத்மாவையும் ஜீவாத்மாவையும் சாட்சியாகவும், கலந்து கொள்பவராகவும் சுட்டிக் காட்டுகிறது. இந்தக் காரணத்தினாலும் விளக்கத்திற்குரிய மந்திரம் பரமாத்மாவாகிய இறைவனைப் பற்றியே பேசுகிறது.
முண்டக உபநிஷதத்தின் மற்றொரு மந்திரத்தைப் பார்ப்போம் (3:2.1):
இணை பிரியாத, ஒரே போன்ற இரண்டு பறவைகள் ஒரே மரத்தில் அமர்ந்துள்ளன. அவற்றுள் ஒன்று பழத்தை ருசித்துத் தின்கிறது. மற்றொன்று தின்னாமல் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறது. ஜீவாத்மாவும் பரமாத்மாவும் ஒரே உடம்பினுள் உள்ளனர். ஜீவாத்மா அறியாமையில் மூழ்கி, மோக வசப்பட்டு வருந்துகிறான். வழிபாட்டிற்குரிய தன் பரமாத்மாவையும் அவரது மகிமையையும் எப்போது அவன் பார்க்கிறானோ அப்போது கவலையிலிருது விடுபடுகிறான்.
உடம்பினுள் இருவர் இருப்பதாக இந்த மந்திரம் கூறுகிறது. அவர்களில் ஒருவர் வினைப் பயனின் காரணமாக சுக துக்கங்களை அனுபவிக்கிறார், இன்ப துன்பங்களில் உழல்கிறார். மீண்டும் மீண்டும் பிறக்கிறார், அவர் ஜீவாத்மா. மற்றொருவர் எதிலும் பங்கெடுக்காமல் தம்மில் தாமாக, பரமானந்த நிலையினராக இருக்கிறார், அவர் பரமாத்மா.
மனிதன் சுக துக்கங்களை அனுபவிக்கிறான்; ஒரு கணம் மகிழ்கிறான், மறுகணம் வருந்துகிறான் என்பதையெல்லாம் சொல்வதற்கு ஓர் ஆச்சாரியாரோ, வேதமோ தேவையில்லை. எதிலும் பங்கெடுக்காமல் ஆனந்த வடிவாக அமர்ந்திருக்கின்ற இறைவனை அவனுக்குத் தெரியாது. அவரைப் பற்றி சொல்லவே ஆச்சாரியாரும் வேதங்களும் தேவை. அதனால் முண்டக உபநிஷதம் இறைவனைப் பற்றிப் பேசுகிறதே தவிர ஜீவாத்மாவைப் பற்றிப் பேசவில்லை.
பகவான் ரமணர் :- ஸதூல சரீரம் - ஜலம் ; காரண சரீரம் - அக்னி ; ஸூக்ஷ்ம சரீரம் - மனஸ். இம்மூன்றும் ஹிருதயத்தில் அடங்கி விட்டால். மிச்சம் சங்கல்பம் மட்டுமே. இந்த மிச்சமும் ஒடுங்கினால் தான் மோக்ஷம். மாயையில் சிக்கிக் கொள்ள அதிக வாய்ப்பு உண்டு. காரணம் நம் அகங்காரம் நம்மை லேசில் விடுவித்து விடாது. (பிராப்த கர்மா)
இவ்வாறு இந்த அதிகரணம் நிறைவுறுகிறது. இதில் உலகின் ஆதாரமாக இருப்பது ஜடப்பொருளான பிரதானம் அல்ல; உணர்வுப் பொருளான ஜீவாத்மாவும் அல்ல; பேருணர்வுப் பொருளான பரமாத்மாவே, இறைவனே என்பதை விளக்குகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
அனுபவமோ காலத்திற்குள். காலமோ ஒளியினுள். சுடராக (நான்) - ஒளியோ பரம்பொருளோடது. ஓர் விளக்கு எரிகின்றது. இதற்கு வாயு, அக்னி மாறும் நீர் தேவை. ஆனால் ஒளியின் பிரகாசம் மட்டுமே அனுபவத்தில் இருக்கின்றது.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 88:
மிகப் பெரியவர்:
__________________ 2. மிகப் பெரியவர் ______________________________
பூமா அதிகரணம் சாந்.7:24.1
ஒளி முதல் பிரஜாபதி வரை ஒளிப்பாதையில் காணப்படுபவர்கள் உண்மையில் ஜீவாத்மாக்களை வழிநடத்துகின்ற தேவதைகள்.!!!!சற்றே விரிவாக இவை அனைத்தும் நம்மை வழி நடத்துவது எண்ணங்கள் மூலமே. இதையே பகவான் ரமணர் ஜீவனின் மனஸ். இதுவே சுக துக்கங்கள் வலி இவை எல்லாம் எண்ணமாக பிரதிபலிக்கின்றது. எண்ணம் மாறியதும் இவைகள் நம்மில் இல்லை. இதை பிடித்து கொள் என்கிறார் ரமணர்.
‘பூமா’ என்றால் பெரியது. சிறியதில் அல்ல, பெரியதிலேயே ஆனந்தம் இருக்கிறது; மிகப் பெரியதில் தான் பேரானந்தம் உள்ளது. அப்படி மிகப் பெரியவராக இருப்பவர் இறைவன் என்பதைக் கூறுகின்ற அதிகரணம் இது. இதில் 2 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
இதனை விளக்க சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தின் 7:23, 7:24.1 – ஆம் மந்திரங்களை எடுத்துக் கொள்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். இது பூம வித்யை பற்றி பேசுகிறது; நாரதருக்கும் சனத் குமாரருக்கும் இடையில் நடைபெற்ற உரையாடல் இது:
நாரதர் சனத் குமாரரை அணுகி, ‘உலகத்திலுள்ள பல்வேறு அறிவு வகைகளை நான் பெற்று விட்டேன். ஆனாலும் என் மனதில் துக்கமே நிறைந்துள்ளது. என்னைத் துக்கத்திற்கு அப்பால் அழைத்துச் செல்லுங்கள்’ என்று கேட்டுக் கொண்டார். அதற்கு சனத்குமாரர், ‘நாரதரே, நீங்கள் கற்றவை அனைத்தும் வெறும் வார்த்தைகள் மட்டுமே. வெறும் வார்த்தைகளைக் கற்பதால் துக்கம் விலகுவதில்லை. உண்மையான ஆனந்தம் வரும் போது மட்டுமே துக்கம் விலகுகிறது. எனவே அதற்கான முயற்சி செய்யுங்கள்’ என்று கூறி நாரதருக்குப் பல்வேறு வகையான தியானங்களைக் கற்பிக்கிறார்.
இங்கே சனத் குமாரர் கற்பிக்கும் தியான முறைகள் பூம வித்யை எனப்படுகிறது. முதல் 14 பகுதிகளில் இந்தத் தியான முறைகள் ஒவ்வொன்றாக விளக்கப்படுகின்றன. முதற்பகுதி ‘பெயர்’ (நாமம்) என்பதைத் தியானம் செய்யுமாறு கூறுகிறது. அடுத்தது ‘வாக்கு’. இப்படியே 14 ஆம் பகுதியில் ‘நம்பிக்கை’ என்பதைத் தியானம் செய்யுமாறு கூறுகிறார் சனத்குமாரர். ஒவ்வொன்றைச் சொல்லும் போது ‘அதுவே மிகப் பெரியது’ என்று கூறி அதனைத் தியானம் செய்யுமாறு கூறுகிறார். தொடர்ந்து நாரதர், ‘அதைவிடப் பெரியது எது?’ என்று கேட்கிறார். அதற்கு அடுத்ததைப் பற்றி கூறுகிறார் சனத்குமாரர். இவ்வாறு 14 பகுதிகள் நிறைவுறுகின்றன.
நாரதர், ‘அதைவிடப் பெரியது எது?’ என்று கேட்கிறார். அதற்கு அடுத்ததைப் பற்றி கூறுகிறார் சனத்குமாரர். இவ்வாறு 14 பகுதிகள் நிறைவுறுகின்றன.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 89:
பிராணனே பெரியது:
15 ஆம் பகுதியில் ‘பிராணன்’ என்பதை எடுத்துக் கொள்கிறார். அனைத்தையும் விடப் பிராணனே பெரியது என்று கூறுகிறார். 22 ஆம் பகுதி வரை பிராணனின் மகிமையைக் கூறிய பிறகு, நாரதர், ‘அதை விடப் பெரியது எது?’ என்று கேட்காமலேயே 23.1 மற்றும் 24.1 ஆம் மந்திரங்களில் ‘எல்லையற்ற இறைவனே மிகப் பெரியவர். அவரே அனைத்து ஆனந்தத்தின் வடிவாக விளங்குகிறார். அவரையே தியானம் செய்யுங்கள் என்று அறிவுறுத்துகிறார். அந்த 23.1 மற்றும் 24.1 ஆம் மந்திரங்கள் இங்கே விளக்கத்திற்கு எடுத்துக் கொள்ளப் படுகின்றன. அந்தப் பகுதிகளைப் பார்ப்போம்:
சனத்குமாரர்: ‘எல்லையற்றது எதுவோ அதுவே ஆனந்தம். எல்லைக்கு உட்பட்டதில் ஆனந்தம் இல்லை. எல்லையற்றது மட்டுமே ஆனந்தம். எனவே எல்லையற்றது எது என்பதையே அறிய வேண்டும்.’
நாரதர்: ‘போற்றுதலுக்கு உரியவரே, நான் எல்லையற்றதைத் தேட விரும்புகிறேன்.’
சனத்குமாரர்: ‘ஒருவர் எங்கே வேறு எதையும் காண்பதில்லையோ, வேறு எதையும் கேட்பதில்லையோ, வேறு எதையும் அறிவதில்லையோ அதுவே எல்லையற்றது. எங்கே ஒருவர் வேறொன்றைக் காண்கிறாரோ, வேறொன்றைக் கேட்கிறாரோ, வேறொன்றை அறிகிராரோ அது எல்லைக்கு உட்பட்டது. எல்லையற்றது எதுவோ அதுவே மரணமற்றது. எல்லைக்கு உட்பட்டது எதுவோ அதுவே மரணத்திற்கு உட்பட்டது.’
நாரதர்: போற்றுதலுக்கு உரியவரே, அந்த எல்லையற்றது எதில் நிலைபெறுகிறது?
சனத்குமாரர்: ‘தனது மகிமையிலேயே நிலை பெறுகிறது, அல்லது தன் மகிமையில் கூட நிலைபெறவில்லை’.
மின்னல் உலகம் மற்றும் அதைத் தொடர்ந்த உலகங்களில் ஏற்கெனவே இருக்கின்ற தேவர்கள் வைத்யுத தேவதைக்கு உதவுகிறார்கள் என்று ஸ்ரீசங்கரர் பொருள் கொள்கிறார்.அக்ஷரப் ப்ரஹ்மம்!
இதன் முதல் வெளிப்பாடே 'ஓம்காரப் பிரணவம்' எனும் அக்ஷரம் ஆகும். அழிவற்ற பரமாத்மாவிடமிருந்து வெளிப்போந்த உத்கீத எழுத்து!இதெல்லாம் வெறும் முகநூல் புரட்டுகையில் படிக்க வேண்டிய விஷயமே இல்லை - ஒவ்வொரு சொல்லையும் ஆண்டு, அநுபவித்து, ஆழ்ந்து, ஆய்ந்து , உணர்ந்து உள் வாங்க வேண்டிய உயர்தர சமாச்சாரம்.
நீங்கள் அவ்வளவு பொறுமையாக spoon feeding செய்கிறீர்கள்.
உங்கள் நட்பை நினைத்துப் பெருமைப் படுகிறேன்
Sathyam Shivam Sundaram ஜி
உங்களை ஓர் ஊடகமாக பாவித்து - நன்றி செலுத்துகிறேன்.
கங்கை கீழிறங்கியது கூட -
பரம்பொருளான சிவபெருமானின் ஜடா மகுடம் வழியாகத்தான்.
ஆனாலும் அந்த "அஞ்சல் காரரை" நாம் அஞ்சலி செய்து கொண்டுதானே இருக்கிறோம்!
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 90:
எல்லையற்றது எது?:
8. எல்லையற்றது எது? ________________
அறுதி நிலையில் அவர் உருவமற்றவராக, குணங்கள் அற்றவராக, அனைத்தையும் கடந்தவராக உள்ளார்.
எல்லையற்றதிலேயே அல்லது மிகப் பெரியதிலேயே ஆனந்தம் உள்ளது. எனவே அதனைத் தியானம் செய்யுங்கள் என்று சனத்குமாரர் நாரதருக்கு உபதேசிக்கிறார். ஆனால், ‘பிராணனை விடப் பெரியது எது?’ என்று நாரதர் கேட்காமலேயே எல்லையற்றதைப் பற்றி சனத்குமாரர் உபதேசிப்பதால் இங்கே சந்தேகம் எழுகிறது. அந்த ‘எல்லையற்றது’ அல்லது ‘மிகப் பெரியது’ இறைவனே என்பது தெளிவாகக் கூறப்படவும் இல்லை. எனவே பிராணனே மிகப் பெரியது என்று ஏன் கொள்ளக் கூடாது என்பது கேள்வி. அதற்கான பதிலை முதல் ஸூத்ரத்தில் கூறுகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
உருவப் பரம்பொருள் அல்லது காரியப் பரம்பொருளே பல்வேறு சாதகர்களின் மனநிலைக்கு ஏற்ப பல்வேறு வடிவங்களில், பல்வேறு இஷ்ட தெய்வங்களாகத் தோன்றுகிறார். !!! சற்றே சிந்திக்க சிவபுராணத்தில் ஏகன் அனேகன் எனும் சொல் பாட்டி தாதாவிற்கு - பேரன், அப்பா அம்மாவிற்கு - பிள்ளை, மனைவிக்கு பருஷன், ஏன் பிள்ளைக்குக்கு அப்பா இப்படியே உறவினன் மேலும் யார் யார் யாருக்கெல்லாம் அவர் அவருக்கு எவ்வாறு நாம் அறியப்படுகின்றோமோ அவ்வாறே நாம்.
ஆக அறிந்து கொள்வது பொய்யா இல்லை மெய்யா. பலனை வைத்தே உண்மை, என்றால் இன்றைய பலன் நாளைய எதுவோ அது. என அறிந்து வைத்துள்ளோமா இல்லை. அறியப்பட்ட அறிவும் இவ்வாறே!!
மின்னல் உலகம் மற்றும் அதைத் தொடர்ந்த உலகங்களில் ஏற்கெனவே இருக்கின்ற தேவர்கள் வைத்யுத தேவதைக்கு உதவுகிறார்கள் என்று ஸ்ரீசங்கரர் பொருள் கொள்கிறார்.மின்னல் உலகம் மற்றும் அதைத் தொடர்ந்த உலகங்களில் ஏற்கெனவே இருக்கின்ற தேவர்கள் வைத்யுத தேவதைக்கு உதவுகிறார்கள் என்று ஸ்ரீசங்கரர் பொருள் கொள்கிறார்.
பொருள்: எல்லையற்றது என்பது பிராணனுக்குப் பிறகு உபதேசிக்கப்படுவதால் அது பரம்பொருளாகிய இறைவனையே குறிப்பிடுகிறது.
பூம வித்யை சாந்தோக்ய உபநிஷதம் 7 ஆம் அத்தியாயம் ஆரம்பத்திலிருந்தே தொடங்குகிறது. ஒவ்வொரு பொருளை எல்லையற்றதாக மிகப் பெரியதாக தியானிக்குமாறு ஒவ்வொரு அத்தியாயத்திலும் உபதேசிக்கப்படுகிறது. இரண்டாவது பொருள் பேசப்படும் போது, ‘அது முந்தைய பொருளை விட மிகப் பெரியது’ என்றும் கூறப்படுகிறது. இந்த வரிசைக் கிரமத்தில் பார்க்கும் போது பிராணனைப் பற்றிய உபதேசத்திற்குப் (7:15-22) பிறகே ‘எல்லையற்றது’ (பூமா) பற்றிய உபதேசம் (7:23,24) வருகிறது. இயல்பாகவே, பிராணனை விட ‘எல்லையற்றது’ (பூமா) பெரியது என்பது உறுதியாகிறது. எனவே அது இறைவனே.
பரம்பொருள், எல்லையற்ற மற்றும் பல சிறந்த பண்புகளை உள்ளடக்கியதால், விளக்கங்களுக்கு அப்பாற்பட்டதோ என்ற சந்தேகம்..என் சிற்றறிவிற்கு எழுகிறது.. பிராணனை விட ‘எல்லையற்றது’ (பூமா) பெரியது என்பது உறுதியாகிறது. !!!
பிராணனை விட ‘எல்லையற்றது’ (பூமா) பெரியது என்பது உறுதியாகிறது. !!! 9.மிகப் பெரியவர் இறைவனே என்பதற்கு மற்றொரு காரணம் _______
தர்மோபபத்தேச்ச || 1:3.9 ||
பொருள்: விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் கூறப்பட்டுள்ள பண்புநலன்கள் பரம்பொருளுக்கே பொருந்தி வருவதால் இந்த மந்திரம் பரம்பொருளைப் பற்றியே பேசுகிறது.
விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் (சாந்.7:24.1) கூறப்பட்டுள்ள எல்லையற்ற தன்மை, ஆனந்தம், வேறு எதையும் காணாத கேட்காத அறியாத தன்மை, மரணமின்மை, தனது மகிமையிலேயே நிலைபெறுதல் போன்ற பண்புநலன்கள் பரம்பொருளுக்கே பொருந்துபவை. எனவே இந்த உபதேசம் பரம்பொருளைப் பற்றியதே.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 91:
அழிவற்றவர்:
____________ 3. அழிவற்றவர் ______
உருவங்களுடனும் குணங்களுடனும் கூடியவராகக் கருதும் போது அவரைக் குறிப்பிட ‘பிரம்மா’ . !!!காரணம் பாவமும் குணமும் மனதுள்ள ஜீவனுக்கே.
அக்ஷர அதிகரணம் பிரு.3:8.8
பக்தியோகிகள் சென்று சேரும் இறைவனைக் குறிப்பிட சாந்தோக்ய மந்திரம் ‘ப்ரஹ்ம’.!!!காரணம் குணம் மாறுபடும், பாவம் மாறுபடாது. சங்கரர் பாவத்திலேயே இருக்க பழகு. சத்சங்கம் இதுவே.
அழிவற்ற தன்மையை இறைவனின் அடுத்த மகிமையாகக் காட்டுகிறது இந்த அதிகரணம். இதில் 3 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
அறுதி நிலையில் அவர் உருவமற்றவராக, குணங்கள் அற்றவராக, அனைத்தையும் கடந்தவராக உள்ளார்.
இறைவனின் அழிவற்ற தன்மையை சுட்டிக் காட்டுவதற்கு பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்தின் 3:8.8 ஆம் மந்திரம் எடுத்துக் கொள்ளப் படுகிறது.
பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்தில் பிராணன் உத்கீத ஓங்காரத்தை ஓதுகிறது. சாந்தோக்ய உபநிஷதத்திலோ பிராணனையே உத்கீத ஓங்காரமாகத் தியானம் செய்யுமாறு கூறப்படுகிறது.
சாந்தோக்யம் (1:1.1), ‘ஓங்காரத்தை உத்கீதமாகத் தியானிக்க வேண்டும்’ என்று ஆரம்பிக்கிறது. இதில் ஓங்காரம் உத்கீதத்தின் ஓர் அம்சமாக ஆகி விடுகிறது; உட்கீதம் தியானப் பொருளாகிறது. பிருஹதாரண்யகமோ பிராணன், உத்கீத ஓங்காரத்தை ஓதுவதாகக் கூறுகிறது; பிராணன் வேறு, உத்கீத ஓங்காரம் வேறு என்றாகிறது. இவ்வாறு இரண்டும் அடிபடையில் வேறுபடுகின்றன.
ஒரு முறை ஜனக மன்னர் செய்த யாகம் ஒன்றில் பல பண்டிதர்கள் கூடினர். அவர்களுள் சிறந்த பண்டிதர் யார் என்பதை அறிந்து கொள்ள விரும்பிய ஜனகர் அவர்களிடம் ‘இதோ இங்கே ஏராளமான பசுக்கள் உள்ளன. அவை ஒவ்வொன்றின் கொம்பிலும் தங்க நாணயங்கள் கட்டப்பட்டுள்ளன. உங்களுள் மிகச் சிறந்த பண்டிதர் யாரோ அவர் இந்த பசுக்களை ஓட்டிச் செல்லலாம்’ என்று தெரிவித்தார். ஆனால் யாரும் முன்வரவில்லை. எனவே யாஜ்ஞவல்கியர் எழுந்து தமது சீடர் ஒருவரிடம் ‘இந்தப் பசுக்களை நீ நமது வீட்டிற்கு ஓட்டிச் செல்’என்று கூறினார். இதன் மூலம் யாஜ்ஞவல்கியர் தாம் சிறந்த பண்டிதர் என்பதை மறைமுகமாக உணர்த்துவதைக் கண்ட மற்ற பண்டிதர்கள் அவரிடம் கேள்விகளைக் கேட்கத் தொடங்கினார்கள்.
அவர்களுள் கார்க்கி என்ற பிரம்மவாதினி கேட்ட கேள்விக்கு பதிலாக யாஜ்ஞவல்கியர் கூறியது இந்த ஸூத்ரத்தின் விளக்கத்திற்குரிய மந்திரமாக அமைகிறது. கார்கியின் கேள்விகளையும் யாஜ்ஞவல்கியரின் பதிலையும் காண்போம்:
கார்கி: ‘வானுக்கு மேலும் பூமிக்கு கீழும், இவற்றிற்கு இடையிலும், இவையும் சென்றது நிகழ்வது இனி வரப்போவது ஆகிய யாவும் எதில் ஊடும் பாவும் போல் ஒன்றுபட்டு நிற்கிறது?’
யாஜ்ஞவல்கியர்: ‘ஆகாசத்தில்’ (3:8.7)
கார்கி: ‘அந்த ஆகாசம் எதில் நிலைபெறுகிறது?’
யாஜ்ஞவல்கியர்: ‘அக்ஷரத்தில் (அழிவற்றதில்) என்று மகான்கள் கூறுகிறார்கள். அது தூலம் அல்ல, அணு போன்றது அல்ல; குட்டையானது அல்ல, நீளமானது அல்ல, சிவப்பு அல்ல; எண்ணை போன்றது அல்ல; நிழல் அல்ல; இருள் அல்ல; காற்று அல்ல; ஆகாசம் அல்ல, அது பற்றற்றது; சுவையுடையது அல்ல; மனம் உடையது அல்ல. அதற்குக் கண்களோ காதுகளோ கிடையாது; வாக்கும் மனமும் கிடையாது; ஒளி கிடையாது; பிராணனோ வாயோ கிடையாது; அளவு கிடையாது; உள்ளும் புறமும் கிடையாது, அது எதையும் உண்பதில்லை, அதையும் எதுவும் உண்பதில்லை. (3:8.8)
‘அழிவற்ற அதன் தடையற்ற ஆணையால் தான் சூரியனும் சந்திரனும் வானும் மண்ணும் தங்கள் இடங்களில் இருக்கின்றன. கணங்கள், முகூர்த்தங்கள், பகல்கள், இரவுகள், பட்சங்கள்(15 நாட்கள்), மாதங்கள், பருவங்கள், ஆண்டுகள் எல்லாம் தங்கள் இடத்தில் திகழ்கின்றன. அதன் ஆணையால் தான் சில நதிகள் கிழக்கு நோக்கிப் பாய்கின்றன; மேற்கு நோக்கிப் பாயும் நதிகள் தங்கள் பாதையில் தொடர்கின்றன................’ (3:8.9)உள்ளும் புறமும் கிடையாது, அது எதையும் உண்பதில்லை, அதையும் எதுவும் உண்பதில்லை.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 92:
இறைவனே:
10. அக்ஷரம் என்பது இறைவனே ___________
‘அக்ஷரம்’ என்றால் ‘எழுத்து’ என்ற பொருளும் உண்டு. எனவே விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் கூறப்பட்ட அக்ஷரம் என்ற சொல்லை எழுத்து என்ற பொருளில் ஏன் எடுத்துக் கொள்ளக் கூடாது என்ற சந்தேகம் எழலாம். அதற்கு பதிலாக வருகிறது முதல் ஸூத்ரம்:
அக்ஷரமம்பராந்தத்ருதே: || 1:3:10 ||
பொருள்: ‘அக்ஷரம்’ என்பது அழிவற்றவராகிய இறைவனைக் குறிப்பதே. ஏனெனில் ‘ஆகாசம் வரை அனைத்தையும் தாங்குவது’ என்று கூறப்பட்டுள்ளது.
விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் (3:8.8 )அக்ஷரம் என்று கூறப்பட்டது வெறும் எழுத்தாக இருக்க இயலாது. ஏனெனில் அக்ஷரத்தில் ‘வானுக்கு மேலும், பூமிக்கு கீழும், இவற்றின் இடையிலும், இவையும், சென்றது நிகழ்வது இனி வரப் போவது ஆகிய யாவும் ஊடும்பாவும் போல ஒன்றுபட்டு நிற்கின்றன’ என்று 3:8.7 கூறுகிறது. இந்தப் பண்பு வெறும் ஓர் எழுத்துக்கு பொருந்தாது. எனவே இங்கு அக்ஷரம் என்று குறிப்பிடுவது இறைவனையே.
11. தொடரும் மந்திரத்திலிருந்து அக்ஷரம் என்பது இறைவனே என்பது மேலும் தெளிவாகிறது. ______________
ஸா ச ப்ரசாஸனாத் || 1:3.11 ||
பொருள்: தொடரும் பகுதி அவர் இந்த உலகை ஆணையால் ஆள்வதாக கூறுகிறது. எனவே அக்ஷரம் என்ற சொல் இறைவனையே குறிப்பிடுகிறது.
விளக்கத்திற்குரிய மந்திரம் (பிரு. 3:8.8 ) அக்ஷரம் என்று கூறுவது இறைவனையே. ஏனெனில் தொடரும் மந்திரம் (பிரு. 3:8.9) அவர் இந்த பிரபஞ்சத்தைத் தனது ஆணையால் ஆள்கிறார் என்று கூறுகிறது.
அதன் வேலை முடிந்து விட்டது.
இந்தக் கூட்டிற்கு ஒருவர் மாலைகள் அணிவிக்கப்பட்டும்.
மற்றொருவர் எட்டி உதைக்கட்டும்---
எதையும் பொருட்படுத்தாதே.
உன் மனத்தைப் புகழ்ச்சியோ நிந்தனையோ பற்றாது அல்லவா!
புகழ்பவன்—புகழப்படுபவன், இகழ்பவன்—இகழப்படுபவன்
அனைவரும் ஒன்றே என்ற நிலையை அடைந்து விட்டவன் அல்லவா நீ!
இதை எண்ணி அமைதியில் நிலைத்திரு.’
ஓர் எழுத்திற்கு அனைத்தையும் ஆளும் வல்லமை கிடையாது. எனவே அக்ஷரம் என்பது இறைவனையே குறிக்கிறது.
பிராணனை உத்கீதமாகத் தியானிப்பதால் இது உத்கீத வித்யை என்று கூறப்படுகிறது. இந்த உபாசனைப் பகுதி இரண்டு உபநிஷதங்களிலும் ஏறக்குறைய ஒன்றாக இருந்தாலும் சில வேறுபாடுகள் காணப்படுகின்றன. இரண்டு உபநிஷதங்களிலும் வருகின்ற பகுதிகளின் சுருக்கத்தை காண்போம். !!!!!இதை பின்பற்றியே மரம் வளர்ப்போம் என்ற உணர்வை அதிக்கப்படுத்தினால் அசுரக் குணம் குறைந்தே போகும்.!!!!
பக்தியிலே 9 விதமான பக்தி பற்றி பேசுகிறான் பிரஹலாதன். "நீ படித்ததில் உத்தமமான விஷயம் எது?" என்று ஹிரண்யகசிபு கேட்டதற்கு அவன் மடியிலேயே உட்கார்ந்து கொண்டு சொன்னான் பிரஹலாதன்.
1. இறைவனின் பெருமைகளைக் காதால் இடை விடாமல் கேட்பது #சிரவணம்
சாபத்துக்கு உள்ளான மன்னன் பரீக்ஷித்து, தாபங்கள் தீர்ந்தான் பாகவதம் கேட்டு!
2. இறைவனின் பெருமைகளை வாயால் இடை விடாமல் பாடுவது #கீர்த்தனம் சடகோகர் பாடிய பாடலால்
சுகம் அடைந்தனர் கேட்டவர் எல்லோரும் மகாவிஷ்ணு முதல் கொண்டு. அதே போல சொல்வதில் சுகப்ரம்மம் மாதிரி சொன்னவர்கள் இல்லை.
3. நாவால் சப்தமாக இறை நாமத்தை
மனனம் செய்வது #ஸ்மரணம்
எத்தனை துன்பங்கள், இடர்கள் வந்தபோதும் பக்த பிரஹலாதன் மறக்கவில்லை ஹரியை.
4. குறையாத பக்தியுடன் இறை பாதங்களுக்கு நிறைய சேவை செய்வதே
#பாதசேவை
பாத சேவை செய்யும் மகத்தானதொரு
பாக்கியம் பெற்றவள் லக்ஷ்மி தேவியே.
5. மாசற்ற மனத்துடன் மலர்களைக் கொண்டு ஈசனுக்கு பூஜை செய்வதே #அர்ச்சனை
துருவன் வம்சத்தில் வந்த பிருது மகாராஜா அர்ச்சனை செய்தவர்களில் பிரசித்தி வாய்ந்து, இறை அருள் பெற்றவர். அவரை போல் அர்ச்சனை செய்தவர் யாரும் இல்லை.
6. எட்டு அங்கங்களும் நன்கு நிலத்தில் படும்படி எண்
குணத்தானை வணங்குவது #வந்தனம் கண்ணனை வணங்கித் தனிப் பெருமையை கண் கூடாகப் பெற்றவர் பக்த அக்ரூரர்.
7. தாசானு தாசனாகத் தன்னையே எண்ணி, நேசத்துடன் தொண்டுகள் புரிவது #தாஸ்யம் என் கடன் பணி செய்து கிடப்பதே என்பதில் அனுமனை யாரால் மிஞ்சிவிட முடியும்?
8. பகவானை நண்பணாக எண்ணிக் கொண்டு இறைவனிடம் நட்புக் கொள்ளுவது #சக்யம்
உண்டு, உறங்கி, பேசிப் பழகிய அர்ஜுனன் கண்ணனிடம் கொண்ட பக்தியே சக்யம்.
9.தன் உடல், பொருள் ஆவி அனைத்தையும் தயங்காமல் அர்ப்பணிப்பது #ஆத்மநிவேதனம்
அனைத்தையும் அளித்ததால் அழியாப் புகழ் அரசன் மகாபலி செய்த ஆத்ம நிவேதனத்துக்கு!
ஒன்பது வித பக்தியைப் பற்றி அந்தக் குழந்தை சொன்னான். அதில் ஏதாவது ஒன்றை பற்றிக் கொள்வோம். பகவானின் திருவடி தாமரைகள் நமக்கு நிச்சயம் கிட்டும்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 93:
இருக்க இயலாது:
12. அக்ஷரம் என்பது உணர்வற்றதான பிரதானமாகவும் இருக்க இயலாது _____________
அன்யபாவய்யாவ்ருத்தேச்ச || 1:3.12 ||
பொருள்: இறைவனுக்குரியவை அல்லாத பண்புகள் தொடரும் மந்திரத்தில் மறுக்கப்பட்டிருப்பதாலும் அக்ஷரம் என்பது இறைவனையே குறிக்கிறது.
எந்த ஆன்மீக சாதனையையும் செய்ய வேண்டுமென்றால் முதலில் வேண்டுவது உடம்பு. தேவர்களுக்கு உடம்பு உள்ளதா? உள்ளது. நம்மால் அவர்களைக் காண முடியவில்லை, அவ்வளவுதான். எத்தனையோ நுண்ணுயிரிகளையும் பாக்டீரியாக்களையும் நம்மால் காண முடிவதில்லை; ஆனால் அவை இருக்கவே செய்கின்றன. அது போலவே தேவர்களுக்கும் உடம்பு உள்ளது. அவர்களாலும் சாதனைகளைச் செய்ய இயலும். அந்தப் பரம்பொருள் பல்வேறு உருவங்களைத் தாங்குகிறார். இந்த உருவங்களும் இறுதியில் அந்த அறுதிப் பரம்பொருளில் ஒடுங்குகின்றனர்.
பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்தில் தொடரும் மந்திரம் (3:8.11) அக்ஷரத்தின் பண்பு நலன்களை வரிசைப்படுத்துகிறது:
இந்த அக்ஷரம் யாரும் காண முடியாதது, ஆனால் அனைத்தையும் காண்பது; யாராலும் கேட்க முடியாதது, ஆனால் அனைத்தையும் கேட்பது; யாராலும் அறிய முடியாதது, ஆனால் அனைத்தையும் அறிவது.
அனைத்தையும் காண்பது, அனைத்தையும் கேட்பது, அனைத்தையும் அறிவது போன்ற பண்புகள் உணர்வற்ற பிரதானத்திற்கு சொந்தமானவையாக இருக்க இயலாது. எனவே அக்ஷரம் என்பது இறைவனையே குறிக்கிறது.
______________________________
ஈக்ஷதி கர்ம அதிகரணம் பிர.5:5
இந்த அதிகரணத்தில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது. இதில் விளக்கத்திற்காக சேர்த்துக் கொள்ளப்படும் மந்திரம் பிரச்ன உபநிஷதத்தைச் சேர்ந்தது (5:5). மந்திரத்தைப் பார்ப்போம்:
பரம்பொருளை ஓங்கார மந்திரத்தின் உதவியுடன் தியானிப்பவன் ஒளிப் பொருளான சூரியனை அடைகிறான். பாம்பு எப்படி தோலிலிருந்து விடுபடுகிறதோ, அப்படி அவன் பாவங்களிலிருந்து விடுபடுகிறான். மரணத்திற்குப் பிறகு, சாமவேத தேவதைகள் அவனைப் பிரம்ம லோகத்திற்குக் கொண்டு செல்கிறார்கள். அங்கே, உயிர்களின் தலைவரும், மேலானவருக்கு மேலானவரும், உடம்புகளில் உறைபவருமான இறைவனைக் காண்கிறான்.
பரம்பொருளை ஓங்கார மந்திரத்தின் உதவியுடன் தியானிப்பவன் ஒளிப் பொருளான சூரியனை அடைகிறான். பாம்பு எப்படி தோலிலிருந்து விடுபடுகிறதோ, அப்படி அவன் பாவங்களிலிருந்து விடுபடுகிறான். மரணத்திற்குப் பிறகு, சாமவேத தேவதைகள் அவனைப் பிரம்ம லோகத்திற்குக் கொண்டு செல்கிறார்கள். அங்கே, உயிர்களின் தலைவரும், மேலானவருக்கு மேலானவரும், உடம்புகளில் உறைபவருமான இறைவனைக் காண்கிறான்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 94:
இறைவனையே:
இன்று கார்த்திகை மாதம் வளர்பிறை கைசிக ஏகாதசி
13. இந்த மந்திரத்தில் ஓங்காரம் என்று கூறப்பட்டது இறைவனையே _______
ஒளிப்பாதையும், ஆதிவாஹிக தேவதைகளும், பிரம்மலோகமும் எல்லாம் பக்தனுக்கே என்று ஸ்ரீபாதராயணர் தமது கருத்தைத் தெரிவிக்கிறார்.
ஈக்ஷதிகர்மவ்யபதேசாத்ஸ || 1:3.8 ||
பொருள்: இறைவனை ‘காண்கிறான்’ என்று கூறப்பட்டிருப்பதால், விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் கூறப்படுகின்ற ஓங்காரம் என்பது இறைவனே.
‘ப்ரஹ்ம’ என்ற சொல் அறுதிப் பரம்பொருளைக் குறிக்கிறதே தவிர, பிரம்மலோகத்தையோ இஷ்ட தெய்வத்தையோ அல்லது ஹிரண்யகர்ப்பனையோ குறிப்பது அல்ல. ‘ப்ரஹ்ம’ என்ற சொல்லின் நேரடிப் பொருள் ‘அறுதிப் பரம்பொருள்’ என்பதே.
ஓங்காரம் என்பதை வெறும் எழுத்தாகக் கொண்டால் விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தைப் புரிந்து கொள்ள இயலாது. ஏனெனில் ஓங்கார தியானத்தின் பலனாகக் கூறப்பட்டிருப்பது பிரம்மலோகத்திற்குச் சென்று மேலான இறைவனை தரிசிப்பது. வெறும் எழுத்து ஒன்றை தியானிப்பதாலோ பூஜிப்பதாலோ தெய்வ தரிசனம் கிடைப்பதில்லை. தெய்வத்தைத் தியானிப்பதாலேயே, தெய்வத்தை வழிபடுவதாலேயே தெய்வ தரிசனம் வாய்க்கிறது. எனவே விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் ஓங்காரம் என்று கூறுவது சாட்சாத் பரம்பொருளையே தவிர வெறும் எழுத்தை அல்ல.
_________ 5. சிறுவெளி இறைவனே ________
தஹர அதிகரணம் சாந்.8:1.1
இந்த அதிகரணத்தில் சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தின் முக்கியமான பகுதி (8) ஒன்று விளக்கத்திற்காக எடுத்துக் கொள்ளப்படுகிறது. இந்தப் பகுதி 2 வித்யைகளைப் பற்றிப் பேசுகிறது. அவை தஹர வித்யை (8:1.6) மற்றும் பிரஜாபதி வித்யை (8:7.14)
இந்த 8 ஆம் அத்தியாயத்தின் முதல் மந்திரத்தைப் பார்ப்போம்:
இறைவன் உறையும் கோவிலாகிய இந்த உடம்பினுள் தாமரை போன்ற சிறு மாளிகை உள்ளது. அதனுள் சிறுவெளி (space) உள்ளது. அந்த வெளியில் இருப்பதைத் தேட வேண்டும். அதையே அறிய வேண்டும்.
(புறத்தில் காணப்படுகின்ற) வெளி எவ்வளவு பெரியதோ இதயத்தின் உள்ளே உள்ள வெளியும் அவ்வளவு பெரியது. வானுலகும் பூவுலகும் இதனும் அடங்கும். அக்கினி, வாயு, சந்திரன், சூரியன், மின்னல், நட்சத்திரங்கள் இன்னும் இந்த உலகில் என்னென்ன வெளிப்பட்டுத் தோன்றுகின்றனவோ, தோன்றவில்லையோ அவையெல்லாம் இதனுள் உள்ளன. (8:1.3)
இதில் கூறப்பட்டுள்ள ‘சிறுவெளி’ என்பது எது என்பதுதான் இங்கே விளக்கத்திற்கு எடுத்துக் கொள்ளப்பட்டுள்ளது. ‘தஹரம்’ என்றால் ‘சிறு’. ‘ஆகாசம்’ என்றால் வெளி’. சிறிய வெளியாகிய தஹர ஆகாசத்தைப் பற்றி பேசுவதால் இந்த வித்யை ‘தஹர வித்யை’ அல்லது ‘தஹராகாச வித்யை’ என்று கூறப்படுகிறது.
‘தஹர ஆகாசம்’ என்ற சொல் பஞ்ச பூதங்களில் ஒன்றாகிய ஆகாசத்தைக் குறிப்பிடலாம். ‘ஆகாசம்’ ஜீவாத்மாவைக் குறிப்பிடுவதற்கும் பரமாத்மாவாகிய இறைவனைக் குறிக்கவும் பயன்படுத்தப் படுகிறது.
ஒரு பொது நியதியும் அதற்கு விதிவிலக்கும் இருப்பது சாஸ்திரங்களில் காணப்படுகின்ற ஒன்றுதான். ‘எந்த உயிருக்கும் தீமை செய்யக் கூடாது’ என்பது பொது நியதி. ஆனால் ‘தன்னைக் கொல்ல வருகின்ற பசுவையும் கொல்லலாம்’ என்பது விதிவிலக்கு.
விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் (சாந்.8:1.1) அது பரமாத்மாவையே குறிக்கிறது என்று ஸ்ரீபாதராயணர் கூறுகிறார்.
மனித வடிவில் இருக்கின்ற உருவம் ‘பிரதிமை’ என்றும், அது அல்லாத உருவம் ‘பிரதீகம்’ எனவும் அழைக்கப்படுகிறது. சிவலிங்கம், சாளக்கிராமம், கும்பம் ஆகியவை பிரதீகங்கள்.!!!உருவம் உள்ளதில் நம்மை புரிந்து கொள்வான் என்றே நம்புகின்றோம். உருவம் இல்லையாமையில் நாமே அதை புரிந்துள்ளோம் (குண தோஷம்). இவ்விரு நம்பிக்கையும் நமக்கு புறம் அகம் இரண்டின் செயல் - திறன் - வெறுபாட்டினை புரிந்து கொள்ளவே. இந்த வேறுபாடும் 'நான்' இருப்பதால்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 95:
சிறுவெளி என்பது:
14. ‘சிறுவெளி’ என்பது இறைவனே _________இன்று கார்த்திகை பரணி தீபம் பாவங்களை போக்கும்____
தஹர உத்தரேப்ய || 1:3.14 ||
பொருள்: ‘சிறுவெளி’ என்று குறிப்பிட்டுள்ளது இறைவனையே. ஏனெனில் தொடர்ந்து வரும் விளக்கங்கள் இறைவனின் பண்புகளாகவே உள்ளன.
விளக்கத்திற்குரிய மந்திரம் (8:1.1) ‘சிறுவெளி’ என்று கூறுவது இறைவனையே. ஏனெனில், தொடரும் மந்திரங்கள் , உதாரணமாக 6:1.3, தோன்றியவை, தோன்றாதவை அனைத்தும் அந்த வெளியில் இருப்பதாகக் கூறுகின்றன. இந்தப் பண்பு பரம்பொருள் ஒருவருக்கே பொருந்துவது; ஜீவாத்மாவிற்கோ பஞ்ச பூதங்களில் ஒன்றாகிய ஆகாசத்திற்கோ பொருந்தாது.
15. ‘சிறுவெளி’யின் பண்புகளாகக் குறிப்பிடப்பட்டவை எப்படி இறைவனுக்கே பொருந்துகின்றன என்பதைத் தொடரும் 3 ஸூத்ரங்களில் ஸ்ரீபாதராயணர் கூறுகிறார்.
முதலில் ‘சிறுவெளி’ என்பதற்கு ஜீவாத்மா ஒடுங்குமிடம் _______
கதிசப்தாப்யாம் ததாஹி த்ருஷ்ட்டம் லிங்கம் ச || 1;3.15 ||
பொருள்: சிறுவெளி என்று குறிப்பிட்டது இறைவனையே. ஏனெனில் அது ஜீவாத்மா ஒடுங்குமிடமாகக் கூறப்பட்டுள்ளது. இந்தக் கருத்து வேறு இடங்களிலும் கூறப்பட்டுள்ளது. சிறுவெளி என்பதைக் குறிப்பிட ‘பிரம்ம லோகம்’ என்ற வார்த்தை பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது. பிரம்ம லோகம் என்பது இறைவனே என்பதை உணர்த்துவதற்கான அடையாளமும் மந்திரங்களில் காணப்படுகிறது.
ஜீவாத்மாவிற்கும் புலன்களுக்கும் இடையிலுள்ள தொடர்பு நிலையானது; புலன்கள் செயல்படுவதற்கான பொறுப்பு ஜீவாத்மாவையே சார்ந்தது என்பது இந்த அதிகரணத்தில் தெளிவுபடுத்தப் படுகிறது.
விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் (சாந்.*:1.1) சிறுவெளி என்று கூறப்பட்டது இறைவனையே என்பது ஸ்ரீபாதராயணரின் கருத்து. ஆனால் இதனை விளக்க அவர் காட்டும் காரணம் அவ்வளவு எளிதில் புரிந்து கொள்ளக் கூடியதாக இல்லை. ஸ்ரீ சங்கரரின் விளக்கவுரையின் துணையுடன் உள்ளே செல்வோம்.
உன்னதமான ஒளியை - அவ்வாறே தாங்கிட எங்களால் இயலாது என்பதால் -
முகநூல் முக்காடு வழியாய் அதனைத் தரிசிக்க வைக்கும் தங்களின் பணி போற்றுதலுக்குரியது
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 96:
தூக்க நிலை பற்றி:
இன்று
கார்த்திகை தீபம்
மனிதனின் தூக்க நிலை பற்றி இங்கே பேசப்படுகிறது. மனிதன் மூன்று நிலைகளில் மாறி மாறி சஞ்சரித்துக் கொண்டிருக்கிறான். இதில் விழிப்பு நிலையில் உடம்பு, புலன்கள், மனம் ஆகிய மூன்றும் வேலை செய்கின்றன. விழிப்பு நிலையில் பெற்ற அனுபவங்களுடைய சம்ஸ்க்காரங்களின் துணையுடன் மனம் மட்டுமே கனவில் வேலை செய்கிறது. தூக்க நிலையில் மனமும் செயல்படுவதில்லை. மனம் செயல்படுவதில்லை என்றால் என்னவாகிறது? அது அழிவதில்லை. அப்படியானால் தூக்க நிலையில் மனம் என்னவாகிறது?
தூக்க நிலையில் மனம் ஜீவாத்மாவில் ஒடுங்குகிறது. ஜீவாத்மா என்னவாகிறது? ஜீவாத்மா இறைவனில் ஒடுங்குகிறது. இந்தக் கருத்து பல உபநிஷதங்களில் கூறப்பட்டுள்ளது. இதனையே ஸூத்ரம் ‘த்ருஷ்ட்டம்’ என்ற வார்த்தையால் கூறுகிறது. உதாரணமாக சாந்.6:8.1 மந்திரத்தைப் பார்ப்போம்:
‘ஒருவன் நன்றாகத் தூங்குகிறான்’ என்று கூறும்போது அவன் உண்மையில் இறைவனில் ஒடுங்கியிருக்கிறான்.
ஜீவாத்மா ஒடுங்குமிடம் = இறைவன்; இது இந்த மந்திரத்தில் கூறப்பட்டுள்ளது. (சாந்.6:8.1).
இனி ஜீவாத்மா ஒடுங்குமிடம் = சிறுவெளி என்பது நிரூபிக்கப்பட்டால், சிறுவெளி = இறைவன் என்று ஸ்ரீபாதராயணர் கூறுவது சரியாகும்.
ஜீவாத்மா ஒடுங்குமிடம் சிறுவெளியே என்பதை விளக்க சாந்.8:3.2 மந்திரத்தை எடுத்துக் கொள்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். மந்திரத்தைக் காண்போம்:
..... புதையல் பூமிக்குள் இருப்பதை அறியாத மனிதன் அதன் மீது மீண்டும் மீண்டும் நடந்தாலும் அதைப் பெறுவதில்லை. அது போல் உயிர்களும் தினமும் இந்தப் பிரம்மலோகத்திற்குச் சென்றாலும் இறைவனை அறியவில்லை........
இங்கும் கருத்துக்கள் அவ்வளவு நேரடியாகக் கூறப்படவில்லை. ‘உயிர்கள் பிரம்மலோகத்திற்குச் செல்கின்றன’ என்பது ஜீவாத்மா இறைவனில் ஒடுங்குகிறான் என்பதைக் குறித்து நிற்கிறது. உயிர்கள் என்றால் ஜீவாத்மா. இது எளிதில் புரிந்து கொள்ளத்தக்கது. ஆனால் பிரம்மலோகம் எப்படி இறைவன் ஆகும்? பொதுவாக பிரம்மலோகம் என்றால் ஏழாவது மேலுலகம். இது எப்படி இறைவன் ஆகும்?
பிரம்மலோகம் இறைவனே என்பதைப் புரிந்து கொள்வதற்கான ‘அடையாளம்’ (லிங்கம்) இந்த மந்திரத்திலேயே உள்ளது என்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். அதுவே ‘தினமும்’ என்ற வார்த்தை (சப்த: ). ‘உயிர்கள் தினமும் பிரம்மலோகத்திற்கு செல்கின்றன’ என்று மந்திரம் கூறுகிறது. பிரம்மலோகத்தை ஏழாவது மேலுலகம் என்று எடுத்துக் கொண்டால், தூக்கத்தின் போது மனிதன் தினமும் தனக்கு வெளியிலுள்ள ஓர் உலகத்திற்கு சஞ்சரித்து வருகிறான் என்று பொருளாகும். இது ஏற்கக் கூடிய கருத்து அல்ல. எனவே பிரம்மலோகம் என்பது இறைவனையே குறிப்பிடுவதாக இருக்க வேண்டும்.
இனி, பிரம்மலோகம் என்பது சிறுவெளி என்பது தெளிவாக வேண்டும். இதற்கு விளக்கத்திற்குரிய மந்திரம் (சாந். 8:3.2) கூறுகின்ற ‘இந்த’ என்ற வார்த்தையைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். ‘இந்த’ என்பது பெயர்ச்சொல் அல்ல. ஏற்கெனவே கூறப்பட்ட ஒரு பெயர்ச்சொல்லைக் குறிக்கின்ற பிரதிப் பெயர் (prononun) அது. அந்தப் பெயர்ச்சொல் சாந். 8:1.1 இல் கூறப்பட்ட சிறுவெளியே. ஏனெனில் அந்தக் கருத்துதான் இந்தப் பகுதியில் தொடர்ந்து வருகிறது. இவ்வாறு,
ஜீவாத்மா ஒடுங்குமிடம் = இறைவன் (சாந். 6:8.1)
ஜீவாத்மா ஒடுங்குமிடம் = பிரம்மலோகம் (சாந். 8:3.2)
பிரம்மலோகம் = சிறுவெளி (8:3.2 மந்திரத்தில் ‘இந்த’ என்ற சொல் பயன்படுத்தப் பட்டதிலிருந்து)
இறைவனின் சான்னித்தியத்தில் அவனது எல்லாக் குறைகளும் நீங்குகின்றன; அவன் தனது தெய்வ இயல்பில் நிலைபெறுகிறான்.
எனவே,
ஒரு பொது நியதியும் அதற்கு விதிவிலக்கும் இருப்பது சாஸ்திரங்களில் காணப்படுகின்ற ஒன்றுதான். ‘எந்த உயிருக்கும் தீமை செய்யக் கூடாது’ என்பது பொது நியதி. ஆனால் ‘தன்னைக் கொல்ல வருகின்ற பசுவையும் கொல்லலாம்’ என்பது விதிவிலக்கு.
ஜீவாத்மா ஒடுங்குமிடம் = சிறுவெளி
சாந்தோக்ய உபநிஷதம், 8:1.1 கூறுகின்ற சிறுவெளி ஜீவாத்மா ஒடுங்குகிற இடமாக இருப்பதால் அது இறைவனே.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 97: Not Available
பிரம்ம ஸூத்ரம் 98:
ஜீவாத்மா அல்ல:
18. சிறுவெளி என்பது ஜீவாத்மா அல்ல ________
சாந்தோக்யத்தின் 8 ஆம் பகுதி தஹர வித்யை பற்றிப் பேசுகிறது என்பதை ஏற்கெனவே கண்டோம். இந்தத் தஹரம் அல்லது தஹர ஆகாசம் அல்லது சிறுவெளி என்பது எதைக் குறிக்கிறது? பஞ்சபூதங்களில் ஒன்றான ஆகாசத்தை அல்லது வெளியைக் (space) குறிப்பிடலாம் என்ற கருத்து இந்த அதிகரணத்தின் முதல் 4 ஸூத்ரங்களில் (#14--17) மறுக்கப்பட்டது.
தொடரும் 4 ஸூத்ரங்கள் (#18--21) 'சிறுவெளி' என்பது ஜீவாத்மாவும் அல்ல என்பதைத் தெரிவிக்கிறது.
இதரபராமர்சாத்ஸ இதி சேன்னாஸம்பவாத் || 1:3.18 ||
பொருள்: மற்றொன்றான ஜீவாத்மா பற்றி கூறப்பட்டிருப்பதால் விளக்கத்திற்குரிய மந்திரம் ஜீவாத்மாவைப் பற்றிக் கூறுகிறது என்று கூறினால் அது தவறு. ஏனெனில் இந்த இடத்தில் ஜீவாத்மாவைப் பற்றிக் கூறுவது சாத்தியம் அல்ல.
விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தைத் (சாந். 8:1.1) தொடர்ந்து 8:3.4 இல் 'இந்த ஜீவாத்மா தூக்கத்தில் உடம்பிலிருந்து விடுபட்டு மேலான ஒளியை அடைந்து தன் சொந்த இயல்பில் நிலைத்திருக்கிறான்' என்று கூறப்படுகிறது. இங்கே ஜீவாத்மா என்று கூறப்பட்டிருப்பதால் ஆரம்பப் பகுதியும் ஜீவாத்மாவைப் பற்றி கூறுவதாக பொருள் கொள்ளலாமே என்றால் அது சாத்தியம் அல்ல. ஏனெனில் விளக்கத்திற்குரிய பகுதியில் காணப்படும் விளக்கங்கள் ஜீவாத்மாவிற்குப் பொருந்தாது. ஒரு பகுதியைப் (சாந். 8:1.5) பார்ப்போம்:
சிறுவெளியான இந்த ஆன்மா பாவங்கள், மாற்றங்கள், மரணம், சோகம், பசி, தாகம் போன்றவை அற்றது. அதன் ஆசைகளும் சங்கல்பங்களும் தடையின்றி நிறைவேறுகின்றன.
அவரது எல்லா தெய்வீக குணங்களையும் அனுபவிக்கிறான். ‘சற்றே மாற்றாக குணம் நமக்கு கிடைக்க பெறுகின்றோம் பல பதார்த்தங்கள் வழியே. நாமோ அதனை பொருளாக பாவிக்கிறோமே அது தவறு. இந்த மிகப் பெரிய தவறே குணமும் கெட்டு பாவமும் கெட்டுவிடுகின்றது.
மேற்கண்ட விளக்கம் ஜீவாத்மாவிற்குப் பொருந்தாது; மாறாக இறைவனுக்கே பொருந்தும். எனவே சிறுவெளி என்று குறிப்பிட்டது இறைவனையே.
பஞ்சபூதங்களில் ஒன்றான ஆகாசத்தை அல்லது வெளியைக் (space) குறிப்பிடலாம் என்ற கருத்து இந்த அதிகரணத்தின் முதல் 4 ஸூத்ரங்களில் (#14--17) மறுக்கப்பட்டது.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 99:
அது தவறு:
19.சிறுவெளி என்னது ஜீவாத்மா அல்ல. அது பரமாத்மாவே என்ற கருத்து தொடர்கிறது_________
‘உண்மைநிலையில் நிலைபெறுகிறான்’ என்பதை உபநிஷதங்கள் பல்வேறு வகையில் விளக்குகின்றன.
உத்தராச்சேதாவிர்பூதஸ்வரூபஸ்து || 1:3.19 ||
பொருள்: விளக்கத்திற்குரிய பகுதியைத் தொடர்ந்து வரும் பகுதிகளில் ‘சிறுவெளி’ என்பதைக் குறிப்பிட ஜீவாத்மாவைக் குறிக்கின்ற வார்த்தைகள் தெளிவாகப் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளன; எனவே சிறுவெளி என்பது ஜீவாத்மாவே என்று கூறினால் அது தவறு. ஏனெனில் அந்த வார்த்தைகள் அவற்றின் உண்மை நிலையில் பயன்படுத்தப் பட்டுள்ளன.
விளக்கத்திற்குரிய பகுதியைத் (சாந்.8:1) தொடர்ந்து வருகின்ற சில பகுதிகளில் சிறுவெளி என்பது ஜீவாத்மாவிற்கே உரிய சொல்லால் கூறப்படுகிறது. இவ்வாறு தெளிவாகக் கூறியிருப்பதால் சிறுவெளி என்பது ஜீவாத்மாவே என்ற சந்தேகம் எழலாம். சந்தேகத்தை எழுப்புகின்ற அந்தப் பகுதிகளைக் காண்போம்.
இந்த அக்ஷிபுருஷன் ஆன்மாவே ......... (8:7.4)
கனவு காண்பவனாகப் போற்றப்படுபவனும் ஆன்மாவே ..... (8:10.1)
முற்றிலும் ஒடுங்கிய நிலையில் இந்த ஸம்பிரஸாதன்உடம்பிலிருந்து விடுபட்டு, மேலான ஒளியை அடைந்து தன் சொந்த இயல்பில் நிலைத்திருக்கிறான்........ (8:3.4)
மேற்கண்ட சாந்தோக்ய மந்திரங்கள் தஹர வித்யைப் பகுதியைச் சேர்ந்தவை. விளக்கத்திற்குரிய (8:1.1) மந்திரத்தைத் தொடர்ந்து வருபவை, மேற்கண்ட மூன்று மந்திரங்களிலும் முறையே விழிப்பு (8:7.4), கனவு (8:10.1) மற்றும் தூக்கம் (8:3.4) ஆகிய மூன்று நிலைகள் விளக்கப்படுகின்றன. இந்த மூன்று நிலைகளையும் அனுபவிப்பது முறையே ‘அக்ஷிபுருஷன்’ (விச்வன்), ‘கனவு காண்பவன்’ (தைஜஸன்) மற்றும் ‘ஸம்பிரஸாதன்’ (பிராஜ்ஞன்) ஆவர். இந்த மூன்று நிலைகளின் அனுபவமும் ஜீவாத்மாவிற்கு உரியவை. இப்படி ஜீவாத்மாவைப் பற்றியும் அவனது அவனுபவங்களைப் பற்றியும் தெளிவாகக் கூறுவதால் விளக்கத்திற்குரிய மந்திரம் குறிப்பிடுவது ஜீவாத்மாவையே என்று ஏன் கொள்ளக் கூடாது?
அது சரியாகாது. ஏனெனில் மேற்கண்ட மூன்று மந்திரங்களும் ஜீவாத்மா பற்றிய வார்த்தைகளையும் அனுபவங்களையும் குறிப்பிட்டாலும், தொடர்ந்து வரும் பகுதியிலேயே அது பரமாத்மா (ஆத்மா) என்பது கூறப்பட்டு, பரமாத்மாவுக்கான பண்பு நலன்களும் தெரிவிக்கப்படுகிறது. எனவே விளக்கத்திற்குரிய பகுதி ஜீவாத்மாவைக் குறிப்பிடுவதாகக் கொள்ளக் கூடாது.
‘உண்மைநிலையில் நிலைபெறுகிறான்’ என்பதை உபநிஷதங்கள் பல்வேறு வகையில் விளக்குகின்றன.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 100:
வேறு காரணத்திற்கு:
அன்யார்த்தச்ச பராமர்ச: || 1:3.20 ||
பொருள்: ஜீவாத்மாவைக் குறிப்பிடுகின்ற வார்த்தைகளைப் பயன்படுத்துவது வேறு காரணத்திற்காக ஆகும்.
மனிதனுக்கு வேண்டியது நிலையான சுகம். அதற்கு வேதம் வழி சொல்கிறது. இன்ன யாகத்தைச் செய்தால் இன்ன பலன் கிடைக்கும், இந்தச் சொர்க்கத்திற்குப் போகலாம் என்றெல்லாம் அது வழிகாட்டுகிறது, அது காட்டுகின்ற வழியில் செயல்பட்டால் சொர்க்கத்துக்கு போய் நிலையான இன்பத்தை அனுபவிக்கலாம். இதற்கு இறைவன் என்ற ஒருவர் தேவையில்லை.
தஹர வித்யை பரமாத்மாவைப் பற்றியதே என்பது உண்மையானால் அதில் ஜீவாத்மாவைப் பற்றி ஏன் கூற வேண்டும்? அந்தப் பரமாத்மாவைத் தியானிப்பதால், வழிபடுவதால் ஜீவாத்மாவிற்கு என்ன நன்மைகள் உண்டாகிறது என்பதைத் தெரிவிப்பதற்காக. இங்கே, ‘ஜீவாத்மா உடம்பிலிருந்து விடுபட்டு, மேலான ஒளியை அடைந்து தன் சொந்த இயல்பில் நிலைத்திருக்கிறான்’ என்று சாந். 8:3.4 மந்திரம் தெரிவிக்கிறது.
இதனைத் துளஸிதாஸர் தமது ராமாயணத்தில் அற்புதமாகத் தெரிவிக்கிறார்: ‘என்னைத் (ஸ்ரீராமனை) தரிசனம் செய்வதன் ஈடிணையற்ற பயன் என்னவென்றால் தியானிப்பவன் தன் சொந்த இயல்பை அறிகிறான்.’
இவ்வாறு ஜீவாத்மாவிற்குப் பரமாத்மாவின் மகிமையை உணர்த்துவதற்காக ஜீவாத்மா பற்றிய வார்த்தைகளும் கருத்துக்களும் கூறப்பட்டுள்ளன.
21. விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்திலேயே ‘சிறு’ என்ற வார்த்தை பயன்படுத்தப் பட்டுள்ளதே?_________
அல்பச்ருதேரிதி சேத்ததுக்தம் || 1:3.21 ||
பொருள்: விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்திலேயே ‘சிறு’ என்ற வார்த்தை பயன்படுத்தப் பட்டுள்ளதால், அதனை ஏற்றுக் கொண்டு, ஜீவாத்மா என்று நேரடியாகப் பொருள் கொள்ளலாமே என்று கூறுவதானால், இதற்கான பதில் ஏற்கெனவே கூறப்பட்டு விட்டது.
விளக்கத்திற்குரிய மந்திரம் (சாந். 8:1.1) பரமாத்மாவைப் பற்றிச் சொல்ல வேண்டுமானால் நேரடியாக அதற்குரிய வார்த்தைதான் பயன்படுத்தப் பட்டிருக்கும். மாறாக, ‘சிறு’ என்ற அடைமொழியைப் பயன்படுத்தியுள்ளது. இந்த அடைமொழி ஜீவாத்மாவிற்கே பொருந்தும். எனவே இந்தப் பகுதி ஜீவாத்மாவைப் பற்றியே கூறுகிறது என்ற சந்தேகம் எழுமானால் இதற்கான பதில் ஏற்கெனவே #1:2.7 ஸூத்ரத்தில் தரப்பட்டு விட்டது. எல்லையற்ற பரமாத்மாவை எல்லைக்கு உட்பட்டவராகக் கருதினால் மட்டுமே மனிதனால் அவரைத் தியானிக்க முடியும், வழிபட முடியும். எனவேதான் அவரை சிறியவராக, இதயத்தில் உறைபவராக, கண்களின் பிம்பமாகத் தியானிக்குமாறு அங்கே கூறப்படுகிறது.
நமது அன்றாட பூஜையில் மஞ்சளைப் பிடித்து வைத்து அதைக் கணபதியாகப் பாவித்து வழிபடும் போது, ‘எங்கும் நிறைந்தவரான இந்த மஹாகணபதியை இந்த மஞ்சள் உருண்டையில் எழுந்தருளுமாறு பிரார்த்திக்கிறேன்’ என்ற மந்திரத்தைக் கூறுவது இந்த உண்மையை விளக்குகிறது. கணபதி எங்கும் நிறைந்தவர். அவரை அந்த நிலையில் நம்மால் வழிபட இயலாது. எனவே அவரை ஒரு எல்லைக்கு உட்படுத்தி, ஒரு மஞ்சள் உருண்டையில் எழுந்தருலச் செய்கிறோம். உபநிஷத மந்திரங்கள் பரமாத்மாவை எல்லைக்கு உட்படுத்திப் பேசுவதும் இந்தக் காரணத்திற்காகவே.
இவ்வாறு சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தில் கூறப்படுகின்ற தஹர வித்யை பஞ்ச பூதங்களில் ஒன்றான ஆகாசத்தையோ ஜீவாத்மாவையோ குறிப்பிடுவது அல்ல; பரமாத்மாவைப் பற்றியதே என்பதை இந்த அதிகரணம் தெரிவிக்கிறது.
படைக்கப்பட்ட அனைத்து உயிரினங்களும் அவரின் கால் பகுதி மட்டுமே; மற்ற முக்கால் பகுதி அனைத்தையும் கடந்ததாக உள்ளது’ என்கிறது சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (3:12.6). இந்தக் கருத்தையே ரிக் வேதத்திலுள்ள (10:8.90) புருஷ ஸூக்தமும் கூறுகிறது.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 101:
ஒளிக்கெல்லாம் ஒளி:
___________ 6. ஒளிக்கெல்லாம் ஒளி _______
அக்கினி எப்படி ஒளிர முடியும்? ஒளிர்கின்ற அதனை அனுசரித்தே மற்ற அனைத்தும் ஒளிர்கின்றன. அதன் ஒளியாலேயே அனைத்தும் ஒளிர்கின்றன.
அனுக்ருதி அதிகரணம் முண்.2:2.10; கட.2:2.15
மனிதனின் ஆன்மா பற்றிப் பேசுகிறது இந்த அதிகரணம். பொதுவாக உபநிஷதங்களில் ஆன்மாவை ஒளி என்று கூறுவதைக் காண முடியும். முண்டக 2:2.10 மற்றும் கட.2:2.15 உபநிஷதங்களில் வருகிற மந்திரத்தை எடுத்துக் கொண்டு, அதில் ஒளி என்று பேசப்படுவது வெறும் பௌதீக ஒளியை அல்ல, ஆன்மா ஒளியையே என்று இந்த அதிகரணத்தில் விளக்குகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். இதில் 2 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
முண்டக மந்திரத்தைப் பார்ப்போம்:
அங்கே சூரியன் ஒளிர்வதில்லை, சந்திரனும் நட்சத்திரங்களும் ஒளிர்வதில்லை, மின்னல் ஒளிர்வதில்லை. இந்த அக்கினி எப்படி ஒளிர முடியும்? ஒளிர்கின்ற அதனை அனுசரித்தே மற்ற அனைத்தும் ஒளிர்கின்றன. அதன் ஒளியாலேயே அனைத்தும் ஒளிர்கின்றன.
இந்த மந்திரத்தில் ‘அங்கே’ (தத்ர), ‘அதனை’ (தம்), ‘அதன்’ (தஸ்ய) ஆகிய வார்த்தைகள் குறிப்பிடுவது பௌதீக ஒளியை அல்ல; ஆன்மாவையே என்று இந்த அதிகரணத்தில் விளக்குகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
22. ஒளி என்பது ஆன்மாவே என்பதை விளக்குவதற்கு இரண்டு காரணங்கள் உள்ளன __________
அனுக்ருதேஸ்தஸ்ய ச || 1:3.22 ||
பொருள்: காணும் ஒளி அனைத்தும் ‘அதனை’ அனுசரித்து ஒளிர்வாதாலும், ‘அதனைச்’ சார்ந்திருப்பதாலும் விளக்கத்திற்குரிய மந்திரம் ‘அது’ என்ற சொல்லால் இறைவனையே குறிப்பிடுகிறது.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 102
ஆன்மாவையே:
ஆன்ம ஒளிதான் உலகில் காணும் ஒளிகள் அனைத்திற்கும் ஒளியாகத் திகழ்கிறது. அதாவது, ஆன்மா இல்லாவிடில் பிற ஒளிகள் பயனற்றதாகி விடுகின்றன.
சூரிய உதயக் காட்சியை எடுத்துக் கொள்வோம். கீழ்வானம் சிவக்கிறது, பறவைகள் எழுப்புகின்ற இன்னிசைக் குரல்கள் எங்கும் கேட்கின்றன, இயற்கை முழுவதிலும் ஓர் இளமை ததும்புகிறது—இவை அனைத்தும் யாருக்கு?விழித்திருப்பவனுக்கு. தூங்கிக் கொண்டிருப்பவன் இவை எதையும் காண்பதில்லை. அது போலவே சூரியன், சந்திரன், நட்சத்திரங்கள், மின்னல் அனைத்தும் ‘நான்’ ஆகிய ஆன்மா இருப்பதால் விளக்கம் பெறுகின்றனவே தவிர அவற்றிற்கு ஆன்மாவை விளக்கும் ஆற்றல் கிடையாது. கனவில் அனுப்வம் பெறுவது போல் பிரம்மலோகத்திலும் உடம்பு இல்லாமல் அனுபவம் பெறுகிறார்கள். இந்தக் கருத்து ஏற்புடையதே.
சிம்மாசனத்தில் காலை வைப்பதாகக் கூறியதால் அவனுக்கு உடம்பு இருக்கிறது என்பது தெளிவாகிறது. எனவே பிரம்மலோகத்தில் செல்கின்ற ஒருவனுக்கு உடம்பு உள்ளது என்பது ஸ்ரீஜைமினியின் கருத்து.
எதையும் காண விளக்கு தேவை. சூரியனைக் காண விளக்கு தேவையா? தேவையில்லை. ஏனெனில் சூரியனின் ஒளியால்தான் அனைத்தும் ஒளிர்கின்றன. அது போல் ஆன்ம ஒளியால் தான் நாம் அனைத்தையும் காண்கிறோம். உலகப் பொருட்களைக் காண்பதற்கு உதவுகின்ற சூரியன், சந்திரன், நட்சத்திரங்கள் அனைத்தும் பிரகாசிப்பது ஆன்ம ஒளியால்தான். எனவே ஆன்ம ஒளியைக் காட்ட இந்த ஒளிகளால் இயலாது.
பொதுவாக, ஒளி, காட்சி என்றெல்லாம் படிக்கும் போது அது சாதாரணமாக நாம் காண்கின்ற ஒளியைப் போன்றது, அதை விடப் பேரொளியானது என்றெல்லாம் எண்ணிக் கொள்கிறோம். ஆனால் உண்மை அதுவல்ல. பெட்ரோமாக்ஸ் விளக்கிலிருந்து வருகின்ற ஒளி போன்றதல்ல ஆன்ம ஒளி. அனைத்தையும் நாம் அறிந்து கொள்வது ஆன்ம ஒளியால்தான். அதன் காரணமாகவே அது ஒளி என்று கூறப்பட்டுள்ளது’ என்று இதனை விளக்குகிறார் ஸ்ரீ ரமண மகரிஷி. இந்த ஒளி ஒரு நிலையைக் குறிக்கிறது என்று கூறுகிறார் ஸ்ரீராமகிருஷ்ணர். ‘இந்த நிலையை இருளுக்கும் ஒளிக்கும் இடைப்பட்ட நிலை எனலாம். இந்த ஒளி நாம் காண்கின்ற ஒளி அல்ல, பௌதீக ஒளி அல்ல’ என்கிறார் அவர்.
இந்தப் பின்னனியில், விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தை (முண்.2:2.10) மீண்டும் ஒரு முறை பார்ப்போம்:
‘அங்கே சூரியன் ஒளிர்வதில்லை, சந்திரனும் நட்சத்திரங்களும் ஒளிர்வதில்லை. இந்த அக்கினி எப்படி ஒளிர முடியும்?’ என்றால் ஆன்மாவை இந்த பௌதீக ஒளி எதுவும் விளக்க முடியாது என்று பொருள். மாறாக, ஆன்மாவாகிய ‘நான்’ இருப்பதாலேயே மற்ற அனைத்தும் விளக்கம் பெறுகின்றன.
சூரிய உதயக் காட்சியை எடுத்துக் கொள்வோம். கீழ்வானம் சிவக்கிறது, பறவைகள் எழுப்புகின்ற இன்னிசைக் குரல்கள் எங்கும் கேட்கின்றன, இயற்கை முழுவதிலும் ஓர் இளமை ததும்புகிறது—இவை அனைத்தும் யாருக்கு?விழித்திருப்பவனுக்கு. தூங்கிக் கொண்டிருப்பவன் இவை எதையும் காண்பதில்லை. அது போலவே சூரியன், சந்திரன், நட்சத்திரங்கள், மின்னல் அனைத்தும் ‘நான்’ ஆகிய ஆன்மா இருப்பதால் விளக்கம் பெறுகின்றனவே தவிர அவற்றிற்கு ஆன்மாவை விளக்கும் ஆற்றல் கிடையாது.
மந்திரத்தின் 3 ஆம் மற்றும் 4 ஆம் வரிகள் இந்தக் கருத்தை மேலும் தெளிவுப்டுத்துகின்றன. 3 ஆம் வரி தொடர்ச்சி பற்றி பேசுகிறது. ‘ஒளிர்கின்ற அதனை அனுசரித்தே மற்ற அனைத்தும் ஒளிர்கின்றன.’ ஆன்மா என்ற ஒன்று முதலில் இருந்தால் மட்டுமே சூரியன் முதலான அனைத்தும் ஒளிரும். அதாவது, ‘நான்’ இல்லை என்றால் இவை அனைத்தும் ‘எனக்கு’ இல்லை.
4 ஆம் வரி, ‘அதன் ஒளியாலேயே அனைத்தும் ஒளிர்கின்றன’ என்று கூறுகிறது. ஆன்மா சுய ஒளியால் பிரகாசிக்கிறது. சூரியன் முதலிய அனைத்தும் ஆன்ம ஒளியால் பிரகாசிக்கின்றன. சூரியன் முதலிய அனைத்தும் ஆன்மா ஒளியைச் சார்ந்திருக்கின்றன; ஆன்மா எதையும் சார்ந்திருக்கவில்லை.
விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தின் 3 ஆம் வரி ஸூத்ரத்தில் ‘அனுசரிப்பதால்’ (அனுக்ருதே: ) என்றும் 4 ஆம் வரி ‘சார்ந்திருப்பதால்’ (தஸ்ய) என்றும் குறிப்பிடப்படுகிறது.
இந்தக் காரணங்களை சுட்டிக் காட்டி, எனவே ‘அங்கே’ (தத்ர), ‘அதனை’ (தம்), ‘அதன்’ (தஸ்ய) ஆகிய வார்த்தைகள் குறிப்பிடுவது பௌதீக ஒளியை அல்ல; ஆன்மாவையே என்று இந்த ஸூத்ரம் தெரிவிக்கிறது.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 103:
ஸ்மிருதிகளின் கருத்து:
23. ஸ்மிருதிகளின் கருத்தும் அதுவே____________
அபி ச ஸ்மர்யதே || 1:3.23 ||
பொருள்: விளக்கத்திற்குரிய மந்திரம் கூறுவது ஆன்ம ஒளியையே என்று ஸ்மிருதி வாக்கியங்களும் நிரூபிக்கின்றன.
விளக்கத்திற்குரிய முண்டக மந்திரம் (2:2.10) அங்கே சூரியன், சந்திரன் முதலியவை ஒளிர்வதில்லை’ என்று கூறியது. இந்த வாக்கியம் ஒரு சந்தேகத்தை எழுப்பலாம். ‘அங்கே’ என்றால் சூரியன் முதலியவற்ற விட பேரொளி மிக்க ஓர் இடம் என்று எண்ண வாய்ப்புண்டு. எனவே இங்கே ஸ்மிருதி வாக்கியத்தை சுட்டிக்காட்டி, அப்படியோர் இடத்தைப் பற்றி இங்கே கூறவில்லை என்று சுட்டிக் காட்டுகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். அந்த ஸ்மிருதி பகவத் கீதை என்று தெளிவுபடுத்துகிறார் ஸ்ரீசங்கரர். பகவத் கீதை (15:6), ‘அதை சூரியனும், சந்திரனும், அக்கினியும் விளக்குவதில்லை’ என்று எடுத்துக் கூறுகிறது. அதாவது அந்த ஆன்மாவை மற்ற ஒளிகள் விளக்குவதில்லை.
ஆன்மா என்ற ஒன்று உள்ளது. இந்த உலகம் அனைத்தும் விளக்கம் பெறுவதற்கு அதுவே காரணம் என்பதை இந்த அதிகரணம் விளக்குகிறது.
_________ 7. பெருவிரல் அளவினர் _________
ப்ரமித அதிகரணம் கட உபநிஷதம் 2:1.13
எங்கும் நிறைந்தவரான, அனைத்தையும் ஆள்பவரான இறைவன் தியானத்திற்கு வசதியாக, மனித உடம்பில், அதாவது இதயத்தில், பெருவிரல் அளவினராக இருப்பதை இந்த அதிகரணம் விளக்குகிறது. ‘ப்ரமித’ என்றால் ‘அளவுக்கு உட்பட்டது’. எல்லையற்ற இறைவனை அளவுக்கு உட்படுத்திப் பேசுவதால் இந்த அதிகரணம் ‘ப்ரமித அதிகரணம்’ என்று பெயர் பெறுகிறது. இதில் 2 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
சங்கல்பத்தாலேயே எதையும் சாதிக்கின்ற வல்லமை பெறுவதால் அவன் தலைவன் இல்லாதவன் ஆகிறான்.
‘அவன் தனக்குத் தானே தலைவனாகிறான். எல்லா உலகங்களிலும் தடையற்று சஞ்சரிக்கிறான்’ என்கிறது சாந்தோக்யம் (7:25.2).
இறைவனின் இந்த மகிமையை விளக்க கட உபநிஷத மந்திரத்தை (2:1.13) எடுத்துக் கொள்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். மந்திரத்தைப் பார்ப்போம்.
உடம்பின் நடுவில் பெருவிரல் அளவினராக ஆன்மா இருக்கிறார். !!!ஏன் இப்படியும் இருக்குமோன்னு, கர்மங்களை செய்திட உறுப்புகள் அவசியம். பிடிமானம் வந்தால்தான் ஸ்ரத்தை ஏற்படும் பிறகே காருண்யம். இதுவே தர்மம். தர்மம் ததும்ப ஸுபிக்ஷம் உண்டு. இதுவே பூரணம்.
உடம்பின் நடுவில் பெருவிரல் அளவினராக ஆன்மா இருக்கிறார். அவர் புகையற்ற ஒளி போன்றவர். இறந்த மற்றும் எதிர்காலங்களுக்கு தலைவரும் ஆவார். இப்போது இருப்பவர் அவரே, என்றென்றும் நிலைத்திருப்பவரும் அவரே. ..........
ஜடப்பொருளும் மனமும் வற்றாத இரு களஞ்சியங்கள். .... அவற்றை என்ன வேண்டுமானாலும் செய்யலாம், விரும்பியவாறு பயன்படுத்தலாம்.’
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 104:
குறிப்பிடுவது யாரை?:
24. இந்த மந்திரம் குறிப்பிடுவது ஜீவாத்மாவையா அல்லது பரமாத்மாவையா?_____________
சப்தாதேவ ப்ரமித || 1:3.24 ||
பொருள்: விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் அளவுக்கு உட்பட்டவராகக் கூறப்படுபவர் இறைவனே. உபநிஷத மந்திரமே அதனை விளக்குகிறது.
பெருவிரல் அளவினராக இந்த மந்திரம் கூறுவது ‘பரமாத்மாவையே’. அது எப்படி? பெருவிரல் அளவினராக இருக்கின்ற ஒருவர் எப்படி இறைவனாக முடியும்? இதற்கு அந்த மந்திரத்திலேயே விடை உள்ளது என்று ஸ்ரீபாதராயணர் தெரிவிக்கிறார். மந்திரத்தின் முதல் வரி பெருவிரல் அளவில் இருப்பவரைப் பற்றிக் கூறுகிறது. இரண்டாவது வரியில் அவரது பண்பு நலன்களைப் பற்றிக் கூறுகிறது:
‘இறந்த மற்றும் எதிர்காலங்களுக்குத் தலைவரும் ஆனவர். இப்போது இங்கிருப்பவரும் அவரே. என்றென்றும் நிலைத்திருப்பவரும் அவரே. ‘இந்தப் பண்பு நலன்கள் இறைவனுக்கு மட்டுமே பொருந்தும்; ஒரு போதும் ஜீவாத்மாவிற்குப் பொருந்தாது. எனவே பெருவிரல் அளவில் உடம்பில் உறைபவர் இறைவனே.
பெருவிரல் அளவு என்று ஏன் குறிப்பிட வேண்டும்?
கட உபநிஷதத்தில் இந்தப் பகுதி அங்குஷ்ட மாத்ர வித்யை ஆகும். வித்யை என்பது தியானம் அல்லது மனதளவில் செய்யப்படுகின்ற வழிபாடு ஆகும். இறைவனைத் தியானிப்பதற்கு வழிகாட்டுகின்ற பகுதி இது. எனவே தியானத்திற்கு ஏதுவாக, இறைவனை சிறிய அளவில் தியானிக்கச் சொல்கிறது.
அளவில் பெரியதாக இருக்கின்ற மரத்தை புகைப்படம் எடுத்தால் அது அந்த புகைப்படச் சுருளின் அளவினதாக இருக்கும். அது போல், இதயத்தில் இஷ்ட தெய்வத்தை தியானிக்கும் போது, ஆரம்ப காலங்களில் சிறிய உருவத்தையே தியானிக்க முடியும். இவ்வாறு தியானத்திற்கு வசதியாக இருப்பதைக் குறிப்பிடுவதற்காக பெருவிரல் அளவு என்று கூறப்பட்டுள்ளது.
அளவில் சிறியதாக இருப்பதால் அது இறைவன் அல்ல என்று நினைத்து விடக் கூடாது என்பதற்காகவே அது ‘ஒளி’ என்று குறிப்பிடப்படுகிறது. சிறிய பொருளின் ஒளி சிறியதாக இருக்கும், பெரிய பொருளின் ஒளி பெரியதாக இருக்கும் என்று எந்த நியதியும் கிடையாது. சிறிய நவீன மின் விளக்குகள் பெரிய அரங்கங்களை ஒளிரச் செய்வதைக் காண்கிறோம். அது போல் பெருவிரல் அளவினராக இருந்தாலும் அவர் உண்மையில் இறைவனே.
விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் ‘புகையற்ற ஒளி’ என்பதும் கருத்தில் கொள்ள வேண்டிய ஒன்றாகும். ஒரு பொருள் எரிவதால் ஒளி உண்டாகிறது. அந்தப் பொருளின் தன்மையைப் பொறுத்து புகை அதிகமாக இருக்கலாம், குறைவாக இருக்கலாம்; சில வேளைகளில் கண்ணுக்குத் தெரியாத அளவிற்குக் கூட இருக்கலாம். ஆனால் புகை இருந்தே தீரும். புகையற்ற ஒளி என்றால் அது எதையும் சாராத ஒளி என்பது பொருள். அத்தகைய எதையும் சாராத ஒன்று பரமாத்மாவாகிய இறைவன் மட்டுமே.
எனவே கட உபநிஷதத்தின் அங்குஷ்ட மாத்ர வித்யையில் கூறப்படுவது இறைவனே.
வாழ்க்கை
தனது குடும்பம் என்ற ஒரு பத்து பேர், தனது நண்பனும் பகைவனும் என்ற பத்து பேர், தனது தொழிலில் ஒரு பத்து பேர், தனது வீதியில் ஒரு பத்து பேர், தனது ஜாதியில் ஒரு அறுபது பேர்..!!
இந்த நூறு பேரின் நடுவில் தன்னை உயர்த்திக் காட்டிக் கொள்வதும், பாசமாக, நட்பாக, அன்பாக, வீரனாக, நல்லவனாக காட்டிக் கொள்வதுமே மனித வாழ்வின் குறிக்கோள் என்று இந்த கேடுகெட்ட சமுதாயம் மனிதர்களுக்கு போதிக்கிறது.
எல்லாவற்றையும் அவர்களோடு ஒப்பிட்டு பார்த்து அதைவிட ஒரு படியேனும் அதிகமாக இருக்க வேண்டும் அப்போதுதான் மதிப்பு என்று போலியான வாழ்க்கை வாழ கட்டாயப்படுத்துகிறது.
அவன் அப்படி, இவன் இப்படி என்று பிறரை விமர்சனம் செய்யச் சொல்கிறது. பொருளாதார ரீதியாக தன்னிறைவு அடைந்ததும் பிறரை ஏளனமாக, கேவலமாக நினைக்கச் சொல்கிறது.
இந்த நூறு பேரின் நடுவில் ஏற்படும் அவமானமும், கோபமும், கௌரவமும் மட்டுமே ஒருவனை பாதிக்கின்றன. இதற்காக தன்னுடைய அத்தனை ஆசாபாசங்களையும் அடக்கி வைத்து, மனித ஜடமாக வாழும் பலருக்கு இந்த பூமிப் பந்து எழுநூறு கோடி மக்களால் ஆனது என்பது தெரிவதில்லை.
என்னுடைய தாத்தாவின் தாத்தா எப்படி இருந்தார் என்பது எனக்குத் தெரியாது!
எப்படி வாழ்ந்தார் என்பது எனக்குத் தெரியாது!!
அவர் நல்லவரா கெட்டவரா எனக்குத் தெரியாது!!
அவர் பெயர் கூட எங்கள் தெருவில் பலருக்குத் தெரியாது, எங்கள் ஊரில் யாருக்கும் தெரியாது!!
இதே நிலை எனக்கும் ஒரு நாள் வரும்!
நான் இந்த பூமியில் வாழ்ந்ததற்கான அடையாளம் அத்தனையும் கால ஓட்டத்தில் மறையும்!!
ஆக எதற்காக இந்த நூறு பேரின் அங்கீகாரக்தை நான் கண்டுகொள்ள வேண்டும்????
யார் இவர்கள்????
என்னுடைய வாழ்க்கையில் யாரெல்லாம் வர வேண்டும், வரக்கூடாது என்பதை தீர்மானிக்க இவர்கள் யார்????
நான் இன்னும் ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு வாழப் போவதில்லை!
அதிகபட்சம் இன்னும் சில ஆண்டுகள்!
அதுவும் வெகு தொலைவில் இல்லை!
சர்வமும் ஒருநாள் அழியும்!
மனித வாழ்க்கை அற்புதமானது. அழகானது!
கலாச்சாரம், பண்பாடு, பாரம்பரியம் என்று தத்தமது வாழ்க்கையை யாரும் போலியாக வீணடித்து விடாதீர்கள்.
வாழ்க்கை ஒரே ஒரு முறைதான்!
தோற்றால் பரவாயில்லை, ஆனால் பங்கெடுக்காமலேயே அழிந்து விடாதீர்கள்.
நம் தாத்தாவின் தாத்தாவை நாம் பார்த்ததில்லை. அதேபோல் நம் பேரனின் பேரனை நாம் பார்க்க இருக்கப்போவதில்லை. இது தான் வாழ்க்கை.
"பிறரை வஞ்சிக்காமல் தொந்தரவு செய்யாமல் எவ்வளவு இயலுமோ அவ்வளவு மகிழ்ச்சியாய் வாழ்ந்துவிட்டு செல்லுங்கள்".(செல்கிறேன்)
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 105:
யார் தியானிக்கலாம்?:
இன்று மங்களகரமான சுபகிருது ஆண்டு மார்கழி மாதம் 1தேதி
25. பரமாத்மாவை பெருவிரல் அளவினராக யார் தியானிக்கலாம்?______
ஹ்ருத்யபேக்ஷயா து மனுஷ்யாதிகாரத்வாத் || 1:3.25 ||
பொருள்: இறைவன் இதயத்தில் பெருவிரல் அளவில் உறைவதாகத் தியானிப்பதைக் கணக்கில் கொண்டால், மனிதர்களுக்கு மட்டுமே அத்தகைய தியானத்திற்கு உரிமை உண்டு.
எங்கும் நிறைந்த இறைவன் மனிதன் தியானம் செய்வதற்கு வசதியாக பெருவிரல் அளவில் இதயத்தில் உறைகிறார். பெருவிரல் என்பதை ஏன் ஒரு அளவீடாகக் கொள்ள வேண்டும்? ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் இதயம் அவனது கைமுஷ்டி அளவினதாக இருக்கும் என்று கூறப்படுகிறது. இதயம் இந்த அளவில் இருக்கும் போது, அதனுள் ஒரு உருவத்தை தியானிக்க வேண்டும் என்றால் அது பெருவிரல் அளவினதாக மட்டுமே இருக்க முடியும். எனவே தான் பெருவிரல் அளவு என்பது கூறப்படுகிறது.
தனது பெருவிரல் அளவினராக இறைவனை வழிபட வேண்டியிருப்பதால் மனிதனுக்கு மட்டுமே இத்தகைய தியானத்திற்கு உரிமை உண்டு.
__________8. தேவர்கள் இருக்கிறார்களா?_____
தேவதா அதிகரணம்
8 மற்றும் 9 ஆம் அதிகரணங்கள் ஒரு வகையில் 7 ஆம் அதிகரணத்தின் தொடர்ச்சியே. மனிதர்களுக்கு மட்டுமே தியானத்திற்கு உரிமை உண்டு என்று 7 ஆம் அதிகாரத்தின் கடைசி ஸூத்ரத்தில் கண்டோம். அப்படியானால் தேவர்களுக்கு அந்த உரிமை கிடையாதா என்ற கேள்வியை எழுப்பி, தேவர்களைப் பற்றிய பல்வேறு கருத்துக்களை இந்த அதிகரணத்தில் தருகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
இதில் 8 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
26. தேவர்களுக்கும் தியானம் செய்ய உரிமை உண்டு______
ததுபர்யபி பாதராயண: ஸம்பவாத் || 1:3.26 ||
பொருள்: மேலுலகங்களில் வாழ்பவர்களான தேவர்களுக்கும் தியானம் செய்ய உரிமை உண்டு. ஏனெனில் ஆன்மீக ஞானத்தை பெறுவதற்கான சாத்தியம் அவர்களிடமும் உள்ளது. இது பாதராயணரின் கருத்து.
இறைவனைத் தியானிப்பதற்கும் வழிபடுவதற்கும் மனிதனுக்கு மட்டும் அல்ல, தேவர்களுக்கும் உரிமை உண்டு. ஏனெனில் அவர்களும் சம்ஸாரத்தில் கட்டுப்பட்டவர்களே. பூமியில் அதிகம் புண்ணியம் செய்தவர்கள் தேவலோகத்திற்குச் செல்கிறார்கள், தேவர்களாக வாழ்கிறார்கள். சம்பாதித்த புண்ணியம் தீர்ந்ததும் அவர்கள் தேவலோகத்தை விட்டு மீண்டும் பூலோகத்தில் பிறக்க வேண்டியவர்களே. ‘நற்செயல்களின் விளைவாக இந்திரலோகத்தை அடைந்து, சொர்க்கத்தில் மேலான சுகபோகங்களை அனுபவிக்கிறார்கள். அந்தச் சொர்க்கலோகத்தை அனுபவித்து, புண்ணிய பலன் தீர்ந்ததும் பூமியை அடைகிறார்கள். வேதங்கள் கூறுகின்ற கர்மங்களை பின்பற்றுபவர்கள் இவ்வாறு வரவும் போகவும் செய்கிறார்கள் என்கிறது கீதை (9:21,22)
ஏனெனில் இந்தப் படைப்பு ஏற்கெனவே படைக்கப்பட்டு விட்டது; இதில் அவன் செய்வதற்கு ஏதும் இல்லை. நிதப் படைப்பு முடிவிற்கு வரும் போது, அதாவது மகா பிரளயத்தின் போது அவனும் பிரம்ம தேவனுடன் இறைவனில் ஐக்கியமாகி விடுகிறான். எனவே அடுத்த படைப்பைப் படைப்பதற்கான வாய்ப்பு அவனுக்கு இல்லாமல் போகிறது என்று சற்று வேடிக்கையாக விளக்குகிறார் ஸ்ரீஆனந்தகிரி.பிரம்மலோகத்தில் வாழ்பவர்களைப் பற்றி அல்ல என்று விளக்குகிறார் ஸ்ரீசங்கரர்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 106:
செய்ய முடியுமா?:
எனவே தேவர்களும் மாறி மாறி வருகிற பிறவிச் சுழலிலிருந்து விடுபட்டவர்கள் அல்ல.சொர்க்க லோகத்தில் சுக போகங்களை அனுபவிக்கும் போதே, அது எங்கே பறிபோய் விடுமோ என்ற பயம் அவர்களுக்கும் இருக்கவே செய்கிறது. பூமியில் நூறு அசுவமேத யாகங்களைச் செய்பவர்கள் மரணத்திற்கு பிறகு தேவலோகத்தில் இந்திர பதவி பெறுகிறார்கள். அத்தகைய யாகம் போன்ற புண்ணியச் செயல்களில் ஈடுபடுபவர்களை, எங்கே தன் பதவி பறிபோய் விடுமோ என்று இந்திரன் பல்வேறு வழிகளில் தடுப்பதைப் பற்றிய கதைகளைப் புராணங்களில் காணலாம். எனவே தேவர்களும் ஆன்மஞானம் பெற்று முக்தி பெறவே விரும்புகிறார்கள்.
முக்தி பெற விரும்பினாலும் அவர்களால் அதற்கான சாதனைகளைச் செய்ய முடியுமா?
முடியும் என்று இந்த ஸூத்ரத்தில் பதில் அளிக்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். இதனைத் தமது விளக்கவுரையில் விளக்குகிறார் ஸ்ரீசங்கரர்.
பிறவிச் சுழலிலிருந்து விடுபட வேண்டுமானால் ஞானம் பெற வேண்டும். அதற்குச் சாதனைகள் செய்ய வேண்டும். ஆன்மீக சாதனைகளில் ஈடுபட வேண்டுமானால் அதற்கு 3 நிபந்தனைகள் நிறைவேற்றப்பட வேண்டும். அவை:
1. தேவை (அர்த்தித்வம்) – சம்சாரச் சுழலிலிருந்து விடுதலை பெற வேண்டும் என்ற தேவை தேவர்களிடம் இருக்க வேண்டும். தேவர்கள் சுகபோகங்களை அனுபவிக்கிறார்கள்; அதே வேளையில், அந்தச் சுகபோகங்கள் நிலையற்றவை என்பது அவர்களுக்குத் தெரியும். சுகபோகங்களைத் தொடர்ந்து பூமியில் பிறக்க வேண்டும், துன்பங்களை அனுபவிக்க வேண்டும். எனவே அவர்களும் இன்பதுன்பங்களைக் கடந்ததான ஆன்மஞான நிலையை அடைய வேண்டும் என்று விரும்பவே செய்வார்கள். எனவே முக்திக்கான தேவை அவர்களிடம் உள்ளது.
2. தகுதி (தக்ஷத்வம்): முக்தி வேண்டும் என்று விரும்பலாம். ஆனால் அதற்கான தகுதிகள் தேவர்களிடம் உள்ளதா?தகுதிகளில் முதலாவதாக வருவது உடம்பு. எந்த ஆன்மீக சாதனையையும் செய்ய வேண்டுமென்றால் முதலில் வேண்டுவது உடம்பு. தேவர்களுக்கு உடம்பு உள்ளதா? உள்ளது. புராணங்கள், வேத மந்திரங்கள் போன்றவற்றில் அவர்களின் வடிவையும் அவர்கள் தரித்துள்ள ஆயுதங்களையும் பற்றிய வர்ணனைகள் உள்ளன. நம்மால் அவர்களைக் காண முடியவில்லை, அவ்வளவுதான். எத்தனையோ நுண்ணுயிரிகளையும் பாக்டீரியாக்களையும் நம்மால் காண முடிவதில்லை; ஆனால் அவை இருக்கவே செய்கின்றன. அது போலவே தேவர்களுக்கும் உடம்பு உள்ளது. அவர்களாலும் சாதனைகளைச் செய்ய இயலும்.
3. சாஸ்திர அனுமதி (அபர்யுதஸ்தத்வம்): தேவர்கள் சாதனைகள் செய்யக் கூடாது என்று வேதங்களில் எல்லாம் கூறப்படவில்லை.
எனவே தேவர்கள் தியானம் போன்ற ஆன்மீக சாதனைகளைச் செய்யும் உரிமை பெற்றவர்களே.
தேவர்கள் ஆன்மீக சாதனைகளில் ஈடுபடுவது பற்றிய உதாரணங்கள் வேதங்களிலும் உபநிஷதங்களிலும் ஏராளம் காணப்படுகின்றன. உதாரணமாக, ஆன்ம ஞானத்தை நாடிய இந்திரன் பிரஜாபதியை அணுகி, 101 ஆண்டுகள் பிரம்மச்சர்யம் காத்து அவருடன் தவ வாழ்வில் ஈடுபட்டதைப் பற்றி சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (8:9.3) கூறுகிறது.
எனவே தேவர்களும் ஆன்மீக சாதனைகளில் ஈடுபட முடியும், அவர்களும் ஆன்மஞானம் பெற முடியும் என்பதைத் தமது கருத்தாக இங்கே கூறுகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
பிரபஞ்சத்தின் செயல்பாடுகளில் ஈடுபடுவதான சர்வ வல்லமை படைத்தவன் ஆவதில்லை.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 107:
பதில் என்ன?:
27. தேவர்கள் ஆன்மீக சாதனைகளில் ஈடுபடக் கூடாது என்பது மீமாம்ஸகர்களின் கருத்து. இதற்கு வேதாந்தத்தின் பதில் என்ன? ___
விரோத: கர்மணீதி சேன்னானேகப்ரதிபத்தேர்தர்சனாத் || 1:3.27 ||
பொருள்: ‘தேவர்களும் ஆன்மீக சாதனைகளுக்கு தகுதியானவர்களே என்றால், யாகம் போன்ற சடங்குகளில் அவர்கள் ஈடுபடும் போது முரண்பாடு ஏற்படக் கூடும்’ என்ற கருத்து தவறு. ஏனெனில் அவர்கள் பல உருவங்களில் தோன்றக் கூடியவர்கள் என்று வேதங்களில் கூறப்பட்டுள்ளது.
தேவர்களும் தியானம் போன்ற ஆன்மீக சாதனைகளில் ஈடுபடலாம், யாகம் போன்ற சடங்குகளைச் செய்யலாம் என்று கூறினால் பிரச்னைகள் எழ வாய்ப்புண்டு என்று மாற்றுக் கருத்தைத் தெரிவிக்கிறார்கள் மீமாம்ஸகர்கள்.
முதல் மாற்றுக் கருத்தைப் பார்ப்போம். யாகங்கள் பொதுவாக இந்திரன், வருணன் போன்ற தேவர்களை உத்தேசித்து மனிதர்களால் செய்யப்படுபவை. தேவர்கள் யாகம் செய்யத் தொடங்கினால் யாரை உத்தேசித்துச் செய்வார்கள்? தங்களுக்குத் தாங்களே செய்து கொள்வார்களா?
அடுத்ததாக, யாகங்கள் பலர் சேர்ந்து செய்யக் கூடியவை. யாகங்களில் ஈடுபடுபவர்களில் இன்னாருக்கு இன்ன பணி என்று நிர்ணயிக்கப்பட்டுள்ளது. இதில் தேவர்களுக்கென்று ஒதுக்கப்பட்ட பணி எதுவும் கிடையாது. அப்படியே, இந்திரன் நேரடியாக உருவத்துடன் வந்து யாகத்தில் கலந்து கொள்வதானால், எத்தனை யாகங்களில் அவன் கலந்து கொள்ள முடியும்? ஒரே நேரத்தில் பல்வேறு இடங்களில் யாகம் செய்தால் இந்திரன் அனைத்திலும் எப்படிக் கலந்து கொள்வான்?
மீமாம்ஸகர்களின் இத்தகைய சந்தேகங்கள் பொருளற்றவை என்று இந்த ஸூத்ரம் தெரிவிக்கிறது. இத்தகைய கருத்து சரியல்ல என்பதற்கு ஸ்ரீபாதராயணர் கூறும் காரணம் ‘அனேக ப்ரதிபத்தே:’ என்பதாகும்.
‘அனேக ப்ரதிபத்தே:’ என்றால் ‘பல உடம்புகளை எடுப்பதால்’ என்று பொருள். இந்திரன், வருணன் போன்ற தேவர்கள் சித்திகள் பெற்றவர்கள்; ஒரே நேரத்தில் பல உருவங்களை எடுக்க வல்லவர்கள். யோகிகள் சித்தி பெற்று, பல உடம்புகளை எடுத்து தங்கள் வினைப் பயன்களை ஒரு பிறவியிலேயே அனுபவித்துத் தீர்ப்பது பற்றி யோக நூல்கள் கூறுகின்றன. இப்படி உருவாக்கபடுகின்ற உடம்பு ‘நிர்மாண காயம்’ எனப்படுகிறது. எனவே தேவர்களும் பல உருவங்களை எடுத்து பல யாகங்களில் கலந்து கொள்ளலாம்.
‘அனேக ப்ரதிபத்தே:’ என்றால் ‘பல உடம்புகளை எடுப்பதால்’ என்று பொருள். இந்திரன், வருணன் போன்ற தேவர்கள் சித்திகள் பெற்றவர்கள்; ஒரே நேரத்தில் பல உருவங்களை எடுக்க வல்லவர்கள்.
அதனால் யாகங்களில் தேவர்கள் கலந்து கொள்ள முடியாது என்றோ, அவர்கள் யாகங்கள் போன்றவற்றை செய்து ஆன்மீக சாதனைகளில் ஈடுபடக் கூடாது என்றோ கூறுவது தவறு.
யோகிகள் சித்தி பெற்று, பல உடம்புகளை எடுத்து தங்கள் வினைப் பயன்களை ஒரு பிறவியிலேயே அனுபவித்துத் தீர்ப்பது பற்றி யோக நூல்கள் கூறுகின்றன. இப்படி உருவாக்கபடுகின்ற உடம்பு ‘நிர்மாண காயம்’ எனப்படுகிறது. எனவே தேவர்களும் பல உருவங்களை எடுத்து பல யாகங்களில் கலந்து கொள்ளலாம். இன்றைய பிராமணர்கள் ஸ்ராத்தம் செய்கின்றனரே. ஒரு பிதாவிற்கு பல பிள்ளைகள் இருப்பின் தனித்தனியாக ஸ்ராத்தம் செய்திடல் கூடாது. இளையவன் எவனோ தனித்தனியாக இரு பிராமணர்களை கொண்டு ஹிரண்ய ரூபமாக செய்து எத்தனை பேர் இருப்பினும். பிறகே மூத்தவன் வேறு பிராமணர்களை (மேற்கண்ட ஹிரண்ய ரூபத்தில் கலந்து கொள்ளாதவர்கள்) கொண்டு ஒரே இடத்தில் ஸ்ராத்தம் செய்ய வேண்டும். எந்தப் பீறவினாலும்
கிஞ்சித் சேஷம் பவிஸ்யதி
தான் பலருக்கு.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 108:
உண்டா இல்லையா?:
இன்று சபலா ஏகாதசி
28. தேவர்களுக்கு உடம்பு உண்டா இல்லையா? _______________________
சப்த: இதி சேன்னாத: ப்ரபவாத்பிரத்யக்ஷானுமானாப்யாம்
பொருள்: ‘தேவர்களுக்கு உடம்பு உள்ளது என்பதை ஏற்றுக் கொள்வது வேதங்களின் கருத்திற்கு முரண்பாடாகும்’ என்ற கருத்து தவறு. ஏனெனில் வேத வார்த்தைகளிலிருந்தே படைப்பு தோன்றியுள்ளது. இது ஸ்ருதிகளிலும் ஸ்மிருதிகளிலும் கூறப்பட்டுள்ளது.
தேவர்களுக்கு உடம்பு இருப்பதை மீமாம்ஸகார்கள் ஏற்றுக் கொள்ள மறுப்பதற்கான காரணங்களையும் அதற்கு ஸ்ரீபாதராயணரின் மறுப்பையும் முந்தைய ஸூத்ர விளக்கத்தில் கண்டோம். இப்போது மீமாம்ஸை தத்துவத்தின் மற்றொரு கருத்தையும் எடுத்துக் கொண்டு, அந்தக் கோணத்தில் இந்தக் கருத்தை விளக்க முற்படுகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
சொல், அது சுட்டுகின்ற பொருள் ஆகிய இரண்டின் தொடர்பு பற்றிய கருத்து இது. பசு என்ற ‘சொல்’ (சப்தம்) உள்ளது. அது கட்டுவதான பசு என்ற ‘பொருள்’ (அர்த்தம்) உள்ளது. இந்த இரண்டில் முதலில் பசு என்ற ஒன்றைப் பார்க்கிறோம். பிறகு ஏதாவது புத்தகத்திலிருந்தோ, பிறர் சொல்லியோ அதன் பெயர் பசு என்று அறிந்து கொள்கிறோம். முதலில் ‘பொருள்’ வருகிறது. பிறகு ‘சொல்’ வருகிறது. சாதாரண வார்த்தைகளுக்கும் அது சுட்டுகின்ற பொருளுக்கும் தொடர்பு முதலில் ‘பொருள்’ பிறகு ‘சொல்’ என்ற அளவில் உள்ளது.
ஆனால் வேத வார்த்தைகளுக்கும் அது சுட்டும் பொருளுக்கும் என்றென்றும் மாறாத தொடர்பைக் கற்பிக்கின்றனர் மீமாம்ஸகார்கள். வேத வார்த்தைகள் என்றென்றும் இருப்பவை. அவை சுட்டும் பொருள்களும் என்றென்றும் இருப்பவை, அவற்றின் இடையேயான தொடர்பும் என்றென்றும் இருப்பதாகும். ‘நிலையான வார்த்தைக்கும் நிலையான பொருளுக்கும் இடையே உள்ள நிலையான தொடர்பு’ என்று இதனை மீமாம்ஸகர்கள் விளக்குகிறார்கள்.
நம் தவற்றை மற்றவர்கள் சுட்டிக் காட்டும் போது அது உண்மையாக இருந்தால் அதை நேர்மையாக ஒப்புக்கொண்டால் அது நம்மைப் பற்றிய நன்மதிப்பை கூட்டும்...
அது தவறென்று தெரிந்தும் இல்லை என்று சாதிக்கும் கூட்டம் பரவி உள்ளது தான் இன்றைய மிகப் பாதாளத்திற்கு மனிதம் சென்றதன் அடையாளம் !
இங்கே மூன்றாவது பாதையான கீழ்ப் பாதை குறிப்பிடப்படுகிறது. எனவே கீழ்ப்பாதை ஒன்று உள்ளது தெளிவாகிறது.
இந்த நிலையில் தேவர்களுக்கென்று உருவம் இருப்பதை ஏற்றுக் கொண்டால் என்னவாகும்? உதாரணமாக இந்திரனை எடுத்துக் கொள்வோம். இந்திரன் என்ற சொல் ஒரு தனி தேவனைக் குறிக்கிறது. அவனுக்கு என்று ஒரு உருவம் இருக்குமானால், அந்த உருவம் தோன்றியது; தோன்றிய எதுவும் மறைந்து விடும். இந்திரனும் ஒரு நாள் மறைந்து விடுவான். இப்போது பிரச்சினை என்ன? இந்திரன் என்ற சொல் நிலையாக இருக்கும், அந்த சொல் சுட்டிக் காட்டுகின்ற இந்திரன் மறைந்து விடுவான். அப்படியானால் இந்திரன் என்ற சொல் பொருளற்றதாகி விடும். நிலையான சொல்லுக்கும் நிலையான பொருளுக்கும் இடையிலுள்ள நிலையான தொடர்பு மறைந்து விடும். வேதங்கள் நிலையானவை, என்றென்றும் இருப்பவை என்ற கருத்து இங்கே தவறாகி விடும். எனவே தேவர்களுக்கு உருவம் இருப்பதை ஏற்றுக் கொள்ள முடியாது, அவர்கள் பெயரே அவர்களுக்கான உருவம் என்று மீமாம்ஸகர்கள் கூறுகிறார்கள்.
ஒரு ரூபம்-பொருள் அதனின் பெயர் அதனால் பயன் இவை அனைத்துமே எண்ணத்தினால் மட்டுமே உணர முடியும். நம் முகத்தை நாம் பார்க்க முடியாது ஆனால் எண்ணத்தால் உணர முடியும். இந்த எண்ணங்களின் குவியலே மனம் உலகு என்றல்லாம் குறிப்பிடுகின்றது வேதம்.
தேவர்களுக்குச் சூழ்ச்சும உருவம் உண்டா
அடுத்த பதிவை பாருங்கள்! தூல உடலும் இருப்பதாக கொள்ளலாம்! ஆனால் தேவர்கள் நினைத்த உடலை எடுக்கும் தன்மை உடையவர்கள்! அகலிகையை இந்திரன் அப்படித்தான் வேறு உருவம் எடுத்து புணர்ந்தான்!
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 109:
கருத்து மறுப்பு:
இந்த கருத்தை (சென்ற பதிவின் தொடர்ச்சி) மறுக்கிறார் ஸ்ரீபாதாராயணர். படைப்பே வேத வார்த்தைகளிலிருந்து தான் தோன்றியுள்ளது என்ற காரணத்தைக் கூறி தமது கருத்தை விளக்குகிறார் அவர். இதனைப் புரிந்து கொள்ள சொல்—பொருள் தொடர்பு பற்றி இன்னும் சிறிது ஆழமாக அறிந்து கொள்ள வேண்டியிருக்கும்.
நான்கு கால்கள், வால் போன்ற அங்கங்களுடன் நம் முன் ஒரு மிருகம் வருகிறது. அது ‘பசு’ என்று ஒருவர் நமக்குக் கூறுகிறார். இப்போது நாம் நம் முன் வருகின்ற ஒரு தனிப் பசுவை மட்டும் அறிந்து கொள்கிறோமா அல்ல்து பசு என்ற இனத்தையே அறிந்து கொள்கிறோமா? தனிப் பசுவை மட்டும் அறிந்து கொள்வதானால் மற்றொரு பசு நம் முன் வந்தால் அது என்னவென்று நமக்குப் புரியாது. ஆனால் உண்மை நிலை அதுவல்ல. ஒரு பசுவை அறிந்து கொண்டால் பசு என்ற இனத்தையே நாம் அறிந்து கொள்கிறோம். ஒரு முறை அந்த மிருகம் பசு என்று அறிந்த பிறகு எந்தப் பசு நம் முன் வந்தாலும் அது பசு என்பது நமக்குத் தெரிந்து விடுகிறது. எனவே பசு என்ற சொல் சுட்டுவது ஒரு தனிப் பசுவை அல்ல, பசு என்ற இனத்தை ஆகும்.
அது போல் வேதங்களிலுள்ள இந்திரன் என்ற சொல் சுட்டுவது ஒரு தனி இந்திரனை அல்ல, இந்திரன் என்ற இனத்தை ஆகும். இந்திரன் என்பது ஒரு பதவி, பூமியில் நூறு அஸ்வமேத யாகங்களை செய்த ஒருவர் அடுத்த பிறவியில் இந்திரன் ஆகிறார். குறிப்பிட்ட காலம் வரை அவர் இந்திரனாக இருக்கிறார்; தமது புண்ணிய காலம் தீர்ந்ததும் மீண்டும் பூமியில் பிறக்கிறார்; இந்திரப் பதவிக்கு மற்றொருவர் வருகிறார். இவ்வாறு படைப்பு இருக்கும் வரை இந்திரர்கள் இருந்து கொண்டே இருப்பார்கள். எனவே இந்திரனுக்கு ஓர் உருவம் இருப்பதும் இல்லாமல் போவதும் சொல் பொருள் தொடர்பிற்கு எந்த முரண்பாட்டையும் ஏற்படுத்தாது.
வேதங்களிலுள்ள அனைத்து வார்த்தைகளுக்கும் அவை சுட்டுகின்ற பொருளுக்கும் இடையிலான தொடர்பு இவ்வாறு நிலையானதாகவே இருக்கும். ஏனெனில் வேத வார்த்தைகளில் இருந்தே உலகம் படைக்கப்பட்டுள்ளது. வேத வார்த்தைகளில் இருந்தே உலகம் படைக்கப்பட்டுள்ளது என்ற கருத்திற்கு ஸ்ருதிகளிலும் ஸ்மிருதிகளிலும் ஆதாரம் உள்ளது என்று தெளிவுபடுத்துகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
வேதங்களிலிருந்தும் ஸ்மிருதிகளிலிருந்தும் இதற்கு ஆதாரமாக பல பகுதிகளைச் சுட்டிக் காட்டுகிறார் ஸ்ரீசங்கரர்; ஓரிரண்டைக் காண்போம்:
படைப்பு, வார்த்தைகளிலிருந்தே தோன்றியது என்பதற்கு முதலில் சுருதிப் பகுதியைக் காண்போம். தைத்திரீய பிராம்மணத்தில் (2:2.4.2) வருகின்ற பகுதி அது: ‘இறைவன் பூ: (பூமி) என்று உச்சரித்தார். அதிலிருந்து பூமி தோன்றியது. அதாவது, பூ: என்ற வார்த்தையிலிருந்து (சப்தம்) பூமி என்ற பொருள் (அர்த்தம்) உருவாயிற்று. இவ்வாறே பல்வேறு வார்த்தைகளிலிருந்து படைப்பு தோன்றியதை வேதங்கள் தெரிவிக்கின்றன.
மனு ஸ்மிருதியைப் (1:21) பார்ப்போம்: ‘ஆரம்பத்தில் இறைவன் வேத வார்த்தைகளையே படைத்தார். அதிலிருந்து பல்வேறு பிராணிகளின் பெயரும் உருவங்களும் படைக்கப்பட்டன.
இவ்வாறு வேத வார்த்தைகளிலிருந்து படைப்பு தோன்றியது. வார்த்தைகளுக்கும் அவை சுட்டும் பொருளுக்கும் நிலையான தொடர்பு உள்ளது. எனவே தேவர்களுக்கு உருவம் இருப்பதை ஏற்றுக் கொள்வதால் அது வேதக் கருத்திற்கு முரண்பாடாகாது என்பதை இந்த ஸூத்ரம் தெளிவுபடுத்துகிறது.
அஸ்வமேத யாகங்கள் இப்பொழுதும் செய்யப்படுகின்றனவா?
புதிய இந்திரன் வரும் வரைக்கும் பழைய இந்திரன் பதவியில் தொடர்வார் என்பது தான் விதி
நான்கு கால்கள், வால் போன்ற அங்கங்களுடன் நம் முன் ஒரு மிருகம் வருகிறது. அது ‘பசு’ என்று ஒருவர் நமக்குக் கூறுகிறார்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 110:
பொருள் என்ன?:
29. வேத வார்த்தைகளிலிருந்து படைப்பு தோன்றியது என்பதன் பொருள் என்ன?___________
அத ஏவ ச நித்யத்வம் || 1:3.29 ||
பொருள்: வேதங்களிலிருந்து படைப்பு தோன்றியது என்ற உண்மையிலிருந்தே வேதங்கள் நிலையானவை என்பதும் நிரூபிக்கப்படுகிறது.
வேதங்களிலிருந்து படைப்பு தோன்றியது என்பதன் பொருள் என்ன?
முதலில், வேதங்கள் என்பதை நூல்கள் என்றோ வார்த்தைகள் என்றோ எண்ணக் கூடாது.
‘வேதங்கள் என்று குறிப்பிடப்படுவது நூல்கள் அல்ல. வெவ்வேறு மக்களால், வெவ்வேறு காலங்களில் திரட்டி வைக்கப்பட்ட ஆன்மீக விதிகளின் கருவூலமே வேதங்கள். புவியீர்ப்பு வீதி அது கண்டறியப்படும் முன்னரே இருந்தது. மனித இனம் முழுவதும் அதை மறந்து விட்டாலும் அது இருக்கும். இவ்வாறுதான் ஆன்மீக உலகின் விதிகளும். ஓர் ஆன்மாவிற்கும் இன்னோர் ஆன்மாவிற்கும், தனிப்பட்ட ஆன்மாக்களுக்கும் அனைத்து ஆன்மாக்களின் தந்தைக்கும் இடையே உள்ள தார்மீக, ஆன்மீக, நீதிநெறி உறவுகள், அவை கண்டுபிடிக்கப்படுவதற்கு முன்னரே இருந்தன. நாம் அவற்றை மறந்தாலும் இருக்கும்’ என்கிறார் ஸ்வாமி விவேகானந்தர்.
வேதங்கள் என்பவை மொத்த அறிவின் திரட்சி. இந்த அறிவின் திரட்சி வார்த்தைகளாக வெளிப்பட்டு, உருவங்களாகப் பரிணமிக்கின்றன. இதுவே படைப்பு எனப்படுகிறது. இறைவனிலிருந்து ஓங்கார நாதம் எழுகிறது. இந்த நாதத்திலிருந்து படைப்பு தொடங்குகிறது. அதாவது வார்த்தைகள் பிறக்கின்றன, உருவங்கள் பரிணமிக்கின்றன. ஸ்வாமி விவேகானந்தரின் வார்த்தைகளில் இதனைக் காண்போம்:
‘படைப்பின் ஆரம்பத்தில் பிரம்மம் (கடவுள்) முதலில் ஒளி வடிவாகிறார். பின்னர் “நாதம்” அல்லது “ஓம்” வடிவாகிறார். அடுத்த நிலையில், முந்தைய யுகங்களில் இருந்த பூமி, ஆகாசம், சொர்க்கம், அல்லது பசு, மனிதன், கூடம், துணி முதலிய குறிப்பிட்ட ஒலிகள் அல்லது கருத்துக்கள் அந்த ‘ஓம்’ என்பதிலிருந்து வெளிவருகின்றன. ஸித்த சங்கல்பரான பிரம்மத்தில் (நினைத்த மாத்திரத்தில் எதையும் சாதிக்க வல்லவரான இறைவனில்) இந்தக் கருத்துக்கள் ஒவ்வொன்றாகப் படிப்படியாகத் தோன்றுகின்ற கணமே அவற்றின் தூல வடிவங்களும் தோன்றி இந்த அற்புதப் பிரபஞ்சம் ஆகிறது. ஓலியே படைப்பின் அடிப்படை.’
இவ்வாறு இறைவன் நித்தியமானவர். அவரிலிருந்து எழுகின்ற ஓங்கார நாதம் நித்தியமானது. அதிலிருந்து படிப்படியாக வெளிப்படுகின்ற வார்த்தைகள் நித்தியமானவை. அந்த வார்த்தைகள் சுட்டுகின்ற பொருள் நித்தியமானது. பிரளயத்தின் போது அனைத்தும் ஒடுங்கி ஆண்டவன் மட்டுமே இருக்கிறார்; படைப்பின் போது அனைத்தும் வெளிப்படுகின்றன.
மனத்தில் சேமிக்கப்படுகின்றன. அந்தச் சேமிப்பு நிலையமாகத் திகழ்கின்ற மனம் ‘சித்தம்’.!!!சற்றே தக்ஷிணாமூர்த்தி காலின் கீழ் இருக்கும் அசூரனின் பெயர் முயலுகன். இவரே ஞாபக சக்தியின் ரூபம். ஞாபகத்தையே சங்கல்பம் (சித்தமும் - காரணமும் இணைந்ததே) என்றும் கூறுவர். சித்தம் ஒடுங்கினால் காரணமும் இல்லை கர்மாவும் இல்லை என்றால் அங்கு பிரகாசப்படுவது மௌனம் என்கிறார் பகவான் ரமணர்.
நுண்ணுடல் மற்றும் காரண உடல் பிரளய காலத்தில் இந்த இரண்டு உடல்களும் காரண சரீரமாக விதைக்குள் ஒடுங்கி விடுகின்றன. விதை முளையும் போதே ஸ்தூல ரூபம் கிடைக்க பெறுவோம்.!!!!சற்றே சில போன பதிவில் தூலஉடல் ஞானிகளுக்கு இல்லை என்று படித்த ஞாபகம்.
சித்தத்தில் ஏற்கெனவே அவனைப் பற்றிய பதிவு இருக்குமானால், ‘அவன் ராமன்’ அல்லது ‘அவன் கிருஷ்ணன்’ என்ற முடிவிற்கு வருகிறது.!!!ஒருவர் காணும் உலகம் ஐந்தறிவு உணர்வுகளின் வடிவம். இது வேறல்ல. அந்த ஐந்தறிவின் உணர்வுகளும் ஐந்தறிவு உறுப்புகளால் உணரப்படுகின்றன. ஐந்தறிவு உறுப்புகளின் மூலம் உலகை உணரும் மனம் ஒன்று என்பதால், மனதை தவிர உலகம் உண்டோ? - பகவான் ரமணரின் 'உபதேஷ உந்தியார்’.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 111:
எல்லாம் ஒடுங்கினாலும்:
இன்று மார்கழி மாதம் அமாவாசை மற்றும் அனுமன் ஜெயந்தி
30. பிரளய காலத்தில் எல்லாம் ஒடுங்கினாலும் வேதக் கருத்து முரண்படாது__________
ஸமானநாமரூபத்வாச்சாவ்ருத்தாவப்
|| 1:3.30 ||
பொருள்: அடுத்த படைப்பிலும் அதிலுள்ள தனித்தனியான பெயர்களும் உருவங்களும் அதே இனத்தைச் சேர்ந்தவையாகவே இருக்கும். எனவே வேதக் கருத்திற்கு இங்கே எந்த முரண்பாடும் இல்லை. இந்தக் கருத்து ஸ்ருதிகளிலும் ஸ்மிருதிகளிலும் கூறப்பட்டுள்ளது.
தனிப் பெயரும் உருவமும் கொண்ட ஓர் இந்திரன் மறைந்தாலும் இந்திரன் என்ற இனம் மறைவதில்லை. அடுத்த இந்திரன் வந்து அந்த இடத்தை ஏற்றுக் கொள்வான் என்பதை முந்தின ஸூத்ரத்தில் கண்டோம். எனவே இந்திரன் என்ற பெயரும் இந்திரன் என்ற இனமும் என்றென்றும் இருப்பவை. இது இந்தப் படைப்பிற்கு மட்டுமல்ல, தொடரும் படைப்புகளுக்கும் பொருந்தும் என்று இந்த ஸூத்ரம் தெரிவிக்கிறது.
‘சூரியன் மற்றும் சந்திரர்களைப் படைப்புக் கடவுள் முன்பு போலவே படைத்தார். வானுலகம், பூமி, இடையேயான சொர்க்கலோகம் அனைத்தையும் அவ்வாறே படைத்தார் என்கிறது ரிக் வேத சம்ஹிதை. (10:190.3)
முன்பு ஒரு படைப்பு இருந்தது, அதைப் போலவே இந்தப் படைப்பும் உள்ளது என்பதை இந்த வேத மந்திரம் தெரிவிக்கிறது.
அது போலவே ஸ்மிருதிக் கருத்து ஒன்றைப் பார்ப்போம்:
இன்றைய ஆன்மீகமும் மடாதீபதிகளும் மீட்க வேண்டும். இதனை மிக சரியான முறையில் ஸ்வரூப லட்சணம் - தடஸ்த லட்சணம் மீட்க வேண்டும். இவற்றை முறையாக கையாண்டால் பண்டைய இந்தியாவை காணலாம். முற்காலத்தில் ஒரு ஜீவனின் ஸ்வபாவம் கெட்டு போய்விட்டால் குணத்தின் வழியே அதனை மீட்டனர். ஒரு ஜீவனின் ஸ்வபாவத்தின் மூலமே அளப்பரிய சக்தியை நல்ல காரியத்திற்கு மட்டுமே ஊர் கூடி (யாகம், திருவிழா போன்ற) பயன்படுத்தியதால் த்வேஷம் ஒன்று இருக்கவே இயலாது. ஆதிசங்கரர் விரும்பிய ஸத்ஸங்கம் இதுவே. அன்னசத்திரங்களின் காரணமும் இதுவே.
‘முனிவர்களின் பெயர்களும், வேதம் பற்றிய அவர்களின் அறிவுகளும் முந்தின படைப்பில் இருந்தவை போலவே பிரளயத்தைத் தொடர்ந்து வருகின்ற படைப்பிலும் பிரம்ம தேவரால் அளிக்கப்படுகின்றன. தேவர்கள், மனிதர்கள் அனைவரும் முந்தின படைப்பில் இருந்தவர்களுடன் ஒப்பிடத்தக்கவர்களே.’
தடஸ்த லட்சணம்: உபநிஷத்துகளில் உதாரணம் வெளியூரில் வந்த நபர் ஓருவருக்கு குறிபிட்ட நபரின் வீட்டை தேடிய போது உள்ளூர் நபர், மூன்றாவது கரண்ட் கம்பத்தை தாண்டி அருகிலுள்ள கூரையின் மீது காக்காய் அமர்ந்துள்ளதே அந்த வீடுதான் என்றார். அப்போதைக்கு வெளியூர்காரரும் புரிந்து கொண்டார். மூன்றாவது கம்பத்தின் அருகே செலவதற்கு முன் காக்காய் பறந்து போய்விட்டது. அவருக்கு வீட்டை கண்டுபிடிக்க இயலவில்லை...!!!காரணம் அவரின் கவனம் காக்கயின் மேல்!!! இப்படியே நம் (தடஸ்த லட்சணம்) கவனம் எவ்வாறு என்று இன்றைய காலத்தில். ஓர் அற்புத குறிப்பை உபநிஷத் உணர்துகின்றது.
இந்து மதத்தின் அடிப்படைக் கருத்து இது. படைப்பு என்பது ஒரு காலத்தில் தோன்றி, சில காலம் இருந்து, பின்னர் அழிந்து விடுகின்ற ஒன்று என்பதை இந்து மாதம் ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை. படைப்பு என்பது விரிவு, படைப்பு இல்லாத காலம் அதாவது பிரளயம் என்பது ஒடுக்கம். ஒடுக்கமும் விரிவும் தொடர்ந்து நடைபெற்றுக் கொண்டிருக்கின்றன.
ஒரு பொருளை நேரடியாக, அதன் இயல்பையும் குணங்களையும் குறிப்பிட்டு அடையாளம் காட்டுவது ஸ்வரூப லட்சணம். !!சற்றே இங்கே இயல்பு என்று சொல்வதை விட ஸ்வபாவம் என்பதே மிக சரி. குணம் பதார்த்தங்களின் மூலமே கிடைக்க பெற்றாலும் ஸ்வபாவம் மாற்றிக் கொள்ளவும் இல்லை கெட்டு போகவும் காரணமாகின்றது. என்றுமே ஸ்வபாவம் கெடக்கூடாது. இதனை குறிக்கவே தடஸ்த லட்சணம்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 112:
சுழற்சி நியதி:
இந்தப் படைப்பில் இருக்கின்ற உயிர்களும் உலகங்களும் அனைத்தும் இதற்கு முந்தைய படைப்பிலும் அப்படியே இருந்தன. இனி வரும் படைப்புகளிலும் இவ்வாறே இருக்கும்.
ஸ்வாமி விவேகானந்தர் கூறுகிறார்:
பிரளயம் அல்லது சுழற்சி நியதி (Law of Cycles) என்பது உள்ளது. படைப்பிற்கான சமஸ்கிருதச் சொல்லைச் சரியாக மொழி பெயர்த்தால் அது வெளிப்பாடு (projection) என்று பொருள்படுமே தவிர படைப்பு (Creation) என்று பொருள் தராது. ஏனென்றால் ஆங்கில மொழியில். ‘படைத்தல்’ என்ற சொல் சூன்யத்திலிருந்து ஏதோ ஒன்று தோன்றுதல், ஒன்றுமில்லாததிலிருந்து படைப்பு, இல்லாத ஒன்று இருப்பதாக மாறுதல் என்றெல்லாம், துரதிருஷ்டவசமாக, மிகவும் வேதனை தருகின்ற, முதிர்ச்சியற்ற பொருள்களைத் தருகிறது. இந்தக் கருத்தை நம்பும்படிக் கூறி உங்களை நான் இழிவுபடுத்த மாட்டேன். இதற்கு நம் சொல் ‘வெளிப்பாடு’ என்பது. இந்த இயற்கை மொத்தமும் இருக்கிறது; பிறகு நுட்பமாகிறது, மறைகிறது. ஒரு குறிப்பிட்ட கால ஓய்விற்குப் பின்னர், வெளிப்படுவது போல் மீண்டும் எல்லாப் பொருட்களும் தோன்றுகின்றன; அதே சேர்க்கை, அதே பரிணாமம், அதே வெளிப்பாடுகள் தோன்றுகின்றன. ஒரு குறிப்பிட்ட காலம் விளையாடல் நடைபெறுவது போல் தோன்றுகிறது. பின்னர், சேர்ந்த அனைத்தும் மீண்டும் சிதறி நுட்பமாகி, மேலும் நுட்பமாகி எல்லாம் மறைந்து விடுகின்றன, மறுபடியும் வெளிவருகின்றன. இவ்வாறு ஒரு அலையைப் போல் முன்னால் வருவதும் பின்னால் போவதுமாக காலங்காலமாக இந்த இயக்கம் நடைபெற்றுக் கொண்டேயிருக்கும்.
‘காலம், இடம், காரணம் எல்லாம் இந்த இயற்கைக்குள் தான் உள்ளன. எனவே இந்தப் பிரபஞ்சம் ஒரு காலத்தில் படைக்கப்பட்டது என்று சொல்வது சுத்த முட்டாள்தனம். அதன் தோற்றத்தைப் பற்றியோ முடிவைப் பற்றியோ எந்தக் கேள்வியும் எழ முடியாது. எனவே நம் சாஸ்திரங்களில் எங்கெல்லாம் பிரபஞ்சத்தின் தோற்றம் மற்றும் முடிவு என்று வருகிறதோ அதனை ஒரு சுழற்சியின் தோற்றம் மற்றும் முடிவு என்று கொள்ள வேண்டும். இதுவே அதன் பொருள், வேறெதுவும் அல்ல.
அதாவது படைப்பு என்பது சுழற்சியாக நடைபெறுகிறது. எப்படி இதயம் சுருங்கி விரிகிறதோ அப்படியே சில காலம் சுருங்கி, ஒடுங்கி இருக்கிறது; சில காலம் விரிந்து தோற்றத்திற்கு வருகிறது. ஒடுங்கியிருக்கின்ற காலம் பிரளயம் எனப்படுகிறது. விரிகின்ற காலம் படைப்பு எனப்படுகிறது. எதுவுமற்ற ஒன்றிலிருந்து இறைவன் ஒருநாள் உலகைப் படைத்தார் என்ற கருத்து வேதாந்தத்தில் கிடையாது. படைப்பின் போது பெயர்களும் வடிவங்களுமாகத் திகழ்ந்த அனைத்தும் பிரளயத்தின் போது தங்கள் பியர் மற்றும் வடிவங்களை இழந்து இறைவனில் ஒடுங்குகின்றன. மீண்டும் அதே பெயர் வடிவங்களுடன் அடுத்த படைப்பில் வெளிப்படுகின்றன.
‘பிரபஞ்சத்திலுள்ள ஒவ்வோர் அணுவும் ஒரு பகடைக்காய் போன்றது. இவற்றின் ஒவ்வொரு சேர்க்கையின் போதும் புதிய உருவங்கள் தோன்றுகின்றன. இப்போது நம் முன் இருக்கும் உருவங்கள் இத்தகைய சேர்க்கைகளில் ஒன்று. ஒரு டம்ளர், ஒரு மேஜை, ஒரு தண்ணீர்க் கூஜா ஆகிய உருவங்கள் இருக்கின்றன. இது ஒரு வகைச் சேர்க்கை. இந்த சேர்க்கை காலப்போக்கில் சிதறி விடும். ஆனால் மறுபடியும் இதே உருவச் சேர்க்கை எப்போதாவது வந்தே தீரும். அப்போது நாம் இங்கே இருப்போம்; இப்போது நாம் பேசும் விஷயத்தையே அப்போதும் பேசிக் கொண்டிருப்போம். இதே தண்ணீர்க் கூஜா அப்போதும் இருக்கும். இந்த மாதிரிச் சேர்க்கை கணக்கில்லாத முறை நிகழ்ந்திருக்கிறது; கணக்கில்லாத முறை நிகழும்’ என்கிறார் ஸ்வாமி விவேகானந்தர்.
இந்தக் கருத்தையே இந்த ஸூத்ரம் தெரிவிக்கிறது. அதாவது தனிப் பெயர்களும் உருவங்களும் மறைகின்றன; இனம் என்ற ஒன்று நிலைத்திருக்கும். இந்திரன் அழிவான், பசு அழியும், உலகம் அழியும். ஆனால் இவை அனைத்தும் இன வடிவில் இறைவனிடம் எப்போதும் இருக்கும். பிரளயம் முடிந்து படைப்பு தொடங்கும் போது மீண்டும் அவை வெளிப்படும்.
சில காலம் சுருங்கி, ஒடுங்கி இருக்கிறது; சில காலம் விரிந்து தோற்றத்திற்கு வருகிறது. ஒடுங்கியிருக்கின்ற காலம் பிரளயம் எனப்படுகிறது. விரிகின்ற காலம் படைப்பு எனப்படுகிறது.
எனவே இந்திரன், வருணன் போன்ற தேவர்களுக்கு உருவம் இருப்பதும் இல்லாமல் போவதும் வேதக் கருத்திற்கு எந்த விதத்திலும் முரண்பாடு ஆகாது என்பது இங்கே கூறப்படுகிறது.
‘காலம், இடம், காரணம் எல்லாம் இந்த இயற்கைக்குள் தான் உள்ளன. எனவே இந்தப் பிரபஞ்சம் ஒரு காலத்தில் படைக்கப்பட்டதுஸ்மிருதிகளுக்கு
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 113:
செய்யத் தக்கவர்களா?:
31. தேவர்கள் தியானம் போன்ற சாதனைகள் செய்யத்தக்கவர்களா?____
ஸ்மிருதிகளுக்கும் வேதங்களுக்கும் ஏதாவது முரண்பாடு காண நேர்ந்தால் வேதங்களையே பிரமாணமாகக் கொள்ள வேண்டும். !!!சற்றே காலம் என்பது இயற்கையினுள். இதனை காக்க தவறிய நான்கு வர்ணமும் தன்னைத்தானே சரியானவன் என்பது எவ்வாறு. அகங்காரம் மிக மிக பெருகிய நிலையில் ஒற்றுமை எவ்வாறு.
தேவர்களுக்கு உருவம் உண்டா இல்லையா என்ற கேள்விக்கு இந்த அதிகரணம் விடை காண முயற்சிக்கிறது. தேவர்கள் யாக யஜ்ஞங்கள் செய்வதற்கு அதிகாரம் படைத்தவர்கள் அல்ல என்ற மீமாம்ஸைக் கருத்து முதலில் ஆராயப் படுகிறது. அதிகாரம் படைத்கவர்களே என்ற வேதாந்தக் கருத்து இதுவரைக் கூறப்பட்டது. இனி, தேவர்கள் தியானம் போன்ற சாதனைகள் செய்யத்தக்கவர்கள் அல்ல என்ற கருத்து ஆராயப்படுகிறது.
31 மற்றும் 32 ஆம் ஸூத்ரங்கள் வேதாந்தத்திற்கு எதிர்க் கருத்துக்களை மட்டுமே கூறுகின்றன. இரண்டு ஸூத்ரங்களின் மறுப்பிற்கும் 33 ஆம் ஸூத்ரத்தில் பதில் அளிக்கிறார் ஸ்ரீ பாதராயணர்.
நாடி: இதயம் என்பது பிராணனின் இருப்பிடம். உணர்ச்சிகள், செயல்பாடுகள் என்று வாழ்க்கையின் அனைத்தும் இங்கிருந்தே கட்டுப்படுத்தப் படுகின்றன. விஞ்ஞானத்தைப் பொறுத்தவரை மூளை அனைத்துச் செயல்களின் மையமாக இருந்தாலும் நமது சாஸ்திரங்கள் இதயத்தையே மையமாகக் கொள்கின்றன. ‘நான்’ என்று சொல்லும் போதும் சரி, ஆழ்ந்த மனக் கவலை, அளவற்ற சந்தோஷம் போன்ற உணர்ச்சிகளை வெளிப்படுத்தும் போதும் சரி, இதயத்தில் கைவைத்தே நாம் பேசுவது இங்கு நினைவுகூரத்தக்கது.
முதலில் மீமாம்ஸை தத்துவ ஞானியான ஸ்ரீஜைமினியின் கருத்து வருகிறது:
இந்த இதயம் நாம் அறிந்த பௌதீக இதயம் அல்ல. இது உணர்ச்சி இதயம். இந்த இதயத்திலிருந்து தான் நூற்றொரு நாடிகள் புறப்படுகின்றன என்கிறது கட உபநிஷதம்(2:3.15). இவற்றின் மூலமே கட்டளைகள் இடப்படுகின்றன, அனுபவங்கள் பெறப்படுகின்றன. நாடிகள் சாதாரண கண்களுக்குப் புலனாகாதவை.!!! உண்மை இந்த இதயம் தனித்தே இயங்குவதற்கு பிராணனின் துணைக் கொண்டு. பகவான் ரமணர் இந்த பிரணானோடு சித்தும் இதயத்தில் புகுந்து, நம் நாடி நரம்புகளின் வழியே ரத்தத்தில் கலந்து கொள்வதாக. இதனை சுத்தப்படுத்திக் கொள்ளவே ஸத் ஸங்கம் தேவை. அது பக்தியினால் மட்டுமே.
மத்வாதிஷ்வஸம்பவாதனதிகாரம் ஜைமினி || 1:3.31 ||
பொருள்: மது வித்யை போன்ற தியானங்களை தேவர்கள் செய்வது சாத்தியம் அல்ல; எனவே அவர்களுக்கு தியானம் போன்ற ஆன்மீக சாதனைகள் செய்வதற்கும் அதிகாரம் கிடையாது என்பது ஸ்ரீஜைமினியின் கருத்து.
உபநிஷதங்களில் பல்வேறு தியான முறைகள் கூறப்பட்டுள்ளன. இவை வித்யை அல்லது உபாசனை என்று அழைக்கப்படுகின்றன. இங்கே மது வித்யை எடுத்துக் கொள்ளப்படுகிறது. இது சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தில் (3:3.1) வருகிறது. இந்தப் பகுதியைப் பார்ப்போம்:
சூரியனே தேவர்களுக்கு தேன் (ஆனந்தத்தின் இருப்பிடம்).
இந்தத் தியானத்தைச் செய்வது எப்படி? சூரியனைத் தேனடையிலுள்ள தேனாகப் பாவித்து தியானிக்க வேண்டும். இது மனிதர்கள் செய்ய வேண்டிய முறை. இந்தத் தியானத்தை சூரிய தேவன் எப்படிச் செய்ய முடியும்? சூரியன் செய்ய நேர்ந்தால், தியானிப்பவனும் தியானிக்கப்படுபவரும் ஒருவரேயாக இருப்பார்கள். இது ஏற்புடையது அல்ல. எனவே தேவர்களுக்கு மது வித்யையைப் பின்பற்றும் அதிகாரம் இல்லை.
இவ்வாறு ஒவ்வொரு வித்யைகளிலும் பல்வேறு தேவர்களைத் தியானிக்க நேர்வதால் இத்தகைய வித்யைகள் எவையும் தேவர்களுக்கு சாத்தியம் அல்லாமல் போகும்.
மேற்கண்ட கருத்து ஸ்ரீஜைமினியின், அதாவது மீமாம்ஸகர்களின் கருத்து ஆகும்.
இந்தியத் தத்துவங்கள்:!!!இது எப்படி இந்துக்களுக்கு மட்டுமா???. !!!சற்றே பகவான் ரமணர் கூறுகின்றார் முழு ஞானிக்கு இவைகள் தேவையில்லை. நாஸ்தீகனுக்கு தேவையே படாது. ஆனால் இவை அனைத்தும் எவ்வாறேனும் மோக்ஷத்தை அடைய வேண்டும் என்பவனுக்கு எத்தனை வழி முறைகள் இருப்பினும் மனதை சலனப்படுத்தி கொண்டே இருந்தால் மோக்ஷம் எவ்வாறு சாத்தியம்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 114:
மற்றொரு கருத்து:
32.மீமாம்ஸகர்களின் மற்றொரு கருத்து ______________________________
ஜ்யோதிஷி பாவாச்ச || 1:3.32 ||
பொருள்: தேவர்களைக் குறிக்கின்ற சூரியன், சந்திரன் போன்ற வார்த்தைகள் உணர்வற்ற ஒளிப் பொருட்களையே குறிப்பிடுவதாலும் தேவர்களுக்கு ஆன்மீக சாதனைகளை செய்ய அதிகாரம் கிடையாது.
உலகைப் பல்வேறு பொருட்கள் ஒளிமயமாக்குகின்றன. சூரியன், சந்திரன், நட்சத்திரங்கள், மின்னல், அக்கினி போன்றவை அவற்றுள் சிலவாகும். இவை ஒவ்வொன்றும் மின்சாரம், காந்தம், புவியீர்ப்பு போன்ற உணர்வற்ற, வெறும் இயற்கை சக்திகள் மட்டுமே; இவற்றிற்கு பின்னால் உணர்வுப் பொருளாகிய எந்த தேவர்களும் கிடையாது. தேவர்களே இல்லாத போது அவர்கள் உபாசனையில் ஈடுபடுவது பற்றிய பேச்சே பொருளற்றது.
இதுவும் மீமாம்ஸகர்களின் மறுப்புக் கருத்தேயாகும்.
33. 31 மற்றும் 32 ஆம் ஸூத்ரங்களில் எழுப்பப்பட்ட மீமாம்ஸகர்களின் கருத்துக்கு ஸ்ரீபாதராயணரின் பதில் ____________________________
பாவம் து பாதராயணோஅஸ்தி ஹி || 1:3.33 ||
பொருள்: தேவர்களுக்கு ஆன்மீக சாதனைகள் செய்யும் அதிகாரம் இருக்கிறது என்பது பாதராயணரின் கருத்து. இதற்கு வேதங்களில் சான்றுகள் இருக்கின்றன.
ஆன்மீக சாதனைகள் செய்து முக்திப் பேற்றை அடைய தேவர்களுக்கு உரிமை இல்லை என்பது மீமாம்ஸகர்களின் கருத்து. 31 மற்றும் 32 ஆம் ஸூத்ரங்கள் அதற்கான இரண்டு காரணங்களைக் கூறின: 1. மது வித்யை போன்ற வித்யைகளை செய்வதற்கு தேவர்களுக்கு இயலாது (#31); 2. சூரியன், சந்திரன், வாயு போன்றவை உணர்வற்ற வெறும் இயற்கை சக்திகளே தவிர அவர்களுக்குப் பின்னால் அவர்களை இயக்குகின்ற உணர்வுப் பொருள் யாரும் கிடையாது (#32); அதாவது தேவர்கள் என்று உண்மையில் யாரும் கிடையாது.
இல்லை உலகாயதம் என்று ஆன்மீகத்தில் ஏதுமில்லை நம்முடைய சொல் வழக்கு மட்டுமே! மீமாம்ஸை என்பது வேதங்கள், சடங்குகளை ஏற்கும் பிரிவு ஆனால் கடவுளை ஏற்பது இல்லை!
சேகரித்து, பக்குவப்படுத்தி உணவாகக் கொண்டு வாழ்ந்ததால் இவர் ‘கணாதர்’ எனவும் அறியப் பாடுகிறார்.
படைப்பிற்கு முன்பு பரமாணுக்கள் தனித்தனியாக இருக்கின்றன. படைப்பின் ஆரம்பத்தில் பரமாணுக்கள் ஒன்று சேர்க்கின்றன. உலகைப் படைப்பதற்கென்று இறைவன் ஒருவர் தேவையில்லை.. இறைவனை நியாய—வைசேஷிகம் ஏற்றுக் கொள்வதில்லை.
உயிர்கள் செய்கின்ற செயல்களுக்கான வினைப்பயன் (அத்ருஷ்டம் - LUCK) இயல்பாகவே பலனளிக்க வல்லது. வினைப் பயனை அளிக்கவும் ஒரு கடவுள் தேவையில்லை.!!!சற்றே இன்றைய ஆன்மீகம் மிக மிக புரிந்து கொள்ள வேண்டியது. ஆகாசத்தை தவிர மற்ற நான்கும் எண்ணற்ற பரமாணுக்கள் அடிப்படையாக கொண்டது. போன சில பதிவில் தடஸ்த - ஸ்வரூப லட்சணம் எவ்வாறு செயல்படுகின்றது பார்த்தோம். இப்பதிவியையும் சேர்த்து பலதடவை படித்தால், நாம் இன்று செய்யும் பக்தி கர்மா தானம் இவை அனைத்தும் போலி!!! என்றே விளங்கிவிடும்.
சில போன பதிவுகளில் உடல் யாருக்கெல்லாம் எதுவரை பிராம்மலோகம் வரையிலும் என்று படித்தோம். என் அனுபவம் என் உடலோடு எப்படி?. ஜடத்தோடு சைதன்யம் சேர்ந்தால் உணர்வு நிலை. இந்த உணர்வு நிலை உடலுக்கு மட்டுமே அப்போது அனுபவமும் யாருக்கு என்று புரியனும். அப்போ எங்கிருந்து அகங்காரம் எனக் கேள்வி எழுமே???உன்னுடைய அனுபவம் உடலில் உணர்வு இருக்கும் வரையே. உணர்வு இல்லை என்றால்???? ஆக உடலும் உணர்வும் சேரும்போது நான் எழும்புகின்றதே!!! இது சரியா இல்லை தவறா????. உணர்வு தேவ குணம் உணர்ச்சி அசூரக் குணம். இதுவும் உடல் இருக்கவே சாத்தியம் என்றே புரிகின்றது. இங்கே மனிதப்பிறவி ஏன் மிக மிக உயர்ந்ததுன்னு இப்ப புரியும்.மேலும் சைதன்யம் ஜடத்தினுள் ஒடுங்கினால் பூரண வஸ்து எதுன்னு சொல்ல வேண்டுமா என்ன?..
(இன்னும் காண்போம்)
பிரம்ம ஸூத்ரம் 115:
அதிகாரம் உண்டு:
இந்தக் காரணங்களுக்கெல்லாம் (சென்ற இரு பதிவுகள்) பதிலாக ஸ்ரீபாதராயணர் இந்த ஸூத்ரத்தில் கூறுவதெல்லாம் ரத்தினச் சுருக்கமான விடைதான்--- தேவர்களுக்கு ஆன்மீக சாதனைகளில் அதிகாரம் உண்டு.
தேவர்களுக்கு ஆன்மீக சாதனைகளில் அதிகாரம் உண்டு என்பதற்கு போதிய சான்றுகள் வேதங்களில் உள்ளன என்பதால்தான் ஸ்ரீபாதராயணர் அவ்வாறு உறுதியாகக் கூறுகிறார். அந்தச் சான்றுகளை ஸ்ரீசங்கரர் தமது விளக்கவுரையில் தருகிறார்:
1. ‘தேவர்களோ, ரிஷிகளோ, மனிதர்களோ யாராயினும் பரம்பொருளை அறிந்தவன் பரம்பொருளாகவே ஆகிறான்(பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம், 1:4.10).
ரிஷிகளும் சாதாரண மனிதர்களும் மட்டுமல்ல, தேவர்களும் பரம்பொருளை அறிவதற்கு அதிகாரம் படைத்தவர்களே என்பது இங்கு சுட்டிக் காட்டப்பட்டுள்ளது.
2. ‘பரம்பொருளை அடைவதால் ஒருவன் எல்லா உலகங்களையும் அடைகிறான்; விரும்பத்தக்க எல்லாப் பொருட்களையும் அடைகிறான்’ என்று உணர்ந்த இந்திரன், “எனவே பரம்பொருளை அடைய முயற்சிப்போம்” என்று கருதினான். அதற்காக பிரஜாபதியை அணுகினான். தேவர்களின் தலைவனான இந்திரனைப் போலவே அசுரர்களின் தலைவனான விரோசனனும் பிரஜாபதியை அணுகினான். (சாந்தோக்ய உபநிஷதம் 8:7.2).
இந்த உபநிஷதப் பகுதியிலும் தேவர்கள் பரம்பொருளை அடைவதற்கான முயற்சியில் ஈடுபடுவது பற்றிக் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
இவ்வாறு வேதங்களே கூறுவதால் தேவர்களுக்கு ஆன்மீக சாதனைகள் செய்ய அதிகாரம் உண்டு என்பதை இந்த அதிகரணம் நிலைநாட்டுகிறது. இதன் மூலம் தேவர்களுக்கு உருவம் உண்டு என்பதும் நிலைநாட்டப்படுகிறது.
தேவர்களுக்கு உருவம் உண்டு என்பதை எடுத்துக் காட்ட ஸ்ரீசங்கரர் திமது விளக்கவுரையில் மேலும் சில காரணங்களைக் கூறுகிறார். அவற்றுள் ஓரிரண்டைக் காண்போம்:
1. வேதங்களில் இந்திரனுடைய உருவ வர்ணனை வருகிறது. ‘இந்திரன் வஜ்ராயுதத்தைக் கைகளில் தாங்கியவன்’ (வஜ்ரஹஸ்த: புரந்தர: ) என்று கூறும் போது அவனுக்கு உருவம் இருப்பது தெளிவாகிறது.
2. ‘யாகங்களில் ஆகுதி அளிக்குமுன், எந்தத் தெய்வத்திற்கு ஆகுதி அளிக்கப்படுகிறதோ அந்தத் தெய்வத்தைத் தியானம் செய்ய வேண்டும்’என்று வேதங்கள் கூறுகின்றன. தியானம் என்பது ஓர் உருவத்தைத் தொடர்ந்து சிந்திப்பது ஆகும். எனவே தெய்வங்களுக்கு உருவம் உள்ளது.
3. பல யோகிகளும் ரிஷிகளும் தெய்வங்களை நேரில் கண்டதாக சாஸ்திரங்கள் கூறுகின்றன.
4. பிரணவ மந்திரம் முதலான புனிதமான மந்திரங்களை ஜபிப்பதால் இஷ்ட தெய்வக் காட்சி கிடைக்கிறது என்று யோக ஸூத்ரம் (ஸ்வாத்யாயாத் இஷ்டதேவதா ஸம்ப்ரயோக:, 2:44) கூறுகிறது.
5. தெய்வங்களுக்கு உருவம் இருப்பதாக சாதாரண மக்களிடையே பிரபலமான கருத்து நிலவுகிறது.
6. ஒரு சொல் இருந்தால் அது சுட்டுகின்ற பொருள் இருந்தே தீரும். இது உலகில் நாம் காண்கின்ற உண்மை. எனவே இந்திரன் என்ற சொல் இருக்கும் போது, அந்த சொல் சுட்டுகின்ற இந்திரன் என்ற நபர் இருக்கவே செய்வார்.
‘யாகங்களில் ஆகுதி அளிக்குமுன், எந்தத் தெய்வத்திற்கு ஆகுதி அளிக்கப்படுகிறதோ அந்தத் தெய்வத்தைத் தியானம் செய்ய வேண்டும்’என்று வேதங்கள் கூறுகின்றன. தியானம் என்பது ஓர் உருவத்தைத் தொடர்ந்து சிந்திப்பது ஆகும். எனவே தெய்வங்களுக்கு உருவம் உள்ளது.
சாங்கியத் தத்துவப் பிரிவை நிறுவியவர் கபிலர். இவர் எழுதிய சாங்கிய ஸூத்ரம் நமக்குக் கிடைக்கவில்லை. இவரது சீடர் ஆஸுரி; இவர் எழுதிய நூல்களும் கிடைக்கவில்லை. இவரது சீடர் பஞ்சசிகா. இவர் ஷஷ்டீ தந்திரம் என்ற நூலை எழுதியிருந்தார். இதுவும் கிடைக்கவில்லை.
பிரபஞ்ச செயல்பாட்களைக் கட்டுப்படுத்துகின்ற ஆற்றலில், அதாவது, பிரபஞ்சத்தைப் படைத்து, காத்து, ஒடுக்குகின்ற ஆற்றலில் எந்த ஒற்றுமையும் கிடையாது. !!! சற்றே விரிவாக பஞ்ச பூதங்களுக்கு சுயமேவ அறிவு இல்லை. அப்படி ஒன்றிருந்தால் பூமிக்கு நன்மை செய்ய அது யோசிக்குமேயானால் மிக ஆபத்தாகவிடும். எச்சலனமும் இல்லாது தனித்தும் கலந்தும் இயங்கும் வல்லமை கொண்டதால் தான் ஈஸ்வர அம்சம் என்றனர். பஞ்சீகரணம் அர்தத்தை அறிய வேண்டும்.
இவ்வாறு பல காரணங்களால் தேவர்களுக்கு உருவம் உண்டு, அவர்கள் இருப்பது உண்மை என்பது இந்த அதிகரணத்தின் மூலம் சுட்டிக் காட்டப் படுகிறது.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 116:
தகுதி தேவை:
______________________________
அபசூத்ர அதிகரணம் சாந்.4:2.3
என்னாங்கள், எதிர்பார்ப்புகள் என்றல்ல மன இயல்பிலேயே மனிதனுக்கு மனிதன் வேறுபடுகிறான். அடிப்படை மனப்பாங்கை மாற்றி அமைப்பது அவ்வளவு சுலபம் அல்ல; ஏன், முடியாது என்றே சொல்லி விடலாம். ‘மன இயல்பிற்கு மாறாக நடப்ப்து ஒரு போதும் சாத்தியமில்லை’ என்கிறது மாண்டூக்ய காரிகை (4:7). எனவே ஒருவனின் அடிப்படை இயல்பு எது என்பதை அறிந்து, அவனை அந்தப் போக்கிலேயே வளர விடுவது தான் அவனது உண்மையான வளர்ச்சிக்கு ஏதுவாகும்.
சிலரால் ஆழ்ந்து சிந்திக்க முடியும், சிலரால் உடல் வலிமையில் திறமையை நிரூபிக்க முடியும், சிலருக்கு பணம் சம்பாதிப்பதில் திறமை இருக்கும், சிலரிடம் இத்தகைய எதற்கும் தேவையான தகுதி இருக்காது; அவர்கள் மற்ற மூன்று பிரிவினருக்கும் தேவையான உதவிகளை செய்ய வேண்டும். இவ்வாறு யார்யாரால் எதையெதைச் செய்ய முடியுமோ அவர்கள் அதில் ஈடுபடும் போது மிக அதிக பலன் உண்டாகிறது. இதன் காரணமாக தனி மனிதனும் வளர்கிறான், அதனால் நாடும் வளர்கிறது. திருவள்ளுவரும், ‘இதனை இவனால் செய்ய முடியும் என்பதை அறிந்து, அதற்கேற்ப அவனிடம் ஒரு வேலையை ஒப்படைக்க வேண்டும் என்று கூறுகிறார்.
சிந்திக்க வல்லவன் பிராமணன், செயலாற்ற வல்லவன் க்ஷத்ரியன், பணம் சம்பாதிப்பவன் வைசியன், ஏவல் வேலைகளைச் செய்பவன் சூத்திரன். ஒரு சமுதாயத்தில் இந்த நால்வரின் பங்கும் உள்ளது. இந்த நான்கு பிரிவினரும் சிறப்பாக செயல்படும் போது ஒரு நல்ல சமுதாயம் அமைய முடியும்.
இந்த அமைப்பில் தனி மனிதனின் இயல்பே கணக்கில் கொள்ளப் படுகிறது. பிராமணனுக்கு பிறந்தவன் பிராமணன் என்று கிடையாது, சூத்திரனுக்கு பிறந்தவன் சூத்திரன் என்பதும் சரியல்ல. பிராமணனுக்கு பிறந்தவன் தனது தகுதியின்மையால் சூத்திரனாக இருக்கலாம், அது போலவே சூத்திரனுக்கு பிறந்தவன் தனது தகுதியால் பிராமணனாகவும் இருக்கலாம். வேதங்களைத் தொகுத்தவரும், புராணங்களை எழுதியவருமான வேத வியாசர் ஒரு மீனவப் பெண்ணுக்கு பிறந்தவரே.
இந்த அமைப்பில் தனி மனிதனின் இயல்பே கணக்கில் கொள்ளப் படுகிறது. பிராமணனுக்கு பிறந்தவன் பிராமணன் என்று கிடையாது, சூத்திரனுக்கு பிறந்தவன் சூத்திரன் என்பதும் சரியல்ல. பிராமணனுக்கு பிறந்தவன் தனது தகுதியின்மையால் சூத்திரனாக இருக்கலாம், அது போலவே சூத்திரனுக்கு பிறந்தவன் தனது தகுதியால் பிராமணனாகவும் இருக்கலாம். வேதங்களைத் தொகுத்தவரும், புராணங்களை எழுதியவருமான வேத வியாசர் ஒரு மீனவப் பெண்ணுக்கு பிறந்தவரே.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 117:
சூத்திரன் அல்ல:
அனைவருக்கும் சகோதரர் சகோதரி பெரியவர்கள் சிறியவர்கள் நண்பர்கள் உறவினர்கள் அட்வான்ஸ் ஆங்கில புத்தாண்டு நல்வாழ்த்துகள்
ஒரு நொடி பொழுதில் அனைத்துமே மாறலாம்.
எவ்வளவு போராட்டங்கள் வந்தாலும் உடைந்து போகாமல் மீண்டும் மீண்டும் முயன்று கொண்டே இருப்போம்.
எதுவுமே நிரந்தரம் இல்லை என்பதை மனதில் தெளிவாக உணர்ந்தால் அனைத்தையும் கடந்துவிடலாம்.
வரப்போகும்01.01.2023 புத்தாண்டு உங்களுக்கு புதுமை படைக்கட்டும்.
வாழ்கை என்பது
சந்தோஷம்,
சந்தோஷத்திற்கு
தேவை
பணம்.
அது இருந்தால்
ஒருவன் வாழ்க்கை
அன்போடு பூர்த்தியாகிறது ... இதற்கு முக்கியம்
பணம் அல்ல
அவனவன் உழைப்பு
புரிந்ததா? ...
சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தில் (4:2.3) ரைக்வர் என்ற முனிவர் ஜானச்ருதி என்ற மன்னனுக்கு ஆன்மீக ஞானத்தைப் போதிக்கிறார். போதனையின் ஆரம்பத்தில் முனிவர் அந்த மன்னனை ‘சூத்திரா!’ என்று அழைப்பதாக வருகிறது. சூத்திரனுக்கு, அதாவது தகுதியில்லாத ஒருவனுக்கு, ரைக்வர் ஞானத்தை போதித்தாரா என்பது கேள்வி. இல்லை, அந்த மன்னன் உண்மையிலேயே க்ஷத்ரியன் என்பதை இந்த அதிகரணத்தில் விளக்குகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
இறைவனை அடைவதற்கான பாதையாக அஷ்டாங்க யோகத்தைக் கூறுகிறது யோகம். இதுவும் சாங்கியத்தில் இல்லாத ஒன்று. ஸ்ரீசங்கரரும் அஷ்டாங்க யோகத்தை ஏற்றுக் கொள்கிறார். !!!!சற்றே யோகம் என்பதின் அர்த்தம் முழுமையான அங்கக்கார விலகலே!!! முழுமையான அன்பினால் மட்டுமே இயலும். பிராணனை அடக்குவதோ அதை முறைபடுத்துவதோ இல்லை. இதற்கென்று பாடம் எடுக்கும் வியாபார முறைகள் அல்ல. சைவத்தில் சரியை கிரியை பின்பே யோகம் என்றனர்.
‘சூத்திரன் அல்ல’ என்ற கருத்தை விளக்குவதால் இந்த அதிகரணம் ‘அபசூத்ர’ அதிகரணம் என்று பெயர் பெறுகிறது. இதில் 3 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தின் 4 ஆம் அத்தியாயத்தில் 1 முதல் 3 வரையுள்ள பகுதிகள் ஸம்வர்க வித்யையைப் பற்றி (வாயு பற்றிய தியான்ம்) கூறுகின்றன. இந்தப் பகுதியில் வருகின்ற மந்திரமே (4:2.3) இங்கு விளக்கத்திற்கு எடுத்துக் கொள்ளப் படுகிறது. விளக்கத்துக்குரிய உபநிஷதப் பகுதியின் பின்னணியைப் பார்போம்:
ஜானச்ருதி ஒரு மன்னன். அவன் ஒரு நாள் தன் வீட்டு மாடியில் ஓய்வெடுத்துக் கொண்டிருந்தான். அப்போது வான் வழியாக இரண்டு அன்னங்கள் பறந்து சென்றன. மன்னனின் அருகில் வந்த போது அவற்றில் ஒரு அன்னம் மற்றொன்றைப் பார்த்து, ‘ஜானச்ருதி மன்னனின் புகழ் வானுலகின் ஒளி போல் எங்கும் பறந்துள்ளது. அவனது அந்தப் பேரொளியின் அருகில் பறக்காதே. அது உன்னை எரித்து விடும்’ என்று எச்சரித்தது. அதற்கு மற்ற அன்னம், ‘இந்த மன்னனைப் போய் இப்படிப் புகழ்கிறாயே! இவன் என்ன, அங்கே வண்டியின் அடியில் கிடக்கின்ற ரைக்வரைப் போல் பெருமை படைத்தவனா?’ என்று கேட்டது.
அன்னங்கள் பேசியதைக் கேட்ட மன்னன் சிந்தனையில் ஆழ்ந்தான். தானை விட பெருமை படைத்தவரான ரைக்வரைச் சந்திப்பது என்று முடிவு செய்தான். எனவே, தேர், பசுக்கள், பொன் ஆபரணங்கள் போன்ற பல்வேறு பரிசுப் பொருட்களை எடுத்துக் கொண்டு ரைக்வரிடம் சென்றான். அவரைச் சமர்ப்பித்த போது ரைக்வர் கூறினார்:
‘ஓ, சூத்திரா! இந்தத் தேர், பசுக்கள், ஆரபரணங்கள் அனைத்தும் உன்னிடமே இருக்கட்டும் (எனக்குத் தேவையில்லை)’. (4:2.3)
ரைக்வர் மன்னனை ‘சூத்திரா’ என்று அழைத்தார். மன்னன் சூத்திரனா க்ஷத்திரியனா என்பது கேள்வி. ‘மன்னன் சூத்திரனாக இருந்தால் அவன் ஆன்மீக ஞானத்திற்கு தகுதி வாய்ந்தவன் அல்ல. அப்படியானால் அவனுக்கு ஆன்மீக ஞானத்தை போதிப்பது சையல்ல. ஆனால் உபநிஷதத்தில் ரைக்வர் அவனுக்கு ஸம்வர்க வித்யையை போதிக்கிறார்.
உண்மையில் மனிதன் சூத்திரன் அல்ல, ஒரு க்ஷத்ரியன்; அதாவது உயர் உண்மைகளைக் கேட்கவும் பின்பற்றவும் தகுதி வாய்ந்தவன். அப்படியானால் அவனை ரைக்வா முனிவர் ஏன் ‘சூத்திரா’ என்று அழைக்க வேண்டும்?
ரைக்வா முனிவர் ‘சூத்திரா’ என்று அழைத்தது ஒரு ஜாதியை அல்ல, மாறாக அவனது அப்போதைய மனநிலையைக் குறிப்பிட அந்தச் சொல்லைப் பயன்படுத்துகிறார் என்று கூறி, ‘சூத்ர’ என்ற வார்த்தையைத் தொடரும் ஸூத்ரங்களில் வேறு கோணத்தில் ஸ்ரீபாதராயணர் விளக்குகிறார்.
மீமாம்ஸை தத்துவம்!!!சற்றே காலபுருஷனாகிய (நாமே) காலத்தை (இயற்கை) மாற்றிக் கொண்டே போனால் மனதில் சலனம் பெருகியே இவைகள் காலத்திற்கு பொருந்தாத நிலையில் இருக்கும். இந்த ஒவ்வாமைக்கு ஒரே தீர்வு இயற்கையை கவனிக்க ஆரம்பித்தாலே இவைகளின் அர்த்தம் பொருத்தமாக உணர்வர்
பெட்ரோலுக்கு பதிலாக எலக்டிரிக் வாகன உற்பத்தியை மாற்றினாலும் பூமியை காக்கும் என்ற வடிகட்டிய பொய்யை நம்புகின்றோமே. அப்பிடியே தான் வேதம் உபநிஷத் போன்றவை.
.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 118:
மனநிலையைக் குறிக்கிறது:
34. ‘சூத்ர’ என்ற வார்த்தை உண்மையில் ஜானச்ருதி மன்னனின் மனநிலையைக் குறிக்கிறது_________
இலக்கணம் - பீஜம். இது அவ்வார்த்தையின் நாதத்தை எழுப்புகின்றது. அதேபோல் காண்டம் என்பது மலைகள் காடு நீர் இவைகளை உள்ளடக்கிய பெரிய நில பரப்பு.!!!சற்றே மேலே இரு வார்த்தைகள் வாக்கியங்களின் உள்ளடக்கிய அர்த்தம் என்கிறபோது, வேதம் எவ்வாறு!!!.
சுகஸ்ய ததனாதரச்ரவணாத்தாத்ததாத்ரவணாத்
பொருள்: அன்னப் பறவை கூறிய காயப்படுத்தும் வார்த்தைகளால் மன்னன் துயருற்றான் என்பது அவன் ரைக்வரிடம் ஓடியதிலிருந்தே தெரிகிறது. இதுவே ரைக்வரின் ‘சூத்திரா’ என்ற வார்த்தைகளால் சுட்டிக் காட்டப்பட்டது.
ரைக்வ முனிவர் ‘சூத்திரா’ என்று அழைத்தது உண்மையில் மன்னனின் மனநிலையைக் குறிக்கிறதே தவிர, அவன் சூத்திரன் என்று அவர் சுட்டிக் காட்டியதாக இல்லை என்று ‘சூத்திரன்’ என்ற வார்த்தையை விளக்க முற்படுகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். ‘சூத்ர:’ என்ற வார்த்தையை ‘சுக்+த்ர’ என்று பிரித்து ‘சுக்’ = சோகம் (துயரம்), ‘த்ர’ = ஓடி வருதல் என்று பொருள் கொள்கிறார் அவர். எனவே ‘சூத்ர:’ என்றால் ‘துயரத்தால் ஓடி வந்தவனே’ என்று பொருள் படுகிறது. அன்னப் பறவை தன்னைக் குறைத்துப் பேசியதை எண்ணி மனம் வருந்திய ஜானச்ருதி மன்னன் ரைக்வ முனிவரைக் காண்பதற்காக ஓடிச் சென்றான். எனவே ‘துயரத்தால் ஓடி வந்த மன்னா’ என்று அவரை அழைத்து ரைக்வ முனிவர் பேசினாரே தவிர அவனை ‘சூத்திரா’ என்று ஜாதியின் பெயரால் அழைக்கவில்லை.
35.மன்னன் உண்மையில் ஒரு க்ஷத்ரியன் ____________
க்ஷத்ரியத்வகதேச்சோத்தரத்ர சைத்ரரதேன லிங்காத் || 1:3.35 ||
பொருள்: உபநிஷதத்தின் பிற்பகுதியில் ஜானச்ருதி சைத்ரரதனுடன் பேசிக் கொண்டிருக்கின்ற குறிப்பிலிருந்தும் ஜானச்ருதி ஒரு க்ஷத்ரியன் என்று தெரிய வருகிறது.
ஜானச்ருதி மன்னன் ஒரு க்ஷத்ரியனே, சூத்திரன் அல்ல என்பதை நிலைநாட்ட மேலும் ஒரு குறிப்பை இந்த ஸூத்ரத்தில் ஸ்ரீபாதராயணர் கூறுகிறார். உபநிஷதத்தின் பிற்பகுதியில் (4:3.5) இதே ஜானச்ருதி மன்னன் சைத்ரரதன் என்பவனுடன் பேசிக் கொண்டிருப்பதாக வருகிறது, சைத்ரரதன், சித்ரரதன் என்ற மன்னனின் வழிவந்த க்ஷத்ரியன். எனவே ஜானச்றுதியும் க்ஷத்ரியனே.
எனவே தகுதி வாய்ந்த ஒருவனுக்கே ரைக்வ முனிவர் ஆன்மீக சாதனைகளை உபதேசித்தார் என்பது இங்கே குறிப்பிடப்படுகிறது.
சாந்தோக்ய உபநிஷத மந்திரத்தின் (4:2.3) விளக்கம் இத்துடன் நிறைவுறுகிறது. ஆனால் அதிகரணம் தொடர்கிறது.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 119:
தகுதியைக் கொண்டே:
அனைவருக்கும் அட்வான்ஸ்பிறக்கும் இனிய ஆங்கில புத்தாண்டு,
நம் அனைவரின் வாழ்விலும் அன்பையும் , மகிழ்ச்சியையும்
நோய் இல்லாத வாழ்வையும் குறைவில்லாத செல்வத்தையும்
கொடுக்கும் ஒரு புதிய புத்தாண்டாக மலர வாழ்த்துக்கள் !!!
அன்புடன் லியோ36. தகுதியைக் கருத்தில் கொண்டே ஆன்மீக சாதனைகள் செய்யப்பட வேண்டும் __________
தொடரும் மூன்று ஸூத்ரங்களும் ஆன்மீக சாதனைகளுக்கான தகுதி மற்றும் தகுதியின்மை பற்றி பொதுவாக சில கருத்துக்களைக் கூறுகின்றன.
ஸம்ஸ்கார பராமர்ஸாத் தத் அபாவ அபிலாபாத் || 1:3.36 ||
ஆன்மீக சாதனைகள் செய்வதற்கான தகுதி வாய்ந்தவர்களுக்குச் சில சடங்குகள் இருக்கின்றன; அது இல்லாதவர்களுக்குச் சடங்குகள் இல்லை. இதிலிருந்தும் தகுதி மற்றும் தகுதியின்மை கருத்தில் கொள்ளப்பட வேண்டும் என்பது தெளிவு.
எந்தத் துறை ஆனாலும் அதில் தேர்ச்சி பெறுவதற்கென்று சில தகுதிகள் உள்ளன. சிந்திக்க வல்லவர்களாகிய பிராமணர்களும், செயல்வீரர்களாகிய க்ஷத்ரியர்களும், பணம் சம்பாதிப்பது போன்ற திறமையில் வல்லவர்களும் முற்றிலுமாக விரும்பினால் தங்கள் மனத்தை இறைவனிடம் ஈடுபடுத்த முடியும். இந்தத் தகுதிகள் எதுவும் இல்லாத ஒருவர் எப்படி இறைவாழ்க்கையில் வெற்றி பெற இயலும்?
முதல் மூன்று பிரிவினரும் கூட எடுத்த எடுப்பில் ஆன்மீக வாழ்க்கையில் புகுந்து விட முடியாது. அவர்கள் ஆன்மீக வாழ்க்கைக்கான நியதிகளைப் பின்பற்றும் தகுதிகளைப் பெற வேண்டும். புலனடக்கம், மனக் கட்டுப்பாடூ, உலக வாழ்க்கையில் பற்றின்மை, இறைவனிடம் நாட்டம் போன்ற தகுதிகளை அவர்கள் பெறுவதற்காக சில ஆரம்பச் சடங்குகளைப் பின்பற்ற வேண்டும். தகுந்த குரு ஒருவரை நாடி, அவரது வழிகாட்டுதலில் அந்தத் தகுதிகளைப் பெற வேண்டும். அதற்காகத்தான் உபநயனம் போன்ற சடங்குகளை நமது சாஸ்திரங்கள் கூறுகின்றன.
.
வெறுமனே அறிவதால் யாருக்கும் எந்தப் பயனும் இல்லை. வாயுதேவனை யாகத்தின் வாயிலாக வழிபடுங்கள்’ என்ற செயற்பகுதியுட்ன் இணைக்கும் போது, வாயுதேவனைப் பற்றிய வெறும் அறிவும் பலனுள்ளதாகிறது.
சடங்குகள் படிப்படியாக
நம்மை தயார்படுத்தவே..
விதி விலக்குகள்
இருக்கலாம்...
உபவிதிகள்
உய்விக்கவே..
யாகசாலையில்
பூனை கட்டுதல்
போன்ற சடங்குகள்
திணிக்கப் பட்டவை..
சடங்குகள் வெறும் கைகாட்டிப் பலகைகள் மட்டுமே. சடங்குகளை செய்வதால் மட்டும் அந்தத் தகுதிகள் வந்து விடுவதில்லை. தெரியாத ஊருக்குப் போகும் போது கைகாட்டிப் பலகைகள் அந்த ஊருக்கான வழியைக் காட்டும். அந்த ஊர் இன்னும் எவ்வளவு தொலைவில் உள்ளது என்பது போன்ற தகவல்களைத் தரும். அந்த ஊருக்கு அழைத்துச் செல்வதற்கான ஆற்றல் அந்தப் பலகைகளுக்குக் கிடையாது. அது போலவே உபநயனம் போன்ற சடங்குகளும், நாம் போக வேண்டிய பாதையை, அதில் வரும் தடைகளை, அவற்றை எப்படி எதிர்கொள்வது போன்ற விவரங்களைத் தருமே தவிர அந்தச் சடங்குகள் நம்மை இறைவனிடம் அழைத்துச் செல்வதில்லை.
அது போலவே உபநயனம் போன்ற சடங்குகளும், நாம் போக வேண்டிய பாதையை, அதில் வரும் தடைகளை, அவற்றை எப்படி எதிர்கொள்வது போன்ற விவரங்களைத் தருமே தவிர அந்தச் சடங்குகள் நம்மை இறைவனிடம் அழைத்துச் செல்வதில்லை.
பற்றின்மை, இறைவனிடம் பக்தி போன்ற தகுதியைப் பெற இயலாதவர்களுக்கு வெறும் சடங்குகளால் எந்தப் பயனும் இல்லை. எனவே நான்காம் பிரிவினருக்கு எந்தச் சடங்குகளையும் நமது சாஸ்திரங்கள் கூறவில்லை.
சடங்குகள் வெறும் கைகாட்டிப் பலகைகள் மட்டுமே. சடங்குகளை செய்வதால் மட்டும் அந்தத் தகுதிகள் வந்து விடுவதில்லை. கைகாட்டிப் பலகைகள் அந்த ஊருக்கான வழியைக் காட்டும். அந்த ஊர் இன்னும் எவ்வளவு தொலைவில் உள்ளது என்பது போன்ற தகவல்களைத் தரும்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 120:
ஒதுக்கி வைக்கலாமா?:
37. தகுதியற்றவர்கள் என்று சாஸ்திரங்கள் சிலரை ஒதுக்கி வைக்கலாமா? ________
அன்பிற்கினிய
என் நன்பர்கள்
அனைவருக்கும்
நம்மைப் பற்றிய பிம்பம் என்பது வேறு யாரோ தயாராக்கி வைத்திருப்பது இல்லை.
நல்ல செயல்களைத் தேர்ந்தெடுத்து தொடர்ந்து நாம் செய்து வருவதுதே, நம்மை நாமே உருவாக்குவது ஆகும்.
அது இயல்பாக இருக்க வேண்டுமே தவிர, பிறரிடம் நற்பெயர் எடுக்க வேண்டும் என்பதற்காக இருந்தால், அது நம்மை உருவாக்குவதில் எந்தப் பயனையும் தராது.
அடித்தளம் இல்லாத கட்டிடம் போல் உறுதியற்று, எந்த நேரத்தில் வேண்டுமானாலும் சரிந்து போகும்.
ஒளி நிறைந்த நல்லதோர் புத்தாண்டு உங்களை வரவேற்கட்டும்.
சாஸ்திரங்களின் இத்தகைய போக்கு ஒருவேளை நம்மை மனம் தளரச் செய்யலாம். அதற்கு விடையாக சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தில் மற்றொரு பகுதியைக் (4:4.5) காட்டுகிறார் ஸ்ரீ பாதராயணர்.
ததபாவநிர்தாரணே ச ப்ரவ்ருத்தே || 1:3.37 ||
பொருள்: பல கேள்விகள் கேட்டு, இவனிடம் தகுதியின்மை இல்லை (அதாவது இவன் தகுதியானவன் தான்) என்பதை முடிவு செய்து அதன் பிறகே உபதேசத்தைத் தொடங்கியதாலும் இந்த உண்மையைப் புரிந்து கொள்ளலாம்.
தகுதியற்றவன் என்று நம் சாஸ்திரங்கள் யாரையும் ஒதுக்கி வைக்கவில்லை என்பதை விளக்க ஸ்ரீபாதராயணர் சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தின் சத்தியக்காமனின் வரலாற்றை (4:4--4:9) எடுத்து காட்டுகிறார். அந்தக் கதையைப் பார்ப்போம்:
சத்தியகாமன் ஒரு சிறுவன். ஆன்மீக உபதேசம் பெற விரும்பிய அவன் தன் தாயிடம், ‘அம்மா, நான் பிரம்மச்சரிய வாழ்க்கையில் ஈடுபட விரும்புகிறேன். குருகுலத்திற்கு செல்லும் போது அங்கே எனது வம்ஸத்தைப் பற்றிக் கேட்பார்கள். நான் எந்த வம்சத்தைச் சேர்ந்தவன், அம்மா?’என்று கேட்டான். அவனது தாய் ஜாபாலை. அவள் அவனிடம் ‘மகனே, நான் இளமையில் பல வீடுகளில் வேலை செய்து பிழைத்தேன். இதற்கிடையில் உன்னைப் பெற்றெடுத்தேன். இதில் உனது வம்சம் என்ன என்பது எனக்குத் தெரியாது. எனவே உன் குரு கேட்டால் உன் பெயரை சத்தியகாம ஜாபாலன் என்று சொல்.’ என்று கூறி அனுப்பினாள்.
தன் குருவாகிய கௌதமரை அணுகிய சத்தியகாமன் தாய் கூறிய பதிலை அவரிடம் தெரிவித்தான். ஜாபால வம்சம் என்றொரு வம்சம் கிடையாது. எனவே உண்மையைப் புரிந்து கொண்ட கௌதமர் அவனிடம், ‘ஆன்மீக வாழ்க்கைக்குத் தகுதியில்லாத ஒருவன் இவ்வாறு உண்மையைப் பேச முடியாது. நீ உண்மையின் பாதையிலிருந்து விலக்காததால் உன்னை சீடனாக ஏற்றுக் கொள்கிறேன். உனக்கு உபதேசம் செய்கிறேன்’ என்று கூறி அவனுக்கு உபதேசம் செய்யச் சம்மதித்தார்.
பிறகு சத்தியகாமனுக்கு பல சோதனைகள் வைத்தார் கௌதமர். அவனைக் காட்டிற்கு அனுப்பி மாடுகளை மேய்த்துவாரச் செய்தார். அவரது அருள் மற்றும் அவனது தகுதியின் காரணமாக அங்கே அவனுக்குக் காளை, அக்கினி, அன்னப் பறவை போன்ற பல உயிரினங்கள் பரம்பொருளைப் பற்றிய உண்மைகளை உபதேசித்தன. இறுதியாக அவன் பல வருடங்களுக்குப் பின் குருவிடம் வந்த போது அவர் மிகவும் மகிழ்ந்து, ‘இனிய சீடனே, நீ பரம்பொருளை அறிந்த மகானாகப் பிரகாசிக்கிறாய்’ என்று தெரிவித்தார்.
இந்தக் கதையில் சத்தியகாமனின் குலமோ, வம்ஸமோ எதுவும் கணக்கில் கொள்ளப்படாமல் அவனது ஆன்ம தாகமே கருத்தில் கொள்ளப்பட்டது. இதனை இந்த ஸூத்ரத்தில் சுட்டிக் காட்டுகின்ற ஸ்ரீபாதராயணர், ஆன்மீக சாதனைகளுக்கும் ஆன்மீக வாழ்க்கைக்கும் ஆன்ம தாகம் என்ற தகுதியே முக்கியம் என்பதைச் சுட்டிக் காட்டுகிறார்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 121:
முன்னேறலாம்:
38. தகுதியுடையவன் ஆன்மீக சாதனைகளில் முன்னேறலாம் _____
யாராக இருந்தாலும் தகுதியுடையவர்கள் ஆன்மீக சாதனைகளைச் செய்யலாம். இறைப்பாதையில் முன்னேறலாம். அதுபோல, தகுதியற்றவன் ஈடுபடுவதை விட்டு தனது தகுதிகளை வளர்த்துக் கொள்வதில் ஈடுபட வேண்டும்.
ச்ரவணாத்யயனார்த்தப்ரதிஷேதாத்ஸ்
பொருள்: கேட்டால், படித்தல், பொருளைச் சிந்தித்தல் போன்ற சாதனைகளில் தகுதியற்றவன் ஈடுபடக் கூடாது என்பதை ஸ்மிருதி நூல்களும் தெரிவிக்கின்றன.
ஆன்மீக சாதனைகளை இரண்டு பிரிவுகளாகப் பிரிக்கலாம். ஒன்று, சாதாரண மனிதர்களுக்கு உரியவை; மற்றொன்று, மனம் உயர்நிலையில் இருப்பவர்களுக்கு உரியவை.
சாதாரணமானவர்கள் ஒரு குருவின் வழிகாட்டுதலுடன் ஓர் இஷ்ட தேவத்தைத் தேர்ந்தெடுத்து, குருவிற்கு தொண்டுகள் செய்து, ஜப தியானங்கள் செய்து படிப்படியாக ஆன்மீக வாழ்க்கையில் முன்னேற வேண்டும். இவை அவர்களுக்கு மனத் தூய்மையை அளித்து அவர்களை இறைவனிடம் நெருங்கச் செய்யும்.
ஆனால் சிலர் இயல்பாகவே, அதாவது பிறவியிலேயே இந்தத் தகுதியைப் பெற்றிருப்பார்கள். அவர்கள் ஒருவேளை முற்பிறவியில் இந்தச் சாதனைகளைச் செய்திருக்கக் கூடும். அவர்கள் மீண்டும் இவற்றைச் செய்யத் தேவையில்லை. அத்தகைய உயர்நிலை சாதகர்கள், தகுந்த குருவிடமிருந்து உபநிஷத உண்மைகளைக் கேட்டறிந்து, அவற்றைப் படித்து , அவற்றின் பொருளை ஆழ்ந்து சிந்திப்பதான உயர் சாதனையைச் செய்யலாம்.
இந்தச் சாதனையை ச்ரவண, மனன, நிதித்யாஸனம் என்று பிருஹதாரண்யக (4:5.6) வகைப்படுத்துகிறது; ‘மைத்ரேயி, பரமாத்மாவை அறிய வேண்டும்; கேட்க வேண்டும், சிந்திக்க வேண்டும், தியானிக்க வேண்டும்’ என்று இதனை யாஜ்ஞவல்கியர் கூறுகிறார்.
ஆனால் இந்தச் சாதனைகளைச் செய்வதற்கு மனம் அப்பழுக்கற்ற தூய்மையை அடைந்திருப்பதும், உலக நாட்டம் சிறிதும் இல்லாமல் இருப்பதும், இறைவனிடம் இயல்பாகவே சஞ்சலமற்ற பக்தி கொண்டிருப்பதும் இன்றியமையாதவை.
பிறவியிலேயே மனிதனுக்கு மனிதன் தகுதியிலும் திறமையிலும் வேறுபடுவது இயற்கையில் காணப்படுகிற ஒன்று. எனவே எல்லோராலும் இத்தகைய உயர் சாதனைகளைச் செய்ய இயலாது. அத்தகையோர் இந்தச் சாதனைகளில் ஈடுபடக் கூடாது என்று இந்த ஸூத்ரம் எச்சரிக்கிறது. ஏனெனில் அவன் சாதாரண சாதனைகளைச் செய்யாமல் போவதால், அவற்றிலிருந்து கிடைக்கின்ற ஆன்மீக முன்னேற்றம் அவனுக்குக் கிடைக்காமல் போகிறது. அதே வேளையில், உயர் சாதனைகளில் அவனால் ஒருமித்த மனத்துடன் ஈடுபடவும் இயலாது. இவ்வாறு அவனது வாழ்க்கை பயனற்றுப் போகிறது.
ஆன்மா, பிரம்மம் போன்றவை பற்றிய விளக்கங்கள் அங்கங்கே வேதங்களில் வருகின்றன. இவற்றை எந்தக் கிரியைகளுடனும் இணைக்க இயலாது.ஆன்மா, பிரம்மம் போன்றவை பற்றிய விளக்கங்கள் அங்கங்கே வேதங்களில் வருகின்றன. இவற்றை எந்தக் கிரியைகளுடனும் இணைக்க இயலாது.எஜமானன் அல்லது யாகங்களைச் செய்கின்ற புரோகிதரைப் புகழ் பாடுகின்ற பகுதிகளாகக் கொள்ள வேண்டும் என்பது மீமாம்ஸகர்களின் கருத்து.!!!சற்றே எஜமானன் மற்றும் புரோகிதர் இருவருக்கும் புகழின் பலன் உண்டாக்கி அகங்கரத்தை பெருக்கி அவர்களை அழிக்கும் காரணமும் காரியமும்.இந்த யாகத்தின் பலன் முழுமையில் இப்பூமிக்கே. காரணம் யாகத்தில் இடும் பொருட்கள் யாருடையது என்ற கேள்விக்கு பதிலை யோசித்தால் ஞானம் பயனற்றதா???. தானே சமைத்து தானே உண்பது போல. ருதிரத்தில் ஈஸ்வரனை அணைத்துமாய் நீயே!!!!
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 122:
அசைவெல்லாம் அவரே:
__________ 10. அசைவெல்லாம் அவரே______
கம்பன அதிகரணம் கட.2:3.2
இறைவன் உணர்வுப் பொருள் என்பதையும் அவரது மகிமையையும் பல்வேறு கோணங்களில் இந்தப் பகுதி எடுத்துக் கூறி வருகிறது. இந்த நீரோட்டத்திலிருந்து 8 மற்றும் 9 ஆம் அதிகரணங்கள் சற்று விலகி தேவர்கள் இருப்பது உண்மையாம் அவர்களுக்கு உருவம் உண்டா என்றும், ஆன்மீக வாழ்க்கைக்கான தகுதி போன்றவற்றையும் ஆராய்ந்தன. இந்த 10 ஆம் அதிகரணமும், தொடரும் அதிகரணங்களும் மீண்டும் பழைய தலைப்பையே தொடர்கின்றன.
இந்த அதிகரணத்தில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது. விளக்கத்திற்காக கட உபநிஷத மந்திரம் (2:3.2) எடுத்துக் கொள்ளப் படுகிறது. மந்திரத்தின் பொருளைப் பார்ப்போம்:
இந்த உலகங்கள் அனைத்தும் பிராணனிலிருந்து வெளிப்படுகின்றன; பிராணனால் இயங்குகின்றன. வஜ்ராயுதத்தை உயர்த்திப் பிடித்திருப்பது போல் இறைவன் இருக்கின்றார் என்ற பெரும் பயத்தின் காரணமாகத்தான் இந்த இயக்கங்கள் நடைபெறுகின்றன. இதனை அறிபவர்கள் மரணமற்றவர்கள் ஆகின்றனர்.
39. இந்த மந்திரம் பிராணன் என்று கூறுவது பரம்பொருளையே ____
கம்பனாத் || 1:3.39 ||
பொருள்: விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் பிராணன் என்று கூறுவது பரம்பொருளையே. ஏனெனில் இயங்குவது பற்றிக் கூறப்பட்டுள்ளது.
பிராணனைப் பற்றி அறிபவர்கள் மரணமிலாப் பெருநிலையை அடைகின்றனர் என்று விளக்கத்திற்குரிய மந்திரம் கூறுகிறது. மரணமிலாப் பெருநிலையைத் தருகின்ற வல்லமை பரம்பொருள் ஒருவருக்கே உரியது. எனவே இந்த மந்திரம் அவரது பெருமையையே பேசுகிறது.
________11. ஜோதியும் அவரே ___________
ஜ்யோதி: அதிகரணம் சாந்.8:12.3
சாந்தோக்யத்தில் 8:12.3 மந்திரம் பெரும் ஜோதி அல்லது பேரொளி பற்றிக் கூறுகிறது. அந்த மந்திரத்தின் பொருளைப் பார்ப்போம்:
ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் ஜீவாத்மா உடம்பிலிருந்து வெளியேறி பெரும் ஜோதியை அடைந்து, சொந்த இயல்பில் நிலைபெறுகிறான்.
இந்த மந்திரத்தில் கூறப்பட்ட ‘பெரும் ஜோதி’ பற்றி இந்த அதிகரணம் ஆராய்கிறது. இதில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
40. ஜோதி என்று கூறப்படுவது பௌதீக ஒளியா அல்லது பரம்பொருளா?____
ஜ்யோதிர்தர்சனாத் || 1:3.40 ||
பொருள்: விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் ‘ஜோதி’ என்று கூறப்பட்டது பரம்பொருளையே. ஏனெனில் சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தின் அந்தப் பகுதி பரம்பொருளைப் பற்றியே கூறுகிறது.
விளக்கத்திற்குரிய மந்திரம் வருகின்ற பகுதி (8:7-8:12) பரம்பொருளைப் பற்றிக் கூறுகின்ற பிரஜாபதி வித்யை ஆகும். எனவே இந்த மந்திரத்திலும் ஜோதி என்று கூறப்படுபவர் பரம்பொருளே.
ஏனெனில் ஆகாசம் எங்கும் நிறைந்தது. எங்கும் நிறைந்த ஒன்று எப்படி வேறொன்றாக மாற முடியும்!
இந்த நான்கில் ஸ்ரீபாதராயணர் முதல் மூன்றைப் பற்றி மட்டுமே பிரம்ம ஸூத்ரத்தில் ஆராய்கிறார். நான்காவதான மாத்யமிகத்தைப் பற்றி அவர் கூறவில்லை.
நாடி: இதயம் என்பது பிராணனின் இருப்பிடம். உணர்ச்சிகள், செயல்பாடுகள் என்று வாழ்க்கையின் அனைத்தும் இங்கிருந்தே கட்டுப்படுத்தப் படுகின்றன. விஞ்ஞானத்தைப் பொறுத்தவரை மூளை அனைத்துச் செயல்களின் மையமாக இருந்தாலும் நமது சாஸ்திரங்கள் இதயத்தையே மையமாகக் கொள்கின்றன. ‘நான்’ என்று சொல்லும் போதும் சரி, ஆழ்ந்த மனக் கவலை, அளவற்ற சந்தோஷம் போன்ற உணர்ச்சிகளை வெளிப்படுத்தும் போதும் சரி, இதயத்தில் கைவைத்தே நாம் பேசுவது இங்கு நினைவுகூரத்தக்கது.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 123:
வெளியும் அவரே:
இன்று பிரதோஷம்
________12. வெளியும் அவரே_________
அர்த்தாந்தரத்வாதி வ்யபதேச அதிகரணம் சாந்.8;14.1
செருக்கு - அகங்காரம் இரண்டிற்கும் ஏகமான வித்தியாசம். செருக்கு மிகவும் உணர்ந்த ஞானிக்கு மிகுதியால் வருவது, இதில் அவருக்கு ஸ்தூல ரூபம் இல்லை. ஆனால் அகங்காரம் என்றால் இது ஜீவனுக்கு மட்டுமே பொருந்தும். காரணம் ஜீவனுக்கு ஸ்தூல ரூபம் கிடைத்த பின்னேயே பிறப்பு. உணர்ச்சி முதல் உணர்வு நிலை வரையே அவனால் உணர முடியும்.
சாந்தோக்ய உபநிஷதம் 8:14.1 இல் ‘ஆகாசம்’ என்று கூறப்படுவது இறைவனையே என்று இந்த அதிகரணம் விளக்குகிறது. இந்த அதிகரணத்தில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது. விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தைப் பார்ப்போம்:
ஞானம் முழுமை பெறும் போது உணர்வு நிலைக்கும் அப்பாற்ப்பட்டது. அதாவது ஒடுங்கிய நிலையில் உணர்வும் இல்லை. காரணம் உணர்வு இருந்தால் சிறிய அதிர்வலை இருக்கும்.
வெளி என்று கூறப்படுவது நாமரூபங்களை வெளிப்படுத்துவது. நாமரூபங்கள் எதில் நிலை பெற்றுள்ளதோ அது பரம்பொருள். அது அழிவற்றது. அதுவே ஆன்மா.
41. வெளி அல்லது ஆகாசம் என்று கூறுவது பரம்பொருளையே _____
ஆகாசோஅர்த்தாந்தரத்வாதிவ்யபதேசா
பகவான் ரமணர் :- சிதம்பர கோவிலில் சித் சபை அங்கு நடராஜர் அம்பாள் இருவரும் இருப்பதும் கூடவே விஷ்ணுவும் இருப்பதும் விசாரம் செய்தால் தான் புரியும். ஆனால் அண்ணாமலையில் அசலம் ஒடுங்கிய நிலை அருணநாக அதாவது அக்னியாக.
பொருள்: விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் ‘வெளி’ என்று கூறப்பட்டுள்ளது பரம்பொருளையே. ஏனென்றால் அந்தப் பகுதி, வேறுபட்ட பண்பு முதலியவற்றைக் கூறுகிறது.
‘வெளி’ என்ற வார்த்தையை விளக்கத்திற்குரிய மந்திரம் பயன்படுத்தினாலும் அதைத் தொடர்ந்து கூறப்பட்டுள்ள பண்புகள் பரம்பொருளுக்கே உரியவையாக உள்ளன. நாமரூபங்கள் என்றால் உலகமும் பல்வேறு உயிரினங்களும். உலகையும் உயிரினங்களையும் வெளிப்படுத்துகின்ற ஒன்று அதிலிருந்து வேறுபட்டது. உலகம் மற்றும் உயிரினங்களிலிருந்து வேறுபட்டதாக இருப்பவர் பரம்பொருள் ஒருவரே. அது மட்டுமின்றி, அந்த நாமரூபங்கள் பரம்பொருளில் நிலைபெற்றுள்ளன என்றும், அவர் அழிவற்றவர் என்றும் விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்திலேயே தொடரும் பகுதி கூறுகிறது. எனவே இந்த மந்திரத்தில் பரம்பொருளே ‘வெளி’ என்று கூறப்படுகிறார்.
அத்வைதத்தைத் தவிர ஏறத்தாழ மற்ற வேதாந்திகள் அனைவரும் இதனை ஏற்றுக் கொள்கின்றனர்.!!!அத்வைதம் இதை ஏற்றுக்கொள்ள மறுப்பது உண்மையே. பூரண பிரும்மம் உலக்கிற்குள் பிரவேசிக்கும் போது ஞான செருக்கு ஏற்படுவதாலேயே இரண்டாய் தெரிவது. பகவான் ரமணர் கூறுகின்றார் ஒன்று - இரண்டாகி, இரண்டு - மூன்றாகி, மூன்று - ஐந்தாகி இப்பிரபஞ்சம். மிக துல்லியமான அத்வைதம் சைவத்தில் சொல்லி இருக்கின்றதே.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 124:
தூக்கமும் மரணமும்:
________13. தூக்கமும் மரணமும் ________
ஸுஷுப்தி உத்க்ராந்தி அதிகரணம் பிரு.4:3.7
ஜனக மன்னரின் கேள்விகளுக்கு யாஜ்ஞவல்கியர் பதில் கூறுகின்ற பகுதியைச் சேர்ந்தது விளக்கத்திற்குரிய மந்திரம். மந்திரத்தைப் பார்ப்போம்:
ஜனகர்: ‘ஆன்மா என்பது யார்?’
யாஜ்ஞவல்கியர்: ‘உணர்வுமயமானவனும், புலன்களின் நடுவில் புத்தியில் பிரகாசிப்பவனுமே ஆன்மா.’
இங்கே ‘ஆன்மா’ என்று கூறப்பட்டுள்ளது ஜீவாத்மாவையா அல்லது பரமாத்மாவாகிய பரம்பொருளையா என்பது கேள்வி.
இந்தக் கேள்விக்கான விடையை இந்த அதிகரணம் தருகிறது. இந்த அதிகரணத்தில் இரண்டு ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
42. விளக்கத்திற்குரிய மந்திரம் ‘ஆன்மா’ என்று கூறுவது பரமாத்மாவையே என்பதற்கான முதற்காரணம் ___________
ஸுஷுப்த்யுத்க்ராந்த்யோர்பேதேன || 1:3.42 ||
பொருள்: தூக்கம் மற்றும் மரணத்தில் பரமாத்மாவை வேறானவராகப் பேசியிருப்பதால் விளக்கத்திற்குரிய மந்திரம் ‘ஆன்மா’ என்று கூறுவது பரமாத்மாவையே.
விளக்கத்திற்குரிய மந்திரம் அமைந்துள்ள அதே பகுதியில் தூக்கம் மற்றும் மரணத்தின் விளக்கம் வருகிறது. அந்தப் பகுதிகளைப் பார்ப்போம்:
அன்புமிக்க மனைவியால் தழுவிக் கொள்ளப்படுகின்ற ஒருவன் எப்படி உள்ளும் புறமும் எதையும் அறியாமல் தன்னை மறந்தவனாக இருக்கிறானோ, அப்படியே ஆன்மாவால் தழுவிக் கொள்ளப் படுகின்ற பிராஜ்ஞன் உள்ளும் புறமும் எதையும் அறிவதில்லை (4:3.21)
இங்கே பிராஜ்ஞன், அதாவது தூக்க நிலையை அனுபவிக்கின்ற ஜீவாத்மா வேறு, ஆன்மா வேறு என்பது தெளிவாகக் காட்டப்பட்டுள்ளது. ஜீவாத்மாவிலிருந்து வேறுபட்டவராக இருப்பவர் பரமாத்மாவாகிய இறைவன் மட்டுமே. எனவே விளக்கத்திற்குரிய மந்திரம் ‘ஆன்மா’ என்று கூறுவது பரம்பொருளையே.
பக்தன் வீட்டிற்கு வந்து களி உண்ட சிவபெருமான்..!!
நாளை மார்கழி மாதம் திருவாதிரை
திருவாதிரை அன்று களி உண்ண வேண்டும் என்பது வழக்கத்திற்கு வந்தது. அதற்கான காரணத்தை அறிந்து கொள்ளலாம்.
சிதம்பரம் அருகே உள்ள ஒரு கிராமத்தில் வாழ்ந்தவர் சேந்தனார். இவர் விறகு வெட்டி விற்று பிழைப்பு நடத்தி வந்தார். இவர் ஒரு சிவபக்தர். தினமும் ஒரு சிவனடியாருக்காவது உணவளித்து விட்டுதான், உணவருந்த வேண்டும் என்ற கொள்கையை கடமையாக செய்து வருபவர்.
அவரது பெருமையை உலகத்திற்கு உணர்த்த நினைத்தார் சிவபெருமான். ஈசன் நினைத்து விட்டால், அதற்கு தடை என்பது ஏது..
ஒரு நாள் மழை காரணமாக, சேந்தனாரால் விறகு வெட்ட செல்ல முடியவில்லை.
விறகு வெட்டி விற்றால்தான், உணவு சமைக்க பொருள் வாங்க முடியும் என்ற நிலை. எனவே அவரால் அன்று சமைக்க முடியவில்லை. இருப்பினும் வீட்டில் இருந்த பொடித்து வைத்த அரிசி மாவைக் கொண்டு களி செய்து வைத்து, சிவனடியாருக்காக காத்திருந்தார்.
ஆனால் வெகுநேரம் ஆகியும் யாரும் வரவில்லை. இதனால் சேந்தனார் மன வருத்தம் அடைந்தார்.
அப்போது சிவனடியாரின் வேடத்தில் அங்கு சிவபெருமான் வந்தார். சேந்தனாரிடம், “சாப்பிட ஏதாவது இருக்கிறதா?” என்று கேட்டார்.
அகமகிழ்ந்து போன சேந்தனார், தான் சமைத்து வைத்திருந்த களியை, சிவனடியாருக்கு அன்போடு வழங்கினார். மேலும் எஞ்சியிருந்த களியையும், “அடுத்த வேளை உணவிற்காக தர முடியுமா?” என்று கேட்டு வாங்கிச் சென்றார், சிவனடியார் உருவில் இருந்த சிவபெருமான்.
அன்றைய தினம் இரவு சிதம்பரம் பகுதியை ஆண்ட அரசனின் கனவில் தோன்றிய சிவபெருமான், சேந்தனாரைப் பற்றியும், அவரது வீட்டில் தான் களி உண்டது பற்றியும் கூறினார்.
இந்த நிலையில் மறுநாள் காலை வழக்கம்போல், தில்லைவாழ் அந்தணர்கள் சிதம்பரம் கோவிலின் கருவறையைத் திறந்தனர்.
அப்போது சிவபெருமானைச் சுற்றி களி சிதறிக் கிடந்தது. அவரது வாய் பகுதியிலும் களி ஒட்டியிருந்தது. இதுபற்றி அவர்கள், அரசனுக்கு தெரிவித்தனர். தன் கனவில் வந்ததை நினைத்துப் பார்த்த அரசன், இறைவனின் திருவிளையாடலை எண்ணி மனம் மகிழ்ந்தான்.
மறுநாள் சிதம்பரம் கோவிலில் தேர்த் திருவிழா நடந்தது. அரசன் உள்பட பலர் தேரை வடம் பிடித்து இழுத்தனர்.
முன்தினம் பெய்த மழை காரணமாக, தேரின் சக்கரம், சகதியில் சிக்கிக்கொண்டது. பலர் முயற்சி செய்தும் பலனில்லை. இதனால் அனைவரும் மனம் வருந்தினர். அப்போது அங்கு அசரீரியாக ஈசனின் குரல் ஒலித்தது. “சேந்தா நீ பல்லாண்டு பாடு” என்றார்.
சேந்தனாரோ “ஒன்றுமே அறிந்திடாத நான் எப்படிப் பல்லாண்டு பாடுவேன்?” என்று எம்பிரானை வணங்கித் தொழுது நின்றார். எம்பிரானோ “யாம் உனக்கு அருள்புரிவோம்” என்றார்.
இதையடுத்து இறைவனின் ஆசியோடு, பதிமூன்று பாடல்களை எம்பிரானை வாழ்த்தி வணங்கிப் பாடினார். உடனே, தேர் அசைந்தது. அரசரும், சிவனடியார்களும் சேந்தனாரின் திருவடிகளில் வீழ்ந்து வணங்கினார்கள்.
சேந்தனாரோ “அரசே.. என்னுடைய காலில் நீங்கள் விழுவதா?” என்று தயங்க, அரசரோ “நடராஜப் பெருமானே தங்களின் வீட்டிற்கு களி உண்ண வந்தாய் என்றால், நான் அந்த இறைவனினும் சிறியவனே” என்றார்.
அதைக்கேட்ட சேந்தனார், தன் மீது சிவபெருமான் வைத்த கருணையை எண்ணி மனம் மகிழ்ந்தார்.
அவரது கண்கள் ஆனந்தத்தால் நிரம்பியது. இதன் காரணமாகவே திருவாதிரை அன்று களி உண்ண வேண்டும் என்பது வழக்கத்திற்கு வந்தது
ஓம் அருள்மிகு ஸ்ரீ வீருமல்லம்மாள் உடையாளிபொம்மயசுவாமிகடவுளே ஓம்அருள்மிகு ஸ்ரீ நந்தீஸ்வரபகவானே ஓம் அருள்மிகு ஸ்ரீ நமச்சிவாய நமக தென்னாடுடைய சிவனே போற்றி என்னாட்டவர்கும் இறைவா போற்றி ஓம்அருள்மிகு சக்தி ஸ்ரீ பராசக்தி தாயே அனைத்து இல்லங்களிலும் வாசம் செய்யவேண்டும் செல்வம் கொழிக்க வேண்டும் தாயே ஐயா அனைத்து உயிரினங்களுக்கும்கொரானா நோய் தீண்டாது நோய்நொடியில்லாவாழ்வைதந்தருள வேண்டுகிறேன் தாயே ஐயா போற்றி போற்றி போற்றி
எல்லாம் வல்ல சிவபெருமான் சேந்தனார் உய்ய சேந்தனாரே! “நீவீர் பல்லாண்டு பாடும்” என திருவாய் திறந்து ஒரு அசரீரி வாக்களித்தார். அதுவே மருவி திருவாதிரைக் களியாக ஆகிவிட்டது என்பர் ஆன்றோர்.
ஓம் நமசிவாய
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 125:
மரணம் பற்றிய விளக்கம்:
மரணம் பற்றிய விளக்கத்தைப் பார்ப்போம்:
பெரிய சுமையை ஏற்றிச் செல்கின்ற வண்டி எப்படி ஒலி எழுப்புகிறதோ அப்படியே ஆன்மாவால் வழிநடத்தப்ப்டுகின்ற பிராஜ்ஞனும் மூச்சு விடுவது சிரமமான காரணத்தால் ஒலிகளை எழுப்புகிறான்.
உபநிஷதத்தின் இந்தப் பகுதி தொடர்ந்து மரணத்தைப் பற்றி பேசுகிறது. இங்கும் பிராஜ்ஞன் ஆன்மாவால் வழிநடத்தப்படுபவனாகக் கூறப்படுகிறான். பிராஜ்ஞன் ஜீவாத்மா என்பது தெளிவு. அவனை வழிநடத்துகின்ற ஆன்மா பரமாத்மாவைத் தவிர வேறல்ல.
எனவே விளக்கத்திற்குரிய இந்தப் பகுதி ‘ஆன்மா’ என்று கூறுவது பரமாத்மாவையே.
43. விளக்கத்திற்குரிய மந்திரம் ஆன்மா என்று கூறுவது பரமாத்மாவையே என்பதற்கு மற்றொரு காரணம்___________
பத்யாதிசப்தேப்ய: || 1:3.43 ||
பொருள்: ஆன்மாவின் பண்புகளைக் கூறும்போது ‘ஆள்பவர்’ முதலிய வார்த்தைகளைப் பயன்படுத்தியிருப்பதால் விளக்கத்திற்குரிய மந்திரம் ‘ஆன்மா’ என்று கூறுவது இறைவனையே.
விளக்கத்திற்குரிய மந்திரம் அடங்கியுள்ள பகுதியின் நிறைவில் ஆன்மாவின் பண்புகளைப் பற்றிப் பேசுகின்ற பெரிய மந்திரம் ஒன்று வருகிறது (4:4.22). அதில் ஆரம்பப் பகுதியைப் பார்ப்போம்:
இந்த ஆன்மா பெரியவர், பிறப்பற்றவர்..... அனைத்திற்கும் தலைவர், அனைத்தையும் தாங்குபவர், அனைத்தையும் காப்பவர், அனைத்தையும் தாங்குபவர்.
மேலே கூறப்பட்டுள்ள பண்புகள் அனைத்தும் பிரமாத்மாவிற்கே பொருந்துபவை; ஜீவாத்மாவிற்குப் பொருந்தாதவை. எனவே விளக்கத்திற்குரிய மந்திரம் ஆன்மா என்று கூறுவது பரமாத்மாவையே.
இவ்வாறு இந்த அதிகரணம் நிறைவுறுகிறது.
இவ்வாறு முதல் அத்தியாயத்தில் மூன்றாம் பகுதி நிறைவுற்றது.
நன்றி! நன்றி! நன்றி ஜி
தான் கற்றதை பலரும் அறிய வேண்டும் என்ற எண்ணம் சிலருக்குத்தான் வரும்.அந்த வகையில் தான் கற்ற கல்வியை அனைவரும் அறிய, கடினமான பிரம்ம சூத்திரத்தை அழகு தமிழில் எளிமையாக பாமரனும் அறியும் வண்ணம் இவ்வளவு நாளும் எழுதிய உங்களை வணங்குகிறேன்.உரிய பலனை உருவாக்குகின்ற ஆற்றல் கர்மங்களுக்கே உள்ளது.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 126:
நான்காம் பகுதி:
நான்காம் பகுதி (1:4)
மனிதன் சிந்திக்க தொடங்கிய காலத்திலிருந்தே எழுந்த கேள்வி உலகம் ஏதிலிருந்து தோன்றியது என்பது. இதற்கு ஒவ்வொரு மதமும் ஒவ்வொரு தத்துவப் பிரிவும் தங்கள் சிந்தனை ஆற்றலுக்கு ஏற்ப விடையைக் கூறுகின்றன. ஆனாலும் உண்மையான விடை என்னவோ அனைவரின் சிந்தனைகளையும் கடந்தே நிற்கிறது.
உலகம் இறைவனில்ருந்தே தோன்றியது என்பது வேதாந்தத்தின் முடிவு. உலகைப் படைத்ததும் அவரே (நிமித்த காரணம்), படைப்பிற்கான மூலப் பொருளும் அவரே (உபாதான காரணம்).
அறுதி நிலையில் இறைவன் ஒருவரே இருக்கிறார், அவரைத் தவிர வேறு எதுவும் இல்லை. ‘நான் ஒருத்தியே உலகில் இருக்கிறேன். என்னைத் தவிர இரண்டாவதாக வேறு யார் இருக்கிறார்கள்? காண்கின்ற அனைத்தும் எனது சக்தியால் வெளி வந்தவை. மீண்டும் என்னுள்ளே சென்று விடும்’ என்று தேவி கூறுவதை தேவீ மஹாத்மியத்தில் (10:5) காண்கிறோம்.
இறைவனே உலகின் காரணம் என்ற இந்தக் கருத்து பிரம்ம ஸூத்ரத்தில் மீண்டும் மீண்டும் பல்வேறு கோணங்களில் கூறப்பட்டு வருகிறது.
இந்தப் பகுதியிலும் அது தொடர்கிறது. கூடவே சாங்கியத்தின் சில கருத்துக்கள் மறுக்கப்படுகின்றன. இந்தப் பகுதியில் 8 அதிகரணங்களும் 28 ஸூத்ரங்களும் உள்ளன.
___________________________1. உலகின் காரணம் யார்?_______________________
ஆனுமானிக அதிகரணம் கட.1:3.10—11
சாங்கியத் தத்துவம் புருஷன் மற்றும் பிரதானம் (பிரகிருதி) என்று இரண்டு அறுதி உண்மைகள் இருப்பதாகக் கூறுகிறது. இருவருமே அறுதி உண்மைகள்; என்றென்றும் நிலைத்திருப்பவர்கள். சாங்கியம் ‘புருஷன்’ என்று கூறுவதை வேதாந்தத்தின் ‘ஆன்மாவிற்கும்’ பிரதானத்தை ‘சக்தி’ அல்லது ‘மாயை’ க்கும், மேலோட்டமாக ஒப்பிடலாம். ஆனால் தத்துவ ரீதியாக புருஷன் மற்றும் ஆன்மா முற்றிலும் வேறுபட்டவை, அது போலவே பிரதானமும் சக்தியும்.
சாங்கியத்திற்கும் வேதாந்தத்திற்கும் தத்துவ ரீதியாக வேற்றுமைகள் இருந்தாலும் மேலே கூறியது போல புருஷன், பிரகிருதி போன்ற வார்த்தைகள் இரண்டிலும் பொதுவாகக் காணப்படுகின்றன. அவற்றுள் ஒன்று ‘அவ்யக்தம்’. வேதாந்தத்தில் இதன் பொருள் என்ன, எப்படி இது சாங்கியம் கூறுகின்ற ‘அவ்யக்தம்’ என்ற சொல்லிலிருந்து மாறுபடுகிறது என்பதை இந்த அதிகரணம் கூறுகிறது. இதனை விளக்குவதற்குக் கட உபநிஷத (1:3.10—11) மந்திரங்களை எடுத்துக் கொள்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். மந்திரங்களைப் பார்ப்போம்:
ஒவ்வொரு தத்துவப் பிரிவும் தங்கள் சிந்தனை ஆற்றலுக்கு ஏற்ப விடையைக் கூறுகின்றன. ஆனாலும் உண்மையான விடை என்னவோ அனைவரின் சிந்தனைகளையும் கடந்தே நிற்கிறது.
எவ்வளவு எளிதாக சமண, சாக்கிய, வைதீக வாதங்கள் விளக்கப் பட்டுள்ளன!
இவை முதலில் ஒரு நூலாகத் தொகுத்து வெளிவர வேண்டும்!
சித்தர் பாடல்கள்: சிவவாக்கியம்
(ஆசிரியர் : சிவவாக்கியர்)
காப்பு
அரியதோர் நமச்சிவாயம் ஆதியந்தம் ஆனதும்
ஆறிரண்டு நூறுதேவர் அன்றுரைத்த மந்திரம்
சுரியதோர் எழுத்தைஉன்னிச் சொல்லுவேன் சிவவாக்கியம்
தோஷதோஷ பாவமாயை தூரதூர ஓடவே. 0
கரியதோர் முகத்தையொத்த கற்பகத்தைக் கைதொழக்
கலைகள்நூல்கள் ஞானமும் கருத்தில் வந்துதிக்கவே
பெரியபேர்கள் சிறியபேர்கள் கற்றுணர்ந்த பேரெலாம்
பேயனாகி ஓதிடும் பிழைபொறுக்க வேண்டுமே. 1
அக்ஷர நிலை
ஆனஅஞ் செழுத்துளே அண்டமும் அகண்டமும்
ஆனஅஞ் செழுத்துளே ஆதியான மூவரும்
ஆனஅஞ் செழுத்துளே அகாரமும் மகாரமும்
ஆனஅஞ் செழுத்துளே அடங்கலாவ லுற்றதே. 2
சரியை விலக்கல்
ஓடிஓடி ஓடிஓடி உட்கலந்த சோதியை
நாடிநாடி நாடிநாடி நாட்களும் கழிந்துபோய்
வாடிவாடி வாடிவாடி மாண்டுபோன மாந்தர்கள்
கோடிகோடி கோடிகோடி எண்ணிறந்த கோடியே. 3
யோக நிலை
உருத்தரித்த நாடியில் ஒடுங்குகின்ற வாயுவைக்
கருத்தினால் இருத்தியே கபாலம் ஏற்றவல்லீரேல்
விருத்தரரும் பாலராவீர் மேனியும் சிவந்திடும்
அருள்தரித்த நாதர்பாதம் அம்மைபாதம் உண்மையே. 4
தேகநிலை
வடிவுகண்டு கொண்டபெண்ணை மற்றொருவன் நத்தினால்
விடுவனோ அவனைமுன்னம் வெட்டவேணும் என்பனே
நடுவன்வந்து அழைத்தபோது நாறும்இந்த நல்லுடல்
சுடலைமட்டும் கொண்டுபோய்த் தோட்டிகைக் கொடுப்பாரே.
[நந்துதல் - இச்சை கொள்ளுதல்; நடுவன் - எமன்] 5
ஞான நிலை
என்னிலே இருந்தஒன்றை யான்அறிந்தது இல்லையே
என்னிலே இருந்தஒன்றை யான்அறிந்து கொண்டபின்
என்னிலே இருந்தஒன்றை யாவர்காண வல்லரோ?
என்னிலே இருந்திருந்து யான்உணர்ந்து கொண்டனே. 6
நினைப்பதொன்று கண்டிலேன் நீயலாது வேறிலை,
நினைப்புமாய் மறப்புமாய் நின்றமாயை மாயையோ?
அனைத்துமாய் அகண்டமாய் அனாதிமுன் அனாதியாய்
எனக்குள்நீ உனக்குள்நான் இருக்குமாற தெங்ஙனே. 7
மண்ணும்நீ அவ்விண்ணும்நீ மறிகடல்கள் ஏழும்நீ;
எண்ணும்நீ எழுத்தும்நீ இசைந்தபண் எழுத்தும்நீ;
கண்ணும்நீ மணியும்நீ கண்ணுள் ஆடும் பாவைநீ-
நண்ணும்நீர்மை நின்றபாதம் நண்ணுமாறு அருளிடாய். 8
அரியும்அல்ல அயனும்அல்ல அப்புறத்தில் அப்புறம்
கருமைசெம்மை வெண்மையைக் கடந்துநின்ற காரணம்
பெரியதல்ல சிறியதல்ல பற்றுமின்கள் பற்றுமின்
துரியமும் கடந்துநின்ற தூரதூர தூரமே. 9
அந்திமாலை உச்சிமூன்றும் ஆடுகின்ற தீர்த்தமும்
சந்திதர்ப் பணங்களும் தபங்களும் செபங்களும்
சிந்தைமேவு ஞானமும் தினம்செபிக்கு மந்திரம்
எந்தைராம ராமராம ராமஎன்னும் நாமமே. 10
கதாவுபஞ்ச பாதகங்க ளைத்துறந்த மந்திரம்
இதாம்இதாம் அதல்லஎன்று வைத்துழலும் ஏழைகள்
சதாவிடாமல் ஓதுவார் தமக்குநல்ல மந்திரம்
இதாம்இதாம் ராமராம ராமஎன்னும் நாமமே. 11
நானதேது? நீயதேது? நடுவில்நின்றது ஏதடா?
கோனதேது? குருவதேது? கூறிடும் குலாமரே!
ஆனதேது? அழிவதேது? அப்புறத்தில் அப்புரம்
ஈனதேது? ராமராம ராமஎன்ற நாமமே! 12
யோக நிலை
சாத்திரங்கள் ஓதுகின்ற சட்டநாத பட்டரே!
வேர்த்துஇரைப்பு வந்தபோது வேதம்வந்து உதவுமோ?
மாத்திரைப்போ தும்முளே யறிந்துதொக்க வல்லீரேல்
சாத்திரப்பைநோய்கள் ஏது? சத்திமுத்தி சித்தியே! 13
நாலுவேதம் ஓதுவீர், ஞானபாதம் அறிகிலீர்.
பாலுள்நெய் கலந்தவாறு பாவிகாள், அறிகிலீர்!
ஆலம்உண்ட கண்டனார் அகத்துளே இருக்கவே
காலன்என்று சொல்லுவீர், கனவிலும் அஃதில்லையே. 14
வித்தில்லாத சம்பிரதாயம் மேலும்இல்லை கீழுமில்லை
தச்சில்லாது மாளிகை சமைந்தவாறும் அதெங்ஙனே?
பெற்றதாயை விற்றடிமை கொள்ளுகின்ற பேதைகாள்!
சித்தில்லாத போதுசீவன் இல்லைஇல்லை இல்லையே. 15
அஞ்சும்மூணும் எட்டாதாய் அநாதியான மந்திரம்
நெஞ்சிலே நினைந்துகொண்டு நீருருச் செபிப்பீரேல்
பஞ்சமான பாதகங்கள் நூறுகோடி செய்யினும்
பஞ்சுபோல் பறக்கும்என்று நான்மறைகள் பன்னுமே. 16
அண்டவாசல் ஆயிரம் பிரசண்டவாசல் ஆயிரம்
ஆறிரண்டு நூறுகோடி யானவாசல் ஆயிரம்
இந்தவாசல் ஏழைவாசல் ஏகபோக மானதாய்
எம்பிரான் இருக்கும்வாசல் யாவர்காண வல்லரே? 17
சாமம் நாலு வேதமும் சகல சாத்திரங்களும்
சேமமாக ஓதினும் சிவனை நீர் அறிகிலீர்
காமநோயை விட்டுநீர் கருத்துளே உணர்ந்தபின்
ஊமையான காயமாய் இருப்பன்எங்கள் ஈசனே! 18
சங்கிரண்டு தாரை ஒன்று சன்னபின்னல் ஆகையால்
மங்கிமாளு தேஉலகில் மானிடங்கள் எத்தனை?
சங்கிரண்டை யும்தவிர்த்து தாரை ஊதவல்லீரேல்
கொங்கைமங்கை பங்கரோடு கூடிவாழல் ஆகுமே. 19
அஞ்செழுத்தி லேபிறந்து அவ்வஞ்செழுத்தி லேவளர்ந்து
அஞ்செழுத்தை ஓதுகின்ற பஞ்சபூத பாவிகாள்.
அஞ்செழுத்தில் ஓர்எழுத்து அறிந்துகூற வல்லீரேல்!
அஞ்சல்அஞ்சல் என்றுநாதன் அம்பலத்தில் ஆடுமே! 20
அஞ்சும்அஞ்சும் அஞ்சுமே அனாதியானது அஞ்சுமே!
பிஞ்சுபிஞ்சது அல்லவோ பித்தர்காள் பிதற்றுவீர்!
நெஞ்சில்அஞ்சு கொண்டுநீர் நின்றுதொக்க வல்லீரேல்
அஞ்சும்இல்லை ஆறும்இல்லை அனாதியாகித் தோன்றுமே! 21
நீளவீடு கட்டுறீர் நெடுங்கதவு சாத்துறீர்,
வாழவேணும் என்றலோ மகிழ்ந்திருந்த மாந்தரே?
காலன்ஓசை வந்தபோது கைகலந்து நின்றிடும்
ஆலம்உண்ட கண்டர்பாதம் அம்மைபாதம் உண்மையே! 22
ஓடம்உள்ள போதெல்லாம் நீர் ஓடியே உலாவலாம்;
ஓடம்உள்ள போதெலாம் உறுதிபண்ணிக் கொள்ளலாம்;
ஓடமும்உடைந்த போதில் ஒப்பிலாத வெளியிலே
ஆடும்இல்லை கோலும்இல்லை யாரும்இல்லை ஆனதே! 23
கிரியை நிலை
வீடெடுத்து வேள்விசெய்து மெய்யனோடு பொய்யுமாய்
மாடுமக்கள் பெண்டிர்சுற்றம் என்றிருக்கும் மாந்தர்காள்
நாடுபெற்ற நடுவர்கையில் ஓலைவந்து அழைத்திடில்
ஓடுபெற்ற அவ்விலை பெறாதுகாணும் உடலமே! 24
உற்பத்தி நிலை
அண்ணலே அனாதியே அனாதிமுன் அனாதியே
பெண்ணும்ஆணும் ஒன்றலோ பிறப்பதற்கு முன்னெலாம்
கண்ணிலாணின் சுக்கிலம் கருவில்ஓங்கும் நாளிலே
மண்ணுளோரும் விண்ணுளோரும் வந்தவாறு எங்ஙனே? 25
அறிவு நிலை
பண்டுநான் பறித்தெறிந்த பன்மலர்கள் எத்தனை?
பாழிலே செபித்துவிட்ட மந்திரங்கள் எத்தனை?
மிண்டனாய்த் திரிந்தபோது இறைத்தநீர்கள் எத்தனை?
மீளவும் சிவாலயங்கள் சூழவந்தது எத்தனை? 26
அண்டர்கோன் இருப்பிடம் அறிந்துஉணர்ந்த ஞானிகாள்
பண்டறிந்த பான்மைதன்னை யார்அறிய வல்லரே?
விண்டவேதப் பொருளைஅன்றி வேறு கூற வகையிலாக்
கண்டகோயில் தெய்வம்என்று கையெடுப்ப தில்லையே. 27
தூரம்தூரம் தூரம்என்று சொல்லுவார்கள் சோம்பர்கள்
பாரும்விண்ணும் எங்குமாய்ப் பரந்தஅப் பராபரம்
ஊருநாடு காடுமோடி உழன்றுதேடும் ஊமைகாள்!
நேரதாக உம்முளே அறிந்துணர்ந்து நில்லுமே! 28
தங்கம்ஒன்று ரூபம்வேறு தன்மையான வாறுபோல்
செங்கண்மாலும் ஈசனும் சிறந்திருந்த தெம்முளே
விங்களங்கள் பேசுவார் விளங்குகின்ற மாந்தரே
எங்குமாகி நின்றநாமம் நாமம்இந்த நாமமே! 29
நெருப்பைமூட்டி நெய்யைவிட்டு நித்தம்நித்தம் நீரிலே
விருப்பமொடு நீர்குளிக்கும் வேதவாக்கியம் கேளுமின்;
நெருப்பும்நீரும் உம்முளே நினைந்துகூற வல்லீரேல்
சுருக்கம்அற்ற சோதியைத் தொடர்ந்துகூடல் ஆகுமோ! 30
பாட்டில்லாத பரமனைப் பரமலோக நாதனை
நாட்டிலாத நாதனை நாரிமங்கை பாகனை
கூட்டிமெள்ள வாய்புதைத்துக் குணுகுணுத்த மந்திரம்
வேட்டகாரர் குசுகுசுப்பைக் கூப்பிடா முகிஞ்சதே. 31
குசுகுசுப்பை - சுருக்குப்பை
தரிசனம்
செய்யதெங்கி லேஇளநீர் சேர்த்தகார ணங்கள்போல்
ஐயன்வந்து என்னுளம் புகுந்துகோயில் கொண்டனன்.
ஐயன்வந்து என்னுளம் புகுந்துகோயில் கொண்டபின்
வையகத்தில் மாந்தர்முன்னம் வாய்திறப்ப தில்லையே. 32
அறிவு நிலை
மாறுபட்டு மணிதுலக்கி வண்டின்எச்சில் கொண்டுபோய்
ஊறுபட்ட கல்லின்மீதே ஊற்றுகின்ற மூடரே.
மாறுபட்ட தேவரும் அறிந்துநோக்கும் என்னையும்
கூறுபட்டுத் தீர்க்கவோ குருக்கள்பாதம் வைத்ததே. 33
கோயிலாவது ஏதடா? குளங்களாவது ஏதடா?
கோயிலும் குளங்களும் கும்பிடும் குலாமரே!
கோயிலும் மனத்துளே குளங்களும் மனத்துளே!
ஆவதும் அழிவதும் இல்லைஇல்லை இல்லையே. 34
செங்கலும் கருங்கலும் சிவந்தசாதி லிங்கமும்
செம்பிலும் தராவிலும் சிவன்இருப்பன் என்கிறீர்
உம்மதம் அறிந்துநீர் உம்மைநீர் அறிந்தபின்
அம்பலம் நிறைந்தநாதர் ஆடல்பாடல் ஆகுமோ! 35
பூசைபூசை என்றுநீர் பூசைசெய்யும் பேதைகாள்.
பூசையுள்ள தன்னிலே பூசைகொண்டது எவ்விடம்?
ஆதிபூசை கொண்டதோ, அனாதிபூசை கொண்டதோ?
ஏதுபூசை கொண்டதோ? இன்னதென்று இயம்புமே! 36
இருக்குநாலு வேதமும் எழுத்தை அறவோதினும்
பெருக்கநீறு பூசினும் பிதற்றினும் பிரான்இரான்
உருக்கிநெஞ்சை உட்கலந்திங்கு உண்மைகூற வல்லீரேல்
சுருக்கம்அற்ற சோதியைத் தொடர்ந்து கூடலாகுமோ! 37
கலத்தின்வார்த்து வைத்தநீர் கடுத்ததீ முடுக்கினால்
கலத்திலே கரந்ததோ கடுத்ததீக் குடித்ததோ
நிலத்திலே கரந்ததோ நீள்விசும்பு கொண்டதோ
மனத்தின்மாயை நீக்கியே மனத்துள்ளே கரந்ததோ! 38
பறைச்சியாவது ஏதடா? பணத்தியாவது ஏதடா?
இறைச்சிதோல் எலும்பினும் இலக்கமிட்டு இருக்குதோ?
பறைச்சிபோகம் வேறதோ பணத்திபோகம் வேறதோ?
பறைச்சியும் பணத்தியும் பகுத்துபாரும் உம்முளே! 39
வாயிலே குடித்தநீரை எச்சில் என்று சொல்கிறீர்;
வாயிலே குதப்புவேத மெனப்படக் கடவதோ?
வாயில்எச்சில் போகஎன்று நீர்தனைக் குடிப்பீர்காள்
வாயில்எச்சில் போனவண்ணம் வந்திருந்து சொல்லுமே! 40
ஓதுகின்ற வேதம்எச்சில்., உள்ளமந்திரங்கள் எச்சில்;
போதகங்க ளானஎச்சில்., பூதலங்கள் ஏழும்எச்சில்;
மாதிருந்த விந்துஎச்சில்., மதியும் எச்சில் ஒளியும்எச்சில்;
ஏதில்எச்சில் இல்லதில்லை இல்லைஇல்லை இல்லையே! 41
பிறப்பதற்கு முன்னெல்லாம் இருக்குமாற தெங்ஙனே?
பிறந்துமண் ணிறந்துபோய் இருக்குமாறு தெங்ஙனே?
குறித்துநீர் சொலாவிடில் குறிப்பில்லாத மாந்தரே.
அறுப்பென செவிஇரண்டும் அஞ்செழுத்து வாளினால். 42
அம்பலத்தை அம்புகொண்டு அசங்கென்றால் சங்குமோ?
கம்பமற்ற பாற்கடல் கலங்கென்றால் கலங்குமோ?
இன்பமற்ற யோகியை இருளும்வந்து அணுகுமோ?
செம்பொன் அம்பலத்துளே தெளிந்த சிவாயமே. 43
சித்தம்ஏது, சிந்தைஏது சீவன்ஏது! சித்தரே
சத்திஏது? சம்புஏது சாதிபேத அற்றது
முத்திஏது? மூலம்ஏது மூலமந் திரங்கள்ஏது?
வித்தில்லாத வித்திலே இதினெனதென்று இயம்புமே. 44
ஒடுக்க நிலை
சித்தமற்றுச் சிந்தையற்றுச் சீவனற்று நின்றிடம்
சத்தியற்றுச் சம்புவற்றுச் சாதிபேத மற்றுநல்
மூத்தியற்று மூலமற்று மூலமந்தி ரங்களும்
வித்தைஇத்தை ஈன்றவித்தில் விலைந்ததே சிவாயமே. 45
கிரியை
சாதியாவது ஏதடா? சலம்திரண்ட நீரெலாம்
பூதவாசல் ஒன்றலோ, பூதம்ஐந்தும் ஒன்றலோ?
காதில்வாளில், காரை, கம்பி, பாடகம்பொன் ஒன்றலோ?
சாதிபேதம் ஓதுகின்ற தன்மைஎன்ன தன்மையோ? 46
அறிவு நிலை
கறந்தபால் முலைப்புகா, கடைந்தவெண்ணெய் மோர்புகா;
உடைந்துபோன சங்கின்ஓசை உயிர்களும் உடற்புகா;
விரிந்தபூ உதிர்ந்தகாயும் மீண்டுபோய் மரம்புகா;
இறந்தவர் பிறப்பதில்லை இல்லைஇல்லை இல்லையே. 47
அறையினில் கிடந்தபோது அன்றுதூய்மை என்றிலீர்,
துறைஅறிந்து நீர்குளித்த அன்றுதூமை என்றிலீர்,
ப்றையறிந்து நீர்பிறந்த அன்றுதூமை என்றிலீர்,
புரைஇலாத ஈசரோடு பொருந்துமாறது எங்ஙனே. 48
தூமைதூமை என்றுளே துவண்டுஅலையும் ஏழைகாள்!
தூமையான பெண்ணிருக்கத் தூமைபோனது எவ்விடம்?
ஆமைபோல முழுகிவந்து அனேகவேதம் ஓதுறீர்
தூமையும் திரண்டுருண்டு சொற்குருக்கள் ஆனதே. 49
சொற்குருக்கள் ஆனதும் சோதிமேனி ஆனதும்
மெய்க்குருக்கள் ஆனதும் வேணபூசை செய்வதும்
சற்குருக்கள் ஆனதும் சாத்திரங்கள் சொல்வதும்
செய்க்குருக்கள் ஆனதும் திரண்டுருண்ட தூமையே. 50
கைவடங்கள் கண்டுநீர் கண்சிமிட்டி நிற்கிறீர்?
எவ்விடங்கள் கண்டுநீர் எண்ணிஎண்ணிப் பார்க்கிறீர்?
பொய்யுணர்ந்த சிந்தையைப் பொருந்திநோக்க வல்லீரேல்
மெய்கடந்து உம்முளே விரைந்து கூறல்ஆகுமே. 51
ஆடுகாட்டி வேங்கையை அகப்படுத்து மாறுபோல்
மாடுகாட்டி என்னைநீ மதிமயக்கல் ஆகுமோ,
கோடுகாட்டி யானையைக் கொன்றுரித்த கொற்றவா,
வீடுகாட்டி என்னைநீ வெளிப்படுத்த வேணுமே. 52
இடத்ததுன்கண் சந்திரன், வலத்ததுன்கண் சூரியன்
இடக்கைசங்கு சக்கரம், வலக்கைசூலம் மான்மழு;
எடுத்தபாதம் நீள்முடி, எண்திசைக்கும் அப்புறம்,
உடல்கலந்து நின்றமாயம் யாவர்காண வல்லரே? 53
நாழிஅப்பும் நாழிஉப்பும் நாழியான வாறுபோல்
ஆழியோனும் ஈசனும் அமர்ந்து வாழ்ந்திருந்திடம்
ஏறில்ஆறு ஈசனும் இயங்கு சக்ரதரனையும்
வேறுகூறு பேசுவார் வீழ்வர்வீண் நரகிலே. 54
தில்லைநாய கன்அவன்; திருவரங் கனும்அவன்;
எல்லையான புவனமும் ஏகமுத்தி யானவன்
பல்லுநாவும் உள்ளபேர் பகுத்துகூறி மகிழுவார்;
வல்லபங்கள் பேசுவார் வாய்புழுத்து மாய்வரே. 55
எத்திசைக்கும் எவ்வுயிர்க்கும் எங்கள் அப்பன் எம்பிரான்
சத்தியான வித்துளே முளைத்தெழும் அச்சுடர்
சித்தமும் தெளிந்துவேத கோயிலும் திறந்தபின்
அத்தன்ஆடல் கண்டபின் அடங்கல்ஆடல் காணுமே. 56
உற்றநூல்கள் உம்முளே உணர்ந்துணர்ந்து பாடுவீர்;
பற்றறுத்து நின்றுநீர் பராபரங்கள் எய்துவீர்;
செற்றமாவை யுள்ளரைச் செருக்கறுத்து இருத்திடில்
சுற்றமாக உம்முளே சோதிஎன்றும் வாழுமே. 57
போததாய் எழுந்ததும் புனலதாகி வந்ததும்
தாததாய்ப் புகுந்ததும் தணலதாய் விளைந்ததும்
ஓதடா அஞ்சுமூன்றும் ஒன்றதான அக்கரம்
ஓதடாநீ இராமராம ராமவென்னும் நாமமே. 58
அகாரம்என்ற அக்கரத்துள் அவ்வுவந்து உதித்ததோ?
உகாரம்என்ற அக்கரத்துள் உவ்வுவந்து உதித்ததோ?
அகாரமும் உகாரமும் சிகாரமின்றி நின்றதோ?
விகாரமற்ற யோகிகாள் விரித்துரைக்க வேணுமே. 59
அறத்திறங் களுக்கும்நீ, அண்டம்எண் திசைக்கும்நீ,
திறத்திறங் களுக்குநீ, தேடுவார்கள் சிந்தைநீ,
உறக்கம்நீ, உணர்வுநீ, உட்கலந்த சோதிநீ
மறக்கொணாத நின்கழல் மறப்பினும் குடிகொளே. 60
அண்டம்நீ அகண்டம்நீ, ஆதிமூல மானநீ,
கண்டம்நீ, கருத்தும்நீ, காவியங்க ளானநீ,
புண்டரீக மற்றுளே உணருகின்ற புண்ணியர்,
கொண்டகோல மானநேர்மை கூர்மைஎன்ன கூர்மையே. 61
மைஅடர்ந்த கண்ணினார் மயக்கிடும் மயக்கிலே
ஐயிறந்து கொண்டுநீங்கள் அல்லல்அற்று இருப்பீர்கள்
மெய்அறிந்த சிந்தையால் விளங்குஞானம் எய்தினால்
உய்யறிந்து கொண்டுநீங்கள் ஊழிகாலம் வாழ்வீரே. 62
கருவிருந்த வாசலால் கலங்குகின்ற ஊமைகாள்
குருவிருந்து சொன்னவார்த்தை குறித்துநோக்க வல்லீரேல்
உருவிலங்கு மேனியாகி உம்பராகி நின்றுநீர்
திருவிளங்கு மேனியாகச் சென்றுகூடல் ஆகுமே! 63
தீர்த்தம்ஆட வேணுமென்று தேடுகின்ற தீனர்காள்,
தீர்த்தம்ஆடல் எவ்விடம் தெளிந்துநீர் இயம்புவீர்?
தீர்த்தமாக உம்முளே தெளிந்துநீர் இருந்தபின்
தீர்த்தமாக உள்ளதும் சிவாயஅஞ் செழுத்துமே! 64
கழுத்தையும் நிமிர்த்திநல்ல கண்ணையும் விழித்துநீர்
பழுத்துவாய் விழிந்துபோன பாவம் என்னபாவமே?
அழுத்தமான வித்திலே அனாதியான இருப்பதோர்
எழுத்திலா எனழுத்திலோ இருக்கலாம் இருந்துமே. 65
கண்டுநின்ற மாயையும் கலந்துநின்ற பூதமும்
உண்டுறங்கு மாறுநீர் உணர்ந்திருக்க வல்லீரேல்
பண்டைஆறும் ஒன்றுமாய்ப் பயந்தவேத சுத்தனாய்
அண்டமுத்தி ஆகிநின்ற ஆதிமூலம் மூலமே! 66
ஈன்றவாச லுக்குஇரங்கி எண்ணிறந்து போவீர்காள்!
கான்றவாழை மொட்டலர்ந்த காரணம் அறிகிலீர்
நான்றவாச லைத்திறந்து நாடிநோக்க வல்லீரேல்,
தோன்றுமாயை விட்டொழிந்து சோதிவந்து தோன்றுமே. 67
உழலும்வாச லுக்குஇரங்கி ஊசலாடும் ஊமைகாள்?
உழலும்வாச லைத்திறந்து உண்மைசேர எண்ணிலீர்?
உழலும்வாச லைத்திறந்து உண்மைநீர் உணர்ந்தபின்
உழலும்வாசல் உள்ளிருந்த உண்மைதானும் ஆவிரே. 68
மூலநாடி தன்னிலே முளைத்தெழுந்த சோதியை
நாலுநாழி உம்முளே நாடியே இருந்தபின்
பாலனாகி வாழலாம் பரப்பிரமம் ஆகலாம்;
ஆலம்உண்ட கண்டர்ஆணை அம்மைஆணை உண்மையே. 69
இருக்கவேணும் என்றபோது இருத்தலாய் இருக்குமோ?
மரிக்கவேணும் என்றலோ மண்ணுளே படைத்தனர்?
சுருக்கமற்ற தம்பிரான் சொன்னஅஞ் செழுத்தையும்
மரிக்குமுன் வணங்கிடீர் மருந்தெனப் பதம்கெடீர். 70
அம்பத்தொன்று என அடங்கலோர் எழுத்துளோ?
விண்பரந்த மந்திரம் வேதம்நான்கும் ஒன்றலோ
விண்பரந்த மூலஅஞ் செழுத்துளே முளைத்ததே
அங்கலிங்க பீடமாய் அமர்ந்ததே சிவாயமே. 71
சிவாயம்என்ற அட்சரம் சிவன்இருக்கும் அட்சரம்
உபாயம்என்று நம்புதற்கு உண்மையான அட்சரம்
கபாடமற்ற வாசலைக் கடந்துபோன வாயுவை
உபாயம்இட்டு அழைக்குமே சிவாயஅஞ் செழுத்துமே. 72
உருவம்அல்ல, வெளியும்அல்ல, ஒன்றைமேவி நின்றதல்ல
மருவும்வாசல் சொந்தம்அல்ல மற்றதல்ல அற்றதல்ல
பெரியதல்ல சிறியதல்ல பேசலான தானும்அல்ல
அரியதாகி நின்றநேர்மை யாவர்காண வல்லரே? 73
ஆத்துமா அனாதியோ? அனாத்துமா அனாதியோ?
பூத்திருந்த ஐம்பொறி புலன்களும் அனாதியோ?
தர்க்கமிக்க நூல்களும் சதாசிவமும் அனாதியோ?
வீக்கவந்த யோகிகாள்? விரைந்துரைக்க வேணுமே! 74
அறிவிலே புறந்திருந்த ஆகமங்கள் ஓதுறீர்;
நெறியிலே மயங்குகின்ற நேர்மைஒன்று அரிகிலீர்;
உறியிலே தயிர்இருக்க ஊர்புகுந்து வெண்ணெய்தேடும்
அறிவிலாத மாந்தரோடு அணுகுமாறது எங்ஙனே? 75
அன்பு நிலை
இருவர்அரங்க மும்பொருந்தி என்புருகி நோக்கிலீர்;
உருவரங்கம் ஆகிநின்ற உண்மைஒன்றை ஓர்கிலீர்;
கருஅரங்கம் ஆகிநின்ற கற்பனை கடந்துபின்
திருஅரங்கம் என்றுநீர் தெளிந்திருக்க வல்லீரே! 76
கருக்குழியில் ஆசையாய்க் காதலுற்று நிற்கிறீர்
குருக்கிடுக்கும் ஏழைகாள் குலாவுகின்ற பாவிகாள்
திருத்திருத்தி மெய்யினால் சிவந்தஅஞ் செழுத்தையும்
உருக்கழிக்கும் உம்மையும் உணர்ந்துணர்ந்து கொள்ளுமே. 77
மண்ணிலே பிறக்கவும் வழக்கலாது உரைக்கவும்
எண்ணிலாத கோடிதேவர் என்னதுஉன்னது என்னவும்
கண்ணிலேகண் மணிஇருக்கக் கண்மறைத்த வாறுபோல்
எண்ணில்கோடி தேவரும் இதன்கணால் விழிப்பதே. 78
அறிவு நிலை
மண்கலம் கவிழ்ந்தபோது வைத்துவைத்து அடுக்குவார்
வெங்கலம் கவிழ்ந்தபோது வேணும்என்று பேணுவார்;
நம்கலம் கவிழ்ந்தபோது நாறும்என்று போடுவார்
எண்கலந்து நின்றமாயம் என்னமாயம் ஈசனே. 79
மிக்கசெல்வம் நீபடைத்த விறகுமேவிப் பாவிகாள்
விறகுடன் கொளுத்திமேனி வெந்துபோவது அறிகிலீர்
மக்கள்பெண்டீர் சுற்றம்என்று மாயைகாணும் இவையெலாம்
மறலிவந்து அழைத்தபோது வந்துகூடலாகுமோ? 80
விறகு - கர்வம்
ஒக்கவந்து மாதுடன் செறிந்திடத்தில் அழகியே
ஒருவராகி இருவராகி இளமைபெற்ற ஊரிலே
அக்கணிந்து கொன்றைசூடி அம்பலத்தில் ஆடுவார்
அஞ்செழுத்தை ஓதிடில் அனேகபாவம் அகலுமே. 81
மாடுகன்று செல்வமும் மனைவிமைந்தர் மகிழவே
மாடமாளி கைப்புறத்தில் வாழுகின்ற நாளிலே
ஓடிவந்து காலதூதர் சடுதியாக மோதவே
உடல்கிடந்து உயிர்கழன்ற உண்மைகண்டும் உணர்கிலீர்! 82
பாடுகின்ற உம்பருக்குள் ஆடுபாதம் உன்னியே
பழுதிலாத கன்மகூட்டம் இட்டஎங்கள் பரமனே
நீடுசெம்பொன் அம்பலத்துள் ஆடுகொண்ட அப்பனே,
நீலகண்ட காலகண்ட நித்தியகல் யாணனே. 83
கானமற்ற காட்டகத்தில் வெந்தெழுந்த நீறுபோல்
ஞானம்உற்ற நெஞ்சகத்தில் நல்லதேதும் இல்லையே;
ஊனமற்ற சோதியோடு உணர்வுசேர்ந்து அடக்கினால்
தேன்அகத்தின் ஊறல்போல் தெளிந்ததே சிவாயமே. 84
பருகிஓடி உம்முளே பறந்துவந்த வெளிதனை
நிருவியே நினைந்துபார்க்கில் நின்மனம் அதாகுமே.
உருகிஓடி எங்குமாய் ஓடும்சோதி தன்னுளே
கருதுவீர் உமக்குநல்ல காரணம் அதாகுமே. 85
சோதியாகி ஆகிநின்ற சுத்தமும் பலித்துவந்து
போதியாத போதகத்தை ஓதுகின்ற பூரணா,
வீதியாக ஓடிவந்து விண்ணடியின் ஊடுபோய்
ஆதிநாதன் தன் நாதன்என்று அனந்தகாலம் உள்ளதே 86
இறைவனால் எடுத்தமாடத் தில்லையம் பலத்திலே
அறிவினால் அடுத்தகாயம் அஞ்சினால் அமைந்ததே.
கருவிநாதம் உண்டுபோய்க் கழன்றவாசல் ஒன்பதும்
ஒருவராய் ஒருவர்கோடி உள்ளுளே அமர்ந்ததே. 87
நெஞ்சிலே இருந்திருந்து நெருக்கிஓடும் வாயுவை
அன்பினால் இருந்துநீர் அருகிருத்த வல்லீரேல்
அன்பர்கோயில் காணலாம் அகலும்எண் திசைக்குளே
தும்பிஓடி ஓடியே சொல்லடா சுவாமியே! 88
தில்லையை வணங்கிநின்ற தெண்டனிட்ட வாயுவே
எல்லையைக் கடந்துநின்ற ஏகபோக மாய்கையே
எல்லையைக் கடந்துநின்ற சொர்க்கலோக வெளியிலே
வெள்ளையும் சிவப்புமாகி மெய்கலந்து நின்றதே. 89
உடம்புஉயிர் எடுத்ததோ, உயிர்உடம்பு எடுத்ததோ
உடம்புஉயிர் எடுத்தபோது உருவம்ஏது செப்புவீர்
உடம்புஉயிர் இறந்தபோது உயிர்இறப்பது இல்லையே
உடம்புமெய் மறந்துகண்டு உணர்ந்துஞானம் ஓதுமே. 90
அவ்வெனும் எழுத்தினால் அகண்டம்ஏழு ஆக்கினாய்;
உவ்வெனும் எழுத்தினால் உருத்தரித்து நின்றனை;
மவ்வெனும் எழுத்தினால் மயங்கினார்கள் வையகம்;
அவ்வும்உவ்வும் மவ்வுமாய் அமர்ந்ததே சிவாயமே! 91
மந்திரங்கள் உண்டுநீர் மயங்குகின்ற மானிடீர்!
மந்திரங்கள் ஆவதும் மறத்தில்ஊறல் அன்றுகாண்;
மந்திரங்கள் ஆவது மதத்தெழுந்த வாயுவை;
மந்திரத்தை உண்டவர்க்கு மரணம்ஏதும் இல்லையே! 92
என்னஎன்று சொல்லுவேன் இலக்கணம் இலாததை?
பன்னுகின்ற செந்தமிழ்ப் பதம்கடந்த பண்பென
மின்னகத்தில் மின்ஒடுங்கி மின்னதான வாறுபோல்
என்னகத்துள் ஈசனும் யானும்அல்லது இல்லையே! 93
ஆலவித்தில் ஆல்ஒடுங்கி ஆலமான வாறுபோல்
வேறுவித்தும் இன்றியே விளைந்துபோகம் எய்திடீர்!
ஆறுவித்தை ஓர்கிலீர் அறிவிலாத மாந்தரே!
பாரும்இத்தை உம்முளே பரப்பிரமம் ஆனதே! 94
அவ்வுதித்த மந்திரம் அகாரமாய் உகாரமாய்
எவ்வெழுத்து அறிந்தவர்க்கு எழுபிறப்பது இங்கிலை?
சவ்வுதித்த மந்திரத்தைத் தற்பரத்து இருத்தினால்
அவ்வும்உவ்வும் மவ்வுமாய் அமர்ந்ததே சிவாயமே. 95
தற்பரம் - சுழிமுனை தானம்
நவ்விரண்டு காலதாய், நவின்றமவ் வயிறதாய்ச்
சிவ்விரண்டு தோளதாய்ச் சிறந்தவவ்வு வாயதாய்
யவ்விரண்டு கண்ணதாய் அழுர்ந்துநின்ற நேர்மையில்
செவ்வைஒத்து நின்றதே சிவாயஅஞ் செழுத்துமே. 96
இரண்டுமொன்று மூலமாய் இயங்கு சக்கரத்துளே
சுருண்டுமூன்று வளையமாய் சுணங்குபோல் கிடந்தநீ
முரண்டெழுந்த சங்கின்ஓசை மூலநாடி ஊடுபோய்
அரங்கன் பட்டணத்திலே அமர்ந்ததே சிவாயமே! 97
கடலிலே திரியும் ஆமை கரையிலேறி முட்டையிட்டுக்
கடலிலே திரிந்தபோது ரூபமான வாறுபோல்
மடலுளே இருக்கும்எங்கள் மணியரங்க சோதியை
உடலுளே நினைந்துநல்ல உண்மையானது உண்மையே! 98
மூன்றுமண்ட லத்தினும் முட்டிநின்ற தூணிலும்
நான்றபாம்பின் வாயிலும் நவின்றெழுந்த அட்சரம்;
ஈன்றதாயும் அப்பனும் எடுத்துரைத்த மந்திரம்;
தோன்றும்ஓர் எழுத்துளே சொல்லஎங்கும் இல்லையே! 99
மூன்றுமூன்று மூன்றுமே மூவர்தேவர் தேடிடும்
மூன்றும்அஞ் செழுத்துமாய் முழங்கும் அவ்வெழுத்துளே
ஈன்றதாயும் அப்பனும் இயங்குகின்ற நாதமும்
தோன்றும்மண்டலத்திலே சொல்லஎங்கும் இல்லையே! 100
சோறுகின்ற பூதம்போல சுணங்குபோல் கிடந்தநீர்
நாறுகின்ற கும்பியில் நயந்தெழுந்த மூடரே,
சீறுகின்ற ஐவரைச் சிணுக்கறுக்க வல்லீரேல்
ஆறுகோடி வேணியார் ஆறில்ஒன்றில் ஆவிரே! 101
வட்டமென்று உம்முளே மயக்கிவிட்ட திவ்வெளி
அட்டவக் கரத்துளே அடக்கமும் ஒடுக்கமும்
எட்டும்எட்டும் எட்டுமாய் இயங்கு சக்கரத்துளே
எட்டலாம் உதித்தது எம்பிரானைநாம் அறிந்தபின். 102
பேசுவானும் ஈசனே, பிரமஞானம் உம்முளே;
ஆசையான ஐவரும் அலைந்தருள் செய்கிறார்;
ஆசையானா ஐவரே அடக்கிஓர் எழுத்திலே
பேசிடாது இருப்பிரேல் நாதன்வந்து பேசுமே. 103
நமசிவாய அஞ்செழுத்தும் நல்குமேல் நிலைகளும்
நமசிவாய அஞ்சில்அஞ்சும் புராணமான மாயையும்
நமசிவாய அஞ்செழுத்து நம்முளே இருக்கவே!
நமசிவாய உண்மையை நன்குஉரைசெய் நாதனே! 104
பரம்உனக்கு எனக்குவேறு பயம்இலை பராபரா!
கரம்எடுத்து நிற்றலும் குவித்திடக் கடவதும்
சிரம்உருகி அமுதளித்த சீருலாவு நாதனே;
உரம்எனக்கு நீ அளித்த ஓம்நமசி வாயவே! 105
பச்சைமண் பதுப்பிலே பழுப்பதிந்த வேட்டுவன்
நிச்சலும் நினைந்திட நினைத்தவண்ணம் ஆயிடும்;
பச்சைமண் இடிந்துபோய் பறந்ததும்பி ஆயிடும்
பிச்சர்காள் அறிந்துகொள்க பிரான்இயற்று கோலமே. 106
ஒளியதான காசிமீது வந்துதங்கு வோர்க்கெலாம்
வெளியதான சோதிமேனி விஸ்வநாத னானவன்
தெளியுமங்கை உடன்இருந்து செப்புகின்ற தாரகம்
எளியதோர் இராமராம ராமமிர்த நாமமே. 107
விழியினோடு புனல்விளைந்த வில்லவல்லி யோனியும்
வெளியிலே பிதற்றலாம் விளைவுநின்றது இல்லையே
வெளிபரந்த தேசமும் வெளிக்குள்மூல வித்தையும்
தெளியும் வல்லஞானிகள் தெளிந்திருத்தல் திண்ணமே. 108
ஓம்நமசி வாயமே உணர்ந்துமெய் உணர்ந்தபின்
ஓம்நமசி வாயமே உணர்ந்துமெய் தெளிந்தபின்
ஓம்நமசி வாயமே உணர்ந்துமெய் உணர்ந்தபின்
ஓம்நமசி வாயமே உட்கலந்து நிற்குமே! 109
அல்லல்வாசல் ஒன்பதும் அருத்தடைந்த வாசலும்
சொல்லும்வாசல் ஓர் ஐந்தும் சொம்மிவிம்மி நின்றதும்
நல்லவாச லைத்திறந்து ஞானவாசல் ஊடுபோய்
எல்லைவாசல் கண்டவர் இனிப்பிறப்பது இல்லையே. 110
ஆதியானது ஒன்றுமே அநேக்அநேக ரூபமாய்
சாதிபேத மாய்எழுந்து சர்வசீவன் ஆனபின்
ஆதியோடு இருந்துமீண்டு எழுந்துசென்மம் ஆனபின்
சோதியான ஞானியாகிச் சுத்தமாய் இருப்பனே. 111
மலர்ந்ததாது மூலம்மாய் இவ்வையகம் மலர்ந்ததும்
மலர்ந்தபூ மயக்கம்வந்து அருத்ததும் விடுத்ததும்
புலன்கள்ஐந்தும் பொறிகலங்கி பூமிமேல் விழுந்ததும்
இலங்கலங்கி நின்றமாயம் என்னமாயம் ஈசனே. 112
பாரடங்க உள்ளதும் பரந்தவானம் உள்ளதும்
ஓரிடமும் இன்றியே ஒன்றிநின்ற ஒண்சுடர்
ஆரிடமும் இன்றியே அகத்துளும் புறத்துளும்
சீரிடங்கள் கண்டவன் சிவன்தெரிந்து ஞானியே! 113
மண்கிடார மேசுமந்து மலையுள்ஏறி மறுகுறீர்,
எண்படாத காரியங்கள் இயலும் என்று கூறுகிறீர்,
தம்பிரானை நாள்தோறும் தரையிலே தலைபடக்
கும்பிடாத மாந்தரோடு கூடிவாழ்வது எங்ஙனே? 114
நாவில்நூல் அழிந்ததும் நலம்குலம் அழிந்ததும்
மேவுதேர் அழிந்ததும் விசாரம் குறைந்ததும்
பாவிகாள் இதென்னமாயம் வாமநாடு பூசலாய்
ஆவியார் அடங்குநாளில் ஐவரும் அடங்குவார். 115
இல்லைஇல்லை என்றுநீர் இயம்புகின்ற ஏழைகாள்,
இல்லைஎன்று நின்றதொன்றை இல்லை என்னலாகுமோ?
இல்லைஅல்ல ஒன்றுமல்ல இரண்டும்ஒன்றி நின்றதை
எல்லைகண்டு கொண்டபேர் இனிப்பிறப்பது இல்லையே. 116
காரகார காரகார காவல்ஊழி காவலன்
போரபோர போரபோர போரில்நின்ற புண்ணியன்
மாரமார மாரமார மரங்கள்ஏழும் எய்தசீ
ராமராம ராமராம ராமஎன்னும் நாமமே. 117
நீடுபாரி லேபிறந்து நேரமான காயந்தான்
வீடுபேறி தென்றபோது வேண்டிஇன்பம் வேண்டுமோ?
பாடிநாலு வேதமும் பாரிலே படர்ந்ததோ?
நாடுராம ராமராம ராமமென்னுன் நாமமே! 118
உயிருநன்மை யால்உடல் எடுத்துவந்து இருந்திடும்!
உயிர்உடம்பு ஒழிந்தபோது ரூபரூப மாயிடும்
உயிர்சிவத்தின் மாயைஆகி ஒன்றைஒன்று கொன்றிடும்
உயிரும்சத்தி மாயைஆகி ஒன்றைஒன்று தின்னுமே. 119
நெட்டெழுத்து வட்டமே நிறைந்தவல்லி யோனியும்,
நெட்டெழுத்து வட்டமொன்று நின்றதொன்று கண்டிலேன்
குற்றெழுத்தில் உற்றதென்று கொம்புகால் குறித்திடில்
நெட்டெழுத்தில் வட்டம்ஒன்றில் நேர்படான் நம்ஈசனே! 120
விண்ணிலுள்ள தேவர்கள் அறியொணாத மெய்ப்பொருள்
கண்ணிலாணி யாகவே கலந்துநின்ற தெம்பிரான்
மண்ணிலாம் பிறப்பறுத்து மலரடிகள் வைத்தபின்
அண்ணலாரும் எம்முளே அமர்ந்துவாழ்வ துண்மையே. 121
விண்கடந்து நின்றசோதி மேலைவாச லைத்திறந்து
கண்களிக்க உள்ளுளே கலந்துபுக் கிருந்தபின்
மண்பிறந்த மாயமும் மயக்கமும் மறந்துபோய்
எண்கலந்த ஈசனோடு இசைந்திருப்பது உண்மையே. 122
மூலமான மூச்சதில் மூச்சறிந்து விட்டபின்
நாளுநாளு முன்னிலொரு நாட்டமாகி நாட்டிடில்
பாலனாகி நீடலாம் பரப்பிரமம் ஆகலாம்
ஆலம்உண்ட கண்டர்ஆணை அம்மைஆணை உண்மையே! 123
மின்எழுந்து மின்பரந்து மின்ஒடுங்கு மாறுபோல்
என்னுள்நின்ற என்னுள்ஈசன் என்னுள்ளே அடங்குமே,
கண்ணுள்நின்ற கண்ணில்நேர் மைகண்அறி விலாமையால்
என்னுள்நின்ற வென்னையன்றி யான்அறிந்ததில்லையே! 124
இருக்கலாம் இருக்கலாம் அவனியில் இருக்கலாம்,
அரிக்குமால் பிரமனும் அண்டம்ஏழு அகற்றலாம்.
கருக்கொளாத குழியிலே காலிலாத தூணிலே
நெருப்பறை திறந்தபின்பு நீயும்நானும் ஈசனே! 125
ஏகபோகம் ஆகியே இருவரும் ஒருவராய்
போகமும் புணர்ச்சியும் பொருந்துமாறது எங்ஙனே?
ஆகலும் அழிதலும் அதன்கண்ணேயம் ஆனபின்
சாகலும் பிறத்தலும் இல்லைஇல்லை இல்லையே! 126
வேதம்நாலும் பூதமாய் விரவும்அங்கு நீரதாய்ப்
பாதமே இலிங்கமாய்ப் பரிந்தபூசை பண்ணினால்
காதினின்று கடைதிறந்து கட்டறுத்த ஞானிகள்
ஆதிஅந்த மும்கடந்து அரியவீடு அடைவரே! 127
பருத்திநூல் முறுக்கிவிட்டுப் பஞ்சிஓதும் மாந்தரே!
துருத்திநூல் முறுக்கிவிட்டுத் துன்பம்நீங்க வல்லீரேல்
கருத்தில்நூல் கலைப்படு காலநூல் கழிந்திடும்
திருத்திநூல் கவலறும் சிவாயஅஞ்சு எழுத்துமே. 128
சாவதான தத்துவச் சடங்குசெய்யும் ஊமைகாள்
தேவர்கல்லும் ஆவரோ? சிரிப்பதன்றி என்செய்வேன்?
மூவராலும் அறியொணாத முக்கணன்முதற் கொழுந்து
காவலாக உம்முளே கலந்திருப்பன் காணுமே. 129
காலைமாலை நீரிலே முழுகும்அந்த மூடர்காள்
காலைமாலை நீரிலே கிடந்ததேரை என்பெறும்
காலமே எழுந்திருந்து கண்கள்மூன்றில் ஒன்றினால்
மூலமே நினைப்பிராகில் முத்திசித்தி யாகுமே. 130
எங்கள்தேவர் உங்கள்தேவர் என்றிரண்டு தேவரோ?
அங்கும்இங்கு மாய்இரண்டு தேவரே இருப்பரோ?
அங்கும்இங்கும் ஆகிநின்ற ஆதிமூர்த்தி ஒன்றலோ?
வங்கவாரம் சொன்னபேர்கள் வாய்புழுத்து மாள்வரே. 131
அறையறை இடைக்கிடந்த அன்றுதூமை என்கிறீர்;
முறைஅறிந்து பிறந்தபோதும் அன்றுதூமை என்கிறீர்
துறைஅறிந்து நீர்குளித்தால் அன்றுதூமை என்கிறீர்
பொறைஇலாத நீசரோடும் பொருந்துமாறது எங்ஙனே? 132
சத்தம்வந்த வெளியிலே சலமிருந்து வந்ததும்
மத்தமாகி நீரிலே துவண்டுமூழ்கும் மூடரே!
சுத்தம்ஏது? கட்டதேது? தூய்மைகண்டு நின்றதுஏது?
பித்தர்காயம் உற்றதேது பேதம்ஏது போதமே? 133
மாதாமாதம் தூமைதான், மறந்துபோன தூமைதான்
மாதம்அற்று நின்றுலோ வளர்ந்துரூபம் ஆனது?
நாதம்ஏது, வேதம்ஏது, நற்குலங்கள் ஏதடா?
வேதம்ஓதும் வேதியர் விளைந்தவாறு பேசடா? 134
தூமைஅற்று நின்றலோ சுதீபமுற்று நின்றது?
ஆண்மைஅற்று நின்றலோ வழக்கமற்று நின்றது?
தாண்மைஅற்று ஆண்மைஅற்று சஞ்சலங்கள் அற்றுநின்ற
தூமைதூமை அற்றகாலம் சொல்லும்அற்று நின்றதே! 135
ஊறிநின்ற தூமையை உறைந்துநின்ற சீவனை
வேறுபேசி மூடரே விளைந்தவாறது ஏதடா?
நாறுகின்ற தூமையல்லோ நற்குலங்கள் ஆவன?
சீறுகின்ற மூடனே அத்தூமைநின்ற் கோலமே. 136
தீமைகண்டு நின்றபெண்ணின் தூமைதானும் ஊறியே
சீமைஎங்கும் ஆணும்பெண்ணும் சேர்ந்துலகம் கண்டதே.
தூமைதானும் ஆசையாய் துறந்திருந்த சீவனை
தூமைஅற்று கொண்டிருந்த தேசம்ஏது தேசமே? 137
வேணும்வேணும் என்றுநீர் வீண்உழன்று தேடுவீர்?
வேணும்என்று தேடினும் உள்ளதல்லது இல்லையே,
வேணும் என்று தேடுகின்ற வேட்கையைத் துறந்தபின்
வேணும்என்ற அப்பொருள் விரைந்துகாணல் ஆகுமே! 138
சிட்டர்ஓது வேதமும் சிறந்ததாக மங்களும்
நட்டகார ணங்களும் நவின்றமெய்மை நூல்களும்
கட்டிவைத்த போதகம் கதைக்குகந்த பித்தெலாம்
பொட்டதாய் முடிந்ததே பிரானையான் அறிந்தபின்! 139
நூறுகோடி ஆகமங்கள் நூறுகோடி மந்திரம்
நூறுகோடி நாள்இருந்து ஓதினால் அதுஎன்பயன்?
ஆறும்ஆறும் ஆறுமாய் அகத்தில்ஓர் எழுத்துமாய்
ஏறுசீர் எழுத்தைஓத ஈசன்வந்து பேசுமே!
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 127:
வலிமை வாய்ந்தவை:
மங்களகரமான சுபகிருது ஆண்டு மார்கழி மாதம் 14தி 08.01.2023 ஞாயிற்றுக்கிழமை
திருகோடிமாடசெங்குன்று( எ) . திருச்செங்கோடு கைலாசநாதர் ஆலயத்தில் 10ம் ஆண்டாக நடைபெறும் #அறுபத்துமூவர்பெருவிழா_2023.
நாள்: 08.01.2023 - ஞாயிற்றுக்கிழமை
நேரம்: மாலை 6 மணியளவில்
இடம்: கைலாசநாதர் ஆலயம்.
அனைவரும் வருக!!!
இறைவன் அருள் பெறுக!!! அன்புடன் வேண்டுகிறோம்
அவ்வினைக்கு இவ்வினை யாம் என்று சொல்லும் அஃது அறிவீர்
உய்வினை நாடாது இருப்பதும் உந்துமக்கு ஊனம் அன்றே
கைவினை செய்து எம் பிரான் கழல் போற்றும் நாம் அடியோம்
செய்வினை வந்தெமைத் தீண்ட பெறாதிரு நீலகண்டம்
முற்பிறவியில் செய்த வினைகளுக்கு ஏற்றபடியே இந்தப் பிறவியில் இன்ப துன்பங்கள் வருகின்றன அவற்றை நாம் அனுபவிக்கிறோம் என்று சொல்லப்படுவதை நீங்கள் அறவீர்கள். முன் செய்த வினைப் பயனை அனுபவியாது தப்புவதற்கான வழிபற்றி யோசிக்கமால் இருப்பது உங்களுக்குக் குறையல்லவா? சிவனின் அடியவர்களாகிய நாம் நம் கைகளைக் கொண்டு செய்யக்கூடிய சிவத் தொண்டுகளைச் செய்து எம்பெருமானின் திருவடிகளைப் போற்றி வணங்கினால், முற்பிறவியில் செய்த வினைகள் நம்மை வந்து அணுகா. இது நீலகண்டனாகிய சிவன் மீது ஆணை
புலன்களை விட உலகப் பொருட்கள் வலிமை வாய்ந்தவை. பொருட்களை விட மனம் வலிமை வாய்ந்தது. மனத்தை விட புத்தி வலிமை வாய்ந்தது. புத்தியை விட மஹத் (பிரபஞ்சத்திலுள்ள அனைத்து புத்திகளின் தொகுதி) வலிமை வாய்ந்தது. மஹத்தை விட அவ்யக்தம் வலிமை வாய்ந்தது. அவ்யக்தத்தை விட புருஷன் வலிமை வாய்ந்தவர். புருஷனை விட வலிமை வாய்ந்தவர் எதுவும் இல்லை. அவரே அறுதிப் பொருள். அவரே கடைசிப் புகலிடம்.
இந்த மந்திரங்களில் வரும் ‘அவ்யக்தம்’ என்ற சொல் உண்மையில் வேதாந்தக் கருத்தைக் குறிப்பிடுகிறதே தவிர சாங்கியத்தை அல்ல என்பதை இந்த அதிகரணத்தில் படிப்படியாக 8 ஸூத்ரங்களில் விளக்குகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
1.முதல் ஸூத்ரத்தைப் பார்ப்போம்______________
ஆனுமானிகமப்யேகேஷாமிதி சேன்ன சரீரபகவின்யஸ்தக்ரூஹீதே:
தர்சயதி ச || 1:4.1 ||
பொருள்: விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் ‘அவ்யக்தம்’ என்று கூறப்படுவது சாங்கியர்களின் ‘பிரதானம்’ என்று சிலர் கூறுகின்றனர். அது சரியல்ல. ஏனெனில் அவ்யக்தம் என்பதை உடம்பிற்கு உவமையாக அதே உபநிஷதம் கூறுகிறது.
கட உபநிஷதம் 1:3.10—11 இல் வருகின்ற ‘அவ்யக்தம்’ என்ற வார்த்தையை விளக்க, இந்த 9 மந்திரங்களுக்கு முந்தைய எழு மந்திரங்களில் (1:3.3—9) கூறப்பட்டுள்ள உவமை ஒன்றை ஸ்ரீபாதராயணர் எடுத்துக் கொள்கிறார்.
இந்த மந்திரங்களில் வாழ்க்கை ஒரு தேர்ப் பயணத்திற்கு ஒப்பிடப்படுகிறது. தேரில் ஒருவன் பயணம் செய்கிறான். தேரோட்டி ஒருவன் உள்ளான். அவன் கடிவாளத்தைப் பிடித்திருக்கிறான். ஐந்து குதிரைகள் தேரை இழுக்கின்றன. தேர் செல்லும் பாதை ஒன்று உள்ளது. இது தேர்ப் பயணம். நமது வாழ்க்கைக்கு உதாரணமாக இது கூறப்பட்டுள்ளது.
புத்தியை விட மஹத் (பிரபஞ்சத்திலுள்ள அனைத்து புத்திகளின் தொகுதி) வலிமை வாய்ந்தது. மஹத்தை விட அவ்யக்தம் வலிமை வாய்ந்தது.'வ்யக்தம்' என்றால் 'வெளிப்பட இருப்பது'. 'அவ்யக்தம்' - வெளிப்படாதது. ப்ரம்மத்திலிருந்து வெளிப்பட்டு அதன் manifestation -ஆக இருக்கப்பட்ட ப்ரப்ஞசம் வ்யக்தமானது. இந்த வ்யக்தம் எதிலிருந்து வந்ததோ அந்த ஆதார ஸத்யம், ப்ரஹ்மம் என்பது, வெளிப்படத் தெரியவில்லை. வ்யக்தம் - தெரிகிற லோகம், அவ்யக்தம் -தெரியாத பரமாத்மா என்பதுதான் பொதுவான அர்த்தம். அவரே அறுதிப் பொருள். அவரே கடைசிப் புகலிடம்.
"அக்காக்குருவி"
(பெரியவாளுக்கு அத்வைதம் - உபநிடதம் -
பிரம்ம ஸூத்ரம் -பகவத் கீதை -புராணம்
மட்டும்தான் தெரியும் என்பதில்லை.
பட்டிக்காட்டு செவிவழிக் கதைகளும் தெரியும்)
கட்டுரையாளர்-ஸ்ரீமடம் பாலு-127
தட்டச்சு-வரகூரான் நாராயணன்
புத்தகம்-காஞ்சி மகான் தரிசனம்
பெரியவாளுக்கு அத்வைதம் - உபநிடதம் -
பிரம்ம ஸூத்ரம் -பகவத் கீதை -புராணம்
மட்டும்தான் தெரியும் என்பதில்லை.
பட்டிக்காட்டு செவிவழிக் கதைகளும் தெரியும்.
ஒரு சோலையில் தங்கியிருந்தபோது,
ஒரு குயில் அகவிற்று.
பெரியவாள் ஒரு சிஷ்யனைக்கூப்பிட்டு,தரிசனத்து
வந்தவர்களில், ஐந்து வயது குழந்தையைக் காட்டி,
"அந்த பறவையின் பெயர் என்ன?"
என்று கேட்கச் சொன்னார்கள்.
குழந்தை சர்வ சாதாரணமாக, "அக்காக்குருவி" என்றது.
"அக்காக் குருவின்னு நீங்களெல்லாம் கேள்விப்
பட்டிருக்கேளோ?"-பெரியவா தொண்டர்களிடம்.
யாரும் கேள்விப்பட்டதில்லை!
பெரியவாள் கூறினார்கள்.
"கிராமங்களில் ஒரு கதை சொல்லுவா,
ஒரு மரத்திலே கூடு கட்டிண்டு, ரெண்டு பட்சி
இருந்ததாம்.- ஒன்று பெரிசு (அதனால் அக்கான்னு பேரு)
இன்னொன்று சின்னது (தங்கை). ரெண்டு பட்சியும்
ஒரு நாளைக்கு ஆற்றிலே குளிக்கப் போச்சு.ஆற்றிலே,
நிறையப் பிரவாகம். அக்கா பட்சி ஸ்நானம் செய்தபோது,
வெள்ளம் அடிச்சிண்டு போயிடுத்து. வெள்ளத்தைப்
பார்த்து பயந்துண்டு,தங்கைக் குருவி ஸ்நானம்
பண்ணாமலே, பக்கத்தில் இருந்த ஒரு மரத்துக்கு
வந்துடுத்து.
அக்கா இன்னும் வரல்லையேன்னு, துக்கம் தாங்காமே
"அக்கா அக்கா"ன்னு அழைச்சிண்டே இருந்ததாம்.இப்படி
ஒரு கதை கிராமத்திலே, இந்தக் குழந்தைக்கு,
இந்தக் குயில், குருவியைக் காட்டிலும் பெரிசா
இருக்கிறதாலே,அக்கா குருவின்னு சொல்றது,
சமர்த்துக் குழந்தை!"
பெரியவாளுக்குத் தெரியாத விஷயமே சூரியனுக்குக்
கீழே (ஏன் மேலேயும்) இருக்கவே இருக்காதோ?
நாம்,தங்கைக் குருவிகள் தாமே! எப்படிப் புரியும்?
(இன்னும் காண்போம்)
பிரம்ம ஸூத்ரம் 128:
தேர்ப் பயணம்:
உடம்பு – தேர்
ஆன்மா – பயணம் செய்பவன்.
புத்தி – தேரோட்டி
மனம் – கடிவாளம்
புலன்கள் – குதிரைகள்
உலகப் பொருட்கள் --- பாதை
இந்த உவமையை விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்துடன் ஒப்பிட்டு, ‘அவ்யக்தம்’ என்பதற்கு ‘உடம்பு’ என்று பொருள் கொள்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். மிகவும் சுற்றி வளைத்தே அவர் இந்தப் பொருளைக் கூறுகிறார் என்பது தெளிவு.
‘அவ்யக்தம்’ என்ற சமஸ்கிருதச் சொல்லுக்கு ‘வெளிப்படாதது’, அதாவது ‘அறிய இயலாதது’ என்பதுதான் நேரடிப் பொருள். ஆனால் உடம்பு என்பதோ அனைவருக்கும் வெளிப்பட்டுத் தோன்றுவது, அனைவரும் அறிந்தது. இருப்பினும் ஸ்ரீபாதராயணர் இத்தகைய ஒரு பொருளைக் கொள்கிறார். அதற்கு அவர் தரும் காரணத்தைப் பார்ப்போம்.
தேர்ப் பயண உவமையில் (கட.1:3.3—9) 6 விஷயங்கள் கூறப்பட்டுள்ளன. அவை உடம்பு, ஆன்மா, புத்தி, மனம், புலன்கள், உலகப் பொருட்கள்.
விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்திலும் (கட, 1:3.10—11) 6 விஷயங்கள் கூறப்படுகின்றன. அவை: புலன்கள், உலகப் பொருட்கள், மனம், புத்தி, (மஹத்), அவ்யக்தம், புருஷன்.
இரண்டு மந்திரத் தொகுதிகளிலும் உள்ள 5 விஷயங்கள் ஒன்றுபடுகின்றன. தேர்ப் பயண உவமையில் ‘உடம்பு’ என்ற வார்த்தையும், விளக்கத்திற்குரிய மந்திரங்களின் ‘அவ்யக்தம்’ என்ற வார்த்தையும் மட்டும் தனித்து நிற்கின்றன. மற்ற ஐந்தும் பொருந்துவதால், எஞ்சி நிற்கின்ற ‘உடம்பு’ம் ‘அவ்யக்தமும்’ பொருந்துபவையே; எனவே விளக்கத்திற்குரிய மந்திரங்களில் வரும் ‘அவ்யக்தம்’, தேர்ப் பயண உவமையின் ‘உடம்பு’ என்பதையே குறிப்பிட வேண்டும் என்று கருதுகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
ஸ்ரீராமகிருஷ்ணர்: ‘அது நல்லது. ஒன்றில் நம்பிக்கை இருந்தால் போதும். உனக்கு அருவத்தில் நம்பிக்கை. அது நல்லது. ஆனால் அது ஒன்றுதான் உண்மை, மற்றவை பொய் என்ற எண்ணத்திற்கு இடம் கொடுக்காதே. அருவமும் உண்மை, அது போல உருவமும் உண்மை; இதை நினைவில் வைத்திரு. ஆனால் உனக்கு எதில் நம்பிக்கையோ அதைப் பிடித்துக் கொள்.பிறப்பும் இறப்பும் பற்றி பகவான் ரமணர் கூறுகின்றார். நான் எனது பிள்ளைகளாக பிறந்ததும் என்னிலிருந்து நீ என்றே நினைப்பில்லேயே அவர்களை நடத்துகின்றேன். நீ இல்லை என்றால் நான் இல்லை என்று சந்தோஷப்பட்டு கொள்கின்றேன். ஆனால் இந்த நான் அந்த நீ - யை உடலாக நினைப்பது யாருடைய தவறு.
உள்ளம் ஒன்றிருக்கவே எந்த நினைப்பும் சாத்தியம் என்கிறார் ரமண பகவான். அதாவது உள்ளம் ஒன்றில்லை என்றால் நினைவான உடலும் அதில் நானும் நீயும் எப்படி?. ஆனால் உள்ளம் என்கின்ற இருப்பை உணர்ந்த நாம் இதற்கு நன்றி செலுத்த பழகு. ஈஸ்வரன் வசப்படுவான் என்கிறார் ரமணர். உள்ளத்தில் இருக்கின்ற பரம்பொருள் உணர்ந்து கொள். இதனுடன் பழகினால் உள் - வெளியே இரண்டில்லை ஒன்றே.(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 129:
எப்படிப் புரிந்து கொள்வது?:
2.ஆனால் ‘அவ்யக்தம்’ என்றால் ‘உடம்பு’ என்று பொருள் காண்பது, கறுப்பு என்றால் வெள்ளை என்று பொருள் கூறுவது போன்றது. ‘அவ்யக்தம்’ (அறிய முடியாதது) என்றால் ‘உடம்பு’ (அனைவரும் அறிந்த ஒன்று) என்பதை எப்படி புரிந்து கொள்வது?_____________
ஸூக்ஷ்மம் து ததர்ஹாத்வாத் || 1:4.2 ||
பொருள்: ‘உடம்பு’ (சரீரம்) என்பது உண்மையில் காரண சரீரத்தையே குறிக்கும். எனவே ‘அவ்யக்தம்’ என்றால் ‘உடம்பு’ என்பது பொருத்தமானதே.
விழிப்பு, கனவு, தூக்கம் ஆகிய மூன்று நிலைகளில் மனிதன் (ஜீவாத்மா) மாறிமாறி சஞ்சரித்துக் கொண்டிருக்கிறான். விழிப்பு நிலையை அனுபவிக்கின்ற சரீரம் கனவு நிலையில் செயல்படுவதில்லை என்பது நமக்குத் தெரியும். அதாவது, ஒரு நிலையிலுள்ள சரீரம் மற்றொரு நிலையில் செயல்படுவதில்லை. ஒவ்வொரு நிலையும் அனுபவிப்பதற்கு வெவ்வேறு சரீரங்கள் உள்ளன. விழிப்பு நிலையை அனுபவிக்க தூல சரீரம், கனவு நீலியாயை அனுபவிக்க சூட்சம சரீரம், தூக்க நிலையை அனுபவிக்க காரண சரீரம். சூட்சம சரீரத்தை நாம் காண்கிறோம். ஆனால் காரண சரீரத்தை நாம் காண்பதில்லை.
தூக்கத்தில் எந்தச் சரீரமும் செயல்படுவதில்லை. அப்படியானால் காரண சரீரம் என்ற ஒன்று இருப்பதாக ஏன் கொள்ள வேண்டும், அதை எப்படிப் புரிந்து கொள்வது? தூக்க நிலையிலும் இன்ப அனுபவம் ஒன்று இருப்பதால் சரீரம் ஒன்று இருப்பதை நாம் ஏற்றுக் கொண்டேயாக வேண்டும். காலையில் எழுந்த பிறகு, ‘நேற்றிரவு நன்றாகத் தூங்கினேன்’, ‘ஆனந்தமாக இருந்தது’ என்ற அனுபவம் நமக்கு இருக்கிறது. அந்த அனுபவத்தை அனுபவிக்க ஒருவர் வேண்டும். அதுவே காரண சரீரம். காரண சரீரம் என்ற ஒன்று உள்ளது; ஆனால் அது வெளிப்பட்டுத் தோன்றவில்லை. எனவே அவ்யக்தம் என்பதைக் காரண சரீரம் என்று கூறுவது சரியே.
வெளிப்பட்டுத் தோன்றாத காரண சரீரம், வெளிப்பட்டுத் தோன்றுகின்ற நிலையே தூல சரீரம். எனவே காரண சரீரத்தை தூல சரீரமாகப் பொருள் கொள்வதில் தவறில்லை. அவ்யக்தம் என்ற சொல்லின் நேரடிப் பொருள் காரண சரீரம், இரண்டாம் நிலைப் பொருள் என்பது தூல சரீரம் அல்லது உடம்பு.
அவ்யக்தம் என்றால் உடம்பு என்று பொருள் கொண்டால், விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில், புலன்களை விட, உலகப் பொருட்களை விட, மனத்தை விட, புத்தியை விட, மஹத்தை விட உடம்பு மேலானது என்ற பொருள் வரும். இது உண்மைக்கு புறம்பானது. இந்த இடத்தில் உடம்பு என்பதை ‘காரண சரீரம்’ என்று பொருள் கொள்ள வேண்டும். புலன்கள் முதல் மஹத் வரை அனைத்தையும் விட மேலானது காரண சரீரம் என்பதை மறுக்க முடியாதது.
இவ்வாறு சாங்கியர்கள் கூறும் கருத்தை எதிர்க்க வேண்டும் என்பதற்காகவே போல் சுற்றி வளைத்து இந்தப் பொருளைத் தருகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
காலையில் எழுந்த பிறகு, ‘நேற்றிரவு நன்றாகத் தூங்கினேன்’, ‘ஆனந்தமாக இருந்தது’ என்ற அனுபவம் நமக்கு இருக்கிறது. அந்த அனுபவத்தை அனுபவிக்க ஒருவர் வேண்டும். அதுவே காரண சரீரம். காரண சரீரம் என்ற ஒன்று உள்ளது; ஆனால் அது வெளிப்பட்டுத் தோன்றவில்லை. எனவே அவ்யக்தம் என்பதைக் காரண சரீரம் என்று கூறுவது சரியே.இறைவனின் தடையற்ற ஆணையால்தான் சூரியனும் சந்திரனும் தங்கள் இடங்களில் நிலைபெறுகின்றன’ என்று பிருஹதாரண்யகம்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 130:
விளக்கம் தொடர்கிறது:
3.அவ்யக்தம் பற்றிய சாங்கிய மற்றும் வேதாந்தக் கருத்துக்களின் விளக்கம் தொடர்கிறது.
தததீனத்வாதர்த்தவத் || 1:4.3 ||
பொருள்: அவ்யக்தம் இறைவனைச் சார்ந்தது. எனவே அது சாங்கியர்கள் கூறும் பிரதானம் அல்ல. மேலும் அவ்யக்தம் இறைவனைச் சார்ந்ததாக இருப்பதால் ஒரு பயனும் உள்ளது.
அவ்யக்தம் என்பது படைப்பின் மூலகாரணம்; அதே வேளையில், வெளிப்பட்டுத் தோன்றாத நிலை. எப்படி ஒரு விதையில் ஒரு மரம் அடங்கியுள்ளதோ அப்படி அவ்யக்தத்தில் உலகமும் உயிர்களும் அடங்கியுள்ளன. விதையில் மரம் இருப்பதைக் காண முடிவதில்லை. அது போலவே அவ்யக்தத்தையும் காணவோ உணரவோ முடியாது.
இந்த அவ்யக்தம் வேதாந்தத்தில் பிரகிருதி, மாயை, சக்தி என்று பல்வேறு பெயர்களால் அழைக்கப்படுகிறது. இறைவனின் சக்தியான இது இறைவனைச் சார்ந்திருக்கிறது. ‘மாயையே பிரகிருதி, அந்த மாயையை உடையவர் மகேசுவரன்’ என்கிறது ஸ்வேதாஸ்வர உபநிஷதம்(4:10). மகேசுவரனாகிய இறைவன் இல்லாமல் சக்தி கிடையாது.
சாங்கியர்கள் கூறும் அவ்யக்தம் வேதாந்தக் கருத்திலிருந்து மாறுபட்டது. சாங்கியர்கள் அவ்யக்தத்தை பிரகிருதி, மூலப் பிரகிருதி, பிரதானம் போன்ற வார்த்தைகளால் அழைக்கின்றனர். பிரதானம் என்ற வார்த்தை சாங்கியர்கள் மட்டுமே பயன்படுத்தும் ஒன்று. பிரதானம் என்ற சொல் ‘பிரபஞ்சம் முழுவதையும் விதை போல் தன்னுள் அடக்கியது’ என்று பொருள் படுகிறது. பிரதானம் எதையும் சார்ந்ததல்ல, முற்றிலும் சுதந்திரமானது. புருஷன் எப்படி என்றென்றும்இருப்பவரோ அப்படியே பிரதானமும் இருப்பது.
சாங்கியர்கள் கூறும் அவ்யக்தம் எதையும் சாராதது; வேதாந்தம் கூறும் அவ்யக்தம் முற்றிலுமாக இறைவனைச் சார்ந்தது. இந்தச் சார்ந்திருக்கும் தன்மையால் ‘அவ்யக்தம்’ என்பது சாங்கியர்கள் கூறும் பிரதானம் அல்ல என்பதை ஸூத்ரத்தின் முதற்பகுதியில் தெரிவிக்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
இப்படி அவ்யக்தம் இறைவனைச் சார்ந்திருப்பதாகக் கூறுவதன் மூலம் இறைவனே இந்தப் பிரபஞ்சத்தின் படைப்பிற்கான மூல காரணம் என்பது தெளிவுபடுத்தப் படுகிறது. இதனை ஒரு பயனாக ஸூத்ரத்தின் பிற்பகுதி தெரிவிக்கிறது என்று ஸ்ரீசங்கரர் பொருள் கொள்கிறார்.
துறவு 
துறவு என்பது ஏதும் இல்லாத பற்றற்ற நிலையாகும் ,
பற்றற்ற நிலையில் தேவைகள் ஏதும் இருப்பது இல்லை ,
தேவைகள் இல்லாதபோது தேடுதலுக்கு அவசியம் இல்லை ,
தேடுதல்கள் இல்லாதபோது காலங்கள் ( அதாவது , நேற்று , :இன்று , நாளை ) பற்றிய
நினைப்பு இருப்பதில்லை ,
இந்த ஏதும் இல்லாத நிலையில் வியாபித்திருப்பது மௌனம் மட்டுமே !
மௌனம் என்பது அசைவற்ற நிலையாகும் ,அசைவு என்பது மனதின் சஞ்சாரம் சுருங்கி
ஒரு புள்ளியில் நிலைக்கொள்ளுதல் ,
அந்த ஒரு புள்ளியிலிருந்தே ஞானத்தின் உதயம் ஆரம்பம் ,
~~.
~.(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 131:
மற்றொரு வேறுபாடு:
4.சாங்கிய மற்றும் வேதாந்தக் கருத்துகளுக்கு இடையேயுள்ள மற்றொரு வேறுபாடு____________
ஜ்ஞேயத்வாவசனாச்ச || 1:4.4 ||
பொருள்: அவ்யக்தம் என்பது அறியப்பட வேண்டிய பொருள் என்று எங்குமே கூறப்படவில்லை. இதன் காரணமாகவும் விளக்கத்திற்குரிய மந்திரம் ‘அவ்யக்தம்’ என்று கூறுவது சாங்கியர்கள் கூறும் பிரதானத்தை அல்ல.
விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் கடைசியாக இறைவனைக் (புருஷன்) குறிப்பிட்டு, ‘அவரே அறுதிப் பொருள், அவரே கடைசிப் புகலிடம்’ என்று கூறுகிறது. தொடரும் கட உபநிஷத மந்திரம் (1:3.12) அவரைக் காண்பது பற்றி பேசுகிறது:
இந்த இறைவன் எல்லா உயிர்களிலும் மறைந்துள்ளார்; வெளிப்பட்டுத் தெரிவதில்லை. ஆனால் ஒருமைப்படுத்தப்பட்ட நுண்ணிய புத்தியால் மகான்கள் அவரைக் காண்கின்றனர்.
அவ்யக்தத்தைக் காண்பது அல்லது அறிவது பற்றி உபநிஷதத்தில் எங்குமே குறிப்பிடப்படவில்லை. அது மட்டுமின்றி, இறைவனை அறிவது என்பது முக்தி பெறுவதே. அதாவது முக்தி பெறுவதற்கு இறை ஞானம் மட்டுமே போதுமானது. இது வேதாந்தக் கருத்து.
ஆனால் சாங்கியத்தின் படி புருஷனைப் பற்றிய அறிவினால் மட்டும் ஒருவன் முக்தி பெறுவதில்லை. புருஷனைப் பற்றிய அறிவுடன் அவ்யக்தமாகிய பிரகிருதியின் அறிவும், இவை இரண்டும் வேறுபட்டவை என்ற அறிவும் தேவை. அப்போது மட்டுமே அவன் முக்தனாகிறான்.
இவ்வாறு அறியத்தக்க பொருளாக அவ்யக்தம் உபநிஷதத்தில் குறிப்பிடப் படாததாலும் அது சாங்கியர்களின் பிரதானம் அல்ல என்பது தெளிவு.
சிவமயம் சிவாயநம
திருச்சிற்றம்பலம்
நம் வாழ்வு முழுவதும் வினைகளின் பயன்களால் பின்னப் பெற்றதே !
இழைகளால் ஆன ஆடை போல வினைகளால் வாழ்க்கை பிரபஞ்ச தறியில் நெய்யப்படுகின்றது.
இவ்வினைப் பயன்கள் இரு நிலைகளில் பயன் தருகின்றன என்று சைவ சித்தாந்தம் பேசுகின்றது.
ஒன்று நனவு நிலை , மற்றொன்று கனவு நிலை.
"நனவின் பயனும் கனவின் பயனும் வினையின் பயனே " என்பது சைவநெறி உண்மை !
வினை நுகா்வுகள் , வினை ஈட்டங்கள் நனவில் பெரும்பன்மை நிகழ்கின்ற போது , கனவில் வினை நுகா்வுகள் , எதிா் நிகழ் வினை நுகா்வுகள் நிகழ்கின்றன.
கனவில் பெறும் இன்ப , துன்பங்கள் வினைப் பயன்களே, அதே சமயம , எதிா் காலத்தில் நிகழ இருக்கின்ற இன்ப , துன்பங்களும் கனவில் அறிவுறுத்தப் பெறுகின்றன.
பக்குவம் நோக்கிச் செல்கின்ற சுத்தான்மாா்களுக்கு , ஈசன் தொடா்புகொள்வது கனவுகள் வாயிலாகவே என்பதைப் பொியபுராணம் பல இடங்களில் நிறுவுகின்றது.
கனவுகள் நம் கட்டுப்பாட்டில் உள்ளனை அல்ல என்பது தெளிவு !
அறிவிலே தெளிவு இல்லாதவா்கள் , கனவில் நிலைக்கும் நனவின் நிலைக்கும் வேறுபாடு உணராது உழலுவா்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 132:
மேலும் ஒரு கருத்து:
5.அவ்யக்தம் பற்றி மேலும் ஒரு கருத்து__________
வததீதி சேன்ன ப்ராஜ்ஞோ ஹி ப்ரகரணாத் || 1:4.5 ||
பொருள்: அவ்யக்தம் என்ற சொல் பிரதானத்தையே குறிப்பிடுகிறது என்று சொல்வதானால் அது சரியல்ல. அந்தச் சொல் இறைவனைப் பற்றியே குறிப்பிடுகிறது என்பதை உபநிஷதத்தின் மற்ற பகுதிகளிலிருந்து தெரிந்து கொள்ளலாம்.
விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தைத் தொடரும் மந்திரம் ஒன்றும் (கட.1:3.15) இங்கே கூறப்படுகிறது. மந்திரத்தைப் பார்ப்போம்:
ஒலி, தொடுவுணர்ச்சி, காட்சி, சுவை, மணம் என்று புலன்களால் உணரக் கூடிய அனைத்தையும் கடந்த அழிவற்ற, என்றென்றும் உள்ள, ஆரம்பம் இல்லாத, முடிவற்ற, மஹத்தை விட மேலான, நிலையான பொருளை அனுபூதியில் உணர்ந்தவன் மரணத்தின் பிடியிலிருந்து விடுபடுகிறான்.
‘நிலையான பொருள்’எது என்பது இங்கே தெளிவாகக் கூறப்படவில்லை. இந்த மந்திரத்தில் காணப்படும் விளக்கம் அனைத்தும் சங்கியம் கூறும் பிரதானத்திற்கும் பொருந்தும்,. எனவே உபநிஷத மந்திரம் இங்கே கூறுவது பிரதானத்தைப் பற்றியே என்று கூறலாம். ஆனால் அப்படிக் கூறுவது சரியல்ல என்று மறுக்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
விளக்கத்திக்குரிய மந்திரப் பகுதியின் போக்கையும் பொருளையும் மொத்தமாகப் பார்க்கும் போது இந்த மந்திரமும் இறைவனைப் பற்றி கூறுகிறது என்பது தெளிவாகும். விளக்கத்திக்குரிய மந்திரத்தில் கடைசியாக இறைவனைக் குறிப்பிட்டு (புருஷன்), ‘அவரே அறுதிப் பொருள். அவரே கடைசிப் புகலிடம்’ என்று கூறுகிறது. தொடரும் மந்திரம் (1:3.12) அவரைக் காண்பது பற்றிப் பேசுகிறது. 13 ஆம் மந்திரம் அவரைக் காண்பதற்கான தியான முறை பற்றிக் கூறுகிறது. 14 ஆம் மந்திரம் அவரைக் காண்பது அவ்வளவு எளிதல்ல; தகுந்த குரு ஒருவரின் உதவியுடனேயே அதைச் சாதிக்க முடியும் என்பதை தெரிவிக்கிறது. 15 ஆம் மந்திரம், அதாவது இந்த ஸூத்ரத்தில் கூறப்படுகின்ற மந்திரம், அவரைக் கான்பதால் அல்லது அறிவதால் வரும் பலனைப் பற்றி பேசுகிறது; ‘அவரை அனுபூதியில் உணர்பவன் மரணத்தில் பிடியிலிருந்து விடுபடுகிறான்’ என்கிறது இந்த மந்திரம்.
எனவே தொடர்ச்சியை வைத்துப் பார்க்கும் போது இந்த மந்திரம் கூறுவது இறைவனையே, பிரதானத்தை அல்ல என்பது புரியும்.
மேலும், ஏற்கெனவே சுட்டிக் காட்டியது போல் பிரதானம் என்ற ஒன்றை மட்டும் அறிவதால் மரணத்தின் பிடியிலிருந்து விடுபடலாம் என்பது சாங்கியமே ஏற்காத கருத்து. ஏனெனில் பிரதானத்தை அறிய வேண்டும், புருஷனை அறிய வேண்டும், இருவருக்கும் இடையேயுள்ள வேறுபாட்டை அறிய வேண்டும்; அப்போது மட்டுமே ஒருவன் மரணமற்ற நிலையை அடைய முடியும் என்பகைச் சாங்கியம் உறுதிபடக் கூறுகிறது. சாங்கியத்தின் கருத்துப்படி பார்த்தாலும் இந்த மந்திரம் பிரதானத்தை அறிவது பற்றி மட்டுமே கூறுகிறது. அதன் பலன் மரணத்தின் பிடியிலிருந்து விடுபடுவதாக இருக்க முடியாது. எனவே இங்கே கூறப்படுவது சாங்கியத்தின் பிரதானத்தை அல்ல.
அழித்தல் என்பது ஆகசிறந்த அருளின் வெளிப்பாடு ..
மாயை அழித்து !! மயக்கம் தெளிவித்து !!
எங்கும் நிறைந்த என்னோடு யதுமாகி ஒடுங்கிகொள் என்ற பேரருளே ..
அழித்தல் என்ற பெயரிலே அருளப்படுகின்றது ...
மெய்யுணர்வோம் !!
உடமை என்று அறிகிறோம் ?? உடமையாக்கயும் அலைகிறோம் ?? உனக்கே உடையவன் ஒருவன் இருக்கிறான் என்று அறியாதே ???!!! ( உற்றவனோடு உறையும் ஆடல் !! )
#உ : உனக்கு மட்டும் அல்ல ??
எதற்கும் உடையவன் ஒருவனே சிவமாக ஆனந்தமாக ஆடிக்கொண்டே இருக்கிறான் !!
#அ: உடையவன் என்றால் நான் ஏன் தனித்து உலாவுகிறேன் !! இருக்கிறேன் !! எனக்கான சுகந்திரத்தொடு ??
#உ : அதுவே அவன் கருணை !!
நீ என்று கருதும் உனக்கு ??
உன்னை உன்னையாக்க வேண்டியதை பொருத்தி ??
உன்னை சேரவேண்டியது யாவும் சேர்த்து ??
நீயும் சேரவேண்டியதொடு சேர்ந்து ??
உன்னை நான் என்று கருதும்படி ?? உலாவ இடமும் கொடுத்து உலாவ விட்டதே சிவம் !!
#அ : அப்போது என்னை உடையவனோடு நான் எங்கு இருக்கிறேன் ??
#உ : நீ மட்டும் அல்ல !! உன்னோடு சேர்ந்த !!
பார்க்கின்ற !! பார்க்காத ??
நினைக்கின்ற !! நினைப்பதற்கு அப்பாற்பட்ட ??
யூகிக்கிற !! யூகத்திற்கு அப்பாற்பட்ட ??
யாவும் !! எதுவும் ??
அவனால் !! அவனுள்ளே !! தான் இருக்கிறது !!
அவனது இயக்கமே !! உனது இயக்கமாக / உலக / அண்ட / பேரண்ட இயக்கமாக !!
#அ : அப்போது அவனை பார்க்கமுடியாதா ??
#உ : பார்க்கலாம் !! எப்படி பார்க்கவேண்டும் என்று உனது விருப்பமாகி அப்படியே அவனே காட்சியாகிறான் !!
#அ : அப்போது நான் பார்ப்பது இது / அது என்றே தெரிகிறது ?? சிவமாக தெரியவில்லையே !!
#உ : உன்னளவுக்கு அது / இது வாக தெரிவதை ?? உன்னை போலவே அது / இது வாக சிவமே இடம்பெற செய்திருக்கிறது !!!
#அ : அப்போது சிவத்தை எப்படி தான் கருதலுக்கு அப்பாற்பட்டு காண்பது ??
#உ : முதலில் நீயே நீயா ?
அதுபோலவே எதுவும் எதுவா ?? என்றால் !!!
எல்லாம் சிவத்தால் சிவத்தோடு சிவமருளிய வடிவுபெற்றதையே !!
சிவமே இயங்கி இயக்குவதை !! அதுவாக / இதுவாக / எதுவுமாக / நீயுமாக !! பார்க்கிறாய் !!
#அ : அப்போது சிவத்தை பார்ப்பது ??
#உ : பார்ப்பது யாவும் சிவம் !!
பார்க்கவைப்பதும் சிவம் !!
பர்வையாவதும் சிவம் !!
பார்வையில் புலப்பட்டததும் சிவமே !!
சுற்றி சிவத்தால் சிவத்துள் சிவத்தோடு இருந்து !! உன் அறிவுக்கு ? பார்வைக்கு ? உணர்வுக்கு ? எட்டிய வரை இருப்பது எல்லாம் சிவம் !! அதை கடந்தும் சிவமே !! சிவமே !!
அப்போது எதற்கும் உடையவன் யார் ?
#அ :சிவமே எதற்கும் உடையது !! அதில் நான் என்ற இதுவும் இடம்பெற்று இருக்கிறது ??
நமச்சிவாய !! நமச்சிவாய !!
இங்கு #உ - உற்றவன்
#அ - இந்த அற்பன்
இடம்பெறவைத்தவன் திருவருளால் !!
திருச்சிற்றம்பலம்
நற்றுணையாவது நமச்சிவாயவே
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 133:
பிரதானத்தை அல்ல:
த்ரயணாமேவ சைவமுபன்யாஸ: ப்ரச்னச்ச || 1:4.6 ||
பொருள்: கட உபநிஷதத்தில் மூன்று விஷயங்கள் பற்றியே கூறப்பட்டுள்ளன. அவ்வாறே கேள்விகளும் மூன்றுதான். இந்த மூன்றிலும் ‘அவ்யக்தம்’ இல்லாததால், அவ்யக்தம் பற்றி உபநிஷதம் பேசவில்லை.
இந்த அதிகரணத்தின் ஆரம்பத்திலிருந்து வருகிற விளக்கங்களின் கண்ணோட்டத்தில் ‘அவ்யக்தம்’ என்றால் ‘காரண சரீரம்’’ ஆனாலும் அது சாங்கியம் கூறுகின்ற பிரதானம் அல்ல. ஏனெனில் பிரதானத்தை ஆராய்வதோ விளக்குவதோ உபநிஷதத்தின் நோக்கம் அல்ல.
நசிகேதனின் கேள்விகளுக்கு எமதர்மன் அளித்த பதில்களே கட உபநிஷதம். நசிகேதன் மூன்று கேள்விகள் மட்டுமே கேட்கிறான். கேள்விகளையும் பதில்களையும் காண்போம்:
1. சொர்க்கத்திற்கு அழைத்துச் செல்லும் யாகத்தை செய்வது எப்படி? (1:1.13)
சொர்க்கத்தைத் தருவதும் பிரபஞ்சத்திற்கு ஆதாரமானதுமான அந்த யாகம் இதயக் குகையில் உள்ளது. (1:1.14—19)
2. மரணத்திற்கு பிறகு மனிதனின் நிலை என்ன? அவன் தொடர்ந்தும் வாழ்கிறானா அல்லது அவனது வாழ்க்கை முடிந்து விடுகிறதா? (1:1.20)
மனிதன், தான் செய்த நல்வினை மற்றும் தீவினைகளுக்கு ஏற்ப மீண்டும் பிறக்கிறான். மனிதனாகவோ, தாவரம் போன்ற நிலைகளையோ அடைகிறான்.
3. தர்மம்—அதர்மம், காரியம்—காரணம், இறந்த காலம்—எதிர்காலம் ஆகியவற்றிலிருந்து வேறுபட்ட பொருள் என்ன? (1:2.15)
ஓங்கார வடிவிலான பரம்பொருள். (1:2.15—17)
அந்தப் பரம்பொருளின் பல்வேறு பரிமாணங்களையும், அவரை அடைவதற்கான சாதனை முறைகளையும், அடைவதால் ஏற்படும் பலனையும் உபநிஷதத்தின் தொடரும் பகுதிகள் கூறுகின்றன.
கட உபநிஷதத்தில் அவ்யக்தம் பற்றிய கேள்வி கேட்கப் படவும் இல்லை, பதிலும் கூறப்படவில்லை. எனவே சாங்கியர்களின் கருத்தான அவ்யக்தம் அல்லது பிரதானம் விளக்கத்திற்குரிய மந்திரங்களில் (1:3.10—11) கூறப்படவில்லை.
கர்மா கர்மா என்றால் செயல் என்றும் வினை என்றும் பொருள்படும்
பலன் என்பது செயலால் பெறப்படும் பயன் ஆகும்
ஒரு செயலை செய்வது என்பது நிகழ்காலத்தில் என்றால் அதற்கான பயன் அப்போதே கிடைத்து
விடுவதும் உண்டு ,
அல்லது காலம் தாழ்ந்து பிறகு எதிகாலத்திலும்
கிடைப்பதும் உண்டு ,
செய்கின்ற செயலின் தன்மை எப்படியோ அதற்கான பலனும் அதை சார்ந்துதான் இருக்கும் ,
கர்மப்பலன் என்றால் கெடுதல் என்றே நாம்பதிவு செய்து வைத்திருக்கிறோம் ,
கர்மப்பலன் என்பது நம் செயலை பொறுத்து அது நன்மை விளைப்பதாகவும் , அல்லத
தீமை விளைப்பதாகவும் இருக்கலாம் ,
விதைப்பது எதுவோ , அதைத்தான் அறுவடை செய்தாக வேண்டும் ,
கர்மா விதிக்கப்பட்டதா ? அல்லது விதைக்கப்பட்டதா ? கர்மா என்பது விதிக்கப்பட்டது அல்ல !அது வித்திலே விதைக்கப்படுவதாகும்
வாழையடி வாழையாக என்பதும் வித்திலே விதைக்கப்பட்டது என்பதும் ஒன்றுதான் ,
உயிரின் தோற்றத்திற்கு காரணமான ஓர் அணுவில் , அதன் உயரம் , திடம் , நிறம் , குணம் ,
ஞானம் தன்மை , ஆளுமை , போன்ற அனைத்து
மூலமும் அத்துடன் ஆண் , பெண் இணைப்பு
நிகழ்வில் காரண , காரியங்களும்
நிர்ணயிக்கப்படுகிறது ,
ஆண் , பெண் இணைப்பில் ஏற்படும் ஏற்றத்தாழ்வுகள் பொறுத்து ஒரு உயிரின்
பிறப்பிற்க்கான அனைத்தும் அங்கே செயலாக்கம்
பெற ஆரம்பிக்கிறது ,
மனிதன் உருவத்தால் ஓத்திருந்தாலும் பண்புகளால் பல வகையிலும் வேறுபடுகின்றான் ,
பாராபரியம் ஒரு மனிதனின் குணங்களுக்கு காரணமாய் அமைகின்றது என்றும் அதனை
தாங்கியிருப்பது குரோமோசோம்கள் என்று இன்றைய
மருத்துவ உலகம் கூறுகின்றது ,
இதனை திருமந்திரம் வேறு வகையில் ஆராய்ந்து கூறுகின்றது ,
ஆணும் , பெண்ணும் , சேரும்போது விந்துவும் கருவும் ஒன்று சேர்கின்றன ,
அப்போது விந்து கருவினை எதிர்த்தால் குழந்தை
தாமத குணத்தை பெறும் ,
மாறாக சுரோணிதம் எதிர்த்தால்
சத்துவ குணத்தையும் ,
விந்துவும் , கருவும் , சமமாக கலந்திருக்கும்போது
குழந்தை இராசத குணத்தையும் பெற்றிருக்கும் ,
இந்த மூன்றும் ஒத்திருந்தால்அந்த குழந்தை ஒரு
பேரரசையே ஆளும் தகுதி உடையவனாக இருப்பான
என்கிறது திருமந்திரம் ,
கருப்பையில் விந்து கருவுடன் சேரும் வேகத்திற்கு ஏற்ப குழந்தையின் ஆயுளும் உறுதி செய்யப்படுகிறது
குழந்தையின் ஆயுளை முடிவு செய்யும் ஆற்றல் மனிதனுக்கு இல்லை
இருப்பினும் யோகியர் நல்ல குழந்தையினை பெறுவதற்கு ஏற்ப விந்துவை கருவினுள் செலுத்துவர் ,
~~~~
~~ திருமந்திரம் பாடல் - 138 இது ஆணிற்க்கானது , பாய்கின்ற வாயுக் குறையிற் குறளாகும் பாய்கின்ற வாயு இளைக்கின் முடமாகும் பாய்கின்ற வாயு நடுப்படிற் கூனாகும் பாய்கின்ற வாயுமா தர்க்கிளை பார்க்கிலே விந்தினை செலுத்தும் வாயு குறைந்தால் குழந்தை குள்ளமாக பிறக்கும் , வாயு மெலிந்தால் முடமாக பிறக்கும் வாயு தடைப்படின் கூனாக பிறக்கும் , இந்த வாயு ஆணின் விந்தினை இயக்க மட்டுமே பயன் படுகிறது
பெண்ணின் கருவில் வாயு இல்லை ,
பாடல் - 139 இது பெண்ணிற்க்கானது , மாதா உதரம் மலமிகில் மந்தனாம் மாதா உதரம் சலமிகில் மூங்கையாம் மாதா உதரம் இரண்டொக்கில் கண்ணில்லை மாதா உதரத்தில் வைத்த குழவிக்கே தாயின் உடலில் தங்கும் கழிவுகள் முழுதும் வெளியேற்றப்படாத நிலையில் ,பிறக்கும் குழந்தைகள் குறை உள்ளதாகவே இருக்கும்( உதரம் என்பது வயிறு என்பதாகும் ,)
தாயின் வயிற்றில் மலம் மிகுந்திருந்தால் குழந்தை மந்த புத்தி உடையதாக இருக்கும் ,
சலம் ( சிறுநீர் ) மிகுந்திருந்தால் குழந்தை
ஊமையாக பிறக்கும் ,
மலம் ,சலம் , இரண்டும் மிகுந்திருந்தால் குழந்தை
குருடாக பிறக்கும் ,
குழந்தை வளரும் பத்து திங்களும் தாயின் வயிற்றில் கழிவுகளை அகற்றி சுத்தமாக
வைத்துக்கொள்ளுதல் நலம் ,
ஆக வினைப்பயன் என்பது வித்திலிருந்தே ஆரம்பிக்கிறது ,
விந்து செயம் செய்தே வாழையடி வாழையாக தொடரும் பிறவிப்பிணியை நீக்கி பிறவியில்லா
நிலையினை அடைய வேண்டும்
கர்மாவை நீக்கும் உபாயம் என்பது விந்து செயதினால் மட்டுமே உள்ளது ,
விந்து என்பது , ஆணுக்கு சுக்கிலம் ,
பெண்ணுக்கு சுரோணிதம் ,என்பதாகும் ,
விந்து என்பது ரசமாகும் , ( பாதரசம் தன்மை )வாதம் என்பது காற்று
காற்றையும் ,விந்தையும் கட்டி மணியாக்குதலே
ரசவாதம் ஆகும் ,
இதுவே விந்துசெயம் ஆகும் ,
~~~~
~~(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 134:
மேலும் ஒரு கோணத்தில்:
7. விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் சாங்கியர்களின் பிர்தானத்தைப் பற்றி கூறப்படவில்லை என்பது மேலும் ஒரு கோணத்தில் ஆராயப் படுகிறது ______
மஹத்வச்ச || 1:4.7 ||
பொருள்: விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் கூறப்பட்டுள்ள மஹத் என்ற வார்த்தை எப்படி உணர்வுப் பொருளைக் குறிக்கிறதோ, அப்படியே அதற்கு அடுத்ததாகக் கூறப்பட்டுள்ள ‘அவ்யக்தம்’ என்ற வார்த்தையும் உணர்வுப் பொருளைக் குறிக்குமே தவிர பிரதானம் என்ற உணர்வற்ற, ஜடப்போருளைக் குறிக்கவில்லை.
விளக்கத்திற்குரிய மந்திரங்களில் (1:3.10—11) மஹத் தத்துவம் இரண்டு முறை பேசப்பட்டுள்ளது. இரண்டு இடங்களில் இரண்டு வார்த்தைகள் வருகின்றன. 10—ஆம் மந்திரத்தில் ‘மஹான் ஆத்மா’ என்ற வார்த்தையும் 11—ஆம் மந்திரத்தில் ‘மஹத்’ என்ற நேரடி வார்த்தையும் பயன்படுத்தப் பட்டுள்ளன. 10---ஆம் மந்திரத்தில் ‘ஆத்மா’ என்ற சொல்லைப் பயன்படுத்தியிருப்பதால், மஹத் என்பது உணர்வுப் பொருள் என்பது தெளிவாகத் தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது. மஹத்தை விட உயர்ந்தது என்று கூறப்படுகின்ற அவ்யக்தமும் உணர்வுப் பொருளாக இருக்க முடியுமே தவிர, பிரதானம் என்ற ஜடப்பொருளாக இருக்க இயலாது. எனவே இந்த மந்திரம் பிரதானத்தைப் பற்றிப் பேசவில்லை.
இவ்வாறு இந்த அதிகரணம் சாங்கியர்களின் கருத்தான பிரதானம் கட உபநிஷதத்தில் விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் குறிப்பிடப்படவில்லை என்பதைத் தெளிவுபடுத்துகிறது.
பொங்கல் பண்டிகை.
----------------------
பொங்கல் பண்டிகையின் வரலாறு என்ன என்று விளக்க முடியுமா என வினவியுள்ளார்.
அதற்கான பதிவு.
-------------------------
தைப்பொங்கல் – ஒரு உலகத் திருவிழா.
முதலில் பொங்கல் விழாவை பற்றிய தகவல்களை பார்ப்போம்.
தமிழர்கள் மதத்தை ஏற்றுக்கொள்வதற்கு முன்பே மனிதத்தை ஏற்றுக்கொண்டவர்கள் தமிழர்கள் என்பதற்கொரு சான்று பொங்கல்.
பொங்கல் என்பதை இன்னும் மதத்துடன் இணைக்காமல் இன்னும்கூட எல்லோரும் கொண்டாடும் நன்றி தெரிவிக்கும் அறுவடைத் திருநாளாக இருப்பதே சாட்சி.
சங்ககாலம் முதலே கி.மு.200ம் நூற்றாண்டுக்கு முன்னரே பொங்கல் இருந்ததற்கான வரலாற்று சான்றுகள் உண்டு.
தைப் பொங்கல் என்பது நமக்கு நெல்லை விளைவிக்க எவையெல்லாம் உதவியதோ அவற்றிற்கெல்லாம் நன்றிகூறி வழிபடுவது.
புதிதாக விளைந்த நெல்லை அறுவடை செய்து அரிசியாக்கி பொங்கலிட்டு இயற்கைத் தெய்வத்துக்கும், சூரியன், மாடு உட்பட உதவிய எல்லாவற்றிற்கும் நன்றி செலுத்துவதே பொங்கல்.
இந்தப் பண்டிகை நான்கு நாள் விழாவாக கொண்டாடப்படுகிறது.
1 போகி:
பொங்கலிற்கு முதல்நாள் போகி. மழைக்கடவுளுக்கு நன்றி செலுத்துவதுடன் தமது பழைய ஆடைகளை எறிந்துவிடும் விழா. விளைச்சல் முடிந்து பிறக்கும் ஆண்டு புதுமையாய், மகிழ்ச்சிகரமாய் இருக்க வேண்டும் என்பதே இதன் பொருள்.
2. சூரியப் பொங்கல்: சூரியனுக்கு நன்றி செலுத்தும் நாள்.
3. மாட்டுப் பொங்கல்:உழவிற்கு உதவி செய்த கால்நடைகளுக்கு நன்றி செலுத்தும் நாள். இப்போது வைக்கப்படும் பொங்கல் கால்நடைகளுற்கும், பறவைகளுக்கும் வழங்கப்படும்.
4. காணும் பொங்கல்.:இந்நாளில் மக்கள் தங்கள் உற்றார் உறவினரைச் சென்று பார்த்து தங்கள்அன்பையும் உணவுப்பண்டங்களையும் பகிர்ந்து கொள்வர். இது பொங்கல் கொண்டாட்டங்களில் நான்காம் நாள் இடம்பெறும்.
ஏறுதழுவல்:தைப்பொங்கல் என்றால் எந்த தமிழனாலும் மறக்க முடியாதது சல்லிக்கட்டு வீரவிளையாட்டு.
பொங்கல் விழாவின் வேறு சிறப்புகள்:
தைந்நீராடல்
-------------
பொங்கலுக்கெல்லாம் மூதாதை விழா எனப்படுது தைந்நீராடல். சங்ககாலத்தில் தை மாதத்தில் விடியற்காலத்தில் ஆற்றுநீரும், குளத்து நீரும் வெதுவெதுப்பாக இருக்கும். மாலையில் குளுமையாக இருக்கும். சங்ககால மகளிர் காலையில் இந்த வெதுவெதுப்பில் நீராடி மகிழ்ந்தனர். இதனை இலக்கியங்கள் தைநீராடல் (தை நீர் தண்மை உடையது. இங்கு தண்மை என்ற சொல்லிற்கு வெதுவெதுப்பு என்று பொருள்) எனக் குறிப்பிடுகின்றன.
கி.பி. எட்டாம் நூற்றாண்டில் ஆண்டாள் இயற்றிய திருப்பாவையிலும், மாணிக்க வாசகரின் திருவெம்பாவையிலும் மார்கழி/தை நீராடல் பற்றிக் குறிப்பிடுகிறார்)
இனி பொங்கல் கொண்டாடப்படும் முறையை பற்றியும் வேறு எங்காவது பொங்கல் விழாவை போன்ற விழாக்கள் கொண்டாடப்படுகிறாத என்று காண்போம்.
இலங்கையில் பொங்கல் என்ற பெயரிலும், கர்நாடகா, ஆந்திராவில் மகாசங்கராந்தி என்ற பெயரிலும் கொண்டாடப்படும் அறுவடைத் திருவிழா. மேலும் தமிழர்கள் அதிகம் வாழும் மலேசியா, சிங்கப்பூர், நார்வே, சுவிட்சர்லாந்து, கனடா, அமெரிக்கா, இங்கிலாந்து, பிரான்ஸ், ஜெர்மனி, இத்தாலி, மியான்மர், இந்தோனேசியா, மொரீசியஸ், தென் ஆப்பிரிக்கா, ஆஸ்திரேலியா மற்றும் அமீரகத்திலும் சிறப்பாகக் கொண்டாடப்படுகிறது.
தை 13-ல் பஞ்சாப் மற்றும் ஹரியானா மாநிலங்களில் கொண்டாடப்படும் கோதுமை அறுவடைத் திருவிழா.
தை 14, 15-ல் அஸ்ஸாமில் கொண்டாடப்படும் நெல் அறுவடைத் திருவிழா.
மகர சங்கராந்தி
தை 14-ல் பனிக்காலம் முடிந்து சூரியன் வடக்கு நோக்கி நகரும் நாள். (தனுசத்திலிருந்து மகர ராசிக்கு இடம்பெயரும் நாள்). இன்னும் தெளிவாக சொல்ல வேண்டுமென்றால் தை 14 முதல் பகல் அதிகமாகவும், இரவு குறைவாகவும் மாறும் நாள். இந்தியா முழுவதும் இந்நாள் அறுவடைத் திருநாள்.
வரப்புயர நீருயரும்! நீருயர நெல்லுயரும்! நெல்லுயுர குடியுயரும்!
குடியுயர கோனுயர்வான்!. (கோ - அரசன்)
இப்படி 2200 ஆண்டுகளுக்கு முன்பிருந்தே கொண்டாடப்படும் இனம், மதம் கடந்த ஒரு நன்றி தெரிவிக்கும் விழாவை ஏன் ஒரு உலக்த்திருவிழாவாகக் கொண்டாடக்கூடாது?
இங்கிலாந்து பிரதமர் தெரேசா மேயின் தைப்பொங்கல் நல்வாழ்த்து.
கனடா நாட்டு பிரதமர் ஜஸ்டின் ட்ரூடோ தைப்பொங்கல் நல்வாழ்த்து.
கனடா நாட்டு அமைச்சரின் தைப்பொங்கல் வாழ்த்து
இப்படியாக உலகில் உள்ள அனைவரும் பொங்கலை ஏற்கிறார்கள்.இதற்கு காரணம் நம் முன்னோர், அவர்கள் இல்லை என்றால் நம்புகழ் படுவதற்கு யாரும் இல்லை. அன்பான தமிழ் நெஞ்சங்களே, நாங்கள் நம் முன்னோர்களை விட சிறப்பாக செயல்பட வேண்டும். இன்றைய தலைமுறையினர் நம் அடுத்து வரும் தலைமுறையினருக்கான சிறந்த வழிகாட்டியாக இருக்கவேண்டும். நாமும் நம் முன்னோர்கள் போல் எல்லாச் செயல்களிலும் உயர்ந்து இருக்கவேண்டும்.
இந்தத் தைப்பொங்கல் நம் அனைவர் வாழ்வினையும் மாற்றும் என்று கூறி அனைவருக்கும் இனிய தைப்பொங்கல் நல்வாழ்த்துகலாய் உரித்தாக்குகிறேன்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 135:
பிறப்பற்றவள் யார்?:
_________2. பிறப்பற்றவள் யார்?________
சமஸ அதிகரணம் சுவே.4:5
சாங்கியக் கருத்துக்களின் மறுப்பு இந்த அதிகரணத்திலும் தொடர்கிறது. விளக்கத்திற்காக, சுவேதாஸ்வர உபநிஷதத்தில் (4:5) வரும் ‘அஜா’ (பிறப்பற்றவள்) என்ற வார்த்தை எடுத்துக் கொள்ளப் படுகிறது. அந்த மந்திரத்தை பார்ப்போம்:
பிறப்பற்றவளான ஒருத்தி (அஜா) இருக்கிறாள். அவள் சிவப்பு, வெள்ளை மற்றும் கறுப்பு நிறத்தவள். தன்னையொத்த பண்புடைய எண்ணற்ற உயிர்களை அவள் படைக்கிறாள். பிறப்பற்ற ஒருவர் (அஜ: ) அவளைப் பின் தொடர்ந்து, அவளைப் போற்றுகிறார். பிறப்பற்ற மற்றொருவர் அவள் தருகின்ற இன்ப அனுபவங்களையெல்லாம் பெற்று விட்டு அவளை விட்டு விடுகிறார்.
இந்த மந்திரம் சாங்கியத் தத்துவத்தை சுருக்கமாக ஆனால் தெளிவாகக் கூறுகிறது என்பது சாங்கியர்களின் கூற்று. அதனை மறுத்து, இது வேதாந்தக் கருத்தே என்பதை இந்த அதிகரணத்தில் விளக்குகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
பாத்திரத்தை (சமஸ: ) உவமையாகக் காட்டி விளக்குகின்ற மந்திரம் ஒன்று பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்தில் (2:2.3) உள்ளது. அதனை மேற்கோள் காட்டி முதல் ஸூத்ரம் பேசுவதால் இந்த அதிகரணம் ‘சமஸ: அதிகரணம்’ என்று பெயர் பெறுகிறது. இந்த அதிகரணத்தில் மூன்று ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
சாங்கியர்களின் கருத்துப்படி அறுதி உண்மைகள் இரண்டு –புருஷன், பிரதானம் அல்லது பிரகிருதி.
புருஷன் என்பது ஜீவாத்மா, உணர்வுப் பொருள். ஜீவாத்மாக்கள் பலர், பிறப்பற்றவர்கள்.
பிரதானம் என்பது படைப்பிற்கான மூல காரணம். இது உணர்வற்றது, ஒன்று. உணர்வற்றதாக இருந்தாலும் புருஷனின் சான்னித்தியத்தில் இது இயங்குகிறது. இதுவே தன்னிலிருந்து உயிர்களையும் உலகத்தையும் படைக்கிறது.
பிரதானம் என்பது படைப்பிற்கான மூல காரணம். இது உணர்வற்றது, ஒன்று. உணர்வற்றதாக இருந்தாலும் புருஷனின் சான்னித்தியத்தில் இது இயங்குகிறது. இதுவே தன்னிலிருந்து உயிர்களையும் உலகத்தையும் படைக்கிறது.படைப்பு எப்போதுமே இருந்து கொண்டிருக்கிறது—சில வேளைகளில் தோற்றத்திற்கு வருகிறது, வேறு சில வேளைகளில் விதையில் மரம் போல் ஒடுங்கியிருக்கிறது.Vijaya Sarathy Rao அனைவருக்கும் முக்தி கிடைக்கும் காலம் என்று ஒன்று பொதுவாகக் கிடையாது! அது ஒவ்வொருவரின் கர்ம வினைகளைப் பொறுத்தது! அதனால் இத்தனாவது பிறவி என்ற கணக்கெல்லாம் இதில் செல்லுபடியாகாது! இன்னும் ஜீவன முக்தர்களை கூட இறைவன் உலகில் தர்மத்தை நிலைநாட்டுவதற்கு, ஆன்மீகம் தழைப்பதற்கு என்று பிறப்பிப்பதுண்டு! அவர்கள் ஈசுவர கோடிகள் எனப்படுகின்றனர்! ஸ்ரீ ராமகிருஷ்ண பரமஹம்சர் ஒரு ஈசுவரகோடி என்று சிலர் சொல்வதுண்டு!அன்னபூரணி கோவிலில் சிலருக்கு உடனே பிரசாதம் கிடைக்கும், சிலருக்குத் தாமதமாகக் கிடைக்கும். ஆனால், அனைவருக்கும் பிரசாதம் உண்டு. அது போல அனைவருக்கும் முக்தி உண்டு என்று குருதேவர் சொல்லியிருக்கிறாரே? அனைவருக்கும் முக்தி கிடைக்கும் காலம் என்று ஒன்று கிடையாதா? அல்லது இது மத்வர் சொல்லும் நித்ய சம்சாரிகள் கோட்பாடா?
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 136:
சுக துக்கங்களில் ஆழ்கிறான்:
எப்படியோ ஜீவாத்மா அல்லது புருஷன் இந்தப் பிரதானத்தால் கவரப்பட்டு, அதில் கட்டுண்டு அது தரும் சுக துக்க அனுபவங்களில் ஆழ்கிறான், செயல்களில் ஈடுபடுகிறான். மரணத்திற்குப் பிறகு வினைப்பயன்களுக்கு ஏற்ப மீண்டும் பிறவிகளைப் பெறுகிறான். பிரதானத்திலிருந்து பெற்ற இன்ப துன்ப அனுபவங்களில் நிறைவு பெற்றவன், ஆன்மீக சாதனைகளில் ஈடுபட்டு, பிரதானத்தின் பிடியிலிருந்து விடுபடுகிறான். பிரதானத்தின் கவர்ச்சியால் கட்டுண்டு, தன்னை அதனுடன் ஒன்றாகக் கண்ட புருஷன் அல்லது மனிதன் பிரதானத்தின் தன்மையை உணர்ந்து, தான் அதிலிருந்து வேறானவன் என்பதை அறிந்து அதன் பிடியிலிருந்து விடுபட்டு சுதந்திரனாவதே கைவால்ய நிலை.
இந்தக் கருத்தையே ஸ்வேதாஸ்வர உபநிஷத மந்திரம் கூறுவதாக சாங்கியர்கள் கருதுகின்றனர். அவர்களின் கருத்துப்படி இந்த மந்திரத்தின் விளக்கத்தைக் காண்போம்:
‘அஜா:’ என்ற சொல் ‘பிறப்பற்றவள்’ என்று பொருள்படுகிறது. இந்த வார்த்தை, பிறப்பற்றதான பிரதானத்தைக் குறிக்கிறது. சிவப்பு, வெள்ளை மற்றும் கறுப்பு நிறத்தினள் என்றால் முக்குண வடிவானவள் என்று பொருள். சிவப்பு ரஜோ குணத்தையும், வெள்ளை சத்வ குணத்தையும், கறுப்பு தமோ குணத்தையும் சுட்டி நிற்கிறது. பிறப்பற்றவளான பிரதானம் தன்னையொத்த உயிர்களைப் படைக்கிறாள் என்றால் இந்த உலகமும் உயிர்களும் அவள் படைத்தவை; அவையும் அவளைப் போலவே முக்குண மயமானவை. பிறப்பற்ற ஒருவர் (ஆஜ: ) என்பது புருஷனைக் குறிக்கிறது. சிலர் உலகிலும் அது தரும் சுக போகங்களிலும் மயங்கி அதிலேயே கட்டுண்டு கிடக்கிறார்கள். வேறு சிலர் சுக போக அனுபவங்களைப் பெற்று அதில் நிறைவு கண்டு அவளை விட்டு விட்டு , அதாவது பிரதானத்தை விட்டு விட்டு கைவல்ய நிலையை நாடுகின்றனர்.
வேறு சிலர் சுக போக அனுபவங்களைப் பெற்று அதில் நிறைவு கண்டு அவளை விட்டு விட்டு , அதாவது பிரதானத்தை விட்டு விட்டு கைவல்ய நிலையை நாடுகின்றனர்.
இவ்வாறு இந்த மந்திரம் சாங்கியத் தத்துவத்தை விளக்குகிறது என்பது சாங்கியர்களின் கருத்து.
சீவன் சிவனாதல் ( ஜீவ ஐக்கியம் )
அனைத்து செல்வங்களும் கொடுக்க கொடுக்க குறைந்துவிடும்
ஆனால் ,அறிவு செல்வம் மட்டுமே !கொடுக்க கொடுக்க உயர்ந்துக்கொண்டே போகும் ,
அறிவு தனது இயல்பால் ,பெறுபவரையும் உயர்த்தும் ,
கொடுப்பவரையும் உயர்த்தும் ,
ஆக தன்னிடம் இருக்கும் அறிவை கொடுக்க தயங்காதீர்கள் ,
ஆன்மீக தேடல் ஆன்மீகத்தேடுதல் என்பதே !ஞானத்தின் பாதையாகும் ,
அவரவரின் தேடுதலின் முயற்சியினாலேயே
பெறும் அனுபங்களை சேகரித்து ,
அதில் எது சரி ?
எது தவறு ?
என்பதை பிரித்தறியும் தன்மையின் மூலமே
ஞானம் என்பது உதயமாகிறது
அவர் பெற்ற அந்த அனுபவ அறிவின் மூலமே
அவர் ஆன்மீகப்பாதையில் கரைசேர முடியும் ,
தான் செல்லுகின்ற பாதை இலக்கை அடையும் பாதையா ?
அல்லது ஆரம்பித்த இடத்துக்கே வரும்
சுற்றுவட்ட பாதையா ? என்பது தேடுதல் முடிந்தப்பிறகே
தெரியவரும்
விருச்சத்தின் மேலே ஏறவேண்டுமானால் ஏதாவது ஒரு விழுதைப்பற்றி ஏறினால் மேலே சென்றுவிடலாம் ,
மாற்றி, மாற்றி வெவ்வேறு விழுதுகளை பற்றினால்
சுற்றி சுற்றித்தான் வரமுடியும் ,
️ சுற்றி சுற்றிப்பெறும் அனுபமானது கால விரயத்தை ஏற்படுத்தி ஆன்மீகப்பயணத்தை நிறைவு பெறாமல்
ஆக்கிவிடும் ,
சிறந்த குரு ஆன்மீகப்பயணத்தில் காலவிரயத்தை நீக்கி ,உரிய நேரத்தில் ,தேவையான விளக்கத்தை
கொடுத்து மாணவனை வழி நடத்தும் சிறந்த
வழிக்காட்டி ஆவார் ,
குருவென்பவர் மாணவனுக்கு எதையும் எடுத்து கொடுத்துவிடவும் முடியாது ,
தொட்டுக்காட்டி உணர்த்திவிடவும் முடியாது ,
அவர் சிறந்த வழிக்காட்டி மட்டுமே , மாணவனின் சுயசிந்தனை , ஆர்வம் , தேடுதல் ,என்பதே அவனை முன்னடத்தி செல்லும் ,
குருவின் தன்மை ️ மாதா , பிதா , குரு , தெய்வம் , என்பது வழிமொழியாகும் ,
மாதா , என்பவள் குழந்தையின் உணர்வோடு ஒத்து இருப்பதால்
குழந்தை தன் தாயினை உணர்வால் அறியும் ,
தாயானவள் தன் குழந்தைக்கு இவர் தான் உன் தந்தை என்பதை சுட்டிக்காட்டி உணர்த்துவாள் ,
அந்த தந்தையானவர் குழந்தையின் நலன் கருதி அறிவை புகுத்த இவரே உன் குரு என்பதை
சுட்டிக்காட்டி உணர்த்துவார்
.
அந்த குருவானவர் அறிவை புகட்டி இறைவனை அறியும் ஞான ஒளியை ஏற்றி வைப்பார் ,
இப்படியே தாய் தந்தையை காட்ட ,தந்தை குருவை காட்ட ,
குரு இறைவனை காட்டுகிறார்.
சிவனின் அருளே ! குரு தான் பெற்ற அனுபவம் அதனால் பெற்ற அறிவு , சிந்தனையால் உயர்வடைந்த ஞானம் ,
அனைத்தையும் தன்னுள்ளே தேக்கி
வைத்துக்கொள்ளாமல் ,
அனைத்தையும் , அனைவருக்கும் ,பாகுபாடில்லாமல்
வாரி வழங்கி ஞான ஒளியை ஏற்றி வைக்கக்கூடியவரே !
சிறந்த குருவானவர் ஆவார் ,
அந்த குருவே சிவனின் அருள் மயமானவர் ,
பிரபஞ்சம் பிரபஞ்சத்தின் இயல்புநிலையானது அருள்மயமானது , ( நற்கருணை ) அறிவுமயமானது , விசாலமானது ) ஒளிமயமானது , ( மறைத்தல் இல்லாதது ) இந்த பிரபஞ்சமே நமது தாய் வீடு , நாம் எங்கிருந்து வந்தோமோ அங்கேயேசென்றடைவதுதான் நம்முடைய இலக்கு ,
பிரபஞ்சத்தின் ஒத்த தன்மையோடு ஜீவனானது
ஒத்து பயணிக்குமேயானால் அந்த சீவனே
ஜீவ ஐக்கியம் பெறும்
~~
~(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 137:
வேதாந்தத்தை விளக்குகிறது:
8, இதனை மறுத்து (சாங்கியர்கள் கருத்து) இந்த மந்திரம் எவ்வாறு வேதாந்தத்தை விளக்குகிறது என்பதை இந்த முதல் ஸூத்ரத்தில் தெரிவிக்கிறார் ஸ்ரீ பாதராயணர்.
சமஸவதவிசேஷாத் || 1:4.8 ||
பொருள்: விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் ‘அஜா’ என்கிற வார்த்தை சாங்கியர்கள் கூறும் பிரதானத்தைக் குறிப்பிடவில்லை. ஏனெனில் பிரதானத்தைக் குறிப்பிடக் கூடிய விசேஷக் குறிப்புகள் எதுவும் இந்த மந்திரத்தில் இல்லை. பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்தில் வருகின்ற ‘பாத்திரம்’ என்ற வார்த்தை போல்.
ஸ்வேதாஸ்வர உபநிஷத மந்திரம் (4:5) ‘அஜா’ என்ற வார்த்தயைப் பயன்படுத்துகிறது. இந்த வார்த்தைக்கு ‘பிறப்பற்றவள்’ என்பது பொருள். இந்தப் பொருளை வைத்துக் கொண்டு அது பிரதானத்தைக் குறிப்பிடுவதாகக் கொள்ள முடியாது என்பது ஸ்ரீபாதராயணரின் கூற்று. ‘அஜா:’ என்பது பிரதானத்தைக் குறிக்கிறது என்பதற்கான விசேஷக் குறிப்புகள் எதேனும் இந்த மந்திரத்திலோ அல்லது இந்தப் பகுதியிலுள்ள வேறு எதேனும் மந்திரங்களிலோ கூறப்பட்டிருந்தால் அவற்றை ஏற்றுக் கொள்ளலாம். அத்தகைய குறிப்புகளும் எதுவும் இல்லை. எனவே ‘அஜா:’ என்ற வார்த்தை சாங்கியர்கள் கூறும் பிரதானத்தைக் குறிப்பிடவில்லை.
இதற்கு பிருஹதாரண்யக உபநிஷத மந்திரம் (2:2.3) இங்கே உதாரணமாகக் காட்டப்படுகிறது:
ஒரு பாத்திரம் உள்ளது. அது மேலே பெருத்தும் கீழே திறந்தும் உள்ளது. பல்வேறு வகையான அறிவு அதனுள் இடப்பட்டுள்ளது. ஏழு முனிவர்கள் அதன் அருகில் அமர்ந்துள்ளார்கள். வேதங்களுடன் தொடர்பு கொள்வதற்கான வாக் இந்திரியம் எட்டாவதாக உள்ளது.
இங்கே கூறபட்டுள்ள பாத்திரம் சமஸம் என்பது ஆகும். இது யாகங்களில் பயன்படுத்தப்படுவது. இது கீழே பெருத்தும் மேலே திறந்திருப்பதுமான ஒரு பாத்திரம், ஆனால் இங்கு தலைகீழான பாத்திரம் பற்றிப் பேசப்படுகிறது. அதாவது இந்தப் பாத்திரம் கீழே திறந்தும் மேலே பெருத்தும் உள்ளது. இது எதைக் குறிப்பிடுகிறது?
இதற்கு விடை அந்த மந்திரத்திலேயே வருகிறது (2:2.3). இது நமது தலைக்கு உவமையாகக் கூறப்பட்டுள்ளது. தலை மேலே பெருத்தும், கீழே திறந்தும் (வாய்) உள்ளது. எனவே இந்த மந்திரத்தில் கூறப்பட்ட பாத்திரம் நமது தலை.
ஆனால் விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் (சுவே.4:5) ‘அஜா:’ என்ற சொல் இப்படி தெளிவாக விளக்கப்படவில்லை. தொடர்ந்து வரும் பகுதியில் ‘எண்ணற்ற உயிர்களை அவள் படைக்கிறாள்’ என்று இருந்தாலும் அவள் சுதந்திரமாக அவற்றைப் படைக்கிறாள் என்பது தெளிவாகக் கூறப்படவில்லை. சாங்கியர்கள் கூறும் பிரதானம் சுதந்திரமானது. அது இங்கு தெளிவுபடுத்தப் படாததால் ‘அஜா:’ என்ற சொல் பிரதானத்தைக் குறிப்பிடுவதாகக் கூற இயலாது.
உலகின் அனைத்து ரகசியமும் உன் உடலுக்கு உள்ளே..!
மந்திரம் தேடாதே ஒரு தந்திரமும் நாடாதே உன்னைத் தேடு..!
ஊர் ஊராக சுற்றாதே உன் உடலை சுற்று..!
ஊர் உனக்கு மகுடம் சூட்டி உத்தமன் என பட்டம் தந்தாலும்!
உடல் உன்னை கை விட்டால் உன் பட்டமும் உன் பதவியும்
பிடி சாம்பலாகி விடும்..!
புறத்தில் உன் குடும்பத்தை நேசித்தாய்....அது உன் குடும்பம் என கண்டும் கொண்டாய்...!
ஓடி ஓடி உழைத்தாய் உன் குடும்பத்திற்கு காவல் தெய்வமாக நின்றாய்..!
ஆனால் உனக்கு காவல் தெய்வமாக, உன் உயிருக்கு காக்கும் கடவுளாக,
இருப்பது உன் உடலே...!
அக குடும்பத்தை மறந்து விடாதே. உன் அக குடும்பம் உன் உடலே..!
உன் அக குடும்பம் சரியில்லை என்றால்
சூரிய குடும்பத்தில் நீ இருக்க இயலுவதில்லை..!
உன் உள் குடும்பம் உன் உடலே!
அதை மறந்தால் உன் வெளி குடும்பம் கதறினாலும்
உன்னை காக்கவும் யாரால் முடியும்..!
மற்ற உயிர்களுக்கு ஒருவன் செய்யும் பாவத்திற்கு
விமோசனம் உண்டு..!
ஒருவன் அவன் உடலுக்கே செய்யும் பாவத்திற்கு
விமோசனம் இல்லை...!
காரணம் அந்த உடல் அவன் உயிருக்காகவே
சிறப்பு மிக்க வரமாக கொடுக்கப்பட்டதால்..!
உடலுக்கு ஒருவன் செய்யும் தொண்டே பூஜை..!
உடலுக்கு உள் சென்று உனக்காக உழைக்கும்
உறுப்புகளை வணங்குவதே ஆலயம் சென்று
வணங்குவதை விட உயர்வானது..!
உடல் அனுமதித்தால் தான் ஒருவன் சித்தனும் ஆக முடியும்..!
ஒருவன் எப்படி பட்டவன் ஆக வேண்டும் என்று தீர்மானிப்பது அவனின் எண்ணங்களே..!
ஆனால் அந்த எண்ணங்களை தீர்மானிப்பது உடலே..!
ஒருவன் எதுவாக ஆக விரும்புகிறானோ
அதை தீர்மாணிப்பதும் உடலே...!
ஒருவன் உண்ணும் உணவும் பேணி காக்கும் உடலும் அழைத்து செல்லும் அதன் அதன் தன்மைக்கு ஏற்ப..!
ஒருவன் அவன் உள் குடும்பமான உடலை கவனித்தால்..!
அந்த உள் குடும்பமே உன் வெளி குடும்பத்தை காக்கும்..!
பிறந்த ஒவ்வொருவருக்கும் அவரவர் குலத்தின் குலதெய்வம் அவரின் உடலே..!
உலகின் அனைத்து ரகசியமும் உன் உடலுக்கு உள்ளே..!
தியானம் நம் மனதோடு பேச செய்யும்.
ஆசனம் நம் உடலோடு பேச செய்யும்.
அதை தேடு...!!
இந்த தத்துவத்தை திருமூலர் தன்னுடைய திருமந்திரத்தில் தெள்ளத்தெளிவாக சொல்லுகிறார்...
"தன் உடலை காக்காதவன் புழுவாய் புழு புழுத்து இறப்பார்" என்று கூறியுள்ளார்...
- "நீயே சிவன் என்ற நூலில்" படித்ததில் பிடித்த வரிகளை பகிர்ந்து கொண்டேன்....!!!
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 138:
எதைக் குறிப்பிடுகிறது?:
9. அப்படியானால் ‘அஜா’ என்ற சொல் எதைக் குறிப்பிடுகிறது?
ஜ்யோதிருபக்ரமா து ததா ஹியாதீயத ஏகே || 1:4.9 ||
பொருள்: ‘அஜா’ என்ற வார்த்தை ஜோதியைச் சார்ந்தது என்று சிலர் கூறுகின்றனர். அவ்வாறே மஹாநாராயண உபநிஷதத்திலும் வருகிறது.
இங்கே மஹாநாராயண உபநிஷதத்தை (12:2---3) மேற்கோள் காட்டுகிறார் ஸ்ரீராமானுஜர். மந்திரத்தைப் பார்ப்போம்:
அந்த இறைவனிலிருந்து ஏழு பிராணன்களாகிய ஏழு ஜோதிகள் தோன்றின. உயிர்கள் வாழ்கின்ற ஏழு உலகங்களாகிய ஏழு அக்கினி சுவாலைகளும் அவற்றிற்கு உணவாகத் தோன்றின. இதயக் குகையில் எழுந்தருள்கின்ற அந்த இறைவனிலிருந்து இவ்வாறு ஏழு ஏழாக அனைத்தும் தோன்றின. அவற்றை உரிய இடங்களில் அவரே நிலைபெறச் செய்தார்.
கடல்கள், மலைகள் அனைத்தும் அவரிலிருந்தே தோன்றின. எல்லா வகையான நதிகளும் அவரிலிருந்தே பாய்கின்றன. எல்லா மூலிகைகளும் அவற்றின் சாரங்களும் அவரிலிருந்தே உருவாகின. இந்த மூலிகைகளின் சாரத்தின் துணையுடன் சூட்சம சரீரத்தில் உறைபவனான ஜீவாத்மா பிராணிகளில் வாழ்கிறான்.
மேற்கண்ட மந்திரங்கள் படைப்பைப் பற்றிக் கூறுகின்றன. பிறப்பற்றவலான ‘அஜா’வும் இந்தப் படைப்பினுள் அடங்கியவள், அவள் இறைவனிலிருந்து தோன்றியவள்; இறைவனைச் சார்ந்தவள். இறைவனைச் சார்ந்தவளாக இருப்பதால் ‘அஜா’ யாரையும் சாராத பிரதானம் ஆக முடியாது.
எனவே விளக்கத்திற்குரிய மந்திரம் ‘அஜா:’ என்ற சொல்லால் பிரதானத்தைக் குறிப்பிடவில்லை.
#எல்லாம்_மாயை !! என்று ஒருவர் அடிக்கடி சொல்கிறார் !! அப்படி என்றால் என்ன ?? ( ஓர் நட்பின் கேள்வி )
முதலில் #மாயை என்றால் என்ன என்பதை தெரிந்து கொள்வோம் ..
மெய்யின் சாயலே மாயை,
அதாவது நீங்களும் உங்கள் நிழலும் போல ..
நிழல் உங்களுடையது தான்..
ஆனால் நிழல் மட்டுமே நீங்கள் அல்ல ..
அதாவது நிழலின் தன்மை அதன் அமைப்பில் மாறிக்கொண்டே இருக்கும் ..
பார்க்கும் திசை, சுற்றி இருக்கும் சூழல், பார்ப்பவர்கள் மனநிலை, போன்ற ஏராளமான காரணங்களை பொருத்து நிழல் ஒவ்வொரு விதமாக தெரியும் ..
ஆனால் நீங்கள் ஒரே தன்மையில் இருப்பிர்கள், உங்கள் நிழல் மட்டுமே வித்தியாசப்படும் ..
அதுபோலவே
இறைபேராற்றல் என்ற இறைதன்மை என்றும் நிதர்சனமான ஒன்றாக மெய்யாக விளங்கிக்கொண்டே இருக்கிறது ..
அதை கொண்டே இயக்கப்படுபவை பல்வேறு பரிணாமங்களில் தெரிகிறது ..
அதுவும் ஒரே நிலையில் அப்படியே இல்லாது மாறிக்கொண்டே இருக்கும் இயல்பை பெற்றதாக இருக்கிறது ..
அந்த இயல்பை தான் நாமும், நம் சுற்றமும், இந்த கோளும், அண்டமும், பிரபஞ்சமும் ஆட்பட்டுகொண்டே இருக்கிறது ..
அப்போது நிலையில்லா தன்மையோடு தான் எல்லாம் இருக்கிறது என்ற மெய்யை உணர்வே ..
#எல்லாம்_மாயை நம்மை நாமே நினைவுட்டி அறிவுறுத்தி கொண்டால் , ஏமாற்றம், கோவம், ஆதங்கம், போன்ற உணர்வுகளை கடந்து எப்போதும் இன்ப / துன்பமற்ற ஆனந்த நிலையில் நிலைகொள்வோம் ..
எல்லாம் மாயை என்றால்,
மாயையின் மூலம் மெய் ( இறைவன் )
அவனது தன்மையை பெற்று இயங்குவது தான் இங்கு இருக்கிறது,
அவனது தன்மையான இறைப்பேராற்றல் என்ற இயக்கத்தின் தாக்கம் வழியே ஆளப்பாடு இயங்கி கொண்டு இருக்கு ..
அதில் வெளியே தெரியும் பொருள் எல்லாம் மாயை !!
அது அதுவாக இருக்க கருப்பொருளாக மெய் என்ற ஒன்றின் வழியே அது இருக்கிறது ..
நம் பார்வை மாயையில் நிலைகொள்ள ,
மெய் புலபடாதே போய்விடும் ..
நிலைபெற்று உள்ள ஒன்றின் வழியே நிலையாமையும் நிலைகொண்டு இருக்கிறது என்பதை உணர்வே ..
#எல்லாம்_மாயை
அப்போது எதுவும் மாற்றத்தில் தான் இருக்கிறது, எதுவும் போன நொடிபோல கூட இப்போது இல்லை என்று நம் விளங்கி கொண்டால் ..
எது நடந்தாலும் / நடக்காவிட்டாலும் நமக்கு ஆனந்ததையே தரும் ..
ஏதோ இவனுள் அவனே அறிவித்தவழியே வெளிபடுகிறது ..
இதன் பொருள் உங்களுக்கு எப்படி விளங்க வேண்டுமோ அப்படி விளக்கவைப்பதும் மெய்யே ..
நானும் மெய்யால் இருக்கும் மாயையே ......
திருச்சிற்றம்பலம்
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 139:
முரணாக உள்ளதே:
10. ‘அஜா’ என்றால் பிறப்பற்றவள், அதாவது தோன்றாதவள்; ஆனால் அவள் இறைவனிலிருந்து தோன்றினாள் என்பது முன்னுக்குப் பின் முரணாக உள்ளதே என்று கூறினால் தொடரும் ஸூத்ரம் அதற்கான பதிலைத் தருகிறது________
கல்பனோபதேசாச்ச மத்வாதமதவிரோத: || 1:4.10 ||
பொருள்: விளக்கத்திற்குரிய மந்திரம் படைப்பு பற்றிப் பேசுவதால் இதில் முரண்பாடு எதுவும் இல்லை. மது வித்யையிலும் அவ்வாறே.
தோன்றாதவளான ‘அஜா:’ எவ்வாறு இறைவனிலிருந்து ‘தோன்றினாள்’ என்பது கேள்வி. ஆனால் இங்கு படைப்பு பற்றிப் பேசப்படுகிறது. படைப்பு என்பது இல்லாத ஒன்று திடீரென்று எங்கிருந்தோ தோன்றுவது அல்ல. இறைவனில் காரண நிலையில் விதையாக இருக்கின்ற ஒன்று மரமாக வெளிப்படுவதே படைப்பு. இறைவனின் சக்தியும் (அஜா: ) எப்போதும் இறைவனிலேயே இருப்பவள். படைப்புக் காலத்தில் அவள் வெளிப்படுகிறாள், அவ்வளவுதான். அவள் இறைவனைச் சார்ந்தவள் என்பதே நாம் இங்கு மனத்தில் கொள்ள வேண்டிய கருத்து. அவள் இறைவனைச் சார்ந்தவளாக இருப்பதால் பிரதானம் ஆக இயலாது.
முரண்பாடு போல் தோன்றுகின்ற இந்தக் கருத்தை தெளிவுபடுத்த ஸ்ரீபாதராயணர் மது வித்யை பற்றிக் கூறுகிறார். இது சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தில் (3:1—11) வரும் வித்யை ஆகும். அந்தப் பகுதியைப் பார்ப்போம்:
அங்கே இருக்கின்ற சூரியன் நிச்சயமாக தேவர்களின் தேனாக (மது) உள்ளான்.....எதுவரை சூரியன் கிழக்கில் உதித்து மேற்கில் மறைகிறானோ......அது வரை அவர்கள் (உண்மையை உணர்ந்தவர்கள்) ருத்திரர்களைப் போல அனைத்தையும் ஆள வல்லவர்கள் ஆகிறார்கள்.(3:1.1; 3:7.4).
சூரியன் உதிப்பது பற்றியும் மறைவது பற்றியும் பேசுகின்ற அதே மது வித்யை தொடரும் மந்திரம் ஒன்றில் (3:11.2),
‘இறைவனை உணர்ந்தவர்களுக்கு சூரியன் நிச்சயமாக ஒரு போதும் உதிப்பதும் இல்லை, ஒரு போதும் மறைவதும் இல்லை.’
என்றும் கூறுகிறது. சாதாரண மனிதர்களுக்கு சூரியன் உதிக்கவும் மறையவும் செய்கிறான். ஆனால் இறைவனை உணர்ந்தவர்களுக்கு சூரியன் உதிப்பதும் இல்லை; மறைவதும் இல்லை என்பதை உபநிஷதம் தெளிவுபடுத்துகிறது.
ஆன்மீக நிலைகளைப் பற்றிப் பேசுவதால் இங்கே முரண்பாடு எதுவும் இல்லை. ஆன்மீகத்தில் உயர்நிலையை அடையாதவர்களுக்கு சூரியன் உதிக்கவும் மறையவும் செய்கிறான். ஆன்மீகத்தில் உயர்நிலையை அடைந்து இறைவனை உணர்ந்தவர்களிடம் உலகின் நியதிகள் செயல்படுவதில்லை.
அது போலவே விளக்கத்திற்குரிய மந்திரம் படைப்பு பற்றிப் பேசுவதால் தோன்றுவது, தோன்றாதது போன்ற வார்த்தைகளுக்கு முக்கியத்துவம் இல்லை. இறைவனுடைய சக்தியான ‘அஜா:’ இறைவனைச் சார்ந்திருக்கிறாள் என்பதுதான் இங்கே முக்கியமான கருத்து. எதையும் சாராத பிரதானம் இங்கே பேசப்படவில்லை.
சாதாரண மனிதர்களுக்கு சூரியன் உதிக்கவும் மறையவும் செய்கிறான். ஆனால் இறைவனை உணர்ந்தவர்களுக்கு சூரியன் உதிப்பதும் இல்லை; மறைவதும் இல்லை என்பதை உபநிஷதம் தெளிவுபடுத்துகிறது
படைப்பு என்பது இல்லாத ஒன்று திடீரென்று எங்கிருந்தோ தோன்றுவது அல்ல. இறைவனில் காரண நிலையில் விதையாக இருக்கின்ற ஒன்று மரமாக வெளிப்படுவதே படைப்பு. இறைவனின் சக்தியும் (அஜா: ).
*
ரத சப்தமி28. 01.2023 தை மாதம் சனிக்கிழமை*
ரத சப்தமி இந்து சமயத்தவர்களால் தை அமாவாசை நாளை அடுத்த ஏழாவது நாளில் கொண்டாடப்படுவதாகும்.
சூரியன் தெற்கு நோக்கிய தட்சிணாயனம் பயணத்தை முடித்துக்கொண்டு ரத சப்தமியன்று வடக்கு நோக்கி உத்தராயணம் பயணப்படும்
திருப்பதி திருமலையில் ரதசப்தமி அன்று ஒரு நாள் பிரம்மோற்சவம் நடைபெறும்
ரத சப்தமி வழிபாடும் அதன் சிறப்பும்!
எல்லா தெய்வங்களுக்கும் ஜெயந்தி தினம் கொண்டாடும் ஆன்மிகர்கள், சூரியனுக்கும் ஒரு ஜெயந்தி தினத்தைக் கொண்டாடி மகிழ்கிறார்கள். அந்த நாள்தான் ரதசப்தமி.
உத்ராயன தை அமாவாசைக்குப் பின்வரும் ஏழாவது நாள் (சப்தமி திதி) ரதசப்தமி என்று போற்றப்படுகிறது.
சூரியன் தன் வடக்கு நோக்கிய பயண ஆரம்பத்தில், இந்த சப்தமி திதியிலிருந்துதான் தன் ஒளிக்கதிர்களுக்கு வெப்பத்தை சிறுகச் சிறுகக் கூட்டுகிறான் என்று சாஸ்திரம் கூறுகிறது. இதை அறிவியலும் ஏற்றுக்கொள்கிறது.
ரதசப்தமி நாளில் சூரியன் பிறந்ததாகக் கருதப்படுவதாலும், அந்த நாளில் சூரியனுக்கு விசேஷமான ஒளிபிறப்பதாலும், அன்றைய தினத்தில் விரதம் கடைப்பிடித்து சூரிய பகவானை வழிபட வேண்டும்.
சூரிய உதயத்திற்குமுன் எழுந்து காலைக்கடன்களை முடித்துக்கொண்டு ஆண்கள் சூரியனுக்குப் பிடித்த எருக்கன் இலைகள் ஏழு எடுத்து அத்துடன் அட்சதையும் (சிறிதளவு பச்சரிசி) விபூதியையும் தலையின்மீது வைத்துக்கொண்டு கிழக்கு திசை நோக்கி நீராட வேண்டும். பெண்கள்
(கன்னி மற்றும் சுமங்கலிகள்) ஏழு எருக்கன் இலைகள் மேல் சிறிதளடு மஞ்சள் தூளையும் அட்சதையையும் வைத்துக்கொண்டு நீராட வேண்டும்
சூரியனின் ஏழு வகையான கிரணங்கள் எருக்கன் இலைகள் மூலமாக உடலில் பாய்ந்து உடல்நலத்தை வலுப்படுத்தும் என்பது ஐதீகம்.
அதற்குப்பின் சூரிய நமஸ்காரம் அவசியம் செய்யவேண்டும். அப்போது அர்க்ய மந்திரம் சொல்லி நீர்விட வேண்டும். வேதம் அறிந்த விற்பன்னர்களிடம் உபதேசம் பெற்று மந்திரத்தை அறிந்துகொள்வது நலன் தரும்.
ஆயுள், ஆரோக்யம் தரும் விரதங்கள் ஆண்டில் பல வந்தாலும் அனைத்திலும் சிறந்ததாகச் சொல்லப்படுவது ரத சப்தமி விரதமே.
தெற்குப் பாதையில் பயணிக்கும் சூரியன், அன்றுமுதல் வடக்கு வழியில் திசை திரும்பிப் பயணிப்பதாக ஜோதிட புராண நூல்கள் சொல்கின்றன. அதாவது அன்றுதான் தட்சிணாயன காலம் முடிந்து உத்தராயண காலம் ஆரம்பமாகிறது.
அன்று சூரிய உதய நேரத்தில் எழுந்து ஆறு, ஏரி அல்லது குளத்தில் நீராடச் செல்வது சிறப்பு.
இயலாதவர்கள் அவரவர் இல்லத்தில் சிறிதளவாவது சூரிய ஒளிபடும் இடத்தில் நீராடலாம். நீராடும்போது, ஏழு எருக்கிலைகளை ஒன்றன் மீது ஒன்றாக அடுக்கி, அவற்றின் மீது சிறிது அரிசி, மஞ்சள் ஆகியவற்றை வைத்து அதனை அப்படியே உச்சந் தலையில் வைத்துக் கொண்டு நீரில் மூழ்கி எழவேண்டும்.
வீட்டில் நீராடும் போது அவற்றைத் தலையில் வைத்துக் கொண்டபின், தண்ணீர் ஊற்றிக்கொண்டு குளிக்கலாம்.
இப்படிச் செய்வதால் நம் பாவங்கள் விலகி பகலவனைக் கண்டு பனி மறைவது போல மறைந்து போகும். புண்ணிய பலன்கள் பெருகும் என்பது ஐதிகம்.
நாராயணனின் அம்சமே சூரியன் என்பதால் ரதசப்தமி நாளில் பெருமாள் ஆலயங்களில் சூரிய பிரபையில் எம்பிரான் எழுந்தருள்வார்.
அன்றைய தினம் விரதம் இருப்பது நீடித்த ஆயுளும், குறையாத ஆரோக்யமும் அளிக்கும் என்பது நம்பிக்கை. இவ்விரதம் இருப்பது சுமங்கலித்துவம் நிலைக்கச் செய்யும் எனவும் சிலர் கூறுவர்.
பார்வைக்குத் தெரியும் பகவானை பகலவனை ரதசப்தமி தினத்தில் வழிபடும்போது சூரியனை நோக்கி, ஓம் நமோ ஆதித்யாய.. ஆயுள், ஆரோக்யம், புத்திர் பலம் தேஹிமே சதா! என்று சொல்லி வணங்கலாம்.
அறிவு, ஆற்றல், ஆரோக்யம், ஆயுள் என யாவற்றிலும் சிறந்து விளங்கும் அனுமனுக்கு அந்த ஆற்றலை குருவாக இருந்து அளித்தவர் சூரியன்.
சூரியனை பொங்கலன்றும் ரத சப்தமி நாளிலும் மட்டும் வழிபடாமல் தினமுமே வணங்கலாம்.
ஆதவனை வழிபடுவோர் வாழ்வில் தீவினை இருள் விலகி நன்மை ஒளி பரவும் என்பது நிச்சயம்!
.(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 140:
உபநிஷதத்தில் இல்லை:
இன்று தை மாதம் அமாவாசை
_____________3. சாங்கியக் கருத்து உபநிஷதத்தில் இல்லை__________________
ஸங்க்ய உபஸங்க்ரஹ அதிகரணம் பிரு.4:4.17
கருத்திலும் வார்த்தைகளிலும் வேதாந்தத்திற்கும் சாங்கியத்திற்கும் பல ஒற்றுமைகள் இருந்தாலும் அடிப்படையில் இரண்டிற்கும் இடையில் வேறுபாடு உள்ளது. உபநிஷதத்தில் சாங்கியக் கருத்துக்கள் இல்லை என்று ஸ்ரீபாதராயணர் நிறுவ விழைகிறார். இந்த அதிகரணத்தில் பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் 4:4.17 மந்திரத்தை எடுத்துக் கொண்டு, அதில் சாங்கியர்களின் கருத்து கூறப்படவில்லை என்பதை விளக்குகிறார். இந்த அதிகரணத்தில் 3 மந்திரங்கள் உள்ளன.
பிருஹதாரண்யக மந்திரத்தில் (4:4.17) 25 விஷயங்களைப் பற்றி வருகிறது. முதலில் மந்திரத்தைப் பார்ப்போம்:
ஐவராகிய ஐந்து குழுவினரும் (பஞ்ச பஞ்சஜனா: ) ஆகாசமும் யாரில் நிலைபெறுகிறார்களோ அந்த ஆன்மாவே மரணமற்றவனான இறைவன் என்று நான் கருதுகிறேன். அந்த இறைவனை அறிந்து நான் மரணமற்றவன் ஆகிறேன்.
11. இந்த 25 விஷயங்கள், சாங்கியர்கள் கூறும் 25 தத்துவங்களா?___________
ந ஸங்க்யோபஸங்க்ரஹாதபி நானாபாவாததிரேகாச்ச || 1:4.11 ||
பொருள்: விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் 25 என்ற எண்ணிக்கை கூறப்பட்டிருந்தாலும் அது சாங்கியர்களின் தத்துவம் ஆகாது. ஏனெனில் அந்த எண்ணிக்கையை சாங்கியக் கருத்தின் படி குழுவாகப் பிரிக்க இயலாது; உண்மையில் 25 ஐ விட அதிக எண்ணிக்கை வரவும் செய்கிறது.
விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் ஐவராகிய ஐந்து குழுவினர், அதாவது 25 பேர் என்று கூறப்படுவது சாங்கியர்களின் 25 தத்துவங்களையே என்று கருத இடம் உண்டு. ஆனால் இரண்டு காரணங்களால் அது தவறு என்று இந்த ஸூத்ரத்தில் கூறுகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
முதலில் 25 தத்துவங்களை ஐவராகிய ஐந்து குழுக்களாகப் பிரிக்க இயலாது (சாங்கியத்தில்). ஒரு குழுவாகப் பிரிக்க வேண்டுமென்றால் அதற்கு அந்தக் குழுவினரின் அங்கங்களுக்கிடையே எதேனும் ஒரு ஒற்றுமை இருக்க வேண்டும். சாங்கியர்களின் 25 தத்துவங்களை அவர்களே 4 பிரிவாகத்தான் பிரித்துள்ளனர்.
இது ஒரு புறமிருக்க, ஐவர் கொண்ட குழுக்களாகப் பிரிக்க வேண்டுமென்றால் பஞ்ச தன்மாத்திரைகள், பஞ்ச பூதங்கள், பஞ்ச ஞானேந்திரியங்கள் மற்றும் பஞ்ச கர்மேந்திரியங்கள் என்று 4 குழுக்களாகப் பிரித்து விடலாம். இவை தவிர பிரகிருதி, புருஷன், மஹத், அஹங்காரம் மற்றும் மனம் ஆகிய ஐந்தையும் ஒரே குழுவாகப் பிரிக்க இயலாது. ஏனெனில் இந்தத் தத்துவங்கள் ஐந்திற்கும் எந்த ஒற்றுமையும் கிடையாது.
இரண்டாவது காரணமாக, எண்ணிக்கிய அதிகமாவதையும் சுட்டிக் காட்டுகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் 25 அல்ல 26 விஷயங்கள் கூறப்படுகின்றன-------ஐவராகிய ஐந்து குழுக்கள் (25) மற்றும் ஆகாசம். ஆனால் சாங்கியத்தில் 26 தத்துவங்கள் கிடையாது.
மேற்கண்ட இரண்டு காரணங்களாலும் விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் சாங்கியத் தத்துவங்கள் கூறப்படவில்லை.
இந்தக் காரணங்கள் மட்டுமின்றி, விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் 25 விஷயங்களும் இறைவனில் நிலைபெற்றுள்ளதாக தெளிவாகக் காணப்படுகிறது. இந்த 25 ஐயும் சாங்கியர்களின் தத்துவமாகக் கொண்டால், புருஷனும் பிரகிருதியும் இறைவனைச் சார்ந்தவை என்றாகும். சாங்கியர்கள் இறைவனையும் ஏற்பதில்லை, புருஷனும் பிரகிருதியும் யாரையும் சார்ந்துள்ளன என்பதையும் ஏற்றுக் கொள்வதில்லை. எனவே மந்திரத்திலுள்ள 25 விஷயங்களும் சாங்கியர்களின் 25 தத்துவங்கள் அல்ல.
சிவ சிவ
#முனிவர் ஒருவர் மரத்தடியில் அமர்ந்து தம் வேட்டியில் இருந்த கிழிசலைத் தைத்துக்கொண்டு இருந்தார். அவர் ஒரு சிவபக்தர். அப்போது சிவனும், பார்வதியும் வான்வெளியில் வலம் வந்து கொண்டிருந்தனர். மரத்தடியில் ஒளிப்பிழம்பாய் அமர்ந்திருந்த முனிவரைக் கண்டதும் உளம் நெகிழ்ந்த அம்மை, ஐயனைப் பார்த்து,”மரத்தடியில் பார்த்தீர்களா?” என்றாள்.
#பார்த்தேன்” என்றார் பரமன்.
#பார்த்தபிறகு சும்மா எப்படி போவது? ஏதேனும் வரம் கொடுத்துவிட்டுப் போகலாம், வாருங்கள்” என்றாள் அம்மை.
#அட, அவன் அந்த நிலையெல்லாம் கடந்தவன். இப்போது அவனிடம் செல்வது வீண்வேலை, வேண்டாம் வா! நம் வழியே போகலாம்”
#ஆனால் பார்வதி விடவில்லை. ஐயனை வற்புறுத்தி மரத்தடிக்கு அழைத்து வந்துவிட்டாள்.
#வணக்கம், முனிவரே!” என வணங்கினர் அம்மையும் அப்பனும்.
#முனிவர் நிமிர்ந்து பார்த்தார். “அடடே! எம்பெருமானும் பெருமாட்டியுமா! வரணும் வரணும்…” என்று வரவேற்றார் முனிவர். தாகத்திற்கு மோர் கொடுத்து உபசரித்தார். அவ்வளவுதான். மீண்டும் கிழிசலைத் தைக்கத் தொடங்கிவிட்டார்.
#சற்றுநேரம் பொறுமையாகக் காத்திருந்துவிட்டு, “சரி, நாங்கள் விடை பெறுகிறோம்” என்றனர் அம்மையும் அப்பனும்.
#மகிழ்ச்சியாய்ப் போய் வாருங்கள், வணக்கம்” என்று சொல்லிவிட்டு மீண்டும் கிழிசலைத் தைக்க முனைந்தார் முனிவர்.
#அம்மை குறிப்புக் காட்ட, அப்பன் பணிவாய்க் கேட்டார். “முனிவரே! நாங்கள் ஒருவருக்குக் காட்சி கொடுத்துவிட்டால் வரம் கொடுக்காமல் போவதில்லை.எனவே தாங்கள் ஏதாவது வரம் கேளுங்கள்.கொடுக்கிறோம்” என்றார்.
#முனிவர் சிரித்தார். “வரமா! உங்கள் தரிசனமே எனக்குப் போதும். வரம் எதுவும் வேண்டாம். உங்கள் வழியைத் தொடருங்கள்” என்று சொல்லிவிட்டுப் பணியில் ஆழ்ந்தார்.
#அப்பனும் அம்மையும் விடவில்லை. “ஏதாவது வரம் கொடுக்காமல் செல்லமாட்டோம்” என்று பிடிவாதமாய் நின்றனர்.
#முனிவர் வேறு வழியின்றி ஒரு வரம் கேட்டார். “நான் தைக்கும்போது இந்த ஊசிக்குப் பின்னாலேயே நூல் போகவேண்டும்; அது போதும்” என்றார்.
#இதைக்கேட்ட அம்மையும் அப்பனும் திகைத்தனர்.
#ஏற்கனவே ஊசிக்குப் பின்னால்தான் நூல் போகிறதே. இதற்கு நாங்கள் ஏன் வரம் தரவேண்டும்?”என்று அம்மை பணிவாய்க் கேட்டார்.
#அதைத்தான் நானும் கேட்கிறேன். நான் ஒழுங்கு தவறாமல் நடந்துகொண்டு வந்தால் வரவேண்டிய பலன் நியதிப்படி தானாகப் பின்னால் வருமே.இடையில் நீங்கள் எதற்கு எனக்கு வரம் தரவேண்டும்?”என்று கேட்டார் முனிவர்.
#முனிவரின் விளக்கத்தைக் கேட்ட அம்மையும், அப்பனும் சிரித்துவிட்டு சென்றனர்.
#இருள்நீங்கி இன்பம் பயக்கும் மருள்நீங்கி
மாசறு காட்சி யவர்க்கு.-----வள்ளுவர்.
#தூய்மையான இறை நம்பிக்கை கொண்டவர்களுக்கு,”நாம் சரியாக நடந்துகொண்டால் நமக்குரிய விளைவும் சரியாக இருக்கும் என்ற மனத்தெளிவு பிறக்கிறது.
*வாழ்க வளமுடன்.*
நமசிவாய வாழ்க
சிவ சிவ
சித்தர் தத்துவங்கள்
***************************
சித்தர்கள் என்ற சொல்லிற்கு சித்தத்தை அறிந்தவர்கள் என்று பொருள். சித்-அறிவு. உடம்பிற்குள் 96 வகையான வேதியியல் தொழில்கள் நடைபெறுகின்றன என்ற உண்மையை (அறிவியலை) அறிந்தவர்கள் சித்தர்கள்.
அதை சித்தர் தத்துவங்கள் என்ற பெயரில் அழைத்தனர்.
மனித உடல் அவரவர் கையால் (உயரத்தில்) எண் சாண் ஆகும்.
இதை ஔவையார் ‘எறும்பும் தன் கையால் எண் சாண்’ என்கிறார்.
உயிர்கள் தன் அகலத்தில் நான்கு சாண் அளவு பருமனும் 96 விரற்கடைப் பிரமாணமும் உள்ளதாகும்.
இந்த மனித உடலில் 96 வகையான செயல்கள் ஒரே சமயத்தில் நடைபெறுகின்றன.
இச்செயல்களை மருத்துவக் கண்ணோட்டமுள்ளவர்கள் அறிவர்.
இன்று நவீன மருத்துவ முறையில் உடற்கூற்றுத் தத்துவங்கள் பல பெயர்களில் அழைக்கப்பட்டாலும்
பலநூறு ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் தமிழ்ச்சித்தர்கள் இத்தத்துவங்களை தன் உடலையே சோதனைச்சாலையாக்கி அறிந்து,
ஆன்மீகப்பெயர்களில் இவற்றை அழைத்துள்ளனர்.
மனித உடல் இயங்கும் விதத்தை 96 வகையான தத்தவங்களின் அடிப்படையில் சித்தர்கள் பகுத்தனர். அவை,
தத்துவங்கள் 96
**************************
ஆன்ம தத்துவங்கள் - 24
உடலின் வாசல்கள் - 9
தாதுக்கள் - 7
மண்டலங்கள் - 3
குணங்கள் - 3
மலங்கள் - 3
நோய்கள் - 3
விகாரங்கள் - 8
ஆதாரங்கள் - 6
வாயுக்கள் - 10
நாடிகள் - 10
அவத்தைகள் - 5
ஐவுடம்புகள் - 5
இவற்றை அனைத்தும் ஒரு பதிவாக அடுத்த பதிவில்......
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 141:
எதைக் குறிக்கிறது?:
12. அப்படியானால் இந்த 25 எதைக் குறிக்கிறது? _______
ப்ராணாதயோ வாக்யசேஷாத் || 1:4.2 ||
பொருள்: விளக்கத்துக்குரிய மந்திரத்தில் வரும் ‘ஐவராகிய ஐந்து குழுவினர்’ என்பது பிராணன் முதலியவற்றைக் குறிக்கிறது. தொடரும் மந்திரத்திலிருந்து இது தெளிவாகிறது.
விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் வருகின்ற ‘ஐவராகிய ஐந்து குழுவினர்’ என்பது 25 என்ற எண்ணிக்கையைக் குறிக்கவில்லை. மாறாக, 5 என்ற எண்ணிக்கையையே கூறுகின்றன. ‘ஸப்த ரிஷிகள்’ என்றால் ஏழு பேர் என்றால், ‘ஸப்த’ கன்னியர் என்றால் ஏழு. எனவே ‘ஸப்த ரிஷிகள் ஏழு பேர்’ என்றால் 7X7 – 49 பேர் என்று பொருள் கொள்வதில்லை. அது போலவே இங்கும் ‘ஐவராகிய ஐவர் குழுவினர்’ என்றால் 25 பேர் என்று பொருள் கொள்வது தவறு. மாறாக, ஐவர் என்றே பொருள் கொள்ள வேண்டும். ஐவர் என்றால் பிராணன் முதலான ஐந்து விஷயங்கள். தொடரும் மந்திரம் (பிரு. 4:4.18) இதனைத் தெளிவுபடுத்துகிறது.
பிராணனின் பிராணனாக, கண்ணின் கண்ணாக, காதின் காதாக, மனத்தின் மனமாக, உணவின் உணவாக இருப்பதை அறிந்தவர்கள் ஆதி பரம்பொருளை உணர்ந்தவர்கள் ஆகிறார்கள்.
மேற்கண்ட பிராணன், கண், காது, மனம், உணவு ஆகியவையே ஐந்து குழுவினர். ஐவராகிய ஐந்து குழுவினர் என்று குறிப்பிட்டது இந்த ஐந்தையே தவிர சாங்கியர்க்ளீன் 25 தத்துவங்களை அல்ல.
ஆனால் பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்தைப் பார்த்தால் அங்கே ‘உணவின் உணவாக’ (அன்னஸ்யே அன்னம்) என்ற பகுதி இருக்காது. ஆனால் பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்தில் இரண்டு சாகைகள் உள்ளன. அவை காண்வ சாகை மற்றும் மாத்யந்தின சாகை. காண்வ சாகையே பிரபலமாக வழக்கில் உள்ளது; ஸ்ரீசங்கரர் இதற்கே விளக்கவுரை எழுதியுள்ளார். 16 ஆம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்த ஸ்ரீவித்யாரண்ய ஸ்வாமிகள் மாத்யந்தின சாகைக்கு விளக்கவுரை எழுதியுள்ளார். பெரும்பாலான மந்திரங்கள் இரண்டிலும் ஒன்றாகவே காணப்படுகின்றன. இங்கே நாம் மாத்யந்தின சாகையிலுள்ள மந்திரத்தைக் கூறியுள்ளோம். ‘உணவின் உணவாக’ (அன்னஸ்ய அன்னம்) என்ற பகுதி காண்வ சாகையில் இடம் பெறவில்லை.
திருவருள் வேண்டும் என்று நினைக்க / கேட்க எது இருந்து துணைபுரிகிறதோ அதுவும் திருவருளே ..
அதை தன் செயல் என்று நினைப்பதே ..
திருவருளை திருவருள் என்று உணராதே வேண்ட காரணமாகிறது ..
திருவின் அருள் கடந்து வேறேதும் இல்லா பிரபஞ்சமே இது ..
இதில் திருவருள் என்று வேண்ட ஏதுமில்லை ..
வேண்ட நிகழ்வதை ஆழ்ந்து கவனித்து அனுபவித்தாலே புரிந்தது விடும் ...
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 142:
காண்வ சாகையில்:
ஜ்யோதிஷைகேஷாமத்ஸ்யன்னே || 1:4.13 ||
பொருள்: காண்வ சாகையில் ‘உணவு’ (அன்னம்) என்ற வார்த்தை இல்லாததால், விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தின் முந்தின மந்திரத்தில் வருகின்ற ‘ஒளி’ என்ற வார்த்தையை சேர்த்து ஐந்து என்று கொள்ளலாம்.
காண்வ சாகையைப் பின்பற்றுபவர்கள் விளக்கத்திக்குரிய மந்திரத்தின் முந்தின மந்திரத்தைச் (4:4.16) சேர்த்துக் கொள்ளலாம். அந்த மந்திரத்தைக் காண்போம்: ‘ஒளியின் ஒளியாகத் (ஜ்யோதிஷாம் ஜ்யோதி: ) திகழ்கின்ற மரணமற்ற அந்தப் பரம்பொருளைத் தேவர்கள் ஆயுளாகத் தியானிக்கிறார்கள்.’
16 மற்றும் 17 ஆம் மந்திரங்களைச் சேர்த்தால் பின்வருமாறு பொருள்படும்: ‘ஒளியின் ஒளியாக, பிராணனின் பிராணனாக, கண்ணின் கண்ணாக, காதின் காதாக, மனத்தின் மனமாகத் திகழ்கின்ற அந்தப் பரம்பொருளைத் தேவர்கள் ஆயுளாகத் தியானிக்கிறார்கள். அந்தப் பொருளை அறிந்தவர்கள் ஆதிப் பரம்பொருளை உணர்ந்தவர்கள் ஆகிறார்கள்.’
இந்த ஐந்தும் ஐவராகிய ஐந்து குழுவினர் என்று கூறப்பட்டது; சாங்கியர்களின் 25 தத்துவங்களை அல்ல.
----------------------------4.
காரணத்வ அதிகரணம்
பிரம்ம ஸூத்ரத்தின் முதல் அத்தியாயத்தின் இறுதிப் பகுதியை நெருங்கிக் கொண்டிருக்கிறோம். இந்த அத்தியாயத்தின் பெயர் சமன்வய அத்தியாயம். உபநிஷதங்கள் அனைத்தும் இறைவனின் மகிமையைப் போற்றுவதிலேயே குறியாக இருக்கின்றன; இறைவனே உபநிஷதங்களின் முக்கியக் கருத்து என்பது இந்த அத்தியாயத்தில் பல்வேறு கோணங்களில் கூறப்பட்டு வருகிறது.
உணர்வுப் பொருளாகிய அந்த இறைவனிலிருந்தே உலகமும் உயிர்களும் அனைத்தும் தோன்றியிருக்கின்றன என்ற கருத்தையே இந்த அதிகரணமும் கூறுகிறது. இதில் 2 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
உணர்வுப் பொருளாகிய அந்த இறைவனிலிருந்தே உலகமும் உயிர்களும் அனைத்தும் தோன்றியிருக்கின்றன என்ற கருத்தையே இந்த அதிகரணமும் கூறுகிறது.
ஸ்ரீராமஜெயம்
#சியாமளா_தேவியைபோற்றுவோம்!
சியாமளா நவராத்திரி (ஜனவரி 22.1.2023 முதல் 30.1.2023 வரை)
இந்த நவராத்திரிக்கு சியாமளா நவராத்திரி என்று பெயர். இந்த ஒன்பது நாட்களும் சங்கீத இசைப்பாடுவதாலும், சங்கீதத்தில் ஈடுபட்ட இசை வல்லுனர்களை அம்மனாக பாவித்து தாம்பூலம், தட்சணை தந்து மகிழ்விப்பதாலும், சியாமளா (மீனாட்சி) தேவியின் பூரண அருள் கிடைக்கும்.
நம் புண்ணிய பூமியில் நவராத்திரி என்னும் விழா #நான்கு_விதமாக கொண்டாடப்படுகிறது. புரட்டாசி மாதத்தில் கொண்டாடப்படும் நவராத்திரி நம் அனைவருக்கும் தெரிந்ததே. 
ராமநவமி சமயத்தில் பிரதமை திதி முதற்கொண்டு, வடநாட்டில் தேவி உபாசகர்கள், ``#லலிதா_நவராத்திரிவிழா’’ என்றும், ஆடி மாதப் பிரதமை நாள் தொடங்கி வரும் நவராத்திரியை ``#வாராஹி திருவிழா’’ என்றும் நான்காவதாக கொண்டாடப்படும் நவராத்திரி விழா, ``#சியாமளா நவராத்திரி விழா’’ என்றும் கொண்டாடப்படுகிறது. இது தைமாதப் பிரதமை நாளிலிருந்து ஒன்பது நாட்கள் கொண்டாடப்படும் சிறப்பான விழாவாகும். ஜெகன் மாதா ஸ்ரீலலிதாமகாதிரிபுர சுந்தரியின் கையிலிருக்கும் கரும்பு, வில்லின் அதிதேவதையான சியாமளா தேவி, அறிவு என்னும் தத்துவத்தின் தலைவியாக விளங்குபவள். மனம் என்னும் வில், அறிவு என்னும் அம்பை கட்டுப்படுத்துகிறது. எனவே சியாமளா தேவியின் அருள் இருந்தால்தான் மனதையும் அறிவையும் அடக்கி, அம்பிகையிடம் நம்மை லயிக்கச் செய்ய முடியும். தனது மந்திரியான சியாமளா தேவியின் ஆலோசனை பெற்றே அம்பிகை லலிதா பரமேஸ்வரி எதையும் செய்வாள். இதனால், சியாமளா தேவிக்கு #மந்திரிணி என்னும் பெயருமுண்டு. அம்பிகையின் வலப்புறம் வீற்றிருக்கும் பெருமை கொண்ட சியாமளா தேவி, மன இருளை அகற்றி ஞான ஒளியைத் தருபவள். #தேவியின்ஒன்பதாவதுவடிவமான சியாமளா தேவியை உஜ்ஜயினியில் வணங்கியதால், மூடனாயிருந்த காளிதாசன் மகாகவியானான் என்கிறது புராணம். மூடமாய் முடங்கிக் கிடந்த காளிதாசனுக்கு அன்னை சியாமளா தேவியின் பெருங்கருணை மகாகவியாக மாற்றியது.#மதங்கமுனிவரின் மகளாகப் பிறந்ததால், மாதங்கி என்றும் அழைக்கப்படுகிறாள். சியாமளா தேவியை தியானிப்பவர்களுக்கு வாக்கு, இசை, கல்வி, கேள்விகளில் நல்ல தேர்ச்சி போன்றவை சித்திக்கும்.மாதங்கிக்கு #பதினாறுபெயர்கள் உள்ளன அவை;
சங்கீத யோகினி, சியாமா, சியாமளா, மந்திர நாபிகா, மந்திரிணி, சசிவேசானி, பிரதானேசி, சுகப் பிரியா, வீணாவதி, வைணிகி, முத்ரிணி, பிரியகப் பிரியா, நீபப் பிரியா, கதம்பேசி, கதம்பவனவாசினி, சதாமாதா ஆகியவையாகும். #மாதங்கிதேவிஎட்டுகரங்களை_உடை
அவளுடைய ஒரு திருக்கரத்தில் உள்ள சம்பாகதிர், உலகியல் இன்பங்களையும், மற்றொரு கரத்திலுள்ள தாமரை மலர், கலை உள்ளத்தையும், இன்னொரு கரத்திலுள்ள பாசம் ஈர்ப்புச் சக்தியையும், வேறொரு கரத்திலுள்ள அங்குசம் அடக்கியாளும் திறனையும், காரிகை உலகியல் ஞானத்தையும், கிளி ஆத்ம ஞானத்தையும், இரு கைகளில் ஏந்திய வீணை சங்கீத ரசனையையும் அருளுகின்றன.
மேற்கண்ட வடிவுடைய தேவியையே காளிதாசனின் `#சியாமளா_தண்டகம்’ கொண்டாடுகிறது. சியாமளா தண்டகத்தை துதிப்பவர்களுக்கு தேவி பேரருள் புரிகிறாள். காஞ்சி காமாட்சியம்மன் கோயிலில் சியாமளா தேவியின் திருவுருவத்தை காணலாம். மந்திர சாஸ்திரப்படி மதுரை மீனாட்சியே சியாமளா தேவியாக விளங்குகிறாள் என்பது சான்றோர் நம்பிக்கை. அதனால்தான், அங்கு எண் கை வடிவமும், சக்கரமும் இதன் அடிப்படையிலேயே அமைக்கப்பட்டுள்ளன. சியாமளா தேவிக்கு #லகு_மாதங்கி,
#வாக்வாதினி,
#நகுலி எனப்படும் மூன்று அங்க - உபாங்க தேவதைகள் உள்ளனர். அவர்களைப் பற்றி காளிதாசனின் தன்னுடைய உரையில் விளக்கமாக தெரிவித்துள்ளார். தெரிந்துகொள்வோம்.
#லகு_மாதங்கி
‘‘மாணிக்க வீணாம் உபலாலயந்தீம்
மதாலஸாம் மஞ்சுள வாக் விலாஸாம்
மஹேந்த்ர நீலத்யுதி கோமளாங்கீம்
மாதங்க கன்யாம் மனஸா ஸ்மராமி.’’
மாணிக்கமயமான வீணையை வாசிப்பவளும், அழகான வாக்கு உடையவளும், நீலநிற ஒளி பொருந்திய உடலினாளும், மதங்க முனிவரின் மகளுமான இவள் அருள் இருந்தால் அனைத்துக் கலைகளும் லகுவாகும்.
#வாக்வாதினி
‘‘அமலகமல ஸம்ஸ்தா லேகினி புஸ்தகோத்யத்
கரயுகள ஸரோஜா குந்த மந்த்ரகௌரா
த்ருதசதா கண்டோல்லாஸி கோட்ரபீடா
பவதுபவ பவபயானாம் பங்கின பாரதி ந.’’
நம் சந்தேகங்களை குருவிடம் கேட்டு அறிய வேண்டும் என்பதே வாக்வாதினியின் பொருள். அடிக்கடி குருவிடம் சென்று நம் சந்தேகங்களைக் கேட்டாலொழிய உண்மைப் பொருளை அறிய முடியாது. சில விஷயங்களை ஒருமுறைக்குப் பலமுறை சிந்தித்தால்தான் உண்மையை உணர முடியும்.#நகுலி
ஞானத்தை அடைந்தால்கூட தவறு செய்வதற்கான சில சந்தர்ப்பங்கள் ஏற்படலாம். விஷம் போன்ற அத்தவறுகளால் நாம் பாதிக்கப் படாமல் காப்பாற்றுபவள் நகுலி. நகுலம் என்றால் கீரிப்பிள்ளை. கீரியைக் கண்டு விஷப் பாம்புகள் அஞ்சி விலகுவதைப் போல நகுலியின் அருளால் தவறுகள் நம்மை விட்டு விலகிச் செல்லும் என்பது உட்கருத்து.#சியாமளா_சகஸ்ரநாமம்ராஜமாதங்கி
#காளிதாசனின் சியாமளா தண்டகமும்,
#ஆதிசங்கரரின் மீனாட்சி பஞ்சரத்னத்தைத் துதித்தாலும் சிறப்பான பலன்களை பெறலாம்.எனவே இந்த நவராத்திரி நாட்களில் அன்னை சியாமளாவையும், அவளது மறு உருவான மீனாட்சியம்மனையும் வழிபடுவோமாக.
தொகுப்பு:
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 143:
உலகின் காரணம் யார்:
14. உலகின் காரணம் யார்?-------------------------
*இன்று வரங்களைத் தரும் வரகுந்த சதுர்த்தி*24.01 . 2023
சதுர்த்தி தினம் பொதுவாக பிள்ளையாருக்கு உரியது சங்கடங்களை போக்கும் சதுர்த்தி தினம் என்பார்கள்.
ஆனால் தை அமாவாசை முடிந்து வருகின்ற சதுர்த்தி தினத்தை வரகுந்த சதுர்த்தி தினம் என்று சொல்வார்கள்
இந்த சதுர்த்தி தினத்தில் காலையில் எழுந்து நீராடி மனத்தூய்மையோடு பக்கத்தில் உள்ள ஏதேனும் சிவன் கோயிலுக்குச் சென்று வருவது அற்புதமான பலன்களைத் தரும்.
வரகுந்த சதுர்த்தி அன்று மல்லிகைப் பூக்களால் சிவ பூஜை செய்ய காரியத் தடைகள் நீங்கும்.
உபநிஷதங்களில் பல இடங்களில் உலகின் காரணம் பல்வேறு விதமாகக் கூறப்பட்டுள்ளது. அப்படியானால் உலகின் காரணம் வெவ்வேறா? உலகின் காரணம் இறைவனே என்று எப்படி ஏற்றுக் கொள்வது?
காரணத்வேன சாகசாதிஷு யதாவ்யபதிஷ்டோக்தே: || 1:4.14 ||
பொருள்: ஆகாசம் முதலியவற்றின் காரணப் பொருளாக எல்லா உபநிஷதங்களிலும் இறைவனே கூறப்பட்டிருப்பதால் அவரிலிருந்தே அனைத்தும் தோன்றின.
பெரும்பாலான முக்கிய உபநிஷதங்களிலும் படைப்பு பற்றி கூறப்பட்டுள்ளது.
இறைவன் (ஆத்மா) ஆகாசம் - காற்று - நெருப்பு - நீர் - பூமி - செடிகொடிகள் - உணவு - மனிதன்
என்ற வரிசையில் படைப்பு நிகழ்ந்ததாக தைத்திரீய உபநிஷதம் (2:1.2) கூறுகிறது. இங்கு இறைவனிலிருந்து அனைத்தும் தோன்றியதாக தெளிவாகக் கூறப்பட்டுள்ளது. ஆனால் வேறு சில உபநிஷதங்களில் படைப்பு பற்றிக் கூறும் போது வெவ்வேறு பொருட்கள் கூறப்படுகின்றன. உதாரணத்திற்கு ஒரிரண்டைப் பார்ப்போம்:
1. சாந்தோக்ய உபநிஷதம்: 6:2.2,3;
ஆரம்பத்தில் ‘ஸத்’ (இருப்பு, Existence) மட்டுமே இருந்தது. அதைத் தவிர வேறு எதுவும் இல்லை. அந்த ஸத் அக்கினியைத் தோற்றுவித்தது. அக்கினி தண்ணீரைத் தோற்றுவித்தது.............
இங்கே ‘ஸத்’ என்பதிலிருந்து உலகம் தோன்றியதாகக் கூறப்பட்டுள்ளது.
2. பிரச்ன உபநிஷதம், 6:4;
ஆன்மா - பிராணன் - புத்தி - ஆகாசம் - காற்று - நெருப்பு - நீர் - பூமி -- புலன்கள் - மனம் - உணவு - ஆற்றல் - தவம் -மந்திரங்கள் - கிர்யைகள் - உலகங்கள் - பெயர்கள்.
இங்கே ஆன்மாவிலிருந்து உலகமும் உயிர்களும் தோன்றியதாகக் கூறப்படுகிறது.
3. தைத்திரீய உபநிஷதம், 2:7.1;
ஆரம்பத்தில் இல்லாமை (அஸத்) இருந்தது. அதிலிருந்து ஸத் உண்டாகியது.
இங்கே அஸத், அதாவது இல்லாததிலிருந்து ‘இருப்பு’ (ஸத்) கூறியதாகக் கூறப்பட்டுள்ளது.
மேலே கண்ட உபநிஷதங்களில் இறைவன், ஆன்மா, ஸத், அஸத் என்று உலகின் காரணப் பொருளாகப் பல்வேறு விஷயங்கள் கூறப்படுகின்றன. எனவே உலகின் காரணம் பற்றி உபநிஷதங்களில் ஒருமித்த கருத்து இல்லையே, என்ற சந்தேகம் எழலாம்.
ஆனால் இந்த வார்த்தைகள் அனைத்தும் அந்த ஒரு இறைவனின் பல்வேறு பெயர்களே என்பதைப் புரிந்து கொண்டால் சந்தேகத்திற்கு இடமில்லை. ஆன்மா என்ற வார்த்தை ஜீவாத்மாவிற்கும் அது போலவே பரமாத்மாவிற்கும் பயன்படக் கூடிய வார்த்தையாகும். ‘ஸத்’ என்ற வார்த்தையை எடுத்துக் கொண்டால் அதுவும் இறைவனையே குறிக்கிறது. ‘ஸத்’ என்றால் ஸத்யம் (இருப்பு), ‘ஸத்யம் ஜ்ஞானம் அனந்தம் ப்ரஹ்ம’ ( இறைவன், உண்மை, அறிவு, இன்ப வடிவினர்) என்று தைத்திரீய உபநிஷதம் (2:1.1) கூறுகிறது. எனவே ‘ஸத்’ என்ற வார்த்தையும் இறைவனையே குறிப்பிடுகிறது.
#ஸ்ரீ ஹரதத்த சிவாசாரியார் குருபூஜை நாள் இன்று :தை - சுக்ல பஞ்சமி
24 -01-2023என்னும
#பாஷண்ட மதமாகிய (புறச்சமயம்) வைஷ்ணவத்தினை அநுசரித்திருக்கும் வைஷ்ணவர்களை திருத்தவும், சிவ பெருமானே பரம்பொருள் என்றும், அவர்களை இவ்வைதிக நெறிக்கண் நிலை நிறுத்த அவதரித்த ஸ்ரீ ஹரதத்தர்.
#திருமாலின் இருபத்தைந்தாவது அவதாரம் எனக் கருதப்படுபவர் ஹரதத்தர்.
#ஸ்ரீ ஹரதத்தர் வரலாறு:- (வரலாறு மற்றும் அற்புதங்கள் மிக பெரியவை அதனால் சற்று நேரம் ஒதுக்கி படித்து அருள் பெருஙகள் )
#சிவன்தான் பரம் பொருள்:-
பழுக்கக் காய்ச்சிய இரும்பு பீடத்தின் மீது அமர்ந்து சிவன்தான் பரம் பொருள் என்று சொல்லி நிரூபித்துக் காட்டு!’’ என் றனர் வைணவர்கள்.
‘‘சரி... அப்படியே ஆகட்டும். அக்னீஸ்வரர் ஆலயத்தில் ஈஸ்வர னுக்கும் நந்திதேவருக்கும் இடைப்பட்ட பகுதியில் ஒரு குழி தோண்டி அக்னி வளருங்கள். நீங்கள் சொன்னவாறே இரும்பு பீடத்தின் மேல் அமர்ந்து ‘சிவனே பரம்பொருள்!’ என்று சொல்லி சிவ ஸ்வரூபத்தை வெளிக் காட்டுகிறேன்’’ என்றார் ஹரதத்தர்.
‘‘சிவாலயத்தில் வேண்டாம். இங்கே, ஸ்ரீவரதராஜ பெருமாள் ஆலயத்திலேயே குழி வெட்டுகிறோம். இங்கேயே உன் சிவபக்தியை நிரூபித்துக்காட்டு!’’ என்று சொன்னவர்கள், வரதராஜ பெருமாளுக்கும் கருடனுக்கும் நடுவே அக்னிக்கான குழி வெட்டினார்கள். குழியின் நடுவில் இரும்பு முக்காலி ஒன்றை வைத்தனர். பின்னர் விறகுக் கட்டைகளைப் போட்டுத் தீ மூட்டினர். கொழுந்துவிட்டு எரிந்தது அக்னி. நெருப்புப் பிழம்பில் ஊறிய அந்த முக்காலி தகித்துச் சிவந்தது. சிவ நாமம் சொல்லியபடியே குழிக்குள் இறங்கிய ஹரதத்தர், கண்களை மூடினார். ‘‘சிவனை நான் பூஜை செய்வது உண்மையானால் இந்த அக்னிக் குழி, மலர்கள் பரப்பியது போல் குளுமையாக இருக்கட்டும். இந்த இரும்பு பீடம் சந்தனப் பீடம் போல் இருக்கட்டும்!’’ என்று கூறியவாறு அந்த முக்காலி மேல் அமர்ந்தான். ‘‘சிவமே பரம்பொருள்’’ என்று மூன்று முறை உரக்கச் சொன்னான். அதன் பிறகு ஸ்ரீ ஹரதத்தர் 24 காரணங்கள் சொல்லி சிவபரத்வம் ஸ்தாபித்தருளி தன் உடலில் எந்த விதமான பாதிப்பும் இன்றி அந்த முக்காலியிலிருந்து எழுந்தார்.
#ஸ்ரீ ஹரதத்தர் 24 காரணங்கள் சொல்லி சிவபரத்வம் ஸ்தாபித்தருளிய:- சுலோக பஞ்சகம் என்னும்
#ஸ்ரீ ஹரதத்த சிவாசாரியார் சில அற்புதங்கள்:-
#நாய்க் குட்டி வடிவில் சிவனைக் கண்டது:
ஒரு நாள் ஹரதத்தரது சிவபூஜையைக் காண இருவர் வந்தனர். சிவலிங்கத்திற்கு சங்கால் அபிஷேகம் செய்யத் துவங்கும் போது ஒரு நாய்க் குட்டி அருகில் வரவே, ஹரதத்தர் அச்சங்கிலிருந்த தீர்த்தத்தைச் சிறிது அந்த நாய்க்கு அளித்தார். இப்படிச் செய்யலாமா என்று வந்தவர்கள் வினவ, அதற்கு ஹரதத்தர், " இப்போது நாய் வடிவில் வந்தது சிவ பெருமான். " என்றார். அந் நாய் மீண்டும் அங்கு வந்தது. அதன் மீது ஹரதத்தர் தீர்த்தத்தைத் தெளிக்க அது சிவ லிங்கமாக மாறியது. அதனை வந்தவர்களிடம் கொடுத்து நித்திய பூஜை செய்து வருமாறு அருளினார்.
#நாய் உண்டது பிரசாதமானது:
ஹரதத்தரது மனைவி கமலாக்ஷி, அடுக்களையில் உணவு சமைத்து வைத்திருந்தபோது ஒரு நாய் அங்கு புகுந்து அதில் ஒரு கவளத்தை உண்டது. புலையன் சொன்னதுபோல் காவிரி மணல் யாவும் சிவன் என்றால் நாயும் சிவன் தானே! அப்படியானால் நாய் உண்டதை சிவன் உண்டதாகக் கருதி அதனைப் பிரசாதமாக ஏற்று உண்பது தானே முறை எனக் கருதினார் ஹரதத்தர். அப்போது அந்த நாய் சிவனாகக் காட்சி தந்து மறைந்ததை இருவரும் கண்டனர். சுவாமி அப்போது அசரீரியாக, " முன்பு உனக்குத் திருவடி தீக்ஷை தந்தோம். இப்போது குருவாகிய யாம் உண்ட சேஷத்தை உனக்குத் தந்தோம் " என்று அருளினார். ஆனந்தக் கூத்தாடிய ஹரதத்தர் திருவருளை வியந்தவராக நாய் உண்ட சேஷத்தை உண்டு,வீட்டிலுள்ளோரையும் உண்ணச் செய்தார்.
#சப்த ஸ்தான யாத்திரை மகிமையை உணர்த்தியது:
பல தலங்களைத் தரிசித்தவனாக உறையூர் சோழன் ஒருவன் கஞ்சனூரை அடைந்து சிவாலய தரிசனத்திகுப் பின் ஹரதத்தரின் வீட்டிகுச் சென்று அவரை வணங்கி, " அடியேன் கயிலையைக் காண விரும்புகிறேன். அதற்கு ஒரு வழியைத் தேவரீர் கூறி அருள வேண்டும் " என்று வேண்டினான். அதற்கு ஹரதத்தர், " மன்னனே, முதலில் கஞ்சனூர் ஆலயத்தை வழிபட்டு விட்டுக் கால் நடையாகவே அருகிலுள்ள திருக் கோடிகா, திருவாலங்காடு, திருவாவடுதுறை, தென் குரங்காடுதுறை (ஆடுதுறை), திருமங்கலக்குடி, திருமாந்துறை ஆகிய சிவ ஸ்தலங்களுக்குச் சென்று தரிசித்துவிட்டு அரை ஜாமத்திற்குள்ளாக மீண்டும் கஞ்சனூர் வந்து அக்நீசுவரரையும் கற்பகாம்பிகையையும் தரிசனம் செய்து யாத்திரையைப் பூர்த்தி செய்தால் உடனே கயிலையை அடையலாம்" என்றார். மறுநாள் சோழன் குதிரையில் ஏறி, பின்னால் குடை பிடிப்பவன் ஓடி வர, அரை ஜாமத்திற்குள் யாத்திரையைப் பூர்த்தி செய்துவிட்டுக் கஞ்சனூர் திரும்பினான். அவனது வருகைக்காக ஹரதத்தர் கோயில் வாயிலில் காத்திருந்தார்.
கோயில் வாயிலை அடைந்ததும், குதிரையும், அதன் பின்னால் ஓடி வந்த குடை பிடிப்பவனும் மூர்ச்சித்து விழுந்தனர். அப்போது கயிலையிலிருந்து வந்த சிவ கணங்கள் அக்குதிரையின் ஆத்மாவையும் , குடை பிடிப்பவனது ஆத்மாவையும் தாங்கள் கொண்டு வந்த விமானத்தில் ஏற்றிக் கொண்டு கயிலைக்குச் சென்றனர். அதுபோல் தானும் கயிலை செல்ல இயலவில்லையே என்று வருந்திய சோழ மன்னனிடம் ஹரதத்தர், " அவ்விருவரும் கால் நடையாகவே சென்றதால் கயிலைக்குச் செல்ல முடிந்தது. நீயும் கால் நடையாகச் சென்றால் கயிலையை அடைவாய்" என்று அருளினார். அதன்படியே, சோழனும் மறுநாள் கால் நடையாகவே எழூர்களுக்கும் சென்று வந்தவுடன் விமானம் எறிக் கயிலையை அடைந்தான்.
#அக்னியில் சமர்ப்பித்ததை அக்னீசுவரர் ஏற்றது:
ஒரு சமயம் சிவலிங்க பூபதி அக்நீசுவரருக்காகப் பட்டு வஸ்திரம் ஒன்றை அனுப்பி வைத்து அதனைத் தனது ஆசாரியராகிய ஹரதத்தர் மூலம் சுவாமிக்குச் சேர்ப்பிக்குமாறு வேண்டினான். அந்த வஸ்திரத்தை ஹரதத்தர் தான் செய்த வேள்வியில் நெய்யில் நனைத்து ஈசுவரார்ப்பணமாகச் செய்து விட்டார். அதனைக் கேள்விப்பட்ட சிவலிங்க பூபதி, அந்த வஸ்திரம் சுவாமிக்குச் சார்த்தப்
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 144:
எப்படி புரிந்து கொள்வது?:
15. இவை அனைத்தையும் புரிந்து கொள்வதில் சிரமம் இல்லை. ஆனால் இல்லாமையிலிருந்து (அஸத்) உலகம் வந்தது என்பதை எப்படிப் புரிந்து கொள்வது?______________________
ஸமாகர்ஷாத் || 1:4.15 ||
பொருள்: ‘அஸத்’ என்ற வார்த்தை எதுவுமற்ற சூன்யத்தைக் குறிப்பிடவில்லை என்பதை அந்த உபநிஷதத்தின் போக்கைப் புரிந்து கொள்வதால் அறியலாம்.
‘ஆரம்பத்தில் இல்லாமை (அஸத்) இருந்தது’ என்ற தைத்திரீய உபநிஷதம் கூறுவதை அப்படியே பொருள் கொள்ளக் கூடாது. ஏனெனில் அப்படிப் பொருள் கொள்பவர்களை அந்த உபநிஷதமே முந்தின மந்திரம் (2:6.1) ஒன்றில் குறை கூறுகிறது:
இறைவன் இல்லை (அஸத்) என்று சாதிப்பவன் எதுவும் இல்லாதவனாக ஆகிறான். இறைவன் இருக்கிறார் (ஸத்) என்று அறிபவன் எல்லாம் உள்ளவனாக ஆகிறான்; அவன் சான்றோனாகக் கருதப்படுவான்.
எனவே ‘அஸத்’ என்ற சொல் எதுவுமற்ற சூன்யத்தைக் குறிப்பிடவில்லை. இறைவனையே குறிக்கிறது.
உலகின் காரணப் பொருளைக் கூறுவதற்கு உபநிஷதங்கள் பல வார்த்தையைப் பயன்படுத்தினாலும் அந்த வார்த்தகள் அனைத்தின் பொருளும் இறைவன் என்பதே.
உலகின் காரணம் இறைவன் என்பதில் உபநிஷதங்கள் ஒத்த கருத்தை உடையவை என்பதை ஏற்றுக் கொண்டாலும் படைப்புக் கிராமத்தில் வேறுபாடுகள் காணப்படுகின்றனவே! மேலே கூறப்பட்ட தைத்திரீய மற்றும் பிரச்ன உபநிஷதங்களின் படைப்புக் கிரமத்தைப் பார்த்தாலே இரண்டிற்கும் வேறுபாடு இருப்பதை நாம் காணலாம்.
இனி, தைத்திரீய உபநிஷதத்தின் மற்றொரு பகுதி (2:6) படைப்பு ஒரே நேரத்தில் நடந்ததாகக் கூறுகிறது. அதாவது ஒன்றன் பின் ஒன்றாகப் படைப்பு நிகழவில்லை, அனைத்தும் ஒரே நேரத்தில் படைக்கப்பட்டன. இப்படி படைப்பு கிரமத்தில் வேறுபாடு காணப்படுகிறதே! எனவே உபநிஷதங்களில் படைப்பு பற்றிய ஒருமித்த கருது இல்லையே என்ற சந்தேகம் எழலாம். இதுபற்றி ஸ்ரீபாதராயணர் பிரம்ம ஸூத்ரம் 2:3.1 மற்றும் தொடரும் மந்திரங்களில் விரிவாக ஆராய்கிறார். எனவே அது பற்றி இங்கே கூறப்படவில்லை.
இவ்வாறு உலகின் காரணமாகத் திகழ்பவர் இறைவனே என்ற கருத்தை இந்த உபநிஷதம் விளக்குகிறது.
உந்துவதும் , முந்துவதும் மனமும் , உயிரும் பேரண்டமும் , அதில் உள்ள அண்டங்களும் ,கோள்களும் ,உயிர்களின் தோற்றமும் அனைத்தும் ஓர் அணுவிலிருந்தே
தோன்றியதுதான் ,
அந்த ஓர் அணுவென்பதே உந்துவதும் , முந்துவதும் என்னும் நிலையிலேயே இயக்கம்
பெறுவதினால் , அதனால் தோற்றமடைந்த
அனைத்திலுமே இந்த இயக்கமே
வியாபித்திருக்கிறது ,
ஓர் அணு என்பது புரோட்டான் , எலக்ட்ரான் , நியூட்ரான் மற்றும் நியூக்கிலியஸ் கொண்டதாக
உள்ளது ,
புரோட்டான் என்பது உந்துவிசையுடனும் ,எலக்ட்ரான் என்பது முந்து விசையுடனும்
நியூட்ரான் என்பது இரண்டையும் இணைத்து
சமநிலை பாவிப்பதாகவும் இருக்கிறது ,
நியூக்கிலியஸ் என்பது அதன் தன்மையினை
நிர்ணயிப்பதாக இருக்கிறது ,
உந்துதல் முந்துதல்
️ புரோட்டான் எலக்ட்ரான் ️ காரணம் காரியம் ️ தள்ளுதல் நகர்தல் ️ அழுத்தம் அசைவு ️ வோல்டேஜ் கரண்ட் ( மின்னழுத்தம் ) ( மின்னோட்டம் )
️ அழுத்தம் அதிர்வு ( ஒலி )️ அழுத்தம் உராய்வு ( ஒளி )️ வட காந்தப்புலம் தென் காந்தப்புலம் ️ சக்தி சிவன் ️ மனம் பிராணன் எந்த ஒரு இயக்கத்திற்கும் அழுத்தம் என்பதே காரண மூலமாக இருக்கிறது ,
அது இயக்கம் பெறும் இடத்தைப்பொறுத்தே
அதன் பெயர்களும் வெவ்வேறாக
அழைக்கப்படுகிறது ,
நவீன காலத்து எந்திரங்களையும் நீர் நெருப்பு , காற்று ,இவற்றின் மூலம் அழுத்தத்தை
ஏற்படுத்தி அந்த மூலம் அசைவை உண்டாக்கி
இயக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறார்கள் ,
வில்லில் இருக்கும் ஞான் ( கயறு ) என்பதின் இழுவையில் ஏற்படும் தள்ளு விசையின்
மூலம் அதில் பூட்டப்பட்டுள்ள அம்பானது இயக்கம்
பெறுகிறது ,அந்த அம்பின் வேகமானது கயிற்றில்
உண்டாகும் அழுத்தத்திற்க்கு ஏற்ப இயக்கம் பெறும் ,
அதே போல் துப்பாக்கியில் உண்டாகும் தள்ளு விசையின் மூலமே குண்டின் வேகமும்
நிர்ணயிக்கப்படுகிறது ,
மனித தேகமும் இந்த அழுத்தத்தை காரணமாக கொண்டே இயக்கம் பெறுகிறது ,
மனித உடலில் பிராணன் என்னும் காற்று தச வாயுக்களாக பிரிந்து தச நாடிக்களின்
வாயிலாக உடலின் வெவ்வேறு உறுப்புகளை
இயக்கம் பெற வைக்கிறது ,
வெவ்வேரு வாயுக்களாக வெவ்வேரு பெயர்களில் வழங்கப்பட்டாலும் எல்லாம்
பிராணனே !
இந்த பிராணனுக்கு அழுத்தத்தை ஏற்படுத்தி உடலுக்கு இயக்கத்தை உண்டு
பண்ணுவது பஞ்சேந்திரியங்களால்
தோற்றுவிக்கப்படும் எண்ணங்களும் ,
அதனை உண்டாக்கும் மனமே காரணமாகும் ,
இது வெவ்வேறு உயிர்களில் , அது பெற்றிருக்கும் அறிவுக்கு ஏற்ப உடல்
இயக்கமும் மாறுபடும் ,
( அதாவது ஓரறிவு முதல் ஐந்தறிவு ஜீவன்கள் வரை )
️ சுவாசமே உயிராகவும் ( சிவனாக ) அதனை மனமே சக்தியாகவும் இருந்து இயக்கம் பெற
வைக்கிறது ,
மனதின் இயக்கம் எப்படியோ ? உடலின் இயக்கமும் அப்படியே ! பஞ்சேந்தியங்களால் உண்டாகும் நிகழ்வுகளில் அதாவது பார்த்தல் , கேட்டல் , நுகர்தல் , சுவைத்தல் ,
உணர்தல் மூலமாக மனமானது ஊடுருவி பல
எண்ணங்களை உருவாக்குகிறது ,
அந்த எண்ணங்கள் மன அழுத்தத்தை உண்டாக்க அது பிராணனை இயக்க உடலானது
மனதின் அசைவுகளுக்கு ஏற்ப இயக்கம் பெறுகிறது ,
பஞ்சேந்திரியங்களால் பல எண்ணங்கள் உருவாகி அதில் மனமானது சஞ்சலமாகி ஏற்ற
இறக்கங்களை பெறுவதின் மூலமாக பிராணனும் ஏற்றத்தாழ்வுகளை பெற்று அதன் மூலம் உடல்
இயக்கத்திலும் மாறுதல்கள் ஏற்படுகின்றன ,
.
மனமானது சஞ்சலமில்லாமல் சமநிலையில் இருக்கும்போது பிராணனும் சமநிலையில் இருந்து
உடலை இயக்க அங்கு பிராண விரயம்
தடுக்கப்படுவதோடு மட்டுமல்லாமல் உடல்
உறுப்புகளின் தேய்மானம் குறைக்கப்பட்டு
மனிதனின் ஆயுள் நீட்டிக்கப்படுகிறது ,
தியானம் என்னும் நிலையில் பஞ்சேந்திரியங்களின் இயக்கமானது
நிறுத்தப்படுவதால் மனதினால் உண்டாகும்
எண்ணங்கள் குறைக்கப்பட்டு மனமானது
அழுத்தமில்லாமல் சனநிலைப்படுவதால்
அங்கு சுவாசமும் சமநிலைப்பட்டு தேவையில்லாத
சக்தி விரயமும் , பிராண விரயமும்
குறைக்கப்படுகிறது ,
ஆக உடல் இயக்கமும் , உயிர் இயக்கமும் ,மனம் சார்ந்தே இயக்கம் பெறுகிறது .
~~️️~~
️️~~(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 145:
படைத்தவர் அவரே:
_ குடியரசு தின நள் வாழ்த்துக்கள் இந்திய தாய் தமிழ் தொப்புல் கொடி உறவுகள் சகோதர சகோதரிகள் நன்பர்கள் உற்றார் உறவினர்கள் ஈரத்த சொந்தங்கள் அனைவருக்கும் குடிய்ரசுதின அட்வான்ஸ் வாழ்த்துக்கள் ஜெய் ஹிந்த்________5. படைத்தவர் அவரே _________
ஓம் நமசிவாயம்
#தினமும்ஒருதிருமந்திரம்#
#திருமூலா் அருளியது#
#மூன்றாம்தந்திரம் 186#
#பயன் ; சிவம் காட்சி தரும்#
#பாடல் ;~
பாாில்லை நீாில்லை பங்கயம் ஒன்று
உண்டு
தாாில்லை வோில்லை தாமரை பூத்தது
ஊாில்லை காணும் ஔியது ஒன்று
உண்டு
கீழில்லை மேலில்லை கேள்வியிற் பூவே.
#விளக்கம் ;~
பூவுக்கு வேண்டப்படும் நிலமும் நிருமில்லாத நிலையில் வோ் இன்றி தாமரை ஒன்று தோன்றும். அத்தாமரை திருவருள் தோற்றமாகும். அதற்கு ஓா் ஊரம் இல்லை. அது கீழும் மேலும் இல்லாத பூவாகும். அது ஞானத் தேடலில் விளங்குவதாகும்.
பாலாகி அதிகரணம் கௌசீ.4:19
கௌசீதகி உபநிஷதத்தின் மந்திரம் ஒன்றை இந்த அதிகரணத்தில் ஆராய்கிறார் ஸ்ரீ பாதராயணர். அஜாத சத்ரு என்ற மன்னன் பாலாகி என்ற பிராமணனுக்கு இதனை உபதேசிப்பதால் இந்த அதிகரணம் பாலாகி அதிகரணம் என்று பெயர் பெறுகிறது. இதில் மூன்று ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
பாலாகி அல்லது கார்கியன் என்பவன் அரைகுறையாக வேதாந்தம் படித்த பிராமணன். அஜாத சத்ரு தேர்ந்த ஞானியான மன்னன். ஒரு நாள் பாலாகி அஜாத சத்ருவை அணுகி, ‘நான் உங்களுக்கு கடவுளைப் பற்றி கற்றுத் தருகிறேன்’ என்று கூறினான். அஜாத சத்ருவும் அதனை ஏற்றுக் கொண்டு கற்கத் தயாரானார். முதலில் பாலாகி, ‘சூரியனில் இருக்கும் தேவனே கடவுள். அவரையே நான் கடவுளாகத் தியானிக்கிறேன்’ என்றான். அதற்கு அஜாத சத்ரு, ‘சூரியனில் இருக்கும் தேவன் சூரிய தேவன் மட்டுமே. அவரை சூரிய தேவனாகவே தியானிக்க வேண்டும்’ என்று பதில் கூறினார். இவ்வாறே சந்திரன், மின்னல், வாயு போன்ற பல்வேறு தேவர்களையும் பற்றி பாலாகி கூறினான். அஜாத சத்ரு அனைத்தையும் மறுத்தார். பாலாகி கூறிய அனைவரும் தேவர்கள் மட்டுமே, அவர்கள் முழு முதற்கடவுள் அல்ல என்று அஜாத சத்ரு மறுத்ததும் பாலாகி மௌனமானான். பிறகு அஜாத சத்ரு உபதேசிக்கத் தொடங்கினார்.
அஜாத சத்ருவின் உபதேசத்தின் முதற்பகுதியே இங்கே விளக்கத்திற்குரிய மந்திரமாக எடுத்துக் கொள்ளப் படுகிறது. மந்திரத்தப் பார்ப்போம்:
ஓ பாலாகி! சூரியன் முதலானவற்றின் அதி தேவதைகளை தேவர்களைப் படைத்தவர் யாரோ, இந்தப் பிரபஞ்சத்தைப் (கர்ம) படைத்தவர் யாரோ, அவரையே (ஸ: ) அறிய வேண்டும்.
ஓ பாலாகி! சூரியன் முதலானவற்றின் அதி தேவதைகளை தேவர்களைப் படைத்தவர் யாரோ, இந்தப் பிரபஞ்சத்தைப் (கர்ம) படைத்தவர் யாரோ, அவரையே (ஸ: ) அறிய வேண்டும்.
(இன்னும் காண்போம்)
பிரம்ம ஸூத்ரம் 146:
அவர் இறைவனே:
16. இந்த மந்திரத்தின் ஆரம்பத்தில் கூறப்படுகின்ற ‘அவர்’ (ஸ: ) யார்?_____
ஜகத்வாசித்வாத் || 1:4.16 ||
பொருள்: விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் ‘அவர்’ உலகைப் படைத்தவராகக் கூறப்பட்டுள்ளதால் அவர் இறைவனே.
ஆனால் விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் (கௌசீ.4:19) உலகம் (ஜகாத்) என்பதற்கு நேரடியான வார்த்தை எதுவும் கூறப்படவில்லை; ‘இந்தக் கர்மம்’ (ஏதத் கர்ம) என்ற வார்த்தையே பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது. ‘இந்தக் கர்மம்’ என்பதை எப்படி ‘பிரபஞ்சம்’ என்று கொள்வது? கர்மம் என்பதற்கு ‘வேலை’அல்லது ‘செயல்’ என்ற பொருள் உண்டு. ஆனால் உபநிஷதத்தில் இந்தப் பொருளில் கர்மம் என்ற வார்த்தை அந்த அத்தியாயத்தில் இந்தப் பொருளில் கர்மம் என்ற வார்த்தை அந்த அத்தியாயத்தின் முதல் 16 மந்திரங்களிலும் பேசப்படவில்லை. அது மட்டுமின்றி, எந்தச் செயல் பற்றியும் பேசப்படவில்லை.
ஆனால் ‘இந்த’ என்ற அடைமொழி கண்முன் உள்ள ஒரு செயலைப் பற்றித் தெரிவிக்கிறது. குறிப்பிட்டு எந்தச் செயலும் கூறப்படாததால், ‘படைப்பு’ என்ற பொதுச் செயலே இங்கு குறிப்பிடப்படுகிறது என்று ஸ்ரீசங்கரர் விளக்குகிறார். இவ்வாறு உலகத்தைப் படைத்தவராகக் கூறப்படுவதால் ‘அவர்’ என்ற மந்திரம் கூறுவது இறைவனையே.
சஷ்டி விரதத்தை கடைப்பிடிப்பதால் உண்டாகும் பலன்கள் !!
அமாவாசையை அடுத்துவரும் சஷ்டியை வளர்பிறை சஷ்டி என்றும், பௌர்ணமியை அடுத்தவரும் சஷ்டி தேய்பிறை சஷ்டி என்றும் அழைக்கப்படுகிறது.
நதிகளில் புனிதமானது கங்கை. மலர்களில் சிறந்தது தாமரை. விரதங்களில் சிறப்புமிக்கது கந்தசஷ்டி விரதம் ஆகும். முருகன் அருள் வேண்டி பக்தர்கள் இருக்கும் விரதங்களுள் மிகச்சிறப்புடையது சஷ்டி விரதம்.
சஷ்டி விரதத்திற்கு அத்தகைய வலிமை உண்டு. சஷ்டி விரதம் என்பது மிகப்பெரிய விரதம். திதிகளின் வரிசையில் சஷ்டி ஆறாவதாக வருவதால் அதற்கு மிகப்பெரிய வலிமை உண்டு. ஐஸ்வரியத்தை தரக்கூடியது 6 என்ற வழக்கு ஜோதிடத்தில் உள்ளது. ஜோதிடத்தில் 6-ம் எண்ணுக்கு உரிய கிரகம் சுக்கிரன். இவர் லட்சுமியின் அம்சமாக கருதப்படுகிறார்.
“சஷ்டியிலிருந்தால் அகப்பையில்” வரும் என்று கூறுவார்கள். அதாவது இந்த சஷ்டி தினத்தன்று குழந்தையில்லாப் பெண்கள் விரதமிருப்பதால், அவர்களின் உடலின் குறைகள் நீங்கி முருகனின் அருளால் பெண்களின் “அகப்பையாகிய” “கருப்பையில்” குழந்தை உருவாகும் என்று கூறப்பட்டது. இப்பழமொழியே காலவெள்ளத்தில் “சட்டியிலிருந்தால் அகப்பையில் வரும்” என்று மறுவிவிட்டது.
இவ்விரதத்தை மாதந்தோறும் வரும் சஷ்டி தினத்தன்று மேற்கொள்வதால் நீண்ட நாள் நோய்களால் பாதிக்கப்பட்டவர்களின் உடலாரோக்கியம் மேம்பட்டு, அந்நோய்கள் படிப்படியாக நீங்கும்.
இவ்விரதத்தை தொடர்ந்து மேற்கொள்பவர்களுக்கு அந்த முருகப்பெருமானின் அருளால் மிகுந்த செல்வமும், எல்லாவற்றிலும் வெற்றி யடையும் யோகமும் கிட்டும்.
குழந்தை வரம் தரும் விரதங்களில் முதன்மையான விரதமாக கந்த சஷ்டி விரதமே போற்றப்படுகிறது. முருகப் பெருமானுக்கு உரிய சஷ்டி விரதத்தினை, நாம் முடிந்தவரை அனுஷ்டித்தால், அனைத்து நன்மைகளையும் பெற்று, மகிழ்ச்சியாக வாழலாம்.
#நான் எதுக்கு ரெம்ப ஒல்லியா இருக்கேனு இப்பதான் தெருஞ்சது.
எப்போதும் ஆரூர் பெருமானை நினைச்சு நினைச்சு உருகி உடம்பு இளைச்சு போச்சு எனக்கு.இதை ஆரூரன் காதுல போய் சொல்லு சிவந்த காலுடைய நாரையே.
அந்தி சந்தி அவனையே எண்ணி
இந்த புலையேன் இளைத்தேன் இதனை
அந்த ஆரூரன் காதில் போய் சொல்லு
செந்நெல் தேடும் செங்கால் நாரையே.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 147:
ஏன் கருதக் கூடாது?:
17. ‘அவர்’ என்பதை ஜீவாத்மா என்றோ பிராணன் என்றோ ஏன் கருதக் கூடாது?_____________
ஜீவமுக்யப்ராணலிங்கான்னேதி சேத்தத்வ்யாக்யாதம் || 1:4.17 ||
பொருள்: விளக்கத்திற்குரிய மந்திரப் பகுதியில் ஜீவாத்மா மற்றும் பிராணன் பற்றிக் கூறப்படுவதால், விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் வரும் ‘அவர்’ என்பது ஜீவாத்மா அல்லது பிராணனைக் குறிக்கிறது என்று கூறுவதானால் அது தவறு. இதற்கான விளக்கம் ஏற்கெனவே கூறப்பட்டு விட்டது.
பாலாகி என்பவனுக்கு அஜாதசத்ரு சொல்கின்ற உபதேசமே நமது விளக்கத்திற்குரிய மந்திரப் பகுதியாகும். 4:19 ஆம் மந்திரம் விளக்கத்திற்கு எடுத்துக் கொல்லப்பட்டுள்ளது. பாலாகிக்கு அஜாதசத்ரு உபதேசத்தைத் தொடங்குகின்ற மந்திரம் அது. அவர் தமது உபதேசத்தைத் தொடங்குகின்ற போது, பாலாகியை, தூங்குகின்ற ஒருவனிடம் அழைத்துச் சென்று, அவனது தூக்க நிலையைக் காட்டி, தூக்கம், கனவு, நனவு போன்ற நிலைகளையும் அந்த ஒவ்வொரு நிலையிலும் ஜீவாத்மா எப்படி அனுபவங்களைப் பெறுகிறது என்பதையும், இந்த விளக்கத்தின் ஊடே பிராணன் பற்றியும் தெரிவிக்கிறார்.
விளக்கத்திற்குரிய மந்திரப் பகுதியில் ஜீவாத்மா பற்றியும் பிராணன் பற்றியும் கூறப்படுவதால், ‘அவர்’ என்று குறிப்பிடுவது ஏன் ஜீவாத்மா அல்லது பிராணனாக இருக்கக் கூடாது என்பது கேள்வி.
இதற்கான விளக்கம் முன்பே தரப்பட்டு விட்டது என்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். இந்த விளக்கத்தை நாம் #1:1.31 இல் கண்டோம். உபநிஷதங்களில் எந்தப் பகுதியை எடுத்துக் கொண்டாலும், அந்தப் பகுதியில் முக்கியமாக விளக்கப்படும் விஷயம் ஒன்றாகவே இருக்கும். பல விஷயங்களைப் பற்றி அந்தப் பகுதி பேசினாலும் எல்லாம் முக்கியமான ஒன்றைச் சுற்றியே இருக்கும். இல்லாவிடில் உபநிஷதம் எதைக் கூற வருகிறது என்பது புரியாமல் போய் விடும்.
கௌசீதகி உபநிஷதத்தின் இந்தப் பகுதி ‘கடவுளைப் பற்றி அறிந்து கொள்ள ஆசைப்படுகிறேன்’ என்ற கருத்துடன் ஆரம்பிக்கிறது. முடிவிலும், ‘கடவுளைப் பற்றி அறிந்து கொள்வதால் ஒருவன் மரணமிலாப் பெருநிலையை அடைகிறான் என்று கடவுளை அறிவதன் பலனை கூறுகிறது.
‘கடவுளைப் பற்றி அறிந்து கொள்வதால் ஒருவன் மரணமிலாப் பெருநிலையை அடைகிறான் என்று கடவுளை அறிவதன் பலனை கூறுகிறது.
எனவே விளக்கத்திற்குரிய மந்திரப் பகுதி பரமாத்மாவாகிய கடவுளைப் பற்றிய விளக்கமாக இருக்குமே தவிர ஜீவாத்மா அல்லது பிராணனைப் பற்றியதாக இருக்க இயலாது.
காலையில்
கண் விழிக்கிறாய் ..
விழித்தது
உனது
உடலா
மனமா
உயிரா
பிரம்பமா
கண்டு பிடி..!
...
படுத்தவன் எல்லாம்
விழித்தானா...?
விழித்தவன் எல்லாம்
விதி அறிந்தானா...?
விதி அறிந்தவன் எல்லாம்
வீதி வரும் பிரச்சினையில்
வெற்றி கொண்டானா...?
...
விழித்தது
மனம் என்றால்
மனம்
எங்கே தூங்கியது...?
....
ஒரு உடலில் தூங்கி
அதே உடலில் எழுந்தால்
அதன் பெயர் தூக்கம் .
...
ஒரு உடலில் தூங்கி
மறு உடலில் எழுந்தால்
அதன் பெயர் பிறவி .
...
இடையில்
நடப்பது என்ன ..?
...
அந்த இடையை
நிறப்புவது என்ன ..?
...
கண்டு பிடி...
...
உன் மேல்
யாருக்கு நம்பிக்கை
இன்று
உன்னை விழிக்க வைத்து
வேடிக்கை பார்ப்பது எது ..?
....
ஒவ்வொறு விடியலுக்கும்
உன் மீது
அப்படி என்ன
ஒரு நம்பிக்கை
கண்டு பிடித்தாயா...?
..
கண்டு பிடிக்காமல்
கண் மூடாதே..
...
இல்லையேல்
மறுபடியும்
ஏமாற்றத்துடனே
உனது விழி திறக்கும்
நாளை விடியலில்
...
ஆனால்
அந்த வாய்ப்பு பிறந்த வனுக்கு
நிச்சயமா ...
.....
நாளை என்பது
உனது கையிலா...?
....
ஆனால்
இன்று
சர்வ நிச்சயம்
நீ விழித்து
உயிர்ப்புடன் இருக்கிறாய் .
...
இன்றாவது
விழித்துக்கொள்
விழித்தவன்
யார்
ஏன்
விழித்தான் என
கண்டு கொள் .
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 148:
ஏன் கூற வேண்டும்?:
18. அப்படியானால் விளக்கத்திற்குரிய மந்திரப் பகுதியில் ஜீவாத்மா மற்றும் பிராணனைப் பற்றி ஏன் கூற வேண்டும்?__________
அன்யார்த்தம் து ஜைமினி: ப்ரச்னவ்யாக்யானாப்யாம்பி சைவமேகே || 1:4.18 ||
பொருள்: விளக்கத்திற்குரிய மந்திரப் பகுதியில் ஜீவாத்மா மற்றும் பிராணனைப் பற்றி கூறுவது வேறு காரணத்திற்காக என்பது ஸ்ரீஜைமினியின் கருத்து. அந்தப் பகுதியில் வரும் கேள்வி-பதில்களாலும் இதனை அறிந்து கொள்ளலாம். வேறோர் உபநிஷதத்திலும் இந்தக் கருத்து காணப்படுகிறது.
பாலாகி—அஜாதசத்ரு உரையாடல் பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்திலும் (2:1) வருகிறது. மந்திரங்களும் ஏறக்குறைய ஒன்றாகவே உள்ளன. அதனை இங்கு குறிப்பிடுகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். மேலும் ஸ்ரீஜைமினியின் கருத்தை மேற்கோள் காட்டி, இந்தப் பகுதியில் ஜீவாத்மா மற்றும் பிராணனைப் பற்றி குறிப்பிடுவதற்கு வேறு காரணம் உள்ளது; அவை இந்தப் பகுதியின் முக்கிய விஷயமாக இல்லாவிட்டாலும் அவற்றைக் கூறுவதற்கென்று காரணம் உள்ளது என்பதைத் தெரிவிக்கிறார்.
அந்தக் காரணம் என்ன?
‘கடவுளைப் பற்றி அறிந்து கொள்ள விரும்புகிறேன்’. அதாவது, ‘கடவுள் என்பவர் யார்?’ என்பது கேள்வி. இதை விளக்குவதற்காக அஜாதசத்ரு தூங்கிக் கிடக்கின்ற ஒருவனிடம் பாலாகியை அழைத்துச் செல்கிறார். அவனைப் பெயர் சொல்லி அழைக்கிறார். அவன் எழவில்லை. பிறகு தமது கையால் அவனை சற்று அசைத்துத் தள்ளுகிறார். அப்போது அவன் எழுந்து விடுகிறான். அப்போது அவர் பாலாகியை நோக்கி ‘இவன் தூங்கிக் கிடந்த போது இவனது ஜீவாத்மா எங்கிருந்தான்?’ என்று கேட்கிறார்.
அதாவது, ஒருவன் தூங்கும் போது ஜீவாத்மா புறவுலக உணர்வுடன் இருப்பானானால், அவனை அழைத்த போது அவன் பதிலளித்திருப்பான். அவன் பதிலளிக்காததால் ஜீவாத்மா புறவுலகத் தொடர்புடன் இல்லை என்பது தெளிவு. அப்படியானால் அந்த ஜீவாத்மா எங்கிருக்கிறான் என்பது கேள்வி.
இதற்கு விடை, ‘ஜீவாத்மா தூக்க நிலையில் இறைவனில் ஒடுங்கியிருக்கிறான்’ (பிரு.2:1.17) என்பதாகும். தூக்க நிலையில் ஜீவாத்மா இறைவனில் ஒடுங்கியிருக்கிறான்; விழிக்கும் போது இறைவனிலிருந்தே வெளிவருகிறான்.
இப்போது கேள்விக்கு வருவோம்.
‘இறைவன் என்பவர் யார்?’
‘தூக்க நிலையில் மனிதன் (ஜீவாத்மா) எங்கே ஒடுங்குகிறானோ, விழிப்பு நிலையில் அவன் எங்கிருந்து வருகிறானோ அவரே இறைவன்.’
இவ்வாறு ஒரு கேள்விக்குப் பதிலளிப்பதற்காக ஜீவாத்மா போன்ற கருத்துக்கள் பேசப்படுகின்றனவே தவிர, விளக்கத்திற்குரிய மந்திரப் பகுதியின் முக்கிய நோக்கம் இறைவனைப் பற்றிப் பேசுவதே. எனவே விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் வரும் ‘அவர்’ என்பது பரமாத்மாவாகிய இறைவனையே குறிக்கிறது.
தூக்க நிலையில் மனிதன் (ஜீவாத்மா) எங்கே ஒடுங்குகிறானோ, விழிப்பு நிலையில் அவன் எங்கிருந்து வருகிறானோ அவரே இறைவன்.’
கேள்வி
....
இன்னமும் எனக்கென்று கொடுக்க
எத்தனை வலிகளை வைத்திருக்கிறாய்... பரவாயில்லை கொடு தாங்கிகொள்கிறேன்...?????
.....
ஓம் நமசிவாய
.....
வலி
என்பதை
தாங்கிதான்
தாங்கதானஂ
என்று
முடிவு எடுத்தால்
அது
அதர்மம்
காரணம்
எதையும்
தாங்க
வலிமை தேவை இல்லை
வலிமை கொண்டு
தாங்குகிறேன்
எதையும் தாங்கும் இதயம்
என்று
ஒருவர்
அவரை ஏமாற்றலாம்
ஊரையூம் ஏமாற்றலாம்
வலிமை ஆனவர் என்று
காட்டுவதற்காக.
ஆனால்
அவரின்
இதயத்தை
மனசாட்சியை
ஏமாற்ற முடியாது.
....
பிறகு
வரும்
வலி
வேதனை
அதை
எதை கொண்டு
சமாளிப்பது
அதில் இருந்து
எப்படி தப்புவது....???
....
இது
மிக பெரிய கடினமான
செயலே அல்ல.
உண்மையில்
இது
மிகமிகமிகமிகமிக
எளிமையானது.
அடுத்தவரின்
உதவியும்
அந்த
ஆண்டவனின் உதவியும் கூட
தேவையும் இல்லை.
அது
உணர்வது
...
வந்த வலி
ஏன்
எதற்கு
என்று
உணர்வது
அந்த
வலியின்
காரணத்தை
அதன்
மூலம் கண்டு
உணர மட்டும்
ஒருவரால் முடிந்தால்
இந்த
வலி
வேதனை
அனைத்தும்
வெற்று நாடகம்...
அது
நமது
மூலத்தின் மூலமே விளைந்தது..
முன்வினை
நடந்த வினை
நடக்கும் வினை
என்று மட்டும்
ஒருவருக்கு
உணர முடிந்தால்
வேதனை
சாதனை ஆக மலரும்
வலியும்
சொர்க்கமாக சுவைக்கும்
யாரையும்
நாம் பழியும் போட மாட்டோம்
யாரையும்
மன்னிக்ககூட அவசியம் இருக்காது...
நம்மை
நாமே மன்னிக்கும்
மகா சிவ பக்குவமும் வரும்
பிறவியும்
கொண்டாட்டமாக இருக்கும்
நமசிவாய
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 149:
ஆனந்தப் பொருளே:
இன்று தை கிருத்திகை
_________6. ஆனந்தப் பொருளே இறைவன் _______
வாக்ய அன்வய அதிகரணம் பிரு.2:4.5;4:5.6
இந்துத் தத்துவத்தின் முன்னோடிகளாகக் கருதப்படுகின்ற இருவர் யாஜ்ஞவல்கியரும் அவரது மனைவியாகிய மைத்ரேயியும் ஆவர். அவர்கள் இருவருக்கிடையில் நடைபெற்ற உரையாடல் யாஜ்ஞவல்கிய—மைத்ரேயி ஸம்வாதம் என்ற பெயரில் மிகவும் பிரபலமானது. அதிலுள்ள மந்திரப் பகுதி இந்த அதிகாரணத்தில் விளக்கத்திற்காக எடுத்துக் கொள்ளப் படுகிறது.
இந்த பகுதியின் முக்கியத்துவம் காரணமாக இது பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்தில் இரண்டு இடங்களில் (2:4, 4:5) இடம் பெறுகிறது.
யாஜ்ஞவல்கியர் துறவு வாழ்க்கையை மேற்கொள்ளச் சித்தமானார். அவருக்கு மனைவியர் இருவர்: மைத்ரேயி, காத்யாயினி. அவர் அவர்கள் இருவரையும் அழைத்து, நான் சம்பாதித்து வைத்துள்ள சொத்துக்களை உங்கள் இருவருக்கும் தந்து விட்டு நான் துறவு வாழ்க்கையை மேற்கொள்ளப் போகிறேன்’ என்றார். அதற்கு மைத்ரேயி. ‘ஸ்வாமி, உலகின் செல்வம் அனைத்தும் இருந்தாலும், அதனால் நான் மரணமிலாப் பெருநிலையை அடைய இயலுமா?’ என்று கேட்டாள். அதற்கு யாஜ்ஞவல்கியர். ‘அன்பே, அது இயலாது. உலகில் பிறர் வாழ்வது போல் நீ பல வசதிகளுடன் வாழலாம். ஆனால் சொத்து சுகத்தின் மூலம் மரணமிலாப் பெருநிலையை அடைய இயலாது.’ என்றார்.
உடனே மைத்ரேயி, ‘மரணமிலாப் பெருநிலையைத் தர இயலாத செல்வத்தை வைத்துக் கொண்டு நான் என்ன செய்வது? மரணமற்ற நிலையை அடைவதற்கான வழி எதுவோ அதை எனக்குக் கூறுங்கள்’ என்று கேட்டாள்.
மைத்ரேயியின் இந்தக் கேள்விக்கு பதிலாக அமைகின்ற பகுதி மிகவும் பிரபலமானதும் பல இடங்களில் மேற்கோள் காட்டப்படுவதும் ஆகும். அதன் ஒரு பகுதியையே இங்கு ஸ்ரீபாதராயணர் விளக்கத்திற்கு எடுத்துக் கொள்கிறார். மந்திரப் பகுதியைப் (2:4.5) பார்ப்போம்:
கணவனுக்காக கணவன் நேசிக்கபடுவதில்லை; என் அன்பே தனக்காகவே அவன் நேசிக்கபப்டுகிறான். மனைவிக்காக மனைவி நேசிக்கப்படுவதில்லை; என் அன்பே, தனக்காகவே அவள் நேசிக்கப்படுகிறாள். மகன்களுக்காக மகன்கள் நேசிக்கப்படுவதில்லை; என் அன்பே, தனக்காகவே அவர்கள் நேசிக்கப்படுகிறார்கள். பணத்திற்காக பணம் நேசிக்கப்படுவதில்லை; என் அன்பே, தனக்காகவே பணம் நேசிக்கபப்டுகிறது. பிராமணனுக்காக பிராமணன் நேசிக்கப்படுவதில்லை; என் அன்பே, தனக்காகவே அவன் நேசிக்கப்படுகிறான். க்ஷத்ரியனுக்காக க்ஷத்ரியன் நேசிக்கபடுவதில்லை; என் அன்பே, தனக்காகவே அவன் நேசிக்கப்படுகிறான். உலகங்களுக்காக உலகங்கள் நேசிக்கப்படுவதில்லை; என் என்பே, தனக்காகவே உலகங்கள் நேசிக்கப்படுகின்றன. தெய்வங்களுக்காக தெய்வங்கள் நேசிக்கபடுவதில்லை; என் அன்பே, தனக்காகவே அவர்கள் நேசிக்கப்படுகிறார்கள். உயிரினங்களுக்காக உயிரினங்கள் நேசிக்கப்படுவதில்லை; என் அன்பே, தனக்காகவே அவை நேசிக்கப்படுகின்றன. பிறருக்காக யாரும் நேசிக்கப்படுவதில்லை; என் அன்பே, தனக்காகவே அனைவரும் நேசிக்கப்படுகிறார்கள். ஆன்மாவைக் காண வேண்டும், கேட்க வேண்டும், சிந்திக்க வேண்டும், தியானிக்க வேண்டும். மைத்ரேயி, ஆன்மாவைக் கான்பதால், கேட்பதால், சிந்திப்பதால், உணர்வதால் அனைத்தும் அறியப் படுகின்றன. (2:4.5)
பிறருக்காக யாரும் நேசிக்கப்படுவதில்லை; என் அன்பே, தனக்காகவே அனைவரும் நேசிக்கப்படுகிறார்கள்.
இங்கே கடைசியில் ‘ஆன்மா’ என்று கூறப்படுவது பரமாத்மாவையே என்று கூறி அதற்கான காரணங்களை விளக்குகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். இதில்5 மந்திரங்கள் உள்ளன.
அழகு அழகு அழகு அழகு அழகு அழகுஉன்னிலும் உண்டு அழகு
என்னிலும் உண்டு அழகு
மண்ணிலும் உண்டு அழகு
கண்ணிலும் உண்டு அழகு
உருவத்தின் அழகு அழகல்ல
உள்ளத்தின் அழகே அழகு!
பறக்கும் பறவை அழகு
பிறக்கும் குழவி அழகு
மறக்கும் தீமை அழகு
உறங்கும் இரவும் அழகு
திறக்கும் மனம் அழகு
கறக்கும் பாலும் அழகு
துறக்கும் ஆசை அழகு!
இரக்கம் இனிய அழகு
இன்பம் காண்பது அழகு
இன்றும் இத்தனை அழகு
அன்றும் அத்தனை அழகு
என்றும் உலகம் அழகோஅழகு!
தொல்காப்பியத்தின் தொன்மை அழகு
நன்னூலின் நடையும் அழகு
திருக்குறள் திகட்டா அழகு
நாலடியார் நாளும் அழகு
புறநானுற்றின் புகழ் அழகு
அகநானூற்றின் அன்பும் அழகு
நற்றிணையின் நயம் அழகு
குறுந்தொகையின் குணம் அழகு
பரிபாடலின் பரிவு அழகு
பதிற்றுப்பத்தின் பாய்ச்சலும் அழகு
கலித்தொகையின் களிப்பும் அழகு
தமிழ்தந்த யாவும் அழகு
தமிழருக்கது தனி அழகு
தாய்த்தமிழ் தரமான அழகு!
மரங்கள் நிறைந்தால் காடழகு
அறங்கள் நிறைந்தால் வீடழகு
கீற்றுப் பரந்த தென்னையழகு
காற்றுப் பரந்த திண்ணையழகு
நேற்றுப் பார்த்த உந்தனழகு
தோற்றுப் போகா கந்தனழகு
தமிழ்மொழி மொத்த அழகு!
தமிழ் எழுத்து என்றுமழகு!
வாழைபோல் வாழ்வதழகு
கோழை வீழ்வதே அழகு
இயற்கைதரும் எண்ணிலா அழகு
இயன்றதை தந்தால் நீயுமழகு
இல்லாமை தொலைவதே அழகு!
நினைக்கும் நன்றி அழகு
கனைக்கும் புரவி அழகு
அணைக்கும் தாய் அழகு
விரிக்கும் பாய் அழகு!
குரைக்கும் நாயும் அழகு
உரைக்கும் வாயும் அழகு
கரையும் காகமும் அழகு
அகவும் மயிலும் அழகு
உதவும் மனமும் அழகு
குறையும் சினமும் அழகு
நிறையும் வயிறும் அழகு
நரையின் மயிரும் அழகு
மயிலின் இறகும் அழகு!
விழிக்கும் விடியல் அழகு
உழைக்கும் கைகள் அழகு
தழைக்கும் தன்மானம் அழகு
மழையின் சாரல் அழகு
பிழையின் திருத்தம் அழகு!
வண்ணத்தில் இல்லை அழகு
எண்ணத்தில் விளைவதே அழகு!
ஓடுகின்ற ஆறும் அழகு
பாடுகின்ற குயிலும் அழகு
ஆடுகின்ற கதிரும் அழகு
வாடுகின்ற வாழ்வும் அழகு
தேடுகின்ற காலமும் அழகு
மூடுகின்ற மேகமும் அழகு!
காட்டுப் புலியும் அழகு
வீட்டு எலியும் அழகு
பாட்டுப் படிப்பதும் அழகு
கேட்டுப் படிப்பதும் அழகு
தட்டும் கைத்தட்டல் அழகு
மொட்டு விரிவதும் அழகு
விட்டுப் பிடிப்பதும் அழகு
கொட்டும் மழையும் அழகு
திட்டித் தீர்ப்பதும் அழகு
முட்டி மோதுவதும் அழகு!
பட்டம் விடுவதும் அழகு
விட்டம் தொடுவதும் அழகு
திட்டம் தீட்டுவதும் அழகு
நட்டம் இல்லாதது அழகு!
புல்லிற்கும் அழகு உண்டு
புள்ளிற்கும் அழகு உண்டு
கல்லிற்கும் அழகு உண்டு
முள்ளிற்கும் அழகு உண்டு
நெல்லிற்கும் அழகு உண்டு
சொல்லிற்கும் அழகு உண்டு
இளமைக்கும் அழகு உண்டு
முதுமைக்கும் அழகு உண்டு
எங்கும் உண்டு அழகு
எதிலும் உண்டு அழகு!
அழகில் அழகு பேரழகு
மண்ணில் வாழ்வது அழகு
மறைந்தும் வாழ்வதே பேரழகு!!
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 150:
ஆன்மா எனப்படுவது:
19. விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் ‘ஆன்மா’ எனப்படுவது ‘பரமாத்மாவையே’ என்பதற்கான முதற்காரணம்______
வாக்யான்வயாத் || 1:4.19 ||
பொருள்: விளக்கத்திற்குரிய மந்திரப் பகுதியில் ‘ஆன்மா’ என்று கூறப்படுவது பரமாத்மாவாகிய இறைவனையே. அந்தப் பகுதியில் வரும் மற்ற வாக்கியங்களின் போக்கைப் புரிந்து கொள்வதால் இது தெளிவாகிறது.
‘மரணமற்ற நிலையை அடைவதற்கான வழி எதுவோ அதை எனக்குக் கூறுங்கள்’ (2:4.3) என்று கேட்கிறாள் மைத்ரேயி. அதற்கு பதிலாக இந்தப் பகுதியை உபதேசிக்கிறார் யாஜ்ஞவல்கியர். மரணமற்ற நிலையை இறைஞானம் மட்டும்தான் தர முடியுமே தவிர ஜீவாத்ம ஞானம் தர இயலாது. எனவே இந்தப் பகுதியில் ‘ஆன்மா’ என்று கூறப்படுவது பரமாத்மாவாகிய இறைவனையே.
ஆனால் விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தை மேலோட்டமாகப் பார்க்கும் போது அது ஜீவாத்மாவைப் பற்றிப் பேசுவது போலத்தான் உள்ளது. கணவன், மனைவி, பிள்ளைகள் என்று அந்த மந்திரத்தில் கூறப்படுகின்ற அனைத்தும் ஜீவாத்மாவைப் பற்றியே பேசுகின்றன. தொடரும் மந்திரங்களிலும் இந்தப் பகுதியின் முடிவிலும் ஜீவாத்மாவைப் பற்றிய பகுதிகள் பல வருகின்றன. எனவே இந்தப் பகுதி ஜீவாத்மாவைப் பற்றி பேசுகிறது என்று கொள்வதே சரி என்று தோன்றலாம்.
ஆனால் இதனை மறுத்து, இந்தப் பகுதி பரமாத்மாவாகிய இறைவனைப் பற்றியே பேசுகிறது என்று கூறுகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். இதற்கான காரணத்தை இந்த ஸூத்ரத்தில் அவர் கூறினார். தொடரும் மூன்று ஸூத்ரங்களில் வேறு ஆச்சாரியார்கள் மூவரை மேற்கோள் காட்டி தமது நிலையைத் தெளிவுபடுத்துகிறார்.
மரணமற்ற நிலையை இறைஞானம் மட்டும்தான் தர முடியுமே தவிர ஜீவாத்ம ஞானம் தர இயலாது. எனவே இந்தப் பகுதியில் ‘ஆன்மா’ என்று கூறப்படுவது பரமாத்மாவாகிய இறைவனையே.
70 #வினாவிடையில்_சைவசித்தாந்த
#ரத்தின_சுருக்கம்...!*
சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ 1. சமயம் என்றால் என்ன? மனிதன் வாழ்வை வழிப்படுத்துவது சமயம்.
2. சைவம் என்றால் என்ன? சைவம் என்றால் சிவ சம்பந்தமுடையது என்பது பொருள்.
3. சைவ சமயம் எப்போது தோன்றியது? சைவ சமயம் அநாதியானது. அநாதி என்றால் ஆதி அற்றது (தொடக்கமில் காலம் தொட்டு) என்பது பொருள்.
4. யார் சைவர்? சிவபெருமானை முழுமுதற் கடவுள் என உணர்ந்து வழிபடுபவரே சைவர்.
5. சைவ சமயத்தின் முக்கிய நூல்கள் யாவை? பதினான்கு சாத்திரங்களும், பன்னிரண்டு திருமுறைகளும்.
6. சமயக் குரவர்கள் யாவர்? 1. திருஞான சம்பந்த நாயனார்
2. திருநாவுக்கரசு நாயனார்
3. சுந்தரமூர்த்தி நாயனார்
4. மாணிக்கவாசகர்
7. அகச்சந்தானக் குரவர்கள் யாவர்? 1. திருநந்தி தேவர்
2. சனற் குமாரமுனிவர்
3. சத்திய ஞான தரிசினிகள்
4. பரஞ்சோதி முனிகள்
8. புறச்சந்தானக் குரவர்கள் யாவர்? 1. ஸ்ரீ மெய்கண்டதேவ நாயனார்
2. அருள்நந்தி சிவாச்சாரியார்
3. மறைஞான சம்பந்தர் சுவாமிகள்
4. உமாபதி சிவாச்சாரியார்
9. திருமுறை மற்றும் சாத்திரங்களின் அமைப்பு எவ்வாறு உள்ளது? திருமுறைகள் சிவபெருமானின் பெருமைகளை விளக்கும் புகழ் நூல்களாக் அமைந்திருக்கின்றன.
சாத்திரங்கள் சைவ சமயத்தின் கொள்கைகளை விளக்கும் பொருள் நூல்களாக அமைந்துள்ளன.
10. திருமுறை என்ற சொல்லுக்குப் பொருள் யாது? முறை என்னும் சொல் நூல் என்னும் பொருளை உடையது. திருமுறை என்பது மாறாத செல்வத்தை மக்கள் எளிதாகப் பெறுவதற்கு வழிகாட்டும் நூல் என்பது பொருள்.
இந்நூல் 12 பகுதிகளாக தொகுக்கப் பெற்று பன்னிரு திருமுறை என்று போற்றப்படுகிறது.
சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ11. திருமுறைகள் பிரணவத்துள் அடங்கும் என்பதை விளக்குக? பன்னிரு திருமுறையில் முதல் பாடல் 'தோடு' என்னும் சொல்லுடன் தொடங்கி, இறுதிப் பாடலில் 'உலகெலாம்' என்ற சொல்லுடன் முடிகிறது. தோடு என்பதில் முதல் எழுத்து ஓ உலகெலாம் என்பதில் ஈற்றெழுத்து ம் ஆகும்.
12. திருமுறைகளை முறையாக வகைப்படுத்தியவர் யாவர்? திருநாரையூரில் பொல்லாப் பிள்ளையாருக்குப் பூசைகள் செய்து அவரிடம் நேரடியாக உபதேசம் பெற்ற நம்பியாண்டார் நம்பிகள்.
இராசராச சோழர் காலத்தில் பொல்லாப் பிள்ளையார் அருளினால் நம்பியாண்டார் நம்பிகள், மறைத்து வைக்கப்பட்டிருந்த தேவாரங்களை எடுத்து தொகுத்து அருளினார்கள்.
13. திருமுகப் பாசுரம் யார் அருளிச் செய்தது? திருமுகப்பாசுரம் சிவபெருமானால் அருளிச் செய்யப்பட்டது. இப்பகுதி பதினொராம் திருமுறையில் அமைந்திருக்கிறது.
14. பஞ்சபுராணம் குறிப்பு தருக. மூவர் தேவாரங்களில் ஒரு பாடலும், திருவாசகத்தில் ஒரு பாடலும், திருவிசைப்பா, திருப்பல்லாண்டு மற்றும் பெரியபுராணத்தில் இருந்து ஒவ்வொரு பாடலுமாக மொத்தம் ஐந்து பாடல்கள் பாடுவது பஞ்சபுராணம் எனப்படும்.
15. அகத்தியர் தேவாரத் திரட்டு - குறிப்பு தருக அகத்திய முனிவர் 'அடங்கள் முறை' முழுவதையும் சிவாலய முனிவருக்கு உபதேசித்து. அவற்றில் இருந்து 25 பதிகங்களை திரட்டி ஒரு நூலாக செய்து அருளினார். அந்நூலே அகத்தியர் தேவாரத் திரட்டு ஆகும். இதில் 8 நிலைகள் உள்ளன.
1. குருவருள்
2. பரையின் வடிவம்
3. அஞ்செழுத்து
4. கோயில் திறம்
5. சிவன் உருவம்
6. திருவடிகள் பெருமை
7. அருச்சனைச் சிறப்பு
8. அடிமைத் திறம்
16. தேவார அருள்முறைத் திரட்டு -குறிப்பு தருக. மூவர் பெருமக்கள் அருளிச் செய்த தேவாரங்களை திருவருட்பயன் என்னும் சாத்திர நூலில் வரும் பத்து தலைப்புகளில் உமாபதிசிவம் ஒரு நூல் அருளியுள்ளார். அந்நூலுக்கு தேவார அருள்முறைத் திரட்டு என்று பெயர். அந்நூலில் 99 தேவாரப் பாடல்கள் உள்ளன.
17. பன்னிரு திருமுறைகளில் மொத்தம் எத்தனை பாடல்கள்? 18,497 பாடல்கள்.
18. மூவர் பெருமக்கள் பாடிய மொத்த பதிகங்கள் எவ்வளவு? மொத்தம் பாடியவை கிடைத்தவை
திருஞான சம்பந்த சுவாமிகள் 16,000 383
திருநாவுக்கரசு சுவாமிகள் 49,000 312
சுந்தரமூர்த்தி சுவாமிகள் 38,000 100=மொத்தம் 1,03,000 795
19. நால்வர் பெருமக்களின் அவதாரத் தலங்கள் எவை? திருஞான சம்பந்த சுவாமிகள் - சீர்காழி
திருநாவுக்கரசு சுவாமிகள் - திருவாமூர்
சுந்தரமூர்த்தி சுவாமிகள் - திருநாவலூர்
மாணிக்கவாசகர் - திருவாதவூர்
20. நால்வர் பெருமக்கள் இப்பூவுலகில் வாழ்ந்த காலம் எவ்வளவு? திருஞான சம்பந்த சுவாமிகள் - 16 ஆண்டுகள்
திருநாவுக்கரசு சுவாமிகள் - 81 ஆண்டுகள்
சுந்தரமூர்த்தி சுவாமிகள் - 18 ஆண்டுகள்
மாணிக்கவாசகர் - 32 ஆண்டுகள்
சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ 21. திருத்தொண்டர் தொகை ஆசிரியர் யார்? சுந்தரமூர்த்தி சுவாமிகள்.
22. நாயன்மார்கள் மொத்தம் எத்தனை பேர்? அறுபத்து மூவர்.
23. சாத்திரத்தில் தோத்திரம், தோத்திரத்தில் ் சாத்திரம் என்று கூறப்படும் நூல்கள் எவை? சாத்திரத்தில் தோத்திரம் - போற்றிப் ப·றொடை
தோத்திரத்தில் சாத்திரம் - திருமந்திரம்
24. மெய்கண்டாருக்கு உபதேசம் செய்தது யார்? பரஞ்சோதி முனிகள்
25. மெய்கண்டாரின் மாணாக்கர்கள் எத்தனை பேர்? 49. அதில் தலையாய மாணவராக விளங்கியவர் சகல ஆகம பண்டிதர் என்று அழைக்கப்படும் அருள்நந்தி சிவாச்சாரியார். 'துகளறுபோதம்' என்ற நூலை அருளிச் செய்த சிற்றம்பல நாடிகளும் இவர் மாணாக்கரே.
26. சிவஞான போதத்திற்கு காலத்தால் முற்பட்ட சாத்திர நூல்கள் யாவை? திருவுந்தியார் மற்றும் திருக்களிற்றுப்படியார்.
27. அருள்நந்தி சிவம் அருளிச் செய்த நூல்கள் யாவை? 1. சிவஞான சித்தியார்
2. இருபா இருப·து
28. சித்தாந்த அட்டகம் - விளக்குக பதினான்கு சாத்திரங்களில் உமாபதிசிவம் அருளிச் செய்த நூல்கள். மொத்தம் எட்டு. அந்த எட்டு நூல்களே சித்தாந்த அட்டகம் என வழங்கப்படுகிறது.
1. சிவப்பிரகாசம்
2. திருவருட்பயன்
3. உண்மை நெறி விளக்கம்
4. போற்றிப் ப·றொடை
5. கொடிக்கவி
6. வினா வெண்பா
7. சங்கற்பநிராகரணம்
8. நெஞ்சு விடுதூது
என்பவையே அந்த எட்டு நூல்கள்.
29. ஞானாமிர்தம் என்ற நூலின் ஆசிரியர் யார்? வாகீச முனிவர்
30. வேதங்கள் - குறிப்பு தருக. வேதம் சிவபிரானால் அருளிச் செய்யப்பட்டது. இது கர்மகாண்டம், ஞான காண்டம் என இரு பகுதிகளை உடையது. ரிக், யசுர், சாமம், அதர்வணம் என நான்கு வேதங்கள் உள்ளன.
சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ31. ஆகமங்கள் - குறிப்பு தருக. ஆகமங்களும் சிவபிரானால் சிறப்பாக சைவர்களுக்கு அருளிச் செய்யப்பட்டன. சிவ ஆகமங்கள் 28 உள்ளன. சைவசமயம் வேதத்தைப் பொது எனவும், ஆகமத்தை சிறப்பு எனவும் கருதுகிறது.
32. சமயங்கள் எத்தனை வகைப்படும்? அவை யாவை? அகச்சமயம், அகப்புறச்சமயம், புறச்சமயம், புறபுறச்சமயம் என நான்கு வகைப்படும்.
அகச்சமயம் அகப்புறச்சமயம்
1. பாடாணவாத சைவம் 1. பாசுபதம்
2. பேதவாத சைவம் 2. மாவிரதம்
3. சிவசமவாத சைவம் 3. காபாலம்
4. சிவசங்கிராந்தவாத சைவம் 4. வாமம்
5. ஈசுவர அவிகாரவாத சைவம் 5. பைரவம்
6. சிவாத்துவித சைவம் 6. ஐக்கியவாத சைவம்
புறச்சமயம் புறப்புறச்சமயம்
1. நியாயம் 1. உலகாயதர்
2. சாங்கியம் 2. சமணர்
3. யோகம் 3. செளத்திராந்திகர்
4. மீமாஞ்சை 4. யோகசாரர்
5. வேதாந்தம் 5. மாத்யமிகர்
6. பாஞ்சராத்திரம் 6. வைபாடிகர்
33. சைவசித்தாந்தம் - ஒரு வார்த்தையில் விளக்கம் தருக. முடிந்த முடிபு.
34. சைவ சித்தாந்தர் என்ற குறிப்பினைத்தரும் திருமுறை எது? திருமந்திரம்
"கற்பனைக் கற்று கலைமன்னும் மெய்யோகம்
முற்பத ஞானம் முறைமுறை நண்ணியே
சொற்பதங் கடந்து துரிசற்று மேலான
தற்பரம் கண்டுளோர் சைவசித்தாந்தரே"
35. சைவ சித்தாந்த தத்துவத்தின் சிறப்பு யாது? 1. தர்க்க ரீதியானது (Logic)
2. அறிவியற் பூர்வமானது (Scientific)
3. வரலாற்றுத் தொன்மையுடையது (Historic)
4. நடைமுறைக்கு இயைந்தது (Easy to Adapt)
5. உலகளாவியது (Universal)
6. முற்போக்குச் சிந்தனைகளை உடையது (Optimistic)
இன்னும் பல.
36. சற்காரிய வாதம் - சிறுகுறிப்பு தருக. 'உள்ளது அழியாது, இல்லது தோன்றாது' என்ற விஞ்ஞான அடிப்படையில் தான் சைவசித்தாந்த தத்துவம் தனது கொள்கைகளை நிலைநிறுத்துகிறது.
37. அளவை - குறிப்பு தருக. நீட்டல் அளவை, நிறுத்தல் அளவை போல உலகப் பொருள்களை அளப்பதற்கு பலவிதமான அளவை முறைகள் இருப்பவை போல சமய உலகிலும் பல அளவைகள் பேசப்படுகின்றன. குறிப்பாக மூன்று அளவைகள்.
1. காட்சி அளவை - (பிரத்தியட்சப் பிராமணம்)
2. கருதல் அளவை - (அனுமானப் பிராமணம்)
3. உரை அளவை - (ஆகமப் பிராமணம்)
மேலும் பல அளவை முறைகள் இருப்பினும் பொதுவாக அவைஎல்லாம் மேற்சொன்ன மூன்றில் அடங்கும்.
38. சைவசித்தாந்தம் கூறும் முப்பொருள்கள் யாவை? 1. இறைவன் - பதி
2. உயிர் - பசு
3. மலம் - பாசம்
இம்மூன்று பொருள்களுக்கும் உரிய தொடர்பினை கீழ்வரும் திருமந்திரப் பாடல் விளக்குகின்றது.
"பதி பசு பாசம் எனப் பகர் மூன்றில்
பதியினைப் போல் பசு, பாசம் அநாதி
பதியினைச் சென்று அணுகா பசு பாசம்
பதி அணுகிற் பசு பாசம் நில்லாவே"
39. முப்பொருள்களும் அறிவுடைப் பொருள்களா? இறைவன் - தாமே அறியும் பேரறிவு உடையவன்.
உயிர்கள் - அறிவிக்க அறியும் சிற்றறிவு உடையவன்.
மலங்கள் - அறிவித்தாலும் அறியாத சடப்பொருள்கள்
40. பொருள்களின் இரண்டு இயல்புகள் யாவை? பொருள்களுக்கு பொது இயல்பு, சிறப்பு இயல்பு என இரண்டு இயல்புகள் உண்டு.
பொது இயல்பு
ஒரு பொருளுக்கு மற்றொரு பொருளின் சார்பால் உண்டாகி, அச்சார்பு நீங்கிவிடும் போது நீங்கி விடும் இயல்பு.
(எ.கா) நீரில் வெம்மை
சிறப்பு இயல்பு
ஒரு பொருளுக்கு எச்சார்ப்புமின்றி இயற்கையாகவே அமைந்திருக்கும் இயல்பு.
(எ.கா) நீரின் குளிர்ச்சி
சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ41. இறைவன் செய்யும் ஐந்தொழில்கள் யாவை? படைத்தல், காத்தல், அழித்தல், மறைத்தல், அருளல்.
42. மும்மூர்த்திகள் யாவர்? படைத்தல் தொழிலைச் செய்யும் - பிரமன்
காத்தல் தொழிலைச் செய்யும் - திருமால்
அழித்தல் தொழிலைச் செய்யும் - உருத்திரன்
இவர்களே மும்மூர்த்திகள். இம்மும்மூர்த்திகளின் மேம்பட்டவர் சிவபெருமான். இவர்கள் சிவபெருமான் அருளினால் இந்தத் தொழிலைச் செய்யும் உருத்திரன் குணிஉருத்திரன். சிவபெருமான் மகாஉருத்திரன். இவ்வேறுபாட்டினை சிவஞான மாபாடியத்தில் சிவஞான சுவாமிகள் தெளிவாக விளக்குகிறார்கள
43. இறைவனின் எண்குணங்கள் யாவை? 1. தன் வயத்தான் ஆதல் .
2. தூய உடம்பினன் ஆதல் .
3. இயற்கை உணர்வினன் ஆதல்.
4. முற்றும் உணர்தல் .
5. இயல்பாகவே பாசங்களில் இருந்து விடுபடுதல்.
6. பேரருள் உடைமை.
7. முடிவில் ஆற்றல் உடைமை.
8. வரம்பில் இன்பம் உடைமை.
44. உயிர்களைத் தோற்றுவித்தவர் யார்? உயிர்களை யாரும் தோற்றுவிக்கவில்லை. அவை தோற்றமில் காலந்தொட்டே இருப்பவை என்று சைவசித்தாந்தம் தெளிவாக விளக்குகிறது.
45. உயிர்கள் எத்தனை வகைப்படும்? ஆணவமலம் மட்டும் உடைய விஞ்ஞான கலர், ஆணவம் மற்றும் கன்ம மலம் உடைய பிரளயா கலர், ஆணவம், கன்மம் மற்றும் மாயை என்ற மூன்று மலங்களும் உடைய சகலர் என உயிர்கள் மூவகைப்படும்.
46. கேவலம், சகலம், சுத்தம் - குறிப்பு தருக. கேவலம்:
உயிர்கள் தம்மையும் அறியாமல், தமக்கு மேலே இறைவன் ஒருவன் இருக்கிறான் என்பதையும் அறியாமல், தன்னை ஆணவம் என்ற மலம் முழுமையாக மறைத்திருக்கின்றது என்பதை அறியாத உயிரின் நிலை.
சகலம்:
கேவலநிலையில் இருந்த உயிர்களுக்கு மாயை மற்றும் கன்மத் தொடர்பினால் அறியாமை சிறிது குறைந்த நிலை.
சுத்தம்:
உயிர்கள், பாச நீக்கம் பெற்று இறைவனின் திருவடிகளை அடைந்து பேரானந்தத்தை அனுபவிக்கும் நிலை.
47. உயிர்கள் அனுபவிக்கும் ஐந்து நிலைகள்(ஐந்தவத்தை) யாவை? 1. நனவு - சாக்ரம்
2. கனவு - சொப்னம்
3. உறக்கம் - கழுத்தி
4. பேருறக்கம் - துரியம்
5. உயிர்ப்பு அடங்கல் - துரியாதீதம்
48. மலங்கள் எத்தனை வகை? அவை யாவை? ஆணவம், கன்மம், மாயை என்று மூன்று வகைப்படும். மாயேயம், திரோதாயி என்று இரண்டையும் சேர்த்து மலங்கள் ஐந்து என்றும் விரித்துச் சொல்வார்கள்.
49. ஆணவ மலத்தின் வேறு பெயர்கள் யாவை? இருள்மலம், மூலமலம், சகசமலம் என்று எல்லாம் ஆணவமலம் நூல்களில் பேசப்படுகின்றன. சாத்திர நூல்களில் 'இருள்' என்ற சொல்லால் பேசப்படும்.50. கன்ம மலத்தின் காரியங்கள் யாவை? சஞ்சிதம், பிரார்த்தம், ஆகாமியம் என மூன்றாகும்.
சஞ்சிதம்: (பழவினை)
பலபிறவிகளில் சேர்த்த வினைக்குவியல்
பிரார்த்தம்: (நுகர்வினை)
இப்பிறவியில் அனுபவிப்பதற்காக இறைவனால் நமக்குத் தரப்பட்ட வினைகள் (நம்மால் முன்செய்த வினைகளின் ஒரு பகுதி)
ஆகாமியம்: (வருவினை)
இப்பிறவியில் நாம் புதிதாக செய்யும் வினைகள்
சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ51. வினை என்றால் என்ன? நாம் செய்யும் செயல்களே வினை எனப்படும். வினைகள் நல்வினை, தீவினை என இரண்டு வகைப்படும்.
52. இன்ப துன்பத்திற்கான காரணம் என்ன? முந்தைய பிறவிகளில் நாம் செய்த செயல்களுக்குத் தகுந்தவாறு பலன்களை இப்பிறவியில் அனுபவிக்கின்றோம். இறைவன் பெருங்கருணையின் காரணமாக நாம் செய்துள்ள மொத்த வினைகளையும் ஒரே பிறவியில் அனுபவிக்கத் தருவதில்லை. இப்பிறவியில் அனுபவிப்பதற்கு எனக் கொடுக்கப்பட்ட பிரார்த்த வினையின் வழி இப்பிறவியில் இன்ப துன்பங்களை அனுபவிக்கின்றோம். நாம் அனுபவிக்கும் இன்பதுன்பத்திற்குக் காரணம் நாம் முன்பு செய்த செயல்கள் தான் என சைவ சித்தாந்தம் தெளிவாக விளக்குகிறது.
53. வினைக்குத் தகுந்தவாறு பலன்களை யார் நமக்குத் தருகிறார்கள்? வினைக்குத் தகுந்த பலன்களை வினைகளின் காரணமாகிய கன்மம் தர முடியாது. ஏனென்றால் அது சடப்பொருள். உயிர் தாமே சென்று வினைகளுக்குத் தகுந்த பலன்களை நுகர்வதில்லை. இறைவனே அந்த அந்த உயிர்கள் செய்த வினைக்குத் தகுந்த பலன்களைக் கூட்டி வைக்கிறான்.
54. நாம் வாழும் இவ்வுலகைத் தோற்றுவித்தவர் யார்? மாயை என்னும் மலத்திலிருந்து உயிர்கள் நன்மை பெறும் பொருட்டு இறைவன் உலகத்தைப் படைத்தார்.
55. மாயை - குறிப்பு தருக. மாயை என்பது மும்மலங்களில் ஒன்று. இம்மாயையின் காரியங்கள் 36 தத்துவங்களாக் விளங்குகின்றன. இம்மாயை சுத்தமாயை, அசுத்தமாயை என இரண்டு பகுதிகளாக நிற்கும். பிரகிருதி மாயை என்பது அசுத்தமாயைக்குள் அடங்கி நிற்கும். சுத்தமாயை, அசுத்தமாயை மற்றும் பிரகிருதி மாயை என மூன்றாகவும் கொள்வர். நாம் வாழும் இவ்வுலகம் பிரகிருதி மாயையில் இருந்து தோற்றுவிக்கப்பட்டது.
56. சைவ சித்தாந்த சாத்திரங்களில் மணிமுடி நூலாக விளங்குவது எது? சிவஞான போதம், சிவஞான சித்தியார் இதனுடைய வழிநூல் எனவும், சிவப்பிரகாசம் இதனுடைய சார்பு நூல் எனவும் போற்றப்படும்.
57. கடவுளுக்கும், உயிருக்கும் உள்ள தொடர்பு சைவ நூல்களில் எவ்வாறு சொல்லப்படுகிறது? 'அத்துவிதம்' என்ற சொல்லினால் குறிக்கிறார்கள்.
58. சைவ சித்தாந்தம் காட்டும் அத்துவிதம் யாது? இறைவன் ஒன்றாய், வேறாய் மற்றும் உடனாய் உயிர்களோடு கலந்து இருக்கின்றான். அந்தந்தப் பொருளுக்கு அந்தந்த பொருளாய் - அதுஅதுவாய் நிற்பதுவே ஒன்றாய் நிற்றல் ஆகும். இறைவன் உயிர்களுக்கு அறிவிக்கும் பொருட்டு உயிர்களின் வேறாய் நிற்கின்றான்.
உயிர்கள் தாம் விரும்பியவற்றை செய்வதற்கு இறைவனுடைய துணை தேவைப்படுகிறது. எனவே, உயிர்களோடு உடனாய் கூடி நிற்கின்றான்.
59. சைவ சமயம் கூறும் வழிபாட்டு முறைகள் யாவை? குரு, லிங்க, சங்கம, வழிபாடு.
குரு வழிபாடு: நம்மிடம் உள்ள அறியாமையைப் போக்கும் ஞான ஆசிரியரையே சிவமாகவே கருதி வழிபடுவதாகும்.
லிங்க வழிபாடு: திருக்கோயிலுக்குச் சென்று சிவபெருமானை லிங்க திருமேனியில் வழிபடுதல்.
சங்கம வழிபாடு: சிவனடியார்களை சிவமாகவே கருதி வழிபடுவது.
60. சரியை, கிரியை, யோகம், ஞானம் - விளக்குக சரியை: உடலால் வழிபடுவது.
கிரியை: உடலாலும், உள்ளத்தாலும் வழிபடுவது.
யோகம்: உள்ளத்தால் வழிபடுவது.
ஞானம்: எங்கும் எதிலும் இறையருளையே காண்பது.
சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ 61. திருவைந்தெழுத்து விளக்கம் தருக. திருவைந்தெழுத்து என்பது சிவாயநம என்னும் மந்திரமாகும்.
சி-சிவன்
வ-சக்தி(அருள்)
ய-உயிர்
ந-மறைப் பாற்றல்
ம-ஆணவ மலம்
என்று ஒவ்வொரு எழுத்தும் ஒவ்வொரு பொருளைக் குறித்து நிற்கிறது.
திருவைந்தெழுத்து மூவகைப்படும். நமசிவாய, சிவாய நம, சிவயசிவ என்பவை. இம்மந்திரமே பஞ்சாட்சர மந்திரம் என்று கூறப்படும்.
62. தீக்கை என்றால் என்ன? தீக்கை என்பது தீட்சை என்னும் வடமொழி சொல்லின் திரிபு ஆகும்.
தீ-கெடுத்தல் ஷை-கொடுத்தல்
பாசப்பற்றைக் கெடுத்து மோட்சத்தை கொடுப்பது தீட்சை எனப்படும்.
இது மூன்று வகைப்படும் அவை
1. சமயம் 2. விசேடம் 3. நிருவாணம்
63. இருவினை ஒப்பு என்றால் என்ன? நல்வினையின் பயனாகிய இன்பத்தில் விருப்பும், தீவினையின் பயனாகிய துன்பத்தில் வெறுப்பும் கொள்ளாது. அவற்றால் உள்ளம் வேறுபடாது, இரண்டையும் ஒன்றுபோல் கருதி அவற்றின்மேல் பற்று இல்லாமல் நிற்கும் நிலையே இருவினை ஒப்பு எனப்படும்.
64. மலபரிபாகம் என்றால் என்ன? கணக்கற்ற பிறவிகளில் ஆணவமலத்தின் சக்தி உயிர் அறிவை தடைப்படுத்தியும் திரிபுபடுத்தியும் செயல்படுவதால் படிப்படியே மெலிவடைந்து பின் மறைத்தலை செய்யமாட்டாத நிலையை அடையும். உயிர் அறிவை தடுத்து வைத்திருந்த அதன் பிணிப்பு நெகிழ்ந்து நீங்கும் நிலை அடையும். இந்நிலையே மலபரிபாகம் எனப்படும்.
65. சத்திநிபாதம் என்றால் என்ன? மலரிபாகம் சிறிது, சிறிதாக நிகழ, நிகழ அதற்கு ஏற்ப இதுகாறும் உயிரில் மறைத்து இருந்து பக்குவப்படுத்தி வந்த இறைவனது திரோதான சக்தியும் சிறிது, சிறிதாக தன் தன்மை மாறி அருள் சக்தியாக உயிரின் கண் விளங்கித் தோன்றும். அந்நிகழ்ச்சியே சத்திநிபாதம் எனப்படும்.
66. சத்திநிபாதத்தின் வகைகள் யாவை? மந்ததரம், மந்தம், தீவிரம், தீவிரதரம் என நான்கு வகைப்படும்.
67. முத்தி என்றால் என்ன? ஒவ்வொரு சமயமும் அதன் வழிபடு தெய்வம், வழிபாட்டு முறைகள் மற்றும் அடிப்படை நூல்கள் போன்ற சில அடிப்படைக் கருத்துக்களை சொல்கிறார்கள். அவற்றில் இன்ப, துன்பங்களை அனுபவிக்கும் உயிரின் முடிவான நிலை முக்தி என்று சொல்லப்படுகிறது.
68. சைவ சித்தாந்தம் காட்டும் முக்தி யாது? உயிர்கள், மலநீக்கம் பெற்று இறைவனுடைய திருவடிகளில் ஒன்றாய் கலந்து பேரானந்தத்தை அனுபவித்தல். இந்நிலைக்கு சிவமாம் தன்மை என்று பெயர். சிவமாம் தன்மை என்று சொன்னாலும் சிவனோடு சமமாய் நிற்றல் என்பது பொருள் அல்ல. இறைவனுக்கு அடிமையாய் ஐந்தொழில்கள் செய்யும் ஆற்றல் அற்றதாய் என்றும் பேரானந்தத்தை மட்டுமே அனுபவித்துக் கொண்டு இருக்கும். முக்தி பெற்ற உயிர்கள் மீண்டும் பிறவிக்கு வருவதில்லை.
69. சீவன் முக்தர் - குறிப்பு தருக. முக்தி பெற்றும் இவ்வுடலோடு இவ்வுலகில் வாழும் ஆன்மாக்களுக்கு சீவன் முக்தர்கள் என்று பெயர்.
70. தசகாரியம் என்றால் என்ன? ஞான சாதனையில் முன்னேறும் ஆன்மாக்களிடத்து நிகழும் பத்து வகை செயல்பாடுகளாகும்.
தத்துவரூபம்
தத்துவ தரிசனம்
தத்துவ சுத்தி
ஆன்ம ரூபம்
ஆன்ம தரிசனம்
ஆன்ம சுத்தி
சிவ ரூபம்
சிவ தரிசனம்
சிவயோகம்
சிவபோகம்
சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ சிவ(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 151:
ஆச்மரத்யரின் கருத்து:
20. ஸ்ரீ ஆச்மரத்யரின் கருத்து _______________
ப்ரதிஜ்ஞாஸித்தேர்லிங்கமாச்மரத்
பொருள்: விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் கூறப்பட்ட உறுதிமொழியை நிரூபிக்கவே ஜீவாத்மா பற்றிக் கூறப்பட்டது. இது ஸ்ரீஆச்மரத்யரின் கருத்து.
விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் வாழ்க்கையின் சில உண்மைகள் கூறப்பட்டுள்ளன. இந்த உலகில் யாரும், எதையும் தனக்காகவே நேசிக்கிறார்கள் என்ற உண்மையே அது. இந்த உண்மை எப்போது மனிதனுக்குப் புரியும்? இறைவனை அறியும் போது. இதையே விளக்கத்திற்குரிய மந்திரம் ‘ஆன்மாவைக் கான்பதால், கேட்பதால், சிந்திப்பதால், உணர்வதால் அனைத்தும் அறியப்படுகிறது’ என்று கூறுகிறது. இதுவே உபநிஷதம் தருகின்ற உறுதிமொழி. இறைவனை உணர்வதால் அனைத்தும் உணரப்படுகின்றன என்ற இந்த உறுதிமொழியை நிரூபிக்கவே வேறு உயிர்களைப் பற்றி உபநிஷதம் கூறியது. எனவே, தெரியாத இறைவனின் மகிமையை உணர்த்துவதற்காக, தெரிந்த உலகையும் உயிர்களையும் (ஜீவாத்மா) பற்றி பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் கூறுகிறது என்பது ஸ்ரீஆச்மரத்யரின் கருத்து.
21. ஸ்ரீஔடுலோமியின் கருத்து_______________
உத்க்ரமிஷ்யத ஏவம் பாவாதித்யௌடுலோமி: || 1:4.21 ||
பொருள்: ஆன்மீக சாதனைகள் செய்து மேலெழுகின்ற, அதாவது, தெய்வீக நிலைக்கு உயர்கின்ற உயிர்கள் (ஜீவாத்மா) ஒரு நாள் பரமாத்மா நிலையை அடையவே போகிறார்கள். எனவே விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் ஜீவாத்மா பற்றி பேசப்பட்டது என்பது ஸ்ரீஔடுலோமியின் கருத்து.
இறைவனே எல்லா உயிர்களாகவும் உலகமாகவும் ஆகியிருக்கிறார் என்பது வேதாந்தத்தின் அடிப்படைக் கருத்து. அவர் உயிராக, அதாவது ஜீவாத்மாவாக ஆகும் போது, தமது உண்மை நிலையை மறந்து, உலகத்தோடு உலகாகத் தம்மை ஐக்கியப் படுத்திக் கொண்டு இன்ப துன்பங்களை அனுபவிக்கிறார். ஆனாலும் ஆன்மீக சாதனைகளின் மூலம் அவர் பரமாத்ம நிலைக்கு உயரவே போகிறார் என்பதைத் தெரிவிக்கவே ஜீவாத்மா பற்றிய உண்மைகள் பேசப்பட்டன என்பது ஸ்ரீஔடுலோமியின் கருத்து.
#சிவத்திருகண்ணப்பநாயனார்குருபூ
#தைமாதம்மிருகசீரிஷம்...
கண்ணப்பன் ஒப்பதோர்
அன்பின்மை கண்டபின்
என்னப்பன் என்னொப்பில்
என்னையும் ஆட் கொண்டருளி
வண்ணப் பணித்தென்னை
வாவென்ற வான்கருணைச்
சுண்ணப்பொன் நீற்றற்கே
சென்றூதாய் கோத்தும்பீ
#பொழிப்புரை:
அரசவண்டே! கண்ணப்பனது அன்பு போன்ற அன்பு என்னிடத் தில்லையாதலைக் கண்டும், என்மீதுள்ள பெருங் கருணையால் வாவென்று கூவியாட்கொண்ட சிவபெருமானிடம் சென்று ஊதுவாயாக.
புதன்கிழமை வழிபட வேண்டிய அம்மன்
கடன் தொல்லை தீரும்; புதன்கிழமையில் வராஹி வழிபாடு! எந்தக் கிழமையில் வணங்கினால் என்னென்ன பலன்கள்?
அபய நாயகி என்றுதான் வராஹியைக் கொண்டாடுகிறார்கள் பக்தர்கள். கவலை, துக்கம், பயம், குழப்பம், எதிர்ப்பு, பகை என்று கலங்கிக் கொண்டே இருப்பவர்களின் கண்ணீரைத் துடைப்பவள், வராஹி.
எந்த நாளில், வராஹி தேவியை வணங்கினால், என்னென்ன பலன்கள் கிடைக்கப் பெறலாம் என்று விவரித்துள்ளனர் ஆச்சார்யப் பெருமக்கள்.
வாராஹி தேவிக்கு பல ரூபங்கள் இருக்கின்றன என்கிறது புராணம். அஸ்வாரூபா, மஹாவராஹி, லகு வாராஹி, மந்திர வாராஹி, வார்த்தூளி என்றெல்லாம் வடிவங்கள் உண்டு என்றும் நான்கு, எட்டு, பதினாறு கரங்கள் என காட்சி தருபவள் என்று சிலாகிக்கிறார்கள்.
பொதுவாகவே, செவ்வாய், வெள்ளி, ஞாயிற்றுக்கிழமைகளில் வராஹியை வழிபடுவது கூடுதல் பலனையும் பலத்தையும் வளத்தையும் தந்தருளும்.
நோயுற்றவர்கள் தங்களின் நோய் நீங்கி நலம் பெற ஞாயிற்றுக்கிழமைகளில் வாராஹியை வழிபடுவது மிகுந்த பலன்களைத் தந்தருளும்.
திங்கட்கிழமையில், மனநலம் குன்றியவர்கள், வீண் கவலைகளுக்கு ஆளானவர்கள், எதற்கு எடுத்தாலும் பயந்து வருந்துபவர்கள் வழிபடுவது நல்ல நல்ல பலன்களை வழங்கும்.
நிலம், வீடு, வழக்கு தொடர்பான பிரச்சினைகளில் இருந்து வழிபட செவ்வாய்க்கிழமையில் வழிபடுங்கள் என்கிறார்கள் சாக்த வழிபாடு செய்பவர்கள்.
புதன்கிழமையன்று கடன் தொல்லை அகலுவதற்கும் சொத்துக்கள் மீதான வழக்கில் சிக்கித் தவிப்பவர்களும் இழந்த செல்வங்களை நினைத்து கதறுபவர்களும் வழிபட இழந்ததெல்லாம் கிடைக்கும். கடனையெல்லாம் அடைப்பீர்கள். சொத்துப் பிரச்சினையில் ஜெயம் உண்டாகும்.
குழந்தைப்பேறு மற்றும் கல்வியில் தேர்ச்சி பெற வியாழக்கிழமைகளில் வழிபட வேண்டும்.
வெள்ளிக்கிழமை அன்று வராஹியை வழிபட்டால், மாங்கல்ய பலம் பெருகும். கணவரின் ஆயுள் நீடிக்கும். குடும்பத்தில் ஒற்றுமை மேலோங்கும். வியாபாரம் விருத்தி அடையும்.
சனிக்கிழமை அன்று வழிபட்டு வேண்டிக் கொண்டால், கிரக தோஷங்கள் அனைத்தும் விலகும். குழந்தைகள் அறிவு மற்றும் ஆரோக்கியத்துடன் வளருவார்கள். குடும்பத்தில் இருந்த குழப்பமும் சச்சரவும் விலகும்.
புதன்கிழமை இன்று வீட்டுப் பூஜையறையில், வராஹி நாயகியை மனதார நினைத்து விளக்கேற்றி வழிபடுங்கள். கடன் தொல்லையில் இருந்து மீள்வீர்கள்!
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 152:
காசக்ருத்ஸ்னரின் கருத்து:
22. இறுதியாக ஸ்ரீகாசக்ருத்ஸ்னரின் கருத்து_____________
அவஸ்திதேரிதி காசக்ருத்ஸ்ன: || 1:4.22 ||
பொருள்: ஜீவாத்மா உண்மையில் பரமாத்மாவே என்ற காரணத்தால்தான் ஜீவாத்மா பற்றி உபநிஷதத்தில் கூறப்பட்டது என்பது ஸ்ரீகாசக்ருத்ஸ்னரின் கருத்து.
இப்போது கணவன், மனைவி என்றெல்லாம் பந்தங்களில் உழல்வதும் பரமாத்மாவே. ஆனால் உலக விஷயங்களைக் கூறும் போது ஜீவாத்மா என்று கூறினால் புரிந்து கொள்ள எளிதாக இருக்கும். எனவே தான் ஜீவாத்மா என்ற வார்த்தை பயன்படுத்தப்பட்டது என்பது ஸ்ரீகாசக்ருத்ஸ்னரின் கருத்து.
இவ்வாறு, மூன்று ஆசாரியார்களின் கருத்தைக் காட்டி, விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் ‘ஆன்மா’ என்று கூறியது பரமாத்மாவாகிய இறைவனையே என்று காட்டுகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்
___7. படைத்தவரும் அவரே, படைப்பும் அவரே ________
ப்ரக்ருதி அதிகரணம்
இந்த அதிகரணம் ஏறக்குறைய முதல் அத்தியாயத்தின் நிறைவுப் பகுதி. எனவே இந்த அத்தியாயத்தின் முக்கியக் கருத்தை இங்கே தொகுத்து வழங்குகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். இறைவன் என்ற உணர்வுப் பொருளிலிருந்து இந்த உலகம் தோன்றியது, அதாவது, இந்த உள்கத்தின் மூலப் பொருளாகத் திகழ்பவர் இறைவன் என்ற வேதாந்தத்தின் தனிப்பெரும் கருத்து இந்த அத்தியாயத்தின் முக்கியக் கருத்தாகத் திகழ்கிறது.
இறைவன் முக்கியக் காரணம் என்றால் அவர் நிமித்த காரணமா, உபாதான காரணமா? அவர் நிமித்த காரணம் என்பது பொதுவாக எல்லோராலும் ஏற்றுக் கொள்ளப்படுகின்ற கருத்து.
ஆனால் உபாதான காரணமும் அவரே, உலகைப் படைப்பதற்கான மூலப் பொருளும் அவரே என்பதைச் சில தத்துவப் பிரிவுகள் ஏற்றுக் கொள்வதில்லை. இறைவனே இப்படி உலகமாக மாறியமைந்திருக்கிறார் என்றால் இறைவனும் உலகப் பொருட்கள் போல மாறக் கூடியவரே என்றாகி விடும்; எனவே பிரதானம் என்பதே உபாதான காரணம் என்பது சாங்கியர்களின் கூற்று.
இந்தக் கருத்தை மறுத்து படைத்தவரும் அவரே, படைப்பும் அவரே என்பதை இந்த அதிகரணத்தில் விளக்குகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். இதில் 5 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
எது நடக்கக்கூடாது என்று நினைக்கிறேனோ ?? அது எல்லாம் என் வாழ்வில் மிக சிறப்பாக நடக்கிறது !! ஏன் இப்படி ?? ஓர் உறவின் கேள்வி ...
நடக்ககூடாது என்ற எண்ணத்தோடு நீங்கள் நின்று இருந்தால் !! அது நடவாது போயிருக்கும் ..
ஆனால்
நீங்களோ ??
அதையும் மீறி நடந்துவிட்டால் என்னென்ன தாக்கத்தை தரும் என்று,
நடக்க கூடாது என்று நினைப்பதை !! மானசீகமாக நடத்தி, அதனோடு வாழ்ந்து, வரக்கூடாது என்ற தாக்கத்தை, மானசீகமாக வரவைத்து, அதையும் கற்பனையாய் அனுபவித்து ..
நடக்க கூடாது என்பதை உங்கள் எண்ணத்தால் நடத்திய பயனே ..
உங்கள் எண்ணத்தின் விருப்பமாக அது நடக்கிறது ..
கூடாது என்பதோடு கூடாது இருந்தாலே போதுமே ..
கூடாது என்பதோடு கூடி, அதில் முழுகவனத்தையும் செலுத்தி ?? கூடிவிட்டதே என்று கூட வைத்ததே நாம் தானே ..
எண்ணியதை எண்ணியது போல அருளியாளும் இறைவன் கருணையால் ..
திருச்சிற்றம்பலம்
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 153:
உபாதான காரணம்:
23. பிரபஞ்சத்தின் உபாதான காரணம் இறைவனே______
ப்ரக்ருதி: ச ப்ரதிஜ்ஞாத்ருஷ்டாந்தானுபரோதாத்
பொருள்: படைப்பின் உபாதான காரணமும் இறைவனே. ஏனெனில் உறுதிமொழியும் எடுத்துக் காட்டும் பொருந்தி வருகின்றன.
இறைவன் படைப்பின் உபாதான காரணமாக உள்ளார் என்பதற்கு இங்கே இரண்டு காரணங்கள் கூறப்படுகின்றன:
1. இறைவனை அறிவதால் அனைத்தையும் அறியலாம் என்பது பல உபநிஷதங்களில் காணப்படுகின்ற கருத்து. உதாரணமாக, ‘எதை அறிந்தால் இவை அனைத்தையும் அறிந்ததாகும்?’ என்கிறது முண்டகம் (1:1.3). ‘ஆன்மாவை உணர்வதால் அனைத்தும் அறியப்படுகின்றன’ என்கிறது பிருஹதாரான்யகம் (2:4.5)
இறைவனை உபாதான காரணமாகக் கொண்டால் மட்டுமே மேற்கண்ட கருத்து உண்மையாகும். இதனை ஓர் உதாரணத்தின் மூலம் விளக்கலாம்.
களிமண்ணால் பொம்மை, ஜாடி என்று பல பொருட்களை செய்யலாம். களிமண் உபாதான காரணம், குயவன் நிமித்த காரணம். பானை, பொம்மை என்று அனைத்தையும் அறிய வேண்டுமானால் அந்தக் களிமண்ணை அறிய வேண்டும்; குயவனை அறிந்தால் போதாது. ஏனெனில் ஒரு பொருளை அறிய வேண்டுமானால் அது எந்த மூலப் பொருளால் செய்யப்பட்டுள்ளதி அதை அறிய வேண்டும், அதைச் செய்பவனை அறிந்தால் பலனில்லை.
அது போலவே அனைத்தையும் அறிய வேண்டுமானால் அனைத்தும் எந்தப் பொருளால் ஆக்கப்பட்டுள்ளதோ அதை அறிய வேண்டும். அதாவது உபாதான காரணத்தை அறிய வேண்டும்.
உபநிஷதங்கள். ‘இறைவனை அறிவதால் அனைத்தையும் அறியலாம்’ என்று கூறுவதால் இறைவனே படைப்பின் உபாதான காரணம் என்பது தெளிவு.
2. உலகை இறைவன் படைப்பதற்கு உபநிஷதங்களில் பல காரணங்கள் கூறப்பட்டுள்ளா. உதாரணமாக முண்டக உபநிஷதத்தை (1:1.7) எடுத்துக் கொள்வோம்:
எவ்வாறு சிலந்தி தன்னிலிருந்து வலைநூலை வெளிப்படுத்தவும் தன்னிடமே அடக்கிக் கொள்ளவும் செய்கிறதோ, எவ்வாறு பூமியில் செடிகொடிகள் தோன்றுகின்றனவோ, வாழ்கின்ற மனிதனில் எவ்வாறு முடி வளர்கிறதோ அவ்வாறே அழிவற்ற இறைவனிடமிருந்து இந்தப் பிரபஞ்சம் தோன்றியது.
மேலே கூறப்பட்ட மூன்று உதாரணங்களிலும், மூலப் பொருட்களே விளைவுப் பொருட்களாக உருமாற்றம் பெறுகின்றன. சிலந்தி, வலை நூலிற்கான மூலப் பொருளைத் தன்னிடைருந்தே பெறுகிறதே தவிர வெளியிலுள்ள பொருளால் வலை பின்னுவதில்லை. இவ்வாறே ஒவ்வொரு உதாரணத்திலும், மூலப் பொருளே விளைவுப் பொருளாக மாறுகிறது. அவ்வாறே இறைவனும் தம்மிலிருந்தே உலகைத் தோற்றுவித்தார்.
அப்படியானால் இறைவனும் மாற்றத்திற்கு உள்ளாகிராரோ என்ற சந்தேகம் எழலாம். இல்லை, இறைவன் மாறுவதில்லை; அவர் தமது பிரகிருதியின் மூலம், அதாவது தமது ஆற்றலின் வாயிலாக இதைச் செய்கிறார். எனவே அவர் மாறுவதில்லை.
இவ்வாறு இறைவன் உபாதான காரணமாகவும் இருப்பதாகக் கொண்டால் மட்டுமே உபநிஷத வாக்கியங்களின் உண்மை நிரூபிக்கப்படும்.
களிமண்ணால் பொம்மை, ஜாடி என்று பல பொருட்களை செய்யலாம். களிமண் உபாதான காரணம், குயவன் நிமித்த காரணம். பானை, பொம்மை என்று அனைத்தையும் அறிய வேண்டுமானால் அந்தக் களிமண்ணை அறிய வேண்டும்; குயவனை அறிந்தால் போதாது. ஏனெனில் ஒரு பொருளை அறிய வேண்டுமானால் அது எந்த மூலப் பொருளால் செய்யப்பட்டுள்ளதி அதை அறிய வேண்டும், அதைச் செய்பவனை அறிந்தால் பலனில்லை.
அது போலவே அனைத்தையும் அறிய வேண்டுமானால் அனைத்தும் எந்தப் பொருளால் ஆக்கப்பட்டுள்ளதோ அதை அறிய வேண்டும். அதாவது உபாதான காரணத்தை அறிய வேண்டும்.
ஞானம் பற்றிய அறிவை அனுபவமாக்குவது குறித்த வழிமுறைகளை கூறுங்கள
.....
இன்று பிரதோஷம்
ஓம் நமசிவாய
....
ஞானத்தை
அனுபவம் ஆக்குவதே
யோகம்.
ஒருவர்
சித்தியை பெறுவதும் எளிது
ஆனால்
பெற்ற ஞானத்தின் படி
ஒருவன் வாழ முயல்வதே
ஞானத்தை
அனுபவமாக்கும் முறை
ஞானத்தை
அனைத்து மனிதரும் கூறலாம்
எளிதாகவும் கற்கலாம்
ஆனால்
அதன் படி வாழ்தல்
அவ்வளவு எளிது அல்ல
என்பதையூம்
ஞானமடைந்தவன்
அனுபவத்தில்
கிடைக்கும்
அந்த ஞானமும்
மகா ஞானமே
பெற்ற ஞானத்தை
அனுபவம் ஆக்கும் போது
அந்த
அனுபவம் தரும் மெய்ஞானம்
அந்த
மெய் ஞானத்தை
வாழ்வில் கடக்கும் போது
அந்த
மெய் ஞான அனுபவம் தரும்
சிவ ஞானம்
நமசிவாய
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 154:
இரண்டு காரணங்களாகவும்:
24. இறைவனே படைப்பின் இரண்டு காரணங்களாகவும் திகழ்கிறார்__
அபித்யோபதேசாச்ச || 1:4.24 ||
பொருள்: படைப்பிற்கு முன் இறைவன் சிந்திப்பது பற்றி கூறப்பட்டிருப்பதாலும் இறைவனே படைப்பின் நிமித்த மற்றும் உபாதான காரணமாகத் திகழ்கிறார் என்பது தெளிவாகிறது.
“நான் பலவாக ஆவேன், நான் பிறப்பேன்” என்று இறைவன் விரும்பினார் என்கிறது தைத்திரீயம் (2:6.3); “நான் பலவாக ஆவேன், நான் பிறப்பேன்” என்று இறைவன் சிந்தித்தார் என்கிறது சாந்தோக்யம் (6:2.3)
மேற்கண்ட மேற்கோள்களில் இறைவன் இரண்டு காரணங்களுமாகத் திகழ்வது தெளிவாகக் கூறப்பட்டுள்ளது. ‘சிந்தித்தார்’, ‘விரும்பினார்’ போன்ற வார்த்தைகள் அவர் நிமித்த காரணமாக இருப்பதைக் காட்டுகின்றன. ‘நான் பலவாக ஆவேன்’ போன்ற வாக்கியங்கள் அவர் உபாதான காரணமாக இருப்பதை, அதாவது, அவரே உலகமாக ஆகியிருப்பதைக் காட்டுகின்றன.
25. இறைவனே இரண்டு காரணங்களாகவும் திகழ்கிறார் என்பதற்கு நிரூபணமும் உள்ளது______________
சாக்ஷாச்சோபாயாம்னானாத் || 1:4.25 ||
பொருள்: படைப்பு, ஒடுக்கம் இரண்டும் இறைவனிலேயே நேரடியாக நிகழ்வது பற்றி வேதங்கள் கூறுவதாலும் இறைவனே இரண்டு காரணங்களாகவும் திகழ்கிறார் என்பது நிரூபிக்கப்படுகிறது.
பானை உதாரணத்தை எடுத்துக் கொள்வோம். பானை களி மண்ணிலிருந்து படைக்கப்படுகிறது. பானை என்ற பெயரும் உருவமும் நீக்கப்பட்டால் அது மீண்டும் களி மண்ணில் சேருமே தவிர படைப்பவனான குயவனில் சேராது. அதாவது, படைக்கபப்ட்ட பொருள் நாமரூபத்தை இழக்கும் போது உபாதான காரணத்தில் ஒடுங்குகிறது. அது போலவே, படைப்பு இறைவனிலிருந்தே தோன்றுகிறது. ஒடுங்குகின்ற இடமும் அவரே என்பதை வேதங்கள் கூறுகின்றன. உதாரணமாக, ‘இவை அனைத்தும் இறைவனிலிருந்தே தோன்றுகின்றன அவரிலேயே ஒடுங்குகின்றன’ என்று சாந்.1:6.1 கூறுகிறது. எனவே அவரே உபாதான காரணமாகவும் திகழ்கிறார்.
26. படைப்பிற்கு இறைவனே உபாதான காரணமாக இருப்பதை உபநிஷத மந்திரங்களால் உறுதிப்படுத்தலாம்_____________
ஆத்மக்ருதே: பரிணாமாத் || 1:4.26 ||
பொருள்: படைப்பின் போது இறைவன் ‘தம்மைத்தாமே பிறப்பித்துக் கொள்கிறார்’ என்றும் ‘மாற்றத்திற்கு உள்ளாகிறார்’ என்றும் உபநிஷதங்கள் கூறுவதால் அவர் படைப்பின் உபாதான காரணமாகத் திகழ்கிறார் என்பது உறுதியாகிறது.
படைப்பை விவரிக்கின்ற இரண்டு பகுதிகள் தைத்திரீய உபநிஷதத்திலிருந்து எடுத்துக் கொள்ளப் படுகின்றன. அவற்றைப் பார்ப்போம்:
‘ஆரம்பத்தில் எதுவும் இல்லை. பிறகு தோற்றம் உண்டாகியது. இறைவன் தம்மைத்தாமே தோற்றுவித்தார்.’ (2:7.1)
‘நான் பிறப்பேனாக! நான் பலவாக ஆவேனாக!’ என்று இறைவன் விரும்பினார். அதற்கான தவத்தில் ஈடுபட்டார். தவம் செய்து அனைத்தையும் படைத்தார். படைத்த பிறகு படைப்பினுள் அவரே நிறைந்தார், .......அனைத்துமாக அவரே ஆனார்........’ (2:6.3)
‘தம்மைத் தாமே தோற்றுவித்தார்’, அனைத்துமாக அவரே ஆனார்’ (இறைவன் மாற்றத்திற்கு உள்ளாகிறார்;அதாவது, அவரது ஆற்றல் மாற்றம் பெருகுகிறது.) என்பது அவரே இந்த உலகமாக ஆகியிருப்பதைக் காட்டுகிறது. எனவே உபநிஷதங்கள் இறைவனை உபாதன காரணமாகக் காட்டுகின்றன என்பது தெளிவு.
உபநிஷதங்கள் இறைவனை உபாதன காரணமாகக் காட்டுகின்றன என்பது தெளிவு.
தைப்பூசம் 2023: முருகனுக்கு விரதம் இருப்பது எப்படி? பலன்கள் இதோ!
பிப்ரவரி 5ஆம் தேதிதான் நாள் முழுவதும் பூசம் நட்சத்திரம் இருக்கிறது என்பதால் அன்று தைப்பூச திருநாள் கொண்டாடப்படுகிறது.
தை மாதம் என்பது தெய்வீக மாதமாகும். இந்த தை மாதத்தில்தான் பூச நட்சத்திரமும் பௌர்ணமியும் கூடி வரும். அன்றைய தினமே தைப்பூசமாக கொண்டப்படுகிறது. தைப்பூசம் தினத்தில் தான் இந்த அகிலம் தோன்றியதாக ஒரு ஐதீகம் உள்ளது. இந்த நன்னாளானது முருகனுக்கு உகந்த நாளாகும். அதோடு சிவனுக்கும், குரு பகவானுக்கும் கூட இந்த நாள் சிறப்புடையதாகும். பல சிறப்புக்கள் மிக்க தைப்பூச நாள் அன்று விரதம் இருந்தால் கேட்ட வரத்தை தந்தருள்வார் முருகன் என்பது நம்பிக்கை.
தை மாதம் 22ம் தேதி பிப்ரவரி 05ஆம் தேதி தைப்பூசம் என கணக்கிடப்பட்டுள்ளது. தை மாதம் 21ஆம் தேதி காலையில் 09:16 மணிமுதல் பூசம் நட்சத்திரம் ஆரம்பமாகிறது. அடுத்தநாள் தை 22ஆம் தேதி மதியம் 12:13 மணி வரை பூசம் நட்சத்திரம் இருக்கிறது. அதனால் பிப்ரவரி 5ஆம் தேதிதான் நாள் முழுவதும் பூசம் நட்சத்திரம் இருக்கிறது என்பதால் அன்று தைப்பூச திருநாள் கொண்டாடப்படுகிறது.
தைப்பூசம் விரதம் இருப்பது எப்படி?
நாள் முழுவதும் பூச நட்சத்திரம் இருப்பதால் காலை முதல் மாலை வரை முருகனை நினைந்து உபவாசம் இருந்து முருகனை தரிசித்து, வழிபாடு செய்வது நல்லது. இதில் காலை மதியம் என இருவேளையும் பால், பழம் மட்டுமே அருந்தி விரதம் இருந்து மாலையில் முருகன் கோயிலிற்கு சென்று வழிபடுவது சிறந்தது. முருகனை வழிபடும் சமயத்தில் முருக வேலையும் சேர்த்து வழிபடுவது நல்லது. முடிந்தால் காலை மாலை என இருவேளையும் முருகன் கோவிலிற்கு சென்று வழிபடுவது மேலும் சிறப்பை சேர்க்கும்.
முருக பக்தர்கள் பலர் தைப்பூச விரதத்தை 48 நாட்கள் இருப்பது வழக்கம். மார்கழி மாதத்தில் தொடங்கி தைப்பூசம் வரை விரதம் இருப்பது வழக்கம். அன்னை பார்வதி தேவி, முருகனுக்கு ஞானவேல் வழங்கியது இந்த நன்னாளில் தான். அதனால்தான் அன்று வேலையும் வணங்குவது நல்லது என்று ஆச்சாரியார்கள் கூறுகின்றனர். அந்த ஞானவேல் கொண்டே ஞானபண்டிதன் அசுரவதம் புரிந்தார் என்பது வரலாறு.
தைப்பூச நாளில் முருகனுக்குரிய வேலை வழிபடுவதன் பயனாக தீய சக்திகள் நம்மை அண்டாது. இதனால் வறுமை நீங்கி செல்வமும், வசதி வாய்ப்புகளும் கிடைக்கப் பெறும் என்பது ஐதீகம். இந்த நாளில் குரு பகவானையும், சிவபெருமானையும், முருகப் பெருமானையும் வழிபடுவது மிகுந்த விசேஷசமாகும்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 155:
மற்றொரு காரணம்:
திருக்கோடிமாடசெங்குன்று (எ)திருச்செங்கோடு52 ஆண்டுகளுக்கு பிறகு நடைபெறும் திருச்செங்கோடு தைப்பூசம் திருவிழா
ஆறுமுகம் சுவாமி மற்றும் கைலாசநாதர் திருத்தேர்கள். #
{சென்ற பதிவில் கண்டது இறைவன் தம்மைத் தாமே தோற்றுவித்தார் என்பது தான். அப்படியானால் தம்மைத் தாமே தோற்றுவிக்கும் முன்னால் இறைவன் என்னவாக இருந்தார் எந்த நிலையில் இருந்தார் என்ற கேள்வி நமக்கும் கண்டிப்பாக எழும். இதற்கு கொஞ்சம் ஆன்மீகத்தை தாண்டி விளக்க விரும்புகிறேன்.
இறைவன் உணர்வு நிலையே என்ற கருத்தை இதற்கு முன் வந்த பதிவுகளில் கண்டோம். ஆனால் பிரகிருதி பிரபஞ்சமாகவும் அதிலுள்ள பல விதமான சூரியன், வெளி, சந்திரன் போன்றவையாகவும் மனிதர்கள் மற்றும் இதர பிராணிகளாகவும் இருக்கிறது. இப்போது இறைவன் தம்மைத் தாமே படைத்துக் கொண்டார் என்பதை இப்படி உணர்ந்து கொள்ளலாம்!
அதாவது படைப்பு குறித்த விஞ்ஞானம் சொல்லும் கருத்து பெருவெடிப்பு என்பது. இது ஒரு ஒற்றை அணு விரிந்து வெப்பமாகி வெடித்து சிதறி பல்வேறு துகள்களாகவும் அந்தத் துகள்கள் இன்னும் பலப்பல நூறுகோடி துகள்களாகவும் ஆகி அவை குளிர்வதன் மூலம் ஒன்றாகி பிரபஞ்சம் உண்டானது எனக் கொள்ளலாம். இப்போது கொஞ்சம் யோசித்தால் புரியும். இறைவன் படைப்பை ஆரம்பிக்கும் முன்னாலும் இருந்தார் அப்புறமும் இருக்கிறார். அது ஒரு இருப்பு. அவருடைய இயக்கமே பிரபஞ்சத்தின் இயக்கம். இன்னும் படைப்பு என்பது எந்த விதமான பருப் பொருட்களும் அதாவது ஒற்றை அணுவும் கூட இல்லாத நிலையில் இறைவன் எப்போதும் இருந்ததைக் குறிக்கிறது. அவர் அந்த நிலையில் இருந்து தான் பிறப்பதாக சிந்தித்து அதன் மூலம் பருப் பொருளாக ஒற்றை அணுவாக ஆனார் எனலாம். இங்கே ஒற்றை அணுவின் காரணம் இறைவனே. அதே நேரம் அதன் பெயர் பிரகிருதி. இப்படி உணர்வு நிலை என்ற நிலையில் இறைவனாக இருக்கும் அவர் பருப் பொருள் நிலையில் பிரகிருதியாகவும் ஆகிறார். ஆனால் பிரளயத்தின் போது அனைத்தும் அவரிடம் ஒடுங்குவதால் அவரே நிமித்த மற்றும் உபாதான காரணமாகவும் ஆகிறார். }
யோனிச்ச ஹி கீயதே || 1:4.27 ||
பொருள்: இறைவனே அனைத்தின் பிறப்பிடம் என்றும் உபநிஷதங்கள் கூறுகின்றன. எனவே அவர் உபாதான காரணம் ஆகிறார்.
இங்கே முண்டக உபநிஷத மந்திரம் (3:1.3) எடுத்துக் கொள்ளப்படுகிறது. மந்திரத்தைப் பார்ப்போம்.
பொன்னொளியுடன் ஒளிர்பவரும், தலைவரும், ஆள்பவரும், உலகனைத்தின் பிறப்பிடமாகத் (ப்ரஹ்ம யோனி: ) திகழ்பவரும் ஆகிய இறைவனை எப்போது ஒருவன் தரிசிக்கிறானோ அப்போது அந்த மகான் புண்ணிய பாவங்களை உதறி விட்டு, துன்பமற்ற மேலான சமநிலையை அடைகிறான்.
இங்கே இறைவன் அனைத்தின் பிறப்பிடமாகக் கூறப்படுகிறார். உபாதான காரணத்தை மட்டுமே பிறப்பிடமாகக் கூற முடியும். எனவே இறைவன் உலகின் உபாதான காரணம் என்பது தெளிவு படுத்தப் படுகிறது.
___________8. நிறைவு_____________
ஸர்வ வ்யாக்யான அதிகரணம்
28. முதல் அத்தியாயம் நிறைவிற்கு வருகிறது.______
ஏதேன ஸர்வே வ்யாக்யாதா வ்யாக்யாதா: || 1:4.28 ||
பொருள்: இவ்வாறு எல்லாம் விளக்கப்பட்டன, விளக்கபப்ட்டன.
இவ்வாறு உணர்வுப் பொருளாகிய இறைவனே உலகின் காரணப் பொருளாக விளங்குகிறார் என்பது இந்த முதல் அத்தியாயத்தில் விளக்கப்பட்டது என்று இந்த அத்தியாயத்தை நிறைவு செய்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். அத்தியாயம் நிறைவு செய்வதைக் காட்டவே ‘விளக்கப்பட்டது’ என்ற வார்த்தை இரண்டு முறை கூறப்பட்டது.
இவ்வாறு முதல் அத்தியாயத்தில் நான்காம் பகுதி நிறைவுற்றது.
இவ்வாறு முதல் அத்தியாயம் நிறைவுற்றது.
1:4.
முக்கியக் கருத்துக்கள்: 1. உலகம் தோன்றியது இறைவனிலிருந்தே. (#14)
2. இறைவனே படைப்பின் இரண்டு காரணங்களாகவும் திகழ்கிறார்.
பொன்னொளியுடன் ஒளிர்பவரும், தலைவரும், ஆள்பவரும், உலகனைத்தின் பிறப்பிடமாகத் (ப்ரஹ்ம யோனி: ) திகழ்பவரும் ஆகிய இறைவனை எப்போது ஒருவன் தரிசிக்கிறானோ அப்போது அந்த மகான் புண்ணிய பாவங்களை உதறி விட்டு, துன்பமற்ற மேலான சமநிலையை அடைகிறான்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 156:
மாற்று கருத்துக்கள் தவறு:
2. மாற்றுக் கருத்துக்கள் தவறு
_____அவிரோத அத்தியாயம் _____
______முன்னுரை__________
பிரம்ம ஸூத்ரத்தின் முதலாம் அத்தியாயத்தில் உபநிஷத வாக்கியங்களைத் தொகுத்து இறைவனின் மகிமை பேசப்பட்டது. இதன் மூலம் இறைவன் என்ற மகாசக்தி ஒருவர் இருப்பதையும் அந்த உணர்வுப் பொருளே இந்தப் பிரபஞ்சத்தைப் படைத்து, காத்து, ஒடுக்குகிறார் என்றும் கூறப்பட்டது.
ஆனால் இறைவன் ஒருவர் இருப்பதையும், அவர் இந்தப் பிரபஞ்சத்தைத் தன்னிலிருந்தே தோற்றுவித்தார் என்பதையும் ஏற்றுக் கொள்ளாத சில தத்துவப் பிரிவுகள் அந்த நாட்களில் இருந்தன. அவற்றுள் முக்கியமாகத் திகழ்ந்தது சாங்கியம். அதைத் தவிர நியாயம், வைசேஷிகம் போன்ற தத்துவப் பிரிவுகள் இந்த விஷயத்தில் சாங்கியத்தை அடியொற்றின.
வேதாந்தத்தின் கருத்தை ஏற்றுக் கொள்ளாத சாங்கியத்தின் கருத்துக்களை மறுத்தால், சாங்கியத்தைப் போன்ற மற்ற தத்துவப் பிரிவுகளையும் மறுத்ததாகி விடும். இவ்வாறு முதலாம் அத்தியாயத்தில் சாங்கியத்தையும், அதன் மூலம் மற்ற தத்துவப் பிரிவுகளையும் உபநிஷத வாக்கியங்களின் அடிப்படையில் மறுத்து வேதாந்தத்தின் கருத்து எடுத்துக் கூறப்பட்டது.
எது நடக்கக்கூடாது என்று நினைத்தேனோ அது நடந்துவிட்டது !!?? - ஓர் சொல்லாடல் செவிக்கு கிட்டியது ( அதை கொஞ்சம் சிந்திப்போம் )
நடப்பது எல்லாம் நம் நினைப்பதின் வெளிப்பாடுகள் தான் !!
நீங்கள் யாருக்காக நினைத்தாலும் ?? எதற்க்காக நினைத்தாலும் ?? நினைத்து நீங்கள் தான் என்பதால் நீங்கள் நினைத்ததின் தாக்கம் உங்களுக்கு சர்வநிச்சயமாக கிட்டும் ..
இந்த அற்புத வரத்தை நீங்கள் எப்படி கையாளுகிறீர்களோ அங்கனமே நம் வாழ்க்கையும் பிரதிபலிக்கின்றது !!
உதாரணமாக
ஓர் நல்ல நிகழ்வை பார்க்கிறீர்கள் அது என் வாழ்விலும் நிகழவேண்டும் என்று நினைத்தால் அதுவும் நடக்கும் !!
ஓர் கெட்ட நிகழ்வை பார்க்கிறீர்கள் அது என் வாழ்வில் நிகழ கூடாது என்று நினைத்தாலும் அதுவும் நடக்கும் !!
அப்படி பார்த்தால்
அப்படி நடக்கவேண்டும் என்று நீங்கள் நினைப்பதை விட ?? அப்படி நடக்கக்கூடாது என்ற நினைப்பே உங்களின் வாழ்வில் பெரும்பகுதி நினைப்பாக இருக்கும் பட்சத்தில் ..
வாழ்வே உங்களின் நினைப்பை பிரதிபலிப்பதாக இருக்கும், அதாவது நடக்ககூடாததே நடக்கும் ..
காரணம் நம் கவனம் எல்லாம் நடக்கக்கூடாது என்ற பட்டியலில் இருப்பதை வாழ்வின் ஒவ்வொரு நிகழ்விலும் தேடிக்கொண்டே இருப்பதின் வெளிப்பாடு தான் !!
அதே இறைவன் நமக்கு அருளிய நினைப்பு என்ற வரத்தை நடக்கவேண்டியது பக்கம் திருப்பி அதையே நினைக்க அதுவும் சர்வேஸ்வரன் தயவால் நடந்தே தீரும் !!
அதே
" நினைப்பு ஒன்று கண்டிலேன் நீயல்லாது வேறில்லை " என்ற நம் திருமுறை வழியே எதிலும் நடத்துபவனையே அனுபவிக்க தொடங்கி விட்டால், இன்ப / துன்ப சலனம் இல்லா ஆனந்தமே நிலைகொள்ளும் !!
உங்களின் தேர்வு உங்கள் வாழ்க்கை ..
எதையும் அருளும் சிவம் ..
திருசிற்றம்பலம்
இந்த அத்தியாயத்தில் சாங்கியம் போன்ற தத்துவப் பிரிவுகளின் கருத்து தர்க்க (Logic) அடிப்படையில் மறுக்கப்படுகிறது. மற்ற தத்துவப் பிரிவுகளின் கருத்துக்கள் உபநிஷதங்களின் அடிப்படையில் ஒரு முறை மறுக்கப்பட்டு விட்டால் மீண்டும் இந்த முயற்சி எதற்கு என்ற கேள்வி எழலாம். அது நமக்கு நாமே உறுதியையும் தெளிவையும் ஏற்படுத்திக் கொள்வதற்காக. தூணை நட்ட பிறகு, அது உறுதியாக இருக்கிறதா என்பதற்காக அசைத்துப் பார்ப்பது போன்றது இது. இது ‘ஸ்தாணு நிகனன நியாயம்’ என்று கூறப்படுகிறது.
தத்துவப் பிரிவுகளின் கருத்துக்கள் உபநிஷதங்களின் அடிப்படையில் ஒரு முறை மறுக்கப்பட்டு விட்டால் மீண்டும் இந்த முயற்சி எதற்கு என்ற கேள்வி எழலாம். அது நமக்கு நாமே உறுதியையும் தெளிவையும் ஏற்படுத்திக் கொள்வதற்காக. தூணை நட்ட பிறகு, அது உறுதியாக இருக்கிறதா என்பதற்காக அசைத்துப் பார்ப்பது போன்றது இது. இது ‘ஸ்தாணு நிகனன நியாயம்’ என்று கூறப்படுகிறது.
(இன்னும் காம்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 157:
மூன்று வழிகளில்:
எதிர்க்கருத்துக்கள் மூன்று வழிகளில் வரலாம்:
1. உபநிஷத வாக்கியங்களே சில இடங்களில் ஒன்றுக்கொன்று எதிராக, முரண்பட்டதாகத் தோன்றலாம். இது ‘சுருதி விரோதம்’ எனப்படுகிறது. அத்தகைய சில வாக்கியங்கள் முதல் அத்தியாயத்தில் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டு தெளிவுபடுத்தப் பட்டன.
2. வேதங்களின் அடிப்படையில் எழுந்த பிரிவுகளுக்கிடையே முரண்பாடுகள் தோன்றலாம். இது ‘ஸ்மிருதி விரோதம்’ எனப்படுகிறது. இங்கே ஸ்மிருதி என்ற வார்த்தை மிகவும் பரந்த பொருளில் பயன்படுத்தப்படுகிறது. பொதுவாக, புராணங்கள், இதிகாசங்கள், மனு ஸ்மிருதி போன்ற நீதி நூல்கள் ஆகியவைதான் ஸ்மிருதி என்று அழைக்கப்படுகின்றன. ஆனால் பிரம்ம ஸூத்ரத்தில், வேதாந்தம் உட்பட, இந்துத் தத்துவப் பிரிவுகளும் ஸ்மிருதி என்ற பிரிவில் அடக்கப்படுகின்றன. இந்த இரண்டாம் அத்தியாயத்தில், சாங்கியம், யோகம், நியாயம், வைசேஷிகம் ஆகிய இந்துத் தத்துவப் பிரிவுகளே பொதுவாக ஸ்மிருதி என்று அழைக்கப்படுகின்றன. இத்தகைய ஸ்மிருதிகளை மறுத்து வேதாந்தக் கருத்துக்கள் கூறப்பட வேண்டும்.
3. சில இடங்களில் வேதாந்தக் கருத்துக்கள் தர்க்கத்திற்கு (Logic) முரண்பட்டதாகத் தோன்றலாம். இது ‘தர்க்க விரோதம்’எனப்படுகிறது. இத்தகைய கருத்துக்களும் தெளிவுபடுத்தப் பட வேண்டும்.
இந்த இரண்டாம் அத்தியாயத்தில், ஸ்மிருதி விரோதத்தையும், தர்க்க விரோதத்தையும் மறுத்து ஸ்ரீபாதராயணர் வேதாந்தக் கருத்துக்களைக் கூறுகிறார்.
இந்த அத்தியாயத்தில் 19 அதிகரணங்களும் 157 ஸூத்ரங்களும் உள்ளன.
அத்தியாயத்தினுள் நுழைவோம்.
முதற்பகுதி (2:1)
இந்த முதற்பகுதியில் 11 அதிகரணங்களும் 37 ஸூத்ரங்களும் உள்ளன. சில தத்துவப் பிரிவுகளின் கருத்துக்களைத் தர்க்கத்தின் அடிப்படையில் தவறென்று சுட்டிக் காட்டுவது இந்த அத்தியாயத்தின் முக்கிய நோக்கம் என்பதை முன்னுரையில் கண்டோம். அவ்வாறு சாங்கியம், யோகம் போன்ற பிற தத்துவங்களை மறுப்பதில் இந்தப் பகுதி ஆரம்பிக்கிறது.
பொதுவாக, புராணங்கள், இதிகாசங்கள், மனு ஸ்மிருதி போன்ற நீதி நூல்கள் ஆகியவைதான் ஸ்மிருதி என்று அழைக்கப்படுகின்றன. ஆனால் பிரம்ம ஸூத்ரத்தில், வேதாந்தம் உட்பட, இந்துத் தத்துவப் பிரிவுகளும் ஸ்மிருதி என்ற பிரிவில் அடக்கப்படுகின்றன.
இதைத் தவிர மகாவாக்கியங்களைப் புரிந்து கொள்ளுதல், படைப்பு பற்றிய கருத்துக்கள், நமது பிறவிக்கு யார் காரணம் என்பது போன்ற சில பொதுக் கருத்துக்களையும் இந்தப் பகுதியில் காணலாம்.
வேதங்களின் அடிப்படையில் எழுந்த பிரிவுகளுக்கிடையே முரண்பாடுகள் தோன்றலாம். இது ‘ஸ்மிருதி விரோதம்’ எனப்படுகிறது.!!!காலத்தினால் ஏற்படும் மாற்றமே!!இன்றைய காலம் கர்மத்தின் சிரத்தையை நிர்ணயம் - செய்து வைப்பவனும் செய்பவனும் தன்னை எப்படியோ திருப்தி செய்துகொள்வதில் எத்தர்கள்!!!அப்போது கர்மா???
சிவ சிறப்பு
....
கேள்வி
...
சிவத்திடம் மட்டும்
ஏன் இந்த ஈர்ப்பு...?
அப்படி என்ன உள்ளது
சிவத்திடம் சிறப்பு...?
...
ஓம் நமசிவாய
...
காலம்
காலமே சிவம்..
சிவத்தின் சிறப்பே காலம்.
...
இன்று
நீ பிறந்து உள்ளாய்..
காலத்தே
வாழ்ந்தும் வருகிறாய்..
இன்றைய காலத்திற்கு
உன்னை தெரிகிறது..
உனக்கும்
இன்றைய காலம்
புரிந்தும் இருக்கிறது..
...
காலத்தே
ஒருநாள்
நீ
மறைந்தும் விடுவாய்...
ஆனால்
காலம் மறைவது இல்லை..
...
இங்குதான்
காலத்தின் ஆட்டம்
சிவத்தின் ஆட்டம்
ஆரம்பம் ஆகிறது..
...
அது என்ன ஆட்டம்..
...
நீ
எத்தனை பிறவி எடுத்தாலும்
காலத்திற்கு
உன்னை தெரியும்..
காலத்திற்கு
என்னவெல்லாம் தெரியுமோ
பிறந்த
உனக்கு தெரியாது..
...
இதில்
என்ன சிறப்பு இருக்கிறது..?
...
சிவ சிறப்பு இருக்கிறது
...
ஒரு பிறவியில்
நீ
சிவத்திடம்
ஜீவமாக காட்டிய அன்பு
அதை
அடுத்த பிறவியில்
பிறந்த நீ மறந்தாலும்
சிவம் மறப்பதில்லை...
...
பிறந்த உன்னைத்தேடி
சிவமே வரும்
நீ
சிவத்தை
அறியாமலே
சிவ ஞானம் உணராமலே
வாழ்ந்தாலும்
சிவமே
உன் உள் வந்து
பாடம் நடத்தும்
வழியும் நடத்தும்...
...
சிவத்திற்கு
ஜீவமாக அன்பை கொடுத்த
சிவ பக்தன்
அவன்
மறைந்து போனாலும்
அவன்
அடுத்த தலைமுறையை
எத்தனை தலைமுறை ஆயினும்
நீ
சிவத்திடம் கொடுத்த அன்பை
உன்
குழந்தைகளுக்கு
அன்பாக கொடுக்கும்..
...
மனிதன்
சக உயிர்களுக்கும்
மனிதனிடம் காட்டும் அன்பு
அந்த ஆயுளுக்கு மட்டுமே
ஆனால்
அந்த அன்பை
திருப்பி செலுத்த
அதே,மனிதர்கள்
அதே
சக உயிர்கள்
திரும்ப வருவது இல்லை..
அதற்கு
அந்த
அன்புக்கும் ஈடாக
சிவம்
அன்பை தேடி வந்து கொடுக்கும்
நீ
எத்தனை முறை பிறந்தாலும்..
...
பிறந்த மனிதன்
சேகரிக்க வேண்டிய
சிவ செல்வம்
அன்பே..
...
அதை
அந்த அன்பை
உனக்கு திரும்ப தர
உன்
இதய துடிப்பிலே
அமர்ந்து
காக்கும் காலம் காலமாக
காலமேயான சிவம்..
....
பிறந்தவனை
காலம் கவனிக்கிறது...
காலமே வழி நடத்துகிறது..
காலத்தே
தர்மத்தை
அன்பை
சிவ பக்தியை
நீ
விட்டுச்சென்றால்
காலம் காலமாக
கழுத்திலே
உன்னை சுமக்கும் சிவம்.
...
ஒருவன்
எந்த தவமும் செய்யாமலே
சிவ விழிப்பு
முழுமையாக அறியாமலே வாழ்ந்தும்
சிவன்
அவனை நெருங்குகிறது என்றால்
அது
அவனின்
சென்ற பிறவிகளின்
பழைய சிவ அன்பே...
....
இந்த உலகம்
உன் அன்புக்கு
பதில் தராமலேகூட போகட்டும்..
உன் தர்மத்தை
இந்த உலகம்
அறியாமலே கூட இருக்கட்டும்..
உன்
இந்த ஜென்ம சிவ பக்திக்கு
பலன் கிடைக்காமலேகூட போகட்டும்... ஒரு கவலைபடவும் தேவைஇல்லை.
எந்த இழப்பும் இல்லை..
நீ
காட்டிய அன்பு
உன் தர்மயோகம்
உன் பக்திக்கு
சிவமே
கீழ் இறங்கி வந்து
அடுத்த உன் பிறவியையும் காக்கும்
உன்
தலைமுறையையும் காக்கும்...
உனக்கும்
உன் தலைமுறைக்கும்
பிறவி பிணியை
சர்வ நாசம் செய்து
முக்தி
கொடுக்கும் வரை..
...
உயிரில்
உயிராக வசிக்கும்
சிவ தன்மையை உணர்ந்து
சிவத்தை நேசித்து விடு...
நீ
இருந்தாலும்
இறந்தாலும்
மீண்டும்
பிறந்தாலும்
கவலை உனக்கு ஏது..?
சிவனே
ஜீவமாக
உனை காக்கும்
காலமாக
காலம் காலமாக
காலத்தோடு
நீ
ஒன்றாக ஒளிரும் வரை.
சிவ
அன்பின் ஆழம்
அடி முடி காண இயலா ரகசியம்
...
அன்பே சிவம்
இதுவே
சிவத்தின்
சிவ சிறப்பு
..
சிவாய நம ஓம் சிவாய நமக
சிவாய நம ஓம் நமசிவாய
ஓம் நமசிவாய
நம
ஓம் நமசிவாய
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 158:
சாங்கிய மறுப்பு:
இலக்கு இசைந்தே விசையோன் திசை தறித்தாலும் தடுக்கும் சிறு இலக்கு
தாண்டாது பெறு இலக்கும் பெறுவதேது.?
பெறு இலக்கு பேரு பெற்றாலும்
சிறு இலக்கை தாண்டாதோன்
சிறப்பு பெருவதுமேது.?
சிறு இலக்கில் சிக்கியோன்
பெரு இலக்கறிந்து இருந்தும்
பேறு பெறுவது ஆகுமோ..?
சிறு இலக்கிலே சிதைந்த தேகம்
பெறு இலக்கை அடைவதாகுமோ..?
பெரு இலக்கு நோக்கியே
பூமகளிடம் பிறந்தும்
சிறு இலக்கிலே சிதறுண்டு
பூமகளிடம் புகும்
தேகமும் பிறந்தென்ன பலன்...???
சிறு இலக்கு நோக்கும் மனமே
பெறு இலக்குக்கும் அவசியம்
அம்மனதிற்கு
யார் உரைப்பார்கள்
தேகம் தடுமாறுவதற்குள்
பெறு இல்க்கை பெற்று விடு என்று..?
சிவ சிறு இலக்கு
சின்ன சின்ன இரையே
சிவ சிறு இலக்கில்
ஊர் சேரும் சின்ன சின்ன குருவி
அது
சிறு இலக்கு நோக்கியே பிறந்தது.
பெரு இலக்கு நோக்கி பிறந்த
பேறுவான் பெரும் பேறின்றி
சிவ சிறு இலக்கு அறிந்தும்
மன சிறு இலக்கில் சிக்கும்
உயிரும் பிறந்தும் வாழமையே.
1. சாங்கிய மறுப்பு
ஸ்மிருதி அதிகரணம்
இந்த அதிகரணத்தில் சாங்கியத்தை மறுக்கிறார் ஸ்ரீபாதாராயணர். இதில் 2 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
1.சாங்கியத் தத்துவத்தின் படைப்புக் கருத்தை ஏற்க இயலாது____
ஸ்ம்ருத்யனவகாசதோஷப்ரஸங்க இதி சேன்னான்யஸ்ம்ருத்யனவகாசதோஷப்
பொருள்: சாங்கியத் தத்துவத்தை ஏற்றுக் கொள்ளாதது குற்றம் என்று கூறினால் அது தவறு. ஏனெனில் அதை ஏற்றுக் கொண்டால் மனு ஸ்மிருதி போன்ற ஸ்மிருதிகளை ஏற்றுக் கொள்ளாத குற்றம் வரவே செய்யும்.
சாங்கியம் ஆத்திகத் தத்துவங்களில் ஒன்று; அதாவது வேதங்களை ஏற்றுக் கொள்கிற பிரிவில் ஒன்று. ஆனால் பிரம்ம ஸூத்ரம் முதலாம் அத்தியாயத்தில் உலகின் காரணம் இறைவன் என்ற கருத்தை நிலைநாட்டி, உலகின் காரணம் பிரதானம் என்ற சாங்கியக் கருத்து மறுக்கப்பட்டது. வேதங்களை அடிப்படையாகக் கொண்ட வேதாந்தம், அதே வேதங்களை அடிப்படையாகக் கொண்ட சாங்கியத்தை மறுப்பது குற்றம் அல்லவா என்ற கேள்வி எழலாம்.
அத்தகைய கேள்வி தவறு என்று இங்கே கூறுகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். ஏனெனில் சாங்கியத்தைப் போலவே மனு ஸ்மிருதி, புராணங்கள், இதிகாசங்கள் போன்ற அனைத்தும் வேதங்களையே அடிப்படையாகக் கொண்டுள்ளன. சாங்கியம் கூறுகின்ற மாற்றுக் கருத்தை ஏற்றுக் கொண்டால் மனு ஸ்மிருதி முதலான அனைத்தும் தவறு என்று கூற நேரும். அது உகந்தது அல்ல.
2. படைப்புக் கிரமக் கருத்திலும் சாங்கியம் வேதாந்தக் கருத்திலிருந்து மாறுபடுகிறது____________
இதரேஷாம் சானுபலப்தே: || 2:1.2 ||
பொருள்: படைப்புக் கிரமத்தில் சாங்கியம் கூறுகின்ற பல விஷயங்கள் வேதங்களில் காணப்படாததாலும் சாங்கியத்தை ஏற்றுக் கொள்ளாதது சரியே.
பொதுவாக எல்லா உபநிஷதங்களிலும் கீழ்வரும் படைப்புக் கிரமம் காணப்படுகிறது:
இறைவன்- ஆகாசம்- காற்று நெருப்பு நீர் பூமி
இந்தப் பஞ்ச பூதங்களும் சில உபநிஷதங்களில் இடம் மாறியிருக்கலாம், ஐந்திற்கு பதிலாக மூன்று கூறப்பட்டிருக்கலாம்; ஆனால் கிரமம் அதாவது வரிசை ஏறத்தாழ இது போலவே இருக்கும்.
இப்போது சாங்கியம் கூறுகின்ற படைப்புக் கிரமத்தைக் காண்போம்:
பிரதானம் மஹத் அஹங்காரம் சூட்சம பஞ்ச பூதங்கள் ஸ்தூல பஞ்ச பூதங்கள்.
சாங்கியம் கூறுகின்ற படைப்புக் கிரமத்தில் உபநிஷதங்கள் கூறாத மஹத், அஹங்காரம் போன்ற விஷயங்களையும் காண்கிறோம். உபநிஷதங்கள் கூறாத இவற்றைக் கூறுவதால் சாங்கியத்தை ஏற்றுக் கொள்வதற்கில்லை.
சிவ சொத்து
....
பிறந்த ஒருவன்
பிறக்கையிலே பணக்காரன் ...
பிறந்த மற்றொறுவன்
பிறந்த உடனே ஏழை ...
உயிருக்கு கூட
பிறக்கையிலே ஏற்ற தாழ்வு...
...
அப்பன்
தாத்தன்
சம்பாதித்தது
பிறந்தவனுக்கு சொத்தாகிறது
அவர்களின்
பாவமும் புண்ணியமும்
பிறந்தவன் சொத்தே...
...
பிறந்து வளந்தவன்
சம்பாதித்த பணமும்
அவன் சொத்தாக
அடுத்த வரும்
தலைமுறைக்கும்
இவன் சம்பாதித்ததே சொத்தாகிறது ...
...
இதுதான்
உலகம் அறியும் சொத்து
...
உலகம் அறியாத
சிவ சொத்து
ஒன்று உண்டு
...
அது
உயிரின் சொத்து.
...
எது உயிரின் சொத்து..????
...
ஜென்மம் கடந்து
மறந்து பறந்து வந்த
உயிரின்
சென்ற கால
தவமும் ஞானமும்
அந்த உயிரின் சொத்து...
...
புவியில்
மானிட மனதிற்க்கு
புவி சொத்து ஆசை
...
புவியில் பிறந்த
உயிருக்கு
உயிரின் சிவ சொத்து ஆசை
...
சிவா
சிவா
என்று
சென்ற பிறவியில்
சிவத்தோடு
ஆடி பாடி
கர்மத்தால் மாண்டாலும் ..
...
அதே உயிர் மீண்டும்
சிவமே அறியாமல்
கர்மத்தால் பிறந்த உயிர்
சிவத்தை தேடாமல்
புவியிலே சுற்றினாலும் ...
சென்ற பிறவியில்
சேர்த்து வைத்த சிவ சொத்து
அவனை
விரட்டி விரட்டி வரும்.
....
ஒரு ஜென்மத்தில்
சிவத்தோடு வாழ்ந்தவனை ...
அவன்
எத்தனை ஜென்மம் எடுத்தாலும்
சிவமே இல்லை
என்று
பிறந்த இப்பிறவியில் கூறினாலும்
அவனை
விடாது சிவம்...
...
அதுவே
சிவ சொத்தின் அன்பு...
...
பிறந்த மனிதன்
வாழும் போது தேடுவது
புவி செல்வம்
அது
அவன் மாண்டதோடு ஓடி விடும்.
...
வாழும் உயிர்
சிவமாக
சிவத்தோடு சேர்ந்தால்
உயிர்
உடலை விட்டு செல்லும் போதும்
சிவ செல்வம்
உயிரோடு கலந்து விடும்.
...
அச்சிவ செல்வம்
கர்ம கணக்கு முடிவு கட்டினால் முக்தி...
கர்ம கணக்கு தவறவிட்ட உயிர்
மீண்டும்
பிறக்க நேர்ந்தாலும்
அவ் உயிர் சேர்த்த சிவ செல்வம்
அவன்
பிறந்த உடன்
கூடவே வரும்
அவனே
அதை உணராமல் இருந்தாலும்..
...
ஒரு பிறவியில்
சிவனை நேசித்தவனை..
அவன்
எத்தனை ஜென்மம் எடுத்தாலும்
அவனை தேடி ஓடி
பறந்து வரும்
கூடவே இருக்கும்.
....
மானிட நட்பு
மாண்டு போகும் வரை
...
சிவ நேசம்
ஜென்மம் ஜென்மமாக தொடரும்..
...
அதனால தான்
அன்பே சிவம்.
ஓம் நமசிவாய
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 159:
யோக மறுப்பு:
_______2.யோக மறுப்பு__________
சாங்கியம் இப்போதுள்ள அறிவியலின் கோட்பாட்டுடன் ஒத்து போகிறது.
பரம புரஷனை எப்படி நிரூபணம் செய்வது. அது இயலா காரியமஆனால் ஆதாரமின்றி எந்த இருப்பும் இல்லை இயக்கமும் இல்லை! வேதாந்தம் சொல்வதுதான் உண்மை என்பது அனுபூதியில் விளங்கும் உண்மையாக இருக்கும்!
யோக ப்ரத்யுக்தி அதிகரணம்
யோக தத்துவம் இந்த அதிகரணத்தில் மறுக்கப்படுகிறது. இதில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
3. யோகக் கருத்துக்களும் சரியல்ல_______
சாங்கியத் தத்துவத்துடன் ஏறக்குறைய ஒன்றாகப் பேசப்படுவது யோகத் தத்துவம். சாங்கிய யோகம் என்று இரண்டையும் சேர்த்து சொல்வதே மரபு. சாங்கியத்தின் அடிப்படைத் தத்துவங்கள் அனைத்தையும் யோகம் ஏற்றுக் கொள்கிறது; ஓரிரு விஷயங்களில் மட்டுமே மாறுபடுகிறது.
எனவே யோகத்தை மறுப்பதற்கு ஸ்ரீபாதராயணர் தனியாக எந்த முயற்சியும் செய்யவில்லை. சாங்கியம் ஏற்கெனவே மறுக்கப்பட்டு விட்டதால் யோகமும் மறுக்கப்பட்டு விட்டதாகிறது என்று கூறி விடுகிறார் அவ்ர்.
ஏதேன யோக: ப்ரத்யுக்த: || 2:1.3 ||
பொருள்: முதலாம் அத்தியாயத்திலும் இந்த அத்தியாயத்திலும் பல கோணங்களில் சாங்கியத் தத்துவம், ஏற்கெனவே மறுக்கப்பட்டு விட்டதால் யோக தத்துவமும் மறுக்கப்பட்டதாகிறது.
______3. சாங்கிய யுக்தி மறுப்பு ___________
விலக்ஷணத்வ அதிகரணம்
சாங்கியத் தத்துவத்திற்கும் வேதாந்தத்திற்கும் இடையில் பல வேறுபாடுகள் இருந்த போதிலும் உலகின் காரணம் இறைவனா அல்லது பிரதானமா என்ற ஒரு கருத்தையே ஸ்ரீபாதராயணர் மீண்டும் மீண்டும் விளக்கத்திற்கு எடுத்துக் கொள்கிறார்.
இந்த அதிகரணத்தில் வேதாந்தக் கருத்தைக் காரண காரியங்களுடன் கூறுகிறார். இதில் 8 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
முதல் 2 ஸூத்ரங்கள் சாங்கியக் கருத்தைக் கூறுகின்றன.
4. இந்தப் படைப்பு இறைவனிலிருந்து தோன்றியதாக இருக்க இயலாது____
ந விலக்ஷணத்வாதஸ்ய ததாத்வம் ச சப்தாத் || 2:1.4 ||
பொருள்: இந்தப் பிரபஞ்சம் இறைவனிலிருந்து தோன்றியது அல்ல. ஏனெனில் இது இறைவனிலிருந்து மாறுபட்ட பண்பு உடையதாக இருக்கிறது. இந்த மாறுபாடு வேத வாக்கியங்களால் நிரூபிக்கப்படுகிறது.
இது சாங்கியர்களின் கருத்தைக் கூறுகின்ற ஸூத்ரம். இறைவன் உணர்வுப் பொருள். பிரபஞ்சமோ ஜடப்பொருள். ஒன்றுக்கொன்று முற்றிலும் மாறுபட்டவை. ஒரு காரணத்திலிருந்து தோன்றிய காரியம் அதே பண்புகளை உள்ளதாகத்தான் இருக்கும். இனிப்புப் பண்டங்களின் பொருள் சர்க்கரையாக இருக்குமே தவிர உப்பாக இருக்காது. பொன் ஆபரணங்களின் பொருள் பொன்னாக இருக்குமே தவிர களிமண்ணாக இருக்காது. இந்த உலகம் ஜடப் பொருள் என்பது அனைவரும் அறிந்த ஒன்று. அதை நிரூபிக்க வேதங்களோ வேறெதுவுமோ தேவையில்லை. இந்த ஜடப்பொருளின் மூலகாரணம் ஜடப்பொருளாக இருக்குமே தவிர உணர்வுப் பொருளாக இருக்காது.
‘இறைவனிலிருந்து உணர்வுப் பொருளும் ஜடப்பொருளும் தோன்றின’ என்று உபநிஷதம் (தைத்.2:6) கூறுகிறது. எனவே உலகம் ஜடப்பொருளும் கலந்தது என்று உபநிஷதங்கள் கூறும் போது உணர்வுப் பொருள் அல்லாத ஒரு பகுதியும் படைப்பில் இருப்பதை அவை ஏற்றுக் கொள்கின்றன என்றுதானே ஆகிறது! எனவே உலகம் ஜடப்பொருள்; ஜடப்பொருளாகிய உலகம் ஜடப்பொருளாகிய பிரதானத்திலிருந்தே தோன்றியிருக்க வேண்டும். எனவே பிரதானமே உலகத்தின் காரணம்.
இதில் பிரதாணம் என்பது என்ன? மூல ஜடப்பொருளா!! அதாவது இன்று நாம் தேடி கொண்டிருக்கும் ஹிக்ஸ் போஸான் போல.
Sriram SN ஆமாம் அப்படிச் சொல்லலாம் படைப்பிற்கான மூலப் பொருள் என்று! என்ன வித்யாசம் என்றால் வேதாந்தம் புருஷன் -- பிரகிருதி --படைப்பு என்று சொல்கிறது! இங்கு புருஷன் தான் பிரகிருதிக்கு ஆதாரம்! பிரகிருதி என்ற இயற்கையை படைத்தவன் இறைவனே! ஆனால் சாங்கியத்தில் அப்படி இல்லை! புருஷன் என்ற உணர்வுப் பொருளும் பிரதானம் என்ற ஜடப்பொருளும் எப்போதும் உள்ளவர்கள் (Co existent). படைப்பிற்கு கடவுள் என்ற ஒருவர் தேவையில்லை என்பது சாங்கியத்தின் வாதம்
ஓம் நமசிவாயம்
#தினமும்ஒருதிருமந்திரம்#
#திருமூலா் அருளியது#
#பயன் ; சிவம் காட்சி தரும்#
#பாடல் ;~
பாாில்லை நீாில்லை பங்கயம் ஒன்று
உண்டு
தாாில்லை வோில்லை தாமரை பூத்தது
ஊாில்லை காணும் ஔியது ஒன்று
உண்டு
கீழில்லை மேலில்லை கேள்வியிற் பூவே.
#விளக்கம் ;~
பூவுக்கு வேண்டப்படும் நிலமும் நிருமில்லாத நிலையில் வோ் இன்றி தாமரை ஒன்று தோன்றும். அத்தாமரை திருவருள் தோற்றமாகும். அதற்கு ஓா் ஊரம் இல்லை. அது கீழும் மேலும் இல்லாத பூவாகும். அது ஞானத் தேடலில் விளங்குவதாகும்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 160:
உலகம் ஜடப்பொருளே:
5.உலகம் ஜடப்பொருளே ___________
உலகம் ஜடப்பொருள் என்பதில் சாங்கியர்கள் உறுதியாக உள்ளனர். இதனை மறுத்து, உலகம் உணர்வுப் பொருள் என்று வேதாந்தம் கூறுகிறது. ஆனால் வேதாந்தம் எந்தக் காரணத்தை முன்வைத்து உலகம் உணர்வுப் பொருள் என்கிறது? கீழ்க்காணும் உத்தேச பதிலைப் பார்ப்போம்:
உலகம் ஜடப்பொருள் அல்ல என்பதற்கு வேதாந்தத்திலேயே பதில் உள்ளது. உதாரணமாக சதபத பிராம்மணம் (6:1.3.2—4) , ‘மண் பேசியது’, ‘தண்ணீர் பேசியது’ என்றெல்லாம் கூறுகிறது. சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (6:2.3,4) ‘அந்த நெருப்பு சிந்தித்தது’, ‘அந்தத் தண்ணீர் சிந்தித்தது’ என்கிறது. பிருஹதாரண்யக உபநிஷதமோ (6:1.7; 1:3.2) , ‘தங்களுக்குள் யார் பெரியவர் என்பதை முடிவு செய்வதற்காக புலன்கள் இறைவனிடம் சென்றன. .... அந்தப் புலன்கள் வாக்கிடம் ‘எங்களுக்காக உத்கீதத்தை ஓது’ என்று புலன்கள் பேசுவது பற்றியும் இறைவனிடம் செல்வது பற்றியும் கூறுகிறது. இவையெல்லாம் உணர்வுப் பொருள் என்பது இந்த வேத உபநிஷத வாக்கியங்களிலிருந்தே தெளிவாகிறது. எனவே உலகம் ஜடப்பொருள் என்று சாங்கியர்கள் கூறுவது சரியல்ல; உலகமும் உணர்வுப் பொருளே.
மேற்கண்ட கருத்து சரியானது போல் தோன்றினாலும் வேதாந்தத்தின் கருத்து இது அல்ல. ஆனால் இந்த உத்தேசப் பதிலுக்கு சாங்கியர்களின் மறுப்புக் கருத்து உள்ளது.
சாங்கியர்களின் பதில் என்ன?
அபிமானிவ்யபதேசஸ்து விசேஷானுகதிப்யாம் || 2:1.5 ||
பொருள்: புலன்களும் ஐம்பூதங்களும் பேசுவது பற்றி உபநிஷதங்கள் கூறும் போது, அவை அந்தப் புலன்கள் மற்றும் ஐம்பூதங்களின் அபிமானி தேவதைகளைப் பற்றிக் கூறுகின்றன. ஜடப்பொருட்களான புலன்கள் மற்றும் ஐம்பூதங்களைப் பற்றியும், அவற்றில் எழுந்தருள்கின்ற அபிமானி தேவதைகளைப் பற்றியும் தனித்தனியாக உபநிஷதங்களே பேசுகின்றன.
உலகம் உணர்வுப் பொருள் என்று வேதாந்தம் கூறுகிறது. ஜட வஸ்துக்களான கட்டில் சேர் இவைகள் நமக்கு ஸுகத்தை தருகின்றது. ஜட வஸ்து எப்படின்னு?. சுகம் உணர்வினில் இருக்கவே அது ஜட வஸ்துவிலும் பிரதிபலிக்கின்றது. ஜடமான உலகமும் இவ்வாறே என்று எடுத்து கொள்ளலாமா?
தேய்பிறை பஞ்சமி திதி... விரதம் இருந்து வராஹியை வழிபட்டால்....
வாராஹித் தாய் வழிபாடு உங்கள் தலையெழுத்தையே மாற்றி விடும்.
மாதுளம் பழத்தை உதிர்த்து வராஹி தாய்க்கும் நிவேதனமாக வையுங்கள்.
இன்று தேய்பிறை பஞ்சமி திதி. வழக்கம் போல தான்.
உங்கள் வீட்டில் வராஹி தாயின் திருவுருவப்படம், சிலை இருந்தாலும் சரி, இல்லை என்றாலும் சரி,
இந்த வழிபாட்டை நீங்கள் மேற்கொள்ளலாம்.
ஒரு விளக்கு ஏற்றி வைத்துவிட்டு, அதில் வாராஹி இருக்கின்றாள் என்று நினைத்துக் கொண்டு, நீங்கள் உண்மையான முழு மனதோடு வழிபாடு செய்தாலே வராஹித்தாய் உங்கள் பூஜை அறையில் வந்து அமர்ந்து விடுவாள்.
இன்றைய தினம் சிவப்பு முத்துக்கள் அழகாக இருக்கும் மாதுளம் பழத்தை உதிர்த்து வராஹி தாய்க்கும் நிவேதனமாக வையுங்கள். வெற்றிலை பாக்கு, பூ, பழம், இவைகளை சமர்ப்பணம் செய்யுங்கள். சிவப்பு நிறத்தில் இருக்கும் அரளிப்பூ அல்லது செம்பருத்தி பூ கிடைத்தால் மிகவும் சிறப்பு. இவை எல்லாவற்றையும் விட இன்றைக்கு வராஹி அம்மனுக்கு தேங்காய் பூ நிவேதனமாக வைப்பது மிகச் சிறப்பான பலனை கொடுக்கும். எல்லா தேங்காயை உடைக்கும் போதும் தேங்காய் பூ நமக்கு கிடைக்காது. ஆனால் சில இடங்களில் தேங்காய் பூ தனியாக விற்கிறார்கள். அந்த தேங்காய் பூவை வாங்கி வராஹி தாய்க்கு நிவேதனமாக படைக்கலாம்.
ஒருவேளை உங்களுக்கு தேங்காய் பூ கிடைக்கவில்லை என்றால், தேங்காய் துருவி அதில் நாட்டு சர்க்கரை சேர்த்து அதை வராஹிக்கு நிவேதனமாக வைத்துவிட்டு வராஹி அம்மனின் மந்திரம் தெரிந்தால், அதை சொல்லி உங்களுடைய கஷ்டங்கள் எல்லாம் தீர வேண்டும் என்று மனதார பிரார்த்தனை செய்து கொள்ளுங்கள். செய்யும் தொழிலில் பிரச்சனை, எதிரி தொல்லை, ஏவல், பில்லி, சூனியம், கண் திருஷ்டி, தீராத நோய், கடன் தொல்லை போன்ற அனைத்து விதமான பிரச்சனைக்கும் உடனடியாக ஒரு நல்ல தீர்வினை கொடுக்கக்கூடிய சக்தி இந்த வராஹி வழிபாட்டிற்கு உண்டு.
உண்மையான வாராஹித் தாய் வழிபாடு உங்கள் தலையெழுத்தையே மாற்றி விடும். உங்கள் தலையில் அந்த பிரம்மன் எவ்வளவு கஷ்டங்களை எழுதி வைத்திருந்தாலும் சரி அதை புரட்டிப் போடக்கூடிய சக்தி இந்த ஒரு வழிபாட்டிற்கு உண்டு. அதிலும் இன்று தேய்பிறை பஞ்சமி திதி என்பதால் கஷ்டங்கள் அனைத்தும் தேய்ந்து போக இந்த வழிபாடு செய்வது சிறப்பு.
வழிபாட்டை முடித்துவிட்டு நிவேதனமாக வைத்த பிரசாதத்தை வீட்டில் இருப்பவர்கள் சாப்பிட்டுக் கொள்ளலாம். உங்கள் வீட்டின் அருகில் குழந்தைகள் யாராவது இருந்தால் அவர்களுக்கும் பிரசாதத்தை கொடுப்பது சிறப்பு. கலியுகத்தின் கண்கண்ட தெய்வமாக போற்றப்படும் இந்த வராஹித் தாய் வழிபாட்டை மேற்கொண்ட ஒரு சில நாட்களிலேயே யார் ரூபத்திலாவது வந்து 'நான் இருக்கிறேன் உனக்காக' என்பதை உணர்த்தி விடுவாள் அந்த சக்தி தேவி.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 161:
அபிமானி தேவதை:
பிரபஞ்சத்திலுள்ள ஒன்றையும் மனித உடம்பிலுள்ள ஒன்றையும் ஒரு தேவதை இயக்குவதாக ஏற்கெனவே கண்டோம். இவர்கள் அபிமானி தேவதைகள். எனவே புலங்கள் பேசின, ஐம்பூதங்கள் பேசின என்று உபநிஷதங்கள் கூறும் போது இந்த அபிமானி தேவதைளையே கருத்தில் கொள்ள வேண்டும். ஜடப் பொருளான புலானோ, நீரோ, நெருப்போ பேச முடியாது. இது உபநிஷதங்களில் தெளிவுபடுத்தப் பட்டுள்ளது. உதாரணமாக, பிருஹதாரண்யகத்தில் வருகின்ற புலன்களின் சண்டை பற்றி கௌசீதகியும் பேசுகிறது. புலன்கள் தேவதைகளே என்பது அங்கே (கௌசீ.2:14) தெளிவாகக் கூறப்பட்டுள்ளது: ‘நாங்களே சிறந்தவர்கள் என்று இந்த தேவதைகள் சண்டையிடுகின்றனர்,...........
அது போலவே ஐதரேய உபநிஷதம் (1:2.4), ‘நெருப்பு பேச்சாகி வாயில் புகுந்தது. காற்று பிராணனாகி மூக்கில் புகுந்தது’ என்றெல்லாம் கூறுகிறது. ஜடப் பொருளாகிய நெருப்பு பேச்சாகி வாயில் புகுவதும், சூரியன் பார்வையாகி கண்களில் புகுவதும் இயலாத காரியம். இங்கேல்லாம், நெருப்பு, காற்று சூரியன் ஆகியவை ஜடப்பொருள்கள்; அவற்றின் பின்னால் அபிமானி தேவதைகள் உள்ளனர். அவர்களே குறிப்பிடுகின்றனர்.
அது போலவே முண்டகம் (3:2.7) மரணத்தைப் பற்றிப் பேசும் போது, மரண வேளையில் ஒவ்வொரு புலன்களும் செயலிழக்கின்றன; அப்போது அந்தப் புலனின் தேவதை, தனது மற்ற பகுதியாகிய பிரபஞ்ச தேவதையுடன் கலப்பதாகத் தெரிவிக்கிறது. அதாவது கண்ணில் எழுந்தருள்கின்ற தேவதை தனது மற்றொரு பகுதியான சூரியனிலுள்ள தேவதையுடன் கலக்கிறார்.
இவ்வாறு ஜடப் பொருளாகிய புலன் வேறு, அதில் வாழும் தேவதை வேறு என்பதை உபநிஷதங்கள் சிறப்பித்துக் (விசேஷ: ) கூறுகின்றன. ஜடப் பிரபஞ்சத்திலுள்ள அனைத்தின் பின்னாலும் (அனுகதி: ) ஒரு தேவதை உள்ளார். பிரபஞ்சம் ஜடப் பொருள் தான்; அதன் பின்னால் உணர்வுமிக்க தேவதைகள் நின்று இயக்குகின்றனர்.
எனவே சூரியன், சந்திரன் ஆகியவற்றைத் தியானிக்கச் சொல்லும் போது ஜட சூரியனையும் ஜட சந்திரனையும் வேதங்கள் கூறவில்லை. அவற்றின் பின்னால் எழுந்தருள்கின்ற அபிமானி தேவதைகளைத் தியானிக்குமாறு தான் கூறுகின்றன. அதனால் பிரபஞ்சத்தின் ஒரு பகுதி உணர்வற்ற ஜடமாகவும், மற்ற பகுதி உணர்வுடனும் விளங்குகின்றன.
ஜடப் பொருளாகிய புலன் வேறு, அதில் வாழும் தேவதை வேறு என்பதை உபநிஷதங்கள் சிறப்பித்துக் (விசேஷ: ) கூறுகின்றன. ஜடப் பிரபஞ்சத்திலுள்ள அனைத்தின் பின்னாலும் (அனுகதி: ) ஒரு தேவதை உள்ளார். பிரபஞ்சம் ஜடப் பொருள் தான்; அதன் பின்னால் உணர்வுமிக்க தேவதைகள் நின்று இயக்குகின்றனர்.தியானிக்கச் சொல்லும் போது ஜட சூரியனையும் ஜட சந்திரனையும் வேதங்கள் கூறவில்லை. அவற்றின் பின்னால் எழுந்தருள்கின்ற அபிமானி தேவதைகளைத் தியானிக்குமாறு தான் கூறுகின்றன. அதனால் பிரபஞ்சத்தின் ஒரு பகுதி உணர்வற்ற ஜடமாகவும், மற்ற பகுதி உணர்வுடனும் விளங்குகின்றன.
எனவே, தேவதைகள் பின்னின்று இயக்கினாலும் உலகம் ஜடமாக உள்ளது என்பதில் எந்த மாற்றமும் இல்லை, உணர்வுப் பொருளான இறைவனிலிருந்து ஜடவுலகம் வெளிவர வாய்ப்பில்லை.
எனவே, தேவதைகள் பின்னின்று இயக்கினாலும் உலகம் ஜடமாக உள்ளது என்பதில் எந்த மாற்றமும் இல்லை, உணர்வுப் பொருளான இறைவனிலிருந்து ஜடவுலகம் வெளிவர வாய்ப்பில்லை.
#அனுபவித்தேன் என்று வெகு சுலபமாக சொல்லிவிடுகிறோம் !!
ஆனால்
அந்த அனுபவத்தை நாம் பெற !!
உங்களை கடந்து !!
உங்களால் கற்பனை கூட செய்ய முடியாத அற்புதங்கள் எல்லாம் நிகழ்த்தி !!
இயற்க்கை முதல் இந்த பிரபஞ்சசூழற்சியையே, உங்களுக்கான அனுபவத்தை தரும்படி இருத்தி ..
அதில் எங்கோ எண்ணத்தால் திரிந்து கொண்டு இருக்கும் உங்களை உள்ளூர இயக்கி,
உங்களின் புலன்களை கையாண்டு !!
அங்கே பார் !! இதை கேளு !! அதை நுகரு !! இதை உள்வாங்கி உணரு !!
நீங்கள் அறியாதே உங்களுள் நிகழ்த்தி ..
உங்களை கையாண்டு ..
புற நிகழ்வும் !! அக நிகழ்வும் !! ஒரே நேர்கோட்டில் அந்த நொடி பொருந்தும்படி செய்து ..
அப்படி பொருந்திய நொடியில் கிட்டியவற்றில் !!
என்ன உணர்வு எழ ?? அதற்க்கு எந்த நாடி நரம்பு எல்லாம் எழும்ப ? அடங்க !! போன்ற அத்தனையையும் நிகழ்த்தி ..
அனுபவிக்க வைப்பதால் தானே !!
அனுபவித்தேன் என்ற தன்முனைப்பு கூட வெளிப்படுகின்றது ..
எனவே அனுபவித்தேன் என்பதை கடந்து அனுபவிக்க வைக்கப்பட்டேன் என்ற மெய்யுணர்ந்து ..
அனுபவிக்க என்ன எல்லாம் நிகழ்த்தி, என்னையும் அனுபவிக்க வைக்கவே எத்தகைய அற்புதங்களை நிகழ்த்துகிறான் என்று அனுபவத்தின் வழியே அனுபவப்படுத்துபவனை அனுபவிக்க ..
கடவுள் எங்கே என்ற கேள்விக்கு விடை தானே கிடைக்கும் ..
அது சொல் கடந்த அனுபவிக்க கூடியதாக இருக்கும் ..
எப்போதும் அனுபவமே இடையறாது நிகழ்கின்றது ..
எப்போதும் அனுபவிக்கும் நாம் !!
இப்போதாவது உணர்ந்து அனுபவிப்போம் ..
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 162:
பதில் என்ன?:
6. இதற்கு வேதாந்தத்தின் சரியான பதில் என்ன?
த்ருச்யதே து ||
பொருள்: ஒரு குறிப்பிட்ட காரணத்திலிருந்து வருகின்ற காரியப் பொருட்கள் அதே பண்புகளுடன் இருக்கும் என்ற கருத்து சரியல்ல. ஏனெனில் காரண காரியங்களில் பண்புகளுக்கு இடையே வேறுபாடு இருப்பது உலக வழக்கில் காணப்படுகிறது.
உணர்வுப் பொருளாகிய இறைவனிலிருந்து உணர்வற்ற உலகம் எப்படித் தோன்றும் என்பது சாங்கியர்களின் கேள்வி. இந்தக் கேள்வியை ஒதுக்கி விடுகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். உணர்வுப் பொருளிலிருந்து ஜடப் பொருள் தோன்றுவதையும் ஜடப் பொருளிலிருந்து உணர்வுப் பொருள் தோன்றுவதையும் உலக வழக்கில் காண முடியும்.
உதாரணமாக, சிலந்தி வலை பின்னுகிறது. சிலந்தி உணர்வுப் பொருள். வலை ஜடம். இங்கு உணர்வுப் பொருளிலிருந்து ஜடம் வருகிறது. அது போலவே சாணி ஜடம், அதிலிருந்து உணர்வுடைய புழுக்கள் தோன்றுகின்றன. எனவே காரண காரியங்களின் பண்புகளுக்கிடையே உள்ள தொடர்பு மாறாதது என்பது சரியல்ல.
7. இனி ‘ஸத்காரிய வாதம்’ என்கிற சாங்கியர்களின் மற்றொரு கருத்திலிருந்து இந்தப் பிரச்சினை ஆராயப்படுகிறது_______
அஸதிதி சேன்ன ப்ரதிஷேதமாத்ரத்வாத் || 2:1.7 ||
பொருள்: காரியம் காரணத்தில் இல்லை என்ற கருத்தை ஏற்றுக் கொள்ளலாமே என்று கூறுவதானால் அது சரியல்ல. ஏனெனில் மறுப்பு மட்டுமே கூறப்பட்டுள்ளது.
பல்வேறு வழிகளில் ஆராய்ந்தாலும் கேள்வி மட்டும் அப்படியே நிற்கிறது. உணர்வுப் பொருளாகிய இறைவனிலிருந்து உணர்வற்ற உலகம் எப்படி வெளி வந்தது – இது கேள்வி.
ஏற்கெனவே இறைவனிடம் உலகம் இருந்தது; அது வெளியே வந்தது என்று கொண்டால் பிரச்சினை பிரச்சினையாகவே இருக்கும். அதே வேளையில், இறைவனிடம் உலகம் ஏற்கெனவே இல்லை அது வேறு உணர்வற்ற ஜடத்திலிருந்து தோன்றியது என்ற கருத்தை ஏற்றுக் கொண்டால் பிரச்சினையே இல்லை.
இது ஏற்க முடியாத கருத்து என்று ஸ்ரீபாதாராயணர் இந்த ஸூத்ரத்தில் கூறுகிறார்.
இறைவனிடம் பிரபஞ்சம் இருந்தது. அதுவே வெளிப்பட்டது என்பது வேதாந்தத்தின் கருத்து. இறைவன் உணர்வுப் பொருள். அவரிலிருந்து பிரபஞ்சம் வெளிப்பட்டிருக்குமானால் அதில் உணர்வற்ற பிரபஞ்சம் எவ்வாறு வெளியாகியது என்பது எதிர்க்கேள்வி. காரணத்திலிருந்து காரியம் தோன்றியது என்ற நியதியை எடுத்துக் கொண்டால் இது பொருந்தாது.
எனவே இறைவனிடமிருந்து உலகம் தோன்றவில்லை. உணர்வற்றதாகிய பிரதானம் என்ற மூலப் பொருள் ஒன்று உள்ளது, அதிலிருந்தே உலகம் தோன்றியது என்று எடுத்துக் கொண்டால் பிரச்சினை இல்லை என்பது சாங்கியர்களின் வாதம்.
ஆனால் உண்மைக்கு இரண்டே வாசல்கள் தான் என்று ஏன் கொள்ள வேண்டும் என்பது ஸ்ரீபாதராயணரின் கருத்து. இறைவனிடமிருந்து பிரபஞ்சம் வெளிப்படாவிட்டால், அதற்கென்று மற்றொரு மூலப் பொருளை ஏன் தேட வேண்டும் என்பது கேள்வி. இறைவனிலிருந்து பிரபஞ்சம் தோன்றியது என்பதை நாம் வேறு எத்தனையோ வழிகளில் புரிந்து கொள்ளலாம். எனவே சாங்கியர்களின் கருத்து சரி என்பதை உடனடியாக ஏற்றுக் கொள்ள முடியாது.
இந்த ஸூத்ரத்தில் ஸ்ரீபாதராயணர் இந்தக் கருத்தை முற்றுப் பெறாத நிலையிலேயே விட்டு விடுகிறார். ஏனெனில் ‘ஆரம்பண அதிகரணம்’ என்ற 6 ஆம் அத்தியாயத்தில் இதை விரிவாக ஆராய்கிறார்.
இருளப்பசாமி வரலாறு
காளிதேவியே அங்காளம்மனாகப் பிறந்தாள்.
அங்காளம்' என்ற சொல்லுக்கு "இணைதல்' என்று பொருள். வல்லாள கண்டன் என்ற அசுரன் கடும் தவம் செய்து சிவதரிசனம் பெற்றான்
பிறவியை முடித்த ஒருவரால் தான் தனக்கு அழிவு வர வேண்டும். எந்த ஆயுதத்தாலும் தன்னை அழிக்க முடியாது என்று வரம் பெற்றான்.
இதனால் தன்னை யாராலும் அழிக்க முடியாது என்ற ஆணவத்தில் தேவர்களை துன்பப்படுத்தினான். அழியாவரம் பெற்ற அவன் 108 பெண்களை மணந்தாலும் குழந்தை வரம் மட்டும் கிடைக்கவில்லை.
குழந்தையில்லாத அவன் மேலும் நெறி கெட்டு திரிந்தான். வல்லாளகண்டனின் கொடுமைக்கு முடிவு கட்ட சிவன் முடிவெடுத்தார். பார்வதி தேவியை அழைத்து, நீ மீனாட்சி, காமாட்சி, விசாலாட்சி, காந்திமதி, மாரியம்மன், காளியாகவும் ஆறு பிறவிகள் எடு.
ஏழாவது பிறவி பற்றி நான் பிறகு சொல்வேன் என்றார். அதன்படி அன்னை பார்வதி ஆறு பிறவிகள் எடுத்து மக்களுக்கு அருள்பாலித்தாள்.
காளியாக உருவெடுத்த போது, சிவனையும் மிஞ்சிய சக்தியாக எண்ணி, அவரை நடனப்போட்டிக்கு அழைத்தாள். அந்த போட்டியில் தோல்வி அடைந்தாள். வெட்கம் தாளாமல் தன்னையே எரித்து கொண்டாள்.அவளது அங்கம் வெந்தது. அங்கம் என்றால் உடல். சாம்பலான காளியை மீண்டும் ஒன்று கூட்டினார் சிவன்.
அவள் உயிர் பெற்று எழுந்தாள். அங்கத்தில் இருந்து அவள் பிறந்ததால் அங்காளம்மன்' எனப்பட்டாள் பம்பை பிறந்த கதை வல்லாளகண்டன் என்ற சாகாவரம் பெற்ற அசுரனுக்கு குழந்தைகள் இல்லை.
அவன் மேல் மிகவும் பாசம் கொண்ட கண்டி என்ற மனைவி குழந்தை வரத்துக்காக ஒரு முதியவளிடம் குறிகேட்டாள். காளிதேவியே முதியவளாக உருமாறி வந்ததை அவள் அறியவில்லை. குறிசொன்ன அவள்""நான் தரும் திருநீறை சாப்பிடு. குழந்தை பிறக்கும். ஆனால், உன் கணவன் இறந்துவிடுவான். பரவாயில்லையா?'' என்றாள்.
தன் கணவனுக்கு தான் எளிதில் சாவு வராதே என்ற தைரியத்தில் கிழவி கொடுத்த திருநீறைச் சாப்பிட்டு கர்ப்பமானாள். வெளியூர் சென்றிருந்த வல்லாளகண்டன் தன் மனைவி கர்ப்பமான செய்திகேட்டு அவள் மேல் சந்தேகப்பட்டான்.
காட்டிற்கு தூக்கிச் சென்று அவளைக் கொல்ல உத்தரவிட்டான். ஆனால், பாம்பு வடிவில் வந்த காளி காவலர்களை விரட்டிவிட்டு அவளைக் காப்பாற்றினாள்.
அவளை அரண்மனைக்கு அழைத்து வந்து, நடந்ததைச் சொன்னாள் முதியவள். வல்லாளனும் நம்பிவிட்டான். குழந்தை பிறக்கும் சமயத்தில், வல்லாளனிடம் முதியவள், ""குழந்தை பிறக்கும் போது விளக்குகளை அணைத்துவிட வேண்டும்,'' என்றாள். வல்லாளனும் காரணம் புரியாமல் விளக்கை அணைத்தான். உடனே முதியவள்,""இருளா, வெளியே வா,'' என்றாள். கண்டியின் வயிற்றைக் கிழித்துக் கொண்டு குழந்தை வந்தது.கண்டி இறந்தாள்.
ஆத்திரமடைந்த வல்லாளகண்டன், முதியவளைக் கொல்லப் பாய்ந்தான். அவள் அங்காளம்மனாக பெருவடிவம் கொண்டு அவனை ஆட்கொண்டாள். ""வல்லாளனே! என் கையால் மரணமடையும் நீ முக்தியடைவாய். உன்னை இனி என் கோயில்களில் பம்பை என்ற மேளமாகப் பயன்படுத்துவர்.
உன் மகன் இருளன் என் வாசலில் பாதுகாப்பாக இருப்பான்,என்றாள் காவல் தெய்வ கோயில்களில் உள்ள இருளப்பசுவாமி இவர் ஆவார் !
வெள்ளை குதிரையில் கைகளில் சாட்டையுடன் தலை பாகையுடனும் காட்சி கொடுப்பார். இன்றுவரை பம்பை மேளமும் கோயில்களில் ஒலித்து வருகிறது. நாம் செல்லும் இடங்களுக்கு துணையாக உடன் இருந்து காப்பவர் இந்த இருளப்ப சுவாமி ஆவார்.
இன்றும் கூட கிராமங்களில் இவர் சன்னதியை கடக்கும் சமயத்தில் முதியவர்கள் மற்றும் கிராமத்து மக்கள் பயபக்தியுடன் தங்கள் கால்களில் காலனி அணிவது கூட கிடையாது.
நிறமாலை இருளப்பனுக்கு பிரியமானது ஆகும்.
*என்றும் எப்போதும் காவல் தெய்வங்களின் நினைவாகவே வாழும்
ஹிந்துக்களின் காதில் தேன் பாயும் செய்தி...
இந்நாள் வரை ஸ்ரீ கைலாஷ் மானசரோவர் யாத்திரை செல்லும் பயணிகள்.. பட்ட கஷ்டங்கள் முடிவிற்கு வந்து விட்டது ஸ்ரீ மோதிஜி ஆட்சியில்...
1. பயண பாதைகள்....
நேபாள் வழி.....
சிக்கிம் வழி......
உத்தரகண்ட் வழி..... மிகவும் கடினமானது.
இந்த 3 பாதைகளும் முற்றுப்புள்ளி ஆக உள்ளது.
புதிய பாதை......
தில்லி முதல் லிபுலேக்.. சல்லுனு.. போய்விடலாம்... ஜஸ்ட் 750 கிலோமீட்டர் ஒன்லி... ரோடு
சாதாரணமானது இல்லீங்கோவ்... உலகத்தரம் வாய்ந்த இரு வழிப்பாதை ஆகும்..
வழியெங்கும் இந்திய இராணுவத்தின் கழுகு பார்வை கண்காணிப்பு... அனைத்து வகை உணவு வகைகள் கிடைக்கும் வசதி...
வெறும் ஒன்றை நாள் பயணம்.....
அதுவும் அலுங்கள் குலுங்கள் இல்லாமல்...
வாவ்......
15 நாட்கள்.......பயணம் முடிவு
10 நாட்கள்.... பயணம் முடிவு....
5 நாட்கள்... பயணம் முடிவு.......
இனி வெறும் மூன்றே நாட்கள்...
இரண்டு......
தில்லி வெளியுறவு அமைச்சகம் சென்று சிறப்பு உத்திரவு பெற வேண்டும்...இதற்கு ஒரு நாள் முழுவதும் செலவாகும்....
மூன்று.....
மத்திய அரசு அங்கீகாரம் பெற்ற சிறப்பு மருத்துவமனையில் சிறப்பு மருத்துவ பரிசோதனை..... இதற்கு 1 அல்லது 2 நாட்கள் செலவு...
நான்கு.....
பின்னர் இந்தோ திபெத் எல்லை காவல் படை சிறப்பு மருத்துவர் கடைசி மருத்துவ பரிசோதனை... (இதில் பலர் தோல்வி அடைவர் )...... இதற்கு 1 அல்லது 3 நாட்கள் செலவு....
தவிர யாத்திரை செல்லும் பயணிகள் பல இடங்களில் தங்குவர்....அதுவும் இடம் / மொழி தெரியாமல் படும் துயரங்கள் பலப்பல....
மேலும் மேற் கூறிய சிறப்பு உத்திரவு பெற, மருத்துவ பரிசோதனை செய்ய போகும் இடம் அறியாமல் திண்டாடுவர் பலர்....
தில்லி எல்லையில் அமைந்துள்ள காஜியாபாத்தில் புதிதாக கட்டப்பட்டுள்ள
கைலாஷ் மானசரோவர் பவன்
.
14,860 சதுர அடியில்......
70 கோடி ரூபாய் செலவில் நிர்மாணம்...
நான்கு மாடி கட்டிடம்...
4 நபர்கள் தங்கும் வகையில் 46 அறைகள்...
2 நபர்கள் தங்கும் வகையில் 48 அறைகள்...
மொத்தம் 280 நபர்கள் ஒரே சமயத்தில் தங்கலாம்...
அறைகள் அனைத்தும் உலகத்தரத்தில் அமைக்கப்பட்டுள்ளது...
மேலும் தங்கும் நாட்கள் இலவச சிறப்பு உணவு அல்லது மிகவும் மலிவு விலையில் சிறப்பு உணவு..
1 வெளியுறவு துறை அமைச்சக சிறப்பு உத்தரவு....
2. மருத்துவ சிறப்பு பரிசோதனை...
3. கடைசி இராணுவ மருத்துவ பரிசோதனை...
அனைத்துமே இந்த பவனிலேயே பெறலாம்..
எதற்கும் வெளியே செல்ல வேண்டாம்..
செலவும் 50 சதவீதம் குறைய வாய்ப்பு...
ஓம் நம சிவாய.....
ஈரோடு வைராபாளையம் கிராமம், காவேரிக்கரையில்,சோழீஸ்வரர் கோவில் எதிரில் அமைந்துள்ள ஸ்ரீ வீரமாத்தி அம்மன் ஜீவ சமாதி திருக்கோவிலில் வருகிற சிவராத்திரி அன்று 18-2-2023 சனிக்கிழமை அன்று மாலை 6 மணி முதல் மறுநாள் காலை 6 மணி வரை நான்கு கால பூஜை. அனைவரும் ஜீவ சமாதி வழிபாட்டில் கலந்து கொண்டு அம்மன் அருள் பெறவேண்டுகிறோம். தொடர்பு: 98427 73234
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 164:
குறையுடையதே:
10. அது மட்டுமல்ல; சாங்கியர்களின் கருத்தும் குறையுடையதே____
ஸ்வபக்ஷ தோஷாத் || 2:1.10 ||
பொருள்: எந்தக் குறை வேதாந்தத்தில் இருப்பதாக சாங்கியம் குற்றம் சாட்டியதோ அதே குறை சாங்கியத்திலும் உள்ளது.
உணர்வுப் பொருளான இறைவனிலிருந்து உணர்வற்ற ஜடப்பொருளான உலகம் எப்படித் தோன்றியது என்பது சாங்கியர்களின் கேள்வி. அதாவது, காரணத்தில் இல்லாத ஒன்று காரியத்தில் எப்படித் தோன்றியது?
சாங்கியமும் இப்படிப்பட்ட குறைபட்ட கருத்தைத்தான் கூறுகிறது. சாங்கியத்தின் கருத்துப்படி, பிரதானம், சுவை, ஒளி, ஓசை போன்ற எதுவும் இல்லாதது. ஆனால் அதிலிருந்து தோன்றிய உலகத்தில் இவையெல்லாம் உள்ளன. சாங்கியத்தின் படியும் படைப்பில் காரணத்தில் இல்லாதது காரியத்தில் வந்துள்ளது. எனவே வேதாந்தத்தில் எந்தக் குறை உள்ளதாக சாங்கியம் குற்றம் சாட்டியதோ அதே குறை சாங்கியத்திலும் உள்ளது.
11. இந்தக் கேள்விக்கு வேதாந்தத்தின் பதில் என்ன?_______
தர்க்காப்ரதிஷ்டானாதப்ன்யதானுமே
நிர்மோக்ஷப்ரஸங்க 2:1.11 ||
பொருள்: இது வரை செய்த தர்க்க முறை சரியல்ல; எனவே வேறு முறையில் வாதம் செய்யலாம் என்று கூறுவதானால் அதுவும் குறையற்ற முறையாகாது.
பல்வேறு வழிகளில் வாதம் செய்த பிறகு இறுதியில் ஸ்ரீபாதராயணர் வேதாந்தத்தின் உண்மையான நிலையை எடுத்துக் கூறுகிறார்----‘இது வாதத்தினால் அடையப் படுவது அல்ல.’ (கட.1:2.9) வேதங்களும் உபநிஷதங்களும் சளைக்காமல் கூறுகின்ற கருத்து இது. அப்படியானால் வாதமே கூடாது என்பது வேத உபநிஷதங்களின் கருத்தா? இல்லை. உலகப் பொருட்களைப் பொறுத்த வரை வாதங்கள் தேவை. முறையான தர்க்கங்கள் அறிவை பலப்படுத்தும். ஆனால் மனத்திற்கும் சிந்தனைக்கும் எட்டாத பொருளைப் பற்றி வாதப் பிரதிவாதங்களில் ஈடுபடுவது மென்மேலும் குழப்பத்தில் ஆழ்த்துமே தவிர ஒரு தெளிவையும் தராது. இதையே ஸ்ரீசங்கரர் ‘ஆன்மீக சாதகன் தேவையற்ற தர்க்கங்களிலிருந்து விலகியிருக்க வேண்டும்; சாஸ்திரங்கள் அனுமதிக்கின்ற தர்க்கங்களில் ஈடுபட வேண்டும்’ என்று தமது சாதனா பஞ்சகத்தில் அற்புதமாகக் கூறுகிறார்.
ஏன் தர்க்கத்தினால் உண்மையை அடைய முடியாது? ஏனெனில் ஒருவர் முயற்சி செய்து தர்க்கத்தால் அடையும் உன்னதமான தீர்வை. அவரை விட வாதத்தில் வல்லவர் மாற்றி விட முடியும். சாங்கியத் தத்துவத்தை நிறுவியவரான கபில முனிவர் தர்க்கத்தை உபயோகித்து உலகின் காரணம் ‘பிரதானம்’ என்கிறார். அதே தர்க்கத்தை உபயோகித்து வைசேஷிக தத்துவத்தை நிறுவியவரான கணாத முனிவர் உலகின் காரணம் ‘அணு’ (பரமாணு) என்கிறார். இதில் எதை ஏற்றுக் கொள்வது?
அதனால்தான் ஸ்ரீபாதராயணர், உலகின் காரணம் முதலிய சிந்தனைக்கு எட்டாத விஷயங்களில் தர்க்கத்தைப் பயன்படுத்தக் கூடாது என்கிறார்.
சிந்தனைக்கு எட்டாத சில விஷயங்கள் இருக்கின்றன;
அவற்றைத் தர்க்கத்துடன் சேர்க்கக் கூடாது;
உறுதியற்றதான தர்க்கத்தால் யார் சந்தேகக் கடலைக் கடந்தார்கள்?
என்கிறது பாரம்பரியப் பாடல் ஒன்று.
எனவே இங்கே சாங்கியர்கள் தவறான வாதத்தைப் பயன்படுத்துகிறார்கள் என்பதல்ல விஷயம். சரியான வாதத்தைப் பயன்படுத்தினாலும் பலன் ஒன்றுதான் ----உலகின் காரணம் இறைவன் அல்ல என்பதை நிரூபிக்கவோ, அல்ல என்று நிரூபிக்கவோ இயலாது.
இரண்டு கண்களை திறந்து வைத்து
விழிகளில்
உலகை காண்பது போல திரிந்தாலும்
மனித மனம்
ஒரு கண்ணை திறந்து வைத்து
ஒரே கண்ணையே
பயன்படுத்துவதே எதார்த்தம் ...
பிடிக்காததை
ஒதுக்கிவிட்டு
பிடித்ததை மட்டும் காணும்
ஒரு கண்ணே
ஒரு மனம்
உண்மை எது என்றால்
பிடிக்காததில் தான்
உலக சூட்சம நன்மை உண்டு .
எதில் நன்மை உண்டோ
அதை
பாரக்கவே விடாது ஒரு மனம் .
அந்த மனமே
ஒரு கண்ணை
திறந்தே இருந்தாலும்
திரை போட்டு மூடி மறைத்துவிடும் .
இதில்
மூன்றாம் கண்ணை
அந்த மனம்
எப்படி திறக்கவிடும் ...?
காணும் காட்சிக்குள்ளும்
கட்டு கட்டாக
திவ்ய ரகசியங்கள்
அவை
மனதிரை போட்டு
மறைக்கப்பட்ட பின்பே
கண்களை
காட்சியை காண
அந்த
மனமும் அனுமதிக்கும் .
உண்மையில்
கலியுக கண்கள்
ஒரு கண்களே ....
மறு கண்ணை திறந்து பார்த்தால்
மனம் சண்டைக்கே வரும்
காரணம்
மறுகண்ணுக்குத்தான்
திவ்ய ரகசியமான
கசப்பில் உள்ள
உயிர்சக்தி தெரியும்.
தூவப்பில் உள்ள
ஜீவ சக்தி தெரியும்.
கஷ்டத்தில் உள்ள
அமிர்த லோகம் தெரியும்.
இழப்பில் உள்ள வரவு தெரியும்.
பகையில் உள்ள கர்மா தெரியும்.
துன்பத்தில் உள்ள
இன்பம் தெரியும்.
விட்டுக்கொடுப்பதில் உள்ள
கர்ம தோஷ விமோஜன
வீரியம் தெரியும் .
மூன்றாம் கண்ணை திறக்க
உயிரில் உள்ள பதிவு தெரியும் .
உயிரின் பயணம் புரியும்.
அன்பின் ஆழம் அறியும் .
இவை எல்லாம் தெரிய விடாமால்
ஒரு கண்ணை மட்டுமே
காண வைக்கும்
மனதிற்க்கு
கிடைக்கும் ஒரே வரம்
தற்க்காலிக ஒரு சந்தோஷம் .
அந்த தற்க்காலிக சந்தோஷமே
வரப்போகிற
நிரந்தர துன்பத்திற்க்கு காரணம்
என்பதை
அந்த மனம்
தெரிந்தும்
மூடி மறைத்து அதை மறந்து
ஆனந்த கூத்தாடும்
அந்த ஒரு கண்ணை வைத்து
உலகிலே
வாழ்விலே .
...
மூன்றாம் கண் திறக்கவில்லை என்றாலும்
பாவமில்லை .....
ஆனால்
இரண்டாம் கண் திறக்கவில்லை என்றால்
அதுவே
மனிதர்களின்
அத்தனை நோய்
அத்தனை துன்பத்திற்க்கும் காரணம்...
மனசாட்சி என்னும்
மாட மாளிகை நிலக்கதவை
அறிவு சாவி கொண்டு திறந்தால்
மட்டுமே
இரண்டாம் கண் திறக்கும் ...
இரண்டாம் கண் திறந்தாலே
மூன்றாம் கண்
ஒரு நாள்
தானாகவே
ஆனந்தமாக திறக்கும் .
ஓம்
நம ஓம் நமசிவாய
''பெண் பாவம்,பெண் சாபம் நீக்கும் திருவைகாவூர்''....''நம்மை
ருத்திரர்களாக்கிச் சிவலோகம் சேர்க்கும் திருவைகாவூர்''...''மகா
சிவராத்திரி'':18-2-2023''திரு
வனநாதர் திருக்கோயில்''ஆலயதொடர்புக்கு;
திருவையாறு செல்லும் பாதையில் அண்டக்குடி என்ற இடத்திலிருந்து 8 கிலோ
மீட்டர் தூரத்தில் திருவைகாவூர் தலம் அமைந்துள்ளது.அருகிலேயே அறுபடை
வீடுகளில் ஒன்றான சுவாமிமலை உள்ளதும் சிறப்பு..இங்கு வழிபட்டு
,சம்பந்தரின் இத்தல பதிகத்தை பாராயணம் செய்து வந்தால் நம் வாழ்க்கைக்கு
பிறகு நாமெல்லாம் ''ருத்திரர்களாகிச் சிவலோகம் சேர்வோம்''என்கிறார்
சம்பந்தர்.வேடன்
ஒருவனின் விதிப்படி அவனுடைய ஆயுள் அன்று முடிய வேண்டும்.இந்நிலையில் அவன்
வேட்டையாட துரத்திய மான் ஒன்று தப்பி வில்வவனேஸ்வரர் ஆலயத்திற்குள்
நுழைந்தது.அங்கே தவம் செய்துகொண்டிருந்த தவநிதி முனிவர் மானுக்கு அபயம்
அளித்தார்.இதனால் ஆத்திரமடைந்த வேடன் முனிவரை தாக்க முயற்சித்தான்.
முனிவர் சிவனைப் பிரார்த்திக்க ஈசன் ஒரு புலியை ஏவி வேடனைத்
துரத்தினார்.புலிக்கு பயந்த வேடன் ஒரு வில்வ மரத்தின் மீது
ஏறினான்.புலியும் அவ்விடத்தை விட்டு நகரவில்லை. இரவு வந்தது.வேடனை
பசியும்,
மயக்கமும் வாட்டியது. மயங்கி கீழே விழுந்துவிட்டால் புலி அடித்துத்
தின்றுவிடுமே என்ற எண்ணத்தில் அந்த மரத்திலிருந்த இலைகளை ஒவ்வொன்றாக
பிய்த்து அந்த இரவு முழுவதும் கீழே போட்டுக் கொண்டிருந்தான்.அந்த
மரத்தின் கீழ் தான் முனிவர் பூஜை செய்த சிவலிங்கமும் இருந்தது.அன்றைய
தினம் மகாசிவராத்திரி.அதனால் வேடனுக்கு வில்வ இலைகளில் சிவபெருமானை இரவு
முழுவதும் அர்ச்சித்த பெரும் புண்ணியம் கிடைத்தது.மகா சிவராத்திரி
நான்காவது காலம் நிறையும் வேளையில் வேடனின் ஆயுள் முடிய வேண்டும்.மகா
சிவராத்திரியில் ஊன், உறக்கமின்றி வேடன் வழிபட்ட புண்ணியத்தால் ஈசன்
தட்சிணாமூர்த்தி வடிவம் கொண்டு கோலுடன் தோன்றி எமனை விரட்டினார்.
வேடனுக்கு மோட்சமளித்தார். எனவே சிவராத்திரி நன்னாளில் இத்தலம் வந்து
வழிபட பெரும் புண்ணியம் கிட்டி,சுக போகமான வாழ்வுடன்,மன நிம்மதி ,உடல்
நலம்,பித்ரு ஆசி யாவும் ஒருங்கே பெற்று ,நம் வாழ்க்கைக்கு பிறகு
சிவபதமும் கிட்டும்.அகத்தியர்,பிட்சாடனர்,
முதலிய சிவராத்திரி சம்பந்தமான சிலைகளும் உள்ளன.இங்கு எம தீர்த்த குளம்
உள்ளது.நந்தி எமனை உள்ளே வராமல் தடுக்கும் கோலத்தில் வாசலை நோக்கியபடி
உள்ளார்.சம்பந்தர் பாடல் பெற்ற தலம்.சம்பந்தர் இத்தல ஈசனை வழிபட்டால்
சிவலோகம் கிட்டும் என்கிறார்..கூடவே பெரும் செல்வமும் கிட்டும்;பெரும்
புகழ் கிட்டும் என்கிறார்.எனவே இத்தலத்தில் சிவராத்திரி நாளில்
வழிபட்டு'' கோழைமிட றாககவி கோளுமில''என்னும் சம்பந்தரின் இத்தல பதிகம்
பாடி வழிபட்டு,தொடர்ந்து தினமும் மூன்று வேளையும் 48 நாட்கள் இப்பதிகம்
பாடிவர பெரும் புகழ்,செல்வம் கிட்டும் என்பது நிஜம்.ஊழிக்காலத்தில்
அனைத்தும் அழிவதால் வேதங்கள் தாம் அழியாதிருக்க சிவனை வேண்ட சிவனின்
ஆணைப்படி இத்தலத்தில் வில்வமரமாக நின்று வழிபடுவதால் இறைவனுக்கு
வில்வவனநாதர் எனப் பெயர். கற்புமிகு பெண் ஒருத்தியால் ஒருமுறை
மகாவிஷ்ணுவுக்கு சாபம் உண்டானதாம்.அது நீங்க மஹாவிஷ்ணு இத்தலத்தில்
ஈசனை வேண்டி தவம் செய்ததாகவும் எனவே ஈசனுக்கு ''அரியீசர்'' எனப் பெயரும்
வந்ததாம்.பிரம்மனும்,விஷ்ணுவும் துவார பாலகர்களாக உள்ளனர்.இங்கு வழிபட
பெண் பாவம் அகலும்.பெண் சாபமும் அகலும்.இங்கு சப்தமாதர்களும்
உள்ளனர்.
(இன்னும் காண்போம்).:
பிரம்ம ஸூத்ரம் 166:
ஒன்று ஆனால் வெவ்வேறு:
________________________5.அனு
போக்த்ரு ஆபத்தி அதிகரணம்
இறைவன் உலகைப் படைத்தார். தம்மிலிருந்தே அவர் அதனைப் படைத்தார் என்றால் இறைவனும் படைப்பும் வேறுபாடின்றி ஒன்றாகி விடுமே என்ற சந்தேகம் எழக் கூடும். அத்தகைய சந்தேகத்தில் தவறில்லை.உலகில் அவ்வாறுதான் காண்கிறோம் என்று இந்த அதிகரணத்தில்பதிலளிக்கிறார் ஸ்ரீ பாதராயணர். இதில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
போக்த்ராபத்தேரவிபாகச்சேத்ஸ்யா
பொருள்: ‘இறைவன் தம்மிலிருந்தே உலகைப் படைத்தார் என்பது உண்மையானால் அவருக்கும் உலகிற்கும் வேறுபாடு இல்லாமல் போய் விடும்’ என்ற சந்தேகம் எழுமானால், அது சரியல்ல. ஏனெனில் வேறுபாடு இருக்கவே செய்யும். இத்தகைய வேறுபாட்டை உலக வழக்கில் காண்கிறோம்.
கடலிலிருந்து அலை எழுந்து வீழ்ந்து நுரையாகச் சிதறுகிறது. அடிப்படையில், அலையும் நுரையும் கடலிலிருந்து வேறுபட்டவை அல்ல. பார்வைக்கு வேறுபாடு தெரிந்தாலும் அடிப்படையில் அவை கடல் நீர் என்ற ஒரே பொருளால் ஆக்கப்பட்டவை. அது போல் இறைவனிலிருந்தே உலகமும் உயிர்களும் தோன்றினாலும் அவை வெவ்வேறாக இருப்பதும் உண்மையே.
#சிவராத்திரியின்மகிமை பற்றி இதுவரை நீங்கள் அறியாத *****#விஞ்ஞானபூர்வமான_ஒரு_தெய்
"#லூமினிபெரஸ்ஈத்தர்" (Luminiferous Eather) எனப்படும் ஒரு பிரம்மாண்ட சக்தி #மகாசிவராத்திரி அன்று மட்டுமே ராக்கெட் வேகத்தில் ஸ்பிரிங் என்ற தன்மையில் பூமியை நேரடியாக வந்து இறங்கும். இந்த நேரத்தில் முதுகை நேராக வைத்து தூங்காமல் இருந்தால் அபரிமிதமான சக்தி கிடைக்கும். இதனால் பல நன்மைகள் உண்டு. இந்த சக்தி வேறு எந்த நாளும் கிடைக்காது. எனவேதான் மகாசிவராத்திரியன்று தூங்காமல் விழித்திருக்க வேண்டும் என்று கூறுகிறார்கள்.
அறிவியல் பூர்வமாக ஆதாரம் வேண்டும் என்றால் இங்கே நான் கொடுத்திருக்கும் சில படங்களை பார்த்துக்கொண்டே நான் சொல்வதைக் கேளுங்கள்.ஈத்தர் எனப்படும் சக்தி தான் இந்த உலகத்தை இயக்குகிறது. இந்த ஈத்தர் உலகம் முழுவதும், அண்டவெளி முழுவதும் நிறைந்து இருக்கிறது. மேலும் பூமியை நோக்கி ஒவ்வொரு வினாடியும் வந்துகொண்டே இருக்கிறது.பூமி சூரியனை நீள்வட்ட பாதையில் சுற்றி வருகிறது. இதில் இரண்டு நீள்வட்ட பாதையில் உள்ளது. ஓன்று சிறிய நீள்வட்டப் பாதை, மற்றொன்று பெரிய நீள்வட்டப் பாதை. பூமி பெரிய நீள்வட்டப்பாதையில் இருந்து சிறிய நீள்வட்ட பாதிக்கும் மாறும் நேரம் தான் இந்த மகா சிவராத்திரி நேரம். ( படம் பார்க்கவும் )மேலும் ஈத்தர் என்ற சக்தி எப்பொழுதும் பூமியை நோக்கி வந்து கொண்டே இருக்கிறது. வருடத்தில் ஒவ்வொரு மாதமும் சிவராத்திரி வரும். ஒவ்வொரு மாதமும் வரும் சிவராத்திரியில் ஈத்தர் சக்தி சற்று அதிகமாக இருக்கும். ஆனால் வருடத்தில் ஒருமுறை வரும் மாசி மாத சிவராத்திரி மட்டும் அபரிமிதமாக, அளவுக்கு அதிகமாக சக்தி இருக்கும். இதற்கு நிகர் வேறு எந்த மாதமும் இருப்பதில்லை. எனவேதான் இந்த சிவராத்திரியை மகா சிவராத்திரி என்று அழைக்கிறார்கள். ஈத்தர் சக்தி இரண்டு விதமான தன்மைகளில் பூமியை நோக்கி வரும் ஒன்று ஸ்பிரிங் (SPRING ) , இரண்டு ஃபால் ( FALL ). இதில் ஸ்பிரிங்க்கு சக்தி அதிகம். ஃபால்க்கு சக்தி குறைவு. ( படம் பார்க்கவும் )மாசி மாதம் மகா சிவராத்திரியில் வரும் ஈத்தர் ஸ்பிரிங் தன்மைகொண்டது. இதற்குத் தான் அதிக சக்தி உண்டு. ஏனென்றால் ஈத்தர் மேற்கிலிருந்து கிழக்கு நோக்கி நகரும், பூமி கிழக்கிலிருந்து மேற்கு நோக்கி சுற்றிக்கொண்டிருக்கும். எனவே நேரடியாக முழு சக்தியை இந்த மகாசிவராத்திரியில் மட்டுமே கிடைக்கும்.அதேசமயம் 180 கோண மாற்றத்தில், ஆவணி மாதத்திலும் ஈத்தர் கிடைக்கும் ஆனால் அது ஃபால் என்ற தன்மையில் இருக்கும் அதற்கு சக்தி குறைவு. மேலும் பூமி சுற்றி நகரும் அதே திசையில் ஈத்தரும் பின்தோடர்ந்து வருவதால் சக்தி குறைவாக இருக்கிறது.புரியும்படி சொல்ல வேண்டுமென்றால், ஈத்தர் 24 மணி நேரமும் பூமியை நோக்கி சைக்கிள் வேகத்தில் வரும். ஒவ்வொரு மாதமும் வரும் சிவராத்திரியில் புல்லட் வேகத்தில் வரும். ஆவணி, ஆடி மாதத்தில் கார் வேகத்தில் வரும். மாசி மாசம் மட்டும் ராக்கெட்டின் வேகத்தில் வரும்.மகா சிவராத்திரி அன்று பூமி, நிலா, சூரியன் ஆகிய மூன்றும் ஒரே நேர்கோட்டில் இருக்கும் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.இந்தியாவில் நடு இரவு 12 :15 AM முதல் 12 : 45 AM வரை உச்சகட்ட ஈத்தர் சக்தி கிடைக்கும் என்று கணக்கிடப்பட்டுள்ளது. எனவே இந்த நேரம் சிறப்பான நேரம். இந்த நேரம் ஒவ்வொரு நாட்டிற்கும் மாறும்.இந்த லூமினிபெரஸ்ஈத்தர்" ( Luminiferous Eather ) பல மாதங்களில், பல மார்க்கங்களில் இறைவன், கடவுள், பிரமாண்டம், இறைத்துகள், ஆற்றல், பேரறிவு, பிரபஞ்சம், பரமாத்மா மற்றும் அண்டம் என்றும் பல்வேறு பெயர்களில் அழைக்கிறார்கள்.இதற்கு ஆதாரமாக கி.மு நான்காம் நூற்றாண்டில் அரிஸ்டாட்டில் பல கண்டுபிடிப்புகளை கொடுத்துள்ளார். மேலும் 17 ம் நூற்றாண்டு முதல் ஐசக் நியூட்டன், ஐன்ஸ்டீன் மற்றும் அகஸ்டின் போன்ற பல்வேறு விஞ்ஞானிகளும் இதைப்பற்றி வேறு வேறு பெயர்களில் கூறியிருக்கிறார்கள்.மகாசிவராத்திரி அன்று விரதம் இருந்து, தூங்காமல், முதுகை நேராக வைத்து, விழித்திருந்து தியானம் செய்வது மிக மிக மிக மிக மிக சிறப்பு.ஈதர் உச்சந்தலையில் உள்ள சகஸ்ர சக்கரத்தின் வழியாக பீனியல் கிளாண்ட் என்ற ஆனந்த சுரப்பி என்ற ஆனந்த மூளையை அடைந்து பலவிதமான நல்ல ஹார்மோன்களை சுரக்கும். இந்த நேரத்தில் நமக்கு நாமே நம்மை ஆசிர்வாதம் ( Self Blessing ) செய்து கொள்ளும் பொழுது இது நமது டி என் ஏ ( DNA ) ல் கெட்ட பதிவுகளை ( கர்மா ) அழிக்கும் வல்லமை உள்ளது.
️ மகா சிவராத்திரியில் பகலில் சக்தி கிடைக்காதா?
பகலில் சூரிய வெளிச்சம் இருப்பதால் ஈத்தர் சக்தி சற்று குறைவாக இருக்கும். இரவில் சூரிய வெளிச்சம் இல்லாததால் சக்தி அதிகமாக இருக்கும். இரவு 9 மணிக்குத்தான் #மெலடோனின் ( Melatonin ) என்ற ஒரு திரவம் நமது உடலில் சுரக்கும். மேலும் காலை 2 மணிக்குத்தான் நாம் பிரபஞ்சத்தோடு மிகவும் நெருக்கமாக இணைந்திருக்கும் நேரம். எனவே இரவு 9 மணி காலை 2 மணி வரை தான் அதிக சக்தி பெறும் நேரம் எனவே இரவில் கண் விழிக்கிறார்கள்.அதை சிர்காடியன் ரிதம் என்று அழைப்பர். ( Circadian Rhythm ) ️ மகா சிவராத்திரி ஏன் இந்தியாவில் மட்டும் இருக்கிறது மற்றும் நாடுகளில் இல்லை?நமது நாட்டில் மட்டும்தான் ஆசான்கள் உள்ளதை உள்ளபடி அனைவருக்கும் ஓபனாக சொல்கிறார்கள். பல நாடுகளில் இந்த விஷயத்தை ஆசான்கள் மட்டும் புரிந்து தான் மட்டும் பயிற்சி செய்து சக்தியை எடுத்துக் கொள்கிறார்கள். மேலும் பல நாடுகளில் இதுபோன்ற விஷயங்கள் யாருக்கும் தெரிவதில்லை.இந்த ஈத்தரைத்தான் "ஈசன்" என்று சிலர் அழைக்கிறார்கள். ஈசனை தான் சிவன் என்று அழைக்கிறார்கள். "ஈத்தர் ராத்திரி" என்பது தான் சிவராத்திரி என்று கூறப்படுகிறது. எனவே மகா சிவராத்திரி தூக்கம் முழிப்பது அனைத்து ஜாதி மத மக்களுக்கும் நல்லது.சிவராத்திரி முட்டாள்தனம் என்று சொல்லும் சிலருக்கு எனது கேள்வி உங்களுக்கு பெயரில் பிரச்சனையா? அறிவில் பிரச்சனையா? அறிவியலில் பிரச்சனையா?உங்களுக்கு பெயர் பிரச்சனை என்றால், உங்களுக்கு பிடித்த பெயரை வைத்துக் கொள்ளுங்கள் ஆனால் அறிவையும் அறிவியலை மாற்ற முடியாது.
இப்படி அறிவியல் பூர்வமாக சொன்னால் சிலருக்கு மட்டுமே புரியும் என்பதற்காக, ஞானிகள் பல கதைகளைச் சொல்லி அனைவரையும் தூங்காமல் முழிக்க வைத்து சக்தி கிடைக்க செய்திருக்கிறார்கள்.
நன்றி : இந்த அறிவியலை எனக்கு புரிய வைத்த "வேதா ஜி" அவர்களுக்கு நன்றி.
#எங்கும்_எதிலும்__எப்போதும்_
#சிவத்தொண்டு_செய்வதுஎப்படி?
#பன்றிக்கறியைபடைத்து தன் அன்பை வெளிக்காட்டியவர் தான் ஒரு நாயன்மார் ஆனார்.தான் பிடித்த மீன்களில் உயர்ந்த வகை #மீன்ஒன்றைசிவனுக்குதந்தேதான் ஒரு நாயன்மார் ஆனார் (மீனவர் குலத்தில் பிறந்தவர் மீன் சாப்பிடாமலா இருந்திருப்பார்). #மாட்டின்தோலைஉரித்து தோலைக்கொண்டு வாத்தியக்கருவிகள் உண்டாக்கி கோயிலுக்கு இனாமாக கொடுத்தே நந்தனார் நாயன்மார் ஆனார் . சிவனடியார்கள் உடுத்தும் ஆடைகளை ]#துவைத்து_கொடுத்தே ஒருவர் நாயன்மார் ஆனார் .சிவனடியார்களுக்கு #அமுதுபடைத்தே ஒரு நாயன்மார் ஆனார்.சிவனடியார்களுக்கு ஆடைகள் தந்து உதவியே ஒரு நாயன்மார் ஆனார்.சிவபெருமான் #புகழைபாடியே ஒரு நாயன்மார் ஆனார். #குங்கிலிய_தூபம்போட்டே ஒருவர் நாயன்மார் ஆனார்.சிவனை தவறாக பேசுபவர்கள் #நாக்கை_வெட்டியே ஒருவர் நாயன்மார் ஆனார்.ஈசனுக்கு #பூப்பறித்துபோட்டே ஒருவர் நாயன்மார் ஆனார்.ஆக சிவனடியார் என்பவர் இப்படித்தான் இருக்க வேண்டும் என்ற #கட்டுப்பாடும்_நிபந்தனையும்கிஈசனை நினைத்து எந்த செயல் செய்தாலும் அது #சிவத்தொண்டே.அன்பர்கள் எப்படி இருந்தாலும் ***#ஈசன்மேல்அன்பாகஇருந்தால்_எதை வேண்டுமானாலும் செய்யுங்கள், #ஈசனைநினைந்துஉருகிசெய்யுங்கள். சிவபெருமானை நினைத்து செய்யும் எந்தவொரு செயலும் எம் அப்பன் சிவனுக்கு மிகவும் பிடிக்கும்.இது பக்தி மார்க்கம்...!
ஞான மார்க்கத்தில் #சிவம்சுத்தவெளி. #சிவ_சிவதிருச்சிறம்பலம்_சிவ_சி
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 167:
எல்லாம் ஒன்றே:
__________________________6.
ஆரம்பண அதிகரணம்
இந்தியத் தத்துவத்தின் உச்சமான எல்லாம் ஒன்றே என்ற உண்மையைக் கூறுகின்ற அதிகரணம் இது. இதில் 7 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
இந்துத் தத்துவப் பிரிவுகள் 6. இவற்றில் ஸ்ரீபாதராயணர் மீமாம்ஸையை மறுக்கவில்லை/ ஏனெனில் மீமாம்ஸையின் ஒரு தொடர்ச்சியாகவே அவர் வேதாந்தத்தைக் கண்டார். எனவே மற்ற 4 தத்துவப் பிரிவுகளையும் மறுப்பது அவர் நோக்கம்.
உலகின் நிலை என்ன என்பது தத்துவ உலகில் ஒரு முக்கியமான கேள்வி. உலகம் நமது அனுபவத்துக்குரிய ஒன்று. இது எங்கிருந்து வந்தது? யார் படைத்தது? படைப்பதற்கு முன்னால் இது இருந்ததா? இத்தகைய கேள்விகள் மனித மனத்தில் மிக ஆரம்ப காலத்திலிருந்தே எழுந்தன. இது பற்றி எண்ணற்ற கொள்கைகளும் எழுந்தன.
வேதாந்தத்தின் படி உலகம் படைப்பிற்கு முன்னால் இறைவனில் இருந்தது; அவரிடமிருந்து மாறுபடாமல் இருந்தது. இந்தக் கருத்தை நிலை நாட்டுவதும் மற்ற 4 தத்துவப் பிரிவுகளை மறுப்பதும் இந்த அதிகரணத்தின் நோக்கம்.
முதல் மூன்று ஸூத்ரங்கள் (#14—16) வேதாந்தக் கருத்தைக் கூறுகின்றன.
காலப்போக்கில் வேதாந்தத் தத்துவத்தில் பிரிவுகள் தோன்றுவதற்கு காரணமாக அமைந்த கருத்துக்கள் கொண்ட அதிகரணங்களுள் இது ஒன்று. ஸ்ரீபாதராயணர் தமது பிரம்ம ஸூத்ரத்தில்இந்த உட்பிரிவுகள் எதைப் பற்றியும் குறிப்பிடவில்லை. ஆனால் சில ஸூத்ரங்களின் தெளிவற்ற தன்மையால் அவை பல விதங்களில் பொருள்கொள்ளத் தக்கனவாகஉள்ளன. அவ்வாறு எழுந்தவையே இந்த உட்பிரிவுகள்.
உதார்ணமாக இந்த அதிகரணத்தின் முதல் ஸூத்ரத்தில் வருகின்ற ‘தத் அனன்யத்வம்’ (இறைவனிலிருந்து வேறுபடாத நிலை) என்ற பகுதி ஸ்ரீசங்கரர், ஸ்ரீ ராமானுஜர், ஸ்ரீ மத்வர் ஆகிய முப்பெரும் ஆச்சாரியார்களால் மூன்று விதமாகப் பொருள் கொள்ளப்படுகின்றன.
இங்கு நாம் எளிய நேரான பொருளை மட்டுமே காண உள்ளோம்.
வேறு கருவில் ஊராத கருவூரார்
சோழ நாட்டின் கருவூரில் பிறந்த கருவூர்ச்சித்தர், துள்ளி விளையாடும் பருவத்திலேயே ஆர்வத்துடன் ஞான நூல்களைக் கற்றார்.
கருவூராரின் பெற்றோர் ஊர் ஊராகச் சென்று, ஆங்காங்குள்ள கோவில்களில் விக்ரகங்கள் செய்து கொண்டு வாழ்ந்தார்கள்.
ஒரு சமயம் போகர் திருவாவடுதுறைக்கு வந்தார். அதையறிந்த கருவூரார் அவரைச் சென்று வணங்கி தம்மை அவருடைய சீடராக ஏற்றுக் கொள்ளுமாறு வேண்டினார்.
“கருவூராரே! உன் குல தெய்வம் அம்பாள், தினந்தோறும் அவளை வழிபடு, அவள் உனக்கு வழிகாட்டுவாள்” என்று கூறி வழிபாட்டு நெறிகளை கருவூராருக்கு உபதேசித்தார். போகர் உபதேசப்படி, கருவூரார், உள்ளம் உருகி அம்மனை வழிபட ஆரம்பித்தார். போகரின் வாக்கு பலித்தது. கருவூரார் சித்துக்கள் புரியும் ஞானவானாக உயர்ந்தார்.
கருவூரார், சிவாலயங்களில் தங்கத்தால் சிவலிங்கங்களை உண்டாக்கி வைத்தார். சித்தரின் இரசவாத வித்தையின் மூலம் உருவான அச்சிவலிங்கங்கள் ஒருமுறை பார்த்தால் செம்பு போலவும், மற்றொரு முறைப் பார்த்தால் பொன் போலவும் தோன்றும். கருவூரார் காசிக்குச் சென்று விசுவநாதர் ஆலயத்திலும் தாமிரத்தில் வேதை செய்து தங்கமயமான லிங்கத்தை உருவாக்கி வைத்தார்.
போகர் தமிழ் நாட்டில் வசித்த காலத்தில் கருவூர் சித்தரும், திருமளிகைத் தேவரும் அவரின் பிரதான சீடர்களாக திகழ்ந்தனர்.
சோழ மன்னன் இரணிய வர்மன் தீர்த்த யாத்திரை புறப்பட்டு பல் புண்ணிய தலங்களை தரிசித்துவிடு தில்லையை அடைந்தார். சிற்றம்பல திருக்குளமான சிவகங்கைத் தீர்த்தத்தில் நீராடும்போது தண்ணீருக்குள் ஓங்கார நாதம் ஒலித்தது. அரசருக்கு ஆச்சரியம் தாளவில்லை. தண்ணீரை விட்டு வெளியே எழுந்தவுடன் அந்நாதம் கேட்கவில்லை. மீண்டும் நீருக்குள் மூழ்கினார், ஓங்கார ஒலி தெளிவாகக் கேட்டது.
என்ன இது அதிசயம்? மறுபடியும் மூழ்கினார். கண்களைத் திறந்தார். அங்கு ஆடல் வல்லாரின் அற்புத நடனமும் கூடவே ஓங்கார ஒலி; அரசர் வியப்பில் ஆழ்ந்து போய் மீண்டும் மீண்டும் நீரினுள் மூழ்கி அந்நடனத்தையும் ஓங்கார ஓசையையும் கேட்டார்.
தாம் கண்ட காட்சியை ஓவியமாக வரைந்தார். தான் அனுபவித்த இந்த அற்புத இன்பத்தை உலகிலுள்ள அனைவரும் கண்டு அனுபவிக்க வழியை யோசித்தார். இறுதியில், தான் கண்ட வடிவத்தை மிகவும் தூய்மையான சொக்கத் தங்கத்தில் விக்ரகமாகச் செய்து பொன்னம்பலத்தில் எல்லோரும் தரிசனம் செய்யும்படி அமைக்க வேண்டுமென முடிவு செய்தார்.
“கலப்படமில்லாத சொக்கத்தங்கத்தில் உருவாக்க வேண்டும். செம்போ அல்லது வேறு எந்த உலோகமோ கடுகளவும் சேர்க்காமல் நாற்பத்தி எட்டு நாட்களுக்குள் செய்து முடிக்க வேண்டுமென்று சிற்பிகளிடம் கூறினார்.
ஆனால் சிற்பிகள் என்ன முயன்றும் விக்கிரகத்தை முடிக்க முடியவில்லை. ஏதேனும் ஒரு வகையில் விக்கிரகத்தில் குறைவு ஏற்பட்டுக் கொண்டே இருந்தது.
மன்னர் கொடுத்த கெடுவில் நாற்பத்தேழு நாட்கள் பலனில்லாமல் போய்விட்டன.
தில்லையில் நடராசர் திருவுருவம் அமைக்கச் சிற்பிகள் வருத்தப்படுகிறார்கள் என்ற விவரத்தை அறிந்த போகர், தமது பிரதான சீடரான கருவூராரை அழைத்து, “கருவூரா! அந்த விக்கிரகம் செய்ய வேண்டிய வழிமுறைகளை நான் உனக்கு சொல்கிறேன். நீ போய் செய்து முடி” என்று சொல்லி கருவூராருக்கு வழிமுறைகளை அறிவித்து வழியனுப்பினார்.
நாற்பத்தெட்டாவது நாள் சிற்பிகளுக்கு மன்னர் கொடுத்த கடைசி நாள். சிற்பிகளெல்லோரும் சொல்லவியலாத துன்பத்தில் இருந்தனர்.
மரண பயத்தில் தவித்துக் கொண்டிருந்தவர்கள் முன்னிலையில் கருவூரார் போய் நின்றார்.
“கவலைப்படாதீர்கள், மன்னரின் விருப்பப்படியே ஆடல் வல்லாரின் விக்கிரகத்தை நான் செய்து தருகிறேன்” என்று சிற்பிகளுக்கு ஆறுதல் கூறினார். சிற்பிகளோ “தேர்ந்த சிற்பிகளான எங்களாலேயே முடியாத போது உம்மால் எப்படி முடியும்?” என்றார்கள். “என்னால் முடியும். அதுவும் இன்னும் ஒரு மணி நேரத்திற்குள்ளாகவே”, என்றார் கருவூரார்.
விக்கிரகம் செய்வதற்கென்று ஒதுக்கப்பட்டிருந்த அறைக்குள் நுழைந்து தாழிட்டுக் கொண்டார்.
சிற்பிகள் நம்பமுடியாமல் வெளியே காத்திருந்தனர். ஏறத்தாழ ஒரு மணி நேரத்திற்குப் பிறகு கதவு திறந்து கருவூரார் வெளியே வந்து, “போய்ப் பாருங்கள், உங்கள் எண்ணப்படியே விக்கிரகம் முடிந்து விட்டது” என்று சொன்னார்.
நம்ப முடியாத ஆச்சரியத்தில் சிற்பிகள் உள்ளே நுழைந்தனர். அங்கு கருவூராரால் வடிவமைக்கப்பட்ட அம்பலக் கூத்தனின் அழகு திருமேனி உருவம் அவர்களை ஆச்சரியத்தில் ஆழ்த்தியது. வெளியே வந்த சிற்பிகள் கருவூராரை வணங்கினர்.
மறுநாள் சூரியோதயத்திற்கு முன்னரே இரணிய வர்மன் நீராடி திருநீற்றுக்கோலத்துடன் சிற்பிகள் இருந்த இடத்திற்கு வந்தார்.
அங்கு இருந்த நடராசர் சிலையின் அற்புத அழகில் மயங்கினார். சிலையின் ஒளியில் அவர் கண் கூசியது. “இறைவா! நீ இங்கு எழுந்தருளிய கோலம் தான் என்னே!” என்று வியந்தார். அங்கம் அங்கமாகத் தங்கச் சிலையை பார்த்து வியந்தார். தான் வரைந்த ஓவியத்தில் இல்லாத அருள்சக்தி விக்கிரகத்தில் இருப்பதை உணர முடிந்தது. அவர் முகத்தில் மகிழ்ச்சி அதிகரித்தது. சிற்பிகள் பக்கம் திரும்பிய மன்னர், ‘அபாரம்! அற்புதமாகச் செய்து விட்டீர்கள் உங்களுக்கு தக்க சன்மானம் கொடுக்கப் போகிறேன்” என்றார். அப்போது மந்திரி, “மன்னா! சிலையிலிருக்கும் தங்கத்தை சோதித்த பின்னர் இவர்களுக்கு வெகுமதி கொடுக்கலாமே!” என்றார். அதைக் கேட்ட மன்னர், “சிற்பிகளே! விக்கிரகம் செய்யும் போது தங்கத்துகள்கள் சிந்தியிருக்குமே அந்தத் துகள்களைக் கொண்டு வாருங்கள்” என்றார்.
தங்கத்துகள்களை சிற்பிகள் கொண்டு வந்தார்கள். சோதனை செய்த மன்னரின் முகம் கடுமையாக மாறியது.
“சுத்தமான தங்கத்தில் செய்ய வேண்டும் எனச் சொல்லித்தானே உங்களை நியமித்தேன். சிலையில் சிறிது செம்பைக் கலந்து என்னிடம் நம்பிக்கை மோசடி செய்யலாமா?” என்று கடுமையாகக் கேட்டார்.
சிற்பிகள் பயந்து நடுங்கினர். “அரசே, நாங்கள் எவ்வளவோ முயற்சி செய்தும் அந்தச் சிலையை எங்களால் செய்ய இயலவில்லை. அம்பலவர் அடியார் ஒருவர் வந்து இந்தச் சிலையை செய்தளித்தார்” என்றார்கள்.
மன்னர் திகைத்து விட்டார்.
“அடியார் செய்தாரா? அவரை இழுத்து வாருங்கள்” என்று கட்டளை பிறப்பித்தார் மன்னர்.
உடனே பணியாட்கள் கருவூரார் இருக்கும் இடம் சென்று அவரை அழைத்து வந்தார்கள். கருவூராரை மேலும் கீழுமாகப் பார்த்த மன்னர், “இவரைச் சிறையில் தள்ளுங்கள். யோசித்து, நாளை தண்டனை வழங்குகிறேன்!” என்று சொல்லி சிலையுடன் அரண்மனையை அடைந்தார்.
அங்கு விக்கிரகத்தை ஒரு பீடத்தில் வைத்து அதையே உற்றுப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தார், மன்னர் கண்களில் இருந்து கண்ணீர் ததும்பிக் கொண்டிருந்தது.
திடீரென்று அவரெதிரே போகர் தோன்றினார். போகரின் பின்னால் தலைகளில் தங்க மூட்டைகளுடன் அவருடைய ஐந்து சீடர்கள் நின்று கொண்டிருந்தார்கள். ஒரு சீடரிடம் தராசு ஒன்றும் காணப்பட்டது. திடீரென்று அவர்களைப் பார்த்ததுமே மன்னருக்கு ஒன்றுமே தோன்றவில்லை. எழுந்து நின்று கைகளைக் குவித்தார்.
“மன்னா! நீ சிறைச்சாலையில் அடைத்து வைத்திருக்கிறாயே, அவன் என் மாணவன் இனி எந்தக் கருவிலும் ஊர்தல் செய்யாத தகுதி கொண்ட அவனைச் சிறையில் அடைத்து விட்டாய், இதுதானா உன் ஆட்சி முறை?” எனக்கேட்டார் போகர்.
அரசர், “சுத்தத் தங்கத்தில் செய்ய சொன்ன சிலையை செம்பு கலந்து செய்தது மாபெரும் தவறு அல்லவா? அதற்கேற்ற தண்டனைதான் அது” என்றார்.
“சுத்தத் தங்கத்தில் விக்கிரகம் செய்ய முடியாதே! அதனால் தான் செம்பைக் கொஞ்சம் கலக்கச் சொன்னேன். அப்படி செய்ததற்கு இன்னொரு காரணமும் உண்டு கேள். தூய்மையான சொக்க தங்கத்தில் வடிவம் ச்ய்து வைத்தால், அதிலிருந்து கிளம்பும் ஒளி, பார்ப்பவர்களின் கண்களை நாளாக நாளாக குருடாக்கி விடும். இந்த அறிவியல் உண்மை உனக்குத் தெரியாது.
அதனால்தான் என் மாணவன் கருவூரான் சிறிது செம்புடன் பலவிதமான மூலிகைச் சாறுகளையும் சேர்த்து விக்கிரகமாகச் செய்திருக்கிறான். சரி போனது போகட்டும் இந்தா நீ தந்த அதே சுத்த மாற்று தங்கம்,” என்றதோடு தராசில் சிலையை வைத்து இன்னோரு தட்டில் தங்கத்தைக் கொட்ட சீடர்களிடம் கூறினார்.
போகர், “அரசே! உன் தங்கத்தை நீ எடுத்துக் கொள்” என்று கூறிவிட்டு சிலையை கையில் எடுத்துக் கொண்டு கிளம்பத் தொடங்கினார்.
மன்னர் திடுக்கிட்டு போகரின் காலில் வீழ்ந்து வணங்கி தன்னை மன்னிக்குமாறு வேண்டினார்.
எழுந்திருங்கள் அரசே நடராசப் பெருமானை உமக்கே தருகிறேன். என் சீடனை எனக்குத் திருப்பிக் கொடு என்று கேட்டார் போகர்.
அதற்கு அரசர் “தாங்களே கருவூராரை சிறையிலிருந்து வெளியில் வரும்படி அழையுங்கள்” என்றார். அவர் அழைக்கவும் சிறையிலிருந்து வெளியே வந்தார் கருவூரார்.
அத்துடன் கோவில் அமையவேண்டிய முறை, எந்தெந்த வடிவங்களை எங்கெங்கு எப்படி வைக்க வேண்டும். மூலவரை எப்படி பிரதிட்டை செய்து பூசை செய்ய வேண்டும் என்று தெரிவித்துவிட்டு கருவூரார் அங்கிருந்து சென்றார்.
திருவிடை மருதூர் என்னும் தலத்தை அடைந்து இறைவனை நோக்கி குரல் கொடுத்த போது இறைவன் தலையைச் சிறிது சாய்த்து கருவூரார் குரலைக் கேட்டு பதில் கொடுத்தார். திருவிடை மருதூரில் இன்றும் சிறிது தலை சாய்ந்த நிலையிலேயே இறைவன் திருவடிவம் காணப்படுகிறது.
தஞ்சையில் கோவில் கும்பாபிசேகம் தடைபட்டு நிற்பதைக் கண்ட கருவூரார் உடனே கருவறையில் இருந்த சிவலிங்கத்தை நோக்கிச் சென்றார். எளிதாக அட்ட பந்தனம் செய்து சிவலிங்கப் பிரதிட்டையும் கும்பாவிசேகமும் செய்து வைத்தார்.
மன்னன் கொண்டாடினான். மக்கள் மகிழ்ந்தார். இறைவனும் மனங்களித்தார்.
தஞ்சையிலிருந்து திருவரங்கம் சென்ற கருவூர் சித்தரை, அபரங்சி என்ற தாசி சந்தித்தாள். அவரை முறைப்படி வணங்கி, ஞான சாதனையில் தனக்குள்ள சந்தேகங்களை தீர்க்க வேண்டினாள். அவள் ஆர்வத்தைப் பாராட்டி தீர்த்து வைத்தார்.
மறுநாள் அரங்கரிடம் சென்று அபரஞ்சிக்கு பரிசளிக்க நவரத்ன மாலையொன்றை வாங்கி அதை அவளிடம் தந்தார். கருவூரார் விடைபெறுகையில் அபரஞ்சி வருந்தினாள். “நீ எப்போது நினைத்தாலும் நான் வருவேன்” என்று கூறி தன் யாத்திரையைத் தொடங்கினார்.
மறுநாள் காலை திருவரங்கன் மேனியில் இருந்த நவரத்ன மாலை காணாமல் போன செய்தி தெரிந்தது. அதே சமயம் திருவரங்கக் கோவிலுக்குள் வந்த அபரஞ்சியின் கழுத்தில் அம்மாலை இருந்ததைக் கண்டு அனைவரும் திகைத்தனர்.
பஞ்சாயத்து தொடங்கியது. “பெருமானின் நகை உன்னிடம் எப்படி வந்தது” என்று அனைவரும் கேட்டனர். அபரஞ்சியும் “இந்த பள்ளி கொண்ட பெருமானின் சார்பாக கருவூரார் கொடுத்த பரிசு இது” என்று அமைதியாக பதிலளித்தாள். கோயிலதிகாரி திடுக்கிட்டார். “கருவூரார் எங்கே?” என்று கேட்டார்.
அபரஞ்சிதா மனதார கருவூராரை நினைத்தவுடன் அவர் தோன்றினார். “இந்த பிரச்சினைக்கு அரங்கனே பதில் சொல்வான்” என்றார். அது சமயம் எல்லோரும் கேட்கும் வண்ணம், “நீங்கள் எல்லோரும் எனக்கு அலங்காரம் செய்து பார்க்க நினைக்கிறீர்கள். நானோ என் அடியார்களை அலங்காரம் செய்து பார்க்க நினைத்தேன். நான் தான் அபரஞ்சிதாவுக்கு நவரத்ன மாலையை கருவூரார் மூலம் அளித்தேன்”, என்று அரங்கர் அசரீரி மூலம் சொன்னார்.
உண்மையை அறிந்த ஊரார்கள் கருவூராரிடமும் அபரஞ்சியிடமும் மன்னிப்பு கேட்டார்கள்.
அரசரிடமும் ஊராரிடமும் செல்வாக்கு அதிகரிப்பதைக் கண்ட அவ்வூர் அந்தணர்கள் பொறாமை கொண்டனர். அவரை வம்பில் இழுத்துவிட நினைத்து மதுவையும், மாமிசத்தையும் அவர் இல்லத்தில் மறைத்து வைத்தனர். அரசரிடம் சென்று கருவூராரின் இல்லத்தில் மது மாமிசம் இருப்பதாக கூறினர்.
அரசரின் ஆணைப்படி கருவூராரின் வீடு சோதனைக்குள்ளானது. ஆயினும் அங்கே பூசைக்கு உண்டான பொருட்களும் யாகத்திற்கு தேவையான பொருட்களும் இருப்பதைக் கண்ட மன்னர் தன் தவறை உணர்ந்து மன்னிப்புக் கோரினார். தன்னை முட்டாளாக்கிய வேதியர்கள் மீது கடும் கோபம் கொண்டான். கருவூரார் அவரைச் சமாதானப்படுத்தினார்.
அவமானம் அடைந்த வேதியர்களுக்கு கருவூராரின் மீது கடும் சினம் ஏற்பட்டது. வேதியர்கள் ஒன்று கூடி அவரை கொலை செய்யும் நோக்கத்துடன் துரத்தினர். வேதியர்கள் நோக்கத்தினைப் புரிந்து கொண்ட கருவூரார் அவர்களுக்கு பயந்து ஓடுவதைப் போன்று திருஆனிலையப்பர் கோவிலுக்குள் ஓடினார்.
கோவிலுக்குள் ஓடிய கருவூரார், “ ஆனிலையப்பா, பசுபதீசுவரா!” என்று கூறியழைத்து கருவறையிலிருந்த சிவலிங்கத்தைத் தழுவினார். இனி எந்தக் கருவிலும் ஊறுதல் இல்லாத கருவூரார் இறைவனுடன் இரண்டறக் கலந்து மறைந்தார்.
கருவூராரைத் துரத்தி வந்தவர்கள் இந்த தெய்வீகக் காட்சியைக் கண்டார்கள். தங்கள் தவறுக்கு வருந்தி பரிகாரமாக ஆனிலையப்பர் கோவிலில் ஒரு தனி சந்நிதி அமைத்து அதில் கருவூராரின் வடிவத்தினை அமைத்து வழிபட்டனர். தஞ்சை பெரிய கோவிலிலும் அவரது சிலை பிரதிட்டை செய்யப்பட்டது.
கருவூரார் செய்த நூல்கள்:
கருவூரார் வாத காவியம் – 700
கருவூரார் வைத்தியம் – 500
கருவூரார் யோக ஞானம் – 500
கருவூரார் பலதிட்டு – 300
கருவூரார் குரு நரல் சூத்திரம் – 105
கருவூரார் பூரண ஞானம் – 100
கருவூரார் மெய் சுருக்கம் – 52
கருவூரார் சிவஞானபோதம் – 42
கருவூரார் கட்ப விதி – 39
கருவூரார் மூப்பு சூத்திரம் – 30
கருவூரார் அட்டமாசித்து (மாந்திரிகம்). - ஆகியவைகள் ஆகும்.
தியானச் செய்யுள்:
கருவூரில் அவதரித்த மஹாஸ்தபஸ்யே !
திருக்கலைத் தேரில் முடிதரித்த நவநிதியே!
வாரி வழங்கி அருள் கொடுத்தாய்!
மாறாத சித்துடையாய்!
கல் உள்ளளவும் மண் உள்ளளவும் – உன்
கருணைக் கரங்களே காப்பு!
கருவூரார் சித்தர் பூசை முறைகள்:
தேக சுத்தியுடன் அழகிய சிறு பலகையில் மஞ்சள் இட்டு மெழுகி பக்தியுடன் கோலமிட்டு, அதன்மேல் கருவூரார் சித்தர் படத்தை வைத்து அதன் முன் மஞ்சள் குங்குமம் இட்டு அலங்கரிக்கப்பட்ட குத்து விளக்கில் தீபம் ஏற்றி வைக்க வேண்டும். பின்னர் துளசி, மல்லிகைப் பூ ஆகியவற்றைக் கொண்டு பின்வரும் பதினாறு போற்றிகளைக் கூறி அர்ச்சனை செய்ய வேண்டும்.
பதினாறு போற்றிகள்:
1. சிவனே போற்றி!
2. சிவனைப் பூசிப்பவரே போற்றி!
3. நாடி யோகியே போற்றி!
4. ஒளி பொருந்தியவரே போற்றி!
5. அவதார புருசரே போற்றி!
6. இந்திராதி தேவர்களுக்கு பிரியரே போற்றி!
7. லோக சேம சித்தரே போற்றி!
8. நடராசரைப் பிரதிட்டை செய்தவரே போற்றி!
9. யோக மூர்த்தியே போற்றி!
10. ஓம் கம் நம் பீஜாட்சரத்தை உடையவரே போற்றி!
11. கற்பூரப் பிரியரே போற்றி!
12. வேண்டிய வரம் அளிப்பவரே போற்றி!
13. வெட்டை வெளியில் வசிப்பவரே போற்றி!
14. பூவுலகில் சஞ்சரிப்பவரே போற்றி!
15. கருவைக் காப்பவரே போற்றி!
16. ஞானத்தை அளிக்கும் கருவூர் சித்தர் சுவாமியே போற்றி! போற்றி!
இவ்வாறு நிவேதனமாக பச்சைக் கற்பூரம் போட்ட சர்க்கரைப் பொங்கலை வைக்க வேண்டும்.
பின் உங்கள் பிரார்த்தனையை மனமுருகக் கூறி வேண்டவும். நிறைவாக தீபாராதனை செய்யவும்.
கருவூர் சித்தரின் பூசை பலன்கள்:
இவர் நவக்கிரகங்களில் சனீஸ்வர பகவானை பிரதிபலிப்பவர். இவரை முறைப்படி வழிபட்டால்,
1. ஜாதகத்தில் உள்ள சனி தோசம் நீங்கி நன்மை கிடைக்கும்.
2. ஏழரைச் சனி, அட்டமச் சனி, கண்டச் சனியால் ஏற்படும் கோளாறுகள் அகலும்.
3. வாகனத்தால் ஏற்படக்கூடிய விபத்துகள் நீங்கும்.
4. இரும்பு விவசாயம் சம்பந்தப்பட்ட பிரச்சினைகள் நீங்கும்.
5. போக்குவரத்து துறையில் உள்ளவர்களுக்கு உண்டான பிரச்சினகள் அகலும்.
6. படிப்பில் உள்ள மந்த நிலை மாறும்.
7. எதிலும் வெற்றி கிடைக்காமல் தடை ஏற்படக்கூடிய நிலை மாறும்.
8. எலும்பு சம்பந்தமான கோளாறுகள் அகலும்.
9. பிரம்மஹத்தி தோசம் அகலும்.
10 புத்திர பாக்கியம் கிடைக்கும்.
11. வேலையாட்கள் முதலாளிகளுக்கு இடையில் ஏற்படும் பிரச்சினைகள் அகலும்.
இவரை வழிபட சிறந்த கிழமை: சனிக்கிழமை. இவருக்கு கருநீல வஸ்திரம் அணிவித்து வழிபடுதல் விசேடம்.
கருவூர் சித்தர் வரலாறு முற்றிற்று.
நன்றி - ராஜேஸ்வரன்
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 168:
இறைவனே:
14. உலகமும் உயிர்களும் இறைவனே_______
ததனன்யத்வமாரம்பணசப்தாதிப்ய: || 2:1.14 ||
பொருள்: உலகமும் உயிர்களும் அவரின் மூலகாரணமான இறைவனிலிருந்து வேறுபட்டவை அல்ல. உலகின் படைப்பு பற்றிக் கூறுகின்ற வேத வாக்கியங்களிலிருந்து இதனை அறிந்து கொள்ளலாம்.
இறைவன் உலகை படைத்தார், தம்மிலிருந்தே உலகைப் படைத்தார். அதாவது, இறைவனும் உலகமும் உயிர்களும் அடிப்படையில் ஒன்றே. ஆனால் படைப்பில் வேறுபாடுகள் தென்படுகின்றன. ‘களி மண்ணிலிருந்தோ அல்லது வேறு ஏதாவது மூலப் பொருளிலிருந்தோ எண்ணிலடங்காத விதவிதமான பொருட்கள் செய்யப்படுகின்றன. களிமண்ணாகப் பார்க்கும் போது எல்லாமே ஒன்றுதான். ஆனால் உருவத்தில் புறத் தோற்றத்தில் அவை பல்வேறாக உள்ளன. அவை ஒவ்வொன்றும் செய்யப்படுவதற்கு முன் தோன்றா நிலையில் மண்ணில் இருக்கவே செய்தன. மூலப் பொருள் நிலையில் அவை எல்லாம் ஒரே தன்மை உடையவை. ஆனால் வடிவம் பெற்ற பின்னர், அந்த வடிவம் நிலைத்து நிற்கும் வரை அவை தனித்தன்மை கொண்டவை, வெவ்வேறானவை. களிமண் சுண்டெலி ஒரு நாளும் களிமண் யானையாக முடியாது. காரணம் களிமண்ணாய் ஒன்றாக இருந்த அவை, உருவம் பெற்ற அளவில், உருவம் காரணமாக வெவ்வேறாகி விட்டன. உருவம் பெறாத களிமண் நிலையில் அவை எல்லாமே ஒன்றுதான்’ என்று விளக்குகிறார் ஸ்வாமி விவேகானந்தர். இடையே சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (6:1.4), ‘தோன்றுவது நாமரூபம் மட்டுமே, அடிப்படையான களிமண் ஒன்றே உண்மை’ என்று கூறுகிறது.
எனவே படைப்பும் இறைவனும் அடிப்படையில் ஒன்றே.
நடராஜர் கோவில் கொண்டுள்ள பஞ்ச சபைகள் சனிக்கிழமையும் சிவராத்திரியும் இணைந்து வரும் நாளில் சிவராத்திரி பூஜை+விரதம் இருந்தால் சனிபகவானால் ஏற்படும் துயரங்கள் முழுமையாக விலகும். ஏழரைச்சனி, அஷ்டமச்சனி, கண்டச்சனி, அர்த்தாஷ்டமச்சனியால் வரும் துயரம் சிறிதும் நெருங்காது. .இத்துடன் சனிமஹாப்ரதோஷமும் சேர்வது கூடுதல் சிறப்பு பலன்கள் அபரிமிதமாக கிடைக்கும். நடராஜர் தன்னுடைய நடனத்தால் சிறப்பித்த சிதம்பரம், மதுரை, திருவாலங்காடு, திருநெல்வேலி, குற்றாலம் ஆகிய இந்த ஸ்தலங்கள் ஐந்து திருத்தலங்கள் என்றும், அங்கு அவர் நடனமாடிய பொற்சபை, வெள்ளிசபை, ரத்தின சபை, தாமிர சபை, சித்திர சபை ஆகிய ஐந்து சபைகளும் ‘பஞ்ச சபைகள்’ என்றும், ‘ஐம்பெரும் சபைகள்’ என்றும் அழைக்கப்படுகின்றன. பொற்சபை :- : கடலூர் மாவட்டம் சிதம்பரத்தில் உள்ளது, திருமூலட்டநாதர் ஆலயம். என்று சொன்னால் பலருக்கும் தெரியாது. சிதம்பரம் நடராஜர் கோவில் என்று சொன்னால்தான் பெரும்பாலானவர்களுக்குத் தெரியும். இங்கு அருள்பாலிக்கும் ஆடல் அரசனான நடராஜர் வீற்றிருக்கும் இடமே, ‘பொற்சபை’ என்று அழைக்கப்படுகிறது. இதனை ‘பொன்னம்பலம்’, ‘கனக சபை’, ‘பொன் மன்றம்’ என்ற பெயர்களாலும் அழைப்பார்கள். சிதம்பரம் தில்லை வன காடாக இருந்தபோது அங்கு கோவில் கொள்ள வந்த சிவனை, அந்த காடு தனக்கு மட்டுமே உரிமையானது என அங்கு ஏற்கனவே இருந்த காளியம்மன் தடுத்து சிவன் தன் நடன சிறப்பை காட்டி வென்றால் மட்டுமே சிவன் அங்கு கோவில் கொள்ளலாம் எனக்கூறினார். காளியம்மன் அறைகூவலை ஏற்று சிவன் நடனமாடினார்.
இறைவன் தனது திருநடனத்தை, பதஞ்சலி மற்றும் வியாக்ரபாத முனிவர்களுக்கும், 300 அந்தண குடும்பங்களுக்கும் காட்டி அருளிய தலம் இதுவாகும். இந்த தலத்தில் நடராஜர், தனது இடது காலை ஊன்றி, வலது காலைத் தூக்கி நடனம் ஆடுகிறார். இத்தல இறைவன் ஆடும் நடனம் ‘ஆனந்தத் தாண்டவம்’ ஆகும்.
அந்த 300 அந்தண குடும்ப வாரிசுகளே இன்றளவும் சிதம்பரம் கோவில் தீட்சதர்களாக இருந்து, கோவிலை நிர்வகித்து வருகின்றனர்.
வெள்ளி சபை :- : சிவபெருமானின் திருவிளையாடல்கள் பெரும்பாலும் நடைபெற்ற இடமாக மதுரை திருத்தலம் திகழ்கிறது. மீனாட்சி அம்மனின் அரசாட்சியும், அருளாட்சியும் நிறைந்திருக்கும் மதுரையில்தான் மதுரை மீனாட்சி-சுந்தரேஸ்வரர் கோவில் உள்ளது. இந்த ஆலயம்தான் நடராஜரின் திருநடனம் கண்ட ‘வெள்ளி சபை’யாக திகழ்கிறது. இதனை ‘வெள்ளியம்பலம்’, ‘வெள்ளி மன்றம்’ என்றும் அழைப்பார்கள். இந்த நடராஜப் பெருமானுக்கு மிக சிறந்த பக்தனான பாண்டிய மன்னன் ஆடல் கலையில் விருப்பம் இல்லாதிருந்தான். ஆயினும் சிவனின் நடன ஆர்வத்தின் காரணத்தையும், அதன் சிறப்பை தெரிந்துகொள்ளவும் தானே நடனத்தை கற்றுக்கொள்ள ஆரம்பித்தான். அப்போது நடனத்தால் ஏற்பட்ட கால்வலியை உணர்ந்தான். சிறிது நேரம் ஆடுவதே வலியை தரும்போது சதா சர்வகாலமும் ஒற்றை கால் ஊன்றி நடன காட்சி தந்து நிற்கும் நடராஜருக்கு அதிகமாக வலிக்குமே என வருந்தி, குறைந்தபட்சம் காலையாவது மாற்றி ஊன்றி நடன காட்சி தர வேண்டினான்.
நடராஜரும் மன்னனின் வேண்டுகோளுக்கு செவிசாய்த்து, வலது காலை ஊன்றி, இடது காலை தூக்கி நடனம் புரியும் நிலையில் இங்கு காட்சி தருகிறார். இங்கு இறைவனின் நடனம் ‘சந்தியா தாண்டவம்’ என்று அழைக்கப்படுகிறது. பதஞ்சலி மற்றும் வியாக்ரபாத முனிவர்களுக்கு, தில்லையில் காட்டியதுபோலவே இங்கும் இறைவன் தனது திருநடனத்தை காட்டி அருள் செய்தார்.
ரத்தின சபை : திருவள்ளூர் மாவட்டம் திருவாலங்காட்டில் உள்ளது, வடாரண்யேஸ்வரர் திருக்கோவில். இந்த ஆலயத்தில் காளியுடன் போட்டி நடனம் ஆடிய சிவபெருமான், முடிவில் தன்னுடைய ஒரு காலை தலைக்குமேல் தூக்கி ஆடி, காளிதேவியை வெற்றி கொண்டார் என்று ஸ்தல புராணம் சொல்கிறது. இந்த ஆலயத்தின் இறைவன் - வடாரண்யேஸ்வரர், இறைவி - வண்டார்குழலி அம்மை. இங்கு இறைவன் நடனம் ஆடிய இடம் ‘ரத்தின சபை’ எனப்படுகிறது. ‘ரத்தின அம்பலம்’, ‘மணி மன்றம்’ என்ற பெயர்களும் இதற்கு உண்டு. இங்குள்ள இறைவன் எட்டு கரங்களுடன், வலது காலை தரையின் ஊன்றி இடது காலால் காதணியை மாட்டும் தோரணையில் காட்சியளிக்கின்றார்.
புனிதவதி என்ற அம்மையார், காரைக்கால் எனும் ஊரில் பெருவணிகருக்கு தவப் புதல்வியாய் பிறந்தாள். . நாகப்பட்டினத்து நீதிபதியின் மகனான வணிக பரமதத்தனுக்கும், புனிதவதிக்கும் திருமணம் நடந்தது. திருமணம் முடிந்ததும் புதுமணத் தம்பதியினறை, தனதத்தனார் தனிக்குடித்தனம் அமர்த்தினார்.
பரமதத்தனின் இல்லம் தேடி உதவி வேண்டி வந்தவர் பரமதத்தனிடம் இரண்டு மாங்கனிகளைக் கொடுத்தார். அக்கனிகளை அவர் தன் மனையாளிடம் ஒப்படைத்தார். அவ்வேளையில் பரம தத்தனின் இல்லம் தேடி சிவனடியார் ஒருவர் பசி மிகுதியால் அமுதுண்ண வந்தார். அவ்வேளையில் அமுது ஆகாததால் மாங்கனிகளுள் ஒன்றை அனுப்பி வைத்தார் அவ்வம்மையார். பின் கணவன் உணவருந்தும் வேளையில் இன்னொரு கனியை அமுதுடன் படைத்தார். கனி சுவை மிகுந்து காணப்பட்டதால், மீண்டும் சுவைக்க மற்றொரு கனியையும் பரமதத்தன் கேட்டார். செய்வதறியாது திகைத்த அம்மையார் சிவனை வேண்டினார்.இறைவனருளால் இன்னொரு கனியையும் பெற்றாள். கணவன் இக்கனி எப்படி வந்ததென வினவினான். சிவனருளால் கனி கிட்டியதாக அம்மையார் கூறினார். அம்மையார் பதிலில் திருப்தியடையாத பரமதத்தன், அப்படியென்றால் சிவனிடம் வேண்டி இன்னொரு கனி பெற்றித் தருமாறு கேட்க, சிவனருளால் மீண்டும் ஒரு கனி தோன்றி மறைந்தது.
அம்மையாரின் தெய்வீகத் தன்மையை உணர்ந்து, அவரிடமிருந்து ஒதுங்கி வாழ பரமதத்தன் தீர்மானித்தார். அதுமுதல் தன் இல்லற உறவுகளின் தொடர்புகளை அறுத்து வாழ்ந்தான். இதனிடையே வணிக நிமித்தம் வெளியூர் சென்ற வேளையில் பாண்டி நாட்டு ஒரூரில் மறுமணம் செய்தான். மறுமண வாழ்க்கையின் மூலம் ஒரு பெண் குழந்தையொன்றை ஈன்றெடுத்தனர். அதை கண்ணும் கருத்துமாக வளர்த்து வந்தனர்.
இதனிடையே புனிதவதியாரின் பெற்றோர்கள், தங்கள் மகளையும் அழைத்துக் கொண்டு தங்கள் மருமகனின் இருப்பிடம் சென்றடைந்தனர். பரமதத்தரோ தன் மனைவி மகளுடன் அம்மையாரின் காலில் வீழ்ந்து வணங்கினார்கள். தன்னிடமிருந்து ஒதுங்கி வாழ்ந்த கணவனின் செய்கை பிடிக்காத புனிதவதியார், தன் உடலை வருத்தி பேய் உருக் கொண்டு தனது தலையால் நடந்து திருக்கயிலாயம் சென்றடைந்தார்.
புனிதவதி தலையால் நடந்து வருவதைக் கண்ட அன்னை பார்வதி சிவபெருமானிடம் தெரிவித்தார். பெருமான் புனிதவதியாரை ‘அம்மையே’ என்றழைக்க அம்மையார் சிவபெருமானை ‘அப்பா’ என்றழைத்தார். என்னவரம் வேண்டுமென்று வினவ, அம்மையார், பிறவாமை வரம் வேண்டுமென்றும் மீண்டும் பிறந்தால் ஐயனை மறவாதமனம் வேண்டுமென்றும், ஐயனின் திருவடியின் கீழ் இருக்க வேண்டுமென்றும் வேண்டினார்.
அம்மையார் திருவாலங்காட்டில் சென்றமர்க' என்று இறைவன் அருளினார்.
காரைக்காலம்மையாரும் தலையால் நடந்து திருவாலங்காடு சென்றமர்ந்து திருவாலங்காட்டு முத்தபதிகம் 22-ம், திருவிரட்டை மணிமாலையென 20-ம் அற்புத திருவந்தாதி 101 பாடல்களுமென 143 பாடல்களைப் பாடியுள்ளார்.
இங்கு இறைவன் ஆடும் நடனம் ‘ஊர்த்துவ தாண்டவம்’ என்று போற்றப்படுகிறது. பல ஏக்கர் பரப்பில் அமைந்துள்ள இந்த கோவில் திருக்குளம் மிகப்பெரியது.
சென்னை - அரக்கோணம் ரயில் பாதையில் உள்ள திருவாலங்காடு ரயில் நிலையத்தில் இருந்து 4 கி.மி. தொலைவில் இந்த சிவஸ்தலம் கோவில் உள்ளது. திருவள்ளூரில் இருந்து அரக்கோணம் செல்லும் பேருந்தில் சென்று திருவாலங்காடு நிறுத்தத்தில் இறங்கினால் கோவில் மிக அருகிலேயே இருக்கிறது.
XXX திருவாலங்காடு என்ற அதே பெயர் கொண்ட ஊர் மயிலாடுதுறை - கும்பகோணம் பேருந்து மார்க்கத்தில் 17 கி.மீ. தொலைவிலும், ரயில் மார்க்கமாக குத்தாலம் ரயில் நிலையத்திலிருந்து மேற்கே 5 கி.மீ. தொலைவிலும் உள்ளது. அங்கும் வண்டார்குழலி சமேத வடாரண்யேசுவரர் கோயில் அமைந்துள்ளது. மூர்த்தி, ஸ்தலம் , தீர்த்தம் என்ற மூன்றாலும் புராணச் சிறப்புடைய, 2 ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு மேற்பட்ட பழைமையான இக்கோயிலின் தலபுராணச் சிறப்பை திருவாவடுதுறை மகா வித்வான் மீனாட்சிசுந்தரம் பிள்ளை இயற்றிய திருத்துருத்திப் புராணத்தில் திருவாலங்காட்டுப் படலத்தில் காணலாம். புத்திரப்பேறு அருளும் ஸ்ரீ புத்திரகாமேஸ்வரர் எழுந்தருளியுள்ள இக்கோயிலில் எழுந்தருளிவுள்ளார். இந்த கோவிலும் மிகமிக சிறப்பான கோவில். ஆனால் பஞ்சசபைகளில் ரத்தினசபை என வணங்கப்படும் கோவில் இந்த கோவில் இல்லை. XXX தாமிர சபை :- திருநெல்வேலி மாவட்டத்தில் இருக்கும் முக்கியமான திருத்தலங்களில் ஒன்று, காந்திமதி உடனாய நெல்லையப்பர் திருக்கோவில். இங்கு நடராஜர் தனிச் சன்னிதியில் வீற்றிருக்கும் இடத்திற்கு ‘தாமிர சபை’ என்று பெயர். இதற்கு ‘தாமிர அம்பலம்’, ‘தாமிர மன்றம்’ என்ற பெயர்களும் உண்டு. இந்த சபையில், இறைவன் தன் இடது காலை ஊன்றி வலது காலைத் தூக்கி திருநடனம் புரிகின்றார். இந்த நடனத்திற்கு ‘திருத் தாண்டவம்’ என்று பெயர். சித்திர சபை :- தென்காசி மாவட்டம் திருக்குற்றாலத்தில் , குற்றாலநாதர் திருக்கோவிலில் அமைந்திருக்கிறது. இங்கு அகத்திய முனிவர் வழிபாடு செய்ய வந்தபோது, இந்த திருக்கோவில் வைணஸ்தலம் ஆகவே நீங்கள் வழிபாடு செய்ய அனுமதிக்க முடியாது என வைணவர்கள் தடுக்கவே, கோவிலுக்கு வெளியே நின்றபடி அகத்திய முனிவர் வேண்டினார். அவர் வேண்டுதலை ஏற்ற சிவபெருமான் காட்சி தந்து நடனம் புரிந்த இடம், ‘சித்திர சபை’ என்று வணங்கப்படுகிறது. இங்கு எமனை காலால் எட்டி உதைத்த ஈசன் தன் மனைவி பார்வதியுடன், மார்கண்டேயருக்கு அருளியபடி சித்திர வடிவில் காட்சியளிக்கிறார். இங்கு இறைவன் ஆடிய நடனத்திற்குப் பெயர் ‘திரிபுர தாண்டவம்’ என்பதாகும். இந்த தாண்டவத்தை கண்டுகளித்த பிரம்மதேவன், தானே இறைவனின் திருநடனத்தை ஓவிய வடிவில் வடித்ததாக கருதப்படுகிறது. அந்த இடமே சித்திர சபை. இதனை ‘சித்திர அம்பலம்’, ‘சித்திர மன்றம்’ என்றும் அழைப்பார்கள்.(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 169:
இதனை எப்படிப் புரிந்து கொள்வது?:
15. இதனை எப்படி புரிந்து கொள்வது?
பாவே சோபலப்தே || 2:1.15 ||
காரணமும் காரியமும் ஒன்றாகவே இருக்கின்றன. இதனாலும் உலகமும், உயிர்களும், இறைவனும் அடிப்படையில் ஒன்றே என்பது தெளிவாகிறது.
ஒரு குளத்தைப் பார்க்கிறோம் அதில் தாமரை மலர்கள் மலர்ந்துள்ளன. குளத்தையும் தாமரை மலர்களையும் யாரும் ஒன்றாகக் காண்பதில்லை. குளம் வேறு, தாமரை மலர் வேறு என்பது அனைவருக்கும் தெரியும். ஏனெனில் அவை அடிப்படையில் வெவ்வேறானவை.
ஆனால் பானை ஒன்றைப் பார்க்கும் போது பானை வேறு, அதன் காரணப் பொருளான களிமண் வேறு என்று யாரும் பிரித்துக் காண்பதில்லை.. பானையை மட்டுமே காண்கிறோம், மூலப் பொருளான களிமண் அதில் அடங்கியுள்ளது. பொன் ஆபரணம் ஒன்றைப் பார்க்கும் போது அந்த ஆபரணம் வேறு, அதன் மூலப் பொருளான பொன் வேறு என்று யாரும் பிரித்து உணர்வதில்லை. இங்கும் ஆபரணத்தை மட்டுமே பார்க்கிறோம், மூலப் பொருளான பொன் அதில் அடங்கியுள்ளது.
உலகமும் இறைவனும் வெவ்வேறு பொருட்களால் இருந்திருந்தால் குளத்தையும் தாமரை மலர்களையும் போல் வெவ்வேறாகக் கண்டிருப்போம். அவ்வாறான்றி உலகைக் காண்கிறோம், அதன் மூலப் பொருளான இறைவன் அதில் அடங்கியுள்ளார். இதிலிருந்து இறைவனும் உலகமும் உயிர்களும் அடிபப்டையில் ஒன்றே என்பதைப் புரிந்து கொள்ளலாம்.
16. படைப்பும் இறைவனும் ஒன்றே என்பதற்கு மற்றொரு காரணமும் உள்ளது ______
ஸத்வாச்சாவரஸ்ய || 2:1.16 ||
பொருள்: காரணத்திற்கு பின்னால் தோன்றியதாகிய காரியமாகிய பிரபஞ்சம் படைப்பிற்கு முன்னால்காரண வடிவான இறைவனிடம் இருப்பதாலும் படைப்பு இறைவனிலிருந்து வேறுபட்டதல்ல என்பது தெளிவாகிறது.
இரண்டு உபநிஷத மந்திரங்கள் இங்கே எடுத்துரைக்கப்படுகின்றன. அவற்றைப் பார்ப்போம்:
அன்பனே, ஆரம்பத்தில் ஸத் (Existence) மட்டுமே இருந்தது. அது மட்டுமே இருந்தது, வேறு எதுவும் இல்லை. அதிலிருந்தே படைப்பு தோன்றியது. (சாந்.6:2.1)
ஆரம்பத்தில் கடவுள் மட்டுமே இருந்தார்...............அவர் இந்த உலகங்களைப் படைத்தார். (ஐத. 1:1.1)
ஆரம்பத்தில் ‘ஸத்’ அல்லது கடவுள் மட்டுமே இருந்தார் என்று கூறபப்ட்டுள்ளது; உலகம் இருந்தது பற்றி கூறப்படவில்லையே என்ற கேள்வி எழலாம். உலகம் நிச்சயமாக இருந்தது, ஆனால் வெளிப்படாத நிலையில், தோன்றாத நிலையில் இருந்தது; ஒரு விதையில் எப்படி மரம் இருக்குமோ அப்படி இருந்தது.
விதையில் இருக்கின்ற மரத்தால் பயன் எதுவும் இல்லை. அதனால் அது இல்லாததற்கு சமமே. பாலில் இருக்கின்ற நெய்யால் பலன் இல்லை, அதுவும் இல்லாததற்கு சமமே. விதையிலிருந்து வெளிப்பட்டு வளர்ந்த பிறகே மரம் பயன்படுகிறது. பால் தயிராகி, வெண்ணையைக் கடைந்தெடுத்த பிறகே வெண்ணை அல்லது நெய் இருக்கிறது என்று சொல்வதற்கு ஏற்புடையதாகிறது.
அவ்வாறே படைப்பிற்கு முன் இறைவனில் இருக்கின்ற உலகம் செயல்முறையில் வெளிப்படாததால் அது இருப்பதாகக் கூறப்படவில்லை. ஆனால் உலகம் அவரில் நிச்சயமாக இருந்தது.
விதையில் இருக்கின்ற மரத்தால் பயன் எதுவும் இல்லை. அதனால் அது இல்லாததற்கு சமமே. விதையிலிருந்து வெளிப்பட்டு வளர்ந்த பிறகே மரம் பயன்படுகிறது.
பாலில் இருக்கின்ற நெய்யால் பலன் இல்லை, அதுவும் இல்லாததற்கு சமமே. பால் தயிராகி, வெண்ணையைக் கடைந்தெடுத்த பிறகே வெண்ணை அல்லது நெய் இருக்கிறது என்று சொல்வதற்கு ஏற்புடையதாகிறது.
#யார்_பிரம்மச்சாரி ??
திருமணம் ஆகாதவர்கள் எல்லோருமே பிரம்மச்சாரிகள் தான் என்று தானே நினைக்கிறோம். ஆனால் பிரம்மச்சாரியாக இருப்பதென்றால் அதற்கான விடையே வேறு.
பிரம்ம சரியம் பிரம்மத்தை நோக்கி பயணிப்பது. அதாவது கடவுளை நோக்கிப் பயணிப்பது ஆகும்.
பிரமை + அசாரி அதாவது பிரமை என்னும் மாயங்கள் பக்கம் ஆசாரி = செய்யாதவர். அதாவது தொடர்ந்து செல்லாதவர். இதை தான் வடமொழியில் ப்ரஹ்ம என்றது. மேலும் மனித உறவுகளை தவிர்த்து பர்ப்பிரம்ம இறையை மனதில் நிறுத்தி வைப்பவனே பிரம்மசாரி (பிரம்ம + அகம் + சாரி) தன் அகத்திலுள்ள இறையாகிய பிரம்மத்தை அறிபவன். இப்படி இன்னும் சொல்லிக்கொண்டே போகலாம்.
பிரம்மச்சர்யம் என்றால் குளிர்ந்த நீரில் குளிப்பது; பெண்களை தீண்டாது இருப்பது; பெண் போகத்தை துறப்பது; கொழுப்பும், இச்சையும் தரும் உணவுகளை நீக்கி, உப்பு, புளி, காரம் இவைகளுக்கு அதிக இடம் கொடுக்காமல் இருப்பது; முப்பொழுதும் உருவ வழிபாடு; வேத ஆகமங்களை பாராயணம் செய்தல் போன்ற நிபந்தனைகளுக்கு கட்டுப்பட்டு நடப்பது என்றும் சொல்லப்படுகிறது.
உண்மையில் பிரம்மச்சர்யம் என்பது பிரம்மப் பொருளை சார்ந்திருத்தல்; சதா மனமானது பிரம்மத்தில் லயித்திருப்பது. இப்படி இருப்பதனால், பிரம்மத்திற்கு சரியாகி தான் பிரம்மமாவதே பிரம்மச்சர்யம். பிரம்மத்துக்கு சரியானவனே பிரம்மச்சாரி. அந்த பிரம்மச்சரியனின் பார்வை பட்ட இடமெல்லாம் பிரம்ம சைதன்யத்தைப் பெறும். பிரம்மச்சாரி தொட்ட பொருளெல்லாம் பிரம்மத்தை தீண்டிய ஆற்றல் பெறுகிறது.
இன்றைய உலகில் பிரம்மச்சர்யம் என்ற பொருள் கேலிக் கூத்தாகிவிட்டது. இன்று எத்தனையோ துறவியர் தமது ஒரு நாளைய பிரம்மச்சரிய இயற்கை உணவுக்காக பல நூறு ரூபாய் செலவிடுகின்றனர். அவர்கள் வசிக்கும் இடம் சகல நவீன வசதிகளைப் பெற்றதாகவே இருக்கிறது. அவர்களைப் பார்க்க, சாதாரணமானவர்களுக்கு அனுமதி கிடைப்பதில்லை. வசதியும் வாய்ப்பும் பெற்ற செல்வந்தர்களுக்கே கிடைக்கிறது. சீமான்களே துறவியரின் உற்ற நண்பர்களாகத் திகழ்கின்றனர்.
பிரம்மத்தை அறிந்தால்தான் பிரம்மச்சாரியாக முடியும். தான் யார், பிரம்மம் எது என்று கேள்வி கேட்டு, அதற்கான பதிலும் பொருளும் பளிச்சென விளங்க வேண்டும். பிரம்மத்திற்கு புறம்பாக இருக்கின்ற தான் யார்? தனக்கும் பிரம்மத்திற்கும் உள்ள உறவும் பிரிவும் என்ன? தன்னை இயக்குவது பிரம்மமா? அல்லது தான் தானாகவே இயங்கிக் கொண்டிருக்கிறதா? என்ற கேள்விகளுக்கும் தெளிவு கிடைக்க வேண்டும்.
தன்னையும் அறிதல் வேண்டும். பிரம்மத்தையும் அறிதல் வேண்டும். தன்னை அறியும் ஞானம் எப்படி வரும்? பிரம்மத்தை அறிந்து அடையும் ஞானம் எப்படி பெறுதல் கூடும்? இவைகளை எல்லாம் தெரிந்து தெளிவுபடாமல் புலன்களை அடக்க முயல்வதனால் எந்த பலனும் கிட்டாது.
பிரம்மம் என்பது எக்காலத்தும் எங்கும் ஒரே தன்மையாய் நீக்கமற பரிபூரணமாக நிறைந்து நிற்கும் பொருள் எதுவோ அதுவே பிரம்மம். அந்தப் பிரம்மப் பொருள் எதனாலும் அழிவுபடாதது; எக்காலத்தும் மாறுபாட்டிற்கும் உள்ளாகாத பொருள். இந்த பிரம்மப் பொருளை அறிந்து கொண்டால் மெய்ப்பொருளோடு தன்னை சரியானபடி
திருச்சிற்றம்பலம் #யார்_பிரம்மச்சாரி ??
#யார்_பிரம்மச்சாரி ??திருமணம் ஆகாதவர்கள் எல்லோருமே பிரம்மச்சாரிகள் தான் என்று தானே நினைக்கிறோம். ஆனால் பிரம்மச்சாரியாக இருப்பதென்றால் அதற்கான விடையே வேறு.
பிரம்ம சரியம் பிரம்மத்தை நோக்கி பயணிப்பது. அதாவது கடவுளை நோக்கிப் பயணிப்பது ஆகும்.
பிரமை + அசாரி அதாவது பிரமை என்னும் மாயங்கள் பக்கம் ஆசாரி = செய்யாதவர். அதாவது தொடர்ந்து செல்லாதவர். இதை தான் வடமொழியில் ப்ரஹ்ம என்றது. மேலும் மனித உறவுகளை தவிர்த்து பர்ப்பிரம்ம இறையை மனதில் நிறுத்தி வைப்பவனே பிரம்மசாரி (பிரம்ம + அகம் + சாரி) தன் அகத்திலுள்ள இறையாகிய பிரம்மத்தை அறிபவன். இப்படி இன்னும் சொல்லிக்கொண்டே போகலாம்.
பிரம்மச்சர்யம் என்றால் குளிர்ந்த நீரில் குளிப்பது; பெண்களை தீண்டாது இருப்பது; பெண் போகத்தை துறப்பது; கொழுப்பும், இச்சையும் தரும் உணவுகளை நீக்கி, உப்பு, புளி, காரம் இவைகளுக்கு அதிக இடம் கொடுக்காமல் இருப்பது; முப்பொழுதும் உருவ வழிபாடு; வேத ஆகமங்களை பாராயணம் செய்தல் போன்ற நிபந்தனைகளுக்கு கட்டுப்பட்டு நடப்பது என்றும் சொல்லப்படுகிறது.
உண்மையில் பிரம்மச்சர்யம் என்பது பிரம்மப் பொருளை சார்ந்திருத்தல்; சதா மனமானது பிரம்மத்தில் லயித்திருப்பது. இப்படி இருப்பதனால், பிரம்மத்திற்கு சரியாகி தான் பிரம்மமாவதே பிரம்மச்சர்யம். பிரம்மத்துக்கு சரியானவனே பிரம்மச்சாரி. அந்த பிரம்மச்சரியனின் பார்வை பட்ட இடமெல்லாம் பிரம்ம சைதன்யத்தைப் பெறும். பிரம்மச்சாரி தொட்ட பொருளெல்லாம் பிரம்மத்தை தீண்டிய ஆற்றல் பெறுகிறது.
இன்றைய உலகில் பிரம்மச்சர்யம் என்ற பொருள் கேலிக் கூத்தாகிவிட்டது. இன்று எத்தனையோ துறவியர் தமது ஒரு நாளைய பிரம்மச்சரிய இயற்கை உணவுக்காக பல நூறு ரூபாய் செலவிடுகின்றனர். அவர்கள் வசிக்கும் இடம் சகல நவீன வசதிகளைப் பெற்றதாகவே இருக்கிறது. அவர்களைப் பார்க்க, சாதாரணமானவர்களுக்கு அனுமதி கிடைப்பதில்லை. வசதியும் வாய்ப்பும் பெற்ற செல்வந்தர்களுக்கே கிடைக்கிறது. சீமான்களே துறவியரின் உற்ற நண்பர்களாகத் திகழ்கின்றனர்.
பிரம்மத்தை அறிந்தால்தான் பிரம்மச்சாரியாக முடியும். தான் யார், பிரம்மம் எது என்று கேள்வி கேட்டு, அதற்கான பதிலும் பொருளும் பளிச்சென விளங்க வேண்டும். பிரம்மத்திற்கு புறம்பாக இருக்கின்ற தான் யார்? தனக்கும் பிரம்மத்திற்கும் உள்ள உறவும் பிரிவும் என்ன? தன்னை இயக்குவது பிரம்மமா? அல்லது தான் தானாகவே இயங்கிக் கொண்டிருக்கிறதா? என்ற கேள்விகளுக்கும் தெளிவு கிடைக்க வேண்டும்.
தன்னையும் அறிதல் வேண்டும். பிரம்மத்தையும் அறிதல் வேண்டும். தன்னை அறியும் ஞானம் எப்படி வரும்? பிரம்மத்தை அறிந்து அடையும் ஞானம் எப்படி பெறுதல் கூடும்? இவைகளை எல்லாம் தெரிந்து தெளிவுபடாமல் புலன்களை அடக்க முயல்வதனால் எந்த பலனும் கிட்டாது.
பிரம்மம் என்பது எக்காலத்தும் எங்கும் ஒரே தன்மையாய் நீக்கமற பரிபூரணமாக நிறைந்து நிற்கும் பொருள் எதுவோ அதுவே பிரம்மம். அந்தப் பிரம்மப் பொருள் எதனாலும் அழிவுபடாதது; எக்காலத்தும் மாறுபாட்டிற்கும் உள்ளாகாத பொருள். இந்த பிரம்மப் பொருளை அறிந்து கொண்டால் மெய்ப்பொருளோடு தன்னை சரியானபடி
திருச்சிற்றம்பலம்
(இன்னும் காண்போம்)
பிரம்ம ஸூத்ரம் 170:
கருத்து மறுப்பு:
17. நியாய வைசேஷிக கருத்து மறுப்பு_______
ஆரம்பத்தில் எதுவும் இல்லை. பரமாணுக்கள் ஒன்று சேர்ந்து இந்தப் படைப்பு தோன்றியது என்பது நியாய வைசேஷிகர்களின் கருத்து. இது அஸத்காரிய வாதம். தைத்திரீய உபநிஷதமும் (2:7) ஆரம்பத்தில் இல்லாமை (அஸத்) இருந்தது’ என்று கூறுகிறது. இங்கே ஆரம்பத்தில் உலகம் இருந்தது என்று கூறுவதற்கான வாய்ப்பே இல்லையே!
இந்தக் கருத்தை மறுக்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்:
அஸத்வ்யபதேசான்னேதி சேன்ன தர்மாந்தரேண வாக்யசேஷாத் || 2:1.17 ||
பொருள்: தைத்திரீய உபநிஷதத்தில் ‘ஆரம்பத்தில் இல்லாமை இருந்தது’ என்று கூறப்பட்டுள்ளது’ என்று கூறப்பட்டுள்ளது; எனவே படைப்பிற்கு முன்பு உலகம் இருக்கவில்லை என்று கூறுவதானால் அது தவறு. ஏனெனில் ‘இல்லாமை’ என்ற வார்த்தை இங்கே வேறொரு கோணத்தில் பயன்படுத்தப் பட்டுள்ளது. மந்திரத்தின் பிற்பகுதி இதனை விளக்குகிறது.
‘ஆரம்பத்தில் இல்லாமை இருந்தது’ என்பதில் ‘இல்லாமை’ என்பதற்கு ‘எதுவுமற்ற சூன்யம்’ என்பது பொருள் அல்ல. ஏனெனில் மந்திரத்தின் தொடரும் பகுதி, ‘அவர் தம்மைத் தாமே உலகாகப் படைத்துக் கொண்டார்’ (தத் ஆத்மானம் ஸ்வயம் அகுருத) என்று கூறுகிறது. ஆரம்பத்தில் இறைவன் இருந்தார், அவரில் உலகம் தோன்றா நிலையில் இருந்தது, பிறகு அவர் தம்மிலிருந்தே உலகைப் படைத்துக் கொண்டார் என்பதே அந்தப் பகுதியின் பொருள் ஆகும்.
இது தோன்றா நிலை தான். ஆனாலும் தோன்றுவதற்கு முன்பு அங்கு எதுவும் இல்லாததால் தைத்ரீய உபநிஷதம் அவ்வாறு கூறியிருக்கலாம். அல்லது "தோற்றம் அற்ற நிலையை" ப்ரும்மம் மேற்கொண்டிருக்கலாம். தோற்றம் அற்ற நிலையை விடுத்து - தோற்றம் தரும் நிலையை அடைந்திருக்கலாம். அதைத் தைத்ரீயம் தன் பார்வையில் எடுத்துரைக்கிறது - ஸ்ரீ பாதராயணர் தன் நோக்கில் காண்கிறார்.
எனக்கென்னவோ - இரண்டுமே ஒரே கருத்தை இரு விதமாகக் குறிப்பிடுவதாகத்தான் தோன்றுகிறது. இதன் விவரணத்தில் முரண்பாடே தவிர - விஷயத்தில் இல்லை.
எனவே இந்த மந்திரத்தில் ‘இல்லாமை’ என்பதற்கு ‘தோன்றா நிலை’ என்று பொருள் கொள்ள வேண்டுமே தவிர ‘எதுவுமற்ற சூன்யம்’ என்று பொருள் கொள்வது தவறு.
இந்த மந்திரத்தில் ‘இல்லாமை’ என்பதற்கு ‘தோன்றா நிலை’ என்று பொருள் கொள்ள வேண்டுமே தவிர ‘எதுவுமற்ற சூன்யம்’ என்று பொருள் கொள்வது தவறு. !!!அப்படி அல்ல ஏதோ ஓன்று இருக்கவே!!! இல்லாமையும் தோன்றியது. சூன்யமும் இப்படியே!!!. புரிந்தது போல் இருக்கும் அதன் இருப்பு இருக்காது. அதாவது இருப்பில் கலந்து விட்டால்!!!என்ன ஆச்சர்யம்.
நாளை 20/2/2023 திங்கட்கிழமைவியாபார விருத்தி தரும் மாசி அமாவாசை விரதம் !மாசி அமாவாசை மயான கொள்ளை வரலாறு ! மேல்மலையனூர் கோயில் தல வரலாறு! அங்காளம்மன் வழிபாட்டின் சிறப்புகள் என்ன? மயான கொள்ளை விழா எப்படி உருவானது?என்ற விவரங்களும் பதிவு செய்துள்ளோம். இந்த ஆண்டு அனைத்து அங்காளம்மன் கோயிலிலும் பிப்ரவரி 20-ஆம் தேதி திங்கள்க் கிழமை நடைபெறுகிறது.
மாசி மாதத்தில் வரும் அமாவாசை தினத்தில் விரதம் இருந்து மறைந்த நமது முன்னோர்கள் மற்றும் சமீபத்தில் மறைந்த உறவினர்களுக்கு பித்ரு தர்ப்பணம், சிராத்தம் தருவதால் பித்ரு லோகத்தில் இருக்கும் முன்னோர்களின் ஆன்மாக்கள் நற்கதி அடைந்து நமக்கு அவர்களின் ஆசிகள் கிடைக்கின்றன.
மாசி மாதத்தில் வரும் அமாவாசை தினத்தில் விரதம் இருந்து மறைந்த நமது முன்னோர்கள் மற்றும் சமீபத்தில் மறைந்த உறவினர்களுக்கு பித்ரு தர்ப்பணம், சிராத்தம் தருவதால் பித்ரு லோகத்தில் இருக்கும் முன்னோர்களின் ஆன்மாக்கள் நற்கதி அடைந்து நமக்கு அவர்களின் ஆசிகள் கிடைக்கின்றன.
அமாவாசை விரதம்
கடுங்குளிர் காலம் முடிந்து வசந்த காலம் தொடங்குவதை குறிக்கும் காலம் தான் மாசி மாதம் ஆகும். இந்த மாசி மாதத்தில் ஆன்மீக சிறப்புமிக்க மாசி மகம், மகா சிவராத்திரி, காரடையான் நோன்பு, ஹோலி பண்டிகை போன்ற பல திருவிழாக்கள் கொண்டாடப்படுகின்றன. மேலும் பல சிவன் மற்றும் பெருமாள் கோயில்களில் தீர்த்தவாரி விழாக்களும் நடத்தப்படுகின்றன. அப்படிப்பட்ட இந்த மாசி மாதத்தில் வரும் மாசி அமாவாசை தினமும் ஒரு முக்கியமான தினமாகும்.
மாசி அமாவாசை மயான கொள்ளை வரலாறு
மாசி அமாவாசை மயான கொள்ளை வரலாறு! மேல்மலையனூர் கோயில் தல வரலாறு! அங்காளம்மன் வழிபாட்டின் சிறப்புகள் என்ன? மயான கொள்ளை விழா எப்படி உருவானது?
மாசி அமாவாசை மயான கொள்ளை வரலாறு மேல்மலையனூர் கோயில் தல சக்தி வழிபாடனது நம் தமிழர்களின் பழமையான வழிபாடாகும். கொற்றவை (காளி) பாலை நில கடவுளாகவும், போர் தெய்வமாகவும் கருதப்பட்டு வழிப்பட்டு வந்தனர்.
இந்த நவீன காலத்திலும் பழமை மாறாமல் மாசி மாதம் வந்தாளே எங்கு பார்ப்பினும் விண் அதிர பம்பை மற்றும் உடுக்கை ஓசையும், பாடல்களும் ஒலித்து கொண்டு இருக்கும்.
அஷ்ட திக்கினையும் கட்டி ஆளும் அகிலாண்டகோடி பிரமாண்ட நாயகி அன்னை அங்காள பரமேஸ்வரிக்கு திருவிழா எடுக்கும் சிறப்பான மாதமே மாசி மாதம் ஆகும்.
எவ்வாறு அங்காளி மலையனூரில் குடி கொண்டாள் மற்றும் மயான கொள்ளை ஏன் நடத்தப்படுகிறது? அதன் சிறப்பு என்ன? என்பதனை காண்போம்.
பிரம்மனின் ஆணவத்தை அழிக்க பரமேஸ்வரன் பிரம்மாவின் ஐந்தாவது தலையை வெட்டினார். இதனால் பிரம்மஹத்தி தோஷம் அவரைப் பற்றி கொண்டது.
பிரம்மனின் ஐந்தாவது தலை சிவனின் கரத்தில் பிரம்ம கபாலமாக ஒட்டி கொண்டது.
சரஸ்வதி தேவியின் சாபத்தால் சிவன் பிச்சாடண வடிவம் கொண்டு அலைந்தார். பார்வதியும் சிவனின்றி அகோர ரூபம் கொண்டு ஆவேசமாக சுற்றி திரிந்தார்.
இறுதியில் அன்னை மயான பூமியிலே ஒரு புற்றினுள்ளே பாம்புருவில் வாழ்ந்து வந்தாள்.
சிவன் பிச்சையெடுக்கும் உணவனைத்தையும் அந்த பிரம்ம கபாலம் உண்டு பசியோடு சக்தியற்று அலைய வைத்தது.
இறுதியில் பரமேஸ்வரி வாழ்ந்து வந்த மயான பூமிக்கு வந்து சேர்ந்தார். மகா விஷ்ணுவின் அலோசனைப்படி உமையவள் புற்றிலிருந்து வெளியேறி பெண்ணுறு கொண்டு சிவனுக்கு உணவு சமைத்தாள்.
பிச்சை எடுக்க ஈசன் வந்ததும் அன்னபூரணியான அன்னை அவள் சமைத்த உணவை மூன்று கவளங்கலாக்கி கபாலத்தில் இடத் துவங்கினாள்.
முதல் கவளம் இட்டதும் கபாலம் உண்டது. இரண்டாவது கவளம் இட்டதும் கபாலமே உண்டது. உணவின் ருசியில் மயங்கியது.
மூன்றாவது கவளத்தை அன்னை கபாலத்தில் இடாமல் சூரையாக வீசினால். அதை உண்ண கபாலம் கீழே இறங்கியது.
ஆவேச வடிவம் கொண்டு அன்னை கீழே இறங்கிய கபாலத்தை காலில் மிதுத்து சுக்கு நூறாக்கினாள்.
பிரும்ம கபாலம்: ஐந்து தலை உள்ளது என்ற காரணத்தால் பிரும்மன் அகந்தை கொண்டான். எனவே அவனது ஒரு தலையை காலபைரவர் மூலம் கொய்து வரச் சொன்னார் சிவன். ஆனால் ஒரு தலையைக் கிள்ளியவுடன் மற்றொரு தலை அங்கே தோன்றியது. சிவனே தலையைக் கொய்யச் சென்றார். ஆனால், ஒவ்வொன்றாகக் கிள்ள அது முளைத்துக்கொண்டே இருந்தது. விஷ்ணுவின் ஆலோசனைப்படி 1000வது தலையைக் கிள்ளியவுடன் கீழே போடாமல் வைத்துக்கொண்டார். ஆனால் நெடுநேரமாகியும் கீழே போடாததால் அந்த பிரும்மனின் கபாலம் கையிலேயே ஒட்டிக்கொண்டது. ஊர் ஊராகப் பித்தனைப் போல் பிச்சை எடுத்துத் திரியலானார் ஈசன். ஆனால் அவ்வாறு எடுக்கும் பிச்சையையும் பிரும்ம கபாலம் விழுங்கிவிடும்.
சரஸ்வதி சாபம்: பிரும்மாவின் ஒரு தலையைக் கொய்வதற்குக் காரணமாக இருந்த ஈஸ்வரியை "நீ கந்தலாடையுடன் ராட்சஸ உருவுடன் அலைவாய்' என சாபமிட்டாள் சரஸ்வதி. அதன்படி எங்கும் அலைந்து இறுதியில் மேல்மலையனூரில் வந்து அமர்ந்தாள் பரமேஸ்வரி. மகாவிஷ்ணுவின் ஆலோசனைப்படி, அவளிடம் பிச்சை கேட்டு வந்த சிவனின் பாத்திரத்தில் முதல் உருண்டையைப் போட்டாள். அதனை உண்டது பிரும்ம கபாலம். இரண்டாவது உருண்டையையும் போட்டாள். அதனையும் உண்டது. மூன்றாவது உருண்டையை பிரும்ம கபாலத்தில் போடாமல் கீழே போட்டாள். அதனை உண்ண சிவனின் கையில் இருந்து இறங்கியது. ஈஸ்வரி விஸ்வரூபமெடுத்து பிரும்ம கபாலத்தை பூமியில் அழுத்தினாள். அப்போதே சிவனைப் பிடித்திருந்த பிரும்மஹத்தி தோஷம் நீங்கியது.
மாசி அமாவாசை: ஈஸ்வரி மூன்றாம் கவளத்தை இறைத்து பிரும்ம கபாலத்தை பூமிக்குள் அழுத்திய நாள் மாசி அமாவாசை. அந்நாளே மயானக் கொள்ளையாகக் கொண்டாடப்படுகிறது. மாசி மாத சிவ ராத்திரிக்கு மறுநாள் அமாவாசை தினத்தன்று அங்காளி தனது முழு பூரண பலத்தோடும் வலுவோடும் இருப்பாள். அனைத்துக்கும் மூலாதார சக்தியாக விளங்கும் அங்காளி அன்று சுடுகாட்டில் ஆவிகள், ஆன்மாக்கள் அனைத்துக்கும் சூரை இடும் நாளே "மயானக் கொள்ளை'. அவ்வாறு சூரையிட்ட அங்காளியை விஷ்ணு பூமிக்குள் தள்ளிவிட்டதாகவும், பின்னர் பூமிக்கு மேல் சுயம்புவாக புற்று உருவாக அங்காளி தோன்றினாள் எனவும், மீண்டும் சிவனின் அங்கத்தில் ஆட்கொண்ட பரமேஸ்வரியை அங்காளம்மன் என அழைத்ததாகவும் வரலாறு.
சூளையில் குடிகொண்டாள்: சென்னையில் புரசைவாக்கத்தை ஒட்டிய பகுதி சூளை. இங்கே அங்காளம்மன் குடிகொண்டிருக்கிறாள். சக்தி தீர்த்தம் என்னும் திருக்குளத்தின் கரையில் அமர்ந்திருப்பவளை வழிபட திருமணத் தடை நீங்கும். குழந்தை பாக்கியம் கிடைக்கும். தீய சக்திகள், பில்லி - சூனியம் ஆகியவை விலகும்.
அங்காளி: மூல ஸ்தானத்தில் அருளும் அங்காளி நான்கு கரங்களுடன் இடது காலை மடித்து, வலதுகாலை தொங்க விட்ட நிலையில் காட்சியளிக்கிறாள். இடது தொடையில் இவ்வுலக ஆன்மாக்களை தாயுள்ளத்தோடு காக்கும் அம்மாவாக வைத்துக்கொண்டு சூலமும் கபாலமும் தாங்கி, மேலிரு கரத்தில், அபய - வரதத்துடன் அருள்பாலிக்கிறாள்.
முன்புறம் சிலா ரூபம், கொடிமரம், பலி பீடம்,, சிம்ம வாகனம் உள்ளன. சந்நிதியின் முன்புறம் விநாயகரும், இடப்புறம் வீரபத்திரர் சந்நிதியும் உள்ளன. கொடிமரத்தின் இடப்புறம் சிவனின் படைத்தலைவனாகிய பாவாடை ராயனுக்கு என தனி சந்நிதி உள்ளது. இதைத் தவிர காசி விசாலாட்சி - காசி விஸ்வநாதருக்கு தனி சந்நிதி இருக்கிறது. நாகம்மனுக்கும் சந்நிதி உள்ளது.
மயானக் கொள்ளை: இத்திருக்கோயிலில் நடைபெறும் மயானக்கொள்ளையைத் தொடர்ந்து அங்காளபரமேஸ்வரிக்கு காப்பு கட்டப்பட்டு கொடியேற்றம் நடந்து பத்து நாட்கள் வீதி புறப்பாடு உற்ஸவம் நடைபெறுகிறது.
மாசி அமாவாசையன்று மூலவர் அங்காள பரமேஸ்வரிக்கும் உற்ஸவருக்கும் இரவு மகாபிஷேகம் நடைபெறுகிறது. அபிஷேகத்தைத் தொடர்ந்து இரவு 9 மணிக்கு பூவால் அலங்கரிக்கப்பட்ட பூங்கப்பறையுடன் படாளம் மயானத்திற்குச் சென்று அங்கு நிறுவப்பட்டிருக்கும் ஆண் உருவை சித்தாங்கம் என்னும் பிரார்த்தனை செலுத்துவோர், மருளாடிகள் ஆகியோர் பூஜை செய்வர். இதற்கு சுடுகாட்டு சுவாமி என்று பெயர். அதனை பூஜை செய்து கலைத்துவிட்டு வருவார்கள்.
மீண்டும் பூசாரி தலைமையில் ருத்ர கப்பறையுடன் சென்று அங்கு செய்து வைக்கப்பட்டிருக்கும் அலி உருவையும், நள்ளிரவு 12 மணிக்கும், அதிகாலை 5 மணிக்கும் பஞ்ச முகக் கப்பறையுடன் பூசாரி தலைமையில் சென்று, செய்து வைக்கப்பட்டிருக்கம் பெண் உருவையும் கலைத்துவிட்டு வருவர். மீண்டும் அதே பொருட்களைக் கொண்டு ஓர் உருவை மயானக் கொள்ளையிடுவதற்காக செய்வர்.
காலை 8 மணிக்கு அங்காள பரமேஸ்வரி பூரண அலங்காரத்துடன் மயானக் கொள்ளை விடுவதற்காக செல்வாள். வழியெல்லாம் பக்தர்கள் காய், பழம் தானியங்கள், காசுகள் போன்றவற்றையெல்லாம் செல்லும் பக்தர்களை நோக்கியும் சித்தாங்க பிரார்த்தனைதாரர்கள், மருளாடிகள் ஆகியோரை நோக்கியும் வீசுவர். அனைவரும் ஒன்றாகச் சென்று பொருட்களை சுடுகாட்டில் நான்காவதாகப் போடப்பட்டிருக்கும் சுடுகாட்டு சுவாமியின் மீது வீசி அதனை முற்றிலுமாகக் கலைத்துவிட்டு வருவர். அங்கிருந்து கிளம்பி சூறை விட்ட வெற்றிக் களிப்புடன் அங்காளபரமேஸ்வரி இரவு 8 மணிக்கு திருக்கோயிலை அடைவாள்.
சொல்வது என்ன?: மூன்று வகை கப்பறையும் அங்காள பரமேஸ்வரியின் சக்திகளாகச் சென்று ஆண், பெண், அலி உருக்களை பூஜை செய்துவிட்டு வருவது அனைத்தையும் காப்பவள் அங்காள பரமேஸ்வரி என்னும் தத்துவத்தை விளக்குகிறது. சூரை விடச் செல்லும்போது முன்னால் செல்லும் சிவகணங்களிடம் சிவனுக்காக பிச்சையிடும் புனிதச் செயல் நடக்கிறது. சுடுகாட்டில் சென்று சூறையிடும்போது மேலே கவளம் கவளமாக எறிவது பிரும்மகபாலத்தை பிச்சைச்காக கீழிறக்கிய வரலாற்றைக் குறிப்பிட்டு பிரும்மஹத்தி தோஷம் போகும் என்பதைச் சொல்கிறது.
சூளை அங்காள பரமேஸ்வரியின் "மயானக் கொள்ளை' என்பது நம்பியவர்களைக் காத்து, இரட்சித்து, அனைத்து உயிர்களுக்கும் அல்லல் தருவோரை அழிப்பதைக் காட்டும் தத்துவ விழா என்றால் மிகையில்லை.
மாயான கொள்ளை விழா எப்படி உருவானது?
அங்காளியாக மயான பூமியில் ஆவேச நடனம் புரிந்தாள். அவளை சாந்த படுத்தவே இயலவில்லை. ஆடிய ஆட்டத்தில் அகிலமே அதிர்ந்து அஞ்சின.
அன்னை பார்த்த அனைத்தும் அவள் கோப பார்வையில் பட்டு அழித்தன. தேவர்களும் பயந்து நடுங்கினர்.
போர் கோலம் பூண்டு தேரில் ஏறிப் பயணித்தாள். அம்பிகையை சாந்தப் படுத்த தேரின் அச்சாணியை மகா விஷ்ணு முறியச்செய்தார்.
தேர் உடைந்து அன்னை கீழே மல்லார்ந்தாள். மகா விஷ்ணு தனது தங்கையை தனது சக்தியால் அப்படியே கட்டுப்படுத்தினார்.
அம்பிகையும் ஆவேசம் தனிந்து நான்கு திருக்கரத்துடன் சூலம், கத்தி, உடுக்கை, கபாலத்துடன் எழுந்து அமர்ந்தாள்.
அங்கேயே அங்காள பரமேஸ்வரி என்ற திருநாமம் கொண்டு காட்சி கொடுத்தாள். அதுவே மேல்மலையனூர் அங்காள பரமேஸ்வரி திருக்கோயில் ஆகும்.
மாசி அமாவாசை மயான கொள்ளை வரலாறு
மாசி அமாவாசை மயான கொள்ளை வரலாறுஒவ்வொரு ஆண்டும் மாசி மாதம் அமாவாசையன்று அனைத்து அங்காளம்மன் கோயிலிலும் மயான கொள்ளையானது (mayna kollai) நடைபெறுகிறது.
அம்பிகை பிரம்ம கபாலத்திற்காக சூரையிட்டதாள். மாசி அமாவாசையன்று மயானத்தில் இன்றும் சூரையிடும் நிகழ்ச்சி நடைபெறுகிறது.
அன்னை அனைத்து பேய், பிசாசுகளுக்கும் அன்று உணவை சூரையிடுகிறாள் என்பது ஐதீகம். அதை உண்டு அவற்றாள் தன் மக்களுக்கு எவ்வித தீங்கும் வரக்கூடாது என்பதற்காக சூரை இடப்படுகிறது.
அங்காளம்மன் வழிபாட்டின் சிறப்புகள் என்ன?
காட்டேரி, பாவாடை ராயன், அங்காளி வேடமிட்டவர்கள் ஆவேசமாக ஆடிக் கொண்டே அமாவாசையில் மயானத்திற்கு சென்று பூஜைகள் நடத்தி கிழங்கு, அவரை, முட்டை, சாதம் அனைத்தும் கலந்து சூரையாக வீசுக்கின்றனர்.
அதை எடுத்து சென்று விவசாய நிலத்தில் இட்டால் பயிர் செழிக்கும் என நம்புகின்றனர்.
2020 இல் மயான கொள்ளை
இந்த ஆண்டு அனைத்து அங்காளம்மன் கோயிலிலும் பிப்ரவரி 23-ஆம் தேதி ஞாயிற்றுக் கிழமை நடைபெறுகிறது.
சிவராத்திரி இரவிலிருந்தே திருவிழாத் துவங்குகிறது. பின் அம்மன் கண்திறப்பு, இரத்த பலி வீசுதல், அமாவாசை மதியம் மயான கொள்ளை, ஊஞ்சல் சேவை, விடையாற்றி உற்சவம் நடைபெறுகிறது.
மாசி அமாவாசையில் அம்பிகை முழு சக்தி பலத்தோடு வீற்றிருப்பாள். அன்றைய தினம் சென்று அகில உலக நாயகியான அங்காள பரமேஸ்வரியை சென்று தரிசித்து வேண்டிய நலன்களைப் பெறுவோம்.
பித்ரு தர்ப்பணம்
மாசி மாதத்தில் வரும் அமாவாசை தினத்தில் விரதம் இருந்து மறைந்த நமது முன்னோர்கள் மற்றும் சமீபத்தில் மறைந்த உறவினர்களுக்கு பித்ரு தர்ப்பணம், சிராத்தம் தருவதால் பித்ரு லோகத்தில் இருக்கும் முன்னோர்களின் ஆன்மாக்கள் நற்கதி அடைந்து நமக்கு அவர்களின் ஆசிகள் கிடைக்கின்றன. மேலும் நமது குடும்பத்தில் இருப்பவர்களுக்கு ஏற்படுகின்ற கிரக தோஷங்கள், திருமண தடை, குழந்தை பாக்கியமின்மை, உடல் ஆரோக்கிய குறைபாடுகள் போன்றவை விரைவில் நீங்கும். அமாவாசை, கிரகணம், புரட்டாசி மகாளயபட்ச காலம், தமிழ் மாதப் பிறப்பு என மொத்தம் 96 வகையான தர்ப்பணங்கள் உள்ளன என்கிறார்கள் ஆச்சார்யர்கள். இந்த 96 தர்ப்பணங்களையும் செய்ய முடியாவிட்டாலும் ஆடி அமாவாசை, தை அமாவாசை, புரட்டாசி அமாவாசை முதலான காலங்களிலாவது அவசியம் தர்ப்பணம் செய்து, முன்னோரை வணங்கச் சொல்கிறது தர்ம சாஸ்திரம்.
திருஷ்டி
மாசி அமாவாசை தினமான வரும் ஞாயிறு அதிகாலையிலேயே குளித்து முடித்து விட்டு, மறைந்த உங்கள் முன்னோர்களுக்கு சிராத்தம், திதி போன்றவற்றை உங்கள் ஊரில் கோயில் குளக்கரை மற்றும் ஆற்றங்கரையோரங்களில் தர வேண்டும். இந்த சடங்குகளை முடித்த பின்பு சடங்குகளை செய்த வேதியர்களுக்கு அரிசி, காய்கறிகள், வஸ்திர துண்டு போன்றவற்றை தானம் அளிப்பது சிறந்தது. தொழில் மற்றும் வியாபாரங்களில் ஈடுபடுபவர்கள் மகத்துவங்களை தரும் மாசி அமாவாசை தினத்தில் திருஷ்டி பூசணி காய் வாங்கி, உங்கள் தொழில், வியாபார இடங்களை திருஷ்டி கழித்து அதற்குரிய நேரத்தில் உடைக்க வேண்டும். இதை செய்வதால் தொடர்ந்து வரும் காலங்களில் தொழில், வியாபாரங்களில் நல்ல லாபங்கள் ஏற்படும். வீண் செலவுகள் ஏற்படாது.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 171:
தர்க்க ரீதியாக:
18. நியாய, வைசேஷிக கருத்திற்கு தர்க்க ரீதியான (Logic) மறுப்பு____
யுக்தே: சப்தாந்தராச்ச || 2:1.18 ||
பொருள்: படைப்பிற்கு முன்னால் பிரபஞ்சம் இருந்தது. அது இறைவனுடன் ஒன்றுபட்டதாக இருந்தது என்பது தர்க்கரீதியாகவும், மற்ற வேத வாக்கியங்களாலும் தெளிவாகிறது.
ஒரு குறிப்பிட்ட காரியம் காரணத்தில் இருந்தேயாக வேண்டும் என்பதைத் தர்க்க ரீதியாகவும் நாம் சிந்திக்க முடியும். நாற்காலியை மரத்திலிருந்தும், பொன்மாலையை பொன்னிலிருந்தும், பானையைக் களிமண்ணிலிருந்தும் தான் பெற முடியும். களிமண்ணிலிருந்து பொன் மாலையையோ மரத்திலிருந்து பானையையோ பெற முடியாது.அதாவது பானை என்ற காரியம் களிமண் என்ற காரணத்தால் ஏற்கெனவே இருப்பதால்தான் களிமண்ணிலிருந்து பானை செய்வது சாத்தியமாகிறது. அப்படி இல்லாவிடில் ஏதிலிருந்தும் எதையும் உருவாக்கலாம் அல்லது பெறலாம் என்றாகி விடும்; அது உண்மையல்ல. அது போல் இந்தப் பிரபஞ்சமும் உயிர்களும் ஏற்கெனவே இறைவனில் இருந்தேயாக வேண்டும்.
‘ஆரம்பத்தில் இல்லாமை இருந்தது’ (தைத்.2:7) என்று உபநிஷதம் கூறுவதால் படைப்பிற்கு முன்னால் பிரபஞ்சமும் இல்லை என்று எண்ண வாய்ப்பு உண்டு. இது உபநிஷத வாக்கியத்தை மேலோட்டமாக படித்ததால் ஏற்பட்ட தவறு என்பது முந்தின ஸூத்ரத்தில் (#17) சுட்டிக் காட்டப்பட்டது. அப்படி மேலோட்டமாகப் படிப்பது தவறு என்பதைச் சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (6:2.1—2) கூறுவதை இங்கே தெரிவிக்கிறார் ஸ்ரீபாதாராயணர்.
அன்பனே! ஆரம்பத்தில் இருப்பு (ஸத்; இறைவன்) மட்டுமே இருந்தது, அதைத் தவிர வேறு எதுவும் இல்லை. இதைப் பற்றி சிலர், ‘ஆரம்பத்தில் இல்லாமை இருந்தது, ஆகைத் தவிர வேறு எதுவும் இல்லை. இல்லாமையிலிருந்து இருப்பு தோன்றியது’ என்று கூறுகிறார்கள். இல்லாததிலிருந்து இருப்பு தோன்ற முடியும் என்பது எந்தத் தர்க்கத்தின் படி சரியாகும்? எனவே, அன்பனே, ஆரம்பத்தில் ஸத் மட்டுமே இருந்தது.
எனவே படைப்பிற்கு முன்னால் பிரபஞ்சம் இறைவனில் இருந்தது என்பதைத் தர்க்கரீதியாகவும் மற்ற உபநிஷத வாக்கியங்களின் வாயிலாகவும் தெளிவுபடுத்துகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
இல்லாமையிலிருந்து இருப்பு தோன்றியது’ என்று கூறுகிறார்கள். இல்லாததிலிருந்து இருப்பு தோன்ற முடியும் என்பது எந்தத் தர்க்கத்தின் படி சரியாகும்? எனவே, அன்பனே, ஆரம்பத்தில் ஸத் மட்டுமே இருந்தது. !!! ஸத்திலிருந்து அஸத். அஸத்திலிருந்து ஸத் தோன்றுகின்றதே. அஸத்தான சாணத்திலிருந்து தேள் உண்டாகின்றதே!!!.ஆக இல்லாமையும் இருப்பிலேயே இருக்கின்றது.
ஒன்றும் செய்யாமல் "சும்மாயிரு" என்று சில ஞானிகள் சொல்கிறார்கள்.
சன்மார்க்கத்தில் ஜீவ ஒழுக்கம், பூத ஒழுக்கம், கரண ஒழுக்கம், ஆன்ம ஒழுக்கம் என்றெல்லாம் பல்வேறு ஒழுக்க விதிகளை விதித்து ,வள்ளல் பெருமான் போன்ற மெய்ஞானிகள் அவற்றை செய்யச் சொல்கிறார்கள்.
நாங்கள் எதுவும் செய்யாமல் சும்மா இருக்க வேண்டுமா? அல்லது வள்ளலார் போன்ற விஞ்ஞானிகள் சொல்வதை செய்ய வேண்டுமா? இந்த குழப்பத்தை நீக்கி அருள வேண்டுகிறோம்.
யோகி ஆடலரசன் ஐயா அவர்களின் பதில் :-
சம்சார துக்க நிவர்த்தி ஆகிய "ஜீவன் முக்தியை" அடைய வேண்டுமானால் எதுவும் செய்யாமல் "சும்மா இருக்க" வேண்டும்.
ஆனால் மரணமில்லாப் பெருவாழ்வை அடைய வேண்டுமானால் ஜீவ ஒழுக்கம், கரண ஒழுக்கம், பூத ஒழுக்கம், ஆன்ம ஒழுக்கம் என்ற ஒழுக்க விதிகளை கடைபிடித்து அசுத்த தேகத்தை, சுத்த தேகம், பிரணவ தேகம், ஞான ஒளி தேகமாக மாற்றம் அடையச் செய்ய வேண்டும்.
இதில் சோம்பேறி தனம் உள்ள சாதகர்கள் ஜீவன் முக்தியை அடைய பாடுபடுகிறார்கள். அவர்கள் வீட்டை . துறந்து துறவியாகி குளிக்காமல், நல்ல உடை உடுத்தாமல், பிச்சை எடுத்து வாழ்ந்து ஜீவன் முக்தியை அடைகிறார்கள். அவர்கள் எதுவும் செய்யக்கூடாது. சும்மா இருக்க வேண்டும். சாப்பாட்டுக்கு கூட பிச்சை எடுத்து தான் சாப்பிட வேண்டும். காசை கையால் தொடக்கூடாது. உணவை மட்டுமே பிச்சை எடுக்க வேண்டும். வேறு ஒன்றையும் யோசிக்கக்கூடாது இதுதான் ஆன்ம ஞானியின் லட்சணம்.
இவ்வாறு வாழ்ந்த பல்வேறு ஞானிகளை நமக்கு தெரியும். சாக்கடை சித்தர், அழுக்கு மூட்டை சித்தர், மூக்குப்பொடி சித்தர், புத்தர், வர்த்தமான மகாவீரர், சேஷாத்ரி சுவாமிகள், பகவான் ரமண மகரிஷி, பகவான் யோகி ராம்சுரத்குமார் போன்ற அனைத்து ஞானிகளும் ஆன்ம ஞானிகளே. அதாவது ஜீவன் முக்தர்கள். இவர்களிடம் மேற்குறிப்பிடப்பட்ட ஜீவன் முக்த லட்சணம் பரிபூரணமாக விளங்கியதை நாம் காணலாம்.
இவர்கள் நம் ஒவ்வொருவரிடமும் உள்ள பஞ்சகோசங்களில் அதாவது அன்னமய கோசம், மனோமய கோசம், பிராணமய கோசம், விஞ்ஞானமய கோசம், ஆனந்தமய கோசம் என்ற ஐந்து உடல்களில் விஞ்ஞானமய கோசம் மற்றும் மனோமய கோசத்தை மட்டுமே கையாண்டார்கள்.
மீதமுள்ள அன்னமய கோசம், பிராணமய கோசம், ஆனந்தமய கோசம் இதைப்பற்றி எல்லாம் அவர்களுக்கு கவலையே இல்லை. அவர்களுடைய ஸ்தூல உடலாகிய அன்னமய கோசத்தில் கேன்சர் வந்தாலும் எது வந்தாலும் அதைப்பற்றி அவர்கள் சட்டை செய்வதில்லை. இதுவே "சும்மாயிரு" என்பதின் அர்த்தம்.
ஆனால் மெய்ஞானம் அல்லது சைவ சன்மார்க்கம் என்று வரும் பொழுது இந்த உடலை அனுதினமும் நன்றாக குளித்து, நல்ல உடை உடுத்தி சுத்தமாக பராமரித்து, பற்பம், செந்தூரம் உட்கொண்டு இந்த சும்மா போன் ஆகிய உடலை ஸ்மார்ட் போனாக மாற்ற வேண்டிய அவசியம் ஏற்படுகிறது.
வள்ளலார், சைவ சமய நால்வர் பெருமக்கள், பதினெண் சித்தர் பெருமக்கள், சப்தரிஷிகள் மற்றுமுள்ள அனேக தசகாரிய வாசி யோகிகள் போன்ற மெய்ஞானிகள் அன்னமய கோசம், மனோமய கோசம், பிராணமய கோசம், விஞ்ஞானமய கோசம், ஆனந்தமய கோசம் என்ற அனைத்து உடல்களையும் வலுப்படுத்த பயிற்சி செய்கிறார்கள்.
இவர்கள் இல்லறத்தில் இருந்து கொண்டே ஒழுக்கம் தவறாமல் அனுதினமும் நன்றாக குளித்து, நல்ல உடை உடுத்தி, ஆலய வழிபாட்டை செய்து, மனைவி மக்கள் குழந்தை சுற்றங்களையும் பாதுகாத்துக் கொண்டு, தான் சார்ந்த சமூகத்தையும், நாட்டையும் பாதுகாத்து கொண்டு உயர்ந்த உன்னதமான வாழ்க்கையை வாழ்ந்தார்கள். எனவேதான் அவர்களுக்கு யாரும் பெறாத நிலையாகிய நூற்றுக்கு நூறு மார்க் என்ற மரணமில்லாப் பெருவாழ்வை இறைவன் அளித்தார்.
அதாவது வள்ளலார், சைவ சமய நால்வர் பெருமக்கள், அகத்தியர் போன்ற சித்தர் பெருமக்களை யாரும் விஷ ஊசி போட்டு சாகடிக்க முடியாது அல்லது தண்டனை கொடுத்து சித்திரவதை செய்ய இயலாது.
ஆனால் பகவான் ஓஷோ, இயேசு நாகர் போன்ற மேலும் பல ஆன்ம ஞானிகளை சாதாரண மக்கள் மற்றும் ஆட்சியாளர்கள் விஷ ஊசி போட்டு கொன்றதும், சிலுவையில் அறைந்து கொன்றதும் வரலாற்றில் பதிவாகி உள்ளது.
இவ்வாறு ஆன்ம ஞானிகளுக்கும் மெய்ஞ்ஞானிகளுக்கும் உள்ள வித்தியாசம் ஆன்மீக ஆர்வம் உள்ள பொதுமக்களுக்கு புரியாததால் தான் இன்று ஆன்மீகத்தில் பல்வேறு குழப்பவாதிகள் மற்றும் போலி குருமார்கள் நான் முற்றும் துறந்த முனிவன் என்றெல்லாம் வேஷம் போட்டு ஊரை ஏமாற்றிக் கொண்டு திரிகிறார்கள்.
எனவே வீட்டைவிட்டு ஓடிப்போய் துறவியாகி சும்மா இருக்கிறேன் பேர்வழி என்று குளிக்காமல், நல்ல உடை உடுத்தாமல், துன்பப்பட்டு, துக்கப்பட்டு கஷ்டப்பட்டு நோய் வந்து அல்லது சிலுவையில் அறையப்பட்டு பிச்சைக்காரனாக சாவதைவிட, வீட்டில் இருந்துகொண்டே ஒழுக்க விதிகளை பின்பற்றி யாரும் பெறாத நிலையாகிய மரணமில்லாப் பெருவாழ்வை அடைய வழிகாட்டும் சைவ சன்மார்க்க சாதனங்களே உயர்ந்த நிலை என்பதை நீங்கள் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.
ஆன்மீகத்தில் போலிகள் ஒழிந்து சைவமும், சன்மார்க்கமும் வளர வேண்டுமானால் ஆன்ம ஞானிகளுக்கும் வள்ளலார் போன்ற மெய்ஞானிகளுக்கும் உள்ள இந்த வித்தியாசத்தை பொது மக்களுக்கு புரிய வைக்க வேண்டும்.
தன் உடலை பராமரிக்க தெரியாத, ஒரு குடும்பத்தை நடத்தத் தெரியாத, மனைவியை சந்தோஷப்படுத்த தெரியாத ஆண்மையற்ற முட்டாள்கள் ஆன்மீகம் என்ற பெயரில் நடிப்பதை தடுக்க வேண்டுமானால், பொதுமக்களின் அன்றாட வாழ்வில் ஆன்மீகம் என்ற பெயரில் குழப்பத்தை ஏற்படுத்துவதை தடுக்க வேண்டுமானால் இந்த புரிதல் பொதுமக்களுக்கு அவசியம் ஏற்பட வேண்டும்.
எனவே உண்மை ஆன்மீகம் என்பது சைவ சன்மார்க்கம் காட்டும் தசகாரிய வாசி யோகப் பயிற்சிகளை முறையாகச் செய்து, சாகா கல்வி கற்று எந்த ஒரு சிரமமும் இல்லாமல் வீட்டில் இருந்துகொண்டே பற்றறுத்து வாழ்ந்து பரமுத்தி என்னும் நம் உடலாகிய கருவியை நீங்களே அசெம்பிள் செய்யவும் தேவையற்ற போது பஞ்சபூதங்களில் பிரித்து போடவும் செய்யக்கூடிய தன்மையை அடைவதே ஆகும். எனவே நீங்கள் அனைவரும் சைவ சன்மார்க்க பாதையில் தசகாரிய வாசி யோக பயிற்சிகளை மேற்கொண்டு மரணமில்லாப் பெருவாழ்வை அடைய முயல வேண்டுமாய் அன்போடு கேட்டுக்கொள்கிறேன்.
"கொடுவா பிடி பிடித்தால் தான் அருவா பிடியாவது தேறும்" என்ற தமிழ் பழமொழிக்கு ஏற்ப நாம் ஜீவ ஒழுக்கம், கரண ஒழுக்கம், பூத ஒழுக்கம், ஆன்ம ஒழுக்கம் போன்ற முறையான ஒழுக்கங்களை கைக்கொள்ளும் போது மட்டுமே ஜீவன்முக்தி என்ற நிலையாவது நமக்கு கிடைக்கும் என்பதை நீங்கள் புரிந்துகொள்ள வேண்டும்.
செத்துப் போனவர்களையே வணங்கிக் கொண்டிருக்கும் தமிழா!!!
இனியாவது சாகாதவர்களை வணங்க கற்றுக்கொள்!!!
தமிழனின் கலை சாகாக் கலையே!!!
சைவ சன்மார்க்க நெறி நின்றார் நீடுவாழ்வார், மற்றையார் வெந்து சாவார்!!!
மேன்மைகொள் சைவ சன்மார்க நெறி விளங்குக உலகமெல்லாம்!
கொல்லா நெறியே குவலயம் எல்லாம் ஓங்குக!!!
அருட்பெருஞ்ஜோதி! அருட்பெருஞ்ஜோதி! தனிப்பெருங்கருணை!அருட்பெருஞ்ஜோ
எல்லா உயிர்களும் இன்புற்று வாழ்க!. வள்ளல் மலரடி வாழ்க வாழ்க! .
ஓம் நமசிவாய !!! திருச்சிற்றம்பலம்!!!
- யோகி ஆடலரசன் ஐயா.
நிறுவனர்:- வாகீசர் வாசியோகப் பயிற்சி மையம் மற்றும் சைவ சன்மார்க்க முன்னேற்ற கழகம். திருக்கோவிலூர்.
Cell - 8675371212.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 172:
மறுப்பு தொடர்கிறது:
19. தர்க்க ரீதியான மறுப்பு தொடர்கிறது___________
படவச்ச || 2:1.19 \\
பொருள்: இறைவனே உலகமாக ஆகியிருக்கிறார் என்பதைத் துணியின் உதாரணத்திலிருந்தும் புரிந்து கொள்ளலாம்.
நூல்களை ஒரு குறிப்பிட்ட விதத்தில் நெய்யும் போது அது துணி என்று பெயர் மாறுகிறது. அங்கே துணி என்று புதிதாக ஒன்று உருவாவதில்லை. அது போலவே, காரணமாகிய இறைவன் தம்மைத்தாமே விரித்துக் கொள்ளும் போது காரியமாகிய உலகம் என்று பெயர் பெறுகிறார்.
பரமாணுக்கள் ஒன்று சேர்ந்து, புதிதாக உலகம் ஒன்று படைக்கப்படுகிறது என்ற நியாய வைசேஷிக கருத்து இதன் மூலம் மறுக்கப்படுகிறது.
(இது குறித்த ஒரு சில எண்ணங்களை இந்த மற்றும் அடுத்த பதிவுகளில் தெரிவிக்க விழைகிறேன். என் சொந்தக் கருத்துக்களை (அவை சிறுபிள்ளைத் தனமாகக் கூடத் தோன்றலாம் என்பதால்) பெரும் ஞானிகளின் கருத்தாக சொல்ல விரும்பவில்லை என்பதால் அவை { } என்ற அடைப்புக் குறிக்கும் வரும்.
யகா ச ப்ராணாதி || 2:1.20 ||
பொருள்: எப்படிப் பிராணன் முதலியவை பல்வேறு செயல்களில் ஈடுபடும் போது வெவ்வேறு பெயர்களைப் பெறுகிறதோ, அப்படி இறைவனும் பல்வேறு செயல்களில் பல விதமாகச் செயல்படுகின்ற பிரபஞ்சமாக ஆகிறார்.
இவ்வாறு நியாய—வைசேஷிகர்களின் அஸத்காரிய வாதத்தை மறுக்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
{ விஞ்ஞானம் தொடர்ந்து கொண்டே இருக்கிறது: பிரபஞ்சத்தின் தோற்றம் மற்றும் அழிவு குறித்த விஞ்ஞானத்தின் ஆய்வுகள் மென்மேலும் காலங்களைக் கடந்து தொடர்ந்து கொண்டே இருக்கிறது. பிரபஞ்சம் அழியும் என்பதை காட்சியாகக் காணும் முன்னால் அதை என்னவென்று புரிந்து கொள்ள முயன்றால் நன்றாக இருக்குமென்று கருதுகிறேன். விஞ்ஞானம் வளராத நிலையில் இருக்கும் பொழுது மனிதன் பிரபஞ்சம் என்பது இங்கேயுள்ள சூரியனும் அதைச் சுற்றி வருகிற 9 கிரகங்களுமே என்று எண்ணினான்.
ஆனால் அந்தக் காலத்திலேயே வானியல் ஆய்வுகளில் நம் ஞானிகள் சிறந்து விளங்கினார்கள். ஆச்சார்ய கணாதர் தான் முதலில் அணுக் கொள்கையை உண்டாக்கினார் என்று ஏற்கெனவே வேறு தொடரில் கூறியுள்ளேன்! ‘அணு’ என்றால் ATOM என்பதை விஞ்ஞானம் பெயர் சூட்டுவதற்கு சில நூற்றாண்டுகள் முன்பே பெயர் சூட்டியவர் கணாத். அது மட்டுமல்ல SUB ATOMIC PARTICLE என்பது அணுவின் உள்ளே உள்ள பொருட்கள் என்பதை ‘பரமாணு’ என்ற சொல்லின் மூலம் சொன்னவரும் அதே ஆச்சாரியார் தான். வைசேஷிகம் ஆரம்ப நிலையில் இருந்த பொழுது அணுவைப் பிளந்து பரமாணுவை தனியாக்க இயலாது என்று கணாதர் கூறினார். ஆனால் அது பிற்காலத்தில் விஞ்ஞானத்தால் சாத்தியமாக்கப்பட்டது.
அந்நிலையில், ஆய்வுக் கருவிகள் இல்லாத காரணத்தால், வைசேஷிகம் மற்றும் வானியல் ஆய்வுகள் ஆரம்ப நிலையில் (PRIMITIVE STAGE) இருந்தன. இன்றைக்கு விஞ்ஞானம் எவ்வளவோ தூரம் சென்று விட்டது. ஐன்ஸ்டீனின் ரிலேட்டிவிட்டி கொள்கை மற்றும் குவாண்டம் பிசிக்ஸ் ஆகியவற்றின் மூலம் பிரபஞ்சப் படைப்பின் ரகசியங்களை அவிழ்த்துக் கொண்டே வருகிறார்கள்! சுவிட்சர்லாந்திலுள்ள ‘செர்ன்’ என்ற இடத்தில் உள்ள LARGE HADRON COLLIDER மூலம் கடவுள் துகள் என்ற GODS PARTICLE/ HIGGS BOSON PARTICLE என்பதும் கூட என்னவென்று கண்டறியப் பட்டு விட்டது. இந்த ஹிக்ஸ் போசான் துகள் கொள்கையைக் கண்டறிந்து வடிவமைத்தது மேலை நாட்டு விஞ்ஞானியான ஹிக்ஸ் மற்றும் நம் இந்தியாவின் மிகச் சிறந்த விஞ்ஞானியான சத்யேந்திர நாத் போஸ் என்பவருமே என்பது குறிப்பிடதக்க ஒன்று.
பிரபஞ்சத்தின் ரகசியங்கள் இன்றைக்கு ரேடியோ டெலெஸ்கோப் மற்றும் ஸ்பேஸ் டெலெஸ்கோப் ஆகியவற்றின் வளர்ச்சி காரணமாக கண்டறியப்பட்டு வருகின்றன. இந்த இடத்தில் ஒன்றைக் கூற விழைகிறேன். இப்போது கண்டறியப் படும் ரகசியங்கள் ஏதோ புதியதாக சொல்லப்படவில்லை! புதிதாக ஒன்றும் செய்யப்படவில்லை. மாறாக எப்போதும் நிலவும் பிரபஞ்ச சக்திகளை தான் அது வெளிக் கொணர்ந்து வருகிறது. உதாரணமாக சொன்னால் புவியீர்ப்பு சக்தி அது கண்டறியப்படும் முன்னரே இருந்தது! இன்னும் பிற்காலத்தில் அதை மக்கள் மறந்து போனாலும் கூட அது அப்படியே தான் இருக்கும்.
ஆக இதையே நாம் பிரபஞ்சத்தின் படைப்புக்கும் சொல்ல முடியும். அது ஏற்கெனவே இருந்த ஒன்றுதான்! அது ஒரு கட்டத்தில் வெளிப்படுகிறது, வேறொரு கட்டத்தில் ஒடுங்குகிறது. வெளிப்படும் நிகழ்வு படைப்பு எனப்படுகிறது. ஒடுங்கும் நிகழ்வு அழிவு/பிரளயம் எனப்படுகிறது. சரி ஒடுங்கும் பொழுதும் வெளிப்படும் பொழுதும் அது எங்கே ஒடுங்குகிறது மற்றும் எங்கேயிருந்து வெளிப்படுகிறது என்ற கேள்வி உங்களுக்குள் எழுந்தால் அதன் பதில் தான் கடவுள்.
உதாரணமாக சொன்னால் புவியீர்ப்பு சக்தி அது கண்டறியப்படும் முன்னரே இருந்தது! இன்னும் பிற்காலத்தில் அதை மக்கள் மறந்து போனாலும் கூட அது அப்படியே தான் இருக்கும்.
. எந்த ஒரு பொருளும் மரணத்தின் போது பற்று குறைவது ஏன்? எந்த ஒரு பொருள் எவ்வளவு உயர்வானதாக இருந்தாலும், அது மரணத்தின்போது உன் கண்ணுக்கு மேன்மையானதாக தெரிவதில்லை ஏன் தெரியமா?
ஏனெனில், காலம் அனுமதித்தால் தான் நீ எதையும் அனுபவிக்க முடியும் !!! எனவே எப்படிப்பட்ட மேன்மையான பொருளாக இருந்தாலும் அதை விட மேன்மையானது உன்னிடம் உள்ள காலம் தான் !!!
மரணம் வரை எஞ்சியிருக்கும் காலத்திற்கும் தனது வாழ்க்கைக்கும் வித்தியாசம் ஏதும் இல்லை என்று நினைப்பவனே ஞானி.
24 மணி நேரம்தான் உயிரோடு இருக்கப் போகிறோம் என்று தெரிந்து கொண்டவன், தன் காலத்தை எவ்வாறு சிறப்பாக பயன்படுத்துவானோ, ... அவ்வாறுதான் ஞானி, எப்போதும் தனது காலத்தைப் பயன்படுத்துகிறான் !!!
தாயின் வயிற்றில் இருந்து எடுத்து கொண்ட உணவால் வளர்ந்ததே உன்னுடல் !!! முழுவுடலும் இங்கிருந்துதான் எடுக்கப்பட்டது.
நீ எதையுமே, இந்த உலகத்துக்கு, உன்னுடன் கொண்டு வரவில்லை, உன்னுடலுட்பட !!!
எனவே, உன்னுடையது என்று இவ்வுலகில் உனக்கு எதுவுமே இல்லை !!!
என்னுடையது என்று எதுவும் இல்லாதவன் என் உணர்ந்தவனா நீ? அப்படியானால், நீ எதையுமே தொலைக்க முடியாதவன் என புரிந்து கொள் !!!
தொலைக்கவே முடியாதவன் அழுவதும் கவலைப்படுவதும் முட்டாள் தனமல்லவா?
மனக் கவலையோடு அழுபவர்கள் எல்லோரும் முட்டாள்கள் என்று கூட என்னால் நிரூபிக்க முடியும் !!!
அதற்கு முதலில் அறியாமை என்றால் என்ன என்று தெரிந்துகொள்ள வேண்டும் !!!
ஒரு பொருள் அல்லது பிரச்சினையைப் பற்றிய முழுமையான தெளிவின்மை, அல்லது தவறாக தெரிந்து கொள்ளும் நிலைமை, ... இந்த மனோ-நிலை தான் அறியாமை எனப்படுகிறது.
இத்தகைய மனோ-நிலையில் உள்ளவன் எல்லாம் தெரிந்தவன் போல் நடந்து கொண்டால், அதைத்தான் முட்டாள்தனம் என்கிறோம் !!!
ஆக ஒரு பிரச்சனைக்கு ஒரு நபரோ ஒரு பொருளோ அல்லது ஒரு சூழ்நிலையோ காரணமென ஆணித்தரமாக தவறாக எண்ணுவது முட்டாள்தனம் என்று சொல்லாமல் வேறு என்னவென்று சொல்லுவது?
*உதாரணமாக, ஜப்பானிய மொழி எனக்குத் தெரியாது என்று வைத்துக்கொள்வோம் !!! சுற்றிலும் ஜப்பானியர்கள் கூட்டத்தில் நான் இருக்கின்றேன். அவர்களிடம், உதவி கேட்க நேர்ந்தால், அதுவரை காத்திருந்த எனது அறியாமையானது எனக்கு ஒரு கவலையை தரத் தொடங்குகிறது.
இவ்வாறுதான் நம்மிடம் உள்ள ஒவ்வொரு அறியாமையும் நமக்கு கவலையை தருவதற்கு காத்திருக்கின்றன.
*பற்றுதலே, கவலைக்கு காரணம் என்ற அவனது அறியாமை பெரும்பாலான கவலைகளுக்கு காரணமாயிருக்கிறது.
ஆன்மா எனப்படும் நீ *எதையுமே இழக்க முடியாதவன் !!!
ஆன்மாவால், எதையுமே தன்னுடையது என ஆக்கிக் கொள்ள முடியாது !!! ஏனெனில், ஆன்மா செயலற்றது, மற்றும் குணமற்றது !!!
இங்குள்ள பொருட்களை எல்லாம் எடுத்து வைத்துக் கொண்டு, "என்னுடையது என்னுடையது" என்று பிறரிடம் மார்தட்டிக் கொள்வதெல்லாம் *உன் மனதின் செயல்பாடுகள் மட்டுமே !
பிறர் அதை பறித்துக் கொண்டால், உடனே அதை நீ இழந்தேன் என்பதும் உன் மனதின் செயல்பாடுகள் !!!
பெறுபவை யாவும் இழப்பதற்கே மற்றும், இழப்பதற்காகவே நாம் பொருட்களையும், உறவுகளையும் பெறுகிறோம் என உன்மனம் *உணர வில்லை !!! இங்கு, இதுவே உன் அறியாமை !!!
இருப்பினும், இழந்தேன் என்று சொல்வதெல்லாம் உண்மையல்ல !!! அவை யாவும் தோற்றங்கள் !!!
தோற்றங்கள் என்பது என்ன? ஜிகுஜிகு ஜிகுஜிகு வென உண்மையைப் போலவே மின்னுகின்ற உருவத்தை காட்டும் பொய்களும், நிரந்தரங்களை போலவே உருவத்தை காட்டும் தற்காளிகங்களும், பாம்பு போலவே காற்றில் அசையும் கயிறு, காணல்நீர், இவையாவும் தோற்றங்கள் எனப்படுகின்றன !!!
எனவே, (தொடங்கிய கருத்துக்கு திருப்புவோம்) ஆத்மாவாகிய நீ எதையுமே இழக்க முடியாது !!!
இழந்ததாக நினைத்து அறியாமையால், நீ ஏன் அழுகின்றாய்?
எது உன்னுடையது என்று உன் மனம் சொல்லுகின்றதோ, அது இங்கிருந்தே எடுக்கப்பட்டதென உணராததும் உன் அறியாமை !!!
நீ எடுத்து கொண்டதாக சொல்லுகின்ற எந்த ஒரு பொருளும், அதைவிட முக்கியமாக உன்னுடலும், அதைவிட முக்கியமாக உன் மனமும், புத்தியம் *அனைத்துமே உன்னுடையதல்ல. உன்னுடையதல்ல. உன்னுடையதல்ல. இதை உணராததும் உனது அறியாமையே !!!
ஆம், அவை அனைத்தும் அழியக்கூடிய தற்காலிகங்கள் !!!
இவ்வகையான அனைத்து தற்காலிகங்களும், உன்னில் கண்ணில் படுகின்ற உலக அதிசயங்களும், தங்கம், வைரம், வைடூரியங்களும், நீ ரசிப்பதற்காக கொடுக்கப்பட்ட அநித்தியங்கள் !!!
மனிதன் அவற்றை தனது, தனது, என்று, "தனதென சொல்லியே" துன்பத்தை வரவழைத்துக் கொள்கிறான் !!!
இவ்வுலகில் உள்ள அதிசயங்கள் அத்தனையும் உன்னைக் கண்டு ஆச்சரியப்படுகின்றன ஏன் தெரியுமா? அத்தனை அதிசயங்களுக்கே, நீதான் ஆச்சர்யமானவன் !!!
அதிசயங்களே அநித்தியங்கள் !!! ஆம், அநித்தியமாய் இருப்பவைகளே இந்த அதிசயங்கள் !!! இவை எல்லாவற்றுக்கும் மேலான உலகளவில் நெம்பர் ஒன் அதிசயமே, "நான் எனப்படும் நீ தான்"
அவையாவும், உன்னைக் கண்டு ஆச்சரியப்படும் போது, நீயோ அவற்றை தனதாக்க ஓடிக் கொண்டிருக்கிறாய் !!!
எல்லாம் வல்ல இறைவனே உனக்குள் நீயாக இருக்கும் போது, காசு பணத்தை நாடி உன்மனம் உன்னை வெளியே இழுத்துச் செல்வதை அனுமதிக்கலாமா?
தன்மனதின் ஆசைப்படி, தவறான திசையில் வேகமாக ஓடுபவன், காலமெனும் வாழ்க்கையை வேகமாக இழக்கின்றான் !!!
விழுத்துக் கொள், மானிடா !!! விழுத்துக் கொள் !!! உனது காலம. வரைதான் அவையாவும் இருக்குயப் போகின்றன !!!*
மானிடா !!! மட மானிடா !!!இப்பொழுது புரிகிறதா எந்த, உறவுகளுக்காகவும், எந்த பணத்துக்காகவும் ஓடிஓடி, உன் முழு வாழ்க்கை வீணானதோ, அந்தப் பணமே, உன் வாழ்க்கை என்கிற முழு காலத்தையும் தனக்குள் விழுங்கிவிட்டது !!!
உயிரை எடுக்கும் எமன் லஞ்சம் வாங்குவது உண்மையாக இருந்தால் முழு சொத்துக்களைக் கொடுத்தாவது ஒரு நாளில் வாழ்க்கையை கூட்டிக் கொல்ல முயற்சிப்பாய் அல்லவா?
ஆக, வாழ்நாள் முழுக்க சம்பாதித்த பணம் ஒரு நாள் ஆயுளைக் கூட்ட பயன்பட வில்லையெனில், இந்த உபயோகமற்ற பணத்தை ஈட்ட தானா உனது முழு வாழ்க்கை என்கிற காலத்தை வீணாக்கினாய்?
எனவே, ஆன்மாவாக இருக்கும் நித்தியமானவனே !!! மானிடனே !!! இவ்வுலத்தை விட நீயே மிக மேலானவன் !!! நிரந்தரமானவன் !!! நீயே உலகத் தலைவன் !!!
நன்றாகப் புரிந்து கொள் !!! நீ இந்த உலகத்தில் பிறக்கவில்லை !!!
குழந்தைக்கு விளையாட கொடுக்கப்பட்ட பந்துபோல, நீ சந்தோஷமாக இருப்பதற்கு கொடுக்கப்பட்ட உலகமே இது !!!
நீ இங்கிருந்து, எடுத்துக் கொண்ட எந்த பொருளையும் நீ இங்கேயே இழக்க வேண்டும் !!! உன் மனதையும் உன் உடலோடு நீ இழக்க வேண்டும் !!!
ஆனால், என்றென்றுமே இருக்கக்கூடிய நிரந்தரமானவனான் என்று சொல்லப் படுகின்ற ஆத்மாவாகிய நீயோ, நிரந்தர மற்றவைகளுக்காக (உடமைகளுக்கும், உறவுகளுக்கும்) கவலைப்பட வேண்டிய அவசியம் இல்லை?
உடல் மரணிக்கும் போது, காதறுந்த ஊசியும் உன்னுடன் வராது என்பதைஉன்மனம் ஏன் ஏற்பதில்லை?
இந்த மாய உலகில் உள்ள அனைத்து பொருட்களுமே தனது உரிமையாளரை அவ்வப்போது மாற்றிக் கொண்டுதான் இருக்கும்.
நேற்று வேறு-ஒருவருடையதாக இருந்ததை இன்று உன்னுடையதாக சந்தோஷமாக ஏற்கின்றாய் !!! இன்று உன்னுடையதாக இருப்பதை மட்டும் ஹூம்ம்ம் நாளை வேறு-ஒருவரிடம் கொடுப்பதற்கும் இழப்பதற்கு உன்மனம் மறுப்பதேனோ?
நீ எந்நிலையிலும் சந்தோஷமாக இருக்க வேண்டும் என்றால் என்ன பொருள் தெரியுமா? இன்பத்தை சந்தோஷமாக ஏற்றுக் கொள்வதைப் போலவே துன்பத்தையும் சந்தோஷமாக ஏற்றுக் கொள்ள உன் மனதை நீ பழக்க வேண்டும் !!! அவ்வாறு உன் மனதை பழக்குவதை உன் மனமே வழக்கமாக்கி கொள்ள வேண்டும் !!!
இவ்வாறு தான் வெற்றியையும் தோல்வியையும் சமமாகவும் லாபத்தையும் நஷ்டத்தையும் சமமாகவும் குளிரையும் வெப்பத்தையும் சமமாகவும் உணருகின்ற நோக்கத்தை கர்மயோக பதிவில் நான் வலியுறுத்தினேன் !!!
நீயே ஆத்மாவாக இருக்கின்றாய் என்று எண்ண வேண்டும். அதன்மூலம், மேலே குறிப்பிடப்பட்டுள்ள *ஆத்மாவின் அத்தனை ஞானங்களையும் உன் ஞானங்களாக எண்ண வேண்டும். அதன்மூலம், உனக்கு மரணக் கவலை உட்பட அனைத்து கவலைகளும் மறைய வேண்டும் அதன்மூலம், நிரந்தர சந்தோசத்தில் நீ வாழ்ந்து பிறவிப்பயனை அடையலாம்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 173:
{பிரபஞ்சம் வெளிப்படுதல்}:
*இன்று வரங்களைத் தரும் வரகுந்த சதுர்த்தி*
சதுர்த்தி தினம் பொதுவாக பிள்ளையாருக்கு உரியது சங்கடங்களை போக்கும் சதுர்த்தி தினம் என்பார்கள்.
ஆனால் தை அமாவாசை முடிந்து வருகின்ற சதுர்த்தி தினத்தை வரகுந்த சதுர்த்தி தினம் என்று சொல்வார்கள்
இந்த சதுர்த்தி தினத்தில் காலையில் எழுந்து நீராடி மனத்தூய்மையோடு பக்கத்தில் உள்ள ஏதேனும் சிவன் கோயிலுக்குச் சென்று வருவது அற்புதமான பலன்களைத் தரும்.
வரகுந்த சதுர்த்தி அன்று மல்லிகைப் பூக்களால் சிவ பூஜை செய்ய காரியத் தடைகள் நீங்கும்.
‘ஆரம்பத்தில் ‘இல்லாமை’ ஒன்றே இருந்தது. பின்னர் உலகங்கள் படைக்கப்பட்டன’ தைத்திரீய உபநிஷத விளக்கம் குறித்து சென்ற பதிவில் கண்டோம்.
கடவுள் ஒரு உணர்வு நிலை என்று சொன்னாலே இங்கிருக்கும் வைதீகர்கள் பலரும் லபோதிபோ என்று குதித்துக் கொண்டு வந்து விடுகிறார்கள்! ஏனென்றால் காலங்காலமாக உருவ வழிபாட்டில் கரை கண்டவர்கள் அல்லவா? உருவ வழிபாடு என ஒன்று இருந்தால்தானே விஷ்ணு, சிவன், சக்தி என்றெல்லாம் கடவுள் உருவங்களை வைத்துக் கொண்டு சண்டையிடவோ, பிழைக்கவோ முடியும்? அதனால்தான் அப்படிச் செய்கிறார்கள்!
சென்ற பல பதிவுகளில் வெளிவந்த கடவுள் ஒரு உணர்வு நிலையே என்பது குறித்த பிரம்ம ஸூத்ரம் கொடுத்த தரவுகளைக் கண்டிருப்பீர்கள்! அதைத் தாண்டிய சனாதன தர்ம விளக்க நூல் எனக்குத் தெரிந்து வேறெதுவும் இருப்பதாகத் தெரியவில்லை! (நூலாசிரியரே கடைசியில் குறிப்பிடுவது போல மூன்று மஹா ஆச்சாரியார்களும் பிரம்ம ஸூத்ரத்துக்கு எழுதிய உரைகளில் சில இடங்களில் அவரவர் கொள்கைகளுக்கு தக்கவாறு உரை எழுதியிருக்கிறார்களே தவிர எது சிறப்பான ஒன்றோ, எது உண்மையான ஒன்றோ அதை எழுதவில்லை! தங்கள் தத்துவ மார்க்கத்துக்கு பொருந்தி வருகிறாற்போல் உரைகளை எழுதியுள்ளார்கள்! ஆகையால் அவற்றில் எது எந்த இடத்தில் பொருந்தி வருகிறதோ அதை மட்டுமே உரையாசிரியர் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
சரி இல்லாமை என்ற ஒன்றிலிருந்து எதேனும் ஒன்று ஒரு இருப்பு படைக்கப்பட்டு, புறப்பட்டு வெளிவர இயலுமா? இது தர்க்கத்துக்கு ஏற்ற வாதம்! ஆனால் இங்கு இல்லாமை என்று தைத்திரீயம் சொன்னது அதையல்ல. இங்கு ஆரம்பத்தில் எதுவும் இல்லை என்று சொன்னதை நூலை விட்டு சிறிது விலகி இன்றைய விஞ்ஞான அளவில் ஆராய விழைகிறேன்!
தைத்திரீயம் சொன்னது எதுவும் இல்லை என்பது எதுவும் வெளிப்பட்ட நிலையில் இல்லை என்பதே! இன்னும் குறிப்பாகச் சொன்னால் அவ்யக்த நிலை. அப்படியானால் வெளிப்படாத நிலையில் இருந்த உலகங்கள் எங்கே இருந்திருக்கும்? இதற்கு தான் விஞ்ஞானத்தின் துணையைக் கொஞ்சம் நாடுகிறேன்!
சென்ற பதிவில் சொன்னது போல் ஆரம்ப நிலை வானியல் நிபுணர்கள், நம் நாட்டின் ஆர்யபட்டர், பாஸ்கரர் போன்றோர் கூட பிரபஞ்சம் என்றால் சூரியனும் அதைச் சுற்றி வரும் ஒன்பது கிரகங்களும் என்றே நம்பினார்கள். (நம் நாட்டில் ஜோதிடத்தில் அந்த நாட்களில் கண்டறியப்படாத சூழலிலும், சூரியனிலிருந்து வெகு தொலைவில் உள்ளதால் பெரிய தாக்கம் இராது என்ற நிலையிலும் யுரேனஸ், நெப்ட்யூன், ப்ளூட்டோ ஆகிய கிரகங்கள் இன்றி ஆறே கிரகங்கள் தான் பயன்படுத்தப்பட்டன).
ஆனால் வானியல் வளர்ச்சி காரணமாக சூரியனும் அதை சுற்றி சுழலும் ஒன்பது கிரகங்களும் ஒரு குடும்பம் அல்லது அண்டம் மட்டுமே என்பது கண்டறியப்பட்டது. அப்படியானால் பிரபஞ்சம்? அதை நம்மால் கணிக்கவே இயலாத சூழலில் இது போலப் பல கோடி குடும்பங்கள் இருக்கும் நிலை உண்டு! இன்றைக்கு உள்ள மிகப் பெரும் டெலெஸ்கோப் வசதிகளை வைத்து நம் கண்களுக்கு எட்டக் கூடிய நிலயில் உள்ள பிரபஞ்சத்தை மட்டும் கணித்துள்ளார்கள் (OBSERVABLE UNIVERSE). அதை நோக்கினால் நம் சூரியக் குடும்பம் போல அந்த கண்ணுக்கு தெரிந்த பிரபஞ்சத்தில் (கண்ணுக்கு எட்டாத அளவு வேறு) மொத்தம் 15000 கோடி கிரகக் குடும்பங்கள் இருக்குமென்று சொல்கிறார்கள்! கொஞ்சம் யோசித்தாலே மலைப்பாக உள்ளதல்லவா? மனிதன் பிரபஞ்சத்தில் ஒரு தூசினும் சிறியவன்!
இப்போது யோசித்தால் இத்தனை பெரிய பிரபஞ்சத்தை எப்படி வெளிப்படா நிலையில் வைக்க இயலுமென்று தோன்றுகிறதல்லவா? இதற்கெல்லாம் நம் சனாதன தர்ம நூல்களில் புராணங்களில் விளக்கங்கள் நிறைய உண்டு! பாகவதம் போன்ற நூல்களில் இங்கிருக்கும் அண்டங்கள் போன்ற பல கோடி அண்டங்கள் பிரபஞ்சத்தில் உள்ளன என்றும் அங்கும் இங்கிருப்பதைப் போன்றே பல நூறு கோடி நாராயணர்கள், சிவபெருமான்கள், பிரம்மாக்கள் இருப்பார்கள் என்றும் கூறப்படுகிறதே சாட்சியாகி நிற்கிறது!
சரி பிரபஞ்சத்தில் என்னென்ன உண்டு?
ஒன்று பருப்பொருள் இன்னொன்று வெளி! இங்கே இல்லாமை என்பது பருப்பொருள் இன்மையைத்தான் கூறுகிறது என்று கொள்ளலாம்! வெளியை அல்ல! ஆக இல்லாமை என்பது பருப்பொருள் இன்றி வெளி மட்டுமே இருப்பாக இருந்ததைக் கொள்ளலாம். ஆக ஏதோ ஒன்று இருக்கவே செய்தது!
பிரபஞ்சம் உருவான அண்டவெடிப்பு (The Big Bang) கொள்கை என்ன சொல்கிறது? இங்கிருந்த ஒற்றை அணுவானது அதனுள் உண்டான பெரும் வெப்பத்தின் காரணமாக மிகக் கடுமையான அழுத்தத்திற்கு உள்ளாகி வெடித்து சிதறிய நிலையில் அவை குளிர்ந்து கோள்களாயின என்றும் வெப்பத்தோடு இருந்த இருப்புக்கள் எல்லாம் சூரியன் போல நட்சத்திரங்கள் ஆகின என்றும் சொல்கிறது. இப்போது இந்தக் கருத்தை எடுத்துக் கொண்டால் கடவுள் என்பவர் ஒரு உணர்வு நிலையுடன் கூடிய ஒற்றை அணு என்று சொல்லலாம். இதை மறுக்க வாதங்கள் இருக்கலாம். ஆனால் நான் இருப்பவற்றுள் சிறந்த ஒன்றாக தோன்றுவதை சொன்னேன்.
இன்னொன்று இல்லாமை. இல்லாமை என்பது அந்த ஒற்றை அணுவும் கூட இன்றி வெறும் வெளி மட்டும் இருந்தால் எப்படி அதை சொல்ல முடியும்? இதற்கும் வாய்ப்பிருக்கிறது! இது நமது புராணக் கதைகளிலேயே வருகிறது! இதை வேறொரு பரிமாணத்திலும் இங்கே விளக்குகிறேன்!
யுகப் பிரளயம் என்பது நம் பூமியில்கலியுகத்தின் முடிவில் நடப்பது. மன்வந்தர பிரளயம், கல்பப் பிரளயம் என்றெல்லாம் கணக்குகள் உள்ளன! அவை போன்ற மஹா பிரளயங்களில் என்ன நடப்பதாக சொல்கிறார்கள்? அவற்றில் பூமி மட்டுமின்றி ஓட்டு மொத்த பிரபஞ்சமும் அழிந்து போய் விடுமென்று சொல்கிறார்கள்! இதை விஞ்ஞானத்தில் பெருவெடிப்பு போல் பெரும் மறைவு என்று அழைக்கிறார்கள்! ஆனால் ஆன்மீகத்தில் இது வேறு மாதிரி சொல்லப்படுகிறது! இதற்கு பாகவதக் கதை ஒன்றை துணைக்கு அழைக்கிறேன்!
நாராயணனின் ஐந்து நிலைகளாக கர்ணாரண்யவாசி விஷ்ணு, கர்ணதாக்ஷாயி விஷ்ணு, கர்போதாக்ஷாயி விஷ்ணு, சிரோதாக்ஷாயி விஷ்ணு, அர்ச்சை என்பவை சொல்லபப்டுகின்றன. இதில் முதலில் சொன்னது தேவர்களும் காண இயலாத பரமாத்மாவின் சந்நிதானம் என்று சொல்லப்படுகிறது. கர்ணதாக்ஷாயி விஷ்ணு என்பது அவதாரங்களாக வெளிப்படும் கடவுள். கர்போதாக்ஷாயி விஷ்ணு என்பவரே பிரம்மாவை தன் நாபிக் கமலத்தில் சுமந்தவர். இன்னும் சிரோதாக்ஷாயி விஷ்ணு என்பவரே மனிதனின் இதயக் குகையில் ஆன்மாவாக உறைகிறார். இப்படி மனிதனின் இதயக் குகையில் உறையும் நிலை நாராயணா ஸூக்தத்தில் வர்ணிக்கப்பட்டுள்ளது. இன்னும் அர்ச்சை என்பது கலியுக மனிதர்களுக்காக சிலா ரூபத்தில் உறைவது.
இதில் கர்போதாக்ஷாயி விஷ்ணு என்பவர் பிரபஞ்சத்தையே தன் வயிற்றினுள் தாங்குபவர் என்று புராணக் கதைகள் சொல்கின்றன! மஹா பிரளயம் வரும் போது அவர் அழிகின்ற பிரபஞ்சம் முழுவதையும் தன் வாயில் விழுங்கி வயிற்றுள் கொண்டு யோக நித்திரையில் ஆழ்ந்திருப்பார். அப்படி அவர் யோக நித்திரையில் ஆழ்ந்து நிற்கும் தருணத்தில் காலம் என்பதே இல்லாமல் போகும்! திரும்ப படைப்பு நேரம் வரும் பொழுது அவருடைய வயிற்றில் இருந்த அத்தனை அண்ட சராசரங்களும் வெளிப்படும் என்றும் பாகவத புராணம் சொல்கிறது. அப்படி ஏதோ ஒரு வழியில் கடவுளுக்குள் பிரபஞ்சம் மறைந்து நின்றால் அது இல்லாமை தானே? நிற்க இதற்கான விஞ்ஞான ரீதியிலான ஒப்பீட்டை இப்போது சொல்கிறேன்!
பிரபஞ்சத்தில் வெளியும், பருப்பொருளும் மட்டுமில்லை! இன்னொன்றும் உள்ளது. அதன் பெயர் கருந்துளைகள்! கருந்துளை என்றால் என்ன? இதை உள்ளே வெற்றிடமாக உள்ள ஒரு பெரும் பலூன் வடிவமென்று கொள்ளலாம்! வெளியில் அதன் உள் அளவோடு ஒப்பிடுகையில் மிகச் சிறியதாக ஒரு துவாரத்துடன் அது இருக்கும். உள்ளே என்ன இருக்கும்? கருந்துளையின் உள்ளே ஒன்றும் இராது. வெற்றிடம்தான் இருக்கும்! ஆனால் வெற்றிடம் மிக மிக அதிகமாக புவியீர்ப்பு அழுத்தத்துடன் (GRAVITATIONAL PULL) இருக்கும்! இப்போது அதன் இயக்கம் என்னவென்று காண்போம்!
தப்பித் தவறி எதேனும் ஒரு சிறிய விண்கல்லோ, கிரகமோ அந்தக் கருந்துளை துவாரத்தின் அருகில் சென்று விட்டால் போதும்......அந்தக் கருந்துளைக்குள் நிலவும் கடும் புவியீர்ப்பு அழுத்தம் அந்தக் கிரகத்தை மெல்ல உள்ளிழுக்க ஆரம்பிக்கும்! அது எப்படி ஒரு சிறிய துவாரம் வழியாக ஒரு கிரகத்தையே உள்ளிழுக்க முடியும்? ஆமாம் முடியும்! உதாரணமாக ஆறடி உள்ள மனிதன் ஒரு மில்லிமீட்டர் அளவுள்ள கருந்துளை துவாரத்தின் அருகில் செல்கின்றான் என்று கொள்ளுங்கள்! அப்போது கருந்துளைக்குள் நிலவும் கடும் வெற்றிட அழுத்தத்தால் அவன் உள்ளிழுக்கப்படுவான்! எப்படி? ஆறடி நீளமுள்ள அவன் உடல் ஒரு மில்லிமீட்டர் அளவே கனமுள்ள நூல் போல ஆக்கப்பட்டு மெல்ல உறிஞ்சப்பட்டு பல்லாயிரம் மீட்டர் நீளமுள்ள நூல் போல் அவன் உடல் உள்ளே உறிஞ்சி இழுக்கபட்டு விடும்! இதே போல் தான் கிரகங்களும்.
இன்னொரு முக்கிய விஷயம் கருந்துளைக்குள் காலம் என்பது கிடையாது! ஆக அதற்குள் செல்பவை காலம் அழிந்த நிலையிலேயே இருக்கும்! கருந்துளையின் இன்னொரு பகுதியோ ஈவண்ட் ஹொரைஸான் என்று நிகழ்வுத் தொடுவானம் என்ற பெயரில் சொல்லப்படுகிறது! மேற்படி வெளிப்புறம் வழியாக கருந்துளைக்குள் சென்ற பருப்புபொருட்கள் பல காலம் கழிந்து வெளிப்படலாம் என்று விஞ்ஞானிகள் சொல்கிறார்கள்! அது வேறொரு அண்டத்தில் வேறொரு கிரகமாகப் பிறக்கும்! நான் மேலே சொன்ன புராண நிகழ்வுடன் இதை ஒப்பீடு செய்து பார்த்துக் கொள்ளலாம்!
இப்போது யோசித்துப் பார்த்தால் பிரபஞ்சமே இல்லாமை என்று சொல்வது அவை கருந்துளை என்ற காலமற்ற மாயாஜால உலகில் உட்சென்று தங்கும் கால கட்டமே என்று கொள்ளலாம். அவை மனிதர்களின் கண்களுக்கு புலப்படா இடத்தில் மறைவாக இருக்கலாம் அல்லவா? இதையே வெளிப்படா நிலை,இல்லாமை என்றும் கருந்துளையிலிருந்து வெளி வரும் நிகழ்வையே பிரபஞ்சம் புதிதாகப் படைக்கப்படுவது என்றும் சொல்கிறார்கள் என்று எண்ண நிறைய வாய்ப்புள்ளது! ஏனென்றால் கருந்துளைக்குள் என்ன உள்ளது என்று இன்றைய நவீன விஞ்ஞானத்தாலும் கண்டறிய இயலவில்லை. அவைகளுக்குள் விழுங்கப்பட்ட பல கிரகங்கள் இருக்கலாம்.
விஞ்ஞானக் கற்பனையாக மனிதன் கருந்துளைக்குள் சென்று ஈவண்ட் ஹொரைஸான் வழியாக வெளியே வருவது போல ஒரு கற்பனைக் கதையை வைத்து ஒரு திரைப்படம் எடுக்கப்பட்டுள்ளது! கருந்துகளைகள் பற்றி அறிந்து கொள்ள விரும்புவோர் அந்த ஆங்கிலத் திரைப்படத்தைக் (INTERSTELLAR) காணலாம்!
குறிப்பு: பிரம்ம ஸூத்ர வர்ணனையுடன் இன்றைக்கு உள்ள விண்ணியல் ஆய்வுகள் பொருந்தி வரக் கூடியதான ஒரு நிலை இருப்பதால் நான் இரண்டு பதிவுகளில் அவற்றை என் சொந்தக் கருத்துக்களாக
வர்ணித்தேன் }
யுரேனஸ் நெப்டியூன் புளூட்டோ பற்றி மகாபாரதத்தில் குறிப்பு உண்டு.Mayakooththan Govindarajan ஆமாம் பலவும் மறைமுகமாக வேறு பாஷையில் சொல்லப்படுகின்றன
நாராயணனின் ஐந்து நிலைகளாக கர்ணாரண்யவாசி விஷ்ணு, கர்ணதாக்ஷாயி விஷ்ணு, கர்போதாக்ஷாயி விஷ்ணு, சிரோதாக்ஷாயி விஷ்ணு, அர்ச்சை என்பவை சொல்லபப்டுகின்றன.
ஸ்வேதா சியாமா மற்றும் த்வீரா
இனி அடுத்த பதிவிலிருந்து பிரம்ம ஸூத்ரப் பதிவுகளைக் காண்போம்.
*மகாலட்சுமி இருக்கும் 26 இடங்கள்**மகாலட்சுமி இருக்கும் இடங்களை அறிந்து அவற்றை வழிபட்டால் திருவருளைப் பெறலாம்*.
*1. திருமால் மார்பு*
*திருமகள் திருமாலின் மார்பில் உறைகிறாள். ஆதலின் திருவுறைமார்பன் -ஸ்ரீநிவாசன் என்று திருமாலுக்குப் பெயர். திருமகளின் அருளைப் பெறத் திருமாலையும் வழிபட வேண்டும். திருமாலை விடுத்துத் திருமகளை மட்டும் வணங்கக் கூடாது. திருமகளைப் புருஷாகாரம் என்பர். அடியாருக்கு அருள்புரியும்படித் திருமாலைத் தூண்டுபவள் திருமகளே*.
*2. பசுவின் பின்புறம்*
*பசு தேவராலும், மூவராலும், முத்தேவியராலும் தொழப்பெறும் கோமாதா. காரணம், பசுவின் உடலில் ஒவ்வொரு பாகத்திலும் ஒரு தெய்வம் இருப் பதுதான். பசுவின் பின்புறத்தில் மகாலட்சுமி வாசம் செய்கிறாள். காலையில் எழுந்ததும் காணத் தக்கவற்றுள் பசுவின் பின் பக்கமும் ஒன்று. அருகம்புல்லைப் பசுவிற்கு கொடுப்பது 32 வகை அறங்களுள் ஒன்றதாகும். ‘யாவர்க்கும் ஆம் பசுவிற்கு ஒரு வாயிறை’ என்றார் திருமூலர்*.
*3. யானையின் மத்தகம்*
*யானையின் மத்தகம் பிரணவம் போன்றது. (ஓங்காரம் போன்றது) அங்கே திருமகள் வீற்றிருக்கிறாள்*.
*4. தாமரை*
*மலர்களில் சிறந்தது தாமரை. ‘பூவெனப்படுவது பொறிவாழ் பூவே’ என்றும், ‘பூவினுக்கு அருங்கலம் பொங்கு தாமரை’ என்றும் கூறுவர். தாமரை செல்வத்தைக் கொடுக்கும். பொன்னின் அளவைப் பத்மநிதி, சங்கநிதி என்பர். பத்மம் என்றால் தாமரை. எல்லாத் தெய்வங்களுமே பத்மத்தில்தான் அமர்ந்துள்ளனர். பத்மாசனத்தில் அமர்வதே சிறப்பு. திருமகளுக்குரிய இடம் தாமரை. ஆதலின் அவளை மலர்மகள் என்பர்*.
*5. திருவிளக்கு*
*விளக்கின்றி பூஜையில்லை. எல்லாத் தெய்வங்களையும் விளக்கொளியில் வழிபடலாம். ஆதலின் வள்ளலார் அருட்பெருஞ்ஜோதியாய் ஆண்டவரைக் கண்டார். எல்லாத் தெய்வகங்களும் விளக்கில் இருப்பினும் விளக்கை லட்சுமியாகக் கருதுவது நம் மரபு*.
*6. சந்தனம்*
*மங்கலப்பொருளான சந்தனத்தில் மகாலட்சுமி உறைகிறாள். தெய்வங்களுக்குரிய சோடச உபசரணையில் சந்தனம் அணிவிப்பதும் ஒன்று. சுபகாரியஙக்ளில் சந்தனம் அவசியம்*.
*7. தாம்பூலம்*
*தாம்பூலம் மங்களகரமானது. சுபகாரியங்களுக்கும் பூஜைக்கும் தேவையானது. தாம்பூலத்தை மாற்றிக் கொண்டால் சம்மதம் தெரிவித்தாயிற்று என்றே பொருள்*.
*8. கோமயம்*
*பசுவிடமிருந்து வெளிப்படும் கோஜலம், கோமயம் (சாணம்) பால், தயிர், நெய் ஆகிய ஐந்தும் இறைவனுக்கு உகந்தவை. இதனைப் பஞ்சகவ்யம் என்பர். ‘ஐந்தாடுவான் அரன்’ என்பார் அப்பர். வாயிலில் சாணம் தெளித்தால் வீட்டைச் சாணத்தால் மெழுகினால் கிருமிகள் வாரா, லட்சுமி வருவாள். பஞ்சகவ்யம் பருகினால் நோய் வராது. பஞ்ச கவ்யம் பரம ஒளஷதம் என்பர்*
*9. கன்னிப்பெண்கள்*
*தூய கன்னியர் தெய்வ நலம் பொலிபவர். அவர்களிடத்து லட்சுமி கடாட்சம் உண்டு. பெண்ணைப் பார்த்தால் மகாலட்சுமி மாதிரி இருக்கிறாள் என்று சொல்வது உலக வழக்கு*.
*10. உள்ளங்கை*
*உள்ளங்கையில் லட்சுமி உள்ளாள். காலையில் எழுந்ததும் கையைப் பார்க்க வேண்டும். கையை நம்பித்தான் வாழ்க்கையே இருக்கிறது. கையால் உழைத்தால்தான் தனலட்சுமியைக் காண முடியும். கை என்றாலே சக்தி என்றுதான் பொருள். அவர் பெரிய கை என்றால் அவர் செல்வமுடையவர் என்று பொருள்*.
*11. பசுமாட்டின் கால்தூசு*
*புனிதமான பசுவின் பாதம் பட்ட இடத்தில் பாவம் நில்லாது. அதன் கால் தூசு பட்ட இடத்தில் செல்வம் கொழிக்கும். மாடு என்றால் செல்வந்தானே!*
*12. வேள்விப்புகை*
*வேள்விப் புகை உயிர் காக்கும். போபாலில் வேள்வி நடந்த இரு வீடுகளுக்குள்ளே நச்சுக்காற்று நுழையவில்லை. வேள்விப்புகை ஆரோக்கியம் தரும். வேள்விப் புகையில் வானம் பொழியும். வையகம் செழிக்கும்*.
*13. சங்கு*
*சங்கும் அதன் ஒலியும் மங்களகரமானவை. நிதியின் ஓர் அளவை சங்கம் என்பர். ‘சங்கநிதி... பதுமநிதி இரண்டுந்தந்து’ எனும் நாவரசர் சொல் உணர்வோம்*.
*14. வில்வமரம்*
*வில்வ மரத்தடியில் ரைவத மன்வந்திரத்தில் மகாலட்சுமி தோன்றி னாள். வில்வம் சிவபெருமானுக்கு உகந்த பத்திரம். அதைவிடச் சிறந்த பத்திரம் ஒன்றும் இல்லை. வைணவத்தலமான ஸ்ரீரங்கத்தில் தல விருட்சம் வில்வம், திருநகரிக்கு வில்வாரண்யம் என்று பெயர். திருவஹிந்திரபுரத்தில் மகாலட்சுமிக்கு வில்வத்தால்தான் அர்ச்சனை. வில்வ மரத்தடியில் செல்வம் தரும் நாயகி வசிக்கிறாள்*.
*15. நெல்லி மரம்*
*நெல்லி ஆயுளை வளர்க்கும்: ஆரோக்கியம் தரும். அதனடி யில் மகாலட்சுமி உறைகிறாள். நெல்லிதிருமாலின் அருள் பெற்றது. ஹரிபலம் என்று இதற்கு ஒரு பெயர். நெல்லிக்கனி இருக்கும் வீட்டில் லட்சுமி இருப்பாள். துவாதசியன்று நெல்லிக்காய் சேர்த்தால்தான் ஏகாதசிப் பலன் உண்டு*.
*16. தர்ம சிந்தனை உடையாரின் உள்ளம்*
.
*17. வெண்ணிற மாடப் புறாக்கள் வாழும் இடம்*
*18. கலகமில்லாத மகளிர் வாழும் இடம்*
*19. தானியக் குவியல்*
*20. கல்லும் உமியும் இல்லாத அரிசிக் குவியல்*
*
21. பணிவுடைமையும் இன்சொல்லும் உடையவர்*
*22. பகிர்ந்துண்டு வாழும் மனிதர்*
*23. நாவடக்கம் உள்ளவர்*
*24. மிதமாக உண்பவர்*
*25. பெண்களைத் தெய்வமாக மதிப்பவர்*
*26. தூய்மையான ஆடை அணிகிறவர் ஆகிய இடங்களிலும் மனிதர்களிடத்தும் மகாலட்சுமி எப்போதும் இருக்கிறாள்*.
*பொறுமையைவிட மேலான தவமுமில்லை*.
*திருப்தியை விட மேலான இன்பமுமில்லை*.
*இரக்கத்தை விட உயர்ந்த அறமுமில்லை*.
*மன்னித்தலை விட ஆற்றல் மிக்க ஆயுதமில்லை*.
*தோல்விகள் சூழ்ந்தாலும். இருளை விளக்கும் கதிரவன் போல அதனை நீக்கி அடுத்தடுத்த வெற்றி படியில் கால் அடி எடுத்து வையுங்கள். முடியும் வரை அல்ல, உங்கள் இலக்கினை அடையும் வரை. இந்த விடியல் உங்கள் வாழ்விலும் விடியட்டும்*
*முக மலர்ச்சியோடும், நம்பிக்கையுடனும் எழுந்து புதிய நாளை துவங்க இறைவன் அருள் புரியட்டும்!*
*வாழ்க வளமுடன்*
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 174:
புரிந்து கொள்வோம்:
_______________7. மகாவாக்கியங்களைப் புரிந்து கொள்வோம்________________
இதர வ்யபதேச அதிகரணம்
நான்கு வேதங்களிருந்தும் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட நான்கு சொற்றொடர்கள் ‘மகா வாக்கியங்கள்’ என்று குறிப்பிடப்படுகின்றன. இவை நமக்கும் இறைவனுக்கும் உள்ள அறுதிநிலைத் தொடர்பை விளக்குபவையாக உள்ளன:
i..ப்ரஜ்ஞானம் ப்ரஹ்ம | (பிரம்மம் பேருணர்வுப் பொருள்) – ரிக் வேதம்
ii. அஹம் பிரம்மாஸ்மி | (நான் பிரம்மமாக இருக்கிறேன்) ---யஜுர் வேதம்
iii. தத் த்வம் அஸி | -- ( அது நீயாக இருக்கிறாய்) – சாம வேதம்.
iv. அயமாத்மா ப்ரஹ்ம | -- ( இந்த ஆன்மா பிரம்மம்).—அதர்வண வேதம்.
இவற்றைப் புரிந்து கொள்வது எப்படி என்பதை இந்த அதிகரணம் விளக்குகிறது. இதில் 3 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
21. மகா வாக்கியங்களை மேலோட்டமாகப் புரிந்து கொண்டால் அவை விபரீதமான அறிவையே தரும் _______________________
இதரவ்யபதேசாத்திதாகரணாதிதோஷப்
பொருள்: ‘மற்றொருவராகிய ஜீவாத்மாவும் பரமாத்மாவும் ஒருவரே’ என்பது போன்ற உபதேசங்களால் இறைவன் தமக்குத்தாமே நன்மை செய்யாதவராக இருக்கிறார் (அதாவது, தமக்குத் தாமே தீமை செய்து கொள்கிறார்) என்ற குற்றச்சாட்டிற்கு இடம் இருக்கிறது.
இந்த உலகில் துன்பங்கள் நிறைந்திருப்பதும், அதை ஜீவாத்மாவாகிய மனிதன், அதாவது நாம், அனுபவிப்பதும் எல்லோருக்கும் தெரிந்த விஷயம். துன்பங்களும் துயரங்களும் இல்லாத மனிதன் யாரும் இல்லை. இந்த நிலையில் ‘ஜீவாத்மாவும் பரமாத்மாவும் ஒன்று’, அதாவது, இந்த மனிதனும் அவனைப் படைத்தவனாகிய இறைவனும் ஒன்று என்றால், இறைவன் தனக்குத்தானே ஒரு துன்பயமயான உலகைப் படைத்துக் கொண்டு, தானே அவதிப் படுகிறார் என்று ஆகிறது. அறிவுடைய யாரும் தனக்குத்தானே துன்பம் செய்து கொள்ள விரும்ப மாட்டார்கள். அப்படித் தனக்குத்தானே துன்பம் செய்து கொள்கின்ற ஒரு குற்றத்திற்கு இறைவன் ஆளாகும் வாய்ப்பு நேர்கிறது.
அறிவுடைய யாரும் தனக்குத்தானே துன்பம் செய்து கொள்ள விரும்ப மாட்டார்கள். அப்படித் தனக்குத்தானே துன்பம் செய்து கொள்கின்ற ஒரு குற்றத்திற்கு இறைவன் ஆளாகும் வாய்ப்பு நேர்கிறது.
வளர்பிறை பஞ்சமி ! 24.2.23 !
வெற்றியைத் தேடித்தரும் வராஹி அம்மன்..பஞ்சமி இன்று !
ஓம் குண்டலினி புரவாசினி , சண்டமுண்ட விநாசினி ,
பண்டிதஸ்ய மனோன்மணி , வாராஹீ நமோஸ்துதே!
அஷ்டலக்ஷ்மி ஸ்வரூபிணி , அஷ்டதாரித்ரய நாசினி
இஷ்டகாமப்ரதாயினி , வாராஹீ நமோஸ்துதே!
மகாவிஷ்ணு வராக அவதாரம் எடுத்தபோது அவரது அவதார சக்தியாக உருவானவள் வராஹி, சப்த கன்னிமார்கள் பிராமி, வைஷ்ணவி, மகேஷ்வரி, கவுமாரி, வராஹி, இந்திராணி, சாமுண்டி இவர்கள் முறையே பிரம்மா, விஷ்ணு, சிவன், குமரன், இந்திரன், யமன், திருமால் ஆகிய தெய்வங்களின் சக்திகள். இவர்களில் வராஹி, பன்றி முகமும், பெண்ணின் உடலும் கொண்டவர். நான்கு கரங்களை உடையவர். பின்இரு கரங்களில் தண்டத்தினையும், கலப்பையையும் கொண்டிருப்பார். இவர் கருப்பு நிற ஆடையுடுத்தி, சிம்ம வாகனத்தில் அமர்ந்திருப்பார். தமிழர்களின் பரம ரகசிய வழிபாடுகளில் முக்கியமானதும் முதன்மையானதுமாக இருப்பது வராகி உபாசனை!
ராஜராஜ சோழன் வணங்கிய தெய்வம் வராஹி அம்மன்.
சோழமன்னர்களின் வெற்றி தேவதையாக வராஹி அம்மன் விளங்கினாள். சோழ மன்னர்கள் எந்தச் செயலையும் தொடங்கும் முன்பு வராஹிக்கு சிறப்பு வழிபாடு செய்வர். ராஜராஜ சோழன் வராஹி அம்மனை வழிபட்ட பின்னரே எதையும் செய்வார். குறிப்பாக போருக்கு புறப்பட்டுச் செல்லும் போது வராஹி அம்மனுக்கு சிறப்பு வழிபாடுகள் நடத்திய பின்னர் தான் செல்வார். அதனால் ஒவ்வொரு முறையும் வெற்றி பெற்றனர். இதனால் வராஹி அம்மன் சோழர்களின் வெற்றி தெய்வம் ஆனாள்.
தஞ்சை பெரிய கோவிலில் பெரு வுடையார் ஆலயத்தின் அக்னி திசையில், அம்பாள் சன்னிதிக்கு எதிரில் வராஹி அம்மனுக்கு கோவில் உள்ளது. ராஜராஜசோழன் தஞ்சையில் பெரிய கோவிலை கட்டுவதற்கு பல இடங்களை தேர்வு செய்தார். ஆனால் ஒரு இடமும் சரியாக அமையாமல் இருந்தது. ஒருநாள் வேட்டைக்கு புறப்பட்டு சென்ற போது, ஒரு இடத்தில் அவருக்கு எதிராக பன்றி ஒன்று எதிர்த்து நின்றது. அதனை அவர் துரத்தி சென்றார். ஆனால் அது போக்கு காட்டி பல இடங்களுக்கு சென்று ஒரு பெரிய திடலில் வந்து படுத்துக் கொண்டது. இதனால் வியப்படைந்த ராஜராஜசோழன் அதனை கொல்லாமல் துரத்தினார்.
ஆனால் அது எழுந்து நின்று காலால் பூமியை தோண்டியது. இது குறித்து ராஜராஜசோழன் அரண்மனை ஜோதிடரை அழைத்து விவரம் கேட்டார். அப்போது கோவில் கட்ட இடத்தினை, வராஹி தேவி தேர்ந்தெடுத்து இருப்பதை தெரிவித்தார் ஜோதிடர். அந்த இடத்தில் பெரிய கோவில் கட்டும் முன்பு வெற்றி தேவதை வராஹிக்கு சிறிய கோவில் அமைத்து வழிபட்டு பின்னர் பணியை தொடங்கினார் ராஜராஜன். அன்னையின் அருளால் உலகம் போற்றும் பெரிய கோவிலை கட்டினார்.
மற்ற கோயிலில் எங்கும் இல்லாத ஒரு நடைமுறையும் தஞ்சைப்பெரியகோயிலில் உண்டு. எந்த வழிபாட்டை தொடங்கினாலும், முதலில் விநாயகரை வணங்குவதே மரபு. இங்கு விநாயகருக்குப் பதிலாக வராகியம்மனை வழிபட்டே தொடங்குகிறார்கள்.
அபிராமி அந்தாதியில் இரு பாடல்களில் வராஹி என அம்பிகையை அபிராமிபட்டர் பாடுகிறார்.
நாயகி, நான்முகி நாராயணி கை நளின பஞ்ச
சாயகி சாம்பவி சங்கரி, சாமளை சாதி நச்சு
வாய் அகி மாலினி வாராஹி, சூலினி மாதங்கி என்
றாயகி யாதி உடையாள் சரணம் அரண் நமக்கே!”
“பயிரவி பஞ்சமி, பாசாங்குசை பஞ்சபாணி வஞ்சர்
உயிர் ஆவி உண்ணும் உயர் சண்டி காளி ஒளிரும் கலா
வயிரவி மண்டலி மாலினி சூலி, வாராஹி என்றே
செயிர் அவி நான்மறை சேர் திரு நாமங்கள் செப்புவரே!’
1.பஞ்சமீ 2. தண்டநாதா 3. ஸங்கேதா 4. ஸமயேஸ்வரி 5. ஸமயஸங்கேதா 6. வாராஹி 7. போத்ரிணி 8. சிவா 9.வார்த்தாளி 10. மஹாசேனா 11. ஆக்ஞா சக்ரேஸ்வரி 12. அரிக்னி - என்னும் பன்னிரன்டு சக்திமிக்க மந்திர நாமங்களால் அழைக்கப்படுகிறாள் அன்னை வராஹி..
ஓம் ஸ்யாமளாயே வித்மஹே
ஹல ஹஸ்தாய தீமஹி
தன்னோ வராஹி ப்ரசோதயாத்
- வராஹி காயத்திரி - வாழ்வில் வெற்றி அனைத்தும் தருவது..
ஸ்ரீ லலிதா பரமேஸ்வரியின் படைத்தலைவியான வராஹி அம்மன் பக்தர்கள் வேண்டிக் கொள்வதை வழங்கக் கூடியவள். விவசாயம், வீடு, நிலம் தொடர்பானவற்றில் வெற்றியை அருள்பவள். பயிர்களை விளைவிப்பதும், பலன்தருவதும் கடமையாக கொண்டவள்.
எதிரிகளால் பாதிப் படைந்தவர்கள், வழக்குகளில் சிக்கியவர்கள் வாராகி அம்மனை வழிபட்டு பலனடைகிறார்கள்.
தடைப்பட்ட காரியங்கள் இனிதே நடந்தேற இன்று செய்ய வேண்டிய வராஹி அம்மன் வழிபாடு
பஞ்சமி திதியான இன்று ஸ்ரீவராஹி அம்மனை பூஜித்து வழிபட வேண்டிய நாள். வராஹி அம்மன் உள்ள ஆலயத்தில் இன்று சிறப்பு பூஜைகளும், வழிபாடுகளும் நடைபெறும்
சப்தகன்னியரில் ஒருவரான ஸ்ரீவராஹி மிகவும் சக்தி வாய்ந்தவள். லோகமாதா பராசக்தியின் மறு வடிவம் என்று போற்றுகிறது புராணம். தஞ்சைப் பெரியகோயில் உள்ளிட்ட சில ஆலயங்களில் ஸ்ரீவராஹி தேவிக்கு தனி சந்நிதி உள்ளது.
இங்கு, பஞ்சமி திதியில் அன்னைக்கு சிறப்பு பூஜைகள் செய்து வழிபடுவது வழக்கம். இன்று பஞ்சமி திதியை முன்னிட்டு, ஸ்ரீவராஹி அம்மனுக்கு சிறப்பு அபிஷேகங்கள் நடத்தப்படும். இதன் பிறகு அன்னைக்கு சர்வ அலங்காரங்கள் செய்து, பூஜைகள் செய்யப்படுவது வழக்கம்.
ஸ்ரீ வராஹி அம்மனுக்கு உகந்த செம்பருத்தி, செவ்வரளி, மல்லி போன்ற மலர்கள் சார்த்தி அன்னையை வழிபாடு செய்யலாம். பெண்கள் நினைத்தது நிறைவேற குங்கும அர்ச்சனை செய்து பிரார்த்தனையை செய்வார்கள். மேலும், சிறப்பாக பூசனிக்காயை சமமாக வெட்டி அதில் நல்லென்ணை போட்டு விளக்கேற்றுவார்கள்.
பஞ்சமி திதி நாளில், ஸ்ரீவராஹி தேவியை வணங்கி வழிபட்டால், எதிரிகள் தொல்லை ஒழியும். எதிர்ப்புகள் விலகும். தடைப்பட்ட காரியங்கள் இனிதே நடந்தேறும். வழக்கு முதலான காரியங்களில் வெற்றி கிடைக்கும் .
தேனும் தினையும் கலந்தெடுத்து தென்பாங்குத் தமிழில் பாட்டிசைத்து நாம் வணங்கிட மனமகிழ்ந்து மங்கள வரங்களை அள்ளித்தரும் ஆதி சக்திசிவபெருமானுக்கு மிகவும் பிடித்த இன்று திங்கட்கிழமை இனிய இரவு வணக்கங்கள் அன்பர்களே
ஶ்ரீ வராகியம்மன் தஞ்சை பெரிய கோவிலில் எழுந்தருளிய வறலாறு இதோ உங்களுக்காக... தஞ்சையில் மாமன்னர் ராஜராஜ சோழன் ஒருநாள் வேட்டைக்கு புறப்பட்டு சென்றபோது ஒரு இடத்தில் அவருக்கு எதிராக பன்றி ஒன்று எதிர்த்து நின்றது அதனை அவர் துரத்தி சென்றார் ஆனால் அது போக்கு காட்டி பல இடங்களுக்கு சென்று ஒரு பெரிய திடலில் வந்து படுத்துக் கொண்டது இதனால் வியப்படைந்த ராஜராஜசோழன் அதனை கொல்லாமல் துரத்தினார் ஆனால் அது எழுந்து நின்று காலால் பூமியை தோண்டியது இது குறித்து ராஜராஜசோழன் அரண்மனை சோதிடரை அழைத்து விவரம் கேட்டார் அப்போது கோவில் கட்ட இடத்தினை வராகிதேவி தேர்ந்தெடுத்து இருப்பதை தெரிவித்தார் சோதிடர் அந்த இடத்தில் பெரிய கோவில் கட்டும் முன்பு வெற்றி தேவதை வராகியம்மனுக்கு சிறிய கோவில் அமைத்து வழிபட்டு பின்னர் பணியை தொடங்கினார் ராஜராஜன் மாமன்னர் அன்னையின் அருளால் உலகம் போற்றும் பெரிய கோவிலை கட்டினார் ராஜராஜ சோழன் மாமன்னர்
வராகியின் உருவம் மகாவிஷ்ணு வராக அவதாரம் எடுத்தபோது அவரது அவதார சக்தியாக உருவானவள் வராகியம்மன்.. சப்த மாதாக்கள் முறையாக பிராமி வைஷ்ணவி மகேஷ்வரி கவுமாரி வராஹி இந்திராணி சாமுண்டி இவர்கள் முறையே பிரம்மா விஷ்ணு சிவன் குமரன் இந்திரன் யமன் திருமால் ஆகிய தெய்வங்களின் சக்திகள் இவர்களில் வராகியம்மன் பன்றி முகமும் பெண்ணின் உடலும் கொண்டவர் நான்கு கரங்களை உடையவர் பின்இரு கரங்களில் தண்டத்தினையும் கலப்பையையும் கொண்டிருப்பார் இவர் பச்சை நிற ஆடையுடுத்தி சிம்ம வாகனத்தில் அமர்ந்திருப்பார் சக்தி வழிபாட்டு முறையில் ராஜராஜேஸ்வரி என்ற ஸ்ரீவித்யா வழிபாடு சிறப்பானது இவருக்கு நான்கு கைகள் முன்கைகளில் கரும்புவில் புஷ்ப பாணங்களையும் மேல்கைகளில் அங்குசம் பாசமும் ஆயுதங்களை கொண்டிருப்பவர் இந்த நான்கு ஆயுதங்களும் நான்கு சக்திகளாக உருப்பெருகின்றன.. இவற்றில் கரும்புவில் சியாமளாவாகவும் புஷ்ப பாணங்கள் வராகியாகவும் அங்குசம் சப்தகன்னிகளாகவும்பாசம் அஸ்வாரூடாவாகவும் உருப்பெறுகின்றன
ஆனிமாதம் அமாவாசை கழிந்த பஞ்சமி திதியில் ஸ்ரீ வித்யாவின் கையில் இருந்த புஷ்ப பாணங்கள் வராகியாக உருவாகின இவற்றில் வராகி அம்மன் படைத்தலைவியாக இருப்பதால் தேவி மகாத்மியத்தில் வரக்கூடிய மதுகைடபவதம் சும்பநிசும்பவதம் சண்டமுண்டவதம் மகிஷாசுரவதம் போன்ற அசுரர்களுடன் போரிட்டு யுத்தத்தில் வெற்றியை பெற்று தருவதில் முக்கிய பங்கு வகித்தது அன்னை ஶ்ரீ வராகியம்மனே சக்தி(சாக்தம்) வழிபாட்டு முறைகள் சங்ககாலம் முதலே நமது முன்னோர்களால் சிறப்பாக கொண்டாடப்பட்டு வருகிறது அதனை நாமும் பின்பற்றி அன்னை ஶ்ரீ வராகியம்மனை போற்றி புகழ்ந்து வணங்குவோம் வாழ்வில் பல்வேறு நன்மைகளை பெறுவோம்
(இன்னும் காண்போம்). .
பிரம்ம ஸூத்ரம் 175:
இறைவன் மேலானவர்:
அதிகம் து பேதநிர்தேசாத் || 2:1.22 ||
பொருள்: ஜீவாத்மாவை விட நிச்சயமாக இறைவன் மேலானவர். ஏனெனில் இருவரும் வெவ்வேறானவர்கள் என்பது உபநிஷதங்களில் கூறப்பட்டுள்ளது.
உலகைப் படைத்தவரும் உலகை அறிபவரும் இறைவனே. அவரே பரமாத்மா. உலகின் மூலகாரணம். காலத்தைத் தோற்றுவித்தவரும், காலத்தை அறிபவரும், பல்வேறு குணங்களை உடையவரும் அவரே. அவர் அனைத்தையும் அறிபவர். உலகையும் ஆன்மாவையும் ஆள்பவர் அவர்.
என்று கூறுகிறது ஸ்வேதாஸ்வர உபநிஷதம் (4:16). ‘இறைவன் ஆன்மாவை ஆள்பவர்’ என்பது இந்த மந்திரத்தில் தெளிவாகக் கூறப்படுகிறது. இது போன்ற வேறு பல உபநிஷதங்களிலும் இறைவன் வேறு, ஜீவாத்மா வேறு என்பது தெளிவாக எடுத்துக் காட்டப்பட்டுள்ளது. எனவே இறைவன் தமக்குத்தாமே துன்பம் செய்து கொள்கிறார் என்ற கருத்து ஏற்புடையது அல்ல.
அப்படியானால் ‘அது நீ ஆகிறாய்’. ‘நானே அவன்’ போன்ற உபநிஷத வாக்கியங்களை எப்படிப் புரிந்து கொள்வது? ஸ்ரீராமகிருஷ்ணரின் எளிய அனுபவ வார்த்தைகள் இதனை அற்புதமாக விளக்குகின்றன:
“நானே அவன்”, “நான் சுத்த ஆன்மா” இது ஞானிகளின் கருத்து. பக்தர்களோ, இவையெல்லாம் பகவானின் ஐஸ்வரியம் என்பார்கள். செல்வம் இல்லாவிட்டால் எப்படி ஒரு செல்வத்தைப் பிரித்தறிய முடியும்? சாதகனின் பக்தியைப் பார்த்து பகவானே அந்த சாதகரிடம், ‘நான் எதுவோ, அதுவே நீ’ என்று சொல்வாரானால், அப்போது விஷயமே வேறு. அரசர் சிம்மாசனத்தில் அமர்ந்திருக்கிறார், சமையல்காரன் அங்கு வந்து சிம்மாசனத்தில் அமர்ந்து கொண்டு, ‘அரசே, நீங்களும் நானும் சமம்’ என்று கூறுவானானால், உலகம் அவனைப் பைத்தியம் என்று கூறும். ஆனால் சமையல்காரனின் தேவையைக் கண்டு மகிழ்ந்து அரசனே ஒரு நாள் அவனிடம், “அடேய், நீ என்னருகில் வந்து அமர்ந்து கொள். அதில் தவறு எதுவும் இல்லை. நீயும் நானும் சமம்.” என்று கூறுவதாக வைத்துக் கொள்வோம். அப்போது சமையல்காரன் அரசனின் அருகில் சென்று அமர்வது தவறில்லை. சாதாரண மனிதன், “நான் அவனே” என்று சொல்வது நல்லதல்ல. அலை, தண்ணீரைச் சார்ந்தது; தண்ணீர் அலையைச் சார்ந்ததாகி விடுமா என்ன?’
மகா வாக்கியங்கள் அனுபவ வார்த்தைகள். உயர் ஆன்மீக அனுபவம் பெற்ற மகான்களால் கூறப்பட வேண்டியவை. அந்த அனுபவ வார்த்தைகளை சாதாரணமாக புரிந்து கொள்ள ஆரம்பித்தால் ஸ்ரீராமகிருஷ்ணரின் உதாரணத்தில் அரசனிடம் தாமே சென்று, ‘நீங்களும் நானும் சமம்’ என்று கூறிய சமையற்காரனின் நிலமையே ஆகும்.
இனிய காலை வணக்கம் நண்பர்களே. கணேசன் உஷா.
#அற்புத_தூபங்கள்
#சந்தனதத்தில்- தூபமிட தெய்வ கடாட்சம் உண்டாம்.
#சாம்பிராணியில்- தூபமிட கண் திருஷ்டி பொறாமை நீங்கி முன்னேற்றம் உண்டாகும்.
#ஜவ்வாது - தூபமிட திடீர் அதிர்ஷ்டம் கிட்டும்.
#அகிலி - தூபமிட குழந்தை பாக்கியம் உண்டாகும்.
#துகிலி - தூபமிட குழந்தைகளுக்கு நற்ஆயுள் அழகு ஆரோக்கியத்தினை உண்டாகும்.
#துளசி தூபமிட - காரியத்தடை திருமணத்தடை நீங்கி விரைவில் நடந்தேறும்.
#தூதுவளை - தூபமிட எந்நாளும் வீட்டில் தெய்வங்கள் அருள் புரியும்.
#வலம்புரிக்காய் - தூபமிட பன்னிரண்டு வகையான பூத கணங்களும் நீங்கும்.
#வெள்ளைகுங்கிலியம் - தூபமிட துஷ்ட அவிகள் இருந்தவிடம் தெரியாது நீங்கிவிடும்.
#வெண்கடுகு - தூபமிட பகைமை எதிர்ப்புகள் விலகும்.
#நாய்கடுகு - தூபமிட துரோகிககள் நம்மை கண்டு ஓடுவர்.
#மருதாணிவிதை- தூபமிட சூனிய கோளாறுகளை நீக்கும்.
#கரிசலாங்கன்னி - தூபமிட மகான்கள்அருள்கிட்டும்.
#வேப்பம்பட்டை - தூபமிட ஏவலும் பீடையு நீங்கும்.
#நன்னாரிவேர் - தூபமிட இராஜவசியம் உண்டாக்கும்.
#வெட்டிவேர் - தூபமிட சகல காரியங்களும் சித்தியாகும் .
#வேப்பஇலைதூள் -தூபமிட சகலவித நோய் நிவாரணமாகும்.
#மருதாணிஇலைதூள் - தூபமிட இலட்சுமி கடாட்சம் உண்டாகும்.
#அருகம்புல்தூள்- தூபமிட சகல தோஷமும் நிவாரணமாகும்.
மேலே குறிப்பிட்டுருக்கும் அனைத்து பொருட்களும் #நாட்டு #மருந்து #கடைகளில் கிடைக்கும்.
தினமும் வீடு, கடை, தொழிற்சாலை, பாடசாலை, அலுவலகம் போன்ற இடங்களில் இறைவனை நினைத்து தூபமிட்டாலே அவ்விடத்தில் #அமைதியும் #நற்சூழலும் அமைந்து அங்கு நடக்கும் நடைபெறும் செயல்கள் யாவும் சிறப்பாக அமையப்பெறும்.
#வாழ்க #வளமுடன்...
#இன்றுசஷ்டிவிரதம்
#பழநிபாஷாணமுருகன்!
பழநி மலைக்கு எப்போது சென்றாலும் எந்தத் தருணத்தில் சென்றாலும் முருகப்பெருமானுக்கு அபிஷேகித்த நீரையோ பாலையோ கொஞ்சம் அருந்துங்கள்.பழநி வாழ் தண்டாயுதபாணி சுவாமியை மனதார வேண்டிக்கொண்டு பால் பிரசாதத்தை, தீர்த்தப் பிரசாதத்தை அருந்துங்கள். தீராத நோய் அனைத்தும் தீர்த்து வைப்பார் முருகக் கடவுள். சகல தோஷங்களையும் போக்கி அருளுவார் பாலதண்டாயுதபாணி.முருகப்பெருமான் என்றதும் ஆறுபடைவீடு நினைவுக்கு வரும். ஆறுபடைவீடு என்றதும் பழநி மலை நினைவுக்கு வரும். பழநிமலை என்றதும் ஸ்ரீதண்டாயுதபாணி நினைவுக்கு வருவார். தண்டாயுதபாணி சுவாமியை நினைக்கும்போதே போகர் சித்தரும் நினைவுக்கு வருவார்.போகர் எனும் சித்தபுருஷரின் மகிமைகள் ஏராளம். தனக்குத் தெரிந்த யோகக் கலைகளைக் கொண்டு மூலிகைகளை சேகரித்தார். மொத்தம் 4,448 மூலிகைகள் கொண்டு, 81 பாஷாணங்களாக மாற்றினார். அப்படியான 81 பாஷாணங்களையும் ஒன்பது பாஷாணங்களாகப் பிரித்துக்கொண்டார்.இந்த ஒன்பது பாஷாணங்களையும் மருந்தாக மாற்றினர். இப்படியான பாஷாணங்களைக் கொண்டு மனிதர்களுக்கு இறப்பே நிகழாத மருந்தை உண்டு பண்ணினார். அதுமட்டுமா? இந்த பாஷாணத்தைக் கொண்டுதான் முருகப்பெருமான்ன் விக்கிரகத்தை உண்டுபண்ணினார் என்கிறது பழநி முருகன் கோயிலின் ஸ்தல புராணம்.பழநி மலையின் மீது குடிகொண்டிருக்கும் முருகப்பெருமான் தன் அருளால் மட்டுமல்ல தன் உருவாலும் அளப்பரிய சக்தியைக் கொண்டிருக்கிறார். பழநியம்பதியில் அருள்பாலிக்கும் முருகப்பெருமானு க்கு அபிஷேகிக்கப்படும் நீரைப் பருகுவதோ பாலபிஷேகம் செய்த பாலைப் பருகுவதோ தீராத நீண்டகால நோயையெல்லாம் தீர்த்துவைக்கும் என்று தெரிவிக்கிறார்கள் பக்தர்கள்.ஆறுபடைவீடுகளில் ஓங்கி உயர்த மலையின் மீது குடிகொண்டிருக்கும் பழநியம்பதி அற்புதமான திருத்தலம். ஆறுபடை வீடுகளில், இந்தத் தலத்துக்குத் தான் தைப்பூசத் திருநாளையொட்டி லட்சக்கணக்கான பக்தர்கள் பாதயாத்திரை வருகின்றனர். பல கோயில்களுக்கும் பாதயாத்திரையாக பக்தர்கள் வந்தாலும் இந்தத் தலத்துக்கு வரும் பக்தர்களின் எண்ணிக்கை அதிகம். அதேபோல், காவடி எடுத்து வரும் அன்பர்களும் பால் குடம் எடுத்து வரும் அன்பர்களும் ஆயிரக்கணக்கான அளவில் இருக்கும்.பழநி மலைக்கு எப்போது சென்றாலும் எந்தத் தருணத்தில் சென்றாலும் முருகப்பெருமானுக்கு அபிஷேகித்த நீரையோ பாலையோ கொஞ்சம் அருந்துங்கள். பழநி வாழ் தண்டாயுதபாணி சுவாமியை மனதார வேண்டிக்கொண்டு பால் பிரசாதத்தை, தீர்த்தப் பிரசாதத்தை அருந்துங்கள். தீராத நோய் அனைத்தும் தீர்த்து வைப்பார் முருகக் கடவுள். சகல தோஷங்களையும் போக்கி அருளுவார் பாலதண்டாயுதபாணி(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 176:
சாத்தியமே அல்ல:
23. இறைவனும் மனிதனும் ஒன்று என்பது சாத்தியமே அல்ல என்பதை ஓர் உதாரணத்தின் வாயிலாக விளக்கலாம்__________
அச்மாதிவச்ச ததனுபபத்தி || 2:1.23 ||
பொருள்: மேலும், ‘ஜீவாத்மாவும் பரமாத்மாவும் ஒன்று’ என்பது கற்கள் முதலியவை போல் முற்றிலும் சாத்தியம் அற்றது.
சாதாரணக் கற்களும், ரத்தினம், கோமேதகம் போன்ற விலையுயர்ந்த கற்களும் அடிப்படையில் ஒன்றே. இரண்டும் கற்கள் தான். ஆனால் அவற்றின் மதிப்பிலும் செயல்பாட்டிலும் மலைக்கும் மடுவுக்குமான வேறுபாடு இருக்கிறது.
அது போல் இந்தப் பிரபஞ்சத்தைப் படைத்து, காத்து, ஒடுக்குகின்ற வல்லமை வாய்ந்த இறைவனும் மனிதனும் அடிப்படையில் ஒன்று; இருவரும் உணர்வுடையவர்கள். ஆனால் செயல்பாட்டிலும் ஆற்றலிலும் முற்றிலும் வேறுபட்டவர்கள்.
மகாவாக்கியங்களை மேற்கண்ட அணுகுமுறையில் தான் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.
____8. இறைவனுக்கு உதவி தேவையில்லை_____
உபஸம்ஹார தர்சன அதிகரணம்
இறைவன் உலகைப் படைத்தார். சரியாகச் சொல்வதானால், தாமே உலகமாக ஆனார். இப்படிப் படைப்பதற்கு அவருக்கு கருவிகளோ புற உதவிகளோ தேவையா? இல்லை என்று கூறுகிறது இந்த அதிகரணம். இதில் 2 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
24. பாலின் உதாரணத்தைப் பார்ப்போம் ____________
உபஸம்ஹாரதர்சான்னேதி சேன்ன க்ஷீரவத்தி || 2:1.24 ||
பொருள்: ‘ ஒரு பொருளை உருவாக்குவதற்குப் பல்வேறு புறப்பொருட்களின் உதவி தேவைப்படுவதை உலகில் காண்கிறோம்; எனவே இறைவன் உலகின் காரணப் பொருளாக இருக்க முடியாது’ என்று கூறுவதானால் அது சரியல்ல. பாலின் உதாரணத்திலிருந்து இதைப் புரிந்து கொள்ளலாம்.
குயவன் பானை செய்வதற்கு களிமண் மட்டும் போதாது. தண்ணீர், சக்கரம் போன்ற பல புறப்பொருட்களின் உதவி அவனுக்குத் தேவை. அது போல் இறைவனும் உலகைப் படைப்பதற்கு புற உதவிகளின் தேவையும் உள்ளது. எனவே இறைவனே உலகைப் படைத்தார், தாமே உலகமாக ஆனார் என்று கூறுவது சரியாகாது என்று கருதலாம்.
அந்த கருத்து தவறு என்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். பால் தயிராவது அதன் இயல்பு. அது போலவே இறைவன் தாமே உலகமாகப் பரிணமித்தார். ‘இறைவனுக்கு வேலை என்பது கிடையாது, கருவிகளும் அவரிடம் இல்லை. அவருக்குச் சமமானவரோ அவரை விட உயர்ந்தவரோ காணப்படவில்லை. அவரது மேலான சக்தி பலவகைப்பட்டது என்று கூறப்படுகிறது. அவரது அறிவும் ஆற்றலும் செயல்பாடும் இயல்பானது என்கிறது ஸ்வேதாஸ்வரம் (6:8).
#இந்த_பாடலை
#எத்தனைமுறைகேட்டாலும்
மீண்டும் மீண்டும் கேட்கனும் போல் இருக்கும் அதி அற்புதமான பாடல் வரிகள்.
ஜென்மம் நிறைந்தது சென்றவர் வாழ்க
சிந்தை கலங்கிட வந்தவர் வாழ்க
நீரில் மிதந்திடும் கண்களும் காய்க
நிம்மதி நிம்மதி இவ்விடம் சூழ்க
ஜனனமும் பூமியில் புதியது இல்லை
மரணத்தைப் போல் ஒரு பழையதும் இல்லை
இரண்டும் இல்லாவிடில் இயற்கையும் இல்லை
இயற்கையின் ஆணைதான் ஞானத்தின் எல்லை
பாசம் உலாவிய கண்களும் எங்கே
துழாவிய கைகளும் எங்கே
தேசம் அளாவிய கால்களும் எங்கே
தீ உண்டதென்றது சாம்பலும் எங்கே
கண்ணில் தெரிந்தது காற்றுடன் போக
மண்ணில் பிறந்தது மண்ணுடன் சேர்க
எலும்பு சதை கொண்ட உருவங்கள் போக
எச்சங்கலால் அந்த இன்னுயிர் வாழ்க
பிறப்பு இல்லாமலே நாளொன்றும் இல்லை
இறப்பு இல்லாமலும் நாளொன்றும் இல்லை
நேசத்தினால் வரும் நினைவுகள் தொல்லை
மறதியைப் போல் ஒரு மாமருந்தில்லை
கடல் தொடும் ஆறுகள் கலங்குவதில்லை
தரைதொடும் தாரைகள் அழுவதும் இல்லை
நதி மழை போன்றதே விதியென்று கண்டும்
மதி கொண்ட மானுடர் மயங்குவதென்ன
மரணத்தினால் சில கோபங்கள் தீரும்
மரணத்தினால் சில சாபங்கள் தீரும்
வேதம் சொல்லாததை மரணங்கள் கூறும்
விதை ஒன்று வீழ்ந்திடில் செடி வந்து சேரும்
பூமிக்கு நாம் ஒரு யாத்திரை வந்தோம்
யாத்திரை தீரும் முன் நித்திரை கொண்டோம்
நித்திரை போவது நியதி என்றாலும்
யாத்திரை என்பது தொடர்கதையாகும்...
தென்றலின் பூங்கரம் தீண்டிடும் போதும்
சூரியக் கீற்றொளி தோன்றிடும் போதும்
மழலையின் தேன்மொழி செவியுறும் போதும் மாண்டவர் எம்முடன் வாழ்ந்திட கூடும்
மாண்டவர் சுவாசங்கள் காற்றுடன் சேர்க
தூயவர் கண்ணொளி சூரியன் சேர்க
பூதங்கள் ஐந்திலும் பொன்னுடல் சேர்க போனவர் புண்ணியம் எம்முடன் சேர
மாத கார்த்திகை விரதம். முருகனுக்கு உரிய கார்த்திகை விரதம் வருகின்ற 26 - 2 - 2023 மாசி மாதம் 14 ம் தேதி, ஞாயிறு கிழமை வருகிறது. நட்சத்திர விரதமான கார்த்திகை விரதம் இருந்து, முருக பெருமானை வழிபட்டால், உச்சம் பெற்ற வாழ்க்கை அமையும். கார்த்திகை தினத்தில் அதிகாலை எழுந்து குளித்து முடித்து, முருகப்பெருமான் படத்திற்கு செந்நிற ரோஜா பூக்கள் சாற்றி, கார்த்திகைப் பெண்களால் வளர்க்கப்பட்ட ஆறுமுகனை வணங்கும் விதமாக 6 அகல் விளக்குகளில் பஞ்சு திரி அல்லது மஞ்சளில் தோய்த்து முதலிலேயே காய வைத்த மஞ்சள் நிற திரி போட்டு நல்லெண்ணெய் அல்லது நெய் ஊற்றி தீபம் ஏற்றி, காலை முதல் மாலை வரை உணவு ஏதும் உண்ணாமல் விரதம் இருந்து, மாலையில் முருகன் கோயிலுக்கு சென்று முருகனை வழிபட்ட பின்பு பால், பழம் சாப்பிட்டு கிருத்திகை விரதத்தை முடிக்க வேண்டும். வீட்டில் இருப்பவர்கள் கந்த சஷ்டி கவசம், ஷண்முக கவசம், முருக காயத்திரி மந்திரம், மூல மந்திரம் போன்றவற்றை பாராயணம் செய்து முருகனுக்கு கீரை சாதம், பச்சை நிற இனிப்புகள் போன்றவற்றை நைவேத்தியம் செய்து வணங்க வேண்டும். ஒவ்வொரு மாதமும் அந்த 6 அகல் விளக்குகளை வைத்தே பூஜை செய்யலாம். வீட்டில் மாலை வேளைகளில் தீபமேற்றி, முருகப்பெருமானின் படத்திற்கு செவ்வரளி, சிவப்பு ரோஜா, செந்தாமரை போன்ற மலர்களை சமர்ப்பித்து தூபங்கள் காட்டி வழிபாடு செய்ய வேண்டும். மேற்கண்ட முறையில் முருகனை வழிபட்டு முடித்ததும், அருகிலுள்ள முருகன் கோயிலுக்கும் சென்று வழிபடுவது சிறப்பு. மேலும் கோயிலுக்கு வெளியே இருக்கும் யாசகர்களுக்கும், வசதியற்ற ஏழை மக்களுக்கும் கீரை சாதம், சாம்பார் சாதம் போன்றவற்றை இந்த தினத்தில் அன்னதானம் செய்வது நன்று. எந்த தானம் செய்வதாக இருந்தாலும், அதை கோவிலுக்குள் நுழையும்முன்பு செய்துவிடுங்கள் கோவிலில் வழிபாடு செய்துவிட்டு வெளியே வந்தவுடன் தானம் ஏதும் செய்யாமலும், வேறு எங்கும் செல்லாமலும் வீட்டுக்கு செல்வது நன்று. மேற்கூறிய முறையில் கிருத்திகை தினத்தன்று முருகனுக்கு விரதம் இருந்து வழிபாடு செய்பவர்களுக்கு :- ஜாதகத்தில் செவ்வாய் கிரகத்தால் ஏற்படுகின்ற பாதக பலன்கள் குறையும் . மங்கள மணமாலை சூடும் வாய்ப்பு உருவாகும். மகிழ்ச்சி தரும் மகப்பேறு உண்டாகும். போட்டித் தேர்வுகளில் வெற்றி உண்டாகும். தொழில், வியாபாரங்களில் சக போட்டியாளர்கள், எதிரிகளால் ஏற்படும் தொல்லைகள் எதிர்ப்புகள் நீங்கும். வந்த துயரம் விலகி வளமான வாழ்க்கை கிடைக்கும்..(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 177:
தேவையில்லை:
25. இறைவன் உலகைப் படைப்பதற்கு புற உதவி தேவையில்லை____
தேவ ஆதிவத் அபி லோகே || 2:1.25 ||
பொருள்: தேவர்கள் தங்கள் சங்கல்ப மாத்திரத்திலேயே பொருட்களைப் படைப்பது பற்றிக் கூறப்படுகிறது. அது போல் உலகிலும் காணப்படுகிறது.
தேவர்களும் தெய்வங்களும் ரிஷிகளும் புற உதவியும் கருவிகளும் இல்லாமல் புதிய உடம்புகளையும் அரண்மனைகளையும் ரதங்களையும் படைப்பது பற்றி புராணங்களிலும் வேறு பல நூல்களிலும் கூறப்பட்டுள்ளது. இவர்களையே படைத்தவராகிய இறைவனுக்குப் புற உதவி எதுவும் தேவையில்லை என்பது தெளிவு. எனவே இறைவனே உலகின் காரணம் என்பகில் சந்தேகம் இல்லை.
________9. இறைவன் என்னவானார்?________
க்ருத்ஸ்ன ப்ரஸக்தி அதிகரணம்
முந்தின அதிகரணத்தின் கருத்து இந்த அதிகரணத்திலும் தொடர்கிறது. இறைவனே உலகமாகப் பரிணமித்தார் என்றால் அவர் என்னவானார்? பால் தயிராகிய பின் பால் எஞ்சுவதில்லை. அது போல் இறைவனும் மறைந்து விட்டாரா என்ற கேள்விக்கு இந்த அதிகரணம் பதிலளிக்கிறது. இந்த அதிகரணத்தில் 4 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
26. இறைவனே உலகமாக ஆனார் என்ற கருத்து ஏற்கத்தக்கதல்ல என்ற மாற்றுக் கருத்தை முதல் ஸூத்ரம் கூறுகிறது____
க்ருத்ஸ்னப்ரஸக்திர்நிரவயவத்
பொருள்: இறைவனே உலகமாக ஆனார் என்று கூறினால் அவர் முழுவதும் மாறி விட்டார் என்று கருத நேரும்; அல்லது அவர் பகுதிகள் அற்றவர் என்று வேதங்கள் கூறுவது முரண்படும்.
பால் தயிராவது போல் இறைவனும் உலகமாக ஆனார் என்று 24 ஆம் ஸூத்ரம் கூறியது. தயிராகிய பின் பால் எஞ்சுவதில்லை. இறைவனும் உலகமாக ஆனார் என்று கூறினால் இப்போது அவர் இல்லை என்றாகும்.
இறைவன் முற்றிலுமாக உலகமாக ஆகவில்லை, அவரது ஒரு பகுதியே மாற்றத்திற்கு உட்படுகிறது, மற்ற பகுதி மாறாமல் உள்ளது என்று கொள்ளலாம். ஆனால் இது வேதக் கருத்திற்கே முரண்பாடாக அமையும். ஏனெனில் வேதங்கள் இறைவனைப் பகுதிகள் அற்றவர் என்று கூறுகிறது---‘பகுதிகள் அற்ற, செயல்கள் அற்ற, அமைதியே வடிவான, குறைகள் அற்ற, காரைக்கால் அற்ற, மரணமிலாப் பெருவாழ்வுக்குப் பாலமான, எரிகின்ற நெருப்பு போன்ற இறைவனை நான் சரணடைகிறேன் என்கிறது ஸ்வேதாஸ்வரம் (6:10).
இறைவன் முழுமையாக உலகமானார் என்றால் இப்போது அவர் இல்லை என்றாகும்; அவரது ஒரு பகுதி மட்டுமே பரிணாமத்திற்கு உரியது என்றால் அவர் பகுதிகள் உடையவர் என்றாகும். இரண்டுமே வேதங்களின் கருத்திற்கு எதிரானவை. இவ்வாறு இரண்டு வழிகளில் பார்த்தாலும் இறைவனே உலகமாக ஆனார் என்ற கருத்து தவராகவே உள்ளது.
தேவர்கள் தங்கள் சங்கல்ப மாத்திரத்திலேயே பொருட்களைப் படைப்பது பற்றிக் கூறப்படுகிறது. அது போல் உலகிலும் காணப்படுகிறது. !!!!இன்றைய கண்டுபிடிப்புகளில் ஒருவனின் மனமோ இல்லை சிந்தனையோ இல்லை என்று எவ்வாறு கூற முடியாதோ அப்படியே இப்படி.!!!
#இன்றுமாசிமாத #வளர்பிறை_அஷ்டமி.*
#திங்கள்கிழமைகாலைவணக்கம்
வளர்பிறை திதிகள் மற்றும் தேய்பிறை திதிகள் என்று இருவகையான திதிகள் உள்ளன. இவற்றில் எது இறைவனை வழிபட உகந்ததது என்ற கேள்வி எழலாம். நாம் இரண்டு திதிகளிலும் வழிபாடு செய்வதே மிகவும் சிறப்பானது.
உதாரணமாக பைரவர் வழிபாட்டினை எடுத்துக் கொள்வோம். பைரவருக்குரிய திதி என சிறப்பிக்கப்படும் திதி அஷ்டமி திதி ஆகும். இதில் வளர்பிறை அஷ்டமி மற்றும் தேய்பிறை அஷ்டமி என இரண்டு அஷ்டமி திதிகள் உள்ளன. இவ்விரண்டு அஷ்டமி திதிகளுமே பைரவர் வழிபாட்டிற்கு உரியவை தான் என்பதில் ஐயமில்லை. அவற்றினை பயன்படுத்துவதில் சிறு சிறு வேறுபாடுகள் மட்டுமே உண்டு.
முதலில் தேய்பிறை அஷ்டமியை எடுத்துக் கொள்வோம். தேய்பிறை அஷ்டமியில் வழிபாடு செய்யும் போது நாம் பைரவரிடம் நமக்கு தீர்க்க வேண்டிய துன்பங்களை தீர்க்குமாறு வேண்ட வேண்டும். தேய்பிறை அஷ்டமி திதிகளில் நாம் இவ்வாறு வேண்டும் போது நமது துன்பங்கள் அனைத்தும் தேய்ந்து அழிந்து போகும். எக்காரணம் கொண்டும் நம்முடைய தேவைகளை வேண்டுதல் கூடாது.
இப்போது வளர்பிறை அஷ்டமியை எடுத்துக் கொள்வோம். vவளர்பிறை அஷ்டமியில் வழிபாடு செய்யும் போது நாம் பைரவரிடம் நமக்கு தேவையானவற்றை தருமாறு வேண்ட வேண்டும். வளர்பிறை அஷ்டமி திதிகளில் நாம் இவ்வாறு வேண்டும் போது நமக்கு தேவையானவை அனைத்தும் மேன்மேலும் வளர்ந்து கொண்டே இருக்கும். எக்காரணம் கொண்டும் நம்முடைய துன்பங்களை தீர்க்குமாறு வேண்டுதல் கூடாது.
நம்முடைய முன்னோர்கள் வழிபாட்டினை தேய்பிறை திதிகளில் ஆரம்பம் செய்து வளர்பிறை திதிகளில் முடிப்பார்கள். இதுவே வழிபாட்டின் ரகசியம் ஆகும். தேய்பிறை திதிகளில் நமது கர்ம வினைகள் அனைத்தும் அழியத் sதொடங்கும். பின்னர் வளர்பிறை திதிகளில் நமது தேவைகள் கிடைக்க ஆரம்பிக்கும். இதனை எந்த கடவுள் வழிபாட்டிற்கும் பின்பற்றலாம். தவறில்லை.
"விரிந்த பல் கதிர்கொள் சூலம் வெடிபடு தமருகம் கை தரித்ததோர் கோல கால பயிரவனாகி வேழம் உரித்து உமை அஞ்சக் கண்டு ஒண் திருமணிவாய் விள்ளச்
சிரித்து அருள் செய்தார் சேறைச் செந்நெறிச் செல்வனாரே."
- (#திருநாவுக்கரசர்)
இந்த பாடலில் கால பைரவரின் திருக்கோலம் கூறப்பட்டுள்ளது. இந்தப் பாடலை ஓதும் அடியார்கள், தங்கள் அச்சம், இடர், வறுமை, பிணி முதலியன நீங்கப்பெற்று, செல்வம் நிறைந்த வாழ்க்கை வாழ்வார்கள் என்று நம்பப்படுகின்றது.
பலவாறு விரிந்த ஒளியினை உடைய சூலத்தையும், ஓசையை உள்ளடக்கிய தமருகம் எனப்படும் உடுக்கையையும் கையில் ஏந்தி அழகிய வடிவம் கொண்ட கால பைரவ மூர்த்தியாக கோலம் கொண்ட mசிவபெருமான், தன்னை அழிப்பதற்காக தாருகவனத்து முனிவர்கள் ஏவிய யானையினை அழித்தார்; யானை சிவபெருமானை நெருங்கியதையும், அதன் தோலினை சிவபெருமான் உரித்த பின்னர் அந்த தோலினைப் போர்வையாக உடலின் மீது போர்த்துக் கொண்டததையும் கண்ட பார்வதி தேவி மிகவும் அச்சம் எய்தினாள்.
தேவியின் பயத்தைக் கண்ட சிவபெருமான் தனது பவளம் போன்று ஒளி திகழும் வாய் மலர்ந்து சிரித்தார். இவ்வாறு சிறிதும் அஞ்சாமல் வீரச்செயல் புரிந்தவர் சேறைப் பதியில் உள்ள செந்நெறி எனப்படும் கோயிலில் வாழ்கின்ற எம்பெருமான் ஆவார்.
(இன்னும் காண்போம்).
தேவையில்லை:
25. இறைவன் உலகைப் படைப்பதற்கு புற உதவி தேவையில்லை____
தேவ ஆதிவத் அபி லோகே || 2:1.25 ||
பொருள்: தேவர்கள் தங்கள் சங்கல்ப மாத்திரத்திலேயே பொருட்களைப் படைப்பது பற்றிக் கூறப்படுகிறது. அது போல் உலகிலும் காணப்படுகிறது.
தேவர்களும் தெய்வங்களும் ரிஷிகளும் புற உதவியும் கருவிகளும் இல்லாமல் புதிய உடம்புகளையும் அரண்மனைகளையும் ரதங்களையும் படைப்பது பற்றி புராணங்களிலும் வேறு பல நூல்களிலும் கூறப்பட்டுள்ளது. இவர்களையே படைத்தவராகிய இறைவனுக்குப் புற உதவி எதுவும் தேவையில்லை என்பது தெளிவு. எனவே இறைவனே உலகின் காரணம் என்பகில் சந்தேகம் இல்லை.
________9. இறைவன் என்னவானார்?________
க்ருத்ஸ்ன ப்ரஸக்தி அதிகரணம்
முந்தின அதிகரணத்தின் கருத்து இந்த அதிகரணத்திலும் தொடர்கிறது. இறைவனே உலகமாகப் பரிணமித்தார் என்றால் அவர் என்னவானார்? பால் தயிராகிய பின் பால் எஞ்சுவதில்லை. அது போல் இறைவனும் மறைந்து விட்டாரா என்ற கேள்விக்கு இந்த அதிகரணம் பதிலளிக்கிறது. இந்த அதிகரணத்தில் 4 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
26. இறைவனே உலகமாக ஆனார் என்ற கருத்து ஏற்கத்தக்கதல்ல என்ற மாற்றுக் கருத்தை முதல் ஸூத்ரம் கூறுகிறது____
க்ருத்ஸ்னப்ரஸக்திர்நிரவயவத்
பொருள்: இறைவனே உலகமாக ஆனார் என்று கூறினால் அவர் முழுவதும் மாறி விட்டார் என்று கருத நேரும்; அல்லது அவர் பகுதிகள் அற்றவர் என்று வேதங்கள் கூறுவது முரண்படும்.
பால் தயிராவது போல் இறைவனும் உலகமாக ஆனார் என்று 24 ஆம் ஸூத்ரம் கூறியது. தயிராகிய பின் பால் எஞ்சுவதில்லை. இறைவனும் உலகமாக ஆனார் என்று கூறினால் இப்போது அவர் இல்லை என்றாகும்.
இறைவன் முற்றிலுமாக உலகமாக ஆகவில்லை, அவரது ஒரு பகுதியே மாற்றத்திற்கு உட்படுகிறது, மற்ற பகுதி மாறாமல் உள்ளது என்று கொள்ளலாம். ஆனால் இது வேதக் கருத்திற்கே முரண்பாடாக அமையும். ஏனெனில் வேதங்கள் இறைவனைப் பகுதிகள் அற்றவர் என்று கூறுகிறது---‘பகுதிகள் அற்ற, செயல்கள் அற்ற, அமைதியே வடிவான, குறைகள் அற்ற, காரைக்கால் அற்ற, மரணமிலாப் பெருவாழ்வுக்குப் பாலமான, எரிகின்ற நெருப்பு போன்ற இறைவனை நான் சரணடைகிறேன் என்கிறது ஸ்வேதாஸ்வரம் (6:10).
இறைவன் முழுமையாக உலகமானார் என்றால் இப்போது அவர் இல்லை என்றாகும்; அவரது ஒரு பகுதி மட்டுமே பரிணாமத்திற்கு உரியது என்றால் அவர் பகுதிகள் உடையவர் என்றாகும். இரண்டுமே வேதங்களின் கருத்திற்கு எதிரானவை. இவ்வாறு இரண்டு வழிகளில் பார்த்தாலும் இறைவனே உலகமாக ஆனார் என்ற கருத்து தவராகவே உள்ளது.
தேவர்கள் தங்கள் சங்கல்ப மாத்திரத்திலேயே பொருட்களைப் படைப்பது பற்றிக் கூறப்படுகிறது. அது போல் உலகிலும் காணப்படுகிறது. !!!!இன்றைய கண்டுபிடிப்புகளில் ஒருவனின் மனமோ இல்லை சிந்தனையோ இல்லை என்று எவ்வாறு கூற முடியாதோ அப்படியே இப்படி.!!!
#இன்றுமாசிமாத #வளர்பிறை_அஷ்டமி.*
#திங்கள்கிழமைகாலைவணக்கம்
வளர்பிறை திதிகள் மற்றும் தேய்பிறை திதிகள் என்று இருவகையான திதிகள் உள்ளன. இவற்றில் எது இறைவனை வழிபட உகந்ததது என்ற கேள்வி எழலாம். நாம் இரண்டு திதிகளிலும் வழிபாடு செய்வதே மிகவும் சிறப்பானது.
உதாரணமாக பைரவர் வழிபாட்டினை எடுத்துக் கொள்வோம். பைரவருக்குரிய திதி என சிறப்பிக்கப்படும் திதி அஷ்டமி திதி ஆகும். இதில் வளர்பிறை அஷ்டமி மற்றும் தேய்பிறை அஷ்டமி என இரண்டு அஷ்டமி திதிகள் உள்ளன. இவ்விரண்டு அஷ்டமி திதிகளுமே பைரவர் வழிபாட்டிற்கு உரியவை தான் என்பதில் ஐயமில்லை. அவற்றினை பயன்படுத்துவதில் சிறு சிறு வேறுபாடுகள் மட்டுமே உண்டு.
முதலில் தேய்பிறை அஷ்டமியை எடுத்துக் கொள்வோம். தேய்பிறை அஷ்டமியில் வழிபாடு செய்யும் போது நாம் பைரவரிடம் நமக்கு தீர்க்க வேண்டிய துன்பங்களை தீர்க்குமாறு வேண்ட வேண்டும். தேய்பிறை அஷ்டமி திதிகளில் நாம் இவ்வாறு வேண்டும் போது நமது துன்பங்கள் அனைத்தும் தேய்ந்து அழிந்து போகும். எக்காரணம் கொண்டும் நம்முடைய தேவைகளை வேண்டுதல் கூடாது.
இப்போது வளர்பிறை அஷ்டமியை எடுத்துக் கொள்வோம். vவளர்பிறை அஷ்டமியில் வழிபாடு செய்யும் போது நாம் பைரவரிடம் நமக்கு தேவையானவற்றை தருமாறு வேண்ட வேண்டும். வளர்பிறை அஷ்டமி திதிகளில் நாம் இவ்வாறு வேண்டும் போது நமக்கு தேவையானவை அனைத்தும் மேன்மேலும் வளர்ந்து கொண்டே இருக்கும். எக்காரணம் கொண்டும் நம்முடைய துன்பங்களை தீர்க்குமாறு வேண்டுதல் கூடாது.
நம்முடைய முன்னோர்கள் வழிபாட்டினை தேய்பிறை திதிகளில் ஆரம்பம் செய்து வளர்பிறை திதிகளில் முடிப்பார்கள். இதுவே வழிபாட்டின் ரகசியம் ஆகும். தேய்பிறை திதிகளில் நமது கர்ம வினைகள் அனைத்தும் அழியத் sதொடங்கும். பின்னர் வளர்பிறை திதிகளில் நமது தேவைகள் கிடைக்க ஆரம்பிக்கும். இதனை எந்த கடவுள் வழிபாட்டிற்கும் பின்பற்றலாம். தவறில்லை.
"விரிந்த பல் கதிர்கொள் சூலம் வெடிபடு தமருகம் கை தரித்ததோர் கோல கால பயிரவனாகி வேழம் உரித்து உமை அஞ்சக் கண்டு ஒண் திருமணிவாய் விள்ளச்
சிரித்து அருள் செய்தார் சேறைச் செந்நெறிச் செல்வனாரே."
- (#திருநாவுக்கரசர்)
இந்த பாடலில் கால பைரவரின் திருக்கோலம் கூறப்பட்டுள்ளது. இந்தப் பாடலை ஓதும் அடியார்கள், தங்கள் அச்சம், இடர், வறுமை, பிணி முதலியன நீங்கப்பெற்று, செல்வம் நிறைந்த வாழ்க்கை வாழ்வார்கள் என்று நம்பப்படுகின்றது.
பலவாறு விரிந்த ஒளியினை உடைய சூலத்தையும், ஓசையை உள்ளடக்கிய தமருகம் எனப்படும் உடுக்கையையும் கையில் ஏந்தி அழகிய வடிவம் கொண்ட கால பைரவ மூர்த்தியாக கோலம் கொண்ட mசிவபெருமான், தன்னை அழிப்பதற்காக தாருகவனத்து முனிவர்கள் ஏவிய யானையினை அழித்தார்; யானை சிவபெருமானை நெருங்கியதையும், அதன் தோலினை சிவபெருமான் உரித்த பின்னர் அந்த தோலினைப் போர்வையாக உடலின் மீது போர்த்துக் கொண்டததையும் கண்ட பார்வதி தேவி மிகவும் அச்சம் எய்தினாள்.
தேவியின் பயத்தைக் கண்ட சிவபெருமான் தனது பவளம் போன்று ஒளி திகழும் வாய் மலர்ந்து சிரித்தார். இவ்வாறு சிறிதும் அஞ்சாமல் வீரச்செயல் புரிந்தவர் சேறைப் பதியில் உள்ள செந்நெறி எனப்படும் கோயிலில் வாழ்கின்ற எம்பெருமான் ஆவார்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 178:
மாற்றுக் கருத்து சரியல்ல:
27. ஆனால் இந்த மாற்றுக் கருத்து சரியல்ல______
ச்ருதேஸ்து சப்தமூலத்வாத் || 2:1.27 ||
பொருள்: இறைவனின் ஒரு பகுதியே உலகமாகப் பரிணமித்தது என்பதையும் வேதங்களிலிருந்தே நாம் அறிகின்றோம். இது போன்ற விஷயங்களில் வேதங்களே ஆதாரம்.
‘இங்கு காணப்படுவதெல்லாம் இறைவனின் மகிமை. இறைவனோ இவை அனைத்தையும் விட மகிமை வாய்ந்தவர். படைக்கப்பட்டவை அனைத்தும் அவரது கால் பங்கு மட்டுமே; முக்கால் பங்கோ அழிவற்றதான விண்ணில் இருக்கிறது’ என்கிறது ரிக்வேதம் (10:8.90; புருஷ ஸூக்தம்).
‘இந்தப் பிரபஞ்சம் முழுவதையும் எனது ஓர் அம்சத்தால் நான் வியாபித்திருக்கிறேன்’ என்கிறது கீதை (10:42)
இறைவன் பகுதிகள் உடையவர். அவரது ஒரு பகுதியே உலகமாகப் பரிணமித்துள்ளது என்பதை மேற்கண்ட கருத்துக்கள் நிரூபிக்கின்றன. இறைவன், படைப்பு போன்ற கருத்துக்களில் வேதங்கள் கூறுவதையே நாம் அத்தாட்சியாக ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும்.
28. 26—ஆம் ஸூத்ரத்தில் கண்ட மாற்றுக் கருத்தை வேறு ஒரு கோணத்தில் ஆராயலாம்________
ஆத்மனி ச ஏவம் விசித்ராச்ச ஹி || 2:1.28 ||
பொருள்: ஜீவாத்மாவின் விஷயத்திலும் இது போன்ற பல்வேறு படைப்புகள் காணப்படுகின்றன.
இறைவன் உலகமாக ஆகியதால் இறைவன் குறைபட்டுவிட்டாரா என்ற கேள்விக்கு என்ற கேள்விக்கு மனித அனுபவத்திலிருந்தே பதில் காணலாம். கனவில் மனிதன் எத்தனையோ விசித்திரமான, விதவிதமான அனுபவங்களைப் பெறுகிறான். கட்டிடங்கள், மனிதர்கள், மலைகள், கடல்கள் என்று எல்லாமே கனவில் இடம் பெறுகின்றன. ‘அங்கே (கனவில்) ரதங்கள் இல்லை, ரதங்களை ஓட்டுபவர்கள் இல்லை, பாதைகள் இல்லை ‘ என்கிறது பிருஹதாரண்யகம் (4:3.9). இவ்வாறு எண்ணற்ற பொருட்களாக மாற்றம் பெறுவதால் மனிதன் இல்லாமல் போவதோ, அவனது ஒரு பகுதி குறைபடுவதோ கிடையாது.
எனவே, தாம் மாறுபடாமலும் குறைபடாமலும் இறைவனால் இந்த உலகைப் படைக்க இயலும்.
ஒருமுறை சிவனடியார் ஆகிப்பார்…
எவனோ ஒருவனுக்கு அடிமையாகியே தீர வேண்டும் என்பது மனித குலத்திற்கான விதி! – அது
சிவனுக்காயிருந்தால் எத்தனை ஆனந்தம் என உணர ஒருமுறை சிவனடியார் ஆகிப்பார்…
எந்த முதலாளியும் தன் தொழிலாளியை தனக்கு நிகரான வளமையோடு வாழ வைத்துப்பார்க்க எண்ணியதில்லை. ஆனால்
தன்னிலமை மண்ணுயிர்கள் சாரத்தரும்சக்தி
பின்னமிலான் எங்கள் பிரான்!
எந்தத் தலைவனும் தன் தொண்டனுக்கு தான் வகிக்கும் அதே பதவியை கொடுக்க எண்ணியதாக வரலாறு இல்லை. ஆனால்
சித்தமலம் அறுவித்து சிவமாக்கும்
தன்னிகரில்லாத்தலைவன் சிவபெருமான்!
எந்தத்தாயும் இதுவரை பசித்து அழும் முன்னரே
தன் சிசுவிற்கு பாலூட்டியதில்லை . ஆனால்
பால் நினைந்தூட்டும் தாயினும்சாலப்பரிந்தருள் செய்யும்
தாயிற்சிறந்த தயாவான தத்துவன் எம்சிவபெருமான்!
தோழமையின் பொருட்டு தூது சென்றவனும். பிட்டிற்காய் மண் சுமந்து பிரம்படி பட்டவனும். ஏன் இவ்வுலக உயிர்கள் இன்புற வாழ வேண்டி கொடிய நஞ்சுதனைத் தானுண்டு இன்று வரை அதை தன் கண்டத்தில் சுமப்பவனுமான பெருங்கருணையாளன் சிவபெருமானே!
- அந்தச்சிவனுக்கு அடிமையாயிருத்தல் எத்தனை ஆனந்தம் என உணர ஒருமுறை சிவனடியார் ஆகிப்பார்…
சாதி. குலம் எனும் சுழிப்பட்டுத்திரியும் அவல நிலை நீங்கி. சிவக்கோலமே சிவமெனக்கருதி அடியார்க்கு அடியாராய் சிவ குடும்பங்களாய் அன்புசெய்து வாழும் அடியார் திருக்கூட்டத்தின் ஆனந்தத்தை அனுபவிக்க ஒருமுறை சிவனடியார் ஆகிப்பார்…
வெற்றித்திருமகள் எப்போதும் உன்தோள் பற்றித்திரிவாள் உன் நெற்றியில் பொலியும் வெண்ணீறு கண்டு, ஒருமுறை சிவனடியார் ஆகிப்பார்…
எத்தனை பெரிய கண்டம் தோன்றிடினும் உனை வந்து அண்டாமல் காக்கும் நீ அணிந்திருக்கும் கண்டமணி உருத்திராக்கம், ஒருமுறை சிவனடியார் ஆகிப்பார்…
21 தலைமுறையை நரகத்தில் வீழாது காக்கும் நீ படிக்கும் திருவாசகம் ஒருமுறை சிவனடியார் ஆகிப்பார்…
துன்பங்களைக்கண்டு நீ ஓடிய காலம் போய். துன்பங்கள் உன்னைக்கண்டு ஓடும் நீ ஓதும் திருவைந்தெழுத்தைக்கேட்டு சிவாயநம! ஒருமுறை சிவனடியார் ஆகிப்பார்…
• அறியாமை விலகும்
• ஆனந்தம் பெருகும்
• இருள் அகலும்
• ஈசனருள் பெருகும்
• உண்மை விளங்கும்
• ஊழ்வினை துலங்கும்
• எப்போதும் மலர்ந்திருப்பாய்
• ஏகாந்தத்தில் கலந்திருப்பாய்
• ஐம்பூதங்களும் உன்வசமாகும்
• ஒருவன் என்னும் ஒருவன் வருவான்
•ஓங்காரத்துட்பொருளை தானே விரிப்பான்
• ஒளடதமாய் உன் பிறவி நோய்த்தீர்ப்பான்
கொடுப்பவர்கள் மட்டுமே வள்ளல் என்று நினைக்காதீர்கள் !!
கொடுக்காதவர்களும் வள்ளல் தான் .. ( இது என்ன புதுசா இருக்கு ?? )
கொடுப்பவர்கள் அவர்களிடம் இருப்பதை கொடுப்பவர்கள் ..
கொடுக்காதவர்கள் உங்களிடம் உங்களுக்கே தெரியாது இருப்பதை, உங்களுக்கே அறிவித்து எடுத்துக்கொள்ளும் ஞானத்தை கொடுத்தவர்கள் !!
இதில் நீங்கள்
கொடுப்பவர்களிடம் நிலைகொண்டால் !!
அளவோடு பெற்று, நன்றியுணர்வில் சிக்குண்டு ??
எது தேவை என்றாலும் அவரையே நினைத்து அவரிடமே சிறைப்பட்டு இருக்கவைக்கும் ..
கொடுக்காதவர்கள் கொடுத்தது,
உங்களிடம் இருக்கும் திறனை, சுதந்திரத்தை,
எப்போது எவ்வளவு வேண்டுமோ அதை எங்கும் பெறலாம் என்ற விரிவான பார்வையை ..
இங்கே கொடுக்காதவர்கள் யாருமில்லை ..
கொடுப்பதை நமக்கு உணரத்தெரியவில்லை என்பதால், கொடுக்கத்தவர்கள் என்று நினைத்துக்கொள்கிறோம் ..
எதன்வழியும் எப்போதும் தெரிந்தும் தெரியாதும் கொடுத்துக்கொண்டே இருப்பவனின் கருணையால் தான் எல்லோரும் ..
சவமாக வேண்டிய நீ சிவமாவாய் ஒருமுறை சிவனடியார் ஆகிப்பார்…
(இன்னும் காண்போம்).
மாற்றுக் கருத்து சரியல்ல:
27. ஆனால் இந்த மாற்றுக் கருத்து சரியல்ல______
ச்ருதேஸ்து சப்தமூலத்வாத் || 2:1.27 ||
பொருள்: இறைவனின் ஒரு பகுதியே உலகமாகப் பரிணமித்தது என்பதையும் வேதங்களிலிருந்தே நாம் அறிகின்றோம். இது போன்ற விஷயங்களில் வேதங்களே ஆதாரம்.
‘இங்கு காணப்படுவதெல்லாம் இறைவனின் மகிமை. இறைவனோ இவை அனைத்தையும் விட மகிமை வாய்ந்தவர். படைக்கப்பட்டவை அனைத்தும் அவரது கால் பங்கு மட்டுமே; முக்கால் பங்கோ அழிவற்றதான விண்ணில் இருக்கிறது’ என்கிறது ரிக்வேதம் (10:8.90; புருஷ ஸூக்தம்).
‘இந்தப் பிரபஞ்சம் முழுவதையும் எனது ஓர் அம்சத்தால் நான் வியாபித்திருக்கிறேன்’ என்கிறது கீதை (10:42)
இறைவன் பகுதிகள் உடையவர். அவரது ஒரு பகுதியே உலகமாகப் பரிணமித்துள்ளது என்பதை மேற்கண்ட கருத்துக்கள் நிரூபிக்கின்றன. இறைவன், படைப்பு போன்ற கருத்துக்களில் வேதங்கள் கூறுவதையே நாம் அத்தாட்சியாக ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும்.
28. 26—ஆம் ஸூத்ரத்தில் கண்ட மாற்றுக் கருத்தை வேறு ஒரு கோணத்தில் ஆராயலாம்________
ஆத்மனி ச ஏவம் விசித்ராச்ச ஹி || 2:1.28 ||
பொருள்: ஜீவாத்மாவின் விஷயத்திலும் இது போன்ற பல்வேறு படைப்புகள் காணப்படுகின்றன.
இறைவன் உலகமாக ஆகியதால் இறைவன் குறைபட்டுவிட்டாரா என்ற கேள்விக்கு என்ற கேள்விக்கு மனித அனுபவத்திலிருந்தே பதில் காணலாம். கனவில் மனிதன் எத்தனையோ விசித்திரமான, விதவிதமான அனுபவங்களைப் பெறுகிறான். கட்டிடங்கள், மனிதர்கள், மலைகள், கடல்கள் என்று எல்லாமே கனவில் இடம் பெறுகின்றன. ‘அங்கே (கனவில்) ரதங்கள் இல்லை, ரதங்களை ஓட்டுபவர்கள் இல்லை, பாதைகள் இல்லை ‘ என்கிறது பிருஹதாரண்யகம் (4:3.9). இவ்வாறு எண்ணற்ற பொருட்களாக மாற்றம் பெறுவதால் மனிதன் இல்லாமல் போவதோ, அவனது ஒரு பகுதி குறைபடுவதோ கிடையாது.
எனவே, தாம் மாறுபடாமலும் குறைபடாமலும் இறைவனால் இந்த உலகைப் படைக்க இயலும்.
ஒருமுறை சிவனடியார் ஆகிப்பார்…
எவனோ ஒருவனுக்கு அடிமையாகியே தீர வேண்டும் என்பது மனித குலத்திற்கான விதி! – அது
சிவனுக்காயிருந்தால் எத்தனை ஆனந்தம் என உணர ஒருமுறை சிவனடியார் ஆகிப்பார்…
எந்த முதலாளியும் தன் தொழிலாளியை தனக்கு நிகரான வளமையோடு வாழ வைத்துப்பார்க்க எண்ணியதில்லை. ஆனால்
தன்னிலமை மண்ணுயிர்கள் சாரத்தரும்சக்தி
பின்னமிலான் எங்கள் பிரான்!
எந்தத் தலைவனும் தன் தொண்டனுக்கு தான் வகிக்கும் அதே பதவியை கொடுக்க எண்ணியதாக வரலாறு இல்லை. ஆனால்
சித்தமலம் அறுவித்து சிவமாக்கும்
தன்னிகரில்லாத்தலைவன் சிவபெருமான்!
எந்தத்தாயும் இதுவரை பசித்து அழும் முன்னரே
தன் சிசுவிற்கு பாலூட்டியதில்லை . ஆனால்
பால் நினைந்தூட்டும் தாயினும்சாலப்பரிந்தருள் செய்யும்
தாயிற்சிறந்த தயாவான தத்துவன் எம்சிவபெருமான்!
தோழமையின் பொருட்டு தூது சென்றவனும். பிட்டிற்காய் மண் சுமந்து பிரம்படி பட்டவனும். ஏன் இவ்வுலக உயிர்கள் இன்புற வாழ வேண்டி கொடிய நஞ்சுதனைத் தானுண்டு இன்று வரை அதை தன் கண்டத்தில் சுமப்பவனுமான பெருங்கருணையாளன் சிவபெருமானே!
- அந்தச்சிவனுக்கு அடிமையாயிருத்தல் எத்தனை ஆனந்தம் என உணர ஒருமுறை சிவனடியார் ஆகிப்பார்…
சாதி. குலம் எனும் சுழிப்பட்டுத்திரியும் அவல நிலை நீங்கி. சிவக்கோலமே சிவமெனக்கருதி அடியார்க்கு அடியாராய் சிவ குடும்பங்களாய் அன்புசெய்து வாழும் அடியார் திருக்கூட்டத்தின் ஆனந்தத்தை அனுபவிக்க ஒருமுறை சிவனடியார் ஆகிப்பார்…
வெற்றித்திருமகள் எப்போதும் உன்தோள் பற்றித்திரிவாள் உன் நெற்றியில் பொலியும் வெண்ணீறு கண்டு, ஒருமுறை சிவனடியார் ஆகிப்பார்…
எத்தனை பெரிய கண்டம் தோன்றிடினும் உனை வந்து அண்டாமல் காக்கும் நீ அணிந்திருக்கும் கண்டமணி உருத்திராக்கம், ஒருமுறை சிவனடியார் ஆகிப்பார்…
21 தலைமுறையை நரகத்தில் வீழாது காக்கும் நீ படிக்கும் திருவாசகம் ஒருமுறை சிவனடியார் ஆகிப்பார்…
துன்பங்களைக்கண்டு நீ ஓடிய காலம் போய். துன்பங்கள் உன்னைக்கண்டு ஓடும் நீ ஓதும் திருவைந்தெழுத்தைக்கேட்டு சிவாயநம! ஒருமுறை சிவனடியார் ஆகிப்பார்…
• அறியாமை விலகும்
• ஆனந்தம் பெருகும்
• இருள் அகலும்
• ஈசனருள் பெருகும்
• உண்மை விளங்கும்
• ஊழ்வினை துலங்கும்
• எப்போதும் மலர்ந்திருப்பாய்
• ஏகாந்தத்தில் கலந்திருப்பாய்
• ஐம்பூதங்களும் உன்வசமாகும்
• ஒருவன் என்னும் ஒருவன் வருவான்
•ஓங்காரத்துட்பொருளை தானே விரிப்பான்
• ஒளடதமாய் உன் பிறவி நோய்த்தீர்ப்பான்
கொடுப்பவர்கள் மட்டுமே வள்ளல் என்று நினைக்காதீர்கள் !!
கொடுக்காதவர்களும் வள்ளல் தான் .. ( இது என்ன புதுசா இருக்கு ?? )
கொடுப்பவர்கள் அவர்களிடம் இருப்பதை கொடுப்பவர்கள் ..
கொடுக்காதவர்கள் உங்களிடம் உங்களுக்கே தெரியாது இருப்பதை, உங்களுக்கே அறிவித்து எடுத்துக்கொள்ளும் ஞானத்தை கொடுத்தவர்கள் !!
இதில் நீங்கள்
கொடுப்பவர்களிடம் நிலைகொண்டால் !!
அளவோடு பெற்று, நன்றியுணர்வில் சிக்குண்டு ??
எது தேவை என்றாலும் அவரையே நினைத்து அவரிடமே சிறைப்பட்டு இருக்கவைக்கும் ..
கொடுக்காதவர்கள் கொடுத்தது,
உங்களிடம் இருக்கும் திறனை, சுதந்திரத்தை,
எப்போது எவ்வளவு வேண்டுமோ அதை எங்கும் பெறலாம் என்ற விரிவான பார்வையை ..
இங்கே கொடுக்காதவர்கள் யாருமில்லை ..
கொடுப்பதை நமக்கு உணரத்தெரியவில்லை என்பதால், கொடுக்கத்தவர்கள் என்று நினைத்துக்கொள்கிறோம் ..
எதன்வழியும் எப்போதும் தெரிந்தும் தெரியாதும் கொடுத்துக்கொண்டே இருப்பவனின் கருணையால் தான் எல்லோரும் ..
சவமாக வேண்டிய நீ சிவமாவாய் ஒருமுறை சிவனடியார் ஆகிப்பார்…
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 179:
குற்றசாட்டு பொருந்தும்:
79. உலகைப் படைப்பதால் இறைவன் மாறுபடவோ, குறைபடவோ நேரும் என்ற குற்றச்சாட்டு சாங்கியத் தத்துவத்திற்கும் பொருந்தும்_____
ஸ்வபக்ஷதோஷாச்ச || 2:1.29 ||
பொருள்: உலகைப் படைப்பதால் இறைவன் மாறுபட அல்லது குறைபட நேரும் என்று சாங்கியம் குற்றம் சாட்டினால் அதே குறை சாங்கியத்திலும் உள்ளது.
சாங்கியத் தத்துவத்தில் பிரதானம் ஒன்றேயானது, பகுதிகள் அற்றது. பிரதானத்திலிருந்து எப்படி உலகமும் உயிர்களும் தோன்றின என்ற கேள்விக்கு வேதாந்தம் கூறுகின்ற அதே பதிலைத்தான் சாங்கியமும் கூறுகிறது. பிரதானம் உலகமாகப் பரிணமித்தது என்றால், பிரதானம் படைப்பிற்குப் பிறகு இல்லாமல் போய் விடும். ஒரு பகுதிதான் உலகமாகியது என்றால் பிரதானம் பகுதிகளுடன் கூடியது என்பதை ஏற்றுக் கொள்ள நேரும். எனவே சாங்கியர்களின் கருத்து ஏற்புடையவை அல்ல.
______10. எல்லாம் வல்லவர் _____________
ஸர்வ உபேத அதிகரணம்
சாங்கியம் கூறுகின்ற குற்றச்சாட்டு சாங்கியத்திலேயே உள்ளது என்பதைச் சுட்டிக் காட்டிய ஸ்ரீபாதராயணர் வேதாந்தத்தின் கருத்து எவ்வாறு சரி ஈன்பதை இங்கே நேரடி அணுகுமுறையில் கூறுகிறார். வேதாந்தம் கூறுகின்ற இறைவன் உணர்வுப் பொருள், ஸர்வ வல்லமை படைத்தவர். எனவே அவரால் தாம் மாறுபடாமலேயே, குறைபடாமலேயே உலகைப் படைக்க முடியும் என்பதை இந்த அதிகரணத்தில் கூறுகிறார் அவர். இந்த அதிகரணத்தில் 2 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
30. இறைவன் எல்லாம் வல்லவர்_________
ஸர்வோபேதா ச தத்தர்சனாத் || 2:1.30 ||
பொருள்: இறைவன் எல்லாம் வல்லவர் என்று வேதங்கள் கூறுகின்றன. எனவே அவர் உலகைப் படைத்தார் என்பதில் ஐயமில்லை.
நாம் சரியாய் இருப்பது எப்போது தெரியுமா ??
நாம் சரியில்லை என்று உணரும் தருணம் தான் ..
சரியாக பிறப்பு எடுத்து ??
சரியாக்குபவனால் வாழ்ந்து !!
ஏதோ சரியில்லை என்று சொல்லி ?? தான் சரியில்லை என்பதை உணர மறுத்து கொண்டு இருக்கின்றோம் !!
சரியாகி கொண்டு இருக்கிறோம் !!
சரியாக்குபவனின் திருவருளால் !!
சரியாகிக்கொண்டு இருக்கும் எதுவுமே சரியானது இல்லை ..
சரியாகிவிட்டால் இங்கே இடமும் இல்லை ..
இதில்
தான் சரியில்லை !!
சரியாக பிறந்தோம் !!
சரியாகி கொண்டு இருக்கிறோம் !!
சரியாக ஒத்துழைப்போம் !!
சரியாகி போய்விடுவோம் !! என்ற விடுப்பை பெற ..
அடிப்படையான ஓர் சரி இருக்குமாயின் ..
அது
நாம் சரியில்லை என்று உணர்ந்து ஏற்றுக்கொண்டு !! சரியாக ஒத்துழைப்பது மட்டும் தானே ..
சரியில்லை என்று உணர்வோம் !!
நம்மோடு சரியாக வந்து சரியாகிக்கொண்டு இருப்பது தான் அனைத்துமே ..
இதில்
ஏதோ சரியில்லை என்றால் !! நாம் மட்டும் ????
‘இறைவனின் மேலான சக்தி பலவகைப்பட்டது என்று கூறப்படுகிறது’ என்கிறது ஸ்வேதாஸ்வரம் (6:8). இறைவனின் தடையற்ற ஆணையால்தான் சூரியனும் சந்திரனும் தங்கள் இடங்களில் நிலைபெறுகின்றன’ என்று பிருஹதாரண்யகம் (3:8.9) கூறுகிறது. இவ்வாறு எல்லா உபநிஷதங்களும் கடவுளின் ஆற்றலும் மகிமையும் எல்லையற்றது என்பதை ஒரே குரலில் ஓங்கி ஒலிக்கின்றன. எனவே கடவுள்தான் உலகைப் படைத்தார் என்பது தெளிவு.
அகல் விளக்கு தீபம் சிறந்தது என்பது ஏன்?
திருக்கோயிலில் தீபம் ஏற்றுவது மிக சக்தி வாய்ந்த பரிகாரம் ஆகும்.
*அதுவும் அதிகாலை, நண்பகல் (உச்சிவேளை அந்திபொழுதில் ஏற்றப்படும் தீபங்களுக்கு மிகவும் விசேஷ சக்தி உண்டு.
அதில் பல சூட்சும ரகசியங்கள் அடங்கி உள்ளன. கோவில்களில் இந்த மூன்று வேளைகளில் ஏற்றப்படும் தீபம் உடனுக்குடன் துன்ப நிவர்த்தியை தரும்
மிக கடுமையான பிரச்சனைகளுக்கு நல்ல சுத்தமான நெய்யை, இறைவனின் கருவறையில் சுடர்விட்டு பிரகாசிக்கும் தூங்கா விளக்கில் சேர்த்து வந்தால் போதும். இப்படி தூங்கா விளக்கினை சுத்தமான பசு நெய்யால் ஏற்றி மேல் சொன்னது போல இந்த மூன்று வேளைகளில் தொடர்ந்து தீபம் ஏற்றி வர நாம் எண்ணிய காரியத்தை நிறைவேற்றுமாம்.
இத்தகைய தீபம் உடலில் இருந்து பிரிய போகும் ஒரு ஜீவனின் நேரத்தையே தள்ளிப்போடும் அளவிற்கு சக்திவாய்ந்தது ஆகும்.
ஆகவே பல ஆயிரம் செலவு செய்து பரிகாரங்கள் பண்ணுவதைவிட ஒரு நெய்தீபம் பல மடங்கு சிறந்தது.
எந்த கடவுளுக்கு தீபம் ஏற்றினாலும் அகல் விளக்கில் தீபம் ஏற்றுவது சிறந்தது.
அகல், எண்ணெய், திரி, சுடர் இவையெல்லாம் சேர்ந்ததே விளக்கு. நெய் விளக்கு ஏற்றும் இடத்தில் மகாலக்ஷ்மி குடியிருப்பாள்.
எந்த கடவுளுக்கு தீபம் ஏற்றினாலும் அகல் விளக்கில் தீபம் ஏற்றுவது சிறந்தது. அதற்கு காரணமும் உண்டு. அதாவது அகல் விளக்கு ஒரு ஏழை ஒருவனால் ஐம்பூதங்களைக் [மண், நீர், நெருப்பு, காற்று, ஆகாயம்] கொண்டு செய்யப்படுகிறது.
அவன் களிமண்ணில் நீரை ஊற்றி, சூரிய ஒளியில் காய வைத்து, காற்றின் உதவி கொண்டு நெருப்பில் இட்டு ஒரு அழகான அகல் விளக்கை செய்கிறான். அகல் விளக்கில் தீபம் ஏற்றுவதையே அம்பாள் விரும்புகிறாள்.
இன்னுமொரு காரணம்,
அகல் விளக்கை வாங்குவதால் அந்த ஏழைக் குடும்பமும் பிழைக்கிறது. நம்மை அறியாமல் ஒரு நல்ல செயல்களை செய்கிறோம். இதுவும் புண்ணியக் கணக்கில் போய் சேரும்.
ஸ்ரீமகாலக்ஷ்மி திருவடிகளே சரணம்:
ஓம் நமோ நாராயணாய :
(இன்னும் காண்போம்).
குற்றசாட்டு பொருந்தும்:
79. உலகைப் படைப்பதால் இறைவன் மாறுபடவோ, குறைபடவோ நேரும் என்ற குற்றச்சாட்டு சாங்கியத் தத்துவத்திற்கும் பொருந்தும்_____
ஸ்வபக்ஷதோஷாச்ச || 2:1.29 ||
பொருள்: உலகைப் படைப்பதால் இறைவன் மாறுபட அல்லது குறைபட நேரும் என்று சாங்கியம் குற்றம் சாட்டினால் அதே குறை சாங்கியத்திலும் உள்ளது.
சாங்கியத் தத்துவத்தில் பிரதானம் ஒன்றேயானது, பகுதிகள் அற்றது. பிரதானத்திலிருந்து எப்படி உலகமும் உயிர்களும் தோன்றின என்ற கேள்விக்கு வேதாந்தம் கூறுகின்ற அதே பதிலைத்தான் சாங்கியமும் கூறுகிறது. பிரதானம் உலகமாகப் பரிணமித்தது என்றால், பிரதானம் படைப்பிற்குப் பிறகு இல்லாமல் போய் விடும். ஒரு பகுதிதான் உலகமாகியது என்றால் பிரதானம் பகுதிகளுடன் கூடியது என்பதை ஏற்றுக் கொள்ள நேரும். எனவே சாங்கியர்களின் கருத்து ஏற்புடையவை அல்ல.
______10. எல்லாம் வல்லவர் _____________
ஸர்வ உபேத அதிகரணம்
சாங்கியம் கூறுகின்ற குற்றச்சாட்டு சாங்கியத்திலேயே உள்ளது என்பதைச் சுட்டிக் காட்டிய ஸ்ரீபாதராயணர் வேதாந்தத்தின் கருத்து எவ்வாறு சரி ஈன்பதை இங்கே நேரடி அணுகுமுறையில் கூறுகிறார். வேதாந்தம் கூறுகின்ற இறைவன் உணர்வுப் பொருள், ஸர்வ வல்லமை படைத்தவர். எனவே அவரால் தாம் மாறுபடாமலேயே, குறைபடாமலேயே உலகைப் படைக்க முடியும் என்பதை இந்த அதிகரணத்தில் கூறுகிறார் அவர். இந்த அதிகரணத்தில் 2 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
30. இறைவன் எல்லாம் வல்லவர்_________
ஸர்வோபேதா ச தத்தர்சனாத் || 2:1.30 ||
பொருள்: இறைவன் எல்லாம் வல்லவர் என்று வேதங்கள் கூறுகின்றன. எனவே அவர் உலகைப் படைத்தார் என்பதில் ஐயமில்லை.
நாம் சரியாய் இருப்பது எப்போது தெரியுமா ??
நாம் சரியில்லை என்று உணரும் தருணம் தான் ..
சரியாக பிறப்பு எடுத்து ??
சரியாக்குபவனால் வாழ்ந்து !!
ஏதோ சரியில்லை என்று சொல்லி ?? தான் சரியில்லை என்பதை உணர மறுத்து கொண்டு இருக்கின்றோம் !!
சரியாகி கொண்டு இருக்கிறோம் !!
சரியாக்குபவனின் திருவருளால் !!
சரியாகிக்கொண்டு இருக்கும் எதுவுமே சரியானது இல்லை ..
சரியாகிவிட்டால் இங்கே இடமும் இல்லை ..
இதில்
தான் சரியில்லை !!
சரியாக பிறந்தோம் !!
சரியாகி கொண்டு இருக்கிறோம் !!
சரியாக ஒத்துழைப்போம் !!
சரியாகி போய்விடுவோம் !! என்ற விடுப்பை பெற ..
அடிப்படையான ஓர் சரி இருக்குமாயின் ..
அது
நாம் சரியில்லை என்று உணர்ந்து ஏற்றுக்கொண்டு !! சரியாக ஒத்துழைப்பது மட்டும் தானே ..
சரியில்லை என்று உணர்வோம் !!
நம்மோடு சரியாக வந்து சரியாகிக்கொண்டு இருப்பது தான் அனைத்துமே ..
இதில்
ஏதோ சரியில்லை என்றால் !! நாம் மட்டும் ????
‘இறைவனின் மேலான சக்தி பலவகைப்பட்டது என்று கூறப்படுகிறது’ என்கிறது ஸ்வேதாஸ்வரம் (6:8). இறைவனின் தடையற்ற ஆணையால்தான் சூரியனும் சந்திரனும் தங்கள் இடங்களில் நிலைபெறுகின்றன’ என்று பிருஹதாரண்யகம் (3:8.9) கூறுகிறது. இவ்வாறு எல்லா உபநிஷதங்களும் கடவுளின் ஆற்றலும் மகிமையும் எல்லையற்றது என்பதை ஒரே குரலில் ஓங்கி ஒலிக்கின்றன. எனவே கடவுள்தான் உலகைப் படைத்தார் என்பது தெளிவு.
அகல் விளக்கு தீபம் சிறந்தது என்பது ஏன்?
திருக்கோயிலில் தீபம் ஏற்றுவது மிக சக்தி வாய்ந்த பரிகாரம் ஆகும்.
*அதுவும் அதிகாலை, நண்பகல் (உச்சிவேளை அந்திபொழுதில் ஏற்றப்படும் தீபங்களுக்கு மிகவும் விசேஷ சக்தி உண்டு.
அதில் பல சூட்சும ரகசியங்கள் அடங்கி உள்ளன. கோவில்களில் இந்த மூன்று வேளைகளில் ஏற்றப்படும் தீபம் உடனுக்குடன் துன்ப நிவர்த்தியை தரும்
மிக கடுமையான பிரச்சனைகளுக்கு நல்ல சுத்தமான நெய்யை, இறைவனின் கருவறையில் சுடர்விட்டு பிரகாசிக்கும் தூங்கா விளக்கில் சேர்த்து வந்தால் போதும். இப்படி தூங்கா விளக்கினை சுத்தமான பசு நெய்யால் ஏற்றி மேல் சொன்னது போல இந்த மூன்று வேளைகளில் தொடர்ந்து தீபம் ஏற்றி வர நாம் எண்ணிய காரியத்தை நிறைவேற்றுமாம்.
இத்தகைய தீபம் உடலில் இருந்து பிரிய போகும் ஒரு ஜீவனின் நேரத்தையே தள்ளிப்போடும் அளவிற்கு சக்திவாய்ந்தது ஆகும்.
ஆகவே பல ஆயிரம் செலவு செய்து பரிகாரங்கள் பண்ணுவதைவிட ஒரு நெய்தீபம் பல மடங்கு சிறந்தது.
எந்த கடவுளுக்கு தீபம் ஏற்றினாலும் அகல் விளக்கில் தீபம் ஏற்றுவது சிறந்தது.
அகல், எண்ணெய், திரி, சுடர் இவையெல்லாம் சேர்ந்ததே விளக்கு. நெய் விளக்கு ஏற்றும் இடத்தில் மகாலக்ஷ்மி குடியிருப்பாள்.
எந்த கடவுளுக்கு தீபம் ஏற்றினாலும் அகல் விளக்கில் தீபம் ஏற்றுவது சிறந்தது. அதற்கு காரணமும் உண்டு. அதாவது அகல் விளக்கு ஒரு ஏழை ஒருவனால் ஐம்பூதங்களைக் [மண், நீர், நெருப்பு, காற்று, ஆகாயம்] கொண்டு செய்யப்படுகிறது.
அவன் களிமண்ணில் நீரை ஊற்றி, சூரிய ஒளியில் காய வைத்து, காற்றின் உதவி கொண்டு நெருப்பில் இட்டு ஒரு அழகான அகல் விளக்கை செய்கிறான். அகல் விளக்கில் தீபம் ஏற்றுவதையே அம்பாள் விரும்புகிறாள்.
இன்னுமொரு காரணம்,
அகல் விளக்கை வாங்குவதால் அந்த ஏழைக் குடும்பமும் பிழைக்கிறது. நம்மை அறியாமல் ஒரு நல்ல செயல்களை செய்கிறோம். இதுவும் புண்ணியக் கணக்கில் போய் சேரும்.
ஸ்ரீமகாலக்ஷ்மி திருவடிகளே சரணம்:
ஓம் நமோ நாராயணாய :
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 180:
இல்லாதவர் ஆயிற்றே?:
31. ஆற்றல் என்றால் அதை வெளிப்படுத்துவதற்கான புலன் அல்லது கருவி வேண்டும். கடவுள் புலன்கள் இல்லாதவர் ஆயிற்றே?_____
விகரணத்வாத் ந இதி சேத் தத் உக்தம் || 2:1.31 ||
பொருள்: கடவுள் புலன்கள் இல்லாதவர். எனவே ஆற்றல்கள் அற்றவர் என்று கூறினால் அதற்கான விளக்கம் ஏற்கெனவே கூறப்பட்டு விட்டது.
பார்க்க வேண்டுமானால் கண்கள் வேண்டும், கேட்க வேண்டுமானால் காதுகள் வேண்டும், சிந்திக்க வேண்டுமானால் மனம் வேண்டும். இப்படியே எந்த ஆற்றலும் வெளிப்படுவதற்கு ஒரு புலன் அல்லது கருவி தேவைப்படுகிறது. கடவுளோ, ‘கண்களோ, காதுகளோ இல்லாதவர், நாக்கோ மனமோ இல்லாதவர்’ (பிரு.3:8.8).எனவே அவர் ஆற்றல் வாய்ந்தவர் என்பதை எப்படிப் புரிந்து கொள்வது?
இதற்கு #27 இல் ஏற்கெனவே விடை கூறப்பட்டு விட்டது. இறைவனைத் தர்க்கத்தாலும் வாதத்தாலும் மனித அறிவின் முயற்சிகளாலும் அறிய முடியாது. அவரைப் பற்றி அறிவதற்கு ஒரே வழி சாஸ்திரங்கள். அவர் இருக்கிறார் என்பதையும் அவரது ஆற்றலே இந்த உலகம் என்பதையும் அவற்றிலிருந்தே நாம் தெரிந்து கொள்கிறோம்.
சாஸ்திரங்களிலிருந்து நாம் தெரிந்து கொள்வது என்ன?
கடவுளிடம் புலன்கள் இல்லாமல் போகலாம், ஆனால் அவர் எல்லாம் வல்லவர். மனித அறிவு ‘நடைபெறாதது’ , ‘நடைபெற இயலாதது’ என்று முடிவு செய்கின்றவற்றையும் நடத்திக் காட்ட வல்லது அவரது சக்தி. பகவான் ஸ்ரீராமகிருஷ்ணரின் எளிய கதை ஒன்று இதனை விளக்குகிறது.
‘கடவுளால் இயலாதது எதுவும் இல்லை. அவரது இயல்பை வாக்கினால் யாராலும் விளக்க முடியாது. அவரால் எல்லாம் முடியும். இரண்டு யோகிகள் இருந்தார்கள். இருவரும் சாதனைகள் செய்தவர்கள். ஒரு நாள் நாரத முனிவர் அந்த வழியாகச் சென்றார். அவர்களுக்குள் அறிமுகமான பிறகு அவர்களுள் ஒரு யோகி நாரதரைப் பார்த்து, “நீங்கள் நாராயணரிடமிருந்து வருகிறீர்கள் அல்லவா? அவர் என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறார்?” என்று கேட்டார். அதற்கு நாரதர், “அவர் ஓர் ஊசியின் காது வழியாக ஒட்டகம், யானை போன்றவற்றை நுழைத்துக் கொண்டும் வெளியே எடுத்துக் கொண்டும் இருந்ததை நான் கண்டேன்” என்று பதில் சொன்னார். இதைக் கேட்ட ஒரு யோகி, “இதிலென்ன விந்தை? அவரால் எதையும் செய்ய முடியும்” என்று கூறினார். மற்ற யோகியோ, “இது நடக்கக் கூடிய காரியமா? நீங்கள் ஒரு போதும் பகவானுடைய இருப்பிடத்திற்கு சென்றதே இல்லை!” என்று மறுத்துக் கூறினார்.
‘இறைவன் கைகள் இல்லாமல் பிடிக்கிறார், கால்கள் இல்லாமல் நடக்கிறார்; கண்கள் இல்லாமல் பார்க்கிறார், காதுகள் இல்லாமல் கேட்கிறார்’ என்று ஸ்வேதாஸ்வரம் (3:19) கூறுகிறது.
#சரீரத்தைவிட்டுவிட்டஜீவன் #மரணமடைந்த_தினத்திலிருந்து
ஒன்பது நாட்கள் சரீரம் இல்லாமல் இப்பூவுலகிலேயே வாசம் செய்கிறது. இந்த ஒன்பது நாட்களும் அந்த ஜீவனின் பசி, தாகம் ஆகியவற்றைப் போக்குவதற்காகவேதான் விசேஷ பூஜைகளைச் செய்கிறோம். பத்தாவது தினத்தன்று அந்த ஆத்மாவிற்குக் கட்டை விரல் போன்ற அளவும், அமைப்பும் கொண்ட சூட்சும சரீரம் ஏற்படுகிறது. அந்த சூட்சும சரீரத்தின் மூலம் அந்த ஆத்மாவின் மேல் உலகப் பயணம் ஆரம்பிக்கிறது. அன்றுதான் ஒரு சிறிய சடங்கு மூலம் அந்த ஜீவனுக்கு நாம் விடை கொடுத்து அனுப்புகிறோம்.
பின்பு சந்திரன், செவ்வாய் போன்ற பல கிரகங்களையும் கடந்து, ஆறாவது மாதம் அந்த ஜீவன் அழகான நீருற்றுகளும், சோலைகளும், அட்சயவடம் என்ற விருட்சங்களும், குன்றுகளும் நிறைந்த பித்ருக்களின் உலகை அடைகிறது. ஆறு மாத இடைவிடாத பயணத்தால் ஏற்பட்ட களைப்பு நீங்க அந்த ஜீவன் மனமகிழ்ச்சியுடன் பூமியில் தனது பிள்ளைகள். திதி பூஜையின் மூலம் அளிக்கும் உணவை(அமுதம்) உண்டு அதனால் மனநிறைவு பெற்றுத் தங்களுக்கு பக்தியுடன் உணவளித்ததற்காகத் தனது குழந்தைகளை ஆசீர்வதிக்கின்றது.
சிறிது காலம் பித்ருக்களின் உலகில் தங்கி, இளைப்பாறி மனநிறைவு பெற்ற அந்த ஜீவன், மீண்டும், தன் பயணத்தைத் தொடர்கிறது. தான் உலகில் உடலைத் துறந்த ஓராண்டு முடிவில், அதே திதியன்று தர்மதேவதையின் வைவஸ்வதம் என்ற தலைநகரத்தை அடைகிறது. மிகப்பெரிய, புண்ணிய நகரமாகிய இதன் அழகையும், ஒளியையும், புனிதத்தையும் புராதன நூல்கள் விவரிக்கின்றன.
பூவுலகில் வாழ்ந்தபோது தெய்வத்திடம் பக்தி, சத்தியத்தைக் கடைப்பிடித்தல், மற்ற உயிர்களிடம் கருணை, திருக்கோயில்களைத் தரிசிப்பது, புனர்நிர்மாணம் செய்வது, புண்ணிய நதிகளில் நீராடுதல், பித்ரு பூஜைகளைத் தவறாது செய்தல்.... போன்ற புண்ணிய காரியங்களைச் செய்துள்ள உத்தம ஜீவர்களை தர்மராஜன் தங்கமயமான தனது சிம்மாசனத்திலிருந்து இறங்கிவந்து கையைப் பிடித்து அன்புடன் வரவேற்று, சம ஆசனமளித்து மரியாதை செய்து அவரவரது புண்ணிய காரியங்களுக்கேற்ப பிற புண்ணிய உலகங்களுக்கு அனுப்பி வைக்கிறார்.
அந்தப் புண்ணிய உலகங்களில், தாங்கள் செய்துள்ள நற்செயல்களுக்கு ஏற்ற காலம் வரை சுகங்களை அனுபவித்து, அந்த உத்தம ஜீவன்கள், மீண்டும் பூமிக்குத் திரும்பி முற்பிறவியைவிட உயர்ந்த பிறவியை எடுக்கிறார்கள்.
இதற்கு மாறாக, உலகில் வாழ்ந்தபோது மமதையினால் பாவம் செய்தவர்கள் புண்ணிய உலகங்களுக்குச் செல்லாமல் வேறு சில உலகங்களுக்குச் சென்றுவிட்டு மீண்டும் பூவுலகில் மனிதர்களாகவோ அல்லது பிராணிகளாகவோ அல்லது புழு, பூச்சிகளாகவோ பிறவி எடுக்கின்றனர்.
இவ்விதம் பிறவி, மரணம், மறுபிறவி என்ற பயணத்தின்போது அவரவர்களுடைய பிள்ளைகள், பெண்கள், பேரன்கள், பேத்திகள் செய்யும் பித்ரு பூஜையின் பலன்கள் சூரியபகவானால் நம்மிடமிருந்து ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டு, இதற்காக என்றே படைக்கப்பட்டுள்ள பித்ரு தேவதைகளின் திருக்கரங்களில் ஒப்படைக்கப்படுகின்றன. அவ்விதம் ஒப்படைக்கப்பட்ட பித்ரு பூஜா பலன்களைப் பித்ரு தேவதைகள் எடுத்துச்சென்று, நமது மறைந்த மூதாதையர் எங்கு இருக்கிறார்களோ, எப்பிறவி எடுத்திருக்கிறார்களோ, அதற்கு ஏற்ப உணவாகவும், நீராகவும் மாற்றிக் கொடுத்துவிடுகின்றனர். இதனால் பசி, தாகம் நீங்கி நமது முன்னோர்கள் மனநிறைவு அடையும்போது அந்தப் புண்ணியத்தின் பலனைப் பித்ரு தேவதைகள் ஏற்று சூரியபகவானிடம் அளித்துவிடுகின்றனர். சூரியன் அந்தப் பலனை நமக்குத் திரும்ப தந்துவிடுகிறார்.
நமது முன்னோர்களில் சிலர் மகத்தான புண்ணியத்தைச் செய்து, அதன் பலனாக பிறப்பு_இறப்பு அல்லாத முக்தி நிலையை அடைந்திருந்தால், அத்தகைய பித்ருக்களுக்கு நாம் செய்யும் பூஜா பலன்களை இறைவனே ஏற்றுக்கொண்டு, அதற்குப் பிரதிபலனாக, பல நன்மைகளை நமக்கு அளித்தருள்கிறான்.
நமது முன்னோர்களில் எவரெவர் முக்தி நிலையை அடைந்துள்ளனர் என்பதை நாம் தெரிந்துகொள்ள முடியாததால், பித்ரு பூஜைகளைத் தொடர்ந்து நாம் செய்யவேண்டும் என சப்தரிஷிகளும் உறுதியாகக் கூறியுள்ளனர்.
நாம் செய்யும் எந்தப் பித்ரு பூஜையும் வீணாவதில்லை. அதனால் திருப்தியும், மனநிறைவும், மகிழ்ச்சியும் அடைந்து, நம் பித்ருக்கள் நம்மை ஆசீர்வதிக்கும்போது, அந்த ஆசி நம்மை ஏராளமான துன்பங்களிலிருந்து காப்பாற்றி விடுகிறது.
ஊசியின் காது வழியாக ஒட்டகம் செல்வதென்பது மனித அறிவிற்கு எட்டாத விஷயம். ஆடு போலவே கண்கள் இல்லாமல் பார்ப்பதும், காதுகள் இல்லாமல் கேட்பதும் மனித அறிவைக் கடந்த விஷயம். ஆனால் இறைவனால் அது முடியும்.
மோட்சம் தரும் ஜெயா ஏகாதசி.(03.03.23)
மாசி மாதம் 19 ஆம் தேதி:
ஒவ்வொரு மாதம் வரும் வளர்பிறை, தேய்பிறை ஏகாதசிகளுக்கு ஒவ்வொரு தனிப்பட்ட பலனும் உண்டு.மாசி மாத வளர்பிறை ஏகாதசி ஜெயா ஏகாதசி என்று அழைக்கப்படும். இந்த ஏகாதசியில் விரதம் இருப்பவர்கள் மூதாதையர்களின் முக்திக்கான வழியை பெறுவார்கள்.
ஏகாதசி விரதம் இருந்து விஷ்ணு சகஸ்ரநாம பாராயணம் செய்வது மிகவும் விசேஷமாகும். விஷ்ணு சகஸ்ரநாம ஸ்தோத்திர பாராயணம் செய்வதால் புத கிரக தோஷங்களும்,சனி கிரக தோஷங்களும் நீங்கி பல உயர்வான நற்பலன்கள் ஏற்படும்.
ஏகாதசி அன்று இரவும், பகலும் விரதம் இருந்து மஹாவிஷ்ணுவை துதிப்போருக்கு நீடித்த புகழ், பிரம்மஹஸ்தி தோஷம், நோயற்ற வாழ்வு, நன் மக்கட்பேறு முதலியவற்றை பகவான் அளிப்பதோடு மறுமையில் வைகுண்டவாசம் வழங்குவதாகவும் புராணங்களில் கூறப்படுகிறது.
ஜெயா ஏகாதசி :
ஒவ்வொரு ஏகாதசி விரதமும் பொதுவான பலன்களை அளித்தாலும் தனிப்பட்ட பலன்களையும் சேர்த்தும் வழங்குகிறது. அந்த வகையில், மாசி மாத வளர்பிறை ஏகாதசி வழிபாடு முன்னோர்களின் முக்திக்கு வழி வகுக்கும்.
பிரம்மஹத்தி தோஷம் தாக்கியிருந்தால் நீங்கும்.வாழ்வில் விரக்தி நிலையை நீக்கும்.அகால மரணமடைந்தவர்கள் மோட்சம் பெற மாசி மாத ஏகாதசி வழிபாடு உதவும்.
ஆண், பெண் என்ற பாகுபாடின்றி, அனைவரும் இந்த விரதத்தைக் கடைபிடிக்கலாம்.
சனிப்பிரதோஷம் போல பூசம்,புனர்பூசம், திருவோணம், ரோகிணி நட்சத்திரங்கள் அன்று வரும் ஏகாதசியும் முக்கியத்துவம் பெற்றது.
தினமும் கடவுளை வழிபட்டு பூஜைகளை மேற்கொள்வது நல்லது.ஆனாலும் இயலாதவர்கள் ஏகாதசி அன்று உண்ணாமல் விரதம் இருப்பதால் உடல் சோர்வை அதிகரித்துக் கொள்ளாமல் வீட்டிலேயே இறைவனை தியானித்து விஷ்ணு புராணம்,பாகவதம் போன்றவற்றை படிக்கலாம்.
உடலையும், உள்ளத்தையும் தூய்மையாக கொண்டு பகவானை மனதில் உருவேற்றிக் கொண்டே இருந்தால் விஷ்ணுவின் அருளைப் பெறலாம்.
பலன்கள் :
ஜெயா ஏகாதசியில் தானமளிப்பது,யாகம் செய்வது மற்றும் புனித ஸ்தலங்களுக்கு செல்வது போன்றவற்றால் அடையும் புண்ணிய பலனை இந்த ஏகாதசியை அனுஷ்டிப்பதன் மூலம் கூடுதல் பலனாக ஒருவர் அடைவார்.
இந்த ஏகாதசியை நம்பிக்கையுடனும், பக்தியுடனும் அனுஷ்டிப்பவர் என்றென்றும் வைகுண்டத்தில் வாழ்வார்.இந்த ஏகாதசியின் பெருமைகளைப் படிப்பதாலும், கேட்பதாலும் ஒருவர் அஸ்வமேத யாகத்தின் பலனை அடைவார்.
(இன்னும் காண்போம்).
இல்லாதவர் ஆயிற்றே?:
31. ஆற்றல் என்றால் அதை வெளிப்படுத்துவதற்கான புலன் அல்லது கருவி வேண்டும். கடவுள் புலன்கள் இல்லாதவர் ஆயிற்றே?_____
விகரணத்வாத் ந இதி சேத் தத் உக்தம் || 2:1.31 ||
பொருள்: கடவுள் புலன்கள் இல்லாதவர். எனவே ஆற்றல்கள் அற்றவர் என்று கூறினால் அதற்கான விளக்கம் ஏற்கெனவே கூறப்பட்டு விட்டது.
பார்க்க வேண்டுமானால் கண்கள் வேண்டும், கேட்க வேண்டுமானால் காதுகள் வேண்டும், சிந்திக்க வேண்டுமானால் மனம் வேண்டும். இப்படியே எந்த ஆற்றலும் வெளிப்படுவதற்கு ஒரு புலன் அல்லது கருவி தேவைப்படுகிறது. கடவுளோ, ‘கண்களோ, காதுகளோ இல்லாதவர், நாக்கோ மனமோ இல்லாதவர்’ (பிரு.3:8.8).எனவே அவர் ஆற்றல் வாய்ந்தவர் என்பதை எப்படிப் புரிந்து கொள்வது?
இதற்கு #27 இல் ஏற்கெனவே விடை கூறப்பட்டு விட்டது. இறைவனைத் தர்க்கத்தாலும் வாதத்தாலும் மனித அறிவின் முயற்சிகளாலும் அறிய முடியாது. அவரைப் பற்றி அறிவதற்கு ஒரே வழி சாஸ்திரங்கள். அவர் இருக்கிறார் என்பதையும் அவரது ஆற்றலே இந்த உலகம் என்பதையும் அவற்றிலிருந்தே நாம் தெரிந்து கொள்கிறோம்.
சாஸ்திரங்களிலிருந்து நாம் தெரிந்து கொள்வது என்ன?
கடவுளிடம் புலன்கள் இல்லாமல் போகலாம், ஆனால் அவர் எல்லாம் வல்லவர். மனித அறிவு ‘நடைபெறாதது’ , ‘நடைபெற இயலாதது’ என்று முடிவு செய்கின்றவற்றையும் நடத்திக் காட்ட வல்லது அவரது சக்தி. பகவான் ஸ்ரீராமகிருஷ்ணரின் எளிய கதை ஒன்று இதனை விளக்குகிறது.
‘கடவுளால் இயலாதது எதுவும் இல்லை. அவரது இயல்பை வாக்கினால் யாராலும் விளக்க முடியாது. அவரால் எல்லாம் முடியும். இரண்டு யோகிகள் இருந்தார்கள். இருவரும் சாதனைகள் செய்தவர்கள். ஒரு நாள் நாரத முனிவர் அந்த வழியாகச் சென்றார். அவர்களுக்குள் அறிமுகமான பிறகு அவர்களுள் ஒரு யோகி நாரதரைப் பார்த்து, “நீங்கள் நாராயணரிடமிருந்து வருகிறீர்கள் அல்லவா? அவர் என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறார்?” என்று கேட்டார். அதற்கு நாரதர், “அவர் ஓர் ஊசியின் காது வழியாக ஒட்டகம், யானை போன்றவற்றை நுழைத்துக் கொண்டும் வெளியே எடுத்துக் கொண்டும் இருந்ததை நான் கண்டேன்” என்று பதில் சொன்னார். இதைக் கேட்ட ஒரு யோகி, “இதிலென்ன விந்தை? அவரால் எதையும் செய்ய முடியும்” என்று கூறினார். மற்ற யோகியோ, “இது நடக்கக் கூடிய காரியமா? நீங்கள் ஒரு போதும் பகவானுடைய இருப்பிடத்திற்கு சென்றதே இல்லை!” என்று மறுத்துக் கூறினார்.
‘இறைவன் கைகள் இல்லாமல் பிடிக்கிறார், கால்கள் இல்லாமல் நடக்கிறார்; கண்கள் இல்லாமல் பார்க்கிறார், காதுகள் இல்லாமல் கேட்கிறார்’ என்று ஸ்வேதாஸ்வரம் (3:19) கூறுகிறது.
#சரீரத்தைவிட்டுவிட்டஜீவன் #மரணமடைந்த_தினத்திலிருந்து
ஒன்பது நாட்கள் சரீரம் இல்லாமல் இப்பூவுலகிலேயே வாசம் செய்கிறது. இந்த ஒன்பது நாட்களும் அந்த ஜீவனின் பசி, தாகம் ஆகியவற்றைப் போக்குவதற்காகவேதான் விசேஷ பூஜைகளைச் செய்கிறோம். பத்தாவது தினத்தன்று அந்த ஆத்மாவிற்குக் கட்டை விரல் போன்ற அளவும், அமைப்பும் கொண்ட சூட்சும சரீரம் ஏற்படுகிறது. அந்த சூட்சும சரீரத்தின் மூலம் அந்த ஆத்மாவின் மேல் உலகப் பயணம் ஆரம்பிக்கிறது. அன்றுதான் ஒரு சிறிய சடங்கு மூலம் அந்த ஜீவனுக்கு நாம் விடை கொடுத்து அனுப்புகிறோம்.
பின்பு சந்திரன், செவ்வாய் போன்ற பல கிரகங்களையும் கடந்து, ஆறாவது மாதம் அந்த ஜீவன் அழகான நீருற்றுகளும், சோலைகளும், அட்சயவடம் என்ற விருட்சங்களும், குன்றுகளும் நிறைந்த பித்ருக்களின் உலகை அடைகிறது. ஆறு மாத இடைவிடாத பயணத்தால் ஏற்பட்ட களைப்பு நீங்க அந்த ஜீவன் மனமகிழ்ச்சியுடன் பூமியில் தனது பிள்ளைகள். திதி பூஜையின் மூலம் அளிக்கும் உணவை(அமுதம்) உண்டு அதனால் மனநிறைவு பெற்றுத் தங்களுக்கு பக்தியுடன் உணவளித்ததற்காகத் தனது குழந்தைகளை ஆசீர்வதிக்கின்றது.
சிறிது காலம் பித்ருக்களின் உலகில் தங்கி, இளைப்பாறி மனநிறைவு பெற்ற அந்த ஜீவன், மீண்டும், தன் பயணத்தைத் தொடர்கிறது. தான் உலகில் உடலைத் துறந்த ஓராண்டு முடிவில், அதே திதியன்று தர்மதேவதையின் வைவஸ்வதம் என்ற தலைநகரத்தை அடைகிறது. மிகப்பெரிய, புண்ணிய நகரமாகிய இதன் அழகையும், ஒளியையும், புனிதத்தையும் புராதன நூல்கள் விவரிக்கின்றன.
பூவுலகில் வாழ்ந்தபோது தெய்வத்திடம் பக்தி, சத்தியத்தைக் கடைப்பிடித்தல், மற்ற உயிர்களிடம் கருணை, திருக்கோயில்களைத் தரிசிப்பது, புனர்நிர்மாணம் செய்வது, புண்ணிய நதிகளில் நீராடுதல், பித்ரு பூஜைகளைத் தவறாது செய்தல்.... போன்ற புண்ணிய காரியங்களைச் செய்துள்ள உத்தம ஜீவர்களை தர்மராஜன் தங்கமயமான தனது சிம்மாசனத்திலிருந்து இறங்கிவந்து கையைப் பிடித்து அன்புடன் வரவேற்று, சம ஆசனமளித்து மரியாதை செய்து அவரவரது புண்ணிய காரியங்களுக்கேற்ப பிற புண்ணிய உலகங்களுக்கு அனுப்பி வைக்கிறார்.
அந்தப் புண்ணிய உலகங்களில், தாங்கள் செய்துள்ள நற்செயல்களுக்கு ஏற்ற காலம் வரை சுகங்களை அனுபவித்து, அந்த உத்தம ஜீவன்கள், மீண்டும் பூமிக்குத் திரும்பி முற்பிறவியைவிட உயர்ந்த பிறவியை எடுக்கிறார்கள்.
இதற்கு மாறாக, உலகில் வாழ்ந்தபோது மமதையினால் பாவம் செய்தவர்கள் புண்ணிய உலகங்களுக்குச் செல்லாமல் வேறு சில உலகங்களுக்குச் சென்றுவிட்டு மீண்டும் பூவுலகில் மனிதர்களாகவோ அல்லது பிராணிகளாகவோ அல்லது புழு, பூச்சிகளாகவோ பிறவி எடுக்கின்றனர்.
இவ்விதம் பிறவி, மரணம், மறுபிறவி என்ற பயணத்தின்போது அவரவர்களுடைய பிள்ளைகள், பெண்கள், பேரன்கள், பேத்திகள் செய்யும் பித்ரு பூஜையின் பலன்கள் சூரியபகவானால் நம்மிடமிருந்து ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டு, இதற்காக என்றே படைக்கப்பட்டுள்ள பித்ரு தேவதைகளின் திருக்கரங்களில் ஒப்படைக்கப்படுகின்றன. அவ்விதம் ஒப்படைக்கப்பட்ட பித்ரு பூஜா பலன்களைப் பித்ரு தேவதைகள் எடுத்துச்சென்று, நமது மறைந்த மூதாதையர் எங்கு இருக்கிறார்களோ, எப்பிறவி எடுத்திருக்கிறார்களோ, அதற்கு ஏற்ப உணவாகவும், நீராகவும் மாற்றிக் கொடுத்துவிடுகின்றனர். இதனால் பசி, தாகம் நீங்கி நமது முன்னோர்கள் மனநிறைவு அடையும்போது அந்தப் புண்ணியத்தின் பலனைப் பித்ரு தேவதைகள் ஏற்று சூரியபகவானிடம் அளித்துவிடுகின்றனர். சூரியன் அந்தப் பலனை நமக்குத் திரும்ப தந்துவிடுகிறார்.
நமது முன்னோர்களில் சிலர் மகத்தான புண்ணியத்தைச் செய்து, அதன் பலனாக பிறப்பு_இறப்பு அல்லாத முக்தி நிலையை அடைந்திருந்தால், அத்தகைய பித்ருக்களுக்கு நாம் செய்யும் பூஜா பலன்களை இறைவனே ஏற்றுக்கொண்டு, அதற்குப் பிரதிபலனாக, பல நன்மைகளை நமக்கு அளித்தருள்கிறான்.
நமது முன்னோர்களில் எவரெவர் முக்தி நிலையை அடைந்துள்ளனர் என்பதை நாம் தெரிந்துகொள்ள முடியாததால், பித்ரு பூஜைகளைத் தொடர்ந்து நாம் செய்யவேண்டும் என சப்தரிஷிகளும் உறுதியாகக் கூறியுள்ளனர்.
நாம் செய்யும் எந்தப் பித்ரு பூஜையும் வீணாவதில்லை. அதனால் திருப்தியும், மனநிறைவும், மகிழ்ச்சியும் அடைந்து, நம் பித்ருக்கள் நம்மை ஆசீர்வதிக்கும்போது, அந்த ஆசி நம்மை ஏராளமான துன்பங்களிலிருந்து காப்பாற்றி விடுகிறது.
ஊசியின் காது வழியாக ஒட்டகம் செல்வதென்பது மனித அறிவிற்கு எட்டாத விஷயம். ஆடு போலவே கண்கள் இல்லாமல் பார்ப்பதும், காதுகள் இல்லாமல் கேட்பதும் மனித அறிவைக் கடந்த விஷயம். ஆனால் இறைவனால் அது முடியும்.
மோட்சம் தரும் ஜெயா ஏகாதசி.(03.03.23)
மாசி மாதம் 19 ஆம் தேதி:
ஒவ்வொரு மாதம் வரும் வளர்பிறை, தேய்பிறை ஏகாதசிகளுக்கு ஒவ்வொரு தனிப்பட்ட பலனும் உண்டு.மாசி மாத வளர்பிறை ஏகாதசி ஜெயா ஏகாதசி என்று அழைக்கப்படும். இந்த ஏகாதசியில் விரதம் இருப்பவர்கள் மூதாதையர்களின் முக்திக்கான வழியை பெறுவார்கள்.
ஏகாதசி விரதம் இருந்து விஷ்ணு சகஸ்ரநாம பாராயணம் செய்வது மிகவும் விசேஷமாகும். விஷ்ணு சகஸ்ரநாம ஸ்தோத்திர பாராயணம் செய்வதால் புத கிரக தோஷங்களும்,சனி கிரக தோஷங்களும் நீங்கி பல உயர்வான நற்பலன்கள் ஏற்படும்.
ஏகாதசி அன்று இரவும், பகலும் விரதம் இருந்து மஹாவிஷ்ணுவை துதிப்போருக்கு நீடித்த புகழ், பிரம்மஹஸ்தி தோஷம், நோயற்ற வாழ்வு, நன் மக்கட்பேறு முதலியவற்றை பகவான் அளிப்பதோடு மறுமையில் வைகுண்டவாசம் வழங்குவதாகவும் புராணங்களில் கூறப்படுகிறது.
ஜெயா ஏகாதசி :
ஒவ்வொரு ஏகாதசி விரதமும் பொதுவான பலன்களை அளித்தாலும் தனிப்பட்ட பலன்களையும் சேர்த்தும் வழங்குகிறது. அந்த வகையில், மாசி மாத வளர்பிறை ஏகாதசி வழிபாடு முன்னோர்களின் முக்திக்கு வழி வகுக்கும்.
பிரம்மஹத்தி தோஷம் தாக்கியிருந்தால் நீங்கும்.வாழ்வில் விரக்தி நிலையை நீக்கும்.அகால மரணமடைந்தவர்கள் மோட்சம் பெற மாசி மாத ஏகாதசி வழிபாடு உதவும்.
ஆண், பெண் என்ற பாகுபாடின்றி, அனைவரும் இந்த விரதத்தைக் கடைபிடிக்கலாம்.
சனிப்பிரதோஷம் போல பூசம்,புனர்பூசம், திருவோணம், ரோகிணி நட்சத்திரங்கள் அன்று வரும் ஏகாதசியும் முக்கியத்துவம் பெற்றது.
தினமும் கடவுளை வழிபட்டு பூஜைகளை மேற்கொள்வது நல்லது.ஆனாலும் இயலாதவர்கள் ஏகாதசி அன்று உண்ணாமல் விரதம் இருப்பதால் உடல் சோர்வை அதிகரித்துக் கொள்ளாமல் வீட்டிலேயே இறைவனை தியானித்து விஷ்ணு புராணம்,பாகவதம் போன்றவற்றை படிக்கலாம்.
உடலையும், உள்ளத்தையும் தூய்மையாக கொண்டு பகவானை மனதில் உருவேற்றிக் கொண்டே இருந்தால் விஷ்ணுவின் அருளைப் பெறலாம்.
பலன்கள் :
ஜெயா ஏகாதசியில் தானமளிப்பது,யாகம் செய்வது மற்றும் புனித ஸ்தலங்களுக்கு செல்வது போன்றவற்றால் அடையும் புண்ணிய பலனை இந்த ஏகாதசியை அனுஷ்டிப்பதன் மூலம் கூடுதல் பலனாக ஒருவர் அடைவார்.
இந்த ஏகாதசியை நம்பிக்கையுடனும், பக்தியுடனும் அனுஷ்டிப்பவர் என்றென்றும் வைகுண்டத்தில் வாழ்வார்.இந்த ஏகாதசியின் பெருமைகளைப் படிப்பதாலும், கேட்பதாலும் ஒருவர் அஸ்வமேத யாகத்தின் பலனை அடைவார்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 181:
படைப்பு எதற்காக?:
___________11. படைப்பு எதற்காக?_______
ப்ரயோஜனவத்வ அதிகரணம்
இந்த உலகம் இறைவன் படைத்ததாக இருக்கலாம். ஆனால் படைப்பிற்கான நோக்கம் எதுவும் அவருக்கு இருப்பதாகத் தெரியவில்லை என்று கருத வாய்ப்புண்டு. இந்தக் கருத்தை மறுத்து, படைப்பிற்கென்று ஒரு நோக்கமும் பலனும் இருக்கிறது என்பதைக் கூறுகிறது இந்த அதிகரணம். இதில் 2 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
32. படைப்பிற்கு எந்த நோக்கமும் இல்லை என்ற மாற்றுக் கருத்தை முதல் ஸூத்ரம் தெரிவிக்கிறது____________
ந ப்ரயோஜனவத்த்வாத் || 2:1.32 ||
பொருள்: படைப்பிற்கான நோக்கம் எதுவும் இறைவனுக்கு இல்லை. எனவே அவர் இதைப் படைத்தவர் அல்ல.
‘நோக்கம் எதுவுமின்றி முட்டாள் கூடச் செயல்பட மாட்டான்’ என்று கூறப்படுவதுண்டு. ஒருவன் வேலை செய்கிறான் என்றால், அதற்கு நிச்சயமாக ஒரு நோக்கம் இருக்கும். அந்த வேலையால், செய்பவனுக்கு பலன் இருக்கும் அல்லது மற்றவர்களுக்குப் பயன் இருக்கும்.
ஆனால் படைப்பால் இறைவனுக்கு பயன் எதுவும் இல்லை. ‘நான் அடைவதற்கென்று மூன்று உலகங்களிலும் எதுவும் இல்லை’ என்று ஸ்ரீபகவானே கீதையில் (3:23) கூறுகிறார்.
இனி உயிர்களுக்கும் இந்தப் படைப்பால் பெரிய பயன் எதுவும் இல்லை. ஏனெனில் உயிர்களுக்காக இந்த உலகம் படைக்கப்பட்டிருக்குமானால் மகிழ்ச்சியான ஒரு உலகை இறைவன் படைத்திருப்பார்.
எனவே இந்த உலகைப் படைப்பதற்கான நோக்கம் எதுவும் இறைவனுக்கு இல்லை. அதனால் அவர் இந்த உலகைப் படைக்கவில்லை.
*#திருமகளின்பன்னிருதிருநாமங்
1. #ஶ்ரீரங்கநாச்சியார்* - ஶ்ரீரங்கம்
பன்னிரு திருநாமங்களில் முதல்திருநாமம் ஆயிற்று.
ஜீவர்களுக்கும் பரமனுக்கும் இடையே ஒரு பாலமாக பிராட்டி செய்யும் இவ்வுதவியை விளக்குவதே #ஸ்ரீ: என்னும் திருநாமம். வடமொழியில் இப்பெயருக்கு #ஆறுபொருள்கள்உண்டு.
#ஶ்ரீயதே_ - ஜீவர்கள் அனைவராலும் தஞ்சமாக பற்றப்படுகிறாள்.
#ச்ரயதே_ - தான் நாராயணனை சரணமாகப் பற்றுகிறாள்.
#ச்ருணோதி_ - தன்னை அண்டிய ஜீவர்கள் தங்கள் குறைகளையும் பாபங்களையும் விண்ணப்பிக்கும்போது காது கொடுத்துக் கேட்கிறாள்.
#ச்ராவயதி - ஜீவர்களுக்காகப் பரிந்து பேசி அவர்களது வேண்டுகோளை பகவான் காதுகொடுத்துக் கேட்கும்படி செய்கிறாள்.
#ச்ருணாதி - பெருமானை அடையத் தடங்கலாக இருக்கும் பக்தர்களின் பாவங்களை தன் அருளால் நீக்குகிறாள்.
#ஶ்ரீணாதி - ஜீவர்களைப் பெருமானோடு சேர்த்து வைக்கிறாள்.
2. #அம்ருதோத்பவா - ஶ்ரீஅம்ருதவல்லி தாயார் - சோளிங்கர்
இரண்டாவது திருநாமம் ஆன இதற்கு அமுதத்தோடு பாற்கடலில் தோன்றியவள் என்பது பொருள்.
3. #கமலா - ஶ்ரீகமலவல்லி தாயார் - உறையூர்.
கமலா என்பதே ஸ்ரீ மகாலட்சுமியின் மூன்றாவது திருநாமம். " க " என்றால் பரம்பொருள்." ம " என்றால் ஜீவன். "லா" என்றால் கொடுத்து வாங்குதல். ஜீவனை பரமாத்மாவுக்கு கொடுத்து பரமனை ஜீவனுக்கு வாங்கிக் கொடுப்பதால் கமலா என்று அவளுக்கு திருநாமம்.
4. #சந்த்ரசோபனா ஶ்ரீபரிமளரங்க நாயகி தாயார் - திருஇந்தளூர்
" சந்த்ரஷோபனா " என்பது ஸ்ரீமகாலட்சுமியின் நான்காவது திருநாமம் "நிலவை மிஞ்சும் குளிர்ந்த ஒளியும், பேரெழில் கொஞ்சும் இன்முகமும் கொண்டவள்' அல்லது 'நிலவுக்கே ஒளி ஊட்டுபவள்" என்பது இதன் பொருள்.
5. #விஷ்ணுபத்னீ - ஶ்ரீவஞ்சுளவல்லி தாயார் - திருநறையூர்
ஸ்ரீ மகாலட்சுமி ஐந்தாவது திருநாமம் 'விஷ்ணு பத்னீ 'என்பது. அதாவது "எங்கும் நிறைந்த இறைவனது அறத்திற்கு உறுதுணையானவள்" என்பது இதன் பொருள்.
6. #வைஷ்ணவீ - ஶ்ரீயதுகிரிநாச்சியார் - மேல்கோட்டை
ஸ்ரீ மகாலட்சுமியின் ஆறாவது திருநாமம் "வைஷ்ணவி ",அதாவது விஷ்ணுவை பின்தொடர்பவள் என்பது பொருள்.
7. #வரரோஹா - ஶ்ரீவரமங்கை தாயார் - வானமாமலை
பிராட்டியின் ஏழாவது திருநாமம் "வராரோஹா". இதற்கு "உயர்ந்த இடத்தில் ஏறி அமர்ந்து அருள்பவள், என்று பொருள். பாற்கடலை கடைந்தபோது பெருமாளின் திருமார்பில் ஏறி அமர்ந்தாள் பிராட்டி!.
8. #ஹரிவல்லபா - ஶ்ரீஆண்டாள் - ஶ்ரீவில்லிபுத்தூர்
பெருமானின் பேரன்புக்கு இலக்கானவள்.
9. #சார்ங்கிணீ - ஶ்ரீகோமளவல்லி தாயார் - திருக்குடந்தை
ஸ்ரீமகாலஷ்மி ஒன்பதாவது திருநாமம்"ஸார்ங்கிணீ" அதாவது, வில் வீரனின் வீர பத்னி.
10. #தேவதேவிகா - ஸ்ரீ பெருந்தேவி தாயார் - காஞ்சிபுரம்
தேவனான ஸ்ரீராமனின் பெருந்தேவியான சீதை.
11. #மஹாலக்ஷ்மி - ஸ்ரீ பத்மாவதி - திருப்பதி
எல்லா நன்மைகளையும் கடாக்ஷிப்பவள்.
12. ]#லோகஸுந்தரீ -
ஸ்ரீ சௌந்தரவல்லி தாயார் - திருநாகை
உயர் பண்புகள் எனும் தன் அழகால் பெருமானுக்கு பெருமை சேர்த்து உலகினரை உய்விப்பவள்.
படைப்பு எதற்காக?:
___________11. படைப்பு எதற்காக?_______
ப்ரயோஜனவத்வ அதிகரணம்
இந்த உலகம் இறைவன் படைத்ததாக இருக்கலாம். ஆனால் படைப்பிற்கான நோக்கம் எதுவும் அவருக்கு இருப்பதாகத் தெரியவில்லை என்று கருத வாய்ப்புண்டு. இந்தக் கருத்தை மறுத்து, படைப்பிற்கென்று ஒரு நோக்கமும் பலனும் இருக்கிறது என்பதைக் கூறுகிறது இந்த அதிகரணம். இதில் 2 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
32. படைப்பிற்கு எந்த நோக்கமும் இல்லை என்ற மாற்றுக் கருத்தை முதல் ஸூத்ரம் தெரிவிக்கிறது____________
ந ப்ரயோஜனவத்த்வாத் || 2:1.32 ||
பொருள்: படைப்பிற்கான நோக்கம் எதுவும் இறைவனுக்கு இல்லை. எனவே அவர் இதைப் படைத்தவர் அல்ல.
‘நோக்கம் எதுவுமின்றி முட்டாள் கூடச் செயல்பட மாட்டான்’ என்று கூறப்படுவதுண்டு. ஒருவன் வேலை செய்கிறான் என்றால், அதற்கு நிச்சயமாக ஒரு நோக்கம் இருக்கும். அந்த வேலையால், செய்பவனுக்கு பலன் இருக்கும் அல்லது மற்றவர்களுக்குப் பயன் இருக்கும்.
ஆனால் படைப்பால் இறைவனுக்கு பயன் எதுவும் இல்லை. ‘நான் அடைவதற்கென்று மூன்று உலகங்களிலும் எதுவும் இல்லை’ என்று ஸ்ரீபகவானே கீதையில் (3:23) கூறுகிறார்.
இனி உயிர்களுக்கும் இந்தப் படைப்பால் பெரிய பயன் எதுவும் இல்லை. ஏனெனில் உயிர்களுக்காக இந்த உலகம் படைக்கப்பட்டிருக்குமானால் மகிழ்ச்சியான ஒரு உலகை இறைவன் படைத்திருப்பார்.
எனவே இந்த உலகைப் படைப்பதற்கான நோக்கம் எதுவும் இறைவனுக்கு இல்லை. அதனால் அவர் இந்த உலகைப் படைக்கவில்லை.
*#திருமகளின்பன்னிருதிருநாமங்
1. #ஶ்ரீரங்கநாச்சியார்* - ஶ்ரீரங்கம்பன்னிரு திருநாமங்களில் முதல்திருநாமம் ஆயிற்று.
ஜீவர்களுக்கும் பரமனுக்கும் இடையே ஒரு பாலமாக பிராட்டி செய்யும் இவ்வுதவியை விளக்குவதே #ஸ்ரீ: என்னும் திருநாமம். வடமொழியில் இப்பெயருக்கு #ஆறுபொருள்கள்உண்டு.
#ஶ்ரீயதே_ - ஜீவர்கள் அனைவராலும் தஞ்சமாக பற்றப்படுகிறாள். #ச்ரயதே_ - தான் நாராயணனை சரணமாகப் பற்றுகிறாள். #ச்ருணோதி_ - தன்னை அண்டிய ஜீவர்கள் தங்கள் குறைகளையும் பாபங்களையும் விண்ணப்பிக்கும்போது காது கொடுத்துக் கேட்கிறாள். #ச்ராவயதி - ஜீவர்களுக்காகப் பரிந்து பேசி அவர்களது வேண்டுகோளை பகவான் காதுகொடுத்துக் கேட்கும்படி செய்கிறாள்.#ச்ருணாதி - பெருமானை அடையத் தடங்கலாக இருக்கும் பக்தர்களின் பாவங்களை தன் அருளால் நீக்குகிறாள். #ஶ்ரீணாதி - ஜீவர்களைப் பெருமானோடு சேர்த்து வைக்கிறாள். 2. #அம்ருதோத்பவா - ஶ்ரீஅம்ருதவல்லி தாயார் - சோளிங்கர்இரண்டாவது திருநாமம் ஆன இதற்கு அமுதத்தோடு பாற்கடலில் தோன்றியவள் என்பது பொருள்.
3. #கமலா - ஶ்ரீகமலவல்லி தாயார் - உறையூர்.கமலா என்பதே ஸ்ரீ மகாலட்சுமியின் மூன்றாவது திருநாமம். " க " என்றால் பரம்பொருள்." ம " என்றால் ஜீவன். "லா" என்றால் கொடுத்து வாங்குதல். ஜீவனை பரமாத்மாவுக்கு கொடுத்து பரமனை ஜீவனுக்கு வாங்கிக் கொடுப்பதால் கமலா என்று அவளுக்கு திருநாமம்.
4. #சந்த்ரசோபனா ஶ்ரீபரிமளரங்க நாயகி தாயார் - திருஇந்தளூர்" சந்த்ரஷோபனா " என்பது ஸ்ரீமகாலட்சுமியின் நான்காவது திருநாமம் "நிலவை மிஞ்சும் குளிர்ந்த ஒளியும், பேரெழில் கொஞ்சும் இன்முகமும் கொண்டவள்' அல்லது 'நிலவுக்கே ஒளி ஊட்டுபவள்" என்பது இதன் பொருள்.
5. #விஷ்ணுபத்னீ - ஶ்ரீவஞ்சுளவல்லி தாயார் - திருநறையூர்ஸ்ரீ மகாலட்சுமி ஐந்தாவது திருநாமம் 'விஷ்ணு பத்னீ 'என்பது. அதாவது "எங்கும் நிறைந்த இறைவனது அறத்திற்கு உறுதுணையானவள்" என்பது இதன் பொருள்.
6. #வைஷ்ணவீ - ஶ்ரீயதுகிரிநாச்சியார் - மேல்கோட்டைஸ்ரீ மகாலட்சுமியின் ஆறாவது திருநாமம் "வைஷ்ணவி ",அதாவது விஷ்ணுவை பின்தொடர்பவள் என்பது பொருள்.
7. #வரரோஹா - ஶ்ரீவரமங்கை தாயார் - வானமாமலைபிராட்டியின் ஏழாவது திருநாமம் "வராரோஹா". இதற்கு "உயர்ந்த இடத்தில் ஏறி அமர்ந்து அருள்பவள், என்று பொருள். பாற்கடலை கடைந்தபோது பெருமாளின் திருமார்பில் ஏறி அமர்ந்தாள் பிராட்டி!.
8. #ஹரிவல்லபா - ஶ்ரீஆண்டாள் - ஶ்ரீவில்லிபுத்தூர்பெருமானின் பேரன்புக்கு இலக்கானவள்.
9. #சார்ங்கிணீ - ஶ்ரீகோமளவல்லி தாயார் - திருக்குடந்தைஸ்ரீமகாலஷ்மி ஒன்பதாவது திருநாமம்"ஸார்ங்கிணீ" அதாவது, வில் வீரனின் வீர பத்னி.
10. #தேவதேவிகா - ஸ்ரீ பெருந்தேவி தாயார் - காஞ்சிபுரம்தேவனான ஸ்ரீராமனின் பெருந்தேவியான சீதை.
11. #மஹாலக்ஷ்மி - ஸ்ரீ பத்மாவதி - திருப்பதிஎல்லா நன்மைகளையும் கடாக்ஷிப்பவள்.
12. ]#லோகஸுந்தரீ - ஸ்ரீ சௌந்தரவல்லி தாயார் - திருநாகை
உயர் பண்புகள் எனும் தன் அழகால் பெருமானுக்கு பெருமை சேர்த்து உலகினரை உய்விப்பவள்.
#மங்களம்தேஹிமஹாலஷ்மி #ஸர்வ_சௌபாக்யதாயிணி l #விஷ்ணுபத்னிநமஸ்துப்யம் #மஹாலஷ்மியை_ஸுமங்களம் ll #மங்களே_மங்களாத்ரே #மாங்கல்யே_மங்களப்ரதே | #மங்களார்த்திம்_மங்களேசி #மாங்கல்யம்தேஹிமேஸதா ||#மஹாலக்ஷ்மிதான்விரும்புபவர்
எப்போதும் உறையும் இடமாக மஞ்சள்,குங்குமம், கண்ணாடி, சீப்பு, பழவகைகள், தேங்காய், வெற்றிலை, பாக்கு ஆகியன விளங்குகின்றன. பெண்கள் விரும்பி அணியும் வளையல் கருகமணியிலும் தாலிச் சரடிலும் நீங்காது இருக்கிறாள். அழகு, மனோதைரியம், வேலைத் திறன், தரும சிந்தனை மிக்கவர், கோபம் அற்றவர், பெரியவர்களுக்குப் பணிவிடை செய்பவர் ஆகியோரிடையே ஆண், பெண் வித்தியாசம் பாராமல் இருக்கின்றாள். ஒரு காரியத்தை செய்தே தீரவேண்டும் என்ற வைராக்கியமும் செய்து முடிக்க முடியும் என்ற தைரியமும் உடையவர், தெய்வ பக்தி உள்ளவர், நன்றி உள்ளவர். ஐம்புலன்களை அடக்கிய விஷயத்தில் நித்திய வாசம் புரிகிறாள். சுறுசுறுப்பு மிக்கவர் பெற்றோரை பேணிக் காப்பாற்றுபவர், அடக்கமுடையவர், அடுத்தவர் மனதை அறியும் திறமை உடையவர் காலத்தை வீணாக்காதவர் ஆகியோரிடம் திருமகள் மணம் உவந்து வசிக்கின்றாள்.உடல், மனம் சுத்தம் உள்ளவர், தியானம் செய்வதில் ஊக்கம் உள்ளவர், பலனை எதிர் பார்க்காது பணிபுரிபவர், மனம் சோர்ந்து போகாதவரிடம் லக்ஷ்மி என்றும் தங்குகிறாள். சாமார்த்தியத்தை வளர்த்துக் கொள்பவரிடமும் சட்டென்று யோசித்து ஒருமுடிவு எடுத்து சந்தர்ப்பத்தைப் பயன்படுத்திக்கொள்பவரிடமும் ஆண், பெண் பாரபட்சமின்றி விழைந்து செல்கின்றாள். தேவதைகள், பசுக்கள் பிரம்மஞானியர், சாதுக்கள் வேதம் தெரிந்தவர் எல்லா உயிர்களிடமும் அன்பு செலுத்துபவரிடம் நீங்காது வாழ்கிறாள்.கணவன், மனைவி அன்புடன் வாழும் குடும்பத்தில் நிரந்தரமாக வசிக்கின்றாள். கணவனை எதிர்த்துப் பேசாத குடும்பமே கோவில். கணவனும் பெரியவர்களும் தெய்வம் என்று நினைக்கும் பெண்ணை அவள் விரும்புகிறாள். வீடு வாசல், பாத்திரம் பண்டத்தை நித்தம் சுத்தப்படுத்தி சமைத்து உணவை வீணாக்காத பெண்ணிடம் நிரந்தரமாகத் தங்குகிறாள். 
லக்ஷ்மி தேவியின் வெறுப்புக்குள்ளாவோர் சமைக்கப்பட்டதை சாப்பிடாமல் அல்லது விநியோகிக்காமல் வைத்திருந்து வீணாக்குபவரை அடியோடு லக்ஷ்மி வெறுக்கிறாள். விடியற் காலையிலும் மாலையிலும் இல்லத்தின் வாயிலில் நீர் தெளித்து கோலமிட்டு விளக்கேற்றப்படும் வீட்டிற்கு அவசியம் வருகிறாள். இந்த இரு வேளைகளிலும் தவறாமல் தினமும் திருவிளக்கு ஏற்றி வைத்து மனமுவந்து தன்னை அழைக்கும் பெண்ணை, லக்ஷ்மி ஒரு நாளும் உதாசீனம் செய்யமாட்டார். காட்சிக்கினிய பெண், கற்புள்ளவள், ஆசாரம் உள்ளவள், எளிமையாக அலங்காரம் செய்துகொள்பவள் ஆகியோர் லக்ஷ்மிக்குப் பிரியமானவர்கள்.தானியங்கள், தானியக் கிடங்குகள் தண்ணீர்க்குடம், தயிர், தேன், நெய் போன்ற போருட்களில் திருமகள் வாசம் செய்கிறாள்.
யானை, அரசன், சிம்மாசனம், தாமரைத் தடாகம், எக்காலத்திலும் வற்றாத ஏரிகள், நதிகள், வாகனம், கன்னியர், ஆபரணங்கள், தாமரை முதலியவைகளில் #அலைமகள் வசிக்கிறாள்.ஸ்ரீஹரியின் நாமம் எந்த இல்லத்தில் ஒலிக்கிறதோ அங்கு அவள் கட்டாயம் செல்வான். விருந்தினரை உபசரிக்கும் குணம், மறை உணர்ந்தோரை மதிக்கும் குணம் கொண்டவர்களிடம் நீங்காது நிலைத்து நிற்கிறாள். ]#மகாலக்ஷ்மியின் மனம் மகிழச் செய்யுங்கள்,அவள் மங்களங்கள் யாவும் தந்து நித்ய வாசம் செய்து உங்களை மகிழ்விப்பாள்.
"#ஆஹாரத்ரேஸம்பன்னாம்ஹரவிந்தநி
"ஸ்ரீ பெருந்தேவி தாயார் திருவடிகளே சரணம் "
மாங்கல்யம் தேஹிமே ஸதா ||
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 182:
விடையாக வருகிறது:
33. இதற்கு விடையாக வருகிறது இந்த ஸூத்ரம் __________
வாழ்வை ரசிக்காதவர்கள் யாருமில்லை !!
ரசிக்கிறார்கள் ..
ரசிக்கும் விதம்தான் அவரவர் பக்குவநிலையான தனித்துவத்துடன் இருக்கின்றது ..
ரசிக்கவில்லை என்பது கூட ரசனையின் வெளிப்படுத்தான் !!
இப்படி ரசி என்று வலியுறுத்த ஏதுமில்லை ..
இப்படியும் ரசிக்கலாம் என்று சொல்லலாம் ..
ஆனால்
ரசனையில் கிட்டும் அனுபவமும் தனித்துவம் தான் ..
இதை நாம் புரிந்து கொள்ள வேண்டும் ..
ரசனையின் தன்மையே இங்கு அனைத்தும் !! அது கோவம், வருத்தம், சந்தோஷம், ஆனந்தம் என்று எந்த வகையான வெளிப்பாடு என்றாலும் ..
ரசித்ததின் வெளிப்பாடு தானே இது ..
எப்படியும் ரசித்துக்கொள் என்று தன்னை கொடுத்தவன் திருவருளால் ..
வாழ்வை ரசிக்கத்தவர்கள் யாருமே இல்லை ..
லோகவத்து லீலாகைவல்யம் || 2:1.33 ||
பொருள்: உலகில் காண்பது போல், இந்தப் படைப்பு கடவுளுக்கு வெறும் திருவிளையாடல் மட்டுமே.
இறைவன் ஒரு திருவிலையாடலாக இந்த உலகைப் படைத்து, காத்து, ஒடுக்குகிறார். ‘படைப்பு என்பது இறைவனின் அனுபவத்திற்காக’ என்று சிலர் கூறுகின்றனர். சிலரோ இது அவரது திருவிளையாடல் என்கின்றனர். ஆனால் என்றென்றும் ஆசைகள் நிறைவேறப் பெற்றவராகிய அவருக்கு என்ன ஆசை இருக்க முடியும்? ‘இந்தப் படைப்பு அவரது இயல்பு என்பதைத் தவிர வேறில்லை’ என்கிறது மாண்டூக்ய காரிகை (1:9).
உலகின் படைப்பைப் பற்றி, ‘கண்களைத் திறந்து மூடுவதாலேயே இந்த உலகை தேவி தோற்றுவித்து மறையச் செய்கிறாள்’ என்கிறது லலிதா சகஸ்ரநாமம்.
இறைவன் இந்த உலகை ஒரு விளையாட்டாகப் படைத்தார், காக்கிறார், இறுதியில் ஒடுக்குகிறார் என்ற கருத்துடன் இந்த அதிகரணம் நிறைவுறுகிறது.
______12. துன்பங்களுக்கு யார் காரணம்?________
வைஷம்ய நைர்க்ருண்ய அதிகரணம்
முந்தின அதிகரணத்தின் தொடர்ச்சியாக அமைகிறது இந்த அதிகரணம். இதில் 3 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன,
இறைவன் விளையாட்டாக உலகைப் படைத்தார் என்பது கேட்க நன்றாக இருக்கிறது. ஆனால் உலகில் வாழ்பவர்களுக்கு? ‘பூனைக்கு கொண்டாட்டம் எலிக்குத் திண்டாட்டம்’ என்பார்கள். அது போல் இறைவனுக்கு இது திருவிளையாடலாக இருக்கலாம். மனிதன் கணத்திற்கு கணம் துன்பத்திலும் துயரத்திலும் துடிக்க நேர்கிறதே! இத்தகைய உலகை இறைவன் படைத்துள்ளார் ஏற்றால் அவரை ஒருதலைப் பட்சமானவர், இரக்கமற்றவர் என்றுதான் கூறத் தோன்றும்.
சனி மஹா பிரதோஷம் சிவபெருமானை இப்படி வழிபாடு செய்தால் அடுத்த பிறவி என்பதே இருக்காதாம்.
பிரதோஷ காலம் என்பது சிவனுக்கு உகந்த காலமாக இருக்கிறது. பிரதோஷ காலத்தில் சிவனை வழிபடுபவர்களுக்கு சகல, சவுபாக்கியங்களும் கிடைக்கும் என்பது நம்பிக்கை. மேலும் நாம் செய்த சகல பாவங்களும் நீங்கி, புண்ணியங்கள் சேர பிரதோஷ வேளையில் சிவனுக்கு வில்வ இலையால் அர்ச்சனை செய்வது சிறப்பு. அந்த வகையில் நாளை 04ஆம் தேதி சனிக்கிழமை சனி பிரதோஷ நாள் சிவனை இப்படி வழிபாடு செய்தால் அடுத்த பிறவி எடுக்காத அளவிற்கு நமக்கு முக்தி கிடைக்குமாம்.
சனி மஹா பிரதோஷத்தில் சிவனை தரிசனம் செய்பவர்களுக்கு எல்லை இல்லாத இன்பம் வந்து சேரும். தெரிந்தோ, தெரியாமலோ சிவபெருமானை தரிசனம் செய்து வில்வ இலையால் அர்ச்சித்து விடுபவர்களுக்கு முக்தி கிடைக்கும் என்கிறது சிவபுராணம். அப்படியிருக்க ஒவ்வொரு சனி பிரதோஷம் அன்றும் நாம் முறையாக சிவனை வழிபட என்னென்ன நன்மைகள் கிடைக்கும்.?
தான, தர்மங்களை செய்ய சனி பிரதோஷம் மிகவும் சிறந்த நாளாக கருதப்படுகிறது. இன்றைய நாளில் நீங்கள் செய்யும் சிறு தானம் கூட பெருமளவு பலன்களைக் கொடுக்கக் கூடியது. ரெட்டிப்பு பலன்களைக் கொடுக்கும் இந்த சனி பிரதோஷத்தை தவறவிடாமல் சிவ வழிபாடு மேற்கொண்டு பயனடையுங்கள். பிரதோஷ காலத்தில் சிவன் கோவிலுக்கு சென்று அங்கு நடக்கும் சிவபெருமான் அபிஷேகத்தில் கலந்து கொள்ள வேண்டும்.
அபிஷேக பொருளை உங்களால் முடிந்த அளவிற்கு வாங்கிக் கொடுத்து புண்ணியத்தை சேர்த்துக் கொள்ள வேண்டும். மேலும் அன்றைய நாளில் நந்தி பகவானுக்கு சிறப்பான விசேஷ பூஜைகள் நடைபெறும். நந்தி பகவானுக்கு பிரதோஷ காலத்தில் அருகம்புல், வில்வ இலை மாலை சாற்றி, நெய் விளக்கு ஏற்றி, பச்சரிசி மற்றும் வெல்லம் கலந்து நைவேத்தியம் வைத்து வழிபாடு செய்து பாருங்கள். உங்களுடைய பிரார்த்தனைகள் எத்தகையதாக இருந்தாலும் அவைகள் உடனே தடையின்றி நடக்கும்.
மேலும் சாதாரண நாள் போல் பிரதக்ஷணம் செய்யாமல் சோமசூக்த பிரதட்சணம் மேற்கொள்ளுங்கள். சோமசூக்த பிரதட்சணம் என்பது நந்தி பகவானை வணங்கி விட்டு பின்னர் சிவனுக்கு அபிஷேகம் செய்த நீர் வெளியில் செல்லும் கோமுகி தீர்த்தம் இருக்கும் இடம் வரை சென்று வழிபட வேண்டும். பின்னர் மீண்டும் வந்த வழியே திரும்பிச் சென்று சண்டிகேஸ்வரரை வணங்க வேண்டும். பின்னர் திரும்பவும் கோமுகி தீர்த்தம் இருக்கும் இடத்திற்கு சென்று வணங்க வேண்டும். இப்படி சோமசூக்த பிரதட்சணம் மேற்கொள்பவர்களுக்கு கேட்ட வரம் கிடைக்கும் என்பது நம்பிக்கை. இதனை பிரதோஷ பிரதக்ஷணம் என்றும் அழைப்பது உண்டு. இந்த வரிசையில் 20 வகையான பிரதோஷங்கள் இருக்கின்றன.
சனிக்கிழமையில் வரும் பிரதோஷ காலத்தில் அடுத்த பிறவி இல்லாமல் இப்பிறவியே போதும் என்று நினைப்பவர்கள் தான, தர்மங்களை செய்து புண்ணியத்தை சேர்த்துக் கொள்வது இரட்டிப்பான பலன்களை கொடுக்கும். வீட்டிலும், கோவிலிலும் சிவனுக்கு வில்வ இலைகளால் அர்ச்சனை செய்து குளிர்விக்க வேண்டும். ஆலயத்தின் சன்னிதி திரையிட்ட நேரத்தில் வேறு எங்கும் செல்லாமல் இறைவனை நினைந்து சிவஸ்தோத்திரம் உச்சரிக்க வேண்டும். நாலரை மணி முதல் ஆறு மணி வரை சிவன் கோவில்களில் அமர்ந்து சிவனை நினைந்து மனதார வழிபட்டு வருபவர்களுக்கு வேண்டிய வரம் வேண்டியபடி நிச்சயம் கிடைக்கும் என்பதில் எள்ளளவும் சந்தேகமில்லை
ஸ்ரீ நரசிம்ஹர் அட்சரமாலை/SRI இன்று சனி பிரதோஷம் 04..03.2023 NARASIMHA AKSHARAMALAI
ஜய ஜய லக்ஷ்மீ நரசிம்ஹ
ஜயஹரி லக்ஷ்மீ நரசிம்ஹ
அனாதரக்ஷக நரசிம்ஹ
ஆபத் பாந்தவ நரசிம்ஹ.
இஷ்டார்த்தப்ரத நரசிம்ஹ
ஈஷ்பரேஐ321ஷ நரசிம்ஹ
உக்ரஸ்வரூப நரசிம்ஹ
ஊர்த்வாபாஹூ நரசிம்ஹ.
எல்லாரூப நரசிம்ஹ
ஐஸ்வர்யப்ரத நரசிம்ஹ
ஓங்கார ரூப நரசிம்ஹ
ஔஷத நாம நரசிம்ஹ.
அம்பரவாஸ நரசிம்ஹ
காமஜனக நரசிம்ஹ
கிரீடதாரி நரசிம்ஹ
ககபதிவாஸன நரசிம்ஹ.
கதாதரனே நரசிம்ஹ
கர்ப்ப நிர்ப்பேதந நரசிம்ஹ
கிரிதரவாஸ நரசிம்ஹ
கௌதம பூஜித நரசிம்ஹ.
கடிகாசல ஸ்ரீ நரசிம்ஹ
சதுர்புஜனே நரசிம்ஹ
சதுராயுத்தர நரசிம்ஹ
ஜ்யோதிஸ்வரூப நரசிம்ஹ.
தந்தே தாயியு நரசிம்ஹ
த்ரிநேத்ரதாரி நரசிம்ஹ
தநுஜா மர்த்தன நரசிம்ஹ
தீனநாத நரசிம்ஹ.
துக்க நிவாரக நரசிம்ஹ
தேவாதி தேவ நரசிம்ஹ
ஜ்ஞானப்ரதனே நரசிம்ஹ
நரகிரி ரூப நரசிம்ஹ.
நர நாராயண நரசிம்ஹ
நித்யானந்த நரசிம்ஹ
நரம்றாகரூப நரசிம்ஹ
நாமகிரீஷ நரசிம்ஹ.
பங்கஜானன நரசிம்ஹ
பாண்டுரங்க நரசிம்ஹ
ப்ரஹ்லாத வரத நரசிம்ஹ
பிநாகதாரி நரசிம்ஹ.
புராணபுருஷ நரசிம்ஹ
பவபயஹரண நரசிம்ஹ
பக்தஜன ப்ரிய நரசிம்ஹ
பக்தோத்தார நரசிம்ஹ.
பக்தானுக்ரஹ நரசிம்ஹ
பக்தரக்ஷக நரசிம்ஹ
முநிஜன ஸேவித நரசிம்ஹ
ம்ருகரூபதாரி நரசிம்ஹ.
யக்ஞ புருஷ நரசிம்ஹ
ரங்கநாத நரசிம்ஹ
லக்ஷ்மீ ரமணா நரசிம்ஹ
வங்கிபுரிஷ நரசிம்ஹ.
சாந்தமூர்த்தி நரசிம்ஹ
ஷட்வர்கதாரி நரசிம்ஹ
சர்வ மங்கள நரசிம்ஹ
சித்திபுருஷ நரசிம்ஹ.
சங்கடஹர நரசிம்ஹ
சாளிக்ராம நரசிம்ஹ
ஹரிநாராயண நரசிம்ஹ
க்ஷேமகாரி நரசிம்ஹ.
ஜெய ஜெயலக்ஷ்மீ நரசிம்ஹ
விடையாக வருகிறது:
33. இதற்கு விடையாக வருகிறது இந்த ஸூத்ரம் __________
வாழ்வை ரசிக்காதவர்கள் யாருமில்லை !!
ரசிக்கிறார்கள் ..
ரசிக்கும் விதம்தான் அவரவர் பக்குவநிலையான தனித்துவத்துடன் இருக்கின்றது ..
ரசிக்கவில்லை என்பது கூட ரசனையின் வெளிப்படுத்தான் !!
இப்படி ரசி என்று வலியுறுத்த ஏதுமில்லை ..
இப்படியும் ரசிக்கலாம் என்று சொல்லலாம் ..
ஆனால்
ரசனையில் கிட்டும் அனுபவமும் தனித்துவம் தான் ..
இதை நாம் புரிந்து கொள்ள வேண்டும் ..
ரசனையின் தன்மையே இங்கு அனைத்தும் !! அது கோவம், வருத்தம், சந்தோஷம், ஆனந்தம் என்று எந்த வகையான வெளிப்பாடு என்றாலும் ..
ரசித்ததின் வெளிப்பாடு தானே இது ..
எப்படியும் ரசித்துக்கொள் என்று தன்னை கொடுத்தவன் திருவருளால் ..
வாழ்வை ரசிக்கத்தவர்கள் யாருமே இல்லை ..
லோகவத்து லீலாகைவல்யம் || 2:1.33 ||
பொருள்: உலகில் காண்பது போல், இந்தப் படைப்பு கடவுளுக்கு வெறும் திருவிளையாடல் மட்டுமே.
இறைவன் ஒரு திருவிலையாடலாக இந்த உலகைப் படைத்து, காத்து, ஒடுக்குகிறார். ‘படைப்பு என்பது இறைவனின் அனுபவத்திற்காக’ என்று சிலர் கூறுகின்றனர். சிலரோ இது அவரது திருவிளையாடல் என்கின்றனர். ஆனால் என்றென்றும் ஆசைகள் நிறைவேறப் பெற்றவராகிய அவருக்கு என்ன ஆசை இருக்க முடியும்? ‘இந்தப் படைப்பு அவரது இயல்பு என்பதைத் தவிர வேறில்லை’ என்கிறது மாண்டூக்ய காரிகை (1:9).
உலகின் படைப்பைப் பற்றி, ‘கண்களைத் திறந்து மூடுவதாலேயே இந்த உலகை தேவி தோற்றுவித்து மறையச் செய்கிறாள்’ என்கிறது லலிதா சகஸ்ரநாமம்.
இறைவன் இந்த உலகை ஒரு விளையாட்டாகப் படைத்தார், காக்கிறார், இறுதியில் ஒடுக்குகிறார் என்ற கருத்துடன் இந்த அதிகரணம் நிறைவுறுகிறது.
______12. துன்பங்களுக்கு யார் காரணம்?________
வைஷம்ய நைர்க்ருண்ய அதிகரணம்
முந்தின அதிகரணத்தின் தொடர்ச்சியாக அமைகிறது இந்த அதிகரணம். இதில் 3 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன,
இறைவன் விளையாட்டாக உலகைப் படைத்தார் என்பது கேட்க நன்றாக இருக்கிறது. ஆனால் உலகில் வாழ்பவர்களுக்கு? ‘பூனைக்கு கொண்டாட்டம் எலிக்குத் திண்டாட்டம்’ என்பார்கள். அது போல் இறைவனுக்கு இது திருவிளையாடலாக இருக்கலாம். மனிதன் கணத்திற்கு கணம் துன்பத்திலும் துயரத்திலும் துடிக்க நேர்கிறதே! இத்தகைய உலகை இறைவன் படைத்துள்ளார் ஏற்றால் அவரை ஒருதலைப் பட்சமானவர், இரக்கமற்றவர் என்றுதான் கூறத் தோன்றும்.
சனி மஹா பிரதோஷம் சிவபெருமானை இப்படி வழிபாடு செய்தால் அடுத்த பிறவி என்பதே இருக்காதாம்.
பிரதோஷ காலம் என்பது சிவனுக்கு உகந்த காலமாக இருக்கிறது. பிரதோஷ காலத்தில் சிவனை வழிபடுபவர்களுக்கு சகல, சவுபாக்கியங்களும் கிடைக்கும் என்பது நம்பிக்கை. மேலும் நாம் செய்த சகல பாவங்களும் நீங்கி, புண்ணியங்கள் சேர பிரதோஷ வேளையில் சிவனுக்கு வில்வ இலையால் அர்ச்சனை செய்வது சிறப்பு. அந்த வகையில் நாளை 04ஆம் தேதி சனிக்கிழமை சனி பிரதோஷ நாள் சிவனை இப்படி வழிபாடு செய்தால் அடுத்த பிறவி எடுக்காத அளவிற்கு நமக்கு முக்தி கிடைக்குமாம்.
சனி மஹா பிரதோஷத்தில் சிவனை தரிசனம் செய்பவர்களுக்கு எல்லை இல்லாத இன்பம் வந்து சேரும். தெரிந்தோ, தெரியாமலோ சிவபெருமானை தரிசனம் செய்து வில்வ இலையால் அர்ச்சித்து விடுபவர்களுக்கு முக்தி கிடைக்கும் என்கிறது சிவபுராணம். அப்படியிருக்க ஒவ்வொரு சனி பிரதோஷம் அன்றும் நாம் முறையாக சிவனை வழிபட என்னென்ன நன்மைகள் கிடைக்கும்.?
தான, தர்மங்களை செய்ய சனி பிரதோஷம் மிகவும் சிறந்த நாளாக கருதப்படுகிறது. இன்றைய நாளில் நீங்கள் செய்யும் சிறு தானம் கூட பெருமளவு பலன்களைக் கொடுக்கக் கூடியது. ரெட்டிப்பு பலன்களைக் கொடுக்கும் இந்த சனி பிரதோஷத்தை தவறவிடாமல் சிவ வழிபாடு மேற்கொண்டு பயனடையுங்கள். பிரதோஷ காலத்தில் சிவன் கோவிலுக்கு சென்று அங்கு நடக்கும் சிவபெருமான் அபிஷேகத்தில் கலந்து கொள்ள வேண்டும்.
அபிஷேக பொருளை உங்களால் முடிந்த அளவிற்கு வாங்கிக் கொடுத்து புண்ணியத்தை சேர்த்துக் கொள்ள வேண்டும். மேலும் அன்றைய நாளில் நந்தி பகவானுக்கு சிறப்பான விசேஷ பூஜைகள் நடைபெறும். நந்தி பகவானுக்கு பிரதோஷ காலத்தில் அருகம்புல், வில்வ இலை மாலை சாற்றி, நெய் விளக்கு ஏற்றி, பச்சரிசி மற்றும் வெல்லம் கலந்து நைவேத்தியம் வைத்து வழிபாடு செய்து பாருங்கள். உங்களுடைய பிரார்த்தனைகள் எத்தகையதாக இருந்தாலும் அவைகள் உடனே தடையின்றி நடக்கும்.
மேலும் சாதாரண நாள் போல் பிரதக்ஷணம் செய்யாமல் சோமசூக்த பிரதட்சணம் மேற்கொள்ளுங்கள். சோமசூக்த பிரதட்சணம் என்பது நந்தி பகவானை வணங்கி விட்டு பின்னர் சிவனுக்கு அபிஷேகம் செய்த நீர் வெளியில் செல்லும் கோமுகி தீர்த்தம் இருக்கும் இடம் வரை சென்று வழிபட வேண்டும். பின்னர் மீண்டும் வந்த வழியே திரும்பிச் சென்று சண்டிகேஸ்வரரை வணங்க வேண்டும். பின்னர் திரும்பவும் கோமுகி தீர்த்தம் இருக்கும் இடத்திற்கு சென்று வணங்க வேண்டும். இப்படி சோமசூக்த பிரதட்சணம் மேற்கொள்பவர்களுக்கு கேட்ட வரம் கிடைக்கும் என்பது நம்பிக்கை. இதனை பிரதோஷ பிரதக்ஷணம் என்றும் அழைப்பது உண்டு. இந்த வரிசையில் 20 வகையான பிரதோஷங்கள் இருக்கின்றன.
சனிக்கிழமையில் வரும் பிரதோஷ காலத்தில் அடுத்த பிறவி இல்லாமல் இப்பிறவியே போதும் என்று நினைப்பவர்கள் தான, தர்மங்களை செய்து புண்ணியத்தை சேர்த்துக் கொள்வது இரட்டிப்பான பலன்களை கொடுக்கும். வீட்டிலும், கோவிலிலும் சிவனுக்கு வில்வ இலைகளால் அர்ச்சனை செய்து குளிர்விக்க வேண்டும். ஆலயத்தின் சன்னிதி திரையிட்ட நேரத்தில் வேறு எங்கும் செல்லாமல் இறைவனை நினைந்து சிவஸ்தோத்திரம் உச்சரிக்க வேண்டும். நாலரை மணி முதல் ஆறு மணி வரை சிவன் கோவில்களில் அமர்ந்து சிவனை நினைந்து மனதார வழிபட்டு வருபவர்களுக்கு வேண்டிய வரம் வேண்டியபடி நிச்சயம் கிடைக்கும் என்பதில் எள்ளளவும் சந்தேகமில்லை
ஸ்ரீ நரசிம்ஹர் அட்சரமாலை/SRI இன்று சனி பிரதோஷம் 04..03.2023 NARASIMHA AKSHARAMALAI
ஜய ஜய லக்ஷ்மீ நரசிம்ஹ
ஜயஹரி லக்ஷ்மீ நரசிம்ஹ
அனாதரக்ஷக நரசிம்ஹ
ஆபத் பாந்தவ நரசிம்ஹ.
இஷ்டார்த்தப்ரத நரசிம்ஹ
ஈஷ்பரேஐ321ஷ நரசிம்ஹ
உக்ரஸ்வரூப நரசிம்ஹ
ஊர்த்வாபாஹூ நரசிம்ஹ.
எல்லாரூப நரசிம்ஹ
ஐஸ்வர்யப்ரத நரசிம்ஹ
ஓங்கார ரூப நரசிம்ஹ
ஔஷத நாம நரசிம்ஹ.
அம்பரவாஸ நரசிம்ஹ
காமஜனக நரசிம்ஹ
கிரீடதாரி நரசிம்ஹ
ககபதிவாஸன நரசிம்ஹ.
கதாதரனே நரசிம்ஹ
கர்ப்ப நிர்ப்பேதந நரசிம்ஹ
கிரிதரவாஸ நரசிம்ஹ
கௌதம பூஜித நரசிம்ஹ.
கடிகாசல ஸ்ரீ நரசிம்ஹ
சதுர்புஜனே நரசிம்ஹ
சதுராயுத்தர நரசிம்ஹ
ஜ்யோதிஸ்வரூப நரசிம்ஹ.
தந்தே தாயியு நரசிம்ஹ
த்ரிநேத்ரதாரி நரசிம்ஹ
தநுஜா மர்த்தன நரசிம்ஹ
தீனநாத நரசிம்ஹ.
துக்க நிவாரக நரசிம்ஹ
தேவாதி தேவ நரசிம்ஹ
ஜ்ஞானப்ரதனே நரசிம்ஹ
நரகிரி ரூப நரசிம்ஹ.
நர நாராயண நரசிம்ஹ
நித்யானந்த நரசிம்ஹ
நரம்றாகரூப நரசிம்ஹ
நாமகிரீஷ நரசிம்ஹ.
பங்கஜானன நரசிம்ஹ
பாண்டுரங்க நரசிம்ஹ
ப்ரஹ்லாத வரத நரசிம்ஹ
பிநாகதாரி நரசிம்ஹ.
புராணபுருஷ நரசிம்ஹ
பவபயஹரண நரசிம்ஹ
பக்தஜன ப்ரிய நரசிம்ஹ
பக்தோத்தார நரசிம்ஹ.
பக்தானுக்ரஹ நரசிம்ஹ
பக்தரக்ஷக நரசிம்ஹ
முநிஜன ஸேவித நரசிம்ஹ
ம்ருகரூபதாரி நரசிம்ஹ.
யக்ஞ புருஷ நரசிம்ஹ
ரங்கநாத நரசிம்ஹ
லக்ஷ்மீ ரமணா நரசிம்ஹ
வங்கிபுரிஷ நரசிம்ஹ.
சாந்தமூர்த்தி நரசிம்ஹ
ஷட்வர்கதாரி நரசிம்ஹ
சர்வ மங்கள நரசிம்ஹ
சித்திபுருஷ நரசிம்ஹ.
சங்கடஹர நரசிம்ஹ
சாளிக்ராம நரசிம்ஹ
ஹரிநாராயண நரசிம்ஹ
க்ஷேமகாரி நரசிம்ஹ.
ஜெய ஜெயலக்ஷ்மீ நரசிம்ஹ
ஜெயசுப மங்கள நரசிம்ஹ
ஜய ஜய லக்ஷ்மீ நரசிம்ஹ
(இன்னும் காண்போம்).
ஜய ஜய லக்ஷ்மீ நரசிம்ஹ
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 183:
கருத்து தவறு:
34. இறைவன் ஒருதலைப் பட்சமானவர் என்ற கருத்து தவறு______
அருள்மிகு உத்வாகநாத சுவாமி திருக்கோவில்
அருள்மிகு கோகிலாம்பாள் சமேத அருள்மிகு கல்யாணசுந்திர்ர் திருக்கோவில்
மாசி மகம் பெருவிழா 2023 - திருத்தேர் எழுந்தருளுதல்
வைஷம்யநைர்க்ருண்யே ந ஸாபேக்ஷத்வாத்தாஹி தர்சயாதி || 2:1.34 ||
பொருள்: கடவுள் ஒரு தலைப்பட்சமானவரோ இரக்கமற்றவரோ அல்ல. ஏனெனில் படைப்பிற்கு வேறு காரணங்கள் உள்ளன. இதையே வேதங்கள் கூறுகின்றன.
இந்த உலகையும் அதன் போக்கையும் பார்க்கின்ற ஒருவர் கடவுளை ஒருதலைப் பட்சமானவர், இரக்கமற்றவர் என்று குற்றம் சாட்டாமல் இருந்தால் அதுதான் ஆச்சரியம். ஏனெனில் மேலோட்டமாகப் பார்க்கின்ற யாருக்கும் இது ஒருதலைப் பட்சமான, இரக்கமற்ற உலகம் என்றுதான் தெரியும். ஒருவன் பணக்காரன், மற்றவன் ஏழை; ஒருவன் படித்தவன், மற்றவன் பாமரன்-----ஏன் இறைவன் இவ்வாறு ஒருவரைப் பணக்காரனாகவும் மற்றவனை ஏழையாகவும் படைக்க வேண்டும்? சில குழந்தைகள் பிறப்பிலேயே ஊமைகளாக, ஊனமுற்றவர்களாக, மனவலிமை குன்றியவர்களாகப் பிறக்கின்றனர். இரக்கமற்ற ஒருவரைத் தவிர குழந்தைகளை இப்படிப் படைக்க யாருக்கு மனம் வரும்?
இத்தகைய கேள்விகளுக்கு ஸ்ரீபாதராயணர், ‘இது இறைவனின் குற்றமல்ல, இதற்கு வேறு காரணங்கள் உள்ளன’ என்று கூறுகிறார். அவர் வேறு காரணம் என்று கூறுவது வினைப் பயனை என்கிறார் ஸ்ரீசங்கரர்.
செய்த வினையின் பயனை அனுபவித்தேயாக வேண்டும். இந்து மதம் பிறவிகளை ஏற்றுக் கொள்கிறது. இந்தப் பிறவியில் ஒரு தந்தைக்கும் தாய்க்கும் பிறக்கும் போது வாழ்க்கை தொடங்குகிறது. மரணத்துடன் எல்லாம் முடிந்து விடுகிறது என்பதை இந்து மதம் ஏற்றுக் கொள்வதில்லை. ‘உயிரினங்கள் ஆரம்பத்தில் தென்படுவதில்லை, இடையில் தென்படுகின்றன, இறுதியிலும் தென்படாமல் போகின்றன’ என்கிறது கீதை (2:28)
ஆறு ஒன்று பாய்ந்து செல்கிறது. சுற்றிலும் இருள் சூழ்ந்த நேரம். கரையிலுள்ள தெருவிளக்கின் வெளிச்சம் நீரில் வட்ட வடிவில் விழுந்து கொண்டிருக்கிறது. ஆற்றின் சிற்றலைகளின் மீது இலை ஒன்று மிதந்து வந்து கொண்டிருக்கிறது. வெளிச்ச வட்டத்தின் எல்லைக்குள் வரும் வரை எதையும் நாம் காண முடியவில்லை. எல்லைக்குள் வரும் போது அது மிதப்பதையும் மறு எல்லை வரை செல்வதையும் காண்கிறோம். அந்த எல்லையைக் கடந்த பின் அந்த இலை மீண்டும் நம் பார்வையிலிருந்து மறைந்து விடுகிறது.
அது போல் நமது வாழ்க்கையும் எங்கோ தொலை தூரத்திலிருந்து புறப்பட்டது. அது எந்த இடம், எவ்வளவு தூரம் நாம் வதிருக்கிறோம் என்ற எதுவும் நமக்குத் தெரியாது. இந்த வாழ்க்கை மட்டுமே வெளிச்சம் விழுகின்ற எல்லைப் பகுதியை மட்டுமே நாம் காண்கிறோம். இங்க வாழ்க்கை முடிந்த பிறகு நமது பயணம் எப்படி இருக்கப் போகிறது என்பதும் நமக்குத் தெரிவதில்லை. அதனால்தான் ஒருவன் ஏன் துன்பப் படுகிறான் மற்றவன் ஏன் மகிழ்ச்சியில் திளைக்கிறான் என்பதை நம்மால் அறிய முடியவில்லை.
ஒருவன் துன்பப் படுகிறான் என்றால் அது அவனது பாவ வினைப் பயன். அது போலவே மகிழ்ச்சியுறுபவன் தனது புண்ணிய பலனை அனுபவிக்கிறான். ‘நற்செயல்களால் புண்ணியத்தையும் தீய செயல்களால் பாவத்தையும் ஒருவன் பெறுகிறான்’ என்கிறது பிருஹதாரண்யகம் (3:2.13). ‘மரணத்திற்கு பிறகு சிலர் மனித உடம்பைப் பெறுகின்றனர்; சிலர் தாவரம் போன்ற நிலையையும் அடைகின்றனர். ஒரு பிறவியில் செய்த வினையின் பயனும், பெற்ற அனுபவமும் எப்படியோ அப்படியே அடுத்த பிறவி அமையும்’ என்கிறது கட உபநிஷதம் (2:2.7).
உயிர்களின் இன்ப துன்பங்களுக்கு இறைவனைக் குற்றம் சாட்டக் கூடாது என்பதை இந்த ஸூத்ரம் கூறுகிறது.
"நன்று அருளும் திருவடி என் தலைமேல் வைத்தார்
- நல்லூர் எம்பெருமானார் நல்ல ஆறே!"
பொதுவாக மாசி மகப் புண்ணிய நீராடல் என்றாலே கும்பகோணம் தான் அனைவருக்கும் நினைவிற்கு வரும்.
ஆனால் அதற்கருகிலேயே மாசிமக தீர்த்தமாடலுக்கு உகந்ததாக மற்றுமொரு தலமும் அமைந்துள்ளது என்பது சிறப்பு.
குடந்தையில் மாசிமக தீர்த்தமாடலில் நதிகள் ஒன்று கூடுவது போல, ஏழுகடல்களும் ஒரே தீர்த்தத்தில் சங்கமிப்பது இத்தலத்திற்குரிய கூடுதல் சிறப்பு. அதுவே
#சுந்தரகிரி எனப்பெறும் #திருநல்லூர். புராணச்சிறப்பும்; வரலாற்றுச் சிறப்பும் நிரம்பப் பெற்ற தொன்மையானதோர் சிவாலயம் இத்தலத்திற்குரிய அடையாளமாகத் திகழ்கின்றது.
ஒரு சமயம், ஆதிசேஷனுக்கும்; வாயு பகவானுக்கும் நிகழ்ந்த பலப்பரிட்சையில் கயிலை மலையிலிருந்து தெறித்து விழுந்த இரண்டு சிகரங்களில் ஒன்றுதான் இந்த சுந்தரகிரி. (*மற்றொன்று ஆவூர்).
அதற்கேற்ப கோச்செங்க சோழமன்னன் கட்டிய உயர்ந்த மாடக்கோயிலாக விளங்குகிறது இவ்வாலயம்.
இத்தலத்தில் உறைந்தருளும் அம்மைக்கும் #பர்வதசுந்தரி மற்றும் #கிரிசுந்தரி என்பதே திருநாமங்கள்.
சிவனை மட்டுமே வழிபடும் நியமம் கொண்டிருந்த பிருங்கி முனிவர் வண்டு உருவில் லிங்கத்தினை வழிபட்ட தலம் இது. வண்டு ஆர்த்ததினால் ஏற்பட்ட துளைகளை இன்றும் மூலவர் திருமேனியில் காணலாம் என்பது அதிசயம்.
இத்தலத்து இறைவன்
#கல்யாணசுந்தரேஸ்வரர் வில்வமரத்தினடியில் ஸ்வயம்புவாகத் தோன்றியவர்.
தினந்தோறும் வேளைக்கொரு நிறமாக தாமிரம், இளஞ்சிவப்பு, பொன்னிறம், நவரத்தினப் பச்சை, மற்றும் இன்னதென்று சொல்ல இயலாததோர் நிறம் என ஐந்து வர்ணங்களில் காட்சியளிப்பதால் இவருக்கு '#பஞ்சவர்ணேஸ்வரர்' என்ற திருநாமம் உண்டாயிற்று.
முசுகுந்தச் சக்கரவர்த்தி தியாகராஜரைத் திருவாரூரில் ஸ்தாபிக்கும் முன்பு, இத்தலத்தில் அவரை எழுந்நருளச்செய்து வழிபாடாற்றியதாக ஒரு ஐதீகம் உண்டு.
அதனாலேயே இத்தலத்து சோமாஸ்கந்தர் சிறப்பானவராகப் போற்றப் படுகின்றார்.
மாசி மகத்தன்று திருவலம் வரும் சுவாமியின் உலாத்திருமேனியில் வியர்வைத்தூளிகள் அரும்புவது இன்றளவும் கண்கூடு.
அப்பர் பெருந்தகைக்கு சிவபெருமான் திருவடி சூட்டியருளியதும் இத்தலத்தில்தான். இதனாலேயே
வைணவ ஆலயங்களில் பக்தர்களுக்கு சிரசில் சடாரி சார்த்துவது போல, #திருப்பாதபடிமத்தினைச் சார்த்தும் விசேஷமான ஐதீகம் இங்கு உண்டு.
அமர்நீதி நாயனார் சிவபெருமானால் ஆட்கொள்ளப்பட்டு முக்தியடைந்த
தலம் இது.
சோழர் அரசகுடிகளால் வணங்கப்பெற்ற அன்னை #அஷ்டபுஜமகாகாளி இத்தலத்தில் உறைந்தருளும் மற்றொரு வரப்ரசாதி.
தம்மை நாடி
வருபவர்களுக்குத் திருமணப் பேற்றினையும்; சத்புத்திர ப்ராப்தியையும் அருளிடும் இவ்வம்மை பெண்களால் பெரிதும் கொண்டாடப்படுகிறாள்.
கருவுற்ற பெண்களுக்கு இச்சந்நிதியில் வளையல் அணிவித்தல் விசேஷமாகச் சொல்லப்பெறுகின்றது.
காசியைப் போலவே பலிபீட வடிவில் #கணநாதர் காட்சி தந்திடும் தலம் இது.
இங்கு வருடந்தோறும் செய்யப்பெறும் கணநாதர் பூஜை மிக்கு விசேஷம் உடையது.
அப்படி மாசிமகம் இத்தலத்தில் மிகச்சிறப்பாக நிகழ்த்தப் பெறுவதற்கு காரணம்தான் என்ன?
ஒரு சமயம் குந்தி தேவியானவள் தனக்கு உபதேசிக்கப் பட்ட மந்திரத்தின் மூலம் பஞ்ச பூதங்களின் அருளால் புத்திரர்களைப் பெற்றாள்.
அதனால் அவளைப் பற்றிய தோஷத்தால் வருந்திய குந்தி நாரதர் சொன்ன உபாயத்தின் பேரில், இத்தலத்து ஈஸ்வரனை வழிபட்டாள். அதாவது, நாரதரது தவ வலிமையால் இத்தலத்தில் சப்த சாகரங்களும் ஒன்று கூடின நிலையில், ஒரே நேரத்தில் தீர்த்தமாடி தன்னுடைய தோஷத்தினைப் போக்கிக் கொண்டாள்.
அந்த தினம் மாசிமகத்தன்று அமைந்ததாக ஐதீகம்.
அன்றிலிருந்து மாசிமகத்தன்று ஏழுகடல்களும் இத்தலத்தில் புண்ணிய தீர்த்தத்தில் ஒன்று கூடுவதாக ஐதீகம்.
இத்தீர்த்தம் '#சப்தசாகரதீர்த்தம்' என்று வழங்கப் பெறுகிறது.
மாசி மகத்தன்று இத்தலத்தில் நிகழும் தீர்த்தவாரி வைபவத்தினைக் கண்டு தரிசிப்பவர்கள் சகல தோஷங்களும் கழியப்பெற்று அளப்பரிய புண்ணிய பலன்களை அடைவர் என்பது கோயில் புராணம் சொல்லும் செய்தி.
Sujatha
குருவே சரணம்
தலம் - திருக்கயிலாய பரம்பரைத் திருவாவடுதுறை ஆதினத்திற்குச்
சொந்தமான #திருநல்லூர்.
அத்தன் - கல்யாண சுந்தரேஸ்வரர்/ பஞ்ச வர்ணேஸ்வரர்.
அம்மை- பர்வத சுந்தரி / கிரி சுந்தரி
தீர்த்தம் - சப்தசாகர தீர்த்தம்
தல விருட்சம் - வில்வம்
சிறப்புகள் -
°அப்பர் பெருமான்; சம்பந்தர் பெருமானால் பாடியருளப்பட்ட 20- வது காவிரி தென்கரைத்தலம்
°சிவபெருமான் அகத்தியருக்கு தனது திருமணக் காட்சியைக் காட்டியருளிய திருத்தலம்.
கருத்து தவறு:
34. இறைவன் ஒருதலைப் பட்சமானவர் என்ற கருத்து தவறு______
அருள்மிகு உத்வாகநாத சுவாமி திருக்கோவில்அருள்மிகு கோகிலாம்பாள் சமேத அருள்மிகு கல்யாணசுந்திர்ர் திருக்கோவில்மாசி மகம் பெருவிழா 2023 - திருத்தேர் எழுந்தருளுதல்வைஷம்யநைர்க்ருண்யே ந ஸாபேக்ஷத்வாத்தாஹி தர்சயாதி || 2:1.34 ||
பொருள்: கடவுள் ஒரு தலைப்பட்சமானவரோ இரக்கமற்றவரோ அல்ல. ஏனெனில் படைப்பிற்கு வேறு காரணங்கள் உள்ளன. இதையே வேதங்கள் கூறுகின்றன.
இந்த உலகையும் அதன் போக்கையும் பார்க்கின்ற ஒருவர் கடவுளை ஒருதலைப் பட்சமானவர், இரக்கமற்றவர் என்று குற்றம் சாட்டாமல் இருந்தால் அதுதான் ஆச்சரியம். ஏனெனில் மேலோட்டமாகப் பார்க்கின்ற யாருக்கும் இது ஒருதலைப் பட்சமான, இரக்கமற்ற உலகம் என்றுதான் தெரியும். ஒருவன் பணக்காரன், மற்றவன் ஏழை; ஒருவன் படித்தவன், மற்றவன் பாமரன்-----ஏன் இறைவன் இவ்வாறு ஒருவரைப் பணக்காரனாகவும் மற்றவனை ஏழையாகவும் படைக்க வேண்டும்? சில குழந்தைகள் பிறப்பிலேயே ஊமைகளாக, ஊனமுற்றவர்களாக, மனவலிமை குன்றியவர்களாகப் பிறக்கின்றனர். இரக்கமற்ற ஒருவரைத் தவிர குழந்தைகளை இப்படிப் படைக்க யாருக்கு மனம் வரும்?
இத்தகைய கேள்விகளுக்கு ஸ்ரீபாதராயணர், ‘இது இறைவனின் குற்றமல்ல, இதற்கு வேறு காரணங்கள் உள்ளன’ என்று கூறுகிறார். அவர் வேறு காரணம் என்று கூறுவது வினைப் பயனை என்கிறார் ஸ்ரீசங்கரர்.
செய்த வினையின் பயனை அனுபவித்தேயாக வேண்டும். இந்து மதம் பிறவிகளை ஏற்றுக் கொள்கிறது. இந்தப் பிறவியில் ஒரு தந்தைக்கும் தாய்க்கும் பிறக்கும் போது வாழ்க்கை தொடங்குகிறது. மரணத்துடன் எல்லாம் முடிந்து விடுகிறது என்பதை இந்து மதம் ஏற்றுக் கொள்வதில்லை. ‘உயிரினங்கள் ஆரம்பத்தில் தென்படுவதில்லை, இடையில் தென்படுகின்றன, இறுதியிலும் தென்படாமல் போகின்றன’ என்கிறது கீதை (2:28)
ஆறு ஒன்று பாய்ந்து செல்கிறது. சுற்றிலும் இருள் சூழ்ந்த நேரம். கரையிலுள்ள தெருவிளக்கின் வெளிச்சம் நீரில் வட்ட வடிவில் விழுந்து கொண்டிருக்கிறது. ஆற்றின் சிற்றலைகளின் மீது இலை ஒன்று மிதந்து வந்து கொண்டிருக்கிறது. வெளிச்ச வட்டத்தின் எல்லைக்குள் வரும் வரை எதையும் நாம் காண முடியவில்லை. எல்லைக்குள் வரும் போது அது மிதப்பதையும் மறு எல்லை வரை செல்வதையும் காண்கிறோம். அந்த எல்லையைக் கடந்த பின் அந்த இலை மீண்டும் நம் பார்வையிலிருந்து மறைந்து விடுகிறது.
அது போல் நமது வாழ்க்கையும் எங்கோ தொலை தூரத்திலிருந்து புறப்பட்டது. அது எந்த இடம், எவ்வளவு தூரம் நாம் வதிருக்கிறோம் என்ற எதுவும் நமக்குத் தெரியாது. இந்த வாழ்க்கை மட்டுமே வெளிச்சம் விழுகின்ற எல்லைப் பகுதியை மட்டுமே நாம் காண்கிறோம். இங்க வாழ்க்கை முடிந்த பிறகு நமது பயணம் எப்படி இருக்கப் போகிறது என்பதும் நமக்குத் தெரிவதில்லை. அதனால்தான் ஒருவன் ஏன் துன்பப் படுகிறான் மற்றவன் ஏன் மகிழ்ச்சியில் திளைக்கிறான் என்பதை நம்மால் அறிய முடியவில்லை.
ஒருவன் துன்பப் படுகிறான் என்றால் அது அவனது பாவ வினைப் பயன். அது போலவே மகிழ்ச்சியுறுபவன் தனது புண்ணிய பலனை அனுபவிக்கிறான். ‘நற்செயல்களால் புண்ணியத்தையும் தீய செயல்களால் பாவத்தையும் ஒருவன் பெறுகிறான்’ என்கிறது பிருஹதாரண்யகம் (3:2.13). ‘மரணத்திற்கு பிறகு சிலர் மனித உடம்பைப் பெறுகின்றனர்; சிலர் தாவரம் போன்ற நிலையையும் அடைகின்றனர். ஒரு பிறவியில் செய்த வினையின் பயனும், பெற்ற அனுபவமும் எப்படியோ அப்படியே அடுத்த பிறவி அமையும்’ என்கிறது கட உபநிஷதம் (2:2.7).
உயிர்களின் இன்ப துன்பங்களுக்கு இறைவனைக் குற்றம் சாட்டக் கூடாது என்பதை இந்த ஸூத்ரம் கூறுகிறது.
"நன்று அருளும் திருவடி என் தலைமேல் வைத்தார்
- நல்லூர் எம்பெருமானார் நல்ல ஆறே!"
பொதுவாக மாசி மகப் புண்ணிய நீராடல் என்றாலே கும்பகோணம் தான் அனைவருக்கும் நினைவிற்கு வரும்.
ஆனால் அதற்கருகிலேயே மாசிமக தீர்த்தமாடலுக்கு உகந்ததாக மற்றுமொரு தலமும் அமைந்துள்ளது என்பது சிறப்பு.
குடந்தையில் மாசிமக தீர்த்தமாடலில் நதிகள் ஒன்று கூடுவது போல, ஏழுகடல்களும் ஒரே தீர்த்தத்தில் சங்கமிப்பது இத்தலத்திற்குரிய கூடுதல் சிறப்பு. அதுவே
#சுந்தரகிரி எனப்பெறும் #திருநல்லூர். புராணச்சிறப்பும்; வரலாற்றுச் சிறப்பும் நிரம்பப் பெற்ற தொன்மையானதோர் சிவாலயம் இத்தலத்திற்குரிய அடையாளமாகத் திகழ்கின்றது.
ஒரு சமயம், ஆதிசேஷனுக்கும்; வாயு பகவானுக்கும் நிகழ்ந்த பலப்பரிட்சையில் கயிலை மலையிலிருந்து தெறித்து விழுந்த இரண்டு சிகரங்களில் ஒன்றுதான் இந்த சுந்தரகிரி. (*மற்றொன்று ஆவூர்).
அதற்கேற்ப கோச்செங்க சோழமன்னன் கட்டிய உயர்ந்த மாடக்கோயிலாக விளங்குகிறது இவ்வாலயம்.
இத்தலத்தில் உறைந்தருளும் அம்மைக்கும் #பர்வதசுந்தரி மற்றும் #கிரிசுந்தரி என்பதே திருநாமங்கள்.
சிவனை மட்டுமே வழிபடும் நியமம் கொண்டிருந்த பிருங்கி முனிவர் வண்டு உருவில் லிங்கத்தினை வழிபட்ட தலம் இது. வண்டு ஆர்த்ததினால் ஏற்பட்ட துளைகளை இன்றும் மூலவர் திருமேனியில் காணலாம் என்பது அதிசயம்.
இத்தலத்து இறைவன்
#கல்யாணசுந்தரேஸ்வரர் வில்வமரத்தினடியில் ஸ்வயம்புவாகத் தோன்றியவர்.
தினந்தோறும் வேளைக்கொரு நிறமாக தாமிரம், இளஞ்சிவப்பு, பொன்னிறம், நவரத்தினப் பச்சை, மற்றும் இன்னதென்று சொல்ல இயலாததோர் நிறம் என ஐந்து வர்ணங்களில் காட்சியளிப்பதால் இவருக்கு '#பஞ்சவர்ணேஸ்வரர்' என்ற திருநாமம் உண்டாயிற்று.
முசுகுந்தச் சக்கரவர்த்தி தியாகராஜரைத் திருவாரூரில் ஸ்தாபிக்கும் முன்பு, இத்தலத்தில் அவரை எழுந்நருளச்செய்து வழிபாடாற்றியதாக ஒரு ஐதீகம் உண்டு.
அதனாலேயே இத்தலத்து சோமாஸ்கந்தர் சிறப்பானவராகப் போற்றப் படுகின்றார்.
மாசி மகத்தன்று திருவலம் வரும் சுவாமியின் உலாத்திருமேனியில் வியர்வைத்தூளிகள் அரும்புவது இன்றளவும் கண்கூடு.
அப்பர் பெருந்தகைக்கு சிவபெருமான் திருவடி சூட்டியருளியதும் இத்தலத்தில்தான். இதனாலேயே
வைணவ ஆலயங்களில் பக்தர்களுக்கு சிரசில் சடாரி சார்த்துவது போல, #திருப்பாதபடிமத்தினைச் சார்த்தும் விசேஷமான ஐதீகம் இங்கு உண்டு.
அமர்நீதி நாயனார் சிவபெருமானால் ஆட்கொள்ளப்பட்டு முக்தியடைந்த
தலம் இது.
சோழர் அரசகுடிகளால் வணங்கப்பெற்ற அன்னை #அஷ்டபுஜமகாகாளி இத்தலத்தில் உறைந்தருளும் மற்றொரு வரப்ரசாதி.
தம்மை நாடி
வருபவர்களுக்குத் திருமணப் பேற்றினையும்; சத்புத்திர ப்ராப்தியையும் அருளிடும் இவ்வம்மை பெண்களால் பெரிதும் கொண்டாடப்படுகிறாள்.
கருவுற்ற பெண்களுக்கு இச்சந்நிதியில் வளையல் அணிவித்தல் விசேஷமாகச் சொல்லப்பெறுகின்றது.
காசியைப் போலவே பலிபீட வடிவில் #கணநாதர் காட்சி தந்திடும் தலம் இது.
இங்கு வருடந்தோறும் செய்யப்பெறும் கணநாதர் பூஜை மிக்கு விசேஷம் உடையது.
அப்படி மாசிமகம் இத்தலத்தில் மிகச்சிறப்பாக நிகழ்த்தப் பெறுவதற்கு காரணம்தான் என்ன?
ஒரு சமயம் குந்தி தேவியானவள் தனக்கு உபதேசிக்கப் பட்ட மந்திரத்தின் மூலம் பஞ்ச பூதங்களின் அருளால் புத்திரர்களைப் பெற்றாள்.
அதனால் அவளைப் பற்றிய தோஷத்தால் வருந்திய குந்தி நாரதர் சொன்ன உபாயத்தின் பேரில், இத்தலத்து ஈஸ்வரனை வழிபட்டாள். அதாவது, நாரதரது தவ வலிமையால் இத்தலத்தில் சப்த சாகரங்களும் ஒன்று கூடின நிலையில், ஒரே நேரத்தில் தீர்த்தமாடி தன்னுடைய தோஷத்தினைப் போக்கிக் கொண்டாள்.
அந்த தினம் மாசிமகத்தன்று அமைந்ததாக ஐதீகம்.
அன்றிலிருந்து மாசிமகத்தன்று ஏழுகடல்களும் இத்தலத்தில் புண்ணிய தீர்த்தத்தில் ஒன்று கூடுவதாக ஐதீகம்.
இத்தீர்த்தம் '#சப்தசாகரதீர்த்தம்' என்று வழங்கப் பெறுகிறது.
மாசி மகத்தன்று இத்தலத்தில் நிகழும் தீர்த்தவாரி வைபவத்தினைக் கண்டு தரிசிப்பவர்கள் சகல தோஷங்களும் கழியப்பெற்று அளப்பரிய புண்ணிய பலன்களை அடைவர் என்பது கோயில் புராணம் சொல்லும் செய்தி.
Sujatha
குருவே சரணம்
தலம் - திருக்கயிலாய பரம்பரைத் திருவாவடுதுறை ஆதினத்திற்குச்சொந்தமான #திருநல்லூர்.
அத்தன் - கல்யாண சுந்தரேஸ்வரர்/ பஞ்ச வர்ணேஸ்வரர்.அம்மை- பர்வத சுந்தரி / கிரி சுந்தரிதீர்த்தம் - சப்தசாகர தீர்த்தம்தல விருட்சம் - வில்வம்சிறப்புகள் - °அப்பர் பெருமான்; சம்பந்தர் பெருமானால் பாடியருளப்பட்ட 20- வது காவிரி தென்கரைத்தலம்
°சிவபெருமான் அகத்தியருக்கு தனது திருமணக் காட்சியைக் காட்டியருளிய திருத்தலம்.
°மக நட்சத்திரத்தில் பிறந்தவர்கள் வாழ்வில் வளம் பெருகிட வணங்க வேண்டிய தலம்.
அமைவிடம் -
கும்பகோணம் - தஞ்சாவூர் வழித்தடத்தில் பாபநாசத்திலிருந்து 5 கி.மீ தொலைவில் அமைந்துள்ளது.
"சென்று உருளும் கதிர் இரண்டும் விசும்பில் வைத்தார்;
திசைபத்தும் இரு நிலத்தில் திருந்த வைத்தார்;
நின்று அருளி அடி அமரர் வணங்க வைத்தார்;
நிறை தவமும் மறை பொருளும் நிலவ வைத்தார்;
கொன்று அருளி, கொடுங் கூற்றம் நடுங்கி ஓட, குரைகழல்சேவடி வைத்தார்;
விடையும் வைத்தார்;
நன்று அருளும் திருவடி என் தலைமேல் வைத்தார்
- நல்லூர் எம்பெருமானார் நல்ல ஆறே!"
குருவே சரணம்
(இன்னும் காண்போம்).
அமைவிடம் - கும்பகோணம் - தஞ்சாவூர் வழித்தடத்தில் பாபநாசத்திலிருந்து 5 கி.மீ தொலைவில் அமைந்துள்ளது.
"சென்று உருளும் கதிர் இரண்டும் விசும்பில் வைத்தார்;
திசைபத்தும் இரு நிலத்தில் திருந்த வைத்தார்;
நின்று அருளி அடி அமரர் வணங்க வைத்தார்;
நிறை தவமும் மறை பொருளும் நிலவ வைத்தார்;
கொன்று அருளி, கொடுங் கூற்றம் நடுங்கி ஓட, குரைகழல்சேவடி வைத்தார்;
விடையும் வைத்தார்;
நன்று அருளும் திருவடி என் தலைமேல் வைத்தார்
- நல்லூர் எம்பெருமானார் நல்ல ஆறே!"
குருவே சரணம்
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 184:
இல்லையே:
35. ஆரம்பத்தில் வினைப் பயன் இல்லையே?________
ந கர்மாவிபாகாதிதி சேன்னானாதித்வாத் || 2:1.35 ||
பொருள்:’படைப்பின் ஆரம்பத்தில் வினைப்பயனில் வேறுபாடுகள் இல்லையே’ என்று கூறுவதானால் அது தவறு. ஏனெனில் படைப்பிற்கு ஆரம்பம் கிடையாது.
படைப்பு எப்போதுமே இருந்து கொண்டிருக்கிறது—சில வேளைகளில் தோற்றத்திற்கு வருகிறது, வேறு சில வேளைகளில் விதையில் மரம் போல் ஒடுங்கியிருக்கிறது.
நல்லது செய்பவனுக்கு நற்பிறவி வாய்க்கும், தீமை செய்பவனுக்கு இழிபிறவி வாய்க்கும். ஆனால் முதற்பிறவி எப்படி உண்டாயிற்று? முதற்பிறவியில் அவனைப் படைக்கும் போது அவனுக்கு வினைப் பயன் எதுவும் இருந்திருக்காதே!
முதற்பிறவி என்ற ஒன்று இருந்திருந்தால் மேற்கண்ட கருத்து சரி. ஆனால் முதற்பிறவி அல்லது பிறவியின் ஆரம்பம் என்பதை இந்து மதம் ஏற்றுக் கொள்வதில்லை. இது இந்து மதத்திற்கே உரியதோர் அடிப்படைக் கருத்து.
பல மதங்கள், படைப்பைப் பொறுத்த வரை நேர் கோட்டுக் கொள்கையைக் (Linear theory) கூறுகின்றன; ஒரு காலத்தில் படைப்பு தொடங்குகிறது, ஒரு காலத்தில் எல்லாம் அழிந்து விடுகிறது என்ற கருத்து இது.
இந்து மாதத்தில் சுழற்சிக் கொள்கை (Cycle Theory) வலியுறுத்தப்படுகிறது. இங்கே ஆரம்பம் என்பதும் முடிவு என்பதும் கிடையாது. படைப்பு எப்போதுமே இருந்து கொண்டிருக்கிறது—சில வேளைகளில் தோற்றத்திற்கு வருகிறது, வேறு சில வேளைகளில் விதையில் மரம் போல் ஒடுங்கியிருக்கிறது. ஸ்வாமி விவேகானந்தரின் கருத்தைப் பார்ப்போம்:
‘படைப்பு இல்லாதிருந்த காலம் ஒரு போதும் இருந்ததில்லை. இதை ஒரு உவமையால் விளக்க நினைக்கிறேன். படைப்புத் தொழிலும், படைப்பவனும் ஆரம்பமும் முடிவும் இல்லாது சமதூரத்தில் ஓடுகின்ற இணை கோடுகள். கடவுள் எப்போதும் செயல்பட்டுக் கொண்டிருக்கும் பரம்பொருள். தோன்றா நிலையிலிருந்து (Chaos) அவரது சக்தியால் பல படைப்புகள் (systems) ஒன்றன் பின் ஒன்றாகத் தோன்றுகின்றன, சிறிது காலம் செயல்படுகின்றன, பின்னர் அழிந்து விடுகின்றன. இடையே பிராமணச் சிறுவன் தினமும் ஓதுகிறான். “பழைய கல்பங்களில் இருந்த சூரியர்களையும் சந்திரர்களையும் போன்றே சூரியனையும் சந்திரனையும் கடவுள் படைத்தார்”. இது தற்கால விஞ்ஞானத்திற்கும் பொருந்தியதாக உள்ளது.
ஆரம்பம் என்ற ஒன்று இருந்தால்தான் வினைப்பயன் இல்லாத காலம் என்பது பற்றியெல்லாம் பேச முடியும். சுழற்சிக் கொள்கைப்படி எப்போதும் வினைப் பயன் இருந்து கொண்டே இருக்கிறது; பிறவிகளும் தொடர்ந்த வண்ணம் உள்ளன.
அன்னபூரணி கோவிலில் சிலருக்கு உடனே பிரசாதம் கிடைக்கும், சிலருக்குத் தாமதமாகக் கிடைக்கும். ஆனால், அனைவருக்கும் பிரசாதம் உண்டு. அது போல அனைவருக்கும் முக்தி உண்டு என்று குருதேவர் சொல்லியிருக்கிறாரே? அனைவருக்கும் முக்தி கிடைக்கும் காலம் என்று ஒன்று கிடையாதா? அல்லது இது மத்வர் சொல்லும் நித்ய சம்சாரிகள் கோட்பாடா?
அனைவருக்கும் முக்தி கிடைக்கும் காலம் என்று ஒன்று பொதுவாகக் கிடையாது! அது ஒவ்வொருவரின் கர்ம வினைகளைப் பொறுத்தது! அதனால் இத்தனாவது பிறவி என்ற கணக்கெல்லாம் இதில் செல்லுபடியாகாது! இன்னும் ஜீவன முக்தர்களை கூட இறைவன் உலகில் தர்மத்தை நிலைநாட்டுவதற்கு, ஆன்மீகம் தழைப்பதற்கு என்று பிறப்பிப்பதுண்டு! அவர்கள் ஈசுவர கோடிகள் எனப்படுகின்றனர்! ஸ்ரீ ராமகிருஷ்ண பரமஹம்சர் ஒரு ஈசுவரகோடி என்று சிலர் சொல்வதுண்டு!
கற்றவர்க ளுண்ணுங் கனியே போற்றி
கழலடைந்தார் செல்லுங் கதியே போற்றி
அற்றவர்கட் காரமுத மானாய் போற்றி
அல்லலறுத் தடியேனை ஆண்டாய் போற்றி
மற்றொருவ ரொப்பில்லா மைந்தா போற்றி
வானவர்கள் போற்றும் மருந்தே போற்றி
செற்றவர்தம் புரமெரித்த சிவனே போற்றி
திருமூலத் தானனே போற்றி போற்றி.
(இன்னும் காண்போம்).
இல்லையே:
35. ஆரம்பத்தில் வினைப் பயன் இல்லையே?________
ந கர்மாவிபாகாதிதி சேன்னானாதித்வாத் || 2:1.35 ||
பொருள்:’படைப்பின் ஆரம்பத்தில் வினைப்பயனில் வேறுபாடுகள் இல்லையே’ என்று கூறுவதானால் அது தவறு. ஏனெனில் படைப்பிற்கு ஆரம்பம் கிடையாது.
படைப்பு எப்போதுமே இருந்து கொண்டிருக்கிறது—சில வேளைகளில் தோற்றத்திற்கு வருகிறது, வேறு சில வேளைகளில் விதையில் மரம் போல் ஒடுங்கியிருக்கிறது.
நல்லது செய்பவனுக்கு நற்பிறவி வாய்க்கும், தீமை செய்பவனுக்கு இழிபிறவி வாய்க்கும். ஆனால் முதற்பிறவி எப்படி உண்டாயிற்று? முதற்பிறவியில் அவனைப் படைக்கும் போது அவனுக்கு வினைப் பயன் எதுவும் இருந்திருக்காதே!
முதற்பிறவி என்ற ஒன்று இருந்திருந்தால் மேற்கண்ட கருத்து சரி. ஆனால் முதற்பிறவி அல்லது பிறவியின் ஆரம்பம் என்பதை இந்து மதம் ஏற்றுக் கொள்வதில்லை. இது இந்து மதத்திற்கே உரியதோர் அடிப்படைக் கருத்து.
பல மதங்கள், படைப்பைப் பொறுத்த வரை நேர் கோட்டுக் கொள்கையைக் (Linear theory) கூறுகின்றன; ஒரு காலத்தில் படைப்பு தொடங்குகிறது, ஒரு காலத்தில் எல்லாம் அழிந்து விடுகிறது என்ற கருத்து இது.
இந்து மாதத்தில் சுழற்சிக் கொள்கை (Cycle Theory) வலியுறுத்தப்படுகிறது. இங்கே ஆரம்பம் என்பதும் முடிவு என்பதும் கிடையாது. படைப்பு எப்போதுமே இருந்து கொண்டிருக்கிறது—சில வேளைகளில் தோற்றத்திற்கு வருகிறது, வேறு சில வேளைகளில் விதையில் மரம் போல் ஒடுங்கியிருக்கிறது. ஸ்வாமி விவேகானந்தரின் கருத்தைப் பார்ப்போம்:
‘படைப்பு இல்லாதிருந்த காலம் ஒரு போதும் இருந்ததில்லை. இதை ஒரு உவமையால் விளக்க நினைக்கிறேன். படைப்புத் தொழிலும், படைப்பவனும் ஆரம்பமும் முடிவும் இல்லாது சமதூரத்தில் ஓடுகின்ற இணை கோடுகள். கடவுள் எப்போதும் செயல்பட்டுக் கொண்டிருக்கும் பரம்பொருள். தோன்றா நிலையிலிருந்து (Chaos) அவரது சக்தியால் பல படைப்புகள் (systems) ஒன்றன் பின் ஒன்றாகத் தோன்றுகின்றன, சிறிது காலம் செயல்படுகின்றன, பின்னர் அழிந்து விடுகின்றன. இடையே பிராமணச் சிறுவன் தினமும் ஓதுகிறான். “பழைய கல்பங்களில் இருந்த சூரியர்களையும் சந்திரர்களையும் போன்றே சூரியனையும் சந்திரனையும் கடவுள் படைத்தார்”. இது தற்கால விஞ்ஞானத்திற்கும் பொருந்தியதாக உள்ளது.
ஆரம்பம் என்ற ஒன்று இருந்தால்தான் வினைப்பயன் இல்லாத காலம் என்பது பற்றியெல்லாம் பேச முடியும். சுழற்சிக் கொள்கைப்படி எப்போதும் வினைப் பயன் இருந்து கொண்டே இருக்கிறது; பிறவிகளும் தொடர்ந்த வண்ணம் உள்ளன.
அன்னபூரணி கோவிலில் சிலருக்கு உடனே பிரசாதம் கிடைக்கும், சிலருக்குத் தாமதமாகக் கிடைக்கும். ஆனால், அனைவருக்கும் பிரசாதம் உண்டு. அது போல அனைவருக்கும் முக்தி உண்டு என்று குருதேவர் சொல்லியிருக்கிறாரே? அனைவருக்கும் முக்தி கிடைக்கும் காலம் என்று ஒன்று கிடையாதா? அல்லது இது மத்வர் சொல்லும் நித்ய சம்சாரிகள் கோட்பாடா?
அனைவருக்கும் முக்தி கிடைக்கும் காலம் என்று ஒன்று பொதுவாகக் கிடையாது! அது ஒவ்வொருவரின் கர்ம வினைகளைப் பொறுத்தது! அதனால் இத்தனாவது பிறவி என்ற கணக்கெல்லாம் இதில் செல்லுபடியாகாது! இன்னும் ஜீவன முக்தர்களை கூட இறைவன் உலகில் தர்மத்தை நிலைநாட்டுவதற்கு, ஆன்மீகம் தழைப்பதற்கு என்று பிறப்பிப்பதுண்டு! அவர்கள் ஈசுவர கோடிகள் எனப்படுகின்றனர்! ஸ்ரீ ராமகிருஷ்ண பரமஹம்சர் ஒரு ஈசுவரகோடி என்று சிலர் சொல்வதுண்டு!
கற்றவர்க ளுண்ணுங் கனியே போற்றி
கழலடைந்தார் செல்லுங் கதியே போற்றி
அற்றவர்கட் காரமுத மானாய் போற்றி
அல்லலறுத் தடியேனை ஆண்டாய் போற்றி
மற்றொருவ ரொப்பில்லா மைந்தா போற்றி
வானவர்கள் போற்றும் மருந்தே போற்றி
செற்றவர்தம் புரமெரித்த சிவனே போற்றி
திருமூலத் தானனே போற்றி போற்றி.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 185:
அறிவுபூர்வமான கருத்தும் கூட:
36. படைப்பிற்கு ஆரம்பம் இல்லை என்பது அறிவுபூர்வமான கருத்தும் கூட._________
உபபத்யதே சாப்யுபலப்யதே ச || 2:1.36 ||
பொருள்: படைப்பிற்கு ஆரம்பம் இல்லை என்பது அறிவுபூர்வமான கருத்தாக உள்ளது; வேதங்களிலும் இதுவே கூறப்படுகிறது.
படைப்பிற்கு ஆரம்பம் இல்லை என்ற கருத்து அறிவுபூர்வமானது என்பதை 3 வழிகளில் விளக்கலாம்:
1. ஆற்றலை ஜடமாகவோ, ஜடத்தை ஆற்றலாகவோ மாற்ற முடியுமே தவிர, புதிதாக எதையும் உருவாக்க இயலாது. இது பிரபஞ்சம் பற்றிய அடிப்படை விஞ்ஞான நியதிகளுள் ஒன்று (Law of Conservation of Energy). படைப்பிற்கு ஆரம்பம் உண்டு என்றால், இல்லாத ஒன்று உருவாக்கப்படுகிறது என்று பொருள். இது அடிப்படை நியதிக்கு முரணானது. படைப்பு என்றுமே உள்ளது; சில காலம் தோற்றத்திற்கு வருகிறது, சில காலம் ஒடுங்கியிருக்கிறது என்ற கருத்து விஞ்ஞானத்திற்கு பொருந்துவதாக உள்ளது. இதை ஸ்வாமி விவேகானந்தர் ஏற்கெனவே எடுத்துக் கூறியதைக் கண்டோம்.
2. பிறவி என்பது வினைப்பயனின் விளைவு, முதற்பிறவி என்றால் வினைப் பயன் இல்லாத ஒருவன் பிறப்பது என்று பொருள்; அதாவது செய்யாத செயலின் விளைவை அவன் அனுபவிப்பது ஆகும். இது ஏற்புடையது அல்ல.
3. முக்தி அல்லது மோட்சம் என்பது பொருளற்றுப் போகும். வினைப் பயன் அழிந்த ஒருவன் பெறுகின்ற நிலையே முக்தி, அவன் மீண்டும் பிறப்பதில்லை என்று நமது சாஸ்திரங்கள் தெளிவாகக் கூறுகின்றன. ஆரம்பப் பிறவி என்ற கருத்தை ஏற்றுக் கொள்வதானால், வினைப் பயன் இல்லாதவன் பிறக்க நேரும்; அதாவது, முக்தன் மீண்டும் பிறப்பான். இதுவும் ஏற்புடையது அல்ல.
இதை ஆரம்பத்தோடு மட்டும் ஒப்பு நோக்காமல் முடிவோடும் ஒப்பு நோக்குங்கள். மத்வரின் நித்ய சம்சாரிகள் தியரியை ஒப்புக் கொள்ளவேண்டியதாகிறது. அத்வைத ரீதியான சான்று எதிர்பார்க்கிறேன். (நீங்கள் எழுதுவது ராமகிருஷ்ண மடத்தின் வெளியீட்டை அடிப்படையாகக் கொண்டு என்று நினைக்கிறேன். அவர்களுடையது சரியான விளக்கமாகப் படவில்லை)
எனவே படைப்பிற்கு ஆரம்பம் இல்லை என்று கொள்வதே அறிவுபூர்வமானது. நானும் கூட துவைதத்தை விரும்பும் ஒருவனே! ஆனால் முக்தி என்ற ஒன்று இல்லையேல் பிறப்புக்கும், அது அனுபவிக்கும் இன்ப துன்பங்களுக்கும் அர்த்தமே இன்றிப் போய் விடும் என்று எண்ணுகிறேன்!
இதையே நமது சாஸ்திரங்களும் கூறுகின்றன.
நான் அத்வைதத்தை விரும்புபவன்.
//முக்தி என்ற ஒன்று இல்லையேல் பிறப்புக்கும், அது அனுபவிக்கும் இன்ப துன்பங்களுக்கும் அர்த்தமே இன்றிப் போய் விடும் என்று எண்ணுகிறேன்!// அதனால்தான், அனைவருக்கும் முக்தி உண்டு என்னும் குருதேவரின் வாக்கு எனக்குப் பிடித்தமான ஒன்று. ஆனால், அனைத்து ஜீவர்களின் முக்தி என்பதில் குழப்பம் வந்துவிடுகிறது. அனைத்து ஜீவர்களும் முக்தி பெற்றுவிட்டால், இந்த பிரபஞ்சம் அனாதியானது என்னும் கொள்கை இடிக்கிறது. இரண்டையும் சமன் செய்யும் வாதம் அவசியம்.
பிறவிக் கடல் என்பது கோடானு கோடி பிறவிகளை உடைய ஒன்று! இதில் யாருக்கு எந்தப் பிறவியில் முக்தி என்பது அவர் கர்ம மூட்டையைப் பொறுத்த ஒன்று! மூட்டை காலியாகும் நேரம் முக்தி கிட்டும்! ஆனால், ஒரு கட்டத்தில் அது வந்தே தீரவேண்டுமல்லவா?
.
ஜீவர்களின் எண்ணிக்கை நமக்குத் தெரியாதது. புழு பூச்சிகளிலிருந்து பிரம்மா வரை ஜீவர்கள் பல உலகங்களில் பரவியிருக்கிறார்கள். ஆனாலும், ஒரு முடிவு இருக்கவேண்டுமென்றே தோன்றுகிறது. மனதால் இருமையைக் கடந்து யோசிப்பது கடினமாக இருக்கிறது. அனுபவம் பெறும் அளவிற்கு எனக்கு யோக்கியதையும் இல்லை...!தாய் பறவை தகுந்த சமயத்தில்தான் முட்டையை உடைக்கும் என்று குருதேவர் சொல்லியிருக்கிறார். அதுவரை நம் கடன் பணி செய்வதும், திருவடி பணிந்து கிடப்பதும்தான். அதேதான்! எப்படி போதேந்திராள் நிர்வாணக் கோலத்தில் உலகின் எந்தப் பிரக்ஞையுமின்றி ஒரு அந்தப் புரத்தைக் கடந்து நடந்து போனாரோ அந்த மனப்பான்மை வரும் நேரம் ...... இருவருக்குமே மிக்க நன்றிகள். பஞ்ச பூதங்களின் கலப்பே உலகம். இந்த பஞ்ச பூதங்கள் பல பிறப்புகளை கொண்டவையான்னு புரிய வையுங்களேன். விசாரம் எப்படியோ அப்படியே சரி தவறு இரண்டுமே அடங்கியதே. ஓர் விளக்கை ஏற்றியதும் ஒளிவட்டம் தோன்றுகின்றது. அப்போதே தோற்றம் ஆரம்பம். இப்படியே கூட இருக்கலாமோன்னு.
(இன்னும் காண்போம்).
அறிவுபூர்வமான கருத்தும் கூட:
36. படைப்பிற்கு ஆரம்பம் இல்லை என்பது அறிவுபூர்வமான கருத்தும் கூட._________
உபபத்யதே சாப்யுபலப்யதே ச || 2:1.36 ||
பொருள்: படைப்பிற்கு ஆரம்பம் இல்லை என்பது அறிவுபூர்வமான கருத்தாக உள்ளது; வேதங்களிலும் இதுவே கூறப்படுகிறது.
படைப்பிற்கு ஆரம்பம் இல்லை என்ற கருத்து அறிவுபூர்வமானது என்பதை 3 வழிகளில் விளக்கலாம்:
1. ஆற்றலை ஜடமாகவோ, ஜடத்தை ஆற்றலாகவோ மாற்ற முடியுமே தவிர, புதிதாக எதையும் உருவாக்க இயலாது. இது பிரபஞ்சம் பற்றிய அடிப்படை விஞ்ஞான நியதிகளுள் ஒன்று (Law of Conservation of Energy). படைப்பிற்கு ஆரம்பம் உண்டு என்றால், இல்லாத ஒன்று உருவாக்கப்படுகிறது என்று பொருள். இது அடிப்படை நியதிக்கு முரணானது. படைப்பு என்றுமே உள்ளது; சில காலம் தோற்றத்திற்கு வருகிறது, சில காலம் ஒடுங்கியிருக்கிறது என்ற கருத்து விஞ்ஞானத்திற்கு பொருந்துவதாக உள்ளது. இதை ஸ்வாமி விவேகானந்தர் ஏற்கெனவே எடுத்துக் கூறியதைக் கண்டோம்.
2. பிறவி என்பது வினைப்பயனின் விளைவு, முதற்பிறவி என்றால் வினைப் பயன் இல்லாத ஒருவன் பிறப்பது என்று பொருள்; அதாவது செய்யாத செயலின் விளைவை அவன் அனுபவிப்பது ஆகும். இது ஏற்புடையது அல்ல.
3. முக்தி அல்லது மோட்சம் என்பது பொருளற்றுப் போகும். வினைப் பயன் அழிந்த ஒருவன் பெறுகின்ற நிலையே முக்தி, அவன் மீண்டும் பிறப்பதில்லை என்று நமது சாஸ்திரங்கள் தெளிவாகக் கூறுகின்றன. ஆரம்பப் பிறவி என்ற கருத்தை ஏற்றுக் கொள்வதானால், வினைப் பயன் இல்லாதவன் பிறக்க நேரும்; அதாவது, முக்தன் மீண்டும் பிறப்பான். இதுவும் ஏற்புடையது அல்ல.
இதை ஆரம்பத்தோடு மட்டும் ஒப்பு நோக்காமல் முடிவோடும் ஒப்பு நோக்குங்கள். மத்வரின் நித்ய சம்சாரிகள் தியரியை ஒப்புக் கொள்ளவேண்டியதாகிறது. அத்வைத ரீதியான சான்று எதிர்பார்க்கிறேன். (நீங்கள் எழுதுவது ராமகிருஷ்ண மடத்தின் வெளியீட்டை அடிப்படையாகக் கொண்டு என்று நினைக்கிறேன். அவர்களுடையது சரியான விளக்கமாகப் படவில்லை)
எனவே படைப்பிற்கு ஆரம்பம் இல்லை என்று கொள்வதே அறிவுபூர்வமானது. நானும் கூட துவைதத்தை விரும்பும் ஒருவனே! ஆனால் முக்தி என்ற ஒன்று இல்லையேல் பிறப்புக்கும், அது அனுபவிக்கும் இன்ப துன்பங்களுக்கும் அர்த்தமே இன்றிப் போய் விடும் என்று எண்ணுகிறேன்!
இதையே நமது சாஸ்திரங்களும் கூறுகின்றன.
நான் அத்வைதத்தை விரும்புபவன்.
//முக்தி என்ற ஒன்று இல்லையேல் பிறப்புக்கும், அது அனுபவிக்கும் இன்ப துன்பங்களுக்கும் அர்த்தமே இன்றிப் போய் விடும் என்று எண்ணுகிறேன்!// அதனால்தான், அனைவருக்கும் முக்தி உண்டு என்னும் குருதேவரின் வாக்கு எனக்குப் பிடித்தமான ஒன்று. ஆனால், அனைத்து ஜீவர்களின் முக்தி என்பதில் குழப்பம் வந்துவிடுகிறது. அனைத்து ஜீவர்களும் முக்தி பெற்றுவிட்டால், இந்த பிரபஞ்சம் அனாதியானது என்னும் கொள்கை இடிக்கிறது. இரண்டையும் சமன் செய்யும் வாதம் அவசியம்.
பிறவிக் கடல் என்பது கோடானு கோடி பிறவிகளை உடைய ஒன்று! இதில் யாருக்கு எந்தப் பிறவியில் முக்தி என்பது அவர் கர்ம மூட்டையைப் பொறுத்த ஒன்று! மூட்டை காலியாகும் நேரம் முக்தி கிட்டும்! ஆனால், ஒரு கட்டத்தில் அது வந்தே தீரவேண்டுமல்லவா?
.
ஜீவர்களின் எண்ணிக்கை நமக்குத் தெரியாதது. புழு பூச்சிகளிலிருந்து பிரம்மா வரை ஜீவர்கள் பல உலகங்களில் பரவியிருக்கிறார்கள். ஆனாலும், ஒரு முடிவு இருக்கவேண்டுமென்றே தோன்றுகிறது. மனதால் இருமையைக் கடந்து யோசிப்பது கடினமாக இருக்கிறது. அனுபவம் பெறும் அளவிற்கு எனக்கு யோக்கியதையும் இல்லை...!தாய் பறவை தகுந்த சமயத்தில்தான் முட்டையை உடைக்கும் என்று குருதேவர் சொல்லியிருக்கிறார். அதுவரை நம் கடன் பணி செய்வதும், திருவடி பணிந்து கிடப்பதும்தான். அதேதான்! எப்படி போதேந்திராள் நிர்வாணக் கோலத்தில் உலகின் எந்தப் பிரக்ஞையுமின்றி ஒரு அந்தப் புரத்தைக் கடந்து நடந்து போனாரோ அந்த மனப்பான்மை வரும் நேரம் ...... இருவருக்குமே மிக்க நன்றிகள். பஞ்ச பூதங்களின் கலப்பே உலகம். இந்த பஞ்ச பூதங்கள் பல பிறப்புகளை கொண்டவையான்னு புரிய வையுங்களேன். விசாரம் எப்படியோ அப்படியே சரி தவறு இரண்டுமே அடங்கியதே. ஓர் விளக்கை ஏற்றியதும் ஒளிவட்டம் தோன்றுகின்றது. அப்போதே தோற்றம் ஆரம்பம். இப்படியே கூட இருக்கலாமோன்னு.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 186:
நிறைந்தவர் இறைவனே:
___13. எல்லாப் பண்புகளும் நிறைந்தவர் இறைவனே ________
பாவம் என்றால் என்ன ????
புண்ணியம் என்றால் என்ன ???
கர்மா என்றால் என்ன??
#புண்ணியம் : நாம் சேர்த்து வைக்கும் தொகை வாழ்வில் நம் இன்னல் நேரத்தில் கை கொடுக்கும்...
ex : debit card - pay first and enjoy later
#பாவம் : வாங்கிய கடன் தொகை...
வாய்தா கொடுக்க முடியாது தள்ளுபடி செய்யமாட்டாங்க திருப்பி செலுத்தியே ஆக வேண்டும்...துன்பம் தரும்..
ex : credit card - enjoy first and pay later.
#கர்மா : இது உணவகம் இல்லை.... நாமே தான் சமைக்கனும்... நாமே தான் நமக்கு பரிமறிக் கொள்ள வேண்டும்...எனவே சமையல் நன்றாக இருக்க வேண்டும்...
அதாவது நாம் செய்தது நமக்கே உண்டானது...
யாருமே இல்லையே
என்று வருந்துபவர்களுக்கு
தான் தனிமை கொடுமை ...
யாருமே வேண்டாம் என்று
நினைப்பவர்களுக்கு
தனிமை வரம் !!ஆதலினால் புண்ணியம் செய்வீர்
பாவம் தவிர்ப்பீர்......
#சொல்வதனால்குறைந்துபோகும் பொருள்கள் இரண்டு. அவை புண்ணியம், பாவம்.
நீங்கள் செய்த புண்ணியங்களை – தருமங்களை – நீங்களே எடுத்துச் சொல்வதனால் #புண்ணியம் குறையும்.
நீங்கள் செய்த பாவங்களை நீங்களே பிறரிடம் கூறுவதனால் #பாவம் குறையும்.
#குறையவேண்டியதுபாவம்; நிறைய வேண்டியது புண்ணியம்.
ஆதலால் நீங்கள் செய்த புண்ணியத்தைக் அனைவரிடமும் பெருமையாக கூறிக்கொள்ளவேண்டாம்..; பாவத்தைக் கூறுங்கள்.
#மூன்று_அழுக்குகள்
மனிதனிடத்தில் தோன்றும் அழுக்கு மூன்று வகையாகும். அவை;
1. மன அழுக்கு - பொறாமை, ஆசை, கோபம், பகை
இந்த மன அழுக்கைத் ‘தியானம்’ என்ற நீரால் மட்டுமே சுத்தம் செய்ய முடியும்.
2. வாயழுக்கு - பொய், புறங்கூறல், தீச்சொல்
இந்த வாயழுக்கை ‘துதி’ என்னும் நீரால் மட்டுமே சுத்தம் செய்ய முடியும்.
3. மெய்யழுக்கு - கொலை, புலை, பிறன்மனை நயத்தல், களவு முதலியன.
இந்த மெய்யழுக்கை ‘அர்ச்சனை’ என்னும் நீரால் மட்டுமே சுத்தம் செய்ய முடியும்.
ஆனால் எவர் ஒருவர் இந்த மூன்று அழுக்குகளை செய்கிறாரோ அவருக்கு பாவம் நிச்சயமானது.... எனவே மனதார உணர்ந்து இந்த எண்ணம், சொல், செயல் மூலமாக பாவம் செய்யாது கடவுளுக்கு நேர்மையான வாழ்க்கை வாழ மிக மிக தூய்மையான தெய்வ பக்தி வேண்டும்.
இறைவனின் கருணை
வணக்கமும் வழிபாடும் மட்டும் இறைவனின் கருணையைப் பெறும் வழி இல்லை.
துன்பமுற்றுத் துடிக்கிற உயிர்களிடம் கருணை செய்து, அவற்றின் துன்பத்தை நீக்க வேண்டும்.
பிற உயிர்களிடம் கருணை செய்தால் #கடவுள்உன்னிடம்கருணை_செய்வார்.
பாசமுள்ள பார்வையிலே
கடவுள் வாழ்கிறான்...
அவன் கருணையுள்ள
நெஞ்சினிலே கோவில்
கொள்கிறான்....
திருச்சிற்றம்பலம்
திருச்சிற்றம்பலம்
திருச்சிற்றம்பலம்
ஸர்வ தர்ம உபபத்தி அதிகரணம்
படைப்பின் மூலக்காரணமாக விளங்குபவர் இறைவனே என்ற கருத்து பிரம்ம ஸூத்ரத்தின் ஆரம்பத்திலிருந்து பல்வேறு கோணங்களில் ஆராயப்பட்டு வருகிறது. இந்த அதிகரணத்துடன் இந்தக் கருத்தை ஏறக்குறைய நிறைவு செய்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். இந்த அதிகரணத்தில் ஒரே ஒரு ஸூத்ரம் தான் உள்ளது.
36. எல்லா பண்புகளின் இருப்பிடம் இறைவன்_____
ஸர்வதர்மோபபதேச்ச || 2:1.37 ||
பொருள்: படைப்பிற்கு மூலக்காரணமாக இருப்பதற்கான எல்லா பண்புகளும் இறைவன் ஒருவரிடமே காணப்படுகின்றன. எனவே அவரே இந்தப் படைப்பின் மூல காரணம்.
சாங்கியம் கூறுகின்ற பிரதானம் படைப்பின் மூலகாரணமாக இருக்க இயலாது என்பது இதன் மூலம் வலியுறுத்தப்படுகிறது.
இவ்வாறு இறைவனே படைப்பின் மூல காரணம் என்று கூறி இந்த இரண்டாம் அத்தியாயத்தின் முதற்பகுதியை நிறைவு செய்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
இவ்வாறு இரண்டாம் அத்தியாயத்தில் முதல் பகுதி நிறைவுற்றது.
2:1.
முக்கியக் கருத்துக்கள்:
1. இறைவன் என்ற உணர்வுப் பொருளிருந்து உணர்வும் ஜடமும் கலந்த உலகம் தோன்றியிருப்பதைத் தர்க்கங்களாலோ வாதப் பிரதிவாதங்களாலோ நிரூபிக்க இயலாது. இந்த விஷயத்தில் சாஸ்திரம் ஒன்றே நிரூபணம். (#11)
2. படைத்தவனும் படைப்பும் ஒன்று; அதே வேளையில் வெவ்வேறு. (#13)
3. படைப்பிற்கும் (உயிர்கள்+உலகம்) இறைவனுக்கும் உள்ள தொடர்பு என்ன? (#14—16)
4. ‘நான் பிரம்மம்’ போன்ற மகாவாக்கியங்களைப் புரிந்து கொள்தல் (#21—23)
5. உலகைப் படைப்பதற்கு இறைவனுக்குப் புற உதவி தேவையில்லை. (#24—25)
6. படைப்பின் நோக்கம் என்ன? (#32,33)
7. நமது பிறவிக்கு நமது வினைப்பயனே காரணம். (#34)
8. படைப்பிற்கு ஆரம்பம் இல்லை. (#36).
ஓம் சிவாயநம
வாழ்க்கையில் மனிதர்கள் பல பாவங்களை செய்கிறார்கள். இவற்றைச் செய்து விட்டு,
கங்கையில் குளித்தால் பாவம் தீரும்,
காவிரியில் குளித்தால் பாவம் தீரும்,
கோயில் குளங்களில் குளித்தால் பாவம் தீரும்.என்றெல்லாம் எண்ணி தீர்த்தங்களில்
மூழ்குகிறார்கள்.இம்மாதிரியான சடங்குகளால் மனிதன் தான் செய்த பாவங்களைக் கழுவிக்கொண்டுவிட முடியாது.ஆத்ம விமோசனம் என்பது,நல்ல
எண்ணங்களாலும் ,நல்ல செயல் களாலும் மட்டுமே தான் கிடைக்கும். பாவங்களைச் செய்து விட்டு அதற்குரிய தண்டனையினை
அனுபவிக்காமல் எவரும் தப்பிவிட முடியாது
ஆகவே வாழ்கின்ற காலத்தில் தவம் இயற்றி வாழக் கற்றுக்கொள்ள வேண்டும். இதை
இரண்டு அருமையான பாடல் களில் சித்தர்
விளக்குகிறார்.
' நாறுமீனைப் பலதரம் நல்ல தண்ணீரால்
நாளுங் கழுவிகனாலும் அதன் நாற்றம்
போமோ?
கூறும் உடல் பலநதி யாடிக் கொண்டதால்
கொண்ட மலம் நீங்காதென்று ஆடுபாம்பே!'
'காய்த்த மரம் அது மிகக் கல்லடி படும்;
கன்ம வினை கொண்ட காயம் தண்டனை பெரும்;
வாய்த்த தவம் உடையவர் வாழ்பவர் என்றே
வத்துத் திருவடி தொழுது ஆடுபாம்பே.
நாற்றம் அடிக்கின்ற மீனை எவ்வளவுதான்
தண்ணீர் விட்டு கழுவினாலும் அதனுடைய
நாற்றம் போகாது. அதற்கு காரணம் நாற்றம்
மீனுடன் பிறந்து விட்ட ஒன்று. அதைப்போல
பிறக்கின்ற மனிதர்கள் பூர்வஜென்ம
கருமாக்களுடன் பிறக்கிறார்கள். அந்த
கருமாக்களை நீரில் மூழ்குவதன் மூலம்
அவர்கள் போக்கிக் கொள்ள முடியாது.
காய்த்த மரம் கல்லடி படுவது போல்
உடலின் பிறவி கன்ம வினை கொண்டது.தவத்தின்
நிறைந்தவர் இறைவனே:
___13. எல்லாப் பண்புகளும் நிறைந்தவர் இறைவனே ________
பாவம் என்றால் என்ன ????
புண்ணியம் என்றால் என்ன ???
கர்மா என்றால் என்ன??
#புண்ணியம் : நாம் சேர்த்து வைக்கும் தொகை வாழ்வில் நம் இன்னல் நேரத்தில் கை கொடுக்கும்...
ex : debit card - pay first and enjoy later
#பாவம் : வாங்கிய கடன் தொகை...
வாய்தா கொடுக்க முடியாது தள்ளுபடி செய்யமாட்டாங்க திருப்பி செலுத்தியே ஆக வேண்டும்...துன்பம் தரும்..
ex : credit card - enjoy first and pay later.
#கர்மா : இது உணவகம் இல்லை.... நாமே தான் சமைக்கனும்... நாமே தான் நமக்கு பரிமறிக் கொள்ள வேண்டும்...எனவே சமையல் நன்றாக இருக்க வேண்டும்...
அதாவது நாம் செய்தது நமக்கே உண்டானது...
யாருமே இல்லையே
என்று வருந்துபவர்களுக்கு
தான் தனிமை கொடுமை ...
யாருமே வேண்டாம் என்று
நினைப்பவர்களுக்கு
தனிமை வரம் !!ஆதலினால் புண்ணியம் செய்வீர்
பாவம் தவிர்ப்பீர்......
#சொல்வதனால்குறைந்துபோகும் பொருள்கள் இரண்டு. அவை புண்ணியம், பாவம்.
நீங்கள் செய்த புண்ணியங்களை – தருமங்களை – நீங்களே எடுத்துச் சொல்வதனால் #புண்ணியம் குறையும்.
நீங்கள் செய்த பாவங்களை நீங்களே பிறரிடம் கூறுவதனால் #பாவம் குறையும்.
#குறையவேண்டியதுபாவம்; நிறைய வேண்டியது புண்ணியம்.
ஆதலால் நீங்கள் செய்த புண்ணியத்தைக் அனைவரிடமும் பெருமையாக கூறிக்கொள்ளவேண்டாம்..; பாவத்தைக் கூறுங்கள்.
#மூன்று_அழுக்குகள்
மனிதனிடத்தில் தோன்றும் அழுக்கு மூன்று வகையாகும். அவை;
1. மன அழுக்கு - பொறாமை, ஆசை, கோபம், பகை
இந்த மன அழுக்கைத் ‘தியானம்’ என்ற நீரால் மட்டுமே சுத்தம் செய்ய முடியும்.
2. வாயழுக்கு - பொய், புறங்கூறல், தீச்சொல்
இந்த வாயழுக்கை ‘துதி’ என்னும் நீரால் மட்டுமே சுத்தம் செய்ய முடியும்.
3. மெய்யழுக்கு - கொலை, புலை, பிறன்மனை நயத்தல், களவு முதலியன.
இந்த மெய்யழுக்கை ‘அர்ச்சனை’ என்னும் நீரால் மட்டுமே சுத்தம் செய்ய முடியும்.
ஆனால் எவர் ஒருவர் இந்த மூன்று அழுக்குகளை செய்கிறாரோ அவருக்கு பாவம் நிச்சயமானது.... எனவே மனதார உணர்ந்து இந்த எண்ணம், சொல், செயல் மூலமாக பாவம் செய்யாது கடவுளுக்கு நேர்மையான வாழ்க்கை வாழ மிக மிக தூய்மையான தெய்வ பக்தி வேண்டும்.
இறைவனின் கருணை
வணக்கமும் வழிபாடும் மட்டும் இறைவனின் கருணையைப் பெறும் வழி இல்லை.
துன்பமுற்றுத் துடிக்கிற உயிர்களிடம் கருணை செய்து, அவற்றின் துன்பத்தை நீக்க வேண்டும்.
பிற உயிர்களிடம் கருணை செய்தால் #கடவுள்உன்னிடம்கருணை_செய்வார்.
பாசமுள்ள பார்வையிலே
கடவுள் வாழ்கிறான்...
அவன் கருணையுள்ள
நெஞ்சினிலே கோவில்
கொள்கிறான்....
திருச்சிற்றம்பலம்
திருச்சிற்றம்பலம்
திருச்சிற்றம்பலம்
ஸர்வ தர்ம உபபத்தி அதிகரணம்
படைப்பின் மூலக்காரணமாக விளங்குபவர் இறைவனே என்ற கருத்து பிரம்ம ஸூத்ரத்தின் ஆரம்பத்திலிருந்து பல்வேறு கோணங்களில் ஆராயப்பட்டு வருகிறது. இந்த அதிகரணத்துடன் இந்தக் கருத்தை ஏறக்குறைய நிறைவு செய்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். இந்த அதிகரணத்தில் ஒரே ஒரு ஸூத்ரம் தான் உள்ளது.
36. எல்லா பண்புகளின் இருப்பிடம் இறைவன்_____
ஸர்வதர்மோபபதேச்ச || 2:1.37 ||
பொருள்: படைப்பிற்கு மூலக்காரணமாக இருப்பதற்கான எல்லா பண்புகளும் இறைவன் ஒருவரிடமே காணப்படுகின்றன. எனவே அவரே இந்தப் படைப்பின் மூல காரணம்.
சாங்கியம் கூறுகின்ற பிரதானம் படைப்பின் மூலகாரணமாக இருக்க இயலாது என்பது இதன் மூலம் வலியுறுத்தப்படுகிறது.
இவ்வாறு இறைவனே படைப்பின் மூல காரணம் என்று கூறி இந்த இரண்டாம் அத்தியாயத்தின் முதற்பகுதியை நிறைவு செய்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
இவ்வாறு இரண்டாம் அத்தியாயத்தில் முதல் பகுதி நிறைவுற்றது.
2:1.
முக்கியக் கருத்துக்கள்:
1. இறைவன் என்ற உணர்வுப் பொருளிருந்து உணர்வும் ஜடமும் கலந்த உலகம் தோன்றியிருப்பதைத் தர்க்கங்களாலோ வாதப் பிரதிவாதங்களாலோ நிரூபிக்க இயலாது. இந்த விஷயத்தில் சாஸ்திரம் ஒன்றே நிரூபணம். (#11)
2. படைத்தவனும் படைப்பும் ஒன்று; அதே வேளையில் வெவ்வேறு. (#13)
3. படைப்பிற்கும் (உயிர்கள்+உலகம்) இறைவனுக்கும் உள்ள தொடர்பு என்ன? (#14—16)
4. ‘நான் பிரம்மம்’ போன்ற மகாவாக்கியங்களைப் புரிந்து கொள்தல் (#21—23)
5. உலகைப் படைப்பதற்கு இறைவனுக்குப் புற உதவி தேவையில்லை. (#24—25)
6. படைப்பின் நோக்கம் என்ன? (#32,33)
7. நமது பிறவிக்கு நமது வினைப்பயனே காரணம். (#34)
8. படைப்பிற்கு ஆரம்பம் இல்லை. (#36).
ஓம் சிவாயநம
வாழ்க்கையில் மனிதர்கள் பல பாவங்களை செய்கிறார்கள். இவற்றைச் செய்து விட்டு,
கங்கையில் குளித்தால் பாவம் தீரும்,
காவிரியில் குளித்தால் பாவம் தீரும்,
கோயில் குளங்களில் குளித்தால் பாவம் தீரும்.என்றெல்லாம் எண்ணி தீர்த்தங்களில்
மூழ்குகிறார்கள்.இம்மாதிரியான சடங்குகளால் மனிதன் தான் செய்த பாவங்களைக் கழுவிக்கொண்டுவிட முடியாது.ஆத்ம விமோசனம் என்பது,நல்ல
எண்ணங்களாலும் ,நல்ல செயல் களாலும் மட்டுமே தான் கிடைக்கும். பாவங்களைச் செய்து விட்டு அதற்குரிய தண்டனையினை
அனுபவிக்காமல் எவரும் தப்பிவிட முடியாது
ஆகவே வாழ்கின்ற காலத்தில் தவம் இயற்றி வாழக் கற்றுக்கொள்ள வேண்டும். இதை
இரண்டு அருமையான பாடல் களில் சித்தர்
விளக்குகிறார்.
' நாறுமீனைப் பலதரம் நல்ல தண்ணீரால்
நாளுங் கழுவிகனாலும் அதன் நாற்றம்
போமோ?
கூறும் உடல் பலநதி யாடிக் கொண்டதால்
கொண்ட மலம் நீங்காதென்று ஆடுபாம்பே!'
'காய்த்த மரம் அது மிகக் கல்லடி படும்;
கன்ம வினை கொண்ட காயம் தண்டனை பெரும்;
வாய்த்த தவம் உடையவர் வாழ்பவர் என்றே
வத்துத் திருவடி தொழுது ஆடுபாம்பே.
நாற்றம் அடிக்கின்ற மீனை எவ்வளவுதான்
தண்ணீர் விட்டு கழுவினாலும் அதனுடைய
நாற்றம் போகாது. அதற்கு காரணம் நாற்றம்
மீனுடன் பிறந்து விட்ட ஒன்று. அதைப்போல
பிறக்கின்ற மனிதர்கள் பூர்வஜென்ம
கருமாக்களுடன் பிறக்கிறார்கள். அந்த
கருமாக்களை நீரில் மூழ்குவதன் மூலம்
அவர்கள் போக்கிக் கொள்ள முடியாது.
காய்த்த மரம் கல்லடி படுவது போல்
உடலின் பிறவி கன்ம வினை கொண்டது.தவத்தின்
மூலமாகத்தான் கன்ம வினையிலிருந்து
விடுபட முடியும்.
திருசிற்றம்பலம்
(இன்னும் காண்போம்).
விடுபட முடியும்.
திருசிற்றம்பலம்
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 187:
இரண்டாம் பகுதி:
(2:2)
இறைவன் இருக்கிறார், அவர் தம்மிலிருந்து உலகைப் படைத்தார் என்ற கருத்து முதலாம் அத்தியாயத்தில் கூறப்பட்டது. கூடவே, சாங்கியத்தின் சில கருத்துக்கள் மறுக்கப்பட்டன. இது உபநிஷத வாக்கியங்களின் அடிப்படையில் செய்யப்பட்டது.
இந்த அத்தியாயத்தின் முதற்பகுதியில் சாங்கியம் போன்ற தத்துவப் பிரிவுகைன் கருத்து நியாயத்தின் (Logic) அல்லது தர்க்கத்தின் அடிப்படையில் மறுக்கபப்ட்டது.
இந்த இரண்டாம் பகுதியில் சாங்கியம் போன்ற தத்துவப் பிரிவுகளின் குறைபாடுகளை எடுத்துக் காட்டுகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
இந்தப் பகுதியில் 8 அதிகரணங்களும் 43 ஸூத்ரங்களும் உள்ளன.
1. சில சாங்கியக் கருத்துக்கள் குறைபாடு உடையவை
ரசனா அனுபபத்தி அதிகரணம்
சாங்கியத்தின் அடிப்படைக் கருத்துக்கள் தவறென்று இந்த அதிகரணம் கூறுகிறது. குறிப்பாக, பிரதானம் என்ற கருத்து எடுத்துக் கொள்ளப்படுகிறது. இந்தப் பிரபஞ்சம் மிகுந்த திறமையுடன் அமைக்கப்பட்டிருக்கிறது. இதைப் பார்க்கும் போது இதைப் படைத்த, இதற்குக் காரணமான பொருள் தன்னிச்சையுடன் அதாவது சுதந்திரமாக, ஒரு நோக்கத்துடன் இதைப் படைத்துள்ளதை ஊகிக்கலாம். வேதாந்தம், இறைவன் என்ற உணர்வுப் பொருளை உலகின் காரணமாக ஏற்றுக் கொள்கிறது. இறைவன் தன்னிச்சையுடன் இந்த அற்புதமான உலகைப் படைத்தார், உயிர்களின் உய்வு அல்லது முக்தி என்பது அதன் நோக்கமாக இருக்கிறது.
ஆனால் சாங்கியம், உணர்வற்ற பிரதானம் என்ற ஒன்றை உலகின் காரணமாகக் கொள்கிறது. உணர்வற்ற ஒரு பொருள் சுதந்திரமாக, ஒரு நோக்கத்துடன் இந்த உலகை இவ்வளவு திறமையாகப் படைக்க முடியாது என்பதை இந்த அதிகரணத்தில் விளக்குகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். இதில் 10 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
இந்த அதிகரணத்தில் கூறப்பட்டுள்ள பசு, புல், முடவன் போன்ற உதாரணங்கள் சாங்கிய நூல்களில் குறிப்பாக சாங்கிய காரிகையில் கூறப்பட்டுள்ளவை ஆகும்.
பாவ / புண்ணியம் என்ன தரும் ?? ( கொஞ்சம் வேறு கோணத்தில் .. வழக்கம்போல புரியாது என்றால் கடந்து செல்லலாம் ..)
என்ன இது கேள்வி ??
பாவம் தண்டனை தரும் ..
புண்ணியம் நல்ல வாழ்க்கை தரும் ..
ஆனால் இதில் ஒரு சூட்சமம் இருக்கு ..
அந்த பதில் இரண்டிலுமே தரும் என்றே பொது சொல் வருவதை கவனித்து பாருங்கள் ..
அப்படி எது தரும் என்றாலும் பெறுவதற்கு நீங்கள் இருக்க வேண்டும் தானே ..
உதாரணமாக
பாவம் செய்தவனுக்கு அடுத்த பிறவியில் கஷ்டமான வாழ்க்கை அமையும் !!
புண்ணியம் செய்தவனுக்கு அடுத்த பிறவியில் நல்ல மேன்பட்ட வாழ்கையை அமையும் !!
இப்படித்தானே கூறப்படுகிறது ..
பொதுவாக நாமே கூட, நம் பேச்சு வழக்கில் இப்படி சொல்வது உண்டு ..
போன பிறவியில் என்ன பாவம் செய்தேனோ எனக்கு இப்படி ஒரு கஷ்டம் என்றும் ??
போன பிறவியில் என்ன புண்ணியம் செய்தார்களோ அவர்களுக்கு இப்படி ஓர் வாழ்க்கை என்றும் ??
அப்போது
பாவத்தையும் ??? புண்ணியத்தையும் ??? கருத்தில் கொண்டு ..
அதையெல்லாம் நாமே செய்கின்றோம் என்றும் எண்ணத்தை வளர்த்துக்கொண்டு ..
அதில்வரும் தாக்கமான பலன் என்ன ?? என்று நீங்களே சிந்தித்தால் தெரியும் ..
அது மீண்டும் ஓர் பிறவி சுழற்ச்சி என்று அதில் உயர்வு / தாழ்வு என்ற நிலைப்பாடு ..
அது என்னதான் பிறவி என்றாலே அதுவும் சிறை தானே ..
என்ன இந்த சிறையைவிட்டு வேறு சிறை அவ்வளவுதானே ..
ஆகா சிறை சிறைதானே ..
அப்போது ஆன்மவிடுதலை,
பிறவிச்சுழற்சியில் இருந்து விடுவிப்பு என்பது எல்லாமே எப்படி சாத்தியமாகும் ??
நிர்வாணமே அதற்க்கு பதில் ..
உங்களிடம் ஏதுமில்லை உங்களாலும் ஏதுமில்லை என்பதே அது ..
சாத்தியக்கூறுகள் அமைப்பெற்றதால் தானே ஏதும் சாத்தியமாகின்றது ..
அதை நீங்கள் எப்படி அணுக என்பது கூட உங்களுள் இருந்தே வெளிப்பட வைக்கப்படுகின்றது ..
இதில்
நான் செய்தேன்,
அதில்
என் பங்கு,
அதனால்
எனக்கு பலன் !!
என்பது
எல்லாம் நாம் எடுத்துக்கொள்ளும் விதம் தான் ..
இசைக்கிறான் இசைப்படுகிறோம் ..
அதில் எதிலும் உங்களுக்கு உரிமை இல்லை ..
வாழ்விப்பதால் வாழ்கிறீர்கள் அவ்வளவே ..
இதை உணராது
இந்த பாவ / புண்ணிய விளையாட்டில் பங்கு கொண்டு ..
பெற்ற பரிசு இந்த பிறவி சிறையே ..
எதையும் எப்படியும் பார்க்கலாம் / அணுகலாம் ..
இப்படித்தான் எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்பது உங்களின் விருப்பம் என்றால் கூட
ஏன் இந்த விருப்பம் ??
இந்த விருப்பத்தின் மூலம் எது ??
என்று உங்களுள் கேள்வியெழ !!
விடையாய் நிர்வாணமே பதிலாகும் ..
இது அவ்வளவு சீக்கிரமாக சொல்லி பேசி புரியவைக்க முடியாது ..
இது ஆத்ம சாதனை வழியே அனுபவித்து உணரவேண்டியது ..
ஏதோ சொல்ல விட்டவன் திருவருளால் ..
திருச்சிற்றம்பலம்
சிறப்பு அப்பா பாவம் புண்ணியம் இரண்டும் நாம் எடுத்து கொள்ளும் விதமே.. அவனின் கருவிகள் நாம் அவன் பயன்படுத்துகிறான் நாம் கருவியாக பயன்பட்டுக் கொண்டிருக்கிறோம்.. புண்ணியமும் அவனுக்கே பாவமும் அவனுக்கே அப்படித்தானே அப்பா.. எதுவும் நம் செயல் இல்லை எல்லாம் அவன் செயல் தானே அப்பா
(இன்னும் காண்போம்).
இரண்டாம் பகுதி:
(2:2)
இறைவன் இருக்கிறார், அவர் தம்மிலிருந்து உலகைப் படைத்தார் என்ற கருத்து முதலாம் அத்தியாயத்தில் கூறப்பட்டது. கூடவே, சாங்கியத்தின் சில கருத்துக்கள் மறுக்கப்பட்டன. இது உபநிஷத வாக்கியங்களின் அடிப்படையில் செய்யப்பட்டது.
இந்த அத்தியாயத்தின் முதற்பகுதியில் சாங்கியம் போன்ற தத்துவப் பிரிவுகைன் கருத்து நியாயத்தின் (Logic) அல்லது தர்க்கத்தின் அடிப்படையில் மறுக்கபப்ட்டது.
இந்த இரண்டாம் பகுதியில் சாங்கியம் போன்ற தத்துவப் பிரிவுகளின் குறைபாடுகளை எடுத்துக் காட்டுகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
இந்தப் பகுதியில் 8 அதிகரணங்களும் 43 ஸூத்ரங்களும் உள்ளன.
1. சில சாங்கியக் கருத்துக்கள் குறைபாடு உடையவை
ரசனா அனுபபத்தி அதிகரணம்
சாங்கியத்தின் அடிப்படைக் கருத்துக்கள் தவறென்று இந்த அதிகரணம் கூறுகிறது. குறிப்பாக, பிரதானம் என்ற கருத்து எடுத்துக் கொள்ளப்படுகிறது. இந்தப் பிரபஞ்சம் மிகுந்த திறமையுடன் அமைக்கப்பட்டிருக்கிறது. இதைப் பார்க்கும் போது இதைப் படைத்த, இதற்குக் காரணமான பொருள் தன்னிச்சையுடன் அதாவது சுதந்திரமாக, ஒரு நோக்கத்துடன் இதைப் படைத்துள்ளதை ஊகிக்கலாம். வேதாந்தம், இறைவன் என்ற உணர்வுப் பொருளை உலகின் காரணமாக ஏற்றுக் கொள்கிறது. இறைவன் தன்னிச்சையுடன் இந்த அற்புதமான உலகைப் படைத்தார், உயிர்களின் உய்வு அல்லது முக்தி என்பது அதன் நோக்கமாக இருக்கிறது.
ஆனால் சாங்கியம், உணர்வற்ற பிரதானம் என்ற ஒன்றை உலகின் காரணமாகக் கொள்கிறது. உணர்வற்ற ஒரு பொருள் சுதந்திரமாக, ஒரு நோக்கத்துடன் இந்த உலகை இவ்வளவு திறமையாகப் படைக்க முடியாது என்பதை இந்த அதிகரணத்தில் விளக்குகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். இதில் 10 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
இந்த அதிகரணத்தில் கூறப்பட்டுள்ள பசு, புல், முடவன் போன்ற உதாரணங்கள் சாங்கிய நூல்களில் குறிப்பாக சாங்கிய காரிகையில் கூறப்பட்டுள்ளவை ஆகும்.
பாவ / புண்ணியம் என்ன தரும் ?? ( கொஞ்சம் வேறு கோணத்தில் .. வழக்கம்போல புரியாது என்றால் கடந்து செல்லலாம் ..)
என்ன இது கேள்வி ??
பாவம் தண்டனை தரும் ..
புண்ணியம் நல்ல வாழ்க்கை தரும் ..
ஆனால் இதில் ஒரு சூட்சமம் இருக்கு ..
அந்த பதில் இரண்டிலுமே தரும் என்றே பொது சொல் வருவதை கவனித்து பாருங்கள் ..
அப்படி எது தரும் என்றாலும் பெறுவதற்கு நீங்கள் இருக்க வேண்டும் தானே ..
உதாரணமாக
பாவம் செய்தவனுக்கு அடுத்த பிறவியில் கஷ்டமான வாழ்க்கை அமையும் !!
புண்ணியம் செய்தவனுக்கு அடுத்த பிறவியில் நல்ல மேன்பட்ட வாழ்கையை அமையும் !!
இப்படித்தானே கூறப்படுகிறது ..
பொதுவாக நாமே கூட, நம் பேச்சு வழக்கில் இப்படி சொல்வது உண்டு ..
போன பிறவியில் என்ன பாவம் செய்தேனோ எனக்கு இப்படி ஒரு கஷ்டம் என்றும் ??
போன பிறவியில் என்ன புண்ணியம் செய்தார்களோ அவர்களுக்கு இப்படி ஓர் வாழ்க்கை என்றும் ??
அப்போது
பாவத்தையும் ??? புண்ணியத்தையும் ??? கருத்தில் கொண்டு ..
அதையெல்லாம் நாமே செய்கின்றோம் என்றும் எண்ணத்தை வளர்த்துக்கொண்டு ..
அதில்வரும் தாக்கமான பலன் என்ன ?? என்று நீங்களே சிந்தித்தால் தெரியும் ..
அது மீண்டும் ஓர் பிறவி சுழற்ச்சி என்று அதில் உயர்வு / தாழ்வு என்ற நிலைப்பாடு ..
அது என்னதான் பிறவி என்றாலே அதுவும் சிறை தானே ..
என்ன இந்த சிறையைவிட்டு வேறு சிறை அவ்வளவுதானே ..
ஆகா சிறை சிறைதானே ..
அப்போது ஆன்மவிடுதலை,
பிறவிச்சுழற்சியில் இருந்து விடுவிப்பு என்பது எல்லாமே எப்படி சாத்தியமாகும் ??
நிர்வாணமே அதற்க்கு பதில் ..
உங்களிடம் ஏதுமில்லை உங்களாலும் ஏதுமில்லை என்பதே அது ..
சாத்தியக்கூறுகள் அமைப்பெற்றதால் தானே ஏதும் சாத்தியமாகின்றது ..
அதை நீங்கள் எப்படி அணுக என்பது கூட உங்களுள் இருந்தே வெளிப்பட வைக்கப்படுகின்றது ..
இதில்
நான் செய்தேன்,
அதில்
என் பங்கு,
அதனால்
எனக்கு பலன் !!
என்பது
எல்லாம் நாம் எடுத்துக்கொள்ளும் விதம் தான் ..
இசைக்கிறான் இசைப்படுகிறோம் ..
அதில் எதிலும் உங்களுக்கு உரிமை இல்லை ..
வாழ்விப்பதால் வாழ்கிறீர்கள் அவ்வளவே ..
இதை உணராது
இந்த பாவ / புண்ணிய விளையாட்டில் பங்கு கொண்டு ..
பெற்ற பரிசு இந்த பிறவி சிறையே ..
எதையும் எப்படியும் பார்க்கலாம் / அணுகலாம் ..
இப்படித்தான் எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்பது உங்களின் விருப்பம் என்றால் கூட
ஏன் இந்த விருப்பம் ??
இந்த விருப்பத்தின் மூலம் எது ??
என்று உங்களுள் கேள்வியெழ !!
விடையாய் நிர்வாணமே பதிலாகும் ..
இது அவ்வளவு சீக்கிரமாக சொல்லி பேசி புரியவைக்க முடியாது ..
இது ஆத்ம சாதனை வழியே அனுபவித்து உணரவேண்டியது ..
ஏதோ சொல்ல விட்டவன் திருவருளால் ..
திருச்சிற்றம்பலம்
சிறப்பு அப்பா பாவம் புண்ணியம் இரண்டும் நாம் எடுத்து கொள்ளும் விதமே.. அவனின் கருவிகள் நாம் அவன் பயன்படுத்துகிறான் நாம் கருவியாக பயன்பட்டுக் கொண்டிருக்கிறோம்.. புண்ணியமும் அவனுக்கே பாவமும் அவனுக்கே அப்படித்தானே அப்பா.. எதுவும் நம் செயல் இல்லை எல்லாம் அவன் செயல் தானே அப்பா
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 188:
காரணமாக இருக்க முடியாது:
1. இந்த உலகம் திறம்படப் படைக்கப்பட்டுள்ளதால் பிரதானம் அதன் காரணமாக இருக்க முடியாது_________
ரசனானுபபத்தேச்ச நானுமானம் || 2:2.1 ||
பொருள்: பிரபஞ்சத்தில் ஒழுங்குமுறையை விளக்க இயலாததாலும் வேறு காரணங்களாலும் பிரதானம் அதன் மூலகாரணம் அல்ல.
ஒரு கணம் நின்று பிரபஞ்சத்தை உற்று நோக்குகின்ற யாரும் அதன் அமைப்பையும் செயல்திறத்தையும் கண்டு பிரமிக்காமல் இருக்க இயலாது. அதன் விரிவும் ஆழமும் அழகும் ஒழுங்குமுறையும், மனித சக்தியை மீறிய ஒன்று அதன் பின்னால் இருப்பதையே காட்டுகிறது. உணர்வற்ற ஜடப் பொருளாகிய பிரதானம் அதன் காரணமாக இருக்க இயலாது.
பிரதானம் என்பதற்கு இங்கே ‘அனுமானம்’ என்ற வார்த்தை பயன்படுத்தப் பட்டுள்ளது. அனுமானம் என்றால் தர்க்கரீதியாக அறியத்தக்கது என்று பொருள். அதாவது, எந்தக் காரியத்திற்கும் காரணம் ஒன்று உண்டு; படைப்பிற்கும் காரணம் ஒன்று இருக்க வேண்டும். அதுவே பிரதானம் என்று மனித அறிவினால் தர்க்க ரீதியாக அறியத் தக்கது என்ற பொருளில் அனுமானம் என்ற வார்த்தை பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது.
2. பிரதானம் சுதந்திரமாகச் செயல்பட வல்லது அல்ல என்பதை 2 முதல் 5 வரையுள்ள ஸூத்ரங்கள் கூறுகின்றன.
பிரதானம் பிரபஞ்சமாகப் பரிணமிப்பதற்கான முதல் உந்துதல் எங்கிருந்து வந்தது?___________
ப்ரவ்ருத்தேச்ச || 2:2.2 ||
பொருள்: முதல் உந்துதல் இல்லாததாலும் பிரதானம் உலகின் காரணமாக இருக்க இயலாது.
பிரதானம் தானாகவே பிரபஞ்சமாகப் பரிணமிக்கிறது, இதுவே படைப்பு என்பது சாங்கியர்களின் கருத்து. இதற்கான முதல் உந்துதல் எங்கிருந்து வந்தது என்ற கேள்விக்கு சாங்கியத்தில் விடை இல்லை.
முதல் ஸூத்ரத்தின் தொடர்ச்சி இது. எனவே ‘இல்லாததால்’ என்று எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும்.
இன்றைய நாளைய உலகம் புதிய புதிய திறம்பட வினைகளை புரிந்து கொண்டே இருக்கவே விஞ்ஞானியான திறமையான வினை புரிக்கின்ற வரை உலகம் இருந்து கொண்டே இருக்க வேண்டும். திருப்தி அடைந்த ஞானிக்கு இவ்வுலகு தனியில்லை தானே உலகு என்பதால் படைபுகள் அடங்கி விடுகின்றனவே.
முதல் உந்துதல் பிரதானத்திலிருந்து வர இயலாது. ஏனெனில் அது ஜடப்பொருள். புருஷனிலிருந்தும் வர இயலாது. ஏனெனில் புருஷன் எதிலும் சேராதவன். இறைவனிலிருந்து வர இயலாது, ஏனெனில் சாங்கியம் இறைவனை ஏற்றுக் கொள்வதில்லை.
இந்த உலகம் திறம்படப் படைக்கப்பட்டுள்ளதால் பிரதானம் அதன் காரணமாக இருக்க முடியாது.!!!!திறம்பட என்பதே வினை இது விரும்பிய முடிவை அடையக்கூடிய வகையில் உள்ளதே என்றாகி விடுகின்றது. திருப்தி அடைந்து விட்டால் உலகம் மறைக்கப்படுகின்றது. திருப்தி அடையவில்லை என்றால் உலகம் இருந்து கொண்டே இருக்கின்றதே.
மாசி மாத சங்கடஹர சதுர்த்தி...
மஞ்சள்கயிற்றை மாற்றி... சுமங்கலி வரத்தை பெறுங்கள்...!!
(10-03-2023)
மகிமை நிறைந்த மாசி சங்கடஹர சதுர்த்தி விரதம்.. நித்திய சுமங்கலி வரம் பெற உகந்த நாள்..!!
பௌர்ணமிக்கு அடுத்து வரும் நான்காவது நாள் சங்கடஹர சதுர்த்தி என்று அழைக்கப்படுகிறது.
அதிலும், ஆண்டின் ஆவணி மற்றும் மாசி மாத காலத்தில் பௌர்ணமிக்கு அடுத்து வரும் சதுர்த்தியே மஹா சங்கடஹர சதுர்த்தியாகும்.
சங்கட என்றால் துன்பம், ஹர என்றால் அழித்தல். துன்பங்களை அழிக்கும் விரதமே சங்கடஹர சதுர்த்தி ஆகும்.
பௌர்ணமிக்கு அடுத்ததாக நான்காம் நாள் சதுர்த்தி திதியே மாத சங்கடஹர சதுர்த்தி எனப்படுகிறது.
சங்கடஹர சதுர்த்தி விரதம் :
நமக்கு வரும் சங்கடம் அனைத்தையும் நீக்கிச் சௌபாக்கியம் தரவல்லது சங்கடஹர சதுர்த்தி விரதம். அந்த நாளில் காலையிலிருந்து உபவாசம் இருந்து மகா கணபதியை மனதில் நினைத்து பூஜிக்க வேண்டும்.
இரவு பூஜை முடிந்த பின் விநாயகர் கோவிலில் கொடுக்கும் பிரசாதத்தை மட்டும் உண்டு தனிமையில் உறங்க வேண்டும்.
இந்த விரதத்தை விநாயகர் சதுர்த்திக்குப் பிறகு வரும் சங்கடஹர சதுர்த்தியில் இருந்து மஹா சங்கடஹர சதுர்த்தி வரை உறுதியுடன் கடைபிடித்தால் எல்லா நலன்களும் கிடைக்கும்.
சதுர்த்தி விரத பலன்கள் :
சங்கடஹர சதுர்த்தி தினத்தில் விரதமிருந்து வழிபட்டால் துன்பங்கள் அனைத்தும் விலகிவிடும். அதுவும் மாசி மாதத்தில் வரும் சங்கடஹர சதுர்த்தியன்று இருக்கும் விரதம் துன்பங்கள் அனைத்தையும் போக்கும் வல்லமை உடையது.
சங்கடஹர சதுர்த்தி விரதத்தினை தொடங்குபவர்கள் மாசி சங்கடஹர சதுர்த்தியிலிருந்தோ, ஆவணி சங்கடஹர சதுர்த்தியிலிருந்தோ ஆரம்பித்து கடைபிடித்து வந்தால் விநாயகப் பெருமானின் திருவருளைப் பெறலாம்.
மாசியில் தாலிக்கயிறு :
இம்மாதத்தில் சக்தி சிவத்தோடு ஐக்கியமாவதால் இம்மாதத்தில் திருமணம் நடத்தப் பெற்ற தம்பதியர்கள் நீண்ட ஆயுளோடு நிறைந்த திருமண வாழ்வினைப் பெறுவர். இதனை மாசிக்கயிறு பாசி படியும் என்ற பழமொழி மூலம் உணரலாம்.
திருமணமானப் பெண்கள் இம்மாதத்தில் தாலிக்கயிற்றினை மாற்றிக் கொள்கின்றனர்.
சனி தோஷம் விலகும் :
இவ்விரதத்தை கடைபிடிப்பதால் நீண்ட நாட்களாக தீராமல் உள்ள நோய் தீரும். வாழ்க்கையில் தொடர்ந்து பலவகை துன்பங்களுக்கு உள்ளாகிறவர்கள் நிலையான சந்தோஷத்தை அடைய முடியும்.
மிகச் சிறப்பான கல்வி அறிவு, புத்திக்கூர்மை, நீண்ட ஆயுள், நிலையான செல்வம், நன்மக்கட்பேறு என பலவிதமான நன்மைகளை அடைய முடியும். சனி தோஷத்திற்கு உள்ளாகிறவர்கள் இவ்விரதத்தை அனுஷ்டித்தால், சனியின் தாக்கம் குறையும்.
மஹா சங்கடஹர சதுர்த்தியான அன்று விரதமிருந்து.. மஞ்சள் கயிற்றை மாற்றி.. காலம் முழுவதும் சுமங்கலியாக வாழும் வரத்தைப் பெறுங்கள்..!!
(இன்னும் காண்போம்).
காரணமாக இருக்க முடியாது:
1. இந்த உலகம் திறம்படப் படைக்கப்பட்டுள்ளதால் பிரதானம் அதன் காரணமாக இருக்க முடியாது_________
ரசனானுபபத்தேச்ச நானுமானம் || 2:2.1 ||
பொருள்: பிரபஞ்சத்தில் ஒழுங்குமுறையை விளக்க இயலாததாலும் வேறு காரணங்களாலும் பிரதானம் அதன் மூலகாரணம் அல்ல.
ஒரு கணம் நின்று பிரபஞ்சத்தை உற்று நோக்குகின்ற யாரும் அதன் அமைப்பையும் செயல்திறத்தையும் கண்டு பிரமிக்காமல் இருக்க இயலாது. அதன் விரிவும் ஆழமும் அழகும் ஒழுங்குமுறையும், மனித சக்தியை மீறிய ஒன்று அதன் பின்னால் இருப்பதையே காட்டுகிறது. உணர்வற்ற ஜடப் பொருளாகிய பிரதானம் அதன் காரணமாக இருக்க இயலாது.
பிரதானம் என்பதற்கு இங்கே ‘அனுமானம்’ என்ற வார்த்தை பயன்படுத்தப் பட்டுள்ளது. அனுமானம் என்றால் தர்க்கரீதியாக அறியத்தக்கது என்று பொருள். அதாவது, எந்தக் காரியத்திற்கும் காரணம் ஒன்று உண்டு; படைப்பிற்கும் காரணம் ஒன்று இருக்க வேண்டும். அதுவே பிரதானம் என்று மனித அறிவினால் தர்க்க ரீதியாக அறியத் தக்கது என்ற பொருளில் அனுமானம் என்ற வார்த்தை பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது.
2. பிரதானம் சுதந்திரமாகச் செயல்பட வல்லது அல்ல என்பதை 2 முதல் 5 வரையுள்ள ஸூத்ரங்கள் கூறுகின்றன.
பிரதானம் பிரபஞ்சமாகப் பரிணமிப்பதற்கான முதல் உந்துதல் எங்கிருந்து வந்தது?___________
ப்ரவ்ருத்தேச்ச || 2:2.2 ||
பொருள்: முதல் உந்துதல் இல்லாததாலும் பிரதானம் உலகின் காரணமாக இருக்க இயலாது.
பிரதானம் தானாகவே பிரபஞ்சமாகப் பரிணமிக்கிறது, இதுவே படைப்பு என்பது சாங்கியர்களின் கருத்து. இதற்கான முதல் உந்துதல் எங்கிருந்து வந்தது என்ற கேள்விக்கு சாங்கியத்தில் விடை இல்லை.
முதல் ஸூத்ரத்தின் தொடர்ச்சி இது. எனவே ‘இல்லாததால்’ என்று எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும்.
இன்றைய நாளைய உலகம் புதிய புதிய திறம்பட வினைகளை புரிந்து கொண்டே இருக்கவே விஞ்ஞானியான திறமையான வினை புரிக்கின்ற வரை உலகம் இருந்து கொண்டே இருக்க வேண்டும். திருப்தி அடைந்த ஞானிக்கு இவ்வுலகு தனியில்லை தானே உலகு என்பதால் படைபுகள் அடங்கி விடுகின்றனவே.
முதல் உந்துதல் பிரதானத்திலிருந்து வர இயலாது. ஏனெனில் அது ஜடப்பொருள். புருஷனிலிருந்தும் வர இயலாது. ஏனெனில் புருஷன் எதிலும் சேராதவன். இறைவனிலிருந்து வர இயலாது, ஏனெனில் சாங்கியம் இறைவனை ஏற்றுக் கொள்வதில்லை.
இந்த உலகம் திறம்படப் படைக்கப்பட்டுள்ளதால் பிரதானம் அதன் காரணமாக இருக்க முடியாது.!!!!திறம்பட என்பதே வினை இது விரும்பிய முடிவை அடையக்கூடிய வகையில் உள்ளதே என்றாகி விடுகின்றது. திருப்தி அடைந்து விட்டால் உலகம் மறைக்கப்படுகின்றது. திருப்தி அடையவில்லை என்றால் உலகம் இருந்து கொண்டே இருக்கின்றதே.
மாசி மாத சங்கடஹர சதுர்த்தி...
மஞ்சள்கயிற்றை மாற்றி... சுமங்கலி வரத்தை பெறுங்கள்...!!
(10-03-2023)
மகிமை நிறைந்த மாசி சங்கடஹர சதுர்த்தி விரதம்.. நித்திய சுமங்கலி வரம் பெற உகந்த நாள்..!!
பௌர்ணமிக்கு அடுத்து வரும் நான்காவது நாள் சங்கடஹர சதுர்த்தி என்று அழைக்கப்படுகிறது.
அதிலும், ஆண்டின் ஆவணி மற்றும் மாசி மாத காலத்தில் பௌர்ணமிக்கு அடுத்து வரும் சதுர்த்தியே மஹா சங்கடஹர சதுர்த்தியாகும்.
சங்கட என்றால் துன்பம், ஹர என்றால் அழித்தல். துன்பங்களை அழிக்கும் விரதமே சங்கடஹர சதுர்த்தி ஆகும்.
பௌர்ணமிக்கு அடுத்ததாக நான்காம் நாள் சதுர்த்தி திதியே மாத சங்கடஹர சதுர்த்தி எனப்படுகிறது.
சங்கடஹர சதுர்த்தி விரதம் :
நமக்கு வரும் சங்கடம் அனைத்தையும் நீக்கிச் சௌபாக்கியம் தரவல்லது சங்கடஹர சதுர்த்தி விரதம். அந்த நாளில் காலையிலிருந்து உபவாசம் இருந்து மகா கணபதியை மனதில் நினைத்து பூஜிக்க வேண்டும்.
இரவு பூஜை முடிந்த பின் விநாயகர் கோவிலில் கொடுக்கும் பிரசாதத்தை மட்டும் உண்டு தனிமையில் உறங்க வேண்டும்.
இந்த விரதத்தை விநாயகர் சதுர்த்திக்குப் பிறகு வரும் சங்கடஹர சதுர்த்தியில் இருந்து மஹா சங்கடஹர சதுர்த்தி வரை உறுதியுடன் கடைபிடித்தால் எல்லா நலன்களும் கிடைக்கும்.
சதுர்த்தி விரத பலன்கள் :
சங்கடஹர சதுர்த்தி தினத்தில் விரதமிருந்து வழிபட்டால் துன்பங்கள் அனைத்தும் விலகிவிடும். அதுவும் மாசி மாதத்தில் வரும் சங்கடஹர சதுர்த்தியன்று இருக்கும் விரதம் துன்பங்கள் அனைத்தையும் போக்கும் வல்லமை உடையது.
சங்கடஹர சதுர்த்தி விரதத்தினை தொடங்குபவர்கள் மாசி சங்கடஹர சதுர்த்தியிலிருந்தோ, ஆவணி சங்கடஹர சதுர்த்தியிலிருந்தோ ஆரம்பித்து கடைபிடித்து வந்தால் விநாயகப் பெருமானின் திருவருளைப் பெறலாம்.
மாசியில் தாலிக்கயிறு :
இம்மாதத்தில் சக்தி சிவத்தோடு ஐக்கியமாவதால் இம்மாதத்தில் திருமணம் நடத்தப் பெற்ற தம்பதியர்கள் நீண்ட ஆயுளோடு நிறைந்த திருமண வாழ்வினைப் பெறுவர். இதனை மாசிக்கயிறு பாசி படியும் என்ற பழமொழி மூலம் உணரலாம்.
திருமணமானப் பெண்கள் இம்மாதத்தில் தாலிக்கயிற்றினை மாற்றிக் கொள்கின்றனர்.
சனி தோஷம் விலகும் :
இவ்விரதத்தை கடைபிடிப்பதால் நீண்ட நாட்களாக தீராமல் உள்ள நோய் தீரும். வாழ்க்கையில் தொடர்ந்து பலவகை துன்பங்களுக்கு உள்ளாகிறவர்கள் நிலையான சந்தோஷத்தை அடைய முடியும்.
மிகச் சிறப்பான கல்வி அறிவு, புத்திக்கூர்மை, நீண்ட ஆயுள், நிலையான செல்வம், நன்மக்கட்பேறு என பலவிதமான நன்மைகளை அடைய முடியும். சனி தோஷத்திற்கு உள்ளாகிறவர்கள் இவ்விரதத்தை அனுஷ்டித்தால், சனியின் தாக்கம் குறையும்.
மஹா சங்கடஹர சதுர்த்தியான அன்று விரதமிருந்து.. மஞ்சள் கயிற்றை மாற்றி.. காலம் முழுவதும் சுமங்கலியாக வாழும் வரத்தைப் பெறுங்கள்..!!
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 189:
கூறுவதும் சரியல்ல:
3.பிரதானம் இயல்பாக பிரபஞ்சமாகப் பரிணமித்தது என்று கூறுவதும் சரியல்ல________
நாம் எதையும் தொலைக்கவில்லை !!??
எதை ?? எங்கே ?? எப்போது ?? யாருக்காகவே ?? விட்டு வரவேண்டுமோ ..
அதை ?? அங்கே ?? அப்போது ?? நம்மிடம் இருந்து விட்டு வந்து இருக்கோம் ..
அப்படி
யாரோ விட்டு வந்ததை தானே வைத்திருந்தோம் ..
மீண்டும்
யாருக்கோ விட்டு வந்திருக்கோம் ..
பெற்றதை
விரும்பியவண்ணம் தொலைத்தால் இன்பம் என்கின்றோம் ??
எதிர்பாராதே தொலைத்தால் துன்பம் என்கின்றோம் !!
தொலைத்தால் இங்கே பிரதானம் ..
அனுபவிக்க போற்றப்பட்டது !! உங்களுக்கான அனுபவத்தை கொடுத்துவிட்டு வெளியேறிவிட்டது அவ்வளவு தானே ..
சுயநலமாகவும் வேகமாகவும் இருங்கள்... !
உங்கள் ஆரோக்கியத்தில் !
உங்கள் குடும்ப நலனில் !
உங்கள் லட்சியங்களில் !
கடனில்லா வாழ்வில் !
அடுத்தவர்களுக்கு
முன் வந்து உதவுவதில் !
தெளிந்த சிந்தனையில் !
கற்கும் நேர்த்தியில் !
துன்பம் கடக்கும் வேகத்தில் !
மண்ணிப்பதில் மறப்பதில் !நீங்கள் சொல்வதுபோல் இப்படியெல்லாம் 30 வருசமா இருந்தேன்....இதற்கு மேலும் இருந்தேன்.... ஆனால், எனக்கு கிடைத்த பெயரோ.... அடுத்தவர்களுக்கு முன் வந்து உதவதில் முன்னே நின்றேன்.... இப்போது நான் கஷ்டப்பட்டுக் கொண்டு இருகிறேன்... பணம் வந்தவுடன் பாதியில் கழட்டி விட்டு விட்டார்கள்...யார் எப்படி இருந்தால் நமக்கென்ன கவலை... நமக்கு விதிக்கப்பட்டது நம்மை நாடி வராமல் இருக்காது... யாருக்காகவும் எதற்காகவும் குணம் மாற்றக் கூடாது...
ஆனால்...
பாத்திரம் அறிந்து பிச்சை போடுங்கள் !
நம்மால் தீர்க்கமுடியாத,
கடினமான
சூழ்நிலைகளை,
இறைநிலையிடம்
முழுமையாக,
ஒப்படைத்திடுவோம்,
தீர்க்கும் வழியையும்,
அதனை எதிர்கொள்ளும்
திடமான
மன தைரியத்தையும்,
இயற்கை நமக்கு,
வழங்குமென்ற
நம்பிக்கையுடன்..
பயோம்புவச்சேத்தத்ராபி || 2:2.3 ||
பொருள்: பாலும் தண்ணீரும் இயல்பாகப் பாய்வது போல் பிரதானமும் இயல்பாகவே பிரபஞ்சமாகப் பரிணமித்துள்ளது என்று கூறுவதானால் அது தவறு. ஏனெனில் பால் மற்றும் தண்ணீருக்குப் பின்னால் உணர்வுப் பொருள் உள்ளது.
பிரதானம் இயல்பாகவே பிரபஞ்சமாகப் பரிணமித்துள்ளது; அதைப் படைப்பதற்கு உணர்வுப் பொருளாகிய இறைவன் தேவையில்லை என்பது சாங்கியர்களின் கூற்று. தங்கள் கருத்தை விளக்க அவர்கள் இரண்டு உதாரணங்களைப் பயன்படுத்துகிறார்கள்:
1.பசுவின் உடலெங்கும் பரந்துள்ள பால் கன்றிற்காகப் பாய்ந்து வருகிறது. (சாங்கிய காரிகை.37)
2.தண்ணீர் இயல்பாகவே பாய்ந்தோடி விவசாயத்திற்கும் மற்ற காரியங்களுக்கும் பயன்படுகிறது.
அது போல் பிரதானமும் இயபாகப் பரிணமித்துப் பிரபஞ்சமாகிறது.
மேற்கண்ட இரண்டு உதாரணங்களின் குறைபாடுகள் தெளிவாகவே உள்ளன, இரண்டும் இந்த ஸூத்ரத்தில் மறுக்கப்படுகின்றன. இரண்டின் பின்னாலும் உணர்வுப் பொருள் உள்ளது என்பதை இங்கே சுட்டிக் காட்டுகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். முதல் உதாரணத்தை எடுத்துக் கொள்வோம்:
1.உணர்வுடைய பசுவின் உடம்பிலுள்ள பால்தான் கன்றிற்காகப் பாய்கிறது; வெளியில் வைக்கபட்டுள்ள பால் இயல்பாகவே பாய்வதில்லை. அதாவது, உணர்வுப் பொருளைச் சார்ந்திருப்பதால் தான் ஜடப் பொருள் செயல்படுவது போல் தோன்றுகிறது. இயல்பாகவே பாய்கின்ற தன்மை பாலிற்கு இருக்குமானால் பாத்திரத்தில் வைக்கபட்டுள்ள பாலும் பாய வேண்டும். அப்படி நடைபெறுவதில்லை. எனவே இந்த உதாரணம் ஏற்றுக் கொள்ளத் தக்கதல்ல.
2.தண்ணீர் ஜடப் பொருளாக இருந்தாலும் அதன் பின்னால் இறைவன் என்னும் உணர்வுப் பொருள் இருப்பதால்தான் நதியாகப் பாய்கிறது என்று உபநிஷதங்கள் கூறுகின்றன. ‘யார் தண்ணீரில் உறைகிறாரோ, யார் தண்ணீருள் இருக்கிறாரோ, யாரைத் தண்ணீர் அறிவதில்லையோ, தண்ணீர் யாருடைய திருமேனியாக உள்ளதோ, தண்ணீரினுள் உறைந்து யார் அதைச் செலுத்துகிறாரோ அவரே இறைவன். அவரே உன்னுள்ளும் அழிவற்ற ஆன்மாவாக உறைகிறார்’ என்கிறது பிருஹதாரண்யகம் (3:7.4).
தண்ணீர் ஜடப் பொருள் என்பது சாங்கியர்களின் வாதம். ஜடப் பொருளாக இருந்தாலும் அதனுள் இறைவன் உறைவதால் தான் அது ஓடுகின்ற ஆற்றல் பெறுகிறது என்பது வேதாந்தத்தின் கருத்து.
எங்கே ஓர் முடிவான தீர்வு இல்லையோ அதனை உதாரணமாக ஏற்றுக் கொள்ள முடியாது என்பது தர்க்க சாஸ்திரத்தின் அடிப்படைக் கொள்கை. தண்ணீர் பற்றி சாங்கியம் மற்றும் வேதாந்தத்தின் கருத்து வேறுபட்டதாக இருப்பதால் தண்ணீர் உதாரணத்தை ஏற்றுக் கொள்ள முடியாது என்று ஸ்ரீசங்கரர் சுட்டிக் காட்டுகிறார்.
பால் மற்றும் தண்ணீர் பாயும் தன்மையைக் காட்டி அது போல் பிரதானமும் யாருடைய துணையுமின்றி உலகாகப் பரிணமித்தது என்று கூறுவது சாங்கியர்களின் நோக்கம். ஆனால் இரண்டின் பின்னாலும் உணர்வுப் பொருள் உள்ளது; அது போலவே பிரதானம் இயல்பாகவே உலகாகப் பரிணமிக்க இயலாது என்பது வேதாந்தத்தின் கருத்து.
ஜடம் என்றால் என்ன?. ஆராய்ந்து பார்த்தால்தான் இப்பதிவை அறிந்து கொள்ள இயலும். பிறப்பின் இரகசியம் ஆச்சர்யமே.
அவரை இறைவனாக பார்க்கின்றேன் !!?? அப்படியா !! அப்ப நீங்கள் உங்களை பார்க்கவில்லையா ??
உங்கள் பார்வை எங்கு இருந்து வெளிப்படுகின்றது ??
அந்த பார்வைக்கு எந்த உறுப்பு பயன்படுகின்றது ??
அது எங்கே இருக்கின்றது ??
அது எப்படி செயல்படுகின்றது ??
அதற்க்கு நீங்கள் ஏதும் பயிற்ச்சியும் !! முயற்சியும் !! செய்திர்களா ??
அதை அதுவாக வைத்திருப்பது உங்களை கடந்த ஒன்றால் உங்களுள் நிகழ்த்தப்படுகின்றது தானே !!
ஒன்றை பரமாரிக்காவிட்டால் அது அதன் தன்மையை இழந்துவிடும் என்பது நீங்கள் அறிந்து உணர்ந்தது தானே !!
அப்படி உங்கள் உள்ளே இருக்கும் உறுப்பான கண்ணை நித்தமும் நிமிடமும் பேணிக்காத்து பராமரிக்க ஏதோ ஒன்று ஒன்று உங்கள் உள்ளிருந்து செய்துகொண்டு இருக்கபோய்தானே !! உங்கள் பார்வையில் ஓர் தெளிவையும் பார்வையில் ஓர் தீர்க்கமும் இருக்கின்றது !!
இதை நாம் ஒருபோதும் செய்யவில்லை என்று நாம் நன்றாக அறிவோம் தானே !!
அப்போது உங்களை மீறி உங்கள் உள்ளிருந்து உங்களை உங்களாக வைத்திருப்பது இறைவன் தானே ..
அவனை கொண்டு !! அவனால் !! அவனை பார்க்கும் நீங்கள் !! பார்ப்பதை இறைவனாக பார்க்கின்றேன் என்று எவ்வளவு பெரிய பொய்யை சொல்லிக்கொண்டே இருக்கிறீர்கள் ??
உங்களை பார்க்கவைப்பது நிதர்சனமாக இருக்க !!
நீங்கள் பார்ப்பது இறைவனாக பாவனை செய்வதும் ஏனோ ??
உங்களை பாருங்கள் !!!
உங்களில் உங்களுக்கு தெரியாத இறைவனை எங்கே காணப்போகிறீர்கள் ??
திருச்சிற்றம்பலம்
(இன்னும் காண்போம்).
கூறுவதும் சரியல்ல:
3.பிரதானம் இயல்பாக பிரபஞ்சமாகப் பரிணமித்தது என்று கூறுவதும் சரியல்ல________
நாம் எதையும் தொலைக்கவில்லை !!??
எதை ?? எங்கே ?? எப்போது ?? யாருக்காகவே ?? விட்டு வரவேண்டுமோ ..
அதை ?? அங்கே ?? அப்போது ?? நம்மிடம் இருந்து விட்டு வந்து இருக்கோம் ..
அப்படி
யாரோ விட்டு வந்ததை தானே வைத்திருந்தோம் ..
மீண்டும்
யாருக்கோ விட்டு வந்திருக்கோம் ..
பெற்றதை
விரும்பியவண்ணம் தொலைத்தால் இன்பம் என்கின்றோம் ??
எதிர்பாராதே தொலைத்தால் துன்பம் என்கின்றோம் !!
தொலைத்தால் இங்கே பிரதானம் ..
அனுபவிக்க போற்றப்பட்டது !! உங்களுக்கான அனுபவத்தை கொடுத்துவிட்டு வெளியேறிவிட்டது அவ்வளவு தானே ..
சுயநலமாகவும் வேகமாகவும் இருங்கள்... !
உங்கள் ஆரோக்கியத்தில் !
உங்கள் குடும்ப நலனில் !
உங்கள் லட்சியங்களில் !
கடனில்லா வாழ்வில் !
அடுத்தவர்களுக்கு
முன் வந்து உதவுவதில் !
தெளிந்த சிந்தனையில் !
கற்கும் நேர்த்தியில் !
துன்பம் கடக்கும் வேகத்தில் !
மண்ணிப்பதில் மறப்பதில் !நீங்கள் சொல்வதுபோல் இப்படியெல்லாம் 30 வருசமா இருந்தேன்....இதற்கு மேலும் இருந்தேன்.... ஆனால், எனக்கு கிடைத்த பெயரோ.... அடுத்தவர்களுக்கு முன் வந்து உதவதில் முன்னே நின்றேன்.... இப்போது நான் கஷ்டப்பட்டுக் கொண்டு இருகிறேன்... பணம் வந்தவுடன் பாதியில் கழட்டி விட்டு விட்டார்கள்...யார் எப்படி இருந்தால் நமக்கென்ன கவலை... நமக்கு விதிக்கப்பட்டது நம்மை நாடி வராமல் இருக்காது... யாருக்காகவும் எதற்காகவும் குணம் மாற்றக் கூடாது...
ஆனால்...
பாத்திரம் அறிந்து பிச்சை போடுங்கள் !
நம்மால் தீர்க்கமுடியாத,
கடினமான
சூழ்நிலைகளை,
இறைநிலையிடம்
முழுமையாக,
ஒப்படைத்திடுவோம்,
தீர்க்கும் வழியையும்,
அதனை எதிர்கொள்ளும்
திடமான
மன தைரியத்தையும்,
இயற்கை நமக்கு,
வழங்குமென்ற
நம்பிக்கையுடன்..
பயோம்புவச்சேத்தத்ராபி || 2:2.3 ||
பொருள்: பாலும் தண்ணீரும் இயல்பாகப் பாய்வது போல் பிரதானமும் இயல்பாகவே பிரபஞ்சமாகப் பரிணமித்துள்ளது என்று கூறுவதானால் அது தவறு. ஏனெனில் பால் மற்றும் தண்ணீருக்குப் பின்னால் உணர்வுப் பொருள் உள்ளது.
பிரதானம் இயல்பாகவே பிரபஞ்சமாகப் பரிணமித்துள்ளது; அதைப் படைப்பதற்கு உணர்வுப் பொருளாகிய இறைவன் தேவையில்லை என்பது சாங்கியர்களின் கூற்று. தங்கள் கருத்தை விளக்க அவர்கள் இரண்டு உதாரணங்களைப் பயன்படுத்துகிறார்கள்:
1.பசுவின் உடலெங்கும் பரந்துள்ள பால் கன்றிற்காகப் பாய்ந்து வருகிறது. (சாங்கிய காரிகை.37)
2.தண்ணீர் இயல்பாகவே பாய்ந்தோடி விவசாயத்திற்கும் மற்ற காரியங்களுக்கும் பயன்படுகிறது.
அது போல் பிரதானமும் இயபாகப் பரிணமித்துப் பிரபஞ்சமாகிறது.
மேற்கண்ட இரண்டு உதாரணங்களின் குறைபாடுகள் தெளிவாகவே உள்ளன, இரண்டும் இந்த ஸூத்ரத்தில் மறுக்கப்படுகின்றன. இரண்டின் பின்னாலும் உணர்வுப் பொருள் உள்ளது என்பதை இங்கே சுட்டிக் காட்டுகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். முதல் உதாரணத்தை எடுத்துக் கொள்வோம்:
1.உணர்வுடைய பசுவின் உடம்பிலுள்ள பால்தான் கன்றிற்காகப் பாய்கிறது; வெளியில் வைக்கபட்டுள்ள பால் இயல்பாகவே பாய்வதில்லை. அதாவது, உணர்வுப் பொருளைச் சார்ந்திருப்பதால் தான் ஜடப் பொருள் செயல்படுவது போல் தோன்றுகிறது. இயல்பாகவே பாய்கின்ற தன்மை பாலிற்கு இருக்குமானால் பாத்திரத்தில் வைக்கபட்டுள்ள பாலும் பாய வேண்டும். அப்படி நடைபெறுவதில்லை. எனவே இந்த உதாரணம் ஏற்றுக் கொள்ளத் தக்கதல்ல.
2.தண்ணீர் ஜடப் பொருளாக இருந்தாலும் அதன் பின்னால் இறைவன் என்னும் உணர்வுப் பொருள் இருப்பதால்தான் நதியாகப் பாய்கிறது என்று உபநிஷதங்கள் கூறுகின்றன. ‘யார் தண்ணீரில் உறைகிறாரோ, யார் தண்ணீருள் இருக்கிறாரோ, யாரைத் தண்ணீர் அறிவதில்லையோ, தண்ணீர் யாருடைய திருமேனியாக உள்ளதோ, தண்ணீரினுள் உறைந்து யார் அதைச் செலுத்துகிறாரோ அவரே இறைவன். அவரே உன்னுள்ளும் அழிவற்ற ஆன்மாவாக உறைகிறார்’ என்கிறது பிருஹதாரண்யகம் (3:7.4).
தண்ணீர் ஜடப் பொருள் என்பது சாங்கியர்களின் வாதம். ஜடப் பொருளாக இருந்தாலும் அதனுள் இறைவன் உறைவதால் தான் அது ஓடுகின்ற ஆற்றல் பெறுகிறது என்பது வேதாந்தத்தின் கருத்து.
எங்கே ஓர் முடிவான தீர்வு இல்லையோ அதனை உதாரணமாக ஏற்றுக் கொள்ள முடியாது என்பது தர்க்க சாஸ்திரத்தின் அடிப்படைக் கொள்கை. தண்ணீர் பற்றி சாங்கியம் மற்றும் வேதாந்தத்தின் கருத்து வேறுபட்டதாக இருப்பதால் தண்ணீர் உதாரணத்தை ஏற்றுக் கொள்ள முடியாது என்று ஸ்ரீசங்கரர் சுட்டிக் காட்டுகிறார்.
பால் மற்றும் தண்ணீர் பாயும் தன்மையைக் காட்டி அது போல் பிரதானமும் யாருடைய துணையுமின்றி உலகாகப் பரிணமித்தது என்று கூறுவது சாங்கியர்களின் நோக்கம். ஆனால் இரண்டின் பின்னாலும் உணர்வுப் பொருள் உள்ளது; அது போலவே பிரதானம் இயல்பாகவே உலகாகப் பரிணமிக்க இயலாது என்பது வேதாந்தத்தின் கருத்து.
ஜடம் என்றால் என்ன?. ஆராய்ந்து பார்த்தால்தான் இப்பதிவை அறிந்து கொள்ள இயலும். பிறப்பின் இரகசியம் ஆச்சர்யமே.
அவரை இறைவனாக பார்க்கின்றேன் !!?? அப்படியா !! அப்ப நீங்கள் உங்களை பார்க்கவில்லையா ??
உங்கள் பார்வை எங்கு இருந்து வெளிப்படுகின்றது ??
அந்த பார்வைக்கு எந்த உறுப்பு பயன்படுகின்றது ??
அது எங்கே இருக்கின்றது ??
அது எப்படி செயல்படுகின்றது ??
அதற்க்கு நீங்கள் ஏதும் பயிற்ச்சியும் !! முயற்சியும் !! செய்திர்களா ??
அதை அதுவாக வைத்திருப்பது உங்களை கடந்த ஒன்றால் உங்களுள் நிகழ்த்தப்படுகின்றது தானே !!
ஒன்றை பரமாரிக்காவிட்டால் அது அதன் தன்மையை இழந்துவிடும் என்பது நீங்கள் அறிந்து உணர்ந்தது தானே !!
அப்படி உங்கள் உள்ளே இருக்கும் உறுப்பான கண்ணை நித்தமும் நிமிடமும் பேணிக்காத்து பராமரிக்க ஏதோ ஒன்று ஒன்று உங்கள் உள்ளிருந்து செய்துகொண்டு இருக்கபோய்தானே !! உங்கள் பார்வையில் ஓர் தெளிவையும் பார்வையில் ஓர் தீர்க்கமும் இருக்கின்றது !!
இதை நாம் ஒருபோதும் செய்யவில்லை என்று நாம் நன்றாக அறிவோம் தானே !!
அப்போது உங்களை மீறி உங்கள் உள்ளிருந்து உங்களை உங்களாக வைத்திருப்பது இறைவன் தானே ..
அவனை கொண்டு !! அவனால் !! அவனை பார்க்கும் நீங்கள் !! பார்ப்பதை இறைவனாக பார்க்கின்றேன் என்று எவ்வளவு பெரிய பொய்யை சொல்லிக்கொண்டே இருக்கிறீர்கள் ??
உங்களை பார்க்கவைப்பது நிதர்சனமாக இருக்க !!
நீங்கள் பார்ப்பது இறைவனாக பாவனை செய்வதும் ஏனோ ??
உங்களை பாருங்கள் !!!
உங்களில் உங்களுக்கு தெரியாத இறைவனை எங்கே காணப்போகிறீர்கள் ??
திருச்சிற்றம்பலம்
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 190:
மற்றொரு குறைபாடும் உள்ளது:
4.பிரதானக் கருத்தில் மற்றொரு குறைபாடும் உள்ளது______
வ்யதிரேகானவஸ்திதேச்சானபேக்ஷத்
பொருள்: புறத்துணை எதுவும் இல்லாததால், பிரதானம் எதையும் சாராததாக உள்ளது. எனவே அதைத் தூண்டவோ நிறுத்தவோ எந்த ஆற்றலும் இல்லை.
உலகை நிலைநிறுத்துவதற்கான திறமையோ, உலகை ஒடுக்குவதற்கான ஆற்றலோ பிரதானத்திற்குக் கிடையாது. ஏனெனில் அது ஜடப்பொருள். புருஷ்ணனிலிருந்தும் அந்த ஆற்றல் வர வழியில்லை. ஏனெனில் அது எதிலும் சேராதது. இறைவனிலிருந்து வர இயலாது. ஏனெனில் சாங்கியம் இறைவனை ஏற்றுக் கொள்வதில்லை. இப்படி, உலகைப் படைக்கவோ, நிலைநிறுத்தவோ, ஒடுக்கவோ ஆற்றல் இல்லாததால் உலகின் காரணம் பிரதானம் அல்ல.
5.சாங்கியர்கள் கூறுகின்ற வேறு உதாரணங்களும் ஏற்கத் தக்கவை அல்ல_____
அன்யத்ராபாவாச்ச ந த்ருணாதிவத் || 2:2.5 ||
பொருள்: புல் முதலியவை பசுவின் வயிற்றில் இயல்பாகவே பால் ஆவது போல் வேறிடத்தில் நடைபெறுவதை நாம் காண்பதில்லை.
உலகைப் படைப்பதற்கென்று கடவுள் ஒருவர் தேவையில்லை, உணர்வற்ற பிரதானமே உலகாகப் பரிணமிக்க வல்லது என்பது சாங்கியர்களின் கூற்று. அதற்கு உதாரணமாகப் புல் பசுவின் வயிற்றில் இயல்பாகவே பாலாகிறது என்ற உதாரணத்தையும் அவர்கள் காட்டுகிறார்கள்.
முதலில், புல் இயல்பாகப் பாலாகிறது என்ற கருத்தே ஏற்புடையதல்ல. முந்தின ஸூத்ரத்தில் கூறியது போல் பசு என்ற உணர்வுப் பொருள் இருப்பதால், அதனை ஆதாரமாகக் கொண்டு மட்டுமே புல் பாலாக முடியும். வெறுமனே புல்லை ஓரிடத்தில் வைத்திருந்தால் அது பாலாவதில்லை.
இந்த உதாரணத்தில் மற்றொரு தவறும் உள்ளது. புல்லைக் காளையும் தின்கிறது. ஆனால் காளையின் வயிற்றில் புல் பாலாவதில்லை. எனவே இந்த உதாரணம் ஏற்கத்தக்கதல்ல.
புல்லைக் காளையும் தின்கிறது. ஆனால் காளையின் வயிற்றில் புல் பாலாவதில்லை. எனவே இந்த உதாரணம் ஏற்கத்தக்கதல்ல.
நாளை நாளை என்று சொல்லித் தவத்தை தள்ளிப் போட்டுக்கொண்டே போனால்
நாளை வரும். ஆனால் நாளையும் அடுத்த நாள் தவம் செய்வோம் என்றே சொல்வீர்
அல்லது நாளை வரும் போது நம் வாழ்நாளும் முடிந்திருக்கும்... என்று இறுதிநாள் என்று யாவரும் அறியார்...
எனவே,
இன்றே செய்வோம் தவத்தை, பிறவி கடலை நீந்த முடியாவிட்டாலும் நல்லபிறவி வாய்க்கவாவது தவம் செய்ய கற்று கொள்வோம்....
தொல்லைப் பிறவியின் தொந்தமுற் றறவே
சோம்பலற் றுத்தவஞ் செய்யாக்கால்
எல்லையில் கடவு ளெய்தும் பதமுமக்கு
இல்லையென் றெண்ணுவீர் கோனாரே.
- இடைக்காட்டு சித்தர்
சாணக்கிய நீதி
தங்கம் மண்ணில் விழுந்து கிடந்தாலும் கூட அது தன்னுடைய மதிப்பை ஒரு போதும் இழப்பதில்லை. ஏன்? ஏனென்றால், அதன் மதிப்பு வெளித்தோற்றத்தால் உண்டானதல்ல. இது உண்மையிலேயே உருவாக்கப்பட்டிருக்கும் தாதுக்களின் குணத்தால் உருவானது.
அதேபோலத்தான், ஒரு மனிதன் இருக்கும் சூழலல்ல, அவனுடைய குணம்தான் அவனுடைய உண்மையான சொத்தாக இருக்கிறது.
ஆகவே, தங்கத்தை அடையாளம் காணக் கற்றுக்கொள்ளுங்கள். ஒருவேளை, நீங்கள் அது மண்ணில் விழுந்து கிடக்கிறது என்று கண்டும் காணாமல் சென்றுவிடப் போகிறீர்கள். பிறகு அது வேறு ஒருவருக்கு சென்றுவிடும். அதன் சக்தியால் அவன் வலிமை மிகுந்தவன் ஆகிவிடுவான்.
கவனம்.....?
"நீதி எனது, நிர்ணயம் உனது...!"
- அர்த்த சாஸ்திரத்தில் சாணக்கிய நீதி-27 இல் உள்ள என் மனதை தொட்ட அற்புதமான வரிகள் சித்தர்களின் குரலாக....
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 191:
நோக்கம் இல்லை:
6.பிரதானம் உலகாகப் பரிணமிப்பதற்கு நோக்கம் எதுவும் இல்லை____
அப்யுபகமேஅப்யர்த்தாபாவாத் || 2:2.6 ||
பொருள்: பிரதானம் இயல்பாகவே உலகமாகப் பரிணமிக்கிறது என்பதை ஏற்றுக் கொண்டாலும், இந்தப் படைப்பிற்கென்று நோக்கம் எதுவும் இல்லாததால் பிரதானத்தை உலகின் காரணமாகக் கூற இயலாது.
இறைவன் உலகைப் படைத்தார், அதற்கென்று நோக்கமும் உள்ளது. ஆனால் பிரதானம் உலகாகப் பரிணமிக்க என்ன காரணம் என்று கேட்டால் அதற்கு சாங்கியத்தில் பதில் இல்லை. உணர்வற்ற ஜடமான பிரதானத்திற்கென்று ஒரு நோக்கம் இருக்க இயலாது. புருஷனுக்கென்று கூறினாலோ புருஷன் எதிலும் சம்பந்தப்படாதவனாக (அஸங்க: } இருக்கிறான். எனவே படைப்பிற்கென்று நோக்கம் இல்லாமல் போகிறது. அதனால், உணர்வற்ற பிரதானம் உலகாகப் பரிணமித்தது என்ற கருத்தை ஏற்க இயலாது.
7.பிரதானம் தூண்டுதலையும் நோக்கத்தையும் அது புறத்திலிருந்து பெறுகிறது என்று கொள்ளலாமே என்ற கருத்தும் ஏற்கத் தக்கதல்ல____
புருஷாச்மவதிதி சேத்ததாபி || 2:22.7 ||
பொருள்: முடவன், காந்தம் போல் பிரதானமும் புறத்திலிருந்து உதவி பெறுவதாக ஏற்றுக் கொள்ளலாமே என்று கூறுவதானால் அப்போதும் பிரதானம் உலகின் காரணமாக இருக்க இயலாது.
பிரதானம் உணர்வற்ற ஒன்றாக் இருந்தாலும் புற உணர்வுப் பொருளிலிருந்து அது உதவி பெற்று இயங்கலாமே என்று கருதலாம். இதற்கு இரண்டு உதாரணங்களையும் சாங்கியம் கட்டுகிறது.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் : தெய்வத்தின் குரல் (இரண்டாம் பகுதி)
ஒவ்வொரு ஸித்தாந்தந்துக்கும் ஸூத்ரம், பாஷ்யம், வார்த்திகம் என்ற மூன்று உண்டு என்று சொன்னேன். இப்போது நம் தேசத்திலிருக்கப்பட்ட சங்கரர், ராமாநுஜர், மத்வர், ஸ்ரீகண்டர் (சைவ சம்பிரதாய ஆசாரியர்) முதலியவர்களின் ஸித்தாந்தங்களுக்கெல்லாம் வேதாந்த மதங்கள் என்றே பொதுப்பெயர். இந்த ஆசார்யர்கள் எல்லோருமே உபநிஷத்துக்களில் தங்கள் தங்கள் கொள்கையைத்தான் சொல்லியிருக்கிறது என்று ஆதாரம் காட்டுகிறார்கள். உபநிஷத்துக்களில் பத்தை முக்கியமாக எடுத்து அவற்றுக்குத் தங்கள் ஸித்தாந்தப் பிரகாரம் பாஷ்யம் பண்ணியிருக்கிறார்கள் * . அதனால் வேதாந்த மதத்துக்கு ஸூத்ரத்தின் ஸ்தானத்தில் உபநிஷத்துக்களையே சொல்ல வேண்டும். “ஸ்தானத்தில்”தான்; வாஸ்தவமாக உபநிஷத்துக்கள் ஸூத்ர ரூபத்தில் இல்லை.
ஸூத்ரம் என்றால் எப்படியிருக்க வேண்டும்? ரொம்ப ரொம்பச் சுருக்கமாகத் தத்வங்களைச் சொல்லிக் கொண்டே போக வேண்டும். மினிமம் (அதம பக்ஷமான) வார்த்தைகளில் சொல்லிக் கொண்டு போகிறதை (aphorism-என்பதை)த் தான் ஸூத்திரம் என்பது. இந்த definition படி, உபநிஷத்துக்களை நேராக ஸூத்திரம் என்று சொல்லமுடியாது. ஆனாலும் வேதாந்த ஸம்பிரதாயங்கள் எல்லாவற்றுக்கும் ஆதார நூலாக (basic text -ஆக) ஒரு அசல் ஸூத்ர புஸ்தகமும் இருக்கிறது. அதுதான் ‘ப்ரஹ்ம ஸூத்ரம்’ என்பது.
ப்ரஹ்ம ஸூத்ரத்துக்கு ஒவ்வொரு ஸம்பிரதாயத்தை ஒட்டியும் பாஷ்யம் உண்டு. இந்த பிரம்ம ஸூத்ரம் என்பது என்னவென்றால், உபநிஷத்துக்களில் சொல்லியிருக்கிற தத்வங்களின் ஸாரத்தை ரத்தினச் சுருக்கமாக ஸூத்ர ரூபத்தில் வியாஸ மஹரிஷி எடுத்துச் சொல்லியிருப்பதுதான்.
பதரி என்னும் இலந்தை மரத்தடியில் இருந்ததால், வியாசருக்கு பாதராயணர் என்றும் ஒரு பேர் உண்டு. அதனால், இதற்கு பாதராயண ஸூத்ரம் என்ற பெயரும் இருக்கிறது.
ஜீவன் யார்? அவன் வாழ்கிற ஜகத் என்பது என்ன? இதற்கெல்லாம் காரணமான ஸத்ய தத்துவம் என்ன?- என்கிற மூன்று விஷயங்களை முக்கியமாக விசாரிக்கும் வேதாந்த ஸம்பிரதாயங்களுக்கெல்லாம் ஆதார நூலாக பிரம்ம ஸூத்ரம் இருக்கிறது.
ஆனால் அதுவும் வியாஸரின் சொந்த அபிப்ராயங்களைச் சொல்வதல்ல. ஏற்கெனவே இருந்த வேதாந்த சாஸ்திரமான உபநிஷத்துக்களின் அர்த்தத்தை விசாரித்து வியாஸர் பண்ணினதுதான் அது. வேதத்தின் பிற்பகுதியில் வரும் உபநிஷத்தை ஆராய்வதால், “உத்தர மீமாம்ஸை” என்று அதற்குப் பேர்.
அதில் ஐந்நூற்றுச் சொச்சம் (555) ஸூத்ரங்கள் இருக்கின்றன. அந்தப் புஸ்தகம் நாலு அத்யாயங்களாகப் பிரிக்கப்பட்டிருக்கிறது. ஒவ்வொரு அத்யாயமும் நாலு பாகங்களாக இருக்கிறது. மொத்தம் எல்லாவற்றிலும் சேர்ந்து, ‘அதிகரணம்’ என்கிற சுமார் இருநூறு (191) ஸெக்ஷன்கள் இருக்கின்றன.
ஸந்நியாஸ லக்ஷ்யத்தை முடிவாகச் சொல்வதால் “பிக்ஷூ ஸூத்ரம்” என்றும், சரீரத்துக்குள் இருக்கிற ஆத்மாவைப் பற்றி விசாரிப்பதால் “சாரீரகம்” என்றும் பிரம்ம ஸூத்ரத்துக்குப் பெயர்கள் உண்டு.
ஸூத்ரம் என்றால் கயிறு என்று ஒரு அர்த்தம். மங்கள ஸூத்ரம் என்று தாலிக்கயிற்றைச் சொல்கிறோம் அல்லவா? இந்த அர்த்தத்தை வைத்து ஆசார்யாள் தம்முடைய பாஷ்யத்தில் (I.1.2) சிலேடையாகச் சொல்கிறார்:
வேதாந்த வாக்ய குஸும க்ரதனார்த்தத்வாத் ஸூத்ராணாம்
வேதம் என்ற விருக்ஷத்தில் பூத்த உபநிஷத் புஷ்பங்கள் உதிரி உதிரியாக இருந்தால் நாம் எப்படி அதை மாலையாகப் போட்டுக்கொள்ள முடியும்? அதற்காக உபநிஷத் புஷ்பங்களையெல்லாம் ஒன்றாகத் தொடுத்துத் தருகிற கயிறாக இந்த பிரம்ம ஸூத்ரம் இருக்கிறது என்று ஆசார்யாள் சொல்கிறார். இன்றைக்கு ஹிந்து மதம் என்ற பெயரில் உள்ள எல்லா ஸம்பிரதாயங்களுக்கும், ஸித்தாந்தங்களுக்கும், ஆதாரமான ஸூத்ரம் பிரம்ம ஸூத்ரம் என்றால், அந்த பிரம்ம ஸூத்ரத்திற்கு ஆதாரமாக இருப்பது உபநிஷத்துக்கள்தான். இதனால் தான் வைதிக மதங்களை எல்லாமே “ஒளபநிஷத மதங்கள்” என்று சொல்கிற வழக்கமும் இருக்கிறது.
“Vedanta, Vedanta” என்று மேல்நாட்டு அறிவாளிகள் கொண்டாடுவது உபநிஷத்துக்களைத்தான். இஹலோகத்தின் அல்ப விஷயங்களை விட்டுக் கொஞ்சம் வைராக்யமாக, ஞானமாக யாராவது ஏதாவது சொன்னாலும், “என்னடா வேதாந்தம் பேசுகிறாய்?” என்றுதான் பொது வழக்கில் கேட்கிறோம்! அப்படியாக, ஞானத்தைப் பூரணமாக வைத்து இந்த உபநிஷத்துக்கள் ஏற்பட்டிருக்கின்றன.
வேதத்தின் முடிவு என்கிற மாதிரியே வேதத்தை ஒரு புருஷனாகச் சொன்னால், அந்த வேத புருஷனுக்கு சிரஸாக இருப்பது உபநிஷத்துக்களே என்ற அர்த்தத்தில், அதற்கு ‘ச்ருதி சிரஸ்’ என்றும் பெயர் இருக்கிறது. ‘சு(ரு)தி முடி’ என்றும், ‘மறை முடி’ என்றும் தமிழில் பெயர் இருக்கிறது.
* ராமானுஜர் நேராக உபநிஷத் பாஷ்யம் செய்யாவிடினும், அவற்றின் கருத்துக்களைத் தெரிவிப்பதாக நூல்கள் எழுதியுள்ளார். அவரது கொள்கை வழியில் பிற்காலத்தே ரங்கராமானுஜர் என்பவர் நேர் பாஷ்யம் எழுதியுள்ளார்.
நோக்கம் இல்லை:
6.பிரதானம் உலகாகப் பரிணமிப்பதற்கு நோக்கம் எதுவும் இல்லை____
அப்யுபகமேஅப்யர்த்தாபாவாத் || 2:2.6 ||
பொருள்: பிரதானம் இயல்பாகவே உலகமாகப் பரிணமிக்கிறது என்பதை ஏற்றுக் கொண்டாலும், இந்தப் படைப்பிற்கென்று நோக்கம் எதுவும் இல்லாததால் பிரதானத்தை உலகின் காரணமாகக் கூற இயலாது.
இறைவன் உலகைப் படைத்தார், அதற்கென்று நோக்கமும் உள்ளது. ஆனால் பிரதானம் உலகாகப் பரிணமிக்க என்ன காரணம் என்று கேட்டால் அதற்கு சாங்கியத்தில் பதில் இல்லை. உணர்வற்ற ஜடமான பிரதானத்திற்கென்று ஒரு நோக்கம் இருக்க இயலாது. புருஷனுக்கென்று கூறினாலோ புருஷன் எதிலும் சம்பந்தப்படாதவனாக (அஸங்க: } இருக்கிறான். எனவே படைப்பிற்கென்று நோக்கம் இல்லாமல் போகிறது. அதனால், உணர்வற்ற பிரதானம் உலகாகப் பரிணமித்தது என்ற கருத்தை ஏற்க இயலாது.
7.பிரதானம் தூண்டுதலையும் நோக்கத்தையும் அது புறத்திலிருந்து பெறுகிறது என்று கொள்ளலாமே என்ற கருத்தும் ஏற்கத் தக்கதல்ல____
புருஷாச்மவதிதி சேத்ததாபி || 2:22.7 ||
பொருள்: முடவன், காந்தம் போல் பிரதானமும் புறத்திலிருந்து உதவி பெறுவதாக ஏற்றுக் கொள்ளலாமே என்று கூறுவதானால் அப்போதும் பிரதானம் உலகின் காரணமாக இருக்க இயலாது.
பிரதானம் உணர்வற்ற ஒன்றாக் இருந்தாலும் புற உணர்வுப் பொருளிலிருந்து அது உதவி பெற்று இயங்கலாமே என்று கருதலாம். இதற்கு இரண்டு உதாரணங்களையும் சாங்கியம் கட்டுகிறது.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் : தெய்வத்தின் குரல் (இரண்டாம் பகுதி)
ஒவ்வொரு ஸித்தாந்தந்துக்கும் ஸூத்ரம், பாஷ்யம், வார்த்திகம் என்ற மூன்று உண்டு என்று சொன்னேன். இப்போது நம் தேசத்திலிருக்கப்பட்ட சங்கரர், ராமாநுஜர், மத்வர், ஸ்ரீகண்டர் (சைவ சம்பிரதாய ஆசாரியர்) முதலியவர்களின் ஸித்தாந்தங்களுக்கெல்லாம் வேதாந்த மதங்கள் என்றே பொதுப்பெயர். இந்த ஆசார்யர்கள் எல்லோருமே உபநிஷத்துக்களில் தங்கள் தங்கள் கொள்கையைத்தான் சொல்லியிருக்கிறது என்று ஆதாரம் காட்டுகிறார்கள். உபநிஷத்துக்களில் பத்தை முக்கியமாக எடுத்து அவற்றுக்குத் தங்கள் ஸித்தாந்தப் பிரகாரம் பாஷ்யம் பண்ணியிருக்கிறார்கள் * . அதனால் வேதாந்த மதத்துக்கு ஸூத்ரத்தின் ஸ்தானத்தில் உபநிஷத்துக்களையே சொல்ல வேண்டும். “ஸ்தானத்தில்”தான்; வாஸ்தவமாக உபநிஷத்துக்கள் ஸூத்ர ரூபத்தில் இல்லை.
ஸூத்ரம் என்றால் எப்படியிருக்க வேண்டும்? ரொம்ப ரொம்பச் சுருக்கமாகத் தத்வங்களைச் சொல்லிக் கொண்டே போக வேண்டும். மினிமம் (அதம பக்ஷமான) வார்த்தைகளில் சொல்லிக் கொண்டு போகிறதை (aphorism-என்பதை)த் தான் ஸூத்திரம் என்பது. இந்த definition படி, உபநிஷத்துக்களை நேராக ஸூத்திரம் என்று சொல்லமுடியாது. ஆனாலும் வேதாந்த ஸம்பிரதாயங்கள் எல்லாவற்றுக்கும் ஆதார நூலாக (basic text -ஆக) ஒரு அசல் ஸூத்ர புஸ்தகமும் இருக்கிறது. அதுதான் ‘ப்ரஹ்ம ஸூத்ரம்’ என்பது.
ப்ரஹ்ம ஸூத்ரத்துக்கு ஒவ்வொரு ஸம்பிரதாயத்தை ஒட்டியும் பாஷ்யம் உண்டு. இந்த பிரம்ம ஸூத்ரம் என்பது என்னவென்றால், உபநிஷத்துக்களில் சொல்லியிருக்கிற தத்வங்களின் ஸாரத்தை ரத்தினச் சுருக்கமாக ஸூத்ர ரூபத்தில் வியாஸ மஹரிஷி எடுத்துச் சொல்லியிருப்பதுதான்.
பதரி என்னும் இலந்தை மரத்தடியில் இருந்ததால், வியாசருக்கு பாதராயணர் என்றும் ஒரு பேர் உண்டு. அதனால், இதற்கு பாதராயண ஸூத்ரம் என்ற பெயரும் இருக்கிறது.
ஜீவன் யார்? அவன் வாழ்கிற ஜகத் என்பது என்ன? இதற்கெல்லாம் காரணமான ஸத்ய தத்துவம் என்ன?- என்கிற மூன்று விஷயங்களை முக்கியமாக விசாரிக்கும் வேதாந்த ஸம்பிரதாயங்களுக்கெல்லாம் ஆதார நூலாக பிரம்ம ஸூத்ரம் இருக்கிறது.
ஆனால் அதுவும் வியாஸரின் சொந்த அபிப்ராயங்களைச் சொல்வதல்ல. ஏற்கெனவே இருந்த வேதாந்த சாஸ்திரமான உபநிஷத்துக்களின் அர்த்தத்தை விசாரித்து வியாஸர் பண்ணினதுதான் அது. வேதத்தின் பிற்பகுதியில் வரும் உபநிஷத்தை ஆராய்வதால், “உத்தர மீமாம்ஸை” என்று அதற்குப் பேர்.
அதில் ஐந்நூற்றுச் சொச்சம் (555) ஸூத்ரங்கள் இருக்கின்றன. அந்தப் புஸ்தகம் நாலு அத்யாயங்களாகப் பிரிக்கப்பட்டிருக்கிறது. ஒவ்வொரு அத்யாயமும் நாலு பாகங்களாக இருக்கிறது. மொத்தம் எல்லாவற்றிலும் சேர்ந்து, ‘அதிகரணம்’ என்கிற சுமார் இருநூறு (191) ஸெக்ஷன்கள் இருக்கின்றன.
ஸந்நியாஸ லக்ஷ்யத்தை முடிவாகச் சொல்வதால் “பிக்ஷூ ஸூத்ரம்” என்றும், சரீரத்துக்குள் இருக்கிற ஆத்மாவைப் பற்றி விசாரிப்பதால் “சாரீரகம்” என்றும் பிரம்ம ஸூத்ரத்துக்குப் பெயர்கள் உண்டு.
ஸூத்ரம் என்றால் கயிறு என்று ஒரு அர்த்தம். மங்கள ஸூத்ரம் என்று தாலிக்கயிற்றைச் சொல்கிறோம் அல்லவா? இந்த அர்த்தத்தை வைத்து ஆசார்யாள் தம்முடைய பாஷ்யத்தில் (I.1.2) சிலேடையாகச் சொல்கிறார்:
வேதாந்த வாக்ய குஸும க்ரதனார்த்தத்வாத் ஸூத்ராணாம்
வேதம் என்ற விருக்ஷத்தில் பூத்த உபநிஷத் புஷ்பங்கள் உதிரி உதிரியாக இருந்தால் நாம் எப்படி அதை மாலையாகப் போட்டுக்கொள்ள முடியும்? அதற்காக உபநிஷத் புஷ்பங்களையெல்லாம் ஒன்றாகத் தொடுத்துத் தருகிற கயிறாக இந்த பிரம்ம ஸூத்ரம் இருக்கிறது என்று ஆசார்யாள் சொல்கிறார். இன்றைக்கு ஹிந்து மதம் என்ற பெயரில் உள்ள எல்லா ஸம்பிரதாயங்களுக்கும், ஸித்தாந்தங்களுக்கும், ஆதாரமான ஸூத்ரம் பிரம்ம ஸூத்ரம் என்றால், அந்த பிரம்ம ஸூத்ரத்திற்கு ஆதாரமாக இருப்பது உபநிஷத்துக்கள்தான். இதனால் தான் வைதிக மதங்களை எல்லாமே “ஒளபநிஷத மதங்கள்” என்று சொல்கிற வழக்கமும் இருக்கிறது.
“Vedanta, Vedanta” என்று மேல்நாட்டு அறிவாளிகள் கொண்டாடுவது உபநிஷத்துக்களைத்தான். இஹலோகத்தின் அல்ப விஷயங்களை விட்டுக் கொஞ்சம் வைராக்யமாக, ஞானமாக யாராவது ஏதாவது சொன்னாலும், “என்னடா வேதாந்தம் பேசுகிறாய்?” என்றுதான் பொது வழக்கில் கேட்கிறோம்! அப்படியாக, ஞானத்தைப் பூரணமாக வைத்து இந்த உபநிஷத்துக்கள் ஏற்பட்டிருக்கின்றன.
வேதத்தின் முடிவு என்கிற மாதிரியே வேதத்தை ஒரு புருஷனாகச் சொன்னால், அந்த வேத புருஷனுக்கு சிரஸாக இருப்பது உபநிஷத்துக்களே என்ற அர்த்தத்தில், அதற்கு ‘ச்ருதி சிரஸ்’ என்றும் பெயர் இருக்கிறது. ‘சு(ரு)தி முடி’ என்றும், ‘மறை முடி’ என்றும் தமிழில் பெயர் இருக்கிறது.
* ராமானுஜர் நேராக உபநிஷத் பாஷ்யம் செய்யாவிடினும், அவற்றின் கருத்துக்களைத் தெரிவிப்பதாக நூல்கள் எழுதியுள்ளார். அவரது கொள்கை வழியில் பிற்காலத்தே ரங்கராமானுஜர் என்பவர் நேர் பாஷ்யம் எழுதியுள்ளார்.
பிரம்ம ஸூத்ரம் 192:
இரண்டு உதாரணங்கள்:
அன்புள்ள நெஞ்சை அடைவதுவே குறியென்று
என்றும் இருப்பார் ஏழுலகை ஆள்வார்
இன்பென்று அலையாது இல்லார்க்கு ஈகின்ற
தன்பலத்தால் தான்தெரிவார் தெய்வமா யிங்கே.
இறைவன் ஞானவெளி மெய்பிரான் ஞான சித்தர் அவர்கள் அருளியது.
முதல் உதாரணம்: முடவன் குருடன். முடவனால் நடக்க இயலாது. குருடனால் பார்க்க இயலாது. இருவரும் தனித்தனியாக பயணம் செய்து ஓரிடத்தை அடைவது கடினம். ஆனால் இருவரும் இணைந்து அதைச் சாதிக்கலாம். குருடனின் தோளில் முடவன் அமர்ந்து பயணித்தால் முடவன் வழிகாட்டலாம், அந்த வழியில் குருடன் நடக்கலாம். இருவரும் சேர வேண்டிய இடத்தை அடையலாம்.
அது போல் வேறொருவரின் துணையுடன் பிரதானம் செயல்படலாமே! பிரதானத்தைத் தவிர இருக்கின்ற மற்றொன்று புருஷன் மட்டுமே. எனவே புருஷன் வழிகாட்டுதலில் பிரதானம் செயல்படலாமே என்பது சாங்கியர்களின் கருத்து.
ஆனால் இதில் இரண்டு பிரச்னைகள் உள்ளன; ஒன்று, புருஷன் எதிலும் ஈடுபடாதவன் {அஸங்க: ) என்று சாங்கியர்களே கூறுகின்றனர். எனவே புருஷன் வழிகாட்டுவது என்பது இயலாத ஒன்று. புருஷனின் வழிகாட்டுதலில் பிரதானம் செயல்பட்டால், பிரதானம் சுதந்திரமானது என்ற கருத்து தவறாகிறது.
புருஷனின் வழிகாட்டுதல் என்று கொள்ளாமல் புருஷனின் சான்னித்தியத்தில் பிரதானம் பரிணமிக்கிறது என்று கொள்ளலாமே என்ற கருத்தை முன்வைப்பதற்காக காந்தத்தின் உதாரணம் கூறப்படுகிறது. காந்தம் தான் செயல்படாமலேயே இரும்பைத் தன்பால் ஈர்க்கிறது, அதாவது இரும்பைச் செயல்பட வைக்கிறது. அது போல் புருஷனும் தான் செயல்படாமலேயே பிரகிருதியைப் பரிணமிக்கச் செய்கிறான். இந்தக் கருத்தை ஏற்றுக் கொண்டாலும் பிரச்சினை தீராது.
ஏனெனில் புருஷன் செயல்படாமல் அவனது சான்னித்தியத்திலேயே பிரகிருதி பரிணமிக்கிறது என்று வைத்துக் கொள்வோம். புருஷனும் பிரதானமும் அறுதி உண்மைகள். இருவருமே என்றென்றும் இருப்பவர்கள். எனவே பிரதானம் எப்போதுமே பரிணமித்துக் கொண்டே இருக்க வேண்டும். அதாவது, பிரளயம் அல்லது படைப்பின் ஒடுக்கம் என்ற நிகழ்ச்சி நடைபெறாமலேயே போய் விடும். எனவே இந்தக் கருத்து ஏற்கத் தக்கதல்ல.
இறைவன் ஞானவெளி மெய்பிரான் ஞான சித்தர் அவர்கள் அருளியது.
உன்னை உணர்....
மனமே
உன்னை உணர்.
இப்போது நீ
இருக்கும் இடம்
எங்கே என்று தெரியுமா?
ஆறறிவு தொடர்பில்.
இதுவரை
அறிந்தும் அறியாமலும்
ஐந்திலும்
அதன் கீழிலுமான
அறிவியக்கத்தோடு
வாழ்ந்தாய்
இப்போது உன்நிலை
எண்ணிப் பார்க்க
முடியாத வண்ணம்
உயர்ந்திருக்கிறது.
அதற்கு தக்க
நீ
வாழ வேண்டாமா?
ஆறாம் அறிவவையில்
அங்கம் வகித்துக் கொண்டு
கீழான செயல் செய்வது
எத்தனை அபத்தம்.
தப்பும் தவறும்
தாண்டி வாழும்
பாக்கியம் உனக்கு
கிடைத்திருக்கிறது.
உற்றுப்பார்
உன் ஒருவன் செயல்
உனக்கு எத்தனை பெரிய
பழியைத் தருமென்று.
அதுமட்டுமல்ல
உன்னை சார்ந்த
மற்றாரையும்
வருத்தும் உன் செயல்கள்.
யோசித்துப் பார்
உன் ஒரூவனை நம்பி
எவ்வளவு பெரிய
வாழ்வு
உனக்கு
எவ்வளவு பெரிய
பொறுப்பு
உதாசீனப்படுத்தாதே.
நீ
வாழ்ந்து கொண்டு
இருக்கிறாய்
எப்படி தெரியுமா?
அடிமையாக
உன் நடவடிக்கையே
உன்னை உயர்த்தியும்
தாழ்த்தியும்
மண்ணைத் தாண்டவிடாமல்
வைத்திருக்கிறது
ஞாபகத்தில் வை.
ஆறிலிருத்து
ஏழாம் நிலைக்கு
அறிவு உயரும்போதே
நீயும்
உயர்கிறாய்
அறிவோடு
உனக்குக் கிடைக்கும்
வளர்ச்சி
ஒரு நிலையில்
உன்னை
விடுதலைப் பண்ணும்.
மன மண்டலம்
சென்ற பின்
நீ
மகிழ்வாக
மறைந்துவிடலாம்
இந்த கட்டுத் திட்டத்தில்
இருந்து.
உன் விடுதலையும்
உனக்கு நான் பெயரும்
இந்த
ஆறாம் நிலை அறிவின்
தயவில் மட்டுமே.
இனி
தப்பும் தவறும் வேண்டாம்
பழியும் பலியும் வேண்டாம்
உண்மை
அன்பு
ஆனந்தம்
போதும்.
நீ
உன்னை உணர்
உயர்வு உன் காலடியில்.
இவ்வாறு புருஷனின் வழிகாட்டுதலில் பிரதானம் பரிணமிக்கிறது என்ற கருத்து ஏற்கத் தக்கதல்ல.
(இன்னும் காண்போம்).
இரண்டு உதாரணங்கள்:
அன்புள்ள நெஞ்சை அடைவதுவே குறியென்று
என்றும் இருப்பார் ஏழுலகை ஆள்வார்
இன்பென்று அலையாது இல்லார்க்கு ஈகின்ற
தன்பலத்தால் தான்தெரிவார் தெய்வமா யிங்கே.
இறைவன் ஞானவெளி மெய்பிரான் ஞான சித்தர் அவர்கள் அருளியது.
முதல் உதாரணம்: முடவன் குருடன். முடவனால் நடக்க இயலாது. குருடனால் பார்க்க இயலாது. இருவரும் தனித்தனியாக பயணம் செய்து ஓரிடத்தை அடைவது கடினம். ஆனால் இருவரும் இணைந்து அதைச் சாதிக்கலாம். குருடனின் தோளில் முடவன் அமர்ந்து பயணித்தால் முடவன் வழிகாட்டலாம், அந்த வழியில் குருடன் நடக்கலாம். இருவரும் சேர வேண்டிய இடத்தை அடையலாம்.
அது போல் வேறொருவரின் துணையுடன் பிரதானம் செயல்படலாமே! பிரதானத்தைத் தவிர இருக்கின்ற மற்றொன்று புருஷன் மட்டுமே. எனவே புருஷன் வழிகாட்டுதலில் பிரதானம் செயல்படலாமே என்பது சாங்கியர்களின் கருத்து.
ஆனால் இதில் இரண்டு பிரச்னைகள் உள்ளன; ஒன்று, புருஷன் எதிலும் ஈடுபடாதவன் {அஸங்க: ) என்று சாங்கியர்களே கூறுகின்றனர். எனவே புருஷன் வழிகாட்டுவது என்பது இயலாத ஒன்று. புருஷனின் வழிகாட்டுதலில் பிரதானம் செயல்பட்டால், பிரதானம் சுதந்திரமானது என்ற கருத்து தவறாகிறது.
புருஷனின் வழிகாட்டுதல் என்று கொள்ளாமல் புருஷனின் சான்னித்தியத்தில் பிரதானம் பரிணமிக்கிறது என்று கொள்ளலாமே என்ற கருத்தை முன்வைப்பதற்காக காந்தத்தின் உதாரணம் கூறப்படுகிறது. காந்தம் தான் செயல்படாமலேயே இரும்பைத் தன்பால் ஈர்க்கிறது, அதாவது இரும்பைச் செயல்பட வைக்கிறது. அது போல் புருஷனும் தான் செயல்படாமலேயே பிரகிருதியைப் பரிணமிக்கச் செய்கிறான். இந்தக் கருத்தை ஏற்றுக் கொண்டாலும் பிரச்சினை தீராது.
ஏனெனில் புருஷன் செயல்படாமல் அவனது சான்னித்தியத்திலேயே பிரகிருதி பரிணமிக்கிறது என்று வைத்துக் கொள்வோம். புருஷனும் பிரதானமும் அறுதி உண்மைகள். இருவருமே என்றென்றும் இருப்பவர்கள். எனவே பிரதானம் எப்போதுமே பரிணமித்துக் கொண்டே இருக்க வேண்டும். அதாவது, பிரளயம் அல்லது படைப்பின் ஒடுக்கம் என்ற நிகழ்ச்சி நடைபெறாமலேயே போய் விடும். எனவே இந்தக் கருத்து ஏற்கத் தக்கதல்ல.
இறைவன் ஞானவெளி மெய்பிரான் ஞான சித்தர் அவர்கள் அருளியது.
உன்னை உணர்....
மனமே
உன்னை உணர்.
இப்போது நீ
இருக்கும் இடம்
எங்கே என்று தெரியுமா?
ஆறறிவு தொடர்பில்.
இதுவரை
அறிந்தும் அறியாமலும்
ஐந்திலும்
அதன் கீழிலுமான
அறிவியக்கத்தோடு
வாழ்ந்தாய்
இப்போது உன்நிலை
எண்ணிப் பார்க்க
முடியாத வண்ணம்
உயர்ந்திருக்கிறது.
அதற்கு தக்க
நீ
வாழ வேண்டாமா?
ஆறாம் அறிவவையில்
அங்கம் வகித்துக் கொண்டு
கீழான செயல் செய்வது
எத்தனை அபத்தம்.
தப்பும் தவறும்
தாண்டி வாழும்
பாக்கியம் உனக்கு
கிடைத்திருக்கிறது.
உற்றுப்பார்
உன் ஒருவன் செயல்
உனக்கு எத்தனை பெரிய
பழியைத் தருமென்று.
அதுமட்டுமல்ல
உன்னை சார்ந்த
மற்றாரையும்
வருத்தும் உன் செயல்கள்.
யோசித்துப் பார்
உன் ஒரூவனை நம்பி
எவ்வளவு பெரிய
வாழ்வு
உனக்கு
எவ்வளவு பெரிய
பொறுப்பு
உதாசீனப்படுத்தாதே.
நீ
வாழ்ந்து கொண்டு
இருக்கிறாய்
எப்படி தெரியுமா?
அடிமையாக
உன் நடவடிக்கையே
உன்னை உயர்த்தியும்
தாழ்த்தியும்
மண்ணைத் தாண்டவிடாமல்
வைத்திருக்கிறது
ஞாபகத்தில் வை.
ஆறிலிருத்து
ஏழாம் நிலைக்கு
அறிவு உயரும்போதே
நீயும்
உயர்கிறாய்
அறிவோடு
உனக்குக் கிடைக்கும்
வளர்ச்சி
ஒரு நிலையில்
உன்னை
விடுதலைப் பண்ணும்.
மன மண்டலம்
சென்ற பின்
நீ
மகிழ்வாக
மறைந்துவிடலாம்
இந்த கட்டுத் திட்டத்தில்
இருந்து.
உன் விடுதலையும்
உனக்கு நான் பெயரும்
இந்த
ஆறாம் நிலை அறிவின்
தயவில் மட்டுமே.
இனி
தப்பும் தவறும் வேண்டாம்
பழியும் பலியும் வேண்டாம்
உண்மை
அன்பு
ஆனந்தம்
போதும்.
நீ
உன்னை உணர்
உயர்வு உன் காலடியில்.
இவ்வாறு புருஷனின் வழிகாட்டுதலில் பிரதானம் பரிணமிக்கிறது என்ற கருத்து ஏற்கத் தக்கதல்ல.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 193:
விளக்க முடியாது:
8. முக்குணக் கருத்தினாலும் படைப்பை விளக்க இயலாது_____
அங்கித்வானுபபத்தேச்ச || 2:2.8 ||
பொருள்: முக்கியம்—அங்கம் என்ற தொடர்பு முறை இருக்க இயலாததாலும் பிரதானம் உலகமாகப் பரிணமித்தது என்ற கருத்தை ஏற்றுக் கொள்ள இயலாது.
சத்வம், ரஜஸ், தமஸ் என்ற முக்குணமயமானது பிரதானம் என்பது சாங்கியர்களின் கருத்து. இந்த மூன்றும் சமநிலையில் இருக்கின்ற நிலை பிரளயம். இந்த மூன்றின் சமநிலை குலைந்து ஒரு குணம் மற்ற இரண்டையும் மீறி மேலெழும் போது படைப்பு தொடங்குகிறது. மேலெழும் குணம் ‘முக்கியம்’ (அங்கீ) எனவும் மற்ற இரு குணங்களும் ‘அங்கம்’ (அங்கம்) என்றும் அழைக்கபப்டுகின்றன. அதாவது மூன்று குணங்களுக்கிடையில் முக்கியம் அங்கம் என்ற தொடர்பு முறை ஏற்படும் போது படைப்பு தொடங்குகிறது அல்லது பிரதானத்தின் பரிணாமம் தொடங்குகிறது.
இந்தக் கருத்து ஏற்கத்தக்கதல்ல என்பதை இந்த மந்திரம் தெரிவிக்கிறது. பிரளயத்தில் மூன்று குணங்களும் சமநிலையில் இருந்தது என்றால் படைப்பு சாத்தியம் அல்ல; ஏனெனில் அவற்றின் சமநிலை கலைவதற்கு எந்த முதல் தூண்டுதலும் இல்லை. பிரளயத்திலும் அவற்றின் முக்கியம் அங்கம் என்ற தொடர்பு முறை இருந்தது என்றால் அது பிரளயம் அல்ல, படைப்பே. அப்படியானால் படைப்பு எப்போதும் நிலையாக நடைபெற்றுக் கொண்டேயிருக்கும் என்றாகும்.
9. பிரதானம் தானாகவே உலகைப் படைத்தது என்பதும் சரியல்ல_____
அன்யதானுமிதௌ ச ஜ்ஞசக்திவியோகாத் || 2:2.9 ||
பொருள்: வேறு விதமாக ஊகித்தாலும் பிரதானத்திற்கு அறிவாற்றல் இல்லாத காரணத்தால் அது இத்தகைய அற்புதமான உலகைப் படைத்தது என்பதை ஏற்றுக் கொள்ள இயலாது.
பிரதானம் தோற்றத்திற்கு வராதது. அது இருப்பதை ஊகத்தினால்தான் (அனுமானம்) புரிந்து கொள்ள முடியும். அதாவது, எந்தக் காரியத்திற்கும் காரணம் ஒன்று இருக்க வேண்டும். படைப்பாகிய காரியத்திற்கும் காரணம் உள்ளது; அதுவே பிரதானம். இத்தகைய ஊகத்தின்அடிப்படையில் தான் பிரதானத்தை அறிய இயலும். அது போலவே படைப்பு முக்குணமயமாக இருப்பதால் பிரதானமும் முக்குணமயமானது என்று ஊகிக்கப் படுகிறது. இப்படி ஊகிக்கும் போதே, சமநிலையிலிருந்து முக்கியம் அங்கம் என்னும் தொடர்புமுறைக்கு வருவதற்கான ஆற்றலும் பிரதானத்தில் உள்ளது என்று ஊகிக்கலாமே! இதையே ‘வேறு விதமாக ஊகிப்பது’ என்று ஸூத்ரம் குறிப்பிடுகிறது.
அப்படி ஊகிப்பதாலும் நிலமையில் முன்னேற்றம் வரப் போவதில்லை என்பது ஸ்ரீபாதராயணரின் வாதம். ஏனெனில் அறிவாற்றல் இல்லாத பிரதானத்திலிருந்து இத்தனை அற்புதமான பிரபஞ்சம் வெளிப்பட முடியும் என்பது முற்றிலும் ஏற்புடைய கருத்து அல்ல என்று சாங்கியர்களின் இந்த ஊகத்தை மறுக்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
10. இவ்வாறு சாங்கியத்திற்கு எதிராக பல்வேறு வாதங்களை முன்வைத்த பிறகு ஒட்டுமொத்தமாக சாங்கியத் தத்துவத்தை மறுக்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்___________
விப்ரதிஷேதாச்சாஸமஞ்ஜஸம் || 2:2.10 ||
பொருள்: பல்வேறு முரண்பாடுகள் இருப்பதாலும் சாங்கியத் தத்துவத்தை ஒரு சரியான தத்துவமாக ஏற்றுக் கொள்ள இயலாது.
சாங்கியத் தத்துவா விளக்கங்களுக்குள்ளேயே பல்வேறு முரண்பாடுகள் உள்ளன. எத்தனை புலன்கள் உள்ளன, சூட்சம பஞ்சபூதங்களின் காரணம் மஹத்தா, அஹங்காரமா போன்றவற்றிற்கான விடை வெவ்வேறு இடங்களில் வெவ்வேறாகக் கூறப்படுகிறது. இவ்வாறு அகத்தே முரண்பாடுகளுடன் இருப்பதால் சாங்கியத்தை ஒரு சரியான தத்துவமாக ஏற்றுக் கொள்ள இயலாது என்று ஒட்டுமொத்தமாக அதை மறுப்பதுடன் இந்த அதிகரணம் நிறைவு பெறுகிறது.
அகத்தே முரண்பாடுகளுடன் இருப்பதால் சாங்கியத்தை ஒரு சரியான தத்துவமாக ஏற்றுக் கொள்ள இயலாது என்று ஒட்டுமொத்தமாக அதை மறுப்பதுடன் இந்த அதிகரணம் நிறைவு பெறுகிறது.
முட்டாள்கள்
கடவுளை பற்றி
கேட்க்கிறார்கள்!!!
புத்திசாலிகள்
மரணத்தை பற்றி
கேட்கிறார்கள்!!!!
கடவுளை பற்றி கேட்டால்
கடவுளை அறிய முடியாது!!!
மரணத்தை பற்றி கேட்டால்
கடவுளை அறிந்து கொள்ளலாம்!!!
ஏனெனில்!!!!
மரணம் பற்றிய புரிதல்
உன் சிந்தனையை மாற்றும்!!
உன் வாழ்க்கையை மாற்றும்!!!
மரணம் என்றாவது நடக்க கூடிய சம்பவம்தானே துர் மரணம் இல்லா இறைவனிடம் சேர ஆசைபடுகிறேன்
திருச்சிற்றம்பலம் !!!
தமிழ் மறைகளின் புரிதல் முயற்சி !!! 624
தொட்டனைத்து ஊறும் மணற்கேணி மாந்தர்க்கு
கற்றனைத்து ஊறும் அறிவு.
திருப்புகழ் - பாடல் எண் -900
அருணகிரிநாதர் ஸ்வாமிகள் போற்றி -போற்றி
திரு கோபால சுந்தரம் அவர்களின் பொழிப்புரையின் துணையோடு -
முதல் இரண்டு வரிகள்
அரிமரு கோனே நமோவென் றறுதியி லானே நமோவென்
றறுமுக வேளே நமோவென் ...... றுனபாதம்
அரகர சேயே நமோவென் றிமையவர் வாழ்வே நமோவென்
றருண சொரூபா நமோவென் ...... றுளதாசை
இறையை திருமாலின் மருமகனே , நிலையான தன்மை இலாதானே ,ஆறுமுக வேளே , சிவனின் மைந்தனே , தேவர்களின் வாழ்வே, சூரியனின் நிறத்தோனே - என்றெல்லாம் போற்றி இசைக்க தனக்கு ஆசை உண்டானதாக ஸ்வாமிகள் அருளியுள்ளார் .
ஆம் அன்பர்களே எந்த ஒரு பொருளையும் கொள்வதற்கு காரணம் அதன் மேல் உண்டான ஆசை -
அதே போல இறையை போற்றி வணங்கும் ஆசையை உருவாக்கி கொள்ள வேண்டும் .
எப்படி நம்முள் ஆசை உருவாகும் - ஒன்றின் மேல் கொண்ட ஈர்ப்பால் - உதாரணத்திற்கு - நமக்கு ஐஸ் கிரீமின் மேல் ஆசை - இன்னொருவர் சாப்பிடும் பொழுது பார்த்து இருப்போம் - அவர்கள் அதை ரசித்து , ருசித்து உண்ணுவதை கண்டு - ஆஹா , இவ்வளவு ரசித்து உண்கிறாரே அது எத்துணை சுவை கொண்டதோ ? என்றும் , எப்படி சுவை உள்ளதாக இருக்கும் என்கிற கற்பனையும் சேர்ந்து கொள்ள - வாய்ப்பு வருகிற பொழுது ஐஸ் கிரீமை சுவைத்து விடுவோம் - அல்லது திட்டம் தீட்டி - அதனை சுவைத்து விடுவோம் அல்லவா ?
இறை வழிபாடும் இப்படிப்பட்டதே என்பதை மேற்கண்ட பாடல் சுட்டி காட்டுகிறது - இன்னொருவர் மேற்கொள்ளும் இறைவழிபாடு - இறை புகழ்ச்சி - இவற்றில் ஆசை கொள்ள வேண்டும் -
எப்படி ஆசையை உருவாக்குவது ? எப்படி வளர்த்து கொள்ளுவது ? இறைப் பயணம் மேற்கொண்டு வாழும் ஒருவருடன் நட்பை ஏற்படுத்தி கொள்ளுங்கள் , அவரின் அன்றாட வாழ்க்கையை கவனியுங்கள் - ஐயம் ஏற்பட்டால் அவரிடம் கேட்டு தெளிவு பெறுங்கள் - தானாக இறைப் பயணத்தின் மேல் ஈர்ப்பு ஏற்பட்டு ஆசை உண்டாகும்.
ஐஸ் கிரீம் - கொடுக்கும் ஆனந்தம் அதனை உட்கொள்ளும் வரை மட்டுமே - இறைப்பயணம் இறுதி இல்லாதது -
இறைப் பயணத்தின் மேல் ஆசை கொள்ளுங்கள் - கற்பனையை வளருங்கள் - அனுபவித்து பாருங்கள் - ஐஸ் கிரீமை விட பன்மடங்கு சுவைக்கும் - நானும் உறுதி அளிக்கிறேன் - அருணகிரிநாதர் கொண்ட உறுதியை நான் உறுதி படுத்தினேன் என்கிற எனது புரிதலுடன் -
வெற்றிவேல் முருகனுக்கு அரோகரா !!!
தென்னாடுடைய சிவனே போற்றி - எந்நாட்டவர்க்கும் இறைவா போற்றி -போற்றி
பதிவு - இராதாகிருஷ்ணன் - பெங்களூரு -
எப்பொருள் யார்யார் வாய் கேட்பினும் அப்பொருள்
மெய்ப்பொருள் காண்பது அறிவு
(இன்னும் காண்போம்).
விளக்க முடியாது:
8. முக்குணக் கருத்தினாலும் படைப்பை விளக்க இயலாது_____
அங்கித்வானுபபத்தேச்ச || 2:2.8 ||
பொருள்: முக்கியம்—அங்கம் என்ற தொடர்பு முறை இருக்க இயலாததாலும் பிரதானம் உலகமாகப் பரிணமித்தது என்ற கருத்தை ஏற்றுக் கொள்ள இயலாது.
சத்வம், ரஜஸ், தமஸ் என்ற முக்குணமயமானது பிரதானம் என்பது சாங்கியர்களின் கருத்து. இந்த மூன்றும் சமநிலையில் இருக்கின்ற நிலை பிரளயம். இந்த மூன்றின் சமநிலை குலைந்து ஒரு குணம் மற்ற இரண்டையும் மீறி மேலெழும் போது படைப்பு தொடங்குகிறது. மேலெழும் குணம் ‘முக்கியம்’ (அங்கீ) எனவும் மற்ற இரு குணங்களும் ‘அங்கம்’ (அங்கம்) என்றும் அழைக்கபப்டுகின்றன. அதாவது மூன்று குணங்களுக்கிடையில் முக்கியம் அங்கம் என்ற தொடர்பு முறை ஏற்படும் போது படைப்பு தொடங்குகிறது அல்லது பிரதானத்தின் பரிணாமம் தொடங்குகிறது.
இந்தக் கருத்து ஏற்கத்தக்கதல்ல என்பதை இந்த மந்திரம் தெரிவிக்கிறது. பிரளயத்தில் மூன்று குணங்களும் சமநிலையில் இருந்தது என்றால் படைப்பு சாத்தியம் அல்ல; ஏனெனில் அவற்றின் சமநிலை கலைவதற்கு எந்த முதல் தூண்டுதலும் இல்லை. பிரளயத்திலும் அவற்றின் முக்கியம் அங்கம் என்ற தொடர்பு முறை இருந்தது என்றால் அது பிரளயம் அல்ல, படைப்பே. அப்படியானால் படைப்பு எப்போதும் நிலையாக நடைபெற்றுக் கொண்டேயிருக்கும் என்றாகும்.
9. பிரதானம் தானாகவே உலகைப் படைத்தது என்பதும் சரியல்ல_____
அன்யதானுமிதௌ ச ஜ்ஞசக்திவியோகாத் || 2:2.9 ||
பொருள்: வேறு விதமாக ஊகித்தாலும் பிரதானத்திற்கு அறிவாற்றல் இல்லாத காரணத்தால் அது இத்தகைய அற்புதமான உலகைப் படைத்தது என்பதை ஏற்றுக் கொள்ள இயலாது.
பிரதானம் தோற்றத்திற்கு வராதது. அது இருப்பதை ஊகத்தினால்தான் (அனுமானம்) புரிந்து கொள்ள முடியும். அதாவது, எந்தக் காரியத்திற்கும் காரணம் ஒன்று இருக்க வேண்டும். படைப்பாகிய காரியத்திற்கும் காரணம் உள்ளது; அதுவே பிரதானம். இத்தகைய ஊகத்தின்அடிப்படையில் தான் பிரதானத்தை அறிய இயலும். அது போலவே படைப்பு முக்குணமயமாக இருப்பதால் பிரதானமும் முக்குணமயமானது என்று ஊகிக்கப் படுகிறது. இப்படி ஊகிக்கும் போதே, சமநிலையிலிருந்து முக்கியம் அங்கம் என்னும் தொடர்புமுறைக்கு வருவதற்கான ஆற்றலும் பிரதானத்தில் உள்ளது என்று ஊகிக்கலாமே! இதையே ‘வேறு விதமாக ஊகிப்பது’ என்று ஸூத்ரம் குறிப்பிடுகிறது.
அப்படி ஊகிப்பதாலும் நிலமையில் முன்னேற்றம் வரப் போவதில்லை என்பது ஸ்ரீபாதராயணரின் வாதம். ஏனெனில் அறிவாற்றல் இல்லாத பிரதானத்திலிருந்து இத்தனை அற்புதமான பிரபஞ்சம் வெளிப்பட முடியும் என்பது முற்றிலும் ஏற்புடைய கருத்து அல்ல என்று சாங்கியர்களின் இந்த ஊகத்தை மறுக்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
10. இவ்வாறு சாங்கியத்திற்கு எதிராக பல்வேறு வாதங்களை முன்வைத்த பிறகு ஒட்டுமொத்தமாக சாங்கியத் தத்துவத்தை மறுக்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்___________
விப்ரதிஷேதாச்சாஸமஞ்ஜஸம் || 2:2.10 ||
பொருள்: பல்வேறு முரண்பாடுகள் இருப்பதாலும் சாங்கியத் தத்துவத்தை ஒரு சரியான தத்துவமாக ஏற்றுக் கொள்ள இயலாது.
சாங்கியத் தத்துவா விளக்கங்களுக்குள்ளேயே பல்வேறு முரண்பாடுகள் உள்ளன. எத்தனை புலன்கள் உள்ளன, சூட்சம பஞ்சபூதங்களின் காரணம் மஹத்தா, அஹங்காரமா போன்றவற்றிற்கான விடை வெவ்வேறு இடங்களில் வெவ்வேறாகக் கூறப்படுகிறது. இவ்வாறு அகத்தே முரண்பாடுகளுடன் இருப்பதால் சாங்கியத்தை ஒரு சரியான தத்துவமாக ஏற்றுக் கொள்ள இயலாது என்று ஒட்டுமொத்தமாக அதை மறுப்பதுடன் இந்த அதிகரணம் நிறைவு பெறுகிறது.
அகத்தே முரண்பாடுகளுடன் இருப்பதால் சாங்கியத்தை ஒரு சரியான தத்துவமாக ஏற்றுக் கொள்ள இயலாது என்று ஒட்டுமொத்தமாக அதை மறுப்பதுடன் இந்த அதிகரணம் நிறைவு பெறுகிறது.
முட்டாள்கள்
கடவுளை பற்றி
கேட்க்கிறார்கள்!!!
புத்திசாலிகள்
மரணத்தை பற்றி
கேட்கிறார்கள்!!!!
கடவுளை பற்றி கேட்டால்
கடவுளை அறிய முடியாது!!!
மரணத்தை பற்றி கேட்டால்
கடவுளை அறிந்து கொள்ளலாம்!!!
ஏனெனில்!!!!
மரணம் பற்றிய புரிதல்
உன் சிந்தனையை மாற்றும்!!
உன் வாழ்க்கையை மாற்றும்!!!
மரணம் என்றாவது நடக்க கூடிய சம்பவம்தானே துர் மரணம் இல்லா இறைவனிடம் சேர ஆசைபடுகிறேன்
திருச்சிற்றம்பலம் !!!
தமிழ் மறைகளின் புரிதல் முயற்சி !!! 624
தொட்டனைத்து ஊறும் மணற்கேணி மாந்தர்க்கு
கற்றனைத்து ஊறும் அறிவு.
திருப்புகழ் - பாடல் எண் -900
அருணகிரிநாதர் ஸ்வாமிகள் போற்றி -போற்றி
திரு கோபால சுந்தரம் அவர்களின் பொழிப்புரையின் துணையோடு -
முதல் இரண்டு வரிகள்
அரிமரு கோனே நமோவென் றறுதியி லானே நமோவென்
றறுமுக வேளே நமோவென் ...... றுனபாதம்
அரகர சேயே நமோவென் றிமையவர் வாழ்வே நமோவென்
றருண சொரூபா நமோவென் ...... றுளதாசை
இறையை திருமாலின் மருமகனே , நிலையான தன்மை இலாதானே ,ஆறுமுக வேளே , சிவனின் மைந்தனே , தேவர்களின் வாழ்வே, சூரியனின் நிறத்தோனே - என்றெல்லாம் போற்றி இசைக்க தனக்கு ஆசை உண்டானதாக ஸ்வாமிகள் அருளியுள்ளார் .
ஆம் அன்பர்களே எந்த ஒரு பொருளையும் கொள்வதற்கு காரணம் அதன் மேல் உண்டான ஆசை -
அதே போல இறையை போற்றி வணங்கும் ஆசையை உருவாக்கி கொள்ள வேண்டும் .
எப்படி நம்முள் ஆசை உருவாகும் - ஒன்றின் மேல் கொண்ட ஈர்ப்பால் - உதாரணத்திற்கு - நமக்கு ஐஸ் கிரீமின் மேல் ஆசை - இன்னொருவர் சாப்பிடும் பொழுது பார்த்து இருப்போம் - அவர்கள் அதை ரசித்து , ருசித்து உண்ணுவதை கண்டு - ஆஹா , இவ்வளவு ரசித்து உண்கிறாரே அது எத்துணை சுவை கொண்டதோ ? என்றும் , எப்படி சுவை உள்ளதாக இருக்கும் என்கிற கற்பனையும் சேர்ந்து கொள்ள - வாய்ப்பு வருகிற பொழுது ஐஸ் கிரீமை சுவைத்து விடுவோம் - அல்லது திட்டம் தீட்டி - அதனை சுவைத்து விடுவோம் அல்லவா ?
இறை வழிபாடும் இப்படிப்பட்டதே என்பதை மேற்கண்ட பாடல் சுட்டி காட்டுகிறது - இன்னொருவர் மேற்கொள்ளும் இறைவழிபாடு - இறை புகழ்ச்சி - இவற்றில் ஆசை கொள்ள வேண்டும் -
எப்படி ஆசையை உருவாக்குவது ? எப்படி வளர்த்து கொள்ளுவது ? இறைப் பயணம் மேற்கொண்டு வாழும் ஒருவருடன் நட்பை ஏற்படுத்தி கொள்ளுங்கள் , அவரின் அன்றாட வாழ்க்கையை கவனியுங்கள் - ஐயம் ஏற்பட்டால் அவரிடம் கேட்டு தெளிவு பெறுங்கள் - தானாக இறைப் பயணத்தின் மேல் ஈர்ப்பு ஏற்பட்டு ஆசை உண்டாகும்.
ஐஸ் கிரீம் - கொடுக்கும் ஆனந்தம் அதனை உட்கொள்ளும் வரை மட்டுமே - இறைப்பயணம் இறுதி இல்லாதது -
இறைப் பயணத்தின் மேல் ஆசை கொள்ளுங்கள் - கற்பனையை வளருங்கள் - அனுபவித்து பாருங்கள் - ஐஸ் கிரீமை விட பன்மடங்கு சுவைக்கும் - நானும் உறுதி அளிக்கிறேன் - அருணகிரிநாதர் கொண்ட உறுதியை நான் உறுதி படுத்தினேன் என்கிற எனது புரிதலுடன் -
வெற்றிவேல் முருகனுக்கு அரோகரா !!!
தென்னாடுடைய சிவனே போற்றி - எந்நாட்டவர்க்கும் இறைவா போற்றி -போற்றி
பதிவு - இராதாகிருஷ்ணன் - பெங்களூரு -
எப்பொருள் யார்யார் வாய் கேட்பினும் அப்பொருள்
மெய்ப்பொருள் காண்பது அறிவு
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 194:
வைசேஷிக மறுப்பு:
_______________________2.வைசே
மஹத் தீர்க அதிகரணம்
நியாய--வைசேஷிக தத்துவத்தின், குறிப்பாக வைசேஷிக தத்துவத்தின், ஓர் அடிப்படைக் கருத்தை ஆராய்ந்து அதனை இங்கே மறுக்கிறார் ஸ்ரீ பாதராயணர். வேதாந்தத்தின் மீது சாங்கியம் கூறிய அதே குற்றச்சாட்டை வைசேஷிகர்களும் கூறுகின்றனர். உணர்வுப் பொருளான இறைவனிலிருந்து உணர்வற்ற உலகம் எப்படி தோன்ற முடியும் என்பதே அவர்களின் கேள்வியும்.
இதற்கு விடையாக, வைசேஷிகக் கருத்தைத் தவறென்று கூறி வேதாந்தத்தை நிலைநாட்டுகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். இங்கே பிரபஞ்சப் படைப்பு பற்றி வைசேஷிகர்களின் கருத்தை அறிந்து கொள்வது இன்றியமையாதது. வைசேஷிகர்களின் படைப்புக் கருத்து சரியல்ல என்று மறுக்கிறார் ஸ்ரீ பாதராயணர். அவரது மறுப்பைப் புரிந்து கொள்வதற்கு வைசேஷிகர்களின் ஒரு அடிப்படை நியதியை அறிந்து கொள்வது இன்றியமையாதது:
சாங்கியம் ஸத்காரியவாதத்தை ஏற்றுக் கொள்கிறது. அதாவது, காரணத்தில் இருந்துதான் காரியம் வெளிப்படுகிறது. இப்போது காண்கின்ற உலகம் ஏற்கெனவே பிரதானத்தில் அடங்கியிருந்தது. பிரதானத்தில் உள்ள அதே பண்புகள் உலகத்திலும் வெளிப்படுகின்றன. உதாரணமாக, பிரதானம் முக்குணமயமானது. பிரபஞ்சமும் முக்குணமயமானது.
நியாய—வைசேஷிகம் ஸத்காரிய வாதத்தை மறுக்கிறது. அது அஸத்காரியவாதத்தை ஏற்றுக் கொள்கிறது. அதாவது காரணத்தின் பண்புகள் காரியத்தில் வருவதில்லை என்பது நியாய—வைசேஷிகத்தின் கருத்து. ஓர் உதாரணத்தை எடுத்துக் கொள்வோம். நீல நூலால் நெய்யப்பட்ட துணி நீல நிறத்தில் இருக்கும். நீல நூலின் நிறம் அப்படியே துணியில் வருகிறது என்பது சாங்கியர்களின் கருத்து. மாறாக, நூலின் திறம் தன்னைப் போன்றே மற்றொரு நீல நிரத்தைப் படைக்கிறது; புதிதாகப் படைக்கப்பட்ட நீல நிறமே துணியில் வருவதாகக் கூறுகிறது. அதாவது, காரியம் காரணத்தில் இல்லை என்பது வைசேஷிகர்களின் வாதம். காரணத்தில் இருப்பது தன்னையொத்த பண்பை காரியத்தில் படைக்கிறது.
இந்த அடிப்படைக் கருத்தை மறுத்து வேதாந்தத்தில் படைப்புக் கருத்தை இந்த அதிகரணத்தில் நிறுவுகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். இதில் 1 ஸூத்ரம் உள்ளது.
11. நியாய வைசேஷிகர்களின் அணுக் கருத்து சுய முரண்பாடு உடையது__________
மஹத்தீர்கவத்வா ஹ்ரஸ்வபரிமண்டலாப்யாம் || 2:2.11 ||
பொருள்: நுண்ணிய, அணு போன்ற பரமாணுவிலிருந்து சிறிய, குறுகிய த்வியணுவகம்; அதிலிருந்து பெரிய நீண்ட த்ரியணுவகம் உருவானதாக வைசேஷிகம் கூறுவது சரியல்ல.
காரணத்தின் பண்புகள் தன்னையொத்த பண்புகளை காரியத்தில் படைக்கும் என்பது வைசேஷிகத்தின் வாதம். இந்த அடிப்படை நியதி அவர்களின் படைப்புக் கருத்திலேயே முரணாக அமைகிறது. பரமாணு நுண்ணியது, அணு போன்றது என்றால் அதிலிருந்து படைக்கப்படுகின்ற எதுவும் நுண்ணியதாக அணு போன்றதாகவே இருக்க வேண்டும், ஆனால் இங்கோ நுண்ணிய அணு போன்ற பரமாணுவிலிருந்து சிறிய, குறுகிய த்விரகணத்திலிருந்து பெரிய நீண்ட, த்ரியணுவகம் வருவதாகக் கூறப்படுகிறது. இவ்வாறு வைசேஷிகத்தின் படைப்பு முறைக் கருத்து அதன் அடிப்படை நியதிக்கே முரணாக அமைகிறது. இந்தக் கருத்து ஏற்கத்தக்கதல்ல.
இவ்வாறு நியாய—வைசேஷிகத்தின் படைப்பு முறைக் கருத்து தவறென்று நிரூபிக்கப்படுகிறது.
இன்று 19 3 2023 பிரதோஷம்
கண் கலங்கிவிட்டேன் இந்த சரித்திர உண்மை கதையை படித்ததினால்...
சோழப்பேரரசன் ராஜராஜசோழனின் அரண்மனை. ஒருநாள் மன்னனைப் பார்த்து ‘சோழப்பேரரசே கோவிலுக்காக கொடுத்த நன்கொடைகள் ஏராளம். இருந்தாலும், உங்கள் திருமுகத்தில் தீராத கவலை படிந்திருக்கிறதே என்ன காரணம்?’ என்றார் அமைச்சர்.
மன்னர் கண்மூடி யோசித்தார். நெடுங்காற்றை உள்வாங்கி சீராக மூச்சுவிட்டார். கண் திறந்தார். நிதானமான குரலில் பேசத்தொடங்கினார்.
‘சோழப்பேரரசின் அடையாளம் இந்தப்பெருவுடையார் கோவில். ஆயிரம் ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கும் அழியக்கூடாது என்று தான் கவலைப்படுகிறேன். அரண்மனைகள் தனிச்சொத்து, ஆலயங்கள் மக்கள் சொத்து என்று கருதப்படுமாயின் மக்களுக்கும் இதில் பங்கிருக்க வேண்டும். சோழமண்டலத்தில் கடைக்கோடியில் சிற்றூரில் வாழும் மக்களும் இந்த ஆலயத்தின் பங்குதாரர்களாக மாற்றிவிடும் திட்டத்தைத்தான் சிந்தித்து கொண்டிருக்கிறேன்’ என்றார்.
திட்டம் என்ன மன்னா? அமைச்சர் கேட்டார்.
அதோ அந்த திருவிளக்குகள் செல்வந்தர்களின் நேர்த்தி கடன்களால் எரிகின்றன. தினந்தோறும் கோவில்களில் தீபங்கள் எரிய வேண்டும். அதற்காக ஆடுகளையும், மாடுகளையும் ஏழைகளுக்கு வழங்கப் போகிறேன். அதற்குப்பதிலாக அவர்கள் திருவிளக்குகள் எரிய நெய் தந்தால் மட்டும் போதும். மொத்த வருமானமும் அவர்களுக்கே. அதாவது ஏழையின் அடுப்பும், ஆலயத்தின் திருவிளக்கும் ஒரே திரியில் எரியும். இந்த ஆலயத்தோடு அடித்தட்டு மக்களுக்கு உறவு மேம்படும். இதுதான் என் திட்டம், சரியா?’ என்றார்.
‘மிகச்சரியானது மன்னா’ என்று வணங்கினார்.
அரசன் ஆணை பிறப்பித்தான். ‘சென்றிடுவீர் எட்டுத்திக்கும். கால்நடைகளை ஏழைகளுக்கு பகிர்ந்து கொடுங்கள். எந்த நிலையிலும் நிபந்தனை வழங்காது கட்டுப்பாடு வகுத்து கண்காணியுங்கள் என்றான்.
ஒருநாள் கோவில்களை சுற்றி வரும் பொழுது ஒரு கோவிலில் மட்டும் விளக்கு எரியவில்லை. காரணம் கேட்டறிந்தார்.
எவத்தூர் மாராயன் என்பவனுக்கு 42 பசு மாடுகள் வழங்கப்பட்டுள்ளன. அவனுடைய கட்டுப்பாட்டில் எரிய வேண்டிய விளக்கு கடந்த ஏழு நாட்களாக எரியவில்லை என்பதை அறிந்தார்.
‘எவனவன், இறைவன் கட்டளையை நிறைவேற்ற மறுப்பவன். பூட்டுங்கள் தேரை, ஓட்டுங்கள் எவத்தூருக்கு’ என்றான்.
காலி மனையால் சூழப்பட்ட ஒரு குடிசையின் முன் மன்னரின் தேர் நின்றது. ‘பேரரசன் வந்திருக்கிறேன், மாராயா வெளியே வா’ என்று குரல் கொடுத்தார்.
உள்ளே ஒரு பெண்ணின் விசும்பலும், குழந்தையின் அழுகுரலும் கேட்டது.
சற்று நேரத்தில் கதவைத்திறந்து கசங்கிய சேலையும், கலைந்த கூந்தலும், கலங்கிய கண்களுமாய் பெண்ணொருத்தி வெளியே வந்தாள். அவளது இடுப்பில் நாராய் தொங்கிக் கொண்டிருந்தது, சவலை பாய்ந்த குழந்தை ஒன்று. பேரரசரை கண்டதும் அஞ்சி நடுங்கி கீழே விழுந்தாள்.
‘எழுந்திரு பெண்ணே! நீ யார்?’
‘நாந்தாங்க மாராயன் பொஞ்சாதி’
‘உன் கணவன் எங்கே?’
‘என் புருஷனும், ராசா கொடுத்த மாடுகளும் போன மாசம் காவிரி வெள்ளத்தில் ஆத்தோடு போயிருச்சி...’
அவள் சொல்வது மெய்யா என்பது போல திரும்பிப்பார்த்தார். ஆம்! என்று வருத்தத்தோடு தலை அசைத்தனர் பொதுமக்கள்.
‘உனக்காக வருந்துகிறேன். ஆனால் ஒரு கேள்வி. கடந்த மாதம் இறந்தார் என்கிறாய். ஏழு நாட்களுக்கு முன்பு வரை திருவிளக்கு எரிந்திருக்கிறது. கணவனும், மாடுகளும் இறந்தபின் இருபத்து மூன்று நாட்கள் எப்படி நீ விளக்கு எரித்தாய்?’.
அவள் தேம்பித் தேம்பி அழுதாள். இடுப்பில் நழுவிய குழந்தையை மார்போடு கட்டிக்கொண்டு, ‘அதை மட்டும் கேட்காதீர்கள் மன்னா’ என்று கண்கலங்கினாள்.
‘பெண்ணே! அஞ்சாதே உண்மையைச் சொல்’.
‘சொல்கிறேன் மன்னா! புருஷன் செத்துப் போயிட்டாலும் ராசாவுக்குக் கொடுத்த வாக்கை மீறக்கூடாது பாருங்க. அதனால என் தாய்ப்பாலை விற்று மூணு ஆளாக்கு நெய் வாங்கி தீபத்தை எரிய வச்சேன். ஒரு வாரமாய் தாய்ப்பால் வத்திப்போச்சு, திரு விளக்கு அத்துப்போச்சு. எங்களை மன்னிச்சிருங்க மகராசா’ என்று குழந்தையோடு தேரின் காலடியில் விழுந்தாள்.
நடந்ததை அறிந்த பெருமூச்சுவிட்ட மன்னன் ராஜராஜன் துடிதுடித்துப்போனான் .கண்கள் கலங்கியது தேகம் சிலிர்த்தது.
தேரைவிட்டு கீழிறங்கி தாயையும் குழந்தையையும் சேர்த்தெடுத்து ‘உன்னைப் போன்றவர்களால் தான் பெருமை அடைகிறது என் சோழப்பேரரசு. இன்று முதல் இந்தத்தாயை திருமஞ்சனப் பணிப்பெண்ணாக நியமிக்கின்றேன். அரண்மனை சிற்பியை அழைத்து *தாய்ப்பாலால் விளக்கெரித்த இவள் பெயரை கல் வெட்டில் பொறித்து விடுங்கள்’ என்றான்.*
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 195:
பரமாணு அல்ல:
_______3.உலகின் காரணம் பரமாணு அல்ல_______
பரமாணு ஜகத் அகாரணத்வ அதிகரணம்
இந்த அதிகரணம் இதற்கு முந்தின அதிகரணத்தின் தொடர்ச்சியாகும். முந்தின அதிகரணத்தில் நியாய—வைசேஷிகத்தின் படைப்பு முறைக் கருத்து முன்னுக்குப் பின் முரணாக இருப்பது சுட்டிக் காட்டப்பட்டது. எனவே, பரமாணுக்களின் சேர்க்கையால் உலகம் தோன்றியது என்ற நியாய—வைசேஷிகக் கருத்து சரியல்ல என்பது இங்கே கூறப்படுகிறது.
இந்த அதிகரணத்தில் 6 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
12. பரமாணுக்கள் சேர்ந்து உலகம் தோன்ற முடியாது______
உபயதாபி ந கர்மாதஸ்ததபாவ: || 2:2.12 ||
பொருள்: இரண்டு வழிகளிலும் செயல் சாத்தியம் அல்ல; எனவே பரமாணுக்கள் இணைந்து உலகம் தோன்ற முடியாது.
பரமாணுக்கள் ஒன்று சேர்ந்து உலகம் படைக்கபப்டுகிறது என்பது நியாய—வைசேஷிகத்தின் கருத்து. தனித்தனியாக, ஒன்றுக்கொன்று எந்தத் தொடர்பும் இல்லாமலிருந்த பரமாணுக்கள் எவ்வாறு ஏன் ஒன்று சேர்கின்றன? உயிர்களின் வினைப்பயன் காரணமாக என்கிறது நியாய—வைசேஷிகம். பரமாணுக்கள் ஒன்று சேர்ந்து உலகம் படைக்கப்படுகிறது.
அப்படியானால் இப்போது வினைப் பயன் இருப்பது எங்கே?
வினைப் பயன் இருப்பதற்கு இரண்டே இடங்கள்தான் உள்ளன; ஒன்று, பரமாணுக்கள்; மற்றொன்று ஆன்மா. இந்த இரண்டு இடங்களையே ஸ்ரீபாதராயணர் ‘இரண்டு வழிகள்’ என்று ஸூத்ரத்தில் குறிப்பிடுகிறார்.
வினைப்பயன் இந்த இரண்டு இடங்களில் இருந்தாலும் பயன் ஒன்றுதான்---வினைப் பயன் அணுக்களை தூண்ட முடியாது.
ஏனெனில் பரமாணுக்கள், ஆன்மா, வினைப் பயன் மூன்றுமே உணர்வற்றவை. ஜடம், ஜடப் பொருட்கள் ஒன்றையொன்று தூண்டவோ, செயல்படச் செய்யவோ இயலாது. அணுக்கள் ஒன்றுடன் ஒன்று சேர வைத்து, இத்தகைய அற்புத உலகைப் படைக்க வேண்டுமானால் அதற்கு உணர்வின் பின்னணி நிச்சயமாகத் தேவை. உணர்வாற்றலை ஒன்றையொன்று தூண்டி, செயல்படுத்தி இந்த உலகைப் படைத்திருக்க வழியில்லை.
பரமாணுக்கள், ஆன்மா, வினைப் பயன் மூன்றுமே உணர்வற்றவை. ஜடம், ஜடப் பொருட்கள் ஒன்றையொன்று தூண்டவோ, செயல்படச் செய்யவோ இயலாது. அணுக்கள் ஒன்றுடன் ஒன்று சேர வைத்து, இத்தகைய அற்புத உலகைப் படைக்க வேண்டுமானால் அதற்கு உணர்வின் பின்னணி நிச்சயமாகத் தேவை. உணர்வாற்றலை ஒன்றையொன்று தூண்டி, செயல்படுத்தி இந்த உலகைப் படைத்திருக்க வழியில்லை.
எனவே பரமாணுக்கள் இணைந்து உலகம் தோன்றியது என்ற நியாய—வைசேஷிகக் கருத்து ஏற்கத்தக்கதல்ல.
இன்று அமாவாசை அன்று வழிபட வேண்டிய தெய்வங்கள் முன்னோர்கள் மற்றும் முக்கியமாக நமது குலதெய்வம் வீட்டில் கூட ஒரு ஊதுபத்தி ஏற்றி வைத்து நினைத்து வழிபட வேண்டும் போக முடியாவிட்டால் கூட , தலைமாட்டில் வந்து நின்று காக்கும் நம் குலா தெய்வம்
நாளை அமாவாசை
#குலதெய்வவழிபாடு பற்றிய 51 தகவல்கள்
பூர்வீக ஊரில் இருப்பவர்களுக்கு குல தெய்வத்தை வழிபட எந்த சிக்கலும் இருக்காது. ஆனால் ஊரை விட்டு வெளியேறி நகரங்களில் குடியேறி விட்டவர்களுக்கு, குல தெய்வ வழிபாடு செய்வது என்பது அரிதான ஒன்றாகும்.
1. குல தெய்வ வழிபாடு கிராம மக்களை நெறிப்படுத்துவதோடு, அவர்களை ஒற்றுமைப்படுத்தவும் செய்கிறது.
2. தொழில் நிமித்தமாக பல இடங்களில் பரவி இருக்கும் உறவினர்களை ஒன்று சேர்த்து காணும் வாய்ப்பை குல தெய்வ வழிபாடே ஏற்படுத்தி கொடுக்கிறது.
3. மறைந்த முன்னோர் வழிபாடே காலப்போக்கில் குலதெய்வ வழிபாடாக மாறியதாக சொல்கிறார்கள்.
4. குல தெய்வ வழிபாட்டின் மகிமை பற்றி சிலப்பதிகாரத்தில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
5. குல தெய்வ வழிபாடுதான் நாளடைவில் பலரும் வணங்கும் சக்தியுள்ள தெய்வ வழிபாடாக மாறி இருக்கலாம் என்று பிரபல அறிஞர் ஆறு.ராமநாதன் கருத்து தெரிவித்துள்ளார்.
6. இறந்து போனவர்களின் ஆத்மாவுக்கு ஆற்றல் அதிகம் என்று கருதப்பட்டதால்தான் குல தெய்வ வழிபாடு முறை தோன்றியது.
7. குல தெய்வ வழிபாடு என்பது உலகின் பல நாடுகளிலும் இன்றும் நடைமுறையில் உள்ளது.
8. வீரத்தோடு வாழ்ந்து வீர மரணம் அடைந்தவர்களுக்கு நடுகல் வழிபாடு செய்வது சங்க காலத்தில் இருந்தே தமிழ்நாட்டில் நடைமுறையில் இருந்தது. அதில் இருந்து குல தெய்வ வழிபாடு உருவாகி இருக்கலாம் என்ற கருத்தும் நிலவுகிறது.
9. குல தெய்வத்தை யார் ஒருவர் விடாமல் தொடர்ந்து வழிபாடு செய்கிறார்களோ, அவர்கள் வேண்டும் வரம் எல்லாம் கிடைக்கும்.
10. கணவன் மரணம் அடைந்ததும் உடன்கட்டை ஏறும் பெண்களுக்கும் இறைசக்தி இருப்பதாக நம்பி வழிபடப்பட்டது. தீப்பாய்ச்சியம்மன் இம்முறையில் இருந்து வந்ததாக கூறப்படுகிறது.
11. மதுரை வீரன், கருப்பன் ஆகிய குல தெய்வங்கள் நடுகல் வழிபாட்டு முறையில் இருந்து வந்தது உறுதிபடுத்தப்பட்டுள்ளது.
12. இஷ்ட தெய்வ வழிபாடு போல் அல்லாமல் குல தெய்வ வழிபாடு என்பது நம் வாழ்வின் ஒவ்வொரு நிலையுடனும் பின்னி பிணைந்துள்ளது.
13. நீர் வளம் தரும் அய் யனாரையும் நோயில் இருந்து காக்க மாரியம்மனையும் குல தெய்வமாக கருதும் வழக்கம் பின்னணியில் ஏற்பட்டது.
14. சமுதாயத்தில் நடக்கும் தவறுகளுக்கு நீதி கேட்கும் வகையில் ஆங்காங்கு குலதெய்வ வழிபாடு முதலில் நடந்தது. தவறு செய்பவர்கள் குலதெய்வங்களுக்கு பயந்து ஒழுக்கமாக வாழ்ந்தனர்.
15. சாதிகள் தோன்றிய பிறகு குல தெய்வ வழிபாடும் சாதி வட்டத்துக்குள் சென்று விட்டது.
16. தமிழ்நாட்டில் சமய வழிபாடு பற்றி ஆராய்ச்சி செய்த ராபர்ட் ரெட் பீல்ஸ் என்ற சமூகவியல் அறிஞர், தமிழ்நாட்டில் பெருந்தெய்வ வழிபாடு நடக்கும் அதே அளவுக்கு குல தெய்வ வழிபாடும் உள்ளதாக எழுதி உள்ளார்.
17. குல தெய்வ வழிபாடு அன்றாடத் தேவைகளை நிறைவேற்றுவதாக கருதப் படுவதால், அந்த வழிபாடு தமிழ்நாட்டில் தொய்வே இல்லாமல் நடந்து வருகிறது.
18. பெரும்பாலான குல தெய்வ வழிபாடுகள் சூலம், பீடம், மரம், கரசம், கல், பெட்டி போன்ற அடையாள குறியீடுகளைக் கொண்டே நடத்தப்படுகின்றன.
19. நோய்கள் நீங்கவும், பிள்ளைவரம் கிடைக்கவும், மழை பெய்யவும் மக்கள் குல தெய்வத்தையே பெரிதும் நம்புவதுண்டு.
20. ஊருக்கு நல்லது நடக்கும் என்ற நம்பிக்கையில்தான் கடந்த 100 ஆண்டுகளில் கிராமங்களில் நடக்கும் குலதெய்வ வழிபாடுகள் மிக, மிக விமரிசையாக நடத்தப்படுகின்றன.
21. குல தெய்வம் இருக் கும் இடத்தில் நிச்சயம் வேப்பமரம் அல்லது வில்வ மரம் இருக்கும்.
22. காணிக்கை அளித்தல், மொட்டை போடுதல், தீ மிதித்தல், தீச்சட்டி எடுத்தல், தொட்டில் கட்டுதல், பொங்கலிடுதல் போன்றவை குல தெய்வங்களுக்காக நடத்தப்படுகின்றன.
23. தமிழ்நாட்டில் இன்றும் 90 சதவீத குலதெய்வ கோவில் வழிபாடுகளில் பலியிடுதல் நடைபெறுகிறது.
24. குல தெய்வங்களுக்கு இதிகாச அடிப்படை எதுவும் கிடையாது.
25. இடம், தோற்றம், வாழ்க்கை நிலை போன்றவற்றைக் கொண்டே குல தெய்வ வழிபாடு நிர்னையமாகிறது.
26. தென் இந்தியாவின் குல தெய்வ வழிபாடுகளை முதன் முதலாக ஹென்றி ஒயிட்ஹெட் என்பவர் ஆய்வு செய்து நூலாக வெளியிட்டார்.
27. குல தெய்வ வழிபாடு ஒவ்வொரு பகுதிக்கும், ஒவ்வொரு வகையில் இருக்கும்.
28. குல தெய்வ வழிபாடு களில் பூஜைகள் முறைப்படி இல்லாமல் பெரியவர்களின் இஷ்டப்படியே நடக்கும்.
29. குல தெய்வங்களுக்கு கருவாடு, சுருட்டு, கஞ்சா, சாராயம் போன்றவற்றை படையல் செய்வது இன்றும் வழக்கத்தில் உள்ளது.
30. குல தெய்வ வழிபாடுகளில் உயர்சாதி இந்துக்கள் பூசாரிகளாக இருக்க மாட்டார்கள். உள்ளூர் பெண்களே பூசாரிகளாக இருப்பதுண்டு.
31. குல தெய்வ வழிபாடுகளின் போது சாமி ஆடுபவர்கள் அருள்வாக்கு சொல்வதுண்டு.
32. குல தெய்வங்களின் சிறப்புகள் கல்வெட்டுக்களாக இருப்பது இல்லை. பெரும்பாலும் செவி வழிக்கதைகளாகவே இருக்கும்.
33. தமிழ் நாட்டில் உள்ள குல தெய்வங்களில் பெரும்பாலான குல தெய்வங்கள் பெண் தெய்வங்களாக உள்ளன.
34. குல தெய்வ கோவில்கள் ராஜகோபுரம், மாட வீதிகள் என்று இருப்பதில்லை. சிறிய கோவில் அமைப்பாகத்தான் இருக்கும்.
35. குல தெய்வ கோவில் கள் ஆகம விதிப்படி கட் டப்பட்டிருக்காது. இடத்துக்கு ஏற்பவே அமைந்திருக்கும்.
36. குல தெய்வ கோவில்களில் திருவிழா நடத்துவது உள்பட எல்லா காரியங்களும் குல தெய்வத்திடம் உத்தரவு கேட்டே நடத்தப்படும்.
37. குல தெய்வ வழிபாடுகளில் மிகுந்த தீவிரமாக இருப்பவர்கள் தங்களை வருத்திக் கொண்டு வழிபாடு செய்வார்கள்.
38. குல தெய்வ கோவில்கள் பெரும்பாலும் ‘வடக்கு அல்லது கிழக்கு திசை நோக்கியே கட்டப்பட்டிருக்கும்.
39. குல தெய்வ கோவில்களில் பரிவார தேவதைகளுக்கும் இடம் கொடுப்பதுண்டு.
40. சில சமுதாயத்தினர் குலதெய்வ வழிபாட்டை ஆண்டுக்கு ஒரு முறையே நடத்துகின்றனர். ஆனால் குலதெய்வ வழிபாடு செய்பவர்கள் தினமும் பூஜைகள் செய்ய வேண்டியது அவசியமாகும்.
41. குடும்பத்தில் தொடர்ந்து அசுப நிகழ்ச்சிகள் நடந்தாலோ அல்லது தீமைகள் ஏற்பட்டாலோ குலதெய்வம் கடும் கோபத்தில் இருப்பதாக கருதும் நம்பிக்கை இன்றும் உள்ளது.
42. தங்கள் குறைகளை தீர்க்குமாறு குல தெய்வங்களை வேண்டிக் கொள்பவர்கள், அக்குறை தீர்ந்ததும் பொங்கலிடுதல், பலியிடுதல் போன்ற நேர்த்திக் கடன்களை தவறாமல் செய்வதுண்டு.
43. குல தெய்வ வழிபாட்டில் சைவ வழிபாடு, அசைவ வழிபாடு என இரு வகை உண்டு. பெரும்பாலும் அசைவ வழிபாடே அதிகம் நடைபெறுகிறது.
44. கிராமங்களில் இன்றும் குல தெய்வ வழிபாடுகளில் ஆடு, கோழி, பன்றி போன்றவை பலியிடப்படுவது தொடர்ந்து நடக்கிறது.
45. குல தெய்வ வழிபாட்டில் கன்னிமார் தெய்வங்களுக்கு நடத்தப்படும் வழிபாடும் ஒரு வகையாகும்.
46. குல தெய்வ வழிபாடுகளில் ஆகாச பூஜை என்பது தனிச் சிறப்புடையது. ஆட்டின் ரத்தத்தை சோற்றுடன் கலந்து ஊர் எல்லைக்கு கொண்டு சென்று ஆகாசத்தை நோக்கி எறிவார்கள். அந்த பிரசாதத்தை சிறு தெய்வங்கள் பெற்றுக் கொள்வதாக நம்பப்படுகிறது.
47. சில சமுதாய மக்கள், தங்கள் குடும்பம் அல்லது ஊர் தொடர்பாக முடிவு எடுக்கும் முன்பு, பூக்கட்டிப் போட்டு பார்த்தல் மூலம் முடிவு எடுப்பது வழக்கம்.
48. குல தெய்வத்துக்கு குறை வைத்தால் வம்ச விருத்தி ஏற்படாது என்பார்கள்.
49. ஒரே குல தெய்வத்தை வழிபடும் இரு குடும்பத்தினர் தங்கள் உறவை புதுப்பித்துக் கொள்ள விரும்பினால், தங்கள் குல தெய்வத்திடம் சென்று வழிபாடு செய்து, ஒருவர் கையால், மற்றவர் திருநீறு வாங்கி பூசிக் கொள்ள வேண்டும் என் பது பல ஊர்களில் நடை முறையில் உள்ளது.
50. நவீன மாற்றங்கள் மற்றும் நாகரீக வளர்ச்சிக்கு ஏற்ப தற்போது குல தெய்வ வழிபாடுகளின் பூஜைகள், நேர்த்திக் கடன்கள், திரு விழாக்களிலும் பெரும் மாற்றங்கள் வந்து விட்டன. ஆனாலும் குல தெய்வம் மீதான பயமும், பக்தியுணர்வும் கொஞ்சமும் குறையவில்லை.
51. குல தெய்வ வழிபாடே தமிழர்களின் வாழ்க்கை பண்பாட்டை பிரதிபலிக்கும் கண்ணாடியாக இருந்தது. தற்போதும் இருக்கிறது. இனியும் இருக்கும்.
(இன்னும் காண்போம்). .
பரமாணு அல்ல:
_______3.உலகின் காரணம் பரமாணு அல்ல_______
பரமாணு ஜகத் அகாரணத்வ அதிகரணம்
இந்த அதிகரணம் இதற்கு முந்தின அதிகரணத்தின் தொடர்ச்சியாகும். முந்தின அதிகரணத்தில் நியாய—வைசேஷிகத்தின் படைப்பு முறைக் கருத்து முன்னுக்குப் பின் முரணாக இருப்பது சுட்டிக் காட்டப்பட்டது. எனவே, பரமாணுக்களின் சேர்க்கையால் உலகம் தோன்றியது என்ற நியாய—வைசேஷிகக் கருத்து சரியல்ல என்பது இங்கே கூறப்படுகிறது.
இந்த அதிகரணத்தில் 6 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
12. பரமாணுக்கள் சேர்ந்து உலகம் தோன்ற முடியாது______
உபயதாபி ந கர்மாதஸ்ததபாவ: || 2:2.12 ||
பொருள்: இரண்டு வழிகளிலும் செயல் சாத்தியம் அல்ல; எனவே பரமாணுக்கள் இணைந்து உலகம் தோன்ற முடியாது.
பரமாணுக்கள் ஒன்று சேர்ந்து உலகம் படைக்கபப்டுகிறது என்பது நியாய—வைசேஷிகத்தின் கருத்து. தனித்தனியாக, ஒன்றுக்கொன்று எந்தத் தொடர்பும் இல்லாமலிருந்த பரமாணுக்கள் எவ்வாறு ஏன் ஒன்று சேர்கின்றன? உயிர்களின் வினைப்பயன் காரணமாக என்கிறது நியாய—வைசேஷிகம். பரமாணுக்கள் ஒன்று சேர்ந்து உலகம் படைக்கப்படுகிறது.
அப்படியானால் இப்போது வினைப் பயன் இருப்பது எங்கே?
வினைப் பயன் இருப்பதற்கு இரண்டே இடங்கள்தான் உள்ளன; ஒன்று, பரமாணுக்கள்; மற்றொன்று ஆன்மா. இந்த இரண்டு இடங்களையே ஸ்ரீபாதராயணர் ‘இரண்டு வழிகள்’ என்று ஸூத்ரத்தில் குறிப்பிடுகிறார்.
வினைப்பயன் இந்த இரண்டு இடங்களில் இருந்தாலும் பயன் ஒன்றுதான்---வினைப் பயன் அணுக்களை தூண்ட முடியாது.
ஏனெனில் பரமாணுக்கள், ஆன்மா, வினைப் பயன் மூன்றுமே உணர்வற்றவை. ஜடம், ஜடப் பொருட்கள் ஒன்றையொன்று தூண்டவோ, செயல்படச் செய்யவோ இயலாது. அணுக்கள் ஒன்றுடன் ஒன்று சேர வைத்து, இத்தகைய அற்புத உலகைப் படைக்க வேண்டுமானால் அதற்கு உணர்வின் பின்னணி நிச்சயமாகத் தேவை. உணர்வாற்றலை ஒன்றையொன்று தூண்டி, செயல்படுத்தி இந்த உலகைப் படைத்திருக்க வழியில்லை.
பரமாணுக்கள், ஆன்மா, வினைப் பயன் மூன்றுமே உணர்வற்றவை. ஜடம், ஜடப் பொருட்கள் ஒன்றையொன்று தூண்டவோ, செயல்படச் செய்யவோ இயலாது. அணுக்கள் ஒன்றுடன் ஒன்று சேர வைத்து, இத்தகைய அற்புத உலகைப் படைக்க வேண்டுமானால் அதற்கு உணர்வின் பின்னணி நிச்சயமாகத் தேவை. உணர்வாற்றலை ஒன்றையொன்று தூண்டி, செயல்படுத்தி இந்த உலகைப் படைத்திருக்க வழியில்லை.
எனவே பரமாணுக்கள் இணைந்து உலகம் தோன்றியது என்ற நியாய—வைசேஷிகக் கருத்து ஏற்கத்தக்கதல்ல.
இன்று அமாவாசை அன்று வழிபட வேண்டிய தெய்வங்கள் முன்னோர்கள் மற்றும் முக்கியமாக நமது குலதெய்வம் வீட்டில் கூட ஒரு ஊதுபத்தி ஏற்றி வைத்து நினைத்து வழிபட வேண்டும் போக முடியாவிட்டால் கூட , தலைமாட்டில் வந்து நின்று காக்கும் நம் குலா தெய்வம்
நாளை அமாவாசை
#குலதெய்வவழிபாடு பற்றிய 51 தகவல்கள்
பூர்வீக ஊரில் இருப்பவர்களுக்கு குல தெய்வத்தை வழிபட எந்த சிக்கலும் இருக்காது. ஆனால் ஊரை விட்டு வெளியேறி நகரங்களில் குடியேறி விட்டவர்களுக்கு, குல தெய்வ வழிபாடு செய்வது என்பது அரிதான ஒன்றாகும்.
1. குல தெய்வ வழிபாடு கிராம மக்களை நெறிப்படுத்துவதோடு, அவர்களை ஒற்றுமைப்படுத்தவும் செய்கிறது.
2. தொழில் நிமித்தமாக பல இடங்களில் பரவி இருக்கும் உறவினர்களை ஒன்று சேர்த்து காணும் வாய்ப்பை குல தெய்வ வழிபாடே ஏற்படுத்தி கொடுக்கிறது.
3. மறைந்த முன்னோர் வழிபாடே காலப்போக்கில் குலதெய்வ வழிபாடாக மாறியதாக சொல்கிறார்கள்.
4. குல தெய்வ வழிபாட்டின் மகிமை பற்றி சிலப்பதிகாரத்தில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
5. குல தெய்வ வழிபாடுதான் நாளடைவில் பலரும் வணங்கும் சக்தியுள்ள தெய்வ வழிபாடாக மாறி இருக்கலாம் என்று பிரபல அறிஞர் ஆறு.ராமநாதன் கருத்து தெரிவித்துள்ளார்.
6. இறந்து போனவர்களின் ஆத்மாவுக்கு ஆற்றல் அதிகம் என்று கருதப்பட்டதால்தான் குல தெய்வ வழிபாடு முறை தோன்றியது.
7. குல தெய்வ வழிபாடு என்பது உலகின் பல நாடுகளிலும் இன்றும் நடைமுறையில் உள்ளது.
8. வீரத்தோடு வாழ்ந்து வீர மரணம் அடைந்தவர்களுக்கு நடுகல் வழிபாடு செய்வது சங்க காலத்தில் இருந்தே தமிழ்நாட்டில் நடைமுறையில் இருந்தது. அதில் இருந்து குல தெய்வ வழிபாடு உருவாகி இருக்கலாம் என்ற கருத்தும் நிலவுகிறது.
9. குல தெய்வத்தை யார் ஒருவர் விடாமல் தொடர்ந்து வழிபாடு செய்கிறார்களோ, அவர்கள் வேண்டும் வரம் எல்லாம் கிடைக்கும்.
10. கணவன் மரணம் அடைந்ததும் உடன்கட்டை ஏறும் பெண்களுக்கும் இறைசக்தி இருப்பதாக நம்பி வழிபடப்பட்டது. தீப்பாய்ச்சியம்மன் இம்முறையில் இருந்து வந்ததாக கூறப்படுகிறது.
11. மதுரை வீரன், கருப்பன் ஆகிய குல தெய்வங்கள் நடுகல் வழிபாட்டு முறையில் இருந்து வந்தது உறுதிபடுத்தப்பட்டுள்ளது.
12. இஷ்ட தெய்வ வழிபாடு போல் அல்லாமல் குல தெய்வ வழிபாடு என்பது நம் வாழ்வின் ஒவ்வொரு நிலையுடனும் பின்னி பிணைந்துள்ளது.
13. நீர் வளம் தரும் அய் யனாரையும் நோயில் இருந்து காக்க மாரியம்மனையும் குல தெய்வமாக கருதும் வழக்கம் பின்னணியில் ஏற்பட்டது.
14. சமுதாயத்தில் நடக்கும் தவறுகளுக்கு நீதி கேட்கும் வகையில் ஆங்காங்கு குலதெய்வ வழிபாடு முதலில் நடந்தது. தவறு செய்பவர்கள் குலதெய்வங்களுக்கு பயந்து ஒழுக்கமாக வாழ்ந்தனர்.
15. சாதிகள் தோன்றிய பிறகு குல தெய்வ வழிபாடும் சாதி வட்டத்துக்குள் சென்று விட்டது.
16. தமிழ்நாட்டில் சமய வழிபாடு பற்றி ஆராய்ச்சி செய்த ராபர்ட் ரெட் பீல்ஸ் என்ற சமூகவியல் அறிஞர், தமிழ்நாட்டில் பெருந்தெய்வ வழிபாடு நடக்கும் அதே அளவுக்கு குல தெய்வ வழிபாடும் உள்ளதாக எழுதி உள்ளார்.
17. குல தெய்வ வழிபாடு அன்றாடத் தேவைகளை நிறைவேற்றுவதாக கருதப் படுவதால், அந்த வழிபாடு தமிழ்நாட்டில் தொய்வே இல்லாமல் நடந்து வருகிறது.
18. பெரும்பாலான குல தெய்வ வழிபாடுகள் சூலம், பீடம், மரம், கரசம், கல், பெட்டி போன்ற அடையாள குறியீடுகளைக் கொண்டே நடத்தப்படுகின்றன.
19. நோய்கள் நீங்கவும், பிள்ளைவரம் கிடைக்கவும், மழை பெய்யவும் மக்கள் குல தெய்வத்தையே பெரிதும் நம்புவதுண்டு.
20. ஊருக்கு நல்லது நடக்கும் என்ற நம்பிக்கையில்தான் கடந்த 100 ஆண்டுகளில் கிராமங்களில் நடக்கும் குலதெய்வ வழிபாடுகள் மிக, மிக விமரிசையாக நடத்தப்படுகின்றன.
21. குல தெய்வம் இருக் கும் இடத்தில் நிச்சயம் வேப்பமரம் அல்லது வில்வ மரம் இருக்கும்.
22. காணிக்கை அளித்தல், மொட்டை போடுதல், தீ மிதித்தல், தீச்சட்டி எடுத்தல், தொட்டில் கட்டுதல், பொங்கலிடுதல் போன்றவை குல தெய்வங்களுக்காக நடத்தப்படுகின்றன.
23. தமிழ்நாட்டில் இன்றும் 90 சதவீத குலதெய்வ கோவில் வழிபாடுகளில் பலியிடுதல் நடைபெறுகிறது.
24. குல தெய்வங்களுக்கு இதிகாச அடிப்படை எதுவும் கிடையாது.
25. இடம், தோற்றம், வாழ்க்கை நிலை போன்றவற்றைக் கொண்டே குல தெய்வ வழிபாடு நிர்னையமாகிறது.
26. தென் இந்தியாவின் குல தெய்வ வழிபாடுகளை முதன் முதலாக ஹென்றி ஒயிட்ஹெட் என்பவர் ஆய்வு செய்து நூலாக வெளியிட்டார்.
27. குல தெய்வ வழிபாடு ஒவ்வொரு பகுதிக்கும், ஒவ்வொரு வகையில் இருக்கும்.
28. குல தெய்வ வழிபாடு களில் பூஜைகள் முறைப்படி இல்லாமல் பெரியவர்களின் இஷ்டப்படியே நடக்கும்.
29. குல தெய்வங்களுக்கு கருவாடு, சுருட்டு, கஞ்சா, சாராயம் போன்றவற்றை படையல் செய்வது இன்றும் வழக்கத்தில் உள்ளது.
30. குல தெய்வ வழிபாடுகளில் உயர்சாதி இந்துக்கள் பூசாரிகளாக இருக்க மாட்டார்கள். உள்ளூர் பெண்களே பூசாரிகளாக இருப்பதுண்டு.
31. குல தெய்வ வழிபாடுகளின் போது சாமி ஆடுபவர்கள் அருள்வாக்கு சொல்வதுண்டு.
32. குல தெய்வங்களின் சிறப்புகள் கல்வெட்டுக்களாக இருப்பது இல்லை. பெரும்பாலும் செவி வழிக்கதைகளாகவே இருக்கும்.
33. தமிழ் நாட்டில் உள்ள குல தெய்வங்களில் பெரும்பாலான குல தெய்வங்கள் பெண் தெய்வங்களாக உள்ளன.
34. குல தெய்வ கோவில்கள் ராஜகோபுரம், மாட வீதிகள் என்று இருப்பதில்லை. சிறிய கோவில் அமைப்பாகத்தான் இருக்கும்.
35. குல தெய்வ கோவில் கள் ஆகம விதிப்படி கட் டப்பட்டிருக்காது. இடத்துக்கு ஏற்பவே அமைந்திருக்கும்.
36. குல தெய்வ கோவில்களில் திருவிழா நடத்துவது உள்பட எல்லா காரியங்களும் குல தெய்வத்திடம் உத்தரவு கேட்டே நடத்தப்படும்.
37. குல தெய்வ வழிபாடுகளில் மிகுந்த தீவிரமாக இருப்பவர்கள் தங்களை வருத்திக் கொண்டு வழிபாடு செய்வார்கள்.
38. குல தெய்வ கோவில்கள் பெரும்பாலும் ‘வடக்கு அல்லது கிழக்கு திசை நோக்கியே கட்டப்பட்டிருக்கும்.
39. குல தெய்வ கோவில்களில் பரிவார தேவதைகளுக்கும் இடம் கொடுப்பதுண்டு.
40. சில சமுதாயத்தினர் குலதெய்வ வழிபாட்டை ஆண்டுக்கு ஒரு முறையே நடத்துகின்றனர். ஆனால் குலதெய்வ வழிபாடு செய்பவர்கள் தினமும் பூஜைகள் செய்ய வேண்டியது அவசியமாகும்.
41. குடும்பத்தில் தொடர்ந்து அசுப நிகழ்ச்சிகள் நடந்தாலோ அல்லது தீமைகள் ஏற்பட்டாலோ குலதெய்வம் கடும் கோபத்தில் இருப்பதாக கருதும் நம்பிக்கை இன்றும் உள்ளது.
42. தங்கள் குறைகளை தீர்க்குமாறு குல தெய்வங்களை வேண்டிக் கொள்பவர்கள், அக்குறை தீர்ந்ததும் பொங்கலிடுதல், பலியிடுதல் போன்ற நேர்த்திக் கடன்களை தவறாமல் செய்வதுண்டு.
43. குல தெய்வ வழிபாட்டில் சைவ வழிபாடு, அசைவ வழிபாடு என இரு வகை உண்டு. பெரும்பாலும் அசைவ வழிபாடே அதிகம் நடைபெறுகிறது.
44. கிராமங்களில் இன்றும் குல தெய்வ வழிபாடுகளில் ஆடு, கோழி, பன்றி போன்றவை பலியிடப்படுவது தொடர்ந்து நடக்கிறது.
45. குல தெய்வ வழிபாட்டில் கன்னிமார் தெய்வங்களுக்கு நடத்தப்படும் வழிபாடும் ஒரு வகையாகும்.
46. குல தெய்வ வழிபாடுகளில் ஆகாச பூஜை என்பது தனிச் சிறப்புடையது. ஆட்டின் ரத்தத்தை சோற்றுடன் கலந்து ஊர் எல்லைக்கு கொண்டு சென்று ஆகாசத்தை நோக்கி எறிவார்கள். அந்த பிரசாதத்தை சிறு தெய்வங்கள் பெற்றுக் கொள்வதாக நம்பப்படுகிறது.
47. சில சமுதாய மக்கள், தங்கள் குடும்பம் அல்லது ஊர் தொடர்பாக முடிவு எடுக்கும் முன்பு, பூக்கட்டிப் போட்டு பார்த்தல் மூலம் முடிவு எடுப்பது வழக்கம்.
48. குல தெய்வத்துக்கு குறை வைத்தால் வம்ச விருத்தி ஏற்படாது என்பார்கள்.
49. ஒரே குல தெய்வத்தை வழிபடும் இரு குடும்பத்தினர் தங்கள் உறவை புதுப்பித்துக் கொள்ள விரும்பினால், தங்கள் குல தெய்வத்திடம் சென்று வழிபாடு செய்து, ஒருவர் கையால், மற்றவர் திருநீறு வாங்கி பூசிக் கொள்ள வேண்டும் என் பது பல ஊர்களில் நடை முறையில் உள்ளது.
50. நவீன மாற்றங்கள் மற்றும் நாகரீக வளர்ச்சிக்கு ஏற்ப தற்போது குல தெய்வ வழிபாடுகளின் பூஜைகள், நேர்த்திக் கடன்கள், திரு விழாக்களிலும் பெரும் மாற்றங்கள் வந்து விட்டன. ஆனாலும் குல தெய்வம் மீதான பயமும், பக்தியுணர்வும் கொஞ்சமும் குறையவில்லை.
51. குல தெய்வ வழிபாடே தமிழர்களின் வாழ்க்கை பண்பாட்டை பிரதிபலிக்கும் கண்ணாடியாக இருந்தது. தற்போதும் இருக்கிறது. இனியும் இருக்கும்.
(இன்னும் காண்போம்). .
பிரம்ம ஸூத்ரம் 196:
ஏற்புடையதல்ல:
இன்று யுகாதி திருநாள்.
சந்திரனை கொண்டு கணக்கிடப்படும் வருடம் துவங்கும் புத்தாண்டு தினம்.
திருவரங்கம் பெரிய பெருமாள் திருநட்சத்திரமான ரேவதியும் இன்று மாலை முதல் கூடியுள்ள திருநாளாகவும் இருக்கிறது.
உலக மக்கள் யாவரும் நோய்நொடியின்றி சுபிட்சமாக வாழ
திருவேங்கடவனையும்,
திருவரங்கனையும்,
திருமாமகட்கினியானையும்
(சௌம்ய நாராயணன்) பிரார்த்திப்போமாக!
பிரம்மதேவன் உலகை படைத்ததாக கருதப்படும் யுகாதி எனும் தெலுங்கு வருட பிறப்பு திருநாளை கோலாகலமாக கொண்டாடி மகிழும் சொந்தங்கள் அனைவருக்கும் எனது மனமார்ந்த யுகாதி திருநாள் வாழ்த்துக்களை தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்
அனைவரும் எல்லா நலமும் வளமும் பெற்று இன்புற்று வாழ வேண்டும் என்று ஆண்டவனை பிரார்த்திக்கிறேன்
அனைவருக்கும் யுகாதி திருநாள் நல்வாழ்த்துக்கள்
தெலுங்கு, கன்னடம், மராத்தி மொழி பேசும் மக்கள் இந்த நாளை தங்களின் புத்தாண்டு நாளாக கொண்டாடுவது வழக்கம்
வாழ்க வளமுடன்
-
11.வைசேஷிக தத்துவத்தின் மையக் கருத்தான ‘ஸமவாயம்’ ஏற்புடையதல்ல _________
ஸமவாயாப்யுபகமாச்ச ஸாம்யாதனவஸ்திதே || 2:2.13 ||
பொருள்: ஸமவாயக் கருத்தை ஏற்றுக் கொள்வதாலும், ஒரே போன்ற அந்தத் தொடர்ச்சி முடிவற்று நீள்வதாலும் பரமாணுக்கள் இணைந்து படைப்பு நிகழ்வது இயலாததாகிறது.
நியாய—வைசேஷிக தத்துவம் படைப்பை ஏழு கருத்துக்களாகப் (பதார்த்தங்கள்) பிரிக்கிறது. அவை பொருள் (த்ரவ்யம்), குணம் (குணம்), செயல் (கர்மம்), பொதுமை (ஸாமான்யம்), தனித்துவம் (விசேஷம்), மாறாத தொடர்பு (ஸமவாயம்), இல்லாமை (அபாவம்). இவை ஒவ்வொன்றும் தனித்தனியானவை, அதே வேளையில் ஒன்றுடன் இன்று இணைக்கப்பட்டவை. இந்த இணைப்பு மாறாதது. இந்த மாறாத தொடர்பே ஸமவாயம்.
ஆனால் இந்த மாறாத தொடர்பையும் ஒரு பதார்த்தமாகப் பேசுகிறது வைசேஷிகம். அதாவது பொருளிலிருந்து குணத்தைப் பிரிக்க முடியாது; பொருளிலிருந்து செயலைப் பிரிக்க முடியாது; பொருளிலிருந்து பொதுமைப் பண்பை பிரிக்க முடியாது; பொருளிலிருந்து அதன் தனித்துவப் பண்பைப் பிரிக்க முடியாது.
பொருள் 9 வகைப்படும், குணம் 25 வகைப்படும் என்றெல்லாம் பேசுகிற வைசேஷீகம், ஸமவாயம் அல்லது மாறாத தொடர்பு ஒன்றே என்று பேசுகிறது.
இந்தக் கருத்தைப் பற்றிய கேள்வி இங்கே எழுப்பப்படுகிறது. பொருளுடன் குணம், செயல், பொதுமை, தனித்துவம் ஆகிய ஒவ்வொரு பதார்த்தமும் மாறாத தொடர்பு (ஸமவாய ஸம்பந்தம்) உடையது என்பதைப் புரிந்து கொள்ளலாம். ஆனால் பொருளுடன் ஸமவாயம் (மாறாத தொடர்பு) ஸமவாய ஸம்பந்தம் (மாறாத தொடர்பு) கொண்டிருக்கிறது என்பதை எப்படிப் புரிந்து கொள்வது? எப்படி ஏற்றுக் கொள்வது? ஒரு பொருளுடன் மாறாத தொடர்பே மாறாத தொடர்பு கொண்டிருக்கிறது என்றால்இரண்டாவது மாறாத தொடர்பை விளக்க மற்றொரு மாறாத தொடர்புக் கருத்து தேவை; அதனை விளக்க மூன்றாவது மாறாத தொடர்பு கருத்து தேவை. இப்படி ஒரே சங்கிலித் தொடர் முடிவற்று நீளும். எனவே மாறாத தொடர்பு அல்லது ஸமவாயக் கருத்து ஏற்கத் தக்கதல்ல.
ஒன்றுடன் இன்று இணைக்கப்பட்டவை. இந்த இணைப்பு மாறாதது. இந்த மாறாத தொடர்பே ஸமவாயம்.!!!சமபாவமே இயக்கத்திற்கு துணை போக இயலும். !!!ஒவ்வொன்றும் தனித்தனியானவை, அதே வேளையில் ஒன்றுடன் இன்று இணைக்கப்பட்டவை. இந்த இணைப்பு மாறாதது. இந்த மாறாத தொடர்பே ஸமவாயம்.முதல் மாறாத தொடர்பை விளக்கப் புகுந்தவுடன், அது தொடர்பான மாறாத கருத்து திடமான பிறகு, மீண்டும் இரண்டாவது மாறாத தொடர்பு குறித்து இரண்டாவதாக ஆராய்ந்தால், நம்முயை முதல் கருத்தும் அது போலவே வலுவிழந்து விடுகிறது. எனவே இரண்டாவது கருத்துக்கு இடம் கொடுக்காமல் ஆராய்வதே சத்தியம்! முதல் கருத்தில் நாம் உறுதியாக இருந்தால் இரண்டாவதை உதாசீனப் படுத்தி விடலாம் அல்லது அல்லது அது குறித்து அக்கறை காட்டாமல் இருந்து விடலாம்.
(இன்னும் காண்போம்).
ஏற்புடையதல்ல:
இன்று யுகாதி திருநாள்.
சந்திரனை கொண்டு கணக்கிடப்படும் வருடம் துவங்கும் புத்தாண்டு தினம்.
திருவரங்கம் பெரிய பெருமாள் திருநட்சத்திரமான ரேவதியும் இன்று மாலை முதல் கூடியுள்ள திருநாளாகவும் இருக்கிறது.
உலக மக்கள் யாவரும் நோய்நொடியின்றி சுபிட்சமாக வாழ
திருவேங்கடவனையும்,
திருவரங்கனையும்,
திருமாமகட்கினியானையும்
(சௌம்ய நாராயணன்) பிரார்த்திப்போமாக!
பிரம்மதேவன் உலகை படைத்ததாக கருதப்படும் யுகாதி எனும் தெலுங்கு வருட பிறப்பு திருநாளை கோலாகலமாக கொண்டாடி மகிழும் சொந்தங்கள் அனைவருக்கும் எனது மனமார்ந்த யுகாதி திருநாள் வாழ்த்துக்களை தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்
அனைவரும் எல்லா நலமும் வளமும் பெற்று இன்புற்று வாழ வேண்டும் என்று ஆண்டவனை பிரார்த்திக்கிறேன்
அனைவருக்கும் யுகாதி திருநாள் நல்வாழ்த்துக்கள்
தெலுங்கு, கன்னடம், மராத்தி மொழி பேசும் மக்கள் இந்த நாளை தங்களின் புத்தாண்டு நாளாக கொண்டாடுவது வழக்கம்
வாழ்க வளமுடன்
-
11.வைசேஷிக தத்துவத்தின் மையக் கருத்தான ‘ஸமவாயம்’ ஏற்புடையதல்ல _________
ஸமவாயாப்யுபகமாச்ச ஸாம்யாதனவஸ்திதே || 2:2.13 ||
பொருள்: ஸமவாயக் கருத்தை ஏற்றுக் கொள்வதாலும், ஒரே போன்ற அந்தத் தொடர்ச்சி முடிவற்று நீள்வதாலும் பரமாணுக்கள் இணைந்து படைப்பு நிகழ்வது இயலாததாகிறது.
நியாய—வைசேஷிக தத்துவம் படைப்பை ஏழு கருத்துக்களாகப் (பதார்த்தங்கள்) பிரிக்கிறது. அவை பொருள் (த்ரவ்யம்), குணம் (குணம்), செயல் (கர்மம்), பொதுமை (ஸாமான்யம்), தனித்துவம் (விசேஷம்), மாறாத தொடர்பு (ஸமவாயம்), இல்லாமை (அபாவம்). இவை ஒவ்வொன்றும் தனித்தனியானவை, அதே வேளையில் ஒன்றுடன் இன்று இணைக்கப்பட்டவை. இந்த இணைப்பு மாறாதது. இந்த மாறாத தொடர்பே ஸமவாயம்.
ஆனால் இந்த மாறாத தொடர்பையும் ஒரு பதார்த்தமாகப் பேசுகிறது வைசேஷிகம். அதாவது பொருளிலிருந்து குணத்தைப் பிரிக்க முடியாது; பொருளிலிருந்து செயலைப் பிரிக்க முடியாது; பொருளிலிருந்து பொதுமைப் பண்பை பிரிக்க முடியாது; பொருளிலிருந்து அதன் தனித்துவப் பண்பைப் பிரிக்க முடியாது.
பொருள் 9 வகைப்படும், குணம் 25 வகைப்படும் என்றெல்லாம் பேசுகிற வைசேஷீகம், ஸமவாயம் அல்லது மாறாத தொடர்பு ஒன்றே என்று பேசுகிறது.
இந்தக் கருத்தைப் பற்றிய கேள்வி இங்கே எழுப்பப்படுகிறது. பொருளுடன் குணம், செயல், பொதுமை, தனித்துவம் ஆகிய ஒவ்வொரு பதார்த்தமும் மாறாத தொடர்பு (ஸமவாய ஸம்பந்தம்) உடையது என்பதைப் புரிந்து கொள்ளலாம். ஆனால் பொருளுடன் ஸமவாயம் (மாறாத தொடர்பு) ஸமவாய ஸம்பந்தம் (மாறாத தொடர்பு) கொண்டிருக்கிறது என்பதை எப்படிப் புரிந்து கொள்வது? எப்படி ஏற்றுக் கொள்வது? ஒரு பொருளுடன் மாறாத தொடர்பே மாறாத தொடர்பு கொண்டிருக்கிறது என்றால்இரண்டாவது மாறாத தொடர்பை விளக்க மற்றொரு மாறாத தொடர்புக் கருத்து தேவை; அதனை விளக்க மூன்றாவது மாறாத தொடர்பு கருத்து தேவை. இப்படி ஒரே சங்கிலித் தொடர் முடிவற்று நீளும். எனவே மாறாத தொடர்பு அல்லது ஸமவாயக் கருத்து ஏற்கத் தக்கதல்ல.
ஒன்றுடன் இன்று இணைக்கப்பட்டவை. இந்த இணைப்பு மாறாதது. இந்த மாறாத தொடர்பே ஸமவாயம்.!!!சமபாவமே இயக்கத்திற்கு துணை போக இயலும். !!!ஒவ்வொன்றும் தனித்தனியானவை, அதே வேளையில் ஒன்றுடன் இன்று இணைக்கப்பட்டவை. இந்த இணைப்பு மாறாதது. இந்த மாறாத தொடர்பே ஸமவாயம்.முதல் மாறாத தொடர்பை விளக்கப் புகுந்தவுடன், அது தொடர்பான மாறாத கருத்து திடமான பிறகு, மீண்டும் இரண்டாவது மாறாத தொடர்பு குறித்து இரண்டாவதாக ஆராய்ந்தால், நம்முயை முதல் கருத்தும் அது போலவே வலுவிழந்து விடுகிறது. எனவே இரண்டாவது கருத்துக்கு இடம் கொடுக்காமல் ஆராய்வதே சத்தியம்! முதல் கருத்தில் நாம் உறுதியாக இருந்தால் இரண்டாவதை உதாசீனப் படுத்தி விடலாம் அல்லது அல்லது அது குறித்து அக்கறை காட்டாமல் இருந்து விடலாம்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 198:
சுய முரண்பாடு உள்ளது:
15. பரமாணுக்களின் பண்புகள் விஷயத்தில் நியாய வைசேஷீகக் கருத்தில் சுய முரண்பாடு உள்ளது________
கர்மா ??
செய்தது நீங்களாக ஏற்றுக்கொண்டு !!
செய்ததின் பயனாக விளைவை எதிர்பார்ப்பதை கடந்து வேறேதுமில்லை ..
இவையெல்லாம்
உங்களை செய்து !!
உங்களை கொண்டு செய்ய !!
உங்களுக்கு அந்த செயலை செய்ய சாத்தியக்கூறுகளை அமைத்து கொடுத்து ..
நீங்கள் செய்வது போலவே, நீங்களே உங்களிடம் ஏமாறும்படி உங்களை கையாண்டு செய்யவிடுபவனை நீங்கள் உணரும்வரையே ..
அங்கணம் உணர ..
செய்பவன் உங்களை கையாண்டு செய்வதை மட்டுமே உள்வாங்கி அனுபவிப்பீர்கள் ..
செயல் ?? செயலால் விளையும் பயன் ?? குறித்த அக்கறை உங்களிடம் சலனம் இருக்காது ..
கர்மாவும் இருக்காது ..
இறுதி என்றால் என்ன ??
எதற்க்கு இறுதி ??
சுழற்ச்சியில் இறுதி என்ற ஒன்றே இல்லை !!
மறுசுழற்ச்சி என்ற ஒன்று மட்டுமே உள்ளது !!
இறுதி என்பதே பெரும் மாயை ..
ரூபாதிமத்வாச்ச விபர்யயோ தர்சனாத் || 2:2.15 ||
பொருள்: பரமாணுக்களுக்கு உருவம் முதலான பண்புகள் இருப்பதாக ஏற்றுக் கொள்வது அவற்றின் இயல்பிற்கு எதிராக அமைகிறது. அனுபவமும் அப்படியே உள்ளது.
உலகின் மூல காரணமான பரமாணுக்கள் நிலையானவை (நித்யம்), பகுதிகள் ஆற்றவை (நிரவயவம்) என்பது வைசேஷிகத்தின் கருத்து. அதே வேளையில் கீழ்க்கண்டவாறு அவற்றிற்கு உருவம் முதனாலவை உண்டு என்றும் அது பேசுகிறது:
ஆகாசத்தின் பண்பு -----ஒலி
வாயுவின் பண்புகள் --- ஒலி+ தொடுவுணர்ச்சி
அக்கினியின் பண்புகள் –-- ஒலி+தொடுவுணர்ச்சி+உருவம்
தண்ணீரின் பண்புகள் ---- ஒலி+தொடுவுணர்ச்கி+உருவம்+சுவை
பூமியின் பண்புகள் ----- ஒலி+தொடுவுணர்ச்சி+உருவம்+சுவை+
ஆனால் உருவம் போன்ற எந்தப் பண்பு உடைய எந்தப் பொருளும் அழியக் கூடியது என்பது உலக அனுபவம். பண்பு என்று ஒன்று இருந்தால் அது மாறக் கூடியது. மாறுகின்ற எதுவும் நிலையானதல்ல. பரமாணுக்கள் நிலையானவை என்று கூறி, அதே வேளையில் அவற்றிற்குப் பண்புகள் உள்ளன என்றும் கூறுவது முன்னுக்குப் பின் முரணானது. எனவே வைசேஷிகத்தின் பரமாணுக் கொள்கை ஏற்கத்தக்கது அல்ல.
16. பரமாணுக்களின் பண்புகளை ஏற்றுக் கொண்டாலும் கொள்ளாவிட்டாலும் நியாய—வைசேஷிகக் கருத்து குறைபாடு உடையது______
உபயதா ச தோஷாத் || 2:2.16 ||
பொருள்: பரமாணுக்களில் உருவம், தொடுவுணர்ச்சி போன்றவை இருக்கின்றன என்று ஏற்றுக் கொண்டாலும் இல்லை என்றாலும் இரண்டு வழிகளிலும் குறை இருக்கவே செய்கிறது.
பரமாணுக்களில் உருவம், தொடுவுணர்ச்சி போன்றவை இருந்தால் அவை நிலையானதாக இருக்க இயலாது என்பதை முந்தின ஸூத்ரத்தில் கண்டோம். எனவே பரமாணுக்களில் அவை இல்லை என்பதை ஏற்றுக் கொள்ளலாமே என்று தோன்றலாம். அப்போதும் நிலைமையில் மாற்றம் இல்லை என்கிறது இந்த ஸூத்ரம்.
ஏனெனில் பரமாணுக்களில் அந்தப் பண்புகள் இல்லை என்றால் படைப்பில் அவை எப்படி வந்தன என்ற கேள்வி எழும். காரணத்தில் இருக்கின்ற ஒன்றே தன்னைப் போன்ற தன்மையுடைய ஒன்றைக் காரியத்தில் படைக்கிறது என்பது வைசேஷிகத்தின் அடிப்படை நியதி. எனவே உருவம், தொடுவுணர்ச்சி போன்றவை காரணத்தில் இல்லையென்றால் காரியத்தில் வருவதற்கு வாய்ப்பில்லை.
இவ்வாறு உருவம், தொடுவுணர்ச்சி போன்றவை பரமாணுக்களில் உள்ளன என்று ஏற்றுக் கொண்டாலும், இல்லை என்று கொண்டாலும் இரண்டு வழிகளிலும் அது வைசேஷிக தத்துவத்திற்கு முரண்பட்டதாகவே இருக்கும்.
நவராத்திரி நாட்களில் கன்யா பூஜை செய்வதால் கிடைக்கும் பலன்கள் !!
நவராத்திரி விழா பற்றி தேவி புராணத்தில் மிக விளக்கமாக கூறப்பட்டுள்ளது. நவராத்திரி நாட்களில் பெண்கள் கன்யா பூஜை செய்வதால் சகல செல்வங்களையும் பெறலாம்.
நவராத்திரி பண்டிகையை முதன் முதலில் ராமர்தான் கொண்டாடியதாக புராணங்களில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. நவராத்திரி நாட்களில் இரவு 7 மணி முதல் 9.30 மணி வரை தேவி வழிபாடு செய்ய உகந்த நேரமாகும்.
ஈசனம், அம்மையும் ஒன்று சேர்ந்து ஊஞ்சலில் ஆடுகின்ற தரிசனத்தை 9 நாட்களும் கண்டால் நவராத்திரி பூஜை செய்த பலன் கிடைக்கும்.
நவராத்திரி நாளில் வரும் சப்தமி திதியன்று வழிபட்டால் ஸ்ரீஹயக்ரிவப் பெருமாளின் அருளைப் பெறலாம். அன்று ஸ்ரீலலிதா சகரஸ்ர நாமத்தையும் நவாக்சரி மந்திரத்தையும் ஓதுவது கூடுதல் பலன்களைத் தரும்.
பிரம்ம நவராத்திரி, கிருஷ்ண நவராத்திரி, ரிஷி நவராத்திரி, தேவ நவராத்திரி, பஞ்ச கல்ப நவராத்திரி, பாக்ய நவராத்திரி, போக நவராத்திரி, தாத்பர்ய நவராத்திரி, சற்குரு நவராத்திரி, தேவதா நவராத்திரி என்று பல வகை நவராத்திரிகள் உள்ளன.
பங்குனி மாதம் அமாவாசைக்குப் பிறகு பிரதமையில் தொடங்கும் லலிதா நவராத்திரி, தை மாதம் வரும் ராஜ மாதங்கி நவராத்திரி ஆனியில் வரும் மகாவராகி நவராத்திரி, புரட்டாசியில் வரும் சாரதா நவராத்திரி ஆகிய 4 நவராத்திரிகளையும் பெண்கள் கடைபிடித்தால் அம்பிகையின் அருளை பரிபூரணமாகப் பெறலாம்.
அனைத்திலும் தேவியே உள்ளாள் என்பதை உலகுக்கு உணர்த்தவே நவராத்திரி நாட்களில் கொலு வைக்கப்படுகிறது. எல்லாரும் புரட்டாசி நவராத்திரியில் மட்டுமே கொலு வைக்கிறார்கள். ஆனால் 4 நவராத்திரி நாட்களிலும் கொலு வைத்தால்தான் அம்பிகை அருள் கிடைக்கும்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 199:
சான்றோர் ஏற்பதில்லை:
17. பரமாணுக் கொள்கையை சான்றோர் ஏற்பதில்லை____________________
அபரிக்ரஹாச்சாத்யந்தமனபேக்ஷா || 2:2.17 ||
பொருள்: பரமாணுக்களிலிருந்து உலகம் தோன்றியது என்ற கருத்தைச் சான்றோர்கள் ஏற்றுக் கொள்ளாததாலும் வைசேஷிகர்களின் பரமாணுக் கொள்கை ஏற்கத்தக்கதே அல்ல,
உணர்வுப் பொருளான இறைவன் உலகைப் படைத்தார் என்ற கருத்தை சாங்கிய—யோகமும் ஏற்கவில்லை, நியாய—வைசேஷிகமும் ஏற்கவில்லை. உணர்வற்ற, ஜடப்பொருளிலிருந்தே உலகம் தோன்றியது என்று இரண்டும் கூறுகின்றன. சாங்கியம் அதைப் பிரதானம் என்கிறது, வைசேஷிகம் பரமாணுக்கள் என்கிறது.
ஆனால் சாங்கியத்தின் பிரதானக் கருத்தை பல தத்துவப் பிரிவுகளும், அறிஞர்களும் ஏற்றுக் கொண்டுள்ளனர். கட மற்றும் சுவேதாஸ்வர உபநிஷதங்கள், கீதை, பாகவதம் போன்ற புராணங்கள் ஆகிய பல நூல்களில் சாங்கியக் கருத்தைக் காணலாம்.
ஆனால வைசேஷிகம் கூறுகின்ற பரமாணுக் கருத்தை மற்ற அறிஞர்களோ, சாஸ்திரங்களோ ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை. எனவே அது ஏற்கத்தக்கதே அல்ல என்று கூறி இந்த அதிகரணத்தை நிறைவு செய்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
_____________________4. தேராவாத பௌத்த மறுப்பு _________________________
ஸமுதாய அதிகரணம்
பௌத்த மதப் பிரிவான தேராவாத தத்துவத்தின் படைப்புக் கருத்து இந்த அதிகரணத்தில் மறுக்கப்படுகிறது. இதில் 10 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
பௌத்தத்தின் படைப்புக் கருத்து ஸமுதாயவாதம் எனப்படுகிறது. பல அணுக்கள் சேர்ந்து இந்த உலகம் உருவாகியிருக்கிறது, பல ஸ்கந்தங்கள் சேர்ந்து உயிர்கள் உருவாகியிருக்கின்றன. இவற்றில் எதுவும் நிலையானது அல்ல.
அணுக்களும் ஸ்கந்தங்களும் சேர்ந்து உலகமும் உயிர்களும் உருவாகியிருக்க முடியாது என்பது ஸ்ரீபாதராயணரின் கருத்து. ஏற்கெனவே சாங்கியத்தையும் நியாய—வைசேஷிகத்தையும் மறுப்பதற்கு பயணப்டுத்திய அதே வாதத்தை இங்கும் அவர் பயன்படுத்துகிறார்.
19. உணர்வற்றவை தானாக ஒன்று சேர்ந்து இந்த உலகம் உருவாக முடியாது ______________________________
ஸமுதாய உபயஹேதுகேஅபி ததப்ராப்தி || 2:2.18 ||
பொருள்: இரண்டு விதமான காரணங்களால் உருவாகின்ற இரண்டு விதமான சேர்க்கைகளிலும் இந்தப் படைப்பு உருவாக முடியாது.
அணுக்கள் சேர்ந்து உலகமும், ஸ்கந்தங்கள் சேர்ந்து உயிர்களும் உருவாகின்றன என்று தேராவாதம் கூறுகிறது. ஆனால் அணுக்களும் சரி, ஸ்கந்தங்களும் சரி உணர்வற்றவை, ஜடங்கள். ஆதலால், அவை, இவ்வளவு சிறப்பான உலகம் மற்றும் உயிர்களின் காரணமாக இருக்க இயலாது. அணுக்களின் சேர்க்கையும், அது போலவே ஸ்கந்தங்களின் சேர்க்கையும் சாத்தியம் அல்ல.
உணர்வற்ற, ஜடப்பொருளிலிருந்தே உலகம் தோன்றியது என்று இரண்டும் கூறுகின்றன. சாங்கியம் அதைப் பிரதானம் என்கிறது, வைசேஷிகம் பரமாணுக்கள் என்கிறது.
#நல்லதை_சொல் என்று ஓர் பதிவு பார்த்ததின் தாக்கம் ...
எது நல்லது என்று நினைக்கின்றோமோ அதை தானே சொல்கிறோம் ..
அது நமக்கோ / யாருக்கோ என்பது அடுத்த விஷயம் !!
ஆனால்
நாம் சொல்வது நல்லது தானா ?? என்று சிந்தித்தால் ..
நமக்கு அப்போதைக்கு நமக்கு நல்லது என்று திணிக்கப்பட்டதில் இருந்து ..
நான் எனக்கு தெரிந்த நல்லதை சொல்கிறேன் என்று நீங்கள் தன்முனைப்புடன் சொல்வது ஏதும் நல்லதாக அமைய வாய்ப்பு குறைவுதான் ..
ஏன்னென்றால் ..
நான் என்பது
குழப்பத்தின் மொத்த சாரம் என்பது நாம் நன்கு அறிந்த ஒன்றாவே இருக்கின்றது ..
நானே யார் என்று தெளியாத ஒன்று !! அதை முன்னிறுத்தி, எனக்கு தெரிந்த நன்மை என்று எதை சொன்னாலும் அது நன்மையாக இருக்குமா ?? உங்களுக்கே அது வெளிச்சம் ..
ஆனால்
நன்மை கடந்து வேறேதும் செய்யத்தெரியாத !!
எப்போதும் எதற்கும் நன்மை மட்டுமே புரிந்தவண்ணம் இருக்கும் இறைவனை நினைந்து !!
அகத்தே அந்த உணர்வில் திளைத்த வண்ணம் !!
உங்களுள் சொல் எடுத்துக்கொடுத்து சொல்லவிடுவதை அனுபவித்து எதை சொன்னாலும் அது நன்மையே விளைவிக்கும் ..
உங்களுக்கும் கூட அதை நீங்களே பயன்படுத்தி கொள்ளலாம் தானே ..
நன்றுடையானை முன்னிறுத்தி, அவன் நாமத்தை முன்னிறுத்தி, நான் சொல்லவில்லை, என்னையும் சொல்லவைத்தவனால் சொல்கிறேன் என்று நீங்கள் எதை யாருக்கோ / உங்களுக்கோ கூட சொன்னால் அது தான் நன்மையாகும் ..
ஏதோ என்னை கடந்து !! என்னில் இருந்து !! என்னோடு சேர்த்து எதற்கும் சொல்கிறது இறை ..
மாறுதலான வாழ்க்கையைத் தேடி, ஆறுதலாக நம்முடைய நகர்வுகளை நகர்த்திக் கொண்டு இருக்கிறோம்.
வாழ்க்கை என்பது ஏதோ ஒரு கட்டத்தில் எல்லாவற்றையும் இணைக்கும் என்கின்ற நம்பிக்கையில், இன்றைய உழைப்போடு, இன்றைய சிந்தனையோடு, எதிர்கால சிந்தனையையும், உழைப்பின் பலனையும் எதிர்கொண்டு மனிதன் ஒவ்வொரு வினாடியையும் நகர்த்திக் கொண்டு இருக்கிறான்.
எதற்காகவும் தன்னுடைய வாழ்க்கைச் சூழலை மாற்றிக் கொள்ள முடியாமல், இப்படித்தான் இருக்குமோ இந்த வாழ்க்கை என்று, எதிர்பார்ப்பில் இருக்கும் வாழ்க்கையில், முடிந்தவரை ஏதோ ஒரு முயற்சியை செய்து கொண்டு இருக்கிறான்.
முயற்சியின் பலனை, அவ்வப்போது அறுவடை செய்து கொண்டு, எதிர்காலத்தில் எல்லாம் நடக்கும் என்ற முனைப்போடு நடைபயில்கிறான்.
ஒவ்வொரு சராசரி மனிதனும், ஏதாவது மாற்றம் வந்து விடாதா என்கின்ற நம்பிக்கையில் செல்கிறான்.
ஆனால், சராசரியாக வாழும் காலத்தில், சராசரியாக நடக்கும் முயற்சியில், சராசரியாக எடுக்கும் முனைப்பில், எப்படி ஒரு மனிதன் வெற்றி பெற முடியும் என்பதை யோசிக்க மறந்து போகிறான்....?
அவனுக்கு எடுத்துச் சொல்லவும் ஆளில்லாமல் கடந்து போகிறான்.
யாரும் குருவாகவும் இல்லாமல், ஆசிரியராகவும் இல்லாமல் வாழ்க்கை எனும் அனுபவப் பாடத்தில், அவனவன் தானாக விழுந்து விழுந்து விழுந்து கடைசியில் ஏதோ இதுதானோ வாழ்க்கை என்று, இறைவா எனக்கு இந்த பிறவியே போதும் இனி எந்த பிறவியும் வேண்டாம் என்று கேட்கும் அளவிற்கு வாழ்க்கையை வாழ்ந்து தொலைந்து போகிறான்...
யதார்த்த நகர்வுடன்....
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 200:
காரணச் சங்கிலியும்:
19. ‘காரணச் சங்கிலியும்’ (பிரதித்ய ஸமுத்பாதம்) அதற்கான மறுப்பும்______________
சந்தோஷம் / கஷ்டம் வந்த சீக்கிரம் அனுபவித்து விட வேண்டும் என்று ஓர் பதிவின் தாக்கமே இது ..
கண்மூடித்தனமாக ஒருவரை நம்புவதை விட... கண்களை மூடி கடவுளை நம்புவதே மேல்...
எதுவும் வருவதும் இல்லை !! போவதுமில்லை !! கடக்கிறது ..
நீங்கள் செல்லும் வாழ்க்கை பயணத்தில் உங்களை கடப்பவைகள் தான் அனைத்துமே ..
கடந்து செல்வதை தான் எதிர்கொள்கிறோம் !!
ஏதும் உங்களோடு நிலைபெறும் தகுதி அதற்க்கு இல்லை ..
எதையும் நிலைநிறுத்திக்கொள்ளும் தகுதியும் உங்களுக்கு இல்லை ..
எப்படியும் கடந்துவிட கூடியதை தான் !! உங்கள் விருப்பம் போல எடுத்துக்கொண்டு அனுபவிக்கிறீர்கள் என்பதே மெய் ..
கடப்பது !! கடக்கும்போது !! தன்னை ஒத்து கடப்பதை !! அனுபவிப்பதே வாழ்க்கை பயணம் ..
எதையும் தன்னுள் இருத்தி கடக்கவைப்பவன் கருணையால் ..
உண்மையில், நாம் அனைவரும் கடவுளின் சிறுகருவியே. இந்த எண்ணத்துடன் கடமையாற்றினால் ஆணவத்திற்கு இடமிருக்காது. உயிர்கள் அனைத்தும் அருளின் வடிவங்களே. அருளின் உச்சவடிவம் மவுனமே. அதுவே உயர்ந்த உபதேசமும் கூட. பிரார்த்தனை என்பது வெறும் சொற்கள் அன்று. அது இதயத்திலிருந்து புறப்பட்டு, இதயத்திற்குள்ளேயே கலந்து விட வேண்டும். அகந்தை கொண்ட மனிதர்கள் எல்லாச் செயல்களையும் நாமே செய்கிறோம் என்று தவறான எண்ணத்துடன் வாழ்கிறார்கள். "நான் யார்' என்ற கேள்வியை உன்னிடம் நீயே கேட்டு கொள். பதிலைத் தேடிப் புறப்பட்டுச் செல். வழி புலப்படத் தொடங்கும். உலகில் யாரும் பலமற்றவரோ, கெட்டவரோ கிடையாது. இப்படி நினைப்பது தான் பெரிய தவறு.- *ரமணர்*
இதரேதப்ரத்யயத்வாதிதி சேன்னோத்பத்திமாத்ரநிமித்தத்வா
பொருள்: அணுக்கள் மற்றும் ஸ்கந்தங்களின் சேர்க்கையைக் காரணச் சங்கிலியின் வாயிலாக விளக்கலாம் என்று கூறுவதானால் அது சரியல்ல. ஏனெனில் காரணச் சங்கிலியின் கண்ணிகளில், தொடரும் சங்கியிலியின் ஆரம்பத்தை மட்டுமே காரணச் சங்கிலி விளக்குகிறது.
புத்தரின் உபதேசங்களிலும், பிற்கால பௌத்த தத்துவ விளக்கங்களிலும் மிக முக்கியமான இடம் வகிப்பது காரணச் சங்கிலி. இந்த உலக வாழ்க்கைக்கு அவர் கொடுத்த விளக்கம் இது.
காரணச் சங்கிலி:
அறியாமை --------------------------- சங்கல்பம்---------------------
(அவித்யா) (ஸம்ஸ்காரம்) (விஜ்ஞானம்) |
|
| பிறவிக்கான விதை ---------ஆறு புலன்கள் ---------------,மனம்-உடம்பு --.|
| (பவம்) (ஷட் ஆயதனானி) (நாம—ரூபம்)
|
|-பற்றிப் பிடித்தல் ------------ ஆசை -------------------------- உணர்ச்சிகள் |
|
|
மூப்பு மரணம் முதலிய துன்பங்கள் - பிறவி --- தொடர்பு -----------
(ஜரா மரணாதி) (ஜாதி) (ஸ்பர்சம்)
உலகில் மூப்பு, மரணம் முதலிய துன்பங்கள் ஏன் உள்ளன என்பதற்கு ஒரு விளக்கமாக மட்டுமே இந்தக் காரணச் சங்கிலி அமைகிறது என்பது தெளிவு. இந்தச் சங்கியிலின் கண்ணிகள் ஒவ்வொன்றும் அடுத்த கண்ணியின் காரணமாக அமைகின்றன. அதாவது அறியாமை, சங்கல்பத்தின் காரணம்; சங்கல்பம், நான் உணர்வின் காரணம் என்று இந்தச் சங்கிலி நீள்கிறது.
இந்தக் காரணச் சங்கிலியை உலக உற்பத்திக்கான விளக்கமாக எடுத்துக் கொள்ள முடியாது என்பது ஸ்ரீபாதராயணரின் கருத்து. ஏனெனில் இந்தச் சங்கிலியின் எந்தப் பகுதியும் அணுக்கள் சேர்ந்து எவ்வாறு உலகம் உருவாகியது என்றோ ஸ்கந்தங்கள் சேர்ந்து எவ்வாறு உயிர்கள் உருவாயின என்பதையோ விளக்கவில்லை. எனவே இதனை ஏற்றுக் கொள்ள இயலாது என்பது அவரது வாதம்.
மீண்டும் நடக்கவே நடக்காத ஒன்றை தான் !!??
இப்போது இந்த கணத்தில் அனுபவித்துக்கொண்டு இருக்கின்றோம் ..
இதில்
அப்புறம் பார்த்துக்கொள்ளலாம் ?? என்று தள்ளிபோடுவதை கூட தவிர்த்து விடுங்கள் ..
அப்புறம் இப்புறம் போல கூட இருக்கவே இருக்காது என்பதே இங்கு நிதர்சனம் ..
எனவே
மீண்டும் கிடைக்கவே கிடைக்காத ஒன்றை இப்போதே பூரணமாய் அனுபவித்து கடந்துவிடுங்கள் ..
என்றும் பழமையாய் இருந்து !!
நமக்கு என்றும் புதுமையை மட்டுமே தந்தருப்பவன் கருணை அங்கனமே ..
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 201:
குறைபாடும் உள்ளது:
20.காரணச் சங்கிலியில் மற்றொரு குறைபாடும் உள்ளது_______
கண்ணாடி சிலமூடித் தனுப்பி னாலே
கருவதனை யறியாமல் மாண்டு போனான்
விண்ணாடிப் பாராத குற்றம் குற்றம்
வெறுமண்ணாய்ப் போச்சுதவன் வித்தை யெல்லாம்;
ஒண்ணான மவுனமென்றே யோகம் விட்டால்
ஒருபோதுஞ் சித்தியில்லை! வாதந் தானும்பெண்ணார்தம் ஆசைதன்னை விட்டு வந்தால்
பேரின்ப முத்திவழி பேசுவேனே
அருளிய சித்தர் : உரோம ரிஷி
உத்தரோதபாதே ச பூர்வநிரோதாத் || 2:2.20 ||
பொருள்: தொடரும் கண்ணி தோன்றியதும் முந்தின கண்ணி மறைவதால் இது காரணச் சங்கிலி ஆகாது.
காரணச் சங்கிலியை ‘காரணச் சங்கிலி’ என்று கூறுவதே முரண்பாடு என்பது இங்கே சுட்டிக் காட்டப்படுகிறது. சங்கிலியின் ஒவ்வொரு கண்ணியும் அடுத்த கண்ணிக்கான காரணமாக அமைகிறது. காரணத்திலிருந்து காரியம் தோன்றுகிறது. அந்தக் காரியம் அடுத்த காரியத்திற்கான காரணமாக அமைகிறது; இவ்வாறு இந்தச் சங்கிலி தொடர்கிறது. ஆனால் பௌத்தத்தின் படி எதுவும் கணநேரம் மட்டுமே நிலைநிற்கக் கூடியது. தோன்றிய மருகணமே எதுவும் இல்லாமல் போய் விடுகிறது. இதில், அது எவ்வாறு அடுத்த கண்ணிக்கான காரணமாக அமைய முடியும்? காரண—காரியத் தொடர்பு என்பதே இரண்டு பொருள்களுக்கு இடையில் தான் அமைய முடியும். கணத்தில் மறைந்து விடுவதால் இந்தச் சங்கிலியின் இரண்டு கண்ணிகள் ஒரே நேரத்தில் இருக்க இயலாது. எனவே இந்தச் சங்கிலியும் காரண—காரியத் தொடர்பை விளக்கவில்லை.
21. காரண—காரியத் தொடர்பை விளக்க இயலாததால் காரண—காரியத் தொடர்பு இல்லை என்று மறுக்க எண்ணினால் அதுவும் சரியான தீர்வு ஆகாது__________
அஸதி ப்ரதிஜ்ஞோபரோதோ யௌகபத்யமன்யதா || 2:2.21 ||
பொருள்: காரணச் சங்கிலியின் கண்ணிகளுக்கிடையே காரண—காரியத் தொடர்பு இல்லை என்று கூறினால், அது சொந்தக் கருத்தையே மறுப்பதாகும்; காரண—காரியத் தொடர்பை ஏற்றுக் கொண்டாலோ காரணம் மற்றும் காரியம் இரண்டும் ஒரே வேளையில் இருப்பதை ஏற்றுக் கொண்டதாகும்.
காணச் சங்கிலியின் கண்ணிகளுக்கிடையே காரண—காரியத் தொடர்பு இருக்க இயலாது என்பதை முந்தின ஸூத்ரம் கூறியது. எனவே அப்படியொரு தொடர்பு இல்லை என்பதை ஏற்றுக் கொள்வதானால் அது பௌத்தத் தத்துவத்தின் அடிப்படைக் கருத்தாகிய க்ஷணிகவாதத்தையே மறுப்பதாகும்.
அனுபவிப்பவன், அனுபவிக்கப்படும் பொருள் இரண்டும் நிலையற்றவை; ஒரு கணம் மட்டுமே அவை இருக்கின்றன, மறு கணம் மறைந்து விடுகின்றன என்பது பௌத்தத்தின் கருத்து. இதுவே க்ஷணிகவாதம்.
காரணச் சங்கிலியோ இரண்டு கண்ணிகளுக்கிடையே காரண—காரியத் தொடர்பைப் பற்றி பேசுகிறது. ஆனால் காரணத்திலிருந்து காரியம் வர வேண்டுமானால் அங்கே ஒரு தொடர்பு இருக்க வேண்டும். உதாரணமாக, விதையிலிருந்து மரம் வர வேண்டுமானால் மரத்திற்கு ஒரு தொடர்ச்சி இருக்க வேண்டும். க்ஷணிகவாதமோ விதை ஒரு கணத்திற்கு மட்டுமே இருப்பதாகக் கூறுகிறது. எனவே க்ஷணிகவாதத்தை ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டுமானால் காரண—காரியத் தொடர்பை மறுக்க வேண்டும். தொடர்ச்சி அல்லது காரண—காரியத் தொடர்பு இருக்க வேண்டுமானால் க்ஷணிக வாதத்தை மறுக்க வேண்டும். இவ்வாறு இரண்டு பக்கங்களிலும் பிரச்சினை எழுவதை இந்த ஸூத்ரம் காட்டுகிறது.
எல்லாம் ஒன்றல்ல !!ஆனால் எல்லாம் ஒன்றால் ..
பார்க்க தெரியும் பரிமாணங்கள் வேறாக !!
குணாதியங்கள் வேறாக !! புரிதல் வேறாக !! ஒன்றுபோல தெரிந்தாலும் தன்மைகள் வேறாக !! இருப்பதே அதுவதர்க்கான வாழ்வியல் நியதி ..
ஆனால்
அது எல்லாம் கூடிய தன்மையான இறையின் வெளிப்பாடே ..
இத்தகையான வேறுபாடுகள் கொண்டு ஒரே சீராக இப்பிரபஞ்சத்தையே இயக்கியாள்கிறது சிவம் !!
ஆதலால்
எல்லாம் ஒன்றல்ல, ஆனால் எல்லாம் ஒன்றால் ..
. உடல் ஒரு வாகனம், ஆன்மாவாகிய நீயே அதன் ஓட்டுநர். வண்டி தவறான பாதையில் வேகமாக செல்கிறது என்றால் என்ன செய்ய வேண்டும்?
"அழுத்துடா பிரேக்கை !!!" , என்று சடன் பிரேக் போட்டு, உன் உடல் என்னும் வாகனத்தை நிறுத்தி விடு. நின்ற வேகத்திலேயே, சரியான பாதையில் உன் மனதை திசை திருப்பு. எது தவறான பாதை என்கிறாயா? நீ செல்ல வேண்டிய பாதையை தவிர மற்றவை யாவும் தவறான பாதைகளே !!! அது சரி, எது சரியான பாதை?
கல்வியறிவையும் மெஞ்ஞானத்தையும் தான் நீ உனது பிள்ளைகளுக்கு கொடுக்க வேண்டுமே தவிர, சொத்துக்களை மட்டுமல்ல !!! ஆனால், நீயோ உனது பல தலைமுறைகளுக்கு வேண்டிய சொத்துக்களையும் கொடுத்து, உனது வம்சத்தையே சோம்பேறி ஆக்குகின்றாய் !!!
ஒரு சிறந்த தந்தை, தன், புத்தி தெரிந்த உடனேயே பிள்ளைகளுக்கு தர வேண்டியதே நற்குணம், பற்றினை குறைத்து கொள்ளுதல், தன்னை அறிவதில் உற்சாகத்தை உண்டாக்குதல், கல்வி, தர்மப்படி வாழ்வது, அளவோடு பணம் ஈட்டுதல்.
உனது கவலைகளுக்கான காரணங்களை புறத்தே தேடுகின்ற முட்டாள் தனத்தை இனியாவது நிறுத்து !!!
மானிடா !!! நீ படுகின்ற அத்தனை துயரங்களுக்கும் காரணமான அந்த ஐந்து கயவர்களை காமம்,கோவம், லோபம்,மதம்,மாச்சரியம் என்கிற ஐந்து கயவர்களை "உன்னுள்ளே" தேடு !!!
உனது கவலைகளுக்கு வெளியில் எவருமே காரணமல்ல என்றுணர்ந்து,
எவர் மீதும் வெறுப்பு கொள்ளாமல், உனது கவலைக்கு உன் மனமே காரணம் என்றுணர்ந்து, உன் மனதை பக்குவப் படுத்தி, அந்தப் பக்குவப்பட்ட மனமும் உன் கவலைகளுக்கு காரணமில்லை என்கிற ஞானத்தை நீ அடையும் பொழுது, உன் கவலைகளுக்கு காரணமே இல்லை என்கிற மிகப்பெரிய சத்தியம் உன் ஞானக் கண்களுக்கு புலப்படும்.
உனது வாழ்நாட்கள் அத்தனையும் செலவிட்டு, நீ ஓடி ஓடி சம்பாதித்த காகிதக் கோடிகளால் ஒரு நாளை கூட பெற்றுத் தர முடியாது !!!
உன் வாழ்க்கையில் இறுதியில் இந்த ஞானத்தைப் பெற்றாலும், அது உனக்கு பலனில்லை. ஏனெனில், அதைப் பயன்படுத்தி வாழ உனக்கு காலம் இருந்தால் தான் அந்த ஞானத்தைப் பெற்றதிலும் ஒரு பலன் உண்டு.
இந்த ஞானங்கள் அத்தனையும் எனக்கு முன்பே தெரியுமே என்று, ஒருவேளை நீயும் சொல்லலாம் !!! என்ன பயன்? உன்மனதில் நிலைக்காத ஞானங்களால் உனக்கென்ன பயன்?
ஒரு ஞானத்தை அறிந்திருப்பது என்பது வேறு. ஒரு ஞானம் மனதில் நிலைத்திருப்பது என்பது வேறு.
வேதங்கள் குறிப்பிடும், உன் மனதிற்கான இந்தப் பயிற்சியே ... பகவத் கீதை கூறும் ஆத்மஞானம் !!!
இதுவே அனைத்து ஞானங்களுக்குள் சிறந்த ஞானம் ஆகும். இந்த ஞானமே மனநிறைவைத் தரும் ஞானமாகும். இந்த ஞானத்தை பெற்றால் தான் நீ வேறு எந்த ஞானத்தையும் பெற வேண்டிய அவசியமில்லை என்று உணர்வாய் !!!
கோடிகள் கொடுத்தாலும் கிடைப்பதற்கரிய ஞானங்கள் அத்தனையும் வேதங்களில் கொட்டிக் கிடக்கின்றன !!!
சுயநலமற்றவனால் மட்டுமே அவற்றைப் புரிந்து கொள்ள முடியும் !!!
எனவே, வாழ்வின் இறுதியிலாவது, ஆன்மாவை அறிந்து ஆத்ம ஞானத்தில் நிலைபெற்று, கர்ம்பலனகளை எரித்துவிடு !!! பரமாத்வாடு ஒன்றி வாழ் !!! பிறவிப் பயன் பெற்றுவிடு !!! பேரானந்தமாக வாழ்ந்துவிடு !!!
நான் பரமாத்மாவோடு ஒன்றிவிட்டேன். உங்கள் ஜீவனும் உங்களுடலில் உள்ளபோதே, பரமாத்மாவில் ஐக்கியமாகிவிடுங்கள்.
எல்லோருக்கும் நல்லதே நடக்கட்டும் என்று வாழ்த்துகின்றேன் !!!
ஆத்ம ஞானத்தை அடைந்திருக்கும் நான் ஒருபோதும் மரணத்தைக் கண்டு வருந்த மாட்டேன் !!! பயம் கொள்ள மாட்டேன் !!! ஆனால், ஒவ்வொரு நாளையும் இறுதி நாளாக எண்ணி, அதை உயர்ந்தபட்ச பயனுள்ள நாளாக மாற்றி அமைத்துக் கொள்வேன் !!!
குறிப்பாக பொறுப்புகளிலிருந்தும் குடும்ப கடமைகளில் இருந்தும், விடுதலை பெற்ற ஒரு ஆத்ம ஞானி, மொத்தமாக வாழுகின்ற ஒவ்வொரு நாட்களிலும், அதற்கு முந்தைய நாளைக் காட்டிலும் அதிகபட்ச ஆன்மீக சேவை செய்து இருக்கவேண்டும் என எண்ணுவான்.
ஆத்மஞானம் வழங்குவதே எனது மேன்மையான கடமையாகும். தகுதி உடையவர்கள் அதை பயன்படுத்திக் கொள்ளாதது, என் குற்றமல்ல !!!
நல்லவன் கெட்டவன் என வேறுபாடு பார்க்காமல் பலனைத் தருவதுதான் மழையின் கடமை. அந்த மழையை பயன்படுத்திக் கொள்வது அவரவர் திறமையை பொறுத்தது அல்லவா? அதுபோலத்தான் ஒவ்வொரு ஞானியும் பொதுநலச் சேவையில் எப்போதும் தோல்வி கானாமல் வெற்றியே காணுகின்றனர்.
ஆத்மஞானிக்கு தோல்வியே கிடையாது !!! மானிடர்களே !!! புரிந்துகொள்ளுங்கள், ஆத்மஞானிக்கு தோல்வியே கிடையாது !!!
ஆன்மாவை அடைவதுதானே இந்த மனிதப் பிறவியின் லட்சியம் !!! இந்த உடலும் மனமும் அழிவதற்குள் இவ்வுடலில் அழியாதிருக்கும் ஆன்மாவை உணர்ந்திடுவோம் !!! வெற்றி பொறுவோம் !!!
சவமாவதற்குள் சிவமாகு.
,
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 202:
கருத்தும் மறுப்பும்:
22.இல்லாமைக் கருத்தும் மறுப்பும்______
பொதுவாக எதிர்மறையான எண்ணம் கொண்டோரிடம் விலகி இருங்கள் என்று சொல்லப்படுகிறது !!
ஆனால்
உங்களின் நேர்மறையான எண்ணத்தின் வீரியம் அதைவிட அதிகமாக இருக்கும்போது, அந்த எதிர்மறை எண்ணத்தார்கள் கூட மௌன நிலைக்கு வந்துவிடுவார்கள் என்பதே இங்கு மெய் ..
ஆனால்
நாமும் எதிர்மறையான எண்ணத்தில் இருந்தால் அது மேலும் அவர்களால் அது வலுப்பெற்று, அவர்கள் ஆளுமையுள் நீங்கள் வசப்பட்டு போவீர்கள் !!!
எப்போதும் நேர்மறையாக இருக்க !! அதை என்றும் சாதியப்படுத்திக்கொண்டே இருக்கும் இறையை அதில் / இதில் என்ற பேதம் கடந்து எதிலும் அனுபவிக்க சாத்தியமாகும் ..
ஓர் குழந்தையின் நேர்மறையான எண்ணம் !! எந்த பிடிவாதமான எதிர்மறையையும் விழ்த்துவது போல ..
சில மனித மனங்கள்
எவ்வளவு விந்தையானது
சில சூழல்களில்
சில நொடிகளில்
எல்லாம் மறந்து
அவர்கள் நிஜ குரூரமுகங்களை
காண்பிக்கும் நேரங்களில்
நாம் திகைத்து தான் போகிறோம்..!!
#
பௌத்தத் தத்துவத்தின் மற்றொரு மற்றொரு முக்கியமான கருத்து ‘இல்லாமை’ (அபாவம்). 3 வகையான இல்லாமை பற்றி பௌத்தம் பேசுகிறது. அதில் இரண்டைப் பற்றி இந்த ஸூத்ரம் ஆராய்கிறது.
ப்ரதிசங்க்யாப்ரதிசங்க்யாநிரோதா
பொருள்: செயற்கையான இல்லாமை, இயற்கையான இல்லாமை இரண்டுமே சாத்தியம் அல்ல. ஏனெனில் தொடர்ச்சி இருக்கிறது.
நிலையான எதுவும் இல்லை, எல்லாமே கணம் தோன்றி மறைவன. மறைவது என்றால் இல்லாமல் போவது, இல்லாமை. இல்லாமல் போவது என்றால் முற்றிலுமாக அழிந்து போவதா, அல்லது ஒரு தோற்றம் மறைந்து மற்றொரு தோற்றமாக வெளிப்படுவதா? இரண்டாவது கருத்தை வேதாந்தம் ஏற்கிறது. பௌத்தம் முதல் கருத்தை ஆமோதிக்கிறது. ஒரு பொருள் மறைகிறது என்றால் அது முற்றிலும் மறைந்து இல்லாமை ஆகிறது என்பது பௌத்தத்தின் வாதம்.
இல்லாமை பற்றி பௌத்தம் ஏன் பேச வேண்டும்?
காரணச் சங்கிலியின் முதல் கண்ணி அறியாமை அல்லது அவித்யை. அறியாமையை அழிப்பதால் சங்கிலியின் தொடரும் கண்ணிகள் அனைத்தும் அழிகின்றன. மூப்பு, மரணம் முதலிய துன்பங்கள் இல்லாமல் போகின்றன. எனவே துன்பங்கள் அற்ற வாழ்க்கை வேண்டுமானால் அறியாமையை அழிக்க வேண்டும். அதாவது அறியாமை இல்லாமல் போக வேண்டும். இந்தக் கருத்தை விளக்குவதற்காக பௌத்தம் இல்லாமை பற்றிப் பேசுகிறது.
சாதனைகள் செய்து அறியாமையை அழிக்க வேண்டுமா அல்லது இயல்பாகவே அது அழியுமா? இதனை விளக்குவதற்கு மூன்று விதமான இல்லாமை பற்றி பௌத்தம் பேசுகிறது:
1. சாதனைகளைத் தொடர்ந்து வருகின்ற இல்லாமை (ப்ரதிசங்க்யா)—பௌத்தம் கூறுகின்ற பல்வேறு பயிற்சிகளைச் செய்து அறியாமையை இல்லாமல் செய்வது.
2. இயல்பான இல்லாமை (அப்ரதிசங்க்யா)—சாதனைகள் எதுவுமின்றி இயல்பாகவே அறியாமை அழிவது.
3. ஆகாசம் (வெளி) போன்ற இல்லாமை—ஆகாசம் கண்ணிற்குத் தெரியாவிட்டாலும் அது இருக்கிறது. அது பஞ்சபூதங்களில் ஒன்று என்கிறது வேதாந்தம். பௌத்தமோ ஆகாயம் என்ற ஒன்று இல்லை, அது இல்லாமையைக் குறிக்கிறது என்கிறது.
இவற்றில் முதல் இரண்டு இல்லாமையை எடுத்துக் கொண்டு, இந்த ஸூத்ரம், முற்றிலுமாக இல்லாமல் போவது என்பது சாத்தியம் இல்லை என்கிறது. ஏனெனில் அறியாமையை எடுத்துக் கொண்டாலும் சரி, வாழ்க்கை நிகழ்ச்சிகளைப் பார்த்தாலும் சரி, முற்றிலுமாக எதுவும் இல்லாமல் போவது இயலாத காரியம் என்கிறது இந்த ஸூத்ரம்.
//இந்த ஸூத்ரம், முற்றிலுமாக இல்லாமல் போவது என்பது சாத்தியம் இல்லை என்கிறது// அப்படியானால் அறியாமை என்பது தொடர்கிறது என்கிறாரா ஆசிரியர்?
ஒரு விஷயம் ஜீவாத்மா பரமாத்மாவோடு இணைந்த பின் அது தன்னுடைய தனித் தன்மையை இழந்து விடும்! அதற்கு சம்ஸ்காரம் என்ற மெமரி சென்டர் எதுவுமே இராது!
ஜீவாத்மா குறையுள்ளது அல்ல! ஆனால் அது மாயையால் ஈர்க்கப்பட்டு உலகியலில் உழல்கிறது! பரமாத்மா = சைதன்யம் என்றால் ஜீவாத்மா = சைதன்யம் + மாயை + உடல்
//கடலில் கலக்கும் நதி எந்த வேறுபாடும் இல்லாமல் கடலின் இயல்பான உப்புத் தண்ணீராக மாறுவது போல// இந்தக் கருத்துதான் சார். முதலில் டைப் அடித்த போது தவறுதலாக போஸ்ட் ஆகிவிட்டது.
மோக்ஷத்தை அடையும் ஜீவன் குறைகள் இல்லாமல் ஆவான் என்பதே அத்வைதம் குறித்த என் அறிதல். ஜீவாத்மா குறையுள்ளது என்பதை ஏற்க தயக்கமாக இருக்கிறது.
மத்வ சித்தாந்தம் படித்த போது ஒரு உதாரணம் படித்தேன். ஒரு பெரிய அண்டாவிலும், ஒரு தம்ளரிலும் நீர் நிரம்பியிருப்பதாக வைத்துக் கொள்வோம். இரண்டும் நீர் நிரம்பி பூர்ணமாக இருக்கும் போதிலும் அண்டாவின் பூர்ணமும், தம்ளரின் பூர்ணமும் வேறாகவே இருக்கிறது. அந்தக் கோட்பாட்டை வைத்துப் பார்க்கும் போது நீங்கள் சொல்வது பொருந்துகிறது. ஜீவாத்மா குறையுள்ளது என்பதை விட குறைவான பூர்ணமுள்ளது (!) என்று தாரதம்மியத்தை ஏற்கலாம்.
//சத் சிதானந்தம் ஒன்றே பூரணமானது! அதிலிருந்து படைக்கப்பட்ட கோடானுகோடி ஜீவாத்மாக்கள் அல்ல!// இந்தக் கருத்து ஏற்கத்தக்கதாகவே உள்ளது. ஜீவாத்மா மோக்ஷத்தை அடையும் போது சச்சிதானந்தத்தின் குணங்கள் பூரணமாக இருக்கவேண்டும் என்று தோன்றுகிறது. கடலில் கலக்கும் நதி எந்த வேறுபாடும் இல்லாமல் கடலின் இயல்பான உப்புத் தண்ணீராக மாறுவது போல, ஜீவனும் சச்சிதானந்தத்தின் பண்புகளை அடையவேண்டும் என்றே தோன்றுகிறது.
(இன்னும் காண்போம்).
கருத்தும் மறுப்பும்:
22.இல்லாமைக் கருத்தும் மறுப்பும்______
பொதுவாக எதிர்மறையான எண்ணம் கொண்டோரிடம் விலகி இருங்கள் என்று சொல்லப்படுகிறது !!
ஆனால்
உங்களின் நேர்மறையான எண்ணத்தின் வீரியம் அதைவிட அதிகமாக இருக்கும்போது, அந்த எதிர்மறை எண்ணத்தார்கள் கூட மௌன நிலைக்கு வந்துவிடுவார்கள் என்பதே இங்கு மெய் ..
ஆனால்
நாமும் எதிர்மறையான எண்ணத்தில் இருந்தால் அது மேலும் அவர்களால் அது வலுப்பெற்று, அவர்கள் ஆளுமையுள் நீங்கள் வசப்பட்டு போவீர்கள் !!!
எப்போதும் நேர்மறையாக இருக்க !! அதை என்றும் சாதியப்படுத்திக்கொண்டே இருக்கும் இறையை அதில் / இதில் என்ற பேதம் கடந்து எதிலும் அனுபவிக்க சாத்தியமாகும் ..
ஓர் குழந்தையின் நேர்மறையான எண்ணம் !! எந்த பிடிவாதமான எதிர்மறையையும் விழ்த்துவது போல ..
சில மனித மனங்கள்
எவ்வளவு விந்தையானது
சில சூழல்களில்
சில நொடிகளில்
எல்லாம் மறந்து
அவர்கள் நிஜ குரூரமுகங்களை
காண்பிக்கும் நேரங்களில்
நாம் திகைத்து தான் போகிறோம்..!!
#
பௌத்தத் தத்துவத்தின் மற்றொரு மற்றொரு முக்கியமான கருத்து ‘இல்லாமை’ (அபாவம்). 3 வகையான இல்லாமை பற்றி பௌத்தம் பேசுகிறது. அதில் இரண்டைப் பற்றி இந்த ஸூத்ரம் ஆராய்கிறது.
ப்ரதிசங்க்யாப்ரதிசங்க்யாநிரோதா
பொருள்: செயற்கையான இல்லாமை, இயற்கையான இல்லாமை இரண்டுமே சாத்தியம் அல்ல. ஏனெனில் தொடர்ச்சி இருக்கிறது.
நிலையான எதுவும் இல்லை, எல்லாமே கணம் தோன்றி மறைவன. மறைவது என்றால் இல்லாமல் போவது, இல்லாமை. இல்லாமல் போவது என்றால் முற்றிலுமாக அழிந்து போவதா, அல்லது ஒரு தோற்றம் மறைந்து மற்றொரு தோற்றமாக வெளிப்படுவதா? இரண்டாவது கருத்தை வேதாந்தம் ஏற்கிறது. பௌத்தம் முதல் கருத்தை ஆமோதிக்கிறது. ஒரு பொருள் மறைகிறது என்றால் அது முற்றிலும் மறைந்து இல்லாமை ஆகிறது என்பது பௌத்தத்தின் வாதம்.
இல்லாமை பற்றி பௌத்தம் ஏன் பேச வேண்டும்?
காரணச் சங்கிலியின் முதல் கண்ணி அறியாமை அல்லது அவித்யை. அறியாமையை அழிப்பதால் சங்கிலியின் தொடரும் கண்ணிகள் அனைத்தும் அழிகின்றன. மூப்பு, மரணம் முதலிய துன்பங்கள் இல்லாமல் போகின்றன. எனவே துன்பங்கள் அற்ற வாழ்க்கை வேண்டுமானால் அறியாமையை அழிக்க வேண்டும். அதாவது அறியாமை இல்லாமல் போக வேண்டும். இந்தக் கருத்தை விளக்குவதற்காக பௌத்தம் இல்லாமை பற்றிப் பேசுகிறது.
சாதனைகள் செய்து அறியாமையை அழிக்க வேண்டுமா அல்லது இயல்பாகவே அது அழியுமா? இதனை விளக்குவதற்கு மூன்று விதமான இல்லாமை பற்றி பௌத்தம் பேசுகிறது:
1. சாதனைகளைத் தொடர்ந்து வருகின்ற இல்லாமை (ப்ரதிசங்க்யா)—பௌத்தம் கூறுகின்ற பல்வேறு பயிற்சிகளைச் செய்து அறியாமையை இல்லாமல் செய்வது.
2. இயல்பான இல்லாமை (அப்ரதிசங்க்யா)—சாதனைகள் எதுவுமின்றி இயல்பாகவே அறியாமை அழிவது.
3. ஆகாசம் (வெளி) போன்ற இல்லாமை—ஆகாசம் கண்ணிற்குத் தெரியாவிட்டாலும் அது இருக்கிறது. அது பஞ்சபூதங்களில் ஒன்று என்கிறது வேதாந்தம். பௌத்தமோ ஆகாயம் என்ற ஒன்று இல்லை, அது இல்லாமையைக் குறிக்கிறது என்கிறது.
இவற்றில் முதல் இரண்டு இல்லாமையை எடுத்துக் கொண்டு, இந்த ஸூத்ரம், முற்றிலுமாக இல்லாமல் போவது என்பது சாத்தியம் இல்லை என்கிறது. ஏனெனில் அறியாமையை எடுத்துக் கொண்டாலும் சரி, வாழ்க்கை நிகழ்ச்சிகளைப் பார்த்தாலும் சரி, முற்றிலுமாக எதுவும் இல்லாமல் போவது இயலாத காரியம் என்கிறது இந்த ஸூத்ரம்.
//இந்த ஸூத்ரம், முற்றிலுமாக இல்லாமல் போவது என்பது சாத்தியம் இல்லை என்கிறது// அப்படியானால் அறியாமை என்பது தொடர்கிறது என்கிறாரா ஆசிரியர்?
ஒரு விஷயம் ஜீவாத்மா பரமாத்மாவோடு இணைந்த பின் அது தன்னுடைய தனித் தன்மையை இழந்து விடும்! அதற்கு சம்ஸ்காரம் என்ற மெமரி சென்டர் எதுவுமே இராது!
ஜீவாத்மா குறையுள்ளது அல்ல! ஆனால் அது மாயையால் ஈர்க்கப்பட்டு உலகியலில் உழல்கிறது! பரமாத்மா = சைதன்யம் என்றால் ஜீவாத்மா = சைதன்யம் + மாயை + உடல்
//கடலில் கலக்கும் நதி எந்த வேறுபாடும் இல்லாமல் கடலின் இயல்பான உப்புத் தண்ணீராக மாறுவது போல// இந்தக் கருத்துதான் சார். முதலில் டைப் அடித்த போது தவறுதலாக போஸ்ட் ஆகிவிட்டது.
மோக்ஷத்தை அடையும் ஜீவன் குறைகள் இல்லாமல் ஆவான் என்பதே அத்வைதம் குறித்த என் அறிதல். ஜீவாத்மா குறையுள்ளது என்பதை ஏற்க தயக்கமாக இருக்கிறது.
மத்வ சித்தாந்தம் படித்த போது ஒரு உதாரணம் படித்தேன். ஒரு பெரிய அண்டாவிலும், ஒரு தம்ளரிலும் நீர் நிரம்பியிருப்பதாக வைத்துக் கொள்வோம். இரண்டும் நீர் நிரம்பி பூர்ணமாக இருக்கும் போதிலும் அண்டாவின் பூர்ணமும், தம்ளரின் பூர்ணமும் வேறாகவே இருக்கிறது. அந்தக் கோட்பாட்டை வைத்துப் பார்க்கும் போது நீங்கள் சொல்வது பொருந்துகிறது. ஜீவாத்மா குறையுள்ளது என்பதை விட குறைவான பூர்ணமுள்ளது (!) என்று தாரதம்மியத்தை ஏற்கலாம்.
//சத் சிதானந்தம் ஒன்றே பூரணமானது! அதிலிருந்து படைக்கப்பட்ட கோடானுகோடி ஜீவாத்மாக்கள் அல்ல!// இந்தக் கருத்து ஏற்கத்தக்கதாகவே உள்ளது. ஜீவாத்மா மோக்ஷத்தை அடையும் போது சச்சிதானந்தத்தின் குணங்கள் பூரணமாக இருக்கவேண்டும் என்று தோன்றுகிறது. கடலில் கலக்கும் நதி எந்த வேறுபாடும் இல்லாமல் கடலின் இயல்பான உப்புத் தண்ணீராக மாறுவது போல, ஜீவனும் சச்சிதானந்தத்தின் பண்புகளை அடையவேண்டும் என்றே தோன்றுகிறது.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 203:
மேலும் விளக்கப்படுகிறது:
23. இந்தக் கருத்து மேலும் விளக்கப்படுகிறது______
சந்தோஷம் !! துக்கம் !! என்ன வித்தியாசம் ??
சந்தோஷத்தில் எதையுமே மேலோட்டமாக அணுகுவோம் !!
துக்கத்தில் எதையுமே ஆழ்ந்து அணுகுவோம் !!
ஆனால் ஆனந்தத்தில் எதையுமே அதுவாக அனுப்பிவிப்போம் ..
ஆனந்தமே நம் இயல்பு நிலை , இருப்பு நிலை ...
சந்தோஷமும் துக்கமும் வரும் போகும் !!
ஆனந்தத்தின் இருந்தே இந்த வரும் போகும் நிகழ்கின்றது ..
ஆனந்தத்தை தான் எப்பொதும் அனுபவித்துகொண்டே இருக்கின்றோம் !!!
அதுதான் ஆனந்தம் என்று உணராது ??
ஆனந்தக்கூத்தன் திருவடி போற்றி.
உபயதா ச தோஷாத் || 2:2.23 ||
பொருள்: சாதனைகளைத் தொடர்ந்து வருகின்ற இல்லாமை, இயல்பான இல்லாமை ஆகிய இரண்டிலுமே குறைபாடு இருப்பதால் அவற்றை ஏற்றுக் கொள்ள இயலாது.
பல்வேறு சாதனைகளைச் செய்து அதனால் அறியாமை அழிகிறது என்பதை ஏற்றுக் கொண்டால் காரண--காரியத் தொடர்பை ஏற்றுக் கொண்டதாகும். காண—காரியத் தொடர்பை ஏற்றுக் கொண்டால் அது க்ஷணிகவாதத்தை மறுப்பதாகும். எனவே இது பௌத்தம் தன் சொந்தக் கருத்தையே மறுப்பதாக முடியும்.
மாறாக அறியாமை இயல்பாக அழிகிறது என்பதை ஏற்றுக் கொண்டால், புத்தர் கூறிய அஷ்டாங்க யோகம் (8 விதமான சாதனைகள்) முதலிய சாதனைகள் பொருளற்றவையாகி விடும்.
இவ்வாறு இரண்டு விதமான இல்லாமையை ஏற்றுக் கொண்டாலும் அது பௌத்தத் தத்துவம் சொந்தக் கருத்தையே மறுப்பது ஆகும்.
24. மூன்றாவது இல்லாமையும் மறுப்பும்_________
ஆகாசே சாவிசேஷாத் || 2:2.24 ||
பொருள்: ஆகாசத்தின் விஷயத்திலும் இல்லாமை என்பது ஏற்றுக் கொள்ள இயலாதது. ஏனெனில் முந்தைய இரண்டு இல்லாமையிலிருந்து இது வேறுபட்டதாக இல்லை.
பௌத்தம் மூன்று விதமான இல்லாமை பற்றிப் பேசுகிறது என்பதைக் கண்டோம். முதல் இரண்டு இல்லாமையும் முந்தின ஸூத்ரத்தில் மறுக்கப்பட்டன. மூன்றாவது இல்லாமை ஆகாசம், அதாவது ஆகாசம் போன்றது.
ஆகாசம் என்பது எதுவுமற்ற சூன்யம் என்பது பௌத்தத்தின் வாதம். ஆனால் அதே பௌத்த நூலில் கீழ்க்கண்ட உரையாடல் வருகிறது:
ஒருவர்: ‘பூமி எதைச் சார்ந்திருக்கிறது?’
மற்றவர்: ‘வாயுவை.’
ஒருவர்: ‘வாயு எதைச் சார்ந்திருக்கிறது?’
மற்றவை: ‘ஆகாசத்தை.’
வாயு ஆகாசத்தை சார்ந்திருக்கிறது என்றால் ஆகாசம் இருக்கின்ற ஒன்றாக ஆகிறது. இல்லாத ஒன்றை மற்றொன்று சார்ந்திருக்க இயலாது. எனவே ஆகாசம் இருக்கின்ற ஒன்றே என்பது பௌத்த நூல்களில் ஏற்றுக் கொள்ளப் பட்டிருக்கிறது.
இங்கே ஆகாசம் என்பது இல்லாத ஒன்று என்றால் பௌத்தம் முன்னுக்குப் பின் முரணாகப் பேசுகிறது என்றாகும். எனவே ஆகாசம் என்பதை இல்லாத ஒன்று என்று ஏற்றுக் கொள்ள இயலாது. இந்த விஷயத்தில், மூன்றாவது இல்லாமை முதல் இரண்டு இல்லாமையிலிருந்து எந்த விதத்திலும் வேறுபட்டு நிற்கவில்லை.
இறைவனின் அடிமை என்று சொல்லி விடுவது பெருமை போல தெரிந்தாலும் !!
அடிமைபோல நடத்துகிறானா என்று சித்திக்க வேண்டும் !!
ஆன்ம விடுவிப்பு அருளி தன்னுள் தானாக ஒடுக்கி கொள்ளும் தயாபரன் ஆகிய இறைவன் !!
அடிமை என்ற சொல்லுக்கு புறம்பானவனாகவே இருக்கிறான் !!
அன்புக்கு அடிமை ?? காதலுக்கு அடிமை ?? காமத்துக்கு அடிமை ?? போதைக்கு அடிமை ?? யாரையோ தலைவர் என்று சொல்லி அவருக்கு அடிமை என்று பெருமை கொள்வதில் இருந்து எல்லாம் ..
நாம் எண்ணம்போல பயணிக்க விட்டு ?? அதில் இருந்து மெய்யுணர்த்தி !! மீட்டு எடுக்கும் கருணை தானே இறைக்கருணை !!
எந்த அடிமை நல்ல இருக்க வேண்டும் என்று தன்னை தரும், தன்னிடம் இருக்கும் அனைத்தையும் தரும் தலைவன் யார் உள்ளார் !!
தன்னில் இருந்து தன்னை கொண்டே படைத்து, அதற்க்கு அனைதுமாகிய தன் தன்மைகளாக விளங்கும் மூவர், தேவர், ரிஷி, சித்தன், புத்தன், பித்தன் முதல் இந்த பிரபஞ்சத்தில் உள்ள பேரண்டம், அண்டம், அதில் உள்ள சூரிய குடும்பம், கோள்கள், அதில் நாம் வாழ்விக்கப்படும் இந்த பூமி அதில் உள்ள ஓர் அணு ஜீவன் முதல் அனைத்து உயிரங்களும் நமக்கான பணியை செய்ய பணித்து !!
அதையும்
இடையறாது இருத்தி, இயக்கி, ஒவ்வொரு கணப்பொழுதும் நம்மை கவனித்த், நமக்கானதை எல்லாம் பொருத்தி அருளி, பணி செய்ய பனிக்கபட்டதுள் இருந்தும் நம் இருப்பை அனைத்துமாகிய தன்னுள் கொண்டு ஆடும் நாயகன் !! தலைவன் !! பெருங்கருணை பேராளன் !!
நம்மை என்ன அடிமையாகவா வைத்து இருக்கிறான் ??
ராஜாதி ராஜனின் செல்லமாக !!
இளவரசனாக / இளவரசியாக ...
தன்னால் முடிந்தவரை ராஜாவாழ்க்கையே கொடுத்து !!
உடலில் ஓர் அணுவாக நாம் இருந்தாலும் !!
நம் ஆணைக்கு ஏற்றபடி பணி செய்ய,
நினைக்கும் பணியை கூட புரிந்து கொண்டு பணியாற்ற எண்ணற்ற உயிரணுக்களை இவ்வுடலில் பிணைத்து நீங்கள் ஆளும் ராஜ்யமாக உடலை கொடுத்து !!
உங்கள் முட்டாள்தனத்தை கூட புரிந்த்து கொள்ள உங்களுக்கு என்ற பற்பல உயிர்களை பிணைத்து இணைத்தும் !!
உங்களுக்கு என்று ராஜ்ஜியம் அருளி !!
அதற்கும் உங்களை மீறிய உதவிகள் புரிந்து, உங்களை அளவிட்டு !! உங்களின் பின்னே உற்றதுணையாய் உறுதுணையாய் இருக்கும் இறைவன் உங்களை அடிமையாகவா வைத்து இருக்கிறான் ??
அனுபவிக்கும் விதம் !! அனுபவிக்கும் நமக்கு புரியவில்லை என்பதே ..
விடுவிப்பவனின் அடிமை என்று சொல்லிக்கொள்வதில் வெளிப்பாடு !!
ராஜாதி ராஜனின் தனித்துவமான பேரன்பையும் !! பெருங்கருணையும் !! எப்போதும் இடையறாது அனுபவித்து கொண்டே இருக்கும் செல்லப்பிள்ளை !!
இறைவன் அடிமையா ??
ஏதோ இவனை அங்கணம் சிந்திக்கவிட்டவன் கருணையால் ...
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 204:
ஏற்க இயலாது:
25. தொடரும் 3 ஸூத்ரங்கள் க்ஷணிகவாதத்தை மறுக்கின்றன. நினைவு தொடர்கின்ற காரணத்தால் க்ஷணிக வாதத்தை ஏற்க இயலாது____
அனுஸ்ம்ருதேச்ச || 2:22.25 ||
பொருள்: மீண்டும் நினைக்கப்படுவதன் காரணத்தால் உலகம் கணநேரம் மட்டுமே நிலைப்பது என்ற கருத்தை ஏற்றுக் கொள்ள இயலாது.
அனுபவிப்பவன், அனுபவிக்கின்ற பொருள் இரண்டுமே நிலையற்றவை என்ற கருத்து ஏற்கெனவே 21 ஆம் ஸூத்ரத்தில் மறுக்கப்பட்டு விட்டது. இங்கே மற்றொரு கோணத்தில் அதே கருத்து மறுக்கப்படுகிறது. அதனால்தான் ‘நினைக்கப் படுவதாலும்’ (ச) என்று கூறப்பட்டுள்ளது.
ஒரு முறை ராமனைப் பார்க்கிறோம். சில நாட்களுக்குப் பின் பார்க்கும் போது ‘அதே ராமன் இவன்’ என்று நினைவு கூர்கிறோம். அன்றிருந்த நாம் வேறு, இன்றிருக்கும் நாம் வேறு என்றால் நம்மால் ராமனை நினைவு கூர்ந்திருக்க இயலாது. அன்று நடந்ததையும் இன்று நடப்பதையும் இணைக்க வேண்டுமானால் நாம் மாறாதவர்களாக இருக்க வேண்டும். இவ்வாறு நாம் நிகழ்ச்சிகளை நினைவுகூர இயல்வதால் நாம் கணத்தில் மறைபவர்கள் என்ற கருத்தை ஏற்றுக் கொள்ள இயலாது.
26. இல்லாத ஒன்றிலிருந்து எதுவும் தோன்ற இயலாது______
நாஸதோத்ருஷ்டத்வாத் || 2:2.26 ||
கஷ்டத்தை நீக்க என்று ஆளுக்கு எதையாவது சொல்லி தனக்கான அடிமையை உருவாக்கிக்கொள்வதில் முனைப்போடு இருக்கிறார்கள் ..
ஆனால்
அடிப்படையாக கஷ்டத்தை உருவாக்கி கொள்வதில் இருந்து தெளிவதே வழி என்று உணர்விக்க திருவருள் துணை புரிகின்றது !!
இதில் உணர்ந்து தெரிந்து தெளிவதை கடந்து ..
கஷ்டத்தை தீர்க்கும் பரிகாரம் எல்லாம் ..
மேலும் மேலும்
கஷ்டத்தையே உருவாக்கி என்ன பரிகாரம் ?? யார் அதற்க்கு பரிகாரம் சொல்லி ?? எப்படி இந்த கஷ்டம் கடந்து அடுத்த கஷ்டத்தை உருவாக்கி கொள்வதில் முனைப்பாக இருக்கின்றோம் ..
கஷ்டத்தை இஷ்டப்பட்டு உருவாகாது !!
இருப்பதே கஷ்டம் இல்லாது தானே என்று மெய்யுணர்ந்து கடக்கவைக்கும் திருவருளை அனுபவித்தால் ..
கஷ்டம் தீர வழிதேடுவதை கடந்து !!
கஷ்டத்தை உருவாக்கி கொள்ளாதே இருப்பதின் சூட்சமம் தெரிந்து விடும் ..
நமக்கு எதுவுமாய் எப்போதும் ஒன்றே உண்டு இறை என்று ..
அதுவே
தாயாய் !! தந்தையாய் !! குருவாய் !! உறவாய் !! காதலியாய் !! நட்பாய் !! பிள்ளையாய் !! முதலாளியாய் !! பணியாளராய் !! என்று பன்முக தன்மையாய் !!
தம் பல்வேறு படைப்புகள் வழியே வெளிப்பட்டு, அப்படைப்புகள் வழியே தன்னை தான் என்று காட்டாது வெளிப்பட்டு !!
அருளிய வண்ணம் இருக்கின்றது !!
அந்த உருவில் அந்த மட்டுமே என்று நாம் தான் அக்கருத்தல் வழியே சிக்குண்டு கிடைக்கிறோம் ..
ஆனால்
எந்த படைப்பும் எத்தன்மையிலும் வெளிப்பாடுகள் இருக்கும் என்பதே இங்கு நிதர்சனம் ..
எதையும் உள்ளிருந்து ஆண்டு !!
நமக்கு ஏற்ற தன்மையை வெளிப்படுத்தி !! நமக்கான கருணையை !! அன்பை !! அரவணைப்பை !! ஆதரவை !! அருளியவண்ணம் இருப்பது இறை மட்டுமே ..
மண்ணின் நேசம் !!
மரத்தின் பாசம் !!
நமக்கு உணவா வெந்து தன்னை தரும் தானியத்தின் கருணை !!
நம் முன்னே எதையோ செய்து நம் கவனத்தை ஈர்த்து நம்மை எதில் இருந்தோ மீட்டு எடுக்கும் பல்வேறு உயிரினங்கள் !!
வளர்ந்தும் தேய்ந்தும் நம்மை ஈர்த்து நம்முள் ஓர் சாந்தமான உணர்வை விளைவிக்கும் நிலவு !!
வெப்பம் வழியே உடலில் உள்ள கழிவை கூட வியர்வை வழியும் வெளிப்படுத்தி அருள நித்தம் நமக்காக உதிக்கும் சூரியன் !!
இரவில் கூட கண்ணுக்கு விருந்தாய் !! கருத்தில் ஏகாந்தமான உணர்வை கொடுக்க எங்கோ இருந்து மின்னுகின்ற நட்சத்திரங்களாக !!
உடலுள் நுண்ணிய கிருமியாக கூட இருந்து ..
நமக்கான உறவாய் எண்ணற்றவை வழியே தன்னையே கொடுத்துக்கொண்டு இருப்பவனின் தயவு என்றும் நம்மோடு இருக்க !!
நமக்கேது குறை !!
உணர்வதில் பேதம் ??
உணர்விப்பதில் பாரபட்சம் ??
கிழமைக்கு ஓர் கடவுள் ??
நேரத்திற்க்கு ஓர் தெய்வம் ??
போன்ற மாயை உணர்வில் நாமே ?? நான் என்ற ஆணவத்துடன் வழிய சென்று சிக்கிக்கொள்கிறோம் ..
மற்றபடி மெய்யாக இறை என்ற ஒன்றே உண்டு !! அதுவே எதுமாக !! ஏகமே, அநேகமாக நிதர்சனமாக உங்கள் உள் தொடங்கி எங்கும் வியாபித்து இருக்கின்றது ..
இறையால் இறையோடு இறையுள் இருந்தும் இறையை உணராதே !! அதையே பன்முகத்தன்மையை , பல்வேறு ரூபமாய் ?? அனுபவித்து இன்ப / துன்ப சலனத்தில் உழன்று கொண்டு இருக்கின்றோம் !!
அதுவே
எப்படியும் அதுவே !!!
எதுவாகவும் அதுவே !! என்று மெய்ப்பாட்டை பேதம் கடந்து அனுபவிக்கும் போது !!
ஆனந்தமே !! பேரானந்தமே ..
முடிவுகளை தயங்காமல் எடுக்கும் திறன் நம்மிடம் இருந்தால்...!
முன்னேற்றத்திற்கான
கதவுகள் எப்போதும் திறந்தே இருக்கும்….
உலகம் உன்னை பெயரால் அறிவதை விட
உன்னை உலகிற்கு உன் செயல்கள் மூலம் அறிமுகம் செய்துகொள்...!
வெற்றி நமதே... நாளை நமதே...!
வாழ வந்தோம் வாழ்வோம் வாழவைப்போம்....!
அகத்தில் தோன்றுவதே
முகத்தில் வெளிப்படும்!
துரோகம் நெஞ்சத்தில்
பகைப் பாதகமும்-சற்றே
சிகை உதிர்வதைபோன்று!
கள்ளம் மனதில்
கபடம் நினைவில்
கையளவு இதயத்தில்
எவ்வளவு சுமைகள்!
நெறியும் அறமும்-மனம்
நிறைவும் பொலிவும்
கனிவும் சுகமும்
இனிமை நிறையும்!
எதையும் தாங்கும்
இதயமே சிறந்திடு!
"அருகில் இருந்தே நமக்கு துரோகம் நினைப்பவர்களைவிட;
தூரம் இருந்து நம்மை கண்டிப்பவர்களே சிறந்த உறவுகள்"
#நீ செய்த தானம்,
நீ கொடுத்த மரியாதை,
நீ செய்த துரோகம் கண்டிப்பாக ஒரு நாள் உன்னை தேடி வந்து நீயென்ன செய்தாயோ அதைவிட சிறப்பாக செய்து விட்டு செல்லும்..!!
#வாழ்க்கையில்
தெரிந்தே தவறு
செய்பவர்களிடம்
நியாயம்
கேட்காதே.ஏனென்றால்
அவர்கள் செய்த
தவறுக்கு
ஆயிரம் பதில்களை
வைத்து இருப்பார்கள்.
கொடிய விஷ பாம்பிடம் அமைதி,நாகரீகம்,
நீதி,
நியாயம்,அலட்சியம் இரக்கம்~காட்னால் பாம்பு கொத்தி கொல்லும்!
மனைவி மகன் மகள் போரின் போத்தி அதேபோல் தண்டனை கிடைக்கும்
யார் இருந்து யாருக்கும் பயன்யில்லமால் போகும் வம்சம் நிர்மூலம் ஆகும்
பொருள்: இல்லாத ஒன்றிலிருந்து எதுவும் தோன்ற இயலாது. அப்படித் தோன்றுவது எதையும் வாழ்க்கையில் காண்பதும் இல்லை.
காரணச் சங்கிலியை எடுத்துக் கொள்வோம். எல்லாம் கண நேரத்திற்கு மட்டுமே என்பதை பௌத்தக் கண்ணோட்டத்தில் புரிந்து கொள்வோம். முதல் கண்ணி அறியாமை. அறியாமையிலிருந்து சங்கல்பம் தோன்றுகிறது என்று கூறப்பட்டாலும் உண்மையில் அறியாமை ஒரு கணத்தில் அழிந்து விடுகிறது. அந்த இடத்தில் இல்லாமை தோன்றுகிறது. அந்த இல்லாமையிலிருந்து தான் சங்கல்பம் தோன்றுகிறது.
எனவே இல்லாமையிலிருந்து ஒன்று தோன்றுகிறது என்றாகிறது. இல்லாத ஒன்றிலிருந்து எதுவும் தோன்றுவதை இந்த உலகில் காண இயலாது.
27. இல்லாததிலிருந்து இருப்பது தோன்றுமானால் அதன் பொருள் என்ன என்பதை வேடிக்கையாகக் கூறி இந்த அதிகரணத்தை நிறைவு செய்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்________
உதாஸீனானாமபி சைவம் சித்தி: || 2:2.27 ||
பொருள்: இல்லாததிலிருந்து எதுவும் தோன்ற முடியுமானால் சோம்பேறிகளுக்கும் வெற்றி கிடைக்கும் என்றாகும். இது ஏற்கத் தக்கதல்ல.
இல்லாததிலிருந்து ஒரு பொருள் தோன்ற முடியுமானால் வேலை செய்யாமலேயே எதையும் பெறலாம் என்றாகிறது. இருந்த இடத்தில் இருந்தபடியே சோம்பேறிகள் எல்லாவற்றையும் பெற்று விடுவார்கள். இது நடக்க இயலாதது. எனவே கணத்தில் எல்லாம் மறையும் என்ற கருத்து ஏற்கத் தக்கதல்ல.
என் குணம் என்பது என்னையும் ஒருவன் ஆகியவன் வெளிபடவைக்கும் விதமே பிரதிபலிக்கிறது !!
கோவத்தில் கூட சிரிப்பு !!
இன்பத்தில் கூட அழுகை !!
எல்லாம் அவன் ஆளுமை கடந்து வேறேதும் இல்லையே ..
அறிந்தோர் இல்லா உலகில் !!
அவரவர் தன்மைக்கு ஏற்ப அறிந்துகொண்டு இருப்போர் மட்டுமே ஜீவிக்கும் இப்பிரபஞ்சத்தில் ..
அவரவர்க்கு ஏற்றவாறு அறிவுறுத்திக்கொண்டே இருப்பவன் கருணையால் இருக்கவைக்கப்பட்டு இருக்க ..
இதில்
அறிந்தவரை அறிவிப்போரும் !!
அறியவேண்டியதை அறிவிப்போரும் !! கடந்து யாருமே இல்லை என்பதே நிதர்சனம் ..
அறிந்தவரை அனுபவி !!
அறிந்தவன் அறியவேண்டியதை அறியும்படி அறிவிக்கிறான் என்று மெய்யுணர்ந்து அனுபவி !!
நீ அறியாதவன் என்ற தகுதி பெற்று இருப்பதால் தான் இருக்கவைக்க பட்டு இருக்கிறாய் என்றே உணர்ந்து அனுபவி !!
அறியாதவர்களில் உயர்ந்தோர் / தாழ்ந்தோர் என்று யாருமில்லை என்றும் உணர்ந்து அனுபவி !!
அறிந்தவரை அறிவித்தவர்கள் அதில் இருந்து மேற்கொண்டு நீ அறியவேண்டியதும் இருக்கின்றது என்றே அறிவித்து இருக்கிறார்கள் என்று உணர்ந்து அனுபவி !!
இங்கே
அறிவு என்பது அறியாமையில் தான் இருக்கின்றோம் !! நம்மை போலவே அறியாதவர்கள் உடன் தான் வாழ்கின்றோம் என்று உணர்வதை கடந்து வேறேதும் இல்லையே ..
அறிவுறுத்தி அறிவிப்பவன் கருணையையே என்றும் எப்போதும் அனுபவித்தவண்ணம் !! எதையும் அறிந்தவனோடு இருக்கின்றோம் என்ற நிதர்சனம் நமக்கான மெய்யான திருவருள் ..
என் குணத்தை கூட ஆள்பவனை என்னுள்ளே அனுபவிக்கிறேனே !! அவனால் ..
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 205:
பௌத்த மறுப்பு:
_________ 5. மஹாயான பௌத்த மறுப்பு________
அபாவ அதிகரணம்
#சரியில்லை என்பது எல்லாம் !!
சரியாய் நிகழ்விக்கபடுவதை ..
உணரா தன்மையின் வெளிபாடு அன்றி வேறேதும் இல்லையே ..
உங்களுக்கு இது தான் சரியென்று கருதி யூகித்ததோடு பொருந்த வில்லை !!
உங்கள் சரி எல்லாம் உங்களை எந்த நிலைக்கு இட்டு சென்றது ?? என்று உங்களுக்கே தெரியும் ..
அப்படி தெரிந்தும் !! அனுபவித்தும் !!
எனது சரியோடு பொருந்தவில்லை !!
ஆதலால்
சரியில்லை என்பது நம் அறியாமை கடந்து வேறேதும் இல்லை !!
இப்பிரபஞ்சத்தையே தன்னுள் வைத்து !! இயக்கி ஆள்பவன் வழியே நிகழ்விக்க படுவது தானே அனைத்தும் !!
இதில் சரியில்லை என்று நாம் நினைப்பது எல்லாம் !! உன் புரிதல் !! கருதல் !! சரியாவேண்டியுள்ளது என்று அறிவிக்கும் திருவருள் அன்றி வேறேதும் இல்லையே ...
தானே சரியாக வந்த இடத்தில் !! தன்னை ஒத்து சரியாக வைக்கப்பட்டு இருக்கும் இந்த புவியில் !! சரியாகிக்கொண்டு இருப்பது தான் அனைத்துமே ..
அதில்
ஏதோ சரியில்லை என்பது நீயும் சரியாகி கொண்டு இருக்கிறாய் என்பதை மறந்த தன்மையே ..
முந்தின அதிகரணத்தில் தேராவாத பௌத்தத்தின் சில கருத்துக்களின், குறிப்பாக உலகம் பற்றிய கருத்துக்களின் மறுப்பைக் கண்டோம். இந்த அதிகரணம் மஹாயான பௌத்தத்தின் சில கருத்துக்களை மறுக்கிறது. இதில் 5 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
மஹாயான பௌத்தத்தில் யோகாசாரம் மற்றும் சூன்ய வாதம் என்று இரண்டு முக்கியப் பிரிவுகள் உள்ளன. இதில் சூன்ய வாதத்தைப் பற்றி பிரம்ம ஸூத்ரத்தில் கூறப்படவில்லை. இந்த அதிகரணம் யோகாசாரத்தை எடுத்துக் கொள்கிறது.
மனிதன் 5 ஸ்கந்தங்களால் ஆனவன் என்று தேராவாதம் கூறுகிறது. ஆனால் அவற்றில் ‘விஜ்ஞானம்’ (அறிவு) என்பதை மட்டுமே ஏற்றுக் கொள்கிறது யோகாசாரம். மனிதன் விஜ்ஞானம் அல்லது அறிவு என்ற ஒரே ஸ்கந்தத்தால் (ஏகஸ்கந்த வாதம்) மட்டுமே ஆனவன். இந்த அறிவும் கணம் தோன்றி மறைவது. அதனால் யோகாசாரம் ‘க்ஷிணிக விஜ்ஞான வாதம்’ அல்லது ‘விஜ்ஞான வாதம்’ எனப்படுகிறது.
உலகம் என்ற பொருள் உண்மையில் கிடையாது. ஆனால் விஜ்ஞானம் அல்லது உலகின் இருப்பைப் பற்றிய அறிவு மட்டுமே உண்மை என்பது யோகாசாரத்தின் வாதம். அதாவது, மனத்தில் தான் உலகம் இருக்கிறது, வெளியில் தனியாக உலகம் என்ற ஒன்று கிடையாது. நம் அறிவின் தொடர்ச்சி காரணமாக நாம் உலகைக் காண்கிறோம். அறிவின் அலைகள் அல்லது எண்ணங்களின் அலைகள் இல்லாவிடில் உலகம் என்ற ஒன்றும் இல்லை என்கிறது யோகாசாரம். எனவே புறத்தில் உலகம் என்ற ஒன்று இல்லை.
வெளியில் தனியாக உலகம் என்ற ஒன்று கிடையாது. நம் அறிவின் தொடர்ச்சி காரணமாக நாம் உலகைக் காண்கிறோம். மனத்தில் தான் உலகம் இருக்கிறது
ஏங்க கூட !! ஏங்கவிடாதவன் கருணையே துணை நிற்கின்றது ..
ஏன் ஏங்க வேண்டும் ??
நாம் ஏங்கக்கூட நம்மோடு இருப்பதும் !! ஒத்துழைத்துக்கொண்டு இருப்பதும் என்ன ??
என்று கொஞ்சம் ஆழ்ந்து சிந்தித்தால் ..
ஏங்குவதை விட சிறப்பானது எல்லாம் உடன் இருக்கின்றது என்று உணர்விர்கள் ..
இருப்பது !!
இருக்கவைக்க என்ன நடக்கிறது ??
இருக்க நம்மோடு ஒத்து உடன் இருப்பது ??
இருக்க தேவையான உடல் நலம் !!! சுவாசம் முதல் இடம், இயற்க்கை, கால சூழல் போன்ற அனைத்தும் நம் எதிர்பார்க்காத விதத்தில் ஒத்துழைத்துக்கொண்டு இருக்க ..
இந்த ஒத்துழைப்பாய் எல்லாம் பூரணமாக பெற்று !!
இதை அனுபவித்து பூரணத்துவத்தை அனுபவிக்க அந்த ஒத்துழைப்பை பயன்படுத்தாது ??
இதையெல்லாம் மறந்தும் ?? உணராதும் !!
ஏங்குவதில் என்ன கிடைக்கும் ?? அது எதையெல்லாம் உடன் கூட்டிவரும் என்று தெரியாதும் !!
இருக்கும் நிதர்சனத்தை மறந்து ?? ஏங்கி தவிக்கவும் வேண்டுமோ ???
ஏங்க கிடைக்கும் ஒத்துழைப்பதை உணராது இருப்பதே !!
ஏக்கத்தில் பயணிக்க வைக்கின்றது ..
யாதும் திருவருளே !! அதை எங்கனம் பயன்படுத்துகின்றோம் என்பதே இங்கு சூட்சமம் ..
. மனிதனின் அறியாமை : தியானம் செய்வதற்காக மலை உச்சிக்கு சென்றானாம், ஒருவன். தியானம் ஒரே விஷயத்ததிலேயே நிலைப்பதற்கு, எதை சிந்திப்பது, என்று யோசித்தான்.
அந்த ஒரு விஷயம் அவனுக்கு சட்டென புலப்படவில்லை. சிறிது நேரத்திற்குப் பின்பு, ஒரு விபரீதமான விஷயமே சிந்திக்கும் எண்ணமாக அவனுக்கு தோன்றியது.
அதாவது, "நான் எதையும் சிந்திக்க கூடாது" என்கிற விஷயத்தையே சிந்திப்பதற்கு உரிய விஷயமாக எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்று எண்ணினான். ஒருவேளை அவன் எடுத்த காரியம் நிறைவேறாமல் போனால், ஒருநாள் முழுக்க உண்ணாவிரதம் இருப்பதாக, அவன் தனக்குத்தானே சபதமும் கொண்டான்.
சிறிதுநேரம் அமைதியாக தியானம் செய்து கொண்டிருந்தவன், அதன்பின் அவன் ஏதும் சிந்திக்காமல் இருந்தான். நாம் ஏதும் சிந்திக்காமல் தான் இருக்கிறோம் என்பதை "உணர்ந்த" உடனே, தான் தனது சபதத்தில் தோற்று விட்டதாக எண்ணி, உண்ணாவிரதம் மேற்கொள்ள சென்று விட்டானாம் !!!
அவன் ஏன் சபதத்தில் தோற்றதாக எண்ணினான்? (a). ஏதும் சிந்திக்காமல் இருப்பது என்பது வேறு !!! (b) ஏதும் சிந்திக்காமல் இருக்க வேண்டும் என்பதை சிந்திப்பது வேறு. எனவே அவன் தோற்று விட்டதாக நினைத்ததும், சரியே. அதாவது, அவன் மனம் முதலாவது முதல் விஷயத்தை தியானித்து கொண்டிருந்தால், அது வெற்றியின் பாதை !!! இரண்டாவது விஷயத்தை நினைத்து விட்டால் உடனே அதில் கிடைப்பது தோல்வியாகும் !!!
இதுபோலத்தான் நண்பர்களே !!! சிலரது செயல்பாடுகள் நம்மில் பெரும்பாலானோருக்கு தவறாக தோன்றுவது போலத்தான் இருக்கும். ஆக, "எல்லோருமே" நினைத்து விட்டால் மட்டும் அது உண்மையாகி விடாது.
ஒற்றை கோழி தனித்து கூவினால் பொழுது விடிந்து விடாது என்று சொல்வார்கள் !!! ஒப்புக்கொள்கிறேன் !!! அதே சமயத்தில் 99 கோவில்களும் கூவிக்கொண்டே இருந்தால், அதற்காக பொழுது விடிந்து விடுமா என்ன? இங்கு நேரம் வந்தால் தான் பொழுது விடியும் என்பது ஞானம் !!! பொழுது விடியும் பொழுது தான் கோழி கூவுகிறது கோழி கூவுவதால் பொழுது விடுகிறது என்று நாம் மாற்றி சிந்திக்கிறோம் !!!
அதாவது, ஒருவன் தானே சொல்கிறான் என்பதால் மட்டும் அது தவறு ஆகிவிடாது !!! மாறாக, 99 பேர் சொல்கிறார்கள் என்பதால் மட்டும் அது சரியாகியும் விடாது.
ஓட்டு எண்ணிக்கையைப் பார்த்து வெற்றியை முடிவு செய்ய, இது ஒன்றும் தேர்தல்-வெற்றி அல்ல.*
எனவே, ஒருவரது செயலுக்கு பின்பு மறைந்திருக்கும் உண்மைத் தன்மையை நாம், சிந்தித்துபார்க்க தவற கூடாது.
ஆயிரம் ஆயிரம் குற்றவாளிகள் தப்பித்தாலும், ஒரு நிரபராதியை கூட தண்டிக்க கூடாது என்கிற தர்ம-தேவதை கூற்றின் பொருள் என்ன? நீதி, நியாயம், தர்மம், உண்மை, சத்தியம், இவை யாவும் எண்ணிக்கையை வைத்து தீர்மானிக்க கூடாது !!!
ஆயிரம் பேர்களில் ஒருவருக்குத் தான் ஆத்மஞானம் கற்பதில் விருப்பம் இருக்குமாம் !!! அப்படிப்பட்ட ஆயிரம் விருப்பம் உள்ளவர்களில் ஒருவருக்கு ஆத்மஞானம் புரியுமாம். அப்படிப்பட்ட ஆயிரம் விருப்பமுள்ள புரிந்தவர்களில் ஒருவருக்கு தான் ஆத்ம ஞானம் மனதில் நிலைக்குமாம். அப்படி நிலைத்தவனே ஆத்மஞானி. Mathematically, ஆயிரம் x ஆயிரம் x ஆயிரம் என பெருக்கினால், 100 கோடி கிடைக்கிறது.
ஆக 100 கோடியில் ஒருவர் போக, மீதமுள்ள 99 கோடியே 99 லட்சத்து 99 ஆயிரத்து 999 மக்களும் ஆத்மஞானம் மனதில்நிலைபெறாதஅஞ்ஞானிகளே.
ஆக நூறு கோடி மாந்தர்களில் ஒருவன் என்பதால், அவன் சொற்களுக்கு நாம் முக்கியத்தும் தருவதில்லை. அவன் "ஒருவன்தானே" என்கிற விஷயத்திற்கே முக்கியத்தும் தருகிறோம். ஆனால், நாம் 99 அல்லவா? இந்த எண்ணிக்கைக்கு தான் நாம் முக்கியத்துவம் தந்து, அவர்களின் சொற்களை ஏற்கிறோம். இங்கு நீதி, நியாயம், தர்மம், உண்மை, சத்தியம் யாவும் அதன்மிகளின் பக்கம் சென்று விடுகின்றது !!!
ஞானம் : ஞானிகளுக்கு எது பகலோ, ... அது அஞ்ஞானிகளுக்கு இரவு. ஞானிகளுக்கு இரவோ, அது அஞ்ஞானிகளுக்கு பகல், என்று கீதை கூறுகின்றது.
பொருள் : ஒரு ஞானி உணர்கின்ற மெய்யானது, மொத்தம் 99 கோடியே99 லட்சத்து99 ஆயிரம் 999 அஞ்ஞானி களால் தவறு என்று மறுக்கப்படுகிறது. மேலும், அஞ்ஞானிகள் உணர்கின்ற பொய்யை, ஞானி புன்முறுவலோடு கடந்து செல்கின்றான்.
போறாகுறைக்கு, பொன்னம்மா குறை என்பது போல,பல மேன்மையான ஞானங்கள் அதன் உண்மைத் தன்மையை இயற்கையாகவே மறைத்துக் கொண்டிருக்கிறது. அதனால் தான், ஜிகு ஜிகு ஜிகு என ஜொலித்துக் கொண்டிருக்கும் பொய்களை நம்புகின்ற அஞ்ஞானிகளுக்கு அதை எடுத்துச் சொன்னாலும் புரிவதில்லை.
இத்தகைய ஞானங்களைத் தான் இரகசியங்கள் என்று உபநிஷத்துக்களில் போற்றப் படுகின்றன. வேதங்களிலும் சாஸ்திரங்களிலும் புதைந்து கிடக்கும் இதுபோன்ற பற்பல ரகசியங்களை, (பற்றுக்களை குறைத்துக் கொண்ட) ஞானிகளால் மட்டுமே புரிந்து கொள்ள முடியும்.
எனவேதான் அந்த ரகசியங்களாக இருக்கும்மேன்மையான ஞானங்களை ஞானி பிறருக்கு எடுத்துச் சொல்கிறார்.
மகாபாரத சகுனியை விட இன்றைய கலிகால வில்லன்கள் பற்பல மடங்கு சூழ்ச்சிகளில் சிறந்தவர்கள். இத்தகைய வில்லனை சமாளிக்கவே பல நூறு கிருஷ்ணபரமாத்மாக்கள் தேவைப்படுகிற போது, எங்கு திரும்பினாலும் கலிகால வில்லன்கள் நிறைந்த உலகமாக இருக்கின்ற இந்த உலகில், குற்றமற்றவனாக வாழ்வதே மிகவும் கடினமாகிவிட்டது.
மனிதனின் உடலில் உள்ள ஆத்மாவைத் தவிர மற்றவை யாவும் அனாத்மாக்கள். அதாவது, மற்றவை ஆத்மா-அல்லாதவை. அதைப் போலவே இறைவனின் உடலில் உள்ள ஆத்மாவே பரமாத்மா !!! இந்தப் பிரபஞ்ச மாயையே இறைவனது உடல்.
அனைத்து அஞ்ஞானிகளிடமும் உள்ள பற்றுதல் என்கிற அறியாமை காரணமாக, பிரபஞ்சத்தின் இந்த மாயா சக்தியில் நம் தலைமுறைகள் ஏமார்ந்து வீழ்ந்து விட்டனர். அதனால்தான் நாமும், வீழ்ந்து கொண்டு இருக்கிறோம்.
பற்றுக பற்றற்றான் பற்றினை அப்பற்றைப் பற்றுக பற்று விடற்கு.
என்று வள்ளுவனும் கூறி இருக்கிறார்.
(1). உபநிஷத்துக்களிலும், வேதங்களிலும், இதிகாசங்களிலும், புதையல் புதையல்களாக கொட்டிக் கிடக்கின்ற ... அனைத்து இரகசியங்களையும் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். மேலும்,
(2). இறைவனின் உடலான இந்த பிரபஞ்ச மாயவலையில் இருந்து தப்பிக்க வேண்டும். இவ்விரண்டு காரணங்களுக்காகவே, நமக்கு ஞானப் பார்வை தேவைப் படுகிறது.
ஞானப் பார்வை என்றால் என்ன?நம்மிடமுள்ள அறியாமைகளை நீக்கி, ஞானங்களை தெளிவாக புரிந்து கொண்டு, அவற்றை மனதில் நிலை நிறுத்தி,மேற்குறிப்பிட்ட ரகசிய ஞானங்களை உற்று நோக்குவதே ஞானப் பார்வை எனப்படுகிறது.
சுருக்கமாக கூற வேண்டுமானால் பிரச்சனைகளுக தீர்வு காண வேண்டும் என்கிற நோக்கத்தில், பிரச்சனைகளை பிரச்சனைகளாக பார்த்தாள் அது ஞானப்பார்வை !!!
பிரச்சனைகளை பார்த்து, அதில் உருவாகும் வெறுப்புணர்வுகளை சிந்தித்தால் அது கவலையாக மாறி நம்மையும் அறியாமல் நம் அனுமதி இயலாமல் நம் மனதில் புகுந்து கொள்ளும் !!! இதுவே விஞ்ஞானிகளின் பற்று கொண்ட பார்வை !!!
இவ்வுலக மாயையில் உள்ள ஆத்ம-அனாத்மா விஷயங்களை வேறுபடுத்தி பார்க்க வேண்டும். நான் உடலல்ல,+ நான் மனமல்ல,+ நானே ஆத்மாவாக இருக்கின்றேன் போன்ற ஆத்ம ஞானங்களை மனதில் நிலை நிறுத்த (நிதித்தியாசனம்) வேண்டும். இதற்கெல்லாம் நமக்கு ஞானப்பார்வை தேவைப்படுகிறது. இந்த ஞான பார்வையை கொடுப்பதற்காகத்தான் நமது மனதிற்கு பயிற்சியைப் பெற விரும்புபவர்கள் கமெண்டில் உங்கள் தொலைபேசி எண்ணை குறிப்பிடவும் !!!
ஆத்ம ஞானத்தையே தான் தானமாக வழங்குகின்ற நான் அதை கர்ம யோகமாக செய்கிறேன் !!! தோல்வியே இல்லாத கர்மயோகிக்கு அழைப்பது மட்டுமே அவர் கடமை செயலின் விளைவுகளில் எனக்கு எந்தவித எதிர்பார்ப்பும் இருப்பதில்லை !!!
நீங்கள் வருவதும் வராததும், ஞானத்தை பெறுவதும் பெறாததும், பிறவிப் பயனை அடைவதும் அடையாமல் இருப்பதும், பிரம்மத்தில் கலக்க விரும்புவதும், விரும்பாததும், அதைவிட முக்கியமாக, கவலை பயம் வெறுப்பு கோபம் போன்ற துற்குணங்களில் பாதிக்கப்படாமல் இருப்பதும் அல்லது அதிலேயே வாழ்ந்து பழகிக் கொள்வதும், இனி உங்கள் கையில்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 206:
ஏற்புடையதல்ல:
28. புறத்தில் உலகம் ஒன்று தனியாக இல்லை என்ற கருத்து ஏற்புடையதல்ல_____
நாபாவ உபலப்தே: ||2:2.28 ||
பொருள்: உலகம் என்ற ஒன்று கிடையாது என்ற கருத்து ஏற்புடையதல்ல. ஏனெனில் நாம் உலகை அனுபவிக்கிறோம்.
உலகம் இல்லை என்ற யோகாசாரக் கருத்துக்கு மிகவும் எளியதோர் எதிர்க்கருத்தை இந்த ஸூத்ரத்தில் வைக்கிறார் ஸ்ரீபாதாராயணர். உலகம் என்ற ஒன்று இருப்பதை ஒவ்வொரு கணமும் நமது அனுபவம் உணர்த்திக் கொண்டிருக்கிறது. இதை நிரூபிக்க எந்த வாதப் பிரதிவாதங்களும் தேவையில்லை என்ற எளிமையான கருத்து இங்கே கூறப்படுகிறது.
அதே வேளையில் அனுபவிப்பதால் மட்டுமே ஒன்றை உண்மை என்று கூறி விட முடியாது. உதாரணத்திற்கு கனவு. கனவில் நாம் உலகை அனுபவிக்கிறோம்; உணவு, சுக துக்கம் எல்லாமே அதில் உள்ளது. ஆனால் கனவு உண்மையல்ல. அது நமது மனத்தின் செயல்பாடு மட்டுமே.
29. இந்த உலகமும் அத்தகைய கனவே என்று ஏன் கொள்ளக் கூடாது?____
வைதர்ம்யாச்ச ந ஸ்வப்னாதிவத் || 2:2.29 ||
பொருள்: உலகம் கனவு போன்றது என்று கூற முடியாது. ஏனெனில் உலகம் கனவிலிருந்து வேறுபட்ட பண்புகளை உடையதாக இருக்கிறது.
கனவிற்கும் நனவிற்கும் பல ஒற்றுமைகள் இருப்பது உண்மை. இரண்டுமே அனுபவத்திற்கு உரியவை, நிலையற்றவை, மறையக் கூடியவை. ஆள் நனவுலகம் மனத்திற்கு வெளியில் உள்ளது, கனவுலகம் மனத்திற்கு உள்ளே உள்ளது. மனம் இயங்கவில்லை என்றால் கனவுலகம் கிடையாது. ஆனால் மனம் இயங்கவில்லை என்றாலும் புறவுலகம் இயங்கிக் கொண்டே இருக்கும். புறவுலகத்தை கனவு என்று சொல்ல வேண்டுமானால், அது கனவுதான்; ஆனால் இறைவனின் கனவு நமது கனவு அல்ல.
நேரடி அனுபவத்தால் கனவுலகம் மறைகிறது. நனவுலகம் மறைவதில்லை. தூக்கத்திலிருந்து எழும் போது கனவும் மறைந்து விடுகிறது. அதில் கண்ட பொருட்களும் மறைந்து விடுகின்றன. ஆனால் நாம் தூங்கினாலும், விழித்திருந்தாலும், கனவு கண்டாலும் நனவுலகம் இருந்து கொண்டே இருக்கிறது. நமது மனத்தின் மாற்றங்களால் அது மாறுபடுவதில்லை.
எனவே புறவுலகைக் கனவென்று கூறுவது தவறு.
எதை பற்றி பேச !!??
நீங்கள் எதை பேசினாலும்,
அதை உங்கள் அகத்தில் பற்றி,
அந்த பற்றின் வெளிப்பாடால் அனுபவிக்கும் உணர்வுகளுக்கு வார்த்தைகள் கோர்த்து தான் பேசுகிறீர்கள் ..
அல்லது நீங்கள் பற்றியதாக நினைப்பது உங்களை பேசவைக்கின்றது ..
இப்படியே பேசி, பேசி ..
ஓர் கட்டத்தில்
நான் எதையோ பற்றியதாக நினைத்து அதன் தாக்கத்தில் பேசிக்கொண்டு இருக்கிறேன் ..
ஆனால்
என்னையும் எதுவோ எதுவுமாக பற்றி இருப்பதால் தானே !!
என் இருப்பும், என் பற்றும் என்ற மெய்யை உணரும் போது தான் ..
நீங்கள் உங்களை பற்றியது பேசுவதை உணர்வாய், மௌனமாய் அனுபவிக்க தொடங்குவீர்கள்..
அதுவரையில்
எதை பற்றி பேசலாம் என்றே சிந்தையெழும் ..
நம் பற்று பேசில் கூட இருக்கு ..
எதை வைத்து உன்னை விட்டு தொலைந்து போகலாம் என்றே துடிக்கிறாய் !!
எங்கே தொலைந்து போனாலும் !! மீண்டு அங்கே தான் வரவேண்டும் வேறு வழியில்லை ..
விருப்பபடி தொலைந்தால் இன்பம் என்கிறாய் !!
விரும்பாதபடி தொலைந்தால் துன்பம் என்கிறாய் !!
உன்னோடு நீ இருந்தால் ஆனந்தம் என்று மட்டும் ஏன் உணர மாட்டேன் என்கிறாய் ??
எனக்கும் சேர்த்து !! யாருக்கோ தெரிவிக்கிறது !! திருவின் அருள் ..
பங்குனி மாத வளர்பிறை ஏகாதசி
பங்குனி மாதத்தில் வரும் வளர்பிறை ஏகாதசி "ஆமலகீ'' என்று அழைக்கபடுகிறது.
ஆமலகீ ஏகாதசியன்று நெல்லி மரத்தடியில் பரசுராமனின் படத்தை வைத்து பூஜைசெய்து நெல்லி மரத்தை 108 முறை சுற்று சுற்றி பூ போட்டால் புண்ணிய நதிகளில் நீராடிய_பலனும், ஆயிரம் பசுக்களை தானம் செய்த பலனும் கிடைக்கும்.
(இன்னும் காண்போம்).
ஏற்புடையதல்ல:
28. புறத்தில் உலகம் ஒன்று தனியாக இல்லை என்ற கருத்து ஏற்புடையதல்ல_____
நாபாவ உபலப்தே: ||2:2.28 ||
பொருள்: உலகம் என்ற ஒன்று கிடையாது என்ற கருத்து ஏற்புடையதல்ல. ஏனெனில் நாம் உலகை அனுபவிக்கிறோம்.
உலகம் இல்லை என்ற யோகாசாரக் கருத்துக்கு மிகவும் எளியதோர் எதிர்க்கருத்தை இந்த ஸூத்ரத்தில் வைக்கிறார் ஸ்ரீபாதாராயணர். உலகம் என்ற ஒன்று இருப்பதை ஒவ்வொரு கணமும் நமது அனுபவம் உணர்த்திக் கொண்டிருக்கிறது. இதை நிரூபிக்க எந்த வாதப் பிரதிவாதங்களும் தேவையில்லை என்ற எளிமையான கருத்து இங்கே கூறப்படுகிறது.
அதே வேளையில் அனுபவிப்பதால் மட்டுமே ஒன்றை உண்மை என்று கூறி விட முடியாது. உதாரணத்திற்கு கனவு. கனவில் நாம் உலகை அனுபவிக்கிறோம்; உணவு, சுக துக்கம் எல்லாமே அதில் உள்ளது. ஆனால் கனவு உண்மையல்ல. அது நமது மனத்தின் செயல்பாடு மட்டுமே.
29. இந்த உலகமும் அத்தகைய கனவே என்று ஏன் கொள்ளக் கூடாது?____
வைதர்ம்யாச்ச ந ஸ்வப்னாதிவத் || 2:2.29 ||
பொருள்: உலகம் கனவு போன்றது என்று கூற முடியாது. ஏனெனில் உலகம் கனவிலிருந்து வேறுபட்ட பண்புகளை உடையதாக இருக்கிறது.
கனவிற்கும் நனவிற்கும் பல ஒற்றுமைகள் இருப்பது உண்மை. இரண்டுமே அனுபவத்திற்கு உரியவை, நிலையற்றவை, மறையக் கூடியவை. ஆள் நனவுலகம் மனத்திற்கு வெளியில் உள்ளது, கனவுலகம் மனத்திற்கு உள்ளே உள்ளது. மனம் இயங்கவில்லை என்றால் கனவுலகம் கிடையாது. ஆனால் மனம் இயங்கவில்லை என்றாலும் புறவுலகம் இயங்கிக் கொண்டே இருக்கும். புறவுலகத்தை கனவு என்று சொல்ல வேண்டுமானால், அது கனவுதான்; ஆனால் இறைவனின் கனவு நமது கனவு அல்ல.
நேரடி அனுபவத்தால் கனவுலகம் மறைகிறது. நனவுலகம் மறைவதில்லை. தூக்கத்திலிருந்து எழும் போது கனவும் மறைந்து விடுகிறது. அதில் கண்ட பொருட்களும் மறைந்து விடுகின்றன. ஆனால் நாம் தூங்கினாலும், விழித்திருந்தாலும், கனவு கண்டாலும் நனவுலகம் இருந்து கொண்டே இருக்கிறது. நமது மனத்தின் மாற்றங்களால் அது மாறுபடுவதில்லை.
எனவே புறவுலகைக் கனவென்று கூறுவது தவறு.
எதை பற்றி பேச !!??
நீங்கள் எதை பேசினாலும்,
அதை உங்கள் அகத்தில் பற்றி,
அந்த பற்றின் வெளிப்பாடால் அனுபவிக்கும் உணர்வுகளுக்கு வார்த்தைகள் கோர்த்து தான் பேசுகிறீர்கள் ..
அல்லது நீங்கள் பற்றியதாக நினைப்பது உங்களை பேசவைக்கின்றது ..
இப்படியே பேசி, பேசி ..
ஓர் கட்டத்தில்
நான் எதையோ பற்றியதாக நினைத்து அதன் தாக்கத்தில் பேசிக்கொண்டு இருக்கிறேன் ..
ஆனால்
என்னையும் எதுவோ எதுவுமாக பற்றி இருப்பதால் தானே !!
என் இருப்பும், என் பற்றும் என்ற மெய்யை உணரும் போது தான் ..
நீங்கள் உங்களை பற்றியது பேசுவதை உணர்வாய், மௌனமாய் அனுபவிக்க தொடங்குவீர்கள்..
அதுவரையில்
எதை பற்றி பேசலாம் என்றே சிந்தையெழும் ..
நம் பற்று பேசில் கூட இருக்கு ..
எதை வைத்து உன்னை விட்டு தொலைந்து போகலாம் என்றே துடிக்கிறாய் !!
எங்கே தொலைந்து போனாலும் !! மீண்டு அங்கே தான் வரவேண்டும் வேறு வழியில்லை ..
விருப்பபடி தொலைந்தால் இன்பம் என்கிறாய் !!
விரும்பாதபடி தொலைந்தால் துன்பம் என்கிறாய் !!
உன்னோடு நீ இருந்தால் ஆனந்தம் என்று மட்டும் ஏன் உணர மாட்டேன் என்கிறாய் ??
எனக்கும் சேர்த்து !! யாருக்கோ தெரிவிக்கிறது !! திருவின் அருள் ..
பங்குனி மாத வளர்பிறை ஏகாதசி
பங்குனி மாதத்தில் வரும் வளர்பிறை ஏகாதசி "ஆமலகீ'' என்று அழைக்கபடுகிறது.
ஆமலகீ ஏகாதசியன்று நெல்லி மரத்தடியில் பரசுராமனின் படத்தை வைத்து பூஜைசெய்து நெல்லி மரத்தை 108 முறை சுற்று சுற்றி பூ போட்டால் புண்ணிய நதிகளில் நீராடிய_பலனும், ஆயிரம் பசுக்களை தானம் செய்த பலனும் கிடைக்கும்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 207:
எடுத்துக் காட்டுகின்றன:
30. அடுத்த 2 ஸூத்ரங்களும் கனவைப் பற்றி ஆழமாக ஆராய்ந்து, உலகைக் கனவென்று சொல்வது தவறென்று எடுத்துக் காட்டுகின்றன_____
ந பாவோஅனுபலப்தே: || 2:2.30 ||
பொருள்: புறப்பொருட்களின் அனுபவங்கள் இல்லாததால் சம்ஸ்காரங்கள் இருப்பது சாத்தியம் அல்ல.
காணாமல் போய்க்கொண்டு இருப்பதில் !!
காணாமல் முழுவதும் சென்றது...
காணாமல் சென்று கொண்டு இருப்பதை கடந்து வேறேதும் இல்லை ..
நேற்று கண்ட நாம் இன்று இல்லை ..
நேற்றைவிட இன்று கொஞ்சம் காணாமல் போய்தான் இருக்கின்றோம் ..
தன்னை போலவே காணமட்டுமே புலப்படாது !!
கரைந்திருந்தும் !! கலந்திருந்தும் !! உணரக்கூடிய தன்மையாய் நிறைந்திருக்கும் இறைவனின் கருணையால் ..
மனம்..
உலகை அறியும்..
தியானம்
கடவுளை அறியும்..
பொருளை புரிந்து
கொள்ளக்கூடிய.வழி அறிவு..
தன்னை புரிந்து
கொள்ளக்கூடிய வழி தியானம்..
மனம் உள்ளிருக்கும்
பொருட்களைப் பற்றியது..
தியானம் பொருட்கள் இருக்கும் கட்டமைப்பை பற்றியது..
மனம் மேகங்களை பற்றி
கவலை கொள்கிறது..
தியானம் வானத்தை தேடுகிறது..
மேகம் வந்து செல்பவை..
வானம் அப்படியே இருப்பது.
கனவு என்றால் என்ன?
நனவில் பெறுகின்ற அனுபவங்கள் பதிவுகளாக (சம்ஸ்காரங்கள்) ஆழ்மனத்தில் சேமிக்கப்படுகின்றன. மனம் நனவுலகில் செயல்படாத போது, சம்ஸ்காரங்கள் கிளர்ந்தெழுந்து புதியதோர் உலகைப் படைக்கின்றன. நனவில் புறப்பொருட்கள் உள்ளன; அந்தப் பொருட்களின் மூலம் பெற்ற அனுபவப் பதிவுகள் மட்டுமே கனவில் உள்ளன.
எனவே கனவு வார வேண்டுமானால் நனவுலக அனுபவங்களின் பதிவு வேண்டும். இப்போது ஸ்ரீபாதராயணரின் கேள்வி: இந்த நனவுலகம் ஒரு கனவு என்றால் எந்த உலக அனுபவங்கள் இங்கே கனவாக விரிகின்றன? அதாவது, முதலில் இந்தப் புறவுலகத்தைத் தவிர மற்றோர் உலகில் நாம் வாழ வேண்டும். அப்போது மட்டுமே அங்கிருந்து பெறுகின்ற அனுபவப் பதிவுகள் இங்கே விரிகின்றன என்று கூற முடியும். அப்படி ஓர் உலகமோ ஒரு காரணமோ இல்லாததால் உலகம் ஒரு கனவு என்ற கருத்து ஏற்கத்தக்கதல்ல.
31. அப்படியே ஓர் உலகம் இருப்பதாக வைத்துக் கொள்வோம் என்றாலும் உலகம் கனவு என்பதை ஏற்க இயலாது_______
க்ஷணிகத்வாச்ச || 2:2.31 ||
பொருள்: கணநேரம் மட்டுமே நிலைபெறுவதால் சம்ஸ்காரங்களைச் சேமிக்க நிலையான இடம் இல்லாமல் போகும். எனவே இந்த உலகம் கனவு என்பதை ஏற்க இயலாது.
இந்த உலகம் ஒரு கனவுதான்; வேறோர் உலகிலிருந்து பெற்ற அனுபவங்களிலிருந்து இந்தக் கனவு விரிகிறது என்று வைத்துக் கொள்வோம். ஆனால் அந்த அனுபவங்களைச் சம்ஸ்காரங்களாக, பதிவுகளாக சேமிப்பதற்கான இடம் எங்கே? எல்லாமே கணம் தோன்றி மறைபவை, ஒரு கணத்திற்கு மேல் நிலைபெறாதவை. சம்ஸ்காரங்களை சேமிப்பதற்கு நிலையான இடம் எங்கும் இல்லை. எனவே கனவு தோன்றுவது சாத்தியம் அல்ல. அதனால் இந்த உலகைக் கனவு என்று கூறுவது ஏற்கத்தக்கதல்ல.
32. எந்தக் கோணத்திலும் யோகாசாரக் கருத்து ஏற்கத்தக்கதல்ல_____
ஸர்வதானுபபத்தேச்ச || 2:2.32 ||
பொருள்: எந்தக் கோணத்தில் பார்த்தாலும் யோகாசாரக் கருத்து ஏற்கத்தக்கதல்ல.
யோகாசார பௌத்தத்தின் உலகக் கருத்து மட்டுமே இங்கு ஆராய்ந்து மறுக்கப்பட்டது. ஆனால் யோகாசாரத்தின் மற்றக் கருத்துக்களும் குறைபாடு உடையவையே, அதனால் யோகாசார பௌத்தத் தத்துவம் ஏற்கத் தக்கதல்ல என்பதைக் கூறி இந்த அதிகரணத்தை நிறைவு செய்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
ஆயிரமாயிரம் காரணம் சொல்லி கொள்ளலாம் ??
வரவேண்டியது வருகின்றது !!
போகவேண்டியது போய்க்கொண்டே தான் இருக்கிறது !!
இருக்கவேண்டியது மட்டுமே தற்போது இருக்கிறது ..
இதற்க்கு ஆயிரமாயிரம் காரணம் சொல்லி கொள்ளலாம் ?? கருதி கொள்ளலாம் ?? யூகித்து கொள்ளலாம் ?? ஆனால் அதற்க்கு அப்பாற்பட்ட மெய்யே மேலே கூறியது அனைத்தும் ..
ஏமாற்றம் ?? வரம் ?? லாபம் ?? நேரம் ?? பெயர்ச்சி ?? அறிவு ?? படிப்பு ?? வேலை ?? பரம்பரை ?? போன்ற எண்ணற்ற அறியாமையாமையை காரணமாக கூறி இன்பம் என்றும் ஆடலாம் !! துன்பம் என்றும் துவண்டு போகலாம் !!
ஆனால்
திருவருள் வழியே நிகழ்வது தான் அனைத்தும் ..
(இன்னும் காண்போம).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 208:
சமண தத்துவ மறுப்பு:
__________6. சமண தத்துவ மறுப்பு ______
சிலர் இங்கே
சமூகத்தை சீர்திருத்த முற்படுகிறார்களே
தவிர..
தன்னை சீர்திருத்த..
சீர்படுத்த
மறந்துவிடுகிறார்கள்..
நாம் பிறர் மீது ஒற்றை விரலை நீட்டும்போது, 3 விரல்கள் நம்மை நோக்கிக் காட்டுகின்றன#அன்பை
ஆயுதமாக
ஏந்தியவனுக்கு
தோல்விகள்
இல்லை
ஏகஸ்மின் அஸம்பவ அதிகரணம்
மோசமானவர்கள் என்று யாரையுமே நினைக்காதீர்கள் !!??
அவர்கள் தான் எப்படி மோசமாக வாழக்கூடாது என்று சொல்லாதே !!
செய்து காட்டிக்கொண்டு இருக்கும் குருமார்கள் !!
இப்படி இரு என்று சொல்வது மட்டும் குரு அல்ல !!
எப்படி இருக்க கூடாது என்றும் சொல்வதும், நடந்து காட்டுவதும் குரு தானே !!
நமக்கே நாம் குருதான் ..
நம்மை நமக்கு குருவாகி நாளும் உபதேசிக்கிறான் ..
நம்மை நம்முள் வைத்து !! நம்மை கொண்டே நமக்கு உபதேசிக்கும் ஆதி குருவாகிய இறைவன் ..
பெற்றது எல்லாம் அருளே !! பெறாது இருப்பதும் அருளே !!
எதை பெற்றால் நமக்கு நல்லதோ அது அருளால் அருளப்படுகின்றது !!
எதை பெறாவிட்டாலும் அதனால் நமக்கு நல்லதோ அதுவும் அருளால் அருள படுகிறது !!
அருளால் கடந்து வேறேதும் செய்ய தெரியா நம் இறைவனின் பரிபூரணமான திருவருளே நம் வாழ்வு ..
இதில்
அவன் / இவன் ?? அதை / இதை பெற்று இருக்கான், அது போல எனக்கு வேண்டுமே என்று ஏங்க தெரிந்த நமக்கு ??
அவன் / இவன் ?? அதை / இதை இழந்து இருக்கானே, அதுபோல இழக்க எனக்கு ஏதும் கொடுக்காது இருக்கிறாய்யே இறைவா என்று உணர ஏன் தெரியவில்லை !!
கிடைப்பதில் இருக்கும் மகிழ்ச்சி !! கிடைக்காததிலும் இருக்கு தானே !!
இந்த மெய்யுணர்ந்தால் வாழ்வே ஆனந்தம் தானே
உலக வாழ்க்கையின் அடிப்படையாக சமண மதம் ஏழு தத்துவங்களைப் (பதார்த்தங்கள்) பற்றி பேசுகிறது. அவற்றுள் ஸப்தபங்கீ நயம் (ஸப்தபங்கீ நியாயம்) மற்றும் ஜீவன் அல்லது ஆன்மா பற்றிய இரண்டு கருத்துக்கள் இந்த அதிகரணத்தில் ஆராயப்படுகின்றன. இதில் 4 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
33. ஒரே பொருளில் ஏழு கருத்துக்கள் என்பது ஏற்கத்தக்கதல்ல_____
நைகஸ்மின்னஸம்பவாத் || 2:2.33 ||
ஒரே பொருளில் ஏழு விதமான கருத்துக்கள் என்பது ஏற்கத்தக்கதல்ல. ஏனெனில் அது சாத்தியம் இல்லாதது.
சமண தத்துவத்தில் ஸப்தபங்கீ நியாயம் என்பது முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது. எந்தப் பொருளாக இருந்தாலும் அதன், பொதுவாக உலகத்தின் நிச்சயமற்ற தன்மையை இது கூறுகிறது. நிச்சயமற்ற தன்மையை ஸப்தபங்கீ நியாயம் ஏழு முரண்பட்ட கருத்துக்களால் வெளிப்படுத்துகிறது. அவை:
i. அதுவாக இருக்கலாம் (ஸ்யாத் அஸ்தி )
ii. அதுவாக இல்லாமல் இருக்கலாம் (ஸ்யாத் நாஸ்தி)
iii. அதுவாக இருக்கவும் செய்யலாம், இல்லாமலும் இருக்கலாம் (ஸ்யாத் அஸ்தி ச நாஸ்தி)
iv. அதைப் பற்றி எதுவும் சொல்ல முடியாமல் இருக்கலாம் (ஸ்யாத் அவக்தவ்ய)
v. அதுவாக இருக்கலாம், அதைப் பற்றி எதுவும் சொல்ல முடியாமல் இருக்கலாம் (ஸ்யாத் அஸ்தி ச அவக்தவ்ய: ச)
vi. அதுவாக இல்லாமல் இருக்கலாம், அதைப் பற்றி எதுவும் சொல்ல முடியாமல் இருக்கலாம் (ஸ்யாத் நாஸ்தி ச அவக்தவ்ய: ச)
vii. அதுவாக இருக்கலாம், அதுவாக இல்லாமல் இருக்கலாம், அதைப் பற்றி எதுவும் சொல்ல முடியாமல் இருக்கலாம் (ஸ்யாத் அஸ்தி ச நாஸ்தி ச அவக்தவ்ய: ச)
ஒரே பொருளில் இந்த முரண்பட்ட ஏழு கருத்துக்கள் இருக்கலாம் என்பதை ஏற்க வேதாந்தம் மறுக்கிறது. இத்தகைய நிலை சாத்தியம் அல்ல என்று இதனை மறுக்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
சமஸ்கிருதம் பேச்சு மொழி,
எழுத்து மொழி அல்ல ..எழுதி படிக்கும் வார்த்தைகளை விட ஒலிக்கே அதில் முக்கியத்துவம்.
அதனால்தான், பல்லாயிரம் ஆண்டுகளாக, மதிப்பு வாய்ந்த வேதங்கள், எழுதப்படாமல், செவி வழியாகவே வாழ்ந்து வந்தன.
வரி(எழுத்து) வடிவில் எழுதப்பட்ட உடனே அதன் ஒலிச்சிறப்பு அழிந்துவிடும் என்று அவர்கள் நம்பினார்கள்.
ஞானம், வாய், செவி வழியாகத் தொடரவேண்டும். எழுதிப் படிக்கக் கூடாது.
எழுதினால் அவை வெறும் வார்த்தைகள் ஆகிவிடும்.
நுட்பமான ஒலிகள் மறைந்துவிடும்.
அதனால், சொற்களின் பொருள்கள் அர்த்தமற்றதாகிவிடும் என்று அவர்கள் நம்பினார்கள்.
"ராமா" என்று நாம் எழுதினால், இதைப் படிக்கிறவர்கள் பலவிதமாக உச்சரிப்பார்கள்.
சிலர் "ர" வில் அழுத்தம் கொடுத்து ஒலிப்பார்கள். சிலர் "ஆ"வில் அழுத்தம் கொடுப்பார்கள். சிலர் "ம"வில் அழுத்தம் கொடுப்பார்கள்.
படிக்கிற ஆளைப் பொறுத்தது ஒலி மாறிமாறி வரும்..ஒரு சொல் எழுதப்பட்டவுடனே, அதன் ஒலிச்சிறப்பு அழிந்து விடுகிறது.
அந்த சொல்லின் சரியான ஒலியை அறிய எவ்வளவோ ஆய்வு, சிரமம் எல்லாம் எடுக்க வேண்டி வருகிறது.
அதனால்தான், வேதங்களை எழுதி வைக்கக் கூடாது என்ற வலுவான கருத்து பல்லாயிரம் ஆண்டுகளாக இருந்து வந்திருக்கிஇது.
அவற்றின் ஒலி ஒழுங்கை இழந்துவிடக் கூடாது என்பதற்காகவே முற்கால முனிவர்கள் அவ்வாறு கருதினார்கள்.
வாய் மூலமாகவே அது பரவ வேண்டும் என்று வலியுறுத்தினார்கள். அதனால்தான் அதை "ஸ்ருதி" என்று கூறினார்கள்.
"கேட்டுக் கற்றல்" என்பது அதன் பொருள்.
எழுதப்பட்ட எதையும் அவர்கள் வேதம் என்று ஒப்புகொள்ளவேஇல்லை அவையெல்லாம் அறிவியல் பூர்வமான ஒழுங்குமுறையில் அமைக்கப்பட்டவை.
சில இடங்களில் மென்மையாகவும் சில இடங்களில் வண்மையாகவும் ஒலிக்கும்.
அவற்றையெல்லாம் வரி வடிவில் எப்படி எழுதிக்காட்ட முடியும்?
வேதங்கள் எழுத்துவடிவில் எழுதப்பட்ட அன்றே, அவற்றின் உள்ளார்ந்த ஒலிச்சிறப்பும், ஒலி ஒழுங்கும் செத்துவிட்டன.
காதால் இனிக் கேட்க வேண்டிய அவசியமில்லை என்ற நிலை ஏற்பட்டு விட்டது. கடையில்தான் கிடைக்கிறதே. படித்தே தெரிந்து கொள்ளலாம்.
அதனால், ஒலிக்கான முக்கியத்துவம் போய்விட்டது.வேதப் பொருள் முக்கியமல்ல என்பதைக் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும்.
வேதங்கள் வரிவடிவில் எழுதப்பட்ட நிலை ஏற்பட்டபின் வந்தது அது.
எழுதப்பட்ட ஒன்று அர்த்தமற்று இருந்தால்
அது பைத்தியகாரத் தனமாகத்தானே தோன்றும்? அதனால், எழுதப்பட்டவற்றிற்கு அர்த்தம் கொடுக்க வேண்டிய நிர்ப்பந்தம் ஏற்பட்டு விட்டது.
வேதங்களின் சில பகுதிகள், இன்னும் அர்த்தமற்றே காணப்படுகின்றன.
ஒலி வடிவின் முக்கியத்துவம் உள்ள அந்தப் பகுதிகளே உண்மையான வேதம்!
அந்தப் பகுதிகள் எந்தப் பொருளையும் உணர்த்துவதில்லை. சான்றாக திபெத்திய மந்திரமான "ஓம் மணி பத்மே ஹம்"
என்பதற்கு எந்தப் பொருளும் இல்லை.
ஆனால் அது ஒலி முக்கியத்துவம் கொண்டது. இதேபோல "ஓம்" என்ற மந்திரத்திற்கும் பொருள் இல்லை.
ஆனால், பெரிய பாதிப்பை உண்டாக்கக் கூடிய ஒலி அடிப்படை கொண்டது அது.
தியானம் செய்பவர், "ஓம் மணி பத்மே ஹம்" என்று திரும்பத் திரும்ப சொல்லிக் கொண்டிருந்தால் அந்த ஒலி பல சக்கரங்களைப் பாதித்து, அவற்றைச் செயல்படத் தூண்டும்.
இங்கே பொருள் பற்றிய பேச்சே எழுவதில்லை. முக்கியத்துவம் ஒலியில்தான் இருக்கிறது.அதனால்தான் வேதங்களில் ஒலியே முக்கியத்துவம் பெறுகின்றது.
அந்த முக்கியத்துவம் அதன் பயன்பாட்டில்தான் அமைந்திருக்கின்றது.
நமது சிறப்பான கவனம் இதில்தான் இருக்க வேண்டும்.
(ஸ்ருதியுக்திஅனுபவம்)
சிவாயநம இன்று சோமவார பிரதோஷம் வழிபாடு.
அனைத்து சிவாலயத்தில் ஊமத்தம்பூ மற்றும் ஊமத்தங்காய் வைத்து. வழிபாடு செய்யுங்கள் கொரோனா பெரு தொற்று இருந்து விடுபடலாம்.
கொரோனா பெரு தொற்று உலகத்தில் இருந்து நீக்கி.
உலக மக்களை காக்க இறைவன் நஞ்சுண்டேஸ்வரர் ஆக எழுந்தருளி கொரோனா பெரு தொற்று இறைவன் அழித்து உலக மக்களை காக்க வேண்டும் என்று இன்று மாலை பிரதோஷம் வழிபாட்டில் அனைவரும் விண்ணப்பம் வைப்போம்.
இந்த பிரதோஷம் நன்நாளில் உலகத்திற்கு நல்ல இயல்பு நிலை விரைவில் ஏற்பட வேண்டும்.
சோமேசா சொக்கநாதா
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 209:
ஆன்மாவின் அளவு:
வலிமையான எதிரி மேல்
பிரயோகித்துக் கொள்
என்று இறைவன் தந்தான்
பிரம்மாஸ்திரத்தை.
இருக்கும் பல எதிரிகளுள்
வலியவன் யாரென குழம்பி
செய்தேன் மற்றொரு தவத்தை.
தவத்தை மெச்சி
இதனுள் தெரியும் என
அவன் தந்த கண்ணாடியில்
பிரதானமாக தெரிந்தது
என் முகம்.
~ ~விலை மதிப்பற்ற செல்வம் -அறிவு! பலமான ஆயுதம் பொறுமை! மிகச் சிறந்த பாதுகாப்பு உண்மை! அற்புதமான மருந்து சிரிப்பு!
மன அமைதியாக உறங்குங்கள்...
34. தொடரும் 3 ஸூத்ரங்கள் ஜீவன் அல்லது ஆன்மா பற்றிய கருத்தை மறுக்கின்றன.
ஆன்மாவின் அளவு பற்றிய கருத்து ஏற்கத்தக்கதல்ல_____
ஏவம் சாத்மாகார்த்ஸ்ன்யம் || 2:2.34 ||
பொருள்: அது போலவே ஆன்மாவின் அளவு பற்றிய கருத்தும் ஏற்கத்தக்கதல்ல.
சமணம் ஆன்மாவிற்கு அளவு கற்பிக்கிறது. ஆன்மா ‘நடுத்தர அளவு’ (மத்ய பரிமாணம்) கொண்டது. அணு போன்ற அளவு ‘சிறிய அளவு’, எங்கும் நிறைந்த அளவு ‘பெரிய அளவு’, இரண்டுமற்ற நடுத்தர அளவைச் சமணம் கூறுகிறது. நடுத்தர அளவு என்றால் ‘உடம்பின் அளவு’ என்று பொருள். ஆன்மா அது வாழும் உடம்பின் அளவுடையதாக உள்ளது என்பது சமணத்தின் கருத்து.
கவலைகளை இறைவன் களையும் விதமே அற்புதமானது !!
கவலைகளின் முடிச்சுக்கள் உங்கள் அவிழ்க்க படவேண்டும் என்று உணர்த்தி !!
கவலை உருவாக நீயே காரணம் என்றும் உணர்த்தி !!
உன்னை கொண்டே உன்னை விடுவித்து அருள்கிறான் இறைவன் ..
அதற்க்கு நீ உடன்படும் வரை ??
கவலையை சமாளிக்கவே விரும்புகிறாய் என்று அர்த்தம் ..
விடுபட உன் ஒத்துளைப்புது தான் இங்கே பிரதானம் ..
வலியற்று போகும் சூட்சமம் இதுவே ..
உன்னை கொடுத்து !!
வலிக்கும் படி செய் என்று ஒப்படைப்பதை நிறுத்து !!
வலிகள் யாவும் உன் விருப்பத்தின் வெளிப்பாடு அன்றி வேறேதும் இல்லை என்ற மெய்யை உணரு ..
ஆனால் உடம்பின் அளவு மாற்றத்திற்கு உட்பட்டது. குழந்தையிலிருந்து முதிய பருவம் வரை உடம்பின் அளவு மாறிக் கொண்டே இருக்கிறது. இந்த எல்லா நிலைகளுக்கும் ஆன்மா எப்படிப் பொருந்தும்? இந்தக் கேள்விக்கு, ஆனால் சுருங்கவும் பிரியவும் செய்கிறது என்று சமணம் பதிலளிக்கிறது.
பங்குனி உத்திரம் தோன்றியது எப்படி? தெரிந்து கொள்ளலாம் வாங்க!!
அசுரனை வீழ்த்திய நாள்
பங்குனி மாதம் உத்திர நட்சத்திரம் வரும்நாளே, பங்குனி உத்திரமாக கொண்டாடப்படுகிறது. இந்த மாதத்தில்தான் அசுரர்களின் கொட்டத்தை அடக்க முருகப்பெருமான் தன்தாய், தந்தையரை வணங்கி பயணத்தை ஆரம்பித்தார். குதிரைகள் பூட்டிய தேரில் முருகப்பெருமானுக்கு வாயு பகவான் சாரதியாக இருக்க, முருகனின் படைகள் அணிவகுத்து சென்றன. அப்போது, வழியில் ஒரு சிறிய மலை முருகனின் படைகளை வழி மறிக்கும் விதமாக பெரிதாக வளர ஆரம்பித்தது. அதைப் பார்த்ததும் காரணம் அறியாது அனைவரும் திகைத்து நின்றனர்.அப்போது அங்கிருந்த நாரதர் அம்மலையை பற்றி முருகனிடம் கூறினார். இந்த மலை கிரவுஞ்சன் என்னும் அசுரனாக இருந்து, எல்லோருக்கும் தீமைகளை புரிந்த தீய சக்தி ஆகும். அகத்திய முனிவரின் சாபத்தால், அசையாமல் மலையாகி நின்றாலும், இருந்த இடத்தில் இருந்து கொண்டே தன்னை கடந்து செல்பவர்களை ஏமாற்றி(இன்னும் காண்போம்).தொல்லை தந்து கொண்டிருக்கிறது என்று கூறினார்.
மேலும் இந்த மலைக்கு அருகில் உள்ள மாயாபுரிப்பட்டினம் என்னும் நகரில், சூரபத்மனின் தம்பியும், யானை முகம் கொண்டவனுமான தாரகாசுரன் ஆட்சி செய்து கொண்டு, தேவர்களை மிகுந்த துன்பங்களுக்கு உள்ளாக்கி வருகின்றான் என்ற தகவலையும் சொன்னார். அதை கேட்ட முருகப்பெருமான், தன் தளபதி வீரபாகுவிடம் படையில் பாதியை அழைத்துக் கொண்டு சென்று, தாரகாசுரனை அழித்து விட்டு வரும்படி கட்டளையிட்டார். முருகனின் கட்டளைப்படி வீரபாகுவின் தலைமையில் முருகனின் படைகள் மாயாபுரிபட்டினத்திற்குள் நுழைந்தன.கடும் போர் நடைபெறுதல் :
இதை அறிந்த தாரகாசுரனும் பெரும்படையுடன் எதிர்த்து வந்தான். அவர்கள் இருவருக்கும் கடும் போர் நடந்தது. இருபக்கத்திலும் வீரர்கள் இறந்து வீழ்ந்தனர். போர்க்களத்தில் நின்று யுத்தம் செய்த தாரகாசுரன், முருகப்படையின் வீரரான, வீரகேசரியை தன் கதாயுதத்தால் மார்பில் அடித்து சாய்த்தான். இதைக்கண்ட வீரபாகு வெகுண்டெழுந்து, தாரகாசுரனை கடுமையாக தாக்கினான். இதனால் கோபம் கொண்ட தாரகாசுரன் திரிசூலத்தால் வீரபாகுவின் மார்பில் குத்திச் சாய்த்தான். மூர்ச்சையாகி விழுந்த வீரபாகுவை தாரகாசுரன் எள்ளி நகையாடினான். உடனே அங்கிருந்த முருகனின் படைகள் நாலாபுறமும் சிதறி ஓடின.மயக்கம் கலைந்து எழுந்த வீரபாகு, மீண்டும் மூர்க்கத்தனமாக தாக்கினான்.
எதிர் தாக்குதல் நடத்த முடியாமல் தாரகாசுரன் தன் மாய வேலைகள் மூலம் எலியாக மாறி கிரவுஞ்ச மலைக்குள் புகுந்துக் கொண்டான். வீரபாகுவும் அவனை தொடர்ந்த மற்ற வீரர்களும் விடாதுமலை தன் வேலையை காட்ட ஆரம்பித்தது. தாரகாசுரனின் அசுரப்படைகள் முருகப்பெருமானின் படைகளை பெரிய அளவில் தாக்கி அழித்தன.பங்குனி உத்திரம் : இதை நாரதர் மூலம் அறிந்த முருகப்பெருமான், நேரடியாக போர்க்களத்திற்கு வந்தார். வந்தவரின் வலிமை அறியாத தாரகாசுரன், சிறுவன் என முருகனை கிண்டல் செய்தான். கோபம் கொண்ட முருகப்பெருமான் அவனை கடுமையாக தாக்க ஆரம்பித்தார். மலைக்குள் தாக்குதலை சமாளிக்க முடியாமல் மீண்டும் எலியாக மாறி மலைக்குள் நுழைந்து மாய வேலைகளை காட்ட ஆரம்பித்தான். முருகப்பெருமான், தன் வேலாயுதத்தை கையில் எடுத்து வீசி எறிந்தார். துள்ளி வந்த வேல், மலையை பல கூறுகளாக்கி உடைத்தெறிந்து, தாரகாசுரனை கொன்றது.அதன் பிறகு முருகப்பெருமான், தெய்வானையை மணந்தார். அந்த நாளே பங்குனி உத்திரமாகும்.
நுழைய,பிரம்ம ஸூத்ரம் 210:
ஸூத்ரம் மறுக்கிறது:
35. இந்தக் கருத்தை (சென்ற பதிவு) இந்த ஸூத்ரம் மறுக்கிறது____
ந ச பர்யாயாதப்யவிரோதோ விகாராதிப்ய: || 2:2.35 ||
இறை கூடல் ( இறைவனோடு கூடுவது ) என்றால் என்ன ??
நான் வேறு, இறைவன் வேறு என்று கருதி ?
இறைவனை தேவையென்றால் கூப்பிடுவது, தேவையில்லை என்றால் ஒதுக்கிவைப்பது ( விட்டில் பூஜை அறையை ஸ்கிரீன் போட்டு மூடுவது போல ) இதற்க்கு எல்லாம் சாமி தேவையில்லை அல்லது சாமிக்கு பிடிக்காது, ஆனால் எனக்கு பிடிக்கும், எனக்கு பிடித்ததை அனுபவிப்பதை சாமி பார்த்தால் ஆகாது எனவே சாமி இதுக்கு வேண்டாம் !!
அப்போது நீங்கள் வேறு சாமி வேறு என்று படைப்புகளை கருதுவது சரியே !!??
ஆனால் நினைத்ததை எல்லாம் சாமி போல காட்டிக்கொண்டு இருக்கிறதே, எதுவுமான எங்கும் நிறைந்த பரம்பொருளாகிய பிரபஞ்சத்தின் பேராற்றலாகிய சிவம் !!
அது எங்கும் நிறைந்து நிதர்சனமாக, நம்பிக்கை / கருதல் / அனுமானம் கடந்து இருந்துகொண்டே இருக்கிறது !!
இப்போது சொல்லுங்கள்
நீங்கள் மூச்சு விட்டாலே உயிரோடு இருப்பிர்கள், சரிதானே ??!!
சரி, எத்தனை தடவை உங்கள் வாழ்வில் நான் உயிரோடு இருக்க முச்சு விடவேண்டும் என்று நினைத்து மூச்சு விட்டு இருக்கிர்கள் ??
அப்போது
உங்களை மீறி உங்களுக்குள் இருந்து நீங்களே மறந்தாலும், நினைத்தாலும் நீங்கள் அறிந்தும் அறியாதும் உங்கள் உடல் மூச்சு விட்டுக்கொண்டு தானே இருக்கிறது ??
அப்போது என் உடல், நான் நினைப்பதையெல்லாம் செய்யும் உடல் என்று கருதும் உங்கள் உடலில் உங்களை மீறி ஒன்று உங்கள் உடலை இயக்கி, நீங்களே அறியாத பல நிகழ்வுகளை நிகழ்த்திக்கொண்டே இருப்பதாலேயே நீங்கள் இருகிறீர்கள் !!
உங்களையும் சேர்த்து உங்கள் உடலையும் இயக்குவது ஓர் பேராற்றல் அதுவும் சிவம் !!
இதில் சிவத்தை வேறுபடுத்தி, அதனிடம் மறைத்து இருப்பதும் சாத்தியமோ ??
நீங்கள் இறைவனால், இறைவனுள், இறைவனோடு கூடியே இருக்கிறீர்கள் என்ற மெய்யை உணர்த்து !!
உங்களை சுற்றியும், உங்களுக்குள்ளும், உங்களுக்காகவும் நிகழ்வதை எப்படியெல்லாம் நம்மளையும் இறைவனோடு கூடிக்கொண்டு நடத்துகிறான் என்று அனுபவிப்பதே இறைகூடல் !!
எல்ல சமயமும் இறைவனை வேறாக காட்டும்போது,
மெய்யின் சமயம் சிவமே எதுவும் என்று உணர்வித்து அனுபவிக்க வைக்கிறது !!
அனுபவத்தின் துளியாக, அனுபவிக்கவைத்தவன் கருணைக்கு நன்றியோடு !!
பொருள்: ‘ஆன்மா தொடர்ந்து மாறுவதால், அது சுருங்கவும் விரியவும் செய்கிறது என்பதில் தவறில்லை’ என்ற கருத்து சரியல்ல. ஏனெனில் ஆன்மா மாற்றம் முதலியவற்றுக்கு உட்பட்டதாக நேர்கிறது.
உடம்புகளின் அளவிற்கேற்ப ஆன்மா சுருங்கவும் விரியவும் செய்கிறது; சுருங்கும் போது அதன் சில பகுதிகள் உதறப் படுகின்றன, விரியும் போது சில பகுதிகள் சேர்கின்றன. எனவே ஆன்மாவின் அளவு பற்றிய கருத்து ஏற்கத்தக்கதே என்கிறது சமணம்.
ஆன்மா சுருங்கவும் விரியவும் செய்தால் அது மாற்றத்திற்கு உள்ளாகிறது, மாற்றத்திற்கு உள்ளாகின்ற எதுவும் நிலையானதாக இருக்க இயலாது; எனவே ஆன்மா நிலையானது என்று சமணம் கூறுகின்ற கருத்து முன்னுக்குப் பின் முரணாகிறது. அதனால் ஆன்மாவின் அளவு பற்றிய கருத்து ஏற்கத்தக்கதல்ல.
36. ஆன்மாவின் அளவு பற்றிய கருத்தை மற்றொரு கோணத்தில் அடுத்த ஸூத்ரம் மறுக்கிறது______
அந்த்யாவஸ்திதேச்சோபநித்யத்வா
பொருள்: இறுதிநிலையாகிய மோட்ச நிலையில் ஆன்மா நிலையானதாக இருப்பதால் ஆரம்பம் மற்றும் நடு நிலைகளிலும் அது நிலையானதாகவே இருக்க வேண்டும். எனவே ஆன்மாவின் அளவில் மாறுபாடு இருக்கிறது என்ற கருத்தை ஏற்க இயலாது.
மோட்ச நிலையில் ஆன்மாவின் அளவு மாறுபடாததாக இருக்கிறது என்கிறது சமணம். இறுதி நிலையில் அளவு மாறுபடவில்லை என்றால் அளவு மாறுபடாத தன்மை அதன் இயல்பிலேயே உள்ள ஒன்று என்றாகிறது. மாறுபடாத தன்மை ஆன்மாவின் இயல்பிலேயே இருக்குமானால் அது ஆரம்பத்திலும் சரி, நடுவிலும் சரி எப்போதும் ஒரு போலவே இருக்கும். எனவே ஆன்மாவின் அளவு மாறுபடுகிறது என்ற சமணக் கருத்து ஏற்கத் தக்கதல்ல.
இவ்வாறு சமணத் தத்துவம் மறுக்கப்படுகிறது.
#தனித்திரு !!
#தனியாது_வைத்திருப்பவனை #அனுபவித்திரு ...
நாம் என்னதான் தனியாக இருப்பதாக நினைத்தாலும் !!
தனிமைப்பட்டு இருப்பதற்காக நினைத்துக்கொண்டாலும் !!
நமக்குள்ளே
எதாவது சிந்தை !!
யாரைப்பற்றியோ நினைப்பு !!
எதைப்பற்றியோ ஏக்கம் !!
அசைபோட கடந்தகால நினைவுகள் !!
போன்று
எதையாவது குறித்து நம் சிந்தையை கொண்டுவந்து !!
நம்முள்ளே எறியும் விழிப்பு என்ற கனல் தனியாது வைத்துகொண்டு இருக்கின்றான் ஒருவன் ..
அவன் அப்படி வைத்துகொண்டு இருப்பதால் தானே ..
தனிமை என்று வெளியே சொன்னால் கூட நினைவிலே நாம் எதனோடு வாழ்ந்துகொண்டு இருக்கின்றோம் ..
அப்படி நம்மை தனியாது வைத்திருப்பவனை அணுபவிப்போம் ..
எப்போது ?? எந்த சூழலில் ?? எந்த நினைவு நம்மை ஆள வேண்டும் என்று நாமே சிந்திக்காத போது ..
நம்முள்ளே உட்கலந்த ஒருவனாக இருந்து ,
எதை காட்டி ! கேட்டு ! சிந்தித்து !! என்று நம்முள்ளே இருந்து நமக்கே சித்திக்க எதையாவது இடையறாது எடுத்து கொடுத்துகொண்டே இருக்கிறானே ..
கட - உள் என்ற பெயராலே அவனை அனுபவிப்போமே ...
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 211:
பாசுபத மறுப்பு:
________7. பாசுபத தத்துவங்கள் மறுப்பு__________
வெற்றியின் ரகசியம் என்னவென்றால், நீங்கள் உண்மையிலேயே எவ்விடத்தில் சிறந்தவர் என்பதைக் கண்டுபிடித்து அதில் முழு கவனத்தையும் செலுத்துவது ஆகும்..
பதி அதிகரணம்
பானை செய்வதற்கு குயவன் (நிமித்த காரணம்) வேண்டும், களிமண் (உபாதான காரணம்) வேண்டும். எந்த ஒன்றை செய்ய வேண்டுமானாலும் இவ்வாறு நிமித்த மற்றும் உபாதான காரணங்கள் தேவை. இந்த இரண்டும் வெவ்வேறாக இருப்பதையே உலகில் நாம் காண்கிறோம். படைப்பைப் பொறுத்த வரை இறைவனே நிமித்த காரணமாகவும் உபாதான காரணமாகவும் இருக்கிறார்; எப்படி சிலந்தி (நிமித்த காரணம்) தன்னிலிருந்தே (உபாதான காரணம்) வலை பின்னுகிறதோ அவ்வாறே இறைவன் தன்னையே உலகாகப் படைத்தார் என்று வேதாந்தம் கூறுகிறது.
ஆனால் சாங்கியம் போன்ற தத்துவப் பிரிவுகள் இதனை மறுத்து, உபாதான காரணம் இறைவனிலிருந்தே வேறானது என்று கூறியதையும் அவற்றிற்கான மறுப்பையும் இதுவரை கண்டோம். சாங்கியத்தின் படி பிரதானம் உபாதான காரணம். நியாய—வைசேஷிகத்தின் படி பரமாணுக்கள் பிரதான காரணம். பிரதானமும் சரி பரமாணுக்களும் சரி, அவை இறைவனிலிருந்து வேறுபட்டவை. இந்தக் கருத்துக்கள் ஏற்கெனவே மறுக்கப்பட்டன.
இதே கருத்துடைய வேறு சில தத்துவப் பிரிவுகளும் அந்த நாட்களில் இருந்தன. பாசுபதம், காபாலிகம், காருணிக சித்தாந்தம் போன்றவை இவற்றுள் சிலவாகும். இவர்கள் சிவபெருமானைப் பசுபதியாக (பசு+பதி =உயிர்களின் தலைவன்) வழிபட்டனர். இவர்களை மொத்தமாக ‘மாஹேசுவாரர்கள்’என்று ஸ்ரீசங்கரரும், ‘பாசுபதர்கள்’ என்று ஸ்ரீராமானுஜரும் குறிப்பிடுகின்றனர்.
சிவபெருமான் உலகைப் படைத்தவராக இருந்தாலும் அவர் தன்னிலிருந்து வேறான ஒன்றிலிருந்தே உலகைப் படைத்கார் என்பது பாசுபதர்களின் கருத்து. இறைவன் நிமித்த காரணம் என்பதை இவர்கள் ஏற்றுக் கொள்கிறார்கள்; அதே வேளையில் உபாதான காரணம் இறைவன் என்பகை ஏற்றுக் கொள்வதில்லை.
எப்படியும் உங்களுக்கு கிடைக்க வேண்டியது தான் கிடைக்கிறது !!
அதை செய்து இதைப்பெற்றேன் !! இதை செய்து அதை தொலைத்தேன் ?? என்று நாம் என்னதான் கருதிக்கொண்டாலும் ..
நமக்கு கிடைக்க வேண்டியதே கிடைக்கின்றது ..
என் நடிப்பின் வழியே ?? ஏமாற்றியதின் வழியே ?? உழைத்ததின் வழியே ?? திறமை வழியே ?? அறிவு வழியே ?? அறியாமை வழியே ?? ஏமாற்றத்தின் வழியே ?? தியாகத்தின் வழியே ?? நேர்மையின் வழியே ?? என்று வெளியே சொன்னாலும் !! உள்ளே நினைத்து கொண்டாலும் ??
நமக்கு கிடைக்கவேண்டியதே கிடைக்கிறது ..
மற்றபடி எல்லாம் கிடைத்தற்கு காரணமாக நம் கருதிகொண்டவை !! அல்லாது நம்மை நாமே ஏமாற்றி கொண்டவை தான் ..
கிடைப்பதும் கூட பலவகையாக தெரிந்தாலும் !! அதன் உட்பொருள் ஆத்மானுபவமே !!
ஒருவர் செய்வதையே மற்றொருவர் செய்தால் கூட அவருக்கு கிடைப்பது வேறாக தானே இருக்கின்றது ..
இது இதனால் என்று நீங்களே உங்களை ஏமாற்றிக்கொள்ள ஆயிரமாயிரம் காரணங்கள் கற்பித்து கொள்ளலாம் !!
ஆனால்
அவையாவும் கடந்து உங்களுக்கு கிடைக்கவேண்டியதே கிடைக்கிறது என்பதே இங்கு நிதர்சனம் ..
கிடைத்தால் ஆனந்தம் !!
கிடைக்காவிட்டால் அனுபவம் !! அவ்வளவு தானே ??
உங்களை கொண்டே உங்களுக்கு கொடுக்கின்றது இறை ..
அதற்க்கு அதனால் ?? இதனால் ??? என்று காரணம் சொல்லி வருந்தி !! மகிழ ?? ஏதுமில்லை ..
இப்படித்தான் பெறுவேன் என்ற உங்களின் ஆன்ம விருப்பம் நிறைவேறுகிறது !!
ஆனால்
அதன் பலன் என்று நீங்கள் நினைத்து கொள்வதில் தான் !! நீங்கள் உங்களையே ஏமாற்றி கொள்கிறீர்கள் !!
உங்களுக்கு வர வேண்டியது வரும் !!
உங்களை கொண்டு செய்யவேண்டியதும் செய்விக்க படுகிறது ..
இரண்டுக்கும் மத்தியில் இருக்கும் நீங்கள் தான் ??
அதற்க்கு இது ?? இதற்க்கு அது ? என்று உங்களோடு சேர்த்து ஊரையும் ஏமாற்றிக்கொள்கிறீர்கள் ..
உங்களை செய்து !! உங்களை கொண்டும் செய்பவனை அனுபவியுங்கள் !!
கிடைப்பது பொருள் கடந்த ஆனம பரிபக்குவம் கடந்து வேறேதும் இல்லை ..
அது மட்டுமின்றி, இறைவன் (பதி), உயிர்கள் (பசு), உலகம் (பாசம்) ஆகிய மூன்றுமே ஆரம்பம் அற்றவை, பகுதிகள் அற்றவை என்பது இந்தத் தத்துவப் பிரிவுகளின் கருத்து ஆகும். இந்தக் கருத்தும் இங்கே மறுக்கப் படுகிறது.
இந்த அதிகரணத்தில் 5 சஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
கீதை 7-8 - 7.11
கண்ணன் : நான் நீரில் சுவை; இந்து மகனே! நான் ஞாயிற்றிலும், திங்களிலும் ஒளி; எல்லா வேதங்களிலும் நான் பிரணவம். வானில் ஒலி நான்; ஆண் மக்களிடத்து நான் ஆண்மை. மண்ணில் தூய நாற்றமும், தீயில் சுடரும் யான். எல்லா உயிர்களிலும் உயிர்ப்பு நான், தவஞ்செய்வோரின் தவம் யான். எல்லாஉயிர்களுக்கும் நான் சாதனமாகிய விதையென்றுணர். பார்த்தா! புத்தியுடையோரின் புத்தி நான். ஒளியுடையோரின் ஒளி நான். வல்லோரிடத்தே விருப்பமும் விழைவுந் தீர்ந்த வலிமை நான். பரதரேறே! உயிர்களிடத்து நான் கடமை தவறாத விருப்பமாவேன்.
சனியின் ஆதிக்கம், கர்ம வினை நீக்கும் கோமாதா வழிபாடு!
‘பசு இருக்கும் வீட்டில் பஞ்சம் இருக்காது’ என்பார்கள்.
அந்த அளவிற்கு பசு இருக்கும் இடத்தில் சகல ஐஸ்வர்யங்களும் நிறைந்திருக்கும். பசுவுக்கு ‘கோமாதா’ என்ற சிறப்பான பெயரும் உண்டு.
‘கோ’ என்னும் சொல் அரசன் மற்றும் இறைவனைக் குறிக்கப் பயன்படுத்தும் சொல்லாகும்.
அப்படிக் கடவுளுக்கு நிகரான கோமாதாவின் சிறப்புகளைப் பற்றி விரிவாகக் காண்போம்.
கோமாதா
தேவர்களும் அசுரர்களும் பாற்கடலைக் கடைந்தபொழுது நந்தா, சுசீலை, பத்திரை, சுரபி, சுமனை என்னும் ஐந்து பசுக்கள் தோன்றின. இவற்றின் சந்ததிகளே இன்றளவும் கோமாதாவாக நமக்குச் சகல செல்வங்களையும் அளித்து வருகின்றன.
பசுவின் உடலில் மும்மூர்த்திகளும், முப்பத்து முக்கோடித் தேவர்களும், நாற்பத்து எண்ணாயிரம் ரிஷிகளும் வீற்றிருக்கிறார்கள்.
மேலும் சகல விதமான தெய்வங்களும், பார் போற்றும் முனிவர்களும், நவகிரகங்களும் இருக்கின்றன. கோமாதாவின் நான்கு கால்கள் நான்கு வேதங்களாகக் கருதப்படுகிறது.
அதனால்தான் கோமாவுக்குப் பூஜை செய்தால், நமக்கு சகல சௌபாக்கியங்களும் கிடைக்கிறது. அனைத்து விதமான தோஷங்களும் நீங்குகிறது.
கோமாதாவை வழிபட வேண்டிய முறை:
பசுவை இறைவைனின் வடிவமாகக் கருத வேண்டும். கோமாதா பூஜையின் போது, கோமாதாவுக்கு மஞ்சள், குங்குமம் இட்டு, புது வஸ்திரம் சாத்தி, கழுத்தில் மாலை அணிவித்து, தூப தீபங்கள் காட்டி மலர்களால் அர்ச்சனை செய்ய வேண்டும்.
அகத்திக்கீரை, சர்க்கரைப்பொங்கல், மற்றும் பல்வேறு வகையான பழங்களைப் படைக்க வேண்டும். நெய் விளக்கில் ஆரத்தி எடுக்க வேண்டும். எடுத்த பின்னர் காலில் விழுந்து வணங்க வேண்டும்.
பின்பு மீண்டும் நெய் தீபத்தால் ஆரத்தி எடுத்து மூன்று முறை கோமாதாவை வலம் வந்து வணங்க வேண்டும். பூஜையின் போது கன்றுடன் சேர்த்துதான் பூஜிக்க வேண்டும்.
வீட்டில் பூஜை நடத்த இயலாதவர்கள், பசுக்களைப் பராமரிக்கும் கோசாலைகளுக்குச் சென்று வழிபடலாம். கோயில்களுக்குச் சென்று அங்கு நடைபெறும் கோபூஜையில் வழிபடலாம்.
கோமாதா பூஜை
கோமாதாவை வழிபட்டால் கிடைக்கும் நன்மைகள்:
கோமாதாவைத் தெய்வமாக நினைத்து விரதமிருந்தால், கோலோகத்தை அடையும் பாக்கியம் உண்டாகும்.
பசுவுக்கு உணவளித்தால் நம் கர்ம வினைகள், சாபங்கள் நீங்கும். எந்தக் கிரகத்தால் நமக்குத் தொல்லையோ அந்தக் கிழமையில் பொங்கல் வைத்துப் படைக்க, கிரக பாதிப்புகள் விலகும்.
கோமாதாவுக்கு வாழைப்பழத்துடன் வெல்லம் சேர்த்துப் படைக்க பிதுர் தோஷம் நீங்கி புத்திரப் பாக்கியம் உண்டாகும். பாதியில் நின்ற கட்டடங்களில் பசுவைச் சுற்றி வரச் செய்தால் தடை விலகி, நின்ற பணிகள் நிறைவுபெறும்.
சனி ஆதிக்கத்தால் பாதிக்கப்பட்டோர் சனிக்கிழமை பசுவிற்கு அகத்திகீரை கொடுத்துவர, பாதிப்புகள் குறையும். கோபத்தால் விளையும் தீவினைகள் தீரும்.
கோமாதாவின் பிருஷ்டபாகத்தை வழிபட்டால் முன்ஜன்ம பாவங்கள் நீங்கும். காலையில் கண்விழித்ததும் தொழுவத்தில் பசுவைக் காண்பது சுபசகுனமாகக் கருதப்படும்.
பசுவை ஒரு முறை சுற்றி வந்தால் உலகம் முழுவதும் சுற்றி வந்த புண்ணியம் உண்டாகும்.
பசுவின் மேன்மைகள்:
பசுவைச் சிறப்பிக்காத புராணங்களே இல்லை எனலாம். ஒரு நாட்டை கைப்பற்றும் மன்னன் , கோடிக்கணக்கில் செல்வங்கள் கொட்டிக் கிடந்தாலும், அவன் மனம் பசுவைக் கவர்வதிலேயே குறியாக இருக்கும்.
பசுக்கள் கௌரவத்தின் அடையாளமாகப் போற்றப்பட்டது. நீதி கேட்ட பசுவுக்காகத் தன் சொந்த மகனைக் கொன்றான் மனுநீதிச் சோழன். புதிதாகக் கட்டப்படும் வீட்டில், வியாபார ஸ்தலங்களில், தொழிற்சாலைகளில், மணிவிழாக்களில் கோமாதா பூஜையே முதன்மையானதாகும்.
பசு நன்றாகப் பராமரிக்கப்படும் இடங்களில் சகல சம்பத்தும் கிட்டும் என்பது ஐதீகம். பசுவின் சாணத்தில் லஷ்மி குடிகொண்டிருப்பதாக நம்பப்படுகிறது.
பசுவின் கோமியமானது கங்கைத் தீர்த்தம்போல் பாவிக்கப்படுகிறது. பசுவின் சாணத்தில் தயாரிக்கப்படும் திருநீறு தெய்விகத்தன்மை உடையது.
(இன்னும் காண்போம்)
பிரம்ம ஸூத்ரம் 212:
பொருத்தமற்றது:
37. பாசுபத தத்துவங்களின் கருத்து பொருத்தமற்றது_________
உன்னிடம் ஏதுமில்லை !!
உன்னை உனதாக்கியவிடம் இல்லாததே இல்லை !!
உனதாக்கியவன் என்னோடு இருக்கிறான் !!
அவனிருப்பை கடந்து வேறென்ன வேண்டும் ??
அவனிருப்பை அனுபவி !!
உண்னிடம் ஏதுமில்லை என்பதே பேரானந்த நிலை ..
இருப்பதாக கருதிக்கொள்பவனுக்கு இருக்கும் இம்சை !!
இல்லை என்ற மெய்யுணர்ந்தகவனுக்கு இல்லை தானே ..
பத்யுரஸாமஞ்ஜஸ்யாத் || 2:2/37 ||
பொருள்: இறைவன் படைப்பின் நிமித்த காரணம் மட்டுமே என்று சொல்வது பொருத்தமற்றதாக இருப்பதால் ஏற்கத்தக்கதல்ல.
இறைவன் உலகின் நிமித்த காரணம் என்னும் போது உபாதான காரணமாக மற்றொன்றை ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டியிருக்கிறது. இறைவனைத் தவிர வேறு ஒன்றையும் ஏற்றுக் கொள்ளும் போது அவர் எல்லையற்றவர், எங்கும் நிறைந்தவர், அனைத்தையும் ஆள்பவர் போன்ற கருத்துக்கள் பொருத்த்தமற்றதாகி விடுகின்றன. எனவே பாசுபதர்களின் இந்தக் கருத்து பொருத்தமற்றது, ஏற்கத் தக்கதல்ல.
38. இறைவனை நிமித்த காரணமாக மட்டும் கொள்வதால் வரும் மற்ற குறைபாடுகள் தொடரும் ஸூத்ரங்களில் சுட்டிக் காட்டப்படுகின்றன.
இறைவனுக்கும் படைப்புக்கும் இடையில் தொடர்பு இல்லாமல் போகிறது_____
ஸம்பந்தானுபபத்தேச்ச || 2:2.38 ||
நீங்கள் யூகிப்பது போல இங்கே ஏதுமில்லை !!
அதில்
நீங்களே அப்படி இல்லை !!
ஆனால்
உங்களை உங்கள் இஷ்டம்போல யூகிக்க வைப்பதே எங்கும் நிறைந்து இருக்கு ..
அதுவும்
உங்கள் யூகங்கள் கடந்து, உங்களுள் தொடங்கி எங்கும் இருக்கு ..
யூகங்கள் கடந்து, இப்படி யூகிக்க எது எப்படி நம்மை கையாள்கிறது என்று யூகிப்பது உணர தொடங்கிவிட்டால் !!
யூகிக்கவைப்பது புலப்பட்டுவிடும் ..
அதுவரையில் ??
யூகித்த படி இருக்க என்றே தேவையற்ற தேடலில், வாழ்வின் பயணம் வாழாதே பயணிக்கும் ..
இதில் சூட்சமம் என்ன என்றால் ??
உங்கள் யூகம் வெற்றி / தோல்வி என்று எதை பெற்றாலும் ..
நீங்கள் உங்கள் வாழ்வில் தோல்வியே அடைந்து கொண்டு இருப்பிர்கள் ...
காரணம்
அதை அப்போது அப்படியே அனுபவித்து கடப்பதே வாழ்க்கை ..
இதில்
யூகிப்பதில் வாழ்ந்து, உங்களுக்கு அருளப்பட்டு கடப்பதை கூட கவனிக்காதே வாழ்வது தோல்விதானே ..
மீண்டும் வெற்றி பெற ?? வாழ வந்தாக வேண்டுமே ...
கற்பனைகளில் நீங்கள் ஏதோ ஒன்றுபோல தெரிந்தாலும் !!
நிஜத்தில் நீங்கள் வேறே !!
அதுவும்
எதனோடும் ஒப்பிடமுடியாதப்படி தனித்துவமான வேறே ...
உங்களோடு சேர்த்து எதற்கும் வேறாக இருப்பவனின் பெருங்கருணை அதுவே ..
பொருள்: இறைவன், உயிர்கள் மற்றும் உலகத்திற்கிடையே தொடர்பு சாத்தியம் இல்லாததால் இந்தக் கருத்து ஏற்கத்தக்கதல்ல.
இறைவன் (பதி), உயிர்கள் (பசு), உலகம் (பாசம்) ஆகிய மூன்றுமே ஆரம்பம் அற்றவை, எல்லையற்றவை, பகுதிகள் அற்றவை. பகுதிகள் இல்லாதிருப்பதால் ஒன்றிற்கொன்று தொடர்பு சாத்தியம் இல்லை. தொடர்பு இல்லாமல் இருந்தால் இறைவன் எப்படி உலகையும் உயிர்களையும் ஆள்வார்? எனவே பாசுபதர்களின் இந்த கருத்து ஏற்புடையதாக இல்லை.
39. இறைவன் படைப்பின் தலைவர் அல்லாதவராகி விடுகிறார்_____
அதிஷ்டானானுபபத்தேச்ச ||2:2.39 ||
பொருள்: பாசுபதம் போன்ற தத்துவங்கள் கூறுகின்ற இறைவன் தலைவராக இருப்பதற்கான சாத்தியம் இல்லாததாலும் அத்தகைய கருத்து ஏற்புடையதல்ல.
ஒரு குயவன் களிமண்ணைப் பிசைந்து பானை செய்வதைப் புரிந்து கொள்ள முடியும். அவனுக்கும் களிமண்ணுக்கும் தொடர்பு இருப்பதற்கான சாத்தியம் உள்ளது. அது மட்டுமின்றி, களிமண் பார்வைக்கும் புலப்படுகின்ற ஒன்று. பாசுபதர்கள் கூறுகின்ற பிரதானம் எந்தக் குணங்களும் அற்றது. குணங்கள் அற்ற ஒன்று புலன்களுக்குத் தென்படாதது. எனவே அதன் தலைவராக இறைவன் இருப்பதற்கு சாத்தியம் இல்லை.
பக்தனின் பிராணன் அவனுடன் மேலுலகங்களுக்குச் செல்கிறது; ஞானியின் பிராணன் இங்கேயே ஒடுங்குகிறது.!!!!தான் பக்தன் என்ற எண்ணமே அகங்காரத்தின் மிச்சம் உள்ளதால் மேலுலக்கிற்கும், அகங்காரமற்ற ஞானி பாதாள லோகத்திற்கும் செல்கிறான். பிருந்தாவனம் போன்றவை.
ஓடமும் படகும்
ஒன்றல்ல
வைகலும் மாலையும்
ஒன்றல்ல
இருளும், இருட்டும்
ஒன்றல்ல
சுடரும் ஒளியும்
ஒன்றல்ல
நுணுக்கம் அறிவாய்
மனிதா..
அதுபோல்
உள்ளமும் உயிரும்
ஒன்றல்ல
உயிர் என்பது
மெய்யான ஆற்றல்
உள்ளம் என்பது
பொய்யான ஆற்றல்
பொய்யான
ஆற்றலடக்கி நீ
மெய்யான இன்பம்
தேடு.
சாகாத
தலை அறியேன்
வேகாத காலின்
தரம் அறியேன்
போகாத தண்ணீரை
அறியேன்
ஆகாய
நிலை அறியேன்
மாகாய நிலையும்
அறியேன்
மெய்ந்நெறி
தனையோர்
அணுவளவும்
அறியேனே..
#வள்ளலார்
(இன்னும் காண்போம்),
பிரம்ம ஸூத்ரம் 213:
தொடர்கிறது:
40. இந்தக் கருத்து (சென்ற பதிவு) அடுத்த ஸூத்ரத்திலும் தொடர்கிறது____
கரணவச்சேன்ன போகாதிப்ய: || 2:2.40 ||
எல்லோரும் உங்களிடம் எதிர்பார்ப்பது ஒன்றே தான் !! அந்த எதிர்பார்ப்பை நீங்கள் பூர்த்தி செய்துவிட்டால் உங்களை விட நல்லவர்கள் இந்த உலகத்தில் இல்லை ?? அவர்களுக்கு ..
அது
உங்களுக்கு தன்னை விட அறிவு குறைவு என்பது மட்டுமே !!
ஆம் என்று தான் ஏற்றுக்கொள்ளுங்களேன் !!
ஆதலால்
நீங்கள் ஒன்றும் குறைந்துபோக போவது இல்லை !!
மாறாக
நம்மை விட இவனுக்கு அறிவு குறைவு என்று என்னும் விதத்தில் அந்த உயிருக்கு ஓர் மகிழ்ச்சி ..
அவர்கள் எதிர்பார்ப்பை ஏற்றுக்கொள்வதில் வழியே ??
நீங்கள் அவர்களை கடந்து சென்று விடுவீர்கள் ..
அதே
மறுத்தீர்கள் என்றால் அதற்கு அவன் என்ன சொல்லி உங்களை விவாதிப்பானோ என்று அவனையே சிந்தித்துக்கொண்டே இருப்பீர்கள் !!
இது உங்கள் வாழ்வின் பயனான வாழ்வதற்கு தடையாகும் ..
இறைவனுக்கே அறிவு குறைவு என்பது தானே நாம் கண்ணோட்டம் !!
எனக்கு என்ன தேவை ?? என்று இறைவனுக்கே தெரிந்து கொடுக்க கூடிய அறிவு இல்லை ..
ஆதலால் தானே
இதை / அதை ?? இப்படி / அப்படி ??? கொடு என்று வேண்டுதல் வழியே ..
இறைவனுக்கு தெரியாத உங்களுக்கான தேவையை சொல்லி ?? கேட்க !! முனைகிறோம் !!
நம் எப்படி இருக்கிறோமோ ?? அப்படித்தானே நம்மை சுற்றி இருப்பதும் !!
இறையாம் தன்மை வெளிப்படவே இறைவழிபாடு ..
அதில் ஏற்றுக்கொள்ளுதல் தானே அவனது அடிப்படை தன்மை !!
அதுகூட நம்மிடம் வெளிப்படாவிட்டால் எப்படி ??
ஏற்றுக்கொள்ளுதல் என்பது அப்படி நீங்கள் இருக்கிறீர்கள் என்று ஒத்துக்கொள்வது இல்லை என்பதே இங்கு தெளிவு ..
யாவும் படிக்க படிக்க பரவசநிலையை, பற்றற்றவனின் பாதக்கமலத்தில் படர்ந்து தவழ்ந்து பாவப்பிணிப் போக்கும் ஞான மார்க்கத்தை பிரதிபலிக்கிறது, என்னை நீ அறிவாய் உன்னை நானறிவேன், என் தேவை அறியாயோயென-, இறையிடம் திருமூலர் இறைஞ்சுவார், எல்லாம் அறிந்த நிந்தனிடம் எதையும் கேட்க எண்ணுவனோ என்பார், புழுவின் பசியும் அறிந்திங்கு புஜிக்க உணவு செய்தவனை, நினைத்து நினைத்து துதித்தாளே நிம்மதி சூழும் நிதம் தானே, அருட்பணி தொடரட்டும், அரும் மழை பொழியட்டும்,
பொருள்: ஜீவாத்மா புலன்களை ஆள்வது போல் இறைவனும் பிரதானத்தை ஆள்கிறார் என்று கூறுவதானால் அது ஏற்கத்தக்கதல்ல. ஏனெனில் அவரும் சுக போகங்களுக்கு ஆளாகிறார் என்றாகும்.
தொடர்போ, புலன்களுக்கு புலப்படுகின்ற தன்மையோ பிரதானத்தில் இல்லாததால் இறைவன் அதனை ஆள இயலாது என்ற கருத்து முந்தின ஸூத்ரத்தில் கூறப்பட்டது. ஆனால் மனித உடம்பில் ஜீவாத்மாவிற்கும் புலன்களுக்கும் தொடர்பு இல்லை. புலன்களும் புலப்படும் தன்மை இல்லாதவை; இருப்பினும் ஜீவாத்மா புலன்களைக் கட்டுப்படுத்தி ஆள்கிறது. எனவே இறைவன் ஏன் ஆள முடியாது என்பது கேள்வி.
ஜீவாத்மா புலன்களைக் கட்டுப்படுத்துவது போல் இறைவனும் பிரதானத்தை ஆள்கிறார் என்றால் இறைவனும் ஜீவாத்மாவைப் போல் சுக போகங்களுக்கு உள்ளாகிறார் என்று கருத நேரும். இது ஏற்புடைய கருத்து அல்ல.
41. இறைவன் எல்லைக்கு உட்பட்டவராகிறார்________
அந்தவத்த்வமஸர்வஜ்ஞாதா வா || 2:2.41 ||
பொருள்: இறைவனை நிமித்த காரணமாக மட்டும் கொள்வதால் அவரை எல்லைக்கு உட்பட்டவராக, எல்லாம் அறியாதவராகக் கருத நேரும். இத்தகைய கருத்து ஏற்கத் தக்கதல்ல.
இறைவன் எல்லாம் அறிந்தவர், எல்லையற்றவர். உயிர்கள் (பசு), உலகம் (பாசம்) ஆகியவையும் எல்லையற்றவை. இவையெல்லாம் பாசுபதக் கருத்துக்கள். இப்போது கேள்வி இதையெல்லாம் முடிவு செய்வது யார்? இறைவன் எல்லாம் அறிந்தவர், உயிர்கள் எல்லாம் அறியாதவை; உயிர்கள் எண்ணற்றவை போன்ற அளவும் எண்ணிக்கையும் யாரால் தீர்மானிக்கப் படுகின்றன?
இறைவன்தான் இவற்றையெல்லாம் முடிவு செய்கிறார் என்றால் அவர்தான் இவற்றின் தோற்றத்திற்கு காரணமாக இருக்கிறார் என்று பொருள். எனவே உயிர்களும் உலகமும் எல்லையற்றவை என்பது தவறாகும். அதே வேளையில், அவர் முடிவு செய்யவில்லை என்றால் அவர் எல்லாம் அறிந்தவர், எல்லாம் வல்லவர் என்பது தவறாகும்.
பிரார்த்தனைஎன்றும்
வீண் போகாது....
ஒருவர் கிருஷ்ணபகவானின் அன்பான பக்தராக விளங்கினார். அவருக்குச் சொந்தமாக ஒரு மருந்துக் கடை இருந்தது.
அந்த கடையின் ஒரு மூலையில், பகவான் கிருஷ்ணரின் சிறிய படம் வைத்திருந்தார். தினம் கடையை அவர் திறந்த உடன், கடையை சுத்தம் செய்து விட்டு கிருஷ்ண பகவானின் படத்தையும் சுத்தம் செய்வார். மிகுந்த மரியாதையோடு அந்தப் படத்திற்கு தூபம் ஏற்றுவார்.
அவருக்கு ஒரு மகன், அவன், தன் படிப்பை முடித்துக் கடையில் உட்கார்ந்து கொள்வதை வழக்கமாக கொண்டு இருந்தான். அவருடைய அப்பா செய்து கொண்டு இருக்கும் இவை எல்லாவற்றையும் பார்த்துக் கொண்டு இருப்பான்.
ஆனால் கடவுள் நம்பிக்கை கிடையாது. இந்த விஷயம் பற்றி அவனிடம் வாதாட அல்லது விவாதம் பண்ண விரும்பாமல், பக்தர் அமைதி காத்தார்.
காலம் கடந்து சென்றது. அவருக்கும் வயதாகி விட்டது. தனது முடிவு நெருங்கி விட்டது என்பதை அவர் அறிந்து கொண்டார்.
ஆகவே, ஒரு நாள் அவர் அவருடைய மகனிடம், “மகனே! நீ கடவுளை நம்புகிறாயோ இல்லையோ, எனக்கு ஒன்று போதுமானது. நீ கடின உழைப்பாளி, இரக்கமானவன், நேர்மையானவன். உன்னிடம் ஒன்று மட்டும் கேட்டு கொள்கிறேன் செய்வாயா?” என்றார்.
உறுதியாகச் செய்வேன் அப்பா.” என்று கூறினான். “மகனே, என் மரணத்திற்குப் பின், கடையில் இருக்கும் ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் படத்தை தினமும் சுத்தம் செய்ய வேண்டும். ஏதாவது கஷ்டத்தில் நீ எப்போதாவது சிக்கிக் கொண்டால், உன் கையை குவித்து உன்னுடைய பிரச்சனையை ஸ்ரீகிருஷ்ணரிடம் கூறு. நான் கூறியது போல் இதை மட்டும் செய்து விடு.” என்றார்.
மகனும் சம்மதித்தான். சில நாட்களுக்குப் பிறகு அப்பா இறந்து போய் விட்டார். காலமும் கடந்து கொண்டே இருந்தது.
ஒரு நாள் கனமழை பெய்து கொண்டிருந்தது. வாடிக்கையாளர் எண்ணிக்கையும் மிகக் குறைவாகவே இருந்தது. மின்சாரம் வேறு கஷ்டத்தைக் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தது.
திடீரென்று முழுவதும் சொட்ட சொட்ட நனைந்து கொண்டே ஒரு பையன் ஓடி வந்தான். “அண்ணா, எனக்கு இந்த மருந்து தேவைப் படுகிறது. என் அம்மா மிகவும் சுகவீனமாக இருக்கிறாள். இந்த மருந்தில் நான்கு ஸ்பூன்கள் உடனடியாக கொடுத்தாக வேண்டும். அதன் பிறகுதான் உன் அம்மாவைக் காப்பாற்ற முடியும் என்று டாக்டர் கூறி விட்டார். இந்த மருந்து உங்களிடம் இருக்கிறதா?” என்றான்.
மருந்து சீட்டைப் பார்த்து விட்டு, "என்னிடம் உள்ளது" என்று கூறி மருந்து பாட்டிலை கொடுத்து அனுப்பினான் மகன்.
அந்தப் பையன் கிளம்பிய உடனே, கவுண்டரைப் பார்த்தான், வியர்த்து, விறுவிறுத்துப் போனான்!
ஒரு வாடிக்கையாளர் சிறிது நேரத்துக்கு முன்புதான் ஒரு பாட்டில் எலி விஷத்தைத் திருப்பிக் கொடுத்து விட்டு சென்றிருந்தார். கரண்ட் இல்லாததால், லைட் வந்த பிறகு, அதனை சரியான இடத்தில் வைத்து விடலாம் என்று எண்ணிக் கொண்டே அதை கவுண்டரில் வைத்து விட்டான்.
ஆனால் இந்த மருந்து பாட்டிலுக்குப் பதிலாக எலி விஷம் இருந்த பாட்டிலை எடுத்துக் கொண்டு சென்று விட்டான் அந்த பையன். அவனுக்கு படிக்கவும் கூட தெரியாது. கடவுளே! இந்த சொற்கள் தானாகவே மகனின் வாயிலிருந்து வெளியே வந்தன. இது என்ன பேரழிவு!
அவருக்கு அவர் அப்பாவின் வார்த்தைகள் நினைவுக்கு வந்தன. உடனே கைகளை குவித்து, கிருஷ்ண பகவான் படத்தின் முன்னே சென்று, கனத்த இதயத்தோடு பிரார்த்தனை செய்யத் தொடங்கினார்:
பிரபுவே! அப்பா எப்போதும் வழக்கமாக கூறுவார், நீங்கள் இருக்கிறீர்கள் என்று. நீங்கள் இருப்பது உண்மை என்றால், தயவு செய்து இன்று நடக்கும் கெட்ட நிகழ்வை, தன் மகனின் கைகளில் விஷத்தைப் பெற்று ஒரு அம்மா இறப்பதை நடக்க விடாமல் செய்து விடுங்கள்” என்று இறைஞ்சினான்.
அண்ணா” அந்த நேரத்தில் ஒரு குரல் பின்னால் இருந்து கேட்டது.“அண்ணா, சேற்றில் நான் வழுக்கி விழுந்து விட்டேன். மருந்து பாட்டிலும் உடைந்து விட்டது! தயவு செய்து வேறு ஒரு பாட்டில் தாருங்கள்.”என்றான் பையன்.
அழகிய புன்னகையுடன் தோற்றமளிக்கும் ஸ்ரீ கிருஷ்ணனை படத்தில் பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் போது, மகனின் முகத்தில் கண்ணீர் பாய்ந்தோட தொடங்கியது. ஒரு நம்பிக்கை அவருள் விழித்தெழுந்தது.
அதாவது மேலே யாரோ ஒருவர் இருக்கிறார். அவர்தான் இந்த பிரபஞ்சத்தையே ஆட்டுவித்துக் கொண்டிருக்கிறார்.
சிலர் அவரைக் கடவுள் என்று அழைக்கிறார்கள். சிலர் அவரை ஈடு இணையற்றவர் என்று அழைக்கிறார்கள். சிலர் அவரை எங்கும் நிறைந்திருக்கும் தெய்வீக சக்தி என்றும் கூறுகிறார்கள். சிலர் பேராற்றல், பேரறிவு, என்றும் கூறுகிறார்கள்.
இறைவன் மீது அன்பும் பக்தியும்
நிறைந்த இதயத்தோடு செய்யப்படும் பிரார்த்தனையானது ஒரு போதும் வீணாகாது என தன் அனுபவத்தில் உணர்ந்தான் மகன்.
கிறுக்கன் என்று பெயர் வாங்குவது மிக சுலபம் !!யாருடைய எதிர்பார்ப்பின் படி நீ நடிக்காது !!
யாரையும் கவரவேண்டும் என்று நினையாது !!
நீ நீயாக இருந்தாலே போதும் !!
ஊருக்கு ஏற்ற மடதனத்தில் இருந்து தனித்துவமாக உன் அறிவும் !!
எதிலும் தனித்துவமான பார்வையும் !!
எதையும் அப்படியே எற்றுகொள்வதில் முரண்பாடும் !! கொண்டவர்கள் தான் அனைவருமே ..
ஆனால் அப்படி இருந்தால் நீ பிழைக்க முடியாது என்று ஏதோ பிழைத்து எப்போதும் இருக்கபோவதுபோல பொய்யர்கள் சொன்னா பொய் நம்பி திரிவோர் மத்தியில் ..
நீ நீயாக உனக்கான தனித்துவத்துடன் இருந்தாலே போதும் உனக்கு கிறுக்கன் என்ற பட்டம் கிடைத்துவிடும் !!
உண்மையாக சொன்னால் அந்த பட்டம் ஓர் சுதந்திரம் தான் ..
நீ விரும்பியதை !! உன் தனித்துவத்தை !! வெளிபடுத்த யாதொரு தடையும் இல்லாது !! குற்றம் சொல்லாது !! இவன் இதுக்கு சரிபடமாட்டன் என்று உன்னை நீயாக இருக்க வைக்க கிடைக்கும் ஆகா சிறந்த பட்டமே அது ..
அதனாலோ என்னவோ ??
என்னை எப்படி வேண்டுமோ நினைத்துகோ !!
இல்லை என்று சொல்லிக்கோ !!
இருக்கு என்று சொல்லிக்கோ !!
இப்படி மட்டுமே ?? அப்படி மட்டுமே ??என்று கூட நினைத்துகோ !!
ஆனால் நான் எப்படியும் தான் என்று இருக்கும் இறைவனுக்கே கிடைத்த பட்டம் உனக்கும் கிடைக்கிறது என்றால் ..
நீ எவ்வளவு பெரிய பாக்கியவான் !!
( யாரோ அகத்தே கொண்டு வாடும் பாக்கியத்தை, இதைக்கொண்டும் அறிவிக்கிறது பித்தை தெளிவிக்கும் பித்தன் திருவருள் )
எனவே இறைவன் நிமித்த காரணம் மட்டுமே; இறைவன், உயிர்கள், உலகம் எல்லாம் எல்லையற்றவை போன்ற கருத்துக்கள் ஏற்புடையவை அல்ல; இவற்றை உபதேசிக்கும் பாசுபத தத்துவங்களும் ஏற்கத் தக்கவை அல்ல.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 214:
பாஞ்சாராத்ர தத்துவ மறுப்பு:
உத்பத்தி அஸம்பவ அதிகரணம்
எல்லோரும் உங்களிடம் எதிர்பார்ப்பது ஒன்றே தான் !! அந்த எதிர்பார்ப்பை நீங்கள் பூர்த்தி செய்துவிட்டால் உங்களை விட நல்லவர்கள் இந்த உலகத்தில் இல்லை ?? அவர்களுக்கு ..
அது
உங்களுக்கு தன்னை விட அறிவு குறைவு என்பது மட்டுமே !!
ஆம் என்று தான் ஏற்றுக்கொள்ளுங்களேன் !!
ஆதலால்
நீங்கள் ஒன்றும் குறைந்துபோக போவது இல்லை !!
மாறாக
நம்மை விட இவனுக்கு அறிவு குறைவு என்று என்னும் விதத்தில் அந்த உயிருக்கு ஓர் மகிழ்ச்சி ..
அவர்கள் எதிர்பார்ப்பை ஏற்றுக்கொள்வதில் வழியே ??
நீங்கள் அவர்களை கடந்து சென்று விடுவீர்கள் ..
அதே
மறுத்தீர்கள் என்றால் அதற்கு அவன் என்ன சொல்லி உங்களை விவாதிப்பானோ என்று அவனையே சிந்தித்துக்கொண்டே இருப்பீர்கள் !!
இது உங்கள் வாழ்வின் பயனான வாழ்வதற்கு தடையாகும் ..
இறைவனுக்கே அறிவு குறைவு என்பது தானே நாம் கண்ணோட்டம் !!
எனக்கு என்ன தேவை ?? என்று இறைவனுக்கே தெரிந்து கொடுக்க கூடிய அறிவு இல்லை ..
ஆதலால் தானே
இதை / அதை ?? இப்படி / அப்படி ??? கொடு என்று வேண்டுதல் வழியே ..
இறைவனுக்கு தெரியாத உங்களுக்கான தேவையை சொல்லி ?? கேட்க !! முனைகிறோம் !!
நம் எப்படி இருக்கிறோமோ ?? அப்படித்தானே நம்மை சுற்றி இருப்பதும் !!
இறையாம் தன்மை வெளிப்படவே இறைவழிபாடு ..
அதில் ஏற்றுக்கொள்ளுதல் தானே அவனது அடிப்படை தன்மை !!
அதுகூட நம்மிடம் வெளிப்படாவிட்டால் எப்படி ??
ஏற்றுக்கொள்ளுதல் என்பது அப்படி நீங்கள் இருக்கிறீர்கள் என்று ஒத்துக்கொள்வது இல்லை என்பதே இங்கு தெளிவு ..
பாசுபத தத்துவங்கள் எப்படி வேதாந்தத்திற்கு ஏற்புடையவை அல்லவோ அது போலவே பாஞ்சாராத்ர தத்துவமும் வேதாந்தத்திற்கு விரோதமாக உள்ளது என்று இந்த அதிகரணம் கூறுகிறது.
பாஞ்சாராத்ர நெறி மகாவிஷ்ணுவை முழுமுதற் கடவுளாகக் கொண்டது. அனந்தன், கருடன், விஷ்வக்சேனன், பிரம்மா, ருத்ரன் ஆகியோருக்கு பகவான் விஷ்ணு இந்த நெறியை ஐந்து இரவுகளில் (பஞ்ச ராத்ரி) உபதேசித்ததால் இந்த நெறி ‘பாஞ்சாராத்ரம்’ எனப்படுகிறது.
இதில் சதுர்வ்யூஹக் கோட்பாடு மிகவும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது; அடிப்படையானது. மகாவிஷ்ணுவை பர வாசுதேவன் என்கிறது இந்த நெறி. அனைத்திற்கும் காரணமான இந்தப் பர வாசுதேவன் தம்மை நான்கு உருவங்களாகப் படைத்துக் கொள்கிறார். இவர்கள் நான்கு வியூஹங்கள் (சதுர் வியூஹம்)—வாசுதேவர், சங்கர்ஷணர், ப்ரத்யும்னர், அனிருத்தர்.
வாசுதேவர் (பரமாத்மா)-- சங்கர்ஷணர் (ஜீவாத்மா)- ப்ரத்யும்னர் (மனம்) அனிருத்தர் (அஹங்காரம்)
வாசுதேவர் காரணம், மற்ற மூவரும் காரியம்.
இந்த சதுர்வியூஹக் கருத்தை மறுக்கிறது இந்த அதிகரணம். இதில் 4 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
நிர்வாணமாய் வந்தோம் !! வந்த இடத்தில் நிர்வாணம் தொலைத்தோம் !!
தொலைத்தது நிர்வாணம் மட்டும் அல்ல என்று உணரும் போது !!
மீண்டும் நிர்வானப்படவே ஏங்குகிறோம் !!
நிர்வாணமே நிரந்திரம் என்றும் உணர்கிறோம் !!
நிர்வாணம் #கர்மா என்பது ??
சென்ற பிறவியில் நீங்கள் பெற்ற அனுபவம் இந்த பிறவியில் துணை நிற்க்கும் ..
எதிலும் அதை கடந்த அனுபவத்தை தரும் ..
இதை போய்
வினை என்பதா ??
திருவருள் என்பதா ?? உங்கள் விருப்பம்
இவனை இப்படி யோசிக்கும்படியான சூழலில் இருத்தி, இவனையும் கொட்ட விட்ட திருவடியை போற்றுகிறேன்
42. ஜீவாத்மா தோன்றுகிறான் என்ற கருத்து ஏற்புடையதல்ல________
உத்பத்த்ஸம்பவாத் ||2:2.42 ||
பொருள்: ஜீவாத்மா தோற்றத்திற்கு வருவது அல்லது பிறப்பது சாத்தியமல்லாததால் பாஞ்சாராத்ரக் கருத்து ஏற்கத் தக்காதல்ல.
ஜீவாத்மாவிற்கு பிறப்பு கிடையாது என்றுதான் வேதங்களில் கூறப்பட்டுள்ளன. இங்கு ஜீவாத்மாவாகிய சங்கர்ஷணர் பரமாத்வாகிய வாசுதேவரிலிருந்து பிறப்பதாகக் கூறப்படுகிறது. பிறக்கின்ற அல்லது தோற்றத்திற்கு வருகின்ற எதுவும் முடிவுக்கு வந்து விடும். ஜீவாத்மாவும் ஒரு நாள் இறந்து விடுவான் என்ற கருத்து வேதங்களுக்கு ஏற்புடைய கருத்து அல்ல.
45. சதுர்வியூஹத்தின் அடுத்த வியூஹமும் ஏற்புடையதல்ல ____
ந ச கர்த்து: கரணம் || 2:2.43 ||
கர்த்தாவாகிய ஜீவாத்மாவிலிருந்து புலனாகிய மனம் தோன்றுவதாகக் கூறப்படுவதும் ஏற்புடையது அல்ல.
மரம் வெட்டுபவன் வேறு, கோடரி வேறு; மரம் வெட்டுபவனிலிருந்து ஒரு போதும் கோடரி தோன்றுவதில்லை. இவ்வாறு, உலகில் எந்த வேலையை எடுத்துக் கொண்டாலும் செய்பவனிலிருந்து உபகரணம் தோன்றுவதைக் காண்பதில்லை. அது போலவே ஜீவாத்மா வேறு, அதன் உபகரணமாகிய மனம் வேறு; ஜீவாத்மாவிலிருந்து மனம் தோன்றுவதில்லை. ‘இறைவனிலிருந்தே பிராணன், மனம், புலன்கள் அனைத்தும் தோன்றுகின்றன’ என்றுதான் உபநிஷதங்கள் (முண். உப. 2:1.3) கூறுகின்றன. ஜீவாத்மாவிலிருந்து மனம் தோன்றுவதாக எங்கும் கூறப்படவில்லை. பாஞ்சராத்ரக் கருத்து இதற்கு மாறுபட்ட கருத்தைக் கூறுவதால் அது ஏற்கத் தக்கதல்ல.
இன்று சங்கடஹரசதுர்த்தி
சங்கடஹரசதுர்த்திசிவபெருமானுக்கு சிவராத்திரி மாதந்தோறும் வருவது போல, முருகப்பெருமானுக்கு சஷ்டி வருவது போல, விநாயகப் பெருமானுக்கு ஒவ்வொரு தேய்பிறை சதுர்த்தியும் விசேஷமாகக் கொண்டாடப்படுகிறது.
இதனை சங்கடஹர சதுர்த்தி என்று போற்றுகிறார்கள். மிகுந்த விசேஷமான நாள் இது. சாந்நித்தியம் நிறைந்தநாள் என்கிறது சாஸ்திரம். பிரதோஷ பூஜை என்பது மாலை 4.30 முதல் 6 மணி வரை நடத்தப்படுவது போல், சங்கடஹர சதுர்த்தியும் இதே நேரத்தில், அதாவது மாலை வேளையில், 4.30 முதல் 6 மணி வரை நடத்தப்படவேண்டிய பூஜை என்கிறார்கள் ஆச்சார்யர்கள்.
சங்கடஹர சதுர்த்தி நாளில், ஆனைமுகத்தானை காலையும் மாலையும் பூஜிக்கவேண்டும். காலையில் விளக்கேற்றி, விநாயக அகவல் பாடி, துதிக்கலாம். விநாயகரின் திருநாமங்களைச் சொல்லிப் பாராயணம் செய்யலாம்.
அதேபோல், மாலையில் விளக்கேற்றுங்கள். விநாயகருக்கு அருகம்புல் மாலை சார்த்துங்கள். அருகம்புல்லுக்கு தீயதையெல்லாம் அழிக்கும் சக்தி உண்டு என்கிறது சாஸ்திரம். ஒரு கைப்பிடி அளவு அருகம்புல் எடுத்து ஆனைமுகனுக்கு சார்த்தினாலே போதும்... அவர் குளிர்ந்து அருள்வார்.
அருகம்புல் எப்படி விநாயகருக்கு விசேஷமோ... அதேபோல, வெள்ளெருக்கம்பூவும் மிகுந்த பலன்களைத் தந்தருளக் கூடியது. வீட்டு தோஷமெல்லாம் போக்கும் வலிமை வெள்ளெருக்கம்பூவுக்கு உண்டு. எனவே, வைகாசிச் செவ்வாய்க்கிழமையில், சங்கடஹர சதுர்த்தி நன்னாளில், மாலை வேளையில், வீட்டில் விளக்கேற்றுங்கள். விநாயகரை வழிபடுங்கள். அருகம்புல் மாலையும் வெள்ளெருக்கம்பூ மாலையும் சார்த்துங்கள்.
விநாயகர் புராணம் படியுங்கள். மகா கணபதி மந்திரம் உச்சாடனம் செய்வது அதீத பலன்களைத் தந்தருளும். விநாயகர் காயத்ரி சொல்லி சிதறுகாய் உடைப்பதும் துர்சக்திகளையெல்லாம் விரட்டும் வல்லமை கொண்டது.
சுண்டல் நைவேத்தியம் செய்து, அக்கம்பக்கத்தாருக்கு வழங்குங்கள். நம் கஷ்டமெல்லாம் தீரும்.
கணபதி காயத்ரி:ஓம் கங்கணபதயே நம: ஏகதந்தாய வித்மஹே வக்ரதுண்டாய தீ மஹி
தந்நோ
தந்தி: பிரசோதயாத்||
#நிர்வாணம் ..
பொதுவாக உடலை மையப்படுத்தி பேசும் சொல்லாக இருந்தாலும் !!
இதன் பொருளோ மிக ஆழ்ந்த ஒன்றாக இருக்கிறது ..
உடை களைந்தால் உடலுக்கு நிர்வாணம் ..
உடலும் நாம் பெற்றது அல்ல ..
உடலின் உள்ளே உள்ளத்தில் இருக்கும் மனத்தில்
ஆசை ஏக்கம் எதிர்பார்ப்பு போன்றவை களைந்தால்
மனம் நிர்வாணம் ..
கண் காது மூக்கு வாய் உடல் போன்றவை வழியே கிட்டும் உணர்வுகளை கடந்தால் ..
புலன் நிர்வாணம் ..
தோல், எலும்பு, சதை, திசு, அணு என்ற உடலை களைந்து விட்டால்
ஆன்ம நிர்வாணம் ..
ஆன்மா என்பதும் இறையாற்றல் என்ற நம் கருத்தலுக்கு அப்பாற்பட்ட வெட்டவெளி என்ற இறைதுகள் வழியே உருவற்ற ஓர் தனித்து பொருளாக இருக்க.. அந்த ஆன்மா என்ற நாமத்தை களைந்துவிட்டால், இறையே நிறையாக ..
நிதர்சனமே வானமாக ..
என்று நிலையானதே வெட்டவெளியான எங்கும் நிறைந்து கலந்து இருக்கும் இறையே ..
நிர்வாணம் -- நிதர்சமாக வானமே,
அதாவது
ஏதுமற்ற சூனியமே நிர்வாணம் ..
இதைப்பற்றிய சிந்தையாய் ஆண்டு..
அறியாதவனை அறிவிக்கும் திருவருளின் வெளிப்பாடே இது ..
இதை எப்படியும் எடுத்துக்கொள்வது உங்கள் விருப்பமே ..
எடுத்துக்கொண்டதை உணர்வதே நிர்வாண நிலையின் முதற்படி ..
இன்ப சுகத்துள்ளே இருக்கலாம் எப்போதும்
துன்ப வினை உன்னைத் தொடராது வன்பா மருட்டேக மாயடங்கி மாயாமல் நெஞ்சே !!
அனுபவத்தால் உணர வேண்டிய ஒன்றை,
ஆயிரம் தத்துவ ஞானியாலும் உணர வைக்க முடியாது !!
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 215:
கருத்து தொடர்கிறது:
44. 42 ஆம் ஸூத்ரக் கருத்து தொடர்கிறது_________
விஜ்ஞானாதிபாவே வா ததப்ரதிஷேத: || 2:2.44 ||
பொருள்: வாசுதேவர் முதலிய நால்வருக்கும் ஞானம் முதலியவை இருப்பதாக ஏற்றுக் கொண்டாலும் சங்கர்ஷணர் வாசுதேவரிலிருந்து தோன்றுவதாகக் கூறப்படுகின்ற கருத்தை ஏற்க இயலாது.
வாசுதேவர் முதலிய நால்வரும் பர வாசுதேவரிலிருந்து தோன்றியிருப்பதால் நால்வருக்கும் ஞானம் முதலிய அனைத்து பண்புகளும் இருப்பதாக ஏற்றுக் கொள்ளலாமே என்ற கருத்து எழலாம். அப்படி ஏற்றுக் கொண்டாலும் வாசுதேவரிலிருந்து சங்கர்ஷணர் தோன்றுகின்ற கருத்தை ஏற்றுக் கொள்ள இயலாது என்கிறது இந்த ஸூத்ரம்.
பகவான் என்பதற்கு ஞானம், ஐஸ்வரியம், சக்தி, பலம், வீரியம், தேஜஸ் ஆகிய ஆறு மேலான பண்புகளை உடையவர் என்பது பொருள். வாசுதேவர் முதலிய நால்வரும் ஜீவாத்மா, மனம் என்று தனித்தனியானவர்கள் அல்ல; ஞானம் முதலில் ஆறு மேலான பண்புகளுடன் கூடிய பர வாசுதேவரே என்று கொள்ளலாம்.
இன்று பஞ்சமி திதி வாராஹி அம்மனுக்கு உகந்த நாள் #ஸ்ரீ வாராஹி கோவில் என்பது மனதில் உள்ள பாரங்களை எல்லாம்
இறக்கி வைத்து
மனதுக்குள் இருக்கும்
வெறுமைகளை எல்லாம் அகற்றி
ஒரு நம்பிக்கையை உண்டாக்கிக் கொள்ளும்
தாய் வீடாக பாருங்கள்.
வாழை இலையில் பச்சரிசி வைத்து அதன் மேல் கல்யாண பூசணிக்காய் அல்லது தேங்காய் உடைத்து இரு பாகத்திலும் நல்லெண்ணெய் விட்டு தீபம் ஏற்ற வேண்டும் நால்வரையும் பர வாசுதேவராகக் கொண்டால் நான்கு இறைவர்கள் இருப்பதாகக் கொள்ள நேரும். எனவே பர வாசுதேவர் ஒருவரே என்ற பாஞ்சராத்ரக் கருத்தே கேள்விக்கு உள்ளாகும்.
மாறாக, நால்வரும் பர வாசுதேவரிலிருந்து தோன்றிய சமப் பண்புகளை உடையவர்கள் என்று கருதினால் காரண காரியக் கருத்தில் முரண்பாடு தோன்றும். ஏனெனில் காரியத்தை உள்ளடக்கியதாகக் காரணம் இருப்பதால் எப்போதுமே காரணம் உயர்ந்ததாகவும் காரியம் தாழ்ந்ததாகவுமே இருப்பது வழக்கம். எல்லாம் சமம் என்றால் காரண காரியத் தொடர்பை விளக்க இயலாது.
எனவே எந்தக் கோணத்தில் பார்த்தாலும் சதுர் வியூஹக் கருத்து ஏற்புடையது அல்ல.
45. பாஞ்சராத்ரத் தத்துவத்தில் பல முரண்பாடுகள் காணப்படுகின்றன_____
விப்ரதிஷேதாச்ச || 2:2.45 ||
பொருள்: மேலும், பாஞ்சராத்ரத் தத்துவத்தில் பல முரண்பாடுகள் காணப்படுவதாலும் அது ஏற்புடையது அல்ல.
பாஞ்சராத்ர நூல்களில், ஞானம் முதலிய ஆறு மேலான பண்புகள் சில இடங்களில் பர வாசுதேவரின் பண்புகளாகவும் சில இடங்களில் அவையே வாசுதேவராகவும் கூறப்படுகின்றன. இது போன்ற பல முரண்பாடுகளை பாஞ்சராத்ரத் தத்துவத்தில் காண முடியும். அனைத்திற்கும் மேலாக, சாண்டில்ய முனிவர் நான்கு வேதங்களைப் படித்தும் மிக மேலான லட்சியத்தை அடைய இயலாததால் பாஞ்சராத்ர நூல்களைப் படித்தார் என்று அந்த நூல்களில் கூறப்படுவது வேதங்களை நேரடியாகக் குறை கூறுவதாகும்.
இவ்வாறு பல்வேறு முரண்பாடுகளும் வேத விரோதக் கருத்துக்களும் இருப்பதால் பாஞ்சராத்ரத் தத்துவம் ஏற்கத் தக்கது அல்ல.
காரியத்தை உள்ளடக்கியதாகக் காரணம் இருப்பதால் எப்போதுமே காரணம் உயர்ந்ததாகவும் காரியம் தாழ்ந்ததாகவுமே இருப்பது வழக்கம். எல்லாம் சமம் என்றால் காரண காரியத் தொடர்பை விளக்க இயலாது.!!!!ஜீவனுக்கே காரிய - காரணம் - பண்பு. எப்படி பால் நெய்யாகின்ற வரை.
இவ்வாறு இரண்டாம் அத்தியாயத்தில் இரண்டாம் பகுதி நிறைவுற்றது.
அடிப்படை அறிவு என்றால் என்ன?
எதைப் பற்றி அறிவதாயினும், முதல் கட்டமாக, ஒன் றைப் பற்றியஅடிப்படைஅறிவு(basic knowledge) அவசி யமாகின்றது.நாம் வாழும் இடங்களில் அன்றாடம் நமக் குத் தேவைப்படக்கூடியப் பொருட்கள், உதரணத்திற்கு, உடுக்க உடை உண்ண உணவு போன்றவை என்ன, எப்படி எங்கு கிடைக்கும் போன்றவையும், அவைகளை எப்படி உபயோகிப்பது போன்றவை தெரிந்திருக்க வேண்டும். ஊர்பழக்கவழக்கப்படி எப்படிபழகவேண்டும்என்பதையும் அறியவேண்டும்.இதைத்தவிர, நாம்பார்ப்பதும் கேட்பதும், என்ன என்பதையும் உணரந்திருக்கவேண்டும்.அடிப்படை கல்வியறிவோடு இதைஇணைக்கவேண்டும் என்ற அவசி யம் இல்லை.
இதுஎந்தவிடயத்திற்கும் பொருந்தும் . நம்அறிவைஎதிலா வது வளர்த்துக் கொள்ள ஆசைப்படும்போது, அடிப்படை அறிவை, வீட்டு அத்திவாரமாக கருதி, அதைக் கூடியளவு பலப்படுத்திக் கொள்வது நம் கடமை..குறைந்த பட்சம் ஒரு மொழியைப் படிக்க, வாசிக்கக் கற்றுக் கொண்டால், அது அந்த மொழி பற்றிய அடிப்படை அறிவாகின்றது.
உங்கள் ஆர்வ மேலீட்டால், அந்த மொழியின் இலக்கிய வளத்தை,இலக்கணச்செறிவைவிரிவாகக் கற்கும் போது, சிறந்த எழுத்தாளர்களின் படைப்புகளை வாசிக்கும்போது, அந்த மொழியின் மேதாவித்தனம் மெல்ல உங்களிடம் வந்து ஒட்டிக் கொள்கின்றது
*************************
புமியில் மனிதர்களது வாழ்வு துவங்கிய காலத்தில் இருந்து இன்றுவரை வாழ்வியலுக்கு அடிப்படை காரண மாக அமைந்திருப்பது “ அறிவு”அறிவின் கட்டமைப்பு தான் அடிப்படை:
அறிவு என்பது:
தெரிந்து கொண்டதில் சேகரம்
அறிந்து கொண்டதில் சேகரம்
அனுபவித்தலில் சேகரம்
பகிரந்து கொண்டதில் சேகரம்
நினைத்து பார்த்தலில் சேகரம்
சிந்தித்து பார்த்ததில் சேகரம்
கற்றுக்கொண்டதில் சேகரம்
சீரமைத்தலில் சீரமைத்தலே சேகரம்
சேகரங்களின் சேகரத்தொகுப்பே அறிவு “ அறிந்ததில்- அனுபவித்தலில் சீரமைத்தலுக்கு உரிய அனுபவ இயலே அறிவு ஆகும்”
“ அறிவின் தொடர் பரிணாம வளர்ச்சி இயலுக்கு உரிய தொகுப்புகளின் மூலமே அறிவு இயல் அல்லது அறிவியல் ஆகும்”
“அறிவியலின் கட்டமைப்பே வாழ்வியலின் பரவலாக்கம் தொடர்வதற்கு மூல காரணமாகும்” மனித வாழ்வியலின் அடிப்படை கட்டமைப்பை புரிந்துகொண்டநிகழ்வில்தான் வாழ்வியலில் அவ்வப்போது நிகழும் எதார்தங்களையும், காரண, காரியங்களை அதன் விளைவுகளையும் அறிந்து கொள்ளக்கூடிய தெளிவையும் பெற இயலும்.
“வாழ்வியலின் வாழ்வாதார கோட்பாடு இதுவே ஆகும்”
பூமியில் மனிதவாழ்வு இன்றையளவில், இந்தஅளவிற்கு உயர்ந்து கொண்டே செல்வதற்கு அடிப்படை காரணமாக அமைந்திருப்பது விஞ்ஞான வளர்ச்சியின் வளர்ச்சியே மூல காரணமாகும்.விஞ்ஞான வளர்ச்சியின் வளர்ச்சிக்கு அடிப்படை காரணமே வாழ்வியலின் வாழ்வாதார கோட் பாடுஆகும் என்பதைஅறியவேண்டும். அதே வேளையில்,
பூமியில் கழிவு/ மாசுகளும்,நிறைவதற்கு: விஞ்ஞான வளர்ச்சிகாரணமா?மனிதபெரு்க்கம் காரணமா?தளிவற்ற நிலையில்உருவெடுக்குபோட்டிகா
என்பதை அலசி ஆராய்ந்து பாரத்தால் மாத்திரமே புரிந்து கொள்ள இயலும்.
இன்றைய காலகட்டத்தில் மனித வாழ்வு பூமி கடந்து சந்திரனுக்கோ அல்லது பிற கோள்களுக்கோ செல்ல வேண்டியஅவசியத்தைஅறிவோமா? “ சற்றுசிந்திப்போம், செயல்படுவோம்” சந்திரனில் நமது வாழ்வாதாரத்தை உருவாக்கிட “ பூமியின் இயற்கை இயக்கத்திற்கும், சந்தி ரனின் இயற்கை இயக்கத்திற்கும் உள்ள அடிப்படை நிகழ் வுகளை அறிந்து செயல்படுவோம்”. “ சந்திரனில் மனித வாழ்வாதார அடிப்டை கட்டமைப்பை அறிந்தா மாத்திரம் தான் விஞ்ஞான ஆய்வு அடுத்தகட்ட முன்னேற்றத்திற்கு செல்ல இயலும் “ என்பதை அறிவது அவசியமாகும். அவசியத்தை அறிவோம் ஆனந்தமான வாழ்வாதாரத்தை உருவாக்குவோம்.
கடவுள் நமது எண்ணங்களில் எழுகிறார்....செயல்களில் நமது கடவுள் தன்மை அதிகரிக்கிறது
நமக்குள் இருக்கும் கடவுளை அறிய அகத்தேடல் அவசியம் ..வழிபாடுகள் அதற்க்கு வழி காட்டும்
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 216:
மூன்றாம் பகுதி:
மூன்றாம் பகுதி (2:3)
#நற்சிந்தனை
மனநிலை சமநிலையில் இருப்பவர்களால் மட்டுமே என்றுமே உயர் நிலையை அடைய முடியும்.
உணரும் வரை உண்மையும் ஒரு பொய் தான். புரிகின்ற வரை வாழ்க்கையும் ஒரு புதிர் தான்.
எதை வேண்டுமானாலும் இழக்கலாம்,
தன்னம்பிக்கையை மட்டும் இழக்கக் கூடாது.
பதிலுக்கு பதில் பேசுபவர் அறிவாளியும்
பிரம்ம ஸூத்ரத்தின் முதல் அத்தியாயம் சமன்வய அத்தியாயம். இறைவன் என்ற உணர்வுப் பொருளே இந்த உலகின் காரணம் என்பது பல்வேறு கோணங்களில் இதில் விளக்கப்பட்டது.
இரண்டாவது அவிரோத அத்தியாயம். வேதாந்தத்திற்கும் வேறு பல தத்துவங்களுக்கும் இடையிலுள்ள முரண்பாடுகளைக் கூறுவதும் அந்தக் கருத்துக்களை மறுப்பதும் இதன் நோக்கம். இதன் மூலம் முதல் அத்தியாயத்தில் பெற்ற அறிவு பரிசோதிக்கப்பட்டு, திடமாக மனத்தில் பதிகிறது என்பது விளக்கவுரை ஆசிரியர்களின் கருத்து.
இந்த அத்தியாயக்தின் முதற்பகுதியில் வேதாந்தத்திற்கும் சாங்கிய—யோகம் மற்றும் நியாய வைசேஷிகங்களுக்கு இடையிலுள்ள முரண்பாடுகள் கூறப்பட்டன. இரண்டாம் பகுதியில் பௌத்தம், சமணம், பாசுபதம், பாஞ்சராத்ரம் போன்ற தத்துவக் கருத்துக்கள் சில ஆராயப்பட்டு, மறுக்கபட்டன.
பஞ்சபூதங்கள் (ஐந்து மூலகங்கள்) மற்றும் ஜீவாத்மா பற்றி வேத வாக்கியங்களுக்கிடையே நிலவுகின்ற பல்வேறு கருத்துக்களை இந்த மூன்றாம் பகுதி விளக்குகிறது. இதில் 17 அதிகரணங்களும் 53 ஸூத்ரங்களும் உள்ளன.
1. ஆகாசம்
வியத் அதிகரணம்
பஞ்சபூதங்கள் படைக்கப்பட்டவை என்பதை முதல் 7 அதிகரணங்கள் கூறுகின்றன. ஆகாசத்தின் படைப்பு பற்றி முரண்பாடு போல் தோன்றுகின்ற உபநிஷதப் பகுதிகளை ஆராய்ந்து, அந்த முரண்பாடுகளின் உண்மை நிலையை இந்த அதிகரணம் விளக்குகிறது. இதில் 7 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
முதல் 2 ஸூத்ரங்கள் மாற்றுக் கருத்தைக் கூறுகின்றன. ஆகாசம் பற்றி சரியான கருத்து இதுவாக இருக்கலாம் என்று சில சாத்தியக் கூறுகளை 3 முதல் 5 ஆம் ஸூத்ரங்கள் கூறுகின்றன. 6 மற்றும் 7 ஆம் ஸூத்ரங்கள் வேதாந்தத்தின் கருத்தைத் தெரிவிக்கின்றன.
கடவுள் மீது வைக்க வேண்டிய "நம்பிக்கை" எப்படி இருக்க வேண்டும்?
விதியை மாற்ற முடியுமா..
சாணக்கிய பண்டிதர் கூற்றின்படி ஆயுள் வேலை செல்வம் படிப்பு மரண நேரம் ஆகியவை ஐந்தும் ஒருவர் கருவில் இருக்கும்போதே நிர்னியக்கப்படுகிறது . பொதுவாக ஒருவரின் விதியை மாற்றுவது கடினம். ஒருவரின் கர்மத்திற்கும் விருப்பத்திற்கும் தகுந்தவாறு அவர்களின் மறுபிறவியை அவர் அவர்களின் இதயத்தில் அமர்ந்திடும் பரமாத்மாவே நிர்நியக்கிறார் .அதனை செயல்படுத்தும் கருவியாக யமராஜர் திகழ்கிறார்..
பகவான் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் தனது பக்தர்களின் சரணாகதி பொறுத்து அவர்களின் விதியை மாற்றி அமைக்கிறார் .முற்றிலுமாக சரணடைந்த ஆத்மாக்களின் எல்லாப் பாவங்களையும் போக்குவதாக அவர் பகவத் கீதையில் உறுதியளிக்கிறார். கிருஷ்ணர் ஒருவரை காப்பாற்ற முடிவு செய்து விட்டால் அவரை யாராலும் கொல்ல முடியாது. கிருஷ்ணர் ஒருவரை கொல்ல முடிவு செய்துவிட்டார் அவரை யாராலும் காப்பாற்ற முடியாது .எனவே விதியை நினைப்பது அதனை மாற்ற கூடிய அதிகாரம் பகவான் கிருஷ்ணர் கையில் உள்ளது .தன்னிடம் சரண் அடையும் அனைத்து ஜீவன்களுக்கும் பகவான் கிருஷ்ணர் பாதுகாப்பு கொடுக்கிறார். ஒரு நாய் தனது எஜமானர் மீது வைத்திருக்கும் விசுவாசத்தைப் போல. நாமும் நமது விசுவாசத்தை எஜமானர் ஆன பகவான் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் மீதி திசை திருப்பினால் நமது வாழ்க்கை வெற்றியே...
ஜோதிடம் என்ற உடன் உடனடியாக ஒருவரின் நினைவிற்கு வருவது நவக்கிரகங்கள் .வேத காலத்தைப் பின்பற்றுபவர்களுக்கு திருமணத்திற்கு முன் ஜாதக பரிவர்த்தனை ஈடுபடுவது நவகிரகங்களுக்கு உரிய மரியாதை ஆகும். நவகிரகங்கள் விதியை நிர்நியப்பது இல்லை. மாறாக கர்ம வினையே ஒருவரின் விதியை நிர்நியக்கிறது .கர்ம வினையினால் ஏற்பட்ட விதியை அறிந்துகொள்வதற்கு நவகிரகங்கள் தெய்வீகப் பாஷையாக செயல்படுகின்றன. நவகிரகம் ஒவ்வொருவரின் கர்மத்திற்கும் சாட்சியாக விளங்குவதால் அவர்களை குறை கூறுவது அடி முட்டாள் தனமாகும்..
பகவான் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் அனைத்து கிரகங்களையும் கட்டுப்படுத்துபவர். விஷ்ணு பக்தர்களுக்கே நவகிரகங்கள் எனும் பதவி வழங்கப்படுகிறது.. கிருஷ்ணரின் பிரதிநிதியாக செயல்படும் நவகிரகங்கள் வைஷ்ணவர்களின் உன்னத நிலையை நன்கு அறிந்தவர்கள் ..பகவான் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரால் படைக்கப்பட்ட நவ கிரகங்கள் தங்களின் கடமையை ஆற்றுவதற்கு கிருஷ்ணரிடம் இருந்தே சக்தியை பெறுகின்றனர். நவகிரகங்கள் தங்களை விஷ்ணுவின் கடைநிலை சேவர்களாகவே கருதுகின்றனர்.. உதாரணமாக ஆங்கிரஸ முனிவரின் புதல்வரான பிரகஸ்பதி என்று அழைக்கப்படுகின்ற குரு இந்நாள்வரை கங்கை கரை ஓரத்தில் விஷ்ணுவின் புனித நாமத்தை உச்சரித்துக் கொண்டு இருக்கிறார்..
மனிதன் பிறக்கும்போது நவகிரகங்கள் அவனுடைய கர்மவினையை பிரதிபலிக்கும் வகையில் அமைகிறது. பகவான் கிருஷ்ணரும் அவருடைய அவதாரங்களும் பூமியில் தோன்றும் பொழுது நவகிரகங்கள் அவர்களின் தெய்வீக நிலைகளுக்குத் தகுந்தவாறு சுபமான இடங்களில் அமர்ந்து கொள்கின்றன .பகவான் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் பூமியில் தோன்றும் போது இயற்கையின் சட்டத்திற்கு உட்படுவதில்லை. மாறாக இயற்கையின் சட்டங்களை அவரே கட்டுப்படுத்துகிறார் .உண்மையில் நவக்கிரகங்கள் ஒவ்வொன்றும் பகவான் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் அவதார உருவங்களே கட்டுப்படுத்தப்படுகின்றன
.சூரியனுக்கு அதிபதி ராமர் ராகுவிற்குஅதிபதி வராஹர்.குருவிற்கு அதிபதி வாமனர். செவ்வாய்க்கு நரசிம்மர். சுக்கிரனுக்கு பரசுராமர். புதனுக்கு ஹயக்ரீவர் சந்திரனுக்கு கிருஷ்ணர் .கேது மத்ஸயர். சனிக்கு கூர்மர் என நவகிரகங்கள் பகவானின் பல்வேறு ரூபங்களால் ஆளப்படுகின்றன. இதனால் சனியால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் இவரை வழிபட்டால் அந்த குறிப்பிட்ட கிரகம் பலம் பெறுகிறது. ஆழமாக சென்று பார்த்தால். மூலம் கடவுள் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரை வழிபட்டால் அனைத்து நவகிரகங்களும் வலுப் பெறுகின்றன என்பது ஜோதிட சாஸ்திரத்தின் தீர்ப்பாகும்...
துன்பத்தை யாரும் நாடுவதில்லை என்பதால் தேன் சொட்ட கூடிய வசந்த காலத்தை சோதிடர்கள் தெரிவிக்க மாட்டார்களா என்ற ஏக்கத்திலேயே பெரும் படை எடுப்பு நடக்கிறது .மக்கள் எதிர் காலத்தைப் பூர்த்தி செய்ய ஜோதிடம் ஆறு அங்கங்களாக கருதப்படும். கணிதம் ஜாதகம் கோலா பிரசன்னம் முகூர்த்தம் மற்றும் நிமித்த சாஸ்திரம் பயன்படுகிறது நிமிஷ சாஸ்த்திரம் மூலம் பல தகவல்களை முன்கூட்டியே அறிந்து கொண்ட சம்பவங்களும் உண்டு.
கம்சன் கண்ணாடியில் பார்த்தபோது தன் தலையில முண்டத்தையும் தன் உடலின் நிலையில் ஓட்டை இருப்பதையும் கண்டான். கம்சன் மரணத்தை தூங்கும் போதும் விழித்திருக்கும் போதும் பல அறிகுறிகளும் உணர்ந்தான் .ராமனும் சுக்ரீவனும் கூட்டணி ஏற்படுத்திக் கொண்ட போது ...வாலி சீதை இவர்களின் இடது கண்கள் வேகமாக துடித்தன .இடதுகண் துடித்தால் ஆண்களுக்கு அபாசகுனமாகவும் பெண்களுக்கு மங்களகரமாகவும் நிமித்த சாஸ்திரம் குறிப்பிடுகிறது..
பதினாறாம் நூற்றாண்டில் துறவரம் மேற்கொள்வதற்கு சனாதன கோஸ்வாமி உதவியாளருடன் ஒரு இரவு விடுதியில் ஒன்றில் தங்க நேர்ந்தது .அந்த உதவியாளரிடம் 8 தங்க நாணயங்கள் இருப்பதை ஜோதிட உதவியால் அறிந்துகொண்ட விடுதியின் உரிமையாளர் .அந்த எட்டு தங்க நாணயங்களை ஜோதிடரின் உதவியோடு அபகரித்துஅவர்கள் இருவரையும் கொல்ல சதித்திட்டம் தீட்டியதையும். தனது சாதுர்யத்தினால் சனாதன கோஸ்வாமி அதிலிருந்து மீண்டு வந்ததையும் .நாம் வரலாற்றில் காண்கிறோம். அதாவது ஒரு திருடன் கூட சில நூற்றாண்டுகளுக்கு முன் ஜோதிடரின் உதவியால் செல்லம் இருக்கக்கூடிய இடத்தை துல்லியமாக கண்டுபிடிக்க முடிந்தது...
தற்போது கூட இந்த தேதியில் வைரஸ் பரவும் என்று ஒரு ஜோதிட வைஷ்ணவ சிறுவன் கணித்ததை நாம் நிகழ்காலத்திலும் பார்க்கிறோம்..
ஒரு பக்தன் ஒருவன் நெடுங்காலமாக சிவனை வேண்டிக் கொண்டிருந்தான்.
காலங்கள் கடந்தும், சிவனின் தரிசனம் கிட்டவில்லை.
அவனது வேண்டுதல்களும் ஏதும் நிறைவேறவில்லை.
கோபம் கொண்ட அவன் சைவத்தில் இருந்து, வைணவத்திற்கு மாறி விஷ்ணுவை வழிபட ஆரம்பித்தான்.
சிவன் சிலையை தூக்கி பரண் மேல் வைத்து விட்டு, புதிய விஷ்ணு சிலையை வைத்து, பூஜை செய்ய ஆரம்பித்து சாம்பிராணி, ஊதுவத்தி, ஏற்றினான்.
நறுமணம் அறை முழுவதும் பரவியது.
நறுமணத்தை உணர்ந்த அவன், பரண் மீது ஏறி, சிவன் சிலையின் மூக்கை துணியால் கட்டினான், சிவன் அந்த நறுமணத்தை நுகரலாகாது என எண்ணி!!
கட்டிய அடுத்த நொடி, சிவன் அவன் கண்முன் தரிசனம் தந்தார்!!!
வியந்து போன அவன் சிவனிடம் கேட்டான்;
"இத்தனை நாட்கள் உன்னை பூஜித்த போது காட்சியளிக்காத நீ, இப்பொழுது காட்சி தருவது ஏன்?"
"பக்தா! இவ்வளவு நாட்கள் நீ இதை வெறும் சிலையாக நினைத்தாய்..
இன்றுதான் இந்த சிலையில் நான் இருப்பதை முழுமையாக நம்பினாய்...
நீ உணர்ந்த அந்த நொடி, நான் உன் கண் முன் வந்து விட்டேன்!!!" என இறைவன் பதிலளித்தார்.
கடவுள் மேல் சந்தேகம் இல்லாமல் ,நம்பிக்கை வையுங்கள்.
அவர் நினைத்தால் எப்படிப்பட்ட சூழலையும் மாற்ற முடியும் என்பதை உணருங்கள்.
உங்கள் சங்கடங்களைப் போக்கவும், சந்தோஷத்தை நிலைக்க வைக்கவும்
கடவுளால் மட்டுமே
முடியும் என்பதை உணருங்கள்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 217:
ஆகாசம் படைக்கப்படாதது:
1 ஆகாசம் படைக்கப்படாதது__________
திருஆலவாய் எந்தாய்
கருவாய் உருவாய்
ஊனாய் உயிராய்
ஒளியாய் வெளியாய்
ஆணாய் பெண்ணாய்
அலியாய் அதுவாய்
ஓராய் ஈராய் பலவாய்
அணுவாய் அண்டமாய்
ஒளிர்ந்தாய் ஒளிந்தாய் எந்தாய்
அத்தனாய் பித்தனாய்
சித்தனாய் திரிந்தாய்
தேனாய் தெளிவாய்
அருவாய் உருவாய்
கலந்தாய் அளர்ந்தாய்
சுடராய் ஜோதியாய்
கிரியாய் அனலாய்
அமர்ந்தாய் எந்தாய்
கனியாய் அமுதாய்
மலராய் மரமாய்
விதையாய் மண்ணாய்
நீராய் துளியாய்
மழையாய் பனியாய்
குளிராய் வெப்பாய்
ஆனாய் முக்கண்ணாய்
தானாய் விளைந்தாய் எந்தாய்
ஆதியாய் அந்தமாய்
அனாதியாய் விரிந்தாய்
ஆழ்ந்தாய் அகன்றாய்
அறிவாய் தெரிவாய்
அரனாய் அமர்ந்தாய்
கூனாய் குருடாய்
செவிடாய் மலடாய்
படைத்தாய் காத்தாய் எந்தாய்
விதியாய் மதியாய்
பதியாய் பாதியாய்
கழித்தாய் அணைத்தாய்
காவாய் கனலாய்
அமுதாய் ஆலமாய்
நீறாய் அணிந்தாய்
அமர்ந்தாய் எந்தாய்
திருஆலவாய் எந்தாய்
பிணியாய் மருந்தாய்
உடனாய் இருந்தாய்
விருந்தாய் அமைந்தாய்
முடியா முதலாய்
அடியாய் அளந்தாய்
முக்கண்ணாய் மலர்ந்தாய்
திருஆலவாய்எந்தாய்
பலம் அறியாதவர்கள் !! இறைவன் அவர்களுக்கு அருளிய பலம் அறியாதவர்கள் !!
யாரோ இதுதான் பலம் என்று கூறுவதையும் ?
யாரோ இதுதான் பலம் என்று எழுதியதையும் ?
யாரோ அவர்தான் பலமானவர் என்று கூற எற்றுகொள்பர்வகளும் ?
யாரோ பலம் என்றால் இப்படிதான் என்று தீர்மானித்தையும் ?
யாரோ பலத்தின் வழியே இதைதான் அடையமுடியும் என்று நிர்ணயம் செய்ததையும் ?
ஏற்றுக்கொண்டு ?
ஒத்துக்கொண்டு ? வாழ நீ படைக்கப்படவில்லை என்பது மெய் !!!
அதேபோல
அந்த யாரோ கூறியது, எழுதியது, தீர்மானித்தது, நிர்ணயம் செய்து தவறு இல்லை ??!!
அது அந்த யாரோ உடைய கருதலே !!
அதுவும் அவர் வரையே சரியா, என்றும் இறைவனே அறிவான் !!
ஆனால்
இறைவன் உன்னை யாரையும் போல படைக்கவில்லை என்பது நிதர்சனம் !!
உனது ஆன்மபலம் ! தேகபலம் ! நிர்ணயம் செய்யா யாராலும் முடியாது !!
அப்படி உன்னை வடிவமைத்து இருக்கிறான் இறைவன் !!
வடிவமைத்ததோடு மட்டும் அல்லாது !!
உன்னை அந்த பலத்தையும் வெளிபடுத்தும் சூழலையும் அமைத்து அதில் விட்டு இருக்கிறான் !!
ஆனால்
நாமோ யாரோ பாலசாலி ?
யாரோ புத்திசாலி ?
யாரோ அறிவாளி ?
யாரோ திறமைசாலி ?
இப்படி பற்பல யாரோவை கண்டு !!
அப்படி பலசாலி, புத்திசாலி, அறிவாளி, திறமைசாலி ஆகவேண்டும் என்று முயன்று கொண்டே இருக்கிறோம் !!
அப்படி ஒருபோதும் ஆகவே முடியாது என்பதும் நிதர்சனம் !!
ஏன் என்றால்
அது அந்த உயிர்க்கு இறைவன் அருளிய தனித்தன்மை !!
அதுபோலவே நிகரில்லாத தனித்தன்மையுடனே நீயும் படைக்கப்பட்டு இருக்கிறாய் என்பதும் நிதர்சனம் !!
அப்பறம் ஏன் அவர்களை காணும்படியான சூழலில் இறைவன் என்னை விட்டு இருக்கான் ???
அதுதான் இறைவன் திருவருள்
இப்படி பார்க்கும்படியான, படிக்கும்படியான, கேட்க்கும்படியான, சூழலில் இருத்தி !!
இதுபோல உன்னுள் வெளிப்பட வேண்டியது உள்ளது அதுவும் உன்னை காணும், படிக்கும், பேசும், பிற உயிர்களுக்கு,
உன்னைவிட அதற்க்கான தனிதன்மை, பலம், ஆற்றல், அறிவு, செயல், திறன் வெளிப்பட நீயும் ஓர் கருவியே என்று உணரவே !!
சிறுவயதில் கட்டிப்போட்ட சங்கிலி தன்னை ஓட விடவில்லை என்ற நினைப்பு ??
அதே சங்கிலியில் வளர்ந்தும் கட்டிபோட்டால் ஓட முடியாது என்று மாயா நம்பிக்கையில் கட்டுண்டே இருக்கும் விலங்குபோல ??
வாழாது !!!!!!!!!
யாதுமாகி உன்னை தனித்தன்மையுடன் வடிமைத்து, யாருக்கும் நிகரில்லா திறமையும் அருளி, உன்னை படைத்து வாழ்வித்துகொண்டே இருக்கும் சிவத்தை பற்று !!
எதுவுமாக, ஏகாந்தமாக, கட்டுக்கள் கடந்து, வணங்கி விலகாது, உணர்ந்து, சுவாசித்து, சுவைத்து, நுகர்ந்து அனுபவித்து அர்பணித்து வாழுங்கள் !!
உங்களை படைத்தவனே உங்களை அறிவான் !!
அவனே நீங்கள் அறியாத உங்களது இயல்புகளை வெளிபடுத்தி அருள்வான் !!
உங்கள் விருப்பம் " என்னை என்னுள் இருந்து வெளிபடுத்து இறைவா " என்று மட்டும் எண்ணி நமச்சிவாய சொல்லுங்கள் !!
உங்கள் பலம் உங்களுக்கு புலப்பட திருவருள் புரிவான் !!
இப்போதும் புரிகிறான், ஆனால் நீங்களோ எதுக்கோ இருக்கும் பலனையும், திறமையையும், பார்த்துகொண்டு இருப்பதால் உணரமுடியவில்லை !!
என்னையும் ஒருவன் ஆக்கியவன் திருவடியை போற்றுகின்றேன் !!
மரணம்_உன்னதமானது.
அதை உணரும் போது...
உயிர் உடலில் இருக்காது.
இன்னொரு மனிதனின் இறந்த சவத்தை பார்க்கும் போது தானும் நடுங்குகிறான்.
உலகின் வேறு எதுவும் , மனிதனை இத்தனை அசைத்துப் பார்ப்பதில்லை.
நமக்கு சோறு ஊட்டிய அன்னை, நம்மை தோளில் சுமந்த தந்தை,
நாம் தூக்கி வளர்த்த பிள்ளை, நமது இன்ப துன்பங்களை பகிர்ந்த வாழ்க்கைத் துணை, நம்முடன் சுற்றித் திரிந்த நண்பர்கள்,
இவர்களின் மரணம் நம்மை புரட்டி எடுக்கும்.
ஒருநாள் நமக்கும் மரணம் இருக்கிறது என்ற எண்ணமே.... நம்மை ஆட்டிப் பார்க்கிறது.
மனதுக்கு நெருங்கியவரை-
குழிக்குள் இறக்கி
மண்ணிட்டு மூடும் போது ..வரும் வெறுமை...
நமது தலையில் சேர்த்து வைத்திருக்கும் புகழ்,
ஈகோ, அகந்தை, கர்வத்தையும்
சேர்த்து ,அனைத்தையும் மண்ணோடு மூடிவிடும்.
ஒரு மரணத்தை காணும் போது ... மனம் இறங்க வேண்டும்.
"மரணம்எனக்கும்வரும்" என்ற எண்ணம் தான்.. ஒவ்வொருவருக்கும் கட்டாயம் இருக்க வேண்டும்.
பணம் மீது தீராத வெறி,
பதவி மீது தீராத வேட்கை,
இவையெல்லாம் மரணம் எனக்கு வராது என்ற எண்ணத்தின் நீட்சியாக இருக்கலாம்.
ஒரு பிரேதம் மண்ணில் அடக்கப்படும் போது ....
வஞ்சம், பகை,
ஈகோவையும் அத்தோடு மண்ணுக்குள் போட்டு அடக்க வேண்டும்.
மரணத்தின் எண்ணம், நம் இறையச்சத்தை அதிகரிக்கும்.
மரண வீடுகளுக்கு கட்டாயம் செல்ல வேண்டும். காரணம், மரண வீடுகளுக்குச் சென்று மரணித்தவரைக் காணும் போது... நம் மனமும் அதற்கான ஒத்திகையை செய்து கொள்கிறது.
மண்ணின் இயற்கை சுழற்சியை ஒழுங்கு செய்யும் ஒரே விஷயம்
மரணம் மட்டுமே!
மரணத்தை நேசிப்போம்!
காரணம் , நமக்கு இவ்வுலகில் நிச்சயிக்கப்பட்ட பரிசாக மரணம்தான் காத்திருக்கிறது.
மண்கலம் கவிழ்ந்த போது... வைத்து வைத்து அடுக்குவார்!
வெண்கலம் கவிழ்ந்த போது... வேணும் என்று பேணுவார்!
நன்கலம் கவிழ்ந்த போது... நாறும் என்று போடுவார்!
மண்பானை கவிழ்ந்து உடைந்து போனால் ....அது தேவைப்படும் என எடுத்து அடுக்கி வைப்பார்கள் !
வெண்கலப் பானை வீழ்ந்து நசுங்கிப் போனால் ....அது வேணும் என்று பாதுகாப்பார்கள்!
ஆனால் .....
நமது உடம்பை விட்டு உயிர் போய் கிடக்கும் போது .... அதனைப் பிணம் என்று இகழ்ந்து... அது கிடந்தால் நாறும் எனக் கூறி, குழிவெட்டி அதனில் போட்டு மூடிவிடுவார்கள் !
இப்படி ஒரு காசுக்கும் கூட உதவாத எண் சாண் உடம்பில் ,உயிர் இருக்கும் போதே....நம்மால் இயன்ற நல்லதை மற்றவர்க்கு செய்வோம்... நாமும் வாழ்ந்து.. பிறரையும் வாழவைத்து... மனநிறைவு கொள்வோம்..!
ந வியதச்ருதே || 2:3.1 ||
பொருள்: ஆகாசம் என்பது படைக்கப்பட்டது அல்ல. அது படைக்கப்பட்டதாக உபநிஷதங்கள் கூறுகின்றன.
படைப்பு பற்றி கூறுகின்ற சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தில் (6:2.3), ‘இறைவன், “நான் பலவாக அவ்வேன், நான் பிறப்பேன்” என்று நினைத்தார். பிறகு அக்கினியைப் படைத்தார். அக்கினி, “நான் பலவாக ஆவேன், நான் பிறப்பேன்” என்று சிந்தித்தது. அது தண்ணீரைப் படைத்தது என்று அக்கினி, தண்ணீர் முதலியவை படைக்கப்பட்டதுதான் கூறப்படுகிறதே தவிர ஆகாசத்தின் படைப்பு பற்றி கூறப்படவில்லை.
2. ஆகாசம் படைக்கப்பட்டது என்ற கருத்தும் உபநிஷதங்களில் உள்ளதே_____
அஸ்தி து || 2:3.2 ||
பொருள்: ஆனால் ஆகாயம் படைக்கப்பட்டது என்று கூறுகின்ற உபநிஷத வாக்கியங்களும் உள்ளன.
சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தில் ஆகாசத்தின் படைப்பு கூறப்படாவிட்டாலும் தைத்திரீய உபநிஷதம் (2:1.2) அது பற்றி கூறுகிறது. ‘இறைவனிலிருந்து ஆகாசம் தோன்றியது. ஆகாசத்திலிருந்து காற்று, காற்றிலிருந்து நெருப்பு, நெருப்பிலிருந்து நீர், நீரிலிருந்து பூமி ‘ என்று பஞ்சபூதங்களில் படைப்பு வரிசைக் கிரமத்தில் அங்கே கூறப்பட்டுள்ளது.
இந்த ஸூத்ரம் ஆகாசத்தின் படைப்பு பற்றி உடன்பாட்டுக் கருத்தைக் கூறுவது போல் தோன்றினாலும் அடுத்த ஸூத்ரத்தில் இதனை மறுப்பதற்காகக் கூறப்படுகிறது. எனவே இந்த ஸூத்ரமும் மாற்றுக் கருத்தின் ஒரு தொடர்ச்சியே.
#யார் #உண்மையான #பக்தன்
ஒரு நாள் இரண்டு தேவதைகளுக்கு சந்தேகம் வந்தது. உண்மையான பக்தி உடையவன் யார் என்பது தான் அது' நேராக இறைவனிடம் சென்று தங்கள் சந்தேகத்தை கேட்டன.
அப்போது இறைவன், "தேவதைகளே! இந்த ஊரில் போய் யார் எனது உண்மையான பக்தன் என்பதை விசாரித்து வாருங்கள்" என்றார்.
உடனே தேவதைகள் புறப்பட்டு பலரிடமும் சென்று விசாரித்தன.
ஒருவன், "நான் கோவிலுக்குப் போகாத நாளே இல்லை... தினமும் மூன்று வேளை கடவுளை வணங்குகிறேன்," என்றான்.
அடுத்தவன், "நான் வெள்ளி, செவ்வாய் கிழமைகளில் கோவில் போவேன்," என்றான்.
மற்றவன், "நான் வாரத்தில் ஒரு நாள் நிச்சயம் கோவிலுக்குச் செல்லுவேன்," என்றான்.
இன்னொருவன், "எனக்கு கஷ்டம் வரும் சமயத்தில் கடவுளிடம் முறையிடுவேன்," என்றான்.
இப்படியாக பலரும் ஏதோ ஒரு சமயத்தில் கடவுளை நினைப்பவராகவே இருக்க, "இதில் யார் உண்மையான பக்தன்' எனக் கண்டு பிடிப்பது எப்படி என்ற குழப்பம் தேவதைக்கு ஏற்பட்டது.
அப்போது அந்தவழியே அவசரமாகச் சென்று கொண்டிருந்த ஒருவனை நிறுத்தி, "அய்யனே! உனக்குக் கடவுள் பக்தி உண்டா? நீ எப்போது கடவுளை வழிபடுவாய்?'' என்று ஒரு தேவதை கேட்டது.
அதற்கு அவன், "எனக்குக் கடவுளை நினைக்கவே நேரமில்லை... அவசரமாக சிலருக்கு உதவி செய்ய வேண்டியிருக்கிறது. நான் போகிறேன்...'' என்று பதில் கூறிவிட்டு ஏழைகளுக்கு உதவிட அவன் விரைந்தான்.
தேவதைகள் கடவுளிடம் திரும்பி வந்து நடந்ததை அப்படியே விவரித்தன.
எல்லாவற்றையும் கேட்ட கடவுள் மவுனம் சாதித்தார்.
உண்மையான பக்தன் யார் என்று கண்டுபிடித்து விட்டீர்களா?'' என்று கேட்டன.
"கண்டுபிடித்துவிட்டேன்!'' என்றார் கடவுள்.
"யார் பிரபு? தினமும் மூன்று வேளை கோவிலுக்கு வருபவர்தானே?'' என்று கேட்டன தேவதைகள்.
கடவுள் புன்னகைத்தபடியே, "இல்லை... இல்லை... கடைசியாக என்னை நினைக்கக்கூட நேரமில்லாது ஏழைகளுக்கு சேவை செய்ய ஓடினானே... உண்மையில் அவன் தான் எனது உண்மைப் பக்தன்,'' என்றார்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 218:
சாத்தியம் அல்ல:
கௌணீயஸம்பவாத் || 2:3.3 |ஆகாயத்தை (ஆங்கிலத்திலே கூட space எனப்பெயர் ). பூலோகத்தை தவிர மற்ற லோகங்களும் செயல்பட ஓர் இருப்பிடம் வேண்டுமல்லவா, அதுவே ஆகாயம். ஆகாயம் மற்ற பூதங்கள் இயங்க துணை புரிகின்றது.இயக்கம்ன்னு வரும்போது எல்லை, கட்டுப்பாடு அவசியம்ன்னு புரியர்து. இப்பிரபஞ்ச்சத்தில் எல்லை என்பதே இல்லை.
நான் - விண்மீன்கள் - கோள்கள் நிலவும் பிரதேசமாக ஊகித்து அவ்வாறு சொன்னேன். பௌதீக அநித்யம் - என்று சொல்லப் படுகையில் - ஆகாயமும் அதில் அடங்குவதால் அப்படியொரு கருத்து எனக்கு ஏற்பட்டது.
நாம் இங்கே வெளி என்பதையும் ஆகாயம் என்பதையும் ஒரே பொருளில் கொள்கிறோம்
பொருள்: ஆகாசத்தின் படைப்பு பற்றிக் கூறப்பட்டிருந்தாலும் அதற்கு இரண்டாம் நிலைப் பொருள் தான் கொள்ள வேண்டும். ஏனெனில் ஆகாசத்தின் படைப்பு சாத்தியம் அல்ல.
பகவான் ரமணர் கூறுகின்றார் அனைத்திலும் நீ இருக்கின்றாய். இதை ஒப்புக்கொள்ள சற்றே கடினமாக தோன்றும். இதை யோசிக்க என்ன செய்ய வேண்டும் நான் யார் என்பதை கண்டுபிடி என்றார். அப்போதே புரிந்து விடும் எல்லையற்றது யார் என்று. ஆகாயமும் இப்படியே.
இது ஒரு கலந்துரையாடி தெளிவு பெற வேண்டிய பதிவு.
நிலையாய் இருப்பது - வெட்ட வெளிதான்.
அதை நீங்கள் ஆகாயமாக மாற்றிப் பொருள் கொள்கிறீர்கள்.
ஊனக் கண்களில் தெரியும் ஆகாயம் படைக்கப் பட்டதே! மீதமுள்ள நீர் நிலம் நெருப்பு காற்று போல ஆகாயம் உருவாக்கப் பட்டதே!
அவற்றுக்கும் முன்னாலிருந்த வெட்டவெளி ஒன்று மட்டுமே நிலையானது. ஊனக் கண்களில் தெரியும் ஆகாயம் - வெறும் காட்சி வெளிப்பாடு மட்டுமே! அதைத்தான் தைத்ரீய உபநிஷதம் சொல்கிறது.
வெட்டவெளியைக் குளம் என்று வைத்துக் கொண்டால் - அதில் நிழலாடும் பிம்பங்களே வானம்.
ஏதோ என் சிற்றறிவுக்கு எட்டியது
காலமும் வெளியும் ஸ்பேஸ் டைம் என்று விஞ்ஞான உலகால் சொல்லப் படுகின்றன! அதனால் அவை பிரிக்க இயலாதவை என்றல்ல! தவிர்க்க இயலாத நேரத்தில் (கல்ப பிரளய காலத்தில்) அப்படி நடக்கும்! ஏனென்றால் கல்ப பிரளயம் பிரம்மா உறங்கும் அரை நாளாக சொல்லப்படுகிறது! அதனால் அப்பொழுது காலத்துக்கு வேலையில்லை! (இன்னும் அறிவியல் அடிப்படையில் பார்த்தால் கருந்துளையில் பல கிரகங்கள் விழுங்கப்பட்டு உள்ளன! ஆனால் அங்கு காலம் என்ற ஒன்று இல்லை என்று சொல்லப்படுகிறது)
சாந்தோக்ய உபநிஷதம் ஆகாசத்தின் படைப்பு பற்றி கூறவில்லை என்பதுதான் உண்மை. ஏனெனில் ஆகாசம் படைக்கப்படவில்லை; அது நிலையானது.
ஒரு பொருள் உருவாக வேண்டுமானால் அதற்கு மூன்று காரணங்கள் இருக்கலாம். ஆகாசத்தின் விஷயத்தில், அவற்றுள் எந்தக் காரணமும் இருப்பதாகக் கூற முடியாது. ஆகாசத்தை உருவாக்குவதற்கான பல்வேறு காரணப் பொருட்கள் (ஸமவாயி காரணம்) இல்லை. காரணப் பொருட்கள் இல்லாமல் அவற்றின் சேர்க்கை (அஸமவாயி காரணம்) நிகழ வாய்ப்பில்லை. காரணப் பொருட்களே இல்லாத போது அவற்றைச் சேர்த்துப் படைப்பதற்கு ஒருவர் (நிமித்த காரணம்) தேவையும் இல்லை. எனவே ஆகாசம் படைக்கப்படவில்லை என்பது தெளிவு.
அது மட்டுமின்றி, நெருப்பு, நீர் போன்ற மற்ற மூலகங்கள் விஷயத்தில் படைக்கும் முன் அவை இல்லாததும், படைப்பிற்குப் பிறகு அவை இருப்பதும் தெளிவாகக் கூறப்பட்டுள்ளது. ஆகாசமோ எப்போதும் காண முடியாததாகவும் உணர முடியாததாகவும் தான் இருக்கிறது. எனவே ஆகாசம் படைக்கப்பட்டது என்ற கருத்து தவறு.
ஆனால் தைத்திரீய உபநிஷதம் ஆகாசத்தின் படைப்பு பற்றி பேசுகிறதே என்றால், அது உண்மையில் படைப்பு பற்றி பேசவில்லை; அதற்கு இரண்டாம் நிலைப் பொருள் தான் கொள்ள வேண்டும்.
ஒருவன் ‘குளம் வெட்டினான்’ என்று கூறுகிறோம். ஆனால் உண்மையில் யாரும் குளத்தை வெட்டுவதில்லை; மண்ணையே தோண்டுகிறார்கள். அதன் விளைவாகக் குளம் உருவாகிறது. எனவே
‘குளம் வெட்டினான்’ என்பதை நேரடிப் பொருள் கொள்ளாமல் இரண்டாம் நிலைப் பொருள் தான் கொள்ள வேண்டும்.
ஒருவன் ‘குளம் வெட்டினான்’ என்று கூறுகிறோம். ஆனால் உண்மையில் யாரும் குளத்தை வெட்டுவதில்லை; மண்ணையே தோண்டுகிறார்கள். அதன் விளைவாகக் குளம் உருவாகிறது. எனவே ‘குளம் வெட்டினான்’ என்பதை நேரடிப் பொருள் கொள்ளாமல் இரண்டாம் நிலைப் பொருள் தான் கொள்ள வேண்டும்.
அது போலவே ஆகாசம் படைக்கப்பட்டதாக உபநிஷதம் கூறினாலும், அது படைக்கப்பட்டது அல்ல, ‘நிலையானது’ என்ற இரண்டாம் நிலைப் பொருள் தான் கொள்ள வேண்டும்.
அது போலவே ஆகாசம் படைக்கப்பட்டதாக உபநிஷதம் கூறினாலும், அது படைக்கப்பட்டது அல்ல, ‘நிலையானது’ என்ற இரண்டாம் நிலைப் பொருள் தான் கொள்ள வேண்டும்.
மண்ணைத் தோண்டினால் குளம் வருவது போல என்ன செய்து ஆகாசம் வந்தது? ஸமவாயி, அஸமவாயி காரணங்கள் இல்லையென்றால் இரண்டாம் நிலை பொருளும் வராதே?
'ஆரம்பத்தில் எதுவும் இல்லை' என்பதன் பொருள் ஒன்றுமே இல்லை இறைவன் மட்டுமே இருந்தான் என்பதாகவே நாம் எண்ணுவோம்! ஆனால் வெளியும் கூடப் பருப்பொருள் இல்லாத ஒன்றுதான்! அதனால் ஆரம்பத்தில் எதுவும் இல்லை என்பதற்கான பொருள் இறைவனும் இறைவனால் படைக்கப்பட்ட வெளியும் இருந்தன என்பதாகக் கொள்ளலாம்! இன்னும் பிரபஞ்சத் தோற்றுவாயின் பொழுது மட்டுமே ஆகாயம் இறைவனிடம் இருந்து உண்டானது! யுகப் பிரளயம், மன்வந்திர பிரளயம், கல்ப பிரளயம் ஆகிய அனைத்திலும் ஆகாயம் இருந்து கொண்டே தான் இருக்கும்! இங்கு கல்ப பிரளயத்தில் பருப் பொருள் அனைத்தும் அழிந்து போகும்! ஆனால் வெளி அப்படியே இருக்கும்! காலம் என்பது இராது!
இந்தச் சிக்கலை பிரம்மாவின் படைப்பு கதையிலும் காண்கிறேன். பிரம்மா விஷ்ணுநாபியில் பிறந்து வரவேண்டுமென்றால் ஆகாசம் ஏற்கனவே படைக்கப்பட்டு இருக்கவேண்டும், அல்லவா?
நவீன அறிவியலில் காலமும், வெளியும் பிரிக்க முடியாததாகவே கொள்ளப்படுகிறது.
.
வெளி இருந்து பருப்பொருள் இல்லாததும், வெளியில் பருப்பொருள் வருவதுமாக மாற்றம் இருந்துவிட்டால், அப்போது இல்லாத காலமும், இருக்கும் காலமும் என்று இரண்டும் வந்துவிடுமே. அப்போது காலம் அழிந்து விட்டதாகக் கொள்ள முடியாது. ஆகவே, வெளியும் காலமும் பிரிக்க முடியாததுதான் சரி என்று தோன்றுகிறது.
ஐஸ்வர்யம்தரும் #தேய்பிறைஅஷ்டமிவழிபாடு
பங்குனி மாதத்தில் வரும் தேய்பிறை அஷ்டமியை திரியம்பகாஷ்டமி. இந்த நாளில், பைரவரை வழிபடுவதும் அன்னதானம் செய்வதும் ஐஸ்வரியத்தை அள்ளித் தரும். நாளை தேய்பிறை அஷ்டமி.
அஷ்டமி திதிகளில் சுப காரியங்கள் (திருமணம், கிரகப்பிரவேசம், சொத்து வாங்குதல் vஉள்ளிட்டவை) மேற்கொள்வதை தவிர்க்க வேண்டும் என்று முன்னோர்கள் கூறியுள்ளனர். ஆனால், இந்த திதிகள் தெய்வீக காரியங்களுக்கு (தீட்சை பெறுவது, மந்திரங்கள் ஜெபிப்பது, ஹோமங்கள் உள்ளிட்டவை) உகந்தவை.
பௌர்ணமிக்கு பின்வரும் தேய்பிறை காலத்தில், அஷ்டமி திதியில் ஸ்ரீபைரவருக்கு பஞ்சதீபம் ஏற்றி sவழிபட்டால் காலத்தினால் தீர்க்க முடியாத தொல்லைகள் அனைத்தும் அகலும்.
பைரவரை வணங்கினால், இழந்த செல்வங்களை மீண்டும் பெறலாம். தொழிலில் வளர்ச்சி காண்பீர்கள். குடும்பத்தில் மகிழ்ச்சி நிலவவும், செல்வ செழிப்போடு வாழவும் தேய்பிறை அஷ்டமியன்று பைரவர் வழிபாடு செய்வது மிக மிக அவசியம்.
தேய்பிறை அஷ்டமியில் பைரவரை ஏன் வணங்க வேண்டும்?
அஷ்ட லட்சுமிகளும் அஷ்டமி அன்றுதான் பைரவரை வணங்கி தங்களுக்கு தேவையான சக்தியை பெற்று மக்களுக்கு செல்வங்களை வழங்கி வருகின்றனர் என்பதாக ஐதீகம். எனவே, தேய்பிறை அஷ்டமி நாளில், பைரவரை வணங்கினால், அஷ்டலட்சுமியரின் அருளும் கிடைக்கும.
தேய்பிறை அஷ்டமி நாளில் ஸ்ரீசொர்ண ஆகர்ஷண பைரவரை வழிபட்டால், செல்வ கடாட்சம் கிடைக்கப் பெறலாம். நம் பாவங்கள் விலகி, புண்ணியங்கள் பெருகும்.
நீண்டநாளாக வர வேண்டிய பணம் வந்துசேரும். தர வேண்டிய பணத்தைத் mதிருப்பிக் கொடுக்கும் சூழ்நிலை உருவாகிவிடும், எவ்வளவு பெரிய கடனாக இருந்தாலும் தீர்ந்துவிடும்.
வயதானவர்களுக்கு நோயினால் உண்டான உபாதைகள் தீரும். சனியின் தாக்கம் தீரும்.
வேலை பார்ப்பவர்களுக்கு சம்பள உயர்வு உண்டாகும். தொழில் செய்பவர்களுக்கு வருமானம் அதிகரிக்கும்.
வீட்டில் தரித்திரம் விலகும். சுபிட்சம் குடிகொள்ளும்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 219:
கருத்தும் அதுவே:
எப்போது நம் சொல்,செயல் மற்றவருக்கு புரியவில்லையோ அப்போதே நாம் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும் நமது யோசனை அவர்களுக்கு தேவை இல்லையென்று.
சில சமயம் நாம் முயற்சி செய்யலாம் மற்றவருக்கு புரிய வைக்க.இதையும் மீறி அவர்கள் நம்மை புரிந்து கொள்வது என்பது எப்போதோ ஒருமுறை நடக்கும் அதிசயமே:
பரமாத்மா 
4. உபநிஷதங்களின் கருத்தும் அதுவே_______
வந்தாள் சித்திரை மகள்..ஸ்வாமியே சரணம் ஐயப்பா
சித்திரை விஷு கனி காணுதல் சித்திரை முதல்நாள் தமிழர்களின் தமிழ்புத்தாண்டாக கொண்டாடப்படுகிறது. இதே நாளில் மலையாள மக்களின் புத்தாண்டாக சித்திரை முதல்நாள் விஷு என்று கொண்டாடப்படுகிறது. சித்திரை விஷு நாள் சபரிமலை, குருவாயூர், கன்னியாகுமரி உள்ளிட்ட கேரள மற்றும் கேரளாவை ஒட்டியுள்ள கோயில்களில் மிகவும் சிறப்பாகக் கொண்டாடப்படும்.
விஷு புத்தாண்டு அன்று விஷுகைநீட்டம், விஷூகனி, விஷுசாப்பாடு என்று பல்வேறுவிஷயங்கள் கேரள மக்களால் செய்யப்படுகிறது. இந்த நன்னாளில் கோயில்களில் சென்று கனி பெறுதல், பணம் பெறுதல் போன்றவை அந்த ஆண்டை வளமுள்ளதாக ஆக்கும் என்பது தென்னாட்டு மக்களின் நம்பிக்கையாகும்.
பகவான் சரணம் பகவதி சரணம்
சரணம் சரணம் ஐயப்பா
பகவதி சரணம் பகவான் சரணம்
சரணம் சரணம் ஐயப்பா
அகமும் குளிரவே அழைத்திடுவோமே
சரணம் சரணம் ஐயப்பா
பகலும் இரவும் உன் நாமமே
சரணம் சரணம் ஐயப்பா
கரிமலை வாசா பாபவினாசா
கருத்தினில் வருவாய் கருணையப் பொழிவாய்
சரணம் சரணம் ஐயப்பா
மஹிஷி சம்ஹாரா மதகஜ வாகனா
சரணம் சரணம் ஐயப்பா
ஆறுவாரம் நோன்பிருந்தோம்
பேரழகா உன்னைக் காண வந்தோம்
பால் அபிஷேகம் உனக்கப்பா
பாலகனைக் கடைக்கண் பாரப்பா
முத்திரை தேங்காய் உனக்கப்பா
தித்திக்கும் நாமம் எனக்கப்பா
கற்பூர தீபம் உனக்கப்பா உன்
பொற்பத மலர்கள் எனக்கப்பா
தேவன் பாதம் தேவி பாதம்
சேவடி சரணம் ஐயப்பா
நாவினில் தருவாய் கீதமப்பா
தேவை உன் திருப்பாதமப்பா
நெய்யபிஷேகம் உனக்கப்பா உன்
திவ்ய தரிசனம் எமக்கப்பா
தையினில் வருவோம் ஐயப்பா அருள்
செய்யப்பா மனம் வைய்யப்பா
பகவான் சரணம் பகவதி சரணம்
பகவானே பகவதியே தேவனே தேவியே
ஸ்வாமி சரணம் ஐயப்பா சரணம்
சப்தாச்ச || 2:3.4 ||
பொருள்: ஆகாசம் படைக்கப்படவில்லை என்பதை உபநிஷதங்களும் கூறுகின்றன.
‘காற்றும் ஆகாசமும் அழிவற்றவை, எல்லையற்றவை, விளக்க இயலாதவை’ என்று பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் (2:3.3) கூறுகிறது. ‘இறைவன் ஆகாசம் போல் எங்கும் நிறைந்தவர், அழிவற்றவர்’ என்ற பகுதியும் வேதங்களில் காணப்படுகிறது. எனவே ஆகாசம் நிலையானது என்று வேதங்களே கூறும்போது, அது படைக்கப்பட்டது என்று கருதுவதற்கு எந்த ஆதாரமும் இல்லை.
5. இரண்டாம் நிலைப் பொருள் கொள்வதில் எந்தத் தவறும் இல்லை___
ஸ்யாச்சைகஸ்ய ப்ரஹ்மசப்தவத் || 2:3.5 ||
பொருள்: மேலும், ஒரு வார்த்தைக்கு இரண்டு பொருட்கள் இருக்கலாம். ‘ப்ரஹ்ம’ (இறைவன்) என்ற வார்த்தைக்கு இரண்டு பொருள் கூறுவதை வேதங்களில் காண முடிகிறது.
தைத்திரீய உபநிஷதத்தில் ஆகாசத்தின் படைப்பு பற்றிய பகுதியை மீண்டும் ஒரு முறை பார்ப்போம்: ‘இறைவனிலிருந்து ஆகாசம் தோன்றியது, ஆகாசத்திலிருந்து காற்று, காற்றிலிருந்து நெருப்பு, நெருப்பிலிருந்து நீர், நீரிலிருந்து பூமி………….’ என்று அந்தப் பகுதி தொடர்கிறது. ‘இறைவனிலிருந்து ஆகாசம் தோன்றியது’ என்ற வாக்கியத்திற்கு நேரடிப் பொருள் கொள்ளக் கூடாது, இரண்டாம் நிலைப் பொருள் தான் கொள்ள வேண்டும் என்ற மாற்றுக் கருத்தைக் கண்டோம்.
இப்போது கேள்வி, ‘ஆகாசம் தோன்றியது’ என்ற பகுதிக்கு மட்டும்தான் இரண்டாம் நிலைப் பொருள் கொள்ள வேண்டுமா? அல்லது தொடரும் அத்தனைக்கும் இரண்டாம் நிலைப் பொருள் கொள்ள வேண்டுமா? ஏனெனில் ஒரு வாக்கியத்தில், ஒரு வார்த்தைக்கு இரண்டாம் நிலைப் பொருளும், மற்ற வார்த்தைகளுக்கு நேரடிப் பொருளும் கொள்வது சரியல்ல. ஆகாசம் தோன்றியது என்பதற்கு இரண்டாம் நிலைப் பொருள் கொள்வதானால், தொடர்கின்ற காற்று, நெருப்பு, நீர், பூமி என்ற அனைத்தின் படைப்பிற்கும் அவ்வாறே பொருள் கொள்ள வேண்டும். அப்படியானால் எதுவும் படைக்கப்படவில்லை என்றாகும். இது தவறான கருத்து.
அப்படி எல்லாவற்றுக்கும் இரண்டாம் நிலைப் பொருள் கொள்ளத் தேவையில்லை என்று இந்த ஸூத்ரம் தெரிவிக்கிறது. தைத்திரீய உபநிஷதத்தில், ‘தவத்தால் கடவுளை அடைவாயாக. தவமே கடவுள்’ (3:2) வருகிறது. இங்கே ‘தவம்’ என்ற வார்த்தை இரண்டு பொருள்களில் பயன்படுத்தப் படுகிறது. ‘தவத்தால் கடவுளை அடைவாயாக’ என்று கூறும்போது தவம் என்றால் ஒரு பாதை, ‘தவமே கடவுள்’ என்று கூறும்போது தவம் என்பது ஒரு பாதை வழியாகச் சென்று அடையப்பட்ட பொருள். இங்கே ஒரு வாக்கியத்தில் ஒரே வார்த்தை இரண்டு இடங்களில் இருவேறு பொருள்களில் பயன்படுத்தப்படுவதைக் காண்கிறோம்.
செயற்கோளை என்னவென்று சொல்வது போல வைத்து கொள்ளலாமா.
அது போல ‘இறைவனிலிருந்து ஆகாசம் தோன்றியது’ என்பதற்கு இரண்டாம் நிலைப் பொருளும், தொடரும் பகுதிகளுக்கு நேரடிப் பொருளும் கொள்வதில் எந்தத் தவறும் இல்லை. இதுவும் உத்தேசக் கருத்து தான்.
அன்பும் அருளும் தழைத்தோங்கி நிலைத்திருக்கட்டும் சோபகிருது வருடம்.
தமிழ் புத்தாண்டு நல்வாழ்த்துகள்
தமிழ்மண் டலம்ஐந்தும் தாவிய ஞானம்
உமிழ்வது போல உலகர் திரிவார்
அவிழும் மனமும் ஆதி யருளும்
தமிழ்மண் டலம்ஐந்தும் தத்துவ மாமே .
பொழிப்புரை:
`சேர மண்டலம், சோழமண்டலம், பாண்டி மண்டலம், கொங்கு மண்டலம், தொண்டை மண்டலம் என்னும் தமிழ்வழங்கும் மண்டலம் ஐந்திலும், மிகப் பரந்த ஞானத்தை உணர்த்துவார்போலப் பிற நாட்டவர் புகுந்து திரிவார்கள். ஆயினும், அம்மண்டலம் ஐந்திலும், `உயிர்களின் அன்பு, இறைவனது அருள்` என்னும் அவ்இரண்டுமே பொருளாக விளங்குகின்றன.
-திருமந்திரம்
திருச்சிற்றம்பலம் திருவண்ணாமலை பூதநாரயணாபெருமாள் கோயில் சித்திரை மாதம் முதல் நாள் சிறப்பு அலங்காரம்
(இன்னும் காண்போம்).
நமது புராணங்கள்
~~~~~~
இந்து சமயம்/ஶ்ரீவிஷ்ணு புராணம்
~~~~~~~
069/15-04-2023
அரசன் வேணன்
★விஷ்ணு புராணத்தில் வேனன் என்னும் அரசனின் கதை வருகிறது. வேனன் என்ற மன்னன் மிகவும் கொடியவன்; துஷ்டன். ஹிரண்யகசிபு போல எல்லா சமயச் சடங்குகளுக்கும் தடை போட்டான். ஆகவே ரிஷி முனிவர்களுக்குக் கோபம் வந்தது. அதனால் அவனைக் கொன்றுவிட்டனர். ஆனால் அது “வேண்டாத சனியனை விலை கொடுத்து வாங்கியது போல” ஆயிற்று. அரசன் இல்லாத நாட்டில் 'தடி எடுத்த மனிதன் எல்லாம் தண்டல் காரன்' என்ற காட்டு நீதிதான் நிலவியது.
★அதை சம்ஸ்கிருதத்தில் அ+ராஜகம்/அராஜகம் என்பர். அதாவது அரசன் இல்லாத நிலை என்பர். இன்று கூட தமிழிலும் அராஜகம் என்ற சொல்லைப் பயன்படுத்தி வருகிறோம். அரசியலில் இந்த சொல்லானது அடிக்கடி பேசப்படும். எதிர்க் கட்சியாக இருக்கும் போது அரசாளும் கட்சிக்கு எதிராகப் பிரயோகம் செய்வர். அராஜக நிலையை மாற்ற ரிஷி முனிவர்கள் மாநாடு ஒன்றைக் கூட்டினர். வேனனின் இடது கையைக் கடைந்து ஒரு அரசனை உருவாக்குவோம் என ரிஷிகள் முயன்றனர். ஒரு கோரமான கருப்பு பூதம் வந்தது. அடச் சீ! நீ போ!! என்று விரட்டி விட்டனர்.
★பின்னர் வேனன் சடலத்தில் வலது கையைக் கடைந்தனர். பிருது என்ற அழகிய ஆண் மகன் வந்தான். அவனை அரசனாக நியமித்தனர். ஆனால் அராஜக நிலையால் யாரும் வேலைக்கு செல்ல விரும்பவில்லை. விவசாயம் நடக்கவில்லை. உடனே பிருது பூமியை மிரட்டினான். அது பசு வடிவம் கொண்டு பிரம்ம லோகம் வரை சென்றது. விடவில்லை பிருது, பின்னர் அந்தப் பூமி சொன்னது,
'இதோ பார்! இந்துக்கள் பெண் கொலை, பிராமணக் கொலை இரண்டும் செய்ய மாட்டார்கள். நானே பசுவாகப் பாலைப் பொழிகிறேன்' என்று பாலைப் பொழிந்தது. இந்தப் பூமி முழுதும் வளம் கொழித்தது. பயிர்கள் செழித்தன. அன்று முதல் பூமிக்குப் ‘பிருத்வீ’ என்ற பெயர் சூட்டப்பட்டது.
★அதாவது ராஜா இல்லாவிடில் — நல்ல ஆட்சியாளர் ஒருவர் இல்லாவிடில் — அ ராஜகம் தாண்டவம் ஆடும். மக்கள் வேலைக்குச் செல்ல விரும்ப மாட்டார்கள். பயிர்கள் எதுவும் விளையாது, பஞ்சம் ஏற்படும். ஆனால் அவனே கடுமையான விதிகளைப் பின்பற்றி அந்த அராஜகப் பேர்வழிகளை ஒடுக்கி நல்லாட்சி செய்தால் பூமி பாலாய்ச் சொறியும். அதாவது மக்கள் வேலை செய்வர், பலன் கிடைக்கும்.
இந்து மதத்தில் புராணங்களில் இப்படித்தான் அடையாள பூர்வ, சங்கேத மொழியில், மறை மொழியில் இந்தக் கதைகள் இருக்கும்; வேதங்களில், பிரமாணங்கள் என்னும் ஒரு நூலில் எல்லாக் கதைகளும் சங்கேத மொழிக் கதைகளாக இருக்கின்றன.
★அகத்தியர் விந்திய மலையை கர்வபங்கம் செய்தது, கடலைக் குடித்தது, பரசுராமன் கேரள பூமியைக் கடலில் இருந்து மீட்டது, பகீரதன் ஊசிமுனையில் தவம் செய்து கங்கையைக் கொண்டு வந்தது, காக்கை கவிழ்த்த கமண்டலம் மூலம் அகத்தியர் காவிரியை உருவாக்கியது — முதலியன எல்லாம் மிகவும் பிரமாண்டமான பொறியியல்- அதிசயங்கள். பிரம்மாஸ்திரம் என்பது அணு ஆயுதம்! ஒலி அலைகளையும் தண்ணீரையும் பயன்படுத்தி பிரம்மாண்டமான சக்தியை உருவாக்கலாம், மனோவேகத்தில் சென்று பல வெளி உலகங்களை சென்று அடையலாம்;
★நாளை முதல் ஶ்ரீ விஷ்ணு எடுத்த மிகச்சிறப்பான ஶ்ரீ கிருஷ்ணரின் அவதாரத்தைப் பற்றிக் காண்போம் மகரிஷி மைத்ரேயர் அவர்களே! என்று கூறினார் மகரிஷி பராசரர்.
நாளை.................
பிரம்ம ஸூத்ரம் 221:
படைக்கப்பட்டதே:
7.ஆகாசம் படைக்கப்பட்டதே_________
யாவத்விகாரம் து விபாகோ லோகவத் || 2:3.7 ||
பொருள்: எங்கே மாற்றம் இருக்கிறதோ அங்குதான் வேறுபாடு உள்ளது. உலக வழக்கத்திலும் இதைக் காண முடிகிறது.
பானை, ஆபரணம், வாள், அம்பு என்று இந்த உலகில் வெவ்வேறாக நாம் அறிந்த அனைத்துப் பொருட்களும் படைக்கப்பட்டவையாக உள்ளன. ஆகாசத்தையும் மற்ற மூலகங்களிலிருந்து தனித்து அறிகிறோம். ஆகாசம் வாயுவிலிருந்து வேறுபட்டது. அக்கினியினிலிருந்து வேறுபட்டது. இவ்வாறே ஒவ்வொன்றிலிருந்து வேறுபட்டதாக உள்ளது. எனவே அது படைக்கப்பட்டதாகவே இருக்க வேண்டும். காரணமாகிய இறைவனிலிருந்து தோன்றிய காரியமே ஆகாசம். காரணத்திலிருந்து காரியம் வருவதே இங்கே ஸூத்ரத்தில் ‘மாற்றம்’ (விகாரம்) என்று கூறப்பட்டது.
எனவே ஆகாசம் படைக்கப்பட்டதே. அவ்வாறு தெளிவாக சில உபநிஷதங்கள் கூறாவிட்டாலும் அதுதான் அவற்றின் கருத்து.
_________2. காற்று____________
பஞ்ச பூதங்கள் (ஐந்து மூலகங்கள்) மற்றும் ஜீவாத்மாவின் படைப்பு பற்றி இந்த 3 ஆம் பகுதி பேசுகிறது. முதல் அதிகரணம் இறைவனிலிருந்து தோன்றிய முதல் மூலகமான ஆகாசம் பற்றி கூறியது. இந்த அதிகரணம் அடுத்த மூலகமான காற்றைப் பற்றி கூறுகிறது. இதில் 1 ஸூத்ரம் உள்ளது.
ஏதேன மாதரிச்வா வ்யாக்யாத: || 2:3.8 ||
இவ்வாறே காற்றின் படைப்பும் விளக்கப் படுகிறது.
ஏற்கெனவே கண்ட சாந்தோக்ய உபநிஷதப் பகுதியில் (6:2.3) ஆகாசத்தைப் போலவே காற்றின் படைப்பு பற்றியும் கூறப்படவில்லை. ஆனால் அதுவும் படைக்கப்பட்டதே. ஆகாசம் படைக்கப்பட்டது என்பது எவ்வாறு முதல் அதிகரணத்தில் விளக்கப்பட்டதோ அவ்வாறே காற்றும் விளக்கப்பட்டதாகக் கொள்ள வேண்டும் என்று இந்த அதிகரணத்தை நிறைவு செய்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
நவக்கிரக தோஷம் ஒரே நாளில் நீங்கணுமா மயிலாப்பூருக்கு வாங்க!
சென்னையில் மயிலாப்பூர் என்றாலே அனைவருக்கும் நினைவிற்கு வருவது அருள்மிகு கபாலீஸ்வரர் திருக்கோயில் தான்.
ஆனால் கபாலீஸ்வரர் கோயில் அருகே, 6 பழமையான, அதிகம் அறியப்படாத சிவாலயங்கள் அருகருகே அமைந்திருக்கின்றன.
இந்த 7 சிவாலயங்களையும் ஒரே நாளில் தரிசித்தால் முக்தி பேறு கிடைக்கும் என்பது நம்பிக்கை.
இந்த ஏழு சிவாலயங்களுக்கு நவக்கிரகத்தோடு தொடர்பு இருக்கின்றது என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
மேலும் இவை சென்னையின் சப்த விடங்க ஸ்தலங்களைப் போலும் அமைந்துள்ளது. அதுமட்டுமல்லாமல் சப்த ரிஷிகளால் வணங்கப்பட்ட ஸ்தலங்கள் என்பது இதன் விசேஷமாகும்.
இவை அனைத்தும் மயிலாப்பூர் அருகிலேயே இருப்பதால் 1 நாளில் தரிசனம் செய்ய முடியும்.
இவற்றோடு அப்பர் ஸ்வாமி ஆலயத்திற்கும் சென்று தரிசனம் செய்துவிட்டால் அஷ்ட வீரட்டான ஸ்தலங்களுக்குச் சென்ற பலனும் கிட்டும் என்பது நம்பிக்கை.
இந்த ஏழு கோயில்களுமே 12-ம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்தவை என வரலாற்று ஆசிரியர்கள் கூறுகின்றனர். ஸ்ரீ ராமரும் முருகப்பெருமானும் இந்தக் கோயில்களுக்கு விஜயம் செய்தபோது, அவர்கள் வழிபட்ட முறையில்தான் இன்றைக்கும் வழிபடும் மரபு உள்ளது என்பது இப்பகுதி ஆன்மிக அன்பர்களின் நம்பிக்கையாக இருக்கிறது.
1. ஸ்ரீவிருபாக்ஷீஸ்வரர்
கோயில் (சூரியன் ஸ்தலம்)
மயிலை கடைவீதியில் (பஜார் சாலை) இருக்கும் காரணீஸ்வரர் கோயிலுக்கு அருகில்தான் ஸ்ரீ விருபாக்ஷீஸ்வரர் கோயிலும் உள்ளது.
சப்த சிவ வழிபாட்டில் முதலில் வழிபட வேண்டிய கோயிலாகும். விசாலாட்சி அம்பாள் உடனுறையாக விருபாக்ஷீஸ்வரர் கோயில் கொண்டிருக்கிறார்.
இங்கு விசாலாட்சி அம்மன் சன்னிதிக்கு முன்பாக உள்ள பலிபீடம் சிறப்பு வாய்ந்ததாகப் போற்றப்படுகின்றது.
பைரவர் சன்னிதியும் சூரியனார் சன்னிதியும் அம்பாளின் சன்னிதிக்கு அருகிலேயே உள்ளன. சுந்தரமூர்த்தி நாயனார் இங்கு வந்து சுவாமி தரிசனம் செய்தபோது இறைவன் அவரது திருவுளப்படி நடராஜத் தாண்டவத்தைக் காண்பித்து அருளினார். மண்ணில் வாழும் உயிர்களுக்கெல்லாம் ஜீவசக்தியை வழங்கும் வல்லமை வாய்ந்த கோயிலாக இந்தக் கோயில் திகழ்கின்றது.
நமது மனம், உடல், இதயம் ஆகிய மூன்றையும் இணைத்து ஆத்ம பலம் அளிக்கும் ஆலயமாகத் திகழ்கின்றது. இத்தலத்து இறைவன் ஆத்ம காரகன் சூரியனின் அம்ஸமாக திகழ்கிறார்.
2. ஸ்ரீ தீர்த்தபாலீஸ்வரர் கோயில் (சந்திரன் ஸ்தலம்)
மயிலையிலிருந்து திருவல்லிக்கேணி செல்லும் வழியில் நடேசன் சாலையில் தீர்த்தபாலீஸ்வரர் ஆலயம் உள்ளது.
மாசிமாத தீர்த்த நீராட்ட விழாவின் போது கடலுக்குள் ஏழு சிவாலயங்களிலிருந்து எழுந்தருளும் சுவாமிகளில், தீர்த்தபாலீஸ்வரருக்குத்தான் முதல் தீர்த்த வைபவம் நடைபெறுவதால், இந்த ஈஸ்வரருக்கு தீர்த்தபாலீஸ்வரர் என்ற திருநாமம் ஏற்பட்டது.
அத்ரி முனிவரும் அகஸ்திய முனிவரும் வழிபட்ட திருத்தலம் ஸ்ரீ தீர்த்தபாலீஸ்வரர் கோயில். சப்த சிவாலயங்களில் இந்தக் கோயில் இரண்டாவதாக வழிபட வேண்டிய கோயிலாகும்.
பண்டைக் காலத்தில் இங்கு 64 வகையான தீர்த்தக்குளங்கள் அடுத்தடுத்து இருந்ததாகவும் கூறப்படுகின்றது. இந்தத் தீர்த்தங்கள் தெய்வீக சக்தி வாய்ந்தவையாகக் கருதப்பட்டு வந்தன.
மாசி மாதத்தில் 7 சிவாலயங்களின் உற்சவர்களும் கடலில் தீர்த்தவாரி காண்பதற்கு முன்பாக இந்தக் கோயிலில் இருந்த தீர்த்தக் குளங்களில்தான் தீர்த்தவாரி நடைபெறும்.
இத்தலம் நீருக்கு அதிபதியான சந்திர ஸ்தலமாக விளங்குகிறது. இந்த கோயில் இறைவனை திங்கள் கிழமைகளில் வணங்கி வரத் தண்ணீர் பஞ்சமே ஏற்படாது.
3. ஸ்ரீ வாலீஸ்வரர் கோயில் (செவ்வாய் ஸ்தலம்)
'மயிலாப்பூரின் காவல் தெய்வம்' என்று கூறப்படும் கோலவிழி அம்மன் ஆலயத்துக்கு அருகில் இருக்கிறது ஸ்ரீ வாலீஸ்வரர் கோயில். மரங்கள் அடர்ந்து நிழல் பரப்பி நிற்க, குளிர்ச்சியான சூழலில் ஸ்ரீ பெரிய நாயகி சமேதராகக் கோயில் கொண்டிருக்கிறார் அருள்மிகு வாலீஸ்வரர். இந்தக் கோயில் 2000 வருடங்களுக்கும் முந்தையதாகக் கருதப்படுகிறது.
கௌதம முனிவர் வழிபட்ட சிறப்புக்கு உரியது இந்தக் கோயில். இராமாயண காலத்தில் வானரர்களின் அரசனான வாலி, இந்தத் தலத்து இறைவனை வழிபட்டுத்தான் பல வரங்களைப் பெற்றான்.
வாலி வழிபட்டதால் தான் இறைவன் வாலீஸ்வரர் என்னும் திருப்பெயர் பெற்றார்.
நிலத்திலிருந்து வெளிப்பட்ட பஞ்சலிங்கங்கள் இந்தக் கோயிலின் பிரத்தியேகமான சிறப்பாகும். ஸ்ரீ ராமரும் இத்தலத்து இறைவனை வழிபட்டுச் சென்றதாக கருத்து நிலவுகிறது.
4. ஸ்ரீ மல்லீஸ்வரர் கோயில் (புதன் ஸ்தலம்)
மயிலாப்பூர் கடைவீதி (பஜார் சாலையில்) காரணீஸ்வரர் கோயிலுக்குப் பின்புறம் அமைந்திருக்கிறது ஸ்ரீ மல்லீஸ்வரர் கோயில்.
மல்லிகை மலர்ச் செடிகள் நிறைந்திருந்த பகுதி என்பதால், இங்கே கோயில் கொண்ட இறைவனுக்கும் மல்லீஸ்வரர் என்றே திருப்பெயர் அமைந்திருக்கிறது.
அம்பிகையின் திருநாமம் ஸ்ரீ மரகதவல்லி. பிருகு முனிவர் வழிபட்ட தலம் இது. மரகதவல்லி சமேத மல்லீஸ்வரரை வழிபட்டால், குடும்பத்தில் மகிழ்ச்சி
ஏற்படுவதுடன், பிள்ளைகளும் புத்திசாலிகளாகத் திகழ்வார்கள் என்பது பக்தர்களின் நம்பிக்கை.
இத்திருக்கோயில் இறைவனான மரகதவல்லி சமேத மல்லீஸ்வரர் வித்யா காரகன் எனப்படும் புதனின் அம்சமாகத் திகழ்கிறார். இவரை புதன் கிழமைகளில் வழிபட புத கிரக தோஷங்கள் விலகும்.
5. ஸ்ரீ காரணீஸ்வரர் கோயில் (குரு ஸ்தலம்)
இத்திருக்கோயில் சென்னை மாநகரில் மயிலாப்பூர் பகுதியில் கடற்கரைச் சாலையிலிருந்து வரும் காரணீஸ்வரர் கோயில் தெருவும், பஜார் சாலையும் சந்திக்கும் இடத்தில் அமைந்துள்ளது.
இதன் அருகில் அருள்மிகு மாதவப் பெருமாள் திருக்கோயில் அமைந்துள்ளது.12-ம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த இந்தக் கோயில் பிற்காலச் சோழர்களால் பல்வேறு திருப்பணிகள் செய்யப்பட்டதாகத் தெரிய வருகிறது.
வசிஷ்ட முனிவர் வழிப்பட்ட திருத்தலம் என்ற சிறப்புக்கு உரியது இந்தக் கோயில். உலகத்தின் அனைத்து இயக்கங்களுக்கும் ஈசனே காரணம் என்ற பொருளில் இங்குள்ள இறைவன்
ஸ்ரீ காரணீஸ்வரர் என்ற திருப்பெயர் கொண்டு அருள்புரிகிறார் அம்பிகை ஸ்ரீ சொர்ணாம்பிகை.
இந்த அம்பிகையை வழிபடுபவர்களின் வாழ்க்கையில் பொன்னும் பொருளும் செழித்துச் சிறக்கும் என்பது பக்தர்களின் நம்பிக்கை.
இத்தலத்து ஈசன் நவக்கிரகங்களில் தன காரகன் மற்றும் புத்திர காரகனான குரு பகவானின் அம்சமாகத் திகழ்கிறார், இவரை வியாழக் கிழமைகளில் வணங்கிவரத் திருமண தோஷங்கள் மற்றும் புத்திர தோஷங்கள் நீங்கும். மேலும் செல்வச் செழிப்பு ஏற்படும்.
6. ஸ்ரீ வெள்ளீஸ்வரர் கோயில் (சுக்கிர ஸ்தலம்)
மயிலை கபாலீஸ்வரர் கோயிலுக்கு அருகிலேயே இருக்கும் இந்த வெள்ளீஸ்வரர் கோயில், சிவனுக்கும் காமாட்சிக்கும் உரியத் திருத்தலமாக அமைந்துள்ளது.
ஆங்கீரச முனிவர் வழிபட்ட திருத்தலம் இது. மகாபலி யாகத்தின்போது, வாமனனாக வந்த விஷ்ணு மூன்றடி நிலம் தானம் கேட்டபோது, வந்திருப்பது மகாவிஷ்ணு என்றும் தானம் கொடுக்கவேண்டாம் என்றும் குரு சுக்கிராச்சாரியார் தடுத்தார்.
ஆனாலும், மகாபலி தானம் கொடுக்க முன்வரவே, வேறு வழி இல்லாமல் சுக்கிராச்சாரியார் வண்டாக மாறி தாரை வார்க்க முயன்ற மகாபலியின் கமண்டலத்துக்குள் புகுந்துகொண்டு நீர் வெளியில் வராமல் அடைத்துக் கொள்கிறார்.
வாமனனாக வந்த விஷ்ணு தன் தர்ப்பை மோதிரத்தால் குத்த, கமண்டலத்தில் வண்டாக இருந்த சுக்கிராச்சாரியாரின் கண்பார்வை போய்விடுகிறது.
சுக்கிராச்சாரியார் இந்தத் தலத்துக்கு வந்து ஸ்ரீ வெள்ளீஸ்வரரை வழிபட்டு கண்பார்வை பெற்றதாகத் தலவரலாறு.
எனவே, ஸ்ரீ வெள்ளீஸ்வரரை வழிபட்டால் கண் தொடர்பான நோய்கள் நீங்குவதாகப் பக்தர்கள் நம்பிக்கையுடன் சொல்கிறார்கள்.
வெள்ளீஸ்வரரை 'கண் டாக்டர்' என்றே கொண்டாடுகிறார்கள். மேலும் சுக்கிர ஸ்தலத்து ஈசனை வெள்ளிக்கிழமைகளில் வணங்கி வர களத்திர தோஷம் மற்றும் திருமணத் தடை நீங்கும்.
7. ஸ்ரீ கபாலீஸ்வரர் கோயில் (சனி ஸ்தலம்)
மயிலையின் சப்த சிவதலங்களில் மயிலையின் நாயகனாக, அருள்மிகு கற்பகாம்பிகை சமேதராக அருள்புரியும் அருள்மிகு கபாலீஸ்வரர் திருக்கோயிலே நாம் முதலில் தரிசிக்கவேண்டிய ஆலயமாகும்.
கபாலீஸ்வரரை காஸ்யப முனிவர் வழிபட்டதாகத் தலவரலாறு சொல்கிறது. திருஞானசம்பந்தரின் தேவாரப் பாடல் பெற்ற திருத்தலம் இது.
சிவபெருமான் மேற்கு பார்த்து எழுந்தருளி இருக்கும் திருத்தலங்களில் இந்தக் கோயிலும் ஒன்று. ஆதியில் இருந்த கபாலீஸ்வரர் கோயில் கடலில் மூழ்கிவிட்டதாகவும், பிறகு சுமார் 350 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இப்போது உள்ள இடத்தில் கோயில் கட்டப்பட்டதாகவும் சொல்கின்றனர்.
புன்னை மரத்தின் அடியில் எழுந்தருளி இருந்த இறைவனை, அம்பிகை மயில் வடிவம் கொண்டு பூஜித்த காரணத்தால், இந்தத் தலத்துக்கு மயிலாப்பூர் என்று பெயர் ஏற்பட்டது. நவக்கிரகங்களில் ஆயுள் காரகனான சனிஸ்வரனின் அம்சமாக கபாலீஸ்வரர் அமைந்திருக்கிறார்.
எலும்பின் காரகர் சனிஸ்வர பகவான். இத்தலத்து ஈசன் கபாலம் மற்றும் எலும்பிற்கு அதிபதியாக இருக்கிறார். மேலும் அஸ்தியிலிருந்து பூம்பாவமையை பெண்ணாக உருவாக்கிய ஸ்தலம். ஒவ்வொரு ஆண்டும் பங்குனி பெருவிழாவில் எட்டாம் நாளில் திருஞான சம்பந்தர் பதிகம் பாடி எலும்பில் இருந்து பூம்பாவை எனும் பெண்ணை உயிர்த்தெழச் செய்யும் நிகழ்வு நடைபெற்றுவருகிறது.
உலகில் கலிதோஷம் பெருகிவிட்டதனாலோ என்னவோ தற்போது திருமயிலையின் சிவதலங்களில் முதன்மையாகத் திகழ்வது அருள்மிகு கபாலீஸ்வரர் திருக்கோயில் ஆகும்.
இங்கு சனி கிழமைகளில் வணங்கி வர ஆயுள் தோஷங்களும் சனி கிரக தோஷங்களும் விலகும் என்பது ஐதீகம். மேலும் இந்த ஸ்தலம் திருக்கடையூர் மற்றும் திருபைஞ்ஞீலி ஸ்தலங்களைப் போல் ஆயுள் வளர்க்கும் ஸ்தலம் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
நவக்கிரக ஸ்தலங்கள் என கூறிவிட்டு ராகுவையும் கேதுவையும் விட்டுவிட்டீர்களே எனக் கேட்பது காதில் விழுகிறது! ராகுவும் கேதுவும் சாயா கிரகங்கள் தானே. அவர்களுக்கு தனி வீடு கிடையாதல்லவா?
8. அருள்மிகு முண்டக கண்ணியம்தான் (ராகு ஸ்தலம்)
திருமயிலையின் மருத்துவச்சி எனப் போற்றப்படும் முண்டகண்ணியம்மனே ராகுவின் அம்சமாக திகழ்கிறாள்.
கபாலீஸ்வரர் கோயில் கோபுர வாசல் வழியாக வடக்கு மாட வீதியை அடைந்து அங்கிருந்து செங்கழுநீர் விநாயகர் தெரு வழியாக கச்சேரி சாலையைக் கடந்துசென்றால் அருள்மிகு முண்டக கண்ணியம்மன் ஆலயத்தின் அலங்கார வளைவைக் காணலாம்.
அங்கிருந்து சுமார் ஒரு கிலோமீட்டர் சென்றால் மாதவ பெருமாள் திருக்கோயிலின் பின்புறம் அமைந்திருக்கிறது. இங்குள்ள புற்று மற்றும் நாகர் சிலைகளும் ராகு பரிகாரங்களும் பிரசித்தமானது மருத்துவத்திற்கு ராகுவின் அருள் இருக்க வேண்டும். இந்த மருத்துவச்சியை வணங்கினால் தீராத நோய்களும் தீரும் என்பது அசைக்க முடியாத நம்பிக்கை.
9. அருள்மிகு கோலவிழியம்மன் (கேது ஸ்தலம்)
துர்கை மற்றும் மாரியம்மனை ராகுவின் அம்சமாகவும் காளியை கேதுவின் அம்சமாகவும் கூறப்படுகிறது.
எல்லை காளியான கோலவிழி அம்மன் கேதுவின் அம்சமாக திகழ்கிறாள். காரணீஸ்வரர், விருபாக்ஷீஸ்வரர் மற்றும் வாலீஸ்வரர் கோயிலுக்கு அருகில் அமைந்திருக்கிறது அருள்மிகு கோலவிழியம்மன் ஆலயம்.
இந்த அம்மனை வணங்கி வர அனைத்து தடைகளும் நீங்கும். மேலும் புத்திர தோஷம், திருமண தோஷம் ஆகியவை நீங்கும். தீராத வியாதிகளும் திருஷ்டி தோஷங்களும் நீங்கும்.
10. சென்னையின் சிறப்பு மிக்க திருமயிலையில் ராயப்பேட்டை நெடுஞ்சாலையில் அமையப்பெற்றுள்ளது தன்னிகர் இல்லா திருத்தலம் அருள்மிகு அப்பர் சுவாமி திருக்கோயில்.
அடியார்கள் எல்லோரும் மக்கள் நன்மை பெற்றிட வேண்டும் என்று எண்ணற்ற தத்துவங்களை இறைவனிடம் பெற்று மக்களுக்கு வழங்கி உள்ளனர். அவற்றுள் ஞான தெளிவு பெற்றிடல் என்பது மிகவும் தனிப்பெருமை வாய்ந்தது அவ்வாறு ஞானவைராக்கிய அடைந்திட சித்தர்களை வழிபட வேண்டியது அவசியம் ஆகின்றது.
சைவ அடியார்களுள் ஒருவரான ஸ்ரீ அப்பர் சுவாமிகள், 1851 ஆம் ஆண்டு ஆனி மாதம் பரணி நட்சத்திரத்தில் பிரம்ம சமாதி அடைந்தார்.
அவர்களின் ஆத்ம சீடரான திருசிதம்பர சுவாமிகள், அருள்மிகு அப்பர் சுவாமிகளின் ஜீவசமாதிக்கு மேல் ஒரு லிங்கத்தைப் பிரதிஷ்டை செய்து 1855-ம் அண்டு அவரது நினைவாக 16-கால் மண்டபம் ஒன்றை சிறப்பாகக் கட்டினார்.
பிறகு அவற்றைத் திருக்கோயிலாக மாற்றி அமைத்தார். பொதுவாக ஜீவ சமாதிகள் பிரம்ம சமாதிகள் பிருந்தாவனங்கள் போன்ற இடங்களில் பிரதிஷ்டை செய்யப்படும் மூலவர் மூர்த்திகளுக்கு விஸ்வநாதர், என்னும் அம்பாள் சன்னதிகளில் இருக்கும் அம்பாளுக்கு விசாலாட்சி என்றும் பெயர் பெற்று அருள் விசாலாட்சி என்றும் பெயர் பெற்று அருள்பாலித்து வருகின்றார். காசியைப் போன்றே இத்தலத்திலும் பைரவர் வழிபாடு மிகவும் பிரசித்தி பெற்றதாகும்.
இப்படி மயிலைப் பகுதியே சிவமயமாகத் திகழ்வதால்தான், "மயிலையே கயிலை கயிலையே மயிலை" என்ற சிறப்பைப் பெற்றது போலும். சிவ அன்பர்கள் ஏழு சிவன் கோயில்கள் மற்றும் இரண்டு அம்மன் கோயில்கள் இவற்றோடு அப்பர் ஸ்வாமி கோயிலுக்கும் சென்று தரிசித்து நவக்கிரகங்களை மட்டுமல்லாது சப்த விடங்க ஸ்தலங்கள், அட்ட வீரட்டான ஸ்தலங்களை தரிசித்த பலனைப் பெறுவோம்.
இன்று வருத்தினி ஏகாதசி 16.4.2023. சிறப்பு பதிவு
சித்திரை மாதம் கிருஷ்ண பட்சம்
யாரொருவர் இந்த ஏகாதசியின் பெருமைகளை படித்தாலோ அல்லது காதால் கேட்டாலோ அவர் நிச்சயமாக ஆயிரம் பசுக்களை தானம் செய்வதின் பலனை அடைவார் மற்றும் தன் எல்லா பாவ விளைவுகளினின்றும் விடுபட்டு பகவான் விஷ்ணுவின் பரமபதத்தை அடைவார்.
சித்திரை மாதம் கிருஷ்ண பட்சத்தில் தோன்றக்கூடிய ஏகாதசியின் பெருமைகளைப் பற்றி பவிஸ்யோத்தர புராணத்தில் பகவான் கிருஷ்ணருக்கும் மகாராஜா யுதிஸ்டிரக்கும் இடையிலான உரையாடலின் விவரிக்கப்பட்டுள்ளது. ஒரு முறை மகாராஜா யுதிஸ்டிரர் பகவான் கிருஷ்ணரிடம் கூறினார். ஓ! வாசுதேவா, எனது பணிவான வணக்கங்களை சமர்ப்பிக்கிறேன். தயவுசெய்து சித்திரை மாதம் கிருஷ்ண பட்சத்தில் தோன்றக்கூடிய ஏகாதசியின் பெயரையும் அதன் பெருமைகளை பற்றியும் எனக்கு விளக்குங்கள்.
பகவான் கிருஷ்ணர் பதிலளித்தார் என தருமை மன்னா, இந்த ஏகாதசியின் பெயர் வருத்தினி. இது ஒருவருக்கு இந்த வாழ்க்கையிலும் அதற்கு பிறகும் நல்ல அதிர்ஷ்டத்தை கொடுக்கும். இந்த ஏகாதசி விரதத்தை கடைப்பிடித்தால் ஒரு ஜீவன் தன் பாவ விளைவுகளை குறைத்துக்கொண்டு, நிரந்தமான ஆனந்தத்தை அடைந்து மிகுந்த பாக்கியசாலி ஆகிறான்.
இந்த விரதத்தை கடைப்பிடிப்பதால் ஒரு துர்பாக்கியசாலியான மனைவியும் பாக்கியசாலி ஆகிறாள். ஒருவன் இப்பிறவியிலும் அதற்கு பின்னரும் ஆனந்தத்தையும் நல்ல அதிர்ஷ்டமும் அடைகிறான். அவர்கள் அனைத்து பாவ விளைவுகளும் நீங்கப்பெற்று பிறப்பு இறப்பு என்ற சூழலில் இருந்து விடுபட்டு இறைவனின் தூய பக்தி தொண்டை அடைகின்றனர்.
இந்த ஏகாதசி விரதத்தை சரியான முறையில் கடைபிடித்து மன்தாதா என்ற மன்னன் முக்தி பெற்றார். மேலும் துந்துமாரா போன்ற பல மன்னர்கள் இந்த ஏகாதசியை கடைப்பிடித்து முக்தி பெற்றனர்.
பத்தாயிரம் ஆண்டுகள் தவம் புரிவதன் மூலம் அடையும் பலனை ஒருவர் இந்த ஏகாதசியை கடைப்பிடிப்பதன் மூலம் எளிதில் அடைவார். சூரிய கிரகணத்தின்போது குருக்ஷேத்திரத்தில் 40 கிலோ தங்கத்தை தானமாக கொடுப்பதன் மூலம் அடையும் புண்ணியத்தை ஒருவர் சுலபமாக இந்த வருத்தினி ஏகாதசியை கடைப்பிடிப்பதன் மூலம் அடைவார்.
மன்னர்களில் சிறந்தவனே, ஒரு குதிரையை தானமளிப்பதைவிட ஒரு யானையை தானம் அளிப்பது சிறந்தது. யானையை தானமளிப்பதைவிட நிலத்தை தானமளிப்பது சிறந்தது. நிலத்தை தானமளிப்பதைவிட எள் தானம் உயர்ந்தது எள் தானத்தைவிட பொன் தானம் உயர்ந்தது. பொன் தானத்தைவிட உணவு தானிய தானம் உயர்ந்தது.
உணவு தானிய தானத்தைவிட உயர்ந்த தானம் எதுவும் இல்லை. ஓ, மன்னர்களில் சிறந்தோனே, உணவு தனியங்களை தானமளிப் பதன் மூலம் ஒருவர் தன் முன்னோர்களையும், தேவர்களையும் மற்றும் எல்லா ஜீவராசிகளையும் திருப்தி படுத்த முடியும்.
ஒருவர் தன் மகளை தாரைவார்த்து கொடுப்பது உணவு தானியங்களை தானமளிப்பதற்கு சமம் என கற்றறிந்த சான்றோர்கள் தெரிவிக்கின்றனர். உணவு தானிய தானத்தையும் பசுதானத்தையும் முழு முதற்கடவுளே சமபடுத்துகிறார். எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக அனைத்து வகையான தானங்களை விட மற்றவர்களுக்கு ஞானத்தை அளிப்பதே மிக உயர்ந்ததாகும். வருத்தினி ஏகாதசியை கடைப்பிடிப்பதால் ஒருவர் எல்லா வித தானங்களின் பலனையும் அடைவார்.
தன் மகளை விற்று வாழ்க்கை நடத்துபவன் மிகப்பெரிய பாவத்தை செய்தவன் ஆகிறான். அத்தகையவன் கடைசி பிரளயம் வரும் வரை நரகத்திலேயே வாழ வேண்டியவன் ஆகிறான். ஆகையால் ஒருவன் தன் மகளை தாரை வார்க்கும் பொருட்டு எந்த ஒரு செல்வத்தையும் ஏற்கக் கூடாது.
ஓ மன்னர்களின் மன்னனே, ஒரு குடும்பஸ்தர், பேராசையின் காரணத்தால், செல்வத்திற்காக தன் மகளை விற்றால், அடுத்த பிறவியில் அவன் ஒரு பூனை உடலை அடைகிறான். ஆனால், ஒருவன் தன் வசதிக்கேற்ப ஆபரணங்களால் தன் மகளை அலங்கரித்து, ஒரு நல்ல வரனுக்கு தாரை வார்த்து கொடுப்பதால் தான் அடையும் புண்ணியத்தை யமராஜாவின் செயலாளரான சித்திரகுப்தனாலும் கணக்கிட முடியாது.
இந்த ஏகாதசியைக் கடைப்பிடிப்பவர் வெண்கல பாத்திரத்தில் உண்ணுதல், மாமிசத்தை உண்ணுதல்,கீரை ,தேன் போன்றவற்றை உண்ணுதல், மற்றவர்கள் சமைத்த உணவை ஏற்றுக்கொள்ளுதல், போன்றவற்றை தவிர்க்க வேண்டும். சூதாட்டம், உறக்கம், வெற்றிலை பாக்கை சுவைத்தல், மற்றவர்களை குறை சொல்வது, பாவப்பட்ட ஒருவருடன் பேசுவது, கோபம் கொள்வது, பொய் சொல்வது ஆகியவற்றை ஏகாதசியன்று தவிர்க்க வேண்டும். மேலும் ஏகாதசிக்கு முன்தினத்திலிருந்தே உடலுறவை தவிர்க்க வேண்டும்.
ஏகாதசிக்கு மறுநாள் வெண்கல தட்டில் உண்ணுதல், மாமிசம் மற்றும் தேனை உட்கொள்ளுதல், உடலுறவு, முடிவெட்டுதல், முகச்சவரம் செய்தல், உடலுக்கு எண்ணெய் தேய்ப்பது. மற்றவர்களால் படைக்கப்பட்ட உணவை உட்கொள்ளுதல் போன்றவற்றை தவிர்க்க வேண்டும். இது மட்டுமல்லாமல் சில விதிக்கப்பட்ட ஒழுங்குமுறைகளை இந்த மூன்று நாட்கள் மட்டுமின்றி எப்பொழுதும் கடைப்பிடிக்க வேண்டும்.
ஒருவர் இந்த ஏகாதசியை விதிகளுக்குட்பட்டு கடைபிடித்ததால் தன் எல்லா பாவவிளைவுகளும் அழிந்து விடும்.அவர் மிக உயர்ந்த இலக்கை அடைகிறார் மற்றும் தன் எல்லா பாவ விளைவுகளினின்றும் விடுபட்டு பகவான் விஷ்ணுவின் பரமபதத்தை அடைவார்.
யாரொருவர் இந்த ஏகாதசியின் பெருமைகளை படித்தாலோ அல்லது காதால் கேட்டாலோ அவர் நிச்சயமாக ஆயிரம் பசுக்களை தானம் செய்வதின் பலனை அடைவார் மற்றும் தன் எல்லா பாவ விளைவுகளினின்றும் விடுபட்டு பகவான் விஷ்ணுவின் பரமபதத்தை அடைவார்.
ஹரே கிருஷ்ண ஹரே கிருஷ்ண
கிருஷ்ண கிருஷ்ண ஹரே ஹரே!
ஹரே ராம ஹரே ராம
ராம ராம ஹரே ஹரே!
ஸர்வம் கிருஷ்ணார்ப்பயாமி
ஓம் நமசிவாய ஓம்
(இன்னும் காண்போம்).
படைக்கப்பட்டதே:
7.ஆகாசம் படைக்கப்பட்டதே_________
யாவத்விகாரம் து விபாகோ லோகவத் || 2:3.7 ||
பொருள்: எங்கே மாற்றம் இருக்கிறதோ அங்குதான் வேறுபாடு உள்ளது. உலக வழக்கத்திலும் இதைக் காண முடிகிறது.
பானை, ஆபரணம், வாள், அம்பு என்று இந்த உலகில் வெவ்வேறாக நாம் அறிந்த அனைத்துப் பொருட்களும் படைக்கப்பட்டவையாக உள்ளன. ஆகாசத்தையும் மற்ற மூலகங்களிலிருந்து தனித்து அறிகிறோம். ஆகாசம் வாயுவிலிருந்து வேறுபட்டது. அக்கினியினிலிருந்து வேறுபட்டது. இவ்வாறே ஒவ்வொன்றிலிருந்து வேறுபட்டதாக உள்ளது. எனவே அது படைக்கப்பட்டதாகவே இருக்க வேண்டும். காரணமாகிய இறைவனிலிருந்து தோன்றிய காரியமே ஆகாசம். காரணத்திலிருந்து காரியம் வருவதே இங்கே ஸூத்ரத்தில் ‘மாற்றம்’ (விகாரம்) என்று கூறப்பட்டது.
எனவே ஆகாசம் படைக்கப்பட்டதே. அவ்வாறு தெளிவாக சில உபநிஷதங்கள் கூறாவிட்டாலும் அதுதான் அவற்றின் கருத்து.
_________2. காற்று____________
பஞ்ச பூதங்கள் (ஐந்து மூலகங்கள்) மற்றும் ஜீவாத்மாவின் படைப்பு பற்றி இந்த 3 ஆம் பகுதி பேசுகிறது. முதல் அதிகரணம் இறைவனிலிருந்து தோன்றிய முதல் மூலகமான ஆகாசம் பற்றி கூறியது. இந்த அதிகரணம் அடுத்த மூலகமான காற்றைப் பற்றி கூறுகிறது. இதில் 1 ஸூத்ரம் உள்ளது.
ஏதேன மாதரிச்வா வ்யாக்யாத: || 2:3.8 ||
இவ்வாறே காற்றின் படைப்பும் விளக்கப் படுகிறது.
ஏற்கெனவே கண்ட சாந்தோக்ய உபநிஷதப் பகுதியில் (6:2.3) ஆகாசத்தைப் போலவே காற்றின் படைப்பு பற்றியும் கூறப்படவில்லை. ஆனால் அதுவும் படைக்கப்பட்டதே. ஆகாசம் படைக்கப்பட்டது என்பது எவ்வாறு முதல் அதிகரணத்தில் விளக்கப்பட்டதோ அவ்வாறே காற்றும் விளக்கப்பட்டதாகக் கொள்ள வேண்டும் என்று இந்த அதிகரணத்தை நிறைவு செய்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
நவக்கிரக தோஷம் ஒரே நாளில் நீங்கணுமா மயிலாப்பூருக்கு வாங்க!
சென்னையில் மயிலாப்பூர் என்றாலே அனைவருக்கும் நினைவிற்கு வருவது அருள்மிகு கபாலீஸ்வரர் திருக்கோயில் தான்.
ஆனால் கபாலீஸ்வரர் கோயில் அருகே, 6 பழமையான, அதிகம் அறியப்படாத சிவாலயங்கள் அருகருகே அமைந்திருக்கின்றன.
இந்த 7 சிவாலயங்களையும் ஒரே நாளில் தரிசித்தால் முக்தி பேறு கிடைக்கும் என்பது நம்பிக்கை.
இந்த ஏழு சிவாலயங்களுக்கு நவக்கிரகத்தோடு தொடர்பு இருக்கின்றது என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
மேலும் இவை சென்னையின் சப்த விடங்க ஸ்தலங்களைப் போலும் அமைந்துள்ளது. அதுமட்டுமல்லாமல் சப்த ரிஷிகளால் வணங்கப்பட்ட ஸ்தலங்கள் என்பது இதன் விசேஷமாகும்.
இவை அனைத்தும் மயிலாப்பூர் அருகிலேயே இருப்பதால் 1 நாளில் தரிசனம் செய்ய முடியும்.
இவற்றோடு அப்பர் ஸ்வாமி ஆலயத்திற்கும் சென்று தரிசனம் செய்துவிட்டால் அஷ்ட வீரட்டான ஸ்தலங்களுக்குச் சென்ற பலனும் கிட்டும் என்பது நம்பிக்கை.
இந்த ஏழு கோயில்களுமே 12-ம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்தவை என வரலாற்று ஆசிரியர்கள் கூறுகின்றனர். ஸ்ரீ ராமரும் முருகப்பெருமானும் இந்தக் கோயில்களுக்கு விஜயம் செய்தபோது, அவர்கள் வழிபட்ட முறையில்தான் இன்றைக்கும் வழிபடும் மரபு உள்ளது என்பது இப்பகுதி ஆன்மிக அன்பர்களின் நம்பிக்கையாக இருக்கிறது.
1. ஸ்ரீவிருபாக்ஷீஸ்வரர்
கோயில் (சூரியன் ஸ்தலம்)
மயிலை கடைவீதியில் (பஜார் சாலை) இருக்கும் காரணீஸ்வரர் கோயிலுக்கு அருகில்தான் ஸ்ரீ விருபாக்ஷீஸ்வரர் கோயிலும் உள்ளது.
சப்த சிவ வழிபாட்டில் முதலில் வழிபட வேண்டிய கோயிலாகும். விசாலாட்சி அம்பாள் உடனுறையாக விருபாக்ஷீஸ்வரர் கோயில் கொண்டிருக்கிறார்.
இங்கு விசாலாட்சி அம்மன் சன்னிதிக்கு முன்பாக உள்ள பலிபீடம் சிறப்பு வாய்ந்ததாகப் போற்றப்படுகின்றது.
பைரவர் சன்னிதியும் சூரியனார் சன்னிதியும் அம்பாளின் சன்னிதிக்கு அருகிலேயே உள்ளன. சுந்தரமூர்த்தி நாயனார் இங்கு வந்து சுவாமி தரிசனம் செய்தபோது இறைவன் அவரது திருவுளப்படி நடராஜத் தாண்டவத்தைக் காண்பித்து அருளினார். மண்ணில் வாழும் உயிர்களுக்கெல்லாம் ஜீவசக்தியை வழங்கும் வல்லமை வாய்ந்த கோயிலாக இந்தக் கோயில் திகழ்கின்றது.
நமது மனம், உடல், இதயம் ஆகிய மூன்றையும் இணைத்து ஆத்ம பலம் அளிக்கும் ஆலயமாகத் திகழ்கின்றது. இத்தலத்து இறைவன் ஆத்ம காரகன் சூரியனின் அம்ஸமாக திகழ்கிறார்.
2. ஸ்ரீ தீர்த்தபாலீஸ்வரர் கோயில் (சந்திரன் ஸ்தலம்)
மயிலையிலிருந்து திருவல்லிக்கேணி செல்லும் வழியில் நடேசன் சாலையில் தீர்த்தபாலீஸ்வரர் ஆலயம் உள்ளது.
மாசிமாத தீர்த்த நீராட்ட விழாவின் போது கடலுக்குள் ஏழு சிவாலயங்களிலிருந்து எழுந்தருளும் சுவாமிகளில், தீர்த்தபாலீஸ்வரருக்குத்தான் முதல் தீர்த்த வைபவம் நடைபெறுவதால், இந்த ஈஸ்வரருக்கு தீர்த்தபாலீஸ்வரர் என்ற திருநாமம் ஏற்பட்டது.
அத்ரி முனிவரும் அகஸ்திய முனிவரும் வழிபட்ட திருத்தலம் ஸ்ரீ தீர்த்தபாலீஸ்வரர் கோயில். சப்த சிவாலயங்களில் இந்தக் கோயில் இரண்டாவதாக வழிபட வேண்டிய கோயிலாகும்.
பண்டைக் காலத்தில் இங்கு 64 வகையான தீர்த்தக்குளங்கள் அடுத்தடுத்து இருந்ததாகவும் கூறப்படுகின்றது. இந்தத் தீர்த்தங்கள் தெய்வீக சக்தி வாய்ந்தவையாகக் கருதப்பட்டு வந்தன.
மாசி மாதத்தில் 7 சிவாலயங்களின் உற்சவர்களும் கடலில் தீர்த்தவாரி காண்பதற்கு முன்பாக இந்தக் கோயிலில் இருந்த தீர்த்தக் குளங்களில்தான் தீர்த்தவாரி நடைபெறும்.
இத்தலம் நீருக்கு அதிபதியான சந்திர ஸ்தலமாக விளங்குகிறது. இந்த கோயில் இறைவனை திங்கள் கிழமைகளில் வணங்கி வரத் தண்ணீர் பஞ்சமே ஏற்படாது.
3. ஸ்ரீ வாலீஸ்வரர் கோயில் (செவ்வாய் ஸ்தலம்)
'மயிலாப்பூரின் காவல் தெய்வம்' என்று கூறப்படும் கோலவிழி அம்மன் ஆலயத்துக்கு அருகில் இருக்கிறது ஸ்ரீ வாலீஸ்வரர் கோயில். மரங்கள் அடர்ந்து நிழல் பரப்பி நிற்க, குளிர்ச்சியான சூழலில் ஸ்ரீ பெரிய நாயகி சமேதராகக் கோயில் கொண்டிருக்கிறார் அருள்மிகு வாலீஸ்வரர். இந்தக் கோயில் 2000 வருடங்களுக்கும் முந்தையதாகக் கருதப்படுகிறது.
கௌதம முனிவர் வழிபட்ட சிறப்புக்கு உரியது இந்தக் கோயில். இராமாயண காலத்தில் வானரர்களின் அரசனான வாலி, இந்தத் தலத்து இறைவனை வழிபட்டுத்தான் பல வரங்களைப் பெற்றான்.
வாலி வழிபட்டதால் தான் இறைவன் வாலீஸ்வரர் என்னும் திருப்பெயர் பெற்றார்.
நிலத்திலிருந்து வெளிப்பட்ட பஞ்சலிங்கங்கள் இந்தக் கோயிலின் பிரத்தியேகமான சிறப்பாகும். ஸ்ரீ ராமரும் இத்தலத்து இறைவனை வழிபட்டுச் சென்றதாக கருத்து நிலவுகிறது.
4. ஸ்ரீ மல்லீஸ்வரர் கோயில் (புதன் ஸ்தலம்)
மயிலாப்பூர் கடைவீதி (பஜார் சாலையில்) காரணீஸ்வரர் கோயிலுக்குப் பின்புறம் அமைந்திருக்கிறது ஸ்ரீ மல்லீஸ்வரர் கோயில்.
மல்லிகை மலர்ச் செடிகள் நிறைந்திருந்த பகுதி என்பதால், இங்கே கோயில் கொண்ட இறைவனுக்கும் மல்லீஸ்வரர் என்றே திருப்பெயர் அமைந்திருக்கிறது.
அம்பிகையின் திருநாமம் ஸ்ரீ மரகதவல்லி. பிருகு முனிவர் வழிபட்ட தலம் இது. மரகதவல்லி சமேத மல்லீஸ்வரரை வழிபட்டால், குடும்பத்தில் மகிழ்ச்சி
ஏற்படுவதுடன், பிள்ளைகளும் புத்திசாலிகளாகத் திகழ்வார்கள் என்பது பக்தர்களின் நம்பிக்கை.
இத்திருக்கோயில் இறைவனான மரகதவல்லி சமேத மல்லீஸ்வரர் வித்யா காரகன் எனப்படும் புதனின் அம்சமாகத் திகழ்கிறார். இவரை புதன் கிழமைகளில் வழிபட புத கிரக தோஷங்கள் விலகும்.
5. ஸ்ரீ காரணீஸ்வரர் கோயில் (குரு ஸ்தலம்)
இத்திருக்கோயில் சென்னை மாநகரில் மயிலாப்பூர் பகுதியில் கடற்கரைச் சாலையிலிருந்து வரும் காரணீஸ்வரர் கோயில் தெருவும், பஜார் சாலையும் சந்திக்கும் இடத்தில் அமைந்துள்ளது.
இதன் அருகில் அருள்மிகு மாதவப் பெருமாள் திருக்கோயில் அமைந்துள்ளது.12-ம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த இந்தக் கோயில் பிற்காலச் சோழர்களால் பல்வேறு திருப்பணிகள் செய்யப்பட்டதாகத் தெரிய வருகிறது.
வசிஷ்ட முனிவர் வழிப்பட்ட திருத்தலம் என்ற சிறப்புக்கு உரியது இந்தக் கோயில். உலகத்தின் அனைத்து இயக்கங்களுக்கும் ஈசனே காரணம் என்ற பொருளில் இங்குள்ள இறைவன்
ஸ்ரீ காரணீஸ்வரர் என்ற திருப்பெயர் கொண்டு அருள்புரிகிறார் அம்பிகை ஸ்ரீ சொர்ணாம்பிகை.
இந்த அம்பிகையை வழிபடுபவர்களின் வாழ்க்கையில் பொன்னும் பொருளும் செழித்துச் சிறக்கும் என்பது பக்தர்களின் நம்பிக்கை.
இத்தலத்து ஈசன் நவக்கிரகங்களில் தன காரகன் மற்றும் புத்திர காரகனான குரு பகவானின் அம்சமாகத் திகழ்கிறார், இவரை வியாழக் கிழமைகளில் வணங்கிவரத் திருமண தோஷங்கள் மற்றும் புத்திர தோஷங்கள் நீங்கும். மேலும் செல்வச் செழிப்பு ஏற்படும்.
6. ஸ்ரீ வெள்ளீஸ்வரர் கோயில் (சுக்கிர ஸ்தலம்)
மயிலை கபாலீஸ்வரர் கோயிலுக்கு அருகிலேயே இருக்கும் இந்த வெள்ளீஸ்வரர் கோயில், சிவனுக்கும் காமாட்சிக்கும் உரியத் திருத்தலமாக அமைந்துள்ளது.
ஆங்கீரச முனிவர் வழிபட்ட திருத்தலம் இது. மகாபலி யாகத்தின்போது, வாமனனாக வந்த விஷ்ணு மூன்றடி நிலம் தானம் கேட்டபோது, வந்திருப்பது மகாவிஷ்ணு என்றும் தானம் கொடுக்கவேண்டாம் என்றும் குரு சுக்கிராச்சாரியார் தடுத்தார்.
ஆனாலும், மகாபலி தானம் கொடுக்க முன்வரவே, வேறு வழி இல்லாமல் சுக்கிராச்சாரியார் வண்டாக மாறி தாரை வார்க்க முயன்ற மகாபலியின் கமண்டலத்துக்குள் புகுந்துகொண்டு நீர் வெளியில் வராமல் அடைத்துக் கொள்கிறார்.
வாமனனாக வந்த விஷ்ணு தன் தர்ப்பை மோதிரத்தால் குத்த, கமண்டலத்தில் வண்டாக இருந்த சுக்கிராச்சாரியாரின் கண்பார்வை போய்விடுகிறது.
சுக்கிராச்சாரியார் இந்தத் தலத்துக்கு வந்து ஸ்ரீ வெள்ளீஸ்வரரை வழிபட்டு கண்பார்வை பெற்றதாகத் தலவரலாறு.
எனவே, ஸ்ரீ வெள்ளீஸ்வரரை வழிபட்டால் கண் தொடர்பான நோய்கள் நீங்குவதாகப் பக்தர்கள் நம்பிக்கையுடன் சொல்கிறார்கள்.
வெள்ளீஸ்வரரை 'கண் டாக்டர்' என்றே கொண்டாடுகிறார்கள். மேலும் சுக்கிர ஸ்தலத்து ஈசனை வெள்ளிக்கிழமைகளில் வணங்கி வர களத்திர தோஷம் மற்றும் திருமணத் தடை நீங்கும்.
7. ஸ்ரீ கபாலீஸ்வரர் கோயில் (சனி ஸ்தலம்)
மயிலையின் சப்த சிவதலங்களில் மயிலையின் நாயகனாக, அருள்மிகு கற்பகாம்பிகை சமேதராக அருள்புரியும் அருள்மிகு கபாலீஸ்வரர் திருக்கோயிலே நாம் முதலில் தரிசிக்கவேண்டிய ஆலயமாகும்.
கபாலீஸ்வரரை காஸ்யப முனிவர் வழிபட்டதாகத் தலவரலாறு சொல்கிறது. திருஞானசம்பந்தரின் தேவாரப் பாடல் பெற்ற திருத்தலம் இது.
சிவபெருமான் மேற்கு பார்த்து எழுந்தருளி இருக்கும் திருத்தலங்களில் இந்தக் கோயிலும் ஒன்று. ஆதியில் இருந்த கபாலீஸ்வரர் கோயில் கடலில் மூழ்கிவிட்டதாகவும், பிறகு சுமார் 350 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இப்போது உள்ள இடத்தில் கோயில் கட்டப்பட்டதாகவும் சொல்கின்றனர்.
புன்னை மரத்தின் அடியில் எழுந்தருளி இருந்த இறைவனை, அம்பிகை மயில் வடிவம் கொண்டு பூஜித்த காரணத்தால், இந்தத் தலத்துக்கு மயிலாப்பூர் என்று பெயர் ஏற்பட்டது. நவக்கிரகங்களில் ஆயுள் காரகனான சனிஸ்வரனின் அம்சமாக கபாலீஸ்வரர் அமைந்திருக்கிறார்.
எலும்பின் காரகர் சனிஸ்வர பகவான். இத்தலத்து ஈசன் கபாலம் மற்றும் எலும்பிற்கு அதிபதியாக இருக்கிறார். மேலும் அஸ்தியிலிருந்து பூம்பாவமையை பெண்ணாக உருவாக்கிய ஸ்தலம். ஒவ்வொரு ஆண்டும் பங்குனி பெருவிழாவில் எட்டாம் நாளில் திருஞான சம்பந்தர் பதிகம் பாடி எலும்பில் இருந்து பூம்பாவை எனும் பெண்ணை உயிர்த்தெழச் செய்யும் நிகழ்வு நடைபெற்றுவருகிறது.
உலகில் கலிதோஷம் பெருகிவிட்டதனாலோ என்னவோ தற்போது திருமயிலையின் சிவதலங்களில் முதன்மையாகத் திகழ்வது அருள்மிகு கபாலீஸ்வரர் திருக்கோயில் ஆகும்.
இங்கு சனி கிழமைகளில் வணங்கி வர ஆயுள் தோஷங்களும் சனி கிரக தோஷங்களும் விலகும் என்பது ஐதீகம். மேலும் இந்த ஸ்தலம் திருக்கடையூர் மற்றும் திருபைஞ்ஞீலி ஸ்தலங்களைப் போல் ஆயுள் வளர்க்கும் ஸ்தலம் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
நவக்கிரக ஸ்தலங்கள் என கூறிவிட்டு ராகுவையும் கேதுவையும் விட்டுவிட்டீர்களே எனக் கேட்பது காதில் விழுகிறது! ராகுவும் கேதுவும் சாயா கிரகங்கள் தானே. அவர்களுக்கு தனி வீடு கிடையாதல்லவா?
8. அருள்மிகு முண்டக கண்ணியம்தான் (ராகு ஸ்தலம்)
திருமயிலையின் மருத்துவச்சி எனப் போற்றப்படும் முண்டகண்ணியம்மனே ராகுவின் அம்சமாக திகழ்கிறாள்.
கபாலீஸ்வரர் கோயில் கோபுர வாசல் வழியாக வடக்கு மாட வீதியை அடைந்து அங்கிருந்து செங்கழுநீர் விநாயகர் தெரு வழியாக கச்சேரி சாலையைக் கடந்துசென்றால் அருள்மிகு முண்டக கண்ணியம்மன் ஆலயத்தின் அலங்கார வளைவைக் காணலாம்.
அங்கிருந்து சுமார் ஒரு கிலோமீட்டர் சென்றால் மாதவ பெருமாள் திருக்கோயிலின் பின்புறம் அமைந்திருக்கிறது. இங்குள்ள புற்று மற்றும் நாகர் சிலைகளும் ராகு பரிகாரங்களும் பிரசித்தமானது மருத்துவத்திற்கு ராகுவின் அருள் இருக்க வேண்டும். இந்த மருத்துவச்சியை வணங்கினால் தீராத நோய்களும் தீரும் என்பது அசைக்க முடியாத நம்பிக்கை.
9. அருள்மிகு கோலவிழியம்மன் (கேது ஸ்தலம்)
துர்கை மற்றும் மாரியம்மனை ராகுவின் அம்சமாகவும் காளியை கேதுவின் அம்சமாகவும் கூறப்படுகிறது.
எல்லை காளியான கோலவிழி அம்மன் கேதுவின் அம்சமாக திகழ்கிறாள். காரணீஸ்வரர், விருபாக்ஷீஸ்வரர் மற்றும் வாலீஸ்வரர் கோயிலுக்கு அருகில் அமைந்திருக்கிறது அருள்மிகு கோலவிழியம்மன் ஆலயம்.
இந்த அம்மனை வணங்கி வர அனைத்து தடைகளும் நீங்கும். மேலும் புத்திர தோஷம், திருமண தோஷம் ஆகியவை நீங்கும். தீராத வியாதிகளும் திருஷ்டி தோஷங்களும் நீங்கும்.
10. சென்னையின் சிறப்பு மிக்க திருமயிலையில் ராயப்பேட்டை நெடுஞ்சாலையில் அமையப்பெற்றுள்ளது தன்னிகர் இல்லா திருத்தலம் அருள்மிகு அப்பர் சுவாமி திருக்கோயில்.
அடியார்கள் எல்லோரும் மக்கள் நன்மை பெற்றிட வேண்டும் என்று எண்ணற்ற தத்துவங்களை இறைவனிடம் பெற்று மக்களுக்கு வழங்கி உள்ளனர். அவற்றுள் ஞான தெளிவு பெற்றிடல் என்பது மிகவும் தனிப்பெருமை வாய்ந்தது அவ்வாறு ஞானவைராக்கிய அடைந்திட சித்தர்களை வழிபட வேண்டியது அவசியம் ஆகின்றது.
சைவ அடியார்களுள் ஒருவரான ஸ்ரீ அப்பர் சுவாமிகள், 1851 ஆம் ஆண்டு ஆனி மாதம் பரணி நட்சத்திரத்தில் பிரம்ம சமாதி அடைந்தார்.
அவர்களின் ஆத்ம சீடரான திருசிதம்பர சுவாமிகள், அருள்மிகு அப்பர் சுவாமிகளின் ஜீவசமாதிக்கு மேல் ஒரு லிங்கத்தைப் பிரதிஷ்டை செய்து 1855-ம் அண்டு அவரது நினைவாக 16-கால் மண்டபம் ஒன்றை சிறப்பாகக் கட்டினார்.
பிறகு அவற்றைத் திருக்கோயிலாக மாற்றி அமைத்தார். பொதுவாக ஜீவ சமாதிகள் பிரம்ம சமாதிகள் பிருந்தாவனங்கள் போன்ற இடங்களில் பிரதிஷ்டை செய்யப்படும் மூலவர் மூர்த்திகளுக்கு விஸ்வநாதர், என்னும் அம்பாள் சன்னதிகளில் இருக்கும் அம்பாளுக்கு விசாலாட்சி என்றும் பெயர் பெற்று அருள் விசாலாட்சி என்றும் பெயர் பெற்று அருள்பாலித்து வருகின்றார். காசியைப் போன்றே இத்தலத்திலும் பைரவர் வழிபாடு மிகவும் பிரசித்தி பெற்றதாகும்.
இப்படி மயிலைப் பகுதியே சிவமயமாகத் திகழ்வதால்தான், "மயிலையே கயிலை கயிலையே மயிலை" என்ற சிறப்பைப் பெற்றது போலும். சிவ அன்பர்கள் ஏழு சிவன் கோயில்கள் மற்றும் இரண்டு அம்மன் கோயில்கள் இவற்றோடு அப்பர் ஸ்வாமி கோயிலுக்கும் சென்று தரிசித்து நவக்கிரகங்களை மட்டுமல்லாது சப்த விடங்க ஸ்தலங்கள், அட்ட வீரட்டான ஸ்தலங்களை தரிசித்த பலனைப் பெறுவோம்.
இன்று வருத்தினி ஏகாதசி 16.4.2023. சிறப்பு பதிவு சித்திரை மாதம் கிருஷ்ண பட்சம்யாரொருவர் இந்த ஏகாதசியின் பெருமைகளை படித்தாலோ அல்லது காதால் கேட்டாலோ அவர் நிச்சயமாக ஆயிரம் பசுக்களை தானம் செய்வதின் பலனை அடைவார் மற்றும் தன் எல்லா பாவ விளைவுகளினின்றும் விடுபட்டு பகவான் விஷ்ணுவின் பரமபதத்தை அடைவார்.
சித்திரை மாதம் கிருஷ்ண பட்சத்தில் தோன்றக்கூடிய ஏகாதசியின் பெருமைகளைப் பற்றி பவிஸ்யோத்தர புராணத்தில் பகவான் கிருஷ்ணருக்கும் மகாராஜா யுதிஸ்டிரக்கும் இடையிலான உரையாடலின் விவரிக்கப்பட்டுள்ளது. ஒரு முறை மகாராஜா யுதிஸ்டிரர் பகவான் கிருஷ்ணரிடம் கூறினார். ஓ! வாசுதேவா, எனது பணிவான வணக்கங்களை சமர்ப்பிக்கிறேன். தயவுசெய்து சித்திரை மாதம் கிருஷ்ண பட்சத்தில் தோன்றக்கூடிய ஏகாதசியின் பெயரையும் அதன் பெருமைகளை பற்றியும் எனக்கு விளக்குங்கள்.
பகவான் கிருஷ்ணர் பதிலளித்தார் என தருமை மன்னா, இந்த ஏகாதசியின் பெயர் வருத்தினி. இது ஒருவருக்கு இந்த வாழ்க்கையிலும் அதற்கு பிறகும் நல்ல அதிர்ஷ்டத்தை கொடுக்கும். இந்த ஏகாதசி விரதத்தை கடைப்பிடித்தால் ஒரு ஜீவன் தன் பாவ விளைவுகளை குறைத்துக்கொண்டு, நிரந்தமான ஆனந்தத்தை அடைந்து மிகுந்த பாக்கியசாலி ஆகிறான்.
இந்த விரதத்தை கடைப்பிடிப்பதால் ஒரு துர்பாக்கியசாலியான மனைவியும் பாக்கியசாலி ஆகிறாள். ஒருவன் இப்பிறவியிலும் அதற்கு பின்னரும் ஆனந்தத்தையும் நல்ல அதிர்ஷ்டமும் அடைகிறான். அவர்கள் அனைத்து பாவ விளைவுகளும் நீங்கப்பெற்று பிறப்பு இறப்பு என்ற சூழலில் இருந்து விடுபட்டு இறைவனின் தூய பக்தி தொண்டை அடைகின்றனர்.
இந்த ஏகாதசி விரதத்தை சரியான முறையில் கடைபிடித்து மன்தாதா என்ற மன்னன் முக்தி பெற்றார். மேலும் துந்துமாரா போன்ற பல மன்னர்கள் இந்த ஏகாதசியை கடைப்பிடித்து முக்தி பெற்றனர்.
பத்தாயிரம் ஆண்டுகள் தவம் புரிவதன் மூலம் அடையும் பலனை ஒருவர் இந்த ஏகாதசியை கடைப்பிடிப்பதன் மூலம் எளிதில் அடைவார். சூரிய கிரகணத்தின்போது குருக்ஷேத்திரத்தில் 40 கிலோ தங்கத்தை தானமாக கொடுப்பதன் மூலம் அடையும் புண்ணியத்தை ஒருவர் சுலபமாக இந்த வருத்தினி ஏகாதசியை கடைப்பிடிப்பதன் மூலம் அடைவார்.
மன்னர்களில் சிறந்தவனே, ஒரு குதிரையை தானமளிப்பதைவிட ஒரு யானையை தானம் அளிப்பது சிறந்தது. யானையை தானமளிப்பதைவிட நிலத்தை தானமளிப்பது சிறந்தது. நிலத்தை தானமளிப்பதைவிட எள் தானம் உயர்ந்தது எள் தானத்தைவிட பொன் தானம் உயர்ந்தது. பொன் தானத்தைவிட உணவு தானிய தானம் உயர்ந்தது.
உணவு தானிய தானத்தைவிட உயர்ந்த தானம் எதுவும் இல்லை. ஓ, மன்னர்களில் சிறந்தோனே, உணவு தனியங்களை தானமளிப் பதன் மூலம் ஒருவர் தன் முன்னோர்களையும், தேவர்களையும் மற்றும் எல்லா ஜீவராசிகளையும் திருப்தி படுத்த முடியும்.
ஒருவர் தன் மகளை தாரைவார்த்து கொடுப்பது உணவு தானியங்களை தானமளிப்பதற்கு சமம் என கற்றறிந்த சான்றோர்கள் தெரிவிக்கின்றனர். உணவு தானிய தானத்தையும் பசுதானத்தையும் முழு முதற்கடவுளே சமபடுத்துகிறார். எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக அனைத்து வகையான தானங்களை விட மற்றவர்களுக்கு ஞானத்தை அளிப்பதே மிக உயர்ந்ததாகும். வருத்தினி ஏகாதசியை கடைப்பிடிப்பதால் ஒருவர் எல்லா வித தானங்களின் பலனையும் அடைவார்.
தன் மகளை விற்று வாழ்க்கை நடத்துபவன் மிகப்பெரிய பாவத்தை செய்தவன் ஆகிறான். அத்தகையவன் கடைசி பிரளயம் வரும் வரை நரகத்திலேயே வாழ வேண்டியவன் ஆகிறான். ஆகையால் ஒருவன் தன் மகளை தாரை வார்க்கும் பொருட்டு எந்த ஒரு செல்வத்தையும் ஏற்கக் கூடாது.
ஓ மன்னர்களின் மன்னனே, ஒரு குடும்பஸ்தர், பேராசையின் காரணத்தால், செல்வத்திற்காக தன் மகளை விற்றால், அடுத்த பிறவியில் அவன் ஒரு பூனை உடலை அடைகிறான். ஆனால், ஒருவன் தன் வசதிக்கேற்ப ஆபரணங்களால் தன் மகளை அலங்கரித்து, ஒரு நல்ல வரனுக்கு தாரை வார்த்து கொடுப்பதால் தான் அடையும் புண்ணியத்தை யமராஜாவின் செயலாளரான சித்திரகுப்தனாலும் கணக்கிட முடியாது.
இந்த ஏகாதசியைக் கடைப்பிடிப்பவர் வெண்கல பாத்திரத்தில் உண்ணுதல், மாமிசத்தை உண்ணுதல்,கீரை ,தேன் போன்றவற்றை உண்ணுதல், மற்றவர்கள் சமைத்த உணவை ஏற்றுக்கொள்ளுதல், போன்றவற்றை தவிர்க்க வேண்டும். சூதாட்டம், உறக்கம், வெற்றிலை பாக்கை சுவைத்தல், மற்றவர்களை குறை சொல்வது, பாவப்பட்ட ஒருவருடன் பேசுவது, கோபம் கொள்வது, பொய் சொல்வது ஆகியவற்றை ஏகாதசியன்று தவிர்க்க வேண்டும். மேலும் ஏகாதசிக்கு முன்தினத்திலிருந்தே உடலுறவை தவிர்க்க வேண்டும்.
ஏகாதசிக்கு மறுநாள் வெண்கல தட்டில் உண்ணுதல், மாமிசம் மற்றும் தேனை உட்கொள்ளுதல், உடலுறவு, முடிவெட்டுதல், முகச்சவரம் செய்தல், உடலுக்கு எண்ணெய் தேய்ப்பது. மற்றவர்களால் படைக்கப்பட்ட உணவை உட்கொள்ளுதல் போன்றவற்றை தவிர்க்க வேண்டும். இது மட்டுமல்லாமல் சில விதிக்கப்பட்ட ஒழுங்குமுறைகளை இந்த மூன்று நாட்கள் மட்டுமின்றி எப்பொழுதும் கடைப்பிடிக்க வேண்டும்.
ஒருவர் இந்த ஏகாதசியை விதிகளுக்குட்பட்டு கடைபிடித்ததால் தன் எல்லா பாவவிளைவுகளும் அழிந்து விடும்.அவர் மிக உயர்ந்த இலக்கை அடைகிறார் மற்றும் தன் எல்லா பாவ விளைவுகளினின்றும் விடுபட்டு பகவான் விஷ்ணுவின் பரமபதத்தை அடைவார்.
யாரொருவர் இந்த ஏகாதசியின் பெருமைகளை படித்தாலோ அல்லது காதால் கேட்டாலோ அவர் நிச்சயமாக ஆயிரம் பசுக்களை தானம் செய்வதின் பலனை அடைவார் மற்றும் தன் எல்லா பாவ விளைவுகளினின்றும் விடுபட்டு பகவான் விஷ்ணுவின் பரமபதத்தை அடைவார்.
ஹரே கிருஷ்ண ஹரே கிருஷ்ண
கிருஷ்ண கிருஷ்ண ஹரே ஹரே!
ஹரே ராம ஹரே ராம
ராம ராம ஹரே ஹரே!
ஸர்வம் கிருஷ்ணார்ப்பயாமிஓம் நமசிவாய ஓம்
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 222:
படைக்கப்பட்டவரா?:
_________3.இறைவனும் படைக்கப்பட்டவரா?______
இன்றுசித்திரை மாதம் முதல்
சோமவபிரதோஷம்
இன்று பிரதோஷம்
நரசிம்மர் மந்திரம்
கடன், நோய், திருமணத்தடை,
குழந்தை பாக்கியம், வேலை வாய்ப்பு, கோரிக்கை நிறைவேற.
நரசிம்மரே தாய்,
நரசிம்மரே தந்தை,
சகோதரனும் நரசிம்மரே,
தோழனும் நரசிம்மரே.
அறிவும் நரசிம்மரே,
செல்வமும் நரசிம்மரே.
எஜமானனும் நரசிம்மரே,
எல்லாம் நரசிம்மரே.
இவ்வுலகத்திலும் நரசிம்மரே,
அவ்வுலகத்திலும் நரசிம்மரே.
எங்கெங்கு செல்கிறாயோ அங்கெல்லாம் நரசிம்மரே.
நரசிம்மரை காட்டிலும் உயர்ந்தவர் எவரும் இல்லை.
அதனால் நரசிம்மரே, உம்மைச் சரணடைகிறேன்.
உங்கள் காலடிகள் போதும் போகா !
என் காலங்களை கடப்பதற்கு !
அது தரும் உலகில் உள்ள போகம் அனைத்தும் !
யாருக்கும் கிடைக்கா பெரும் வரம் பெற்றேன் !
எம் முற்பிறவி தந்தை மகா போக சித்தரின் பேரன்பை பெறுவதற்கு !
எமக்காய் என்னுள் வந்து அன்பு மழை பொழிகிறீர்கள் !
அந்த ஆனந்த மழையில் அகில போகமும் எனக்கு கிடைக்கிறது !
மனிதனாய் இருந்து ஆசைகளில் முழ்கினாலும் !
சித்தனாய் மாற உங்கள் சித்தம் ஒன்றே போதும் !
எம் தேவா ! போக மகா ராசா !
எம் முற்பிறவி தந்தையே !
போக மகா சித்தரே !
என் ஆன்மாவிற்கு என்றும் சொந்தக்காரர் நீங்கள் தான் போயாங் !
அது இனியாங் என்று முதலில் உங்களால் தான் பிறவி எடுத்தது !
இதுவே என் கடைப்பிறவி !
என் ஆன்மா அது உங்கள் மடியிலே கடைசியில் குழந்தையாய் தவழும் !
ஆன்ம திருப்தி அடையும் !
சித்தர்கள் தரிசனம்
எல்லாம் எமக்கு புலிப்பாணி போக தேவரே !
ஜீவமே சிவம்
இறைவனை வணங்கு,
நம்பிக்கை உன் மீது வை,
அனைவரிடமும் பழகு,
யாரையும் நம்பாதே,
உன் அனுமதி இல்லாமல் எதுவும்
உன வாழ்வில் நடக்காது,
யாரையும் உனக்காக முடிவு எடுக்க விடாதே
முடிவு அடுத்தவர் எடுத்தால்,
உன் வாழ்க்கை முடிந்து விடும்.
உலகம் சொல்வதை கேட்க்காதே,
உன் உள்ளம் சொல்வதை கேள்.
உன் வாழ்க்கைக்கு எது உகந்தது
அது உனக்கு நன்றாக தெரியும்.
உனக்கு ஒரு பிரச்சினை என்றால்
அதை வைத்து அதிகாரம் செய்யும்
சதிகார உலகமிது.
உனக்கு நல்லது செய்ய எவரும்
வர மாட்டார்கள்,
அதை வைத்து அவர்கள் பெரிய ஆளாக நினைப்பார்கள்.
அதிகாரம் செய்வார்கள்.
யார்க்கும் எந்த சமயத்திலும் அடி பணியாதே,
உன்னை அதிகாரம் செய்பவர்களுக்கு,
அவமானத்தை பரிசாக கொடு.
நீ செய்வதை கூறை கூறினால் அவனால்
அதை செய்ய முடியாத ஆதங்கம்.
நல்லதோ,கெட்டதோ உன் வாழ்வை தீர்மானிக்க எல்லா உரிமையும் உனக்குன்டு.
ஆனால், அடுத்தவர் வாழ்க்கையை மட்டும்
கெடுத்துவிடாதே,
அதுவே, நீ செய்யும் புண்ணியத்தில் தலை சிறந்தது.
( எழுதிய வருடம் 2015 மீண்டும் உங்களுக்காக )
அஸம்பவ அதிகரணம்
பஞ்சபூதங்களின் படைப்பு பற்றி பேசுவதற்கிடையே திடீரென்று, ‘இறைவனும் படைக்கப்பட்டவரா?’ என்ற கேள்வியை எழுப்பி அதற்கு விடையை இந்த அதிகரணம் கூறுகிறது. இதில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
9.இறைவன் படைக்கப்பட்டவர் என்பது சாத்தியமல்ல________
அஸம்பவஸ்து ஸதோஅனுபபத்தே || 2:3.9 ||
பொருள்: இறைவன் படைக்கப்பட்டவர் என்பது சாத்தியமல்ல; அது அறிவிற்குப் பொருந்தாது.
சாந்தோக்ய உபநிஷதப் பகுதியில் (6:2.3) ஆகாசம் மற்றும் காற்று படைக்கப்பட்டவையாகக் கூறப்படவில்லை. ஆனால் அவை படைக்கப்பட்டவை என்று முந்தின அதிகரணங்களில் நிரூபிக்கப்பட்டதைக் கண்டோம்.
அது போலவே, இறைவன் படைக்கப்பட்டது பற்றியும் அந்தப் பகுதி பேசவில்லை. இறைவனும் படைக்கப்பட்டவர் என்று ஏன் கொள்ளக் கூடாது? அது அறிவிற்கு பொருந்தாது என்று ஸ்ரீபாதராயணர் இங்கே பதிலளிக்கிறார்.
இறைவனை அறிந்தால் மற்ற அனைத்தையும் அறிய முடியும் என்று உபநிஷதங்கள் கூறுகின்றனவே தவிர, வேறு எதையோ அறிந்தால் இறைவனை அறிய முடியும் என்று அவை கூறவில்லை. அப்படியொன்று இருந்தால் அதிலிருந்து இறைவன் படைக்கப்பட்டார் என்று கருதலாம். வேதங்களில் அப்படியொரு கருத்தே இல்லாததால் இறைவன் படைக்கப்பட்டார் என்று கொள்வது முற்றிலும் முரணானது.
நலமுற வாழ வழிகள் !!
உங்கள் திருப்தி உங்களிடம் தான் இருக்கிறது !!
அதை வெளியே தேடுவதால் ??
யாரையோ திருப்திபடுத்த உங்கள் திருப்தியை !! திறனை !! நிம்மதியை !! இயல்பை !! எதார்த்தத்தை எல்லாம் தொலைக்கவேண்டி இருக்கிறது !!
நீங்கள் உங்களோடு திருப்தியாக இருந்தாலே போதும் !!
வேறு எதையாவது திருப்தி படுத்துகிறேன் என்று
அதன் திருப்தியையும் கெடுத்து ??
உங்கள் திருப்தியையும் அதனிடம் பிச்சை எடுத்து ??
திருப்தியின் அர்த்தம் உணராதே மடிந்துபோகிறோம் !!
எதையுமே தேடாதவண்ணம் எல்லாவற்றையும் உங்களுள் கொடுத்தே படைத்து இருக்கிறான் பரமன் !!
நீங்கள் எதை எந்த கோணத்தில் வேண்டுமானாலும் எடுத்துகொள்லாம்..
நாம் பிறரை திருப்திபடுத்த எடுக்கும் முயற்சியை உங்களை திருப்திபடுத்துகொள்ள எடுத்துப்பாருங்கள் !!
வாழ்வின் அந்த கணத்தை அப்படியே அனுபவித்து வாழ்வதே திருப்தியின் சூட்சமம் !!
அதை கடந்து எதை நீங்கள் கருத்தில் கொண்டாலும் ??
திருப்தி என்பது வார்த்தை மட்டுமே ...
உங்கள் திருப்தி உங்களிடமே ..
காற்றை உன் வசப்படுத்து ,
உண்பதை உணர்ந்து உண் ,
ஆசையை அனுபவித்து தீர்த்து விடு ,
நீரை அமுதமென நினைத்து அருந்து ,
இயற்கையோடு இணைந்து வாழ் ,
செயற்கையை தவிர்த்து விடு ,
பிறர் சொல்லை கேட்காதே ,
உன் மனம் அறிந்து செயல் படு ,
பெற்றவர்களை பேனி காண் ,
கற்றதை மறக்காதே ,
மதியாதவர்களிடம் விலகி செல் ,
நல்லதை செய்ய தயங்காதே ,
தீயதை செய்ய நினைக்காதே ,
உண்மையை சொல்ல கலங்காதே ,
சொந்தங்களுடன் உறவாடு அதிகாரம் செய்ய விடாதே ,
அனைத்து உயிர்க்கும் அன்பு செய் ,
உழைப்பதற்கு தயங்காதே ,
ஒரு நாளில் ஒரு நிமிடம் தியானம் இரு ,
பிள்ளைகளின் தேவைகளை நிறைவேற்று ,
உதவியை உண்மையான தேவைக்கு பயன்படுத்து ,
பல சக்கரங்களில்
இயங்கும்
மனித உடல்
அந்த
பல
சக்கரங்களின்
வீயூகத்தில் மாட்டும் மனம்
எத்தனையோ
சக்கரவீகத்தில்
சக்கரங்களின்
நடுவே
ஜொலிக்கும் உயிர்
நமசிவாய
எத்தனை
சக்கரவியுகத்தில்
மாட்டும்
இந்த
மனித வாழ்க்கை
மனிதர்கள் வாழும்
சிறு சிறு நிகழ்வுக்கு பின்னும்
இருக்கும்
சக்கரவீயூகம்.
ஏதோ
ஒரு
சக்கரவீயூகத்தில் இருந்து
அதில் இருந்து
போராடும் மக்கள்
ஆனால்
அந்த
சக்கரவீயூகத்தை தாண்டியூம்
இன்னும்
எத்தனை
வீயூகத்தை
உண்மையில்
ஒரு
மனிதன்
தாண்டவேண்டி இருக்கிறது.
சக்கரவீயூகத்தில்
ஐம்பெரும் சக்கரவீயுகமே
மனிதனின்
அத்தனை
சக்கர வீயூகத்தின் அடக்கம்.
இல்லற சக்கரவீயூகம்
தொழில் சக்கரவீயூகம்
சரீர சக்கர வீயூகம்
மன சக்கரவீயூகம்
ஆத்ம சக்கர
அறிவோடு செயல் படு ,
உனக்காக வாழ மறக்காதே !!
ஒரு நாட்டை மட்டுமல்ல ! உலகை அழிக்கும் சக்தி இயற்கைக்கு உண்டு ! இயற்கையை காக்க விட்டால் ! அழியப்போவது மனிதர்கள் தான் !
(இன்னும் காண்போம்)
பிரம்ம ஸூத்ரம் 224:
பூமி:
___________6.பூமி_____________
அமாவாசை தர்ப்பணத்திற்கு அபராஹ்ணம் என்னும் காலத்தில் தான் செய்ய வேண்டும் என்னும் நியதி உள்ளது. இது நித்திய தர்ப்பண வகையை சேர்ந்தது.
புண்யகால தர்ப்பணதிற்கு அபராஹ்ண கால நியமம் கிடையாது என்கிறார். இது நைமித்திக தர்ப்பண வகை.
ஆகவே 11 மணிக்கு மேல் தர்ப்பணம் அனுஷ்டிப்பவர்கள் அமாவாஶ்யை தர்ப்பணம் அனுஷ்டிக்கவும். பிறகு புண்யகால தர்ப்பணம் அனுஷ்டிக்கவும்
அதற்கு முன் தர்ப்பணம் அனுஷ்டிப்பவர்கள் முதலில் புண்யகாலம் பிறகு அமாவாஸ்யை தர்ப்பணம்.
19-04-23 புதன் அமாவாசை
ஶோபக்ருத் நாம ஸம்வத்ஸரே உத்தராயணே வஸந்த ருதெள மேஷ மாஸே கிருஷ்ண பக்ஷே சதுற்தஸ்யாம் புண்ய திதெள ஸெளம்ய வாசரயுக்தாயாம் ரேவதி நக்ஷத்ரயுக்தாயாம் வைத்ருதி நாம யோக சகுனீ கரண ஏவங்குண விசேஷண விசிஷ்டாயாம் வர்த்தமானாயாம் சதுற்தஸ்யாம் புண்ய திதெள (ப்ராசினாவீதி)------------ அக்ஷய த்ருப்தியர்த்தம் அமாவாஸ்யா புண்ய காலே தர்ச ஶ்ராத்த தில தர்ப்பணம் அத்ய கரிஷ்யே.
ப்ரூத்வீ அதிகரணம்
பஞ்சபூதங்களின் படைப்பில் இறுதியாக வருவது பூமி. இது தண்ணீரிலிருந்து படைக்கப்பட்டது. ஆனால் சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (6:2.4) தண்ணீரிலிருந்து ‘உணவு’ (அன்னம்) படைக்கப்பட்டதாகக் கூறுகிறது. அந்தப் பகுதி வருமாறு:
தண்ணீர் சிந்தித்தது.... அது உணவைப் படைத்தது. அதனால்தான் எங்கானாலும் எப்போதானாலும் மழை பெய்ததானால் அங்கே உணவு ஏராளம் பெருகுகிறது.
தண்ணீரிலிருந்து வந்தது பூமியா அல்லது உணவா?
‘பூமிதான்’ என்று கூறி விளக்கத்திற்குரிய பகுதியில் ‘உணவு’ என்று கூறுவது பூமியையே என்று இந்த அதிகரணத்தில் விளக்குகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். இதில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
12. ஐந்தாம் மூலகம் பூமி______________
ப்ரூதிவ்யதிகாரரூபசப்தாந்தரேப்
பொருள்: சூழ்நிலை, நிறம் போன்றவையும் வேறு உபநிஷதங்களின் கருத்தும் ஐந்தாவது மூலகம் பூமி என்பதையே காட்டுகின்றன.
சாந்தோக்ய உபநிஷதம் படைப்பைப் பற்றிக் கூறுகின்ற இடத்தில், தண்ணீரிலிருந்து தோன்றியது ‘உணவு’ (அன்னம்) என்கிறது. ‘பூமி அல்லது பிருதிவீ’ என்று வர வேண்டிய இடத்தில் உணவு என்ற வார்த்தை பயன்படுத்தப் பட்டுள்ளது குழப்பத்தைத் தருவதாக உள்ளது.
ஐந்தாவது மூலகம் பூமியா, உணவா? உணவு என்ற வார்த்தை பயன்படுத்தப்பட்டிருந்தாலும் அங்கு பூமியே குறிப்பிடப்படுகிறது என்று ஸ்ரீபாதராயணர் இங்கே சுட்டிக் காட்டுகிறார். அதற்கு மூன்று காரணங்களை அவர் கூறுகிறார்:
1. சூழ்நிலை--- சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தின் இந்தப் பகுதி (6:2.4) படைப்பைப் பற்றிப் பேசுகிறது. சூழ்நிலையைக் கருத்தில் கொண்டால் இந்த இடத்தில் ஐந்தாவது மூலகமான பூமியே வர வேண்டுமே தவிர உணவு வருவதற்கான சாத்தியம் இல்லை.
2. நிறம்-----------ஒவ்வொரு மூலகத்திற்கும் அடிப்படையாக ஒரு நிறம் கூறப்படுகிறது. பூமியின் நிறம் கறுப்பு. தொடரும் மந்திரம் (6:4.2) இடையே உணவின் நிறமாகக் கூறுகிறது: ‘எது கறுப்பு நிறமோ அது உணவினுடையது ஆகும்.’ பூமியின் நிறம், இங்கே உணவின் நிறமாகக் கூறப்படுகிறது. எனவே உணவு என்னும் வார்த்தை பூமியையே குறிக்கிறது.
3. மற்ற உபநிஷதங்களும் தண்ணீருக்குப் பிறகு பூமி படைக்கபப்ட்டதாகவே கூறுகின்றன. உதாரணமாக, ‘தண்ணீரின் மீது நுரை போல் எது இருந்ததோ அது இறுகி பூமியாயிற்று’ என்கிறது பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் (1:2.2)
சோபகிருது சித்திரை மாதம் அமாவாசை மிகவும் மகிமை வாய்ந்தது. இன்றைய தினத்தில் கேட்டதை கொடுக்கும் வாராகி அம்மனையும் உங்கள் முன்னோர்களையும் வழிபாடு செய்து பாவங்கள் நீக்கி வாழ்வில் வெற்றி அடையுங்கள்.
அன்பில்லாதர்வர்கள் என்று எவருமே இல்லை !! இதுவே மெய்
இறைவனின் பேரன்பின் வெளிப்பாடாக, நம் ஆன்ம விருப்பத்தினை நிறை வேற்ற பேரன்போடு அருளிய பிறவியே இது !!
உங்கள் ஆன்ம விருப்பத்தை நிறைவேற்ற இறைவன் பேரன்பால் அருளிய உடல், நிறம், தன்மை, இனம், தாய், தந்தை, குற்றம், நட்பு, மனைவி, பிள்ளைகள், பேரன் / பேத்தி, வாழ்வின் ஒவ்வொரு கட்டத்திலும் வந்து போகும் எண்ணற்ற உயிர்கள் எல்லாம் உங்களுள் உள்ள அன்பின் மூலமாகிய இறையின் ஈர்ப்பு வழியே விளைந்ததே ..
இதில் பாசம், மோசம், வேஷம் என்று எத்தனையோ எதிர்கொண்டாலும் அதன் மூலம் அன்பு தான் !!
இதனிடம் சிக்கிவிடாதே, இது இப்படியே இருக்காது, உனக்கேற்ற முட்டாள் இது அல்ல, என்று உங்கள் வாழ்வின் பரிபக்குவதை நீங்கள் பெற தன்னை உயர்த்தி ? தாழ்த்தி ?? கோமாளியாக கூட காட்டி ?? உன்னை உனக்கு மீட்டு தரும் பேரன்பின் வெளிப்பாடே நீங்கள் காண்பதும், உணர்வதும், கடந்து வந்து எல்லாமே ..
ஆதலால்
எதற்கும் அன்பு இல்லை என்று சொல்வது உங்களின் அறியாமையின் வெளிப்பாடுதான் !!
உங்களை போல இறையின் பேரன்பினால் பிறந்து பேரன்போடு இருப்பது தான் அனைத்துமே ..
இது மட்டுமே அன்பு என்ற உங்களின் கணிப்பின் முரன்தான் இங்கே அன்பில்லை என்று நினைத்துக்கொள்வது எல்லாமே ..
வெறுப்பதையே அதிகம் நினைப்பது கூட அதனிடம் கொண்ட அன்பின் வெளிப்பாடு தான் !!
வேண்டாம் என்று வெளியே ஒதுங்குவது கூட மானசீகமாக அதை அனுபவிக்கும் அன்பின் வெளிப்பாடு தான் !!
ஏமாற்றுவது போல தெரிந்தாலும் நீ எப்படி ஏமாறக்கூடாது என்று சொல்லி கொடுத்த குருவின் அன்பே அது !!
கொல்வது போல தெரிந்தாலும் இன்னும் இருந்து நாங்கள் சிரமப்பட்டு கொள்கிறோம், நீ விடுப்பை அனுபவி என்ற அன்பின் வெளிப்பாடே !!
அகங்காரம் கொண்டு ஆடினாலும் எப்படி ஆகாரம் கொண்டு ஆட கூடாது என்று தான் ஆடி அழிந்து உங்களை மேன்படுத்தும் அன்பு தான் அது !!
அன்பு தான் இங்கே அனைத்தும் !!
அது இருந்தாலும் !! இல்லாதது போல தெரிந்தாலும் !! அன்பின் தாக்கம் தான் அனைத்துமே ..
சித்திரை அமாவாசை அருள் வாக்கு வேண்டிய வரங்களை அள்ளி தருவாள்!
நெடு நீண்ட நாட்களாக தீராத கடன் , தொழில் முடக்கம் மற்றும் நஸ்டம், கணவன் மனைவி பிரிவினை, குழந்தையின்மை, காதல் விவகாரம், மறுமணம், கண் திருஷ்டி, பில்லி சூனியம் ஏவல் நீங்க, அன்னை வாராகி அருள் வாக்கு சொல்கிறேன். தங்கள் தேவைகளை மெசஞ்சரில் தெரிவிக்கவும் தீர்வு தருகிறேன்.
சூழ்நிலை சாதகமாக இல்லை.
எந்த ஒரு முடிவும் உடனே எடுத்து விடாதே!
நிதானம்! பேச்சில் மிக கவனமாக இரு!! வாராஹி அருள் எப்போதும் உண்டு உனக்கு
ஸ்ரீ வாராஹி வாக்கு சித்தி அருள்வதில் ஸ்ரீ உச்சிஷ்ட கணபதியைப் போலவே முதன்மையானவள். எனவே எவருக்கும் அழிவு வேண்டி வணங்காமல் ”எதிரிகளால் துன்பம் ஏற்படாமல் காக்குமாறு” வேண்டி வழிபட வேண்டும்
வராஹி அம்மனை வழிபட்டால் இவ்வளவு நன்மைகள் கிடைக்குமா?
நம் வாழ்வில் நிறைய தெய்வங்கள் பற்றி தெரிந்துகொள்ளாமல் இருக்கிறோம். அந்த வகையில் நாம் அதிக அளவில் தெரிந்து வைத்திருக்காத ஒரு தெய்வம் தான் இந்த வராஹி அம்மன். யார் இந்த வராஹி அம்மன்? இவர் லலிதாம்பிகையின் போர்ப்படை தளபதி. சிவபெருமானின் நெற்றிக்கண்ணில் இருந்து உதித்தவள் தான் இந்த வராஹி அம்மன். சிவபெருமானின் நெற்றிக்கண்ணில் இருந்தே உதித்த காரணத்தால் நிறைய சக்தி நிறைந்த தெய்வமாக விளங்குகிறார்.
தமிழ்நாட்டில் வராஹி அம்மனுக்கு என்று பழமையான கோவில்கள் மூன்று இடத்தில்தான் அமைந்துள்ளது. அரக்கோணம் அடுத்த பளூரில் வராஹிக்கு கோவில் உள்ளது. இது மிகவும் பழமையான கோவில், இராமநாதபுரம் மாவட்டம் உத்திரகோசமங்கையில் மங்கள வராஹி கோவில் உள்ளது. தஞ்சை அரண்மனையில் வராஹிக்கு தனி சன்னதி அமைந்துள்ளது.
நம்மால் வாழ்வில் முடிக்கவே முடியாது என்று நினைக்கும் காரியங்களை நம் உடனிருந்து மனவலிமை கொடுத்து முடித்து வைப்பவள் தான் வராஹி அம்மன். தஞ்சை பெரிய கோவில் என்ற வரலாற்று சிறப்புமிக்க திருத்தலத்தை ராஜ ராஜ சோழன் கட்டிமுடிக்க இந்த வராஹி அம்மன் உதவினார் என்று வரலாறு கூறுகிறது. ராஜ ராஜ சோழன் வராஹி அம்மனின் மிகப்பெரிய பக்தர். அதன் காரணமாத்தான் வராஹி அம்மனுக்காக தஞ்சை அரண்மனையில் சன்னதி அமைத்துள்ளார்.
குழந்தை வரம், திருமண வரம், பில்லி சூனியம் போன்ற பிரச்சனைகளுக்கு வராஹி அம்மனை வழிபட்டால் உடனடியாக பலன்களை பெறலாம். வராஹி அம்மனை வழிபட பல அபிஷேகங்கள் செய்தாலும், அம்மனுக்கு பிடித்தது மாதுளம்பழம். மாதுளம்பழம் கொண்டு அம்மனை வழிபட்டு வந்தால் நம் குறைகள் தீர்ந்து வாழ்க்கையில் நிம்மதி கிடைக்கும் என்பது ஐதீகம்.
குளிர் நிலவினைத் தேடினேன்
அமாவாசை விடுப்பில் சென்றது
இணை அருகிருந்தும் கூடாத
மோகமுனரா மேனியில் திரளாக
நீர்த்திவலைகள் வழிந்தோடியது
இளவேனில் காலத்து தூறல்கள்
என பிதற்றிக் கொண்டிருந்தேன்
உறக்கத்தின் தடம் விழியறியாது
சலனமற்றுக் கிடந்த யாமத்தில்
நேற்றிரவு படுக்கை நனைந்தது
வேட்கையால் அல்ல வெக்கையால்..!
பஞ்சமி, அஷ்டமி, பவுர்ணமி, அமாவாசை , செவ்வாய், வெள்ளிக்கிழமைகளில் வழிபாடு சிறப்பை தரும்.
இவ்வாறு ஐந்தாவதாக பூமி படைக்கப்பட்டது.
மற்ற உபநிஷதங்களும் தண்ணீருக்குப் பிறகு பூமி படைக்கபப்ட்டதாகவே கூறுகின்றன.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 225:
இறைவனே:
____________________________7.
தேசத்தை நேசிப்பதென்பது யாதெனில் தன் குடும்பத்தாரையும், உறவினர்களையும் கொன்ற போதும் இறுதிவரை மண்டியிடாமல் இரும்பு இதயத்தோடு
தம் நாட்டை காத்ததே..
காளையார்கோவில் இராஜகோபுரம் காக்க தனது உயிரை தந்த காவல் தெய்வங்கள்
மருதுபாண்டியர்கள்
மாமன்னர் சின்னமருது அவர்கள் பிறந்தநாள் தினம் இன்று
வார்த்தைகள் நம்முடையதுதான் என்று
மனதில் தோன்றுவதையெல்லாம்
பேசாதீர்கள்.
சிலர் புரிந்து கொள்வார்கள்.
சிலர் பிரிந்து செல்வார்கள்.
தத் அபித்யான அதிகரணம்
இறைவன்- ஆகாசம் காற்று நெருப்பு நீர் பூமி என்று தைத்திரீய உபநிஷதம் (2:1) படைப்புக் கிராமத்தைக் கூறுகிறது. சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (6:2.4), ‘அக்கினி சிந்தித்தது, அது தண்ணீரைப் படைத்தது. தண்ணீர் சிந்தித்தது, அது பூமியைப் படைத்தது’ என்று படைப்பைப் பற்றி கூறுகிறது.
இவற்றைப் படிக்கும் போது, ஒரு வேளைஇறைவன் ஆகாசத்தை மட்டுமே படைத்தார்; ஆகாசம் காற்றைப் படைத்தது; காற்று அக்கினியைப் படைத்தது என்று சொல்லலாம். அது தவறு. முதல் மூலகத்தை மட்டுமல்ல, எல்லாவற்றையும் படைத்தவர் இறைவனே என்று இந்த அதிகரணம் கூறுகிறது. இதில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
13. பஞ்சபூதங்களையும் படைத்தவர் இறைவனே____________________
தத்பித்யானாதேவ து தல்லிங்காத்ஸ: || 2:3.13 ||
பொருள்: நிச்சயமாக இறைவனே தமது படைப்புச் சிந்தனையின் வாயிலாக பஞ்ச பூதங்களையும் படைத்தார். அவ்வாறே வேதங்களும் கூறுகின்றன.
இறைவன் முதல் மூலகத்தைப் படைத்தார்; அந்த மூலகம் சிந்தித்து அடுத்த மூலகத்தைப் படைத்தது----இவ்வாறே படைப்பு தொடர்கிறதா?
இல்லை. ஏனெனில் அக்கினி போன்ற மூலகங்கள் ஜடப் பொருட்கள். அவை சிந்திக்க இயலாது. எனவே அவை படைக்க வாய்ப்பில்லை. ஆனால் பிரபஞ்சத்தில் ஒவ்வொன்றின் அதிபதியாக ஓர் அபிமானி தேவதை இருப்பதாக ஏற்கெனவே கண்டோம். அவ்வாறே அக்கினி முதலான மூலகங்களுக்குரிய அபிமானி தேவதை சிந்தித்து அடுத்த மூலகத்தைப் படைத்திருக்கலாமே!
நினைத்தது
எல்லாம்
நடந்துவிடாது
என்கிற
யதார்த்தத்துக்கும்
நினைத்தது
எல்லாம்
நடக்க வேண்டும்
என்கிற
எதிர்ப்பார்புக்கும்
இடையில்
சிக்கித்
தவிக்கும்
மனித வாழ்க்கை
அத்தகைய கருத்திற்கும் இடமில்லை. ஏனெனில் ‘யார் அக்கினியில் உறைகிறரோ, யாரை அக்கினி அறிவதில்லையோ, அக்கினி யாருடைய திருமேனியாக உள்ளதோ, அக்கினியுள் உறைந்து யார் அதைச் செலுத்துகிறாரோ அவரே இறைவன்’ என்று பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் (3:7.5) கூறுகிறது.
‘அக்கினியில் உறைபவர்’ என்றால் அவர் அபிமானி தேவதையாகவும் இருக்க வாய்ப்பு உண்டு. ஆனால் அடுத்த வரியில் ‘யாரை அக்கினி 9அபிமானி தேவதை)வருத்தங்களை வருத்தங்களாகவே வைத்துக்கொள்ள பழகுவோம், என்றேனும் நாம் பேசி புரிந்து தீர்த்துக் கொள்ள வாய்ப்பு கிடைக்கலாம்!!
நான் சிந்திக்கிறேன் என்பவன் வெற்றி பெறுவது இல்லை !!
வெற்றி போல் ஊர் வேண்டுமானால் நம்பும்படி நடிக்கலாம் !!
அவன் ஆனந்தமாக வாழ்கிறான் என்று அவனே சொல்ல மாட்டன் !!
சிந்திக்க விட்டதை அனுபவித்து அதன் நிகழ்வுவழியே நடப்பதற்க்கு அவன் பொறுப்பு இல்லை என்ற மெய்யுணர்பவன் ஆனந்தமாக வாழ்கிறான் !!
வாழ்வின் வெற்றி வாழ்வது தான் !! வாழ்வதை போல நடிப்பது இல்லை ..
உலகிலேயே மிக நீளமான காவியம் மகாபாரதம்
பாரத தேசத்தின் மகா காவியமான ‘மகாபாரதம்’ தான் உலகிலேயே மிக நீளமான மற்றும் அதிக சுலோகங்களைக் கொண்ட காவியம் ஆகும். பண்டைய கிரேக்க காவியங்களான ஒடிஸி மற்றும் இலியத் ஆகிய இரண்டு காவியங்களையும் விட மகாபாரதம் பல மடங்கு பெரியதாகும். அதேபோல இராமாயணத்தை விட நான்கு மடங்கு பெரியது மகாபாரதம்.
ஒடிஸி : 12,110 சுலோகங்கள்
இலியத் : 15,693 சுலோகங்கள்
இராமாயணம் : 24,000 சுலோகங்கள்
மகாபாரதம் : 100,000 சுலோகங்கள்
சில குறிப்புகள்:
1) மகாபாரதத்தின் சுலோகங்கள் எல்லாம் இரட்டையாக அமைந்துள்ளதால், உண்மையில் மகாபாரதம் 200,000 சுலோகங்களைக் கொண்டுள்ளதாகும்.
2) இருபெரும் இதிகாசங்களில் ஒன்றுதான் மகாபாரதம். இதிகாசம் என்றால் வரலாற்று நிகழ்வு எனப் பொருள்படும்.
3) இது சுமார் 3000 ஆண்டுகளுக்கு முன் இயற்றப்பட்டது. மகாபாரத நிகழ்வுகள் சுமார் 5000 முதல் 8000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு நிகழ்ந்ததாகும். நிகழ்வுகளை வியாசர் கணேசருக்குச் சொல்ல அவர் இதனை இயற்றி அருளினார்.
4) கணேசர் அருளிய மகாபாரதம் ஆரம்பகாலத்தில் 8,800 சுலோகங்களை தான் கொண்டிருந்தது என மகாபாரதத்தின் ஆதிபர்வத்தில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. பின்னர், சில கூடுதலான நிகழ்வுகள் சேர்க்கப்பட்டு 24,000 சுலோகங்கள் ஆனது. சுமார் 2200 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இது 100,000 சுலோகங்களாக நிறைவு பெற்றது.
5) மகாபாரதம் 18 பர்வங்களைக் கொண்டது.
ஆதி பர்வம், சபா பர்வம், வன பர்வம், விராத பர்வம், உத்யோக பர்வம், பீஷ்ம பர்வம், துரோண பர்வம், கர்ண பர்வம், ஷால்ய பர்வம், சௌப்திக பர்வம், ஸ்திரி பர்வம், சாந்தி பர்வம், அனுஷாசன பர்வம், அஷ்வமேதிக பர்வம், ஆஷ்ரமவாசிக பர்வம், மௌசால பர்வம், மகாபிரஸ்தானிக பர்வம், சுவர்கரோகன பர்வம்.
தேவையற்ற வார்த்தைகளால் முள்வேலி அமைத்து விட்டால், புரிந்துகொள்ள சந்தர்ப்பமே கிடைக்காமல் உறவுகள் புதைந்து போய் விடும்!!! அறியவில்லையோ..........அக்கினி
நினைத்தது ன்னு நாகரீகமாக சொல்லியிருக்கிறீர்கள்.
ஆசைப்பட்டது, ஆசைப்படறது ன்னு இருந்தால், நாம்தான் நமக்கு நேரும் விளைவுகளுக்கு காரணம்ன்னு தெளிவாகி விடும்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 226:
என்ன நடக்கிறது?:
____________________8.பிரளயத்
திருச்செங்காட்டங்குடி- சிறுத்தொண்ட நாயனார் குருபூசை நாள் சித்திரை - பரணி 
அமுது படையல் திருவிழா இன்று
செங்காட்டங்குடி மேய சிறுத்தொண்டற்கு அடியேன்
பைரவ வேடத்தில் இறைவன் வந்து சிறுத்தொண்டரிடம் பிள்ளைக்கறியமுது கேட்டு அதனை கேட்டு சிறுதும் மனம் கோணாமல் கேட்ட வண்ணமே அமுது படைத்து அவ் பற்று அற்ற நிலைக்கு பக்திக்கும் எம்பெருமான், அவருக்கும் அவர் மனைவி, மகன், வேலைக்காரி ஆகியோருக்கு அருள்புரிந்தார் சோமாஸ்கந்தர் திருக்கோலம் காட்டி.
நாயன்மார்கள் வரலாற்றில்,முருகப் பெருமானுடன் கூட இறைவியாரும் இறைவரும் அருளியது சிறுத்தொண்ட நாயனார்க்கு மட்டுமே .
அவதாரத் தலம் & முக்தி தலம் : திருச்செங்காட்டங்குடி
இறைவர் திருப்பெயர் : ஸ்ரீ பிரமபுரீஸ்வரர்,உத்தராபதீஸ்வரர்
இல்லை !! வேண்டாம் !! என்று சொல்ல கூட என்ன பெற்று இருக்கிறோம் ??
இந்த இல்லை ?? வேண்டாம் !! என்று சொல்ல / நினைக்க எதை பெற்றதால் முடிகிறது ??
இல்லை !! வேண்டாம் !! என்று சொல்ல நீ இருக்க வேண்டுமே !!
அதுவும் நீ என்ற சுய உணர்வு உடன் இருக்கவும் வேண்டுமே !!
இதை யார் சொன்னது என்று கேட்டால் கூட !! நான் என்ற அடையளாம் காட்ட ஏதாவது இருக்க வேண்டும் தானே !!
அப்போது
விலகாது இருப்பது !! வேண்டாதே பெற்றது !! என்று ஒன்று எப்போதும் இருக்கிறது தானே ..
அதை உணர தெரியவில்லை என்பதால் தான் !!??
இல்லை / வேண்டாம் போன்ற வார்த்தைகளை பொருள்பட பேச !! நினைக்க !! முடிகிறது ??
எப்போதும் இருப்பது உன்னை நீயாக வைக்க !! உடல் என்ற சட்டை மாட்டி இதுவரை அதை கலையாதே பிணைத்து வைத்திருக்கும் கடவுள் ( கட _ வுள்) தானே ..
அதுவே நீ வேண்டாது கூட வேண்டியதை தந்த வண்ணம் இருக்கிறது !!
அந்த கடவுள் என்ற மெய்பொருள் உன்னோடு என்றுமே கலந்திருக்கும் நிலையில் !!
உன்னிடம் இல்லாதது இல்லை தானே ..
என்ன
நீ நினைத்தபடி இல்லாது வேறு பரிமாணத்தில் இருக்கிறது !!
அறிவாய் !! அற்றலாய் !! உணர்வாய் !! உயிர்ப்பாய் !!
ஏதுவின் மெய்பொருளாக இருக்க கூடிய ஒன்று வேண்டாதே கூட உன்னிடம் இருக்கிறது ..
அந்த இருப்பாய் உணர் !! அனுபவி !!
உன்னிடம் இருப்பதே எங்கும் இருக்க ..
இல்லை என்பதும் ?? வேண்டும் / வேண்டாம் ?? என்பதும் ..
வைத்துகொண்டு பார்க்க தெரியாதவனின் புலம்பலாகவே இருக்கும் ..
ஆனால் ஒரு கணம் நினைப்பவர்க்கே ஓடி வருபவன் நான். நீ என் பக்தை."
“கிருஷ்ணா! உன்னையே சபித்த என்மேல் இவ்வளவு உனக்கு அன்பும் கருணையுமா உள்ளன?”
“காந்தாரி! உன் சாபத்தை நான் ஏற்றுக்கொண்டு உன்னை பெரும் பாவத்திலிருந்து காத்தருளினேன்”
“பெரும் பாவமா? அது என்ன கிருஷ்ணா?”
#திருச்செங்காட்டங்குடி- சிறுத்தொண்ட நாயனார் குருபூசை நாள் சித்திரை - பரணி அமுது படையல் திருவிழா இன்று
செங்காட்டங்குடி மேய சிறுத்தொண்டற்கு அடியேன்
பைரவ வேடத்தில் இறைவன் வந்து சிறுத்தொண்டரிடம் பிள்ளைக்கறியமுது கேட்டு அதனை கேட்டு சிறுதும் மனம் கோணாமல் கேட்ட வண்ணமே அமுது படைத்து அவ் பற்று அற்ற நிலைக்கு பக்திக்கும் எம்பெருமான், அவருக்கும் அவர் மனைவி, மகன், வேலைக்காரி ஆகியோருக்கு அருள்புரிந்தார் சோமாஸ்கந்தர் திருக்கோலம் காட்டி.
நாயன்மார்கள் வரலாற்றில்,முருகப் பெருமானுடன் கூட இறைவியாரும் இறைவரும் அருளியது சிறுத்தொண்ட நாயனார்க்கு மட்டுமே .
அவதாரத் தலம் & முக்தி தலம் : திருச்செங்காட்டங்குடி
இறைவர் திருப்பெயர் : ஸ்ரீ பிரமபுரீஸ்வரர்,உத்தராபதீஸ்வரர்இறைவியார் திருப்பெயர் : ஸ்ரீ சூளிகாம்பாள் (குழலம்மை), திருகுகுழல் உமைநங்கை.
வாளால் மகவரிந்து ஊட்ட வல்லேன் அல்லன் -பட்டினத்தார்
பெற்ற மகனையே சிவத்தொண்டிற்காக கறி சமைத்த சிறுதொண்டர் இவர் அளவுக்கு எந்தத் தொண்டும் செய்யாத நான் எப்படி ஆளாவேன்? உன்னை அடைவேன் இறைவா!’ என்கிறார் பட்டினத்தார்.
நேரத்திற்கு ஏற்றாற்போல் தன்னை தவறாமல் மாற்றிக்கொள்வது....???
கடிகாரம்நேரத்திற்கு ஏற்றாற்போல் தன்னை தவறாமல் மாற்றிக் கொண்டிருக்கிறது
#கடிகாரம்போலியான பாராட்டுகளை விட நேர்மையான விமர்சனங்களை வேண்டுபவன் தன்னை அடுத்த கட்டம் நகர்த்திக் கொள்வான்
❃ ❃ ❃ ❃ ❃ ❃ ❃ ❃ ❃ ❃ ❃ ❃ ❃ ❃ ❃ ❃ ❃ ❃
தி ரு ச் சி ற் ற ம் ப ல ம்
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°பிரம்ம ஸூத்ரம் 227:
எப்போது படைக்கப்பட்டன?:
_____9.புத்தியும் மனமும் எப்போது படைக்கப்பட்டன?____
அந்தரா விஜ்ஞான அதிகரணம்
தைத்திரீய உபநிஷதம் (2:1) கூறுகின்ற இறைவன் ஆகாசம் காற்று நெருப்பு நீர் பூமி என்ற வரிசையில் படைப்பு நிகழ்ந்ததாக பொதுவாக வேதாந்தம் ஏற்றுக் கொண்டாலும் உபநிஷதங்களில் மாறுபாடுகள் காணப்படுகின்றன. உதாரணமாக முண்டக உபநிஷதம் (2:1.3), ‘அந்த இறைவனிலிருந்தே பிராணன், மனம், புலன்கள், ஆகாசம், காற்று, அக்கினி, நீர். அனைத்தையும் தாங்குகின்ற பூமி எல்லாம் தோன்றின’ என்கிறது. இங்கே மனிதனுக்கும் இறைவனுக்கும் ஆகாசத்துக்கும் இடையில் பிராணன், மனம் மற்றும் புலன்கள் ஆகியவை படைக்கப்படுவதாக வருகிறது. எனவே படைப்புக் கிரமத்தில் இறைவனுக்கும் ஆகாசத்துக்கும் இடையில் பிராணன், மனம் முதலியவற்றைச் சேர்த்துக் கொள்ள வேண்டுமா என்பதை இந்த அதிகரணம் கூறுகிறது. இதில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
15.படைப்புக் கிரமம் மாறுபடுமா?___________#அக்ஷய திருதி..
#அக்ஷய திருதி..#சித்திரை மாதத்தில் அமாவாசைக்கு பின் வரும் வளர்பிறை திருதியையே அட்சயதிருதியை எனப்படுகிறது .
சயம் என்றால் தேய்தல் என்று பொருள். அட்சயம் என்றால் தேயாது, குறையாது, வளர்தல் என்று பொருள்.
#வனவாச காலத்தில், சூரிய பகவானை வேண்டி தர்மர் அட்சய பாத்திரம் பெற்றதும், மணி மேகலை அட்சய பாத்திரம் பெற்றதும், பரசுராமர் அவதரித்த தினமும் இதே அட்சய திருதியை தினத்தில்தான் என்று புராணங்கள் எடுத் துரைக்கின்றன. 
#அன்னபூரணி தாயாரிடம் இருந்து சிவபெருமான் தனது பிச்சைப்பாத்திரம் நிரம்பும் அளவு உணவைப் பெற்று, பிரம்மஹஸ்தி தோஷத்தில் இருந்து விடுபட்டதும் இந்த நாளில் தான். #திரெளபதியின் மானத்தை க்ருஷ்ணர் காப்பாற்றிய நாளும் அட்சய திருதியை யாகும். #செல்வத்திற்கு அதிபதியான கடவுளர் குபேரரே செல்வமிக்க கடவுள் என நம்பப்படுகிறார். இந்த நாளில் குபேரர் கூட விஷ்ணுவின் மனைவியும் செல்வத்திற்கான தெய்வமான லக்ஷ்மியை வணங்குவார் என லக்ஷ்மி தந்தரம் கூறுகிறது.
#இந்த நாளில், குபேர லக்ஷ்மி பூஜை நடத்தப்படுகிறது. அதில் லக்ஷ்மி உருவப்படத்துடன் குபேரரின் அடையாளமான சுதர்ஷன குபேர யந்தரமும் ஒன்றாக வைக்கப்பட்டு வணங்கப்படுகிறது.
#கிருதயுகத்தில் வறுமையில் வாடிய குசேலர் தனது பால்ய நண்பர் கிருஷ்ணரை சந்திக்க தனது கந்தலான மேலாடையில் ஒரு படி அவலை எடுத்துக்கொண்டு வந்தபோது, அந்த அவலை பாசத்துடன் உண்ட கிருஷ்ணர் ‘அட்சயம்’ என சொல்ல, குசேலரின் மண் குடிசை மாளிகையாகி குசேலர் வற்றாத பெரும் செல்வத்துக்கு அதிபதியானார், இவை நடந்ததும் அட்சயத் திருதியை அன்றுதான்.
#இன்று செய்யப்படும் பூஜைகள், ஜபங்கள், ஹோமங்கள் மற்றும் ஏழைகளுக்கான தானங்கள் ஆகிய அனைத்தும் அக்ஷயமாக [குறைவற்ற] பலனைத்தரும். #குறிப்பாக இன்று பகலில் குடிக்க ஜலம் தருவதும், காய்ந்து போன ஐந்து செடி, கொடி, மரங்களுக்காவது ஜலம் விடுவதும் சாலச்சிறந்தது. ‘தண்ணீர் அசையாமல் இருந்தாலும் தண்ணீர் தான், அலைகளாக இருந்தாலும் தண்ணீர்தான்.
அந்தரா விஜ்ஞானமனஸீ க்ரமேண தல்லிங்காதிதி சேன்னாவிசேஷாத்
|| 2:3.15 ||
பொருள்: படைப்புக் கிராமத்தில் புத்தியும் மனமும் இடையில் வர வேண்டும்; அவ்வாறே உபநிஷதங்களும் கூறுகின்றன என்ற கருத்து தவறு. ஏனெனில் அவற்றைச் சேர்ப்பதால் படைப்புக் கிரமத்தில் எந்த மாறுபாடும் ஏற்படுவதில்லை.
செல்வம், கல்வி கேள்வி என வித்தை, புத்திரப்பேறு, கீர்த்தி, உத்தியோகம் அருளும் ஸ்ரீ காமாக்ஷி ஸ்துதி : --
ச்ரியம் வித்யாம்தத்யாத்ஜனனி நமதாம் கீர்த்திமமிதாம்
ஸுபுத்ரம் ப்ராதத்தே தவ ஜடிதி காமாக்ஷி! கருணா
த்ரிலோக்யாமாதிக்யம் த்ரிபுரபரிபந்திப்ரணயினி
ப்ரணாமஸ்த்வத்பாதே ஸமிததுரிதே கிம் ந குருதே ... !!!
அதாவது, காமாக்ஷி அன்னையே! உன்னை வணங்குபவர்களுக்கு உன்னுடைய கருணையானது தனம், வித்தை, அளவற்ற கீர்த்தி, நல்ல குழந்தைகள், மூவுலகிலும் மேன்மையை அடையும் நிலை ஆகியவற்றை விரைவிலேயே வரமாகத் தருகிறது.
திரிபுரத்தையும் சம்ஹாரம் செய்த பரமேஸ்வரனின் பத்தினியே! பக்தர்களின் பாவத்தைப் போக்கும் தங்களின் சரணத்தில் செய்த நமஸ்காரமானது, எங்களுக்கு எதைத்தான் கொடுக்காது? என்று அர்த்தம்!
மூக பஞ்ச சதியில் உள்ள ஸ்ரீகாமாக்ஷி அம்மனைத் துதிக்கும் அற்புதமான ஸ்தோத்திரம் இது.
பிராணன், புத்தி, மனம் மற்றும் புலன்கள் ஐம்பூதங்களால் ஆனவை. எனவே அவை கிரமப்படி ஐம்பூதங்களுடன் அல்லது ஐம்பூதங்களுக்கு பிறகுதான் படைக்கப்பட்டிருக்க வேண்டும். அவை ஐம்பூதங்களால் ஆனவை என்பதால் அவற்றைப் படைப்புக் கிரமத்தில் தனியாக ஆராய வேண்டியதில்லை; அவற்றைக் கிரமத்தில் சேர்ப்பதாலும் சேர்க்காமல் இருப்பதாலும் படைப்புக் கிரமத்திற்கு எந்த மாறுபாடும் ஏற்படாது என்பது ஸ்ரீபாதராயணரின் கருத்து.
பிராணன், புத்தி, மனம் மற்றும் புலன்கள் ஐம்பூதங்களால் ஆனவை. எனவே அவை கிரமப்படி ஐம்பூதங்களுடன் அல்லது ஐம்பூதங்களுக்கு பிறகுதான் படைக்கப்பட்டிருக்க வேண்டும். அவை ஐம்பூதங்களால் ஆனவை என்பதால் அவற்றைப் படைப்புக் கிரமத்தில் தனியாக ஆராய வேண்டியதில்லை; அவற்றைக் கிரமத்தில் சேர்ப்பதாலும் சேர்க்காமல் இருப்பதாலும் படைப்புக் கிரமத்திற்கு எந்த மாறுபாடும் ஏற்படாது என்பது ஸ்ரீபாதராயணரின் கருத்து.
மேலும், முண்டக உபநிஷதம், பிராணன், மனம், ஐம்புலன்கள் எல்லாம் இறைவனிலிருந்து தோன்றின என்ற தகவலைத் தருகிறதே தவிர, படைப்புக் கிரமத்தைப் பற்றிப் பேசவில்லை என்பதையும் கருத்தில் கொள்ள வேண்டும். ஏனெனில் தைத்திரீய உபநிஷதம் கூறுவது போல ஆகாசத்திலிருந்து காற்று, காற்றிலிருந்து அக்கினி என்ற வரிசையை அது பேசவில்லை. மொத்தமாக அனைத்தும் இறைவனிலிருந்து தோன்றின என்று கூறுகிறது. எனவே தைத்திரீய உபநிஷதம் கூறுகின்ற கருத்தே சரியானது.
நினைத்தது எதுவும் நடக்கவில்லையே என்று வருத்தம் கொள்ளாதே !!
நடக்கிறது அது தான் நடக்கிறது !!
அது நடப்பதற்கான சாத்தியகூறுகள் தொடங்கி விட்டது ..
நினைத்தது அது பெறும் தகுதிக்கும் தயார்படுத்த பட்டுக்கொண்டு இருக்கிறது ..
நினைக்கவைத்தவன் அது நடக்கவே நினைக்க வைத்தான் ..
நடத்திக்கொண்டு இருக்கிறான் !!
முடிவை எதிர்நோக்கும் நமக்கு !!
தொடங்கிய நடப்பது புலப்படவில்லை அவ்வளவே ..
ஆனால்
நினைத்தது நடக்கிறது என்பது நிதர்சனம் ..
எதுவும் இல்லாத
அற்ப வாழ்விற்காக....!!!!
எதை எதையோ
தேடிதேடிச் சேமித்து.....!!!!
இறுதியில்.,
எதுவும் நிரந்தரம் இல்லை
என்று அறிந்த பின்பும்... !!!
எதற்காக இந்த பிறப்பு
என்று விடையறிய முற்பட்டு...!!!
எதிலும் வெற்றி கிட்டாமல்...!!!
எங்கு நோக்கினும்
வெறுமையே காணக்கண்டு....!!!
எளிமையே போதும் என்று
வாழமுற்படுகையில்......!!!
எல்லாம் போதும் என்று
மூச்சை நிறுத்துவிடுகிறான்
அந்த இறைவன்....!!!!!
இவ்வளவு தான் இவ்வுலக வாழ்வு...
இதற்குள் எதற்காக நமக்குள்
வஞ்சமும்... வேசமும்...
போட்டியும்... பொறாமையும்....
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 228:
யாருக்கு?:
________10.பிறப்பும் இறப்பும் யாருக்கு?________
சேட்டைகள் செய்வது யாராயினும் - அந்த
சாட்டை இறைவனது கையினில்
சுழலும் ஒரு கட்டம் - ஏதும்
புரியாது அவன் திட்டம்
எல்லாம் அவன் செயல்.
சர அசர வ்யபாச்ரய அதிகரணம்
பிரம்ம ஸூத்ரத்தின் 2 ஆம் அத்தியாயத்தின் இந்த மூன்றாம் பகுதியில் பஞ்சபூதங்கள் மற்றும் ஜீவாத்மாவின் படைப்பு பற்றி ஆராயப்படுகிறது. பஞ்சபூதங்களின் படைப்பு பற்றிய ஆராய்ச்சி முந்தின அதிகரணத்துடன் நிறைவுற்றது.
இந்த அதிகரணமும் தொடரும் அதிகரணங்களும் ஜீவாத்மாவின் தோற்றம் மற்றும் அவனது இயல்பு பற்றி பேசுகின்றன.
ஜீவாத்மா அனாதியானவன், படைக்கப்படாதவன் என்பது வேதாந்தத்தின் அடிப்படைக் கோட்பாடு. அதே வேளையில், ஜீவாத்மாவான மனிதனின் பிறப்பு, இறப்பு பற்றியும் பேசப்படுகிறது. இதனை எப்படிப் புரிந்து கொள்வது என்பதை இந்த அதிகரணம் ஆராய்கிறது. இதில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
15.ஜீவாத்மா படைக்கப்படுகிறானா?____________
சராசரவ்யபாச்ரயஸ்து ஸ்யாத்தத்வ்யபதேசோ பாக்தஸ்தத்பாவபாவித்வாத்
|| 2:3.16 ||
பொருள்: பிறப்பு, இறப்பு ஆகிய வார்த்தைகள் அசைகின்ற உயிரினங்களுக்கும் அசையாத பொருட்களுக்கும் பொருந்தும். உடம்பு என்ற ஒன்றை வைத்தே, அதாவது இரண்டாம் நிலைப் பொருளிலேயே, பிறப்பு, இறப்பு ஆகியவை பேசப்படுகின்றன; இந்த வார்த்தைகள் உடம்பிற்கு மட்டுமே பொருந்தும்.
எதையாவது சொல்லாதீர்கள் !!
எதையும் சொல்லுங்கள் !!..
பிரச்சனை, கஷ்டம், ஏமாற்றம், தோல்வி, நோய், உறவு சிக்கல் போன்ற எதிர்மறையானவற்றை நீங்கள் அனுபவிப்பதாக நினைத்துக்கொள்ளும் போது மட்டும் இறைவா என்னை காப்பாற்று என்று வேண்டுகிறோம், சொல்கிறோம், நீயே கதி என்று சரணடைகிறோம் !!
அதில் இருந்து உங்களை அது பிரச்னையா ?? கஷ்டமா ?? ஏமாற்றமா ?? தோல்வியா ?? நோய்யா ?? உறவு சிக்கலா ?? போன்று உன்னிடம் நீயே திருத்திக்கொள்ளவேண்டிய உனக்கான குறைபாடுகளை, நீயே உணரும்படி உணர்வித்து, அதில் இருந்து உங்களை மீட்டு எடுத்து காத்துக்கொண்டே இருக்கிறான் இறைவன் ..
நம் வாழ்வில் கடந்துவந்த பாதையும், நடந்துகொண்டு இருக்கும் நிதர்சனமும், அதைத்தானே நமக்கு உணர்விக்கிறது ..
உங்களால் முடியாது என்ற தோன்றும் போது மட்டுமே,
இறைவனிடம் சொல்லும், முறையிடும், விண்ணப்பிக்கும், வேண்டிக்கொள்ளும் நீங்கள்..
அதில் இருந்து விடுபடும் போது,
ஒவ்வொரு நாளும், ஒவ்வொருவிதமாக விடுவிப்பை அனுபவிக்கும் போது,
அதை ஏன் இறைவனிடம் சொல்லுவது இல்லை ..
அப்போது மட்டும்
யாரோ உதவினார்கள் ??
என் திறமை வெளிப்பட்டது ??
எனக்கு நல்ல நேரம் வந்துவிட்டது ?? போன்ற பற்பல காரணங்களோடு இறைவனை மறந்து விடுகிறீர்கள் ..
நீங்கள் நன்றாக யோசித்து பார்த்தால்,
யாருக்குள்ளோ அவரை உதவ தூண்டியது !!
உங்களுள் இருந்துகூட உங்களுக்கு அறியாத திறமையை வெளிப்படுத்த வைத்தது !!
எல்லா காலத்தையும் உங்களுக்கு வசப்படுத்தியது !!
எதனுள்ளும் கலந்திருக்கும் இறைவன் தானே ..
துன்பம் என்று சொல்ல தெரிந்த நமக்கு ??
இன்பம் என்று மட்டும் ஏனோ சொல்ல தெரியவில்லை ??
எதுவும் அவனால்,
எல்லாம் அவனால்,
அவனே எதுமானதால் ..
அப்போது எதையும் சொல்லலாமே ..
இப்படி சொல்லாவிட்டால் இறைவன் தண்டிப்பானா ?? என்ற கேள்வி உடனே எழும் நம்முள்ளே ..
சொல்வது உங்களுக்காகத்தான் ..
அனுபவித்து மறந்துபோவது நம் வழக்கம் ..
இப்படி எதையும் சொல்ல ..
எதிர்மறையாய் நம்மை தளர்வடைய செய்வது நாம் தான் என்று மெய் புரியும் ..
நேரமறையாய் நாம் வாழ்வின் பெரும்பாலான நாட்களை நமக்கு வடிவமைத்து அருளிக்கொண்டே இருக்கிறான் இறைவன் ,
இப்படி எதையும் சொல்ல
அனுபவித்த அற்புதங்கள் உங்கள் நினைவில் இருக்கும் ..
அன்று அதற்க்கே காத்தவன், இன்று இதற்க்கு போய் விட்டுவிடுவானா என்ற உத்வேகம் பிறக்கும் ..
அந்த உத்வேகம் உங்கள் எண்ண அலைகளில் நேர்மறையாக ஆற்றலை பிரதிபலிக்கும் ..
அந்த பிரதிபலிப்பு உங்களை எதில் இருந்தும் மீட்க்கும் ..
எதையாவது மட்டும் சொல்லாதீர்கள் !!
எதையும் சொல்லுங்கள் !!
எப்போதும் சொல்லுங்கள் !!
உங்களுக்கு செவிசாய்க்க ஒருவனே என்றும் இருக்கிறான் என்ற தெளிவோடு ..
ஆர்த்தா விஷண்ணா ஸிதிலாஸ்ச பீதா:
கோரேஷு ச வ்யாதிஷு வர்தமானா:
ஸங்கீர்த்ய நாராயண ஷப்த மாத்ரம்
விமுக்த துக்கா ஸுகினோ பவந்து||
துக்கத்திலும்,மிகுந்த பயத்திலும், கடுமையாக நோய்வாய்பட்ட பொழுதிலும்,சோதனை காலங்களிலும் 'நாராயணா' என்னும் நாமத்தை மனதால் ஜெபிக்க தீர்வு கிடைக்கும்.
ஜீவாத்மா பிறப்பற்றவன், இறப்பற்றவன் என்று வேதங்கள் கூறுகின்றன. அதே வேளையில் மனிதன் பிறப்படும் இறப்பதும் கண்கூடாகக் காண்கின்ற ஒன்று. பிறந்து இறக்கின்ற மனிதனை எப்படிப் பிறப்பற்றவன், இறப்பற்றவன் என்று கூறுவது?
ஜீவாத்மா அல்லது மனிதன் பிறப்பதாகவும், இறப்பதாகவும் கூறப்படுவதை இரண்டாம் நிலைப் பொருளில் புரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
உடம்பு பிறக்கும் போது பிறக்கிறான் என்கிறோம். அது போலவே, உடம்பு மறையும் போது அவன் இறப்பதாகக் கூறுகிறோம். இந்த இரண்டும் உடம்பை மையமாக வைத்துக் கூறப்படுகின்றனவே தவிர, அதனுள் உறையும் ஜீவாத்மாவைக் கருத்தில் கொண்டு பேசப்படுபவை அல்ல. எனவே ‘பிறப்பு’, ‘இறப்பு’ என்ற வார்த்தைகள் உடம்பின் போக்கையும் வரவையும் குறிப்பிடுகின்றனவே தவிர ஜீவாத்மாவைப் பற்றி கூறவில்லை.
பிறப்பு இறப்பு பற்றி பகவான் ரமணர் கூறுகின்றார், நான் எனது பிள்ளைகளாக பிறந்ததும் என்னிலிருந்து நீ என்றே நினைப்பில்லேயே அவர்களை நடத்துகின்றேன். நீ இல்லை என்றால் நான் இல்லை சந்தோஷப்படுகின்றேன். இந்த நானையும் நீயையும் உடலாக நினைப்பது யாருடைய தவறு.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 229:
என்றும் இருப்பவன்:
________11.ஜீவாத்மா என்றும் இருப்பவன்______
ஆத்மா அதிகரணம்
இனி, இந்தப் பகுதியின் இறுதி வரை அதாவது, 53 ஆம் அதிகரணம் வரை ஜீவாத்மாவின் இயல்புகள் பேசப்படுகின்றன.
17. ஜீவாத்மா என்றும் நிலையானவன்____________
உன்னை மறந்தவர்கள் என்று யாருமே இல்லை !!
உன்னை உன்னைவிட அதிகம் நினைப்பவர்கள் தான் அவர்கள் !!
வெளியே காட்டுவது வேறு !! உள்ளே நடப்பது வேறு !!
நீ எப்படியோ !! அப்படியே அனைத்தும் ..
கொடுக்கின்ற மனம் மனிதனுக்கு இல்லாவிட்டாலும், பிறர் கொடுப்பதைத் தடுக்க முயல்வது கூடாது. பசி என்றும் நம்மிடம் வந்தவருக்கு வயிறார சாப்பிடுவதற்கு உணவு அளிப்பதே சிறந்த பண்பாகும். கோபம் வந்து விட்டால், இமைப் பொழுதில் நண்பர்களும் பகைவர்களாக மாறி விடுவர். தவறுக்காக மன்னிப்பு கேட்பதன் மூலம் மனம் துாய்மை பெறும். அச்சம் அகன்று விடும். பேராசை கொண்ட மனிதனுக்கு உலகத்தையே கையில் கொடுத்தாலும் திருப்தி உண்டாவதில்லை.-
மறதி என்பது ஆழ்ந்த உள்வாங்கி கொண்டதின் வெளிப்பாடு !!
தன்னோடு அதிகமாக பிணைத்து அதுவும் தனதாகி போய்விட்டால் ..
அதை பிரித்து நினைக்க முடியாது உன்னுள்ளே மறைந்து போய்விடுதால் தான் மறதி என்ற ஒன்றே வெளிபடுக்கிறது ..
என்றும் மறவாதவன் தன்னுள்ளே நம்மை ஒடுக்கிகொள்வது போல ..
நம்மை நேசிக்க மனித உயிர் தான் வேண்டுமென்பதில்லை...
நேசிப்பது பிற உயிராக இருந்தாலும் பரவாயில்லை வாழ்ந்து விடலாம்...
என்ன நம்மை நேசிக்க ஒரு உயிருள்ள உறவு வேண்டும் அவ்வளவே....!
நாத்மாச்ருதேர்நித்யத்வாச்ச தாப்ய: || 2:3.17 ||
பொருள்: ஜீவாத்மா பிறப்பற்றவன். ஏனெனில் ஜீவாத்மா பிறப்பதாக வேதங்கள் கூறவில்லை. மாறாக, ஜீவாத்மா என்றென்றும் இருப்பதாகவே அவை கூறுகின்றன.
ஜீவாத்மா பிறப்பு, இறப்பு அற்றவன் என்பதற்கு அறுதிப் பிரமாணம் எது? வேதங்கள். வேதங்களில் எங்குமே ஜீவாத்மா பிறப்பதாகவோ இறப்பதாகவோ கூறப்படவில்லை. மாறாக, ஜீவாத்மா நிலையானவன், என்றென்றும் இருப்பவன் என்றே அவை கூறுகின்றன.
‘ஆன்மா பிறப்பதில்லை, இறப்பதும் இல்லை. இவன் ஏதிலிருந்தும் உண்டானதில்லை, எதுவும் இவனிலிருந்து உண்டாவதில்லை. இவன் பிறப்பற்றவன், என்றென்றும் இருப்பவன், நிலையானவன், பழமையானவன்; உடம்பு அழிந்தாலும் அழியாதவன்’ என்கிறது கட உபநிஷதம் (1:2.18). அதே உபநிஷதம் (2:2.1), ‘பதினொரு வாசல்களை உடையதான உடம்பு, பிறப்பற்ற, மாறுபாடற்ற உணர்வை உடைய ஆன்மாவின் கருவியாகும்’ என்று ஜீவாத்மாவைப் பற்றி தெளிவாகக் கூறுகிறது.
#பஞ்சமி தாய் பள்ளூர்வாராஹி
#நீ அன்னைக்கு எத்தனை #விளக்கு ஏற்றி வணங்கினாலும்
#பெற்ற தாயை மறந்தவன் #சொத்திற்க்காக உடன் பிறந்தவர்களை ஏமாற்றி வாழ்பவர்களும்
#கணவனை துன்புறுத்தும் மனைவியும்
#மனைவியை துன்புறுத்தும் கணவரும் #மாமியாரை தாயாக பார்க்காத மருமகளும் #மருமகளை மகளாக பார்க்காத மாமியாரும் #தர்மம் செய்யாத மனிதர்களும்
இவர்கள் அனைவரும் நிலை கெட்டு போவார்கள். உங்கள் வக்கிர #ஆணவத்தை அகற்றி விடுங்கள் இல்லையேல் வாராஹி தன் தர்ம செயல்பாட்டை
நடத்திவிடுவாள்
#தர்மத்தின் வழி நடப்பவர்கள் மட்டுமே அன்னையின் ஆலயத்திற்கு செல்லுங்கள்
நல்லது நடக்கும்
#அதர்மம் செய்பவர்களுக்கு பரிகாரம் செய் து வீண்
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 230:
அறிபவன்:
_________12.ஜீவாத்மாவே அறிபவன்________
ஆதி சங்கரர் ஜெயந்தி ! 25.4.23 !
"சங்கரர் ஜெயந்தி' ---காஞ்சி மகா பெரியவர்
காஞ்சி மகா பெரியவர் ஒருமுறை பூஜையெல்லாம் முடித்தும், பக்தர்களுக்கு தரிசனம் அளித்தும் சற்று ஓய்வில் இருந்த நேரம். மடத்தில் அவருக்கு நெருங்கிய அன்பர்கள் சிலர் மட்டுமே மகா பெரியவருடன் அப்போது இருந்தனர். ஒருவர் காஞ்சி தவ முனிவரிடம் கேட்டார்...
"தங்களுக்கு சிறிய வயதில் பிடித்த பண்டிகை எது? தீபாவளியா, தைப்பொங்கல் விசேஷமா, கார்த்திகை தீபமா, கோகுலாஷ்டமியா, ஆருத்ரா தரிசனமா எது என்று சொல்லுங்கள்'' என்றார்.
மகா பெரியவர் இது எதையும் குறிப்பிடாமல் "எனக்குப் பிடித்த பண்டிகை "சங்கர ஜெயந்தி'' என்றார். சூழ்ந்த பக்தர்களுக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை. "சங்கர ஜெயந்தியில் அப்படி என்ன விசேஷமான பண்டங்கள்! விருந்து?'' என வியந்தனர்.
மகா பெரியவரே புதிரை அவிழ்த்தால்தான் புரியும். அவர் சொன்னார், ""ஆதி சங்கரர் மட்டும் அவதாரம் செய்யாவிட்டால் நாம் கொண்டாடும் இந்து மதப் பண்டிகைகள்தான் ஏது? ஆகவே, நம் சநாதன தர்மத்திற்கு புத்துயிர் அளித்த "சங்கரர் ஜெயந்தி' எனக்குப் பிடித்த பண்டிகை'' என்றார்
ஆதிசங்கரர் சாதாரண மனிதனுக்கு நான்கு விஷயங்களைச் சொன்னார் ..
1. முதலில் சொன்னது: பகவானுடைய நாமத்தை ஜபி.
பகவத் கீதையைப் படி,
2. பகவானுடைய விஷயத்தையே மனதில் சிந்தனை செய், வேறு எந்த விஷயத்தையும் சிந்திக்காதே.
3. மூன்றாவது விஷயம்: நீ சகவாசம் செய்வதாயிருந்தால் நல்ல மனிதர்கள் சகவாசத்தில் இரு
யார் நல்ல மனிதர்கள், பார்த்தால் எல்லோரும் நல்ல மனிதர்களாகத்தான் தோன்றுகிறது. பின்பு அவரகளுடன் கொஞ்ச நாட்கள். சகவாசம் பண்ணியதற்குப் பின்பு தான் அவர்களுடைய நிறம் குணம் தெரிந்து விடுகிறது. முதலில் தெரியவே இல்லை என்று சொல்லலாம். நல்லவர்கள் என்றால் எப்படி இருப்பார்கள் என்று கேட்டால்
.
அதாவது முக்யமாக இன்னொருவனுக்கு உபகாரம் செய்யவேண்டும் என்கிற பாவம் உள்ளவர்கள். நல்லவர்கள்.. ராமாயணத்தில் பகவான் ஸ்ரீராமசந்திரருடைய மனைவி சீதா தேவியை ராவணன் என்கிற ராஷஸன் அபகரித்துக் கொண்டு போனான். அந்த சமயத்தில் ஸ்ரீராமசந்த்ரருக்கு உபகாரம் செய்தது ஹனுமார். சீதை எங்கு இருக்கிறாள் என்று தெரியாமல் தவித்துக் கொண்டு இருந்த சமயத்தில் அவ்வளவு பெரிய ஸமுத்ரத்தைத் தாண்டி சீதை எங்கு இருக்கிறாள் என்று கண்டு பிடித்து அவளோடு, பேசி ராவணனுக்கு புத்திமதி சொல்லி கீதையிடமிருந்து ஒரு அடையாளத்தையும் கொண்டுவந்து
ராமருக்கு கொடுத்து மஹோபகாரம் செய்தவர் ஹனுமார்.
அந்த ஹனுமாருக்கு ராமர் ஒரு வார்த்தை சொன்னார்.
(மய்யேவ ஜீர்ணதாம் யாதுர் யத் வையோபக்ருதம்வரே
நப்ரத்யுப காரார்த்தி: விபத்தி நபிகாங்க்ஷதி)
என்று ராமர் சொன்னார்.
இங்கு பாரப்பா, நீ எனக்கு செய்த உபகாரத்தை நீ மறந்துவிடு. இப்படிக் கேட்டால் எல்லோருக்கும் ஆச்சர்யமாகும். என்ன ஓய்! இவ்வளவு பெரிய உபகார்தை என்னிடம் வாங்கிக் கொண்டு அதை நான் மறந்துவிடவேண்டும் என்று சொல்கிறாரே. ஆனால் ராமர் ஒரு காரணத்தைச் சொன்னார். “நீதிரும்ப ஒரு உபகாரம் என்னிடமிருந்து எதிர் பார்க்காதே.” “ஏன் திரும்ப உன்னிடமிருந்து ஒரு உபகாரம் எதிர் பார்க்கக் கூடாதா? இது என்ன அந்யாயம்? என்ன ஸ்வார்த்தம்,” என்று கேட்கலாம். காரணம் சொல்கிறார் அவர். ஒரு மனுஷ்யனுக்கு இன்னொரு மனுஷியனுடைய உபகாரம் எப்பொழுது தேவைப்படும்? நாம் ஏதாவது ஒரு கஷ்டத்தில் இருந்தால் தான் இன்னொருவனுடைய உதவி தேவைப்படும். கஷ்டத்தில் இல்லை என்று சொன்னால் இன்னொருத்தனுடைய உதவி தேவை இல்லை. நான் இன்று கஷ்டத்தில் இருக்கிறேன் எனக்கு நீ உதவி பண்ணினாய் சரியாகி விட்டது. திரும்ப நாளை என்னிடம் இருந்து ஒரு உதவியை எதிர்பார்க்கிறாய் என்று சொன்னால் உனக்கும் ஒரு கஷ்டம் வந்தால் தானே நான் உனக்கு உதவி செய்ய வேண்டும். உனக்கு ஒரு கஷ்டம் வரட்டும் என்பதையும் எதிர்பார்க்கிறாய் என்று அரத்தம். இதை எதற்காகப்பா எதிர் பார்க்கிறாய்? நீ சௌக்யமாக சரியாக நன்றாக இருக்க வேண்டியவன் எனக்கு ஒரு கஷ்டம் வரட்டும். அப்போது எனக்கு அவர் உதவி செய்யட்டும் என்று எதற்கு விரும்புகிறாய்?”
(நர ப்ரத்யுபகாரார்த்தி விபதி நபிகாங்க்ஷதி)
அதனால் நீ ப்ரத்யுபகாரத்தை எதிர்பார்க்காதே என்று ராமர் ஹனுமாரிடம் சொன்னாராம். ரொம்பவும் தத்வார்த்தம் இருக்கிற ஸ்லோகம். ஸத்புருஷன் யார் என்கிற கேள்வியைக் கேட்டுக் கொண்டோம் எவன் இன்னொருவருடைய கஷ்டத்தைப் பார்த்து அவருக்கு உபகாரம் செய்வானோ மற்றும் அவனிடமிருந்து திரும்ப உபகாரத்தை அபேக்ஷிக்க மாட்டானோ அவன் ஸத்புருஷன்.அதேபோல் எவன் பகவான் விஷயத்தில் அவ்யாஜமான (காரணமில்லாத) பக்தியை வைத்துக் கொண்டு இருக்கிறானோ அவன் ஸத்புருஷன்.
“அவ்யாஜமான” என்று ஒரு ஸம்ஸ்க்கு தபத்தைப் போட்டோம். அது அநேகம் பேருக்கு புரியாமல் இருக்கலாம். அதாவது பகவானை பூஜை செய்வது, பகவானைப் பற்றி சிந்திக்கிறது என்பது இன்னொருவன் பாரக்கவேண்டும் என்பதற்காக எவ்ன செய்கிறானோ அது பக்தி இல்லை. இது என் கடமையை நிக்வகிக்கிறேன் என்கிற த்ருப்தி, இதற்காகத் நான் ஈஸ்வரனை உபாஸிக்கிறேனே தவிர இன்னொருவனுக்காக அல்ல.
அநேகம் பேர் தான் ஒரு சின்ன தர்மம் செய்தாலும் அதற்கு எவ்வளவு விளம்பரம் கிடைக்கும் என்பதை எதிர்பார்த்துக் கொண்டு இருப்பார்கள். ஒரு கோவில் கட்டுகிறோம் கொஞ்சம் கொடுங்கள் என்று சொன்னால் ஒரு 500 ரூ கொடுத்துஅதற்கு ஒரு பெரிய விளம்பரத்தை எதிர்பார்ப்பார்கள். அது நியாயமில்லை. நாம் செய்வது ஈஸ்வரனுக்குத் தெரியும் அது போதும். என்னை இவர்கள் யாரும் துதிக்க வேண்டியது இல்லை. அதேபோல் நாம் செய்யக்கூடிய ஈஸ்வர பக்தி நாம் செய்யக்கூடிய ஆராதனை என்னுடைய கர்த்தவ்யத்தை செய்கிறேன் என்கிற த்ருஷ்டியிலேதான் இன்னொருவனுடைய ப்ரஸம்ஸைக்காக அல்ல. இன்னொருவன் பார்க்கவேண்டும் என்பதற்காக அல்ல என்று யார் இருப்பார்களோ அவருடைய பக்தி அவ்யாஜமான பக்தி என்று சொல்லப்படும். அப்பேர்ப்பட்ட அவ்யாஜமான பக்தி பகவத் விஷயத்திலே இருக்கிற அவன் ஸத்புருஷன். அதனால் பரோபகாரமும் பகவத் பக்தியும் ஆகிய இரண்டும் எவனிடம் சரியான ரீதியில் இருக்கிறதோ அவன் ஸத்புருஷன் என்று நாம் தெரிந்து கொள்ளலாம்.
அப்பேர்ப்பட்டவருடைய சகவாசத்தில் நீ இருக்க வேண்டும். அப்போது உனக்கும் அதே ஸத்குணங்கள் வரும்.
மனிதனுடைய ஸ்திதி தான் யாருடைய சகவாசத்தில் இருப்போமோ அவனுடைய ஸ்வபாவம் தான் வேண்டும் வரும். ஒருவன் தினமும் சாயங்காலமானால் கோவிலுக்குப்போவான். நாம் அவருடைய சகவாசம் செய்தோமானால் நமக்கும் அதே அப்யாஸம் வரும். அதுவே இன்னொருவனுக்கு சாயங்காலம் என்றால் சினிமாவுக்குப் போகும்
அப்யாஸம் (வழக்கம்) அவனுடைய சகவாஸம் நமக்கு வந்தால் தினமும் சினிமாவுக்குப் போவோம். மனுஷ்யனுக்கு தான்யாருடைய சகவாசத்தில் இருப்பார்களோ அவர்களுடைய குணமானாலும், அப்யாஸமானாலும் அவை நமக்கும் வந்து விடும். அதனால் நீ ஸத்புருஷர்களோடு சகவாசம் செய். உன்னுடைய ஜீவிதம் நல்லதாகும். இது மூன்றாவதாகச் சொல்லி இருக்கிறார்.
நான்காவதாக சொன்னார்
, முடிந்த அளவு இன்னொருவனுக்கு தானம் செய். முடிந்த அளவு, நாம் யாரையும் நிர்பந்தம் செய்யவில்லை. நீ இப்படி செய்யவேண்டும், அப்படி செய்யவேண்டும் என்று, நமக்கு எவ்வளவு சக்தி இருக்கிறதோ அந்த அளவுக்கு நாம் இன்னொருவருக்கு உதவி செய்ய வேண்டும். உபகாரம் செய்ய வேண்டும். இதை நாம் என்றைக்கும் ஞாபகத்தில் வைத்துக் கொள்ள வேண்டும். இந்த நான்கு விஷயங்கள் பகவானுடைய நாமத்தை உச்சரிக்க வேண்டும். பகவானைப் பற்றி பூஜிக்க வேண்டும். ஸத்புருஷர்களுடைய சகவாஸத்தை செய்ய வேண்டும். பிறருக்கு உதவி செய்ய வேண்டும், இந்த நாலு விஷயங்களை நம் ஜீவிதத்தில் நாம் எப்போதும் ஞாபகத்தில் வைத்துக் கொண்டு வந்தால் அது தான் ரொம்ப உத்தமம் ஆகும். வாழ்க்கை ஸார்த்தகமாவதற்கு இதுதான் வழி. பகவத் பாதர் சொன்ன வார்தை யாரோ சிலரை மனதில் வைத்துக் கொண்டு சொன்னார் என்று நினைக்கவே கூடாது எல்லோருக்காக சொன்னது தான்.
நமக்கு எல்லோருக்கும் மஹோபதேசங்களை அனுக்கரஹித்து ஸநாதன தர்மத்தைக் காப்பாற்றி இந்த உலகத்தை காப்பாற்றியவர் மகா புருஷர் ஆதிசங்கர பகவத்பாதர். அப்பேர்ப்பட்ட பகவத் பாதசங்கரருடைய விஷயத்தில் நாம் எல்லோரும் என்றைக்கும் பக்திமான்களாக இருக்க வேண்டும். அவருக்கு சகல மனிதஜாதியும் கடமைப் பட்டு உள்ளது. அவர்களுக்கு நாம் என்றைக்கும் சிஷ்யர்களாக இருக்க வேண்டும். ஆகையால்தான் சங்கர ஜயந்தி உத்ஸவத்தை சமஸ்த பாரதத்திலும் மிக வைபவமாக கொண்டாடுகிறோம்
. அந்த ஆதிசங்கரருடைய கடாக்ஷத்துடன் எல்லோரும் அவர் காட்டிய நல்ல மார்க்கத்தில் சென்று ஸ்ரேயஸை அடையட்டும் என்று ப்ரார்த்திக்கிறேன் !
ஜெய ஜெய சங்கர ஹர ஹர சங்கர !
ஆன்மா உணர்வு வடிவானவனும் அல்ல, உணர்வைக் குணமாக உடையவனும் அல்ல. ஆன்மா ‘உணர்பவன்’ என்று வேதங்கள் கூறுகின்றன.
ஜ்ஞ: அதிகரணம்
பிறப்பும் இறப்பும் பற்றி பகவான் ரமணர் கூறுகின்றார். நான் எனது பிள்ளைகளாக பிறந்ததும் என்னிலிருந்து நீ என்றே நினைப்பில்லேயே அவர்களை நடத்துகின்றேன். நீ இல்லை என்றால் நான் இல்லை என்று சந்தோஷப்பட்டு கொள்கின்றேன். ஆனால் நான் நீ - யை உடலாக நினைப்பது யாருடைய தவறு.
உள்ளம் ஒன்றிருக்கவே இந்த நினைப்பும் சாத்தியம் என்கிறார் ரமண பகவான். அதாவது உள்ளம் ஒன்றில்லை என்றால் நினைவான உடலும் அதில் நானும் நீயும் எப்படி?. ஆனால் உள்ளம் என்கின்ற இருப்பை உணர்ந்த நாம் இதற்கு நன்றி செலுத்த பழகு. ஈஸ்வரன் வசப்படுவான் என்கிறார் ரமணர்.
மனிதன் என்பவன் உடம்பு அல்ல, உடம்பினுள் உறையும் ஆன்மா என்பதை இந்துத் தத்துவங்கள் அனைத்தும் ஏற்றுக் கொள்கின்றன. சொல்லப் போனால், அனைத்து இந்துத் தத்துவங்களும் ஒரு மனதாக ஏற்றுக் கொள்கின்ற கருத்துக்களுள் இதுவும் ஒன்று. ஆனால் ஆன்மாவின் இயல்பு என்ன என்பதில் தத்துவப் பிரிவுகளுக்கிடையே மாறுபாடுகள் உள்ளன என்பது வேறு விஷயம்.
நியாய—வைசேஷிகத் தத்துவம் உணர்வை ஆன்மாவின் குணமாகக் காண்கிறது. ஆன்மா ஜடப்பொருள். ஆன்மா மனம் மற்றும் புலன்களுடன் தொடர்பு கொள்ளும் போது தான் உணர்வு பெறுகிறது. அதாவது ஆன்மா சில வேளைகளில் உணர்வுடனும், சில வேளைகளில் உணர்வற்றும் இருக்கிறது.
18. இந்தக் கருத்தை மறுத்து ஆன்மாவே உணர்பவன் என்று கூறுகிறது இந்த ஸூத்ரம்________
ஜ்ஞோஅத ஏவ || 2:3.18 ||
பொருள்: ஆன்மாவை ‘உணர்பவன்’ என்றே வேதங்கள் கூறுகின்றன.
ஆன்மா உணர்வு வடிவானவனும் அல்ல, உணர்வைக் குணமாக உடையவனும் அல்ல. ஆன்மா ‘உணர்பவன்’ என்று வேதங்கள் கூறுகின்றன. உதாரணமாக, ‘ஆன்மாவை உணர்ந்தவன் அனைத்தும் காண்கிறான், அனைத்தையும் எல்லா விதங்களிலும் பெறுகிறான்’ என்று சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (7:26.2) கூறுகிறது. இங்கே, ஆன்மாவை உணர்வுப் பொருளாக அல்லாமல், உணர்பவனாக அதாவது அறிபவனாக, காண்பவனாகவே உபநிஷதம் கூறுகிறது. பிரச்ன உபநிஷதமும் (4:9) ‘ஆன்மாவே காண்பவன், உணர்பவன், கேட்பவன், முகர்பவன், சுவைப்பவன், நினைப்பவன், அறிபவன், செய்பவன்’ என்றே கூறுகிறது. அதாவது நியாய—வைசேஷிகம் கூறுவது போல் ஆன்மா சில வேளைகளில் உணர்வுடனும், சில வேளைகளில் உணர்வற்றும் இருக்கிறது என்பது தவறு; அது எப்போதும் உணர்பவனாகவே இருக்கிறது.
இன்று பகவத்பாதாள் ஸர்வலோக குரு ஸ்ரீ ஆதி சங்கர ஜெயந்தி
ஸ்ரீசங்கர பகவத்பாத ஸ்தோத்திரம்
ஸ்ரீ தோடகாஷ்டகம்
ஹர ஹர சங்கர
ஜெய ஜெய சங்கர
1. விதிதாகில சாஸ்த்ர ஸுதா ஜலதே
மஹிதோப நிஷத் கதிதார்த்த நிதே!
ஹ்ருதயே கலயே விமலம் சரணம்
பவ சங்கர தேசிக மே சரணம் (1)
2. கருணா வருணாலய பாலய மாம்
பவஸாகரதுக்க விதூன ஹ்ருதம் I
ரசயாகிலதர்சன தத்வவிதம்
பவ சங்கர தேசிக மே சரணம் (2)
3. பவதா ஜனதா ஸ¨ஹிதா பவிதா
நிஜபோத விசாரண சாருமதே I
கலேயேச்வர ஜீவ விவேக விதம்
பவ சங்கர தேசிக மே சரணம் (3)
4. பவ ஏவ பவானிதி மே நிதராம்
ஸமஜாயத சேதஸி கௌதுகிதா I
மம வாரய மோஹமஹாஜல திம்
பவ சங்கர தேசிக மே சரணம் (4)
5. ஸுக்ருதே அதிக்ருதே பஹுதா பவத:
பவிதா ஸமதர்சன லாலஸதா I
அதி தீனமிமம் பரிபாலய மாம்
பவ சங்கர தேசிக மே சரணம் (5)
6. ஜகதீ மவிதும் கலிதாக்ருதய:
விசரந்தி மஹா மஹ;ஸச்சலத: I
அஹிமாம் சுரிவாத்ர விபாஸ புர:
பவ சங்கர தேசிக மே சரணம் (6)
7. குருபுங்கவ புங்கவகேத ந தே
ஸமதா மயதாம் நஹி கோபி ஸுதி: I
சரணாகதவத்ஸல தத்வ நிதே
பவ சங்கர தேசிக மே சரணம் (7)
8. விதிதா ந மயா விசதைக கலா
நச கிஞ்சன காஞ்சனமஸ்தி குரோமி
த்ரு தமேவ விதேஹி க்ருபாம் ஸஹஜாம்
பவ சங்கர தேசிக மே சரணம் (8)
ஹர ஹர சங்கர
ஜெய ஜெய சங்கர
வாசித்து அவர் அருளுக்கு பாத்திரமாவோம்
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 231:
ஜீவாத்மாவின் அளவு:
_________13.ஜீவாத்மாவின் அளவு__________
ஓம்குருவடிக் கருணை
சித்திரை சப்தமி
சீர்மிகு புதனும்
புனர்பூச நாளும்
பொன்னிகர் நாளே
பொன்னார் கயிலை
நிகராம் சிவக்குடில்
பொருந்து தவமே
நாத சிவமே
வினைவழி இடரும்
தவவழி வென்று
இகபர சுகமே
எல்லா நாளும்
நாதகுருவடி
நம்பித்தொடரும்
நல்வினையோர்க்கே.
மண்மகிழவே மழைஅருள்கவே
குருவடிபணிந்தோம்
உயர்வேஅடைந்தோம்.
உத்க்ராந்தி கதி அதிகரணம்
...காசிக்கு வீசம் பெற்ற புதுவையில் சங்கராபரணி ஆற்றங்கரையில் உள்ள திருக்காஞ்சி எனும் புனித தளத்திலும் தற்போது புஷ்கரணி விழா நடைபெற்றுக் கொண்டுள்ளது Villupuram to pondicherry வழியில் வில்லியனூர் வரும் அங்கிருந்து 5 கிலோமீட்டர் இத்தலம் உள்ளது மே3
Villupuram to pondicherry வழியில் வில்லியனூர் வரும் அங்கிருந்து 5 கிலோமீட்டர் இத்தலம் உள்ளது மே3 23.04.2023முதல்
03.05.2023 வரை மிகவும் விசேஷமானது
தேதி வரை தினசரி மாலை கங்கா ஆரத்தி புஷ்கரணி நடைபெறுகிறது
கங்கை நதிக்கு புஷ்கரம் நடைபெற்று வரும் மிக மிக சிறப்பான இந்த நல்ல நேரத்தில்
கங்கா ஆரத்தி காண ஆயிரக்கணக்கான யாத்திரிகர்கள் குவிந்து வருகிறார்கள்
கங்கா ஹாரத்தை தினந்தோறும் நடக்கும் ஒரு நிகழ்வு தான் என்றாலும்
புஷ்கர காலத்தில் நடைபெறும் இந்த கங்கா பாரத்தை காண காசி மாநகரில் நிறைய துறவிகள் மற்றும் பொதுமக்கள் பக்தர்கள் குவிந்து வருகிறார்கள் ...
ஒவ்வொரு கெட்ட குணங்களும் ஒவ்வொரு நோயை உருவாக்கும்
பெருமையும் கர்வமும் இதய நோய்களை உருவாக்கும்
கவலையும் துயரமும் வயிற்று நோய்களை உருவாக்கும்
துக்கமும் அழுகையும் சுவாச நோய்களை உருவாக்கும்
பயமும் சந்தேகமும் சிறுநீரக நோய்களை உருவாக்கும்
எரிச்சலும் கோபமும் கல்லீரல் நோய்களை உருவாக்கும்
அமைதியை விரும்புவதே அனைத்தையும் குணமாக்கும்.
ஆரோக்கியமான உடலிலிருந்தே ஆரோக்கியமான சிந்தனைகள் பிறக்கும். உடலின், மனதின் தேவைகளுக்கு மதிப்பளியுங்கள்.
பசிக்கும் போது உணவருந்துங்கள். பசியை நீங்கள் புறக்கணித்தால் பசி உங்களைப் புறக்கணிக்கும். எப்போதும் உடலின் அழைப்பை புறக்கணிக்காதீர்கள்.
வாழ்க வளமுடன் 
ஜீவாத்மாவின் அளவு பற்றி இந்த அதிகரணம் ஆராய்கிறது. இதில் 14 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
ஜீவாத்மாவின் அளவு பற்றி பல்வேறு கருத்துக்கள் வேதங்களிலும் உபநிஷதங்களிலும் காணப்படுகின்றன. உதாரணமாக, முண்டக உபநிஷதமும் (3:1.9) கட உபநிஷதமும் (1:2.8) ஜீவாத்மா ‘அணு போன்றது’ என்கின்றன. அதே கட உபநிஷதம் (2:3.17), ‘ஜீவாத்மா பெருவிரல் அளவு உடையது’ என்கிறது. பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் (4:4.22), ‘ஆன்மா பெரியது’ என்கிறது. இவற்றுள் எதனை ஏற்றுக் கொள்வது?
‘பெருவிரல் அளவு’ பற்றி ஏற்கெனவே ஆராயப்பட்டு விட்டது (#1:3.24). தியானம் செய்வதற்கு வசதியாக இந்த அளவு பேசப்படுகிறதே தவிர உண்மையில் அது ஆன்மாவின் அளவு அல்ல என்பது அங்கே நிறுவப்பட்டது.
இப்போது கேள்வி, ஜீவாத்மா அணு போன்றதா அல்லது பெரியதா?
19. முதல் 10 ஸூத்ரங்கள் ஆன்மா அணு போன்றது என்கின்றன____
உத்க்ராந்தி கதி ஆகதீனாம் ||2:3.19 ||
பொருள்: ஜீவாத்மா உடம்பை விட்டு மேலுலகங்களுக்கு செல்வது பற்றியும் மீண்டும் பூமிக்கு வருவது பற்றியும் வேதங்கள் கூறுவதால் ஜீவாத்மா அணு போன்றதாக இருக்க வேண்டும்.
‘ஜீவாத்மா இந்த உடம்பை விடும் போது புலன்கள் முதலியவற்றுடன் மேலே செல்கிறான்’ என்று கௌசீதகி உபநிஷதம் (3:2) கூறுகிறது. அதே கௌசீதகி உபநிஷதம் (1:2) ‘இந்த உலகைப் பிரிந்து செல்பவர்கள் சந்திரனை அடைகிறார்கள்’ என்று கூறுகிறது. பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் (4:4.6), ‘புதிய கர்மங்களைச் செய்வதற்காக அவன் மேலுலகத்திலிருந்து மீண்டும் பூமிக்கு வருகிறான்’ என்று ஜீவாத்மா பூமிக்கு வருவது பற்றி பேசுகிறது.
இவ்வாறு உடம்பை விட்டு மேலே செல்வது, மீண்டும் பூமிக்கு வருவது போன்றவை பற்றி வேதங்கள் பேசுவதால் ஜீவாத்மா அணு போன்றதாகவே இருக்க வேண்டும்.
ஜீவாத்மாக்கு அளவு உண்டென்றால் அது பொருள்(matter) தன்மை உடையதா? அப்படி என்றால் அது அறவியல் கூற்றுப்படி அணுக்களால் ஆக்கப்பட்டதா, அதற்கு ௭டை(mass) உள்ளதா?Padma அது ஒரு ஒளிப் பொருள் என்று கொள்ளலாம்! ஒளிப் பொருளுக்கு எடை அல்லது நிறை உண்டு என்றாலும் அது மிகச் சிறிய ஒன்று!
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 232:
ஏன்அணு போன்றது?:
20.ஜீவாத்மா ஏன் அணு போன்றது?___________"தர்மம் தலைகாக்கும்". நல்லவன் இவ்வுலகை விட்டு போனாலும் அவன் செய்த செயல்களுக்கு தக்க மரியாதை கிடைக்கும்.
நல்லவன் இவ்வுலகை விட்டு போனாலும் அவன் செய்த செயல்களுக்கு தக்க மரியாதை கிடைக்கும். -ஒரு தெரு நாய் உணவுதேடி தெருவில் ஓடிக்கொண்டிருந்தது. அந்த நாயை சில நாட்களாக கண்காணித்துக் கொண்டிருந்தேன்.
என் வீட்டிற்கு அருகில் முட்களும், புதர்களுமாய் இருந்த காலி இடத்தில் 6 அழகான குட்டிகளை அந்த நாய் ஈன்றெடுத்திருப்பதை கொரானா சீசனால் பள்ளிக்கு செல்லமுடியாமல் தெருவில் சுற்றும் சிறுவர்கள் துப்பறிந்து வந்து என்னிடம் சொல்லிச் சென்றனர்.
இரு மாதங்களுக்கு முன்பு அந்த பெண்நாயைச் சுற்றி எப்போதும் 10 ஆண்நாய்களாவது இருந்துகொண்டிருந்தது.
ராணி மாதிரி இந்தபெண்நாய் பத்து ஆண்நாய்கள் புடைசூழ இரண்டு தெருக்களை சுற்றிச்சுற்றி பவனி வந்தது.
வலிமையுள்ள ஆண்நாய் அந்த பெண்நாயை அனுபவித்துக்கொண்டிருந்தது.சில நேரங்களில் ஆணும் ,பெண்ணுமாய் மாட்டிக்கொண்டு தெருபசங்களிடம் கல்லடியும்பட்டது.
ஆண்நாய்க்கூட்டம் விடாமல் துறத்தியபோது சில நேரங்களில் சமாளிக்கமுடியாமல் அப்படியே நடுவில் உட்கார்ந்து கொண்டது. ஆண் நாய்கள் ஒன்றும் செய்யமுடியாமல் திணறியது!!!
இவ்வளவு இன்பங்களை அனுபவித்த அந்த தெருநாய் கர்பமானது.அவ்வளவுதான் ஒரு ஆண் நாயைக்கூட அதனருகில் காண இயலவில்லை.
புயலுக்குப்பின் அமைதி என்பதைப்போல சிலநாட்களாக இன்பத்தை அனுபவித்துவந்த அந்தநாய்க்கு இனி துன்ப காலம் ஆரம்பம்.
இதோ இன்று என் கண்முன்னால் உணவுக்காக அலைகிறது.நான் அவ்வப்போது அந்தநாய்க்கு உணவிடுவதுண்டு.ஆயினும் அது அலைவதை நிறுத்தியபாடில்லை.
அதன் 6 குட்டிகளையும் தெருபசங்க நேற்று பிடித்துக்கொண்டுபோய் காசுக்கு வேறு ஏரியாவில் விற்றுவிட்டதாக சொன்னார்கள்.
சிலநாட்கள் சென்றபின் மறுபடியும் ஆண்நாய்களுடன் ரவுண்டுவர தொடங்குமோ என்னவோ? தெரியவில்லை.
நான் அதற்கு உணவிடுவதால் அது என் வீட்டு முன்னாலேயே படுக்க தொடங்கியிருந்தது.என் மேல் பிரியம்காட்டி வருகிறது.வேறு யாராவது சோறுபோட்டிருந்தால் அவர்களுக்கு வாலாட்டியிருக்குமோ?
இதே கதிதானே நமக்கும் கொஞ்சம் நாகரீகமாக நடக்கிறது என சிந்தித்தபோது பொளேரென யாரோ கன்னத்தில் அறைவதை போலிருந்தது!!!
இதைப்பற்றி சிந்தித்து தன் வாழ்க்கையை மாற்றியமைத்து இன்ப, துன்ப சுழற்சியிலிருந்து மீண்டு முக்தி அடைய ஒருநாயால் முடியாது போகலாம்.
ஆனால் நம்மால் முடியாது போனால் "கடைய நாயினும் கடையநாயினேன்" என்ற வரிகள் உண்மையாகிவிடும் வாய்ப்புள்ளது.
"நாயிற் கடையாய்க் கிடந்த அடியேற்கு தாயிற் சிறந்த தயாவான தத்துவனான இறைவனிடம் "பிறவாமல் இறவாமல் எனையாள் சற்குருநாதா" என கையேந்த தோன்றித்தானோ என்னவோ நம் போன்றே இந்த பூமியில் தாய் தந்தைக்கு பிறந்து, சம்பளம் கொடுக்கும் எஜமானனுக்கு வாலாட்டி வாழ்வதை விடுத்து 63 பேர் நாயன்மார்களான சரித்திரம் நிகழ்ந்ததோ?
நாமும் இந்த நாய்க்கதை மூலம் நம் நிலையை உணர்ந்து
"நம் தரித்திரத்தை நாசமாக்கி சரித்திரம் படைக்க முயல்வோமாக"
"
த்மனா சோத்தரயோ: || 2:3.20 ||பொருள்: பின்னால் கூறப்பட்ட இரண்டும் ஜீவாத்மாவுடன் தொடர்புடையவையாக இருப்பதால் அது அணு போன்றதாகவே இருக்க வேண்டும்.
முந்தின ஸூத்ரத்தில் ஜீவாத்மா பற்றி 3 கருத்துக்கள் கூறப்பட்டன. அவை உடம்பை விடுவது, மேலுலகங்களுக்கு செல்வது, மீண்டும் பூமிக்கு வருவது. இதில் ‘உடம்பை விடுவது’ என்பதற்கு நேரடிப் பொருள் கொள்ளாமல் இரண்டாம் நிலைப் பொருள் கொள்வதற்கான வாய்ப்பு உள்ளது. ‘உடம்பை விடுவது’ என்றால் ‘உடம்பின் மீதுள்ள பற்றை விடுவது’ என்று இரண்டாம் நிலைப்பொருள் கொள்ள வாய்ப்பு உள்ளது. ஆனால் பின்னால் கூறப்பட்ட இரண்டு கருத்துக்களும், அதாவது ‘மேலுலகங்களுக்கு செல்வது’, ‘மீண்டும் பூமிக்கு வருவது’ ஆகிய இரண்டும் ஜீவாத்மாவைப் பற்றி மட்டுமே குறிப்பிடுபவை. மேலுலகங்களுக்கு போகவும் வரவும் செய்ய வேண்டுமானால் ஜீவாத்மா அணு போன்றதாகவே இருக்க வேண்டும்.
21.ஜீவாத்மா அணு போன்றதல்ல என்று கூறுவது தவறு______
நாணுரதச்ச்ருதேரிதி சேன்னேதராதிகாராத் || 2:3.21 ||
பொருள்: ‘ஜீவாத்மா அணு போன்றது அல்ல’ என்ற கருத்தும் வேதங்களில் காணப்படுகிறது; எனவே ஜீவாத்மா அணு போன்றதல்ல என்று கூறுவது தவறு. ஏனெனில் அந்த இடத்தில் முக்கியக் கருத்து வேறாக உள்ளது.
‘ஜீவாத்மா பெரியது(மஹான்)’, அதாவது ‘எங்கும் நிறைந்தது’ என்று பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் (4:4.22) கூறுவது இங்கே கருத்தில் கொள்ளப் படுகிறது. ‘ஆன்மா “எங்கும் நிறைந்தது” என்று இந்த உபநிஷதம் கூறுவதால், ‘அணு போன்றது’ என்ற கருத்து தவறு’---இத்தகைய வாதத்தை முன் வைப்பதானால் அது தவறு என்கிறது இந்த ஸூத்ரம். பிருஹதாரண்யக உபநிஷதப் பகுதி (4:4.22) இறைவனைப் பற்றி பேசுகின்ற பகுதியாகும். அங்கே ‘ஆன்மா’ என்ற சொல்லால் இறைவனே குறிப்பிடப் பாடுகிறார்: ‘ஆன்மா பெரியவர் பிறப்பற்றவர்....அனைத்தையும் கட்டுப்படுத்துபவர், அனைத்திற்கும் தலைவனாக இருப்பவர், அனைத்தையும் ஆள்பவர்..... அனைத்து உயிரினங்களையும் காப்பவர்’ என்று அந்தப் பகுதி கூறுகிறது. அனைத்து உயிரினங்களையும் ஆள்வதும் காப்பதும் இறைவன் ஒருவருக்கே உரிய செயல்; அதனால்தான் அங்கே ‘ஆன்மா பெரியவர்’, அதாவது எங்கும் நிறைந்தவர் என்று கூறப்பட்டது.
எல்லாம் இனியவையாகவே இருப்பதால் தானே !!??
இப்போது இந்த இனிய நாளில் இந்த இனிய கணத்தை !!
இனிமையாக அனுபவிக்க நீங்கள் நீங்களாகவே ..
சுய சிந்தையுடன் !! சுய உணர்வோடு !! சுய தன்மையோடு !! இருக்க முடிகிறது .. தற்பெருமை
தற்பெருமை ஒருவருக்கு #தேதி குறித்துவிட்டால், அந்த தேதியில் உயிரை எமன் எடுத்துவிடுவார் என்று சொல்லுவார்கள் அப்படி ஒரு சிற்பிக்கு தேதி குறித்துவிட்டார் எமன் அந்த தேதி பற்றி சிற்பிக்கும் எப்படியோ தெரியவந்துவிட்டது சிற்பிக்கு இறக்க விருப்பமில்லை எமன் ஒருமுறைதான் பாசக்கயிற்றை வீசுவார் அதில் தவறிவிட்டால், மீண்டும் வீசி உயிரைப் பறிக்கும் அதிகாரம் எமனுக்கு இல்லை என்பதும் சிற்பிக்கு தெரியும்.
அதனைப் பயன்படுத்திக்கொள்ள ஒரு யுக்தி செய்தார்
தன் திறமை எல்லாம் காட்டி தன்னைப்போலவே அச்சு அசலாக இரண்டு #சிலைகள் செய்தார் எமன் வரும் நேரம் அவற்றை தரையில் சாய்த்து படுக்கவைத்துவிட்டு, நடுவில் தானும் படுத்து கண்ணை மூடிக்கொண்டுவிட்டார் எமன் வந்தார் பார்த்தார், திகைத்துப் போனார் மூன்றும் சிலைகளா? இல்லை இரண்டுதான் என்பதை யூகித்துவிட்டார்.
ஆனால் எவை சிலைகள், எது #சிற்பி என்பதைத்தான் அவரால் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை அவ்வளவு நேர்த்தி தவறாக சிலையின் மீது கயிற்றை வீசிவிடக்கூடாதே! நேரம் ஓடிக்கொண்டிருந்தது.
யோசித்தார் ஒரு யோசனை வந்தது.
சத்தமாக வாய்விட்டுச் சொன்னார், ‘அட என்ன தத்ரூபமாக இருக்கிறது! இவற்றைச் செய்த சிற்பியை என்னால் பாராட்டாமல் இருக்கவே முடியாது என்னாலேயே எது சிலை எது #ஆள் என்று கண்டுபிடிக்க முடியவில்லையே!’ இப்படி சொல்லிவிட்டு மூன்று சிலைகளையும் உன்னிப்பாக கவனித்தார். அவர் எதிர்பார்த்தது நடந்தது. நடுவில் படுத்திருந்த சிலையின் உதட்டில் லேசான முறுவல் தெரிந்தது. தற்பெருமைதான், வேறென்ன!. சடாரென வீசினார் கயிற்றை.
கெடுத்தது எது? தான் என்கிற கர்வம் ( #ஈகோ )ஆக பலருடைய பிரச்சனைகளுக்கு, மனவருத்தங்கள்,மற்றும் சோர்வுகளுக்கு காரணம், நான் தான் எல்லாம் நான் தான் பெரியவன் என்கின்ற எண்ணங்களை ஒழித்தோம் என்றால் நாம் மிகப்பெரிய வெற்றியாளர்கள்
மீண்டும் ஒரு நல்ல கருத்துடன் சந்திப்போம்.
நிழலான கர்மாக்கள் உன் வாழ்வை வடிவமைக்கும் ப்ரம்மாக்கள்..
ஒரு மனிதனுக்கு எப்படி நிழல் அவன் பின்னாடி வருகிறதோ, அதே போல் வாழ்ந்த வாழ்க்கையின் நிழல் கோடுகளும் தொடரும்.
நிஜம் பெரியதா அல்லது நிழல் பெரியதா என்று பார்த்தால் நிஜத்தின் பிம்பமான நிழல் பெரிதாக தெரியும்.
அது போலவே தான் வாழ்ந்த வாழ்க்கையின் நிழல் கோடுகளும், வாழும் வாழ்க்கையை விட பெரிதாக இருக்கும்.
வாழும் வாழ்க்கையில் நிஜம் முன்னே செல்ல கூடியவரை நிழல் அதை ஒட்டி செல்லும்....
வாழ்ந்த வாழ்க்கையில் நிழல் முன்னே செல்ல நிஜம் அதை நெருங்க முடியாமல் தவித்துக்கொண்டே இருக்கும்.
வாழும் வாழ்க்கை ஒரு நிழல் கோடான நிஜத்தின் பிம்பம்.
வாழ்ந்த வாழ்க்கை ஒரு நிஜமான நிழல் கோட்டின் பிம்பம்.
நேற்றைய நிழல் கோட்டை தாண்டவே முடியாத நாம், இன்று விட்டு செல்ல இருக்கும் நிழல் கோட்டை நாளை எப்படி தாண்ட போகிறோமோ?
நிழல் என்ற ஒன்றை இறைவன் படைத்ததே இதை உணர்த்த தானோ?
ஒருவன் செய்த பாவம், புண்ணீயமே அவன் வாழ்ந்த வாழ்க்கையின் நிழல் கோடுகள்..
நிஜங்களை ஒடுக்கி அதன் நேர்மையை சுருக்கி நிழல்களாகி போன கர்மாக்களை , நிழல்களாக தொடர விட்டு, நிஜமாக எதை தேடி அலைகிறான் மனிதனான இந்த ஞான தங்கம்?
நிழலான கர்மாக்கள் உன் வாழ்வை வடிவமைக்கும் ப்ரம்மாக்கள்..
இனிமை இல்லது இருந்தால் ??
இப்போது இப்படியான இருப்பை இனிமையாக அனுபவிக்கவும் முடியுமோ ??
இனிமை தான் பலவேறு கோணத்தில் இனிமையாக / அறியா இனிமையாக அனுபவித்தோம் ..
இனிமையை இனிமை என்றே வாழ்க்கை அறிவிக்கிறது ..
எதிர்பார்த்தது கிடைக்கவில்லையென ஏங்கிக் கொண்டிருப்பதே வாழ்வாகிறது....
நாம் அழுவதற்கான காரணத்தை சொல்லத் தெரியாத வயதில் சத்தமாகவும்......
காரணத்தை சொல்லத் தெரிந்த வயதில்மெளனமாகவும் மனதிற்குள்ளேயும்அழுது கொள்கிறோம்...
இதுதான் வாழ்க்கை.....
வாழ்ந்தாக வேண்டும்.....
என்றும் இனிமை கடந்து வேறேதும் அருள தெரியாதவன் கருணையால் ..
எனவே இறைவனைப் பற்றி பேசுகின்ற பகுதியைக் குறிப்பிட்டு ஜீவாத்மாவின் அளவை நிர்ணயிப்பது சரியல்ல.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 233:
வேதங்கள் சொல்கின்றன:
22.ஜீவாத்மா அணு போன்றது என்று வேதங்கள் தெளிவாகக் கூறுகின்றன____
ஸ்வசப்த உன்மானாப்யாம் || 2:3.22 ||
##இன்றுவளர்பிறைஅஷ்டமி
பயத்தை போக்கி, துன்பங்களில் இருந்து நம்மை காக்கும் தெய்வம் #பைரவர்.
வளர்பிறை அஷ்டமியில் திதியில் பைரவரை வழிபட்டால் கடந்த ஐந்து பிறவிகளில் செய்த கர்மவினைகள் நீங்கும்.
பைரவரை வழிபட்டால் பிரம்மஹத்தி தோஷம் நீங்கும்.
வளர்பிறை அஷ்டமியில் சதுர்கால பைரவரை மாலை நேரத்தில் வில்வம், வாசனை மலர்கள் கொண்டு சகஸ்ரநாம அர்ச்சனை செய்து, 11 தீபங்கள் ஏற்றி வழிபட்டால் வறுமை நீங்கும்.
சனி பகவானின் ஆசிரியர் பைரவர் என்று சொல்லப்படுவதால் சனியின் தொந்தரவு இருக்காது. எதிரிகள் அழிவர். பில்லி, சூன்யம், திருஷ்டி அகலும். அக்கம் பக்கத்தவர் களின் தொந்தரவு இருக்காது. யமபயம், தவிர்க்கப்படும்.
எட்டு திசைகளை காத்து, நம்மை வழி நடத்தும் மாபெரும் காவல் தெய்வம் தான் கால பைரவராகும்.
தினமும் பைரவரை வழிபட்டு வருபவர்க ளுக்கு நீண்ட நாள் வாராக்கடன்கள் தேடி வரும். லட்சுமி கடாட்சம் பெருகும்.
இந்த அஷ்டமி நாளில் சக்தி மிகுந்த பைரவர் திருக்கோயிலைப் பற்றி தெரிந்து கொள்வோம்;
திருக்குறுங்குடி காலபைரவர்
சிவபெருமானின் தோஷத்தைப் போக்கிய திருத்தலம்
பைரவரின் மூச்சுக் காற்றால் அசையும் தீபத்தின் ரகசியம்
பைரவருக்குரிய பரிகார வழிபாடு
பைரவர் சிலையின் அமைப்பின் அதிசயம்
பைரவரை அனுதினமும் வழிபடும் தெய்வங்கள்
திருக்குறுங்குடி காலபைரவர்
பொதுவாக சிவபெருமானின் ஆலயங்களில் மட்டுமே காலபைரவருக்கு என்று ஓரு தனி சன்னதி இருக்கும். ஆனால் 108 வைணவ திவ்ய தேசங்களில் ஒன்றாக விளங்கும் திருக்குறுங்குடி திருத்தலத்தைக் காக்கும் தெய்வமாக பைரவர் இங்கு விளங்குகிறார்.
சிவபெருமானின் தோஷத்தைப் போக்கிய திருத்தலம்
பிரம்மாவின் ஐந்து தலைகளில் ஒன்றைக் கொய்த சிவபெருமான் அதனால் ஏற்பட்ட பிரம்மஹத்தி தோஷத்தை இந்த திருக்குறுங்குடி திவ்ய திருத்தலத்தில் போக்கிக் கொண்டார்.
அதனால் அந்த தோஷபரிகாரத்திற்கு நன்றி தெரிவிக்கும்விதமாக சிவபெருமானின் அம்சம் கொண்ட காலபைரவர் இத் திவ்யதேசத்தின் காவற் பொறுப்பை சிரமேற்கொண்டார்.
பைரவரின் மூச்சுக் காற்றால் அசையும் தீபத்தின் ரகசியம்
இந்த பிரம்மாண்ட காலபைரவரின் இடது புறத்தில் ஒரு விளக்குத் தூண் அமைக்கப் பெற்றுள்ளது. அதன் மேற்பகுதியில் பைரவரின் முகத்திற்கு அருகே ஒரு விளக்கும் கீழ்ப் பகுதியில் மற்றொரு விளக்கும் வைக்கப் பட்டுள்ளது. இதுதவிர இரண்டு சரவிளக்குகளும் அமைக்கப்பட்டுள்ளது. இந்த நான்கு விளக்குகளிலும் இருந்துவரும் தீப ஒளியானது பைரவருடைய முழு ரூபத்தின் அழகையும் மெருகூட்டிக் காட்டுகிறது.
ஆனால் மேலே உள்ள விளக்கிலிருந்து சுடர்விடும் தீபத்தின் ஜ்வாலையானது காற்று பட்டதுபோல் அசைவதை நம்மால் காண முடிகிறது. மற்ற மூன்று விளக்குகள் எந்தவித சலனமுமில்லாமல் சீராக சுடர்விடுகின்றன. மேலே உள்ள விளக்கின் தீபத்தின் ஜ்வாலை மட்டும் எப்படி காற்றில் அசைகிறது என்று நம்மை சற்றே சிந்திக்கவைக்கிறது?..
அது, பைரவரின் மூச்சுக்காற்று அந்த தீபத்தின்மீது பட்டு அதனால் அந்த தீபஜ்வாலை அசைகிறது என்பதை அறியும்போது நாம் அடையும் ஆச்சரியத்திற்கு அளவே இல்லை. அதேசமயம் “பைரவர் மூச்சுக்காற்றை உள்ளே இழுக்கும்போது தீபத்தின் ஜ்வாலை அவரை நோக்கி திரும்பியும் மூச்சை வெளியே விடும்பொழுது எதிர் திசையில் விலகி அசைவதையும்” நாம் காண முடிகிறது.தீப ஆராதனை காட்டும்போது அவரது கண்களானது ஒளியில் அசைவதை இன்றும் நாம் நேரில் தரிசனம் செய்யும்போது கண்டு உணரலாம்.
பைரவருக்குரிய பரிகார வழிபாடு
இந்த பைரவருக்கு வடை மாலையும், பூச்சட்டையையும் சாற்றுவது பரிகார வழிபாடாக உள்ளது. அதேசமயம் அந்த சிறு வடைகளை ஒன்றன்பின் ஒன்றாக மாலைபோல கோர்த்து வடைமாலையாக செய்யாமல் ஒரே வடையாகத் தட்டி பைரவரின் மேலே சாற்றிவிடுகிறார்கள்.
பைரவர் சிலையின் அமைப்பின் அதிசயம்
மற்றொரு ஆச்சர்யமான விஷயம் என்னவென்றால் இந்த பைரவர் முக்கால் பாகம் கல்லினாலும் கால் பாகம் சுதையினாலும் விளங்கி அருள்தரும் திருமேனியாக பைரவர் விளங்குகிறார் என்று அறியும்பொழுது வியப்பாகவும் ஆச்சர்யமாகவும் உள்ளது. மூலிகை வண்ணத்தினால் இந்த பைரவருக்கு அழகுமிளிர தீட்டி இருப்பதைக் காண்பதே தனி சுகம். அதனால் இந்த பைரவர் வருடங்கள் பல கழிந்த பின்னும்கூட அந்த வண்ணங்கள் மெருகு குலையாமல் அப்படியே உள்ளது அதிசயம்தான்!
பைரவரை அனுதினமும் வழிபடும் தெய்வங்கள்
இந்த திருக்குறுங்குடி திவ்ய தேசத்தில் உள்ள அற்புத காலபைரவரை விஷ்ணுவும், பிரம்மனும், இந்திரனும் மற்றும் நவகோள் நாயகர்களும் அனுதினமும் பூசித்து வருகிறார்களாம். அதே சமயம் கலியுகம் முற்றிலும் முடிவடையும் காலம் வரையிலும் வாயுபகவானும் இந்த திருக்குறுங்குடி காலபைரவரை உபாசனை செய்து வருவார் என்பது சித்தர்களின் வாக்கு. ஓம் நமச்சிவாய
ஓம் நமச்சிவாய பொருள்: ஜீவாத்மாவின் அணு போன்ற அளவைப் பற்றி நேரடியான வார்த்தைகளால் வேதங்கள் கூறுகின்றன; அது மிகச் சிறியது என்று அதன் அளவைத் தெரிவிக்கின்றன. எனவே ஜீவாத்மா அணு போன்றது.
இந்த ஸூத்ரம் சுவேதாஸ்வர உபநிஷத மந்திரங்களை (5:9.8) ஆராய்கிறது. ‘ஒரு முடியின் நுனியை நூறாகப் பங்கிட்டு, அதில் ஒரு பங்கை மேலும் நூறாகப் பங்கிட்டு, அதில் ஒரு பங்கை எடுத்தால் என்ன அளவு உடையதாக இருக்குமோ அந்த அளவை உடையது ஜீவாத்மா.’ (5:9) அடுத்த மந்திரம் (5:8), ‘கால்நடைகளை ஓட்டுவதற்கான குச்சியின் முனையில் பொருத்தப்பட்டுள்ள இரும்பு முள்ளைப் போன்ற அளவை உடையது ஜீவாத்மா’ என்கிறது. இவ்வாறு ஜீவாத்மா சிறியது என்பதை அதன் அளவைக் குறிப்பிட்டு, துல்லியமாக உபநிஷதங்கள் கூறுவதால் ஜீவாத்மா அணு போன்றது.
23. அணு போன்ற ஜீவாத்மா எவ்வாறு உடம்பு முழுவதும் செயல்படுகிறது என்பதைத் தொடரும் ஸூத்ரங்கள் (#23—27) தெரிவிக்கின்றன____
அவிரோதச்சந்தனவத் || 2:3.23 ||
பொருள்: ஜீவாத்மா அணு போன்றது. ஆனால் உடம்பு முழுவதிலும் செயல்படுகிறது என்ற கருத்தில் எந்த முரண்பாடும் இல்லை—சந்தனப் பொட்டு போல்.
எல்லோரும் நல்லவர்கள் தான் !!
உன்னை நீ நல்லவனாக எதிலும் ஏற்றுக்கொள்ளும் பட்சத்தில் ..
உன்னை ஒத்த நல்லவர்கள் தான் இங்கே இருக்கிறார்கள் ..
நான் அதில் நல்லவன் இதில் இல்லை என்று நீயே இருக்கும்போது !!
அப்படியே மற்றவர்களும் பிரதிபலிக்கிறார்கள் ..
என்ன அந்த அதில் / இதில் என்பது கொஞ்சம் மாறும் ..
அவ்வளவே ..
நல்லவன் ஆகிய இறைவனையே பொல்லாதவன் என்று நல்லவன் ஆகிக்கொண்டு இருப்பவன் சொல்கிறான் என்றால் !!
அவனே இன்னும் நல்லவன் ஆக்கிக்கொண்டுதான் இருக்கிறான் என்று தானே அர்த்தம் ..
உன்னை நீ நல்லவனா அங்கீகரித்துக்கொள்ளும் போது ..
இப்பிரபஞ்சமே நல்லவர்களாக தெரியும் ..
பார்வையில் கோளாறு உள்ளவர்க்கு !! தெரிவதில் கோளாறு என்று குறை சொல்வது சுலபம் ..
பார்வை கோளாறு நீங்கிவிட்டால் ?? தெரிவதும் கோளாறு அற்றதாகவே இருக்கும் ..
ஒரு பக்தன் ஒருவன் நெடுங்காலமாக சிவனை
வேண்டிக் கொண்டிருந்தான்.
காலங்கள் கடந்தும், சிவனின் தரிசனம் கிட்டவில்லை.
அவனது வேண்டுதல்களும் ஏதும் நிறைவேறவில்லை.
கோபம் கொண்ட அவன் சைவத்தில் இருந்து, வைணவத்திற்கு மாறி விஷ்ணுவை வழிபட ஆரம்பித்தான்.
சிவன் சிலையை தூக்கி பரண் மேல் வைத்து விட்டு, புதிய விஷ்ணு சிலையை வைத்து, பூஜை செய்ய ஆரம்பித்து சாம்பிராணி, ஊதுவத்தி, ஏற்றினான்.
நறுமணம் அறை முழுவதும் பரவியது.
நறுமணத்தை உணர்ந்த அவன், பரண் மீது ஏறி, சிவன் சிலையின் மூக்கை துணியால் கட்டினான், சிவன் அந்த நறுமணத்தை நுகரலாகாது என எண்ணி!!
கட்டிய அடுத்த நொடி, சிவன் அவன் கண்முன் தரிசனம் தந்தார்!!!
வியந்து போன அவன் சிவனிடம் கேட்டான்;
"இத்தனை நாட்கள் உன்னை பூஜித்த போது காட்சியளிக்காத நீ, இப்பொழுது காட்சி தருவது ஏன்?"
"பக்தா! இவ்வளவு நாட்கள் நீ இதை வெறும் சிலையாக நினைத்தாய்..
இன்றுதான் இந்த சிலையில் நான் இருப்பதை முழுமையாக நம்பினாய்...
நீ உணர்ந்த அந்த நொடி, நான் உன் கண் முன் வந்து விட்டேன்!!!" என இறைவன் பதிலளித்தார்.
ஓம் நமசிவாய...
ஜீவாத்மா அணு போன்றது. அணு போன்ற சிறிய ஜீவாத்மா எப்படி உடம்பு முழுவதிலும் செயல்பட முடியும் என்ற கேள்வி எழலாம். அதற்கு விடையாக இந்த ஸூத்ரம் ஒரு உதாரணத்தைக் காட்டுகிறது. சந்தனப் பொட்டை நெற்றியில் ஓரிடத்தின் வைத்தாலும் அது உடம்பு முழுவதற்கும் குளிர்ச்சியை தருகிறது. அது போல் அணு போன்ற பரிமாணம் உடையாதாக இருந்தாலும் ஆன்மா உடம்பு முழுவதிலும்
செயல்பட இயலும்.
தன் தவறை உணராதவர்கள் ஆட்காட்டி விரலுக்கு அதிக முக்கியத்துவம் தருகிறார்கள்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 234:
சரியாகுமா?:
24.சந்தனப் பொட்டு உதாரணம் ஜீவாத்மா விஷயத்தில் சரியாகுமா?_____
அன்புடையீர்
மங்களகரமான சோபகிருது ஆண்டு சித்திரை மாதம்17தி 30.04.2023 ஞாயிற்றுக்கிழமை மாலை 6.00மணிக்கு அறுபத்து மூன்று உற்சவம்
பவானி அருள்மிகு சங்கமேஸ்வரர் திருக்கோயிலில்,
மிக விமர்சையாக
"" சித்திரை திருவிழா"".
அறுபான்மும்பை நாயன்மார்களுக்கு அருட்காட்சி அளித்தால் திருவிழா
26\4\23 முதல் 3\5\23 வரை நடைபெறுகிறது
இந்நிகழ்விற்கு
தென்னிந்தியா பல்வேறு பகுதிகளில் இருந்து சுமார் 30.000 ஆயிரத்திற்கும் மேற்பட்ட ""சிவனடியார்கள்"" கலந்து கொள்வதால் முன்னேற்பாடுகள் செய்து வருகிறார்கள்.
குறிப்பு.. பாக்கு மட்டையை தவிர்த்து.. அனைவருக்கும். சில்வர் தட்டில் உணவு வழங்கவும் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டுள்ளது
அனைவரும் வருக, வருக.
இறையருளாசி பெறுக...
அவஸ்திதிவைசேஷ்யாதிதி சேன்னாப்யுகபகமாத்த்ருதி ஹி || 2:3.24 ||
பொருள்: ‘சந்தனப் பொட்டிற்கு ஒரு குறிப்பிட்ட இடம் இருப்பதால் அந்த உதாரணம் சரி; ஆனால் ஜீவாத்மா விஷயத்தில் அது சரியல்ல’ என்பது தவறு. ஏனெனில் ஜீவாத்மா இதயத்தில் உறைவதாக வேதங்கள் கூறுகின்றன.
சந்தனப் பொட்டிற்கு ஒரு குறிப்பிட்ட இடத்தை நிர்ணயிக்கலாம். ஆனால் ஜீவாத்மாவிற்கென்று ஒரு குறிப்பிட்ட இடம் நிர்ணயிக்கப் படாததால் இந்த உதாரணம் ஜீவாத்மா விஷயத்தில் தவறு என்ற கருத்து எழலாம். இந்த மாற்றுக் கருத்தை இந்த ஸூத்ரம் மறுக்கிறது.
பானை... இந்த பூமியில் பிறக்கும் ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் கடவுள் ஒரு பானையை கொடுத்து அனுப்புகிறார்...
அந்த பானை முழுவதும் நாம் நிறைவோடு வாழ்வதற்கு தேவையான எல்லா பொக்கிஷங்களும் நிறைந்திருக்கும்!
உணவு, உடை, இருப்பிடம், அப்பா, அம்மா, மனைவி, குழந்தைகள், நண்பர்கள், உறவுகள், கல்வி, கருணை, அமைதி, நிம்மதி, சந்தோஷம், நல்லெண்ணம், அன்பு, ஆரோக்கியம், பக்தி, தியாகம் இதுபோன்ற நிறைய பொக்கிஷங்கள் அதில் இருக்கும்,
ஆனால் எந்த பொக்கிஷத்தையும் நாம் முழுமையாக அனுபவிப்பது இல்லை,
காரணம் நம் பார்வையெல்லாம் அடுத்தவன் பானைமீது தான் இருக்கிறது!
ஒரு சிலர் செம்பு பானையோடு செல்வார்கள் அதைப்பார்த்து ஏங்குவோம்!
ஒரு சிலர் வெள்ளிப்பானையுடன் செல்வார்கள் அதைப்பார்த்து ஏங்குவோம்,
ஒரு சிலர் தங்கப்பானையோடு செல்வார்கள் அதைப்பார்த்தும் ஏங்குவோம்!
எப்படியாவது அந்த ஆடம்பரமான பானையை அடைந்துவிடவேண்டும் என்று போராடுவார்கள், ஆனால் இவர்களுக்கு தெரிவதில்லை மண்பானையில் இருக்கும் எந்த பொக்கிஷமும் அதில் முழுமையாய் இல்லையென்று!
அருகில் சென்று உங்களுக்கு மட்டும் எப்படி தங்கப்பானை கிடைத்தது என்று கேட்க,
எனக்கும் மண்பானை தான் கொடுத்தார்,
நான் தான் நிறைய சம்பாதித்து இந்த பானையை வாங்கினேன் என்றதும்,
ஓடி ஓடி சம்பாதித்து தங்கப்பானை வாங்கிவிடுவார்கள்,
ஆனால் உள்ளே எதையும் வைக்கமுடியாது, வெளியுலகுக்கு மட்டும் தங்கப்பானை கவுரவமாகவும் பெருமையாக இருக்கும்!
இந்த பானை கிடைத்த சந்தோஷத்தில் மண்பானையை தூக்கி எறிந்துவிட்டு அதில் இருந்த பொக்கிஷங்களை எடுத்து தங்கப்பானையில் திணிப்பார்கள்
சில பொருத்துக்கொள்ளும்
சில சிதறிவிடும்,
சிதறியவற்றை பற்றி கவலைப்படாமல் தங்கப்பானையோடு வாழ்வதே சந்தோஷம் என்று வாழ்வார்கள்
காலம் மாற மாற
அடைத்து வைத்த பொக்கிஷங்கள் எல்லாம்
தங்களது இயல்பு நிலையை இழந்து அங்கே இருக்க முடியாமல் பானையை சிதைத்துக்கொண்டு வெளியேறிவிடும்!
இறுதிகாலத்தில் சிதைந்த பானையில் இருக்கவும் முடியாமல், பொக்கிஷங்களையும் இழந்துவிட்டு, தெருத்தெருவாக அலைவோம்,
நம்மை தாக்குவதற்காக விதவிதமான எதிரிகள் நோய்கள் என்ற பெயரில் கொடூரமாக தெருக்களில் உட்கார்ந்து இருப்பார்கள்!
தெருவை கடப்பதற்குள் ஆளுக்கொரு பக்கம்
கடித்து குதற ரத்தகாயங்களோடு தப்பித்து ஓடிவருவோம்,
ஆரோக்கியம் என்ற பொக்கிஷத்தின் அருமை அப்போதுதான் தெரியும்!
தங்கப்பானைக்குள் அடங்காததால் வெளியே வீசியெறிந்தது அப்போதுதான் நினைவுக்கு வரும்!
ரத்த காயங்களுக்கு மருந்துபோட உறவுகளையும் நட்பையும் தேடுவோம்!
பானையில் இடமில்லை என்று பொய்யாக விரட்டியடித்தது தவறு என்று இப்போது புரியவரும்,
யாருமற்ற நிலையில் நோய்களிடமிருந்து காத்துக்கொள்ள அந்த மண்பானையாவது கிடைக்காதா என்று தேடி அலைவோம் ...
ஏதோ ஒரு தெருவோரத்தில் உடைந்த நிலையில் சாய்ந்தபடி அந்த மண்பானை கண்ணில் தெரியும்,
ஆசை ஆசையாய் ஓடிச்சென்று பார்ப்போம்,
அம்மா அப்பா என்ற பொக்கிஷங்கள் இறந்துபோயிருக்கும்,
மனைவி குழந்தைகள் உறவுகள் நட்புகள் அமைதி நிம்மதி சந்தோஷம் என்ற பொக்கிஷங்கள் எல்லாம் சிதைந்துபோயிருக்கும்!
ஆரோக்கியம் எனும் பொக்கிஷம் உயிருக்கு போராடிக்கொண்டு இருக்கும்!
அன்பு கருணை தியாகம் பக்தி என்ற பொக்கிஷங்கள் மட்டும் எந்தவித சேதமும் இன்றி எந்தவித எதிர்ப்பார்ப்புமின்றி
காயம் பட்டவர்களுக்கு மருந்து தடவிக்கொண்டு இருக்கும்!
மண்பானையின் முக்கியத்துவத்தை உணர்ந்து, நல்லமுறையில்
வாழவேண்டும் என்று நினைக்கும் போது
Excuse me...
உங்களுக்கு கொடுத்த time முடிஞ்சிடுச்சி,
அந்த பானையையும் பொக்கிஷங்களையும் திருப்பி தரமுடியுமா !?
என்று கேட்டபடி ஒருவர் நிற்பார்!
யார் நீங்க?? என்றால்
கடவுள் என்று சொல்லியபடி உடைந்த பானையையும் சிதைந்த பொக்கிஷங்களையும் தூக்கிச்செல்வார்!
ஏக்கத்தோடு அவரையே பார்த்து நிற்க, பின்புறத்தில் ஏதோ கரடுமுரடான சத்தங்கள் கேட்டு திரும்பி பார்த்தால் நம்மை தேடியலைந்த நோய்களெல்லாம
கொடூரமான முகத்தோடு
ரத்தவெறியுடன் ஓடிவரும்!
அப்புறமென்ன கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் கதம் கதம்!!
கடவுள் தந்த அந்த பானையையும் பொக்கிஷங்களையும் எங்கு வைத்திருக்கிறீர்கள் என்று சரிபார்த்துக் கொள்ளுங்கள்.
படைத்தவன் பானைதேடி எப்போது வேண்டுமானாலும் வரலாம்.
‘ஆன்மா இதயத்தில் உள்ளது’ என்று பிரச்ன உபநிஷதமும் (3:6), ‘இதயத்தில் திகழும் ஒளி’ என்று பிருஹதாரண்யக உபநிஷதமும் (4:3.7) கூறுகின்றன. வேறு பல உபநிஷதங்களும் ஆன்மா இதயத்தில் உறைவதைத் தெளிவாகக் கூறுகின்றன. எனவே ஆன்மாவிற்கு இடம் குறிப்பிடப்படவில்லை என்ற கருத்து சரியல்ல.
அதனால் ஆன்மா இதயத்தில் உறைகிறது, அதன் செயல்பாடு உடம்பெங்கும் வியாபித்துள்ளது என்பது சரியான கருத்தே.
25. ஜீவாத்மா உடம்பெங்கும் செயல்படுகிறது என்பதை மற்றொரு விதமாகவும் புரிந்து கொள்ளலாம்________
குணாத்வாலோகவத் || 2:3.25 ||
பொருள்: குணத்தின் காரணமாகவும் ஜீவாத்மா உடம்பு முழுவதும் வியாபித்துச் செயல்பட முடியும். இதற்கான உதாரணங்களை உலக வழக்கில் காணலாம்.
சந்தனத்தை ஓரிடத்தில் வைத்தாலும் அதன் நறுமணம் அறை முழுவதும் பரவுகிறது. ஏனெனில் பரவுவது சந்தன வாசனையின் குணம். விளக்கு அறையில் ஓரிடத்தில் இருந்தாலும் அதன் ஒளி அறை முழுவதும் பரவுகிறது. ஒளியும் பரவும் தன்மை வாய்ந்தது. அது போலவே ஜீவாத்மா ஓரிடத்தில் நிலை பெற்றாலும் அதன் உணர்வு உடம்பு முழுவதும் பரவும் தன்மை வாய்ந்தது. எனவே ஓரிடத்தில் இருக்கின்ற ஜீவாத்மா உடம்பு முழுவதும் செயல்பட வல்லது.
உனது பூர்வ ஜென்ம
புண்ணியம் / பாவம் இதோ -
..கர்மா பேசுகிறது
இனிய மனிதா! நீ இந்த உள் மனிதனை பெருமையாக வைத்துக் கொண்டதற்கு மிகவும் நன்றி!
பூர்வ ஜென்ம புண்ணியம் பொறுத்து தான் உன்வாழ்க்கை அமைகிறது என்றெல்லாம் மகான்கள், பெரியோர்கள், அறிஞர்கள் சொல்ல கேள்விபட்டிருக்கிறோம். அந்த பூர்வ ஜென்மபுண்ணியம் என்றால் என்ன?
என்று உன்னிடத்தில் கேட்டால் நீ முன்பு செய்த பாவபுண்ணியம் பொறுத்து தான் இந்த வாழ்க்கை கிடைத்துள்ளது.
அன்பு மனிதா! அதன் விளக்கத்தைக் கேள்.
பூர்வஜென்ம புண்ணியம் என்பது நீ முன் ஜென்மத்தில் செய்தது கிடையாது! 'பூர்வ' என்பது 'முன்' என்பது அர்த்தம். அதாவது உனக்கு முன் இந்த உலகில் யார் இருந்தார்கள். உன்னைப் பொறுத்தவற்றில் சந்தேகம் இல்லாமல் உன் அப்பா, அம்மா, தாத்தா, பாட்டி, சகோதர சகோதரிகள், உறவினர்கள் என்று இவற்றில் ஏதாவது ஒருவரோ அல்லது பலரோ தான் இருக்கும். அவர்களின் நல்ல (புண்ணிய) , கெட்ட (பாவ) செயல்களைப் பொறுத்து தான் உனது வாழ்வு அமைகிறது. கோடீஸ்வரன் மகன் , ஒரு கோடீஸ்வரன் தான். அது போல் ஆண்டியின் மகன் ஆண்டி தான். இதில் கோடீஸ்வரன் அல்லது ஆண்டியாவது அவரவர் வாழும் வாழ்கையை பொறுத்து தான். உன்னுடைய இந்த ஜென்மம் சிறப்பாக இருந்தால் தான் உனது வாரிசு ஜென்மங்கள் சிறப்பாக இருக்கும். அவர்கள் செழுமையாக இருப்பதற்காக இப்போதுள்ள உனது நிலைமையை நல்ல நிலையில் உயர்த்திக் கொள். அதை செய்யத்தான் நான் உன்னுள் இருந்து ஓடிக்கொண்டு இருக்கிறேன். அதைவிட்டுவிட்டு நீ போன ஜென்மத்தில் கர்ணன், அந்த ராஜா , இந்த ராஜா என்று யாராவது சொல்லி உன்னிடமிருந்து பணம் பறிக்க நினைத்தால் அதற்கு ஒருபோதும் ஒத்துழைக்க மாட்டேன். அப்படி உனது செல்வத்தை அவர்களுக்கு கொடுத்தால் இப்போது உள்ள உனது நிலைமையும் மோசமாகிவிடும் ஜாக்கிரதை. அப்படி காது குளிர கேட்டு நீ மயங்கிவிடாமல் நான் பார்த்துக் கொள்ளவே வந்திருக்கிறேன்.
மதிப்பு மிக்க மனிதா! நான் உனக்கு ஆரம்பத்தில் கொடுத்த செல்வங்கள் உன்னிடத்தில் சேர்க்கும் வரை நான் ஓயமாட்டேன். அதற்கு உனது ஒத்துழைப்பு எனக்கு தேவை. அதற்கு தேவையான அறிவும், ஆற்றலும் உனக்கு நான் தருகிறேன். உன் அப்பா, அம்மாவின் சொத்து அல்லது அவர்களின் வாரிசு சொத்து, அவர்களின் நல்ல பெயர்கள், அவர்கள் செய்த நல்ல காரியங்கள் அனைத்தும் உன்னை வந்து சேர்வதால் நீ புண்ணியவானாகிறாய். உனது வாழ்வும் மகிழ்ச்சியாக இருக்கின்றது. ஆனால் அதை நிலைக்க வேண்டுமென்றால் நீயும் அவர்களைப்போல தவறாது நல்ல விதத்தில் சொத்துக்களையும், நல்ல பெயர்களையும் சம்பாதித்து கொடுத்தால் உனது அடுத்த வாரிசுகள் (ஜென்மம்) நன்றாக இருப்பார்கள். அதேபோல் அனைவரிடத்தில் கடன் வாங்கியோ அல்லது இருந்த செல்வங்களை இழந்தோ ஒன்றுமில்லாமல் ஆண்டியாய் இருந்தால் உனது வாரிசுக்கு எந்தவிதாமான சுகம் இல்லாமல் போய்விடும். அதற்கு இப்போதிலிருந்து உனது செல்வத்தை பெருக்கிக் கொள். அதற்கு உனக்கு முழு ஆதரவு தருகிறேன். மேலும் திருடன், கொலைகாரன், அயோக்கியன், கொள்ளைக்காரன் என்று பெயரை சம்பாதித்து கொடுத்தால் உனது வாரிசுகள் அதனால் பெரும் துயரை அடைவார்கள். இருப்பினும் அவர்களுக்கு என்னுடைய அன்பும் ஆதரவும் தந்து அவர்களை நல்ல மனிதர்களாக மாற்றும் பொறுப்பு என்னச் சேர்ந்தது. அதைப் பற்றி கவலை கொள்ளாதே ! ஏனென்றால் என்னிடத்தில் கல்வி பொருள், சுபிட்சம் கடல் போல இருக்கின்றது.
பெருமையுள்ள மனிதா! இப்போதுள்ள உன் சொத்தோ அல்லது பூர்வீக சொத்தோ உனக்குள்ள வாரிசுகளுக்கு கொடுப்பதன் மூலம் அவர்கள் இல்லாதவர்களுக்கு பகிர்ந்து கொடுப்பதன் மூலம் நல்ல பெயர் கிடைகின்றது. அதைவிட்டு விட்டு பேராசை கொண்டு தீய வழியிலோ அல்லது குறுக்கு வழியிலோ செல்வங்களை சேர்க்க நினைத்தால் அது உன் வாரிசுகளுக்கு பாவமாய் அடைந்து நிம்மதியையும், சந்தோஷத்தையும் கெடுப்பதோடு உனக்கு வாழ்க்கை முழுவதிற்கும் அவபெயரை வாங்கித்தந்து விடும். நல்ல வழியில் சென்றால் நான் உனக்குத் துணையாய் இருப்பேன். கெட்ட வழியில் சென்றால் நானே உனக்கு முதல் எதிரி. ஜாக்கிரதை!
மதிப்பு மிக்க மனிதா! எதெற்கெடுத்தாலும் மாயை, விதி என்ற இருவகைகளை பேசுவதை கேட்டிருக்கிறோம். அதாவது மகான்கள் மாயை எனவும், மனிதர்கள் விதி எனவும், நேரம் , காலம் எனவும் பேசுவார்கள். அது புரிந்தோ அல்லது புரியாமலோ தலையை ஆட்டுகிறாய். அதைப்பற்றி விரிவாகவும், தெளிவாகவும் பேசுகிறேன். சற்று பொறுமையுடன் கேள்! அவைகளெல்லாம் ஒருவகையில் நல்ல தீய செயல்களே. அவைகளெல்லாம் நிலைத்தன்மை அற்றவை. நொடியில் மாறுபவை ..
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 235:
செயல்பட இயலும்:
26. ஜீவாத்மா தனியாகச் செயல்பட இயலும்_______
கரூர் மாவட்டம் நெரூர் கிராமத்தில் காவிரி ஆற்றங்கரையில் அருள் பாலித்து வரும்
ஸ்ரீ சதாசிவ பிரம்மேந்திரர் சுவாமிகளின் குருபூஜை தினம் இன்று ...
வில்வ மரத்தடியில் துயில் கொண்டு , தரிசனம் செய்பவரின் கவலைகளை போக்கிடும்
அந்த மகானின் திருப்பாதங்களை போற்றுகிறேன் ...
.
வ்யதிரேகா கந்தவத் || 2:3.26 ||வாழவும் பிடிக்கல !! சாகவும் பயம் ??
என்போருக்கு உங்களது ஆலோசனை? இப்படி ஓர் கேள்வி ஓர் பதிவில் ..
நிகழ்ந்து விட்டால் ??? என்பதே பயம் ..
நிகழ்ந்து கொண்டு இருப்பதில் என்ன பயம் இருக்க போகிறது ??
உங்களோடு நீங்கள் கவனத்தோடு இருந்தால் வாழ்வு !!
உங்கள் கவனத்தை எங்கோ வைத்து உங்களை மறந்து இருந்தால் அது இறப்பு !!
ஒரே நாளில்
எவ்வளவு நேரம் வாழ்கிறீர்கள் !!
எவ்வளவு நேரம் இறந்துபோய் இருக்கிறீர்கள் ?? என்பது
நீங்கள் மட்டுமே அறிந்த சூட்சமம் தானே ..
இதோ இப்போது கூட பாருங்கள் !!
இதில் என்ன குறிப்பிட்டு இருக்கு என்று கவனத்துடன் படிக்கும் சமயம் கூட !!
நீங்கள் யார் ?? எங்கே இருந்து ?? எதையெல்லாம் அனுபவித்துக்கொண்டே ?? இதை படிக்கிறீர்கள் என்ற உணர்வு இழந்த நிலையில் தானே இப்போது படித்துகொண்டு இருக்கிறீர்கள் அப்போது உங்களோடு நீங்கள் இல்லை என்ற அது இறப்பு நிலை தானே ..
அப்புறம் என்ன அதில் பயம் ..
பொருள்: மனம் தனியாகப் பரவுவது போல் உணர்வு தனியாகச் செயல்பட இயலும்.
பொருளும் அதன் குணமும் பிரிக்க இயலாதவை; தனித்தனியாக இருக்க இயலாதவை. உதாரணமாக நீலத் துணியில் நீலம் தனியாகவும் துணி தனியாகவும் இருக்க இயலாது; துணி எந்தப் பரப்பில் அமைந்துள்ளதோ அந்தப் பரப்பில் மட்டுமே நீலம் இருக்க இயலும். துணிக்கு வெளியில் நீலம் இருக்க இயலாது.
அது போல், ஜீவாத்மாவின் பரிமானத்திற்கு உள்ளே மட்டும்தான் அதன் உணர்வு செயல்பட இயலும் என்று கூறுவது தவறு. முந்தின ஸூத்ரத்தில் காட்டப்பட்ட உதாரணங்களே இதற்கு போதுமானவை. சந்தனத்தின் நறுமணமும் விளக்கின் ஒளியும் அவை இருக்கின்ற இடத்தைக் கடந்து பரவுகின்றன. அது போல் ஆன்மாவும் உடம்பெங்கும் செயல்பட வல்லது.
27. ஜீவாத்மாவால் தனியாகச் செயல்பட இயலும் என்றே வேதங்கள் கூறுகின்றன________
ததா ச தர்சயதி || 2:3.27 ||
பொருள்: அவ்வாறே உபநிஷதங்களும் கூறுகின்றன.
ஆன்மா ஓரிடத்தில் நிலைபெற்றிருந்தாலும் உடம்பு முழுவதும் செயல்பட வல்லது என்பதை உபநிஷதங்களும் கூறுகின்றன. உதாரணமாக, ‘ஆன்மா தலை முடிமுதல் கால் நக நுனி வரை பரவியுள்ளது’ என்கிறது சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (8:8.1). இதை கருத்தை பிருஹதாரண்யக (1:4.7), கௌசீதகி (4:20) உபநிஷதங்களும் கூறுகின்றன.
எனவே ஜீவாத்மா இதயத்தில் நிலைபெற்றிருந்தாலும் அதன் உணர்வு உடம்பு முழுவதும் பரவிச் செயல்படுகிறது.
1.ஜனகரை போல கர்ம மார்க்கத்தில் உம்மை அடைய எமக்கு யோக்கிதை இல்லை
2.துருவனை போல யோக மார்க்கத்தில் உம்மை அடைய எமக்கு யோக்கிதை இல்லை
3.பிரகலாதனை போல பக்தி மார்க்கத்தில் உம்மை அடைய எமக்கு யோக்கிதை இல்லை
4.இராமானுசர் போல ப்ரபத்தி மார்கத்தில் உம்மை அடைய எமக்கு யோக்கிதை இல்லை
5.ஆனால் அஜாமிளன் போன்றும் கத்திர பந்து போன்றும் சகல சண்டாள தனம் செய்து வாழ்ந்தாலும் மறக்காமல் உன் நாமத்தை சொல்லி வைக்கிறேன் இதில் உம்மை எளிதாக அடைந்து விடும் யோக்கிதை எம்மிடம் உண்டு
நாமமே பலம் நாமமே சாதனம்
மாலைப்பொழுது அந்தி சாயும் நேரத்தின் முக்கியத்துவம்
ஒருசமயம் மாரிசியின் மைந்தரான கஷ்யப முனிவர் பகவானுக்கு யாகத்தை வளர்த்து. நிவேதனங்களை சமர்ப்பித்து. முழு சமாதியில் அமர்ந்திருந்தார்.. அப்பொழுது அவரது மனைவிகள் ஒருத்தியான திதி அவரை அணுகி. தமது விருப்பத்தை எடுத்துரைத்தாள்.. கற்றறிந்த கணவரே .மதங்கொண்ட யானை வாழைக்காயை மிதித்து சீர்குலைப்பது போல மன்மதன் தனது மலர் கணையால் என்னை தொல்லை படுத்துகிறான். எனது எண்ணங்களை புரிந்து கொண்டு செந்தாமரை விழிகளை உடையவரே. துன்புறும் ஒருவன் அது நீங்கும் பொருட்டு உயர்ந்தவரை அணுகினால் அந்த வேண்டுகோள் வீணாகப் போகாது . அதுபோல..எனவே என் சகோதரியை போல எனக்கும் மழலைச் செல்வம் வேண்டும் என விரும்புகிறேன். என்று விருப்பத்தை நிறைவேற்றி ஆசீர்வதிப்பாராக என்று வேண்டினாள்..
தன் மனைவியின் விருப்பத்தை கேட்ட கச்சியப்பர் நீ செய்வதற்கு இவ் வாழ்விலும் மறுபிறவியிலும் நன்றி செலுத்துவது ஈடு செய்வது இயலாத காரியம்.. உனக்கு திருப்பிச் செய்வது எனக்கு எண்ணம் கூட ...குழந்தைப் பேற்றுக்கு உனது விருப்பத்தை நான் உடனே திருப்தி படுத்துவேன்.. எனினும் குறிப்பிட்ட நேரம் ஆனது மிகவும் அமங்கலமானதாக இருப்பதால் சில வினாடிகள் நீ பொறுத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்று கச்சியப்பர் கூறினார்.
சாயங்காலம் மாலை நேரமானஇந்த நேரம் பூதங்களான பூதகணங்களின் தலைவனான சிவபெருமான் தனது காளை வாகனத்தின் மீது அமர்ந்து வர. அவருடன் .அவரைப் பின்பற்றும் பூதகணங்களும் பேய்களும் பிசாசுகளும் சேர்ந்து வரும் நேரம் ஆகும். இந்த நேரத்தில் .அவர் பேய்களை காலநேரம் என்ற எந்தக் கட்டுப்பாடுமின்றி உடலுறவுகொள்ளும் பெண்களின் கருப்பையில் புகுத்தி விடுவார் ..உனது இளைய சகோதரியின் கணவரான அவருக்கு மூன்று விழிகள் உண்டு. பாலுறவு கொள்வதற்கான தடை செய்யப்பட்ட நேரம் அவரால் கண்காணிக்கப்படுகிறது. சற்று பொறுத்துக் கொள்வாயாக என்று மனைவியிடம் வேண்டினார்...
தன் கணவரின் அறிவுரை கேட்ட பின்பும் திதி தன்னுடைய காமத்தின் எல்லைக்கே சென்றதால் கச்யபர் மிகவும் வருந்தினார். அவள் மன்மதனால் தூண்டப்பட்டதால் வெட்கமும் நாணமும் அற்ற ஒரு விலைமாதுவை போலச் சிறந்த முனிவரின் ஆடைகளைப் பற்றி இழுக்க தொடங்கிவிட்டாள். மனைவியை உள்ளக்கிடக்கை அறிந்து கொண்ட அந்த தவறான நேரத்தில் வெளியே சென்று ஒரு ஒதுக்குப்புறமான இடத்தில். அவளுடைய இச்சையை தணித்துக் கொடுத்தார். வணங்குவதற்கு உரிய விதிக்கு தனது வணக்கத்தை செலுத்திய பின் அவர் இந்த காரியத்தை செய்து கொடுத்தார்..
சொல்ல தெரிந்துகொள்வோம் !!??
எதையும் யாரிடமும் சொல்ல தெரியாதே சொல்வதால் தான் ??
உங்களது சொல்லின் தாக்கம் சரியாக சென்று சேர்வது இல்லை ..
முதலில் " நான் சொல்கிறேன் ?? நீ கேள் !! " என்ற மனப்பான்மையை
அதாவது
தன்னை முன்னிறுத்தி, தனக்கு தெரிந்தது என்ற ஆணவப்போக்கில் சொல்லுவதை தவிருங்கள் ..
அப்படி ஆணவப்போக்கில் வெளிப்படும் சொல் !!
யாரிடம் சொல்கிறோமோ அவரின் ஆணவத்தை தூண்டி அதை ஏன் நான் கேட்க வேண்டும் ?? என்ற மனப்பான்மையை அது உருவாக்குவது இயல்பு ..
காரணம்
பரிமாறப்படும் உணவுக்கு முன்னே அதன் வாசம் வெளிப்பட்டு பசியை தூண்டுவது போல ..
எந்த உணர்வோடு சொல் பரிமாறப்படுகிறதோ அந்த உணர்வின் தாக்கம் சொல்லுக்கு முன்னே கேட்பவரிடம் சென்று அடையும் !!
அதே போல
" இதையெல்லாம் கேட்க மாற்றார்கள் ?? "
" இதற்க்கு எல்லாம் என்ன சொன்னாலும் புரியாது !! "
" எதற்கும் சொல்லிவைப்போம் !! "
போன்ற எண்ணத்தோடு கூடிய உணர்வை வைத்து கொண்டு எதை சொன்னாலும் !!
அது அதை எப்படி எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்று முன்னமே நீங்கள் அறிவித்த பின் தான் சொல்கிறீர்கள் ..
பின்னே எப்படித்தான் சொல்வது ??
இருக்கவே இருக்கிறான் இறைவன் ..
அவனே எதனுள்ளும் இருந்து !!
அதற்க்கு
எது எப்போது எப்படி புரியவேண்டுமோ அப்படி சொல்லி அதை கையாள்கிறான் என்பதும் நாம் வாழ்வில் நாம் அனுபவித்த உண்மை தானே !!!
" அப்போது கேட்கவில்லை இப்போது புரிகிறது " என்று நாமே உணர்ந்தது தானே ..
நம்மோடு ஆத்மார்த்தமாக ஆத்மநாதனால் பிணைக்கபட்ட ஆன்மாக்கள் தானே இங்கே இருப்பது அனைத்தும் ..
அப்போது ஆத்மநாதனை முன்னிறுத்தி !!
சொல்வது கேட்கப்படுமா ?? அது செயலாகுமா ?? போன்ற சலனம் இல்லாதே ..
இறைவனை உங்கள் சிந்தையில் இருத்தி சொல்ல நினைபவரின் உருவம் !! முகபாவம் கடந்து !! அந்த ஆன்மாவிடம் உங்கள் ஆன்மநிலையில் இருந்து ஆத்மநாதனை முன்னிறுத்தி !!
வாய் விட்டு சொன்னாலோ !! இல்லை ஆழ்ந்து நினைவில் வெளிப்படுத்தினாலோ !! அதற்க்கு புரியவேண்டிய விதத்தில் புரியவைப்பவன் பார்த்து கொள்வான் !!
இந்த இறையருளிய தன்மையை எல்லா உயிர்களிடமும் நீங்கள் வெளிப்படுத்தலாம் !!
அங்கே மொழி என்பது கூட இரண்டாம்பட்சம் தான் ..
இறையுடன் தான் உங்கள் உரையாடல் நிகழ்கின்றது ..
அது தொடர்புடைய ஆன்மாவிற்கு அது உணர்விக்கிறது என்பதே மெய் ..
ஆன்மிகம் ஏதோ வழிபட்டு வரன்கள் மட்டுமே பெறுவது அல்ல ..
நாம் வாழ்வில் ஒவ்வொரு கணத்திலும் அது பயன்படும் படியே இருக்கின்றது என்பதே மெய் ..
அதன் பின்னர் நீராடிவிட்டு சமாதி நிலையில் அமர்ந்து பேச்சைக் கட்டுப்படுத்தி காயத்ரி மந்திரத்தை ஜெபித்தபடி தியானத்தில் அமர்ந்தார். திதி தன் தவறை உணர்ந்து முகம் வாடி தலை குனிந்த நிலையில் கணவனிடம். அன்பிற்குரிய அந்தணரே. அனைத்து உயிர்களுக்கும் தலைவரான சிவபெருமான் என் கருவை அழிக்காது இருக்கும்படி தாங்கள் பார்த்துக் கொள்ள வேண்டுகிறேன். அவருக்கு எதிராக மிகப் பெரிய குற்றத்தை நான் புரிந்து விட்டேன்.
ஒரே சமயத்தில் கொடூரமான தேவராகம் உலக ஆசைகள் அனைத்தும் நிறைவேற்றுவதாகவும் விளங்கும் சினம் மிக்க சிவபெருமானுக்கு என் வந்தனங்கள் சமர்ப்பிக்கிறேன். அவர் அனைத்து மங்களங்களையும் உடையவராகவும் மன்னித்து அருளும்குணமாக விளங்குகிறார். ஆயினும் அவரது கொடூரகுணமே உடனே ஒருவரை தண்டிக்க வல்லதாகும். கல்வியற்ற வேடர்களும் மன்னிக்கப்படும் பெண்களிடம் அவர் என்மீது கருணை காட்டுவார்.. என்ற திதி. கணவரிடமும் தவறு செய்துவிட்டோம் என்ற அச்சத்தில் அவளது உடல் நடுங்கிக் கொண்டிருந்தது.....
கச்யபர் வெளிப்படையாக சில உண்மைகளை மனைவியிடம் கூறினார் ..உனது மனம் மாசடைந்ததாலும் அக் குறிப்பிட்ட நேரம் குறை உடையதாக இருந்தாலும் எனது அறிவுரையைப் புறக்கணிக்த்ததாலும் தேவர்களை அலட்சியம் காட்டியதாலும். இறுமாப்பு உடையவளே. உனக்கு நிந்தனைக்குரியவளே உனது கருப்பையிலிருந்து இரண்டு ஆணவம் மிக்க மைந்தர்கள் பிறப்பார்கள்... அதிர்ஷ்டம் இல்லாதவர்கள் அவர்கள். மூவுலகங்களுக்கும் தொல்லை கொடுப்பவர்களாக தோன்றுவார்கள். அவர்கள் பிறக்கும்போது உலகத்தின் எல்லா அமங்கல செயல்களும் நடக்கும். பெண்களை கொடுமைப்படுத்தும் அவர்கள் மகாத்மாக்களை சினமூட்டுவர் .பின்பு இப்பிரபஞ்சத்தின் நாயகரான பகவான். உயிர்களின் நலத்தை விரும்புவரான முழுமுதற் கடவுள் அவதரிப்பார் . பகவான் கையால் உனது மகன்கள் உயிர் இழப்பார்கள் என்று வெளிப்படையாகக் கூறினார் .அவர்களில் ஒருவன் இரணியாட்சன் மற்றொருவன் இரணியகசிபு.
மாலை நேரத்தின் சிறப்பு என்ன என்பதை தெரிந்து கொண்டீர்களா நண்பர்களே..
ராம கிருஷ்ண ஹரி பாண்டுரங்க ஹரி
(இன்னும் காண்போம்)
பிரம்ம ஸூத்ரம் 236:
வெவ்வேறானவை:
26.ஜீவாத்மாவும் உணர்வும் வெவ்வேறானவை_____
**சிவமே தவம்தவமே சிவம்**
தொழிலாளியின் பெருமையை
சுமையை சுமந்து உழைப்பின் உன்னதத்தை உலகிற்கு எடுத்துக்காட்டிய திருக்காட்சி
பிட்டுக்கு மண் சுமந்த தொழிலாளியே போற்றி போற்றி
சொக்கநாதா
சொக்கநாதா
ப்ருதகுபதேசாத் || 2:3.28 ||
பொருள்: ஜீவாத்மாவும் அதன் குணமான உணர்வும் உபநிஷதங்களில் தனித்தனியாகக் கூறப்பட்டுள்ளதால் அவை வெவ்வேறானவை.
‘உணர்வின் துணையுடன் ஆன்மா உடம்பு முழுவதும் ஆதிக்கம் செலுத்துகிறது’ என்கிறது கௌசீதகி உபநிஷதம் (3:6). ‘தூக்கத்தின் போது புலன்களின் ஆற்றலைத் தனது உணர்வின் மூலம் ஜீவாத்மா தன்னுள் இழுத்துக் கொள்கிறது’ என்கிறது பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் (2:1.17). இங்கெல்லாம் ஜீவாத்மாவும் அதன் உணர்வும் தனித்தனியானவை என்பது தெளிவாகக் கூறப்பட்டுள்ளது.
29. ஆனால் சில இடங்களில் ஆன்மாவும் அதன் உணர்வும் ஒன்றே என்ற கருத்தும் காணப்படுகிறதே அதை எப்படி புரிந்து கொள்வது?_____
தத்குணஸாரத்வாத்து தத்வ்யபதேச:ப்ராஜ்ஞவத் || 2:3.29 ||
பொருள்: உணர்வு என்பது ஆன்மாவின் இயல்பான குணமாக இருப்பதால் ‘ஆன்மாவே உணர்வு’ என்று கூறப்படுகிறது. இறைவனைப் பற்றிய கருத்திலிருந்து இதைப் புரிந்து கொள்ளலாம்.
‘உணர்வே வேள்வியைச் செய்கிறது; மற்ற செயல்களையும் செய்கிறது’ என்கிறது தைத்திரீய உபநிஷதம் (2:5.2). இங்கே ஜீவாத்மாவும் அதன் உணர்வும் ஒன்றாகப் பேசப்படுகிறது. உணர்வும் என்பது இயல்பானதும், மிகவும் அடிப்படையான பண்பாகவும் இருப்பதால் உணர்வுதான் ஆன்மா என்ற கருத்தில் பேசப்படுகிறதே தவிர உண்மையில் அவை ஒன்றல்ல.
இறைவனை அதே உபநிஷதம் (2:1.1), ‘இருப்பு, உணர்வு, எல்லையற்ற தன்மை வடிவினன் இறைவன்’ என்று கூறுகிறது. இருப்பும், உணர்வும், எல்லையற்ற தன்மையும் இறைவனின் இயல்பான, அடிப்படையான பண்புகளாக உள்ளன என்பதே இதன் பொருள். அது போலவே உணர்வை ஜீவாத்மாவிலிருந்து வேறுபட்டதாக, அதன் பண்பாகப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்,
இறைவன் இயல்பான, அடிப்படையான பண்புகளாக உள்ளன. இப்படி கூறக் காரணம் நாம் புரிந்து கொள்ள ஏதுவாக இயல்பு பண்பு அடிபடை இவையெல்லாம்.
மண்டூக மகரிஷி?
இவருக்காகத்தான் அழகன் வருகிறான்
அவர் எப்படி மண்டூகமாக மாறினார் என்பது ஒரு புராணக் கதை.
மகாபலி சக்கரவர்த்தியிடம் மூன்றடி நிலம் கேட்ட மகாவிஷ்ணு இந்த உலகத்தை அளக்க தனது திருவடியை மேலே தூக்கிய போது பிரம்மன், மகாவிஷ்ணுவின் பாதத்தை கழுவி பூஜை செய்தார்.
அந்தப் பூஜையின் போது மகாவிஷ்ணுவின் கால் சிலம்பு எனப்படும் நூபுரம் அசைந்து அதிலிருந்து நீர்த்துளி தெறித்து அழகர்மலை மீது விழுந்தது.
அதுவே இந்த நூபுர கங்கை தீர்த்தமாகும்.
இந்த தீர்த்தத்தில் அமர்ந்து தான் சுதபஸ் என்ற மகரிஷி சுந்தரராஜ பெருமாளை நினைத்து தியானத்தில் இருந்தார். அப்போது சுதபஸ் முனிவரை காண துர்வாச முனிவர் வந்தார்.
பெருமாளின் நினைப்பில் இருந்ததால் சுதபஸ் முனிவர் துர்வாசரைக் கவனிக்கவில்லை. அவரை சரியாக உபசரிக்கவில்லை. இதனால் துர்வாச முனிவருக்கு கோபம் தலைக்கு ஏறியது.
மரியாதை தெரியாத “மண்டூகமான நீ மண்டூகமாகவே போ என சாபமிட்டார். மண்டூகம் என்றால் தவளை என்று பொருள். சாபம் பெற்ற சுதபஸ், கண்ணீர் விட்டார், கைகூப்பிய அவர், துர்வாசரே பெருமாளின் நினைப்பில் இருந்ததால் தங்கள் வருகையை கவனிக்கவில்லை. எனவே, எனக்கு தாங்கள் சாப விமோசனம் தந்தருள வேண்டும், என வேண்டினார்.
அதற்கு துர்வாசர், ‘வேதவதி’’ என்ற வைகை ஆற்றில் தவம் செய். அழகர்கோவிலில் இருந்து பெருமாள் வருவார். அப்போது உனக்கு சாப விமோசனம் கிடைக்கும் என்று கூறினார். சுதபஸ் அதன்படியே செய்ய அவருக்கு பாபவிமோசனம் கிடைத்தது. இதுவே நூபுர கங்கையின் ஆன்ம வரலாறு.
வைகையில் இறங்கும் கள்ளழகர் ஆண்டுதோறும் சித்திரை மாதத்தில் அழகர் கோவிலிலிருந்து கள்ளழகர் ஆக கண்டாங்கி சேலை உடுத்தி தங்க பல்லாக்கில் கிளம்பி மதுரைக்கு வருவார்.
அவரை லட்சக்கணக்கான பக்தர்கள் எதிர்கொண்டு அழைப்பார்கள். சித்ரா பௌர்ணமி தினத்தில் தல்லாகுளத்தில் ஆண்டாள் சூடி கொடுத்த மாலையை அணிந்து கொண்டு தங்கக்குதிரை வாகனத்தில் ஏறி வந்து ஆற்றில் இறங்குவார் கள்ளழகர்.
கள்ளழகர் அழகர் மலையில் இருந்து இறங்கி வந்து அலங்காநல்லூர் வழியாக வைகையில் இறங்கி தேனூர் சென்று வைகை ஆற்றில் தவமிருக்கும் மண்டூக முனிவருக்கு சாப விமோசனம் கொடுப்பார்.
பின்னர் வண்டியூரில் தங்கியிருந்து பின்னர் மீண்டும் அழகர் மலைக்கு கிளம்புவார். திருமலைநாயக்கர் காலத்திற்குப் பின்னர்தான் சித்திரை திருவிழா மதுரைக்கு மாற்றப்பட்டது. கள்ளழகர் மதுரை வைகை ஆற்றில் எழுந்தருளி பக்தர்களுக்கு அருள்பாலிக்கிறார்.
சித்திரை திருவிழா எட்டாம் நாள் : #ஸ்ரீ__மீனாட்சிபட்டாபிஷேகம்
#காலை_புறப்பாடு
#தங்கப்பல்லக்கு , #வெள்ளி_சிம்மாசனம் வாகன வீதியுலா ...
காலை:
இரவு முடிசூட்டி கொள்ளபோகும் மகாராணி மீனாட்சி தேவியும் , சொக்கநாதரும் தங்கப்பல்லக்கு புறப்பாடு ஆகி வித்யாசமாக அமர்ந்த திருக்கோலத்தில் மாசி வீதி வலம் வந்து கட்டுச்சட்டி மண்டபம் என்னும் திருஞானசம்பந்தர் ஆதீன மண்டபத்தில் எழுந்தருளி மதியம் மங்கள நலங்கு அலங்கார அபிஷேக திருமஞ்சனம் கண்டருளல் ...
மாலை - அலங்கார ஆபரணம் தரித்து நவரத்தின மாலைகள் புரள ஸ்வர்ண யக்ஞயோபவீதம் பூண்டு கிரீடம் இல்லாமல் பரிவட்டம் கட்டிக்கொண்டு அம்பாளும் ஸ்வாமியும் பல்லக்குகளில் மீண்டும் கோயிலுக்கு எழுந்தருள்வர் .ராணியை உபசரிக்கும் பொருட்டு இன்று முதல் கல்யாணம் வரை இரட்டை மேளதாள வாத்தியங்கள் இரட்டை நாதஸ்வரங்கள் வாசிக்க ... அம்மன் சந்நிதியில் உள்ள #ஆறுகால்பீடத்தில் எவ்விடத்தில் குமரகுருபரனுக்கு ப்ரத்யக்ஷமாக வந்து முத்துமாலை தந்தாளோ அவ்விடத்தில் வெள்ளி பந்தலில் மஹா வெள்ளி சிம்ஹாசனத்தில் #ஸ்ரீராஜா_ராஜேஸ்வரி கொலுவிருப்பாள் ...
- வேதமந்திரங்கள் முழங்க தங்க குடங்களில் பூரண கும்பம் வைத்து பட்டாபிஷேக #நவரத்தின_ராயர் கிரீடத்திற்கு பூஜைகள் நடக்க ... அம்மன் சந்நிதி முழுவதும் வண்ண மலர் மாலைகளும் #புஷ்பத்தோரணங்களும் அசைந்தாட பட்டு தொம்பை பந்தலின் கீழ் சாமரம் வீச அமர்ந்திருப்பாள் அன்னை ஸ்ரீ தடாதகை ..
சரியாக 7.45 முதல் 8.04 மணிக்குள் சுப விருச்சிக லக்கினத்தில் அன்னை ஸ்ரீ மீனாக்ஷிக்கு இரத்தின செங்கோலுடன் பாண்டி நாடு சின்னமான வேப்பம்பூ மாலை தரித்து மத்ஸ்ய முத்திரை இடப முத்திரை சாற்றி கிரீடத்திற்கு புனித நீரூற்றி வேதமந்திரங்கள் முழங்க மேளதாள வாத்தியங்கள் இன்னிசைக்க
#ஸ்ரீ_மஹாதிரிபுரசுந்தரிக்கு சாம்ராஜ்ய பரிபாலன #மகா_பட்டாபிஷேகம் நடக்கும் ...
ஸ்ரீ #மீனாட்சி சொக்கநாதர் பிரியாவிடை சிம்ஹாசனங்களில் வீதியுலா .. #மதுராபுரி__மகாராணி மீனாட்சியின் ஆட்சியை கொண்டாட #கந்தர்வர்கள் புஷ்பமாரி பொழிந்து ... கோவில் வந்து தீபாராதனை ஆகி சந்நிதி சென்றடைவார்கள்..
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 237:
ஒன்றே என்பதில் தவறில்லை:
30. ஜீவாத்மாவும் பரமாத்மாவும் ஒன்றே என்பதில் தவறில்லை___
யாவதாத்மபாவித்வாச்ச ந தோஷஸ்தத்தார்சனாத் || 2:3.30 ||
பொருள்: ஜீவாத்மா எதுவரை இருக்குமோ அதுவரை அதனுடன் இணைபிரியாத இயல்பாக உணர்வும் இருக்கும். எனவே ஜீவாத்மாவை உணர்வு என்று கூறுவதில் தவறில்லை. அவ்வாறே வேதங்களும் கூறுகின்றன.
உணர்வு என்பது ஜீவாத்மாவின் அடிப்படை இயல்பாக உள்ளது. பொருளும் அதன் இயல்பும் பிரிவதில்லை. உணர்வு அவ்வாறு இணைபிரியாமல் எப்போதும் ஆன்மாவுடனேயே இருப்பதால் அதனை உணர்வு என்று கூறுவதில் தவறில்லை. தைத்திரீய உபநிஷதம் (2:5.2). ‘உணர்வே வேள்வியைச் செய்கிறது; மற்ற செயல்களையும் செய்கிறது’ என்று கூறும் போது இந்தப் பொருளிலேயே நாம் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.
31. உணர்வு எப்போதும் ஆன்மாவுடன் இருக்கிறது என்றால் தூக்கத்தில் அவ்வாறு இல்லையே?________
பும்ஸ்த்வாதிவத்தஸ்ய ஸதோஅபிவ்யக்தியோகாத் || 2:3.31 ||
பொருள்: தூக்கத்திலும் உணர்வு இருக்கவே செய்கிறது. ஏற்கெனவே அவ்வாறு இருப்பதால் தான் அது விழிப்பு நிலையில் வெளிப்படுகிறது---ஆண்மை முதலியவை போல்.
உணர்வு ஒருபோதும் ஆன்மாவை விட்டுப் போவதில்லை என்று 20 ஆம் ஸூத்ரம் கூறியது. ஆனால் தூக்கத்தில் நமது அனுபவம் வேறாக இருக்கிறது. தூக்கத்தில் நாம் எதையும் அறிவதோ உணர்வாதோ இல்லை; எந்தப் புலனுமே வேலை செய்வதில்லை. எனவே தூக்கத்தில் உணர்வு இருப்பதாக எப்படிக் கூறுவது?
புகழும்போது வெட்கப்பட்டும்,அவமானப்படுத்தப் படும்போது அமைதியாகவும் இருந்து பழக்கப் பட்டவன் எவனோ அவனே மேம்பட்டவன்
தூக்கத்தில் உணர்வு இல்லா விட்டால் நமது வாழ்க்கை தொடர்வது எப்படி? உதாரணமாக, மனிதனின் ஆண்மை அல்லது இனப்பெருக்க ஆற்றலை எடுத்துக் கொள்வோம். வயதுக்கு வந்தவனிடம் அந்த ஆற்றல் வெளிப்படுகிறது. சிறுவனிடம் வெளிப்படவில்லை என்பதற்காக அவனிடம் அந்த ஆற்றல் இல்லை என்று கூற முடியாது. சிறுவனிடம் அது மறைந்துள்ளது, உரிய காலத்தில் வெளிப்படுகிறது. அது போலவே, உரிய வயதில் ஆண்களுக்கு மீசை முளைத்தல் போன்றவையும். சிறுவயதில் முகத்தில் முடி முளைப்பதில்லை, குரல் பெண்மைத் தனத்துடன் காணப்படுகிறது. ஆனால் இவையெல்லாம் வயதிற்கு வரும் போது மாறுகின்றன.
எல்லோரும் நல்லவர்கள் தான் !!
உன்னை நீ நல்லவனாக எதிலும் ஏற்றுக்கொள்ளும் பட்சத்தில் ..
உன்னை ஒத்த நல்லவர்கள் தான் இங்கே இருக்கிறார்கள் ..
நான் அதில் நல்லவன் இதில் இல்லை என்று நீயே இருக்கும்போது !!
அப்படியே மற்றவர்களும் பிரதிபலிக்கிறார்கள் ..
என்ன அந்த அதில் / இதில் என்பது கொஞ்சம் மாறும் ..
அவ்வளவே ..
ஆண்டவன் நான் எப்படி இருக்கனும்னு என்னை படைத்தானே,
அப்படி நான் இல்லாமல், எனக்கு என்ன விருப்பமோ என்று அனுபவித்து, வாழ்ந்து மறைவதனால் கிடைக்கும் லாபமே கர்மா!!
வாவ்!!சூப்பர் ரங்குடு..
நல்லவன் ஆகிய இறைவனையே பொல்லாதவன் என்று நல்லவன் ஆகிக்கொண்டு இருப்பவன் சொல்கிறான் என்றால் !!
நல்லவன் எல்லா ஊரிலும் ஓரே போலத்தான் வாழ்க்கிறான்...
அயோக்கியர்கள் தான் ஊருக்கு ஊர் ..தெருவுக்கு தெரு..
நாட்டுக்கு நாடு..வித்தியாசப்படுவர்..
அவர்களை கண்டு கொள்வது தான் கடினம்..
அவனே இன்னும் நல்லவன் ஆக்கிக்கொண்டுதான் இருக்கிறான் என்று தானே அர்த்தம் ..
மண்ணில் விழும் மழை துளி மண்ணுக்கு பாரம்..
ஆனால் உன்னை சுமக்கும் மண்ணுக்கு , உன் உழைப்பினால் வரும் வியர்வை துளி அதன் மீது சிந்த, அது மண்ணுக்கு ஆதாரம்.
உன்னை நீ நல்லவனா அங்கீகரித்துக்கொள்ளும் போது ..
இப்பிரபஞ்சமே நல்லவர்களாக தெரியும் ..
பார்வையில் கோளாறு உள்ளவர்க்கு !! தெரிவதில் கோளாறு என்று குறை சொல்வது சுலபம் ..
பார்வை கோளாறு நீங்கிவிட்டால் ?? தெரிவதும் கோளாறு அற்றதாகவே இருக்கும் ..
அது போலவே விழிப்பு நிலையில் வெளிப்படுகின்ற அனைத்தும் தூக்கத்திலும் இருக்கவே செய்கின்றன; ஆனால் தோன்றா நிலையில் இருக்கின்றன. எனவே தூக்கத்தில் உணர்வு இல்லை என்ற கருத்து தவறு.
பகிர்வு உலகப் புகழ்பெற்ற மதுரை சித்திரை திருவிழா முக்கிய நிகழ்வான
மீனாட்சி சொக்கநாதர் (சுந்தரேஸ்வரர்)
திருக்கல்யாணம் (02/05/23)
பாண்டிய நாட்டில் மலையத்துவஜன் என்ற மன்னன் ஆண்டு வந்தான். அவனும், காஞ்சனமாலையும் புத்திரப்பேறின்றி நீண்ட காலங்கள் வருந்தினர். எனவே உலகையே காக்கும் அன்னை உமையவளே தனக்கு மகளாக வரவேண்டுமென்று மலையத்துவஜன், காஞ்சனமாலை இருவரும் வேள்வி செய்தனர். அந்த யாகத்தீயில் அக்கினியிலிருந்து உலகை ஆளும் அன்னை உமையவள் சிறு குழந்தையாக தோன்றினாள். அப்பொழுது அந்தக் குழந்தைக்கு மூன்று தனங்கள் (மார்பகங்கள்) இருந்தன. இதைக் கண்டு இவர்கள் சற்றே வருந்த, அப்போது ஒரு அசரீரி கேட்டது. மலையத்துவச மன்னரே! வருந்த வேண்டாம்! தங்களுக்கு அந்த உலக அன்னையே மகளாகப் பிறந்துள்ளார். இவர் திருமண வயதை அடைந்து, தனக்கு மணமகனாக வரப்போகிற வரை பார்த்ததும், அதிகமாக இருக்கும் ஒரு தனம் மறைந்துவிடும்! என்றது! அசரீரி. எனவே இருவரும் மகிழ்ந்து, குழந்தைக்குத் தடாதகைப்பிராட்டி எனப் பெயரிட்டு, ஓர் அரச குமாரனுக்கு கற்பிக்க வேண்டிய அனைத்து கலைகளையும் கற்பித்து, மிக மகிழ்வோடு, தடாதகைப் பிராட்டியை இளவரசியாக நியமித்தான்! மலையதுவஜ மன்னன். பின்னர் மலையத்துவசன் மறைந்துவிட, தடாதகைப் பிராட்டியார் மீனாட்சி என்ற பட்டப் பெயருடன் மதுரையைத் தலைநகராகக் கொண்டு பாண்டிய நாட்டைச் சிறப்புடன் ஆட்சி செய்தார். முழுவதும் பெண்களால் ஆன ஒரு படையை அமைத்து, அன்னை மீனாட்சி மிகவும் வீரத்துடன் பாண்டிய நாட்டை ஆண்டு வந்தார். மீனாட்சி என்றால் மீனானது தனது கண் பார்வையாலேயே தனது குஞ்சுகளை பாதுகாத்துருளும். அதேபோல தனது அருட்பார்வையாலேயே உலக மக்கள் அனைவரையும் கண்ணென காத்து வருவார்! என்ற பொருளில் தடாதகை பிராட்டியாருக்கு, மீனாட்சி என்ற பெயர் பட்டப்பெயர் கொடுக்கப்பட்டது.
மீனாட்சியம்மை திக்விஜயம் செய்து, அனைத்து தேசத்து அரசர்களையும் வென்றார். முழுபாரதத்தையும் வென்ற அன்னை, கைலாயத்திற்கும் திக்விஜயம் செய்து போரிட நினைத்த பொழுது அங்கே சிவபெருமானை கண்டதும் அவருக்கு மீதமிருந்த ஒரு தனம் மறைந்தது. எனவே இவரே தன் நாயகன் என எண்ணி, நாணத்தால் தலை குனிந்து நின்றிருந்தாள்! அன்னை மீனாட்சி. அதைக் கண்ட சிவபெருமான், நான் உன்னை மதுரைக்கு வந்து மணம் புரிந்து கொள்வேன்! இப்பொழுது திரும்பிச் செல்! என்றார். இதனால் அவர் தன் படைகளுடன் மதுரைக்கு வந்து தன் அன்னை காஞ்சனமாலையிடம் இத்தகவலைத் தெரிவித்தார். தன் மகள் திக்விஜயம் செய்து அனைவரையும் வென்று மாபெரும் சக்கரவர்த்தினியாக அரசாட்சி செய்தாலும், திருமணம் ஆக வில்லையே? என வருந்திய காஞ்சனமாலை இதனால் மிகவும் மனம் மகிழ்ந்தாள்.
சிவபெருமானுக்கும், தன் மகள் மீனாட்சிக்கும் திருமணத்திற்கான அனைத்து ஏற்பாடுகளையும் காஞ்சனமாலை பெரு மகிழ்வோடு விமரிசையாகச் செய்தாள். மீனாட்சியின் திருமணம் பற்றி செய்தியானது யானையின் மீது அமர்ந்து மணமுரசு மூலம் பாண்டிய நாட்டு மக்களுக்கு அறிவிக்கப்பட்டது. வெளிநாட்டு அரசர்களுக்கும் மீனாட்சி திருமணம் பற்றிய ஓலைகள் அனுப்பப்பட்டன. மக்கள் தங்கள் வீடுகளையும், நகரங்களையும் அலங்கரித்தனர். பொன்னாலும், நவமணிகளாலும் திருமண மண்டபம் அலங்கரிக்கப்பட்டது.
திருமணத்தை எல்லோரும் பார்த்து மகிழும் வண்ணம் திருமண மண்டபத்தின் நடுவில் மணமேடை அமைக்கபட்டு அலங்கரிக்கப்பட்டது. சிவபிரானின் திருமணச்செய்தியை அறிந்த தேவர்கள் அனைவரும் கையிலையை அடைந்து சிவபெருமானைத் துதித்தனர். பின்னர் நந்திதேவரின் அனுமதியுடன் இறைவனை கண்டு வணங்கினர். சிவபெருமானை அழகிய சுந்தரேஸ்வரராக அலங்கரித்தார் குபேரன். குண்டோதரன் குடைபிடிக்க இறைவனார் இடப வாகனத்தில் ஏறி மதுரை நகரின் வெளியே எழுந்தருளினார்.
இறைவனான சிவபெருமான் மதுரை நகரின் புறத்தே எழுந்தருளி இருப்பதை அறிந்த காஞ்சன மாலை, பாண்டிய நாட்டு அமைச்சர்களுடன் சென்று அவரை வரவேற்றாள். காஞ்சன மாலை இறைவனாரிடம் “உலக இயக்கத்திற்கு காரணமானவரே, தாங்கள் தடாதகை பிராட்டியாரை மணம் செய்து பாண்டிய நாட்டை ஆள வேண்டும்” என்று விண்ணப்பித்தாள். இறைவனும் “அவ்வாறே ஆகுக” என்று காஞ்சன மாலைக்கு அருள்பாலித்தார். பின் மதுரைநகரில் அமைந்திருந்த திருமண மேடைக்கு இறைவன் எழுந்தருளினார்.
எந்நேரமும் பாம்புகளையே தன் ஆபரணங்களாகக் கொண்டிருக்கும் சிவபெருமான் இப்பொழுது பொன்னாபரணங்களும், பட்டாடையுமாக அழகிய சுந்தரேஸ்வரராகக் காட்சி அளித்தார். சிவபெருமானின் அழகினைப் பார்த்த மதுரை மக்கள் மெய்மறந்து இருகரங்களையும் கூப்பிவாறு சிவனாரை வணங்கியபடியே நின்றிருந்தனர்.
உலக அன்னையான மீனாட்சி தேவிக்கு பெண்கள் அலங்காரம் செய்து மணமேடைக்கு அழைத்து வந்து மணமகனான சுந்தரேஸ்வரரின் அருகில் அமர்த்தினர். திருமால், மீனாட்சியைத் தாரை வார்த்து சொக்கருக்குக் கொடுக்க, மீனாட்சி சொக்கநாதர் திருமணம் இனிதே நிறைவேறியது. பின்னர் இறைவன் காஞ்சன மாலைக்கு கொடுத்த வாக்கின்படி மதுரையின் ஆட்சிப் பொறுப்பை ஏற்றார்.
மீனாட்சியம்மையின் திருமணத்திற்கு மிக விமரிசையாக அனைத்து ஏற்பாடுகளையும் செய்து இருந்தனர். மலை மலையாக உணவு வகைகள் குறித்து வைக்கப்பட்டிருந்தன ஆனால் சிவபெருமானின் பூதகணங்களால் அந்த உணவுகளை உண்டு முடிக்க முடியாமல் ஏராளமான உணவு மீதமானது. இதைக்கண்ட மீனாட்சியம்மை இந்த உணவுகளை உண்ண தங்கள் படையில் யாரும் இல்லையா? எனக் கேட்க சிவபெருமானும் குண்டோ தரனை அழைத்து, இவன் ஒருவனுக்கு நீ முதலில் உணவளி. பிறகு மற்றவர்களை உண்ணச் சொல்கிறேன்! என்றார்! இளநகையுடன்.
வடவைத்தீ போன்ற பசி வாட்ட, குண்டோதரன் மீனாட்சி அம்மையின் சமையல்காரர்கள் தயார் செய்து வைத்திருந்த திருமண விருந்து உணவு வகைகள் முழுவதையும் உண்டு முடித்தும், அவனுடைய பசிநோயானது தீராமல் அதிகரித்துக் கொண்டே சென்றது.அதனால் குண்டோதரன், சோமசுந்தரரிடம் சென்று தனது பசிநோயினை போக்கியருள வேண்டினான். சோமசுந்தரரும் அவன்மீது இரக்கம் கொண்டு, உலகிற்கு எல்லாம் உணவளிக்கும் அன்னபூரணித் தாயை மனதில் நினைத்தார்.உடனே அங்கே தயிர் அன்னத்தினை உடைய நான்கு பெரிய குழிகள் தோன்றின. சுந்தரேஸ்வரரும், குண்டோதரனிடம் “பசிநோயால் வாடும் குண்டோதரனே, இந்த குழிகளில் உள்ள தயிர் அன்னத்தினை உண்பாயாக” என்று அருளினார். குண்டோதரனும் இறைவனின் ஆணையின்படி தன்னுடைய இரு கைகளாலும் அன்னக்குழியில் இருந்த தயிர் அன்னத்தை எடுத்து உண்டான். இறைவனின் கருணையால் குண்டோதரனைப் பிடித்திருந்த பசிநோய் மறைந்தது. ஆனால் அவனைத் தாகம் வாட்டியது. உடனே *குண்டோதரன் மதுரையில் நீரிருக்கும் இடங்களைத் தேடிபோய் நீரினை அருந்தினான். குண்டோதரனின் நீர்வேட்கையின் காரணமாக மதுரையின் நீர்நிலைகளெல்லாம் வற்றின. ஆனாலும் அவனுடைய நீர்வேட்கை அடங்கவில்லை. இறுதியில் அவன் சோமசுந்தரரைச் சரணடைந்தான். "உலகினை காத்து அருளும் சிவபெருமானே! அடியேனின் பசிநோய் தீர்ந்து, இப்பொழுது நீர்வேட்கை அதிகரித்துள்ளது” என்றான்! குண்டோதரன். அழகிய சொக்கநாதரும், தன் தலையில் சூடியிருந்த கங்கையை நோக்கி “பெண்ணே, நீ இம்மதுரை மாநகரின் பக்கத்தில் ஒரு பெரிய நதியாக விரைந்து ஓடி வருவாயாக” என்று கட்டளை இட்டார். கங்காதேவியும், சொக்கநாதரே! “என்னுள் மூழ்கியவருக்கு பக்தியும், அன்பும், மெய்ஞானமும், வீடுபேறும் பெறுமாறு தாங்கள் எனக்கு திருவருள் புரிய வேண்டும்!” என்று வேண்டினாள்; சிவனாரும் அவ்வாறே அருள் புரிந்தார்.
குண்டோதரன் அழைத்து சிவபெருமான் இந்த மண்ணில் "கையை வை"
"வை கை" என்றார். குண்டோ தரனும் தன் இரு கரங்களையும் அம்மண்ணில் வைக்க, கங்காதேவி பெரிய நதியாக பெருக்கெடுத்து ஓடி வந்தாள். தனது கரங்களை வைத்ததுமா உருவான நதி என்பதால் வைகை என்று அந்நதி பெயர் பெற்றது. சிவபெருமான், குண்டோதரனிடம் அந்நதிநீரினைப் பருகக் கட்டளையிட்டார். குண்டோதரனும் ஆற்றின் அருகே சென்று இருகைகளையும் நீட்டி நீரை வாரிக் குடித்து, தனது நீர்வேட்கைத் தணித்தான். நீர்வேட்கை தணிந்த குண்டோதரன் மகிழ்ந்து இறைவனின் திருவடிகளில் வீழ்ந்து வணங்கினான். ஆனந்தத்தில் பல பாடல்களைப் பாடினான்.அவனது பாடல்களைக் கேட்ட சிவபெருமான் அவனை தனது பூத கணங்களுக்கு தலைமை ஏற்கும் பதவியை அவனுக்கு அருளினார்.வைகை நதியின் வேறு பெயர்கள்:
சிவபெருமானின் தலையிலிருந்து இறங்கி வந்ததால் வைகையை சிவகங்கை என்றும் அழைப்பர். தன்னைப் பருகுபவர்களுக்கு தெளிந்தச் சிவஞானத்தை அளிப்பதால் இது சிவஞானத்தீர்த்தம் என்றும், காற்றைப் போல் வேகமாக வருவதால் வேகவதி என்றும், மதுரையை சூழ்ந்து வருவதால் கிருத மாலை என்றும் வைகைநதி அழைக்கப்படுகிறது.
கள்ளழகர் வைகையாற்றில் இறங்குதல்
பார்வதி தேவியின் அண்ணன் முறையினர் மகாவிஷ்ணு என்பதால் கள்ளழகர் (திருமால்) அன்னை மீனாட்சிக்கு அண்ணன் முறை ஆகிறார். எனவே தங்கையின் திருமணத்தைக் காண கள்ளழகர் குதிரையில் ஏறி வரும் பொழுது, திடீரென்று தோன்றிய வைகை ஆறு வெள்ளம் தடுத்ததால் அவர் குறிப்பிட்ட நேரத்தில் திருமணத்திற்கு வர இயலவில்லை. எனவே அண்ணன் வராமல் திருமணம் நடைபெறுவதா? என மீனாட்சியம்மை வருந்த , சிவபெருமானே கள்ளழகர் வடிவில் வந்து தனது திருமணத்தை நடத்தி வைத்தார்.அதாவது சிவபெருமானே, கள்ளழகர் ஆகவும் வந்து தனக்கு மீனாட்சி அம்மையைக் கரம்பிடித்து கொடுக்க வைத்தாராம். வைகையாற்றின் கரையில் காத்திருந்த கள்ளழகரோ வைகையில் வெள்ளம் குறையாததால் வைகை நதியில் குதிரையோடு இறங்கினாராம்.. இதுவே கள்ளழகர் வைகையில் இறங்குதல் என்ற திருவிழாவாகக் கொண்டாடப்படுகிறது.. இந்தப் புனித நாள் சித்திரா பௌர்ணமி அன்று ஒவ்வொரு வருடமும் "வைகையாற்றில் கள்ளழகர் இறங்குதல்" என்று கொண்டாடப்பட்டு வருகிறது. நிஜமான கள்ளழகர் மீனாட்சி சொக்கநாதர் திருமணம் முடிந்த பிறகே வந்து சேர்ந்தாராம். சிவனாரும் திருமாலும் ஒருவரே என்பதை உலகிற்கு உணர்த்த சிவபெருமான் ஆடிய நாடகத்தில் ஒன்றே, கள்ளழகர் ஆகவும் சிவபெருமானே வந்த நிகழ்வு. இறைவனச் சரணடைபவர்களை இறைவன் கட்டாயம் காத்தருளுவார்! என்பதே இதன் கருத்தாகும்.
மீனாட்சி சொக்கநாதர் திருமணத்தை மனதார கண்டுகளித்து, உளமார வணங்குபவர்கள், வாழ்வில் அனைத்து நன்மைகளையும் பெறுவர்! என்றும் வளமான வாழ்க்கையை வாழ்வர்!என்பது உறுதி.
கல்யாணம் முடிஞ்சாச்சு குண்டோதரர்களுக்கு கல்யாண சாப்பாடு போட்டாச்சு...
ஓம் நமசிவாய
(இன்னும் காண்போம்).
அக்னீநட்சத்திரமும் காண்டவ தகனமும் அக்னி நட்சத்திரம் குறித்து புராணம்
புராண காலத்தில் 12 வருடங்கள் இடைவிடாமல் நெய்யூற்றி சுவேதகி யாகம் செய்தார்கள். யாகத்தீயில் வார்க்கப்பட்ட நெய்யை அதிகமாக உண்ட அக்னி தேவனுக்கு மந்த நோய் தாக்கி விட்டது. அந்த நோய் நீங்குவதற்கு மூலிகை செடிகள் நிறைந்த காண்டவ வனத்தை 21 நாட்கள் எரித்த காலமே அக்னி நட்சத்திர நாட்கள் என்று புராணம் கூறுகிறது
அதை தெரிந்து கொள்வோம். யமுனை ஆற்றங்கரைக்கு அருகிலுள்ள காட்டின் பெயர் காண்டவ வனம். இந்தக் காட்டிற்குள் அரிய மூலிகைச் செடிகள் இருப்பதால் அதன் மணம் ஆற்றங்கரைக்கு வருபவர்களைக் கவரும். இந்திரனின் காவலில் உள்ள அந்த வனத்தில் அரிய மூலிகைகள் செழித்து வளர, அவ்வப்போது மழைபெய்யச் செய்தான் மழையின் அதிபதியான இந்திரன்.
இயற்கையின் எழிலுடன் மூலிகையின் மணமும் வீசிக்கொண்டிருந்த இதமான சூழ்நிலையில், யமுனை நதியில் கண்ணனும் அர்ச்சுனனும் அவர்களுடைய தோழர்களும் நீராடி மகிழ்ந்தனர்.
இந்த வனத்தில் என் பசிப்பிணியைத் தீர்க்கும் மருந்து உள்ளது. நான் இந்த வனத்திற்குள் பிரவேசிக்க நீங்கள் உதவி செய்ய வேண்டும்'' என்று வேண்டினார்.
"அக்னிதேவனே! ஏன் இந்த வேடம்? நேரிடையாகவே எங்களிடம் உங்கள் பசிப்பிணிக்கு உணவு கேட்கலாமே'' என்று கண்ணன் சொன்னதும் தன் வேடத்தைக் கலைத்தார் அக்னிதேவன்.
கண்ணன் அர்ச்சுனனைப் பார்த்து சிரித்தார். கண்ணன் சிரிப்பின் பொருளைப் புரிந்துகொண்ட அர்ச்சுனன்,
தானம் செய்யுங்கள்
இந்த நாட்களில் ஆலயங்களுக்குச் சென்று இறைவனுக்கும் இறைவிக்கும் அபிஷேக ஆராதனைகள் செய்வது நல்ல பலனைத் தரும். தான- தர்மங்கள் செய்யலாம். தண்ணீர்ப் பந்தல் அமைத்து நீர் மோர் வழங்கலாம்,நோயாளிகளுக்கு இளநீர் தரலாம். உடல் ஊனமுற்றவர்களுக்கு காலணி, குடைகளை வழங்கலாம், ஏழை, எளியவர்களுக்கு தயிர் சாதம் அளிக்கலாம்.
ஸர்வம் கிருஷ்ணம் *
மேஷம் முதல் மீனம் வரை 12 ராசிகளில் அசுவினி தொடங்கி ரேவதி வரை 27 நட்சத்திரங்கள் உள்ளன.*
இந்த அக்னி நட்சத்திர தோஷ காலத்தில் என்ன செய்யலாம் என்ன செய்யக்கூடாது என்று பார்க்கலாம்.
சூரியன் சித்திரை மாதம் மேஷ ராசியில் நுழையும் போது உச்சமடைகிறார். உச்சமடைந்த சூரியனின் கதிர்கள் நம்மை சுட்டு பொசுக்குகிறது. கார்த்திகை நட்சத்திரத்தின் அதிபதி சூரியன், அதிதேவதை அக்னி. சித்திரை மாதம் பரணி நட்சத்திரத்தின் மூன்றாம் பாதம் தொடங்கி ரோகிணி நட்சத்திரம் 1 பாதம் வரை சூரியன் பயணிக்கும் போது நெருப்புக்கு இணையான வெப்பத்தை சூரியன் கக்குவதால் அக்னி நட்சத்திரம் என்கின்றனர்.
அக்னி நைவேத்தியம்
தோஷ காலம்
என்ன செய்யலாம் செய்யக்கூடாது
புராண காலத்தில் 12 வருடங்கள் இடைவிடாமல் நெய்யூற்றி சுவேதகி யாகம் செய்தார்கள். யாகத்தீயில் வார்க்கப்பட்ட நெய்யை அதிகமாக உண்ட அக்னி தேவனுக்கு மந்த நோய் தாக்கி விட்டது. அந்த நோய் நீங்குவதற்கு மூலிகை செடிகள் நிறைந்த காண்டவ வனத்தை 21 நாட்கள் எரித்த காலமே அக்னி நட்சத்திர நாட்கள் என்று புராணம் கூறுகிறது.
திருவாசகம். திருச்சாழல் 3 
உள்ளம் ஒன்றிருக்கவே எந்த நினைப்பும் சாத்தியம் என்கிறார் ரமண பகவான். அதாவது உள்ளம் ஒன்றில்லை என்றால் நினைவான உடலும் அதில் நானும் நீயும் எப்படி?. ஆனால் உள்ளம் என்கின்ற இருப்பை உணர்ந்த நாம் இதற்கு நன்றி செலுத்த பழகு. ஈஸ்வரன் வசப்படுவான் என்கிறார் ரமணர். உள்ளத்தில் இருக்கின்ற பரம்பொருள் உணர்ந்து கொள். இதனுடன் பழகினால் உள் - வெளியே இரண்டில்லை ஒன்றே.எங்கே இழுத்து செல்கிறது வாழ்க்கை என்று தெரியாமலே நாம் பயணித்துக்கொண்டிருக்கிறோம். நம் சந்தர்ப்பங்கள், பலரை நம்மை சந்திக்க வைக்கிறது. சிலர் பலம் ஆவார்கள்..சிலர் பாடம் ஆவார்கள். நம்புவது என்பது அறியாமையின் வெளிப்பாடு என்பதை பட்டபின்பு தான் உணர்வோம். ஏமாற்றத்தின் வலிகள் கடைசி வரை ஒரு ஞாபக கொழுந்தாய் நமக்குள் வட்டமிட்டுகொண்ட இருக்கும்.. ஆனாலும் மீண்டும் போய் யாரிடமாவது ஏமாறுவோம். நாமும் இதற்கு விதிவிலக்கல்ல..நம்மால் ஏமாற்றப்ப்ட்டவர்களும் இருக்கலாம். கடைசியில் மிஞ்சி போய் பார்த்தால் விஞ்சி நிற்பது ..இயலாமையே.
ஜீவ முக்தன் - ஜீவ சமாதி
#தொடரும்...
(இன்னும் காண்போம்).
**சிவமே தவம்
சொக்கநாதா
பிரம்ம ஸூத்ரம் 238:
எது காரணம்?:
32.ஜீவாத்மாவின் இன்ப துன்ப அனுபவங்களுக்கு எது காரணம்?_____
நித்யோபலப்த்யனுபலப்திப்ரஸங்கோ
|| 2:3.32 ||
பொருள்: இல்லாவிடில் தொடர்ந்த அனுபவம் அல்லது அனுபவமின்மைக்கான சாத்தியக் கூறு ஏற்படுகிறது. அல்லது இவற்றுள் ஒன்று செயல்படாமல் இருக்கிறது.
மாறாததும் இறைவனின் அம்சமானதுமான ஆன்மா என்ற ஒன்று நம்மில் இருக்குமானால், அந்த ஆன்மாவே நாம் என்பது உண்மையானால், நமக்கு இன்ப துன்பங்கள் ஏன்?
மனத்துடன் நம்மை ஒன்றுபடுத்திக் கொள்வதால், மனம் என்ற ஒன்றை ஜீவாத்மாவிற்கும் புலன்களுக்கும் இடையில் ஏன் கொண்டு வர வேண்டும்? புலன்கள் அனுபவங்களைக் கொண்டு வருகின்றன, ஆன்மா அந்த அனுபவங்களைப் பெறுகிறது என்ற அளவில் நிறுத்திக் கொள்ளலாமே! மனம் என்ற ஒன்றின் தேவை என்ன? இந்தக் கேள்விக்கான விடையை இந்த ஸூத்ரம் தருகிறது.
ஆன்மா உணர்வுமயமானது; உணர்விலிருந்து பிரிக்க இயலாதது. புலன்கள் எப்போதும் புற உலகுடன் தொடர்பு கொண்ட வண்ணம் இருப்பவை. எனவே தொடர்ந்து ஐந்து புலன்களும் ஆன்மாவிற்கு அனுபவங்களை அளித்துக் கொண்டே இருக்கும். ஆன்மா தொடர்ந்து அனுபவங்களைப் பெற்ற வண்ணம் இருக்கும். மனம் ஒன்று இடையில் இருப்பதால் விஷயங்களைப் பாகுபடுத்தி வேண்டியதை ஏற்றுக் கொள்ளவும் வேண்டாததை விடவும் நம்மால் முடிகிறது.
ஆன்மா எப்போதும் உணர்வுடன் கூடியது, புலன்களும் எப்போதுமே தத்தம் வேலைக்கான ஆற்றலுடன் கூடியவை. எனவே இடையில் மனம் ஒன்று இல்லாவிட்டால், தொடர்ந்து புலன்கள் அனுபவங்களைக் கொண்டு வரும்; தூக்கம் என்பதே இல்லாமல் போய் விடும். எனவே மனம் என்ற ஒன்று இடையில் நிச்சயமாகத் தேவை.
ஆன்மாவும் புலன்களும் சேர்வதால் அனுபவம் வருவதில்லை என்று கருதினாலோ தொடர்ந்து அனுபவம் இல்லாத நிலை ஏற்படும். இதுவும் செயல்முறையில் நாம் காணாத ஒன்று.
மனம் என்ற ஒன்றை ஏற்றுக் கொள்ளாவிட்டால் வேறொரு பிரச்சினையும் உண்டாகும். ஸ்ரீ ராமகிருஷ்ணரின் உதாரணம் ஒன்றைக் காண்போம்: ஒருவன் கையில் அம்புடன் எய்துவதற்காக பறவை ஒன்றைக் குறி பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறான். அவனது கவனம் முழுவதும் அந்த அம்பை எய்வதிலேயே உள்ளது. அந்த வேளையில் அந்த வழியாக மேளதாளங்களுடன் திருமண ஊர்வலம் ஒன்று செல்கிறது. அவனோ அதைச் சிறிதும் கவனிக்கவில்லை, அப்படியொன்று அந்த வழியாகச் சென்றதையே அவன் உணரவில்லை. ஜீவாத்மா உணர்வுடன் தான் இருந்தது, அவனது காதுகளும் கேட்கும் ஆற்றலுடனேயே திகழ்ந்தன. ஆனால் அவன் மேளதாளங்கள் எதையும் கேட்கவில்லை. இதனை எப்படி விளக்குவது?
மனத்தை ஏற்றுக் கொள்வதானால், மனம் முற்றிலுமாக அம்பைப் குறிபார்ப்பதில் இருந்ததால் அது தற்காலிகமாக காது போன்ற மற்ற புலன்களுடன் உள்ள தொடர்பை விலக்கி இருந்தது. எனவே அவன் ஊர்வலத்தைக் காணவோ, மேளதாளங்களைக் கேட்கவோ இல்லை என்று புரிந்து கொள்ளலாம்.
மனம் என்ற ஒன்று இல்லையானால், ஆன்மா சிறிது நேரம் உணர்வை இழந்தது, அல்லது புலன்கள் சிறிது நேரம் தங்கள் ஆற்றலை இழந்திருந்தன என்று கருத வேண்டியிருக்கும். இவை இரண்டும் நடைபெற இயலாதவை.
எனவே மனம் என்ற ஒன்று உள்ளது; ஜீவாத்மா மனத்துடன் தன்னை ஒன்றுபடுத்திக் காண்பதாலேயே இன்ப துன்ப அனுபவங்களைப் பெறுகிறது.
மனம் என்ற ஒன்று இல்லையானால், ஆன்மா சிறிது நேரம் உணர்வை இழந்தது, அல்லது புலன்கள் சிறிது நேரம் தங்கள் ஆற்றலை இழந்திருந்தன என்று கருத வேண்டியிருக்கும். இவை இரண்டும் நடைபெற இயலாதவை.
நாளை முதல் ஆரம்பம் அக்னி நட்சத்திரம்
அக்னீநட்சத்திரமும் காண்டவ தகனமும் அக்னி நட்சத்திரம் குறித்து புராணம் கதை ஒன்று உள்ளது.*
புராண காலத்தில் 12 வருடங்கள் இடைவிடாமல் நெய்யூற்றி சுவேதகி யாகம் செய்தார்கள். யாகத்தீயில் வார்க்கப்பட்ட நெய்யை அதிகமாக உண்ட அக்னி தேவனுக்கு மந்த நோய் தாக்கி விட்டது. அந்த நோய் நீங்குவதற்கு மூலிகை செடிகள் நிறைந்த காண்டவ வனத்தை 21 நாட்கள் எரித்த காலமே அக்னி நட்சத்திர நாட்கள் என்று புராணம் கூறுகிறது அதை தெரிந்து கொள்வோம். யமுனை ஆற்றங்கரைக்கு அருகிலுள்ள காட்டின் பெயர் காண்டவ வனம். இந்தக் காட்டிற்குள் அரிய மூலிகைச் செடிகள் இருப்பதால் அதன் மணம் ஆற்றங்கரைக்கு வருபவர்களைக் கவரும். இந்திரனின் காவலில் உள்ள அந்த வனத்தில் அரிய மூலிகைகள் செழித்து வளர, அவ்வப்போது மழைபெய்யச் செய்தான் மழையின் அதிபதியான இந்திரன். இயற்கையின் எழிலுடன் மூலிகையின் மணமும் வீசிக்கொண்டிருந்த இதமான சூழ்நிலையில், யமுனை நதியில் கண்ணனும் அர்ச்சுனனும் அவர்களுடைய தோழர்களும் நீராடி மகிழ்ந்தனர்.பின்னர் அவர்கள் கரையேறும்போது ஓர் அந்தணர் வந்தார். அவர், கண்ணனையும் அர்ச்சுனனையும் பார்த்து, "உங்களைப் பார்த்தால் கருணைமிக்கவர்களாகத் தெரிகிறீர்கள். எனக்கு அதிக பசி. என் பசிக்கு உங்களால்தான் உதவமுடியும்.
இந்த வனத்தில் என் பசிப்பிணியைத் தீர்க்கும் மருந்து உள்ளது. நான் இந்த வனத்திற்குள் பிரவேசிக்க நீங்கள் உதவி செய்ய வேண்டும்'' என்று வேண்டினார்.அந்த அந்தணரின் பேச்சு வித்தியாசமாக இருக்கவே, கண்ணன் அந்த அந்தணரை உற்றுப் பார்த்தார்.
"அக்னிதேவனே! ஏன் இந்த வேடம்? நேரிடையாகவே எங்களிடம் உங்கள் பசிப்பிணிக்கு உணவு கேட்கலாமே'' என்று கண்ணன் சொன்னதும் தன் வேடத்தைக் கலைத்தார் அக்னிதேவன்."உலகில் வாழும் உயிர்களுக்கெல்லாம் படியளக்கும் பரமாத்மாவே! தங்களுக்குத் தெரியாதது ஒன்றுமில்லை. சுவேதசி என்ற மன்னனுக்காக துர்வாச முனிவர் நூறாண்டுகள் தொடர்ந்து யாகம் ஒன்றை நடத்தினார். யாகத்தின் விளைவால், அதிகப்படியான நெய்யை உட்கொள்ளும் நிலைக்கு நான் ஆளானேன்.
அதனால் மந்த நோய் என்னைத் தாக்கிவிட்டது. அந்த மந்த நோய் நீங்குவதற்குத் தகுந்த மூலிகைச் செடிகள் இந்த வனத்தில் நிறைந்துள்ளன.
இங்குள்ள அரிய மூலிகைகளை நான் கபளீகரம் செய்தால் என் பிணி தீரும்'' என்றார்.
"அதற்கு எங்கள் தயவை ஏன் நாடுகிறீர்கள்?'' என்றான் அர்ச்சுனன். "நான் இந்த வனத்திற்குள் பிரவேசிக்க முயற்சிக்கும்பொழுதெல்லாம், இந்திரன் மழை பெய்ய மேகங்களுக்கு உத்திரவிட்டு, என் தீ நாக்குகளை அணைத்து என் முயற்சியைத் தடுத்துவிடுகிறான்'' என்றான்.
கண்ணன் அர்ச்சுனனைப் பார்த்து சிரித்தார். கண்ணன் சிரிப்பின் பொருளைப் புரிந்துகொண்ட அர்ச்சுனன், "அக்னி தேவனே, நாங்கள் உனக்கு உதவுகிறோம். ஆனால் ஒரு நிபந்தனை. இந்த உதவிக்கு உபகாரமாக வில்லும் அம்பாறாத்தூணியும் அம்புகளும் வேண்டும்.
ஏனென்றால் நாங்கள் இங்கு நீராடத்தான் வந்தோம். எனவே இந்திரன் மழை பெய்வித்தால் தடுப்பதற்கு வில்லும் அம்புகளும் தேவை'' என்றான்.
உடனே, அர்ச்சுனனுக்காக சக்திமிக்க காண்டீப வில், அம்புகள், அம்பறாத்தூணி என எல்லாவற்றையும் தந்தான் அக்னி பகவான்.
அப்பொழுது கண்ணன், "அக்னிதேவனே, உன் பிணியைத் தீர்த்துக்கொள்வதற்காக 21 நாட்கள் மட்டும் இந்தக் காட்டிற்குள் பிரவேசிக்கலாம்.
அந்தச் சமயத்தில் இந்திரன் மழைபொழியாமல் பார்த்துக்கொள்கிறோம்'' என்றார்.
அக்னிதேவன் வனத்திற்குள் பிரவேசித்து வனத்தை எரிக்கத் தொடங்கினான்.
இதைக் கண்ட இந்திரன் மழை பெய்விக்க காளமேகத்திற்கு உத்திரவிட்டான். மேகங்கள் கூட்டம் கூட்டமாக வானில் வருவதைக் கண்ட கண்ணன் அர்ச்சுனனைப் பார்க்க, அர்ச்சுனன் அந்த வனத்தில் மழை பொழியாமலிருக்க "சரக்கூடு' ஒன்றை தன்னிடம் உள்ள அம்புகளால் கட்டித் தடுத்தான்.
அக்னியும் முதல் ஏழு நாட்கள் வேகமாக தன் பசிக்கு வனத்தில் உள்ள மூலிகைப் பகுதிக்குள் நுழைந்து கபளீகரம் செய்தான்.
அடுத்த ஏழு நாட்கள் சுற்றியிருக்கும் அரிய மரங்களை உணவாகக் கொண்டான்.
அடுத்த ஏழு நாட்கள் மிதமாக உண்டு, இறுதியில் கண்ணனிடமும் அர்ச்சுனனிடமும் விடைபெற்று வெளியேறினான்.
இவ்வாறு அக்னிதேவன் காண்டவ வனத்தை எரித்த நாட்களே அக்னி நட்சத்திர நாட்கள் என்று புராணம் கூறுகிறது.
தானம் செய்யுங்கள் இந்த நாட்களில் ஆலயங்களுக்குச் சென்று இறைவனுக்கும் இறைவிக்கும் அபிஷேக ஆராதனைகள் செய்வது நல்ல பலனைத் தரும். தான- தர்மங்கள் செய்யலாம். தண்ணீர்ப் பந்தல் அமைத்து நீர் மோர் வழங்கலாம்,நோயாளிகளுக்கு இளநீர் தரலாம். உடல் ஊனமுற்றவர்களுக்கு காலணி, குடைகளை வழங்கலாம், ஏழை, எளியவர்களுக்கு தயிர் சாதம் அளிக்கலாம். ஸர்வம் கிருஷ்ணம் * மேஷம் முதல் மீனம் வரை 12 ராசிகளில் அசுவினி தொடங்கி ரேவதி வரை 27 நட்சத்திரங்கள் உள்ளன.* இதில் எந்த நட்சத்திரமுமே அக்னி நட்சத்திரம் இல்லை. ஆனால் அக்னிக்கு நிகரான சூரியனின் நட்சத்திரங்கள், கார்த்திகை, உத்திரம், உத்திராடம் உள்ளது,
இதில் மேஷ ராசியில் கார்த்திகை நட்சத்திரத்தில் சூரியன் பயணிக்கும் காலத்தில் அக்னியின் ஆட்டம் ஆரம்பமாகிறது.
இந்த அக்னி நட்சத்திர தோஷ காலத்தில் என்ன செய்யலாம் என்ன செய்யக்கூடாது என்று பார்க்கலாம். சூரியன் சித்திரை மாதம் மேஷ ராசியில் நுழையும் போது உச்சமடைகிறார். உச்சமடைந்த சூரியனின் கதிர்கள் நம்மை சுட்டு பொசுக்குகிறது. கார்த்திகை நட்சத்திரத்தின் அதிபதி சூரியன், அதிதேவதை அக்னி. சித்திரை மாதம் பரணி நட்சத்திரத்தின் மூன்றாம் பாதம் தொடங்கி ரோகிணி நட்சத்திரம் 1 பாதம் வரை சூரியன் பயணிக்கும் போது நெருப்புக்கு இணையான வெப்பத்தை சூரியன் கக்குவதால் அக்னி நட்சத்திரம் என்கின்றனர்.நெருப்பு கோள் சூரியன் மேஷ ராசி செவ்வாயின் வீடாகும். நெருப்பு ராசியான மேஷத்தில் நெருப்புக் கோள் செவ்வாயின் ஆட்சி வீடு என்பதால் நெருப்பு கிரகமான சூரியன், மேஷத்தில் சஞ்சாரிக்கும் போது வெயில் உக்கிரமாக தகிக்கிறது.
பரணியின் தொடங்கி ரோகிணி வரை
சூரியன் பயணம் சித்திரை மாதம் மேஷம் ராசியில் தொடங்கி பங்குனி மாதம் மீனம் ராசியில் முடிகிறது.
அசுவினியில் பயணத்தை தொடங்கும் சூரியன், கார்த்திகை நட்சத்திரம் துவங்குவதற்கு இரண்டு பாதங்கள் முன்பாக அதாவது, பரணி நட்சத்திரம் மூன்றாம் பாதத்திற்குள் சூரியன் நுழையும் காலம் முதல் கார்த்திகை முடிந்து இரண்டு பாதம்வரை அதாவது ரோகிணி நட்சத்திரம் இரண்டாம் பாதம்வரை சூரியன் சஞ்சரிக்கும் கால அளவினை அக்னி நட்சத்திர காலம் என்கின்றனர்.
அக்னி பகவான்
ரிக் வேதம் அக்னியைக் கொண்டே ஆரம்பிக்கிறது.
அக்னியை கொண்டே முடிகிறது.
அக்னியின் முக்கிய குணம் பிரகாசம், ரூபம் ஹிரண்மயம் அக்னியே தேவதைகளுக்கும், ஹோமம் செய்பவர்களுக்கும் பாலமாக இருந்து, நாம் வழங்கும் ஹவிஸை கொண்டு சேர்க்கிறார். இரண்டு முகம் கொண்டவன் அக்னி. யாகத் தீயில் ஆசார்யர், யஜமானர் இருவரும் இடும் ஹவிஸையும் ஏற்பதற்காக இரண்டு முகங்கள்.
தீ வளர்த்து ஹோமம் செய்பவர் பண்டிதர். அதன் பலனை அனுபவிப்பவர் யஜமானர். அக்னிக்கு இரு மனைவிகள் ஸ்வாஹா, ஸ்வதா. மங்கள காரியங்களுக்கு ஸ்வாஹா என்றும், பித்ரு காரியங்களுக்கு ஸ்வதா என்றும் கூறி மந்திரங்களை உச்சரிப்பார்கள்.
அக்னி நைவேத்தியம் அக்னி தேவனுக்கு ஏழு நாக்குகள். அதனால் ஏழு தினங்களுக்கு அவரை பூஜிப்பர். அதாவது, பூஜையறையில் செங்காவியால் அக்னியின் கோலத்தை வரைந்து வாசனை மலர்களால் அர்ச்சித்து தீபமேற்றி வழிபட வேண்டும். பிரசாதமாக முறையே ஞாயிறுக்கிழமை பாயசம், திங்கட்கிழமை பால், செவ்வாய்கிழமை தயிர் மற்றும் வாழைப்பழம், புதன் கிழமை தேன் மற்றும் வெண்ணெய், வியாழன் கிழமை சர்க்கரை மற்றும் நெய், வெள்ளிக்கிழமை வெள்ளை சர்க்கரை மற்றும் பானகம், சனிக்கிழமை பசுநெய் மற்றும் தயிர்சாதம் என நைவேத்தியம் படைத்து வழிபடவேண்டும்.
தோஷ காலம் காண்டவ வனத்தை அக்னி தேவன் கபளீகரம் செய்த காலமே அக்னி நட்சத்திர காலம் என்கிறது புராண கதை. சூரியன் வெப்பம் தகிக்கும் இந்த கால கட்டத்தை கத்திரி வெயில் காலம் என்றும் கூறுகின்றனர்.
இது தோஷகாலமாக கருதப்படுகிறது. எனவேதான் இந்த கால கட்டத்தில் சுப நிகழ்ச்சிகள் செய்வதை தவிர்த்தனர்.
இப்போதும் கூட வீடு கிரகப்பிரவேசம் செய்வதை தவிர்த்து விடுகின்றனர்.
27 நாட்கள் அக்னி ஆட்டம்
இந்த ஆண்டு மே 4ஆம் தேதி தொடங்கி 28ஆம் தேதி வரை மொத்தம் 27 நாட்கள் அக்னி நட்சத்திரம் காலமாகும்.
அக்னி நட்சத்திரம் தொடங்கும் போது முதல் 7 நாட்களுக்கு வெயிலின் தாக்கம் அதிகமாகி கொண்டே போகும்.
21வது நாளில் வெயில் உச்சத்தை தொடும். அதன்பிறகு படிப்படியாக வெயில் தாக்கம் குறையத் தொடங்கும்.
அக்னி நட்சத்திர தோஷ காலம் முடிந்த பிறகு, எல்லா கோயில்களிலும் சிறப்பு பூஜைகள், வழிபாடுகள் நடைபெறும்
இதை அக்னி கழிவு என்று கொண்டாடுவார்கள்..
என்ன செய்யலாம் செய்யக்கூடாதுஅக்னி நட்சத்திர காலத்தில் நல்ல காரியங்கள் செய்யலாமா என்ற சந்தேகம் எல்லாருக்கும் உண்டு. திருமணம், நிச்சயதார்த்தம், சீமந்தம், பெண் பார்த்தல், உபநயனம் ஆகியவை செய்வதில் எந்த தவறும் இல்லை.
சுப விசேஷங்களுக்கு பேச்சுவார்த்தை நடத்தலாம். அதற்கான ஏற்பாடுகளை செய்யலாம். அதே நேரத்தில் முடி இறக்குதல், காது குத்துதல், புது வீட்டுக்கு குடிபோய் பால் காய்ச்சுதல், கிரகப்பிரவேசம் செய்தல், பூமி பூஜை செய்வது, கிணறு வெட்டுதல் போன்ற விவசாய வேலைகளை தொடங்குவது ஆகியவை தவிர்க்கப்பட வேண்டும்.
புராண காலத்தில் 12 வருடங்கள் இடைவிடாமல் நெய்யூற்றி சுவேதகி யாகம் செய்தார்கள். யாகத்தீயில் வார்க்கப்பட்ட நெய்யை அதிகமாக உண்ட அக்னி தேவனுக்கு மந்த நோய் தாக்கி விட்டது. அந்த நோய் நீங்குவதற்கு மூலிகை செடிகள் நிறைந்த காண்டவ வனத்தை 21 நாட்கள் எரித்த காலமே அக்னி நட்சத்திர நாட்கள் என்று புராணம் கூறுகிறது. மகாபாரதத்தில் இது குறித்து கிளைக்கதை ஒன்று உள்ளது. காண்டவ வனம் யமுனை ஆற்றங்கரைக்கு அருகில் உள்ளது. அந்தக் காட்டிற்குள் நிறைய மூலிகைச் செடிகள் இருப்பதால் அதன் மணம் ஆற்றங்கரைக்கு வருபவர்களைக் கவரும். அந்த வனம் இந்திரனின் காவலில் இருந்தது. அந்த வனத்தில் அரிய மூலிகைகள் செழித்து வளர, அவ்வப்போது மழை பெய்ய வைத்தான் மழையின் அதிபதியான இந்திரன். காண்டவ வனத்தை எரித்து மூலிகைகளை கபளீகரம் செய்தால் தனது நோய் நீங்கி விடும் என்று நம்பினார் அக்னி தேவன் அதற்காக கிருஷ்ணர், அர்ஜூனன் உதவியை நாடினார் அக்னி தேவன்.
அக்னி தேவன் வேண்டுதல் ஒருநாள் யமுனை நதியில் கண்ணனும் அர்ச்சுனனும் அவர்களுடைய தோழர்களும் குளித்துக்கொண்டிருந்தனர். அவர்கள் கரையேறும் சமயத்தில் ஓர் அந்தணர் வந்தார். கண்ணனையும் அர்ச்சுனனையும் பார்த்து ஒரு வேண்டுகோளை வைத்தார். உங்களைப் பார்த்தால் கருணைமிக்கவர்களாகத் தெரிகிறீர்கள். எனக்கு அதிக பசி. என் பசிக்கு உங்களால்தான் உதவமுடியும். இந்த வனத்தில் என் பசிப்பிணியைத் தீர்க்கும் மருந்து உள்ளது. நான் இந்த வனத்திற்குள் பிரவேசிக்க நீங்கள் உதவி செய்ய வேண்டும் என்று வேண்டினார்.
அக்னி தேவனுக்கு வந்த நோய் கண்ணனுக்கு அந்த அந்தணரின் பேச்சு வித்தியாசமாக இருக்கவே, அவரை உற்றுப் பார்த்தார். “அக்னிதேவனே! ஏன் இந்த வேடம்? நேரிடையாகவே எங்களிடம் உங்கள் பசிப்பிணிக்கு உணவு கேட்கலாமே” என்று கண்ணன் சொன்னதும் தன் வேடத்தைக் கலைத்தார் அக்னிதேவன். தனக்கு ஏற்பட்ட மந்த நோயை பற்றி சொன்னார். நெய் சாப்பிட்டு வந்த நோய் “உலகில் வாழும் உயிர்களுக்கெல்லாம் படியளக்கும் பரமாத்மாவே! தங்களுக்குத் தெரியாதது ஒன்றுமில்லை. சுவேதசி என்ற மன்னனுக்காக துர்வாச முனிவர் 12 ஆண்டுகள் தொடர்ந்து யாகம் ஒன்றை நடத்தினார். யாகத்தின் விளைவால், அதிகப்படியான நெய்யை உட்கொள்ளும் நிலைக்கு நான் ஆளானேன். அதனால் மந்த நோய் என்னைத் தாக்கிவிட்டது. அந்த மந்த நோய் நீங்குவதற்குத் தகுந்த மூலிகைச் செடிகள் இந்த வனத்தில் நிறைந்துள்ளன. இங்குள்ள அரிய மூலிகைகளை நான் சாப்பிட்டால் மட்டுமே என் மந்த நோய் தீரும்” என்று கூறி வேண்டினார். நீங்கள் காட்டிற்குள் நுழைவதற்கு எங்கள் தயவை ஏன் நாடுகிறீர்கள்?” என்று கேட்டார் அர்ச்சுனன்.
அக்னி தேவனோ, நான் காட்டிற்குள் நுழையும் போதெல்லாம் இந்திர தேவன் மழை பெய்ய வைத்து என்னுடைய முயற்சியை தடுத்து விடுகிறார். எனவே நீங்கள்தான் எனக்கு உதவி செய்ய வேண்டும் என்று கோரிக்கை வைத்தார். அக்னி நட்சத்திர காலம் அக்னி தேவனின் வேண்டுகோளை ஏற்று கண்ணனும் அர்ஜுனனும் உதவி செய்ய ஒத்துக்கொண்டனர். அதுவும் எப்படி உங்களுக்கு உதவி செய்ய தனக்கு அம்பும், வில்லும் தேவை என்று வேண்டுகோள் வைத்தார். அதை ஏற்ற அக்னிதேவன், சக்தி வாய்ந்த காண்டீப வில், அம்புகளை கொடுத்தார். அதை பெற்றுக்கொண்டார் அர்ஜூனன். 21 நாட்கள் மட்டுமே இந்த வனத்திற்குள் பிரவேசிக்க வேண்டும் அப்போது மழை பெய்யாமல் நாங்கள் பார்த்துக்கொள்கிறோம் என்று கூறினார் கண்ணன். வனத்தை எரித்த அக்னிதேவன் அக்னிதேவன் வனத்திற்குள் பிரவேசித்து வனத்தை எரிக்கத் தொடங்கினான். இதைக் கண்ட இந்திரன் மழை பெய்விக்க காளமேகத்திற்கு உத்திரவிட்டான். மேகங்கள் கூட்டம் கூட்டமாக வானில் வருவதைக் கண்ட கண்ணன் அர்ச்சுனனைப் பார்க்க, அர்ச்சுனன் அந்த வனத்தில் மழை பொழியாமலிருக்க சரக்கூடு ஒன்றை தன்னிடம் உள்ள அம்புகளால் கட்டித் தடுத்தான்.
21 நாட்கள் எரித்த அக்னி பகவான் அக்னி தேவனும் முதல் ஏழு நாட்கள் வேகமாக தன் பசிக்கு வனத்தில் உள்ள மூலிகைப் பகுதிக்குள் நுழைந்து கபளீகரம் செய்தான். அடுத்த ஏழு நாட்கள் சுற்றியிருக்கும் அரிய மரங்களை உணவாகக் கொண்டான். அடுத்த ஏழு நாட்கள் மிதமாக உண்டு, இறுதியில் கண்ணனிடமும் அர்ச்சுனனிடமும் விடைபெற்று வெளியேறினான். இவ்வாறு அக்னிதேவன் காண்டவ வனத்தை எரித்த நாட்களே அக்னி நட்சத்திர நாட்கள் என்று புராணம் கூறுகிறது.அக்னி தேவனுக்கு உதவி செய்யப்போன அர்ஜூனனுக்கு சக்தி வாய்ந்த காண்டீப வில் கிடைத்தது. இந்த வில்தான் குருச்சேத்திர போரில் பாண்டவர்களின் வெற்றிக்கு காரணமாக அமைந்தது
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 239:
ஜீவாத்மாவே கர்த்தா:
_______14.ஜீவாத்மாவே கர்த்தா—I__________
காத்ரு அதிகரணம்
வாழ்க்கை என்பது செயல் மற்றும் அனுபவத்தின் சேர்க்கை ஆகும். செயல்களைச் செய்வதும் (கர்த்தா) அதற்கான இன்ப துன்பங்களை அனுபவிப்பதும் (போக்தா) நாமே (ஜீவாத்மா) என்பது வேதாந்தத்தின் கருத்து.
சாங்கியம் இதனை ஏற்றுக் கொள்வதில்லை. சாங்கியத் தத்துவத்தின் படி செயல்களைச் செய்வது புத்தி அல்லது மனம். அனுபவிப்பது நாம்(புருஷன்). மனம் என்பது பிரதானத்தின் ஒரு பகுதி; அதாவது, மனம் உணர்வற்றது. உணர்வற்ற மனம் செயல்களைச் செய்கிறது. அதற்கான பலன்களை உணர்வுப் பொருளான புருஷன் அனுபவிக்கிறான் என்பது சாங்கியத்தின் கோட்பாடு.
சாங்கியத்தின் கருத்தை இந்த அதிகரணம் மறுக்கிறது. இதில் 7 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
33. செயல்புரிபவன் ஜீவாத்மாவே_______________
கர்த்தா சாஸ்த்ரார்த்தவத்வாத் || 2:3.33 ||
பொருள்: ஜீவாத்மாதான் கர்த்தா. இந்தக் கருத்தை ஏற்றுக் கொண்டால் தான் சாஸ்திரங்களின் நோக்கம் நிறைவேறியதாகும்.
‘ஆணையிடுவதன் மூலம் மனிதனை வழி நடத்துபவை சாஸ்திரங்கள்’. ‘இதைச் செய்’, ‘அதைச் செய்யாதே’ என்றெல்லாம் கூறி சாஸ்திரங்கள் மனைதனை வழிநடத்துகின்றன. உதாரணமாக, ‘வேதங்களில் முனிவர்கள் கண்டறிந்து கூறியுள்ள பல்வேறு கர்மங்கள் உண்மையானவை. உண்மையை நாடுபவர்கள் அவற்றை எப்போதும் செய்ய வேண்டும். உலகில் சிறப்பாக வாழ்வதற்கான வழி இதுவே’ என்று முண்டக உபநிஷதம் (1:2.1) கூறுகிறது. மனிதனாகிய ஜீவாத்மா செயல் புரிபவனாகிய கர்த்தாவாக இருப்பதால்தான் சாஸ்திரங்கள் இவ்வாறு ஆணையிடுகின்றன. எனவே சாஸ்திரங்களின் நோக்கம் நிறைவேறியதாக இருக்க வேண்டுமானால் ஜீவாத்மா கர்த்தா என்பதை ஏற்றுக் கொண்டேயாக வேண்டும்.
ஸ்ரீ நரசிம்ம ஜெயந்தி ஸ்பெஷல் !
கராவலம்பம் !
ஸ்ரீ ஆதிசங்கர பகவத்பாதர் அத்வைத கொள்கையை இந்த பாரத தேசமெங்கும் நிலைநிறுத்தினார். பற்பல இடங்களில் பரவி கிடந்த நமது சனாதன தர்மத்தை அவர் ஆறு மதங்களாக தொகுத்து வழிமுறைப்படுத்தினார். இந்த சனாதன தர்மத்திற்கு மேலும் வலுவூட்டும் வகையில் பல துதிகளையும் இயற்றினார். அவற்றுள், பலராலும் தினந்தோறும் பாராயணம் செய்யப்படும் மிகவும் பிரசித்தி பெற்ற துதி "ஸ்ரீ லக்ஷ்மிநரசிம்ம கராவலம்ப ஸ்தோத்ரம்" ஆகும். இந்த துதி பிறந்த வரலாற்றை காண்போம்.
ஒருமுறை, ஆதிசங்கரர் அஹோபிலத்தை அடுத்த காட்டில் தவம் புரிந்து வந்தார். அவரது உயரிய லட்சணங்களைக் கண்ட ஒரு காபாலிகன் அவரைக் காளிக்கு நரபலி கொடுக்க முடிவு செய்தான் (வீரத்தில் சிறந்த அரசர்களையோ அல்லது துறவில் சிறந்தவர்களையோ நரபலி கொடுத்தால் சிறந்த பலன்கள் கிடைக்குமென்பது அவர்களது நம்பிக்கை). அவரை தன்னால் கொண்டு செல்ல இயலாது என்று உணர்ந்த அவன், அந்த வேண்டுதலை அவரிடமே கூறினான். தன்னால் பிறருக்கு நன்மை விளையுமென்பதால் ஆதிசங்கரர் அதற்கு சம்மதித்தார். தனது பக்தன் துன்பப்படுவதை பொறுக்காத நரசிம்மர் ஆதிசங்கரரின் சீடர்களில் ஒருவரான பத்மபாதருக்குள் (இவரை சனந்தனர் என்றும் அழைப்பார்கள்) ஆவேசித்து, அந்த காபாலிகனைக் கொன்று சங்கரரைக் காத்தார். அவ்வாறு தன்னைக் காத்த நரசிம்மரை போற்றி ஆதிசங்கரர் இயற்றியதே இந்த கராவலம்ப ஸ்தோத்திரம் என்பது வரலாறு.
ஆதிசங்கரர் இயற்றிய ஸ்ரீ லக்ஷ்மி நரசிம்ஹ கராவலம்ப ஸ்தோத்திரத்தைப் பாராயணம் செய்தால் நாம் எதிரிகள் பகை நீங்கி, நிம்மதியான, வளமான வாழ்க்கை அமையப் பெறுவோம். அதிலிருந்து ஒரு ஸ்லோகம் !
ஸ்ரீமத் பயோநித நிகேதன சக்ரபாணே
போகீந்த்ரபோக மணிரஞ்ஜித புண்யமூர்த்தே
யோகீச சாச்வத சரண்ய பவாப்திபோத
லக்ஷ்மீந்ருஸிம்ஹ மம தேஹி கராவலம்பம் !
பொதுப் பொருள்: திவ்யமான பாற்கடலில் பள்ளி கொண்ட சக்ரபாணியே! ஆதிசேஷனின் உடல் ஒளிபொருந்திய மணிகளாக ஒளிர அந்த ஒளியின் நிறத்தை மேற்கொண்ட பேரழகுத் திருமேனி கொண்டவரே, கனிந்த முனிவர்களுக்கும், அடைக்கலம் என்று உமை அடைந்த பக்தருக்கும் நிரந்தர சரணாகதி அளிக்க வல்லவர் நீரே அல்லவா! வாழ்க்கை எனும் பெருங்கடலைக் கடக்க பாதுகாப்பான படகாக அருள்புரியும் லக்ஷ்மி நரசிம்மனே, என் கரம் பற்றி தூக்கிவிட்டு அருள வேண்டும்.
ஸ்ரீ நரசிம்மன் திருவடிகளே சரணம் !
ஸ்ரீ நரசிம்ம ஜெயந்தி இன்று!
மாதா ந்ருஸிம்ஹ: பிதா ந்ருஸிம்ஹ: ப்ராதா ந்ருஸிம்ஹ: ஸகா ந்ருஸிம்ஹ: வித்யா ந்ருஸிம்ஹ: த்ரவிணம் ந்ருஸிம்ஹ: ஸ்வாமி ந்ருஸிம்ஹ: ஸகலம் ந்ருஸிம்ஹ: இதோ ந்ருஸிம்ஹ: ப்ரதோ ந்ருஸிம்ஹ: யதோ யதோ யாஹி: ததோ ந்ருஸிம்ஹ: ந்ருஸிம்ஹ தேவாத் பரோ நகஸித் தஸ்மான் ந்ருஸிம்ஹ சரணம் ப்ரபத்யே!
லக்ஷ்மி நரசிம்மர், தன்னைச் சரணடைந்தவர்களை ஒரு போதும் கைவிட மாட்டார்.
“நரசிங்கப் பெருமாளே. எனக்கு ஒரு விஷயம் நன்றாகப் புரிந்துவிட்டது. அது என்ன தெரியுமா? நீ ஒருவன் என்னைக் காக்க வேண்டும் என முடிவு செய்து அடியேனைக் காக்க முற்பட்டுவிட்டால், அடியேன் வேறு தெய்வங்களை நாடிச் செல்ல வேண்டிய அவசியமே இருக்காது.
நீ காக்கக் கூடாது என முடிவெடுத்து விட்டாயானால், அடியேன் வேறு தெய்வங்களை நாடுவதில் எந்தப் பலனும் இல்லை. வேகவதிக் கரையில் எழுந்தருளி இருக்கும் உன்னையே எந்நாளும் சரணடைகிறேன்”
என்று ஸ்வாமி தேசிகன் காமாஸிகாஷ்டகத்தில் நரசிம்மரைக் கொண்டாடுகிறார். லக்ஷ்மி நரசிம்மர், தன்னைச் சரணடைந்தவர்களை ஒரு போதும் கைவிட மாட்டார்.
தன்னைச் சரணடைந்தவர்களின் கஷ்டங்களை நரசிம்மர் வேகமாகப் போக்கி விடுவார். நாளை என்பதே நரசிம்மருக்கு இல்லை. நரசிம்மரின் நட்சத்திரம் ஸ்வாதி. சுவாதி நட்சத்திரத்தின் அதிபதியான வாயு பகவான் வேகத்துக்குப் பெயர் போனவர். அந்த நட்சத்திரத்தில்தான் நரசிம்மர் தோன்றினார்.
வைகாசி மாதத்திலே மாலை வேளையிலே, சதுர்த்தசி திதியிலே, விஷ்ணு பகவானின் நான்காவது அவதாரமாக சிங்க முகமும், மனித உடலும் கொண்டு பாலகன் பிரகலாதனின் பக்தியை மெச்சி ஒரு தூணிலிருந்து அவர் தோன்றினார்.
வேகமாகப் பலனைக் கொடுக்கக் கூடிய தேவதை வாயு. தானும் அதேபோல வேகமாகப் பலனைக் கொடுக்கக்கூடிய பெருமான் என்பதைக் காட்டத்தா ன் சுவாதி நட்சத்திரத்திலேயே தோன்றினார் நரசிங்கப் பெருமாள்.
உண்மைத் தூற்றலா?
பகவானுக்கு அனுக்ரகம் பண்ண மட்டுமே தெரியும், அனுக்ரகம் செய்வது மட்டுமே தன் ஆசை அவா எல்லாம். திரெளபதியைக் காப்பாற்றியது யாம் அல்ல எம் நாமமே என்கிறார் கிருஷ்ண பரமாத்மா. வாயளவில் நாமத்தைச் சொல்லிவிட்டாலே போதும், அவர்களை நான் அனுக்ரகம் பண்ணி விடுவேன் என்று சொல்லும் பெருமாள், இரண்யகசிபுவைத் தன் மடியில் இருத்திக் கொண்டபோதுகூட, உடனடியாக அவனைக் கிழித்துவிட வில்லையே…
இரண்யகசிபுவின் இதயத்தின் ஒரு ஓரத்தில் எங்காவது தன் மீது துளி பாசம், பக்தி வைத்திருக்கி றானா எனப் பரிசோதித்துப் பார்த்ததாகச் சொல்வார் கள். அவன் இத்தனை நாள் தம்மைத் தூற்றியது, தம்மை நிந்தித்துப் பேசியது எல்லாமே வாயளவிலா அல்லது இதயத்தளவிலா என்று சிங்கப் பெருமாள் பார்த்தாராம்.
வாயளவில்தான் நிந்தித்தான் என்றால் அவனை விட்டுவிடுவோம் என்று நினைத்த கருணைக் கடல் அவன். ஒருவன் தன்னை வாயளவே கூப்பிட்டால் கூடப் போதும் ஓடோடி வந்துவிடுவேன் என்கிறான்.
தெள்ளிய சிங்கமாகிய அப்பெருமானின் இரு விழிகளில் ஒரு விழி காருண்யத்தை மட்டுமே காட்டிக் கொண்டிருக்கிறது. இரண்யகசிபுவின் மீது ஒரு கண்ணால் கோபக் கணை வீசிக் கொண்டிருந்தாலும், தன் பக்தனான பிரகலாதனின் மீது மறு கண்ணால் கருணையை மட்டுமே பொழிந்துகொண்டிருந்தவன் அவன்.
உண்மை பக்தி
'என் பெருமாள் என்னை கைவிடவே மாட்டார்' என்ற மகா விசுவாசத்தை பிரகலாதனைப் போல நாமும் கொள்வோம். அவன் தூணிலும் இருப்பான், துரும்பிலும் இருப்பான் என மகா விசுவாசத்தோடு சொன்ன அந்தப் பாலகனின் வாக்கு பொய்யாகிவிடக் கூடாது என்பதற்காகவே தூணிலிருந்து வந்து காட்டிய நரசிங்கப் பெருமாளை நாமும் சரணடைவோம், நன்மை எல்லாம் பெறுவோம். இறைவன் நம்மிடம் எதிர்பார்ப்பது எல்லாம் அந்த உண்மையான பக்தியை மட்டும்தானே, தவிர வேறெதுவும் இல்லையே?
சரணாகதி வத்சலனான அப்பெருமான் நம்மை நிச்சயம் காப்பாற்றி நற்கதி அருளுவார் .
ஸ்ரீ நரசிம்மன் திருவடிகளே சரணம் !
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 240:
வேதங்கள் கூறுகின்றன:
34. ஜீவாத்மாதான் செயல்புரிபவன் என்றுதான் வேதங்கள் கூறுகின்றன ____
விஹாரோபதேசாத் || 2:3.34 ||
ஸ்ரீ சக்கரம்
ஓம் நமோ பகவதி சர்வ மங்களதாயினி
சர்வயந்த்ர ஸ்வரூபிணி சர்வமந்திர ஸ்வரூபிணி
சர்வலோக ஜனனீ சர்வாபீஷ்ட ப்ரதாயினி
மஹா த்ரிபுரசுந்தரி மஹாதேவி
சர்வாபீஷ்ட சாதய சாதய ஆபதோ நாசய நாசய
சம்பதோப்ராபய ப்ராபய சஹகுடும்பம் வர்தய வர்தய
அஷ்ட ஐஸ்வர்ய சித்திம் குருகுரு
பாஹிமாம் ஸ்ரீதேவி துப்யம் நமஹ!
பாஹிமாம் ஸ்ரீதேவி துப்யம் நமஹ!
பாஹிமாம் ஸ்ரீதேவி துப்யம் நமஹ!
பொருள்: ஜீவாத்மா பயணம் செய்வது பற்றி வேதங்கள் கூறுவதாலும் அது கர்த்தா என்பது உண்மை.
இத அத்தியாயத்தின் 19 ஆம் ஸூத்ரத்தில் ஜீவாத்மா உடம்பை விட்டு மேலுலகங்களுக்கு செல்வது பற்றியும், மீண்டும் பூமியில் வருவது பற்றியும் கண்டோம். இவ்வாறு ஜீவாத்மா பயணம் செய்வதாலும் அது கர்த்தா என்பது உறுதியாகிறது.
35.ஜீவாத்மா கர்த்தா என்பதற்கு மற்றொரு காரணம்_____
உபாதானாத் || 2:3.35 ||
பொருள்: கருவிகளைப் பயன்படுத்துவதாலும் ஜீவாத்மா கர்த்தாதான் என்பது உறுதியாகிறது.
ஒரு செயல் நடைபெற கர்த்தா (செய்பவன்) வேண்டும்; கருவி வேண்டும். எழுத வேண்டுமானால் எழுதுபவன் வேண்டும்; காகிதம், மை போன்ற கருவிகள் வேண்டும்,. மனித வாழ்க்கையில் பல்வேறு செயல்கள் நடைபெறுகின்றன. அவை மனம், புலன்கள், உடம்பு போன்றவற்றின் வாயிலாக செய்யப்படுகின்றன. மனம், புலன்கள் போன்றவை ஜடப்பொருட்கள். எனவே அவை கர்த்தாவாக இருக்க இயலாது. அவை கருவிகள் மட்டுமே. அவற்றைப் பயன்படுத்தி செயல்படுகின்றவனே கர்த்தா. அது ஜீவாத்மாவே.
ஜீவாத்மாவே மனம் முதலிய புலன்களை இயக்குகிறான் என்பதை கீதை (15:7.8) தெளிவாகக் கூறுகிறது: ‘மனம் முதலிய ஆறு புலன்களையும் இறையம்சமான ஜீவாத்மாவே இழுத்துச் செல்கிறான். மலர்களிலிருந்து அவற்றின் வாசனையைக் கிரகித்துக் கொண்டு காற்று செல்வது போல் ஜீவாத்மா புதிய உடலை எடுக்கும் போதும் பழைய உடலை விடும் போதும் புலன்களையும் மனத்தையும் பற்றிக் கொண்டு போகிறான்.’
இவ்வாறு மனம் முதலிய புலன்களை இயக்குவதால் ஜீவாத்மா கர்த்தாதான்.
சித்ரா பெளர்ணமி: அழகர் ஆற்றில் இறங்கினால், கச்சி வரதர் கிணற்றில் இறங்குவார்!
காஞ்சிபுரம் நடவாவி உற்சவம் பற்றிய விரிவான கட்டுரை.
நன்றி: வளைதளம்.
இன்று சித்ரா பெளர்ணமி. மதுரையில் அழகர் வைகை ஆற்றில் இறங்கும் வைபவம் கோலாகலமாக நடைபெறும். இதே நாளில் காஞ்சியில் வரதர், நடவாவி கிணற்றில் இறங்கி அருள்பாலிப்பார்.
அன்று மாலை, அடியில் உள்ள மண்டபத்தில் காஞ்சி ஶ்ரீவரதராஜப் பெருமாள் எழுந்தருள்வார். வளர்பிறையில் பிரம்மாவின் வேள்வியில் இருந்து அவதரித்தவர் ஶ்ரீவரதராஜ பெருமாள் என்கிறது தலபுராணம். சித்ரா பெளர்ணமி தினத்தில் பிரம்மதேவன் வரதரை வழிபடுவதாக ஐதீகம். இங்கே ஒவ்வொரு வருடமும் சித்ரா பௌர்ணமி அன்று நடவாவி உற்சவமாகக் கோலாகலமாகக் கொண்டாடப்படுகின்றது. காஞ்சிபுரம் வரதராஜர் பெருமாள் கோயிலில் யாத்திரையை தொடங்கும் வரதர், நான்கு மாடவீதிகளில் வலம் வந்து, செவிலி மேடு, தூசி, அப்துல்லாபுரம், ஐயங்கங்கார் குளம் வழியாக நடவாவி கிணற்றுக்கு வருகிறார்.
வழிநெடுக சாலைகளை அலங்கரித்து, தண்ணீர் தெளித்து தோரணங்களால் அழகுப்படுத்தி வைத்திருப்பார்கள் மக்கள். புளியோதரை, சர்க்கரைப் பொங்கல், வெண்பொங்கல், தயிர்சாதம், சாம்பார் சாதம் என வழியெங்கும் அன்னதானமும் நடைபெறும். வெயிலில் வருபவர்களின் தாகம் தணிக்க ஆங்காங்கே பானகம், மோர், தண்ணீரும் வழங்கப்படுகிறது.
`வாவி’ என்றால் கிணறு என்று பொருள். `நட’ என்றால் நடந்து வருதல் என்று பொருள். கிணற்றுக்குள் ஒரு கிணறு எனத் திகழ்கிறது நடவாவி. தரைத்தளத்திலிருந்து படிக்கட்டுகளால் சுரங்கம் போன்றதொரு பாதை செல்கிறது. அதற்குள் மண்டபம். மண்டபத்திற்குள் கிணறு. இதுதான் `நடவாவி கிணறு' என்று அழைக்கப்படுகிறது. சித்திரை பௌர்ணமியின் இருதினங்களுக்கு முன்பே, மண்டபத் தில் நீர் தேங்காத அளவிற்கு கிணற்றிலிருக்கும் நீரை வெளியேற்றுகிறார்கள்.48 மண்டலங்களைக் குறிக்கும் வகையில் 48 படிகள் அமைக்கப்பட்டுள்ளன.27வது படி வரை கீழே இறங்க முடியும். 27 படி ஆழத்தில் மண்டபத்தை அடையமுடியும். 12 ராசிகளை குறிக்கும் வகையில் 12 தூண்களால் கிணற்றை சுற்றி மண்டபம் அமைக்கப்பட்டிருக்கிறது. ஒவ்வொரு தூணிலும் நாற்புறமும் பெருமாளின் அவதாரம் சிறிய மற்றும் பெரிய வடிவில் செதுக்கப்பட்டுள்ளன.
மேளங்கள் முழங்க, சிறப்பு அலங்காரத்துடன் நடவாவிக்குள் இறங்கும் வரதராஜர், உள்ளே உள்ள கிணற்றை மூன்று முறை சுற்றுகிறார். ஒவ்வொரு முறை சுற்றும் போதும் நான்கு திசைக்கும் ஒரு முறை தீபாராதனை நடைபெறுகிறது. கற்கண்டு, பழங்கள், என மொத்தம் 12 வகையான பிரசாதங்களை பெருமாளுக்கு நைவேத்தியம் செய்கிறார்கள். இரண்டாம் நாள் ராமர், லட்சுமணன், சீதாதேவி ஆகியோர் நடவாவி கிணற்றுக்கு வந்து செல்கிறார்கள். அதைத் தொடர்ந்து உள்ளூர் பக்தர்கள் கிணற்றில் நீராடி மகிழ்கின்றனர்.
சித்திரை பௌர்ணமி முடிந்தும் 15 முதல் 20 நாள்வரை நீராடலாம். நடவாவி கிணற்றில் இருந்து கிளம்பும் வரதருக்கு, பாலாற்றில் வைத்து பூஜை நிகழும். ஆற்றில் நான்குக்கு நான்கு அடி அளவில் ஊறல் (அகழி போன்ற பள்ளம் ) எடுத்து, பந்தல் அமைக்கப்படும். அங்கே அபிஷேகம் நடைபெறும். இதற்கு `ஊறல் உற்சவம்’ என்று பெயர். அதைத் தொடர்ந்து காந்தி ரோடு வழியாக கோயிலுக்கு வந்தடைவார் வரதர். இந்த வைபவத்தைத் தரிசித்தால் வாழ்வில் சகல சுபிட்சங்களும் பொங்கிப் பெருகும் என்பது நம்பிக்கை.
ஓம் நமோ நாராயணா.
எனது தந்தை வழி பாட்டியின் ஊர் அப்துல்லாபுரம் என்பதால் சிறுவயதில் இந்த நடவாவி உற்சவத்திற்கு செல்வோம். மிகப் பெரிய திருவிழா போன்று கொண்டாடப்படும் இந்த நடவாவி உற்சவம். இந்த திருவிழா தவிர்த்த மிச்ச நாட்களில் இந்த நடவாவி கிணற்று பக்கம் போவதற்கு அனுமதிக்க மாட்டார்கள். பெரியவர்கள் சொல்லும் காரணம். கிணற்றில் விழுந்து இறந்தவர்கள் பேயாக அங்கு உலாவுவார்கள் போனால் பிடித்துக் கொள்ளுமென்று.
அந்த பக்கத்தில் எந்த கிராமத்திலாவது ஆட்களை காணவில்லையென்றால் நடவாவி கிணற்றில்தான் தேடுவார்கள் அப்பொழுதெல்லாம் கிணற்றில் விழுந்து தற்கொலை செய்து கொண்டார்களா என்பதற்காக. ஆனால் பெரியவர்கள் நம்மை எச்சரிப்பது கிணற்றில் தவறி விழுந்து விடப்போகிறோம் என்பதால்...
அந்த பக்கத்தில் எந்த கிராமத்திலாவது ஆட்களை காணவில்லையென்றால் நடவாவி கிணற்றில்தான் தேடுவார்கள் அப்பொழுதெல்லாம் கிணற்றில் விழுந்து தற்கொலை செய்து கொண்டார்களா என்பதற்காக. ஆனால் பெரியவர்கள் நம்மை எச்சரிப்பது கிணற்றில் தவறி விழுந்து விடப்போகிறோம் என்பதால்...சித்திரகுப்தர்வழிபாடுசித்திரா
சித்திரா பௌர்ணமி வருகின்றது 22,(05,05,2023)வெள்ளிக்கிழமை
சித்திரகுப்தன் வழிபாடு..
சேவித்தேன் நான் சித்திரகுப்தா, பக்தி துதி
,சேவித்தேன் நான் சித்திரகுப்தா, பக்தி துதி
ஸ்ரீ சித்திரகுப்தர் வழிபாடு துதி..
சித்திரகுப்தா! சித்திரகுப்தா!
சேவித்தேன் நான் சித்திரகுப்தா,
நானே செய்த பாவங்களனைத்தும்
நல்லவனே நீ கடுகளவாக்கு.
நானே செய்த புண்ணியமனைத்தும்
நல்லவனே நீ மலையள வாக்கு.
வானும், நிலவும் உள்ள வரைக்கும்
வாழ்க்கைப் பாதையை வளமாய்
மாற்று! உணவும், உடையும்,
உறைவிடம் அனைத்தும் தினமும்
வழங்க திருவருள்காட்டு.
வேதங்கள் சொல்லும் மந்த்ரங்கள் போற்றும்
அம்பிகை நாமமே
மேளங்கள் முழங்கும் மணியோசை ஒலிக்கும்
அம்மாவின் கீதமே
மங்களம் தந்திடும் ராஜேஸ்வரியே
எங்கும் நிறைந்தவளே
தஞ்சம் அடைந்தேன் தாயே உனையே
கொஞ்சம் இறங்கிடுவாய் மனசஞ்சலம் தீர்த்திடுவாய்
ஓம் சக்தி சக்தி ஓம் சக்தி சக்தி ஓம் சக்தி சக்தி ஓம்
ஓம் சக்தி சக்தி ஓம் சக்தி சக்தி ஓம் சக்தி சக்தி ஓம்
விழிகளால் விடியலைத் தரும் தேவியே
வழித்துணையாய் என்றும் வருவாய் ராஜேஸ்வரியே
ஈரேழு புவனமெல்லாம் உன்னாட்சியே உன்திருப்பாதம்
கண்டவர்க்கு பயமில்லையே வேண்டும் பயமில்லையே
கனிவுடன் கரும்புவில்லை கரங்களிலே
ஆனந்தமாய் அருளை எங்கும் பொழிபவளே
அம்மா என்றழைத்தாலே வருவாய் அம்மா உன்னை மனதார
நினைப்பவர்க்கு தருவாயம்மா அருளைத் தருவாயம்மா
நாம் செய்த பாவ புண்ணியங்களை பதித்து வைக்கும் சித்ரகுப்தனை கொண்டாடும் விழாவாக இந்த பக்கம் மலையளவு செய்த பாவங்களை கழுவும் கடுகளவு செய்த புண்ணியத்தை மறைவாக மாற்றவும் கும்பிட வேண்டிய நபர் இந்த சித்திர குப்தனை தான் இந்த சித்திர குப்தனை வழிபட்டு அளவைக் குறைத்து புண்ணியக் கணக்கை அதிகமாக்க வேண்டும்.
சித்ரகுப்தனுக்கு காஞ்சிபுரத்தில் தனிக் கோவில் ஒன்று உள்ளது, அங்கு செல்ல இயலாதவர்கள் வீட்டிலேயே சித்திர குப்தனை நினைத்து விரதம் இருக்கலாம்.
அன்றைய தினம் காலையில் சூரியனை பார்த்து கிழக்கு நோக்கி பொங்கல் வைத்து பொங்கல் பொங்கும் போது சித்ரகுப்தனை வழிபட வேண்டும் சித்ரகுப்தனுக்கு நைவேத்தியமாக சர்க்கரைப் பொங்கல், வெண் பொங்கல், பச்சரிசி, கொழுக்கட்டை, இனிப்பு பலகாரங்கள் போன்றவற்றை வைத்து நுங்கு, மாம்பழம், இளநீர், நீர்மோர் போன்றவற்றை வைத்து படைக்க வேண்டும்.
பச்சரிசி சாதத்திற்கு தட்டைப்பயிர் மாங்காய் குழம்பு வைக்க வேண்டும். பருப்பு நெய்யும் வைத்து சித்ரகுப்தரை வழிபட வேண்டும்.
அப்படி வழிபடும் பொழுது “சித்திரகுப்தா சித்திரகுப்தா சிரித்தேன் சித்திரகுப்தா நானே செய்த பாவம் அனைத்தும் நல்லவனே நீ கலக்கு நான் செய்த புண்ணியம் அனைத்தும் நல்லவனே நீ மறவாதே வானும் நிலவும் உள்ளவரைக்கும் வாழ்க்கை பாதையை மாற்று உணவும் உடையும் உறைவிடமும் அனைத்தும் தினமும் பழங்கள் கூட்டு” என்று பாடி சித்ரகுப்தரை வழிபட வேண்டும்.
இவ்வாறு தொடர்ந்து 16 பௌர்ணமிகள் நாம் வழிபட்டு வந்தால் 16 பேரும் நமக்கு கிடைக்கும் என்பது ஐதீகம் சித்ரகுப்தனுக்கு உகந்த சித்ரா பௌர்ணமி நாட்களில் நாம் இவ்விரதத்தை மேற்கொண்டு தொடர்ந்து நாம் செய்து வந்தோமானால், சித்ரகுப்தனின் அருள் நமக்கு கிடைக்கும் என்பதில் எள்ளளவும் ஐயமில்லை வரக்கூடிய சித்ரா பௌர்ணமி சித்திர குப்தரை நாம் வழிபட்டு நம் பாவம் அனைத்தையும் போக்கி புனிதர்களாக மாறுவோம்.
சகல தோஷ தடைகள் நீங்க சித்ரா பவுர்ணமி நாளில் சிறப்பும் மற்றும் எதற்காக இந்நாளில் சித்ரகுப்தனை வழிபட வேண்டும் மேலும் யார் இந்த சித்ரகுப்தர் கோவிலுக்குச் செல்ல வேண்டும் என்ற பல அரிய தகவல்களை விரிவாக காண்போம்.
சித்திரை மாதம் வரும் பௌர்ணமி திதியே சித்ரா பவுர்ணமி நாளாக போற்றப்படுகின்றது சித்திரை மாதம் முழுவதும் சூரியன் மேஷத்தில் இருப்பார் மேஷ ராசியில் சூரியன் உச்சம் பெறுவதால் சூரியனுக்கு இம்மாதத்தில் பலம் அதிகம் பௌர்ணமி நாளில் சந்திரனும் பலம் பெறுவதால் இந்த சக்தி வாய்ந்த சிறப்புமிக்க நாளாக கருதப் படுகின்றது. இந்த சித்ராபவுர்ணமி நாளில் பெண்கள் அம்மனுக்கு விரதம் இருந்து வழிபாடு நடத்துவதை நாம் அனைவரும் அறிவோம் ஆனால் சித்ரா பவுர்ணமி நாளுக்கு வேறு ஒரு சிறப்பு உள்ளது இந்த நாளில்தான் தர்ம ராஜாவின் உதவியாளர்
சித்திரகுப்தன் அவதரித்த ஒவ்வொரு ஜீவராசிகளின் பாவ புண்ணிய கணக்குகளை பராமரிக்கும் பணிகளை சித்திர குப்தரை செய்கின்றார் அவரை பொதுவாக நாம் வழிபட மாட்டோம் ஆனால் சித்ரா பவுர்ணமி அன்று இவரை வழிபட்டால் நம் வாழ்வில் சில விசேஷ பலன்களை நாம் அடையமுடியும் சித்ரா குப்தர் பார்வதி அம்மாளுக்கு மகனாக ஒரு சித்தர் வடிவமாக பிறந்தார் பின்னர் அவர் கோமாதா காமதேனுவின் கருதி அவதரித்து சித்ரா பவுர்ணமியன்று பிறந்ததுதான் சித்திரகுப்தன் ஆக அழைக்கப்பட்டால்
சித்திரகுப்தர் கேது பகவானுக்கு அதிதேவதையாக விளங்குகிறார் எனவே இவரை சித்ரா பவுர்ணமியன்று வழிபட்டால் கேதுவால் ஏற்படும் நாக தோஷம் மற்றும் திருமணத் தடைகள் அனைத்தும் நீங்கும் சித்திரகுப்தருக்கு காஞ்சிபுரம் மாவட்டத்தில் தனி ஆலயம் உள்ளது.
இந்த ஆலயத்திற்கு கேதுதிசை நடப்பவர்களும் அல்லது ஜாதகத்தில் கேது தோஷம் பெற்றவர்கள் வந்து வழிபட்டுச் சென்றால் அவர்களுக்கு தோஷ நிவர்த்தி ஆகிறது குறிப்பாக சித்ரா பவுர்ணமி நாளன்று இங்கு விசேஷ பூஜைகள் நடைபெறுகின்றன இந்த விசேஷ மிக்க சித்திரகுப்தர் ஆலயம் எங்கு உள்ளது என்று எப்படி சித்ரகுப்தரை வழிபட வேண்டும்
என்பதை விரிவாக காண்போம் சித்திரகுப்தர் கோவில் காஞ்சிபுரம் மாவட்டத்தில் அமைந்துள்ளது இந்தக் கோவில் அனைவரும் அறிந்த பிரசித்திபெற்ற காஞ்சி காமாக்ஷி அம்பாள் தேவஸ்தானத்தில் இருந்து ஒரு கிலோ மீட்டர் தொலைவில் அமைந்துள்ளது பொதுவாக கேது திசை நடப்பவர்கள் அவர்கள் பிறந்த நட்சத்திர நாளன்று இங்கு வந்து சித்திரகுப்தர் வழிபட்டு செல்வது வழக்கம் இங்கு வந்து சித்ரகுப்தனை வழிபட்டால் திருமணம் விரைவில் நடக்கும் என்ற நம்பிக்கையும் மக்களுக்கு உண்டு.
அதனால் பக்தர்கள் கூட்டம் அலைமோதும் எனது இந்நாளை தவறவிடாதீர்கள், முன்னதாகத் திட்டமிட்டு இந்த கோவிலுக்கு வந்து வழிபட்டு செல்லுங்கள் கோவிலுக்கு வர இயலாதவர்கள் கவலைப்பட வேண்டாம் அவர்கள் இல்லத்தில் சித்திரகுப்தர் என நினைத்து வழிபடலாம் சித்ரகுப்தர் கோமாதாவின் கருவில் அவதரித்ததால் அந்நாளில் பால் சம்பந்தப்பட்ட உணவு பொருட்களை தவிர்த்து விரதம் இருங்கள் பூஜை அறையில் பழங்களை படைத்து சித்ரகுப்தரை வணங்கினால் உங்களுக்கு ஏற்பட்ட அனைத்து தோஷங்களிலிருந்து நீங்கள்
பௌர்ணமி அன்று எந்த மாதம் விளக்கேற்றினால் என்ன பலன் கிடைக்கும்?
✤ ஒவ்வொரு மாதத்திலும் வரும் பௌர்ணமியன்று திருவிளக்கேற்றி வழிபடுவதன் மூலம் சிறப்பான பலன்கள் ஏற்படும் என்று முன்னோர்கள் கூறியிருக்கின்றனர். காலை 6 மணி முதல் 7 மணி வரை வீட்டில் தீபம் ஏற்றுவது சர்வ மங்கள யோகம் தரும்.
➽ சித்திரை மாத பௌர்ணமியன்று விளக்கேற்றினால் தான்யம் பெருமளவில் கிடைக்கும்.
➽ வைகாசி மாத பௌர்ணமியன்று விளக்கேற்றினால் விவாக பேச்சுக்கள் முடிவாகி மன நிம்மதியைக் கொடுக்கும்.
➽ ஆனி மாத பௌர்ணமியன்று விளக்கேற்றினால் புத்திர பாக்கியம் ஏற்படும்.
➽ புரட்டாசி மாத பௌர்ணமியன்று விளக்கேற்றினால் பசுக்கள் விருத்தியாகும்.
➽ ஐப்பசி மாத பௌர்ணமியன்று விளக்கேற்றினால் பசிப்பிணிகள் நம்மை விட்டு அகலும்.
➽ கார்த்திகை மாத பௌர்ணமியன்று விளக்கேற்றினால் ஐஸ்வரியம் பெருகும், நிலைத்த புகழ் ஏற்படும்.
➽ மார்கழி மாத பௌர்ணமியன்று விளக்கேற்றினால் துன்பம் அகலும். இன்பங்கள் வந்து சேரும்.
➽ பங்குனி மாத பௌர்ணமியன்று விளக்கேற்றினால் தர்ம புண்ணிய சிந்தனைகள் அதிகரிக்கும்.
➜ ஒரு முகம் ஏற்றினால் - நினைத்த செயல்கள் நடக்கும்
➜ இரு முகம் ஏற்றினால் - குடும்பம் சிறக்கும்
➜ மூன்று முகம் ஏற்றினால் - புத்திரதோஷம் நீங்கும்
➜ நான்கு முகம் ஏற்றினால் - செல்வம் பெருகும்
➜ ஐந்து முகம் ஏற்றினால் - நற்பலன்கள் உண்டாகும்.
வையை வைபவம்
*********
வையை நதியில் பண்டொருநாள
பல ஊழிமுன்
கையகல சின்னஞ்சிறு மச்சமாய் அவதரித்து
கையது மதுரையர் கோன் தனை அடைந்து மிக வளர்ந்து
ஐயனே எனை பெருங்கடலில் விடு எனச்சொல்லி
பையவே ஊழி முடிவுறும் காலமது நெருங்க அரசிடம்
துய்யதோர் பெருந் தோணி உருவாக்க ஆணையிட்டு
மெய்யாய் நல்லநல்ல உயிரின இரு இணைகள்
கையது பற்றி ஏற்றி கச்சிதமாய் கடல் சீற்றம் வடியுங் காலம்
உய்யும் வண்ணம் பெருமீனாய் தோணி செலுத்தி கொம்பாலிழுத்த
வையையின் மகிமை நினைவிருத்தி
வையம் காத்தது கருதி
ஐயனே அழகனே ஆண்டாண்டாய் வையை இறங்கினையே
உய்யவே உன்னை சித்திரை முழுநிலா உயர்நாள் வணங்கினோம்
உய்வி 
மாமதுரை மீனாக்ஷி
மலையத்வஜன் மகள்
மரகதப் பச்சையாள்
மணமுடிக்க மாமலைசிவனையே
மதுரை வரவழைத்தாளே
தாலிகட்டிய கையோடு
தன்னவனையும் தேரிலேற்றி
கூடல்மாநகர் வீதிகளில்
குதூகலமாய் பவனிவர
அழகர்மலை யண்ணன்
பல்லக்கேறி வழியெங்குமமுது செய்து
வந்தானே மதுரைக்கு முகூர்தமும்
விருந்தும் முடிந்த பிறகு
பாவம் பரியேறி வைகை கடந்து
மண்டுகருக்கு மோக்ஷ மளிக்க
புறப்பட்டுப் போனானே யழகண்ணன்
சித்திரை மாதம் சீரான வெய்யில்
இதையொன்றைம் பாராத மக்கள்
பெருங் கூட்டமாய் திரண்டங்கு
புதுமண தம்பதியை சேவித்து மகிழ்ந்தனரே
நாமும் பொட்டியில் பார்க்கலாமே!
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 241:
சாங்கியக் கருத்து சரியல்ல:
36. மனம் தான் கர்த்தா என்ற சாங்கியக் கருத்து சரியல்ல_____
வ்யபதேசாச்ச ச க்ரியாயாம் ந சேன்னிர்தேசவிபர்யய: || 2:3.36 ||
எதையும் புரிந்துகொள்ள கூட ??
சித்திரைத் திருவிழாவை...
விட்டுக் கொடுத்த மக்களைக் காண சேஷ வாகனத்தில் தேனூர் கிராமத்தில்...
#அழகர்மலையான்.....
#அழகன் ...
...மதுரைக்கு சென்று இருந்தால் கூட இத்தனை அழகாக பெருமாளை,,
கண் குளிர பார்த்திருக்க முடியுமா என்று தெரியவில்லை ...
... காலை முதல் காணொளிகளை அனுப்பி வைத்து,,,
உள்ளம் மகிழ்ச்சி செய்த அத்தனை உறவுகளுக்கும்..
மனமார்ந்த நன்றிகளைத் தெரிவித்துக் கொண்டு.....
உங்கள் எல்லோருக்கும் கண்ணபிரான் எல்லா வளங்களையும் குறைவின்றி அருளட்டும் என்று வேண்டிக் கொள்கிறேன்
நமோ நாராயணா
உன்னை புரிந்துகொண்டு !!
அதற்க்கு ஏற்றவண்ணம்
உன்னை உனக்கே ஒத்துழைக்க வைத்துக்கொண்டு இருப்பதால் தான் ..
இறைவன்
என்கிறார்களே..?
அவனை எப்படி அடைவது..?
ஆக்கல், காத்தல்,
அருள்புரிதல், அழித்தல்
இவற்றை செய்பவர் தான்
இறைவன் (சிவபெருமான் )
என்றால்... அது யாரு?
அவரு எப்படி இருப்பாரு?
அவர் எவ்ளோ உயரம்?
அவர் என்ன நிறம்...?
அவரது எடை எவ்ளோ?
அவரு எங்கே இருக்காரு?
அவர எப்படி போய் பார்க்கலாம்?
அவரோட முகவரி என்ன?
இப்படி பலரும், பல நேரங்களில்
கேட்டு கொண்டு இருக்கிறார்கள்.
இதுக்கு என்னதான் விடை?
இப்படியே போய்கிட்டு இருந்தா..
இதுக்கு ஒரு முடிவே கிடையாதா?
சில விசயங்களை நேரில்
பார்க்க முடியாது. உணர முடியும்.
இது இப்படி இருக்கலாம் என்று யூகிக்க முடியும். கடவுளை உணர முடியும் ஆனா அறிய முடியாது.. அதாவது இறைவனை நம் புலன்களால் அறிய முடியாது. மனம், வாக்கு, செயல்களால் அறிய முடியாது. ஆனால் அவன் மேல் பக்தி (அன்பு) கொண்டு உணரலாம்.
எலும்பே விறகாக
இறைச்சி அறுத்து இட்டு
பொன் போல கனலில்
பொரிய வறுப்பினும்
அன்போடு உருகி
அகம் குழைவார்கன்றி
என் பொன் மணியினை எத்த வொண்ணாதே..
(திருமந்திரம்..)
எலும்பை விறகாக்கும் வகையிலும், ஊனுடலைத் தவக்கனலில் வாட்டும் வகையிலும் இறைவனை நாடினாலும்
அந்த முயற்சிக்கு அடிப்படையாக உள்ளத்திலே அன்பு இல்லையெனில் ஒரு பயனும் இல்லை.
எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக இறைவன் விரும்புவது அன்பு. அந்த அன்பினால் இறைவன் தொண்டரை உருக்கவல்லவன். அன்பினால் உருகி உருகி மாணிக்கவாசகர் சிவமானார். இறைவனைப் அடைய அன்பில் உருகி அழ வேண்டும். அரற்ற வேண்டும். இராப்பகல் இறைவனை பணிந்தேத்த வேண்டும்.
அகமுருகி இறை நினைவை நிரப்பி இறைவன் பால் தன்னை முழுதும் அர்ப்பணித்துக் கொள்ள வேண்டும்.
நானும் அப்படிச் செய்துள்ளேன்.
அதையும் நீங்கள் செய்யுங்கள். என்
போல நீங்களும் அன்பால் உருகி இறைவனை ஏற்றினால் ஞானத்தை அடையலாம். இல்லாவிட்டால் இறைவனை அடைய முடியாது என்கிறார் திருமூலர்.
'அவன் அருளாலே
அவன் தாள் வணங்கி.'
எதையோ புரிந்துகொள்ள நடக்கும் முயற்சி கூட வெற்றி பெற முடிகிறது ..
உன்னில் இருந்து உன்னை புரிந்துகொண்டு ..
உனக்கு ஏற்றவண்ணம் ஒத்துழைப்பதை புரிந்து கொள் ..
அது உன்னை புரிந்து !! உன்னை கொண்டும் இருக்கிறது என்று ..
உன்னை உனது ஆகியதை புரியாதே !!
எதை புரிந்து என்ன பயன் ..
பொருள்: செயல் புரிவதன் காரணமாகத்தான் ஜீவாத்மா கர்த்தா என்று கூறப்படுகிறது. இல்லாவிடில் ஜீவாத்மாவைக் கூறும் முறை வேறாக இருந்திருக்கும்.
‘ராமன் அம்பினால் மானைக் கொன்றான்’ என்ற வாக்கியத்தை எடுத்துக் கொள்வோம். இதில் கர்த்தாவாக இருப்பவன் ராமன். ராமன் என்ற சொல் வேற்றுமையில் பயன்படுத்தப் பட்டுள்ளது. இந்த வாக்கியத்தில் கருவியாக இருப்பது அம்பு. கருவி என்று உணர்த்துவதற்கு ‘ஆல்’ (அம்பினால்) என்ற மூன்றாம் வேற்றுமை உருபு பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது. கர்த்தாவைக் குறிப்பதற்கு முதல் வேற்றுமையும், கருவியைக் குறிப்பதற்கு மூன்றாம் வேற்றுமையும் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது.
திருவாசகம். திருச்சாழல் 3 எல்லோரும் அஞ்சும் சுடுகாடு கோயிலாகப் புலித்தோல் ஆடையாகத் தாய் தந்தையால் தோற்றுவிக்கப்படாதப் புனிதத் தனியனாய்த் திகழ்ந்து எல்லா உலகங்களையும் நினைத்த மாத்திரத்தில் பொடியாக்கும் எல்லை யில்லாத வல்லமை உடைய எல்லாம் வல்ல கடவுள்.
கோயில் சுடுகாடு கொல் புலித்தோல் நல் ஆடை
தாயும் இலி தந்தை இலி தான் தனியன் காணேடீ
தாயும் இலி தந்தை இலி தான் தனியன் ஆயிடினும்
காயில் உலகு அனைத்தும் கல் பொடி காண் சாழலோ
சுடுகாடு என்பது அன்றாடம் மனிதர் சவம் எரிக்கப்படும் இடம் அல்ல. ஊழி முடிவில் பிரம்ம லோகம் வைகுண்டம் முதலிய விண் மண் பாதாளம் ஆகிய எல்லா உலகங்களும் அழியும் போது அரி அயன் முதலிய தெய்வங்கள் அனைத்தும் எரிந்து சாம்பலாகும் இடம் சுடுகாடு. அந்தச் சுடுகாட்டில் இறந்த தெய்வங்களின் எலும்பு நரம்பு கபாலம் சாம்பல் ஆகியவற்றைப் பரமேசுவரன் அணிந்து கொண்டு தெய்வங்களுக்கு முக்தி அருள்கிறார். எலும்பு நரம்பு அணியும் கோலத்திற்குக் கங்காளர் என்று பெயர். கபாலம் அணியும் கோலத்திற்குக் கபாலீசுவரர் என்று பெயர். சாம்பல் அணியும் கோலத்திற்குச் சுடலை நாதன் என்று பெயர். அப்போது இந்தச் சுடுகாடு தவிர வேறு எந்த இடமும் எந்தக் கோயிலும் இல்லை ஆதலால் ஈசன் எழுந்தருளிய சுடுகாடு அவருக்குக் கோயில் ஆகிறது. மீண்டும் உலகம் படைக்கப்படும் வரை பரமன் வீணை மீட்டி வீணாதர தட்சிணா மூர்த்தியாய் எல்லா உயிர்களுக்கும் இன்பம் அருள்கிறார்.
நரம்பொடு எலும்பு அணிந்து கங்காளம் தோள் மேல் காதலித்தான் (திருவாசகம்)
பெருங்கடல் மூடிப் பிரளயம் கொண்டு பிரமனும் போய்
இருங்கடல் மூடி இறக்கும் இறந்தான் களேபரமும்
கருங்கடல் வண்ணன் களேபரமும் கொண்டு கங்காளராய்
வரும் கடல் மீள நின்று எம் இறை நல் வீணை வாசிக்குமே (அப்பர்)
காடு உடைய சுடலைப் பொடி பூசி (சம்பந்தர்)
என்பவை ஊழி முடிவில் ஈசன் கோலங்களைக் காட்டும் திருமுறை வரிகள். ஊழி முடிவில் எல்லாம் அழிய வேண்டும் என்று நினைத்த மாத்திரத்தில் உலகம் யாவும் பொடியாகின்றன. சுடலைப் பொடி என்ன என்று தெரியாதவர்கள், மாசு மலம் நெருங்க முடியாத தூய செம்பொருளே சிவம் என்று தெரியாதவர்கள், சாவு வீட்டு மனிதர்கள் கூட மனிதர் கட்டிய கோயிலுக்குக் கூடச் செல்லக் கூடாது என்ற சமுதாயப் பண்பாட்டுப் பழக்க வழக்கம் தெரியாதவர்கள் மனிதச் சுடுகாட்டுப் பிணச் சாம்பலைப் பரமன் பூசித்துக் கொள்கிறார் என்று தவறாகக் கருதுகின்றனர். திருமுறையும் சித்தாந்தமும் கற்றால்தான் இறை உண்மை புலனாகும். இல்லையென்றால் கட்டுக்கதை அளந்து சிவ நிந்தனையே உண்டாகும். ஞானம் வேண்டும் என்றால் ஞான சம்பந்தன் இன் தமிழ் பாடுங்கள் என்று தேவாரம் ஞானம் பெறும் வழியைக் கூறுகிறது.
இந்த இலக்கணக் கருத்தைக் கூறி ஜீவாத்மா கர்த்தா என்பதை இந்த ஸூத்ரத்தில் நிறுவுகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். அம்பாக தைத்திரீய உபநிஷதத்தில் (2:5.2) வரும் ‘விஜ்ஞானம் வேள்வியைச் செய்கிறது’ என்ற சொற்றொடரை எடுத்துக் கொள்கிறார்.
இங்கே ‘விஜ்ஞானம்’ என்பது முதல் வேற்றுமையாகவும் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது. எனவே இது கர்த்தா என்ற பொருளில் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது. கர்த்தா என்பது உணர்வுப் பொருள். அது ஜீவாத்மாவே.
‘விஜ்ஞானம்’ என்பது கருவியாகிய மனத்தைக் குறிப்பதாக இருந்தால் மூன்றாம் வேற்றுமையாகிய ‘விஜ்ஞானேன’ என்ற சொல் பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கும். அவ்வாறு உபநிஷதங்களில் பயன்படுத்தப்பட்டும் உள்ளது. உதாரணமாக பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் (2:1.17). ‘தூக்கத்தில் ஜீவாத்மா புலன்களை மனத்தினால் (விஜ்ஞானேன) கிரகித்துக் கொண்டு இதயத்திலுள்ள ஆகாசத்தில் நிலைபெறுகிறான்’ என்று கூறுகிறது.
தான் சொல்வதை !! தானே கேட்காத ஒன்று ..
தான் சொல்வதை தானே கேட்காத மற்ற ஒன்றிடம் ..
நான் சொல்வதை கேள் ?? என்கிறது ...
சொல்லவைத்ததை உணரும் வரை இப்படி நிகழ்ந்தவண்ணமே இருக்கும் ..
சொல்லவைத்ததை உணர்ந்துவிட்டால் ..
சொல்ல ஏதுமில்லாது ..
எண்ணியது எண்ண படுவதற்கு புரிய தொடங்கிவிடும் ..
இந்த உலகில் உண்மையை விட நடிப்பிற்க்கு தான் வரவேற்பு என்பது அதிகம் கொடுக்கபடுகிறது
அது திரையிலும் சரி தரையிலும் சரி
அதுவரையில் தான் இந்த சொல் விளையாட்டு எல்லாம் ..
எனவே தைத்திரீயம் ‘விஜ்ஞானம்’ என்று கூறுவது கர்த்தாவாகிய ஜீவாத்மாவையே.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 242:
ஏன் செய்கிறான்?:
37. ஜீவாத்மாதான் கர்த்தா என்றால் அவன் ஏன் தீய செயல்களைச் செய்கிறான்?______
வீடு கட்டும் போது கூடுமானவரை கொஞ்சம் இடம்
[ முத்தம்] போட்டு கட்டுங்க மக்களே
பிரமாண்டம், நாகரிகம்ன்ற பேர்ல மொத்த இடத்தையும் வளச்சி வீட்ட கட்டி இயற்கை காத்து வர வாய்ப்பே இல்லாம வெக்கையா இருக்கு...
ப்ரண்ட் வீட்டுக்கு போயிருந்தேன்
அங்க செடி கொடிகள் காத்து பாத்தப்ப தோனுன ட்வீட்
#அச்சத்தைமுறிக்கும்மரு
#அச்சத்தைமுறிக்கும்மரு1. பழமையைப் பற்றி ஒன்றுமே தெரியாமல் புதுமையைச்
சிறப்பாகப் படைக்க முடியாது.
2. வாசிப்புப் பழக்கம் என்பது அருமையான ருசி,
அழகான பசி. ஒரு முறை சுவைக்கப் பழகிவிட்டால் அது
தொடர்ந்து வரும்.
3. நீங்கள் விரும்புவது ஒருவேளை உங்களுக்குக்
கிடைக்காமல் போகலாம். ஆனால் உங்களுக்குத் தகுதியானது
உங்களுக்குக் கண்டிப்பாகக் கிடைத்தே தீரும்.
4. அறிவு ஒன்றுதான் அச்சத்தை முறிக்கும் அரிய மருந்து.
அறிவை வளர்த்துக் கொண்டால் எல்லாவிதமான பயங்களும்
அகன்றுவிடும்.
5. தவறு நேர்ந்து விடுமோ என்று அஞ்சி அஞ்சி எந்த
செயலையும் செய்யாமல் பின் வாங்குவது இழிவானது.
-
தற்காலத்தில் மனிதர்கள் நூறாண்டுகள் கூட வாழ்வதில்லை.ஆனால் ஆயிரம் ஆண்டுகள் வாழ்வதைப்போல
தேவையில்லாதவற்றை வருவதாக கற்பனை செய்து கொண்டு அவை வராத நிலையில் கவலைப் பட்டுக்கொண்டு இருக்கிறார்கள்.கர்ம வினைப்படியே அனைத்தும் நடக்கும் என்பதை மறந்து விடுகிறார்கள்.
தவிர நாம் எவ்வளவுதான் பாசமாக அன்பாக இருந்தாலும் சில உறவுளுக்கு நம்மை கஷ்டப்படுத்த மட்டும்தான் தெரியும்.ஆருதலோ ஊக்கமோ தர மாட்டார்கள்.#யதார்த்தமான_உண்மை
உபலப்திவதநியம: || 2:3.37 ||
பொருள்: அனுபவத்திற்கு எப்படி வரைமுறை கிடையாதோ அப்படியே ஜீவாத்மாவின் செயல்களுக்கும் வரைமுறை கிடையாது.
ஜீவாத்மா, அதாவது மனிதன்தான் கர்த்தா என்றால் அவன் ஏன் துன்பச் செயல்களைச் செய்ய வேண்டும்? அறிவுடையவன் யாரும் துன்பத்தைத் தேர்ந்தெடுக்க மாட்டான். ஜீவாத்மா விஷயத்தில் துன்பச் செயல்கள் நடைபெறுகின்றன என்றால் அவன் கர்த்தா அல்ல என்பதுதான் காரணமாக இருக்க வேண்டும். இப்படி ஒரு வாதம் எழுந்தால் அதற்கான பதிலை இந்த ஸூத்ரம் தருகிறது.
சாங்கியர்களின் கருத்துப்படி மனிதன் அல்லது புருஷன் அனுபவிப்பவன் (போக்தா) மட்டுமே; கர்த்தா அல்ல. அவர்களின் நிலையிலிருந்தே மேற்கண்ட கேள்வி எழுப்பப்படுகிறது. எனவே ஸ்ரீபாதராயணர் அதற்கான விடையையும் அவர்களின் நிலையிலிருந்தே தருகிறார்.
சாங்கியர்களின் கருத்துப்படி மனிதன் அனுபவிப்பவன் மட்டுமே. அவன் ஏன் துன்ப அனுபவங்களைத் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும் என்ற எதிர்க்கேள்வியை எழுப்புகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். எப்படி அவன் துன்ப அனுபவங்களை ஒரு வரைமுறையின்றி தேர்ந்தெடுக்கிறானோ அது போலவே துன்பச் செயல்களையும் ஒரு வரைமுறையின்றி செய்கிறான். அதற்குப் பல்வேறு காரணங்கள் இருக்கக் கூடும்.
#நாம்எப்போதும்நேர்மறையாகவாழ்
நாம் எப்போதும் நேர்மறையாக வாழ்வது சாத்தியமா? இல்லையா? என்கிற கேள்விகள் நமக்குள் இருக்கும்.
நமக்கு நேர்மறை மற்றும் எதிர்மறை எண்ணங்கள் மற்றும் எதிர்மறை மற்றும் நேர்மையான உணர்வுகள் மாறி மாறி வருவது இயல்பான ஒன்றுதான்.
ஆனால் பலரும் எதிர்மறையான எண்ணங்கள் அல்லது எதிர்மறையான உணர்வுகளில் இருந்து வெளிவராமல் தன்னைத்தானே மாட்டிக் கொண்டு சிரமப்படுவார்கள்.
அதாவது ஏதேனும் ஒரு பிரச்சினையை திரும்பத் திரும்ப நினைத்து நினைத்தே அதை பெரிதாக மாற்றுவது பலருக்கும் சிக்கலாக உள்ளது.
உதாரணமாக, பயம் சார்ந்த, கோபம் சார்ந்த அல்லது கவலை சார்ந்த எண்ணங்கள் அல்லது உணர்வுகளை திரும்பத் திரும்ப நினைத்து நினைத்து தன்னுடைய வாழ்க்கையை எதிர்மறையாக மாற்றிக் கொண்டே இருப்பார்கள்.
"நமது வாழ்க்கையை நாம் குற்றம் சொல்லும் வரை நமது வாழ்க்கை எதிர்மறையாகத் தான் இருக்கும்."
அதுபோன்ற எதிர்மறையை எண்ணங்கள் அல்லது எதிர்மறை உணர்வுகளில் இருந்து நாம் வெளியே வந்து நேர்மறையான ஒரு வாழ்க்கையை வாழ வேண்டும் ஏனென்றால் வாழ்க்கை என்பது அப்படித்தான் இருக்க வேண்டும்.
நமது எதிர்மறையான எண்ணங்கள் மற்றும் எதிர்மறையான உணர்வுகளை நேர்மறையாக மாற்றுவதற்கு இரண்டு விதமான வழிமுறைகள் உள்ளது.
1. குறுகிய காலத் தீர்வு
2. நிரந்தரத் தீர்வு
1. குறுகிய காலத் தீர்வு
மென்மையான இசைகளை கேட்பது, குழந்தைகளுடன் விளையாடுவது, நண்பர்களுடன் சிரித்துப் பேசுவது, ஆழ்ந்த உறக்கம் போன்றவை நமது எதிர்மறை உணர்வுகளை குறைத்து நம்மை நேர்மறையாக மாற்ற உதவி செய்யும்.
2. நிரந்தரத் தீர்வு
நமது எதிர்மறையான எண்ணங்கள் அல்லது எதிர்மறை உணர்வுகளை ஆழ்ந்து வேர் வரை சென்று புரிந்து கொள்வது. அவை ஏன் நமக்குள் வருகிறது? எங்கிருந்து தொடங்கியது? என்பதைக் கண்டறிந்து விட்டால் அதற்கான தீர்வும் நமக்கு கிடைத்துவிடும். அதுதான் எதிர்மறையில் இருந்து நம்மை நேர்மறையாக அதுவும் நிரந்தரமாக மாற்ற உதவும்.
முதலில் நாம் குறுகிய கால தீர்வுகளின் மூலம் நம்மை ஆட்கொண்டு இருக்கும் எதிர்மறை எண்ணங்கள் மற்றும் எதிர்மறையான உணர்வுகளிலிருந்து ஒரு இடைவெளியை உருவாக்க வேண்டும்.
அப்போதுதான் நம்மை ஆசுவாசப்படுத்திக் கொள்ளவும். நாம் மாட்டிக்கொண்டு இருக்கும் எதிர்மறையான வட்டத்திலிருந்து வெளியே வந்து, அதைப்பற்றி சிந்திக்கவும் நமக்கு உதவியாக இருக்கும்.
அதற்கடுத்தபடியாக நமது எதிர்மறை எண்ணங்கள் மற்றும் எதிர்மறை உணர்வுகளை வேர் வரை சென்று புரிந்துகொள்ளவும், அதிலிருந்து எப்படி மீண்டுவருவது என்பதைக் கண்டறியும் நாம் முயற்சிசெய்ய வேண்டும்.
அப்படிக் கண்டறிந்துவிட்டால் நமது எதிர்மறையான எண்ணங்கள் மற்றும் எதிர்மறையான உணர்வுகளில் இருந்து நம்மால் விடுபடவும் முடியும்.
நேர்மறையான எண்ணங்கள் மற்றும் நேர்மையான உணர்வுகளை நம்மால் உருவாக்கவும் முடியும்.
அதுமட்டுமல்ல, நமது வாழ்க்கையை நேர்மறையாக மாற்றிக்கொண்டு மகிழ்ச்சியாக நம்மால் வாழவும் முடியும்.
எனவே வாழ்க்கையில் துன்பச் செயல்கள் நிகழ்வதால் ஒருவன் கர்த்தா அல்ல என்ற முடிவிற்கு வருவது தவறாகும்.
எதுவுமே செய்யாமல் சற்றும் இயக்கமே இல்லாமல் , என்னை தாக்கக்கூடிய ஒரு ஆயுதம் .....
உன் மெளனம் தான்!!!
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 243:
மற்றொரு காரணம்:
மலர்ந்தும் மலராத
,...
மாதவன் ஆயினும்,,
தங்கை பாசத்திற்க்கு,
விதிவிலக்கு உண்டோ???...
பற்றற்று இரு என்று சொன்ன பரந்தாமனே,,
தங்கையின் பிரிவால் வாடும் போது நாமெல்லாம் எம்மாத்திரம்??
ஐயா சொக்கரே,,
எங்கள் குலக்கொழுந்தை பத்திரமாக பார்த்துக் கொள்ளும்....
எங்கள் வீட்டில் பெண் எடுப்பதற்கு நீர் கொடுத்து வைத்திருக்க வேண்டும் 
....
இந்து மதம் பண்பாடு, கலாச்சாரம் பந்த பாசம்,,,
அனைத்தையும் ஒரு சேர கலந்தது
மாயழகன் திருவடிகளுக்கு பல்லாண்டு 
.....
அடுத்தவரை அழிக்க நினைத்தால் முதலில் அழிந்து போவது நீயாகத்தான் இருப்பாய்.
நாம் எதிர்பார்ப்பது கிடைத்தால், அதைவிட இன்பம் இவ்வுலகில் வேறு எதுவும் இல்லை, நினைப்பது நடந்தால், நாம் படும் மகிழ்ச்சிக்கு அளவே இல்லை. யாவும் சரியாக அமைந்து நமக்கு அனைத்தும் கிட்டினால் அதைவிட பேரின்பம் ஏதுமில்லை.
#உலகநீதி.
38. ஜீவாத்மாதான் கர்த்தா என்பதற்கு மற்றொரு காரணமும் உள்ளது____________
#பிரம்ம_நிர்வாணம் என்பது #அபரோக்ஷ அனுபூதி. #மனம் #மொழிக்கு எட்டாத #பேரானந்தப்_பெருநிலை அது....
அப்பெரு #நிலையினின்று கீழே #இறங்கி வந்தவன் #ஜீவன். திரும்பவும் #அப்பெருநிலையை #அடையப்பெற்றவன் #முக்தன்...!!
#நதிகளெல்லாம் கடலைப் போய்ச் #சேர்ந்து கடலில் #இரண்டறக் கலத்தல் போன்று #பிரம்ம_நிர்வாணம் அடைதல் #ஜீவர்களின் குறிக்கோளாம்....
சாகும் தறுவாயில் #அது வந்து அமைவதாயினும் #அது முக்தியேயாம். #விடுதலை யென்றும் #வீடுபேறு என்றும் அதைப் பகர்வதுண்டு..!!
-
சக்திவிபர்யயாத் || 2:3.38 ||
பொருள்: ஜீவாத்மாதான் கர்த்தாவாக இருக்க வேண்டும். மனம் தான் கர்த்தா என்றால் பண்புகளில் மாற்றம் நேரக் கூடும்.
ஜீவாத்மாதான் கர்த்தாவாக இருக்க இயலுமே தவிர மனம் ஒரு போதும் கர்த்தாவாக இருக்க இயலாது. சில பண்புகள் ஒருவனைக் கர்த்தா என்று நிர்ணயிக்கின்றன. அது போலவே கருவிக்கென்றும் சில பண்புகள் உள்ளன. கர்த்தா எப்போதுமே உணர்வுப் பொருள். மனம் ஒரு ஜடப் பொருள், அது கருவியாகத்தான் இருக்க இயலும். அதுவே கர்த்தாவாகச் செயல்படுமானால் அது உணர்வுப் பொருள் என்று கொள்ள நேரிடும். அது உணர்வுப் பொருள் என்றால் ஜடம் அல்ல என்றாகும். மனம் ஜடம் அல்ல என்ற கருத்து ஒரு போதும் ஏற்கத்தக்கதல்ல.
சூரிய வெளிச்சம் #எங்கும் சமமாய் வீழ்கிறது; ஆனால் ஜலம், கண்ணாடி, மெருகிட்ட உலோகம் இவைபோன்ற #வஸ்துக்களில் அவ்வெளிச்சம் நன்றாக #மேலும்_பிரகாசமாகப் பிரதிபலிக்கின்றது; அதுபோலத்தான் #தெய்விக ஒளியும். அது #எல்லாரிடத்தும் சமமாயும் பாரபக்ஷமின்றியும் வருகின்றது. என்றாலும் #நல்லாருடைய தூய மனமும், #ஸாதுக்களுடைய இருதயமுமே அவ்வொளியை நன்றாய்ப் பிரதிபலிக்கச் செய்கின்றன...!!
பகவத் பக்திகொண்ட பரிசுத்த பக்தர்களுக்காகவே பகவான் உலகத்தில் அவதாரம் செய்கின்றார். அவதார புருஷரோடு வருபவர்கள் நித்தியமுக்தர்களாவார்கள்; அல்லது கடைசி ஜன்மம் எடுத்தவர்களாவார்கள்...!!
-
39. ஜீவாத்மா கர்த்தா அல்ல என்றால் ஆன்மீக சாதனைகள் பொருளற்றவையாகி விடும்__________________
ஸமாத்யபாவாச்ச || 2:3.39 ||
பொருள்: ஜீவாத்மா கர்த்தா அல்ல என்றால் தியானம் போன்ற ஆன்மீக சாதனைகள் பொருளற்றவையாகி விடும். எனவே ஜீவாத்மாதான் கர்த்தா.
‘இறைவனை ஓங்காரப் பொருளாக தியானம் செய்’ (முண்.2:2.6), ‘இறைவனைக் காண வேண்டும், அவரைப் பற்றிக் கேட்க வேண்டும், அவரைத் தியானிக்க வேண்டும்’ (பிரு. 2:4.5) என்றெல்லாம் உபநிஷதங்கள் இறைவனைத் தியானம் செய்வது பற்றிக் கூறுகின்றன. மனிதன் கர்த்தா என்பதால்தான் அவனுக்கு அவை இத்தகைய கட்டளையை இடுகின்றன. அவன் கர்த்தா அல்ல என்றால் இந்தத் தியானம் முதலான ஆன்மீக சாதனைகள் பொருளற்றவையாகி விடும். எனவே ஜீவாத்மாதான் கர்த்தா.
#நான் என்பதை வலிமைப்படுத்தும் #எல்லா அம்சங்களையும் #கைவிடுவது எளிதானதுதான் ; ஆனால், #தூய_நானை , #நானின் #சுவடை #சுத்தமாகத் #துடைத்தெறிவது என்பது பெரும்பாலும் (
குறிப்பிட்ட ஒரு சில #புண்ணியாத்மாக்கள் தவிர ) #மற்றவர்களால் முடியாத காரியம் ....!!
(இன்னும் காண்போம்).
இன்று சங்கடஹர சதுர்த்தி
விநாயகநின் பெருவயிற்றின் தத்துவ விளக்கம் என்ன?
... பிரபஞ்சம் முழுவதும் இறைவனுக்குள் அடக்கம் என்பதை உணர்த்துகின்றது விநாயகருக்கு அமைந்துள்ள பெருவயிற்றின் தத்துவம்.
இருபெருங் காதுகளின் விளக்கம் என்ன?
... பலகோடி உயிர்களின் முறையீடுகளைக் களைவதற்காகப் பெருங் இரு காதுகளை கொண்டுள்ளார் என்பதாகும்.
விநாயகரின் திருக்கரங்கள் உணர்த்துகின்ற தத்துவங்கள் என்ன?
... “சிவாய நம” என்ற திருவைந்தெழுத்தை உணர்த்துவதாக விநாயகரின் அங்குசம் தாங்கிய வலக்கை,
சிகரம், பாசம் பற்றிய இடக்கை வகரம், தந்தம் ஏந்திய வலக்கை யகரம், மோதகம் உள்ள இடக்கை நகரம், துதிக்கை மகரம், இவ்வாறு “சிவாய நம” என்ற திருவைந்தெழுத்தை விநாயகரின் ஐந்து திருக்கரங்களும் உணர்த்துகின்றன.
பஞ்சபூத தத்துவத்தின் விளக்கம் என்ன?
... பஞ்சபூதங்களை தம்முள் அடக்கி ஆள்பவர் என்பதைக் காட்டுவதற்காக. அவர் மடித்து வைத்தள்ள ஒருபாதம் பூமியையும், சரிந்த தொந்தி நீரையும், அவருடைய மார்பு நெருப்பையும், இரண்டு புருவங்களும் சேர்ந்த அரைவட்டம் காற்றையும், அதன் நடுவில் வளைந்திருக்கும் கோடு அகாயத்தையும் உணர்தி நிற்கின்ற னஎன்பதாகும்.
,...
மாதவன் ஆயினும்,,
தங்கை பாசத்திற்க்கு,
விதிவிலக்கு உண்டோ???...
பற்றற்று இரு என்று சொன்ன பரந்தாமனே,,
தங்கையின் பிரிவால் வாடும் போது நாமெல்லாம் எம்மாத்திரம்??
ஐயா சொக்கரே,,
எங்கள் குலக்கொழுந்தை பத்திரமாக பார்த்துக் கொள்ளும்....
எங்கள் வீட்டில் பெண் எடுப்பதற்கு நீர் கொடுத்து வைத்திருக்க வேண்டும் ....
இந்து மதம் பண்பாடு, கலாச்சாரம் பந்த பாசம்,,,
அனைத்தையும் ஒரு சேர கலந்தது
மாயழகன் திருவடிகளுக்கு பல்லாண்டு .....
அடுத்தவரை அழிக்க நினைத்தால் முதலில் அழிந்து போவது நீயாகத்தான் இருப்பாய்.
நாம் எதிர்பார்ப்பது கிடைத்தால், அதைவிட இன்பம் இவ்வுலகில் வேறு எதுவும் இல்லை, நினைப்பது நடந்தால், நாம் படும் மகிழ்ச்சிக்கு அளவே இல்லை. யாவும் சரியாக அமைந்து நமக்கு அனைத்தும் கிட்டினால் அதைவிட பேரின்பம் ஏதுமில்லை.
#உலகநீதி.
38. ஜீவாத்மாதான் கர்த்தா என்பதற்கு மற்றொரு காரணமும் உள்ளது____________
#பிரம்ம_நிர்வாணம் என்பது #அபரோக்ஷ அனுபூதி. #மனம் #மொழிக்கு எட்டாத #பேரானந்தப்_பெருநிலை அது....
அப்பெரு #நிலையினின்று கீழே #இறங்கி வந்தவன் #ஜீவன். திரும்பவும் #அப்பெருநிலையை #அடையப்பெற்றவன் #முக்தன்...!!
#நதிகளெல்லாம் கடலைப் போய்ச் #சேர்ந்து கடலில் #இரண்டறக் கலத்தல் போன்று #பிரம்ம_நிர்வாணம் அடைதல் #ஜீவர்களின் குறிக்கோளாம்....
சாகும் தறுவாயில் #அது வந்து அமைவதாயினும் #அது முக்தியேயாம். #விடுதலை யென்றும் #வீடுபேறு என்றும் அதைப் பகர்வதுண்டு..!!
-
சக்திவிபர்யயாத் || 2:3.38 ||
பொருள்: ஜீவாத்மாதான் கர்த்தாவாக இருக்க வேண்டும். மனம் தான் கர்த்தா என்றால் பண்புகளில் மாற்றம் நேரக் கூடும்.
ஜீவாத்மாதான் கர்த்தாவாக இருக்க இயலுமே தவிர மனம் ஒரு போதும் கர்த்தாவாக இருக்க இயலாது. சில பண்புகள் ஒருவனைக் கர்த்தா என்று நிர்ணயிக்கின்றன. அது போலவே கருவிக்கென்றும் சில பண்புகள் உள்ளன. கர்த்தா எப்போதுமே உணர்வுப் பொருள். மனம் ஒரு ஜடப் பொருள், அது கருவியாகத்தான் இருக்க இயலும். அதுவே கர்த்தாவாகச் செயல்படுமானால் அது உணர்வுப் பொருள் என்று கொள்ள நேரிடும். அது உணர்வுப் பொருள் என்றால் ஜடம் அல்ல என்றாகும். மனம் ஜடம் அல்ல என்ற கருத்து ஒரு போதும் ஏற்கத்தக்கதல்ல.
சூரிய வெளிச்சம் #எங்கும் சமமாய் வீழ்கிறது; ஆனால் ஜலம், கண்ணாடி, மெருகிட்ட உலோகம் இவைபோன்ற #வஸ்துக்களில் அவ்வெளிச்சம் நன்றாக #மேலும்_பிரகாசமாகப் பிரதிபலிக்கின்றது; அதுபோலத்தான் #தெய்விக ஒளியும். அது #எல்லாரிடத்தும் சமமாயும் பாரபக்ஷமின்றியும் வருகின்றது. என்றாலும் #நல்லாருடைய தூய மனமும், #ஸாதுக்களுடைய இருதயமுமே அவ்வொளியை நன்றாய்ப் பிரதிபலிக்கச் செய்கின்றன...!!
பகவத் பக்திகொண்ட பரிசுத்த பக்தர்களுக்காகவே பகவான் உலகத்தில் அவதாரம் செய்கின்றார். அவதார புருஷரோடு வருபவர்கள் நித்தியமுக்தர்களாவார்கள்; அல்லது கடைசி ஜன்மம் எடுத்தவர்களாவார்கள்...!!
-
39. ஜீவாத்மா கர்த்தா அல்ல என்றால் ஆன்மீக சாதனைகள் பொருளற்றவையாகி விடும்__________________
ஸமாத்யபாவாச்ச || 2:3.39 ||
பொருள்: ஜீவாத்மா கர்த்தா அல்ல என்றால் தியானம் போன்ற ஆன்மீக சாதனைகள் பொருளற்றவையாகி விடும். எனவே ஜீவாத்மாதான் கர்த்தா.
‘இறைவனை ஓங்காரப் பொருளாக தியானம் செய்’ (முண்.2:2.6), ‘இறைவனைக் காண வேண்டும், அவரைப் பற்றிக் கேட்க வேண்டும், அவரைத் தியானிக்க வேண்டும்’ (பிரு. 2:4.5) என்றெல்லாம் உபநிஷதங்கள் இறைவனைத் தியானம் செய்வது பற்றிக் கூறுகின்றன. மனிதன் கர்த்தா என்பதால்தான் அவனுக்கு அவை இத்தகைய கட்டளையை இடுகின்றன. அவன் கர்த்தா அல்ல என்றால் இந்தத் தியானம் முதலான ஆன்மீக சாதனைகள் பொருளற்றவையாகி விடும். எனவே ஜீவாத்மாதான் கர்த்தா.
#நான் என்பதை வலிமைப்படுத்தும் #எல்லா அம்சங்களையும் #கைவிடுவது எளிதானதுதான் ; ஆனால், #தூய_நானை , #நானின் #சுவடை #சுத்தமாகத் #துடைத்தெறிவது என்பது பெரும்பாலும் (குறிப்பிட்ட ஒரு சில #புண்ணியாத்மாக்கள் தவிர ) #மற்றவர்களால் முடியாத காரியம் ....!!
(இன்னும் காண்போம்).
இன்று சங்கடஹர சதுர்த்தி
விநாயகநின் பெருவயிற்றின் தத்துவ விளக்கம் என்ன?
... பிரபஞ்சம் முழுவதும் இறைவனுக்குள் அடக்கம் என்பதை உணர்த்துகின்றது விநாயகருக்கு அமைந்துள்ள பெருவயிற்றின் தத்துவம்.
இருபெருங் காதுகளின் விளக்கம் என்ன?
... பலகோடி உயிர்களின் முறையீடுகளைக் களைவதற்காகப் பெருங் இரு காதுகளை கொண்டுள்ளார் என்பதாகும்.
விநாயகரின் திருக்கரங்கள் உணர்த்துகின்ற தத்துவங்கள் என்ன?
... “சிவாய நம” என்ற திருவைந்தெழுத்தை உணர்த்துவதாக விநாயகரின் அங்குசம் தாங்கிய வலக்கை,
சிகரம், பாசம் பற்றிய இடக்கை வகரம், தந்தம் ஏந்திய வலக்கை யகரம், மோதகம் உள்ள இடக்கை நகரம், துதிக்கை மகரம், இவ்வாறு “சிவாய நம” என்ற திருவைந்தெழுத்தை விநாயகரின் ஐந்து திருக்கரங்களும் உணர்த்துகின்றன.
பஞ்சபூத தத்துவத்தின் விளக்கம் என்ன?
... பஞ்சபூதங்களை தம்முள் அடக்கி ஆள்பவர் என்பதைக் காட்டுவதற்காக. அவர் மடித்து வைத்தள்ள ஒருபாதம் பூமியையும், சரிந்த தொந்தி நீரையும், அவருடைய மார்பு நெருப்பையும், இரண்டு புருவங்களும் சேர்ந்த அரைவட்டம் காற்றையும், அதன் நடுவில் வளைந்திருக்கும் கோடு அகாயத்தையும் உணர்தி நிற்கின்ற னஎன்பதாகும்.பிரம்ம ஸூத்ரம் 244:
ஜீவாத்மாவே கர்த்தா:
_____15.ஜீவாத்மாவே கர்த்தா____________
மனிதன் தான் செய்த தீய கர்மத்தின் பலனை அவனின் இறுதி காலத்தில் தன்னால் சுயமாக செயல்பட முடியாத நிலையில் அனுபவிப்பான்.
தனி மனித ஒழுக்கம் என்பது உணர்வுடன் சம்மந்தப்பட்டது.ஒருவர் ஒழுக்கத்தோடு வாழ வேண்டுமானால் ஓயாமல் மனதோடு போராட வேண்டும்.
நேற்றைய மனிதனின் வாழ்க்கை உண்மையும்,எளிமையும் கொண்டதாக இருந்தது. இன்றோ சுகங்களையே அதிகம் விரும்பும் கேவலநிலைக்கு அது தள்ளப்பட்டுவிட்டது.தனி மனித சுகங்கள் அதிகரிக்கவே ஒழுக்கங்கள் தேய்ந்து மறையும் நிலை ஏற்பட்டுள்ளது.
ஆடம்பரம் அதிகமாகிக் கொண்டே போனால் உண்மையான தர்மும், ஒழுக்கங்களும் அகற்றப்பட்டுவிடும்.
அதிகரணம்
ஜீவாத்மாதான் கர்த்தா என்ற கருத்து இந்த அதிகரணத்திலும் தொடர்கிறது. இதில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
40.ஜீவாத்மாதான் கர்த்தா என்பதை மற்றொரு கோணத்தில் புரிந்து கொள்ளலாம்_______
யதா ச தக்ஷோபயதா || 2:3.40 ||
பொருள்: எவ்வாறு தச்சன் தொழில் செய்பவனாகவும் (கர்த்தா) செய்யாதவனாகவும் (அகர்த்தா) அவ்வாறு ஜீவாத்மா இரண்டாகவும் இருக்கிறான்.
முந்தைய ஸூத்ரங்களில் ஜீவாத்மா கர்த்தா என்பது கூறப்பட்டது. மனம் தான் கர்த்தா என்றால் நாம் எப்போதும் செயலிலேயே ஈடுபட்டிருப்போம். ஏனெனில் மனம் ஒரு ஜடப் பொருள்; அதனால் செயலை நிறுத்த இயலாது. ஜீவாத்மா உணர்வுப் பொருள். எனவே வேண்டிய நேரத்தில் செயலில் ஈடுபடவும் வேண்டாத நேரத்தில் நிறுத்தி வைக்கவும் அதனால் இயலும்.
தச்சனால் மரம், உளி, வாள் போன்ற கருவிகளை வைத்துப் பயன்படுத்தி வேலை செய்யவும் இயலும்; எந்தக் கருவியையும் பயன்படுத்தாமல் சும்மா இருக்கவும் இயலும். அது போலவே நிறுத்தவும், செயலில் ஈடுபடவும் வல்லது ஜீவாத்மா ஒன்றே. எனவே ஜீவாத்மாவே கர்த்தா.அடுத்தவர்களுக்காக வாழும் வாழ்க்கை நிம்மதியை கொடுக்காது. மற்றவர்களிடமிருந்து சில கருத்துக்களை ஏற்றுக்கொள்ளலாமே தவிர அவர்களின் விருப்பங்களுக்காக நாம் வாழ கூடாது. நமக்கு பிடித்த மாதிரி மிகச் சிறப்பாக நாம் வாழ்ந்து விட வேண்டும்.
தச்சனால் மரம், உளி, வாள் போன்ற கருவிகளை வைத்துப் பயன்படுத்தி வேலை செய்யவும் இயலும்; எந்தக் கருவியையும் பயன்படுத்தாமல் சும்மா இருக்கவும் இயலும். அது போலவே நிறுத்தவும், செயலில் ஈடுபடவும் வல்லது ஜீவாத்மா ஒன்றே. எனவே ஜீவாத்மாவே கர்த்தா.
யார் ஆசிர்வாதம் உங்களுக்கு பயன் அளிக்கிறதோ !! இல்லையோ ??
உங்கள் ஆசிர்வாதம் உங்களுக்கு சர்வநிச்சயமான பயனை தரும் !!
உங்களை நீங்களாக வைத்திருக்கும் இறைவனை முன்னிறுத்தி !! இறைவானால் இருக்கிறோம் என்று அனுபவித்து !!
நீங்கள் உங்களையே ஆசிர்வதித்து கொள்ள !! உங்களுக்கு வாழ்வில் நீங்கள் விரும்பிய யாவும் வசப்படும் !!
உதாரணமாக
காலையில் எழுந்தவுடன் !!
ஐந்து எழுத்தை சிந்தித்து ..
உங்கள் தலை மீது நீங்களே கைவைத்து !!
" என்னுள் இருந்து என்னை இயக்கி அருளும் இறைவா !!
நின் கருணையால் இந்த அற்புதமான நாளை காணும் பாக்கியம் பெற்று இருக்கிறேன் !!
நின் கருணையே என்னை முன்னின்று வழிநடத்த !!
நான் விரும்பும் அனைத்தும் என்னை வந்தடையும் !!
உடல் / மனம் போன்று உன்னால் இயக்கபடுவது எல்லாம் முளுஆற்றல் பெற்று !! நல்ல உத்வேகத்துடன் செயல்பட !! நான் செய்வது ?? எனக்கு வருவது ?? என்னை விட்டு போவது போன்ற அனைத்தும் சிறப்பாக நடக்கும் !!
நீ என்னோடு இருக்கும் பலம் !! என்னை எதையும் எதிர்கொள்ள வைத்து வெற்றி பெற செய்யும் !!
நீயே என்னுள் கலந்து இருந்து இந்த ஆசிர்வாதத்தை எனக்கு அருள்கிறாய் !! " என்று சொல்லி உங்களின் நாளை தொடங்கி பாருங்கள் !!
உங்களுக்கு நடப்பது எல்லாம் சர்வநிச்சயமாக சிறப்பானதாகவே அமையும் என்பதே மெய் !!
அதுவும் இதை அதிகாலையில் செய்து !!
ஒர் ஒரு மணி நேரமாவது CELL T.V போன்றவற்றை தவிர்த்து !! அந்த நேரத்தில் நடைபயிற்சியோ !! தியானமோ !! அல்லது உங்களால் முடிந்தவரையில் உங்கள் சுற்றத்தை சுத்தமாக நேர்த்தியாக மாற்ற !!
காலையில் இறையாசிர்வாதம் !! செய்யும் செயலில் நேர்த்தி !! தூய்மை !! என்று தொடங்க ..
அந்த நாள் முழுவதுமே அப்படியே பிரதிபலிக்கும் !!
இந்த உலகில் இறைவன் நினைத்தால் இயலாத செயல் என்று எதுவும் இல்லை.....
:
ஆனால், மனிதர்களில் பெரும்பாலானோர் சோதனை காலங்களில் இறைவனிடம் சரண் அடைவதை விட்டுவிட்டு கவலைகளையும், துன்பங்களையும் நாமே தூக்கி சுமக்கின்றோம்....
:
உங்கள் மனதால் சுமக்க முடியாத சுமைகள் வாழ்வில் வரும் பொழுது அதை இறைவனிடம் இறக்கி வைத்து விடுங்கள்....
:
உங்கள் கைகளில் இருக்கும் வரை தான் உங்கள் பிரச்சனைகள் பெரிதாக தெரியும். இறைவனின் கரங்களுக்கு சென்று விட்டால்....... அனைத்தையும் விட இறைவன் மிகப் பெரியவன்....
:
அவரால் விதியையும் கூட மாற்ற முடியும்.... உங்கள் வாழ்க்கையை மாற்ற ஒரு நொடி போதும்.....
:
ஆகவே எல்லா சூழ்நிலைகளிலும் இறைவனை நம்பி,....இறை சிந்தனையுடனும், நம்பிக்கையோடும், நேர்மறையான சிந்தனையுடனும் வாழ்க்கையை வாழுங்கள்....
:
உங்கள் வாழ்வில் மிகப்பெரிய மாற்றத்தை உணர்வீர்கள்....
:
இறைவன் அருளால் உங்கள் வாழ்வில் எல்லா வளமும் நலமும் பெற்று சிறப்புடன் வாழ்வதற்கு வாழ்த்துக்கள்......
பொதுவாக
உடலுக்கு உணவு எப்படி சக்தியை தருகிறதோ !!
அதேபோல
மனதுக்கு உணவாக நற்சிந்தனையை தர அந்த உணவு உங்களுள் ஓர் தெளிவை தரும் என்பதே நிதர்சனம் !!
அதே மனதுக்கு முதலில் தரும் உணவு !! CELL ?? T.V ?? செய்தித்தாள் வழியே போராட்டம் !! வெறுப்பு !! எதிர்ப்பு !! போன்றவையாக இருக்க அந்த சிந்தை விருந்து அதற்க்கு ஏற்ற பலனையே அந்த நாள் முழுவதும் பிரதிபலிக்கும் தானே
ஒவ்வொருவருக்கும் ஒரு சில #பலவீனங்கள் உள்ளன...
#அவ்வுண்மையை ஒப்புக்கொண்டும், #முடிந்தவரை அவற்றை #அகற்றித் தன்னைப் பலப்படுத்திக் கொள்ளத் தேவையான #குணநலன்களை வளர்த்துக் கொண்டும்,
அதன் மூலம் தன்னைத் தைரியமுள்ளவனாக, பயமற்றவனாக, உண்மையானவனாக #மாற்றிக் கொள்பவனே #புத்திசாலி...!!
யார் ஆசிர்வாதம் பலன் தருகிறதோ !! இல்லையோ ??
உங்களின் ஆசிர்வாதம் உங்களுக்கு மிக சிறந்த பலனை தரும் என்பதே நிதர்சனம் !!
எனக்கு சொல்லி !! உங்களுக்கும் சொல்ல வாய்ப்பு அருளிய கருணைக்கு நன்றி ...
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 245:
இறைவன் தேவையா?:
________16.இறைவன் தேவையா?_________
பர ஆயத்த அதிகரணம்
* இன்று பஞ்சமி திதி... விரதம் இருந்து வராஹியை வழிபாடு செய்தால் சிறப்பு...*
வராஹி ஆதி பரமேஸ்வரி அல்லது ஆதி பராசக்தியின் சக்தி ஸ்வரூபம். மகிஷனை அழித்த மகிஷாசுர மர்த்தினியின் குதிரைப் படை தலைவி எனவும் கூட சிலர் இவளைச் சொல்வதுண்டு. கோபத்தின் உச்சம் தொடுபவள். ஆனால் அன்பிலே, ஆதரவிலே அன்னைக்கு நிகரானவள். இவள் லலிதையின் படைத்தலைவியாக, சேனாதிபதியாக போருக்கு சென்று வெற்றி வாகை சூடியவள். இந்த தெய்வத்திற்குரிய காயத்ரி மந்திரத்தை ஜெபிப்போருக்கு கேட்ட வரங்களை மிக விரைவில் தரக்கூடியவள்.
சக்திவாய்ந்த தேவதையாக போற்றப்படுகிறாள் வராஹி தேவி. மகா சக்தியாகத் திகழும் பராசக்தி, தன்னில் இருந்து ஒவ்வொரு சக்தியாக வெளிப்படுத்தினாள் என்றும் அவர்களைக் கொண்டு அசுரக் கூட்டங்களையும் தீய சக்திகளையும் அழித்தாள் என்றும் விவரிக்கிறது புராணம்.
இந்த சக்திகள் ஏழு என்றும் இவர்களை சப்தமார்கள் என்றும் விவரிக்கிறார்கள் ஸாக்த வழிபாடு செய்பவர்கள். சப்த மாதர்களில் அதீத வீரியமும் தீய சக்திகளை அழிப்பதில் வேகமும் துடிப்பும் கொண்டு ஓடோடி வருபவள் வராஹிதேவி.
வராஹியை முறையே வழிபடும் பக்தர்களிடம் தோல்வி கூட தோற்றே விடும். குறிப்பாக, பஞ்சமி திதி, அமாவாசை திதி மற்றும் சொந்த ஜாதகத்தில் லக்கினத்திற்கு குரு 6 ஆம் இடத்தில் ஆட்சி அல்லது உச்சம் பெற்று பிறந்தவர்கள் வராஹியின் காயத்திரி மந்திரத்தை வாழ்நாள் முழுவதும் முறைப்படி ஜபித்து வந்தால் மந்திர சித்துக்கள் கூட வசப்பட இடம் உண்டு.
சப்த கன்னியர்களில் ஒருவரான வராஹி தேவியை பஞ்சமியில் விரதம் இருந்து வழிபடுவது மிகச் சிறப்பு.
வராஹியை எப்படி முறைப்படி வழிபடுவது?
நல்லெண்ணெய் தீபம் ஏற்றி வாசனை மலர்கள் சாற்றி வாசனை தூபங்கள் ஏற்றி ஐம்புலன்களும் ஆன்மீகத்தில் ஒடுங்க மேற்கண்ட வராஹி தேவியின் காயத்திரி மந்திரத்தை பஞ்சமி திதி பிரம்ம முகூர்த்தத்தில் ஆரம்பித்து தொடர்ந்து ஜபித்து வர வேண்டும். பசும்பால் அல்லது இனிப்புகளை நிவேதனமாகப் படைக்கலாம். கண்டிப்பாக புளிப்பு இருக்கக்கூடாது. புளிப்பு அந்த அம்பாளுக்கு ஆகாது.
வழிபடுவதால் கிடைக்கும் பலன்கள்..
1. வழக்குகள் சாதகம் ஆகி... எதிரிகளின் பலம் குறைந்து உங்களது பலம் அதிகரிக்கும். உடன், வெற்றி உங்கள் வாகை சூடும்.
2. கல்வி, தொழில் அல்லது உத்யோகம் மேம்படும்.
3. கண்திருஷ்டி, செய்வினை கோளாறுகள் அகலும்.
4. புத்தி நல்ல விதத்தில் வேலை செய்யும். இதனால் ஞானம் சித்திக்கும்.
5. பயம் தெளிந்து மனதில் துணிச்சல் - தைரியம் - தன்னம்பிக்கை அதிகரிக்கும்
இந்த அதிகரணம் வேதாந்தத்தின் ஒரு முக்கியமான அடிப்படைக் கோட்பாட்டை, அதன் நிலைப்பாட்டைக் கூறுகிறது. உலகிற்கு இறைவன் தேவை; அதாவது, உலகைப் படைக்க ஓர் இறைவன் அவசியம் தேவை என்பதை ஏற்கெனவே (#2:2) கண்டோம். இப்போது மனிதனுக்கு, அவனது வாழ்க்கைக்கு, அவனது செயல்களுக்கு இறைவன் தேவையா என்ற கேள்வியை எழுப்பி, அதற்கு வேதாந்தத்தின் விடையைக் கூறுகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
உலகில் இறைவனின் நிலைப்பாட்டைப் பற்றி இருவிதமான சிந்தனைகள் நிலவுகின்றன. ஒன்று, இறைவனே எல்லாம் என்ற கருத்து___’ அவனன்றி ஓர் அணுவும் அசையாது.’ இதை ஆக்கபூர்வமான கண்ணோட்டத்தில் எடுத்துக் கொண்டால் பிரச்சினை இல்லை. ஆனால் பல நேரங்களில் இந்தக் கருத்து எதிர்மறையானதாக, மனிதனை வெறும் சோம்பேறியாக ஆக்குகின்ற கருத்தாக மாறி விடுகிறது. ‘நான் தீய செயல்களைச் செய்தாலும் அதன் பொறுப்பு இறைவனே’ என்று சொல்லுகின்ற குதர்க்கமாகச் சில நேரங்களில் இந்தக் கருத்து கையாளப்படுகிறது. இந்தக் கருத்தின் படி மனிதன் எந்த ஆற்றலுமே இல்லாத வெறும் புழுவிற்கு சமமானவன்.
அடுத்த கருத்து இதற்கு நேர்மாறானது. இந்தக் கருத்தின்படி மனிதனே எல்லாம்; இறைவன் என்ற ஒருவன் தேவையே இல்லை. மீமாம்ஸகர்கள்இந்தக் கருத்தைக் கொண்டுள்ளனர்.
நீ எனக்கு பால் மனம் கொண்ட சேயாக தோன்றுவதால், உன் வார்த்தைகளில் மழலையின் மொழியினை அறிகிறேன். உனக்கு புரிய வைக்க முயல்கிறேன். பக்கபலமாக இருப்பதாக உணர்ந்தேன். ஆறுதலை கொடுத்தேன். உதவியதால் வார்த்தைகளின் வலி வேதனையை அடைந்தேன்.
மீமாம்ஸையின் படி உலகம், மனிதன், வேதம் ஆகிய மூன்றும் நிலையானவை, என்றென்றும் இருப்பவை. மனிதனுக்கு வேண்டியது நிலையான சுகம். அதற்கு வேதம் வழி சொல்கிறது. இன்ன யாகத்தைச் செய்தால் இன்ன பலன் கிடைக்கும், இந்தச் சொர்க்கத்திற்குப் போகலாம் என்றெல்லாம் அது வழிகாட்டுகிறது, அது காட்டுகின்ற வழியில் செயல்பட்டால் சொர்க்கத்துக்கு போய் நிலையான இன்பத்தை அனுபவிக்கலாம். இதற்கு இறைவன் என்ற ஒருவர் தேவையில்லை.
ஆனால் வேதங்களில் பல்வேறு தேவதேவியரைப் பற்றியும் பரம்பொருளைப் பற்றியும் கூறப்பட்டுள்ளதே என்றால் அந்த வார்த்தைகள் (சப்தம்) எந்தப் பொருளும் (அர்த்தம்) இல்லாதவை. இந்திரன், வருணன், விஷ்ணு, ருத்ரன், சரஸ்வதி என்று கூறப்படுபவை எல்லாம் வெறும் வார்த்தைகள் (மந்த்ர ஸ்வரூபா: ) மட்டுமே; அத்தகைய தேவர்களோ தெய்வங்களோ யாரும் கிடையாது. அந்த மந்திரங்களை உச்சரித்து (சப்த உச்சாரணம்) யாகங்களைச் செய்தால் (கர்ம அனுஷ்டானம்) மட்டும் போதும், அதற்கான பலன் கிடைத்து விடும். இதற்கு ஒரு தேவனோ தெய்வமோ தேவையில்லை என்பது மீமாம்சகர்களின் கருத்து.
ஒரு பக்கம் வாழ்க்கைக்கு மனிதன் மட்டுமே போதும் என்ற கருத்து; மறுபக்கம் மனிதன் எதுவுமே இல்லை, எல்லாம் இறைவன் மட்டுமே என்ற கருத்து.
கொடுத்து கொண்டே இருக்கிறான்
பெறும் முன்னே ??
இது தேவை என்ற பிடிவாதம் கொடுத்தான்..
பெறும்போது ??
இதையா கேட்டேன் என்ற ஒப்பீடு கொடுத்தான்..
அனுபவிக்கும் போது ??
இதையென் கேட்டேன் என்ற தெளிவை கொடுத்தான்...
இழக்கும் போது ??
கொடுத்தை கூட பூரணமாய் அனுபவிக்கவில்லையே என்ற ஞானம் கொடுத்தான்...
என்னை ஒப்படைத்த உன் கரங்களை விட இந்த உலகத்தில் சிறந்த இடம் வேறு இல்லை ,ஒரு காலத்தில்உண்மை தான்
சும்மா சுகமாய் இருக்க வந்த இடமிது என்ற சொல்லாதே சொல்லி கொடுத்தான்...
சும்மா சுகமாய் இருப்பது என்றால் ??
இட்ட பணி செய்து..
வருவதை ஏற்று..
இருப்பதை பூரணமாய் அனுபவித்து..
போவதை விட்டு..
இவையெல்லாம் நிகழ்த்துப்பவனை அனுபவித்து இருப்பதே...
வேதாந்தம் இவை இரண்டையுமே ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை. வாழ்க்கைக்கு மனிதனும் இறைவனும் கட்டாயம் தேவை. ஒரு பக்க நாணயம் இருக்க இயலாது; ஒரு சிறகுடன் பறவை பறக்க இயலாது. ஸ்ரீராமகிருஷ்ணரின் எளிய வார்த்தைகளில், ‘பசுவும் இரங்க வேண்டும், கன்றும் முட்ட வேண்டும்; அப்போதுதான் பால் கிடைக்கும்.’ அதாவது, இறையருளும் வேண்டும், மனித முயற்சியும் வேண்டும்----இரண்டும் சேர்ந்தால் மட்டுமே வாழ்க்கை நடைபெற இயலும்.
மனிதனுக்கு வேண்டியது நிலையான சுகம். அதற்கு வேதம் வழி சொல்கிறது. இன்ன யாகத்தைச் செய்தால் இன்ன பலன் கிடைக்கும், இந்தச் சொர்க்கத்திற்குப் போகலாம் என்றெல்லாம் அது வழிகாட்டுகிறது, அது காட்டுகின்ற வழியில் செயல்பட்டால் சொர்க்கத்துக்கு போய் நிலையான இன்பத்தை அனுபவிக்கலாம். இதற்கு இறைவன் என்ற ஒருவர் தேவையில்லை.
இந்தக் கருத்தை இந்த அதிகரணத்தின் 2 ஸூத்ரங்களில் தெரிவிக்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
(இன்னும் காண்போம்).
[1:04 PM, 5/11/2023] Mohan SriRaghavendrar Kulithalai: பிரம்ம ஸூத்ரம் 246:
இறைவனைச் சார்ந்தவன்:
41: மனிதன் இறைவனைக் சார்ந்தவன் (பர ஆயத்த: )_________
உங்களை நீங்கள் #வெறுப்பவர்களாக_நினைப்பவர்கள் தான் !! உங்கள் மீது அதீத பிரியம் கொண்டவர்களாக இருக்கிறார்கள் !! நீங்கள் தான் அவர்கள் உங்களை வெறுக்கிறார்கள் என்று எண்ணிக்கொள்கிறீர்கள் !! உங்களுக்கு அந்த மெய் புரிந்துவிட்டால் !! உங்களை வெறுப்பவர்கள் என்று யாருமே இல்லை என்பதும் !! நீங்களும் யாரையும் வெறுக்கவில்லை என்பதும் !! இறையின் ஆளுமையில் விளையும் அன்பே எங்கும் எப்போதும் பரிமாறப்படுகிறது என்ற மெய்யும் புரிந்துவிடும் ..
உங்களை பார்க்கையில் !! பேசுகையில் !! உங்களை வெறுப்பது போல அவர்கள் பாவனை செய்தாலும் !!
அவர்கள் மிகவும் விரும்பியதை நினைப்பதைவிட உங்களை தான் அதிகமாக நினைக்கிறார்கள் என்பதே இங்கு மெய் !!
உதாரணமாக
உங்களுக்கு மிகவும் பிடித்த உணவு, அதுவும் நீங்கள் அதை எப்படி உண்ணவேண்டும் என்று நினைக்கிறீர்களோ அப்படியான பக்குவத்தில் உங்கள் முன்னே இருக்கு என்று வைத்துக்கொள்வோம் !!
அதே சமயம்
உங்களால் வெறுக்கப்படுபவர்கள் என்று நீங்கள் உங்களை ஏமாற்றிக்கொள்பவர்கள் யாரோ, நினைவிலோ, நிஜத்திலோ, யாரோ அவர்கள் பற்றி பேசியோ உங்கள் காதில் விழுந்தால் என்ன செய்விர்கள் !!
வந்தார்கள் போனார்கள் நேற்று!!
யாருக்கும் சுவடில்லை இன்று!!
நீ என்ன நான் என்ன பந்தம்
உறவில்லா உறவில் தான் இன்பம்!!
மன்சுக்கும் அறிவுக்கும் தூரங்கள்
இருந்தால் தான் நன்மை..
என்னுள்ளே எவனுக்கும் இடமில்லை
இதுதானே உண்மை...வந்தார்கள் போனார்கள் நேற்று!!
யாருக்கும் சுவடில்லை இன்று!!
நீ என்ன நான் என்ன பந்தம்
உறவில்லா உறவில் தான் இன்பம்!!
மன்சுக்கும் அறிவுக்கும் தூரங்கள்
இருந்தால் தான் நன்மை..
என்னுள்ளே எவனுக்கும் இடமில்லை
இதுதானே உண்மை...
உடனே உங்களுக்கு மிகவும் பிடித்த, தக்க பாக்குவத்தில், வாசத்தால் ஈர்க்கும் உணவு கூட உங்கள் எண்ணத்தை ஆளாது, மாறாக நீங்கள் பிடிக்காதவர்கள் என்று எண்ணிக்கொள்பவர்கள் தான் உங்கள் சிந்தை முழுவதும் ஆள்வார்கள் !!
என்னதான் உங்களுக்கு மிகவும் பிடித்தாக நீங்கள் உங்கள் நினைவில் வைத்திருக்கும் பட்டியலை கூட மறந்து !! பிடிக்கவில்லை என்று நினைப்பதில் உங்கள் கவனம் முழுவதுமாக செல்கிறது என்றால், உங்களை அவர்கள் எவ்வளவு தூரம் கவர்ந்து உள்ளார்கள் !!
நம் எண்ணத்தையே ஈர்த்து, நம் கவனம் முழுவதும் அப்போது அங்கே இல்லாது மீது செல்கின்றது என்றால் !!
உங்களுக்கு அவர்களை எவ்வளவு பிடித்திருக்கின்றது என்று தானே அர்த்தம் !!
உங்களை அவ்வளவு தூரம் ஈர்க்க !! நீங்கள் அவர்களோடு அவ்வளவு பிடிப்பிலும் / ஆத்மார்த்தமான இணைப்பிலும் இருக்க போய் தானே !! அது சாத்தியம் ஆகிறது ..
இப்போது பாருங்கள் உங்களின் ஈர்ப்பும் / கவனமும் / எதையும் மறக்கச்செய்து அதையே நினைக்கும் தன்மையும் எதற்க்கு வரும் !! உங்களின் அதீத பிடிப்பின் காரணம் தானே அது ..
அதற்க்கு அது செய்த துரோகம், ஏமாற்று வேலை, என்று ஆயிரமாயிரம் காரணம் சொன்னாலும், அவையெல்லாம் முடிந்துவிட்ட ஒன்று தானே ..
இப்போது நிகழும் காலத்தில் அவர்கள் உங்களோடு தொடர்பில் கூட இல்லை தானே ..
ஆனால்
இப்போது உங்களுக்கு வாழ அருளப்பட்ட காலத்தில், உங்களுக்கு பிடித்தது என்று எண்ணும் எல்லாம் உங்களோடு இருக்கும் தருணத்தில் !! அதையெல்லாம் கடந்து, உங்களின் கவனத்தை இதையெல்லாம் மறந்து நினைக்கும்படி ஒன்று செய்கிறது என்றால், அதை நீங்கள் எவ்வளவு ஆழமான பிடித்து இருப்பதால் தானே முடிகின்றது !!
உங்களை ஒத்த சக படைப்புகள் தானே மற்றவையும், அதுவும் அங்கனமே தானே இருக்கின்றது !!
இப்போது கொஞ்சம் மெய்யுணர்ந்து பாருங்கள்
உங்களுக்கு பிடிக்காதவர்கள் ?? வெறுப்பவர்கள் ?? என்று யாருமே இல்லை ..
படர்பணியணி பதிமடியமர் பழங்கரமுள
இடர்தகர்த்தருள் இபமுகவன் இனிதுறையும்
சுடர்வடிவனின் இடபுறமுறை துணையவளுமை
விடையொருபுறம் தொழுமருகனி உடன்விளங்கும்
- கயிலைமலை
காட்சி கண்டு களிப்போம்
மாட்சி தருமாம் மன்னுயிர்க் கிதுவே
-வஞ்சிப்பா
வெளியே சொல்லிக்காட்டி !! நடித்துக்கொண்டே !! அவர்களோடு ஆழ்ந்த பிணைப்பில் தான் இருக்கிறீர்கள் !!
வெளியே இது பிடிக்கும் / அது பிடிக்காது என்பது எல்லாம் பாவனையே ..
இறைவனின் படைப்புகள் தானே அனைத்தும் அதில் அவன் அனைத்தையும் ஏற்றுக்கொண்டு அருள்வது போலவே தானே நீங்களும் அனைத்தையும் ஏற்றுக்கொண்டவர்களாக !! படைத்தவனின் தன்மை பெற்ற படைப்புகளாக இருக்கிறீர்கள் !!
மேகம் விட்டு
மண்ணைச் சேரும்
மழைத்துளிக்கு
சொந்தமென்று
என்ன உண்டு...?
அதுபோலவே
மனிதனும்...
பிறப்பிற்கும்
இறப்பிற்கும்
இடைப்பட்ட
பயணத்தில்
சொந்தமென்று
ஏதுமில்லை...
அவனின்
உயிர் உட்பட...
அதை வேறுவிதமாக, நான் என்ற ஆணவம் கொண்டு எண்ணினாலும், இறையின் தன்மைதானே அங்கே இருக்கு !!
மெய்யுணருங்கள் !! மெய்யானவன் திருவருள் என்றும் உங்களோடு எப்போதும் இருக்கு ....
பராத்து ததச்ருதே: || 2:3.42 ||
பொருள்: ஜீவாத்மா பரமாத்மாவாகிய இறைவனைச் சார்ந்தவன். இதையே வேதங்களும் கூறுகின்றன.
நாடகம் நடைபெற வேண்டுமானால் அரங்கம் தேவை, இயக்குனர் தேவை. அரங்கம் இல்லாமல் நாடகம் நடைபெற இயலாது; அரங்கம் நாடகத்திற்கான பொதுக் காரணம் (ஸாமான்ய காரணம்). அந்த நாடகம் எப்படியிருக்க வேண்டும், என்னென்ன கதாபாத்திரங்கள் தேவை போன்ற விஷயங்களை முடிவு செய்பவர் இயக்குனர். நாடகத்தின் வெற்றியும் தோல்வியும் இயக்குனரைப் பொறுத்து அமைகின்றன. இயக்குனர் நாடகத்திற்கான சிறப்புக் காரணமாகத் (விசேஷ காரணம்) திகழ்கிறார். வாழ்க்கையைப் பொறுத்த வரை இறைவன் பொதுக் காரணம், மனிதன் சிறப்புக் காரணம்.
விதை மூளைக்க வேண்டுமானால் தண்ணீர் தேவை. தண்ணீர் பொதுக் காரணம். அந்த விதையிலிருந்து ஆலமரம் முளைக்குமா, வேப்ப மரம் முளைக்குமா என்பது விதையைப் பொறுத்தது. விதை சிறப்புக் காரணம்.
எனவே வாழ்க்கையைத் தனது புண்ணிய பாவங்களுக்கேற்ப முடிவு செய்பவன் மனிதன். அவன் சிறப்புக் காரணம். மனிதன் சம்பாதித்தது புண்ணியம் ஆனாலும் பாவம் ஆனாலும் அதை அனுபவிப்பதற்கான களத்தை அமைத்துத் தருபவர் இறைவன். அவர் பொதுக் காரணம்.
இவ்வாறு மனித வாழ்கையின் முயற்சிகள் இறைவனைச் சார்ந்தவையாகவே அமைகின்றன. பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்தின் ‘அந்தர்யாமி பிராம்மணம்’ (3:7) முழுவதுமே மனித வாழ்க்கை எவ்வாறு இறைவனைச் சார்ந்ததாக உள்ளது என்பதையே காட்டுகிறது.
தனிமையில் வாழ்வதற்கும் ஒருவர் நினைவுகளோடு வாழ்வதற்கும் நிறைய வித்தியாசம் இருக்கின்றது. பொதுவாக தனிமை இனிமையானது தான் நம்மோடு போலியானவர்கள் இருக்க மாட்டார்கள். நம் அருகிலும் சரி நம் மனதிலும் சரி ஒருவரை நினைவுகளோடு வாழ்வது தனிமையாகாது. ஒருவரை நினைவு நம்மிடம் இருக்கையில், நாம் இனிமையான தனிமையை உணரவே முடியாது. தனிமையில் ஒருவரை நினைவு வலம் வரும்போது எப்படி யார் மற்ற தனிமையில் நாம் வாழ முடியும்?
#இன்று சித்திரை தேய்பிறை சஷ்டிவிரதம் #மேற்கொள்ளும்முறை #மற்றும்விரதத்தின்_பலன்.!
சஷ்டி என்பது சந்திரனின் இயக்கத்தை அடிப்படையாகக் கொண்ட காலக்கணிப்பு முறையில், 15 நாட்களுக்கு ஒரு முறை, சுழற்சி முறையில் வரும் ஒரு நாளைக் குறிக்கிறது. இந்த நாட்கள் பொதுவாகத் திதி என்னும் பெயரால் அழைக்கப்படுகின்றன.
அமாவாசையை அடுத்துவரும் சஷ்டியைச் சுக்கில பட்ச சஷ்டி (அ) வளர்பிறை சஷ்டி என்றும், பௌர்ணமியை அடுத்தவரும் சஷ்டி கிருஷ்ண பட்ச சஷ்டி (அ) தேய்பிறை சஷ்டி என்றும் அழைக்கப்படுகிறது.
நதிகளில் புனிதமானது கங்கை. மலர்களில் சிறந்தது தாமரை. விரதங்களில் சிறப்புமிக்கது சஷ்டி விரதம் ஆகும்.
முருகன் அருள் வேண்டி பக்தர்கள் இருக்கும் விரதங்களுள் மிகச்சிறப்புடையது சஷ்டி விரதம். இந்த விரதத்தை மனதில் கொண்டே சஷ்டியிலிருந்தால் அகப்பையில் வரும் என்ற பழமொழி எழுந்தது.
திருமணம் இல்லாமல் ஒருவருக்கு வாழ்க்கை முழுமையடையாது என்பது போல, குழந்தை இல்லாமல் திருமண வாழ்க்கை நிறைவு vபெறாது. சஷ்டி விரதம் இருந்தால் நல்ல குழந்தைப்பேறு கிடைக்கும் என்பது பொருள். சஷ்டி விரதம் இருந்தால் நம் உள்ளத்தில் இறைவன் குடி கொள்வான் என்ற பொருளும் உண்டு.
சஷ்டி விரதத்திற்கு அத்தகைய வலிமை உண்டு. சஷ்டி விரதம் என்பது மிகப்பெரிய விரதம். திதிகளின் வரிசையில் சஷ்டி ஆறாவதாக வருவதால் அதற்கு மிகப்பெரிய வலிமை உண்டு. ஐஸ்வரியத்தை தரக்கூடியது 6 என்ற வழக்கு ஜோதிடத்தில் உள்ளது. ஜோதிடத்தில் 6-ம் எண்ணுக்கு உரிய கிரகம் சுக்கிரன். இவர் லட்சுமியின் அம்சமாக கருதப்படுகிறார்.
திருமணம், வாகனம், வீடு ஆகியவற்றை தரக்கூடியவரும் சுக்கிரன்தான். எனவே சஷ்டி திதியில் விரதம் இருந்தால் வேண்டிய அனைத்தையும் பெறலாம். 16 பேறுகளில் sஒன்றாகவே குழந்தைப்பேறு கருதப்படுகிறது. எனவே குழந்தைப்பேறுடன் மீதமுள்ள 15 பேறுகளையும் அளிக்கும் வல்லமை சஷ்டி விரதத்திற்கு உண்டு.
இதன் காரணமாக குழந்தைப்பேறு இல்லாதவர்கள் மட்டுமே சஷ்டி விரதம் மேற்கொள்ள வேண்டும் எனக்கூறுவது தவறு. சஷ்டி விரத mநாட்களில் சிரத்தையாக இருந்து விரதம் மேற்கொள்பவர்கள் யாராக இருந்தாலும் அனைத்து சிறப்பையும் பெற முடியும்.
சஷ்டி திதியில் வேலைக்கு சேருதல், வீடு வாகனம் வாங்குதல், மருத்துவ தொழில் தொடங்குதல் போன்றவை செய்ய உகந்த நாளாகும்.
சஷ்டியில் விரதம் இருந்தால் முருகனின் அருளை பெற்று வாழ்வில் அனைத்து செல்வ வளமும் பெறலாம்.
(இறைவனைச் சார்ந்தது).
[1:10 PM, 5/11/2023] Mohan SriRaghavendrar Kulithalai: பிரம்ம ஸூத்ரம் 246:
இறைவனைச் சார்ந்தவன்:
41: மனிதன் இறைவனைக் சார்ந்தவன் (பர ஆயத்த: )_________
உங்களை நீங்கள் #வெறுப்பவர்களாக_நினைப்பவர்கள் தான் !! உங்கள் மீது அதீத பிரியம் கொண்டவர்களாக இருக்கிறார்கள் !! நீங்கள் தான் அவர்கள் உங்களை வெறுக்கிறார்கள் என்று எண்ணிக்கொள்கிறீர்கள் !! உங்களுக்கு அந்த மெய் புரிந்துவிட்டால் !! உங்களை வெறுப்பவர்கள் என்று யாருமே இல்லை என்பதும் !! நீங்களும் யாரையும் வெறுக்கவில்லை என்பதும் !! இறையின் ஆளுமையில் விளையும் அன்பே எங்கும் எப்போதும் பரிமாறப்படுகிறது என்ற மெய்யும் புரிந்துவிடும் ..
உங்களை பார்க்கையில் !! பேசுகையில் !! உங்களை வெறுப்பது போல அவர்கள் பாவனை செய்தாலும் !!
அவர்கள் மிகவும் விரும்பியதை நினைப்பதைவிட உங்களை தான் அதிகமாக நினைக்கிறார்கள் என்பதே இங்கு மெய் !!
உதாரணமாக
உங்களுக்கு மிகவும் பிடித்த உணவு, அதுவும் நீங்கள் அதை எப்படி உண்ணவேண்டும் என்று நினைக்கிறீர்களோ அப்படியான பக்குவத்தில் உங்கள் முன்னே இருக்கு என்று வைத்துக்கொள்வோம் !!
அதே சமயம்
உங்களால் வெறுக்கப்படுபவர்கள் என்று நீங்கள் உங்களை ஏமாற்றிக்கொள்பவர்கள் யாரோ, நினைவிலோ, நிஜத்திலோ, யாரோ அவர்கள் பற்றி பேசியோ உங்கள் காதில் விழுந்தால் என்ன செய்விர்கள் !!
வந்தார்கள் போனார்கள் நேற்று!!
யாருக்கும் சுவடில்லை இன்று!!
நீ என்ன நான் என்ன பந்தம்
உறவில்லா உறவில் தான் இன்பம்!!
மன்சுக்கும் அறிவுக்கும் தூரங்கள்
இருந்தால் தான் நன்மை..
என்னுள்ளே எவனுக்கும் இடமில்லை
இதுதானே உண்மை...வந்தார்கள் போனார்கள் நேற்று!!
யாருக்கும் சுவடில்லை இன்று!!
நீ என்ன நான் என்ன பந்தம்
உறவில்லா உறவில் தான் இன்பம்!!
மன்சுக்கும் அறிவுக்கும் தூரங்கள்
இருந்தால் தான் நன்மை..
என்னுள்ளே எவனுக்கும் இடமில்லை
இதுதானே உண்மை...
உடனே உங்களுக்கு மிகவும் பிடித்த, தக்க பாக்குவத்தில், வாசத்தால் ஈர்க்கும் உணவு கூட உங்கள் எண்ணத்தை ஆளாது, மாறாக நீங்கள் பிடிக்காதவர்கள் என்று எண்ணிக்கொள்பவர்கள் தான் உங்கள் சிந்தை முழுவதும் ஆள்வார்கள் !!
என்னதான் உங்களுக்கு மிகவும் பிடித்தாக நீங்கள் உங்கள் நினைவில் வைத்திருக்கும் பட்டியலை கூட மறந்து !! பிடிக்கவில்லை என்று நினைப்பதில் உங்கள் கவனம் முழுவதுமாக செல்கிறது என்றால், உங்களை அவர்கள் எவ்வளவு தூரம் கவர்ந்து உள்ளார்கள் !!
நம் எண்ணத்தையே ஈர்த்து, நம் கவனம் முழுவதும் அப்போது அங்கே இல்லாது மீது செல்கின்றது என்றால் !!
உங்களுக்கு அவர்களை எவ்வளவு பிடித்திருக்கின்றது என்று தானே அர்த்தம் !!
உங்களை அவ்வளவு தூரம் ஈர்க்க !! நீங்கள் அவர்களோடு அவ்வளவு பிடிப்பிலும் / ஆத்மார்த்தமான இணைப்பிலும் இருக்க போய் தானே !! அது சாத்தியம் ஆகிறது ..
இப்போது பாருங்கள் உங்களின் ஈர்ப்பும் / கவனமும் / எதையும் மறக்கச்செய்து அதையே நினைக்கும் தன்மையும் எதற்க்கு வரும் !! உங்களின் அதீத பிடிப்பின் காரணம் தானே அது ..
அதற்க்கு அது செய்த துரோகம், ஏமாற்று வேலை, என்று ஆயிரமாயிரம் காரணம் சொன்னாலும், அவையெல்லாம் முடிந்துவிட்ட ஒன்று தானே ..
இப்போது நிகழும் காலத்தில் அவர்கள் உங்களோடு தொடர்பில் கூட இல்லை தானே ..
ஆனால்
இப்போது உங்களுக்கு வாழ அருளப்பட்ட காலத்தில், உங்களுக்கு பிடித்தது என்று எண்ணும் எல்லாம் உங்களோடு இருக்கும் தருணத்தில் !! அதையெல்லாம் கடந்து, உங்களின் கவனத்தை இதையெல்லாம் மறந்து நினைக்கும்படி ஒன்று செய்கிறது என்றால், அதை நீங்கள் எவ்வளவு ஆழமான பிடித்து இருப்பதால் தானே முடிகின்றது !!
உங்களை ஒத்த சக படைப்புகள் தானே மற்றவையும், அதுவும் அங்கனமே தானே இருக்கின்றது !!
இப்போது கொஞ்சம் மெய்யுணர்ந்து பாருங்கள்
உங்களுக்கு பிடிக்காதவர்கள் ?? வெறுப்பவர்கள் ?? என்று யாருமே இல்லை ..
படர்பணியணி பதிமடியமர் பழங்கரமுள
இடர்தகர்த்தருள் இபமுகவன் இனிதுறையும்
சுடர்வடிவனின் இடபுறமுறை துணையவளுமை
விடையொருபுறம் தொழுமருகனி உடன்விளங்கும்
- கயிலைமலை
காட்சி கண்டு களிப்போம்
மாட்சி தருமாம் மன்னுயிர்க் கிதுவே
-வஞ்சிப்பா
வெளியே சொல்லிக்காட்டி !! நடித்துக்கொண்டே !! அவர்களோடு ஆழ்ந்த பிணைப்பில் தான் இருக்கிறீர்கள் !!
வெளியே இது பிடிக்கும் / அது பிடிக்காது என்பது எல்லாம் பாவனையே ..
இறைவனின் படைப்புகள் தானே அனைத்தும் அதில் அவன் அனைத்தையும் ஏற்றுக்கொண்டு அருள்வது போலவே தானே நீங்களும் அனைத்தையும் ஏற்றுக்கொண்டவர்களாக !! படைத்தவனின் தன்மை பெற்ற படைப்புகளாக இருக்கிறீர்கள் !!
மேகம் விட்டு
மண்ணைச் சேரும்
மழைத்துளிக்கு
சொந்தமென்று
என்ன உண்டு...?
அதுபோலவே
மனிதனும்...
பிறப்பிற்கும்
இறப்பிற்கும்
இடைப்பட்ட
பயணத்தில்
சொந்தமென்று
ஏதுமில்லை...
அவனின்
உயிர் உட்பட...
அதை வேறுவிதமாக, நான் என்ற ஆணவம் கொண்டு எண்ணினாலும், இறையின் தன்மைதானே அங்கே இருக்கு !!
மெய்யுணருங்கள் !! மெய்யானவன் திருவருள் என்றும் உங்களோடு எப்போதும் இருக்கு ....
பராத்து ததச்ருதே: || 2:3.42 ||
பொருள்: ஜீவாத்மா பரமாத்மாவாகிய இறைவனைச் சார்ந்தவன். இதையே வேதங்களும் கூறுகின்றன.
நாடகம் நடைபெற வேண்டுமானால் அரங்கம் தேவை, இயக்குனர் தேவை. அரங்கம் இல்லாமல் நாடகம் நடைபெற இயலாது; அரங்கம் நாடகத்திற்கான பொதுக் காரணம் (ஸாமான்ய காரணம்). அந்த நாடகம் எப்படியிருக்க வேண்டும், என்னென்ன கதாபாத்திரங்கள் தேவை போன்ற விஷயங்களை முடிவு செய்பவர் இயக்குனர். நாடகத்தின் வெற்றியும் தோல்வியும் இயக்குனரைப் பொறுத்து அமைகின்றன. இயக்குனர் நாடகத்திற்கான சிறப்புக் காரணமாகத் (விசேஷ காரணம்) திகழ்கிறார். வாழ்க்கையைப் பொறுத்த வரை இறைவன் பொதுக் காரணம், மனிதன் சிறப்புக் காரணம்.
விதை மூளைக்க வேண்டுமானால் தண்ணீர் தேவை. தண்ணீர் பொதுக் காரணம். அந்த விதையிலிருந்து ஆலமரம் முளைக்குமா, வேப்ப மரம் முளைக்குமா என்பது விதையைப் பொறுத்தது. விதை சிறப்புக் காரணம்.
எனவே வாழ்க்கையைத் தனது புண்ணிய பாவங்களுக்கேற்ப முடிவு செய்பவன் மனிதன். அவன் சிறப்புக் காரணம். மனிதன் சம்பாதித்தது புண்ணியம் ஆனாலும் பாவம் ஆனாலும் அதை அனுபவிப்பதற்கான களத்தை அமைத்துத் தருபவர் இறைவன். அவர் பொதுக் காரணம்.
இவ்வாறு மனித வாழ்கையின் முயற்சிகள் இறைவனைச் சார்ந்தவையாகவே அமைகின்றன. பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்தின் ‘அந்தர்யாமி பிராம்மணம்’ (3:7) முழுவதுமே மனித வாழ்க்கை எவ்வாறு இறைவனைச் சார்ந்ததாக உள்ளது என்பதையே காட்டுகிறது.
தனிமையில் வாழ்வதற்கும் ஒருவர் நினைவுகளோடு வாழ்வதற்கும் நிறைய வித்தியாசம் இருக்கின்றது. பொதுவாக தனிமை இனிமையானது தான் நம்மோடு போலியானவர்கள் இருக்க மாட்டார்கள். நம் அருகிலும் சரி நம் மனதிலும் சரி ஒருவரை நினைவுகளோடு வாழ்வது தனிமையாகாது. ஒருவரை நினைவு நம்மிடம் இருக்கையில், நாம் இனிமையான தனிமையை உணரவே முடியாது. தனிமையில் ஒருவரை நினைவு வலம் வரும்போது எப்படி யார் மற்ற தனிமையில் நாம் வாழ முடியும்?
#இன்று சித்திரை தேய்பிறை சஷ்டிவிரதம் #மேற்கொள்ளும்முறை #மற்றும்விரதத்தின்_பலன்.!
சஷ்டி என்பது சந்திரனின் இயக்கத்தை அடிப்படையாகக் கொண்ட காலக்கணிப்பு முறையில், 15 நாட்களுக்கு ஒரு முறை, சுழற்சி முறையில் வரும் ஒரு நாளைக் குறிக்கிறது. இந்த நாட்கள் பொதுவாகத் திதி என்னும் பெயரால் அழைக்கப்படுகின்றன.
அமாவாசையை அடுத்துவரும் சஷ்டியைச் சுக்கில பட்ச சஷ்டி (அ) வளர்பிறை சஷ்டி என்றும், பௌர்ணமியை அடுத்தவரும் சஷ்டி கிருஷ்ண பட்ச சஷ்டி (அ) தேய்பிறை சஷ்டி என்றும் அழைக்கப்படுகிறது.
நதிகளில் புனிதமானது கங்கை. மலர்களில் சிறந்தது தாமரை. விரதங்களில் சிறப்புமிக்கது சஷ்டி விரதம் ஆகும்.
முருகன் அருள் வேண்டி பக்தர்கள் இருக்கும் விரதங்களுள் மிகச்சிறப்புடையது சஷ்டி விரதம். இந்த விரதத்தை மனதில் கொண்டே சஷ்டியிலிருந்தால் அகப்பையில் வரும் என்ற பழமொழி எழுந்தது.
திருமணம் இல்லாமல் ஒருவருக்கு வாழ்க்கை முழுமையடையாது என்பது போல, குழந்தை இல்லாமல் திருமண வாழ்க்கை நிறைவு vபெறாது. சஷ்டி விரதம் இருந்தால் நல்ல குழந்தைப்பேறு கிடைக்கும் என்பது பொருள். சஷ்டி விரதம் இருந்தால் நம் உள்ளத்தில் இறைவன் குடி கொள்வான் என்ற பொருளும் உண்டு.
சஷ்டி விரதத்திற்கு அத்தகைய வலிமை உண்டு. சஷ்டி விரதம் என்பது மிகப்பெரிய விரதம். திதிகளின் வரிசையில் சஷ்டி ஆறாவதாக வருவதால் அதற்கு மிகப்பெரிய வலிமை உண்டு. ஐஸ்வரியத்தை தரக்கூடியது 6 என்ற வழக்கு ஜோதிடத்தில் உள்ளது. ஜோதிடத்தில் 6-ம் எண்ணுக்கு உரிய கிரகம் சுக்கிரன். இவர் லட்சுமியின் அம்சமாக கருதப்படுகிறார்.
திருமணம், வாகனம், வீடு ஆகியவற்றை தரக்கூடியவரும் சுக்கிரன்தான். எனவே சஷ்டி திதியில் விரதம் இருந்தால் வேண்டிய அனைத்தையும் பெறலாம். 16 பேறுகளில் sஒன்றாகவே குழந்தைப்பேறு கருதப்படுகிறது. எனவே குழந்தைப்பேறுடன் மீதமுள்ள 15 பேறுகளையும் அளிக்கும் வல்லமை சஷ்டி விரதத்திற்கு உண்டு.
இதன் காரணமாக குழந்தைப்பேறு இல்லாதவர்கள் மட்டுமே சஷ்டி விரதம் மேற்கொள்ள வேண்டும் எனக்கூறுவது தவறு. சஷ்டி விரத mநாட்களில் சிரத்தையாக இருந்து விரதம் மேற்கொள்பவர்கள் யாராக இருந்தாலும் அனைத்து சிறப்பையும் பெற முடியும்.
சஷ்டி திதியில் வேலைக்கு சேருதல், வீடு வாகனம் வாங்குதல், மருத்துவ தொழில் தொடங்குதல் போன்றவை செய்ய உகந்த நாளாகும்.
சஷ்டியில் விரதம் இருந்தால் முருகனின் அருளை பெற்று வாழ்வில் அனைத்து செல்வ வளமும் பெறலாம்.
(இறைவனைச் சார்ந்தது).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 247:
முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது:
42.மனித முயற்சியும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது_______
உண்மைதான் நமக்கு இங்கு யாரும் இல்லை என்பது. இருந்தும் இல்லாதது மாதிரி தான் இருக்கு. ஏன் தெரியுமா ஆன்லைன் வாழ்க்கை ஒருவரை மற்றொருவர் புரிந்து கொள்ளவே முடியாது. நாம் ஆன்லைன்ல இருப்போம். அவர்களின் கணிப்பு நாம் ஒருவர் கிட்ட அதாவது நமக்கு பிடிச்சவர் கிட்ட பேசிகிட்டு இருக்கிறது தான். இதை நாம் அவர்களுக்கு சொல்லி புரிய வைக்க வாய்ப்பு இருக்காது.எந்த வகையான பிரச்சனையாக இருந்தாலும், எதிலும் ஒரு முடிவு தெரியாமல் வாழ்க்கை தொடர்வது மிகவும் கடினம். தொடர்ந்து வாழ்க்கையில் அடுத்த அடி எடுத்து வைக்க முடியாமல் போக அதிக வாய்ப்புகள் இருக்கின்றன. உங்களை வெறுப்பதற்கு பல வகையான காரணங்கள் வைத்திருக்கிறார்கள் என்றால், அவர் உங்களை விட்டு விலக முடிவு எடுத்து விட்டார். தன் முடிவில் உறுதியாக இருக்கும் அவரிடம் நாம் பேசி வாதாடுவது எந்த வகையிலும் பயன் அளிக்காது.
க்ருதப்ரயத்னாபேக்ஷஸ்து விஹிதப்ரஷித்தாவையர்த்யாதிப்ய: || 2:3.42 ||
பொருள்: மனித முயற்சியைப் பொறுத்தே, வேதங்கள் கூறுகின்ற ‘செய்’, ‘செய்யாதே’ போன்ற கட்டளைகள் பொருள் உள்ளனவாகவோ அர்த்தமற்றவைகளாகவோ அமைகின்றன.
இன்று பிடித்தது ஒருநாள் பிடிக்காமல் போவது ஏன்? அதிக ஆர்வமாய் இருந்தது திடீரென ஆர்வம் குறைந்தது ஏன்? மறக்க முடியாமல் இருந்ததை மறக்கத் துணிவதும் ஏன்? காரணம் சந்தர்ப்பமா? அல்லது சூழ்நிலையா? வேதனை மிகுந்த கேள்விகள் அல்லவா இவை. இவை அனைத்தும் உண்மையானவர்களால் ஏற்றுக் கொள்ள முடியாத துன்பம் நிறைந்த நிகழ்வுகள்.
‘வேதங்களில் முனிவர்கள் கண்டறிந்து கூறியுள்ள பல்வேறு கர்மங்கள் உண்மையானவை. உண்மையை நாடுபவர்கள் அவற்றை எப்போதும் செய்ய வேண்டும். உலகில் சிறப்பாக வாழ வழி இதுவே’ என்று முண்டக உபநிஷதம் கட்டளையிடுகிறது (1:2.1). மனிதன் முயற்சி செய்ய வேண்டும் என்ற காரணத்திற்காகவே வேதங்கள் இப்படிக் கட்டளையிடுகின்றன. எல்லாமே இறைவன் செய்வதானால் வேதங்கள் இப்படிக் கூறியிருக்கவே வேண்டாம்.
அது மட்டுமின்றி, இறைவனே எல்லாம் செய்பவர் என்பது உண்மையானால் அவர் ஒருதலைப் பட்சமானவர், இரக்கமற்றவர் என்ற குற்றத்திற்கு உள்ளாவார். இந்தக் கருத்தை ஏற்கெனவே விரிவாகக் கண்டோம் (#2:1.34).
இந்தக் காரணங்களால் மனித முயற்சியும் வாழ்க்கையில் சமப்பங்கு வகிக்கிறது என்பது தெளிவு.
______17. மனிதன் இறைவனின் அம்சம்_________
அம்ச அதிகரணம்
ஜீவாத்மா பற்றிய விளக்கம் தொடர்கிறது. இந்த அதிகரணம் முக்கியமான ஒரு கருத்தை ஆராய்கிறது---ஜீவாத்மா ஒன்றா, பலவா? உபநிஷதங்களில் ‘ஆன்மா ஒன்று’ என்ற கருத்தைக் கூறுகின்ற மந்திரங்கள் உள்ளன; அது போலவே, ‘ஆன்மா பல’ என்ற கருத்தை வெளிப்படுத்துகிற மந்திரங்களும் உள்ளன. இதனை எப்படிப் புரிந்து கொள்வது? ஆன்மா ஒன்றா பலவா?
இந்தக் கேள்விக்கு ‘அம்சம்’ என்ற கருத்து மூலம் விடை காணலாம் என்று இந்த அதிகரணம் கூறுகிறது. இதில் 11 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
43. மனிதன் இறைவனின் அம்சம்___________
அம்சோ நானாவ்யபதேசாதன்யதா சாபி தாசகிதவாதித்வமதீயத ஏகே
|| 2:3.43 ||
பொருள்: ஜீவாத்மா பல என்று வேதங்கள் கூறுகின்றன; அது போலவே அதற்கு மாறுபட்ட கருத்தையும், அதாவது மீனவன், சூதாடி முதலியவர்களில் ஒரே இறைவன் இருப்பதாகவும் வேதங்களின் சில பகுதிகள் கூறுகின்றன. எனவே ஜீவாத்மா பரமாத்மாவாகிய இறைவனின் அம்சமே.
தேய்பிறை அஷ்டமி பூஜை:
வாழ்வில் சர்வ கஷ்ட, நஷ்ட, உபத்திரவங்களும், சர்வ சங்கடங்களும், விக்னங்களும் விலகி சொர்ண சித்தி, செல்வ வளம் பெருகிட நல்லது நாளும் நடந்தேறிட ஸ்ரீமஹா சொர்ண பைரவி சமேத சொர்ணகால பைரவராம் ஸ்ரீமஹா சொர்ணாகர்ஷன பைரவரையும் ஸ்ரீமஹா வடுக பைரவரையும் தேய்பிறை அஷ்டமி நாளில் கீழ்க்கண்ட மந்திரங்கள் சொல்லி வழிபட எல்லாம் கிடைக்கும்.
ஸ்ரீமஹா சொர்ணாகர்ஷன பைரவர் மூல மந்திரம்:
ஓம் ஸ்ரீம் க்லீம் ஸ்ரீம் ஓம் நமோ பகவதே ஸ்ரீமஹா சொர்ண பைரவி சமேத சொர்ண கால பைரவாய பிரணதாபீஷ்ட தத்பர பூரணாய ஏஹி ஏஹி கருணாநிதே மஹ்யம் ஹிரண்ய சித்திஞ்ச தாபய தாபய சீக்ரம் ஸ்ரீம் க்லீம் ஸ்ரீம் ஸ்வாஹா.
ஸ்ரீமஹா வடுக பைரவர் மூல மந்திரம்:
ஓம் ஹ்ரீம் வம் வடுகாய ஆபத்துத்தாரணாய குரு குரு வடுகாய ஹ்ரீம் ஓம் ஸ்வாஹா.
தேய்பிறை அஷ்டமியை முன்னிட்டு இக்கால நேரத்தில் கும்பகோணம் திருவிசநல்லூர் சொர்ணபுரி உறை எல்லாம் தரவல்ல ஸ்ரீமஹா மஹா சொர்ண பைரவி சமேத சொர்ணகால பைரவர் எனும் ஸ்ரீமஹா மஹா சொர்ணாகர்ஷன பைரவப் பெருமானையும் ஸ்ரீமஹா மஹா வடுக பைரவப் பெருமானையும் ஸ்ரீமஹா வரசித்தி வலம்புரி விநாயகரையும், ஸ்ரீமஹா வேம்புவாலை பரமேஸ்வரியையும் சென்று உள்ளன்போடு உளம் உருகி வழிபட வாழ்வில் சொர்ண சித்தியும் நல் வளமும் நலமும் மென்மேலும் பெருகி இனிதே சேரும். இந்நாளில் மேற்கண்ட மூல மந்திரங்களை சொல்லி வர கேட்டது கிடைக்கும். நினைத்தது நடக்கும். கஷ்டங்கள் அனைத்தும் சூரி்யனைக் கண்ட பனி போல் விலகி ஓடும்.
தேய்பிறை அஷ்டமி : கேட்டதைக் கொடுக்கும் பைரவர் !!
தேய்பிறை அஷ்டமி !!
அஷ்டமி, நவமி திதிகளில் தொட்டது துலங்காது என்பது முன்னோர்களின் நம்பிக்கை. ஏனெனில் அஷ்டமி, நவமி திதிகளில் மேற்கொள்ளும் காரியங்கள் விரைவில் முடிவுக்கு வராது, தொடர்ந்து கொண்டே போகும்.
அஷ்டமி திதிகளில் சுப காரியங்கள் (திருமணம், கிரஹப்பிரவேசம், சொத்து வாங்குதல் உள்ளிட்டவை) மேற்கொள்வதை தவிர்க்க வேண்டும் என்று முன்னோர்கள் கூறியுள்ளனர். ஆனால் இந்தத் திதிகள் தெய்வீக காரியங்களுக்கு (தீட்சை பெறுவது, மந்திரங்கள் ஜெபிப்பது, ஹோமங்கள் உள்ளிட்டவை) உகந்தவை.
தேய்பிறை அஷ்டமி திதியில் பைரவர் அவதாரம் எடுத்து மகாதேவர் என்கிற சிவபெருமான் பூமிக்கு வந்தார். இவரை வணங்கி தனக்கு அருளும், ஆசியும் வேண்டும் என்று ஆயுளை அழிவில்லா பொருளை, ஆன்ம சாந்தியை தரும் சனி தேவர் பணிந்தார்.
ஸ்ரீபைரவருக்குப் பௌர்ணமிக்கு பின்வரும் தேய்பிறை அஷ்டமியில் பஞ்சதீபம் ஏற்றி வழிபட்டால் காலத்தினால் தீர்க்க முடியாத தொல்லைகள் நீங்கும்.
இழந்த செல்வங்களை மீண்டும் பெறவும், தொழிலில் வளர்ச்சி காணவும், குடும்பத்தில் மகிழ்ச்சி நிலவவும், செல்வ செழிப்போடு வாழவும் தேய்பிறை அஷ்டமியன்று பைரவர் வழிபாடு செய்ய வேண்டும். தற்போதைய காலக்கட்டத்தில் நமக்கு செல்வ வளங்களை வழங்குவதற்கும், நம்மை நல்லவிதமாக வழிகாட்டி வாழவைப்பதற்கும் பைரவர் வழிபாடு மிக முக்கியமானது.
ஆகவே, தேய்பிறை அஷ்டமியில் இவரை வணங்குவது மிகச் சாலச் சிறந்தது. ஏனெனில் காலபைரவரை அன்று அஷ்டலட்சுமிகளும் வணங்குவதால் வணங்குபவருக்கு அனைத்து நலன்களும் கிடைக்கும் என்பதில் எள்ளளவும் சந்தேகம் கொள்ளத் தேவையில்லை.
நாம் ஏன் தேய்பிறை அஷ்டமியில் பைரவரை வணங்க வேண்டும் என்றால் அஷ்ட லட்சுமிகளும் அஷ்டமி அன்று தான் பைரவரை வணங்கி தங்களுக்கு தேவையான சக்தியை பெற்று மக்களுக்கு மற்ற எல்லா நாட்களும் செல்வங்கள் வழங்கி வருகின்றனர் என்பது ஆன்றோர்கள் மற்றும் சித்தர்களின் நம்பிக்கை.
நாமும் அதே தேய்பிறை அஷ்டமியன்று பைரவரை வழிபட, அஷ்ட லட்சுமிகளின் ஆசியும், பைரவரின் வரங்களும் ஒருங்கிணைந்து கிடைத்துவிடும்.
தேய்பிறை அஷ்டமி நாளில் வரும் ராகு காலத்தில் நாமும் ஸ்ரீசொர்ண ஆகர்ஷண பைரவரை வழிபட்டால், செல்வத்தின் பிரபஞ்ச அதிபதியை வழிபட்ட புண்ணியம் கிடைக்கும். மேலும், நமது ஏழு ஜென்மங்கள் மற்றும் ஏழு தலைமுறை முன்னோர்களின் பாவ வினைகள் தீரத் துவங்கும். அப்படி பாவ வினைகள் தீரத் துவங்கிய மறு நொடியே நமது செல்வச் செழிப்பும் அதிகரிக்கத் துவங்கும்.
இவரே செல்வத்திற்கு அதிபதி. மஹா விஷ்ணு, மஹா லட்சுமி, குபேரன் இந்த மூவருக்கும் செல்வத்தை நிர்வகிக்கும் பொறுப்பை ஒப்படைத்தவரே ஸ்ரீசொர்ண ஆகர்ஷண பைரவர் ஆவார். இந்த தெய்வீக ரகசியம் பல நூற்றாண்டுகளாக மறைக்கப்பட்டு இருந்தது. கடந்த 50 ஆண்டுகளாக இந்த ரகசியம் மனித குல நன்மைக்காக வெளிப்படுத்தப்பட்டுள்ளது.
ராகு கால நேரத்தில் ஸ்ரீசொர்ண பைரவரின் சன்னதியில் அவரது மூலமந்திரத்தை 330 தடவை ஜபிக்க வேண்டும். அவ்வாறு ஜபித்தால், பின்வரும் நன்மைகளில் ஏதாவது ஒன்று நமக்குக் கிடைக்கும் என்பது ஐதீகம்.
வர வேண்டிய பணம் வந்துவிடும்.
தர வேண்டிய பணத்தைத் திருப்பிக் கொடுக்கும் சூழ்நிலை உருவாகிவிடும், எவ்வளவு பெரிய கடன்களாக இருந்தாலும் தீர்ந்துவிடும்.
வயதானவர்களுக்கு நோயினால் உண்டான உபாதைகள் தீரும். வலியும், வேதனையும் பெருமளவு குறையும்.
சனியின் தாக்கம் (ஏழரைச்சனி, அஷ்டமச்சனி, கண்டச்சனி) தீரும்.
வேலை பார்ப்பவர்களுக்கு சம்பள உயர்வு கிடைக்கும். தொழில் செய்பவர்களுக்கு வருமானம் அதிகரித்துக்கொண்டே செல்லும்.
அரசியலில் இருப்பவர்களுக்கு அரசியல் வெற்றிகள் உண்டாகும்.
பணம் சார்ந்த எல்லா பிரச்சனைகளும் தீர்ந்துவிடும்.
ஸ்ரீ தேவி அஷ்டகம்
அம்பாளைப் போற்றும் எட்டு ஸ்லோகங்களைக் கொண்ட அதியற்புதமான துதிப்பாடல் இது. ஸ்ரீ ஆதிசங்கரரால் அருளப்பட்டதாகக் கூறப்படும் இந்தத் துதியை, 'தேவ்ய இஷ்டகம்’ எனப் போற்றுவர்.
குடும்பத்தில் சுமங்கலி கோபம், பசுவின் சாபம், சந்திரன், சுக்ரன், ராகு முதலான கிரக தோஷங்கள், கெட்ட கனவுகள், மனக்கலக்கம் ஆகியன விலகும். நவராத்திரி புண்ணிய காலத்தில் தினமும் இந்த துதிப்பாடலைப் பாராயணம் செய்து அம்பாளை வழிபடுவதால் சகல நன்மைகளும் கைகூடும்.
ஸ்ரீகணேஸாய நம:
மஹாதேவீம் மஹாஸக்திம் பவானீம் பவவல்லபாம்
பவார்திபஞ்ஜநகரீம் வந்தே த்வாம் லோகமாதரம்
கருத்து: தேவியே, மஹாதேவனின் மனைவியும், மிகுந்த சக்தி வாய்ந்தவளும், பவானியும், சிவனிடத்தில் அன்பு கொண்டவளும், சம்சார வாழ்வில் ஏற்படும் மனக் கவலையை போக்குகிறவளும், உலகங்களுக்கு தாயுமான தங்களை வணங்குகிறேன்.
பக்தப்ரியாம் பக்திகம்யாம் பக்தானாம் கீர்திவர்திகாம்
பவப்ரியாம் ஸதீம் தேவீம் வந்தே த்வாம் பக்தவத்ஸலாம்
ஸ்ரீ தேவி அஷ்டகம்
கருத்து: பக்தர்களிடம் அன்பு கொண்டவளும், பக்தியால் அடைய தகுந்தவளும், பக்தர்களுக்கு கீர்த்தியை வளர்ப்பவளும், பரமசிவனிடம் அன்பு கொண்டவளும், பதிவிரதையும், பக்தர்களிடம் அன்பு கொண்டவளுமான தங்களை வணங்குகிறேன்.
அன்னபூர்ணாம் ஸதாபூர்ணாம் பார்வதீம் பர்வபூஜிதாம்
மஹேஸ்வரீம் வ்ருஷாரூடாம் வந்தே த்வாம் பரமேஸ்வரீம்
கருத்து: நிரம்பிய அன்னம் உள்ளவளும், எப்போதும் போக போக்யங்களால் நிரம்பியவளும், பர்வதராஜனின் புத்திரியும், பௌர்ணமி முதலிய பர்வ தினங்களில் பூஜிக்கப்பட்டவளும், மஹேஸ்வரனின் மனைவியும், ரிஷப வாகனத்தில் அமர்ந்தவளும், பிரம்மாதி தேவர்களுக்கெல்லாம் ஈஸ்வரியுமான தங்களை வணங்குகிறேன்.
காலராத்ரிம் மஹாராத்ரிம் மோஹராத்ரிம் ஜனேஸ்வரீம்
ஸிவகாந்தாம் ஸம்புஸக்திம் வந்தே த்வாம் ஜனனீமுமாம்
கருத்து: பிரளயகால ராத்திரியாகவும், மிகப் பெரிய ராத்திரியாக இருப்பவளும் (சிவராத்திரி, நவ ராத்திரி முதலான புண்ணிய கால ராத்திரியாக இருப்பவளும்), மோஹத் தைக் கொடுக்கும் இரவாக இருப்பவளும், ஜனங்களுக்கு ஈஸ்வரியாக இருப்பவளும், பரம சிவனுக்கு சந்தனம், புஷ்பம் ஆகியவற்றை அளித்து அன்பு காட்டுகிற வளும், பரமசிவனுடைய சக்தியாய் இருப்பவளும், பிரணவத்தின் பொருளுமான தங்களை வணங்குகிறேன்.
ஜகத்கர்த்ரீம் ஜகத்தாத்ரீம்
ஜகத்ஸம்ஹாரகாரிணீம்
முனிபி: ஸம்ஸ்துதாம் பத்ராம்
வந்தே த்வாம் மோக்ஷதாயினீம்
கருத்து: ஜகத்தை உண்டு பண்ணுகிறவளும், ஜகத்தை ரக்ஷிப்பவளும், உலகத்தை கடைசியில் சம்ஹரிப்பவளும், மஹரிஷிகளால் ஸ்தோத்திரம் செய்யப்பட்டவளும், பக்தர்களுக்கு மங்களத்தை அளிப்பவளும், மோக்ஷத்தைக் கொடுப்பவளுமான தங்களை வணங்குகிறேன்.
தேவது: கஹராமம்பாம் ஸதா தேவஸஹாயகாம்
முனிதேவை: ஸதாஸேவ்யாம் வந்தே த்வாம் தேவபூஜிதாம்
கருத்து: தேவர்களின் துயரங்களைப் போக்கு பவளும், எப்போதும் தேவர்களுக்கு உதவி புரிப வளும், மஹரிஷிகளாலும், தேவதைகளாலும் ஸேவிக் கத் தகுந்தவளும், தேவர்களால் பூஜிக்கப்பட்டவளுமான தங்களை வணங்குகிறேன்.
த்ரிநேத்ராம் ஸங்கரீம் கௌரீம் போகமோக்ஷப்ரதாம் ஸிவாம்
மஹாமாயாம் ஜகத்பீஜாம் வந்தே த்வாம் ஜகதீஸ்வரீம்
கருத்து: முக்கண்கள் கொண்டவளும், பக்தர் களுக்கு மங்களம் அருள்பவளும், தங்க வர்ணமாய் இருப்பவளும், போகங்களையும், மோக்ஷங்களையும் கொடுப்பவளும், மங்கள ஸ்வரூபமாய் இருப்ப வளும், மஹா மாய ஸ்வரூபிணியாக இருப்பவளும், உலகங்களுக்கெல்லாம் ஈஸ்வரியுமாக இருக்கும் தங்களை வணங்குகிறேன்.
ஸரணாகதஜீவானாம் ஸர்வது: கவினாஸினீம்
ஸுக ஸம்பத்கராம் நித்யம் வந்தே த்வாம் ப்ரக்ருதிம் பராம்
(இதி தேவி அஷ்டகம் ஸம்பூர்ணம்)
கருத்து: சரணம் அடைந்த ஜனங்களின் துக்கங் கள் யாவையும் போக்குகின்றவளும், சுகங்களையும், அஷ்ட சம்பத்துகளையும் அளிப்பவளும், உலக இயக்கத்துக்குக் காரணமான சிறந்த பிரகிருதியுமான தங்களை வணங்குகிறேன்.
ஸ்ரீதேவி அஷ்டகம் முற்றிற்று.
(இன்னும் காண்போம்).
முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது:
42.மனித முயற்சியும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது_______
உண்மைதான் நமக்கு இங்கு யாரும் இல்லை என்பது. இருந்தும் இல்லாதது மாதிரி தான் இருக்கு. ஏன் தெரியுமா ஆன்லைன் வாழ்க்கை ஒருவரை மற்றொருவர் புரிந்து கொள்ளவே முடியாது. நாம் ஆன்லைன்ல இருப்போம். அவர்களின் கணிப்பு நாம் ஒருவர் கிட்ட அதாவது நமக்கு பிடிச்சவர் கிட்ட பேசிகிட்டு இருக்கிறது தான். இதை நாம் அவர்களுக்கு சொல்லி புரிய வைக்க வாய்ப்பு இருக்காது.எந்த வகையான பிரச்சனையாக இருந்தாலும், எதிலும் ஒரு முடிவு தெரியாமல் வாழ்க்கை தொடர்வது மிகவும் கடினம். தொடர்ந்து வாழ்க்கையில் அடுத்த அடி எடுத்து வைக்க முடியாமல் போக அதிக வாய்ப்புகள் இருக்கின்றன. உங்களை வெறுப்பதற்கு பல வகையான காரணங்கள் வைத்திருக்கிறார்கள் என்றால், அவர் உங்களை விட்டு விலக முடிவு எடுத்து விட்டார். தன் முடிவில் உறுதியாக இருக்கும் அவரிடம் நாம் பேசி வாதாடுவது எந்த வகையிலும் பயன் அளிக்காது.
க்ருதப்ரயத்னாபேக்ஷஸ்து விஹிதப்ரஷித்தாவையர்த்யாதிப்ய: || 2:3.42 ||
பொருள்: மனித முயற்சியைப் பொறுத்தே, வேதங்கள் கூறுகின்ற ‘செய்’, ‘செய்யாதே’ போன்ற கட்டளைகள் பொருள் உள்ளனவாகவோ அர்த்தமற்றவைகளாகவோ அமைகின்றன.
இன்று பிடித்தது ஒருநாள் பிடிக்காமல் போவது ஏன்? அதிக ஆர்வமாய் இருந்தது திடீரென ஆர்வம் குறைந்தது ஏன்? மறக்க முடியாமல் இருந்ததை மறக்கத் துணிவதும் ஏன்? காரணம் சந்தர்ப்பமா? அல்லது சூழ்நிலையா? வேதனை மிகுந்த கேள்விகள் அல்லவா இவை. இவை அனைத்தும் உண்மையானவர்களால் ஏற்றுக் கொள்ள முடியாத துன்பம் நிறைந்த நிகழ்வுகள்.
‘வேதங்களில் முனிவர்கள் கண்டறிந்து கூறியுள்ள பல்வேறு கர்மங்கள் உண்மையானவை. உண்மையை நாடுபவர்கள் அவற்றை எப்போதும் செய்ய வேண்டும். உலகில் சிறப்பாக வாழ வழி இதுவே’ என்று முண்டக உபநிஷதம் கட்டளையிடுகிறது (1:2.1). மனிதன் முயற்சி செய்ய வேண்டும் என்ற காரணத்திற்காகவே வேதங்கள் இப்படிக் கட்டளையிடுகின்றன. எல்லாமே இறைவன் செய்வதானால் வேதங்கள் இப்படிக் கூறியிருக்கவே வேண்டாம்.
அது மட்டுமின்றி, இறைவனே எல்லாம் செய்பவர் என்பது உண்மையானால் அவர் ஒருதலைப் பட்சமானவர், இரக்கமற்றவர் என்ற குற்றத்திற்கு உள்ளாவார். இந்தக் கருத்தை ஏற்கெனவே விரிவாகக் கண்டோம் (#2:1.34).
இந்தக் காரணங்களால் மனித முயற்சியும் வாழ்க்கையில் சமப்பங்கு வகிக்கிறது என்பது தெளிவு.
______17. மனிதன் இறைவனின் அம்சம்_________
அம்ச அதிகரணம்
ஜீவாத்மா பற்றிய விளக்கம் தொடர்கிறது. இந்த அதிகரணம் முக்கியமான ஒரு கருத்தை ஆராய்கிறது---ஜீவாத்மா ஒன்றா, பலவா? உபநிஷதங்களில் ‘ஆன்மா ஒன்று’ என்ற கருத்தைக் கூறுகின்ற மந்திரங்கள் உள்ளன; அது போலவே, ‘ஆன்மா பல’ என்ற கருத்தை வெளிப்படுத்துகிற மந்திரங்களும் உள்ளன. இதனை எப்படிப் புரிந்து கொள்வது? ஆன்மா ஒன்றா பலவா?
இந்தக் கேள்விக்கு ‘அம்சம்’ என்ற கருத்து மூலம் விடை காணலாம் என்று இந்த அதிகரணம் கூறுகிறது. இதில் 11 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
43. மனிதன் இறைவனின் அம்சம்___________
அம்சோ நானாவ்யபதேசாதன்யதா சாபி தாசகிதவாதித்வமதீயத ஏகே
|| 2:3.43 ||
பொருள்: ஜீவாத்மா பல என்று வேதங்கள் கூறுகின்றன; அது போலவே அதற்கு மாறுபட்ட கருத்தையும், அதாவது மீனவன், சூதாடி முதலியவர்களில் ஒரே இறைவன் இருப்பதாகவும் வேதங்களின் சில பகுதிகள் கூறுகின்றன. எனவே ஜீவாத்மா பரமாத்மாவாகிய இறைவனின் அம்சமே.
தேய்பிறை அஷ்டமி பூஜை:
வாழ்வில் சர்வ கஷ்ட, நஷ்ட, உபத்திரவங்களும், சர்வ சங்கடங்களும், விக்னங்களும் விலகி சொர்ண சித்தி, செல்வ வளம் பெருகிட நல்லது நாளும் நடந்தேறிட ஸ்ரீமஹா சொர்ண பைரவி சமேத சொர்ணகால பைரவராம் ஸ்ரீமஹா சொர்ணாகர்ஷன பைரவரையும் ஸ்ரீமஹா வடுக பைரவரையும் தேய்பிறை அஷ்டமி நாளில் கீழ்க்கண்ட மந்திரங்கள் சொல்லி வழிபட எல்லாம் கிடைக்கும்.
ஸ்ரீமஹா சொர்ணாகர்ஷன பைரவர் மூல மந்திரம்:
ஓம் ஸ்ரீம் க்லீம் ஸ்ரீம் ஓம் நமோ பகவதே ஸ்ரீமஹா சொர்ண பைரவி சமேத சொர்ண கால பைரவாய பிரணதாபீஷ்ட தத்பர பூரணாய ஏஹி ஏஹி கருணாநிதே மஹ்யம் ஹிரண்ய சித்திஞ்ச தாபய தாபய சீக்ரம் ஸ்ரீம் க்லீம் ஸ்ரீம் ஸ்வாஹா.
ஸ்ரீமஹா வடுக பைரவர் மூல மந்திரம்:
ஓம் ஹ்ரீம் வம் வடுகாய ஆபத்துத்தாரணாய குரு குரு வடுகாய ஹ்ரீம் ஓம் ஸ்வாஹா.
தேய்பிறை அஷ்டமியை முன்னிட்டு இக்கால நேரத்தில் கும்பகோணம் திருவிசநல்லூர் சொர்ணபுரி உறை எல்லாம் தரவல்ல ஸ்ரீமஹா மஹா சொர்ண பைரவி சமேத சொர்ணகால பைரவர் எனும் ஸ்ரீமஹா மஹா சொர்ணாகர்ஷன பைரவப் பெருமானையும் ஸ்ரீமஹா மஹா வடுக பைரவப் பெருமானையும் ஸ்ரீமஹா வரசித்தி வலம்புரி விநாயகரையும், ஸ்ரீமஹா வேம்புவாலை பரமேஸ்வரியையும் சென்று உள்ளன்போடு உளம் உருகி வழிபட வாழ்வில் சொர்ண சித்தியும் நல் வளமும் நலமும் மென்மேலும் பெருகி இனிதே சேரும். இந்நாளில் மேற்கண்ட மூல மந்திரங்களை சொல்லி வர கேட்டது கிடைக்கும். நினைத்தது நடக்கும். கஷ்டங்கள் அனைத்தும் சூரி்யனைக் கண்ட பனி போல் விலகி ஓடும்.
தேய்பிறை அஷ்டமி : கேட்டதைக் கொடுக்கும் பைரவர் !!
தேய்பிறை அஷ்டமி !!
அஷ்டமி, நவமி திதிகளில் தொட்டது துலங்காது என்பது முன்னோர்களின் நம்பிக்கை. ஏனெனில் அஷ்டமி, நவமி திதிகளில் மேற்கொள்ளும் காரியங்கள் விரைவில் முடிவுக்கு வராது, தொடர்ந்து கொண்டே போகும். அஷ்டமி திதிகளில் சுப காரியங்கள் (திருமணம், கிரஹப்பிரவேசம், சொத்து வாங்குதல் உள்ளிட்டவை) மேற்கொள்வதை தவிர்க்க வேண்டும் என்று முன்னோர்கள் கூறியுள்ளனர். ஆனால் இந்தத் திதிகள் தெய்வீக காரியங்களுக்கு (தீட்சை பெறுவது, மந்திரங்கள் ஜெபிப்பது, ஹோமங்கள் உள்ளிட்டவை) உகந்தவை. தேய்பிறை அஷ்டமி திதியில் பைரவர் அவதாரம் எடுத்து மகாதேவர் என்கிற சிவபெருமான் பூமிக்கு வந்தார். இவரை வணங்கி தனக்கு அருளும், ஆசியும் வேண்டும் என்று ஆயுளை அழிவில்லா பொருளை, ஆன்ம சாந்தியை தரும் சனி தேவர் பணிந்தார். ஸ்ரீபைரவருக்குப் பௌர்ணமிக்கு பின்வரும் தேய்பிறை அஷ்டமியில் பஞ்சதீபம் ஏற்றி வழிபட்டால் காலத்தினால் தீர்க்க முடியாத தொல்லைகள் நீங்கும். இழந்த செல்வங்களை மீண்டும் பெறவும், தொழிலில் வளர்ச்சி காணவும், குடும்பத்தில் மகிழ்ச்சி நிலவவும், செல்வ செழிப்போடு வாழவும் தேய்பிறை அஷ்டமியன்று பைரவர் வழிபாடு செய்ய வேண்டும். தற்போதைய காலக்கட்டத்தில் நமக்கு செல்வ வளங்களை வழங்குவதற்கும், நம்மை நல்லவிதமாக வழிகாட்டி வாழவைப்பதற்கும் பைரவர் வழிபாடு மிக முக்கியமானது. ஆகவே, தேய்பிறை அஷ்டமியில் இவரை வணங்குவது மிகச் சாலச் சிறந்தது. ஏனெனில் காலபைரவரை அன்று அஷ்டலட்சுமிகளும் வணங்குவதால் வணங்குபவருக்கு அனைத்து நலன்களும் கிடைக்கும் என்பதில் எள்ளளவும் சந்தேகம் கொள்ளத் தேவையில்லை. நாம் ஏன் தேய்பிறை அஷ்டமியில் பைரவரை வணங்க வேண்டும் என்றால் அஷ்ட லட்சுமிகளும் அஷ்டமி அன்று தான் பைரவரை வணங்கி தங்களுக்கு தேவையான சக்தியை பெற்று மக்களுக்கு மற்ற எல்லா நாட்களும் செல்வங்கள் வழங்கி வருகின்றனர் என்பது ஆன்றோர்கள் மற்றும் சித்தர்களின் நம்பிக்கை. நாமும் அதே தேய்பிறை அஷ்டமியன்று பைரவரை வழிபட, அஷ்ட லட்சுமிகளின் ஆசியும், பைரவரின் வரங்களும் ஒருங்கிணைந்து கிடைத்துவிடும். தேய்பிறை அஷ்டமி நாளில் வரும் ராகு காலத்தில் நாமும் ஸ்ரீசொர்ண ஆகர்ஷண பைரவரை வழிபட்டால், செல்வத்தின் பிரபஞ்ச அதிபதியை வழிபட்ட புண்ணியம் கிடைக்கும். மேலும், நமது ஏழு ஜென்மங்கள் மற்றும் ஏழு தலைமுறை முன்னோர்களின் பாவ வினைகள் தீரத் துவங்கும். அப்படி பாவ வினைகள் தீரத் துவங்கிய மறு நொடியே நமது செல்வச் செழிப்பும் அதிகரிக்கத் துவங்கும். இவரே செல்வத்திற்கு அதிபதி. மஹா விஷ்ணு, மஹா லட்சுமி, குபேரன் இந்த மூவருக்கும் செல்வத்தை நிர்வகிக்கும் பொறுப்பை ஒப்படைத்தவரே ஸ்ரீசொர்ண ஆகர்ஷண பைரவர் ஆவார். இந்த தெய்வீக ரகசியம் பல நூற்றாண்டுகளாக மறைக்கப்பட்டு இருந்தது. கடந்த 50 ஆண்டுகளாக இந்த ரகசியம் மனித குல நன்மைக்காக வெளிப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. ராகு கால நேரத்தில் ஸ்ரீசொர்ண பைரவரின் சன்னதியில் அவரது மூலமந்திரத்தை 330 தடவை ஜபிக்க வேண்டும். அவ்வாறு ஜபித்தால், பின்வரும் நன்மைகளில் ஏதாவது ஒன்று நமக்குக் கிடைக்கும் என்பது ஐதீகம். வர வேண்டிய பணம் வந்துவிடும். தர வேண்டிய பணத்தைத் திருப்பிக் கொடுக்கும் சூழ்நிலை உருவாகிவிடும், எவ்வளவு பெரிய கடன்களாக இருந்தாலும் தீர்ந்துவிடும். வயதானவர்களுக்கு நோயினால் உண்டான உபாதைகள் தீரும். வலியும், வேதனையும் பெருமளவு குறையும். சனியின் தாக்கம் (ஏழரைச்சனி, அஷ்டமச்சனி, கண்டச்சனி) தீரும். வேலை பார்ப்பவர்களுக்கு சம்பள உயர்வு கிடைக்கும். தொழில் செய்பவர்களுக்கு வருமானம் அதிகரித்துக்கொண்டே செல்லும். அரசியலில் இருப்பவர்களுக்கு அரசியல் வெற்றிகள் உண்டாகும். பணம் சார்ந்த எல்லா பிரச்சனைகளும் தீர்ந்துவிடும்.ஸ்ரீ தேவி அஷ்டகம்
அம்பாளைப் போற்றும் எட்டு ஸ்லோகங்களைக் கொண்ட அதியற்புதமான துதிப்பாடல் இது. ஸ்ரீ ஆதிசங்கரரால் அருளப்பட்டதாகக் கூறப்படும் இந்தத் துதியை, 'தேவ்ய இஷ்டகம்’ எனப் போற்றுவர்.
குடும்பத்தில் சுமங்கலி கோபம், பசுவின் சாபம், சந்திரன், சுக்ரன், ராகு முதலான கிரக தோஷங்கள், கெட்ட கனவுகள், மனக்கலக்கம் ஆகியன விலகும். நவராத்திரி புண்ணிய காலத்தில் தினமும் இந்த துதிப்பாடலைப் பாராயணம் செய்து அம்பாளை வழிபடுவதால் சகல நன்மைகளும் கைகூடும்.
ஸ்ரீகணேஸாய நம:
மஹாதேவீம் மஹாஸக்திம் பவானீம் பவவல்லபாம்
பவார்திபஞ்ஜநகரீம் வந்தே த்வாம் லோகமாதரம்
கருத்து: தேவியே, மஹாதேவனின் மனைவியும், மிகுந்த சக்தி வாய்ந்தவளும், பவானியும், சிவனிடத்தில் அன்பு கொண்டவளும், சம்சார வாழ்வில் ஏற்படும் மனக் கவலையை போக்குகிறவளும், உலகங்களுக்கு தாயுமான தங்களை வணங்குகிறேன்.
பக்தப்ரியாம் பக்திகம்யாம் பக்தானாம் கீர்திவர்திகாம்
பவப்ரியாம் ஸதீம் தேவீம் வந்தே த்வாம் பக்தவத்ஸலாம்
ஸ்ரீ தேவி அஷ்டகம்
கருத்து: பக்தர்களிடம் அன்பு கொண்டவளும், பக்தியால் அடைய தகுந்தவளும், பக்தர்களுக்கு கீர்த்தியை வளர்ப்பவளும், பரமசிவனிடம் அன்பு கொண்டவளும், பதிவிரதையும், பக்தர்களிடம் அன்பு கொண்டவளுமான தங்களை வணங்குகிறேன்.
அன்னபூர்ணாம் ஸதாபூர்ணாம் பார்வதீம் பர்வபூஜிதாம்
மஹேஸ்வரீம் வ்ருஷாரூடாம் வந்தே த்வாம் பரமேஸ்வரீம்
கருத்து: நிரம்பிய அன்னம் உள்ளவளும், எப்போதும் போக போக்யங்களால் நிரம்பியவளும், பர்வதராஜனின் புத்திரியும், பௌர்ணமி முதலிய பர்வ தினங்களில் பூஜிக்கப்பட்டவளும், மஹேஸ்வரனின் மனைவியும், ரிஷப வாகனத்தில் அமர்ந்தவளும், பிரம்மாதி தேவர்களுக்கெல்லாம் ஈஸ்வரியுமான தங்களை வணங்குகிறேன்.
காலராத்ரிம் மஹாராத்ரிம் மோஹராத்ரிம் ஜனேஸ்வரீம்
ஸிவகாந்தாம் ஸம்புஸக்திம் வந்தே த்வாம் ஜனனீமுமாம்
கருத்து: பிரளயகால ராத்திரியாகவும், மிகப் பெரிய ராத்திரியாக இருப்பவளும் (சிவராத்திரி, நவ ராத்திரி முதலான புண்ணிய கால ராத்திரியாக இருப்பவளும்), மோஹத் தைக் கொடுக்கும் இரவாக இருப்பவளும், ஜனங்களுக்கு ஈஸ்வரியாக இருப்பவளும், பரம சிவனுக்கு சந்தனம், புஷ்பம் ஆகியவற்றை அளித்து அன்பு காட்டுகிற வளும், பரமசிவனுடைய சக்தியாய் இருப்பவளும், பிரணவத்தின் பொருளுமான தங்களை வணங்குகிறேன்.
ஜகத்கர்த்ரீம் ஜகத்தாத்ரீம்
ஜகத்ஸம்ஹாரகாரிணீம்
முனிபி: ஸம்ஸ்துதாம் பத்ராம்
வந்தே த்வாம் மோக்ஷதாயினீம்
கருத்து: ஜகத்தை உண்டு பண்ணுகிறவளும், ஜகத்தை ரக்ஷிப்பவளும், உலகத்தை கடைசியில் சம்ஹரிப்பவளும், மஹரிஷிகளால் ஸ்தோத்திரம் செய்யப்பட்டவளும், பக்தர்களுக்கு மங்களத்தை அளிப்பவளும், மோக்ஷத்தைக் கொடுப்பவளுமான தங்களை வணங்குகிறேன்.
தேவது: கஹராமம்பாம் ஸதா தேவஸஹாயகாம்
முனிதேவை: ஸதாஸேவ்யாம் வந்தே த்வாம் தேவபூஜிதாம்
கருத்து: தேவர்களின் துயரங்களைப் போக்கு பவளும், எப்போதும் தேவர்களுக்கு உதவி புரிப வளும், மஹரிஷிகளாலும், தேவதைகளாலும் ஸேவிக் கத் தகுந்தவளும், தேவர்களால் பூஜிக்கப்பட்டவளுமான தங்களை வணங்குகிறேன்.
த்ரிநேத்ராம் ஸங்கரீம் கௌரீம் போகமோக்ஷப்ரதாம் ஸிவாம்
மஹாமாயாம் ஜகத்பீஜாம் வந்தே த்வாம் ஜகதீஸ்வரீம்
கருத்து: முக்கண்கள் கொண்டவளும், பக்தர் களுக்கு மங்களம் அருள்பவளும், தங்க வர்ணமாய் இருப்பவளும், போகங்களையும், மோக்ஷங்களையும் கொடுப்பவளும், மங்கள ஸ்வரூபமாய் இருப்ப வளும், மஹா மாய ஸ்வரூபிணியாக இருப்பவளும், உலகங்களுக்கெல்லாம் ஈஸ்வரியுமாக இருக்கும் தங்களை வணங்குகிறேன்.
ஸரணாகதஜீவானாம் ஸர்வது: கவினாஸினீம்
ஸுக ஸம்பத்கராம் நித்யம் வந்தே த்வாம் ப்ரக்ருதிம் பராம்
(இதி தேவி அஷ்டகம் ஸம்பூர்ணம்)
கருத்து: சரணம் அடைந்த ஜனங்களின் துக்கங் கள் யாவையும் போக்குகின்றவளும், சுகங்களையும், அஷ்ட சம்பத்துகளையும் அளிப்பவளும், உலக இயக்கத்துக்குக் காரணமான சிறந்த பிரகிருதியுமான தங்களை வணங்குகிறேன்.
ஸ்ரீதேவி அஷ்டகம் முற்றிற்று.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 248:
பல்வேறு கருத்துக்கள்:
உபநிஷதங்களில் உயிர், உலகம் மற்றும் இறைவன் ஆகிய முப்பொருள் உண்மைகளைப் பற்றி பல்வேறு கருத்துக்கள் காணப்படுகின்றன. இந்த கருத்துக்களைப் பின்பற்றி வேதாந்தத்தில் பல உட்பிரிவுகள் தோன்றின. இவை அனைத்தையும் துவைதம், விசிஷ்டாத்வைதம், அத்வைதம் என்ற மூன்று பிரிவுகளில் பொதுவாக அடக்கலாம்.
இந்தப் பிரிவுகளுக்கிடையே உள்ள வேறுபாடுகள் ஜீவாத்ம—பரமாத்ம உறவு அல்லது மனிதனுக்கும் இறைவனுக்கும் இடையே உள்ள தொடர்பு மிக முக்கியமான ஒன்றாகும்.
‘மிக மேலானவர் பரமாத்மா. அவர் உயிர்களிலிருந்தும் உலகிலிருந்தும் தனியானவர். ..... பிரம்ம ஞானிகள் இவ்வாறு பரமாத்மா தனியானவர், ஜீவாத்மாவும் உலகமும் தனியானவை என்பதை உணர்கின்றனர்’ என்கிறது சுவேதாஸ்வர உபநிஷதம் (1:6). மேலும் அதே உபநிஷதம் (1:8). ‘பரமாத்மாவும் ஜீவாத்மாவும் இருவர். பரமாத்மா அனைத்தையும் அறிந்தவர். ஜீவாத்மா அறியாமை வசப்பட்டவன், ஆற்றல் இல்லாதவன்’ என்கிறது. இந்தக் கருத்துக்களை அடியொற்றி ஜீவாத்மாவும் பரமாத்மாவும் வெவ்வேறானவர்கள் என்கிறது துவைதம்.
‘ஜீவாத்மாவே பரமாத்மா’ என்கிறது பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் (4:4.5). அது போலவே ‘அது நீயே’ என்கிறது சாந்தோக்ய உபநிஷதம்(4:8). இந்தக் கருத்தை அடியொற்றி ஜீவாத்மாவும் பரமாத்மாவும் ஒன்றே என்கிறது அத்வைதம்.
வேதங்களே இரண்டு கருத்துக்களையும் கூறுவதால் அவை தவறாக இருக்க இயலாது. ஆனால் மாறுபட்ட இந்தக் கருத்துக்களைப் புரிந்து கொள்வது எப்படி? ஜீவாத்மாவும் பரமாத்மாவும் வெவ்வேறாகவும் இருக்க வேண்டும் ஒன்றாகவும் இருக்க வேண்டும்---இது எப்படி சாத்தியம்?
‘அம்ச’மும் முழுமையுகாக (அம்ஸீ) இருந்தால் அது சாத்தியம் என்று இந்த ஸூத்ரம் சுட்டிக் காட்டுகிறது. இறைவன் முழுமை, மனிதன் அல்லது ஜீவாத்மா அவரில் ஒரு அம்ஸமாகத் திகழ்கிறான். உதாரணத்தை எடுத்துக் கொள்வோம்.
மரம் என்பது முழுமை, கிளைகள் அதன் அம்சங்கள். கிளைகளும் மரமும் ஒன்றா எனக் கேட்டால், ‘ஆம்’ என்றும் கூறலாம், ‘வெவ்வேறு’ என்றும் கூறலாம். கிளைகள் மரத்தின் ஒரு பகுதி, அவை மரத்தின் எல்லாப் பண்புயாகளும் உடையவை; அந்த வகையில் கிளைகள் ஒவ்வொன்றும் மரமே. ஆனால் கிளைகள் மட்டுமே மரம் அல்ல. கிளைகள், மலர்கள், இலைகள், காய்கள் போன்ற அனைத்தும் சேர்ந்தே மரம். இந்தக் கோணத்தில் கிகைகளும் மரமும் வேறு என்று கூறலாம்.
அது போலவே கடலும் அலையும். கடலும் அலையும் ஒன்றா என்றால், ஒரே அடிப்படை உடையவை என்ற நோக்கில் இரண்டும் ஒன்று; அதே வேளையில், பரிமாணம், வடிவம், ஆற்றல் ஆகியவற்றை நோக்கினால் இரண்டும் வெவ்வேறாகும்.
பிறப்பும் இறப்பும் பற்றி பகவான் ரமணர் கூறுகின்றார். நான் எனது பிள்ளைகளாக பிறந்ததும் என்னிலிருந்து நீ என்றே நினைப்பில்லேயே அவர்களை நடத்துகின்றேன். நீ இல்லை என்றால் நான் இல்லை என்று சந்தோஷப்பட்டு கொள்கின்றேன். ஆனால் இந்த நான் அந்த நீ - யை உடலாக நினைப்பது யாருடைய தவறு.
உள்ளம் ஒன்றிருக்கவே எந்த நினைப்பும் சாத்தியம் என்கிறார் ரமண பகவான். அதாவது உள்ளம் ஒன்றில்லை என்றால் நினைவான உடலும் அதில் நானும் நீயும் எப்படி?. ஆனால் உள்ளம் என்கின்ற இருப்பை உணர்ந்த நாம் இதற்கு நன்றி செலுத்த பழகு. ஈஸ்வரன் வசப்படுவான் என்கிறார் ரமணர். உள்ளத்தில் இருக்கின்ற பரம்பொருள் உணர்ந்து கொள். இதனுடன் பழகினால் உள் - வெளியே இரண்டில்லை ஒன்றே.எங்கே இழுத்து செல்கிறது வாழ்க்கை என்று தெரியாமலே நாம் பயணித்துக்கொண்டிருக்கிறோம். நம் சந்தர்ப்பங்கள், பலரை நம்மை சந்திக்க வைக்கிறது. சிலர் பலம் ஆவார்கள்..சிலர் பாடம் ஆவார்கள். நம்புவது என்பது அறியாமையின் வெளிப்பாடு என்பதை பட்டபின்பு தான் உணர்வோம். ஏமாற்றத்தின் வலிகள் கடைசி வரை ஒரு ஞாபக கொழுந்தாய் நமக்குள் வட்டமிட்டுகொண்ட இருக்கும்.. ஆனாலும் மீண்டும் போய் யாரிடமாவது ஏமாறுவோம். நாமும் இதற்கு விதிவிலக்கல்ல..நம்மால் ஏமாற்றப்ப்ட்டவர்களும் இருக்கலாம். கடைசியில் மிஞ்சி போய் பார்த்தால் விஞ்சி நிற்பது ..இயலாமையே. உலகில் இரண்டே இரண்டு நல்லவர்கள் தான் இருக்கிறார்கள்..ஒருவன் இறந்து விட்டான்..இன்னொருவன் இன்னும் பிறக்கவில்ல என்பதே உண்மை.
சுருக்கமாக சொன்னால், தன மனசாட்சி செய்ய வேண்டும் என்று தடுக்கும் எந்த ஒரு செயலையும் துரோகத்தையும் செய்யாது இருத்தலே பாதி சிறப்பு.
இன்றைக்காவது நான் நல்லவனாக இருப்பேன் என்று இந்த நாளை தொடங்கலாம்..
1. காகத்தை போல என்றும் ஒற்றுமையாக இரு #சனீஸ்வரன் அருகில் வரமாட்டார்
2. நாய் போல நன்றி விசுவாசத்துடன் இரு
#பைரவர் உனக்கு செல்வத்தை அள்ளித் தருவார்..
3. ஆந்தையை போல தீமையிடம் பாதுகாப்பாக விழித்திரு #லட்சுமி வீட்டில் வாசம் செய்வாள்...
4. சிங்கத்தை போல வீரமாக தைரியத்துடன் இரு
#பார்வதி உன் வீட்டில் வாசம் செய்வாள்...
5. அன்னப்பறவை நீரையும் பாலையும் பிரிப்பதை போல அறிவுள்ள நல்ல மனிதர்களுடன் நட்புக் கொள் #சரஸ்வதி உன் வீட்டில் வாசம் செய்வாள் ...
6. எலி போல தொழிலில் ஊழல் செய்யாமலிரு வினைகளை அழிக்கும் #விநாயகர் உன் வீடு
தேடி வருவார்...
7. மயிலை போல மகிழ்ச்சியில் எப்பொழுதும் தோகை விரித்தாடு அழகன் #முருகன் உன் வீட்டினில் அவதாரிப்பான்...
8. உன் மனம் உலக பிரச்னைகளை கடந்து வானத்தில் கருடனை போல பறக்கட்டும் அப்பொழுது #கண்ணன் வருவான் அகத்திற்கு...
9. தீமை எல்லாவற்றிக்கும் அஞ்சாத காளையாய் எதிர்த்து நில், உலகை படைத்த ஜோதியான தந்தை #ஈசனே வருவார் உன் வாழ்வினில் என்றும் துணை நிற்பதற்கு...
ஒருவர் முற்பிறவியில் செய்த நற்றவப்பேறு பின்னைப் பிறவியில் பெண்ணொரு கூறனைப் பேணும் பெருந் தொண்டால் உணரலாம். ஆருயிர்க்கு எஞ்ஞான்றும் சார்பென நின்று இன்பம் கொடுத்தருளும் சிவபெருமான் சார்பினை எய்திய அடிமை என்று உணரப்படுதலே மெய்யுணர்வு அறிவாகும். இவ்விழுமிய அறிவல்லாத ஏனையவை பழுதறிவாகும். அதுவே பேயறிவாகும்.
இந்தக் கோணத்தில் தான் முண்டக உபநிஷதம் (2:1.1) ‘கொழுந்து விட்டு எரிகின்ற நெருப்பிலிருந்து அதே இயல்புடைய ஆயிரக்கணக்கான நெருப்புப் பொறிகள் எவ்வாறு உண்டாகின்றனவோ, அவ்வாறே அழிவற்ற இறைவனிலிருந்து பல்வேறு உயிரினங்கள் உண்டாகின்றன; அவரிலேயே ஒடுங்கவும் செய்கின்றன’ என்று கூறுகிறது.
இறைவன் முழுமை, மனிதனும் உலகமும் மற்ற உயிர்களும் அவரது அம்சங்கள் என்ற கருத்து விசிஷ்டாத்வைதம் ஆகும். இதனை வேதக் கருத்துகளை சமன்படுத்துகிற தத்துவமாகக் கண்டார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
ஜீவாத்மாவும் பரமாத்மாவும் வெவ்வேறு என்றும் வேதங்கள் கூறுகின்றன. அதே வேதங்கள், ‘இறைவனே மீனவனாக உள்ளார், இறைவனே அடிமையாக உள்ளார், இறைவனே சூதாடியாகவும் உள்ளார்’ என்கின்றன. சுவேதாஸ்வர உபநிஷதமும், (4:3) ‘இறைவா! நீயே பெண், நீயே ஆண், நீயே இளைஞன், நீயே கிழவனாகக் கோலூன்றி நடக்கின்றாய், நீயே பற்பல விதமாகப் பிறக்கின்றாய்’ என்கிறது. அதே இறைவன் பல்வேறு உயிர்களாகத் திகழ்வதை இந்த மந்திரங்கள் கூறுகின்றன.
இந்த இரண்டு நிலைகளையும் புரிந்து கொள்வதற்கு விசிஷ்டாத்வைதக் கண்ணோட்டமே உகந்தது என்று இந்த ஸூத்ரம் தேரிவிக்கிறது. பின்னாளில் ஸ்ரீராமானுஜரும் அவரைப் பின்பற்றுபவர்களும் இந்தக் கருத்தையே விசிஷ்டாத்வைத தத்துவ நெறியாக வளர்த்தனர்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 249:
இந்தக் கருத்தைக் கூறுகின்றன:
44.வேதங்களும் இந்தக் கருத்தைக் கூறுகின்றன________
சொல்ல தெரிந்துகொள்வோம் !!??
எதையும் யாரிடமும் சொல்ல தெரியாதே சொல்வதால் தான் ??
உங்களது சொல்லின் தாக்கம் சரியாக சென்று சேர்வது இல்லை ..
முதலில் " நான் சொல்கிறேன் ?? நீ கேள் !! " என்ற மனப்பான்மையை
அதாவது
தன்னை முன்னிறுத்தி, தனக்கு தெரிந்தது என்ற ஆணவப்போக்கில் சொல்லுவதை தவிருங்கள் ..
அப்படி ஆணவப்போக்கில் வெளிப்படும் சொல் !!
யாரிடம் சொல்கிறோமோ அவரின் ஆணவத்தை தூண்டி அதை ஏன் நான் கேட்க வேண்டும் ?? என்ற மனப்பான்மையை அது உருவாக்குவது இயல்பு ..
காரணம்
பரிமாறப்படும் உணவுக்கு முன்னே அதன் வாசம் வெளிப்பட்டு பசியை தூண்டுவது போல ..
எந்த உணர்வோடு சொல் பரிமாறப்படுகிறதோ அந்த உணர்வின் தாக்கம் சொல்லுக்கு முன்னே கேட்பவரிடம் சென்று அடையும் !!
அதே போல
" இதையெல்லாம் கேட்க மாற்றார்கள் ?? "
" இதற்க்கு எல்லாம் என்ன சொன்னாலும் புரியாது !! "
" எதற்கும் சொல்லிவைப்போம் !! "
போன்ற எண்ணத்தோடு கூடிய உணர்வை வைத்து கொண்டு எதை சொன்னாலும் !!
அது அதை எப்படி எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்று முன்னமே நீங்கள் அறிவித்த பின் தான் சொல்கிறீர்கள் ..
பின்னே எப்படித்தான் சொல்வது ??
இருக்கவே இருக்கிறான் இறைவன் ..
அவனே எதனுள்ளும் இருந்து !!
அதற்க்கு
எது எப்போது எப்படி புரியவேண்டுமோ அப்படி சொல்லி அதை கையாள்கிறான் என்பதும் நாம் வாழ்வில் நாம் அனுபவித்த உண்மை தானே !!!
" அப்போது கேட்கவில்லை இப்போது புரிகிறது " என்று நாமே உணர்ந்தது தானே ..
நம்மோடு ஆத்மார்த்தமாக ஆத்மநாதனால் பிணைக்கபட்ட ஆன்மாக்கள் தானே இங்கே இருப்பது அனைத்தும் ..
அப்போது ஆத்மநாதனை முன்னிறுத்தி !!
சொல்வது கேட்கப்படுமா ?? அது செயலாகுமா ?? போன்ற சலனம் இல்லாதே ..
இறைவனை உங்கள் சிந்தையில் இருத்தி சொல்ல நினைபவரின் உருவம் !! முகபாவம் கடந்து !! அந்த ஆன்மாவிடம் உங்கள் ஆன்மநிலையில் இருந்து ஆத்மநாதனை முன்னிறுத்தி !!
அன்பு குழந்தையே...
எதிரியை அழிக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் வந்ததே அந்த எண்ணத்தையும் அந்த எண்ண உணர்வையும் அழியுங்கள் வாழ்க்கை ஆனந்தமாகும். உனக்கு இன் னும் சில விஷயங்கள் புரியாதவையாக உள்ளன. நீ மலைபோல நினைத்திருக்கும் பிரச்சினைகள் எல்லாம் நான் ஏற்கனவே தீர்த்துவிட்டேன்.
எத்தனை முறை சொன்னாலும் நீ அந்த பயத் திலேயே இருப்பதால் தீர்த்த பிரச்சி னையை ’தீர வேண்டும் என தொடர்ந்து வேண்டிக் கொண்டு இருக்கிறாய். பிரச்சி னை என்று வந்துவிட்டால் ஒரேயடியாக பயந்து விடுகிறாய். இதை இப்போதே விட்டு விடு இனி வரப்போவதெல்லாம் உனக்கு வசந்த காலங்கள்.
வாழ்வில் எதையெல்லாம் நீ நிரந்தரம் என நினைத்துக் கொண்டிருந்தாயோ அவை எல்லாம் நிதர்சனம் இல்லாத பொய்கள் என்பதைப் புரிந்து கொள்ளவே சோதனைகள் தரப்பட்டன. யாரை நம்பி நீ உன்னுடைய உடமைகளை கொடுத்தா யோ அவர்கள் உண்மை இல்லாதவர்கள் என்பதை உணர்த்தவே பிரச்சினையில் உன்னை சிக்க வைத்தேன்.
யாரை எதிர்பார்த்திருந்தாயோ அவர்களா ல் உனக்கு நன்மையில்லை என்பதை உணர்த்தவே அவர்களின் சுயரூபத்தை உனக்கு வெளிப்படுத்தினேன். ஆனால் நீயோ வெகுளியாக இருந்துவிட்டாய். உன து அன்பு குணத்தை அப்பாவித் தனத்தை அவர்கள் பயன்படுத்திக் கொண்டார்கள்.
பொருளையும் நம்பிக்கையையும் இழந்து விட்டாய். அவமானமும் பட்டாய். அந்த கெட்ட காலங்களை நினைத்துப் பார்க்க வேண்டாம். இந்தக் காலங்கள் மாறி விட்டன..இனி உனக்கு வருவதெல்லாம் வசந்த காலங்களே. சோர்ந்து போயிருந்த உன்னைத் தேற்றி இதோ நான் உனது வலது கையைப் பிடித்துத் தூக்கி நிறுத்தினேன்.
நான் உன்னை தாங்கி கொண்டிருக்கிறேன் என்பதை உணர்த்து வதற்காக பல முறை உன் கோரிக்கைக ளை நிறைவேற்றித்தந்தேன்..இக்கட்டான நேரங்களில் எல்லாம் உடன் இருந்து உன்னைக் காப்பாற்றினேன். நீ கூப்பிட்ட நேரத்தில் எல்லாம் உனக்கு பதில் குரல் கொடுத்தேன்.
இதையெல்லாம் நான் எதற்காகச் செய்தே ன். நீ எப்போதும் ஆனந்தமாக இருக்க வேண்டும் என்பதற்காகச் செய்தேன்.
ஆனந்தம் மன மகிழ்ச்சியாக இருக்கும் போது அல்லவா வருகிறது. மன மகிழ்ச்சி எப்போது வருகிறது. உன் கோரிக்கைகள் அனைத்தும் நிறைவேறிய பிறகுதானே வருகிறது.
நீயோ நான் முடித்துவிட்ட பிரச்சினைகள் இன்னும் முடியவில்லை என தவறுதலாக ப் புரிந்து கொண்டு, இன்னும் துக்கத்தில் இருக்கிறாய். அதை தூக்கி உன் மனதிலி ருந்து எரிந்து விடு. அப்போது நீ கலக்கம் அடையமாட்டாய். மனிதனாகப் பிறந்தால் எல்லாவற்றையும் அனுபவித்து தான் தீரவேண்டியிருக்கிறது.
நீ ஆனந்தமாக இருக்கும்போது உனக்குள் தைரியம் பிறக்கும், தன்னம்பிக்கை பிறக்கும். எதையும் சாதிக்கலாம் என்ற உற்சாகம் பிறக்கும்..உன் வேண்டுதல்கள் எல்லாம் பலிக்கும். உன க்கு எல்லா சூழ்நி லைகளிலும் நான் துணை நிற்பேன். கவலை கொள்ளாதே இந்நிலை கூடிய விரைவில் மாறும்.
.
வாய் விட்டு சொன்னாலோ !! இல்லை ஆழ்ந்து நினைவில் வெளிப்படுத்தினாலோ !! அதற்க்கு புரியவேண்டிய விதத்தில் புரியவைப்பவன் பார்த்து கொள்வான் !!
உணவு சமைக்கப்படும் இடத்தில் நல்ல அதிர்வுகள் இருத்தல் அவசியம். சமைக்கும் போது அனாவசிய சண்டைகள் அற்ப விவாதங்கள் நடந்தால் அந்த உணவு அசுத்தப்பட்டு விடும். துரியோதனன் 56 விதமான விசேஷ உணவு வகைகளைத் தயாரித்து கிருஷ்ணரை சாப்பிடக் கூப்பிட்டான். உணவு சமைக்கும் இடத்தில் கிருஷ்ணரை எப்படி கைது செய்வது என்று கெட்ட விவாதத்துடன் உணவு சமைக்கப்பட்டது. கிருஷ்ணர் உணவு சாப்பிட மறுத்து நேராக விதுரன் வீட்டிற்குச் சென்றார். அவரைப் பார்த்த விதுரரின் மனைவி புளகாங்கிதம் அடைந்தாள். கிருஷ்ணர் வந்த மகிழ்ச்சியில் எதைத் தருகிறோம் என்பதே தெரியாமல் வாழைப்பழத்தை உரித்து பழத்தைத் தூக்கி எறிந்து விட்டு தோலை அன்புடன் கிருஷ்ணருக்குத் தந்தாள். அதை வாங்கி சாப்பிட்ட கிருஷ்ணர் மகிழ்ந்தார். இதைப் பார்த்துப் பதறிப் போன விதுரர் மனைவியை நோக்கிக் கோபமான பார்வையை வீசவே கிருஷ்ணர் விதுரா நான் அன்பிற்கு மட்டுமே கட்டுப்படுவேன். எனக்கு உள்ளன்புடன் ஒரு துளி நீர் ஒரு இலை ஒரு பழம் எதைத் தந்தாலும் அதுவே எனக்குப் போதும் என்று அருளினார். உள்ளன்புடன் அனாவசிய சண்டைகள், அற்ப விவாதங்கள் இல்லாத இடத்தில் உணவு சமைக்கப்படவேண்டும். சமைக்கும் பொழுது கணவரை குழந்தைகளை நினைத்து வாழ்த்தி, அவர்கள் ஆரோக்கியமாக இருக்க வேண்டும் என்று நினைத்து சமைத்தல் வேண்டும். அதுமட்டுமன்றி தெய்வீகமான பாடல்களை கேட்டுக்கொண்டே சமைக்கும் பொழுது அதனுடைய அதிர்வுகள் சமைக்கும் உணவில் உள்ள தண்ணீரினால் உள் வாங்கப்படுகிறது. இறைவனை நினைத்துக் கொண்டே சமைக்கும் பொழுது, நம்முடைய குடும்பத்தினருக்கு, குழந்தைகளுக்கு இறை உணர்வு உணவின் வழியாக கொடுக்கப்படுகிறது. அசுத்தமான சூழ்நிலையில் நாம் சுவாசிக்கும் பொழுது , அசுத்தமான தண்ணீர் குடிக்கும் பொழுது ,அசுத்தமான உணவை உண்ணும் பொழுது நம் உடல்நிலை பாதிக்கப்படுகிறது அதுபோல் நாம் கோபத்துடன் சமைப்பது, வேண்டாவெறுப்புடன் சமைப்பது, டிவியில் வரும் வன்முறை காட்சிகள், அழுகை காட்சிகள் போன்றவற்றை கேட்டுக்கொண்டு சமைப்பது போன்றவை நம் குடும்பத்தினருக்கு, தேவையில்லாத உணர்வுகளை கொடுக்கிறது. நம் குடும்பத்தில் பிடிவாதம் பிடிக்கும் குழந்தைகள், முரட்டுத்தனமாக நடக்கும் குழந்தைகள், கோபப்படும் கணவர், மாமியார் போன்றவர்கள் நாம் அன்புடன் வாழ்த்தி சமைக்கும் உணவினால், தெய்வீக பாடல்களை கேட்டுக்கொண்டே சமைக்கும் உணவை உண்பதினால், அவர்களுடைய எண்ணங்களில் செயல்களில் மாற்றம் ஏற்படுவதை உணர முடியும். எனவே அவசர அவசரமாக பரிமாறாமல், டிவி பார்த்துக்கொண்டே பரிமாறாமல், குழந்தைகளும் கணவரும் டிவி பார்த்துக்கொண்டே சாப்பிடாமல், அனைவரும் குடும்பமாக ஒன்றாக உட்கார்ந்து சாப்பிடும் பொழுது ஆரோக்கியமான உடல்நிலை மட்டுமல்ல மனநிலை மற்றும் நற்பண்புகள், நற்குணங்கள், தெளிவாக பேசும் தன்மை, தெளிவாக முடிவு எடுக்கும் தன்மை, போன்ற மாற்றங்கள் குடும்பத்தினரிடம் ஏற்படுவதை உணரலாம்.......
இந்த இறையருளிய தன்மையை எல்லா உயிர்களிடமும் நீங்கள் வெளிப்படுத்தலாம் !!
அங்கே மொழி என்பது கூட இரண்டாம்பட்சம் தான் ..
இறையுடன் தான் உங்கள் உரையாடல் நிகழ்கின்றது ..
அது தொடர்புடைய ஆன்மாவிற்கு அது உணர்விக்கிறது என்பதே மெய் ..
ஆன்மிகம் ஏதோ வழிபட்டு வரன்கள் மட்டுமே பெறுவது அல்ல ..
நாம் வாழ்வில் ஒவ்வொரு கணத்திலும் அது பயன்படும் படியே இருக்கின்றது என்பதே மெய் ..
மந்த்ரவர்ணாத் || 2:3.44 ||
பொருள்: இந்தக் (அம்சம்—அம்ஸீ) கருத்தை வேத மந்திரங்களும் கூறுகின்றன. எனவே ஜீவாத்மா, பரமாத்மாவின் அம்சம் என்பதே உண்மை.
‘இந்தப் பிரபஞ்சம் இறைவனின் மகிமையே, இறைவன் தமது படைப்பாகிய இந்தப் பிரபஞ்சத்தை விட மேலானவர். படைக்கப்பட்ட அனைத்து உயிரினங்களும் அவரின் கால் பகுதி மட்டுமே; மற்ற முக்கால் பகுதி அனைத்தையும் கடந்ததாக உள்ளது’ என்கிறது சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (3:12.6). இந்தக் கருத்தையே ரிக் வேதத்திலுள்ள (10:8.90) புருஷ ஸூக்தமும் கூறுகிறது.
இவ்வாறு இறைவன் முழுமையாகவும் உயிரினங்கள் அம்ஸங்களாகவும் இருப்பதை வேத மந்திரங்களும் கூறுகின்றன.
45. ஸ்மிருதிகளும் இந்தக் கருத்தைக் கூறுகின்றன______
அபி ச ஸ்மர்யதே || 2:3.45 ||
பொருள்: அவ்வாறே ஸ்மிருதிகளும் கூறுகின்றன.
இறைவன் முழுமையாகவும் உயிரினங்கள் அவரது அம்ஸங்களாக இருப்பதையும் ஸ்மிருதிகளும கூறுகின்றன. உதாரணமாக கீதை (15,7), ‘எனது அம்ஸமே உலகில் உயிர்களாகத் தோன்றி என்றென்றும் இருக்கிறது’, ‘எனது ஓர் அம்ஸத்தால் இந்தப் பிரபஞ்சம் முழுவதையும் தாங்குகிறேன்’ (10:42) என்று கூறுகிறது.
படைக்கப்பட்ட அனைத்து உயிரினங்களும் அவரின் கால் பகுதி மட்டுமே; மற்ற முக்கால் பகுதி அனைத்தையும் கடந்ததாக உள்ளது’ என்கிறது சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (3:12.6). இந்தக் கருத்தையே ரிக் வேதத்திலுள்ள (10:8.90) புருஷ ஸூக்தமும் கூறுகிறது.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 249:
இந்தக் கருத்தைக் கூறுகின்றன:
44.வேதங்களும் இந்தக் கருத்தைக் கூறுகின்றன________
சொல்ல தெரிந்துகொள்வோம் !!??
எதையும் யாரிடமும் சொல்ல தெரியாதே சொல்வதால் தான் ??
உங்களது சொல்லின் தாக்கம் சரியாக சென்று சேர்வது இல்லை ..
முதலில் " நான் சொல்கிறேன் ?? நீ கேள் !! " என்ற மனப்பான்மையை
அதாவது
தன்னை முன்னிறுத்தி, தனக்கு தெரிந்தது என்ற ஆணவப்போக்கில் சொல்லுவதை தவிருங்கள் ..
அப்படி ஆணவப்போக்கில் வெளிப்படும் சொல் !!
யாரிடம் சொல்கிறோமோ அவரின் ஆணவத்தை தூண்டி அதை ஏன் நான் கேட்க வேண்டும் ?? என்ற மனப்பான்மையை அது உருவாக்குவது இயல்பு ..
காரணம்
பரிமாறப்படும் உணவுக்கு முன்னே அதன் வாசம் வெளிப்பட்டு பசியை தூண்டுவது போல ..
எந்த உணர்வோடு சொல் பரிமாறப்படுகிறதோ அந்த உணர்வின் தாக்கம் சொல்லுக்கு முன்னே கேட்பவரிடம் சென்று அடையும் !!
அதே போல
" இதையெல்லாம் கேட்க மாற்றார்கள் ?? "
" இதற்க்கு எல்லாம் என்ன சொன்னாலும் புரியாது !! "
" எதற்கும் சொல்லிவைப்போம் !! "
போன்ற எண்ணத்தோடு கூடிய உணர்வை வைத்து கொண்டு எதை சொன்னாலும் !!
அது அதை எப்படி எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்று முன்னமே நீங்கள் அறிவித்த பின் தான் சொல்கிறீர்கள் ..
பின்னே எப்படித்தான் சொல்வது ??
இருக்கவே இருக்கிறான் இறைவன் ..
அவனே எதனுள்ளும் இருந்து !!
அதற்க்கு
எது எப்போது எப்படி புரியவேண்டுமோ அப்படி சொல்லி அதை கையாள்கிறான் என்பதும் நாம் வாழ்வில் நாம் அனுபவித்த உண்மை தானே !!!
" அப்போது கேட்கவில்லை இப்போது புரிகிறது " என்று நாமே உணர்ந்தது தானே ..
நம்மோடு ஆத்மார்த்தமாக ஆத்மநாதனால் பிணைக்கபட்ட ஆன்மாக்கள் தானே இங்கே இருப்பது அனைத்தும் ..
அப்போது ஆத்மநாதனை முன்னிறுத்தி !!
சொல்வது கேட்கப்படுமா ?? அது செயலாகுமா ?? போன்ற சலனம் இல்லாதே ..
இறைவனை உங்கள் சிந்தையில் இருத்தி சொல்ல நினைபவரின் உருவம் !! முகபாவம் கடந்து !! அந்த ஆன்மாவிடம் உங்கள் ஆன்மநிலையில் இருந்து ஆத்மநாதனை முன்னிறுத்தி !!
அன்பு குழந்தையே...
எதிரியை அழிக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் வந்ததே அந்த எண்ணத்தையும் அந்த எண்ண உணர்வையும் அழியுங்கள் வாழ்க்கை ஆனந்தமாகும். உனக்கு இன் னும் சில விஷயங்கள் புரியாதவையாக உள்ளன. நீ மலைபோல நினைத்திருக்கும் பிரச்சினைகள் எல்லாம் நான் ஏற்கனவே தீர்த்துவிட்டேன்.
எத்தனை முறை சொன்னாலும் நீ அந்த பயத் திலேயே இருப்பதால் தீர்த்த பிரச்சி னையை ’தீர வேண்டும் என தொடர்ந்து வேண்டிக் கொண்டு இருக்கிறாய். பிரச்சி னை என்று வந்துவிட்டால் ஒரேயடியாக பயந்து விடுகிறாய். இதை இப்போதே விட்டு விடு இனி வரப்போவதெல்லாம் உனக்கு வசந்த காலங்கள்.
வாழ்வில் எதையெல்லாம் நீ நிரந்தரம் என நினைத்துக் கொண்டிருந்தாயோ அவை எல்லாம் நிதர்சனம் இல்லாத பொய்கள் என்பதைப் புரிந்து கொள்ளவே சோதனைகள் தரப்பட்டன. யாரை நம்பி நீ உன்னுடைய உடமைகளை கொடுத்தா யோ அவர்கள் உண்மை இல்லாதவர்கள் என்பதை உணர்த்தவே பிரச்சினையில் உன்னை சிக்க வைத்தேன்.
யாரை எதிர்பார்த்திருந்தாயோ அவர்களா ல் உனக்கு நன்மையில்லை என்பதை உணர்த்தவே அவர்களின் சுயரூபத்தை உனக்கு வெளிப்படுத்தினேன். ஆனால் நீயோ வெகுளியாக இருந்துவிட்டாய். உன து அன்பு குணத்தை அப்பாவித் தனத்தை அவர்கள் பயன்படுத்திக் கொண்டார்கள்.
பொருளையும் நம்பிக்கையையும் இழந்து விட்டாய். அவமானமும் பட்டாய். அந்த கெட்ட காலங்களை நினைத்துப் பார்க்க வேண்டாம். இந்தக் காலங்கள் மாறி விட்டன..இனி உனக்கு வருவதெல்லாம் வசந்த காலங்களே. சோர்ந்து போயிருந்த உன்னைத் தேற்றி இதோ நான் உனது வலது கையைப் பிடித்துத் தூக்கி நிறுத்தினேன்.
நான் உன்னை தாங்கி கொண்டிருக்கிறேன் என்பதை உணர்த்து வதற்காக பல முறை உன் கோரிக்கைக ளை நிறைவேற்றித்தந்தேன்..இக்கட்டான நேரங்களில் எல்லாம் உடன் இருந்து உன்னைக் காப்பாற்றினேன். நீ கூப்பிட்ட நேரத்தில் எல்லாம் உனக்கு பதில் குரல் கொடுத்தேன்.
இதையெல்லாம் நான் எதற்காகச் செய்தே ன். நீ எப்போதும் ஆனந்தமாக இருக்க வேண்டும் என்பதற்காகச் செய்தேன்.
ஆனந்தம் மன மகிழ்ச்சியாக இருக்கும் போது அல்லவா வருகிறது. மன மகிழ்ச்சி எப்போது வருகிறது. உன் கோரிக்கைகள் அனைத்தும் நிறைவேறிய பிறகுதானே வருகிறது.
நீயோ நான் முடித்துவிட்ட பிரச்சினைகள் இன்னும் முடியவில்லை என தவறுதலாக ப் புரிந்து கொண்டு, இன்னும் துக்கத்தில் இருக்கிறாய். அதை தூக்கி உன் மனதிலி ருந்து எரிந்து விடு. அப்போது நீ கலக்கம் அடையமாட்டாய். மனிதனாகப் பிறந்தால் எல்லாவற்றையும் அனுபவித்து தான் தீரவேண்டியிருக்கிறது.
நீ ஆனந்தமாக இருக்கும்போது உனக்குள் தைரியம் பிறக்கும், தன்னம்பிக்கை பிறக்கும். எதையும் சாதிக்கலாம் என்ற உற்சாகம் பிறக்கும்..உன் வேண்டுதல்கள் எல்லாம் பலிக்கும். உன க்கு எல்லா சூழ்நி லைகளிலும் நான் துணை நிற்பேன். கவலை கொள்ளாதே இந்நிலை கூடிய விரைவில் மாறும்.
.
வாய் விட்டு சொன்னாலோ !! இல்லை ஆழ்ந்து நினைவில் வெளிப்படுத்தினாலோ !! அதற்க்கு புரியவேண்டிய விதத்தில் புரியவைப்பவன் பார்த்து கொள்வான் !!
உணவு சமைக்கப்படும் இடத்தில் நல்ல அதிர்வுகள் இருத்தல் அவசியம். சமைக்கும் போது அனாவசிய சண்டைகள் அற்ப விவாதங்கள் நடந்தால் அந்த உணவு அசுத்தப்பட்டு விடும். துரியோதனன் 56 விதமான விசேஷ உணவு வகைகளைத் தயாரித்து கிருஷ்ணரை சாப்பிடக் கூப்பிட்டான். உணவு சமைக்கும் இடத்தில் கிருஷ்ணரை எப்படி கைது செய்வது என்று கெட்ட விவாதத்துடன் உணவு சமைக்கப்பட்டது. கிருஷ்ணர் உணவு சாப்பிட மறுத்து நேராக விதுரன் வீட்டிற்குச் சென்றார். அவரைப் பார்த்த விதுரரின் மனைவி புளகாங்கிதம் அடைந்தாள். கிருஷ்ணர் வந்த மகிழ்ச்சியில் எதைத் தருகிறோம் என்பதே தெரியாமல் வாழைப்பழத்தை உரித்து பழத்தைத் தூக்கி எறிந்து விட்டு தோலை அன்புடன் கிருஷ்ணருக்குத் தந்தாள். அதை வாங்கி சாப்பிட்ட கிருஷ்ணர் மகிழ்ந்தார். இதைப் பார்த்துப் பதறிப் போன விதுரர் மனைவியை நோக்கிக் கோபமான பார்வையை வீசவே கிருஷ்ணர் விதுரா நான் அன்பிற்கு மட்டுமே கட்டுப்படுவேன். எனக்கு உள்ளன்புடன் ஒரு துளி நீர் ஒரு இலை ஒரு பழம் எதைத் தந்தாலும் அதுவே எனக்குப் போதும் என்று அருளினார். உள்ளன்புடன் அனாவசிய சண்டைகள், அற்ப விவாதங்கள் இல்லாத இடத்தில் உணவு சமைக்கப்படவேண்டும். சமைக்கும் பொழுது கணவரை குழந்தைகளை நினைத்து வாழ்த்தி, அவர்கள் ஆரோக்கியமாக இருக்க வேண்டும் என்று நினைத்து சமைத்தல் வேண்டும். அதுமட்டுமன்றி தெய்வீகமான பாடல்களை கேட்டுக்கொண்டே சமைக்கும் பொழுது அதனுடைய அதிர்வுகள் சமைக்கும் உணவில் உள்ள தண்ணீரினால் உள் வாங்கப்படுகிறது. இறைவனை நினைத்துக் கொண்டே சமைக்கும் பொழுது, நம்முடைய குடும்பத்தினருக்கு, குழந்தைகளுக்கு இறை உணர்வு உணவின் வழியாக கொடுக்கப்படுகிறது. அசுத்தமான சூழ்நிலையில் நாம் சுவாசிக்கும் பொழுது , அசுத்தமான தண்ணீர் குடிக்கும் பொழுது ,அசுத்தமான உணவை உண்ணும் பொழுது நம் உடல்நிலை பாதிக்கப்படுகிறது அதுபோல் நாம் கோபத்துடன் சமைப்பது, வேண்டாவெறுப்புடன் சமைப்பது, டிவியில் வரும் வன்முறை காட்சிகள், அழுகை காட்சிகள் போன்றவற்றை கேட்டுக்கொண்டு சமைப்பது போன்றவை நம் குடும்பத்தினருக்கு, தேவையில்லாத உணர்வுகளை கொடுக்கிறது. நம் குடும்பத்தில் பிடிவாதம் பிடிக்கும் குழந்தைகள், முரட்டுத்தனமாக நடக்கும் குழந்தைகள், கோபப்படும் கணவர், மாமியார் போன்றவர்கள் நாம் அன்புடன் வாழ்த்தி சமைக்கும் உணவினால், தெய்வீக பாடல்களை கேட்டுக்கொண்டே சமைக்கும் உணவை உண்பதினால், அவர்களுடைய எண்ணங்களில் செயல்களில் மாற்றம் ஏற்படுவதை உணர முடியும். எனவே அவசர அவசரமாக பரிமாறாமல், டிவி பார்த்துக்கொண்டே பரிமாறாமல், குழந்தைகளும் கணவரும் டிவி பார்த்துக்கொண்டே சாப்பிடாமல், அனைவரும் குடும்பமாக ஒன்றாக உட்கார்ந்து சாப்பிடும் பொழுது ஆரோக்கியமான உடல்நிலை மட்டுமல்ல மனநிலை மற்றும் நற்பண்புகள், நற்குணங்கள், தெளிவாக பேசும் தன்மை, தெளிவாக முடிவு எடுக்கும் தன்மை, போன்ற மாற்றங்கள் குடும்பத்தினரிடம் ஏற்படுவதை உணரலாம்.......
இந்த இறையருளிய தன்மையை எல்லா உயிர்களிடமும் நீங்கள் வெளிப்படுத்தலாம் !!
அங்கே மொழி என்பது கூட இரண்டாம்பட்சம் தான் ..
இறையுடன் தான் உங்கள் உரையாடல் நிகழ்கின்றது ..
அது தொடர்புடைய ஆன்மாவிற்கு அது உணர்விக்கிறது என்பதே மெய் ..
ஆன்மிகம் ஏதோ வழிபட்டு வரன்கள் மட்டுமே பெறுவது அல்ல ..
நாம் வாழ்வில் ஒவ்வொரு கணத்திலும் அது பயன்படும் படியே இருக்கின்றது என்பதே மெய் ..
மந்த்ரவர்ணாத் || 2:3.44 ||
பொருள்: இந்தக் (அம்சம்—அம்ஸீ) கருத்தை வேத மந்திரங்களும் கூறுகின்றன. எனவே ஜீவாத்மா, பரமாத்மாவின் அம்சம் என்பதே உண்மை.
‘இந்தப் பிரபஞ்சம் இறைவனின் மகிமையே, இறைவன் தமது படைப்பாகிய இந்தப் பிரபஞ்சத்தை விட மேலானவர். படைக்கப்பட்ட அனைத்து உயிரினங்களும் அவரின் கால் பகுதி மட்டுமே; மற்ற முக்கால் பகுதி அனைத்தையும் கடந்ததாக உள்ளது’ என்கிறது சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (3:12.6). இந்தக் கருத்தையே ரிக் வேதத்திலுள்ள (10:8.90) புருஷ ஸூக்தமும் கூறுகிறது.
இவ்வாறு இறைவன் முழுமையாகவும் உயிரினங்கள் அம்ஸங்களாகவும் இருப்பதை வேத மந்திரங்களும் கூறுகின்றன.
45. ஸ்மிருதிகளும் இந்தக் கருத்தைக் கூறுகின்றன______
அபி ச ஸ்மர்யதே || 2:3.45 ||
பொருள்: அவ்வாறே ஸ்மிருதிகளும் கூறுகின்றன.
இறைவன் முழுமையாகவும் உயிரினங்கள் அவரது அம்ஸங்களாக இருப்பதையும் ஸ்மிருதிகளும கூறுகின்றன. உதாரணமாக கீதை (15,7), ‘எனது அம்ஸமே உலகில் உயிர்களாகத் தோன்றி என்றென்றும் இருக்கிறது’, ‘எனது ஓர் அம்ஸத்தால் இந்தப் பிரபஞ்சம் முழுவதையும் தாங்குகிறேன்’ (10:42) என்று கூறுகிறது.
படைக்கப்பட்ட அனைத்து உயிரினங்களும் அவரின் கால் பகுதி மட்டுமே; மற்ற முக்கால் பகுதி அனைத்தையும் கடந்ததாக உள்ளது’ என்கிறது சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (3:12.6). இந்தக் கருத்தையே ரிக் வேதத்திலுள்ள (10:8.90) புருஷ ஸூக்தமும் கூறுகிறது.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 250:
இறைவனைப் பாதிக்குமா?:
46.உயிர்களின் இன்ப துன்பங்கள் இறைவனைப் பாதிக்குமா?________
ப்ரகாசாதிவனைவம் || 2:3.46 ||எனக்கு பிடித்தது எங்கு இருக்கிறதோ / இல்லையோ ??
என்னை பிடித்ததே எங்கும் இருக்கிறது !! ( இதை படித்து குழப்பிக்கொண்டு என்னை திட்டாதிங்க, இவன் உளறல் கொஞ்சம் இப்படிதான் இருக்கிறது ?? )
எனக்கு பிடித்தது / பிடிக்காதது என்ற அறியாமையில் உழலும் நான் !!
என்னை எங்குமாய் எதிலும் பிடித்துக்கொண்டு இருப்பதை உணரவில்லை ??
என்னை என்னுள்ளும் புறமுமாக ஒன்று பிடித்துக்கொண்டே இருப்பதால் தான் !!
நான் என்று ஏதோ ஒன்றை இருக்கிறேன் !!
அப்படி இருப்பதாலேயே பிடித்தது / பிடிக்காதது என்று வகைபடுத்துகிறேன் ??
அதில் குறை / இதில் நிறை என்று பேசுகிறேன் / நினைக்கிறன் !!
அவனது பிடிப்பின் வழியேதான்
நான் இருக்கிறேன், இயங்குகிறேன், என்ற எல்லாம் நடைபெறுகிறது !!
அப்போது என்னை பிடித்திருப்பதே
நான் காணும் ? கேட்க்கும் ? நினைக்கும் ? உணரும் ? ஸ்பரிசிக்கும் ? யூகிக்கும் ? போன்ற அனைத்தையும் பிடித்திருக்கிறது,
அதனாலேயே
என்னால் அதை பார்க்க ? நினைக்க ? உணர ? ஸ்பரிசிக்க ? கேட்க்க ? யூகிக்ககூட ........ முடிகிறது !!
அப்படி
என்னை எனக்கு எல்லா நேரத்திலும் பிடிக்காத போது ??
எப்போதும், எதுவாகவும், என்னை பிடித்துக்கொண்டு இருக்கும் ஒன்று எனக்கு பிடிக்காததை கூட பிடித்திருக்க காரணம் ??
என்னை பிடித்தது
என்னை மீறி என்னோடு சேர்த்து எதையும் அதற்க்கு பிடித்திருக்கிறது ??
உங்களை நீங்கள் #வெறுப்பவர்களாக_நினைப்பவர்கள் தான் !! உங்கள் மீது அதீத பிரியம் கொண்டவர்களாக இருக்கிறார்கள் !! நீங்கள் தான் அவர்கள் உங்களை வெறுக்கிறார்கள் என்று எண்ணிக்கொள்கிறீர்கள் !! உங்களுக்கு அந்த மெய் புரிந்துவிட்டால் !! உங்களை வெறுப்பவர்கள் என்று யாருமே இல்லை என்பதும் !! நீங்களும் யாரையும் வெறுக்கவில்லை என்பதும் !! இறையின் ஆளுமையில் விளையும் அன்பே எங்கும் எப்போதும் பரிமாறப்படுகிறது என்ற மெய்யும் புரிந்துவிடும் ..
உங்களை பார்க்கையில் !! பேசுகையில் !! உங்களை வெறுப்பது போல அவர்கள் பாவனை செய்தாலும் !!
அவர்கள் மிகவும் விரும்பியதை நினைப்பதைவிட உங்களை தான் அதிகமாக நினைக்கிறார்கள் என்பதே இங்கு மெய் !!
உதாரணமாக
உங்களுக்கு மிகவும் பிடித்த உணவு, அதுவும் நீங்கள் அதை எப்படி உண்ணவேண்டும் என்று நினைக்கிறீர்களோ அப்படியான பக்குவத்தில் உங்கள் முன்னே இருக்கு என்று வைத்துக்கொள்வோம் !!
அதே சமயம்
உங்களால் வெறுக்கப்படுபவர்கள் என்று நீங்கள் உங்களை ஏமாற்றிக்கொள்பவர்கள் யாரோ, நினைவிலோ, நிஜத்திலோ, யாரோ அவர்கள் பற்றி பேசியோ உங்கள் காதில் விழுந்தால் என்ன செய்விர்கள் !!
உடனே உங்களுக்கு மிகவும் பிடித்த, தக்க பாக்குவத்தில், வாசத்தால் ஈர்க்கும் உணவு கூட உங்கள் எண்ணத்தை ஆளாது, மாறாக நீங்கள் பிடிக்காதவர்கள் என்று எண்ணிக்கொள்பவர்கள் தான் உங்கள் சிந்தை முழுவதும் ஆள்வார்கள் !!
என்னதான் உங்களுக்கு மிகவும் பிடித்தாக நீங்கள் உங்கள் நினைவில் வைத்திருக்கும் பட்டியலை கூட மறந்து !! பிடிக்கவில்லை என்று நினைப்பதில் உங்கள் கவனம் முழுவதுமாக செல்கிறது என்றால், உங்களை அவர்கள் எவ்வளவு தூரம் கவர்ந்து உள்ளார்கள் !!
நம் எண்ணத்தையே ஈர்த்து, நம் கவனம் முழுவதும் அப்போது அங்கே இல்லாது மீது செல்கின்றது என்றால் !!
உங்களுக்கு அவர்களை எவ்வளவு பிடித்திருக்கின்றது என்று தானே அர்த்தம் !!
உங்களை அவ்வளவு தூரம் ஈர்க்க !! நீங்கள் அவர்களோடு அவ்வளவு பிடிப்பிலும் / ஆத்மார்த்தமான இணைப்பிலும் இருக்க போய் தானே !! அது சாத்தியம் ஆகிறது ..
இப்போது பாருங்கள் உங்களின் ஈர்ப்பும் / கவனமும் / எதையும் மறக்கச்செய்து அதையே நினைக்கும் தன்மையும் எதற்க்கு வரும் !! உங்களின் அதீத பிடிப்பின் காரணம் தானே அது ..
அதற்க்கு அது செய்த துரோகம், ஏமாற்று வேலை, என்று ஆயிரமாயிரம் காரணம் சொன்னாலும், அவையெல்லாம் முடிந்துவிட்ட ஒன்று தானே ..
இப்போது நிகழும் காலத்தில் அவர்கள் உங்களோடு தொடர்பில் கூட இல்லை தானே ..
ஆனால்
இப்போது உங்களுக்கு வாழ அருளப்பட்ட காலத்தில், உங்களுக்கு பிடித்தது என்று எண்ணும் எல்லாம் உங்களோடு இருக்கும் தருணத்தில் !! அதையெல்லாம் கடந்து, உங்களின் கவனத்தை இதையெல்லாம் மறந்து நினைக்கும்படி ஒன்று செய்கிறது என்றால், அதை நீங்கள் எவ்வளவு ஆழமான பிடித்து இருப்பதால் தானே முடிகின்றது !!
உங்களை ஒத்த சக படைப்புகள் தானே மற்றவையும், அதுவும் அங்கனமே தானே இருக்கின்றது !!
இப்போது கொஞ்சம் மெய்யுணர்ந்து பாருங்கள்
உங்களுக்கு பிடிக்காதவர்கள் ?? வெறுப்பவர்கள் ?? என்று யாருமே இல்லை ..
இன்று
உலக குடும்ப தினம் மே 15 ! ஒருவர் எந்த சூழ்நிலையிலும், எந்த வயதினிலும், எவருக்காகவும், குடும்பத்தை கைவிடாமல் ஆதரவளிக்க வேண்டும் என்பதை இத்தினம் வலியுறுத்துகிறது. தனிக்குடும்ப வாழ்க்கை, விவாகரத்துகள், தாய், தந்தை இல்லாத குழந்தைகள், ஒருங்கிணைப்பு இல்லாத குடும்பங்கள் போன்றவை அதிகரித்துக் கொண்டே வருகின்றன. இதை தடுப்பதற்கு குடும்பங்களின் ஓற்றுமை அவசியம்.
இன்றைய நவீன உலகில், வாழ்வாதாரத்திற்காக, சொந்த இடங்களை விட்டு, வெவ்வேறு இடங்களில் பணியாற்றுவோரின் எண்ணிக்கை அதிகரிக்கிறது. குடும்ப உறுப்பினர்கள் ஒன்றாக இருப்பது அரிதாக உள்ளது. குடும்ப கட்டமைப்பிலும் "விரிசல்' உருவாகிறது. அப்படிப்பட்ட விரிசல் போக்குகளுக்கு இடமளிக்காமல் குடும்ப மகத்துவத்தை உணர்ந்து குடும்ப உறவுகளைப் பேணவேண்டும் என இன்னாளில் உறுதியேற்போம்.
வெளியே சொல்லிக்காட்டி !! நடித்துக்கொண்டே !! அவர்களோடு ஆழ்ந்த பிணைப்பில் தான் இருக்கிறீர்கள் !!
வெளியே இது பிடிக்கும் / அது பிடிக்காது என்பது சிவ காலை வணக்கம்
பாடல்
****
சதுரிழந் தறிமால் கொண்டு சாரும்
கதியது பரமா அதிசய மாகக்
கற்றா மனமெனக் கதறியும் பதறியும்
மற்றோர் தெய்வங் கனவிலும் நினையா
தருபரத் தொருவன் அவனியில் வந்து 75
குருபர னாகி அருளிய பெருமையைச்
சிறுமையென் றிகழாதே திருவடி யிணையைப்
பிறிவினை யறியா நிழலது போல
முன்பின் னாகி முனியா தத்திசை
என்புநைந் துருகி நெக்குநெக் கேங்கி 80எல்லாம் பாவனையே ..
இறைவனின் படைப்புகள் தானே அனைத்தும் அதில் அவன் அனைத்தையும் ஏற்றுக்கொண்டு அருள்வது போலவே தானே நீங்களும் அனைத்தையும் ஏற்றுக்கொண்டவர்களாக !! படைத்தவனின் தன்மை பெற்ற படைப்புகளாக இருக்கிறீர்கள் !!
அதை வேறுவிதமாக, நான் என்ற ஆணவம் கொண்டு எண்ணினாலும், இறையின் தன்மைதானே அங்கே இருக்கு !!
மெய்யுணருங்கள் !! மெய்யானவன் திருவருள் என்றும் உங்களோடு எப்போதும் இருக்கு ....
அப்போது
என்னை மீறி நானே அறியாத என்னிடம் ஏதோ அதற்க்கு பிடித்தவிதமாய் அது அறிந்ததாலேயே என்னை பிடித்திருக்கிறது என்பதால் !!
எனக்கு பிடித்தது / பிடிக்காதது என்று
என்னை பிடித்தற்கு பிடித்ததை நான் வகை படுத்துவதும் ? வெறுப்பதும் ? ஒதுக்குவதும் ?? முறையோ ??
எவ்வளவு பெரிய முட்டாள் நான் ??
என்னை பிடித்திருப்பது யாதுமாகிய சிவம் !!
என்னை பிடித்ததையே கூட மடமையால் வகைபடுத்தி ஒதுக்கும் மடமையை புரிந்துகொண்டே இருக்கிறேன் !!
அப்போதும் என்னை விடாது என்னை பிடித்திருக்கிறது ??
இனியாவது
பிடிக்கப்பட்டு இருப்பதை கடந்து ??
பிடித்ததையே உணர்வேனோ !!
அங்கனம் உணரதொடன்கினால்
பிடிக்காதது என்று ஏதுமில்லையே !!!!!!!!
சிவமே உன்னை உன்னையாகவே எங்கும் பார்க்க !! கேட்க்க !! உணர !! நினைக்க !! ஸ்பரிசிக்க !! நீயே உட்புகுந்து என் முட்டாள் தனத்தை நீக்கியருளேன் !!
சிவமே சிவமே
பொருள்: இறைவன் இவ்வாறு இன்ப துன்பங்களுக்கு உள்ளாவதில்லை—ஒளி முதலியவை போல்.
உயிர்கள் இறைவனின் அம்சங்கள் என்றால் உயிர்களின் இன்ப துன்பங்கள் இறைவனைப் பாதிக்குமா? கை முதலிய அங்கங்கள் உடம்பின் அங்கங்கள் அல்லது பகுதிகள். எந்த அங்கத்திற்கு நேரும் இன்பமும் துன்பமும் முழு உடம்பையும் பாதிக்கிறது. அது போல் உயிர்களை அங்கங்களாகக் கொண்ட இறைவன் உயிர்களின் இன்பத்தில் இன்பமும், துன்பத்தில் துன்பமும் கொள்வாரா?
‘கொள்ள மாட்டார்’ என்கிறது இந்த ஸூத்ரம். ஒளி முதலியவை அதற்கு உதாரணமாக காட்டப்படுகின்றன. ஒளி பரவும் இடத்திற்கு ஏற்றபடி வளைந்தும் நேராகவும் குறுகியும் செல்வது போல் தோன்றுகிறது. உண்மையில் ஒளி வளைவதோ குறுகுவதோ இல்லை.
ஆகாசம் எங்கும் நிறைந்திருக்கிறது. அதே ஆகாசம் குடம், செம்பு, வாளி என்று பல்வேறு பாத்திரங்களிலும் உள்ளது. இந்தப் பாத்திரங்கள் இடம் மாற்றப்படும் போது அதில் உள்ள ஆகாசமும் இடம் மாறுவது போல், வேகமாக நகர்வது போல் தோன்றுகிறது, ஆனால் உண்மையில் ஆகாசத்தில் எந்த மாற்றமும் இல்லை.
அது போலவே, குவளைத் தண்ணீரில் தெரிகின்ற சூரிய பிம்பம் தண்ணீர் அசையும் போது அசைவது போல் தெரிகிறது. உண்மையில் அது சூரியனை எந்த விதத்திலும் பாதிப்பதில்லை. சூரியன் அசைவதும் இல்லை.
அது போலவே உயிர்களைப் பாதிக்கின்ற இன்பங்களும் துன்பங்களும் எதுவும் இறைவனைப் பாதிப்பது இல்லை.
47. ஸ்மிருதிகள் இந்தக் கருத்தைக் கூறுகின்றன______
ஸ்மரந்தி || 2:3.47 ||
பொருள்: உயிர்களின் இன்ப துன்பங்கள் இறைவனைப் பாதிப்பதில்லை என்றே ஸ்மிருதிகளும் கூறுகின்றன.
உயிர்கள் இறைவனின் அங்கங்களாக இருந்தாலும் அவற்றின் இன்ப துன்பங்களோ பாவ புண்ணியங்களோ இறைவனைப் பாதிப்பதில்லை என்பதை வேதங்கள் கூறுவதைப் போலவே ஸ்மிருதிகளும் கூறுகின்றன. உதாரணத்திற்கு வியாஸ ஸ்மிருதியை மேற்கோள் காட்டுகிறார் ஸ்ரீசங்கரர்: ‘பரமாத்மா, ஜீவாத்மா ஆகிய இருவரில் பரமாத்மா என்றென்றும் இருப்பவர், குணங்களைக் கடந்தவர், தாமரை இலை தண்ணீரால் நனைக்கப்படாதது போல அவரும் உயிர்களின் செயலால் பாதிக்கப்படாதவராக இருக்கிறார். ஜீவாத்மாவோ, அனைத்து செயல்களுக்கும் ஆதாரமாக இருக்கிறான், பந்தத்திற்கும் மோட்சத்திற்கும் உள்ளாகிறான்.’
இதனை பூர்வத்தில் உள்ளவர்கள் புரிந்து கொண்ட மாதிரி, இன்றைய பக்தாளுக்கு புரியும்படி. சிதாகாசம் கடாகாசம். உலகம் என்று ஒர் இடமில்லை. அது ஓர் அனுபவம். நாம் உலகத்தில் இருக்கிறோம் என்று நம்புகின்றோம். ஆனால் உலகம்தான் நமக்குள் இருக்கின்றது. நம் உணர்வு வெளியில் உலகம் எழுகின்றது, இருக்கின்றது, விழுகின்றது. ஆனால் உணர்வுவெளி எப்போதும் இருக்கிறது. உள்ளீடு இருந்தாலும் இல்லாமல் போனாலும் உணர்வுவெளி இருந்து கொண்டிருக்கின்றது.
உங்கள் நம்பிக்கையில் ஒளிந்திருக்கும் மூடநம்பிக்கையின் மீதான பற்றாலே, இன்று வரை பொய்கள் எல்லாம் ஏற்றத்தை மட்டுமே சந்தித்து வருகிறது.
-
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 251:
வேறுபாடு ஏன்?:
48. இறைவனின் அம்ஸமே மனிதன் என்றால் மனிதர்களுக்குள் வேறுபாடு ஏன்?______
தேவி புராணாந்தர்கத ஶ்ரீவிந்த்யவாஸினி தண்டகம் :
கோரன் எனும் ராக்ஷஸனை ஶ்ரீசாமுண்டா தேவி வதைக்க வேண்டி இந்த்ரன் ஹரி கமலாஸனர் மஹாதேவர் ஆகியோர் தனித்தனியாக ஶ்ரீவிந்த்யவாஸினி சாமுண்டா தேவியை ஸ்துதித்த சரித்ரம் தேவி புராணத்தில் விஷேஷமாக விளங்குகின்றது.
அதில் மஹாதேவரான பரமஶிவன் பகவதி ஶ்ரீவிந்த்யவாஸினியை கோரன் எனும் ராக்ஷஸனை வதைக்க வேண்டி ஸ்துதித்த ஶ்ரீவிந்த்யவாஸினி தண்டகம் பரம அத்புதமானது. அதிலிருந்து சில துளிகள் மட்டும்
ஶ்ரீவிந்த்யவாஸினி தேவி தண்டகம்
ஶ்ரீமஹாதேவ உவாச :
"ஸுவ்ரதே வரே மந்த்ரமூர்தி மஹாமூர்தே தி³க்³வ்யாபினி ஸுப்ரஸன்னே ப்ரஸன்னார்சிதே கோ³தமி கௌஶகி பார்வ்வதி பூ⁴தவேதாலி காத்யாயனி ருʼக்³யஜு꞉ஸாமாத²ர்வ்வப்ரியே தே³வீ நித்யே" .. 33 ..
ஶ்ரீமஹாதேவர் கூறினார் :
"அழகிய விரதத்தை உடையவளே!! வரமளிப்பவளே!! மந்த்ர மூர்த்தியே!! அனைத்தினுக்கும் மேம்பட்டவளே!! ஸர்வ திக்குகளிலும் வ்யாபித்து விளங்குபவளே!! ப்ரஸன்னையே!! கௌதமி வடிவில் விளங்குபவளே!! கௌஶிகி எனும் மஹாஸரஸ்வதியே!! பார்வதி எனும் மலைமகளே!! பூத வேதாளியே!! காத்யாயனரின் குமாரியே!! ருக் யஜூர் ஸாமம் அதர்வணம் எனும் நான்கு வேதங்களில் ப்ரியத்தை உடையவளே!! தேவி!! மஹா நித்யையே!!"
"ஶுபே⁴ பீ⁴மநாதே³ மஹாவாயுவேகே³ ஸரஸ்வத்யருந்த⁴த்யமோகே⁴ அஸங்க்²யாதபா³ஹூத³ரே(அ)னேகவக்த்
"மங்கள வடிவானவளே!! பெருஞ்சத்தத்தை விளைவிப்பவளே!! வாயுவை விட வேகமானவளே!! ஸரஸ்வதியே!! அருந்ததியே!! ஆயுதங்களை கரங்களில் ஏந்தியவளே!! அனேக முகங்களைக் கொண்டவளே!! ஶாகம்பரி எனும் துர்கையே!! மலைக்கொடுமுடிகளில் வசிப்பவளே!! குகைகளில் வசிப்பவளே!!"
"குவலயாத³லநீலலோலாலஸை꞉ லோசனை꞉ ஸ்னேஹயுக்தே
ஶதாக்ஷேபவக்த்ராம்பு³ஜோத்³பா⁴ஸி
"குவலய புஷ்பம் போன்ற மூன்று கண்களைக் கொண்டவளே!! தாயே!! ஸ்நேஹம் பொங்கும் பார்வையை உடையவளே!! அம்புஜத்தைப் போல் வதனத்தினளே!! காலத்தை அழிப்பவளே!! கேட்ட வரமளிப்பவளே!! உபாஸகர்களுக்கு ஸ்வர்கம் பாதாளம் மோக்ஷம் ஆகியவற்றை அளிப்பவளே!! சக்ரவர்த்தி பதவியை அளிப்பவளே!! ஶ்ரீதரியே!! என் மீது உனது புத்ரனைப் போல் உன் பார்வையை வைத்திருப்பாயாக!!"
என்று ஶ்ரீமஹாதேவர் ஶ்ரீவிந்த்யவாஸினி துர்காம்பாளை ஸ்துதித்தார்.
தேவி புராணமும் த்ரிபுரா ரஹஸ்யமும் ஶாக்தர்களுக்கு மிக முக்கியமான பொக்கிஷங்கள். பாஸ்கரராயர் முதற்கொண்ட மஹான்கள் இவ்விரண்டு க்ரந்தங்களிலிருந்தும் மேற்கோள்கள் காட்டியிருப்பது மிக விஷேஷமான விஷயம்.
ஸர்வம் லலிதார்ப்பணம்
காமாக்ஷி சரணம்
--
அனுஜ்ஞாபரிகாரௌ தேஹஸம்பந்தாஜ்ஜ்யோதிராதிவத் || 2:3.48 ||
பொருள்: மனிதர்களுக்கிடையே நிலவும் விதிவிலக்குகள் உடல் தொடர்பால் சம்பந்தப்பட்டவை---நெருப்பு முதலியவை போல்.
எல்லா உயிர்களும் இறைவனின் அம்சம் என்றால் எல்லா உயிர்களும் எல்லா மனிதர்களும் தெய்வீகமானவர்கள் என்று பொருள். எல்லோரும் தெய்வீகமானவர்கள் என்றால் அவர்களுக்கிடையே வேறுபாடுகள் ஏன்? சிலர் சில காரியங்களைச் செய்யலாம், சிலர் செய்யக் கூடாது என்றெல்லாம் பாகுபாடு ஏன்? இந்தக் கேள்விக்கு இந்த ஸூத்ரம் விடையளிக்கிறது.
இறைவனின் அம்சம் மனிதன் என்றால், மனிதனின் அடிப்படை தெய்வீகம் என்பது பொருள். ஆனால் அவனது மனமும் உடம்பும் வினைப் பயன்களுக்கு ஏற்ப வாய்ப்பவை. அவற்றிற்கென்று சில தகுதிகளும் இயல்புகளும் இருப்பதை மறுக்க இயலாது. அதற்கேற்ப சமுதாயத்தில் சில ஏற்றத்தாழ்வுகள் வகுக்கப்பட்டுள்ளன. இது பற்றி ஏற்கெனவே #1:3.34 முன்னுரையில் கண்டோம். இந்தப் பாகுபாடுகளுக்கு உடலும் மனமும் காரணமே தவிர ஆன்மா ஒரு போதும் காரணம் அல்ல. இறையம்சமான ஆன்மா எல்லோரிலும் உள்ளது.
நெருப்பு தூயதும் அல்ல, தீயதும் அல்ல. யாகத்தில் வளரும் போது அது தூய அக்கினியாகிறது. சிதையில் எரியும் போது அது தூய்மையை இழக்கிறது. எந்த இடத்தைச் சார்ந்து இருக்கிறதோ அந்த இடத்திற்கேற்ப அது தூயது என்றும் தீயது என்றும் கூறப்படுகிறது.
அது போலவே, ஆகாசத்தை எடுத்துக் கொண்டால் அதற்கென்று ஒரு பண்பு இல்லை. கோயிலில் அது தூய பண்பைப் பெறுகிறது, சாக்கடையில் அது தூய்மையை இழக்கிறது.
ஆன்மாவும் சேர்கின்ற உடம்பையும் மனத்தையும் பொறுத்து குறிப்பிட்ட செயலுக்கான தகுதியையும் தகுதியின்மையையும் பெறுகிறது.
வேலை கிடைப்பதற்கு உதவும் ஸ்ரீ லட்சுமி ஸ்லோகம்
ஸ்ரீ லட்சுமி கடாட்சம் பெற்று செல்வம் வளரவும், வேலை கிடைக்கவும், கீழ்க்கண்ட சுலோகத்தை தினமும் காலை 10 முறை ஜபித்து வந்தால் நல்ல பலனை காணலாம்.
ஸ்ரீ தேவிஹி அம்ருதோத் பூதா-கமலா-சந்த்ர சேபாநா விஷ்ணு-பத்னீ வைஷ்ணவீச வராரோஹீ ச || ஸார்ங்கிணீ ஹரி-ப்ரியா தேவ-தேவி மஹாலக்ஷமீ ச ஸுந்தரீ|||
வெள்ளிக்கிழமை மாலை வேளைகளில் வீட்டில் நெய்தீபம் ஏற்றி ஸ்ரீ இலட்சுமி பூஜை செய்து 108 முறை ஜபித்துவர விரைவில் வேலை கிடைக்கும்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 252:
குழப்பம் இல்லாமல் போகிறது:
49. ஆன்மாக்கள் பல என்று கொள்வதால் இன்ப துன்ப அனுபவங்களை விளக்குவதில் குழப்பம் இல்லாமல் போகிறது______
அஸந்ததேச்சாவ்யதிகர: || 2:3.49 ||
பொருள்: ஜீவாத்மாக்கள் தனித்தனியாக இருப்பதால் கலப்பு ஏற்படுவதற்கான வாய்ப்பு இல்லாமல் போகிறது.
ஆன்மா ஒன்றே உள்ளது என்ற கருத்தை ஏற்றுக் கொண்டால் இவன் செய்யும் பாவம் அவனுக்கும், அவன் செய்யும் புண்ணியம் மற்றவனுக்கும் சேரும் என்றெல்லாம் கருத வாய்ப்புண்டு. ஆனால் ஆன்மா பல, அவை உடம்பு மற்றும் மனத்திற்கேற்ப அறிவு, இன்பம் போன்ற பண்புகளைப் பெற்றுள்ளது என்று கருதும்போது இத்தகைய குழப்பத்திற்கு வாய்ப்பு இல்லை.
50. ஜீவாத்மா பரமாத்மாவின் பிரதிபிம்பம்_______
ஆபாஸ ஏவ ச || 2:3.50 ||
பொருள்: ஜீவாத்மா பரமாத்மாவின் பிரதிபிம்பம் மட்டுமே.
ஜீவாத்மாவும் பரமாத்மாவும் ஒருவரே என்ற கருத்து ஒரு பக்கம், இருவரும் முற்றிலும் வேறானவர்கள் என்ற கருத்து மற்றொரு பக்கம். இரண்டுமே செயல்முறையில் புரிந்து கொள்வதற்கு சிரமமானவை. ஜீவாத்மாவும் பரமாத்மாவும் முற்றிலும் வேறானவர்கள் என்றால் ஜீவாத்மாவிடம் தெய்வீகம் என்பதே இல்லை என்றாகும். இல்லாத ஒன்று ஒரு போதும் இருக்க இயலாது. எனவே ஜீவாத்மாவிடம் தெய்வீகம் ஒரு போதும் வர முடியாது. அவன் என்றென்றும் பந்தத்திற்கு உட்பட்டவனாகவே இருப்பான்.
அதே வேளையில், ஜீவாத்மாவும் பரமாத்மாவும் ஒன்றே என்றால் ஜீவாத்மா அனுபவிக்கின்ற இன்ப துன்பங்களும் பந்த மோட்சங்களும் பொருளற்றவையாகி விடும்.
அதனால்தான் ஜீவாத்மா பரமாத்மாவின் அம்சம் என்ற நிலைப்பாட்டை ஸ்ரீபாதராயணர் குறிப்பிட்டார். அம்சம் என்பதை மற்றொரு கோணத்தில் இந்த ஸூத்ரத்தில் பிரதிபிம்ப உதாரணத்தின் மூலம் விளக்குகிறார்.
பிரதிபிம்பம் என்பது மூல பிம்பத்திலிருந்து முற்றிலும் வேறானது என்றும் கூற இயலாது; பிரதிபிம்பமும் மூல பிம்பமும் ஒன்று என்றும் கூற இயலாது. பிரதிபிம்பம் முற்றிலும் பிம்பத்தைச் சார்ந்தது. பிம்பம் இல்லாமல் பிரதிபிம்பம் இல்லை. எனவே பிரதிபிம்பம் பிம்பத்தின் அம்சம் ஆகிறது. அதே வேளையில் பிரதிபிம்பத்தின் எந்தக் குறைபாடுகளும் பிம்பத்தை அணுகுவதும் இல்லை.
அது போலவே பிரதிபிம்பமாகிய ஜீவாத்மா இறைவனிடமிருந்து பிரிக்க முடியாத அம்சமாக இருக்கிறான். அதே வேளையில் அவனது குறைபாடுகள் இறைவனைப் பற்றுவதும் இல்லை.
#சரபேஸ்வரர் உலகை காக்க சிவபெருமான் எடுத்த உருவம் தான் “சரபேஸ்வரர்” அவதாரம். தமிழ்நாட்டில் தஞ்சாவூர் மாவட்டம் கும்பகோணத்தில் இருந்து மயிலாடுதுறை செல்லும் வழியில் சுமார் 8 கி.மீ. தொலைவில் உள்ள திருபுவனம் என்னும் ஊரில் காவிரி தென்கரையில் அழகிய ஸ்ரீ கம்பகரேசுவரர் ஆலயம் அமைந்துள்ளது
வாழ்வில் நடுக்கத்தை சந்தித்த அனைவரின் கம்பத்தினை (நடுக்கத்தை) நீக்கிய இறைவனாக இவர் விளங்கியதால், ‘கம்பகரேஸ்வரர்’ என்றும், ‘நடுக்கம் தவிர்த்த பெருமான்’ என்றும் அழைக்கப்படுகின்றார்.
திரிபுவனச் சக்கரவர்த்தி எனச் சிறப்புப் பெற்றிருந்த மூன்றாம் குலோத்துங்கச் சோழன் கட்டிய சிறப்பு மிக்க
கோயில் திரிபுவனம் கம்பேசுவரர் கோயில். இங்கு சரபேஸ்வரக்கென என தனி சன்னதி உள்ளது. சரபேஸ்வரர் என்பவர் மிகுந்த சக்தி வாய்ந்த உருவம் கொண்டவர். சரபேஸ்வரின் தோற்றம் மிகவும் விசித்திரமானது. மனிதன், பறவை, மிருகம் மூன்றும் சேர்ந்த கலவை தான் சரபேஸ்வரர். சரபேஸ்வரர் எட்டு கால்களும், இரண்டுமுகங்களும், நான்கு கைகளும், மிகக்கூரிய நகங்களும், உடலின் இருபுறங்களில் இறக்கைகளும், சிங்கத்தினைப் போல் நீண்ட வாலும், கருடனைப் போன்ற மூக்கும், யானையைப் போன்ற கண்களும், கோரப் பற்களும், தெய்வீகத் தன்மை கொண்ட மனிதத் தலையும், அதில் சிங்க முகமும் கொண்டு ஒரு விசித்திரமான தோற்றத்தோடுகழுத்து முதல் இடுப்பு வரை மனித உடலோடும் மற்றும் சிம்மம் போன்ற கால்களும் வாலும் கொண்டு கடும் உஷ்ணத்துடன் காட்சி அளிக்கிறார். எனவே இவர் சரபேஸ்வரர் என்றும் கலியுக வரதன் என்றும் என அழைக்கப் படுறார்.
இவர் அவதார காரணம்: #இரணியகசிபு என்ற அசுரர் குல தலைவன் சிவனை நோக்கி சாகா வரம் வேண்டிகடும் தவம் செய்தான். அதன் பயனாக சிவனிடமிருந்து தனக்கு தேவர்களாலும், மனிதர்களாலும் , விலங்குகளாலும் முதலிய யாவராலும் மற்றும் பகலிலோ அல்லது இரவிலோ வீட்டின் வெளிப்புறத்திலோ அல்லது உட்புறத்திலோ மேலும் எந்த ஒரு ஆயுதங்களாலோ தனக்கு மரணம் ஏற்படக்கூடாது என்ற அறிய வரத்தை பெற்றான். தன்னைத்தானே கடவுள் என்று கூறிக்கொண்டு, எதிர்ப்பவர் யாருமின்றி தன்னையே கடவுளாக வணங்க வேண்டும் என்றும் மற்ற தெய்வங்களை வணங்க கூடாது என்று கூறி கொடுமையான ஆட்சி செய்து வந்தான். ஆனால் அவனுக்கு பிறந்த மகன் #பிரகலாதன் தன் தாயின் வயிற்றில் கருவுற்று இருக்கும் பொழுதே நாரத முனிவர் மூலம்திருமாலின் பெருமைகளை கேட்டு சிறந்த ஒரு பரந்தாமனின் பக்தனாய் பிறந்தான். சதாசர்வகாலமும் நாராயணன் நாமம் சொல்லி வளர்ந்தான். இதைக் கண்டு கடும் கோபம் கொண்டான் இரணியன் எவ்வளவு சொல்லியும் தன் நாமம் சொல்லாத தன் மகன் பிரகலாதனை பல வழிகளில் அழித்திட முயன்றான். திருமாலின் அருள் பெற்று இருந்தபிரகலாதன் அனைத்திலிருந்தும் தப்பினான். அப்பொழுது இரணியன் பிரகலாதனை நோக்கி எங்கே உன் நாராயணன் எனக் கேட்க பிரகலாதனோ என் நாராயணன் தூணிலும் இருப்பார், துரும்பிலும் இருப்பார் என கூறினான். அதைக் கேட்டு இரணியன் கடும் கோபம் கொண்டு அருகிலிருந்த தூணை தன் காதையல் தாக்க அதிலிருந்து நரசிம்ம
உரு கொண்டு வெளிப்பட்டார் திருமால். இரணியனது வரத்தின் படியே மனிதனாகவோ, தேவராகவோ, விலங்காகவோ அல்லாது அனைத்தும் கலந்த ஒரு உருவமாக நரசிம்மமாய் வந்து இரவோ பகலோ அல்லாத அந்திப்பொழுது நேரத்தில் எந்தவித ஆயுதமும் இன்றி தன் நகத்தினை கொண்டு வீட்டின் உள்ளும் வெளியும் இல்லாது வாசற்படியில்வைத்து இரணியனை வதம் செய்தார். அசுரனின் குருதி குடித்ததால் ஆக்ரோஷமானார். அவரை சாந்தப் படுத்த யாராலும் முடியவில்லை. அதைக் கண்டு நடுங்கிய தேவர்கள் அனைவரும் சிவனிடம் நரசிம்மரின் கோபம் தணிக்க வேண்டிக்கொண்டார்கள். அவர்களை காக்க சிவன் எடுத்த அவதாரமே சரேபேஸ்வர வடிவமாகும். காஞ்சிபுராணத்தில் நரசிம்மரின் உக்கிரத்தை அடக்கப் பரமசிவன் வீரபத்திரரை அனுப்பியதாகவும், நரசிம்மர் வீரபத்திரரைக் கட்டிப் போட்டுவிட்டதால் சிவன் ஒரு ஜோதி ரூபமாக வீரபத்திரர் உடலில் புகுந்ததாகவும், உடனே சரபேஸ்வரராக வீரபத்திரர் உருமாறி நரசிம்மரின் கோபத்தை அடக்கியதாகவும் கூறுகிறது#பிரத்தியங்கராதேவியு
எதிரி பயத்தை போக்கும்
சரபேஸ்வரரின் சக்தி அளவிட முடியாதது. எதிரிகளால் ஏற்படக்கூடிய பில்லி, சூனியம், ஏவல் மட்டுமல்லாமல் எல்லா விதமான நோய்களையும் தீர்த்து வைப்பார். மேலும் வீடு கட்டுவதில் ஏற்படும் பிரச்சனைகள், தாமதங்கள் நீங்கும், நினைத்த காரியங்கள் நடைபெறும். தீவிரமான நோய்ப்பிணி கொண்டவர்கள் அதிலிருந்து
என்றும் சொல்வர். தேவியின் உதவியுடன் தான் சரபேஸ்வரர், நரசிம்மரின் உக்கிரம் தணித்து சாந்தியடைய வைத்தார் என்கிறது புராணம். இந்த சரபேஸ்வரரைப் ‘பட்சிகளின் அரசன்' ‘நரசிம்ம கர்வ பஞ்சக மூர்த்தி’ என்றும் ‘சாலுவேஸ்வரன்' என்ற திருநாமத்துடனும் குறிப்பிடுகின்றனர்.
எதிரி பயத்தை போக்கும்
சரபேஸ்வரரின் சக்தி அளவிட முடியாதது. எதிரிகளால் ஏற்படக்கூடிய பில்லி, சூனியம், ஏவல் மட்டுமல்லாமல் எல்லா விதமான நோய்களையும் தீர்த்து வைப்பார். மேலும் வீடு கட்டுவதில் ஏற்படும் பிரச்சனைகள், தாமதங்கள் நீங்கும், நினைத்த காரியங்கள் நடைபெறும். தீவிரமான நோய்ப்பிணி கொண்டவர்கள் அதிலிருந்துசுகமடையவும், பயம், பீதி, இனம் காண முடியாத சஞ்சலத்தில் உள்ளவர்கள் அதிலிருந்து விடுபடவும், பகைவர்களை ஒழித்து ஜெயம் காணவும் சரபேஸ்வரர் வழிபாடு உதவும். சரபேஸ்வரர் கால பைரவர் அம்சமே. கால பைரவரையும் சேர்த்து வழிபட்டால் கூடுதல் பலன்கள் வந்து சேரும். ஸ்ரீ சரபேஸ்வரரின் மூலமந்திரத்தைதினமும் பாராயணம் செய்தால் நல்ல பலன் கிடைக்கும் என்று நம்பிக்கை உண்டு. இவரை வணங்க ஞாயிற்றுக்கிழமை உகந்த நாளாகும் மேலும் ராகு கால நேரத்தில் வணங்குவது சிறப்பாகும். செவ்வாய், சனி கிரக சேர்க்கையால் நீங்கள் படும் துன்பங்கள் தீரும். அத்துடன் கர்ம வினை பாவங்களும் நீங்கும்.
9 அகல்விளக்குகளில் தேங்காய் எண்ணெய் விட்டு அதில் வாழை தண்டு நார் மூலம் உருவாக்கப்பட்ட திரிகளை போட்டு ஏழு ஏலக்காய்களை நுணுக்கி விளக்குகளில் சிறிது சிறிதாக போட்டுக் கொள்ளுங்கள். இந்த தீபத்தை சரபேஸ்வரர் சன்னிதியில் ஏற்றி வைக்க வேண்டும். இவ்வாறு தொடர்ந்து ஒன்பது வாரங்கள் செய்து வாருங்கள்.சென்னை கோயம்பேடு குறுங்காலீஸ்வரர் கோயிலில் சரபேஸ்வரருக்கு சன்னதி உள்ளது. மற்றும் சென்னை தாம்பரத்தை அடுத்த சேலையூரில் அமைந்துள்ள மாடம்பாக்கம் தேனுபுரீஸ்வரர் கோயிலில் ஸ்ரீசரபேஸ்வர மூர்த்தி சன்னதி உள்ளது. காஞ்சிபுரம் அருகிலுள்ள தாமல் நகரில் லிங்க உருவத்தில் சரபேஸ்வரர் உள்ளார். வேறுஎங்கும் இவ்வாறு லிங்க சரபேஸ்வர் இல்லை. ஸ்ரீ சரபேஸ்வரர் வழிபாடு துன்பங்களையும் தீர்க்கும்.
எங்கும் இவ்வாறு லிங்க சரபேஸ்வர் இல்லை. ஸ்ரீ சரபேஸ்வரர் வழிபாடு துன்பங்களையும் தீர்க்கும்.
சரபேஸ்வரர் காயத்ரி மந்திரம்:
ஓம் ஸாலுவேசாய வித்மஹே
பஷீ ராஜாய தீமஹீ
தந்நோ சரப ப்ரசோதயாத்.
உங்களின் சங்கடங்கள் நீங்க வாழ்வில் மகிழ்ச்சி பெருக ஶ்ரீசரபேஸ்வரர் அருள் புரியட்டும்
புதன்கிழமை பிரதோஷம் ! 16.05.2023 !
இன்று பிரதோஷம் கிளம்பும் முன் படியுங்க!
இன்று மாலை 4.30க்கு எல்லாருமே பிரதோஷ தரிசனத்துக்கு புறப்படுவோம். அதன் மகிமையைத் தெரிந்து கொண்டு கிளம்புவோமா!
அடிலகன் என்ற சிவபக்தன், பூலோக வாழ்வை முடித்து கயிலாயம் சென்றான். அந்தப்புரத்தில் பார்வதிதேவி சிவனை தியானித்துக் கொண்டிருந்தாள். வெளியே நந்திதேவர் காவல் காத்துக் கொண்டிருந்தார்.
சிவபார்வதியின் தரிசனம் பெற வேண்டுமென விரும்பிய பக்தன், நந்திதேவரையும் மீறி அம்பிகையின் இருப்பிடம் சென்றான். அவளைக் கண்ட மகிழ்ச்சியில் சத்தம் போட்டு வணங்கினான். பக்தனின் குரல் கேட்ட அம்பிகை, தியானம் கலைந்து எழுந்தாள். நந்தியின் காவலையும் மீறி, தன் இருப்பிடத்திற்கு பக்தன் வந்ததைக் கண்டவள், "ஏ நந்தீசா! யாரைக் கேட்டு இவனை உள்ளே அனுமதித்தாய்?'' என்று சத்தமிட்டாள்.
அவளிடம் வந்த நந்தி,""தாயே! தங்கள் பக்தன் என்பதால் தான் அனுமதித்தேன். நீங்கள் பூஜை முடித்த பிறகுதான் அவனை அனுப்பியிருக்க வேண்டும். தவறாக நடந்து விட்டேன், மன்னியுங்கள்,'' என்றார். அங்கு வந்த சிவன், பணியில் தவறிய நந்தியை பூலோகத்தில் மானிடராகப் பிறக்கும்படி செய்து விட்டார்.
இவ்வேளையில் சிலாதர் என்ற முனிவரின் ஆஸ்ரமத்திற்கு சப்தரிஷிகள் வந்தனர்.
அவர்களுக்கு சிலாதரின் மனைவி அன்னம் பரிமாறச் சென்ற போது "குழந்தையில்லாத வீட்டில் துறவிகள் உண்ணக்கூடாது' என்ற விதிப்படி, அங்கு தங்களால் உண்ண இயலாது எனச் சொல்லி சென்று விட்டனர். இதனால் வருந்திய முனிவரும், அவரது மனைவியும் சிவனை உருக்கமாக வேண்டினர். இந்த வேளையில்தான் சிவன், நந்திக்கு சாபம் கொடுத்திருந்தார்.
நந்தீசரை ஒரு பெட்டியில் வைத்து பூலோகத்தில், சிலாதர் தங்கியிருந்த ஆஸ்ரமத்தின் அருகே வைத்தார். சிலாதர் கண்களில் அந்த பெட்டி பட்டது. அதற்குள் காளையின் முகம், மனித உடலுடன் ஒரு குழந்தை இருந்ததைக் கண்டார். தனக்கு குழந்தை கிடைத்ததை எண்ணி மகிழ்ந்தவர், ""இறைவா! பிள்ளையில்லாத எனக்கு ஒரு நற்குழந்தையை தந்திருக்கக் கூடாதா? காளை முகம் கொண்ட குழந்தையை ஊரார் எப்படி ஏற்பார்கள்?'' என மன்றாடினார். அந்த நேரத்தில்,""சிலாதா! வந்திருப்பவன் யாரோ அல்ல. என் காவலன் நந்தீசன். அவனுக்கு அழகான முகம் தருகிறேன். ஆனால், அவனது ஆயுள் பூலோகத்தில் 12 ஆண்டுகள் மட்டுமே. அவன் ஒரு சாபத்தால் உன்னிடம் வந்துள்ளான். அவனை வளர்க்க வேண்டியது உன் பொறுப்பு,'' என அசரீரி ஒலித்தது.
12 ஆண்டு தன்னோடு வாழ வந்தவன் என்றாலும், தங்களை கயிலாயம் அழைத்துப் போகிற பிள்ளை என்பதால், சிலாதர் மகிழ்ந்தார். தன் மனைவியிடம் குழந்தையை ஒப்படைத்தார். அந்தக் குழந்தை சிவலோகப் பிள்ளை என்பதால், அவனைப் பார்த்தவுடனே பலருக்கு நோய் நீங்கியது. சிலர் அவனைக் கடவுளாகவே பாவித்து வணங்கி, தங்களுக்கு முக்திநிலை வேண்டும் என்றனர். அவன் பிரதோஷ வேளையில் (மாலை4.30-6.00) சிவ தியானத்தில் ஈடுபடுவான். அப்போது பக்தர்கள் பலரும் அவனுடன் இணைந்து சிவ தியானம் செய்வர். அவன் கண்மூடி தியானிக்கும் போது, நெற்றியின் நடுவில் சிவதரிசனம் காட்டினான்.
இதனால், தங்களுக்கு பிறப்பற்ற நிலை கிடைத்ததாக மக்கள் எண்ணினர்.
பல அற்புதங்கள் நிகழ்த்திய நந்தீசர், 12 வயதில் தன் பெற்றோருடன் கயிலாயம் சேர்ந்து, இழந்த பதவியை மீண்டும் பெற்றார். தன் தவறுக்கு வருந்தி, முழங்காலிட்டு இன்றும் சிவபார்வதி முன்னால் பணிவுடன் அமர்ந்துள்ளார். பிரதோஷ நாளான இன்று, நந்தீஸ்வரரின் கதையைப் படித்தோருக்கு பூமியில் வாழும் காலம் வரை செல்வச்செழிப்பும், வாழ்வுக்கு பிறகு மறுபிறப்பில்லை என்பதும் ஐதீகம்.
பிரதோஷ வேளையில் உச்சரிக்க வேண்டிய பஞ்சாக்ஷர மந்திரம்!
“ஓம் நமச்சிவாய”
இந்த மந்திரத்தின் மகிமையே தனி. இதனை உச்சரிப்பதனால் என்னென்ன பலன்கள் கிடைக்கும் தெரியுமா?
1. நமது முன்னேற்றத்தை தடுக்கும் கர்ம வினைகள் அகலும்.
2. உடலும் மனமும் ஆரோக்கியம் பெறும்.
3 குடும்பத்தில் அமைதியும்,மகிழ்ச்சியும் பெருகும்.
4. எதிரிகள் நமது பாதையிலிருந்து விலகுவர்.
5. இறுதியில் மோக்ஷம் கிடைக்கும்.
பிரதோஷ காலத்தில் கீழ் காணும் ஸ்லோகத்தை 18 முறை சொல்லவேண்டும்.
ஸித்தயோகீ மஹர்ஷிச்ச
ஸித்தார்த்தஹ் ஸித்த ஸாதக|
பிக்ஷூச்ச பிக்ஷூரூபச்ச
விபனோம்ருது ரவ்யய:
இன்மையிலும் நன்மை தருவார் பிரதோஷ மூர்த்தி !
பிரதோஷ காலத்தில் நந்தியம்பெருமானை வணங்க வேண்டும் !
"நந்தியம்பெருமான் தன்னை நாடோறும் வணங்குவோருக்கு
புந்தியில் ஞானம் சேரும், பொலிவுறு செல்வம் கூடும்
குலமுறை தழைத்தே ஓங்கும், குணம் நிறை மக்கள் சேர்வர்
சிந்தையில் அமைதி தோன்றும் சிறப்புறும் வாழ்வு தானே."
--- (என்ற பாடல் பிரதோஷம் மற்றும் நந்தியம் பெருமான் மகிமையை வலியுறுத்தும்
திருச்சிற்றம்பலம் !
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 252:
குழப்பம் இல்லாமல் போகிறது:
49. ஆன்மாக்கள் பல என்று கொள்வதால் இன்ப துன்ப அனுபவங்களை விளக்குவதில் குழப்பம் இல்லாமல் போகிறது______
அஸந்ததேச்சாவ்யதிகர: || 2:3.49 ||
பொருள்: ஜீவாத்மாக்கள் தனித்தனியாக இருப்பதால் கலப்பு ஏற்படுவதற்கான வாய்ப்பு இல்லாமல் போகிறது.
ஆன்மா ஒன்றே உள்ளது என்ற கருத்தை ஏற்றுக் கொண்டால் இவன் செய்யும் பாவம் அவனுக்கும், அவன் செய்யும் புண்ணியம் மற்றவனுக்கும் சேரும் என்றெல்லாம் கருத வாய்ப்புண்டு. ஆனால் ஆன்மா பல, அவை உடம்பு மற்றும் மனத்திற்கேற்ப அறிவு, இன்பம் போன்ற பண்புகளைப் பெற்றுள்ளது என்று கருதும்போது இத்தகைய குழப்பத்திற்கு வாய்ப்பு இல்லை.
50. ஜீவாத்மா பரமாத்மாவின் பிரதிபிம்பம்_______
ஆபாஸ ஏவ ச || 2:3.50 ||
பொருள்: ஜீவாத்மா பரமாத்மாவின் பிரதிபிம்பம் மட்டுமே.
ஜீவாத்மாவும் பரமாத்மாவும் ஒருவரே என்ற கருத்து ஒரு பக்கம், இருவரும் முற்றிலும் வேறானவர்கள் என்ற கருத்து மற்றொரு பக்கம். இரண்டுமே செயல்முறையில் புரிந்து கொள்வதற்கு சிரமமானவை. ஜீவாத்மாவும் பரமாத்மாவும் முற்றிலும் வேறானவர்கள் என்றால் ஜீவாத்மாவிடம் தெய்வீகம் என்பதே இல்லை என்றாகும். இல்லாத ஒன்று ஒரு போதும் இருக்க இயலாது. எனவே ஜீவாத்மாவிடம் தெய்வீகம் ஒரு போதும் வர முடியாது. அவன் என்றென்றும் பந்தத்திற்கு உட்பட்டவனாகவே இருப்பான்.
அதே வேளையில், ஜீவாத்மாவும் பரமாத்மாவும் ஒன்றே என்றால் ஜீவாத்மா அனுபவிக்கின்ற இன்ப துன்பங்களும் பந்த மோட்சங்களும் பொருளற்றவையாகி விடும்.
அதனால்தான் ஜீவாத்மா பரமாத்மாவின் அம்சம் என்ற நிலைப்பாட்டை ஸ்ரீபாதராயணர் குறிப்பிட்டார். அம்சம் என்பதை மற்றொரு கோணத்தில் இந்த ஸூத்ரத்தில் பிரதிபிம்ப உதாரணத்தின் மூலம் விளக்குகிறார்.
பிரதிபிம்பம் என்பது மூல பிம்பத்திலிருந்து முற்றிலும் வேறானது என்றும் கூற இயலாது; பிரதிபிம்பமும் மூல பிம்பமும் ஒன்று என்றும் கூற இயலாது. பிரதிபிம்பம் முற்றிலும் பிம்பத்தைச் சார்ந்தது. பிம்பம் இல்லாமல் பிரதிபிம்பம் இல்லை. எனவே பிரதிபிம்பம் பிம்பத்தின் அம்சம் ஆகிறது. அதே வேளையில் பிரதிபிம்பத்தின் எந்தக் குறைபாடுகளும் பிம்பத்தை அணுகுவதும் இல்லை.
அது போலவே பிரதிபிம்பமாகிய ஜீவாத்மா இறைவனிடமிருந்து பிரிக்க முடியாத அம்சமாக இருக்கிறான். அதே வேளையில் அவனது குறைபாடுகள் இறைவனைப் பற்றுவதும் இல்லை.
#சரபேஸ்வரர் உலகை காக்க சிவபெருமான் எடுத்த உருவம் தான் “சரபேஸ்வரர்” அவதாரம். தமிழ்நாட்டில் தஞ்சாவூர் மாவட்டம் கும்பகோணத்தில் இருந்து மயிலாடுதுறை செல்லும் வழியில் சுமார் 8 கி.மீ. தொலைவில் உள்ள திருபுவனம் என்னும் ஊரில் காவிரி தென்கரையில் அழகிய ஸ்ரீ கம்பகரேசுவரர் ஆலயம் அமைந்துள்ளது
வாழ்வில் நடுக்கத்தை சந்தித்த அனைவரின் கம்பத்தினை (நடுக்கத்தை) நீக்கிய இறைவனாக இவர் விளங்கியதால், ‘கம்பகரேஸ்வரர்’ என்றும், ‘நடுக்கம் தவிர்த்த பெருமான்’ என்றும் அழைக்கப்படுகின்றார்.
திரிபுவனச் சக்கரவர்த்தி எனச் சிறப்புப் பெற்றிருந்த மூன்றாம் குலோத்துங்கச் சோழன் கட்டிய சிறப்பு மிக்க
கோயில் திரிபுவனம் கம்பேசுவரர் கோயில். இங்கு சரபேஸ்வரக்கென என தனி சன்னதி உள்ளது. சரபேஸ்வரர் என்பவர் மிகுந்த சக்தி வாய்ந்த உருவம் கொண்டவர். சரபேஸ்வரின் தோற்றம் மிகவும் விசித்திரமானது. மனிதன், பறவை, மிருகம் மூன்றும் சேர்ந்த கலவை தான் சரபேஸ்வரர். சரபேஸ்வரர் எட்டு கால்களும், இரண்டுமுகங்களும், நான்கு கைகளும், மிகக்கூரிய நகங்களும், உடலின் இருபுறங்களில் இறக்கைகளும், சிங்கத்தினைப் போல் நீண்ட வாலும், கருடனைப் போன்ற மூக்கும், யானையைப் போன்ற கண்களும், கோரப் பற்களும், தெய்வீகத் தன்மை கொண்ட மனிதத் தலையும், அதில் சிங்க முகமும் கொண்டு ஒரு விசித்திரமான தோற்றத்தோடுகழுத்து முதல் இடுப்பு வரை மனித உடலோடும் மற்றும் சிம்மம் போன்ற கால்களும் வாலும் கொண்டு கடும் உஷ்ணத்துடன் காட்சி அளிக்கிறார். எனவே இவர் சரபேஸ்வரர் என்றும் கலியுக வரதன் என்றும் என அழைக்கப் படுறார்.
இவர் அவதார காரணம்: #இரணியகசிபு என்ற அசுரர் குல தலைவன் சிவனை நோக்கி சாகா வரம் வேண்டிகடும் தவம் செய்தான். அதன் பயனாக சிவனிடமிருந்து தனக்கு தேவர்களாலும், மனிதர்களாலும் , விலங்குகளாலும் முதலிய யாவராலும் மற்றும் பகலிலோ அல்லது இரவிலோ வீட்டின் வெளிப்புறத்திலோ அல்லது உட்புறத்திலோ மேலும் எந்த ஒரு ஆயுதங்களாலோ தனக்கு மரணம் ஏற்படக்கூடாது என்ற அறிய வரத்தை பெற்றான். தன்னைத்தானே கடவுள் என்று கூறிக்கொண்டு, எதிர்ப்பவர் யாருமின்றி தன்னையே கடவுளாக வணங்க வேண்டும் என்றும் மற்ற தெய்வங்களை வணங்க கூடாது என்று கூறி கொடுமையான ஆட்சி செய்து வந்தான். ஆனால் அவனுக்கு பிறந்த மகன் #பிரகலாதன் தன் தாயின் வயிற்றில் கருவுற்று இருக்கும் பொழுதே நாரத முனிவர் மூலம்திருமாலின் பெருமைகளை கேட்டு சிறந்த ஒரு பரந்தாமனின் பக்தனாய் பிறந்தான். சதாசர்வகாலமும் நாராயணன் நாமம் சொல்லி வளர்ந்தான். இதைக் கண்டு கடும் கோபம் கொண்டான் இரணியன் எவ்வளவு சொல்லியும் தன் நாமம் சொல்லாத தன் மகன் பிரகலாதனை பல வழிகளில் அழித்திட முயன்றான். திருமாலின் அருள் பெற்று இருந்தபிரகலாதன் அனைத்திலிருந்தும் தப்பினான். அப்பொழுது இரணியன் பிரகலாதனை நோக்கி எங்கே உன் நாராயணன் எனக் கேட்க பிரகலாதனோ என் நாராயணன் தூணிலும் இருப்பார், துரும்பிலும் இருப்பார் என கூறினான். அதைக் கேட்டு இரணியன் கடும் கோபம் கொண்டு அருகிலிருந்த தூணை தன் காதையல் தாக்க அதிலிருந்து நரசிம்ம
உரு கொண்டு வெளிப்பட்டார் திருமால். இரணியனது வரத்தின் படியே மனிதனாகவோ, தேவராகவோ, விலங்காகவோ அல்லாது அனைத்தும் கலந்த ஒரு உருவமாக நரசிம்மமாய் வந்து இரவோ பகலோ அல்லாத அந்திப்பொழுது நேரத்தில் எந்தவித ஆயுதமும் இன்றி தன் நகத்தினை கொண்டு வீட்டின் உள்ளும் வெளியும் இல்லாது வாசற்படியில்வைத்து இரணியனை வதம் செய்தார். அசுரனின் குருதி குடித்ததால் ஆக்ரோஷமானார். அவரை சாந்தப் படுத்த யாராலும் முடியவில்லை. அதைக் கண்டு நடுங்கிய தேவர்கள் அனைவரும் சிவனிடம் நரசிம்மரின் கோபம் தணிக்க வேண்டிக்கொண்டார்கள். அவர்களை காக்க சிவன் எடுத்த அவதாரமே சரேபேஸ்வர வடிவமாகும். காஞ்சிபுராணத்தில் நரசிம்மரின் உக்கிரத்தை அடக்கப் பரமசிவன் வீரபத்திரரை அனுப்பியதாகவும், நரசிம்மர் வீரபத்திரரைக் கட்டிப் போட்டுவிட்டதால் சிவன் ஒரு ஜோதி ரூபமாக வீரபத்திரர் உடலில் புகுந்ததாகவும், உடனே சரபேஸ்வரராக வீரபத்திரர் உருமாறி நரசிம்மரின் கோபத்தை அடக்கியதாகவும் கூறுகிறது#பிரத்தியங்கராதேவியு
எதிரி பயத்தை போக்கும்
சரபேஸ்வரரின் சக்தி அளவிட முடியாதது. எதிரிகளால் ஏற்படக்கூடிய பில்லி, சூனியம், ஏவல் மட்டுமல்லாமல் எல்லா விதமான நோய்களையும் தீர்த்து வைப்பார். மேலும் வீடு கட்டுவதில் ஏற்படும் பிரச்சனைகள், தாமதங்கள் நீங்கும், நினைத்த காரியங்கள் நடைபெறும். தீவிரமான நோய்ப்பிணி கொண்டவர்கள் அதிலிருந்து
என்றும் சொல்வர். தேவியின் உதவியுடன் தான் சரபேஸ்வரர், நரசிம்மரின் உக்கிரம் தணித்து சாந்தியடைய வைத்தார் என்கிறது புராணம். இந்த சரபேஸ்வரரைப் ‘பட்சிகளின் அரசன்' ‘நரசிம்ம கர்வ பஞ்சக மூர்த்தி’ என்றும் ‘சாலுவேஸ்வரன்' என்ற திருநாமத்துடனும் குறிப்பிடுகின்றனர்.
எதிரி பயத்தை போக்கும்
சரபேஸ்வரரின் சக்தி அளவிட முடியாதது. எதிரிகளால் ஏற்படக்கூடிய பில்லி, சூனியம், ஏவல் மட்டுமல்லாமல் எல்லா விதமான நோய்களையும் தீர்த்து வைப்பார். மேலும் வீடு கட்டுவதில் ஏற்படும் பிரச்சனைகள், தாமதங்கள் நீங்கும், நினைத்த காரியங்கள் நடைபெறும். தீவிரமான நோய்ப்பிணி கொண்டவர்கள் அதிலிருந்துசுகமடையவும், பயம், பீதி, இனம் காண முடியாத சஞ்சலத்தில் உள்ளவர்கள் அதிலிருந்து விடுபடவும், பகைவர்களை ஒழித்து ஜெயம் காணவும் சரபேஸ்வரர் வழிபாடு உதவும். சரபேஸ்வரர் கால பைரவர் அம்சமே. கால பைரவரையும் சேர்த்து வழிபட்டால் கூடுதல் பலன்கள் வந்து சேரும். ஸ்ரீ சரபேஸ்வரரின் மூலமந்திரத்தைதினமும் பாராயணம் செய்தால் நல்ல பலன் கிடைக்கும் என்று நம்பிக்கை உண்டு. இவரை வணங்க ஞாயிற்றுக்கிழமை உகந்த நாளாகும் மேலும் ராகு கால நேரத்தில் வணங்குவது சிறப்பாகும். செவ்வாய், சனி கிரக சேர்க்கையால் நீங்கள் படும் துன்பங்கள் தீரும். அத்துடன் கர்ம வினை பாவங்களும் நீங்கும்.
9 அகல்விளக்குகளில் தேங்காய் எண்ணெய் விட்டு அதில் வாழை தண்டு நார் மூலம் உருவாக்கப்பட்ட திரிகளை போட்டு ஏழு ஏலக்காய்களை நுணுக்கி விளக்குகளில் சிறிது சிறிதாக போட்டுக் கொள்ளுங்கள். இந்த தீபத்தை சரபேஸ்வரர் சன்னிதியில் ஏற்றி வைக்க வேண்டும். இவ்வாறு தொடர்ந்து ஒன்பது வாரங்கள் செய்து வாருங்கள்.சென்னை கோயம்பேடு குறுங்காலீஸ்வரர் கோயிலில் சரபேஸ்வரருக்கு சன்னதி உள்ளது. மற்றும் சென்னை தாம்பரத்தை அடுத்த சேலையூரில் அமைந்துள்ள மாடம்பாக்கம் தேனுபுரீஸ்வரர் கோயிலில் ஸ்ரீசரபேஸ்வர மூர்த்தி சன்னதி உள்ளது. காஞ்சிபுரம் அருகிலுள்ள தாமல் நகரில் லிங்க உருவத்தில் சரபேஸ்வரர் உள்ளார். வேறுஎங்கும் இவ்வாறு லிங்க சரபேஸ்வர் இல்லை. ஸ்ரீ சரபேஸ்வரர் வழிபாடு துன்பங்களையும் தீர்க்கும்.
எங்கும் இவ்வாறு லிங்க சரபேஸ்வர் இல்லை. ஸ்ரீ சரபேஸ்வரர் வழிபாடு துன்பங்களையும் தீர்க்கும்.
சரபேஸ்வரர் காயத்ரி மந்திரம்:
ஓம் ஸாலுவேசாய வித்மஹே
பஷீ ராஜாய தீமஹீ
தந்நோ சரப ப்ரசோதயாத்.
உங்களின் சங்கடங்கள் நீங்க வாழ்வில் மகிழ்ச்சி பெருக ஶ்ரீசரபேஸ்வரர் அருள் புரியட்டும்
புதன்கிழமை பிரதோஷம் ! 16.05.2023 !
இன்று பிரதோஷம் கிளம்பும் முன் படியுங்க!
இன்று மாலை 4.30க்கு எல்லாருமே பிரதோஷ தரிசனத்துக்கு புறப்படுவோம். அதன் மகிமையைத் தெரிந்து கொண்டு கிளம்புவோமா!
அடிலகன் என்ற சிவபக்தன், பூலோக வாழ்வை முடித்து கயிலாயம் சென்றான். அந்தப்புரத்தில் பார்வதிதேவி சிவனை தியானித்துக் கொண்டிருந்தாள். வெளியே நந்திதேவர் காவல் காத்துக் கொண்டிருந்தார்.
சிவபார்வதியின் தரிசனம் பெற வேண்டுமென விரும்பிய பக்தன், நந்திதேவரையும் மீறி அம்பிகையின் இருப்பிடம் சென்றான். அவளைக் கண்ட மகிழ்ச்சியில் சத்தம் போட்டு வணங்கினான். பக்தனின் குரல் கேட்ட அம்பிகை, தியானம் கலைந்து எழுந்தாள். நந்தியின் காவலையும் மீறி, தன் இருப்பிடத்திற்கு பக்தன் வந்ததைக் கண்டவள், "ஏ நந்தீசா! யாரைக் கேட்டு இவனை உள்ளே அனுமதித்தாய்?'' என்று சத்தமிட்டாள்.
அவளிடம் வந்த நந்தி,""தாயே! தங்கள் பக்தன் என்பதால் தான் அனுமதித்தேன். நீங்கள் பூஜை முடித்த பிறகுதான் அவனை அனுப்பியிருக்க வேண்டும். தவறாக நடந்து விட்டேன், மன்னியுங்கள்,'' என்றார். அங்கு வந்த சிவன், பணியில் தவறிய நந்தியை பூலோகத்தில் மானிடராகப் பிறக்கும்படி செய்து விட்டார்.
இவ்வேளையில் சிலாதர் என்ற முனிவரின் ஆஸ்ரமத்திற்கு சப்தரிஷிகள் வந்தனர்.
அவர்களுக்கு சிலாதரின் மனைவி அன்னம் பரிமாறச் சென்ற போது "குழந்தையில்லாத வீட்டில் துறவிகள் உண்ணக்கூடாது' என்ற விதிப்படி, அங்கு தங்களால் உண்ண இயலாது எனச் சொல்லி சென்று விட்டனர். இதனால் வருந்திய முனிவரும், அவரது மனைவியும் சிவனை உருக்கமாக வேண்டினர். இந்த வேளையில்தான் சிவன், நந்திக்கு சாபம் கொடுத்திருந்தார்.
நந்தீசரை ஒரு பெட்டியில் வைத்து பூலோகத்தில், சிலாதர் தங்கியிருந்த ஆஸ்ரமத்தின் அருகே வைத்தார். சிலாதர் கண்களில் அந்த பெட்டி பட்டது. அதற்குள் காளையின் முகம், மனித உடலுடன் ஒரு குழந்தை இருந்ததைக் கண்டார். தனக்கு குழந்தை கிடைத்ததை எண்ணி மகிழ்ந்தவர், ""இறைவா! பிள்ளையில்லாத எனக்கு ஒரு நற்குழந்தையை தந்திருக்கக் கூடாதா? காளை முகம் கொண்ட குழந்தையை ஊரார் எப்படி ஏற்பார்கள்?'' என மன்றாடினார். அந்த நேரத்தில்,""சிலாதா! வந்திருப்பவன் யாரோ அல்ல. என் காவலன் நந்தீசன். அவனுக்கு அழகான முகம் தருகிறேன். ஆனால், அவனது ஆயுள் பூலோகத்தில் 12 ஆண்டுகள் மட்டுமே. அவன் ஒரு சாபத்தால் உன்னிடம் வந்துள்ளான். அவனை வளர்க்க வேண்டியது உன் பொறுப்பு,'' என அசரீரி ஒலித்தது.
12 ஆண்டு தன்னோடு வாழ வந்தவன் என்றாலும், தங்களை கயிலாயம் அழைத்துப் போகிற பிள்ளை என்பதால், சிலாதர் மகிழ்ந்தார். தன் மனைவியிடம் குழந்தையை ஒப்படைத்தார். அந்தக் குழந்தை சிவலோகப் பிள்ளை என்பதால், அவனைப் பார்த்தவுடனே பலருக்கு நோய் நீங்கியது. சிலர் அவனைக் கடவுளாகவே பாவித்து வணங்கி, தங்களுக்கு முக்திநிலை வேண்டும் என்றனர். அவன் பிரதோஷ வேளையில் (மாலை4.30-6.00) சிவ தியானத்தில் ஈடுபடுவான். அப்போது பக்தர்கள் பலரும் அவனுடன் இணைந்து சிவ தியானம் செய்வர். அவன் கண்மூடி தியானிக்கும் போது, நெற்றியின் நடுவில் சிவதரிசனம் காட்டினான்.
இதனால், தங்களுக்கு பிறப்பற்ற நிலை கிடைத்ததாக மக்கள் எண்ணினர்.
பல அற்புதங்கள் நிகழ்த்திய நந்தீசர், 12 வயதில் தன் பெற்றோருடன் கயிலாயம் சேர்ந்து, இழந்த பதவியை மீண்டும் பெற்றார். தன் தவறுக்கு வருந்தி, முழங்காலிட்டு இன்றும் சிவபார்வதி முன்னால் பணிவுடன் அமர்ந்துள்ளார். பிரதோஷ நாளான இன்று, நந்தீஸ்வரரின் கதையைப் படித்தோருக்கு பூமியில் வாழும் காலம் வரை செல்வச்செழிப்பும், வாழ்வுக்கு பிறகு மறுபிறப்பில்லை என்பதும் ஐதீகம்.
பிரதோஷ வேளையில் உச்சரிக்க வேண்டிய பஞ்சாக்ஷர மந்திரம்!
“ஓம் நமச்சிவாய”
இந்த மந்திரத்தின் மகிமையே தனி. இதனை உச்சரிப்பதனால் என்னென்ன பலன்கள் கிடைக்கும் தெரியுமா?
1. நமது முன்னேற்றத்தை தடுக்கும் கர்ம வினைகள் அகலும்.
2. உடலும் மனமும் ஆரோக்கியம் பெறும்.
3 குடும்பத்தில் அமைதியும்,மகிழ்ச்சியும் பெருகும்.
4. எதிரிகள் நமது பாதையிலிருந்து விலகுவர்.
5. இறுதியில் மோக்ஷம் கிடைக்கும்.
பிரதோஷ காலத்தில் கீழ் காணும் ஸ்லோகத்தை 18 முறை சொல்லவேண்டும்.
ஸித்தயோகீ மஹர்ஷிச்ச
ஸித்தார்த்தஹ் ஸித்த ஸாதக|
பிக்ஷூச்ச பிக்ஷூரூபச்ச
விபனோம்ருது ரவ்யய:
இன்மையிலும் நன்மை தருவார் பிரதோஷ மூர்த்தி !
பிரதோஷ காலத்தில் நந்தியம்பெருமானை வணங்க வேண்டும் !
"நந்தியம்பெருமான் தன்னை நாடோறும் வணங்குவோருக்கு
புந்தியில் ஞானம் சேரும், பொலிவுறு செல்வம் கூடும்
குலமுறை தழைத்தே ஓங்கும், குணம் நிறை மக்கள் சேர்வர்
சிந்தையில் அமைதி தோன்றும் சிறப்புறும் வாழ்வு தானே."
--- (என்ற பாடல் பிரதோஷம் மற்றும் நந்தியம் பெருமான் மகிமையை வலியுறுத்தும்
திருச்சிற்றம்பலம் !
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 253:
கருத்தின் மறுப்பு:
51. ஜீவாத்மா பற்றி சாங்கியர்கள் மற்றும் வைசேஷிகர்களின் கருத்தின் மறுப்பு_______
அத்ருஷ்டாநியமாத் || 2:3.51 ||
பொருள்: வினைப்பயன் முறையற்றது ஆவதால் சாங்கியர் மற்றும் வைசேஷிகர்களின் ஜீவாத்மக் கருத்து ஏற்கத் தக்கதல்ல.
சாமானியரும் மனமும்
முக்தி நிலை/சமாதி நிலையை அடைவது எப்படி?
இதற்கு என்ன பயிற்சி செய்ய வேண்டும்?
ஜீவ முக்தன் - ஜீவ சமாதிஉடலோடு உயிர் ஒட்டி இருக்கும் காலத்திலேயே ஜீவனை அதாவது சுவாசத்தை எவன் ஒருவன்
தன்னுள் நேர்கதி ஆக்குக்கிறானோ
அவனே ஜீவன் முக்தன்..
தன் ஜீவனான சுவாசத்தை எவன்
ஒருவன் தன் உயிர் உடலில்
உலாவும் காலத்திலேயே
சுவாசத்தை தன்னுள் சமாதி ஆக்குக்கிறானோ அவனே
ஜீவ சமாதி அடைந்தவன்..
உயிரை உடலை விட்டு பிரிய
வைத்துவிட்டு வெறும் உடலை
அடக்கம் செய்வது என்பது
ஜீவ சமாதி அல்ல..
சுவாசத்தை கவனித்து உடலோடு
உயிர் இருக்கும் காலத்திலேயே
ஜீவனை சமாதி அடைய வை மனமே...
-
சாமானியர் என்ன செய்கின்றார்கள் என்றால் - அவர்கள் தன் சுயத்தை ( ஆன்மா- ஜீவன் ) மனத்தோடு ஐக்கியப் படுத்திப் பார்க்கின்றார்கள் - மனம் என்னும் குப்பையில் உருண்டு புரண்டு வருகின்றார்கள் - அதனால் எல்லா துன்பமும்
மனமும் தாமும் ஒன்று என்று நினைக்கின்றார்கள் - அதனால் மனம் எப்படி உலக நிகழ்வுகளுக்கு பாதிப்பு அடைகின்றதோ , அவர்களும் பாதிப்பு அடைகின்றார்கள் - அமைதி , நிம்மதி , சந்தோஷம் இழக்கின்றார்கள்
இதற்கெல்லாம் காரணம் - தன் சுயத்தை ( ஆன்மா- ஜீவன் ) மனத்தோடு ஐக்கியப் படுத்திப் பார்ப்பது தான்
தான் வேறு, மனம் வேறு, உடல் வேறு என்று பிரித்துப் பார்க்கும் தன்மை வளர்த்துக் கொண்டால் இந்த துன்பங்களிலிருந்து விடுதலை பெறலாம்
இதற்கு சில யோக பயிற்சிகள் செய்ய வேண்டும் - இதில் வெற்றி கண்டால் பலன் நிச்சயம் கிடைக்கும்
அப்போது இன்பம் வரும் , நடு நிலை வரும் - அமைதி கிடைக்கும்
முதலில் ஆத்மாவை நம் உடழிலிருந்து பிரிந்து மீண்டும் உடலுக்குள் புகும்படி பயிற்ச்சி செய்ய வேண்டும் பின்பு மூச்சை அதிக நேரம் அடக்க பயிற்ச்சி மேற்கொள்ள வேண்டும் இதில் முழுமையாக கற்றுகொண்ட பின் ஜீவசமாதிக்கு தயாராகலாம் ஜீவசாமதி என்பது தன் உடலை பாதுகாப்பதே ஏன்என்றால் உடலுக்கு எந்த பாதிப்பு வராமல் இருந்தால் மட்டுமே தன்னுடைய ஆத்மாவை வெளியே சென்று மீண்டும் உடலுக்குள் புகுவதே வேளியேறிய ஆத்மா எந்த ஒரு உடலுக்குள் சென்று வரலாம்பொண்ணாசை பொருளாசை மண்ணாசை இவைகளை கடந்து ஈசனே நினைத்து ஒரே மனநிலையில் இருந்தாலே முக்தி நிலை தானாக வந்துவிடும்வாசி ,வாதம் ,கற்பம், முப்பு, பத்தியம் நயனம் வாலை ஞானம் மோட்சம் சமாதி இந்த பத்து நிலை பயிற்சிகளை தச தீட்சை பெற்று கடை பிடித்தால் தாங்கள் பிறப்பின் உண்மையான கடமை நிறைவேறும்...
இங்கனம்
பிரம்ம ஞான குருகுலம்
ஜீவாத்மாக்களின் தொடர்ந்த பிறவிக்கு காரணம் அவர்களின் வினைப்பயன். தான் செய்யும் செயல்களின் காரணமாக ஒருவன் நல்ல மற்றும் தீய வினைப் பயன்களைச் சேர்க்கிறான். இந்த வினைப் பயன்களுக்கு ஏற்ப மறுபிறவி வாய்க்கிறது.
ஆனால் இந்த வினைப் பயன் எங்கே தங்குகிறது?
புருஷன் குணங்கள் அற்றவன். எனவே வினைப் பயன் அவனில் தங்க இயலாது. சாங்கியர்களின் கருத்துப்படி, வினைப் பயன் பிரதானத்தில் தங்குகிறது.
ஆனால் பிரதானம் என்பது ஒன்றே. அதாவது, அனைவரின் வினைப்பயனும் தங்குகின்ற இடம் ஒன்றே என்பதால் யாருடைய வினைப் பயன் யாருக்குப் போகும் என்பதை முறைப்படுத்த எந்த நியதியும் இல்லாமல் போகிறது. எனவே இந்தக் கருத்து ஏற்கத்தக்கதல்ல.
ஜீவாத்மா பற்றி நியாய—வைசேஷிகக் கருத்தும் அத்தகையதே. இதன்படி ஜீவாத்மா உணர்வற்றது, புலன்களும் உணர்வற்றவை. இவை இரண்டும் சேரும் போதுதான் உணர்வு உண்டாகிறது. இவ்வாறு இரண்டும் சேரும் போதுதான் வினைப் பயனும் செயல்பட இயலும். இந்த நிலையில் எந்த வினைப் பயன், எங்கே, எப்போது செயல்படும் என்பதை முறைப்படுத்த எந்த நியதியும் இல்லை. எனவே இந்தக் கருத்தும் ஏற்கத்தக்கது அல்ல.
காற்றாகி நின்று என் உயிரின் கட்டுகளை அறுத்தான் கடவுள்; கட்டுகள் அற அற, என் நெஞ்சின் மயக்கங்களும் சோர்வுகளும் நீங்கின; மயக்கமும் சோர்வும் நீங்கியதால் என்பால் அவன் வந்தானா, என்பால் அவன் வந்ததால் மயக்கமும் சோர்வும் நீங்கினவா? ஏதாயினும் ஆகுக. பரன் என்னை நாடியதால் நான் அடைந்தேனே செம்மை, திருமந்திரம்
கால்கொண்டுஎன் சென்னியில் கட்டுஅறக் கட்டுஅற, மால்கொண்ட நெஞ்சின் மயக்கில் துயக்குஅறப் பால்கொண்ட என்னைப்
பரன்கொள்ள நாடினான்; மேல்கொண்டுஎன் செம்மை விளம்பஒண் ணாதே. #திருமந்திரம்
எடுக்கும் சுவாச நிலைகொண்டு அச்சுவாசத்தில் உருவாகும் எண்ணத்தின்நிலை கொண்டுதான் அவன் உடல் மன நிலையே உள்ளது.., வாழ்க்கை நிலையும்தான்…! சுவாசத்தில் அனைத்து சக்தியும் கலந்துள்ளன. அனைத்து சக்திகளின் கலவைதான் நம் உடலும்.
பஞ்ச பூதங்களிலேயே பிரதானமானது காற்று, காற்றின் வழியாக ஆகாச சக்தியாகிய பிராண சக்தி உடலில் பரவி உடலை இயக்குகிறது. காற்றின் வழியாக ஒளிமயமான தேயு சக்தி உடலில் பரவி சரீரத்தில் வேலை செய்கிறது. காற்றின் வழியாக அப்பு சக்தி சரீரத்தில் பரவி உடலில் இயங்குகிறது. காற்றின் வழியாக பிருதிவி சக்தி உடலில் பரவி சரீரத்தை இயக்குகிறது. காற்று என்பது உயிருக்கு வலு உண்டாக்கும் ஆற்றல்; காற்று என்பது உயிருக்காகச் சுரக்கப்பட்ட அருள்; காற்றே கடவுளைக் காட்டுகிறது. காற்றோடு ஒன்றுகிறபோது கடவுளோடு ஒன்றுகிற அறிவு உண்டாகிறது. அருள் தந்து, ஆற்றல் தந்து, அறிவையும் தரும் காற்று நம்மைக் கட்டி வைக்கும் சடங்குகளிலிருந்து விடுதலையையும் தருகிறது #சிவாயநம
வாசியோகா SOUL TOUCH
தினசரி வாழ்வில் அமைதியும் ஆரோக்யமும் வாசியோகா பயிற்சி
(இன்னும் காண்போம்)
பிரம்ம ஸூத்ரம் 254:
சாதகமான கருத்தும் அதற்கான மறுப்பும்:
52. சாங்கியம் மற்றும் வைசேஷிகக் கருத்துகளுக்குச் சாதகமான கருத்தும் அதற்கான மறுப்பும்________
19-05-23 வெள்ளி அமாவாசை.
ஶோபக்ருத் நாம ஸம்வத்சரே உத்தராயணே வசந்த ருதெள ரிஷப மாசே கிருஷ்ண பக்ஷே அமாவாஸ்யாயாம் புண்ய திதெள ப்ருகு வாஸரயுக்தாயாம் அப பரணி ததுபரி க்ருத்திகா நக்ஷத்ரயுக்தாயாம் ஷோபன நாம யோக சதுஷ்பாத கரண ஏவங்குண விசேஷண விசிஷ்டாயாம் வர்த்தமானா யாம் அமாவாஸ்யாயாம் புண்ய திதெள ( ப்ராசீனாவிதி) ----------- அக்ஷய திருப்தியர்த்தம் அமாவாஸ்யா புண்ய காலே தர்ச ஶ்ராத்த தில தர்ப்பணம் அத்ய கரிஷ்யே
அபிஸந்த்யாதிஷ்வபி சைவம் || 2:3.52 ||
பொருள்: வினைப்பயன் செயலாற்றும் முறையைச் சங்கல்பம் முதலியவற்றால் நெறிப்படுத்தலாம் என்று கூறுவதானால், அவற்றிலும் இதே முரண்பாடு இருக்கிறது.
சாங்கியர்கள் மற்றும் வைசேஷிகர்கள் ஜீவாத்மக் கருத்தின் படி இன்ன ஜீவாத்மாவில் இன்ன வினைப்பயன் செயல்பட வேண்டும் என்ற நியதி இல்லாமல் போகிறது என்று கண்டோம். ஆனால், ‘நான் இன்ன லட்சியத்தை அடைய வேண்டும்’, ‘நான் இன்ன செயலைச் செய்து முடிக்க வேண்டும்’, ‘நான் இந்தச் செயலைத் தவிர்க்க வேண்டும்’ என்றெல்லாம் சங்கல்பம் செய்து கொண்டு செய்யப்படுகின்ற செயல்களின் பலன் சங்கல்பம் செய்தவனையே சேரும் என்று மேற்கண்ட தத்துவப் பிரிவினர் கூறுகின்றனர்.
இந்தக் கருத்து தவறு என்கிறது இந்த ஸூத்ரம். ஜீவாத்மா சங்கல்பம் செய்தாலும், வினைப்பயன், ஒன்றேயாகிய பிரதானத்தில் தங்குகிறது. அதுவோ உணர்வற்றது. இந்த நிலையில் ஒருவனது சங்கல்பத்தை ஏற்றுக் கொண்டு அவனுக்கு வினைப்பயனை முறைப்படுத்தி அனுப்புவது யார்? எனவே இந்தச் சங்கல்பக் கருத்தும் ஏற்கத் தக்கதல்ல.
53. சாங்கியம் மற்றும் வைசேஷிகக் கருத்தின் மறுப்பு தொடர்கிறது____
ப்ரதேசாதிதி சேன்னாந்தர்பாவாத் || 2:3.53 ||
பொருள்: ஒவ்வொரு ஜீவாத்மாவின் இன்ப துன்பமும் அது தங்குகின்ற தனி உடம்பின் அடிப்படையில் அமையும் என்று கூறுவதானால் அது சரியல்ல. ஏனெனில் சாங்கியம் மற்றும் வைசேஷிகக் கருத்தின்படி ஜீவாத்மா எங்கும் நிறைந்தது.
சாங்கியத்தின் படி பிரதானம் ஒன்று, அனைவரின் வினைப்பயனும் அங்கே தங்குகிறது. வைசேஷிகர்களின் கருத்துப்படி ஜீவாத்மாவும் புலன்களும் தொடர்பு கொள்ளும் போது தான் வினைப் பயன் செயல்பட இயலும். இரு சாராருமே ஜீவாத்மா அல்லது ஆன்மா எங்கும் நிறைந்தது என்று கருதுகின்றனர். இந்த நிலையில் யாருடைய வினைப்பயன் யாருக்குப் போகும் என்பதில் குழப்பம் ஏற்பட வாய்ப்பு உண்டு என்று 51 ஆம் ஸூத்ரம் சுட்டிக் காட்டியது. அதற்கு 52 ஆம் ஸூத்ரத்தில் ஒரு மாற்றுக் கருத்தும் அதற்கு மறுப்பும் தெரிவிக்கப்பட்டது.
இந்த ஸூத்ரம் வேறொரு கருத்தையும் அதற்கு மறுப்புக் கருத்தையும் தெரிவிக்கிறது. வினைப்பயன் எங்கே இருந்தாலும் ஒவ்வொரு ஜீவாத்மாவும் தங்குகின்ற உடம்பு தனியாக உள்ளது; அதற்கேற்ப வினைப்பயன் அந்த உடம்பிற்கு வந்து சேர்கிறது என்ற கருத்து கூறப்படலாம். அது சரியல்ல என்கிறது இந்த ஸூத்ரம்.
ஏனெனில் உடம்பு தனியாக இருந்தாலும் ஒவ்வொரு ஜீவாத்மாவும் எங்கும் நிறைந்தது என்பது சாங்கிய—வைசேஷிகர்களின் கருத்து. எங்கும் நிறைந்த ஜீவாத்மா எல்லா உடம்பினுள்ளும் இருக்கவே செய்யும். எனவே தனியாக வினைப்பயனை பகிர்ந்தளிக்க இயலாது என்று இந்த ஸூத்ரம் மறுப்புக் கருத்து தெரிவிக்கிறது.
இவ்வாறு சாங்கிய வைசேஷிகர்களின் ஜீவாத்மக் கருத்து சரியல்ல என்பது நிலைநாட்டப்பட்டது. வேதாந்தத்தின் கருத்தான ஜீவாத்மாக்கள் பல, அவை இறைவனின் அம்சமாக உள்ளன என்ற கருத்தே ஏற்புடையவையாக உள்ளது என்பது இங்கே கூறப்படுகிறது.
இவ்வாறு இரண்டாம் அத்தியாயத்தில் மூன்றாம் பகுதி நிறைவுறுகிறது.
முக்கியக் கருத்துக்கள்:
1. இறைவன் படைக்கப்பட்டவர் அல்ல (#9)
2. பஞ்சபூதங்களைப் படைத்தவர் இறைவனே (#13)
3. பிரளய வேளையில் என்ன நடக்கிறது? (#14)
4. ஜீவாத்மா:
I அழிவற்றவன்; பிறப்பும் இறப்பும் உடம்பிற்கே. (#16,17)
ii. உணர்வு வடிவானவனும் அல்ல, உணர்வைக் குணமாக உடையவனும் அல்ல; உணர்பவன் (#18)
iii. அணு போன்றவன் (#21)
iv. உணர்வைக் குணமாக உடையவன் (#28)
v. ஜீவாத்மாவும் உணர்வும் ஒன்றே (#29)
vi. மனத்துடன் ஒன்றுபடுத்திக் கொள்வதால் தான் இன்ப துன்ப அனுபவங்கள் ஏற்படுகின்றன. (#32)
vii. செயல்களைச் செய்வதும் பலனை அனுபவிப்பதும் நாமே, அதாவது ஜீவாத்மாவே.
viii. மனிதன் இறைவனைச் சார்ந்தவன் (#41)
ix. மனித முயற்சியும் சம முக்கியம் வாய்ந்தது (#42)
x. மனிதன் இறைவனின் அம்சம் (#43)
xi. ஜீவாத்மாக்கள் பல (#49)
xii. இறைவனின் பிரதிபிம்பம் (#50)
5. உயிர்களின் இன்ப துன்பங்கள் இறைவனைப் பாதிக்காது. (#2:3.46)
6. மனிதர்களுக்கிடையே வேறுபாடுகள் உடம்பு—மனம் காரணமாக வாய்க்கின்றன; ஆன்மா எல்லோரிலும் சமமாகவே உள்ளது (#48).
நாளை சனி ஜெயந்தி... இந்த பொருட்களை மட்டும் வாங்கவே வேண்டாம்...!
நவகிரகங்களில் கர்ம காரகன் என அழைக்கப்படுபவர் சனி பகவான். நாம் செய்யக்கூடிய பாவ, புண்ணியத்திற்கான பலன்கள் ஏழரை சனி காலத்திலும், அடுத்து தலைமுறைக்கு பூர்வ புண்ணியங்களாகச் செல்லும் என்பது நம்பிக்கை.
ஒருவரின் ஆயுளை தீர்மானிக்கக் கூடியவராக இருக்கும் சனி பகவானே, நீதி, நேர்மை, மோட்சம் உள்ளிட்டவைகளுக்கு காரணமானவராக உள்ளார். இவர் அவதரித்த தினம் வைகாசி மாதத்தில் வரும் அமாவாசை தினத்தில் என்பதால் இந்த நாளை சனி அமாவாசை என்றும், சனி ஜெயந்தி என்றும் பக்தர்கள் போற்றி வணங்குகின்றனர். இந்த நாளில் செய்யும் வழிபாடுகள், சனி பகவானின் அருளை பெற்றுத் தரும் என்பது நம்பிக்கை.
இந்த ஆண்டு சனி ஜெயந்தி வரும் மே 19 ஆம் தேதி நாளை கொண்டாடப்படுகிறது. அமாவாசை திதியானது மே 18 ம் தேதியான இன்று இரவு 09.42 மணிக்கு துவங்கி, மே 19 ம் தேதி இரவு 09.22 வரை உள்ளது. இந்த நேரத்தில் சனி வழிபாடு செய்வது சனி பகவானின் அருளை பெற்றுத் தரும். நாளை வெள்ளிக்கிழமை.இந்நாளில் சனி பகவானை வழிபாடு செய்தால் ஏழரை நாட்டு சனியில் இருந்து விடுபடலாம் என்பது நம்பிக்கை. மேலும், சனி ஜெயந்தி மற்றும் சனிக்கிழமைகளில் என்னென்ன பொருட்களை தவிர்க்க வேண்டும் என்பதை பற்றி இந்த பதிவில் தெரிந்து கொள்ளலாம்.
சாஸ்திரங்களின்படி, இரும்பு பொருட்கள் சனி பகவானுடன் தொடர்புடையவை. அதனால் சனி ஜெயந்தி அன்று இரும்பு சம்பந்தப்பட்ட பொருட்களை வாங்கவோ, வீட்டிற்கு கொண்டு வரவோ கூடாது. இப்படி செய்தால் சனி பகவான் கோபப்படுவார் என்பது ஆன்றோர்கள் வாக்கு.
சனிக்கிழமை அல்லது சனி ஜெயந்தியில் உப்பு வாங்குவதைத் தவிர்க்கவும். இந்த நாளில் உப்பு வாங்குவது கடன்களை அதிகரிக்கும் மற்றும் நிதி நிலையில் மோசமான விளைவை ஏற்படுத்தும் என்று நம்பப்படுகிறது.
சனி ஜெயந்தி அன்று கருப்பு காலணிகள் வாங்கவே கூடாது. இதைச் செய்வதன் மூலம் எல்லாத் துறையிலும் தோல்விதான் கிடைக்கும்.
சனி பகவானுக்கு கருப்பு எள்ளை காணிக்கையாக கொடுப்பது மங்களகரமானதாக கருதப்படுகிறது. ஆனால் இதை சனி ஜெயந்தி அன்று வாங்கவே கூடாது. அப்படி வாங்கினால் பல இடையூறுகளைச் சந்திக்க வேண்டியிருக்குமாம்.
சனி ஜெயந்தி மற்றும் சனிக்கிழமைகளில் கடுகு எண்ணெய் வாங்கவே கூடாது. இந்த நாளில் கடுகு எண்ணெய் வாங்கினால் வீட்டில் பல பிரச்சனைகள் வரும் என்று நம்பப்படுகிறது.
அதேபோல ஜோதிட சாஸ்திரப்படி, சனி ஜெயந்தி அன்று கருப்பு உடைகள், கரி, காஜல், கருப்பு உளுந்து போன்றவற்றையும் வாங்கக்கூடாது.
அமாவசையின்
அற்புத நிகழ்வு
ஒவ்வொரு அமாவாசை தினத்திலும் நாராயனன் ஆலயத்தில் மகாயாகமும் மூலிகை அண்னப்பிரசாதமும் செய்து அபிஷேகபூஜையும் அலங்கார பூஜையும் அடியார்கள் ஒன்றினைந்து செய்து வந்தோம்
ஒவ்வொரு அடியாரும் அவரவர் முடிந்த பொருளுதவி செய்தனர்
ஒவ்வொரு அமாவாசையும் ஒரு ஆச்சர்யமான ஓர் சம்பவம் நடக்கும் யாரேனும் எவரேனும் எங்கிருந்தோ எப்படியோ பூஜைக்கு முன்தினம் ஐநூறு ரூபாய் கிடைக்கும்
இப்படியே சில வருடங்கள் கடந்தது ஒருமுறை யாரிடமிருந்தும் பனவரவு இல்லை இருப்பினும் பூஜைக்கான அனைத்து ஏற்பாடுகளும் செய்தோம் அதிகாலை நான்குமணிக்கு குடிநீர் எடுத்துவர சென்றேன் தண்னீரை பிடித்துக்கொண்டு வரும்வழியில் தண்னீர்குடம் தவறிவிழுந்தது
அப்படி விழுந்த இடத்தில் அங்கே ஐநூறு ரூபாய் இருந்தது அது ஆச்சர்யமாய் இருந்தது இருப்பினும் அடுத்தவர் தவறவிட்ட பனமாய் இருக்குமோ அல்லது ஆண்டவன் நமக்கு கொடுத்த பனமா இருக்குமோ என்று நினைந்து அருகில் யாரேனுமிருந்தால் கேட்கலாம் கொடுக்கலாம் என சிறிது நேரம் நின்றேன் யாரும் வரவில்லை பிறகு அதனை பூஜை பொருள் வாங்குவதற்க்கு பயன்படுத்தினோம்
பல பாரம்பரிய சித்தவைத்தியர்கள் அலோசனைப்படி அவர்கள் உதவியுடன் சித்தர்வழி சிவனடியார்களின் உதவியோடும் ஒவ்வொரு அமாவாசை தினங்களிலும் உணவே மருந்தாக இறைவனுக்கு நெய்வேத்தியமாக படைத்து வருகின்ற பக்தர்களுக்கு பிரசாதமாக மூலிகையண்னம் வழங்கப்பட்டது
ஆலய வழிபாடு
ஆத்ம திருப்த்தி
உணவே மருந்து
உண்னுக விருந்து
சித்தர்வழி சிவனடியார்
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 255:
நான்காம் பகுதி:
நான்காம் பகுதி (2:4)
பிரம்ம ஸூத்ரத்தின் இரண்டாம் அத்தியாயம் அவிரோத அத்தியாயம் ஆகும். உபநிஷத வாக்கியங்களுக்கிடையில் முரண்பாடு போல் தோற்றமளிக்கின்ற பகுதிகளை எடுத்து, அவற்றின் உண்மை நிலையை விளக்குவதும் வேறு பல தத்துவங்களில் நிலவுகின்ற முரண்பாடுகளைக் கூறி அவற்றை மறுப்பதும் இதன் நோக்கம். அத்துடன் வேதாந்தத்தின் ஜீவாத்மா, ஐந்து மூலகங்கள் (பஞ்ச பூதங்கள்) போன்ற கருத்துக்களும் விளக்கப்பட்டு வருகின்றன. அந்த வரிசையில் இந்த நான்காம் பகுதி புலன்களின் படைப்பு மற்றும் அவற்றின் எண்ணிக்கை போன்றவை பற்றிப் பேசுகிறது.
மனிதனில் இருவர் இருப்பதாக பிரம்ம ஸூத்ரம் கூறுகிறது. இது பற்றி ஏற்கெனவே ஓரிரு இடங்களில் (உதாரணம் #1:2.8) கண்டோம். ஒருவர் இறைவன் மற்றொருவர் இறைவனின் அம்சமான ஜீவாத்மா.
ஜீவாத்மாவே வினைப் பயனின் காரணமாக பிறவிகள் தோறும் போய் வந்து கொண்டிருக்கிறான். இந்த ஜீவாத்மாவிற்கு மூன்று உடம்புகள் இருப்பதாக வேதாந்தம் கூறுகிறது. அவை: தூல உடம்பு, சூட்சம உடம்பு, காரண உடம்பு. இவற்றுள் தூல உடம்பு நாம் அறிந்தது; விழிப்பு நிலையில் இந்த உடம்பின் மூலமே நாம் அனுபவங்களைப் பெறுகிறோம். சூட்சம உடம்பு 10 புலன்கள், 5 பிராணன்கள், மனம், ஆகிய 17 அங்கங்களால் ஆனது; இந்த உடம்பு கனவில் செயல்படுகிறது. இவை தவிர காரண உடம்பு ஒன்று உள்ளது.
1. புலன்களின் படைப்பு
ப்ராண உத்பத்தி அதிகரணம்
முதல் அதிகரணம் புலன்களின் படைப்பு பற்றி பேசுகிறது. இந்த அதிகரணத்தில் 4 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
1. புலன்கள் இறைவனிலிருந்தே தோன்றின______
ததா ப்ராண: || 2:4.1 ||
பொருள்: எப்படி உலகமும் உயிர்களும் இறைவனிலிருந்து தோன்றினவோ அப்படியே புலன்களும் இறைவனிலிருந்து தோன்றின.
ஜீவாத்மாவிற்கு மூன்று உடம்புகள் இருப்பதாக வேதாந்தம் கூறுகிறது. அவை: தூல உடம்பு, சூட்சம உடம்பு, காரண உடம்பு. இவற்றுள் தூல உடம்பு நாம் அறிந்தது; விழிப்பு நிலையில் இந்த உடம்பின் மூலமே நாம் அனுபவங்களைப் பெறுகிறோம். சூட்சம உடம்பு 10 புலன்கள், 5 பிராணன்கள், மனம், ஆகிய 17 அங்கங்களால் ஆனது; இந்த உடம்பு கனவில் செயல்படுகிறது. இவை தவிர காரண உடம்பு ஒன்று உள்ளது.
‘நெருப்பிலிருந்து அதன் பொறிகள் நாலா திசைகளிலும் பரவுவது போல், இறைவனிலிருந்து புலன்கள், உலகங்கள், தேவர்கள், உயிர்கள் ஆகிய எல்லாம் தோன்றின’ என்கிறது பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் (2:1.20). இதே கருத்தை முண்டக உபநிஷதமும் (2:1.3) கூறுகிறது.
#சிந்திப்போமே
#அகத் #தூய்மை....!
நம்முடைய பாவ மூட்டைகளைக் கரைக்க புனித தீர்த்தங்களில் நீராடி வருவோம, புண்ணிய ஷேத்திரங்கள் சென்று தரிசனம் பண்ணுவோம்.
பாகற்காயை எந்த நதியில் கழுவி எடுத்தாலும், அதன் சுவை மாறது, என்பது போலவே நம்முடைய இயல்பும் அப்படித்தான்.
நம் உள்ளம் தூய்மை அடையாமல் எங்கு சென்று எது செய்தாலும் பலன் தரப் போவதில்லை.
உள்ளம் மாசற்றதாயின் இறைவன் அங்கே விரும்பி வந்து வீற்றிருப்பான்.
சித்தர்கள் சொல்லுவதும் உளத்தூய்மையையே,
"வெள்ளத் தனைய மலர்நீட்டம் மாந்தர்தம்
உள்ளத் தனைய துயர்வு".
என்று வள்ளுவர் உரைத்ததும்...
"மனமது செம்மையானால்
மந்திரம் செபிக்க வேண்டா"
என்று அகத்தியர் உரைத்ததும்...
"சித்தத் தலம் போல தெய்வம் இருக்கின்ற
சுத்தத் தலங்களுண்டோ? குதம்பாய்
சுத்தத் தலங்களுண்டோ?"
என்று குதம்பைச் சித்தர் உரைத்ததும் அகத் தூய்மையைத்தானே..?
#தெய்வத்திடம் #நாம் #என்ன #பிரார்த்தனை #செய்ய #வேண்டும்? #எதை #கேட்க #வேண்டும்?"*
#ஆதி #சங்கரர் #நமக்கு #வழி #காட்டுகிறார்.
பொதுவாக, நாம் #பக்தியோடு எதை கேட்டாலும், பகவான் நமக்கு கேட்டதை தருவார்.
கேட்பதில் உயர்ந்த விஷயங்கள் உண்டு,
கேட்பதில் மிகவும் சாதாரண விஷயங்கள் உண்டு.
பிரார்த்தனை செய்தேன், நோய் சரியாகி விட்டது,
பிரார்த்தனை செய்தேன், செல்வம் கிடைத்து விட்டது,
பிரார்த்தனை செய்தேன், வேலை கிடைத்து விட்டது,
என்று சந்தோஷப்படுவது எல்லாம், கோடீஸ்வரனிடம் போய் 10 ரூபாய் வாங்கி சந்தோஷப்படுவது போல ஆகும்.
முக்கியமாக, "நாம் தெய்வத்திடம் என்ன கேட்க வேண்டும்?" என்று வேதம் சொல்கிறது என்று எளிதான ஸ்லோகங்கள் மூலம் நமக்கு தர்மத்தை புரியவைத்தார்.
தெய்வத்திடம் அநேகமானவர்கள் பொதுவாக கேட்பது,
"எனக்கு வேலை கிடைக்க வேண்டும்,
எனக்கு குழந்தைகள் இல்லை குழந்தை வேண்டும்,
ப்ரோமோஷன் வேண்டும்,
நோய் தீரனும்,
என் பையனுக்கு, பொண்ணுக்கு கல்யாணம் நடக்கணும்"
என்று கேட்டு கொண்டிருப்பார்கள்.
ஆதி சங்கரர் 'இதையெல்லாம் போய் பகவானிடம் கேட்காதே'என்று சொல்லி, "நீ கேட்க வேண்டியது என்று சில உள்ளது, உன் முயற்சியால் கூட அடைய முடியாததை பகவானிடம் கேள்" என்று சொல்லி கொடுக்கிறார்.
நம் புராதன வேதம், நாம் தெய்வத்திடம் என்ன கேட்க வேண்டும்? என்று சொல்லி இருக்கிறது என்ற ஆதி சங்கரர் விளக்குகிறார்.
1. கர்வம்
தெய்வத்திடம் நாம் முதலில் கேட்க வேண்டியது,
"பகவானே !! முதலில் 'நான் செய்கிறேன்' என்ற என் கர்வத்தை (அஹங்காரம்) என்னிடம் இருந்து விலக்கி விடுங்கள்"
என்று கேட்கவேண்டும்.
நமக்கு முக்கியமாக தேவையானது - விநயம் (அடக்கம்).
இந்த விநயம் (அடக்கம்) நமக்கு வராமல் இருப்பதற்கு காரணம், நம்மிடம் "நான் செய்கிறேன்"என்று இருக்கும் கர்வமே காரணம்.
அனைத்தையும் படைத்த பகவானிடம், நாம் போய் "என் கஷ்டம், என் துக்கம், என் வேலை" என்று நான், என்னுடைய என்று சொல்வதே 'நம் கர்வத்தை' காட்டுவதாகும்.
"எல்லாம் தெரிந்தவருக்கு உன் துக்கம், நோய் தெரியாதா? சொல்லித்தான் அவருக்கு தெரியுமா?
2. ஆசை
நாம் செய்யவேண்டிய இரண்டாவது பிரார்த்தனை,
'பகவானே! என்னுடைய மனதில் இன்றுவரை நிறைய ஆசைகள் வந்து கொண்டே இருக்கிறது. அந்த ஆசைகளை வராமல் செய்து விடு"
என்பது தான் என்கிறார் ஆதி சங்கரர்.
நமக்கு மனதில் எத்தனைக்கு எத்தனை ஆசைகள் உருவாகி கொண்டே இருக்கிறதோ, அந்த ஆசையினால் துக்கங்கள் உண்டாகிறது.
ஒரு ஆசையை நிறைவேற்ற முயன்றால், அது பலிக்கும் போது, இன்னொரு ஆசை மனதில் உண்டாகிறது.
அந்த ஆசையை நிறைவேற்ற முயன்றால், அது பலிக்கும் போது, மற்றொரு ஆசை மனதில் உண்டாகிறது.
முடிவே இல்லாத ஆசைகள், திருப்தி இல்லாதவனுக்கு வந்து கொண்டே இருக்கும்.
திருப்தி இல்லாததால் துக்கம் உண்டாகும்.
கர்வத்தை நம்மால் அழிக்க முடியாதது போல,
மனதில் வந்து கொண்டே இருக்கும் இந்த ஆசையையும் நம் திறமையால் அழிக்கவே முடியாது.
பகவான் அனுகிரஹத்தால் மட்டுமே, நம்மால் அழிக்க முடியாத கர்வத்தையும், நம்மிடம் உருவாகும் ஆசையையும் அழிக்க முடியும்.
3. திருப்தி:
நாம் செய்யவேண்டிய மூன்றாவது பிரார்த்தனை,
'பகவானே! எனக்கு என்று எது உள்ளதோ, அதை பார்த்து நான் திருப்தி அடையும் குணத்தை கொடு" என்பது தான் என்கிறார் ஆதி சங்கரர்.
பகவத் கீதையில், இந்த திருப்தியை பற்றி ஸ்ரீ கிருஷ்ணர்
"யதுர்சா லாப சன்துஷ்ட: த்வந் த்வா தீதோ விமத் சர: !
சம: சித்தாவ சித்தௌ ச க்ருத் வா பி ந நிபத் யதே !!'"
(4 chapter, 22 sloka)
என்று சொல்லும் போது,
"நானாக போய் யாரிடமும் கை எந்த மாட்டேன். எனக்கு என்று எது கிடைக்கிறதோ அதை கொண்டு நான் சந்தோஷப்படுவேன் என்கிற திருப்தியில் எவன் இருக்கிறானோ!! அவனை சுகம்-துக்கம், வெற்றி-தோல்வி என்ற எந்த அனுபவமும் மனதளவில் பாதிக்காது"என்கிறார்.
தெய்வ அனுக்கிரகத்தால் மட்டுமே, மனதில் த்ருப்தி ஏற்படும்.
பகவான் அனுக்கிரகத்தால் மட்டுமே, நம்மால் அழிக்க முடியாத 'கர்வ'த்தையும், 'ஆசை'யையும் அழித்து, 'திருப்தி' என்ற குணத்தையும் கொடுக்க முடியும்.
4. இரக்கம்:
நாம் செய்யவேண்டிய நான்காவது பிரார்த்தனை,
'பகவானே! எனக்கு யாரை பார்த்தாலும் மனதில்
இரக்க சிந்தனை உருவாகும் படி செய்யுங்கள்" என்பது தான் என்கிறார் ஆதி சங்கரர்.
நம்மால் கொண்டு வர முடியாத குணம் "இரக்கம்".
இரக்க குணம் உள்ளவனுக்கு,
மற்றவர்கள் செய்யும் தவறுகள் தெரிந்தாலும், "அவன் தெரியாமல் செய்கிறான்" என்று அவன் மீதும் இரக்கம் வரும்.
"இரக்க குணம் உள்ளவனுக்கு", எதை பார்த்தாலும், யாரிடத்திலும் 'கோபமே' வராது.
'கர்வ'த்தையும், 'ஆசை'யையும் நம்மால் அழிக்க முடியாதது போல,
மனதில் 'த்ருப்தி' கொண்டு வரவே முடியாதது போல,
எதனிடத்திலும் 'இரக்கம்' காட்டும் குணம், நம் முயற்சியால் வரவே வராது.
தெய்வம், அனுக்கிரகம் செய்தால் மட்டுமே, இந்த இரக்க குணம் மனதில் ஏற்படும்.
பகவான் அனுக்கிரகத்தால் மட்டுமே, நம்மால் அழிக்க முடியாத 'கர்வ'த்தையும், 'ஆசை'யையும் அழித்து, 'திருப்தி', 'இரக்கம்' என்ற குணத்தையும் கொடுக்க முடியும்.
5. மோக்ஷம்
நாம் செய்யவேண்டிய ஐந்தாவது பிரார்த்தனை,
'பகவானே! பல யுகங்களாக நானும் இந்த ஸம்ஸார ஸாகரத்தில் மூழ்கி எழுந்து கொண்டு இருக்கிறேன்.
எவ்வளவு தடவை இப்படியே இருந்து கொண்டிருப்பது?
என்னை இந்த ஸம்ஸார ஸாகரத்தில் இருந்து தாண்ட வைத்து விடு. மோக்ஷத்தை கொடு" என்பது தான் என்கிறார் ஆதி சங்கரர்.
இங்கு ஸம்ஸார ஸாகரம் என்று சொல்வது, ஜனனம்-மரணம் என்ற சுழற்சியை.
இந்த சுழற்சியையே, ஆதி சங்கரர், பஜ கோவிந்தம் பாடும் போது "புனரபி ஜனனம், புனரபி மரணம்,
புனரபி ஜனனீ ஜடரே சயனம் I
இஹ ஸம்ஸாரே பகுதுஸ்தாரே
க்ருபயா பாரே பாஹி முராரே !!"
என்று பாடுகிறார்.
இதற்கு அர்த்தம்,
"பிறப்பும் இறப்பும் மீண்டும் மீண்டும் தொடர்ந்து உண்டாகி கொண்டே இருக்கிறது. இந்த பிறப்பிலும் மீண்டும் தாயின் கருவறையில் பிறந்தாயிற்று.
கடக்க முடியாத இந்த சக்கரத்தில் இருந்து, விடுவித்து, கடாக்ஷித்து அருளமாட்டாயா கோவிந்தா?" என்கிறார்.
நாம் பிறந்தாச்சு. கொஞ்சம் வருஷம் வாழ்ந்து தான் ஆக வேண்டும். பின்பு இறந்து தான் ஆக வேண்டும்.
செய்த பாவ, புண்ணிய பலன் படி, திரும்ப ஏதாவது ஒரு தாயார் வயிற்றில் பிறக்க தான் வேண்டும்.
ஆனால் இப்படியே எவ்வளவு நாள் ஸம்ஸார சாகரத்தில் சூழல்வது?
'கர்வத்தை'யும், 'ஆசை'யையும் நம்மால் அழிக்க முடியாதது போல,
மனதில் 'த்ருப்தி'யும், 'இரக்கத்தை'யும் நம்மால் கொண்டு வரவே முடியாதது போல,
ஸம்ஸார சக்கரத்தில் இருந்து, நம் முயற்சியால் முற்றுப்புள்ளி வைக்கவே முடியாது.
தெய்வம், அனுக்கிரகம் செய்தால் மட்டுமே, மோக்ஷம் நமக்கு ஏற்படும்.
"உன் முயற்சியால், பெற முடியாத இந்த 5 விஷயங்களையும்,
பகவானிடம் கேள்"
என்று ஆதி சங்கரர் நமக்கு சொல்லிதருகிறார்.
நீ இந்த 5 விஷயங்களையும் பகவானிடம் தினமும் பிரார்த்தித்து கொண்டே இரு.
பகவான் நம்மிடம் கருணை கொண்டு, அணுகிரஹித்து விட்டால், இதை விட லாபம் ஒரு மனிதனுக்கு ஒன்று உண்டா?
இதை விட்டு,
மிகவும் அற்பமான எதை எதையோ கேட்டு!! உன் வாழ்க்கையை வீணாக்கிக் கொள்ளாதே !
#ஓம் #நமச்சிவாய...!
#ஆன்மீக #வாழ்வுக்கு #மனத்தூய்மை #
(இன்னும் காண்போம்).
நான்காம் பகுதி:
நான்காம் பகுதி (2:4)
பிரம்ம ஸூத்ரத்தின் இரண்டாம் அத்தியாயம் அவிரோத அத்தியாயம் ஆகும். உபநிஷத வாக்கியங்களுக்கிடையில் முரண்பாடு போல் தோற்றமளிக்கின்ற பகுதிகளை எடுத்து, அவற்றின் உண்மை நிலையை விளக்குவதும் வேறு பல தத்துவங்களில் நிலவுகின்ற முரண்பாடுகளைக் கூறி அவற்றை மறுப்பதும் இதன் நோக்கம். அத்துடன் வேதாந்தத்தின் ஜீவாத்மா, ஐந்து மூலகங்கள் (பஞ்ச பூதங்கள்) போன்ற கருத்துக்களும் விளக்கப்பட்டு வருகின்றன. அந்த வரிசையில் இந்த நான்காம் பகுதி புலன்களின் படைப்பு மற்றும் அவற்றின் எண்ணிக்கை போன்றவை பற்றிப் பேசுகிறது.
மனிதனில் இருவர் இருப்பதாக பிரம்ம ஸூத்ரம் கூறுகிறது. இது பற்றி ஏற்கெனவே ஓரிரு இடங்களில் (உதாரணம் #1:2.8) கண்டோம். ஒருவர் இறைவன் மற்றொருவர் இறைவனின் அம்சமான ஜீவாத்மா.
ஜீவாத்மாவே வினைப் பயனின் காரணமாக பிறவிகள் தோறும் போய் வந்து கொண்டிருக்கிறான். இந்த ஜீவாத்மாவிற்கு மூன்று உடம்புகள் இருப்பதாக வேதாந்தம் கூறுகிறது. அவை: தூல உடம்பு, சூட்சம உடம்பு, காரண உடம்பு. இவற்றுள் தூல உடம்பு நாம் அறிந்தது; விழிப்பு நிலையில் இந்த உடம்பின் மூலமே நாம் அனுபவங்களைப் பெறுகிறோம். சூட்சம உடம்பு 10 புலன்கள், 5 பிராணன்கள், மனம், ஆகிய 17 அங்கங்களால் ஆனது; இந்த உடம்பு கனவில் செயல்படுகிறது. இவை தவிர காரண உடம்பு ஒன்று உள்ளது.
1. புலன்களின் படைப்பு
ப்ராண உத்பத்தி அதிகரணம்
முதல் அதிகரணம் புலன்களின் படைப்பு பற்றி பேசுகிறது. இந்த அதிகரணத்தில் 4 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
1. புலன்கள் இறைவனிலிருந்தே தோன்றின______
ததா ப்ராண: || 2:4.1 ||
பொருள்: எப்படி உலகமும் உயிர்களும் இறைவனிலிருந்து தோன்றினவோ அப்படியே புலன்களும் இறைவனிலிருந்து தோன்றின.
ஜீவாத்மாவிற்கு மூன்று உடம்புகள் இருப்பதாக வேதாந்தம் கூறுகிறது. அவை: தூல உடம்பு, சூட்சம உடம்பு, காரண உடம்பு. இவற்றுள் தூல உடம்பு நாம் அறிந்தது; விழிப்பு நிலையில் இந்த உடம்பின் மூலமே நாம் அனுபவங்களைப் பெறுகிறோம். சூட்சம உடம்பு 10 புலன்கள், 5 பிராணன்கள், மனம், ஆகிய 17 அங்கங்களால் ஆனது; இந்த உடம்பு கனவில் செயல்படுகிறது. இவை தவிர காரண உடம்பு ஒன்று உள்ளது.
‘நெருப்பிலிருந்து அதன் பொறிகள் நாலா திசைகளிலும் பரவுவது போல், இறைவனிலிருந்து புலன்கள், உலகங்கள், தேவர்கள், உயிர்கள் ஆகிய எல்லாம் தோன்றின’ என்கிறது பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் (2:1.20). இதே கருத்தை முண்டக உபநிஷதமும் (2:1.3) கூறுகிறது.
#சிந்திப்போமே
#அகத் #தூய்மை....!
நம்முடைய பாவ மூட்டைகளைக் கரைக்க புனித தீர்த்தங்களில் நீராடி வருவோம, புண்ணிய ஷேத்திரங்கள் சென்று தரிசனம் பண்ணுவோம்.
பாகற்காயை எந்த நதியில் கழுவி எடுத்தாலும், அதன் சுவை மாறது, என்பது போலவே நம்முடைய இயல்பும் அப்படித்தான்.
நம் உள்ளம் தூய்மை அடையாமல் எங்கு சென்று எது செய்தாலும் பலன் தரப் போவதில்லை.
உள்ளம் மாசற்றதாயின் இறைவன் அங்கே விரும்பி வந்து வீற்றிருப்பான்.
சித்தர்கள் சொல்லுவதும் உளத்தூய்மையையே,
"வெள்ளத் தனைய மலர்நீட்டம் மாந்தர்தம்
உள்ளத் தனைய துயர்வு".
என்று வள்ளுவர் உரைத்ததும்...
"மனமது செம்மையானால்
மந்திரம் செபிக்க வேண்டா"
என்று அகத்தியர் உரைத்ததும்...
"சித்தத் தலம் போல தெய்வம் இருக்கின்ற
சுத்தத் தலங்களுண்டோ? குதம்பாய்
சுத்தத் தலங்களுண்டோ?"
என்று குதம்பைச் சித்தர் உரைத்ததும் அகத் தூய்மையைத்தானே..?
#தெய்வத்திடம் #நாம் #என்ன #பிரார்த்தனை #செய்ய #வேண்டும்? #எதை #கேட்க #வேண்டும்?"*
#ஆதி #சங்கரர் #நமக்கு #வழி #காட்டுகிறார்.
பொதுவாக, நாம் #பக்தியோடு எதை கேட்டாலும், பகவான் நமக்கு கேட்டதை தருவார்.
கேட்பதில் உயர்ந்த விஷயங்கள் உண்டு,
கேட்பதில் மிகவும் சாதாரண விஷயங்கள் உண்டு.
பிரார்த்தனை செய்தேன், நோய் சரியாகி விட்டது,
பிரார்த்தனை செய்தேன், செல்வம் கிடைத்து விட்டது,
பிரார்த்தனை செய்தேன், வேலை கிடைத்து விட்டது,
என்று சந்தோஷப்படுவது எல்லாம், கோடீஸ்வரனிடம் போய் 10 ரூபாய் வாங்கி சந்தோஷப்படுவது போல ஆகும்.
முக்கியமாக, "நாம் தெய்வத்திடம் என்ன கேட்க வேண்டும்?" என்று வேதம் சொல்கிறது என்று எளிதான ஸ்லோகங்கள் மூலம் நமக்கு தர்மத்தை புரியவைத்தார்.
தெய்வத்திடம் அநேகமானவர்கள் பொதுவாக கேட்பது,
"எனக்கு வேலை கிடைக்க வேண்டும்,
எனக்கு குழந்தைகள் இல்லை குழந்தை வேண்டும்,
ப்ரோமோஷன் வேண்டும்,
நோய் தீரனும்,
என் பையனுக்கு, பொண்ணுக்கு கல்யாணம் நடக்கணும்"
என்று கேட்டு கொண்டிருப்பார்கள்.
ஆதி சங்கரர் 'இதையெல்லாம் போய் பகவானிடம் கேட்காதே'என்று சொல்லி, "நீ கேட்க வேண்டியது என்று சில உள்ளது, உன் முயற்சியால் கூட அடைய முடியாததை பகவானிடம் கேள்" என்று சொல்லி கொடுக்கிறார்.
நம் புராதன வேதம், நாம் தெய்வத்திடம் என்ன கேட்க வேண்டும்? என்று சொல்லி இருக்கிறது என்ற ஆதி சங்கரர் விளக்குகிறார்.
1. கர்வம்
தெய்வத்திடம் நாம் முதலில் கேட்க வேண்டியது,
"பகவானே !! முதலில் 'நான் செய்கிறேன்' என்ற என் கர்வத்தை (அஹங்காரம்) என்னிடம் இருந்து விலக்கி விடுங்கள்"
என்று கேட்கவேண்டும்.
நமக்கு முக்கியமாக தேவையானது - விநயம் (அடக்கம்).
இந்த விநயம் (அடக்கம்) நமக்கு வராமல் இருப்பதற்கு காரணம், நம்மிடம் "நான் செய்கிறேன்"என்று இருக்கும் கர்வமே காரணம்.
அனைத்தையும் படைத்த பகவானிடம், நாம் போய் "என் கஷ்டம், என் துக்கம், என் வேலை" என்று நான், என்னுடைய என்று சொல்வதே 'நம் கர்வத்தை' காட்டுவதாகும்.
"எல்லாம் தெரிந்தவருக்கு உன் துக்கம், நோய் தெரியாதா? சொல்லித்தான் அவருக்கு தெரியுமா?
2. ஆசை
நாம் செய்யவேண்டிய இரண்டாவது பிரார்த்தனை,
'பகவானே! என்னுடைய மனதில் இன்றுவரை நிறைய ஆசைகள் வந்து கொண்டே இருக்கிறது. அந்த ஆசைகளை வராமல் செய்து விடு"
என்பது தான் என்கிறார் ஆதி சங்கரர்.
நமக்கு மனதில் எத்தனைக்கு எத்தனை ஆசைகள் உருவாகி கொண்டே இருக்கிறதோ, அந்த ஆசையினால் துக்கங்கள் உண்டாகிறது.
ஒரு ஆசையை நிறைவேற்ற முயன்றால், அது பலிக்கும் போது, இன்னொரு ஆசை மனதில் உண்டாகிறது.
அந்த ஆசையை நிறைவேற்ற முயன்றால், அது பலிக்கும் போது, மற்றொரு ஆசை மனதில் உண்டாகிறது.
முடிவே இல்லாத ஆசைகள், திருப்தி இல்லாதவனுக்கு வந்து கொண்டே இருக்கும்.
திருப்தி இல்லாததால் துக்கம் உண்டாகும்.
கர்வத்தை நம்மால் அழிக்க முடியாதது போல,
மனதில் வந்து கொண்டே இருக்கும் இந்த ஆசையையும் நம் திறமையால் அழிக்கவே முடியாது.
பகவான் அனுகிரஹத்தால் மட்டுமே, நம்மால் அழிக்க முடியாத கர்வத்தையும், நம்மிடம் உருவாகும் ஆசையையும் அழிக்க முடியும்.
3. திருப்தி:
நாம் செய்யவேண்டிய மூன்றாவது பிரார்த்தனை,
'பகவானே! எனக்கு என்று எது உள்ளதோ, அதை பார்த்து நான் திருப்தி அடையும் குணத்தை கொடு" என்பது தான் என்கிறார் ஆதி சங்கரர்.
பகவத் கீதையில், இந்த திருப்தியை பற்றி ஸ்ரீ கிருஷ்ணர்
"யதுர்சா லாப சன்துஷ்ட: த்வந் த்வா தீதோ விமத் சர: !
சம: சித்தாவ சித்தௌ ச க்ருத் வா பி ந நிபத் யதே !!'"
(4 chapter, 22 sloka)
என்று சொல்லும் போது,
"நானாக போய் யாரிடமும் கை எந்த மாட்டேன். எனக்கு என்று எது கிடைக்கிறதோ அதை கொண்டு நான் சந்தோஷப்படுவேன் என்கிற திருப்தியில் எவன் இருக்கிறானோ!! அவனை சுகம்-துக்கம், வெற்றி-தோல்வி என்ற எந்த அனுபவமும் மனதளவில் பாதிக்காது"என்கிறார்.
தெய்வ அனுக்கிரகத்தால் மட்டுமே, மனதில் த்ருப்தி ஏற்படும்.
பகவான் அனுக்கிரகத்தால் மட்டுமே, நம்மால் அழிக்க முடியாத 'கர்வ'த்தையும், 'ஆசை'யையும் அழித்து, 'திருப்தி' என்ற குணத்தையும் கொடுக்க முடியும்.
4. இரக்கம்:
நாம் செய்யவேண்டிய நான்காவது பிரார்த்தனை,
'பகவானே! எனக்கு யாரை பார்த்தாலும் மனதில்
இரக்க சிந்தனை உருவாகும் படி செய்யுங்கள்" என்பது தான் என்கிறார் ஆதி சங்கரர்.
நம்மால் கொண்டு வர முடியாத குணம் "இரக்கம்".
இரக்க குணம் உள்ளவனுக்கு,
மற்றவர்கள் செய்யும் தவறுகள் தெரிந்தாலும், "அவன் தெரியாமல் செய்கிறான்" என்று அவன் மீதும் இரக்கம் வரும்.
"இரக்க குணம் உள்ளவனுக்கு", எதை பார்த்தாலும், யாரிடத்திலும் 'கோபமே' வராது.
'கர்வ'த்தையும், 'ஆசை'யையும் நம்மால் அழிக்க முடியாதது போல,
மனதில் 'த்ருப்தி' கொண்டு வரவே முடியாதது போல,
எதனிடத்திலும் 'இரக்கம்' காட்டும் குணம், நம் முயற்சியால் வரவே வராது.
தெய்வம், அனுக்கிரகம் செய்தால் மட்டுமே, இந்த இரக்க குணம் மனதில் ஏற்படும்.
பகவான் அனுக்கிரகத்தால் மட்டுமே, நம்மால் அழிக்க முடியாத 'கர்வ'த்தையும், 'ஆசை'யையும் அழித்து, 'திருப்தி', 'இரக்கம்' என்ற குணத்தையும் கொடுக்க முடியும்.
5. மோக்ஷம்
நாம் செய்யவேண்டிய ஐந்தாவது பிரார்த்தனை,
'பகவானே! பல யுகங்களாக நானும் இந்த ஸம்ஸார ஸாகரத்தில் மூழ்கி எழுந்து கொண்டு இருக்கிறேன்.
எவ்வளவு தடவை இப்படியே இருந்து கொண்டிருப்பது?
என்னை இந்த ஸம்ஸார ஸாகரத்தில் இருந்து தாண்ட வைத்து விடு. மோக்ஷத்தை கொடு" என்பது தான் என்கிறார் ஆதி சங்கரர்.
இங்கு ஸம்ஸார ஸாகரம் என்று சொல்வது, ஜனனம்-மரணம் என்ற சுழற்சியை.
இந்த சுழற்சியையே, ஆதி சங்கரர், பஜ கோவிந்தம் பாடும் போது "புனரபி ஜனனம், புனரபி மரணம்,
புனரபி ஜனனீ ஜடரே சயனம் I
இஹ ஸம்ஸாரே பகுதுஸ்தாரே
க்ருபயா பாரே பாஹி முராரே !!"
என்று பாடுகிறார்.
இதற்கு அர்த்தம்,
"பிறப்பும் இறப்பும் மீண்டும் மீண்டும் தொடர்ந்து உண்டாகி கொண்டே இருக்கிறது. இந்த பிறப்பிலும் மீண்டும் தாயின் கருவறையில் பிறந்தாயிற்று.
கடக்க முடியாத இந்த சக்கரத்தில் இருந்து, விடுவித்து, கடாக்ஷித்து அருளமாட்டாயா கோவிந்தா?" என்கிறார்.
நாம் பிறந்தாச்சு. கொஞ்சம் வருஷம் வாழ்ந்து தான் ஆக வேண்டும். பின்பு இறந்து தான் ஆக வேண்டும்.
செய்த பாவ, புண்ணிய பலன் படி, திரும்ப ஏதாவது ஒரு தாயார் வயிற்றில் பிறக்க தான் வேண்டும்.
ஆனால் இப்படியே எவ்வளவு நாள் ஸம்ஸார சாகரத்தில் சூழல்வது?
'கர்வத்தை'யும், 'ஆசை'யையும் நம்மால் அழிக்க முடியாதது போல,
மனதில் 'த்ருப்தி'யும், 'இரக்கத்தை'யும் நம்மால் கொண்டு வரவே முடியாதது போல,
ஸம்ஸார சக்கரத்தில் இருந்து, நம் முயற்சியால் முற்றுப்புள்ளி வைக்கவே முடியாது.
தெய்வம், அனுக்கிரகம் செய்தால் மட்டுமே, மோக்ஷம் நமக்கு ஏற்படும்.
"உன் முயற்சியால், பெற முடியாத இந்த 5 விஷயங்களையும்,
பகவானிடம் கேள்"
என்று ஆதி சங்கரர் நமக்கு சொல்லிதருகிறார்.
நீ இந்த 5 விஷயங்களையும் பகவானிடம் தினமும் பிரார்த்தித்து கொண்டே இரு.
பகவான் நம்மிடம் கருணை கொண்டு, அணுகிரஹித்து விட்டால், இதை விட லாபம் ஒரு மனிதனுக்கு ஒன்று உண்டா?
இதை விட்டு,
மிகவும் அற்பமான எதை எதையோ கேட்டு!! உன் வாழ்க்கையை வீணாக்கிக் கொள்ளாதே !
#ஓம் #நமச்சிவாய...!
#ஆன்மீக #வாழ்வுக்கு #மனத்தூய்மை #
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 256:
சமரசப் படுத்த முயல்கிறது:
2. புலன்களின் படைப்பு பற்றி வேதங்களில் வேறுபட்ட கருத்துக்கள் காணப்படுகின்றன. அவற்றுள் இரண்டைச் சமரசப்படுத்த முயல்கிறது இந்த ஸூத்ரம் ________
கௌண்யஸம்பவாத் || 2:4.2 ||
பொருள்: புலன் என்பதற்கு இரண்டாம் நிலைப் பொருள் சாத்தியம் இல்லை.
புலன்கள் இறைவனிலிருந்தே படைக்கப்பட்டதாக முந்தின ஸூத்ர விளக்கத்தில் கண்டோம். ஆனால் படைப்பிற்கு முன்பே புலன்கள் இருந்ததாக சதபத பிராம்மணம் கூறுகிறது. பொருள் புரிந்து கொள்வதற்கு கடினமான அந்தப் பகுதியைப் பார்ப்போம்:
என் துன்பம் என்றும் என்னோடு மட்டும் தான். அதில் யாருக்கும் பங்கு கிடையாது. ஆனால் என்னை தொந்தரவு செய்த நபரை என் கோபம் தீரும் வரை எனக்கு தீர்வு கிடைக்கும் வரை விடமாட்டேன்.
உண்மையான வரிகள்சிலநேரங்களில் குறைவானகவனம் செலுத்தி காயப்பட்டிருப்பீர்கள்சில நேரங்களில்அவர்களுக்கு அதிகம்கவனம் செலுத்தி அதிகம் காயப்பட்டிருப்போம் உண்மைதான் கவியேநாம் அவர்கள் மேல் அதிகபாசம் வைக்கும் போதுகவனம் அவர்கள் மேல் அதிகமா இருக்கும், வலியை அனுபவிக்கும் நபர்களுக்கு பின்னால் சொல்ல முடியாதா விரும்பம் இல்லாத கதைகள் உண்டு.
பெற்றவர்கள் உயிரோடு இருக்கும் பொழுது அவர்களுக்கு உணவு அளிக்காத பிள்ளைகள் அவர்கள் இறந்தவுடன் அம்மாவாசைக்கு காகத்திற்கு சாதம் வைத்தால் மட்டும் புண்ணியம் கிடைத்து விடுமா?
இப்படி தவிக்கவிட்ட பிள்ளைகள், இதை விட மோசமான நிலைக்கு தள்ளப்படுவார்கள்.புரிதல் இல்லாத ஜென்மங்கள்.
இந்த உலகம் அடுத்த வினாடிக்குள் வைத்திருக்கும் ஆச்சர்யங்கள் ஏராளம்.. இன்பமோ துன்பமோ எதுவும் நிரந்தரம் இல்லை
#மனிதன்பிறப்புநிலைகள்..
பெண்ணானவள் மாதவிலக்கான நான்காம் நாட்களில் இருந்து எட்டாம் நாட்களுக்குள் கர்ப்பம் அடைவதற்கான வாய்ப்புகள் அதிகம் இருக்கின்றன. திருமணமான தம்பதியர்கள் சற்புத்திரர் வேண்டுமென்றால் இருவரும் ஒரு மனதாக இருந்து கோபம், சோகம், விரக்தி போன்றவற்றை மறந்து ஒருவருடன் ஒருவர் உடல் அளவிலும், மனதளவிலும் இணையும் பொழுது ஆணிடமிருந்து வெளிப்படும் சுக்கிலமும், பெண்ணிடம் இருந்து வெளிப்படும் சுரோணிதமும் வீரியம் கொண்டதாகவும், உன்னதமானதாகவும் இருக்கும்.
கலவியின்போது ஆணிடம் இருந்து வெளிப்படும் சுக்கிலமும், பெண்ணிடம் இருந்து வெளிப்படும் சுரோணிதமும் ஒன்று கலந்து குழந்தையாக பிறப்பெடுக்கின்றன. இணைவின்போது ஆணிடமிருந்து வெளிப்படும் சுக்கிலத்தின் அளவு பெண்ணிடம் இருந்து வெளிப்படும் சுரோணியத்தின் அளவைவிட அதிகமாக இருக்கும் பட்சத்தில் ஆண் குழந்தையாகவும், பெண்ணின் சுரோணியம் ஆணின் சுக்கிலத்தை விட அதிகமாக இருக்கும் பட்சத்தில் பெண் குழந்தையாகவும், ஆணின் சுக்கிலமும், பெண்ணின் சுரோணியமும் சம அளவில் இருக்கும் பட்சத்தில் திருநங்கைகளாகவும் பிறக்கின்றார்கள்.
மனிதன் பிறப்பு நிலைகள் :
மங்கையினுடைய கருவறை (கர்ப்பப்பை) ஆனது ஆரோக்கியமானதாகவும், நல்ல நிலையிலும் இருக்கும் பட்சத்தில் கலவி செய்த ஐந்தாம் நாளில் சுரோணியத்துடன் (முட்டையுடன்) சுக்கிலம் இணைந்து ஒரு குமிழி உண்டாகும். குமிழியானது பதினான்கு நாட்களுக்குள் தசையின் வளர்ச்சி அதிகரிக்கும். இருபதாவது நாட்களில் மென்மேலும் தசைகளின் வளர்ச்சி உண்டாகும். கருவுற்ற முப்பதாவது நாட்களில் பஞ்சபூதங்களின் சேர்க்கை ஏற்படும்.
கருவுற்ற இரண்டாவது மாதத்தில் உடலுக்கு உரிய தோலானது உருவாக துவங்குகின்றது.
கருவுற்ற மூன்றாவது மாதத்தில் உடலில் இருக்கக்கூடிய நரம்புகள் யாவும் உருவாகின்றன.
கருவுற்ற நான்காவது மாதத்தில் புற அமைப்புகளும் உருவாகின்றது.
கருவுற்ற ஐந்தாவது மாதத்தில் காது, மூக்கு, மார்புகள், முடியும் தோன்ற துவங்குகின்றன.
கருவுற்ற ஆறாவது மாதத்தில் கழுத்தும், தலையும் உருவாகின்றன.
கருவுற்ற ஏழாவது மாதத்தில் கருவானது இனப்பெருக்க உறுப்பின் வளர்ச்சி முழுமை பெற்று சிசுவானது ஒரு ஒருங்கிணைந்த இயக்கத்தை வெளிப்படுத்த துவங்குகின்றது.
எட்டாவது மாதத்தில் உடலில் இருக்கக்கூடிய அனைத்து உறுப்புகளும் பரிபூரணமாக உருவாகி சிசுவின் உடலில் முன் ஜென்ம வினை பதிவுகளுக்கு ஏற்ப உயிரானது (ஆன்மாவானது) செலுத்தப்படுகின்றது.
ஒன்பதாவது மாதம் சுழிமுனை என்ற நாடியின் மூலத்தை சிசுவானது அடைகின்றது.
பத்தாவது மாதத்தில் தாயின் கருவறையிலிருந்து வந்த குழந்தையானது தன்னுடைய பிஞ்சு பாதங்களால் உதைத்து கருவறையை திறக்க முயற்சிப்பதால் தாய்க்கு பிரசவ வலி ஏற்படுகின்றது.
விதி எப்பொழுது எழுதப்படுகின்றது?
அன்னையின் கருவறையில் எவருக்கும் தெரியாமல் இருக்கும் பொழுது பிரம்ம தேவனால் கருவில் மறைந்திருக்கக்கூடிய உயிருக்கு விதியானது எழுதப்படுகின்றது. யாரும் அறியா வண்ணம் இருளில் மறைந்திருக்கும் காலத்திலேயே கருவில் இருக்கும் சிசுவின் ஆயுளும், கல்வியும், செல்வ நிலையும், ஆரோக்கியமும், எந்த நேரத்தில் கருவில் இருந்து வெளிப்படுதல் வேண்டும் என்றும், பிறப்பும்-இறப்பும் ஒரே நேரத்தில் முன் ஜென்ம பாவ, புண்ணியங்களுக்கு ஏற்ப கர்ம வினைகளின் அடிப்படையில் பிரம்மனால் எழுதப்படுகின்றது. பிறவி எடுத்த அனைத்து மனிதர்களும் அனுபவிக்கின்ற இன்ப, துன்பங்கள் யாவும் பூர்வஜென்மத்தில் செய்த வினைகளின் அடிப்படையிலேயே இருக்கும் என்பதில் எந்தவிதமான சந்தேகமும் இல்லை.
விசித்திரமான கட்டமைப்பு :
கருடா...!! நீ முன்பே கூறியது போல மனித உடல் என்பது விசித்திரமானதாகவும், மாயமான ஒரு வியக்கத்தக்க கட்டமைப்பை கொண்டிருக்கக்கூடியதாகவும் இருக்கும். ஏனெனில் மனிதனின் உடல் பஞ்சபூதங்களும், பஞ்ச இந்திரியங்களும், தச நாடிகளும் இணைந்து உருவானதாகும். (தச நாடிகள் என்பது பிராணன், அபானன், வியானன், உதானன், சமானன், நாகன், கூர்மன், கிருகரன், தேவதத்தன், தனஞ்செயன் என்பதாகும்).
மனிதனின் சரீரம் என்பது சுக்கிலம், எலும்பு, நீர், ரோமம், ரத்தம் ஆகியவற்றால் உருவாக்கப்பட்டதாகும். இவைகள் அனைத்தும் நரம்புகளால் கட்டமைக்கப்பட்டு இருக்கின்றன. இவ்விதமாக திருமால் எடுத்துரைத்துக் கொண்டிருக்கும் பொழுது கருடாழ்வார் மனிதனின் உடலில் பஞ்சபூதங்கள் எவ்விடத்தில் இருக்கின்றன? என்பதை பற்றி உரைத்திட வேண்டும் என்று வினவினார்.
உடலில் பஞ்சபூதங்கள் :
பூமியில் தோன்றுகின்ற அனைத்து உயிரினங்களிலும் பஞ்சபூதங்களின் குணங்கள் நிறைந்துதான் இருக்கின்றன. பஞ்சபூதங்கள் இல்லை என்றால் எந்த உயிரினங்களும் இல்லை என்று கூறிய திருமால் மனித உடலில் பஞ்சபூதங்கள் எவ்விடத்தில் அமைந்திருக்கின்றன? என்பதை பற்றி எடுத்துரைக்க துவங்குகின்றார். பஞ்சபூதங்கள் என்பது மண், நீர், நெருப்பு, காற்று, ஆகாயம் ஆகும்.
மண்ணின் குணம் என்பது தன்னிடமிருக்கும் விதையினை வளர்ப்பதாகும். அதேபோல்தான் மண்ணின் குணமும் மனிதர்களின் உடலில் நிரம்பியிருக்கின்றன. மண்ணின் குணத்தினால் எலும்பு, தலை முடி, உடல் தசைகள், நகங்கள், புற தோல்களும் ஏற்படுகின்றன. நீரின் குணம் என்பது இருக்கும் இடத்தினை குளிர்விப்பதாகும். அதேபோல் மனிதனின் உடலில் உள்ள வெப்பத்தினை குளிர்விக்கும் பொருட்டு உற்பத்தியாகக்கூடிய உமிழ்நீரும், சிறுநீரும், சுக்கிலமும், நிணநீரூம் நீரின் குணத்தினை கொண்டிருப்பதாகும்.
நெருப்பின் குணம் என்பது தன்னுடன் சேர்ந்த பொருட்களை தன்னுடனே எரிக்கும் குணம் கொண்டதாகும். அதாவது, மனிதர்களின் உடலில் ஏற்படக்கூடிய பசி, தாகம், தூக்கம், சோம்பல், புத்துணர்ச்சி முதலியவை நெருப்பின் குணத்தினால் ஏற்படக்கூடியவை ஆகும். காற்றின் குணம் என்பது ஓரிடத்தில் நிலையில்லாமல் இருப்பது போல பல இடங்களில் சுற்றித்திரியும் தன்மை கொண்டதாகும். அதே தன்மை கொண்ட கோபம், இச்சை, மடம், பயம், மோகங்கள் போன்றவை காற்றின் குணத்தினால் ஏற்படக்கூடியவைகளாகும். ஏனென்றால் இவைகள் நிலையானதல்ல.
ஆகாயம் என்பது பரந்து விரிந்து இருக்கக்கூடிய விசாலமான அமைப்பினை கொண்டதாகும். மனிதர்களிடத்தில் எழும்பும் கேள்விகள், எண்ணங்கள், கம்பீரமான சிந்தனைகள், ஆன்ம சக்திகள் மற்றும் சப்தங்கள் போன்றவை ஆகாயத்தின் மூலம் ஏற்படுகின்றன. சுருக்கமாக கூற வேண்டுமென்றால் 'அண்டத்தில் உள்ளவைகள் யாவும் பிண்டத்தில் இருக்கின்றன". இதுவே மனிதனின் பிறப்பில் உள்ள ரகசியம் ஆகும். கருடனே...!! இவைகள் யாவும் மனித குலத்திற்கு நன்மை அளிக்கும் பொருட்டு உன் மூலமாக பிறப்பின் ரகசியத்தை யாம் உமக்கு உரைத்தோம். நீ மேற்கொண்டு ஏதேனும் அறிய விரும்புகின்றாய் என்றால் என்னிடம் கேட்பாயாக... என்று திருவாய் மலர்ந்து அருளினார்.
‘படைப்பிற்கு முன்பு இந்தப் பிரபஞ்சம் தோன்றா நிலையில் இருந்தது’
‘எது தோன்றா நிலையில் இருந்தது?’
‘ரிஷிகள்’
‘அந்த ரிஷிகள் யார்?’
‘புலங்களே அந்த ரிஷிகள்’.
இவ்வாறு படைப்பிற்கு முன்பே புலன்கள் இருந்ததாக சதபத பிராம்மணம் தெரிவிக்கிறது.
இதில் எந்தக் கருத்தை ஏற்றுக் கொள்வது? புலன்கள் இறைவனிலிருந்து தோன்றினவா அல்லது படைப்பிற்கு முன்பே உள்ளனவா? அவை படைப்பிற்கு முன்பே உள்ளன; முண்டக, பிருஹதாரண்யக உபநிஷதங்கள் கூறுவதை உருவகமாகக் கருத வேண்டும் என்று ஏன் கொள்ளக் கூடாது? உதாரணமாக, #2:3.3 இல் ‘ஆகாசம் இறைவனிலிருந்து தோன்றியது’ என்பதற்கு இரண்டாம் நிலைப் பொருள் கொள்ளுமாறு ஒரு எழுத்தை இங்கே நினைவுகூறலாம். அது போல் இங்கும் இரண்டாம் நிலைப் பொருள் கொள்ளலாமே!
அவ்வாறு இரண்டாம் நிலைப் பொருள் கொள்வது சாத்தியம் அல்ல என்று இந்த ஸூத்ரம் கூறுகிறது. ஏனெனில் படைப்பிற்கு முன்பே புலன்கள் உள்ளன என்ற கருத்து ஏற்புடையதாக இருக்காது. ஏனெனில் ‘எதை அறிந்தால் அனைத்தையும் அறிந்ததாகும்’ என்ற கேள்வி பல உபநிஷதங்களிலும் கேட்கப்படுகிறது. ‘இறைவனை அறிந்தால் அனைத்தையும் அறிந்ததாகும்’ என்ற பதிலும் கூறப்படுகிறது. இந்தப் பதில் அறிவுபூர்வமானதாக இருக்க வேண்டுமானால், இறைவனிலிருந்து அனைத்தும் தோன்றியதாக இருக்க வேண்டும். இறைவன் காரணப் பொருளாகவும் மற்ற அனைத்தும் காரியப் பொருளாகவும் இருந்தால் மட்டுமே உபநிஷதங்களின் இந்தக் கருத்து ஏற்புடையதாக இருக்கும். சதபத பிராமணம் கூறுவது போல் புலன்கள் படைப்பிற்கு முன்பே இருக்குமானால் உபநிஷதங்களின் பதில் பொருளற்றதாகி விடும். எனவே முண்டக உபநிஷதமும் பிருஹதாரண்யக உபநிஷதமும் கூறுவதுதான் சரி---புலன்கள் இறைவனிலிருந்தே தோன்றின.
#உடைபடும் #கர்வம்.
பக்தன் ஒருவன் #கோயிலுக்குச் சென்றான்.
அவனது கூடையில் ஆண்டவனுக்குச் சமர்ப்பிப்பதற்காக வாழைப்பழம், தேங்காய், கற்பூரம் ஆகியன இருந்தன.
தேங்காய் பேச ஆரம்பித்தது:
”நம் மூவரில் நானே கெட்டியானவன், பெரியவனும்கூட..!!!” என்றது.
அடுத்து வாழைப்பழம்
”நமது மூவரில் நானே இளமையானவன், இனிமையானவன்” என்று பெருமைப்பட்டுக் கொண்டது.
கற்பூரமோ எதுவும் பேசாமல் மௌனம் காத்தது.
பக்தன் சந்நிதியை அடைந்தான்.
தேங்காய் உடைபட்டது.
பழத்தோல் உரிக்கப்பட்டது.
கற்பூரமோ தீபம் ஏற்றியதும் கரைந்து ஒன்றும் இல்லாமல் போனது.
பக்தர்களாகிய நாம் இதிலிருந்து ஒன்றை நன்றாகப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.
நாம் தேங்காய் போல் கர்வத்துடன் இருந்தால், ஒருநாள் நிச்சயம் உடைபடுவோம்.
இனிமையாக இருந்தாலும், வாழைப்பழம் போல் தற்பெருமை பேசித் திரிந்தால் ஒருநாள் கிழிபடுவோம்.
ஆனால்,
கற்பூரம் போல் அமைதியாக இருந்துவிட்டால்
இருக்கும் வரை ஓளிவீசி
இறுதியில் மீதமின்றி இறைவனோடு இரண்டறக் கலந்து போவோம்.
(இன்னும் காண்போம்).
சமரசப் படுத்த முயல்கிறது:
2. புலன்களின் படைப்பு பற்றி வேதங்களில் வேறுபட்ட கருத்துக்கள் காணப்படுகின்றன. அவற்றுள் இரண்டைச் சமரசப்படுத்த முயல்கிறது இந்த ஸூத்ரம் ________
கௌண்யஸம்பவாத் || 2:4.2 ||
பொருள்: புலன் என்பதற்கு இரண்டாம் நிலைப் பொருள் சாத்தியம் இல்லை.
புலன்கள் இறைவனிலிருந்தே படைக்கப்பட்டதாக முந்தின ஸூத்ர விளக்கத்தில் கண்டோம். ஆனால் படைப்பிற்கு முன்பே புலன்கள் இருந்ததாக சதபத பிராம்மணம் கூறுகிறது. பொருள் புரிந்து கொள்வதற்கு கடினமான அந்தப் பகுதியைப் பார்ப்போம்:
என் துன்பம் என்றும் என்னோடு மட்டும் தான். அதில் யாருக்கும் பங்கு கிடையாது. ஆனால் என்னை தொந்தரவு செய்த நபரை என் கோபம் தீரும் வரை எனக்கு தீர்வு கிடைக்கும் வரை விடமாட்டேன்.
உண்மையான வரிகள்சிலநேரங்களில் குறைவானகவனம் செலுத்தி காயப்பட்டிருப்பீர்கள்சில நேரங்களில்அவர்களுக்கு அதிகம்கவனம் செலுத்தி அதிகம் காயப்பட்டிருப்போம் உண்மைதான் கவியேநாம் அவர்கள் மேல் அதிகபாசம் வைக்கும் போதுகவனம் அவர்கள் மேல் அதிகமா இருக்கும், வலியை அனுபவிக்கும் நபர்களுக்கு பின்னால் சொல்ல முடியாதா விரும்பம் இல்லாத கதைகள் உண்டு.
பெற்றவர்கள் உயிரோடு இருக்கும் பொழுது அவர்களுக்கு உணவு அளிக்காத பிள்ளைகள் அவர்கள் இறந்தவுடன் அம்மாவாசைக்கு காகத்திற்கு சாதம் வைத்தால் மட்டும் புண்ணியம் கிடைத்து விடுமா?
இப்படி தவிக்கவிட்ட பிள்ளைகள், இதை விட மோசமான நிலைக்கு தள்ளப்படுவார்கள்.புரிதல் இல்லாத ஜென்மங்கள்.
இந்த உலகம் அடுத்த வினாடிக்குள் வைத்திருக்கும் ஆச்சர்யங்கள் ஏராளம்.. இன்பமோ துன்பமோ எதுவும் நிரந்தரம் இல்லை
#மனிதன்பிறப்புநிலைகள்..
பெண்ணானவள் மாதவிலக்கான நான்காம் நாட்களில் இருந்து எட்டாம் நாட்களுக்குள் கர்ப்பம் அடைவதற்கான வாய்ப்புகள் அதிகம் இருக்கின்றன. திருமணமான தம்பதியர்கள் சற்புத்திரர் வேண்டுமென்றால் இருவரும் ஒரு மனதாக இருந்து கோபம், சோகம், விரக்தி போன்றவற்றை மறந்து ஒருவருடன் ஒருவர் உடல் அளவிலும், மனதளவிலும் இணையும் பொழுது ஆணிடமிருந்து வெளிப்படும் சுக்கிலமும், பெண்ணிடம் இருந்து வெளிப்படும் சுரோணிதமும் வீரியம் கொண்டதாகவும், உன்னதமானதாகவும் இருக்கும்.
கலவியின்போது ஆணிடம் இருந்து வெளிப்படும் சுக்கிலமும், பெண்ணிடம் இருந்து வெளிப்படும் சுரோணிதமும் ஒன்று கலந்து குழந்தையாக பிறப்பெடுக்கின்றன. இணைவின்போது ஆணிடமிருந்து வெளிப்படும் சுக்கிலத்தின் அளவு பெண்ணிடம் இருந்து வெளிப்படும் சுரோணியத்தின் அளவைவிட அதிகமாக இருக்கும் பட்சத்தில் ஆண் குழந்தையாகவும், பெண்ணின் சுரோணியம் ஆணின் சுக்கிலத்தை விட அதிகமாக இருக்கும் பட்சத்தில் பெண் குழந்தையாகவும், ஆணின் சுக்கிலமும், பெண்ணின் சுரோணியமும் சம அளவில் இருக்கும் பட்சத்தில் திருநங்கைகளாகவும் பிறக்கின்றார்கள்.
மனிதன் பிறப்பு நிலைகள் :
மங்கையினுடைய கருவறை (கர்ப்பப்பை) ஆனது ஆரோக்கியமானதாகவும், நல்ல நிலையிலும் இருக்கும் பட்சத்தில் கலவி செய்த ஐந்தாம் நாளில் சுரோணியத்துடன் (முட்டையுடன்) சுக்கிலம் இணைந்து ஒரு குமிழி உண்டாகும். குமிழியானது பதினான்கு நாட்களுக்குள் தசையின் வளர்ச்சி அதிகரிக்கும். இருபதாவது நாட்களில் மென்மேலும் தசைகளின் வளர்ச்சி உண்டாகும். கருவுற்ற முப்பதாவது நாட்களில் பஞ்சபூதங்களின் சேர்க்கை ஏற்படும்.
கருவுற்ற இரண்டாவது மாதத்தில் உடலுக்கு உரிய தோலானது உருவாக துவங்குகின்றது.
கருவுற்ற மூன்றாவது மாதத்தில் உடலில் இருக்கக்கூடிய நரம்புகள் யாவும் உருவாகின்றன.
கருவுற்ற நான்காவது மாதத்தில் புற அமைப்புகளும் உருவாகின்றது.
கருவுற்ற ஐந்தாவது மாதத்தில் காது, மூக்கு, மார்புகள், முடியும் தோன்ற துவங்குகின்றன.
கருவுற்ற ஆறாவது மாதத்தில் கழுத்தும், தலையும் உருவாகின்றன.
கருவுற்ற ஏழாவது மாதத்தில் கருவானது இனப்பெருக்க உறுப்பின் வளர்ச்சி முழுமை பெற்று சிசுவானது ஒரு ஒருங்கிணைந்த இயக்கத்தை வெளிப்படுத்த துவங்குகின்றது.
எட்டாவது மாதத்தில் உடலில் இருக்கக்கூடிய அனைத்து உறுப்புகளும் பரிபூரணமாக உருவாகி சிசுவின் உடலில் முன் ஜென்ம வினை பதிவுகளுக்கு ஏற்ப உயிரானது (ஆன்மாவானது) செலுத்தப்படுகின்றது.
ஒன்பதாவது மாதம் சுழிமுனை என்ற நாடியின் மூலத்தை சிசுவானது அடைகின்றது.
பத்தாவது மாதத்தில் தாயின் கருவறையிலிருந்து வந்த குழந்தையானது தன்னுடைய பிஞ்சு பாதங்களால் உதைத்து கருவறையை திறக்க முயற்சிப்பதால் தாய்க்கு பிரசவ வலி ஏற்படுகின்றது.
விதி எப்பொழுது எழுதப்படுகின்றது?
அன்னையின் கருவறையில் எவருக்கும் தெரியாமல் இருக்கும் பொழுது பிரம்ம தேவனால் கருவில் மறைந்திருக்கக்கூடிய உயிருக்கு விதியானது எழுதப்படுகின்றது. யாரும் அறியா வண்ணம் இருளில் மறைந்திருக்கும் காலத்திலேயே கருவில் இருக்கும் சிசுவின் ஆயுளும், கல்வியும், செல்வ நிலையும், ஆரோக்கியமும், எந்த நேரத்தில் கருவில் இருந்து வெளிப்படுதல் வேண்டும் என்றும், பிறப்பும்-இறப்பும் ஒரே நேரத்தில் முன் ஜென்ம பாவ, புண்ணியங்களுக்கு ஏற்ப கர்ம வினைகளின் அடிப்படையில் பிரம்மனால் எழுதப்படுகின்றது. பிறவி எடுத்த அனைத்து மனிதர்களும் அனுபவிக்கின்ற இன்ப, துன்பங்கள் யாவும் பூர்வஜென்மத்தில் செய்த வினைகளின் அடிப்படையிலேயே இருக்கும் என்பதில் எந்தவிதமான சந்தேகமும் இல்லை.
விசித்திரமான கட்டமைப்பு :
கருடா...!! நீ முன்பே கூறியது போல மனித உடல் என்பது விசித்திரமானதாகவும், மாயமான ஒரு வியக்கத்தக்க கட்டமைப்பை கொண்டிருக்கக்கூடியதாகவும் இருக்கும். ஏனெனில் மனிதனின் உடல் பஞ்சபூதங்களும், பஞ்ச இந்திரியங்களும், தச நாடிகளும் இணைந்து உருவானதாகும். (தச நாடிகள் என்பது பிராணன், அபானன், வியானன், உதானன், சமானன், நாகன், கூர்மன், கிருகரன், தேவதத்தன், தனஞ்செயன் என்பதாகும்).
மனிதனின் சரீரம் என்பது சுக்கிலம், எலும்பு, நீர், ரோமம், ரத்தம் ஆகியவற்றால் உருவாக்கப்பட்டதாகும். இவைகள் அனைத்தும் நரம்புகளால் கட்டமைக்கப்பட்டு இருக்கின்றன. இவ்விதமாக திருமால் எடுத்துரைத்துக் கொண்டிருக்கும் பொழுது கருடாழ்வார் மனிதனின் உடலில் பஞ்சபூதங்கள் எவ்விடத்தில் இருக்கின்றன? என்பதை பற்றி உரைத்திட வேண்டும் என்று வினவினார்.
உடலில் பஞ்சபூதங்கள் :
பூமியில் தோன்றுகின்ற அனைத்து உயிரினங்களிலும் பஞ்சபூதங்களின் குணங்கள் நிறைந்துதான் இருக்கின்றன. பஞ்சபூதங்கள் இல்லை என்றால் எந்த உயிரினங்களும் இல்லை என்று கூறிய திருமால் மனித உடலில் பஞ்சபூதங்கள் எவ்விடத்தில் அமைந்திருக்கின்றன? என்பதை பற்றி எடுத்துரைக்க துவங்குகின்றார். பஞ்சபூதங்கள் என்பது மண், நீர், நெருப்பு, காற்று, ஆகாயம் ஆகும்.
மண்ணின் குணம் என்பது தன்னிடமிருக்கும் விதையினை வளர்ப்பதாகும். அதேபோல்தான் மண்ணின் குணமும் மனிதர்களின் உடலில் நிரம்பியிருக்கின்றன. மண்ணின் குணத்தினால் எலும்பு, தலை முடி, உடல் தசைகள், நகங்கள், புற தோல்களும் ஏற்படுகின்றன. நீரின் குணம் என்பது இருக்கும் இடத்தினை குளிர்விப்பதாகும். அதேபோல் மனிதனின் உடலில் உள்ள வெப்பத்தினை குளிர்விக்கும் பொருட்டு உற்பத்தியாகக்கூடிய உமிழ்நீரும், சிறுநீரும், சுக்கிலமும், நிணநீரூம் நீரின் குணத்தினை கொண்டிருப்பதாகும்.
நெருப்பின் குணம் என்பது தன்னுடன் சேர்ந்த பொருட்களை தன்னுடனே எரிக்கும் குணம் கொண்டதாகும். அதாவது, மனிதர்களின் உடலில் ஏற்படக்கூடிய பசி, தாகம், தூக்கம், சோம்பல், புத்துணர்ச்சி முதலியவை நெருப்பின் குணத்தினால் ஏற்படக்கூடியவை ஆகும். காற்றின் குணம் என்பது ஓரிடத்தில் நிலையில்லாமல் இருப்பது போல பல இடங்களில் சுற்றித்திரியும் தன்மை கொண்டதாகும். அதே தன்மை கொண்ட கோபம், இச்சை, மடம், பயம், மோகங்கள் போன்றவை காற்றின் குணத்தினால் ஏற்படக்கூடியவைகளாகும். ஏனென்றால் இவைகள் நிலையானதல்ல.
ஆகாயம் என்பது பரந்து விரிந்து இருக்கக்கூடிய விசாலமான அமைப்பினை கொண்டதாகும். மனிதர்களிடத்தில் எழும்பும் கேள்விகள், எண்ணங்கள், கம்பீரமான சிந்தனைகள், ஆன்ம சக்திகள் மற்றும் சப்தங்கள் போன்றவை ஆகாயத்தின் மூலம் ஏற்படுகின்றன. சுருக்கமாக கூற வேண்டுமென்றால் 'அண்டத்தில் உள்ளவைகள் யாவும் பிண்டத்தில் இருக்கின்றன". இதுவே மனிதனின் பிறப்பில் உள்ள ரகசியம் ஆகும். கருடனே...!! இவைகள் யாவும் மனித குலத்திற்கு நன்மை அளிக்கும் பொருட்டு உன் மூலமாக பிறப்பின் ரகசியத்தை யாம் உமக்கு உரைத்தோம். நீ மேற்கொண்டு ஏதேனும் அறிய விரும்புகின்றாய் என்றால் என்னிடம் கேட்பாயாக... என்று திருவாய் மலர்ந்து அருளினார்.
‘படைப்பிற்கு முன்பு இந்தப் பிரபஞ்சம் தோன்றா நிலையில் இருந்தது’
‘எது தோன்றா நிலையில் இருந்தது?’
‘ரிஷிகள்’
‘அந்த ரிஷிகள் யார்?’
‘புலங்களே அந்த ரிஷிகள்’.
இவ்வாறு படைப்பிற்கு முன்பே புலன்கள் இருந்ததாக சதபத பிராம்மணம் தெரிவிக்கிறது.
இதில் எந்தக் கருத்தை ஏற்றுக் கொள்வது? புலன்கள் இறைவனிலிருந்து தோன்றினவா அல்லது படைப்பிற்கு முன்பே உள்ளனவா? அவை படைப்பிற்கு முன்பே உள்ளன; முண்டக, பிருஹதாரண்யக உபநிஷதங்கள் கூறுவதை உருவகமாகக் கருத வேண்டும் என்று ஏன் கொள்ளக் கூடாது? உதாரணமாக, #2:3.3 இல் ‘ஆகாசம் இறைவனிலிருந்து தோன்றியது’ என்பதற்கு இரண்டாம் நிலைப் பொருள் கொள்ளுமாறு ஒரு எழுத்தை இங்கே நினைவுகூறலாம். அது போல் இங்கும் இரண்டாம் நிலைப் பொருள் கொள்ளலாமே!
அவ்வாறு இரண்டாம் நிலைப் பொருள் கொள்வது சாத்தியம் அல்ல என்று இந்த ஸூத்ரம் கூறுகிறது. ஏனெனில் படைப்பிற்கு முன்பே புலன்கள் உள்ளன என்ற கருத்து ஏற்புடையதாக இருக்காது. ஏனெனில் ‘எதை அறிந்தால் அனைத்தையும் அறிந்ததாகும்’ என்ற கேள்வி பல உபநிஷதங்களிலும் கேட்கப்படுகிறது. ‘இறைவனை அறிந்தால் அனைத்தையும் அறிந்ததாகும்’ என்ற பதிலும் கூறப்படுகிறது. இந்தப் பதில் அறிவுபூர்வமானதாக இருக்க வேண்டுமானால், இறைவனிலிருந்து அனைத்தும் தோன்றியதாக இருக்க வேண்டும். இறைவன் காரணப் பொருளாகவும் மற்ற அனைத்தும் காரியப் பொருளாகவும் இருந்தால் மட்டுமே உபநிஷதங்களின் இந்தக் கருத்து ஏற்புடையதாக இருக்கும். சதபத பிராமணம் கூறுவது போல் புலன்கள் படைப்பிற்கு முன்பே இருக்குமானால் உபநிஷதங்களின் பதில் பொருளற்றதாகி விடும். எனவே முண்டக உபநிஷதமும் பிருஹதாரண்யக உபநிஷதமும் கூறுவதுதான் சரி---புலன்கள் இறைவனிலிருந்தே தோன்றின.
#உடைபடும் #கர்வம்.
பக்தன் ஒருவன் #கோயிலுக்குச் சென்றான்.
அவனது கூடையில் ஆண்டவனுக்குச் சமர்ப்பிப்பதற்காக வாழைப்பழம், தேங்காய், கற்பூரம் ஆகியன இருந்தன.
தேங்காய் பேச ஆரம்பித்தது:
”நம் மூவரில் நானே கெட்டியானவன், பெரியவனும்கூட..!!!” என்றது.
அடுத்து வாழைப்பழம்
”நமது மூவரில் நானே இளமையானவன், இனிமையானவன்” என்று பெருமைப்பட்டுக் கொண்டது.
கற்பூரமோ எதுவும் பேசாமல் மௌனம் காத்தது.
பக்தன் சந்நிதியை அடைந்தான்.
தேங்காய் உடைபட்டது.
பழத்தோல் உரிக்கப்பட்டது.
கற்பூரமோ தீபம் ஏற்றியதும் கரைந்து ஒன்றும் இல்லாமல் போனது.
பக்தர்களாகிய நாம் இதிலிருந்து ஒன்றை நன்றாகப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.
நாம் தேங்காய் போல் கர்வத்துடன் இருந்தால், ஒருநாள் நிச்சயம் உடைபடுவோம்.
இனிமையாக இருந்தாலும், வாழைப்பழம் போல் தற்பெருமை பேசித் திரிந்தால் ஒருநாள் கிழிபடுவோம்.
ஆனால்,
கற்பூரம் போல் அமைதியாக இருந்துவிட்டால்
இருக்கும் வரை ஓளிவீசி
இறுதியில் மீதமின்றி இறைவனோடு இரண்டறக் கலந்து போவோம்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 257:
வேறு ஒரு காரணம் உள்ளது:
3.இந்தக் கருத்திற்கு வேறு ஒரு காரணம் உள்ளது______
தத்ப்ராக்ருதேச்ச || 2:4.3 ||
பொருள்: அந்த மந்திரத்தில் ஏற்கெனவே கூறப்பட்டுள்ளதாலும் புலன்கள் இறைவனிலிருந்தே தோன்றியவை.
புலன்கள் இறைவனிலிருந்து தோன்றியவை என்பதை நேரடிப் பொருளில் தான் ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும். ஏனெனில் படைப்பு பற்றி கூறுகின்ற மந்திரப் பகுதியில் (முண்.2:1.3) ஐம்பூதங்கள் படைக்கப்பட்டதை நேரடிப் பொருளில் தான் கொள்ள வேண்டும் என்பதை ஏற்கெனவே (#2:3.3) கண்டோம். அதே பகுதியில் தான் புலன்களின் படைப்பு பற்றியும் கூறப்படுகிறது. எனவே புலன்கள் இறைவனிடமிருந்து நேரடியாகத் தோன்றியவை.
4. மற்ற உபநிஷதங்களும் இந்தக் கருத்தையே கூறுகின்றன______
தத்பூர்வகத்வாத்வாச: || 2:4.4 ||
பொருள்: வாக்கு படைக்கப்படும் முன்பு புலன்கள் கூறப்பட்டிருப்பதால் அவை இறைவனிலிருந்தே தோன்றின.
புலன்கள் இறைவனிலிருந்தே தோன்றின என்பது சாந்தோக்ய உபநிஷத மந்திரம் ஒன்றின் மூலம் மேலும் தெளிவாகிறது.
சாந்தோக்ய உபநிஷதம் 6:2 ஆம் பகுதியில் அக்கினி, நீர், நீளம் ஆகியவற்றின் படைப்பு பற்றி கூறப்படுகிறது. எனவே புலன்கள் இறைவனிலிருந்து தோன்றவில்லை என்று கருத இடம் உண்டு. அதற்கு இந்த ஸூத்ரம் பதில் தருகிறது. சாந்தோக்ய உபநிஷதம் 6:2 இல் புலன்களின் படைப்பு கூறப்படவில்லை என்பது உண்மைதான். ஆனால் தண்ணீரிலிருந்து புலன்களும், நெருப்பிலிருந்து வாக்கும் படைக்கப்பட்டதாக 6:5.4 கூறுகிறது. இறைவனிலிருந்து தண்ணீர் படைக்கப்பட்டது, தண்ணீரிலிருந்து புலன்கள் படைக்கப்பட்டது. எனவே இறைவனிலிருந்து புலன்கள் படைக்கப்பட்டன என்பதை ஏற்றுக் கொள்வதில் எந்தத் தடையும் இல்லை.
இவ்வாறு இந்த அதிகரணம் புலன்கள் இறைவனிலிருந்தே படைக்கப்பட்டன என்பதை தெரிவிக்கிறது.
#
#ஓரெழுத்தில் உயிர்:
#சக்தி இல்லையேல் சிவம் இல்லை!
#சக்தியோடு இருந்தால் தான் சிவனால் அசைய முடியும் என்பர்.
ஒன்றும் செய்யாமல் இரு என்பதை ‘சிவனேன்னு கிட’ என்பார்கள்.
துடிப்போடு செயலில் ஈடுபடும் போது, ‘சக்தியோடு புறப்பட்டான்’ என்பதுண்டு.
எழுத்தில் உயிர்,மெய் என இருவித எழுத்துக்கள் உண்டு. மெய்யெழுத்து சிவனுக்கும், உயிரெழுத்து சக்திக்கும் உரியவை.
‘சிவ’ என்றும் நாமத்திலுள்ள ‘ச்’ என்ற மெய்யோடு ‘இ’ என்ற உயிர் சேர்ந்ததால் ‘சி’ <உண்டானது.
இதில் ‘இ’ என்னும் சக்தி எழுத்தே, சிவனுக்கு ஜீவனை அதாவது உயிரைத் தருகிறது.
சவுந்தர்ய லஹரியில், ‘சிவனும் கூட, சக்தியான உன்னோடு கூடியிருந்தால் தான் பிரபஞ்சமே நடத்த முடியும்.
இல்லாவிட்டால், அவரால் துளி கூட அசைய முடியாது’ என்கிறார் ஆதிசங்கரர்.
‘அம்மா இல்லாவிட்டால் ஐயாவுக்கு மதிப்பு ஏது?’ என்று பாமரர்களும் கூட, தங்கள் பேச்சில் குறிப்பிடுவதைப் பார்க்கலாம்.
இறைவன் படைத்த உலகில் பஞ்ச பூதங்களாலான உடலிலிருந்து உயிர் பிரிந்த பின்பு அந்த உடலுக்கு செய்யப்பட வேண்டிய ஈமக்கிரியைகள் பற்றி அறிந்து கொண்ட கருடாழ்வாருக்கு ஒருவர் வாழும் காலத்தில் தீர்த்த யாத்திரை பயணங்களை மேற்கொண்டால் என்னென்ன பலன்கள் உண்டாகும்? என்றும், ஒருவேளை அவர் தீர்த்த யாத்திரை பயணங்களை மேற்கொள்ளும் பொழுது அவருக்கு மரணம் ஏற்பட்டால் எந்த மாதிரியான விளைவுகள் உண்டாகும்? என்பதை பற்றியும் அறிந்துகொள்ள விருப்பம் ஏற்பட்டது. அதன் பொருட்டு கருடன் நாராயணனிடம் தன்னுடைய மனதில் எழுந்திருக்கக்கூடிய ஐயங்களை கூறி இதற்கு விளக்கம் அளிக்க வேண்டும் என்று மிகவும் பணிவுடன் வேண்டினார்.
பிரயோபவேசம் :
பறவைகளின் அரசனே...!! உயிருடன் இருக்கும் பொழுது பல சுகங்கள் நிரம்பி இருக்கக்கூடிய பூமியில் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் காலங்களில் நாவின் சுவைக்கு அடிமையாகாமல், உள்ளம் மற்றும் உடலை தூய்மையாக வைத்துக் கொண்டு தர்ம நியாயங்களின் அடிப்படையில் வாழ்ந்து, முழு மனதோடு தர்ப்பணம் மற்றும் சிரார்த்த பூஜைகளை செய்து, தர்ப்பையை பரப்பி அதன்மீது படுத்துறங்கி என்னை தியானித்து கொண்டு உயிரைவிடுவார்கள் எனில் அவன் என்னுடைய லோகமான வைகுண்டத்தை அடைவான் என்பதில் எவ்வித சந்தேகமும் இல்லை. அவ்விதம் அவன் கடைபிடிக்கும் இவ்விடத்திற்கு 'பிரயோபவேசம்" என்று பெயர்.
ஒருவர் வாழ்கின்ற காலத்தில் எத்தனை நாட்களுக்கு இந்த நெறிமுறைகளை கடைபிடித்து என்னை தியானித்த வண்ணம் வாழ்கின்றார்களோ அத்தனை காலம் அவர்களுக்கு யாகங்கள் செய்த பலன் கிடைக்கும். சிலர் வாழும் பொழுது மாயைக்கு உட்பட்டு இதை உணராமல் பல தவறுகளை செய்வார்கள். பின்பு தாம் செய்ததை உணர்ந்து இறுதி காலத்தில் இந்த நெறிமுறைகளை பின்பற்றுவார்கள்.
உலகத்தில் இருக்கக்கூடிய சுக மற்றும் துக்கங்களில் நிலையாமையையும், இறைவனிடம் இருக்கக்கூடிய நிலை பேற்றையும் உணர்ந்து உலக வாழ்க்கையின் மீது பற்றில்லாமல் இருக்கின்ற பொழுது பிரயோபவேசம் மேற்கொள்ளலாம். ஒருவேளை பிரயோபவேசம் மேற்கொண்ட பிறகு மீண்டும் உலக வாழ்க்கையில் வாழ விருப்பம் ஏற்படுமேயானால் பிரயோபவேசத்தை இடையிலேயே விட்டுவிடலாம். சான்றோர்கள் ஒருவரின் மூலம் பிரயோபவேசம் செயலுக்கான பிராயசித்தம் செய்த பிறகே சம்சார வாழ்க்கையை ஒருவர் மேற்கொள்ள வேண்டும்.
அவ்விதம் வாழும் பொழுது அறநெறி வழுவாது வாழ்தல் மிகவும் அவசியமாகும். ஒருவர் சம்சார வாழ்க்கையை விடுத்துவிட்டு சந்நியாச வாழ்க்கையை வாழ விரும்பி, ஆசிரமத்தை அமைத்து, நியம விதிகளின் அடிப்படையிலும், அறநெறியின் அடிப்படையிலும் வாழ்ந்து வரும் வேளையில் மாண்டு போனால் அவன் சந்நியாச ஆசிரமம் ஏற்ற நாள் முதல் சமாதியான நாட்கள் வரை வாழ்ந்த ஒவ்வொரு நாளுக்கும் இறந்தவர் இரண்டு வேள்விகள் செய்த பலன்களை அடைவார்.
மகா பாவமான செயல் எது?
ஒருவர் உடல் நோயினால் அவதியுற்று பலவித இன்னல்களை அனுபவித்து கொண்டிருக்கும் காலத்தில் தனக்கு அந்திமகாலம் மிகவும் நெருக்கத்தில் இருக்கின்றது என்பதை உணர்ந்த பின்பு அறநெறியின் அடிப்படையிலும், நெறிமுறைகளின் அடிப்படையிலும் சந்நியாச வாழ்க்கையை மேற்கொள்கின்றார். அவ்விதம் அவர் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் பொழுது அவருடைய உடலில் ஏற்பட்ட பிணிகள் யாவும் நீங்கி புத்துணர்ச்சி பெறுகின்றார் என வைத்துக்கொள்வோம். புத்துணர்ச்சி பெற்றதும் மீண்டும் ஈடுபட விருப்பம் கொண்டு சம்சார வாழ்க்கையில் ஈடுபட்டால் அவர் மகா பாவத்தை செய்ததற்கு சமமானவராகின்றார்.
அவர் பாவி என்பதில் துளியும் ஐயமில்லை. அவ்விதம் பாவம் செய்தவனை பார்த்தல் என்பது கூட மிகவும் பாவமாகும். அவனுடன் இருப்பவர்கள் இதை அறிந்தும் அவனுடன் தங்கி இருந்தாலோ அல்லது பழகி இருந்தாலோ அவர் செய்த பாவத்தில் பங்கு பெறுவார்கள். இதை உணர்ந்த அவரது குடும்பத்தினர்கள் உடனே அவரை விட்டுவிட்டு தொலை தூர பயணத்தை மேற்கொள்ள வேண்டும். அவ்விதமாக பயணங்களை மேற்கொள்ளும் போது பிரம்மாதி தேவர்கள் அவர்களுடைய மன உறுதியையும், உலகப்பற்றின் இன்மையையும் அறிந்து அவர்களுக்கு வேண்டியவற்றை வழங்குவார்கள். அதாவது, அவர்களுக்கு தேவையான உதவிகள் அவ்விடத்தில் கிடைத்த வண்ணமாக இருக்கும்.
சொர்க்கத்தை அடைபவர்கள் யார்?
தீர்த்த யாத்திரைக்கு சென்ற ஒருவர் பயணத்தின் வழியில் அதாவது இடையில் அவருடைய கர்ம வினைகளின் அடிப்படையில் மரணம் அடைந்தார் எனில் அவர் சொர்க்கத்தை அடைவார். சந்நியாசிகளையும், தீர்த்த யாத்திரை மற்றும் தல யாத்திரையை மேற்கொள்ளக்கூடியவர்கள் என அனைவரையும் தேவர்கள் பாதுகாக்கிறார்கள். ஆகவே அந்த பயணத்தின் முழுப்பொறுப்பும் தேவர்களையே சார்ந்ததாகும்.
நயவஞ்சகமாக தீர்த்த யாத்திரை பயணிகளை தன்னுடைய சுய லாபத்திற்காக இடையூறுகளை ஏற்படுத்தக்கூடியவர்களும் அல்லது ஏதாவது ஒரு வகையில் அவர்களுடைய மரணத்திற்கு காரணமாக இருக்கக்கூடியவர்களும் மகா பாவத்தை செய்ததற்கு சமமானவர்கள் ஆவார்கள். பூமியில் வாழும் பொழுது சுகமாக இருக்கும் ஒவ்வொரு நொடியும் நரகத்தில் ஒவ்வொரு யுகங்களாக எமகிங்கரர்கள் மூலமாகவும், நரகத்தில் இருக்கும் தண்டனைகளாலும் கழிப்பார்கள். ஆகவே தீர்த்த யாத்திரை பயணிகளுக்கு முடிந்த அளவிற்கு இடையூறுகளை ஏற்படுத்தாமல் தம்மால் இயன்ற அளவு உதவி செய்வார்கள் எனில் உதவி செய்தவர்களுக்கு இச்செயல் புண்ணியத்தை உருவாக்கும்.
தீர்த்த யாத்திரை மேற்கொண்ட ஒருவர் ஒரு புண்ணிய தலத்தில் தன்னுடைய உயிரை விட விரும்பி அங்கேயே நீண்ட நாட்கள் வாழ்ந்து கொண்டிருந்த அவ்விடத்தில் உயிர் பிரியாமல், தன்னுடைய தீவினை காரணமாக வேறொரு இடத்திற்கு சென்று கொண்டிருக்கும் நேரத்தில் விதியின் வசத்தால் அவருடைய உடலில் இருந்து உயிர் பிரிந்து இறந்துவிட்டால், அவர் மறுபிறவியில் தெய்வ பக்தியும், இறை நம்பிக்கையும் கொண்டிருக்கக்கூடிய குடும்பத்தில் பிறந்து சாஸ்திர கலைகளில் நன்கு தேர்ச்சி பெற்று, நல்லொழுக்கத்துடனும், பக்தியுடனும் வாழ்ந்து முடிவில் நல்லுலகை சென்றடைவார்.
முடிவில் மாற்றமும், மகா பாவமும்... :
ஒருவர் ஒரு குறிப்பிட்ட திருத்தலத்திற்கு சென்ற பின்பு இந்த தலத்தில் தான் தன்னுடைய உயிர் விடுவேன் என்று வேத விற்பன்னர்கள் மூலமாக சங்கல்பம் செய்து, யாத்திரை செய்து வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் நேரத்தில் தன்னுடைய முடிவுகளில் சில மாற்றங்கள் செய்து, மீண்டும் தன்னுடைய குடும்பத்தையோ அல்லது குடும்ப உறுப்பினர்களையோ பார்க்க இல்லத்திற்கு திரும்பினால் அவரும் மகாபாவி தான்.
கோ தானம் செய்த பலன் எப்போது கிடைக்கும்?
விஷ்ணு தலங்களை நோக்கி செல்கின்றவர் தான் எடுத்து வைக்கும் ஒவ்வொரு அடிக்கும் ஒரு பசு மாட்டினை தானம் செய்த பலனை பெறுவார். எந்தவொரு சூழ்நிலையிலும் தான் மேற்கொண்ட இந்த பயணத்தை நிறைவு செய்யாமல் இல்லம் திரும்ப எண்ணம் கொண்டு அவர் இல்லத்தை நோக்கி எடுத்து வைக்கும் ஒவ்வொரு அடிக்கும் ஒரு பசு மாட்டினை கொன்றதினால் ஏற்படக்கூடிய தோஷத்தை பெறுகின்றார். ஆகையால் புண்ணியம் தேடும் எண்ணம் கொண்ட ஒவ்வொருவரும் தான் மேற்கொண்ட தீர்த்த யாத்திரை பயணத்தை எப்பாடுபட்டாவது பூர்த்தி செய்தல் வேண்டும்.
தீர்த்த யாத்திரை பயணங்களின் போது திருத்தலங்களில் தங்கியிருந்து கோவில் பணிகளை மனநிறைவோடு செய்து திருத்தலங்களில் கொடுக்கப்படும் பிரசாதங்களை பக்தியோடு பெற்று உண்பார் எனில் அவர் தன்னுடைய இல்லற வாழ்க்கையில் செய்துவந்த பாவங்களை இத்தகைய புனித யாத்திரை பயணங்கள் மேற்கொள்வதன் மூலம் போக்கிக் கொள்ள முடியும். ஒருவர் தீர்த்த யாத்திரை பயணத்தை முழுமையான மனதோடும், இறை பக்தியோடும் மேற்கொண்டவராயின் அவருடைய வாழ்க்கையில் செய்துவந்த பாவங்கள் யாவும் நீங்க பெற்று புண்ணியங்களை அவர் சேர்க்கத் துவங்குவார்.
பரிகாரமே கிடையாத பாவம் எது?
தீர்த்த யாத்திரை பயணங்கள் மேற்கொள்ளும் பொழுதும், திருத்தலங்களில் தங்கியிருக்கும் பொழுதும் ஏதேனும் பாவச்செயலை அவர் செய்துவிட்டார் எனில் அவர் செய்த அந்த பாவச்செயலுக்கு எப்பொழுதும் பரிகாரமோ, விமோச்சனமோ அவர்களுக்கு கிடைக்காது.
வேறு ஒரு காரணம் உள்ளது:
3.இந்தக் கருத்திற்கு வேறு ஒரு காரணம் உள்ளது______
தத்ப்ராக்ருதேச்ச || 2:4.3 ||
பொருள்: அந்த மந்திரத்தில் ஏற்கெனவே கூறப்பட்டுள்ளதாலும் புலன்கள் இறைவனிலிருந்தே தோன்றியவை.
புலன்கள் இறைவனிலிருந்து தோன்றியவை என்பதை நேரடிப் பொருளில் தான் ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும். ஏனெனில் படைப்பு பற்றி கூறுகின்ற மந்திரப் பகுதியில் (முண்.2:1.3) ஐம்பூதங்கள் படைக்கப்பட்டதை நேரடிப் பொருளில் தான் கொள்ள வேண்டும் என்பதை ஏற்கெனவே (#2:3.3) கண்டோம். அதே பகுதியில் தான் புலன்களின் படைப்பு பற்றியும் கூறப்படுகிறது. எனவே புலன்கள் இறைவனிடமிருந்து நேரடியாகத் தோன்றியவை.
4. மற்ற உபநிஷதங்களும் இந்தக் கருத்தையே கூறுகின்றன______
தத்பூர்வகத்வாத்வாச: || 2:4.4 ||
பொருள்: வாக்கு படைக்கப்படும் முன்பு புலன்கள் கூறப்பட்டிருப்பதால் அவை இறைவனிலிருந்தே தோன்றின.
புலன்கள் இறைவனிலிருந்தே தோன்றின என்பது சாந்தோக்ய உபநிஷத மந்திரம் ஒன்றின் மூலம் மேலும் தெளிவாகிறது.
சாந்தோக்ய உபநிஷதம் 6:2 ஆம் பகுதியில் அக்கினி, நீர், நீளம் ஆகியவற்றின் படைப்பு பற்றி கூறப்படுகிறது. எனவே புலன்கள் இறைவனிலிருந்து தோன்றவில்லை என்று கருத இடம் உண்டு. அதற்கு இந்த ஸூத்ரம் பதில் தருகிறது. சாந்தோக்ய உபநிஷதம் 6:2 இல் புலன்களின் படைப்பு கூறப்படவில்லை என்பது உண்மைதான். ஆனால் தண்ணீரிலிருந்து புலன்களும், நெருப்பிலிருந்து வாக்கும் படைக்கப்பட்டதாக 6:5.4 கூறுகிறது. இறைவனிலிருந்து தண்ணீர் படைக்கப்பட்டது, தண்ணீரிலிருந்து புலன்கள் படைக்கப்பட்டது. எனவே இறைவனிலிருந்து புலன்கள் படைக்கப்பட்டன என்பதை ஏற்றுக் கொள்வதில் எந்தத் தடையும் இல்லை.
இவ்வாறு இந்த அதிகரணம் புலன்கள் இறைவனிலிருந்தே படைக்கப்பட்டன என்பதை தெரிவிக்கிறது.
#
#ஓரெழுத்தில் உயிர்: #சக்தி இல்லையேல் சிவம் இல்லை!#சக்தியோடு இருந்தால் தான் சிவனால் அசைய முடியும் என்பர். ஒன்றும் செய்யாமல் இரு என்பதை ‘சிவனேன்னு கிட’ என்பார்கள்.
துடிப்போடு செயலில் ஈடுபடும் போது, ‘சக்தியோடு புறப்பட்டான்’ என்பதுண்டு.
எழுத்தில் உயிர்,மெய் என இருவித எழுத்துக்கள் உண்டு. மெய்யெழுத்து சிவனுக்கும், உயிரெழுத்து சக்திக்கும் உரியவை.
‘சிவ’ என்றும் நாமத்திலுள்ள ‘ச்’ என்ற மெய்யோடு ‘இ’ என்ற உயிர் சேர்ந்ததால் ‘சி’ <உண்டானது.
இதில் ‘இ’ என்னும் சக்தி எழுத்தே, சிவனுக்கு ஜீவனை அதாவது உயிரைத் தருகிறது.
சவுந்தர்ய லஹரியில், ‘சிவனும் கூட, சக்தியான உன்னோடு கூடியிருந்தால் தான் பிரபஞ்சமே நடத்த முடியும்.
இல்லாவிட்டால், அவரால் துளி கூட அசைய முடியாது’ என்கிறார் ஆதிசங்கரர்.
‘அம்மா இல்லாவிட்டால் ஐயாவுக்கு மதிப்பு ஏது?’ என்று பாமரர்களும் கூட, தங்கள் பேச்சில் குறிப்பிடுவதைப் பார்க்கலாம்.
இறைவன் படைத்த உலகில் பஞ்ச பூதங்களாலான உடலிலிருந்து உயிர் பிரிந்த பின்பு அந்த உடலுக்கு செய்யப்பட வேண்டிய ஈமக்கிரியைகள் பற்றி அறிந்து கொண்ட கருடாழ்வாருக்கு ஒருவர் வாழும் காலத்தில் தீர்த்த யாத்திரை பயணங்களை மேற்கொண்டால் என்னென்ன பலன்கள் உண்டாகும்? என்றும், ஒருவேளை அவர் தீர்த்த யாத்திரை பயணங்களை மேற்கொள்ளும் பொழுது அவருக்கு மரணம் ஏற்பட்டால் எந்த மாதிரியான விளைவுகள் உண்டாகும்? என்பதை பற்றியும் அறிந்துகொள்ள விருப்பம் ஏற்பட்டது. அதன் பொருட்டு கருடன் நாராயணனிடம் தன்னுடைய மனதில் எழுந்திருக்கக்கூடிய ஐயங்களை கூறி இதற்கு விளக்கம் அளிக்க வேண்டும் என்று மிகவும் பணிவுடன் வேண்டினார்.
பிரயோபவேசம் :
பறவைகளின் அரசனே...!! உயிருடன் இருக்கும் பொழுது பல சுகங்கள் நிரம்பி இருக்கக்கூடிய பூமியில் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் காலங்களில் நாவின் சுவைக்கு அடிமையாகாமல், உள்ளம் மற்றும் உடலை தூய்மையாக வைத்துக் கொண்டு தர்ம நியாயங்களின் அடிப்படையில் வாழ்ந்து, முழு மனதோடு தர்ப்பணம் மற்றும் சிரார்த்த பூஜைகளை செய்து, தர்ப்பையை பரப்பி அதன்மீது படுத்துறங்கி என்னை தியானித்து கொண்டு உயிரைவிடுவார்கள் எனில் அவன் என்னுடைய லோகமான வைகுண்டத்தை அடைவான் என்பதில் எவ்வித சந்தேகமும் இல்லை. அவ்விதம் அவன் கடைபிடிக்கும் இவ்விடத்திற்கு 'பிரயோபவேசம்" என்று பெயர்.
ஒருவர் வாழ்கின்ற காலத்தில் எத்தனை நாட்களுக்கு இந்த நெறிமுறைகளை கடைபிடித்து என்னை தியானித்த வண்ணம் வாழ்கின்றார்களோ அத்தனை காலம் அவர்களுக்கு யாகங்கள் செய்த பலன் கிடைக்கும். சிலர் வாழும் பொழுது மாயைக்கு உட்பட்டு இதை உணராமல் பல தவறுகளை செய்வார்கள். பின்பு தாம் செய்ததை உணர்ந்து இறுதி காலத்தில் இந்த நெறிமுறைகளை பின்பற்றுவார்கள்.
உலகத்தில் இருக்கக்கூடிய சுக மற்றும் துக்கங்களில் நிலையாமையையும், இறைவனிடம் இருக்கக்கூடிய நிலை பேற்றையும் உணர்ந்து உலக வாழ்க்கையின் மீது பற்றில்லாமல் இருக்கின்ற பொழுது பிரயோபவேசம் மேற்கொள்ளலாம். ஒருவேளை பிரயோபவேசம் மேற்கொண்ட பிறகு மீண்டும் உலக வாழ்க்கையில் வாழ விருப்பம் ஏற்படுமேயானால் பிரயோபவேசத்தை இடையிலேயே விட்டுவிடலாம். சான்றோர்கள் ஒருவரின் மூலம் பிரயோபவேசம் செயலுக்கான பிராயசித்தம் செய்த பிறகே சம்சார வாழ்க்கையை ஒருவர் மேற்கொள்ள வேண்டும்.
அவ்விதம் வாழும் பொழுது அறநெறி வழுவாது வாழ்தல் மிகவும் அவசியமாகும். ஒருவர் சம்சார வாழ்க்கையை விடுத்துவிட்டு சந்நியாச வாழ்க்கையை வாழ விரும்பி, ஆசிரமத்தை அமைத்து, நியம விதிகளின் அடிப்படையிலும், அறநெறியின் அடிப்படையிலும் வாழ்ந்து வரும் வேளையில் மாண்டு போனால் அவன் சந்நியாச ஆசிரமம் ஏற்ற நாள் முதல் சமாதியான நாட்கள் வரை வாழ்ந்த ஒவ்வொரு நாளுக்கும் இறந்தவர் இரண்டு வேள்விகள் செய்த பலன்களை அடைவார்.
மகா பாவமான செயல் எது?
ஒருவர் உடல் நோயினால் அவதியுற்று பலவித இன்னல்களை அனுபவித்து கொண்டிருக்கும் காலத்தில் தனக்கு அந்திமகாலம் மிகவும் நெருக்கத்தில் இருக்கின்றது என்பதை உணர்ந்த பின்பு அறநெறியின் அடிப்படையிலும், நெறிமுறைகளின் அடிப்படையிலும் சந்நியாச வாழ்க்கையை மேற்கொள்கின்றார். அவ்விதம் அவர் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் பொழுது அவருடைய உடலில் ஏற்பட்ட பிணிகள் யாவும் நீங்கி புத்துணர்ச்சி பெறுகின்றார் என வைத்துக்கொள்வோம். புத்துணர்ச்சி பெற்றதும் மீண்டும் ஈடுபட விருப்பம் கொண்டு சம்சார வாழ்க்கையில் ஈடுபட்டால் அவர் மகா பாவத்தை செய்ததற்கு சமமானவராகின்றார்.
அவர் பாவி என்பதில் துளியும் ஐயமில்லை. அவ்விதம் பாவம் செய்தவனை பார்த்தல் என்பது கூட மிகவும் பாவமாகும். அவனுடன் இருப்பவர்கள் இதை அறிந்தும் அவனுடன் தங்கி இருந்தாலோ அல்லது பழகி இருந்தாலோ அவர் செய்த பாவத்தில் பங்கு பெறுவார்கள். இதை உணர்ந்த அவரது குடும்பத்தினர்கள் உடனே அவரை விட்டுவிட்டு தொலை தூர பயணத்தை மேற்கொள்ள வேண்டும். அவ்விதமாக பயணங்களை மேற்கொள்ளும் போது பிரம்மாதி தேவர்கள் அவர்களுடைய மன உறுதியையும், உலகப்பற்றின் இன்மையையும் அறிந்து அவர்களுக்கு வேண்டியவற்றை வழங்குவார்கள். அதாவது, அவர்களுக்கு தேவையான உதவிகள் அவ்விடத்தில் கிடைத்த வண்ணமாக இருக்கும்.
சொர்க்கத்தை அடைபவர்கள் யார்?
தீர்த்த யாத்திரைக்கு சென்ற ஒருவர் பயணத்தின் வழியில் அதாவது இடையில் அவருடைய கர்ம வினைகளின் அடிப்படையில் மரணம் அடைந்தார் எனில் அவர் சொர்க்கத்தை அடைவார். சந்நியாசிகளையும், தீர்த்த யாத்திரை மற்றும் தல யாத்திரையை மேற்கொள்ளக்கூடியவர்கள் என அனைவரையும் தேவர்கள் பாதுகாக்கிறார்கள். ஆகவே அந்த பயணத்தின் முழுப்பொறுப்பும் தேவர்களையே சார்ந்ததாகும்.
நயவஞ்சகமாக தீர்த்த யாத்திரை பயணிகளை தன்னுடைய சுய லாபத்திற்காக இடையூறுகளை ஏற்படுத்தக்கூடியவர்களும் அல்லது ஏதாவது ஒரு வகையில் அவர்களுடைய மரணத்திற்கு காரணமாக இருக்கக்கூடியவர்களும் மகா பாவத்தை செய்ததற்கு சமமானவர்கள் ஆவார்கள். பூமியில் வாழும் பொழுது சுகமாக இருக்கும் ஒவ்வொரு நொடியும் நரகத்தில் ஒவ்வொரு யுகங்களாக எமகிங்கரர்கள் மூலமாகவும், நரகத்தில் இருக்கும் தண்டனைகளாலும் கழிப்பார்கள். ஆகவே தீர்த்த யாத்திரை பயணிகளுக்கு முடிந்த அளவிற்கு இடையூறுகளை ஏற்படுத்தாமல் தம்மால் இயன்ற அளவு உதவி செய்வார்கள் எனில் உதவி செய்தவர்களுக்கு இச்செயல் புண்ணியத்தை உருவாக்கும்.
தீர்த்த யாத்திரை மேற்கொண்ட ஒருவர் ஒரு புண்ணிய தலத்தில் தன்னுடைய உயிரை விட விரும்பி அங்கேயே நீண்ட நாட்கள் வாழ்ந்து கொண்டிருந்த அவ்விடத்தில் உயிர் பிரியாமல், தன்னுடைய தீவினை காரணமாக வேறொரு இடத்திற்கு சென்று கொண்டிருக்கும் நேரத்தில் விதியின் வசத்தால் அவருடைய உடலில் இருந்து உயிர் பிரிந்து இறந்துவிட்டால், அவர் மறுபிறவியில் தெய்வ பக்தியும், இறை நம்பிக்கையும் கொண்டிருக்கக்கூடிய குடும்பத்தில் பிறந்து சாஸ்திர கலைகளில் நன்கு தேர்ச்சி பெற்று, நல்லொழுக்கத்துடனும், பக்தியுடனும் வாழ்ந்து முடிவில் நல்லுலகை சென்றடைவார்.
முடிவில் மாற்றமும், மகா பாவமும்... :
ஒருவர் ஒரு குறிப்பிட்ட திருத்தலத்திற்கு சென்ற பின்பு இந்த தலத்தில் தான் தன்னுடைய உயிர் விடுவேன் என்று வேத விற்பன்னர்கள் மூலமாக சங்கல்பம் செய்து, யாத்திரை செய்து வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் நேரத்தில் தன்னுடைய முடிவுகளில் சில மாற்றங்கள் செய்து, மீண்டும் தன்னுடைய குடும்பத்தையோ அல்லது குடும்ப உறுப்பினர்களையோ பார்க்க இல்லத்திற்கு திரும்பினால் அவரும் மகாபாவி தான்.
கோ தானம் செய்த பலன் எப்போது கிடைக்கும்?
விஷ்ணு தலங்களை நோக்கி செல்கின்றவர் தான் எடுத்து வைக்கும் ஒவ்வொரு அடிக்கும் ஒரு பசு மாட்டினை தானம் செய்த பலனை பெறுவார். எந்தவொரு சூழ்நிலையிலும் தான் மேற்கொண்ட இந்த பயணத்தை நிறைவு செய்யாமல் இல்லம் திரும்ப எண்ணம் கொண்டு அவர் இல்லத்தை நோக்கி எடுத்து வைக்கும் ஒவ்வொரு அடிக்கும் ஒரு பசு மாட்டினை கொன்றதினால் ஏற்படக்கூடிய தோஷத்தை பெறுகின்றார். ஆகையால் புண்ணியம் தேடும் எண்ணம் கொண்ட ஒவ்வொருவரும் தான் மேற்கொண்ட தீர்த்த யாத்திரை பயணத்தை எப்பாடுபட்டாவது பூர்த்தி செய்தல் வேண்டும்.
தீர்த்த யாத்திரை பயணங்களின் போது திருத்தலங்களில் தங்கியிருந்து கோவில் பணிகளை மனநிறைவோடு செய்து திருத்தலங்களில் கொடுக்கப்படும் பிரசாதங்களை பக்தியோடு பெற்று உண்பார் எனில் அவர் தன்னுடைய இல்லற வாழ்க்கையில் செய்துவந்த பாவங்களை இத்தகைய புனித யாத்திரை பயணங்கள் மேற்கொள்வதன் மூலம் போக்கிக் கொள்ள முடியும். ஒருவர் தீர்த்த யாத்திரை பயணத்தை முழுமையான மனதோடும், இறை பக்தியோடும் மேற்கொண்டவராயின் அவருடைய வாழ்க்கையில் செய்துவந்த பாவங்கள் யாவும் நீங்க பெற்று புண்ணியங்களை அவர் சேர்க்கத் துவங்குவார்.
பரிகாரமே கிடையாத பாவம் எது?
தீர்த்த யாத்திரை பயணங்கள் மேற்கொள்ளும் பொழுதும், திருத்தலங்களில் தங்கியிருக்கும் பொழுதும் ஏதேனும் பாவச்செயலை அவர் செய்துவிட்டார் எனில் அவர் செய்த அந்த பாவச்செயலுக்கு எப்பொழுதும் பரிகாரமோ, விமோச்சனமோ அவர்களுக்கு கிடைக்காது.
#தொடரும்...
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 258:
புலன்கள் எத்தனை?:
கடவுளிடம் பக்தி கொண்ட ஒருவர் தான் கடவுளை உணரமுடியாததால் அது குறித்து கேட்க ஒரு மகானிடம் சென்றார். கடவுள் எங்கு இருப்பார்? எப்படி இருப்பார்? அவரை உணர்வது எப்படி? என்று அந்த மகானிடம் அவர் கேட்டார். அதற்கு அந்த மகான் கடவுள் எல்லா இடங்களிலும் இருக்கிறார். சர்வ ஞானமும் பெற்ற அழியாத பேரின்பம் நிறைந்த வடிவம் தான் கடவுள். நீயும் கடவுள் தான் என்றார். அதற்கு பக்தர் அப்படியானால் ஏன் என்னால் உணர முடியவில்லை என்று கேட்டான். அதற்கு அந்த மகான் உன் எண்ணங்களில் அவர் இருக்கிறார். ஆனால் உன் எண்ணம் உலகத்தில் நடக்கும் விஷயங்களில் சூழ்ந்திருப்பதால் அவரை உணர முடியவில்லை என்று பதிலளித்தார். இப்படி பல வழிகளில் அந்த மகான் உண்மையை புரிய வைக்க முயன்றார். அனால் அந்த பக்தரோ அதை புரிந்துகொள்ளமுடியாமல் தவித்தார். இறுதியாத அந்த பக்தரை ஹரித்வாருக்கு செல்லும்படி அந்த மகான் கூறினார். அங்குள்ள கங்கை நதியில் ஒரு அபூர்வமான வண்ணத்தைக் கொண்ட ஒரு மீன் இருக்கின்றது மனிதர்கள் போலவே பேசும் குரல் அதற்கு இருப்பதால் உன் கேள்விகளுக்குப் பதில் கிடைக்கும் என்றும் சொன்னார். உடனடியாக மகானின் பாதங்களில் விழுந்து ஆசீர்வாதம் பெற்று ஹரித்வாருக்குப் புறப்பட்டார்.
அபூர்வமான மீனின் வருகைக்குக் காத்துக் கொண்டிருந்தார். சிறிது நேரத்தில் அந்த மீன் அங்கு வந்து எங்கிருந்து வந்திருக்காய் என்று கேட்டது. அதற்கு அந்த பக்தர் மகான் ஒருவர் உன்னிடமிருந்து கடவுளைப் பற்றித் தெரிந்து கொள்ள அனுப்பி வைத்தார் என்று கூறினார். அதற்கு அந்த மீன் எனக்கு ஏழு நாட்களாக ஒரே தாகம். எங்கு தண்ணீர் கிடைக்கும் என்று கேட்டது. அதற்கு பக்தர் பைத்தியக்கார மீனே உன்னுடைய வலது இடது மேலே கீழே என்று எல்லாப் பக்கங்களிலும் தண்ணீர் தானே இருக்கிறது என்று பதிலளித்தார். உடனே மீன் கொஞ்சம் கடுமையாக நீ தேடிக் கொண்டிருக்கும் கடவுளும் அப்படிதான். எல்லா பக்கங்களிலும் இருக்கிறார் என்று மிக அழகாகக கூறியது. அந்த பதிலைக் கேட்டுத் திருப்தி அடைந்த போதிலும் ஒரு சந்தேகத்தை முன் வைத்தான். அப்படியானால் கடவுளை உணர முடியாமல் ஏன் இப்படித் தவிக்கின்றேன் என்று கேட்டான். அதற்கு அந்த மீன் இதே கேள்வி தான் எனக்கும் தண்ணீரால் சூழ்ந்திருக்கும் எனக்கு ஏன் தாகம் தணியவில்லை என்பது தான். மீனின் வடிவமைப்பு குறித்து அந்த பக்தன் நன்கு அறிந்திருந்தான். ஆகையால் மீன் எப்படி நீந்திதால் அதன் வாயில் தண்ணீர் சென்று அதன் தாகம் தணியும் என்பதை அவன் மீனிற்கு எடுத்துரைத்தான். உடனே மீன் எப்படி நீந்தினால் என் தாகம் தணியும் என்று நீங்கள் கூறியது போல கடவுளை உணர அதற்கு உண்டான வழியில் நீங்கள் முயற்சி செய்தால் நீங்கள் கடவுளை உணரலாம். ஆசைகளை திசை திருப்பி கடவுளின் மேல் செலுத்த வேண்டும். உலக விஷயங்கள் மேல் இருக்கும் எண்ணங்களைக் கடவுள் மேல் திருப்பினால் கவலைகளுக்குத் தீர்வு கிடைக்கும். பக்தரும் அப்படியே செய்து உண்மையை புரிந்து கொண்டார்.
மனம்
மனம் என்பது உழாத நிலம் போன்றது ஆகும். நிலத்தில் கலைகள் தேவையில்லாத முட்கள் முளைத்து இருக்கும். மண் முரடாக இருக்கும். கல் பாறைகள் இருக்கும். அதில் தெய்வீக செடியை நட இயலாது. மண்ணில் உள்ள தேவையில்லாத குப்பைகளை நீக்கி மண்ணை முதலில் ஏர் உழுது பன்படுத்திய பிறகுதான் செடியை நட வேண்டும். அப்போது செடியானது நன்கு வளரும். நிலத்தை உழுது பன்படுத்துவது போல நம் மனதையும் இயமத்தால் தீயவற்றை நீக்கி மனதால் நன்மை தரக்கூடிய நியம வழியை கடைபிடித்து தெய்வீக செடியை நட்டு வைத்தால் இறைவன் அங்கு வந்து அமர்வான்.
இயமம்: தீமைகளைப் போக்குவது. இதில் ஐந்து பிரிவுகள் உள்ளன:
1. மனதாலும் பேச்சாலும் செயலினாலும் எந்த உயிரையும் துன்புறுத்தாமை.
2. மனதாலும் பேச்சாலும் செயலினாலும் பிறர் பொருளைக் களவாடாமை.
3. மனதாலும் பேச்சாலும் செயலினாலும் முழு பிரம்மச்சரியம் கடைப்பிடித்தல்.
4. மனதாலும் பேச்சாலும் செயலினாலும் உண்மையைப் பின்பற்றுதல்.
5. பிறர் கொடுக்கும் பரிசுகளை ஆசையினால் பெற்றுக் கொள்ளாமை.
இதனைக் கடைபிடித்தால் நம்மிடமுள்ள அனைத்து தீமைகளும் விலகும்.
நியமம்: நன்மைகளைப் பெறுவது
தவம் ஜபம் சந்தோஷம் தெய்வ நம்பிக்கை தானம் சிவவிரதம் சித்தாந்தக் கேள்வி சிவபூசை ஞான அறிவு நாணம் ஆகிய பத்துக் காரியங்களையும் தவறாது மேற்கொள்ளுதல் நியமம் ஆகும். இவற்றை மேற்கொள்ளும் போது ஒளியாகிய சிவத்தையும் அந்த ஒளியின் ஆற்றலாகிய சத்தியை தியானித்தலும் நியமம் ஆகும்.
இதனை தொடர்ந்து செய்பவர்களுக்குள் இறைவன் வந்து அமர்வான். இதனை திருமந்திரம் அட்டாங்க யோகம் தலைப்பில் வரும் பாடல்களில் தெரிந்து கொள்ளலாம்.
கடவுளை அடைய வேண்டும் என்றால் எண்ணங்களை அவர் மீது வைக்க வேண்டும். பார்க்கும் எல்லாப் படைப்புகளிலும் அவரை உணர வேண்டும்.
2. புலன்கள் எத்தனை?
ஸப்தகதி அதிகரணம்
புலன்கள் எத்தனை என்பது இந்த அதிகரணத்தில் ஆராயப்படுகிறது. உபநிஷதங்களில் வெவ்வேறு இடங்களில் புலன்களின் எண்ணிக்கை வெவ்வேறு விதமாகக் கூறப்படுகிறது. உதாரணமாக முண்டக உபநிஷதம் (2:1.8) ஏழு புலன்கள் என்கிறது. பிருஹதாரண்யகம் (3:2.1) எட்டு என்கிறது; தைத்திரீய ஸம்ஹிதை (5:3.2.3) பத்து என்கிறது; பிருஹதாரண்யகம் (3:9.4) பதினொன்று என்கிறது; அதே உபநிஷதம் (2:4.11) பன்னிரண்டு என்கிறது; பிரச்ன உபநிஷதமோ (4;8) பதின்மூன்று என்கிறது. இவற்றுள் எது உண்மை? எதை ஏற்றுக் கொள்வது?
இந்த அதிகரணத்தில் இரண்டு ஸூத்ரங்கள் உள்ளன. அவற்றுள் முதல் ஸூத்ரம் உத்தேசமான ஒரு கருத்தையும் 2 ஆம் ஸூத்ரம் அதன் மறுப்பையும் தெரிவிக்கின்றன.
5. முதலில் உத்தேசக் கருத்து வருகிறது________
ஸப்த கதேர்விசேஷித்வாச்ச || 2:4.5 ||
புலன்களின் எண்ணிக்கை ஏழு. ஏனெனில் அவ்வாறு அறிந்து கொள்ள முடிகிறது; அவ்வாறே சிறப்பாகவும் கூறப்பட்டுள்ளது.
புலன்கள் 7 என்பது உத்தேசக் கருத்து; ஏனெனில் தொடரும் ஸூத்ரத்தில் ஸ்ரீபாதராயணர் இந்தக் கருத்தை மறுக்கிறார். ஏற்கெனவே கூறியது போல் முண்டக உபநிஷதம் (2:1.8) ‘ஏழு புலன்கள் இறைவனிலிருந்து தோன்றின’ என்று கூறுகிறது. இதே கருத்தை தைத்திரீய ஸம்ஹிதை (5:1.7.1), ‘தலையிலுள்ள புலன்கள் ஏழுதான்’ என்று சிறப்பித்துக் கூறவும் செய்கிறது.
எனவே புலன்கள் எழாகத்தான் இருக்க வேண்டும் என்று இந்த ஸூத்ரம் கருத்து தெரிவிக்கிறது.
ஹஸ்தாயஸ்து ஸ்திதேஅதோ நைவம் || 2:4.6 ||
பொருள்: கைகள் முதலிய புலன்கள் உள்ளன; இது நிறுவப்பட்ட கருத்து. அதனால் புலன்கள் ஏழு என்று கூறுவது சரியல்ல.
தைத்திரீய ஸம்ஹிதையில், ‘புலன்கள் ஏழுதான்’ என்று கூறப்பட்டுள்ளது. அந்தப் புலன்கள் தலையில் உள்ளன என்றும் அங்கே தெரிவிக்கப்படுகிறது. ஆனால் தலையைத் தவிர மற்ற பகுதிகளில் உள்ள கைகள். கால்கள் முதலியவையும் புலன்கள் தான். எனவே புலன்கள் ஏழு என்ற கருத்து ஏற்கத் தக்க கருத்து அல்ல.
புலன்களின் எண்ணிக்கை பற்றிய விஷயத்தில் ஸ்ரீபாதராயணர் துல்லியமாக எதையும் குறிப்பிட்டு சொல்லவில்லை. ஆனால் பிற்கால வேதாந்த நூல்கள் புலன்கள் 11 என்று தெரிவிக்கின்றன. அவை கர்மேந்திரியங்கள் (செயற்கருவிகள் ) 5, ஞானேந்திரியங்கள் 5, மனம் 1.
ஜீவ நாடி வழியாக அகத்திய மாமுனிவர் பொது வாக்கு: 538
அகத்திய மாமுனிவர் பொது வாக்கு
இறைவன் அருளைக் கொண்டு இயம்புவது யாதென்றால் இது போல் நலம் எண்ணி நலம் உறைத்து நலம் செய்ய நலமே நிகழும். ஒவ்வொரு மாந்தரின் வாழ்விலும் என்பதை யாம் எமை நாடும் மாந்தர்களுக்கு எப்பொழுதுமே கூறிக் கொண்டிருக்கிறோம். ஆனாலும் கூட பல்வேறு மாந்தர்கள் அறியாமையாலும் புரிதல் இன்மையாலும் என்ன எண்ணுகிறார்கள்? என்றால் எமக்கு தத்துவார்த்தம் வேண்டாம். எமக்கு போதனைகள் வேண்டாம். நாங்கள் வந்து அமர்ந்த உடனேயே இதுபோல் வாழ்வியல் பிரச்சனைகள் இருக்கிறது அது இத்தனை நாட்களுக்குள் தீர்ந்துவிடும் என்று சித்தர்கள் கூற வேண்டும். அதேபோல் பிரச்சினைகள் தீர வேண்டும். அப்படி தீர்ந்தால் ஓலையை நம்புவோம். சித்தர்களை நம்புவோம் என்று. ஆனாலும் கூட விதியானது அத்தனை எளிதாக மாறிவிடாது. ஒருவேளை மனிதர்கள் ஆசைப்படுவது போல நாங்கள் இறையிடம் மன்றாடி சட்டென்று ஒருவரின் கடுமையான விதியை மாற்றினால் ஏற்கனவே பழக்கப்பட்ட துன்பம் சென்று விதி புதியதாக ஒரு துன்பத்தை தரும். அப்போது அந்த மனிதன் எண்ணுவான் இந்த துன்பத்திற்கு அந்த துன்பமே பாதகம் இல்லை என்று. எனவே தான் படிப்படியாக மனிதன் துன்பத்திலிருந்து விடுதலை பெற்று இன்பமும் மகிழ்ச்சியும் சாந்தியும் நிலவக்கூடிய ஒரு வாழ்வை பெற வேண்டும். அதற்கு மனிதர்கள் என்ன செய்ய வேண்டும்? என்பதைத்தான் இந்த ஜீவ அருள் ஓலையில் நாம் அடிக்கடி இயம்பிக் கொண்டிருக்கிறோம். நாங்கள் ஞான நிலையில் இருந்து கூற சிஷ்யர்கள் எழுதிய ஓலையின் தன்மை வேறு. யாமே இறைவனருளால் நேரடியாக ஓதுகின்ற இந்த ஓலையின் தன்மை வேறு என்பதை மனிதர்கள் புரிந்து கொண்டு விட்டால் குழப்பங்களும் விரக்தியும் தளர்வும் ஏற்படாது. எனவே மீண்டும் மீண்டும் கூறுகிறோம். மனதை தளரவிடாமல் தினமும் செய்கின்ற வழிபாடு. சோர்ந்து போகாமல் வாழ்கின்ற தன்மை. திடமான மனம் தர்மங்கள் சத்தியம் இவற்றை கடை பிடித்தால் கட்டாயம் நன்மைகள் ஒவ்வொரு மனிதனையும் தொடரும்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 259:
புலன்கள் நுண்ணியவை:
*திருச்சிற்றம்பலம்*
விரைவில் திருச்செங்கோடு வைகாசி தேர் திருவிழா
தேரு வருது தேரு வருது
தெருத்தெருவா ஊரசுத்தி
தேர இழுத்து கூட்டம் கூட்டமா
கூடிவருது மக்களும் கூடவே
காயொடைத்து கற்பூரம் காட்டி
கன்னத்தில் படபட இட்டு
கொழந்தயை தோளில் தூக்கி
கூடிய மக்களுக்கு கல்கண்டு
நாட்டு சக்கரை சாக்லேட்டும்
ப்ரசாதமாய் கொடுத்து விட்டு
வீதியெங்கும் வீட்டுக்கு வீடு
அண்டாகுண்டா அடுக்கி வெச்சு
அதிலெல்லாம் வண்ண வண்ண
சாதமிட்டு அள்ளி கொடுக்க
அதை வாங்கி உண்டுவிட்டு
வரதா வரதாவென கூவிவிட்டு
கொண்ட புண்ணிய மூட்டையோடு
திரும்பவரே வீடு நோக்கி!
**சிவமே தவம்தவமே சிவம்**
சிவ சிவ
சித்தத்தில் பதிக்கவேண்டிய
முத்தான பதிவு!
பேசுவதற்கும்
செயலுக்கும்
நிறைய பேதம் உண்டு!
முக்கண்ணனுக்கு ஏன் மூன்று கண்கள்
சங்க இலக்கியம்
படிக்க ஒன்று
பக்தி இலக்கியம்
படிக்க ஒன்று
ஞான இலக்கியம்
படிக்க ஒன்று
இதில் மனிதருக்கு
இருகண்கள் தானே!
இதில் ஒன்றை விட்டு
விட்டனர் போல !
அதனால்
கண்கள் பேதம் பார்க்கிறது!
கண்கள் ஆணவம் ஆய் பார்க்கிறது!
கண்களில் அன்பு ஈரம்
வற்றிப் போனது!
இதனால் வறண்ட இதயம்
ஆன்மீகத் தடத்தில்
விதண்டவாதம் செய்கிறது!
தடத்தநிலை அறியும்
கண்கள் அதனுள் அடங்கிய
சொரூப நிலையை அறியும்
போது உண்மை அறியும்.
உண்மை அறியாது
ஆணவமும்
ஆதிக்கமும் அறிந்தவர்கள்
சொல்வது ஒன்று
செய்வது ஒன்று
உண்மை தான் !
தோலுரிக்கும் காலம் இது
தொல்லை இரும்பிறவி சூழும் தளை நீக்கி
அல்லல் அறுத்து ஆனந்தம் ஆக்கும் காலம் தான் இனி !
எல்லை மருவா நெறி அளிப்பான் அப்பன் சிவம்!
அன்பே சிவம்!
மகிழ்வான தருணத்தில்
நமசிவாய*
"சிவாலயம் செல்வோம்" "சிவனருள் பெறுவோம்"
அனுபவபட்ட பின்பே அனைத்தும் விளங்கும் அவனருளாலே என்று
மற்றோருக்கு மகிழ்வை கொடுத்து மகிழ்வித்து நாமும் மகிழ்வோம்
வாழ்வோம் வாழ்விப்போம்
பழமையான சிவனார் ஆலயங்களில் 108மூலிகை பொடிகளால் அபிடேகம் நடத்தும்
ஓர் உன்னதமான பணியில் ஆலவாயர் அருட்பணி மன்றம் மதுரை
சொக்கவைக்கும்
சொக்கநாதர் திருவடிகள் போற்றி போற்றி
சொக்கநாதாசொக்கநாதா
சொக்கநாதா
சொக்கநாதா
3. புலன்கள் நுண்ணியவை
ப்ராண அணுத்வ அதிகரணம்
புலன்களின் அளவு என்ன என்பதை இந்த அதிகரணம் கூறுகிறது. இதில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
7. புலன்கள் நுண்ணியவை_____________
அணவச்ச || 2:4.7 ||
பொருள்: புலன்கள் நுண்ணியவை.
பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் (4:4.2) மரணத்தைப் பற்றிக் கூறும் போது, ‘உடம்பிலிருந்து பிராணன் வெளியேறும் போது எல்லாப் புலன்களும் அதனுடன் வெளியேறுகின்றன’ என்கிறது. புலன்கள் உடம்பிலிருந்து வெளியேறுவதால் அவை உடம்பினுள் உள்ளன என்பது தெளிவாகிறது. ஆனால் அவை கண்ணுக்குத் தெரியாமல் இருப்பதால் நுண்ணிய உருவம் படைத்தனவாக இருக்க வேண்டும்.
_____________4.பிராணன்______
ப்ராண ச்ரைஷ்ட்ய அதிகரணம்
இந்த அதிகரணத்தில் பிராணன் பற்றி பேசப்படுகிறது, சம்ஸ்கிருதத்தில் ‘பிராணன்’ என்ற சொல்லிற்குப் புலன்கள், பிராணன்கள், மூச்சு என்று பல பொருள்கள் உள்ளன. எனவே இவற்றை வேறுபடுத்த, பிராணன் ‘முக்கியப் பிராணன்’ அல்லது வெறுமனே ‘பிராணன்’ என்றும், புலன்கள் ‘கௌண பிராணன்’ என்றும் குறிப்பிடப்படுகின்றன.
இந்த அதிகரணத்தில் ‘முக்கிய’ என்ற வார்தைக்கு ‘முக்கிய’ என்ற வார்த்தைக்கு பதிலாக ‘ச்ரேஷ்ட’ என்ற வார்த்தை பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது. இதில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
8.பிராணன் இறைவனிலிருந்தே தோன்றியது______
ச்ரேஷ்டச்ச || 2:4.8 ||
#உபாசனையில்லாமல்வாராகியை #வழிபடமுடியாதாஎன்று #கேட்பவர்களுக்காகஇந்தபோற்றி
ஐந்தாவ திடமிருக்கும பஞ்சமியே போற்றி
ஆணை தண்ட நாதாவே தளபதியே போற்றி
மந்தணங்கள் கொண்டவளே சங்கேதா போற்றி
வளர்காலம் ஆளும்சம யேஸ்வரியே போற்றி
முந்துநெறி யாள்சமய. சங்கேதா போற்றி
முன்னிருக்கும் வாராகி
போத்ரிணியே போற்றி
அம்மைசிவா வார்த்தாளி மஹாசேனா போற்றி
ஆக்ஞாசக் ரேஸ்வரியே அரிக்கினியே போற்றி
#வாராகியின் பன்னிரு திருநாமங்களைப் போற்றி இசைப்பதன் மூலம் அம்மன் அருளைப் பெறலாம்.
பொருள்: பிராணனும் இறைவனிலிருந்தே தோன்றியது.
சட்டங்களை மாற்றி குற்றங்கள் உறுதியாகிவிட்டால் உடனடி தண்டணை கொடுக்கப்பட வேண்டும். அப்படி செய்தால் குற்றங்கள் குறையும். குறை கூறுபவர்கள் குறைவாய் கள்.
‘{இறைவனிலிருந்து} முதலில் தோன்றியதும் முக்கியமானதும் பிராணனே’ என்கிறது சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (5:1.1).
மரணத்தைப் பற்றிக் கூறும் போது, ‘உடம்பிலிருந்து பிராணன் வெளியேறும் போது எல்லாப் புலன்களும் அதனுடன் வெளியேறுகின்றன’ என்கிறது. புலன்கள் நுண்ணியவை.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 260:
பிராணனின் இயல்பு:
_______5.பிராணனின் இயல்பு___________
ஆகாயத்திற்கு சென்றாலும், நடு கடலுக்கு சென்றாலும்,மலை உச்சி மற்றும் இடுக்குகளில் ஒளிந்து கொண்டாலும் தீய செயல்களை செய்தவர் அதன் கர்ம பலனில் இருந்து தப்பவே முடியாது: பரமாத்மா
ஆணவம்,அகங்காரம்,அசத்தியம்,அதர்
இந்த உண்மையை அறிய முடியாத மக்கள் நால்வகை குணங்களை கைவிட்டு என்னை சரணடைய ஏதுவாக நான் போதித்த கர்ம யோகத்தை பின்பற்றுவது தான் முக்தி பெற வழி என்பதை எப்போது அறிவார்களோ அப்போது தான் முக்தி பெற முடியும்:
வாயு க்ரியா அதிகரணம்
பிராணன் இறைவனிலிருந்து தோன்றியது என்பதை முந்தின அதிகரணத்தில் கண்டோம். இந்த அதிகரணம் பிராணனின் இயல்பு பற்றிக் கூறுகிறது. இதில் 4 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
பிராணன் மற்றும் பிராணனின் இயல்பு பற்றியும் வேதங்களில் பல்வேறு கருத்துக்கள் காணப்படுகின்றன. உதாரணமாக ஐதரேய ஆரண்யகம் (2:33). ‘எது பிராணனோ அதுவே காற்று (வாயு)’ என்று ஐம்பூதங்களில் ஒன்றான காற்று என்கிறது. முண்டக உபநிஷதம் (2:1.3), ‘இறைவனிலிருந்தே பிராணன், மனம், புலன்கள், ஐம்பூதங்கள் எல்லாம் தோன்றின’ என்று பிராணனையும் மனம் மற்றும் புலன்கள் போல் ஒரு தனி தத்துவமாகப் பேசுகிறது.
9. எது பிராணன் அல்ல?_________
ந வாயுக்ரியே ப்ருதகுபதேசாத் || 2:4.9 ||
பொருள்: பிராணன் என்பது மூச்சோ, புலன்களின் மொத்தச் செயல்பாடோ அல்ல. ஏனெனில் அவை தனியாகக் கூறப்பட்டுள்ளன.
இந்த அதிகரணத்தில் ‘பிராணன்’ என்ற சொல்லால் ‘முக்கியப் பிராணன்’ குறிப்பிடப்படுகிறது. பிராணன் நாம் ஏற்கெனவே கண்டது போல் ஐதரேய ஆரண்யகம் கூறுகின்ற ‘காற்று’ அல்ல. ஏனெனில் காற்று ஐம்பூதங்களில் ஒன்று. அதன் படைப்பு தனியாக முண்டக உபநிஷத மந்திரத்தில் கூறப்பட்டுள்ளது.
பிராணன் என்பது ‘புலன்களின் மொத்தச் செயல்பாடும் (க்ரியா) அல்ல’ என்று இந்த ஸூத்ரம் தெரிவிக்கிறது. பிராணன் என்றால் புலன்களின் மொத்தச் செயல்பாடு என்பது சாங்கியத்தின் கருத்து ஆகும். சாங்கியத்தின் படைப்பு கிரமத்தில் பிராணன் தனித் தத்துவமாகக் கூறப்படவில்லை. எனவே பிராணன் என்றால் 11 புலன்களின் மொத்தச் செயல்பாடு என்று அவர்கள் கூறுகிறார்கள். அதனையும் இங்கு ஸ்ரீபாதராயணர் மறுக்கிறார்.
பிராணன் என்பது புலன்களின் செயல்பாடு என்று வைத்துக் கொள்வோம். ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் மனம் உட்பட புலன்கள் அனைத்தும் ஒடுங்கி விடுகின்றன. அப்படியானால், புலன்களின் செயல்பாடான பிராணனும் ஒடுங்கி விடும். பிராணன் ஒடுங்கினால், இதயத் துடிப்பு போன்ற உடல் இயக்கங்கள் உட்பட அனைத்தும் நின்று விடும். ஆனால் அது நிகழ்வதில்லை. எனவே பிராணன் என்பது புலன்களின் செயல்பாடு அல்ல.
ஜீவ நாடி வழியாக அகத்திய மாமுனிவர் வாக்கு: 541
அகத்தியரின் வாக்கு:
இறைவன் அருளாலே இறைவன் என்ற மகாசக்தியிலிருந்து பிரிந்த துகள் தான் அனைவரும் என்று தத்துவார்த்தமாக கூறினாலும் கூட இறைவன் விளையாட்டாக இந்த உலகை படைத்ததாக சொல்லுவோம். அப்படி படைக்கும் பொழுது இப்படி வாழ வேண்டும். இப்படி வாழ கூடாது. இது தக்கது. இது தகாதது. இது நன்மையை தரக்கூடியது. இது தீமையை தரக்கூடியது என்றெல்லாம் நல்ல ஞானிகளையும் உடன் அனுப்பி போதனைகளையும் செய்திருக்கிறார். ஆனாலும் கூட இங்கு வந்த பிறகு ஆத்மாக்கள் வெறும் லோகாய இச்சைக்குள் சிக்கி தவறுகளையும் பாவங்களையும் செய்து கொண்டேதான் போகிறது. இது எங்ஙனம்? என்றால் ஒரு மகா பெரிய ஞானி யோகி இருப்பதாக கொள்வோம். அந்த ஞானியின் போதனைகளை கேட்டு பலரும் மனம் திருந்தி நல்ல வழியில் வருவதாக கொள்வோம். ஆனால் அந்த ஞானியின் பிள்ளை அவ்வாறு இருக்க வேண்டும் இருக்க வேண்டும் என்கிற கட்டாயம் இல்லையே? ஞானியின் பிள்ளை அசட்டுத்தனமாக மூடத்தனமாக தவறுகளை செய்யக்கூடிய பிள்ளையாக பலருக்கும் இருப்பது போலத்தான். இறைவன் படைப்பாக இருந்தாலும் இறைவனைப் போல உயர்ந்த எண்ணங்கள் இல்லாமல் வாழும் சூழலை மாயையால் மனிதன் உண்டாக்கி கொள்கிறான். ஆனால் இறைவன் தான் இந்த உயிர்கள் எல்லாம் படைத்தார் என்பதற்கு குழந்தைகளை பார்த்தால் புரிந்து கொள்ளலாம். குழந்தைகளிடம் வஞ்சகம் இல்லை. சூழ்ச்சி இல்லை. சூது இல்லை. வாது இல்லை. அது இறைவனின் நகலாக இருக்கிறது. அது பிறகு வளர வளர ஏற்கனவே வளர்ந்த குழந்தை அனைத்தையும் அந்த குழந்தைக்கு சொல்லி தந்து விடுகிறது.
நல்லதை தொடர்ந்து செய் என்று எண்ணிதான் இறைவனை இறைவன் உயிர்களை படைத்திருக்கிறார். ஆனால் அப்படி ஒருபோதும் செய்ய மாட்டேன் அப்படி செய்தால் உடனடியாக நன்மைகள் ஏற்பட போவதில்லை. லோகாய நஷ்டம் ஏற்படுகிறது. எனவே நான் சுயநலவாதியாகத்தான் வாழ்வேன் என்பது மனித சமுதாயத்தின் ஒட்டுமொத்த தீர்மானமாக இருக்கிறது. அப்படி பார்க்கும் பொழுது இறைவன் நல்ல எண்ணத்தில் தான் அனைத்தையும் செய்து இருக்கிறார். இறைவன் மனிதனை இப்படி ஒரு மாயையில் தவிக்க விட்டதாக தத்துவார்த்த ரீதியில் புலம்பலாமே தவிர இந்த குற்றத்திற்கு முழுக்க முழுக்க மனிதர்களை காரணம். ஏனென்றால் சிந்திக்கும் ஆற்றலை தந்து தான் உயிர்களை இறைவன் உலாவை விட்டிருக்கிறார். வெளியூருக்கு செல்லும் மைந்தனுக்கு போக வர செலவுக்கும் உணவு அங்காடிக்கு உண்டான செலவுக்கும் சத்திரத்தில் தங்குவதற்கு உண்டான செலவுக்கும் தனம் தந்து அந்த தனம் எதிர்பாராத விதமாக தொலைந்து விட்டால் வேறுவிதமான ஏற்பாடுகளையும் செய்து தான் தந்தை அனுப்புகிறார். ஆனால் பிள்ளையோ அதனை கேட்காமல் தவறான வழியில் சென்றால் அனுப்பிய தந்தையின் குற்றமா? தவறான வழியில் சென்ற பிள்ளையின் குற்றமா?
இவ்வாறு ‘பிராணன்’ என்பது காற்று அல்ல, புலன்களின் மொத்தச் செயல்பாடு அல்ல.
வினாச காலே விபரீத புத்தி
வினாச காலே விபரீத புத்தி இதன் பொருள் அழிவு ஒருவனை நெருங்கும் போது அவனது அறிவு வேலை செய்வதில்லை என்பதாகும். இதற்கு உதாரணம்
அனுமான் இலங்கை நகரை தீக்கிரையாக்கி விட்டு சென்ற பின் ராவணனுக்கு கவலை அதிகரித்தது. தனது அமைச்சர்களை கூட்டி ஆலோசனை நடத்தினான். கும்ப கர்ணனும் விபீஷணனும் ராவணது செயலை கண்டித்தனர். கும்ப கர்ணன் பேசும்போது சீதையை அபகரித்து வருவதற்கு முன்பு செய்திருக்க வேண்டிய ஆலோசனையை இப்போது செய்வதில் என்ன லாபம்? என்றான்.
விபீஷணர் ராமர் நமது ராஜ்யத்தை அழிக்கும் முன்பு சீதையை ராமரிடம் திருப்பி அனுப்பி விடுவதே நலம் என்றார்.
சினம் கொண்ட ராவணன் குலத்தை கெடுக்க வந்த கோடாரிக்காம்பே. நீ என் கண் முன் நில்லாதே இங்கிருந்து ஓடி விடு என்றான். விபீஷணனும் நான் உன் நலனை உத்தேசித்து பேசிய பேச்சு உனக்கு பிடிக்கவில்லை. வினாச காலே விபரீத புத்தி என்பது போல அழிவு ஒருவனை நெருங்கும் போது அவனது அறிவு வேலை செய்வதில்லை என்று கூறி அவையை விட்டு வெளியேறி ராமரை சரண் அடைந்தான்.
நாம் செய்யும் ஒவ்வொரு காரியத்திலும் நாம் கவனமாக இருந்தாலும் விபரீத புத்தி வந்து நம்மைக் கெடுத்து விடும். ஆகவே
எண்ணத்தில் கவனமாய் இருங்கள் ஏனெனில் எண்ணங்கள்தான் சொற்களாகின்றன.
சொல்லில் கவனமாய் இருங்கள் ஏனெனில் சொற்கள்தான் செயல்களாகின்றன.
செயலில் கவனமாய் இருங்கள் ஏனெனில் செயல்கள்தான் பழக்கங்களாகின்றன.
பழக்கத்தில் கவனமாய் இருங்கள் ஏனெனில் பழக்கங்கள்தான் ஒழுக்கங்களாகின்றன.
ஒழுக்கத்தில் கவனமாய் இருங்கள்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிராணனின் இயல்பு:
_______5.பிராணனின் இயல்பு___________
ஆகாயத்திற்கு சென்றாலும், நடு கடலுக்கு சென்றாலும்,மலை உச்சி மற்றும் இடுக்குகளில் ஒளிந்து கொண்டாலும் தீய செயல்களை செய்தவர் அதன் கர்ம பலனில் இருந்து தப்பவே முடியாது: பரமாத்மா
ஆணவம்,அகங்காரம்,அசத்தியம்,அதர்
இந்த உண்மையை அறிய முடியாத மக்கள் நால்வகை குணங்களை கைவிட்டு என்னை சரணடைய ஏதுவாக நான் போதித்த கர்ம யோகத்தை பின்பற்றுவது தான் முக்தி பெற வழி என்பதை எப்போது அறிவார்களோ அப்போது தான் முக்தி பெற முடியும்:
வாயு க்ரியா அதிகரணம்
பிராணன் இறைவனிலிருந்து தோன்றியது என்பதை முந்தின அதிகரணத்தில் கண்டோம். இந்த அதிகரணம் பிராணனின் இயல்பு பற்றிக் கூறுகிறது. இதில் 4 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
பிராணன் மற்றும் பிராணனின் இயல்பு பற்றியும் வேதங்களில் பல்வேறு கருத்துக்கள் காணப்படுகின்றன. உதாரணமாக ஐதரேய ஆரண்யகம் (2:33). ‘எது பிராணனோ அதுவே காற்று (வாயு)’ என்று ஐம்பூதங்களில் ஒன்றான காற்று என்கிறது. முண்டக உபநிஷதம் (2:1.3), ‘இறைவனிலிருந்தே பிராணன், மனம், புலன்கள், ஐம்பூதங்கள் எல்லாம் தோன்றின’ என்று பிராணனையும் மனம் மற்றும் புலன்கள் போல் ஒரு தனி தத்துவமாகப் பேசுகிறது.
9. எது பிராணன் அல்ல?_________
ந வாயுக்ரியே ப்ருதகுபதேசாத் || 2:4.9 ||
பொருள்: பிராணன் என்பது மூச்சோ, புலன்களின் மொத்தச் செயல்பாடோ அல்ல. ஏனெனில் அவை தனியாகக் கூறப்பட்டுள்ளன.
இந்த அதிகரணத்தில் ‘பிராணன்’ என்ற சொல்லால் ‘முக்கியப் பிராணன்’ குறிப்பிடப்படுகிறது. பிராணன் நாம் ஏற்கெனவே கண்டது போல் ஐதரேய ஆரண்யகம் கூறுகின்ற ‘காற்று’ அல்ல. ஏனெனில் காற்று ஐம்பூதங்களில் ஒன்று. அதன் படைப்பு தனியாக முண்டக உபநிஷத மந்திரத்தில் கூறப்பட்டுள்ளது.
பிராணன் என்பது ‘புலன்களின் மொத்தச் செயல்பாடும் (க்ரியா) அல்ல’ என்று இந்த ஸூத்ரம் தெரிவிக்கிறது. பிராணன் என்றால் புலன்களின் மொத்தச் செயல்பாடு என்பது சாங்கியத்தின் கருத்து ஆகும். சாங்கியத்தின் படைப்பு கிரமத்தில் பிராணன் தனித் தத்துவமாகக் கூறப்படவில்லை. எனவே பிராணன் என்றால் 11 புலன்களின் மொத்தச் செயல்பாடு என்று அவர்கள் கூறுகிறார்கள். அதனையும் இங்கு ஸ்ரீபாதராயணர் மறுக்கிறார்.
பிராணன் என்பது புலன்களின் செயல்பாடு என்று வைத்துக் கொள்வோம். ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் மனம் உட்பட புலன்கள் அனைத்தும் ஒடுங்கி விடுகின்றன. அப்படியானால், புலன்களின் செயல்பாடான பிராணனும் ஒடுங்கி விடும். பிராணன் ஒடுங்கினால், இதயத் துடிப்பு போன்ற உடல் இயக்கங்கள் உட்பட அனைத்தும் நின்று விடும். ஆனால் அது நிகழ்வதில்லை. எனவே பிராணன் என்பது புலன்களின் செயல்பாடு அல்ல.
ஜீவ நாடி வழியாக அகத்திய மாமுனிவர் வாக்கு: 541
அகத்தியரின் வாக்கு:
இறைவன் அருளாலே இறைவன் என்ற மகாசக்தியிலிருந்து பிரிந்த துகள் தான் அனைவரும் என்று தத்துவார்த்தமாக கூறினாலும் கூட இறைவன் விளையாட்டாக இந்த உலகை படைத்ததாக சொல்லுவோம். அப்படி படைக்கும் பொழுது இப்படி வாழ வேண்டும். இப்படி வாழ கூடாது. இது தக்கது. இது தகாதது. இது நன்மையை தரக்கூடியது. இது தீமையை தரக்கூடியது என்றெல்லாம் நல்ல ஞானிகளையும் உடன் அனுப்பி போதனைகளையும் செய்திருக்கிறார். ஆனாலும் கூட இங்கு வந்த பிறகு ஆத்மாக்கள் வெறும் லோகாய இச்சைக்குள் சிக்கி தவறுகளையும் பாவங்களையும் செய்து கொண்டேதான் போகிறது. இது எங்ஙனம்? என்றால் ஒரு மகா பெரிய ஞானி யோகி இருப்பதாக கொள்வோம். அந்த ஞானியின் போதனைகளை கேட்டு பலரும் மனம் திருந்தி நல்ல வழியில் வருவதாக கொள்வோம். ஆனால் அந்த ஞானியின் பிள்ளை அவ்வாறு இருக்க வேண்டும் இருக்க வேண்டும் என்கிற கட்டாயம் இல்லையே? ஞானியின் பிள்ளை அசட்டுத்தனமாக மூடத்தனமாக தவறுகளை செய்யக்கூடிய பிள்ளையாக பலருக்கும் இருப்பது போலத்தான். இறைவன் படைப்பாக இருந்தாலும் இறைவனைப் போல உயர்ந்த எண்ணங்கள் இல்லாமல் வாழும் சூழலை மாயையால் மனிதன் உண்டாக்கி கொள்கிறான். ஆனால் இறைவன் தான் இந்த உயிர்கள் எல்லாம் படைத்தார் என்பதற்கு குழந்தைகளை பார்த்தால் புரிந்து கொள்ளலாம். குழந்தைகளிடம் வஞ்சகம் இல்லை. சூழ்ச்சி இல்லை. சூது இல்லை. வாது இல்லை. அது இறைவனின் நகலாக இருக்கிறது. அது பிறகு வளர வளர ஏற்கனவே வளர்ந்த குழந்தை அனைத்தையும் அந்த குழந்தைக்கு சொல்லி தந்து விடுகிறது.
நல்லதை தொடர்ந்து செய் என்று எண்ணிதான் இறைவனை இறைவன் உயிர்களை படைத்திருக்கிறார். ஆனால் அப்படி ஒருபோதும் செய்ய மாட்டேன் அப்படி செய்தால் உடனடியாக நன்மைகள் ஏற்பட போவதில்லை. லோகாய நஷ்டம் ஏற்படுகிறது. எனவே நான் சுயநலவாதியாகத்தான் வாழ்வேன் என்பது மனித சமுதாயத்தின் ஒட்டுமொத்த தீர்மானமாக இருக்கிறது. அப்படி பார்க்கும் பொழுது இறைவன் நல்ல எண்ணத்தில் தான் அனைத்தையும் செய்து இருக்கிறார். இறைவன் மனிதனை இப்படி ஒரு மாயையில் தவிக்க விட்டதாக தத்துவார்த்த ரீதியில் புலம்பலாமே தவிர இந்த குற்றத்திற்கு முழுக்க முழுக்க மனிதர்களை காரணம். ஏனென்றால் சிந்திக்கும் ஆற்றலை தந்து தான் உயிர்களை இறைவன் உலாவை விட்டிருக்கிறார். வெளியூருக்கு செல்லும் மைந்தனுக்கு போக வர செலவுக்கும் உணவு அங்காடிக்கு உண்டான செலவுக்கும் சத்திரத்தில் தங்குவதற்கு உண்டான செலவுக்கும் தனம் தந்து அந்த தனம் எதிர்பாராத விதமாக தொலைந்து விட்டால் வேறுவிதமான ஏற்பாடுகளையும் செய்து தான் தந்தை அனுப்புகிறார். ஆனால் பிள்ளையோ அதனை கேட்காமல் தவறான வழியில் சென்றால் அனுப்பிய தந்தையின் குற்றமா? தவறான வழியில் சென்ற பிள்ளையின் குற்றமா?
இவ்வாறு ‘பிராணன்’ என்பது காற்று அல்ல, புலன்களின் மொத்தச் செயல்பாடு அல்ல.
வினாச காலே விபரீத புத்தி
வினாச காலே விபரீத புத்தி இதன் பொருள் அழிவு ஒருவனை நெருங்கும் போது அவனது அறிவு வேலை செய்வதில்லை என்பதாகும். இதற்கு உதாரணம்
அனுமான் இலங்கை நகரை தீக்கிரையாக்கி விட்டு சென்ற பின் ராவணனுக்கு கவலை அதிகரித்தது. தனது அமைச்சர்களை கூட்டி ஆலோசனை நடத்தினான். கும்ப கர்ணனும் விபீஷணனும் ராவணது செயலை கண்டித்தனர். கும்ப கர்ணன் பேசும்போது சீதையை அபகரித்து வருவதற்கு முன்பு செய்திருக்க வேண்டிய ஆலோசனையை இப்போது செய்வதில் என்ன லாபம்? என்றான்.
விபீஷணர் ராமர் நமது ராஜ்யத்தை அழிக்கும் முன்பு சீதையை ராமரிடம் திருப்பி அனுப்பி விடுவதே நலம் என்றார்.
சினம் கொண்ட ராவணன் குலத்தை கெடுக்க வந்த கோடாரிக்காம்பே. நீ என் கண் முன் நில்லாதே இங்கிருந்து ஓடி விடு என்றான். விபீஷணனும் நான் உன் நலனை உத்தேசித்து பேசிய பேச்சு உனக்கு பிடிக்கவில்லை. வினாச காலே விபரீத புத்தி என்பது போல அழிவு ஒருவனை நெருங்கும் போது அவனது அறிவு வேலை செய்வதில்லை என்று கூறி அவையை விட்டு வெளியேறி ராமரை சரண் அடைந்தான்.
நாம் செய்யும் ஒவ்வொரு காரியத்திலும் நாம் கவனமாக இருந்தாலும் விபரீத புத்தி வந்து நம்மைக் கெடுத்து விடும். ஆகவே
எண்ணத்தில் கவனமாய் இருங்கள் ஏனெனில் எண்ணங்கள்தான் சொற்களாகின்றன.
சொல்லில் கவனமாய் இருங்கள் ஏனெனில் சொற்கள்தான் செயல்களாகின்றன.
செயலில் கவனமாய் இருங்கள் ஏனெனில் செயல்கள்தான் பழக்கங்களாகின்றன.
பழக்கத்தில் கவனமாய் இருங்கள் ஏனெனில் பழக்கங்கள்தான் ஒழுக்கங்களாகின்றன.
ஒழுக்கத்தில் கவனமாய் இருங்கள்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 261:
எது முக்கியப் பிராணன்?:
10. எது முக்கியப் பிராணன் அல்லது பிராணன்?________
போவது தானே வருகின்றது !! இந்த மெய்யை உணர்ந்துவிட்டால் நிம்மதியே என்றும் ..
நீங்கள் ஒன்றை பார்க்கிறீர்கள், அது உங்களை நோக்கி வருகின்றது !!
ஐயோ வருகின்றதே என்று கொண்டாடவும் / அஞ்சவும் இங்கே ஏதுமில்லை ..
எத்தனையோ தாண்டி வந்தது !!
இப்போது உன்னை நோக்கி வந்து, உன்னை கடந்து செல்லப்போகிறது என்பதே இங்கே மெய் ..
அதாவது உன்னை தாண்டி போகவே அது உன்னை எதிர்கொண்டு வந்த, உன்னை கடக்கும் கணம் உன்னோடு பொருந்தி, உன்னை விட்டு கொஞ்சம் கொஞ்சமா விலகி போகவே !!
அது அதன் பயணத்தில் இருக்கின்றது ..
இதில் வந்தது எதுவுமே உன்னோடு நிரந்தரமாக தங்கப்போவதும் இல்லை !!
அது அதனால் முடியாத ஒன்றாவே இருக்கின்றது ..
இதில் நீயும் அங்கனமே இருக்கின்றாய் ..
வருவதை எதிர்கொள்ள தயாராக இருக்கும் நீ !! அது உன்னை கடந்து போகவே வருகின்றது என்ற தெளிவோடு இருக்க !! அதனால் உனக்கு இன்பமும் / துன்பமும் இருக்காது ..
மாறாக
உன்னிடம் அதுவும் !! அதனிடம் நீயும் !! பெற்று பரிமாறிக்கொள்ளப்போகும் பக்குவம் தான் புலப்படும் ..
இறைவன் நிகழ்த்தும் சூழற்ச்சியின் சூட்சமம் உன்னை பக்குவப்படுத்தி மேன்படுத்தவே நிகழ்விக்க படுகிறது ..
மனம் தந்திரசாலி.
இமயமலையின் அடிவாரம். நீண்ட பயணத்திற்குப் பிறகு பஸ்ஸிலிருந்து அந்த இளைஞன் இறங்கினான். அவனுடைய இரண்டு துணி மூட்டைகளைச் சுமந்துகொண்டு மலையேற, காத்திருந்த கழுதைகளில் ஒன்றை வாடகைக்கு அமர்த்திக் கொண்டான்.
"எங்கே போக வேண்டும் சாஹேப்?”- கழுதையை வழி நடத்துபவன்
கேட்டான். "ஏதாவதொரு நல்ல சாமியார் ஆசிரமத்திற்குப் போ." "எத்தனை நாட்கள் தங்கப் போகிறீர்கள்?
"நாட்களா? இனி என் வாழ்க்கையே இங்கேதான். என் மனைவி, குழந்தைகள், அம்மா, அப்பா, பிஸினஸ் எல்லாவற்றையும் உதறிவிட்டு வந்துவிட்டேன். இதோ என் கழுத்தில் இருக்கிறதே தங்கச் சங்கிலி... இதைக்கூட உனக்குக் கொடுத்து விடப் போகிறேன்.'
கழுதைக்காரன் வியந்து நின்றான். "இந்தச் சின்ன வயதில் உங்களுக்கு எப்படி இதெல்லாம் சாத்தியமாயிற்று?"
இளைஞன் முகத்தில் பெருமிதம் வழிந்தது. "எங்கள் ஊருக்கு வந்திருந்த குரு ஒருவர் சொன்னது என்னை ஆழமாகத் தொட்டுவிட்டது. ஆசைகள் தான் துன்பத்துக்கெல்லாம் காரணமாம். அதுதான் எல்லா ஆசைகளையும் உதறிவிட் டு வந்துவிட்டேன்." "எல்லாவற்றையும் உதறிவிட்டு, இந்த மூட்டைகளில் என்ன கொண்டு வந்திருக்கிறீர்கள், சாஹேப்?"
"இங்கே குளிர் அதிகம் என்று சொன்னார்கள். அவசரத்துக்குப் பக்கத்தில் கடைகளும் கிடையாதாமே. அதனால், இந்த மூட்டைகளில் எனக்கு வேண்டிய கம்பளிகளை எடுத்து வந்திருக்கிறேன்."
கம்பளியைக்கூட உதற முடியாமல் வாழ்க்கையையே உதறியதாகச் சொல்லும் அந்த இளைஞனைப் போல, ஆசையைத் துறந்ததாகப் பலர் சொல்லிக்கொண்டு அலைகிறார்கள்.
ஆசை இல்லாமல் இந்தப் பிரபஞ்சம் இல்லை. ஆசை இல்லாமல் இந்த உடல் இருக்காது. உயிர் இருக்காது. ஆசைப்படக் கூடாது என்று இந்தப் பிரபஞ்சம் ஒருநாளும் உங்களுக்குச் சொல்லித் தரவில்லை.
ஆசையைத் துறக்கத் தீர்மானித்து விட்டேன் என்று உங்கள் மனம் போலித்தனமாக துறவு பேசும். மனம் தந்திரசாலி. எதையோ சொல்லி உங்களை நம்பவைத்து ஏமாற்றும். அந்த சூட்சுமம் அதற்குத் தெரியும். ஆனால் உடம்பு.
காற்றுப் புகமுடியாதபடி உங்கள் வாயையும், மூக்கையும் இறுகப் பொத்திக் கொண்டு வேடிக்கை பாருங்கள். ஒரு நிமிடம், இரண்டு நிமிடம் வேண்டுமானால் உடம்பு பொறுத்துக்கொள்ளும். அப்புறம், உயிர் வாழவேண்டும் என்று உங்கள் உடம்புக்குள் பீறிட்டு எழும் ஆசை, உங்கள் கையைப் பிடுங்கிப்போடும். விட்டுப் போனதற்கும் சேர்த்து அள்ளி அள்ளி ஆக்ஸிஜனைக் குடிக்கும்.
ஆசை இல்லை என்று உங்கள் மனம் சொன்ன தத்துவங்கள் எல்லாம் உடம்பிடம் எடுபடாது. ஏனென்றால், அதற்குப் பொய்சொல்லி ஏமாற்றத் தெரியாது.
உடம்பு என்று மொத்தமாகக் கூடச் சொல்ல வேண்டாம். அதில் இருக்கும் ஒவ்வொரு 'செல்'லும் ஆசையில்தான் இயங்கிக் கொண்டிருக்கிறது. விருந்தாளியாக உள்ளே ஒரு நோய்க் கிருமி நுழைந்து பார்க்கட்டுமே... உடனே ஒவ்வொரு 'செல்'லும் ஆயுதத்தைத் தூக்கிக்கொண்டு கடுமையான போருக்குக் கிளம்பிவிடும். எதற்காக?
பிரபஞ்சம் அதற்கு வாழும் ஆசையைக் கொடுத்திருக்கிறது.
அதனால்தான் சொல்கிறேன், ஆசைப்படுங்கள். மிகப்பெரிதாக ஆசைப்படுங்கள். அந்த தைரியம்கூட இல்லாமல், அற்பமாக ஆசையைச் சுருக்கிக் கொண்டீர்களேயானால், வாழ்க்கையில் வேறு எதைப் பெரிதாக நீங்கள் சாதித்து விடப் போகிறீர்கள்.
சக்ஷுராதிவத்து தத்ஸஹசிஷ்ட்யாதிப்ய: || 2:4.10 ||
பொருள்: பிராணன் என்பது கண் முதலிய புலன்கள் போல் ஜீவாத்மாவின் ஒரு கருவி. ஏனெனில் அது புலன்களுடன் கூறப்படுகிறது; வேறு காரணங்களும் உள்ளன.
ஒரு செயல் நடைபெற வேண்டுமானால் செய்பவன் (கர்த்தா), கருவி (கரணம்), செயல் (கர்மம்) ஆகிய மூன்று முக்கிய விஷயங்கள் தேவை. பிராணன் கருவி அல்ல என்று முந்தைய ஸூத்ரத்தில் கூறப்பட்டது. அது செயலும் அல்ல. ஏனெனில் கண்ணிற்குப் பார்வை, காதிற்கு கேள்வி என்று புலன்கள் ஒவ்வொன்றிற்கும் ஒரு குறிப்பிட்ட செயல் உள்ளது. அப்படி பிராணனுக்கென்று எந்தச் செயலையும் கூற முடியாது. அது, செய்பவன் அல்லது கர்த்தாவாகவும் இருக்க இயலாது. ஏனெனில் கர்த்தா அல்லது ஜீவாத்மா உணர்வுப் பொருள்; அதனால் சுதந்திரமானவன். அவனைத் தவிர வேறு எல்லாம் ஜடப் பொருள்.
அப்படியானால் பிராணன் என்பது என்ன?
பிராணன் தனிப்பிரிவைச் சேர்ந்தது. அது செயல் என்ற பிரிவில் அடங்காமல். கருவிகள் இயங்குவதற்கான ஆற்றலை அளித்து, செயல் நிகழ்வதற்கான ஆதாரமாகத் திகழ்கிறது. உடம்பு மற்றும் மனத்தின் இயக்கங்கள் அனைத்தும் பிராணனாலேயே நிகழ்கின்றன. எப்படி உடம்பையும் மனத்தையும் ஜீவாத்மா இயக்குகிறதோ அப்படியே பிராணனையும் ஜீவாத்மா இயக்குகிறது.
‘ஏவப்பட்ட மனம் யாருடைய விருப்பத்தால் செல்கிறது? முக்கியப் பிராணனைச் செலுத்துவது யார்? யாருடைய சங்கல்பத்தால் வாக்கு பேசுகிறது? கண்களையும் காதுகளையும் எந்தத் தேவன் செயல்படுத்துகிறான்?’(கிக்கென 1:1). ‘இறைவனிலிருந்தே பிராணன், மனம், புலன்கள், ஐம்பூதங்கள் எல்லாம் தோன்றின.’ (முண்.2:1.3). இங்கேல்லாம் பிராணன் புலன்கள் மற்றும் மனத்துடன் இணையாகப் பேசப்படுவதைக் காண்கிறோம். மனத்தையும் புலன்களையும் போல் பிராணனும் ஜீவாத்மாவின் ஒரு கருவியாகத் திகழ்வதால்தான் அது மனம் மற்றும் புலன்களுடன் இணையாகப் பேசப்படுகிறது.
பிராணன் ஜீவாத்மாவின் கருவி என்பதற்கு அது புலன்களுடன் இணையாகப் பேசப்படுவது ஒரு காரணம். ஆனால் ஸூத்ரம் வேறு காரணங்களையும் குறிப்பிடுகிறது. அது, புலன்கள்,மனம் ஆகியவற்றையும் உபநிஷதங்கள் பல இடங்களில் ‘பிராணன்’ என்றே குறிப்பிடுகின்றன. அவற்றை வேறுபடுத்துவதற்காகப் புலன்களை ‘கௌணப் பிராணன்’ என்றும், பிராணனை ‘முக்கியப் பிராணன்’ என்றும் கூறுகிறோம். புலங்களைப் போல் பிராணனும் ஒரு கருவி என்பதற்கு இதுவும் ஒரு காரணம்.
நீ உன்னோடு தான் இருக்கிறாய் !! யாரோடு இருப்பதாக கருத்திக்கொள்கிறாய் ??
உண்மையில் நீ பார்க்கும் !! கேட்டும் !! உணரும் !!
அனைத்தையும் உன் விருப்பம் போல அதற்க்கு மாய ஆடை சூட்டி, வேஷம் காட்டி,
அது அப்படி தான் என்ற கருத்தலோடு எதிர்கொள்ளும் போது ..
அதை நீ அதுவாக அணுகுவதும் !! அனுபவிப்பதும் !! இல்லை ..
உன் கருதலாய், நீ கொடுத்த வடிவமைப்பை தான் அனுபவிக்கிறாய் !!
சும்மா ரோட்டில் போகும் நாயை பார்த்து ..
அது பெரிய நாய், கடித்தால் விஷம், அது அருகே சென்றால் கடித்துவிடும், எப்படியும் கடித்து விட்டால் நம் தசையை பிய்த்து விடும் !! என்று பசிக்கு உணவு தேடி அலையும் நாய்க்கு, நீ கொடுத்த உருவகம், உன்னையே பயமுறுத்தி, உன் கவனத்தை அதை கடக்கும் வரை வைத்து, கலங்கி கொள்வது உன் விருப்பம் தானே ..
இதில் மற்றுமோர் விஷயம் என்ன என்றால் !! உங்கள் கவனத்தின் பயன் வழியே, அந்த சும்மா திரியும் நாய்க்கு நீங்கள் உங்கள் எண்ணத்தை புகுத்துகிரிர்கள் அதன் வழியே, அதற்க்கு இப்போது இல்லாத தனமையையும் நீங்கள் தான் அதற்க்கு தூண்டியும் விடுகிறீர்கள் !!
அப்புறம் என்ன ?? முதலில் எங்கோ பார்த்து போய்க்கொண்டு இருந்த நாய், உங்களை உங்கள் விருப்பத்தின் தாக்கத்தால் பார்க்கும் ..
இதே வேறு ஓர் நபர் !! ஏதோ வேகத்தில், ஏதோ சிந்தனையில் பயணிக்கிறார்கள் என்று வைத்துக்கொள்ளுங்கள், அவர் அந்த நாயை பொருட்படுத்த மாட்டார், நாய்யும் அவரை கவனிக்காது ..
இப்போது பாருங்கள்
நீங்கள் பார்ப்பது, கேட்பது, உணர்வது போன்ற அனைத்தும்
உங்களின் கருத்தால் என்று உருவகமாக இருக்கும்போது ..
நீங்கள் எதையோ பார்க்கவில்லை !! மாறாக உங்களின் கருதலை தான் அதனிடம் பார்க்கிறீர்கள் !!
அத்தோடு மட்டும் விடாது !! அந்த கருத்தலுக்கு தக்க உணர்வை அதனிடமும் தூண்டாதே துண்டுகிறீர்கள்..
அதை அதுவாகவே பார்க்க !! கேட்க !! உணர !! நமக்கு தெரியவில்லை என்பதே அடிப்படை மெய் ..
அதே போல
நம்மையும் கூட, நீ முட்டாள், அறிவாளி, அடிமை, அரசன் போன்று பலர் சூட்டியபடியே நம்மை நாமே பார்த்து மகிழ்ந்து / வருத்தி கொள்கிறோம் ..
அதை அதுவாக பார்க்க !!
நம் நம்மை பற்பல கருதல் கடந்து, நாம் அப்படியா ?? என்று பார்க்கவேண்டும் ..
அதே போல
வெளியே தெரிவது போல அது இல்லை, என்று மெய்யும் உணரவேண்டும் ..
அதுவரை
மற்றவர் சொன்னது ?? உங்களுள் திணித்தது ?? போன்ற கற்பனை யூகங்கள் வழியே தான் உங்களையும் மற்றவர்களையும் பார்ப்பீர்கள் ..
திருச்சிற்றம்பலம்
(இன்னும் காண்போம்).
எது முக்கியப் பிராணன்?:
10. எது முக்கியப் பிராணன் அல்லது பிராணன்?________
போவது தானே வருகின்றது !! இந்த மெய்யை உணர்ந்துவிட்டால் நிம்மதியே என்றும் ..
நீங்கள் ஒன்றை பார்க்கிறீர்கள், அது உங்களை நோக்கி வருகின்றது !!
ஐயோ வருகின்றதே என்று கொண்டாடவும் / அஞ்சவும் இங்கே ஏதுமில்லை ..
எத்தனையோ தாண்டி வந்தது !!
இப்போது உன்னை நோக்கி வந்து, உன்னை கடந்து செல்லப்போகிறது என்பதே இங்கே மெய் ..
அதாவது உன்னை தாண்டி போகவே அது உன்னை எதிர்கொண்டு வந்த, உன்னை கடக்கும் கணம் உன்னோடு பொருந்தி, உன்னை விட்டு கொஞ்சம் கொஞ்சமா விலகி போகவே !!
அது அதன் பயணத்தில் இருக்கின்றது ..
இதில் வந்தது எதுவுமே உன்னோடு நிரந்தரமாக தங்கப்போவதும் இல்லை !!
அது அதனால் முடியாத ஒன்றாவே இருக்கின்றது ..
இதில் நீயும் அங்கனமே இருக்கின்றாய் ..
வருவதை எதிர்கொள்ள தயாராக இருக்கும் நீ !! அது உன்னை கடந்து போகவே வருகின்றது என்ற தெளிவோடு இருக்க !! அதனால் உனக்கு இன்பமும் / துன்பமும் இருக்காது ..
மாறாக
உன்னிடம் அதுவும் !! அதனிடம் நீயும் !! பெற்று பரிமாறிக்கொள்ளப்போகும் பக்குவம் தான் புலப்படும் ..
இறைவன் நிகழ்த்தும் சூழற்ச்சியின் சூட்சமம் உன்னை பக்குவப்படுத்தி மேன்படுத்தவே நிகழ்விக்க படுகிறது ..
மனம் தந்திரசாலி.
இமயமலையின் அடிவாரம். நீண்ட பயணத்திற்குப் பிறகு பஸ்ஸிலிருந்து அந்த இளைஞன் இறங்கினான். அவனுடைய இரண்டு துணி மூட்டைகளைச் சுமந்துகொண்டு மலையேற, காத்திருந்த கழுதைகளில் ஒன்றை வாடகைக்கு அமர்த்திக் கொண்டான்.
"எங்கே போக வேண்டும் சாஹேப்?”- கழுதையை வழி நடத்துபவன்
கேட்டான். "ஏதாவதொரு நல்ல சாமியார் ஆசிரமத்திற்குப் போ." "எத்தனை நாட்கள் தங்கப் போகிறீர்கள்?
"நாட்களா? இனி என் வாழ்க்கையே இங்கேதான். என் மனைவி, குழந்தைகள், அம்மா, அப்பா, பிஸினஸ் எல்லாவற்றையும் உதறிவிட்டு வந்துவிட்டேன். இதோ என் கழுத்தில் இருக்கிறதே தங்கச் சங்கிலி... இதைக்கூட உனக்குக் கொடுத்து விடப் போகிறேன்.'
கழுதைக்காரன் வியந்து நின்றான். "இந்தச் சின்ன வயதில் உங்களுக்கு எப்படி இதெல்லாம் சாத்தியமாயிற்று?"
இளைஞன் முகத்தில் பெருமிதம் வழிந்தது. "எங்கள் ஊருக்கு வந்திருந்த குரு ஒருவர் சொன்னது என்னை ஆழமாகத் தொட்டுவிட்டது. ஆசைகள் தான் துன்பத்துக்கெல்லாம் காரணமாம். அதுதான் எல்லா ஆசைகளையும் உதறிவிட் டு வந்துவிட்டேன்." "எல்லாவற்றையும் உதறிவிட்டு, இந்த மூட்டைகளில் என்ன கொண்டு வந்திருக்கிறீர்கள், சாஹேப்?"
"இங்கே குளிர் அதிகம் என்று சொன்னார்கள். அவசரத்துக்குப் பக்கத்தில் கடைகளும் கிடையாதாமே. அதனால், இந்த மூட்டைகளில் எனக்கு வேண்டிய கம்பளிகளை எடுத்து வந்திருக்கிறேன்."
கம்பளியைக்கூட உதற முடியாமல் வாழ்க்கையையே உதறியதாகச் சொல்லும் அந்த இளைஞனைப் போல, ஆசையைத் துறந்ததாகப் பலர் சொல்லிக்கொண்டு அலைகிறார்கள்.
ஆசை இல்லாமல் இந்தப் பிரபஞ்சம் இல்லை. ஆசை இல்லாமல் இந்த உடல் இருக்காது. உயிர் இருக்காது. ஆசைப்படக் கூடாது என்று இந்தப் பிரபஞ்சம் ஒருநாளும் உங்களுக்குச் சொல்லித் தரவில்லை.
ஆசையைத் துறக்கத் தீர்மானித்து விட்டேன் என்று உங்கள் மனம் போலித்தனமாக துறவு பேசும். மனம் தந்திரசாலி. எதையோ சொல்லி உங்களை நம்பவைத்து ஏமாற்றும். அந்த சூட்சுமம் அதற்குத் தெரியும். ஆனால் உடம்பு.
காற்றுப் புகமுடியாதபடி உங்கள் வாயையும், மூக்கையும் இறுகப் பொத்திக் கொண்டு வேடிக்கை பாருங்கள். ஒரு நிமிடம், இரண்டு நிமிடம் வேண்டுமானால் உடம்பு பொறுத்துக்கொள்ளும். அப்புறம், உயிர் வாழவேண்டும் என்று உங்கள் உடம்புக்குள் பீறிட்டு எழும் ஆசை, உங்கள் கையைப் பிடுங்கிப்போடும். விட்டுப் போனதற்கும் சேர்த்து அள்ளி அள்ளி ஆக்ஸிஜனைக் குடிக்கும்.
ஆசை இல்லை என்று உங்கள் மனம் சொன்ன தத்துவங்கள் எல்லாம் உடம்பிடம் எடுபடாது. ஏனென்றால், அதற்குப் பொய்சொல்லி ஏமாற்றத் தெரியாது.
உடம்பு என்று மொத்தமாகக் கூடச் சொல்ல வேண்டாம். அதில் இருக்கும் ஒவ்வொரு 'செல்'லும் ஆசையில்தான் இயங்கிக் கொண்டிருக்கிறது. விருந்தாளியாக உள்ளே ஒரு நோய்க் கிருமி நுழைந்து பார்க்கட்டுமே... உடனே ஒவ்வொரு 'செல்'லும் ஆயுதத்தைத் தூக்கிக்கொண்டு கடுமையான போருக்குக் கிளம்பிவிடும். எதற்காக?
பிரபஞ்சம் அதற்கு வாழும் ஆசையைக் கொடுத்திருக்கிறது.
அதனால்தான் சொல்கிறேன், ஆசைப்படுங்கள். மிகப்பெரிதாக ஆசைப்படுங்கள். அந்த தைரியம்கூட இல்லாமல், அற்பமாக ஆசையைச் சுருக்கிக் கொண்டீர்களேயானால், வாழ்க்கையில் வேறு எதைப் பெரிதாக நீங்கள் சாதித்து விடப் போகிறீர்கள்.
சக்ஷுராதிவத்து தத்ஸஹசிஷ்ட்யாதிப்ய: || 2:4.10 ||
பொருள்: பிராணன் என்பது கண் முதலிய புலன்கள் போல் ஜீவாத்மாவின் ஒரு கருவி. ஏனெனில் அது புலன்களுடன் கூறப்படுகிறது; வேறு காரணங்களும் உள்ளன.
ஒரு செயல் நடைபெற வேண்டுமானால் செய்பவன் (கர்த்தா), கருவி (கரணம்), செயல் (கர்மம்) ஆகிய மூன்று முக்கிய விஷயங்கள் தேவை. பிராணன் கருவி அல்ல என்று முந்தைய ஸூத்ரத்தில் கூறப்பட்டது. அது செயலும் அல்ல. ஏனெனில் கண்ணிற்குப் பார்வை, காதிற்கு கேள்வி என்று புலன்கள் ஒவ்வொன்றிற்கும் ஒரு குறிப்பிட்ட செயல் உள்ளது. அப்படி பிராணனுக்கென்று எந்தச் செயலையும் கூற முடியாது. அது, செய்பவன் அல்லது கர்த்தாவாகவும் இருக்க இயலாது. ஏனெனில் கர்த்தா அல்லது ஜீவாத்மா உணர்வுப் பொருள்; அதனால் சுதந்திரமானவன். அவனைத் தவிர வேறு எல்லாம் ஜடப் பொருள்.
அப்படியானால் பிராணன் என்பது என்ன?
பிராணன் தனிப்பிரிவைச் சேர்ந்தது. அது செயல் என்ற பிரிவில் அடங்காமல். கருவிகள் இயங்குவதற்கான ஆற்றலை அளித்து, செயல் நிகழ்வதற்கான ஆதாரமாகத் திகழ்கிறது. உடம்பு மற்றும் மனத்தின் இயக்கங்கள் அனைத்தும் பிராணனாலேயே நிகழ்கின்றன. எப்படி உடம்பையும் மனத்தையும் ஜீவாத்மா இயக்குகிறதோ அப்படியே பிராணனையும் ஜீவாத்மா இயக்குகிறது.
‘ஏவப்பட்ட மனம் யாருடைய விருப்பத்தால் செல்கிறது? முக்கியப் பிராணனைச் செலுத்துவது யார்? யாருடைய சங்கல்பத்தால் வாக்கு பேசுகிறது? கண்களையும் காதுகளையும் எந்தத் தேவன் செயல்படுத்துகிறான்?’(கிக்கென 1:1). ‘இறைவனிலிருந்தே பிராணன், மனம், புலன்கள், ஐம்பூதங்கள் எல்லாம் தோன்றின.’ (முண்.2:1.3). இங்கேல்லாம் பிராணன் புலன்கள் மற்றும் மனத்துடன் இணையாகப் பேசப்படுவதைக் காண்கிறோம். மனத்தையும் புலன்களையும் போல் பிராணனும் ஜீவாத்மாவின் ஒரு கருவியாகத் திகழ்வதால்தான் அது மனம் மற்றும் புலன்களுடன் இணையாகப் பேசப்படுகிறது.
பிராணன் ஜீவாத்மாவின் கருவி என்பதற்கு அது புலன்களுடன் இணையாகப் பேசப்படுவது ஒரு காரணம். ஆனால் ஸூத்ரம் வேறு காரணங்களையும் குறிப்பிடுகிறது. அது, புலன்கள்,மனம் ஆகியவற்றையும் உபநிஷதங்கள் பல இடங்களில் ‘பிராணன்’ என்றே குறிப்பிடுகின்றன. அவற்றை வேறுபடுத்துவதற்காகப் புலன்களை ‘கௌணப் பிராணன்’ என்றும், பிராணனை ‘முக்கியப் பிராணன்’ என்றும் கூறுகிறோம். புலங்களைப் போல் பிராணனும் ஒரு கருவி என்பதற்கு இதுவும் ஒரு காரணம்.
நீ உன்னோடு தான் இருக்கிறாய் !! யாரோடு இருப்பதாக கருத்திக்கொள்கிறாய் ??
உண்மையில் நீ பார்க்கும் !! கேட்டும் !! உணரும் !!
அனைத்தையும் உன் விருப்பம் போல அதற்க்கு மாய ஆடை சூட்டி, வேஷம் காட்டி,
அது அப்படி தான் என்ற கருத்தலோடு எதிர்கொள்ளும் போது ..
அதை நீ அதுவாக அணுகுவதும் !! அனுபவிப்பதும் !! இல்லை ..
உன் கருதலாய், நீ கொடுத்த வடிவமைப்பை தான் அனுபவிக்கிறாய் !!
சும்மா ரோட்டில் போகும் நாயை பார்த்து ..
அது பெரிய நாய், கடித்தால் விஷம், அது அருகே சென்றால் கடித்துவிடும், எப்படியும் கடித்து விட்டால் நம் தசையை பிய்த்து விடும் !! என்று பசிக்கு உணவு தேடி அலையும் நாய்க்கு, நீ கொடுத்த உருவகம், உன்னையே பயமுறுத்தி, உன் கவனத்தை அதை கடக்கும் வரை வைத்து, கலங்கி கொள்வது உன் விருப்பம் தானே ..
இதில் மற்றுமோர் விஷயம் என்ன என்றால் !! உங்கள் கவனத்தின் பயன் வழியே, அந்த சும்மா திரியும் நாய்க்கு நீங்கள் உங்கள் எண்ணத்தை புகுத்துகிரிர்கள் அதன் வழியே, அதற்க்கு இப்போது இல்லாத தனமையையும் நீங்கள் தான் அதற்க்கு தூண்டியும் விடுகிறீர்கள் !!
அப்புறம் என்ன ?? முதலில் எங்கோ பார்த்து போய்க்கொண்டு இருந்த நாய், உங்களை உங்கள் விருப்பத்தின் தாக்கத்தால் பார்க்கும் ..
இதே வேறு ஓர் நபர் !! ஏதோ வேகத்தில், ஏதோ சிந்தனையில் பயணிக்கிறார்கள் என்று வைத்துக்கொள்ளுங்கள், அவர் அந்த நாயை பொருட்படுத்த மாட்டார், நாய்யும் அவரை கவனிக்காது ..
இப்போது பாருங்கள்
நீங்கள் பார்ப்பது, கேட்பது, உணர்வது போன்ற அனைத்தும்
உங்களின் கருத்தால் என்று உருவகமாக இருக்கும்போது ..
நீங்கள் எதையோ பார்க்கவில்லை !! மாறாக உங்களின் கருதலை தான் அதனிடம் பார்க்கிறீர்கள் !!
அத்தோடு மட்டும் விடாது !! அந்த கருத்தலுக்கு தக்க உணர்வை அதனிடமும் தூண்டாதே துண்டுகிறீர்கள்..
அதை அதுவாகவே பார்க்க !! கேட்க !! உணர !! நமக்கு தெரியவில்லை என்பதே அடிப்படை மெய் ..
அதே போல
நம்மையும் கூட, நீ முட்டாள், அறிவாளி, அடிமை, அரசன் போன்று பலர் சூட்டியபடியே நம்மை நாமே பார்த்து மகிழ்ந்து / வருத்தி கொள்கிறோம் ..
அதை அதுவாக பார்க்க !!
நம் நம்மை பற்பல கருதல் கடந்து, நாம் அப்படியா ?? என்று பார்க்கவேண்டும் ..
அதே போல
வெளியே தெரிவது போல அது இல்லை, என்று மெய்யும் உணரவேண்டும் ..
அதுவரை
மற்றவர் சொன்னது ?? உங்களுள் திணித்தது ?? போன்ற கற்பனை யூகங்கள் வழியே தான் உங்களையும் மற்றவர்களையும் பார்ப்பீர்கள் ..
திருச்சிற்றம்பலம்
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 262:
முக்கியமானது:
11. புலன்களைப் போல பிராணனுக்கென்று ஒரு குறிப்பிட்ட துறை இல்லாவிட்டாலும் அது புலன்களை விட முக்கியமானது______
அகரணத்வாச்ச ந தோஷஸ்ததாஹி தர்சயதி || 2:4.11 ||
பொருள்: பிராணன் புலன் அல்ல என்றாலும் அதனால் எந்தத் தவறும் இல்லை. ஏனெனில் அவ்வாறு உபநிஷதங்கள் கூறுகின்றன.
பிராணன் ஒரு புலன் அல்ல, ஏனெனில் புலன்களைப் போல் அதற்கென்று ஒரு துறை இல்லை என்று 10 ஆம் ஸூத்ர விளக்கவுரையில் கண்டோம். அதற்கென்று ஒரு துறை இல்லாததால், அதை ஏன் ஒரு கருவியாகக் கொள்ள வேண்டும் என்ற கேள்வி எழலாம். ஏனெனில் அது புலன்களை விட, மனத்தை விட முக்கியமானது; புலன்களும் மனமும் செயல்படுவதற்கான ஆற்றலாகத் திகழ்வது அதுவே.
பிராணனின் முக்கியத்துவத்தை உபநிஷதங்கள் ஒரு கதையாகக் கூறுகின்றன:
ஒரு முறை புலன்கள், மனம் மற்றும் பிராணனுக்கிடையே தங்களில் முக்கியமானவர் யார் என்ற கேள்வி எழுந்தது. ஒவ்வொன்றும் தங்களையே முக்கியமானதாகக் கருதின. தங்களுக்குள் ஒரு முடிவுக்கு வர இயலாததால் அனைவரும் படைப்புக் கடவுளாகிய பிரம்ம தேவனை அணுகினர். ‘உங்களில் யார் வெளியேறுவதால் உடம்பு சவமாகி விடுமோ அதுவே முக்கியமானது’ என்று தீர்வு கூறினார் அவர்.
முதலில் வாக்கு வெளியேறியது. வாக்கு வெளியேறியதால் மனிதன் ஊமையானான். ஆனால் அவன் வாழ முடிந்தது. எனவே வாக்கு தனது தோல்வியை ஒப்புக் கொண்டு மீண்டும் செயல்படத் தொடங்கியது. அடுத்தது கண்கள். கண்கள் வெளியேறிய போதும் மனிதன் வாழ்ந்தான். இவ்வாறு ஒவ்வொரு புலனாக வெளியேறின; தங்கள் தோல்வியை ஒப்புக் கொள்ளவும் செய்தன.
இறுதியில் பிராணனின் முறை வந்தது. பிராணன் வெளியேற எத்தனித்த போது பிராணனுடன் தாங்களும் இழுக்கப்படுவதாக எல்லாப் புலன்களும் உணர்ந்தன. எனவே பிராணன் வெளியேறினால் தாங்கள் யாரும் செயல்பட முடியாது என்பதை எல்லாப் புலன்களும் உணர்ந்தன. எனவே அவை தங்கள் தோல்வியை ஒப்புக் கொண்டு பிராணனிடம், ‘உத்தமனே, நீயே எங்கள் தலைவன். நீயே எங்களில் முக்கியமானவன். தயவு செய்து எங்களை விட்டுப் பிரியாதே’ என்று கேட்டுக் கொண்டன.
எதற்க்கும் தன்னை உணர்தலே பதிலாக இருக்கு !!
வாழ்வின் பற்பல நிகழ்வு வழியே வாழ்ந்து !!
அதில் கிட்டிய அனுபவத்திற்கு எல்லாம் வெளியே யாரையோ ?? எதையோ ?? காரணமா காட்டி !!
கற்ற அறிவை ( திணித்த ) அறிவை மேன்படுத்தும் !!
அதே
அந்த பற்பல நிகழ்வுகள் வழியே வெளியே எதையெல்லாம் காட்டி தன்னுள் என்ன நிகழ்கிறது என்ற சுயஅலசல் வழியே உள்முகமாக தன்னை தானே பார்க்க !!
Pineal Gland பற்றிய உண்மைகள்.
------------------------------
மனித இனம் இன்று இழந்து கொண்டு இருக்கும் ஒரு மாபெரும் சக்தியே இந்த Pineal Gland. சித்தர்கள், யோகிகள் அந்த காலத்தில் அடைந்த யோகத்தை ஏன் இன்று மனிதனால் அடைய முடியவில்லை? என்றாவது யோசித்து_உள்ளீர்களா?? பல தடவை நான் யோசித்த விடயங்களை தொகுத்து உலகம் அறிவதற்காகவே முகநூல் வாயிலாக இந்த பதிவு.....
அன்று சித்தர்கள் செய்த விடயங்களையே இன்று வரை ஆச்சரியமாக அமானுஷ்யமாகவே பேசிக்கொண்டு இருக்கிறோம். ஏன் இன்று நம்மால் அந்த நிலையை அடைய முடியவில்லை? என....
"Pineal Gland" இந்த சுரபி மனிதனின் நெற்றி பொட்டு மத்தியில் மூளையின் உள்ளே உள்ள சிறு பாகம். இந்த சுரபியை தான் சிவனின் நெற்றி கண்ணாகவும், புத்தியின் ன் ஞானமாகவும் மற்றும் பல புராணங்களில் மறைமுகமாக கூறி உள்ளனர்.
குறிப்பிட்ட சில உணவுக் கட்டுப்பாடு, முறையான தியான பயிற்சிகள், மனதை ஒரு நிலை படுத்துதல், மூச்சுப்பயிற்சிகள் போன்றவற்றை முறையாக கடைபிடித்து வந்தால் இந்த சுரபி தானாக வேலை செய்ய துவங்கும். உடம்பில் உள்ள மற்ற சக்கரங்களும் இதனுடன் இணைந்தே உள்ளது. ஆங்கிலத்தில் இதை "Soul Seed" என்றுஅழைப்பார்கள் அதாவது ஆன்மாவின் விதை.
இந்த "பீனியல் சுரப்பி" உறுப்பின் முலமே நாம் நமது ஆன்ம உடலை (Energy Body) அடைய முடியும். சுருக்கமாக சொல்ல போனால் மதங்கள் அனைத்தும் நாம் தான் கடவுள் என்ற பெரிய உண்மையை மறைக்க உருவாக்கப்பட்டவையே . சித்தர்கள்உணவுஉண்ணாமல்பருகாமல்
இது போதிய அளவில் நம்மால் பெற முடியாததாலே தான் நாம் வேறு உணவுகளை நாடி செல்கிறோம். இந்த பிரபஞ்ச சக்தியை அதிக அளவில் அடையும் வழி தான் தியானம். நாம் நமது ஆன்மாவில் இருந்து இந்த உலகிற்கு இந்த உடலில் ஒரு அனுபவத்திற்காக வந்துள்ளோம்.
நமது உண்மையான உடல் நினைவுகள் அனைத்தும் அந்த ஆன்மாவிலேயே உள்ளது. இந்த "Pineal gland" மட்டுமே நமது திட உடலுக்கும் ஆன்மாவிற்கும் உள்ள ஒரு வழி பாலம் என்று கூட சொல்லலாம். இந்த பாலம் சிதைக்க பட்டால்? இந்த Pineal Gland மூலம் தான் நம்மால் அடுத்த பரிணாமத்தை அடையமுடியும். (உண்மையான மேம்பட்ட பரிணாமம் என்று கூட சொல்லலாம்) இதுதான் மனித குலத்தின் குறிக்கோளை அடைய ஒரே வழி.
என்னஆயிற்றுஇன்றைய_மனிதனின்
DMT - Dimethyl tryp tamine இது உலகின் அனைத்து நாடுகளிலும் தடை செய்யப்பட்ட ஒரு போதைப்பொருள். அதுவும் அமெரிக்க நாட்டில் Class -1 ரக போதை பொருள். இதை பயன்படுத்தினால் பேச்சே கிடையாது உங்களை கைது செய்து விடுவார்கள். அவ்வளவு பெரிய போதை பொருளா என்று எண்ணாதீர்கள்.
இந்த வேதி பொருள் உலகில் உள்ள எல்லா உயிரினங்களிலும் உள்ளது. முக்கியமாக தாவரங்கள் ஆழ்ந்த தியானத்தின் பொழுது நமது Pineal gland சுரக்கும் ஒரு வேதி பொருளே இந்த DMT ~??????~~ ஆம் இயல்பாக சுரக்க வேண்டிய திறனை இலுமினாடிகள் சூழ்ச்சியால் உணவு பொருள்களின் மூலம் குறைத்து விட்டார்கள். அதே போல் நமது பாரம்பரிய தானியங்களையும் அழித்து மரபணு மாற்றப்பட்ட விதைகளையும், காய் கனிகளையும் அளித்து பசுமை புரட்சி என்ற பெயரில் தாவரங்கள் மூலம் நமக்கு வரவேண்டிய Dimethy ltryptamine யை தடுத்து விட்டார்கள்.
எனவே இன்னும் 2,3 தலை முறைகளுக்கே இந்த PIneal gland மனித இனத்திற்கு ஓரளவு செயல்திறனுடன் இருக்கும். அதன் பின்வரும் மனித இனத்துக்கு appendix சதை போல தேவை ஆற்றபொருளாகி விடும். இந்த DMT யை தயார் செய்து உட்கொண்டால் என்ன நடக்கும்? அமெரிக்க பழங்குடியினர் அதிலும் Shamans (பேய் ஓட்டுபவர்கள்) வேறு உயர்நிலை உயிர்களிடம் தொடர்பு கொள்ள பயன்படுத்தி உள்ளனர். இந்த DMT யை சிலருக்கு கொடுத்து ஆராய்ச்சிகள் நடத்த பட்டது. அவர்கள் அனைவரும் ஒரே வகையான அனுபவத்தை அடைந்ததாக கூறுகிறார்கள். வேறு ஒரு உயிரினங்களை கண்டோம், ஒரு சிலர் புத்தர் , மற்றும் சில கடவுள்களை கண்டதாகவும் கூறி உள்ளனர் அது போதை என்று ஒதுக்கி விட முடியாது.
யோசித்து பாருங்கள்... அந்த காலத்தில் சித்தர்கள் கடும் தவத்தின் முலமே கடவுள்களை உணர்ந்துள்ளனர். கடும் தவம் இந்த வேதி பொருளை தான் மூளையில் உற்பத்தி செய்கிறது. இந்த DMT தொட்டாசினுங்கியின் வேர்களில் அதிக அளவில் உள்ளது. இந்தஅறியஉறுப்பைகொண்டகடைசிதலைமு
நம்ம நாடு
ஆன்மீக நாடு தானே அய்யா!
அதுவும்
ஆன்மீகத்தில்
உச்சநிலையை
பல்லாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு பெற்ற நாடு இது!
இப்போது
பழமையையும்
நமது
கலாசாரத்தையும் பிரதிபலிக்கும் ஒன்றியஅரசு தானே இயங்குகிறது.
எனவே
இந்தியாவில்
DMT க்கு தடை இருக்காது
என்றே நினைக்கிறேன்.
இந்த
Dimethyltryptamine
எல்லோருக்கும் கிடைக்கும் படி
நம் இந்து ஆன்மீக நாட்டில்
அன்பர்கள் விண்ணப்பம் வைக்கலாமே அய்யா!
இது நரம்பியல்
மற்றும் மனநோய் சார்ந்த
மருத்துவத்தில் இப்போதும் பயன்படுத்தப்பட்டு வருகிறது என்பதே உண்மை!
திருகு சிந்தையைத்
தீர்த்துச்செம் மைசெய்து
பருகி யூறலைப்
பற்றிப் பதமறிந்
துருகி நைபவர்க்
கூனமொன் றின்றியே
அருகு நின்றிடும்
ஆனைக்கா அண்ணலே
அன்பே சிவம்மன நிம்மதிக்கும் மன மகிழ்ச்சிக்கும் சிறந்த வழி! நம்மைப் பற்றிப் பிறரிடம் பகிர்ந்து கொள்ளாமலும்! பிறரைப் பற்றி அதிகம் நாம் தெரிந்து கொள்ளாமலும் இருப்பதே!
வாெய்யறிவு அதாவது எதன் வழியே அறிவிக்கும் அறிவு என்ற பருப்பொருள் கடந்த அறிவிக்கும், அறிவித்ததை உள்வாங்கி அனுபவிக்க வைக்கும் கருபொருளின் அறிவின் மூலமான அறிவற்ற அறிவு மெய்யறிவு வெளிப்படும் !!
புறத்தே பயணிக்கும் வரை நூலை, யாரோ சொன்னதை, முன்னிறுத்தி அதை தன்னுள் இருந்து உள்வாங்க வைத்த மெய்யறிவு வெளிபடாதே புறத்தே மட்டும் பயணம் மேற்கொள்ளும் வரை !!
அறிவு என்று அறிந்ததை !! அறிவிப்பதை !! அறிவு என்ற கோணத்தில் எண்ணிக்கொண்டு இருப்போம் !!
அதே
அறியவைத்ததை !! அறிவிக்கவைத்தை !! அதை கவனிக்கவைத்தை !! அதை உள்வாங்க வைத்தை !! என்ற கவனிக்க !!
அறிவித்தது அறிவு அன்று !! அறியும்படி அறிவித்து அது உங்கள் உள்ளிருந்தும் உணர்வித்தது என்ற நிலையில் மெய்யறிவு எல்லையற்ற தன்மையை !!
அறிவு என்று அறிந்ததுள் சிறைபட்டு இருக்கும் தன்மையை உடைத்து விடுவிக்கும் !!
இயக்குபவனை உணரும் வரையே என் நடிப்பு என்ற பாவனை எல்லாம் !!
நடிக்கத்தான் வேண்டுமோ என்று சரண்புக !!
இயக்குபவன் உள்நின்று இயக்குவதன் வழியே தான் உன் இயக்கம் என்று நினைத்துகொள்ளும் அவனிக்கம் என்ற மெய்யை அனுபவிக்க !!
அது நடிப்பு ?? நாடகம் ?? காதாபாத்திரம் ?? மேடை ?? துணை நடிகர்கள் ?? போன்ற அத்தனை வெளிபவனைகளுக்கு அப்பாற்பட்டு !!
எப்படி எல்லாம் உள்ளிருந்து திண்டி, துண்டி, மேடையேற்றிவிட்டு, வேஷம் கொடுத்து என்னை போல என்னை கொண்டு நடிக்கவிடும் இயகுனன் மட்டுமே புலபடுவான் தானே !!
அ
*திருச்சிற்றம்பலம்*
**சிவமே தவம்
தவமே சிவம்**
உலகம் ஆயிரம் சொல்லட்டும்.
அடியேனுக்கு அம்மையப்பரே
நீதிபதி.....
#குரு நிந்தை மா பாவம்...
குரு பக்தியின் அவசியம்
பக்தி மூன்று வகைப்படும். அவை
1. சிவபெருமானாருக்கு நேராக செய்யும் பக்தி அது சிவபக்தி
2. அடியார்கட்கு செய்யும் பக்தி அது அடியார் பக்தி
3. குருமார்களிடம் செய்யும் பக்தி அது குருபக்தி எனப்படும்..
#இவற்றில் சிறந்தது குருபக்தி ஆகும். எனவே இதைப் பற்றி சிந்திப்போம். குருபக்தி சிறந்தது என்பதன் காரணங்கள்
திருமாலிடம் செய்த பாவம் சிவபெருமானாரிடத்துத் தீரும். சிவபெருமானாரிடத்துச் செய்த பாவம் குருவினிடத்துத் தீரும்.
குருவினிடத்தில் செய்த பாவம் எங்கும் தீராது.
★110 டிகரி வெயில் . இந்த வெயிலில் வேட்டியை வைத்தால் தீ பிடித்து எரிந்து சாம்பலாகாது. சூரியகாந்தக் கண்ணாடி என்ற பூதக்கண்ணாடியை வெயில் வைத்து, இதன் கீழ் வரும் வெயிலில் வேட்டியை வைத்தால் தீப்பற்றி எரிந்து சாம்பலாகிவிடும்.
சூரியனிடமிருந்து வரும் வெயிலுக்கு வேட்டியை எரிக்கும் ஆற்றல் இல்லை. ஆனால் சூரிய காந்தக் கண்ணாடியின் கீழ் வரும் வெயில் வேட்டியை எரித்துச் சாம்பலாக்கி விடுகிறது.
காரணம் ஆயிரம் ஆயிரம் கிரணங்களைத் தன்பால் ஈர்த்து ஒன்று கூட்டி அனுப்புகின்றது சூரிய காந்தக் கண்ணாடி.
நேராக வரும் வெயில் மாதிரி இறைவரைக் குறித்து செய்யும் பக்தி,
#சூரிய காந்தக் கண்ணாடியின் கீழ் வருகின்ற வெயில் மாதிரி குருபக்தி.
இப்பிறவியில் குருவாக அமைவதற்கு பல பிறவிகள் புண்ணிணம் செய்து, அந்த திருவருளைச் சேர்த்து வைத்திருக்கிறவர் குரு . அதனை பலருக்கும் அளிக்கிறார்.
#குருநாதரும் நம்மை ப் போன்று உண்டு, உடுததி இருப்பார். அவரை நம்மைப்போ ல நினைத்து விடக்கூடாது. உலகில் பலகோடி உயிரிணங்கள் உண்டு. அவை உண்டு, வெளியே வந்தால் மலம் என்று பெயர். பசுவின் கழிவு மட்டும் சாணம் எனப்படுகிறது. இறைவருடைய அபிடேகத்திற்கு (பஞ்சகவியம் ) ஆக பயன்படுகின்றது. குழந்தை மலம் கழித்தால் பசுஞ் சாணம் போட்டு மெழுகுவார்கள். பிறமலங்கள் போக்குவது பசுவின் சாணம். இதைப் போல குருவின் உடம்பு பசுவின் சாணம் போலவாகும். நம்முடைய கருமேனியைச் சுத்திகரிக்க வந்தது குருநாதரின் திருமேனி எனவே நம்மைப் போலத்தானே அவரும் என்று எண்ணிவிடக் கூடாது. இக்கருத்தை வலியுறுத்தும் திரு மூலரின் பாடலைக் காண்போம்.
#தெளிவு குருவின் திருமேனி காண்டல்
தெளிவு குருவின் திருநாமம் செப்பல்
தெளிவு குருவின் திருவார்த்தை கேட்டல்
தெளிவு குருவுரு சிந்தித்தல் தானே.” திருமந்திரம்
#தங்கம் வைரம் முதற்கொண்டு எல்லாப் பொருட்களையும் கடையில் வாங்கலாம். அறிவை / நல்ல ஞானத்தை கடையில் வாங்க முடியுமா? இப்பிறவியில் பெறும் ஞானம் இனி எடுக்கின்ற பிறவிகள் தோறும் தொடருவதாகும். அப்படிப்பட்ட உயர்ந்த ஞானத்தைக் கொடுப்பவர் குருநாதர்.
#இறைவரை நேரே வணங்கினால் ஒரு நன்மை. குருவை வணங்கினால் இரண்டு நன்மைகள். குருநாதர் உள்ளத்தில் இறைவர் இருக்கிறார், எனவே, குருநாதரை வணங்கினால் இறைவரையும் வணங்கிய புண்ணியம் கிடைக்கும்.
#குரு நிந்தை மா பாவம்.
இதனைத் திரமூலநாயனார் ஐந்து பாடல்களால் விளக்கியுள்ளார், இங்கு ஒரு பாடலை மட்டும் காண்போம்,
“மந்திரம் ஒன்றை உரைசெய்த மாதவர்
சிந்தையில்நொந்திடத் தீமைகள் செய்தவர்
பிந்திச் சுணங்கனாய்ப் பிறந்தொரு நூறுரு
வந்து புலையராய் மாய்வர் மண்ணிலே” திருமந்திரம்
தெளிவுரை;
#மந்திரங்கள் பலவற்றுள் ஒரு மந்திரத்தை உப தேசித்தவராயினும், அவருடைய மனம் வருந்தும்படி தீமைகள் செய்தவர்கள் இம்மண்ணுலகில் நாயாய் நூறு முறை பிறந்து, பின் மக்களாய் பிறந்தாலும் புலையராய் பிறப்பர். இம்மை மறுமைகளில் எந்த வித ந்னையும் அடையாமல் இறந்தொழிவர்.
ஒரு பிறப்பில் குருவை இகழ்ந்தவர் பல பிறப்புகளில் பலராலும் இகழும் நிலையை அடைவர்.
#ஆலயங்களில் இறைவரை வணங்குகிறோம், அவருடைய அருள் அப்பெருமானார் குருவாக வந்து நலம் புரிகிறார். கப்பலில் பிரயாணம் செய்ய மாலுமி எப்படி அவசியமோ அப்படியே பிறவி எனும் கடலைக் கடக்க குருநாதர் அவசியம்.
தாய், தந்தை குரு, தெய்வம், என்று வரிசைப்படுத்தி யுள்ளதை உணர வேண்டும். தாய் தந்தையைக் காட்டுகிறாள். தந்தையார் குருவைக் காட்டுகிறார். குரு கடவுளைக் காட்டுகிறார்.
ஒரு பறவை பறப்பதற்கு இரண்டு இறக்கைகள் வேண்டும். நம்முடைய பிறவி ஒழிய குருவருளும் திருவருளும் தேவை.
குருவே சரணம்....
பழமையான சிவனார் ஆலயங்களில் 108மூலிகை பொடிகளால் அபிடேகம் செய்திடுவோம்
பழமையை போற்றுவோம்
பழமையில் சிவனாரின்
புதுமை காண்போம்
அபிடேக பணியில் ஆலவாயர் அருட்பணி மன்றம் மதுரை...
சொக்கவைக்கும்
சொக்கநாதர் திருவடிகள் போற்றி போற்றி
சொக்கநாதா
சொக்கநாதா
பிராணன் புலன்களைப் போன்ற ஒரு கருவி அல்ல என்றாலும் அவற்றை விட முக்கியமான ஒன்று என்பது இங்கே கூறப்படுகிறது.
(இன்னும் காண்போம்).
முக்கியமானது:
11. புலன்களைப் போல பிராணனுக்கென்று ஒரு குறிப்பிட்ட துறை இல்லாவிட்டாலும் அது புலன்களை விட முக்கியமானது______
அகரணத்வாச்ச ந தோஷஸ்ததாஹி தர்சயதி || 2:4.11 ||
பொருள்: பிராணன் புலன் அல்ல என்றாலும் அதனால் எந்தத் தவறும் இல்லை. ஏனெனில் அவ்வாறு உபநிஷதங்கள் கூறுகின்றன.
பிராணன் ஒரு புலன் அல்ல, ஏனெனில் புலன்களைப் போல் அதற்கென்று ஒரு துறை இல்லை என்று 10 ஆம் ஸூத்ர விளக்கவுரையில் கண்டோம். அதற்கென்று ஒரு துறை இல்லாததால், அதை ஏன் ஒரு கருவியாகக் கொள்ள வேண்டும் என்ற கேள்வி எழலாம். ஏனெனில் அது புலன்களை விட, மனத்தை விட முக்கியமானது; புலன்களும் மனமும் செயல்படுவதற்கான ஆற்றலாகத் திகழ்வது அதுவே.
பிராணனின் முக்கியத்துவத்தை உபநிஷதங்கள் ஒரு கதையாகக் கூறுகின்றன:
ஒரு முறை புலன்கள், மனம் மற்றும் பிராணனுக்கிடையே தங்களில் முக்கியமானவர் யார் என்ற கேள்வி எழுந்தது. ஒவ்வொன்றும் தங்களையே முக்கியமானதாகக் கருதின. தங்களுக்குள் ஒரு முடிவுக்கு வர இயலாததால் அனைவரும் படைப்புக் கடவுளாகிய பிரம்ம தேவனை அணுகினர். ‘உங்களில் யார் வெளியேறுவதால் உடம்பு சவமாகி விடுமோ அதுவே முக்கியமானது’ என்று தீர்வு கூறினார் அவர்.
முதலில் வாக்கு வெளியேறியது. வாக்கு வெளியேறியதால் மனிதன் ஊமையானான். ஆனால் அவன் வாழ முடிந்தது. எனவே வாக்கு தனது தோல்வியை ஒப்புக் கொண்டு மீண்டும் செயல்படத் தொடங்கியது. அடுத்தது கண்கள். கண்கள் வெளியேறிய போதும் மனிதன் வாழ்ந்தான். இவ்வாறு ஒவ்வொரு புலனாக வெளியேறின; தங்கள் தோல்வியை ஒப்புக் கொள்ளவும் செய்தன.
இறுதியில் பிராணனின் முறை வந்தது. பிராணன் வெளியேற எத்தனித்த போது பிராணனுடன் தாங்களும் இழுக்கப்படுவதாக எல்லாப் புலன்களும் உணர்ந்தன. எனவே பிராணன் வெளியேறினால் தாங்கள் யாரும் செயல்பட முடியாது என்பதை எல்லாப் புலன்களும் உணர்ந்தன. எனவே அவை தங்கள் தோல்வியை ஒப்புக் கொண்டு பிராணனிடம், ‘உத்தமனே, நீயே எங்கள் தலைவன். நீயே எங்களில் முக்கியமானவன். தயவு செய்து எங்களை விட்டுப் பிரியாதே’ என்று கேட்டுக் கொண்டன.
எதற்க்கும் தன்னை உணர்தலே பதிலாக இருக்கு !!
வாழ்வின் பற்பல நிகழ்வு வழியே வாழ்ந்து !!
அதில் கிட்டிய அனுபவத்திற்கு எல்லாம் வெளியே யாரையோ ?? எதையோ ?? காரணமா காட்டி !!
கற்ற அறிவை ( திணித்த ) அறிவை மேன்படுத்தும் !!
அதே
அந்த பற்பல நிகழ்வுகள் வழியே வெளியே எதையெல்லாம் காட்டி தன்னுள் என்ன நிகழ்கிறது என்ற சுயஅலசல் வழியே உள்முகமாக தன்னை தானே பார்க்க !!
Pineal Gland பற்றிய உண்மைகள்.
------------------------------
மனித இனம் இன்று இழந்து கொண்டு இருக்கும் ஒரு மாபெரும் சக்தியே இந்த Pineal Gland. சித்தர்கள், யோகிகள் அந்த காலத்தில் அடைந்த யோகத்தை ஏன் இன்று மனிதனால் அடைய முடியவில்லை? என்றாவது யோசித்து_உள்ளீர்களா?? பல தடவை நான் யோசித்த விடயங்களை தொகுத்து உலகம் அறிவதற்காகவே முகநூல் வாயிலாக இந்த பதிவு.....
அன்று சித்தர்கள் செய்த விடயங்களையே இன்று வரை ஆச்சரியமாக அமானுஷ்யமாகவே பேசிக்கொண்டு இருக்கிறோம். ஏன் இன்று நம்மால் அந்த நிலையை அடைய முடியவில்லை? என....
"Pineal Gland" இந்த சுரபி மனிதனின் நெற்றி பொட்டு மத்தியில் மூளையின் உள்ளே உள்ள சிறு பாகம். இந்த சுரபியை தான் சிவனின் நெற்றி கண்ணாகவும், புத்தியின் ன் ஞானமாகவும் மற்றும் பல புராணங்களில் மறைமுகமாக கூறி உள்ளனர்.
குறிப்பிட்ட சில உணவுக் கட்டுப்பாடு, முறையான தியான பயிற்சிகள், மனதை ஒரு நிலை படுத்துதல், மூச்சுப்பயிற்சிகள் போன்றவற்றை முறையாக கடைபிடித்து வந்தால் இந்த சுரபி தானாக வேலை செய்ய துவங்கும். உடம்பில் உள்ள மற்ற சக்கரங்களும் இதனுடன் இணைந்தே உள்ளது. ஆங்கிலத்தில் இதை "Soul Seed" என்றுஅழைப்பார்கள் அதாவது ஆன்மாவின் விதை.
இந்த "பீனியல் சுரப்பி" உறுப்பின் முலமே நாம் நமது ஆன்ம உடலை (Energy Body) அடைய முடியும். சுருக்கமாக சொல்ல போனால் மதங்கள் அனைத்தும் நாம் தான் கடவுள் என்ற பெரிய உண்மையை மறைக்க உருவாக்கப்பட்டவையே . சித்தர்கள்உணவுஉண்ணாமல்பருகாமல்
இது போதிய அளவில் நம்மால் பெற முடியாததாலே தான் நாம் வேறு உணவுகளை நாடி செல்கிறோம். இந்த பிரபஞ்ச சக்தியை அதிக அளவில் அடையும் வழி தான் தியானம். நாம் நமது ஆன்மாவில் இருந்து இந்த உலகிற்கு இந்த உடலில் ஒரு அனுபவத்திற்காக வந்துள்ளோம்.
நமது உண்மையான உடல் நினைவுகள் அனைத்தும் அந்த ஆன்மாவிலேயே உள்ளது. இந்த "Pineal gland" மட்டுமே நமது திட உடலுக்கும் ஆன்மாவிற்கும் உள்ள ஒரு வழி பாலம் என்று கூட சொல்லலாம். இந்த பாலம் சிதைக்க பட்டால்? இந்த Pineal Gland மூலம் தான் நம்மால் அடுத்த பரிணாமத்தை அடையமுடியும். (உண்மையான மேம்பட்ட பரிணாமம் என்று கூட சொல்லலாம்) இதுதான் மனித குலத்தின் குறிக்கோளை அடைய ஒரே வழி.
என்னஆயிற்றுஇன்றைய_மனிதனின்
DMT - Dimethyl tryp tamine இது உலகின் அனைத்து நாடுகளிலும் தடை செய்யப்பட்ட ஒரு போதைப்பொருள். அதுவும் அமெரிக்க நாட்டில் Class -1 ரக போதை பொருள். இதை பயன்படுத்தினால் பேச்சே கிடையாது உங்களை கைது செய்து விடுவார்கள். அவ்வளவு பெரிய போதை பொருளா என்று எண்ணாதீர்கள்.
இந்த வேதி பொருள் உலகில் உள்ள எல்லா உயிரினங்களிலும் உள்ளது. முக்கியமாக தாவரங்கள் ஆழ்ந்த தியானத்தின் பொழுது நமது Pineal gland சுரக்கும் ஒரு வேதி பொருளே இந்த DMT ~??????~~ ஆம் இயல்பாக சுரக்க வேண்டிய திறனை இலுமினாடிகள் சூழ்ச்சியால் உணவு பொருள்களின் மூலம் குறைத்து விட்டார்கள். அதே போல் நமது பாரம்பரிய தானியங்களையும் அழித்து மரபணு மாற்றப்பட்ட விதைகளையும், காய் கனிகளையும் அளித்து பசுமை புரட்சி என்ற பெயரில் தாவரங்கள் மூலம் நமக்கு வரவேண்டிய Dimethy ltryptamine யை தடுத்து விட்டார்கள்.
எனவே இன்னும் 2,3 தலை முறைகளுக்கே இந்த PIneal gland மனித இனத்திற்கு ஓரளவு செயல்திறனுடன் இருக்கும். அதன் பின்வரும் மனித இனத்துக்கு appendix சதை போல தேவை ஆற்றபொருளாகி விடும். இந்த DMT யை தயார் செய்து உட்கொண்டால் என்ன நடக்கும்? அமெரிக்க பழங்குடியினர் அதிலும் Shamans (பேய் ஓட்டுபவர்கள்) வேறு உயர்நிலை உயிர்களிடம் தொடர்பு கொள்ள பயன்படுத்தி உள்ளனர். இந்த DMT யை சிலருக்கு கொடுத்து ஆராய்ச்சிகள் நடத்த பட்டது. அவர்கள் அனைவரும் ஒரே வகையான அனுபவத்தை அடைந்ததாக கூறுகிறார்கள். வேறு ஒரு உயிரினங்களை கண்டோம், ஒரு சிலர் புத்தர் , மற்றும் சில கடவுள்களை கண்டதாகவும் கூறி உள்ளனர் அது போதை என்று ஒதுக்கி விட முடியாது.
யோசித்து பாருங்கள்... அந்த காலத்தில் சித்தர்கள் கடும் தவத்தின் முலமே கடவுள்களை உணர்ந்துள்ளனர். கடும் தவம் இந்த வேதி பொருளை தான் மூளையில் உற்பத்தி செய்கிறது. இந்த DMT தொட்டாசினுங்கியின் வேர்களில் அதிக அளவில் உள்ளது. இந்தஅறியஉறுப்பைகொண்டகடைசிதலைமு
நம்ம நாடு
ஆன்மீக நாடு தானே அய்யா!
அதுவும்
ஆன்மீகத்தில்
உச்சநிலையை
பல்லாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு பெற்ற நாடு இது!
இப்போது
பழமையையும்
நமது
கலாசாரத்தையும் பிரதிபலிக்கும் ஒன்றியஅரசு தானே இயங்குகிறது.
எனவே
இந்தியாவில்
DMT க்கு தடை இருக்காது
என்றே நினைக்கிறேன்.
இந்த
Dimethyltryptamine
எல்லோருக்கும் கிடைக்கும் படி
நம் இந்து ஆன்மீக நாட்டில்
அன்பர்கள் விண்ணப்பம் வைக்கலாமே அய்யா!
இது நரம்பியல்
மற்றும் மனநோய் சார்ந்த
மருத்துவத்தில் இப்போதும் பயன்படுத்தப்பட்டு வருகிறது என்பதே உண்மை!
திருகு சிந்தையைத்
தீர்த்துச்செம் மைசெய்து
பருகி யூறலைப்
பற்றிப் பதமறிந்
துருகி நைபவர்க்
கூனமொன் றின்றியே
அருகு நின்றிடும்
ஆனைக்கா அண்ணலே
அன்பே சிவம்மன நிம்மதிக்கும் மன மகிழ்ச்சிக்கும் சிறந்த வழி! நம்மைப் பற்றிப் பிறரிடம் பகிர்ந்து கொள்ளாமலும்! பிறரைப் பற்றி அதிகம் நாம் தெரிந்து கொள்ளாமலும் இருப்பதே!
வாெய்யறிவு அதாவது எதன் வழியே அறிவிக்கும் அறிவு என்ற பருப்பொருள் கடந்த அறிவிக்கும், அறிவித்ததை உள்வாங்கி அனுபவிக்க வைக்கும் கருபொருளின் அறிவின் மூலமான அறிவற்ற அறிவு மெய்யறிவு வெளிப்படும் !!
புறத்தே பயணிக்கும் வரை நூலை, யாரோ சொன்னதை, முன்னிறுத்தி அதை தன்னுள் இருந்து உள்வாங்க வைத்த மெய்யறிவு வெளிபடாதே புறத்தே மட்டும் பயணம் மேற்கொள்ளும் வரை !!
அறிவு என்று அறிந்ததை !! அறிவிப்பதை !! அறிவு என்ற கோணத்தில் எண்ணிக்கொண்டு இருப்போம் !!
அதே
அறியவைத்ததை !! அறிவிக்கவைத்தை !! அதை கவனிக்கவைத்தை !! அதை உள்வாங்க வைத்தை !! என்ற கவனிக்க !!
அறிவித்தது அறிவு அன்று !! அறியும்படி அறிவித்து அது உங்கள் உள்ளிருந்தும் உணர்வித்தது என்ற நிலையில் மெய்யறிவு எல்லையற்ற தன்மையை !!
அறிவு என்று அறிந்ததுள் சிறைபட்டு இருக்கும் தன்மையை உடைத்து விடுவிக்கும் !!
இயக்குபவனை உணரும் வரையே என் நடிப்பு என்ற பாவனை எல்லாம் !!
நடிக்கத்தான் வேண்டுமோ என்று சரண்புக !!
இயக்குபவன் உள்நின்று இயக்குவதன் வழியே தான் உன் இயக்கம் என்று நினைத்துகொள்ளும் அவனிக்கம் என்ற மெய்யை அனுபவிக்க !!
அது நடிப்பு ?? நாடகம் ?? காதாபாத்திரம் ?? மேடை ?? துணை நடிகர்கள் ?? போன்ற அத்தனை வெளிபவனைகளுக்கு அப்பாற்பட்டு !!
எப்படி எல்லாம் உள்ளிருந்து திண்டி, துண்டி, மேடையேற்றிவிட்டு, வேஷம் கொடுத்து என்னை போல என்னை கொண்டு நடிக்கவிடும் இயகுனன் மட்டுமே புலபடுவான் தானே !!
அ
*திருச்சிற்றம்பலம்*
**சிவமே தவம்தவமே சிவம்**
உலகம் ஆயிரம் சொல்லட்டும்.
அடியேனுக்கு அம்மையப்பரே
நீதிபதி.....
#குரு நிந்தை மா பாவம்...
குரு பக்தியின் அவசியம்
பக்தி மூன்று வகைப்படும். அவை
1. சிவபெருமானாருக்கு நேராக செய்யும் பக்தி அது சிவபக்தி
2. அடியார்கட்கு செய்யும் பக்தி அது அடியார் பக்தி
3. குருமார்களிடம் செய்யும் பக்தி அது குருபக்தி எனப்படும்..
#இவற்றில் சிறந்தது குருபக்தி ஆகும். எனவே இதைப் பற்றி சிந்திப்போம். குருபக்தி சிறந்தது என்பதன் காரணங்கள்
திருமாலிடம் செய்த பாவம் சிவபெருமானாரிடத்துத் தீரும். சிவபெருமானாரிடத்துச் செய்த பாவம் குருவினிடத்துத் தீரும்.
குருவினிடத்தில் செய்த பாவம் எங்கும் தீராது.
★110 டிகரி வெயில் . இந்த வெயிலில் வேட்டியை வைத்தால் தீ பிடித்து எரிந்து சாம்பலாகாது. சூரியகாந்தக் கண்ணாடி என்ற பூதக்கண்ணாடியை வெயில் வைத்து, இதன் கீழ் வரும் வெயிலில் வேட்டியை வைத்தால் தீப்பற்றி எரிந்து சாம்பலாகிவிடும்.
சூரியனிடமிருந்து வரும் வெயிலுக்கு வேட்டியை எரிக்கும் ஆற்றல் இல்லை. ஆனால் சூரிய காந்தக் கண்ணாடியின் கீழ் வரும் வெயில் வேட்டியை எரித்துச் சாம்பலாக்கி விடுகிறது.
காரணம் ஆயிரம் ஆயிரம் கிரணங்களைத் தன்பால் ஈர்த்து ஒன்று கூட்டி அனுப்புகின்றது சூரிய காந்தக் கண்ணாடி.
நேராக வரும் வெயில் மாதிரி இறைவரைக் குறித்து செய்யும் பக்தி,
#சூரிய காந்தக் கண்ணாடியின் கீழ் வருகின்ற வெயில் மாதிரி குருபக்தி.
இப்பிறவியில் குருவாக அமைவதற்கு பல பிறவிகள் புண்ணிணம் செய்து, அந்த திருவருளைச் சேர்த்து வைத்திருக்கிறவர் குரு . அதனை பலருக்கும் அளிக்கிறார்.
#குருநாதரும் நம்மை ப் போன்று உண்டு, உடுததி இருப்பார். அவரை நம்மைப்போ ல நினைத்து விடக்கூடாது. உலகில் பலகோடி உயிரிணங்கள் உண்டு. அவை உண்டு, வெளியே வந்தால் மலம் என்று பெயர். பசுவின் கழிவு மட்டும் சாணம் எனப்படுகிறது. இறைவருடைய அபிடேகத்திற்கு (பஞ்சகவியம் ) ஆக பயன்படுகின்றது. குழந்தை மலம் கழித்தால் பசுஞ் சாணம் போட்டு மெழுகுவார்கள். பிறமலங்கள் போக்குவது பசுவின் சாணம். இதைப் போல குருவின் உடம்பு பசுவின் சாணம் போலவாகும். நம்முடைய கருமேனியைச் சுத்திகரிக்க வந்தது குருநாதரின் திருமேனி எனவே நம்மைப் போலத்தானே அவரும் என்று எண்ணிவிடக் கூடாது. இக்கருத்தை வலியுறுத்தும் திரு மூலரின் பாடலைக் காண்போம்.
#தெளிவு குருவின் திருமேனி காண்டல்
தெளிவு குருவின் திருநாமம் செப்பல்
தெளிவு குருவின் திருவார்த்தை கேட்டல்
தெளிவு குருவுரு சிந்தித்தல் தானே.” திருமந்திரம்
#தங்கம் வைரம் முதற்கொண்டு எல்லாப் பொருட்களையும் கடையில் வாங்கலாம். அறிவை / நல்ல ஞானத்தை கடையில் வாங்க முடியுமா? இப்பிறவியில் பெறும் ஞானம் இனி எடுக்கின்ற பிறவிகள் தோறும் தொடருவதாகும். அப்படிப்பட்ட உயர்ந்த ஞானத்தைக் கொடுப்பவர் குருநாதர்.
#இறைவரை நேரே வணங்கினால் ஒரு நன்மை. குருவை வணங்கினால் இரண்டு நன்மைகள். குருநாதர் உள்ளத்தில் இறைவர் இருக்கிறார், எனவே, குருநாதரை வணங்கினால் இறைவரையும் வணங்கிய புண்ணியம் கிடைக்கும்.
#குரு நிந்தை மா பாவம்.
இதனைத் திரமூலநாயனார் ஐந்து பாடல்களால் விளக்கியுள்ளார், இங்கு ஒரு பாடலை மட்டும் காண்போம்,
“மந்திரம் ஒன்றை உரைசெய்த மாதவர்
சிந்தையில்நொந்திடத் தீமைகள் செய்தவர்
பிந்திச் சுணங்கனாய்ப் பிறந்தொரு நூறுரு
வந்து புலையராய் மாய்வர் மண்ணிலே” திருமந்திரம்
தெளிவுரை;
#மந்திரங்கள் பலவற்றுள் ஒரு மந்திரத்தை உப தேசித்தவராயினும், அவருடைய மனம் வருந்தும்படி தீமைகள் செய்தவர்கள் இம்மண்ணுலகில் நாயாய் நூறு முறை பிறந்து, பின் மக்களாய் பிறந்தாலும் புலையராய் பிறப்பர். இம்மை மறுமைகளில் எந்த வித ந்னையும் அடையாமல் இறந்தொழிவர்.
ஒரு பிறப்பில் குருவை இகழ்ந்தவர் பல பிறப்புகளில் பலராலும் இகழும் நிலையை அடைவர்.
#ஆலயங்களில் இறைவரை வணங்குகிறோம், அவருடைய அருள் அப்பெருமானார் குருவாக வந்து நலம் புரிகிறார். கப்பலில் பிரயாணம் செய்ய மாலுமி எப்படி அவசியமோ அப்படியே பிறவி எனும் கடலைக் கடக்க குருநாதர் அவசியம்.
தாய், தந்தை குரு, தெய்வம், என்று வரிசைப்படுத்தி யுள்ளதை உணர வேண்டும். தாய் தந்தையைக் காட்டுகிறாள். தந்தையார் குருவைக் காட்டுகிறார். குரு கடவுளைக் காட்டுகிறார்.
ஒரு பறவை பறப்பதற்கு இரண்டு இறக்கைகள் வேண்டும். நம்முடைய பிறவி ஒழிய குருவருளும் திருவருளும் தேவை.
குருவே சரணம்....
பழமையான சிவனார் ஆலயங்களில் 108மூலிகை பொடிகளால் அபிடேகம் செய்திடுவோம்
பழமையை போற்றுவோம்
பழமையில் சிவனாரின்
புதுமை காண்போம்
அபிடேக பணியில் ஆலவாயர் அருட்பணி மன்றம் மதுரை...
சொக்கவைக்கும்சொக்கநாதர் திருவடிகள் போற்றி போற்றி
சொக்கநாதாசொக்கநாதா
பிராணன் புலன்களைப் போன்ற ஒரு கருவி அல்ல என்றாலும் அவற்றை விட முக்கியமான ஒன்று என்பது இங்கே கூறப்படுகிறது.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 263:
செயல்பாடுகள் எவை?:
12. பிராணனின் செயல்பாடுகள் எவை?_______
#கும்பிடுதல் என்ற கரம்குவித்தலில் இவ்வளவு இருக்கா ...
கரம் குவிவார் உள் மகிழும் -- திருவாசகம் ( கொஞ்சம் சிந்திப்போமே !!, கொஞ்சம் ஆழ்ந்து !! )
கரம் குவித்தல் என்பது மதபேதம் கடந்த ஓர் வழிபாடு முறையாகவே இருக்கு ..
இரு கரத்தையும் சேர்த்தல் என்பது ஓர் பொதுவான வழிமுறையாகவே இருக்கு ..
அப்படி என்ன இந்த கரம் குவித்தல் வழியே நிகழ்கின்றது !!
நம் இருவேறு தன்மைகள் ஒரே சேர பிணைக்கப்பட்ட இருக்கின்றோம் !!
அண்டம் - பிண்டம்
சக்தி - சிவம்
ஜீவாத்மா - பரமாத்மா
சந்திரகலை - சூரியகலை
ஆண் - பெண் தன்மைகள்
நேர்மறை - எதிர்மறை
நான் - இறைவன்
அதாவது நம்முள் இருவேறு தன்மைகள் ஒன்று எழ ? ஒன்று அடங்க ?? என்ற சலனம் தான் நம்மை அலைக்கழிக்கிறது அகமும், புறமும், சிந்தையிலும் ..
இந்த அலைக்கழிப்புகள் அதன் நடு மையத்தை தொடும் போது !!
நம்முள்ளே வெளிச்சொல்லி விவரிக்க முடியாதே ஓர் பேரமைதி, ஓர் உணர்வற்ற நிலை, நம்மை ஆட்கொள்கிறது .
இந்த மையநிலை தான் இறைநிலை !!
இதே அலைகள் சலனம் கடந்த ஆழ்கடல் நிலை ..
கட - உள் கடவுள் நிலையாக இருக்கின்றது ..
இந்த நிலைய வழிபட்டு என்ற பெயரில் எய்தவே ..
கரம் குவித்தல் என்ற ஒன்றின் வழியே நிகழ்விக்க படுகிறது ..
வலது கரம் இடது மூளை வழியே செயல்படுகிறது !!
இடது கரம் வலது மூளை வழியே செயல்படுகிறது !!
அதே
நம் மனநிலையிலும் நேர்மறை !! எதிர்மறை !! என்ற இருவேறு தன்மைகள் கொண்டே செயல்படுகின்றது !!
இந்த கரத்தை குவிக்கும் வழியே நம் உடலோடு ஓர் இணக்கம் வெளிப்படுகிறது ..
அதையும் கண்ணை மூடி ..
அந்த கைகளின் சேர்க்கையை கவனித்து சேர்க்கும்போது ..
உங்களின் மனநிலை !! உணர்வின் வீரியம் !! இருதய துடிப்பது !! படபடப்பு !! போன்றவை மெல்ல மெல்ல குறைவதை உணரலாம் !!
அப்படியே குறைந்து உங்களுள் ஓர் ஆழ்ந்த அமைதியை அது நிகழ்த்த துவங்கும் ..
அதாவது
பிண்டம் அண்டத்துள் ஒடுங்க ..
சிவசக்தி சிவமாக ..
பரமாதமாவுள் ஜீவாத்மா ஒடுங்க ..
இறைவனில் நானும் என்று அனுபவிக்க ..
அந்த சிலவினாடிகள், நம்மை ஆள்வதோடு நாம் அற்று ஒன்றி !!
அந்த இறைப்பேராற்றல் தன்மையை இந்த உடலில் உள்ள ஒவ்வொரு அணுவும் பூரணமாய் உள்வாங்கி, தன்னை தானே புதுப்பித்து கொள்ளும் அற்புதமே அந்த மகிழ்ச்சி ..
கரம் குவிவார் உள் மகிழும் - திருவாசகம் ..
அதுவும் இந்த கரம் குவித்தல் !!
இந்த பிரபஞ்சம் ஆற்றலை குவித்து வைத்திருக்கும் ஆலயத்தில் நிகழும்போது ..
நாம் அறியாதே கூட நம்முள் ஓர் புதுப்பித்தல் இன்னும் வீரியத்தோடு அற்புதமாக நிகழும் !!
ஆதலால் தான்
ஆலயம் தொழுவது சாலவும் நன்று - ஒளவை
எனவே
எப்போது எல்லாம் உங்களுள் சலனம் !! உணர்வின் ஆளுமை !! அமைதியற்ற தண்மை !! போன்றவை நிகழும் போது ..
கரம் குவித்து !! கண்மூடி !! உங்களை நீங்களே கவணியுங்கள் ..
கரம் குவிய !! சிதறிக்கிடக்கும் நீங்களும் குவிய தொடங்குவீர்கள் ..
உண்டு என்றார்கள்
இல்லை என்றார்கள்
உணர்ந்து அறிந்தனர்
அறிந்து உணர்ந்தனர்
உணர்ந்து அறிந்து
அறியாமலும் இருந்தனர்
அறிந்து உணர்ந்து
உணராமலும் இருந்தனர்
இறுதி வரை
இறை கண்டேனா
இடையில்
இறை கண்டேனா
இயற்கை தான்
இறை என்றால்
நான் செயற்கை யா
அதையே ஓர் ஆலயத்துள் சென்று ஓர் அமைதியான இடத்தில கூட அமர்ந்து கண்முடி கரம் குவித்து உங்களை நீங்களே அனுபவித்து பாருங்கள் !! உங்களை அனுபவிக்க வைப்பவன் ஆளுமையை !! உருவம் கடந்த உணர்வாய் அனுபவிப்பீர்கள் !!
அந்த அனுபவம் உங்களுள் !! ஓர் தெளிவை தரும் ..
அதுதானே உங்களின் அடிப்படை தேவை ..
வாழ்த்துகள் !! அனைவரும் அவனுபவத்தில் திளைக்க !!
அவனருளால் வாழ்த்துகள் ..
பஞ்சவ்ருத்திர்மனோவத்வ்யபதிச்
பொருள்: ஒரே மனம் நான்கு வேலைகளைச் செய்வது போல் ஒரே பிராணன் ஐந்து வேலைகளைச் செய்வதாக உபநிஷதங்கள் கூறுகின்றன.
மனம் ஒன்று. அது நான்கு வேலைகளைச் செய்யும் போது மனம், சித்தம், புத்தி, அகங்காரம் என்ற நான்கு பெயர்களில் அழைக்கப்படுகிறது. அது போலவே ஒரே பிராணன் ஐந்து விதமான வேலைகளைச் செய்யும் போது பிராணன், அபானன், வியானன், உதானன், ஸமானன் என்று ஐந்து பெயர்களில் அழைக்கபடுகிறது.
__________6.பிராணன் நுண்ணியது_________
ச்ரேஷ்ட அணுத்வ அதிகரணம்
ஒரே ஸூத்ரத்தை உடைய இந்த அதிகரணம் பிராணனின் அளவைப் பற்றி பேசுகிறது.
13. பிராணன் நுண்ணியது___________
அணுச்ச || 2:4.13 ||
பொருள்: பிராணன் நுண்ணியதும் கூட.
பிராணனின் அளவைப் பற்றியும் உபநிஷதங்கள் பல்வேறு கருத்துக்களைக் கூறுகின்றன. உதாரணமாக, பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் (1:3.22), ‘பிராணன் கறையான், கொசு, யானை ஆகியவற்றின் அளவை ஒத்தது. அது மூன்று உலகங்கள் மற்றும் பிரபஞ்சத்தின் அளவை உடையது என்கிறது.
இவ்வாறு பல்வேறு அளவுகளைக் கூறும் போது, எல்லா உயிர்களிலும் பிராணன் உள்ளது என்பதைத் தெரிவிப்பதாக எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்று ஸ்ரீசங்கரர் கூறுகிறார். உடம்பில் இயங்குகின்ற பிராணனைப் பிராண—உடம்பு என்று தைத்திரீய உபநிஷதம் வகைப்படுத்துகிறது. (2:2.4). பிராண உடம்பு தூலா உடம்பின் அதே அளவை உடையதாகவும் அது கூறுகிறது. எனவே பிராணன் எந்த உடம்பில் இயங்குகிறதோ அந்த உடம்பின் அளவை உடையதாக இருக்கிறது.
மூன்று உலகங்கள் மற்றும் பிரபஞ்சத்தின் அளவு என்பது பிரபஞ்சப் பிராணனைக் குறிக்கிறது. உடம்பின் பல்வேறு இயக்கங்களை உடம்பிலுள்ள பிராணன் நடத்துவது போல், பிரபஞ்ச இயக்கங்களை பிரபஞ்ச—பிராணன் நடத்துகிறது. இதனைப் பிரச்ன உபநிஷதம் (2:5—13) தெரிவிக்கிறது.
எல்லோரும் விரும்பும் பதிலை தரவேண்டுமா ??
மௌனமாய் இரு ..
அவரவர் விரும்பிய பதிலை அது பிரதிபலிக்கும் !!
ஒன்பது வாசல் அல்லது துவாரம் என்பது,
கண்கள் - 2 ,
காதுகள் - 2,
மூக்கு - 2 , வாய் - 1,
ஆசனவாய் - 1,
ஆண் அல்லது பெண் குறி - 1.
நாம் இந்த துவாரங்களை உணர்ந்து அல்லது உணராமல் பயன்படுத்தும் போது பிராணன் எனும் உயிர்சக்தி விரயமாகிறது.
உயிர்சக்தி எவ்வளவுக்கு எவ்வளவு விரயமாகாது தடுத்து நிறுத்தப்படுகிறதோ, அந்த அளவில் மிக நன்மையை உடலுக்கும் மனதிற்கும் நல்லது. பயன் தர கூடியது.
ஒரு குறிப்பிட்ட முத்திரையை நமது உடலில் ஏற்படுத்தும் போது, இந்த ஒன்பது துவாரங்களும் அடைபட்டு ( துவாரங்களை மூடுவது அல்ல) பிராணன் எனும் உயிர்சக்தி விரயமாவது தடுத்து நிறுத்தப்படுகிறது.
விரயமாவதை தடுத்து நிறுத்தப்பட்ட பிராணன் எனும் உயிர்சக்தியை சுவாசத்தோடு ஒருங்கிணக்கும் போது தீவிர தன்மை பெறுகிறது.
நம் வாழ்வில் ஏற்படுகின்ற மகிழ்ச்சியான அல்லது வெற்றியான தருணங்களில் நம்மால் தான் எல்லா முடியும் என்கிற மிகப்பெரிய தலைக்கனம் வந்துவிடுகிறது....
இதுவே
தலைக்கு மேல் அதிக பிரச்சனை அல்லது துன்பமான நிலைகளில் மட்டும் நம்மால் எதுவும் முடியாது இறைவனால் மட்டும் தான் முடியும் என்கிற எண்ணம் வந்து விடுகிறது.. இது போன்ற சமயங்களில் நாம் நான் என்கிற ஆணவம் அழிந்து இறைவன் தான் நம்மை காப்பாற்ற வேண்டும், இறைவன் மட்டும் தான் நம்மை காத்து அருள் புரிய கூடியவர் என்று அவனை நோக்கி பயணம் செய்து கொண்டிருக்கிறோம்..
பிறகு மீண்டும் ஒரு மகிழ்ச்சியான தருணம் வரும் பொழுது இறைவனை மறப்பதும் பிறகு துன்பம் வரும் பொழுது அவரை நினைப்பதும் வாடிக்கையாகக் கொண்டுள்ளோம்..
ஆனால் எம்பெருமான் ஈசன் அப்படியல்ல நாம் வணங்கினாலும் வணங்க விட்டாலும் நாம் போற்றி பாடினாலும் தூக்கி எறிந்து கண்டு கொள்ளாமல் போனாலும் நமக்கு தேவையான நல்லதை செய்து கொண்டே இருப்பார் நாம் கேட்காமலே
அனைத்தும் அவன் செயல் என்று உணராமல் இருப்பதால் இன்பமும் துன்பமும் வெவ்வேராக பிரித்துப் பார்க்கப்படுகிறது..
எல்லாம் அவன் செயல் என்று உணர்ந்தால் போதும் எது நடந்தாலும் இது நடக்காவிட்டாலும் எதை பெற்றாலும் எதை இழந்தாலும் அதைக் குறித்து தலைகனம் மற்றும் கவலை என்பது எழமால் அருளியவன் அருளியுள்ளான் அதை அனுபவிக்கிறேன்.
அருளியவனே அதை என்னிடமிருந்து எடுத்துக் கொண்டான் நாளை என்னையும் எடுத்துக் கொள்வான் என்று உணர்ந்தால் போதும் அனைத்தும் நன்மையே..
அவன் இன்றி ஒரு அணுவும் அசையாது..
ஓம் நமச்சிவாய வாழ்க
திருச்சிற்றம்பலம்
தாரணமாக, பத்து குழாய்கள் நம்மிடம் உள்ளது என வைத்துக்கொள்வோம். ஒன்பது குழாய்கள் வழியாக தண்ணீர் வெளிவந்து கொண்டுள்ளது. பத்தாவது குழாய் அடைப்பட்டு உள்ளதால் தண்ணீர் வருவதில்லை.
இப்போது ஒன்பது குழாய்களின் வழியாக வரும் தண்ணீரை அடைத்து விட்டு பத்தாவது குழாய் வழியாக ஒரே சமயத்தில் செலுத்தினால், பத்தாவது குழாய் திறந்து விடும்.
அது போல ஒன்பது துவாரங்களை அடைத்து, பத்தாவது துவாரத்தில் வழியாக சுவாசத்தை செலுத்தினால், அடைப்பட்டிருக்கும் துவாரம் திறந்து, தீவிர தன்மை மிக்க சுவாசம் மேல் நோக்கி செல்லும்.
அப்போது (புல்லாங்குழலில் காற்று நுழையும் போது ஏற்படும் இயல்பான சப்தம் போல) வார்த்தைகளற்ற ஒலி தானாக எந்த முயற்சியும் இன்றி உருவாகும்.
மெய்தான் அரும்பி விதிர்விதிர்த்
துன்விரை யார்கழற்கென்
கைதான் தலைவைத்துக் கண்ணீர்
ததும்பி வெதும்பியுள்ளம்
பொய்தான் தவிர்ந்துன்னைப் போற்றி
சயசய போற்றியென்னும்
கைதான் நெகிழ விடேன்உடை
யாய்என்னைக் கண்டுகொள்ளே
இந்த ஒலியை யோகி உணரும் போது, அவர் இறை ஐக்கியம் பெறுவது உறுதி
தெரியாதே பதிலை வேண்டுவோரை விட ??
தனக்கு தெரிந்த பதிலையே நம்மிடம் எதிர்பார்ப்பவர்களே இங்கு ஏராளாம் ..
நம்முள்ளே சலங்கள் கடந்த தெளிவான பதிலை நமக்கும் மௌனமே தரும் ..
இறைவனின் மௌனம் உணர்விக்கும் மெய் இதுவே ...
பிராணன் நுண்ணியது என்பதை மட்டுமே இந்த ஸூத்ரத்தில் ஸ்ரீபாதராயணர் தெரிவிக்கிறார்.
மூன்று உலகங்கள் மற்றும் பிரபஞ்சத்தின் அளவு என்பது பிரபஞ்சப் பிராணனைக் குறிக்கிறது. உடம்பின் பல்வேறு இயக்கங்களை உடம்பிலுள்ள பிராணன் நடத்துவது போல், பிரபஞ்ச இயக்கங்களை பிரபஞ்ச—பிராணன் நடத்துகிறது. பிராணன் நுண்ணியது என்பதை மட்டுமே இந்த ஸூத்ரத்தில் ஸ்ரீபாதராயணர் தெரிவிக்கிறார்.
(இன்னும் காண்போம்).
செயல்பாடுகள் எவை?:
12. பிராணனின் செயல்பாடுகள் எவை?_______
#கும்பிடுதல் என்ற கரம்குவித்தலில் இவ்வளவு இருக்கா ...
கரம் குவிவார் உள் மகிழும் -- திருவாசகம் ( கொஞ்சம் சிந்திப்போமே !!, கொஞ்சம் ஆழ்ந்து !! )
கரம் குவித்தல் என்பது மதபேதம் கடந்த ஓர் வழிபாடு முறையாகவே இருக்கு ..
இரு கரத்தையும் சேர்த்தல் என்பது ஓர் பொதுவான வழிமுறையாகவே இருக்கு ..
அப்படி என்ன இந்த கரம் குவித்தல் வழியே நிகழ்கின்றது !!
நம் இருவேறு தன்மைகள் ஒரே சேர பிணைக்கப்பட்ட இருக்கின்றோம் !!
அண்டம் - பிண்டம்
சக்தி - சிவம்
ஜீவாத்மா - பரமாத்மா
சந்திரகலை - சூரியகலை
ஆண் - பெண் தன்மைகள்
நேர்மறை - எதிர்மறை
நான் - இறைவன்
அதாவது நம்முள் இருவேறு தன்மைகள் ஒன்று எழ ? ஒன்று அடங்க ?? என்ற சலனம் தான் நம்மை அலைக்கழிக்கிறது அகமும், புறமும், சிந்தையிலும் ..
இந்த அலைக்கழிப்புகள் அதன் நடு மையத்தை தொடும் போது !!
நம்முள்ளே வெளிச்சொல்லி விவரிக்க முடியாதே ஓர் பேரமைதி, ஓர் உணர்வற்ற நிலை, நம்மை ஆட்கொள்கிறது .
இந்த மையநிலை தான் இறைநிலை !!
இதே அலைகள் சலனம் கடந்த ஆழ்கடல் நிலை ..
கட - உள் கடவுள் நிலையாக இருக்கின்றது ..
இந்த நிலைய வழிபட்டு என்ற பெயரில் எய்தவே ..
கரம் குவித்தல் என்ற ஒன்றின் வழியே நிகழ்விக்க படுகிறது ..
வலது கரம் இடது மூளை வழியே செயல்படுகிறது !!
இடது கரம் வலது மூளை வழியே செயல்படுகிறது !!
அதே
நம் மனநிலையிலும் நேர்மறை !! எதிர்மறை !! என்ற இருவேறு தன்மைகள் கொண்டே செயல்படுகின்றது !!
இந்த கரத்தை குவிக்கும் வழியே நம் உடலோடு ஓர் இணக்கம் வெளிப்படுகிறது ..
அதையும் கண்ணை மூடி ..
அந்த கைகளின் சேர்க்கையை கவனித்து சேர்க்கும்போது ..
உங்களின் மனநிலை !! உணர்வின் வீரியம் !! இருதய துடிப்பது !! படபடப்பு !! போன்றவை மெல்ல மெல்ல குறைவதை உணரலாம் !!
அப்படியே குறைந்து உங்களுள் ஓர் ஆழ்ந்த அமைதியை அது நிகழ்த்த துவங்கும் ..
அதாவது
பிண்டம் அண்டத்துள் ஒடுங்க ..
சிவசக்தி சிவமாக ..
பரமாதமாவுள் ஜீவாத்மா ஒடுங்க ..
இறைவனில் நானும் என்று அனுபவிக்க ..
அந்த சிலவினாடிகள், நம்மை ஆள்வதோடு நாம் அற்று ஒன்றி !!
அந்த இறைப்பேராற்றல் தன்மையை இந்த உடலில் உள்ள ஒவ்வொரு அணுவும் பூரணமாய் உள்வாங்கி, தன்னை தானே புதுப்பித்து கொள்ளும் அற்புதமே அந்த மகிழ்ச்சி ..
கரம் குவிவார் உள் மகிழும் - திருவாசகம் ..
அதுவும் இந்த கரம் குவித்தல் !!
இந்த பிரபஞ்சம் ஆற்றலை குவித்து வைத்திருக்கும் ஆலயத்தில் நிகழும்போது ..
நாம் அறியாதே கூட நம்முள் ஓர் புதுப்பித்தல் இன்னும் வீரியத்தோடு அற்புதமாக நிகழும் !!
ஆதலால் தான்
ஆலயம் தொழுவது சாலவும் நன்று - ஒளவை
எனவே
எப்போது எல்லாம் உங்களுள் சலனம் !! உணர்வின் ஆளுமை !! அமைதியற்ற தண்மை !! போன்றவை நிகழும் போது ..
கரம் குவித்து !! கண்மூடி !! உங்களை நீங்களே கவணியுங்கள் ..
கரம் குவிய !! சிதறிக்கிடக்கும் நீங்களும் குவிய தொடங்குவீர்கள் ..
உண்டு என்றார்கள்
இல்லை என்றார்கள்
உணர்ந்து அறிந்தனர்
அறிந்து உணர்ந்தனர்
உணர்ந்து அறிந்து
அறியாமலும் இருந்தனர்
அறிந்து உணர்ந்து
உணராமலும் இருந்தனர்
இறுதி வரை
இறை கண்டேனா
இடையில்
இறை கண்டேனா
இயற்கை தான்
இறை என்றால்
நான் செயற்கை யா
அதையே ஓர் ஆலயத்துள் சென்று ஓர் அமைதியான இடத்தில கூட அமர்ந்து கண்முடி கரம் குவித்து உங்களை நீங்களே அனுபவித்து பாருங்கள் !! உங்களை அனுபவிக்க வைப்பவன் ஆளுமையை !! உருவம் கடந்த உணர்வாய் அனுபவிப்பீர்கள் !!
அந்த அனுபவம் உங்களுள் !! ஓர் தெளிவை தரும் ..
அதுதானே உங்களின் அடிப்படை தேவை ..
வாழ்த்துகள் !! அனைவரும் அவனுபவத்தில் திளைக்க !!
அவனருளால் வாழ்த்துகள் ..
பஞ்சவ்ருத்திர்மனோவத்வ்யபதிச்
பொருள்: ஒரே மனம் நான்கு வேலைகளைச் செய்வது போல் ஒரே பிராணன் ஐந்து வேலைகளைச் செய்வதாக உபநிஷதங்கள் கூறுகின்றன.
மனம் ஒன்று. அது நான்கு வேலைகளைச் செய்யும் போது மனம், சித்தம், புத்தி, அகங்காரம் என்ற நான்கு பெயர்களில் அழைக்கப்படுகிறது. அது போலவே ஒரே பிராணன் ஐந்து விதமான வேலைகளைச் செய்யும் போது பிராணன், அபானன், வியானன், உதானன், ஸமானன் என்று ஐந்து பெயர்களில் அழைக்கபடுகிறது.
__________6.பிராணன் நுண்ணியது_________
ச்ரேஷ்ட அணுத்வ அதிகரணம்
ஒரே ஸூத்ரத்தை உடைய இந்த அதிகரணம் பிராணனின் அளவைப் பற்றி பேசுகிறது.
13. பிராணன் நுண்ணியது___________
அணுச்ச || 2:4.13 ||
பொருள்: பிராணன் நுண்ணியதும் கூட.
பிராணனின் அளவைப் பற்றியும் உபநிஷதங்கள் பல்வேறு கருத்துக்களைக் கூறுகின்றன. உதாரணமாக, பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் (1:3.22), ‘பிராணன் கறையான், கொசு, யானை ஆகியவற்றின் அளவை ஒத்தது. அது மூன்று உலகங்கள் மற்றும் பிரபஞ்சத்தின் அளவை உடையது என்கிறது.
இவ்வாறு பல்வேறு அளவுகளைக் கூறும் போது, எல்லா உயிர்களிலும் பிராணன் உள்ளது என்பதைத் தெரிவிப்பதாக எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்று ஸ்ரீசங்கரர் கூறுகிறார். உடம்பில் இயங்குகின்ற பிராணனைப் பிராண—உடம்பு என்று தைத்திரீய உபநிஷதம் வகைப்படுத்துகிறது. (2:2.4). பிராண உடம்பு தூலா உடம்பின் அதே அளவை உடையதாகவும் அது கூறுகிறது. எனவே பிராணன் எந்த உடம்பில் இயங்குகிறதோ அந்த உடம்பின் அளவை உடையதாக இருக்கிறது.
மூன்று உலகங்கள் மற்றும் பிரபஞ்சத்தின் அளவு என்பது பிரபஞ்சப் பிராணனைக் குறிக்கிறது. உடம்பின் பல்வேறு இயக்கங்களை உடம்பிலுள்ள பிராணன் நடத்துவது போல், பிரபஞ்ச இயக்கங்களை பிரபஞ்ச—பிராணன் நடத்துகிறது. இதனைப் பிரச்ன உபநிஷதம் (2:5—13) தெரிவிக்கிறது.
எல்லோரும் விரும்பும் பதிலை தரவேண்டுமா ??
மௌனமாய் இரு ..
அவரவர் விரும்பிய பதிலை அது பிரதிபலிக்கும் !!
ஒன்பது வாசல் அல்லது துவாரம் என்பது,
கண்கள் - 2 ,
காதுகள் - 2,
மூக்கு - 2 , வாய் - 1,
ஆசனவாய் - 1,
ஆண் அல்லது பெண் குறி - 1.
நாம் இந்த துவாரங்களை உணர்ந்து அல்லது உணராமல் பயன்படுத்தும் போது பிராணன் எனும் உயிர்சக்தி விரயமாகிறது.
உயிர்சக்தி எவ்வளவுக்கு எவ்வளவு விரயமாகாது தடுத்து நிறுத்தப்படுகிறதோ, அந்த அளவில் மிக நன்மையை உடலுக்கும் மனதிற்கும் நல்லது. பயன் தர கூடியது.
ஒரு குறிப்பிட்ட முத்திரையை நமது உடலில் ஏற்படுத்தும் போது, இந்த ஒன்பது துவாரங்களும் அடைபட்டு ( துவாரங்களை மூடுவது அல்ல) பிராணன் எனும் உயிர்சக்தி விரயமாவது தடுத்து நிறுத்தப்படுகிறது.
விரயமாவதை தடுத்து நிறுத்தப்பட்ட பிராணன் எனும் உயிர்சக்தியை சுவாசத்தோடு ஒருங்கிணக்கும் போது தீவிர தன்மை பெறுகிறது.
நம் வாழ்வில் ஏற்படுகின்ற மகிழ்ச்சியான அல்லது வெற்றியான தருணங்களில் நம்மால் தான் எல்லா முடியும் என்கிற மிகப்பெரிய தலைக்கனம் வந்துவிடுகிறது....
இதுவே
தலைக்கு மேல் அதிக பிரச்சனை அல்லது துன்பமான நிலைகளில் மட்டும் நம்மால் எதுவும் முடியாது இறைவனால் மட்டும் தான் முடியும் என்கிற எண்ணம் வந்து விடுகிறது.. இது போன்ற சமயங்களில் நாம் நான் என்கிற ஆணவம் அழிந்து இறைவன் தான் நம்மை காப்பாற்ற வேண்டும், இறைவன் மட்டும் தான் நம்மை காத்து அருள் புரிய கூடியவர் என்று அவனை நோக்கி பயணம் செய்து கொண்டிருக்கிறோம்..
பிறகு மீண்டும் ஒரு மகிழ்ச்சியான தருணம் வரும் பொழுது இறைவனை மறப்பதும் பிறகு துன்பம் வரும் பொழுது அவரை நினைப்பதும் வாடிக்கையாகக் கொண்டுள்ளோம்..
ஆனால் எம்பெருமான் ஈசன் அப்படியல்ல நாம் வணங்கினாலும் வணங்க விட்டாலும் நாம் போற்றி பாடினாலும் தூக்கி எறிந்து கண்டு கொள்ளாமல் போனாலும் நமக்கு தேவையான நல்லதை செய்து கொண்டே இருப்பார் நாம் கேட்காமலே
அனைத்தும் அவன் செயல் என்று உணராமல் இருப்பதால் இன்பமும் துன்பமும் வெவ்வேராக பிரித்துப் பார்க்கப்படுகிறது..
எல்லாம் அவன் செயல் என்று உணர்ந்தால் போதும் எது நடந்தாலும் இது நடக்காவிட்டாலும் எதை பெற்றாலும் எதை இழந்தாலும் அதைக் குறித்து தலைகனம் மற்றும் கவலை என்பது எழமால் அருளியவன் அருளியுள்ளான் அதை அனுபவிக்கிறேன்.
அருளியவனே அதை என்னிடமிருந்து எடுத்துக் கொண்டான் நாளை என்னையும் எடுத்துக் கொள்வான் என்று உணர்ந்தால் போதும் அனைத்தும் நன்மையே..
அவன் இன்றி ஒரு அணுவும் அசையாது..
ஓம் நமச்சிவாய வாழ்க
திருச்சிற்றம்பலம்
தாரணமாக, பத்து குழாய்கள் நம்மிடம் உள்ளது என வைத்துக்கொள்வோம். ஒன்பது குழாய்கள் வழியாக தண்ணீர் வெளிவந்து கொண்டுள்ளது. பத்தாவது குழாய் அடைப்பட்டு உள்ளதால் தண்ணீர் வருவதில்லை.
இப்போது ஒன்பது குழாய்களின் வழியாக வரும் தண்ணீரை அடைத்து விட்டு பத்தாவது குழாய் வழியாக ஒரே சமயத்தில் செலுத்தினால், பத்தாவது குழாய் திறந்து விடும்.
அது போல ஒன்பது துவாரங்களை அடைத்து, பத்தாவது துவாரத்தில் வழியாக சுவாசத்தை செலுத்தினால், அடைப்பட்டிருக்கும் துவாரம் திறந்து, தீவிர தன்மை மிக்க சுவாசம் மேல் நோக்கி செல்லும்.
அப்போது (புல்லாங்குழலில் காற்று நுழையும் போது ஏற்படும் இயல்பான சப்தம் போல) வார்த்தைகளற்ற ஒலி தானாக எந்த முயற்சியும் இன்றி உருவாகும்.
மெய்தான் அரும்பி விதிர்விதிர்த்
துன்விரை யார்கழற்கென்
கைதான் தலைவைத்துக் கண்ணீர்
ததும்பி வெதும்பியுள்ளம்
பொய்தான் தவிர்ந்துன்னைப் போற்றி
சயசய போற்றியென்னும்
கைதான் நெகிழ விடேன்உடை
யாய்என்னைக் கண்டுகொள்ளே
இந்த ஒலியை யோகி உணரும் போது, அவர் இறை ஐக்கியம் பெறுவது உறுதி
தெரியாதே பதிலை வேண்டுவோரை விட ??
தனக்கு தெரிந்த பதிலையே நம்மிடம் எதிர்பார்ப்பவர்களே இங்கு ஏராளாம் ..
நம்முள்ளே சலங்கள் கடந்த தெளிவான பதிலை நமக்கும் மௌனமே தரும் ..
இறைவனின் மௌனம் உணர்விக்கும் மெய் இதுவே ...
பிராணன் நுண்ணியது என்பதை மட்டுமே இந்த ஸூத்ரத்தில் ஸ்ரீபாதராயணர் தெரிவிக்கிறார்.
மூன்று உலகங்கள் மற்றும் பிரபஞ்சத்தின் அளவு என்பது பிரபஞ்சப் பிராணனைக் குறிக்கிறது. உடம்பின் பல்வேறு இயக்கங்களை உடம்பிலுள்ள பிராணன் நடத்துவது போல், பிரபஞ்ச இயக்கங்களை பிரபஞ்ச—பிராணன் நடத்துகிறது. பிராணன் நுண்ணியது என்பதை மட்டுமே இந்த ஸூத்ரத்தில் ஸ்ரீபாதராயணர் தெரிவிக்கிறார்.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 264:
அதிஷ்டான தேவதைகள்:
_________7.அதிஷ்டான தேவதைகள்_________
தோல்வியே இல்லை எப்போதும் வெற்றிதான் பண-மழைதான் !!!
தோல்வியை யார்தான் விரும்புவார்கள்? அனைவருமே வெற்றி மட்டுமே தங்களுக்கு எப்போதும் வேண்டும் என விரும்புவார்கள்
ஆனால், எப்போதுமே வெற்றி கிடைத்துக் கொண்டிருந்தால் எவ்வளவு நன்றாக இருக்கும் என்று மனம் ஏங்குகின்றது
ஆனால், அது உண்மையில் சாத்தியம்தான் என்கிற அதிசயத்தை, வேதங்களும் நமக்கு உறுதியோடு கூறுகின்றன !!!
திட்டமிடுதலோடு, செயலை திறம்பட செய்வதில் முழு கவனமும், வெற்றி-தோல்வி ஆகிய வாய்ப்புகளை இறைவனின் பிரசாதமாக ஏற்றுக் கொள்பவருக்கு தோல்வியே இருப்பதில்லை
விளைவுகளை "இறைவனே தருகின்ற பிரசாதமாக" விருப்பமுடன் ஏற்றுக் கொள்ளுகின்ற வழக்கத்தை உடையவர்களுக்கு, வெற்றியின் மீது மோகமோ அல்லது தோல்வி பயமோ இருப்பதில்லை
அது எவ்வாறு சாத்தியம் என்கிறீர்களா? எனக்கு கிடைத்தது வெற்றியா தோல்வியா என்பதல்ல எனது சந்தோஷம் !!!
அது வெற்றியே ஆயினும் தோல்வியே ஆயினும் அந்த விளைவை இறைவன் எனக்கு தருகிறார் என்பது மட்டுமே எனது சந்தோஷம் ஆகும்
மேலும், பலன்நோக்கின்றி செயல்பட்டால், செயலை திறம்பட காரியமாற்றுவதிலும் கவனச் சிதறல்களும் இருக்காது. அதுதானே வெற்றியின் வாய்ப்பை அதிகமாக்கும்?
மனிதன் கர்மத்தின் பலனை கட்டுப்படுத்துவதற்கு முயற்சிக்கிறான்
தம்முடைய கர்மத்தின் பலனை தன் விருப்பத்திற்கு ஏற்றவாறு பிராப்தம் பெற எண்ணுகிறான்
ஒன்று இறந்த கால தோல்விகளை எண்ணி துவண்டு போகின்றான். இல்லையெனில் எதிர்கால வெற்றிகளை எண்ணி ஏங்குகிறான் ஹஹ்ஹஹ் இறுதியில் வாழ்வைத் தொலைக்கிறான்
விளைவுகளைப் பற்றிய எண்ணங்களின் காரணமாகவே அவர்கள் கர்மங்களை முழுமையான ஈடுபாட்டோடு செய்ய முடிவதில்லை, அதனால், வெற்றியின் வாய்ப்பும் குறைந்து விடுகின்றது.
ஆனால், கவனச் சிதறல் ஏதுமின்றி, முழுமையான திறனோடு காரியங்களை ஆற்றுபவர்களுக்கு அல்லவா வெற்றியின் வாய்ப்பு அதிகமாகும்?
கர்மம் என்றால் என்ன?
அதன் பக்க விளைவுகள் யாது?
கர்ம யோகம் என்றால் என்ன?
அதன் உபயோகம் தான் என்ன?
இவற்றைத் தெளிவுபட புரிந்து இருப்பவன் மட்டுமே தோல்வியற்ற வாழ்க்கை வாழ்வான்
கர்மம் :::
சாதாரணமாகவே மனிதன் செய்கின்ற அனைத்து செயல்களானது கர்மம் எனப்படுகிறது !!! வெற்றியின் மீது மோகமோ அல்லது தோல்வி பயமோ மனதில் நிலை கொண்டிருக்கும் பொழுது மனிதன் செய்கின்ற செயலானது கர்மம் எனப்படுகிறது
கர்மா-வின் பக்கவிளைவுகள் :::
1. ஒரு செயலை கருமம் ஆக செய்யும் பொழுது அதை முழுமையாக செய்த பின்புதான் வெற்றி அல்லது தோல்வி என இரு வாய்ப்புகள் உள்ளது
2. விளைவுகளைப் பற்றி நாம் எண்ணிக் கொண்டு இருப்பதால் முழுமையான கவனத்துடன் நாம் அந்த செயலை செய்ய முடியாமல், தோல்விக்கே வழிவகுக்கிறது
3. செயலுக்குப் பின் ஏற்படுகின்ற வெற்றியானது கர்வத்தையும் தோல்வியானது கவலையையும் தந்துவிடுகிறது
அப்படியானால் கர்மயோகம் என்பது என்ன?
செயலுக்கு முன் ஒருவிதமான மனோ-பாவனையும் செயலுக்குப் பின் வேறுவிதமான மனோ-பாவனையும் கொண்டு செயல்படுவதுதான் கர்ம யோகமாகும்
ஒரு செயலை அதிகபட்ச கவனத்தோடும் முழு முயற்சியுடனும் செய்வதுதான் செயலுக்கு முன் இருக்க வேண்டிய மனோ-பாவனை
வெற்றி அல்லது தோல்வி என எது கிடைத்தாலும், அதை இறைவனின் பிரசாதமாக விருப்பமுடன் ஏற்றுக் கொள்வதுதான் செயலுக்குப் பின் இருக்க வேண்டிய மனோ-பாவனை
இவ்விதமான பாவனைகளை மனதில் நிலை நிறுத்தி கொண்டு ஒரு செயலில் ஈடுபட்டு அவற்றின் விளைவுகளை இறைவனின் பிரசாதமாக ஏற்றுக் கொள்வதுதான் கர்மயோகம் எனப்படுகிறது
கர்ம-யோகத்தின் பக்கவிளைவுகள் :::
கர்ம யோகத்தில் தோல்வி என்பதே கிடையாது
ஒருவன் எந்த அளவுக்கு கர்ம யோகத்தில் ஈடுபடுகிறானோ, அந்த அளவுக்கு அவன் வெற்றியும் பெறுகிறான்
அவ்வாறில்லாமல், ஒரு செயலை செய்வதற்கு முன்பாகவே ஒருவனுக்கு வெற்றியின் மீது மோகம் அல்லது தோல்வி பற்றிய பயம் இருக்குமேயானால் அவன் அச்செயலை முழுமையான கவனத்துடன் செய்ய முடியாமல் தோள்வியை அடைகின்றான்
எனவே, செயலின் விளைவுகளைக் காட்டிலும், ஆற்றும்-செயலை உயர்வாக கருதுபவர்களுக்கு
1. தோல்வி என்பதே கிடையாது
2. எப்போதும் வெற்றியே
மாறாக ஆற்றும் செயலை உயர்வாக கருதினாலும் அந்த சமயத்தில் விளைவுகளைப் பற்றிய எண்ணம் நம்மனதில் தோன்றினால் கர்ம யோகத்தில் கலப்படம் ஏற்பட்டு அது கர்மம் ஆக மாறி மனிதனுக்கு இன்னலைத் தருகின்றது
ஆக நாம் எப்போதும் செய்கின்ற கர்மங்களை கர்மயோகங்களாக மாற்றி தோல்விகளற்ற வாழ்க்கையில் ஆனந்தமாக நீந்துவோமே !!!
உலக தம்பதியர் தினம்
சகித்துக் கொண்டு
வாழ்வது வாழ்க்கையல்ல....
சிறிய சிறிய சந்தோஷங்களையும்
ரசித்துக் கொண்டே
வாழ்வதே வாழ்க்கை ! ! !
அழகான தம்பதியர்
தின நல்வாழ்த்துகள்.
உலகமே உறவுகளாலும், அன்பாலும் நிறைந்திருக்க வேண்டும் என்பதன் அடிப்படையில் ஒவ்வொரு ஆண்டும் உலக தம்பதியர் தினம் மே 29ஆம் தேதி கொண்டாடப்படுகிறது.
உலக அளவில், பல சம்பவங்களின் அடிப்படையில் மனித உறவுகளை மேம்படுத்த இத்தினம் கொண்டாடப்படுகிறது.
அனைவருக்கும் இனிய தம்பதியினர் தின நல்வாழ்த்துக்கள்.
இன்றைய தினம் தம்பதியர் தினம்.
ஆனாலும் மறக்காமல் தம்பதியர்களாக வாழ்ந்த பொற்காலத்தை நிச்சயமாக நினைக்கும் பொருட்டு செய்கிறேன் .
‘‘மண்ணில் நல்ல வண்ணம் வாழலாம் வைகலும்
எண்ணில் நல்லகதிக்கு யாதும் ஓர் குறைவிலைக்
கண்ணில் நல்லஃதுறும் கழுவமல வளநகர்ப்
பெண்ணில் நல்லாலோடும் பெருந்தகை இருந்ததே.
ஒரு செயல் நடைபெறுவதற்கு செய்பவனாகிய ஜீவாத்மா (கர்த்தா) மற்றும் கருவிகளாகிய புலன்கள் (கரணம்) ஆகியவற்றுடன் அந்தப் புலன்களின் அதிஷ்டான தேவதைகளின் அருளும் தேவை என்பதை இந்த அதிகரணம் கூறுகிறது. இதில் 3 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
14. புலன்களுக்கென்று அதிஷ்டான தேவதைகள் உள்ளனர்____
ஜ்யோதிராத்யதிஷ்டானம் து ததாமனனாத் || 2:4.14 ||
பொருள்: அக்கினி தேவதைகள் முதலியவர்கள் புலன்களின் அதிஷ்டான தேவதைகள் ஆவர். இது வேதங்களில் கூறப்பட்டுள்ளது.
11 புலன்களுக்கும் 11 தேவதைகள் கூறப்படுகின்றனர். புலன்கள் ஜடப் பொருட்கள். எனவே அவை தாமாக இயங்குவதில்லை; இந்தத் தேவதைகளின் அருளால் அல்லது உந்துதலால் அவை இயங்குகின்றன. ஒரு செயல் நிகழும் போது அதற்கு செய்பவனாகிய (கர்த்தா) ஜீவாத்மா தேவை. கருவியாகிய (கரணம்) புலன்கள் தேவை; அவற்றுடன், அந்தக் கருவிகளின் அதிஷ்டான தேவதைகளுடைய அருளும் தேவை.
அதிஷ்டான தேவதைகள் அல்லது அபிமானி தேவதைகளைப் பற்றி ஏற்கெனவே (#2:1.5) கண்டோம். ஒவ்வொரு புலனிலும் இருக்கின்ற இந்தத் தேவதைகளைப் பற்றி பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் (3:7.3—23) விரிவாகக் கூறுகிறது.
15, புலன்களின் செயலுக்கு யார் பொறுப்பு?_________
ப்ராணவதா சப்தாத் || 2:4.15 ||
பொருள்: புலன்களின் தொடர்பு ஜீவாத்மாவுடன் தான்; அபிமானி தேவதைகளுடன் அல்ல. வேதங்கள் இவ்வாறு கூறுகின்றன.
புலன் அல்லது கரணத்தின் மூலம் செய்யப்படுகின்ற செயலுக்கு யார் பொறுப்பு---ஜீவாத்மாவா, தேவதையா?பக்தியை விட சரணடைதல் சிறப்பானது.
இறைவனிடம் முழுமையாக சரணடைந்தவர்கள் நடந்ததை எண்ணி வருந்துவதும் இல்லை.
நடக்கப் போவதை எண்ணி பயப்படுவதும் இல்லை.
நல்லதே நடக்கும் என்று நம்பிக்கையுடன் இருக்கின்றனர்..
இறைவனிடம் சரணடைந்து விடுங்கள்.
நடப்பது அனைத்தும் நல்லதாகவே நடக்கும்.
ஒரு செயல் நிகழும் போது, அதற்குச் செய்பவனாகிய ஜீவாத்மா தேவை, கருவியாகிய புலன்கள் தேவை; அவற்றுடன், அந்தக் கருவிகளின் அதிஷ்டான தேவதைகளுடைய அருளும் தேவை. எனவே ஒவ்வொரு புலனிலும் உணர்வு உடையவர்களாக ஜீவாத்மா, தேவதை என்று இருவர் உள்ளனர். புலன் அல்லது கரணத்தின் மூலம் செய்யப்படுகின்ற செயலுக்கு யார் பொறுப்பு---ஜீவாத்மாவா, தேவதையா?
ஸ்ரீராமகிருஷ்ணரின் கதை ஒன்று இதனைத் தெளிவுபடுத்துகிறது:
(இன்னும் காண்போம்).
அதிஷ்டான தேவதைகள்:
_________7.அதிஷ்டான தேவதைகள்_________
தோல்வியே இல்லை எப்போதும் வெற்றிதான் பண-மழைதான் !!!
தோல்வியை யார்தான் விரும்புவார்கள்? அனைவருமே வெற்றி மட்டுமே தங்களுக்கு எப்போதும் வேண்டும் என விரும்புவார்கள்
ஆனால், எப்போதுமே வெற்றி கிடைத்துக் கொண்டிருந்தால் எவ்வளவு நன்றாக இருக்கும் என்று மனம் ஏங்குகின்றது
ஆனால், அது உண்மையில் சாத்தியம்தான் என்கிற அதிசயத்தை, வேதங்களும் நமக்கு உறுதியோடு கூறுகின்றன !!!
திட்டமிடுதலோடு, செயலை திறம்பட செய்வதில் முழு கவனமும், வெற்றி-தோல்வி ஆகிய வாய்ப்புகளை இறைவனின் பிரசாதமாக ஏற்றுக் கொள்பவருக்கு தோல்வியே இருப்பதில்லை
விளைவுகளை "இறைவனே தருகின்ற பிரசாதமாக" விருப்பமுடன் ஏற்றுக் கொள்ளுகின்ற வழக்கத்தை உடையவர்களுக்கு, வெற்றியின் மீது மோகமோ அல்லது தோல்வி பயமோ இருப்பதில்லை
அது எவ்வாறு சாத்தியம் என்கிறீர்களா? எனக்கு கிடைத்தது வெற்றியா தோல்வியா என்பதல்ல எனது சந்தோஷம் !!!
அது வெற்றியே ஆயினும் தோல்வியே ஆயினும் அந்த விளைவை இறைவன் எனக்கு தருகிறார் என்பது மட்டுமே எனது சந்தோஷம் ஆகும்
மேலும், பலன்நோக்கின்றி செயல்பட்டால், செயலை திறம்பட காரியமாற்றுவதிலும் கவனச் சிதறல்களும் இருக்காது. அதுதானே வெற்றியின் வாய்ப்பை அதிகமாக்கும்?
மனிதன் கர்மத்தின் பலனை கட்டுப்படுத்துவதற்கு முயற்சிக்கிறான்
தம்முடைய கர்மத்தின் பலனை தன் விருப்பத்திற்கு ஏற்றவாறு பிராப்தம் பெற எண்ணுகிறான்
ஒன்று இறந்த கால தோல்விகளை எண்ணி துவண்டு போகின்றான். இல்லையெனில் எதிர்கால வெற்றிகளை எண்ணி ஏங்குகிறான் ஹஹ்ஹஹ் இறுதியில் வாழ்வைத் தொலைக்கிறான்
விளைவுகளைப் பற்றிய எண்ணங்களின் காரணமாகவே அவர்கள் கர்மங்களை முழுமையான ஈடுபாட்டோடு செய்ய முடிவதில்லை, அதனால், வெற்றியின் வாய்ப்பும் குறைந்து விடுகின்றது.
ஆனால், கவனச் சிதறல் ஏதுமின்றி, முழுமையான திறனோடு காரியங்களை ஆற்றுபவர்களுக்கு அல்லவா வெற்றியின் வாய்ப்பு அதிகமாகும்?
கர்மம் என்றால் என்ன?
அதன் பக்க விளைவுகள் யாது?
கர்ம யோகம் என்றால் என்ன?
அதன் உபயோகம் தான் என்ன?
இவற்றைத் தெளிவுபட புரிந்து இருப்பவன் மட்டுமே தோல்வியற்ற வாழ்க்கை வாழ்வான்
கர்மம் :::
சாதாரணமாகவே மனிதன் செய்கின்ற அனைத்து செயல்களானது கர்மம் எனப்படுகிறது !!! வெற்றியின் மீது மோகமோ அல்லது தோல்வி பயமோ மனதில் நிலை கொண்டிருக்கும் பொழுது மனிதன் செய்கின்ற செயலானது கர்மம் எனப்படுகிறது
கர்மா-வின் பக்கவிளைவுகள் :::
1. ஒரு செயலை கருமம் ஆக செய்யும் பொழுது அதை முழுமையாக செய்த பின்புதான் வெற்றி அல்லது தோல்வி என இரு வாய்ப்புகள் உள்ளது
2. விளைவுகளைப் பற்றி நாம் எண்ணிக் கொண்டு இருப்பதால் முழுமையான கவனத்துடன் நாம் அந்த செயலை செய்ய முடியாமல், தோல்விக்கே வழிவகுக்கிறது
3. செயலுக்குப் பின் ஏற்படுகின்ற வெற்றியானது கர்வத்தையும் தோல்வியானது கவலையையும் தந்துவிடுகிறது
அப்படியானால் கர்மயோகம் என்பது என்ன?
செயலுக்கு முன் ஒருவிதமான மனோ-பாவனையும் செயலுக்குப் பின் வேறுவிதமான மனோ-பாவனையும் கொண்டு செயல்படுவதுதான் கர்ம யோகமாகும்
ஒரு செயலை அதிகபட்ச கவனத்தோடும் முழு முயற்சியுடனும் செய்வதுதான் செயலுக்கு முன் இருக்க வேண்டிய மனோ-பாவனை
வெற்றி அல்லது தோல்வி என எது கிடைத்தாலும், அதை இறைவனின் பிரசாதமாக விருப்பமுடன் ஏற்றுக் கொள்வதுதான் செயலுக்குப் பின் இருக்க வேண்டிய மனோ-பாவனை
இவ்விதமான பாவனைகளை மனதில் நிலை நிறுத்தி கொண்டு ஒரு செயலில் ஈடுபட்டு அவற்றின் விளைவுகளை இறைவனின் பிரசாதமாக ஏற்றுக் கொள்வதுதான் கர்மயோகம் எனப்படுகிறது
கர்ம-யோகத்தின் பக்கவிளைவுகள் :::
கர்ம யோகத்தில் தோல்வி என்பதே கிடையாது
ஒருவன் எந்த அளவுக்கு கர்ம யோகத்தில் ஈடுபடுகிறானோ, அந்த அளவுக்கு அவன் வெற்றியும் பெறுகிறான்
அவ்வாறில்லாமல், ஒரு செயலை செய்வதற்கு முன்பாகவே ஒருவனுக்கு வெற்றியின் மீது மோகம் அல்லது தோல்வி பற்றிய பயம் இருக்குமேயானால் அவன் அச்செயலை முழுமையான கவனத்துடன் செய்ய முடியாமல் தோள்வியை அடைகின்றான்
எனவே, செயலின் விளைவுகளைக் காட்டிலும், ஆற்றும்-செயலை உயர்வாக கருதுபவர்களுக்கு
1. தோல்வி என்பதே கிடையாது
2. எப்போதும் வெற்றியே
மாறாக ஆற்றும் செயலை உயர்வாக கருதினாலும் அந்த சமயத்தில் விளைவுகளைப் பற்றிய எண்ணம் நம்மனதில் தோன்றினால் கர்ம யோகத்தில் கலப்படம் ஏற்பட்டு அது கர்மம் ஆக மாறி மனிதனுக்கு இன்னலைத் தருகின்றது
ஆக நாம் எப்போதும் செய்கின்ற கர்மங்களை கர்மயோகங்களாக மாற்றி தோல்விகளற்ற வாழ்க்கையில் ஆனந்தமாக நீந்துவோமே !!!
உலக தம்பதியர் தினம் சகித்துக் கொண்டு
வாழ்வது வாழ்க்கையல்ல....
சிறிய சிறிய சந்தோஷங்களையும்
ரசித்துக் கொண்டே
வாழ்வதே வாழ்க்கை ! ! !
அழகான தம்பதியர்
தின நல்வாழ்த்துகள்.
உலகமே உறவுகளாலும், அன்பாலும் நிறைந்திருக்க வேண்டும் என்பதன் அடிப்படையில் ஒவ்வொரு ஆண்டும் உலக தம்பதியர் தினம் மே 29ஆம் தேதி கொண்டாடப்படுகிறது.
உலக அளவில், பல சம்பவங்களின் அடிப்படையில் மனித உறவுகளை மேம்படுத்த இத்தினம் கொண்டாடப்படுகிறது.
அனைவருக்கும் இனிய தம்பதியினர் தின நல்வாழ்த்துக்கள்.
இன்றைய தினம் தம்பதியர் தினம்.
ஆனாலும் மறக்காமல் தம்பதியர்களாக வாழ்ந்த பொற்காலத்தை நிச்சயமாக நினைக்கும் பொருட்டு செய்கிறேன் .
‘‘மண்ணில் நல்ல வண்ணம் வாழலாம் வைகலும்
எண்ணில் நல்லகதிக்கு யாதும் ஓர் குறைவிலைக்
கண்ணில் நல்லஃதுறும் கழுவமல வளநகர்ப்
பெண்ணில் நல்லாலோடும் பெருந்தகை இருந்ததே.
ஒரு செயல் நடைபெறுவதற்கு செய்பவனாகிய ஜீவாத்மா (கர்த்தா) மற்றும் கருவிகளாகிய புலன்கள் (கரணம்) ஆகியவற்றுடன் அந்தப் புலன்களின் அதிஷ்டான தேவதைகளின் அருளும் தேவை என்பதை இந்த அதிகரணம் கூறுகிறது. இதில் 3 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
14. புலன்களுக்கென்று அதிஷ்டான தேவதைகள் உள்ளனர்____
ஜ்யோதிராத்யதிஷ்டானம் து ததாமனனாத் || 2:4.14 ||
பொருள்: அக்கினி தேவதைகள் முதலியவர்கள் புலன்களின் அதிஷ்டான தேவதைகள் ஆவர். இது வேதங்களில் கூறப்பட்டுள்ளது.
11 புலன்களுக்கும் 11 தேவதைகள் கூறப்படுகின்றனர். புலன்கள் ஜடப் பொருட்கள். எனவே அவை தாமாக இயங்குவதில்லை; இந்தத் தேவதைகளின் அருளால் அல்லது உந்துதலால் அவை இயங்குகின்றன. ஒரு செயல் நிகழும் போது அதற்கு செய்பவனாகிய (கர்த்தா) ஜீவாத்மா தேவை. கருவியாகிய (கரணம்) புலன்கள் தேவை; அவற்றுடன், அந்தக் கருவிகளின் அதிஷ்டான தேவதைகளுடைய அருளும் தேவை.
அதிஷ்டான தேவதைகள் அல்லது அபிமானி தேவதைகளைப் பற்றி ஏற்கெனவே (#2:1.5) கண்டோம். ஒவ்வொரு புலனிலும் இருக்கின்ற இந்தத் தேவதைகளைப் பற்றி பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் (3:7.3—23) விரிவாகக் கூறுகிறது.
15, புலன்களின் செயலுக்கு யார் பொறுப்பு?_________
ப்ராணவதா சப்தாத் || 2:4.15 ||
பொருள்: புலன்களின் தொடர்பு ஜீவாத்மாவுடன் தான்; அபிமானி தேவதைகளுடன் அல்ல. வேதங்கள் இவ்வாறு கூறுகின்றன.
புலன் அல்லது கரணத்தின் மூலம் செய்யப்படுகின்ற செயலுக்கு யார் பொறுப்பு---ஜீவாத்மாவா, தேவதையா?பக்தியை விட சரணடைதல் சிறப்பானது.
இறைவனிடம் முழுமையாக சரணடைந்தவர்கள் நடந்ததை எண்ணி வருந்துவதும் இல்லை.
நடக்கப் போவதை எண்ணி பயப்படுவதும் இல்லை.
நல்லதே நடக்கும் என்று நம்பிக்கையுடன் இருக்கின்றனர்..
இறைவனிடம் சரணடைந்து விடுங்கள்.
நடப்பது அனைத்தும் நல்லதாகவே நடக்கும்.
ஒரு செயல் நிகழும் போது, அதற்குச் செய்பவனாகிய ஜீவாத்மா தேவை, கருவியாகிய புலன்கள் தேவை; அவற்றுடன், அந்தக் கருவிகளின் அதிஷ்டான தேவதைகளுடைய அருளும் தேவை. எனவே ஒவ்வொரு புலனிலும் உணர்வு உடையவர்களாக ஜீவாத்மா, தேவதை என்று இருவர் உள்ளனர். புலன் அல்லது கரணத்தின் மூலம் செய்யப்படுகின்ற செயலுக்கு யார் பொறுப்பு---ஜீவாத்மாவா, தேவதையா?
ஸ்ரீராமகிருஷ்ணரின் கதை ஒன்று இதனைத் தெளிவுபடுத்துகிறது:
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 265:
ராமகிருஷ்ணர் கதை:
(சென்ற பதிவின் தொடர்ச்சி)
பிராமணன் ஒருவன் கடினமாக உழைத்து, அழகிய தோட்டம் ஒன்றை உருவாக்கினான். பல்வேறு பூச்செடிகளையும் பழ மரங்களையும் நட்டான். அவனது முயற்சியின் பயனாக அவை செழிப்பாக வளர்ந்தன. வண்ண மலர்களும் இனிய பழங்களுமாக அந்தத் தோட்டம் எழிலுடன் விளங்கியது. அதன் ஓங்கிய செழிப்பில் அவன் உள்ளம் மகிழ்ந்தான்.
ஒருநாள் தோட்டத்தின் வாசல் திறந்திருந்ததால் பசு ஒன்று நுழைந்து செடிகளை மேயத் தொடங்கியது. ஏதோ வேலையாக வெளியே சென்றிருந்த பிராமணன் திரும்பி வந்து பார்த்த போது அது மும்மரமாக மேய்ந்து கொண்டிருந்தது. வந்தது கோபம் அவனுக்கு. பசுவைக் கண்டபடி திட்டியவாறே கண்மண் தெரியாமல் தடியால் அடித்தான். அடி தாளாத பசு கீழே விழுந்து இறந்து விட்டது.
பிராமணன் இதைச் சற்றும் எதிர்பார்க்கவில்லை. “ஐயோ, இந்துவான நான் பசுவைக் கொன்று விட்டேனே! பெரிய பாவமல்லவா இது!” என்று அஞ்சி நடுங்கினான். அவன் சிறிது வேதாந்தம் கற்றவன். இந்தச் சங்கடத்திலிருந்து மீள வேதாந்தம் ஏதாவது வழி கூறுமா என்று யோசித்தான். ஆம், “புலன்கள் ஒவ்வொன்றும் செயல்படுவதற்குரிய ஆற்றலை அதற்குரிய தேவனிடமிருந்து பெறுகிறது” என்றுதானே வேதாந்தம் கூறுகிறது! பார்க்கும் ஆற்றலை சூரியனிடமிருந்து கண் பெறுகிறது; கேட்பதற்குரிய ஆற்றலை காதுக்கு தருவது காற்று; இந்திரனின் ஆற்றலால் கை செயல்படுகிறது. ஆம், அவனுக்கு வழி கிடைத்து விட்டது—“நான் பசுவைக் கொல்லவில்லை; இந்திரனின் ஆற்றலால் தான் கை அசைந்தது. அதனால் கைக்கு உரிய தேவனான இந்திரனே பசுவைக் கொன்றவன்” இந்த எண்ணம் தோன்றியதும் அவனது அச்சம் விலகியது, அமைதி ஏற்பட்டது.
‘அப்பொழுது பசு வதைக்குரிய பாவம் பிராமணனின் உடலில் புக வந்தது. அதனைத் தடுத்த அவன், “போ, இங்கு உனக்கு இடமில்லை. பசுவைக் கொன்றவன் இந்திரன்.அவனிட்ம் செல் “ என்று கூறி பாவத்தை விரட்டினான்.
அறியாமை உணரவே அறிவு பயன்படுகிறது ??
அறிவு என்பது அறியாமையில் இருந்து தொடக்கம் கொள்கிறது !!
அறிவதில் பயணிக்கிறது, அறிதோம் என்றும் நினைக்கிறது,
நம் அறிந்ததை கடந்தும் அறியவேண்டியது அறிந்ததாக நினைப்பதில் உள்ளது என்று தெளிகிறது !!
அறியாமை உணர அறிவு வழிநடத்துகிறது !!
அறியாமையில் நிலைகொள்ள அறியவேண்டியது அறிவிக்கபடுகிறது என்ற இறையறிவிக்கும் மெய்யறிவில் சரணாகதி அடைக்கிறது,
அறியாமை என்ற நிலையில் தொடங்கி அறிந்தது வழியே பயணித்து அறியாமைதான் நிரந்தரம் என்று அறிந்து கொள்கிறது அறிவு ..
அறியாமை உணர அறியும்படி அறிவிப்பவன் புலபடுகிறான் !!
அங்கனம் புலபடுபவன் எங்கனம் எல்லாம் காட்சி காட்டி, சொல் காட்டி, சொல்லின் பொருள் உணர்த்தி, பொருளின் உணர்வில் இருத்தி, உணர்வின் மூலமான உணர்வற்ற ஆழ்ந்த மௌனத்துக்கு இட்டு சென்று பரபிரம்ம மூலத்தில் இருத்துகிறான் !!
அங்கே சொல் இல்லை, பொருள் இல்லை, ஆராய அறிவு இல்லை, சமர்ப்பணம் சரணாகதி ஆகி !!
அதுவற்ற மூலமாக மூலபண்டாரமாக,
அதை கடந்து அறிய ஏதுமில்லா நிலையாக பேரானந்தம் கொள்கிறது ..
1. எந்த ஒரு சூழ்நிலையிலும் உங்களையும் உங்கள் ஆன்மீக முறைகளையும் வெளிக்காட்ட கூடாது. பொதுவாக ஒருவர் தான் செய்யும் யோகமுறைகளையோ மந்திர ஜபங்களையோ வெளிப்படுத்தும் போதே அவற்றின் பலன்கள் குறைந்து விடுகின்றன.அவர் அதை வெளிபடுத்த காரணமே தன்னை பற்றி பெருமைபட்டு கொள்ளவோ அல்லது தனது முறைகளை பெருமைபடுத்த முற்படுவதே ஆகும். இதில் அவரை பற்றி வெளிபடுத்தும் போது அவரின் ஆணவம் அதிகமாகின்றது. அவரின் முறைகளை பற்றி வெளிபடுத்தும் போது தேவையில்லாத கேலி பேச்சுகளுக்கு ஆளாகின்றார். ஆன்மீகத்தில் உயர்வுநிலை என்பது ஒன்றும் இல்லாமல் இருப்பதுதான். அதாவது மனதில் எந்த ஒரு எண்ணமோ சலனமோ இல்லாமல் இருப்பது. மிகவும் சாதாரண மனிதன் எவனோ!! மிகவும் அசாதாரண மனிதனும் அவனே. அதாவது அவனால் மட்டும்தான் அசாதாரண செயல்களை செய்யமுடியும். எங்கே எளிமையும், பணிவும் உள்ளதோ!! அங்கே ஆணவமும் ஆடம்பரமும் இருக்காது!! மாறாக அவனிருப்பான்!! ஆன்மீகத்தை பொறுத்தவரை மறைந்து வாழ்பவனுக்கு, அதாவது தன்னை மறைத்து வாழ்பவனுக்கே அனைத்தும் எளிது. அவன் தன்னை எந்த சூழ்நிலையிலும் வெளிபடுத்த மாட்டான். எளிமை என்ற வாழ்க்கையே அனைத்திற்கும் ஆதாரம்.
2. பலவருடங்கள் பல யோகங்கள் செய்தும் எந்தவித முன்னேற்றமும் தெரியவில்லை!! இதற்கு காரணம் என்ன??
ஒருவன் ஒரு முறையை கடைபிடிக்க தொடங்கும் போதே அது அதன் வேலையை தொடங்கிவிடுகின்றது. ஆனால் அது முதலில் வேலை செய்வது அவன் கர்மவினையில் ஆகும். அதாவது முதலில் வாங்கிய கடனை அடைத்த பிறகுதான் சேமிக்க முடியும். இதை புரிந்து கொள்ளாமல் ஆன்மீகத்தில் முன்னேற நிறைய பொருமை அவசியம் என்று கதைகட்டி விட்டார்கள்.
3. ஆன்மீகத்தில் காலடி எடுத்து வைக்கும் பலர் ஏன் கஷ்டபடுகின்றனர்??
இதற்கு காரணம் அவர்களே!! அதாவது நுழைந்தால் மட்டும் போதுமா?? அவர்கள் மனதில் உள்ள தீய எண்ணங்களை அகற்ற வேண்டாமா!! முன்பே சொன்னது போல் ஒரு பயிற்சியை கடைபிடிக்கும் போது அது வேலை செய்வது அவன் கர்மாவில் ஆகும். இவன் அந்த சமயத்தில் அடுத்தவர்களுக்கு தன் எண்ணங்களால் தீங்கு நினைக்கும்போது அது அவனுக்கே திருப்பப்படுகின்றது. அதுவும் அவனுக்கு அதுபோன்ற எண்ணங்களை வரவிடாமல் தடுப்பதற்கு ஆகும். நல்ல எண்ணம், சொல், செயல் உருவாக்கி கொண்டால் போதும். கஷ்டம் ஏற்பட வாய்ப்பு இல்லை.
4. ஆன்மீக அனுபவங்களை பகிர வேண்டாம்!! ஒருநிலைக்கு மேல் செல்லும்போது பலவிதமான அனுபவங்களும் இரகசியங்களும் கிடைக்கும். இதை வெளிபடுத்துவது என்பது தன்னை பற்றி பெருமைபட்டு கொள்வதற்காகவே, மேலும் பக்குவநிலைக்கு தகுந்தவாறே இரகசியங்கள் கற்பிக்கபடுகின்றன. இதை வெளிபடுத்தும் போது அடுத்து வரவிருக்கும் பாடங்கள் தடைசெய்ய படுகின்றன.
5. அடுத்தவர் முறைகளில் தலையிட வேண்டாம்!! ஆன்மீகத்தில் எல்லோருக்கும் ஒரே விதமான பயிற்சி கிடையாது. எனவே மற்றவர்கள் பாதைகளில் நீங்கள் தலையிட வேண்டிய அவசியம் இல்லை. அப்படி அடுத்தவர் முறை தவறு என்று நீங்கள் உணர்ந்தால், அதை சொல்வதற்கு நீங்கள் ஆன்மீகத்தில் கரைகண்டவராக கரைகடந்தவராக இருக்க வேண்டும். இது மனதில் பதிந்தால் யாருடைய பாதையிலும் தலையிட தோன்றாது.
எவனொருவன் தன்னை தாழ்த்தி கொள்கின்றானோ, அவனே ஆன்மீகத்தின் உச்சநிலையை எளிதாக அடையமுடியும். இறைவன் தான் குறிகோள் என்றால் நமது கடமைகளிலும் இறைவனின் மீது மட்டும் மனம் செலுத்த வேண்டும். அதுதான் ஆன்மீகத்திற்கு உண்டான எளிமையான பாதை. உங்களை நீங்கள் வெளிகாட்டி கொள்ளாத வரை எந்த ஒரு எதிர்பார்ப்பிற்குள்ளும் சிக்க வாய்ப்பே இல்லை. எளிமை, பணிவு, அன்பு, தன்னை தாழ்த்தி கொள்ளுதல், மறைந்து வாழ்வது(தன்னை(நான்) மறைத்து வாழ்வது) போன்ற நல்ல குணங்களை வளர்த்து கொள்பவர்களுக்கு ஆன்மீகமும் வாழ்க்கையும் எளிமையானது!!! இனிமையானது!! நன்றி குருமுனி
‘இந்திரனிடம் சென்றது பாவம். இந்திரன் அதனிட்ம் “சற்றுப் பொறு. நான் அந்த பிராமணனிடம் சிறிது பேசி விட்டு வருகிறேன். அதன் பின் நீ விரும்பினால் என்னைப் பிடித்துக் கொள். “ என்று சொல்லி விட்டு மனிதவுருக் கொண்டு பிராமணனின் தோட்டத்திற்கு சென்றான்.
‘அப்போது பிராமணன் செடிகளையும் மரங்களையும் பராமரிப்பதில் மும்மரமாக ஈடுபட்டிருந்தான். இந்திரன் அவன் காதில் விழும்படியாக “ஆகா! என்ன அழகான தோட்டம் இது! எத்தனை அழகுணர்ச்சியுடன் செடிகளையும் மரங்களையும் உரிய இடத்தில் வளர்த்துள்ளனர்!” என்று புகழ்ந்தவாறே பிராமணனின் அருகில் சென்றான். அவனைப் பார்த்து “ஐயா, இந்தத் தோட்டம் யாருடையது? இவ்வளவு அழகாக செடிகளையும் கொடிகளையும் நட்டது யார்?” என்று கேட்டான். இந்திரனின் புகழ்மொழிகளைக் கேட்ட பிராமணனுக்கு தலைகால் புரியவில்லை. “இது என் தோட்டம். நான்தான் இந்தத் தோட்டத்தை உருவாக்கினேன். வாருங்கள் உங்களுக்கு தோட்டத்தைச் சுற்றிக் காண்பிக்கிறேன்” என்று களிப்புடன் கூறி விட்டு, தனது திறமையையும் பெருமையையும் எடுத்துச் சொல்லியவாறே தோட்டத்தைச் சுற்றிக் காண்பித்தான். மறந்து போய் பசு இறந்து கிடந்த இடத்திற்கும் இந்திரனைக் கூட்டி வந்து விட்டான். இந்திரன் அதைக் கண்டு அதிர்ச்சியுற்றவன் போல் “ராம்! ராம்! பசுவைக் கொன்றது யார்?” என்று வினவினான். “மரத்தை நட்டது நான், செடியை வளர்த்தது நான்” என்றெல்லாம் சொல்லிக் கொண்டு வந்த பிராமணனுக்கு இப்போது என்ன சொல்வது என்று தெரியவில்லை. பேசாமல் இருந்தான்.
உடனே இந்திரன் சுயவுருவை எடுத்துக் கொண்டு பிராமணனிடம் “கபடனே! தோட்டத்தில் காணும் நல்லவை அனைத்தையும் செய்தவன் நீ. ஆனால் பசுவை மட்டும் நான் கொன்றேன் அப்படித்தானே? பசுவைக் கொன்ற பாவம் உன்னைச் சேரட்டும்?” என்று சொல்லி விட்டு மறைந்து விட்டான். பாவம் வந்து பிராமணனைப் பற்றியது!
‘பிராணவத்’ என்றால் ‘பிராணனை உடையவன்’ அதாவது ஜீவாத்மா என்று பொருள். செயல்களுக்குப் பொறுப்பு ஜீவாத்மாவே என்று இந்த ஸூத்ரம் சொல்கிறது. “நான் இவ்வாறு பேசுவேன்” என்று உணர்பவன் ஜீவாத்மா; பேசுவதற்கு உதவுகின்ற கருவி வாக்கு எனப்படும் புலன்’ என்று சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (4:12.4) கூறுகிறது. இங்கே பேச்சைக் கையாள்பவன் ஜீவாத்மாவாகவும், பேசுகின்ற கருவி வாக்கு என்றும் நேரடியாகக் கூறப்பட்டுள்ளது. இவ்வாறே அந்த உபநிஷதத்தில் ஒவ்வொரு புலனையும் தனித்தனியாகக் கருவியாகவும், ஜீவாத்மாவை அந்தப் புலனைக் கையாள்பவனாகவும் கூறப்பட்டுள்ளது. (8:12.5—6).
இந்திரன் அதைக் கண்டு அதிர்ச்சியுற்றவன் போல் “ராம்! ராம்! பசுவைக் கொன்றது யார்?” என்று வினவினான். “மரத்தை நட்டது நான், செடியை வளர்த்தது நான்” என்றெல்லாம் சொல்லிக் கொண்டு வந்த பிராமணனுக்கு இப்போது என்ன சொல்வது என்று தெரியவில்லை. பேசாமல் இருந்தான்.
(இன்னும் காண்போம்).
வாழ்க்கை என்பது சங்கு சக்கரம் போல சுத்த விட்டா சுத்திட்டே இருக்கும்
சுத்துறது நின்னா சாம்பல் தான் மிஞ்சும்
தீடிர் தத்துவம் மக்களே
1: தாமரை இலை எப்படி நீரால் தீண்டுவதில்லையோ பக்தனுக்கு எது தீண்டுவதில்லை என்கிறார் கிருஷ்ணர்?.
2: யார் உலக பந்த படுகிறார் ?.யார் பூரண அமைதியாகிறார்?.
3: 9 ஓட்டை எது?. அதன் பலன்கள் யாவை?.
4: விபு அணு என்ற சமஸ்கிருதச் சொல்லின் விளக்கம் என்ன?.
5: ஒருவன் எப்போது பக்குவம் அடைகிறான்?.
6: எப்போது ஒருவன் விடுதலைப் பாதையில் நேராக முன்னேறுகிறான்?.
7: ஒரு பண்டிதன் பார்வை எப்படி இருக்க வேண்டும்?
8: யார் பிரம்மனில் நிலை பெற்றவன்?.
9: யார் தன்னுள் சுகத்தை அனுபவிப்பவன் ஆகிறான்?.
10:ப்ரஹ்ம நிர்வாணம் என்றால் என்ன?.
..............................
பதில்கள்
1: இந்த உடல் கிருஷ்ணரின் சொத்து என்பதால் ஞானத்துடன் கிருஷ்ண சேவையில் ஈடுபட்டு.. பற்றின்றி கடமையை செய்தால். அவன் பாவ விளைவுகளால் தீண்டப்படுவதில்லை தாமரை இலை போல...
2: புலன் இன்பத்திற்காக லாபக் கணக்கில் மூழ்கியவன். இந்த உலகில் பந்தப்பட்ட அமைதியை இழக்கிறான் .பக்தன் தன் உடலால் செயலால் கிருஷ்ணரின் மேல் பற்று கொண்டவன் பூரண அமைதி அடைந்து முக்திக்கு தகுதியாக.
3: இரு கண்கள். இருகாது. இரு நாசித்துவாரம். ஒரு வாய். மலவாய் .பாலுறுப்பு ஆக ஒன்பது .....இந்த ஒன்பது ஓட்டையையும் அடக்கி ஆண்டு தன்னுள் இருக்கும் இறைவனை அடையாளம் கண்டவன் சுதந்திரமானவன் ஆகிறான்...
4: அளவற்ற ஞானம் புகழ் அறிவு அழகு வலிமை செல்வம் ஒருங்கே பெற்றவர் பரம புருஷர். இவர் ஒருவரே. அவர் கிருஷ்ணர் .. நாம் பகவானின் பகுதி பின்னம்சமான மிகச்சிறிய அனு ஆவோம்....
5: என்னில் அடங்கா பல பிறவிகளை கடந்த பின்.. கிருஷ்ணரிடம் சரணடையும் போது.. சூரியனால் பகலில் எல்லாம் வெளிப்படுத்துவது போல்.. அனைத்தும் அவனுக்கு பகவான் வெளிப்படுத்துகிறார்... அப்போது அவன் பக்குவம் அடைகிறான்... ஞாபகம் வைத்துக்கொள்ளுங்கள் எண்ணிலடங்கா பிறவி இங்கே கவனம் தேவை
6: ஒருவன் புத்தி மனம் நம்பிக்கை புகலிடம் என எல்லாம் பகவான் கிருஷ்ணரிடம் நிலை நிறுத்தும் போது... அவனது எல்லா களங்களில் தூய்மையாகி ....விடுதலைப்பாதையில் நேராக முன்னேறுகிறான்...
7: தன் கண் முன்னால் இருக்கும் உயிரின வேறுபாடும்... ஜாதி வேறுபாடும் இல்லாமல்.... பிராமணன் .பசு. யானை. நாய் .நாயைத் தின்பவன்அதாவது கீழ் சாதிக்காரன் என அனைவரையும் சமநோக்கில் ஒரு பண்டிதன் பார்வை இருக்க வேண்டும்...
8: உடலே தான் என மயங்கி ..விரும்பியதை அடைவதால் மகிழ்ச்சியையும். விரும்பாததை பெறுவதால் துயரம் அடைவதில்லையோ.. அப்படிப்பட்ட இவன் இஸ்தர புத்தியோடு எதிலும் மயங்காமல் இறைவன் ஞானத்தை அறிந்து உள்ளவன் .. பிரம்மனின் நிலை பெற்றவன் ஆவான்.
9: நம்ப ஸ்ரீரங்கம் யமுனாச்சாரியார் சொல்கிறார் .ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் திவ்யமான அன்பு தொண்டில் ஈடுபட்ட பிறகு. அவரின் புதுப்புது ரசங்களை உணரும் நான் ....நான் அனுபவித்த காம சுகத்தை என்னும்போது.. மேலே அண்ணாந்து என் முகத்தின் மீது காறி உமிழ்கிறேன் என்கிறார்...
10: மீன் குஞ்சு தன் பார்வையாலே தன் குஞ்சுகளை வளர்க்கிறது.. ஆமை முட்டைகள் கரையில் இருக்க நீரினுள் இருக்கும் ஆமை முட்டைகளின் மீது தியானம் செய்கிறது. கிருஷ்ண பக்தன் இறைவன் வெகு தொலைவில் இருந்தாலும் கிருஷ்ண உறவில் இடையறாது எண்ணி. அந்த இடத்திற்கு உயர்த்திக்கொள்ள முடியும் .இது பிரம்ம நிர்வாணம் எனப்படும். உலகத் துயரம் மறைந்துள்ள நிலையாகும்...
ராமகிருஷ்ணர் கதை:
(சென்ற பதிவின் தொடர்ச்சி)
பிராமணன் ஒருவன் கடினமாக உழைத்து, அழகிய தோட்டம் ஒன்றை உருவாக்கினான். பல்வேறு பூச்செடிகளையும் பழ மரங்களையும் நட்டான். அவனது முயற்சியின் பயனாக அவை செழிப்பாக வளர்ந்தன. வண்ண மலர்களும் இனிய பழங்களுமாக அந்தத் தோட்டம் எழிலுடன் விளங்கியது. அதன் ஓங்கிய செழிப்பில் அவன் உள்ளம் மகிழ்ந்தான்.
ஒருநாள் தோட்டத்தின் வாசல் திறந்திருந்ததால் பசு ஒன்று நுழைந்து செடிகளை மேயத் தொடங்கியது. ஏதோ வேலையாக வெளியே சென்றிருந்த பிராமணன் திரும்பி வந்து பார்த்த போது அது மும்மரமாக மேய்ந்து கொண்டிருந்தது. வந்தது கோபம் அவனுக்கு. பசுவைக் கண்டபடி திட்டியவாறே கண்மண் தெரியாமல் தடியால் அடித்தான். அடி தாளாத பசு கீழே விழுந்து இறந்து விட்டது.
பிராமணன் இதைச் சற்றும் எதிர்பார்க்கவில்லை. “ஐயோ, இந்துவான நான் பசுவைக் கொன்று விட்டேனே! பெரிய பாவமல்லவா இது!” என்று அஞ்சி நடுங்கினான். அவன் சிறிது வேதாந்தம் கற்றவன். இந்தச் சங்கடத்திலிருந்து மீள வேதாந்தம் ஏதாவது வழி கூறுமா என்று யோசித்தான். ஆம், “புலன்கள் ஒவ்வொன்றும் செயல்படுவதற்குரிய ஆற்றலை அதற்குரிய தேவனிடமிருந்து பெறுகிறது” என்றுதானே வேதாந்தம் கூறுகிறது! பார்க்கும் ஆற்றலை சூரியனிடமிருந்து கண் பெறுகிறது; கேட்பதற்குரிய ஆற்றலை காதுக்கு தருவது காற்று; இந்திரனின் ஆற்றலால் கை செயல்படுகிறது. ஆம், அவனுக்கு வழி கிடைத்து விட்டது—“நான் பசுவைக் கொல்லவில்லை; இந்திரனின் ஆற்றலால் தான் கை அசைந்தது. அதனால் கைக்கு உரிய தேவனான இந்திரனே பசுவைக் கொன்றவன்” இந்த எண்ணம் தோன்றியதும் அவனது அச்சம் விலகியது, அமைதி ஏற்பட்டது.
‘அப்பொழுது பசு வதைக்குரிய பாவம் பிராமணனின் உடலில் புக வந்தது. அதனைத் தடுத்த அவன், “போ, இங்கு உனக்கு இடமில்லை. பசுவைக் கொன்றவன் இந்திரன்.அவனிட்ம் செல் “ என்று கூறி பாவத்தை விரட்டினான்.
அறியாமை உணரவே அறிவு பயன்படுகிறது ??
அறிவு என்பது அறியாமையில் இருந்து தொடக்கம் கொள்கிறது !!
அறிவதில் பயணிக்கிறது, அறிதோம் என்றும் நினைக்கிறது,
நம் அறிந்ததை கடந்தும் அறியவேண்டியது அறிந்ததாக நினைப்பதில் உள்ளது என்று தெளிகிறது !!
அறியாமை உணர அறிவு வழிநடத்துகிறது !!
அறியாமையில் நிலைகொள்ள அறியவேண்டியது அறிவிக்கபடுகிறது என்ற இறையறிவிக்கும் மெய்யறிவில் சரணாகதி அடைக்கிறது,
அறியாமை என்ற நிலையில் தொடங்கி அறிந்தது வழியே பயணித்து அறியாமைதான் நிரந்தரம் என்று அறிந்து கொள்கிறது அறிவு ..
அறியாமை உணர அறியும்படி அறிவிப்பவன் புலபடுகிறான் !!
அங்கனம் புலபடுபவன் எங்கனம் எல்லாம் காட்சி காட்டி, சொல் காட்டி, சொல்லின் பொருள் உணர்த்தி, பொருளின் உணர்வில் இருத்தி, உணர்வின் மூலமான உணர்வற்ற ஆழ்ந்த மௌனத்துக்கு இட்டு சென்று பரபிரம்ம மூலத்தில் இருத்துகிறான் !!
அங்கே சொல் இல்லை, பொருள் இல்லை, ஆராய அறிவு இல்லை, சமர்ப்பணம் சரணாகதி ஆகி !!
அதுவற்ற மூலமாக மூலபண்டாரமாக,
அதை கடந்து அறிய ஏதுமில்லா நிலையாக பேரானந்தம் கொள்கிறது ..
1. எந்த ஒரு சூழ்நிலையிலும் உங்களையும் உங்கள் ஆன்மீக முறைகளையும் வெளிக்காட்ட கூடாது. பொதுவாக ஒருவர் தான் செய்யும் யோகமுறைகளையோ மந்திர ஜபங்களையோ வெளிப்படுத்தும் போதே அவற்றின் பலன்கள் குறைந்து விடுகின்றன.அவர் அதை வெளிபடுத்த காரணமே தன்னை பற்றி பெருமைபட்டு கொள்ளவோ அல்லது தனது முறைகளை பெருமைபடுத்த முற்படுவதே ஆகும். இதில் அவரை பற்றி வெளிபடுத்தும் போது அவரின் ஆணவம் அதிகமாகின்றது. அவரின் முறைகளை பற்றி வெளிபடுத்தும் போது தேவையில்லாத கேலி பேச்சுகளுக்கு ஆளாகின்றார். ஆன்மீகத்தில் உயர்வுநிலை என்பது ஒன்றும் இல்லாமல் இருப்பதுதான். அதாவது மனதில் எந்த ஒரு எண்ணமோ சலனமோ இல்லாமல் இருப்பது. மிகவும் சாதாரண மனிதன் எவனோ!! மிகவும் அசாதாரண மனிதனும் அவனே. அதாவது அவனால் மட்டும்தான் அசாதாரண செயல்களை செய்யமுடியும். எங்கே எளிமையும், பணிவும் உள்ளதோ!! அங்கே ஆணவமும் ஆடம்பரமும் இருக்காது!! மாறாக அவனிருப்பான்!! ஆன்மீகத்தை பொறுத்தவரை மறைந்து வாழ்பவனுக்கு, அதாவது தன்னை மறைத்து வாழ்பவனுக்கே அனைத்தும் எளிது. அவன் தன்னை எந்த சூழ்நிலையிலும் வெளிபடுத்த மாட்டான். எளிமை என்ற வாழ்க்கையே அனைத்திற்கும் ஆதாரம்.
2. பலவருடங்கள் பல யோகங்கள் செய்தும் எந்தவித முன்னேற்றமும் தெரியவில்லை!! இதற்கு காரணம் என்ன??
ஒருவன் ஒரு முறையை கடைபிடிக்க தொடங்கும் போதே அது அதன் வேலையை தொடங்கிவிடுகின்றது. ஆனால் அது முதலில் வேலை செய்வது அவன் கர்மவினையில் ஆகும். அதாவது முதலில் வாங்கிய கடனை அடைத்த பிறகுதான் சேமிக்க முடியும். இதை புரிந்து கொள்ளாமல் ஆன்மீகத்தில் முன்னேற நிறைய பொருமை அவசியம் என்று கதைகட்டி விட்டார்கள்.
3. ஆன்மீகத்தில் காலடி எடுத்து வைக்கும் பலர் ஏன் கஷ்டபடுகின்றனர்??
இதற்கு காரணம் அவர்களே!! அதாவது நுழைந்தால் மட்டும் போதுமா?? அவர்கள் மனதில் உள்ள தீய எண்ணங்களை அகற்ற வேண்டாமா!! முன்பே சொன்னது போல் ஒரு பயிற்சியை கடைபிடிக்கும் போது அது வேலை செய்வது அவன் கர்மாவில் ஆகும். இவன் அந்த சமயத்தில் அடுத்தவர்களுக்கு தன் எண்ணங்களால் தீங்கு நினைக்கும்போது அது அவனுக்கே திருப்பப்படுகின்றது. அதுவும் அவனுக்கு அதுபோன்ற எண்ணங்களை வரவிடாமல் தடுப்பதற்கு ஆகும். நல்ல எண்ணம், சொல், செயல் உருவாக்கி கொண்டால் போதும். கஷ்டம் ஏற்பட வாய்ப்பு இல்லை.
4. ஆன்மீக அனுபவங்களை பகிர வேண்டாம்!! ஒருநிலைக்கு மேல் செல்லும்போது பலவிதமான அனுபவங்களும் இரகசியங்களும் கிடைக்கும். இதை வெளிபடுத்துவது என்பது தன்னை பற்றி பெருமைபட்டு கொள்வதற்காகவே, மேலும் பக்குவநிலைக்கு தகுந்தவாறே இரகசியங்கள் கற்பிக்கபடுகின்றன. இதை வெளிபடுத்தும் போது அடுத்து வரவிருக்கும் பாடங்கள் தடைசெய்ய படுகின்றன.
5. அடுத்தவர் முறைகளில் தலையிட வேண்டாம்!! ஆன்மீகத்தில் எல்லோருக்கும் ஒரே விதமான பயிற்சி கிடையாது. எனவே மற்றவர்கள் பாதைகளில் நீங்கள் தலையிட வேண்டிய அவசியம் இல்லை. அப்படி அடுத்தவர் முறை தவறு என்று நீங்கள் உணர்ந்தால், அதை சொல்வதற்கு நீங்கள் ஆன்மீகத்தில் கரைகண்டவராக கரைகடந்தவராக இருக்க வேண்டும். இது மனதில் பதிந்தால் யாருடைய பாதையிலும் தலையிட தோன்றாது.
எவனொருவன் தன்னை தாழ்த்தி கொள்கின்றானோ, அவனே ஆன்மீகத்தின் உச்சநிலையை எளிதாக அடையமுடியும். இறைவன் தான் குறிகோள் என்றால் நமது கடமைகளிலும் இறைவனின் மீது மட்டும் மனம் செலுத்த வேண்டும். அதுதான் ஆன்மீகத்திற்கு உண்டான எளிமையான பாதை. உங்களை நீங்கள் வெளிகாட்டி கொள்ளாத வரை எந்த ஒரு எதிர்பார்ப்பிற்குள்ளும் சிக்க வாய்ப்பே இல்லை. எளிமை, பணிவு, அன்பு, தன்னை தாழ்த்தி கொள்ளுதல், மறைந்து வாழ்வது(தன்னை(நான்) மறைத்து வாழ்வது) போன்ற நல்ல குணங்களை வளர்த்து கொள்பவர்களுக்கு ஆன்மீகமும் வாழ்க்கையும் எளிமையானது!!! இனிமையானது!! நன்றி குருமுனி
‘இந்திரனிடம் சென்றது பாவம். இந்திரன் அதனிட்ம் “சற்றுப் பொறு. நான் அந்த பிராமணனிடம் சிறிது பேசி விட்டு வருகிறேன். அதன் பின் நீ விரும்பினால் என்னைப் பிடித்துக் கொள். “ என்று சொல்லி விட்டு மனிதவுருக் கொண்டு பிராமணனின் தோட்டத்திற்கு சென்றான்.
‘அப்போது பிராமணன் செடிகளையும் மரங்களையும் பராமரிப்பதில் மும்மரமாக ஈடுபட்டிருந்தான். இந்திரன் அவன் காதில் விழும்படியாக “ஆகா! என்ன அழகான தோட்டம் இது! எத்தனை அழகுணர்ச்சியுடன் செடிகளையும் மரங்களையும் உரிய இடத்தில் வளர்த்துள்ளனர்!” என்று புகழ்ந்தவாறே பிராமணனின் அருகில் சென்றான். அவனைப் பார்த்து “ஐயா, இந்தத் தோட்டம் யாருடையது? இவ்வளவு அழகாக செடிகளையும் கொடிகளையும் நட்டது யார்?” என்று கேட்டான். இந்திரனின் புகழ்மொழிகளைக் கேட்ட பிராமணனுக்கு தலைகால் புரியவில்லை. “இது என் தோட்டம். நான்தான் இந்தத் தோட்டத்தை உருவாக்கினேன். வாருங்கள் உங்களுக்கு தோட்டத்தைச் சுற்றிக் காண்பிக்கிறேன்” என்று களிப்புடன் கூறி விட்டு, தனது திறமையையும் பெருமையையும் எடுத்துச் சொல்லியவாறே தோட்டத்தைச் சுற்றிக் காண்பித்தான். மறந்து போய் பசு இறந்து கிடந்த இடத்திற்கும் இந்திரனைக் கூட்டி வந்து விட்டான். இந்திரன் அதைக் கண்டு அதிர்ச்சியுற்றவன் போல் “ராம்! ராம்! பசுவைக் கொன்றது யார்?” என்று வினவினான். “மரத்தை நட்டது நான், செடியை வளர்த்தது நான்” என்றெல்லாம் சொல்லிக் கொண்டு வந்த பிராமணனுக்கு இப்போது என்ன சொல்வது என்று தெரியவில்லை. பேசாமல் இருந்தான்.
உடனே இந்திரன் சுயவுருவை எடுத்துக் கொண்டு பிராமணனிடம் “கபடனே! தோட்டத்தில் காணும் நல்லவை அனைத்தையும் செய்தவன் நீ. ஆனால் பசுவை மட்டும் நான் கொன்றேன் அப்படித்தானே? பசுவைக் கொன்ற பாவம் உன்னைச் சேரட்டும்?” என்று சொல்லி விட்டு மறைந்து விட்டான். பாவம் வந்து பிராமணனைப் பற்றியது!
‘பிராணவத்’ என்றால் ‘பிராணனை உடையவன்’ அதாவது ஜீவாத்மா என்று பொருள். செயல்களுக்குப் பொறுப்பு ஜீவாத்மாவே என்று இந்த ஸூத்ரம் சொல்கிறது. “நான் இவ்வாறு பேசுவேன்” என்று உணர்பவன் ஜீவாத்மா; பேசுவதற்கு உதவுகின்ற கருவி வாக்கு எனப்படும் புலன்’ என்று சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (4:12.4) கூறுகிறது. இங்கே பேச்சைக் கையாள்பவன் ஜீவாத்மாவாகவும், பேசுகின்ற கருவி வாக்கு என்றும் நேரடியாகக் கூறப்பட்டுள்ளது. இவ்வாறே அந்த உபநிஷதத்தில் ஒவ்வொரு புலனையும் தனித்தனியாகக் கருவியாகவும், ஜீவாத்மாவை அந்தப் புலனைக் கையாள்பவனாகவும் கூறப்பட்டுள்ளது. (8:12.5—6).
இந்திரன் அதைக் கண்டு அதிர்ச்சியுற்றவன் போல் “ராம்! ராம்! பசுவைக் கொன்றது யார்?” என்று வினவினான். “மரத்தை நட்டது நான், செடியை வளர்த்தது நான்” என்றெல்லாம் சொல்லிக் கொண்டு வந்த பிராமணனுக்கு இப்போது என்ன சொல்வது என்று தெரியவில்லை. பேசாமல் இருந்தான்.
(இன்னும் காண்போம்).
வாழ்க்கை என்பது சங்கு சக்கரம் போல சுத்த விட்டா சுத்திட்டே இருக்கும்
சுத்துறது நின்னா சாம்பல் தான் மிஞ்சும்
தீடிர் தத்துவம் மக்களே
1: தாமரை இலை எப்படி நீரால் தீண்டுவதில்லையோ பக்தனுக்கு எது தீண்டுவதில்லை என்கிறார் கிருஷ்ணர்?.
2: யார் உலக பந்த படுகிறார் ?.யார் பூரண அமைதியாகிறார்?.
3: 9 ஓட்டை எது?. அதன் பலன்கள் யாவை?.
4: விபு அணு என்ற சமஸ்கிருதச் சொல்லின் விளக்கம் என்ன?.
5: ஒருவன் எப்போது பக்குவம் அடைகிறான்?.
6: எப்போது ஒருவன் விடுதலைப் பாதையில் நேராக முன்னேறுகிறான்?.
7: ஒரு பண்டிதன் பார்வை எப்படி இருக்க வேண்டும்?
8: யார் பிரம்மனில் நிலை பெற்றவன்?.
9: யார் தன்னுள் சுகத்தை அனுபவிப்பவன் ஆகிறான்?.
10:ப்ரஹ்ம நிர்வாணம் என்றால் என்ன?.
..............................
பதில்கள்
1: இந்த உடல் கிருஷ்ணரின் சொத்து என்பதால் ஞானத்துடன் கிருஷ்ண சேவையில் ஈடுபட்டு.. பற்றின்றி கடமையை செய்தால். அவன் பாவ விளைவுகளால் தீண்டப்படுவதில்லை தாமரை இலை போல...
2: புலன் இன்பத்திற்காக லாபக் கணக்கில் மூழ்கியவன். இந்த உலகில் பந்தப்பட்ட அமைதியை இழக்கிறான் .பக்தன் தன் உடலால் செயலால் கிருஷ்ணரின் மேல் பற்று கொண்டவன் பூரண அமைதி அடைந்து முக்திக்கு தகுதியாக.
3: இரு கண்கள். இருகாது. இரு நாசித்துவாரம். ஒரு வாய். மலவாய் .பாலுறுப்பு ஆக ஒன்பது .....இந்த ஒன்பது ஓட்டையையும் அடக்கி ஆண்டு தன்னுள் இருக்கும் இறைவனை அடையாளம் கண்டவன் சுதந்திரமானவன் ஆகிறான்...
4: அளவற்ற ஞானம் புகழ் அறிவு அழகு வலிமை செல்வம் ஒருங்கே பெற்றவர் பரம புருஷர். இவர் ஒருவரே. அவர் கிருஷ்ணர் .. நாம் பகவானின் பகுதி பின்னம்சமான மிகச்சிறிய அனு ஆவோம்....
5: என்னில் அடங்கா பல பிறவிகளை கடந்த பின்.. கிருஷ்ணரிடம் சரணடையும் போது.. சூரியனால் பகலில் எல்லாம் வெளிப்படுத்துவது போல்.. அனைத்தும் அவனுக்கு பகவான் வெளிப்படுத்துகிறார்... அப்போது அவன் பக்குவம் அடைகிறான்... ஞாபகம் வைத்துக்கொள்ளுங்கள் எண்ணிலடங்கா பிறவி இங்கே கவனம் தேவை
6: ஒருவன் புத்தி மனம் நம்பிக்கை புகலிடம் என எல்லாம் பகவான் கிருஷ்ணரிடம் நிலை நிறுத்தும் போது... அவனது எல்லா களங்களில் தூய்மையாகி ....விடுதலைப்பாதையில் நேராக முன்னேறுகிறான்...
7: தன் கண் முன்னால் இருக்கும் உயிரின வேறுபாடும்... ஜாதி வேறுபாடும் இல்லாமல்.... பிராமணன் .பசு. யானை. நாய் .நாயைத் தின்பவன்அதாவது கீழ் சாதிக்காரன் என அனைவரையும் சமநோக்கில் ஒரு பண்டிதன் பார்வை இருக்க வேண்டும்...
8: உடலே தான் என மயங்கி ..விரும்பியதை அடைவதால் மகிழ்ச்சியையும். விரும்பாததை பெறுவதால் துயரம் அடைவதில்லையோ.. அப்படிப்பட்ட இவன் இஸ்தர புத்தியோடு எதிலும் மயங்காமல் இறைவன் ஞானத்தை அறிந்து உள்ளவன் .. பிரம்மனின் நிலை பெற்றவன் ஆவான்.
9: நம்ப ஸ்ரீரங்கம் யமுனாச்சாரியார் சொல்கிறார் .ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் திவ்யமான அன்பு தொண்டில் ஈடுபட்ட பிறகு. அவரின் புதுப்புது ரசங்களை உணரும் நான் ....நான் அனுபவித்த காம சுகத்தை என்னும்போது.. மேலே அண்ணாந்து என் முகத்தின் மீது காறி உமிழ்கிறேன் என்கிறார்...
10: மீன் குஞ்சு தன் பார்வையாலே தன் குஞ்சுகளை வளர்க்கிறது.. ஆமை முட்டைகள் கரையில் இருக்க நீரினுள் இருக்கும் ஆமை முட்டைகளின் மீது தியானம் செய்கிறது. கிருஷ்ண பக்தன் இறைவன் வெகு தொலைவில் இருந்தாலும் கிருஷ்ண உறவில் இடையறாது எண்ணி. அந்த இடத்திற்கு உயர்த்திக்கொள்ள முடியும் .இது பிரம்ம நிர்வாணம் எனப்படும். உலகத் துயரம் மறைந்துள்ள நிலையாகும்...
5/31/23, 2:56 AM - Mohan SriRaghavendrar Kulithalai: பிரம்ம ஸூத்ரம் 266: தொடர்கிறது: 16.இதே கருத்து மேலும் தொடர்கிறது______________________ இன்று செல்வவளம் அருளும் நிர்ஜலா ஏகாதசி விரதம் ! இன்று மே 31-05-2023, சோபகிருது வருடம்,வைகாசி 17, புதன்கிழமை, ஏகாதசி திதி பகல் 01.46 வரை பின்பு வளர்பிறை துவாதசி. சிறப்பு : ஏகாதசி விரதம், கரிநாள் வழிபாடு : பெருமாளுக்கு துளசி மாலை சாத்தி வழிபடுதல். குறிப்பிட்ட ஒரு ஏகாதசி விரதத்தை அனுஷ்டித்தால் ஓர் ஆண்டில் வரும் 24 ஏகாதசி திதிகளிலும் விரதம் இருந்த பலனைப் பெறலாம். அதுதான் 'நிர்ஜலா ஏகாதசி. 'இந்த ஏகாதசிக்கு 'பீம ஏகாதசி' என்ற பெயரும் உண்டு. நிர்ஜலா ஏகாதசி வைகாசி மாத வளர்பிறையில் வரும் ஏகாதசி நிர்ஜல ஏகாதசி என போற்றப்படுகிறது. பீமனே அனுஷ்டித்த விரதம் என்பதால் இந்த விரதம் பீம விரதம் என்றும் பீம ஏகாதசி என்றும் போற்றப்படுகிறது. வைகாசி மாதம் சுக்ல ஏகாதசி திதி மே 30 இன்று மதியம் 01:07 மணிக்கு தொடங்கி மே 31 அன்று மதியம் 01:45 மணிக்கு முடிவடைகிறது. திதியை முன்னிட்டு, இந்த நிர்ஜல ஏகாதசி விரதம் இன்றய தினம் புதன்கிழமையன்று கடைபிடிக்கப்படுகிறது. பெருமாளுக்கு உகந்த ஏகாதசி திதி புதன்கிழமை கொண்டாடப்படுவது சிறப்பு. பீமனே அனுஷ்டித்த விரதம் ஆதலால், இந்த விரதம் 'பீம விரதம்' என்றும் 'பீம ஏகாதசி' என்றும் பெயர் பெற்றது. 'நிர்ஜலா ஏகாதசி விரதத்தை அனுசரிப்பவர்களுக்குச் சகல பாவங்களும் தீர்ந்து புண்ணிய பலன்கள் பெருகும். நோய்கள் விலகி ஆரோக்கியம் மேம்படும். செல்வ வளம் பெருகும்' என்கின்றன சாஸ்திரங்கள். இந்த ஏகாதசி விரதமிருப்போர் தங்கள் பாபத்திலிருந்து விடுபடுவார்கள்.அவர்களின் நூறு தலைமுறைக்கான மூதாதையர்களும் தங்கள் பாப சுமையிலிருந்து விடுபடுவார்கள். இன்று தண்ணீர் தானம் செய்பவர்கள் ஒரு கோடி தங்கம் தானம் செய்த பலன் பெறுகிறார்கள். இந்த ஏகாதசியின் சிறப்பை கேட்பவர்கள் வைகுண்டத்தை அடைவார்கள். நிர்ஜல ஏகாதசி தினத்தில் தண்ணீர் தானம் செய்பவர்கள் ஒரு கோடி தங்கம் தானம் செய்த பலன் பெறுகிறார்கள். இந்த ஏகாதசியின் சிறப்பை கேட்பவர்கள் வைகுண்ட பதம் அடைவார்கள். மகத்துவம் நிறைந்த இந்த நாளில் ஒரு குடம் தண்ணீர் தானமாக கொடுக்க முடியாவிட்டாலும் பகவான் மகாவிஷ்ணுவை நினைத்து விரதம் இருந்து ஒரு வாட்டர் பாட்டில் தண்ணீராவது தவித்த வாய்க்கு தானமாக கொடுத்து பாருங்கள் அப்புறம் உங்களுக்கு நடக்கும் நன்மைகளை நீங்கள் அறிவீர்கள். காலையில் எழுந்து நீராடிவிட்டு, வீட்டில் திருமாலின் படத்தின் முன் அமர்ந்து, விஷ்ணு சகஸ்ரநாமம் சொல்லி வணங்க வேண்டும். பின், ஏகாதசியன்று விரதமிருந்து, துவாதசியில் விரதத்தை மலையேற்ற வேண்டும். புராண நூல்களை படிப்பதும், விஷ்ணு சகஸ்ரநாமம், விஷ்ணு பாடல்கள் மற்றும் ரங்கநாதர் ஸ்துதி முதலியவற்றை ஓதுவதுமாக இருப்பது சிறப்பு. நிர்ஜலம் என்றாலே தண்ணீர் கூட உட்கொள்ளாமல் என்று பொருள். அப்படி தண்ணீர் கூட குடிக்காமல் விரதம் இருந்து மகாவிஷ்ணுவை வழிபட வேண்டும். வெற்றி வந்தால் பணிவு அவசியம் தோல்வி வந்தால் பொறுமை அவசியம் எதிர்ப்பு வந்தால் துணிவு அவசியம் எது வந்தாலும் நம்பிக்கை அவசியம்.. தஸ்ய ச நித்யத்வாத் || 2:4/16 || பொருள்: ஜீவாத்மாவிற்கும் புலன்களுக்கும் இடையிலுள்ள தொடர்பு நிலையானதாக இருப்பதாலும் செயல்களுக்குப் பொறுப்பு ஜீவாத்மாவே. நியாய—வைசேஷிகக் கருத்தின் படி ஜீவாத்மா ஒவ்வொரு பிறவியிலும் புதிய புலன்களைப் பெறுகிறது. வேதாந்தமோ புலன்கள் மற்றும் ஜீவாத்மாவின் தொடர்பு நிலையானது என்கிறது. மரணத்தின் போது புலன்களும் ஜீவாத்மாவுடன் மேலுலகங்களுக்குப் பயணம் செய்கின்றன. கண்கள், காதுகள், கைகள் என்றெல்லாம் நாம் உடம்பில் காண்பது புலன்கள் செயல்படுவதற்கான ஒரு இடம் மட்டுமே. இவை ‘கோளகம்’ எனப்படுகின்றன. ஒருவேளை இந்தப் பிறவியில் ஒருவன் கண் பார்வை இல்லாதவனாக இருந்தால் அடுத்தப் பிறவியில் அவன் அப்படியே தொடர வேண்டும் என்பது கிடையாது. ஏனெனில் அவனது பார்வை இழப்பிற்கான காரணம் பார்வைக்குரிய புலன் செயல்படுகின்ற இடமான கண் என்ற பகுதி பழுதடைந்திருந்தது தான்; புலன் எந்த விதத்திலும் பாதிக்கப்படவில்லை. எனவே அடுத்த பிறவியில் அவனது தூல உடம்பில் கண் என்ற பகுதி சரியாக இருக்குமானால் அவன் பார்க்கின்ற திறமை பெற்றவனாகவே இருப்பான். ஜீவாத்மாவிற்கும் புலன்களுக்கும் இடையிலுள்ள தொடர்பு நிலையானது; புலன்கள் செயல்படுவதற்கான பொறுப்பு ஜீவாத்மாவையே சார்ந்தது என்பது இந்த அதிகரணத்தில் தெளிவுபடுத்தப் படுகிறது. இவ்வாறு ஜீவாத்மாவிற்கும் புலன்களுக்கும் இடையிலுள்ள தொடர்பு நிலையானது; புலன்கள் செயல்படுவதற்கான பொறுப்பு ஜீவாத்மாவையே சார்ந்தது என்பது இந்த அதிகரணத்தில் தெளிவுபடுத்தப் படுகிறது. பள்ளியறை பூஜைக்கு பல்லக்கில் சிவன் நகர்வலம் வரும் போது சிவபுராணம் படிக்க வேண்டும். பள்ளியறை பூஜையை தினம் தினம் தரிசனம் செய்தாலே வளமான வாழ்க்கை அமையும். பள்ளியறை பூஜைக்கு பல்லக்கு தூக்கி சுமக்கும் பாக்கியம் பெற்றவர்கள் ஆயிரம் கோடி ரூபாய்க்கு அதிபதிகளாக மாறுவார்கள். பள்ளியறை பூஜைக்கு பூக்கள் கொடுப்பவர்களுக்கு சகல ஐஸ்வர்யங்களும் கிடைக்கும். பள்ளியறை பூஜைக்கு நெய், நல்லெண்ணெய் கொடுப்பவர்களுக்கு கண் பிரச்சினைகள் தீரும். பெண்களுக்கு திருமணம் நடைபெற ஒருவருடம் வரை தினமும் பள்ளியறை பூஜையில் பங்கேற்க வேண்டும். ஆயில்யம் நட்சத்திரமும் செவ்வாய்கிழமையும் இணைந்து வரும் நாளில் பள்ளியறை பூஜைக்கு தேவையான பொருட்களை இறைவனுக்கு கொடுக்க வேண்டும். கண் நிறைந்த கணவர் கிடைப்பார். லலிதாம்பிகையை எவரொருவர் கெட்டியாகப் பிடித்துக்கொண்டு, அவளின் திருவடிகளைச் சரணடைந்து, வணங்கி வருகிறார்களோ... அவர்களின் அனைத்து குறைகளையும் களைந்தெடுத்து அருளுவாள். சகல செளபாக்கியங்களையும் வழங்கிக் காப்பாள் சந்திராஷ்டம சந்திராஷ்டம நாளில் விநாயகருக்கு பால் அபிஷேகம் செய்வது நல்லது. அம்மன் கோவிலுக்கு சென்று அர்ச்சனை செய்து வரலாம். சந்திராஷ்டம நாளில் எந்த ஒரு செயலையும் ஆரம்பிக்கும் முன் குலதெய்வத்தை யும், முன்னோர்களையும், இஷ்டதெய்வத்தையும் வணங்கி விட்டு ஆரம்பிப்பது நன்மை தரும். இப்படிச் செய்தால் காரியத்துக்கு எந்தத் தடையும் வராது. சந்திராஷ்டமம் நாளில் காலை எழுந்தவுடன் குளித்து முடித்து விட்டு சந்திரனை நினைத்து ஓம் ஸ்ரீ சந்திராய நமஹ' என்ற மந்திரத்தை உச்சரித்து விட்டு, அதன் பின்பு அன்றாட வேலைகளை தொடங்கினால் சந்திராஷ்டமத்தால் உங்களுக்கு பெரிய பிரச்சினைகள் எதுவும் வராது. சந்திராஷ்டம நாள் என்று உங்களால் முடிந்த வரை ஊனமுற்றவர்களுக்கு உதவி செய்ய வேண்டும். எந்த உதவியாக இருந்தாலும் சரி, ஒரே ஒரு ஊனமுற்றவர்களு க்கு அந்த உதவியை செய்து விடுங்கள். சந்திராஷ்டம நாளில் ரசகுல்லா சாப்பிட தோஷம் நீங்கி விடும். அதே போல சந்திராஷ்டம நாளில் கைகளில் மஞ்சள் கயிறு கட்டிக்கொள்ளலாம் பாதிப்பு குறையும். (இன்னும் காண்போம்)
பிரம்ம ஸூத்ரம் 267:
புலன்கள்:
__________8.புலன்கள்____________
9ஆம் நாள் : திருத்தேர் திருவீதி உலா
அதிகாலை 4.00 மணிக்கு: சிறப்பு அபிஷேகம் பூஜைகள் & வழிபாடு
காலை 9.00 மணியளவில் கைலாய வாத்தியம் விண்ணை தொட திருதேர் வடம் பிடித்தல் நிகழ்வு தொடக்கம்
நடக்கவிருக்கும் சுகவனேஸ்வரர் தேர் திருவிழாவை ஒட்டி அனைத்து அடியார் பெருமக்களுக்களுக்கும் & கைலாய வாத்தியம் குழு அன்பர்களுக்கும் தங்குவதற்கும் & அன்னம்பாளிப்பிற்கும் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டுள்ளது......
இடம் : ஐயப்பன் கோவில் மண்டபம் டவுன் ரயில் நிலையம் அருகில் முதல் அக்ரகாரம் , சேலம் - 01) தர்ம சாஸ்தா ஆலயம்...
மேலும் தொடர்புக்கு :
ஜெயவேல் : 9344378857
குரு பிரகாஷ் : 9566679308
சக்கரவர்த்தி : 9944909721
இந்த்ரிய அதிகரணம்
பிரதோஷம் என்பது !!
பிறவற்றில் தோஷம் இருக்கிறதோ இல்லையோ !!
உன்
அகத்தில் தோஷம் இருக்கு !!
அதை
நீயே உணர்ந்து,
நீயே உன்னை கொட்டி, திருத்திக்கொள் !!
என்று மெய்யுணர்த்தும் நாள் ..
திருச்சிற்றம்பலம்
நடராஜா நடராஜா
இரண்டாம் அத்தியாயத்தின் இந்தப் பகுதி புலன்களைப் பற்றிக் கூறி வருகிறது. முதல் 3 அதிகரணங்கள் புலன்களின் படைப்பு, எண்ணிக்கை மற்றும் அளவு பற்றி பேசியது. 7 ஆம் அதிகரணம் புலன்களுக்குப் பின்னால் இருக்கின்ற அதிஷ்டான தேவதைகள் பற்றிக் கூறியது. இந்த அதிகரணம் புலன்களும் பிராணனும் வேறானவை என்பதைத் தெரிவிக்கிறது.
பிராணன், ‘முக்கியப் பிராணன்’ என்றும், புலன்கள் ‘கௌணப் பிராணன்’ என்றும் கூறப்படுவதாக ஏற்கெனவே கண்டோம். உபநிஷதங்களில் பல இடங்களில் ‘பிராணன்’ என்ற வார்த்தை இரண்டிற்கும் பயன்படுத்தப்படுவதும் உண்டு. இதன் காரணமாக இரண்டும் ஒன்றே என்று கருதக் கூடாது என்பதை இந்த அதிகரணம் கூறுகிறது.
அது மட்டுமின்றி, பிருஹதாரண்யகத்தில் (1:5.21) புலன்கள் பிராணனின் உருவை ஏற்றுக் கொண்டதாக வருகிறது. அப்படியானால் புலன்களும் பிராணனும் ஒன்று என்றுதானே ஆகிறது. எனவே பிராணன் மற்றும் புலன்கள் ஆகிய இரண்டையும் ஒரே பிராணனின் செயல்பாடுகளாக ஏன் கருதக் கூடாது என்ற கேள்வியும் எழலாம்.
நான்கு வெவ்வேறு செயல்களைச் செய்தாலும் மனம் ஒன்றே. அது போல், புலன்கள் 11 மற்றும் பிராணன் 5 என்ற அனைத்தும் ஒரே பிராணனின் செயல்பாடுகளே என்று ஏன் கொள்ளக் கூடாது?
இதற்குப் பதிலாக அமைகிறது இந்த அதிகரணம். இதில் 3 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
17. புலன்களும் பிராணனும் வெவ்வேறானவை______
த இந்த்ரியாணி தத்வ்யபதேசாதன்யத்ர ச்ரேஷ்டாத் || 2:4.17 ||
பொருள்: உபநிஷதங்களில் புலன்கள் மற்றும் பிராணன் தனித்தனியாக கூறப்படுவதால் புலன்கள் பிராணனிலிருந்து வேறுபட்டவை.
முண்டக உபநிஷதம் (2:1.3) படைப்பு பற்றி பேசும் போது பிராணனும் புலன்களும் தனித்தனியாகப் படைக்கப்பட்டதைத் தெரிவிக்கிறது. எனவே பிராணனும் புலன்களும் வெவ்வேறானவை.
(இன்னும் காண்போம்).
268.
பிரம்ம ஸூத்ரம் 269:
உலகின் படைப்பு:
_________9.உலகின் படைப்பு_________
ஸம்ஜ்ஞா மூர்த்தி க்ல்ருப்தி அதிகரணம்
இரண்டாம் அத்தியாயத்தின் இந்தக் கடைசிப் பகுதியில் இதுவரை சூட்சமப் பிரபஞ்சப் படைப்பு, அதாவது, சூட்சம உடம்பின் (11 புலன்கள்+ 5 பிராணன்) படைப்பு பற்றி கண்டோம் இந்த இறுதி அதிகரணம் தூலப் பிரபஞ்சத்தின் படைப்பு பற்றிப் பேசுகிறது.
இறைவனே இந்த உலகைப் படைத்தார் என்பது பிரம்ம ஸூத்ரத்தின் ஆதார ஸ்ருதியாக இருந்து வருகிறது, அந்த இறைவன் எப்படி உலகைப் படைத்தார் என்பதை இந்த அதிகரணம் விளக்குகிறது. இதில் 3 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
20. படைப்பு எப்படி நிகழ்ந்தது?_________
ஸம்ஜ்ஞாமூர்த்திக்ல்ருப்திஸ்து த்ரிவ்ருத்குர்வத உபதேசாத் || 2:4.20 ||
பொருள்: பெயரும் உருவமும் கொண்ட இந்தப் பிரபஞ்சத்தைப் படைத்தவர் இறைவன். அவர் அடிப்படை மூலகங்களை மும்மூன்றாகச் செய்ததன் மூலம் இந்த உலகைப் படைத்தார். இவ்வாறு வேதங்கள் கூறுகின்றன.
படைப்பிற்கு முன்னால் அனைத்தும் இறைவனிடம் ஒடுங்கியிருந்தன. அங்கே பெயர், உருவம் போன்ற பாகுபாடுகள் இல்லை. படைப்பிற்குப் பின்னரே பிரபஞ்சம் தனித்துவம் பெற்று, பெயர்களும் உருவங்களும் கொண்ட பல்வேறு பொருட்களும் உயிரினங்களும் கொண்டதாக வெளிப்படுகிறது. இந்தப் பிரபஞ்சத்தைப் படைத்தவர் இறைவன்.
அனைத்து படைப்பிற்கும் ஆதாரமாகத் திகழ்பவை ஐந்து மூலகங்கள். (பஞ்ச பூதங்கள்). இவை படைப்பிற்கு முன்னால் சூட்சம நிலையில் இருந்தன. அவை தூலமாக வெளிப்படுவதே படைப்பு. சூட்சம நிலையில் இருந்த மூலகங்கள் எவ்வாறு தூல நிலையைப் பெற்றன?
வைகாசி அனுஷம் மஹா பெரியவா ஜெயந்தி ....!!!
.
காஞ்சி தந்த கருணை வள்ளல் , கலியுகத்தில் நடமாடும் சங்கரன் ஆக வலம் வந்தவர். நாத்திக இருள் தமிழகத்தை சூழ்ந்த போது ஆத்திக சூரியனாக ஜொலித்தவர் ...
காஞ்சி மகா பெரியவா அவதரித்த வைகாசி அனுஷ புண்ணிய தினம் இன்று ...
மகாபெரியவரின் பொற் பாதங்களை பணிந்து , சனாதன தர்மத்தை காப்பாற்ற நம்மாலான முயற்சிகளை செய்து வருவோம் ....
.
.மஹா பெரியவா ஜெயந்தி ஸ்பெஷல் !
வைகாசி அனுஷம் !
"பார்த்துக்கிட்டே இருக்கத் தோணுது
பெரியவாளை பார்த்துக்கிட்டே இருக்கத் தோணுது"
தென்னாடுடைய பெரியவா போற்றி !
எந்நாட்டவர்க்கும் இறைவா போற்றி !
சர்வக்ஞா சர்வ வ்யாபி பெரியவா போற்றி !
மாயப்பிறப்பறுக்கும் மஹா பெரியவா
அடி போற்றி ! போற்றி !
விஸ்வரூப தரிசனம் காண...பக்தர்
விடியகாலை காத்திடும் போது
வாழ்த்தொலிகள் ஒலித்திடும் போது
மேனா விளக்கினிலே துயில் எழும் போது
பெரியவாளை பார்த்துக்கிட்டடே இருக்கத்தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
பஞ்சாங்கம் படித்திடும் போது
செவியில் பாங்காக கேட்டிடும் போது
பணிவோர்கள் யார் எனும் போது
யாதும் புரியார் போல் நடித்திடும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத்தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
மங்கள நீராடிடும் போது
மெதுவாய் மூழ்கியே எழுந்திடும் போது
மேலாடை போர்த்திடும் போது
திருநீறு மேனியெல்லாம் பூசிடும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
அனுஷ்டானம் துவக்கிடும் போது
அழகாய் ஆசமனம் புரிந்திடும் போது
அதிகாலை ஒரு மணி நேர ஜபத்தில்
ஆழ்ந்தழகாய் அமர்ந்திடும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஓர் மணி தான் நிறைவுறும் போது
மணியும் ஓசையுடன் ஒலித்திடும் போது
ஓர் இரு கண் திறந்திடும் போது
விந்தை யீதனையாம் வியந்திடும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜபம் முடிந்து நோக்கிடும் போது
கண்ணால் ஜயம் உனக்கு என்றிடும் போது
ஜகம் எல்லாம் மறந்திடும் போது
அந்த க்ஷண நேர பூரிப்பின் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
கை தட்டி அழைத்திடும் போது
பாலு ஸ்ரீகண்டன் உடன் வரும் போது
வேதபுரி விரைந்திடும் போது
மௌலி குமரேசன் குழைந்திடும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
தண்டமதை ஏந்திடும் போது
அழகாய் தளிர்நடை தான் போட்டிடும் போது
தொண்டர் படை உடன் வரும் போது
நாமும் திருவீதி வலம் வரும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
தரிசனம் தான் தர வரும் போது
ஒவ்வோர் இடமாக நகர்ந்திடும் போது
தனியாக நடந்திடும் போது
முன்னால் படி என்று ஒளி வரும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
மேனாவில் அமர்ந்திடும் போது
பின்னர் மரத்தடியில் இருந்திடும் போது
மேடை மேல் ஏறிடும் போது
வந்தோர் மனம் எல்லாம் களித்திடும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
மலராகக் குவிந்திடும் போது
பக்தர் கரம் சேர குவித்திடும் போது
மனமார ஏற்றிடும் போது
மலரை சிரம் சேர போட்டிடும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
பூவினந்தான் சேர்ந்திடும் போது
கொன்றை சரமாகத் தான் வரும் போது
தாமரையும் உடன் வரும் போது
சிரம் மேல் சூட்டியுடன் சிரித்திடும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
மல்லிகைப் பூ மலர் வரும் போது
அல்லி மூவகையும் மலர்ந்திடும் போது
மெய்யன்பர் கொணர்ந்திடும் போது
ஏற்று மணம் எங்கும் பரப்பிடும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
பழமாக குவித்திடும் போது
அன்பர் தொழுதேற்ற தினம் வரும்போது
பழுதில்லா மனம் எனும்போது
பார்த்து அழகாக கரம் தொழும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
வந்தோரை விளக்கிடும்போது
அவரின் தந்தை யார் என்றிடும் போது
சொந்தம் கூற் எனும் போது
அன்னார் முந்தை எல்லாம் தான் சொல்லும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
மானசீக பூஜையின் போது
கரத்தால் வந்தனைகள் புரிந்திடும் போது
உபசாரம் பல செய்யும் போது
மலர்கள் திருக்கரத்தால் கொட்டிடும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
பத்திரிக்கை படித்திடும் போது
மூக்குக் கண்ணாடி அணிந்திடும் போது
நான்கைந்து மாற்றிடும் போது
கூடைக்குள் எடுத்து வைத்திடும்போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
லென்ஸ் எடுத்து படித்திடும் போது
கையால் டார்ச் அடித்து படித்திடும் போது
புத்தகங்கள் படித்திடும் போது
கீழேவைக்காமல் முடித்திடும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
பிரசாதம் பல வரும் போது
திருநீற் குங்குமங்கள் இட்டிடும் போது
தேங்காயை தொட்டிடும் போது
கொண்டு வந்தோர்க்கே திருப்பிடும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
தீர்த்தங்கள் வந்திடும் போது
ஹோமம் செய்வோர்கள் கொணர்ந்திடும் போது
ரட்சைகள் உடன் வரும் போது
நெற்றித்திலகம் என தரித்திடும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
தஞ்சமென வந்திடும் போது
ஏழை திருமணங்கள் என வரும் போது
அஞ்சேல் என அருளிடும் போது
வாரி தங்கம் என வழங்கிடும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
அருள் எனக்கு என்றிடும் போது
கோவில் குடமுழுக்கு என வரும்போது
அருள் மழையாய் பொழிந்திடும்போது
பூர்ணபலம் கொடுத்து மகிழ்ந்திடும்போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
புறங்கையை தட்டிடும் போது
அழகாய் ஒய்யார நடையிடும் போது
வேகமுடன் நடந்திடும் போது
சீடர் ஓடியுடன் வழி செய்யும்போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
பாலகுரு படித்திடும் போது
அங்கே பாஷ்ய பாடம் நடந்திடும் போது
பெருங்குருவாய் அமர்ந்திடும் போது
பரிவாய் தீஷண்யம் வீற்றிடும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
சர்ச்சைகள் நடந்திடும்போது
தானும் சந்தேகம் கேட்டிடும் போது
விற்பன்னர் விளக்கிடும் போது
தெளிவாய் விளக்கங்கள் தான் தரும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
வலக்கரத்தால் அருளிடும் போது
இதமாய் இடக்கரத்தால் அருளிடும் போது
இரு கரத்தால் அருளிடும் போது
மேலே உயர்க்கரத்தால் அருளிடும்போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
விழியிரண்டால் நோக்கிடும் போது
கனிவாய் மொழி சொல்லும் போல் நோக்கிடும் போது
கருவிழியால் நோக்கிடும் போது
கருணை மொழித் தாய்போல் நோக்கிடும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
அருள்நோக்காய் நோக்கிடும் போது
மனதில் இருள்நீக்க நோக்கிடும் போது
களி நோக்காய் நோக்கிடும் போது
ஞான ஒளிநோக்காய் நோகிடும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
மெதுவாக நடந்திடும் போது
கமல பதமலரை கண்டிடும் போது
பதமாக நடையிடும் போது
மனதும் இதமாக சுகம் பெரும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
அபிஷேகம் நிறைவுறும் போது
பூஜை ஹாரத்தி நடந்திடும் போது
அவசரமாய் விரைந்திடும் போது
சந்திர மௌலீஸ்வர் வலம் வரும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
குருவணக்கம் செய்ய சொல்லும் போது
ஆதி குருபீடம் பணி செய்யும் போது
என் முறை தான் வணங்கிடும் போது
தோடகாஷ்டகம் தான் முடித்திடும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
காய்கறிகள் குவித்திடும் போது
பிக்ஷாவந்தனத்தார் கொணர்ந்திடும் போது
ஒவ்வொன்றாய் ஆய்ந்திடும் போது
அவற்றை தனித்தனியாய் வை எனும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
அரிசி எங்கே என்றிடும் போது
பருப்பு வகைகள் என்றிடும் போது
வெல்லம் எங்கே என்றிடும் போது
தரமாய் வகைபிரித்து நகைத்திடும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
வாழைக்காய் வைத்திடும் போது
அவரை வெண்டைக்காய் உடன் வரும் போது
மென்விரலால் அள்ளிடும் போது
வந்தோர் எண்ணமெல்லாம் குளிர்ந்த்திடும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
பழவகைகள் பார்த்திடும் போது
கீரை பசுக்களுக்கு என வரும் போது
வேறு வகை கொண்டிடும் போது
தானே பசுக்களுக்கு ஊட்டிடும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
வேழம் தான் முன்வரும் போது
கையால் வாழைக்கனி கொடுத்திடும் போது
உண்டாயா என்றிடும் போது
யானை கொண்டாட்டம் கொண்டிடும் போது
பெரியவாளை பார்த்துக்கிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
மனை போட்டு அமர்ந்திடும் போது
முறையாய் மாத்யானியம் புரிந்திடும் போது
மென்கரத்தால் ஜபித்திடும் போது
இமைகள் மூடித் தவம் தான் செய்யும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
காட்சிக்கள் பல தரும் போது
வந்தோர் யாவர்க்கும் விடை தரும்போது
பிஷைக்கு இலை கொளும்போது
தானும் பிஷைக்கு திரும்பிடும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
பசி சேர்த்து வந்திடும் போது
கயிற்றுக் கட்டில் மேல் அமர்ந்திடும்போது
கற்கண்டை மென்றிடும் போது
ஏலம் லவங்கம் தான் சுவைத்திடும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
காத்திருப்போர் நிறைந்திடும்போது
தானும் காத்திருந்தே அகன்றிடும் போது
குறை சொல்வோர் கேட்டிடும் போது
மேலும் கருணை கொண்டு அருளிடும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
மதியத்தில் காத்திடும் போது
அயலும் நேரத்தும் அருளிடும் போது
மனமார சிரித்திடும் போது
வந்தோர் மகிழ்வோடு விடை பெறும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
மாலைத்தான் வந்திடும் போது
மீண்டும் மெய்யன்பர் சேர்ந்திடும் போது
மெதுவாக வெளிவரும் போது
மாலை மதியம் போல் களி தரும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
திருநீறு அணிந்திடும் போது
மாலை அனுஷ்டானம் புரிந்திடும் போது
முக்காலம் முடிந்திடும் போது
இதையே எக்காலம் புரிந்திடும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
பிரதோஷ பூஜையின் போது
சிரஸில் ருத்ராட்சம் தரித்திடும் போது
மார்பெங்கும் அணிந்திடும் போது
மாலை மலை போல மிளிர்ந்திடும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
இரவென்னும் வேளையின் போது
பக்தர் நிறைகின்ற நேரத்தின் போது
இரக்கம் தான் மேலிடும் போது
இதையாய் எழுந்திட்டே அருள் செய்யும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஓய்வுக்கு அமர்ந்திடும் போது
கயிற்றுக் கட்டில் மேல் ஓய்ந்திடும் போது
ஓரிருபேர் வந்திடும் போது
அவரின் குசலம் தான் கேட்டிடும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
விஸ்ராந்தி பொழுதெனும் போது
தொண்டர் விநயத்தோடு இயம்பிடும் போது
குழந்தை போல் கேட்டிடும் போது
அவரின் வேண்டலுக்கு இணங்கிடும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
மேனாவுள் அமர்ந்திடும்போது
மீண்டும் ஓர் முறை தான் நோக்கிடும் போது
ஓர் கதவைமூடிடும் போது
திறந்த ஓர் கதவால் பார்த்திடும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா
யாரும் தான் இல்லை எனும் போது
மேனா கதவைத்தான் முடிடும் போது
துயில் கொண்டார் இவர் எனும் போது
நாமும் தாலாட்டு இசைத்திடும் போது
பெரியவாளை பார்த்துகிட்டே இருக்கத் தோணுது
ஹர ஹர ஹர சங்கரா ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர ஹர சங்கரா ஜய ஜய ஜய சங்கரா
ஹர ஹர சங்கர ஜய ஜய சங்கர
சம்போ சங்கர சாம்ப சதாசிவ சங்கர
பிரதோஷ சங்கர பிரத்யக்ஷ சங்கர
ஓரிக்கை சங்கர ஓங்கார சங்கர
ஹர ஹர சங்கர ஜய ஜய சங்கர
இதற்கு சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (6:3.3—4), ‘மும்மைச் செயல்முறை (த்ரிவ்ருத்கரணம்) என்ற ஒரு செயல்முறையைக் கூறுகிறது. இதன்படி முதலில் ஒவ்வொரு மூலகமும் இரண்டாகப் பிரிகின்றன. அவற்றில் ஒரு பகுதி மேலும் இரண்டாகப் பிரிந்து, எஞ்சியுள்ள மூலகங்களுடன் சேர்க்கின்றன. இந்த செயல்முறையின் படி ஒவ்வொரு மூலகமும் மற்ற இரண்டு மூலகங்களின் கலப்பாக மாறும் போது தூல நிலையைப் பெறுகிறது. இந்த மும்மைச் செயல்முறைக்கு பிறகு எந்த ஒரு மூலகமும் தனி மூலகமாக இருப்பதில்லை; அதில் மற்ற மூலகங்களும் சேர்க்கின்றன:
அனைத்து படைப்பிற்கும் ஆதாரமாகத் திகழ்பவை ஐந்து மூலகங்கள். (பஞ்ச பூதங்கள்). இவை படைப்பிற்கு முன்னால் சூட்சம நிலையில் இருந்தன. அவை தூலமாக வெளிப்படுவதே படைப்பு.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 270:
உலகின் படைப்பு தொடர்ச்சி:
(சென்ற பதிவின் தொடர்ச்சி)
(அடிப்படை மூலகங்கள் 5 என்றே மற்ற உபநிஷதங்களும் பிற்கால வேதாந்த நூல்களும் கூறுகின்றன. சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தில் ஆகாசமும் காற்றும் கணக்கில் சேர்த்துக் கொள்ளப்படவில்லை. இவை இரண்டையும் சேர்த்தால் ‘மும்மைச் செயல்முறை’, ‘ஐம்மைச் செயல்முறை (பஞ்சீகரணம்) ஆகிறது. அதன் படி,
ஆகாசம் = ½ ஆகாசம்+ 1/8 காற்று + 1/8 அக்கினி + 1/8 தண்ணீர் + 1/8 பூமி
காற்று = ½ காற்று + 1/8 அக்கினி + 1?8 தண்ணீர் + 1/8 பூமி + 1/8 ஆகாசம்
அக்கினி = ½ அக்கினி + 1/8 தண்ணீர் + 1/8 பூமி + 1/8 ஆகாசம் + 1/8 காற்று
தண்ணீர் = ½ தண்ணீர் + 1/8 பூமி + 1/8 ஆகாசம் + 1/8 காற்று + 1/8 அக்கினி
பூமி = ½ பூமி + 1/8 ஆகாசம் + 1/8 காற்று + 1/8 அக்கினி + 1/8 தண்ணீர்
---- வேதாந்த ஸாரம், 99 )
அக்கினி = ½ அக்கினி + ¼ தண்ணீர் + ¼ பூமி
தண்ணீர் = ½ தண்ணீர் + ¼ அக்கினி + ¼ பூமி
பூமி = ½ பூமி + ¼ தண்ணீர் + ¼ அக்கினி
இவ்வாறு தூல நிலை பெற்ற மூலகங்களிலிருந்து பெயரும் உருவமும் கொண்ட உலகங்களும் உயிரினங்களும் தோன்றுகின்றன. மும்மைச் செயல்முறையை வகுத்தவர் ஆதலால் இறைவன் இங்கே ‘த்ரிக்ருத்’ என்று கூறப்படுகிறார்.
இறைவனே இவ்வாறு அடிப்படை மூலகங்களைச் சேர்த்து பிரபஞ்சத்தையும் உயிர்களையும் படைக்கிறார்.
இங்கே யாரும் எதைப்பற்றியோ ?? யாரைப்பற்றியோ பேசவில்லை ...
மாறாக
தன்னை தான் பற்றி !!
அதில் எழும் தன் உணர்வின் தன்மையை தான் பேசுகிறார்கள் !!
எதை பற்றி பேசுவதாக இருந்தாலும் அதை உள்வாங்கி !!
தனக்கு சாதகமான சாத்தியக்கூறுகளை அதனோடு பொருத்தி !!
அதை பற்றி சொல்வது போலவே !!
தன தன்மைகளை தானே சொல்கிறார்கள் ..
இதில்
அதை பற்றி பேசுகிறார் என்று நீங்கள் நம்பினால் !!
நீங்கள் உங்களில் விழிப்புணர்வு நிலையை இழந்து !!
பேசுபவர் வசப்பட்டு கேட்டு கொண்டு இருக்கிறீர்கள் ??
நீர் சுவை அற்றது!
ஆனால் நீரை அருந்தும் போது, அந்த நீர்; சுவை என்கிற எல்லைக்குள் தன்னை ஆட்படுத்தாத அற்புதமான உணர்வு ஒன்றைத் தருகிறது. இந்த உணர்வுக்கு ஈடு இணையாக நீங்கள் கீழ் வருவனவற்றை எதையாவது கூற முடியுமா?
நீரை சர்பத் ஆக்கி பருகும் போதும், நீரை டீ காபி ஆக்கி பருகும் போதும், நீரை சாம்பார் ஆக்கி சாப்பிடும் போதும்...
நாம் ருசி என்கிற அனுபவ எல்லைக்குள் நீரை கொண்டு வந்து விடுகிறோம். ஏனெனில் நீரானது சர்பத் ஆகியவுடன் அது நாக்கின் அனுபவத்திற்குள் வந்து ருசி என்கிற பதத்திற்கு ஆளாகிறது. வெறும் நீர் நாக்கின் எல்லைக்குள் வராது. எனவே வெறும் நீரை நாம் ருசி எனும் அளவீடால் அளப்பதில்லை.
ஆக
வெறும் நீர் அனுபவ எல்லையை கடந்தது. சர்பத் அனுபவ எல்லைக்குள் அனுபவமாகி விடுகிறது. அது ஐம்புலணில் ஒன்றான நாக்குடன் தொடர்பு ஏற்படுத்துவதால்!
ஆன்மாவானது இந்த வெறும் நீர் தரும் உணர்வாகும். மேலும் ஆன்மா ஐம்புலன் எல்லைக்குள் விருந்தாகாது. அவைகளின் அனுபவமாகி விடாது.
ஆன்மாவைக் கொண்டு மனிதன் எனும் சர்பத் உருவாக்கப் படும் பொழுது ஆத்மன் ருசி எனும் அனுவப எல்லைக்குள் வந்து விடுகிறான்.
எங்கே மாற்றங்கள் நடைபெற்ற வண்ணம் உள்ளதோ அங்கே அந்த மாற்றங்களுக்கு ஆதாரமாக மாறாத ஒன்று இருந்தே ஆக வேண்டும். மாற்றங்கள் எல்லாம் வட்டப்பாதை இயக்கங்கள்தான். அதற்கு மாறாத அச்சு ஒன்று உண்டு. அந்த மாறாத ஒன்று ஐம்புலன் எல்லைக்குள் வந்து நமக்கு அனுபவம் ஆகவில்லை என்பதற்காக அப்படி ஒன்று இல்லை என்பது பகுத்தறிவுக்கு ஒவ்வலாம். பாராட்டைப் பெறலாம்;
ஆனால் அறிவைக் கடந்த ஒரு நிலை ஒவ்வொருவருக்கும் ஆதாரமாக உள்ளது!
தவம் அதை மீட்டெடுக்கிறது!
அதே நாம் எதையும் எப்படி பேசுகிறோம் என்று சிந்தித்தால் ??
நம்மை போலவே தான், தன்னை பற்றி தானே சொல்கிறான், எதையோ பற்றி சொல்வது போல என்ற மெய் புரிந்துவிடும் ..
நீ
கற்றதும்
கற்க்காது போனதும்..
கற்றுக்கொண்டு இருப்பதும்..
இனி கற்க இருப்பதும்...
உன்னை தான்..
உன்னை நீ அறிய கற்றுக்கொள்ள வந்ததே உடல் என்னும் சீருடை அணிந்து, சக மாணவர்கள் கூட கலந்து வாழ்க்கை என்ற படிக்கும் காலம் கொண்ட பூமி பள்ளியில்..
செயல்முறை வகுப்புகள் மட்டுமே நிறைந்த பாடம் கற்று கொடுக்கிறான் இறைவன்..
#சிந்திப்போமே
கடவுள் வேதத்தைக் கற்று
அடையப் படுபவன் அல்லன்
ஆயிரம் முறை சொன்னாலும்...
இந்த உண்மை உரைக்குமா????
மாயையின் பிடியிலிருந்து மிள முடியுமா??
ஒன்னுமே புரியாமல்......
"உடம்பு,உடம்பு" என்றே ஓடுகிறாய்.
உள்ளே பார்
விதிமுறைகளை மீறாமல் மதித்து உடன்பட்டு இணைந்து ஒத்துழைத்து ஏமாற்றாமல் விளையாடினால் வெற்றி இனிக்கும்..
வாழ்க்கையும் அப்படித்தான்..
எல்லாமே பு.ரியும்!
கட உபநிஷத் விளக்குகிறது.
கடவுள் வேதத்தைக் கற்று அடையப் படுவது அன்று.
புத்திக் கூர்மையாலோ
அதிக அளவில்
சாத்திர விளக்கத்தைக் கேட்பதாலோ
கடவுள் அடையப் படுவதில்லை.
கடவுள்
யாரை ஆட்கொள்கிறானோ,
கடவுளது
திருவருளை யார் பெறுகிறாரோ
அவரே கடவுளை அடைகிறான்.
அவரிடத்து தான் கடவுள் தனது சொரூபத்தில் மிளிர்கிறது.
இப்படியாக
அவனது அருளாலேயே
அவன் அறியப் படுகிறான்
என்று கடோபநிஷத்
விளக்குகிறது.
ஸ்லோகத்தைக் காணலாமே.
नायमात्मा प्रवचनेन लभ्यो
न मेधया न बहुना श्रुतेन ।
यमेवैष वृणुते तेन लभ्यः
तस्यैष आत्मा विवृणुते तनूꣳ स्वाम् ॥ २३॥
நாயமாத்மா ப்ரவசநேந லப்யோ
ந மேধயா ந বஹுநா ஶ்ருதேந் ।
யமேவைஷ ভৃணுதே தேந லভ்யঃ
தஸ்யைஷ ஆத்ம விভৃணுதே தநூண்গ ஸ்வாம் ॥ 23॥
- கடோபநிஷத் (1-2-23)
திருவருள் பெறுவோம்.
பேரானந்தத்தில் திளைப்போம்.
தன்னை தான் கற்க வந்தோம் என்று உணர்ந்து..
தன்னை படிக்க அருளியதை தொலைத்து..
மீண்டும் மீண்டும் படிக்க வந்து கொண்டே இருக்கோம்...
தேற பெற்ற வாய்ப்பு, பயன்படுத்தி கொள்வோமா ??
நாம் விருப்பதில் இருக்கு சூட்சமம்..
அப்புறம்
எதை பற்றி பேசுகிறான் என்று மெய் புரிந்து !!
அவனின் சுய வாக்குமூலத்தை தான் ஒப்பிக்கிறான் என்று சிரிப்பே வரும் ..
பற்றி பேச தன்னை கடந்து வேறேதும் தனக்கே இல்லாத போது ??
எதை பற்றி பேச போகிறான் ??
இறைவனே உலகைப் படைக்கிறார் என்பதை பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் (1:4.7), ‘ஆரம்பத்தில் இறைவன் மட்டுமே இருந்தார். பிறகு பெயரும் உருவங்களும் நிறைந்த இந்த உலகை அவர் படைத்தார்’ என்று கூறுகிறது.
" ஜீவாத்மா தனது வினைப் பயன்களை அனுபவித்து, முக்தி பெறுவதற்காகவே உலகம் படைக்கப்படுகிறது. மாறாக, உலகைப் படைப்பதற்கென்று இறைவனுக்கு வேறெந்த நோக்கமும் இல்லை. மாண்டூக்ய காரிகையும் (2:16), இறைவன் முதலில் ஜீவாத்மாக்களைப் படைத்து விட்டு பிறகு உலகைப் படைத்ததாகக் கூறுகிறது. "- உலகை படைப்பதற்கு நோக்கமில்லை என்றால் ஜீவாத்மாக்களை படைப்பதன் நோக்கமென்ன. ஜீவாத்மா தனது வினைப்பயன்களை அனுபவித்து முக்தி பெறுவதற்காகவே உலகம் படைக்கப்பட்டதென்றால், முதலில் ஜீவாத்மாக்களை படைத்து விட்டு உலகை படைத்தாறென்றால், முதன்முதலில் படைக்கபட்ட ஜீவாத்மாக்களுக்கு எவ்விதம் வினைப்பயன் வந்தது.
ஆனால் சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (6:3.2), ‘இந்தச் சூட்சம உலகில் (சூட்சம சரீரங்களில்) நான் ஜீவாத்மாவாக நுழைவேனாக! ஜீவாத்மாவில் நுழைந்து, இந்த பெயர்களும் உருவங்களும் கொண்ட உலகைப் படைப்பேனாக!’ என்கிறது. இங்கே மேலோட்டமாகப் பார்க்கும் போது, ஜீவாத்மாவே உலகைப் படைப்பதாகத் தோன்றுகிறது. இதனை எப்படிப் புரிந்து கொள்வது?
ஸ்ரீசங்கரர் சுட்டிக் காட்டுகிறார், ஜீவாத்மா தனது வினைப் பயன்களை அனுபவித்து, முக்தி பெறுவதற்காகவே உலகம் படைக்கப்படுகிறது. மாறாக, உலகைப் படைப்பதற்கென்று இறைவனுக்கு வேறெந்த நோக்கமும் இல்லை. மாண்டூக்ய காரிகையும் (2:16), இறைவன் முதலில் ஜீவாத்மாக்களைப் படைத்து விட்டு பிறகு உலகைப் படைத்ததாகக் கூறுகிறது.
‘ஜீவாத்மா உலகைப் படைக்கிறான்’ என்பது உண்மைக்குப் புறம்பான ஒன்று. அத்தகைய ஆற்றல் எந்த ஜீவாத்மாவிடமும் இல்லை. எனவே இதனை ‘ஜீவாத்மாவிற்காக இறைவன் உலகைப் படைக்கிறார்’ என்று பொருள் கொள்ள வேண்டுமென்று ஸ்ரீசங்கரர் சுட்டிக் காட்டுகிறார். ஜீவாத்மா தனது வினைப் பயன்களை அனுபவித்து, முக்தி பெறுவதற்காகவே உலகம் படைக்கப்படுகிறது. மாறாக, உலகைப் படைப்பதற்கென்று இறைவனுக்கு வேறெந்த நோக்கமும் இல்லை. மாண்டூக்ய காரிகையும் (2:16), இறைவன் முதலில் ஜீவாத்மாக்களைப் படைத்து விட்டு பிறகு உலகைப் படைத்ததாகக் கூறுகிறது.
ஜீவாத்மா உலகை படைப்பதில்லை! விசுவாமித்திரர் திரிசங்குவிற்காக ஓர் உலகத்தைப் படைத்தார் என்ற கதை வருகிறதே அது எவ்வாறு
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 271:
எப்படி உருவாகியது?:
21. மூன்று அடிப்படை மூலகங்களிலிருந்து எப்படி தூல உடம்பு உருவாகியது?________
மாம்ஸாதி பௌமம் யதாசப்தமிதரயோச்ச || 2:4.21 ||
பொருள்: மாமிசம் முதலியவை பூமி—மூலகத்திலிருந்து உருவாகின்றன. மற்ற மூலகங்களிலிருந்தும் அவ்வாறே மற்ற பகுதிகள் உருவாகின்றன. இவ்வாறு உபநிஷதங்கள் தெரிவிக்கின்றன.
அடிப்படை தூல மூலகங்கள் எவ்வாறு உருவாயின என்பதை முந்தின ஸூத்ரம் கூறியது.
மூன்று அடிப்படை மூலகங்களிலிருந்து எப்படி தூல உடம்பு உருவாகிறது என்பது சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தில் (6:5.1—4) கூறப்படுகிறது. அரிசி, பார்லி என்றெல்லாம் உண்ணப்படும் உணவு உண்மையில் பூமி---மூலகமே. பூமி—மூலகம் மூன்றாகப் பிரிக்கப்படுகிறது. அதன் தூலப் பகுதி மலம் ஆகிறது. நடுத்தரப் பகுதி சதை ஆகிறது. நுண் பகுதி மனம் ஆகிறது. இவ்வாறே அக்கினி மற்றும் தண்ணீரிலிருந்து தூல உடம்பின் மற்ற பகுதிகளும் உருவாகின்றன:
___________________________
உணவு அக்கினி தண்ணீர் பூமி
____________________________
தூலப் பகுதி எலும்பு மூத்திரம் மலம்
____________________________
நடுத்தரப் பகுதி மஜ்ஜை ரத்தம் சதை
____________________________
நுண் பகுதி வாக்கு பிராணன் மனம்
____________________________
(இன்னும் காண்போம்).
இன்று
#வைகாசிமூலநட்சத்திரத்தில் #கூண்டோடு_கைலாசம் சென்ற
#திருஞானசம்பந்தருடன் சிவனடி சேர்ந்த நாயன்மார்களான
#திருநீலகண்டயாழ்ப்பாண_நாயனார்
#திருநீலநக்க_நாயனார்
#முருகநாயனார் குருபூஜை இன்று: (வைகாசிமூலம்)
இன்று
வைகாசி மூல நட்சத்திரத் திருநாள். பெருமைமிக்க இந்த நாளில் சிவனின் புகழ்பாடி சீலம் கொண்ட நாயன்மார்கள் நால்வரின் குருபூஜை கொண்டாடப்படுகிறது. ஈசனின் பிள்ளையாகவே வளர்ந்த ஞானக் குழந்தையாம் திருஞான சம்பந்தர், திருநீலநக்க நாயனார், இசையால் ஈசனை வசமாக்கிய திருநீலகண்ட யாழ்ப்பாணர், திருப்புகலூர் முருக நாயனார் ஆகிய நால்வரின் குருபூஜை தினம் இன்று. இவர்கள் நால்வருமே ஒரே நாளில், ஒரே ஊரில், ஜோதியில் கலந்தது அதிசயிக்கத்தக்க நிகழ்வு. மேலும் இந்தநாள், திருஞானசம்பந்தரின் திருமண நாளாகவும் அமைந்திருப்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
1. 63 நாயன்மார்களில்
தேவாரம் பாடிய மூவரில் முதன்மையானவரும், உமையம்மை திருமுலைப்பால் கொடுத்த காழிப்பிள்ளையான
#திருஞானசம்பந்தமூர்த்திநாயனார் குருபூஜை இன்று:
" வேதநெறி தழைத்தோங்க மிகுசைவத் துறைவிளங்கப்
பூதபரம் பரைபொலியப் புனிதவாய் மலர்ந்தழுத
சீதவள வயற்புகலித் திருஞான சம்பந்தர்
பாதமலர் தலைக்கொண்டு திருத்தொண்டு பரவுவாம்.
பன்னிரு திருமுறைகளுள் முதல் மூன்று திருமுறைகளை அருளிச் செய்தவர் திருஞானசம்பந்தர். இவர் தம் அருள் வரலாற்றைப் பெரிய புராணத்தில் 1256 பாடல்களால் சேக்கிழார் சுவாமிகள் அழகுற விரித்துரைத்துள்ளார். சைவசமய ஆசாரியர்கள் நால்வரில் முதல் ஆசாரியராகவும், அறுபான் மும்மை நாயன்மார்களில் ஒருவராகவும் விளங்கும் இவர் வரலாற்றை முதன்முதல் சுந்தரர் திருத்தொண்டத் தொகையில்,
`வம்பறா வரிவண்டு மணம்நாற மலரும்
மதுமலர்நற் கொன்றையான் அடியலால் பேணாத
எம்பிரான் சம்பந்தன் அடியார்க்கும் அடியேன்`
எனக் குறிப்பிட்டு அருளியதோடு, தாம் அருளிய தேவாரத் திருப் பதிகங்களிலும் திருஞானசம்பந்தர் பெருமைகளைப் போற்றிப் பாடியுள்ளார்.
திருத்தொண்டர்களின் வரலாறுகளை மேலும் விளக்கி, திருத் தொண்டர் திருவந்தாதி பாடிய நம்பியாண்டார் நம்பிகள், இரண்டு பாடல்களில் இவர் வரலாற்றை அந்நூலில் விளக்கியதோடு பதினொராம் திருமுறையில் இலங்கும் ஆறு பிரபந்தங்களில் திருஞானசம்பந்தர் வரலாற்றையும், அவர் தம் அருள் நலங்களையும், அவர் அருளிய தேவாரத் திருமுறைகளின் பெருமைகளையும் விளக்கியுள்ளார்.
இவ்வாறு மிக விரிந்த புகழாளராகிய திருஞானசம்பந்தர் அருள் வரலாற்றைச் சுருக்கமாகக் காண்போம்.
#தோற்றம்:
சோழவள நாட்டில் பிரமபுரம் வேணுபுரம், புகலி, வெங்குரு, தோணிபுரம், பூந்தராய், சிரபுரம், புறவம், சண்பை, காழி, கொச்சை வயம், கழுமலம் என்னும் பன்னிரு திருப்பெயர்களை உடைய சீகாழிப்பதியில் கவுணியர் கோத்திரத்தில் அந்தணர்குலத்தில் சிவபாத இருதயர் என்னும் வேதியர் ஒருவர் வாழ்ந்து வந்தார். அவர்தம் அருமைத் துணைவியாராக அமைந்தவர் பகவதியார் எனப் பெறுவார். இருவரும் இணைந்து சிவநெறி போற்றி வாழ்ந்து வருங் காலத்தில் தமிழகத்தில் சமண புத்த சமயங்கள் தலைதூக்கி நின்றன. வேத நெறி வளர்ச்சி குன்றியிருந்தது. மக்கள் பூதி சாதனங்களைப் போற்றாது வாழத் தொடங்கினர். அவற்றைக் கண்ட சிவபாத இருதயர் பரசமயம் நிராகரித்து நீறாக்கும் மைந்தர் ஒருவரைத் தமக்குத் தந்தருளுமாறு திருத்தோணிபுரத்து இறைவனை வேண்டி வந்தார்.
திருத்தோணிபுரத்து இறைவர் திருவருளால் அன்னை பக வதியார் மணிவயிறு வாய்த்தார்கள். ஞாயிறு முதலிய கோள்கள் உச்ச நிலையில் அமைந்த நற்பொழுதில், ஒரு திருவாதிரைத் திருநாளில், சிவநெறி சிறந்து விளங்கவும், தமிழ்மக்கள் செய்த தவம் நிரம்பவும், தவநெறி தழைக்கவும், திசைகளில் தென்திசையே சிறப்பெய்தவும், செழுந்தமிழ் வழக்கு ஏனைய மொழிகளின் வழக்கை வென்று மேம்படவும். இசைத்திறன் யாண்டும் நிலைபெறவும், இறையருள் விளக்கம் எங்கும் உண்டாகவும், புறச்சமயங்கள் பொலிவிழக்கவும் சீகாழிப்பதியில், எவ்வுயிர்க்கும் சிவமாந்தன்மையை வழங்கும் ஆளுடைய பிள்ளையார் திருவவதாரம் செய்தருளினார். அவரது தோற்றத்தால் எவ்வுயிர்களும் மகிழ்வுற்றன. வேதவிதிப்படி பெயரிடு தல், தொட்டிலிற் கிடத்தல் முதலிய சடங்குகள் உரிய காலங்களில் நிகழ்ந்தன. பகவதி அம்மையார் இறைவன் திருவடிபரவும்பேரன்பைத் தம் திருமுலைப்பாலுடன் கூட்டி ஊட்டி அன்பான அரவணைப்பில் ஆளுடைய பிள்ளையாரை வளர்த்து வந்தார். முன்னைப் பிறப்பில் சிவபிரானை வழிபட்டுச் சிவானந்தம் நுகர்ந்து வந்த பிள்ளையார்க்கு அவனிடமிருந்து வந்த பிரிவுணர்வு அவ்வப்போது வர வெருக்கொண்டு அழும் நிலை அவர்பால் இருந்தது. இந்நிலையில் பிள்ளையாருக்கு வயது இரண்டாண்டுகள் நிரம்பின. மூன்றாவது வயதின் தளர் நடைப்பருவத்தில் பிள்ளையார் ஏனைய குழந்தைகளோடு வீதியில் விளையாடும் நிலையை எய்தினார்.
#ஞானப்பால் உண்டது:
ஒரு நாள் காலையில் சிவபாத இருதயர் வேதவிதிப்படி நீராடுதற்குத் திருக்கோயி லுள்ளிருக்கும் பிரமதீர்த்தத்திற்குப் புறப்பட் டார். தந்தையார் வெளியில் செல்வதைக் கண்ட பிள்ளையார் தானும் உடன் வரவேண்டுமென்ற குறிப்போடு கால்களைக் கொட்டிக் கொண்டு அழுதார். தந்தையார் தன் மைந்தரைப் பார்த்து `உன் செய்கை இதுவாயின் உடன் வருக` எனக் கூறி அவரையும் உடனழைத்துக் கொண்டு சென்று பிரம தீர்த்தக் கரையில் பிள்ளையாரை இருத்திவிட்டு விரைந்து நீராடித் திரும்பும் எண்ணத்தோடு நீர்நிலையில் இறங்கினார். சில நிமிடங்கள் முழ்கியிருந்து செபித்தற்குரிய அகமர்ஷண மந்திரங் களைச் சொல்லிக் கொண்டு நீரில் மூழ்கினார்.
இந்நிலையில் கரையில் அமர்ந்திருந்த பிள்ளையார் தந்தை யாரைக் காணாமல் முற்பிறப்பின் நினைவு மேலிட்டவராய் திருத் தோணி மலைச் சிகரத்தைப் பார்த்துக் கண்மலர்கள் நீர் ததும்பக் கைமலர்களால் பிசைந்து வண்ணமலர்ச் செங்கனிவாய் மணியதரம் புடை துடிப்ப `அம்மே அப்பா` என அழைத்து அழுதருளினார். பிள்ளையின் அழுகுரல் கேட்ட நிலையில் தோணிபுரத்து இறைவர் இறைவியாருடன் விடைமீது அமர்ந்து குளக்கரைக்கு எழுந்தருளி னார். பெருமான் உமையம்மையை நோக்கி `அழுகின்ற இப் பிள்ளைக்கு உன் முலைப்பாலைப் பொற்கிண்ணத்தில் கறந்து ஊட்டுக` எனப்பணித்தார். அம்மையாரும் அவ்வாறே தன் திருமுலைப்பாலைப் பொற்கிண்ணத்தில் கறந்து சிவஞானமாகிய அமுதைக் குழைத்து அழுகின்ற குழந்தை கையில் கொடுத்து உண்ணச் செய்து அழுகை தீர்த்தருளினார். தேவர்க்கும் முனிவர்க்கும் கிடைக்காத பேரின்பம் பெற்ற நிலையில் பிள்ளையார் திருஞானசம்பந்தராய் அபரஞானம் பரஞானம் அனைத்தும் கைவரப் பெற்றார்.
அப்பொழுது நீரில் மூழ்கி நியமங்களை முடித்துக் கரை யேறிய சிவபாத இருதயர் சிவஞானத் திருவுருவாய்க் கரையில் நிற்கும் தம்மைந்தரைக் கண்டார். கடைவாய் வழியாகப் பால் வழிந் திருப்பதைக் கண்ட அவர், தன் மகனார்க்கு யாரோ பால் அளித்துச் சென்றுள்ளார்கள் என்று எண்ணியவராய் ஞான போனகரை நோக்கிப் `பிள்ளாய் நீ யார் அளித்த பால் அடிசிலை உண்டாய்? எச்சில் கலக்குமாறு உனக்கு இதனை அளித்தவர் யார்? காட்டுக` என்று வெகுண்டு தரையில் கிடந்த கோல் ஒன்றைக் கையில் எடுத்து ஓச்சியவ ராய் வினவினார். சிறிய பெருந்தகையார் தம் உள்ளத்துள் எழுந்த உயர் ஞானத் திருமொழியால் தமிழ் என்னும் மொழியின் முதல் எழுத்தாகிய தகர மெய்யில் பிரணவத்தை உயிராய் இணைத்துத் தனக்குப் பாலளித்த உமைஅம்மையின் தோடணிந்த திருச்செவியைச் சிறப்பிக்கும் முறையில் `தோடுடைய செவியன்` என்ற முதற்பெரும் பாடலால் தனக்குப் பாலளித்த கடவுளின் அடையாளங்களைச் சுட்டித் திருப் பதிகம் அருளிச்செய்தார். அதனைக் கேட்ட சிவபாத இருதயர் அடித்தற்கு என ஓங்கிய கோல் நெகிழ்ந்து வீழ வியப்பும் வெருட்சியும் மேலிட்டவராய் நின்றார். ஞானசம்பந்தர் தந்தையார் உடன் வர ஆலயம் சென்று பிரமபுரத்துப் பெருமானை வணங்கிப் போற்றி மீண்டார்.
இச் செய்தி நகர் முழுவதும் பரவிய நிலையில் அன்பர்கள் ஞானசம்பந்தரைப் போற்றி வரவேற்க, சிவபாத இருதயர் பிள்ளையாரைத் தம் தோள்மேல் அமர்த்திக் கொண்டு தம் இல்லம் சென்றடைந்தார்.
#பொற்றாளம் பெற்றது:
உமையம்மையார் அளித்த ஞானவாரமுதம் உண்டு திரு நெறிய தமிழ் பாடிய திருஞானசம்பந்தர் தம் திருமாளிகையில் இறையருளையே எண்ணியிருந்து மறுநாட் காலையில் துயிலுணர்ந் தெழுந்து நீராடி திருக்கழுமலத்தீசனை வணங்கிப் போற்றி, சீகாழிக்கு அருகிலுள்ள திருக்கோலக்காவைத் தரிசிக்கும் வேட்கை உடையவ ராய் அத்தலத்தை அடைந்து ஆலயத்தை வலம் வந்து இறைவன் திருமுன் நின்று `மடையில் வாளை` எனத் தொடங்கும் இசைத்தமிழ்ப் பதிகத்தைத் தம் கைமலர்களால் தாளம் இட்டுப் பாடினார். கோலக்கா இறைவன் பிள்ளையார் கைகள் சிவப்பதைக்கண்டு மனம் பொறாது திருவைந்தெழுத்து எழுதப் பெற்ற பொற்றாளத்தைத் திருஞானசம் பந்தருக்கு அளித்தருளினார். ஞானசம்பந்தர் அத்தாளத்தைத் தலை மேல் கொண்டு போற்றி, தாளமிட்டு அத்திருப்பதிகத்தைப் பாடிப் போற்றினார். திருஞானசம்பந்தர் மேற்கொண்ட முதல் தலயாத்திரையாக இது அமைந்தது.
திருக்கோலக்காவில் பொற்றாளம் பெற்றுச் சீகாழி திரும்பிய ஞானசம்பந்தர் நேரே ஆலயம் சென்று `பூவார் கொன்றை` எனத் தொடங்கும் திருப்பதிகத்தைத் தாளமிட்டுப் பாடிப் போற்றித் தம் மாளிகையை அடைந்தார்.
#திருநனிபள்ளி யாத்திரை:
ஞானசம்பந்தரின் தாயார் பகவதி அம்மையார் பிறந்த நனிபள்ளியிலுள்ள அந்தணர்கள், அவர் மூவாண்டில் சிவஞானம் பெற்றதையும் சிவபிரானால் பொற்றாளம் அருளப் பெற்றதையும் கேள்வியுற்றுத் தங்கள் ஊருக்கு எழுந்தருள வேண்டுமென ஞானசம் பந்தரை வேண்டினர். அதற்கு இசைந்த ஞானசம்பந்தர் தோணிபுரத்து இறைவரை வணங்கி விடைபெற்றுத் தாமரை மலர் போன்ற தம் திருவடி நோக நனிபள்ளி நோக்கி நடந்தருளினார். ஆளுடைய பிள்ளையார் அடிமலர் வருந்தக் கண்ட சிவபாத இருதயர் ஞானசம்பந்தரைப் பிறர் தூக்கிச் செல்வதை விரும்பாது தாமே தன் திருத்தோளில் அமர்த்திக் கொண்டு செல்வாராயினார். நனிபள்ளியை அணுகிய நிலையில் ஞானசம்பந்தர் `எதிரே தோன்றும் இப்பதியாது` எனக் கேட்கத் தந்தையார் `அது தான் நனிபள்ளி` எனச் சொல்லக் கேட்டுக் `காரைகள் கூகைமுல்லை` எனத் தொடங்கித் திருப்பதிகம் பாடிக் கொண்டே நனிபள்ளி ஆலயத்தை அடைந்து வணங்கிப் போற்றி அவ்வூரின் அருகிலுள்ள தலைச்சங்காடு, சாய்க்காடு, வெண்காடு முதலிய தலங்களை வணங்கிக்கொண்டு மீண்டும் சீகாழிப் பதிக்குத் திரும்பி னார். வளம் குன்றிப் பாலையாயிருந்த நனிபள்ளி, ஞானசம்பந்தர் வரவால் நெய்தலாய்ப் பின் மருதமாயிற்று. இது ஞானசம்பந்தர் வரலாற்றில் அமைந்த இரண்டாவது தல யாத்திரை யாகும்.
சில நாட்கள் கழித்து ஞானசம்பந்தர் மயேந்திரப்பள்ளி, குருகாவூர், முல்லை வாயில் முதலிய தலங்களைச் சென்று வணங்கி மீண்டார். இது மூன்றாவது தலயாத்திரை.
#முத்துச் சிவிகை, குடை, சின்னம் பெறல்:
ஞானசம்பந்தர் எருக்கத்தம் புலியூரிலிருந்து திருமுதுகுன்றம் திருபெண்ணாகடம் ஆகிய தலங்களை வணங்கிக்கொண்டு திருநெல் வாயில்அரத்துறை செல்லப் புறப்பட்டார். தந்தையார் தோள்மேல் அமர்ந்து செல்ல மனம் இன்றித்திருவடி நோக நடந்தே வருவதைக் கண்ட தந்தையாரும் அடியவர்களும் மிகவும் பரிவுற்றனர். திருநெல் வாயில் அரத்துறை அணுகிய போது மாலை நேரம் வந்தது. வழி நடந்த இளைப்பு வர ஞானசம்பந்தர் அடியவர்களோடு மாறன்பாடி என்ற ஊரில் தங்கினார்.
அரத்துறை இறைவன் ஞானசம்பந்தரின் வழி நடைவருத் தத்தை அறிந்து அரத்துறை அந்தணர்கள் கனவில் தோன்றி `ஞானசம் பந்தன் நம்மைக் காண வருகின்றான். அவனுக்கென ஆலயத்துள் முத்துச் சிவிகை, முத்துக்குடை, முத்துச் சின்னம் ஆகியன வைத்துள் ளோம் எடுத்துச்சென்று கொடுத்து அழைத்து வருக` எனப் பணித் தருளினான். அவ்வாறே இறைவன் ஞானசம்பந்தர் கனவிலும் தோன்றி `யாம் அளிக்கும் பொருள்களை ஏற்று வருக` எனக் கூறியருளினான். அரத்துறை அந்தணர்கள் வியந்து எழுந்து இறைவனளித்த அப் பொருள்களைக் கொண்டு சென்று ஞானசம்பந்தரிடம் நடந்ததைக் கூறிச் சிவிகையில் ஆரோகணித்து அரத்துறை வரவேண்டுமென வேண்டினர். ஞானசம்பந்தர் இறைவன் திருவருளை எண்ணி வியந்து அச்சிவிகையை மும்முறை வலம் வந்து பணிந்து ஐந்தெழுத்தோதி அச்சிவிகையில் அமர்ந்து ``எந்தை ஈசன் எம்பெருமான்` என்ற திருப்பதிகத்தால்,இறையருளை வியந்து புறப்பட்டுச் சென்று அரத்துறை ஈசனை வணங்கிப் போற்றினார். திருநெல்வாயில் அரத்துறையில் சில நாள் தங்கியிருந்து புறப்பட்டுச் சிவிகையில் விசையமங்கை, திருவைகா, புறம்பயம், சேய்ஞலூர், திருப்பனந்தாள், பந்தணைநல்லூர், ஓமாம் புலியூர், வாழ்கொளிப்புத்தூர், கடம்பூர், நாரையூர், கருப்பறியலூர், முதலிய தலங்களைப் பணிந்து திருப்பிரம புரம் மீண்டருளினார். இது நான்காவது தலயாத்திரையாகும்.
#எலும்பைப் பெண்ணுருவாக்கல்:
மயிலாப்பூர் சிவநேசச் செட்டியாரின் மகள் பூம்பாவை பாம்பு தீண்டி இறக்க, அவளது எலும்பைக் குடத்தில் சேமித்து வைத்தார் சிவநேசர். அதனை அறிந்த ஞானசம்பந்தர் திருக்கோயில் முன் அக்குடத்தை கொணர்வித்து “மட்டிட்ட புன்னை” என்ற பதிகம் பாடி உயிர்ப்பித்தார்.
#பாண்டி நாட்டில் சைவம்:
பாண்டி நாட்டில் நெடுமாற பாண்டியன் சமண சமயம் சார்ந்து இருந்தமையை மங்கையர்க்கரசியார், குலச்சிறையார் என்ற இருவர் வாயிலாகத் தெரிந்து மதுரைக்குப் புறப்பட்டார். நாளும் கோளும் நலமில்லாதிருந்தும் உமையொருபாகன் உள்ளத்து விருப்பத்தால் “அவை நல்ல நல்ல” என “கோளறுபதிகம்” பாடி, ஏகினார். பாண்டியன் வெப்புநோயை “திருநீற்றுப் பதிகம்” பாடி அகற்றினார். அனல் வாதத்தைப் பச்சை பதிகம் பாடியும், புனல் வாதத்தாலும் சமணர்களை வென்றார்.
பாண்டிய மன்னனையும், பாண்டி நாட்டு மக்களையும் சைவம் தழுவச்செய்தார். பாண்டி நாட்டில் உள்ள தலங்களைத் தரிசித்தார். சோழநாடு மீண்டார். பிறகு, பல தலங்களைத் தரிசித்துவிட்டுத் திருப்பூந்துருத்தி அடைந்தார். அப்பர் சுவாமிகள் இவரது சிவிகையைத் தாங்கியமையறிந்து உடனே கீழிறங்கி இருவரும் அளவளாவி இருந்தனர். திருஒத்தூரில் ஆண் பனைகளைப் பெண் பனைகளாக்கிக் காய்க்கச் செய்தார்.
#படிக்காசு பெறல்
பிறகு திருச்செங்காட்டங்குடி, திருப்புகலுர் தரிசித்தார். திருநாவுக்கரசரைக் கண்டு அவர் வாயிலாக ஆரூரில் நிகழ்ந்த ஆதிரைச் சிறப்பைக் கேட்டு ஆரூரானைத் தொழுதார். பிறகு அப்பரும், சம்பந்தரும் திருவீழிமிழலை சேர்ந்தனர். அவ்வூர்ப்பெருமான், தோணியப்பரைப் போல் காட்சி தந்தார். அது கண்ட இருவரும் அவ்வூரிலேயே சிலநாள் தங்கினர். அப்பொழுது நாட்டில் பஞ்சம் உண்டாயிற்று. பரமன் அளித்த படிக்காசு கொண்டு இருவரும் ஆயிரக்கணக்கான அடியார்களுக்குப் பறைசாற்றிச் சோறளித்தனர்.
#முத்துப் பந்தல் பெறல்
ஞானசம்பந்தரது பெருமையைக் கேள்வியுற்ற திருநாவுக்கரசரும் ஞானசம்பந்தரைக் காண்பதற்குச் சீர்காழிக்கு எழுந்தருளினார். பிள்ளையாரும் அவரை எதிர்கொண்டழைத்தார். இருவரும் அருட்கடலும் அன்புக்கடலும் ஆம் எனத் திகழ்ந்தனர். பின்னர், ஞானசம்பந்தர் திருப்பாச்சிலாச்சிராமம் பணிந்து கொல்லிமழவன் மகளைப் பிடித்து நின்ற முயலகன் என்னும் நோயைப் போக்கினார். திருச்செங்கோடு என வழங்கும் திருகொடிமாடச் செங்குன்றூர் சென்ற போது அடியவர்களை விஷஜுரம் பற்றியது. திருநீலகண்டத்திருப்பதிகம் பாடி, அவ்விஷ நோயைப் போக்கினார். பிள்ளையார் பட்டீச்சுரத்தை அடைந்தபோது வெயில் மிகுதியாயிருந்ததால், திருவருளால் சிவபூதம் ஒன்று முத்துப்பந்தல் கொடுத்தது.
#உபநயனம்:
திருஞானசம்பந்தருக்கு ஏழாவது வயது தொடங்கியது. வேதியர்கள் தங்கள் குலமரபை எடுத்துக்கூறி இருபிறப்பாளர் நிலையை விளக்கி அவருக்கு முப்புரிநூல் அணிவிக்கும் உபநயனச் சடங்கினைச் செய்து `மறை நான்கும் தந்தோம்` என்றனர். பிள்ளையார் இறையருளால் எல்லாக் கலையுணர்வுகளையும் ஓதாது உணந்தவர். ஆதலின் வேதங்களின் பல பகுதிகளையும் அவற்றின் பொருளோடு ஓதக் கேட்ட அந்தணர்கள் வேதங்களில் தங்கட்கிருந்த ஐயங்களை ஞானசம்பந்தரிடம் கேட்டுத் தெளிவு பெற்றனர்.
ஞானசம்பந்தர் அவர்களை நோக்கி வேதம் நான்கிலும் மெய்ப் பொருளாய் விளங்கும் திருவைந்தெழுத்தின் சிறப்பை, `துஞ்சலும் துஞ்சல்` என்று தொடங்கிப்பாடி அனைவர்க்கும் உணர்த்தி யருளினார்.
#அப்பர், சம்பந்தர் சந்திப்பு:
உபநயனச் சடங்கு முடிந்து ஞானசம்பந்தர் சீகாழியில் தங்கியிருக்கும் பொழுது, தில்லை வந்தருளிய திருநாவுக்கரசர் ஞான சம்பந்தரை இறைவன் ஆட்கொண்டருளிய அற்புத நிகழ்ச்சியைக் கேள்வியுற்று அவரைக் காணும் பெருவேட்கையோடு சீகாழிப்பதிக்கு எழுந்தருளினார். கல்லைப் புணையாகக் கொண்டு கடலிடைக் கரை யேறிய நாவுக்கரசர் பெருமைகளைக் கேட்டறிந்திருந்த ஞானசம்பந்தர் அவர் தன்னைக் காண வருகின்றார் என்பதை அறிந்து அன்பர்களோடு சென்று அவரை எதிர் கொண்டு அழைத்தனர். தூய வெண்ணீறு துதைந்த பொன்மேனியும் தாழ்வடமும் நாயகன் சேவடிதைவரும் நெஞ்சும் அன்பு பாய்வது போல் கண்ணீரும்கொண்டு முதியராய் வந்த திருநாவுக்கரசரை ஞானசம்பந்தர் வணங்கினார். நாவுக்கரசர் அவரை வணங்கித் தன்னை வணங்கிய ஞானசம்பந்தரைத் தம் எழுதரிய மலர்க்கையால் எடுத்து `அப்பரே` என அழைக்க அவரும் அடியேன் என மகிழ்ந்துரைத்தார். இருவரும் அளவளாவி மகிழ்ந்து திருத்தோணி புரத் திருக்கோயிலுக்கு வந்து வழிபட்டனர். ஞானசம்பந்தர் அப்பரைத் தம் திருமாளிகைக்கு அழைத்துச் சென்றார். இருவரும் திருவமுது கொண்டு அளவளாவி மகிழ்ந்தனர். சிலநாள்கள் சீகாழிப் பதியில் தங்கிப் போற்றிய அப்பர் பிரியாவிடைபெற்றுச் சோழ நாட்டுத் திருத் தலங்களை வணங்கப் புறப்பட்டார்.
ஞானசம்பந்தர் சீகாழியில் தங்கியிருக்கும் நாள்களில் மொழி மாற்று மாலைமாற்று முதலிய பல திருப்பதிகங்களைச் சித்திரகவி களுக்குரிய இலக்கியங்களாகப் படைத்துக் காழி இறைவனைப் பாடிக் களிப்புற்றார். திருநீல கண்டயாழ்ப்பாணரும் அவர்தம் துணைவியார் மதங்கசூளாமணியாரும் அப்பதிகங்களை யாழில் இணைத்து இசைத்து வாழ்ந்து வந்தனர்.
#ஆண் பனையைக் குலையீன்றச் செய்தல்
திருவண்ணாமலை மாவட்டம் செய்யாறு நதிக்கரையில் அமைந்துள்ள வேதபுரீஸ்வரர் கோவிலில், சிவனடிகளார்கள் வைத்த பனை மரம் அனைத்தும் ஆண் பனைகளாக பூத்ததைக் கேள்விப்பட்டு பதிகம் பாடி, அனைத்து ஆண் பனைகளையும் குலையீன்ற வைத்தார்.
#சோதியிற்_கலத்தல்
பெற்றோர் விருப்பத்திற்கிணங்க, வேத நெறியில் நின்று, நம்பியாண்டார் நம்பிகள் திருமகளை மணமகளாக ஏற்று இந்த இல்லொழுக்கம் வந்து சூழ்ந்ததே இவள் தன்னோடும் "அந்தமில் சிவன் தாள் சேர்வன்" என்ற கருத்தமையக் கல்லூர்ப்பெருமணம் என்ற பதிகம் பாடினார். பெருமானது அசரீரியின்படி மனைவியோடும் உடன் வந்தாரோடும் வைகாசி மூல நன்னாளில் அங்கு தோன்றிய சோதியில் கலந்தார்.
2. சிவபெருமான் குறித்த பாடல்களை யாழில் பண்ணிசைத்துப் பாடியவ 63 நாயன்மார்களில் ஒருவரான
#திருநீலகண்டயாழ்ப்பாணநாயனார்:
இவர் திருவெருக்கத்தம்புலியூரில் யாழின் மூலமாக இன்னிசை வளர்க்கும் பெரும்பாணர் குலத்தில் பிறந்தவர். இவர் சிவபெருமானுடைய திருப்புகழை யாழ்மூலம் இசைக்க, ஏழிசையிலும் வல்லவரான தம் மனைவியார் மதங்கசூளாமணியாருடன் சோழ நாட்டிலுள்ள திருத்தலங்களை வணங்கி பாண்டி நாட்டின் தலைநகராகிய மதுரையை அடைந்தார். அங்கு திருவாலவாய்த் திருக்கோயிலின் வாயிலை அடைந்து முன்நின்று இறைவனது புகழ்சேர் புகழ்மாலைகளை யாழிலிட்டு இசைத்துப் போற்றினார். அவ்வின்னிசையைக் கேட்டு மகிழ்ந்த ஆலவாய் இறைவர், அன்றிரவு தம் தொண்டர்க்கெல்லாம் கனவில் தோன்றித் திருநீலகண்டப் பெரும்பாணரை தமது திருமுன் கொண்டு புகும்படி பணித்தருளினார். அவ்வாறே பாணனார்க்கும் உணர்த்தியருளினார். இறைவரது விருப்பப்படி பாணர் திருவாலவாய் திருக்கோயிலுள்ள இறைவன் திருமுன் புகுந்திருந்து அவரது மெய்ப்புகழை யாழிலிட்டு இசைத்துப் போற்றினார். தரையினிற் சீதம் தாக்கில் சந்த யாழ் நரம்பு தளர்ந்து நெகிழும் என்று பாணர்க்குப் பலகை இடும்படி இறைவர் அசரீரி வாக்கினால் அருள் செய்தார். அவ்வாறே தொண்டர்கள் பாணருக்குப் பொற்பலகை இட்டனர். பாணரும் பொற்பலகையில் ஏறியமர்ந்து உமையொருபாகர் வண்ணங்களை உலகெலாம் அறிய இசைத்துப் போற்றினார்.
ஆலாவாயிறைவரைப் போற்றி அருள் பெற்ற பெரும்பாணர் பல தலங்களையும் வழிபட்டுத் திருவாரூரரை அடைந்தார். அங்கு தமது குல மரபின்படி கோயில் வாயிலின் முன் நின்று இறைவர் புகழ்த் திறங்களை யாழில் இட்டு இசைத்தார். பாணரது இன்னிசைக்கு உவந்து ஆரூர் அண்ணலார், பாணர் உட்சென்று வழிபட, வடதிசையில் வேறொரு வாயிலை வகுத்தருளினார். பாணர் அவ்வழுயே புகுந்து ஆரூர்த் திருமூலட்டானத்து அமர்ந்த இறைவர் முன் சென்று துதித்துப் பாடி தொழுது மகிழ்ந்தார்.
ஆளுடைய பிள்ளையாரை வணங்கும் விருப்பினராய்க் காழிப்பதியை அடைந்தார். திருஞானசம்பந்தப் பிள்ளையாருடன் சிவபெருமான் உறையும் திருத்தலங்களை வணங்கி இன்னிசைத் திருத்தொண்டு புரிந்து வந்த யாழ்ப்பாணர், தமது மனைவி மதங்கசூளாமணியாருடன் திருநல்லூர்ப் பெருமணத்தில் ஆளுடைய பிள்ளையாரின் திருமணத்தைக் கண்டு அவருடனே கூட அடியார் திருக்கூட்டத்துடன் ஈறில் பெருஞ்சோதியினுட் புகுந்து ஈறிலாப் பேரின்ப வாழ்வு பெற்றார்.
3.மனைவியின் அன்பான செயலினை தவறாக எண்ணி பிரிந்து. பின்னர் இறையருளால் தன்னுடைய தவறினை திருத்திய 63 நாயன்மார்களில் ஒருவரான #திருநீலநக்க_நாயனார்
திருநீலக்கர் காவிரி நாடாகிய சோழநாட்டில் சாத்தமங்கை என்னும் ஊரில் அந்தணர் குலத்திலே பிறந்தார். இவர் வேதத்தின் உள்ளுறையாவது சிவபெருமானையும், சிவனடியார்களையும் அன்பினால் அருச்சித்து வணங்குதலே எனத் தெளிந்து கொண்டார். அதனால் நாள்தோறும் சிவாகம விதிப்படி சிவபூசை செய்வித்தல் முதலாக எவ்வகைப்பட்ட திருப்பணிகளையும் செய்து வந்தார்.
இவ்வாறு ஒழுகும் திருநீலநக்கர் திருவாதிரை நட்சத்திரம் கூடிய ஒரு நாளிலே சிவபூசை முடித்துக்கொண்டு சாத்தமங்கையில் அயவந்தி என்னும் கோயிலிலே எழுந்தருளியுள்ள பெருமானை அருச்சிக்க விரும்பினார். பூசைக்கு வேண்டும் பொருட்களைத் தம் மனைவியார் எடுத்துக்கொண்டு உடன்வரத் கோயிலை அடைந்து அயவந்தி ஈசரை முறைப்படி பூசித்து இறைவர் திருமுன் இருந்து திருவைந்தெழுத்தினைச் ஓதினார். அப்பொழுது சிலந்தி ஒன்று அயவந்தி ஈசர் திருமேனியில் விழுந்தது. அதுகண்ட நீலநக்கரின் மனைவியார் விரைந்து சென்று அதனைப்போக்க வாயினால் ஊதித் தள்ளினார்.
நாயனார் அச்செயலைக்கண்டு தன் கண்ணை மறைத்து அறிவிலாதாய்! நீ இவ்வாறு செய்தது ஏன்? என்று சினந்தார். சிலந்தி விழுந்தமையால் ஊதித்துமிந்தேன் என்றார் மனைவியார். நீ சிவலிங்கத்தின் மேல் விழுந்த சிலந்தியை வேறொரு வகையால் விலக்காமல் எச்சில்பட ஊதித்துமிந்தாய். இத்தகைய அருவருக்குஞ் செய்கை செய்த யான் இனித் துறந்தேன். நீங்கி விடு என்றார். மனைவியரும் அதுகேட்டு அஞ்சி ஒரு பக்கம் ஒதுங்கினார்.
நீலநக்கர் பூசையை முடித்துக்கொண்டு வீட்டிற்குத் திரும்பினார். மனைவியார் அவருடன் வீடு செல்ல அஞ்சி ஆலயத்தில் தங்கியிருந்தார். அன்று இரவு நீலநக்கர் துயிலும் பொழுது அயவந்திப் பெருமான் கனவில் தோன்றித் தம் திருமேனியைக் காட்டி உன் மனைவி ஊதித்துமிந்த இடம் தவிர மற்றைய எல்லா இடங்களிலும் சிலந்தியின் கொப்புளம் என்று அருளினார். நீலநக்கர் வணங்கி விழித்தெழுந்து ஆடிப்பாடி இறைவனது திருவருளை வியந்து உள்ளமுருகினார். விடிந்தபின் ஆலயத்திற்குச் சென்று இறைவனை இறைஞ்சி மனைவியாரையும் உடனழைத்துக் கொண்டு வீட்டிற்குத் திரும்பினார்.
நீலநக்கரும் முன்னரிலும் மகிழ்ந்து அரன்பூசை நேசமும், அடியாருறவும் கொண்டவராய் வாழ்ந்து வந்தார்.
அந்நாளில் சீர்காழிப் பிள்ளையாரின் சீரை உலகெலாம் போற்றுவதை அறிந்தார். தாமும் திருஞானசம்பந்தரின் திருப்பாதத்தைப் தம் தலைமிசைச் சூடிக்கொள்ள வேண்டுமெனும் விருப்புடையவரானார். இவ்வாறு விரும்பியிருந்த வேளையில் சண்பையார் மன்னர் திருத்தலங்கள் பலவற்றையும் வழிபட்டுவரும் வழியில் சாத்தமங்கையை அடைந்தார். சம்பந்தப் பிள்ளையார் வரும் செய்தியறிந்த திருநீலநக்கர் அப்பொழுதே மகிழ்ந்தெழுந்து கொடிகள் தூக்கி, தோரணம் நாட்டி, நடைபந்தலிட்டு வீதியெல்லாம் அலங்கரித்தார். தாமும் சுற்றமுமாய்ச் சென்று சம்பந்தரின் திருவடிகளில் வீழ்ந்து வணங்கி அழைத்து வருவோமென ஆசை கொண்டார். பிள்ளையார் எழுந்தருளிய பெருமைக்குத் தக திருவமுது செய்வித்து மகிழ்ந்திருந்தார். அன்றிரவில் சம்பந்தர் தம்மனையில் தங்குவதற்கு வேண்டுவதெல்லாம் அமைத்தார். சம்பந்தரும், திருநீலகண்டத் திருப்பாணர் தங்குவதற்கோர் இடம் கொடுத்தருளுமாறு பணித்தார். அப்பணிப்பிற்கு இன்புற்றுத் தாம் வேள்வி செய்யும் வேதிகையின் அருகிலேயே பாணருக்கும், பாடினியாருக்கும் இடம் கொடுத்தார் அவ்வந்தணனார். அப்பொழுது வேதிகையிலுள்ள நித்தியாக்கினி முன்னரிலும் மேலாக வலஞ்சுழித்து எரிந்தது. பாணர் மனைவியாருடன் வேதிகையருகில் பள்ளிகொண்டார்.
சம்பந்தப் பிள்ளையார் மறுநாள் எழுந்து அயவந்திப் பெருமானை வழிபட்டுத் திருப்பதிகம் பாடினார். அத்திருப்பதிகத்திலே நீலநக்கரையும் சிறப்பித்துப் பாடியருளினார்.
சம்பந்தப்பெருமான் சாத்தமங்கையின்றும் புறப்பட்டபோது அவரோடு தொடர்ந்து செல்லவே நீலநக்கர் விரும்பினார். ஆனால் பிள்ளையார் அவரை அங்கேயே இருந்து அயவந்திப் பெருமானைப் பூசிக்குமாறு அருளிய வாக்கினை மீறவியலாது தம் உள்ளத்தைப் பிள்ளையாருடன் செல்லவிட்டுத் தான் அயவந்தியில் தங்கினார். சம்பந்தர் திருப்பாதம் நினைந்த சிந்தையராய் பூசனையை முன்னரிலும் சிறக்கச் செய்தார். முருகனார், ஆளுடைய அரசு, சிறுத்தொண்டர் ஆகிய நாயன்மாருடனெல்லாம் அளவளாவி உடனுறையும் இன்பம் பெற்றார்.
இவ்வண்ணம் ஞானசம்பந்தரால் பேரன்பு அருளப்பெற்ற திருநீலநக்கனார் அவர் தம் திருமணத்திற்குப் புரோகிதம் பார்க்கும் பேறு பெற்றார். அந்த நல்லூரிப் பெருமணத்திலேயே சோதியுட் புகுந்தார்.
4.வேளை தவறாமல் மாலையிட்டு செய்த வழிபாட்டினால் இறைபதம் பெற்ற
63 நாயன்மார்களில் ஒருவரான #முருக_நாயனார்:
சோழநாட்டிலே திருப்புகலூரில் அந்தணர் மரபில் தோன்றியவர் முருக நாயனார். ஞானவரம்பின் தலை நின்ற இப்பெருந்தகையார், இறைவன் திருவடிக்கீழ் ஊனமின்றி நிறைஅன்பால் உருகும் மனத்தார். நாள்தோறும் விடியற்காலையில் எழுந்து நீரில் மூழ்கிக் கோட்டுப்பூ, கொடிப்பூ, நீர்ப்பூ, நிலப்பூ எனப்படும் நால்வகைப் பூக்களில் உரிய பூக்களைக் கொய்து திருப்பூங்கூடைகளிற் கொணர்ந்து தனியிடத்திலிருந்து கோவை, இண்டை, தாமம், மாலை, கண்ணி, பிணையல், தொடையல் எனப் பலவகைப்பட்ட திருமாலைகளாகத் தொடுப்பார். ஆறுகாலப் பூசைக்கும் அவ்வக் காலப்பூசைக்கேற்பத் தொடுத்த அவற்றை திருப்புகலூரில் உள்ள வர்த்தமானீச்சரத் திருக்கோயிலில் உள்ள சிவபெருமானுக்குச் சாத்தி அர்ச்சனை செய்தும், திருவைந்தெழுத்து ஓதியும் வழிபடத் திருஞானசம்பந்தப் பிள்ளையார் எழுந்தருளிய போது பிள்ளையாரை எதிர்கொண்டழைத்து வந்தார். சிலநாட்கள் பிள்ளையாருடன் கூடிச் சென்று வர்த்தமானீசுவரப் பெருமானை நாளும் வழிபடும் பாக்கியம் பெற்றார். திருநாவுக்கரசு சுவாமிகள் புகலூருக்கு வந்த போழுது பிள்ளையாருடன் சென்று அவரை வரவெதிர்கொள்ளும் புண்ணியம் பெற்றார். அவர்தம் திருமடத்திலே ஆளுடைய அரசும் ஆளுடைய பிள்ளையாரும் சில நாள் உறைந்தனர். அந்நாளில் நீலநக்கர், சிறுத்தொண்டர் ஆகிய பெருமக்களும் அங்கு வந்து சேர்ந்தனர். அவர்களோடெல்லாம் அளவளாவி மகிழ்ந்திருந்தார்.
திருஞானசம்பந்தப் பிள்ளையாருக்கு நண்பராம் பெருமைபெற்ற முருகநாயனார், திருநல்லூர்ப் பெருமணத்தில் நிகழ்ந்த திருமணவிழாவிற் கலந்துகொண்டு தங்கள் பெருமானடி நீழலில் தலையாம் நிலைமை சார்வுற்றார்.
#திருஞானசம்பந்தர்திருமணம் மற்றும் #ஜோதியில்கலத்தல்:
திருஞானசம்பந்தர் ஈசனின் அருளால் அடியார்களுடன் சிவத்தலங்கள் பல சென்று பதிகம் பாடி, அற்புதங்கள் நிகழ்த்தினார். அவருக்கு 16 வயது நடக்கும் போது, அவரை திருமணம் செய்து கொள்ளும்படி தந்தை கூறினார். முதலில் மறுத்த சம்பந்தர், பின் ‘ஈசனின் விளையாட்டு தான் இது’ என்று கருதி சம்மதித்தார். சீர்காழியில் இருந்து வடகிழக்கே எட்டு மைல் தொலைவில் உள்ள திருநல்லூரில் வசித்த நம்பாண்டார் நம்பியின் பெண் ஸ்தோத்திர பூர்ணாம்பிகையை மணம் முடித்து வைக்க ஏற்பாடு செய்தார். வைகாசி மாதம் மூல நட்சத்திரத்தன்று பெருமணம் சிவாலயத்தில் வைத்து திருமணம் நடத்த ஏற்பாடு செய்யப்பட்டது.
திருமண நாளும் வந்தது. திருநீலகண்ட யாழ்ப்பாணர், முருக நாயனார், திருநீலநக்க நாயனார் மற்றும் சம்பந்தரின் உறவினர்களும், அடியவர்களும் ஒருங்கே திருநல்லூர் எனும் அந்த ஊரில் உள்ள பெருமணம் சிவாலயத்தில் திரண்டனர். அப்போது அன்னை உமையவள், சம்பந்தரின் திருமணம் காணவந்த அனைவருக்கும் அங்கு தோன்றி திருநீறு அளித்தாளாம். எனவேதான் இத்தல அம்பிகைக்கு ‘திருவெண்ணீற்று உமையம்மை’ என்னும் திருநாமம் வந்தது. இதன் பொருட்டே இன்றும் இத்தல அம்பிகை சன்னிதியில் குங்குமத்திற்குப் பதிலாக திருநீறே பிரசாதமாக கிடைக்கிறது. ஆம்! ஆச்சாள் எனும் அம்பிகையே, சம்பந்தர் திருமணத்திற்கு நேரில் வந்திருந்து அனைவருக்கும் திருநீறு வழங்கி அருளியதால் இத்தலம் அதுமுதல் ‘ஆச்சாள்புரம்’ என வழங்கலாயிற்று.
மணமேடையில் சம்பந்தரின் அருகில் மணமகளை அமர வைத்தனர். சம்பந்தரின் திருமணக் கோலத்தை கண்டு அவையோர் மகிழ்ந்தனர். வேள்வி சடங்குகள் நடந்தன. திருநீலநக்க நாயனார் மணவிழா சடங்குகளை செய்தார். சம்பந்தர் அக்னியை வலம் வரும் போது, ‘இருவினைக்கு வித்தாகிய இல்வாழ்க்கை நம்மை சூழ்ந்ததே. இனி இவளோடும் அந்தமில் சிவன் தாள் சேர்வேன்' என்று கூறி, ‘கல்லூர்ப் பெருமணம்' எனத் தொடங்கும் பதிகம் பாடி சிவனின் திருவடியில் சேரும் நினைவோடு ஈசனை வழிபட்டார். அப்போது அங்கு அசரீரி யாவருக்கும் கேட்கும் வண்ணம் ஒலித்தது. ‘சம்பந்தா! இப்போது கருவறையில் எமது லிங்கம் பிளந்து பெருஞ்ஜோதி தோன்றும். அந்த ஜோதியில் யாம் ஒரு திருவாயிலையும் அமைத்திருப்போம். அந்த வாசலின் வழியே நீயும், உம் திருமணம் காணவந்த அனை வரும் மற்றும் அடியவர்களும் சிவஜோதியில் புகுந்து எம்முள் கலந்திடுக' என்றது.
மறுநொடி கருவறை லிங்கம் பிளந்து அதில் இருந்து தோன்றிய சிவஜோதியைக் கண்டு சிலர் தயக்கமும் அச்சமும் கொள்ள, சம்பந்தர் அவர்களுக்கு நமசிவாய மந்திரத்தின் மேன்மையைக் கூறி, ‘காதலாகி கசிந்து கண்ணீர் மல்கி' எனும் நமசிவாய திருப்பதிகம் பாடி தம்முடன் வந்தோரை எல்லாம் கருவறையில் தோன்றிய சிவலிங்க ஜோதியில் புகுமாறு கூறினார். பின்னர் தாமும் தன் மனைவியுடன் அந்த ஜோதியில் புகுந்தார். உடனே கருவறையில் அந்த ஜோதி மறைந்து பிளந்திருந்த சிவலிங்கம் முன்புபோல மீண்டும் ஒன்றாகியது. ஆம்! சம்பந்தர் மற்றும் அவரது திருமணத்திற்கு வந்த அனைவருக்கும் இத்தல ஈசன் சிவலோகம் எனும் முக்தி தந்தருளியதால் இத்தல ஈசனுக்கு ‘சிவலோக தியாகேசர்’ என்னும் திருநாமம் வந்தது. இப்படி தம்முடைய சிவலிங்க பிளவுக்குள் சம்பந்தர், அவர்தம் மனைவி, திருநீலகண்ட யாழ்ப்பாணர், முருக நாயனார், திருநீலநக்க நாயனார் மற்றும் பல அடியவர்களையும் உள்வாங்கி இன்றும் கருவறையில் சிவலோக தியாகேசர் நமக்கு நல்லருள், நல்வாழ்வு தந்து காத்தருள்கிறார்.
சம்பந்தர் தமது கல்யாணத்திற்கு வந்த அனைவருடனும் ஈசனின் கருவறையில் உள்ள மூலவர் சிவலிங்கத்தில் தோன்றிய சிவ ஜோதியில் கலந்து, அனைவருக்கும் சிவலோக கயிலாசம் (முக்தி) கிடைக்கச் செய்தார். இதனால் ‘கூண்டோடு கயிலாசம்’ என்ற வார்த்தையும் தோன்றியது.
திருச்சிற்றம்பலம்
ஓம் நமசிவாய
பிரம்ம ஸூத்ரம் 272:
அழைப்பது ஏன்?:
22. தூல நிலையில் மூன்று மூலகங்களும் கலப்பாக உள்ளன என்றால் ஒவ்வொன்றையும் தனிப் பெயரால் அழைப்பது ஏன்?______
வைசேஷ்யாத்து தத்வாதஸ்தத்வாத: || 2:4.22 ||
பொருள்: ஒவ்வொரு மூலகத்திலும் ஒரு குறிப்பிட்ட மூலகம் அதிகமாக இருப்பதால், அதிகமாக இருக்கின்ற மூலகத்தை வைத்து அதன் பெயர் கூறப்படுகிறது; அதன் பெயர் கூறப்படுகிறது.
தனி சூட்சம மூலகங்களாக இருந்தவை எப்படி மும்மைச் செயல்முறை மூலம் கலப்பு தூய மூலகங்களாக ஆயின என்பதை 19 ஆம் ஸூத்ரத்தில் கண்டோம். தூல நிலையில் எந்த மூலகமும் தனி மூலகமாக இல்லை; ஒவ்வொன்றும் அனைத்தின் கலப்பாக உள்ளன. அவற்றைத் தனிப் பெயரால் அழைப்பது எப்படிப் பொருந்தும்?
எந்த மூலகம் அதிகமாக உள்ளதோ அதை வைத்து அதன் பெயர் அமையும் என்று இந்த ஸூத்ரம் தெரிவிக்கிறது. பூமி—மூலகம் அதிகமாக உள்ள மூலகம் ‘பூமி’ என்று அழைக்கப்படும்; இவ்வாறே ஒவ்வொரு மூலகமும்.
அத்தியாயம் நிறைவுறுகிறது என்பதைச் சுட்டிக் காட்டுவதற்காக இறுதிப் பகுதியான ‘அதன் பெயர் கூறப்படுகிறது’ (தத்வாத: ) என்பது இரண்டு முறை கூறப்பட்டது.
இவ்வாறு இரண்டாம் அத்தியாயத்தின் நான்காம் பகுதி நிறைவுற்றது.
இவ்வாறு இரண்டாம் அத்தியாயம் நிறைவுற்றது.
2:4
முக்கியக் கருத்துக்கள்
1. புலன்கள் எத்தனை என்பதில் உபநிஷதங்களுக்கிடையே வேறுபட்ட கருத்துக்கள் காணப்படுகின்றன. பிரம்ம ஸூத்ரமும் அறுதியிட்டு எதையும் கூறவில்லை. (#6)
2. புலன்கள் நுண்ணியவை (#7)
3. ஒவ்வொரு புலனுக்கும் ஓர் அதிஷ்டான தேவதை உள்ளார் (#14)
4. புலன்களின் செயலுக்கு அதிஷ்டான தேவதை பொறுப்பல்ல; ஜீவாத்மாவே பொறுப்பு. (#15)
5. பிராணன் புலன்களையும் மனத்தையும் போல் ஜீவாத்மாவின் கருவி (#12)
6. பிராணன் 5 வேலைகளைச் செய்கிறது (#12)
7. பிராணன் நுண்ணியது. (#13)
8. சூட்சம மூலகங்கள் (பூதங்கள்) மும்மைச் செயல்முறை மூலம் தூல பஞ்சபூதங்களாகி, அதிலிருந்து பிரபஞ்சம் படைக்கப்பட்டது.
9. மூன்று அடிப்படை மூலகங்களிலிருந்தே தூல உடம்பு உருவாகிறது (#21)
ஏற்றுக்கொள்ளுங்கள் !! ஏற்றுக்கொள்ளுங்கள் !!
உங்களோடு சேர்த்து எதையும் ஏற்று தன்னுள் கொண்டு !! இருத்தி !! இயக்கி ஆளும் இறைவன் ..
உங்களுக்கு ஏற்றத்தையே ஏற்கும்படி அருளியவண்ணம் இருக்கிறான் ..
நாம் எதை ஏற்று என்ன பரிபக்குவம் பெற வந்தோமோ !!
அதையே
நாம் ஏற்று, பக்குவம் பெற்று,
அதில் இருந்து
அடுத்த நிலைக்கு பயணிக்கவே நம் ஏற்கவேண்டியதை அருள்கிறான் ..
அதில்
நீங்கள் மறுக்கிறேன் என்ற பெயரில் அதை ஆழ்ந்து உள்வாங்கி, அதையே சிந்தித்து, அதையே எதிலும் நினைத்து ஏற்றுக்கொண்டு தான், வெளியே மறுப்பது போல நீங்களே நினைத்து கொள்கிறீர்கள் !!
எதையும் ஏற்காது மறுக்கவே முடியாது என்பதும் மெய்த்தானே ..
வெளியே மறுப்பது போல நினைத்தாலும் ..
உங்கள் அகத்துள்ளே அதை ஆழமாக ஏற்றுக்கொண்டே இருக்கிறீர்கள் ..
இதில்
மறுக்கிறேன் என்ற பெயரில்
உங்கள் சிந்தனை, செயல், நினைவு போன்றவற்றில் அந்த மறுப்பதில் நிலைகொண்டு ..
அதை கடந்து பயணிக்கதே இறந்த காலத்தில் வாழ்கிறீர்கள் என்பதும்,
நீங்களே உங்களை அலசி பார்த்தால் உணர்ந்து கொள்வீர்கள் ..
இதில் நம் கொள்ள வேண்டிய தெளிவு என்னவென்றால் ??
நாம் எப்படி இருந்த போதும் ஏற்று,
நமக்கு ஏற்றவாறு,
நம் ஏற்கும்படியே அருளிய இறைவன்,
நம் ஏற்றதின் வழியே நமக்கு அருளிய பக்குவப்பட்ட வாழ்வே ..
இப்போது நாம் வாழ்ந்து கொண்டு இருக்கும் வாழ்வு ..
இதிலும்
ஏற்கவேண்டியதை !!
நம்மால் ஏற்க முடிந்ததை !! பார்த்து பார்த்து அருளி ..
நமக்கான ஆன்ம பரிபக்குவத்தை அருள்கிறான் ..
ஆதலால்
ஏற்றுக்கொள்ளுங்கள் !! எதையும் ஏற்றுக்கொள்ளுங்கள் ..
இங்கே மறுக்க ஏதுமில்லை !!
மறுத்தல் என்பது கூட ஆழமாக ஏற்றுக்கொண்டதின் வெளிப்பாடே ..
ஏற்றுக்கொண்டால் அதை கடந்து விடுவீர்கள் ..
மறுத்தல் வழியே அங்கேயே சிக்கிகொள்வீர்கள் ..
ஆன்மவிடுவிப்பு பெற வந்த வாழ்வு இது ..
இதில்
எதையோ பிறவிதோறும் மறுத்து,
அதில் சிக்கியதால் ??
மீண்டும் பெற்ற வாழ்வே இதுவும் !!
இன்னும் மறுக்கிறேன் என்ற பெயரில் என்ன நடக்கின்றது அகத்தே என்று உணராதே ??
ஏற்றுக்கொண்டதை ஏற்றுத்தான் கொண்டேன் என்று மெய்யுணர்ந்த்து ..
நாம் எதை ஏற்று ?? என்ன பரிபக்குவம் வழியே ஆன்மவிடுதலை பெறமுடியும் என்று அறிந்து !! உணர்ந்து ! அருளும் இறைவனை போற்றி பயணிப்போம் !!
விடுவிப்புக்கு அருளவே இங்கே எல்லாம் நடக்கின்றது !!
நாம் தான் ஒத்துக்க மறுத்து !! முடிந்த வரை போராடிக்கொண்டே இருக்கின்றோம் ..
நான் சிறைவாசியாகவே இருக்கிறான் !!
எனக்கு அந்த சிறை கொடு ?? இந்த சிறை கொண்டு ?? என்று பிடிவாதம் பிடிப்பவர்களாக ???
சித்தர்கள் சொல்லிய வாழ்வியல் ரகசியம்
*******************
காலையில் படுக்கையில் விட்டு எழும் போது, ஆண்கள் வலது கால் பெருவிரல் பூமியில் படும்படி அழுந்தி எழ வேண்டும். அதே போல் பெண்கள் இடது கால் பெருவிரலை பூமியில் அழுத்தி எழ வேண்டும். காலையில் எழுந்தவுடன், இரு கைகளையும் உரசி கண்களில் ஒற்றிக்கொள்வது நல்லது. ஏனெனில் கண்கள் நம்முடைய மனதின் வாசல். நம் எண்ணங்கள் கண்களின் வழியாகவே வெளிப்படும். கண்கள் நெருப்பை தரும் சக்தி கொண்டவை. நாம் உறங்கும் பொழுது, மனம் மற்றும் எண்ணம் அமைதியடையும். இதுதான் இயற்கை.
அப்படி நாம் உறங்கும் வேளையில் நெருப்பு சக்தி, கண்கள் வழியாக வெளியே செல்லாது. ஆகையால் உறங்கி எழுந்ததும் கைகளை உரசும் பொழுது சூடு உண்டாகி, கண்களைத் தொடும் பொழுது, அவை கண் களின் நெருப்பை கிரகித்து நமக்குள்ளேயே வைக்கும். இந்த கண் நெருப்பு மனிதனுக்கு மிகவும் அவசியம். இந்த நெருப்பு செரிமான சக்தியை நமக்கு அளிப்பதாக சித்தர்கள் சொல்லியிருக்கிறார்கள்.
உணவுகளைப் பார்த்துக் கொண்டே சாப்பிடும் பொழுது, கண்கள் செரிமானத்தை ஏற்பாடு செய்யும்.
அதனால்தான் சாப்பிடும் வேளையில் புத்தகம் படிப்பது, மற்ற காட்சிகளைப் பார்ப்பது, பேசிக்கொண்டு கவனத்தை சிதறவிடக்கூடாது என்று முன்னோர்கள் சொல்லியிருக்கிறார்கள். உணவில் இருந்து கவனத்தைச் சிதற விடுவதால், வயிற்றில் செரிமானம் நடப்பதில் பிரச்சினை உண்டாகும். கண்களில் உள்ள நெருப்பின் சக்தி பற்றி, மகாபாரதத்தில் வரும் ஒரு நிகழ்வைப் பார்க்கலாம். குருசேத்திரப் போர் நெருங்கிக்கொண்டிருந்தது. அதற்கு ஆயத்தமாகிக் கொண்டிருந்தான் துரியோதனன். போர் தொடங்குவதற்கு ஒரு நாள் முன்பாக துரியோதனனை அழைத்தாள், அவனது தாய் காந்தாரி.
நாளை நீ, போருக்குப் புறப்படுவதற்கு முன், காலையில் குளித்தவுடன் நிர்வாணமாக என்னைப் பார்க்க வா’ என்று கூறினாள். ஆனால் துரியோதனன் தாயின் முன்பு நிர்வாணமாக எப்படிச் செல்வது என்று நினைத்துக் கொண்டு, இடையில் ஒரு துணியை மட்டும் கட்டிக்கொண்டுச் சென்றான். துரியோதனன் தன் முன்பாக வந்திருப்பதை அறிந்த காந்தாரி பல ஆண்டுகளாக கட்டப்பட்டிருந்த தன் கண் கட்டுகளை அவிழ்த்தாள். அதுவரை தேக்கி வைத்திருந்த கண் நெருப்புகள், துரியோதனனின் இடையில் இருந்த துணிப்பகுதியைத் தவிர அனைத்துப் பகுதியிலும் பட்டது. இதனால் அவனது உடல் முழுவதும் இரும்பு போல் ஆகிவிட்டது
.போருக்கு சென்ற துரியோதனனுடன், பீமன் கதாயுதம் கொண்டு சண்டையிட்டான். பீமன் அடித்த ஒவ்வொரு அடியும், துரியோதனன் மீது விழும் பொழுது, ஏதோ இரும்பு துண்டில் சம்மட்டியால் அடிப்பது போல ‘டங்’ என்ற ஒலி மட்டுமே கேட்டது. குழப்பம் அடைந்த பீமன், இதுபற்றி கிருஷ்ணரிடம் கேட்டான். அதற்கு கிருஷ்ணர், ‘பல வருடம் கண்களைக் கட்டி யிருந்த காந்தாரி, கண்களைத் திறந்து துரியோதனனைப் பார்த்திருக்கிறாள். அவளுடைய கண்களில் இருந்து வெளிப்பட்ட நெருப்பு தான், கவசமாக அவனை காவல் காக்கிறது’ என்றார். கண்களில் இருந்து வெளிப்படும் நெருப்புக்கு அவ்வளவு சக்தியிருக்கிறது என்பதைச் சொல்லும் ஒரு உதாரணம் இது.
இந்த முறையைத் தான் சித்தர்கள் கொஞ்சம் மாற்றாக சொல்லியிருக்கிறார்கள். ‘உணவை உண்ணும் முன் கண்களில் ஒற்றி உண்ண வேண்டும், உணவை பார்த்து உண்ண வேண்டும்.’ கோவில்களில் தரப்படும் பிரசாதங்களை சிலர், கண்களில் ஒற்றி விட்டு சாப்பிடுவதை நாம்பார்த்திருக்கலாம். அது பக்தி மட்டுமல்ல. கண்களின் நெருப்பை கிரகித்துக் கொள்ள முன்னோர்கள் சொன்ன வழிமுறையும் தான். காலைக்கடனை முடித்தவுடன் குளித்து விட வேண்டும். காலை எழுந்தவுடன் குளிப்பதனால் உடலில் உள்ள சூடு சமப்படுகிறது.
வயிற்றில் உள்ள வெப்பம் செரிமானத்தை தயார் செய்து, பசியைத் தூண்டுகிறது. பசிக்காமல் உண்பது, நேரம் தவறி உண்பது, அடிக்கடி இறைச்சி உணவுகளை உண்பது, துரித உணவுகளை உண்பது போன்றவை தான், நோய்கள் உருவாகக் காரணமாக அமைகின்றன. காலை எழுந்தவுடன் ஆறு, குளங்களில் நீராட வேண்டும் என்று சித்தர்கள் சொல்கிறார்கள். அப்போது மந்திரங்களைச் சொல்லியபடி தண்ணீரில் மூழ்க வேண்டுமாம். ஆறு அல்லது குளங்களில் தொப்புள் பகுதி மூழ்கும் வகையில் நின்று கொண்டு குளிக்க வேண்டும் என்று சித்தர்கள் வலியுறுத்துகிறார்கள்.
ஏனெனில் தொப்புள் பகுதி மூழ்கும்படி நின்று மந்திரங்களை உச்சரித்தால், அது பலிக்கும் என்று சொல்லி வைத்துள்ளனர்.
இன்றைய வாழ்க்கை முறையில் நாம் ஆறு, குளங்களைத் தேடிச் செல்ல வழியில்லை. அதனால் உணவு முறைகளையாவது அவர்கள் சொல்லி வைத்தபடி பின்பற்றலாம். உணவு சாப்பிடுவதற்கு முன்பாக கை, கால்களை குளிர்ந்த நீரில் கழுவ வேண்டும். பின்னர் கால்களை மடக்கி தரையில் அமர வேண்டும். கால்களை மடக்கி அமர்ந்தால் கல்லீரல் மற்றும் செரிமான சுரப்பிகள் வேலை செய்யும். சர்க்கரை நோய் வருவது தவிர்க்கப்படும்.
பிறகு வலது கையில் நீர் ஊற்றி மூன்று முறை உறிஞ்சி குடிக்க வேண்டும். உள்ளங்கையில் நீர் ஊற்றி உறிஞ்சிக்குடிப்பதால், நம் உடலில் பல அற்புதங்கள் நிகழ்வதாக சித்தர் பெருமக்கள் சொல்லிச் சென்றுள்ளனர்.
அதற்கு கைகளைப் பற்றி நாம் சில விவரங்களைத் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும். ஒரு குழந்தை, தாயின் வயிற்றில் இருந்து வெளியே வந்தவுடன், முதன் முதலாக சாப்பிடும் பால் வயிற்றில் பட்டவுடன், வயிறு தன்னுடைய செயலைத் தொடங்குகிறது என்பதை நாம் அறிவோம்.
பிறந்த குழந்தை கைகளை மூடியபடியே இருக்கும். இப்படி கைகளை வைத்து இருக்கும் பொழுது தான் ரேகைகள் உண்டாகிறது என்று கைரேகை சாஸ்திரம் சொல்கிறது. மேலும் வயிற்றின் உள் அமைப்பு தான் உள்ளங்கை என்றும் சொல்கிறது. இதனால் தான் அகத்தியர் சொல்லும் போது, ‘எந்த மருந்து எடுத்தாலும் உள்ளங்கையில் நீர் ஊற்றி சிவ சிவ என்று சொல்லி குடித்து விட்டு, கிழக்கு முகம் நின்று மருந்து சாப்பிடுங்கள்’ என்கிறார்.
வயிற்று நோய்களைத் தீர்க்க மருந்து சொல்லிய கோரக்கர் போன்ற சித்தர்கள் கூட, உள்ளங்கைகளில் தான் தேன் ஊற்றி, அதில் மருந்துகளை குழைத்து உண்ண சொல்லி இருக்கிறார்கள். கைகளுக்கும் வயிற்றுக்கும் உள்ள பந்தம் அப்படிப்பட்டது. நாம் உணவு உண்ணும் பொழுது இடை இடையே நீர் அருந்தக்கூடாது. உள்ளங்கையில் நீர் வைத்து உறிஞ்சிக் குடிக்கும் பொழுது, தொண்டை நனையும். பிறகு உண்பதால் நீர் வறட்சி வராது. சாப்பிட்டு முடியும் வரை தாகம் இருக்காது. உணவு அருந்திய அரைமணி நேரம் கழித்த பிறகு தான் நீர் அருந்த வேண்டும். இதனால் நாம் அடையும் பலன், நோய்களைத் தவிர்க்கலாம் என்பது மட்டுமே. அதுதானே இன்றைய வாழ்க்கைக்கு அவசியம்...
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 273:
ஆன்மீக சாதனைகள்:
அத்தியாயம் 3 ---- சாதனா அத்தியாயம்
முன்னுரை :
பிரம்ம ஸூத்ரத்தின் மூன்றாம் அத்தியாயத்தில் நுழைகிறோம்.
இந்த உலகையும் உயிர்களையும் நாம் காண்கிறோம். இந்த அற்புதமான படைப்பைக் காணும் போது, இதைப் படைத்த இறைவன் ஒருவர் இருந்தேயாக வேண்டும் என்பது புரிகிறது. அப்படி இறைவன் ஒருவர் இருக்கிறார், அவரிலிருந்தே இந்த உலகம் தோன்றியது என்பது முதல் அத்தியாயத்தில் வேத வாக்கியங்களின் துணையுடன் நிறுவப்பட்டது.
இந்தக் கருத்தை மறுக்கின்ற சாங்கியம், நியாயம், வைசேஷிகம் போன்ற இந்துத் தத்துவங்கள்; சமணம், பௌத்தம் போன்ற இந்தியத் தத்துவங்கள் ஆகியவற்றின் பல கருத்துக்கள் இரண்டாம் அத்தியாயத்தில் ஆராயப்பட்டு மறுக்கப்பட்டன. முதல் அத்தியாயத்தில் கண்ட ‘இறைவன் ஒருவர் இருக்கிறார்’ என்ற கருத்து இந்த அத்தியாயத்தில் வலுப்படுத்தப் பட்டது.
இறைவனை அடைவது தான் வாழ்க்கையின் லட்சியம். அவரை அடைவதற்கான வழிகள் என்னென்ன என்பதை இந்த மூன்றாம் அத்தியாயம் ஆராய்கிறது. இதனால் இந்த அத்தியாயம் ‘ஸாதனா அத்தியாயம்’ என்று பெயர் பெறுகிறது.
இந்த அத்தியாயத்திலும் 4 பகுதிகள் உள்ளன; மொத்தம் 67 அதிகரணங்களும் 186 ஸூத்ரங்களும் உள்ளன.
முதற்பகுதி 3:1.
மரணத்திற்குப் பின் அடுத்தப் பிறவியை அடையும் வரை உயிரின் பயணம் பற்றி இந்தப் பகுதி கூறுகிறது. மனிதன் என்பவன் புறத்தில் காண்கின்ற உடம்பும், அகத்தில் உணர்கின்ற மனமும் சேர்ந்த ஒரு தொகுதி மட்டுமல்ல; இந்த இரண்டையும் கருவிகளாகப் பயன்படுத்துகின்ற, உணர்வு வடிவிலான பரம்பொருளின் அம்சமான ஆன்மா (ஜீவாத்மா) என்கிறது வேதாந்தம்.
பக்குவம் இல்லாத மனதை வைத்துக்கொண்டு பலவித பூசைகள் செய்தும் என்ன பலன் ??? - ஓர் பதிவின் கேள்வி ..
பக்குவம் பெறவே பூஜைகள் தேவை பாடுகிறது !!
பக்குவம் பெற்று கொண்டு இருப்பவர்கள் தான் இங்கே இருக்கிறார்கள் !!
பெற்றவர்கள் பக்குவம் கொடுத்தவனோடு கலந்துவிடுகிறார்கள் ..
பக்குவம் பெற்றுவிட்டால் ??
சேரும் இடமறிந்து
வலம் வருவது
போகமப்பா..!
சேரும் இடம்மறியாது
வலமும் இடமுமாய்
சுற்றி திரிவது
ரோகமப்பா..!
சரம் வர குகன் பவ
என அகத்தியனை
கண்ணோடு காணப்பதே
அட்டமா சித்திக்கும்
யோகமப்பா..!
-
பூஜிப்பது நான் ??
பூஜையை ஏற்றுகொள்வது இறைவன் !! என்ற பாவனையே அற்று விடுமே ..
பூஜிக்கவைத்து பூஜிப்பதை ஏற்றுகொள்வது இடையே நான் நின்று என்னை பக்குவபடுத்தும் பூஜை தானே
அனுபவிக்க வைக்க படுகிறேன் என்ற மெய் விளங்கி விடும் தானே ..
பக்குவம் பெற்று பூஜையா ??
பக்குவம் பெற பூஜையா ?? விடை உங்களிடமே ..
பிறவிகள் தோறும் செய்கின்ற நல்வினை மற்றும் தீவினைகளின் பயனாக மீண்டும் மீண்டும் அவன் பிறந்து இறக்கிறான். எனவே மனிதனின் அல்லது ஜீவாத்மாவின் பயணம், இந்தப் பிறவியில் ஒரு தாய்க்கும் தந்தைக்கும் பிறந்து இறக்கின்ற பயணம் மட்டுமல்ல; இதற்கு முன்னரும் பின்னரும் சங்கிலி போல நீண்டு கிடக்கிற ஒரு தொடர்கதை ஆகும். முன்னரும் பின்னரும் நீள்கின்ற இந்தச் சங்கிலி மனித வாழ்க்கையின் ஒரு புதிராக, அவிழ்க்க முடியாத ரகசியமாக உள்ளது. இந்த ரகசியத்தை சாஸ்திரங்கள் மட்டுமே திறந்து, அது என்ன என்பதை கோடி காட்டுகின்றன.
மரணத்திற்குப் பிறகு அடுத்த பிறவி வரை மனித உயிர் அல்லது ஜீவாத்மாவின் பயணம் என்ன என்பதை இந்த சாதனை அத்தியாயத்தின் முதற்பகுதி கூறுகிறது.
இந்தப் பயணத்தைப் பற்றி சிந்திப்பதை ஒரு சாதனையாகக் காண்கிறது பிரம்ம ஸூத்ரம். ஏனெனில் இதைப் பற்றி மீண்டும் மீண்டும் சிந்திக்கும் போது மனம் இந்த உலகின் நிலையாமையை உணர்ந்து இறைவனை நோக்கித் திரும்புகிறது. இதனால்தான் இந்தப் பாதையைப் பற்றி ஒரு வைணவன் தினமும் சிந்திக்க வேண்டும் என்று பிள்ளை லோகாச்சாரியார் கூறுகிறார்.
அறிவு எல்லையில்லாதது !!
அறிந்தேன் என்று என்றும் நிறைவு கொள்ள முடியாதது !!
அறிய விரும்புவதை அறிவுறுத்துபவன் எதையும் அறிந்துணர்ந்த இறைவன் !!
அறிய விரும்புவதை கடந்து அறிவுறுத்துபவன் எங்கனம் அறிவுறுத்த எதையெல்லாம் நம்மோடு சேர்த்து கையாண்டு அறிவுறுத்துகிறான் என்று உணர தொடங்க !!
அறிவுறுத்துபவனே உணர்வாய் நிறைய !!
முதலும் முடியும் இல்லா மூல அறிவுக்குள் உறைவோம் !! அறிவற்று ...
அறிவற்று போகவே அறிவு அறிவுறுத்துகிறது !!
புறத்தேடல் எல்லையில்லா போகும் !!
அகத்தேடல் ஆன்ம மையத்தில் இருத்தும் !!
தேடல் அகமே திரும்பியதற்கு வாழ்த்துகள் !!
அன்பினை அறியாத காட்டுமிராண்டிகளுக்கு அன்பினை அறிமுகம் செய்து வைத்தவரை தான் நாம் ஆதிசிவன் என்ற பெயரால் இன்று வரை வழிப்பட்டு வருகிறோம்.
-
தவமே சிவம்**
ஆன்மீகத்தின் ஆரம்ப நிலை :
கடவுளிடம் முற்றிலும் சரணாகதி அடைதல் என்பது அவ்வளவு சுலபமான ஒரு செயல் அல்ல. மனம் எப்போதும் சந்தேககங்களையும் இது போன்ற கேள்விகளையும் எழுப்பிக் கொண்டே இருக்கிறது
“நான் கடவுளை பார்த்ததுமில்லை, அறிந்ததுமில்லை . அப்படியிருக்க அவனிடம் அன்புடன் சரண்புக என்னால் எப்படி முடியும்?” இவ்வாறான எண்ணங்கள் நம்மை மேலான எண்ணங்களிலிருந்து கீழே இழுத்து உலக விஷயங்களில் செலுத்திவிடும்.
அடுத்து குரு சொல்லித்தரும் பயிற்சிகளை சரியாக கடைபிடிப்பது அவசியம் குரு வாக்கியத்தில் முழு நம்பிக்கை வைத்து சீடன் அதன்படி நடந்தால் சில நாட்களில் தன் மனதிலுள்ள மாசெல்லாம் மறைந்து தெய்வ ஒளி தன்னுள் தோன்றுவதை உணர்வான் .
குருவிடம் கொள்ளும் நம்பிக்கையால் மட்டுமே எல்லாம் கிட்டும் என்பது முற்றிலும் உண்மை .
சீடன் தன்னுடைய குருவை இடைவிடாது சிந்தித்து தியானம் செய்வதால் சீடனுடைய மனமும் உடலும் புனிதம் அடைகிறது குருவிடம் சீடனுக்கு நம்பிக்கை இருந்தால் அவன் ஞானத்தையும் பக்தியையும் அடைதல் மிகவும் எளிது .
அதேபோல உள்ளம் தூய்மை அடையாமல் கடவுளை தரிசிக்க இயலாது எனவே இறைவனை அடைய நினைக்கும் ஒருவர் தனக்கு பல வழிகளில் துன்பங்களும் சோதனைகளும் நேர்ந்தாலும் மனதில் மாசுபடாமல் இருக்கவேண்டும் .
நாம் இறைவனை அறிய நமக்கு சரியான குருவானவர் தேவை , இந்த காலத்தில் நிறைய போலி குருக்கள் இருக்கிறார்கள் நான் தான் குரு என்று சொல்லிக்கொண்டு திரிவார்கள் அவர்களால் நமக்கு எந்த ஒரு பலனும் இல்லை
உண்மை குருவானவர் நன்கு அறிந்திருப்பர் அதாவது எல்லாருக்கும் குரு இறைவன் மட்டுமே என்று மற்றும் நாம் அவருடைய கருவி தான் என்று உணர்ந்திருப்பார்.
கடவுளை அறிந்தவரால் மட்டுமே மற்றொருவருக்கு முக்தி வழியை காட்டமுடியும் கடவுளை காணாத ஒருவர் , இறைவனிடமிருந்து கட்டளையை பெறாத ஒருத்தர்
எப்படி மற்ற உயிர்களை உலக பந்தங்களிலிருந்து விடுவிக்க முடியும் .
அதையும் மீறி போலி குருவிடம் போனால் இரண்டு பேரும் துன்பத்தை தான் அனுபவிக்கனும் எனவே தான் ஆன்மீகத்தில் உண்மை குருவானவர் அவசியமாகிறார் .
இறைவனிடம் ஆழ்ந்து பிரார்த்தனை பண்ணும்போது நமக்கு உண்மை குருவின் தொடர்பு கிடைக்கும் . இதை இறைவனே இந்த சீடனுக்கு இந்த குருவே உகந்தவர் என்று அனுப்புவார் .
எனவே இறைவன் மீது காதல் கொள்ளும் ஒருவருக்கு உண்மை குரு கிடைப்பது உறுதி .”மூன்றின் அருள் உயிருக்கு உள்ளது — குரு , பகவான் , பக்தர்; ஆனால் ஒன்றின் அருளின்றி அது பாழாய்ப்போகிறது”
இதன் கருத்தாவது —– சீடன் குருவின் அருள் பெற்றிருக்கின்றான்
இறையருளால் உயர்ந்த நோக்கங்கள் உள்ளவனாகவும் இருக்கின்றான்; இவ்விரண்டோடு சத்சங்கமும் அவனுக்கு உண்டு.
இப்போது அவனுக்கு வேண்டியது ஒன்றின், அதாவது மனதின் அருள்,மனம் சாதகமாய் இருந்துவிட்டால், எல்லாம் அடையப்பெறும். மனம் அமைதியாக இருக்கும் போது தான் ஏனையவற்றின் அருளை உணர முடியும். மனதை அடக்க வேண்டும். இதைச் செய்தாலான்றி பிற முயற்சிகள் பலன் தராது.
அதற்கு முன்னராய் கடிவாளத்தை இழுத்துப் பிடியுங்கள் .யானையை அதன் பாகன் நன்றாகக் பழக்கிய பிறகே தன் விரும்பியவாறெல்லாம் அதைச் செய்விக்கிறான் .
அதுபோல் நமது கட்டளைப்படி நடக்க நம் மனதை பழக்க வேண்டும். அது நம் எஜமானனாக இருக்க கூடாது”,
*திருச்சிற்றம்பலம்*
தவமே சிவம்**
சிறப்புகள் நிறைந்த சிறப்பு வாய்ந்த பழமையான சிவனார் ஆலயங்களை தேடி தேடி சென்று வழிபட
திருவருள் கூட்டியுள்ளது.
அதுசமயம் சிவனேயச் செல்வர்கள் திருவருளைப்பெற சிவனடி பணிந்து அழைக்கிறோம்.
மாதம் ஒருமுறை பழமையான சிவனார் ஆலயங்களை நோக்கி
108மூலிகை பொடிகளால் அபிடேக நன்னீராட்டு பெருந்திருவிழாவை காண அழைக்கின்றோம்......
சேரும் இடமறிந்து
வலம் வருவது
போகமப்பா..!
சேரும் இடம்மறியாது
வலமும் இடமுமாய்
சுற்றி திரிவது
ரோகமப்பா..!
சரம் வர குகன் பவ
என அகத்தியனை
கண்ணோடு காணப்பதே
அட்டமா சித்திக்கும்
யோகமப்பா..!
சொக்கநாதா
சொக்கநாதா
மையத்தின் ஈர்ப்பு இங்கே வெளிபடுகிறது !!
நான் அற்று உடன்பட அவனருளால் வாழ்த்துகள் ..
இந்தப் பயணத்தின் ஆரம்பத்திலிருந்து இந்த முதற்பகுதி தொடங்குகிறது. இந்த பகுதியில் 6 அதிகரணங்களும் 27 ஸூத்ரங்களும் உள்ளன.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 274:
பயணம் செய்வது யார்?:
1. மரணத்திற்குப் பிறகு பயணம் செய்வது யார்?
தத் அந்தர ப்ரதிபத்தி அதிகரணம்
இஷ்டம், பூர்த்தம், தத்தம் என்று மூன்று வகையான கர்மங்களைப் பற்றி வேதங்கள் கூறுகின்றன.
இஷ்டம் என்பது இந்த உலகிலும் மறு உலகிலும் அனுபவிப்பதற்கான இன்பங்களை நாடிச் செய்கின்ற யாகம் முதலிய கிரியைகள்.
பூர்த்தம் என்றால் சாலைகள் அமைத்தல், குளங்கள் வெட்டுதல், பிறருக்கு உதவுதல் போன்ற நற்பணிகள்.
தத்தம் என்றால் தானம்.
இந்த மூவகைக் கர்மங்கள் போன்ற நற்கர்மங்களின் பலனாக மனிதன் புண்ணியம் சம்பாதிக்கிறான். இத்தகைய மனிதன் இறந்த பிறகு செல்கின்ற பாதை ‘புகைப் பாதை’ (க்ருஷ்ண கதி).
#அப்படி_இருந்தா நல்ல இருக்கும் ??
இந்த எண்ணமும் !! சிந்தனையும் !! ஒப்பிடலும் தான் ..
நம் பிறவி சுழற்சியின் மூலமாக இருக்கு ..
புள் பூடு பார்த்து அப்படி இருந்தால் என்றது ..
பூடு புழுவை பார்த்து அப்படி இருந்தால் என்றது ..
புழு மரத்தை பார்த்து அப்படி இருந்தால் என்றது ..
இப்போது கூட நீங்கள் அப்படி இருந்தால் ?? என்று கேட்டு பெற்றது தான் இப்பிறவியும் அதில் அனுபவிக்கும் அனைத்தும் ..
இப்போதும் பெற்றதை பூரணமாய் அனுபவித்து பரிபூரனதும் பெற்று விட்டால் ..
அதாவது இனி எப்படி பிறந்தாலும் இதே ஆத்மானுபவம் தான் என்று தெளிந்தால் ..
இதோடு ஆண்மவிடுதலை சித்திக்கும் ..
இன்னமும் அப்படி இருந்தால் என்றால் ..
" வா அப்படி தான் இருந்து பாரேன் " என்றே பிறவி அருளப்படும் ..
பல உயிர்கள் அப்போது பெற்ற பிறவியில் நிறைவை அனுபவித்து விடைபெற்றது என்று சாட்சியாய் பற்பல ஆலயம் இங்கே உள்ளது ..
உதாரணமாக
ஈ - ஈங்கோய் மலை
எறும்பு - திருவெறும்பூர் .. என்ற எண்ணற்ற தலங்கள் உணர்விக்கும் மெய்யும் இதுவே ..
ஆனால்
நாமோ இன்னும் கடந்து வந்து ..
கல்லில் இருந்து மனிதர் ஆகியும், மனிதரை தாண்டாதே !!
" அப்படி இருந்தால் " என்றே சுற்றிக்கொண்டு இருக்கிறோம் ..
உன்னை போல யாரும் இப்படி இருக்கவே முடியதபடியே ..
அனைத்தையும் அருளி தனித்துவமாக வைத்து அருள்கிறான் இறைவன் ..
அந்த தனித்துவம் உணர நிறைவை அனுபவிக்கலாம், விடுபடலாம் ..
ஆனால்
இன்னும் " அப்படி இருந்தால் ?????????? " ஓர் தொடர் கதையாகவே இருக்க ..
தன்னை தான் உணராதே !! யாரோ சிறப்பு என்ற ஒப்பிட்டின் வெளிபாடு ..
நம் விருப்பம் ஆகி
சிக்கவே வைத்துகொண்டு இருக்கிறது ...
இன்னும் அப்படி இருந்தால் என்று ஏங்காதே !! இப்படி அருமையாக வைதிருக்கானே என்று வாழ்வின் ஒவ்வொரு தருணத்தையும் அனுபவிக்கலாம் தானே ..
நிறைவின் முதற்படி அதுவே ..
திருச்சிற்றம்பலம்
தேய்பிறை பஞ்சமி
வரம் கொடுப்பாள்; வளம் தருவாள் வாராஹி நாயகி!
சப்த மாதர்களில் மிக முக்கியமான தேவதையாகவும் மகா வலிமை பொருந்தியவளாகவும் போற்றப்படுகிறாள் ஸ்ரீவாராஹி தேவி.
பஞ்சமி திதியில் வாராஹி தேவியை மனதார வழிபட்டு, உரிய மந்திரங்கள் சொல்லி பிரார்த்தனை செய்தால், நம் எதிரிகளையெல்லாம் பலமிழக்கச் செய்வாள் என்றும் நமக்கு வேண்டும் வரங்களைத் தந்து, நம் வாழ்வை வளமாக்குவாள் .
வராஹி என்றாலே வரம் என்று பொருள். இவள் அதர்வண வேதத்தின் தலைவியாகவும் விளங்குகிறாள். வெள்ளை மொச்சை பருப்பை வேக வைத்து தேன், மற்றும் நெய்யுடன் கலந்து வராஹிக்கு படைத்து, பூஜை செய்ய வேண்டும். இதனால் தன வசியம் ஏற்படும் தொழில் விருத்தியாகும் வியாபாரம் செழிக்கும். பக்தர்கள் கூப்பிட்ட குரலுக்கு வருபவள் வாரஹி எதிரிகளால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள், வழக்குகளில் சிக்கியவர்கள் வாராகி அம்மனை வழிபட்டு பலனடைகிறார்கள்.
ஞாயிறு கிழமைகளில் வாராகியை வழிபட்டால் நோய்கள் தீரும். திங்கட்கிழமைகளில் வழிபட்டால் மன நல பாதிப்புகள் நீங்கும். வீடு நிலம் தொடர்பான பிரச்சினைகள்தீர செவ்வாய்கிழமைகளில் வராகியை வழிபடலாம். கடன் தொல்லைகள் தீர புதன்கிழமை வழிபடலாம். குழந்தை பேறு கிடைக்க வியாழக்கிழமை வழிபடலாம். கல்வி கேள்விகளில் சிறந்து விளங்கவும் வியாழக்கிழமை வழிபடலாம். வெள்ளிக்கிழமை வழிபட நினைத்த காரியம் நிறைவேறும்.
வராஹிதேவிக்கு இஞ்சி பூண்டு கலந்து, தோல் நீக்காத உளுந்த வடை நைவேத்தியம் செய்யலாம். நவதானிய வடை, மிளகு சேர்த்த வடை, வெண்ணெய் எடுக்காத தயிர்சாதம் பிடித்தமானது. மிளகும் ஜீரகமும் கலந்த தோசை, கறுப்பு எள்ளுருண்டை, சர்க்கரை வள்ளிக்கிழங்கு ஆகியவற்றையும் நைவேத்தியமாக படைக்கலாம். சுக்கு அதிகம் சேர்த்து பானகம் செய்து படைக்கலாம். குங்குமப்பூவும் சர்க்கரையும் ஏலக்காயும் லவங்கமும் பச்சைக்கற்பூரமும் கலந்த பால் நைவேத்தியம் செய்யலாம்.
அருகில் உள்ள ஆலயங்களில் சப்தமாதர்கள் சந்நிதி இல்லாவிட்டாலும் வாராஹிக்கு சந்நிதி இல்லாது போனாலும் வீட்டில் இருந்தபடியே வாராஹிதேவியின் மூலமந்திரத்தை 108 முறை ஜபித்து மனம் குவித்துப் பிரார்த்தனை செய்வது சகல பிரச்சினைகளையும் தீர்க்கவல்லது என்றும் குடும்பத்தில் கணவன் மனைவி இடையே ஒற்றுமையை மேம்படுத்தும் என்றும் இல்லத்தில் இருந்த தீயசக்தியை விரட்டியடுத்து அருளுவாள் வாராஹி
சப்தமாதர்களின் மகிமையையும் மகோன்னதத்தையும் தேவி மஹாத்மியம் சிலாகித்துச் சொல்கிறது. சப்த என்றால் ஏழு. ஏழு தேவியரைக் கொண்டதால் சப்தமாதர்கள் என்று பெயர். இவர்களை 700 மந்திரங்களால் விவரித்துச் சொல்லப்பட்டிருப்பதால் அதற்கு சப்த சதீ என்றே விவரிக்கிறது புராணம்.
பஞ்சமி திதியில், வாராஹி மூலமந்திரத்தையும் வாராஹி காயத்ரியையும் பாராயணம் செய்து வழிபடுவோம். செவ்வரளி முதலான செந்நிற மலர்கள் சூட்டி வணங்குவோம். நம் எதிரிகளை பலமிழக்கச் செய்து அருளுவாள் தேவி. நம் துக்கத்தையும் வாட்டத்தையும் போக்கி அருளுவாள் அன்னை. வாழ்வுக்கு வழியையும் வளத்தையும் கொடுத்துக் காப்பாள் வாராஹி நாயகி!
பஞ்சமி திதி நாளில் வாராஹி தேவியை மனதாரத் துதிப்போம். நம் பிரார்த்தனைகளை அவளின் திருவடியில் சமர்ப்பிப்போம்!
அவன் புகைப் பாதை வழியாக மேலுலகங்களுக்குச் சென்று தனது புண்ணியத்துக்கேற்ப பல்வேறு இன்பங்களை அனுபவிக்கிறான். சம்பாதித்த புண்ணியம் தீர்ந்ததும் பூமியில் மீண்டும் மனிதனாகப் பிறக்கிறான்.
களம் புகல் ஓம்புமின், தெவ்விர்! போர் எதிர்ந்து
எம்முளும் உளன் ஒரு பொருநன் வைகல்
எண் தேர் செய்யும் தச்சன்
திங்கள் வலித்த கால் அன்னோனே.
நாஞ்சில் நாட்டில் தெய்வமெனக் கொண்டாடப்படும் கிழவியவள் பாடிய பாடல் தான்,,,, மேலே சுட்டியது,,,
அதியமான் நெடுமான் அஞ்சியைப் பற்றிய பாடல் அது !
பகைவர்களே !
நீங்கள் போர்க்களம் காண வருகிறீர்களா ?
போர்க்களம் காண வேண்டுமென்கிற எண்ணம் உங்களுக்குள் உண்டாகிறதா ?
வேண்டாம்,,,,
வேண்டாம்,,,,வீண் வேலை இது,,, !
ஆமாம்,,, !
உண்மையிலேயே பகைவர்கள் தானா ?
எப்படி பகைவர்கள் ஆனீர்கள்,,,?
எவர் உங்களைப் பகைவர் ஆக்கியது ?
அதன் காரணி என்ன ?
அன்பிற் சிறந்த தவமில்லை என்ற முன்னோர் சொல்லெல்லாம்,,, நீங்கள் அறியாததா ?
புரட்ட்சி,,
புரட்டு என்பதனைத் தவிர உங்களுக்கு,,
உங்கள் வெளி நாட்டு காம்ரேட்டுகள் ஏதும் சொல்லித் தரவில்லையா ?
ஒரு புன்னகை,,
உங்களைச் சுட்டெரிக்கிறதென்றால்,,,,?
அதுவே,,
நீங்கள் பகை முடிக்கக் காரணமென்றால்,,,,?
சற்றே வருத்தமாகக் கூட இருக்கிறது !
இதுவொன்றும் ,,
ஒட்டாஞ் சில்லியை வைத்து எட்டு கட்டங்கள் கட்டி விளையாடுகிற பாண்டி ஆட்டமல்ல,,,,
வில் வளைக்க வேண்டும்,,, !
நாணேற்ற வேண்டும்,,,
அம்பறாத்துளியிலிருந்து கணையெடுக்க வேண்டும்,,, !
இத்தனைக்கும், மேலாக வைத்த குறி தப்பாமல் எய்ய வேண்டும்,,, !
உங்களுக்கெதற்கு வீண் வேலை,,,,,?
ஒழிக,,,ஒழிக என்று சொன்னாலே,,,?
அதுவும்,,
புஜபலம் காட்டி குரல் உயர்த்தி,,,,
ஒழிக என்று சொன்னாலே,,,,,?
அதுவும்,,
எட்டடிக் குச்சுக்குள்ளே,,
இடும்பா,, !
எத்தனை நாளிருப்பாய்,,,?
என்கிற கிராமத்துக் குறளியாய்,,,,
குறளி வித்தைக் காரனைப் போல,,,,
பத்து பேர் கூடினாலே,,,,?
மாபெரும் பேரணி !
போர்ப்பரணி பாடுகிறோம்,,, ! வா !
எழுக தீக்கதிரே !
விழுக அரசே !
என்று கத்திக் கவிதை பாடினாலே,,,,
வீழ்ந்து விடுமென்று,,,,
நினைக்கிற நினைப்பிலிருக்கிறவர்களே !
சற்றே ஒதுங்கி நில்லுங்கள் !
ஒழிந்து விடும்,,, என்று நம்பிக் கொண்டிருக்கிற உங்கள் சித்தாந்தங்கள் இந்த உலகினை விட்டு மண்ணோடு மண்ணாகிப் போய் வெகு காலமாயிற்று,,, !
என்பது உங்களுக்கேத் தெரிந்த பின்னரும்,,
போர்க்களம் காண்போம்,,,
ஓட ஓடத் துரத்துவோம்,,, !
என்று வாய்ப்ப்பேச்சு பேசாதீர்கள் !
வெள்ளை வேட்டி கட்டி,,,,
திண்ணையிலே ஒய்வெடுக்க அவன் வரவில்லை,,, !
அதற்கு அவனுக்கு நேரமுமில்லை,,,,,
வெயிலுக்கு ஒதுங்க வந்தவனிடம்,,,போய்,,
உங்கள் வீரத்தினைக் காட்டி நிற்கிற கோலத்தினைப் பார்த்தால்,,,, ?
மீண்டும்,,,
ஒளவைக்கிழவி சொன்ன,,,,
களம் புகல் ஓம்புமின், தெவ்விர்! போர் எதிர்ந்து
எம்முளும் உளன் ஒரு பொருநன் வைகல்
எண் தேர் செய்யும் தச்சன்
திங்கள் வலித்த கால் அன்னோனே.
என்ற பாடல் மட்டுமே,,வந்து வந்து தொலைக்கிறது !
புகைப் பாதை வழியாகச் செல்கின்ற ஜீவாத்மா சொர்க்கம், மேகம், பூமி, ஆண், பெண் ஆகிய 5 தளங்கள் வழியாகப் பயணம் செய்து மீண்டும் பிறவியைப் பெறுகிறான், இந்த 5 தளங்களும் ஐந்து அக்கினிகளாகக் கூறப்படுகின்றன, இவ்வாறு ஐந்து (பஞ்ச) அக்கினிகளைப் பற்றி கூறுவதால் இது ‘பஞ்சாக்கினி வித்யை’ என்று அழைக்கப்படுகிறது. பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்திலும் (6:2) இது விவரிக்கப் படுகிறது.
புகைப் பாதை வழியாகச் செல்ல இருக்கின்ற ஜீவாத்மா உடம்பை விட்டுப் பிரியும் போது அவனுடன் செல்பவர்கள் யார் யார் என்பது பற்றி இந்த அதிகரணம் ஆராய்கிறது. இதில் 7 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
இவ்வாறு புகைப் பாதை வழியாகச் செல்ல இருக்கின்ற ஜீவாத்மா உடம்பை விட்டுப் பிரியும் போது அவனுடன் செல்பவர்கள் யார் யார் என்பது பற்றி இந்த அதிகரணம் ஆராய்கிறது. இதில் 7 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 275:
பயணிக்கிறது:
குப்பை நிறை என் மனம் நடுவே
குடி நீ கொள்ளத் துணிந்த செயல் தப்பென்றுரைத்தேன் சற்றும் நீ தயங்காதங்குன் கடையை விரித்து அப்பன் உன்றன் அருள் அமுதம் அடியேற்களித்தாய் அட்டியின்றி இப்போது உணர்ந்தேன்
இறைவா உன் ஈகைக்கில்லை எல்லையென்றே
1. தூல உடம்பின் நுண்பகுதியும் ஜீவாத்மாவுடன் பயணிக்கிறது_____
ததந்தரப்ரதிபத்தௌ ரம்ஹதி ஸம்பரிஷ்வக்த: ப்ரச்ன நிரூபணாப்யாம்
எப்போது திருந்துவோம் ?? - அனைவருக்கும் இருக்கும் கேள்வியே இது !!
ஆயிரம் அடைந்தாலும் நமக்கு ஏன் திருப்பதி இல்லை ??
நம்மை நாம் அடைய வந்த இடத்தில் !!
ஆயிரத்திலும் நாம் நம்மை தேடி பார்த்தோம் ??
அது அதுவாகவே இருந்தது !!
நாம் நம்மோடு இணங்கி இருந்து !! நம்முள்ளே நமக்கு நம்மை அடைவிப்பதை அனுபவிக்கும் வரை !!
வெளியே அடைவது கொஞ்சநேரம் நம்மை சமாளித்து கொள்ளவே வைக்கும் !!
மீண்டும் நமக்கானது ?? நாம் எதிர்பார்த்தது போல ?? நம்மை புரிந்துகொள்வது போல ?? என்ற தேடல் தொடங்கி விடும் !!
திருப்தி அடையாது !!
நம்மோடு நாம் பரிபூரணமாய் உள்ளே தொலைய !!
வா வெளியே தேடி நீ அடையாததை உள்ளே இருந்தே எடுத்துக்கோ என்று உள்ளிருந்து கொடுக்கிறான் ..
அப்படி நடக்குமோ என்று கேள்வி எழும் ??
உன்னை மறந்து உன்னில் நீயே உறங்கி எழும் போது கிடைக்கும் நிம்மதியை கொஞ்சம் அனுபவித்து பார் !!
வெளியே என்ன நடந்தது என்று கூட தெரியாது ??
ஆனால்
உறங்கி விழிக்கும் போது, உடல், மனம் ஓர் சலனமற்ற புத்துணர்ச்சி பெற்று விளங்குகிறது தானே ..
உன்னிடம் உனக்கு கிடைக்காதது எங்குமே வெளியில் இல்லை !!
கொடுத்த பையில் என்ன இருக்கு என்று பார் ..
அடுத்தவன் பையில் என்ன இருக்கு என்று தேடும்வரை கிடைக்காத அனைத்தும் ..
உன் பையில் உண்டு ..
கொடுத்து வைத்திருக்கிறான் !!
உன்னை உனக்கு கொடுத்து, உனக்கான அனைத்தும் உன்னுள் கொடுத்து, எதுவேண்டுமோ எடுத்து அனுபவி என்று கொடுத்து இருக்கான் ..
நாம் அடுத்தவன் பையை பார்ப்பது போல !! நம்மை பார்ப்பது இல்லையே ......
திருந்த வந்த இடத்தில், திருந்தவந்தவர்களோடு இருக்கிறோம் !!
அதில்
திருத்தமும் நடைபெற்ற வண்ணமே இருக்கிறது ..
இதில்
திருந்த தான் வந்தோம் என்று நம்மை உணர்வது தான் அடிப்படை ..
யாரோ ?? எதுவோ ?? திருந்த வேண்டும் என்றே உங்களை ஏமாற்றும் மனம் கடந்து ??
நாமே திருந்த வேண்டும் என்ற மெய்யறிவு வெளிப்பட !!
திருத்துவதை ஏற்றுகொள்ள !! திருத்தத்திற்கு ஒத்துழைக்க !!
நாம் வாழ்வில் !! நம்மை சுற்றி நடைபெறும் நிகழ்வில் இருந்து நமக்கு உணர்த்தப்படுவதை கொஞ்சம் ஆழ்ந்து உள்வாங்க, அதே தானே நிகழ தொடங்கும் ..
என்ன தான் ஏமாற்றி பிழைத்தாலும் ??
என்னதான் நடித்து சம்பாரித்தாலும் ??
என்னதான் சேர்த்து வைத்தாலும் ??
எதுவுமே இல்லாது இருந்தாலும் ??
நமக்கு என்று அருளப்பட்டதை கடந்து வேறெதையும் ஓர் துளிகூட அனுபவிக்க முடியாது என்ற நிதர்சனத்தை !!
எவ்வளவு பணம் எங்கே இருந்தாலும், அது நமக்கு தான் என்று அறுதியிட்டு கூறமுடியாத மெய்யை உணர !!
மனிதம் மிக்க மனிதனே கடவுளின் அன்பை பெறும் தகுதியை பெறுகிறான்.
-
இதுயெல்லாம் எனக்கு இருக்கு என்று பெருமை பேசியவன் ஏதும் கொண்டுபோக முடியாதே போவது !!
நம்முடைய விருப்பப்படி உலகில் எல்லாம் நடப்பது இல்லை. தெய்வத்தின் விருப்பப்படியே உலகம் இயங்குகிறது. -- ஓர் பதிவு ..
#அப்பர்பெருமான்தேவாரம்
வேதங்கள் வேள்வி பயந்தார் போலும்
விண்ணுலகும் மண்ணுலகும் ஆனார் போலும் பூதங்க ளாய புராணர் போலும்
புகழ வளரொளியாய் நின்றார் போலும்
பாதம் பரவப் படுவார் போலும்
பத்தர்களுக்கின்பம் பயந்தார் போலும்
ஏதங்களான கடிவார் போலும்
இடைமருது மேவிய ஈசனாரே
அப்படியெல்லாம் இல்லை ..
நம் விருப்ப படியே இங்கே அனைத்தையும் நடத்துகிறான் இறைவன் !!
நாம் தான் எந்த பிறவியில் எதை விரும்பினோம் !!
யாருக்கு எது நடக்கவேண்டும் என்று விரும்பினோம் ??
எது எல்லாம் நடக்க வேண்டாம் என்றும் நினைத்து,
அது நடக்கிறதா என்று தேடி தேடி விரும்பினோம் என்பது நம் நினைவில் இல்லை என்றாலும் !!
விருப்பதை சொல்லாதே உணர்ந்தவன் நிறைவேற்றி கொண்டு தான் இருக்கிறான் !!
விருப்பம் உன்னில் இருந்து வெளிப்பட்ட காரணத்தால் அது உனக்கே விரும்பியபடி நடத்திக்கொண்டே இருக்கிறான் !!
இறைவன் உன் விருப்பத்தை சத்தியபடுத்துவதை கடந்து வேறேதும் செய்வதே இல்லை !!
உன் மீது தானே அவனுக்கு அவ்வளவு பிரியம் என்பதால் !!
அடியார் விருப்பமே !! அரண் விருப்பம் ...
நீ தேங்கினால் கழிவாய் போவாய், ஓடினால் பெருங்கடலின் ஆழத்தையும் அறிவாய் மனமே.
-
யாருக்கும் கொடுக்க மாட்டேன் என்றவன் !! யாருக்கு சேர்த்தான் என்று தானே அனுபவிக்காது கொடுத்து விட்டுப்போன வள்ளல் !!
உங்கள் பையில் இருக்கும் பணம் கூட யாருக்கோ நீங்கள் சம்பாரித்து தனமாக கொடுக்கும் போது !!
போன்ற நிகழ்வுகள் வழியே ..
திருத்தும் என்ற தெளிவு உங்களை தானே ஆட்கொள்ளும் ..
திருந்தவே வந்தோம் !!
திருந்திக்கொண்டும் இருக்கின்றோம் !!
திருந்துவோம் ...
|| 3:1.1 ||
பொருள்: அடுத்த பிறவியில் ஒரு உடம்பைப் பெறுவதற்காக, ஜல சரீரத்துடன் ஜீவாத்மா வெளியேறுகிறான். இது சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தின் கேள்வி—பதிலிலிருந்து தெரிய வருகிறது.
மரணத்திற்கு பிறகு மேலுலகங்களுக்குப் பயணம் செய்வது யார்? ஜீவாத்மாவும் சூட்சம சரீரமும் (10 புலன்கள் + 5 பிராணன்கள் + மனம்) என்பது பொதுவாக நாம் அறிந்த பதில். ஆனால் இவற்றுடன், அடுத்த பிறவிக்கான தூல உடம்பை உருவாக்குவதற்கு தேவையான அடிப்படை தூல மூலகங்களும் (பூதங்கள்) வெளியேறுவதாக சாந்தோக்ய உபநிஷதம் கூறுகிறது.
சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தின் இந்தப் பகுதி (3:3.10) கௌதமர் என்ற பிராமணரின் கேள்விகளுக்கு பிரவாஹண ஜைவலி என்ற மன்னார் அளிக்கின்ற பதில்கள் ஆகும். இதையே ‘கேள்வி—பதில்’ பகுதி என்று ஸூத்ரம் குறிப்பிடுகிறது.
இந்த அடிப்படை மூலகங்களின் அதாவது பஞ்சபூதங்களின் நுண் அம்சம் சூழ (ஸம்பரிஷ்வக்த: ) ஜீவாத்மா தனது யாத்திரையைத் தொடங்குவதாக இந்த ஸூத்ரம் கூறுகிறது. இந்த நுண் அம்ஸமே ஐந்து அக்கினிகள் அல்லது ஐந்து தளங்கள் வழியாக யாத்திரை செல்லும் போது ஒவ்வொரு தளத்திலும் உருமாற்றம் பெற்று, இறுதியில் அடுத்த பிறவியில் ஒரு தாயின் வயிற்றிலிருந்து புதிய தூல உடம்பாக வெளிவருகிறது.
பஞ்சபூதங்களின் நுண் அம்சம் சூழ (ஸம்பரிஷ்வக்த: ) ஜீவாத்மா தனது யாத்திரையைத் தொடங்குவதாக இந்த ஸூத்ரம் கூறுகிறது. இந்த நுண் அம்ஸமே ஐந்து அக்கினிகள் அல்லது ஐந்து தளங்கள் வழியாக யாத்திரை செல்லும் போது ஒவ்வொரு தளத்திலும் உருமாற்றம் பெற்று, இறுதியில் அடுத்த பிறவியில் ஒரு தாயின் வயிற்றிலிருந்து புதிய தூல உடம்பாக வெளிவருகிறது.
இந்த நுண் அம்சம் ஜலசரீரம் என்று அழைக்கப்படுகிறது.
இந்த நுண் அம்சம் ஜலசரீரம் என்று அழைக்கப்படுகிறது.
இன்று தேய் பிறை அஷ்டமி!
எங்கள் இல்லத்து சரஸ்வதி அம்மைக்கு நெய்யப்பம் நிவேதனம்...
அரை கிலோ பச்சரிசி ரெண்டு மணி நேரம் தண்ணீரில் ஊற வைச்சு,
பின்னர் ஆறு வாழைப்பழம், ரெண்டு ஏலக்காய் சேர்த்து நல்லா அரைத்து எடுத்துக்கொள்ளவும்.
பிறப்பொன்று நடந்துவிட்டால்
இறப்பதற்கு தயாராகிவிடுங்கள் ..
அதிலிருந்து தப்பிப்பதற்கு வழியேதுமில்லை .. ஒரு பதிவி
சட்டை என்ற ஒன்றை போடுவதே ..
அதை
கழட்டிப்போட தானே ..
ஆன்ம நிர்வாணம் என்றும் நிதர்சணம் தானே ..
திருச்சிற்றம்பலம்
அரைத்த மாவுடன் அரை கிலோ துருவிய வெல்லம் சேர்த்து, நன்கு கலக்கிக் கொண்டிருக்கும் போதே ரெண்டு கரண்டி நெய்யும் சேர்த்து கலக்கவும்.
உன் இழப்பு யாருக்கு பாதிப்பு இல்லையோ .? உன்
இருப்பு அங்கே அர்த்தம் அற்றது
தகுதியையும் தரத்தையும் உருவாக்கிக் கொள்ளும் எதுவும், சுயமரியாதையை எதிர்பார்க்கும் 1000%
அரை மணி நேரம் காத்திருக்கவும்!
அடுப்பில் வைத்த அப்பக் கல்லில் எண்ணெய் ஊற்றி காய்ந்ததும், கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் ஊற்றி வேக வைத்து எடுக்கவும்.
சுவையான நெய்யப்பம்!
படைக்கவும், பரிமாறவும்...! ரெடி
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 276:
ஜல சரீரம்:
2. ஜல சரீரம் (தண்ணீர் உடம்பு) ஏன் அந்தப் பெயரில் அழைக்கப்படுகிறது?_____
த்ர்யாத்மகத்வாத்து பூயஸ்த்வாத் || 3:1.2 ||
பொருள்: தூல பூதங்களின் நுண் அம்சம் மூன்று மூலகங்களும் சேர்ந்ததாக இருந்தாலும் ஜல சரீரம் என்றே குறிப்பிடப்படுகிறது. ஏனெனில் அதில் தண்ணீரின் (ஜலம்) அம்சம் அதிகம் உள்ளது.
உயிர்த் தொகுதியுடன் ஓர் அங்கமாகப் பயணம் செய்யும் தூல உடம்பின் நுண் அம்சமான ஜல சரீரம் அக்கினி, தண்ணீர், பூமி ஆகிய மூன்று மூலகங்களும் சேர்ந்தது. ஆனாலும் அது ‘ஜல சரீரம்’ என்றே குறிப்பிடப்படுகிறது. எப்படி அதிக அம்சம் கொண்ட மூலகத்தால் அடிப்படை மூலகங்கள் பெயர் பெறுகின்றனவோ, அப்படியே இந்த ஜல சரீரமும், மூன்று மூலகங்கள் சேர்ந்ததாக இருந்தாலும், தண்ணீரின் பகுதி அதிகமாக இருப்பதால் அந்தப் பெயரைப் பெறுகிறது.
‘தண்ணீரே மனிதன் என்ற பெயரால் அறியப்படுகிறது’ என்கிறது சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (5:3.3).
எனவே ஜீவாத்மா மற்றும் சூட்சம உடம்புடன் செல்கின்ற தூல உடம்பின் நுண் அம்சம் ஜல சரீரம் என்று அழைக்கப்பட்டாலும் உண்மையில் மூன்று மூலகங்கள் அமைந்ததாகும்.
3. பிராணன்களின் பயணத்திலிருந்தும் இது தெரிய வருகிறது____
ப்ராணகதேச்ச || 3:1.3 ||
பொருள்: ஜல சரீரம் உயிர்த் தொகுதியுடன் பயணம் செய்கிறது என்பதைப் பிராணன்களின் பயணத்திலிருந்தும் தெரிந்து கொள்ளலாம்.
நானும் சரி வேணாம் எதுக்கு பிரச்சனை என ஒதுங்கி போகிறேன்.மல்லாக்க படுத்து எச்சில் துப்பினா துப்புபவர் மேல் தான் விழும் என்பது எனக்கும் தெரியும்.அரசியல் பதிவு வேண்டாம் ஆன்மீக,பொழுது போக்கு பதிவுகளோடு கடந்து போகலாம் என நினைத்தால் இந்த அண்ணாமலை வார் ரூம் பாய்ஸ்கள் சும்மா இருக்க மாட்டாங்க போல?இதோ பாருங்க அண்ணாமலை ஆதரவாளர்களே!ஒதுங்கி போகிறவன் கோழை இல்லை.எப்ப பாரு பிராமின்களை வம்புக்கு இழுத்துக்கிட்டே இருந்தா உங்களை போல இங்கே புலம்பியோ,பதிவு போட்டோ கடந்து போக மாட்டேன்.செய்ய வேண்டிய வேலையை செய்ய வேண்டிய நேரத்தில் செய்து விட்டு கடந்து விடுவேன்.நஷ்டம் உங்களுக்கு தான்.எனக்கில்லை.
மரணத்திற்குப் பிறகு பிராணன்கள் மேலுலகங்களுக்குச் செல்கின்றன என்று உபநிஷதம் (பிர்க். 4:4.2) கூறுகிறது. ஆனால் ஆதாரம் எதுவுமின்றி பிராணன்கள் செயல்பட இயலாது. பிராணன்கள் செயல்பட வேண்டுமானால் அதற்கு உடம்பு தேவை. அது போலவே, மரணத்க்திற்குப் பிற்கு பிராணன்கள் மேலுலகங்களுக்குச் செல்லவும் ஒரு உடம்பு தேவை. அதுவே தூல உடம்பின் நுண் அம்சமான ஜல சரீரம்.
மரணத்திற்குப் பிறகு பிராணன்கள் மேலுலகங்களுக்குச் செல்கின்றன என்று உபநிஷதம் (பிர்க். 4:4.2) கூறுகிறது. ஆனால் ஆதாரம் எதுவுமின்றி பிராணன்கள் செயல்பட இயலாது. பிராணன்கள் செயல்பட வேண்டுமானால் அதற்கு உடம்பு தேவை. அது போலவே, மரணத்க்திற்குப் பிற்கு பிராணன்கள் மேலுலகங்களுக்குச் செல்லவும் ஒரு உடம்பு தேவை. அதுவே தூல உடம்பின் நுண் அம்சமான ஜல சரீரம்.
" உனக்கு ஒன்றுமில்லை நீ ஆனந்தமாக வாழ் " என்றே அறிவுறுத்துகிறான் !!
சுமையற்று !! சுகமாய் அனுபவித்திரு !! உன்னோடு சேர்த்து எதை தாங்கி, என்னுள் எனக்கே இங்கே கொடுக்கல் / வாங்கல் நடைபெறுகிறது !!
நடுவில் நிற்கும் நீ தான் இதையெல்லாம் புரியாது ..
எனக்கு தான் ?? எனக்கு தான் ?? என்று இன்ப / துன்ப விளையாட்டை விரும்பி விளையாடி கொண்டே இருக்கின்றோம் !!
இந்த உனக்கு என்பது ஆன்ம நிலையாகும் ..
இந்த ஆன்ம நிலைக்கு ஆன பரிபக்குவம் அருளி, நம்மை தெளிவிப்பதே ஆன்மீகம் ..
(இன்னும் காண்போம்)
பிரம்ம ஸூத்ரம் 277:
பயணம் செய்கின்றன:
4. மரணத்திற்குப் பிறகு புலன்களும் பிராணன்களும் ஜீவாத்மாவுடன் பயணம் செய்கின்றன________
தெய்வத்தை உள்ளே நிருத்தி விடுகுறேன் என்று தவம் புரிவது
தன்னை அறியா நிலையில் ஒன்று
உயிர் உள்ளா வரை தெய்வம் உள்ளே இல்லை உயிர் நிர்தா பின் உயிர் வேளியே இல்லை
உடலில் மொத்தம் சக்தியும் மனதல் அனவை
அது உயிரை நிருத்தும் வள்ளமை உள்ளாவை
அக்ன்யாதிகதிச்ருதேரிதி சேன்ன பாக்தத்வாத் || 3:1.4 ||
#பிறப்பிற்க்குமுன்னும் ?? #இறப்பிற்க்குபின்னும் ?? என்ன நடக்கும் ..
என்ன நடந்தால் தான் என்ன ?? அங்கே நீ என்ற ஒன்றே இல்லை ..
பிறப்பிற்கு முன்னே நீ என்ற அடையாளம் அற்று !!
பிரபஞ்சத்தின் துகளாக !!
இப்பிரபஞ்சமே உடலாக !!
இது தான் நீ என்று சுட்டிக்காட்ட முடியாத வண்ணம், பிரபஞ்சமாகவே எல்லை அற்று, பிரபஞ்ச பேராற்றல் என்ற இறையோடு அதை இசைவுக்கு இசைந்தவண்ணம் நானற்று இருந்தாய் ..
இறப்புக்கு பின்னே !!
இது என் உடல் ?? உறவு ?? சொத்து ?? ஆற்றல் ?? திறமை ?? என்று உடல் என்னும் சிறைக்குள் சிக்கி !!
அந்த சிறையை வசதியாக்க ?? சக சிறைவாசிகள் ஆதரவு தேடி ?? பாசம் தேடி ?? காதல் தேடி ?? அதில் எல்லாம் பக்கவுபட்டு !!
இது தான் நான் ?? இவ்வளவு தான் நான் ?? என்ற தன்னை தானே ஏமாற்றி கொள்ளும் சிறையில் இருந்து விடுபட்டு ..
பெற்றதை பெற்ற இடத்தில் !! அதை பெற பிறத்தவர்களிடம் கொடுத்துவிட்டு !! இது எதுவும் நான் இல்லை என்ற சுவடு அற்று !!!
மீண்டும் எல்லையற்ற தன்மையுள் கலந்து விடுவாய் ..
கடவுளை !! கடவுள் ?? மன்னிப்பது இல்லை ..
மாறாக
ஏற்றுகொள்கிறது ..
பகவத் கீதையின் கேள்விகளும்
1: நம் ஒவ்வொரு செயலையும் பகவான் எப்படி பார்க்கிறார்?.
நாம் செய்யும் செயல் அவரின் பல்வேறு அதிகாரிகளால் நடத்தப்படுகின்றன.. எனினும் பகவான் எல்லா வகையிலும் எல்லோரிடத்தும் நடுநிலை வைக்கிறார்.. தன் இருக்கையில் அமர்ந்து உள்ள உச்சநீதிமன்ற நீதிபதி போல சிலருக்கு தண்டனையும்... சிலபேருக்கு செல்வத்தையும் அளிக்கிறார். நம் செயலின் லாபத்தில் நஷ்டத்திலும் அவருக்கு பங்கு இல்லை.
2: பகவானின் மேற்பார்வையில் ஜட இயற்கையில் என்ன நடக்கிறது?.
அசைகின்ற மற்றும் அசையாதவற்றையெல்லாம் உண்டாக்குகிறது .அதன் ஆணைப்படி இந்தத் தோற்றம் மீண்டும் மீண்டும் படைக்கப்பட்டு அழிக்கப்படுகிறது.
3: இந்த உலகிற்கும் பகவானுக்கும் எப்படிப்பட்ட தொடர்பு?.
ஸ்ம்ருதியில் ஒரு உதாரணம்... வாசனையுள்ள மலர் ஒன்று இருந்தால் அதன் மணம் நுகரும் சக்தியால் உணரப்படும். ஆயினும் நுகற்ச்சியும் மலரும் ஒன்றிலிருந்து ஒன்று வேறுபட்டவை.. இதேபோல்தான் பகவானுக்கும் இந்த உலகிற்கும் இதேபோன்ற தொடர்புதான்.. இந்த உலகில் அவர் செய்ய வேண்டியது ஏதுமில்லை.
4: கிருஷ்ணர் மனித உருவில் தோன்றும்போது முட்டாள்கள் என்னை ஏளனம் செய்கின்றனர் என்று எதனால் சொன்னார்?.
கிருஷ்ணர் மனிதர் போல் தோற்றமளித்தாலும் நான் சாதாரண மனிதர் அல்ல என்கிறார்.. அவர் படைத்தல் காத்தல் அழித்தல் ஆகியவற்றை நடத்தும் பகவான் எப்படி ஒரு சாதாரண மனிதராக இருக்க முடியும்?
5: கிருஷ்ணரே பரம ஆளுநர் என்று பிரம்ம ஸம்ஹிதை எப்படி விளக்குகிறது?.
நம் சாதாரண உலகில் நிர்வாகத்தில் ..நாம் ஒரு அலுவலரை காண்கிறோம். அவருக்கு மேல் காரியதரிசி.. அவருக்கு மேல் மந்திரி .அவருக்கு மேல் பிரதமர் ..என உள்ளபோது... பல பிரபஞ்சங்கள் வைத்து .பல ஆளுநர்களை வைத்து நிர்வாகிக்கும் விஷ்ணுவே .பரம ஆளுநர் ஆவார்.
6: வேதம் பகவானின் உடலை ஸச்சிதானந்த விக்ரஹ என்று ஏன் விவரிக்கிறது?
குருஷேத்திரத்தில் அர்ஜுனனுக்குத் தேரோட்டியாகவம். அரசியல்வாதியாகவும். ஒரு சாதாரண மனிதனைப் போல் அவர் செயல்பட்டதால்.. அவரை முட்டாள் மக்கள் கிருஷ்ணரை ஒரு மனிதன் என ஏளனம் செய்கின்றனர். ஆனால் உண்மையில் அவர் நித்தியமான ஆனந்தமும். நித்தியமான அறிவுடன் விளங்குகிறார் ...என வேதங்கள் அவரை ஸச்சிதாநந்த விக்ரஹ என்று உறுதி செய்கிறது...
7: மனிதரைப் போல். கடவுள் தோன்றுவதுஎன. அருவவாதியும் உருவவாதியும் கருத்து வேறுபாடுகளை எப்படி புரிந்து கொள்ள வேண்டும்?.
ஸ்ரீ கிருஷ்ணவிஞ்ஞானமான ஸ்ரீமத் பாகவதம் பகவத் கீதையையும் அணுகினால் கிருஷ்ணர் ஒரு சாதாரண மனிதன் அல்ல என எல்லோருக்கும் விளங்கும்.
8: மனிதனைப் போன்ற பகவானின் தோற்றம் மூடர்களை எப்படி குழப்புகிறது?
ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் பரமபுருஷ பகவான் பலராமருடன் இணைந்து மனிதரை போல விளையாடினார். அந்த வேடத்தில் சக்திக்கு மீறிய செயல் பலவற்றை செய்து காட்டினார். கிருஷ்ணரின் தாய் தந்தையான தேவகி வசுதேவர் முன்பு நான்கு கரங்களுடன் பிறந்தார்.. பின் அவர்களின் வேண்டுகோளின்படி இரண்டு கைகளுடன் தன்னை மாற்றிக் கொண்டார். இது ஸ்ரீமத் பாகவதத்தில் விரிவாகப் பார்க்கலாம் .இதைக்கண்டு மூடர்கள் குழம்புவர்.
10: கிருஷ்ணர் கீதையில் யாரை குழப்பவாதிகள் என்று கூறுகிறார்?.
பகவானின் லீலையை கண்டு குழம்பியவர்களும்.. ராட்சத தனமான கருத்துதக்களாலும் .நாத்திக கருத்துக்களாலும். குழப்பவாதிகள் கவரப்படுகின்றனர். அவர்கள் மயங்கிய நிலையில் அவர்களுக்கான முக்திக்கான ஆவல்கள். பலநோக்கு செயல்கள் .அறிவு பயிற்சிகள் ஆகிய ஆன்மீகம் பற்றிய அறிவு. ஆகியவை அனைத்தும் .அவர்களுக்கு தோல்வியை கிடைக்கின்றது..
நம்மை நாமே எப்படி ஒதுக்க முடியாதோ ..
அங்கனமே
கடவுளுள் கடவுளாய் கலந்திருப்பதே அனைத்தும் ..
இதில்
தண்டிக்க ?? மன்னிக்க ?? ஒதுக்க ?? போன்றவைகள் எல்லாம் மனிதனின் குணம் ..
கடவுளாம் தன்மை அனுபவிக்கதவரையே இந்த உருட்டல் ?? மிரட்டல் ?? எல்லாம் மெய் என்று தோன்றும் ..
உள்கடந்து நம்மை மீறி நம்முள்ளே கலந்திருக்கும் கடவுளை !!
வாழ்வின் ஒவ்வொரு நிகழ்விலும், நம்மை மீறிய ஒன்றை எதிலும் எப்போதும் உணர ??
கெட்டது செய்ய யோசிக்காத மனசு நல்லது செய்ய ரொம்ப யோசிக்கும்
இந்த உருட்டல் ?? மிரட்டால் ?? போன்ற கேலிக்கூத்தை கண்டால் !! கேட்டல் !! எனக்கு சிரிப்பு காட்ட எல்லாம் எல்லாம் செய்கிறாய் கடவுளே என்று ரசிக்கவே தோன்றும் ..
இங்கே என்ன நடக்கும் என்றால் ??
அதை பார்க்க ?? கேட்க ?? தெரிந்துகொள்ள ?? அடிப்படையாக ஓர் நான் என்ற அடையாளம் வேண்டும் தானே !! அதுவே இல்லதாபோது !! என்ன நடந்தால் தான் என்ன ??
பொருள்: ‘மரணத்திற்குப் பிறகு புலன்கள் அக்கினி தேவன் முதலிய அதிஷ்டான தேவதைகளை அடைகின்றன’ என்றுதான் உபநிஷதங்கள் என்று கூறுகின்றன. எனவே புலன்களோ பிராணனோ ஜீவாத்மாவுடன் பயணம் செய்வதில்லை என்று கூறுவதானால் அது தவறு. ஏனெனில் உபநிஷதக் கருத்தை இரண்டாம் நிலைப் பொருளில் தான் காண வேண்டும்.
‘மரணத்திற்குப் பிறகு அவனது நாக்கு அக்கினி தேவனை அடைகிறது; மூக்கு வாயு தேவனையும், கண் சூரிய தேவனையும், காது திசை தேவதையையும், உடம்பு பூமி தேவதையையும், இதயம் புறத்திலுள்ள ஆகாசத்தையும் அடைகின்றன. அவனது உடம்பிலுள்ள முடி, செடி கொடிகளையும், தலைமுடி மரங்களையும், ரத்தமும் விந்துவும் வருண தேவனையும் அடைகின்றன’ என்கிறது பிருஹதாரண்யகம் (3:2.13). எனவே இவையெல்லாம் அவனுடன் மேலுலகங்களுக்குப் பயணம் செய்கின்றன என்று சொல்வது தவறல்லவா!
அல்ல என்கிறது இந்த ஸூத்ரம். ‘அடைகின்றன’ என்பதை நேரடிப் பொருளில் எடுத்துக் கொள்ளக் கூடாது. ஏனெனில் இந்த மந்திரத்தின் பிற்பகுதியில், உடம்பிலுள்ள முடி, செடி கொடிகளையும், தலைமுடி மரங்களையும், ரத்தமும் விந்துவும் வருண தேவனையும் அடைவதாக வருகிறது. இது உண்மைக்கு புறம்பானது. மரணத்திற்குப் பிறகு இவ்வாறு நிகழ்வதை நாம் காண்பதில்லை. எனவே ‘அடைகின்றன’ என்பதை இரண்டாம் நிலைப் பொருளில் காண வேண்டும்.
‘மரணத்திற்குப் பிறகு அவனது நாக்கு அக்கினி தேவனை அடைகிறது; மூக்கு வாயு தேவனையும், கண் சூரிய தேவனையும், காது திசை தேவதையையும், உடம்பு பூமி தேவதையையும், இதயம் புறத்திலுள்ள ஆகாசத்தையும் அடைகின்றன.
உயிர் வாழ்வது வரை புலன்களும் பிராணனும் தத்தம் அதிஷ்டான தேவதையின் உதவியுடன் செயல்படுகின்றன. மரணத்திற்குப் பிறகு இந்த உதவி கிடைப்பதில்லை என்பதே இந்த மந்திரத்தின் பொருளாகும். அதனால் பிராணனும் புலன்களும் அதிஷ்டான தேவதைகளை அடைவதில்லை; ஜீவாத்மாவுடன் பயணம் செய்கின்றன.
அவனது உடம்பிலுள்ள முடி, செடி கொடிகளையும், தலைமுடி மரங்களையும், ரத்தமும் விந்துவும் வருண தேவனையும் அடைகின்றன’ என்கிறது பிருஹதாரண்யகம்.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 278:
மாற்றங்கள்:
5. ஜல சரீரமும் அதன் மாற்றங்களும்______
தேவர்கள், சொர்க்கம் என்ற யாக குண்டத்தில் இந்த உயிர்த் தொகுதியை (ஜீவாத்மா+சூட்சம சரீரம்+ ஜல சரீரம்) ஆஹுதியாக அளிக்கிறார்கள்; அதன் விளைவாக ஜல சரீரம் முதல் மாற்றம் பெறுகிறது. இவ்வாறே மேகம், பூமி ஆகியவற்றில் மாற்றத்திற்கு உள்ளாகி ஆணை அடைகிறது. ஆணிடமிருந்து விந்துவாகப் பெண்ணை அடைகிறது. பெண்ணிடம் இறுதி மாற்றம் பெற்று புதிய உடம்பாகப் பிறக்கிறது.
ப்ரதமேஅச்ரவணாதிதி சேன்ன தா ஏவ ஹ்யுபபத்தே || 3:1.5 ||
தேவர்கள் யாகம் செய்வதாக (5:4.2) ஏன் கூற வேண்டும்? ஏனெனில் ஜீவாத்மாக்களின் வினைப் பயன்களுக்கு ஏற்ப அவர்களை உரிய இடத்தில், அதாவது, உரிய ஆணிடமும் உரிய பெண்ணிடமும் சேர்ப்பதற்கு தேவர்கள் தேவை.
பொருள்: பஞ்சாக்னி வித்யையில் முதல் அக்கினியில் ‘ஜல சரீரம்’ என்ற வார்த்தை கூறப்படவில்லை; எனவே அது ஜீவாத்மாவுடன் பயணம் செய்வதில்லை என்று கூறுவதானால் அது தவறு. ஏனெனில் அங்கு கூறப்பட்டுள்ள ‘சிரத்தை’ என்ற வார்த்தைக்கு ‘ஜல சரீரம்’ என்ற பொருளே பொருத்தமானது.
#ரிக்வேதம் முதல் மண்டலம் - 154ஆவது ஸூக்தம் விஷ்ணுவைப் பற்றியது: இந்த ஸூக்தத்தில் 6 மந்திரங்கள் உள்ளன. அவற்றின் நான்கு மந்திரத்தின் விளக்கத்தை ஒவ்வொன்றாகப் பார்ப்போம். மேற்படி ஸூக்தத்தின் முதல் மந்திரம் பின்வருமாறு:
"விஷ்ணோர்நுகம் வீர்யாணி ப்ரவோசம் ய: பார்திவாநி விமமே ரஜாம்ஸி | யோ அஸ்கபாய துத்தரம் ஸதஸ்தம் விசக்ரமாணஸ்த்ரேதோரு காய: ||"
இதன் பொருள்:-
[நான் விஷ்ணுவின் வீர தீரச் செயல்பாடுகளை விரைந்து கூறுகிறேன். அவன் பூமி முதலிய மூன்று உலகங்களையும் தனது மூன்று அடிகளால் அளந்தான். மேல் உலகையும் தாங்கும் அவன் பெரியோர்களால் துதிக்கப்பட்டான்]
இந்த மந்திரத்தில் விஷ்ணு தன் திருவடிகளால் உலகளந்த வரலாறு கூறப்படுகிறது. உலகங்களை அளப்பது தாங்குவது போன்ற அவனது செயற்பாடுகள் அவனே ஸர்வேஸ்வரன் என்பதை நமக்கு காட்டித் தருகின்றன. "விமமே" என்ற சொல்லுக்கு நிர்மாணம் செய்தான் என்ற பொருளும் உண்டு. அதாவது உலகங்களை அவனே படைத்தான் என்று கூறுவதும் பொருத்தமானதே. அகில உலகும் எவனது காலடியில் தூசியோ அவனே அவனே அதை உருவாக்கியவன். அவனது வீர்யச் செயல்களை உள்ளபடி கண்ட ஞானிகள் அவனைப் பெரிதாகத் துதிக்கிறார்கள். பெரியோர்கள் (உருகாய) என்று இங்கே குறிப்பது ஞானிகளை உண்மையை உணர்ந்த அதாவது அவனது பெருமைகளை உள்ளபடி உணர்ந்த ஞானிகளே முறைப்படி அவனைத் துதிக்கிறார்கள்.
#இம்மந்திரம் யஜுர்வேத தைத்ரீய ஸம்ஹிதை 1 - ஆம் காண்டத்தில் 2 -ஆவது ப்ரச்னத்தில் 13 - ஆம் பிரிவிலும் வருகிறது. இந்த ஸூக்தத்தில் 2 -ஆவது மந்திரம் பின்வருமாறு.
"ப்ர தத் விஷ்ணு: ஸ்தவதே வீர்யேண ம்ருகோந பீம: குசரோ கிரிஷ்டா: | யஸ்யோருஷு த்ரிஷு விக்ரமணேஷ் வதிக்ஷியந்தி புவநாநி விஸ்வா ||"
இதன் பொருள் :- [விஷ்ணுவின் மூன்று திருவடி வைப்புகளிலேயே எல்லா உலகமும் அடங்கிக் கிடக்கின்றன. மஹத்தான வீர்யச் செயல்களுக்காகத் துதிக்கப்படும் அவன் மலையில் பயங்கரமாகச் சுற்றித்திரியும் சிங்கத்தைப்போல் இருக்கிறான்.]
மறுபடியும் பகவான் விஷ்ணுவின் உலகளந்த பெருமையைப் பேசி மகிழ்கிறது இம்மந்திரம். தன் திருவடிக்குள்ளே எல்லாம் உலகங்களையும் அடக்கிய விஷ்ணுவே
பரமேஸ்வரன் என்பதை இம்மந்திரம் தெளிவாக்குகிறது. பெரிய மஹத்வம் வாய்ந்த வீரியம் மிக்க செயலைச் செய்யக் கூடியவன் அந்த விஷ்ணுவே. அதனாலேயே துதிக்கப்படுகிறான். அதனால் அவன் பயங்கரமான சிங்கத்தோடு ஒப்பிடப்படுகிறான்.
#இம்மந்திரம் தைத்ரீய ப்ரஹ்மணம் 2- ஆம் அஷ்டகம் 4 - ஆம் பிரச்னத்தில் 3 - ஆம் பிரிவிலும் வருகிறது. இனி 3 - ஆம் மந்திரத்தைப் பார்ப்போம்.
"ப்ரவிஷ்ணவே ஸூஷமேது மந்ம கிரிக்ஷித உருகாயாய வ்ருஷ்ணே | ய இதம் தீர்கம் ப்ரயதம் ஸத ஸ்தமேகோ விமமே த்ரிபிரித்பதேபி:||"
இதன் பொருள் :- [எந்த விஷ்ணு ஒருவனாகவே தன் மூவடிகளால் பரந்து நீண்ட உலகனைத்தையும் அளந்தருளினானே. நன்மைகளை வழங்குபவனும், மிக உயர்ந்த ஸ்தானத்தில் இருப்பவனும் சிறந்த துதிகளால் துதிக்கப்படுபவனுமான அந்த விஷ்ணுவுக்கு எனது துதிகளும் அதனால் ஏற்படும் பலமும் போய்ச் சேரட்டும்.]
மந்த்ரஷ்டாவான ரிஷி பகவான் விஷ்ணுவை, பக்தி மேலிட்ட காரணத்தால் மங்களாசாஸனம் செய்கிறார். இம்மந்திரத்தில், மிகவுயர்ந்த ஸ்தானத்தில் இருப்பவனான அப்பரமனுக்கு தனது துதிகளால் பலமேற்படட்டும் என்கிறார்
ரிஷி. விஷ்ணுவைப் பரமனாக அறிந்தும், சராசரி மனித இயல்புடன் இருப்பதால் தனது துதிகள் அவனுக்கு உற்சாகம் ஏற்படுத்தும் என்று நினைத்தே அவ்வாறு கூறுகிறார் ரிஷி. ஸர்வல்லமைமிக்க பரமனுக்கு யாருடைய உற்சாக வார்த்தைகளும் தேவையில்லை. உயர்ந்த பக்தியும் அன்பும் உடையவர்கள் சில நேரத்தில் மனித இயல்பால் தாரதம்யத்தை உணராமல் பேசிவிடுவது இயல்பன்றோ? அந்த அடிப்படையில்தான் ரிஷி அவ்வாறு பேசுகிறார். மேலும் விஷ்ணுவிடம் பக்தி கொண்டவர்கள் மங்களா ஸநபர்களாகவே இருப்பர் என்பதும் இம்மந்திரத்தின் மூலம் தெளிவுபடுத்தப்படும் விஷயமாகும்.
#இனி அடுத்த மந்திரத்தினை பார்ப்போம்.
"யஸ்ய த்ரீபூர்ண மதுநா பதாந்யக்ஷீயமாணா ஸ்வதயா மதந்தி | ய உ த்ரிதது ப்ருதிவீமுத த்யாமேகோ தாதார புவநாநி விஸ்வா||"
இதன் பொருள் :- [எந்த விஷ்ணு தனியொருவனாகவே பூமியையும் ஆகாயத்தையும் எல்லா உலகையும் மூன்று தாதுக்களையும் தன்மூன்று அடிகளால் ஏந்துகிறானோ அந்த விஷ்ணுவின் அழிவற்ற திருவடிகள் தேன்கலந்த அமிர்தம் நிறைந்தவை. அத்திருவடிகளே எல்லோரையும் அன்னத்தால் சந்தோஷிக்கச் செய்கின்றான்.]
பகவானின் திருவடிச் சிறப்பை உத்கோஷிக்கிறது இம்மந்திரம். பகவான் விஷ்ணுவின் திருவடிகளில் அமிர்தம் நிறைந்துள்ளது என்றும் அதுவே உலக உயிர்களுக்கு சந்தோசத்தை அளிக்கிறது என்றும் கூறப்படுகிறது. அழிவற்ற (அக்ஷீயமாணா) திருவடிகள் என்று கூறப்படுவதால் பகவான் அழிவற்றவன்; தொடக்கமும் முடிவும் இல்லாதவன்; என்றும் ஸநாதநனாக இருப்பவன் என்பது இம்மந்திரத்தின் மூலம் தெளிவாகிறது. "ஸ்வதயா மதந்தி" என்று சொல்வதால் தேவர் மநுஷ்யர் முதலான எல்லா ஜீவ சமூகங்களுக்கும் உணவளித்து வாழவைப்பதே பகவானின் திருவடி என்பது இங்கு புலனாகிற விஷயம். என்றும் அழியாத தேன்கலந்த அமிர்தத்தை கொண்டுள்ளதால்தான் அவனது திருவடிகள் முக்தாத்மாக்கள் நாடிச் செல்லும் இடமாக இருக்கிறது.
நாமமே பலம் நாமமே சாதனம்
ராம கிருஷ்ண ஹரி பாண்டு ரங்க ஹரி
ஜீவாத்மா மற்றும் அதன் தொகுதிகள் ஐந்து அக்கினிகள் வாயிலாக மாற்றம் பெறுவது பற்றி சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தின் பஞ்சாக்னி வித்யை பேசுகிறது. முதல் அக்கினியில் ‘தேவர்கள் ஜல சரீரத்தை ஆஹூதியாக அளித்தார்கள்’ என்று கூறப்பட்டிருக்க வேண்டும். மாறாக, ‘சிரத்தையை ஆஹுதியாக அளித்தார்கள்’ என்று வருகிறது (சாந். 5:4.2 ). எனவே ஐந்து தளங்கள் வாயிலாக மாற்றம் பெறுவது ஜல சரீரமா அல்லது சிரத்தையா?
‘சிரத்தை’ என்ற வார்த்தை பயன்படுத்தப் பட்டிருந்தாலும் ‘ஜலசரீரம்’ என்றே அதற்குப் பொருள் கொள்ள வேண்டும் என்று ஸ்ரீ பாதராயணர் இங்கே கூறுகிறார். ஏனெனில் ‘சிரத்தையே தண்ணீர்’ என்று தைத்திரீய சம்ஹிதை (1:6.8.1) கூறுகிறது.
எனவே மரணத்திற்குப் பிறகு ஜல சரீரம் ஜீவாத்மாவுடன் மேலுலகங்களுக்குப் பயணம் செய்கிறது. அதுவே மாற்றம் பெற்று அடுத்த பிறவியில் தூல உடம்பாக்க அமைகிறது.
ஒவ்வொரு தளங்களும் அக்கினி என்றும், ஜீவாத்மா ஆஹூதி என்றும், ஆஹூதி அளிப்பது தேவர்கள் என்றும் உபநிஷதம் கூறுவது கருத்தில் கொள்ள வேண்டிய விஷயமாகும்.
பொதுவாக எந்தப் பொருளும் சூட்டின் மூலமே நிலை மாற்றம் பெறுகிறது. உயிர் ஒவ்வொரு தளத்திலும் நிலை மாற்றம் பெறுவதால் ஒவ்வொரு தளமும் ‘அக்கினியாக’, யாக குண்டமாக உருவகிக்கப்பட்டுள்ளது.
இந்த யாகத்தைச் செய்வது யார்? தேவர்கள்.
தேவர்கள், சொர்க்கம் என்ற யாக குண்டத்தில் இந்த உயிர்த் தொகுதியை (ஜீவாத்மா+சூட்சம சரீரம்+ ஜல சரீரம்) ஆஹுதியாக அளிக்கிறார்கள்; அதன் விளைவாக ஜல சரீரம் முதல் மாற்றம் பெறுகிறது. இவ்வாறே மேகம், பூமி ஆகியவற்றில் மாற்றத்திற்கு உள்ளாகி ஆணை அடைகிறது. ஆணிடமிருந்து விந்துவாகப் பெண்ணை அடைகிறது. பெண்ணிடம் இறுதி மாற்றம் பெற்று புதிய உடம்பாகப் பிறக்கிறது.
தேவர்கள் யாகம் செய்வதாக (5:4.2) ஏன் கூற வேண்டும்? ஏனெனில் ஜீவாத்மாக்களின் வினைப் பயன்களுக்கு ஏற்ப அவர்களை உரிய இடத்தில், அதாவது, உரிய ஆணிடமும் உரிய பெண்ணிடமும் சேர்ப்பதற்கு தேவர்கள் தேவை.
‘சிரத்தை’ என்ற வார்த்தை பயன்படுத்தப் பட்டிருந்தாலும் ‘ஜலசரீரம்’ என்றே அதற்குப் பொருள் கொள்ள வேண்டும் என்று ஸ்ரீ பாதராயணர் இங்கே கூறுகிறார். ஏனெனில் ‘சிரத்தையே தண்ணீர்’ என்று தைத்திரீய சம்ஹிதை (1:6.8.1) கூறுகிறது.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 279:
ஏன் இந்த உவமை?:
6. ஏன் இந்த உவமை?_________
#சிவானந்த_பற்று ..
அங்கே பற்ற ஏதுமில்லை !!
நாம் பற்றை தளர்த்த நம்மை பற்றியிருப்பது புலப்படும் !!!
அதுவரையில்
நான் பற்றியிருக்கிறேன் என்ற மாயை !!
நம்மை பற்றி இருக்க வைத்திருப்பதை மறந்து !!
என் பற்றில் இருப்பது நழுவி விடுமோ என்றே கவனம் கொள்ளும் !!
என்னையே என்னுள்ளும் இருந்தும் !!
எதுவாக இருந்தும் !!
உருகுலையாதே பற்றி கொண்டு இருக்கும் மெய் பற்றே !!
சிவானந்த பற்று ..
என்னில் பற்றி !!
எனக்கு என்று ஆனதை எல்லாம், என்னோடு பிணைக்க பற்றி !!
மண்ணில் பற்றி !!
சுவாசமாய் காற்றில் பற்றி !!
அகத்தே அனலாய் பற்றி !!
அகத்திலும் புறத்திலும் நீராய் பற்றி !!
அனைத்துமாய் ஆகயத்துள் பற்றி !!
என்னை எதுவுமாய் தன்னுள் பற்றி வைத்திருக்கும் பற்றை எதிலும் !! எப்போதும் !! அனுபவிக்க ..
அப்பற்றை உணர !!
என்னை பற்றியிருப்பதே என்னோடு சேர்த்து எதையும் பற்றி இருக்கிறது என்ற ஞானம் பிறக்கும் !!
அந்த பற்றை உணர !! நான் ?? எனது ?? என்று நான் பற்றி இருப்பதாக நினைத்து !! அதை நான் பேணுகிறேன் ?? காக்கிறேன் ?? போன்ற மாயை விலக ஆனந்தமே ..
சிவத்தால் சிவானந்தமே ..
அதுவரை
நான் பற்றி இருப்பதாக என்னை நானே ஏமாற்றி கொள்வதில் இறைவனும் இருப்பான் ??
அச்ருதத்வாதி சேன்னேஷ்டாதிகாரிணாம் ப்ரதீதே || 3:1.6 ||
பொருள்: ‘விளக்கத்திற்குரிய பகுதியில் “ஜீவாத்மா” என்று தனியாகக் கூறப்படாததால் ஜல சரீரத்துடன் ஜீவாத்மா பயணம் செய்யவில்லை’ என்று கருதுவது சரியல்ல; இஷ்டம் முதலான யாகக் கிரியைகள் செய்பவர்களைப் பற்றி உபநிஷதம் கூர்வாதிலிருந்து இதனை ஊகிக்கலாம்.
#கேள்விஞானம் என்றால் என்ன ??
கேட்பதால் ஞானம் என்ற ஒன்றை உணர்வதா கூறப்படுகிறது ..
ஆனால்
நாமும் எவ்வளவோ கேட்டு இருக்கின்றோம் அப்படியிருந்தும் நாம் ஞானம் என்ற தெளிவை உணராதது ஏன் ??
கேள்வி என்று ஒன்று பிறக்கும் போதே அது தெளிவு என்ற ஒன்றை அடையவே நம்முள் எழுகிறது, அதில் கருதல் என்று ஒன்றை சுமந்து கொண்டு, அந்த கேள்விக்கான பதில் இதுவாக இருக்க வேண்டும் என்ற எதிர்பார்ப்புடன் அக்கேள்வி வெளிப்படும் போது அந்த கேள்விக்கான பதில் நமக்கு தற்காலிக திருப்தியை மட்டுமே தருகிறது, மாறாக தெளிவை தருவது இல்லை ..
ஒன்னும் புரியவில்லையா ??
#ஏன்இப்படிதவறாக_நடக்கிறது ?? என்பதை நம் கேள்வியாக வைத்து கொள்வோம் !!
இந்த கேள்வி எந்த கண்ணோட்டத்தோடு வெளிப்படுகிறது என்று பாருங்கள், இது தவறு ஏன் இந்த தவறு என்று விளக்கம் கேட்கிறோம் ..
அதாவது
தவறு என்று என்ற என் முடிவுக்கு ஏற்ற பதிலை சொல்லுங்கள் என்றே கேள்வி வெளிப்படும் போது ,
தவறே பிரதானமாக கொண்டு அது சரி என்ற மறுப்போ ?? இல்லை தவறுக்கு காரணமோ தேடும் விடையை தான் நம் எதிர்பார்க்கிறோம் ..
அப்போது இதுவரையில் நாம் கேட்ட கேள்விகள் எல்லாமே ஒரு பதிலின் சாராமசத்தை வைத்துக்கொண்டு அதையொத்த பதிலை வைத்து கொண்டு கேள்வி எழுகிறது !!
எப்போது உங்கள் கேள்வி வெளிப்புற பூச்சுகள் இன்றி அதாவது கருதல் , யூகம் போன்றவை இல்லாது வெளிப்பட்டு !!
என்ன பதில் வந்தாலும் ஏற்றுக்கொள்ளும் தன்மையோடு வெளிப்படுகிறது அப்போது அதற்கான பதில் உங்களை உங்கள் யூகம் / கற்பனை / எதிர்பார்ப்பு போன்ற அத்தனை மாயைகள் உடைத்து மெய்யை அறிவிக்கும், அது உங்களை தெளிவிக்கும் அது உங்களை ஞானத்தின் வாசனையை நுகரச்செய்யும் !!
அப்படி பிறக்கும் கேள்வி வழியே ஞானம் பிறக்கும் ..
அத்தகைய கேள்வியை உங்களுள் ஆழ்ந்திருந்து, கடந்து உள்ளே பயணித்து , கட உள் இடம் அக்கேள்வி ஆத்மார்த்தமாக வெளிப்பட தெளிவிக்கும் பதில் பிறக்கும் ..
அப்படியொரு கேள்வி நம்முள்ளே வெளிப்படுமாயின் அதன்வழியே ஞானம் என்ற தெளிவை நுகர்வோமாயின் அதுவே கேள்விஞானம் எனப்படும் ..
அதுவரையில் #என்_கேள்விக்கு என்ன பதில் என்று உங்கள் கருதல் / யூக / எதிர்பார்ப்பு போன்ற சாயங்களை பூசிக்கொண்டே என்ன கேள்வி கேட்டாலும் அதில் விளையும் பதில் நம்மை சமாதான படுத்துவதாவே இருக்கும், தெளிவு இருக்குமா என்பது நீங்களே உணர்ந்து அனுபவிக்க வேண்டிய ஒன்று ..
ஏதோ எந்த ஞானமும் இல்லா இதனுள் ஏதோ அறிவிக்கிறது, விரலை பிடித்து பதியவும் விடுகிறது ..
#ஆறாம்திருமுறை
கண்ணவன் காண் கண்ணொளி சேர்
காட்சியான் காண் கந்திருவம் பாட்டு இசையில் காட்டுகின்ற பண்ணவன்
காண் பண் அவற்றின் திறலானான் காண் பழமாகிச் சுவையாகிப்
பயக்கின்றான் காண் மண்ணவன் காண் தீ அவன் காண் நீரானான் காண்
வந்தளிக்கும் மாருதன் காண் மழை மேகம் சேர் விண்ணவன் காண்
விண்ணவர்க்கு மேலானான் காண் விண்ணிழி தண்வீழி மிழலையானே
#பொழிப்புரை:
திருமாலால் விண்ணுலகிலிருந்து கொண்டு வந்து நிறுவப்பெற்ற விமானத்தை உடைய குளிர்ந்த வீழிமிழலையில் உள்ள பெருமான், கண்ணாய் கண்ணினது ஒளிசேர்தலால் உண்டாகும் காணுதல் தொழிலாய்ப் பாட்டின்கண் உள்ள இசையாகிய இலக்கியத்தில் வைத்துக் காட்டப்படுகின்ற பண்ணாய், அப்பண்களின் உட்பிரிவுகளாய்ப் பழமாய்ச் சுவையாய்ப் பயன்தருகின்றவனாய், மண், நீர், தீ எல்லாவற்றையும் அசைக்கும் காற்று, நீர் உட்கொண்ட மேகம் சேரும் வானம் என்ற ஐம்பூதங்களாய், தேவர்களுக்கு மேம்பட்டவனாய் உள்ளான்.
உங்களின் வாழ்க்கை ஏற்கனவே வரையறுக்கப்பட்டது.எனவே வேறு எவருடைய எண்ணம் மற்றும் செயல்களை சுமந்து வாழ்ந்து கொண்டு நேரத்தை வீணாக்க வேண்டாம்.
உங்கள் மனது மற்றும் உள்ளுணர்வு சொல்வதை பின்பற்றி உங்கள் வாழ்க்கையை நீங்கள் வாழ தொடங்குங்கள்.பரமாத்மா
பிரவாஹண ஜைவலி மற்றும் கௌதமரின் உரையாடல் பகுதியில் (சாந். 5:3—10) ஜல சரீரத்தின் பயணம் பற்றி கூறப்பட்டிருக்கிறதே தவிர, ஜீவாத்மா அதனுடன் பயணம் செய்வதாக நேரடியாகக் குறிப்பிடவில்லை. எனவே, மரணத்திற்குப் பின்னர் ஜல சரீரம் மட்டுமே மேலுலகங்களுக்குச் சென்று மாற்றம் பெறுகிறது; மற்ற எதுவும் அதனுடன் பயணம் செய்யவில்லை என்று கருதலாம். அது சரியல்ல என்கிறது இந்த ஸூத்ரம்.
சாந். 5:10.3—4 இஷ்டம் போன்ற யாகக் கிரியைகள் மற்றும் பூர்த்தம் போன்ற நற்பணிகள் செய்பவர்கள் மரணத்திற்கு பிறகு செல்கின்ற புகைப் பாதை பற்றி கூறுகிறது. பஞ்சாக்னி வித்யையில் வருகின்ற தளங்கள் பற்றியும் அங்கே குறிப்பிடப்படுகிறது. அதாவது, யாகம் முதலிய கிரியைகள் செய்பவர்கள் புகைப் பாதை வழியாக மேலுலகங்களுக்குச் செல்கின்றனர். யாகம் முதலிய கிரியைகளைச் செய்பவர்கள் ஜீவாத்மாக்களே தவிர ஜல சரீரங்களாக இருக்க இயலாது.
அன்பு என்பது எப்போதும் செய்யபடுவது இல்லை !!
அது
உணரப்படுவதாக !! உள்வாங்கும் அனைத்திலும் அதன் தாக்கம் இருந்து !!
அது
உங்களுள் உள்ளுணர்வின் அடிப்படை தன்மையான அன்பை தூண்டி விட்டு !! பிரதிபலிக்க செய்கிறது !!
அன்பு என்பதே நம் இயல்பின் எதார்த்தம் !!
அதை செய்கிறேன் என்று விளையும் போது அது நாடகத்தன்மையாய் தான் வெளிப்படும் !!
இந்த மண்ணின் அன்பு !! விண்ணின் அன்பு !! சக உயிர்களின் அன்பு !! என்று அது அறிந்தும் !! அறியாதும் !! வெளிபடுத்தி
உங்களை அதில் இருத்தி இருக்கு !!
இதில்
நான் அன்பு செய்கிறேன் என்று நீங்கள் விளைய நீங்கள் பெற்ற அன்பு எங்கனம் என்று உணர !!
அன்பில் இருப்பது விளங்கும் !!
நீங்கள் நான் அன்புசெய்கிறேன் என்று விளையும்போது !!
நான் என்ற அகங்காரம் உங்களை தடுத்து !!
உங்களை அந்த அன்பின் வழி ஆதாயம் பெற வழிவகை செய்கிறது !!
அதாவது
நான் அன்பு செய்கிறேன் என்று உணரு என்ற எதிர்பார்ப்பு கூட ஆதாயம் தான் !!
எண்ணமில்லா அன்பருளி என்ற இறைத்தன்மை நம்முள்ளே என்றும் உண்டு !!
அதை உணருங்கள் !!
அன்பு உங்களிடம் இருந்து நீங்கள் காட்டாதே பிரதிபலிப்பதை உணர்வீர்கள் ..
அன்புடையார் உயிர் அனைத்தும் ...ஒரு நிறைவில் வெளிபடும் அன்பு குறையில் வெளிபட தயக்கம் அவ்வளவே நிரந்தரமான அன்பு பாச வடிவில் வெளிபடும் அன்பு நிரந்தரம் நிரந்தரமாக நம்முள் இல்லை யேன்றால் கூடி வாழ முடியாது சில வில் சில வெறுப்பை வைத்து அந்த காரணத்தவரிடம் மட்டுமே அன்பு மறைந்து பகை வெளிபடும்...எல்லா உயிரும் அன்புடையதே நிரந்தமாக அன்பு உயிருடன் உரைந்து இருக்கு அது இறைவனுடைய தன்மை அதனாலதான் அன்பே சிவம்..ஆனார்...!!!எனவே விளக்கத்திற்குரிய பகுதியில் ஜீவாத்மா பயணம் செய்வதாக நேரடியாகக் கூறப்படா விட்டாலும், ஜீவாத்மா பயணம் செய்கிறது என்பதை ஊகித்து உணரலாம்.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 280:எப்படிப் புரிந்து கொள்வது?:7.மேலுலகங்களுக்கு செல்கின்ற ஜீவாத்மாக்கள் ‘தேவர்களின் உணவு ஆகிறார்கள்’ என்று சாந்தோக்யம் கூறுவதை எப்படிப் புரிந்து கொள்வது?_______வியாழப் பிரதோஷம் மகிமைகள்
ஓம் நமசிவாயநன்மைகளை வாரிவழங்கசிவ பெருமான் உவந்தளித்த திருநாள்வியாழனில் வரும் பிரதோஷம் “வியாழப்பிரதோஷம்” என பொதுவாக அழைக்கப்படுகிறது. இக்கிழமையில் வரும் பிரதோஷத்தில் சிவ பெருமானை கோவிலுக்கு சென்று வணங்குவதால் நவகிரகங்களில் முழு சுபகிரகமான “குரு பகவானின்” அருளையும் சேர்த்து நமக்கு பெற்று தருகிறது.வியாழன் பிரதோஷங்கள் வருகிற போது ஜாதகத்தில் குரு பகவானின் கோட்சாரம் சரியில்லாமல் இருப்பவர்கள், குரு பகவான் ஆதிக்கம் கொண்ட நட்சத்திரங்களில் பிறந்தவர்கள் பிரதோஷ நேரமான மாலை 4.30 மணியிலிருந்து 6.00 மணிக்குள்ளாக சிவன் கோவிலில் இருக்கும் நவகிரக சந்நிதிகளில், மஞ்சள் நிற பூக்களை வைத்து, 27 வெள்ளை கொண்டைக்கடலைகளை நிவேதித்து வணங்க வேண்டும். பின்பு நந்தி பகவான் சிவபெருமான் அம்மன் மற்றும் தட்சிணாமூர்த்தி ஆகியவர்களை வணங்க பொருளாதார பிரச்சனைகள், திருமண தடை, புத்திர பேறு இல்லாமை போன்ற பிரச்சனைகள் நீங்க சிவ பெருமான் மற்றும் குரு பகவான் அருள் புரிவர்.தென்னடுடைய சிவமே போற்றிஎன்னாட்டவர்க்கும் இறைவா போற்றி போற்றிகுரு பிரதோஷம்யாவருக்கும் நன்மையே நடக்கட்டும்காலை மற்றும் மாலை வேளைகளில் வரும் சந்தியாக் காலங்கள் இறைவழிபாட்டிற்குரிய ஒரு சிறந்த நேரமாகும்.அப்படி மாலை வேளை மற்றும் இரவு வேளை என இரண்டிற்கும் இடைப்பட்ட நேரத்தில் வருவது தான் “நந்தி பகவான்” சிவ வழிபாடு செய்யும் “பிரதோஷ நேரம்” ஆகும்.
வியாழக்கிழமைகளில் வரும் பிரதோஷம் “வியாழப்பிரதோஷம்” என பொதுவாக அழைக்கப்படுகிறது.
பாக்தம் வானாத்மவித்த்வாத்தாஹி தர்சயதி || 3:1.7 ||பொருள்: ‘உணவு’ என்பதற்கு இரண்டாம் நிலைப் பொருள்தான் கொள்ள வேண்டும். ஜீவாத்மா, தன்னை ஆன்மாவாக உணரவில்லை என்பதே அவ்வாறு குறிப்பிடப்படுகிறது. உபநிஷதமும் அதையே கூறுகிறது.‘அவன் அரசனாகிய சோமன், அவன் தேவர்களுக்கு உணவாகிறான்; தேவர்கள் அவனை உண்கிறார்கள்’ என்கிறது சாந்தோக்யம் (5:10.4). இதனை நேரடிப் பொருளில் பார்க்கக் கூடாது. அப்படிப் பார்த்தால், சொர்க்க லோகத்திற்கு செல்கின்ற எல்லோரையும் தேவர்கள் உண்டு விடுகிறார்கள், யாரும் திரும்பி வர மாட்டார்கள் என்று தான் பொருள் கொள்ள நேரும். ஆனால் எல்லா ஜீவாத்மாக்களும் தங்கள் புண்ணிய பலன் நிறைவுற்றதும் மீண்டும் பூமிக்கு வருவது பற்றி வேதங்கள் தெளிவாகக் கூறுகின்றன. உதாரணமாக, முண்டக உபநிஷதம் (5:4). ‘சந்திர லோகத்தில் இன்பங்களை அனுபவித்த பிறகு மீண்டும் அவன் பூமியில் பிறக்கிறான்’ என்கிறது.அது மட்டுமின்றி, ‘தேவர்கள் உண்மையில் எதையும் உண்பதோ அருந்துவதோ இல்லை; அவர்கள் அமுதத்தைப் பார்ப்பதாலேயே பசி தீர்ந்து திருப்தி அடைந்து விடுகிறார்கள் என்கிறது சாந்தோக்யம் (3:6.1). எனவே தேவர்கள் எதையும் ‘உண்பதில்லை’.பூஜை செய்பவன், பல்வேறு மந்திரங்கள் மற்றும் கிரியைகளின் வாயிலாக முதலில் தன்னைத் தெய்வீக நிலைக்கு உயர்த்திக் கொள்ள வேண்டும். அதன் பிறகே தேவத்தைப் பூஜிக்க வேண்டும். அத்தகைய பூஜையினால் தான் முழுமையான பலன் ஏற்படுகிறது. இப்படி தன்னைத் தெய்வீக நிலையில் காணாதவனைக் குறிப்பிட்டு பிருஹதாரண்யகம் (1:4.10) ‘அவன் தேவர்களுக்கு மிருகம் ஆகிறான்’ என்கிறது.அப்படியானால். ‘தேவர்களுக்கு உணவாகிறான்’ என்பதன் பொருள் என்ன?‘தெய்வமாகி தெய்வத்தை வழிபடு’ என்பது இந்து மத வழிபாடுகளின் ஓர் அடிப்படைக் கருத்தாகும். பூஜை செய்பவன், பல்வேறு மந்திரங்கள் மற்றும் கிரியைகளின் வாயிலாக முதலில் தன்னைத் தெய்வீக நிலைக்கு உயர்த்திக் கொள்ள வேண்டும். அதன் பிறகே தேவத்தைப் பூஜிக்க வேண்டும். அத்தகைய பூஜையினால் தான் முழுமையான பலன் ஏற்படுகிறது. இப்படி தன்னைத் தெய்வீக நிலையில் காணாதவனைக் குறிப்பிட்டு பிருஹதாரண்யகம் (1:4.10) ‘அவன் தேவர்களுக்கு மிருகம் ஆகிறான்’ என்கிறது. இதனை நேரடிப் பொருளில் விளக்காமல் இரண்டாம் நிலைப் பொருளில் தொடர்ந்து உபநிஷதமே விளக்குகிறது.: ‘[வளர்ப்பு] மிருகங்கள் மனிதனுக்கு பல்வேறு வேலைகளை செய்வது போல் அவனும் [அதாவது, தானும் தெய்வமும் ஒரே அடிப்படைப் பொருளால் ஆனவர்கள் என்பதை உணராமல் வழிபடுபவனும்] தேவர்களுக்காக வேலை செய்கிறான். ஒருவனிடமிருந்து ஒரு மிருகத்தை எடுத்துச் சென்றாலே அவன் கவலைக்கு உள்ளாகிறான். பல மிருகங்களை எடுத்துச் சென்றாலோ! எனவே மனிதன் இந்த அடிப்படை உண்மையை உணர்ந்து பூஜைகள் செய்வதை தேவர்கள் விரும்புவதில்லை.’அதே போல் இங்கும், ‘தேவர்களுக்கு உணவாகிறான்’ என்றால், தேவர்களின் மகிழ்ச்சிக்கு காரணமாகிறான் என்று பொருள். ஏனெனில் யாகக் கிரியைகள் முதலான புறச் சடங்குகளில் ஒருவன் ஈடுபட்டிருக்கும் வரை அவன் தொடர்ந்து பூமிக்கும் மேலுலகங்களுக்குமாகப் பிறவிகள் தோறும் சென்று கொண்டிருப்பான். அவன், தான் ஒரு ஆன்மா என்பதை உணர்ந்து, அந்த நிலையில் இறைவனை வழிபட்டால், அவன் முக்திப் பாதையில் செல்கிறான்; அவனுக்கு மறுபிறவி இல்லாமல் போகிறது. அதாவது, அவன் மீண்டும் மேலுலகங்களுக்குச் செல்ல மாட்டான்.யாகக் கிரியைகள் முதலான புறச் சடங்குகளில் ஒருவன் ஈடுபட்டிருக்கும் வரை அவன் தொடர்ந்து பூமிக்கும் மேலுலகங்களுக்குமாகப் பிறவிகள் தோறும் சென்று கொண்டிருப்பான். அவன், தான் ஒரு ஆன்மா என்பதை உணர்ந்து, அந்த நிலையில் இறைவனை வழிபட்டால், அவன் முக்திப் பாதையில் செல்கிறான்; அவனுக்கு மறுபிறவி இல்லாமல் போகிறது. அதாவது, அவன் மீண்டும் மேலுலகங்களுக்குச் செல்ல மாட்டான்.இவ்வாறு மேலுலகங்களுக்குச் சென்று தேவர்களின் மகிழ்ச்சிக்குக் காரணமாவதே, ‘தேவர்களுக்கு உணவாகிறான்’ என்று கூறப்பட்டது.தன்னைத் தெய்வீக நிலையில் காணாதவனைக் குறிப்பிட்டு பிருஹதாரண்யகம் (1:4.10) ‘அவன் தேவர்களுக்கு மிருகம் ஆகிறான்’ என்கிறது.(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 281:
நல்வினையாளர்களின் பாதை:
________2.நல்வினையாளர்களின் பாதை_____
க்ருத அத்யய அதிகரணம்
நாம் வாழும் பூமி ‘கர்ம பூமி’, அதாவது வேலைகள் செய்து புதிய புண்ணியமோ, பாவமோ தேடுவதற்கான இடம். சொர்க்கம் போன்ற மேலுலகங்களும், நரகம் போன்ற கீழுலகங்களும் போக பூமி. இங்கே பூமியில் செய்த செயல்களுக்கான வினைப் பயனுக்கு ஏற்ப சுகங்களையோ துக்கங்களையோ அனுபவிக்க மட்டுமே அங்கு இயலும்; புதிதாக புண்ணிய பாவங்களை சேர்க்க இயலாது. புண்ணியம் சம்பாதித்தவன் பிராமணன் முதலான நல்ல பிறவிகளை விரைவில் பெறுகிறான். தீய கர்மங்களைச் செய்தவனோ நாய் போன்ற இழிந்த பிறவிகளைப் பெறுகிறான் என்கிறது சாந்தோக்யம் (5:10.7).
ஆனால் அதே சாந்தோக்யம் (5:10.5), ‘தனது வினைப் பயன் தீரும்வரை சொர்க்கத்தில் வாழ்ந்த பிறகு ஜீவாத்மா தான் சென்ற வழியே மீண்டும் பூமிக்குத் திரும்புகிறான்’ என்கிறது. வினைப் பயன் தீர்ந்து விட்டால் அவன் மீண்டும் ஏன் பூமிக்கு வர வேண்டும் என்பது கேள்வி.
இதற்கான பதிலை ஆராய்கிறது இந்த அதிகரணம். இதில் 4 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
8. வினைப் பயன் தீர்வது என்றால் என்ன?_______
க்ருதாத்யேஅனுசயவான்த்ருஷ்டஸ்ம்ருதிப்யாம் யதேதமனேவம் ச
|| 3:1.8 ||
பிராக்டிகல் ஆக நீங்கள் சொல்வது சரிதான். ஆனால் அதற்கும் மேலாக தத்துவக் காரணம் ஏதோ இருப்பதாக நம்புகிறேன்.
அதை என்னைப் போன்ற பாமரர்களுக்குப் புரியும் வகையில் விளக்க எந்த மதத்திற்கும் இயலவில்லை.
புண்ணியம் சம்பாதித்தவன் பிராமணன் முதலான நல்ல பிறவிகளை விரைவில் பெறுகிறான். தீய கர்மங்களைச் செய்தவனோ நாய் போன்ற இழிந்த பிறவிகளைப் பெறுகிறான் என்கிறது சாந்தோக்யம் (5:10.7).
அல்லது -
தவறே தவறாது செய்தது !!
தவறின் வழியே சரியை உணர்ந்து !!!
திசை திருப்புவதின் வழியே !!
நம்மை நாமே காணாது போய்கொண்டு இருக்கிறோம் !!
யாரை எப்படி திசை திருப்பலாம் என்ற கவனம் ??
தன்னை எப்படி மேன்படுத்தி கொள்ளலாம் என்பதில் இல்லாதே போய் கொண்டே இருக்கிறோம் !!
இங்கே நடப்பது எல்லாம் நம்மை நாம் மேன்படுத்திகொள்ளவே !!
அதை விடுத்து
அவன் திருடன் என்று சொல்வதின் வழியே !!
நான் சின்ன திருடன் என்பதை நியாயபடுத்தி கொண்டோம் !!
ஏன் திருடாதே இருந்தால் என்ன என்றும் ??
திருடி என்ன சாதித்தோம் ?? என்றும் தெளிவுகொள்ள ..
உங்களின் மேன்பாடும் !! பக்குவமும் !! பலம்பெறும் தானே ..
#மனமானது ஆட்டம் போட எதுவுமே கிடைக்காத போது #இறைவன்மேல்லயிப்பது_போலவும்
... ஆட்டம் போட சந்தர்ப்ப சூழ்நிலை கிடைக்கும் போது #உலகியலில்_சுகிப்பதும்.... அட அட என்ன நடிப்பு டா சாமி..
எப்பொழுதும் இறைநினைவோடு தான் வாழ வேண்டும். அனைவருக்கும் இறையருள் கிடைக்கின்ற
#பாவம்செய்யாதிருமனமே
சரிபடுத்தி கொள்ளவது தானே வாழ்க்கை !!
சரியாகிவிட்டால் வாழ்க்கை இல்லை !!
இன்னும் சரியாக வேண்டியது இருக்கிறது என்பதே வாழ்க்கை தொடர்வதின் சூட்சமம் ..
கடவுளை வழிபடும் ஆர்வம் அவசியம் தான், அதைவிட பொய்களால் மூடப்பட்டிருக்கும் கடவுளுக்கு நீ உன்னையே ஒளியாக்கி, கடவுளின் அருவுருவத்தை நீ உண்மையிலே தரிசிக்க வேண்டும்.
-
மாற்றம் என்பதே சுயம் இழப்பது. சுயத்தை இழந்து விட்டு உனக்கு நீயே எதிரியாக வாழ முடியாது. நீ நீயாகவே வாழு. உன் வாழ்க்கை உனதெனவே வாழு.
அவை சொல்வதைப் புரிந்து கொள்ளும் அளவிற்கு எனக்கு யோக்யதை இல்லை.
பூமியே - நம் பாவ புண்ணியங்களுக்கான காரணக் களம்!
அற்புதம்
பூமியில் ஒருவன் 'சும்மா' இருந்து விட முடியாது; நான் சும்மா இருக்கிறேன் என்று சொன்னாலும் கூட எதையேனும் செய்து கொண்டோ அல்லது எதையேனும் சிந்தித்துக் கொண்டோ தான் இருப்பான். அவை அவன் கர்மத்தில் மாறுதல்களைக் கண்டிப்பாக உண்டாக்கிக் கொண்டேதான் இருக்கும். அதனால் தானோ என்னவோ பூமியை கர்ம பூமி என்று சொல்கிறார்கள் என்பது அடியேனின் எண்ணம்.
இதை இன்னும் விரிவாக விளக்கக் கோருகிறேன்.
பொருள்: வினைப் பயன் தீர்ந்ததும் ஜீவாத்மா எஞ்சிய வினைப் பயனுடன், தான் மேலே சென்ற பஞ்சாக்கினிப் பாதை வழியாகவோ வேறு வழியாகவோ பூமிக்குத் திரும்புகிறான். சுருதி மற்றும் ஸ்மிருதிகளிலிருந்து இதனை அறியலாம்.
இதற்கான விளக்கத்தை அடுத்த பதிவில் காண்போம்.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 282:
மீண்டும் திரும்புகிறான்:
‘தனது வினைப் பயன் தீரும் வரை சொர்க்கத்தில் வாழ்ந்த பிறகு ஜீவாத்மா தான் சென்ற வழியே மீண்டும் பூமிக்குத் திரும்புகிறான்’ என்கிறது சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (5:10.5). இங்கே ‘எஞ்சிய’ வினைப் பயன் என்று எதுவும் கூறப்படவில்லை; வினைப் பயன் அனைத்தும் தீர்ந்ததாகத்தான் கூறப்படுகிறது. ஆனால் இந்தக் கருத்தை அப்படியே ஏற்றுக் கொள்ள இயலாது என்கிறார் ஸ்ரீ பாதராயணர்.
17.06.2023 சோபகிருது ஆண்டு ஆனி 2 சனிக்கிழமைஇன்று அமாவாசை
இறந்தவுடன் இறந்தவருக்கு செய்ய வேண்டிய பிண்டம் இடுதல், இறந்தவரின் திதி தோறும் அவருக்குரிய கடமைகளை செய்தல், போன்றவற்றை செய்யாமல் இருக்கும் போது இறந்தவரின் ஆன்மா பசி, தாகம் போன்றவற்றால் அவதிப்படும்,
பிதுர் கர்மங்களை விக்கினத்தால் தடைபட்டு குறைபட்டு போகும்,
கேட்டு அறிந்து அதன்படி உங்கள் பித்ருகளை திருப்தி படுத்தினாலே மேற்கண்ட கெடுதல்களில் இருந்து எளிதாக நீங்கள் தப்பிக்கலாம்.
வினைப் பயன் முற்றிலும் தீர்ந்த ஒருவன் பூமிக்கு வருவதானால் அவன் எங்கே வந்து பிறப்பான்? ஒருவன் பிறக்கின்ற இடத்தையும் சூழ்நிலையையும் அவனது வினைப் பயன் நிர்ணயிக்கிறது. ஏழை பணக்காரன், ஆண்—பெண் போன்ற வேறுபாடுகள் அனைத்தையும் நிர்ணயிப்பது வினைப் பயன். அந்த வினைப் பயன் தீர்ந்து விட்டால் அவன் எங்கே பிறப்பது என்ற கேள்வி எழும். எனவே வினைப் பயன் முற்றிலும் தீர்ந்து விட்டதாகக் கருதுவது பொருந்தாது.
இங்கே ‘கர்மம்’ என்பதை ‘சஞ்சித கர்மம்’, அதாவது ‘எஞ்சிய வினைப் பயன்’ என்று கொள்ள வேண்டும். நற்செயல்களின் மூலம் தேடிய நல்வினைப் பயனை அனுபவிப்பதற்காக ஒருவன் சொர்க்கம் போன்ற மேலுலகங்களுக்குச் செல்கிறான். அங்கே அந்தப் பிறவிக்கு ஏற்ப நல்வினைப் பயன்களை அனுபவிக்கிறான். அது முடிந்ததும் அவன் பூமிக்குத் திரும்புகிறான்.
‘எஞ்சிய வினைப் பயன் நல்லதாக இருந்தால் அவன் விரைவாக பிராமணன் முதலான நற்பிறவிகளைப் பெறுகிறான். எஞ்சிய வினைப் பயன் தீயதாக இருந்தாலோ அவன் நாய் முதலிய பிறவிகளைப் பெறுகிறான்’ (சாந். 5:10.7).
கௌதம தர்ம ஸூத்ரமும் (2:11.12.13), ‘எஞ்சிய வினைப் பயனுடன் அவர்கள் நல்ல தோற்றம், ஆயுள், அறிவு, செல்வம், மகிழ்ச்சி மற்றும் விவேகத்துடன் நல்ல இடத்தில், நல்ல குலத்தில், நல்ல குடும்பத்தில் பிறக்கிறார்கள்’ என்கிறது.
பூமிக்குத் திரும்புபவன் எந்தப் பாதை வழியாகத் திரும்புவான்?
சென்ற பாதை வழியாக ஜீவாத்மா திரும்புவதையே பெரும்பாலும் உபநிஷதங்கள் குறிப்பிடுகின்றன, ஆனால் சில இடங்களில் ஓரிரு தளங்களைச் சேர்த்தும், வேறு சில இடங்களில் ஓரிரு தளங்களை நீக்கியும் குறிப்பிடுகின்றன. உதாரணமாக சாந். 5:10.3 பித்ருலோகத்தை (இறந்த முன்னோர் வாழும் தளம்) விட்டு விடுகிறது; 5:10.6, காற்று, பனி ஆகிய தளங்களைச் சேர்த்துக் கூறுகிறது. இவ்வாறு வெவ்வேறு உபநிஷதங்களில் வெவ்வேறு தளங்கள் கூறப்படுகின்றன. எனவே அவை திரும்பும் பாதை ஒன்றாக இருந்தாலும் வழியிலுள்ள தளங்களில் சில வேறுபாடுகள் காணப்படுகின்றன.
‘எஞ்சிய வினைப் பயன் நல்லதாக இருந்தால் அவன் விரைவாக பிராமணன் முதலான நற்பிறவிகளைப் பெறுகிறான். எஞ்சிய வினைப் பயன் தீயதாக இருந்தாலோ அவன் நாய் முதலிய பிறவிகளைப் பெறுகிறான்’ (சாந். 5:10.7).
எந்தப் பீறவினாலும்
கிஞ்சித் சேஷம் பவிஸ்யதி
தான் பலருக்கு.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 283
மேற்கோள் காட்டுகிறார்:
9. வினைப் பயன் முழுவதும் தீர்ந்த பிறகு பூமிக்குத் திரும்புகிறான் என்ற கருத்து ஏற்புடையதல்ல என்பதைக் கூறுவதற்காக ஸ்ரீபாதராயணர் இரண்டு ஆச்சாரியார்களை மேற்கோள் காட்டுகிறார்________
சரணாதிதி சேன்னோபலக்ஷணார்த்தேதி கார்ஷ்ணாஜினி: || 3:1.9 ||
பொருள்: நல்லொழுக்கம் தான் அடுத்த பிறவியை நிர்ணயிக்கிறதே தவிர கர்மம் அல்ல என்று கூறுவது தவறு. ஏனெனில் நல்லொழுக்கம் என்ற வார்த்தை ‘கர்மம்’ என்பதையே சுட்டிக் காட்டுகிறது என்பது ஸ்ரீகார்ஷ்ணாஜினியின் கருத்து.
‘பூமியில் நற்கர்மங்களைச் (ரமணீய சரணா: ) செய்து புண்ணியம் சம்பாதிக்கிறவன் பிராமணன் முதலிய நல்ல பிறவிகளை விரைவில் பெறுகிறான். தீய கர்மங்களைச் செய்தவனோ (கபூய சரணா: ) நாய் போன்ற இழிந்த பிறவிகளைப் பெறுகிறான்’ என்கிறது சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (5:10.7).
இங்கேசித்தர்கள் சொல்லிய வாழ்வியல் ரகசியம்
*******************
காலையில் படுக்கையில் விட்டு எழும் போது, ஆண்கள் வலது கால் பெருவிரல் பூமியில் படும்படி அழுந்தி எழ வேண்டும். அதே போல் பெண்கள் இடது கால் பெருவிரலை பூமியில் அழுத்தி எழ வேண்டும். காலையில் எழுந்தவுடன், இரு கைகளையும் உரசி கண்களில் ஒற்றிக்கொள்வது நல்லது. ஏனெனில் கண்கள் நம்முடைய மனதின் வாசல். நம் எண்ணங்கள் கண்களின் வழியாகவே வெளிப்படும். கண்கள் நெருப்பை தரும் சக்தி கொண்டவை. நாம் உறங்கும் பொழுது, மனம் மற்றும் எண்ணம் அமைதியடையும். இதுதான் இயற்கை.
அப்படி நாம் உறங்கும் வேளையில் நெருப்பு சக்தி, கண்கள் வழியாக வெளியே செல்லாது. ஆகையால் உறங்கி எழுந்ததும் கைகளை உரசும் பொழுது சூடு உண்டாகி, கண்களைத் தொடும் பொழுது, அவை கண் களின் நெருப்பை கிரகித்து நமக்குள்ளேயே வைக்கும். இந்த கண் நெருப்பு மனிதனுக்கு மிகவும் அவசியம். இந்த நெருப்பு செரிமான சக்தியை நமக்கு அளிப்பதாக சித்தர்கள் சொல்லியிருக்கிறார்கள்.
உணவுகளைப் பார்த்துக் கொண்டே சாப்பிடும் பொழுது, கண்கள் செரிமானத்தை ஏற்பாடு செய்யும்.
அதனால்தான் சாப்பிடும் வேளையில் புத்தகம் படிப்பது, மற்ற காட்சிகளைப் பார்ப்பது, பேசிக்கொண்டு கவனத்தை சிதறவிடக்கூடாது என்று முன்னோர்கள் சொல்லியிருக்கிறார்கள். உணவில் இருந்து கவனத்தைச் சிதற விடுவதால், வயிற்றில் செரிமானம் நடப்பதில் பிரச்சினை உண்டாகும். கண்களில் உள்ள நெருப்பின் சக்தி பற்றி, மகாபாரதத்தில் வரும் ஒரு நிகழ்வைப் பார்க்கலாம். குருசேத்திரப் போர் நெருங்கிக்கொண்டிருந்தது. அதற்கு ஆயத்தமாகிக் கொண்டிருந்தான் துரியோதனன். போர் தொடங்குவதற்கு ஒரு நாள் முன்பாக துரியோதனனை அழைத்தாள், அவனது தாய் காந்தாரி.
நாளை நீ, போருக்குப் புறப்படுவதற்கு முன், காலையில் குளித்தவுடன் நிர்வாணமாக என்னைப் பார்க்க வா’ என்று கூறினாள். ஆனால் துரியோதனன் தாயின் முன்பு நிர்வாணமாக எப்படிச் செல்வது என்று நினைத்துக் கொண்டு, இடையில் ஒரு துணியை மட்டும் கட்டிக்கொண்டுச் சென்றான். துரியோதனன் தன் முன்பாக வந்திருப்பதை அறிந்த காந்தாரி பல ஆண்டுகளாக கட்டப்பட்டிருந்த தன் கண் கட்டுகளை அவிழ்த்தாள். அதுவரை தேக்கி வைத்திருந்த கண் நெருப்புகள், துரியோதனனின் இடையில் இருந்த துணிப்பகுதியைத் தவிர அனைத்துப் பகுதியிலும் பட்டது. இதனால் அவனது உடல் முழுவதும் இரும்பு போல் ஆகிவிட்டது
.போருக்கு சென்ற துரியோதனனுடன், பீமன் கதாயுதம் கொண்டு சண்டையிட்டான். பீமன் அடித்த ஒவ்வொரு அடியும், துரியோதனன் மீது விழும் பொழுது, ஏதோ இரும்பு துண்டில் சம்மட்டியால் அடிப்பது போல ‘டங்’ என்ற ஒலி மட்டுமே கேட்டது. குழப்பம் அடைந்த பீமன், இதுபற்றி கிருஷ்ணரிடம் கேட்டான். அதற்கு கிருஷ்ணர், ‘பல வருடம் கண்களைக் கட்டி யிருந்த காந்தாரி, கண்களைத் திறந்து துரியோதனனைப் பார்த்திருக்கிறாள். அவளுடைய கண்களில் இருந்து வெளிப்பட்ட நெருப்பு தான், கவசமாக அவனை காவல் காக்கிறது’ என்றார். கண்களில் இருந்து வெளிப்படும் நெருப்புக்கு அவ்வளவு சக்தியிருக்கிறது என்பதைச் சொல்லும் ஒரு உதாரணம் இது.
இந்த முறையைத் தான் சித்தர்கள் கொஞ்சம் மாற்றாக சொல்லியிருக்கிறார்கள். ‘உணவை உண்ணும் முன் கண்களில் ஒற்றி உண்ண வேண்டும், உணவை பார்த்து உண்ண வேண்டும்.’ கோவில்களில் தரப்படும் பிரசாதங்களை சிலர், கண்களில் ஒற்றி விட்டு சாப்பிடுவதை நாம்பார்த்திருக்கலாம். அது பக்தி மட்டுமல்ல. கண்களின் நெருப்பை கிரகித்துக் கொள்ள முன்னோர்கள் சொன்ன வழிமுறையும் தான். காலைக்கடனை முடித்தவுடன் குளித்து விட வேண்டும். காலை எழுந்தவுடன் குளிப்பதனால் உடலில் உள்ள சூடு சமப்படுகிறது.
வயிற்றில் உள்ள வெப்பம் செரிமானத்தை தயார் செய்து, பசியைத் தூண்டுகிறது. பசிக்காமல் உண்பது, நேரம் தவறி உண்பது, அடிக்கடி இறைச்சி உணவுகளை உண்பது, துரித உணவுகளை உண்பது போன்றவை தான், நோய்கள் உருவாகக் காரணமாக அமைகின்றன. காலை எழுந்தவுடன் ஆறு, குளங்களில் நீராட வேண்டும் என்று சித்தர்கள் சொல்கிறார்கள். அப்போது மந்திரங்களைச் சொல்லியபடி தண்ணீரில் மூழ்க வேண்டுமாம். ஆறு அல்லது குளங்களில் தொப்புள் பகுதி மூழ்கும் வகையில் நின்று கொண்டு குளிக்க வேண்டும் என்று சித்தர்கள் வலியுறுத்துகிறார்கள்.
ஏனெனில் தொப்புள் பகுதி மூழ்கும்படி நின்று மந்திரங்களை உச்சரித்தால், அது பலிக்கும் என்று சொல்லி வைத்துள்ளனர்.
இன்றைய வாழ்க்கை முறையில் நாம் ஆறு, குளங்களைத் தேடிச் செல்ல வழியில்லை. அதனால் உணவு முறைகளையாவது அவர்கள் சொல்லி வைத்தபடி பின்பற்றலாம். உணவு சாப்பிடுவதற்கு முன்பாக கை, கால்களை குளிர்ந்த நீரில் கழுவ வேண்டும். பின்னர் கால்களை மடக்கி தரையில் அமர வேண்டும். கால்களை மடக்கி அமர்ந்தால் கல்லீரல் மற்றும் செரிமான சுரப்பிகள் வேலை செய்யும். சர்க்கரை நோய் வருவது தவிர்க்கப்படும்.
பிறகு வலது கையில் நீர் ஊற்றி மூன்று முறை உறிஞ்சி குடிக்க வேண்டும். உள்ளங்கையில் நீர் ஊற்றி உறிஞ்சிக்குடிப்பதால், நம் உடலில் பல அற்புதங்கள் நிகழ்வதாக சித்தர் பெருமக்கள் சொல்லிச் சென்றுள்ளனர்.
அதற்கு கைகளைப் பற்றி நாம் சில விவரங்களைத் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும். ஒரு குழந்தை, தாயின் வயிற்றில் இருந்து வெளியே வந்தவுடன், முதன் முதலாக சாப்பிடும் பால் வயிற்றில் பட்டவுடன், வயிறு தன்னுடைய செயலைத் தொடங்குகிறது என்பதை நாம் அறிவோம்.
பிறந்த குழந்தை கைகளை மூடியபடியே இருக்கும். இப்படி கைகளை வைத்து இருக்கும் பொழுது தான் ரேகைகள் உண்டாகிறது என்று கைரேகை சாஸ்திரம் சொல்கிறது. மேலும் வயிற்றின் உள் அமைப்பு தான் உள்ளங்கை என்றும் சொல்கிறது. இதனால் தான் அகத்தியர் சொல்லும் போது, ‘எந்த மருந்து எடுத்தாலும் உள்ளங்கையில் நீர் ஊற்றி சிவ சிவ என்று சொல்லி குடித்து விட்டு, கிழக்கு முகம் நின்று மருந்து சாப்பிடுங்கள்’ என்கிறார்.
வயிற்று நோய்களைத் தீர்க்க மருந்து சொல்லிய கோரக்கர் போன்ற சித்தர்கள் கூட, உள்ளங்கைகளில் தான் தேன் ஊற்றி, அதில் மருந்துகளை குழைத்து உண்ண சொல்லி இருக்கிறார்கள். கைகளுக்கும் வயிற்றுக்கும் உள்ள பந்தம் அப்படிப்பட்டது. நாம் உணவு உண்ணும் பொழுது இடை இடையே நீர் அருந்தக்கூடாது. உள்ளங்கையில் நீர் வைத்து உறிஞ்சிக் குடிக்கும் பொழுது, தொண்டை நனையும். பிறகு உண்பதால் நீர் வறட்சி வராது. சாப்பிட்டு முடியும் வரை தாகம் இருக்காது. உணவு அருந்திய அரைமணி நேரம் கழித்த பிறகு தான் நீர் அருந்த வேண்டும். இதனால் நாம் அடையும் பலன், நோய்களைத் தவிர்க்கலாம் என்பது மட்டுமே. அதுதானே இன்றைய வாழ்க்கைக்கு அவசியம்... பயன்படுத்தப்பட்டுள்ள ‘சரணா:’ என்ற வார்த்தை இங்கே விளக்கத்திற்கு எடுக்கப்பட்டுள்ளது. ‘சரணம்’ என்ற வார்த்தைக்கு ‘நல்லொழுக்கம்’ என்பது பொருள். ‘சரணா:’ என்றால் ‘நல்லொழுக்கத்தைப் பின்பற்றுபவர்கள்’ அதாவது, நல்லவர்கள்.
‘சரணம்’ என்ற வார்த்தையின் மேற்கண்ட பொருளைச் சுட்டிக் காட்டி இங்கே மறுப்புக் கருத்து எழுப்பப்படுகிறது. இந்தக் கருத்தின் படி நல்லொழுக்கம் அல்லது தீயொழுக்கம் தான் அடுத்த பிறவியை நிர்ணயிக்கிறதே தவிர, கர்மங்கள் அல்ல.
இந்த விளக்கத்திற்கு ஸ்ரீகார்ஷ்ணாஜினி என்ற ஆச்சாரியாரை மேற்கோள் காட்டி மறுப்பு தெரிவிக்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். ஸ்ரீகார்ஷ்ணாஜினியின் கருத்துப்படி ‘சரணம்’ என்ற வார்த்தையின் நேரடிப் பொருள் ‘நல்லொழுக்கம்’ என்பதாக இருந்தாலும் அந்த வார்த்தை நற்கர்மத்தையே சுட்டிக் காட்டுகிறது. எனவே ‘ரமணீய சரணா:’ என்ற வார்த்தைக்கு ‘நற்கர்மங்களைச் செய்பவர்கள்’ என்று பொருள் கொள்வதில் தவறில்லை என்று இந்த ஸூத்ரம் சுட்டிக் காட்டுகிறது.
உன்னதமான ஒளியை - அவ்வாறே தாங்கிட எங்களால் இயலாது என்பதால் -
முகநூல் முக்காடு வழியாய் அதனைத் தரிசிக்க வைக்கும் தங்களின் பணி போற்றுதலுக்குரியது
(இன்னும் காண்போம்).
#நேர்வழி
அப்பர் சுவாமிகள் கூறுகிறார் :
"சிரமஞ் செய்து சிவனுக்குப் பத்தராய்ப்
பரம னைப்பல நாளும் பயிற்றுமின்"
சிரமப்பட்டு, அதாவது கஷ்டப்பட்டு சிவனுக்கு நெடு நாள் பக்தராய் வாழச் சொல்கிறார்.எப்படி கஷ்டப்பட்டு ?
உலக இன்பங்களான பெண் போகம், மது முதலான பலவற்றை விலக்கி ,
சிவாகமங்கள் முதலான சாத்திரோக்தமான முறையில் தீக்ஷையாதிகள் பெற்று ஜபம்,பூஜை முதலானவற்றைப் பின்பற்றி பக்தராய் வாழச் சொல்கிறார்.இதற்கு வேறு விதமாய் பொருள் கொள்ள முடியாது ஏனெனில் சிரமப்பட்டு என்பது வருந்திச் செய்தல்.
தீக்ஷை பெற்று , மது மாமிசத்தை விட்டு ; உடன் இருபோர் இவற்றை எல்லாம் நம்மிடம் மீள திணிக்க ஆசை காட்டுவர் ;
அதில் வீழாமல் புலனை அடக்கி வாழ்தல் .இதெல்லாம் இல்லாமல் இஷ்டம் போல் வழிபடுவது என்பதில் எந்த வித கஷ்டமும் இல்லை என்பதால்,
அத்தகைய வழிபாட்டை அப்பர் இங்குக் கூறவில்லை என்பது தெளிவாகிறது .
இங்கு ஆசாரம்,நியமம் முதலானவற்றின் அடிப்படையில் வாழுங்கள் என்றே வலியுறுத்துகிறார்.
ஆசாரம், அனுஷ்டானம், நியமாதிகள் என்று இருந்த போதிலும் சில சமயம் மனம் தளர்வுறுமே ?
உடன் இருப்போர் துர்போதனையால்,
சூழ்நிலையால் பிறழ வாய்ப்புகள் ஏற்படுமே ?
இதற்கு என்ன செய்யலாம் ?
ஆம் சிற்றின்பங்களான விரும்பியவற்றை விலக்கி வாழ்வது கடினமே ,அதனால் தான் " பயிற்றுமின்" என்கிறார்..
முயற்சி எடுங்கள் ,
பயிற்சி பண்ணிக் கொள்ளுங்கள் என்று பொருள்.
"பல நாளும்" என்றது இடையில் விடாதீர்கள், தொடர்ந்து நீண்ட காலம் அதைப் பின்பற்றுங்கள் என்பது பொருள்.ஆக,உடலை வறுத்தி ஆசாரம் அனுஷ்டானம் நியமம் என்று வாழுங்கள் ;
அவ்வாறு வாழ ஆரம்பித்ததும் பாதியில் மனம் தளர்ந்து விட்டு விடாமல் அதில் தொடர்ந்து இருக்க மனதிற்கு பயிற்சி கொடுங்கள் என்கிறார் அப்பர் சுவாமிகள்.கஷ்டப்பட்டு முயற்சி பண்ணும் வழிபாடே மேலான பலனை கொடுக்கும்.
சுலபமான வழியில் இறைவனை அடையலாம் என கூறும் கொள்கைகள் யாவும் அவசித்தாந்தமாம்.
அவற்றால் சொற்ப பலனே கிட்டும் ;
சில சமயம் பலனே கிட்டாது.
நேர் வழி என்றுமே கஷ்டமானது தான்.சுருங்கச் சொல்ல வேண்டுமெனில் ,
"No pain, no gain"
என்பதை இரண்டு வரிகளில் மிக அழகாகச் சொல்லி விட்டார் நமது வாகீச மாமுனிகள்.
அப்பர் சுவாமிகள் திருவடிகள் போற்றி ! போற்றி !! போற்றி !!!பிரம்ம ஸூத்ரம் 284:
மறுப்பு தெரிவிக்கிறது:
10. இதற்கு (சென்ற பதிவு) மறுப்பு தெரிவிக்கிறது அடுத்த ஸூத்ரம்____
மூன்றாம்பிறைதரிசனம் அப்படிஎன்னசிறப்பு_இதில்.?
மூன்றாம் பிறையைத் தரிசனம் செய்தால், சிவனின் சிரசையே நேரில் தரிசனம் செய்ததாக அர்த்தம். தொடர்ந்து மூன்றாம் பிறையை தரித்து வருபவர்கள் வாழ்வில் வற்றாத செல்வ வளத்தை vபெற்று பிரகாசத்துடன் திகழ்வர்.
மூன்றாம் பிறை தரிசனம் முற்பிறவி பாவத்தைப் போக்கும் என்பார்கள். சூரியனும், சந்திரனும் ஒரே ராசியில் இணைவது அமாவாசை திதியாகும். ஒவ்வொரு அமாவாசைக்கு பிறகு வரும் மூன்றாம் நாள், மூன்றாம் பிறை நாளாகும். அமாவாசைக்கு மறுநாள் நிலவு தெரிவதில்லை. ஆனால் மூன்றாம் நாளான துவிதியை sதிதியில் தெரியும் நிலவு, அழகாகவும், பிரகாசமாகவும் இருக்கும். மூன்றாம் பிறையானது இரவு வருவதற்கு முன்னே 6.30 மணியளவில் தோன்றும் பிறையாகும்.
மூன்றாம்பிறை வணங்குவதால்ஏற்படும்_நன்மைகள்
சந்திரனை தரிசிக்கும் வேளையில், கையில் காசை வைத்து மூடிக்கொண்டு வலமாக மூன்று முறை சுற்றி, மீண்டும் ஒரு முறை பிறையை தரிசித்து வணங்க, பெண்களுக்கு மாங்கல்ய பலம் ஏற்படுகிறது.மூன்றாம் நாளில் சந்திர தரிசனம் காண்பவர்களுக்கு ஞாபக சக்தி அதிகரிக்கும். மனக்குழப்பம் நீங்கும். கண் பார்வை தெளிவாகும். மூன்றாம் பிறையில் சந்திர தரிசனம் செய்து வணங்குவது mஆயுளை விருத்தியாக்கும், செல்வங்களைச் சேர்க்கும், பிரம்மஹத்தி போன்ற தோஷங்களை நீக்கும். அதுவும், திங்கட்கிழமையன்று (சோமவாரத்தில்) வரும் மூன்றாம் பிறையை நீங்கள் பார்த்துவிட்டால், வருடம் முழுக்க நீங்கள் சந்திரனை வணங்கிய பலன்கள் எல்லாம் கிடைக்கும்.
பிறைபார்ப்பதன்புண்ணியம்.
வைகை ஆற்றில் வெள்ளம் பெருக்கெடுத்தோடுகிறது. ஊர்மக்கள் அவரவர் பங்காக மணலைக் கொட்டி, உடையும் கரையை அடைத்தார்கள்.மதுரை மாநகரில் பிட்டு விற்று வாழ்ந்து வந்த மூதாட்டியின் பங்கினை அடைக்க யாருமில்லை. அவள் தினமும் வழிபடும் சொக்கநாதப் பெருமானை நினைத்து வருந்தினாள்.அவளது உண்மையான அன்பிற்கு செவி சாய்த்த இறைவர், தாமே கூலி ஆளாக வந்து அவள் பங்கிற்கு வேலை செய்தார் என்பது திருவிலையாடற்புராணம் கூறும் செய்தியாகும்.
கிழவியின் பங்கினை அடைக்க சிவபெருமானே கூலி ஆளாக வரவேண்டுமா? அப்பெருமான் தன்னிடம் உள்ள பூதக்கணங்களில் ஒன்றை அனுப்பி இருந்தாலே போதுமே! அப்பெருமானே ஆளாக வரும் அளவிற்கு அந்த மூதாட்டியின் தகுதி என்ன என்பது பற்றி சிந்திப்போம்.
திருவிளையாடற் புராணத்தை அருளிய பரஞ்சோதி முனிவர் திங்கள் ஆயிரம் தொழுதாள் என்று கூறுகின்றார். ஆயிரம் பிறையைத் தரிசித்த மேலான புண்ணியம் தான் அவள் பெற்றிருந்த தகுதியாகும்.
பிறையைப் பார்த்து வணங்குவது என்பது மிக மேலான சிவபுண்ணியம் ஆகும். பிறை, சிவபெருமான் திருமுடிமேல் இருப்பதல்லவா?பிறையை தரிசிக்கும் பொழுது பிறையணிந்த பெருமானை அல்லவா நாம் தரிசிக்கின்றோம். பிறையை தொடர்ந்து வணங்குவதால் அளவிட முடியாத புண்ணியத்தை பெறலாம். இன்று முதல் அனைவரும் பிறையை வணங்கும் உயர்ந்த வழக்கத்தை மேற்கொள்வார்களாக!
பிறைபார்க்கும்பயன்
மூன்று பிறை தொடர்ந்து தரிசித்தால் மூர்க்கனும் அறிவு பெறுவான்.
நான்கு பிறை தொடர்ந்து தரிசித்தால் நம்வினை நாசமாகும்.
ஐந்து பிறை தொடர்ந்து தரிசித்தால் ஆண்டியும் அரசயோகம் பெறுவான்.
ஆறு பிறை தொடர்ந்து தரிசித்தால் திருமணம் தடையின்றி நடக்கும்.
ஏழு பிறை தொடர்ந்து தரிசித்தால் ஏற்பட்ட கடன் தீரும்.
பத்து பிறை தொடர்ந்து தரிசித்தால் பாரில் புகழ் ஓங்கும்.
வருடம் முழுவதும் பிறை தொடர்ந்து தரிசிக்க வம்ச விருத்தியாகும்.
நீடித்த பிறை தரிசனம் நீடுலக வாழ்வு தரும் ( முத்திப்பேறு )
மூன்றாம் பிறையைத் தரிசனம் செய்தால், சிவனின் சிரசையே நேரில் தரிசனம் செய்ததாக அர்த்தம். தொடர்ந்து மூன்றாம் பிறையை தரித்து வருபவர்கள் வாழ்வில் வற்றாத செல்வ வளத்தை பெற்று பிரகாசத்துடன் திகழ்வர்.
ஆனர்த்தக்யமிதி சேன்ன ததபேக்ஷத்வாத் || 3:1.10 ||
பொருள்: ‘“சரணம்” என்ற வார்த்தை நற்கர்மத்தை சுட்டிக் காட்டுகிறது என்று பொருள் கொண்டால் நல்லொழுக்கம் என்ற கருத்தில் பொருளற்றதாகி விடும்’ என்று கூறுவது தவறு. ஏனெனில் நற்கர்மங்கள் நல்லொழுக்கத்தையே சார்ந்திருக்கின்றன.
நற்கர்மங்கள் செய்ய வேண்டுமானால் அதற்கு நல்லொழுக்கம் அடிப்படைத் தேவையாகிறது. நல்லவன் அல்லாதவன் செய்வது நல்ல காரியம் ஆகாது. எனவே கட உபநிஷதம் (1:2.24), ‘தீய ஒழுக்கத்திலிருந்து விலகாதவன் ஆன்மாவை அடைவதில்லை’ என்று கூறுகிறது. நற்கர்மங்களைச் செய்தவன் நல்ல பிறவியைப் பெறுகிறான் என்றால் அதற்கு அடிப்படையாக நல்லொழுக்கம் இருக்கவே செய்கிறது. எனவே நல்லொழுக்கம் என்ற கருத்து பொருளற்றுப் போகும் என்பது ஏற்கத் தக்கதல்ல.
11. ‘சரணம்’ என்பதற்கு இரண்டாம் நிலைப் பொருள் கொள்ள வேண்டாம்; நேரடியாகவே பொருள் கொள்ளலாம்______
ஸுக்ருததுஷ்க்ருதே ஏவேதி து பாதரி: || 3:1.11 ||
பொருள்: ‘சரணம்’ என்ற வார்ததை நேரடியாகக் கர்மத்தையே குறிக்கிறது. எனவே ‘ரமணீய சரணா:’, ‘கபூய சரணா:’ என்றால் நல்ல கர்மங்களைச் செய்பவர்கள் மற்றும் தீய கர்மங்களைச் செய்பவர்கள் என்று நேரடிப் பொருள் கொள்ளலாம் என்ப்து ஸ்ரீபாதரியின் கருத்து.
ஆஷாட நவராத்திரி ஆரம்பம் 18.6.23
நம் நிலத்தின் ஆதி வழிபாட்டு முறையான தாய்த் தெய்வ வழிபாட்டோடு தொடர்புடையது.
ஆதி அன்னையே சகல சக்தியாகவும் திகழ்ந்து சகல உலகங்களையும் காப்பவள் என்பதுதான் இதன் தாத்பர்யம்.
அன்னையை வழிபடும் விழாக்களில் நவராத்திரி மிகவும் முக்கியமானது.
பொதுவாக நவராத்திரி என்றதும் நமக்கு புரட்டாசி மாதம் கொண்டாடும் ஆயுதபூஜைக் காலமான மகாநவராத்திரியே நினைவுக்கு வரும்.
ஆனால் அந்தக் காலத்தில் பன்னிரண்டு மாதங்களிலும் பன்னிரண்டு நவராத்திரிகளைக் கொண்டாடும் வழக்கத்தை நம் முன்னோர் கொண்டிருந்தனர்.
காலப் போக்கில் அந்த வழக்கம் குறைந்து முக்கியமான நான்கு நவராத்திரிகளைக் கொண்டாடும் வழக்கமே உள்ளது.
வசந்த நவராத்திரி, ஆஷாட நவராத்திரி, சாரதா நவராத்திரி, சியாமளா நவராத்திரி என்னும் இந்த நான்கு நவராத்திரிகளில்
ஆஷாட நவராத்திரி மிகவும் விசேஷமானதாகக் கருதப்படுகிறது.
ஆஷாட மாதம் என்பது சந்திரனை அடிப்படையாகக்கொண்ட மாதங்களில் ஒன்று.
இந்த மாதம் ஆனிமாத அமாவாசையோடு தொடங்கி ஆடி மாத அமாவாசை முன் தினத்தோடு முடிவடையும்.
ஆனிமாத அமாவாசைக்கு மறுதினம் தொடங்கி அடுத்த ஒன்பது நாள்களும் நவராத்திரி விழாவாகக் கொண்டாடப்படும்.
இந்த நவராத்திரிக்கு உரிய தேவி வாராஹி அம்மன்.
வாராஹி அம்மன் சப்த மாதர்களுள் ஒருவராகப் போற்றப்படுபவர்.
கிராமங்கள் தோறும் அனைத்துக் கோயில்களிலும் சப்த மாதர்களுக்கு என வழிபாட்டுமுறை இருக்கும்.
காரணம் சப்த மாதர்களும் மனித வாழ்க்கைக்குத் தேவையானவற்றை அருள்பவர்கள் என்பது நம்பிக்கை.
பொதுவாகவே ஆனி - ஆடி மாதங்கள் விவசாயத்துக்கு உகந்தவை. இந்த மாதங்களில்தான் புதிய மழை பெய்து நிலம் விதைப்புக்கு உகந்ததாக இருக்கும்.
எனவே இந்தக் காலத்தில் நாம் வழிபட வேண்டிய தெய்வம் வாராஹி அம்மன்.
அன்னை கைகளில் ஏர்க் கலப்பையும் உலக்கையும் கொண்டு காட்சி தருகிறாள்.
இதுவே இவள் உழவுத் தொழிலைக் காத்து அருள்பவள் என்பதன் அடையாளம்.
அதனால்தான் தமிழகத்தின் நெற்களஞ்சியமான தஞ்சைப் பெரிய கோயிலில் அன்னைக்குத் தனிசந்நிதி கண்டு வழிபட்டான் ராஜராஜன்.
தஞ்சைப் பெரிய கோயிலில் இப்போதும் ஆஷாட நவராத்திரி மிகவும் விசேஷமாகக் கொண்டாடப்படுகிறது.
அன்னைக்கு இந்த நாள்களில் நவதானிய அலங்காரம்,
தேங்காய்ப்பூ, சந்தனம், குங்கும அலங்காரம் எனத் தினமும் ஒரு பொருளால் சிறப்பு அலங்காரம் செய்து வழிபடுவார்கள்....
‘சரணம்’ என்ற வார்த்தை ‘கர்மம்’ என்பதைச் சுட்டிக் காட்டுகிறது என்று சுற்றி வளைத்துப் பொருள் கூறத் தேவையில்லை. அந்த வார்த்தைக்கு நேரடியாகவே ‘கர்மம்; என்பதுதான் பொருள் என்று கருதுவதில் தவறில்லை என்று ஸ்ரீபாதரி கூறுகிறார். ஸ்ரீபாதரியின் கருத்துடன் இந்த அதிகரணத்தை நிறைவு செய்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.ஆஷாட நவராத்திரி விழா- 2023
தஞ்சை பெரிய கோவிலில் வாராகி அம்மன் வழிபாடு சிறப்பு வாய்ந்தது. பெரிய கோவிலை கட்டிய மாமன்னர் ராஜ ராஜசோழன் போருக்கு செல்லும் முன்பு வராகி அம்மனை வணங்குவதை வழக்கமாக வைத்திருந்தார். மாமன்னர் ராஜாராஜசோழன் இந்த அன்னையின் அருள் பெற்றுதான் எந்த செயலையும் தொடங்குவார். இங்கு வாராகி அன்னை தனி சன்னதி கொண்டு வீற்றிருக்கிறார். வாழைப்பழம் படைக்கலாம். மாலை நேரத்தில் வாராகி அம்மனுக்கு கிழக்கு வகைகளை படைத்து வழிபடு சிறப்பானது. சக்தி பீடங்களில் ஒன்றான திருவானைக்காவல் ஜம்புகேஸ்வரர் கோவில் வாராகி பீடமாக போற்றப்படுகிறது. தஞ்சாவூர் பெரிய கோவிலில் கும்பாபிஷேகம் நடைபெற்ற நிலையில் வரம் தரும் வாராகி அம்மனை பற்றி பல சுவாரஸ்ய தகவல்களை தெரிந்து கொள்ளுங்கள்.
சப்தகன்னியரில் ஒருவரான வராகி அம்மன். திருமாலின் வராக அம்சமாக கருதப்படுகிறார். இவர் வராகமெனும் பன்றி முகத்தையும், எட்டு கரங்களையும் உடையவர். பின் இருகரங்களில் தண்டத்தினையும் கலப்பையையும் கொண்டவர். இவர் கருப்புற நிற ஆடையுடுத்தி சிம்ம வாகனத்தில் அமர்ந்திருக்கிறார். கலியுகத்தில் கண்கண்ட தெய்வமான வாராகியை வணங்கினால் பகைவரை அழித்து பக்தரை காத்திடுவாள். கொடிய ஏவல், பில்லி சூனியத்தில் இருந்தும் காப்பாற்றுவாள். நினைத்த காரியம் நிறைவேறும். திருமணத்தடைகள் விலகும், புத்திரபாக்கியம் கிடைக்கும்.
காசி நகரத்தில் வாராகி அன்னைக்கு மிகப்பெரிய கோவில் உள்ளது. இங்குள்ள வாராகியை நேரடியாக தரிசிக்க முடியாது துவாரங்களின் வழியாகத்தான் தரிசிக்க முடியும். ஞாயிறு கிழமைகளில் வாராகியை வழிபட்டால் நோய்கள் தீரும். திங்கட்கிழமைகளில் வழிபட்டால் மன நல பாதிப்புகள் நீங்கும். வீடு நிலம் தொடர்பான பிரச்சினைகள்தீர
செவ்வாய்கிழமைகளில் வராகியை வழிபடலாம். கடன் தொல்லைகள் தீர புதன்கிழமை வழிபடலாம். குழந்தை பேறு கிடைக்க வியாழக்கிழமை வழிபடலாம். கல்வி கேள்விகளில் சிறந்து விளங்கவும் வியாழக்கிழமை வழிபடலாம். வெள்ளிக்கிழமை வழிபட நினைத்த காரியம் நிறைவேறும்.
அன்பான அன்னை வாராகி
சப்த மாதர்களில் வாராகி அம்மன் உக்கிரமான தெய்வமாக பார்க்கப்பட்டாலும் அன்பை பொழிவதில் அன்னைக்கு நிகரானவள். வாராகி காயத்ரி மந்திரத்தை ஜெபித்து வணங்கினால் கேட்ட வரங்களை கொடுப்பவள். வாராகி அம்மன் ராஜ ராஜேஸ்வரி அம்மனின் குதிரைப்படைத் தலைவியாகவும், பத்மாவதி அம்மனின் காவல் தெய்வமாகவும், சப்தகன்னியரில் ஒருவராகவும் அறியப்படுகிறார்.
அஷ்ட வாராகி
மகா வாராகி, ஆதி வாராகி, ஸ்வப்னவராகி, லகு வாராகி, உன்மத்த வாராகி, சிம்ஹாருடா வாராகி, மகிஷாருடா வாராகி, அச்வாருடா வாராகி என எட்டு வாராகிகள் அழைக்கப்படுகிறார்கள். இந்த எட்டு கோயிலையும் உள்ளடக்கிய அஷ்டவராகி கோயில் சாலாமேட்டில் அமைந்துள்ளது. உலகிலேயே வராகியம்மனுக்கு அமைக்கப்பட்ட முதல் கோயிலாக கருதப்படுகிறது. இதே போல் நாகப்பட்டினம் மாவட்டத்திலுள்ள வழுவூர் வீரட்டேசுவரர் கோயில் வராகி வழிபட்ட தலமாக அறியப்படுகிறது. கடலூர் மாவட்டத்தில் உள்ள நெல்லிக்குப்பம் எனும் ஊரில் சப்தமாதாக்கள் கோவில் உள்ளது. இங்கு வராஹி அம்மனுக்கு பஞ்சமி திதியில் பூஜை மற்றும் மஹா யாகம் நடைபெறும்.
இழந்த செல்வம் திரும்ப வரும்
வராஹி அம்மனுக்கு 8 சனிக்கிழமைகள் காலை 6 மணியில் இருந்து முதல் 7 மணிக்குள் அல்லது இரவு 8 மணியில் இருந்து 9 மணிக்குள், மண் அகலில் கருநீல துணியில் சிறிது வெண் கடுகை இட்டு முடிந்து, அதில் நல்லெண்ணெய் விட்டு தீபமிட்டு மனதார வேண்டினால் இழந்த அனைத்தையும் திரும்ப பெறலாம். கோவிலுக்கு செல்ல முடியாதோர் வீட்டிலேயே வராகி அம்மனின் படத்தை வைத்து தனி பரிகார தீபமாக ஏற்றி வந்தாலும் இழந்த செல்வங்களை பெறலாம்
வேண்டிய வரம் கிடைக்கும்
ஆனி மாதத்தில் ஆஷாட நவராத்திரி வழிபாட்டின் போது பஞ்சமி திதியில் வாராகி தேவியை வழிபடலாம். மாத பெளர்ணமி, அமாவாசை மிகவும் மிகவும் சிறப்பானது. வாராகி மாலை படித்தால் அனைத்து துன்பங்களும் நம்மை விட்டு அகலும். இரவு 10 அல்லது 11 மணியளவில் மந்திர உச்சாடனம் செய்ய வேண்டும் வாராகியை மனம் உருகி வேண்டினால் கேட்பவை அனைத்தும் கொடுக்கும் தெய்வமாக நின்று துணை நிற்கும்
வெற்றி தரும் நாயகி
வராகி அம்மன் வீரநாரி, மகாசேனா, பஞ்சமி என பல பெயர்களை கொண்ட இவள் துர்க்கையின் படை சேனாதிபதியாக இருந்து வெற்றியை மட்டுமே ஈட்டியவள். இந்த அன்னைக்குரிய காயத்ரி மந்திரத்தை ஜெபிப்போருக்கு கேட்ட வரங்களை தரக்ககூடியவள்.
வராகி காயத்ரி மந்திரம்:
ஓம் ச்யாமளாயை விக்மஹே
ஹல ஹஸ்தாயை தீமஹி
தன்னோ வராஹி ப்ரசோதயாத்
இந்த மத்திரத்தை தினந்தோறும் 108 முறை ஜபிப்பது சிறந்தது. இந்த மத்திரத்தை ஜெபிப்போருக்கு எதையும் சாதிக்கும் வல்லமை உருவாகும். மனதில் தைரியம் பிறக்கும். கேட்ட வரங்கள் கிடைக்கும்.
சுக போகங்களுக்காகக் கர்மங்களை செய்பவர்கள் மேலுலகங்களுக்குச் சென்று நல்வினைப்பயனை அனுபவித்து, எஞ்சிய வினைப் பயன்களுக்கு ஏற்ப ஐந்து தளங்கள் வழியாக மீண்டும் அடுத்த பிறவியைப் பெறுகின்றனர்.
நற்கர்மங்கள் செய்ய வேண்டுமானால் அதற்கு நல்லொழுக்கம் அடிப்படைத் தேவையாகிறது. நல்லவன் அல்லாதவன் செய்வது நல்ல காரியம் ஆகாது. எனவே கட உபநிஷதம் (1:2.24), ‘தீய ஒழுக்கத்திலிருந்து விலகாதவன் ஆன்மாவை அடைவதில்லை’ என்று கூறுகிறது.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 285:
மனிதர்களின் பாதை:
______3. உலகியல் மனிதர்களின் பாதை_______
அனிஷ்ட ஆதி கார்ய அதிகரணம்
நற்கர்மங்கள் செய்து புண்ணியம் சம்பாதித்தவர்கள் செல்லும் பாதை ‘புகைப்பாதை’ (க்ருஷ்ண கதி: ); இது பற்றி முந்தின அதிகரணத்தில் கண்டோம். நற்கர்மங்கள் எதுவும் செய்யாமல், உலக சுகபோகங்களையே எல்லாமாகக் கொண்டு வாழ்பவர்கள் மற்றும் தீய கர்மங்களைச் செய்து பாவம் சம்பாதித்தவர்களின் பாதையும் இதுதானா? ‘அல்ல’ என்று இந்த அதிகரணத்தில் பதிலளிக்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். இதில் 10 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
தீயவர்கள் செல்லும் பாதை ‘கீழ்ப்பாதை’ (அதோகதி: ) என்று அழைக்கப்படுகிறது. இதற்கு எமதர்மன் தலைவனாக இருக்கிறான். தீயவர்கள் மீண்டும்மீண்டும் கீழ்ப்பாதை வழியாகவே செல்கிறார்கள் என்பதைக் கட உபநிஷதம் (1:2.6) எம தர்மனின் வாய்மொழியாகவே, ‘குறுக்கு வழியில் செல்கின்ற, பணத்தாசையால் அறிவிழந்த, மனப் பக்குவமற்றவர்களுக்கு மறுவுலக உண்மைகள் புரிவதில்லை. “இந்த உலகம்தான் எல்லாம் வேறு எதுவும் கிடையாது” என்று கருதுகின்ற அவர்கள் மீண்டும் மீண்டும் என்னை அடைகிறார்கள்” என்று கூறுகிறது.
கீழ்ப்பாதை வழியாகச் செல்கின்ற ஜீவாத்மாக்கள் எமலோகத்தில் தண்டனைகளை அனுபவித்து விட்டு எஞ்சிய வினைப் பயனுக்கேற்ப மீண்டும் பூமியில் வந்து பிறக்கிறார்கள்.
12. நல்லவர்கள் செல்லும் பாதை வழியாகவே இவர்களும் செல்கிறார்கள் என்ற மாற்றுக் கருத்தை முதல் ஸூத்ரம் தெரிவிக்கிறது_______
அனிஷ்டாதிகாரிணாமபி ச ச்ருதம் || 3:1.12 ||
பொருள்: இஷ்டம் முதலிய நற்கர்மங்களைச் செய்யாதவர்களும் பஞ்சாக்கினிப் பாதை வழியாகவே செல்கின்றனர் என்று வேதங்கள் கூறுகின்றன.
#இறைவன் #படைத்ததை, இறைவனுக்கு #உரிமையானதை, இறைவனுக்கு #சமர்ப்பிப்பதால் என்ன கிடைக்கிறது நமக்கு ?? ஓர் தம்பியின் கேள்வி ..
அதாவது இறைவனுக்கு நாம் சமர்ப்பிப்பதாக பாவனை செய்வது எதுவுமே நம்முடையது இல்லை ..
அவனால் அவனுள் அவன் இயக்கியவிதத்தில் தோன்றியதே ..
அப்படி அவனால் உருப்பெற்றதை, வளர்ந்ததை இறைவனுக்கு சமர்ப்பித்து
எனக்கு வாழ்வும் வசதியும் வேண்டும் !!
நானே விரும்பி உருவாக்கிக்கொண்ட பிரச்னையில் இருந்து விடுபட வேண்டும் !!
எதை போலவோ ஏன் வாழ்க்கை உயர வேண்டும் !!
நான் நினைத்தபடி யாரோ எதுவோ இருக்க வேண்டும் !! ...
இப்படி
பற்பல பலன் வேண்டியே நம் அதை சமர்ப்பிக்கிறேன் இதை சமர்ப்பிக்கிறேன் என்று எதையாவது செய்கின்றோம் !!
இப்படி சமர்ப்பிக்க கூடியது எல்லாம் எங்கே இருந்து வந்தது ??
நம்மோடு நாம் வாழும் இந்த பூமியில் ..
நம்மை போலவே பஞ்சபூத கலவையில் உடல் பெற்று ..
அதிலிருந்து வாழ்கின்ற உடலும் பெற்று ..
நம்மை போலவே சுவாசித்து ..
நம்மை போலவே இந்த மண்ணில் இருக்கு சக்தியை உண்டு ..
நம்மை போலவே கூடி, இனப்பெருக்கம் செய்ய கூடிய சகா உயிரினத்தின் வெளிப்பாடா, இல்லை அந்த உயிரினமோ ,
இறைவன் என்று நாம் எங்கும் உணராது !! இதில் தான் உணர்வேன் என்ற பிடிவாதத்தோடு நாம் விரும்பும் உருவிற்க்கு சமர்ப்பிக்கிறேன் என்ற பெயரில், நம் சகா உயிரினத்தின் வெளிப்படை கொட்டுவதால் ??!!
எல்லாம்
இறைவன் அடியில் ..
இறைவன் இயக்கத்தால் ..
இறைவன் சுழற்றும் இந்த பூமியின் இயக்கத்தோடு பொருந்தி ..
இறைவனுக்குள்ளே சுழன்று கொண்டு இருக்கிறது ..
இதில்
நான் என்றும்
எனது என்றும்
என்னால் என்றும்
இங்கு ஒன்றுமே இல்லை
நாம் எதையோ சமர்ப்பிப்பது எதுவும் என்னுடையது இல்லை ..
இதில் ஏதோ
என் பிரச்சனை..
என் கஷ்டம் .
என் விருப்பப்படி ..
எனக்கு ஏற்றால்போல ..
எனக்கு தெரிந்த மாதிரி ..
என்று என்னிடம் இல்லாத, நானே பெறாததை எல்லாம் இருப்பதாக நினைத்து சுமந்து கொண்டு இருக்கிறேன் ..
அதையும் நான் சமர்ப்பிப்பதாகவும் பெருமை கொள்கிறேன்,
அதற்க்கு கூலியாக ஏதாவது பலனும் தா என்கிறேன் ..
நானே எனக்கு உரிமையில்லாதவனாக,
அடுத்த கணம் சுவாசிப்பேனா என்று கூட அறியாத,
என்னையே நான் தூக்கிக்கொள்ள முடியாத,
எதையும் என்றும் என்னோடு தக்கவைத்து கொள்ள முடியாதவனாகிய நானே ..
சுமையற்றவனாக, என்னையும் சேர்த்து எதையும் சுமப்பவன் தயவால் இருக்கிறேன் என்று மெய்யை உணரவே என் சமர்ப்பணம் என்று எதையாவது செய்து உணர்கின்றேன் ..
எனக்கு சுமையே இல்லை, சுமப்பதாக அதையும் எங்கே இறக்கி வைக்கலாம் என்றும் தேடி திரிந்து
என்னிடம் இல்லாத ஒன்றை , எனக்கு உரிமையே இல்லாத ஒன்றை , எனது பிரச்னையை, இன்பம், துன்பம் என்று நானே உருவகப்படுத்தி பெருமை / சிறுமை கொண்டு திரிந்து கொண்டு இருக்கிறேன் என்று
என்னை நானே அறிந்தும் / ஆறியதும் சமர்பித்துதான் இருக்கிறேன் என்று மெய்யை உணர ..
என்னுடன் என்னோடு சகமாய் இருக்கும் படைகளிடம் இருந்து வெளிப்பட்டது, போன்றவற்றை ..
அதாவது அவனை அவனுக்கே சமர்ப்பணம் செய்து ..
தெரிந்துகொள்கிறோம் அவ்வளவே ..
இனி தெய்வமே துணை !! என்று ஓர் உறவின் வெளிப்பாடு ..
இனி என்று சொல்ல ஏதுமில்லை !! எப்போதும் என்றும் தெய்வமே என்பதே நிதர்சனம் ..
நாம் துணையென்று நினைத்து எல்லாமே தெய்விகத்தன்மையோடு !! தெய்வத்தால் இயக்கப்பட்டவை தான் !!
அதில் துணை !! இதில் துணை !! என்று நாம் நினைத்து எல்லாமே ..
உங்களோடு துணையாக பொருந்த, உங்களுள் இருக்கும் தெய்விக தன்மை, உங்களுக்கு ஏற்ற பிற உடல் கொண்ட தெய்விக தன்மையோடு, அந்த உருவத்தில், பருவத்தில், குணத்தில், பக்குவத்தில் துணையாய் இருந்தது ..
அதாவது
எப்படி வாழக்கூடாது என்ற காலத்திலும் !!
எப்படி வாழவேண்டும் என்று விரும்பிய காலத்திலும் !!
இப்போது வாழ்ந்து கொண்டு இருக்கும் காலத்திலும் !!
அந்தந்த வயதில், பக்குவத்தில், படிப்பில், தொழில், உறவில், பகையில், தோழமையில், சுற்றத்தில், தெரியாத இடத்தில், தெரிந்த இடத்தில் என்று துணை என்று எதுவும் மாக இருந்ததே தெய்வம் தான் ..
இப்போது இந்த உருவில் !! அந்த பெயரில் !! அந்த உயிரில் !! என்ற எல்லைகள் உடைபட்டு ..
உன்னில் தொடங்கி !! உன்னை தொடும் மண், காற்று, காணும் காட்சியில், கேட்க்கும் ஒலியில், உடலின் உணர்வில் என்று எதிலும் துணையாக !! இணையாக !! கலந்தே இருப்பதாக !! கலக்காதும் இருப்பதாக !! உண்டு என்பதாக !! இல்லை என்பதாகவும் !! தெய்வமே துணையாய் இருக்கின்றது என்று மெய் உணர்விக்க ..
வந்து போன துணையும் நானே !!
வராது போன துணையும் நானே !!
என் துணையை தான் எப்போதும் எதிலும் அனுபவித்தாய் !! அனுபவித்து கொண்டும் இருக்கிறாய் !! இனி அனுபவிக்கும் போகிறாய் !! என்ற மெய் நீங்கள் அனுபவிக்க தொடங்கும் நிலையே ..
சொந்தமுள்ள வாழ்க்கை சொர்க்கத்துக்கும் மேல ஒருவேளை மேல நம்ப அப்பா சிவபெருமான் இருக்காரே அவர் தான் நம்ம உண்மையான சொந்தமோ இருக்கும்
நாம் உணர்ந்தும் / உணராதும் சொல்லும் வார்த்தை " இனி தெய்வமே துணை " என்ற மெய் ..
சிவனின் முக்கண்கள், முக்குணங்கள் மற்றும் மும்முனை கொண்ட திரிசூலத்தினையும் குறிக்கும் சிவனுக்குகந்த பஞ்ச பத்திரங்கள்(இலைகள்) பற்றி தெரிந்து கொள்வோமா!
1. வில்வம்
2. நொச்சி
3. முட்கிளுவை
4. விளா
5. மாவிலங்கை
(6) மஹாவில்வம்.
இவை அனைத்தும் சிவனின் முக்கண்கள், முக்குணங்கள் மற்றும் மும்முனை கொண்ட திரிசூலத்தினையும் குறிக்கும் பத்திரங்கள்(இலைகள்)
பொதுவாக " வில்வம் ' இருக்கும் இடத்தில் செல்வம்
செழிக்கும்.
ஒரே ஒரு வில்வத்தை
உள்ளன்புடன் சிவபெருமானுக்குச்
சமர்ப்பித்தால் மூன்று பிறவிகளில் செய்த பாவம் தீரும் என்கிறது வில்வாஷ்டகம்.
கூவிளம் என்று இலக்கியங்களில் குறிக்கப் பெறுவது வில்வம்.
இதனுடன் இன்னும்
நான்கு இலைகளையும் சேர்த்து ஐந்து இலைகளைப் பஞ்ச வில்வம் என்பர்.
கூவிளம் [வில்வம்], நொச்சி, கிளுவை, மாவிலங்கம்,
விளா என்பவை அவை.
பஞ்சமுக அர்ச்சனை:
சிவபெருமானுக்கு ஐந்து முகங்கள் உண்டு.
கிழக்கில் உள்ள முகம் தத்புருஷம். தெற்கில் உள்ளது அகோரம்,
மேற்கில் உள்ளது சத்யோஜாதம்,
வடக்கில் உள்ளது வாமதேவம்.
மேலே ஒரு முகம் உண்டு. அது ஈசானம் எனப்படும்.
இந்த ஐந்து முகங்களில் இருந்து
கூவிளம்[வில்வம்], நொச்சி, கிளுவை,மாவிலங்கம், விளா என்பவை தோன்றின.
அது பஞ்ச வில்வங்களாயின என்பது
வில்வமகாத்மியத்தில் சொல்லப்பட்டுள்ள
செய்தியாகும்.
சிவபெருமானுக்கு விசேஷ அர்ச்சனை
பஞ்சமுக அர்ச்சனையாகும்.
ஒரே சமயத்தில் 5
சிவாச்சாரியர் 5 வகையான பஞ்ச
வில்வங்களைக் கொண்டு பூஜிப்பர்.
ஒரு முகத்துக்கு ஒரு இலை.
இறுதியில் ஐந்து வகையான பிரசாதங்களை நிவேதனமாக வைத்து ஐந்து சிவாச்சாரியர்களும்
ஒரே சமயத்தில் தீபாராதனை செய்வர்.
இது பஞ்சமுக அர்ச்சனை எனப்படும்.
இந்த பஞ்சமுக அர்ச்சனை நிகழ்வில்
ஐந்தடுக்கு தீபத்தில் தீப ஆராதனை
செய்வார்கள்.
சிவலிங்க மூர்த்தியில் முகம்
இல்லாவிட்டாலும்
சிவப்பரம்பொருளின் ஐந்து
முகங்களை பாவனையால்
நோக்கி இந்த அர்ச்சனை செய்யப்படுகிறது.
இதைப்போலவே பஞ்சமுக
விநாயக மூர்த்திக்கும்
பஞ்சமுக அர்ச்சனை
செய்யப்படுகிறது
பெரும்பாலான சிவாலயங்களில் வில்வ விருட்சமே தலவிருட்சமாக அமைந்திருக்கிறது. ஒரே ஒரு வில்வ இலையை எடுத்து பக்தி சிரத்தையுடன் உட்கொள்ள, பிறவியின் தோஷங்கள் அனைத்தும் நிவர்த்தி ஆகிவிடும்.
திரிதளஞ்ச; திரிகுணாகாரம்;
திரிநேத்ரஞ்ச; திரியாயுதம்;
திரிஜன்ம பாப சம்ஹாரம்
ஏக பில்வம் சிவார்ப்பணம்
என்கிறது வில்வாஷடகம்.
பஞ்ச வில்வங்கள் எனப்படும் வில்வம், விளா, நொச்சி, கிளுவை, மாவிலங்கம் இவைகளை கொண்டு திங்கள் கிழமைகளில் சிவ பெருமானை அர்ச்சனையும் அபிஷேகமும் செய்வதால் மூன்று ஜென்ம பாபங்கள் விலகுவதுடன் அனைத்து இடர்களினின்றும்
நம்மை காப்பார் என்று கூறப்படுகிறது.
பஞ்ச வில்வங்கள் எனப்படும் வில்வம், விளா, நொச்சி, கிளுவை, மாவிலங்கம் ஆகியவற்றின் படம் மேலே !
ஓம் நம சிவாய ... !!!
‘இந்த உலகை விட்டுச் செல்பவர்கள் அனைவரும் சந்திர லோகத்தை அடைகிறார்கள்’ என்கிறது கௌசீதகி உபநிஷதம் (1:2). எனவே நல்லவர், தீயவர் என்று வேறுபாடின்றி அனைவரும் சொர்க்கத்தையே அடைகிறார்கள்.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 286:
மறுப்பாக வருகிறது:
13. இதற்கு (சென்ற பதிவு) மறுப்பாக வருகிறது அடுத்த ஸூத்ரம் ______
ஸம்யனே த்வனுபூயேதரேஷாமாரோஹாவரோஹௌதத் நிதர்சனாத்
|| 3:1.13 ||
உன்னுடைய அகங்காரத்தை விட்டுவிட்டால் என்று ஓர் பட்டியல் ஓர் பதிவில் ..
நீயே யாருடையது என்று முதலில் பார் !!
பின் உன் அகங்காரம் என்று பட்டம் சூட்டி ??
உரிமை கொண்டாலாம் ..
விட்டுக்கொடுத்தல் என்பதின் மெய்ப்பொருள் யாதெனில் ??
நமது வழிகாட்டியை புரிந்துகொண்டால் மட்டுமே
நமக்கு *வழி* கிடைக்கும்..
நமக்கு மன *வலி* தீரும்....
*துறவு மட்டுமே ஆன்மீகம் அல்ல.
குருவானவர் உங்கள் பொறுப்புகளை விட்டுவிட்டு ஆன்மீகத்தில் ஈடுபடு என எப்பொழுதும் கூறமாட்டார்.
உங்கள் பொறுப்புகளை சிறப்பாக செய்ய வழிகாட்டுவார்.
சரியான வழிகாட்டியானவர் உங்களின் பிறப்பின் தன்மையை ஊடுருவி உங்களின் வாழ்க்கை அமைப்பிலேயே ஆன்மீகத்தை உணர்த்துவார்.*
*உங்கள் கர்மாவை எந்தவிதத்திலும் மாற்றாமல் அவ்வழியே உங்களை முக்திக்கு செலுத்துவது தான் குருவின் பணி.
உங்கள் கர்மா அதிகரிக்கும் பொழுது தக்க சமயத்தில் காப்பாற்றி கர்மாவை வளரவிடாமல் செய்வது அவரின் பணிகளில் ஒன்று.*
*ஆனால் முற்றிலும் உங்கள் கர்மாவை மாற்றி செயற்கையாக வழி ஏற்படுத்தமாட்டார்
இயற்கையோட இணைந்து விதையை செடியாக்கி, மரமாக்கி, பூவிட செய்து காயாக்கி கனிந்து விட செய்வதே குருவின் நோக்கம்..*
நமசிவாய
*ஈசன் அடி தேடி பின்பற்றி*
ஆலவாயர் அருட்பணி மன்றம்.
மதுரை..
மாதம் ஒருமுறை சித்தர்கள் நாயன்மார்கள் வழிபட்ட பழம்பெருமை வாய்ந்த சிவனார் ஆலயத்தில் உழவாரப்பணி,
திருவாசக
முற்றோதுதல்,
பசுவழிபாடு (கோபூசை),
தமிழ்முறையில் சிவவேள்வி,
மண்ணுக்கேற்ற மரக்கன்று நடுதல்
திருக்கைலாய வாத்திய இசையோடு திருவீதி உலா, அடியார்கள் நலம் வேண்டி சிறப்புவாய்ந்த கூட்டுவழிபாடு,
உலகநன்மைக்காக மூலிகை அபிடேக நன்னீராட்டு பெருந்திருவிழா நடைபெறுகிறது.
அனைவரும் வருக.....
சிவனருள் பெறுக.....
#பேய்யை எண்ணி என்ன #பயம் ??
தன்னோடு தான் இல்லாது எல்லாம் பேய்தானே !!
உடல் உடை இருப்பு சூழல் என்ற அத்தனையும் பெற்று அதை எல்லாம் மறந்து எங்கோ நினைவாய் கற்பனையாய் வாழ்வது எல்லாம் ..
உடல் இருந்தும் அதை உணராது அதை விடுத்து எங்கோ வாழ்கிறவரையில் அது பேய்தானே !!
என்ன இந்த பேய்யை மீண்டும் மீண்டும் இழுத்து உடல் இருக்கு டா என்று அறிவுறுத்த ஒருவன் இருக்கிறான் ..
பேயாய் எங்கே சுற்றினாலும் உன் உடலை தன் இயக்கத்தால் உயிர்ப்புடன் ஒருவன் வைத்து கொண்டு இருக்க ஒருவன் இருப்பதால் ..
உடல் என்ற ஒன்றை வைத்து, நான் என்று அடையாள படுத்த ஏதோ இருப்பதால், மனிதன் என்று நினைத்துக்கொள்கிறோம் அவ்வளவுதானே ..
பிணமாகுது பேயாய் திரிகிறோம் ..
பிணமாகி பேயாய் திரிவதற்க்கு பயப்படுகிறோம் என்று சொல்லிக்கொண்டு !!
பேயாய் திரிகிறேன் என்ற உணர்வாய் உணர்த்தியும் ..
பேயாய் வாழ்வே விரும்புகின்றேன், வேறு பெயர் அடையாளத்தோடு ??
என்னையும் உணர்வித்து ஆண்ட கருணையே ..
இருட்டில் உள்ள பொருளைக் காண ஒளிரும் விளக்கும் கண்களும் வேண்டும்.
தெளிவான விண்ணில் கதிரவனைக் காண, கண்கள் மட்டும் போதும்.
எதிரில் தோன்றும் உலகைக் காண மனமும், அஞ்ஞானத்தால் மறைக்கப் பட்ட சீவாத்மா வேண்டும்.
தானே அகண்டாகாரச்
சச்சிதானந்தப் பிரம்மம்
என்கிற மனோவிருத்தி
ஒன்றே தன்னை உணரப் போதுமானது ஆகும்.
சிதாபாசன் என்றால், மனதோடு கூடி, பார்க்கின்ற பொருளை எல்லாம் அடைய ஆசைப்படுபவன் என்று
பொருள்.
மனோ விருத்தியும், சீவாத்மாவும் இணைவதையே மனம்
என்பர்.
அந்தக் கரணமாகிய மனதிற்கு 'நான் பிரம்மம்' என்னும் விருத்திக்கு பிரம்மம் செய்தி (விஷயம்) ஆவதால், மனதிற்கு பிரம்மம் எட்டும் என்றும்,
சீவ சிதாபாசனோடு சேர்ந்து துன்பத்தைத் தரும் மனது அகத்தும்,புறத்தும் உலாவுவதால் மனதிற்கு பிரம்மம் எட்டாததாகும்.
ஐயா குருவே! பிரம்மம்
மனதிற்கு எட்டும், எட்டாது என்பதைத் தெளிவு படுத்தினீர்.
மேலும் ஓர் சந்தேகம் மனதில் எழுகிறது.
அதனை விளக்க வேண்டும் ஐயனே.
மனம், சலனமின்றி பரிபூரணமான பிரம்மத்தில் ஒடுங்குவது அல்லவா சமாதி யோகம்.
ஊஞ்சலைப் போல அலைவதன்றோ மனதின் குணம். ஒரு நொடியில் உலகம் முழுவதும் சுற்றி வலம்
வரும் தன்மையுடைய தல்லவா?
இத்தகைய மனமானது
அசையாத ஒளிவிளக்குபோல
பிரம்மத்தில் நிற்பது எவ்வாறு என்பதை விளக்க வேண்டுமய்யா.
சத்துவ,இரசோ,
தமோ குணங்களில் ஒன்று செயல்படும்போது மீதி
இரண்டும் அடங்கி இருக்கும்.
சத்துவ குணம் செயல்படும்போது சன்மார்க்க, தெய்வத் தொடர்புடைய செயல்கள் நடை பெறும்.
இரசோ குணம் செயல்படும்போது உடல் பற்று, உலகப் பற்று, சாத்திரப் பற்று உண்டாகும்.
தமோ குணம் செயல்படும் போது தீய
எண்ணங்களின் எழுச்சியால், தீய வழியில் பொருள் சம்பாதிப்பான்.
ஜட இயற்கையின் முக்குணங்களுக்கு ஏற்ப, மூன்று விதமான அறிவு, செயல், செயல்படுபவர் ஆகிய இவை இருக்கின்றன. அவற்றையும் உள்ளபடி கேள்.
யாரோ விட்டுவிட்டு போனதே உனக்கு இப்போது கொடுக்க பட்டு இருக்கு ..
அதில்
உனக்கான பக்குவதை பெற்ற பின் ..
யாருக்கோ அதை விட்டுவிட்டு போகவே கொடுக்கப்பட்டு இருக்கிறது ..
இப்படி விட்டு !! யாருக்கோ கொடுக்கவே !!
இப்போது
உன்னோடு இருப்பதாக நினைப்பது எல்லாமே ..
பொருள்: மற்றவர்களுக்கு, அதாவது, உலகியல் மனிதர்களுக்கு அவர்கள் எமலோகத்தில் தண்டனைகளை அனுபவித்த பிறகு, எமலோகத்திலிருந்து புறப்படுகின்ற மற்றும் பூமியைச் சேர்ந்த பாதை வேறாக இருப்பதாக வேதங்கள் கூறுகின்றன.
இஷ்டம் முதலான நற்கர்மங்களைச் செய்யாமல், இந்த உலகையே எல்லாமாகக் கொண்டு மனம் போல் வாழ்பவர்கள் மீண்டும் மீண்டும் எமலோகத்தை அடைவதாக கட உபநிஷதம் கூறியதை ஆரம்பத்தில் கண்டோம். எனவே நல்லவர்களின் பாதை வேறு, தீயவர்களின் பாதை வேறு.
15. ஏழு நரகங்கள் உள்ளன__________
அபி ச ஸப்த || 3:1.15 ||
பொருள்: ஏழு நரகங்கள் இருப்பதைப் பற்றி ஸ்மிருதிகள் கூறுகின்றன.
‘ரௌரவம், மஹா ரௌரவம், வஹ்னி, வைதரணி, கும்பீபாகம், தாமஸம், தீர்க தாமஸம் ஆகிய ஏழு நரகங்கள் உள்ளன. ஆரம்ப நரகத்தில் சிறிய தண்டனைகள் அளிக்கப்படுகின்றன. தொடர்ந்த நரகங்களில் தண்டனையின் கடுமை அதிகரிக்கிறது. ஜீவாத்மாக்கள் இதன் வழியாகவே போகவும் வரவும் செய்கிறார்கள்’ என்று மகாபாரதம் கூறுவதை இங்கே சுட்டிக் காட்டுகிறார் ஸ்ரீ மத்வர்.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 287:
எப்படி சரியாகும்?:
16. ரௌரவம் முதலிய நரகங்களுக்கு சித்ரகுப்தர் முதலிய வேறு பலர் தலைவர்கள் இருப்பதாக ஸ்மிருதிகள் குறிப்பிடுகின்றன. எனவே அவற்றை எமலோகம் என்று அழைப்பது எப்படி சரியாகும்?_________
தத்ராபி ச தத்வ்யாபாராதவிரோத: || 3:1.16 ||
பொருள்: ஏழு நரகங்களிலும் எமதர்மனின் ஆதிக்கம் இருப்பதால் அவற்றை எமலோகம் என்று கூறுவதில் தவறில்லை.
ரௌரவம் முதலிய ஒவ்வொரு நரகத்திற்கும் சித்ரகுப்தர் முதலிய தனித் தனி தலைவர்கள் இருப்பதாக ஸ்மிருதிகளும் புராணங்களும் கூறுகின்றன. ஆனால் இந்தத் தலைவர்கள் அனைவரும் எமதர்மனின் சிப்பந்திகள். அவர்களைத் தலைவர்களாக நியமிப்பது எமதர்மனே. எனவே ஏழு நரகங்களையும் எமலோகம் என்று குறிப்பிடுவதில் எந்தத் தவறும் இல்லை.
அன்பு என்பது எப்போதும் செய்யபடுவது இல்லை !!
அது
உணரப்படுவதாக !! உள்வாங்கும் அனைத்திலும் அதன் தாக்கம் இருந்து !!
அது
உங்களுள் உள்ளுணர்வின் அடிப்படை தன்மையான அன்பை தூண்டி விட்டு !! பிரதிபலிக்க செய்கிறது !!
அன்பு என்பதே நம் இயல்பின் எதார்த்தம் !!
அதை செய்கிறேன் என்று விளையும் போது அது நாடகத்தன்மையாய் தான் வெளிப்படும் !!
இந்த மண்ணின் அன்பு !! விண்ணின் அன்பு !! சக உயிர்களின் அன்பு !! என்று அது அறிந்தும் !! அறியாதும் !! வெளிபடுத்தி
உங்களை அதில் இருத்தி இருக்கு !!
இதில்
நான் அன்பு செய்கிறேன் என்று நீங்கள் விளைய நீங்கள் பெற்ற அன்பு எங்கனம் என்று உணர !!
அன்பில் இருப்பது விளங்கும் !!
நீங்கள் நான் அன்புசெய்கிறேன் என்று விளையும்போது !!
நான் என்ற அகங்காரம் உங்களை தடுத்து !!
உங்களை அந்த அன்பின் வழி ஆதாயம் பெற வழிவகை செய்கிறது !!
அதாவது
நான் அன்பு செய்கிறேன் என்று உணரு என்ற எதிர்பார்ப்பு கூட ஆதாயம் தான் !!
எண்ணமில்லா அன்பருளி என்ற இறைத்தன்மை நம்முள்ளே என்றும் உண்டு !!
அதை உணருங்கள் !!
அன்பு உங்களிடம் இருந்து நீங்கள் காட்டாதே பிரதிபலிப்பதை உணர்வீர்கள் ..
சிலைகள் மூலம் கடவுளை வழிபடும் நீங்கள் அந்த சிலைக்கு ஆதாரமான மானுட அவதாரத்தில் இருக்கும் சித்தர்களையும் வழிபட வேண்டும், அப்போது தான் உங்களுக்கு இறை எத்தகைய கருணை உடையது என்று புரிய வரும்.
-
‘மீண்டும் மீண்டும் அவர்கள் என்னை அடைகிறார்கள்’ (கட. 1:2.6) என்பதை, மரணத்திற்குப் பிறகு உலகியல் மனிதர்கள் மீண்டும் மீண்டும் ஏழு நரகங்கள் வழியாகவும் சென்று திரும்புகிறார்கள் என்று பொருள் கொள்ள வேண்டும்.
17. தொடரும் ஸூத்ரம், ‘கீழ்ப்பாதை’ என்ற ஒன்று உள்ளது என்பதை வேறொரு கோணத்தில் சுட்டிக் காட்டுகிறது_______
வித்யாகர்மணோரிதி து ப்ரக்ருதத்வாத் || 3:1.17 ||
பொருள்: தியானம் மற்றும் கர்மம் ஆகியவற்றைப் பின்பற்றுபவர்களுக்கே இரண்டு பாதைகள் கூறப்பட்டுள்ளன. ஏனெனில் இந்த இரண்டு பாதைகள் பற்றியே உபநிஷதம் கூறுகிறது.
மரணத்திற்குப் பிறகு உயிர்கள் செல்கிற இரண்டு பாதைகளை இதுவரை கண்டோம். அவை புகைப்பாதை (க்ருஷ்ண கதி: ), கீழ்ப் பாதை (அதோ கதி: ). இன்பங்களை நாடி யாகம் போன்ற கிரியைகள், நற்பணிகள் போன்றவற்றை செய்பவர்கள் செல்வது புகைப்பாதை. இந்த உலகமே எல்லாம் எனக் கொண்டு உண்பதும் உறங்குவதுமாக காலம் கழிப்பவர்கள் செல்வது கீழ்ப்பாதை.
இறைவன் ஒரு பொழுதும் உங்களை கைவிடுவதில்லை.. நீங்கள் இழந்ததாக நினைக்கும் அனைத்தும் இறைவன் உங்களிடமிருந்து நீக்கிய தேவையற்ற பொருளே.. இறைவன் உங்களிடம் எதையாவது கீழே வைக்கச் சொன்னால், அதற்குக் காரணம் நீங்கள் அதை விட பெரியதை எடுக்க வேண்டும் என்று அவர் விரும்புகிறார்..எல்லாம் சரியான தருணத்தில் உங்களுக்கு வரும். பொறுமையாகவும் நம்பிக்கையுடனும் இருங்கள், சிவம் உங்களுடனே உங்களுக்கு உள்ளே உள்ளது உங்களை இயக்குவது சிவம் தான்..
சிவம் இருக்கு இதுக்கு மேல என்ன வேணும்
ஓம் நமசிவாய வாழ்க
எல்லாம் அவன் செயல்
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 288:அடங்காத சிலர்:
ஆஷாட நவராத்திரி
இன்று 23.06.2023 பஞ்சமி திதி.
எதிரிகளை பலமிழக்கச் செய்வாள் வாராஹி தேவி...
வாராஹி தேவியை ஆத்மார்த்தமாக வழி பட்டு வந்தால், இன்னல்களும் இருக்காது. எதிரிகளும் இருக்கமாட்டார்கள். எதிர்ப்பு களையும் எதிரிகளையும் பலமிழக்கச் செய்வாள் என்கின்றனர் சாக்த வழிபாடு செய்யும் பக்தர்கள்.
சப்தமாதர்களில் ஒருத்தியாக திகழ்பவள் வாராஹி. லலிதா பரமேஸ்வரியின் சேனைகள் அனைத்திற்கும் தலைவியாக ப் போற்றப்படுபவள் வாராஹி தேவி. சக்தியும் சாந்நித்தியமும் கொண்டவள். கனிவுடன் கறார் குணமும் கொண்டு செயல்படுபவள்.
ஜகத் கல்யாண காரிண்ய’ என்பதற்கேற்ப உலக க்ஷேமத்துக்கான அருளை வழங்கு கிற வாராஹி, சப்த மாதர்களில் தலையா னவள் என்கின்றனர். மகாகாளி, தாருகாசு ரனுடன் போர் புரிந்தபோது அவளுக்குத் துணை நின்றவள் வாராஹிதேவி. யக்ஞ வராஹ மூர்த்தியின் சக்தியாகப் போற்றப் படுகிறாள்.
சும்பாசுரனோடு சண்டிகா புரிந்த போரிலு ம் வாராஹியே உதவி செய்தாள். உறுது ணையாக இருந்தாள். அசுரனையும் அசுர த்தனத்தையும் அழிக்க பேருதவி புரிந்தாள்.
சிங்கத்தை வாகனமாகக் கொண்டு மூவுலகங்களையும் ஆளுபவள் லலிதா பரமேஸ்வரி. இவளின் சேனைக்குத் தலைவி வாராஹிp. படைகளின் தலைவி இவள். லலிதையின் ரத, கஜ, துரக, பதாதி எனும் நால்வகைப் படைகளுக்கும் தலை வி எனும் பொறுப்பில் தண்டினீ இவள் என்று போற்றுகின்றனர் பக்தர்கள்.
ஹிரண்யாட்சனைக் கொல்ல வராஹ ரூபம் தரித்தாள். சங்கு, சக்கரம், கதை முதலான ஆயுதங்களை ஏந்திப் போரிட்டா ள். அவனை வதைத்து பூமாதேவியை கட லில் இருந்து மீட்டார் திருமால்.
உலகின் ஜீவாதாரமான பூமிதேவியை உலகிற்கு மீட்டுத் தந்த மூர்த்தியின் அம்சமான வாராஹியும் பராக்ரமங்களில் தன்னிகரில்லாதவளாகத் திகழ்கிறாள். திருமாலின் ஒப்புயர்வற்ற யக்ஞ வராஹ வடிவத்தை எடுத்துக் கொண்ட சக்தி எவளோ, அவளே அங்கு வாராஹி வடிவம் தாங்கி வந்து சேர்ந்தாள் என தேவி மஹா த்மியத்தின் எட்டாவது அத்தியாயத்தில் விவரிக்கப்பட்டுள்ளது.
வராஹ மூர்த்தியின் அம்சமே வாராஹி. நிகரற்ற அருளும் இணையற்ற ஆற்றலும் கொண்ட வாராஹியைப் பற்றியும் அவளி ன் பல்வேறு வடிவங்களை பற்றியும் மந்தி ர சாஸ்திர நூல்கள் பலவாறுவிதமாகப் புகழ்கின்றன.
வாராஹியை பஞ்சமி திதியில் வழிபடுவ து, எண்ணற்ற பலன்களையும் வலிமை யையும் கொடுக்கும் என்பது ஐதீகம்.
தந்திர ராஜ தந்த்ரம் எனும் நூல் இவளை லலிதையின் தந்தை என்றே குறிப்பிடுகி றது. பெண் தெய்வமாக இருப்பினும் காக் கும் திறத்தாலும் ஆற்றல் வளத்தாலும் ஆண் தெய்வமாகவே வாராஹியை வர் ணித்து புகழ்கிறது. இதே கருத்தை பாவ னோபநிஷத்,வாராஹி பித்ரு ரூபா’ என ஆமோதிக்கிறது.
இத்தேவியை பஞ்சமி தினத்தன்று வழிப டுதல் விசேஷம். ‘பஞ்சமி பஞ்சபூதேஸி’ என லலிதா ஸஹஸ்ரநாமம் இவள் பெருமை பேசுகிறது.
‘பஞ்சமி பைரவி பாசாங்குசை’ என்று அபிராமி அந்தாதியில் அபிராமி பட்டரும் இந்த வாராஹியை போற்றுகின்றார். காட்டுப்பன்றியின் முகம், அழகிய பெண் ணின் உடல் என்ற தோற்றத்துடன் காட்சி யளிப்பவள் இவள். எட்டு கைகளை தேவி கொண்டிருக்கிறாள்.
பஞ்சமி திதியில் வாராஹியை மனமுருக வழிபடுங்கள். செந்நிற மலர்கள் சூட்டி பிரார்த்தனை செய்யுங்கள். வளர்பிறை பஞ்சமி திதிதான் வாராஹி வழிபாட்டுக்கு உகந்த நாள் என்றாலும் தேய்பிறை பஞ்சமியிலும் தேவியை வழிபடலாம்.
பஞ்சமி திதியில் வளமும் நலமும் தந்தருளும் வாராஹியை, வழிபடுங்கள். எதிர்ப்புக ளையும் எதிரிகளையும் பலமிழக்கச் செய்வாள்..
மேற்கூறிய இரண்டு வழிகளிலும் அடங்காத சிலர் (சென்ற பதிவு) உள்ளனர். அவர்கள் உலக வாழ்க்கையில் நிறைவு பெற்று, இறைவனை நாடி, தியானம் முதலிய ஆன்மீக சாதனைகளில் ஈடுபடுகின்றனர்; இறைவனை அடையத் துடிக்கின்றனர். ஆனால் தங்கள் லட்சியத்தில் நிறைவு பெறுவதற்கான வாய்ப்பு அவர்களுக்கு இல்லாமல் போகிறது. எனினும் அவர்களின் முயற்சி வீணாவதில்லை. அவர்கள் மரணத்திற்குப் பிறகு செல்வது மூன்றாவதான ‘ஒளிப் பாதை’ (சுக்ல கதி: அல்லது தேவயானம் அல்லது அர்ச்சிராதி மார்க்கம்). அவர்கள் இறந்த பிறகு ஒளிப் பாதை வழியாக மேலுலகங்களுக்குச் செல்கின்றனர்.
தங்கள் ஆன்மீக முன்னேற்றத்தின் அளவிற்கேற்ப, மஹாலோகம் முதலிய நான்கு உலகங்களை அடைகிறார்கள்.
இங்கே மூன்றாவது பாதையான கீழ்ப் பாதை குறிப்பிடப்படுகிறது. எனவே கீழ்ப்பாதை ஒன்று உள்ளது தெளிவாகிறது.
அவர்களுக்கு மீண்டும் பிறவிகள் இல்லை.
பூமியையும் சேர்த்து மேலுலகங்கள் ஏழு. அவை பூமி (பூ: ), பித்ருலோகம் (புவ: ), சொர்க்க லோகம் (ஸூவ: ), ஜனலோகம் (ஜன: ), தபோலோகம் (தப: ), ஸத்ய லோகம் (ஸத்யம்). இவற்றுள் பித்ருலோகத்திற்கும் சொர்க்க லோகத்திற்கும் செல்பவர்கள் மீண்டும் பிறவிக்கு உள்ளாகிறார்கள். ஆன்மீக சாதனைகள் செய்து, இறையனுபூதி என்ற லட்சியம் கைகூடப் பேராதவர்கள் தங்கள் ஆன்மீக முன்னேற்றத்தின் அளவிற்கேற்ப, மஹாலோகம் முதலிய நான்கு உலகங்களை அடைகிறார்கள். அவர்களுக்கு மீண்டும் பிறவிகள் இல்லை.
சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தின் 5 ஆம் பகுதி முந்தின இரண்டு பாதைகளையும் பற்றி சிறப்பாக விளக்குகிறது. இதில் 5:10.8 புகைப் பாதை, ஒளிப் பாதை ஆகிய இரண்டையும் குறிப்பிட்டு, ‘இந்த இரண்டு பாதை வழியாகவும் செல்லாத சில ஜீவாத்மாக்கள் உள்ளனர்.அவர்கள் மீண்டும் மீண்டும் பிறந்து இறக்கிறார்கள். மூன்றாவது பாதை வழியாக செல்லும் இவர்களின் நிலை பிறப்பதும் இறப்பதும் தான் என்று கூறுகிறது. இங்கே மூன்றாவது பாதையான கீழ்ப் பாதை குறிப்பிடப்படுகிறது. எனவே கீழ்ப்பாதை ஒன்று உள்ளது தெளிவாகிறது.
தேய்பிறை பஞ்சமி
வரம் கொடுப்பாள்; வளம் தருவாள் வாராஹி நாயகி!
சப்த மாதர்களில் மிக முக்கியமான தேவதையாகவும் மகா வலிமை பொருந்தியவளாகவும் போற்றப்படுகிறாள் ஸ்ரீவாராஹி தேவி.
பஞ்சமி திதியில் வாராஹி தேவியை மனதார வழிபட்டு, உரிய மந்திரங்கள் சொல்லி பிரார்த்தனை செய்தால், நம் எதிரிகளையெல்லாம் பலமிழக்கச் செய்வாள் என்றும் நமக்கு வேண்டும் வரங்களைத் தந்து, நம் வாழ்வை வளமாக்குவாள் .
வராஹி என்றாலே வரம் என்று பொருள். இவள் அதர்வண வேதத்தின் தலைவியாகவும் விளங்குகிறாள். வெள்ளை மொச்சை பருப்பை வேக வைத்து தேன், மற்றும் நெய்யுடன் கலந்து வராஹிக்கு படைத்து, பூஜை செய்ய வேண்டும். இதனால் தன வசியம் ஏற்படும் தொழில் விருத்தியாகும் வியாபாரம் செழிக்கும். பக்தர்கள் கூப்பிட்ட குரலுக்கு வருபவள் வாரஹி எதிரிகளால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள், வழக்குகளில் சிக்கியவர்கள் வாராகி அம்மனை வழிபட்டு பலனடைகிறார்கள்.
ஞாயிறு கிழமைகளில் வாராகியை வழிபட்டால் நோய்கள் தீரும். திங்கட்கிழமைகளில் வழிபட்டால் மன நல பாதிப்புகள் நீங்கும். வீடு நிலம் தொடர்பான பிரச்சினைகள்தீர செவ்வாய்கிழமைகளில் வராகியை வழிபடலாம். கடன் தொல்லைகள் தீர புதன்கிழமை வழிபடலாம். குழந்தை பேறு கிடைக்க வியாழக்கிழமை வழிபடலாம். கல்வி கேள்விகளில் சிறந்து விளங்கவும் வியாழக்கிழமை வழிபடலாம். வெள்ளிக்கிழமை வழிபட நினைத்த காரியம் நிறைவேறும்.
வராஹிதேவிக்கு இஞ்சி பூண்டு கலந்து, தோல் நீக்காத உளுந்த வடை நைவேத்தியம் செய்யலாம். நவதானிய வடை, மிளகு சேர்த்த வடை, வெண்ணெய் எடுக்காத தயிர்சாதம் பிடித்தமானது. மிளகும் ஜீரகமும் கலந்த தோசை, கறுப்பு எள்ளுருண்டை, சர்க்கரை வள்ளிக்கிழங்கு ஆகியவற்றையும் நைவேத்தியமாக படைக்கலாம். சுக்கு அதிகம் சேர்த்து பானகம் செய்து படைக்கலாம். குங்குமப்பூவும் சர்க்கரையும் ஏலக்காயும் லவங்கமும் பச்சைக்கற்பூரமும் கலந்த பால் நைவேத்தியம் செய்யலாம்.
அருகில் உள்ள ஆலயங்களில் சப்தமாதர்கள் சந்நிதி இல்லாவிட்டாலும் வாராஹிக்கு சந்நிதி இல்லாது போனாலும் வீட்டில் இருந்தபடியே வாராஹிதேவியின் மூலமந்திரத்தை 108 முறை ஜபித்து மனம் குவித்துப் பிரார்த்தனை செய்வது சகல பிரச்சினைகளையும் தீர்க்கவல்லது என்றும் குடும்பத்தில் கணவன் மனைவி இடையே ஒற்றுமையை மேம்படுத்தும் என்றும் இல்லத்தில் இருந்த தீயசக்தியை விரட்டியடுத்து அருளுவாள் வாராஹி
சப்தமாதர்களின் மகிமையையும் மகோன்னதத்தையும் தேவி மஹாத்மியம் சிலாகித்துச் சொல்கிறது. சப்த என்றால் ஏழு. ஏழு தேவியரைக் கொண்டதால் சப்தமாதர்கள் என்று பெயர். இவர்களை 700 மந்திரங்களால் விவரித்துச் சொல்லப்பட்டிருப்பதால் அதற்கு சப்த சதீ என்றே விவரிக்கிறது புராணம்.
பஞ்சமி திதியில், வாராஹி மூலமந்திரத்தையும் வாராஹி காயத்ரியையும் பாராயணம் செய்து வழிபடுவோம். செவ்வரளி முதலான செந்நிற மலர்கள் சூட்டி வணங்குவோம். நம் எதிரிகளை பலமிழக்கச் செய்து அருளுவாள் தேவி. நம் துக்கத்தையும் வாட்டத்தையும் போக்கி அருளுவாள் அன்னை. வாழ்வுக்கு வழியையும் வளத்தையும் கொடுத்துக் காப்பாள் வாராஹி நாயகி!
பஞ்சமி திதி நாளில் வாராஹி தேவியை மனதாரத் துதிப்போம். நம் பிரார்த்தனைகளை அவளின் திருவடியில் சமர்ப்பிப்போம்!
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 289:
கீழானவர்களுக்கு மட்டுமல்ல:
18. மனிதர்களின் கீழானவர்களுக்கு மட்டுமின்றி புழு போன்ற உயிரினங்களுக்கும் உரியது இந்த கீழ்ப் பாதை________
ந த்ருதீயேத ததோபலப்தே: || 3:1.28 ||
பொருள்: மூன்றாவது பாதையாகிய கீழ்ப்பாதையில் செல்பவர்கள் ஐந்து தளங்கள் (பஞ்சாக்கினி) வழியாகச் செல்வதில்லை. வேதங்கள் இவ்வாறு கூறுகின்றன.
மனிதப் பிறவியைப் பெறுபவர்களுக்கே ஐந்து தளங்கள் வழியாகச் செல்கின்ற பாதை உரியது. மனிதர்களில் கீழானவர்களும் சிற்றுயிர்களும் ஐந்து தளங்கள் வழியாகச் செல்வதில்லை. இவர்களின் பாதை வேறு என்று சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (5:10.8) சுட்டிக் காட்டியதை ஏற்கெனவே கண்டோம்.
19. ஸ்மிருதிகளிலும் இதற்கு உதாரணங்கள் உள்ளன______
ஸ்மர்யதே ச லோகேஅபி || 3:1.19 ||
பொருள்: ஐந்து தளங்கள் வழியாகச் செல்லாமல் மனிதர்களாகப் பிறப்பவர்களைப் பற்றி ஸ்மிருதிகள் கூறுகின்றன; உலகிலும் அத்தகையோரின் உதாரணங்கள் உள்ளன.
சிற்றுயிர்களும் உலகியல் மனிதர்களும் மட்டுமின்றி ஐந்து தளங்கள் வழியாகச் சென்று, தாயின் வயிற்றில் பிறக்காதோரைப் பற்றி புராணங்களும் இதிகாசங்களும் கூறுகின்றன. உதாரணமாக துரோணர் தாயின் வயிற்றில் செல்லாமல் தந்தையிடமிருந்து பிறந்ததாக மகாபாரதம் கூறுகின்றது. திருஷ்டத்யும்னன் யாக குண்டத்திலிருந்து தோன்றினான். சீதை பூமியிலிருந்து தோன்றினாள். இவ்வாறு பலர் ஐந்து தளங்கள் வழியாகச் செல்லாமலேயே பிறந்ததாக நமது சாஸ்திரங்கள் கூறுகின்றன.
#வந்து_விடுவேன் !! என்ற சொல் காதில் விழ ..
எல்லோரும் எடுத்துக்கொள்ளும் படியே இவனை எடுத்துக்கொள்ள விடாதாவன் கருணையால் !!
வந்ததே !! விட தானே ..
வந்தது ஆன்ம மட்டுமே !!
அதனோடு
சென்ற பிறவி அனுபவமாய் சுமந்து வந்து, இந்த பிறவியில் அதையும் விட வந்தது ..
தந்தையிடம் பெற்ற ஆன்ம உயிரூட்ட பட்டு !!
தாயிடம் உடலுருவம், இனம், நிறம் போன்ற தன்மைகள் கொண்ட உடலைப்பெற்று ..
ஆசிரியர், உறவு, சுற்றம் போன்றவையினிடம் எல்லாம் பெறவேண்டியதை பெற்று ..
நாளும் கோளும் இயற்கையும் கொடுத்தை எல்லாம் பெற்று ..
பெற்றதில் எல்லாம் பெற்றதை கடந்து கொடுக்க வைத்ததை உணர்ந்து பெற்று ..
அது இருந்தால் / இது போனால் / அது மாறினால் / இது வசப்பட்டால் என்று எண்ணத்தின் வழியே ஓடி ..
பெறக்கூடாததையும் பெற்று ..
பெற்று சேர்த்து தக்கவைக்க ஏதுமில்லை !!
இதில் நான் என்ற ஒன்றையே தொலைக்க தான் பெற்றேன் என்ற ஞானமும் பெற்று ..
நானாய் நானாக்கியத்துள் விட்டு !!
என்னிடம் ஏதுமில்லை என்ற ஆன்ம சுதந்திரம் உணர்ந்து ..
எல்லாமானத்துள் என்னையும் விட்டு போகவே வந்தேன் என்ற மெய்ப்பாட்டை அடையவே இப்போது வந்திருக்கின்றோம் ..
உன்னை புரிந்தவன் யாருமில்லை !!
உன்னை போல புரிந்துகொண்டவனும் யாருமில்லை !!
உன்னை தன்னுள் கொண்ட இறைவன் மட்டுமே உன்னோடு சேர்த்து எதையும் புரிந்தவன் !!
பிறருக்கு புரியவேண்டும் என்று நீ எதை செய்தாலும் !!
நீ செய்வதில் தடுமாற்றமே ஏற்படும் !!
உன்னை புரிந்தவனாகிய இறைவனை சிந்தித்து எதையும் செய் !!
செயலும் செம்மையாகும் !! அதில் யாருக்கு என்ன புரிதல் எற்படவேண்டுமோ ?? அதை அவன் பார்த்துகொள்வான் ..
இந்த கலியுகத்தில் மனத்தால் செய்கின்ற பாவம் பாவமே ஆகாது.
எனவே அத்தகைய கவலைகளிலிருந்து விடுபடு. பயம் வேண்டாம்.
ஒரு துன்பம் வரும்போது அதிலிருந்து தப்பித்துக் கொள்ள தன்னையே விற்று விடுகிற தகுதி தான் கயவருக்குரிய தகுதியாகும்
நம்பிகையின் மீது நம்பிக்கை வை
உன்னால் முடியும்...
உயர முடியும் . . .
உன்னை உயர்த்த நீ தான் . .நம்பு . .
நீயே பலம் . . . நீயே சக்தி . . .
நீயே ஜெயிப்பாய் .!!!
வாழ்க்கையில் தோல்வியை சந்திக்காத மனிதர்களே இல்லை..
ஆனால், தோல்வியை ஒப்புக்கொள்ளாமல்
இன்னொருவரை காரணம் காட்ட கூடாது...
அப்படி செய்வதனால், அவர்கள் மேலும் பல வெற்றிகளை இழக்க நேரிடும்...
தனது தவறுகளை உணர்த்து, திருத்திக்கொண்டு மீண்டும் முயற்சித்தால்.... பல வெற்றிகளை குவிக்கலாம்.
நேர்மையானஒருவன் !!சரியில்லாத கரடு முரடான பாதையில் பயணித்தால் ??
பல கோணல்களை எல்லாம் சரிசெய்ய வேண்டியிருக்கும் !!
நல்ல சொல் செயல் இவற்றுக்கு எப்போதும் வளைந்து கொடுங்கள்..ஆனால்.. ..
ஆசை புகழ்ச்சியான சொல்லுக்கும் போலியான செயலுக்கும் வளைந்து கொடுத்துவிழுந்து விடாதீர்கள் !!
பிறர்ஞானம்அடைந்தவர்..
என்பதை ஏற்றுக்கொள்வதில்..
நமக்கு ஒருசிக்கல் இருக்கிறது....
ஏனெனில்!!!!பிறரை ஞானியென்று ஏற்றுக்கொண்டால்',,,,
வந்ததே விட தானே ..
வந்து விடுகிறேன் என்பதின் வழியே !!
வந்ததே விட தான் என்று உள்ளிருந்து உணர்விப்பவன் திருவருளையே எப்போது பெற்றவண்ணம் இருக்கிறோம் ..
எப்போதும் எதையாவது புலம்புவதே வேலையாக !! என்ற உங்களின் எண்ணத்தையும் பெற்றவண்ணம் ..
எனவே எல்லா உயிர்களும் ஐந்து தளங்கள் வழியாக செல்ல வேண்டுமென்ற நியதி எதுவும் இல்லை.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 290:
உலக உதாரணங்கள்:
20. உலக உதாரணங்களும் உள்ளன_____
தர்சனாச்ச || 3:1.20 ||
பொருள்: ஐந்து தளங்கள் வழியாகச் செல்லாமல் பிறக்கின்ற உயிரினங்களை உலகில் நாம் காணவும் செய்கிறோம்.
மூன்று வகையான உயிரினங்களைப் பற்றி சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (6:3.1) பேசுகிறது. அவை முட்டையிலிருந்து பிறப்பவை (அண்டஜம்), கருப்பையிலிருந்து பிறப்பவை (ஜீவஜம்), மற்றும் செடியிலிருந்து பிறப்பவை (உத்பிஜ்ஜம்). இவற்றுள் பலவும் ஆண் பெண் சேர்க்கையின்றிப் பிறக்கின்றன; அதாவது கடைசி அக்கினியாகிய பெண்ணிடம் ஆண் சேராமலேயே பிறக்கின்றன. இவை நான்கு தளங்கள் வழியாகச் செல்கின்றன.
21. மேற்கண்ட பிரிவுகளில் ‘நீரில் பிறப்பவை’ சேர்க்கப்படவில்லையே!____
த்ருதீயசப்தாவரோத: ஸம்சோகஜஸ்ய || 3:1.21 ||
பொருள்: மூன்றாவது பிரிவான ‘செடிகளிலிருந்து பிறப்பவை’ நீரிலிருந்து பிறப்பவற்றை உள்ளடக்கியது.
சாந்தோக்ய உபநிஷதம் மூன்று வகையான உயிரினங்களைப் பற்றிப் பேசுகிறது. ஆனால் சாஸ்திரங்கள், ‘நீரிலிருந்து பிறப்பவை’ (ஸ்வேதஜம்) என்ற நான்காவது ஒரு வகை உயிரினங்களைப் பற்றியும் கூறுகின்றன. சாந்தோக்ய உபநிஷதம் அதனைக் குறிப்பிடவில்லையே என்றால், அது மூன்றாவது பிரிவான ‘செடியிலிருந்து பிறப்பவை’ என்ற பிரிவிற்குள் அடங்கும் என்று இந்த ஸூத்ரம் கூறுகிறது.
ஐந்து தளங்கள் வழியாகச் செல்லாமல் பிறக்கின்ற உயிரினங்களை உலகில் நாம் காணவும் செய்கிறோம்.
மூன்று வகையான உயிரினங்களைப் பற்றி சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (6:3.1) பேசுகிறது. அவை முட்டையிலிருந்து பிறப்பவை (அண்டஜம்), கருப்பையிலிருந்து பிறப்பவை (ஜீவஜம்), மற்றும் செடியிலிருந்து பிறப்பவை (உத்பிஜ்ஜம்). இவற்றுள் பலவும் ஆண் பெண் சேர்க்கையின்றிப் பிறக்கின்றன; அதாவது கடைசி அக்கினியாகிய பெண்ணிடம் ஆண் சேராமலேயே பிறக்கின்றன. இவை நான்கு தளங்கள் வழியாகச் செல்கின்றன.
செடியிலிருந்து பிறப்பவற்றைக் குறிப்பிட ‘உத்—பிஜ்ஜம்’ என்ற வார்த்தை பயன்படுத்தப்பட்டது. இந்த வார்த்தை ‘பூமியைப் பிளந்து வெளிவருவது’ என்ற பொருள் படுகிறது. ‘நீரிலிருந்து பிறப்பவையும்’ அது போல் நீரைப் பிளந்து வெளிவருவதால் இரண்டு வகை உயிரினங்களுக்குமே இந்த வார்த்தை பொருந்தும் என்று ஸ்ரீசங்கரர் விளக்குகிறார்.
நாளைதுர்காஷ்டமி :
அசுரர்களை அழிக்க அவதரித்த பத்ரகாளி யை வழிபட எதிரிகளின் தொல்லைகள் நீங்கும் துர்க்கைக்கும் அஷ்டமிக்கும் நெரு ங்கிய தொடர்பு உண்டு.
மகிஷாசுரனோடு யுத்தம் நடந்த காலத்தி ல் இந்த துர்க்காஷ்டமி நாளன்று, சண்ட- முண்டர்களையும் ரக்தபீஜன் எனும் அரக்க னையும் அடியோடு நாசம் செய்வதற்காக துர்காதேவியின் நெற்றியி லிருந்து காளிதேவி தோன்றியதாகக் கூறுவார்கள்.
துர்க்கையை வழிபட்டால் எதிர், நோய், கடன் தொல்லைகள் நீங்கும் என்பது நம்பி க்கை. புதன்கிழமையன்று துர்காஷ்டமி தினமாகவும் பத்ரகாளி அவதார தினமாக வும் கடைபிடிக்கப்படுகிறது.
சிறையில் இருந்த வசுதேவருக்கும் தேவகி க்கும் எட்டாவது மகனாக கிருஷ் ணன் அவதரித்த அதே நேரத்தில் நந்த கோபனின் மனைவி யசோதைக்கும் ஒரு பெண் குழந்தை பிறந்தது.
இறைவனின் ஆணைப்படி வசுதேவர் யாரு க்கும் தெரியாமல் இந்த இரு குழந்தைகளையும் இடம் மாற்றி வைத்து விடுகிறார்.
குழந்தை பிறந்த செய்தியறிந்த கம்சன் சிறைக்கு வந்து வசுதேவரால் இடம்மாற்றி வைக்கப்பட்ட பெண் குழந்தையை வீசி யெறிந்து கொல்ல முயற்சிக்கும் போது அவன் கையில் இருந்த குழந்தை உயரே பறந்து துர்க்கையாக காட்சியளித்தாள். கிருஷ்ணன் அவதரித்த அஷ்டமியில் தான் துர்கையும் அவதரித்திருக்கிறாள் என்பது புராண கதைகளின் மூலம் தெரிய வருகிறது.
நவராத்திரி பண்டிகை
துர்கை பிறந்தது அஷ்டமி திதியில் என்ப தால் அம்பிகைக்கு மிகவும் உகந்த நவரா த்திரியில் வருகின்ற அஷ்டமி நாள் துர்க் காஷ்டமி என்ற பெயரில் அழைக்கப்படுகி றது. நவராத்திரியின் கடைசி மூன்று நாட்களும் மிகவும் சக்தி வாய்ந்தது என்று புராணங்கள் தெரிவிக்கின்றன. துர்க்கா ஷ்டமி, மஹாநவமி, விஜயதசமி என்று இந்த நாட்கள் போற்றப்படுகின்றன.
துர்க்கை அவதார தினம்
துர்க்காஷ்டமி என்றும் மஹாஷ்டமி என்று ம் வீராஷ்டமி என்றும் நாட்டின் பல பகுதிக ளிலும் கொண்டாடப்படுகின்ற நவராத்தி ரியின் எட்டாம் நாள் அபரிமிதமான சக்தி யைப் பெற்ற நாள் என்பது அனுபவ பூர்வ மாக பலரும் அறிந்த உண்மை.
வராஹ புராணத்தில், அஞ்ஞான ரூபமான மஹிஷன் என்ற அசுரன் அம்பிகை எனும் ஞானத்தினால் அழிக்கப்படுவதால் துர்க் காதேவி ஞானசக்தி என்று போற்றப்படு வதாக தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது.
கொல்கத்தாவில் காளி பூஜை மகிஷாசுர னோடு யுத்தம் நடந்த காலத்தில் இந்த துர்க்காஷ்டமி நாளன்று, சண்ட- முண்டர்க ளையும், ரக்தபீஜன் எனும் அரக்கனையும் அடியோடு நாசம் செய்வதற்காக துர்கா தேவியின் நெற்றியிலிருந்து காளிதேவி தோன்றியதாகக் புராண கதைகள் சொல் கின்றன. கொல்கத்தா போன்ற நகரங்களி ல் துர்க்காஷ்டமி நாளன்று மிக விசேஷ மாக காளி பூஜை செய்யப்படுகிறது.
தேவியின் சக்திகள்
அன்றைய தினத்தில் துர்காதேவியின் 64 யோகினிகளும், பிராம்மி, மாஹேஸ்வரி, மஹாலக்ஷ்மி வைஷ்ணவி, வாராஹி, நரசிம்ஹி, இந்த்ராணி, சாமுண்டா ஆகிய அஷ்ட சக்திகளும் ஒன்றாக இணைந்து செயல்படுவதாக அம்பிகையின் உபாஸக ர்கள் கூறுகிறார்கள்.
துர்காதேவியின் மற்ற வடிவங்களான சைலபுத்ரி, பிரம்மசாரிணி, சந்திரகாண் டா, கூஷ்மாண்டா, ஸ்கந்தமாதா, காத்யா யனி, காலராத்ரீ, மஹாகௌரி, சித்திதா த்ரி ஆகிய நவதுர்க்கைகளும் ஒன்றாக இணைந்து துர்க்காஷ்டமி நாளன்று நமக் கு அருள்புரிவதாக ஐதீகம்.
இதில் சித்திதாத்ரி தேவி அஷ்டமாசித்தி கள் எனப்படும் அணிமா, மஹிமா, கரிமா, லகிமா, பிராப்தி, பிராகம்யா, ஈஸித்வம் வஷித்வா ஆகியவற்றை தன்னிடத்தே கொண்டவள்.
மஹிஷாசுரமர்த்தினி
சிவபெருமான் மஹாசக்தியைப் பிரார்த் தித்து இந்த அஷ்டமாசித்திகளை அடைந் ததாக தேவிபுராணம் கூறுகிறது. மஹிஷா சுரமர்த்தினி, துர்க்கமன் என்ற அசுரனை அழித்ததால் துர்க்கை என்ற பெயரில் அழைக்கப்படுகிறாள்.
சர்வ துக்கங்களையும் போக்கிடும் இந்த துர்க்கா தேவியானவள், அவளது உபாஸ கர்களால் சூலினி துர்க்கா, வனதுர்க்கா, சாந்தி துர்கா, ஜாதவேதோ துர்க்கா, தீப துர்க்கா, ஜ்வாலா துர்க்கா, ஆசுரீ துர்க்கா என்று விதவிதமான மந்திரங்களால் பலவிதமாகப் போற்றப்படுகிறாள்.
பாக்யசாலி
துர்க்கா பூஜையில் ஈடுபட்டவர்களுக்கு கடன், சோகம், பிசாசு ஆகியவற்றால் பீடை உண்டாகாது என்றும், துர்க்கையின் பெயரை உச்சரிப்பதனாலேயே மனிதன், புத்திர பௌத்திர விருத்தியையும், சுபிட்ச த்தையும், தன விருத்தியையும் பெற்று மிகுந்த பாக்கியசாலி ஆகிறான்.
சர்ப்பங்கள், ராட்சர்கள், பூதங்கள், சத்ருக் கள், ரோகங்கள் இவை யாவும் துர்க்கா பக்தனைப் பார்த்த மாத்திரத்திலேயே ஓடிவிடும் என்பது ஐதீகம்.
தொல்லைகள் ஒழியும்
எதிரி, நோய், கடன், தொல்லைகள் நீங்கவு ம் சித்தப் பிரமை, பில்லி, சூனியம், ஏவல், பரம்பரையில் ஏற்பட்ட சாபங்கள், நாகதோ ஷம், புத்திர தோஷம் இன்ன பிற குறைக ளாலும் அவதிப்படுபவர்கள் ஆண்டிற்கு ஒரு முறை மட்டும் வருகின்ற சர்வசக்தி படைத்த இந்த துர்க்காஷ்டமி நாளன்று விரதம் இருந்து தங்கள் சக்திக்கு இயன்ற அளவில் துர்கைக்கு பூஜை செய்து வழிபட சர்வ தோஷங்களும் விலகி வாழ்வினில் வளம் பெறுவார்கள் என்பது நிரூபிக்கப் பட்ட உண்மை.
காளி அருள் கிடைக்கும்
துர்க்காஷ்டமி, பத்ரகாளி அவதார தினத்தி ல் காளியை பூஜிப்பவர்கள் உபாசிப்பவர்க ள் தசா மகாவித்யா என்னும் பத்து வித அம்மனின் வடிவங்களையும் பூஜித்த பலனைப் பெறுவார்கள்.
காளிதாஸர், கவிச் சக்ரவர்த்தி கம்பர், ஒட்டக் கூத்தர், வீரசிவாஜி தெனாலிராமன் போன்ற பலரும் காளியின் அருள்பெற்ற வர்களே. ராமகிருஷ்ண பரமஹம்சருக்கு காளி தேவி காட்சி அளித்திருக்கிறார். காளிதேவியை மனதிற்குள்ளாக வைத்து வழிபடுவதால் அச்சங்கள் நீங்கும் தைரியம் அதிகரிக்கும்.
தேவி சரணம்...
நவராத்திரி நாயகியே போற்றி....
(இன்னும் காண்போம்)பிரம்ம ஸூத்ரம் 291:
திரும்பும் பாதை:
_________4. திரும்பும் பாதையில்______
ஸாபாவ்ய ஆபத்தி அதிகரணம்
ஜீவாத்மாவின் பஞ்சாக்கினிப் பாதையில் நடைபெறுகின்ற மாற்றங்களைப் பற்றிய சிறு கருத்து இந்த ஸூத்ரத்தில் தெளிவுபடுத்தப் படுகிறது.
ஜீவாத்மாக்கள் திரும்பும் பாதையைப் பற்றி பேசும் பகுதியில் சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (5:10.5 ), ‘சென்ற அதே பாதையிலேயே ஜீவாத்மாக்கள் திரும்புகின்றனர். அவர்கள் ஆகாசத்தை அடைகின்றனர். ஆகாசத்திலிருந்து வாயுவை அடைகின்றனர். வாயுவாகி அந்த ஜீவாத்மா புகையாகிறான். புகையாகிய பிறகு அவன் ஆவியாகிறான். ஆவியாகிய பிறகு மேகமாகிறான். மேகமாகி, மழையாகப் பொழிகிறான்’ என்கிறது.
இங்கே சந்தேகம் எழுகிறது.
22. திரும்பும் பாதையில் ஜீவாத்மா ஆகாசமாக, வாயுவாக, புகையாக, ஆவியாக, மேகமாக, மழையாக ஆகிறானா அல்லது அதைப் போல ஒன்றாக மாறுகிறானா?_________
தத்சாபாவ்யாபத்திருபபத்தே: || 3:1.22 ||
திரும்பும் பாதையில் ஜீவாத்மா பல்வேறு தளங்களில் ஆகாசம், மேகம் போன்ற உருவைப் பெறுகிறான் என்பதுதான் ஏற்புடையதாக இருக்கிறது.
போற்றுகிறார்கள் !! தூற்றுகிறார்கள் !! இறைவனையும் ...........
போற்றுதல் தனக்கு ஏற்றாற்போல் இருந்தால் ..
தூற்றுதல் தன்னால் ஏற்கமுடியாது இருந்தால் ..
ஆனால் இரண்டுக்கும் வித்தியாசமே இல்லை என்பதே நிதர்ஸனம் ..
போற்றுபவனுக்கு அள்ளித்தருவதும் ??
தூற்றுபவனாவுக்கு கிள்ளி தருவதும் ?? இல்லையே இறைவன் ..
யாருக்கு எது வேண்டும் என்று அவர்கள் எண்ணலைகள் வழியே பிரதிபலிக்கிறதோ ..
அது அருளப்பட்டு கொண்டே தான் இருக்கு ..
இங்கே
போற்றுபவன் போற்றக்கூடிய ஒன்றை தேர்ந்தெடுத்து அதை போற்றுகிறேன் !!
தூற்றுபவன் தூற்றக்கூடிய ஒன்றை தேர்ந்தெடுத்து அதையே தூற்றுகிறான் !!
மொத்தத்தில் எத்தையோ இருக்கும் இப்பிரபஞ்சத்தில் யார் எண்ணத்தில் எது சிக்கினாலும் அது போற்றுதலுக்கும் / தூற்றுதலுக்கும் அப்பற்பாற்று அதை ஆழ்ந்து எண்ணக்கூடிய ஒன்றாகியே இருக்கிறது ..
அப்படி இறைவனால் இறைவனுள், இறைவனால் இயக்கப்படுவது, இறைவனையேதான் தேர்ந்தெடுத்து எதையோ செய்கிறது, அதுவும் இறைவன் கொடுத்த உணர்வு வழியே அணுகுகிறது ..
ஆதலால்
எல்லாம் ஒன்று தானே ..
ஒன்றை கொண்டு
ஒன்றை நினைத்து
ஒன்றால் இருப்பது
ஒன்றையே பேசுகிறது ..
இதில் பேதம் / பிரித்து என்று
ஏதும்
அதனுள்
அதனால்
அதுவையே
அதே வெளிப்படுத்த
எல்லாம் ஒன்றே ..
நாமும் இறையாம் தன்மையை உணர !! அனுபவிக்க !!
உங்களை ஏதோ ஒன்று தன்னையே மறந்து உங்களையே நினைத்து எதை செய்தாலும் அதுவும் ஒன்றே ..
இன்னும் சொல்லப்போனால் உங்கள் ஆன்மபலத்திற்கு வலுசேர்க்கவே அப்படியும் சில நிகழ்வுகள்
திருவருளால் நிகழ்த்தப்படுகிறது ..
எங்கும் திருநடனம்
எல்லாம் திருநடனத்தால் ..
ஒன்றி இருந்து நினைமின்கள் ஒன்றே புலப்படும் ..
- ஸ்ரீஅன்னை
#கோவில்கோபுரம்கலசம்..!!
என்ன காரணம்?
இதை எப்படி அப்போது அறிந்திருந்தார்கள்?
'கோவில் இல்லா ஊரில் குடியிருக்க வேண்டாம்.
ஒவ்வொரு தளத்திலும் ஜீவாத்மா அவற்றைப் போன்ற உருவைப் பெறுகிறான் என்பதே ஏற்கத்தக்கது. ஏனெனில் அவன் ஆகாசமாக ஆகி விட்டால் அதன் பிறகு வாயுவாகிற பேச்சிற்கே இடமில்லாமல் போய் விடும். ஏனெனில் ஆகாசம் எங்கும் நிறைந்தது. எங்கும் நிறைந்த ஒன்று எப்படி வேறொன்றாக மாற முடியும்!
ஏனெனில் ஆகாசம் எங்கும் நிறைந்தது. எங்கும் நிறைந்த ஒன்று எப்படி வேறொன்றாக மாற முடியும்!
எனவே ஆகாசம், வாயு, மேகம் போன்ற உருவங்களை ஜீவாத்மா பெறுகிறான் என்பதே சரி.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 292:
பயணத்தின் காலம்:
__________5.பயணத்தின் காலம்_________
ந அதிசிர அதிகரணம்
உயிரின் இந்தப் பஞ்சதளப் பயணத்தின் காலம் எவ்வளவு? இவ்வளவென்று வரையறுக்கப்படா விட்டாலும் உபநிஷதங்கள் கால அளவைக் கோடி காட்டுகின்றன. அது பற்றி இந்த அதிகரணம் கூறுகிறது. இதில் 5 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
23. பஞ்சதளப் பயணம் எவ்வளவு காலம் நடைபெறுகிறது?______
நாதிசிரேண விசேஷாத் || 3:1.23 ||
பொருள்: பஞ்சாக்கினிப் பாதை வழியாக ஜீவாத்மா ஒவ்வொரு தளத்தையும் கடந்து வருவதற்கு நீண்ட காலம் பிடிப்பதில்லை. உபநிஷதங்கள் இதைக் குறிப்பால் உணர்த்துகின்றன.
பல்வேறு தளங்களைக் கடந்து ஜீவாத்மா தாவரத்திலும், தானியங்களிலும் வந்த பிறகு அதன் நிலையைக் குறிப்பிடுகின்ற சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (5:10.6), ‘இந்த நிலையிலிருந்து அடுத்த நிலைக்கு வருவது மிகவும் கடினமானது’ என்கிறது. இதிலிருந்து இதற்கு முந்தைய நிலைகள் அவ்வளவு கடினமானவை அல்ல, குறுகிய காலத்தில் கடக்கக் கூடியவை என்று நாம் ஊகிக்கலாம்.
24. பஞ்சதளங்களில் ஜீவாத்மாவின் நிலை என்ன?_______
அன்யாதிஷ்டிதேஷு பூர்வவதபிலாபாத் || 3:1.24 ||
பொருள்: முந்தைய நிலைகளைப் போல் ஜீவாத்மா, வேறொரு ஜீவாத்மா உறைகின்ற தாவரங்களை அடைகிறான். வேதங்கள் இவ்வாறு கூறுகின்றன.
நமக்கு உபயோகம் இல்லாத ஒன்று என்பதை நம்வாழ்வில் நம் சந்திப்பதே இல்லை !!
அதன் உபயோகம் நமக்கு தெரியவில்லை என்பதால்
அதை உபயோகம் அற்றது என்று எண்ணிக்கொள்கிறோம் ..
ஆனால்
அன்று உபயோகமற்றது என்று எண்ணியது எல்லாம் நம்மை இன்றைய நிலைக்கு பன்படுத்தியதாகவே இருக்கிறது ..
இறைவன் உங்களை கையாண்டு அருள்வதே தனித்துவமான அற்புதம் தான் !!
ஆகாசம், காற்று, மழை போன்றவை ஜடப் பொருள்கள். அங்கெல்லாம் ஜீவாத்மா தனது பாதையில் தங்கி பயணத்தைத் தொடர்கிறான். ஆனால் அவன் தாவரங்கள், ஆண், பெண் ஆகிய தளங்களை அடைகின்ற நிலையில் கேள்வி ஒன்று எழுகிறது. தாவரம், ஆண், பெண் போன்ற தளங்களில் ஏற்கெனவே ஒரு ஜீவாத்மா உள்ளான். புதிதாகச் செல்கின்ற ஜீவாத்மா அங்கே தங்கும் போது அந்த உடம்பின் இன்ப துன்பங்கள் இந்த ஜீவாத்மாவைப் பாதிக்குமா?
குரு ஒருவரைத் தேடுங்கள்.அவரது திருவடித் தாமரைகளில் திடமான பக்தி கொண்டு பிறவித் துன்பத்திலிருந்து விரைவில் விடுபட வழி கேளுங்கள்.
குருவருளில் நம்பிக்கை கொண்டு மனதை அடக்கப் பழகினால் உள்ளத்தில் உறைந்திருக்கும் தெய்வத்தைக் காணலாம்.
செல்வத்தாலும்,சுற்றத்தாலும்,அளவில்லா அன்பை கொட்டியவர்களே - என்று ஓர் பதிவு ..
அளவில்லா அன்பை பெற்றுகொண்டே இருப்பதை உணர்ந்தால் !!
நாம் அன்பு என்பது எவ்வளவு காரியமானது என்று புரியும் !!
உயிரின் அன்பை மட்டும் கருத்தில் கொள்ளும் நாமோ !!
உயிர் ஊட்டி உயிரை உயிராக தக்கவைத்துகொண்டே இருக்கும் பேரன்பை உணராதவர்களாகவே இருக்கிறோம் !!
மண்ணின் அன்பு , கல்லின் அன்பு, மேகத்தின் அன்பு , விண்ணின் அன்பு எல்லாம் நாம் பட்டியலில் இல்லையே ..
இப்போது அன்பை பெற்றும் அதனால் வாழ்ந்தும் மதிக்காதவர்கள் நம்மைவிட வேறு யார் இருக்க முடியும் ..
நாம் உணராவிட்டாலும் அன்பை செலுத்தியவண்ணமே இருக்கிறது இறையால் இயக்கப்பட்டு நம்மோடு இருக்கும் அனைத்தும் !!
நாம் அதனிடம் பெற்றதை தான் வெளியே செலுத்துகிறோம் !!
ஆனால்
என் அன்பு என்று பொய் சொல்லிக்கொண்டு ..
நேரமாச்சு நெருங்கி யாச்சு
அப்பனுக்கும் புரியலே அவன்
மகனுக்கும் அணுவளவும் புரியலே
அங்கிங் கெனாதபடிக்கு அவன்
எங்கும் நிறைந்து காத்திருப்பது
எவருக்குமே ஹஹஹ தெரிலே
காலம் கனிய வார்த்தைகள்
தடித்துவிழ எங்கும் உளன்
எப்படி வேணுமானாலும் சோதி
என பையன் அலற
அடித்தானே அவுணன் அஹாஹாஹா
என்ன காந்தி எத்தனை தேஜஸ்
எவர் கண்க்கிட்டு எப்படி வர்ணிப்பர்
ஏலாதய்யா ஏலவே ஏலாது
இந்த ஏழை ஆனந்தக் கூத்தாடி
ஹரிஹரி நரஹரி நம்ஹரியென
எக்காளமிட்டு எங்கும் ஆடியோடி
குதித்து கூத்தாடவே முடியும்
தேவதேவா சாக்ஷாத் பரதேவா
நரசிம்மதேவா நம் ஹரிதேவா!
இளமையாலும் யாரும் கர்வம் கொள்ளாதீர்கள்.என்றைக்காவது ஒருநாள் இவையெல்லாம் நம்மை விட்டு விலகிச் சென்று விடும்.அதனால் வாழ்நாளுக்குள் கடவுளை அறிய முற்படுங்கள்.
பாதிக்காது என்று இந்த ஸூத்ரத்தின் வாயிலாகத் தெரிவிக்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். ஏனெனில் ஏற்கெனவே உறைகின்ற ஜீவாத்மா, தனது வினைப் பயனின் விளைவாகப் பெற்றது அந்த உடம்பு; அந்த உடம்புடன் அவன் தன்னை ஒன்றுபடுத்திக் கொள்கிறான். எனவே அந்த உடம்பின் ஸிசுக துக்கங்களை அவன் அனுபவிக்கிறான். பயணப் பாதையில் செல்கின்ற ஜீவாத்மா அங்கு தங்க மட்டும்தான் செய்கிறான். எனவே அவனுக்கு அந்த உடம்பின் சுக துக்கங்கள் கிடையாது.
பிறப்பு இல்லாதவனே நாராயணா!
கிரம முக்தியையும்,சமாதியையும் அடைய விரும்பும் யோகிகள் பிராணனை பிராணாயாமத்தால் அடக்கி மூலாதாரம் முதலிய ஆறு ஸ்தானங்களால் அப்பிராணவாயுவை மேலே கொண்டு செல்கிறார்கள் என்ற ரகசியத்தை எனக்கு புரிய வைத்த வரதா உமக்கு அனந்தகோடி நமஸ்காரம்:
இதற்கு வராக புராணத்தை மேற்கோள் காட்டுகிறார் ஸ்ரீமத்வர்: ‘சொர்க்கத்திலிருந்து கீழ்நோக்கிப் பயணத்தைத் தொடங்குகின்ற ஜீவாத்மா, வேறு ஜீவாத்மாக்கள் உறைகின்ற நெல் போன்ற தானியங்களில் நுழைகிறான். அங்கே அவன் அந்த உடம்பின் அனுபவங்களை அனுபவிப்பதில்லை. இப்படியே தனது பயணத்தைத் தொடர்கின்ற அவன் இறுதியில் தனக்குரிய உடம்பைப் பெறுகிறான்.’
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 293:
மாறுபட்ட கருத்து:
25. இந்த அதிகரணத்தின் கருவிலிருந்து சற்று மாறுபட்ட ஒரு கருத்தை அடுத்த ஸூத்ரம் கூறுகிறது.________
அசுத்தமிதி சேன்ன சப்தாத் || 3:1.25 ||
பொருள்: யாகங்கள் தூய்மையற்றவை என்று கூறுவதானால் அது தவறு. ஏனெனில் வேதங்கள் அதை அனுமதிக்கின்றன.
அசுவமேத யாகம் போன்ற சில யாகங்களில் மிருகங்கள் பலியிடப்பட்டன. எந்த உயிருக்கும் தீங்கு செய்வது பாவம் என்பது அனைவராலும் ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்ட நீதிநெறி. அதை மீறி, யாகங்களிலேயானாலும், மிருக பலி என்பது பாவச் செயல் அல்லவா என்பது கேள்வி. ஆனால் யாகங்களில் மிருகங்களைப் பலியிடுவது பாவம் அல்ல என்பதால் தான் வேதங்களே அதனைக் கூறுகின்றன. எனவே மிருகங்களைப் பலியிடுவதால் யாகங்கள் தூய்மையற்றவை என்று கூறுவது தவறு.
வரவேண்டியது எப்படியும் !! எப்படி !! எப்போது !!! எந்தவிதத்தில் !! வரவேண்டுமோ வரும் ..
ஆனால்
இப்போது எது !! எங்கனம் !! எந்தவிதத்தில் !! இருக்கவேண்டுமோ !! அப்படி இருக்கு ..
இரும்பை யாராலும் அழிக்க முடியாது ஆனால் அதன் சொந்த துரு அதனை அழித்து விடும்.
அதுபோல ஒரு மனிதனின் அழிவு அவனது மனநிலையை பொறுத்தே அமைகிறது...
வருவதை எண்ணி நிற்க !!
இருப்பதே துணை நிற்கின்றது ..
வருவதை எண்ண சலனம் பிறக்கும் ..
இருப்பதை அனுபவிக்க ஆனந்தம் ஆட்கொள்ளும் ..
ஆனந்தமாய் வாழ வந்த இடத்தில் !!
சலனத்திற்கு இடம் கொடுக்க வேண்டுமோ ??
விருப்பம் எதுவானாலும் அருளும் சிவம் ..
உன்னுடைய பலவீனமே மற்றவர்களுக்கு பலமாக அமைகிறது... உன்னுடைய பலவீனத்தை நீயே பலமாக்கு!!!
உன் உணர்வுகளை மதித்தால் உண்மை புரியும்....
26. ஜீவாத்மாவின் பயணம் தொடர்கிறது_______
ரேத: ஸிக்யோகோஅத || 3:1.26 ||
பொருள்: தாவரங்களிலிருந்து ஜீவாத்மா, விந்துவைப் பெண்ணிடம் செலுத்தவல்ல ஆணின் உடம்பைச் சேர்கிறான்.
ஜீவாத்மாவின் பயணத்தில் நான்காவது அக்கினியான ஆணிடம் அவன் சேர்வது பற்றி இந்த ஸூத்ரம் கூறுகிறது. பிரம்மச்சரியம் முதலிய நிலைகளில் இருப்பவர்களிடம் அந்த ஜீவாத்மா சேர்வதில் பயனில்லை. அப்படிச் சேர நேர்ந்தால் அவன் மீண்டும் ஒரு முறை பூமியில் சென்று, தாவரங்களைச் சேர்ந்து, மற்றோர் ஆணை அடைய வேண்டும். அந்த ஆண் ஒரு பெண்ணைச் சேரும் தகுதியுடையவனாக இருக்க வேண்டும். அது வரை ஜீவாத்மாவின் பயணம் தொடர வேண்டும். இதனால் தான் தாவர நிலைக்கு அடுத்த நிலைகளை அடைவது கடினம் என்று சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (5:10.6) கூறுகிறது.
27. இறுதியாக பெண் என்னும் ஐந்தாம் தளம்_____
யோனே: சரீரம் || 3:1.27 ||
பொருள்: இறுதியாக பெண்ணிடமிருந்து ஜீவாத்மா புதிய உடம்பைப் பெற்றவனாக வெளிவருகிறான்.
மரணத்திற்குப் பிறகு ஜீவாத்மாவின் பயணம் பற்றி இதுவரை கண்டோம்.
இந்த மூன்றாம் அத்தியாயம் இறைவனை அடைவதற்கான ஆன்மீக சாதனைகளைப் பற்றிக் கூறுகின்ற பகுதியாகும். ஜீவாத்மா மரணத்திற்குப் பிறகு ஒரு புதிய உடம்பை எவ்வாறு பெறுகிறான் என்பது முதலில் கூறப்பட்டது. அதில் எவ்வளவு சிரமங்கள், தடைகள் உள்ளன என்பது சுட்டிக் காட்டப்பட்டது. இதன் மூலம் மனிதப் பிறவி எவ்வளவு அரியது என்பது தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது. அவ்வளவு அரிய மனிதப் பிறவியை வீணாக்கக் கூடாது; ஆன்மீக சாதனைகளில் ஈடுபட்டு ஆண்டவனை அடைய முயற்சி செய்ய வேண்டும் என்ற எண்ணத்தை மனித மனங்களில் வேரூன்றச் செய்வதே இந்த முதல் பகுதியின் நோக்கம் ஆகும்.
இவ்வாறு மூன்றாம் அத்தியாயத்தில் முதல் பகுதி நிறைவுற்றது.
சொல்லியவனே அர்த்தம் கற்பிக்கிறான் !!
சொன்னது நான் ??
அதை
அவர்கள் அப்படி எடுத்துக்கொண்டார்கள் ?? என்பது உன்னை முன்னிறுத்துவதால் விளைவது தான் ..
இந்த பூமி ஒரு நாடக மேடை
எழுத பட்ட கர்மா ( வினை)
எல்லாம் மாயை (ஒன்றுமில்லாத ஒன்றுக்கு நடிப்பது அறியாமையால் மட்டும்)
செத்த சாமி..........
சொல்ல எடுத்து கொடுத்து !!
சொல்ல சூழ்நிலையும் அமைத்துக்கொடுத்து !!
அதை
கேட்கவும் !! உள்வாங்கவும் !! அவர்களுக்கு ஏற்ற அர்த்தத்தை அதில் அதன் வழியே கற்பிப்பவனையும் அனுபவிப்பவன் ..
எண்ணிக்கையில் அடங்கும் மனிதர்களுக்காக எண்ணிக்கையற்ற மனிதர்களின் வாழ்க்கை சூறையாடப் படுகிறது...
இந்த சொல் !! அது கற்பிக்கும் அர்த்தம் !! போன்றவற்றில் இருந்து விடுபட்டு நிற்கிறான் ..
ஒலிபெருக்கிக்கு என்பதை உணர்ந்தால் போதும் ..
அதற்க்கு
தேவையான ஆற்றல் !! ஒலி உள்வாங்கி பிரதிபலிக்கும் தன்மைக்கு !!
இந்த ஒலிபெருக்கியை தேர்ந்து எடுத்து இருக்கானே என்று அனுபவிப்பதை கடந்து வேறேது பக்குவம் ..
3:1 முக்கியக் கருத்துக்கள்:
1. மரணத்திற்குப் பின் மனிதனுடன், அதாவது ஜீவாத்மாவுடன் சூட்சம சரீரமும் (10 இந்திரியங்கள்+5 பிராணன்கள்+மனம்), தூல உடம்பின் நுண் அம்சமான ஜல சரீரமும் பயணம் செய்கின்றன (#1)
2. இந்த ஜல சரீரமே 5 தளங்கள் அல்லது அக்கினிகள் வழியாகப் பயணம் செய்து அடுத்த பிறவிக்கான தூல உடம்பாகிறது. (#5).
3. வினைப் பயனை அனுபவித்துத் தீர்த்ததும் ஜீவாத்மா பூமிக்குத் திரும்புகிறான்.(#8).
4. மரணத்திற்குப் பின் நல்லவர்கள் மற்றும் உலகியல் மனிதர்கள் பயணிக்கும் பாதைகள் வெவ்வேறாகும் (#13).
5. ஏழு நரகங்கள் உள்ளன. (#15).
நீ உன் விருப்பம் போல் எந்த மதத்திலும் சேரலாம் அது உனது தனிப்பட்ட சுதந்திரமாகும், ஆனால் நீ உன் சாதி அடையாளத்தை அழிக்க எண்ணி அதற்காக நீ ஒரு மதத்தை சேர விரும்பினால் அதற்கு எந்த விதத்திலும் மதம் உனக்கு உதவாது, ஏனெனில் சாதிகள் எவ்வளவு நாளாக பரவி வருவதற்கான ஆணி வேராக இருப்பதே மதங்கள் தான், ஒருவேளை நீ எனது கருத்தை ஏற்றுக்கொள்ள முடியுமானால் உனக்கான எனது தேர்வு சித்தர்கள் புத்தர்கள் ஞானிகள் போன்றோரின் வழியே பிறந்த பகுத்தறிவும் மெய்ஞான யோகமே முதலும் கடைசியுமான தேர்வாகும்.
-
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 294:
இரண்டாம் பகுதி:
3:2 இரண்டாம் பகுதி:
ஆன்மீக சாதனைகளின் அடுத்தக் கட்டமாக இந்தப் பகுதியில் நம்மை பற்றியும் இறைவனைப் பற்றியும் அறிந்து கொள்வதற்கான முயற்சிகள் தொடர்கின்றன. இந்தப் பகுதியில் 8 அதிகரணங்களும் 41 ஸூத்ரங்களும் உள்ளன. முதல் 4 அதிகரணங்கள் ஜீவாத்மா பற்றியும், அடுத்த 4 அதிகரணங்கள் பரமாத்மாவாகிய இறைவனைப் பற்றியும் கூறுகின்றன.
நாம் யார், அதாவது, மனிதன் என்பவன் யார் என்ற கேள்விக்கு உபநிஷதங்களில் பல பதிலைக் காண முடியும். அவற்றுள் ஒன்று விழிப்பு அல்லது நனவு, கனவு, தூக்கம் போன்ற நிலைகள் வழியாகச் சஞ்சரிக்கின்ற ஓர் உணர்வுப் பொருள் நாம் என்பதாகும்.
விழிப்பு நிலையில் இந்த உலகுடனும், கனவில் கனவுலகுடனும் நம்மை நாம் பிணைத்துக் கொள்கிறோம்; அதனால் இன்பத்திலும் துன்பத்திலும் மாறி மாறி உழல்கிறோம். உண்மையில் இந்த மூன்று நிலைகளிலும் கலந்து கொள்ளாமல், ஒரு சாட்சியாக நின்று பார்க்கிற ஆன்மா நாம். இந்த உண்மையை அறிந்து கொள்வது ஆன்மீக சாதனையின் முதற்படியாக வருகிறது.
எனவே விழிப்பு, கனவு, மற்றும் தூக்க நிலை பற்றி ஆராய்வது இன்றியமையாததாகிறது. இவற்றுள் விழிப்பு பற்றி நாம் அறிந்திருக்கிறோம். எனவே முதல் அதிகரணம் கனவு பற்றி ஆராய்கிறது; அத்துடன், கடைசி 2 ஸூத்ரங்கள் ஜீவாத்மாவின் உண்மை இயல்பு பற்றியும் ஆராய்கின்றன.
#இறை_தரிசனம் என்றால் என்ன ?? ஓர் பதிவின் கேள்வி ..
தன்னை தன்னுள் வைத்து !!
தன்னை தானாக தரிசிக்கவைப்பதை தரிசிக்கவைப்பதே இறை தரிசனம் ..
அப்படியென்றால் ?? நாம் ஆலயம் போய் தரிசிப்பது எல்லாம் இறை தரிசனம் இல்லையா ?? என்ற கேள்வி எழும் ..
இறையை தரிக்க தங்களை தங்களுள் இட்டுச்செல்லும் ஆற்றலே ஆலயத்தில் நிகழ்கின்றது ..
உதாரணமாக
ஏதோ ஓர் ஆலயம் செல்கின்றோம் அங்கே கருவறை முன்னே நிற்கும் போதே !!
உங்கள் கண்கள் ஏன் உங்களை மீறி மூடி கொள்கிறது ??
மூடிய கண்கள் வழியே உங்கள் உள்ளே ஓர் அகப்பார்வை விழைகிறது !!
அதன்வழியே உங்களுள் வெளியே சொல்ல முடியாத ஓர் உணர்வுநிலைக்கு நீங்கள் அனுபவிக்கிறீர்கள் !!
அது அமைதியா ?? இன்பமா ?? சந்தோஷமா ?? ஆனந்தமா ?? என்று விவரிக்க முடியாதா ஓர் உணர்வு உங்களுள் ஓர் ஆத்மதிருப்தியை அளிக்கிறது !!
அந்த ஆத்ம திருப்தி உங்களை சிறிது நேரம் நான் அற்ற நிலையில் இருத்துகிறது ..
அதில் இருந்துவெளிப்படும் நீங்கள் எதையும் கொஞ்ச நேரம் புதுமையாய் பார்க்கிறீர்கள் ..
உங்களை அது உங்களுக்கு புதுப்பித்து கொடுக்கின்றது ..
புலன்வழியே சுவை !! ஒளி !! ஒலி !! காட்சி !! உணர்வு !! போன்றவை கடந்த தன்னுள் தானாகி தன்னை புலன் ஒன்றி தரிக்கும் தன்மையில் உங்களுள் விளைவதே இறை தரிசனம் ..
இதற்க்கு வழிகாட்டுவதே வழிபட்டு முறை என்று சொல்லும் முறை அனைத்தும் இட்டு செல்கின்றது ..
#இறைவன்என்னதான்செய்கிறான் ??
நான் செய்கிறேன் என்ற நம் எண்ணத்தை களைந்து !!
தான் செய்கிறேன் என்று சொல்லாது !! உணர்வித்து கொண்டே இருக்கிறான் ..
இதையும் ஏன் செய்யவேண்டும் என்றால் !!
செய்வது நான் என்று என்ற அகந்தை களைந்தால் !!
அதனால் விளைவதும் உன்னது இல்லையே !!
உன்னது இல்லாத ஒன்றை !!
என்னது என்ற தூக்கி திரியாதே ??
அதையதை அப்போது அப்படியே அனுபவித்து கடந்து ஆனந்தமாய் சுகமாய் சுகந்திரமாய் வாழு என்பதற்க்கு தான் !!
ஆனால் நாமோ ??
நமக்கு தானே தெரியும் நம்மை பற்றி !!??
யாரோ செய்ததை கூட நாம் செய்தோம் என்று சொல்ல கட்ட சிறிதும் தயங்காது இருக்கும் நாம் !!
நாம் செய்தோம் என்று சொல்வது ?? நினைப்பதை ?? விடுவோமா என்ன ..
இத்தனையும் கடந்தும் அருள்வதிலும் !! அரவணைப்பதிலும் !! அவன் ஒருபோதும் விட்டது இல்லை ..
#அடையாளங்கள்
சுவற்றில் இருந்து பிடுங்கி எறியப்பட்ட ஆணி கூட தனக்கான அடையாளத்தை விட்டுச் செல்கிறது, மனிதர்களாகிய நமக்கு நாம் ஏற்படுத்தக் கூடிய அடையாளங்கள் வெகு முக்கியம்.
இன்றைக்கு நாம் ஏற்படுத்தக் கூடிய நல்ல இனிமையான அடையாள நிகழ்வுகள் நாளை அருமையான நினைவுகளாக பரிணாமிக்கும்.
இன்று நாம் ஏற்படுத்தக் கூடிய கசப்பான அடையாளங்கள் இன்றிலிருந்தே வெறுமையை சம்பாதிக்க தொடங்கும்.
சக மனிதர்களை நேசியுங்கள், குறைகள் இல்லாமல் யாருமே இல்லை. வாழ்வின் தருணங்கள் வெகு முக்கியமானது. அடுத்த தருணம் என்னவென்று அறியாமல் மானுடம் நகர்ந்து கொண்டிருக்கிறது.
மனிதம் போற்றுங்கள். மனிதன் நலம் பெறுவான்.
அதனால் தான் ஆன்மிகத்தின் நிலையாக சொல்லப்படும் ..
சரியை !! கிரியை !! என்ற புறத்தில் ( வெளியே ) நிகழும் தரிசனம் வழியே ..
யோகம் !! என்ற ஆன்ம தரிசனமாகி !!
ஞானம் !! என்ற ஆத்மநாத தரிசனம் சித்திக்கிறது அது உங்களை தன்னுள் கிரகித்து கொள்கிறது ..
அந்த கிரகிப்பு தன்மை முழுமை அடையும்போது நான் அற்று இறையோடு நிறையாகிவிடுகிறது ..
- வாரியார்
இறைதரிசனம் என்பது வெளியே காட்சியாய் தொடங்கி !! உள்ளே இட்டு சென்று !! உங்களை உங்களுக்கு கட்டுவதை காட்டி !! உங்களை காட்டுவதுள் உங்களை நிறைவித்து கொள்ளும் பயணமே ..
இதற்க்கு மேல் இதை வெளிப்படுத்த சொற்கள் அவனால் இவனிடம் இல்லை ..
புரிந்தவரை அனுபவித்து கொள்ளுங்கள் ..
இறைதரிசனம் சித்திக்க அனைவருக்கும் அவனருளால் வாழ்த்துகள் ...
1 கனவு என்றால் என்ன?
ஸந்த்யா அதிகரணம்
உலகம் உண்மையல்ல என்பதை விளக்க ‘அது கனவு போன்றது’ என்று சில நேரங்களில் நாம் கூறுவதுண்டு. ஆனால் கனவின் நிலை என்ன? அது உண்மையா, உண்மையற்றதா? விந்தை என்னவென்றால், இந்த இரண்டு கருத்துக்களையும் உபநிஷதங்கள் முன்வைக்கின்றன. ஸ்ரீபாதராயணர் இந்த இரண்டையும் ஆராய்ந்து, இரண்டாவது கருத்தே சரி என்று இந்த அதிகரணத்தில் விளக்குகிறார். இதில் 6 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 295:
என்ன நிகழ்கிறது?:
1.கனவில் என்ன நிகழ்கிறது?_____________
ஸந்த்யே ஸ்ருஷ்டிராஹ ஹி || 3:2.1 ||
பொருள்: இடைநிலையாகிய கனவில் உண்மையான படைப்பு நிகழ்கிறது. ஏனெனில் உபநிஷதங்கள் அவ்வாறு கூறுகின்றன.
கனவு என்பதைக் குறிக்க இங்கே ‘இடைநிலை’ (ஸந்த்யா) என்ற வார்த்தை பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது. விழிப்பிற்கும் தூக்கத்திற்கும் இடைப்பட்ட நிலை ஆதலால் கனவு இடைநிலை (பிரு. 4:3.9) எனப்படுகிறது.
‘அங்கே தேர்கள் இல்லை, இழுக்க மிருகங்கள் இல்லை, சாலைகள் இல்லை; ஆனால் அவரே தேர்களையும் மிருகங்களையும் சாலைகளையும் படைக்கிறார். அங்கே இன்பங்கள் இல்லை, களிப்பு இல்லை, ஆனந்தம் இல்லை; ஆனால் அவரே இன்பங்களையும் களிப்பையும் ஆனந்தத்தையும் படைக்கிறார். அங்கே குளங்கள் இல்லை, ஏரிகள் இல்லை, நதிகள் இல்லை; அவரே குளங்களையும் ஏரிகளையும் நதிகளையும் படைக்கிறார்’ என்று கனவு நிலையைப் பற்றி பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் (4:3.10) கூறுகிறது.
இங்கே கூறப்பட்டுள்ள இரண்டு வார்த்தைகள் கருத்தில் கொள்ளத் தக்கவை. முதலில் ‘அவர்’ (ஸ: ), தொடரும் மந்திரம் (4:3.11) பொன்னிறத்தில் ஒளிர்கின்ற எல்லையற்ற பரம்பொருளைப் பற்றி பேசுவதால், இந்த மந்திரத்தில் ‘அவர்’ ஏற்று கூறியது இறைவனையே. அதாவது கனவைப் படைப்பது இறைவனே.
உங்களுடைய இறுதி காலத்தின் விளிம்பில் இறக்கும் சில நிமிடங்களுக்கு முன்பு நீங்கள் யார் மடியில் உயிரை பிரிய வேண்டும் என்று நினைக்கிறீர்களோ? என்று ஓர் பதிவு ...
உன் மடியில் தான் உன் உயிர் பிரியும் !!
சட்டை கழட்ட சட்டை தானே பிரதானம் !!
அப்புறம்
சட்டை எங்கே கிடந்தால் என்ன ??
அங்கே நீ இல்லையே ..
நீ பிறர் தகுதியை தீர்மானிக்கிறாய் என்றால் ??!!
உன் தகுதியை உணரவில்லை என்றே அர்த்தம் !!
உன் தகுதியை நீ உணர்ந்தால் ??
யாரின் தகுதியையும் தீர்மானிக்கும் தகுதி உனக்கு இல்லை என்று தெளிந்துவிடுவாய் !!
தகுதி என்ற ஒன்றே உன்னை தெளிப்படுத்த மட்டுமே ..
எதற்கும் அதற்க்கான தகுதியை கேட்காதே அருளி ஆட்கொண்டு இருக்கும் அற்புதன் திருவருள் அங்கனமே ..
தகுதியற்றவன் மட்டுமே பிறர் தகுதியைப் பார்க்கிறான்.. மற்றவன் எல்லாம் இறைவனுடன் உள்ள பிணைப்பை மட்டுமே பார்க்கிறான்.. ஆரூரா ஆரூராஅனைத்தையும் உங்களுக்கு சாதகமாவே !! சாதகமாக்கி !! கொடுத்துக்கொண்டே இருக்கான் இறைவன் ..
நீங்கள் தான் அதை பாதகமாக எடுத்துக்கொண்டு பரிதவிக்கிறீர்கள்??
எதிலுமே உங்களுக்கு சாதகமான ஒரு கண்ணோட்டம் சர்வநிச்சியமாக உண்டு !!
அதேபோல பாதகமான கண்ணோட்டமும் உண்டு !!
நீங்கள் உங்களுக்கே எதிரியாய் சிந்தித்துக்கொண்டு ??
எதையுமே பாதகமாக எடுத்துக்கொண்டு !!
ஐயோ கஷ்டம் ?? பயம் ?? துயரம் ?? என்று வருந்த விருப்பப்பட்டு வருந்தி கொள்கிறீர்கள் !!
அதையே ..
சாதகமான கண்ணோட்டத்தில் எடுத்துக்கொண்டால் ..
உங்களோடு இருக்கும் இணக்கம் அதிகரிக்கும் !
வாழ்வே இன்பம் !! மகிழ்ச்சி !! சந்தோஷம் !! என்று இருக்கும் ..
இதை இப்படித்தான் எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்று யாரும் உங்களை வற்புறுத்தவில்லை ..
நீங்கள் தான் சாதகத்தை பாதகமாக விரும்பி சிந்திக்கிறீர்கள் ..
எப்போதும் நம் கவனம் துன்பத்தின் மீதும் ?? துயரத்தின் மீதே ?? இருப்பதே இதற்க்கு காரணம் ..
அதை
பிற உயிர்கள் அனுபவிக்கும் இன்பத்தின் மீதும், மகிழ்ச்சியின் மீதும் திருப்பி, அந்த இன்பத்தை, மகிழ்ச்சியை, நீங்களும் உங்களுள் உள்வாங்கி அனுபவியுங்கள் ..
வாழ்வினிது வாழத்தெரிந்தால் !!
புல்லாய்; விலங்காய்ப் புழுவாய், நரவடிவாய் எல்லாப் பிறப்பின் இருள் அகல்வது எக்காலம்?
-
நீ உன்னை விட்டு தானே போகிறாய் ??
உன்னை நீ என்று எண்ணிய இவ்வுடலை, இவ்வுடலில் இருந்து தானே விட்டு போக முடியும் ??
இதில் யார் மடியில் என்றாலும் !!
அவர் மடியில் அவர் தான் இருப்பார், நீ அங்கே இருந்தால் தானே அங்கே உயிரை விட முடியும் ..
அடுத்த வார்த்தை ‘படைக்கிறார்’ (ஸ்ருஜதே). உண்மையான ஒன்றை உருவாக்குவதற்குதான் ‘படைத்தல்’ என்ற வார்த்தையை பயன்படுத்துவோம். உபநிஷதம் அந்த வார்த்தையைப் பயன்படுத்தியிருப்பதால் கனவில் வருகின்ற அத்தனையும் உண்மையாகப் படைக்கப்பட்டவை என்றாகிறது.
இந்த ஸூத்ரத்தின் படி கனவு உண்மையானது, அதனைப் படைப்பவர் இறைவன்.
எனவே இந்த ஸூத்ரத்தின் படி கனவு உண்மையானது, அதனைப் படைப்பவர் இறைவன்.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 296:
கருத்து தொடர்கிறது:
_____2. இந்தக் கருத்து (சென்ற பதிவு) தொடர்கிறது______
நிர்மாதாரம் சைகே புத்ராதயச்ச || 3:2.2 ||
பொருள்: சிலர், கனவில் பிள்ளைகள் முதலியவற்றைப் படைப்பவர் இறைவனே என்கின்றனர்.
‘புலன்கள் தூங்கும் போது நம்முள் விழித்திருந்து நமக்கு விருப்பமான பொருட்களை உருவாக்குபவர் யாரோ அவர் தூய, மரணமற்றவரான இறைவன் என்கிறது கட உபநிஷதம் (2:2.8). எப்படி விழிப்பு நிலையில், அதாவது இந்த உலகில், நமது விருப்பத்திற்குரிய பொருட்களையும் பிள்ளைகள் முதலானவர்களையும் நமக்காகப் படைக்கிறாரோ அப்படியே இறைவன் கனவு நிலையிலும் நமக்காக ஒரு உலகைப் படைக்கிறார்.
கனவுலகம் உண்மையானது, அது இறைவன் படைத்ததுதான்; ஏனெனில், ஸம்ஸாரத்தில் கட்டுண்டிருக்கிற ஜீவாத்மா ஓர் உலகைப் படைப்பதற்கான ஆற்றல் பெற்றவன் அல்ல என்பது ஸ்ரீராமானுஜரின் கருத்து. கட உபநிஷதம் (2:2,8), பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் (4:3.10) போன்ற உபநிஷதங்கள் இந்தக் கருத்தைத் தெரிவிக்கின்றன. உலகில் எது இருந்தாலும், அது கனவோ நனவோ எதுவானாலும் அது இறைவனின் படைப்பே.
எனவே கனவு நிலை உண்மை.
3. ஆனாலும் கனவு மாயையே__________
மாயாமாத்ரம் து கார்த்ஸ்ன்யேனானபிவ்யக்தஸ்வரூபத்வாத் || 3:2.3 ||
ஆனாலும் கனவு மாயை மட்டுமே. ஏனெனில் கனவுலகில் ஜீவாத்மா முழுமையாக வெளிப்பட்டுத் தோன்றுவதில்லை.
இறைவனின் படைப்பாக இருந்தாலும் கனவு, விழிப்பு நிலை போல அவ்வளவு உண்மையானதல்ல. ஏனெனில் காலம், இடம், காரண காரியம் ஆகிய நனவுலகின் மூன்று முக்கிய நியதிகள் கனவுலகில் செயல்படுவதில்லை.
அரை மணி நேரம் கனவில் ஒருவர் அமெரிக்கா சென்று பல காரியங்களையும் கனவில் சாதித்துத் திரும்பி வரக் கூடும். நனவுலகில் இது சாத்தியம் அல்ல. எனவே நனவுலகின் காலம் வேறு கனவுலகின் காலம் வேறு.
விழிப்பு நிலையை நாம் புறவுலகில் அனுபவிக்கிறோம்; ஆனால் கனவை அகவுலகிலேயே அனுபவிக்கிறோம். எனவே விழிப்பு நிலையின் இடம் வேறு, கனவு நிலையின் இடம் வேறு.
விழிப்பு நிலையின் எல்லா நிகழ்ச்சிகளுமே காரண காரிய நியதிக்கு உட்பட்டு நடைபெறுகின்றன. ஆனால் கனவுலகம் அப்படியல்ல; அங்கே தென்னை மரத்தில் மாம்பழம் பழுத்திருக்கக் கூடும். பசுவும் பாம்பும் வேதம் ஓதக் கூடும்.
மேலும் கனவு ஒருவரால் மட்டுமே அனுபவிக்கப்படுகிறது. இருவரின் கனவுகள் ஒத்திருப்பதில்லை.
அது மட்டுமின்றி, இன்று கண்ட கணவிற்கும் நாளைய கனவிற்கும் பொதுவாக எந்தத் தொடர்பும் இருப்பதில்லை. அதனால்தான் அதனை முழுமை பெறாததாக ஸ்ரீபாதராயணர் கூறுகிறார்.
1. ஜென்ம ராசி மற்றும் லக்னத்தில் சனீஸ்வரர் பயணம் செய்யும் தனுர் ராசி மற்றும் லக்னக்காரர்கள். அவர்களுக்கு மிதுனம் ஏழாம் வீடாக வந்து அதனைத் தனது சம சப்தம பார்வையால் பார்க்கிறார்.
2. மிதுன ராசி லக்னக்காரர்களுக்கு களத்திர ஸ்தானம் எனப்படும் ஏழாம் வீடான தனுசு ராசியில் பயணம் செய்து தனது சம சப்தம பார்வையால் மிதுனத்தைப் பார்ப்பது.
3. சனீஸ்வர பகவான் தனது 3-7-10 பார்வையாலும் தனது திரிகோண பார்வையாலும் கும்பம், மேஷம், மிதுனம், சிம்மம், கன்னி ஆகிய ராசிகளைப் பார்க்கிறார், ”குரு இருக்கும் இடம் பாழ் - சனி பார்க்கும் இடம் பாழ்” என்பது சொல்வழக்கு. எனவே மேஷ, மிதுன, சிம்ம கன்னி, தனுசு, கும்ப ராசிகளை இரண்டாம் வீடுகளாக (குடும்ப ஸ்தானமாக) கொண்ட மீனம், ரிஷபம், கடகம், துலாம், விருச்சிகம், மகரம் ஆகிய ராசிகள்/லக்னக்காரர்கள் குடும்ப வாழ்க்கை சிறக்க சனி பிரதோஷ தரிசனம் செய்வது நல்லது.
4. கணவன்/மனைவியை குறிக்குமிடமாக களத்திர ஸ்தானம் எனப்படும் ஏழாம் வீட்டைக் குறிப்பிடுவார்கள். எனவே மேஷ, மிதுன, சிம்ம, கன்னி, தனுசு, கும்ப ராசிகளை ஏழாம் வீடுகளாகக் கொண்ட துலாம், தனுசு, கும்பம், மீனம், மிதுனம், சிம்மம் ராசி/லக்னக் காரர்கள் குடும்ப வாழ்வில் பிரச்னைகள் ஏற்படாமல் இருக்க இந்த சனி மஹா பிரதோஷத்தில் ரிஷபாரூடரை வணங்குவது நல்லது.
5. நீங்கள் நினைப்பது புரிகிறது. 12 ராசிகளையும் கூறிவிட்டீர்கள். எதைதான் விடுவது என்பதுதானே? பன்னிரெண்டு ராசி/லக்ன காரர்களுக்கும் குடும்பம் இருக்கிறது தானே? எனவே 12 ராசி லக்னக்காரர்களும் இந்த சனி மஹா பிரதோஷத்தில் வணங்குவது தான் சிறப்பு. ஒரு ராசியில் நின்று 12 ராசிகளையும் கட்டுபடுத்துகிறார் அல்லவா? அதனால் தான் சனீஸ்வர பகவானை நீதிமான் எனப் போற்றுகிறோம்.
உங்களுக்கு வேலையில் பிரச்னையா? உங்கள் தகுதிக்கேற்ப அதிகாரம் இல்லையா? உயர்பதவி முன்னேற்றம் கிடைக்கவில்லையா? அப்படியென்றால் நீங்கள் திருமயிலை கபாலீஸ்வரர் மற்றும் அனைத்து சிவன் கோயில்களிலும் இன்று சனி பிரதோஷ காலத்தில் பிரதோஷ நந்தியைத் தரிசித்து பிரார்த்தனை செய்துகொள்ளுங்கள்.
ஓம் நமசிவாய நம ஓம்
நீ உதிரவில்லை ??
உரமாக தொடங்கிவிட்டாய் !!
சுழற்ச்சியில் முடிவே கிடையாது !!
பரிமாண மாற்றம் மட்டுமே நிகழ்ந்தவண்ணம் இருக்கு ..
உயிர்கள் யாவும் இறைவனின் கலவையே !! #உயிரின்_பயணம் குறித்த பார்வை !! என்னுள் தேடல் வழியே விடையுமான வித்தகன் திருவருளால் !!
உயிர் - நம் கண்ணோட்டத்தில் உயிர் என்ற ஒன்றே நாம், நாம் உயிர் எப்படி பெற்று ? உருவம் பெற்று ? வந்த வழியை நோக்கிய பார்வை ??!! தேடல் உள்ளவர்கள் படிக்கலாம், கடந்தும் போகலாம், அதுவும் இறைவன் உயிர்களுக்கு அருளிய சுகந்திரம் !!
உயிர் பயணம்
சிவம் என்ற பேராற்றல் இந்த பிரபஞ்சனோடு எதையும் இயக்கியாளும் தன்மையும் கொண்டது,
அப்படி இந்த பிரஞ்சத்தின் பேராற்றல் இந்த பூமியில் பஞ்ச பூதங்களாக இந்த பேராற்றலோடு எதிலும் இருக்க, இந்த வான் மண்டல இயக்கம் வழியாக, நிலம், நீர், நெருப்பு, காற்று, ஆகாயம் ஆகிய கலவையில் இந்த உயிர் சக்தி நமது பிரபஞ்சம் முழுவதும் நிறைந்து இருக்கிறது !!
அப்படி இந்த பிரபஞ்ச ஆற்றலோடு இந்த மண்ணில் அவ்வுயிர் ஆற்றலோடு வளரும் உயிர்கள் யாவும் இந்த பிரபஞ்ச ஆற்றலோடு கலந்தே நாளும் உயிர்ப்புடன் இருக்கிறது !!
நமது பிறப்பு !!
இப்படி உயிர்ப்புடன் கூடிய இந்த உலகில் உள்ள உயிர்களை உண்டு அதன் வழியே உயிர்ப்புடன் வாழும் உயிர்கள், நாம் உடலுக்கு தேவைக்கு அப்பாற்பட்ட உயிர் ஆற்றலை கிரகித்து,
ஆண்களுக்கு அந்த உயிர் ஆற்றல் எல்லாம் கூடி விந்து என்ற உயிரணுக்கள் உற்பத்தியாகி, அதுவும் அந்த உயிர் வடிவம் பெற தேவையான வடிவமும், பயணிக்கும் திறமும் பெற 2 மாதங்கள் ஓர் ஆணின் உடலில் இருந்து !!
அதுபோல அதே உயிராற்றலை உண்டு வாழும் ஓர் பெண் உடலில், கருமூட்டை என்று உருவாகி, அதனுள் ஊடுருவும் உயிரணுவின் உருவம் பெற தேவையான ஆற்றலோடு இருக்க !!
இந்த ஆண் / பெண் என்ற பாலியில் சேர்க்கை வழியே ஓர் ஆணின் உடலில் இருந்து பல கோடி உயிரணுக்கள் வெளிப்பட்டு அதில் ஒன்றோ, இரண்டோ கருப்பையில் உள்ள கருமுட்டையை அடைந்து, அந்த கருமுட்டையை ஊடுருவும் தன்மையும் பெற்று, அந்த உயிருக்கான உடல் அமைப்பு பெற்றதே நீங்களும் நானும் !!
இப்படி பல கோடி உடன் பிறந்த உயிர்களை கடந்து வெற்றிபெற்றவர்களே நாம்,
அப்படி கருமூடையில் இருந்து தாயின் கருவில் 10 மாதம் வளர்ந்து இந்த உருவம், வடிவம், பிறவி பதிவுகள், பெற்றவகளின் குணாதியங்கள் எல்லாம் சுமந்து பிறக்கிறோம் !!
இப்படி பிறந்தாலும் ??
நாளும் நாம் உயிர்ப்புடன் இருக்க, இந்த பிரபஞ்ச ஆற்றல்ளிடம் இருந்து உயிர்ப்புடன் இருக்க கூடிய சாத்தியகூறுகளை நம்மை சுற்றியுள்ள அனைத்திலும் பெற்று வாழ்கிறோம் !!
இப்படியே வாழ்ந்து இந்த உயிர் மீண்டும் இந்த பிரபஞ்ச ஆற்றலோடு மீண்டும் கலக்கிறது !!
இப்போது பாருங்கள் !!
உயிர் என்பது உருவாகுவது முதல், இருப்பது, வாழ்வது, கரைவது என்று எல்லாம் இறையற்றளோடு இரண்டற கலந்து இருக்க ????
இறைவன் என்று எதை தேட ??
சிவமே என்று அனுபவிப்பதை தவிர ??
புரிய வேண்டிய ஆன்மாக்களுக்கு புரியும் என்று என்னுள் புரிந்து கொண்டு இருக்கும் கருணைக்கு நன்றியோடு !!
திருச்சிற்றம்பலம்
நற்றுணையாவது நமச்சிவாயவே
ஏன் அப்படி?
ஏனெனில் நனவு நிலையில் முழுமையாக வெளிப்பட்டு செயல்களில் ஈடுபட்ட ஜீவாத்மா ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் அமிழத் தொடங்குகின்ற நிலையே கனவு. நனவிற்கும் ஆழ்ந்த தூக்கத்திற்கும் இடைப்பட்ட நிலையே கனவு. இப்படி ஜீவாத்மா முழுமையாக வெளிப்படாததால் தான் கனவுகள் தொடர்பற்றதாக தோன்றுகின்றன.
கனவுலகம் அப்படியல்ல; அங்கே தென்னை மரத்தில் மாம்பழம் பழுத்திருக்கக் கூடும். பசுவும் பாம்பும் வேதம் ஓதக் கூடும்.
மேலும் கனவு ஒருவரால் மட்டுமே அனுபவிக்கப்படுகிறது. இருவரின் கனவுகள் ஒத்திருப்பதில்லை.
எனவே கனவுலகம் விழிப்பு நிலை போல் அவ்வளவு உண்மையானது அல்ல என்பது ஸ்ரீபாதராயணரின் கருத்து.
உண்மை இல்லாத உறவுகளுடன் நாம் ஒட்டியிப்பதை விட.. ஒதுங்கி இருப்பதே நல்லது.. பழம் தின்னும் கிளியும் பிணம் தின்னும் கழுகும் பறவை இனம் தான்... ஆனால் தரம் வேறு.....அப்படி தான் சில மனிதர்களும்.
காத்திரு எல்லாரோட வேஷமமும் ஒரு நாள் களையும்,
பொறுப்ப காளிட்ட ஒப்படைச்சாச்சு அவ பாத்துக்குவா
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 297:
உணர்த்தப் படுகிறது:
#வாழமுடியவில்லை என்று சிலர்.. கயிறு கட்டி #தூக்கில் தொங்கி விடுகிறார்கள் ...
#வாழ்ந்தாக வேண்டுமென்று..
சிலர் #கயிறுகட்டி அதன்மேலே #நடக்கிறார்கள்..
போராடிப் பார்ப்பவனும்.. போராடித் தோற்பவனும்.. போராடி வென்றவனும் #மூவருமே_வீரர்கள்தான்
இறைவனிடம் வைப்பது பற்று...பற்று வைத்துவிட்டால் சற்றும் விலக முடியாது...இறையருள் பற்று தான் இறுதிவரை இன்பமாகவே வாழ வைக்கிறது என்பது உண்மை!!அனைவருக்கும் இறையருள் கிடைக்கட்டும் ஈஸ்வரா!!ஓம் நமச்சிவாய ஓம் சிவாய ஓம் சிவயநம ஓம் சிவயநம!
தெரியாமல் இருந்த பொழுது வாழ்க்கை சந்தோஷமா இருந்தது ..
வளர்ச்சி என்றுமே மகிழ்ச்சி என்று நினைக்கிறோம். ஆனால் வளர்ச்சியினால் நாம் அறிந்து கொள்வது அதிகம். அந்த அதிக அறிவதனால் பெறும் நிலைப்பாடு கடினம்.
சிறு வயதாகவே இருந்திருக்கலாம். ஒன்றுமே அறியாமல் ..எல்லாமே கேள்விக்குறிகளாய்...
இன்று பல பதில்கள் இருக்கின்றன. வாழ்க்கை விடையற்று போகின்றது.
முற்று பெறாத கேள்விக்கணைகளை தந்தையை நோக்கி வீச, அவரும் பொறுமையாக சொல்லிக்கொடுத்த நாட்கள்... இன்று ?? தெரிந்த பல விஷயங்களால் குழந்தைதனம் இழந்து, தப்பிக்க வழியில்லாமல் வாழ்க்கை சிறைக்குள் சிக்கி தவிக்கின்றோம் நாம்.
சூரியன் மறைவது எப்படி ? தெரியாது..
கரைக்கு வரும் அலைகள் செல்வது எங்கே எதுக்கு? தெரியாது.
ஒரு இன்ஜின் எப்படி பல பெட்டிகளை இழுத்து ரயிலாக செல்கிறது? தெரியாது.
விமானம் ஒரு வியப்பு! எப்படி மேலே பறக்குது? தெரியாது..
பத்தாம் வகுப்பு வரை பலதும் தெரியாது.
படத்துக்கு போனால் காதல் காட்சிகளும் புரியாது.
அது நடிப்பு என்று சொன்னதால் பொம்மையோ என்று எண்ணி ஏமாந்ததும் உண்டு.
ஆண், பெண் தொடுதல் உணர்ச்சி என்று ஒன்று உண்டு என அறிய டீன் வயதின் கடைசி இலக்கம் தேவைப்பட்டது.
ரேடியோ உள்ளே இருந்து குரல் வருகிறது என்று கேட்ட காலம் அது.
இந்த சின்ன பெட்டியில் எப்படி உருவம் அமர்கிறது என்று கேட்ட காலம் அது.
மழை என்பது வானத்தில் இருந்து வருகிறது..இடையில் மேகம் என்று ஒன்று இருக்கிறது என்று
அறியாத காலமிது.
கடவுள் கண்ணை குத்துவார் என்பதால் தவறு என்று தெரிந்தால் கண்ணை மூடிக்கொண்ட காலம் அது.
அப்பாதான் எல்லாம் அன்பு என்றால் அம்மா என்று வாழ்வை புரிந்த காலம் அது.
கண்களில் கரி விழுந்தாலும் கரி எஞ்சின் கொண்ட ரயில் பெட்டி ஜன்னலில் இருந்து வெளியே பார்த்து பார்த்து
கண்களை கசக்கிய காலம் அது.
டாக்டர் ஊசி போட போகிறார் என்றால், கத்திய கத்தலில் , அந்த ஒரு நிமிட சுருக் வலிக்கு , அவரே பயந்து போன காலம் அது.
இன்னும் சொல்லிக்கொண்டே போகலாம்...அறியாத நாட்களே அருமை.
அறிந்து வாழ்ந்து கண்டதென்னவோ கொடுமை....
மனிதர்கள் தனது பற்றிற்காக வாதம் செய்பவர்கள், அவர்கள் உண்யிலே உண்மையை பற்றி ஏதும் தெரியாத அப்பாவிகள்.
-நமக்குள் ஏராளமான மாற்றங்கள் நிகழ்ந்து கொண்டுதான் இருக்கிறது.
ஒவ்வொரு மாற்றமும் ஏதோ ஒரு இலக்குகளை நோக்கி பயணித்துக் கொண்டுதான் இருக்கிறது.
அந்த இலக்குகள் எல்லாம் இந்த பிறவிக்கு மட்டும் போதுமானது கிடையாது.
வேறு ஏதோ ஒரு பிறவியின் ஈர்ப்பில் ஈடுபட்டு வருகிறோம்.
காண முடியாத, உணர முடியாத உணர்வுகள் எல்லாம் இருக்கும்போது, அவைகளை தொடர்பு கொள்ள இறைவனின் ஸ்பரிசம் நமக்கு தேவைப்படுகிறது.
சுயநலம் தாண்டிய இறைவனின் தேடல் நமக்குள் எப்போது உருவாகிறதோ, அதற்கான விடைகள் மெல்ல மெல்ல நமக்கு கிடைக்க தொடங்கும்...
#
4. அதே வேளையில் கனவுலகை முற்றிலும் பொய் அல்லது கற்பனை என்று ஒதுக்கி விடவும் இயலாது. ஏனெனில் சில வேளைகளில் கனவுகளின் வாயிலாக எதிர்காலம் உணர்த்தப்படுகிறது______
ஸூகச்ச ஹி ச்ருதேராக்ஷசதே ச தத்வித: || 3:2.4 ||
பொருள்: சில கனவுகள் எதிர்காலத்தை அறிவிக்கின்றன. உபநிஷதங்கள் இது பற்றிக் கூறுகின்றன; கனவியல் வல்லுனர்களும் இதனைக் கூறுகின்றனர்.
‘ஆசைகள் நிறைவேறுவதற்காக யாகக் கிரியைகள் செய்கின்ற ஒருவன் கனவில் பெண்ணைக் கண்டால் அந்த ஆசை நிறைவேறும்’ என்கிறது சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (5:2.8). ‘மகான், தெய்வங்கள், காளை, மன்னர் போன்றோர் கனவில் வந்து சொல்பவை உண்மையாக நடைபெறும்’ என்றே கனவியல் வல்லுனரான வியாசர் போன்றோர் கூறுவதாக எழுதுகிறார் ஸ்ரீமத்வர். ‘யானை மீது சவாரி செய்வது போல் வரும் கனவுகள் நன்மைக்கு அறிகுறி; கழுதை மீது பயணம் செய்வது போன்ற கனவுகள் தீமைக்கு அறிகுறி’ என்று வேறு கனவியல் வல்லுனர்களும் கூறுகிறார்கள்.
எனவே கனவு உண்மையற்றது என்று கூறும் போது நனவுலகைப் போன்ற உண்மையற்றது என்று பொருள்.
5. கனவுலகை எப்படிப் புரிந்து கொள்வது?__________
கனவுகள் சில சமயத்தில் பொய்ப்பதில்லை
கனவு நிலை நனவு போல் உண்மையல்ல. ஏனெனில் அது எல்லோருக்கும் பொதுவான உண்மையாகத் தெரிவதில்லை; அது தொடர்பற்றதாக உள்ளது. அதற்குக் காரணம், ஜீவாத்மா முழுமையாக அந்த நிலையில் வெளிப்படாதது.
ஜீவாத்மா அப்படி முழுமையாக வெளிப்படும் போது கனவுலகமும் ஜீவாத்மாவின் கட்டுப்பாட்டிற்குள் வரும். அப்படி கட்டுப்பாட்டிற்கும் வருவது உயர் வாழ்க்கையில் ஒரு தேவையும் கூட.
அந்தக் கட்டுப்பாட்டைக் கொண்டு வருவது எப்படி?
ஸ்ரீமத்வர். ‘யானை மீது சவாரி செய்வது போல் வரும் கனவுகள் நன்மைக்கு அறிகுறி; கழுதை மீது பயணம் செய்வது போன்ற கனவுகள் தீமைக்கு அறிகுறி’ என்று வேறு கனவியல் வல்லுனர்களும் கூறுகிறார்கள்.
எனவே கனவு உண்மையற்றது என்று கூறும் போது நனவுலகைப் போன்ற உண்மையற்றது என்று பொருள்.
அது 1517 ஆம் ஆண்டு,,,, !
பிப்ரவரி மாதம் ஆறாம் நாள்,,,,
நானும்,,
அப்பாஜியும்,,,மற்றும், என் படை பரிவாரங்களும்,,,,,
தென்னகத்திலே காவிரிக்கரையிலுள்ள கும்பகோணத்தில் நடந்த மகாமகத்திற்காக வந்தேன் !
அட,,,,
ஒற்றைக்குளத்தில்,,,,,,
ஊர் கூடிக் குளித்துக் கொண்டிருந்தது,,, !
இந்த மாசி மாதத்திய மக நாளுக்கு இத்தனைச் சிறப்பா ?
கிருக்ஷ்ணாவும், கோதாவரியும்,,, வளம் கொழிக்கிற ஜீவ நதிதான் !
ஆனால்,,,,
அங்கெல்லாம்,,இப்படித் திருவிழாக்கள் இல்லையே ?
நல்ல ரசனையாகத்தான் வாழ்கிறார்கள் ! தமிழர்கள்,,,!
கொஞ்சம் வியந்து தான் போனேன்,,,
இத்தனை நாள்,,,,
இதையெல்லாம்,,தெரிந்து கொள்ளாமல்,,,,?
யுத்தமென்றும், சத்தமென்றும், அலைந்து கொண்டிருந்து விட்டேனே ?
கொஞ்சம்,,வெட்கமாகத்தான் இருக்கிறது !
ஒரு குளத்திலே குளிப்பதற்காக,,,
பத்து நாட்கள் ,,,,,, தொடர்ந்து ,
திருவிழாக்கள் நடத்துகிறார்களென்றால்,,,,, ?
இனி,,
விருபாட்சருக்கும்,,
இப்படியெல்லாம்,,,திருவிழாக்கள் நடத்த வேண்டும்,, என்றேன் , அப்பாஜியிடம்,,,,
அமைச்சர் அப்பாஜி சிரித்தபடியே சொன்னார்,,,!
’’நீங்கள் ,,
நடக்கும் இடமெல்லாம்,,நாளும்,,திருவிழா தான்,,,,’’ என்று,,,
அவர் சொல்லி முடிக்கவும்,,,
சிரிப்பொலி கேட்டது,,,,?
திருமலாதேவிதான்,,,,, !
அப்படியா ? திருமலா என்றபடி திரும்பினேன்,,,,,
’’ இரவுகளில் நடக்கும்,,,
திருவிழாவினைத்தான் நான் அறிவேன் ! தேவா ! என்றாள்,,மெல்ல,,,மெல்ல ,,,
எனக்கு மட்டும்,,கேட்கும் படியாக,,,,
திருமலாதேவியின் சொற்கள் கேட்காதது போல,,,,
அதோ !
அப்பாஜி நடந்து சென்று கொண்டிருக்கிறார் !
அவருக்கு பாம்புச் செவி,,,
இப்போது,,,,
நானென்ன செய்ய,,,,,,,,,,,?
மெல்ல புன்னகைக்க ஆரம்பித்தேன்,,,,
என்ன தான் மன்னனாக இருந்தாலும்,,,,,
ஒரு பெண்ணின் முன்,
நானும்,,ஆண் தானே ?
நான் கிருஷ்ணதேவராயன் !
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 298:
மறைக்கப்பட்டுள்ளது:
பராபித்யானத்து திரோஹிதம் ததோ ஹ்யஸ்ய பந்தவிபர்யயௌ
|| 3:2.5 ||
பொருள்: கனவுலகம் ஜீவாத்மாவிலிருந்து மறைக்கப்பட்டுள்ளது. பரமாத்மாவாகிய இறைவனைத் தியானிப்பதால் அந்த உண்மை அறியப்படுகிறது. ஏனெனில் அவரிடமிருந்தே ஜீவாத்மாவின் பந்தமும் அதற்கு எதிரான மோட்சமும் உண்டாகிறது.
இன்று 2.7.2023 குருபூர்ணிமா
மாதா பிதா குரு தெய்வம் என்பார்கள், இதில் மாதா என்றால் இடகலை என்னும் இடது சுவாசம், பிதா என்பது பிங்கலை என்னும் வலது சுவாசம். குரு என்பது சுழுமுனை சுவாசம். இந்த சுழுமுனை சுவாசத்தின் மூலமாகவே மனமற்ற தெய்வநிலையை உணர முடியும் என்பதே சித்தர்கள் கண்ட சிவராஜ யோகத்தத்துவம். சுழுமுனை என்னும் சூட்சுமசுவாசம் அதிகமாக நடைபெறும் ஒரு அற்புத நாளே குருபூர்ணிமா. இந்தச் சூழ்நிலையைச் சாதகமாக்கி கொண்டு குருவின் துணையோடு யோகசாதனையைத் தொடங்கும் அற்புதநாளே குரு பூர்ணிமா.
குரு எப்படிப்பட்டவர் என்பது முக்கியம் இல்லை, எத்தகைய வழியை நமக்கு காட்டுகிறார் என்பதே முக்கியம்.
ஒரு ஊரில் திருடன் ஒருவன் வாழ்ந்து வந்தான். அவ்வூரில் அவனை பற்றி தெரிந்ததால், அவனால் திருட்டு தொழிலை செய்யமுடியவில்லை. வேறு ஊருக்கு சென்று திருட்டு தொழிலை செய்ய முடிவு செய்து பயணமானான். வெகுதூரம் பயணப்பட்டு ஓர் ஊரை அடைந்தான். திருடனுக்கோ அகோர பசி. உணவுக்கு எங்கு செல்வது என பார்க்கும்பொழுது பூசணிக்காய் தோட்டம் ஒன்று இருப்பதை கண்டு வேலியை தாண்டி குதித்து பூசணி பழத்தைத் திருடி உண்ண எண்ணினான்.
வெள்ளை பூசணி பழத்தை திருடும் சமயம் தோட்ட காவல்காரன், யாரோ ஒருவன் தோட்டத்தில் இருப்பதை பார்த்து கூச்சலிட்டான். சப்தம் கேட்டு மக்கள் கூட்டமும், தோட்ட காவல்காரனும் வருவதை கண்ட திருடன் மறைந்துகொள்ள இடம் தேடினான். பூசணி தோட்டத்தில் மறைந்து கொள்ள இடமா இருக்கும் ? உடனே சமயோஜிதமாக தனது ஆடைகளை கழற்றி விட்டு பூசணிக்காய் மேல் படந்திருக்கும் சாம்பலை எடுத்து உடல் முழுவதும் பூசிக்கொண்டான். திருடனை நெருங்கிய மக்கள் நீண்ட நாட்கள் பசியில் மெலிந்த உடல், சாம்பல் பூச்சு என அங்கு ஒரு சிவ தொண்டு புரியும் ஆன்மீக குரு இருப்பதாக நினைத்துகொண்டனர்.
திருடனின் சாம்பல் பூச்சு அவனை ஒரு முனிவனாக காட்டியது. தாங்கள் முனிவரை தவறாக எண்ணியதாக கூறி மன்னிப்பு கேட்டனர். ஊருக்கு வந்த புதிய முனிவரை காண பலரும் வரத் துவங்கினார்கள். ஞானத்தேடல் கொண்ட ஒருவன் இந்த முனிவரை சந்தித்தான். “ரிஷி புருஷரே என்னை சிஷ்யனாக ஏற்று உங்களைப் போல ஞானம் அடைய வழி சொல்லுங்கள்” என கேட்டான். பூசணி முனிவருக்கு ஞானம் என்றால் என்ன என்றே தெரியாது. வாய் திறந்து பேசினால் தனது சுயரூபம் தெரிந்துவிடும் என்பதால் சைகையில் பேச ஆரம்பித்தார்.
ஆசீர்வதிப்பதை போல கைகளை உயர்த்தி, பூசணிக்காய் போல கைகளை காட்டி தனது உடல் முழுவதையும் காட்டிவிட்டு கண்களை மூடினார் பூசணி முனிவர். ” பூசணி திருட வந்த நான் இவ்வாறு ஆகிவிட்டேன்” என்பதையே சைகையில் முனிவர் கூறினார். வாலிபனோ தன்னை ஆசீர்வதித்து சிஷ்யனாக ஏற்றுக்கொண்டார் என்று நினைத்தான். மேலும் “உலகில் எதுவும் இல்லை, அனைத்தும் உன் உள்ளே இருக்கிறது” என குரு உணர சொல்வதாக எண்ணிக்கொண்டான்.
சிஷ்யனோ ஆனந்தமாக அவரை மூன்றுமுறை வலம் வந்து வணங்கி விடைபெற்றான். வருடங்கள் ஓடின. தீவிர தேடலில் சிஷ்யன் ஞானம் அடைந்தார். இந்த கதையின் மூலம் குருவின் தன்மை முக்கியமில்லை. குரு உங்களில் என்ன ஏற்படுத்துகிறார் என்பதே முக்கியம் என உணருங்கள்.
முழுமை நிலையில் இருக்கும் குரு தன்மையை உணர ஒவ்வோரு உயிருக்கும் பாக்கியமாக அமைந்த நாள் தான் “குரு பூர்ணிமா “. முழுமையை உணர்த்தும் பௌர்ணமி அன்று இருக்கும் உயிர் கூட இறைநிலையை நோக்கி உயர்த்தக் கூடியது இந்த திருநாள். குருவின் ஆற்றல் எல்லா நாளும் இருந்தாலும் குரு பூர்ணிமா தனி மனிதன் குருவின் வழிகாட்டுதலை துவங்கும் நாளாக கொண்டாடப்படுகிறது. அன்று குரு தீட்சை பெறும் உயிர்கள் ஆன்மாவில் ஏற்றம் பெற்று விடுதலை அடைகிறார்கள்.
//ஸ்ரீகுருப்யோ நமஹ//
குரு பூர்ணிமா என்றால் என்ன?
குரு பூர்ணிமா என்பது முனிவர் வேத வியாசருக்காக அர்ப்பணிக்கப்பட்ட ஒரு நாளாகும். இந்த நன்னாளில் தான் வேத வியாசர் பிறந்ததாக நம்பப்படுகிறது, மேலும், இந்த திருநாள் வியாச பூர்ணிமா என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. வேத வியாசர் ஒரு சிறந்த குருவாகக் கருதப்பட்டவர். மேலும், அவர் வேதங்களை 4 வகைகளாக பிரித்தவர். அதாவது, வேதங்களை, ரிக் வேதம், யஜூர் வேதம், சாம வேதம் மற்றும் அதர்வண வேதம் என நான்கு பிரிவுகளாக வகைப்படுத்தியவர். உலகின் மிக நீளமான பிரம்மாண்ட காவியமான மகாபாரதத்தை எழுதியவரும் இவரே. -----குரு என்பவர்-----கு'என்பது ‘இருள்'என்று பொருள் மற்றும் ‘ரு' என்பதன் அர்த்தம் ‘இருளை அல்லது அறியாமையை நீக்குதல்.' அதாவது, குருவானவர் நம்மை அறியாமையிலிருந்து விடுபட்டு நல்வழியை நமக்குக் காட்டுகிறார். புத்தர்களுக்கும் குரு பூர்ணிமா மிகவும் முக்கியமான தினமாகும். இந்த நாளில், புத்தர் தனது முதல் பிரசங்கத்தை சார்நாத்தில் வழங்கினார். சமணர்களுக்கும் இந்த நாள் முக்கியமானது.-------------குரு பூர்ணிமாவின் முக்கியத்துவம்:
* மிகப் பெரிய முனிவரும், மகாபாரதத்தின் ஆசிரியருமான வேத வியாசரின் பிறந்த நாளை நினைவுகூரும் வகையில் குரு பூர்ணிமா விழா அனுசரிக்கப்படுகிறது. மகாபாரத காவியத்திலும் அவர் ஒரு முக்கிய நபராக விளங்கினார்.
* மகாபாரதம் தவிர, இவர் 18 இந்து புராணங்களையும் எழுதியுள்ளார். மேலும்,வேதங்கள் நான்கையும் திருத்தியுள்ளார்.----------வேத வியாசரின் பிறந்த நாளை குரு பூர்ணிமாவாக மக்கள் கொண்டாடுவதற்கான காரணம் என்னவென்றால், வியாசர் பெரிய முனிவர் மட்டுமின்றி, மிகச்சிறந்த ஆசிரியராகவும் திகழ்ந்தவர். அவரது குரு குலத்தில் படிக்கவும், அவரிடமிருந்து நிறைய கற்றுக் கொள்ளவும் ஏராளமான மாணவர்கள் அங்கு சேர்ந்தனர்.
* இந்த நாளில் மக்கள், அறிவு மற்றும் வழிகாட்டுதலை வழங்கியதற்காக அவர்களின் ஆசிரியர்களுக்கும், வழிகாட்டிகளுக்கும் மரியாதை செலுத்துகின்றனர்.
* புத்தர் இந்த புனித நாளில் தனது முதல் பிரசங்கத்தை வழங்கினார் என்று புத்தர்கள் நம்புகின்றனர். புத்தர் ஒரு இளவரசராக பிறந்தவர். ஆனால், அவர் ஆன்மீகத்தின் பாதையில் சென்று ஞானம் பெற வேண்டும் என்பதற்காக தனது ராஜ்யத்தை துறந்தவர் ஆவார்.-------ஆடி பௌர்ணமியான இந்த நாளில்----சிவபெருமான் தன் பக்தரான சப்தரிஷிக்கு யோகா மற்றும் பிற முக்கிய வாழ்க்கைப் பாடங்களைப் பற்றி கற்பித்ததாக நம்புகின்றனர்.
அனைத்து குருமார்களுக்கும், குரு பூர்ணிமா வணக்கங்கள்,
குருபூர்ணிமா வாழ்த்துக்கள்.
அனைவருக்கும் குரு பூர்ணிமா வாழ்த்துக்கள் !
இன்று வியாச ஜெயந்தி. வேத வியாசர் இவர்,
வேதத்தை வகுத்து பிரச்சாரம் செய்தவர், ஆதலால் ஒருமுக பிரம்மா.
உலகைக் கல்வியால் ரஷித்தவர், ஆதலால் இரு கைகள் கொண்ட விஷ்ணு.
சர்வ வித்தைகளையும் வெளியிட்டு முக்தியளிப்பவர், ஆதலால் மூன்றாவது கன் இல்லாத சிவன்.
இவரது சரிதத்தை நன்கு கவனித்தால் ஒப்பற்ற பெருமையால் மும்மூர்த்திகளைப் போன்றவர் என நன்றாகத் தெளிவாகும்.
இவர்,
வசிஷ்டரின் கொள்ளுப்பேரன், சக்தியின் பேரர், பராசரரின் புத்திரர், சுகரின் தந்தை.
விஷ்ணுவின் அவதாரம் இவர்.
சர்வம் அறிந்தவர். சர்வ சக்தி வாய்ந்தவர். சர்வ உபகாரி.
இவர்,
துவாபர யுகத்தின் முடிவில் #சத்யவதி - பராசர் மூலமாக ஸ்ரீமன் நாரயனனின் அம்சமாக தோன்றியவர். வித்வ பரம்பரையில் தோன்றி வித்யயைப் பிரசாரம் செய்தவர்.
இவரே வேதநிதி
இவரே வித்யைக் கடல்.
இவரே #வசிஷ்டர் மரபில் தோன்றிய வேதவியாசராவார்.
இவரே அகிலத்தை வளம்பெற செய்த வியாச மாமுனி
வ்யாஸாய விஷ்ணு ரூபாய!
வ்யாஸ ரூபாய விஷ்ணவே!!
பகவான் ஸ்ரீ விஷ்ணுவே வியாசராக அவதரித்தார். ஆசாரியாள் வியாசர் சாக்ஷாத் நாராயணனே என்று அர்த்தம், ‘முனிவர்களில் நான் வியாசர்’ என்று கிருஷ்ணரே கீதையில் சொல்லியிர.
இத்தகைய மஹாமுனியை நாம் ஒவ்வொருவனும் ஸ்மரித்து அவர் அருள் பெறவேண்டுகிறோம்.
‘உபநிஷத காலத்திலிருந்தே இந்தியாவில் கனவு பற்றிய ஆராய்ச்சி முக்கிய இடம் பெற்று வந்திருக்கிறது. கனவு நிலையை அனுபவிக்கின்ற நமது பகுதி ‘தைஜஸன்’ என்று அழைக்கப்பட்டது. இந்தத் தைஜஸன் பொதுவாக நம்மிலிருந்து மாறுபட்டதாக, நமக்கு அன்னியமானதாக இருக்கிறது. சில வேளைகளில் இந்தத் தைஜஸன் நமக்கு எதிராகக் கூட செயல்படுகிறது எனலாம்.
இவ்வாறு நிகழ்வதற்கு காரணம் ஜீவாத்மாவிடமிருந்து கனவுலகம் மறைக்கப்பட்டுள்ளதே என்று இந்த ஸூத்ரம் சுட்டிக் காட்டுகிறது. விழிப்பு நிலையை அனுபவிப்பவனாகிய ‘பிராஜ்ஞன்’ , கனவு நிலையை அனுபவிப்பவனாகிய ‘தைஜஸன்’, மற்றும் தூக்க நிலையை அனுபவிப்பவனாகிய ‘விஸ்வன்’ ஆகிய மூவரையும் ஒருங்கிணைத்தபடி செயல்படுவது ஜீவாத்மா. இன்னும் குறிப்பாகச் சொல்வதானால், ஜீவாத்மாவின் மூன்று அம்சங்களே இந்த மூவரும். இந்த உண்மை ஜீவாத்மாவிலிருந்து மறைக்கப்படுகிறது.
அதாவது, விழிப்பு நிலையிலுள்ள நாம், கனவு நிலையில் செயல்படுகிற நாம் மற்றும் தூக்க நிலையில் செயல்படுகின்ற நாம் என்று நமது பகுதிகள் எதையும் ஜீவாத்மா சரியாகப் புரிந்து கொள்வதில்லை. இதனைப் புரிந்து கொள்வதற்கான ஒரு படியே கனவு நிலையைப் புரிந்து கொள்வது. கனவு நிலையை அனுபவிப்பவனாகிய தைஜஸனுடன் நாம் தொடர்பு கொள்ள முடியும் என்று தொடர்ந்து சுட்டிக் காட்டுகிறார் ஸ்வாமி பஜனானந்தர்.
விழிப்பு நிலையை அனுபவிப்பவனாகிய ‘பிராஜ்ஞன்’ , கனவு நிலையை அனுபவிப்பவனாகிய ‘தைஜஸன்’, மற்றும் தூக்க நிலையை அனுபவிப்பவனாகிய ‘விஸ்வன்’ ஆகிய மூவரையும் ஒருங்கிணைத்தபடி செயல்படுவது ஜீவாத்மா. இன்னும் குறிப்பாகச் சொல்வதானால், ஜீவாத்மாவின் மூன்று அம்சங்களே இந்த மூவரும். இந்த உண்மை ஜீவாத்மாவிலிருந்து மறைக்கப்படுகிறது.
‘தைஜஸனுடன் நாம் தொடர்பு கொண்டு அவனுடன் ஓர் இயைபை ஏற்படுத்திக் கொள்வது ஆன்மீக வாழ்க்கையின் ஒரு முக்கியமான படியாகும். இந்தத் தைஜஸனும் நம்மில் ஒரு பகுதியே. ஆதனால் நாம் அவனுடன் தொடர்பு கொள்ள முடியும். அதற்கு வழி தியானம்.
‘தியானத்தின் ஆழங்களில் கனவுலக ஆத்மாவாகிய தைஜஸனுடன் நாம் தொடர்பு கொள்ள முடியும்; வசப்படுத்த முடியும்; நமது நோக்கங்களுக்கு ஏற்ப அவனை மாற்றியமைக்க முடியும்.
தியானத்தின் மூலமாக தைஜஸனுடன் தொடர்பு கொண்டு, அவனை ஜீவாத்மாவின் ஒரு பகுதியாக ஆக்குவதற்கு தியானம் துணை செய்கிறது.
தியானம் எவ்வாறு செயல்படுகிறது என்பதை ஸூத்ரம் கீழ்வருமாறு விளக்குகிறது:
சாதாரண நிலையில் ஜீவாத்மா தன்னை ஒரு ஆன்மா என்று புரிந்து கொள்வதில்லை; பொதுவாக அவன் தன்னை ஒரு உடம்பு மற்றும் மனத்துடனேயே ஒன்றுபடுத்திக் காண்கிறான். விளைவாக பந்தத்தில் உழல்கிறான். தன்னை ஆன்மாவாகக் காணும் போது மோட்சத்தை நாடுகிறான். இவ்வாறு ஜீவாத்மா தன்னை ஒரு ஆன்மாவாகக் காண்பதற்கான படியாக அமைகிறது தியானம்.
சாதாரண நிலையில் ஜீவாத்மா தன்னை ஒரு ஆன்மா என்று புரிந்து கொள்வதில்லை; பொதுவாக அவன் தன்னை ஒரு உடம்பு மற்றும் மனத்துடனேயே ஒன்றுபடுத்திக் காண்கிறான். விளைவாக பந்தத்தில் உழல்கிறான். தன்னை ஆன்மாவாகக் காணும் போது மோட்சத்தை நாடுகிறான். இவ்வாறு ஜீவாத்மா தன்னை ஒரு ஆன்மாவாகக் காண்பதற்கான படியாக அமைகிறது தியானம்.
தியானத்தின் மூலம் ஜீவாத்மா தன்னை ஆன்மா என்று முழுமையாக உணர்ந்து இறைவனை அணுக வேண்டும் என்பது இந்த ஸூத்ரத்தின் கருத்து ஆகும்.
தியானத்தின் மூலம் ஜீவாத்மா தன்னை ஆன்மா என்று முழுமையாக உணர்ந்து இறைவனை அணுக வேண்டும் என்பது இந்த ஸூத்ரத்தின் கருத்து ஆகும்.
#குருபூர்ணிமா
நம் இந்து மதம் இருளில் இருந்து ஒளிக்கு வழிகாட்டும் குருக்களுக்கு மிகுந்த முக்கியத்துவமும் மரியாதையும் அளிக்கின்றது.
1. ஆதிகுரு தக்ஷிணாமூர்த்தி. இவர் பேசாமலேயே ஞானம் புகட்டியவர். "மவுனமா உரையாற்காட்டும் மாபிரம வஸ்து வாலன்."
2. ஸதாஶிவ ஸமாரம்பாம்ஶங்கராசார்ய மத்யமாம் அஸ்மத் ஆசார்ய பர்யந்தம் வந்தே குரு பரம்பராம்
3. வஸுதேவ சுதம் தேவம் கம்ஸ சாணூர மர்தனம் தேவகீ பரமானந்தம் க்ருஷ்ணம் வந்தே ஜகத்குரும்.
4. ஸ்ரீ தத்தாத்ரேயர் பாகவதத்தில் 24 குருமார்களைப் பற்றிச் சொன்னார். அதில் பறவைகள் மிருகங்கள் எல்லாம் குருவாக வருகின்றன. நம்தெய்வங்களான கிருஷ்ணனும் ராமனும் ஐயப்பனும் “குரு”க்கள்தான். ஐயப்பப ஸ்வாமி காண்பிப்பது சின் முத்திரையை. அதனால்தான் அவரை “குரு ஸ்வாமி” என்று கூறுகிறோம். இவர்களை நாம் குருவாக பார்ப்பதற்கு பதிலாக சரீரம் உள்ள தெய்வங்களாக பார்க்கிறோம். ஸ்ரீமத் பாகவதத்தில் ஸ்ரீசுகர் கலியுகத்தைப் பற்றிவர்ணிக்கும் போது 12ம் ஸ்கந்தத்தில் 2ம் அத்தியாயத்தில் 17வது ஸ்லோகத்தில் “சராசரகுரோவிஷ்ணு… என்று கூறுவார். அதாவது ஸ்ரீவிஷ்ணுவை இந்த சராசர பிரபஞ்சத்தை படைத்த “குரு”என்று குறிப்பிடுகிறார். நம்முடைய பகவான் அவதாரங்கள் எல்லாம் குருக்கன்மார்கள் தான். பகவானின் அவதாரங்களுக்குக் காரணம்ஒவ்வொரு மனிதனின் மனதிலும் உள்ள அக்ஞானமாகிய அந்தகாரத்தை நீக்குவதற்குத் தான். ஸ்ரீமத் பாகவதத்தில் எப்போதெல்லாம் அவதாரங்களைக் குறித்து குறிப்பிடப்பட்டுள்ளதோ அப்போதெல்லாம் “குரு“ என்ற பதத்தை வியாஸ பகவான் உபயோகித்துள்ளார். “குரு” நம்முடைய அக்ஞானத்தைப் போக்கி நமக்கு ஆத்ம ஞானத்தைஉபதேசிக்கிறார். அதேபோல் கடவுளும் நம்முடைய கஷ்டத்தைப் போக்குகிறார். ஆகையால் கோயிலுக்குப் போனால் கடவுளை ஒரு தெய்வமாக பார்க்காமல் நம்முடைய “குரு”வாகத்தான் பார்க்கவேண்டும். “மனுஷ்ய குருவானவர் மஹாமந்திரத்தை உனது காதில் மட்டும் உபதேசிக்கிறார். தெய்வகுருவோ ஆத்மாவுக்குள் சைதன்யத்தைச்செலுத்துகிறார்” என்கிறார் ஸ்ரீராமகிருஷ்ண பரமஹம்ஸர்.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 299:
செய்வதற்கு ஒன்றுமிலையா?:
6. பந்தமும் மோட்சமும் இறைவனால்தான் உண்டாகின்றன என்றால் மனிதன் செய்வதற்கு ஒன்றுமில்லையா?_________
உனது புத்தியில் தெளிவு இல்லையேல், உனது வாழ்வில் நிம்மதி இல்லை.
உங்கள் வாழ்வில் எது கிடைத்தாலும் திருப்தி அடையாத மனது தான் அத்தனைக்கும் ஆசைப்படுகிறது.
மூடநம்பிக்கைக்கு பாதிப்பு ஏற்படும் போதெல்லாம் உங்கள் மனதிற்கும் பாதிப்பு ஏற்படுகிறது என்றால், உங்களது நம்பிக்கையே மூடநம்பிக்கையாக இருக்கிறது என்பதை நீங்கள் தான் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.
-
தேஹயோகாத்வா ஸோஅபி || 3:2.6 ||
பொருள்: ஜீவாத்மா தன்னை உடம்புடன் ஒன்றுபடுத்திக் காண்பதும் பந்தத்திற்கு ஒரு காரணம்.
மறக்காதே மறந்துபோக வந்த இடமே இது !!
முற்பிறவியில் மறக்காததை எல்லாம் வினை என்று சுமந்து !!
அதை மறக்க பெற்ற பிறவியே இது .. இப்போதாவது மறக்காதே அனைத்தையும் மறந்து போவோம் !!
காலம் என்னும் மருந்து உண்டு, மறக்க துணை நின்றாலும் !!
கந்தன் போட்ட கணக்கு
தெரிவதில்லை நமக்கு
வேலன் போட்ட கணக்கு
புரிவதில்லை நமக்கு!
ஒன்றும் ஒன்றும் இரண்டு
ஓம் எழுத்தும் இரண்டு
இரண்டும் இரண்டும் நான்கு
இனிய வேதம் நான்கு!
மூன்றும் மூன்றும் ஆறு
முருகன் முகம் ஆறு
நான்கும் நான்கும் எட்டு
நமக்குத் திசைகள் எட்டு!
ஐந்தும் ஐந்தும் பத்து
அவன் அருள் பெரும் சொத்து
மைந்தன் என்றால் காத்து
மகிழ்வைத் தருவான் பார்த்து!
சுப்பன் போட்ட கணக்கில்
தப்பு ஏதுமில்லை!
கணக்குப்படி நடந்தால்
பிணக்கு ஏதுமில்லை!
எனக்கு அவனும் சொன்னான் உனக்கு நானும் சொன்னேன்
அனைத்தும் அவனே என்றால்
மனத்துயரைத் தீர்ப்பான்!
" நான் எல்லாம் அந்த காலத்தில் " என்று நான் மறக்க மறுக்கிறது !!
நான் என்பதின் ஆணிவேரே அந்த மறக்காத நிலையில் பிறக்கும் ஆணவம் தான் !!
முடிந்தவரையில் நான் கொடுத்தவனிடம் !!
நானை நான் கொடுத்தவனிடமே பாவனையை சமர்பிக்க பழகி கொள்ளுங்கள் !!
அந்த பாவனையே அவனருளால் மெய்யாகும் போது !! நான் யார் ?? என் உள்ளம் யார் ?? என்ற நிலையை திருவின் அருளால் எய்த ..
வாழ்க்கை ஒரு சக்கரம் அது சுழன்று கொண்டே இருக்க வேண்டும் அது என்று நிற்க்கிறதோ அன்று வாழ்க்கை முடிந்தது என்று அர்த்தம்
மறுக்காதே, மறுக்காதே, மறந்து போவோம் !!
பொய்விட்டு உடையான் கழல் புகவே ..
உன்னிடம் மறைக்கும் படி ஏதுமில்லை என்ற நிலையை எய்தும்போது கிட்டும் விடுதலை உணர்வு இருக்கே அதற்க்கு ஈடுஇணை ஏதுமில்லை !!
ஒருவனை அழித்தால் நம் நலமாகவும் வளமாகவும் வாழ வேண்டும் அதற்கு அன்பு கூறி இல்லை என்று மறுத்தால் தானே தன்னை அழித்து கொள்வான் என்ற நிலையில் பாசம் என்ற வார்த்தையை கூறி நம்பவைத்து ஏமாற்றி செல்கின்றனர் அவர்களுக்கு நமது உயிர் விளையாட்டு பொம்மை தனக்கானவர்களை அனைவரையும் இழந்து தனக்கான இருந்த அனைவரையும் இழந்து தனியே நிற்கும் சூழ்நிலையில் உன்னை வீழ்த்தி விடுவேன் என்கின்றனர் நம் செயல்கள் அனைத்தும் நேரடியாகவும் பிடித்தை இழக்க கூடாது அவர்களோ உன்னை இழந்தே ஆக வேண்டும் உன் அழிவில் என் வாழ்க்கை என்கின்றனர்அதற்கு ஏன் நேசம் என்று கூற வேண்டும் அழிவேன் தவிர யாரையும் ஏமாற்றி அழித்து வாழ வேண்டிய அவசியம் இல்லை
எதையோ மறைப்பதற்கு வெளியே நடித்து !!
ஊர் என்ன பேசும் !!
உறவு என்ன நினைக்கும் !! என்று
உன்னை குறுக்கி சுருக்கி நீ பாடும் பாடுதான், மிக பெரிய துன்பம் !!
நான் பொறுக்கி, கேடுகெட்டவன், மோசமானவன், திமிர்பிடித்தவன் என்று யார் என்ன நினைத்தால் எனக்கு என்ன !!
இந்த ஊர் உலகம் கொடுக்கும் பட்டத்துக்கு பயந்து ..
இவன் யோக்கியன், பக்திமான், பிறர்நலனில் அக்கறைகொண்டவன் என்று நடித்து எதையும் சாதிக்கப்போவது இல்லை !!
என்ற
நிதர்சனத்தை உணர்ந்துவிட்டாலே போதும் ..
நீங்கள் நீங்களாக இருக்க ..
அதை யார் எப்படி எடுத்துக்கொண்டால் எனக்கு என்ன !!
என்ற துணிவு பிறந்துவிட்டாலே போதும் ..
உன் வாழ்க்கை பரிபூரணம் அடைய தகுதி பெற்றுவிட்டாய் !!
எல்லாருடைய வாழ்க்கையும் எப்போது ஒரே மாதிரி இருப்பது இல்லை நேரத்திற்கு நிமிடத்திற்கு வாழ்க்கை அப்படியே மாறிவிடுகிறது.சிலநேரங்களில் சந்தோஷம் பல நேரங்களில் கவலை இப்படிதான் மாறிக் கொண்டே இருக்கிறது நாம் திருமணம்என்ற பந்தத்தில் இணைந்த விட்டோம் என்பதற்காக அவர்களுக்காகஅவர்கள் குடும்பத்திற்காக தான்.தன் வாழ்க்கையை தியாகம் பண்ணி வாழ்கிறோம் ,அதுஎல்லாம் புரிந்தால் வாழ்க்கை சொர்க்கமாக மாறிவிட்டால் என்ன செய்வாது,வாழ்க்கையில் எல்லாவற்றை தாங்கியே பழகியவருக்கு வலியும் வேதனையும் உள்ளே இருந்தாலும் அதனை வெளியேக் காட்டிக் கொள்ளாமல் மனதிற்குள்ளே போட்டு அழுவதற்கு இரவில் நாம் வைத்துக் கொள்ளும் அந்த தலையணைக்கு தான்.நாம் சிந்தும் கண்ணீரின் அளவு தெரியும் வேறு யாருக்கும் தெரிய போவது இல்லை,காசு பணம் இல்லாதவனும் அழுகிறான் இருக்கிறவனும் அழுகிறான்,கவலை என்பது எப்படி வந்து விடுகிறது ஏதோ ஒன்றிற்காக வந்து விடுகிறது இது வாழ்க்கை இப்படி தான் கடைசிவரை போராட்டம் தான் .,போராட மனதைரியும் வலிமையையும் கொடுக்க எல்லாவற்றை தாங்கி கொண்டுகடந்து செல்லபழகி கொள்ள வேண்டியிருக்கிறது,
இந்த விடுதலை உனக்கு ஏற்கனவே அருள்பட்டு தான் இருக்கு !!
இதை மறைத்து நடித்தாலே வெற்றிபெற முடியும் என்று மாயை தெளிந்துவிட்டாலே போதும் ..
உனக்கான வெற்றி உன் இயல்பில், எதார்த்தத்தில் தான் இருக்கின்றது !!
நீயாய் தேடி சென்றும் !! வேண்டி விரும்பியும் !! சிக்கிக்கொண்டு ..
வாழ்க்கையே துன்பம் என்று வெளியே கூட சொல்லமுடியாது அவதிப்படுவதை விட வேறு துன்பம் இல்லை ..
விட்டுக்கொடுத்தலுக்கான மரியாதை கிடைக்காத போது சரியாக இருக்க வேண்டும் என்பதற்கான அவசியம் போய் விடும்
நான் இப்படித்தான்,
அதை
யார்வேண்டுமோ !!
எப்படி வேண்டுமோ !!
எடுத்துக்கொள்ள நான் ஒன்றும் செய்ய முடியாது என்ற நிதர்சனத்தை உணர்ந்து விட்டாலே போதும் ..
பொய்யாய் உறவு பாராட்டி !!
பொய்யாய் கூட்டம் சேர்த்து !!
நீ உன்னுள் சிறைப்பட்டவரை போதும் என்ற தெளிவு பிறந்தாலே போதும் ..
யாரையுமே முழுதாக சார்ந்து இருக்கக் கூடாது என்பதை நான் கை விடப்பட்ட பிறகு தான் உணர்ந்தேன்
எதையும் அருளும் சிவம் ..
உன்னை இதற்க்கு தான் பிறவிதோறும் இட்டுவருகிறது ..
நீ தான் உணரவில்லை ..
உணர தொடங்கிவிட்டால் ..
அது பேரானந்த பெருவழியே இட்டுச்சென்று ..
பாசமறுத்து, பிறப்பறுபடும் ..
பந்தத்திற்கும் மோட்சத்திற்கும் இறைவனே காரணம் என்றால் மனிதன் சும்மா இருக்க வேண்டியதுதானா? இல்லை. அவன் இறைவனைத் தியானிக்க வேண்டும் என்பதை முந்தின ஸூத்ரம் தெரிவித்தது. அவன் உடம்புடன் தன்னை ஒன்றுபடுத்திக் கான்பதையும் விட வேண்டும் என்று இந்த ஸூத்ரம் தெரிவிக்கிறது.
காலம்காலமாக, பிறவிகள் தோறும் உடம்புடன் ஒன்றுபடுத்திக் காண நாம் பழகியுள்ளோம். உடம்பின் தேவைகளை நமது தேவைகளாக உணர்கிறோம். உடம்பின் சுக துக்கங்களை நமது சுக துக்கங்களாக அனுபவிக்கிறோம். இந்த நிலைமையை விடுத்து, நம்மை ஆன்மாவாக, உடம்பு மற்றும் மனத்தைக் கடந்தவர்களாக உணர்ந்து பழக வேண்டும்.
7. தூக்கத்தில் ஜீவாத்மா எங்கு தங்குகிறான்?______
இந்தக் கேள்விக்கு உபநிஷதங்கள் பல்வேறு பதிலைக் கூறுகின்றன. ‘தூக்கத்தில் ஒருவனது புலன்கள் ஒடுங்குகின்றன. செயல்படாமல் இருக்கின்றன. அவன் கனவும் காண்பதில்லை. அவன் நாடிகளில் தங்குகிறான்’ என்கிறது சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (8:6.3). தூக்கத்தில் ஜீவாத்மா இதயத்திற்கு அருகிலுள்ள புரீதத் என்ற பகுதியில் தான் உறைவதாக பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் (2:1.19) கூறுகிறது. அதே உபநிஷதம் (2:1.17) , தூக்கத்தின் போது ஜீவாத்மா இதய ஆகாசத்தில் உறைவதாகக் கூறுகிறது. சாந்தோக்ய உபநிஷதம் 6:8.1, தூங்குபவனின் ஜீவாத்மா இறைவனில் ஒடுங்குவதாகக் கூறுகிறது.
இப்பதிவில் இரு முக்கிய வார்த்தையின் அர்தத்தை புரிந்து கொள்ள வேண்டியது :- ஜீவனை குறிக்கும் சொல் (அஞ்ஞானி) தங்குகிறான், இந்திரியங்களை ( ஞானி) ஒடுங்குகின்றான். இதனை உபநிடதம் இவ்வாறு உணர்த்துகின்றது.
இவற்றுள் எது சரி? எதனை ஏற்பது?
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 300:
வேதங்களிலிருந்து:
ததபாவோ நாடீஷு தச்ச்ருதேராத்மனி ச || 3:2.7 ||
பொருள்: கனவு அல்லாத தூக்க நிலையில் ஜீவாத்மா நாடிகளிலும் இறைவனிலும் தங்குகிறான். இவ்வாறு வேதங்கள் கூறுகின்றன.
கனவு எப்படி அறுதி நிலையில் இறைவனால் படைக்கப்பட்டது என்று கொள்கிறோமோ அது போலவே தூக்க நிலையிலும் ஜீவாத்மா அறுதி நிலையில் இறைவனில் தங்குகிறான் என்று கொள்ளலாம். அப்படியானால் நாடிகளிலும், இதயப் பகுதியிலும் , இதய ஆகாசத்திலும் தங்குவதாக உபநிஷதங்கள் கூறுவதை எப்படி எடுத்துக் கொள்வது?
ஸ்ரீசங்கரர் இதனை ஓர் உதாரணத்தின் மூலம் விளக்குகிறார். ‘அவன் அரண்மனையின் படுக்கையறையில் கட்டிலில் தூங்குகிறான்.’என்ற உதாரணத்தை எடுத்துக் கொள்வோம். அவன் அரண்மனையில் தூங்குகிறான் என்பதும் சரி, அவன் அறையில் தூங்குகிறான் என்பதும் சரி, அவன் கட்டிலில் தூங்குகிறான் என்பதும் சரிதான். அறுதி வேளையில், அவன் அரண்மனையில் தூங்குகிறான்; அதே வேளையில் மற்றக் கருத்துக்களும் சரியே.
அது போல், தூக்க வேளையில் ஜீவாத்மா நாடிகளில் தங்குகிறான், இதய ஆகாசத்தில் தங்குகிறான்; அறுதி நிலையில் இறைவனில் தங்குகிறான்.
8. ஜீவாத்மா இறைவனில் தங்குகிறான் என்பதை எப்படிப் புரிந்து கொள்வது?_______
அத: ப்ரபோதோஸ்மாத் || 3:2.8 ||
பொருள்: ஏனெனில் ஜீவாத்மா இறைவனிலிருந்தே விழிப்பு நிலைக்கு வருகிறான்.
‘எல்லா உயிர்களும் தூக்க நிலையிலிருந்து விழிப்பு நிலைக்கு வரும் போதுஇறைவனிலிருந்தே வருகின்றன. ஆனால் இந்த உண்மை அவர்களுக்குத் தெரிவதில்லை என்கிறது சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (6:10.2). ஒடுங்கின இடத்திலிருந்துதான் வெளிவர இயலும். ஓரிடத்தில் ஒதுங்கி, மற்றோர் இடத்தில் வெளிவருவது இயலாத காரியம். விழிப்பு நிலைக்கு வரும் போது இறைவனிலிருந்துதான் உயிர்கள் வருகின்ற என்று கூறுவதால் அந்த உயிர்கள் இறைவனில் தான் ஒடுங்கியிருக்க வேண்டும் என்பதை ஊகிக்கலாம்.
அன்னதானம் செய்தால் பூர்வ ஜென்ம கர்மவினைகள் தீருவதோடு, பித்ருக்களின் ஆசிர்வாதம் கிடைக்கும். அந்த வகையில் நாம் தானம் செய்யும் போது இந்த ஒரு பொருளை சேர்த்து தானம் செய்தால் நமக்கு கிடைக்கும் புண்ணியத்தின் பலன் இரட்டிப்பாக கிடைக்கும் என்கிறது தர்ம சாஸ்திரம்.
இங்கே யாருமே ஏழை இல்லை !!
அவர்களிடம் இருப்பது அவர்களுக்கே தெரியவில்லை என்பதால் தன்னை தானே ஏழை என்று பாவித்து கொள்கிறார்கள் !!
மற்றவர்கள் யாரிடமும் இல்லாத !! விலைமதிக்க முடியாத !! இங்கே யாருமே ஏழை இல்லை !!
அவர்களிடம் இருப்பது அவர்களுக்கே தெரியவில்லை என்பதால் தன்னை தானே ஏழை என்று பாவித்து கொள்கிறார்கள் !!
மற்றவர்கள் யாரிடமும் இல்லாத !! விலைமதிக்க முடியாத !!
புரிதல், எடுத்துகொல்லும்விதம், தீர்க்க சிந்தனை, உடல் ஆரோக்கியம், பேச்சு சாதுரியம், நிதானமான மனபோக்கு, ஏற்றுக்கொள்ளும் மனப்பான்மை போன்ற எண்ணற்ற விலை மதிக்க முடியாத !!
யாரும் கவர்ந்து செல்ல முடியாத !!
எத்தனையோ பொக்கிஷங்கள் உங்களிடம் இருக்கு !!
யாரோ பணக்காரன் என்று நீங்கள் நினைத்தால் கூட !!
அவன் சமபாரித்ததை கொண்டு உங்களிடம் இருப்பதில் ஏதோ ஒன்றை கூட வாங்க முடியாதவன் ஆவே இருக்கிறான் !!
உங்களிடம் இருப்பதை நீங்கள் உணராதவரை நீங்கள் ஏழை என்று உங்களையே ஏமாற்றி கொண்டு இருப்பீர்கள் !!
அதே உங்களிடம் இருப்பதை உணர்ந்தால் உங்களை ஒத்தவர்களே எங்கும் இருக்கிறார்கள் என்ற மெய் விளங்கி விடும் !!
கடலில் சேரும் வரை தான் நீர் யாரென்ற பேதம் எல்லாம், கடலில் கலந்த பிறகு அங்கு கடல் மட்மே உள்ளது.
அதில் உயர்ந்தவர் ?? தாழ்ந்தவர் ?? பணக்காரன் ?? ஏழை ?? அருள்பெற்றவர் ?? அருளற்றவர் ?? போன்ற பொய்யெல்லாம் உடைந்து போய் விடும் ..
புரிதல், எடுத்துகொல்லும்விதம், தீர்க்க சிந்தனை, உடல் ஆரோக்கியம், பேச்சு சாதுரியம், நிதானமான மனபோக்கு, ஏற்றுக்கொள்ளும் மனப்பான்மை போன்ற எண்ணற்ற விலை மதிக்க முடியாத !!
யாரும் கவர்ந்து செல்ல முடியாத !!
எத்தனையோ பொக்கிஷங்கள் உங்களிடம் இருக்கு !!
யாரோ பணக்காரன் என்று நீங்கள் நினைத்தால் கூட !!
அவன் சமபாரித்ததை கொண்டு உங்களிடம் இருப்பதில் ஏதோ ஒன்றை கூட வாங்க முடியாதவன் ஆவே இருக்கிறான் !!
சைவம் என்ற பொருளுக்கு தவ கோலத்தில் அசைவில்லாம் இருக்கும் சிவன் என்று பொருள், அத்தகைய சிவனை தனது சிந்தையால் நோக்கிய சித்தர்களுக்கும் தவ யோகிகளுக்கும் அப்பெயர் பொருந்தி சைவர்கள் என்று பொருளானது, ஆகையாலே வேடனான கண்ணப்ப நாயனாரும் சிவனின் மீது அன்பு கொண்டு தன் சித்தத்தை சிவன்பால் வைத்ததால் சைவ அறுபத்து மூன்று நாயன்மார்களில் ஒருவர் ஆனார்.
-
உங்களிடம் இருப்பதை நீங்கள் உணராதவரை நீங்கள் ஏழை என்று உங்களையே ஏமாற்றி கொண்டு இருப்பீர்கள் !!
உரு தெரியாமல் இருந்த எனக்கு உருக்கொடுத்து
உன்னை பணிந்துருகும் பாக்கியம் தந்த என் தந்தையே போற்றி,
ஓம் நமசிவாய
அதே உங்களிடம் இருப்பதை உணர்ந்தால் உங்களை ஒத்தவர்களே எங்கும் இருக்கிறார்கள் என்ற மெய் விளங்கி விடும் !!
அதில் உயர்ந்தவர் ?? தாழ்ந்தவர் ?? பணக்காரன் ?? ஏழை ?? அருள்பெற்றவர் ?? அருளற்றவர் ?? போன்ற பொய்யெல்லாம் உடைந்து போய் விடும் ..
தமிழனின் உணர்வில் சிவன் மட்டுமே அன்பாக கலந்திருந்தான், ஆனால் இன்று சிவனே எந்த சாதி என்று கூட விவாதிக்கும் அளவிற்கு தமிழன் தரம் கெட்டுவிட்டான்.
அன்னதானம், வஸ்திரதானம், பணதானம் இது போன்ற பல்வேறு விதமான தானங்களை நாம் செய்யும்போது துளசி இலைகளையும் சேர்த்து தானம் செய்தால் இரட்டிப்பான பலனை அளிக்கும் என்கிறது சாஸ்திரம்.
துளசியை தானமாக கொடுத்தால் உங்களுக்கு தனவரவு அதிகரிக்கும்.
இனி வரும் நாட்களில் நீங்கள் தானம் செய்யும்போது முழுமனதோடு சந்தோஷத்தோடு துளசி இலைகளையும் சேர்த்து தானம் வழங்கி புண்ணியத்தை இரட்டிப்பாக சேர்த்துக்கொள்ள்ளுங்கள்.
மஞ்சள் தானம் - மங்களம் உண்டாகும்
பூமி தானம் - இகபரசுகங்கள்
வஸ்த்ர தானம் (துணி) - சகல ரோக நிவர்த்தி.கோ தானம் (பசுமாடு) - பித்ருசாப நிவர்த்தி. இல்லத்தின் தோஷங்கள் விலகும். பலவித பூஜைகளின் பலன்கள் கிடைக்கும்.திலதானம் (எள்ளு) - பாப விமோசனம்.குல தானம் (வெல்லம்) - குல அபிவிருத்தி, துக்கநிவர்த்தி
நெய் தானம் - வீடுபேறு அடையலாம்-தேவதா அனுக்ரஹம்.
வெள்ளி தானம் - பித்ருகள் ஆசிகிடைக்கும்.
தேன் தானம் - சுகம்தரும் இனியகுரல்.
சொர்ண தானம் (தங்கம்) - கோடிபுண்ணியம் உண்டாகும்.
தண்ணீர் தானம் - மனசாந்தி ஏற்படும்.
கம்பளி (போர்வை) தானம் - துர்சொப்ன துர்சகுன பயநிவர்த்தி.
பழவகைகள் தானம் - புத்ரபவுத்ர அபிவிருத்தி
பால் தானம் - சவுபாக்கியம்.
சந்தனக்கட்டை தானம் - புகழ்.
அன்னதானம் - சகல பாக்கியங்களும் உண்டாகும்.
வெள்ளி தானம் - மனக்கவலை. நீங்கும். பித்ருகள் ஆசிகிடைக்கும்.
விதை தானம் - வம்ச விருத்தியை தரும்.
"ப்ருகு மகரிஷி"(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 301:
விழித்தெழுகிறான்:
_________3. தூங்கியவனே விழித்தெழுகிறான்______
கர்ம: அனுஸ்மிருதி: சப்த: விதி: அதிகரணம்
தூக்கத்தின்போது உயிர்கள் இறைவனில் ஒடுங்குகின்றன என்று கண்டோம். ஓர் அண்டா தண்ணீரில் ஒரு துளி தண்ணீரைச் சேர்க்கிறோம். சேர்ந்த பின் அந்தத் துளியைப் பிரிக்க இயலாது. கங்கை சென்று கடலில் கலக்கிறது. கலந்த பிறகு கங்கை நீரைப் பிரிக்க இயலாது. அது போலவே ஜீவாத்மா இறைவனில் ஒடுங்கிய பிறகு எப்படிப் பிரிந்து வருவான்? இதனை இந்த அதிகரணம் ஆராய்கிறது. இதில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
தூங்கச் செல்பவன் இறைவனில் ஒடுங்குகிறான் என்றால் அவன் இறைவனில் கலந்து விட்டான். மேலே கண்ட உதாரணத்தின் படி அவனை மீண்டும் இறைவனிலிருந்து பிரிக்க இயலாது. ஆனால் மறுநாள் அவன் விழித்தெழுகிறான்.
9. இப்போது கேள்வி, தூங்கச் சென்றவனும் விழிப்பவனும் ஒருவனா, அல்லது வேறு வேறு ஜீவாத்மாக்களா?______
ஸ ஏவ கர்மானுஸ்ம்ருதிசப்தவிதிப்ய: || 3:2.9 ||
பொருள்: தூங்குகின்ற ஜீவாத்மாவே விழித்தெழுகிறான். செயல்பாடு, நினைவு, வேத நிரூபணம், வேதங்களின் கட்டளைகள் ஆகியவற்றிலிருந்து இதனைப் புரிந்து கொள்ளலாம்.
தூங்குபவனே விழித்தெழுகிறான் என்பதை நிரூபிக்க 4 காரணங்களைக் காட்டுகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்:
i. செயல்பாடு, ஒருவன், தான் தூங்குவதற்கு முன் பாதியில் விட்ட வேலையை, தூங்கி எழுந்த பிறகு இயல்பாகத் தொடர்கிறான். தூங்குபவனும் விழிப்பவனும் வெவ்வேறாக இருந்தால் இது சாத்தியம் அல்ல.
ii. நினைவு: தூங்கி எழுந்த பின், நாம் யார் என்பதில் யாருக்கும் குழப்பம் ஏற்படுவதில்லை. ‘தூங்கச் சென்ற அதே நான்தான் இப்போதும் இருக்கிறேன்’ என்பதை நாம் ஒவ்வொருவரும் உணர்கிறோம்.
iii. வேத நிரூபணம்: ‘புலி, சிங்கம், ஓநாய், பன்றி, பூச்சி, வெட்டுக் கிளி, கொசு என்று எல்லாப் பிராணிகளும் தூக்கத்திற்கு முன்பு எதுவாக இருந்தனவோ அவை விழித்தெழும் போதும் அதுவாகவே இருக்கின்றன’ என்கிறது சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (6:9.3).
iv. வேதங்களின் கட்டளைகள்: ‘இதைச் செய்’, ‘அதைச் செய்யாதே’ என்றெல்லாம் வேதங்கள் மனிதனுக்குப் பல கட்டளைகள் இடுகின்றன. அந்தக் கட்டளைகளைப் பின்பற்றி ஒருவன் ஒரு நல்ல காரியத்தை செய்கிறான். அவன் தூங்கி எழும் போது வேறு மனிதனாக இருந்தால், நல்ல காரியத்திற்கான பலனை யார் அனுபவிப்பது? எனவே வேலை செய்தவனுக்குப் பலன் கிடைக்காது. வேலை செய்யாதவனுக்கு பலன் கிடைக்கும் என்ற குற்றம் நேரும். மொத்தத்தில் வேதங்களின் கட்டளைகள் பயனற்றவையாகும்.
எனவே தூங்குபவனும் விழிப்பவனும் ஒருவனே.
அனைத்திற்கும் மேலாக, தூக்கத்தில் ஒருவன் இறைவனில் ஒடுங்குகிறான் என்பதை அப்படியே பொருள் கொண்டால் ஆன்மீக சாதனைகள் அனைத்தும் பயனற்றவை ஆக நேரும். சாதனைகள் எதுவுமின்றி, தூங்குவதாலேயே ஒருவன் இறைவனை அடையலாம் என்றால் சாதனைகள் எதற்கு?
தனக்கு தானே பாதகம் செய்வதை தான் முதலில் உணரவேண்டும் !!
பின்னே பிறரை அனுமதிப்பதும் நாமே என்றும் தெளிய வேண்டும் !!
#என்னப்பா_தேடுகிறாய் ? ( இறையின் குரல் )
உன்னிடம் ஏதோ இல்லை, அது இருந்தால் இன்னும் உன் வாழ்வு சிறக்கும் என்று எதையாவது எப்போதும் தேடி கொண்டே இருக்கிறாய் ..
உன்னை தேடும்படி விடுபவனா நான் ..
இருந்தும் உன் விருப்பம் எதையோ தேடிக்கொண்டே இருக்கிறாய் ..
எங்கு தேடினாலும், எப்படி தேடினாலும், அத்தனைக்கும் உன்னோடு எதுயெல்லாம் நீ அறியாதே ஒத்துழைக்கிறது என்று உணர்ந்தாயோ !!
உன்னை நானே தாரையாய் தங்கி, வழியாய் அமைந்து, தேடுவதற்க்கு உன் உடலாகவும், பிற உயிராகவும் / உடலாகவும், சூழலாகவும், பஞ்சபூதமாகவும் நானே ஒத்துழைத்து தேட விடுகிறேன் ..
இப்படி தேடும் போது உனக்கு கிடைக்கும் அனுபவம் வழியாக உன்னை நீ புடம்போட்டு என்னையே உணர்கிறாய் ..
அதற்கும் நீ பற்பல பெயர்களும் சூட்டி கொள்கிறாய் ..
எதை தேடுகிறாய் என்ற தீர்க்கமே இல்லாது நீ தேடினாலும் அதற்க்கு கூட ஓர் இலக்கை உனக்காக உருவாக்கி அதிலே தேடுவதோ / அனுபவமோ நானே உன் ஆத்மார்த்தமாக இடம்பெறுகிறேன் ..
நீ ஒன்றை கவனித்தாயா ..
நீ வெளியே எதை தேடினாலும் !! அடைந்தாலும் !! அனுபவித்தாலும் !!
அதன் மொத்த சாரமாக உனக்கு அது ஆத்மார்த்தமான அனுபவமாகவே கிடைக்கிறது ..
அப்போது
உனக்கு உனக்குள்ளேயே நான் கொடுத்து இருப்பதை தானே,
எங்கோ தேடி, ஓடி, ஆடி, நடித்து, உனக்குள்ளே நான் ஏற்கனவே கொடுத்ததை தானே அனுபவிக்கிறாய் ..
இந்த அண்டத்தையே உன் உடம்பு என்ற பிண்டத்துள் வைத்து,
எப்படி இந்த பிரபஞ்சத்தின் மையமாக இருந்து இயக்கி கொண்டு இருக்கிறேனோ ..
அதே போல
உன்னை போல என்னுள்ளே இருந்து படைக்க பட்ட அனைத்தின் உள்ளும் இருந்து நானே இயக்கி கொண்டு இருக்கிறேன் ..
நீ தேடுவது என்னை தான் ..
ஆனால்
அதற்க்கு பல பெயர்கள், பல உருவங்களை, பல தன்மைகளாய், உனக்கு தெரிவது போல தேடுகிறாய் ,
ஆனால் மொத்த சாரமாக
உன்னிடம் இருப்பதை தான் தேடுகிறாய் ..
என்னால் என்னுள் இருந்து
என்னால் இயங்கி
என்னோடு என்னால் இயங்குவதோடு கூடி
என்னை தவிர எதையுமே நீ தேடவில்லை
என்று தெளியும் போது ..
நீ தேட ஏதுமில்லை, என்னை என்னால் என்னுள் தேடுகிறாய் என்ற மெய்யை நீயே உணர்ந்து அனுபவித்து தேடுவதும், தேட உதவுவதும், தேடலானதும் நானே ..
இந்த தேடலில் நீ இந்த மெய்யை உணராததால் தான்,
பிறவியை பெற்று தேடிக்கொண்டே இருக்கிறாய் ..
தேடுவதும் கரைவதும் என்னுள்ளே ...
#இறைக்குரல் ............. தொடரும்
பாதகம் / சாதகம் எல்லாம் எடுத்துகொள்ளும் விதத்தில் தான் இருக்கு என்பதே மெய் !!
எதையும் சாதகமாக தான் எடுத்துகொள்வேன் என்பவனை எந்த பாதகமும் ஏதும் செய்யவே முடியாது !!
இறைவழிபாடு நமக்கு அந்த பக்குவத்தை தான் தருகிறது ..
அப்படியானால், ‘தூக்கத்தில் ஜீவாத்மா இறைவனில் ஒடுங்குகிறான்’ என்று கூறுவதை எப்படி புரிந்து கொள்வது? இதற்கு விடையாக சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (6:9.2), ‘எல்லா உயிர்களும் (தூக்கத்தில்) இறைவனில் ஒடுங்குகின்றன. ஆனால் “நாம் இறைவனில் ஒடுங்கியுள்ளோம்” என்ற உண்மையை அவை உணர்வதில்லை’ என்கிறது. அறியாமைத் திரையுடன் ஜீவாத்மா இறைவனில் ஒடுங்குகிறான், அதே அறியாமைத் திரையுடன் அவன் வெளிவருகிறான்.
சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (6:9.2), ‘எல்லா உயிர்களும் (தூக்கத்தில்) இறைவனில் ஒடுங்குகின்றன. ஆனால் “நாம் இறைவனில் ஒடுங்கியுள்ளோம்” என்ற உண்மையை அவை உணர்வதில்லை’ என்கிறது. அறியாமைத் திரையுடன் ஜீவாத்மா இறைவனில் ஒடுங்குகிறான், அதே அறியாமைத் திரையுடன் அவன் வெளிவருகிறான்.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 302:மூர்ச்சை என்றால் என்ன?
________4. மூர்ச்சை என்றால் என்ன?__________
முக்த அதிகரணம்
ஜீவாத்மா ஒரு சாட்சியாக இருக்கிறான். விழிப்பு, கனவு, தூக்கம் ஆகிய நிலைகள் அவனைக் கடந்து செல்கின்றன. இந்த 3 நிலைகளை இதுவரை கண்டோம். ஆனால் மேற்கண்ட மூன்றுடன் மரணம் மற்றும் மூர்ச்சை என்ற நிலைகளைச் சேர்த்து மனிதனுக்கு 5 நிலைகள் இருப்பதாக ஸ்ரீ பாதராயணர் கூறுகிறார்:
மரணம் என்பது மட்டுமே மனிதனின் முடிவு அல்ல; வேறு நிலைமாற்றம் மட்டுமே. அவன் இந்தத் தூல உடம்பை விட்டு விட்டுப் புதிய ஒன்றைப் பெற்றுக் கொள்கிறான்; அவ்வளவுதான். இதைத் தவிர வேறு எந்த மாற்றமும் இல்லை.
ஐந்தாவதான மூர்ச்சை என்ற நிலையை ஆராய்கிறது இந்த அதிகரணம். இதில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
10. மூர்ச்சை என்பதை ஏன் ஒரு தனி நிலையாகக் கொள்ள வேண்டும்? இருக்கின்ற 4 நிலைகளில் இதை உள்ளடக்க இயலாதா?______
முக்தேஅர்தஸம்பத்தி: பரிசேஷாத் || 3:2.10 ||
பொருள்: மூர்ச்சையில் பாதி நிலை இருப்பதால் அதனை ஒரு தனி நிலையாகக் கொள்ள வேண்டும். எஞ்சுகின்ற முறையால் இதனை அறிந்து கொள்ளலாம்.
பாதி நிலை என்பதை ‘தூக்கத்தில் பாதி நிலையும் மரணத்தில் பாதி நிலையும் சேர்ந்த நிலை’ என்று விளக்குகிறார் ஸ்ரீசங்கரர். இதனை ‘எஞ்சுகின்ற முறை’யால் (பாரிசேஷ நியாயம்) தெரிந்து கொள்ளலாம்.
எஞ்சுகின்ற முறை என்றால் என்ன?
ஒரு கூட்டத்தில் ஐந்து பேர் இருக்கிறார்கள். அதில் ஒருவன் ராமன். அவர்களில் நான்கு பேரைக் கேட்டு, அவர்கள் ராமன் இல்லை என்று தெளிந்து விட்டால் ஐந்தாமவனைக் கேட்க வேண்டியதில்லை. ஐந்தாவதாக எஞ்சியிருப்பவன் ராமன் என்பது இயல்பாகவே விளங்கி விடும்; அதில் எந்தச் சந்தேகமும் இருக்காது. இதுவே ‘எஞ்சுகின்ற முறை’.
அது போல மூர்ச்சை என்பது, சாதாரணமாக நாம் அறிகின்ற மூன்று நிலைகளில் ஒன்றாக இருக்க இயலுமா என்று பார்க்க வேண்டும். அது நனவோ, கனவோ ஆளில்லா என்பது தெளிவு. விழிப்பு நிலையிலும் கனவிலும் பல்வேறு அறிவுகள் பெறப் படுகின்றன. ஆனால் மூர்ச்சையில் எந்த அறிவும் பெறப் படுவதில்லை. எனவே அதை விழிப்பு மற்றும் கனவு நிலைகளில் சேர்க்க இயலாது.
மூர்ச்சை என்பது தூக்கமும் அல்ல. உடம்பும் மனமும் ஓய்வெடுக்கின்ற ஓர் இயல்பான நிலை தூக்கம். ஆனால் ஏதாவது அடிபடுவது போல விபத்துக்களின் விளைவாக ஏற்படுவது மூர்ச்சை. நல்ல தூக்கம் ஆரோக்யத்திற்கு அடையாளம். மூர்ச்சையோ ஒரு நோய். எனவே மூர்ச்சை தூக்கமும் அல்ல.
உண்மை நெஞ்சில் ஆழமாய் பதிந்த துரோகத்தால் எதையும் எவரையும் நம்பும் மனநிலை மாறித்தான் போகும். எத்தனை எத்தனை வலிகள் அதையும் தாண்டிய வேதனைகள் அத்தனையும் மனதில் பொத்தி வைத்து சிரிப்பதும் ஒரு கொடிய வேதனைதான்.... அரவமின்றி அழுவது வழியும் கண்ணீரை யாருமறியா துடைப்பது எல்லாம் சில பல ஏமாற்றங்களை தாங்கி தாங்கியே இதயம் இரும்பாய் போவதும் வலிகளிலும் கொடியதே..... யாரையும் சீக்கிரமாக நம்பும் மனநிலை மாற்றப்பட்டால் வலிகளோ என்றும் பூச்சியம் தான் ஒரு போதும் எவரையும் எவ்வளவு நம்பிக்கைக்குரிய வராக இருந்த போதும் கண்மூடித்தனமாக நம்பி விடாதீர்கள்....அதன் வலி மரணம் வரையில் தொடரும்
மூர்ச்சையை மரணத்தில் சேர்க்க இயலாது. ஏனெனில் மரணத்தில் எல்லா இயக்கங்களும் நின்று விடுகின்றன; பிராணன் உடம்பை விட்டு பிரிந்து விடுகிறது. மூர்ச்சையிலோ பிராணன் இயங்குகிறது.
எவ்வளவு வலிகளும் , வேதனைகளும் , இருந்தாலும் சிரிப்பதைப் போல் இருப்பதை தவிர வேறு வழி இல்லை அதனை வெளியில் காட்டிக் கொள்ளவும் முடிவதில்லை..
தெரிந்த நான்கு நிலைகளிலும் மூர்ச்சையை சேர்க்க இயலாததால், அதனை ஒரு தனி நிலையாகக் கொள்ள வேண்டியிருக்கிறது. மூர்ச்சை நிலையில் அவன் எந்த அறிவையும் பெறுவதில்லை. எனவே இதனைத் தூக்கத்தைப் போன்ற நிலை எனலாம். முழுமையான தூக்க நிலை அல்லாததால் இது ‘பாதி தூக்க நிலை’ ஆகிறது. மூர்ச்சை நிலையில் சென்றவன், அவனது வினைப் பயன் எஞ்சியிருந்தால் மட்டுமே மீண்டும் விழிப்பு நிலைக்குத் திரும்புகிறான். இல்லாவிடில் அப்படியே மரணத்தைத் தழுவுகிறான். இவ்வாறு மூர்ச்சை நிலை மரணத்தின் வாசலாகத் திகழ்வதால் அதனைப் ‘பாதி மரண நிலை’ என்றும் கூறலாம். இவ்வாறு பாதி தூக்கமும் பாதி மரணமும் சேர்ந்து ‘பாதி நிலை’ என்ற ஒரு தனி நிலையாக மூர்ச்சையைக் கருதலாம்.
இங்கே மூர்ச்சை நிலை என்று குறிப்பிடப்படுவது தற்போது மருத்துவ சொல்லாடலான "கோமா ஸ்டேஜ்" என்பதைக் குறிக்குமா ஆம் சாதாரணமாக சிறிது நேர மயக்கம் முதலாக கோமா வரையிலே மூர்ச்சை என்ற சொல் பொருளாகும்!
#தனிமையில்_தான் இருக்கிறோம் !!
பசு பதியோடு இருக்கிறது !!
பதியின் தன்மை பல்வேறு பிம்பமாக பிரதிபலித்தாலும் !!
பதி ஒன்றே நம்மோடு இருக்கு என்ற மெய்ஞானம் பிறக்க,
ஜீவாத்மா பரமாத்மா சேர்க்கையில் தான் எப்போது என்ற தெளிவே தனிமை ..
ஒருவனை நீ ??
நல்லவன் என்று சொல்ல ?? அவனைவிட நீ நல்லவனாக இருக்க வேண்டும் ..
கெட்டவன் என்று சொல்ல ?? அவனைவிட நீ கெட்டவனாக இருக்க வேண்டும் ..
ஏன் என்றால் ..
உனக்கு மிகவும் நன்றாக தெரிந்த நல்லவனும் !! கெட்டவனும் ?? நீ தானே ..
மற்றவை எல்லாம் வெளியே தெரிவது போல இல்லை என்பதும் உனக்கே தெரியும் ..
அப்போது உனக்கு நன்றாக தெரிந்தவன் ஒருவன் இருக்கிறான் இந்த பிரபஞ்சத்தில் என்றால் அது நீ மட்டும் தானே ..
அப்போது
உன்னோடு ஒப்பிட்டு தானே நீ யாரையோ நல்லவன் !! கெட்டவன் ?? என்று சொல்கிறாய் ??
உன்னை நீயே நல்லவனா ?? கெட்டவனா ?? என்று தீர்க்கமான முடிவை உன்னால் உன்னிடமே எடுக்க முடியாத நிலையில் ..
நீ யாரையும் நல்லவன் ?? கெட்டவன் ?? என்று சொல்ல ?? நினைக்க ?? உனக்கே தகுதி எது ..
நீயே
உன் நல்லதை பாராட்டி மேன்படுத்தி கொள் !!
உன் கெட்டதை உணர்ந்து சரிபடுத்தி கொள் !!
உனக்கு அந்த தகுதியை இறைவன் கொடுத்து இருப்பதே உன்னை நீயே சரிபடுத்தி கொள்ள தான் ..
அதற்க்கு யாரையோ ?? எதையோ ?? சுட்டிக்காட்டி !! உன்னிடம் இருப்பதை நீயே உன்னிடம் மறைத்து ஏமாற்றிக்கொள்ள அல்லவே ..
வாழ்த்துகள் ..
உங்கள் மாற்றம் உங்களிடம் இருந்து தொடங்க துவங்கி உள்ளது !! வாழ்த்துகள் ..
அவனின்றி அணுவும் இல்லாத போது !!
நாம் நம்மாக இருக்க அவனோடு இருப்பது தானே தனிமை ..
தனிமையில் தான் இருக்கிறோம் !! அதை உணர்ந்தும் உணராதும் ??
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 303:
இரண்டு நிலைகள்:
_________5. இறைவனின் இரண்டு நிலைகள்______
உபய லிங்க அதிகரணம்
ஆன்மீக சாதனைகளின் ஒரு பகுதியாக நம்மைப் பற்றியும் இறைவனைப் பற்றியும் சாதனை அத்தியாயத்தின் இரண்டாம் பகுதி சிந்திக்கிறது என்று கண்டோம். இந்த இரண்டாம் பகுதியின் முதல் 4 அதிகரணங்களில் இதுவரை ஜீவாத்மா அல்லது மனிதனைப் பற்றிய கருத்துக்கள் ஆராயப்பட்டன. இந்த 5 ஆம் அதிகரணத்திலிருந்து 8 ஆம் அதிகரணம் வரை இறைவனைப் பற்றிய கருத்துக்கள் ஆராயப்படுகின்றன.
யாரையோ ?? எதையோ ??? வாழ்த்தவும் !! திட்டவும் !! குறைசொல்லவும் தயங்காத நாம் !!
அதை நமக்கே ஏன் சொல்ல தயங்கிறோம் ??
நீ நல்லா இருப்பே !!
இப்போ சிறப்பா இருக்கே !!
இன்னும் சிறப்பா முன்னேறுவாய் !! போன்று தன்னை தானே வாழ்த்தி கொள்ளவும் ..
உன் மீதே தவறு !!
உன்னை நீ தான் திருத்த முடியும் !!
ஏன் இப்படி யோசிக்கிறாய் ??
ஏன் உன்னை பார்க்காதே எங்கோ பார்த்து உன் குறையை நீ உன்னிடம் மறைக்கிறாய் ??
நீ முதலில் மாறு ??
ஏன் இப்படி சோம்பேறித்தனமாக இருக்கிறாய் ??
ஏன் முன்கோபியாக செயல்படுகிறாய் ?? போன்று தன்னை தானே திட்டி குறை சொல்லி !!
தன் குறையை தானே உணர்ந்து, தன்னை தானே சரிப்படுத்தி கொள்ளும் அத்தனை சாத்திய கூறுகளும் நம்மிடமே நமக்கு அருளப்பட்டு இருக்கு ..
அப்படியான எண்ணத்தின் பயனை அருள இறையே உடனனாய் கலந்திருந்தது, அதற்க்கானதை சாத்தியப்படுத்தவும் சத்தியதமாய் இருக்கு ..
நாம் தான்
யாரோ வாழ்த்தினால் ?? என்றும் ..
யாரோ திருந்தினால் ?? என்றும் ..
நமக்கு அருளப்பட்ட ஆற்றலை யாருக்கோ விரையம் செய்வதில் முனைப்பாய் இருக்கின்றோம் ..
அந்த முனைப்பை !! தன்முனைப்பாக நம்முள் நாமே திருப்ப ..
எல்லாம் ஆனந்தமே ..
தண்டினி வாராகி
அம்பிகையின் நால்வகைப் படைகளுக்கும் படைத்தலைவியாக இவள் விளங்குகிறாள்; இவள் ஆஷாட என்னும் ஆடி மாத நவராத்திரியில் வழிபடப்படுகிறாள்;தன் பக்தர்களின் எதிரிகளைத் தண்டித்து அடக்கும் சக்தி கொண்டவள்;எனவே தண்டினி எனப் பெயர் பெற்றவள்;இவள் எதிரிகளைத் தண்டிக்க பயன்படுத்தும் கருவியே தண்டம் ஆகும்;இவளுக்கு இன்னொரு பெயர் வார்த்தாளி!
சொப்பன வாராகி
கரிய நீல வண்ணத்திருமேனி உடையவள்; மூன்று கண்களும்,பன்றி முகமும் கொண்ட கன்னித்தாய்;சந்திரனைத் தலையில் சூடியிருப்பாள்; அழகிய குதிரை மீது அமர்ந்து பவனி வருவாள்;பிரபஞ்சம் எங்கும்! நல்ல அழகும்,அருளும்,வெற்றியும் உடைய இந்த சிறப்பான பெண் தெய்வத்தை அளவற்ற புண்ணியம் செய்தவர்கள் மட்டுமே வணங்கிட முடியும்;
சொப்பன வாராகி வழிபாட்டுமுறை மிகுந்த பாதுகாப்பானது; ஸூக் ரீசொப்பன வாராகி நேரில் வரமாட்டாள்;நம் சொப்பனத்தில் வந்து நம் சந்தேகங்களுக்குப் பதில் கூறுவாள்; எத்தனை முறை அழைத்தாலும் சலிக்காமல் வந்து பதிலளிப்பதில் இவளது தாய்மையை உணரலாம்; வாழ்க பைரவ அறமுடன்! வளர்க வராகி அருளுடன்!!!
சப்த கன்னிகள் ஏழு பேரில் ஐந்தாவது கன்னிதான் இந்த வராஹி
அம்மன். பஞ்சமி தாய் (வாழ்வின் பஞ்சங்களை துரத்துபவள்).
அம்பிகையிடம் இருந்து தோன்றிய நித்திய கன்னிகள் தான் சப்த
கன்னியர் ஆகும்.
சப்த கன்னியர் என்னும் பிராம்மி, மகேஸ்வரி, வைஷ்ணவி, கௌமாரி, வராகி, இந்திராணி மற்றும் சாமுண்டி. இவர்களில் பெரிதும் மாறுப்பட்டவள் இந்த வராகி. மனித உடலும், வராகி பன்றி முகமும் கொண்டவள். கோபத்தின் உச்சம் தொடுபவள்.
ஆனால் அன்பிலே, ஆதரவிலே மழைக்கு நிகரானவள். இவளது ரதம் கிரி சக்கர காட்டு பன்றிகள் இழுக்கும் ரதமாகும். இந்தியாவில் வராஹிஅம்மனுக்கு இரு இடங்களில் தான் ஆலயம் உள்ளது.
ஒன்று காசி மற்றொன்று தஞ்சாவூர் பெரியகோயிலில் உள்ளது. இங்குள்ள வராகி அம்மன் மிகவும் சிறப்பு வாய்ந்தவராக உள்ளார். இந்த வராகி அம்மன் என்பவள் அம்பாளின் போர்ப் படைத்தளபதி ஆவாள்.
ராஜராஜசோழன் எச்செயலைத் தொடங்கினாலும், வராகியை வழிபட்ட பின்னரே தொடங்குவார். இதனால் இந்த அம்மனை"ராஜராஜ சோழனின் வெற்றித்தெய்வம் என்று வர்ணிப்பர். தஞ்சைப் பெரியகோயில் கட்டுவதற்கு முன்பே, வராகி வழிபாடு இங்கிருந்ததாகக் கூறுவர்.
ராஜராஜசோழன் எச்செயலைத் தொடங்கினாலும், வராகியை வழிபட்ட பின்னரே தொடங்குவார். இதனால் இந்த அம்மனை"ராஜராஜ சோழனின் வெற்றித்தெய்வம் என்று வர்ணிப்பர். தஞ்சைப் பெரியகோயில் கட்டுவதற்கு முன்பே, வராகி வழிபாடு இங்கிருந்ததாகக் கூறுவர்.
மற்ற கோயிலில் எங்கும் இல்லாத ஒரு நடைமுறையும் தஞ்சைப்பெரியகோய சிலில் உண்டு. எந்த வழிபாட்டை தொடங்கினாலும், முதலில் விநாயகரை வணங்குவதே மரபு.
இங்கு சிவவழிபாட்டைத் தொடங்குபவர்கள் விநாயகருக்குப் பதிலாக வராகியம்மனை வழிபட்டே தொடங்குகிறார்கள. சோழர்களின் வெற்றிக்குரிய தெய்வம் துர்க்கை. இங்கு துர்க்கையின் தளபதியான வாராகிக்கு சன்னதி உள்ளது.
கோயிலில் நுழைந்ததும் இடதுபுறம் இவளது சன்னதி உள்ளது. இங்கு என்ன வேண்டிக் கொண்டாலும் உடனே நிறைவேறுகிறது. திருமணமாகாதவர்கள் இங்கு வேண்டிக் கொண்டால் திருமணவரம் உடனே கைகூடுகிறது.
குழந்தை பாக்கியம் இல்லாதவர்கள் மனமுருக பிரார்த்தனை செய்தால் குழந்தை பாக்கியம் கைகூடுகிறது. தவிர வழக்கு விவகாரங்கள், வியாபார சிக்கல்கள், கோர்ட் சம்பந்தமான பிரச்சினைகள் குறித்து இத்தலத்து அம்பிகையிடம் வேண்டிக்கொண்டால பிரச்சினைகள் தீர்கின்றன.
#பத்தும்பறந்துபோகும்
#என்றால்_என்ன?
#ஓம்_சரவணபவ" என்பதை மனதில் ஓதினால் பத்தும் பறந்து போகும்
"பசி வந்தால்"பத்தும் பறந்து போகும் என்பது நாம் எல்லோரும் அறிந்த ஒன்று.
#ஓம்_சரவணபவ என்று சொன்னாலும் கூட பத்தும் பறந்து விடும் என்பது இதுவரை நாம் அறியாத ஒன்று.
இதைப்பற்றி விரிவாக பார்ப்போமா?
திருப்புகழில் அருணகிரியார்
""ஆவியீர் ஐந்தை அபரத்தே வைத்தோதில்
ஆவி ஈரைந்தை அகற்றலாம்''
என்கிறார்.
""உலகமக்களே! ஆறெழுத்து மந்திரமான
#ஓம்_சரவணபவ என்பதை மனதில் ஓதினால் "ஆவி பத்தும்' பறந்து விடும் என்பது இதன் பொருள்.
அதென்ன "ஆவி பத்து!'
"ஆ' என்ற எழுத்துடன் பத்தைச் சேர்த்தால் "ஆபத்து'.
"வி'என்ற எழுத்துடன் பத்தை சேர்த்தால் "விபத்து'.
"ஆபத்து"உடலுக்கு வரும் கஷ்டத்தையும், "விபத்து"உயிருக்கு வரும் துயரையும் குறிக்கும்.
உடலுக்கு பசி, நோய் முதலிய துன்பங்களும், உயிருக்கு பிறப்பு, இறப்பு என்னும் துன்பங்களும் வருகிறது.
இதனால் தான் "#ஓம்_சரவணபவ சிந்தித்திருப்போருக்கு அபாயம் ஒருநாளும் இல்லை' என்றார் தமிழ்மூதாட்டி #ஔவையார்.
எனவே "#ஓம்_சரவணபவ என்பதை மனதில் ஓதிக்கொண்டேயிருப்போம்,உடலுக்கு வரும் கஷ்டத்தையும், உயிருக்கு வரும் துயரையும் தவிர்ப்போம்.
#ஓம்சரவணபவ #ஓம்சரவணபவ
இறைவன் உருவம் உடையவரா இல்லையா? குணங்கள் உடையவரா இல்லையா? இது பல்வேறு சாஸ்திரங்களிலும் எழுப்பப்படுகிற கேள்வி. அவர் இரண்டும் உடையவர் என்று இந்த அதிகரணம் பதில் அளிக்கிறது. இதில் 11 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
11. இறைவன் உருவம் மற்றும் அருவம் ஆகிய இரண்டு நிலைகளின் சங்கமமானவர்________
#ஆடிபெயர்வந்ததுஎப்படிதெரியுமா?#ஆடிஎன்பதுஒரு_தேவமங்கையின்
#பெயர்என்கிறதுபுராணம். #ஒரு_சமயம்
#பார்வதிதேவிஈசனைப்பிரிந்து_தவம்
#செய்யும்நிலைஏற்பட்டது.
சிவபெருமான் தனிமையில் இருப்பதை அறிந்த ஆடி என்னும் தேவகுல மங்கை பாம்பு உருவம் எடுத்து, கயிலையின் உள்ளே யாரும் அறியா வண்ணம் நுழைந்தாள்.
*#ஆடிமாதசிறப்புகள்
#ஓம்சக்திபராசத்தி! !!!!
ந ஸ்தானதோஅபி பரஸ்யோபயலிங்கம் ஸர்வத்ரஹி || 3:2.11 ||
பொருள்: உடம்பு, பூமி என்று பல்வேறு இடங்களுடன் தொடர்புடையவராக இருந்தாலும் அந்த இடங்களின் குற்றங்குறைகள் இறைவனைப் பற்றுவதில்லை. ஏனெனில் உயர்ந்த நிலை ஒன்றும் அவருக்கு உள்ளது. இவ்வாறு அவர் இரண்டு விதமான பண்புகளுடன் திகழ்கிறார் என்றே எல்லா சாஸ்திரங்களும் கூறுகின்றன.
கடவுள் இரண்டு விதமான பண்புகள் உடையவர் என்பதை பகவான் ஸ்ரீராமகிருஷ்ணரின் அனுபவ வார்த்தைகளில் கேட்போம். பகவான் ஸ்ரீராமகிருஷ்ணரின் திருவாய் மொழிகளைக் குறித்து வைத்த ம—(மகேந்திரநாத் குப்தர்) தமக்கும் ஸ்ரீராமகிருஷ்ணருக்கும் நடைபெற்ற உரையாடலைக் கீழ்வருமாறு எழுடுகிறார்:
ஸ்ரீ ராமகிருஷ்ணர் : ‘போகட்டும், உனக்கு எதில் நம்பிக்கை உருவத்திலா, அருவத்திலா?’
ம: தனக்குள் வியப்படைந்தவராக நினைக்கலானார்:
‘உருவத்தில் நம்பிக்கை இருந்தால் எப்படி அருவத்தில் நம்பிக்கை உண்டாக முடியும்? இறைவன் உருவம் அற்றவர் என்ற நம்பிக்கை இருக்கும் போது, அவர் உருவம் உடையவர் என்ற நம்பிக்கை பிறக்க முடியுமா? மாறுபட்ட இரண்டு நிலைகள் எப்படி ஒரே சமயத்தில் உண்மையாக இருக்க முடியும்? சாதாரமான பொருள் ஒன்றையே எடுத்துக் கொள்வோம்---பால்; பாலின் நிறம் வெண்மை, அது கறுப்பாக முடியுமா?
ம—(ஸ்ரீ ராமகிருஷ்ணரிடம்): ‘ஸ்வாமி அருவம் தான் எனக்குப் பிடித்திருக்கிறது’.
இதன் தொடர்ச்சியை அடுத்த பதிவில் காண்போம்
வேத அர்த்தம் சொல்பவனுக்கு தெரியாவிட்டாலும் உரிய தேவதைகளுக்குத் தெரியும்!
வேத சப்தத்தை உச்சாரணம் பண்ணுவது எப்படி தபஸோ அப்படியே கேட்பதும்.
வேதம் சொன்னால் புரியாது; புரியாத வேதத்தைக் கேட்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் வருவதே பெரிய ஏற்றம். வேத சப்தம் நம்மை கேட்கப் பண்ணுகிறது.
அதர்வண வேதம் சொல்கிறது -
இங்கிருந்து ஒருவர் கோவிலுக்குப் போய் பகவானைச் சேவிக்கிறார்.
பகவான் இவரைப் பார்த்தாரா என்று எப்படி தெரிந்து கொள்வது?
பகவான் இவரை அனுக்ரஹித்தானா என்பதற்கு வேதம் ஒரு அளவுகோல் சொல்கிறது.
ஓரிடத்தில் வேத பாராயணம் நடக்கிறது. வேத சப்தத்தைக்கேட்டு அங்கே போய் அவர் உட்கார்ந்து கண்ணை மூடிக்கொண்டு கேட்கிறார்.
வேதம் சொல்கிறது-
எப்போது வேதத்தைக் கேட்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் ஏற்பட்டு வேத பாராயணத்தைக் கேட்கிறாறோ அப்போது பகவான் அவரைப் பார்த்து விட்டான் என அர்த்தம்.
பகவான் பார்த்தான் என்பதற்கு அளவுகோல் எது?
வேதத்தைக் கேட்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் ஏற்படுதல். வேதத்தைக் கேட்க ஒருத்தருக்குப் பிடிக்கவில்லை என்றால் இன்னும் பகவானின் கடாக்ஷம் அவனுக்கு கிடைக்கவில்லை என்று அர்த்தம்.
பகவானிடத்தில் த்வேஷம் இருந்தால் கூட அவன் பொறுத்துக்கொள்வான்.
வேதத்தின் மீது த்வேஷம் இருந்தால் ஒத்துக் கொள்ள மாட்டான்.
நாம் வேதத்தைக் கெட்டியாகப் பிடித்துக் கொள்ள வேண்டும்.
ந்ருஸிம்ஹ அவதாரத்தின் முன்பு பகவான் சொன்னான் 'யதா வேதேஷூ' என்று எவன் வேதத்தை நிந்திக்கிறானோ அவன் சீக்கிரம் நாசத்தை அடைவான் என்றான்.
அர்த்தம் தெரியா விட்டாலும் வேதத்தைக் கேட்க வேண்டும். கேட்க வேண்டும் என்ற அபிப்பிராயம் நமக்கு வேண்டும்.
அர்த்தமே தெரியா விட்டாலும் பரவாயில்லை. இது எப்படி சரியாகும் என்று கேள்வி.
வேத மந்திரங்களுக்கு அர்த்தம் தெரியாமல்ஒருவர் ஹோமம் பண்ணுகிறார்.
அப்போது பலன் சித்திக்குமா என்றால் சித்திக்கும் என்கிறது வேதம். ப்ரம்மச்சாரி உபநயனத்தின் போது பிக்ஷாடணம் -பிச்சை எடுக்கக் கற்றுக் கொள்கிறான்.
அதற்கு அவனுக்குச் சொல்லிக் கொடுக்கப் படுகிறது. ஒவ்வொரு வீட்டின் முன்பும் 'பவதி பிஷாந்தேஹி' என்கிறான்.
இவனுக்கு சமஸ்கிருத பாடம் ஆரம்பிக்கவில்லை. ராம சப்தம் கூட தெரியாது. 'தாங்கள் பிச்சை இடுங்கள்' என்ற அர்த்தமும் தெரியாது.
ஆனால் அதை சொல்லக் கற்றுக் கொண்டுள்ளான். அவனுக்கு என்ன தெரியும்..?
'பவதீ பிஷாந்தேஹி'என்று கூக்குரலிட்டால் பாத்திரம் நிறையும். வீட்டுக் கதவைத் திறந்து வந்து அந்த வீட்டுப் பெண்மணி பாத்திரத்தில் அரிசியை இடுகிறாள். பாத்திரம் நிறைகிறது.
ப்ரம்மச்சாரி அர்த்தம் தெரியாமல் சொல்கிறான். ஆனாலும் பாத்திரம் எப்படி நிறைகிறது என்றால், இவனுக்குத் தெரியாமல் போனாலும் வீட்டில் உள்ளவர்களுக்குத் தெரியும்.அது போல், வேத மந்திரத்திற்கு நமக்கு அர்த்தம் தெரியாவிட்டாலும் தேவதைகளுக்குத் தெரியுமாதலினால் அவர்கள் ஓடி வந்து நாம் கொடுப்பதை ஸ்வீகரித்து நம்முடைய அபீஷ்டத்தை பூர்த்தி பண்ணுவார்கள்..
முக்கூர் லஷ்மி நரசிம்மாச்சார்யார் ஸ்வாமி.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 304:
உருவமா அருவமா?:
சென்ற பதிவின் தொடர்ச்சி.............
#செல்வங்கள் அனைத்தும் அளவில்லாமல் பெற்றிருந்த குபேரனுக்குத் தன்னிடம் இருந்த செல்வங்களைப் பற்றி ஒரே பெருமை. இந்தப் பிரபஞ்சத்தில் தன்னைப் போல் செல்வச் செழிப்புள்ளவர்கள் யாரும் இல்லை என்ற கர்வம் தலை தூக்கியது. தன்னிடம் இருக்கும் செல்வங்கள் அனைத்தையும் இறைவன் சிவபெருமானை அழைத்து வந்து காட்டி அதில் பெருமைப்பட்டுக் கொள்ள வேண்டும் என எண்ணினான் குபேரன்.#குபேரனது உள் நோக்கத்தைப் புரிந்துகொண்ட சிவபெருமான் என்னால் உடனடியாக அங்கு வர முடியாது. நீ வேண்டுமானால் என் மகன் கணபதியைத் தற்போது அழைத்துச் செல். அவனுக்கு விருந்தளித்துத் திருப்திபடுத்தி அனுப்பி வை. பின்னொரு நாளில் நானும் பார்வதியும் உன் இல்லத்திற்கு வந்து விருந்து சாப்பிடுகிறோம் என்றார்.
நாம் எப்போதும் நம்மிடம் இருக்கும் பொருள் மற்றும் அறிவு ஆகிய இரண்டையும் கொண்டு கர்வம் கொள்ளக் கூடாது. அவற்றைக் கொண்டு மற்றவர்களுக்கு நன்மை விளைவிக்க வேண்டும்..
#அருள்_வேண்டும் இறையோடு - உணர்வின் வழியே ஆடல் ...................
வாழ்வின் அர்த்தம் யாதென்று கேட்டேன் ..
வாழ்விப்பவனை அனுபவிப்பது என்றான் !!
அவனை எங்கே தேடுவது என்றேன் ??
வாழ்வதில் எல்லாம் அனுபவியென்றான் !!
வாழ்வதில் வாழாததும் இருக்குதே என்றேன் ??
#தொலையா_செல்வம் ?? குறித்த கேள்வியில் கல்வி தானே தொலைய செல்வம் என்ற உபகேள்வி ஓர் அன்பரிடம் இருந்து .. அதற்க்கு அறிவுறுத்தியவன் வழியே பதிலாக பதிவு ..
ஆம் கல்வியும் தான் !!
கற்றல் என்பது புத்தகம் கடந்த ஒன்று !!
புத்தகம் என்பது யாரோ அனுபவித்த அனுபவத்தின் வெளிப்பாடு !!
அதன் வழியே நம் இப்படியும் அனுபவத்தை பெறலாம் என்று வழிகாட்டும் !!
ஆனால்
அதை அப்படியே ஏற்க முடியாது !!
ஒவ்வொரு ஆன்மாவின் அனுபவமும் தனித்துவமானது !!
அதன் படி உங்களுக்கான அனுபவ கற்றலும் தனித்துவமானது தான் !!
யாரோ சொல்வதை அப்படியே ஏற்றுக்கொண்டால் ?? உங்களுக்கு அறிவு இருந்து என்ன பலன் !!
இன்னும் தொலைய செல்வம் நிறைய இருக்கு அதில் ஏக்கம் !! எதிர்பார்ப்பு !! நிறைவை அனுபவிக்காது போன்ற வற்றை அனுபவித்த வரை சுமந்து !!
அடுத்த பிறவி பெற்று !!
அதில் விட்ட இடத்தில இருந்து சுமந்து வந்த செல்வத்தை படியாக வைத்து பயணிப்பதும் கூட தொலைய செல்வம் தான் !!
சிலர் பிறவி ஞானியாக இருப்பது கூட அதனால் தான் ..
ஆனால் இப்படி தொலையா செல்வத்தையும் இதைவிட பெற ஏதுமில்லை என்ற நிறைவை அனுபவிக்கும் ஆன்மாவே பரிபூரணத்துவம் அடைந்து ஆன்ம விடுதலை பெறுகிறது !!
சிவபுராணத்தில் கூட !!
புல்லில் தொடங்கி ஏதோவொரு நிறைவை வேண்டி பூடாகி
அதிலும்
நிறைவை அடையாது அடுத்த நிலைக்கு பயணிக்கிறது ஆன்ம பயணம் ..
- ஸ்ரீஅன்னை
ஆனால் அந்த பயணத்தின் முந்தைய பிறவியின் அனுபவமும் !! தேடலும் !! கூட அடுத்த பிறவிக்கான தொலைய செல்வம் தான் ..
இன்னும் இந்த பதிலை இப்படியே ஏற்கவேண்டிய அவசியம் இல்லை ..
இன்னும் இதைப்பற்றி ஆழ்ந்து உங்களுக்கு ஏற்றவாறு அறிந்துணர்ந்து கொள்ள ..
திருசோற்றுதுறை என்னும் தலத்தில் ..
தொலையசெல்வர் என்ற நாமம் கொண்ட இறைவன் இருக்கிறார் !! அங்கே சென்று ஆத்மார்த்தமாக உணர்வாடி பாருங்கள் !! உங்களுக்கும் விடை கிடைக்கும் ..
இவன் அங்கே சென்று தரிசித்த போது அந்த பெயரை கேட்டவுடன் இவனுள் அவனால் ஓர் ஈர்ப்பு !! அதை பெயரை குறித்தே சிந்தனை !! அந்த பதிலே இப்போது நீங்கள் காணும் இப்பதிவும் கூட ..
அதுவும் தான் வாழ்கிறதே என்றான் !!
அப்படியே இருக்கிறதே அசைவில்லை !! உயிர்ப்பில்லையே !! என்றேன் ..
அது அசைவத்தோடு இருக்கிறது !! உயிர்ப்போடு தொடர்பில் தானே உள்ளது என்றான் ..
அப்படியுமா இருக்கும் என்றேன் ..
உன்னோடு அசைவதில் அசையாததும் !! உயிர்ப்பு இல்லாததும் ( நெகம், முடி ) !! இருக்கிறது தானே என்றான் !!
ஆம் என்றான் !!
அப்படியே என்னோடு என்னால் அசைவதும் !! உயிர்ப்பில்லாததும் !! அப்படியே என்றான் ..
வாழ்விப்பவனோடு !! வாழ்விப்பனால் !! வாழ்ந்துகொண்டு !! வாழ்வதில் பயன் என்று கேட்க கூட வாழ்வதால் தானே முடிகிறது !! வாழ்வை அனுபவி வாழ்விப்பவனை தான் அனுபவிக்கிறாய் என்று தெளி என்றான் ..
ஸ்ரீராமகிருஷ்ணர்: ‘அது நல்லது. ஒன்றில் நம்பிக்கை இருந்தால் போதும். உனக்கு அருவத்தில் நம்பிக்கை. அது நல்லது. ஆனால் அது ஒன்றுதான் உண்மை, மற்றவை பொய் என்ற எண்ணத்திற்கு இடம் கொடுக்காதே. அருவமும் உண்மை, அது போல உருவமும் உண்மை; இதை நினைவில் வைத்திரு. ஆனால் உனக்கு எதில் நம்பிக்கையோ அதைப் பிடித்துக் கொள்.
இறைவனுக்கு அருவம், உருவம் ஆகிய இரண்டு நிலைகளும் உண்மை என்பதைத் திரும்பத் திரும்ப கேட்ட ம—ஆச்சரியம் அடைந்தார். இந்த விஷயம் அவர் படித்த எட்டுக் கல்வியில் இல்லையே?
இறைவன் உருவம் உடையவர் அல்லது உருவம் அற்றவர் என்று ஒன்றைப் பற்றிக் கொண்டு அதுதான் உண்மை என்று சாதிப்பவர்கள் உண்மையை உணராதவர்கள் என்று ஸ்ரீராமகிருஷ்ணர் குறிப்பிடுகிறார்:
இறைக்காட்சி பெற்ற பிறகுதான் இறைவனைப் பற்றி சரியாகப் பேச முடியும். அப்படி இறைக் காட்சி பெற்றவனுக்கு இறைவன் உருவம் உடையவர், அதே வேளையில் உருவம் அற்றவர் என்பது தெரியும். அவர் இன்னும் என்னென்னவாகவோ உள்ளார். அவற்றைப் பற்றி கூறுவது சாத்தியம் அல்ல.
‘ ஒரு நாள் குருடர்கள் சிலர் ஒரு யானையின் அருகில் செல்ல நேர்ந்தது. ஒருவன் அவர்களிடம், “இந்த மிருகத்தின் பெயர் யானை” என்று தெரிவித்தான். “யானை எப்படி இருக்கும்?” என்று கேட்ட குருடர்கள் யானையின் உடலைத் தொட்டுப் பார்க்கத் தொடங்கினார்கள். அவர்களில் ஒருவன், “யானை ஒரு தூணைப் போல இருக்கிறது” என்றான். அவன் யானையின் காலை மட்டும் தொட்டவன். இன்னொருவன் “யானை முறம் போன்றது” என்று சொன்னான். அவன் அதன் காதில் கை வைத்துப் பார்த்தான். இது போல துதிக்கையையோ வயிறையோ தொட்டுப் பார்த்தவர்கள் தாங்கள் அறிந்த படியே தெரிவித்தார்கள். அது போல், இறைவனை யார் எவ்வளவு கண்டிருக்கிறாரோ, அதற்கேற்ப இறைவன் இப்படிப்பட்டவர், வேறு எப்படிப் பட்டவராகவும் இருக்க முடியாடு என்று எண்ணி விடுகிறார்கள்.
‘வெளியே சென்று திரும்பிய ஒருவன் “மரத்தடியில் அழகான செந்நிற பிராணியைக் கண்டேன்” என்று சொன்னான். மற்றொருவனோ “நான் உனக்கு முன்பே அந்த மரத்தடிக்கு சென்றேன் அது சிவப்பு நிறத்திலா இருக்கிறது! அது பச்சை நிறத்தில் இருந்ததை என் கண்களால் கண்டேன்!” என்று தெரிவித்தான். மற்றொருவன், “உங்களுக்கெல்லாம் முன்னதாகவே நான் அங்கு சென்று வந்தேன். அந்தப் பிராணியை நானும் பார்த்தேன். அது சிவப்பாகவும் இல்லை பச்சையாகவும் இல்லை; நீலநிறமாக இருந்ததை என் கண்களால் கண்டேன்” என்று கூறினான். மேலும் அங்கிருந்த இருவர், “அது மஞ்சள் நிறத்தில் இருந்தது” என்றும் “சாம்பல் நிறத்தில் இருந்தது” என்றும் கூறினார்கள். இது போலவே பல நிறங்கள். இறுதியில் சச்சரவு எழுந்தது. “நான் கண்டதுதான் சரியானது” என்று ஒவ்வொருவருமே நினைத்தார்கள். அவர்களுடைய சண்டையைக் கவனித்துக் கொண்டிருந்த ஒருவன் அவர்களிடம், “விஷயம் என்ன?” என்று கேட்டான். அவர்கள் கூறிய விபரங்களைக் கேட்டு விட்டு, “நான் அந்த மரத்தடியிலேயே வசித்து வருகிறேன். அந்தப் பிராணி எதுவென்று எனக்குப் புரிகிறது. நீங்கள் ஒவ்வொருவரும் என்னென்ன சொன்னீர்களோ அவை யாவுமே உண்மைதான். அது ஒரு பச்சோந்தி. ஒரு சமயம் பச்சையாக இருக்கும், மற்றொரு சமயம் நீலமாக இருக்கும். பல்வேறு நிறங்களுடன் அது இருக்கும். சில வேளைகளில் எந்த நிறமும் இல்லாமல் நிர்க்குணமாக இருந்ததையும் நான் பார்த்திருக்கிறேன்” என்று விளக்கினான்.
‘எனவே, இறைவன் உருவம் உடையவர் மட்டுமே என்று சொல்வதில் என்ன பயன்? அவர் ஸ்ரீகிருஷ்ணரைப் போல் மனிதனாக வருகிறார் என்பதும் உண்மை. பல உருவங்களில் பக்தர்களுக்கு காட்சி தருகிறார் என்பதும் உண்மை. அதே வேளையில் அவர் உருவமற்றவர், அகண்ட சச்சிதானந்தம் என்பதும் உண்மை. வேதங்கள் அவரை, உருவமுள்ளவர், உருவமற்றவர் என்ற இரண்டு நிலைகளிலும் கூறுகின்றன; குணங்கள் உடையவராகவும் குணங்கள் அற்றவராகவும் பேசுகின்றன.
நித்தியத்தை முழுமையாக புரிந்து கொண்ட நபர்கள்,இறைவனின் சொரூபத்தில் நிலை பெற்றவர்கள்,பௌதீக உலகத்தில் இருக்கக்கூடிய காமம்,மோகம்,ஆணவம்,
அகங்காரம் ஆசைகள் என யாவற்றையும் முழுமையாக அழித்தவர்கள் இன்பம், துன்பம் என்னும் இருளை ஒழித்து எந்த சூழ்நிலை ஏற்பட்டாலும் அதில் மயக்கம் அடையாமல் இருப்பார்கள்.
பரம புருஷனிடம் எவ்விதத்தில் சரணடைய வேண்டும் என்பதை அறிந்து அந்த நித்திய நிலையில் இருக்கக்கூடிய பரமபதம் என்னும் நாராயணனின் ராஜ்ஜியத்தை அடைவது எப்படி என்பது அவர்களுக்கு சுலபமாக தெரிந்து விடும்:
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 305:
கடலைப் போன்றது:
(சென்ற பதிவின் தொடர்ச்சி)
‘எப்படி தெரியுமா? சச்சிதானந்தம் எல்லையற்ற கடலை போன்றது. குளிர்ச்சியின் காரணமாகக் கடல் நீர் பனிக் கட்டியாக் உறைகிறது. பல உருவங்களோடு பனிக்கட்டிகள் கடலில் மிதக்கின்றன. அது போல், பக்தி என்னும் குளிர்ச்சியின் காரணமாக சச்சிதானந்தக் கடலில் உருவக் கடவுள் தோன்றுகிறார். பக்தர்களின் பொருட்டே இறைவன் உருவம் தாங்குகிறார். ஞான சூரியன் உதிக்கும் போது பனிக் கட்டி உருகி மீண்டும் தண்ணீராகி விடுகிறது. மேலும் கீழும் எங்கும் ஒரே தண்ணீர் மயம்.
‘ஆகவேதான், “பிரபோ, நீர் உருவமுடையவர், நீரே உருவம் இல்லாதவர், மனித வடிவம் தரித்து, எங்கள் முன் நீரே நடமாடுகிறீர். ஆனால் வேதம் உம்மை வாக்கிற்கும் மனத்திற்கும் அப்பாற்பட்டவர் என்கிறது” என்பதாக ஸ்ரீமத் பாகவதத்தில் ஒரு துதி இருக்கிறது.
‘ஆனால் சில பக்தர்களுக்கு இறைவன் எப்போதுமே உருவம் கொண்டவராக இருக்கிறாரே என்று கேட்கலாம். சில இடங்களில் பனிக் கட்டி உருகுவதே இல்லை. அங்கே படிகம் போல் எப்போதும் பனிக் கட்டி இருக்கும்.;……..
‘கடவுள் உருவம் உடையவர், உருவம் இல்லாதவரும் ஆவார். அது மட்டுமல்ல அவர் உருவம், அருவம் இரண்டையும் கடந்தவர் ஆவார். அவர் இப்படிப்பட்டவர்தான் என்று யாராலும் கூற இயலாது. ‘
மேலும் ஸ்ரீராமகிருஷ்ணர் கூறுகிறார்:
‘நல்லது அருவமும் உண்மை, உருவமும் உண்மை; நீங்கள் என்ன நினைக்கிறீர்கள்?’
ஆசாரியர்: ‘அருவம் மின்சாரத்தைப் போன்றது. காண முடியாது, ஆனால் உணர முடியும்.’
ஸ்ரீ ராமகிருஷ்ணர்: ‘ஆம் இரண்டும் உண்மைதான். உருவம், அருவம் இரண்டும் உண்மை. அருவத்தை மட்டும் ஏற்றுக் கொள்வது எதைப் போன்றது தெரியுமா? எழு துளையுள்ள ஒரு புல்லாங்குழல் இருந்தும் ஒருவன் அதைக் கொண்டு ஒரே சுருதியை வாசிப்பது போன்றது. மற்றொருவனோ, அதில் எத்தனையெத்தனையோ ராகங்களை எழுப்புகிறான். அது போல் உருவக் கடவுளை வழிபடுவோர் சாந்தம், தாஸ்யம், சக்யம், வாத்சல்யம், மதுரம் என்று எவ்வளவோ பாவனைகளில் அனுபவிக்கின்றனர்!,,,,,,,,,
‘மன வாக்கிற்கு எட்டாதது பிரம்மம். ஞான சூரியனின் சூட்டினால் பனிக்கட்டிகள் உருகி விடுகின்றன. பிரம்ம ஞானத்திற்குப் பிறகு, நிர்விகல்ப சமாதிக்கு பிறகு மீண்டும் அதே அனுபவம்; மன வாக்கிற்கு எட்டாத எல்லையற்ற உருவமற்ற பிரம்ம அனுபவம்.
‘பிரம்மத்தின் இயல்பை வார்த்தைகளால் சொல்ல இயலாது. வாய் மௌனமாகி விடும். எல்லையற்ற ஒன்றை வார்த்தைகளில் கூறி புரிய வைக்க யாரால் முடியும்? பறவை எவ்வளவுதான் உயரத்தில் பறந்தாலும் அதற்கும் மேல் இடங்கள் உள்ளன, நீங்கள் என்ன நினைக்கிறீர்கள்?’
இதையே இங்கு வேதாந்தத்தின் அடிப்படைக் கருத்தாக ஸ்ரீபாதராயணரும் தெரிவிக்கிறார். இறைவன் உருவம் உடையவர், குணங்கள் உடையவர்; அதே வேளையில் உருவம் அற்றவர், குணங்கள் அற்றவர்.
இவ்வாறு இரண்டு விதமான பண்புகளையும் கொண்ட இறைவன் மனித உடம்பினுள் அந்தர்யாமியாக, அதாவது, மனிதனை வழிநடத்துபவராக திகழ்கிறார். அது போலவே பூமியாக, வானமாக, காற்றாக, மழையாகவும் திகழ்கிறார். இந்தத் தொடர்புகளால் அவர் பாதிக்கபப்டுவாரா?
பாதிக்கப்பட மாட்டார் என்று இங்கே ஸ்ரீபாதராயணர் கூறுகிறார். இதையே கீதை (5:15), ‘எங்கும் நிறைந்தவரான இறைவன் யாருடைய பாவத்தையோ புண்ணியத்தையோ ஏற்றுக் கொள்வதில்லை. ‘ என்று கூறுகிறது. ஏனெனில் உருவமற்ற, குணங்களற்ற உயர்ந்த நிலை ஒன்றும் அவருக்கு உள்ளது. என்று இதனை விளக்குகிறார் ஸ்ரீபாதாராயணர். அந்த நிலையில் அவரை எதுவும் பற்றுவதில்லை.
இதனை மிகத் தெளிவாக கீதை (9:4.5) விளக்குகிறது: ‘வெளிப்பட்டுத் தோன்றாத என்னால் இந்த உலகம் அனைத்தும் வியாபிக்கப்பட்டுள்ளது. எல்லா உயிர்களும் என்னிடம் இருக்கின்றன; நானோ அவற்றில் இல்லை. உயிரினங்கள் என்னில் இல்லை. என் தெய்வீக ஆற்றலைப் பார்----உயிரினங்களை நானே படைக்கிறேன், நானே தாங்குகிறேன்; ஆனால் நான் அவற்றில் இல்லை. ‘
குடும்ப பற்று..
பிரஹலாத மஹாராஜா மிக குடும்ப பற்றுதல் உடையவனை பட்டுபூச்சியுடன் ஒப்பிடுகிறார் ்பட்டு பூச்சி தன் உமிழ்நீரில் மூலம் தன்னை தானே சுற்றி சுற்றி கூட்டை கட்டிக் கொண்டு வெளிவரமுடியாதபடி சிறைபட்டுக் கொள்ளும் .
அதுபோல இல்லறத்தானின் நெ௫க்கம் கவர்ச்சி மிக அதிகமாகி இல்லறத்தில் பல துயரங்கள் உள்ள போதும் உடைத்து எறிய முடியாமல்.. நாவிற்கினிய உணவும் உடலுறவும் முக்கியமென க௫தி பல துயரங்கள் மத்தியிலும் அவனால் அதை விட்டோழிக்க முடியவில்லை .தனது குறுகிய ஆயுலை மனதில் கொண்டு கூட அவன் தன்னை பற்றி உணர்வதற்கும் உண்மையான ஆன்மீகத்தை பற்றி உணர்வதற்கும் உரித்தான வாழ்வை வீணடிக்கிறான் .
#எது_எனது என்று ஏங்காதே !!??
நம் ஆவி நம்மை விட்டு போகாது இருக்க..
எத்தனையோ தன் ஆவியை கொடுத்து கொண்டே இருக்கு..
நம் ஆவியும் அங்கணமே பரிமாறவே தக்கவும் வைக்க பட்டு இருக்கு..
சுழற்சியின் சூச்சமம் அங்கணமே...
ஒரு உடல் தன் ஆத்மா வை சுமக்க அதன் விதியே தான் முடிவுகள் எடுக்கும் அதுபோல்தான் இறைவன் எத்தனையோ உயிர்களுக்கு உயிர் தந்த தலைவனுக்கு தன் உயிர் பிரியும் தருவாய் வரும்போது தனக்கே அறியாத சூட்சுமத்தை உடலுக்குள் கொண்டு வந்து வைத்தார் அதுதான் ஞானம் ஞானம் பெறும் நேரம் இந்த கர்ம உடலை விட்டு உயிர் நீங்கும் அப்போது நம் ஆத்மா தூய்மை அடையும் நல்வழி தேடி நாடும் இறந்த உடலுக்கு தலைமேட்டில் மேல் ஒரு விளக்கு ஏத்தி வைப்பார்கள் ஒரு தேங்காவை இரண்டு மூடிகளாக உடைத்து வைப்பார்கள் இந்த சம்பிரதாயம் ஒவ்வொரு உடலுக்கும் நடக்கும் ஏனென்றால் ஒரு ஆத்மா உடலை விட்டுப் பிரியும் பொழுது மிகவும் துடித்து தன் பற்றிலிருந்து நீங்கும் அப்போதுதான் அன்யானம் என்கின்ற திரை அகன்று ஞானம் எனும் திரை திறக்கப்படும் அதுதான் ஒரு தூய ஆத்மாவின் நல்வழியாகும் இந்த வலியை கடக்க மிகவும் சோதனை இருக்கும் ஆனால் அதில் ஒரு நன்மை நடக்கும் அதுவே சிவம் சிவமே சவம் நமச்சிவாய வாழ்க சிவசிவ அப்பா உங்கள் சிவா தொண்டு உங்கள் சிவ வாழ்க்கை உங்கள் சிவம் எனும் கவிதை நூல் எம்மை ஆர் கொண்டது ஆஹா எத்தனை சூட்சுமங்கள் அந்த வார்த்தைக்குள் அடங்கியுள்ளது மிகவும் மகிழ்ச்சி அடைகிறேன் உங்கள் கைப்பிடித்து நடக்கும் செல்ல பிள்ளையாக வருகிறேன் அழைத்துச் செல்லும்
இப்போது
நீ உனதாக !!
உன் சுயசிந்தையோடு !!
உன் இஷ்டப்படி செயல்படும் உடல் !!
எதையும் எப்படியும் தடையின்றி சிந்திக்கும் சுதந்திரமும் கொண்டு இருப்பதால் தானே ..
அடியேன் சிவகவி நாம் நாம் இதுதான் இவ்வளவு தான் என்ற எல்லை உடைபடும் பொது என்ன நடக்கும் என்பதின் யூகத்தை வெளிபடுத்துகிறாய் !! நீ நீயாக உனக்கான சகலவசதியோடு வாழ்வதில் பூரணமாய் அனுபவித்து வாழு !! நடக்கும்போது நடப்பவைகளை பார்க்கலாம் !! அப்படி தான் நடக்கும் என்று உன் என்னத்தை இறையிடம் பதிய அங்கனமே நடக்கும் !! அப்படி வந்து தான் இங்கே இருக்கோம் !! அப்படி இருந்தும் இருப்பதை !! நடப்பதை அனுபவிக்காதே !! நடக்கும் என்ற கற்பனையில் வருங்காலம் சென்று நிகழ்காலத்தில் வாழாது போனால் !! மீண்டும் விட்டதை வாழ வரவேண்டி இருக்கும் !! வாழு அனுபவித்து வாழு !! பூரணத்துவம் பெறு நிறைவை அனுபவி !! அதுவே மீண்டும் வார வழி ஆகும் ..
எது எனது என்று ஏங்குகிறாய் ..
நீ உனது என்று ஏங்காதே பெற்று !! ஏகபோகமாய் அனுபவித்து கொண்டு இருக்கிறாய் தானே ..
இந்த அடிப்படையான தகுதி உனக்கு சாத்தியமாகி இருப்பதால் தானே, உன்னோடு இருப்பது " எது எனது ?? " என்ற அடிப்படை கடந்து சிந்திக்கிறாய் ..
இந்த அடிப்படை உனக்கு இல்லையென்றால் எதை பெற்றுத்தான் என்ன செய்ய முடியும் ..
வாழ்வில் நிறைவை !! ஆத்மதிருப்தியை !! அடைய வேண்டுமோ ??
முதலில் குறை காண்பதை விடுங்கள் !!
அது இது சரியில்லை என்று விமர்சிப்பதை தவிருங்கள் !!
எதிலும் எப்போதும் நிறைவை உணருங்கள் !!
நீங்களே உங்களுக்கு எப்படி புறம்பாக இருந்து ?? உங்கள் நிறைவை ஆத்மதிருப்தியை ஏன் கெடுத்து கொள்கிறீர்கள் என்று சிந்தியுங்கள் !!
நீங்கள் விரும்பியதை கடந்து ஏதும் உங்கள் வாழ்வில் அனுபவிப்பது இல்லை என்பதே நிதர்சனம் !!
நீங்கள் எதை செய்தாலும் ?? நீங்கள் அது நடக்குமா ?? தவறாக போகுமா ?? என்று சிந்தித்து செய்ய தொடங்க ..
அது என்ன தான் நிறைவாக நடந்தாலும் !! அதில் உங்களுக்கு நிறைவே ஏற்படாது ..
காரணம் எது எப்படி என்று முன்னமே எண்ணமாய் பிரபஞ்சத்திற்க்கு அறிவித்துவிட்டு !!
அப்படி நடத்தால் ?? என்ற கண்ணோட்டம் கொண்டு அணுகுவதால் !! அப்படியே அது பிரதிபலிக்கிறது !!
அது / இது குறை என்று கூறிக்கொண்டே திரிய ??
உங்களின் விருப்பம் குறையை தேட !! அது நிறைவேற்றப்பட்டு குறையே காண்கிறிர்கள் !!
அந்த குறை பிறரை பற்றி இருந்தாலும் !! விருப்பம் உங்களுடையது தானே ..
இங்கே எல்லாம் சரியாக்கப்பட வந்து சரியாகிக்கொண்டு இருப்பது தான் !!
மிக சரியான இறைவனின் இயக்கத்தில் !!
இதில்
உங்களின் அறியாமைதான் தவறு !! சரியில்லை !! அவ்வளவுதான் !! போன்ற எண்ணம் எல்லாம் ..
ஆனால்
எதிலும் நிறைவு இருக்கிறது !! நம் அறிவுக்கு புலப்படாத சரியும் இருக்கத்தான் செய்கிறது ..
அதை உணருங்கள் !! அனுபவியுங்கள் !! வெளிபடுத்துங்கள் !!
உங்கள் வாழ்வுக்கு காரணம் உங்களின் விருப்பம் தான் !!
அது
எதை குறித்த சிந்தனையாக இருந்தாலும் அதை வெளிபடுத்துவது நீங்கள் தான் ..
ஆதலால்
அதுவே உங்கள் வாழ்வில் பிரதிபலிக்கிறது ...
நீங்கள் சந்தோஷத்தை விரும்பவில்லை !! சந்தோசமாக இருக்கவும் விரும்பாத காரணத்தால் சந்தோசமாக இல்லை !!
வருத்தப்பட விரும்பியதன் வெளிபாடு வருத்த படுகிறீர்கள் ..
எண்ணியவாறு அருளும் தெய்வத்தின் அருள் உங்களுக்கு பரிபூரணமாக இருக்கிறது !!
அதை எப்படி பயன்படுத்துகிறீர்கள் என்பது ??
நீங்கள் மட்டுமே அறிந்த சூட்சமம் தானே ..
வேறு யாரும் உனக்கு கொடுக்கவே முடியாத அடிப்படையை உனக்கு கொடுத்து இருக்கும் இறையை உணரு ..
அந்த இறையே ..
இது உனது என்ற எல்லையில் உன்னை சிக்கவிடாது !!
ஏதும் உனதே என்ற எல்லையற்ற தன்மையுள் உன்னை பயணிக்க திருவருள் புரிந்து இருக்கு ..
இதில்
அது ?? இது ?? எனது என்று தான் அனுபவிக்க முடியுமா ?? என்று கூட தெரியாததை தனது என்ற கற்பனையில் வாழ்ந்து கொண்டு இருக்கும் உயிர்களை கடந்து ..
உன் மீது பெருங்கருணை கொண்ட இறை !!
இப்போது நீ அனுபவிப்பது !! இப்போதைக்கு உனது !! என்று அனுபவிப்பதில் உரிமை பாராட்டி !! அதனோடு சிறைபட்டுக்கொண்டு சிக்க விடாது !! பயணிக்க வைத்துக்கொண்டே இருக்கிறது ..
எல்லாம் சரி !! எது எனது ??
எதையும் !! எப்போதும் !! எதனுள்ளும் கலந்திருப்பதே !! உன்னுள்ளே என்றும் கலந்திருக்கு !! அதே இறை ..
உன்னை விட்டு என்றும் நீங்கவே முடியாதவண்ணம் உன்னோடு என்றும் பின்னிப்பிணைந்து இருக்கும் இறையாகிய பேராற்றல் மட்டுமே உனது !!
அந்த இரையாற்றலோடு உன்னைபோலவே பின்னிப்பிணைந்து இருக்கும் அனைத்தும் உன்னோடு இறையால் பிணைக்கப்பட்டே இருக்கு !!
உன்னை உடையதை உணர !!
உன்னை உடையதே எதையும் தன்னுள் உடையதாக இருக்க !!
உன்னை உடையதே !! உன்னுடையது ..
எது எனது ?? என்றால் ..
எதுவும் ஆகிய இறையே உனது ...
உன்னுடையது என்று சிறுமையில் சிக்காது ..
உன்னை உடையது என்று பெருமையை போற்று, விடுதலையும் !! ஆன்ம சுதந்திரமும் சித்திக்கும் சூட்சமம் அதுவே ..
எது எனது ?? என்ற ஆதங்கத்தில் உள்ள உறவின் எண்ணத்தின் தாக்கமே !! அவனருளால் இப்பதிவு ...
ஒ௫வர் கி௫ஷ்ண௫க்கு மகனாகவோ சேவகனாகவோ நண்பனாகவோ பெற்றோரோ அல்லது மனைவி காதலியாக உறவுமுறையில் பக்தி செய்யலாம் .இந்த உறவுமுறைகள் அனைத்தும் இந்த பூஉலகில் திரிபடைந்து உள்ளது ்கி௫ஷ்ண பக்தி தளத்திற்கு வந்தவுடன் கி௫ஷ்ண௫டனான உறவு புதிப்பிக்கப்படுகிறது .
கி௫ஷ்ண உணர்வை முழுமையாக பெற்றவன் இது மனிதன் இது மி௫கம் இதுநாய் இது பூனை இது புழு என்றெல்லாம் எண்ணுவதில்லை .அவன் ஒவ்வொ௫ உயிர்வாழியையும் கி௫ஷ்ணரின் அனு அங்கமாக அம்சமாகவே காண்கிறான் ்இது பகவத் கீதையிலும் விளக்கப்பட்டு உள்ளது .
நகர இயலாத மரம் செடி கொடி தொடங்கி மிக உயர்ந்த இடத்தில் உள்ள பிரம்மாவரை அனைத்து உயிர்வாழியிலும் பரம பு௫ச பகவான் கோவிந்தன் தனது பரமாத்மா ௹பத்தின் மூலமாக பரவி உள்ளார் என்பதை தெளிவாக விளக்குகிறார் பிரஹலாதமஹா
..
மேலானதும் கீழானதுமான இரண்டு பண்புகள் இறைவனுக்கு உள்ளன, இரண்டுமே உண்மை.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 306:
சேர்த்தே கூறுகின்றன:
நம்பிக்கை துரோகம் என்பதும் கொலைக்கு சமமே.பொதுவாக கொலை என்பது உடல் சம்மந்தப்பட்டது.ஆனால் நம்பிக்கை துரோகம் மனது சம்மந்தப்பட்டது.உடலுக்கு ஏற்படுத்தும் மரணத்தை விட மனதுக்கு ஏற்படுத்தும் மரணம் மிக கொடூரமானது.
இதனால் ஏற்படும் கர்ம பலன் தலைமுறை தலைமுறையாக தாக்கும்.
திடீரென கிடைக்கும் அன்பானது நிலையான தன்மை கொண்டதாக இருக்காது.காரியம் முடிந்ததும் நம்மை விட்டு விலகி விடும்.இது போன்ற பொய்யான அன்பை நம்பி நாம் மேற்கொள்ளும் பயணமானது அபாயம் மிக்கதாக இருக்கும்.
நம்பிக்கை துரோகம் என்பது நாம் நம்பாத ஒருவரிடம் இருந்து வர வாய்ப்பு இல்லை.
நமக்கு திடீரென கிடைத்த அன்பை செலுத்திய நபரிடம் இருந்தே வர வாய்ப்பு அதிகம்
பொழுதுபோக்கிற்காக தரம் கெட்டவர்களிடம் பழகி ஒருபோதும் உங்களின் சுயமதிப்பை இழக்காதீர்கள்.
ஏனெனில் இறைவனால் நமக்கு அளிக்கப்பட்ட பொறுப்புகளும், கடமைகளும் மிக அதிகம் உண்டு.
சுயமரியாதையை இழந்து தான் ஒரு உறவோ,நட்போ நம்மோடு இருக்க வேண்டும் என்றால் அப்படிப்பட்ட எந்த வித உறவும்,நட்பும் தேவை இல்லை.
இறைவனை அவமதித்தால் நமது சுயமதிப்பை இழக்கப்போவதும் நிச்சயம்.
12. வேதங்கள் பொதுவாக இரண்டு பண்புகளையும் சேர்த்தே கூறுகின்றன____
ந பேதாதிதி சேன்ன ப்ரத்யேகமதத்வசனாத் || 3:2.12 ||உடையை வைத்து எதையும் கணிக்காதீர்கள் !!
உடையில் நிறம் !! தன்மை !! பகட்டு !! போன்று பல்வேறு தன்மை காட்டும் ..
ஆனால்
உடை கடந்த உள்ளிருக்கும் தன்மையே வேறாக தான் இருக்கும் ..
எனவே உடையை வைத்து இது அப்படி ?? இப்படி ?? என்று கணிக்க !!
நாமும் நம் உடையை மையப்படுத்தியே சிந்திக்கிறோம் ..
#இதுதான்சிதம்பரரகசியம் என்று ??
யாராலும் சொல்ல முடியாதே !!
அவரவர் பரிபக்குவ நிலையில் !!
அவரவருக்கான உணர்ந்தல் நிலையில் !! என்றும் ரகசியமாய் இருப்பதே சிதம்பர ரகசியம் ..
எப்போதும் ரகசியம் என்பது சொல்லும்படியோ ?? காட்டும்படியோ ?? விளக்கும்படியோ ?? இருக்காது ..
அது உணரும்படியே, அதாவது ஆத்மானுபவமாகவே இருக்கும் ..
நமது உண்மையான குறைகளைச் சுட்டிக் காட்டுபவர்களை வரவேற்க கற்றுக்கொள்ள வேண்டும். எந்த அளவு இதைச் செய்கிறோமோ அந்த அளவுக்கு வேகமாக முன்னேறும் வழியை காணலாம்.
நமக்கு கிடைக்காததை நினைத்து சோகத்தோடு இருப்பதை விட நமக்கு கிடைத்ததை நினைத்து மகிழ்ச்சியோடு இருப்பதுதான் வாழ்க்கையில் நிம்மதியை தரும்.
ஒருவர் பெறும் வெற்றியை வைத்து அவரை மதிப்பிட கூடாது.எத்தனை முறை அவர் தோல்லி அடைந்தார் அந்த தோல்வில் இருந்து எப்படி மீண்டார் என்பதை வைத்து மதிப்பீடு செய்ய வேண்டும்:
ஆண்டவன் ஸ்வாமிகள்.
நாமே ஒன்றை சொல்கிறோம் என்றால்
அதில்
சொல்ல கூடிய சாத்தியமும், சொற்களும் அதற்க்கான பொருளும் உள்ளதை மட்டுமே சொல்ல முடியும் !!
அதில்
நம்மில் விவரிக்க முடியாத உணர்வுகளும் உள்ளடங்கி இருக்கும், அதை நம் சொல்லவும் முடியாது என்பது தானே இங்கு மெய் ..
சாதாரணமாக சொல்ல கூடிய ரகசியத்தையே நம்மால் முழுமையாக சொல்ல முடியாத போது ??
இது தான் சிதம்பர ரகசியம் என்று அறுதியிட்டு எதை சொல்லிவிடமுடியும் ??
அவர் அந்த ரகசியத்தை
எந்த கோணத்தில் நாடி ??
அதை எப்படி அணுகி ??
எந்த விதத்தில் உள்வாங்கி ??
எப்படி அனுபவித்து ??
அதில் எதை மட்டுமே சொல்ல முடியுமோ அதை மட்டுமே சொல்லி ??
அது தான் சிதம்பர ரகசியம் என்று சொல்லிவிடவும் முடியுமோ ??
அவரவர் நாடி !! அணுகி !! உள்வாங்கி !! அனுபவித்து !! அவருள் விளையும் ஆத்மானுபவமே சிதம்பர ரகசியமாய் அவருள் வெளிப்படுகின்றது ..
நீங்களும் செல்லுங்கள் !! இருங்கள் !! உள்வாங்குங்கள் !!
உங்களை உங்களுக்கான தன்மையில் இருத்தி இதையெல்லாம் நீங்கள் நினைக்காத விதத்தில் சாத்தியப்படுத்தி !! உங்களுக்கு உங்களின் ரகசியத்தை உங்களுக்கே நீங்கள் உணரும் விதத்தில் அறிவிக்கும் அற்புதமே உங்களுக்கான சிதம்பர ரகசியம் ..
அடுத்த அடுத்த ஈர்ப்புக்கு இட்டு !!
மேலும் மேலும் உங்களுக்கான ரகசியத்தை மெருகூட்டி கொண்டே இருக்கும் சிதம்பர ரகசியம் ..
எனவே ??
இது தான் !! இப்படி தான் !! என்று யார் சிதம்பர ரகசியம் என்று சொன்னாலும் ..
அது அவருக்கானதே ..
அது நிச்சயமாக உங்களுக்கானது இல்லை என்பதே இங்கு மெய் ..
உங்களுக்கான ஆன்ம ரகசியத்தை !! ஆத்மநாதன் ஆகிய இறைபெருங்கருணை உங்களுள் உங்களுக்கு உணர்விக்கும், சொல்லற்ற உங்களுக்கான உள்ளுணர்வே, உங்களுக்கான சிதம்பர ரகசியம், அது உங்களுக்கு என்றே இறையால் அருளப்படும் ஆன்ம பரிபக்குவம் ..
அதை நீங்கள் மட்டுமே அவனால் அவனோடு அனுபவித்து உணர முடியும் ...
வாழ்த்துகள்
ஆனால் அவையெல்லாம் கடந்தே உள்ளிருக்கும் தன்மை வேறாகவே இருக்கிறது..
இவ்வுடலே உடை தான் என்ற மெய்யுணர்ந்து பாருங்கள் ..
ஆன்மநிலையே அடிப்படை தன்மை என்ற மெய்யுணர்ந்து பாருங்கள் ..
இறைவனையே உருவம் என்ற உடையுடுத்தியே அணுகிக்கொண்டு இருக்கின்றோம் தானே ..
பொருள்: வேறுபட்ட இரு பண்புகள் இறைவனுக்கு இருப்பதாக வேதங்களில் கூறவில்லை என்று கூறுவது தவறு. ஏனெனில் இரண்டு பண்புகளையும் சேர்த்தே வேதங்கள் எல்லா இடங்களிலும் கூறுகின்றன.
இறைவனுக்கு உருவமும் குணங்களும் உண்டு என்று கூறுகின்ற பகுதிகள் உபநிஷதங்களில் உள்ளன. உதாரணமாக, ‘மூன்று உலகங்களும் இறைவனின் திருமேனியாகத் திகழ்கின்றன’ (பிரு.1:3.22); ‘பதினாறு கலைகளை உடையவர் பரம்பொருள்’ (பிர.6:1) போன்ற பகுதிகளைச் சொல்லலாம்.
அதே வேளையில், ‘அந்த இறைவனைப் பார்க்க முடியாது, புரிந்து கொள்ள முடியாது. அவருக்கு ஆரம்பம் கிடையாது. அவர் நிறங்கள் அற்றவர். அவருக்கு கண்களோ, காதுகளோ, கைகளோ, கால்களோ கிடையாது. அவர் என்றென்றும் இருப்பவர், எங்கும் நிறைந்தவர், மிகவும் நுண்ணியவர், படைப்பிற்கு மூல காரணமானவர்’ (முண்.1:1.6) என்று அவரை உருவமற்றவராக, குணங்கள் அற்றவராகக் கூறும் பகுதிகளும் உள்ளன.
இவற்றுள் ஒன்றுதான் சரியாக இருக்க இயலும் என்று கூறுவது தவறு என்று இந்த ஸூத்ரம் சுட்டிக் காட்டுகிறது. ஏனெனில் இந்த இரண்டு பண்புகளையும் சேர்த்து வரும் பல பகுதிகள் உபநிஷதங்களில் காணப்படுகின்றன. உதாரணமாக, ‘இறைவன் ஒருவரே. அவரே அனைத்து உயிர்களிலும் மறைந்து உறைகிறார். எங்கும் ஆன்மவாகத் திகழ்கிறார். எல்லா செயல்பாடுகளையும் கண்காணிக்கிறார். எல்லா உயிர்களிலும் உறைகிறார். சாட்சியாகத் திகழ்கிறார். உணர்வு வடிவமாகத் திகழ்கிறார். தனித்தவராக இருக்கிறார். அவருக்கென்று குணங்கள் எதுவும் இல்லை..........குணங்களின் தலைவராகத் திகழ்கிறார்’ என்கிறது சுவேதாஸ்வர உபநிஷதம் (6:11,16). இங்கே இறைவனைப் பண்புகள் உடையவராகவும் பண்புகள் அற்றவராகவும் உபநிஷதம் காட்டுகிறது.
பாச உடலின்
வேசம் கண்டு..!
போக உடலின்
பசுவை கொண்டு..!
யோக உடலை
பதியாய் செய்து..!
பிறவி உடலில்
கூடி நின்றோம்..!
-
எனவே இறைவன் இரண்டு மாறுபட்ட பண்புகளின் சங்கமமாகத் திகழ்கிறார்.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 307:
நிலையே சரியானது:
கோபம்,வெறுப்பு,விரக்தி,வெறுமை போன்ற காரணங்களால் சிலரை வெறுத்து ஒதுக்கி வாழும் வாழ்க்கை வீணாகி விடும்.
காரணம் மேலே சொன்ன காரணங்கள் ஒரு கட்டத்தில் தீர்ந்த பிறகு நாம் ஒதுக்கிய அந்த நட்போ,உறவோ நம்மை விட்டு வெகு தூரத்தில் இருக்கும்.
நம்மை புரிந்து கொள்ளாத நட்போ, உறவோ அதிக நாள் நம்முடன் பயணம் செய்யாது.
அதே சமயம் நம்மை புரிந்து கொண்ட நட்போ,உறவோ ஒரு கட்டத்தில் கால மாற்றத்தால் நிகழும் நமது மனமாற்றம் மூலம் விலக நேரிடும்.இதை தவிர்க்க மனதை திடமாக வைத்து இருக்க வேண்டும்: "அழகிய சிங்கர் ஸ்வாமிகள் "
13. இருப்பினும் வேதங்களின் சில பகுதிகள் இறைவனின் உருவமும் குணங்களும் அற்ற நிலையே சரியானது, அவருக்குப் பல்வேறு உருவங்கள் உள்ளன என்று கருதுவது சரியல்ல என்று போதிக்கின்றனவே______
அபி சைவமேகே || 3:2.12 ||
பொருள்: சில உபநிஷதங்களோ இறைவனின் உருவங்களற்ற நிலையே சரீயானது என்று போதிக்கின்றன.
இறைவனுக்கென்று பண்புகள் எதுவும் கிடையாது. அவரிடம் வேறுபாடுகளைக் காண்கிறவன் மரணத்திலிருந்து மரணத்திற்கு செல்கிறான். அவரை ஒன்றேயானவராக மட்டுமே காண வேண்டும். அவரை அறிய முடியாது. அவர் என்றென்றும் இருப்பவர்’ என்று போதிக்கிறது பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் (4:4.19,20). இத்தகைய போக்கில் பல உபநிஷதங்களில் மந்திரங்கள் காணப்படுகின்றன.
14. மேற்கண்டவாறு கூறுகின்ற மந்திரங்களே சரி என்று கருதுவதானால் அவரது தெய்வீகப் பண்புகளைப் பேசுகின்ற பகுதிகளை என்ன செய்வது? மாறுபட்ட இரு பண்புகளையும் எவ்வாறு புரிந்து கொள்வது?_____
#வாய்திறக்காதகடவுள் ??.
கட - உள் !!
உன் வாயை திறப்பது கூட நீ இல்லை என்று உணர்வாய் ..
உள் கடந்து !! உட்கலந்து !! இருக்கும் கட உள்ளே, நீ நினைக்கும் எண்ணத்தையெல்லாம் உன் உடலின் நாடி நரம்பை எல்லாம் இயக்கி ஆண்டு !!
உன் செயல் போல வெளியே தெரியவைக்கிறது ??
எந்த நரம்பை !! எந்த எலும்பை !! எப்படியான அழுத்தமோ ?? துண்டலோ ?? கொடுத்தால் உன் வாய் திறக்கும் என்று உனக்கே தெரியாத போது ??
#நான்_தர்மம் செய்தேனா ??
தர்மமே நாம் செய்யவில்லையே !!
நம்மிடம் நமக்கு மீறி கொடுத்து !!
நம்மிடம் அதை பெற வேண்டியவரையும் இருத்தி !!
இதற்க்கு கொடு என்று உள்ளிருந்தும் உணர்வித்து !!
எதை ?? எப்படி ?? கொடுக்கவேண்டும் என்று நம்மை நம்மைக்கொண்டே கையாண்டு !!
அவன் செய்யும் தர்மத்தில் நீ இடையில் நின்று அனுபவிக்கிறாய், என்பதே மெய் !!
இதில் " நான் தர்மம் செய்தேன் " என்பதே நீ உன்னை ஏமாற்றிக்கொள்ளும் மாயை தான் !!
#நானே தர்மமாய் உனக்கு கொடுக்கப்பட்டது தானே ..
எப்படியும் எதையும் கொண்டு போகாதே விட்டுவிட்டு தான் போக போகிறாய் !!
யாருக்கு என்று தெரிந்து கொடுத்தால் தான் என்ன ??
யாருக்கு விட்டு போகிறோம் என்றே தெரியாதே கொடுத்தால் தான் என்ன ?? தர்மம் நடைபெற்று கொண்டே இருக்கு !!
தன்னை தானே எதற்கும் கொடுக்கும் தயாபரன் கருணையால் ..
உன் வாய் எங்கனம் திறக்கின்றது ??
கடவுள் உன்னை திறந்து !!! உன்னோடு சேர்த்து எதனின் வாயையும் திறக்கவைக்கிறார் என்று மெய் புரியும் ..
இயக்கத்தில் இயக்குபவனை உணரவே வந்த நீ ??
நான் இயக்குகிறேன் என்று நினைத்துக்கொண்டு இருக்கிறாய் !!
நானாய் இயங்குவதும் !! இயக்கவைப்பதும் ?? எது என்று உணர ??
என்ன செய்ய ??
உள் - கட .........
எதையும் வாழ்த்தும்படி நம்மை வாழ்வித்துக்கொண்டு இருக்கும் இறையை போற்றுங்கள் ..
நீங்கள் போற்றுவதால் இறைவன் மகிழ்வது இல்லை ..
மாறாக
உங்கள் உள்ளிருந்து போற்றுபடியான ஆற்றலை,
உங்களுக்கு அருளி உட்கலந்து இருக்கும் இறையை ..
இறை உங்களோடு என்று நீங்கள் அனுபவிக்கவே வாழ்த்துகிறீர்கள் !! போற்றுகிறீர்கள் !!
அந்த மாபெரும் கருணையாளனை !! எல்லாம் செய்ய வல்லானை !! எதுவுமாய் அவனே உங்களோடு என்றும் உணர !! அவ்வுணர்வு தரும் தெம்பும், தைரியத்தையும் கொண்டு எதையும் கலக்கமின்றி எதிர்கொண்டு ஆனந்தமாய் வாழ்வே ..
இறையை !! இறையாகிய நிறையை !! எதிலும் அனுபவித்தவண்ணம் வாழ !! போற்றுங்கள் !! வாழ்த்துங்கள் !!
நமச்சிவாய வாழ்க !!
வாழ்த்துகள் !! வாழ்த்துகள் ..
நீ முற்பிறவியில் கற்றத்தை தான்
நான் இப்பிறவியில் கற்று கொண்டு இருக்கிறேன்..
இதில் யார் குரு ?? யார் சிஷியன் ??
நம்மை இங்கே வைத்து இன்னும் சொல்லிக்கொடுப்பவனே குரு..
இன்று புதன்கிழமை
இதமுற வாழ இன்னல்கள் நீக்கு புத பகவானே பொன்னடி போற்றி பதந் தந்தாள்வாய் பண்ணொலியானே உதவியே அருளும் உத்தமா போற்றி
புதன் கிழமை புதன் பகவானை வழிபாடு செய்துவந்தால் தொழிலில் உயரலாம் என்பதுநம்பிக்கை.
எடுத்த காரியம் தடையின்றி முடியும்
நவக்கிரகங்களில் நான்கா வதாக இடம்பெற்றிருப்பவர், புதன். பொன் அகப்பட்டாலும், புதன் அகப்படாது என்ற பெருமைக்குரியவர். மற்ற கிரகங்களின் சஞ்சாரம் சரியில்லாத போதுகூட, புதன் அதைச் சரிசெய்து நமக்கு அருள் செய்வார்.
கல்வி,கேள்விகளில்சிறந்து விளங்கவும், எடுத்தகாரியம் தடையில்லாமல், திறமை
யாக செய்துமுடிக்க இந்த ஸ்லோகத்தைசொல்லலாம்.
புதன் மந்திரம்
ப்ரிங்கு கலிகா ச்யாம்
ருபேணா ப்ரதிமம் புதம்
ஸௌம்யம் ஸௌம்ய குணோபேதம்
தம் புதம் ப்ரணமாம் யஹம்
புதன் காயத்ரிமந்திரம்
ஓம் கஜத்துவ ஜாய வித்மஹே
சுக ஹஸ்தாய தீமஹி
தன்னோ புத: பிரசோதயாத்
எனும் மந்திரத்தைச் சொல்லி புதன் பகவானை வழிபட்டால் அனைத்து விதமான நன்மைகளும் வந்து சேரும் என்பது நம்பிக்கை.
புதன் கிழமை அன்று நாராயணை வழிபட்டு பின்னர் நவக்கிரங்களை வணங்கி, பின்பு புதன்பகவான் முன் நின்று வழிபட வேண்டும். இப்படி செய்தால் சகலசிறப்புகளை யும் அடையலாம்.
பூஜையறையில் 5 அகல் தீபம் ஏற்றி, இஷ்ட தெய்வத்தை வணங்கி பெருமாளை வழிபடவும். புதன்கிழமை பச்சை பயறு வேக வைத்து பசு மாட்டுக்கு கொடுக்கலாம்.
திருவெண்காடு திருத்தலம், நவக்கிரக திருத்தலங்களில் புதன் பகவானுக்கு உரிய திருத்தலம். மயிலாடுதுறையில் இருந்து சிதம்பரம் செல்லும் வழியில் உள்ளது சீர்காழி. இங்கிருந்து பிரிந்து செல்லும் சாலையில் சென்றால், திருவெண்காடு திருத்தலத்தை அடையலாம். புதன் எனும் சொல் புத்தி என்பதில் இருந்து வந்ததாகச் சொல்வர். சந்திரனின் மைந்தன் புதன். இருவரும் திருவெண்காடு தலத்தில் தவமிருந்து, சிவனாரின் அருளைப் பெற்று, தங்களின் பாவங்களையும் தோஷங்களையும் போக்கிக்கொண்டதாக விவரிக்கிறது ஸ்தல புராணம்.
புதன் பகவானுக்கு உரிய நிறம் பச்சை. அதனால்தான் திருவெண்காடு தலத்தில், புதன் பகவானுக்கு பச்சை வஸ்திரம் சார்த்தப்படுகிறது. புதன் பகவானின் வாகனம் குதிரை. பச்சைப்பயறு புதன் பகவானுக்கு விருப்பமான நைவேத்தியம் என்றும் வெண்காந்தள் மலர் கொண்டு அர்ச்சிப்பது சிறப்பு என்றும் அவருக்கான ஆபரணம் மரகதம் என்றும் விவரிக்கிறது திருவெண்காடு ஸ்தல புராணம்.
நன்றி
இனியகாலைவணக்கம்
வாழ்கவளமுடன்நலமுடன்
குனிந்தும் பணிந்தும் அடிமையாய் அரசவையில் அமர்வதை விட...
வாழ்க்கையின் பல கட்டங்களில் தனியாக ஓடும்போது மூளை அதிர்வுகளாகி உணர்த்துகிறது...
இன்று மட்டுமல்ல நான்கு பேர் சுமக்கும் இறுதி நாள் வரை நீ தனியே என...
நெஞ்சம் நிமிர்ந்து காவலாளியாக வாயிலில் நிற்பது சாலச் சிறந்தது...
அரூபவதேவ ஹி தத்ப்ரதானத்வாத் || 3:2.14 ||
பொருள்: இறைவன் உருவங்கள் அற்றவர் தான். ஆனால் அவரே உருவங்கள் அனைத்திற்கும் காரணமாக இருக்கிறார்.
‘ஆகாசமாக (உருவமற்றவராக) இருப்பவர் இறைவனே. அவரிலிருந்தே எல்லா பெயர்களும் உருவங்களும் வெளிப்படுகின்றன. அவர் பரம்பொருளே’ என்கிறது சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (8:14.1). ஏற்கெனவே கண்ட (#3:2.1) ஸ்ரீராமகிருஷ்ணரின் பனிக் கட்டி உவமை இதனைத் தெளிவாக விளக்குகிறது. உருவமற்ற நீராகப் பறந்து கிடைக்கின்ற தண்ணீர் சில இடங்களில் குளிர் காரணமாக, வெவ்வேறு உருவங்களில் பனிக் கட்டிகளாக உறைகின்றன. அது போல், உருவமற்றவரான பரம்பொருள் மனிதனுள்ளும், பிரபஞ்சத்திலும் பல்வேறு பெயர்களுடன் விளங்குகிறார்.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 308:
விளக்கப்படுகிறது:
15. இந்தக் கருத்து (சென்ற பதிவு தொடர்ச்சி) உதாரணத்துடன் விளக்கப்படுகிறது_____விதிகளுக்கு முன் அகப்டுவது இல்லை அகபனபட்டா பின் விதி
விதி விலையாடுகுராது
அந்தா விலையாட்டு புரியாவில்லை
புலனுக்கு
உணர்வுக்கு எட்டியா செய்தி அறிவுக்கு எட்டும்முன் அது மறந்து விடுகுராது அறிவு
அறிவுக்கு அகப்படதா
பஞ்சாங்கம் பார்ப்பது எப்படி?
************
சில அடிப்படைத் தகவல்கள்:
ஆண்டுகளைக் நமது முன்னோர் சுழற்சி முறையில் (in rotation) அறுபது ஆண்டுகள் திரும்பத் திரும்ப வருவதாகக் கணக்கிட்டனர்.
வான் மண்டல தொகுதி அல்லது ராசி மண்டல தொகுதி ஒரு வட்டப் பாதையாக 360 பாகைகளைக் (Degrees) கொண்டுள்ளது.
நாம் முக்கியமானவையாக நம்பும 27 நட்சத்திரங்களும் இந்த பாதையில் உள்ளன.
இதன் வழியாகவே ஒன்பது க்ரஹங்களும் சஞ்சாரம் செய்கின்றன.
360 பாகைகளில் (degrees)
12 ராசிகள் அடங்கியுள்ளன.
எனவே ஒவ்வொரு ராசியும் 30 பாகைகளை (degrees) கொண்டுள்ளது.
சூரியன் வான் பாதையில் தினசரி 1 பாகை(degree) நகர்கிறது.
ஒருமுறை சுற்றிவர 365 நாள் 6 மணி நேரம் ஆகிறது.
குரு சுமார் ஒரு வருடத்தில் ஒரு ராசியைத் தாண்டும்.
சனி மாதத்துக்கு ஒருபாகை (degree) நகரும்.
எனவே குரு ஒரு தடவை வான வட்டத்தைச் சுற்றி வர 12வருடங்கள் ஆகின்றன.
சனி ஒரு தடவை வான வட்டத்தைச் சுற்றி வர 30வருடங்கள் ஆகின்றன.
சனியும் குருவும் சேர்ந்து அசுவதி நக்ஷத்திரத்தில் அறுபது ஆண்டுகளுக்கு ஒரு முறை காணப்படுகிறது.
அதுவே பிரபவ வருடம்.
இதுவே முதல் வருடம்.
இதிலிருந்து 60 வருடங்கள் கணக்கிடப்படுகின்றன.
ஒவ்வொரு ஆண்டின் பெயரும் காரணப் பெயராக அமைந்துள்ளது.
ஆண்டுகள் 60
1.பிரபவ 2.விபவ 3.சுக்கில
4.ப்ரமோதூத, 5. ப்ரஜோத்பத்தி
6.ஆங்கிரஸ 7. ஸ்ரீமுக 8.பவ
9.யுவ,10.தாது, 11.ஈசுவர
12.வெகுதான்ய, 13.ப்ரமாதி
14.விக்கிரம,15.விஷு
16.சித்ரபானு,17.சுபானு
18.தாரண,19.பார்த்திப ,20.விய
21.ஸர்வஜித், 22.ஸர்வதாரி
23.விரோதி,24.விக்ருதி, 25.கர
26.நந்தன,27.விஜய, 28.ஜய
29.மன்மத, 30.துர்முகி,
31.ஹேவிளம்பி, 32.விளம்பி
33.விகாரி, 34.சார்வரி, 35.ப்லவ
36.சுபகிருது, 37.சோபக்கிருது
38.குரோதி, 39.விசுவாவசு
40.பராபவ, 41.ப்லவங்க,
42.கீலக, 43.சௌமிய
44.சாதாரண,45.விரோதிகிருது
46.பரிதாபி,47.ப்ரமாதீ,
48.ஆனந்த, 49.ராக்ஷஸ,50.நள
51.பிங்கள, 52.களயுக்தி,
53.சித்தார்த்தி, 54.ரௌத்ரி
55.துன்மதி, 56.துந்துபி
57.ருத்ரோத்காரி,58.ரக்தாக்ஷி
59.குரோதன, 60.அக்ஷய
தமிழ்மாதங்கள்
சூரியன் ஒரு ராசியைக் கடக்க எடுத்துக் கொள்ளும் 30 நாட்கள் ஒரு மாதம் என கணக்கிடப்பட்டுள்ளது.
சூரியன் எந்த ராசியில் என்று பிரவேசிக்கிறதோ அதுவே மாதத்தின் தொடக்க நாள். அந்த ராசியின் பெயரே அந்த மாதத்தின் பெயர்.
வீட்டில் பூஜைகள் செய்யும்போது ஸங்கல்பத்தில் நாம் சொல்வது மாதத்தின் இந்தப் பெயர்களையே..
நடைமுறையில் தமிழ் மாதங்களின் பெயர்கள்-
அந்த மாதத்தில் எந்த நட்சத்திரத்தன்று பௌர்ணமி திதி வருகிறதோ அந்த நட்சத்திரத்தின் பெயரையே கொண்டதாக அமைந்துள்ளது.
மாதங்களின் பெயர்கள்
நடைமுறை - ஸங்கல்பம்
=========== ===========
சித்திரை - மேஷ மாசம்
வைகாசி - ரிஷப மாசம்
ஆனி. - மிதுன மாசம்
ஆடி. - கடக மாசம்
ஆவணி. - சிம்ம மாசம்
புரட்டாசி - கன்னி மாசம்
ஐப்பசி. - துலா மாசம்
கார்த்திகை - விருச்சிக மாசம்
மார்கழி. - தனுர் மாசம்
தை. - மகர மாசம்
மாசி. - கும்ப மாசம்
பங்குனி. - மீன மாசம்
எந்த மாதத்தில் பெளர்ணமி, அமாவாஸ்யை இல்லையோ அந்த மாதத்துக்கு விஷமாதம் என்று பெயர்.
எந்த மாதத்தில் இரண்டு பெளர்ணமி, அல்லது இரண்டு அமாவாஸ்யை வருகிறதோ அதற்கு மலமாதம் என்று பெயர்.
விஷ மாதத்திலும், மல மாதத்திலும் சுபகார்யங்கள் செய்யக்கூடாது.
ஆனால் சித்திரை, வைகாசி, மாதங்களில் இவைகள் ஏற்பட்டால் அந்த இரண்டு மாதங்களுக்கும் இந்த தோஷம் கிடையாது.
அயனங்கள் (Path)
----------------------------------
ஒரு வருடம் இரண்டு அயனங்களாகப் (Half yearly paths) பிரிக்கப்பட்டுள்ளது.
சூரியன் மகரராசியில் பிரவேசிக்கும்போது உத்தராயனம் ஆரம்பம்.
சூரியன் கடக ராசியில் பிரவேசிக்கும் போது தட்சிணாயனம் ஆரம்பம்.
தைமாதம் முதல் ஆனி மாதம் வரை 6 மாதங்கள் உத்தராயன காலம்.
இக்காலகட்டத்தில் எல்லா நல்ல காரியங்களும் செய்யலாம்.
கும்பாபிஷேகம், கிரகப்பிரவேசம் போன்றவை இக்காலகட்டத்தில் செய்வது
உத்தமம்.
ஆடி மாதம் முதல் மார்கழி மாதம் வரை 6 மாதங்கள் தட்சிணாயன காலம்.
இக்காலகட்டத்தில் நல்ல காரியங்கள் தொடங்குவதை தவிர்க்க முடியுமானால் தவிர்ப்பது நல்லது.
ருதுக்கள் (Season s) - 6
ஒரு வருடம் 6 ருதுக்களாகப் பிரிக்கப்பட்டுள்ளது.
சித்திரை, வைகாசி - வஸந்த ருது
ஆனி, ஆடி, - க்ரீஷ்ம ருது
ஆவணி, புரட்டாசி - வர்ஷ ருது
ஐப்பசி, கார்த்திகை - சரத் ருது
மார்கழி, தை - ஹேமந்த ருது
மாசி, பங்குனி - சிசிர ருது
கிழமைகள் (days) - 7
ஒரு நாள் என்பது 60 நாழிகைகள் கொண்டது.
சூரிய உதயத்திலிருந்து மறுநாள் சூர்ய உதயம் வரை ஒரு நாள்.
சாயா கிரகங்கள் இரண்டு (ராகு, கேது) நீங்கலாக மீதமுள்ள ஏழு கிரகங்களின் ஏழு நாட்கள் கொண்ட கால அளவு ஒரு வாரம்.
ஒரு நாளைக்குரிய பெயராக வாஸரம் என்ற சொல் ஸங்கல்பத்தில் சொல்லப்படும்
நடைமுறை - ஸங்கல்பம்
***** *****
ஞாயிறு. - பானு வாஸரம்
திங்கள். - இந்து வாஸரம்
செவ்வாய் - பௌம வாஸரம்
புதன். - ஸௌம்ய வாஸரம்
வியாழன் - குரு வாஸரம்
வெள்ளி - ப்ருகு வாஸரம்
சனி - ஸ்திர வாஸரம்
திதிகள் (Lunar day) - 15
**********
சூரியன் இருக்கும் இடத்தில் இருநது 12 பாகைகள்(Degrees) சந்திரன் நடப்பினில் ஒரு திதியாகும்.
1. ப்ரதமை
2. த்விதியை
3. த்ருதியை
4. சதுர்த்தி
5. பஞ்சமி,
6. ஷஷ்டி
7. ஸப்தமி
8. அஷ்டமி
9. நவமி
10. தசமி
11. ஏகாதசி
12. துவாதசி
13. த்ரயோதசி
14. சதுர்த்தி
15. பூர்ணிமா (அல்லது) அமாவாஸ்யை.
ஒரு மாதம் இரண்டு பட்சங்களாக பிரிக்கப்பட்டுள்ளது.
அமாவாஸ்யை அடுத்த பிரதமை முதல் பௌர்ணமி வரை சுக்லபட்சம்.
பௌர்ணமியை அடுத்து வரும் பிரமை முதல் அமாவாஸ்யை வரை கிருஷ்ணபட்சம்.
தமிழில் இதை வளர்பிறை என்றும் தேய்பிறை என்றும் கூறுஇவர்கள்.
திதி, வாரம், நட்சத்திரம், யோகம், கரணம் என்பவை பஞ்சாங்கத்தின் ஐந்து அங்கங்களாகும்.
இவற்றில் திதி, வாரம், (வாஸரம்) ஆகிய பற்றி மேலே கூறப்பட்டுள்து.
இனி மற்ற மூன்றை பற்றி அறிவோம்.
நட்சத்திரங்கள் - 27
வான் வட்டப்பாதையில் உள்ள நட்சத்திரங்கள் இருபத்தேழும் பன்னிரண்டு ராசிகளுக்குப் பிரித்து வழங்கப்பட்டுள்ளன.
நக்ஷத்திரங்கள் - 27 -
*********
நடைமுறை - ஸங்கல்பம்
அஸ்வதி - அஸ்வினி
பரணி - அபபரணீ
கார்த்திகை - க்ருத்திகா
ரோகிணி. - ரோகிணீ
மிருகசீர்ஷம் - ம்ருகசிரோ
திருவாதிரை - ஆர்த்ரா
புனர்பூசம். - புனர்வஸூ
பூசம். - புஷ்யம்
ஆயில்யம் - ஆஸ்லேஷா
மகம் - மகா
பூரம் - பூர்வபல்குனி
உத்திரம் - உத்ரபல்குனி
ஹஸ்தம் - ஹஸ்த
சித்திரை - சித்ரா
சுவாதி - ஸ்வாதீ
விசாகம் - விசாகா
அனுஷம் - அனுராதா
கேட்டை - ஜ்யேஷ்டா
மூலம் - மூலா
பூராடம் - பூர்வ ஆஷாடா
உத்திராடம் - உத்ர ஆஷாடா
திருவோணம் - ச்ரவண
அவிட்டம் - ஸ்ரவிஷ்டா
சதயம் - சதபிஷக்
பூரட்டாதி - பூர்வப்ரோஷ்டபதா
உத்திரட்டாதி - உத்ரப்ரோஷ்டபதா
ரேவதி - ரேவதி
ராசிகள் - 12
1. மேஷம் 2. ரிஷபம் 3. மிதுனம் 4. கடகம் 5. சிம்மம் 6. கன்னி
7. துலாம் 8. விருச்சிகம் 9. தனுசு 10. மகரம் 11. கும்பம் 12. மீனம்
மேலே சொன்ன நக்ஷத்திரங்கள் இருபத்தி ஏழும் ஒவ்வொரு ராசிக்கும் 21/4 நக்ஷத்திரம் விதம் பங்கிடப்பட்டுள்ளன.
ஒவ்வொரு நக்ஷத்திரத்துக்கும் நான்கு பாதங்கள் உண்டு.
ஆகவே, ஒவ்வொரு ராசியிலும் ஒன்பது பாதங்கள் அல்லது 2 1/4 நக்ஷத்திரங்கள் உண்டு.
யோகங்கள் - 27
1. விஷ்கம்பம் 2. ப்ரீதி
3. ஆயுமான், 4.சௌபாக்யம்
5. சோபனம் 6. அதிகண்டம்
7.சுகர்மம், 8.த்ருதி, 9.சூலம்
10.கண்டம், 11.வ்ருத்தி,
12. துருவம்,13. வியாகாதம்
14.ஹர்ஷணம், 15.வஜ்ரம்
16.ஸித்தி ,17.வ்யதீபாதம்,
18.வரியான், 19.பரீகம்,
20.சிவம், 21.ஸித்தம்
22. ஸாத்தியம், 23.சுபம்
24.சுப்ரம், 25. பராம்யம்
26.மாஹேந்த்ரம் 27.வைத்ருதி
கரணங்கள் - 11
1. பவம் - சிங்கம்
2. பாலவம் - புலி
3. கௌலவம் - பன்றி
4. தைதிலம் - கழுகு
5. கரம் - யானை
6. வணிஜை - எருது
7. பத்ரம் - கோழி
8. சகுனி - காக்கை
9. சதுஷ்பாதம் - நாய்
0. நாகவம் - பாம்பு
11. கிமுஸ்துக்னம் - புழு
இராகு காலம்
ஒவ்வொரு கிழமையிலும் இராகு காலம் எப்போது என்பதனை நினைவில் வைத்துக் கொள்ள ஒரு வரிப்பாட்டு ஒன்று சொல்லுவார்கள்.
"தி"ருவிழா "ச"ந்தையில் "வெ"ளியில் "பு"குந்து "வி"ளையாட "செ"ல்வது "ஞா"யமா?"
கிழமை = இராகு காலம்
ஞாயிறு. = 04.30 - 06.00
திங்கள் = 07.30 - 09.00
செவ்வாய் = 03.00 - 04.30
புதன் = 12.00 - 01.30
வியாழன் = 01.30 - 03.00
வெள்ளி = 10.30 - 12.00
சனி. = 09.00 - 10.30
எமகண்டம்
இதேபோல எமகண்ட காலம் எப்போது என்பதனை அறிய ஒரு வரிப்பாட்டு உண்டு.
"வி"ழாவுக்கு "பு"திதாக "செ"ன்று "தி"ரும்பும் "ஞா"பகம் "ச"ற்றும் "வெ"றுக்காதே
கிழமை - எமகண்டம் : பகல்
ஞாயிறு : 12.00 - 01.30
திங்கள் : 10.30 - 12.00
செவ்வாய் : 09.00 - 10.30
புதன் : 07.30 - 09.00
வியாழன் : 06.00 - 07.30
வெள்ளி : 03.00 - 04.30
சனி : 01.30 - 03.00
கிழமை - எமகண்டம் :இரவு
ஞாயிறு : 06.00 - 07.30
திங்கள் : 03.00 - 04.30
செவ்வாய் : 01.30 - 03.00
புதன் : 12.00 - 01.30
வியாழன் : 10.30 - 12.00
வெள்ளி : 09.00 - 10.30
சனி : 07.30 - 09.00
இராகு காலம், எமகண்டம் ஆகிய நேரங்களில் சுபச் செயல்களை தவிர்க்க வேண்டும்.
குளிகை நேரம்
கிழமை - குளிகை - பகல்
ஞாயிறு = 03.00 - 04.30
திங்கள் = 01.30 - 03.00
செவ்வாய் = 12.00 - 01.30
புதன் = 10.30 - 12.00
வியாழன் = 09.00 - 10.30
வெள்ளி = 07.30 - 09.00
சனி = 06.00 - 07.30
கிழமை = குளிகை- இரவு
ஞாயிறு = 09.00 - 10.30
திங்கள் = 07.30 - 09.00
செவ்வாய் = 06.00 - 07.30
புதன் = 03.00 - 04.30
வியாழன் = 01.30 - 03.00
வெள்ளி = 12.00 - 01.30
சனி = 10.30 - 12.00
குளிகை காலத்தில் அசுபச் செயல்களை தவிர்க்க வேண்டும்.
ராசிகள் - Tamil Signs
நட்சத்திரங்கள் - Tamil Stars
மேஷம். - Aries
அசுவினி, பரணி, கிருத்திகை 1ஆம் பாதம் முடிய -
ரிஷபம் - Taurus
கிருத்திகை 2ஆம் பாதம் முதல், ரோகிணி, மிருகசிரீஷம் 2ஆம் பாதம் முடிய -
மிதுனம் - Gemini
மிருகசிரீஷம் 3ஆம் பாதம் முதல், திருவாதிரை, புனர்பூசம்3ஆம் பாதம் முடிய -
கடகம் - Cancer
புனர்பூசம் 4ஆம் பாதம் முதல், பூசம், ஆயில்யம் முடிய -
சிம்மம் - Leo
மகம், பூரம், உத்திரம் 1ஆம் பாதம் முடிய -
கன்னி - Virgo
உத்திரம் 2ஆம் பாதம் முதல், அஸ்தம், சித்திரை 2ஆம் பாதம் முடிய -
துலாம். - Libra
சித்திரை 3ஆம் பாதம் முதல், சுவாதி, விசாகம் 3ஆம் பாதம் முடிய -
விருச்சிகம். -Scorpio
விசாகம் 4ஆம் பாதம் முதல், அனுஷம், கேட்டை முடிய -
தனுசு. - Sagittarius
முலம், பூராடம், உத்திராடம் 1ஆம் பாதம் முடிய -
மகரம். - Capricorn
உத்திராடம் 2ஆம் பாதம் முதல், திருவோணம், அவிட்டம்2ஆம் பாதம் முடிய -
கும்பம் - Aquarius
அவிட்டம் 3ஆம் பாதம் முதல், சதயம், பூரட்டாதி 3ஆம் பாதம் முடிய -
மீனம் - Pisces
பூரட்டாதி 4ஆம் பாதம் முதல், உத்திரட்டாதி, ரேவதி முடிய -
( டயடர்டா ஆகியிருப்பீங்க.. ஒரு கப் காப்பி குடிச்சுட்டு, திரும்பவும் படியுங்க டைம் பாசாகும்)
ப்ரகாசவச்சாவையர்த்யாத் || 3:2.15 ||
பொருள்: இறைவனை ஒளிக்கு ஒப்பிடலாம். ஏனெனில் உபநிஷத மந்திரங்கள் பயனுள்ளவை.
இருப்பவர் இறைவன் ஒருவரே. உருவமும் குணங்களும் அற்று, அனைத்தையும் கடந்தவரான அவர் பல்வேறு உயிர்களாக, பல்வேறு தெய்வ வடிவங்களாக, பல்வேறு உலகங்களாகப் பரிணமிக்கிறார். ஒரே ஒளி பல்வேறு ஊடகங்களின் வழியாக வரும் போது பல்வேறு நிறங்களும் வடிவங்களும் பெறுகிறது. அது போல் இறைவனும் பல்வேறாக, பல வடிவங்களில் தோன்றுகிறார். நேரடியாகக் காண்கின்ற ஒளியும் ஊடகங்களின் வழியாகத் தெரியும் ஒளியும் வெவ்வேறு அல்ல; ஒன்றே. அது போல் உருவங்கள் அற்றும், உருவங்களுடனும் தோன்றும் இறைவன் ஒருவரே; இரண்டும் அவரது நிலைகளே.
இப்படி அவர் உருவங்களுடன் தோன்றுவதற்கென்று தனி நோக்கம் உள்ளது. உருவங்கள் அற்ற, குணங்கள் அற்ற இறைவனைச் சிந்திப்பது நூற்றுக்குத் தொன்னூற்று ஒன்பது மனங்களுக்கும் இயலாத காரியம்; ‘எங்கும் நிறைந்தவர் என்று சொல்லும் போது என்னதான் புரிந்து கொள்ள முடியும்? அது ஒரு சொல், சின்னம் மட்டுமே. .....”எங்கும் நிறைந்தவர்” என்று நாம் திரும்பத் திரும்பச் சொல்லும் போது, மிஞ்சிப் போனால், விரிந்த வானையும் பரந்த வெளியையும் நினைக்கலாம், அவ்வளவுதான். “எல்லையற்றவர்” என்ற கருத்தை நீல வானத்தின் அல்லது கடலின் தோற்றத்துடன் தொடர்புபடுத்தியே பார்க்க வேண்டியுள்ளது” என்கிறார் ஸ்வாமி விவேகானந்தர்.
நமது ஆன்மீக சாதனைகள் பொருளற்றவையாக, உண்மையற்றவையாக, வெற்றுப் பண்டிதத்தனத்துடன் நின்று விடாமல் இருப்பதற்காக இறைவன் பல்வேறு உருவங்களைக் கொள்கிறார். இறைவனை உருவம் உடையவராகச் சித்தரிக்கா விட்டால் உபநிஷதங்களே பயனற்றுப் போகும் என்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
இந்த உடல் பிறக்கும் போது ஒரு 'நானும்' அதில் கிடையாது!
அப்புறம் ஒவ்வொரு 'நானாக' அதில் உருவாகி சேர்ந்து சேர்ந்து ஆயிரக் கணக்கான 'நான்'களாக அந்த உடலில் குடியிருந்து வருகின்றன.
முதல் நான் பார்க்கும் நான். அப்புறம் கேட்கும் நான் என ஐந்து பிரதான நான்கள் தோன்றி மூளையின் வீடுகளில் குடியிருக்கின்றன.(ஐந்து அறிவு).
அவைகளின் கிளை நான்கள் ஆயிரக் கணக்கில் அந்த உடல் வளர வளர உருவாகிய படி இருக்கும்.
பார்க்கும் வேலையை செய்கிற நானால் கேட்கும் வேலையை செய்ய முடியாது. டிவி பார்க்கும் போது பார்க்கவும் கேட்கவும் தானே செய்கிறோம் என நினைக்கலாம். ஆனால் ஒன்று மாற்றி ஒன்றையே கவனித்து வருவோம். 'ஐயோ சரியா காதில் விழலையே' 'இப்போ இவன் என்ன சொன்னான்' என பக்கத்தில் இருப்பவர்களிடம் கேட்டு தெரிந்து கொள்வதே இதுக்கு அத்தாட்சி.
தமிழுக்கு பேச ஒரு நான், எழுதத் தெரிந்த ஒரு நான், பாடத் தெரிந்த ஒரு நான் என ஒரு விஷயத்திற்கே பல நான்கள் உண்டு.
இங்கிலீஷ் படிக்காதவனுக்கு அந்த இங்கிலீஸ் நான் உருவாகி இருக்காது.
எனவே ஒரு மனிதன் என்பவன் பல ஆயிரம் நான்களின் மொத்தம் ஆவான். அவன் ஒரு multiple personality! சூழ்நிலைகளுக்கு ஏற்ப அந்த அந்த நான்கள் active mode க்கு வரும்.
இவ்வளவு நான்கள் இருந்தும் பிறகு ஒருவராலும் அதை ஏன் இவ்வளவாகவும் உணர முடியவில்லை? ஒரே நானைத்தானே உணர்கிறோம்!
காரணம்...
நாம் எப்போதும் உணர்ந்து வருவது அந்த ஒரே 'நானாகிய' ஆன்மாவைத்தான்! அதனால் நமக்கு உள்ளே ஒரே நானாகவே நமக்கு வித்தியாசம் இல்லாமல் இருக்கிறது.
ஆனால் பிரச்சனை என்னவெனில்...
இந்த நானை தனியாக rawவாக உணர முடியாது.
மேலே சொன்ன 'அறிவு நான்கள்' active modeக்கு வரும் போது இந்த ஒரிஜினல் 'ஆன்ம நான்' தன்னை இந்த 'அறிவு நானாக' அடையாளப்படுத்தி அறிகிறது.
இப்படியே இந்த ஆன்ம நான் தன்னை பார்பவனாக, கேட்பவனாக, அடிப்பவனாக, அன்பனாக, கோபக்காரனாக, இரங்குபவனாக, ஆங்கிலம் தெரிந்தவனாக, கவிஞனாக, ஞானியாக என மாறி மாறி அடையாளப் படுத்திய வண்ணம் இருக்கும்.
உடல் இறந்த பின் இந்த அறிவு நான்கள் நிரந்தரமாக மறைகின்றன. ஆன்ம நான் இந்த உடலை நம்பியது இல்லையாகையால் அது வழக்கம் போல நிர்குணமாக அறிவற்று எஞ்சி எப்போதும் போல இருக்கிறது. ஆனால் அதை அறிய முடிவதில்லை. அதை அறிவதற்காகத்தான்,
ஆன்மிகத்தில் நாமோ...
இந்த அறிவு multiple personalityகளை சரியாக அடையாளம் படுத்தி இந்த நான்களை எல்லாம் இதுவல்ல ஆன்ம நான், அதுவல்ல ஆன்ம நான் என ஒதுக்கி ஒதுக்கி இறுதியில் இந்த ஒதுக்கவே முடியாத ஆன்மநானை வந்து அடைகிறோம்.
வேதம் இந்த முறையைத் தான் "நேதி நேதி" டெக்னிக் எனக் கூறும்.
இந்த ஆன்மநானை வந்து அடைவதே முக்தி ஆகும்.
இதை அடைய இந்த அறிவுநான்களே ஆரம்பத்தில் உதவுகிறது.
எப்படி உதவுகிறது எனில்...
இந்த அறிவுநான்களை அதே அறிவு நான்களை வைத்தே கழித்துக் கொண்டே வருவோம். முடிவில் ஒரே ஒரு அறிவு நான் மாத்திரம் மிஞ்சும். இந்த ஒன்றே ஒன்றை தூரப் போடுவது மிக எளிதானது என அதை தூர வீசும் போது நமக்கே தெரிய வரும்.
இதை பிணம் சுட பயன்படும் குச்சிக்கு உதாரணம் ஆக்குவார்கள். ஒரு குச்சியை பயன்படுத்தி பிணத்தில் எரியும் தீயை கிளறி விட்டு பிணத்தை சுட்டு முடிக்கும் போது இந்த குச்சியும் கரைந்து கரைந்து சிறியதாகி விடும். பின்பு அதையும் அதே தீயில் போட்டு எரித்து விடுவோம்.
அதே போல்
ஓம் எனும் குச்சியால் இந்த அறிவுநான்களை கிளறிக் கிளறி எரித்து பின்பு இந்த தீய்ந்து போன ஓம் எனும் கடைசி அறிவுநானையும் அதிலேயே கடைசியாக போட்டு எரித்து
நாம் மட்டும் அந்த ஒரிஜினல் 'ஆன்மநானாக' எஞ்சி நிற்போம்!
ஓம் தத்சத் ஓம்!!
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 309:
உணர்வுப் பொருளாகவே:
தவம்தான் ஒரே வழி.
கல்வி அறிவு அவசியம் இல்லை.
எப்படி என்றால்...
மரணக்கிணற்றில், சைக்கிள் மற்றும் பைக் ஓட்டுபவர்களைப் பார்த்திருப்பீர்கள்.
பழக்கம்...ஓட்டி ஓட்டி பழகுவதால் அவர்களுக்கு அங்கே ஓட்டுவது கைவந்த கலை ஆனதுபோல...
தவம் இருந்து பழகப் பழக அது எளிதாக கிட்டிவிடுகிறது. தவம்தான் விடாது சிரத்தையுடன், அளவிலா ஆசையுடனும், நேரம் கிடைக்கும் போதெல்லாம் செய்து பழக வேண்டும். தவம் உங்களை கையைப்பிடித்து அங்கே எளிதாக கூட்டிச் சென்றுவிடும்.
ஆரோக்கிய உடலும் மனதும்தான் இன்றியமையாதது.
நாற்பது இ்ல்லையென்றால் ஐம்பது வயதிற்குள் சாதித்துக் கரையேறி விட வேண்டும்.
வேதங்கள்
சதுர்வித புருஷார்த்தப் பொருளாகிய தர்மார்த்த காம மோக்ஷங்களை அறிந்து அனுபவிக்கிறதர்க்குப் பிரதானம் வேதம். வேதம் என்றால் அறிவிக்கிறது. அக்ஷர ரூபனான பரமாத்மாவினிடத்தில் உண்டாகி, ஈஸ்வரா கிருதிகளினின்றும் வெளிப்பட்டு ஈச்வரப் பிரசாதத்தினால் ரிஷிகளுக்கு லப்பியமாயிற்று. தபப் பிரசன்னரான ஈஸ்வர அனுகிரகத்தினால் ரிஷிகளினுடைய முகங்களிலிருந்து உச்சரிக்கப்படுகிறபடியால் வேதம் மந்திரமாயிற்று. அது ஏகக்கிரந்தமாய் ஸ்ரீ வேதவியாச அவதாரம் வரையில் வந்தது. அவர் இனி இருக்கத் தகுந்தவர்கள், இதைப் படனம் பண்ண சாமார்த்தியம் உள்ளவர்கள் என்று சிந்தித்து, தேவதாவான மந்திரங்களை எடுத்து ருக் வேதமென்றும், கர்மப்பிரயோக மந்திரங்களை எடுத்து யஜுர் வேதமென்றும், ஸ்தோத்திர மந்திரங்களை எடுத்து சாமவேதம் என்றும், தேவதா ரகசிய மந்திரங்களை எடுத்து அதர்வண வேதம் என்றும் வெவ்வேறாகப் பிரித்து, தங்கள் சிஷ்யர்களுக்கு உபதேசித்தார். அதானது வாக்கிய ரூபமுடையது ருக் வேதம் என்றும், தண்ட ரூபமானது யஜுர் வேதம் என்றும், கான ரூபமானது சாமவேதம் என்றும், சந்தோ ரூபமானது அதர்வண வேதம் என்றும் 4 வேதங்களாக விளங்குகிறது. பிரதி வேதத்துக்கு மந்திரபாகம் என்றும், பிராம்மண பாகம் என்றும் இரண்டு உண்டு. கர்மப் பிரயோகங்களும், தத்பல சித்திகளுக்கும் சொல்லப்பட்டது. மந்திரம், மந்திரார்த்தம் மந்திர சாத்திய கர்ம விதிகள், இதுகளின் அனர்த்தவாதம், இப்படிச் செய் என்பது விதி. செய்யாதே என்பது நிஷேதம். விதி நிஷேதங்களை எடுத்துக்காட்டும் மந்திரங்களுக்குப் பிராம்மணம் என்று பெயர். மந்திரங்களுக்குப் பிரதானம் சப்தம். பிராம்மணத்துக்குப் பிரதானம் அர்த்தம் ஆனதால் மந்திரம் பிராம்மண ரூபமாகவே வேதம் விளங்குகிறது.
உன்னுள் ஆழ்ந்து பயணிக்க !!
உன்னவனோடு உணர்வு ஒன்ற !!
எதனுள்ளும் அதனவனாய் அவனே இருக்க !!
அன்பே சிவம் என்ற சொல் கடந்த மெய்யை உணர்வாய் அனுபவிக்க !!
எதிலும் பேதம் மறைய !!
குணம் / குற்றம் கடந்து !!
ஆனந்தமே சிவமாய் ஆட்கொண்டு இருக்கும் அற்புதத்தை அனுபவிக்க !!
நான் என்னோடு ஏன் இல்லது போனேன் என்ற மாய மயக்கம் தெளியும் ......
அதுவரை
எல்லாம் வேறாக ??
வித்தியாசமாக ??
ஏற்றத்தாழ்வோடு ??? என்ற
மாயையின் பிடியின் மயக்கமாகவே இருப்போம் !!!!!
நீங்கள் உங்களோடு இருக்க எல்லாம் ஆனந்தமே .....
உங்களை உங்கனோடு பினைத்து வைத்திருப்பவன் கருணையால்
நீ தூக்கத்தில் பெறும் ஆற்றலை மயக்கத்திலே தொலைத்து விடுகிறாய், இது குறித்து நீ விழிப்புணர்வு பெறவே தியானம் செய் என்கிறேன்.
-
16. ஆனால் எத்தனை வடிவங்களை எடுத்தாலும், எத்தனை உயிர்களாகப் பரிணமித்தாலும் இறைவன் எந்தப் பரிணாமமும் அணுகாதவராக தூய உணர்வுப் பொருளாகவே திகழ்கிறார்______
ஆஹ ச தன்மாத்ரம் || 3:2.16 ||
பொருள்: ஆனாலும் இறைவன் தூய உணர்வுப் பொருளாகவே திகழ்கிறார் என்று வேதங்கள் கூறுகின்றன.
இத்தனை பிரம்மாண்டங்களாக, இத்தனை தெய்வங்களாக, இத்தனை உயிர்களாகப் பரிணமித்தாலும் இறைவனுக்கு அதனால் எந்த மாற்றமாவது ஏற்படுமா? அவரை எந்தக் குறைபாடாவது அணுகுமா? இல்லை. அவர் எந்த மாறுபாடும் இல்லாத, எந்தக் குறைகளோ கறைகளோ பற்றாத தூய உணர்வுப் பொருளாகவே திகழ்கிறார். இப்படி முரணாகத் தோன்றுகின்ற இயல்புகளின் சங்கமமாக இறைவன் இருப்பதை அவரது ‘தெய்வீக ஆற்றல்’ என்று கீதை (9:4.5) விளக்கியதை ஏற்கெனவே கண்டோம்.
‘உப்புத் துண்டில் உள்ளே, வெளியே என்று கூற இயலாத படி உப்புத் தன்மை எங்கும் நிறைந்துள்ளது. அது போலவே இறைவனும் உள்ளே வெளியே என்று கூற இயலாதபடி முற்றிலும் உணர்வுப் பொருளாகத் திகழ்கிறார். பல்வேறு உருவங்களுடன் கொள்ளும் தொடர்பால் பல்வேறு வடிவங்களாகத் தோன்றுகிறார். மூல நிலையுடன் ஒன்றுபடும் போது மீண்டும் இந்த வடிவங்களெல்லாம் கரைந்து விடுகின்றன’ என்கிறது பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் (4:5.13).
17. சுருதிகளும் ஸ்மிருதிகளும் இறைவனின் இந்த இரு வேறுபட்ட பண்புகளைக் கூறுகின்றன________
தர்சயதி சாதோ அபி ஸ்மர்யதே || 3:2.17 ||
பொருள்: இறைவன் இவ்வாறு மாறுபட்ட குணங்களின் சங்கமமாகத் திகழ்வதை வேதங்களும் ஸ்மிருதிகளும் கூறுகின்றன.
‘இறைவனுக்கென்று உடம்போ புலன்களோ கிடையாது. அவருக்குச் சமமானவர்களோ அவரை விட மேலானவர்களோ யாரும் இல்லை. அவரது தெய்வீக ஆற்றலோ பல வகையானது’ (சுவே.6:8); ‘இறைவனுக்குப் பகுதிகள் இல்லை. அவரிடம் செயல்பாடு இல்லை. அவர் மாறுபாடுகள் அற்றவர்; குறைகள் அற்றவர்’ (சுவே.6:19) என்று அவரது இரு வேறுபட்ட பண்புகளை வேதங்கள் கூறுகின்றன.
‘எனக்கு அப்பால் எதுவும் இல்லை ‘ (கீதை.7:7); ‘என்னிலிருந்தே உலகங்கள் அனைத்தும் தோன்றுகின்றன, ஒடுங்கவும் செய்கின்றன’ என்று ஸ்மிருதிகளும் அதையே கூறுகின்றன.
ஸோமவதி அமாவாசை
17.07.2023
திங்கட்கிழமை
ஆடி 1 அமாவாசை
அமாவாசை ஆனது திங்கட்கிழமையில் வந்தால் அதற்கு ஸோமவதி அமாவாசை என்று பெயர் அன்றைய தினம் காலையில் ஸ்நானம் செய்த பிறகு சந்தியாவந்தனம் போன்ற நித்திய கர்மாக்களை முடித்த பிறகு அருகிலுள்ள சுத்தமான இடத்தில் வளர்ந்திருக்கின்ற அரச மரத்தின் அருகில் சென்று ஸ்ரீ #லட்சுமிநாராயணராகஅஸ்வத்தநாராயணராக பாவித்து அரச மரத்தை பூஜை செய்து 108 முறை #அஸ்வத்த விருட்சத்தை பிரதட்சணம் செய்வது மிக சிறப்பானதாகும். பிரதட்சணம் செய்யும்போது தங்களுக்கு #தெரிந்த #ஸ்லோகங்களைமந்திரங்களை ஜெபம் செய்து கொண்டே பிரதட்சணம் செய்தால் அது பல மடங்கு பலனை
தரும்.
#சந்தானபாக்கியம் வேண்டி ப்ரார்த்தனை செய்பவர்கள் சந்தான கோபால கிருஷ்ணன் மூல மந்திரத்தை ஜபம் செய்து கொண்டே பிரதக்ஷிணம் செய்யலாம். செல்வம் வேண்டி ப்ரார்த்தனை செய்பவர்கள் மஹாலெக்ஷிமி மூல மந்திரத்தை ஜபம் செய்யலாம்.
அதே போன்று ஜாதகத்தில் சந்திரன் பலம் குறைந்து இருக்கும் ஜாதகர்கள் அந்த நாளில் சிவனையும் அம்பாளையும் நினைத்து ஜபம் செய்தால் சந்திரனால் ஏற்பட்ட துன்பங்கள் விலகும். அன்றைக்கு அபிராமி அந்தாதியில் இருந்து ஏதேனும் ஒரு ஸ்லோகத்தை 108 முறையோ அல்லது 18 முறையோ பிரதக்ஷிணம் செய்யும் போது பாராயணம் செய்ய சந்திரனுடைய பலம் அதிகரித்தது சுப காரியங்கள் இல்லத்தில் நடைபெறும்.
எண்ணிய காரியம் நிறைவேறும். சுதர்ஸன மாலா மந்திரத்தை ஜெபிக்க சத்ரு உபாதைகள் நீங்கும். ஆரோக்கியம் வேண்டுபவர்கள் தன்வந்திரி மூல மந்திரம் ஜெபிக்க ஆரோக்கியம் கிட்டும்.அன்னதானம் செய்ய பித்ருக்களின் ஆசி கிட்டும்.
எனவே ஆன்மீக பெரியோர்கள் உபதேசத்தின்படி இந்த நன்னாளில் வழிபாடு செய்து வளம் பெறுவோமாக ..
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 310:
இரண்டு நிலைகளில்:
18. ஒரே இறைவன் இரண்டு நிலைகளில் தோன்றுவதை ஓர் உவமை மூலம் விளக்குகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்_______
ஆடி சுவாதி !
கருடனுக்கு கருடாழ்வார் என்ற பெயருண்டு. இவருக்கு இந்த உயர்வான பெயர் வந்த காரணத்தைக் கேளுங்கள்.
கிருதயுகத்தில் அகோபிலத்தை (ஆந்திராவில் உள்ள ஊர்) பிரகலாதனின் தந்தை இரண்யன் ஆட்சி செய்து கொண்டிருந்தான். அவனை வதம் செய்து தன் பக்தனான பிரகலாதனைக் காப்பாற்ற பெருமாள் எடுத்த அவதாரம் நரசிம்மம். பெருமாள் எந்த பக்தனை காக்கச் சென்றாலும் கருடன் மீது தான் எழுந்தருள்வார். கஜேந்திரன் என்ற யானையைக் காக்க அப்படித்தான் வந்தார். கருடனும் கணநேரத்தில் அந்த இடத்திற்கு போய்விடுவார். அதனால் தான் கோவில்களில் கருடசேவை இன்றும் பிரசித்தமாக இருக்கிறது.
பிரகலாதனைக் காக்க வேண்டிய அவசரம் கருதி, அவர் கருடனைக் கூட அழைக்காமல் உடனடியாக தூணிலிருந்து வெளிப்பட்டார். இதையறிந்த கருடன் மிகவும் வருத்தப்பட்டார். நரசிம்ம அவதாரத்தை பார்க்கவில்லையே என ஏங்கினார். தனக்கு அந்த வடிவத்தை காட்டியருள வேண்டினார். பெருமாள்
கருடனை அகோபிலம் சென்று தவம் செய்யும்படி கூறினார். கருடனும் அவ்வாறே செய்ய, ஒரு மலைக்குகையில் உக்ர நரசிம்மராய் அவர் காட்சியளித்தார். பெருமாள் சேவையே பெரிது என்று அவரிடம் பூரண சரணாகதி அடைந்ததால், கருடனை 'கருடாழ்வார்' என்று போற்றுகின்றனர் !
அத ஏவ சோபமா
இன்று #ஆடிசுவாதி ஸ்ரீ சுந்தரர் குருபூஜை.
1)ஓம் ஸ்ரீ கைலாச சிகராவாஸாய நம:
2)ஓம் ஸ்ரீ கோடிசூர்ய ப்ரதீகாசாய நம:
3)ஓம் ஸ்ரீ பூதிருத்ராக்ஷ தாரகாய நம:
4)ஓம் ஸ்ரீ ஜ்ஞான சுந்தராய நம:
5)ஓம் ஸ்ரீ நித்ய கல்யாண பூஷணாய நம:
6)ஓம் ஸ்ரீ சிவாநந்த ஸ்வரூபாய நம:
7)ஓம் ஸ்ரீ சிவபக்த நமஸ்காரப் பிரியாய நம:
8)ஓம் ஸ்ரீ சுத்த சைவ சிகாமணியே நம:
ஸ்ரீ சுந்தரமூர்த்தி ஸ்வாமிநே நமஹ அஷ்டபுஷ்பம் ஸமர்ப்பயாமி.
சிவார்ப்பணம்.
சென்னை பாரத்வாஜேஸ்வரர் ஸ்வாமி திருக்கோவில் சுதை சிற்பம் பிரமாதம்
.
ஸூர்யகாதிவத் || 3:2.18 ||
பொருள்: இறைவனின் இரு வேறுபட்ட நிலைகளை விளக்குவதற்காகத்தான் சூரிய பிம்பம் முதலான உவமைகள் கூறப்படுகின்றன.
‘இறைவன் ஒருவரே. பிரபஞ்ச ஆன்மாவாக அவரே எல்லா உயிர்களிலும் உறைகிறார். சந்திர பிம்பம் நீரில் தெரிவது போல் ஒருவரே ஆன அவர் பலவாகத் தெரிகிறார்’ என்கிறது அம்ருத பிந்து உபநிஷதம் (12). சூரியன் அல்லது சந்திரனின் பிரதிபிம்பம் தண்ணீர், கண்ணாடி முதலிய பல்வேறு பொருட்களில் தெரிகிறது. பிரதிபலிக்கின்ற பொருட்களின் தன்மைக்கும் அளவுக்கும் ஏற்ப பிரதிபிம்பங்களின் தன்மையும் அளவும் வேறுபடுகிறது. பிரதிபிம்பங்களின் அளவு மற்றும் தன்மை மாறுபாட்டால் மூல சூரியனோ சந்திரனோ எந்த வகையிலும் மாற்றம் அடைவதில்லை.
அது போலவே ஆகாச உதாரணத்தையும் கூறலாம். ஆகாசம் ஒன்றே, அது உருவமற்றது. அது பல்வேறு இடங்களில் இருக்கும் போது வெவ்வேறு பெயர்களையும் வடிவங்களையும் பெறுகிறது. உதாரணமாக, ஒரு ஜாடியினுள் இருக்கும் ஆகாசம் ஜாடியின் வடிவத்தைப் பெறுகிறது, அந்தப் பெயரில் அறியப்படுகிறது; ஓர் அறையினுள் இருக்கும் ஆகாசம் அறையின் வடிவத்தைப் பெறுகிறது, அந்தப் பெயரில் அறியப்படுகிறது. ஆனால் இந்த மாற்றங்கள் ஆகாசத்தைப் பற்றுவதில்லை.
அது போல் ஒன்றேயான இறைவன் தாவரங்களாக, பிராணிகளாக, மனிதர்களாக, தேவர்களாக, தெய்வங்களாகத் தோன்றுகிறார். எனினும் சற்றும் மாறுபடாதவாறு இருக்கிறார்.
19. ஆனால் பிரதிபிம்ப உவமை சரியல்ல_____
அம்புவதக்ரஹணாத்து ந ததாத்வம் || 3:2.19 ||
பொருள்: ஆனால் பிரதிபிம்ப உவமை சரியல்ல. ஏனெனில் தண்ணீரில் தெரியும் பிரதிபிம்பத்தைப் போல் இறைவன் புரிந்து கொல்லப்படுவதில்லை.
உருவமற்ற, குணங்களற்ற இறைவன் பல்வேறு உயிர்களாகவும் உருவமாகவும் தோன்றுகிறார் என்பதை விளக்க சந்திரனின் பிரதிபிம்ப உவமை கூறப்பட்டது. ஆனால் அந்த உவமை சரியில்லை என்று இந்த ஸூத்ரம் சுட்டிக் காட்டுகிறது.
பிரதிபிம்பத்தில் தெரியும் சூரியன் உண்மையானது அல்ல. அது ஒரு மாயத் தோற்றம். ஆனால் உயிர்களும் உலகங்களும் தெய்வங்களும் மாயத் தோற்றங்கள் அல்ல; உலகங்கள் உண்மையானவை; உயிர்களும் தெய்வங்களும் உண்மையானவர்கள். அது போலவே ஆகாச உவமையும். எனவே இந்த உவமைகள் சரியல்ல.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 311:
புரிந்து கொள்ள வேண்டும்:
20. உவமைகளைச் சரியாகப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்_____
நீ உன்னை அறிவதற்கும் நீ தான் இந்த ஒட்டுமொத்த பிரபஞ்சமும் என்பதை உணர்வதற்குமான கருவி தான் உனது இந்த உடலும் நான் உனக்கு அளிக்கும் தியானமும், இதனை நீ முழுமையாக புரிந்து கொள்ள தான் எனது அத்தனை வார்த்தை பிரயோகமும், அதனால் வெறும் வார்த்தையிலே நிற்காமல் உனது உள் அனுபவத்தை நிகழ விடு, உனது மனதளவில் கூட நீயே உனக்கு குறுக்கே நிற்காதே.
வயிற்றிலிருந்து எப்படி வெளியே வருவது என்று குழந்தை யாரிடமும் கேட்பதில்லை!
வந்தபின், எப்படி பார்ப்பது, கேட்பது, அழுவது, சிரிப்பது என்றும் கேட்ப்பதில்லை!
பிறகு, எப்படி குப்புற விழுவது, உட்காருவது, தவழ்வது, நிற்பது, நடப்பது, ஓடுவது என்றும் யாரிடமும் கேட்பதில்லை.
வயதுக்கு வந்த பிறகு, எப்படி சைட் அடிப்பது, காதலிப்பது, காமமாகுவது, பிள்ளை பெறுவது என்றும் யாரிடமும் கேட்பதில்லை!
எப்படி வயதாகி இறப்பது என்றும் யாரிடமும் கேட்பதில்லை!
இவைகளெல்லாம்,
"ஏற்படுகிறதா, வழங்கப்படுகிறதா?"
என்பது நமக்குத் தெரியாது!
ஆனால்,"வாய்க்கிறது" என்பது மாத்திரம் தெரிகிறது!
இந்த வாய்ப்பதுகளில் இருந்து நாம் விரும்பியும், விரும்பாமலும் உடன்படாது இருக்க முடியாது என்பதும் தெரிகிறது!
இவைகளெல்லாம் நம்மில் ஏற்படும் சம்பவங்கள்! இவைகளை நாம் அறிய முடியும்!
இப்படி அறிவதான சாட்சியாகத்தானே நம்மால் எப்போதுமே இருக்கமுடிந்திருக்கிறது!?
நீங்களாக விரும்பி ஒரு தூக்கத்தை கூட வரவழைக்க முடியாது. அதே போல், தூக்கத்திலிருந்து விழிக்கவும் முடியாது. அதானே நடந்து வருகிறது. இப்படி நம்மில் நடந்து வருவதை அறிகிறோம். அவ்வளவுதானே!
வேறெதுவும் செய்வதற்கில்லை என உணர்ந்து தெளிந்து, அமைதி அடைவது 'ஞானம்'!!
...... மனிதா ... இதுதான் உலகமஹா உண்மை ... ...
...
அரிதிலும் அரிது ஞானம் அடைவது அரிது என்று
சொல்லி சொல்லியே அதை எவரெஸ்டின் உச்சியில் கொண்டு போய் வைத்து விட்டார்கள்.
புத்தர் கூட உள்ளளவில் வெட்கப்பட்டு இருப்பார் இதை அடையவா இவ்வளவு சிரமப்பட்டோம் என்று.
ரகசியத்திலே பேர் போன ரகசியம் சிதம்பர ரகசியம் என்பார்கள். திரை விலகும் வரை தான் ரகசியம். விலகிய பிறகு பார்த்தால் அது வெட்ட வெளி தான் (ஒன்றுமே இல்லைதான்)
கற்றவனோ, அற்றவனோ எவன் ஒருவன் ஒன்றைப் பற்றிய முழு அறிதலுக்கு உள்ளாகிறானோ, அவனுக்கு அந்த ஒன்றைப் பற்றிய மேலறிவு (அவன் அறிந்ததற்கு மேல் ஒன்றும் இல்லாத நிலை) அவசியப்படாத ஒன்று அந்த நிலையை தான் நாம் போற்றிப் புகழ்கிறோம்.
.இந்த உடலாய் பிறந்துகிட்டு
இந்த உடல வளத்துகிட்டு
இந்த உடல சீராட்டிகிட்டு
இந்த உடலால் எல்லாம் செஞ்சிகிட்டு
இந்த உடல காப்பாத்தவே போராடிகிட்டு
இந்த உடல குஷிப்படுத்தவே விரும்பிகிட்டு
இந்த உடல சாகவிடாம எப்படி காப்பாத்தலாமுன்னு யோசிச்சிகிட்டு
இந்த உடல அழகுபடுத்த செலவு பண்ணிகிட்டு
இப்படி அம்புட்டையும் இந்த உடலுக்காகவே செஞ்சிகிட்டு
*கடைசில, இந்த உடலே "பொய்" என்றால் எப்..பீடிங்க!!
அது நிகழ்கிறது
என்பதை மனிதனை தவிர
மற்ற உயிரினங்கள்
அறிவதில்லை.
அதை அறிந்தபின்
நிகழ்வதற்கு காரணமான
அதை நோக்கி நம் பயணம்
அமைய வேண்டுமல்லவா.
அப்படி ஒரு நிபந்தனையுடன்
அவை நிகழ்த்தப்படுகின்றன.
என்று நினைக்கிறேன்.
... உலகம் சுற்றுவது கூட நாம் செய்யும் காரியமல்ல ... சூரியன் காலையில் பூமியின் மீது வைகறையில் உதிக்க வைப்பதுகூட நம் programming இல்லை எனும்போது, நாள்தோறும் தினசரி காலண்டரில் தேதிக்காகிதத்தை நான்தான் கிழிக்கிறேன் நாள் தெரிவதற்கு என்றதுபோல ஒரு மனித மாயை நம்மிடம் நிலவுகிறது ...
... ஞானமறிதல் எவ்வளவு அடக்கமுடைமை என்பதை அறிதல் நமதே ...
... சுவாசம் யாரால் நடைபெறுகிறது ... அது எதற்காக நம்மோடு உடனிருக்கிறது ... அது எப்போது நம்மைவிட்டு escape ஆகும் என்ற இத்யாதிகள் தெரியாமலேயே மனிதர்கள் வாழ்தலில் தனியாற்றலை நிர்மாணித்ததாகச் சொல்கின்றனர் இவ்வுலகில் ...
..
... ..
...
...
வ்ருத்திஹ்ராஸபாக்த்வமந்தர்பாவாது பயஸாமஞ்சஸ்யாதேவம்
|| 3:2.20 ||
பொருள்: பல்வேறு இடங்களிலும் உயிர்களிலும் இருக்கின்ற இறைவன் அவற்றின் தன்மைக்கும் அளவுக்கும் ஏற்ப விரிந்தும் சுருங்கியும் தென்படுகிறார். இந்த விஷயத்தில் ஒற்றுமை காணப்படுவதால் இந்த உவமை சரியே.
ஒரே இறைவன் மனிதனில் மனிதனாக, தெய்வங்களில் தெய்வங்களாகத் தோன்றுகிறார். உறைகின்ற இடத்தின் தன்மைக்கேற்ப மாறுபட்டுத் தென்படுகிறார். இந்த விஷயத்தில் பிரதிபிம்ப உவமையும், ஆகாச உவமையும் பொருந்தி வருகின்றன. பிரதிபிம்பங்கள் இப்படி பல்வேறு தன்மைகளில் பல்வேறு வடிவங்களில் தோன்றினாலும் இந்தத் தன்மைகளாலோ அளவுகளாலோ, சந்திரனோ ஆகாசமோ பாதிக்கப்படுவதில்லை. அது போல் இறைவனும் உலகங்கள், உயிர்கள் ஆகியவற்றின் நன்மை தீமைகளால் பாதிக்கப்படுவதில்லை என்பதைச் சுட்டிக் காட்டுவதற்காக மட்டுமே இந்த உவமைகள் கூறப்படுகின்றன. இதற்கு மேல் இந்த உவமைகளை ஒப்பிடுவது முறையாகாது என்று இந்த ஸூத்ரம் தெரிவிக்கிறது.
21. காண்கின்ற பொருள் அனைத்தும் இறைவனே என்பதை வேதங்களும் சுட்டிக் காட்டுகின்றன________
தர்சனாச்ச || 3:2.21 ||
பொருள்: இறைவனே இந்த உலகமாகவும் உயிர்களாகவும் தோன்றுகிறார்; அவற்றில் உறைந்து அவற்றை இயக்குகிறார் என்பதை வேதங்களும் கூறுகின்றன.
‘பிரபஞ்சத்தைப் படைத்த பின் இறைவனே அதில் புகுந்தார். புகுந்த பிறகு வெளிப்பட்டவையாக, வெளிப்படாதவையாக; விளக்கப்பட்டவையாக, விளக்கப்படாதவையாக; இருப்பிடம் உடையவராக; இருப்பிடம் இல்லாதவராக; அறிவு, அறியாமை; உண்மை, உண்மையற்றவை என்று இங்கே இருப்பவை அனைத்தும் ஆனார்’ (தைத். 2:6.3). உயிர்களில், அவற்றின் நகம் வரை முற்றிலுமாக இறைவன் நிறைந்துள்ளார்’ (பிரு. 1:4.7) என்று வேதங்கள் இறைவன் எல்லா உயிர்களாகவும் உலகமாகவும் இருப்பதைக் கூறுகின்றன.
எனவே பரமாத்மாவாகிய இறைவன் ஒருவரே. அவர் உருவமும் குணங்களும் அற்றவர். அதே இறைவன் உயிர்களாகவும் உலகமாகவும் பல்வேறு தெய்வ வடிவங்களாகவும் தோன்றுகிறார். அதே வேளையில் எந்த மாற்றமும் இல்லாதவராகவும் இருக்கிறார். முரண்பட்ட இந்த இயல்புகள் அவரது தெய்வீக ஆற்றலால் அவரிடம் சங்கமித்துத் தோன்றுகின்றன.
அடுத்தவர் உங்களிடம் அவருக்கு கஷ்டம் என சொல்லும் போது தன்னம்பிக்கை மிக்க சொல்லை சொல்லி ஆருதல் படுத்துங்கள்.
பாதி அளவு கஷ்டங்கள் உங்களால் நீங்கி விட்டதாக அவருக்கு தோன்றி உங்களுக்கு நன்றி சொல்வார்.இதற்கு பெயர் தான் சொல்லின் மந்திரம் என்பது:
ஸ்ரீமத் அழகிய சிங்கர் ஸ்வாமிகள்"
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 312:
சிந்தனைக்கு எட்டாதவர்:
______6. சிந்தனைக்கு எட்டாதவர் இறைவன்_________
|| Sri Yathiraja Arpanam || HH Sri Sri appan parakala Embar Ramanuja Jeeyar Swami, Sriperumbudur || Attained Thirunadu ( Vaikunda Perunagar) Emberumanar Thiruvadi ||
ஶ்ரீபெரும்புதூர் ஸ்ரீ.உ.வே.அப்பன் பரகால இராமானுஜ எம்பார் ஜீயர் ஸ்வாமி இன்று காலை (28/07/2023) திருநாடு அலங்கரித்தார்.
இன்று மாலை 4 மணி அளவில் சரம கைங்கர்யம் ஸ்ரீபெரும்பதூர் எம்பார் ஜீயர் மடத்தில் நடைபெறும்
ப்ரக்ருத ஏதாவத்த்வ அதிகரணம்
வைகுந்த நாடு வாழ்ச்சி பெற்றது..
லீலாவிபூதி கைங்கர்யங்களை தலைக்கட்டியருளின பின் ஸ்ரீ எம்பார் ஜீயர் ஸ்வாமி நித்ய விபூதிக்கு எழுந்தருளினார்..
இறைவனின் மகிமை கூறும் பகுதி தொடர்கிறது. முரணான இரண்டு பண்புகள் அவரிடம் இணைந்திருக்கின்றன; இது அவரது தெய்வீக ஆற்றல் என்பது முந்தின அதிகரணத்தில் கூறப்பட்டது.
இந்த அதிகரணத்தில் இறைவனின் மகிமை மேலும் சிறப்பாகக் கூறப்படுகிறது. இதில் 9 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
22. இறைவனின் மகிமை முடிவற்றது______
பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்தில், மேலோட்டமாகப் படித்தால் பொருள் புரிந்து கொள்ளச் சிரமமான ஒரு பகுதி (2:3.1—6) உள்ளது. அதனை இங்கே விளக்கத்திற்கு எடுத்துக் கொள்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். அந்தப் பகுதியைப் பார்ப்போம்:
இறைவனுக்கு இரண்டு நிலைகள் உள்ளன. தூலம்—நுண்மை, இறுதி உடையது—இறுதி அற்றது, எல்லையுடையது—எல்லையற்றது, விளக்கப்பட்டது—விளக்கப்படாதது. (1).
இறைவனின் மகிமை இங்கே இரண்டாகப் பிரிக்கப்படுகிறது---ஒன்று, அறிவிற்கு எட்டியது, மற்றொன்று அறிவிற்கு எட்டாதது. இதையே முந்தின அதிகரணத்தில் உருவம் மற்றும் குணங்களுடன் கூடிய பண்பாகவும், உருவம் மற்றும் குணங்கள் அற்ற பண்பாகவும் கண்டோம். உபநிஷதத்தில் இந்த இரண்டு மகிமைகளின் பல்வேறு பரிமாணங்கள் கூறப்படுகின்றன.
பஞ்ச பூதங்களில் அறிவிற்கு எட்டியவை எவை, அறிவிற்கு எட்டாதவை எவை (2); தேவர்களில் அறிவிர்க் எட்டியவர் யார், அறிவிற்கு எட்டாதவர்கள் யார்(3); மனித உடம்பில் அறிவிற்கு எட்டிய பகுதிகள் எவை, எட்டாத பகுதிகள் எவை(4,5) என்று பிருஹதாரண்யக உபநிஷத மந்திரங்கள் கூறுகின்றன. ‘
அவரை அனுபூதியில் உணர்பவன் மரணத்தில் பிடியிலிருந்து விடுபடுகிறான்’ என்கிறது இந்த மந்திரம். ஒருவன் மரணமற்ற நிலையை அடைய முடியும் என்பகைச் சாங்கியம் உறுதிபடக் கூறுகிறது.!!!பிறப்பும், இறப்பும் வெறும் எண்ணங்களின் ஓட்டமே. எண்ணங்கள் ஒடுங்கிவிட்டால் - அதாவது உணர்ச்சி அற்ற கோமா நிலையிலும் (பொருள் புரிதலில் ஏற்படும் மயக்கமே பொருள் மயக்கம் ஆகும். இந்த மயக்த்தில் - *இடம் * காலம் * சூழல் இல்லை - இயக்கமற்ற) உணர்வு இருந்து கொண்டேதான் இருக்கிறது. !!!உணர்ச்சி அற்றவனுக்கு ஏது உலகம்!!! பஞ்ச பூதமும் மேலும் பாபம் புண்ணியம். மறை நூல்கள் குறிக்கின்ற அனைத்துமாய் அவனே.!!!!!
இறுதியாக வரும் 6 ஆம் மந்திரம் விளக்கத்திற்குரிய பகுதியாகும்:
எனவே, இனி இறைவனின் இயல்பு கூறப்படுகிறது: ‘இது அல்ல, இது அல்ல’ (நேதி, நேதி) ஏனெனில் ‘இது அல்ல’ என்பதைத் தவிர சிறந்ததும் பொருத்தமானதுமான விளக்கம் வேறெதுவும் கிடையாது. மேலும், இறைவனின் இயல்பு ‘உண்மைக்கெல்லாம் உண்மை’ என்பதாகும்.
மற்றவர்களின் உடல்பலம், பண பலத்தை கண்டு அஞ்சாமல், எது வந்தாலும் ஏற்கும் பக்குவத்தை வளர்த்துக் கொள்.
உன்னிடம் திறமையில்லை என்று யார் சொன்னது. முதலில் நான் ஜெயிக்க பிறந் திருக்கிறேன் என்ற நம்பிக்கையுடனும் விடாமுயற்சியுடனும் நீ செயல்படு. எதை விடாமுயற்சியுடன் தேடுகிறாயோ அதை நிச்சயம் நீ அடைவாய்.
பாம்பின் பற்களில் விஷமிருந்தாலும் பாம்புக்கு அதனால் சிறிதும் தீங்கில்லை. அது இறப்பதுமில்லை. ஆனால், பாம்பு எதையாவது தீண்டினால் தீண்டப்பட்டதற் கு அந்த விஷம் தீங்கு செய்கிறது. அதைப் போல் தீய எண்ணம் கொண்டவர்கள். எனவே கெட்டவர்களுடன் சேராதே.
செம்பொன்னிற்கும், பித்தளைக்குமுள்ள வேறுபாடு உரைகல்லில் உரைப்பதால் தெரியவரும். அதுபோல நல்லவரையும், தீயவரையும் அவரவர்களுடைய செயல் பாடுகளால் அறிந்து கொள்ள முடியும்.
விவேகமும் வைராக்கியமும் இல்லாமல், வாழ்க்கையில் வெற்றி பெற இயலாது. வெட்கம், வெறுப்பு, அச்சம் இவை மூன்றும் இருக்க வேண்டியது தான். அதற்காக எல்லாவற்றிற்கும் பயம் வெறுப்பு கொண்டிருந்தால் நீ உன் லட்சியத்தை அடைவது சிரமம்.
அதேசமயம், ஆசைகளுக்கு என்றுமே
அடிமையாகாதே. அவற்றை முழுமையாக கட்டுப்படுத்த முடியாமல் போகலாம். கலங்காதே, அப்பா நான் இருக்கிறேன் நிழலாக என்றும் உனக்காக நீ செல்லும் இடமெல்லாம். உனக்கு எல்லா சூழ்நிலை களிலும் நான் துணை நிற்பேன். என் வார்த்தைகள் மீது நம்பிக்கை வைத்து செயல்படு...
இப்போது ஸ்ரீபாதராயணரின் விளக்கத்திற்கு வருவோம்.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 313:
மறுக்கப்படுகின்றன:
உன்னை புரிந்து கொள்வோரை தேடு நெருங்கு நீயே அங்கு தொலைந்து விடும் அபாயம் கூட நிகழலாம் அனுமதி, ஆனால் புரிதல் இல்லாத இடத்தில் தவறியும் நெருங்க முயலாதே, எவ்வளவு விரைவாக விலக இயலுமோ அவ்வளவு விரைவாக விலகி செல், இது இருவருக்கும் மகிழ்வை தரும் ஒன்றாகும்.
விளைந்தாலும் விதி வராமல் விலை நிர்ணயம் இல்லை.
காலம் அனுமதிக்காமல் கடவுள் உன்னிடம் இல்லை.
கவலையோடு இருப்பவனுக்கு காலம் கொடுக்கும் வரம் நிலை.
காலநிறைவு விதி
மனநிறைவு கடவுள்
உடல் நிறைவு மரணம்.
இம் மூன்றுக்கும்முன் உயிரை நிறைய செய்வதுதான் தவம்.
ஞாயம் அறிந்தார் உண்டு உலகில் ஞானம் அறிந்தவர் இல்லை.
-
ப்ரக்ருதைவதாத்த்வம் ஹி ப்ரதிஷேததி ததோ ப்ரவீதி ச பூய:: || 3:2.22 ||
மனத்தில் சேமிக்கப்படுகின்றன. அந்தச் சேமிப்பு நிலையமாகத் திகழ்கின்ற மனம் ‘சித்தம்’.!!!சற்றே தக்ஷிணாமூர்த்தி காலின் கீழ் இருக்கும் அசூரனின் பெயர் முயலுகன். இவரே ஞாபக சக்தியின் ரூபம். ஞாபகத்தையே சங்கல்பம் (சித்தமும் - காரணமும் இணைந்ததே) என்றும் கூறுவர். சித்தம் ஒடுங்கினால் காரணமும் இல்லை கர்மாவும் இல்லை என்றால் அங்கு பிரகாசப்படுவது மௌனம் என்கிறார் பகவான் ரமணர்.
பொருள்: இறைவனைப் பற்றி இது வரை கூறிய மகிமைகள் மறுக்கப்படுகின்றன. பிறகு மீண்டும் அவரது மகிமை சிறப்பாகக் கூறப்படுகிறது.
‘மறுக்கப்படுகிறது’ (ப்ரதிஷேசதி) என்ற வார்த்தைக்கு மேலோட்டமான பொருள் கொள்ளக் கூடாது என்று ஸ்ரீராமானுஜரும் ஸ்ரீமத்வரும் விளக்குகின்றனர். இறைவனின் எல்லையற்ற மகிமைகளைக் கூறி விட்டு (பிரு.2:3.2—5), அதே உபநிஷதம் அதை மறுக்குமானால் (பிரு.2:3.6) அது பைத்தியக்காரன் உளறுவதற்கு சமமாகி விடும் என்று சுட்டிக் காட்டுகிறார் ஸ்ரீராமானுஜர். எனவே உபநிஷதம் ‘இது அல்ல’ என்று கூறுவதன் பொருள் இறைவனின் மகிமை இத்துடன் நின்று விடவில்லை, இன்னும் ஆழமான பகுதி தொடர்கிறது என்பதாகும்.
இந்த ஆழமான மகிமை ‘உண்மைக்கெல்லாம் உண்மை’ என்பதாகும். இது இரண்டு விதமான பொருள் பொதிந்த பகுதி. தூலம், நுண்மை என்று இரண்டு விதமான மகிமைகள் கூறப்பட்டன. இறைவன் உருவமுடையவராக, தெய்வீகக் குணங்கள் படைத்தவராக, எல்லா உயிர்களிலும் நிறைந்து அவற்றை வழிநடத்துபவராக, பல்வேறு தெய்வ வடிவங்களாகத் திகழ்வது அவரது ‘தூல’ மகிமையாகும். அவர் உருவமற்றவராக, குணங்களைக் கடந்தவராக, சிந்தனைக்கு எட்டாதவராக திகழ்வது அவரது ‘நுண்ணிய’ மகிமை. பிருஹ்தாரண்யக உபநிஷதம் (2:3.6) ‘உண்மைக்கெல்லாம் உண்மை’ என்று கூறுவது,அவர் இந்த ‘தூலா’, ‘நுண்ணிய’ உண்மைகளாகவும் திகழ்கிறார்; இந்த இரண்டு நிலைகளையும் கடந்த உண்மையாகவும் திகழ்கிறார் என்பதாகும்.
இதையே ஸ்ரீராமகிருஷ்ணர் தமது எளிய மொழியில், ‘இறைவன் உருவம் உடையவர், அதே வேளையில் உருவம் அற்றவர் என்பது தெரியும். அவர் இன்னும் என்னென்னவாகவோ உள்ளார். அவற்றைப் பற்றிக் கூறுவது ‘சாத்தியம் அல்ல’ என்று கூறியதை ஏற்கெனவே கண்டோம். ‘சாத்தியம் அல்ல’ என்றால் சாதாரண மனிதர்களுக்குச் சாத்தியம் அல்ல; ‘இரைக் காட்சி பெற்ற பிறகுதான் அவரைப் பற்றி சரியாகப் பேச முடியும்’ என்று அவர் தெளிவுபடுத்துகிறார்.
தெவிட்டல் : Satiety !!
உடலை நமக்காக நாம் படைத்து அதில் நாம் வாசம் செய்து, அவ்வுடலை நாம் நம் இஷ்டத்திற்கு ஆட்டுவிக்கிறோமா?
அல்லது...
உடல் தனக்காக நம்மைப் படைத்து, நம்மை ஆட்டுவிக்கிறதா?
கொஞ்சம் அலசுவோம்!
உடலுக்கு எது எது எவ்வளவு தேவை என்பதை நாம் நிர்ணயம் செய்து வழங்குவதில்லை!
அது உணவாக இருக்கட்டும், மூச்சாக இருக்கட்டும், உடலுறவாக இருக்கட்டும்...
இவைகள் எல்லாவற்றையும் நமக்காக நாம் செய்து கொண்டிருக்கிறோம் என நினைத்துக் கொண்டிருக்கிறோம்.
நல்ல பசியில், சுவையான உணவு கிடைத்திருக்கிறது. Unlimited. ஆவு..ஆவுன்னு அள்ளி வாயில் போட்டு சாப்பிடச் சாப்பிட அவ்வளவு இன்பம்! குறிப்பிட்ட quantity உள்ளே சென்றவுடன், இந்த ருசியின் அளவு வெகுவாகக் குறைந்து அதற்கு எதிர் நிலை ஒன்று நம்மை வந்தடைகிறது.
அது "தெவிட்டல்" ஆகும்.
இந்த அறிகுறி தோன்றியவுடன் நாம் இலையை மடித்து, எழுந்து விடுகிறோம்...கை கழுவ!
ருசி என்ற இன்ப உணர்வு கூலியாக நமக்கு வழங்கப்பட்டது! அதை அடைவதையே குறிக்கோளாகக் கொண்டு, தட்டிலிருந்த பொருட்களான உணவினை நாம் வயிற்றுக்குள் திணித்தோம்!
இவ்வளவைதான் வயிறு கொண்டு தன்னால் ஜீரணிக்க முடியும் என தீர்மானித்த உடலானது நமக்கு தரும் உத்தரவுதான் இந்த தெவிட்டல் உணர்வு என்பது. ருசி என்கிற கூலியை நிறுத்தி விடுகிறது.
ரெம்ப நாள் அவளை கணக்குப் பண்ணி, இன்று யார் தொந்தரவும் இல்லாத ஒரு வாய்பான சந்தரப்பம் கிடைத்தது. ஆசையில் பாய்ந்து பாய்ந்து உடலுறவில் ஈடுபடுவோம். எவ்வளவு நேரம் அந்தப் பாய்ச்சல் தொடரும்...?!
அது வெளிப்படும் வரைதானே!
தன்னிடம் சேர்ந்த விந்தை வெளியேற்றுவதுதான் உடலின் நோக்கம். அதற்காக சுகம் என்ற இன்ப உணர்வை நமக்கு கூலியாகக் கொடுத்து உடலள்ளவோ நம்மை வேலை வாங்கியது.
அந்த வேலை முடிந்ததும்,
தெவிட்டல் எனும் கம்பெடுத்து நம்மை அந்த வேலையிலிருந்து விரட்டி அடித்தது. அந்தக் கம்பை கண்டு ஓடாத ஆண்மகன் எவர் உண்டு?!
இப்படியாக,
இன்பமும் சுகமும் எதிலெல்லாம் கிடைத்துக் கொண்டிருக்கிறதோ, அப்போது நம்மை உடலானது அதற்காக வேலை வாங்கி பென்டெடுத்துக் கொண்டிருக்கிறது என்றல்லவோ அர்த்தமாகிறது.
ஆக,
இந்த உடலிற்கு தேவையான பொருட்களை உடலிற்குள் கொண்டு வந்து சேர்க்கவும்...
இந்த உடலிற்குத் தேயில்லாத பொருட்களை வெளியே கொட்டவுமான வேலைகளுக்காக நம்மை இந்த உடல் உருவாக்கி நம்மை சரியாக அதற்குத் தேவைப்படும் அளவிற்கு மாத்திரம் வேலையை வாங்க இன்பம் எனும் கூலியைக் கொடுத்து விட்டு
அந்த செய்யப்படும் வேலையை நிறுத்துவதற்குத் தரும் உத்தரவுதான் இந்த "தெவிட்டல்" ஆகும்!
எனவே உடலிற்குப் பின்னே,
உடலுக்காக, உடலால் உருவாக்கப் பட்ட வேலைக்காரரே நாம்!
ஆம் நாம் ஒரு கூலி!
கூலியாக இருப்பது அடிமைத்தனம் போன்றதுதானே!
நாம் ஏன் இப்படிக் கூலியானோம் என்று கவலைப்பட்டு,
நாம் எங்கிருந்து வந்து இந்த உடலெனும் முதலாளியிடம் அகப்பட்டுக் கொண்டோம் என அறிய நாம் செய்த பிரயத்தனம்தான் தவம் ஆகும்!
அதன் பின்பு நாம் தெரிந்து நிம்மதியானோம், "நாம் யார் என்று!" இந்த உடலுக்கான வேலைகளை இன்னமும் மனமுவந்து செய்யலானோம்!
எல்லாம், இந்த தெவிட்டல் என்பது ஏன் வருகிறது? என சிந்தித்ததால் சாத்தியமாயிற்று!
கடவுளை நேரில் கண்டவர்கள். 1
ஸ்ரீ வள்ளலார்...
எனும்
ஸ்ரீ இராமலிங்க அடிகளார்
திருவொற்றியூர்
ஏழு கிணறு பகுதியில் உள்ள வீராச்சாமி தெருவில் வசித்தவர் சபாபதி
இவர் வள்ளலாரின் மூத்த சகோதரர்.
சபாபதி அவர்களின் வீட்டில் வள்ளலார்
தங்கி இருந்து திருவொற்றியூர்
ஸ்ரீ வடிவுடையம்மனை தினம் தரிசித்து
வந்தார்.
ஓர் நாள் அம்மன் சன்னதியில் ஆழ்ந்த தியானத்தில் ஆழ்ந்த வள்ளலார்
வீடு வந்து சேர நேரமாகிவிடுகிறது.
வீட்டின் கதவு உள் புறம் பூட்டி இருந்தது.
அண்ணன், அண்ணியை எழுப்ப மனம் இல்லாத வள்ளலார்,
திண்ணையில் படுத்து தூங்கினார்.
காலையில் அவரது அண்ணியார்
ஏன் என்னை இரவு எழுப்பவில்லை
நான் உணவு செய்து தானே வைத்து இருந்தேன் என்றார்.
ராமலிங்கம் ராமலிங்கம் என நேற்றைய இரவில்
தூங்கி கொண்டு இருந்த என்னை எழுப்பி நீங்கள்தானே உணவை வைத்து
சாப்பிட சொன்னீர்கள்,
இதோ சாப்பிட்ட இலை கூட இங்கே இருக்கிறதே
கிடக்கிறதே
என்றார்.
வள்ளலாரின் அண்ணியார்
நான் வரவே இல்லை
என மறுபடி மறுபடி சொன்னார்
அப்படியாயின்
நேற்று இரவு வந்தது அந்த வடிவுடையம்மனேதான் என்றார் வள்ளலார்.
நன்றி தெவிட்டல்!
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 314:
எல்லாமே உண்மைதான்:
இன்று
சாவன் மாத பிரதோஷ விரதம்... சிவனை வழிபட்டால் விருப்பங்கள் நிறைவேறும்..!
சவான் மாதம் சிவபெருமானுக்கு உகந்த மாதமாக பார்க்கப்படுகிறது. சவான் மாதம் என்பது ஆடி அமாவாசையிலிருந்து ஆவணி அமாவாசை வரையுள்ள காலம். இந்த ஆண்டு சவான் மாதம் ஜூலை 4 ஆம் தேதி தொடங்கி, ஆகஸ்ட் 31 ஆம் தேதி முடிவடைகிறது. அதாவது, ஆடி அமாவாசையிலிருந்து ஆவணி அமாவாசை வரையுள்ள 59 நாட்கள். சாவான் மாதம் ஆகும். இது இந்து மதத்தில் மிகவும் சிறப்பு வாய்ந்ததாக கருதப்படுகிறது.
சாவனின் இரண்டாவது பிரதோஷ விரதம் ஜூலை 30 ஞாயிற்றுக்கிழமை வருகிறது. இந்த ஆண்டு, சிராவண மாதம் 59 நாட்கள் உள்ளது. அதுமட்டுமல்லாமல் இந்த சாவன் மாதத்தில் 4 பிரதோஷ விரதங்கள் உள்ளன. சாவனின் இரண்டாவது பிரதோஷ விரதம் ஞாயிற்றுக்கிழமை என்பதால் அது ரவி பிரதோஷ விரதம் என அழைக்கப்படுகிறது.
சூரியனின் ஆதிக்கம் நிறைந்த நாள், ஞாயிறு. இதனால் ஞாயிற்றுக்கிழமையில் வரும் பிரதோஷமும் மிகவும் உன்னதமானதாக கருதப்படுகிறது. பிரதோஷ நேரமான மாலை 4.30 முதல் 6 மணி வரையானது, ஞாயிற்றுக்கிழமையன்று ராகு காலத்தில் வரும். இதனாலும் ஞாயிற்றுக்கிழமை பிரதோஷம் சக்தி வாய்ந்ததாக உள்ளது.
சாவனின் பிரதோஷ விரதத்தின் இரண்டாம் நாளில் சர்வார்த்த சித்தி யோகம், ரவியோகம் மற்றும் இந்திர யோகம் உருவாகின்றன. இந்த 3 சுப யோகங்களால் இந்த நாள் இன்னும் பலன் தரும். சர்வார்த்த சித்தி யோகத்தில் செய்த காரியங்கள் வெற்றியடையும். பிரதோஷ விரத நாளில் சிவபெருமானை வழிபடவும். அப்படி செய்தால் சிவனின் அருளால் உங்கள் விருப்பம் விரைவில் நிறைவேறும்.
ரவி பிரதோஷத்தின் மூலம் ஆரோக்கிய வரம் கிடைக்கும், சவானின் இரண்டாவது பிரதோஷம் ரவி பிரதோஷ விரதம். ரவி பிரதோஷ விரதத்தை கடைப்பிடித்து சிவனை வழிபடுவதால் உடல் நலம் குணமாகும். மக்கள் ஆரோக்கியமாக இருங்கள். சிவன் அருளால் ஒருவருக்கு ஆரோக்கிய வரம் கிடைக்கும். சிவனை வழிபடுவதால் உடல் நலம் குணமாகும். மக்கள் ஆரோக்கியமாக இருப்பார்கள்.
சிவ வழிபாடு பல நன்மைகளை செய்யும். ஓம் நம சிவாய என்ற கோஷத்துடன் சிவனுக்கு சிவப்பு மலர்கள், சிவப்பு சந்தனம் மற்றும் வில்வ இலைகளை வைத்து பூஜை செய்ய வேண்டும்.ஓம் நம சிவாய மந்திரத்தை உச்சரிக்கும் போது கங்கை நீர், பசுவின் பால், வெள்ளை மலர்கள், தயிர் போன்றவற்றை சிவனுக்கு அர்ப்பணிக்க வும்.தயிர், தேன், வெள்ளை சந்தனம், கங்கை நீர் போன்றவற்றை உங்கள் மனதில் ஓம் நமசிவாயம் என்று சொல்லிக் கொண்டே சிவனுக்கு அர்ப்பணிக்கவும்.
அப்படி இறைக் காட்சி பெற்ற ஒருவர் பகவான் ஸ்ரீராமகிருஷ்ணரின் துறவிச் சீடரான ஸ்வாமி துரியானந்தர். தீவிர வேதாந்தியாகத் திகழ்ந்தவர் அவர். அவரது இறுதி வேளையில் இந்த ஸூத்ரம் கூறுகின்ற உண்மையையே கூறி விட்டு உயிர் நீத்தார். அவரது வாழ்க்கையின் அந்தப் பகுதி வருமாறு:
‘கடைசியாக அவர் தமது வாழ்க்கை எந்தத் தத்துவத்தின் அடிப்படையில் அமைந்திருந்தது என்பதை அனைவருக்கும் தெளிவுபடுத்தினார். அவர் கூறினார்: ‘எல்லாமே உண்மைதான். பிரம்மம் உண்மை, இந்த உலகமும் உண்மை. பிரம்மம் தான் உலகம், பிராணன் சத்தியத்தில் நிலை பெற்றுள்ளது. ஜெய் ராமகிருஷ்ணா! சத்தியத்தின் திருவுருவம் அவர், ஞானத்தின் வடிவம் அவர். “பிறகு அவர் சுவாமி அகண்டானந்தரிடம், “ஸத்யம் ஜ்ஞானம் அனந்தம் பிரஹ்ம” (இறைவன் உண்மை, உணர்வு வடிவானவர்; எல்லையற்றவர்) என்ற உபநிஷத மந்திரத்தை ஓதினார். பிரம்மத்தில் நிலைபெறுவதை உணர்த்துவது போல் ஸ்வாமிகள் மெதுவாகத் தமது கண்களை மூடினார்.’ இந்த உலகம் இறைவனின் ‘தூல’ உண்மையாகத் திகழ்கிறது, அந்த உண்மைக்கும் உண்மையாக இறைவன் திகழ்கிறார் என்பது ஸ்வாமிகளின் அனுபவ ஞானமாக இருந்தது.
இவ்வாறு பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் இறைவனின் மேலான மகிமையைக் கூறுவதைச் சுட்டிக் காட்டி இந்த அதிகரணம் ஆரம்பிக்கிறது.
23. இந்த உண்மைகள் எல்லோருக்கும் தெரிவதில்லை; வெளிப்பட்டுத் தோன்றுவதில்லை______
ததவ்யக்தமாஹ ஹி || 3:2.23 ||
பொருள்: உலகமும் உயிர்களும் தெய்வங்களும் எல்லாமே உள்ளன. இறைவன் அந்த உண்மையையும் கடந்த உண்மையாகத் திகழ்கிறார் என்பது வெளிப்பட்டுத் தோன்றாதது. இவ்வாறே வேதங்கள் கூறுகின்றன.
இறைவன் தமது உண்மை நிலையில் யாராலும் அறியத் தக்கவர் அல்ல என்பதைக் கூறாத உபநிஷதங்களோ ஸ்மிருதிகளோ இல்லை. ‘இறைவன் கண்களாலோ, வாக்கினாலோ மற்ற புலன்களாலோ அறியப்படுவதில்லை; தவத்தாலோ மற்ற கர்மங்களாலோ அறியப்படுவதில்லை’ என்கிறது முண்டக உபநிஷதம் (3:1.8); ‘இத்தகைய மேலான நிலை வேதங்களாலோ, யாகங்களாலோ, படிப்பாலோ, தானங்களாலோ, கிரியைகளாலோ, தீவிர தவங்களாலோ காண இயலாதது’ என்கிறது கீதை (11:48).
உடம்பை வளர்த்தேன் உயிர் வளர்த்தேன்
சிவஞானம் பெற்றுப் பிறவியை நீக்குவதற்கு உடம்பைப் பேணுவது இன்றியமையாதது என்று வற்புறுத்துகிறார் திருமூலர்.
உடம்பார் அழியின் உயிரார் அழிவர்
திடம்பட மெய்ஞ்ஞானம் சேரவும் மாட்டார்
உடம்பை வளர்க்கும் உபாயம் அறிந்தே
உடம்பை வளர்த்தேன் உயிர் வளர்த்தேனே.
#அகத்தியர்அருளியபசியை #வெல்லும்_முறை..!
மானிட வாழ்வின் மிகப் பெரிய நோய் பசி. இன்று வரை தீர்க்க இயலாத நோயும் இதுதான்.
ஔவையார் பசியின் கொடுமையை இப்படிச் சொல்கிறார்....
மானம் குலம் கல்வி வண்மை அறிவுடைமை
தானம் தவம் உயர்ச்சி தாளாண்மை – தேனின்
கசிவந்த சொல்லியர் மேல் காமுறுதல் பத்தும்
பசிவந்திடப் பறந்து போம்.
பசி வர... மானம், குலம், கல்வி, வன்மை, அறிவுடமை, தானம், தவம், உயற்சி, தாளாண்மை, காமம் என்கிற பத்தும் பறந்து போகுமென்கிறார்.
இத்தனை கொடிய பசிப் பிணியினை வெல்லும் மருந்தொன்றை அகத்திய மாமுனி தனது பாடல் ஒன்றில் பின்வருமாறு கூறுகிறார்.
"தானென்ற நாயுருவி வித்து தன்னை
தன்மையினால் முலைப்பாலில் உரைத்து மைந்தா
பானென்ற பசுப்பாலில் கரைத்துக் கொண்டு
பாங்கான எட்டிவிரை உரைத்துக் கொண்டு
தேனென்றே தியானித்துக் கொண்டாயாகில்
செவ்வியை வயிறு பசி எடுப்பதில்லை
நானென்று எத்தனை நாள் இருந்தாலுந்தான்
நளினமுடன் பசியாது மைந்தா பாரே"
- அகத்தியர் -
நாயுருவி வித்து எடுத்து முலைப்பால் விட்டு அரைத்து எடுத்துக் கொண்டு, எட்டி விதை ஒன்றையும் அரைத்து எடுத்து இரண்டையும் பசும்பாலில் கரைத்து இறைவனை வணங்கிக் கொண்டு அருந்தினால் வயிறு பசி எடுக்காது என்று சொல்லும் அகத்தியர் எத்தனை நாள் சென்றாலும் பசி எடுக்காது என்கிறார்.
"பாரப்பா பசிஎளுப்ப வேண்டுமென்றால்
பண்பாக சொல்லுகிறேன் மைந்தா கேளு
வீரப்ப எலும்பியதோர் மஞ்சளிஞ்சி
விரும்பியே தின்றிடவே வேகம் கொண்டு
காரப்ப மூல அக்கினியே நீறும்
கடும்பசிதா னெடுக்குமாடா கருவாய்ப்பாரு
தெறப்பா மனந்தேறி கருவாய்ப் பார்த்தால்
சித்து வித்தை அநேகமுண்டு தெளிந்து காணே"
- அகத்தியர் -
மீண்டும் பசி எடுக்க வேண்டும் என்றால் ஒரு மஞ்சள் இஞ்சியை தின்ன வேண்டும் என்று சொல்வதோடு மஞ்சள் இஞ்சி தின்றால் கடும் பசி உண்டாகும் அத்துடன் தூய, நல்ல மனதுடன் தேடுபவர்களுக்கு இதுபோல பல சித்துமுறை தெரியவரும் என்கிறார்.
உடம்பு என்பது இழிவானதன்று. அது இறைவனுக்கு உரிய திருக்கோயில் என்பார் அவர்.
சிவாயநம
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 315:
அறிவது எப்படி?:
அபி ச ஸம்ராதனே ப்ரத்யக்ஷானுமானாப்யாம் || 3:2.24 ||
#ஏற்றுகொள்ளல் என்ற ஒன்றே எப்போதும் நிகழ்கிறது !!
ஏற்றுகொள்ள மாட்டேன் என்பவர்கள் அதை ஆழ்ந்து தன்னுள்ளே ஏற்று !!
அதை அகமே கொண்டு !!
அதிலேயே சிந்தைவயபட்டு !!
அதையே சிந்தித்து !!
அதை எப்படியெல்லாம் மறுக்கலாம் என்று அதை ஆழ்ந்து ஆராய்ந்து !!
அதனோடு மானசீகமான முழுகவனம் மற்றும் அக்கறையோடு வாழ்த்து !!
வெளியே ஏற்றுகொள்ள மாட்டேன் ?? என்று பொய் சொல்லி நடிக்கிறார்கள் ..
எற்றுகொள்பவர்கள் ..
அதை மேலோட்டமாக அப்படியே ஆராயாது கூட ஏற்றுகொள்கிறார்கள் ..
சிலர் அவர்கள் விருப்பம்போல ஏற்றுக்கொண்டு பயணிக்கிறார்கள் ..
ஆகமொத்தம் எற்றுகொள்ளல் என்ற ஒன்றே நிகழ்கிறது ..
நாம் வாழ்வில் நம் எதையுமே புறகணிக்கவில்லை !!
மாறாக ஏற்றுக்கொண்டு தான் பயணிக்கிறோம் ..
நாம் விரும்பி ஏற்றுக்கொண்டது தான் !! இன்றுவரை நம் நினைவில் ஆழந்து பதிந்து உள்ளது !! மறுத்தேன் என்ற பெயரில் நம்மை நாமே ஏமாற்றி கொள்ளும் விதத்தில் ..
எதையுமே மறுக்க ?? நம் அதை ஆழ்ந்து ஏற்றுகொண்டால் மட்டுமே முடியும் ..
எனவே இனியாவது மறுக்கிறேன் என்று பொய் சொல்லாது !! ஆழமாய் ஏற்றுக்கொண்டேன் என்று உண்மை தான் சொல்லுங்களேன் ..
நம்மை எப்படியும் ஏற்றுகொண்ட இறைவனின் கருணையால் ..
இறைவனை ஆன்மீக சாதனைகளால் அடையலாம். இதையே வேதங்களும் ஸ்மிருதிகளும் கூறுகின்றன.
வாக்கும் மனமும் கடந்த பொருளாக இருந்தாலும் அந்த இறைவனை ஆன்மீக சாதனையால் அடையலாம். ஆன்மீக சாதனை என்றால் ‘பக்தி, மன ஒருமைப்பாடு, தியானம் முதலிய பயிற்சிகள்’ என்று ஸ்ரீசங்கரர் பொருள் கொள்கிறார். ‘பக்தியால் வெளிப்படுகின்ற ஆழ்ந்த தியானம்’ என்று ஸ்ரீராமானுஜர் விளக்குகிறார்.
இறைவன் கண்களாலோ வாக்கினாலோ மற்ற புலன்களாலோ அறியப்படுவதில்லை; தவத்தாலோ கர்மங்களாலோ அறியப்படுவதில்லை. பகுதிகள் அற்றவரான அவரை, பக்தியின் தெளிவால் தூய்மையும் நுண்மையும் பெற்ற மனத்தால் அவரை தியானிப்பவன் பகுதிகள் அற்றவரான அவரைக் காண்கிறான்’ என்கிறது முண்டக உபநிஷதம் (3:1.8). இதனை அற்புதமாக விளக்குகிறது.
‘ஒருமுகப்பட்ட பக்தியாலேயே என்னை உள்ளபடி அறியவும் காணவும் அடையவும் முடியும் என்கிறது கீதை (11.54).
25. இறையனுபூதி, இறைவனை அடைதல், இறைவனை அறிதல் என்றெல்லாம் கூறினோம். உண்மையில் அதன் பொருள் என்ன? எப்படி அவரை அடைவது?_________
ப்ரகாசாதிவச்சாவைசேஷ்யம் ப்ரகாசச்ச கர்மண்யப்யாஸாத் || 3:2.25 ||
பொருள்: இறையனுபூதி என்பது ஒளி முதலியவை போல் இரண்டற்றதான ஒரு காட்சியாகும். ஆன்மீக சாதனைகளைத் தொடர்ந்து செய்வதால் இது வாய்க்கிறது.
ஒளி ஒன்றே; ஆனால் அது கடந்து வருகிற ஊடகங்களுக்கு ஏற்ப பல்வேறு நிறங்களில் தோன்றுகிறது. ஆகாசம் ஒன்றே; அது அடங்கியுள்ள பல்வேறு பாத்திரங்களுக்கு ஏற்ப பல்வேறு வடிவங்களில் தோன்றுகிறது. சூரியன் ஒன்றே; அது பிரதிபலிக்கின்ற இடங்களுக்கு ஏற்ப பல்வேறு வடிவங்களில் தோன்றுகிறது. மிக உயர்ந்த ஆன்மீக நிலையில் ஆன்மீக சாதகனுக்கு இத்தகைய காட்சி வாய்க்கிறது. ஒன்றேயான பரம்பொருள் தனது உண்மை இயல்பாகிய இருப்பு—உணர்வு—ஆனந்தம் (ஸத்—சித்—ஆனந்தம்) என்பதைச் சாதகனுக்கு உணர்த்தி அருள்கிறார். அது போலவே ‘இந்த பகவான் எல்லா மேன்மையான குணங்களும் நிறைந்தவர். தேஜஸ், பலம், ஐஸ்வர்யம், ஞானம், வீர்யம், சக்தி முதலான குணங்களுக்கு இருப்பிடமானவர்......அவரிடம் துன்பங்களோ தீமைகளோ கிடையாது என்பது சாதகனுக்கு உணர்த்தப்படுகிறது (வி.பு.1:22.53)
இறையனுபூதியில் இறைவனின் இயல்பும், அதே போல் அவரது மகிமைகளும் உணர்த்தப்படுகின்றன. அதே வேளையில் இந்த இயல்பும் மகிமைகளும் அவரிலிருந்து வேறுபட்டவை அல்ல; அவரேயானவை என்ற வேறுபாடற்ற காட்சி சாதகனுக்கு கிடைக்கிறது. இதையே இந்த ஸூத்ரம் ‘இரண்டற்ற காட்சி’ என்று கூறுகிறது.
இந்தக் காட்சி அல்லது இறையனுபூதி எப்படி வாய்க்கிறது? ஆன்மீக சாதனைகளைத் தொடர்ந்து செய்வதால். ஆன்மீக சாதனைகள் என்றால் என்ன என்பது முந்தின ஸூத்ரத்தில் (#24) விளக்கப்பட்டது.
சூரியன் ஒன்றே; அது பிரதிபலிக்கின்ற இடங்களுக்கு ஏற்ப பல்வேறு வடிவங்களில் தோன்றுகிறது. மிக உயர்ந்த ஆன்மீக நிலையில் ஆன்மீக சாதகனுக்கு இத்தகைய காட்சி வாய்க்கிறது.
#அகத்தியர்அருளியபசியை #வெல்லும்_முறை..!
மானிட வாழ்வின் மிகப் பெரிய நோய் பசி. இன்று வரை தீர்க்க இயலாத நோயும் இதுதான்.
ஔவையார் பசியின் கொடுமையை இப்படிச் சொல்கிறார்....
மானம் குலம் கல்வி வண்மை அறிவுடைமை
தானம் தவம் உயர்ச்சி தாளாண்மை – தேனின்
கசிவந்த சொல்லியர் மேல் காமுறுதல் பத்தும்
பசிவந்திடப் பறந்து போம்.
பசி வர... மானம், குலம், கல்வி, வன்மை, அறிவுடமை, தானம், தவம், உயற்சி, தாளாண்மை, காமம் என்கிற பத்தும் பறந்து போகுமென்கிறார்.
இத்தனை கொடிய பசிப் பிணியினை வெல்லும் மருந்தொன்றை அகத்திய மாமுனி தனது பாடல் ஒன்றில் பின்வருமாறு கூறுகிறார்.
"தானென்ற நாயுருவி வித்து தன்னை
தன்மையினால் முலைப்பாலில் உரைத்து மைந்தா
பானென்ற பசுப்பாலில் கரைத்துக் கொண்டு
பாங்கான எட்டிவிரை உரைத்துக் கொண்டு
தேனென்றே தியானித்துக் கொண்டாயாகில்
செவ்வியை வயிறு பசி எடுப்பதில்லை
நானென்று எத்தனை நாள் இருந்தாலுந்தான்
நளினமுடன் பசியாது மைந்தா பாரே"
- அகத்தியர் -
நாயுருவி வித்து எடுத்து முலைப்பால் விட்டு அரைத்து எடுத்துக் கொண்டு, எட்டி விதை ஒன்றையும் அரைத்து எடுத்து இரண்டையும் பசும்பாலில் கரைத்து இறைவனை வணங்கிக் கொண்டு அருந்தினால் வயிறு பசி எடுக்காது என்று சொல்லும் அகத்தியர் எத்தனை நாள் சென்றாலும் பசி எடுக்காது என்கிறார்.
"பாரப்பா பசிஎளுப்ப வேண்டுமென்றால்
பண்பாக சொல்லுகிறேன் மைந்தா கேளு
வீரப்ப எலும்பியதோர் மஞ்சளிஞ்சி
விரும்பியே தின்றிடவே வேகம் கொண்டு
காரப்ப மூல அக்கினியே நீறும்
கடும்பசிதா னெடுக்குமாடா கருவாய்ப்பாரு
தெறப்பா மனந்தேறி கருவாய்ப் பார்த்தால்
சித்து வித்தை அநேகமுண்டு தெளிந்து காணே"
- அகத்தியர் -
மீண்டும் பசி எடுக்க வேண்டும் என்றால் ஒரு மஞ்சள் இஞ்சியை தின்ன வேண்டும் என்று சொல்வதோடு மஞ்சள் இஞ்சி தின்றால் கடும் பசி உண்டாகும் அத்துடன் தூய, நல்ல மனதுடன் தேடுபவர்களுக்கு இதுபோல பல சித்துமுறை தெரியவரும் என்கிறார்.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 316:
மகிமைகள் வாய்ந்தவர்:
26. எல்லையற்ற மகிமைகள் வாய்ந்தவர் இறைவன்______
எல்லா மொழியும் உங்களுக்கு புரியும் !!
அதற்க்கு நீங்கள் உங்களுள் இருக்கும் ஆதி மொழியை பயன்படுத்த வேண்டும் !!
அம்மொழியே
மௌனம் !!
மௌனமே எல்ல மொழிகளின் மூலம் ..
மௌனத்தில் இருந்து உணர்வு ..
உணர்வில் இருந்து பாவனை ..
பாவனையில் இருந்து பாஷை ..
பாஷையில் இருந்து ஒலி ..
ஒலியில் இருந்து பொருள் ..
பொருளில் இருந்து புரிதல் ..
புரிதல் வழியே எதிர்வினை ..
எதிர்வினையில் இருந்து செயல் ..
ஆனால்
நாமோ மொழியில் இருந்து மொழியை அணுகுவதால் தான் மொழி புரியவில்லை ..
நாம் மௌனத்திக்கு திரும்பி உணர்வுக்கு வரும்போது புரியாத மொழி என்று ஒன்று இல்லை ..
எதையும் புரிவிக்கும் ஆதி மௌனம் ..
மொழியற்ற மொழி பெற்றும் !!
மொழி தெரியாதே இருக்கிறோம் ..
அதோஅனந்தேன ததா ஹி லிங்கம் || 3:2.26 ||
பொருள்: இறைவன் எல்லையற்ற மகிமைகள் வாய்ந்தவர் என்பதும் இறையனுபூதியில்உணர்த்தப்படுகிறது. அவ்வாறு சாஸ்திரங்களும் கூறுகின்றன.
‘எனது மகிமைகளுக்கு எல்லை இல்லை’ என்று பகவானின் மகிமைகளுக்கு எல்லை இல்லை என்பதை கீதை (10:19,40) கூறுகிறது. இறையனுபூதி பெற்றவன் அதை உணர்கிறான்.
உயிர்களுக்கு உலகமும் இறைவனின் மகிமைகள் உயிர்களுக்கும் இறைவனுக்கும் இடையிலுள்ள தொடர்பை ஏற்கெனவே கண்டோம். உலகிற்கும் இறைவனுக்கும் என்ன தொடர்பு என்பதைத் தொடரும் 4 ஸூத்ரங்கள் கூறுகின்றன.
வாழ்வே ஆன்மிகம் தான் !!
அதைவிடுத்து நீ எதில் ஆன்மிகம் கற்றாலும் ??!!
அது சொல்லியவரின் வாழ்வில் அவர் அனுபவித்த அனுபவம் தானே !!
நீ உன் வாழ்வில் கற்றுக்கொள்ளும் ஆன்மிகமே உனக்கானது !!
வாழ்வில் உணராத ஆன்மிகம் வெளியே எங்கும் இல்லை !!
உன் வாழ்வில் நீ அனுபவிக்காத கோணத்தையே வெளியே இருப்பது சுட்டி காட்டுகிறது !!
எதை படித்தாலும் அது உன் வாழ்வில் உணரும்வரை அது வெறும் கதை தான் !!
எனவே
வாழ் !! வாழ்வை ரசி !! வாழ்வில் நீ எதிர்கொள்வதை எல்லாம் கொஞ்சம் ஆழ்ந்து ரசித்து உள்வாங்கி பார் !!
இதைவிட ஆன்மிகம் வேறு எங்கே இருக்கு ...
ஆன்மா எதில் எல்லாம் எப்படி சிக்கி இருக்கிறது என்பதை உணர்ந்தால் தானே அதை விடிவிக்கும் வியூகம் புலப்படும் !!
ஆன்மாவை விடுவிக்கும் வியூகமே ..
ஆன்ம வியூகமே ..
ஆன்மிகம் ..
நம்ம வழிகள் எல்லாம் தெரியும் நம்ம எந்த ஒரு சூழ்நிலைலில் இருக்கணும் அதுவும் தெரியும் தெரிஞ்சும் நம்ம மனச போட்டி போட்டு காயப்படுத்தவதில்ல அவங்கல மிஞ்ச முடியாது நம்ம உண்மையா கடவுள் நேசிப்போம் ஆனால் இந்த உலகத்தில் உண்மையான பாசத்துக்கு இங்கு மதிப்பு இல்லகூட்டை விட்டு, புதரை விட்டு, பொந்தை விட்டு, வளையை விட்டு, வீட்டை விட்டு
உயிரினங்கள் வெளியே வருவது இரை தேடத்தான்!
இரை என்பது என்ன... ?!
யாராவது வடிதண்ணீர் ஊற்றி தவிடு விரவியா தட்டில் ரெடியா இருப்பிட வாசலிலேயே சாப்பிட வைத்திருக்கிறார்களா என்ன?
உறைவிடத்தை விட்டு இரை தேட எல்லா உயிரினங்களும் வெளியே வந்தாலும்
அப்படி வந்தவைகள் எல்லாமுமே மீண்டும் உறைவிடம் திரும்புவதில்லை!
காரணம், இரையை தேடி வந்தவைகள் சமயத்தில் இரையாகியும் போவதால்தான்!
உலகினில், இவ்வுலகமானது உயிரினங்களைக் பற்றி கூறும் ஒரே வார்த்தை,
"இரை" என்பதுதான். இங்கு எல்லாமே இரைதான்!
'இரையாவதற்கு' முன்பு 'இரையாக்கிக்' கொண்டே இருந்தன அவைகள்.
அப்படி இரையாக்கியது கூட, இரையாகும் தகுதி பெறுவதற்கே!
(சே..சே! நாம அப்படியெல்லாம் இரை ஆகப்போவதில்லை
என்கிற நம் mind voice நமக்கு சன்னமாக நம் காதுகளில் கேட்கத்தான் செய்கிறது
", கடவுளை
ஞான நாட்டத்துடன் நாடி
அச்சோதியாகி
ஈசன் நம் உடலிலேயே
உட்கலந்து நிற்பதை
உனர்ந்து கொள்ளாமல்
இவ்வுலக மாயையில்
சிக்கி வாட்டமுற்று
மாண்டு போகும்
மனிதர்கள்
எண்ணற்ற கோடி
பெறற்கரிய
இம்மானிடப் பிறவியைப்
பெற்ற இவர்கள்
என்றுதான்
சோதியாக
இறைவன் தம்முள்ளே
கலந்து நிற்பதை
உணர்ந்து கொள்வார்களோ.!
தம்முளே உறையும்
உயிரை அறியாமல்
அவ்வுயிரை
ஈசனிடம் சேர்த்து
பிறவாநிலை
பெற முயலாமல்
அவனை அகிலமெங்கும்
தேடி ஒடி நாடி வாடி
இறந்து போகின்றனரே",!!!!!
..",.ஓம் நமசிவய",
அப்படி இரையாவதற்கு முன்பே
தவம் செய்து
இனியும் இந்த இரையாக லாயக்கான உடலை மீண்டும் அடையா நிலையை பெற்றுவிட வேண்டும்!
இங்கே ஸ்ரீபாதராயணர் முற்று முடிந்த கருத்து எதையும் கூறவில்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. எப்படி உயிர்களுக்கும் இறைவனுக்கும் இடையிலுள்ள தொடர்பு பற்றி அவர் குறிப்பிட்ட ஒரு கருத்தைத் தெரிவிக்கவில்லையோ அது போல் இங்கும் தமது கருத்தாக எதையும் அவ்ர் கூறவில்லை. பின்னால் வந்த ஸ்ரீசங்கரர், ஸ்ரீராமானுஜர் போன்றோர் தங்கள் கருத்தைத் தெரிவிக்கும் வண்ணம் இந்த ஸூத்ரங்களுக்குப் பொருள் கூறுகின்றனர்.
ஸ்ரீபாதராயணரின் பின்னணியிலேயே நாம் இங்கே பொருள் காண்போம்.
தொடரும் 27 ஆம் ஸூத்ரத்தில் உலகமும் இறைவனும் இரண்டுமே சம உண்மை என்ற கருத்து வருகிறது.
உள்ளத்தில் பக்குவம் வந்துவிட்டால்,
வெளியுலக விஷயங்கள் ஒருவனை எந்தவிதத்திலும் பாதிப்பதில்லை !!
நான் #பாவம் / #புண்ணியம் செய்தேனா ?? செய்கிறேனா ?? செய்வேனா ??.... ( இது உற்றவனோடு இவனது உணர்வாடல் .. )
நீயா ??
ஆமா ?? சாமி ..
நீ ஒரு ஆணியும் பிடுங்கவே இல்லையே ?? இதில் அது நல்லா ஆணியா ?? கெட்ட ஆணியா ?? என்று கேள்வி வேறு .. போடா போய் வேலைய பாரு !!
என்ன சாமி ??
நீ என்ன செய்தாய் ?? ஏதோவொரு உதாரணம் சொல்லு பார்ப்போம் ..
இப்ப இந்த கேள்வியை கேட்கிறேனே சாமி ??
ஓ அப்பிடியா ??
சரி ஏன் இந்த கேள்வியை இப்போது கேட்கிறாய் ??
இவ்வளவு நாள் கேட்க்க வாய்ப்பு இருந்தும் ? வசதியும் இருந்தும் ஏன் கேட்கவில்லை ??
இன்று பாவம் / புண்ணியம் என்று யாரோ எங்கோ சொல்லி பயமுறுத்தி கொண்டு இருப்பதை கேட்டேன் அதனால் !!
அப்பிடியா ??
எங்கே கேட்டாய் ?? எப்போது கேட்டாய் ??
அங்கே / காலையில் கேட்டேன் சாமி !!
சரி அங்கே நீ எத்தனையோ தடவை போய் இருக்கிறாய் !!
எத்தனையோபேர் எதைஎதையோ பேசுவதை எல்லாம் கேட்டும் இருக்கிறாய் !!
அப்போது அங்கே அவர்கள் பேசும்போது செல்லாத கவனம் இன்று மட்டும் எப்படி அங்கே போச்சு ??
கவனித்ததையும் மனதில் இருக்க வச்சுச்சு ??
அதையும் என்னிடம் ஏன் இப்போது கேட்கவேண்டும் என்று தோன வச்சது ??
ஆமா சாமி ??
இதுவரையில் எத்தனையோ தடவை கடந்து இருக்கிறேன், அப்போது என் மனசுக்குள்ளே எதையாவது நினைத்து கொண்டே இருப்பேன் !!
அதனால் என் கவனம் அங்கே சென்றது இல்லை ..
இன்று மட்டும் என் கவனம் அங்கே சென்றது ..
அதையும் ஆழமாக உள்ளே சுமந்து வந்திருக்கிறேன் ..
உன்னிடம் கேட்டால் தான் தெரியும் என்று யாரிடமும் கேட்ட தோணாது ??
உன்னிடமும் கேட்ட தோன்றவும் காரணம் என்ன ??
இப்போது புரிகிறதா
நீ என்று எதையும் செய்தாது ? செய்வது ?? செய்யப்போவது ?? என்று எதுவுமே இல்லை ...
நான்
உனக்குள்ளே இருந்து இயக்கி ..
உனக்கான சூழலை உருவாக்கி ..
உன்னை ஆங்கே நிறுத்தி ..
எதை நீ செய்ய வேண்டுமோ அதை செய்யும்படி உடலை சரியாக அந்த நொடியில் / வினாடியில் / அணுப்பொழுதில் ..
நீ செய்யும் செயலுக்கு ஏற்றவாறு எதையும் ஒத்துழைக்க வைத்து ..
உன்னை உன்னையாகவே நான் செய்ய விடாவிட்டால் ..
உன்னால் என்ன செய்ய முடியும் ???
ஆமா சாமி ?
நான் இன்று கேட்ட வார்த்தைகள் கூட நான் சிறிது நேரம் முந்தியோ ? பிந்தியோ ?? சென்று இருந்தால் என் காதில் இந்த சொற்கள் விழ வாய்ப்பே இல்லை !!
சரி இப்போது சொல் நீ பாவம் / புண்ணியம் செய்கிறாயா ??
அப்படியே நீ பாவமோ ? புண்ணியமோ ?? நீயாக செய்ய முடியுமோ ??
அப்படி உன்னால் செயவிக்கபடுவது பாவமாகவோ ?? புண்ணியமாகவோ ?? பிறர் கருதினால் உனக்கு என்ன ??
உன்னுள்ளே அந்த செயல் என்ன தோன்ற வைக்கிறது !!
அது உன்னை ? உன் பார்வையை ?? அணுகுமுறையை ?? எதிர்கொள்ளும் திறன் ?? போன்றவற்றை எப்படி மாற்றுகிறது என்று என்னை அனுபவி !!
அதை கடந்து பாவம் / புண்ணியம் என்று ஏதாவது இருக்குமாயின் அது உன்னை செய்வித்த என்னையே சாறும் ..
நான் ஒரு மண்ணு சாமி !!
நீ எந்த சூழலுக்கு / யாரிடம் / எப்போது
என்னுள்ளே என்னை பிசைந்து எப்படி காட்டுகிறாயா அப்படி தெரிகிறேன் !!
அப்படி தெரிவதற்க்கு உண்டான காரியத்தையும் உன்னால் ஆற்றுகிறேன் ..
இதில் எனக்கு பாவமும் / புண்ணியமும் இல்லையே ..
போ வேலையை பாரு !!
வேலையை என்று உன்னுள்ளே கலந்து இருந்து ஆற்றவைக்கிறான் என்று என்னை அனுபவித்து ரசி ..
ஆனந்தம் சாமி ..
( இந்த உணர்வாடல் உங்களுக்கு பொருந்துமா என்று எனக்கு தெரியாது ?? தெரிவித்தவன் திருவருளே இங்கே !! )
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 317:
தொடர்பு என்ன?:
27. உலகிற்கும் இறைவனுக்கும் உள்ள தொடர்பு என்ன?
கடவுள் என்றால் ஜடாமுடி தரித்து, கங்கையைச் சுமந்து, நாகம் சுற்றி, சூலம் ஏந்தி, புலித்தோல் உடுத்தி, நந்தியின் மீதமர்ந்து, உடுக்கை உருட்டி வருவார் என்று நினைத்தால் அது தவறு, எத்தனை முறை சக மணிதர்களுள் ஒருவராய் வந்து கை கொடுத்திருப்பார் என்பதை நினைவு கூர்ந்து கவனிக்க வேண்டும். உதவும் கரங்களை கடவுள் என்று கொள்ளவேண்டும். ஆபத்தில் இருப்பவனுக்கு அவன் உயிர் வாழ உதவி செய்து பார், அவன் பார்வையில் நீயும் கடவுளாய்த் தான் தெரிவாய்.
வினை பயன் அனுபவித்த ஆக வேண்டும் . யாரா இருந்தாலும்
சோதனை தான்டினால் சாதனை புரியவில்லை என்றால் வேதனை
எனக்கு ஒரு சந்தேகம் நீங்க சொல்லுவது போல் பொறுமையா போவோம் நினைச்சி அவங்கள காலம் பதில் சொல்லும் என்று இருந்தால் அதுவும் பழிவாங்குவதற்கு சமம் தான???யார் எந்த பாவம் செய்தாலூம் அவர்கள் நல்லா இருக்கட்டும் அவர்களை சபிக்க வோண்டாம் அவர்களே ஓர் நீலையீல் புரிந்து கொள்ளுவார்கள் விதைத்ததை இப்போது அறுவடை செய்து கொண்டுள்ளது. கண்கூடாக தெரிகிறதுதுன்பம் என்பது கொடுமையானது. எனக்குத் துன்பம் செய்தவன் கூட துன்பப் படுவதை நான் விரும்பவில்லை!
______
உள்ளத்தில் பக்குவம் வந்துவிட்டால்,
வெளியுலக விஷயங்கள் ஒருவனை எந்தவிதத்திலும் பாதிப்பதில்லை !!
நீயாக ஞானபசி கொண்டு தேடி நாடும் வரை அவன் உனை அழைப்பதும் இல்லை,
தன்னை வெளிகாட்டுவதும் இல்லை !!
உன்னோடு கலந்தே இருப்பான் !!
பற்று, தேவைகளை அறுத்த தனிமையில்,
ஞான தாகம் கொண்டு நாடி செல்ல
அகப்படுவான் !!
கடக்கும் வலி மிகுந்த நாட்களில்,
நெருஞ்சி முள்ளாய் குத்தினாலும்.
நீ இருக்கிறாய் என்றே பயணம் தொடர்கிறது..
எல்லாமே அனுபவத்திற்காகத்தான்.எதுவுமே இறையால் நிகழட்டும்.நாம் பார்க்க வேண்டும் என எண்ண வேண்டாம்.எல்லோரும் இன்புறுக!நல்லதையே நினைப்போம் நல்லதையே விதைப்போம்.எதிரி படும் கஷ்டத்தை பார்த்து ரசிப்பது ஒரு வகை சாடிசம்.. எந்த கடவுளும் அதை ஆதரிக்கமாட்டார்.. உபயவ்யபதேசாத்த்வஹிகுண்டலவத் || 3:2.27 ||
பொருள்: பாம்பும் அதன் சுருண்ட நிலையும் போல் உலகம், இறைவன் இரண்டுமே உண்மை என்று வேதங்கள் கூறுகின்றன.
பாம்பு பத்தியெடுத்து நிற்கும் பொழுது அதன் வால் பகுதி சுருண்டிருக்கும்; தலைப் பகுதி உயர்ந்து நிற்கும்---இரண்டு பகுதியுமே பாம்புதான். இரண்டும் பார்வைக்கு வெவ்வேறு தோற்றத்தை அளித்தாலும் இரண்டுமே உண்மை. அது போல் இறைவன், உலகம் இரண்டுமே உண்மை. ‘காண்கின்ற உலகம் அனைத்தும் இறைவனே’ என்கிறது சாந்தோக்ய உபநிஷதம் ((6:25.2). எனவே இறைவனும் உண்மை, உலகமும் உண்மை.
பகவான் ஸ்ரீராமகிருஷ்ணரும் இந்தக் கருத்தைக் கூறுகிறார். அவரது அமுத மொழிகளைக் கேட்போம்:
வசிஷ்டர் கூறினார்: ‘ராமா, எதற்காக நீ உலகத்தைத் துறக்க வேண்டும்? உலகம் என்ன இறைவனிடமிருந்து தனியானதா? என்னுடன் ஆராய்ச்சி செய், பார்க்கலாம்.” உலகம் அந்தப் பரப் பிரம்மாத்திலிருந்தே தோன்றியிருப்பதை அறிந்த ராமர் மௌனமாக இருந்தார்.
‘ஏதிலிருந்து மோர் உண்டானதோ அதிலிருந்தே வெண்ணையும் உண்டாக்கியிருக்கிறது. எனவே மோரைச் சேர்ந்ததுதான் வெண்ணை, வெண்ணையைச் சேர்ந்தது மோர். சிரமப்பட்டு வெண்ணை எடுத்த பிறகு, வெண்ணை இருந்தாலும் மோரும் இருக்கும் என்பதை நீ அறிவாய். எங்கே வெண்ணை இருக்கிறதோ அங்கே மோர். இறைவன் இருக்கிறார் என்ற உணர்வு இருந்தாலே உயிர்கள், உலகம் இருபத்தி நான்கு தத்துவங்கள் முதலியனவும் உள்ளன.......
#எனக்கு_நானே வேண்டாம் என்றே தோன்றுகின்றது !! ( ?? )
நான் பெற்று
நான் படுத்துப்பாட்டை வாழ்நாள் முழுவதும் போராடி ??
நான் வேண்டும் என்கின்றது ??
நான் வேண்டும் என்று கேட்டால் அதை பெறவும் வேண்டுமா ?? என்றும் கேட்கிறது ..
நான் செய்வேன் என்று எதையோ தொடங்குகின்றது ??
நான் இதை செய்ய ஏன் அனுமதித்தாய் ?? என்றும் சண்டை போடுகின்றது !!
நான் சும்மா இருக்கேன் என்றே !!
சும்மா இருப்பதை எப்படி எல்லாம் கெடுத்து கொள்ளலாம் ?? என்று வகுப்பே எடுக்கின்றது ..
நான் சொல்வதை கேள் ?? என்று ஊருக்கே சொல்லி விட்டு !!
நான் மட்டும் அதை கேட்கவே மாட்டேன் என்றே பிடிவாதம் பிடித்து, அதை கேட்க்காதே என்றே நிற்கின்றது ..
நானின் நண்பர்கள் / பகைவர்கள் / உறவுகள் / எதிரிகள் என்று அவரவர் அவர்கள் வேலையை செய்வதை எல்லாம் நானுக்கு சாதகமாக ?? பாதகமாக ??? செய்கிறார்கள் என்று ஆளாய் மட்டுமே மாற்றி யோசிக்கிறதே ஒழிய !! தான், தான் அப்படி நினைத்து தனக்கு தானே பகையாய் இருக்கின்றோம் என்று ஏனோ உணர மறுக்கின்றது ..
நான் செய்தேன் என்றே தனக்கே பொய் சொல்லி !! அதற்க்கு இப்பிரபஞ்சமே ஒத்துழைத்து நடத்தி கொடுத்ததை எல்லாம் தெரிந்தும், தன்னிடமே மறைத்து நம்பு என்று அடம்பிடித்து !! அதனால் வரும் எதிர்மறை விளைவுக்கு மட்டுமே எதையோ காரணம் சொல்லி !! தான் சரியானவன் போல தன்னிடமே ஏமாற்றி அதை ஊரிடம் சொல்லி அது தான் காரணம் என்று என் முட்டாள் தனத்தை ஏற்றவர்கள் எல்லாம் நல்லவர்கள் எனக்கு ஆதரவானவர்கள் !! அதை ஒத்துக்கொள்ளாதவர்கள் எல்லாம் பகைவர்கள் என்றும் !! அதை கண்டு கொள்ளாதே இருப்பவர்கள் எல்லாம் பொறுப்பற்று இருப்பவர்கள் என்று சொல்லி கொண்டு !! நான் நானை ஏமாற்றும் சூட்சமம் தெரியாதே என்னிடம் ஏமாற்றும் கூட்டத்தை பெருக்குவதில் அர்த்தமற்ற பெருமை கொண்டு நான் படுத்தும் பாடு போதும் ..
இன்னும் இந்த உடலோடு வைத்து நான் அற்று இருக்க வைக்கிறாயோ ??
இந்த உடலையும் விட்டு நான் அற்று இருக்க வைக்கிறாயோ ??
அது உன் பாடு ??
எனக்கு நான் வேண்டாம் என்றே தோன்றுகின்றது ..
இதுவும் நான் போட்டது என்று பெருமைக்கு ஏங்கும் அற்ப நானாய் அகற்றி அருளேன் ..
‘தண்ணீர் அசையாமல் இருந்தாலும் தண்ணீர் தான், அலைகளாக இருந்தாலும் தண்ணீர்தான். சுற்றி வட்டமாகப் படுத்திருந்தாலும் பாம்புதான், வளைந்து வளைந்து சென்றாலும் பாம்புதான். பெரிய மனிதன் சும்மா இருக்கும் போதும் வேலையில் ஈடுபட்டிருக்கும் போதும் ஒரே மனிதன் தான்.
‘தண்ணீர் அசையாமல் இருந்தாலும் தண்ணீர் தான், அலைகளாக இருந்தாலும் தண்ணீர்தான்.
‘உயிரினங்கள், உலகம் இவற்றை விட்டு விட்டு (இறைவனை) எவ்வாறு எடை போட முடியும்? அது உண்மையிலேயே (இறைவனை) மதிப்பிடுவது ஆகாது. ஓடு, விதை இவைகளை விட்டு விட்டு வில்வப் பழத்தை எடை போட்டால் முழுப் பழத்தின் எடை கிடைக்குமா?’
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 318:
வேறோர் உவமை:
28. மேற்கண்ட கருத்தில் ஒரு குறைபாடு உள்ளது என்று கூறி, வேறோர் உவமை தரப்படுகிறது______
ப்ரகாசாச்ரயவத்வா தேஜஸ்வாத் || 3:2.28 ||
கடவுள் ஒருவர் மட்டுமே வாழ்கிறார். அவரால் மட்டுமே வாழ முடியும். அவருக்கு அந்நியமானது என்பது எதுவும் கிடையாது.
அதுபோல
நம்மில் கோடானு கோடி உயிர் செல்கள் இணைந்திருந்து வாழ்ந்து வருவது உண்மை.
மனமும் இருக்கிறது.
ஞான அதாவது அறிவின் தளங்கள் பல படிகட்டுகளைக் கொண்டது. ஒவ்வொரு படிக்கட்டுகளும் தத்தமக்குரிய உண்மைகளைக் கொண்டிருக்கும்.
படித்தரம் உயர உயர உண்மையின் தரமும் கூடிக் கொண்டே வரும்.
படிக்கட்டுகளில் ஏற ஏற தனிப் பொருள்கள் பலவும் ஒன்றாகி ஒன்றாகி கடைசி படிக்கட்டில் அதாவது ultimate stepல் ஒன்றே ஒன்றுதான் இருக்கும். அது கடவுள்.
படிக்கட்டுகள் ஒவ்வொன்றும் பொய் என்பது கிடையாது. உண்மையின் தரங்களில் வித்தியாசம் அவ்வளவே!
இப்படியாக ஆன்மிக உண்மையை நோக்கிச் செல்பவர்கள் அந்த அல்டிமேட் உண்மையிலேயே தன்னை நிலை பெற்று வைத்திருக்க வேண்டும்.
அல்டிமேட் படிக்கட்டு கடவுளை தெள்ளென எடுத்துரைத்தாலும்..
அனைத்து படிக்கட்டுகளுமே அவர்தான்.
அனைத்து படிக்கட்டுகளும் சேர்ந்ததுதான் முழுமை. அதாவது பரிபூரணம்.
வெறும் கடவுள் மட்டும்
அல்லது வெறும் மனிதன் மட்டும்
என்பது பின்னம்தான்.
அந்த வகையில் நாம் என்பது..
உடல், மனம், ஆன்மா இவைகளின் படித்தரங்கள் அடங்கங்கப் பெற்றதுதான்.
உடலும், மனதும் நாம் அல்ல என்று நினைப்பது அஞ்ஞானமே!குருவின் தெளிவு மட்டுமே உன்னை எதிலும் மூழ்காமல் நீந்தி செல்லும் அளவுகோலாக இருந்து உன்னை கரை சேர்க்கும்.
-
பொருள்: அல்லது உலகையும் இறைவனையும் ஒளியும் அதன் ஆதாரமுமான சூரியனும் என்று கொள்ளலாம். ஏனெனில் இரண்டுமே ஒளிதான்.
முந்தின ஸூத்ரத்தைச் சற்றுப் பார்ப்போம். இறைவன் உலகம் இரண்டுமே உண்மை. அப்படியானால் உலகமாகத் தெரிவது இறைவனே என்றாகிறது. அதாவது இறைவனே உலகமாக ஆகியிருக்கிறார் என்று பொருள். இறைவனே உலகமாக ஆனார் என்றால் அவர் மாற்றத்திற்கு உள்ளானார் என்று பொருள் கொள்ள நேரிடும். ஆனால் இறைவனுக்கு எந்த மாற்றமும் இல்லை என்பதை உபநிஷதங்கள் மீண்டும் மீண்டும் சுட்டிக்காட்டுகின்றன. உதாரணமாக, ‘இறைவன் மேன்மையானவர், பிறப்பற்றவர், மூப்பற்றவர், அழிவற்றவர், மரணமற்றவர், பயமற்றவர்’ என்கிறது பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் (4:4.25).
எனவே இறைவனும் உலகமும் சூரியனும் அதன் ஒளியும் போல என்று கொள்ளளலாம். சூரியனும் அதிலிருந்து கிளம்பும் கிரணங்களும் வேறானவை; அதே வேளையில் இரண்டுமே ஒளிதான்---இரண்டுமே ஒன்றுதான்.
இவ்வாறு உலகமும் உண்மையில் இறைவன் தான், ஆனால் அது தன்மையில் வேறுபட்டதாக இருக்கிறது.
இது உலகம் பற்றிய இரண்டாவது கருத்து.
29. உலகம் பற்றிய மூன்றாவது கருத்து_______
பூர்வவத்வா || 3:2.29 ||
பொருள்: அல்லது ஏற்கெனவே கூறியது போல் பொருள் கொள்ளலாம்.
ஏற்கெனவே #2:3.43,45 இல் ஜீவாத்மா பற்றிக் கூறப்பட்ட கருத்தை இங்கே ஸூத்ரம் சுட்டிக் காட்டுவதாகக் கொள்கிறார் ஸ்ரீராமானுஜர். அங்கே ஜீவாத்மா இறைவனின் அம்சம் என்று கூறப்பட்டது. அதே போல் உலகமும் இறைவனின் அம்சமாக உள்ளது.
இது உலகைப் பற்றிய மூன்றாவது கருத்து.
இந்த மூன்று கருத்துகளின் வாயிலாகவும் இறைவனே உலகமாகத் திகழ்கிறார் என்பது மூன்று கோணங்களில் கூறப்பட்டுள்ளது.
#தன்னை_உணர்வதற்கு என்ன செய்ய வேண்டும்
ஏன் உணரவேண்டும் என்று சிந்திப்போம் ..
முதலில் இருப்பது தானா ?? அல்லது யாரோ அவர் விருப்பத்துக்கு வடிவமைக்கப்பட்ட, பிறரின் விருப்பத்தை நிறைவேற்றும்படி வாழ்கிறோமா !! என்பதை உணரவேண்டும் ..
தான் யார் ?? தனக்கான தனித்துவம் என்ன ?? விருப்பு / வெறுப்பு ?? போன்ற அத்தனையையும் தொலைத்தாலே வாழமுடியும் என்று மாயையுள் சிக்கி ..
அவருக்கு அது பிடிக்கும் ?? இவருக்கு இதுபிடிக்கும் ??
அவருக்காக அப்படி நடிப்போம் !! இவருக்காக இப்படி பேசுவோம் !! என்றே பயந்து, நடித்து, வாழ்ந்து
அதுவே உங்களின் இயல்பாகி,
நாம் நாமாக இருந்தால் அவருக்கு / இவருக்கு / அதற்க்கு / இதற்க்கு என்று எதையாவது நினைத்து உங்களிடம் பிறரின் விருப்பமோ ?? எதிர்பார்ப்போ ?? வெளிப்பட்டு ..
நீங்கள் நீங்களாக வாழ வந்த இடத்தில் வாழாதே போய் ??
மீண்டும் வாழவந்து வாழ்ந்து இதுதான் வாழ்க்கை !!
எப்படி என்ன பிறவி எடுத்தாலும் இதுவே மீண்டும் மீண்டும் கிடைக்க ??
இதில் எதை அடைந்து என்ன ?? என்ற பரிபூரணத்துவ நிலையை அடையா !!
தன்னை உணர்தல் என்ற நிலைக்கு முதலில் துணிவு வேண்டும் ..
காரணம்
அப்பா ?? அம்மாவுக்கு ?? ஏற்றபடி என்ற நடிப்பு தொடங்கி ..
பேரன் ?? பேத்திக்கு ?? ஏற்றபடி என்றே இயல்பை தொலைத்து இறந்து போகவே, இன்றைய உலகம் உங்களை அங்கீகரிக்கும் ..
அதாவது
" நான் இந்த முட்டாள்தனத்தை செய்தேன் ?? நீ மாட்டும் ஏன் அதில் இருந்து விடுபட்ட பார்க்கிறாய் ?? நீயும் முட்டாளாகவே இரு ?? "
அப்போது தான் உனக்கு " நல்லவன் !! ஊர் போற்றும் உத்தமன் !! குடும்பத்துக்கு ஏற்ற பொறுப்பு உடையவன் !! " போன்ற பட்டங்கள் வழியே உன் முட்டாள் தனத்தை அங்கீகரித்து உன்னை அப்படியே வைத்து இருக்க முடியும் ..
மேற்கூறிய அனைத்தும் நடித்து ?? பொய்ச்சொல்லி ?? உன்னை மறைத்து ?? இயல்பை தொலைத்தால் ?? மட்டுமே பெற முடியும் என்ற மாயா போர்வை உன் மீது போர்த்தப்படுகிறது என்பதே இங்கே மெய் ..
நீ நீயாக இருந்தாலே !! உனக்கு பிடித்ததை செய்தாலே !! உனக்கான தனித்துவமாக சிந்தித்து செயல்பட்டாலே !! இவையெல்லாம் நீங்கள் கேட்காதே ?? அதற்காக இயல்பை தொலைத்து நடிக்காது இருந்தாலே !! சாத்தியப்படும் என்பதை நீங்களே ஏற்க மறுப்பதே ..
தன்னை தான் உணர்வதற்க்கு தடை என்பதை முதலில் புரிந்துகொள்ள வேண்டும் ..
அடுத்த பதிவில் தொடர்வோம் ...
சுட்ட உடம்பு சாம்பலாகும் சொல்லு பாம்பே! மண்ணில் இட்ட உடம்பு கரைஎறும்பு உண்ணும் ஞானப் பாம்பே!
பெட்டி வைத்த பணம் வருமோ?! பெரிய பாம்பே!
கட்டிக் கொண்ட மனை வருமோ?! கள்ளப் பாம்பே!
சுற்றம்,நட்பு காடு வரைக்கும்.,சொல்லு பாம்பே!
தீ சூழ்ந்த பின்னே யார் வருவார்?! கேளு பாம்பே!
நீ யாடு பாம்பே!
விளையாடு பாம்பே!
அரன் கழுத்தில் விளையாடும் அழகு பாம்பே ! நெஞ்சில் விடமுள்ள மானிடனை விட நீ சின்னப் பாம்பே!
பந்தம் எனும் கயிற்றில் ஆடும் பாசப் பாம்பே!
எமன் பாசக்கயிறு வந்தால் தப்புவது எந்தப் பாம்பே?!
புண்ணியத்தை சேர்த்து வாழ்ந்திடு பக்திப் பாம்பே!
உயிர் போனப்
பின்னே புத்தி வருமோ?!
சொல்லு பாம்பே?!....
இன்னும் காண்போம்பிரம்ம ஸூத்ரம் 319:
நிகழ இயலாது:
30. இறைவனே உலகமாகத் திகழ்கிறார் என்றால் என்ன?_____
நாம் செய்யும் நம் செயல்களை எந்த அளவிற்கு தீர்மானம் செய்கிறோமோ அதே அளவிற்கு நம் செயல்களும் நம்மைத் தீர்மானிக்கின்றன.ஆகவே செய்யும் செயல்களில் கவனம்,நேர்த்தி,ஆர்வம், நேர்மை இருப்பது நம் கௌரவத்தை உறுதி செய்யும்.
உன் கை ரேகையை பார்த்து உன் எதிர்காலத்தை நிர்ணயம் செய்து விடாதே.காரணம் கையே இல்லாதவனுக்கு கூட எதிர்காலம் உண்டு.
ப்ரதிஷேதாச்ச || 3:2.30 ||
பொருள்: இறைவனில் மாற்றங்கள் எதுவும் நிகழ இயலாது என்று உபநிஷதங்கள் மறுப்பதாலும் இறைவனின் மகிமையே உலகம் என்று கொள்ள வேண்டியிருக்கிறது.
‘இறைவன் மேன்மையானவர், பிறப்பற்றவர், மூப்பற்றவர், அழிவற்றவர், மரணமற்றவர், பயமற்றவர்’ என்று பிருஹதாரண்யக உபநிஷதமும் (4:4.25), ‘உடம்பின் எந்த மாற்றங்களாலும் இறைவன் மாற்றத்திற்கு உள்ளாவதில்லை’ என்று சாந்தோக்ய உபநிஷதமும் (8:1.5) கூறுகின்றன. இவ்வாறு உபநிஷத மந்திரங்கள் இறைவன் உலகமாக மாற்றம் பெறுகிறார் என்ற கருத்தை மறுக்கின்றன. இவ்வாறு மறுப்பதால் இறைவனின் அம்ஸமே உலகமாகத் திகழ்கிறது; அல்லது உலகம் இறைவனின் மகிமை என்று கொள்ளலாம்.
கனவில் யாராவது ஹரியின் நாமத்தை சொன்னாலும்,பிரேமை வசமாக கூறி விட்டாலும்,தவறாக அல்லது கொட்டாவியுடன் கூறினாலும்,விழும்போது குறையுடனே அல்லது எந்த வகையிலும் ஒரு முறை ஹரி நாமத்தை சொல்ல நேர்ந்தால் அவனுடைய எண்ணற்ற பாவங்களும் நாசம் அடைகின்றன:
நாமமே பலம்!நாமமே சாதனம்!!
தான் கொடுத்ததை மறப்பதும், பிறரிடம் தான் பெற்றதை நினைப்பதும் நட்புக்கு அழகு..
வணக்கம் நட்பே....நாகா
______7. இறைவனும் உலகமும் வேறல்ல________
பர அதிகரணம்
இறைவனின் மகிமையே உலகம் என்ற கருத்தை முந்தின அதிகரணத்தில் கண்டோம். ஆனால் வேதங்களில் சில இடங்களில் இறைவனும் உலகமும் முற்றிலும் வேறு என்பது போல் தோன்றுகின்ற மந்திரங்கள் காணப்படுகின்றன. அத்தகைய மந்திரங்கள் சிலவற்றைச் சுட்டிக் காட்டி, அவற்றை நேரடியாகப் பொருள் கொள்ளக் கூடாது என்று இந்த அதிகரணம் கூறுகிறது. இதில் 7 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
31. இறைவனும் உலகமும் முற்றிலும் வெவ்வேறு என்று கூறுவது போல் தோன்றுகின்ற சில மந்திரங்கள் முதல் ஸூத்ரமாக அமைகின்றன____
பரமத: ஸேதூன்மானஸம்பந்தபேதவ்யதேசேப்ய: || 3:2.21 ||
பொருள்: அணை, அளவு, தொடர்பு, வேறுபாடு போன்ற கருத்துக்களை கூறுகின்ற மந்திரங்கள் இருப்பதால் உலகம் இறைவனிலிருந்து வேறுபட்டது.
இந்த ஸூத்ரத்தில் 4 கருத்துக்கள் கூறப்படுகின்றன. இவை உலகத்தையும் இறைவனையும் விளக்குவதற்கு உவமையாகச் சொல்லப்படுபவை. உலகத்தையும் இறைவனையும் இரண்டாகக் கொண்டு இவை பேசுவதால் முற்றிலும் வேறுபட்டவை போலத் தோன்றுகின்றன. உவமைகளைப் பார்ப்போம்:
1.அணை: ‘உலகங்கள் சிதறி விடாமல் பாதுகாக்கின்ற அணையாக இருப்பவர் நிச்சயமாக இறைவனே’ என்கிறது சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (8:4.1). அணை என்பது வெள்ளத்தைப் பாய விடாமல் தடுக்கின்ற ஒன்று. அணையும் வெள்ளமும் நிச்சமாக வெவ்வேறானவை. உலகங்களை சிதற விடாமல் காக்கின்ற அணையாக இறைவன் இருக்கிறார். எனவே உலகமும் இறைவனும் வெவ்வேறு.
2. அளவு: சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தின் 4:5—8 பகுதி இறைவனின் 4 பகுதிகளைப் பற்றிப் பேசுகிறது. இந்த ஒவ்வொரு பகுதியையும் தியானித்து அறிந்தவன் நிலையான உலகங்களுக்குச் செல்கிறான் என்று அங்கே கூறப்படுகிறது. இங்கே இறைவன் தனி, தியானிப்பவன் தனி, செல்லும் உலகங்கள் தனி என்று தெளிவாக வேறுபாடு கூறப்படுகிறது.
3. தொடர்பு: கட உபநிஷதம் (2:3.1) எல்லா உலகங்களும் இறைவனைச் சார்ந்திருக்கின்றன என்று கூறுகிறது. இதன் மூலம் உலகமும் இறைவனும் வெவ்வேறு என்பதும் இருவருக்கும் இடையே
பொருள்---ஆதாரம் என்ற தொடர்பு உள்ளது என்றும் தெளிவாகக் கூறப்படுகிறது. எனவே உலகமும் இறைவனும் வெவ்வேறு.
4. வேறுபாடு: சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (1:7.6), ‘இத்தகைய மேலான இறைவன் தனக்குக் கீழுள்ள எல்லா உலகங்களையும் ஆள்கிறார்’ என்கிறது. உலகமும் இறைவனும் வெவ்வேறு என்பது இங்கே தெளிவாகக் கூறப்படுகிறது.
மேலே கண்ட மந்திரங்களிலிருந்து உலகமும் இறைவனும் வெவ்வேறு என்பது தெளிவாகிறது.
#நமதுதேவைஎன்பது ???
நாம் என்ன சொன்னாலும் ஏற்றுக்கொண்டு !!
எந்த ஒரு எதிர்ப்பும் காட்டாது !!
குருவும் சிஷ்யனும் ஊசியும் நூலும்
போல!
நாம் சொல்லாதை கூட புரிந்துகொண்டு ??
அதற்க்கு ஏற்றார்போல நடந்து !!
நாம் விரும்பும் உணர்வுகளையே வெளிபடுத்தி !!
ஒழுக்கம்:
உனக்கு நீயே போடும் நல்ல
பாதை!
நாம் மாறும்போது எல்லாம் !!
நமக்கு ஏற்றார்போல மாறி !!
மனம் எனும் கடலில் பகுத்தறிவு திசைகாட்டும்
கருவியாகும்!
நாம் வேண்டும் போது வந்து !!
நாம் வேண்டாத போது ஒதுங்கி இருந்து !!
நினைக்கும்போது எல்லாம் !!
நினைத்தபடியே இருந்து !!
நம் கேட்பதை கொடுத்து ??
நாம் கேட்க்காததையும் தேவையறிந்து கொடுத்து !!
பிறரின் சிறு உதவிகளை மறக்காதே .
சிறு தவறுகளை மறந்துவிடு .
நம் குற்றத்தை ??
தம் குற்றமாக ஏற்றுக்கொண்டு !!
நம் கிறுக்குத்தனங்களை பாராட்டி !!
நம் முட்டாள்தனத்தை ஆதரித்து !!
இதுபோலவே எல்லாம் இருக்க வேண்டும்,
அப்படி இருக்க வைக்க ?? தக்கவைக்க ?? பயன்பட ??
அதற்க்கு எற்றாபோல நாமும் எதையாவது கொடுத்து இது எல்லாம் சாதித்து கொள்ள வேண்டும் !!
இதுவே நம்
தேவையாக இருக்கிறது ??
தேவையை உண்டாகுகிறது ??
தேவை தேவையா என்ற அறியாமையால் .....
இவனும் இப்படி தேவையுள்ளவனாகவே இருக்குகிறான்,
" இப்படி தானே டா இருக்கிறேன், நீ விரும்பும் வழியில் உருவாக / உருவற்றும் / உணர்வுமாக
என்னை கடந்த தேவை ஏது டா உனக்கு "
என்று அறிவிக்கும் திருவருளே பதிவாக ......
எல்லையற்ற வலிமையே ஆன்மீகம்.
அதுவே கடவுள் !
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 320:
மறுத்துக் கூறுகின்றன:
32. தொடரும் ஸூத்ரங்கள் இறைவனும் உலகமும் வெவ்வேறு என்ற கருத்தை மறுத்துக் கூறுகின்றன______
முதலில் அணை என்ற கருத்து எடுத்துக் கொள்ளப்படுகிறது.
ஸாமான்யாத்து || 3:2.32 ||
பொருள்: உவமை என்ற அளவில் மட்டுமே அணை என்ற வார்த்தை பயன்படுத்தப் பட்டுள்ளதால் அதற்கு இரண்டாம் நிலைப் பொருளே கொள்ள வேண்டும்.
அடுத்தவர் உணவை பறிப்பவர்,அடுத்தவர் உரிமையை கேள்வி எழுப்பி களங்கம் செய்பவர்,நோயாளிகள்,உடலாலும் மனதாலும் தளர்ச்சி அடைந்தவர்கள்,ரத்த சம்மந்தம் உள்ள பங்காளிகள்,நல்லதை நினைத்து நியாயமாக நடக்கும் பெண்கள்,
தாய்க்கு சமமான பெண்கள் போன்றவர்களுக்கு நம்பிக்கை துரோகம் செய்தாலோ, அவர்களை பழித்தாலோ "வைதரிணி கர்மத்தை"அடைவார்கள்.
வைதரணி நதியானது புண்ணியம் செய்த ஆத்மாக்களுக்கு பால்,தண்ணீர் நிரம்பியதாகவும் வைதரணி கர்மத்தை அடைந்த ஆத்மாக்களுக்கு ரத்தம்,சீழ்,மலம் நிறைந்ததாகவும் இருக்கும்.
வைதரணி கர்மத்தை அடைந்த ஒருவரின் உடலானது அவர் வாழும் காலத்திலேயே இந்த பூமியில் பல விதமான ரோகங்களை அடைந்து அவரது சரீரம் துர்நாற்றம் எடுத்து கர்ம சண்டாள தண்டனையை அனுபவிக்கும்:சனீஸ்வர சம்ஹிதை.
உவமையே உவமையாகக் கொள்ள வேண்டுமே தவிர அதன் முழுப் பொருளையும் பயன்படுத்த முயற்சிப்பது விபரீதமான விளைவையே தரும். இறைவனுக்கு அணை உவமையாகக் கூறப்பட்டுள்ளது. அணை எல்லைக்கு உட்பட்டது, உணர்வற்றது. எனவே இறைவனும் எல்லைக்கு உட்பட்டவர், உணர்வற்றவர் என்று கொள்வது முற்றிலும் விபரீதமாகும்.
இங்கே ‘அணை’ என்பது ‘ஆதாரம்’ என்ற கருத்தை வலியுறுத்துவதற்காக கூறப்பட்டுள்ளது. நீருக்கு ஆதாரமான, அதைச் சிதறாமல் கட்டிக் காப்பது அணை. அது போல் உலகங்களுக்கு ஆதாரமாக இருப்பவர் இறைவன் என்ற அளவில் மட்டுமே இந்த உவமையைக் காண வேண்டும்.
33. இரண்டாவது கருத்தான ‘அளவு’ என்பதை இந்த ஸூத்ரம் விளக்குகிறது____
புத்த்யர்த்த: பாதவத் || 3:2.33 ||
பொருள்: மனம், ஆகாசம் போன்றவற்றில் பகுதிகள் பேசப்படுவது போல், தியானத்திற்காக இறைவனின் அளவு கூறப்படுகிறது.
‘மனத்தை இறைவனாகத் தியானிக்க வேண்டும்..... ஆகாசம் இறைவனே..........இந்த இறைவன் நான்கு பகுதிகள் உடையவர்’ என்கிறது சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (3:18.1—2) . இவ்வாறெல்லாம் இறைவனுக்கு அளவுகள் கற்பிக்கப்படுவது தியானத்திற்காக என்று #2:3.19 முன்னுரையில் விரிவாகக் கண்டோம்.
‘மனத்தை இறைவனாகத் தியானிக்க வேண்டும்..... ஆகாசம் இறைவனே..........இந்த இறைவன் நான்கு பகுதிகள் உடையவர்’ என்கிறது சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (3:18.1—2) .மனோதிடம், தன்னம்பிக்கை, விடா முயற்சி கொண்டு நாம் கொஞ்சம் ஆழ்ந்து சிந்தித்து தேடினால் நமக்குள்ளேயே ஆற்றல்,திறமை மற்றும் செயல்திறன் போன்றவை இருப்பது நமக்கு நன்றாக தெரியும்.இவை வெளியே இல்லை என்பதை உணர வேண்டும்:
இங்கே தியானத்தின் விளைவைப் பற்றி ஸ்ரீ மத்வர், ‘எல்லையற்ற இறைவனை மனத்தில் தியானிப்பதற்காக அவருக்கு ஒரு அளவைக் கற்பிக்கிறோம். தியான மூர்த்தி இறைவனின் பிரதிபிம்பமாக இருந்தாலும், அதிலுள்ள இறைவன் தியானிப்பவனின் மீது அருளைப் பொழிகிறார்; அவனுக்குத் தமது நேரடிக் காட்சியையும் தருகிறார்’ என்று பிரம்ம தர்க்கத்தை மேற்கோள் காட்டிக் கூறுகிறார்.
நீருக்கு ஆதாரமான, அதைச் சிதறாமல் கட்டிக் காப்பது அணை. அது போல் உலகங்களுக்கு ஆதாரமாக இருப்பவர் இறைவன் என்ற அளவில் மட்டுமே இந்த உவமையைக் காண வேண்டும்.
எனவே இறையனுபூதியையே தர வல்ல ஒரு சாதனை என்பதற்காக இறைவனுக்கு அளவு கற்பிக்கப்படுகிறது. இறைவனுக்கு அளவு கற்பிக்கப்படுவதால், அவர் இந்த உலகத்தில், இன்ன இடத்தில் இருக்கிறார்; எனவே உலகமும் ஆகாசமும் அவரும் வெவ்வேறு என்று சொல்வது சரியல்ல.
ஒரு வெடிப்பு (Blast) நிகழும் போது
அதிலிருந்து வெப்பமும், ஔியும், ஓசையும் உருவாகி வெளிப்படுவது உண்டு!
*ஆனால், இந்த மூன்றையும் உருவாக்குவதற்காக அந்த வெடிப்பு நிகழ வில்லை!
வெடித்த பொருளின் உள் அழுத்தம் உயர்ந்ததால் வெடிப்பு நிகழ்ந்தது!
எனவே, வெடித்த பொருள் இந்த மூன்று பை - புராடக்ட்டுகளுக்கும் ஒரு நாளும் காரணமாகாது!
அதேபோல்,
ஈஸ்வர சாந்நித்ய மகிமையால் பிரபஞ்சமும் நாமும் உண்டானோம்.(எப்படி வெடிப்பினில் ஒலி,ஒளி,வெப்பம் இயல்பாக உண்டாகியதோ அப்படித்தான்).
எனவே, படைக்கும் நோக்கத்தில் படைக்கப் பட்டவர்கள் அல்லர் நாம்!இன்னும் விளங்குமிடத்து..
சூரியன் உட்பட நட்சத்திரங்கள், பிரபஞ்சத்தை ஔி மயமாக்க வேண்டும் என்கிற நோக்கத்துடன் அங்கே வெடித்துக் கொண்டு இருக்கவில்லை.
ஔி, வெப்பம், ஓசை போனறவைகள் அந்நட்சத்திர வெடிப்புகளால் வெளிப்பட்டு பிரபஞ்சத்தில் பரவி சிறிது காலம் இருந்து மறைகிறது!
தீப் பந்தத்திலிருந்து தீப் பொரிகள் கிளம்பிய வண்ணம் இருந்து சில நொடிகள் வாழ்ந்து மறைகிறது. ஆனால் தீப் பந்தத்தின் நோக்கம் தீப் பொரிகளை உண்டு பண்ணுவது அல்ல.
அதே போல்...
தான் வேட்டையாடப் படுவதில் இருந்து தப்பிக்க பல்லியானது தனது வாலை இழந்து துடிக்க வைத்து வேட்டையாளியின் கவனத்தை திசை திருப்பி தப்பித்து ஓடுகிறது.
கீழே விழுந்த வால் துடி துடித்து,
"ஐயோ என்னைக் காப்பாற்று என்னைப் படைத்தவனே" என்று பல்லியிடம் அந்த வால் பிரார்த்தித்தாலும், பல்லி அதை அறியுமோ அறியாதோ; ஆனால் அந்த பல்லிக்கு இங்கே செய்வதற்கு ஒன்றுமில்லை என்பது தெளிவு
அடுத்த வால், பல்லிக்கு அடுத்த முறையும் அறுபடுவதற்காக இதோ முளைக்க ஆரம்பித்து விட்டது. இது பல்லியின் இயல்பு. வால் பல்லியிலிருந்து பிரிந்த பின்பு சிறிது நிமிடங்கள் வாழ்ந்து மடிகிறது!
கடவுளிடமிருந்துதான் வந்தோம். அதனால் கடவுளின் பாகம்தான் நாம். என்றாலும், கடவுளின் நோக்கம் நாம் நினைத்துக் கொண்டிருப்பது போல்..."படைத்து, காத்து, அழிப்பதல்ல"!!
நம் இருத்தலையும் அதன் போக்கையும் அதன் முடிவையும் இங்ஙனம் தவத்தால் பெற்ற அனுபூதியால் கிடைத்த அமைதியான மனம் கொண்டு அறிந்து, வாழ்க்கையின் இறுதி வரை அமைதியாக வாழ்ந்து முடிப்பதே யோகமாம்!
ஓம் தத்சத் ஓம்!
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 321:
இந்த ஸூத்ரம் மறுக்கிறது:
34. தொடர்பு, வேறுபாடு என்ற இரண்டு கருத்துக்களையும் இந்த ஸூத்ரம் மறுக்கிறது________
ஸ்தானவிசேஷாத்ப்ரகாசாதிவத் || 3:2.34 ||
பொருள்: இறைவனுக்கும் உலகுக்கும் உள்ள தொடர்பு பற்றியும் வேறுபாடு பற்றியும் கூறிய பகுதிகள் ஒளி முதலியவை போல் இடங்களின் தன்மையைச் சுட்டிக் காட்டுவதற்கு கூறப்பட்டவை.
‘இறைவன் உலகிற்கு ஆதாரமாக இருக்கிறார்’ (தொடர்பு), ‘எல்லா உலகங்களையும் ஆள்கிறார்’ (வேற்புயாடு) என்றெல்லாம் கூறப்பட்டவை இறைவனுக்கும் உலகிற்கும் உள்ள தொடர்பின் தன்மையை எடுத்துக் காட்டுவதற்காக கூறப்பட்டவை. அந்தப் பகுதிகளை இந்தக் கண்ணோட்டத்தில் தான் எடுத்துக் கொள்ள வேண்டுமே தவிர, தொடர்பையும் வேறுபாட்டையும் தெரிவிப்பதால் இறைவனும் உலகமும் வெவ்வேறு என்று பொருள் கொள்ளக் கூடாது.
உதாரணமாக ஒளி ஒன்றே;அது சூரியனிலிருந்து வரும் போது சூரிய ஒளி என்றும், சந்திரனிலிருந்து வரும் போது சந்திர ஒளி என்றும் கூறப்படுகிறது. சூரிய சந்திரர்களின் தொடர்பு பற்றிக் கூறப்பட்டாலும் உண்மையில் ஒளி ஒன்றே. அது போல் ஆகாசம். ஆகாசம் ஒன்றாக இருந்தாலும் பல்வேறு பாத்திரங்களுடன் தொடர்பு கொள்ளும் போது அந்தப் பாத்திரத்திலுள்ள ஆகாசமும், வெளியிலுள்ள ஆகாசமும் வேறானை போலத் தோன்றுகின்றன. உண்மையில் அவை ஒன்றே.
எனவே மேலே (#3:2.31) குறிப்பிட்ட நான்கு கருத்துக்களும் இறைவனும் உலகமும் வெவ்வேறு என்பதைத் தெரிவிப்பதற்காகக் கூறப்பட்டவை அல்ல. உண்மையில் உலகம் இறைவனின் மகிமையாகவே, அவரது மேலான பண்பாக்கவே இருக்கிறது.
35. இத்தகைய விளக்கம்தான் அறிவுபூர்வமானதாகவும் உள்ளது____
உபபத்தேச்ச || 3:2.35 ||
கடக்கும் வழியில் எல்லாம்
ஏமாற்றம் விதைத்து
கோவில் உண்டியலில்
தஞ்சம் புகுந்தது
அந்த நைந்த
பத்து ரூபாய் தாள்.
(சிலரின் வாழ்க்கை)
பொருள்: இறைவனைத் தவிர வேறொன்று கிடையாது என்று கொள்வது அறிவுபூர்வமானதாகவும் உள்ளது.
இறைவனைத் தவிர மற்றொன்று இருப்பதாகக் கொள்வது அறிவிற்குப் பொருந்தாததுமாகும். ஏனெனில் அத்தகைய ஒன்று இருந்தால் அது என்ன----உணர்வுப் பொருளா, உணர்வற்றதா; மகிமையில் பெரியதா, சிறியதா போன்று பல்வேறு கேள்விகள் எழ நேரும். எனவே இறைவனைத் தவிர உலகம் தனியாக உள்ளது என்பது அறிவிற்குப் பொருந்தாததுமாகும்.
தொடர்பையும் வேறுபாட்டையும் தெரிவிப்பதால் இறைவனும் உலகமும் வெவ்வேறு என்று பொருள் கொள்ளக் கூடாது. !!!ஆகாசம் இருப்பதாலேயே சூரியனும் சந்திரனும் வேறுபட்டது என்று சொல்ல முடியுமா.
நான் நல்லவன் இல்லையா?
பல நல்ல மனிதர்கள் மாட்டிக்கொள்ளும் விஷயம் "நான் நல்லவன்" என்ற எதிர்பார்ப்பு. ஆம் நீ நல்லவன் என்று பெயர் எடுத்து இருப்பாய். உன்னை ஒருவன் இகழ்ந்தால் மனம் உடைந்து போவாய். உன் பாதை தவறோ என்று எண்ணுவாய். அவ்வளவுதான் நல்லவன் கெட்ட வழியில் செல்ல ஆரம்பித்துவிடுவான். முதலில் ஒருவன் "நான் நல்லவன்" என்று எல்லாரும் என்னை கூற வேண்டும் என்ற மாயையில் இருந்து விடுபட வேண்டும். "நீ நல்லவன்" என்ற வார்த்தைக்கு மதிமயங்காமலும் "நீ கெட்டவன்" என்ற வார்த்தைக்கு வருந்தாமலும் இருங்கள். கண்ணன் ராமன் சீதை திரௌபதி போன்றோர்களையே தவறாக சொல்லும்மாற்றங்களை கொண்டு வர இயலாது. "நீ யார்" என்று மற்றவர்கள் நிர்ணயிக்க அனுமதிக்காதே. "நான் நல்லவன்"என்று நினைப்பதே கர்வம். அந்த மாயையிலிருந்து வெளியே வா. கண்ணனை நோக்கிய பயணத்தில் நீ அவனின் பக்தன். அவ்வளவே.
..
வாழ்க்கையில் நாம் ஒரு செயலை தொடங்கிய பின்னர், அதனை வெற்றிகரமாக செய்து முடிக்க தேவையான முயற்சிகளைச் செய்ய வேண்டும்...
இறுதியில் அது எப்படி முடியுமோ என்று கவலைபட்டு கொண்டே செயல்பட கூடாது...
இறுதியில் நாம் எடுத்த முடிவு தவறாக இருந்தால் நம் அனுபவம் இரட்டிப்பாகும்...
சரியானதாக இருந்தால் நம் நம்பிக்கை இரட்டிப்பாகும்...
எனவே...
முடிவை பற்றி எந்த சூழ்நிலையிலும் கவலைப் படாமல் சிறந்ததையே செய்ய முயற்சி செய்வோம்.!
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 322:
முற்றிலுமாக மறுக்கின்றன:
36. இறைவனைத் தவிர வேறெதுவும் இருப்பதை உபநிஷதங்கள் முற்றிலுமாக மறுக்கின்றன_____
ததான்யப்ரதிஷேதாத் || 3:2.36 ||
பொருள்: அது போலவே, இறைவனைத் தவிர எதுவும் இருப்பதை உபநிஷதங்கள் மறுப்பதாலும் உலகம் இறைவனைத் தவிர வேறானது என்று கொள்வது சரியல்ல.
‘அனைத்திலும் இறைவனே நிறைந்துள்ளார். அவரை விட உயர்ந்தவரோ, தாழ்ந்தவரோ யாரும் இல்லை. அவரை விடச் சிறியதோ பெரியதோ எதுவும் இல்லை. அசைவற்றவராக, தமது மகிமையில் தாமே திளைத்தவராக அவர் தனித்த மரம் போல் இருக்கிறார்’ (சுவே.3:9) என்று உபநிஷதங்கள் இறைவனைத் தவிர வேறெதுவும் இல்லை என்பதைத் தெளிவாகக் கூறுகின்றன. எனவே அவரைத் தவிர உலகம் இருக்கிறது என்று எண்ணுவது சரியல்ல.
அதனால் இறைவனும் உலகமும் வெவ்வேறு அல்ல; இறைவனின் மகிமையே உலகம்.
37. உலகம் இறைவனிலிருந்து வேறுபட்டதல்ல என்பதை வேறு பல கருத்துக்களும் தெளிவாக்குக்கின்றன________
அனேன ஸர்வகதத்வமாயாமசப்தாதிப்ய: || 3:2.37 ||
பொருள்: இறைவன் எங்கும் நிறைந்தவர், அனைத்தையும் கடந்தவர் என்று உபநிஷதங்கள் கூறுகின்றன. இத்தகைய வார்த்தைகளும் இறைவனைத் தவிர உலகம் தனியாக இல்லை என்பதையே சுட்டிக் காட்டுகின்றன.
‘இறைவன் என்றென்றும் இருப்பவர், எண்ணற்ற வடிவங்கள் உடையவர், எங்கும் நிறைந்தவர் (ஸர்வகத: ). மிகவும் நுண்ணியவர், அழிவற்றவர்’ என்கிறது முண்டக உபநிஷதம் (1:1.6). ‘இந்த உலகையும் கடந்தவர் இறைவன்’ என்கிறது மஹாநாராயண உபநிஷதம் (13:2). இந்த மந்திரங்களும் இறைவனைத் தவிர உலகம் தனியாக இல்லை என்பதையே இத்தகைய மந்திரங்கள் சுட்டிக் காட்டுகின்றன.
பக்கத்தில் இருக்கும்போது அருமை தெரியாது என்று பக்கத்திலே வைரத்தை வைத்துக் கொண்டு பலரும் புலம்புகிறார்கள்....
எனவே இறைவனும் உலகமும் வெவ்வேறல்ல உண்மையில் உலகம் இறைவனின் மகிமையாகவே, அவரது மேலான பண்பாக்கவே இருக்கிறது.
#இறைவன்_யார் குறிப்பிட்டு வட்டத்துள் முடக்கியது உண்மை அறியாத வேத நூல்களே.......... இப்படி ஓர் பதிவு ..
எந்த நூலுமே ..
அது அறிந்த உண்மையை அறிவிக்கிறது !!
அதுவே உண்மை என்று அது ஒருபோதும் சொல்லவில்லை !!
அது அந்த கோணத்தில் அறிந்தவரை என்று சொல்கிறது அவ்வளவே ..
உனக்கான மெய் தேடலுக்கு அது வெறும் படிக்கட்டு தான் ..
படிக்கட்டு சென்று சேரும் இடம் ஆகாது ..
சென்று சேரும் இடத்துக்கு அது உதவுகிறது !!
அதை நீ பயன்படுத்தலாம் !! தாண்டி கூட போகலாம் அது உன் விருப்பம் ..
ஆனால்
படிக்கட்டில் மட்டுமே நிற்க நாம் வரவில்லை என்பதே இங்கு மெய் ..
இப்படியும் போகலாம் என்றே அது அறிவிக்கிறது !! போகவும் சொல்கிறது !!
நீ அதே வழி என்று ஆங்கே சிக்குண்டு போனால் !! படியில் நிலைகொள்வாய் ..
(இன்னும் காண்போம்). .பிரம்ம ஸூத்ரம் 323:
வினைப் பயனை அளிப்பவர்:
_______.8.வினைப் பயனை அளிப்பவர் இறைவன்____
ஃபல அதிகரணம்
வினைப் பயன் என்ற கருத்தின் மூலம் இறைவனுக்கும் உயிர்களுக்கும் உள்ள தொடர்பை இந்த அதிகரணம் கூறுகிறது. இதில் 4 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
தானம் என்பது வேறு;தர்மம் என்பது வேறு:
ஒருவர் தனக்கான உதவியை கோரும் போது மற்றொருவர் செய்வது தானம்.
ஆனால் எங்கே எப்படி யாருக்கு உதவி வேண்டுமோ அவரது தேவை அறிந்து உதவி செய்வது தர்மம்.தர்மம் செய்யுங்கள்.
ஆனால் அதை பெருமையாக நினைத்துக் கொண்டே செய்யாதீர்கள்.காரணம் தேவையான நேரத்தில் தேவையான நபருக்கு குறிப்பறிந்து செய்வதே நல்லது.
இப்படி செய்வது தான் புண்ணிய பலனில் சேரும்:
உங்களை பிடிக்கவில்லை என்று சொல்பவர்கள் தான் உங்களை ரொம்ப ஆழ்ந்து பிடித்தவர்களாக இருக்கிறார்கள் !!
எத்தனையோ உங்களை கண்டுக்காது கூட, பொருட்படுத்தாதே கூட, கடந்து செல்லும்போது ..
உங்களை அகத்தே பிடித்து,
உங்களோடு தன்னை பொருத்தி வாழ்ந்து பார்த்து, அதன் பின்னே தானே பிடிக்கவில்லை என்று சொல்கிறது என்று உணருங்கள் !!
வெளியே வாய் சொன்னாலும் அகத்தே உங்களின் பிடிப்பே என்றும் அவர்களுடன் இருக்கும் !!
உங்களை உண்மையாக பிடித்தவர்களே அவர்கள் தான் ..
உள்ளே பார்க்கும்போது....!
ஒரு உருவத்தை பார்க்கின்றேன்
புலன்கன் அந்த. பிம்பத்தை உருவமாக பற்றிகொண்டு மனதையும் இழுத்து அந்த உருவத்தோடு ஒன்றிபோக செய்துவிடுகிறது
கூடவே
"நான்" என்ற உணர்வும் சேர்ந்துகொள்கின்றன
இதனால் ஏற்படும் இன்பமே புலனின்பம்
என்றழைக்கிறோம்
இது என்ன...
அந்த உருவம் மனதில் ஒர் எதிர்செயலை உண்டாக்கிவிடுகிறது
இதை மனம் புத்தியிடம் கொடுக்கிறது
பிறகு புலன்கள் இவற்றை இழுத்து விடுகின்றன
இவற்றால் இன்பம் ஏற்படுகிறது
இந்த இன்பம் என்பது என்ன?
வெறும் மனமயக்கம்
ஆனால் சாதாரண மனிதனால் இதை புரிந்துகொள்ள இயலவில்லை
அவன் அந்த உருவமே அழகு என நினைத்து வெளியே அந்த உருவத்தின் பின்னாடியே செல்கிறான்
இதை அவனால் தடுக்க கூட முடியவில்லை
அந்தளவிற்கு புலன்கள் வெளியே இழுக்கிறது
என போவதால் அவன் தன்னை மறந்தான்
ஆனால்
எல்லோரும் இப்படி இல்லை
என்ன இது? ஏன் இப்படி?
இதுதான் வாழ்வா?
என சிந்தித்து அவற்றை பற்றி விவரமாக அறிய ஆரம்பிக்கிறான்
பிரத்யாஹாரா பயிற்சியின் மூலம் இதன் சூட்சுமத்தை உணர்கிறான்
படிப்படியாக
இதிலிருந்து விடுபடுகிறான்
எப்படி?
புலன்களை அந்த உருவத்தின் பிடியிலிருந்து விடுவிக்கிறான்
இதனால் மனமும் விடுபடுகிறது
இதனால் மனம் சுலபமாக அவன் கட்டுப்பாட்டிற்குள் வந்துவிடுகிறது
மனிதர்கள் செய்கின்ற செயல்களுக்கேற்ப வினைப் பயனைப் பெறுகிறார்கள். ஆனால் அவற்றைப் பகிர்ந்தளிப்பதற்கு இறைவன் தேவை என்பது வேதாந்தத்தின் அடிப்படைக் கருத்து.
மீமாம்ஸைத் தத்துவம் இதனை மறுக்கிறது. செயல்கள் தாமாகவே பலனை அளிக்கின்ற ஆற்றலைப் பெற்றவை; அந்தப் பலனைப் பகிர்ந்தளிப்பதற்கு என்று இறைவன் தேவையில்லை என்பது மீமாம்ஸகார்களின் கருத்து. இங்கே ஸ்ரீபாதராயணர் அதனை மறுத்து வேதாந்தத்தின் கருத்தை விளக்குகிறார்.
38. வினைப் பயனை அளிப்பவர் இறைவனே_______
ஃபலமத உபபத்தே: || 3:2.28 ||
பொருள்: இறைவனிலிருந்தே வினைப்பயன் வருகிறது என்ற கருத்தே அறிவுபூர்வமானது.
மனிதன் செய்கின்ற செயல்களுக்கேற்ப வினைப் பயன் வாய்க்கிறது. நன்மை செய்பவன் புண்ணியம் சம்பாதிக்கிறான்; தீமை செய்தவன் பாவத்தைச் சம்பாதிக்கிறான். உரிய காலத்தில் இந்த வினைப் பயன் அவனிடம் செயல்படுகிறது. நன்மைக்கான புண்ணியத்தையும் தீமைக்கான பாவத்தையும் அளிப்பவர் இறைவனே என்பது வேதாந்தத்தின் கருத்து.
இவ்வாறு வினைப் பயனை இறைவன் அளிக்கிறார் என்று கொள்வது அறிவுபூர்வமானது என்கிறது இந்த ஸூத்ரம். ஓர் உதாரணத்தை எடுத்துக் கொள்வோம். ராமன் கோவிந்தனைக் கத்தியால் வெட்டுகிறான்; கோவிந்தன் இறந்து விடுகிறான். ராமன் திருடனாகவோ, கொலைகாரனாகவோ இருந்தால் அவன் தண்டிக்கப்படுகிறான். ராமன் டாக்டராக இருந்தாலோ அவன் அறுவை சிகிச்சைக்காக வெட்டுவதால் அவன் தண்டிக்கப் படுவதில்லை. செயல் ஒன்றுதான். ஆனால் பலனோ வேறு. வினைப் பயனை, அந்த வினை அல்லது செயலின் நோக்கமே நிர்ணயிக்கிறது. ஒவ்வொருவருடைய செயலின் நோக்கத்தை அறிந்து அதற்கேற்ப பலனைத் தர வேண்டுமானால் அவர் சாதாரண அறிவு படைத்தவராக இருந்தால் மட்டும் போதாது; அனைத்தறிவு படைத்தவராக இருக்க வேண்டும்.
வினை அல்லது செயல் உணர்வற்றது, ஜடமானது; அதனால் வினையே வினைப் பயனை அளிக்க இயலாது. செய்பவனான மனிதனோ அனைத்தறிவு படைத்தவன் அல்ல; அவனது அறிவு அற்பமானது. எனவே அனைத்தறிவு படைத்தவரான இறைவன் மட்டுமே வினைப் பயனை அளிக்க இயலும். அதனால்தான் இந்தக் கருத்து அறிவுபூர்வமானது என்று கூறப்பட்டது.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 324:
வேதங்களும் கூறுகின்றன:
39. இந்தக் கருத்தையே வேதங்களும் கூறுகின்றன_______
ச்ருதத்வாச்ச || 3:2.39 ||
பொருள்: இறைவனே வினைப் பயனை அளிக்கிறார் என்றுதான் வேதங்களும் கூறுகின்றன.
‘பிறப்பற்றவரும், மேன்மை மிக்கவருமான இறைவனே உணவை உண்கிறார், செல்வத்தை அளிக்கிறார். இந்த உண்மையை உணர்ந்தவன் செல்வத்தைப் பெறுகிறான்’ என்கிறது பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் (4:4.24). ‘மனிதன் செய்கின்ற செயல்களை ஏற்றுக் கொண்டு அதற்கான பலன்களை அளிப்பவர் இறைவன்’ என்று ஸ்ரீசங்கரர் இதனை விளக்குகிறார்.
வினைப் பயன் இறைவனால் அளிக்கப்படுகிறது என்பதை இவ்வாறு வேதங்களும் கூறுகின்றன.
40. செயல்களில் பலனை அளிப்பதற்கு இறைவன் ஒருவர் தேவையில்லை என்பது மீமாம்ஸகர்களின் கருத்து_______
தர்மம் ஜைமினிரத ஏவ || 3:2.40 ||
அதே காரணங்களுக்காக, தர்மமே வினைப் பயன்களைத் தருகிறது என்று ஸ்ரீஜைமினி கர்ருதுகிறார்.
அதே காரணங்களுக்காக என்றால் வேதங்களின் அடிப்படையிலும் தர்க்கங்களின் அடிப்படையிலும் என்று பொருள். அதாவது, ஸ்ரீஜைமினியின் கருத்துப்படி, தர்மமே வினைப் பயன்களைத் தர வல்லது என்ற கருத்து வேதங்களின் அடிப்படையில் தான் கூறப்படுகிறது; அது அறிவுபூர்வமானதும் கூட.
முதலில் மீமாம்ஸைக் கருத்தின் படி ‘தர்மம்’ என்றால் என்ன என்பதைப் பார்ப்போம்.
ஒவ்வொரு செயலும் இரண்டு விளைவுகளை ஏற்படுத்தக் கூடியது----ஒன்று, புறத்தில் நாம் காணக் கூடிய விளைவு. உதாரணமாக, சிலை ஒன்றை செதுக்கினால் அதைப் பலர் புகழ்வது, அதற்குரிய பணம் தருவது போன்றவை; இரண்டாவதாக, இந்தச் செயல் எந்த நோக்கத்திற்காகச் செய்யப்பட்டதோ அதற்கேற்ப பின்னாளில் ---அது இந்தப் பிறவியிலோ அல்லது தொடரும் பிறவிகளிலோ இருக்கலாம்----அனுபவிப்பதற்கான ஒன்று. இரண்டாவதான வினைப் பயன் ‘அபூர்வம்’ என்று அழைக்கப்படுகிறது. இந்த அபூர்வம், தர்மம் என்றும் அழைக்கப் படுகிறது.
நற்செயல் புண்ணியத்தையும், தீய செயல் பாவத்தையும் தருகிறது. இந்தப் புண்ணிய பாவங்கள் அபூர்வமாக அல்லது தர்மமாமச் சேர்க்கப்படுகின்றன. தர்மம், பொதுவாக வினைப் பயன் என்று வழங்கப்படுகிறது. தர்மம், இந்த பிறவியிலோ வரும் பிறவிகளிலோ வினைவுகளைத் தருகிறது. தர்மமே விளைவுகளைத் தர வல்லதாக இருக்கும் போது இறைவன் ஒருவர் எதற்கு என்பது ஸ்ரீஜைமினியின் கேள்வி.
வேதங்கள், ‘சொர்க்கத்தையே விரும்புபவன் யாகம் செய்ய வேண்டும்’ என்கின்றன. யாகம் செய்ய வேண்டும் என்று சொல்கின்றனவே தவிர கடவுளைப் பற்றி எதுவும் சொல்லவில்லை. எனவே கடவுள் தேவையில்லை என்பது ஸ்ரீஜைமினியின் வாதம்.
அதே வேளையில், ஸ்ரீஜைமினியின் கருத்தை மறுத்து, செயல் நேரடியாக ‘தர்மம்’ என்ற வினைப் பயனைத் தருவதாகக் கொள்ளலாமே; இடையில் ‘புண்ணிய பாவம்’ என்ற கருத்துக்கள் எதற்கு என்ற கேள்வி எழலாம். கடவுள் என்ற கருத்து எப்படி தேவையற்றதோ, அப்படியே புண்ணிய பாவங்களும் தேவையற்றவை தானே என்று கருத இடம் உண்டு.
இந்தக் கருத்திற்கு ஸ்ரீஜைமினி கீழ்வருமாறு விளக்கம் தருகிறார். சில செயல்கள் உடனடியாக சுக—துக்க பலன்களைத் தருவதில்லை. எனவே வினை பயன் புண்ணிய—பாவம் அல்லது தர்மம் அல்லது அபூர்வம் என்ற நிலையில் சேமிக்கப்படுகிறது. உரிய காலத்தில் அது சிக—துக்கமாகிய பலனைத் தருகிறது. எனவே இடைப்பட்ட நிலையை விளக்குவதற்காகப் புண்ணிய—பாவம் அல்லது தர்மம் அல்லது அபூர்வம் என்ற நிலை ஏற்றுக் கொள்ளப் படுகிறது. இந்தப் பதில் அறிவுபூர்வமானதாகவும் உள்ளது.
#பெறவே_பிறந்தேன் !!
உயிர் பெற்றேன் !!
உயிர் இருக்க உடலும் பெற்றேன் !!
உடனாய் வாழ உறவும் பெற்றேன் !!
உணவு பெற்றேன் !! ஆதலால் உணர்வும் பெற்றேன் !!
பெற்றதை அறிய கல்வி பெற்றேன் !!
அறிந்ததை பயன்படுத்த வேலை பெற்றேன் !!
வேலை வழியே அனுபவம் பெற்றேன் !!
அனுபவம் வழியே அனுபவிக்க, மென்மேலும் அனுபவிக்க காதல் பெற்றேன் !!
காதல் உச்சம் பெற கலவியும் , கலவ உயிரும் பெற்றேன் !!
ஆதலால்
உயிராய் உடன் இருந்து பண்படுத்த ஓர் உயிரையும் பெற்றேன் !!
உயிராய் பெற்றதை பேணி வளர்க்க, அதற்காக என்று நானே பெற்றேன் !!!
தொலைத்தேன் என்றும் பெற்றேன் !!
இழந்தேன் என்றும் பெற்றேன் !!
உயிரை கூட இந்த உடலில் இருந்து விடுபட்டு, எல்லையற்ற இப்பிரபஞ்சத்தையே பெறவே பயணித்து கொண்டே இருக்கிறேன் ..
கொடுப்பதை கடந்து !!
தன்னை கடந்து வேறேதும் கொடுக்க தெரியாதவன் !!
யாதுமாகிய தன்னை கொடுத்த வண்ணமே இருக்கிறான் !!
பெற்றுக்கொண்டே இருக்கும் நான் தான்,
பெறவில்லை என்று பெற்றதை கொண்டே பொய் சொல்லி திரிகிறேன் ..
என்னை விநோதமாகிய வித்தகனே,
விநோதமும் கொடுத்தால் தானோ ??
இது உங்களுக்கும் பொருந்தும் !!
இவன் அகத்தாடல் கொஞ்சம் இப்படித்தான் ..
இந்த பூமியில் பிறந்த உயிரினங்கள் அனைத்தும் என்றாவது ஒருநாள் மரணம் அடைந்தே தீர வேண்டும் என்பது நிச்சயமான ஒன்றாகும்.எவ்விதம் உலகில் பிறப்பது உண்மையானதோ அதை போன்றே இறப்பது என்பதும் உண்மையானதாகும்.ஒரு உயிரினம் இந்த உலகில் எப்பொழுது பிறக்கின்றதோ அப்பொழுதே அந்த உயிரினத்தின் இறப்பும் முடிவு செய்யப்படுகின்றது.
இந்த உலகில் எதுவும் நிலையாக இருப்பதும் இல்லை,இருக்க போவதும் இல்லை.நிலையாமையை மட்டுமே பெருமையாக கொண்டு இருக்கக்கூடியது இந்த உலகம்.உயிரினங்களில் அதிக மேம்பாடு கொண்ட உயிரினமாக இருப்பது மனித உயிரினம் ஆகும்.
இந்த மனித உயிரினம் நிலையாமையாக உள்ள இந்த உலகில் நிலையாக இருக்க போகின்றோம் என்ற இறுமாப்புடன் வாழ்ந்து கொண்டு இருக்கின்றார்கள்:
உண்மை தெரியாதவன் மாயையில் உழன்றே ஆக வேண்டும்! தெரிந்தவன் மட்டுமே இதை வீழ்த்த முடியும்
சிவ சிவ
#அறிவுஎன்பதுஎன்ன?
#கற்றீண்டு #மெய்ப்பொருள் #கண்டார்_தலைப்படுவர்
#மற்றீண்டுவாராநெறி
(அதிகாரம்: மெய்யுணர்தல்
குறள் எண் : 356)
கற்றதினால் இங்கு மெய்ப்பொருளைக் கண்ட ஒருவர்,
உலக வாழ்க்கைத் துன்பங்கள் தோன்றாமல் இருப்பதற்காக,
இங்கு பிறவா (வாரா) நெறியை அடைய முற்படுவார்
என்பது இக்குறள் கருத்து.
மேற்கண்ட குறளின் படி இங்கு கற்றறிவால் மெய்ப்பொருளை அறியமுடியும்.
அடுத்து மீண்டும் பிறவா நெறியை அடைய முற்படவும் அந்த கற்றறிவு பயன்படவேண்டும்.
அப்படியானால் கற்பதன் மூலம் கிடைப்பது என்ன?
அறிவு!
#அறிவுஎன்பதுஎன்ன?
இதற்கு விடையாக அறிவு என்னும் சொல்லிலேயே
அதன் வேர் எழுத்துகளில் விடை வைத்திருக்கிறது
#நம்செம்மொழித்தமிழ்.
இதுவே தொன்மைத் தமிழின் சிறப்பு!
அறிவு என்றச் சொல்லுக்குள் உள்ள மறைபொருளைச்
சற்று விரிவாகப் பார்ப்போம்!
#அறிவு
அறிவு என்பதை
அறி + வு என பகுக்கலாம்.
இதில் அறி எனறால் அறிதல். நாம் அறிவோம்.
"வு" என்பதன் பொருள் என்ன?
பொருள் காண
வு என்பதை
வு = வ் + உ
என இரண்டாகப் பிரிக்கலாம்.
#வ்என்பதுமறைந்திருக்கும்_சக்தியாற்றல்
[வ=சக்தி (சிவயநம) ]
#வ் எனும் சக்தி ஆற்றல்
"உ" வ்வினுள்ளே
மறைந்து இருப்பதால்
#உ என்பதை மட்டும் வைத்துக் கொள்ளலாம்.
இந்தக் கருத்தின் தொடர்ச்சியாக,
#அறிவு என்பதை
#அறிஉ என்றாலும் ஒன்றே.
வாசித்தாலும் அதே பொருளில் வருவதைப் பாருங்கள்!
சரிதானே அடியார்களே!
இப்பொழுது
#அறி என்றால் அறிதல்.
அறிந்தாயிற்று!
#உ என்றால் என்ன என்று பார்ப்போம்.
#தமிழ்எண்இரண்டிற்கான_எழுத்து
#உ
"உ' என்பது தமிழ் எழுத்தாக இருப்பினும், தமிழில், எண் "2" ஐ குறிக்கப் பயன்படும் தமிழ் எண்ணாகவும் உள்ளது.
இதனால்
"உ" வுக்குப் பொருளாக #இரண்டு எனக் கொள்வது சரியாக இருக்கும்.
இப்பொழுது
அறிஉ(2) என்பதன் பொருள்
#அறி_இரண்டை என்றாகும்.
அப்படித் தானே! அடியார்களே!
#இப்போதுநாம்அறியவேண்டியஇரண்டு_எது?
அறியவேண்டிய
இரண்டில் ஒன்று #மெய்ப்பொருள்
மற்றொன்று #பொய்ப்பொருள்.
இது தான் நாம்
அறிய வேண்டிய இரண்டு.
#மெய்ப்பொருள்காண்பதுஅறிவு
நாம் இந்த
மெய்ப்பொருள், பொய்ப்பொருள் இரண்டினையும்
கற்றறிவால்
ஆய்ந்து ஆய்ந்து, பொய்ப்பொருள் ஒவ்வொன்றாய் அறிந்து
விலக்கி விலக்கி வர, முடிவில்
விலக்க முடியா ஒன்று
விலகாத ஒன்று
#மெய்ப்பொருள்
எனக் காணலாம்.
இப்படி மெய்ப்பொருளைக் காண்பதும்,
அறியாமைக்கு அடிப்படையான,
இவ்வுலக வாழ்க்கைத் துன்பங்களுக்கு
காரணமானப் பொய்ப்பொருள்களை விடுவதும்,
#அறிவு எனப்படும்.
பாலுக்குள் மறைந்திருக்கும் நெய்யைப் போல
அறிவுக்குள்
இருப்பது
மெய்ப்பொருள்.
#
பிறர் #நடிப்பில்_கற்றதே அதிகம் ..
கற்றல் என்பது படிப்பதில் மட்டுமே இல்லை என்பது தானே மெய் !!
நம் நடிப்பு நமக்கு கற்று தராததையா !!
பிறர் நடிப்பு நமக்கு கற்றுகொடுத்து விட்டது !!
நடிப்பு பரிமாற்றத்தில் கற்றல் நிகழ்ந்த வண்ணமே இருக்கு இருபுறமும் என்பதே மெய் ..
நடிக்கத்தான் வேண்டுமோ என்ற கற்றலின் மையம் அடையும் வரை ..
நடித்து பார் என்றே அனைத்தும் கொடுத்து !!
உன்னை உன்னைகொண்டே மீட்டு எடுக்கிறது இறை ..
நடிகன் என்று சக நடிகன் தானே கண்டுபிடிக்க முடியும் ..
நம் நடிப்பு அவன் நடிப்பிடம் தோற்க்கும் போதே, அந்த மெய்ஞானம் பிறக்கும் ..
வாழ்த்துகள்
எனவே வினைப் பயனை அளிப்பதற்கு இறைவன் ஒருவர் தேவை என்பது ‘வேதங்களின் கருத்து’ மற்றும் ‘அறிவுபூர்வமானது’ என்று எப்படி விளக்கப்பட்டதோ, அதே காரணங்களுக்காக, இறைவன் தேவையில்லை, தர்மமே போதும் என்று ஸ்ரீஜைமினி விளக்குகிறார்.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 325:
வேதாந்தத்தின் கருத்து:
41. இறுதியில் வேதாந்தத்தின் கருத்தை ஸ்ரீபாதராயணர் தெரிவிக்கிறார்____
பூர்வம் து பாதராயணோ ஹேதுவ்யபதேசாத் || 3:2.41 ||
பொருள்: ஆனால் பாதராயணர் முந்தின கருத்தையே ஏற்றுக் கொள்கிறார். ஏனெனில் வினைப் பயனை அளிப்பவர் இறைவன் என்று வேதங்கள் கூறுகின்றன. ‘ஒருவன் இந்த உலகங்களிலிருந்து உயர் உலகங்களுக்குச் செல்ல வேண்டும் என்று விரும்பினால் அவனை நற்செயல்கள் செய்ய வைப்பது இறைவன்; ஒருவன் கீழுலகங்களுக்குச் செல்ல வேண்டுமென்று விரும்பினால் அவனைத் தீய செயல்களில் ஈடுபடச் செய்வதும் அவரே’ என்கிறது கௌசீதகி உபநிஷதம் (3:8). வேதங்களே இவ்வாறு இறைவனைக் காரணப் படுத்திக் கூறுவதால் அவரே வினைப்பயனை அளிக்கிறார் என்று தாம் ஏற்றுக் கொள்வதாக ஸ்ரீபாதராயணர் தெரிவிக்கிறார்.
ஆனால் இறைவன் ஏதோ தமது விருப்பு வெறுப்பின் பேரில் இவற்றைச் செய்வதாகக் கொள்ளக் கூடாது. உயிர்களின் வினைப் பயனுக்கு ஏற்ப அவர்களைப் பல்வேறு செயல்கலீல் ஈடுபடச் செய்கிறார் அவர். நீதிமன்றத்தில் நீதிபதி தன்னுடைய சொந்த உணர்ச்சிகளை வைத்து ஒருவனது செயல்களை நிர்ணயிப்பதில்லை. அவனுடைய செயல்களை, நீதி நெறிகளின்படி ஆராய்ந்து அதற்கேற்ப அவனது குற்றத்தையோ குணத்தையோ நிர்ணயிக்கிறார். ஒருவனது செயல்களின் பலனை நிர்ணயிக்க நீதிபதி தேவை, நீதிநெறியை விளக்குகின்ற நியதிகளும் தேவை. அது போலவே இறைவனும் ஒருவனது புண்ணிய—பாவங்களின் அடிப்படையிலேயே, அவற்றின் பல்வேறு கோணங்களை ஆராய்ந்து, அவனுக்கு வினைப் பயனை நல்குகிறார். இதனை உணர்வுப் பொருளான, அனைத்தறிவு பெற்றவரான ஒருவர்தான் செய்ய இயலுமே தவிர உணர்வற்றதான ‘தர்மம்’ அல்லது ‘அத்ருஷ்டம்’ ஒரு போதும் செய்ய இயலாது.
எனவே இறைவன் தான் வினைப் பயனை நல்குகிறார்.
இவ்வாறு மூன்றாவது அத்தியாயத்தில் இரண்டாம் பகுதி நிறைவுற்றது.
முக்கியக் கருத்துக்கள்:
1. கனவும் உண்மையே; ஏனெனில் அதையும் இறைவனே படைக்கிறார். ஆனால் அது நனவு போல் அவ்வளவு உண்மையானது அல்ல. (#1,3)
2. கனவு முற்றிலும் பொய் அல்ல; ஏனெனில் கனவில் சில வேளைகளில் எதிர்காலம் உணர்த்தப்படுகிறது. (#4).
3. தூக்கத்தில் ஜீவாத்மா இறைவனில் தங்குகிறான். (#9).
4. மூர்ச்சை என்பது ஒரு தனி நிலை. (#10).
5. இறைவன்:
கனவு முற்றிலும் பொய் அல்ல; ஏனெனில் கனவில் சில வேளைகளில் எதிர்காலம் உணர்த்தப்படுகிறது.!!!கனவு இது ராமாயானத்திலும் ஏன் ஆதிசங்கரரின் தாய்க்கும் தகப்பனுக்கும் உறுதி செய்கின்றதே.!!!இதில் ஓர் அற்புத ரகசியம் நம் சுபாவத்தை பொறுத்தே உண்மை பொய். ரமணர் ஸத் பாவத்தின் வலிமையை உணர்த்தவே கனவு.
i. உருவம் உடையவர், அதே வேளையில் உருவம் அற்றவர் (#11).
ii. இரண்டு நிலைகளையும் கடந்தவராகவும் உள்ளார். (#22)
iii. ஆன்மீக சாதனைகளால் அடையலாம். (#24)
iv. இறையனுபூதி என்றால் என்ன? (#25)
v. வினைப் பயனை அளிப்பவர்.
6. உலகமும் இறைவனும்:
#ஞானம் என்பது மிக புனிதமானது! ஆனால் இது #கேலி_செய்யப்படுகிறது! இதனால் யாருக்கு கெடுதல் ?? என்று ஓர் பதிவு
யாருக்கும் கெடுதல் இல்லை !! அதனால் தானே அது ஞானம் !!
ஞான சூனியமாக இருப்பதே !!
ஞானத்தை ஞானம் என்று உணர அடிப்படை தகுதியாக இருக்கு !!
இதில்
கெடுத்தல் என்பதே சரியாகும் முதல் படி என்பது தானே ஞானம் !!
அப்புறம் எப்படி யாருக்கும் கெடுதல் வரும் ..
ஞானம் ஆத்மானுபவம் !!
அது உடல், இனம், பணம், பதவி போன்ற கழட்டி போடவிருக்கும் உடலை மையபடுத்தி பார்க்காதிருப்பது தானே ஞானம் ..
கேலி என்பது கூட ஞானத்தின் மீது விளையும் ஈர்ப்பு தானே !!
த்தனையோ கண்டுகொள்ளாதே கடந்து போகும்போது, ஞானம் என்ற ஒன்றை கண்டு,
அதை அகத்தே கொண்டு,
அதை பற்றி கேலி என்று வெளிபடுவதும் ஞானத்தின் ஈர்ப்பின் விளைவு தானே ..
வாழ்த்துகள் ..
பரம் பொருளே! தூய்மையான இதயத்தை கொண்டவனே! நாங்கள் விரும்பும் மகிழ்ச்சியை, நோய் நொடி இல்லாத வாழ்க்கையை இகத்திலும் பரத்திலும் தந்து எங்களையும் எங்கள் வம்சத்தையும் காத்து முக்தியை தந்தருள்வாய்.சரணம் சரணம்
i. இரண்டுமே உண்மை (#27)
ii. உலகமும் இறைவனே (#36)
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 326:
மூன்றாம் பகுதி:
3:3 மூன்றாம் பகுதி:
சாதனை அத்தியாயம் இரண்டாம் பகுதியில், ‘ இறைவனை அடைவது எப்படி?’ என்ற கேள்விக்கு ‘ஆன்மீக சாதனைகளால்’ (#3:2.24) என்று பதில் கூறப்பட்டது. ஆன்மீக சாதனை என்பதைத் ‘தியானம்’ என்றே ஸ்ரீசங்கரர், ஸ்ரீராமானுஜர் ஆகிய இருவரும் விளக்கியதைக் கண்டோம்.
இந்த மூன்றாம் பகுதி பல்வேறு வகைத் தியானங்களைப் பற்றி ஆராய்கிறது.
தியானம் என்றால் இன்று பொதுவாக நாம் தெய்வ வடிவங்கள் மற்றும் தெய்வீக மந்திரங்களைத் தியானிப்பதையே கருத்தில் கொள்கிறோம். ஆனால் உபநிஷதங்களில் இத்தகைய தியானம் ஏறக்குறைய இல்லையென்றே கூறி விடலாம்.
அன்று இறைவனின் மகிமைகள், வாழ்க்கையின் பரிமாணங்கள், பிரபஞ்சத்தின் அம்சங்கள் போன்றவை தியானப் பொருட்களாகக் கொள்ளப் பட்டன. உதாரணமாக எழுத்துக்கள். கல்வி, அறிவு, அடிவானம், பிராணன், என்று எல்லாமே தியானத்திற்காக எடுத்துக் கொள்ளப் பட்டன, சிந்திக்கப் பட்டன, விவாதிக்கப் பட்டன, ஆராயப் பட்டன. இன்று எப்படி சிவலிங்கம், சாளக் கிராமம், படம் போன்றவை இறைவனாகத் தியானிக்கப் படுகின்றனவோ அப்படியே இவை ஒவ்வொன்றும் இறைவனாகத் தியானிக்கப்பட்டன. இத்தகைய தியானம் மனத்திற்கு விரிவை அளித்தது. அதனால் நமது ரிஷிகள் வாழ்க்கையைப் பற்றிய ஆழ்ந்த உண்மைகளைக் காணும் தகுதி பெற்றார்கள்.
இத்தகைய தியானங்கள் அல்லது வித்யைகள் உபநிஷதங்களில், குறிப்பாக சாந்தோக்ய, பிருஹதாரண்யக உபநிஷதங்களில் பரவிக் கிடக்கின்றன. அவற்றில் சிலவற்றைப் பற்றி இந்தப் பகுதி ஆராய்கிறது.
"யாகங்கள் தவங்கள் செய்து
என்னை வழிபடுவதால்,
எனக்கு கிடைக்கும் திருப்த்தியும் ஆனந்தத்தை விட,
ஆன்மீக குருவுக்கு செய்யும்
சேவைகளும் தொண்டும் தான்
என்னை அதிக ஆனந்தப்
படுத்தும் ! "
தூங்கப் போகிறோம். படுத்தாகிவிட்டது!
இதற்கு மேல் நாம் செய்வதற்கு என்ன இருக்கிறது?
மனதிற்கும், உடலிற்கும் இசைவாகவும் இதமாகவும் படுப்போம்!
இசைவும் இதமும் பத்தவில்லை என்றால், புரண்டு புரண்டு படுப்போம்.
புரண்டு படுப்பதில் மிகவும் இசைவான இதமான தருணம் ஏதாவது ஒரு angleல் கிடைக்கும் போது "தூக்கம்" நிகழ்ந்துவிடுகிறது.
நினைவில் வைக்க வேண்டியது என்னவென்றால்...தூக்கம் 'நிகழ்ந்து விடுகிறது' என்பதைத்தான்.
'தூக்கம் ஒரு சம்பவமாக நிகழ்ந்துவிடுகிறது'!
பி்ன், விழிப்பும் நம் அறிதலினால் நடக்கிறது என்று இல்லாமல்...சம்பவமாகவே நிகழ்கிறது.
ஆக
தூங்கும்போதும் தூக்கத்திற்காக நமது பங்கு என்று ஒன்று இல்லை!
விழிக்கும் போதும் அந்த விழிப்பிற்காக நமது பங்கு என்று ஒன்று இல்லை.
இரண்டு முக்கியமான விஷயங்களும் சம்பவங்களாகவே நம்மில் தினமும் நடந்து கொண்டிருக்கின்றன.
அது போலவே,
தியானமும் சம்பவமாகவே நம்மில் நடந்தேறும்.
மனதை ஆழ்ந்து கவனிப்பதோ, மையத்திற்கு செல்ல முயற்சிப்பதோ தேவையற்றது.
கடவுளிடம் சரணாகதி அடைந்து, "கடவுளே இன்று உன்னை எப்படியும் எனக்கு காட்டிக் கொடுத்துவிடு.
ஏனெனில்...தூங்குவது கூட எப்படி என்று தெரியாத எனக்கு உன்னை காணும் வழியோ முறையோ தெரியாது! எனவே என் மீது இரக்கம் கொண்டு எனனுடைய வேண்டுதலை நிறைவேற்றித் தரவேண்டும்! என்று ஒவ்வொருநாளும் தியானம் செய்ய உட்காரும் போதும் இறைவனிடம் நம் செயலை ஒப்படைத்து விட்டு...
அரை கண்கள் மூடிய நிலையில், ஓம் என்ற மந்திரத்தை பக்தியோடு உச்சரித்து வர வேண்டும்.
ஓம் என்ற மந்திரம் உச்சரிக்கப் படும்போது, மனம் அங்கும் இங்கும் போகத்தான் செய்யும்.
அதை மீண்டும் மீண்டும் மீட்டெடுத்து...ஓம்காரத்திலேயே நிலைக்கச் செய்ய வேண்டும்.
இந்தச் செயல்தான், நாம் தூங்குவதற்காக புரண்டு புரண்டு படுப்போம் அல்லவா அதே மாதிரி தியானத்திற்காக நாம் செய்ய வேண்டிய செயல்.
இனி நடப்பது நம் கையில் இல்லை.
தூக்கம் நம்மை அணைத்துக் கொளவது போல்...
ஒருநாள் இறைவன் நம்மை முழுமையாக அணைத்துக் கொள்வார்.
அந்த சம்பவம் உறுதியாக நிகழ்ந்தே தீரும்.
ஒரு முறை அவர் நம்மை அணைத்தால்...அதன் பிறகு விடவே மாட்டார்.
இது சத்தியமான வார்த்தை எனறு உறுதியாகக் கூறுவேன்.
வரம் தேடும் மனிதர்கள் இடத்தில் சாபம் தேடும் சண்டலன் நன்
சாபம் தீர்ந்தல் வரம் கிடைக்கும் என்றா பேர் ஆசை
எல்லா இன்பத்தையும் அனுபவித்து துன்பம் வேன்டம் என்று என்னும் சின்னா புத்தி
எல்லா நேரங்களிலும் #வாழ்க்கை_சாதகமாகவே இருக்கிறது !!
இது தான் சாதகம் என்ற எண்ணமே ..
நமக்கு அது பாதகம் போல பிரதிபலிக்க செய்கின்றது ..
இது வரையில் பாதகம் கொடுத்த பக்குவம் தானே,
இன்றைய சாதகத்தின் அடிப்படையாக இருக்கு ..
எதுவுமே சாதகம் தான் ..
பாதகம் என்பது அறியாத சாதகம், அவ்வளவே ..
உங்களை உங்களுக்கு சாதகமாக்கவே இங்கே அனைத்தும் நிகழ்த்தப்படுகிறது ..
ஏதோ பாதகம் என்று தப்பித்து கொள்வது சுலபம் ..
நாம் தான் பாதகமாக இருக்கின்றோம் என்று உணர்வது தான் கொஞ்சம் கஷ்டம் ..
ஆலயம் சென்ற வரையில் நோய்களே வந்ததில்லை
அடுத்தவர் பேச்சை கேட்டு ஆலயம் செல்வதை என்று குறைத்தோமோ அன்றே நாம் வாழ்நாள் எண்ணப்பட ஆரம்பித்து விட்டன
அ
*திருச்சிற்றம்பலம்*
தவமே சிவம்**
**அவன் இவன் என்று தேடாதே
உன்னை நாடு
உனக்குள் இருக்கும்
சிவனை தேடு**
#பசி த்து உண்ட வரை #acidity #ulcer வந்ததில்லை
உட்கார்ந்து #சிறுநீர் கழித்த வரை #kidney_stone வந்ததில்லை
நடந்து சென்று மலம் கழித்த வரை #மலச்சிக்கல் இருந்ததில்லை
#இரவு 8 மணிக்குள் #உறங்கிய வரை #Gallbladder_stone #Liver_disorder வந்ததில்லை
சூரிய உதயத்திற்கு முன் எழுந்தவரை #Lung_disorder வந்ததில்லை
வாரம் ஒருமுறை எண்ணெய் தேய்த்து குளித்த வரை #Osteoporosis #கண் பார்வை கோளாறுகள் வந்ததில்லை
தினமும் தலை குளித்து எண்ணெய் தேய்த்த வரை #Stroke #paralysis வந்ததில்லை
கூட்டுக் குடும்பமாக இருந்தவரை மன நோய்கள் வந்ததில்லை
ஒரே அறையில் குடும்பமே உறங்கிய வரை #Infertility #குழந்தையின்மை இருந்ததில்லை
இங்கு நமக்கு ஏற்பட்ட அனைத்து வியாதிகளுக்கும் காரணம் நம் வாழ்வியலில் ஏற்பட்ட காரணங்கள் தான் அடிப்படை
இதை சரி செய்யாமல் உணவையோ மருந்தையோ மாற்றுவதால் என்றுமே வியாதியின் ஆணிவேரை நீக்க இயலாது .
நட்புடன்
பாரம்பரியம் நோக்கி திரும்புங்கள் ஆரோக்கியமாக வாழலாம்!
வாழ்க வளமுடன்!!
*திருச்சிற்றம்பலம்*
ஊருக்கு ஊர்,
தெருவுக்கு தெரு,
சந்து பொந்துகளிலெல்லாம்,
புதிய புதிய கோயில்கள் கட்டுவதைவிட
*பழமையான கோவில்களை* புதுப்பித்து ஆறுகால வழிபாட்டுக்கு ஊர் பொதுமக்கள் ஏற்பாடு செய்ய முன்வரவேண்டும்.
இதனால்
நம்
*பழம் பெருமையும்* காப்பாற்றப்படும்.
நம் முன்னோர்களுக்கு* செய்கின்ற மரியாதை மட்டுமல்ல,
*ஊருக்கே புண்ணியம்* சேர்க்கின்ற
*புனிதத்* தொண்டாகும்....
*அன்பர்களே* அருகில் இருக்கும் சிவாலயத்திற்கு சென்று இறைவனை வழிபட்டு புண்ணியம் பெறுமாறு வேண்டுகிறேன்
ஆலயம் தொழுவது சாலவும் நன்று
*வாருங்கள் நம் முன்னோர்கள் பாதுகாத்து* *வழிபட்ட பழம்பெருமை*
*வாய்ந்த சிவன் ஆலயங்களை நாமும் பாதுகாத்து வழிபடுவோம்*
*திருச்சிற்றம்பலம்*
**அவரவர் தன் மாவட்டத்தில் ஊரில் பழமையான சிவனார் ஆலயங்களை தேடுங்கள்.....
திருப்பணி செய்து பாதுகாத்து வழிபடுங்கள்...
*ஈசன் அடி தேடி பின்பற்றி*
ஆலவாயர் அருட்பணி மன்றம் மதுரை....
மாதம் ஒரு
பழமையான சிவனார் ஆலயத்தில் மூலிகை அபிடேக நன்னீராட்டு பெருந்திருவிழா நடைபெறுகிறது
அனைவரும் வருக
*திருச்சிற்றம்பலம்*
ஆதி மூலமே
மூலத்திற்கெல்லாம்
மூலமே
சாபமே கொடுத்தாலும்
உம்மை வணங்கும்
படி சாபம் கொடு சிவபெருமானே....
எம் குல காப்பானே
வணங்குகிறேன்.
தலைமைக்கெல்லாம் தலைமையே
எப்பிறவி கொடுத்தாலும்
உம்மை வணங்கும்
படி வரத்தை
கொடு
சிவபெருமானே...
வாழ்வை தேடி அலையும் வழி போக்கான் தெருவில்
தெருமுனை மரையும் போழுதுதன் தெரிந்தாது என் அனுபவம் ஊர் முனை வரைதன் என்று
இதில் நன் கண்ட உழைப்பும் இல்லை
அனுபம் இல்லை
தவமும் இல்லை
கடவுளும் இல்லை
காதலும் இல்லை
கவலையும் இல்லை
திரும்பி வராதவனுக்கும் வழி அனுப்பா பலர் கூட்டாம்
அனுபவம் இல்லா வழி அடுத்தவர் துனை இல்லை
இந்தப் பகுதியில் 38 அதிகரணங்களும் 66 ஸூத்ரங்களும் உள்ளன.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 327:
பொதுப் பண்புகள்:
1. வித்யைகளின் பொதுப் பண்புகள்
#எல்லாருமேதிருடர்கள்தான் !! ( " போட திருட்டுபயலே " என்ற சொல் காதில்விழ, அதை குறித்த சிந்தையின் வெளிப்பாடு, சிந்தையை திருப்பி சிந்திக்கவிட்டவன் திருவருளால் )
திருட்டு என்பது பொதுவாக பொன் / பொருள் போன்றவற்றையே குறியாக வெளிபடுகிறது, ஆனால் அதன் தாக்கத்தை விட பற்பல திருட்டுகள் அதைவிட தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறது என்பதும் நாம் அறிந்த மெய்யே ...
பொதுவாக திருட்டு என்பது ஓர் உயிரின் இயல்பை தொலைக்கவைப்பது..
பணத்தை இழந்தவன் ஐயோ பணம் போச்சே என்று போனதை குறித்து சிந்தித்து தன் இயல்பான வாழ்க்கையை சிறிது காலம் தொலைத்து, எதையும் அந்த இழப்பை கருத்தில் கொண்டே அணுகி, அவனது இயல்பை பணத்தை விட தொலைக்கிறான் ...
இது பணத்தின் நடந்தாலே திருட்டு என்கிறோம் !!
ஆனால்,
இந்த இயல்பை தொலைக்கவைப்பதே வாழ்க்கையாக கொண்டே அனைவரும் வாழ்கிறோம்...
அப்போது அதுஎல்லாம் திருட்டு இல்லையா ...
இதில் என்னவென்றால்
திருடுகிறோம் / திருட கொடுக்கிறோம் என்று இருவரும் அறியாதே இந்த திருட்டு நிகழ்கிறது என்பதே இங்கு வேடிக்கை ......
எப்படி
எதையோ பேசி உங்கள் கவனத்தை திசைதிருப்புவது கூட திருட்டு தானே !!
கோவத்தை வெளிபடுத்தி பிறர் சந்தோசத்தை திருடுகிறோம் !!
அழுது புலம்பி பிறர் அனுதாபவத்தை திருடுகிறோம் !!
புகழ்ந்து பேசி பிறர் பெருமையை திருடுகிறோம் !!
ஆத்திரமாக பேசி பிறர் பொறுமையை திருடுகிறோம் !!
தனக்கு சாதகமாக எதையாவது செய்து பிறர் நம்பிக்கையை திருடுகிறோம் !!
நாம் வாழும் வாழ்வை கொஞ்சம் உற்று பாருங்கள், பிறர் கவனத்தை திருடுவதிலேயே குறியாய் இருக்கிறோம் !!
பொதுவில் பார்த்தால் யார் நிறைய திருடுவது என்ற போட்டியே திருடர்கள் மத்தியில் நிகழ்ந்து கொண்டு இருக்கு, நாம் வாழ்வின் பயனாக ????
இப்பகூட இந்த பதிவின் வழியே உங்கள் நேரம் / கவனம் / சிந்தனை / உணர்வு போன்றவற்றை நானும் திருடி கொண்டே இருக்கிறான் ........
ஆனால்
திருடுவதே உன் விருப்பம் என்ற போதிலும்
அதற்க்கு ஏற்றவகையில் எல்லா திருடளுக்கும்,
நாம் விருப்பம்போல் நாம் திருடவும்,
நம்மை தொலைக்கவும் துணைபுரிந்து
நீ திருடவும் / தொலைக்கவும் ஏதாவது கொடுத்து கொண்டே இருக்கிறான் ஒருவன்...
அவன் உன் விருப்பமாக பிரதிபலிப்பதன் வெளிப்பாடே உன் விருப்பமான திருட்டும் / தொலைப்பும் ...
இதில் யாரையோ / எதையோ திருடன் என்று சுட்டி காட்ட ஏதுமில்லையே ............
பாசக்கயிற்றை தன்னுடைய கரங்களில் எடுத்துக் கொண்டு அவரவர்கள் செய்த கர்ம வினைகள் முடிந்ததும் உயிர்களைக் கவர்ந்து செல்வதற்காக சென்று கொண்டிருந்த சேவகனை எமதர்மராஜன் தன் அருகே அழைத்தார்.
சேவகனே! நீ உன்னுடைய தொழிலை செய்து கொண்டிருக்கும் பொழுது ஸ்ரீமந் நாராயணனை தொழுது அவரிடத்தில் இருந்து ஆசீர்வாதம் பெற்றவர்களை எந்நிலையிலும் துன்புறுத்தி விடாதே.
நான் அனைவருக்கும் பிரபுவாக இருக்கலாம்.ஆனால் ஸ்ரீமந் நாராயணனே சகல தேவதைகளாலும் ஆராதிக்கப்படும் பரமாத்மா.நான் எமன் என்று பெயரிடப்பட்டு சகல உயிரினங்களுடைய பாவ புண்ணியங்களை எல்லாம் ஆராய்ந்து அவர்களின் கர்மா படி உயிர்களை கவரும் நிகழ்வை நடத்தும்படி நியமிக்கப்பட்டு இருக்கின்றேன்.
ஆகையால் நான் அந்த நாராயணனுக்கு வசப்பட்டு இருக்கிறேனே தவிர சுதந்திரமாக இல்லை.அவர் என்னிடத்தில் கொடுத்து இருக்கக்கூடிய இந்த அதிகாரத்தில் நான் சிறிதளவு தவறேதும் செய்தாலும்கூட என்னையும் தண்டித்து விடுவார் ஸ்ரீமந் நாராயணன். இந்தப் பிரபஞ்சத்தில் தோன்றி இருக்கக்கூடிய அனைத்து உயிரினங்களிலும் அவரே வியாபித்து இருக்கின்றார்.அதனால்தான் அவர் சர்வேஸ்வரனாகவும் இருக்கின்றார்.
மற்ற தேவர்கள் எல்லாம் எங்கும் நிறைந்து இருக்கக்கூடிய ஸ்ரீமந் நாராயணனுடைய கட்டளைகளை ஏற்று அதற்கு தகுந்த விதத்தில் செயல்பட்டுக் கொண்டு இருக்கின்றார்கள்.
சகல லோக தேவதைகளாலும் வணங்கப்படுகின்ற திருவடித்தாமரைகள் உள்ள அந்த ஸ்ரீமந் நாராயணனை எந்த மனிதன் எந்த விதமான தடைகள் இல்லாமல் மனதார எந்தவொரு காரணமும் இன்றி சேவித்துக் கொண்டிருப்பானோ அந்த மனிதனைக் கண்டதும் மரியாதையுடன் அழைத்து வா என்று கட்டளையிட்டான்:
"வைதிருதி புராண படலம் 6 வது அத்யாயம்:
ஸர்வ வேதாந்த ப்ரத்யய அதிகரணம்
எல்லா உபநிஷதங்களுமாக சுமார் 35 வித்யைகள் அடையாளம் காணப்பட்டுள்ளன. சில வித்யைகள் ஒன்றிற்கு மேற்பட்ட உபநிஷதங்களில் கூறப்பட்டுள்ளன. அவ்வாறு ஒரே வித்யை பல உபநிஷதங்களில் கூறப்படும் போது, அவற்றிற்கிடையே சில வேறுபாடுகளும் காணப்படலாம். வேறுபாடுகள் காணப்படுகின்ற வித்யைகளை ஒன்றாகக் கொள்வதா அல்லது வேறுவேறாகக் கொள்வதா என்பதை இந்த அதிகரணம் ஆராய்கிறது. இதில் 4 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
1. பொதுப் பண்புகளைப் பார்க்க வேண்டும்________
பல உபநிஷதங்களில் கூறப்படுகின்ற ஒரே வித்யைகளுக்கு இடையே பொதுப் பண்புகள் உள்ளனவா என்று பார்க்க வேண்டும். இருந்தால் அவற்றை ஒரே வித்யை என்று கொள்ளலாம். அவற்றிற்கிடையே சிறிய வேறுபாடுகள் இருந்தாலும் அவற்றைப் பொருட்படுத்த வேண்டியதில்லை.
ஸர்வவேதாந்தப்ரத்யயம் சோதனாத்விசேஷாத் || 3:3.1 ||
பொருள்: வேதங்களின் எல்லா கிளைகளிலும் கூறப்பட்டுள்ள இரண்டு வித்யைகளுக்கிடையே கட்டளை முதலிய பொதுப் பண்புகள் இருக்குமானால் அந்த வித்யைகளை ஒன்றாகக் கொள்ள வேண்டும்.
இரண்டு வித்யைகளுக்கிடையே இருக்க வேண்டிய பொதுப் பண்புகளைப் பற்றி மீமாம்ஸைத் தத்துவ நூல்கள் விரிவாக ஆராய்கின்றன. கட்டளை (சோதனா அல்லது விதி), பலன் (ஃபலம்), இயல்பு (ரூபம்), பெயர் (ஸமாக்யம்) போன்றவை அவற்றுள் சிலவாகும்.
கட்டளை என்பது ஒரு வித்யையின் நோக்கத்தை பற்றி கூறுவது; அந்த வித்யையைப் பின்பற்றுவதால் கிடைப்பது பலன்; அந்த வித்யையின் தேவதை ரூபம்; அந்த வித்யையின் பெயர் ஸமாக்யம். இந்த நான்கும் ஒன்றாக இருந்தால் அந்த இரண்டு வித்யைகளும் ஒன்றே.
உதாரணமாக பிராண வித்யை அல்லது பிராண உபாசனையை எடுத்துக் கொள்வோம். இது சாந்தோக்ய உபநிஷதத்திலும் (5:1.1) பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்திலும் (6:1.1) கூறப்படுகிறது. இந்த 2 உபநிஷதங்களிலும் சில பொதுப் பண்புகள் எவ்வாறு பொருந்தி வருகின்றன என்பதைப் பார்ப்போம்:
1. கட்டளை: இரண்டு உபநிஷதங்களுமே ‘யார் பிராணனை அனைத்திலும் மூத்ததாகவும் (ஜ்யேஷ்ட: ) அனைத்திலும் சிறந்ததாகவும் (ச்ரேஷ்ட: ) அறிகிறானோ (வேத)’ என்று ஆரம்பிக்கிறது. எனவே ‘அறிய வேண்டும்’ என்ற கட்டளையை இரண்டு உபநிஷதங்களும் மறைமுகமாகத் தருகின்றன.
2. பலன்: பிராண உபாசனையைச் செய்பவன் ‘மூத்தவனாகவும் சிறந்தவனாகவும் ஆவான்’ என்று இரண்டு உபநிஷடங்களும் ஒரே பலனைக் கூறுகின்றன.
3. தேவதை: இரண்டு உபநிஷதங்களிலும் இது ‘பிராண வித்யை’ எனறே அழைக்கப்பபடுகிறது.
4. பெயர்: இரண்டு உபநிஷதங்களிலும் இது ‘பிராண வித்யை’ என்றே அழைக்கப்படுகிறது.
இவ்வாறு நான்கு பொதுப் பண்புகள் இருப்பதால் இரண்டு உபநிஷதங்களும் கூறுகின்ற பிராண வித்யை ஒன்றே.
யாருமே !! எப்போதுமே !! என்றுமே !! பெறமுடியாத சிறப்பானதை மட்டுமே சிறப்புற,
வெகு சிறப்பானவன் கருணையால் !! கேட்க்காதே கூட பெற்றவண்ணம் இருக்கிறீர்கள் ..
இப்போது, இந்த கணம், இந்த நொடிப்பொழுது கூட ..
எது இருந்தால் உங்களுக்கு சிறப்போ, அதே உங்களோடு இருக்கின்றது ..
எது இல்லாவிட்டால் உங்களுக்கு சிறப்போ, அது உங்களோடு இல்லாதே விலக வைக்கப்பட்டு இருக்கு ..
உங்களை ஒவ்வொரு நொடிப்பொழுதும் கவனித்து,
கொடுக்க வேண்டியதை சிறப்புற செய்து கொடுத்து !!
எடுக்க வேண்டியத்தை சிறப்புற வெளியே எடுத்து !!
இருக்க வேண்டியதை சிறப்புற பராமரித்து வைத்து !!
உங்களை சிறப்புற வாழவைத்த வண்ணம் இருக்கின்றது இறை ..
அதை எல்லாம் அறிந்ததும் ? அறியாதும் ?? கூட சிறப்பாக பயன்படுத்தி ..
ஏதோ சிறப்பு என்றும் தேடி ?? வாடி ?? ஓடி ?? ஏங்கி ?? என்று உங்கள் விருப்பம் போல ..
எண்ணத்தால் !! உடலால் !! கற்பனையால் !! ஏக்கத்தால் !! தவிப்பால் !! உங்களின் விருப்பம் போல பயணிக்க கூட !!
அந்த சிறப்பு எல்லாம் !! தன்னால் முடிந்த முழு ஒத்துழைப்பை எப்போதும் இடையறாது தந்த வண்ணம்,
உங்களை உங்களுக்கு தந்தவனால் பணிக்கப்பட்டு !! சிறப்பாக பணிசெய்து கொண்டே இருக்கு ..
இப்போது, இதைவிட, இதற்குமேல், நீங்கள் சிறப்பாக இருக்க முடியாதோ !! அப்படியான சிறப்பில் தான் எப்போதும், என்றும் இருந்த வண்ணம் !! இருக்கவைத்தவனால் இருக்கிறீர்கள் ..
வாழ்த்துகள் ..
இப்படி உங்களுக்கான சிறப்பை, ஒவ்வொரு நொடிபொழுத்தும், பார்த்து பார்த்து, சிறப்புற செய்து அருளியவண்ணம் இருக்கும் சிறப்பானவனின் தனித்துவமான அருளை !! கருணையை !! பேரன்பை !! பெற்ற வண்ணம் இருக்கிறீர்கள் ..
வாழ்த்துகள் வாழ்த்துகள் ..
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 327:
பொதுப் பண்புகள்:
1. வித்யைகளின் பொதுப் பண்புகள்
ஸர்வ வேதாந்த ப்ரத்யய அதிகரணம்
எல்லா உபநிஷதங்களுமாக சுமார் 35 வித்யைகள் அடையாளம் காணப்பட்டுள்ளன. சில வித்யைகள் ஒன்றிற்கு மேற்பட்ட உபநிஷதங்களில் கூறப்பட்டுள்ளன. அவ்வாறு ஒரே வித்யை பல உபநிஷதங்களில் கூறப்படும் போது, அவற்றிற்கிடையே சில வேறுபாடுகளும் காணப்படலாம். வேறுபாடுகள் காணப்படுகின்ற வித்யைகளை ஒன்றாகக் கொள்வதா அல்லது வேறுவேறாகக் கொள்வதா என்பதை இந்த அதிகரணம் ஆராய்கிறது. இதில் 4 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
1. பொதுப் பண்புகளைப் பார்க்க வேண்டும்________
பல உபநிஷதங்களில் கூறப்படுகின்ற ஒரே வித்யைகளுக்கு இடையே பொதுப் பண்புகள் உள்ளனவா என்று பார்க்க வேண்டும். இருந்தால் அவற்றை ஒரே வித்யை என்று கொள்ளலாம். அவற்றிற்கிடையே சிறிய வேறுபாடுகள் இருந்தாலும் அவற்றைப் பொருட்படுத்த வேண்டியதில்லை.
ஸர்வவேதாந்தப்ரத்யயம் சோதனாத்விசேஷாத் || 3:3.1 ||
பொருள்: வேதங்களின் எல்லா கிளைகளிலும் கூறப்பட்டுள்ள இரண்டு வித்யைகளுக்கிடையே கட்டளை முதலிய பொதுப் பண்புகள் இருக்குமானால் அந்த வித்யைகளை ஒன்றாகக் கொள்ள வேண்டும்.
இரண்டு வித்யைகளுக்கிடையே இருக்க வேண்டிய பொதுப் பண்புகளைப் பற்றி மீமாம்ஸைத் தத்துவ நூல்கள் விரிவாக ஆராய்கின்றன. கட்டளை (சோதனா அல்லது விதி), பலன் (ஃபலம்), இயல்பு (ரூபம்), பெயர் (ஸமாக்யம்) போன்றவை அவற்றுள் சிலவாகும்.
நாம் வாயைத் திறந்து பேசும் பொழுது எல்லாம் நம் உள்ளத்தின் கதவுகள் திறந்து மனதின் ஆழத்தில் உள்ள எண்ணங்களும் வெளியே வர சாத்தியம் உள்ளது.ஆகவே கவனமாக பேச வேண்டும்.நாம் பேசும் ஒவ்வொரு பேச்சுக்கும்,செய்யும் செயலுக்கும் நாம் தான் பொருப்பு என்பதை மறக்க வேண்டாம்:
ஆயிரக்கணக்கான தலைகளை உடையவரும்,ஒளிமிகுந்த தலைவனும்,
அனைத்தையும் பார்த்து கொண்டு இருப்பவரும்,அனைத்து உலகும் ஏற்படக் காரணமானவரும்,உலகனைத்திலும் விரிந்து பரந்தவரும்,அழிவற்றவரும், அனைத்திற்கும் மேற்பட்டு மேலான நிலையில் உள்ளவருமான
கட்டளை என்பது ஒரு வித்யையின் நோக்கத்தை பற்றி கூறுவது; அந்த வித்யையைப் பின்பற்றுவதால் கிடைப்பது பலன்; அந்த வித்யையின் தேவதை ரூபம்; அந்த வித்யையின் பெயர் ஸமாக்யம். இந்த நான்கும் ஒன்றாக இருந்தால் அந்த இரண்டு வித்யைகளும் ஒன்றே.
உதாரணமாக பிராண வித்யை அல்லது பிராண உபாசனையை எடுத்துக் கொள்வோம். இது சாந்தோக்ய உபநிஷதத்திலும் (5:1.1) பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்திலும் (6:1.1) கூறப்படுகிறது. இந்த 2 உபநிஷதங்களிலும் சில பொதுப் பண்புகள் எவ்வாறு பொருந்தி வருகின்றன என்பதைப் பார்ப்போம்:
1. கட்டளை: இரண்டு உபநிஷதங்களுமே ‘யார் பிராணனை அனைத்திலும் மூத்ததாகவும் (ஜ்யேஷ்ட: ) அனைத்திலும் சிறந்ததாகவும் (ச்ரேஷ்ட: ) அறிகிறானோ (வேத)’ என்று ஆரம்பிக்கிறது. எனவே ‘அறிய வேண்டும்’ என்ற கட்டளையை இரண்டு உபநிஷதங்களும் மறைமுகமாகத் தருகின்றன.
2. பலன்: பிராண உபாசனையைச் செய்பவன் ‘மூத்தவனாகவும் சிறந்தவனாகவும் ஆவான்’ என்று இரண்டு உபநிஷடங்களும் ஒரே பலனைக் கூறுகின்றன.
3. தேவதை: இரண்டு உபநிஷதங்களிலும் இது ‘பிராண வித்யை’ எனறே அழைக்கப்பபடுகிறது.
4. பெயர்: இரண்டு உபநிஷதங்களிலும் இது ‘பிராண வித்யை’ என்றே அழைக்கப்படுகிறது.
இவ்வாறு நான்கு பொதுப் பண்புகள் இருப்பதால் இரண்டு உபநிஷதங்களும் கூறுகின்ற பிராண வித்யை ஒன்றே.
இழக்கவே முடியாத பேரன்பு ..
தவிர்க்கவே முடியாத பெருங்கருணை ..
விலகவே முடியாத அரவணைப்பு ..
கணிக்கவே முடியாத பேரருள் ..
நினைக்கவே முடியாத தயவு ..
இத்தனையும் இடையாறது பெற்றுக்கொண்டே இருப்பதால் நம் இருப்பு ..
உணரத்தெரியத, நினைக்கத்தெரியாதவர்கள் என்று தெரிந்தும் பொழித்துக்கொண்டே இருக்கிறான் இறைவன் ..
அனுபவியுங்கள் அனைத்துமாய் அவனையே அவனாலே ..
ஒன்றுக்கு கிடைத்து விட்டது..
மற்ற ஒன்றுக்கு கிடைத்தது கொண்டு இருக்கு..
அவ்வளவே...
பையனா? புள்ளையா?
எனக் கேட்டறிந்த பிரசவத்தை
நார்மலா? சிசேரியனா?
என மாற்றி கேட்க வைத்தது நவீன மருத்துவம்
கிடைக்காதது ஏதுமில்லை...
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 328:
எப்படி ஏற்றுக் கொள்வது?:
இறைவன் இப்படி இருந்தால் தண்டிக்கும் !! அப்படியிருந்தால் மன்னிக்காது !! உன்னை சும்மாவிடாது !! கண்ணைக்குத்தும் !! உன்னை அழித்துவிடம் !! இவையெல்லாம் இறைவனை இறைவனாக உணர்ந்து அனுபவிக்காதவர்கள் !! தங்களுக்குள் இறைவனை பற்றிய கருதல்களை பிறர் மீது திணிக்கும் சொற்களே !!
அவையாவும் அறியாமையின் வெளிபாடே !! அன்பும் கருணை இயல்பாக கொண்டு !! அருளலையே என்றும் அருளால் என்று அறியாதவனுக்கும் அருளிகொண்டே இருக்கும் இறைவனை சிவம் !!
அதுவும் அவர்கள் கருத்தலுக்கு சித்திரங்கள் வரைந்து அப்படி கொள்ளவார் இப்படி தண்டிப்பார் என்று சொல்லமட்டுமே வரிந்துகட்டிக்கொண்டு பிறரை பயமுறுத்தி !! அவரும் இறைவனிடம் நெருங்காமல் !! பிறரையும் நெருங்கவிடாது !! ஆணவமலத்தால் செய்யும் அறிவிலி செயல்கள் !!
ஈசனவன் எவ்வுயிர்க்கும் இயல்பானான் சாழலோ !! என்று உணர்ந்து அனுபவித்து உரைத்த மொழிகள் !!
இதுவரையில் புராண கதைகள் கூட ஈசன் யாரையும் அழித்ததாக ஏங்கும் கூறவில்லை !!
அங்ஙனம் இருக்க !!
உன்னை யாராவது இறைவன் தண்டிப்பார் என்று சொன்னால் !!
அவருக்கு நன்றி சொல்லுங்கள் !! மகிழுங்கள் !! கொண்டாடுங்கள் !!
அண்டத்து தலைவன் !! அகிலத்து நாயகன் !! ஏங்கும் நிறைந்தவன் !! அறிந்தும் ! அறியாதும் ! இருக்கும் பற்பல உயிர்களில் நம்மை நாடி வந்து தண்டிக்கிறார் என்றாலும் அது அத்தகைய அருளாலே !!!
அந்த அருளைகூட தான் அனுபவிக்க தகுதி இல்லை என்று ஒத்துக்கொண்டு !! உனக்கு அருள சொல்லும் அந்த " யார் " தன்னிலை அறியாது அறிந்து !! உன்னிலையை அறிவிக்கிறார் !!
எனவே கொண்டாடுங்கள் !! திருவருள் எண்ணி !!
அனுபவத்தால்..
உணர வேண்டியதை....
ஆயிரம் ஞானிகளாலும்..
உணர்த்த முடியாது.....
ஆத்மானுபவம் என்ற ஒன்றை நீ மட்டுமே உன்னிடம் பெற முடியும் !! மற்ற உரைகள், நூல்கள், மொழிகள் எல்லாம் அதன் மீது உனக்கான ஈர்ப்பை கொடுக்கவே அவனருளால் அருளப்பட்டது தான் !! ஆனால் உன் ஆத்மானுபவன் தான் உனக்கானது ..
2. இரண்டு இடங்களில் கூறப்படுகின்ற ஒரே வித்யையில் வேறுபாடுகள் இருந்தால் அதனை எப்படி ஏற்றுக் கொள்வது?______
பட்டதெல்லாம் போதுமா பட்டினத்தாரே!
அந்த பரமனையும் வாழ வைக்க
சக்தி வந்தாளே!
உன் ஆணவம் எங்கே? வீரம் போனது எங்கே?
ஆரவாரம் கோபம் எல்லாம் அடங்கியதெங்கே?
__
கணவன் மனைவி பற்றி
அன்பு பற்றிய எனது புரிதல்..
**************
இந்த மொத்த பிரபஞ்சமும் காமத்தால் உருவாக்கப்பட்டதுதான்.. பிரபஞ்சத்தில் இருக்கும் அனைத்து உயிர்களும்....
ஒரு அறிவு ஜீவராசியில் இருந்து ஐந்தறிவு ஜீவராசிகள் வரை..தாவரம் புல் பூண்டிலிருந்து மனிதன் வரை அனைத்து உயிரினங்களும் மலடாகி விட்டது என்றால்.. 50 ஆண்டுகள் கழித்து இந்த உலகில் கல்லும் மண்ணும்
தான் எஞ்சி இருக்கும்....
வாழ்க்கை எதிலே ஓடிக்கொண்டிருக்கிறது?
ஆசையிலும் நம்பிக்கயிலுமே ஓடிக்கொண்டிருக்கிறது....சராசரி மனிதனை ஆசைதான் இழுத்துச் செல்கிறது.
அவன் துன்பங்களுக்கெல்லாம் அதுவே காரணமாகிறது. ‘வேண்டும்ய என்றகிற உள்ளம் விரிவடைந்து கொண்டே போகிறது. ‘போதும்’ என்ற மனம் சாகும்வரை வருவதில்லை.
ஐம்பது காசு நாணயம் பூமியில் கிடந்து, ஒருவன் கைக்கு அது கிடைத்துவிட்டால், வழியெடுக நாணயம் கிடைக்கும் என்று தேடிக்கொண்டே போகிறான்.ஒரு விஷயம் கைக்குக் கிடைத்துவிட்டால் நூறு விஷயங்களை மனது வளர்த்துக்கொள்கிறது.
ஆசை எந்தக் கட்டத்தில் நின்றுவிடுகிறதோ, அந்தக் கட்டத்தில் சுயதரிசம் ஆரம்பமாகிறது.
சுயதரிசம் பூர்த்தியானவுடன், ஆண்டவன் தரிசன் கண்ணுக்கு தெரிகிறது
ஆனால் எல்லோராலும் அது முடிகிறதா???
லட்சத்தில் ஒருவருக்கே ஆசையை அடக்கும் அல்லது ஒழிக்கும் மனப்பக்குவம் இருக்கிறது.
ஆனால் எந்க கட்டத்திலும் ஆசை பூர்த்தியடையவில்லை.‘இவ்வளவு போதும்’ என்று எண்ணுகின்ற நெஞ்சு, ‘அவ்வளவு’ கிடைத்ததும், அடுத்த கட்டத்திற்குத் தாண்டுகிறதே, ஏன்?
அதுதான் இறைவன் லீலை!
ஆசைகள் அற்ற இடத்தில், குற்றங்கள் அற்றுப் போகின்றன.குற்றங்களும், பாபங்களும் அற்றுப்போய்விட்டால் மனிதனுக்க அனுபவங்கள் இல்லாமற் போய் விடுகின்றன.
அனுபவங்கள் இல்லையென்றால், நன்மை தீமைகளைக்கண்டுபிடிக்க முடியாது.
ஆகவே தவறுகளின் மூலமே மனிதன் உண்மையை உணர்ந்து கொள்ள வேண்டும் என்பதற்கா, இறைவன் ஆசையைத் தூண்டிவிடுகிறான்.
ஆசையை மூன்றுவிதமாப் பிரிக்கிறது
இந்து மதம்.
மண்ணாசை!
பொன்னாசை!
பெண்ணாசை!
மண்ணாசை வளர்ந்துவிட்டால், கொலை விழுகிறது.
பொன்னாசை வளர்ந்துவிட்டால், களவு நடக்கிறது.
பெண்ணாசை வளர்ந்துவிட்டால், பாபம் நிகழ்கிறது.
இந்த மூன்றில் ஓர் ஆசைகூட இல்லாத மனிதர்கள் மிகவும் குறைவு.ஆகவேதான் பற்றற்ற வாழ்க்கையை இந்து மதம் போதித்தது.பற்றற்று வாழ்வதென்றால், எல்லாவற்றையும் விட்டு விட்டு ஓடிப்போய் சந்நியாசி ஆவதல்ல!“இருபது போதும்; வருவது வரட்டும்: போவது போகட்டும்: மிஞ்சுவது மிஞ்சட்டும்” என்று சலனங்களுக்கு ஆட்படாமலிருப்பதே பற்றற்ற வாழ்க்கையாகும்.
ஆசை, தீமைக்கு அடிப்படையாக இல்லாதவரை, அந்த ஆசை வாழ்வில் இருக்கலாம் என்கிறது இந்து மதம்.
சிறைச்சாலையில் இருக்கும் குற்றவாளிகளில் பெரும்பாலோர் ஆசைக் குற்றாளிகளே.மூன்று ஆசைகளில் ஒன்று அவனைக் குற்றவாளியாக்கியிருக்கிறது.அதனால்தான் “பரம்பொருள் மீது பற்று வை: நிலையற்ற பொருள்களின் மீது ஆசை வராது” என்கிறது இந்துமதம்.
“பற்றுக பற்ற்ற்றான் பற்றினை அப்பறைப்
பற்றுக பற்று விடற்கு” - என்பது திருக்குறள்..
ஆசைகளை அறவே ஒழிக்கவேண்டியதில்லை.
அப்படி ஒழித்துவிட்டால் வாழ்க்கையில் என்ன சுகம்?
அதனால்தான் ‘தாமரை இலைத் தண்ணீர் போல் என்று போதித்தது இந்து மதம்.
நேரிய வழியில் ஆசைகள் வளரலாம்.
ஆனால் அதில் லாபமும் குறைவு. பாபமும் குறைவு.ஆயிரம் ரூபாய் கிடைக்கும் என்று எதிர்பார்த்து ஐநூறு ரூபாய் மட்டுமே கிடைத்தால், நிம்மதி வந்து விடுகிறது.
எதிர்பார்ப்பதைக் குறைத்துக்கொள்: வருவது மனதை நிறைய வைக்கிறது” என்பதே இந்துக்கள் த்த்துவம்.
எவ்வளவு அழகான மனைவியைப் பெற்றவனும், இன்னொரு பெண்ணை ஆசையோடு பார்க்கிறானே, ஏன்?
லட்சக்கணக்கான ரூபாய் சொத்துக்களைப் பெற்றவன்மேலும் ஓர் ஆயிரம் ரூபாய் கிடைக்கிற தென்றால் ஓடுகிறானே,ஏன்?
அது ஆசை போட்ட சாலை.
அவன் பயணம் அவன் கையிலில்லை; ஆசையின் கையிலிருக்கிறது.போகின்ற வேகத்தில் அடி விழுந்தால் நின்று யோசிக்கிறான்ந அப்போது அவனுக்கு தெய்வஞாபகம் வருகிறது..பொறாமை, கோபம்’ எல்லாமே ஆசை பெற்றெடுத்த குழந்தைகள்தான்.
வாழ்க்கைத் துயரங்களுக்கெல்லாம் மூலகாரணம் எதுவென்று தேடிப் பார்த்து, அந்தத் துயரங்களிலிருந்து உன்னை விடுபடச் செய்ய, அந்தக் காரணங்களைச் சுட்டிக் காட்டி, உனது பயணத்தை ஒழுங்குபடுதும் வேலையை, இந்து மதம் மேற்கொண்டிருக்கிறது.
இந்து மதம் சந்நியாசிகளுக்கு பாத்திரமானது அல்ல அது வாழ விரும்புகிறவர்கள், வாழ வேண்டியவர்களுக்கு வழிகாட்டி.
வள்ளுவர் சொல்லும் வாழ்க்கை நீதிகளைப் போல இந்து மதமும் நீதிகளையே போதிக்கிறது...அந்த நீதிகள் உன்னை வாழவைப்பதற்கேயல்லாமல் தன்னை வளர்த்து கொள்வதற்காக அல்ல.
உலகத்தில் எங்கும் நிர்பந்தமாக, வெண்மையாக, தூய்மையாக, இருக்கிறது என்றதற்கு அடையாளமாகவே அது ‘திருநீறு’ பூச்ச் சொல்லுகிறது.உன் உடம்பு, நோய் நொடியின்றி ரத்தம் சுத்தமா இருக்கிறது என்பதற்காகவே, ‘குங்கும்ம்’ வைக்கச் சொல்கிறது.
கூடுமானவரை மனிதனைக் குற்றங்களிலிருந்து மீட்பதற்கு, தார்மீக வேலி போட்டு வளைக்கிறது இந்துமதம்.அந்தக் குற்றங்களிலிருந்து விடுபட்டவனுக்கே நிம்மதி கிடைக்கிறது.அந்த நிம்மதியை உனக்கு அளிக்கவே இந்துமதத் தத்துவங்கள் தோன்றின.
இன்றைய இளைஞனுக்கு ஷேக்பியரைத் தெரியும்; ஷெல்லியைத்தெரியும்; ஜேம்ஸ்பாண்ட் தெரியும். கெட்டுப்போன பின்புதான் அவனுக்குப் பட்டினத்தாரைப் புரியும்
“அவிழ்த்து விடப்பட்ட யானை, மரங்களையும் செடிகொடிகளையும் வேரோடு பிடுங்கிப் போடுகிறது. ஆனால் அதன் பாகன் அங்குசத்தால் அதன் தலையில் குத்தியதும், அது சாந்தமாகி விடுகிறது.
அது போல, அடக்கியாளாத மனம் வீண் எண்ணங்களில் ஓடுகிறது”
“விவேகம் என்ற அங்குசத்தால் அது வீழ்த்தப்பட்டதும் சாந்தமாகி விடுகிறது”. என்றார்.அடக்கியாள்வதன் பெயரே வைராக்யம்.
நீ சுத்த வைராக்கியனாக இரு. ஆசை வளராது.
அது உன்னைக் குற்றவாளியாக்காது,
உன் நிம்மதியைக் கெடுக்காது
ஸத் சித் ஆனந்தம் !
மூன்றல்ல ஒன்றே!
(அர்த்தமுள்ள இந்துமதம்)
கவியரசு கண்ணதாசன்
ஆம்.. காமம் இல்லையேல் உலகம் இல்லை.. அன்பின் வெளிப்பாடு கூட .அடிப்படையில் காமத்தில் இருந்து தோன்றியதே...
அம்மாவிற்கு மகனைத் தான் பிடிக்கும்... அப்பாவிற்கு மகளைத்தான் பிடிக்கும்... அதுபோல்.. மகனுக்கும் அம்மாவை தான் பிடிக்கும்...மகளுக்கும் அப்பாவைத் தான் பிடிக்கும்..... இதற்கு காரணம் எதிர்பாலின
ஈர்ப்பு தான்....
நீங்கள் உங்களது வீட்டில் ஏதேனும் விலங்குகளை வளர்த்தீர்கள் என்றால் அங்கும் இங்க இந்த எதிர்பாலின ஈர்ப்பு தான் வேலை செய்கிறது.. எப்படி என்றால் நீங்கள் உங்களது வீட்டில் ஒரு ஆண் நாய் வளர்த்தால் அது உங்கள் வீட்டில் இருக்கும் பெண்கள் மீதே அதிக பாசத்துடன் இருக்கும்..
நீங்கள் பெண் நாய் வளர்த்தால் அது வீட்டில் இருக்கும் ஆண்கள் மீதே அதிக பாசத்தோடு இருக்கும்....
எடுத்துக்காட்டாக..ஜல்லிக்கட்டு போட்டியில் பெண்களால் வளர்க்கப்படும் காளைகளை ஆண்களால் பிடிக்கவே முடியாது ..அந்தக் காளை.. அதே களத்தில் அவ்வளவு கூட்டத்தில் மத்தியிலும் தனக்கு தீனி போட்டு வளர்க்கும் பெண்ணை கண்டதும் பெட்டிப் பாம்பாக..
ஒரு நாய்க்குட்டி போல் அந்த பெண்மணியின் பின்னால் செல்லும்... இதை பலர் கண்கூடாக பார்த்திருக்கலாம்..
சில காதல் செய்யும் நபர்கள்.. தனது காதல் காமத்திற்காக அல்ல என்று சொல்வார்கள்.. அவர்களிடம் உங்களின் காதலி எப்படி இருப்பாள் என்று கேட்டால் அவள் ஒரு தேவதை போல் மிகவும் அழகாக இருப்பாள் என்று சொல்வார்கள்.... ஏன் அவர்களுக்கு விகாரமான முகம் கொண்ட பெண்கள் மீது காதல் வருவதில்லை????? ஏனென்றால் காதல் கூட காமத்தின் ஒரு வித வெளிப்பாடு தான்..
Best sexual partner is ...
the best life partner..... நீங்கள் ஒப்புக் கொள்ளவில்லை என்றாலும் இதுதான் நிஜம்
புத்தர்.. ராமகிருஷ்ணன்.. விவேகானந்தர்..
போன்ற ஞானிகள் பிறப்பதற்கு காரணம் காமம் தான்..... மாவீரன் பகத்சிங் ...நேதாஜி சுபாஷ் சந்திர போஸ் ..பசும்பொன் முத்துராமலிங்கத் தேவர் ..போன்ற தேசபக்தி மிக்க போராளிகள் பிறப்பதற்கு காரணமும் இந்த புனிதமான காமம் தான் ...
எனவே காமத்தை பலிக்காதீர்....
ஏனென்றால் ஒரு உயிரை உற்பத்தி செய்யும் தகுதி காமத்திற்கு மட்டுமே உண்டு
காமம் இல்லையேல்
இந்த உலகம் இல்லை
நீயும் இல்லை..நானும் இல்லை....
(சிவசம்போ)
ரத்தம் உள்ள காலத்திலே புத்தி மாறுது
அந்த புத்தி கெட்ட பிறகுதானே
அந்த ரத்தம் பேசுது
சத்தியோடு சிவனைச்
சேர்த்த சைவ தத்துவம்
நல்ல தம்பதிகள் வாழ்வதற்கோர்
தர்ம தத்துவம் .... தர்ம தத்துவம் ....
ஊறுகாய், தயிர்சோறுக்கு சிறிது தொட்டுச் சாப்பிட்டால் மிகவும் சுவையாக இருக்கும்.
அதற்காக பொழுதன்னிக்கும் ஊறுகாவையே உணவாகச்சாப்பிட்டால்?
கற்றுக்கொள்..... கற்றபின் அதைக் கடக்கும் வழியையும் அறிந்துகொள்.
அது உடலுக்கும் நல்லது உயிருக்கும் நல்லது.
காமத்தின் அடிப்படையில் உருவாவது காதல் காதலின் அடிப்படை அன்பு அன்பு முதலிடம் காமம் இரண்டாவதாக ஒருங்கிணைந்து இனச்சேர்க்கை அதாவது காமத்தின் பால் உலகம் என்பது உண்மையே ஆயினும் இப்பொழுது கண்டுபிடித்து இருக்கும் மனம் கடந்த காதல் தான் கேவலமானதாக அனைத்து மக்களாலும் பார்க்கப்படுவது அதுவும் உண்மைதானே
பேதான்னேதி சேன்னைகஸ்யாமபி || 3:3.2 ||
பொருள்: இரண்டு இடங்களில் வருகின்ற ஒரே வித்யைக்கு இடையில் வேறுபாடுகள் இருந்தால் அவை இரண்டல்ல என்று கொள்வது தவறு. ஒரே வித்யையில் வேறுபாடுகள் இருக்கலாம்.
முந்தின ஸூத்ரத்தில் கண்ட பிராண வித்யையை எடுத்துக் கொள்வோம். பிராணனின் மகிமையை ஒரு கதை போல் இந்த உபநிஷதங்கள் கூறுகின்றன.
இந்த கதை இரண்டு உபநிஷதகளிலும் வருகிறது; ஆனால் ஒரு வேறுபாடு உள்ளது. சாந்தோக்ய உபநிஷதம் 5 புலன்கள் ஓய்வெடுப்பது பற்றி பேசுகிறது. பிருஹதாரண்யகமோ ஆறாவதாக பிறப்புறுப்பும் (ரேத: ) ஓய்வெடுப்பதாகக் கூறுகிறது. இத்தகைய வேறுபாடு இருக்கின்ற போது இரண்டும் ஒரே வித்யையாக இருக்க முடியுமா?
இருக்க முடியும் என்று இந்த ஸூத்ரம் பதிலளிக்கிறது. பல பொதுப் பண்புகள் இருந்து, சில சிறிய வேறுபாடுகள் இருந்தால், அந்த வேறுபாடுகளைக் கருத்தில் கொள்ள வேண்டாம் என்கிறது இந்த ஸூத்ரம். எனவே பிறப்புறுப்பு என்ற ஒன்று பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்தில் அதிகமாகக் கூறப்பட்டிருந்தாலும் இரண்டு உபநிஷதங்கள் கூறுகின்ற பிராண வித்யையும் ஒன்றே,
அது போலவே பஞ்சாக்கினி வித்யையும். இது பற்றி ஏற்கெனவே (#3:1.1) கண்டோம். இந்த வித்யையும் சாந்தோக்யஉபநிஷதத்திலும் (5:10) பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்திலும் (6:2) வருகிறது. இரண்டிலும் சொர்க்கம், மேகம், பூமி, ஆண், பெண் ஆகியவை ஐந்து அக்கினிகளாகப் பேசப்படுகின்றன.
ஆனால் பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்தில் (6:2.14) ஆறாவதான ஒரு அக்கினியைப் பற்றிய குறிப்பு வருகிறது. இது சிதாக்கினி---சிதையில் மூட்டுகின்ற அக்கினி. மனிதன் இறந்த பிறகு சிதையில் அவனை எரிக்கின்ற அக்கினியை ஆறாவது அக்கினியாக இந்த உபநிஷதம் கூறுகிறது. எனவே 6 அக்கினிகளைப் பற்றிப் பேசும் போது அதனை பஞ்சாக்கினி (ஐந்து அக்கினிகள் பற்றிய) வித்யை என்று எப்படி கூறுவது?
6 ஆம் அக்கினி இந்த வித்யையின் ஒரு பகுதி அல்ல என்பதே இதற்கான விடை. மற்ற ஐந்து அக்கினிகளும் உண்மையில் அக்கினிகள் அல்ல; சொர்க்க போன்ற பல்வேறு இடங்களையும் ஆண், பெண் போன்றவர்களையும் அக்கினியாகப் பாவிக்குமாறு இந்த வித்யை அறிவுறுத்துகிறது. ‘அல்லாத ஒன்றை அதுவாகக் காண்பதுதான் வித்யை’ (அதஸ்மின் தத்புத்தி: ). அக்கினி அல்லாத ஐந்து தளங்களை அக்கினியாகக் காண்பது பஞ்சாக்கினி வித்யை. ஆனால் சிதையில் எரிவது உண்மையான அக்கினி. இது வித்யையின் ஒரு பகுதி ஆகாது.
மேலும் சாந்தோக்ய உபநிஷதமும் (5:9.2) 6 ஆம் அக்கினியைப் பற்றி பேசவே செய்கிறது. ஆனால் இறுதியில் (5:10.10) பஞ்சாக்கினி என்றே குறிப்பிடுகிறது.
"பிறவிப்பிணியை வேரறுக்கும் திருநாமம் நாராயணா.இதனை தூங்கும்போதும் சொல்ல வேண்டும் என்னும் பொருளில் "துஞ்சும் போதும் நினைமின்; துயர்வரில் அழைமின்' என்று ஆழ்வார்கள் பாடியுள்ளனர்.
இதற்கு உரை எழுதிய பெரியவாச்சான் பிள்ளை தூக்கத்தில் பெருமாளைக் கூப்பிட வேண்டும் என்று அர்த்தம் எடுக்கக் கூடாது. தூக்கம் வரும் வரையில் நலம் தரும் திருநாமம் சொல்லி அவனைக் கூப்பிட வேண்டும் என்கிறார்.
"நாராயணா நாராயணா' என்றுசொல்லிக் கொண்டே தூங்கச் செல்ல வேண்டும்.
அதேபோல காலையில் "நாராயணா நாராயணா' என்ற படியே படுக்கையை விட்டு எழ வேண்டும்.அப்போது தூங்கிய போதும் சொன்ன பலன் கிடைத்துவிடும்,'' என்கிறார்.
இந்த விளக்கத்தை அளித்த பெரியவாச்சான் பிள்ளையை வியாக்யான (உரை) சக்கரவர்த்தி என்று சிறப்பிப்பர்.
வாழ்க்கை என்பது உங்களை நீங்களே சுய பச்சாதாபம் செய்வது இல்லை.
உங்களை நீங்களே சுய பரிசோதனை செய்து நிர்ணயம் செய்வதே.
வாழ்வில் பலர் தோற்கின்றனர்.பலர் வெற்றி பெறுகின்றனர்.அதற்கு காரணம்
தோல்வி அடைபவர்கள் மிகப் பெரிய இலக்குகளில் தோல்வியடைவதில்லை.
மிகச் சிறிய இலக்குகளில் வெற்றி அடைகிறார்கள்.
வாழ்க்கையின் மகத்துவம் என்பது
தோற்காமலேயே இருப்பதில் இல்லை.
தோற்கும் ஒவ்வொரு முறையும்
திரும்ப எழுவதில் தான் உள்ளது:
எனவே 6 ஆம் அக்கினி பற்றி குறிப்பிட்டாலும் இந்த வித்யை பஞ்சாக்கினி வித்யை தான்.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 329:
சிரோ விரதம் தேவையா?:
அக்ஷர வித்யைக்கு சிரோ விரதம் தேவையா_________
புத்திக்கு அறியாமால் நாடந்தா பிறப்பு
பக்தியால் விடை என்றால்
விதிக்கு என்னா வேலை
கட்டமைப்புக்கு கழிவு தேவை
கருமத்திர்க்கு காமம் தேவை
காலத்திர்க்கு கணக்கு தேவை
விடை தேடினாலும் விடுவது இல்லை
பேண்னும் போருளும் நன் இல்லை என்றால் விடுதலை நேராடியாகா
அறிவு என்பது ஐம்புலன்களின் மூலம் கிடைக்கும் என்ன இருக்கின்றதோ அதை பற்றிய ரிசல்ட்!
அப்படி கிடைத்த ரிசல்ட்டை சல்லடை போட்டு அரிந்து, ஆராய்ந்து அதிலிருந்து மேலான உண்மைகளை பெறுவது ஞானம் ஆகும்!
ஒரு உதாரணம் பார்ப்போம்.
பூமியில் உள்ள நாமெல்லாம் நிலாவை பற்றி அறிந்த விஷயம் ஒன்று உண்டு! அதற்கு வளர்பிறை தேய்பிறை பவுர்ணமி அமாவாசை போன்றவைகள் உண்டு என்று!
இது இந்தத் தகவல்கள் நிலவை பற்றிய நமது சாதாரண அறிவு தளத்தில் உள்ளது தான். இந்த அறிவை அப்படியே கசக்கி பிழிந்து ஞான உரு ஏற்றினால் என்ன ரிசல்ட் கிடைக்கிறது என்று பார்ப்போம்.
பூமியிலிருந்து நாம் நிலாவிற்கு போய்விட்டால் இந்த அறிவு அப்படியே மாறி ஞான வடிவத்திற்கு போய்விடும்.
நாம் நிலவில் இருக்கும்போது இந்த மாதிரி வளர்பிறை தேய்பிறை என்பதெல்லாம் நிலவுக்கு கிடையாது என்பது தெரிய வருகிறது.
நிலவின் ஒரு பகுதி எப்போதுமே பவுர்ணமி யாகவும் அதன் மறு பகுதி எப்போதுமே அமாவாசையாக இருப்பதை நாம் அறியலாம்.
இந்த பூமியில் நாம் இருக்கும் போது எப்படி பூமியின் ஒரு பகுதி எப்பொழுதும் வெளிச்சமாகவும் மறுபகுதி எப்பொழுதும் இருளாகவும் இருக்கிறதோ அதே சேம் தான் நிலவிற்கும் என்கிற ஞானம் நமக்கு கிடைக்கிறது!
#புண்ணியத்தின் உரிமை கோர ?? நாம் என்ன செய்தோம் ??
நம்மை செய்து தானே நம்மை கொண்டு செய்தது ??
இதில்
புண்ணியம் / பாவம் நமக்கா ??
நாம் நம்மை கொண்டு செயவிப்பவனை அனுபவிக்க வந்த இடத்தில்
புண்ணியம் / பாவம் என்று ஏதாவது சொல்லி நம்மை நாமே ஏன் விரும்பி ஏமாற்றிக்கொள்ள வேண்டும் ??
நான் செய்தேன் என்ற நம் எண்ணமே !!
நமக்கு அதற்கான தாக்கத்தை விளைவிக்கிறது ..
நம்மை கொண்டு செய்கிறான் என்று அன்பவிப்பது ..
இதுபோன்ற மாயையில் இருந்து விடுபடுகிறது ..
விருப்பமும் !!
அதனால் விளையும் தாக்கமும் !!
உங்களின் தேர்வாகவே இருக்கிறது ..
விருப்பத்தை நிறைவேறுவதை கடந்து வேறேதும் அருளா இறைவன் நம்மோடு என்றும் ..
மனித வாழ்க்கை சில சங்கடங்கள்,சில சந்தோஷங்கள் கலந்த கலவையாக தான் இருக்கும்.அவைகளை சம அளவில் கையாள வேண்டியது அவரவர் பொறுப்பு.
மனதை திடமாக வைத்து இருக்க வேண்டும்.அப்போது தான் நமது செயல்கள் மூலம் ஏற்படும் விளைவுகளை எதிர் கொள்ள முடியும்.
இன்பமோ துன்பமோ எந்த நிலையானாலும் சகிப்பு தன்மையுடன் வாழ்ந்தால் ஓரளவுக்காவது மன ரீதியான சில நல்லவை நடக்க வாய்ப்பு உருவாகும்:
நாம் கடந்து வந்த வாழ்க்கை புத்தகத்தில்,
வருடங்கள், மாதங்கள், வாரங்கள், நாட்கள், நிமிடங்கள், நொடிகள் என
அனைத்து பக்கங்களை புரட்டிப் பார்த்தால்,
நமக்கொன்று ஒன்று மட்டும் புரியும்
எதுவும் நிரந்தரம் இல்லை !!
கடந்து வந்த பாதைகள்,
கடக்கவிருக்கும் பாதைகளில்,
நமக்கு சந்திக்க போகும் அனுபவங்கள் யாருக்கும் தெரியாது !!
திசை திரும்பிவிட்ட படகுமேலேரி பயணிக்கும் வாழ்க்கை !!
மாற்றங்கள் அனைத்தும் பொதுவாயினும்
நம்மில் புதுப்புது மாற்றங்கள் தோன்றி,
மறைகின்றன !!
நம்மை,
நம்முள் இருந்து சரியான பாதையில் அழைத்துச்செல்கிறார் நடராஜர் !!
ஆட்ப்பட்டேன் அம்பலத்திற்க்கே !!
முண்டக உபநிஷதத்தில் வருகின்ற அக்ஷர வித்யை (1:1.4—6, 1:1.9) பற்றிய ஒரு கருத்து விளக்கத்திற்கு எடுத்துக் கொள்ளப்படுகிறது.
இறைவனுக்கு இரண்டு நிலைகள் இருப்பதாக ஏற்கெனவே (#3:2.11) கண்டோம்---உருவங்களுடனும் குணங்களுடனும் கூடியது நிலை; உருவமற்ற, குணங்களற்ற நிலை. இரண்டாம் நிலையில் இறைவனை அணுகுவதற்கு மனத்தில் உயர் பக்குவம் தேவை. அதற்கு விவேகம், வைராக்கியம் போன்ற உயர் பண்புகளும், உயர் சாதனைகளும் நியதிகளாக வைக்கப்படுகின்றன.
முண்டக உபநிஷதத்தில் வருகின்ற அக்ஷர வித்யை அத்தகைய உயர் வித்யைகளுள் ஒன்று. அதற்காக அந்த உபநிஷதம் (3:2.10,11) கூறுகின்ற நியதி சற்று வித்தியாசமானது. ‘சிரோ விரதம் என்ற விரதத்தை சாஸ்திர விதிகளின்படி கடைப் பிடிப்பவனுக்கு மட்டுமே இந்த அக்ஷர வித்யையைக் கற்பிக்க (வதேத) வேண்டும். ...........சிரோ விரதத்தைக் கடைப்பிடிக்காமல் இந்த வித்யையைக் கற்கக் கூடாது’ என்கிறது அந்த உபநிஷதம்.
தலையில் அக்கினி சட்டியை ஏந்தி, மந்திரங்களைச் சொல்லி அக்கினிக்கு ஆஹூதிகள் அளிப்பது சிரோ விரதம். உயர் வித்யையான அக்ஷர வித்யைக்கு இத்தகைய நியதி எப்படி பொருத்தமாகும்? இதற்கான விடையை இந்த ஸூத்ரம் தருகிறது.
ஸ்வாத்யாயஸ்ய ததாத்வேன ஹி ஸமாசாரேஅதிகாராச்ச ஸவவச்ச தன்னியம: || 3:3.3 ||
பொருள்; அதர்வண வேதக் கிரியைகள் பற்றிக் கூறுகின்ற நூல்களில் சிரோ விரதம் வேத அத்யயனத்தின் ஓர் ஆரம்பக் கிரியையாகக் கூறப் பட்டுள்ளது. தகுதி பற்றி பேசுவதால் இந்த வித்யை உயர் வித்யை என்பதில் ஐயமில்லை. மேலும் இந்த நியதி, ஸவ ஆஹூதீ போல், அதர்வண வேத பாராயணத்திற்கு மட்டுமே பொருந்தும்.
நீ நீயாய் எப்போதெல்லாம் இருக்கிறாய் என்பதை அறிந்து கொள்ளவாவது தனித்து விழித்திரு செம்மனமே.
#சீடனே #குருவாகிறார்
சீடனாய் இல்லாமல் குருவின் உன்னத நிலையை அடையவே முடியாது, உன் செவி பசிக்கான உணவை ருசிக்காமல், உங்கள் வாய் மொழியை சமைத்து கடவுளுக்கு படைப்பீர்களே யானால் உங்களால் அதில் ஏற்படும் பொருள் குற்றத்தை தவிர்க்கவே முடியாது.
-
-
(இன்னும் காண்போம்)பிரம்ம ஸூத்ரம் 330:
சிரோ விரதம்:
அனைத்தையும் உங்களுக்கு சாதகமாவே !! சாதகமாக்கி !! கொடுத்துக்கொண்டே இருக்கான் இறைவன் ..
நீங்கள் தான் அதை பாதகமாக எடுத்துக்கொண்டு பரிதவிக்கிறீர்கள்??
எதிலுமே உங்களுக்கு சாதகமான ஒரு கண்ணோட்டம் சர்வநிச்சியமாக உண்டு !!
அதேபோல பாதகமான கண்ணோட்டமும் உண்டு !!
நீங்கள் உங்களுக்கே எதிரியாய் சிந்தித்துக்கொண்டு ??
எதையுமே பாதகமாக எடுத்துக்கொண்டு !!
ஐயோ கஷ்டம் ?? பயம் ?? துயரம் ?? என்று வருந்த விருப்பப்பட்டு வருந்தி கொள்கிறீர்கள் !!
அதையே ..
சாதகமான கண்ணோட்டத்தில் எடுத்துக்கொண்டால் ..
உங்களோடு இருக்கும் இணக்கம் அதிகரிக்கும் !
வாழ்வே இன்பம் !! மகிழ்ச்சி !! சந்தோஷம் !! என்று இருக்கும் ..
இதை இப்படித்தான் எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்று யாரும் உங்களை வற்புறுத்தவில்லை ..
நீங்கள் தான் சாதகத்தை பாதகமாக விரும்பி சிந்திக்கிறீர்கள் ..
எப்போதும் நம் கவனம் துன்பத்தின் மீதும் ?? துயரத்தின் மீதே ?? இருப்பதே இதற்க்கு காரணம் ..
அதை
பிற உயிர்கள் அனுபவிக்கும் இன்பத்தின் மீதும், மகிழ்ச்சியின் மீதும் திருப்பி, அந்த இன்பத்தை, மகிழ்ச்சியை, நீங்களும் உங்களுள் உள்வாங்கி அனுபவியுங்கள் ..
வாழ்வினிது வாழத்தெரிந்தால் !!
"மண் தாயே
யார் மிதித்தால்
நீ மகிழ்வாய்?" என்றேன்
"குழந்தைகளின் கால்கள்
மிதிக்கையில் குதூகலம்
ஆவேன்" என்றது
பேரின்பம் வேண்டாம்
சிறுசிறு சந்தோஷங்கள்
போதும்நம் வாழ்வை
அனுபவித்து வாழ
நமக்கு கிடைக்கும்
மகிழ்ச்சி என்பது
இடங்களை பொறுத்து
அமைவதில்லை
நம்மோடு பயணிக்கும்
மனிதர்களைப் பொறுத்தே
அமைகிற
முண்டக உபநிஷதம் அதர்வன வேதத்தைச் சேர்ந்தது. இதில் கூறப்பட்டுள்ளது, உயர் வித்யையான அக்ஷர வித்யைக்கு சிரோ விரதம் எப்படி ஆரம்பக் கிரியையாகும் என்பது கேள்வி.
இங்கே வேதங்களைப் படிப்பது பற்றிய ஒரு கருத்தைப் புரிந்து கொள்வது இன்றியமையாதது.
வேதங்களைப் படிப்பதில் இரண்டு படிகள் உள்ளன. முதலில், வேத அத்யயனம். இது வேதங்களைச் சரியாக ஓதுவதற்குக் கற்றுக் கொள்வது; இங்கே வேதங்களின் பொருளை அறிவது பற்றிய பேச்சு எழுவதில்லை. வேதங்களை ஓதுவதற்கென்று குறிப்பிட்ட, ஒழுங்கு முறையுடன் கூடிய நியதிகள் உள்ளன. இந்த நியதிகளுக்கு உட்பட்டு வேதங்களை ஓதுவது முதற்படி.
வேதங்களை ஓதுவதிலும் 4 வேதங்களை ஓதுவதற்கென்று தனிப் பிரிவினர் உள்ளனர். ரிக்வேதிகள் ரிக்வேதத்தை மட்டுமே முறையாக ஓதுவதற்கு கற்றுக் கொள்ள வேண்டும். அப்படி கற்கும் போது அவர்கள் பல்வேறு கிரியைகளைச் செய்ய வேண்டியுள்ளது. ரிக் வேதிகள் மற்ற வேதங்களைக் கற்க கூடாது என்பதில்லை; தங்களுக்குரிய வேதத்தை முறையாகக் கற்றுக் கொண்ட பின் அவர்கள் மற்ற வேதங்களைக் கற்கலாம். மற்ற வேதங்களைக் கற்கும் போது அவர்கள் கிரியைகளைச் செய்ய வேண்டியதில்லை.
அவ்வாறு அதர்வண வேதிகள் அதர்வண வேதத்தை ஓதுவதற்குக் கற்கும் போது செய்ய வேண்டிய கிரியைகளில் ஒன்று சிரோ விரதம். எனவே சிரோ விரதம் மற்றவர்களுக்குப் பொருந்தாது.
இதற்கு ஸவ ஆஹூதி உவமையாகக் கூறப்படுகிறது. ஸவ ஆஹூதி, ஏகாக்னி என்ற யாகத்தில் அதர்வண வேதிகளால் அளிக்கப்படுகின்ற ஆஹூதி யாகும். எப்படி ஸவ ஆஹுதி அதர்வண வேதிகளுக்கு மட்டும் உரியதோ, அப்படியே சிரோ விரதமும் அவர்களுக்கு மட்டுமே உரியதாகும். அதர்வண வேதிகளிலும், இந்த விரதம், ஆரம்பப் படியான வேத அத்யயனத்திற்கு மட்டுமே உரியது.
வித்யைகளோ, வேதங்களைக் கற்பதில் இரண்டாம் படியாகிய வேத விசாரம் என்ற பகுதியைச் சேர்ந்தது. இங்கே வேதங்களின் உட்பொருளையும், தத்துவ நுட்பங்களையும் மாணவர்கள் கற்றுக் கொள்கிறார்கள்; தியானங்களைப் பழகுகிறார்கள். இங்கே கிரியைகள் எதுவும் கிடையாது. விவேகம், வைராக்கியம் போன்ற பண்புகளே வேத விசாரத்திற்கு உரிய நியதிகள் ஆகும்.
முண்டக உபநிஷதம், அக்ஷர வித்யைக்கு உள்ள நியதியாக சிரோ விரதத்தைக் கூறவில்லை. மாறாக, அதர்வண வேதத்தை ஓதுவதற்கு உரிய நியதியாகவே அதனை வைக்கிறது. இதனை, ‘சிரோ விரதத்தைக் கடைப்பிடிக்காதவன் இதனைக் கற்கக் (அதீதே) கூடாது’ என்று உபநிஷத மந்திரம் கூறுகிறது.
எனவே சிரோ விரதம் அதர்வண வேதிகளுக்கு மட்டுமே உரியது; அதிலும், வேத அத்யயனத்திற்கான நியதி அது. வேத விசாரம் அல்லது உயர் வித்யைக்கு சிரோ விரதம் தேவையில்லை. எனவே அக்ஷர வித்யை இறைவனை உயர்நிலையில் தியானிக்கின்ற ஒரு தியான முறையாகும்.
பெறவேண்டிய வரம் ஒன்றே ஒன்று தான் அது ??!!
பெற்றது எல்லாமே வார்த்தை கடந்து வேறேதும் இல்லை என்ற தெளிவு தான் ..
அவ்வரம் தான் மெய் !!
அந்த தெளிவு சித்தித்து விட்டால் !!
வாழ்வே ஆனந்தம் தான் என்ற மெய் புரிந்துவிடும் ..
ஆன்ம விடுதலையும் பெறும் ..
மற்ற வரன்கள் யாவும் எதிலாவது சிக்கவைத்து கொண்டே இருக்கும் என்பதும் மெய்யே ..
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 331:
ஒன்றாகவே கருத வேண்டும்:
4. ஒரே நோக்கத்தைக் கொண்டுள்ள வித்யைகளை ஒன்றாகவே கருத வேண்டும்_______
கடவுளகா வேசம் போட்டு
மனிதனாகா வாழ்வது பல ஞானிகள்
கடவுள் அறியும் கலை மராந்தவர்கள்
மரந்வர்கள் சொன்னா கதைகள்
பல அதில் ஒன்று துராவு
சென்றால் துனை இருக்கா கூடாது
கடவுள் துனையோடு இருக்கையில்
மனிதன் தனியகா இருப்பது அறியா செயல்
வேதம் ஓதியாவர்கள் வரம் வங்கி பிள்ளை பெற்றார்கள்
சன்னயாசிகள் ஏனோ அனைதையா இருப்பது சித்தரிப்புகள்
ஈமா சடங்குகாள் செய்யா மணந்தா ரிசிகள் மகாண்கள் பல
கடவுள்கள் பல
எல்லா கடவுளும் மணந்துதன் இருக்கு மனிதன் துராவுகளிள் தனிமை நாடுவது ஏனோ ஏழுததா விதியாகா இருக்கு
முனிவனுக்கும் மரணம் உண்டு
சித்தனுக்கும் மரணம் உண்டு
ஞானிக்கும் மரணம் உண்டு
புத்தான் ஞானி என்றால் மரணத்தைதனே தழுவினார்
மருப்பதுக்கு மரைப்பதுக்கும் ஓன்றும் இல்லை
ஒன்று உருவகா ஒன்று தேலை
உணர்ந்து கோண்டள் ஒன்றின் பிடி தலரும்
காரனாம் தெடியாவன் காசிக்கு சென்ராளும் கடவுளை காண்வது இல்லை
காணதா போருளை கடவுள் என்று எறபவன் காரானம் அறியா வில்லை
அறியாதவனுக்கு அனுபவம் வருவது இல்லை
அனுவபம் இல்லை
இல்லாதததை ஏன் தேடா வண்டும்
தர்சயதி ச || 3:3.4 ||
பொருள்: ஒரே நோக்கத்தைக் கொண்டுள்ள வித்யைகளை ஒன்றாகவே கருத வேண்டும் என்பதையே உபநிஷதங்களும் கூறுகின்றன.
‘எல்லா வேதங்களும் எந்த லட்சியத்தை உபதேசிக்கின்றனவோ’ என்கிறது கட உபநிஷதம் (1:2.15). இறைவன் என்ற பொது லட்சியத்தை வேதங்கள் உபதேசிக்கின்றன. அந்த லட்சியத்தை அடைவதற்கான பல்வேறு வித்யைகளையும் ஒன்றாகவே காண வேண்டும்.
________2. வித்யைகளை இணைத்தல்_______
சிலரை சந்திக்க முடியவில்லை !! சில இடங்களுக்கு போக முடியவில்லை !! மற்றவர்கள் எல்லாம் எளிதாக சாத்தியப்படுவது எனக்கு ஏன் இப்படி !!?? என்று ஓர் உறவின் உணர்வு ..
முதலில் சிலரை சந்திப்பதும் !!!
சில இடங்களுக்கு செல்வது என்பதும் !!
நம் பார்வையில் சுற்றிப்பார்க்க, சந்தோஷமாக பொழுதை கழிக்க என்பதாக இருக்கும் ..
ஆனால்
அங்கே நாம் அறியாதே நிகழ்வது வேறு ..
சந்திக்கிறோம் என்றால் அங்கே உணர்வு !! ஆற்றல் !! போன்ற பரிமாற்றங்கள் பிரதானமாக இருக்கும் ..
முதலில்
நாம் எதை பெற வேண்டுமோ அதை பெற்று !!
நம்மை சந்திக்க இருப்பது எதை தரவேண்டுமோ அதை அது பெற்று !!
எதை எப்படி எந்த இயற்க்கை சூழலில் இந்த பரிமாற்றம் நிகழ வேண்டுமோ அப்போதே அந்த சந்திப்பு நிகழும் ..
அதேபோல தான் !!
சில இடங்களுக்கு செல்வதும் !! அங்கே வெளிப்படும் ஆற்றலுக்கு ஏற்றவாறு உங்களின் உடலும் !! மனமும் !! மேன்பட்ட பின்பே ..
அங்கே செல்ல கூடிய சாத்திய கூறுகள் அமையும் ..
சந்திப்பது என்பது !! சந்திப்பின் வழியே உங்களுள் அறியா பற்பல மாற்றங்களை உங்களுக்கு கொண்டு வரவே நிகழ்கிறது !! அதில் மேம்போக்கான பார்வையில் உணரமுடியாத பல !! அடுத்தடுத்து உங்கள் நடவடிக்கை வழியே வெளிப்படவே ..
ஒவ்வொரு சந்திப்பும் நிகழ்கிறது ..
இது அன்றாட நம் வாழ்வில் கூட நிகழ்ந்தவண்ணமே இருக்கிறது ..
என்று யாரை எப்போது சந்திக்க !! எதிர்கொள்ள !! கடந்துசெல்ல !! நினைக்க !! போன்ற அனைத்திலுமே உங்களுக்கு புலப்படாத பரிமாற்றமே நிகழ்த்தி உங்களை உங்களை மீறி மேன்படுத்திக்கொண்டே இருக்கிறான் !!
அத்தனையையும் நிகழ்த்தும் அற்புதமானவன் ..
இதில் இது தேவை ?? அது தேவையில்லை !! என்பது உங்களின் அறியாமையின் வெளிப்பாடாக இருந்தாலும் !!
அதை கடந்து உங்களிடம் இருந்து எது வெளியேற !! உள்வாங்க !! என்பதை மிகச்சரியாக நிகழ்த்தி அருளிக்கொண்டே இருக்கிறான் இறைவன் ..
யாரை சந்திக்க என்ன பக்குவம் பெறவேண்டுமா !! அதை பெற்றவுடன் அந்த சந்திப்பு சர்வநிச்சியமாக நிகழும் !!
எந்த இடம் நம்மை ஏற்றுக்கொண்டு தன்னில் இருந்து வெளிப்படும் ஆற்றலை உங்களுக்கு தர தயாராக இருக்கிறதோ !! அப்போது நீங்கள் அங்கே ஈர்க்கப்படுவீர்கள் ..
இப்போதைக்கு உங்களுக்கான பக்குவத்தை பன்முக தன்மையாய் பெற்றுக்கொண்டு இருக்கிறீர்கள் என்பதே நிதர்சனம் ..
உபஸம்ஹார அதிகரணம்
பொதுப் பண்புகள் இருக்கின்ற இரண்டு வித்யைகளை ஒன்றாகவே கருதலாம் என்பதை முதல் அதிகரணத்தில் கண்டோம். இந்த வித்யைகளில் பொதுப் பண்புகளைத் தவிர பல சிறிய தனிப் பண்புகளும் காணப்படும். அவற்றை அந்த வித்யையுடன் இணைத்துக் காணலாம் என்பதை இந்த அதிகரணம் தெரிவிக்கிறது. இதில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
5. பொதுப் பண்புகள் காணப்படுகின்ற வித்யைகளை இணைக்கலாம்_____
உபஸம்ஹாரோஅர்த்தாபேதாத்விதி சேஷவத்ஸமானே ச || 3:3.5 ||
பொருள்: துணைச் சடங்குகளை முக்கியச் சடங்குடன் இணைப்பது போல் ஒரே விஷயத்தைக் கூறுகின்ற இரண்டு வித்யைகளை இணைத்தும் பயிற்சி செய்யலாம்.
சடங்குகள் இரண்டு வகைப்படும். அவை ஒன்று, கர்மம் அல்லது கிரியை; மற்றொன்று உபாசனை அல்லது வித்யை. கர்மத்தின் முக்கிய அம்சம் பல்வேறு சடங்குகளாக இருக்கும்; உபாசனையின் முக்கிய அம்சம் தியானிக்கப்படுகின்ற தேவதையாக இருக்கும். ஒரே மாதிரியான கிரியைகளைக் கூறுகின்ற வித்யைகளை இணைக்கலாம்; ஒரே தேவதையை வழிபடுகின்ற வித்யைகளை இணைக்கலாம்.
இவ்வாறு இணைப்பதற்கு இந்த ஸூத்ரம் துணை சடங்குகளை முக்கிய சடங்குடன் இணைப்பதை உதாரணமாகக் காட்டுகிறது. அக்னிஹோத்ரத்தை எடுத்துக் கொள்வோம். வைதீக கர்மங்களுள் முக்கியமானது அக்னி ஹோத்றம். வைதீக இல்லறத்தானின் தினசரிக் கடமைகளுள் இது ஒன்று. இது காலையிலும் மாலையிலும் செய்யப்படுகிறது.
ஆனால் அக்னிஹோத்ரம் முக்கியச் சடங்கு மட்டுமே. இதனுடன் தர்சம் (அமாவாசையின் மறுநாள் செய்ய வேண்டியது), பூர்ண மாசம் (பௌர்ணமியின் மறுநாள் செய்ய வேண்டியது), சாதுர்மாஸ்யம் (ஒவ்வொரு பருவ காலம் தொடங்கும் போதும், அதாவது நான்கு மாதங்களுக்கு ஒரு முறை செய்யப்படுவது) போன்ற துணைச் சடங்குகளை இணைத்தே செய்ய வேண்டும். அக்னிஹோத்ரத்தை மட்டும் செய்வதால் பலன் கிடைக்காது என்று முண்டக உபநிஷதம் (1:2.3) கூறுகிறது.
மனிதா சிந்திக்க,
கலாசாரம்
தர்மம்
விஞ்ஞானம்
ஒரு வயதானவர் ஒரு மாஞ்செடியை நடுகையில் வழிப்போக்கர் ஒருவன் பார்த்து சிரித்து, "தாத்தா! இந்தச் செடி வளர்ந்து மரமாகும் வரை நீ உயிருடன் இருப்பாயா?" என்று கேட்டான்.
அதற்கு அந்த பெரியவர், "மகனே! எனக்குப் பிறகு உள்ளவர்கள் வளரும் போது இந்தச் செடியும் வளர்ந்து மரமாகி, நிழலையும் பழங்களையும் அளிக்கும் என்றே இதனை நடுகிறேன்" என்று பதிலளித்தார்.....
பெரியவர்கள் நமக்களிக்கும் செல்வங்களையே வாரிசுகளாக நாம் அடைகிறோம். வெறும் ஆஸ்தி அந்தஸ்து மட்டுமேயல்லாமல் தம் வரை வந்த பூர்வ ஆசாரங்கள், பழக்க வழக்கங்கள், கல்வியறிவு, தர்மங்கள், விஞ்ஞானங்கள் இவற்றைக் கூட நம் பின்வரும் வாரிசுகளுக்காக மீதம் வைக்க வேண்டும்.
இந்த பூமி மேல் வாழும் நாம் தாற்காலிக பயன்களுக்காக எல்லைக்குட்பட்ட பார்வையால், நிலைத்த நன்மைகளை கோட்டை விட்டு விடுகிறோம். சுற்றுச் சூழல் விஷயத்தில்- இப்போதைய நம் சௌகர்யங்களுக்காக மரங்களை வெட்டுவது, நீர்நிலைகளை அசுத்தமாக்குவாது, விஷ வாயுக்களால் வாயு மண்டலத்தை அசுத்தப்படுத்துவது
இவ்விதம் எதிர்கால கண்ணோட்டம் இல்லாத சுயநலமான ஓட்டங்களில் ஈடுபடுகிறோம். பின், எதிர்கால சந்ததிகளின் நிலை என்ன? அவர்களுக்கு ஆரோக்யமான சூழலை மீத்து வைக்கப் போகிறோமா?
அதே போல், நம் மூதாதையர் நம் வரை எடுத்து வந்த கலாசாரத்தை காப்பாற்ற இயலாதிருக்கிறோம்.
சோம்பல், அலட்சியப் போக்கு, சுகவாழ்க்கை, அர்த்தமற்ற பிடிவாதங்களால் எத்தனையோ நல்ல சம்பிரதாயங்களை நாசம் செய்து விட்டோம்.
கடந்த சில பத்தாண்டுகளாக புதிய நாகரீக மோகத்தால் நம்முடையதான சில பூர்வ சம்பிரதாயங்களை ஏளனம் செய்வது ஒரு பேஷனாக மாறியுள்ளது. அப்போது நாம் மறுத்த பழக்க வழக்கங்களில் விஞ்ஞான அம்சங்கள் உள்ளனவென்று தற்போது நிரூபணமாகியுள்ளது. மீண்டும் அவற்றை மேல்நாட்டவர் முதற்கொண்டு அனவைரும் பின் பற்றுகிறார்கள். உதாரணத்திற்கு யோகம், ஆயுர்வேதம், தியானம்… போன்ற பழங்கால வழிமுறைகள்.
எனவேதான் தற்போது நமக்குப் புரியவில்லை என்பதால் எந்த கல்வியறிவையும் விட்டொழிப்பதும், காப்பாற்றாமல் விடுவதும் தகாது. நம்மை விட அறிவு மிகுந்த பிற்கால சந்ததியினர் அவற்றிலுள்ள மதிப்புகளை அறியக் கூடும்.
வித்யை, தர்மம், விஞ்ஞானம்… இவை வெறும் புத்தகங்கள் மூலமாக அன்றி, நடைமுறையில் கடைபிடிப்பதால் மட்டுமே பிற்கால சந்ததியினருக்குக் கிடைக்குமா.
"எங்கள் தாய் இவ்விதம் செய்தாள்… என் தந்தை இவ்வாறு நடந்து கொண்டார்…" என்ற அன்புடன் கூடிய அனுபந்தத்தோடு வரும் சம்பிரதாயத்தால் தான் அனேக ஆசார பழக்கங்கள் இன்றும் வாழ்கின்றன.
கங்கையை பூமிக்கு அளித்த பகீரதனின் கதையை ராமாயணத்தில் கூட விவரித்துள்ளர்கள். சகரர்களை உய்விப்பதற்காக கங்கையை பூமிக்கு எடுத்து வர வேண்டுமென்று அவருடைய புதல்வன் அம்சுமந்தன் தவம் செய்தான். ஆனால் தன் வாழ்நாளில் அதை சாதிக்க முடியவில்லை.
அவனுக்குப் பின் அவன் குமாரன் திலீபன் தவம் மேற்கொண்டான். அவனாலும் கூட சாத்தியப்படவில்லை. அதற்குப்பின் திலீபனின் தனயன் பகீரதன் தவம் செய்து கங்கையை அழைத்து வந்தான்.
கங்கையை சாதித்த பகீரதனிடம் வந்த பிரம்மா, "மகனே! உன் மூதாதையர் சாதிக்க இயலாததை நீ சாதித்து விட்டாய்" என்று புகழ்ந்தார். உடனே பகீரதன், "ஸ்வாமி! அது உண்மையல்ல. அவர்கள் செய்த தவம் என் வரை தொடர்ந்து வந்து என்னிடம் பலன் பெற்றது. அவ்வளவே. என் மூதாதையர் தவம் மேற்கொள்ளவில்லை என்றால், என்னால் மட்டுமே தவம் ஆரம்பிக்கப்பட்டிருந்தால் அது பலனளிப்பதற்கு மேலும் இரண்டு வம்சங்கள் பிடித்திருக்கும். என் பூர்வீகர்கள் என் வரை எடுத்து வந்த தவ ரூபமான சூத்திரத்தை (நூலை) நான் பிடித்துக் கொண்டு சாதிக்க முடிந்தது" என்று பதிலளித்தான்.
அதனைக் கேட்டு மகிழ்ந்த பிரம்மா,
"அற்புதமாகக் கூறினாய். உன் வினயமும் விவேகமும் உயர்ந்தவை. நீ கங்கையைக் கொண்டு வந்தது ஒரு சிறப்பு என்றால் உன் பதில் மற்றுமொரு சிறப்பு" என்று புகழ்ந்தார்.
தற்போது பலனற்றதாக, காரணமற்றதாகத் தோன்றுவது, காலக் கிரமத்தில் பலனளித்து, காரணத்தோடு கூடியதாகத் தோற்றமளிக்கும் என்பது நிச்சயம். எனவே தான் எந்த ஒரு சாதனையையும் விட்டு விடக் கூடாது. தொடர்ந்து செய்து வர வேண்டும். நடைமுறையில் அனுசரித்து வருவதன் மூலம் அதனைக் காத்துவர வேண்டும்.
"தவம்" என்னும் தர்மத்தை அம்சுமந்தன் மேற்கொண்டான். "தந்தை செய்தாரல்லவா" என்று விசுவாசத்தோடு திலீபனும், அதன் பின் பகீரதனும் அனுசரித்தனர். பிரபஞ்சத்திற்கு கங்கையை அனுகிரகித்தனர்.
ஒரு சந்ததியிடமிருந்து அடுத்த சந்ததிக்கு "சமயக்ப்ரதானம்" – அதாவது "அழகாக, சிறப்பாக அளிப்பதே" சம்பிரதாயம்....
- .
அது போல் ஒரே மாதிரியான வித்யைகளை இணைத்து, தியானம் பழக வேண்டும்.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 332:
நியதிக்கு விலக்கு:
____________3. நியதிக்கு விலக்கு_________
நாம் ஏன் இப்படி இருக்கின்றோம் ??
எதையாவது / யாரையாவது ??
போற்ற ? தூற்ற ?? குறை சொல்ல ?? கொடி பிடிக்க ?? விவாதிக்க ?? வாதாட ?? இல்லாதவர்களோடு நினைவில் வாழ ?? இருப்பவர்கள் மீது கவனம் செலுத்த ?? அதில் குறை / நிறை கண்டுபிடிக்க போன்ற அனைத்தும் ??
நமக்கு எப்படி சாத்தியம் ஆகின்றது ??
நமக்கு இப்போது எந்த பிரச்சனையோ ?? கவலையோ ?? வருத்தமோ ?? கஷ்டமோ ?? நோயின் தாக்கமோ ?? உயிர்வாழ்வதில் சிக்கலோ ?? போன்ற எதுவுமே இப்போது இல்லை என்ற அடிப்படை தானே அனைத்திற்க்கும் காரணமாக இருக்கின்றது !!
ஏன் இந்த பிரச்னையில்லா !! கவலையில்லா !! கலக்கம்மில்லா !! உடலின் பூரண ஒத்துழைப்பை அனுபவித்து கொண்டு !!
இறந்ததை ?? நடக்குமா என்றே தெரியாததை ?? அப்படி நடந்து இருந்தால் ?? போன்ற யூகத்தை கற்பனை செய்து கொண்டு !!
நிதர்சணமாக இருக்கும், அருளப்பட்டு இருக்கும் அற்புதத்தை தொலைத்து ..
இப்போது இல்லாத பிரச்னையை ?? கஷ்டத்தை ?? எப்படி கற்பனையாக கொண்டு வந்து ???
இருக்கும் நிதர்சனமான ஆனந்தத்தை தொலைக்க வேண்டும் ??
இப்படியான ஆனந்தமான தருணத்தை வாழ்வில் இனி எப்போதும் அனுபவிக்கவே முடியாத இயற்க்கை !! காலசூழல் !! சுற்றியிருக்கும் உயிர்கள் !! உடலின் ஒத்துழைப்பு !! மனநிலை !! போன்ற அனைத்தும் ..
இப்போது இருப்பதுபோல எப்போதும் இருக்க முடியாத படியே !! நம் வாழ்வின் ஒவ்வொரு கணப்பொழுதும் அருளப்பட்ட வண்ணம் இருக்க ??
அதை
அனுபவித்து வாழ வந்து !! அதற்க்கு தேவையான அனைத்து சாத்தியக்கூறுகளையும் பெற்றும் ??
நாம் ஏன் இப்படி இருக்க வேண்டும் !!
நமக்காக என்ன நடக்கின்றது !!
நம்மை எப்படி நடத்துகிறான் !!
நாம் அனுபவிக்க எதுயெல்லாம் தன்னையே இழந்துகூட உங்கள் அனுபவப்படுத்துவதற்காக பிணைக்கப்பட்டு இருக்கின்றது !!
இதையெல்லாம்
உங்கள் நலனில் உங்களை விட அக்கறையும் கருணையும் மாறா பேரன்பும் கொண்ட இறைவன்
உங்கள் மீது தனித்துவமான கருணையோடு அருளியவண்ணமே இருக்க ??
அதை பயன்படுத்தும் நாம் தான் ????????????
சொல்லவும் வேண்டுமோ !!
நடப்பு ஆன்மிகம் ஆயிரக்கணக்கான கோட்பாடுகளை உடையது.
இங்கே தடி எடுத்தவன் எல்லாம் தண்டல்காரன்தான்.
அப்படி ஒரு தண்டல்காரன்தான் இந்த ஆன்ம கோட்பாட்டைத் தந்தார்.
இந்தியாவில் இவர் ஒரு பெரிய தடி கொண்ட தண்டல் காரர் போல இருக்கு! அதனால் அவர் சொல் இன்று வரை பிரபல்யம்.
இவர்களில் முதன்மையானவர்கள்-
சங்கரர் மற்றும் இராமாநுஜர்.
இவர்களே ஆன்மாவை உணர்வதே வாழ்வின் லட்சியம் என்றவர்கள்.
ஆன்ம கோட்பாட்டை மறுக்கும் தண்டல் காரர்களும் உண்டு.
அவர்கள் தடியும் பெருசுதான்.
அவர்களில் முதன்மையானவர்கள்-
யேசு, முகம்மது போன்றோர். இவர்கள் படைத்தவன் ஒருவன் எனவும் அவன் பணிகளை ஒரு சக்கரவர்த்தியின் பணிகளுக்கு ஒப்பிடுகின்றனர்.
நீ ஒழுங்காக இருந்தால் உனக்கு கடவுள் மோட்சம் தருகிறார் என்றும் ஒழுங்காக இல்லையென்றால் உனக்கு கடவுள் நரகத்தைத் தருவார் என்றும் கூறுகிறார்கள்.
இந்த இரு தரப்பையும் மீறி
மூன்றாவதாக ஒரு தரப்பு உருவானது.
அது புத்தர், மகாவீரர் போன்றோர் ஆகும்.
தைரியமிக்க புத்தர், "எனக்கு கடவுளைப் பற்றியெல்லாம் ஒன்றும் தெரியாது. ஆன்மாவைப் பற்றியும் தெரியாது" என்றும்
"வாழ்க்கை துன்பமயமானது, அந்த துன்பம் இல்லாமல் உங்களை இருக்கும் காலம் வரையில் வாழ வைக்க வழி சொல்லத் தெரியும்" என்றும் பறைசாற்றினார்.
இக்காலத்திய ஞானிகளான பெரும் மதிப்பிற்கும் புகழுக்கும் உரியவர்களான-
ஓஷோ மற்றும் கிருஷ்ண மூர்த்தி போன்றோர்கள் தங்கள் உளவியல் அறிவையும் பயன் படுத்தி பௌத்தத்தையும் வாழ்க்கையின் இரகசியத்தையும் முடிந்த வரையில் வெளிப் படுத்தினர்.
இதுவரை வந்த குருமார்கள் அனைவருமே-
இந்த முத்தரப்பில் எதிலாவது ஒன்றில் இருந்து வக்காலத்து வாங்கியவர்கள்தான்.
மொத்தத்தில் ஆன்மிக வட்டம் என்பது
ஒரு குழம்பிய குட்டை!
ஆனால் அதில் முத்து எடுக்கலாம்.
இந்த முத்தரப்புமே
அதே முத்தை எடுத்தவர்கள்தாம்.
அது உண்மை!
எடுத்த முத்தை இன்னதென்று விளக்குவதில்தான் வித்தியாசங்கள் தோன்றின.
நீங்கள் எந்த பக்கம் இருக்கிறீர்கள் என்பதையும் அருதியிட்டுக் கொள்ளுங்கள்.
ஒருவரின் பின் சென்றால் அந்த முத்து உங்களுக்கும் கிடைக்கும்.
எல்லமே ஆன்மிகம்தானே என்றும் எல்லோர் கூறுவதற்கும் மதிப்பளித்தால் பயணப்பட முடியாது.
உங்கள் கேள்விக்கான பதில்:
இருத்தலின் எல்லாப் பொருட்களும் முப்பரிமாணம் உடையது.
உடல், மனம், ஆன்மா.
முதலிரண்டை அறிகிறோம் மூன்றாவதே அறிவது. அந்த மூன்றாவதை, அம்மூன்றாவதே அறியும் போது கூடுதல் சிறப்பு அவ்வளவே!
அறிந்தவருக்கு எந்த ரிவார்டும் கிடையாது.
அன்யதாத்வ அதிகரணம்
இரண்டு வித்யைகளுக்கிடையே பொதுப் பண்புகள் அதிகமாக இருந்தால் அவற்றை இணைத்து ஒன்றாகக் காணலாம். ஆனால் இந்த நியதிக்கு விலக்கும் உள்ளது.
பொதுப் பண்புகள் அதிகமாக இருந்தும், முக்கியமான ஒரு பண்பு வேறுபட்டதாக இருந்தால் அவற்றை இணைக்க இயலாது என்பதை இந்த அதிகரணம் கூறுகிறது. இதில் 3 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன. மேலே கண்ட உண்மை இந்த 3 ஸூத்ரங்களில் படிப்படியாக விளக்கப்படுகிறது.
6. முக்கியப் பண்பு வேறுபட்டுக் காணப்படுகின்ற வித்யைகளை இணைக்க இயலாது_______
பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்திலும் (1:3) சாந்தோக்ய உபநிஷதத்திலும் (1:2) வருகின்ற பிராண வித்யை இங்கே விளக்கத்திற்கு எடுத்துக் கொள்ளப் படுகிறது. இதில் பிராணன் உத்கீதமாகத் தியானிக்கப்படுகிறது. ஓங்காரத்தை உரத்த குரலில் பாடுவது உத்கீதம் எனப்படுகிறது. உத்கீதம் சாம வேடத்தில் மட்டும் இசைக்கப்படுகிறது. பிராணனை உத்கீதமாகத் தியானிப்பதால் இது உத்கீத வித்யை என்று கூறப்படுகிறது.
இந்த உபாசனைப் பகுதி இரண்டு உபநிஷதங்களிலும் ஏறக்குறைய ஒன்றாக இருந்தாலும் சில வேறுபாடுகள் காணப்படுகின்றன. இரண்டு உபநிஷதங்களிலும் வருகின்ற பகுதிகளின் சுருக்கத்தை காண்போம். முதலில் பிருஹதாரண்யக உபநிஷதப் பகுதி:
தேவர்களும் அசுரர்களும் பிரஜாபதியின் பிள்ளைகள். தேவர்கள் குறைவாகவும் அசுரர்கள் அதிகமாகவும் இருந்தனர். உலகங்களை ஆள்வதற்காக அவர்கள் போட்டியிட்டனர். ‘நாம் உத்கீத உபாசனை செய்து அசுரர்களை வெல்வோம்’ என்று தேவர்கள் கூறினர். ஆனால் வாக்குப் புலன் உத்கீதத்தை ஒதுமுன்னரே அசுரர்கள் அதைக் கெடுத்து விட்டனர். அதனால்தான் வாக்கிலிருந்து தீய சொற்களும் பிறக்கின்றன. இது போலவே மூக்கு, கண், காது, மனம் ஆகியவற்றிடம் உத்கீதத்தை ஓதுமாறு கூறினர். ஆனால் அவை ஓதுமுன்னரே அசுரர்கள் அதைக் கெடுத்தனர். எனவேதான் இந்த ஒவ்வொன்றும் தீமைகளைக் கேட்கவும் உணரவும் செய்கின்றன.
இறுதியாக தேவர்கள் பிரானனிடம் உத்கீதத்தை ஓதுமாறு கூறினர். பிராணனையும் கெடுப்பதற்காக அசுரர்கள் சென்றார்கள். மண் உருண்டையை எறிந்து பாறையை உடைக்க முயன்றால் மண் உருண்டை சிதறுமே தவிர பாறைக்கு எதுவும் நேராது. அது போல் பிராணனைக் கெடுக்கச் சென்ற அசுரர்கள் மாய்ந்தனர்; தேவர்கள் வலிமை பெற்றனர். இந்த உபாசனையின் பொருளை உணர்ந்து செய்பவன், தான் ஆன்மா என்பதை உணர்கிறான்; பொறாமை மிக்க அவனது எதிரிகள் மாய்கின்றனர்.
இனி சாந்தோக்ய உபநிஷதப் பகுதியைப் பார்ப்போம்:
தேவர்களும் அசுரர்களும் பிரஜாபதியின் பிள்ளைகள். இருவரும் ஒருவரையொருவர் எதிர்த்த போது தேவர்கள் உத்கீத தியானத்தின் உதவியுடன் அசுரர்களை வெல்லலாம் என்று நம்பினர். அவர்கள் மூக்கு, வாக்கு, கண், காது, மனம் ஆகியவற்றை தியானித்தனர். ஆனால் அவை ஒவ்வொன்றையும் அசுரர்கள் கெடுத்து விட்டனர். இறுதியாக அவர்கள் பிராணனைத் தியானித்தனர். அசுரர்கள் அதையும் கெடுக்க வந்த போது பாறையில் எறிந்த மண் கட்டியைப் போல் சிதறிப் போயினர். இந்தத் தியானத்தின் பலனைப் பெற்றவனை யாராவது கெடுக்க நினைத்தால் அவர்களும் மண் கட்டியைப் போல சிதறிப் போவார்கள்.
கட்டளை, பலன், இயல்பு, பெயர் ஆகிய பொதுப் பண்புகள் நான்கும் ஏறக்குறைய இந்த இரண்டு வித்யைகளிலும் ஒன்றாகவே உள்ளன. எனவே இந்த இரண்டு வித்யைகளையும் ஒன்றாகக் கொள்ளலாமா கூடாத என்பது கேள்வி. இதற்கு இந்த ஸூத்ரங்கள் பதில் தருகின்றன.
அனுபவம் !! சிவனுபவம் !! என்ன வித்தியாசம் ??
ஒரு வித்தியாசமும் இல்லை !! அதை எடுத்து கொண்டு உணரும் விதத்தில் தான் வேறுபாடு போல மாயா பிம்பம் தெரிகிறது !!
அனுபவம் !!
அதை செய்தேன் ?? இதை பெற்றேன் ?? அதனால் என்றால் அனுபவம் ..
சிவானுபவம் !!
அதை செய்விக்க வைத்து செயலாக்கினான் !! அதன் வழியே அவனால் விளைவித்ததை என்னையும் கையாண்டு அனுபவப்படுத்தினான் என்று மெய்யுணர்ந்தால் சிவானுபவம் ..
அனுபவத்தில் நான் என்ற ஒன்றே முன்னிறுத்தப்படும் !!
சிவானுபவத்தில் நாணாக்கியது நம்மையும் முன்னிறுத்திய அனுபவிக்க வைத்த மெய் புலப்படும் !!
நான் அனுபவித்தேன் என்றால் அனுபவம் !!
யதுமாகிய சிவம் என்னை அனுபவிக்கும்படி அனுபவிக்க வைத்தது என்றால் சிவானுபவம் ..
முதல் ஸூத்ரம் மாற்றுக் கருத்தைத் தருகிறது.
(இன்னும் காண்போம்).
பிரம்ம ஸூத்ரம் 333:மாற்றுக் கருத்தைத் தருகிறது:எனது வார்த்தையை கவனமாக அல்ல மிக கவனமாக புரிந்து கொள்ள முயற்சி செய், உன்னால் புரிந்துணர இயலவில்லை எனில் எனது மௌனத்திற்குள் ஆழமாக வேரூன்றி செல், மேலோட்டமாக நான் சொல்ல வருவது கூட மிக நுட்பமாக உனக்கு புரியவரும்.- #உருப்படாது போகவே உருப்பெற்று வந்திருக்கின்றோம் !!இதில்உருவநிலை இறைவனை அனுபவிக்க தொடங்கி .அருவுருவாகவும் இறைவனையே அனுபவித்து ..அருவ நிலையிலும் எப்போதும் எப்போதும் அவனால் அவனுடனே என்று தெளிவு பிறக்கும் வரை ..உருப்பட்டு கொண்டே தான் இருப்போம் ..உருபடவா ?? உருப்படாது போகவா ??உங்கள் விருப்பத்தை மதித்து நிறைவேற்றும் இறைவன் என்றும் உங்களுக்காக உங்களுடனே ..பெரும்பாலானோர் வாழ்க்கை என்பது என்ன ?பிறந்தார் - வளர்ந்தார் - மூப்பு அடைந்தார் - இறந்தார்என்ற இந்த நான்கு செயல்களில் அடங்கி விடுகிறது. கல்யாணம் கட்டி, பிள்ளைகள் பெற்று, வேலை பார்த்து, சம்பளம் பெற்று என்று கொஞ்சம் நீட்டிக்கலாம். அவ்வளவுதான்.பிறந்தார் - படித்தார் - வேலை பார்த்தார் - மணந்தார் - பிள்ளைகள் பெற்றார் - மூப்பு அடைந்தார் - இறந்தார்.அவ்வளவுதான். 7 சொற்கள். வாழ்க்கை முடிந்து விட்டது.வேறு ஏதாவது நடக்கிறதா?நம் வாழ்க்கை எல்லாம் இந்த சொற்களாய் போய் விட்டது. வேறு ஒன்றும் இல்லை.இப்படி என் வாழ்வும் போய் விடக் கூடாது. நான் இந்த சூழலில் இருந்து தப்பிக்க வழி சொல் என்று இறைவனை வேண்டுகிறார் #சுந்தரர்."மலையில் இருந்து அகிலும், ஒளி வீசும் மணிகளையும் கலந்து வரும் ஆற்றின் கரையில் இருக்கும் நெல் வாய் என்ற ஊரில் உறைபவனே, இந்த பிறவியில் பிறந்து, வளர்ந்து, மூப்பு அடைந்து, இறந்து போகும் இந்த சூழலில் இருந்து நான் உய்ய வழி சொல்வாய்"என்கிறார்.#அப்பாடல்:கல்வாய் அகிலுங் கதிர்மா மணியுங்கலந்துந் திவருந் நிவவின் கரைமேல்நெல்வா யில்அரத் துறைநீ டுறையும்நிலவெண் மதிசூ டியநின் மலனேநல்வாயில் செய்தார் நடந்தார் உடுத்தார்நரைத்தார் இறந்தா ரென்றுநா னிலத்திற்சொல்லாய்க் கழிகின் றதறிந் தடியேன்தொடர்ந்தேனுய் யப்போவ தோர்சூழல் சொல்லே.ஒருவன் ரொம்ப கஷ்டப் பட்டு ஒரு வீடு கட்டினான். சிறுக சிறுக சேர்த்து கட்டிய வீடு. பார்த்து பார்த்து கட்டினான்.வீடு அருமையாக வந்து விட்டது. அவனுக்கு பெருமை தாளவில்லை. தன் வீட்டைப் பார்த்து பார்த்து பெருமிதம் கொள்கிறான்.காலையிலும் மாலையிலும் வீட்டின் முன் புறம் நடப்பான். வருகிற போகிற ஆட்களை பார்ப்பான். முற்றத்தில் அமர்ந்து செய்தித்தாள் படிப்பான்.நல்ல உடை உடுத்திக் கொண்டு வாசலில் நின்று வேடிக்கை பார்ப்பான்.கொஞ்ச நாள் கழித்து வயதாகிப் போனது. அடிக்கடி வெளியே வர முடியவில்லை. படுத்த படுக்கையாகி விட்டான்.அப்புறம் சில வருடங்களில் இறந்தும் போனான்.இப்போது தேவாரத்தைப் படியுங்கள்."நல்வாயில் செய்தார் நடந்தார் உடுத்தார்நரைத்தார் இறந்தா ரென்று"வீட்டைக் கட்டி - வாசலில் குறுக்கும் நெடுக்கும் நடந்து - உடை உடுத்தி - நரை பருவம் எய்தி - இறந்து போனான்.வீடு என்பது இங்கே ஒரு உவமை.வீடுதான் நம் உடம்பு. வீட்டைக் கட்டி,நடத்தல் - படித்தல், வேலையை செய்தல் போன்றவைஉடுத்தார் - அனுபவித்தல்,மனைவி, மக்கள், சுற்றம், செல்வம் என்று கொஞ்ச நாள் அனுபவித்துநரைத்தல் - வயதாகிப் போதல்இறத்தல் - முடிவுஇப்படியா நம் வாழ்க்கையும் செக்கு மாடு போல இந்த வட்டத்துக்குள் சுத்தி சுத்தி வர வேண்டும்.இதைத் தானே எல்லோரும் செய்கிறார்கள்.பத்தோடு பதினொன்றாக நாமும் அப்படியே போக வேண்டியதுதானா .பிறந்தான், வளர்ந்தான், இறந்தான் என்று ஒரு முக்கியத்துவம் இல்லாமல், பயனின்றி இந்த வாழ்க்கை முடிய வேண்டுமா?நான் உய்ய வழி சொல் என்று சுந்தரர் வேண்டுகிறார்.நாம எப்படிவிழித்திருப்பதும், தூங்கியிருப்பதும் உயிரினங்களின் கட்டாயம் ஆகும்!விழித்திருப்பதன் அர்த்தம் -அறிவு, செயல் தளத்தில் இருக்கிறது என்பதுதான்!தூங்கியிருப்பதின் அர்த்தம்-அறிவு, செயலற்ற தளத்தில் இருக்கிறது என்பதுதான்!விஷேசம் என்னவென்றால்-விழித்திருக்கும் போது -நாம் இருப்பதையும், நம்மைச் சுற்றி பிரபஞ்சப் பொருட்கள் இருப்பதையும் அறிந்து கொண்டிருக்கும் அறிவானது...இந்த நிலைக்கு எதிரான, ஒரு எதிர் நிலை இருப்பதையும் லாஜிக்காக சரியாக உணர்கிறது!அந்த நிலை 'தூக்க நிலை' ஆகும்!இந்த நிலையில் -நாம் இல்லை, பிரபஞ்சப் பொருட்கள் இல்லலை; என்பதையெல்லாம் விட..."இருக்கு-இல்லை" என்ற இருமையை கடந்த அல்லது நம் அறிவினால் விளக்க முடியாத ஒரு நிலை அது!ஆனாலும், இந்த அந்த நிலையைப் பற்றிய உணர்தலும் கூட...விழித்த நிலையின் போதுள்ள அறிவுப் பாட்டில்தான் கணக்கிடப் படுகிறதே ஒழிய...தூக்கத்தில் இருக்கும் வரை-"இருத்தல்" எனபது...அறிவின் செயல் ஆங்கு இன்மையால் அது எதுவும் இல்லாத 'சூன்யமே'!விழித்த பிறகுதான், நாம் இல்லாதிருந்தோம் என்ற கணக்கீடு, அறிவின் கூட்டல் கழித்தல் கணக்கீட்டால் வழங்கப் படுகிறது!இந்த விழிப்பு நிலையில், அறிவானது நம்மைப் பற்றியும், பிரபஞ்சத்தைப் பற்றியும், கடவுளைப் பற்றியும் தகவல்களைத் தருகிறது!இந்தத் தகவல்கள் பூரணத்துவம் பெற்றதல்ல!ஏனெனில்-நமது இருத்தலின் பூரணமானது, நமது விழித்த அறிவு நிலையையும் -தூக்க அறியாமை நிலையையும் -சரிசமமாகக் கொண்டதே!*தூக்கமோ அறியாமையின் மொத்த உருவம்!*அதைப் பற்றி கிஞ்சித்தும் கூட நமக்கு எதுவும் தெரியாத போது...விழிப்பு நிலையில் கிடைக்கும் அறிதலையும் அதன் ஞானத்தையும் மாத்திரம் சிறப்பென மெச்சுவது எங்ஙெனம் பூரணமாகும்?எதார்த்த வாழ்க்கையில் கூட நாம் பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் திசைதான் நம் அறிதலில் இருக்கும்; பார்க்க முடியாத நமது முதுகுபுற திசை நம் அறியாமையில் இருக்கும்!எனவே,"அறிவும் - அறியாமையும்"சேர்ந்தே இருப்பதே இருத்தலின் தன்மையாகும்!அறிதலும், அறியாமையும் சேர்ந்தால்தான்...அது "பரிபூரணம்" ஆகிறது!அறிதல் என்பது தராசின் ஒரு தட்டிலும், அறியாமை என்பது மற்றொரு தட்டிலும் சமமாக இருப்பதே வாழ்க்கையின் சமரசமாகும்.விழிப்பு நிலை என்ற ஒன்றைப் பற்றி விலாவாரியாக தெரிந்து கொள்வது ஞானமன்று.இதுகாறும் மதங்கள், குருமார்கள் எல்லாம் விழிப்பு நிலைக்குச் சொந்தமான அறிவையும் , அதன் கிரீடமான ஞானத்தையும் பற்றி பீற்றிக் கொள்வது, எப்படி சிறந்த, வாழ்க்கையின் அடையப்பட்டே ஆக வேண்டிய கட்டாயம் என்று ஆகும்...நம்மால்,*அறியாமையைக் கணக்கிட முடியாத..போது?முதல் ஸூத்ரம் மாற்றுக் கருத்தைத் தருகிறது.அன்யதாத்வம் சப்தாதிதி சேன்னவிசேஷாத் || 3:3.6 ||பொருள்: சாந்தோக்ய மற்றும் பிருஹதாரண்யக உபநிஷதங்களில் கூறப்படுகின்ற பிராண வித்யைகள் வெவ்வேறானனவை என்பது தவறு. ஏனெனில் அவை இரண்டும் ஒன்று போலவே இருக்கின்றன.இரண்டு வித்யைகளையும் வெவ்வேறானவைகளாகக் காணக் கூடாது என்ற மாற்றுக் கருத்து இங்கே கூறப்படுகிறது. ஏனெனில் இரண்டிற்கும் இடையில் வேறுபாடுகள் இல்லை. கட்டளை, பலன், இயல்பு, பெயர் ஆகிய பொதுப் பண்புகள் ஏறக்குறைய ஒன்றாகவே இருக்கின்றன. எனவே இரண்டும் ஒன்றே என்கிறது மாற்றுக் கருத்து.7. அடிப்படையில் இரண்டு வித்யைகளும் வேறுபடுவதால் இரண்டையும் வெவ்வேறானவையாகக் கருத வேண்டும் என்ற சரியான கருத்து கூறப்படுகிறது_______________ந வா ப்ரகரணபேதாத்பரோவரீயஸ்த்வாதிவத்|| 3:3.7 || பொருள்: இந்த வித்யைகள் நிச்சயமாக ஒன்றல்ல. ஏனெனில் மூன்றாவது பொதுப் பண்பான இயல்பில் இரண்டும் வேறுபடுகின்றன. உத்கீத ஓங்காரத்தைச் ‘சிறந்தவற்றுள் சிறந்ததாகத்’ தியானிக்கின்ற வித்யை அடிப்படையில் வேறாக இருப்பது போல் இவையும் வேறானவை.இரண்டு உபநிஷதங்களும் இயல்பு என்ற பொதுப் பண்பில் எப்படி வேறுபடுகின்றன என்பதைப் பார்ப்போம்.பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்தில் பிராணன் உத்கீத ஓங்காரத்தை ஓதுகிறது. சாந்தோக்ய உபநிஷதத்திலோ பிராணனையே உத்கீத ஓங்காரமாகத் தியானம் செய்யுமாறு கூறப்படுகிறது.சாந்தோக்யம் (1:1.1), ‘ஓங்காரத்தை உத்கீதமாகத் தியானிக்க வேண்டும்’ என்று ஆரம்பிக்கிறது. இதில் ஓங்காரம் உத்கீதத்தின் ஓர் அம்சமாக ஆகி விடுகிறது; உட்கீதம் தியானப் பொருளாகிறது. பிருஹதாரண்யகமோ பிராணன், உத்கீத ஓங்காரத்தை ஓதுவதாகக் கூறுகிறது; பிராணன் வேறு, உத்கீத ஓங்காரம் வேறு என்றாகிறது. இவ்வாறு இரண்டும் அடிபடையில் வேறுபடுகின்றன.இதற்கு, சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தில் வரும் இரண்டு வித்யைகளை ஸூத்ரம் உதாரணமாகக் காட்டுகிறது. அவை இரண்டும் வெவ்வேறு வித்யைகள்; ஆனால் இரண்டும் உத்கீத வித்யை என்றே அழைக்கப்படுகின்றன. சாந்தோக்ய உபநிஷதம் 1:6.6 உத்கீதத்தைப் பொன்னிற தெய்வமாகத் தியானிக்கச் சொல்கிறது: ‘சூரியனுள் பொன்னிறத்தில் ஒளிர்கின்ற தெய்வம் ஒருவர் வீற்றிருக்கிறார். அவரது முடியும் தாடியும் என்றல்ல, தலை முதல் நகம் வரை அனைத்தும் பொன்னிறமாக ஒளிர்கிறது.ஆனால் 1:9.1—2 ஆம் மந்திரம் அவரை சிறந்தவர்களுள் தலை சிறந்தவராகத் தியானிக்குமாறு கூறுகிறது: ‘அந்தத் தெய்வம் மிக மேலானவர்; சிறந்தவர்களுள் எல்லாம் தலை சிறந்தவர். உத்கீதத்தை அவராகத் தியானிக்க வேண்டும்.’இவ்வாறு இந்த இரண்டு வித்யைகளும் அடிப்படையில் வெவ்வேறாக இருப்பதால், பெயர் ஒன்றாக இருந்தாலும் இரண்டையும் இரண்டு வித்யைகளாகவே கொள்ள வேண்டும்.அது போல், சந்தோக்யம் கூறுகின்ற உத்கீத வித்யையும் பிருஹதாரண்யகம் கூறுகின்ற உத்கீத வித்யையும் வெவ்வேறானவையாகவே கொள்ள வேண்டும்.நாக பஞ்சமி முதல் நாள் கூற வேண்டிய கணேச மந்திரம்...
அறு சமய வழிபாட்டில் முதலிடம் பெறுவது கணபதி வழிபாடே ஆகும். கணபதியைப் பொதுவாக இந்து மதத்தில் உள்ள அனைவரும் வழிபடுகின்றனர். எப்படிப்பட்ட வரும் ஒரு செயலைச் செய்யத் தொடங்கும் போது, கணபதியை முதலில் வணங்கித் தொழுவாராயின் அவரது எண்ணத்திற்கேற்ப அந்தச் செயலை இடையூறு நீக்கி நிறைவேற்ற அருள் புரிய வேண்டும் என்று சிவபெருமான் பணித்ததாக கந்தபுராணம் கூறுகிறது.தடைகளை நீக்குபவர் விக்னேஸ்வரர். நினைத்த மாத்திரத்தில் எளிமையாக அமைத்து வழிபடக்கூடிய ஒரே தெய்வம் விநாயகர் ஆவார். 'விநாயகர்' என்ற சொல்லுக்குப் பலவிதமாகப் பொருள் கூறப்படுகிறது நாயகரற்றவர், ஒப்புயர்வற்றவர், இடையூறுகளை நீக்குபவர், தீயவர்களை அடக்குபவர் என்று பல பொருள்கள் உள்ளன.சிவபெருமான் திரிபுரத்தை எரிப்பதற்குப் புறப்பட்ட பொழுது, விநாயகரிடம் சொல்லாமல் சென்றதால், அவரது தேரின் அச்சு முறிந்தது. சிவபெருமானுக்கே இந்த நிலை என்றால் நமது நிலைபற்றிக் கூறவே வேண்டாம். எனவே முழுமுதற் கடவுளுக்கு முதல் வணக்கத்தைத் தெரிவிப்பது அவசியமாகிறது.விநாயகரைத் தினமும் துதிக்கும் பொழுது மற்ற மந்திரங்கள், அர்ச்சனைகள் முதலியவற்றைச் சொன்னா லும் கணேஷ் காயத்திரியைச் சொல்வது மிக அவசியம். பூஜையின் முடிவில் கற்பூர தீபம் காட்டும்போது கணேச காயத்திரியைத் தினமும் 108 தடவைகளும் சொல்லலாம். இனி கணேச காயத்திரி மந்திரத்தையும் அதன் பொருளையும் பார்க்கலாம்.ஸ்ரீ கணேச காயத்திரி மந்திரம்ஓம் தத் புருஷாய வித்மஹே வக்ர துண்டாய தீமஹிதந்நோ தந்திஹி ப்ரசோதயாத்பொருள்: பரம புருஷனை நாம் அறிவோமாக வக்ர துண்டன் மீது தியானம் செய்கிறோம் தந்தினாகிய அவன் நம்மை ஊக்கிச் செயல்படச் செய்வானாக,பலன்கள்: இந்த ஸ்ரீ கணேச காயத்திரியைத் தினமும் சொல்லிவரக் கீழ்க்கண்ட பலன்கள் உண்டாகும்.1. வினைகள் நீங்கும்.2. காரியத் தடைகள் அகலும்.3 வெற்றி உணமணிமாலைஇதற்குள்உள்ளசக்திஎன்ன. #செல்வத்தைஈர்க்கும்தாமரைமணிமா
லைஇதற்குள்உள்ளசக்திஎன்ன பிரபஞ்ச ரகசியங்களில் நமது முன்னோர்கள் பணத்தை ஈர்ப்பதற்கு பல வகையான பொருட்களை பயன்படுத்தியும்,தன்னுடனும் வைத்திருக்கவும் செய்துள்ளார்கள்.அந்த வகையில் தாமரை மணி மாலைக்கு அந்த வரிசையில் முதலிடம் உண்டு.தாமரை மணி என்பது இயற்கையிலே கிடைக்கும் தாமரை பூவிலிருந்து வரக்கூடிய மணி.இது மகாலட்சுமியி அம்சம் என்றெல்லாம் கூறுவார்கள்.தண்ணீர் தேங்கியுள்ள இடத்தில் தான் தாமரை பூ இருக்கும்.தாமரை பூ உள்ள இடத்தில் தான் மகாலட்சுமி இருப்பாள்,மகாலட்சுமி இருக்குமிடத்தில் தான் பெருமாள் இருப்பார்,பெருமாள், மாகாலட்சுமியும் உள்ள இடத்தில் சகல ஐஸ்வரியங்களும் இருக்கும்.இந்த தாமரை மணி மாலைக்கு பாஸிட்டிவான என்னங்களையும் உருவாக்கும் தன்மையுண்டு.நமது என்னங்களையே பாசிட்டிவாக மாற்றும் ஆற்றல் உண்டு.இதற்கு இதை எந்த ஒரு மதத்தினரும் உபயோகபடுத்தலாம்.இதற்கு ஜாதி, மத பேதம் எதுவும் கிடையாது.எங்களிடம் ஜெபம் செய்ய பாதிரியார்கள். சித்தர் மகான்கள். தர்கா குருமார்கள் அனைவரும் வாங்கி உள்ளனர்.பழங்காலம் முதல் இன்று வரை அனைத்து மதத்திலும் ஜெப மாலை பயன்படுவது இந்த தாமரை மாலை.இதை நாம் அனிந்து கொள்ளுவதால் பணத்தை ஈர்க்கும் ஆற்றல் கிடைக்கும்,என்னுடைய அனுபவத்தில் நான் பல பேருக்கு கொடுத்துள்ளேன்.அவர்களின் என்னிடம் கூறிய பதில்,தங்களுக்கு பணப்புழக்கம் ஏற்பட்டுள்ளதாக சொல்கிறார்கள்.மேலும் அனுபவித்து பார்த்தால் மட்டுமே இதை உணர முடியும்.பலன்கள்
தடைபட்ட அனைத்து விஷயங்களும் நமது தாமரை மணி மாலை சரி செய்து கொடுக்கும்..திருமணத்தடை...குழந்தை பாக்கியம்....பூர்விகா சொத்து பிரச்சனைகள்...தொழில் சார்ந்த பிரச்சினைகள்...தடைபட்ட பணங்கள்...தீராத நோய்களுக்கு தீர்வு...பொன் பொருள் சேரும் பணப்புழக்கம் அதிகரிக்கும்...வீடுகளில் வாஸ்து பிரச்சனைகள் சரி செய்து கொடுக்கும்...கண் திருஷ்டி தோஷம் நீங்க...கணவன் மனைவி ஒற்றுமை இருக்க...குடும்ப தோஷம் நீங்க...மனசோர்வு நீங்கி நிம்மதி பெற...அரசியலில் உயர் பதவி பெற...தோல்விகள் அகல வெற்றிகள் குவிய...பிரம்மஹத்தி தோஷம் நீங்க...ஐஏஎஸ் ஐபிஎஸ் போன்ற உயர் பதவிகள் அடைய...நவகிரகங்களில் இருந்து தொல்லைகள் இருந்து விடுபட....முன்னோர்கள் சாபத்தினால் ஏற்படும் தடைகள்#குறிப்பு:_தாமரை மணிமாலை குடும்பத்துடன் அணிந்து கொண்டால் அனைத்து வித செல்வங்களும் வந்து சேரும்.குழந்தைகளும் அணியலாம் 12 வயது முதல் ஆண் பெண்.தாமரை மணிமாலை இது வியாபாரம் அல்ல ஒரு சேவை.இந்த தாமரை மாலை நம் வசம் வாங்கும்பொழுது உங்களுக்கு ஐம்பொன்னில் கம்பியில் கோர்த்த மாலை தருகிறோம்.சிறப்புகள்48 நாட்கள் ஹோமத்தில் வைத்து விசேஷ பூஜைகள் செய்து மந்திர உச்சாடனங்கள் ஏத்தி இந்த தாமரை மணி மாலை நம் குருநாதர் எங்களிடம் கொடுத்து உங்களுக்கு ஸ்பீடு போஸ்ட் மூலம் இந்தியா முழுவதும் வெளிநாடு வெளிநாடு வாழ் மக்களுக்கும் அனைவருக்கும் அளித்து உள்ளோம் என்பதை மிக சிறப்புடன் தெரிவித்துக்கொள்கிறோம்.உங்களிடம் தாமரைமணி மாலையை கொடுத்தது மட்டும் இல்லாமல் இதனை பராமரிக்கும் முறைகளையும் எந்த ஓரையில் அணிய வேண்டும் எப்படி இந்த தாமரை மணிமாலை பராமரிக்க வேண்டும் என்ற அனைத்து விஷயங்களும் உங்கள் வாட்ஸ்அப் நம்பருக்கு அனுப்பி வைக்கப்படும் அனைவரும் இந்த தாமரைமணி மாலையை அணிந்து வாங்கி அணிந்து .மகாலட்சுமியின் துணையுடன் அனைத்து செல்வத்தையும் இருக்கும் தன்மை இந்த தாமரை மணி மாலை உள்ளனஓம் மகாலட்சுமி தாயே போற்றி....(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 334:
கருதுவது தவறு:
8. இராது வித்யைகளின் பெயரும் ஒன்றாக இருப்பதால் அவற்றை ஒன்றாகக் கொள்ள வேண்டும் என்று கருதுவது தவறு______
எல்லாம் கொடுத்தே படைக்கப்பட்டு இருக்கிறாய் !!
அதை
அந்தந்த காலத்தில்
அதற்க்குறியவைகளை கொண்டு ..
உன்னுள்ளே இருந்து நீயே எடுத்துணர வைக்கபட்டுகொண்டே இருக்கிறாய் ..
எதுவும் எதை உனக்கு தரவில்லை ..
மாறாக
உன்னுள்ளே கொடுத்ததை உனக்கே உணர்விக்கிறது அவ்வளவே ..
என்னை ஒருவன் ஆக்கியவனே !!
எதையும் அதுவாக ஆகி இருக்கான் !!
என்னை இப்போது எப்படி இருந்தால் எனக்கு நலமோ அப்படி வைத்திருக்கான் !!
எதையும் அதற்க்கு உரிய நலத்தில் தான் வைத்து இருக்கான் !!
என்னுள் கலந்து என்னை வெளிப்படுத்துவது போலவே !!
எதனுள்ளும் அவனே கலந்திருந்து அதை அங்கனம் வெளிப்படுவைத்து கொண்டு இருக்கிறான் !!
என்னை என்னை மீறி கையாள்பவனை உணராதே இருப்பதால், என் செயல் என்று எண்ணி என்னை ஏமாற்றிக்கொள்வது போலவே !!
எதையும் அதன்செயல் என்று கருதிக்கொண்டு !! அதன் மீது பலவேறு உணர்வுகளை கொட்டி தீர்க்கிறேன் !!
என்னை எனதாக்கியவனை, என்னை மீறி உணர !!
எதையுமே அதையாக்கிவனையே, அதை மீறி உணர்வேன் !!
அதுவரை
பேதம், ஒப்பீடு, சரி, தவறு, விதி, விளையாட்டு, வினை, கர்மா என்று அவனை உணராதே இருக்க பற்பல காரணத்தை எனக்கும் ?? ஊருக்கும் ?? சொல்லி ஏமாற்றிக்கொண்டே இருப்பேன் ..
அவனை அவனாக உணர, என்னை நான், நான் கடந்து உணரவேண்டும் ..
அதற்காகவே பிறந்து, அதை தவிர்த்தே வாழ்கின்றேன் ..
ஏனோ நான் மீது அத்தனை பற்று, நான் உடைய அனைவருக்கும்
இதயத்தில் இருப்பவர்களை கைகளில் வைத்திருக்க முடியாது என்பதற்கு நீ எனக்கு ஒரு நல்ல உதாரணம்
ஸம்ஜ்ஞாதச்சேத்ததுக்தமஸ்தி து ததபி || 3:3.8 ||
பொருள்: சாந்தோக்ய பிருஹதாரண்யக உபநிஷதங்களில் வருகின்ற உபாசனைகளின் பெயர் உத்கீத வித்யை என்று ஒன்றாக இருப்பதால் இரண்டையும் ஒரே வித்யையாகக் கொள்ள வேண்டும் என்று கூறுவது தவறு. ஏனெனில் வெவ்வேறு வித்யைகளுக்கும் ஒரே பெயர் காணப்படுகிறது.
சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தில் வருகின்ற பொன்னிற தெய்வ தியானமும், சிறந்தவற்றுள் சிறந்தவரான தெய்வ தியானமும் ஒரே பெயரில் அழைக்கப்பட்டாலும் இரண்டும் வெவ்வேறானவை என்பதை முந்தின ஸூத்ரத்தில் கண்டோம். அது போலவே சந்தோக்ய, பிருஹதாரண்யக உபநிஷதங்கள் கூறுகின்ற உத்கீத வித்யையை இரண்டாகவே காண வேண்டும்.
__________4. ஓங்காரம்___________
வ்யாப்தி அதிகரணம்
ஓங்காரத்திற்கு ‘உத்கீதம்’ என்ற அடைமொழி ஏன் கொடுக்கப்பட வேண்டும் என்பதை இந்த அதிகரணம் ஆராய்கிறது. இதில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
9. உத்கீதம் என்றால் ஓங்கார மந்திரம்தான். எனவே ஓங்காரம் என்றே கூறியிருக்கலாமே!_______
வ்யாப்தேச்ச ஸமஞ்ஜஸம் || 3:3.9 ||
பொருள்: வேதங்கள் முழுவதிலும் ஓங்கார மந்திரம் பேசப்படுகிறது. எனவே இந்த இடத்தைத் தனியாகக் குறிப்பிடுவதற்கு ‘உத்கீதம்’ என்று கூறுவது பொருத்தமானதே.
உத்கீதம் என்பது இசையுடன் பாடக் கூடிய ஓங்காரம். சாம வேதத்தில் மட்டுமே மந்திரங்கள் இசையுடன் பாடப்படுகின்றன. சாந்தோக்ய உபநிஷதம் சாம வேதத்தைச் சேர்ந்தது. சாம வேதத்தில் வருகின்ற ஓங்கார மந்திரம், அதாவது, இசையுடன் பாடப்படுகின்ற ஓங்காரம் என்பதைக் குறிப்பிடுவதற்காகவே உத்கீதம் என்று சிறப்பாகக் கூறப்படுகிறது. எனவே அப்படிக் கூறுவது பொருத்தமானதே.
நாக சதுர்த்தி / கருட பஞ்சமி 20-08-2023
------------------------------------------------------------ ---------
ஓம் தத்பருஷாய வித்மஹே
ஸ்வர்ண பக்ஷாய தீமஹி
தன்னோ கருட ப்ரசோதயாத்
ஆடி மாதத்தின் வளர்பிறை பஞ்சமி திதியில், கருடன் அவதரித்ததாகச் சொல்கிறது புராணம். இதையே கருட பஞ்சமி என்று கொண்டாடுகிறோம்.
இதற்கொரு கதையும் சொல்லுவார்கள்.
அந்தக் குடும்பத்தில் ஏழு சகோதரர்கள். அவர்களுக்கு ஒரேயொரு தங்கை. விறகு வெட்டி வியாபாரம் செய்து வந்தார்கள். ஒருநாள்... தன் ஏழு அண்ணன்களுக்கும் உணவு எடுத்துக்கொண்டு சென்றாள். அப்போது வானத்தில், கருடன் ஒன்று நாகத்தை கவ்விக்கொண்டு பறந்தது.
அந்தவேளையில், நாகத்தின் விஷமானது தங்கை கொண்டு சென்ற உணவில் விழுந்தது. இதெல்லாம் தெரியாமல் அவள், அண்ணன்களுக்கு உணவு பரிமாறினாள். தங்கையின் கைப்பக்குவத்தைப் பாராட்டியபடி சாப்பிட்டார்கள். இறுதியில் இறந்துபோனார்கள்.
இதைக் கண்டு துடித்துக் கதறினாள் அந்தப் பெண். ‘நான் என்ன தப்பு செய்தேன். இந்த உணவைச் சாப்பிட்டு ஏன் இவர்கள் எல்லோரும் இறந்தார்கள், எப்படி இறந்தார்கள்’ என்று கலங்கித் தவித்தாள். ‘என் சிவனே... நீதான் என் அண்ணன்களைக் காப்பாத்தணும்’ என்று வேண்டினாள்.
அவளின் பக்தியில் நெகிழ்ந்த சிவனார், உமையவள் சகிதமாக அவளுக்கு திருக்காட்சி தந்தார். விவரம் மொத்தமும் சொன்னாள். ‘இன்று கருட பஞ்சமி. இந்தநாளில், கருடனை வணங்கவேண்டும். அப்படி வணங்காமல் வந்துவிட்டாய். கருட பூஜையை செய்ய்யவேண்டும். நீ செய்யவில்லை. இப்போதே, கருடனை நினைத்து சிரத்தையாகப் பூஜை செய். கங்கணம் செய்யப்பட்ட கயிற்றை எடுத்துக்கொண்டு, அதில் ஏழு முடிச்சுக்களை இடு. அருகில் பாம்புப்புற்று இருக்கும். அந்தப் புற்று மண்ணையும் அட்சதையையும் சேர்த்துக்கொள். மனதார கருடனை வணங்கு. அவர்கள் உயிருடன் எழுந்திருப்பார்கள்’ என அருளிச் சென்றனர்.
அதன்படியே பூஜை செய்தாள் அந்தப் பெண். இறந்தவர்களுக்கு உயிர் வந்தது. எழுந்து நின்றார்கள். இன்றைக்கும் கூட ஆயுள் நீட்டிக்கும் விரதமாக, ஆரோக்கியம் தரும் விரதமாக, நலம் தரும் விரதமாக, வளம் கொழிக்கச் செய்யும் விரதமாக, சுபிட்சம் தரும் விரதமாக, ஐஸ்வர்யம் அருளும் விரதமாக, ஞானம் தரும் விரதமாக, யோகம் தரும் விரதமாக கருட பஞ்சமி விரதம் மேற்கொள்ளப்படுகிறது.
கருடாழ்வார்!
------------------------
தமிழில் கருடன் என்ற சொல் செம்மண் நிற இறக்கைகளைக் கொண்டு
உடலின் நடுப்பகுதியை வெண்ணிறமாக உடைய செம்பருந்து
என்ற பறவையைக் குறிக்கும்.
கருடன் பறவை மங்களம் நிறைந்ததாகக் கருதப் படுகிறது. இப்பறவை
வானத்தில் கருடன் வட்டமிடுவதும், கத்துவதும் இந்துக்களால் நல்ல
அறிகுறியாக கருதப்படுகிறது. கோவிலில் குடமுழுக்கு, வேள்வி மற்றும் பிற
சிறப்பு வழிபாடுகள் நடைபெரும்போது போது, கோவிலுக்கு நேர் மேலே
கருடன் வட்டமிடுவது நல்ல சகுனம் என்று நம்பப்படுகிறது.
சபரிமலை
--------------------
ஆண்டுதோறும் நடைபெறும் மகரஜோதி தரிசனத்துக்காக கேரளா மாநிலம்
பந்தளம் எனும் ஊரில் உள்ள அரண்மனையிலிருந்து திருவாபரணப்
பெட்டிகள் ஊர்வலமாக சபரிமலைக்கு எடுத்து வரும்போது கூடவே கருடன்
பறவை நேர் மேலே வட்டமிட்டபடி தொடர்ந்து வருவதை இன்றும்
காணலாம்.
திருவள்ளூர் மாவட்டம், திருமழிசை அருகில் அமைந்துள்ளது ஸ்ரீ
சுந்தரவல்லி சமேத ஸ்ரீ சுந்தரராஜப் பெருமாள் ஆலயம்.
இதில் ஆண்டாள் சன்னதியில் அமைந்துள்ள கற்தூணில் கருடக்கொடி
சித்தர் அமர்ந்த நிலையில் காட்சியளிக்கிறார்.
இத்திருத்தலத்தில் கருடக்கொடி சித்தர் பல காலம் வாழ்ந்து, ஜீவ சமாதி
அடைந்தார் என்று புராணங்கள் கூறுகின்றன. இத்தலம், கண் நோய் என
வரும் அடியாருக்கு கண் நோய் மற்றும் பார்வை குறைபாட்டை தீர்க்கும்
வல்லமை பெற்ற தலாமாக விளங்குகிறது.
சித்தரின் திருவுருவம் அமைந்த கற்தூணுக்கு சனிக்கிழமை தோறும்
சிறப்பு பூஜைகள் நடைபெறுகின்றன. அப்போது கண் நோய் உள்ள
பக்தர்கள் கலந்து கொண்டு பலன் பெறுவர்.
கருடாழ்வார் என்ற கருடன் கடவுளாகவும், பெருமாளின் வாகனமாகவும், கொடியாகவும் ஏற்று இந்துக்களால் வணங்கப்படுகிறார். பெருமாள் கருடனை `வெற்றிக்கு அறிகுறியாக நீ என் கொடியிலும் விளங்குவாய்’ என்று வரமளித்து வாகனமாக ஏற்றுக்கொண்டுள்ளார்.
இவர் பெருமாளின் கொடியாகவும் விளங்குகிற காரணத்தால் பெருமாள் கோயில்களில் கொடி மரமானது துவஜ ஸ்தம்பம் என்றும் கருட ஸ்தம்பம் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. இவருக்கு பெரிய திருவடி என்ற பெயரும் உண்டு. பெயர்க் காரணம்..
கருடனுக்கு கருடாழ்வார் என்ற பெயருண்டு. கிருத யுகத்தில் அஹோபிலததை கொடுங்கோலனாக ஆண்டு கொண்டிருந்த ஹிரண்ய கசிபுவை வதம் செய்து தன் பக்தனான பிரகலாதனைக் காப்பாற்ற பெருமாள் எடுத்த அவதாரம் நரசிம்ம அவதாரமாகும். இந்த நிகழ்வுகள் அஹோபிலத்தில் தான் நிகழ்ந்தன.
பிரஹலாதனைக் காக்க பெருமாள் நரசிம்ம மூர்த்தியாக ஹிரண்யனின் அரண்மணை தூணில் அவதாரம் செய்ததால் அவர் கருடன் மேல் எழுந்தருளி வராமல், கருடனை விடுத்து தனியாக வரவேண்டிய தாயிற்று. இதுபற்றி அறிந்த கருடன் மிகவும் துயருற்று பெருமாளிடம் நரசிம்ம அவதார காட்சியை தனக்கும் காட்டி அருள வேண்டினார்.
பெருமாள் கருடனை அஹோபிலம் சென்று தவமியற்றும்படி கூறி தான் அங்கேயே நரசிம்ம அவதார காட்சி தருவதாகவும் உறுதியளித்தார். அவ்வாறே பல இன்னல்களுக்கிடையே கருடன் தவமியற்றினார். கருடனுக்கு உறுதியளித்த படி பெருமாள் மலைக்குகையில் உக்ர நரசிம்மராய் காட்சியளித்தார்.
மாறாத பக்தி கொண்டு பெருமாள் சேவையே பெரிது என்று அவரிடம் பூரண சரணாகதி அடைந்ததால் கருடன், கருடாழ்வார் என்று போற்றி அழைக்கப்படுகின்றார்.
கருட வாகனம்
--------------------------
கருட வாகனம் இரு பெரிய இறக்கைகளுடன் மனிதனைப் போல உருக்கொண்டு, கருடன் போன்ற வளைந்த மூக்குடன் கூடிய முக தோற்றத்தில் பெருமாள் எதிரே நின்ற நிலையில் தான் காட்சி தருவார். முகத்தில் பெரிய மீசை, அலகு இருக்கும்.
தனது உடலில் அட்ட நாகங்கள் என்னும் எட்டு பாம்புகளை அணிகலனாக அணிந்திருப்பார். பெருமாளை வாகனங்களில் சுமந்து வரும் போது அமர்ந்த நிலையில் ஒரு காலை மண்டியிட்டு, ஒரு காலை சற்று உயர்த்தியிருப்பார். இரு பெரும் கரங்களை பெருமாளின் பாதங்களை ஏந்துவதற்காக முன்புறம் நீட்டியவாறு இருப்பார்.
பெருமாளை கருட வாகனத்தில் சேவித்தவர்களுக்கு மறுபிறவி கிடையாது என்பது வைணவர்களின் நம்பிக்கை . பெருமாள் கோவில்களில் பிரம்மோற்சவத்தின் முக்கிய நிகழ்வாக கருட சேவை நடைபெறுகிறது. பொதுவாக பத்து நாள் விழாக்களைத் தான், “பிரம்மோற்சவம்’ என்பர். பிரம்மோற்சவத்தின் முக்கிய விழாவாக பெருமாள் கருட வாகனத்தில் அமர்ந்து அருள்பாலிக்கும் கருடவாகன சேவை நடைபெறுகிறது.
கருடாழ்வார் அவதரித்த தினம் பெருமாள் கோவில்களில் சிறப்புடன் கொண்டாடப்படுகிறது. பதினெட்டு புராணங்களில் ஸ்ரீ கருட புராணம் மிகவும் பெருமை வாய்ந்ததாகக் கருதப்படுகிறது. மனிதனின் பிறப்பு- இறப்பு, வினைகள், பாவ புண்ணிய பலன்கள் பற்றி விவரித்துக் கூறும் ஸ்ரீ கருட புராணம்.பெருமாளால் ஸ்ரீ கருடனுக்குப் போதிக்கப்பட்டதாக நம்பப்படுகிறது.
நல்ல சகுனம்
-------------------------
ஆகாயத்தில் கருடனைப்பார்ப்பதும் அவருடைய குரலைக் கேட்பதும் நல்ல சகுனம். பத்மபுராணத்தில் உள்ள நான்கு பாடல்கள் கருடன் அருளால் மனிதனுக்கு கிடைக்கும் என அபூர்வ சக்திகளைப் பற்றி கூறுகின்றன. பிறரை வசியம் செய்தல், மயங்க வைத்தல், பகைவர்களை அடக்குதல், உணர்வை வற்றச் செய்தல், வானத்தில் உலாவுதல், காற்று, நீர், நெருப்புகளில் அச்சமின்றி புகுதல், இந்திராஜாலம் காட்டுதல், படிப்பில் தேர்ச்சி, நல்ல நினைவாற்றல், வாதத்திலும் நேரிலும் வெற்றி பெறுதல் ஆகியவை சித்தியாகும்.
கருடனின் சிறப்பு
--------------------------------
ஸ்ரீவைகுண்டத்தில் திருமாலுக்கு எப்போதும் தொண்டு செய்து கொண்டிருப்பவர்கள் நித்யசூரிகள் எனப்படுவர். அதில் முக்கியமானவர் கருடன். இவர் திருமாலுக்கு வாகனமாக இருந்து தொண்டு செய்து வருகிறார். இவர் பெரிய திருவடி என்றும், ஆஞ்சநேயர் சிறிய திருவடி எனவும் சிறப்பித்துக் கூறப்படுகிறார்கள்.
ஓம் கருட பகவானே போற்றி
அணைத்து ராகு கேது தோஷங்களையும் போக்கும் நாச்சியார் கோவில் கல் கருடர் ஒரு முறை கருடரை நேரில் சென்று வணங்கி வர அணைத்து ராகு கேது தோஷங்கள் நீங்கும்
எழு வகையான சர்பங்களை தன உடம்பில் வைத்து காரணத்தால் கருடரை நேரில் சென்று வணங்கினால் அணைத்து சர்ப்ப தோஷங்களும் நீங்கும்
திருநறையூரிலே கல் கருட சேவை மார்கழி மற்றும் பங்குனி மாதங்களில் வருடத்தில் இரு முறை நடைபெறுகின்றது,
மார்கழி, பங்குனியில் 10 நாட்கள் பிரம்மோற்ஸவம், இவ்விழாவின் போது கருடசேவை உற்சவம் நடக்கிறது.
ஸ்ரீநிவாசப்பெருமாள் நாச்சியாரைத் தேடிக்கொண்டு வந்து திருமணம் செய்து கொண்டதோடு இந்த ஊரிலேயே தங்கிவிட்டதால் இந்த கோவில் நாச்சியாருக்கு சிறப்பிடம் தரப்பட்டு ஊர்ப்பெயரும் நாச்சியார் கோவில் என்றாகிவிட்டது.
நாச்சியார் கோவில் தமிழ்நாடு, தஞ்சாவூர் மாவட்டத்தில் கும்பகோணத்தில் இருந்து குடவாசல் செல்லும் வழியில் சுமார் பத்து கிலோமீட்டர் தொலைவில் தெற்கே இக்கோவில் அமைந்துள்ள ஒரு வைணவக் கோவில் ஆகும்.
இக்கோவில் ஐந்து ஏக்கர் நிலப்பரப்பில் எழுபத்து ஐந்து அடி உயரமுள்ள ஐந்து நிலையான ராஜகோபுரத்தையும் ஐந்து பிரகாரங்களையும் கொண்டதாகும்.
நாச்சியார்கோயில் செங்கண்ணன் என்னும் சோழ மன்னனால் கட்டப்பட்டதென நம்பப்படுகிறது. இந்த கோவில் 75 மீட்டர் உயரத்தில் அமைக்கப்பட்டுள்ளது. மூலவர் சந்நிதியை அடைய 21 படிகள் ஏறவேண்டும்.
நாச்சியார்கோயில் கல் கருடன் சேவை
------------------------------------------------------------ ---------
புகழ்பெற்றதாகும். இந்த விழா வருடத்தில் மார்கழி மற்றும் பங்குனி மாதங்களில் நடைபெறும். இந்த நிகழ்வின் பொழுது 4 டன் எடையுள்ள கல்லினால் செய்யப்பட்ட கருடாழ்வார் வீதிஉலா நடைபெறும். இதன் சிறப்பு என்னவெனில் இத்தனை எடையுள்ள சிலையை முதலில் 4 பேரும் பின்னர் 8,16,32,64 கடைசியாக 128 பேர் தூக்குவர் . முதலில் வெறும் 4 பேரால் தூக்க முடிந்த அதே சிலையை கோவிலை விட்டு வெளியே வரும்பொழுது 128 பேர் இல்லாவிடில் தூக்கமுடியாது. இதுவே இக்கோவிலின் அதிசய சிறப்பாக கருதப்படுகிறது. நிகழ்ச்சி முடிவில் சிலையை மீண்டும் கோவிலுக்குள் எடுத்து செல்லும் பொழுது சிலை தூக்குவோரின் எண்ணிக்கை 128, 64, 32, 16,8 என குறைந்து இறுதியில் 4 பேர் மட்டும் சிலையை கோவிலுக்குள் எடுத்துச்செல்வர்.
ராகு கேது தோஷத்தால் ஏற்படும் திருமணத் தடையை நீங்க 22 நாட்கள் தொடர்ந்து கருடனுக்கு விளக்கேற்றிவர தடைகள் நீங்கும். ராகு கேதுவால் ஏற்படும் தோஷம் நீங்க முதலில் கருடனை வழிபட்டு தைரியம் பெற்று கொள்ளலாம்.
கருட பஞ்சமியன்று கருட வழிபாடும், பெருமாள் வழிபாடும் சகல பாவ, தோஷங்களை போக்கி சுப யோகத்தை அமைத்து கொடுக்கும் திருமாலின் நித்ய சூரிகளின் தலையாய கருடாழ்வார் எனும் பெரிய திருவடி அவதரித்த திருநாளை கருட பஞ்சமி என வழிபடுகிறோம். கருடனைப் போல பலசாலியும், புத்திமானாகவும், வீரனாகவும், விவேகியாகவும் குழந்தைகள் உருவாக தாய்மார்கள் கருட பஞ்சமியன்று விரதம் இருக்கின்றனர்.
மேலே பறக்கும் கருடனின் நிழல் பயிர் பச்சைகளின் மேல் படுவது நல்லது என்று விவசாயிகள் நம்புகிறார்கள். கருட மந்திரம் மிகவும் சக்தி வாய்ந்த ஒன்று. எதிரிகளை வெல்வதற்கும், விஷங்களை முறிக்கவும், மந்திர, தந்திரங்களுக்கும், தீய சக்திகளை ஒடுக்கவும் கருட மந்திரம் நல்ல பலன் தரும். கார்க்கோடகன் என்னும் நாகத்தை அடக்கி பிடித்து, நாகங்களை ஆபரணமாக தரித்துள்ளதால் ராகு-கேது தோஷமுள்ளவர்கள் கருட தரிசனம் செய்வது நலம் தரும்.
ஏழரை சனி, கண்ட சனி போன்ற கோச்சார சனி நடப்பவர்கள் கருட பஞ்சமியன்று வணங்கி வழிபட தோஷங்கள் நீங்கும். கருட பஞ்சமியன்று காரைக்காலில் ஏழு கோயில்களை சேர்ந்த பெருமாள்கள் காரைக்கால் அம்மையார் குளக்கரையில் எழுந்தருளி அருள்புரிகிறார்கள். பெண்கள் கருட பஞ்சமி விரதம் இருந்தால் மாங்கல்ய பலம் கூடும். கன்னி பெண்களுக்கு திருமண தடைகள் நீங்கும். குடும்பத்தில் சுபவிசேஷங்கள் தங்கு தடையின்றி நடைபெறும். மனகுழப்பம், மனசஞ்சலம், தரித்திரம் நீங்கும்.
நிரந்தர நிம்மதி தருவதில் கருடனுக்கு இணை கருடனே, எனவே தோஷம் நீங்க, பிரார்த்தனை செய்ய உகந்த நாள் கருட பஞ்சமி நாள்.
இந்தநாளில், கருடாழ்வாரை தரிசித்துப் பிரார்த்திப்போம்.
ஸ்ரீ கருட மந்திரம் :- சர்ப்ப தோஷம் நீங்க,விஷம் நீங்க
ஸ்ரீ கருட காயத்ரி
ஓம் தத்புருஷாய வித்மஹே|
ஸ்வர்ண பக்ஷாய தீமஹி |
தன்னோ கருட ப்ரசோதயாத் ||
எனும் மந்திரத்தை, இன்று முடிந்த அளவு சொல்லி வழிபடுங்கள். வீட்டின் தரித்திரம் விலகும். நோயுற்றவர்களுக்காகச்சொல்லி வழிபடுங்கள். ஆரோக்கியத்துடன் எழுந்து நடமாடுவார்!
ஸ்ரீ கருடன் பகவான் ஸ்ரீ மன் நாராயணனின் வாகனமாவார்.பெரிய திருவடி என்றும் சுபர்ணன் என்றும் அழைக்கப்படுகிறார்.
கேரளாவில் இவரை மட்டுமே உபாசனா தெய்வமாக வழிபடுபவர்கள் பலர். ஆனால் சுத்த சாத்வீகம் அவசியம்.அசைவ உணவு உண்பவர்களுக்கு இவரது மந்திரம் சித்திக்காது.எதிர்மறையான விளைவுகளை ஏற்படுத்தும்.
ஸ்ரீ கருடனின் கதையை விளக்கினால் அதிகம் நீளும்.எனவே நேரே விஷயத்திற்கு வந்து விடுகிறேன்.
இவர் ஆவணி மாதம் வளர்பிறைப் பஞ்சமி திதியும் சுவாதி நட்சத்திரமும் கூடிய அன்று அவதரித்தார்.
சோதிட சாஸ்திரம் சுவாதி நட்சத்திரத்தைப் பற்றி மிக உயர்வாகக் குறிப்பிடுகிறது.
ப்ரகலாதப்ரியன் பகவான் ஸ்ரீ நரசிம்மரும் ,பெரியாழ்வாரும் அவதரித்தது சுவாதி நட்சத்திரத்தன்று தான் .
ஸ்ரீ கருடபகவானுக்கு இரண்டு மனைவியர் அவர்கள் ருத்ரா மற்றும் சுகீர்த்தி.
ஸ்ரீ ரங்கத்தில் ஸ்ரீ கருடபகவான் நின்ற திருக்கோலத்தில் நாமக்கல் ஆஞ்சநேயரைப்போல மிகப் பிரம்மாண்டமாக காட்சியளிக்கிறார்.
கருட உபாசனை பற்றியும் அவரது பிரபாவம் பற்றியும் மிகச் சிலரே அறிவர்,கருட உபாசனை அஷ்டமா சித்துக்களைத் தரவல்லது என்றால் ஆச்சர்யம் அடைவீர்கள் ஆம் கருட உபாசானையின் பலன்களுள் அதுவும் ஒன்று.
ஸ்ரீ கருட பகவானுக்கு சிவந்த பட்டு வேஷ்டி சார்த்தி மல்லி,மரிக்கொழுந்து, சண்பக மலர்களால் அர்ச்சிக்க வரங்களை மகிழ்ந்து அருள்வார்.
கருட மந்திரங்கள் பல உள்ளன.அதில் மிக எளியதும் மிக வலிமையானதும் காருடப் பிரம்ம வித்யா என்றழைக்கப்படும் கருட பஞ்சாக்ஷரி மந்திரம் தான்.
கருட பஞ்சாக்ஷரி மந்திரம் :-
ஓம் க்ஷிப ஸ்வாஹா
ஒரு வளர்பிறைப் பஞ்சமி அன்று ஜபத்தை தொடங்கி 90 நாட்களில் அல்லது 90 நாட்களுக்குள் லக்ஷம் உரு ஜெபித்தால் மந்திரம் சித்தியாகும். பின்னர் விஷம் தீண்டியவர்களுக்கு நீரில் 108 உரு மந்திரம் ஜெபித்து அருந்தச் செய்தாலும், பிரம்பு அல்லது கத்தி கொண்டு மந்திரித்தாலும் விஷம் நீங்கும்.கிரஹண காலத்தில் நீரில் நின்று ஜெபிக்க நிறைவான சித்தி கிடைக்கும்.பயந்த சுபாவம் கொண்டவர்கள் கருடனை வழிபட்டு வர மனோதிடம் உண்டாகும்.
கருடனுக்கு 8 விதமான திருஷ்டிகள் (பார்வை) உண்டு.கருட த்ருஷ்டிகளும் அவற்றின் விதமும்:-
1.விசாலா -புன்னகை பூத்த பார்வை
2.கல்யாணி - மான் போன்ற பார்வை
3.தாரா - குருக்குப்பார்வை
4.மதுரா - அருளும் பிரேமையும் வழங்கும் பார்வை
5.போகவதி -தூக்ககலக்கமான பார்வை
6.அவந்தீ - பக்க வாட்டுப் பார்வை
7.விஜயா - கணவன் மனைவியிடையே நேசத்தைப் பூக்கச் செய்யும் பார்வை
8.அயோத்யா - வெற்றியைத் தரும் பார்வை
இவ்வளவு சிறப்புகள் உள்ள கருட பகவானைப் பற்றி அறியாமல் இருப்பது சரிதானா?
முற்காலத்தில் சன்யாசிகள்,சாதுக்கள் கிடைத்ததை உண்டு எங்காவது தங்கி தேசம் முழுவதும் சஞ்சாரம் செய்வார்கள் .அவர்கள் தங்கள் கையில் ஒரு பிரம்பு அல்லது கம்பு வைத்திருப்பார்கள் .கருட மந்திரத்தை லக்ஷம் உருவேற்றி அதன் சக்தியை அந்த கம்பில் இறக்கி வைத்திருப்பார்கள்.இரவில் உறங்கும் தாங்கள் படுக்கும் இடத்தில் அந்த கம்பினால் கருட மந்திரம் ஜெபித்தபடி ஒரு வட்டம் போட்டு அதனுள் உறங்கி விடுவார்கள்.அந்த வட்டத்திற்குள் எந்த விஷ ஜந்துக்களும் தீய சக்திகளும் வராது.யாரையேனும் விஷ ஜந்துக்கள் தீண்டினாலும் அந்த கம்பு கொண்டு மந்திரித்து விஷத்தை நீங்கச் செய்வார்கள்.
ஜன்ம ஜாதகத்தில் ராகு,கேது என்ற சர்ப்ப கிரகங்களின் அமைப்பு கெடுபலங்களைச் செய்யும் அமைப்பு உள்ளவர்கள் ஸ்ரீ கருட பகவானை வழிபட்டு வரக் கெடுபலன்கள் குறையும்.கால சர்ப்ப தோஷ பாதிப்புகள் குறைய ஸ்ரீ கருட உபாசனை செய்து வரலாம்.
தோல் வியாதி கொடிய கர்ம வினையினால் வருவதே என்று சாஸ்திரங்கள் கூறுகின்றன.சில சித்தர் நூல்கள் தோல் வியாதி உள்ளவர்களுக்கு மருத்துவம் செய்தால் அந்த கர்மா நம்மைப் பாதிக்கும் என்று சொல்கின்றன.தோல் வியாதி உள்ளவர்கள் குளிக்கும் பொது கிழக்கு நோக்கி நின்று கொண்டு கருட மந்திரத்தை 108 ஜெபித்து அதன் சக்தி நீரில் இறங்கட்டும் என சங்கல்பம் செய்து குளித்து வர தோல் வியாதிகள் நீங்கும்.
பாம்பு கடித்து விஷம் தலைக்கேறினால் முகம் நிறம் மாறிவிடும் காப்பாற்றுவது கடினம்,விரைவில் மரணம் ஏற்படும் .அப்படி விஷத்தால் கடுமையாகப் பாதிப்பு அடைந்தவர்களைக் கூட கருட மந்திரப் பிரயோகத்தினால் விஷம் நீங்கும்.
அடிக்கடி பாம்பு,தேள் மற்றும் இதர விஷ ஜந்துக்களால் தொல்லை ஏற்பட்டால் அதற்கு சித்தர்கள் முறைப்படி மந்திரிக்க உடனே விஷம் இறங்கும்.மேலும் விஷ நிவாரண கருடரக்ஷை கட்டிக்கொள்ள விஷ ஜந்துக்கள் தீண்டாது.
கருடப்பத்து
----------------------
1. ஓம் பூரணனே பதினாறுதிங்கள் சேறும் பொருந்தியே யருக்கன் பதினெட்டுஞ் சேரும், காரணனே கருமுகில் பொன்மேனிசேருங் கருணைபெறு மஷ்டாட்சரங் கலந்து வாழும், வாரணனே லட்சுமியோடெட்டுஞ்சேரும், மதிமுகம்போல் நின்றிலங்கு மாயாநேயா ஆரணனே ரகுராமா கெருடன் மீதில் அன்புடனே யேறிவந் தருள் செய்வாயே.
2. மந்திரமோ அஷ்டதித்து மெட்டுஞ் சேரும், வாழ்கிரக மொன்பதுமே வந்து சேரும், கந்திருவர் கணநாத ராசிவர்க்கம் கலைக்கியான நால்வேதங் கலந்து வாழும், நந்தி முதல் தேவர்களுங் கவன யோகம் நமஸ்கரித் துன் பாதம் நாளும் போற்ற, அந்தரமாய் நிறைந்திருக்குங் கெருடன் மீதில் அன்புடனேயேறி வந்தருள் செய்வாயே.
3. மூலமுதலோரெழுத்து நீர்தானாகும் மூன்றெழுத்து மைந்தெழுந்து மொழியலாமோ, சீலமுதல் ஓம் - அங் - உங்-மங்-றிங் கென்றே சிவனுடைய திருநாமம் நீர்தானாகும், காலமுதல் ஓம்-அங்-உங்-மங்- றிங் கென்றே கருணைபெரு மிவ்வெழுத்து நீர்தானாகும். ஆலவிஷங்கை யேந்துங் கெருடன்மீதில் அன்புடனே யேறிவந்தருள் செய்வாயே.
4. நவ்வென்றும் கிலியென்றும் ஓம்சிவாயமென்றும் நமநம சிவசிவ ராராவென்றும், சவ்வென்றும் ஓங்கார ரீங்காரமாகித் தவமுடைய விவ்வெழுத்தும் நீர் தானாகும். ஒவ்வொன்றும் ஓம் நமோ நாராயணா வென்று உன்பாத முச்சரித் துகந்து போற்ற, அவ்வென்று ரகுராமா கெருடன்மீதில் அன்புடனே யேறி வந்தருள் செய்வாயே.
5. உதிக்கின்ற சிவசொரூப முனக்கே யாகும் ஓம் - அவ்வும் - உவ்வுங்கிலியு மென்றே, பதிக்கிசைந்த ஐந்தெழுத்தை வெளியில்விட்டே பச்சை முகில்மேனியனே பணிந்தே னுன்னை, விதிக்கிசைந்த மெய்பொருளே அரி கோவிந்தா, விளக்கொளி போல் மெய்த்தவமே விரும்பித்தாதா, அதற்கிசைந்த நடம்புரியும் கெருடன்மீதில் அன்புடனே யேறிவந்தருள் செய்வாயே.
6. வேதமுதலா யிருந்த சிங்கரூபம் விளங்குகின்ற விரணியனை வதையேசெய்தாய் பூதமுதலாம் பிறவும் புண்ணியநேயா புகழ்ந்தவர்க்குத் துணைவருவா யசோதைபுத்ரா, நாதமுதல் விந்துவா யுயிருக்கெல்லாம் நயம் பெறவே நிறைந்திருக்கும் வாத பிரமயாதவன் போல் நிறைந்திருக்கும் கருடன் மீதில் அன்புடனே யேறிவந்தருள் செய்வாயே.
7. முக்கோண நாற்கோண மொழிந்தைங் கோணமுச்சுடரே யறுகோண மெண்கோணமாகும். சட்கோண நாற்பத்து மூன்று கோணம் தந்திரமுஞ் சிதம்பரமுஞ் சகலசித்தும், இக்கோணமிது முதலாய் வகாரமட்டும் இறையவனாய்த் தானிருந்து ரட்சித்தருளும், அக்கோணமீதிருந்து கெருடன் மீதில் அன்புடனே யேறிவந்தருள் செய்வாயே.
8. பச்சை முகில் மேனியனே யுனக்கே யிந்தப் பார்தனிலே பத்தவதாரமுண்டு, மச்சமென்றும் கூர்மமென்றும் வராக மென்றும், வாமனென்றும் ராமனென்றும் பவுத்தனென்றும், துஷ்டரையடக்க மோகினி வேடங்கொண்டவராய்த் தோன்றினாயுன்சொரூப மெல்லாம் அறிவாருண்டோ, அச்சந்தீர்த் தெனையாளக் கெருடன்மீதில் அன்புடனே யேறிவந்தருள் செய்வாயே.
9. வேதியனாய்த் தோன்றிவந்தாய் மாயலிக்கு விண்ணவர்க்காய், நரசிங்கரூபமாய்ச், சாதியிலே ராகவனாய்க் கிருஷ்ணனாகத் தானுதித்து த்வந்திருந்தாய் தரணி வாழ்க, சோதனைகள் பார்த்திடுவோர் துதிப்போர் தம்மை துஷ்டரையும் வதை செய்துலோகமாள்வாய், ஆதிமுதலோரெழுத்தே நீகெருடன் மீதில் அன்புடனே யேறிவந்தருள் செய்வாயே.
10. மாயவனே ரகுராமா அருகேவாவா வஞ்சனைகள் பறந்தோட நெஞ்சில் வாவா, காயாம்பூ நிறமுடனே கனவில்வாவா கருமுகில் மேனியனே என் கருத்தில் வாவா, நாயகனே யென்னாவிலிருக்க வாவா நாள்தோறும் முன்பாதந் துதிக்க வாவா ஆயர்குலத்துதித்தவனே கெருடன்மீதில் அன்புடனே யேறிவந்தருள் செய்வாயே.
11. முப்புரத்தை யெரித்தவனே யிப்போ வாவா முகில் நிறத்தவனே ஜகநாதா முன்னே வா வா எப்பொழுதுந் துதிப்பவர் பங்கில் வாவா ஏழைப் பங்கிலிருப்பவனே யிறங்கி வாவா, ஒப்பிலா மணிவிளக்கே யொளிபோல் வாவா, ஓம் நமோ நாராயணா வுகந்து வாவா, அப்பனே ரகுராமா கெருடன் மீதில் அன்புடனே யேறிவந்தருள் செய்வாயே.
12. துளபமணிமார் பழகா சுகத்தைத் தாதா சுருதியே மெய்பொருளே வரத்தைத்தாதா களபகஸ்தூரியனே கடாட்சந் தாதா, கம்சனை வென்றவனே கருணை தாதா, பழம் பொருளே சிவ சோதி பாக்கியந்தாதா பத்தி முத்தி சித்தி செய்யவுன் பாதந்தாதா, அளவில்லா மெய்ப்பொருளே கெருடன்மீதில் அன்புடனே யேறிவந்தருள் செய்வாயே.
கருடப் பத்து முற்றிற்று.
நாக சதுர்த்தி/பஞ்சமி நாளும், விரத பலன்களும்
கருடபஞ்சமிக்கு முன்பு சதுர்த்தி திதி அமையும் நாள் நாக சதுர்த்தி நாளாகும். பாற்கடலிருந்து வெளிவந்த ஆலகாலத்தினை சிவபெருமான் உண்ட தினமாக இந்நாள் கருதப்படுகிறது. கர்நாடக மாநிலத்தில் இந்நாளில் தம்பிட்டு என்னும் உணவுப்பொருளை தயார் செய்து இறைவனுக்குப் படைக்கின்றார்கள்.
இந்நாளில் அட்ட நாகங்களான வாசுகி, ரட்சகன், காளிங்கன், மணிபத்ரன், ஜராவதன், திருதராஷ்டிரன், கார்க்கோடகன், தனஞ்சயன் ஆகியவர்களை வணங்க வேண்டும். நாக தேசத்திற்காக இந்த நாளில் நாக கற்களை வழிபடுதல், புற்றுக்கு பால் ஊற்றுதல் போன்ற சடங்குகளை செய்கின்றனர்.
ராகு கேது தோஷங்களால் திருமணம் நடக்காதவர்கள், குழந்தை பாக்கியம் இல்லாதவர்கள் இந்த நாகங்களை வழிபடுகின்றனர். நாகப்பிரதிகளுக்கு புது துணி கட்டி பாலால் அபிஷேகம் செய்கின்றனர். சிலர் அருகிலுள்ள நீர் நிலைகளிலிருந்து நீரெடுத்துவந்து அவைகளுக்கு அபிஷேகம் செய்கின்றார்கள்.
நாக சதுர்த்தி அனுஷ்டிக்கப்படுவதற்கு காரணம்:
ஆடி அல்லது ஆவணி மாதம் வளர்பிறை நான்காம் நாளாகிய சதுர்த்தியிலும் ஐந்தாம் நாளாகிய பஞ்சமியிலும் நாக சதுர்த்தி வருகின்றன.
பகவான், அனந்தன் என்னும் நாகமாக இருந்து பூமியைக் காத்துக் கொண்டிருக்கிறார். அவருக்கு உதவியாக தட்சகன், வாசுகி, கார்க்கோடகன் முதலான நாகங்களும் பாதாள லோகத்தில் வசிக்கின்றனர்.
கஸ்யபருக்கு கத்ரு என்பவளிடம் தோன்றியவர் நாகர். தாய் சொல்லைக் கேளாததால், நெருப்பில் வீழ்ந்து இறந்து போகும்படி தாயே சபித்து விட்டாள். அந்தச் சாபத்தால் பல சர்ப்பங்கள் நெருப்பில் மாண்டு போயின.
அஸ்தீகர் ஜனமேஜயனது சர்ப்பயாகத்தை நிறுத்தி, சாபத்தை அகற்றினார். அதுவே இந்த பஞ்சமி. அப்பொழுது நாகங்களை வழிபட்டால் நலம் உண்டாகும்.
புத்திரப்பேறு உண்டாக நாக பிரதிஷ்டை செய்யும்படி சாஸ்திரம் கூறுகிறது. அவ்வாறு பிறந்தவர்களுக்கு நாகராஜன், நாகசுவாமி, நாகப்பன், நாகலட்சுமி எனப் பெயர் சூட்டப்படுவதைக் காணலாம்.
ஒரு பெண்ணுக்கு இரண்டு சகோதரர்கள் இருந்தனர். அவர்கள் வயலில் வேலை செய்து கொண்டிருக்கும்போது நாகப்பாம்பு கடித்து இறந்து விட்டனர். அவர்களை உயிர்ப்பித்துத் தரும்படி அந்தப் பெண், நாகராஜனை வேண்டி நோன்பு செய்தாள். அவரது வேண்டுகோளுக்காக அவளது சகோதர்களை நாகராஜன் உயிர்ப்பித்த நிகழ்வினை தொன்மமாக கருதுகிறார்கள். அதுவே நாக சதுர்த்தி. பாம்பு கடித்து இறந்தவருக்கு உயிர்ப்பிச்சை அளிக்கும்படி கருடனை நோக்கிச் செய்த நோன்பு கருட பஞ்சமி. தங்கள் விருப்பம் போல் நாக சதுர்த்தி, நாக பஞ்சமி, கருட பஞ்சமி விரதங்களை மேற்கொள்வார்கள்.
விரதம் எதுவானாலும் சரி அன்றைய தினம், பாம்புப் புற்றில் பால் வார்த்து, புஷ்பங்களைச் சாத்தி, பழம் முதலியவற்றை வைத்து பூஜை செய்வார்கள். புற்று மண்ணை எடுத்து வந்து நெற்றியில் இட்டுக் கொள்வார்கள். குறிப்பாக சகோதரர்களின் நெற்றியில் இடுவார்கள்.
இந்த நாக சதுர்த்தி நாளில் நாகர் கோவில் நாகராஜா கோவில், பரமக்குடி நயினார் கோவில், நாகப்பட்டினம் நாகநாதர் கோவில் மற்றும் கும்பகோணம் நாகநாதர் கோவில் போன்றவற்றில் சிறப்பு வழிபாடுகள் செய்யப்படுகின்றன
நாகசதுர்த்தி
நாக வழிபாடு என்பது வேத காலத்தில் இருந்தே இருக்கிறது. மனிதரின் ஜாதக அமைப்பில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்துவது நவகிரகங்கள். இதில் ராகு, கேது கிரகங்கள் நாக வடிவுடையவை. நாக தோஷம் இருந்தால் குழந்தை பாக்கியம் இல்லாமலும், பிறந்த குழந்தைகள் ஊனமுற்றதாகவும், நோயால் அவதிப்படுவதும் குடும்பத்தினர் பிரிந்தும் பல்வேறு இன்னல்களை அனுபவித்து வருவர். நாக தேவதைகள் துன்பங்களிருந்து மீளவும், நல்ல பலன்களை பெறவும் நாக தேவதைகளை மனம் உருகி வழிபட வேண்டும். நாக தேவதைகளின் அருளால் தோஷங்கள் விலகி நல்ல பலன்கள் பெறலாம் என்பது ஐதீகம்.
பாம்புகளின் தலைவனாக விளங்கிய ‘தட்சகன்’ என்ற கொடிய நாகத்தால் பரிசட்த் என்ற மன்னன் கடிக்கப்பட்டு இறந்தான்.
தந்தையின் இறப்புக்கு காரணமான பாம்பு இனத்தையே அழிக்க உறுதி செய்து, ‘சர்ப்பயக்ஞம்’என்ற வேள்வியை நடத்தினான். பல பாம்புகள் அவன் நடத்திய யாகத்தில் இருந்த வேள்வித்தீயில் விழுந்து மாண்டன. அஸ்தீகர் என்ற முனிவர் ஜனமேஜயனது யாகத்தை நிறுத்தி நாகர்களுக்கு சாப நிவர்த்தி கொடுத்தார். அவ்வாறு சாபநிவர்த்தி கொடுத்த நாள் நாக சதுர்த்தி தினமாகும். எனவே நாக விரதம் ஆடி மாத சதுர்த்தியில் கொண்டாடும் வழக்கம் தோன்றியது. முதல் முதலில் இந்த விரதத்தை தொடங்குபவர்கள் ஆடி மாதத்தில் நாகசதுர்த்தி விரதத்தை தொடங்க வேண்டும். இந்த நாக சதுர்த்தி விரதத்தால் குழந்தை பாக்கியம் ஏற்படும். குழந்தை பாக்கியம் உள்ளவர்கள் இந்த விரதத்தை கடைப்பிடித்தால் புத்திரர்கள் நீண்ட ஆயுளுடன் வாழ்வார்கள்.
நாகர் சிலைக்கு நீரால் அபிஷேகம் செய்வார்கள். பின்னர் பால் அபிஷேகம் செய்வார்கள். பின் மஞ்சள் பூசிக் குங்குமம் வைப்பார்கள். நாக சதுர்த்தி வழிபாட்டைச் செய்தால், ராகு கேது தோஷங்கள் நீங்கும் என்பது ஐதீகம். அதில் உள்ள ராகு மற்றும் கேது பகவான்களுக்கு அர்ச்சனை செய்து வழிபடுவது மிகுந்த பலனைத் தரும். ஆடி மாதம், வளர்பிறை சதுர்த்தியில் நாகசதுர்த்தியும், மறுநாள் பஞ்சமியில் கருட பஞ்சமியும் கொண்டாடப்படுகின்றது.
நாக சதுர்த்தியன்று நாக தேவதைக்குப் பூஜை செய்து, புற்றுக்குப் பால் ஊற்றி, புற்றுமண்ணைப் பிரசாதமாக இட்டுக் கொள்வார்கள். அன்றைய தினம் ஒன்பது நாக தேவதைகளான அனந்தன், வாசுகி, கிஷகாலன், அப்ஜன், மகரி அப்ஜன், கங்குபாலன், கார்க்கோடன், குளிஜன், பத்மன் ஆகியோர்களின் நாமத்தைச் சொல்லிக் கொண்டே புற்றுக்குப் பால் ஊற்றிப் பூஜிப்பது நல்லது. அருகில் உள்ள புற்றுக் கோயிலுக்குச் சென்று, பால் மற்றும் முட்டைகள் வழங்கி வழிபட்டால், சர்ப்ப தோஷங்கள் யாவும் நீங்கும்…
நாக சதுர்த்தி அனுஷ்டிக்கப்படுவதற்கு காரணம்:
ஆடி அல்லது ஆவணி மாதம் வளர்பிறை நான்காம் நாளாகிய சதுர்த்தியிலும் ஐந்தாம் நாளாகிய பஞ்சமியிலும் நாக சதுர்த்தி வருகின்றன.
பகவான், அனந்தன் என்னும் நாகமாக இருந்து பூமியைக் காத்துக் கொண்டிருக்கிறார். அவருக்கு உதவியாக தட்சகன், வாசுகி, கார்க்கோடகன் முதலான நாகங்களும் பாதாள லோகத்தில் வசிக்கின்றனர்.
கஸ்யபருக்கு கத்ரு என்பவளிடம் தோன்றியவர் நாகர். தாய் சொல்லைக் கேளாததால், நெருப்பில் வீழ்ந்து இறந்து போகும்படி தாயே சபித்து விட்டாள். அந்தச் சாபத்தால் பல சர்ப்பங்கள் நெருப்பில் மாண்டு போயின.
அஸ்தீகர் ஜனமேஜயனது சர்ப்பயாகத்தை நிறுத்தி, சாபத்தை அகற்றினார். அதுவே இந்த பஞ்சமி. அப்பொழுது நாகங்களை வழிபட்டால் நலம் உண்டாகும்.
புத்திரப்பேறு உண்டாக நாக பிரதிஷ்டை செய்யும்படி சாஸ்திரம் கூறுகிறது. அவ்வாறு பிறந்தவர்களுக்கு நாகராஜன், நாகசுவாமி, நாகப்பன், நாகலட்சுமி எனப் பெயர் சூட்டப்படுவதைக் காணலாம்.
ஒரு பெண்ணுக்கு இரண்டு சகோதரர்கள் இருந்தனர். அவர்கள் வயலில் வேலை செய்து கொண்டிருக்கும்போது நாகப்பாம்பு கடித்து இறந்து விட்டனர். அவர்களை உயிர்ப்பித்துத் தரும்படி அந்தப் பெண், நாகராஜனை வேண்டி நோன்பு செய்தாள். அவரது வேண்டுகோளுக்காக அவளது சகோதர்களை நாகராஜன் உயிர்ப்பித்த நிகழ்வினை தொன்மமாக கருதுகிறார்கள். அதுவே நாக சதுர்த்தி. பாம்பு கடித்து இறந்தவருக்கு உயிர்ப்பிச்சை அளிக்கும்படி கருடனை நோக்கிச் செய்த நோன்பு கருட பஞ்சமி. தங்கள் விருப்பம் போல் நாக சதுர்த்தி, நாக பஞ்சமி, கருட பஞ்சமி விரதங்களை மேற்கொள்வார்கள்.
விரதம் எதுவானாலும் சரி அன்றைய தினம், பாம்புப் புற்றில் பால் வார்த்து, புஷ்பங்களைச் சாத்தி, பழம் முதலியவற்றை வைத்து பூஜை செய்வார்கள். புற்று மண்ணை எடுத்து வந்து நெற்றியில் இட்டுக் கொள்வார்கள். குறிப்பாக சகோதரர்களின் நெற்றியில் இடுவார்கள்.
இந்த நாக சதுர்த்தி நாளில் நாகர் கோவில் நாகராஜா கோவில், பரமக்குடி நயினார் கோவில், நாகப்பட்டினம் நாகநாதர் கோவில் மற்றும் கும்பகோணம் நாகநாதர் கோவில் போன்றவற்றில் சிறப்பு வழிபாடுகள் செய்யப்படுகின்றன…
சகல தோஷம் போக்கும் சர்ப்ப பூஜை
இந்து சமயத்தில் கலாசாரம், பண்பாடு, வழிபாடுகள், விரதங்கள், பண்டிகைகள் எல்லாமே இயற்கையை மையமாக வைத்து ஏற்படுத்தப்பட்டவை. பஞ்ச பூதங்களாகிய நீர், நிலம், நெருப்பு, காற்று, ஆகாயம், மற்றும் மலைகள், மரங்கள், விலங்குகள், பட்சிகளையும் தெய்வமாக கொண்டாடுகிறோம். யானை, கருடன், குதிரை உள்பட பல மிருகங்கள், பட்சிகள் கடவுளின் வாகனமாக இருக்கின்றன. இந்த வகையில் நாகங்கள் இந்து வழிபாட்டில் மிக முக்கிய இடத்தைப் பெற்றுள்ளன. ஜோதிட சாஸ்திரத்தில் சாயா கிரகங்கள், நிழல் கிரகங்கள் என்ற அமைப்பில் ராகு-கேதுவாக நாகங்கள் கிரக பரிபாலனம் செய்கின்றன.
இத்தகைய சர்வ வல்லமை படைத்த நாக தேவதைகளுக்கு ஆடி மாதம் வளர்பிறை சதுர்த்தியன்று நாக சதுர்த்தி கொண்டாடப்படுகிறது.
சதுர்த்தி என்றால் நான்கு. இந்த நான்கு என்ற எண் அலைவரிசை எண் கணித சாஸ்திரப்படி ராகுவை குறிப்பதாகும். எனவே நான்காவது திதியான சதுர்த்தி அன்று வழிபடுவது மிகவும் விசேஷமாகும். நாகங்களை பற்றி பல புராண கதைகள், கர்ண பரம்பரை கதைகள், அனுபவ உண்மைகள் என ஏராளம் உள்ளது. நாகம் ஆலய வழிபாடுகளில் முக்கிய இடத்தை பெறுகிறது. அம்மன், சிவன், முருகன் ஸ்தலங்களில் நாக வாகன புறப்பாடு மிக விமரிசையாக நடக்கும்.
அதேபோல் திருப்பதி உள்ளிட்ட பெருமாள் ஸ்தலங்களில் சேஷ வாகனம் என்ற பெயரில் திருவீதி உலா நடப்பது விசேஷம். அம்மன் கோயில்களில் அரச மரம், வேப்ப மரம் இணைந்து இருக்க அங்கே பாம்பு புற்று வழிபாடு பிரசித்தமாகும். செவ்வாய், வெள்ளிக்கிழமைகளில் பாம்பு புற்றுக்கு சந்தனம், மஞ்சள் பூசி குங்குமப் பொட்டு வைத்து, அனந்தன், வாசுகி, கிஷ்காலன், அப்ஜன், மகரி, கங்குபாலன், கார்கோடன், குளிகன், பத்மன் ஆகிய நாக தேவர்களின் பெயர்களை உச்சரித்து புற்றுக்கு பால், முட்டை ஊற்றி வழிபடுவர். பல கோயில்களில் அம்மன்கள் நாக அம்சமாகவே அருள்பாலிக்கின்றனர்.
நாகாத்தம்மன், முப்பாத்தம்மன், காளியம்மன், மாரியம்மன் என ஒவ்வொரு ஊரிலும் பல விசேஷ பெயர்களில் வீற்றிருக்கிறாள் சக்தி. திருவேற்காட்டில் தேவி கருமாரி அம்மன், நாக சக்தியாக அமர்ந்து அருளாட்சி செய்து வருகிறாள். இத்தலத்தில் மிகப் பெரிய புற்றுக் கோயில் உள்ளது. பாற்கடலில் பரந்தாமன் பாம்பு படுக்கையில் பள்ளி கொண்டிருப்பதாக விஷ்ணு புராணம் விவரிக்கிறது.
புராண இதிகாசகங்களின்படி சமுத்திரத்தின் அதள பாதாளத்தின் கீழே பூமியை தாங்கியபடி ஆதிசேஷன் இருப்பதாக பாகவத புராணம் உள்ளிட்ட பல புராணங்கள் கூறுகின்றன. இதை சிலர் கட்டுக்கதை என்று சொல்வார்கள், ஆனால் நவீன விஞ்ஞான உலகத்தில் கடலுக்கு உள்ளே அதள பாதாளத்தில் ‘பாம்பு பாறை‘ இருப்பதாக ஆராய்ச்சிகள் கூறுகின்றன.
ஜோதிட சாஸ்திரப்படி நாகங்கள் ராகு, கேது என்ற பெயரில் கிரகங்களாக பரிபாலனம் செய்கின்றன. ராகு, யோக போகங்களுக்கும் கேது மோட்சம், ஞானத்திற்கும் அதிபதியாக ஆதிக்கம் செலுத்துகின்றனர். மனித வாழ்வில் மிக முக்கிய அம்சமான திருமண விஷயத்திலும், குழந்தை பாக்யம் அருள்வதிலும் தோஷத்தை ஏற்படுத்துவது இந்த ராகு கேதுதான். நாக தோஷம், சர்ப்ப தோஷம் என பல வகைகளில் தோஷங்களை ஏற்படுத்துவதில் ராகு-கேதுவுக்கு நிகர் யாரும் இல்லை எனலாம். குழந்தை பிறக்கும்போது கழுத்தில் மாலை போட்டுக்கொண்டு பிறப்பது, கொடி சுற்றிக்கொண்டு பிறப்பது எல்லாம் ராகு-கேதுவின் வேலையாகும். இத்தகைய கடுமையான தோஷங்களை ஏற்படுத்தும் நாகங்களின் அம்சமான ராகு-கேதுவை நாக சதுர்த்தி தினத்தில் மனமுருகி வழிபட்டால் சகல தோஷ நிவர்த்தி ஏற்படும்.
பரிகார ஸ்தலங்கள்
திருவாரூர் மாவட்டம் மன்னார்குடி அருகே பாமனியில் உள்ளது நாகநாத சுவாமி ஆலயம். ஆதிசேஷன் நாகநாதரை பூஜிக்க பாதாளத்தில் இருந்து வந்ததால் பாதாளேச்சரம் என்ற பெயரும் இந்த ஊருக்கு உண்டு. மனித முகமும், பாம்பு உடலும் கொண்ட ஆதிசேஷனுக்கு இங்கு தனி சன்னதி உள்ளது. ராகு-கேது உள்பட சகல நாகங்களுக்கும் தலைவன் ஆதிசேஷன் என்பதால் இங்கு வந்து வழிபட்டு, பிரார்த்தனை செய்தால், சகல நாக தோஷங்கள் நீங்கும். குழந்தை பாக்யத்திற்காக இங்கு அதிக அளவில் வேண்டுதல் செய்கிறார்கள்.
நாகர்கோவிலில் உள்ள நாகராஜ சுவாமி கோயிலில், நாகராஜன் சுயம்புவாக தோன்றி அருள்பாலிக்கிறார். இது பிரார்த்தனை ஸ்தலமாகும். ராகு, கேது சம்பந்தமான எல்லா தோஷங்களுக்கும் இங்கு வேண்டுதல் செய்யலாம். ராமாவதாரத்தில், ஆதிசேஷன், லட்சுமணராக அவதாரம் எடுத்தார். லட்சுமணரின் நட்சத்திரம் ஆயில்யம் என்பதால் இங்கு ஆயில்ய நட்சத்திரத்தன்று சிறப்பு பூஜைகள் நடக்கிறது. அந்த நட்சத்திரத்தில் இங்கு வழிபடுவது சிறப்பாகும்.ஸ்ரீபெரும்புதூர் அல்லது ஸ்ரீரங்கம் சென்று ராமானுஜருக்கு துளசி மாலை சாற்றி வழிபடலாம். அவரை திருவாதிரை நட்சத்திரத்தில் வழிபடுவது மிகவும் சிறப்பாகும். ஆந்திர மாநிலம் காளஹஸ்தி கும்பகோணம் அருகே திருநாகேஸ்வரம், கீழ் பெரும்பள்ளம் ஆகியவையும் நாக பரிகார ஸ்தலங்களாகும்…
புத்திரபாக்கியம், குழந்தைகளுக்கு ஆயுள் விருத்தி தரும் நாகபஞ்சமி விரதம்
ஆடி மாதம் சுக்ல பஞ்சமியில் நாக பஞ்சமி விரதம் தொடங்குகிறது. ஒவ்வொரு மாதமும் விரதத்தைக் கடைப்பிடிக்க வேண்டும். இதேபோல், சுக்ல பஞ்சமியில் கருட விரதத்தைத் தொடங்க வேண்டும். ஆவணி மாதம், வளர்பிறை சதுர்த்தியில் நாகசதுர்த்தியும், மறுநாள் பஞ்சமியில் கருட பஞ்சமியும் கொண்டாடப்படுகின்றது. வரலட்சுமி விரதம் கொண்டாடுவதற்கு ஒரு வாரத்துக்குமுன், இப்பண்டிகைகள் கொண்டாடப்படுகின்றன. இந்த இரு பண்டிகைகளும், சகோதரர்களின் நலத்தை விரும்பி, சகோதரர்களும், சகோதரிகளும் கொண்டாடும் இரு முக்கிய பண்டிகைகளாகும்.
சதுர்த்தியன்று நாக தேவதைக்குப் பூஜை செய்து, புற்றுக்குப் பால் ஊற்றி, புற்றுமண்ணைப் பிரசாதமாக அணிந்து கொள்வார்கள். அன்றைய தினம் ஒன்பது நாக தேவதைகளான அனந்தன், வாசுகி, கிஷகாலன், அப்ஜன், மகரி அப்ஜன், கங்குபாலன், கார்க்கோடன், குளிஜன், பத்மன் ஆகியோர்களின் நாமத்தைச் சொல்லிக் கொண்டே புற்றுக்குப் பால் ஊற்றிப் பூஜிப்பது நல்லது.
பிரம்ம தேவரின் மகனான கஷ்யபருக்கு நான்கு மனைவிகள். அவர்களில், கத்ரி என்பவளிடத்தில் பிறந்தவர் நாகர். தாய் சொல்லைக் கேட்காததால், தீயில் விழுந்து இறக்கும்படி தாய் கத்ரி சாபம் கொடுத்தாள். அந்த சாபத்தினால், பல நாகங்கள் மன்னன் ஜனமேஜயன் நடத்திய சர்ப்ப யாகத்தின்போது அக்கினியில் வீழ்ந்து இறந்தன. அஸ்தீகர், ஜனமேஜயனது யாகத்தைத் தடுத்து, நாகர்களுக்குச் சாப நிவர்த்தி கொடுத்தார். அவ்வாறு நாகர்கள் சாப நிவர்த்தி பெற்ற நாள்தான் இந்த நாக பஞ்சமி தினம்.
இந்த நாக பஞ்சமி விரதத்தால் புத்திர பாக்கியம் உண்டாகும். புத்திர பாக்கியம் உள்ளவர்கள் இந்த விரதத்தைக் கடைப்பிடிப்பதால், புத்திரர்கள் தீர்க்க ஆயுளுடன் வாழ்வார்கள்.விரதம் கடைப்பிடிக்கும் போது, நமது சக்திக்குத் தகுந்தபடி தங்கத்திலோ, அல்லது பிற உலோகத்திலோ பாம்பின் உருவம் செய்து அதை ஒரு கலசத்துள் வைத்துப் பூஜை செய்ய வேண்டும்…
நன்மைகள் கோடி பயக்கும் நாகபஞ்சமி
மனிதன் இயற்கையை கண்டு அஞ்சினான். அதன் பிரம்மாண்டத்தை கண்டு வியப்பெய்தினான். அந்த அச்சத்தின் எச்சமே வழிபாடாக மாறியது. அதிக வெப்பத்தை கக்கிய ஆதவனை ஆண்டவனாகவே கருதினான் ஆதி மனிதன். இதுபோல் பேரலையால் ஆபத்தை உண்டு பண்ணும் கடலையும் கடவுளாக கருதினான். விஷம் கொண்டு விலங்கினங்களையும், உயிரை பறிக்கும் பலம் கொண்ட உயிரினங்களையும் உருவம் வைத்து வழிபட்டான். அந்த வழியில் வந்ததுதான் நாகர் வழிபாடு. அச்சம் மட்டுமே வழிபாடு ஆகாமல் அதனூடாக தத்துவார்த்தத்தையும் சேர்த்துக்கொண்டான்.
சிராவண மாதத்தில் (சாந்திராயன மாதம்) அதாவது தமிழ் மாதத்தின் அடிப்படையில் சொல்ல வேண்டுமானால் ஆடி மாத அமாவாசை கழிந்த ஐந்தாவது நாளான சுக்லபட்ச பஞ்சமியன்று ் நாகபஞ்சமி வருகின்றது. நாகர்கள் மற்றும் நாக தேவதைகளை கௌரவிக்கும் பொருட்டு, இந்திய நாடு முழுவதும் நடைபெறும் உற்சவமாகும். ஹேமாத்ரி என்ற ஸம்ஸ்க்ருத கிரந்தத்திலிருந்து, எடுக்கப்பட்ட வரதராஜா என்ற பகுதியில், இந்த நியமங்களும், பூஜை புனஸ்கார முறைகளும் நாகராஜாவை முன்னிட்டு செய்ய வேண்டிய விதிகளும் விவரமாக சொல்லப்பட்டுள்ளன.
‘‘ஸ்ராவண மாதத்தின், சுக்லபட்ச பஞ்சமியன்று, வாசற்கதவின் இரண்டு பக்கமும் மாட்டுச்சாணியினால் மெழுகி, நாகராஜாவை வரவேற்க வேண்டும்…. இது மிகவும் புனிதமான நாளாக சொல்லப்படுகிறது.’’
இதற்கு முந்தைய தினம், அதாவது சதுர்தியன்று ஒரு வேளை மட்டும் உண்டு விரதமிருக்க வேண்டும். பஞ்சமியன்று இரவு மட்டும் தான் உணவு உட்கொள்ள வேண்டும். வெள்ளி, மரம், மண், மஞ்சள் அல்லது சந்தனத்தில் நாக உருவங்கள் அல்லது ஐந்து நாக உருவங்களை செய்து வைத்திருக்க வேண்டும். வீட்டின் முன் கோலமாக போட வேண்டும். பஞ்சமியன்று அவலும், பஞ்சாமிர்தமும் கொண்டு (அம்ருதமாக சொல்லப்படும் ஐந்து பொருட்கள் பால், தயிர்,நெய், தேன், சர்க்கரை) பூஜிக்க வேண்டும். அலரி புஷ்பங்களும், மல்லிகை செந்தாமரை பூக்களும், சந்தனப்பொடியும் மற்ற வாசனை திரவியங்களும் கொண்டு பூஜை செய்ய வேண்டும். மிகப் பிரசித்தமான நாகராஜாக்களான அனந்தன் அல்லது சேஷநாகம். வாசுகி, கார்கோடகன் – இவை இந்த தினத்தில் பூஜிக்கப்படுகின்றன. மற்ற எல்லா விழாக்களையும் போல, ஹிந்துமத வழக்கப்படி மிகப்பெரிய அன்னதானம் நடைபெறும். அன்னதானம் இந்த நோன்பின் மிக பிரதானமாகும் அன்று விழா முடியும் வரை. எங்கும், யாராலும் பூமி தோண்டப்படாதவாறு பக்தர்கள், கண்விழிப்பாக கவனித்து இருப்பர்.
தமிழ் நாட்டில், நல்ல பாம்புகள், சரியான முறையில் வணங்கி வழிபட்டால் நல்ல செழிப்பையும், அதிர்ஷ்டத்தையும் தரும் என்ற நம்பிக்கை நிலவி வருகிறது. நாகபஞ்சமியன்று, விடியற்காலையில் நீராடி. ஹிந்து பெண்கள், பாலும் , தேனும் நாகராஜாவுக்கு படைத்து வணங்குகின்றனர். கேரளாவில் உள்ளது போலவே, தமிழ் நாட்டிலும் நாகராஜா அருளால் புத்ரபாக்யம் கிடைக்கும் என்று நம்பப்படுகிறது. அரச மரத்தடிகளில் பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்டுள்ள நாக – சிலைகளுக்கு மஞ்சள், குங்குமம், சந்தனம் இட்டு, பிரசித்தமான 108 பிரதட்சணம் (சுற்றி வலம் வருதல்) செய்வர். இதை வேதமறிந்த பிராமணர்கள் துவங்கி வைப்பர். இவ்வாறு விரதம் அனுஷ்டிக்கும் பெண், தாயானதும், ஒரு கல்லில் பாம்பு உருவத்தைச் செதுக்கி, இந்த மரத்தடியில் கொண்டு வந்து வைப்பது வழக்கம்.
தமிழ் நாட்டில், இவ்வாறு நாகபூஜை செய்து பிறந்த குழந்தைகளுக்கு நாகராஜா அல்லது நாகமணி என்று பெயரிடுகின்றனர். ஹிமாசல பிரதேசத்தில், நாக பஞ்சமி, உற்சவம். ‘ரிகி பஞ்சமி’ அல்லது ‘பிரூரி பஞ்சமி’ என்று வழங்கப்படுகிறது. காரணம், ‘ரிக்கேஸ்வரா’ என்பது சிவபெருமானுடைய ஒரு பெயராகும். இவர் நாகராஜாக்களின் தலைவர். இந்த சமயம் இவர் சுற்றிலும் பாம்புகளால் சூழப்பட்டவராகவும் படமெடுத்த நாகங்களாலான மாலையை தலையில் சூடியவராகவும் காட்சியளிக்கிறார்.
நாக பஞ்சமி உற்சவத்திற்கு முன்னதாகவே வீடுகளின் சுவர்களில் நாகராஜாக்கள், பறவைகள் இவற்றின் உருவங்களை வரைந்து. வர்ணம் தீட்டி அழகுற வைக்கின்றனர். ஏழு நாட்கள் முன்னதாக நீரில், கோதுமை, பருப்புகள், தானியங்கள் இவற்றை ஊறவைக்கின்றனர். உற்சவ விருந்து செய்யும் நாள் காலையில். ஒரு தர்ப்பையை எடுத்து. பாம்பு போல செய்து, ஊறிய தான்ய நீரில் நனைத்து. தித்திப்பு தின்பண்டங்களோடு நாகராஜாவுக்கு சமர்ப்பிக்கின்றனர். ஹிமாசல் பிரதேசத்தில் காங்ரா என்னுமிடத்தில், தீபாவளிக்குப் பின், இந்த நாகராஜாக்களை வழியனுப்பும் ஒரு உற்சவம் நடைபெறுகிறது மாட்டுச் சாணத்தில் நாகராஜா உருவம் செய்து. வணங்குவர். இதற்குப் பின்னும், உயிருள்ள நாகங்கள் தென்பட்டால். அது ‘‘நன்றியில்லாத’’தாக எண்ணி கொல்லப்படும்.
‘கட்வால்’ பிரதேசத்தில்,மண் தரையில் நன்றாக, நிறைய சாணம் போட்டு மெழுகி, மண் தடவி, மஞ்சளும், சந்தனமும் கொண்டு. அழுத்தமாக ஐந்து. ஏழு அல்லது ஒன்பது பாம்பு வரை படங்கள் வரைகின்றனர் ஊதுவத்தி. சாம்பிராணி போன்ற வாசனை திரவியங்கள் காட்டி பழங்களும் உணவுப் பொருட்களும் படைக்கப்படுகின்றன. காலையிலும், மாலையிலும் இந்த முறையில் வழிபட்டு வணங்கிய பின், இரவு, நாகராஜாவின் புகழ் பாடும் கதா காலட்சேபங்களை கேட்டு பொழுது போக்குகின்றனர்.
வடமேற்கு பகுதிகளில், நாகபஞ்சமி, கௌரீ பூஜையுடன் சேர்த்து, பெண்கள் நாக தேவதை களுக்கு நைவேத்யங்கள் படைப்பதோடு, கொண்டாடப்படுகிறது. நேபாளத்தில், நாகபஞ்சமி, பிரசித்தமான நாக – கருடயுத்தம், அதன் ஆண்டு விழாவாக கொண்டாடப்படுகிறது. இங்கும், நேபாளத்திலும் பல தலைகளுடைய பாம்பு உருவங்கள் சுவர்களில் வரையப்பெற்று வணங்கப்படுகின்றன. இதைப்போன்றே இந்தியாவின் சில பகுதிகளில் நாக பஞ்சமி கூடவே கருட பஞ்சமியும் கொண்டாடுகின்றார்கள்.
கருடன் பட்சிகளின் ராஜா. இவை நாகங்களின் பிறவி எதிரிகள் என்பது தெரிந்ததே. கருட பஞ்சமி விரதம் இருந்து, பாம்புக்கடியிலிருந்து பாதுகாப்பு பெறலாம் என்பது ஒரு நம்பிக்கை. இந்த நாளில் சகோதர சகோதரிகள் பரிசுப் பொருள்கள் கொடுத்துக்கொள்வர்.
பீகார் மாகாணத்தில், நாக பஞ்சமி பதினைந்து நாட்கள் உத்ஸவமாக கொண்டாடப்படுகிறது. கோதுமையாலும், அரிசியாலும் நாக உருவங்கள் செய்யப்பட்டு, ஊர்வலமாக எடுத்துச் செல்லப்படுகிறது. ஜனங்கள் நாட்டு பாடல்களை பாடிக்கொண்டே, உடன் செல்வர். பூஜை முடிந்த பின் இந்த உருவச்சிலைகள். வெச்சப் பாகுடன் கலந்து புதைக்கப்படும் இந்த உற்சவத்தைத் தொடர்ந்து ஊர்ச் சந்தை நடப்பதும் ஒரு விசேஷம். பீகாரில் புதை பொருள் அதிகாரிகள் கண்டுபிடித்துள்ள சில இடங்களில் கல்லில் பாம்புகள், படத்துடன் கூடிய பல தலைகளுடைய பாம்பு சிலைகள் போன்றவை கிடைத்துள்ளன. கர்நாடகத்தில் நாக சதுர்த்தி, நாகபஞ்சமி இரண்டு நாளும் சிராவண(ஆவணி) மாத சுக்லபட்ச சதுர்த்தி, பஞ்சமி தினங்களில் கொண்டாடப்படுகிறது.
பெண்கள் சதுர்த்தியன்று விரதம் இருக்கின்றனர்.
குடும்பத்தின் நன்மைக்காக இந்த விரதம், என்றாலும் தன் சகோதர்களுக்காக விசேஷ வேண்டுதல்கள் செய்வர். வீட்டின், வாசற்படியின் இருபுறமும், மஞ்சளால் சிறிய பாம்பு குட்டிகளின் படங்கள் கோலமாக வரையப் பெறும். வெளிவாசலும் ரங்கோலிகள், பாம்பு கோலங்களே பெரும்பாலும் வரையப்பெறும். தங்க, வெள்ளி பாம்பு – உருவங்கள் வைத்து, நகரத்து வீடுகளில் வீட்டிலேயே பூஜைகள் செய்து பெண்கள் நைவேத்யங்கள் நாகராஜாவுக்கு சமர்ப்பித்து வணங்குவர். கிராமங்களிலும், நகரத்தின் வெளிப்புறங்களிலும் எறும்பு புற்றைத் தேடிச் சென்று இந்த வேண்டுதல்களை நிறைவேற்றுவர். அவல், உளுந்து, நெய், பால், வெல்லம், உப்பு, பூக்கள் இவை கொண்டு புற்றுக்கு அருகில் பூஜை நடக்கும். வீடுகளிலும் அவலும், பாலும் கொண்டு ஒரு தித்திப்பு தின்பண்டம் செய்யப்படுகிறது.
அகர்வால் பனியா என்ற சமூகத்தினர், தங்கள் நாகராஜா வான வாசுகியின் வழி வந்தவர்களாக சொல்லிக்கொள்கின்றனர். இவர்கள் ஆஸ்திக முனி என்ற வாசுகியின் குருவையும் வணங்குகின்றனர். வீட்டின் சுவர்களில் பாம்பு படம் வரைந்து. வணங்கும் இவர்கள், பிராமணர் களுக்கு உணவளித்து, ஆர்த்தி செய்வர். இந்த பாம்புகளுக்கு உணவாக அளிக்கப்பட்ட எள்ளில் ஒரு சிறிதை ஒவ்வொரு பெண்ணும் தன் வீட்டிற்கு எடுத்துச் செல்கிறாள். ஒரு ஸ்தோத்திரத்தைச் சொல்லி வீட்டின் எல்லா பகுதிகளிலும் இரைக்கிறாள். இதன் மூலம் வீட்டில் விஷ ஐந்துக்கள் அண்டமாட்டாது என்று நம்புகின்றனர்.
நாகபஞ்சமியன்று பூமியை உழுவதில்லை.
நாட்டின் சில பகுதிகளில் உழவர்கள், நாகபஞ்சமியன்று பூமியை உழுவதில்லை. எலிகளைத் தேடி பூமியில் வளையவரும் நல்ல பாம்புகளின் தலையில், கலப்பையின் கூரிய நுனி பட்டு துன்பம் விளைவிக்கக் கூடும் என்று அஞ்சி இவ்வாறு செய்கின்றனர்.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 335:
வித்யைகளை இணைத்தல்:
________5.வித்யைகளை இணைத்தல் –2 _________
#நடிப்பை தான் உலகம் விரும்புகிறது என்று முடிவுசெய்து விட்டாய் !!
நடி !!
அதிலும்
" எதையும் இயக்கி !! என்னையும் இயக்கி ஆளும் இறைவா !! அருமையாக யாவரும் என் நடிப்பை நம்பும்படி நடிக்க வை " என்று கூறியே நடி ..
நடிக்கிறாய் என்று அடிக்கடி நினைவு படுத்தி கொள் !!
ஏன் என்றால் ..
நீ உன் நடிப்பில் ஏமாற கூடும் என்பதால் ..
உன் நடிப்பின் பயன் பிறரின் நடிப்பாகவே பிரதிபலிக்கும் ..
அதில் உண்மை இருக்காது ..
நீ நடித்தாய் !! அதுவும் நடித்தது !! இருவரும் சக நடிப்பை ரசித்து அனுபவித்தீர்கள் அவ்வளவே ..
இதில் ஏமாற்றம் ?? வருத்தம் ?? விரோதம் ?? கழ்ப்புணர்ச்சி ?? துரோகம் ?? என்று நினைக்ககூட ஏதுமில்லை ..
இது எல்லாம் உன் ஆட்கொண்டு !! உன்னை துன்பத்திலும் ?? துயரத்திலும் இருத்துவதர்க்கு காரணம் ..
நீ நடிக்கிறாய் என்பதை நீ மறந்துவிட்டாய் !! உன் நடிப்பில் நீயே மயங்கி விட்டாய் என்பது தான் ..
நடிப்பை நடிப்பாய் உணரு !! நடிப்பு வேடிக்கை பார்க்க மட்டுமே என்று உணர்ந்து கடந்துவிடு ..
நெருக்கமானவர் தினமும் மாறுவதை பார்க்கும் போது என்னால் எதுவும் பேச முடியவில்லைவாதிட்டாலும் சண்டையிட்டாலும் காயம் எனக்குத் தான்
ஸர்வ அபேத அதிகரணம்
இரண்டு இடங்களில் கூறப்படுகின்ற வித்யைகள் ஒன்றே என்பது நிரூபணமானால், இரண்டு இடங்களிலும் கூறப்படுகின்ற பண்புகளை ஒருங்கிணைத்து தியானத்திற்குப் பயன்படுத்தலாம். இந்தக் கருத்து ஏற்கெனவே கூறப்பட்டுள்ளது. இங்கே உதாரணம் காட்டப்படுகிறது.
இந்த அதிகாரணத்தில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
10. வித்யைகளை இணைத்து பண்புகளைத் தொகுத்து தியானத்திற்கு பயன்படுத்தலாம்_________
சாந்தோக்யம் (5:1), பிருஹதாரண்யகம் (6:1) மற்றும் கௌசீதகி (2) உபநிஷதங்களில் பிராண வித்யை வருகிறது. இவை பிராணனின் மகிமையைக் கூறுகின்றன. புலன்கள் மற்றும் பிராணன்---இவர்களில் யார் பெரியவர் என்பது பற்றி நடந்த போட்டி பற்றி ஏற்கெனவே (#2:4.11; #3:3.2) கண்டோம். மேற்கண்ட 3 உபநிஷதங்களிலும் இது ஒரு கதை போல கூறப்படுகிறது. முக்கியமான பொதுப் பண்புகள் பொருந்தி வருவதால் இவை மூன்றும் ஒரே வித்யை தான். எனவே இவற்றை ஒருங்கிணைத்து தியானிக்கலாம் என்று இந்த ஸூத்ரம் கூறுகிறது.
ஸர்வாபேதாதன்யத்ரேமே || 3:3.10 ||
பொருள்: மூன்று உபநிஷதங்களிலும் கூறப்படுகின்ற பிராண வித்யை ஒன்றாக இருப்பதால் மற்ற இடங்களில் கூறப்பட்டுள்ளவற்றை இங்கு இணைக்க வேண்டும்.
சாந்தோக்யத்திலும் பிருஹதாரண்யகத்திலும் ஒவ்வொரு புலன்களின் மகிமையும் தனித்தனியாகப் பேசப்பட்டுள்ளன: வாக்கு செல்வம் நிறைந்தது; கண் ஆதாரமாக இருப்பது, காது செல்வமாக இருப்பது, மனம் உறைவிடமாக இருப்பது, பிறப்புறுப்பு உற்பத்தித் திறமை கொண்டது. தங்கள் தோல்வியை ஒப்புக் கொண்டு புலன்கள் பிராணனின் தலமையை ஏற்றுக் கொண்டதும், எல்லா புலன்களும் தங்கள் ஆற்றலைப் பிராணனுக்கு சமர்ப்பித்தன. அதனால் பிராணன் இந்த ஆற்றல்கள் அனைத்தும் சேர்ந்ததாயிற்று.
புலன்களின் ஆற்றலும் அவை தங்கள் ஆற்றலைப் பிராணனுக்கு அளித்ததும் கௌசீதகி உபநிஷதத்தில் கூறப்படவில்லை. ஆனால் மூன்று உபநிஷதங்களிலும் கூறப்பட்டுள்ள வித்யை ஒன்றே. ஆதலால் கௌசீதகி உபநிஷதத்தில் கூறப்படாத பகுதியை மற்ற இரண்டு உபநிஷதங்களிலிருந்து எடுத்து கௌசீதகி உபநிஷதத்தில் சேர்த்துக் கொள்ளலாம்.
இவ்வாறு இந்த ஆற்றல்கள் அனைத்தும் நிறைந்ததாகப் பிராணனைத் தியானம் செய்யலாம்.
விழித்திருப்பதும், தூங்கியிருப்பதும் உயிரினங்களின் கட்டாயம் ஆகும்!
விழித்திருப்பதன் அர்த்தம் -
அறிவு, செயல் தளத்தில் இருக்கிறது என்பதுதான்!
தூங்கியிருப்பதின் அர்த்தம்-
அறிவு, செயலற்ற தளத்தில் இருக்கிறது என்பதுதான்!
விஷேசம் என்னவென்றால்-
விழித்திருக்கும் போது -
நாம் இருப்பதையும், நம்மைச் சுற்றி பிரபஞ்சப் பொருட்கள் இருப்பதையும் அறிந்து கொண்டிருக்கும் அறிவானது...
இந்த நிலைக்கு எதிரான, ஒரு எதிர் நிலை இருப்பதையும் லாஜிக்காக சரியாக உணர்கிறது!
அந்த நிலை 'தூக்க நிலை' ஆகும்!
இந்த நிலையில் -
நாம் இல்லை, பிரபஞ்சப் பொருட்கள் இல்லலை; என்பதையெல்லாம் விட...
"இருக்கு-இல்லை" என்ற இருமையை கடந்த அல்லது நம் அறிவினால் விளக்க முடியாத ஒரு நிலை அது!
ஆனாலும், இந்த அந்த நிலையைப் பற்றிய உணர்தலும் கூட...
விழித்த நிலையின் போதுள்ள அறிவுப் பாட்டில்தான் கணக்கிடப் படுகிறதே ஒழிய...
தூக்கத்தில் இருக்கும் வரை-
"இருத்தல்" எனபது...
அறிவின் செயல் ஆங்கு இன்மையால் அது எதுவும் இல்லாத 'சூன்யமே'!
விழித்த பிறகுதான், நாம் இல்லாதிருந்தோம் என்ற கணக்கீடு, அறிவின் கூட்டல் கழித்தல் கணக்கீட்டால் வழங்கப் படுகிறது!
இந்த விழிப்பு நிலையில், அறிவானது நம்மைப் பற்றியும், பிரபஞ்சத்தைப் பற்றியும், கடவுளைப் பற்றியும் தகவல்களைத் தருகிறது!
இந்தத் தகவல்கள் பூரணத்துவம் பெற்றதல்ல!
ஏனெனில்-
நமது இருத்தலின் பூரணமானது, நமது விழித்த அறிவு நிலையையும் -
தூக்க அறியாமை நிலையையும் -
சரிசமமாகக் கொண்டதே!
தூக்கமோ அறியாமையின் மொத்த உருவம்!
அதைப் பற்றி கிஞ்சித்தும் கூட நமக்கு எதுவும் தெரியாத போது...
விழிப்பு நிலையில் கிடைக்கும் அறிதலையும் அதன் ஞானத்தையும் மாத்திரம் சிறப்பென மெச்சுவது எங்ஙெனம் பூரணமாகும்?
எதார்த்த வாழ்க்கையில் கூட நாம் பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் திசைதான் நம் அறிதலில் இருக்கும்; பார்க்க முடியாத நமது முதுகுபுற திசை நம் அறியாமையில் இருக்கும்!
எனவே,
"அறிவும் - அறியாமையும்"
சேர்ந்தே இருப்பதே இருத்தலின் தன்மையாகும்!
அறிதலும், அறியாமையும் சேர்ந்தால்தான்...
அது "பரிபூரணம்" ஆகிறது!
அறிதல் என்பது தராசின் ஒரு தட்டிலும், அறியாமை என்பது மற்றொரு தட்டிலும் சமமாக இருப்பதே வாழ்க்கையின் சமரசமாகும்.
விழிப்பு நிலை என்ற ஒன்றைப் பற்றி விலாவாரியாக தெரிந்து கொள்வது ஞானமன்று.
இதுகாறும் மதங்கள், குருமார்கள் எல்லாம் விழிப்பு நிலைக்குச் சொந்தமான அறிவையும் , அதன் கிரீடமான ஞானத்தையும் பற்றி பீற்றிக் கொள்வது, எப்படி சிறந்த, வாழ்க்கையின் அடையப்பட்டே ஆக வேண்டிய கட்டாயம் என்று ஆகும்...
என்னென்னவோ சொன்னாலும் - இருப்பது இருக்கு தான் ., இல்லைன்னா இல்லை தான் .,
விழித்து கொள்வதும் ,விழிக்காமல் போவதும் அவரவர் செயலே !!
நம்மால்,
அறியாமையைக் கணக்கிட முடியாத..போது?
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 336:
இறைவனின் இயல்புகள்:
__________6.
#வச்சு_செய்கிறான் !!
என்னை நான் நினைப்பதுபோலவே அவனே நினைக்க வச்சு ??!!
வேண்டுவதாக கருதியதை நோக்கி ஓடி ! ஆடி !! வச்சு !!
எது இருந்தால் நான் இருப்பேனோ !! அதை இருக்க வச்சு !!
எது விலகினால் நான் விளங்குவேன் என்று !! விலக வச்சு !!
எது இணைந்தால் எனக்கு நன்று என்று இணைக்க வச்சு !!
எவனோ செய்கிறான் என்று ஏமாறவும் வச்சு !!
அவனையே வச்சு செய்வது நீதான் என்று உணரவும் வச்சு !!
யாருக்கு ஆவது !! எனக்கு ஆகாது !! என்று அனுபவபடவும் வச்சு !!
அனுபவிக்கவேண்டியது என்று நினைப்பதை அனுபவிக்க வச்சு !!
படவேண்டியது என்று விரும்பியதை எல்லாம் பட வச்சு !!
வேண்டிய ஆட்டம் எல்லாம் ஆட வச்சு !!
இவ்வளவுதானா இது என்று அடங்கவும் வச்சு !!
பொய்யை போக வச்சு !!
மெய்யை உணர வச்சு !!
வச்சு செய்வதில் நானும் இருக்கேன் என்று அரவானச்சு !!
வச்சு செய்வதோடு !! வச்சு செய்பவனால் !!
வச்சு செய்யபடுகிறேன் !! என்ற நினைவே ஆனந்தமே !!
இறைவனின் இயல்புகள்______
ஆனந்தாதி அதிகரணம்
இறைவனின் பல்வேறு இயல்புகள் பற்றி வேதங்கள் பல இடங்களில் பேசுகின்றன. இவை அனைத்தையும் தியானத்தில் ஒருங்கிணைக்கலாமா? முக்கியப் பண்புகளை இணைக்கலாம். மற்ற இயல்புகளை இணைக்கக் கூடாது என்று இந்த அதிகரணம் விளக்குகிறது. இதில் 3 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
11. ஆனந்தம் முதலிய முக்கியப் பண்புகளை ஒருங்கிணைத்து தியானத்தில் பயன்படுத்தலாம்_______
ஆனந்தாதய: ப்ரதானஸ்ய: || 3:3.11 ||
பொருள்: ஆனந்தம் முதலிய பண்புகளை இணைத்து இறைவனைத் தியானிக்கலாம்.
இறைவன் இருப்பு உணர்வு ஆனந்த (ஸத்—சித்—ஆனந்தம்) வடிவினராகப் பேசப்படுகிறார். அவர் இருப்பதாலேயே அனைத்தும் இருக்கின்றன. அவரது உணர்வினாலேயே அனைத்தும் உணர்வுடன் விளங்குகின்றன. அவரது ஆனந்தத்தாலேயே அனைத்தும் ஆனந்தம் பெறுகிறது. இந்த மூன்றும் அவரது அடிப்படைப் இயல்புகள். இவை ஒரு போதும் மாறுவதில்லை. எனவே இந்தப் பண்புகளை தியானத்தில் இணைத்துக் கொள்ளலாம்.
12. ஆனால் தைத்திரீய உபநிஷதம் (2:5.3) கூறுகின்ற பண்புகள் மாறுபடுபவை. எனவே அவற்றை அந்த இடத்தில் மட்டும்தான் பயன்படுத்த வேண்டும்________
ப்ரியசிரஸ்த்வாத்யப்ராப்திருசயாபசயௌ ஹி பேதே || 3:3.12 ||
பொருள்: ‘இன்பம் தலையாக உள்ளது’ முதலிய பண்புகளை எல்லா தியானங்களிலும் பயன்படுத்தக் கூடாது. ஏனெனில் அந்தப் பண்புகள் கூடவும் குறையவும் செய்பவை. இவை, இறைவன் மாறுபடுகிறார், அதாவது, வளரவும் சுருங்கவும் செய்கிறார் என்ற கருத்தைத் தரும்.
தைத்திரீய உபநிஷதத்தில் (2:2.1--2:5.3) மனிதனுக்கு ஐந்து உடம்புகள் இருப்பதாகப் பேசுகிறது. அவை தூல உடம்பு, பிராண உடம்பு, மன உடம்பு, புத்தி உடம்பு மற்றும் ஆனந்த உடம்பு. இந்த ஒவ்வொரு உடம்பின் முக்கியப் பகுதிகளை உபநிஷதம் விளக்குகிறது.
அவற்றுள் ஆனந்த உடம்பின் பகுதிகளை இந்த ஸூத்ரம் கீழ்வருமாறு குறிப்பிடுகிறது:
#தலைவிதி ஓர் பார்வை !! ( அவனருளால் நம் மடமையை நாமே உணர .. )
எல்லாம் என் தலைவிதி !! என் தலையெழுத்து சரியில்லை !! இப்படி சொல்லி புலபுவது !! பெருமைப்படுவது !! பிறரை பார்த்து ஏங்குவது என்ற பன்முக தன்மை என்ன தான் உணர்த்துகிறது ??
விதி என்பது இறைவன் எழுதியது என்று பொய்யாய் பிரச்சாரம் செய்து !! உங்கள் தவறை நீங்கள் உணராதே போய்க்கொண்டு இருக்கிறீர்கள் என்பதே இங்கே மெய் ..
என்ஜான் உடலுக்கு சிரசே பிரதானம் என்றும் ஓர் சொல் உண்டு ..
அதாவது எட்டு ஜான் ( கையில் அளவெடுக்கும் முறை ) உடலில் சிரசு என்ற தலையே பிரதானமாக உள்ளது என்பது இதன் உட்பொருள் ..
அதாவது தலையில் ( சிரசில் ) இருந்து வெளிப்படும் கட்டளைக்கு தான் இந்த உடலே இயங்குகிறது ..
சிரசில் ஏதாவது ஓர் பிரச்சனை என்றால் உடலே அதனால் பாதிப்பை அடையும் ..
அதாவது மற்ற பாகங்களில் ஏதாவது பிரச்சனை என்றால் அது முழுஉடலையும் பதிப்பது இல்லை ..
ஆனால் தலையில் ஏதாவது அடிபட்டால் கூட காய் கால் செயல் இழந்து போய்விடும் ..
இப்போது தலையெழுத்தை கொஞ்சம் பார்ப்போம் ..
நம் எண்ணும் எண்ணத்தை எல்லாம் நம் உடலில் இருந்து எண்ண அலைகளாக ( அதிர்வலைகளாக ) பிரபஞ்சத்தில் வெளிப்படுத்துவது தலையில் உள்ள ஆதார சக்கரமே ..
அதே போல நம் உடலுக்குள் பிரபஞ்ச ஆற்றல் உள்புகுவதும் அந்த உச்சந்தலையில் இருக்கும் ஆதார சக்கரத்தின் வழியே தான் ..
நீங்கள் பிறந்த குழந்தைகள் பார்த்தால் கூட மற்ற உடற்பாகங்கள் எல்லாம் முழுமையாக இருந்தால் கூட உச்சந்தலை மூடாது இருக்கும் !! மூச்சின் தாக்கம் கூட அங்கே தெரியும் ..
அதுவே குழந்தையின் வளர்ச்சிக்கு பிரபஞ்ச ஆற்றல் உட்புகுந்து அதன் வளர்ச்சியில் தன பங்கை தரும் ..
அப்படி தான் இன்று வரையில் நம் இறையருள் !! இறையாற்றல் !! வழியே பெறும் தெளிவு !! புரிந்தல் !! போன்றவை எல்லாம் நம்முள்ளே நிகழ காரணமாக அமைகிறது ..
இப்போது தலைவிதி என்றால் என்ன ??
உங்கள் எண்ணம் வழியே நீங்களே உங்களுக்கு விதித்து கொள்வது தான் ..
உங்கள் எண்ணம் வழியே இதுவேண்டும் ?? அது நடக்க / நடக்கக்கூடாது ?? பிறர் சொல்வதை அப்படியே ஏற்ற அதன் வழியே !! அப்படியே ஏன் என்று தெரியாதே எண்ணத்தை வெளிப்படுத்துவது !! அதன் நீங்கள் கேட்பதோடு கேட்காதும் உடன் வரும் என்று உணராமை !! போன்ற எத்தனையோ ..
உங்கள் எண்ணம் என்பதை தலைவலியே எண்ணத்தால் விதித்து கொண்டது எல்லாம் தான் உங்கள் தலைவிதி ..
இப்படி விதித்து கொண்டதை செயலாக்கி அருளும் இறை ..
அந்த எண்ண அலை பிரபஞ்சமாக வியாபித்து இருக்கும் இறையாற்றலோடு கலந்த வெளிப்பட்டு அதன் வழியே ஈர்த்து கொள்கிறது ..
இப்போது தலையெழுத்தையும் மாற்றலாம் தானே ..
எண்ணத்தை எப்படி கையாண்டு எதை வெளிப்படுத்த என்ற உங்களின் எண்ணத்தின் மற்றம் நீங்களே விதித்து கொள்வதை மாற்றுகின்றது ..
இதற்க்கு தான் பரிகாரம் என்ற பெயரில் நீங்கள் எதையாவது செய்து உங்கள் எண்ணத்தை நீங்களே இனி நல்லதே நடக்கும் என்று எண்ணத்தின் மாற்றத்தை நீங்கள் ஏற்றுக்கொண்டு நம்பிக்கை வழியே எண்ணத்தை வெளிப்படுத்த மற்றம் நிகழ்கின்றது என்பதே மெய் ..
ஆனால் இந்த எண்ணத்தை நாமே ஆராய்ந்து மாற்றிக்கொள்ள இறைவனை முன்னிறுத்தி, அவன் நாமம் சொல்லி, உன் திருவருளால் மாற்றத்தை நிகழ்த்து !! என்னையும் மாற்றி !! என் எண்ணத்தையும் அதை வெளிப்படுத்தும் விதத்தையும் மாற்றி அருள் என்று உங்களை சமர்ப்பிக்க ..
பரிகாரம் இல்லாதே கூட மெய்யாக இறைவனால் எண்ணமாற்றம் வழியே தலையெழுத்து !! தலையால் விதித்து கொண்ட விதியும் மாறும் தானே ..
இதையே " விதியை மதியால் வெல்ல முடியும் "" என்ற கூற்றும் உண்டு தானே ..
நீங்களே உங்கள் தலைவழியே பிரபஞ்சத்தில் எழுதிக்கொண்டதும் !! விதித்துக்கொண்டதை !! தவிர வேறேதும் இல்லை ...
விதித்து எழுதிக்கொண்டது நீங்களாக இருக்க ??
அதை மாற்றும் வல்லமையும் உங்களிடமே இருக்க ??
இறைவனையும் ??நேரத்தை ?? காலத்தையும் ?? கோள்களையும் ?? குறை சொல்லி ..
உங்களை நியப்படுத்தி ஏமாற்றி கொண்டு இருக்கிறீர்கள் ..
"சித்தாடலை விமர்சிக்கக் கூடாது!!"
‘சொர்ண மேரு’ என்ற என் பழைய பதிவைப் படித்த வாசகர் 'இது மெய்யா/ பொய்யா?' என்று கேட்டிருந்தார். அது சூரிய ஒளியால் வந்த நிறம், இருளில் மலை மின்னுவதில்லை என்று மேலை நாட்டு விஞ்ஞானிகள் கூறுவதால் இந்த சந்தேகம் வந்ததாம்.
சித்த புருஷர்களின் அஷ்ட சித்திகள் பற்றி வல்லபங்கள் கூறி பாம்பாட்டி சித்தர் நீண்ட விளக்கத்தைத் தந்துள்ளார். அப்பாடலைத் தந்துள்ளேன். சித்தர்கள் எப்படிப்பட்டவர்கள், பெற்றுள்ள சக்திகள் என்ன, இறைவனுக்கும் அவர்களுக்கும் இடையே உள்ள நெருக்கம் என்ன, போன்ற விபரங்களைப் பாடல்களில் உரைத்துள்ளார். அதை இங்கே பார்ப்போம்!
"பெரிய தூணையே சிறு துரும்பாகவும், சிறியதைப் பெரியதாகவும் தோன்றச் செய்வோம்;
ஆணைப் பெண்ணாகவும், பெண்ணை ஆணாகவும் மாற்றுவோம்.
மலைகளையே பந்தாக உருட்டி வீசுவோம், சப்த சாகரங்களையே குடித்து ஏப்பம் விடுவோம்,
அளவில்லாத மணலையே அளந்திடுவோம். மண்டலத்தையே உள்ளங்கையில் மறைத்து விடுவோம்,
வானத்தை வில்லாக வளைப்போம், சீடர்களுக்கு அஷ்டகர்ம ரகசியமும் சொல்லித் தருவோம்.
தகிக்கும் அக்னியில் மூழ்கிக்குளித்து இயல்பாய் எழுவோம்,
நீருக்குள் இருந்து மூச்சை அடக்கி வாழ்வோம், பாயும் புலியையும் தாக்கி வசியப்படுத்துவோம்.
மூவுலகத்தையும் பொன்னாய் மாற்றுவோம், சுடும் செங்கதிரைக் குளிராக்கிப் பாய்ச்சுவோம், இவ்வுலகே இல்லாமல் நாங்கள் மறைத்து மாற்றிடுவோம்.
வேதியன் செய்த சிருஷ்டியைப்போலவே எல்லாம் படைப்போம், அவனுக்குச் சமமாகத் திகழ்ந்து ஐந்தொழில் புரிந்து அவனாகவே வாழ்வோம்.
ஆயகலைகள் அனைத்தும் அறிவோம், அதற்கும் மேலான அழிவற்ற நிலையையும் அறிவோம், பற்றற்ற மனமுடன் வாழவும் செய்வோம்.
வேங்கை யானை யாழி சிங்கம் முதலானதைக் கட்டுப்படுத்தி ஏவி விடுவோம், அந்தக் கடவுளையே எங்களுடன் விளையாடச் செய்வோம்,
ஆதிசேஷன் வாசுகி பத்மன் தக்ஷன் அனந்தன் குளிகன் கார்கோடகன் சங்கபாலன் ஆகிய நாகங்களையே ஆட்டிப்படைப்போம்.
அஷ்டதிக்குகளில் யந்திர சக்கரங்களை எழுதி நாட்டி, அஷ்ட நாகங்களையே கட்டுவோம். இவை கக்கும் விஷத்தை எடுத்துப் பருகுவோம்"
என அதிசயக்கும் வகையில் சித்தர்களின் சக்திகளை விளக்கி இவை அளவிடமுடியாதது அளப்பரியது என்கிறார் பாம்பாட்டி சித்தர்.....
ஏழுகடலும் வற்றிடக் குடித்த அகத்தியர், மலைகளைப் பெயர்த்துப் போட்ட நந்தீசர், பரமணு ரகசியங்களை விளக்கிய திருமூலர், அண்டங்களைச் சுற்றிவந்த காலங்கி, ஆக்கங்கள் தந்த போகர், பொன்னைச் செம்புக்குள் மறைத்த கருவூரார், விஞ்சை மந்திரத்தால் வேங்கையை வாகனமாக்கிக்கொண்ட புலிப்பாணி, தென்காசியில் மலைக்குப் பச்சிலை அரைத்துப் பூசி துருத்தி கொண்டு ஊதிய தேரையர், நாக விஷத்தை அருந்திய மருதமலை பாம்பாட்டி, பனைமர உயரமாகி மீண்டும் சுருங்கிய கம்பளிச்சித்தர், பல்வேறு சித்துகள் ஆடிய மச்சமுனி கோரக்கர் கொங்கணர், நவகண்டர், கதண்டு ரிஷி, ருஷ்யர் என பலரைச் சொல்லலாம்....
மேரு மலையிலும் பிரம்மமுஹுர்த்த வேளையில் சித்தரிஷிகள் அனைவரும் கயிலாய மலையைப் பழுக்கவைத்துப் பொன்னொக்கி ஒளிரவைக்கிறார்கள் என்று போகர் கூறியுள்ளதும் இப்படித்தான்.
அவ்வளவு ஏன்? கடந்த நூற்றாண்டுகளில் வாழ்ந்த சித்தர்/ மகான்களும் அப்படியே! உள்ளங்கையில் ரசமணி கட்டிய ஒளி தேகம் பெற்ற வள்ளலார், வெட்டப்பட்ட கரத்தைப் பொருத்திக்கொண்ட சதாசிவ பிரம்மேந்திரர், சமாதிக்கு உள்ளேயும் வெளியேயும் சஞ்சரிக்கும் பாம்பன் சுவாமிகள், எளிய பக்தனின் மறு பிறவிகளை ரத்து செய்து முக்தி தந்த சீரடி பாபா, என பல உதாரணங்களைச் சொல்லலாம். விருத்தாசலம், மருதமலை, துவாரகை ஆகிய தலங்களில் பாம்பாட்டி சித்தர் சமாதியில் அமர்ந்ததும் சித்தாடலே! நெரூர் மானாமதுரை கராச்சி ஆகிய தலங்களில் சதாசிவ பிரம்மேந்திரர் சமாதி கொண்டுள்ளதும் சித்தாடலே!
ஆகவே தூண்டுதலின் பேரில் சித்தர்களை/ மகான்களைத் தவறாக விமர்சித்துப் பாவக்கடலில் விழுந்திட வேண்டாம். உங்களுக்குப் பிறக்கும் வாரிசு அடிமைகள் நீங்கள் சேர்த்து வைத்துள்ள சாபத்தையும் பாவத்தையும் சுமக்க வேண்டும். சாமானியன் புரிந்து கொள்ளும் அளவில் இவை ஆட்படாது. சித்த புருஷர்களைக் கொடிய சொற்களால் தூற்றி இகழ்வோர் செய்யட்டும், அந்தக் கருத்திற்கு நீங்கள் செவி சாய்த்து ஆமோதிக்க வேண்டாம்.
ஏதோ காரணத்தால் கயிலாயத்திலும் வைகுந்தத்திலும் தண்டனைகள் பெற்ற சித்தர்களின் பட்டியலைப் போகர் தன் பெருநூலில் சொல்லியுள்ளார். ஆகவே மனிதர்கள் எம்மாத்திரம்?
(இன்னும் காண்போம்)பிரம்ம ஸூத்ரம் 338:
தொடர்ச்சி போல்:
13. 11 ஆம் ஸூத்ரத்தின் தொடர்ச்சி போல் அமைகிறது இந்த ஸூத்ரம்___
இதரே த்வர்த்தஸாமான்யாத் || 3:3.13 ||
பொருள்: மற்ற பண்புகளை தியானத்தில் சேர்த்துக் கொள்ளலாம். ஏனெனில் அவை இறைவனின் பொதுவான பண்புகளைக் கூறுகின்றன.
படித்தரங்களில் வாழ்வு இருக்கின்றது.
நாம் இங்கே எவ்வளவு கற்றாலும் பெற்றாலும், ஒன்றுமே கற்காவிட்டாலும், பெறாவிட்டாலும் ஏதாவது ஒரு படியில் வைக்கப்பட்டே அல்லது இருக்கவே செய்வோம். இந்த படிக்கட்டுகளில் மேல் படிக்கட்டு, கீழ் படிக்கட்டு என்பது இல்லை. அறிவு வளர்ச்சிக்கும் அந்த அறிவின் ஞான பரிணாமத்திற்கும் இந்த வாழ்கை படிக்கட்டுகளுக்கும் சம்பந்தமில்லை. தூத்துக்குடியிலிருந்து மதுரை செல்ல பஸ் ஏறியவர்களுக்கெல்லாம் அந்த ரூட் பற்றிய ஞானம் தெரிந்திருக்க வேண்டிய அவசியமில்லை. அறிந்தவர்களும் அறியாதவர்களும் அனைவருமே மதுரை போய் சேருவார்கள். எனவே படிக்கட்டுகள் என்பது எதார்த்தத்தில் இல்லை என்பதும் அது அறிவினில் இருப்பதுவும் இப்படியாக உறுதியாகிறது. எதார்த்தமோ அந்த ஒரே பஸ்தான் அனைவருக்கும் என ஆகிறது.
இனி
உண்மையில் 'நாம் இல்லை என்பதுவும், எல்லாம் கனவு என்பதுவும்' வேறு வழியில்லாமல் கையாளப்படும் சொல்லாடல்கள் தான். எதற்காக இப்படி உறுதியற்ற சொல்லாடல்களை கூற வேண்டும் என கேட்குமிடத்து:
நான் மேற்கூறிய அத்தனை படித்தரங்களுமே அறிவு சம்பந்தப் பட்டது என்றேனே. இதையும் தாண்டிய ஒன்று உள்ளது. இப்படி சரியாக ஒன்றை கண்டவன் அதை தனது அறிவின் மூலமாகவே மற்றவர்களின் அறிவிற்குள் தெரியப்படுத்த விரும்புகிறான். அதனால் வேறு வழியின்றி எல்லோருக்கும் தெரிந்த வார்த்தைகளான கனவு, பொய் என்கிற வார்த்தைகளை வேறு வழியின்றி பயன்படுத்துகிறான். ஒரு ஊமை எதையோ விளக்க படும்பாடு தான் இவனது நிலையும். எதையோ இந்த ஊமை சொல்லி புரிய வைக்க முயல்கிறது என்றுதான் அனைவரும் நினைப்போம். அது தேவை இல்லாமல் சைகை பாஷை பேசிக் கொண்டிருக்க வில்லை. அதே போல், அந்த அறிவிற்கு அப்பாலான அந்த ஒன்றை வேறு எப்படித்தான் விளக்குவது? எனவே ஊமையின் சைகை பாசையை அனைவரும் கற்க பயிற்சி அவசியம். அதை சரியாக பயின்று விட்டால் ஊமை சொல்வது புரியும்.
எந்த படித்தரத்தில் எவர் இருந்தாலும் அனைவருமே ஒரே ஒரு பொதுத் தளத்தில் படிகள் அற்று சமநிலையில் வேறுபாடற்று ஒன்றே ஒன்றாக இருக்கிறோம் என்பதை எப்படி தகவல் பரிமாற்றத்தால் பிறர் அறிய தருவது?
அதற்கு உதவுவதுதான் இந்த கனவு, நாமெல்லாம் பொய் என்கிற வார்த்தை ஜாலங்கள் எல்லாம்!
பெற்றவளை நாம் அம்மா என்று அழைப்பது என்பதே ஒரு பொது உடன்படிக்கைதானே.
அம்மா என்றால் அது பெற்றவளாக்கும்? அதெப்படி என உங்களைப் போல் ஒருவர் கேள்வி கேட்டாலும் அதுவும் நியாயம்தான். அந்த தாவாவை தீர்க்க என்ன செய்வோம்? வேறு ஒரு வார்த்தையை போட முடியும், அவ்வளவுதானே! ஏனெனில் வார்த்தைகளால் தான் தகவல் பரிமாற்றம் நடக்க முடியும்.
மொழி என்பதே சப்தங்களின் உச்சரிப்புகளின் புலம்பல்கள் தானே. பொது உடன்படிக்கையின்படி அம்மா என்கிற புலம்பல் 'பெற்றவளை' குறிக்கும் என ஒப்புக் கொள்பவர்கள் தமிழர்கள் என அழைக்கப் படுகிறார்கள். அப்படித்தானே!
அதனால் இப்படியாகத்தான் கனவு, மாயை என்கிற வார்த்தைகள் கையாளப் படுகின்றன.
இந்தப் புலம்பல்களைத்தான் தியரி என்கிறேன்.
நோக்கமோ...
விட்டத்திற்கு பாய வேண்டும். பூனையோ குருடு. அதன் காதில் "அதோ விட்டம். அங்கே பாய்ந்து விடு" என்கிற தியரி ஸ்ருதியாக கேட்கிறது. பாவம் குருட்டுப் பூனை அதை நம்பி பாய்கிறது. கீழே விழுகிறது. முட்டுகிறது. மோதுகிறது. ஆனால் பாயும் முயற்சியை, பயிற்சியை மாத்திரம் அது விடவே இல்லை. கேட்ட அந்த ஸ்ருதியின் மீது அவ்வளவு விசுவாசம் அந்த பூனைக்கு. ஒருநாள் குருட்டாம் போக்காக அந்த விட்டத்தின் மீதே மிகச் சரியாக பாய்ந்தே விட்டது அந்தப் பூனை!
விட்டத்தை அடைந்த பிறகுதான் அது அறிந்து கொண்டது 'தான் ஏற்கனவே அந்த விட்டத்தில்தான் இருந்க்கிறோம் என்று'!
வேதாந்த, யோக சிந்தனைகளை பௌத்தர்கள், சிரமணர்கள், ஆசீவகர்கள், அப்புறம் இன்றுவரை உள்ள நவீன குருமார்கள் திரித்து திரித்து அவர்களை நம்பியவர்களை குழப்பியதால் வந்த கேள்விதான் இந்த தங்களின் கேள்வி.
#நம்_வழிபாடுகள் எல்லாம் எதற்க்கு ??
எங்கே !! எதனால் !! எப்படி !! இருந்து ..
எதன் மீது, அமர்ந்து, நடந்து ..
எது கொடுத்த சுவாசத்தை
ஓசையாக்கி ..
எதனால், என்மீது, வளர்ந்ததை சமர்பித்து ..
எது ?? எதை ?? எதைக்கொண்டு ?? வெளிப்படுகின்றது ..
என்ற தேடலின் விளைவால் தெளிவு பிறக்க ..
எதிலும் எதுவாகவும் என்றும் எப்போதும் எதுவாகவும் இருக்கும் இறையை ..
அது ?? இது ?? அப்படி ?? இப்படி ?? என்ற பொய் கடந்து ..
பயமுறுத்தும் !! தண்டிக்கும் !! கொள்ளும் !! வெல்லும் !! என்ற நகைசுவை கடந்து ..
அருளும் !! அரவணைக்கும் !! காப்பாற்றும் !! போன்ற எதிர்பார்ப்பை கடந்து ..
அனைத்தையும் நமக்கு ஏற்றவாறு !! நாம் விரும்பியவண்ணமும் !! விரும்பாதவண்ணம் கூட !! நமக்கான நன்மை கடந்து வேறு ஏதும் நம்மை அடையாதவண்ணம் காத்து அருளிக்கொண்டே இருக்கின்றது ..
என்ற மெய்யான நிதர்சனத்தை உணரத்தான் ..
பற்பல பிறவியை இதை உணரவந்தும் !! உணராதே போய் !! மீண்டும் உணர வந்ததே இப்பிறவி ..
பழத்தை எடுத்திருக்காமல் காயை ஏன் கையில் எடுக்கிறீர்கள் உங்களைப் போன்றவர்கள்!
முந்தின ஸூத்ர விளக்கத்தில் ஆனந்தத்தின் இரண்டு பரிமாணங்களைக் கண்டோம்----ஒன்று, இருப்பினால் வரும் ஆனந்தம்; இரண்டு, புறப்பொருள் அனுபவத்தால் வரும் இன்பம். இவற்றுள் இரண்டாவது வகை இன்பம் மாறுவது, நிலையற்றது. எனவே இந்த இன்பங்களைப் பற்றி கூறும் பகுதிகள் தியானத்தில் சேர்க்கத் தக்கவை அல்ல.
நிலையற்ற இந்த இன்பங்களைத் தவிர இருப்பினால் வரும் ஆனந்தம் போன்ற பொதுப் பண்புகளைப் பற்றி கூறும் பகுதிகளை இணைத்து தியானம் செய்யலாம். இது தவிர இறைவனின் எங்கும் நிறைந்த தன்மை, எல்லாம் அறியும் தன்மை, எல்லாம் வல்ல தன்மை போன்ற மாறாத பண்புகளைத் தியானத்தில் சேர்த்துக் கொள்ளலாம்.
தியானத்தில் ரூப தியானம் மற்றும் குண தியானம் ஆகியவை இரண்டு முக்கியப் பிரிவுகள் ஆகும். இறைவனின் உருவைச் சிந்திப்பது ரூப தியானம்; அவரது தெய்வீகப் பண்புகளையும் மகிமைகளையும் சிந்திப்பது குண தியானம். ரூப தியானமே தற்போது வழக்கில் உள்ளது. ஆனால் வேதங்களில் குண தியானமே பெரும்பாலும் பேசப்பட்டுள்ளது. வேதங்களில் பல்வேறு இடங்களில் கூறப்பட்டுள்ள இறை மகிமைகளை இணைத்து தியானம் செய்வதே இங்கு கூறப்படுகிறது.
இன்று 24.08.2023 அஷ்டமி
வளர்பிறை அஷ்டமி
***********
பொதுவாக கடவுளை அக்கடவுளருக்குரிய திதி மற்றும் நட்சத்திரங்களில் வழிபாடு செய்ய வேண்டும்.
இது கடவுள் வழிபாட்டில் கவனிக்க வேண் டிய முக்கியமான அம்சம் ஆகும். அவ்வாறு வழிபாடு செய்தல் மிகவும் சிறப்பானதாகு ம். அவ்வாறு நாம் வழிபட்டால் கடவுளின் அருளும் கிடைப்பதோடு மட்டுமல்லாமல் நமது கர்ம வினைகள் நீங்கி நமது நியாய மான கோரிக்கைகளும் நிறைவேறும்.
அவ்வாறு வழிபாடு செய்வதில் நட்சத்திர ங்களில் பொதுவாக சந்தேகங்கள் வருவ தில்லை. ஆனால் திதிகளில் சந்தேகங்க ள் வருவது உண்டு.
ஏனெனில் திதிகளில் வளர்பிறை திதிகள் மற்றும் தேய்பிறை திதிகள் என்று இருவ கையான திதிகள் உள்ளன. இவற்றில் எது இறைவனை வழிபட உகந்ததது என்ற கேள்வி எழலாம். இரண்டு திதிகளிலும் வழிபாடு செய்வதே மிகவும் சிறப்பானது.
உதாரணமாக பைரவர் வழிபாட்டினை எடுத்துக் கொள்வோம். பைரவருக்குரிய திதி என சிறப்பிக்கப்படும் திதி அஷ்டமி திதி ஆகும். இதில் வளர்பிறை அஷ்டமி மற்றும் தேய்பிறை அஷ்டமி என இரண்டு அஷ்டமி திதிகள் உள்ளன.
இவ்விரண்டு அஷ்டமி திதிகளுமே பைரவ ர் வழிபாட்டிற்கு உரியவை தான் என்பதில் ஐயமில்லை. அவற்றினை பயன்படுத்து வதில் சிறு சிறு வேறுபாடுகள் மட்டுமே உண்டு.
முதலில் தேய்பிறை அஷ்டமியை எடுத்துக் கொள்வோம். தேய்பிறை அஷ்டமியில் வழிபாடு செய்யும் போது நாம் பைரவரிடம் நமக்கு தீர்க்க வேண்டிய துன்பங்களை தீர்க்குமாறு வேண்ட வேண்டும்.
தேய்பிறை அஷ்டமி திதிகளில் நாம் இவ் வாறு வேண்டும் போது நமது துன்பங்கள் அனைத்தும் தேய்ந்து அழிந்துபோகும். எக் காரணம் கொண்டும் நம்முடைய தேவை களை வேண்டுதல் கூடாது.
இப்போது வளர்பிறை அஷ்டமியை எடுத் துக் கொள்வோம். வளர்பிறை அஷ்டமியி ல் வழிபாடு செய்யும் போது நாம் பைரவரி டம் நமக்கு தேவையானவற்றை தருமாறு வேண்ட வேண்டும்.
வளர்பிறை அஷ்டமி திதிகளில் நாம் இவ் வாறு வேண்டும் போது நமக்கு தேவையா னவை அனைத்தும் மேன்மேலும் வளர்ந்து கொண்டே இருக்கும். எக்காரணம் கொண் டும் நம்முடைய துன்பங்களை தீர்க்குமாறு வேண்டுதல் கூடாது.
நம்முடைய முன்னோர்கள் வழிபாட்டினை தேய்பிறை திதிகளில் ஆரம்பம் செய்து வளர்பிறை திதிகளில் முடிப்பார்கள். இது வே வழிபாட்டின் ரகசியம் ஆகும்.
தேய்பிறை திதிகளில் நமது கர்ம வினை கள் அனைத்தும் அழியத்தொடங்கும். பின் னர் வளர்பிறை திதிகளில் நமது தேவை கள் கிடைக்க ஆரம்பிக்கும். இதனை எந்த கடவுள் வழிபாட்டிற்கும் பின்பற்றலாம். தவறில்லை.
“விரிந்த பல் கதிர்கொள் சூலம் வெடிபடு தமருகம் கை தரித்ததோர் கோல கால பயிரவனாகி வேழம் உரித்து உமை அஞ்சக் கண்டு ஒண் தி
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 339:
அறுதிப் பொருள்:
என் அனுபவத்த வச்சு ஒண்ணு சொல்றேன்.. நல்லா கேட்டுக்கோங்க..
சில சமயத்துல #நமக்கானகதவு மூடப்படலாம். அத நெனச்சு #கவலப்படாம.. மூடுன கதவு மேல ஸ்ட்ராங்'ஆ #ஒருபலகைய வச்சு.. நாலு பக்கமும் #ஆணிய அடிச்சு விட்ருங்க..
ஏன்னா அது நமக்கான கதவு இல்லை.
_________7. அறுதிப் பொருள் இறைவனே!_______
#அற்றதில்பெற்றதேஅனைத்தும் ..
உருவற்றதில் உருவம் பெற்று ..
நிறமற்றதில் நிறம் பெற்று..
பேச்ற்றதில் பேச்சு பெற்று ..
முச்சற்றதில் மூச்சும் பெற்று ..
பெயரற்றதில் பெயரரும் பெற்று ..
உணர்வற்றதில் உணர்வும் பெற்று ..
குணமற்றதில் குணமும் பெற்று ..
சிந்தனையற்றதில் சிந்தனையும் பெற்று ....
இப்படியே
எதுவுமற்றதில் எல்லாம் பெற்று ..
மீண்டும்
எல்லாமற்றதில் எதுவுமற்றதாக ஆகவே பயணிக்கிறது வாழ்வு ......
எதற்க்கும் அடிப்படை அற்றதே !!
எல்லாமும் அற்றதை கொண்டே எதுவோ போல பரிணமிக்கிறது !!
அற்றதை அனுபவிப்பவன், அனைத்தையும் அனுபவிப்பான் ........
ஆத்யான அதிகரணம்
கட உபநிஷதத்தின் இரண்டு மந்திரங்கள் (1:3.10—11) விளக்கத்திற்கு எடுத்துக் கொள்ளப் படுகின்றன. அந்த மந்திரங்களைப் பார்ப்போம்:
‘புலன்களை விட உலகப் பொருட்கள் மேலானவை. பொருட்களை விட மனம் மேலானது. மனத்தை விட புத்தி மேலானது. மகிமை வாய்ந்ததான ஆன்மா புத்தியை விட மேலானது. மகிமை வாய்ந்ததான ஆன்மாவை விட அவ்யக்தம் மேலானது. அவ்யக்தத்தை விட இறைவன் மேலானவர். இறைவனை விட மேலானது எதுவும் இல்லை. அவரே அறுதிப் பொருள். அவரே கடைசிப் புகலிடம்.
இந்த மந்திரங்கள் உண்மையில் இறைவனின் மகிமையைக் கூறி அவரைத் தியானிக்குமாறுதான் கூறுகின்றன. ஆனால் பல்வேறு பொருட்கள் பல்வேறு படிகளாக, தனித் தனியாகக் கூறப்பட்டிருப்பதால் ஒவ்வொன்றையும் தனித் தனியாக தியானிக்குமாறு உபநிஷதம் கூறுகிறதோ என்ற எண்ணம் ஏற்பட வாய்ப்பு உண்டு.
பொருட்கள் மனம், புத்தி என்று ஒவ்வொன்றையும் தியானிக்க வேண்டுமா, அல்லது அறுதிப் பொருளான இறைவனை மட்டுமே தியானிக்க வேண்டுமா? இதற்கான விடையை இந்த அதிகரணம் கூறுகிறது. இதில் 2 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
14. இறை தியானமே உபநிஷதங்களின் நோக்கம்_______
ஓர் உயர்ந்த பலனை நாடி தியானம் செய்யப்படுகிறது. உலகப் பொருட்கள், மனம் போன்றவற்றைத் தியானிப்பதால் எந்தப் பலனும் இல்லை. பலனற்ற அத்தகைய தியானத்தை உபநிஷதங்கள் கூறாது.
ஆத்யானாய ப்ரயோஜனாபாவாத் || 3:3.14 ||
பொருள்: இறைத் தியானத்திற்காகத்தான் மற்ற பொருட்கள் கூறப்படுகின்றன. அவற்றைத் தனியாகத் தியானிக்குமாறு உபநிஷதம் கூறவில்லை. ஏனெனில் அவற்றைத் தனியாக தியானிப்பதால் எந்தப் பயனும் இல்லை.
தியானிக்கப்படும் பொருள் மிக உயர்ந்ததாக இருக்க வேண்டும். அந்த உயர்வைக் காட்டுவதற்காக வேறு சில பொருட்சிந்தனை பற்றி உபநிஷதம் கூறுகிறது. உலகப் பொருட்களிலிருந்து மனத்தைப் படிப்படியாக அகத்தில் இறைவனை நோக்கித் திருப்புவதற்கு இந்தச் சிந்தனைகள் துணை செய்கின்றன.
புலன்கள், உலகப் பொருட்கள், மனம், புத்தி, ஆன்மா(ஜீவாத்மா), அவ்யக்தம் போன்றவற்றை தனித்தனியாகத் தியானிப்பதால் பலன் எதுவும் இல்லை. எனவே இறைத் தியானத்தையே கட உபநிஷதத்தின் இந்தப் பகுதி கூறுகிறது.
#நமக்குதெரிந்ததுஎல்லாம் !!??
நமக்கு தெரிந்து எல்லாம் ...
நாம் கண்ணுக்கு புலபடுவது,
யாரோ சொல்லி அதன்படியே பார்ப்பது,
நான் பார்வைக்கு கிட்டியது,
நம்மை அனுகியது,
நமது செவி திறன் அளவுக்கு கேட்பது,
நாம் அறிந்த சுவை வரை தெரிவது,
நாம் உணரக்கூடிய அளவு உணர்வதே ....
ஆனால் அதை
எது பற்றியிருக்கிறது ...
எதன் பின்புலத்தால் அப்படி இருக்கிறது ...
எது அதுவாக காட்டபடுகிறது ..
எதனால் அது அப்படி இருக்கிறது ...
போன்றவை தெரிவது இல்லை .....
நம்மையே ஓர் உதாரணமாக எடுத்து கொண்டு கொஞ்சம் சிந்தித்துபார்ப்போம் ..
நாம் நடக்கிறேன் என்று நினைக்கிறோம்..
ஆனால்
நம்மை மண் எப்படி பிடித்து இருக்கிறது ..
அந்த பிடிப்பும் நாம் எப்படி அசையும் பொது விடுகிறது ..
அந்த மண்ணின் பிடிப்பு விட மற்ற ஓர் காலை அதே மண் எப்படி அதிக பிடிப்போடு பிடித்து இருக்கிறது ..
எடுத்த காலை எப்படி அடுத்த அடிவைக்க எந்த மண் என்ன தகுதியோடு தாங்க தயராய் இருக்கிறது ..
நடக்கும் பாதையில் எந்த ஓர் இடையூறும் / தடுப்பும் இன்றி , நாம் என்ன சிந்தையில் நடந்தாலும்,
நம்முள்ளே ஏதோ ஓர் தூண்டுதல் வந்து நடக்கும் பாதையை பார்க்க வைத்து, அதில் உள்ள பள்ளமோ / மேடோ / கல்லோ நாம் கவனிக்கும் படி வந்து அதை தவிர்த்து நாம் நடக்க ..
நம்மை சுற்றி இருக்கும் காற்று அதிகமாக இருந்தால் நம்மால் வேகமாக நடக்க முடியாது / துசுகள் கண்ணில் விழுந்தால் நடக்க முடியாது ..
காற்றே இல்லை என்றால் நாம் நடக்கும் போது வெளிப்படும் வேர்வை நம்மை அந்த காற்று இல்லாவிட்டால் அதிகமாக வெளியேறி நம்மை நடக்க விடாதபடி சோர்வடைய செய்யும் ..
காற்று மெல்ல தழுவுவது போல் விசினால், நம் உடல் வெப்பத்தையும் குறைத்து, வேர்வையும் வெளியராது, நம் உடலில் நீ சத்து குறையாது நம்மால் நடக்க முடியும் ..
இதே போல சூழல் வெப்பம் / குளிர் / மழை / வாசனை / ஓசை போன்ற ஏராளம் நமக்கு தெரிந்தும் தெரியாதபடியும் நமக்காக இயக்கபடுவதாலேயே ..
நம்மால் நடக்க கூட முடிகிறது ...
அப்படியிருக்க
இத்தனை வருடம் நடக்கிறேன் / நடக்கிறான் / நடக்குது என்று எத்தனையோ தெரிந்த நமக்கு ..
நம்மால் அறியக்கூடிய / உணரக்கூடிய / தெரியக்கூடிய எதையுமே நாம் தெரியாது இருந்து இருக்கிறோம் ..
அப்போது நம் அறிவுக்கு / உணர்வுக்கு / புரிதலுக்கு எட்டாது எத்தனையோ நிகழ்ந்து கொண்டே இருப்பதால் தான் ????
நாம் எதையோ தெரிந்து கொள்ள முடிகிறது ..
அப்போது
நாம் என்று காட்ட கூட நம்முள்ளே / வெளியே எவ்வளவு பெரிய இறையாற்றல் பிடியின் இருப்பால் நாம் நாமாகவே நமக்கு தெரிகிறோம் ...
இப்படி நமக்கு தெரிந்தை கொண்டு
நல்லது / கெட்டது ??
சரி / தவறு ??
பாவம் / புண்ணியம் ??
போன்ற பாவனைகளை உருவகபடுத்தி ..
அதில் என் பாவனையே சிறந்தது என்று மார்தட்டி கொள்கிறோம் ,
அதையும்
ஆதரிக்க கூட்டம் சேர்க்கிறோம்,
எதிர்க்க ஆள் தேடுகிறோம் ..
இப்போது சொல்லுங்கள் உங்களுக்கு என்ன தெரியும் ??
நமது இருப்பே எப்படி ??
நமக்காக நிகழ்வது எது எல்லாம் ??
நாம் வாழ கூட நம்மால் ஒன்றும் நிகழவில்லை ??
அப்போது நம்மையே நமக்கு தெரியாது .....
இந்த தெரிந்ததை வைத்துக்கொண்டு ...
யாருக்கோ ?? எதுக்கோ ?? நடப்பதை நாம் தெரிந்தாக காட்டுவதிலும் / அதை குறித்து விவாதிப்பதும் ??
எத்தகைய கேலிக்கு உரியது ......
நம்மை அறிவோம் !!
நம்முள்ளே நிகழ்வதை புரிந்துகொள்வோம் !!
நமக்காக நம்மை மீறி நிகழ்வதை உணர்வோம் !!
உங்களை மீறிய ஒன்றை உங்களுள் அனுபவிக்கும்போது ..
விவாதங்களுக்கு / நம்பிக்கைக்கு / வரைமுறை / நெறிமுறை என்ற அத்தனைக்கும் அப்பாற்பட்டு நிதர்சனமான உங்களுக்காக இறைப்பேராற்றலை அனுபவிக்கலாம் ......
அதுவரையில் அத்தனையும் பாவனையே .........
நமக்கு என்ன தெரியும் ????????????????
ஊசியில்
நூல்
கோர்க்கும் போது
காலில் ஆழமாக
தைத்த முள்ளை நீங்கள் அகற்றும் போது...
கடைசி தீக்குச்சியை
தீப்பெட்டியில் உரசி
பற்றவைக்கும் போது"""
உங்களின் சுவாசம் அடங்குவதை உணரலாம்"""
இதற்கு
உங்களின் கவனம்
ஒரே இடத்தில் குவிந்திருப்பதே காரணம்
அக்கால கங்கபாடியான இன்றைய கர்நாடக மாநிலத்தில் சோழ பேரரசர்களின் கீர்த்தியை பறைசாற்றும் வகையில் அமைந்துள்ள சான்றுகளில் தலையானது மைசூர் ஸ்ரீ ரங்கபட்டின தாலுகாவிலுள்ள பலமூரி கல்வெட்டு என கூறலாம்.
ஹளகன்னடமொழியில் கவித்துவ நடையில் எழுதப்பட்டுள்ள இக்கல்வெட்டு இராஜ ராஜ சோழனின் இறுதி ஆட்சி காலத்தை (பொ.யு.1012-13) சேர்ந்தது. இதனை எனது சொந்த தமிழ் நடையில் மொழி பெயர்ப்பு செய்துள்ளேன் இது
ஆடி திருவாதிரையில் உதித்த திருமகனாம் இராஜேந்திர சோழனின் பிறந்தநாள் சிறப்பாக
குடகு கூறும் கவேர கன்ய சகியனின் மைந்தனுக்கு கங்க பாடியின் காணிக்கை! வாதாபி தேசத்தின் வாழ்த்துக்கள்!
சோழகத்தின் வீர வேழம்....
மும்முடி சோழனின் மதகரி
பொருகளத்தில் வேற்றரசர்களை வீழ்த்த
வீறு கொண்டு எழும் வெற்றி களிறு...
நக்த வாரணம் ..கந்த வாரணம் என இவன் வாரணம் ஆயிரம்..
சோழ குலத்தில் வந்துதித்ததன் காரணம்
ஜெய கீர்த்தியினன்..வெற்றியின் வடிவம்
எழில் கொஞ்சும் தேக அழகினன்..
அடைக்கலமென தன்னிழல் அடைவோற்க்கு தண்ணிலவு போன்று குளிர்ச்சியை தருபவன்..
எதிர்ப்பவற்க்கோ அக்கினின்று அனலானவன்.. தீயினும் வெய்யன்..
ஊழிக்கால பெரு நெருப்பு..
வெஞ்சமர் பலகண்ட பஞ்சவன் மாராயன்
பலர் மெச்ச கண்டன்...
போர் களத்தில் மாரியைப் போன்று பேரழிவை உண்டாக்குபவன் ...கோடை இடியென முழங்குபவன்... கொத்து கொத்தாய் உயிர்களை பறிப்பவன்..
இவனை கண்ட மாத்திரத்தில் கூற்றுவனும் அஞ்சி மாற்றிடம் தேடி ஓடுவான்.. இவன் புருவ நெறிவுகளில் பொடியுண்டு போனது பெலகொலா தேசம்.. கோராஜகேஸரி வர்மனின் பொற் தாமரை பாதங்களை
சதா சுற்றி வரும் வண்டு இந்த பஞ்சவன் மாராயன்..
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 340:
புரிந்து கொள்ளலாம்:
15. மேலும், இறைவன் என்ற வார்த்தை பயன்படுத்தப்பட்டிருப்பதால் இது இறைத் தியானம்தான் என்பதைத் தெளிவாகப் புரிந்து கொள்ளலாம்____
நம் எண்ண சிறகுகள் நம்மை எங்குவேண்டுமானாலும் கூட்டி போகலாம் ..
எதிர்காலம், இறந்தகாலம், கற்பனைகாலம் என்று பயணிக்கலாம் ..
அதில்
இன்பம், துன்பம், ஏக்கம் போன்ற எந்த உணர்வுக்கு கூட நம்மை ஆட்படுத்தலாம் ..
ஆனால்
இதற்க்கு எல்லாம் காரணம் ??
நாம் இருப்பு நிலையில் யாதொரு குறையுமில்லை என்ற நிதர்சனத்தால் தானே ..
இருப்பு குறையற்று இருப்பதால் !!
அந்த குறையற்ற தருணத்தை அனுபவிக்காதே ?? ஏன் பார்க்க வேண்டும் என்று சிந்தித்தால் ..
குறையில்லாதே இருப்பது தான் நம் குறையை உருவகபடுத்திகொள்ள பயன்படுத்திகொள்கிறோம் என்றும் உணர்வோம் ..
நம்மை குறையில்லாதே வைத்திருக்கிறான் இறைவன் ..
குறையை உருவாக்கிகொள்ள நாம் தான் முனைப்போடு இருக்கிறோம் என்பதை உணர்வோமே ..
"சித்தாடலை விமர்சிக்கக் கூடாது!!"
‘சொர்ண மேரு’ என்ற என் பழைய பதிவைப் படித்த வாசகர் 'இது மெய்யா/ பொய்யா?' என்று கேட்டிருந்தார். அது சூரிய ஒளியால் வந்த நிறம், இருளில் மலை மின்னுவதில்லை என்று மேலை நாட்டு விஞ்ஞானிகள் கூறுவதால் இந்த சந்தேகம் வந்ததாம்.
சித்த புருஷர்களின் அஷ்ட சித்திகள் பற்றி வல்லபங்கள் கூறி பாம்பாட்டி சித்தர் நீண்ட விளக்கத்தைத் தந்துள்ளார். அப்பாடலைத் தந்துள்ளேன். சித்தர்கள் எப்படிப்பட்டவர்கள், பெற்றுள்ள சக்திகள் என்ன, இறைவனுக்கும் அவர்களுக்கும் இடையே உள்ள நெருக்கம் என்ன, போன்ற விபரங்களைப் பாடல்களில் உரைத்துள்ளார். அதை இங்கே பார்ப்போம்!
"பெரிய தூணையே சிறு துரும்பாகவும், சிறியதைப் பெரியதாகவும் தோன்றச் செய்வோம்;
ஆணைப் பெண்ணாகவும், பெண்ணை ஆணாகவும் மாற்றுவோம்.
மலைகளையே பந்தாக உருட்டி வீசுவோம், சப்த சாகரங்களையே குடித்து ஏப்பம் விடுவோம்,
அளவில்லாத மணலையே அளந்திடுவோம். மண்டலத்தையே உள்ளங்கையில் மறைத்து விடுவோம்,
வானத்தை வில்லாக வளைப்போம், சீடர்களுக்கு அஷ்டகர்ம ரகசியமும் சொல்லித் தருவோம்.
தகிக்கும் அக்னியில் மூழ்கிக்குளித்து இயல்பாய் எழுவோம்,
நீருக்குள் இருந்து மூச்சை அடக்கி வாழ்வோம், பாயும் புலியையும் தாக்கி வசியப்படுத்துவோம்.
மூவுலகத்தையும் பொன்னாய் மாற்றுவோம், சுடும் செங்கதிரைக் குளிராக்கிப் பாய்ச்சுவோம், இவ்வுலகே இல்லாமல் நாங்கள் மறைத்து மாற்றிடுவோம்.
வேதியன் செய்த சிருஷ்டியைப்போலவே எல்லாம் படைப்போம், அவனுக்குச் சமமாகத் திகழ்ந்து ஐந்தொழில் புரிந்து அவனாகவே வாழ்வோம்.
ஆயகலைகள் அனைத்தும் அறிவோம், அதற்கும் மேலான அழிவற்ற நிலையையும் அறிவோம், பற்றற்ற மனமுடன் வாழவும் செய்வோம்.
வேங்கை யானை யாழி சிங்கம் முதலானதைக் கட்டுப்படுத்தி ஏவி விடுவோம், அந்தக் கடவுளையே எங்களுடன் விளையாடச் செய்வோம்,
ஆதிசேஷன் வாசுகி பத்மன் தக்ஷன் அனந்தன் குளிகன் கார்கோடகன் சங்கபாலன் ஆகிய நாகங்களையே ஆட்டிப்படைப்போம்.
அஷ்டதிக்குகளில் யந்திர சக்கரங்களை எழுதி நாட்டி, அஷ்ட நாகங்களையே கட்டுவோம். இவை கக்கும் விஷத்தை எடுத்துப் பருகுவோம்"
என அதிசயக்கும் வகையில் சித்தர்களின் சக்திகளை விளக்கி இவை அளவிடமுடியாதது அளப்பரியது என்கிறார் பாம்பாட்டி சித்தர்.....
ஏழுகடலும் வற்றிடக் குடித்த அகத்தியர், மலைகளைப் பெயர்த்துப் போட்ட நந்தீசர், பரமணு ரகசியங்களை விளக்கிய திருமூலர், அண்டங்களைச் சுற்றிவந்த காலங்கி, ஆக்கங்கள் தந்த போகர், பொன்னைச் செம்புக்குள் மறைத்த கருவூரார், விஞ்சை மந்திரத்தால் வேங்கையை வாகனமாக்கிக்கொண்ட புலிப்பாணி, தென்காசியில் மலைக்குப் பச்சிலை அரைத்துப் பூசி துருத்தி கொண்டு ஊதிய தேரையர், நாக விஷத்தை அருந்திய மருதமலை பாம்பாட்டி, பனைமர உயரமாகி மீண்டும் சுருங்கிய கம்பளிச்சித்தர், பல்வேறு சித்துகள் ஆடிய மச்சமுனி கோரக்கர் கொங்கணர், நவகண்டர், கதண்டு ரிஷி, ருஷ்யர் என பலரைச் சொல்லலாம்....
மேரு மலையிலும் பிரம்மமுஹுர்த்த வேளையில் சித்தரிஷிகள் அனைவரும் கயிலாய மலையைப் பழுக்கவைத்துப் பொன்னொக்கி ஒளிரவைக்கிறார்கள் என்று போகர் கூறியுள்ளதும் இப்படித்தான்.
அவ்வளவு ஏன்? கடந்த நூற்றாண்டுகளில் வாழ்ந்த சித்தர்/ மகான்களும் அப்படியே! உள்ளங்கையில் ரசமணி கட்டிய ஒளி தேகம் பெற்ற வள்ளலார், வெட்டப்பட்ட கரத்தைப் பொருத்திக்கொண்ட சதாசிவ பிரம்மேந்திரர், சமாதிக்கு உள்ளேயும் வெளியேயும் சஞ்சரிக்கும் பாம்பன் சுவாமிகள், எளிய பக்தனின் மறு பிறவிகளை ரத்து செய்து முக்தி தந்த சீரடி பாபா, என பல உதாரணங்களைச் சொல்லலாம். விருத்தாசலம், மருதமலை, துவாரகை ஆகிய தலங்களில் பாம்பாட்டி சித்தர் சமாதியில் அமர்ந்ததும் சித்தாடலே! நெரூர் மானாமதுரை கராச்சி ஆகிய தலங்களில் சதாசிவ பிரம்மேந்திரர் சமாதி கொண்டுள்ளதும் சித்தாடலே!
ஆகவே தூண்டுதலின் பேரில் சித்தர்களை/ மகான்களைத் தவறாக விமர்சித்துப் பாவக்கடலில் விழுந்திட வேண்டாம். உங்களுக்குப் பிறக்கும் வாரிசு அடிமைகள் நீங்கள் சேர்த்து வைத்துள்ள சாபத்தையும் பாவத்தையும் சுமக்க வேண்டும். சாமானியன் புரிந்து கொள்ளும் அளவில் இவை ஆட்படாது. சித்த புருஷர்களைக் கொடிய சொற்களால் தூற்றி இகழ்வோர் செய்யட்டும், அந்தக் கருத்திற்கு நீங்கள் செவி சாய்த்து ஆமோதிக்க வேண்டாம்.
ஏதோ காரணத்தால் கயிலாயத்திலும் வைகுந்தத்திலும் தண்டனைகள் பெற்ற சித்தர்களின் பட்டியலைப் போகர் தன் பெருநூலில் சொல்லியுள்ளார். ஆகவே மனிதர்கள் எம்மாத்திரம்?
-
ஆத்மசப்தாச்ச || 3:3.15 ||
பொருள்: ‘இறைவன்’ என்ற வார்த்தை பயன்படுத்தப் பட்டிருப்பதாலும் இது இறைவனைத் தியானிப்பதற்கான பகுதி என்பது தெளிவு.
விளக்கத்திற்குரிய கட உபநிஷதப் பகுதியின் தொடரும் மந்திரம் (1:3.12), ‘இந்த இறைவன்’ (ஆத்மா) எல்லா உயிர்களிலும் மறைவாக இருக்கிறார்; வெளிப்பட்டுத் தெரிவதில்லை. ஆனால் ஒருமைப்படுத்தப்பட்ட, நுண்ணிய புத்தியால் மகான்கள் அவரைத் தரிசிக்கின்றனர்’ என்று கூறுகிறது. இங்கே ‘இறைவன் என்ற வார்த்தை பயன்படுத்தப் பட்டிருப்பதாலும் இது இறைத் தியானம் என்பதைத் தெளிவாகத் தெரிவிக்கிறது.
___8. ஆதியில் இருந்தது இறைவனே!____________
ஆத்ம க்ருஹீதி அதிகரணம்
உபநிஷதங்களில் ‘ஆத்மா’ என்ற வார்த்தை ஜீவாத்மா, பரமாத்மா, படைப்புக் கடவுளான பிரம்மா போன்ற பல்வேறு பொருள்களில் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது. இடம் மற்றும் பேசப்படும் தலைப்பு ஆகியவற்றைப் பொறுத்தே அதன் பொருளை நிர்ணயம் செய்ய வேண்டும்.
அத்தகைய இரண்டு இடங்களைச் சுட்டிக் காட்டி பொருளை விளக்குகிறது இந்த அதிகரணம். இதில் 2 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
முதலில் பிருஹதாரண்யகப் பகுதி (1:4.1—4):
ஆரம்பத்தில் ஆத்மாவே மனித உருவில் இருந்தார். அவர் சிந்தித்து, தம்மைத் தவிர வேறு எதுவும் இல்லாததைக் கண்டார்...................... அவருக்கு பயம் உண்டாயிற்று. அதனால்தான் தனியாக இருக்க மனிதர்கள் பயப்படுகிறார்கள். ... அவர் மகிழ்ச்சியாக இருக்கவில்லை. அதனால்தான் தனிமையில் இருப்பவர்கள் மகிழ்ச்சியின்றி இருக்கிறார்கள். தமக்குத் துணை ஒருவர் வேண்டும் என்று அவர் எண்ணினார்.
இங்கே உபநிஷதம் உலகம் மற்றும் உயிர்களை ‘ஆத்மா’ படைப்பது பற்றிப் பேசுகிறது. அவர் ஒரு துணையுடன் சேர்ந்து உலகைப் படைப்பது பற்றி கூறப்படுவதால் இந்தப் பகுதியில் வருகின்ற ‘ஆத்மா’ என்ற சொல் சந்தேகமின்றி படைப்புக் கடவுளான பிரம்ம தேவரைச் சுட்டிக் காட்டுகிறது.
ஆணவம் நிரந்தரத்தையே நம்பி இருக்கிறது, அதனால் உண்மை என்னவென்றால் எப்பேற்பட்ட ஆணவமாக இருப்பினும் அது குறைந்த ஆயுளையே உடையது, அதனால் விழிப்புணர்வின் பக்கம் திரும்புங்கள்.
-சோபகிருது_2023
ஆவணி மூலம்
வந்தியம்மைக்காகவும் பிட்டுக்காகவும் சொக்கநாத பெருமான் தலை மேல் மண் சுமந்த லீலை செய்த நன்னாள்! நம் வீட்டில் ஆன்மார்த்த மூர்த்தியாம் சொக்கநாதருக்கு பிட்டு நைவேத்தியம் ! சிறப்பு வழிபாடு
பிட்டு நேர்பட மண்சு மந்த
பெருந்து றைப்பெரும் பித்தனே
சட்ட நேர்பட வந்தி லாத
சழக்க னேன்உனைச் சார்ந்திலேன்
சிட்ட னேசிவ லோக னேசிறு
நாயி னுங்கடை யாயவெங்
கட்ட னேனையும் ஆட்கொள் வான்வந்து
காட்டி னாய்கழுக் குன்றிலே
பொழிப்புரை:
பிட்டுக்கு மண் சுமந்த பெருந்துறைப் பெருமானே! உன் கட்டளைக்கு இணங்கி வாராத குற்றத்தை உடைய நான் உன்னை அடைந்திலேன்; ஆயினும், நாயினும் கடைப்பட்ட என்னையும் ஆட்கொள்ளும் பொருட்டுத் திருக்கழுக்குன்றில் எழுந்தருளி உன் திருக்கோலத்தைக் காட்டி அருளினாய்; உன் பெருங்கருணை இருந்தவாறு என்னே
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 341:
ஐதரேய உபநிஷதத்தில்:
16. ஐதரேய உபநிஷதத்தில் (1:1.1) படைப்பு பற்றி வரும் பகுதியைப் பார்ப்போம்________
#நினைப்பதெல்லாம்_நடந்துவிட்டால் !!?? நம் ஏக்கம் எல்லாம் !! ஆனால் நினைப்பது எல்லாமே தான் நடக்கிறது ....... ( நினைக்கவைப்பவன் நினைவால் .. )
நினைப்பது எல்லாம் நடந்து விட்டால் என்ற ஏக்கம் எல்லோருக்கும், எல்லா காலத்திலும், என்றும் உண்டு ...
ஆனால்
நினைப்பது தான் நடந்து கொண்டு இருக்கிறது ... என்ற மெய்யை நாம் உணர்வது இல்லை ..
நினைப்பது எல்லாம் என்றால் .. ஆமாம் !!
அந்த நினைப்பது எல்லாம் என்பதில் கொஞ்சம் ஆழ்ந்து இருந்து பார்த்தால் இந்த மெய் புரியும் ..
இங்கே நினைப்பது என்பதே நடக்கிறது
அதில்
யாருக்காக நினைத்தோம் ??
எதற்காக நினைத்தோம் ??
அந்த நினைப்பு நம்முள்ளே எவ்வளவு ஆழமாக சென்றது ??
அந்த நினைப்பு எவ்வளவு நேரம் உங்கள் சிந்தையை ஆண்டு, பிற செயல்களில் கூட அந்த நினைப்பை கொண்டே செயல் பட்டது !!
அந்த நினைப்பின் சாரம் என்ன ??
போன்றவை எல்லாம் எவ்வளவு வலுவாக இருக்கோ அதைபொருத்து அந்த நினைப்பு எல்லாம் நடந்தது ..
இதில் அந்த நினைப்பை நீங்கள் கூட மறந்து இருக்கலாம், ஆனால் அது எல்லாமே நடக்கிறது ..
கொஞ்சம் முன்னே / பின்னே அவ்வளவே ..
எனக்கா இந்த கொடுமை ?? எனக்கா இந்த நிலைமை ?? .......... போன்ற அனைத்துமே உங்கள் நினைவின் வெளிப்பாடல் கிட்டியதே ..
இறைப்பேராற்றல் இந்த பிரபஞ்சம் முழுவதும் வியாபித்து இருக்கிறது ..
நீங்கள் வேண்டவே தேவை இல்லை ..
நாம் எண்ண அலைகள் எந்த நினைப்பை ( அது விருப்போ / வெறுப்போ / கோவமோ ) எதுவாக இருப்பினும் அது இந்த இறைப்பேராற்றளோடு கலந்து அதற்க்கு தகுந்தவை வழியே நம்மை வந்து அடையும் ..
அப்படிதான்
இதுவரையில் நாம் அடைந்தது ?? நம்மை அடைந்தது ??? எல்லாமே ..
அப்போது
நம் நினைப்பது எல்லாம் நடந்துகொண்டே தான் இருக்கிறது ...
நாம் ஒரே நினைப்பில் பயணிக்க தெரியாததால்,
நடப்பது என்று நாம் நினைத்ததின் வெளிப்பாடு என்ற அறியாமையில் இருக்கிறோம் ...
உதாரணமாக
எவனோ சரியில்லை ??
அவன் தண்டிக்கப்படவேண்டும் ??
எப்படியெல்லாம் தண்டிக்கப்படவேண்டும் ??
அந்த தண்டனை அவனை என்ன பாடுபடுத்தவேண்டும் என்று உங்கள் நினைவு ..
" தண்டனை " என்ற ஓர் மைய கருத்தை நோக்கி அதன் தாக்கம், வலு, அது அனுபவிக்க வேண்டிய விதம் என்று ஆழ்ந்து ஆழ்ந்து பயணிக்கும்போது, தண்டனை என்ற ஒன்றை பெறவேண்டியவரை கடந்து அந்த தண்டனையையே சிந்திக்க நினைக்க ..
அந்த தண்டனையின் தாக்கம் உங்களுக்கு உங்கள் எண்ணத்தின் விருப்பமாகி நினைத்தது நடக்கிறது ..
அதுவே உங்கள் நினைப்பு
ஓர் விட்டு வாங்க வேண்டும் அதில் சந்தோஷமாக இருக்க வேண்டும், அது இந்த வடிவமைப்பில் இருக்கவேண்டும், அதை அனுபவிக்கும் நாம் குடும்பம் மகிழ்ச்சியாக இருக்கவேண்டும், போன்று மகிழ்ச்சியை குறித்தே எண்ணம் இருக்குமாயின், அந்த எண்ணம் எத்தகையை வலுவோடு உங்களுள் இருக்கிறது என்பதை பொருத்து அதுவும் நினைத்தது போலவே நடக்கிறது ..
அதுவே
எல்லா உயிர்களின் மகிழ்ச்சியை உங்கள் மகிழ்ச்சியாய் நினைத்து அந்த நினைவே உங்களுள் ஆழ்ந்து பயணிக்க வாழ்வே நீங்கள் நினைத்த படியே மகிழ்ச்சியாக இருக்கும் நினைத்தது நடக்கும் ..
எதோடு பொருந்தி அதை குறித்து சிந்தித்து அந்த எண்ணம் வலுவானாலும்,
நீங்கள் அறியாத அந்த ஏதோவோட எல்லாம் உங்கள் நினைவால் நடக்கும் ......
" நல்லதே நினைப்போம் நல்லதே நடக்கும் " என்பது மெய்யே
இதில் இறைவழிபாடு என்ற ஒன்று
உங்கள் எண்ணங்களை விசாலமாக்கி / அன்பை பிராதானமாகி / ஆனந்தத்தை மையமாக்கி விரிய வைக்கும் ..
அத்தகைய எண்ணம் ஆளுமையை நாம் இறைவழிபாட்டின் வழியே அனுபவிக்க தொடங்க ....
நடப்பது எல்லாம் நாம் எண்ணமே ..
நினைப்பது எல்லாம் தான் நடக்கிறது ..
நினைப்பு எதை குறித்து ??? அதுவே நம் வாழ்வாக பிரதிபலிக்கிறது ...
நினைப்பது எல்லாம் நடக்கிறதா ??
அனுபவித்து / கவனித்து / உணரவேண்டிய மெய் ..
மெய்யானவன் திருவருளால்
மனம் பேசாத நிலையில் ஏற்படும் மௌனம் மட்டுமே, அனைத்தையும் பற்றிய விடையை கொண்டும் கடவுளுக்கு நிகரானதுமாக இருக்கிறது.
-
நாளை குழந்தை பாக்கியம் அருளும் புத்ர(ஜா)தா ஏகாதசி.
பிள்ளை பிறக்காது என மருத்துவர்களாலேயே சொல்லப்பட்டவர்களுக்குக்கூட நல்ல புத்திர பாக்கியத்தை அளிக்கக் கூடியது இந்த புத்ரஜாதா ஏகாதசி விரதம்.
ஏகாதசியின் மகிமை எல்லா யுகங்களிலும் வெளிப்பட்டு இருக்கிறது. ஆவணி மாத வளர்பிறை ஏகாதசி புத்ர(ஜா)தா ஏகாதசி எனப்படும்.
என்ன கோளாறாக இருந்தாலும் சரி.. அந்தக் கோளாறை நீக்கிப் புத்திர பாக்கியத்தை அளிக்கக் கூடியது இந்த ஏகாதசி. இதன் மகிமையை விளக்கும் வரலாறு:
துவாபர யுகத்தில் மாகிஷ்மதி நாட்டை ஆண்டு வந்த மன்னர் மகீஜித், குழ்ந்தை இல்லாமல் வாடினார். வயதிலும், அனுபவத்திலும் முதிர்ந்த பெரியோர்களை அழைத்துத் தன் குறையைச் சொல்லி காரணத்தை கேட்டார். அவர்கள், "மன்னா, அதற்கான வழியை நாங்கள் தெரிந்து வருகிறோம்" என்று சொல்லி காட்டுக்குச் சென்றார்கள்.
அங்கு லோமசர் என்ற முனிவரிடம், "முனிவரே, எங்கள் மன்னருக்கு மகவு ஒன்று பிறக்க வழி செய்ய வேண்டும்" என்று வேண்டினார்கள். ஒரு நிமிடம் கண்களை மூடி திறந்த லோமசர், "அன்பர்களே, உங்கள் மன்னர் போன பிறவியில் ஒரு வியாபாரியாக இருந்ததால், வியாபர விஷயமாக வெளியூர் போகும்போது நடுவழியில் தாகம் தாங்காமல் ஒரு குளத்துக்குத் தண்ணீர் குடிக்கப் போனான். அங்கு ஒரு பசு தண்ணீர் குடித்துக் கொண்டிருந்தது.
இந்த பசு தண்ணீரை கலக்கிவிடும் என்று எண்ணிய வியாபாரி, அதை விரட்டி விட்டுத் தான் மட்டும் தண்ணீரைக் குடித்தான். அந்தப் பாவத்தின் காரணமாக உங்கள் மன்னனுக்குக் குழ்ந்தை இல்லை.
ஆவணி மாத வளர்பிறை ஏகாதசி அன்று உங்கள் மன்னனை விரதம் இருந்து விஷ்ணு பூஜை செய்யச் சொல்லுங்கள். புத்ரஜாத என்னும் அந்த ஏகாதசி புத்திரனை அளிக்கும்" என்று சொல்லி வழி காட்டினார்.
அவர் சொல்படியே மன்னன் மகீஜித் முறைப்படி விரதம் இருந்தார் அவருக்கு புத்திரனும் பிறந்தான். பிள்ளை பிறக்காது என மருத்துவர்களாலேயே சொல்லப்பட்டவர்களுக்குக்கூட நல்ல புத்திர பாக்கியத்தை அளிக்கக் கூடியது இந்த புத்ரஜாதா ஏகாதசி விரதம்.
ஆரம்பத்தில் ஆத்மா ஒருவர் மட்டுமே இருந்தார். இமைக்கின்ற வேறு எதுவும் அப்போது இல்லை. ‘நான் உலகங்களைப் படைப்பேன்’ என்று அவர் நினைத்தார். பிறகு அம்பலோகம், மரீசிலோகம், மரலோகம், ஆபலோகம் ஆகிய உலகங்களைப் படைத்தார்.
இங்கே ‘ஆத்மா’ என்ற சொல் யாரைக் குறிக்கிறது?
ஆத்மக்ருஹீதிரிதரவதுத்தராத் || 3:3.16 ||
பொருள்: இங்கே ‘ஆத்மா’ என்ற சொல், மற்ற உபநிஷதங்களைப் போல் பரமாத்மாவையே குறிப்பிடுகிறது. பின்னால் வரும் பகுதியிலிருது இதனைப் புரிந்து கொள்ளலாம்.
மற்ற உபநிஷதங்கள் என்பதற்கு தைத்திரீய உபநிஷதத்தைக் (2:1) காட்டுகிறார் ஸ்ரீசங்கரர். அந்தப் பகுதிகளைக் காண்போம்:
ஆத்மாவிலிருந்து வெளி தோன்றியது. வெளியிலிருந்து காற்று. காற்றிலிருந்து நெருப்பு. நெருப்பிலிருந்து நீர். நீரிலிருந்து பூமி, பூமியிலிருந்து செடிகொடிகள், செடிகொடிகளிலிருந்து உணவு, உணவிலிருந்து மனிதன் தோன்றினான்.
இங்கே ஆத்மா என்று கூறப்படுவது பரமாத்மா. எப்படி?
பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்தில் ‘ஆத்மா’ என்ற சொல்லிற்கு ‘மனித உருவில் இருந்தார்’ என்ற அடைமொழி கொடுக்கப்பட்டிருந்தது. எனவே அவர் உருவத்துடனும் குணங்களுடனும் கூடியவர் என்பது தெளிவாகிறது. எனவே அவர் படைப்புக் கடவுளாகிய பிரம்ம தேவர்.
தைத்திரீய உபநிஷதத்திலோ அவ்வாறு அடைமொழி எதுவும் இல்லாததால் இங்கே ‘ஆத்மா’ என்ற சொல் உருவங்களைக் கடந்த உருவமற்ற நிலையைக் குறிப்பிடுவதாகக் கொள்ள வேண்டும். எனவே இந்தச் சொல் பரமாத்மாவைக் குறிக்கிறது.
அது போலவே ஐதரேய உபநிஷதமும் அடைமொழி எதையும் தராததால் அங்கும் ஆத்மா என்ற சொல் பரமாத்மாவையே குறிப்பிடுகிறது. அது மட்டுமின்றி, ஆத்மா (பரமாத்மா) படைப்புக் கடவுளாகிய பிரம்ம தேவரைப் (புருஷ: ) படைப்பதாக 1:1.3 ஆம் மந்திரம் கூறுகிறது. எனவே படைப்புக் கடவுளுக்கு முன்பிருந்ததாகக் கூறப்படுகிற ‘ஆத்மா’ பரமாத்மாவே என்பது உறுதிப் படுகிறது.
பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்தில் ‘ஆத்மா’ என்ற சொல்லிற்கு ‘மனித உருவில் இருந்தார்’ என்ற அடைமொழி கொடுக்கப்பட்டிருந்தது. எனவே அவர் உருவத்துடனும் குணங்களுடனும் கூடியவர் என்பது தெளிவாகிறது. எனவே அவர் படைப்புக் கடவுளாகிய பிரம்ம தேவர்.
தைத்திரீய உபநிஷதத்திலோ அவ்வாறு அடைமொழி எதுவும் இல்லாததால் இங்கே ‘ஆத்மா’ என்ற சொல் உருவங்களைக் கடந்த உருவமற்ற நிலையைக் குறிப்பிடுவதாகக் கொள்ள வேண்டும். எனவே இந்தச் சொல் பரமாத்மாவைக் குறிக்கிறது.
அது போலவே ஐதரேய உபநிஷதமும் அடைமொழி எதையும் தராததால் அங்கும் ஆத்மா என்ற சொல் பரமாத்மாவையே குறிப்பிடுகிறது.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 342:
மறுப்புக் கருத்து:
17. ஐதரேய உபநிஷதம் (1:1.1) கூறுவது பரமாத்மாவையே என்பதற்கு மறுப்புக் கருத்தும் அதற்கு விடையும்________
இன்று சோமவாரம் பிரதோஷம்
ஒரு நாள் நந்தி பகவானுக்கு தன் மீதும் தன் சிவ பக்தியின் மீதும் அதிக கர்வம் ஏற்பட்டது..!
ஒரு நாள் நந்தி பகவானுக்கு தன் மீதும் தன் சிவ பக்தியின் மீதும் அதிக கர்வம் ஏற்பட்டது. உலகத்திற்கே படியளக்கும் எம்பெருமானுக்கு இது தெரியாதா என்ன. நந்தியின் கர்வத்தை அடக்க நினைத்த ஈசனும், நந்தியின் மேல் அமர்ந்தபடி ஒரு முறை பூமியை வலம் வந்தார். அவரைச் சுமந்து சென்ற நந்தீஸ்வரர்க்கு மூன்று லோகங்களையும் தாங்குகின்ற இறைவனையே நான் தாங்குகிறேன். ஆகா! என்னே என் திறமை? என்ற எண்ணத்துடன் நந்தி இறைவனைச் சுமர்ந்து வந்தார். இறை தொண்டு செய்கின்றவர்களுக்கு இந்த மாதிரி எண்ணம் வந்தால் அது பாபம் என்று நம் சாஸ்திரங்கள் கூறுகின்றன.
நந்தியின் கர்வத்தை அடக்கும் நேரமும் வந்தது. இறைவன் தன் ஜடா பாரத்திலிருந்து ஒரு முடியை எடுத்து தாம் அமர்ந்திருந்த நந்தி முதுகில் வைத்து விட்டு இறங்கிக் கொண்டார்.
அந்த பாரத்தைத் தாங்க முடியாமல் நான்கு கால்களும் பின்னலடைய நந்தி அப்படியே நாக்குத் தள்ளியபடியே நின்றுவிட்டார். மொத்த சடாமுடியும் சுமக்கும் போது பாரம் இல்லை. ஏனென்றால் இறைவன் அப்போது நந்தியுடன் இருந்தார். ஆனால் ஆணவம் உண்டாகி, இறைவனை விட்டு பிரிந்த போது ஒரு முடியின் பாரம் கூட தாங்க முடியவில்லை.
தனது வல்லமையின் மீது கர்வம் கொண்டிருந்த நந்தீஸ்வரரும் தனது தவறை உணர்ந்து கர்வம் நீங்கினார். அவனன்றி இவ்வுலகில் எது அசை யாது
முட்டாள் ..
அறிவாளி ..
மனங்கெட்டவன் ..
ரோஷமில்லாதவன் ..
மிருகம் ..
புள்ளப்பூச்சி ..
கிள்ளு கீரை ..
தொட்டாசிணுங்கி ..
மண்ணு ..
முண்டம் ..
கிறுக்கன்..
ஆசைகளை அடக்கத்தெரிந்தவர்கள் எப்போதும் கலங்கிநிற்பதில்லை
இப்படி ஒருவனையே பன்முகதன்மையாக ..
யாரும் எப்படியும் எடுத்துக்கொள்ளும்படி ..
எதற்க்கோ பொருந்துபடி படைக்காது ..
எதற்கும் பொருந்தும்படி படைத்திருக்கிறான் இறைவன் ..
இதைவிடவா கருணை வேண்டும் ??
கருணைக்கடலே
அன்வயாதிதி சேத்ஸ்யாதவதாரணாத் || 3:3.17 ||
பொருள்: ஐதரேய உபநிஷதப் பகுதியில் (1:1.1) ஆத்மா என்ற சொல் படைப்புக் கடவுளையே குறிக்கிறது என்று கூறுவதானால் ஏற்கெனவே கூறிய கருத்துக்கள் இருக்க வேண்டும் என்பதே பதில். ஏனெனில் அந்தக் கருத்து உபநிஷதத்திலேயே நிரூபிக்கப்பட்டுள்ளது.
ஐதரேய உபநிஷதத்தில் தொடரும் பகுதி (1:1.2) ‘ஆத்மா’ அம்பலோகம் முதலான 4 உலகங்களைப் படைத்ததாக வருகிறது.
தைத்திரீயம் முதலான உபநிஷதங்கள் முதலில் அடிப்படையான ஆகாசம், காற்று முதலிய பஞ்சபூதங்களைப் படைத்தது பற்றியே பேசுகிறது. பஞ்ச பூதங்களிலிருந்து தான் உலகங்களைப் படைக்க முடியும். அதாவது பஞ்சபூதங்களைப் பரமாத்மா படைக்கிறார்; படைப்புக் கடவுளான பிரம்ம தேவர் பஞ்சபூதங்களிலிருந்து உலகைப் படைக்கிறார். ஐதரேயத்தில் ‘ஆத்மா’ உலகங்களைப் படைத்ததாக வருவதால், இந்த ‘ஆத்மா’ பிரம்மாவையே குறிக்கிறது.
இந்தக் கருத்து தவறு என்று இந்த ஸூத்ரம் சுட்டிக் காட்டுகிறது. ஏனெனில் விளக்கத்திற்குரிய அதே மந்திரத்தில் (ஐத.1:1.1), ‘ஆத்மா ஒருவர் மட்டுமே இருந்தார்; இமைக்கின்ற வேறு எதுவும் இல்லை’ என்று தெளிவாகக் கூறப்பட்டுள்ளது. வேறு எதுவுமின்றித் தனித்திருப்பவர் பரமாத்மா ஒருவரே. எனவே இந்த மந்திரம் ‘ஆத்மா’ என்று கூறுவது பரமாத்மாவையே.
தைத்திரீயம் முதலான உபநிஷதங்கள் முதலில் அடிப்படையான ஆகாசம், காற்று முதலிய பஞ்சபூதங்களைப் படைத்தது பற்றியே பேசுகிறது. பஞ்ச பூதங்களிலிருந்து தான் உலகங்களைப் படைக்க முடியும். அதாவது பஞ்சபூதங்களைப் பரமாத்மா படைக்கிறார்; படைப்புக் கடவுளான பிரம்ம தேவர் பஞ்சபூதங்களிலிருந்து உலகைப் படைக்கிறார். ஐதரேயத்தில் ‘ஆத்மா’ உலகங்களைப் படைத்ததாக வருவதால், இந்த ‘ஆத்மா’ பிரம்மாவையே குறிக்கிறது.
#உனக்கு_செய்யாம யாருக்கு டா செய் போறேன் !! ( இறையின் குரல் )
எனக்கு ஏதாவது செய்வாயா ?? என்று எதையாவது சிந்தித்து !! அதிலும் என்னை நம்புகிறேன் !! என்றும் நம்பாதே சொல்லிக்கொண்டு திரிகிறாய்யே ..
உன்னை செய்தது !!
உன்னை நீயாக இருக்க வைக்க !!
உன்னால் கற்பனைகூட செய்துபார்க்க முடியாத அனைத்தையும் செய்து கொண்டே இருப்பதால் தானே ..
நீ நீயாகவே இருக்க முடிகின்றது !!
உன்னை செய்தது போதாது என்று ..
உனக்கு தேவையான சுவாசம், உறவு, பகை, நட்பு, விரும்ப, வெறுக்க, கொஞ்ச, கலவி மகிழ, உணவு, நீர் என்று எப்போதும் உனக்காகவே உனக்கு தெரியாதே கூட செய்துகொண்டே தானே இருக்கிறேன் ..
இன்று நீ உண்ணும் உணவை கூட ..
எத்தனை நாள் முன்னமே விதைத்து,
அதுவும் எந்த சத்து உள்ள மண்ணில்,
யாரால் பராமரித்து வளர்த்து,
எப்படி யாரை கொண்டு பாக்குவப்படுத்தி,
யாரைக்கொண்டு எதையெல்லாம் சேர்த்து அதுயெல்லாம் என்று விளையவேண்டுமோ
அப்போது விளைவித்து !!
இன்று உன் தட்டில் உணவாக இருக்க !!
உனக்காக செய்த்தை தான் !!
இப்போதும் மட்டும் அல்ல எப்போதும் உனக்காக செய்ததை தான் அனுபவித்து கொண்டு இருக்கிறாய் !!
உன்னை அனுபவப்படுத்த கூட உன்னில் கலந்து இருந்து !!
உன் நாடி நரம்பு முதல் கையாண்டு உன்னை அனுபவிக்க வைக்க கூட நானே செய்து கொண்டே இருக்கிறேன் !!
இப்படி இடையறாது உனக்காக எதையும் செய்துகொண்டே இருக்க கூடிய என்னை ..
" செய்வாய் என்று நம்புகிறேன் " என்கிறாய்யே ..
உன் முட்டாள்தனத்தை என்ன சொல்ல ..
நான் உனக்காக செய்யாது உன்னை இப்படி சிந்திக்க கூட முடியாதது டா ..
உனக்கு எப்போதும் !! யாரும் !! எதுவும் !! செய்யவில்லை !! எதிலும் கலந்திருந்தது நானே செய்கிறேன் ..
அதை எடுத்துக்கொள்ளும் நீ எந்த விதத்தில் வேண்டமோ எடுத்துக்கொள் என்ற சுதந்தரத்தை உனக்கு கொடுத்து இருக்கிறேன் ..
நீ தான் அதை உனக்கு எதிராக எடுத்து கொண்டு ?? அல்லல் பட விரும்பி அல்லல் படுகிறாய் ..
உன்னை திருத்திக்கொள்ள !! உன் காணோட்டத்தை திருத்தி கொள்ள !! என் இருப்பை நீ அனுபவிப்பதில் எல்லாம் உணர்வாய் ..
அதையும் என்னையே செய்ய சொன்னால் கூட செய்கிறேன் !!
ஆனால்
அதற்க்கு நீ ஒத்துழைக்க வேண்டும் ..
உன்னை சமர்ப்பித்து சரணாகதி அடைய வேண்டும் ..
எதற்கும் எதிர்ப்பு காட்டாது, இது வேண்டும் / வேண்டாம் என்ற சலனம் இல்லாது இருந்து பார் ..
எதையும் உனக்காக செய்யும் நான் !! அதையும் கூட உனக்காக நீ உணரும் படி செய்கிறேன் ..
பொறுமையாக படித்து பலன் பெறவும்
பஞ்சாட்சர மந்திரம் பற்றிய அபூர்வ விளக்கம்.
**************
சிவாய நம /சிவயநம சரியா?
நமசிவாய /நமசிவய சரியா ?
*எதை நாம் சொல்ல வேண்டும் ?எப்படி
சொல்ல வேண்டும் ?*
முதலில் நாம் மந்திரம் என்பது என்ன என்று புரிந்து அறிந்து கொள்வோம் ...
கருவில் உள்ளே புகுந்த உயிருக்கு ஓசை தான் தொப்பிள் கொடிவழியாக
மனதை உண்டாகி மனதிடம் செல்கிறது,
இப்படியும் சொல்லலாம் உடலுக்கும்
உயிருக்கும் ஓசை தான் மனதை உண்டாகிறது,
பிறப்பு எடுத்த பிறகு மனம் விழித்து
உணர்ச்சிகள் ,வாசனை ,கர்மம் போன்ற நிலைகளை ஆட்பட்டு செயல்படுகிறது .
இப்படி மனதிற்கு அடித்தளமே இந்த ஓசை தான் .
மந்திரம் ஓசைகளினால் உண்டானது ,
ஓசை மனதின் உணர்சிகளுக்கு
கட்டுப்பட்டதால் நாம் உண்டாகும் ஓசைகள்
சில நமக்கு நன்மையையும் செய்யும்
தீமையும் செய்யும் ..
உதாரனமாக ஒரு நபரை பசு போல
இருப்பவனே என்றால் சிரித்து கொள்வார்கள்,
அவரை நாயை போல இருப்பவனே என்றால் கோபாம் கொள்வார் .
இரண்டும் மிருகத்தை தான் குறிக்கிறது ,எது
அவருக்கு சிரிப்பை /கோபத்தை
தருகிறது என்றால் அந்த மிருகத்தின் செயல மனதில் படமாக தெரிவது தான் மனதில் உள்ள
உணர்சிகளை துண்டுகிறது என்பது ஒரு பொருள் ...
மற்ற ஒன்று சப்தம் நீங்கள் நாயே என்று சத்தமாக தான் சொல்லமுடியும் ஆனால் பசு என்று கத்த முடியாது இப்படி சொல்லும்
பொழுது சாந்தமாக தான் ஓசை வரும் இதை அனுபவத்தில் உணரலாம் ...
இது போல ஒரு நாய் குட்டிக்கு உணவு அளித்து அது உணவு உண்ணும் பொழுது அதன் பெயரை சொல்லி அழைத்தால் அந்த சப்தத்தை அதன்
மனம் பதித்து கொள்ளும் ,
பிறகு எப்பொழுது அந்த சப்தம் கேட்டாலும்
(பெயர் ) தனக்கு உணவு கிடைக்க போகிறது
என்று அது நம்மை கவனிக்கும் இப்படி தான் ஓசைக்கு மனம் விரிவடையும் சுருங்கும் ...
இங்கே கவனிக்க வேண்டியது ஓசை நம் மனதை அடைந்து நம்மில் உள்ள நரம்புகவலையோடு இருக்காங்க
என்றால். அவர்களை அப்படியே
விட முடியாது. அவர்களை அதிலிருந்து மீட்டேடுக்கனுமே
ஒலிய .இது என்ன எங்கள் பிரச்சினையா என்று ஒதுக்கி
நிக்க முடியாது .
இது சிலருக்கு உண்மையாக
இருக்கலாம். ஆனால் இது உண்மை
இல்லை.!! மண்டலத்தை அடைந்து நல்ல அல்லது தீய எண்ணத்தை உண்டாக்கும் என்று புரிந்து
கொள்ள வேண்டும் ...
இதை உணர்ந்த நம் இன சித்தர்கள் ,
மகான்கள் ,யோகிகள் ,ஞானிகள் நமக்கு நல்ல சிந்தனை வளர மந்திரம் ,நாமம் என்ற சொற்களை
வகுத்து தந்தார்கள் ...
இப்படி தான் மந்திரம் மனதில்
செயல்பாடுகளை தூண்ட வல்லது என்று முதலில் புரிந்து கொள்ள வேண்டும் ...
மந்திரத்தை பற்றி அடுத்த பார்வை ....
மந்திரம் என்பது நினைபவனை காப்பது என்று பொருள் .
மந்திரத்தை வசமாக்கினர் பலர் ,மந்திரம் பலரை வசமாக்கியது
பலர் மந்திரத்தை துரத்தினர் மந்திரம் பலரை துரத்தியது மந்திரத்தை அறிந்தவர் சிலர் ,அழிந்தவர் சிலர் .
மேலும் மந்திரத்தை பற்றி சப்த கோடி மஹா மந்திர நூலில் (வட மொழி)இருந்து சில தகவல்கள் ...
1 எழுத்து--உடையது ----பிண்டம்
2-எழுத்து-உடையது--கர்த்தரி
3-எழுத்து--9-உடையது-பீசம்
10-எழுத்து-20 --உடையது--மந்திரம்
20-எழுத்து-மேல்--உடையது மாலா மந்திரம் எனப்படும் என்றும் சொல்ல படுகிறது ...
மேலும் மந்திர தொகுப்பு என்ற நூலில் 68
வகையாக மந்திரம்களை பிரித்து உள்ளார்கள் .
இதனுடன் சைவ புஷன மந்திரம்கள்
1.சிருஷ்டி வடிவ சிவமந்திரம்கள்.
2.திதி வடிவ சதாசிவ மந்திரம்கள்
3.சங்கரவடிவ மகேஷ்வர மந்திரம்கள்
4.பிரணவ மந்திரம்கள்
5.பஞ்சாக்ர மந்திரம்கள்
6.தேவி முல மந்திரம்கள்
7.அஸ்திர மந்திரம்கள்
8.பஞ்ச பிரம மந்திரம்கள்
9.தேவாதி மந்திரம்கள்
10.மகாசக்தி மந்திரம்கள்
11.சித்த மந்திரம்கள்
12.கிரியா மந்திரம்கள் ..
இப்படி சித்தர்களின் மந்திர குறிப்பு நூல்கள்
சொல்கிறது ...
ஓசை தான் மந்திரம் ,சில ஓசைகள்
நன்மைகளும் சில ஓசைகள் தீமைகளும்
செய்யும்
ஒரு மீன் நீரை விட்டு வெளியே வந்ததும் எப்படி இறக்கிறதோ அப்படி தான் நாமும் காற்றால் நிரப்பப்பட்ட பந்தில் வாழ்கிறோம்
காற்றை விட்டு வெளியே வந்தால்
இறக்கிறோம் என்பதனை நாம் அனைவரும் அறிவோம்..
இந்த உலகம் சப்த அலைகளால் நிரம்பியது என்று புரிந்து கொள்ள வேண்டும் ,
சப்த அலைகள் மனிதனை ஆட்கொண்டு நல் வழிபடுத்த
சித்தர்களும் ரிஷிகளும் மந்திரம்
என்ற மொழியை இறை சிந்தனையோடு நமக்கு
சொல்லி கொடுத்து உள்ளார்கள் என்று நாம் புரிந்து கொள்ளல் வேண்டும் .
உலகில் உள்ள சமயம்களில் சைவ சமயம் இதில் முதல் தரமாக வருகிறது என்று சொல்வேன் ,
ஆம் திருமறைகள் என்னும் அற்புதம்களை நமக்கு அறிவை தெளிவு படுத்தி கொள்ளவும்
,இறைவனை தொடர்பு கொள்ள உணர்வு திருமறைகளையும் தந்து உள்ளது .
இவைகளை நாம் உணர்ந்து படிக்க ஆரம்பித்து விட்டால் மனிதன் மனிதன் ஈசனாக மாறிவிடுவான் .
உணராமல் படிப்பது வீண் ,
எல்லா பக்தர்களாலும் இப்படி உணர்ந்து படிக்க முடியாது ,காலமும் கோள்களும் ,கர்மம்களும்
வழிவிடாது , இவர்களுக்காக
ஆண்ட பிண்ட சராசரத்தின் அன்னை சக்தி பக்தர்கள் மேல் பரிவு பட்டு சிவபெருமானிடம் வலது காதால் கேற்று பெற்ற ரகசியம் தான்
பஞ்சாட்சர மந்திரம் என்னும் 5 எழுத்து.
இந்த தகவலை பற்றி மாயவரத்தில் உள்ள ஒரு கோவிலில் நாம் காணமுடியும் .
இப்படி அம்பாள் சிவ பெருமானிடம் வலது காதில் மந்திரத்தை கேட்டபடி
இருப்பது போல் அதாவது அம்பாள் தெற்கு பார்த்து இருப்பது போல கோவில்களை வடிவமைத்தார்கள் .
(சில கோவில்கள் விதி
விளக்காக மாறும் ஏன் என்று அதை முடிவில் புரிந்து கொள்ளலாம் )
அம்பாளுக்கு பிறகு
அம்பாளின் முழு அம்சத்தையும் அதாவது அகத்தியும் என்ற நிலையை
அடைந்த ஒரே ஒரு நபரான அகத்தியர்
பெருமான் தான் பஞ்சாட்சர மந்திரத்தை பெருமானிடம் கேட்டு அறிந்தவர் .
ஆதிசித்தர் என்றும் சித்தர்களின் குரு என்ற சிவ பெருமான் பஞ்சாட்சர
மந்திரங்களையும் கோபீசம் என்னும்
மகத்துவம் பொருந்திய அட்சரம்களையும்
லக்கங்களையும் கடைபிடிக்க வேண்டிய முறைகளை மகிமைகளை உபதேசித்தவர் .
அவர் விதித்த நிபந்தனை காமத்தால் அடங்காத மனதை உடையவர் ,
கோபகாரர்கள் ஏமாற்றும்
சீடர்கள் போன்றவர்களுக்கு உபதேசிக்க கூடாது என்றார் .
இதை பற்றி சிவ புராணத்தில் காணலாம் .
பொதிகை மலையில் இருந்து மாமுனிவர் அகத்தியர் குரு உபதேச மொழியாக மந்திரத்தை பெற்று மந்திரகாவியும் என்று
எழுதி மக்களுக்கு பயன்பட
வேண்டும் முயற்சி செய்தபொழுது மற்ற சித்தர்களும் ரிஷிகளும்
தேவ ரகசியம் என்று அதை மறைத்து
விட்டார்கள் என்று சொல்ல படுகிறது .
பிறகு அகத்தியர் இறைவனை பணிந்து உலகமக்களின் நன்மைகே எழுதியதாக விளக்கம் அளிக்க இறையனார் சாபம் போக்கினார் என்று நூல்கள் சொல்கிறது .
திருமறைகளை பாடி வந்த நாயன்மார்கள் தான்
முதன் முதலில் பஞ்சாட்சர மந்திரத்தை எல்லா பக்தர்களுக்கும் தெரிவிக்கும் படி சொல்லிவந்தார்கள் .
அதில் உள்ள ரகசியம்களை அவர்கள் சொல்வது...
முதலில் அவர்கள் ந ம சி வ ய...
என்று தான் சொல்லிவந்தார்கள் ,
இப்படி சொல்வதினால் இகலோக வாழ்க்கை மேன்மையாகும்,
ஆனால் மோட்சம் கிடைக்காது என்று சில காலம் கழித்து சி வ ய ந ம...
என்று மாற்றி சொல்லி இறைவனை அடைய இது தான் சரி என்று முடிவுசெய்தார்கள்
அதன்படி
சி- சிவம்
வ- திருவருள்
ய-ஆன்மா
ந-திரோதமலம்
ம-ஆணவமலம்.
திரோதமலம் என்பது அழுக்கை நீக்கும்
பொருள். "நான்' என்ற ஆணவ அழுக்கை பூசியிருக்கும் ஆன்மா, திரோதமலம் கொண்டு சுத்தம் செய்து ,சிவத்தை அடைந்து
பிறவிப்பிணியில் இருந்து விடுபடும் என்பது இதன் பொருள் என்று முடிவு செய்து இப்படி சொல்ல வேண்டும் என்று கூறினார்கள்.
இவர்கள் கோட்பாட்டின் அடிப்படையில்
முதலில் கோவில்களில் நமசிவய என்றும் சில கோவில்களில் சிவயநம என்று எழுதி வைக்க பட்டது ,
சில பக்தர்கள் அப்படியும் சில பக்தர்கள் இப்படியும் சொல்லி வந்தார்கள் .
உண்மையில் இதன் அர்த்தம் சூக்கும
பஞ்சாட்சரம் ,ஸ்துல பஞ்சாட்சரம் என்று
பிரித்து பார்க்க வேண்டும் என்று சில
மகான்கள் சொல்கிறார்கள் .
கேளப்பா சிங் நமசி வாய மென்றால்
கிளர்ந்து நின்ற தென்னமரம் வளையுமப்பா
நாளப்பா மங் மங் கென் றொருகா லோதில்
நமனுமே கிட்ட வந்து அணுகா னப்பா
வாளப்பா வங் சிவய நமவென் றாலோ
மழைதனிலே நனையாமற் செல்லலாகும்
ஆளப்பா மழைநிற்க வேண்டு மென்றால்
ஆச்சரியம் சிவாய ஓம் ஸ்ரீயும் சொல்லே.
நாம் வாழும் இந்த பூமியை ஆண்ட வடிவம்
என்றும் இந்த அண்டம் ஒரு வெற்று இடத்தில்
சுற்றி கொண்டு இருக்கிறது என்றும் நாம் அறிவோம் .
இந்த அண்டத்துள் வாழும் நம்மை பிண்டம் என்று சொல்கிறார்கள் மெய்ஞானிகள்
(சித்தர்கள் )
அண்டமும் பிண்டமும் ஒன்றே என்றும்
அண்டத்துக்குள் அண்டமாய்
அணுவில் நிற்பவனும் ,
அண்டவெளி பிரபஞ்சத்தில் நிறைந்து இருக்கும் அந்த இறைவனை
அடைவது பற்றி அதாவது சிவம் என்ற அந்த மஹா பிரம்மத்தில் கலப்பது பற்றி கலந்தவர்கள் ,
அதனுடன் கலக்க மனித பிறப்பு எடுத்த
உயிர்களுக்கு கருணையுடன் சொன்ன ரகசியம் தான் இந்த பஞ்சாட்சர எழுத்துக்கள் ....
சில அடிப்படை விவமரம்களை நாம் தெரிந்து கொள்ளவேண்டும் ...
எந்த ஒரு காரியத்தில் நாம் நுழைந்தாலும் சில விதிமுறைகள் மற்றும் கட்டுபாடுகள் உண்டு ,
அதன்படி நாம் செய்தோம் என்றால் நமக்கு வெற்றியும் அந்த செயலின் நிறைவு கிடைக்கும்.இது ஒரு வகை அறிவியல் கோட்பாடு தான் ..
சிவபெருமானின் 5 முகம்கள்...
சத்தியோஜாதம்--படைத்தல் --பிரம்மா--தம்பனம் --பூமி --கேட்டல் --ந
வாமதேவம் -காத்தல்-பெருமாள் -பேதனம் -
தண்ணீர் -தொடு உணர்வு -ம
அகோரம் -அளித்தால் (கொடுத்தல் )-ருத்ரன் -.மோகனம் - தீ- பார்த்தல் - சி
தத்புருஷம் -சாந்தம் -மகேஸ்வரன் -மாரணம் - காற்று -சுவை அறிதல்-வ
ஈசான்யும்-அனுக்ரஹம்-சதாசிவம்-ஆ
கர்ஷணம்-ஆகாயம்-சுவாசித்தல்-ய
ந -காது
ம -தோல் (தீண்டுதல் உணர்வு )
சி -கண்
வ -நாக்கு
ய - மூக்கு
இவைகள் சித்தர்கள் வகுத்த யோகா நூல்களில்
சொல்லபடுபவை ..
இப்படி 5 செயல்களை உள்ளே அடக்கியது
அல்லது 5 செயல்களை கொண்ட
சிவபெருமானின் அட்சரம் என்று சொல்லலாம் .
இப்படி 5 பூதம் , 5 புலன்கள் ,
5 மூர்த்திகள் 5 தொழில்கள்
5 உணர்வுகள் 5 மூர்த்திகள் ....
கொண்ட கலவை என்று புரிந்து கொள்ளல் வேண்டும் .
மற்ற ஒரு பார்வை
5 மூர்த்திகளையும் வணங்கும் படி 5
எழுத்துகள் இதில் சிவ பெருமானின் 5 தொழில்களை பற்றி நாம் அறிந்து கொள்ள முடியும்
ஆனால் 6வது ஒரு தொழில் உண்டு அது அருளல் என்று செயலாகும் .
இதை அறிந்து கொள்ள அட்சரத்துக்குள் உள்ளே
கவனிக்க வேண்டும்
அது
1.ந ம சி வ ய...
2.ந ம வ சி ய
3. வ சி ய ந ம
4.சி வ ய ந ம
5.ம ய ந வ சி
6.சி வ ய வ சி ...
இங்கே எல்லா அட்சரமும் சிவ பதியட்சரத்தில்
ஒடுங்க சீவன் முக்தி வரும் என்பது சித்தர் வாக்கு ...
இதன் விவரத்தை நான் இங்கே பதியவில்லை ,
(யோக நூல்கள் உள்ள விவரம் விளக்கம் தர பல.தகவல் பதிக்க வேண்டிவரும்)
சிவ வாக்கியர் padalakali கவனமுடன்
கவனித்து கேட்டோம் என்றால்
இவைகள் தெளிவாக புரியும் ..
"சி வ ய ந ம" என்று சொல்பவருக்கு ஆபத்து ஒரு நாளும் இல்லையே என்று
சொல்லபடுவதை காரண அட்சரம் என்றும்
" சி வ ய வ சி" என்பதனை மஹா காரண அட்சரம் என்றும் இரு கொள்ளி என்று சொல்கிறார்கள் சித்தர்கள் ...
நாம் எப்படி சொல்ல வேண்டும் ?
வாசி என்று சொல்லை திருப்பினால் சி வா..
வாசி என்றால் நம்மில் உள்ள மூச்சு காற்று நம்முடைய உடம்பில் ஓடும் காற்றை மாற்றும் சக்தி படைத்தது சிவா என்ற சொல் சிவா சிவ இரண்டும் ஒன்று தான் குழம்ப வேண்டாம் .
இதை பற்றி அறிந்து கொள்ள நீங்கள் திருவாசி
(திருச்சி ) என்று சிவ பெருமான் கோவிலுக்கு
சென்று வந்தால் புரிந்து கொள்ளலாம் .
"ஓம் ந ம சி வ ய "என்று சொல்வதின் முலம்
உலகத்தில் உள்ள எல்லா இன்பம்களையும்
பெறமுடியும் ....
"ஓம் சி வ ய ந ம" என்று சொல்வதின் முலம்
கோள்களின் சாபம் விலகும்
அம்மையப்பனின் தரிசனம் கிடைக்கும் ..
மற்றும் பஞ்சாட்சர மந்திரத்தை
மாற்றி ,திருப்பி
ஓம் ந ம சி வ ய-- தம்பனம்
ஓம் ம சி வ ய ந --பேதனம்
ஓம் சி வ ய ந ம--மோகனம்
ஓம் வ ந ம சி வ--மாரணம்
ஓம் ய ந ம ச வ--ஆகர்ஷணம்
போன்ற பலன்கள் அந்த மூர்த்திகளால்
தரப்படும் ,
நமக்கு வாழ்கையில் நற் கதி அடைய
அம்பாளின் முலம் அப்பனை அடைந்தால் மட்டுமே சாத்தியம் ,
இது சத்தியம் ,சத்தியம் ,சத்தியம்
இதன் முறையாக பெருமானை அடைய நாம் சொல்ல வேண்டிய அட்சரம்
"சி வ ய ந ம ஓம் "
"சி வ ய சி வ ஓம்"
"சி வ ய வசி ஓம் "
" சிவ சிவ சிவ ஓம் "....
என்று சுக ஆசனம்
கொண்டு ஜெபிக்க சிவ கதி கிடைக்கும் ..
இது.சித்தர்கள் வாக்கு
என் அனுபவம் ஒரு ஒரு லிங்கோத்பவ
காலத்திலும் சுக ஆசனத்தோடு வடக்கை
நோக்கி நான் விளையாட்டாக சொல்லியது
...அதன் பின் நடந்த
அற்புதம்கள் ....
நீங்களும் அடைய வேண்டும்
என்று உங்களை வாழ்த்தி
பதிவை நிறைவு செய்கிறேன் ....
நீ இதுவரை யாராக என்னோடு இருந்தாய் என்பதை நினைக்கையில் வலிக்கிறது
அழுகையை நிறுத்திவிட்டு உறுதியாக இரு என்று என்னை நானே கெஞ்ச வேண்டிய தருணம் இது
நன்றி
ஓம் நமசிவாய...
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 343:
பிராண வித்யை:
___________9. பிராண வித்யை________
மகாபலி என்னும் மன்னன் இந்திர பதவி வேண்டி யாகம் ஒன்று நடத்துகின்றான் !
யாகம் நிறைவுற்றால்,,,?
அசுர குலமன்னனான மகாபலிக்கு இந்திர பதவி கிடைத்து விடும் !
அதெப்படி ஒரு சாதராண மன்னன் பேர் வாங்கிவிட்டால்,,,,? இன்று போல அன்றும் தான்,,,
இந்திரன் உட்பட தேவர்கள் அனைவரும், யாகத்தினைத் தடுத்து நிறுத்த வேண்டி,,,மகாவிக்ஷ்ணுவை வேண்டுகின்றனர் !
யாகம் நடைபெறுகிறது !
யாகம் நிறைவுறும் நேரத்தில்,,,
வந்தவர்கள் என்ன கேட்டாலும்,, ?
கொடுக்க வேண்டுமென்பது இயல்பான முறை !
இது விதி !
இதுதான் விதி !
வந்தவர்கள் கோ [மன்னன்] விடம்,
கோ [பசு] கேட்டார்கள் ? கொடுத்தான் !
ஆடு மாடுகள் கேட்டார்கள் ? கொடுத்தான் !
பொன் கேட்டார்கள் ? ,,,, கொடுத்தான்,,,,!
பொருள் கேட்டார்கள்,,? கொடுத்தான் !
இதுதான் தக்க தருணமென்று,,,
மகாவிக்ஷ்ணு வாமன உருவம் என்கிற குள்ளமான சிறுவனின் உருக்கொண்டு, கையில் தாழங்குடையுடன் மகாபலி யாகம் செய்கிற இடத்திற்கு வருகின்றார் !
யாரிவன் !?
இவனைப் பார்த்தால்,,,?
பிரச்னைக்குரியவன் போல இருக்கின்றானே ?
இவனை உள்ளே விடலாமா ?
மகாபலியின் தளபதியான நமுசி என்பவன் தடுக்கின்றான் !
அவனைச் சிரித்தபடி,
உதைத்துப் புறந்தள்ளி நடக்கின்றான் ! வாமனன்.
பார்ப்பவர் கண்கள் மயங்க,,
அழகாய் நடந்து வருகின்ற வாமனனைக் கண்டு வியக்கின்றான் ! மகாபலி !
வாரும் பிள்ளாய் !
வேண்டுவன கேளும் பிள்ளாய் !
என்கின்றார் மகாபலி.
மூன்றடி மண் வேண்டும் ! என்கின்றான் வாமனன்.
மூன்றடி,,,!
மூன்றடி மண் ?
சிரிப்பு வருகிறது ! மகாபலி மன்னனுக்கு,,,,
ஒற்றைப் பசு வேண்டும் என்றவர்களெல்லாம்,
யாகம் நடத்துகையில் வந்து கேட்டால்,,
பெரும் பசுக் கூட்டத்தையே மன்னர் தருவார் என,
யாகம் நடத்தும், நாளுக்காய்க் காத்திருக்கும், வேளையில்,,,,
அப்படியே பொன்னுக்கும், பொருளுக்கும், வந்தவர்கள் எல்லாம் காத்திருக்கும் நேரத்தில், வந்தவர்களுக்கெல்லாம் அள்ளியள்ளிக் கொடுத்த நிறைவில் இருக்கும் நிலையில்,,,,
அரண்மனை வேண்டும், அத்தாணிப் பொன் வேண்டும் ! என்றெல்லாம் கேட்காமல்,,?
மூன்றடி மண் கேட்கிறாயே ? என்கிற ஏளன விழிப்பார்வையோடு,,
மூன்றடி மண் தானே ? தந்தேன் ! என்கிறார்,, மாமன்னர் மகாபலி !
சட்டென்று பொறி தட்டுகிறது !
அசுரகுரு சுக்ராச்சாரியாருக்கு !
இல்லை,,,! வந்திருப்பவன் வாமனன் என்கிற குள்ளச் சிறுவன் இல்லை,,, !
இதன் பின்னால்,,,
ஏதோவொரு பயங்கர நிகழ்விருக்கிறது ! தடுப்போம்,,,!
வேண்டாம் மகாபலி ! வேண்டாம்,,,!
மூன்றடி மண் கொடுக்காதே ? பிழை செய்கிறாய் ! நில்லென்கிறார் ! தடுக்கிறார்… குலகுரு சுக்ராச்சாரியார்.
அத்தனைப் பேருக்கும் கொடுத்தேன் !
இதோ,,,,,,
இந்த சிறுவனுக்குக் கொடுக்கும்,,போதா ? தடுப்பது,,,,?
குலகுருவின் சொல்லைப் புறந்தள்ளுகிறார் !
மகாபலி மன்னர் .
மூன்றடி மண் தந்தேன் ! என்றீர்கள்,,,,, ?
ஆனால்,,,,
இன்னும் தாரை வார்த்துக் கொடுக்கவில்லை,,மன்னா !
தாழங்குடையினைக் கையில் வைத்தபடியே,,
புன்னகை மாறாமல் கேட்கிறான் ! குள்ளச் சிறுவன் வாமனன் .!
இதோ !
நீர் கொண்டு தாரை வார்த்து கொடுக்க,,
கெண்டியினை எடுக்கிறார் ! மன்னர்.
நீரேந்தி தாரை வார்த்த மூன்றடி மண் பெற கை நீட்டுகிறான் ! வாமனன் .
நீர் விழுந்தால்,,,? ,,
மன்னனே
நீ அழிந்து போவாயடா ! எப்படியேனும்,
உன்னைக் காப்பேனென வண்டாக உருமாறி கெண்டியின் மூக்கு வளைவில் அமர்ந்து நீர் விழும் வழியினை அடைக்கிறார் ! குலகுரு.
எல்லாம் அறிந்த ,
பொல்லாச்சிறுவன் !
தர்ப்பை புல்லொன்று எடுத்து கெண்டியின் மூக்குத்துளையினில் விடுகிறான் !
குரு சுக்ராச்சாரியின் கண்கள் ஊனமாகிறது !
வண்டு விலகிப் பறக்கிறது !
அதே நேரம் நீரும் விழுகிறது !
நீர் விழுந்த நேரம்,,,!
வாமனன் விண்ணுக்கும், மண்ணுக்குமாக எழுகின்றான் !
திரிவிக்கிரமனாய்,,,,,, !
ஓரடி அளந்தான் ! நிலவுலகம் சரியாகிற்று !
இரண்டாம் அடி அளக்க கால் தூக்கினான் ! நிலாவுலகமும் சரியாகிற்று !
மூன்றாம் அடி அளக்க வேண்டும் !
எங்கே மூன்றாம் அடிக்கு மண்ணென்றான்?
என் தலை !
என் தலையே உங்கள் மூன்றாம் அடி என்று தலை கொடுத்தான் ! மகாபலி .
மூன்றாம் அடியும் அளந்தான் !
வாமனன் திரிவிக்கிரமன் ஆன கதை இதுதான் !
மூன்றாம் அடிக்குத் தன் தலை கொடுத்த மன்னன் மஹாபலிச்சக்கரவர்த்தி,,,
திரிவிக்கிரமனிடம் வரமொன்று கேட்கின்றான் !
பரந்தாமனே !
திரிவிக்கிரமா !
மது சூதனா !
நீ என்னை ஆட்கொண்ட நாளின்று,,,
நீ என்னை ஆட்கொண்ட நாளில் எல்லாம்,,,
நான் !
என் மக்களைப் பார்க்க வேண்டும்,, !
என் நாட்டில் வாமனனாக, திரிவிக்கிரமனாக வந்த ஆவணி மாதத்து திருவோணத்து நாளினை என் தேசத்து மக்கள் மிகவும் மகிழ்ச்சியாகக் கொண்டாட வேண்டும்,,,,
என் மலையகத்து மக்களின் மனையகத்து திருவிழா திருநாளாகக் கொண்டாடப்பட வேண்டும்,,, என்றே கேட்கின்றான் !
ததாஸ்து,,, என்றான் திரிவிக்கிரமன்,,, !
அந்தநாள் நடந்த கதை !
இந்த நாள் கதைதான் !
கடவுளின் தேசமென்கிற கேரளமக்களின் திருவோணம் பண்டிகை நாள், கதையும்.இதுவே தான்..
இந்த திரிவிக்கிரமனை,
ஓங்கி உலகளந்த உத்தமன் பேர்பாடி
நாங்கள் நம்பாவைக்குச் சாற்றி நீராடினால்
தீங்கின்றி நாடெல்லாம் திங்கள்மும் மாரி பெய்து
ஓங்கு பெருஞ் செந்நெல் ஊடுகயல் உகளப்
பூங்குவளைப் போதில் பொறிவண்டு கண்படுப்ப
தேங்காதே புக்கிருந்து சீர்த்த முலைபற்றி
வாங்கக் குடம்நிறைக்கும் வள்ளல் பெரும்பசுக்கள்
நீங்காத செல்வம் நிறைந்தேலோ ரெம்பாவாய்!
என்று வணங்குகிறாள் ! திருப்பாவையில் சூடிக் கொடுத்த சுடர்க்கொடியாளான கோதை நாச்சியார் !
கார்ய ஆக்யான அதிகரணம்
ஒரு ஸூத்ரம் உடைய இந்த அதிகரணம் பிராண வித்யையின் அடிப்படை நியதி பற்றி ஆராய்கிறது. சாந்தோக்யம் 5:1 மற்றும் பிருஹதாரண்யகம் 6:1 இந்த வித்யை பற்றிக் கூறுகின்றன.
இது பற்றி ஏற்கெனவே (#2:4.11; #3:3.2) கண்டோம். பிராணனை ‘அனைத்திலும் மூத்ததாக, சிறந்ததாக’ தியானிக்கின்ற வித்யை இது.
பிராணனின் மகிமையை அனைத்துப் புலன்களும் ஏற்றுக் கொள்வது போன்ற உவமை ஒரு கதை போல் இந்தப் பகுதியில் கூறப்படுகிறது. அதன் தொடர்ச்சியான பகுதி இது (சாந்.5:2.2; பிரு.6:1.14). முதலில் அந்தப் பகுதியைக் காண்போம்.
(தன்னை மூத்ததாக, சிறந்ததாக ஏற்றுக் கொண்ட புலன்களிடம்) பிராணன், ‘எனது ஆடை எது?’ என்று கேட்டது. அதற்குப் புலன்கள் ‘தண்ணீர்’ என்றன. அதனால் தான் மக்கள் உணவிற்கு முன்னாலும் பின்னாலும் ஆசமனம் செய்வதன் மூலம் பிராணனுக்கு உடை அளிக்கின்றனர்.
இங்கே இரண்டு கட்டளைகள் உள்ளன---------ஒன்று ஆசமனம் செய்வது; மற்றொன்று, அதன் மூலம் பிராணனுக்கு உடை அளிப்பதாக பாவனை செய்வது. ஒரே வித்யையில் இரண்டு கட்டளைகள் இருக்க இயலாது. எனவே பிராண வித்யையின் உண்மையான கட்டளை எது?
18. தண்ணீரால் பிராணனுக்கு உடை அளிப்பதாக பாவனை செய்வதுதான் உண்மையான கட்டளை______
கார்யாக்யானாதபூர்வம் || 3:3.18 ||
பொருள்: ‘ஆசமனம் செய்வது’ என்ற கட்டளை ஏற்கெனவே கூறப்பட்டது. ‘தண்ணீரால் பிராணனுக்கு உடை அளிப்பதாக பாவனை செய்வது’ ஏற்கெனவே கூறப்படாததால், அதுதான் பிராண வித்யையின் உண்மையான கட்டளை ஆகும்.
உணவிற்கு முன்னும் பின்னும் ஆசமனம் செய்ய வேண்டும் என்பது உணவு உண்பதற்கான சாதாரண நியதி; இது ஸ்மிருதிகளில் கூறப்பட்டு ஏற்கெனவே வழக்கத்தில் இருக்கின்ற ஒன்று. எனவே இதனை இந்த வித்யையின் தனிப் பகுதியாகக் கருத இயலாது.
இரண்டிலும் இறைவன் ‘மனத்தில் அறியப்படுபவராக’, ‘ஒளிமயமானவராக’க் கருதப்படுகிறார். இந்தப் பொதுப் பண்புகள் இருப்பதால் இரண்டு வித்யைகளையும் ஒன்றாகவே காண வேண்டும்.
மாறாக, தண்ணீரை ஆடையாகப் பாவித்து, அதனை பிராணனுக்கு அளிப்பதாக எண்ணுவது ஸ்மிருதிகளில் கூறப்படாத பாவனை ஆகும். எனவே இந்த பாவனை தான் பிராண வித்யையின் அடிப்படை ஆகும்.
பூணூல் அணிந்து கொள்ளும் விழா
மீண்டும் ஒரு முறை
ஞாபகப்படுத்திக் கொள்ளுவோம்.
குல தரும பண்டிகை !
உங்களுக்குத் தெரியுமா ?
நமது சம்ப்ரதாயத்தில் பல பண்டிகைகள், விழாக்கள் உண்டு. ஒவ்வொரு பண்டிகைக்கும் ஒரு முக்கியத்துவம் உள்ளது என்பதையும் நாம் அறிந்ததே. அதுமாதிரி வேதத்திற்காக ஒரு பண்டிகை, உண்டு என்றால் அது உபாகர்மா எனும் பண்டிகைதான். ஆவணியாவிட்டம் என்றும் சொல்லப்படும் இந்த பண்டிகை வேறு எதை உத்தேசித்தும் கொண்டாடப்படுவதில்லை.
ஆனால் இக்காலகட்டத்தில் நம்மில் எத்தனை பேர் ஆவணியாவிட்டத்தன்று இந்த பண்டிகை வேதத்தை உத்தேசித்துதான் கொண்டாடப்படுகின்றது என அறிந்துள்ளோம் என்பது சந்தேகம்தான்.
ஆவணி அவிட்டம் என்ற உடனே புது பூணூல் மாற்றி கொள்வது மட்டும்தான் என்று நம்மில் பலர் நினைத்து கொண்டிருக்கலாம். ஓரளவிற்கு இதில் உண்மை இருந்தாலும், உபாகர்மா என்றும் அழைக்கப்படுகின்ற இந்த அருமையான பண்டிகை பல அபூர்வமான வேதோக்த அங்கங்களை தன்னகத்தே கொண்டுள்ளது என்பதுதான் சத்தியம்.
பொதுவாக ஆவணி மாதத்தில் அவிட்ட நக்ஷத்திரத்தில் இந்த பண்டிகை வருவதால் இதற்கு ஆவணி அவிட்டம் என்று ஒரு பெயர் வந்திருக்கலாம். ச்ரவண மாதத்தில் வருவதால் இதற்கு ‘ச்ரவணம்’ என்றும் ஒரு பெயர் உண்டு. ஆனால் உபாகர்மா என்பதுதான் இதன் உண்மையான பெயர்.
உபாகர்மா என்ற வார்த்தைக்கு ஆரம்பம் என்று அர்த்தம். அதாவது வேதாரம்பம்.
”ச்ராவண்யாம் பெளர்ணமாஸ்யாம் அத்யாயம் உபாக்ருத்ய மாஸ ப்ரதோஷே ந அதீயீத, தேஷ்யாம் பெளர்ணமாஸ்யாம் ரோஹின்யாம் வா விரமேத்” என்று ஆபஸ்தம்பர் கூறுகிறார். இந்த வாக்யத்தின் முதல் பகுதியின் அர்த்தம் என்னவென்றால் ஆடி அமாவாஸ்யைக்கு பிறகு வரும் பெளர்ணமி அன்று முதல் ச்ராவணமானால் ப்ரஹ்மச்சாரிக்கும், மற்ற க்ரஹஸ்தர்களுக்கும் இந்த நாள் வேதாரம்பம் ஆகும்.
மேலும் வேதத்திற்கு யாதயாம தோஷம் வருகின்றதாம்.
அதாவது ‘பழையது’ என சொல்லுகிறோம் அல்லவா அது மாதிரி. இந்த தோஷம் நீங்கவும் உபாகர்மா செய்யப்படுகின்றது. வேதத்திற்குபோய் ‘பழைய’ எனு தோஷம் எப்படி வரும் எனும் சந்தேகம் நமக்கு வந்தால் அது நியாயம்தான். வேதத்திற்கு இயற்கையாக எந்த தோஷமும் வராது. ஆனால் நாம், சாதாரண மனிதர்கள், வேதத்தை பாராயணம் செய்வதனால் அதற்கு அந்த தோஷம் வருகிறதாம். உதாரணத்திற்கு நாம் ஆலயங்களை எடுத்துக்கொள்ளலாம்.. கும்பாபிஷேகம், பவித்ரோத்ஸவம் நாம் ஏன் செய்கின்றோம் என யோசித்தால் நமக்கு இதன் அடிப்படை புரியும்.
பிரஹ்மாவும், உபாகர்மாவும்:
மேலும், உபாகர்மாவில் ப்ரஹ்மாவும் சம்பந்தப்பட்டுள்ளார். அதையும் பார்ப்போமா..
வேதத்தை ரிஷிகள் இயற்றவில்லை.என்பது நமக்கு தெரிந்ததே. ஸர்வஞ்னான ஸர்வேஸ்வரன் ஸங்கல்பம் செய்து கொண்டதாக வேதமே கூறுகின்றது. இதோ, அதற்கான வாக்யம்:
“ஸோ காமாயத! பஹுஸ்யாம் ப்ரஜா யேயேதி !”
ஈஸ்வரனின் அறிவான அந்த வேதத்தை அவர் முதல் முதலில் ப்ரஹ்மாவிற்கு உபதேசித்தார். உபதேசம் செய்தார் என்னும்போது வாயால் உபதேசித்ததாக நினைக்க வேண்டாம். சங்கல்பத்தினாலேயே உபதேசித்தார். ப்ரஹ்மாவிற்கு பிறகு ப்ரஜாபதிகள் ‘சந்தை’ சொல்லி, ‘திருவை’ சொல்லி வேதத்தை வரப்படுத்தினார்கள். ப்ரஹ்மா உபதேசம் பெற்ற நாள் எது தெரியுமா? இன்றுதான்.
ஆதலால் இது வேதத்தின் ‘ஆண்டு விழாவாகவும்’ (Anniversary) எடுத்துகொள்ளலாம்.
வேதத்தை கற்றவர்கள், வேதாத்யயனம் செய்தவர்கள், உபாகர்மா செய்து வேதம் சொன்னால்தான் வேதத்திற்கு மஹிமை உண்டு என சாஸ்திரம் சொல்லுகின்றது.
’ நாம்தான் வேத அத்யயனம் செய்யவில்லையே ...அப்போ எனக்கு உபாகர்மா அனுஷ்டிப்பதிலிருந்து விதிவிலக்கு உண்டா? “’ என்று சிலர் யோசிக்கலாம். நியாயம்தான். வேதாத்யயனம் செய்யாமலிருக்கலாம். ஆனால் உபாகர்மா அனுஷ்டித்துதான் ஆகவேண்டும்.
நாம் செய்யும் காயத்ரி மந்திரம், பூஜை புனஸ்காரங்களில வரும் மந்திரங்கள், ச்ராத்தம் போன்ற கார்யங்களில் வரும் மந்திரங்களை நாம் வருஷம் முழுவதும் சொல்லுகிறோம் அல்லவா, இவைகள் நமக்கு பலனளிக்க வேண்டுமானால் உபாகர்மா செய்தே ஆக வேண்டும். நாம் சொல்லும் மந்திரங்களுக்கு சக்தி வர வேண்டுமானால் உபாகர்மா ச்ரத்தையாக அனுஷ்டித்தே ஆக வேண்டும்.
வருஷத்தில் நாம் பல சந்தர்பங்களில் செய்யும் பலவிதமான கர்மாக்களில் வரும் மந்திரங்கள் பலமுள்ளதாக நமக்கு ஸ்ரேயஸ் அளிக்க வேண்டும் என நாம் நினைத்தால் நாம் இந்த உபாகர்மாவை ச்ரத்தையாக செய்ய வேண்டும்.
.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 344:
சாண்டில்ய வித்யை:
ஒருவனிடம் தர்ம சிந்தனை இருக்கும் பொழுது. அந்த தர்மமே அவன் எதிர்காலத்தைப் பார்த்துக் கொள்ளும். ஏன் என்றால், ஒரு மனிதன் என்ன பிரத்தனை செய்தாலும் எத்தனை மந்திரங்கள் உரு ஏற்றினாலும். எத்தனை அபிஷேகங்கள். யாகங்கள் செய்தாலும் கூட, அவனிடம் உதவும் குணம் இல்லை என்றால், இறை அருளைப்பெற முடியாது. ஒரு மனிதன் இறை அருளைப் பெறவேண்டுமென்றால். ஏள் இறை நம்பிக்கை இல்லாவிட்டாலும் கூட பரவாயில்லை, தர்ம குணமும் பிறருக்கு உதவும் குணமும் இருந்துவிட்டால் போதும், இவன் இறையை தேடவேண்டியதிலலை. இறை இவனைத் தேடி வந்துவிடும். எவன் அதிக அளவு தர்மம் செய்கிறானோ. அவனிடம் இறையே வந்து கைஏந்தும்.
-அகத்தியப்பெருமான் அருள் வாக்கு!.
___________10. சாண்டில்ய வித்யை________
ஸமான அதிகரணம்
ஒரு ஸூத்ரம் உடைய இந்த அதிகரணம் இரண்டு இடங்களில் வருகின்ற சாண்டில்ய வித்யை பற்றிப் பேசுகிறது. இரண்டும் ஒரே வேதத்தின் ஒரே சாகையில் வருகின்றன-------சுக்ல யஜுர் வேதத்தின் காண்வ சாகையைச் சேர்ந்த இந்த இரண்டு வித்யைகளும் விளக்கத்தில் சற்று மாறுபடுகின்றன; இவை ஒரே வித்யையா அல்லது இரண்டையும் இரண்டாகக் கருத வேண்டுமா என்பது கேள்வி.
முதலில் இரண்டு பகுதிகளையும் பார்ப்போம்.
சுக்ல யஜுர் வேதம் அல்லது வாஜஸனேயி சம்ஹிதையில் ‘அக்னி ரகஸ்யம்’ என்ற பகுதியில் சாண்டில்ய வித்யை வருகிறது. முதலில் அந்தப் பகுதி:
மனத்தில் அறியப்படுபவரும், பிராணனைத் திருமேனியாக உடையவரும், ஒளிமயமானவருமான அந்த இறைவனைத் தியானிக்க வேண்டும்.
அதே வேதத்தைச் சேர்ந்த பிருஹதாரண்யகத்தில் (5:6.1) வரும் சாண்டில்ய வித்யை:
இந்த இறைவன் மனத்தில் அறியப்படுபவர், ஒளிமயமானவர், அரிசி அல்லது பார்லியின் அளவில் இதயத்தில் உறைபவர். எல்லோருக்கும் தலைவர் அவர். எல்லோரையும் ஆள்பவர் அவர். இருப்பவை அனைத்தையும் வழிநடத்துபவர் அவர்.
19. மேலே கண்ட இரண்டு வித்யைகளும் ஒன்றா இரண்டா?______
ஸமான ஏவம் சாபேதாத் || 3:3.19 ||
பொருள்: ஒரே சாகையில் வருகின்ற இரண்டு வித்யைகளுக்குள் வேறுபாடு இல்லாவிட்டால் இரண்டையும் ஒன்றாகத்தான் கருத வேண்டும்.
வெவ்வேறு சாகைகளில் வருகின்ற இரண்டு வித்யைகளுக்கிடையில் பொதுப் பண்புகள் காணப்பட்டால் இரண்டையும் ஒன்றாக இணைத்துக் கொள்ளலாம் என்று ஏற்கெனவே கண்டோம் (#3:3.11,13). ஒரே சாகையில் வருகின்ற வித்யைகளுக்கும் அதே நியதிதான். இரண்டிற்கும் இடையில் பொதுப் பண்புகள் இருக்குமானால் அவற்றை இணைக்கலாம்.
இங்கே வாஜஸனேயி சம்ஹிதை மற்றும் பிருஹதாரண்யகப் பகுதிகளில் வருகின்ற சாண்டில்ய வித்யை இறைவனையே தியானிக்குமாறு கூறுகிறது. இரண்டிலும் இறைவன் ‘மனத்தில் அறியப்படுபவராக’, ‘ஒளிமயமானவராக’க் கருதப்படுகிறார். இந்தப் பொதுப் பண்புகள் இருப்பதால் இரண்டு வித்யைகளையும் ஒன்றாகவே காண வேண்டும்.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 345:
ஸம்பந்த அதிகரணம்:
__________11. அஹர்—அஹம் வித்யை_______
ஸம்பந்த அதிகரணம்
சூரியனிலும் வலது கண்ணிலும் உறைகின்ற தெய்வத்தைப் பற்றிய தியானம் இந்த அதிகரணத்தில் கூறப்படுகிறது. இதில் 3 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்தின் 5:5.1—2 மந்திரங்கள் இந்த தியானம் பற்றிக் கூறுகின்றன.
உண்மை எதுவோ அது சூரியன்; சூரியனிலிருக்கும் தெய்வமும் வலது கண்ணில் இருக்கும் தெய்வமும் ஒருவரே. இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் சார்ந்திருக்கின்றனர்.
இங்கே இரண்டு தியானங்கள் கூறப்படுகின்றன. ஒன்று,சூரிய தெய்வ தியானம்; மற்றொன்று, வலது கண்—தெய்வ தியானம். இரண்டிலும் வழிபடு தெய்வமாகத் திகழ்பவர் உண்மையாகிய பரம்பொருள்.
இங்கே கூறப்படுகின்ற இரண்டு வித்யைகளும் ஒன்றா வெவ்வேறா என்பது இங்கே ஆராயப்படுகிறது.
20. இரண்டு வித்யைகளும் ஒன்றே என்ற கருத்து முதலில் கூறப்படுகிறது_____
ஸம்பந்தாதேவமன்யத்ராபி || 3:3.20 ||
பொருள்: இரண்டு வித்யைகளுக்கிடயே இருக்கிற தொடர்பு காரணமாக அதே நியதி இங்கும் பொருத்தமாகும்.
சூரிய—தெய்வ உபாசனை, வலது கண்---தெய்வ தியானம் ஆகிய இரண்டு வித்யைகளிலும் வழிபடு தெய்வம் ஒன்றாக இருப்பதே இங்கு ‘தொடர்பு’ என்று கூறப்பட்டுள்ளது. வழிபடு தெய்வமாகத் திகழ்பவர் உண்மையாகிய பரம்பொருள்.
ஒரே தெய்வம் இரண்டு இடங்களில் தியானிக்கப்படுகிறார். சூரியனில் அவர் ‘அஹர்’ என்றும், வலது கண்ணில் ‘அஹம்’ என்றும் வழிபடப்படுகிறார். இரண்டு தியானங்களிலும் தியானப் பொருள் ஒன்றே. இந்த இரண்டு தியானங்களும் ஒன்றா என்பது கேள்வி.
சாண்டில்ய வித்யை இரண்டு இடங்களில் கூறப்பட்டிருந்தாலும், தியானப் பொருள் ஒன்றாக இருந்ததால் இரண்டு வித்யைகளையும் இணைத்து ஒன்றாகக் கொள்ளலாம் என்று ஏற்கெனவே (#3:3.19) கண்டோம்.
அஹர் மற்றும் அஹம் வித்யைகளிலும் வழிபடு தெய்வம் ஒன்றாக இருப்பதால் அதே நியதியை இங்கும் செயல்முறைப்படுத்தலாம்; அதாவது, இரண்டு தியானங்களையும் இணைக்கலாம் என்று இந்த ஸூத்ரம் தெரிவிக்கிறது.
21. ஆனால் இந்தக் கருத்து சரியல்ல______
ந வா விசேஷாத் || 3:3.21 ||
பொருள்: அஹர் மற்றும் அஹம் வித்யைகள் ஒரு போதும் ஒன்றல்ல. ஏனெனில் இரண்டிற்கும் வேறுபாடு உள்ளது.
இரண்டு வித்யைகளின் வழிபடு இடங்கள் வேறாக இருப்பதால் அவை இரண்டையும் ஒன்றாக இணைக்க இயலாது.
22. இரண்டையும் இணைக்க இயலாது என்றே உபநிஷதமும் கூறுகிறது___
தர்சயதி ச || 3:3.22 ||
பொருள்: அஹர் மற்றும் அஹம் வித்யைகளை இணைக்க இயலாது என்றே உபநிஷதமும் கூறுகிறது.
‘சூரியனில் பொன்னிற தெய்வம் ஒருவர் வீற்றிருக்கிறார். அவரது தாடி, முடி அனைத்தும் பொன்னிறமாக ஒளிர்கிறது. தலை முதல் கால் நகம் வரை ஒவ்வொரு அங்கமும் பொன்னிறமாகத் திகழ்கிறது. அவரது கண்கள் தாமரை மலர் போல் சிவந்திருக்கிறது’ என்று சூரிய தெய்வத்தை சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (1:6.7) கூறுகிறது.
‘சூரியனில் திகழ்கின்ற அதே தெய்வம் கண்ணிலும் எழுந்தருள்கிறார்’ என்று அதே உபநிஷதம் (1:7.5) தெரிவிக்கிறது.
இவ்வாறு இரண்டு வித்யைகளுக்குமிடையே பொதுப் பண்புகள் இருந்தாலும், இரண்டு இடங்களில் இருப்பதால் இரண்டு தெய்வங்களையும் வெவ்வேறாகவே கருத வேண்டும். அதற்கேற்பவே தியானமும் தனித்தனியாகவே செய்யப்பட வேண்டும்.
பக்தர்களால் ஸ்ரீ அண்ணா என்று அழைக்கப்படும் ஸ்ரீஸ்ரீகிருஷ்ணப்ரேமி ஸ்வாமிகள் பக்த கோலாஹலனின் திருவடியை நள்ளிரவு 1.40 மணிக்கு அடைந்தார்கள்.
இவர் திருச்சேங்கனூரில் ஸ்ரீவைஷ்ணவ பூர்வாசாரியரான ஸ்ரீ பெரியவாச்சான் பிள்ளையின் பெண் வயிற்றுப் பரம்பரையில் 31-08 –1934 ல் ஸ்ரீ ஜயந்தி அன்று அவதரித்தார்.
சிறு வயதிலேயே அவர் ஒரு மஹாபுருஷார் என்று விளையாட்டுகளின் மூலமாக வெளிப்படுத்தினார்கள்.
ஸ்ரீமத் பாகவதம் தான் அவர் மூச்சாக இருந்தது. பாரத நாடு எங்கும் ஸ்ரீ பாகவத ஸப்தாஹ ஞான வேள்வியை நடத்தினார். தமிழ்நாட்டில் அதற்குப் புத்துயிர் வழங்கினார் என்று சொன்னால் அது மிகையாகாது.
அவர் பஜன பத்ததிக்கும் புத்துயிர் வழங்கினார். நூற்றுக்கணக்கான பஜனை பாடல்களை ஸம்ஸ்க்ருதம், தமிழ், கன்னடம், தெலுங்கு, மராத்தி ஆகிய மொழிகளில் பக்தியுடன் பாடியுள்ளார்.
108 திவ்யதேசத்து எம்பெருமான்கள் மீதும் ஸம்ஸ்க்ருதத்தில் கீர்த்தனைகள் பாடி உள்ளார். இதை தவிர ஸம்ஸ்க்ருதத்திலும் தமிழிலும் நூற்றுக்கணக்கான நூல்கள் இயற்றி பேருபகராம் செய்துள்ளார்.
கிராமங்கள், நகரங்கள் தோறும் பாரத நாட்டு எல்லா வைணவ ஸம்ரதாயத்தை சேர்ந்த மஹான்களின் சரித்திரம், ஸ்ரீராமாயண, ஸ்ரீ பாகவத , ஸ்ரீ பாரத ப்ரவசனங்களை செய்துள்ளார்கள்.
அவருடைய ஆராதன பெருமாளான ஸ்ரீ பக்த கோலாஹலனுக்கு திருக்கோவலூர் அருகில் உள்ள பரனூர் என்னும் க்ராமத்தில் கோவில் கட்டி அனைத்து உத்ஸவங்களை நடத்தி வந்தார்கள். மேலும் ஸ்ரீ.ப்ருந்தாவனம், ஸ்ரீ அயோத்யா, ஸ்ரீ பண்டரிபுரம், ஸ்ரீ சேங்கனூர் திவ்யதேஸங்களில் கோவில்கள் கட்டி உத்ஸவங்கள் நடத்தி வந்தார்கள்.
பல்லாயிரக்கணக்கான மனிதர்களை நல்வழி படுத்தி ஆன்மீகத்தில் ஈடுபட செய்தார்கள். அன்பே வடிவடுத்தார் போல இருந்து பக்தர்களின் குடும்பத்தில் ஒருவராகவே திகழ்ந்தார்.
ஸ்ரீரங்க மஹாத்மியம் அதாவது திருவரங்க அருமை,பெருமைகளை இவரை போல பாமரனுக்கும் புரியுமாறு உரைக்க எவர் அவதரிப்பார்களோ?
கோடிக்கணக்கான ராம நாப ஜெப தவத்தை கொண்டு தம் எளிமையான வாழ்வால் லட்சகணக்கானவர்களுடைய வாழ்விலும் ஆத்மஜோதி ஏற்றிவைத்த நம் கண்முன் வாழ்ந்த மஹாத்மா ஸ்ரீஸ்ரீ கிருஷ்ணப்ரேமி ஸ்வாமிகள் திருவரங்கன் திருவடியை அடைந்தது...
ஶ்ரீ க்ருஷ்ண ப்ரேமி ஸ்வாமி - க்ருஷ்ண பக்தியில் தாமும் திளைத்து அவ்வனுபவத்தை பிறர்க்கும் அளித்து மகிழ்ந்தவர்.
இவர் சந்தேகத்திற்குரிய அன்பர் தான். மறுப்பதற்கில்லை!
ஆம்! சுகரோ, சௌனகரோ, ஸூத பௌராணிகரோ என்று ஆத்திகர்களால் அனவரதமும் சந்தேகிக்கப்பட்டவர்.
காருடத்தில் சொல்லப்பட்ட பக்தியின் எட்டு விதமான இலக்கணங்களும் நிரம்பப் பெற்றவர்.
சாந்தர் தாந்தர் சுத்தர் அதனாலேயே மஹாத்மா என்றழைக்கப்படுகிறார்.
ஆவணி மாதத்தில் அதுவும் கிருஷ்ண பக்ஷத்தின் தொடக்கத்தில் கண்ணன் அவரை அழைத்துக் கொண்டது, ஶ்ரீஜயந்தி கொண்டாட்டங்களை அவர் தன்னுடன் இணைந்து அனுபவித்து மகிழ்ந்திடத்தானோ என்கிற எண்ணம் எழாமலில்லை.
அவருடைய இராமானுச வைபவம் உபன்யாஸங்களைக் கொண்டாடதவரிலர். முக்கியமாக திருவரங்க வாஸிகளில் பலரும் தாங்கள் உடையவரை அறிந்து கொண்டது பரனூர் மஹாத்மாவினாலேயே என்று பலமுறை சொல்லக் கேட்டிருக்கிறேன் அடியேன்.
ஆடு கூத்தனை அம்பரமதில் ( வானுலகில் ) காணும் பேறு பெற்ற இவர் ஆடம்பரத்தை அறவே கைக் கொள்ளாதவர்.
உள்ளத்தாலும் உடலாலும் சொல்லினாலும் எளிமையே வடிவெடுத்தவர்.
ஸனாதன தர்மத்தை பாரதமெங்கிலும் வளர்த்தவர். அவருடைய இழப்பு ஈடு செய்ய முடியாததொன்றாகும்.
ஹரே ராம ராமராம ஹரேஹரே..
ஹரே கிருஷ்ண கிருஷ்ண கிருஷ்ண ஹரேஹரே...
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 346:
வித்யை வேறுபாடே:
_______12. இட வேறுபாடு வித்யை வேறுபாடே______
#அச்சம்_நீக்கவே இறைவன் !! அச்சம் கொள்ளவைப்பது இறைவனா ?? தெளியவேண்டி தெளிவுருத்தியவன் திருவருளால் !!
இன்று நாமில் பலரும் !! இறைவனுக்கு மட்டுமே அஞ்சுவேன் !! என்று சொல்வதும் !! அதை எழுத்தில் கொள்வதும் ஓர் வாடிக்கையாக கொண்டு உள்ளனர் !!
அச்சம் என்ற உணர்வு ஒன்றின் மீது இருக்கும் என்றால் அங்கு உண்மை என்பது மெய்யாகவே இருக்காது !! பொய் சொல்லவைக்கும் ?? நடிக்க வைக்கும் ?? தவிர்க்கவைக்கும் ?? விலகிய இருக்கவைக்கும் ??
இது நாம் வாழ்ந்த வாழ்வில் பல பொருள் !! சொந்தம் !! உறவு !! மீது நாம் அச்சம் கொண்டு எப்படி அவற்றுடன் நடந்து கொண்டோம் என்று நாமே தெளிவாக அறிவோம் !!
அங்கனம் இருக்க !!
இறைவனுக்கு அஞ்சுவேன் !! என்பது ஓர் முழுமையடையாத பக்தி நிலையே !! என்னதான் அர்பணிப்பு !! சமர்ப்பணம் !! என்று இறைவன் மீது கொண்டாலும் !! ஓர் சிறு அச்சம் ?? ( நாம் இது சரியாக செய்யாவிட்டல் !! தண்டிக்கபடுவோம் ) இருந்தால் !! பயத்தால் அர்பணிப்பும் / சமர்பனமும் / சரணாகதியும் அடைந்து பயன் என்ன ??
இதுவே அன்பினால் பயமற்ற தூய அன்பினால் செய்வது அறியாது கூட செய்தால் !! உங்கள் பக்தி பூரணத்துவம் பெரும் !!
அச்சம் நீக்கவே இறைவன் !! அன்பும் / அரவணைப்பும் அருள்பவனே இறைவன் !! அத்தகைய இறைவனிடம் அஞ்சுவேன் என்ற உணர்வே அவரை விட்டு நம்மை விலகவே வைக்கும் இதுவே மெய் !!
நமது அருளாளர்கள் அருளிய திருமுறைகள் வழியே அச்சம் தீர்பவனே இறைவன் என்று பற்பல திருமுறைகளில் அனுபவித்து எழுதபட்டு இருக்கிறது !!
நமக்கு எத்தகைய அச்சம் எங்கு இருந்து எப்படி வந்தாலும் !! அதிலிருந்து காத்து அருளவே இறைவன் நம்மோடு எப்போதும் என்றும் இருக்கிறார் என்ற மெய்யை உணர்வோம் !!
அஞ்சுவது யாதொன்றும் இல்லை !! அஞ்சவருவதும் இல்லை !!
அஞ்சேல் என்று அருளியவாறு யார்பெறுவார் அச்சோவே !!
நாமார்க்கும் குடியல்லோம் !! நமனை அஞ்சோம் !! நரகத்தில் இடர்படோம் !!
இன்பமே எந்நாளும் துன்பம் இல்லை !!
ஸம்ப்ருதி: அதிகரணம்
பரம்பொருள் ஒருவராக இருந்தாலும் அவர் வெவ்வேறு இடங்களில் வழிபடப்படும் போது அது வெவ்வேறு வழிபாடாகவே கருதப் பட வேண்டும் என்ற கருத்தை இந்த அதிகரணம் மேலும் வலியுறுத்துகிறது. இதில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
23. பல்வேறு இடங்களில் வழிபடப் படுகின்ற பல்வேறு தெய்வங்களின் பண்புகளை ஒன்றாக இணைத்து தியானிப்பது சரியல்ல________
ஸம்ப்ருதி த்யுவ்யாப்தி சாத: || 3:3.23 ||
பொருள்: முந்தின ஸூத்ரத்தில் கண்ட அதே காரணத்திற்காக, எல்லாம் வல்ல தன்மை மற்றும் ஆகாசம் முழுவதும் நிறைந்திருக்கும் தன்மை முதலியவற்றை மற்ற தியானங்களுடன் இணைக்கக் கூடாது.
சாம வேதத்திலுள்ள ராணாயனீய கிலம் என்ற பகுதியிலுள்ள மந்திரம் ஒன்று இங்கே விளக்கத்திற்காக எடுத்துக் கொள்ளப் படுகிறது:
‘அனைத்தையும் படைப்பது போன்ற ஆற்றல்கள் அனைத்தும் பரம்பொருள் ஒருவருக்கே உரியது; மற்ற யாரிடமும் இல்லை. அனைத்திற்கும் முன்பாகவே இருக்கின்ற அவர் தெய்வங்கள் தோன்றும் முன்னரே ஆகாசம் முழுவதும் நிறைந்திருந்தார்.’
இங்கே பரம்பொருளின் இரண்டு முக்கியமான பண்புகள் பேசப்படுகின்றன. அவை, படைத்தல், காத்தல், அழித்தல் போன்ற முத்தொழில்களைப் புரிகின்ற ஆற்றல்; அதாவது, எல்லாம் வல்ல தன்மை; மற்றொன்று எங்கும் நிறைந்திருக்கின்ற தன்மை. இவற்றை மற்ற குண தியானங்களுடன் இணைக்கக் கூடாது என்கிறது இந்த ஸூத்ரம்.
உதாரணமாக, சாண்டில்ய வித்யையில் (சாந்.3:14) பரம்பொருள் இதயத்தில் உறைபவராக தியானிக்கப்படுகிறார். உபகோஸல வித்யையில் (சாந்.4:15) அவர் கண்ணில் உறைபவராக தியானிக்கப்படுகிறார். தஹர வித்யையில் (சாந்.8:1) அவர் இதய ஆகாசத்தில் தியானிக்கபப்டுகிறார். இந்த வித்யைகள் ஒவ்வொன்றும் தனித்தனியானவையாக கருதப் பட வேண்டும். அது போலவே ராணானீய கிலம் கூறுகின்ற வித்யையும் தனியானது; அதனை மற்ற உபாசனைகளுடன் இணைக்கக் கூடாது.
#அறிவு ? #உணர்வு !!
அறிவு ஆராயவே செய்யும் !!!
உணர்வு அனுபவிக்க செய்யும் !!
அறிவு பெருக உணர்வு குறையும் !!
உணர்வு பெருக அறிவு குறையும் !!
அறிவு ஆணவம் கொள்ளவே செய்யும் !!
உணர்வு ஆணவம் அழிய செய்யும் !!
அறிவதில் தொடங்கி உணர்வு பெருகி அறிவு அழிய,
உணர்வின் பெருக்கம் உணர்வின் அடித்தளத்துக்கு இட்டு செல்லும்,
அது
உணர்வற்ற உணர்வாக உன்னை ஆளும்,
நான் அற்ற உணர்வில் கரைவதே ஆன்மிகம்,
ஆன்ம நிலைக்கு திரும்புவது தானே ஆன்மிகம் ..
(இன்னும் காண்போம்).[9:55 PM, 9/3/2023] Mohan SriRaghavendrar Kulithalai: Today's Mantralaya Shri Raghavendra Swamy Moola Brindavana Alankara Darshana ! 4 Sept -2023 ! ॐ श्री राघवेंद्राय नमः ।
[12:01 AM, 9/4/2023] Mohan SriRaghavendrar Kulithalai: பிரம்ம ஸூத்ரம் 347:
புருஷ வித்யை:
____________13. புருஷ வித்யை_______
புருஷ வித்யா அதிகரணம்
புருஷ வித்யை சாந்தோக்யம் மற்றும் மஹாநாராயண உபநிஷதங்களில் வருகிறது. இரண்டும், மனிதனையும் வேள்வியையும் இணைத்துப் பேசுகின்றன.
‘மனிதனே வேள்வி’ என்கிறது சாந்தோக்யம் (1:16.1); ‘மேலான ஞானத்தைப் பெற்றவனின் வேள்வியில் சொந்த ஆன்மாவே வேல்வியைச் செய்பவனாக இருக்கிறான்’ என்கிறது மஹாநாராயண உபநிஷதம் (80).
இந்த இரண்டிலும் மனித வாழ்க்கை ஒரு வேள்வியாகக் கருதப்படுகிறது. எனவே இந்த இரண்டு வித்யைகளும் ஒன்றா வெவ்வேறா என்பதை இந்த அதிகரணம் ஆராய்கிறது. இதில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
24. அடிப்படையில் ஒன்றாக இருந்தாலும் விளக்கங்களில் வேறுபாடு காணப்படுவதால் இந்த இரண்டு வித்யைகளும் ஒன்றல்ல_______
புருஷவித்யாயாமிவ சேதரேஷாமனாம்னானாத் || 3:3.24 ||
சாந்த்க்யம் கூறுகின்ற புருஷ வித்யையின் விளக்கங்களைப் போல் மஹாநாராயண உபநிஷதம் கூறுகின்ற விளக்கங்கள் இல்லை. எனவே இரண்டு வித்யைகளும் ஒன்றல்ல.
இரண்டு உபநிஷதங்கள் கூறுகின்ற புருஷ வித்யைகளும் அடிப்படையில் ஒன்றாக இருந்தாலும் விளக்கங்கள் வேறுபடுகின்றன. உதாரணமாக,
1. வாழ்க்கையை வேள்வியாகக் காண்கின்ற ஓர் ஆன்மீக சாதனையாக சாந்தோக்யம் புருஷ வித்யையைக் கூறுகிறது; மேலான ஞானத்தைப் பெற்ற ஒருவனது வாழ்க்கையில் இயல்பாக நடைபெறுகின்ற ஒன்றே வேள்வி என்று மஹாநாராயணம் கூறுகிறது.
2. முழு வாழ்க்கையையும் வேள்வியாகப் பகுக்கிறது சாந்தோக்யம்; ஒவ்வொரு நாளையும் தனித்தனி வேள்வியாகக் விளக்குகிறது மஹா நாராயணம்.
3. மனிதனே வேள்வி என்கிறது சாந்தோக்யம்; வேள்வியைச் செய்பவனாக மனிதனைக் கூறுகிறது மஹாநாராயணம்.
இவ்வாறு பல வேறுபாடுகள் காணப்படுவதால் இரண்டும் ஒன்றல்ல.
நாம் செய்யும் செயல்கள் அனைத்தையும் காலசக்கரம் எப்போதும் கவனித்துக் கொண்டிருக்கிறது.தன்னை ஒருவரும் பார்க்கவில்லை என்று நினைத்து பாவங்களைச் செய்பவர்கள் கால சக்கரத்தின் கொடிய தண்டனையில் இருந்து தப்ப முடியாது.
அறிஞனாக இருப்பவன் அறியாதவர்களைக் கண்டு ஏளனம் செய்வது கூடாது.பிறரை மதிப்புக்குறைவாக நினைப்பவன் ஒருநாளும் நல்ல அறிஞனாக இருக்க முடியாது.
கடவுளை துன்பம் வந்த போது மட்டும் நினைப்பதும் பின்பு மறந்து விடுவதும் பலரது வழக்கமாக உள்ளது.விடாப்பிடியாக ஒவ்வொரு நாளும் கடவுள் வழிபாடு செய்வதை அன்றாடக் கடமையாக கொள்ளுங்கள்.
நிச்சயம் அவன் அருளுக்கு பாத்திரமாவீர்கள்.தன்னைப் போல பிறரையும் நேசிப்பவனே நல்ல மனிதன்.பிறரை வெறுப்பவனை தெய்வமும் வெறுத்து விடும்.
யார் உண்மையான உறவென்று அறிய ?? என்று ஓர் பதிவு ..
உன்னோடு உனக்கு இருக்கும் உறவே உண்மையான உறவு !!
அந்த உறவில் எண்ணற்ற அணுக்கள் கூடி உறுப்பை, எலும்பாய், நரம்பாய்,
உன்னோடே பிறந்து உன்னோடு ஒத்துழைத்து, தானே இறந்தால் கூட அங்கே வேறு அணுக்களை பொருத்தி உன்னை நீயாக வைத்து கொண்டே,
நீ என்ன நினைத்தாலும் அதையெல்லாம் புரிந்து கொண்டு தனக்கான முழு ஒத்துழைப்பையும் கொடுக்கும் எண்ணற்ற உயிர் அணுக்களாய் கொண்ட உடலை பெற்று இருக்கிறாய் !!
அந்த உறவுகளை நீ எங்கனம் பேனுகிறாய், அது எப்படி எல்லாம் உனக்காக உழைக்கிறது என்றாவது உனக்கு தெரியுமா ??
இந்த உடல் என்னும் கூட்டில் நீ வெறும் ஓர் அணுவே !!
அந்த அணுவோடு பொருந்தி எண்ணற்ற உயிர் அணுக்களின் நீ என்ற உடலாய் உன்னோடு பொருந்தி இருக்கு !!
அவை அனைத்தும் உன் இச்சைக்கு ஏற்றவண்ணம் உன்னோடு உறவு கொண்டு உனக்காகவே உழைத்து கொண்டே இருக்கும் உன்னதமான !!
தன்னலம் கருதாது உன் நலத்தையே தன்னலமாய் உனக்காக அற்பணிக்கும் வாழவே வாழ்வாக வாழும் உன் உடம்பு என்ற அடையாளத்தை உனக்கு கொடுத்து உன்னோடு துணையாய் ?? இணையாய் ?? இருக்கும் உறவு தானே அந்த உயிரணுக்கள் எல்லாம் !!
இதில் ஏதோ உன்னை விட்டு வெளியே இருப்பது மட்டுமே உன் உறவு என்றால் !!
உன்னோடு நீங்காத உறவாக இருக்கும் உன்னோடு பொருந்தி இருக்கும் உயிர்களை நீ உணர்வே இல்லையே !!
அப்படி ஒன்று நமக்காக நம்மோடு இருக்கு என்று கூட நீ அறியாதே அவ்வுறவை பயன்படுத்திக்கொண்டு இருக்கிறாய் தானே ..
இத்தனை உயிரணுவை உன்னோடு பிணைத்து அதை உனக்காக பணிசெய்யவும் வைத்து உந்தனின் உயிர்ப்பாய் இருக்கும் இறையும் உனக்கு உறவு தானே !!
இதில் நீ யார் உண்மையான உறவு என்று வெளியே கேட்கிறாய் ??
நீயே உறவு குவியல் தானே !!!
உன்னோடு உனக்கு இருக்கும் உறவை முதலில் புரிந்து கொள் !!
அதை முதலில் மதிக்க கற்றுகொள் !!
பின் வெளியே உணமையான உறவை தேடும் தகுதியை பெறு பார்ப்போம் ..
உடல்கொண்டு இருப்பது மட்டுமே உறவு அல்ல !! உடலை கொண்டு இருப்பதும் உறவு தான் !!
கடன் பிரச்னைகளில் திண்டாடுபவர்கள் மகாசங்கடஹர சதுர்த்தி அன்று மாலை நேரத்தில் விநாயகப்பெருமானை நினைத்து வணங்க வேண்டும். விநாயகப் பெருமானுக்குப் பிரியமான விநாயகர் அகவல் போன்ற துதிகளைப் பாடிப் போற்ற வீட்டில் வறுமை நீங்கிச் செல்வ வளம் சேரும்
" ..
எதிர்காலம் குறித்த அச்சம் ஏன் வருகின்றது என்று கொஞ்சம் ஆழ்ந்து பாருங்கள் ..
நிகழும் காலத்தில் உங்களுக்கு யாதொரு பிரச்சனையும் அச்சமும் இல்லாது இருக்கும் போது மட்டுமே !!
நாம் எதிர் காலம் என்ற ஒன்றை பற்றி சிந்திக்க வாய்ப்பாக இருக்கின்றது ..
அதே நிகழும் காலத்தின் பிரச்சனை !! அச்சம் !! என்று இருக்கும் போது !!
எதிர்காலம் குறித்த சிந்தையே எழாது !!
" இதை எப்படி எதிர்கொள்ள போகிறோம் " என்றே சிந்தனை செல்லும் ..
ஆதலால்
இப்போது பிரச்சனையோ !! அச்சமோ !! இல்லாத ஆரோக்கியமான !! அற்புதமான சூழலை தானே அனுபவித்து கொண்டு இருக்கிறோம் !!
இந்த தருணத்தில் இருக்கும் சூழலை நீங்கள் ஒன்றும் உருவாக்கிய கொள்ளவில்லை என்பது தானே இப்போதைய நிதர்சனம் !!
அந்த சூழலை அமைத்து கொடுத்து !! அதில் உங்களை சரியாக பொருத்தி வைத்திருப்பதும், உங்களை மீறிய ஒன்றான இறைவன் தானே ..
இந்த ஆரோக்கியமான !! அற்புதகமான !! எதை வேண்டுமோ சிந்திக்க தடையேதும் இல்லாத தருணத்தை !! ஏன் அச்சம் என்ற ஒன்றை முன்னிறுத்தி !! நடக்குமா ?? அப்போது இருப்போமா ?? என்று கூட தெரியாத நாம் ஏன் இந்த அற்புத சூழலை நமக்கே விஷமாக்கி கொள்ள வேண்டும் ..
நிகழும் காலம் எப்படி ஏதொரு பிரச்சனையும் இல்லாது இருக்க வைக்கப்பட்டு இருக்கிறோம் என்ற உணர !! அதில் இருத்தி
இன்புறு !! ஆனந்தமாக வாழு !! என்று அருளி துணையாய் !! இணையாய் !! இருக்கும் இறைவன்..
எதிர்காலத்திலும் என்ன விட்டுவிட்டு ஓடியா போகப்போகிறான் ??
இறைவனால் முடியாத ஒன்று உண்டு என்றால் !! அது உங்களைவிட்டு விலகுவது என்பது தான் !!
யதுமாய் தனக்குள் தன்னையே கொடுத்து உன்னை வைத்திருப்பவன் எங்கனம் விலக முடியும் ??
தன்னை தானே விலக்கி கொள்ளவும் முடியுமோ ??
இந்த மெய்யை உணரு !!
எது நடந்தாலும், நடத்துபவன் இன்றி ஏதும் நிகழாது !!
ஏதோ நடக்கின்றது என்றால் அங்கே அதையெல்லாம் பொருத்தி !! இருத்தி !! அதை அதனுள் இருந்து இயக்குபவன் இன்றி என்ன நடக்க முடியும் !!
இப்போது
நிகழும் காலத்தில் உன்னை எப்படி பண்படுத்தி வைத்திருக்கானோ !!
அதைவிட
உன்னை மேலும் பண்படுத்தியே எதிர்காலத்தையும் எதிர்கொள்ள வைப்பான் !!
இதுதானே ..
இதுவரையில் நம் கடந்து வந்த வாழ்க்கையின் சூட்சமம் ..
நிகழும் காலம் அற்புதமானது !! இது எப்போதும் மாறாது !!
நிகழும் காலத்தின் பன்முக தன்மையே இறந்த காலமும் !! எதிர்காலமும் !!
காலம் கடந்து, நம்மையும் காலம் கடக்க வைத்துக்கொண்டு இருப்பவனின் கருணை என்றும் நம்மோடு ..
அன்பிருக்கும் இடத்தில் மட்டுமே ஆண்டவன் குடிகொள்கிறான். மனத்தூய்மை பெற நினைப்பவன் தொண்டு செய்து வாழ்வதில் தன்னை அர்ப்பணித்துக் கொள்ள வேண்டும். தொண்டினால் மனம் பக்குவமும், தூய்மையும் பெறுகிறது:
பரமாத்மா
(இன்னும் காண்போம்).
[12:24 AM, 9/4/2023] Mohan SriRaghavendrar Kulithalai: பிரம்ம ஸூத்ரம் 348:
தீய மந்திரங்கள்:
___________14.தீய மந்திரங்கள்__________
வேதாதி அதிகரணம்
காலத்தில் பிந்தியதாகக் கருதப்படுகிற அதர்வன வேதத்தின் சில உபநிஷதப் பகுதிகளில் தீய மந்திரங்கள் காணப்படுகின்றன. இவற்றை எப்படி ஏற்றுக் கொள்வது என்பதை இந்த அதிகரணம் ஆராய்கிறது. இதில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
25. உபநிஷதப் பகுதி என்றாலே அதை அப்படியே ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டுமா?______
#கொடுக்கவில்லை ?? #தரவில்லை ?? #அருளவில்லை ?? என்று எதுமே இல்லை ..
காரணம் ..
கொடுக்கவில்லை என்பதில் வழியே கிடைப்பது அங்கே மட்டுமே என்ற பொய்யை உடைத்து கொடுத்து இருக்கின்றது திருவருள் ..
தரவில்லை என்பதின் வழியே உன்னிடமே உனக்கு தர எத்தனையோ இருக்க. நீ உன்னை, உன்னிடம் அருளப்பட்டு இருப்பதை பார்க்கவைத்து, பயன்படுத்தும் வழிவகையை தருகிறது திருவருள் ..
அருளவில்லை என்பதின் வழியே, இருக்க !! கேட்க !! வாழ !! இடையறாது அருளிக்கொண்டே எப்போதும் இருப்பதை உணர்வித்து அருள்கின்றது திருவருள் ..
கிடைக்கவில்லை என்று நாம் நினைப்பது எல்லாம்,
நம்மிடம் அதன்வழியே என்ன கிடைத்து இருக்கு, என்று உணரத்தெரியாவில்லை என்பதால் தான் !!
ஏதாவது இல்லை என்றே புலம்பிக்கொண்டே இருக்கின்றோம் ..
நீங்கள் நீங்களாக இருக்க இங்கே அனைத்தும் அவனருளால் கொடுக்கப்பட்டவண்ணமே இருக்கின்றது ..
வேதாத்யர்த்தபேதாத் || 3:3.25 ||
பொருள்: கிழிப்பது போன்றவற்றக் கூறுகின்ற மந்திரங்கள் ஆன்ம ஞான உபதேசப் பகுதி அல்ல. ஏனெனில் அவை வேறுபட்ட பொருளைத் தருகின்றன.
வேதங்களில் பொதுவாக 4 பகுதிகள் காணப்படும். அவை ஸம்ஹிதை அல்லது மந்திரம் (துதி), பிராம்மணம் (யாகங்கள் பற்றிய விளக்கங்கள்), ஆரண்யாகம் (வித்யைகள்) மற்றும் உபநிஷதம் (ஆன்ம மற்றும் இறைஞான விளக்கம்).
பொதுவாக ரிக், யஜுர், சாமம் ஆகிய மூன்று வேதங்களே கணக்கில் கொள்ளப்படுகின்றன. ஏனெனில் அதர்வண வேதம் காலத்தால் பிந்தியது என்று கூறப்படுகிறது. எனவே இதில் மற்ற உபநிஷதங்களில் இல்லாத சில அம்ஸங்களும் காணப்படுகின்றன. குறிப்பாக பில்லி, சூனியம் போன்ற தீய மந்திர வித்யைகளும் இதில் காணப்படுகின்றன. சில வேளைகளில் ஆன்மீக சாதனைப் பகுதியான உபநிஷதம் ஆகிய பகுதிகளிலேயே ஆரண்யகம், ஆன்ம ஞான விளக்கப் பகுதியான உபநிஷதம் ஆகிய பகுதிகளிலேயே இத்தகைய மந்திர விளக்கங்கள் இடம் பெறுகின்றன.
சொல்லி !! கொடுத்த !! குருவிடம் கற்றத்தை விட ??
சொல்லாதே !! கொடுக்காதே !! நம் வாழ்வில்,
நம்மை நம்மிடமே கற்க வைத்த குருகளிடம் கற்றதே ஏராளம்..
குருவாக எதன் உள்ளும் கலந்து கற்று கொடுத்து கொண்டே இருக்கும் ஆதி குருவை உணர்வோமே..
சிவமே என்று...
உபநிஷதப் பகுதியாக இருப்பதால் இத்தகைய மந்திரங்களையும் ஆன்ம ஞானப் பகுதியாகக் கொள்வதா என்பது கேள்வி. உதாரணமாக, ‘எதிரியின் உடம்பைக் கிழித்தெறி, இதயத்தை கிழித்தெறி’ என்று பொருள் தரக் கூடிய மந்திரங்கள் அதர்வண வேத உபநிஷதம் ஒன்றின் ஆரம்பத்தில் வருகிறது. இதனை எப்படி ஏற்றுக் கொள்வது? இத்தகைய மந்திரங்களை உபநிஷதங்களின் பகுதியாகவே ஏற்றுக் கொள்ளக் கூடாது என்பதை இந்த ஸூத்ரம் கூறுகிறது. ஏனெனில் இத்தகைய மந்திரங்கள் ஆன்ம ஞானத்திற்குச் சற்றும் தொடர்பற்ற விஷயங்களைக் கூறுகின்றன.
இறை அனாதி !! உயிர் அநாதி !! மலம் அனாதி !! -- என்ற ஓர் பதிவின் தாக்கமே கிழ்காணும் பதிவு அவனருளால் ..
எல்லா அனாதியும் ஓர் அனாதியின் பிணைப்பில், ஆளுமையுள் இருப்பதால் தான் அது அனாதி என்ற தகுதியை பெறுகிறது !!
தன்னை போல எதையும் தன்னுள் கொண்ட அனாதியில் எது அனாதி இல்லை ??
எல்லாம் அனாதியால் அனாதியே !!
அந்த ஆனாதியின் பேரியக்கதுள் எல்லா அனாதியும் ஒடுங்கியே இருக்கு !!
இதில்
இன்னும் கொஞ்சம் ஆழ்ந்து போனோம் என்றால் உயிர் உடலோடு என்ற நிலை கடந்து,
இந்த உடலோடு பொருந்தி இருக்கும் ஒவ்வொரு அணுவும் அனாதி நிலையில் தான் இருக்கு,
அதில் எழும் உணர்வு கூட அனாதியின் கூட்டு வழியே வெளிபடுவதால் அனாதியாவே இருக்கு !!
இங்கே எது அனாதி இல்லை ??
வெட்டவெளி தத்துவம் என்ற மெய் புரிந்தால் எல்லாம் இறையாற்றல் என்ற ஆனாதிக்குள்
அதற்க்கான தனித்துவம் இழக்காதே அனாதியாகவே வைக்கப்பட்டு இருக்கு !!
( குறிப்பு : இதற்க்கு சித்தாந்தம் தெரியாது !! சித்தாந்தமாகவும் இருப்பது இங்ஙனம் தெரிவிக்கிறது !! )
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 349:
வினைப் பயன்:
________15. மகான்களின் வினைப்பயன்________
#அனுபவம் என்பது என்ன ???
இப்போது இந்த கணம் அனுபவித்து கொண்டு இருப்பது !!
மற்ற அனைத்தும்
ஏக்கம் ( எதிர்காலம் )
நினைவு ( கடந்தகாலம் )
இந்த
ஏக்கம் எதிர்காலத்தில் அனுபவித்தை வைத்து யூகிப்பது !!
நினைவு இறந்தகாலத்தில் கிட்டிய அனுபவத்தை அசைபோடுவது !!
ஆனால்
அனுபவம் என்பது அப்போது அந்த கணத்தில் கிட்டும் அனுபவத்தை அப்படியே கருதல் கடந்து உள்வாங்கி பூரணமாய் அனுபவிப்பது மட்டுமே ..
அன்பாக பேசுவது ஆன்மீகம்
அறிவைத் தேடுவது ஆன்மீகம்
அறிவாக செயல்படுவது ஆன்மீகம்
அறிவை பக்குவப்படுத்துவது ஆன்மீகம்
அதிகாரம் செய்யாதிருப்பது ஆன்மீகம்
அழகில் மயங்காதிருப்பது ஆன்மீகம்
அகங்காரம் கொள்ளாதிருப்பது ஆன்மீகம்
அடக்கமாக வாழ்வது ஆன்மீகம்
அறிவாக வாழ்வது ஆன்மீகம்
அறிந்து பேசுவது ஆன்மீகம்
ஆணவம் கொள்ளாதிருப்பது ஆன்மீகம்
ஆசையை அடக்கி வாழ்வது ஆன்மீகம்
ஆதியை உணர்த்துவது ஆன்மீகம்
ஆதி ஏட்டினை உணர்வது ஆன்மீகம்
ஆசை வார்த்தைக்கு மயங்காதிருப்பது ஆன்மீகம்
ஆண்டவனைத் தேடாதிருப்பது ஆன்மீகம்
ஆலயம் செல்லாதிருப்பது ஆன்மீகம்
ஆகாய அதிசயம் உணர்வது ஆன்மீகம்
ஆசைக்குள் அறிவை அழியவிடாதிருப்பது ஆன்மீகம்
ஆகாய லோகங்களை உணர்வது ஆன்மீகம்
இல்லறத்தோடு வாழ்வது ஆன்மீகம்
இரக்ககுணம் உனக்கிருப்பது ஆன்மீகம்
இறந்தவரைப் பார்த்து அழாதிருப்பது ஆன்மீகம்
இயற்கையை உணர்வது ஆன்மீகம்
இரக்கத்தோடு வாழ்வது ஆன்மீகம்
இவ்வுலகம் நரகம் என்று அறிவது ஆன்மீகம்
உன் திமிரை பாசமாக்குவது ஆன்மீகம்.
உதவுபவனை தடுக்காதிருப்பது ஆன்மீகம்
உண்மை பேசுவது ஆன்மீகம்
உழைப்பால் உயர்வது ஆன்மீகம்
உறவாடி கெடுக்காதிருப்பது ஆன்மீகம்
உனக்கு உதவினவரை மறவாதிருப்பது ஆன்மீகம்
உன் உள்ளம் தான் உனக்கு நீதி என அறிவது ஆன்மீகம்
உன் பெற்றோரை உயிரிருக்க வணங்குவது ஆன்மீகம்
உனக்கு உதவுகின்றவரை வணங்குவது ஆன்மீகம்
உழைத்து வாழ்வது ஆன்மீகம்
உன்னை அறிவது ஆன்மீகம்
கலகம் செய்யாதிருப்பது ஆன்மீகம்
ஒற்றுமையாக வாழ்வது ஆன்மீகம்
ஒழுக்கமாக இருப்பது ஆன்மீகம்
ஒழுக்கத்தோடு வாழ்வது ஆன்மீகம்
ஒளியை அறிவது ஆன்மீகம்
காற்றை வணங்குவது ஆன்மீகம்
உழைப்பது ஆன்மீகம்
உதவுவது ஆன்மீகம்
உன் செயலை உணர்வது ஆன்மீகம்
உன் சரீரத்தைப் பக்குவப்படுத்துவது ஆன்மீகம்
சான்றோராக வாழ்வது ஆன்மீகம்
சாந்தமாக இருப்பது ஆன்மீகம்
சிந்தித்து செயல்படுவது ஆன்மீகம்
சிந்தித்து உணர்வது ஆன்மீகம்
சித்தாந்தம் அறிவது ஆன்மீகம்
சுத்தத்தை விரும்புவது ஆன்மீகம்
சூழ்ச்சி செய்யாதிருப்பது ஆன்மீகம்
சூதுவாது இல்லாதிருப்பது ஆன்மீகம்
சேர்ந்து வாழ்வது ஆன்மீகம்
ஞானத்தோடு வாழ்வது ஆன்மீகம்
தவறு செய்யாதிருப்பது ஆன்மீகம்
சூதுவாது இல்லாதிருப்பது ஆன்மீகம்
தவறை மறைக்காதிருப்பது ஆன்மீகம்
தன்னம்பிக்கை உனக்கிருப்பது ஆன்மீகம்
தர்மம் செய்ய கால நேரம் பார்க்காதிருப்பது ஆன்மீகம்
தானம் கொடுப்பது ஆன்மீகம்
தாவரத் தன்மைகளை அறிவது ஆன்மீகம்
தாய் தந்தையர் செல்வத்தை விரும்பாதிருப்பது ஆன்மீகம்
தானும் மகிழ்ந்து பிறரையும் மகிழச் செய்வது ஆன்மீகம்
தாய், தந்தையரை துன்புறுத்தாதிருப்பது ஆன்மீகம்
தியாகம் செய்வது ஆன்மீகம்
திருடாதிருப்பது ஆன்மீகம்
நல்வார்த்தை பேசுவது ஆன்மீகம்
நன்றி மறவாதிருப்பது ஆன்மீகம்
நம்பிக்கை துரோகம் செய்யாதிருப்பது ஆன்மீகம்
நாவடக்கம் கொள்வது ஆன்மீகம்
நாம் என்று வாழ்வது ஆன்மீகம்
நாட்டுப்பற்று கொள்வது ஆன்மீகம்
நிலத்தை வணங்குவது ஆன்மீகம்
நிழல் தரும் மரத்தை நேசிப்பது ஆன்மீகம்
நேர்மையோடு வாழ்வது ஆன்மீகம்
பறவைகளை அறிவது ஆன்மீகம்
பசிப்பவனுக்கு உணவு அளித்தல் ஆன்மீகம்
பகை கொள்ளாதிருப்பது ஆன்மீகம்
பசுவை வணங்குவது ஆன்மீகம்
பிறர் கெட நினைக்காதிருப்பது ஆன்மீகம்
பிறரை மதித்து நடப்பது ஆன்மீகம்
பிறர் துன்பம் போக்கிட நினைப்பது ஆன்மீகம்
பிறர் நலம் நாடுவது ஆன்மீகம்
பிறர் மனம் புண்படாது நடப்பது ஆன்மீகம்
பழி சொல்லாதிருப்பது ஆன்மீகம்
பிரபஞ்ச வேதம்தான் ஆன்மீகம்
செல்வத்தை மதிக்காதிருப்பது ஆன்மீகம்
அழகென்று அலையாதிருப்பது ஆன்மீகம்
மலரை உணர்வது ஆன்மீகம்
மனைவியை துன்புறுத்தாதிருப்பது ஆன்மீகம்
மனிதா, துன்பம் வரும் இருந்தும் சிரிப்பது ஆன்மீகம்
பாதணி அணியாதிருப்பது ஆன்மீகம்
பிறருக்கு வழி சொல்வது ஆன்மீகம்
புலன் ஒன்பதை உணர்ந்து அறிவது ஆன்மீகம்
பூமாலை சூடாதிருப்பது ஆன்மீகம்
பெற்றோருக்கு பணிவிடை செய்வது ஆன்மீகம்
பெற்றோரை நேசிப்பது ஆன்மீகம்
பெண்ணை அடிமைப்படுத்தாதிருப்பது ஆன்மீகம்
பெருஞ்செல்வம் சேர்க்காதிருப்பது ஆன்மீகம்
பெற்றோரை பகைக்காதிருப்பது ஆன்மீகம்
தூய்மை ஆடைதான் ஆன்மீகம்
மேலுலக்கத்தாரை நேசிப்பது ஆன்மீகம்
ஹானி அதிகரணம்
வினைப்பயன் பற்றி ஏற்கெனவே கண்டோம் (#3:1, 3:3). ஆனால் அது சாதாரண மனிதர்களின் வினைப் பயனை பற்றியது.
மகான்களின் வினைப் பயன் என்ன ஆகிறது என்பது பற்றி இந்த அதிகரணம் விளக்குகிறது. இதில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
‘கொழுந்து விட்டெறியும் நெருப்பு வீரக்குகளை எப்படிச் சாம்பலாக்குகிறதோ அப்படி ஞானமாகிய நெருப்பு எல்லா வினைப் பயன்களையும் சாம்பலாக்குகிறது’ என்கிறது கீதை (4:37).
அதாவது ஆன்மஞானம் பெற்ற மகானின் வினைப்பயன்கள் அழிந்து விடுகின்றன.
இதனைப் புரிந்து கொள்வது எப்படி?
சஞ்சித கர்மம் ஆன்ம ஞானத்தால் எரிக்கப்பட்டு விடும்; ஆகாம்ய கர்மம் மகானுக்கு சேர்வதில்லை. ஆனால் செயல்பட ஆரம்பித்து விட்ட பிராரப்த கர்மம் தனது பலனைக் கொண்டு வந்தே தீரும்.
26. மகானின் வினைப்பயன் அதாவது பிராரப்த கர்மம் எப்படிச் செயல்படுகிறது_______
நல்வினைப் பயன், அந்த மகானுக்கு தொண்டு செய்பவர்களுக்கும், தீவினைப் பயன் அவருக்குத் தீங்கு விளைவிப்பவர்களுக்கும் சேரும் என்று கௌசீதகி உபநிஷதம் கூறுகிறது. ஆனால் மகானின் வினைப் பயன் பற்றி பேசுகின்ற சாந்தோக்யம், முண்டகம் போன்ற உபநிஷதங்கள் இவ்வாறு மகானின் வினைப் பயன் பகிருந்தளிக்கப் படுவது பற்றி பேசவில்லை.
இந்த இரண்டு மந்திரங்களையும் இணைத்துப் பொருள் காணலாம் என்று இந்த ஸூத்ரம் விளக்குகிறது.
ஹானௌ தூபாயனசப்தசேஷத்வாத்குசாச்சந்தஸ்துத்யுபகாவத்ததுக்தம்
|| 3:3.26 ||
பொருள்: மகான் தனது நல்வினை மற்றும் தீவினை பயன்களை விட்டு விடுகிறார் என்று கூறப்படுகின்ற இடத்தில் மற்றவர்கள் அதனை ஏற்றுக் கொள்கின்ற கருத்தையும் இணைத்துக் கொள்ள வேண்டும். மரக் குச்சிகள், சந்தம், துதி, குழுப் பாராயணம் போன்றவற்றைக் கூறும் இடங்களில் இவ்வாறு இணைக்கப்படுகிறது என்று ஸ்ரீஜைமினி கூறுகிறார்.
முதலில் சாந்தோக்ய உபநிஷதப் பகுதியைப் பார்ப்போம்:
‘குதிரை தன் முடிகளை உதறித் தள்ளி தூய்மை பெறுவது போல், ராகுவின் வாயிலிருந்து சந்திரன் விடுபட்டு ஒளி பெறுவது போல் நானும் எனது உடம்புடன் என்னை ஒன்றுபடுத்திக் கொள்வதை விட்டு விட்டு, பாவங்களை உதறி விட்டு, இறைவனின் படைக்கப்படாத உலகை அடைவேன்.’
மகானின் வினைப்பயன் பற்றிய காட்சியை முண்டக உபநிஷதமும் (3:1.3) கூறுகிறது:
‘இறைக் காட்சி பெறுகின்ற மகான் புண்ணிய பாவங்களை உதறி விட்டு துன்பமற்ற மேலான சமநிலையை அடைகிறார்.’
#ஆசிரியர்_தின வாழ்த்துகள் !! ( கொஞ்சம் வித்தியாசமான கோணத்தில் ஆசிரியர் குறித்த பதிவு, ஆசிரியரை ஆசிரியராகவே அனுபவிக்க வாழ்த்துகள் ..)
நான் எல்லாம் சின்ன பிள்ளையாக இருக்கும் போது !!
இந்த நான் நாம் தான் !!
செய்யாத சேட்டை இல்லை !!
அதிலும்
பிறரை பாதிக்கும்படியான சேட்டைக்கு அளவே இல்லை !!
பெற்றோர் உறக்கத்தை கெடுப்பதில் இருந்து !!
எதை செய்யகூடாது என்று சொன்னதை எல்லாம் செய்து !!
நல்ல பிள்ளை போல நடித்த மோசமான பிள்ளையே நாம் !!
அப்போதும் நமக்கு பல்வேறு உருவங்களில் !! உயிர்களில் !! கல், மண், போன்றவைகள் வழியே ஆசிரியராக பாடம் கற்றுகொடுத்தது ஏராளாம் ..
நம் #பள்ளி_பருவத்தில் !!
ஓர் குரங்கின் சேட்டையே தாங்க முடியாத போது !!
அதே பருவமும் வயதும் உள்ள ஓர் குரங்கு கூட்டமே சேர்ந்தால் என்ன நடக்குமோ !! அதுவே நம் பள்ளி பருவம் !! கூட்டம் தரும் பலம் !! சேட்டையின் தன்மையை பன்முகபடுத்தும் தானே !! அதில் ஆசிரியர்கள் என்று நமக்கு வந்தவர்கள், கடமைக்கு சொல்லி கொடுத்தவர் என்று தொடங்கி, கண்டிப்புடன் சொல்லி கொடுத்தவர்கள், பள்ளியின் ஜன்னல் வழியே வெளியே இருந்து நம் பாடத்தையும் கடந்து நம் கவனத்தை ஈர்த்து சொல்லி கொடுத்த அணில், காக்கா, மைனா, எறும்பு என்று எத்தனையோ ஆசிரியர்கள் தானே ..
அடுத்த #கல்லுரி_காலம் !!
இது கொஞ்சம் முதிர்ச்சி அடைந்த பருவ வேட்கை உள்ள குரங்களின் கூட்டு சேர்க்கை !!
அதில் ஆண் / பெண் என்று வேறுபாடு உடன் படித்ததை விட !! நடித்த காலங்கள் !! பெரிய மனிதன் ஆகிவிட்டோம் என்ற மமதை, இது எல்லாம் பெரிய மனிதன் செயல் என்ற கற்பனை யூகங்கள் வழியே ஆடிய ஆட்டம், செய்யக்கூடாததை எப்படி செய்ய வேண்டும் என்று கற்றுகொடுத்த ஆசிரியர் முதல் இது தான் உன் வாழ்க்கைக்கு அடிப்படை என்று பெற்றோர் முதல் கல்லூரி ஆசிரியர், சினிமா நடிகர்கள், போன்ற ஆசிரியர்கள் ..
அடுத்த #வேலை_பருவம் !!
படித்தோமா என்று நமக்கே தெரியாதபோது வேலை என்ற கடமைக்கு தள்ள படுகிறோம் !! அதிலும் எவனோ எங்கோ வேலைக்கு போறான் !! சம்பாதிக்கிறான் !! என்று அவனுக்கே தெரியாதபோது !! அதை உண்மை போல சொன்ன ஆசிரியர்களில் இருந்து, எப்படி நடிக்கணும், நம்பும்படி பொய்ச்சொல்லணும், இல்லாததை இருப்பது போல எப்படி காட்டணும் என்று நேரடியாகவும் மறைமுகமாகவும் கற்றுகொண்டத்த ஆசிரியர்கள் ஏராளம் ..
அடுத்த #திருமண_வாழ்க்கை ..
பெற்றோ கடமையை கைமாற்ற !! திருமணம் என்ற பெயரில் !! பரஸ்பர புரிதல் வழியே உங்களை நீங்களே கற்றுக்கொள்ளுங்கள் !! அதிலும் கற்றுக்கொள்ளவில்லையே !! நீங்களே ஒன்றை பெற்று அதன்வழியே !! அதனிடம் இருந்தும், சமூகத்திடம் இருந்தும் கற்றுக்கொள்ளுங்கள் என்ற பற்பல வயது பேதம் கடந்த ஆசிரியர்கள் ஏராளம் ..
அடுத்த #முதுமை ..
இதுவரையில் கடந்து வந்தும் நீ கற்றது ஏதுமில்லை !! என்ற மெய்யை அறிவிக்கும் உன்னிடம் உன்னிடம் காற்றாலும் கூட உனக்கு சொல்லிக்கொடுக்கும் ஆசிரியர்களும் ஏராளம் ..
இப்படி எதிலும் கலந்திருந்து பன்முக தனமையாய் கறக்கவே நமக்கு உயிர்ப்பை அருளி !!
நாளும் எழவைத்து !! உன்னை அறிந்த ஆசியரியன் எதனுள்ளும் கலந்து எப்போதும் எதையும் அறியமாட்டேன் என்று பிடிவாதம் பிடித்தாலும் தளராது பாடம் எடுத்து கொண்டே இருக்கிறான் பிறவி தோறும் !!
இதில் ஆவது தேரிவிடுவேனா என்றும் தெரியாதவன் பதிவே !!
தெரிவிப்பவனால் ..
ஆதிஆசிரியனை உணர்வோம் !! பணிவோம் !! வாழ்த்துவோம் !!
இந்த இரண்டு இடங்களிலும் மகானின் வினைப்பயன் பகிர்ந்தளிக்கப்படுவது பற்றிக் கூறவில்லை.
நல்வினைப் பயன், அந்த மகானுக்கு தொண்டு செய்பவர்களுக்கும், தீவினைப் பயன் அவருக்குத் தீங்கு விளைவிப்பவர்களுக்கும் சேரும் என்று கௌசீதகி உபநிஷதம் கூறுகிறது.
(இன்னும் காண்போம்).[1:30 AM, 9/7/2023] Mohan SriRaghavendrar Kulithalai: பிரம்ம ஸூத்ரம் 350:
உதறி விடுகிறார்:
இப்போது கௌசீதகி உபநிஷதப் பகுதியைப் பார்ப்போம்:
#படைத்தல் என்று ஒன்று வரும்போது !!
படைப்பவன் வேறாக !! படைக்க கூடியது அவனை கடந்த வெளியே இருக்கும் வேறாக !!
இதில்
படைப்பவன் வழியே வெளிப்படும் திறன் வெளியே தனியாக இருப்பதை சேர்த்து,
அந்த சேர்க்கை ஓர் புது விதத்தை பிரதிபலிக்கிறது !!
அதாவது
புதிதாக படைக்கப்பட்டு தெரிவது,
உள்ளே வெளியே இருந்த ஆதே தானே இருக்கு !!
ஆனால்
இறைவன் என்பவன் தன்னை கடந்து வேறு இல்லாதவனாகவே யாதுமாகியாவே இருக்க !!
அவன் அவனுள் இருப்பதை கொண்டே அவனே படைத்தது தானே அனைத்தும் !!
அதில்
#அனாதி என்பது ஆதி - அந்தம் இல்லாத எதனோடு பொருந்த அதற்க்கான தனித்துவம் இழகாவண்ணம் இறைபேராற்றல் அதனும் அனாதியாய் !!
தன்னுள்ளே எதையும் அனாதியாய் !! தானும் அனாதியாய் !!
அனாதியை பிணைத்து இதோ நம் போல தன்னை கொண்டே தானே படைத்து அருள்கிறது இறை ...
‘மகான் தனது புண்ணிய பாவங்களை உதறி விடுகிறார். அவரை நேசிப்பவர்கள் அவரது நல்வினைப் பயனையும் அவரை வெறுப்பவர்கள் தீவினைப் பயனையும் பெறுகிறார்கள்.’
வினைப்பயன் பகிர்ந்தளிக்கப்படுவது பற்றி கூறுகின்ற உபநிஷதப் பகுதிகளை, கூறாத பகுதிகளுடன் இணைத்துக் கொள்ளலாம் என்கிறது இந்த ஸூத்ரம்.
இவ்வாறு இணைப்பதற்கு ஸ்ரீஜைமினியின் தர்ம ஸூத்ரங்களை (10:15.8) மேற்கோள் காட்டுகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர். அந்தப் பகுதியைப் பார்ப்போம்.
தர்ம ஸூத்ரங்கள் வேதங்களின் கர்ம காண்டப் பகுதியைச் சேர்ந்தவை. யாகத்தில் செய்ய வேண்டிய நான்கு கிரியைகளைப் பற்றி தர்ம ஸூத்ரம் கூறுகிறது:
1. மரக் குச்சிகள்: யாகங்களில் செய்யப்படும் துதிகளை எண்ணுவதற்காக சிறிய மரக் குச்சிகள் பயன்படுகின்றன. பால்லவி சாகையில், ‘ஓ மரக் குச்சிகளே! நீங்கள் காட்டிலுள்ள பெரிய மரங்களிலிருந்து செய்யப்பட்டவர்கள். என்னைக் காப்பாற்றுங்கள்’ என்று வருகிறது. இங்கே அவை எந்த மரத்திலிருந்து செய்யப்படுகின்றன என்பது கூறப்படவில்லை. அதே வேளையில் சாட்யாயனி சாகையில், ‘மரக் குச்சிகள் அத்தி மரத்தில் தடியிலிருந்து செய்யப்படுகின்றன’ என்று வருகிறது. எனவே இந்தப் பகுதியை ஆரம்பப் பகுதியுடன் இணைத்து புரிந்து கொள்ளலாம்.
2. சந்தம்: வேதக் கவிதைகளில் பல்வேறு சந்தங்கள் பயன்படுத்தப்படுகிறது. இவற்றுள் ஒன்று தேவ சந்தம் (9 ற்கும் மேலான எழுத்துகள் கொண்ட அடி), மற்றொன்று அசுர சந்தம் (9 எழுத்துக்கள் கொண்ட அடி). இவை இரண்டும் சேர்ந்து வரும் போது எதை முன்னதாகப் படிப்பது என்று கூறப்படவில்லை. மற்றோர் இடத்தில் ‘தேவ சந்தத்தை முதலில் படிக்க வேண்டும்’ என்று கூறப்பட்டுள்ளது. எனவே இரண்டையும் இணைத்துப் பொருளைப் புரிந்து கொள்ளலாம்.
3. துதி: அதிராத்ரம் எனப்படுகிற யாகத்தில் ‘ஷோடசீ’ என்ற பாத்திரத்தைப் பற்றிய துதியை எப்போது ஓதுவது என்பது சாம வேதத்தில் தெளிவுபடுத்தப்படவில்லை. ‘ஏறக் குறைய சூரிய வேளையில் ஷோடசீ ஓதப்பட வேண்டும்’ என்று ரிக் வேதம் தெளிவுபடுத்துகிறது. எனவே இந்த இரண்டையும் இணைத்து கருத்தைப் புரிந்து கொள்ள முடிகிறது.
4. குழுப்பாராயணம்: சில துதிகளை எல்லா ரிக்குகளும் குழுவாகப் பாராயணம் செய்ய வேண்டும் என்று பொதுவாகக் கூறப்படுகிறது. சில சிறப்புப் பகுதிகளில் அத்வர்யு குழுவில் சேரக் கூடாது என்று தெளிவுபடுத்தபப்ட்டுள்ளது. இங்கேயும் இரண்டையும் இணைத்து பொருளை சரியாகப் புரிந்து கொள்ளலாம்.
இப்படி இணைத்துப் பொருள் கொள்வது பற்றிய விதி தர்ம ஸூத்ரங்களில் கூறப்பட்டிருப்பதை இங்கே ஸ்ரீபாதராயணர் மேற்கோள் காட்டுகிறார்.
எனவே சாந்தோக்ய, முண்டக உபநிஷதங்கள் மகான்களின் வினைப் பயன் பகிர்ந்து கொள்ளப்படுவதைப் பற்றி கூறாவிட்டாலும் கௌசீதகி உபநிஷதம் கூறுவதால் இரண்டையும் இணைத்துப் பொருள் காணலாம். மகான்களின் வினைப் பயன் பிறருக்குப் பகிர்ந்தளிக்கப்படுகிறது என்பது உண்மை.
ஸ்ரீ கிருஷ்ண ஜெயந்தி
**************************
கிருஷ்ணன் பிறந்த கதை :
*****************************
கம்சன் எனும் அரக்கனின் மரணம், தன் தங்கை தேவகிக்கு பிறக்கும் 8 வது குழந் தையின் கைகளால் தான் ஏற்படும் என, வசுதேவர் - தேவகி திருமணம் முடிந்து அரண்மனைக்குச் செல்லும் போது கேட்டது.
தன்னை அனைவரும் கடவுளாக போற்ற வேண்டும் என விரும்பிய கம்சன், உடனே வசுதேவர் - தேவகியை சிறையில் அடைத் தார். அவர்களுக்கு பிறந்த ஒவ்வொரு குழந்தைகளையும் ஈவு இரக்கமின்றி கொன்றான்.
எட்டாவதாகப் பிறந்த கிருஷ்ணரைக் காப்பாற்ற யமுனை நதியைக் கடந்து கோகுலத்தில், யாதவ குலத்தை சேர்ந்த நந்தகோபர் - யசோதையிடம் சேர்த்தார் வசுதேவர்.
கோகுலத்தில் அனைவரின் செல்லப் பிள்ளையாக வளர்ந்து பல அற்புதங்கள், லீலைகளை நிகழ்த்தினார் கிருஷ்ண பரமாத்மா. வளர்ந்து இளைஞன் ஆனதும் கம்சனை அழித்தார். பின்னர் மகாபாரத போர் என கிருஷ்ணரின் லீலைகள் நீண்டு கொண்டே செல்கிறது.
துன்பங்களில் இருந்து காக்கும் கிருஷ்ணர்.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ஸ்ரீகிருஷ்ணர் அஷ்டமி திதியில் அவதரித்த வர். இதனால் இந்த திதியான து கோகுலாஷ்ட மி என்று போற்றப்படுகி றது. இந்நாளில் மக்கள் வீடுகளை அலங் கரித்து கண்ணனின் பாதங்களை வரைந்து அலங்கரிப்பர்.
மனித வாழ்வில் பல அற்புதங்களை நிகழ்த்தி ய கிருஷ்ண பகவானின் சிறப்புகளை பற்றி தெரிந்து கொள்வோம்.
கிருஷ்ணருக்கு ஏன் துளசி மிகவும் பிடிக்கும்?
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
திருமால் தன் மனைவி லட்சுமியுடன் வைகு ண்டத்திலுள்ள நந்தவனத்தில் உலா வருவார். அங்கு மலர் செடிகளுக்கு நடுவே ஒரு துளசி செடி இருக்கும். அவற் றை பார்த்து கொண்டே வரும் திருமால், துளசி செடி வந்ததும் அதன் அருகே நின்று கொள்வார்.
துளசியின் சிறப்பு பற்றி லட்சுமியிடம் எடுத்து ச்சொல்வார். லட்சுமி! இந்த துளசி, அமிர்தத்து க்கு நிகரானது. இதற்கு மரண ம் என்பதே இல்லை. இதை நான் மிகவும் விரும்புகிறேன். எத்தனை மாலை அணி வித்தாலும், துளசிமா லை அணிவித்தால் தான் நான் மகிழ்வேன். இதை அணிந்தா ல் தான் எனக்கு அழகு என்று புகழ்வார்.
ஆனால் துளசியை மட்டும் ஏன் கிருஷ்ணர் புகழ்கி றாரே என மலர் செடிகள் வருத்தப் படு வதில்லை இந்த துளசியின் அருகில் நாம் நின்றதால் தானே திருமாலும், லட்சு மியும் இங்கே வரும்போது, அவர்களை நாம் ஒருசேர தரிசிக்க முடிகிறது, என்று மகிழ்ச்சியடையும். இதனால் தான், பெரு மைக்குரிய துளசியை கிருஷ்ணருக்கு மாலையாக அணிவிக்கிறோம்.
துளசி மாலை அணிவித்து வழிபட்டால் கசப்பா ன விஷயம் அனைத்தும் முறிந்து இனிப்பான வாழ்க்கை அமையும்.
குழந்தை கிருஷ்ணர் ஏன் ஆலிலையில் படுத்திருக்கிறார்?
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
கிருஷ்ணர் ஆலிலையில் படுப்பதற்கு காரண ம் உண்டு. தாவர வகைகளிலேயே மிகவும் உயர்ந்த இடத்தை பெறுவது ஆலமரம்.
ஆலிலைக்கு ஒரு விசேஷ சக்தி உண்டு. இது வாடினாலும் கூட நொறுங்கிப் போவ தில்லை. சருகானாலும் கூட மெத்தை மா திரி இருக்கும். ஓரளவு காய்ந்த ஆலிலை யின் மேல் தண்ணீர் தௌpத்தால், அது இழந்த பச்சையை பெறும் சக்தி வாய்ந்தது.
கண்ணன் வாடாத வதங்காத ஆத்மா என்பதை இதன்மூலம் நிரூபிக்கிறான். மனிதருக்கு ஒரு தத்துவத்தை அளிக்க வேண்டும் என்பதற்காக வே ஆலிலையில் படுத்திருக்கிறான்
கிருஷ்ணர் தலையில் மயில் இறகு கிரீடம் எப்படி வந்தது?
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
கண்ணனின் அழகுக்கு அழகு சேர்ப்பது போல் இருப்பது இந்த மயில் இறகு.
கிருஷ்ணர் ஆயர்பாடி புழுதியில் சிறுவர்க ளுட ன் விளையாடுவான். ராஜலட்சணம் பொரு ந்திய அவனது முகம் பார்ப்போரை யெல்லாம் வசீகரித்தது.
அவன் புதுப்புது உத்திகளை கையாண்டு சின்னச் சின்ன பிரச்சனைகளுக்கு தீர்வு கண்டான். இதை கண்ட ஆயர்பாடி சிறுவர் கள் கண்ணனை கௌரவிக்க விரும்பினா ர்கள். உடனே அங்கே சுற்றித்திரிந்த மயிலை பிடித்தார்கள்.
அதனிடம் இருந்து ஓர் இறகை எடுத்து கிருஷ்ணனின் தலையில் கிரீடம் போல் செருகினார்கள். அன்று முதல் கிருஷ்ண னின் தலைமுடியில் மயிலிறகு நீங்காத இடம் பிடித்தது.
கிருஷ்ண ஜெயந்தி புஜையில் சிறுவர்கள் கிருஷ்ணரின் கதைகளை சொல்லி வழி பட்டா ல், கல்வியில் சிறந்து விளங்குவார்கள்.
கண்ணனின் திருபாதத்தை வீட்டில் கோலமாக ஏன் வரைகிறோம்?
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
நாரதர் ஒருசமயம் ஒவ்வொரு கிருஷ்ண பக்தர் களின் வீட்டுக்கும் சென்றபோது எல்லோரின் இல்லத்திலும் கண்ணன் இருப்பதைக் கண்டு அதிசயித்தார். அதேபோல் பிருந்தாவனத்தில் ஒவ்வொரு வீட்டிலும் கிருஷ்ணர் ஆடிப் பாடினார்.
இந்தக் காட்சியை சிவபெருமானே தரிசித் து பரவசமும் ஆனந்தமும் அடைந்தார். இப் படி ஒரே நேரத்தில் பல்லாயிரம் இடங்களி ல் இருக்கிறார் கிருஷ்ண பரமாத்மா. நான் எங்கும் இருப்பேன்.
எத்தனை கோடி பக்தர்கள் இருந்தாலும், அத்தனை பக்தர்களையும் பார்ப்பேன், காப் பேன் என்பதைக் குறிப்பிடவே ஒவ் வொருவர் வீட்டிலும் கிருஷ்ண ஜெயந்தி யன்று கிருஷ்ணதிருவடி போடுகிறார்கள்.
பூஜையை எப்படி நிறைவு செய்வது?
*****************************************
பூஜைகள் முடிந்த பின்பு குழந்தைகளுக்கு கிருஷ்ண லீலை, கிருஷ்ணன் பிறந்த கதை ஆகியவற்றை கண்டிப்பாக அருகில் அமர வைத்து சொல்லிக் கொடுக்க வேண்டும்.
இதனால் குழந்தைகளுக்கு நேர்மறை எண்ணங்கள் அதிகரிக்கும். இறை நம்பிக் கையும் மேம்படும். கிருஷ்ணன் அவதரிக் கும் பொழுது தாய், தந்தை ஆகிய தேவகி, வசுதேவரும் உடன் சந்திரனும் மட்டுமே விழித்து இருந்ததாக புராணங்கள் கூறுகிறது.
எனவே ஜன்மாஷ்டமியில் சந்திர தரிசனம் செய்வது எல்லா வகையான நன்மைக ளையும் பெற்று தரும். நம் உள்ளத்தையும், உடலையும் தூய்மைப்படுத்தும்.
பின்னர் கலசத்தை வலது புறமாக நகர்த் தி எல்லாவற்றையும் கலைத்துப் பூஜை யை நிறைவு செய்து கொள்ளலாம்.
அருகில் இருக்கும் ஏழை குழந்தைகளுக் கு நோட் டு, புத்தகங்கள், உணவு, உடை, கல்விக்கு உதவி செய்தல் போன்ற தானங் களை செய்து மகிழலாம். இதனால் குழந் தை கிருஷ்ணருடைய அருள் நிச்சயம் உங்களுக்கு கிடைக்கும்.
..கோகுலாஷ்டமி ஸ்பெஷல் !
கோகுலாஷ்டமி/ஜென்மாஷ்டமி/ஸ்ரீ கிருஷ்ண ஜெயந்தி
பூவுலகில் எப்போது தர்மம் தலை சாய்ந்து, அதர்மம் தலை தூக்குகின்றதோ, அப்பொழுது தர்மத்தை நிலைநாட்டக் கலியுக வரதனாக கருணைக் கடவுளாக, கண்கண்ட தெய்வமாக, துஷ்ட சங்காரனாக, சிஷ்ட பரிபாலனாக ஸ்ரீ மகாவிஷ்ணு அவதாரம் செய்கிறார்..
ஆவணி மாதம் தேய்பிறை அஷ்டமி,ரோகிணி நட்சத்திரத்தில் நள்ளிரவு நேரத்தில் சிறைக்குள் வசுதேவர்- தேவகிக்கு மகனாகக் எட்டாவது அவதாரமாக கிருஷ்ணன் அவதரித்தார்.
முழுமையான அவதாரமாக கிருஷ்ண பகவானை கருதுவதால் அவர்பிறந்த இடத்தையும், திதியையும் வைத்து மரியாதையுடன் கோகுலாஷ்டமி என்று சொல்லியிருக்கிறார்கள்
.இவர் இரவில் பிறந்தார். ஆகவேதான் அறியாமையை அகற்றும் ஜோதியாக விளங்குகிறார்
அஷ்டமி நவமி காலங்களில் மங்களகரமான காரியங்களை செய்யக்கூடாதென்பார்கள்.
ஏனென்றால் அஷ்டமி நவமி என்பது பகவான் கிருஷ்ணரும், ராமரும் பிறந்த திதியாகும்.
உலகிலுள்ள லௌகீக காரியங்களை செய்யாமல் ஈஸ்வர காரியங்களை செய்ய வேண்டுமென்பதற்காகத்தான் அன்றைய தினம் மங்களகரமான காரியங்களேதும் செய்யாமல் பகவானைப் பற்றிய பக்தி, பஜனை, கீர்த்தனம், உபவாசம் செய்யவேண்டும் என்று சொல்லியிருக்கிறார்கள்.
கோகுலாஷ்டமி அன்று இல்லங்களைத் தூய்மை செய்து, வாசல் முழுக்க கோலமிட்டு , வாயிற்படியிலிருந்து பூஜையறை வரை கண்ணனின் திருப்பாதங்களை மாக்கோலத்தால் வரைந்து அழகு பார்ப்பார்கள்.
கண்ணனே தன் திருப்பாதங்களைப் பதித்து பூஜையறைக்கு வந்து நாம் வைத்துள்ள நிவேதனப் பட்சணங்களை ஏற்றுக்கொள்வதாக ஐதீகம்..
சிறு பிள்ளையாய் இருந்த கிருஷ்ணன் பெரும் குறும்புக்காரன்.
. அடுத்த வீடுகளுக்குள் நுழைந்து, உறியிலிருந்து வெண்ணெய் திருடும்போது, வெண்ணெய் கீழே சிந்தி அதில் அவன் பாதச் சுவடுகள் பதிந்து இருக்கும் அடையாளத்தை வைத்து, திருட்டுக்கண்ணன் தங்கள் வீட்டில் வெண்ணெய் திருடியிருக்கிறான் என்று கோகுலவாசிகள் அறிந்து மகிழ்ச்சி அடைவார்களாம்.
இதைச் சுட்டிக்காட்டுவதற்காகவே, கிருஷ்ணன் பிறந்த நாளன்று, வீடுகளில் வெண்ணையினால் கண்ணனின் பாதச் சுவடு களை வரைவதைப் பழக்கமாகக் கொண்டனர்.
கோகுலாஷ்டமி அன்று இனிப்புப் பலகாரங்கள், குறிப்பாக கிருஷ்ணனுக்கு பிடித்த வெண்ணெய், அவல் , பால் , திரட்டுப்பால் , பழங்கள், தயிர் , வெல்ல சீடை , கார சீடை , கார வகைகள் நிவேதனம் செய்யப்படும்.
கிருஷ்ணன் குழந்தையாக யசோதையிடம் வளர்ந்த போது, குழந்தையின் உடம்புக்கு நோய் வராமல் இருக்க சத்து நிறைந்த சீடை, முறுக்கு முதலிய சிற்றுண்டிகளை அளித்தாள்.
அதனால், பூஜையின்போது இச் சிற்றுண்டிகள் முக்கிய பங்கு வகிக்கின்றன.
குசேலர் அளித்த ஒரு பிடி அவலுக்கு பகவான் கிருஷ்ணர் செல்வத்தை அள்ளி தந்ததால் அவல் முக்கிய இடம் பிடிக்கிறது நிவேதனத்தில் .
.பின் கிருஷ்ணனுக்குத் தூப, தீபங்கள் காட்டி ஆராதித்து வழிபாடு செய்ய வேண்டும்.
பூஜைக்குப் பின் வெண்ணெய்யை உண்டு பெண்கள் விரதம் முடித்துக் கொள்வார்கள்.
ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் நள்ளிரவில் பிறந்ததால், இரவு முழுவதும் பூஜை மற்றும் பஜனைப் பாடல்கள் நடத்தப்படுகின்றன.
பூஜையின் போது ஸ்ரீ கிருஷ்ண அஷ்டகம் சொல்லி வழிபடுவது மிகவும் சிறந்தது.
கோகுலாஷ்டமி ஒருநாள் முழுவதும், அந்தப் பாலகிருஷ்ணனையே நினைத்து, ‘ஹரே கிருஷ்ணா, ஹரே கிருஷ்ணா, கிருஷ்ண கிருஷ்ண ஹரே ஹரே’ என்று அவனது திருநாமத்தையே நினைவில் கொண்டு அனுஷ்டிக்கும் விரதம் பல்லாயிரம் ஏகாதசி விரதங்கள் அனுஷ்டிப்பதற்குச் சமமாகும்.
கோகுலாஷ்டமி குழந்தைகளுக்கு மிக விசேடமானதொரு நாளாகும்.
அன்று குழந்தைகளுக்கு பாலகிருஷ்ணனைப் போல வேடமணிந்து மகிழ்வர். குழந்தைகள் விரும்பும் அத்தனை சிற்றுண்டிகளையும் தயாரித்து, குழந்தைகளுக்குக் கொடுத்து ஆனந்தமாயிருப்பார்.
கண்ணன் / முகுந்தன் / கோபால கிருஷ்ணன் / நந்த கோபாலன் என பல்வேறு பெயர்களில் அழைக்கப்படும் குழந்தைக் கிருஷ்ணனை, கோகுலாஷ்டமி தினத்தன்று நாமும் நம் வீடுகளில் வரவேற்று, வளம் பெறுவோம்!
ஸ்ரீ க்ருஷ்ணா உன் திருவடிகளே சரணம் !!!!
(இன்னும் காண்போம்).
[1:32 AM, 9/7/2023] Mohan SriRaghavendrar Kulithalai: பிரம்ம ஸூத்ரம் 351:
எப்போது விளக்குகிறது?:
16. மகான்களின் வினைப்பயன் எப்போது விலகுகிறது?__________________
பிரபஞ்ச சக்தி என்றால் என்ன?
இந்த சக்தி இந்த பிரபஞ்சம் முழுவதும் நிறைந்து இருக்கின்றது. இது இயற்கையாகவே எல்லா உயிரினத்திலும் உள்ளது.
நாம் நம்முடைய செயற்கையான வாழ்க்கை முறையின் மூலம் நம்முடைய சக்தியை பெருமளவு இழந்துவிட்டோம். மீதம் இருப்பது நம்மையும் அறியாமல் நாம் செய்யும் சுவாசத்தின் மூலமும் அவ்வப்போது நாம் செய்யும் தியானம் மற்றும் இறைவழிபாடு மூலமும் தான். இந்த பிரபஞ்ச சக்தியை பெற வேண்டும் என்றால் நாம் செய்ய வேண்டுவது தியானம் அல்லது இறைவழிபாடு போன்றவைதான்.
இதில் தியானம் என்பது நாம் நினைப்பது போல முற்றும் துறந்த நிலை அல்ல. மாறாக தியானம் என்பது ஒரு சுவாச பயிற்சியே ஆகும். நல்ல அமைதியான காற்றோட்டமான இடத்தில் அமர்ந்து ரிலாக்ஸாக உங்களுக்கு பிடித்தமான ஒன்றை நினைத்து கொண்டு இருந்தாலே போதும். உங்கள் உடம்பு தானாக பிரபஞ்ச சக்தியை கிரகிக்க ஆரம்பிக்கும்.
ஆனால் நீங்கள் சிந்திக்கும் விஷயம் நேர்மறையாகவும் உங்கள் மனதிற்கு அமைதியை தரக் கூடியதாகவும் இருக்க
வேண்டும். இந்த நிலை உங்களுக்கு சந்தோஷத்தை கொடுக்க கூடியதாகவும் உங்கள் உடம்பை நீங்கள் தள்ளி நின்று மனதளவில் ரசிக்க கூடிய நிலையிலும் இருக்க வேண்டும்.
பலர் தியானமும் இறைவழிபாடும் வெவ்வேறு என நினைக்கின்றார்கள். அது மிகவும் தவறு. இறைவழிபாடும் ஒரு வகையான தியானமே. இறைவழிபாட்டில் மனதை ஒருமுகப் படுத்தி இறைவனின் அருளை நாம் உள்வாங்கி கொள்கின்றோம். தியானத்தின் மூலம் மனதை ஒருமுகப்படுத்தி பிரபஞ்ச சக்தியை உள்வாங்கி கொள்கின்றோம்.
நாத்தீகர்கள் இறைவனை பிரபஞ்ச சக்தி என கூறுகின்றார்கள். ஆத்தீகர்கள் இறைவனின் சக்தியை பிரபஞ்ச சக்தி என நம்புகின்றார்கள்.
சரி இதனால் என்ன பலன்:
நிறைய இருக்கின்றது குறிப்பாக உடல் ஆரோக்கியமாக இருக்கும். நம் உடலில் வரகூடிய வியாதிகளுக்கு குறிப்பாக தோல் சம்பந்தபட்ட வியாதிகளுக்கு பல காரணங்கள் இருந்தாலும் அதற்கெல்லாம் மூல காரணம் நம் உடலில் இருக்க கூடிய பிரபஞ்ச சக்தியில் அளவு குறைந்து போனதே ஆகும்.
இந்த சக்தியினால் நம் உடலில் இரத்த ஓட்டம் சீராகின்றது. இரத்த ஓட்டம் சீராகும் போது நம் உடம்பு புத்துணர்ச்சி அடைகின்றது. முறையான இல்லற வாழ்கைக்கும் இது துணை புரிகின்றது. இதய சம்பந்தமான வியாதிகளை பெருமளவு குறைகின்றது. இரத்த அழுத்தம் போன்ற நோய்கள் அறவே வராது.
இன்னும் சொல்லபோனால் நம் உடம்பிற்கு வரகூடிய பாதி வியாதிகளுக்கு மனமே காரணம் என நான் சொல்லவில்லை மருத்துவம் சொல்கின்றது. இந்த தியானம் மற்றும் இறைவழிபாடு மூலம் நம் உடல் வியாதிகளில் பாதியை போக்கி கொள்ளமுடியும் என்பதே அறிவியல் உண்மை. தியானத்தின் பலனை இந்த ஒரு பதிவில் எழுதிவிட முடியாது. என்னால் முடிந்ததை நான் தற்போது பதிவிட்டுள்ளேன். இதை தொடர்ந்து எழுது ஆசையும் ஆர்வமும் என்னிடம் இருக்கின்றது.
பொறுத்திருந்து பார்ப்போம்.....
ஆனந்தமான வாழ்வுக்கு பிரபஞ்ச சக்தி பற்றிய விழிப்புணர்வு அவசியம்.
ஸாம்பராய அதிகரணம்
ஆன்ம அனுபூதி பெற்ற மகான்களின் வினைப் பயன்கள் எப்போது அவர்களை விட்டு விலகுகிறது என்ற கேள்விக்கு இந்த அதிகரணம் பதிலளிக்கிறது. இதில் 2 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
இந்தக் கேள்விக்கு விடை காண முந்தின அதிகரணத்தில் கண்ட அதே உபநிஷத மந்திரங்கள் எடுத்துக் கொள்ளப் படுகின்றன.
சாம வேதத்தைச் சேர்ந்ததான சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (8:13.1) மகான் இங்கேயே வினைப் பயனை உதறி விட்டுச் செல்வதாகக் கூறுகிறது. ரிக் வேதத்தைச் சேர்ந்த கௌசீதகியோ (1:4), ‘மகான் (உடம்பை விட்ட பிறகு) ஒளிப் பாதை வழியாகச் செல்கிறார்; வழியில் மனத்தாலேயே விரஜா நதியைக் கடக்கிறார்; அங்கே நல்ல மற்றும் தீய வினைப் பயன்களிலிருந்து விடுபடுகிறார்’ என்கிறது.
27. மகான்கள் வினைப்பயனை விடுவது பூமியிலா விரஜா நதிக் கரையிலா?______________
ஸாம்பராயே தர்த்தவ்யாபாவாத்ததா ஹ்யன்யே || 3:3.27 ||
பொருள்: மகான் ஒருவர் மரண வேளையில் தனது வினைப் பயன்களை விடுகிறார். பிரம்ம லோகத்திற்கு செல்லும் வழியில் அவர் அடைய வேண்டியது எதுவும் இல்லை. மற்ற வேதங்களும் அவ்வாறே கூறுகின்றன.
வினைப் பயன் என்பது செயல்களின் விளைவாக வருவது; ஏதோ ஒன்றை அடைவதற்காக மீண்டும் செயல்படத் தூண்டுவது. மகானைப் பொறுத்தவரை, அவரை அடைய வேண்டிய அனைத்தையும் அடைந்து விட்டார்; எதற்காகவும் அவர் செயலில் ஈடுபட வேண்டியதில்லை. எனவே வினைப் பயனால் அவருக்கு எந்தப் பலனும் இல்லை.
மகானின் சஞ்சித மற்றும் ஆகாம்ய வினைப் பயன்கள் அவர் பெற்ற அனுபூதியால் எரிந்து விடுகின்றன; பிராரப்த வினைப் பயன் மற்றவர்களுக்குப் பகிர்ந்தளிக்கப்படுகிறது; இது பற்றி முந்தின ஸூத்ரத்தில் கண்டோம். எனவே அவர் தமது வினைப் பயன்களை இந்த உலகத்தில் உதறிவிட்டுச் செல்கிறார் என்பதுதான் ஏற்புடைய கருத்து.
அப்படியானால் கௌசீதகி உபநிஷதம், விரஜா நதி பற்றியும் அதில் குளித்து மகான் தனது புண்ணிய பாவங்களை விடுவதாகவும் கூறுகிறதே, அதை எப்படி புரிந்து கொள்வது?
கௌசீதகி உபநிஷதம் கூறுவதை அப்படியே பொருள் கொள்ளாமல் இரண்டாம் நிலையில் புரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்கிறார் ஸ்ரீசங்கரர். ‘விரஜா நதியைக் கடந்து, நல்ல மற்றும் தீய வினைப் பயன்களிலிருந்து விடுபடுகிறார்’ என்பதை ‘நல்ல மற்றும் தீய வினைப் பயன்களிலிருந்து விடுபட்டு விரஜா நதியைக் கடக்கிறார்’ என்று பொருள் கொள்ள வேண்டும். ஏனெனில் தூல உடம்பை விட்டு பிரம்ம லோகத்திற்குச் செல்லும் வழியில் வினைப் பயன்களை விடுவது சாத்தியம் அல்ல என்பது ஸ்ரீசங்கரரின் கருத்து.
வினைப் பயன்களை விலக்க வேண்டுமானாலும் சேர்க்க வேண்டுமானாலும் அதற்கு மற்றொரு செயல் தேவை; தூல உடம்பு இருந்தால் மட்டுமே செயல் புரிய இயலும். மரணத்திற்குப் பிறகு தூல உடம்பு இல்லாமல் போவதால் வழியில் எந்தச் செயலும் சாத்தியம் அல்ல; எனவே வினைப் பயன்களிலிருந்து விடுபடுவது சாத்தியம் அல்ல. அதனால் ‘வினைப் பயன்களிலிருந்து விடுபட்டு விரஜா நதியைக் கடக்கிறார்’ என்று பொருள் கொள்வதே பொருத்தமாக இருக்கும்.
குறிப்பிட்ட திதியில் அந்தந்த கணபதியை வணங்கிவிட்டு, வேலையை துவங்கினால் வெற்றி நிச்சயம்...!!!
(01) பால கணபதி
--------------------------------
(பிரதம திதி)
பாலகணபதியை பிரதம திதியில் வணங்கினால் கஷ்டங்கள் நீங்கும். சீதள நோய் குணமாகும்.
(02) தருண கணபதி
-----------------------------------
(துவிதியை திதி)
தருண கணபதியை துவிதியை திதியில் வணங் கினால் வலிப்பு நோய் நீங்கும். செய்கிற காரியங் களுக்கு வழித்து ணையாக அருள் புரிவார்.
(03) பக்த கணபதி
-------------------------------
(திருதியை திதி)
பக்த கணபதியை திருதி யை திதியில் வணங்கி னால், ஊர் விட்டு ஊர், நாடு விட்டு நாடு சென்று வசிப்பவர்களுக்கு நன்மை ஏற்படும்.
(04) வீர கணபதி
-----------------------------
(சதுர்த்தி திதி)
வீர கணபதியை சதுர்த்தி திதியில் வணங்கினால் மாத விடாய் கோளாறுகள் நீங்கும். வரன் அமையும்.
(05) சக்தி கணபதி
--------------------------------
(பஞ்சமி திதி)
சக்தி கணபதி யை பஞ்சமி திதியில் வணங்கி, அன்ன தானம் வழங்கிட வாகன விபத்துக்களில் இருந்து நம்மை காப் பாற்றுவார்.
(06) த்விஜ கணபதி
----------------------------------
(சஷ்டி திதி)
த்விஜ கணபதியை சஷ்டி திதியில் வணங் கினால் தொழில் மேம் படும். பல ஜென்ம பாவங்கள் நீங்கும்.
(07) சித்தி கணபதி
---------------------------------
(சப்தமி திதி)
சித்தி கணபதியை சப்தமி திதியில் வணங்கி னால், இரும்பு தொழில் செய்பவர்களுக்கு நன்மை ஏற்படும்.
(08) உச்சிஷ்ட கணபதி
----------------------------------------
(அஷ்டமி திதி)
உச்சிஷ்ட கணபதியை அஷ்டமி திதியில் வணங்கினால் கல்வித் துறையினருக்கும், கோயி லில் வேலை செய்பவர்க ளுக்கும் நல்ல பலன் கிடைக்கும்.
(09) விக்ன கணபதி
-----------------------------------
(நவமி திதி)
விக்ன கணபதியை நவமி திதியில் அபி ஷேக, ஆராதனை செய்தால், பொன் வியா பாரி, வட்டி கடை நடத்துபவர்களுக்கு தொழில் மேன்மை அடையும்.
(10) ஷூப்ர கணபதி
------------------------------------
(தசமி திதி)
ஷூப்ர கணபதியை, தசமி திதியில் வணங்கினால் சினிமா, கம்ப்யூட்டர், கட்டடத்துறையைச் சேர்ந்தவர்களுக்கு நன்மை அளிக்கும்.
(11) ஹேரம்ப கணபதி
---------------------------------------
(ஏகாதசி திதி)
ஹேரம்ப கணபதியை ஏகாதசி திதியில் வணங்கினால் விவசா யம், காவல்துறை, விஞ்ஞானம், பொறியியல், வரி துறைகளில் வேலை பார்ப்பவர்களுக்கு சகல நன்மை கிடைக்கும்.
(12) லட்சுமி கணபதி
------------------------------------
(துவாதசி திதி)
லட்சுமி கணபதியாக காட்சியளிப்பவரை துவாதசி திதியில் பொங்கல் வைத்து வணங்கினால் வியாபாரத்தில் லாபம் கிடைக்கும்.
(13) மஹா கணபதி
---------------------------------
(த்ரயோதசி திதி)
மஹா கணபதியை பிரதமை திதி யில் வணங்கினால் உருக்கு ஆலை, எழுத்து - பத்திரிகைதுறை, விமா னம், சுங்கத்துறையின ருக்கு நன்மை ஏற்படும்.
(14) விஜய கணபதி
-----------------------------------
(சதுர்த்தி திதி)
விஜய கணபதியை சதுர்த்தி திதியில் வணங்கினால் நீதிமன்றங்களில் வேலை பார்ப்பவர்களுக்கு நன்மை கிடைக் கும். நீண்டகால வழக்குகள் தீர்வாகும்.
(15) நிருத்த கணபதி
------------------------------------
(அமாவாசை அல்லது பவுர்ணமி திதி)
நிருத்த கணபதியை அமாவாசை/பவுர்ணமி தினத் தன்று வணங்கினால், பிதுர்கள், தேவதைகளின் ஆசீர்வாதமும் கிடைக்கும். குடும்ப சண்டைகள் நீங்கி ஒற்றுமை ஏற்படும்.
-
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 352:
அறிவுபூர்வமானது:
28. மகானின் வினைப் பயன் மரணத்திற்கு முன்பு விலகி விடுகின்றன என்பதே அறிவுபூர்வமானது_______________________________
உன்னை #உன்னுள் வைத்ததே !! உன்னை கொண்டு #செய்கின்றது !!
பேசவைத்து பேசுகின்றது !!
சுவாசிக்கவைத்து ஜீவிக்கச்செய்கிறது !!
உண்ண இடம்கொடுத்து, உண்ண தேவையான கொடுத்து, உண்ணும்படி வைக்கின்றது !!
செய்ய ஒத்துழைத்து, உன்னை வைத்ததே செய்கின்றது !!
இதையெல்லாம்
நாம் ஒவ்வொரு செயலிலும் !! நம்மை நம்மை மீறி கையாளுவதை அனுபவிக்க !!
பேசுவதால், சுவாசிப்பதால், உண்பதால், செய்கையால் விளையும் விளைவு எது ஆகினும்,
அது
உனக்கு இல்லை !!
உன்னை செய்வித்தற்கு தான் அனைத்துமே !!
உன்னால்
அவன் இயக்கம் வழியே பயணிக்க மட்டுமே முடியும் !!
இதில்
வினை !! விதி !! சாபம் !! வரம் !! கர்மா !! போன்ற அனைத்துமே உன்னை அந்த வழியாக கூடி செல்பவன் உடையது தானே !!
அது உன்னுனடையது என்று நீ நினைத்து கொள்வதின் வெளிப்பாடே,
கடந்து வந்த பாதையை,
எண்ணத்தால் விருப்பம் கொண்டு கடக்காதே இருப்பதாக கற்பனையும் செய்த்து !!
கடக்க மீண்டும் பிறக்க வேண்டும் என்று எண்ணி கொள்கிறாய் ..
எதற்கும் அடிப்படை நீ !! நீயா ?? என்று தன்னை உணர்வதே ..
தன்னை உணர !! தன்னை தானாக காட்டி, கலந்திருக்கும் கடவுளை உணர்வாய் !!
அப்போதே
கடவுள் காட்டும்படி, பேசும்படி, நினைக்கும்படி போன்ற பொய் கடந்து ..
அதையெல்லாம்
உன்னுள் நீ உணரும்படி நிகழ்த்துவதே அது தான் என்று ..
மற்றபடி
புறத்தே இருக்கும் அனைத்துமே !!
உன் அகத்தே இருக்கும் தலைவனை நீ உணரவே வழிகாட்டுகின்றது ..
என் செயலாவது யாதொன்றும் இல்லை என்ற நினைப்பு கூட மெய்யாக நின் செயல் இல்லை !!
நின்னை நினைக்கவைப்பதின் செயலே ..
நான் செய்கிறேன் !! எனக்கு அதனால் பலன் !! போன்ற அடிப்படை பொய்யில் இருந்து ??
நீயே உன்னை கவனித்து மீண்டுவா !!
உனக்கான தனித்துவம் அதுவே ..
என்னதான் பேரும் புகழும் சம்பாதிச்சாலும்
அதையெல்லாம் கொண்டுபோய் Bank ல போட முடியாது
சந்தத உபாயாவிரோதாத் || 3:3.28 ||
பொருள்: ஆன்மீக சாதனைகளின் காரணமாகவே ஒருவர் வினைப் பயன்களிலிருந்து விடுபடுகிறார். இரண்டும் காரண—காரிய நியதிப்படி இருப்பதால் இரண்டு உபநிஷத மந்திரங்களுக்கும் இடையில் முரண்பாடு இல்லை.
மன அடக்கம், புலனடக்கம் போன்ற பல்வேறு தவ முறைகளையும் பயிற்சிகளையும் செய்வதால்தான் ஒருவர் வினைப் பயன்களிலிருந்து விடுபடுகிறார். தியானம் முதலிய ஆன்மீக சாதனைகள் காரணமாகவும், வினைப் பயன்களிலிருந்து விடுபடுவது காரியமாகவும் அல்லது விளைவாகவும் உள்ளன. ஆன்மீக சாதனையாகிய காரணத்தின் பலனாக வினைப் பயன்களிலிருந்து விடுபட்டு ஒருவர் பிரம்ம லோகத்திற்கு செல்கிறார் என்று கொள்வதே அறிவுபூர்வமானதாக இருக்கும். இல்லாவிடில், விரஜா நதியில் நீராடுவதால் தான் அவர் வினைப் பயன்களிலிருந்து விடுபட்டார் என்று கொள்ள நேரும். அந்த நிலையில், ஆன்மீக சாதனைகள் செய்வது பொருளற்றதாகி விடும். எனவே ஆன்மீக சாதனைகளின் விளைவாக ஒருவர் வினைப் பயன்களிலிருந்து விடுபட்டு பிரம்ம லோகம் செல்கிறார் என்று கொள்வதுதான் பொருத்தமாக இருக்கும்.
இந்தக் கண்ணோட்டத்தில் சாந்தோக்ய மற்றும் முண்டக உபநிஷத மந்திரங்களுக்கும் கௌசீதகி மந்திரத்திற்கும் இடையில் முரண்பாடு எதுவும் இல்லை.
_________________17. மகான்களில் இரு பிரிவினர்_____________________________
கதே: அர்த்தவத்த்வ அதிகரணம்
பொதுவாக ஆன்மீகத்தில் உயர்நிலைகளை அடைந்த எல்லோரையும் பொதுவாக மகான்கள் என்று வகைப்படுத்தினாலும் உண்மையில் அவர்களின் பாகுபாடுகள் உள்ளன. இறைவனை அடைந்த மகான்களை பிரம்மவித், பிரம்மவித்வரன், பிரம்மவித் வர்யன், பிரம்மவித் வரிஷ்டன் என்று கைவல்ய நவநீதம் நான்காகப் பிரிக்கிறது. இறைவனை உருவமும் குணங்களும் உடையவராக வழிபட்டு சாதனைகள் செய்தவர்கள், உருவமோ குணங்களோ அற்றவராக அணுகியவர்கள் என்று பகவத் கீதை அவர்களை இரண்டு பிரிவினராக பிரிக்கிறது. இந்த இரண்டு பிரிவினரும் ஒரே விதமான முக்தி நிலைய அடைவதில்லை.
இறைவனை உருவமும் குணங்களும் உடையவராக வழிபட்டு சாதனைகள் செய்தவர்கள், உருவமோ குணங்களோ அற்றவராக அணுகியவர்கள் என்று பகவத் கீதை அவர்களை இரண்டு பிரிவினராக பிரிக்கிறது. இந்த இரண்டு பிரிவினரும் ஒரே விதமான முக்தி நிலைய அடைவதில்லை.
மரணத்திற்குப் பின் மகான்கள் அடைகின்ற நிலை பற்றி இரண்டு கருத்துக்கள் இருக்கின்றன என்பதை இந்த அதிகரணம் கூறுகிறது. இதில் 2 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
#ஆணவம் வேண்டும் !! ஆணவம் #வேண்டும் !!??
அதை அடக்கி ஒடுக்கி தன்னுள்ளே கொண்டு ஆடும் நாயகனின் அனுப்பொழுதுமான ஆன்ம தீண்டலை அனுபவிக்க ஆணவம் வேண்டும் !!
எதை காட்டி, எதை கேட்கவைத்து, என்னை எப்படி நடக்கவைத்து, எதனிடம் எப்படி எல்லாம் என் ஆணவம் அழிவிக்க நிகழும் திருவின் விளையாடளை அனுபவிக்க ஆணவம் வேண்டும் !!
ஆணவமே இந்த பூமியில் வாழ நம் பெற்று இருக்கும் அடிப்படை தகுதி !!
அந்த ஆணவம் கொடுத்த தகுதியே வாழும் காரணமாய்,
சக உயிர்களுடன் நீயா ?? நானா ?? என்று நாளும் பொழுதை வாழ்ந்து கழிக்க ஆணவமே துணைபுரிகிறது !!
இதுவரை அனுபவித்த ஆணவம் போதாது என்று நினைத்தாலே போதும் !! மீண்டும் இங்கே பிறக்கும் தகுதி அருளப்படும் ..
ஆணவத்தால் என்னை நானே விரும்பி ஏமாற்றிக்கொண்டது தான் மிச்சம் !!
ஆணவம் என்பது என் விருப்பம் கடந்து வேறேதும் இல்லை என்று மெய்யுணர்ந்து !!
எதையும் அழித்து அருளவல்ல இறையிடம் ஆத்ம சமர்ப்பணம் ஆகி விட்டால் ..
படைப்பு படைத்தவனுள் ஒன்ற ஆணவம் தகுதியாகிறது தானே ..
வாழ்த்துகள்
ஆணவம் என்ற அற்புதம் அருளி, நம்மை இறை ஆள்வதற்க்கு அதே இறையின் முதற்கருணை ...
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 353:
என்னவாகிறார்கள்?:
29. மரணத்திற்குப் பின் மகான்கள் என்னவாகிறார்கள்?_______________________
நம் #பயம் எல்லாம் !!??
யாரால் யாரோடு எப்படி இருக்கிறோம் என்பதை உணராததின் வெளிப்பாடே ..
நான் தனியாக இருக்கிறேன் !! ஆதரவு இன்றி இருக்கிறேன் !! தெரியாத இடத்தில் இருக்கிறேன் !! உதவ யாருமில்லை !! போன்ற அனைத்தும்
" இருக்கிறேன் " என்ற பிரதானத்தை கொண்டு தானே வெளிப்படுகின்றது ..
எங்கு இருக்கிறாய் மண் மீது இருக்கிறாய் !! விண் என்ற கூரையின் கீழே இருக்கிறாய் ..
எங்கு இருந்தாலும் உனக்கான சுவாசமாய் !! உயிர்ப்பாய் !!
யார் உன்னோடும் !! உன்னுள்ளும் !! இருக்கிறார் ..
அவரின் தீண்டலில் !! எதுவுமான ஸப்ரிசத்தில் !! ஈர்த்து உன்னை தன்னை விட்டு விலகாத வண்ணம் ..
ஈர்த்து வைத்து ஆண்டு கொண்டு இருக்க வைக்க பட்டு இருக்கிறாய் என்பதை உணர ..
எப்போதும் உன்னைவிட்டு விலாகாத !! அதை விட வேறு சிறந்த பாதுகாப்பே இல்லாத வண்ணம் உன்னை வைத்திருக்கிறான் என்ற மெய் மறந்து இருப்பதின் வெளிப்பாடே உன் பயம் எல்லாம் ..
பயத்தை நீக்கவே இறைவன் !! இருப்பில் இருக்க வைத்திருப்பவனை அனுபவிக்க !!
ஏது பயம் உனக்கு ??
#எது #நிலையான #இன்பம்.?
சிலவற்றை கண்களால்
பார்த்தால் இன்பம்.. வேறு சிலவற்றை
தொட்டால் மட்டுமே இன்பம்.. இன்னும் சிலவற்றை சுவைத்து பார்த்தால் இன்பம்..
சரி... பார்க்கும் போது இன்பம் தருகிறது என்பதற்காக பார்த்துக் கொண்டே இருக்க முடியுமா? அல்லது சுவைக்கும் போது
இன்பம் தருகிறதே என்பதற்காக எப்போதும் சுவைத்துக் கொண்டே தான் இருக்க முடியுமா? எல்லாம் கொஞ்ச நேரத்திற்குத் தான்.
உலக இன்பங்கள் சிறிது நேரத்தில்,
சிறிது காலத்தில் தீர்ந்து போய் விடுபவை. நீண்ட காலம் இன்பம் தரும் ஒன்று இல்லை.
எவ்வளவு பெரிய இன்பம் என்றாலும் மனம் சிறிது காலத்தில் சலித்து விடும்.
அடச்சே.. இதற்கா இவ்வளவு நாள் அலைந்தோம் என்று வெறுப்பு வந்துவிடும்..
ஆனால் இந்த உலகில் நிலையான
இன்பம் ஒன்று இருக்கிறது..
எப்போதெல்லாம்
பார்க்கிறோமோ,
அப்போதெல்லாம் இன்பம்...
எப்போதெல்லாம்
அதைப்பற்றி நினைக்கிறோமோ, அப்போதெல்லாம் இன்பம்..
எப்போதேலாம் அதைப்பற்றி
பேசுகிறோமோ, அப்போதெல்லாம் இன்பம்..
அது மட்டும் அல்ல எல்லா நேரத்திலும்,
எல்லா செயலிலும் இன்பத்தை மழையாக பொழிவது கடவுள் #திருவடிக
நமச்சிவாய வாழ்க ஓம் நமோ நாராயணா நமஹா
கதோர்த்தவத்த்வமுபயதாஅன்யதா ஹி விரோத: || 3:3.29 ||
பொருள்: மரணத்திற்குப் பின் மகான்களின் நிலை பற்றி இரண்டு வழிகளில் சிந்திக்க வேண்டும். இல்லாவிடில் வேதக் கருத்திற்கு முரண்பாடாகும்.
மரணத்திற்குப் பிறகு மகான்கள் ஒளிப் பாதை வழியாகச் செல்வதாக ஏற்கெனவே கண்டோம். ஆனால் இது இறைவனை உருவமும் குணங்களும் உடையவராக வழிபட்டு முக்திநிலை பெற்றவர்களுக்கே பொருந்தும். இவர்களைப் பற்றியே கௌசீதகி உபநிஷதம் (1:4.5) அவர்கள் பிரம்ம லோகத்தை அடைவதாகக் குறிப்பிட்டது.
ஆனால் உபநிஷதங்களில் வேறு சில இடங்களில் சில மகான்கள் மரணத்திற்குப் பிறகு பயணம் செய்வதில்லை என்று வருகிறது. உதாரணமாக, ‘அவனது உயிர் உடம்பை விட்டு வெளியேறி மேலுலகங்களுக்குச் செல்வதில்லை; இங்கேயே கரைந்து விடுகிறது’ என்று பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் (3:2.11) குறிப்பிடுகிறது.
இப்படி மகான்களின் முக்தி நிலையை இரண்டு விதமாகச் சிந்திக்க வேண்டும். எல்லோரும் ஒளிப் பாதை வழியாகப் பயணம் செய்வதாகக் கொள்ளக் கூடாது என்பதை இந்த ஸூத்ரம் கூறுகிறது.
30. மகான்களின் முக்தியை இரண்டு வழிகளில் சிந்திப்பதை சாதாரண உதாரணங்களிலிருந்தும் புரிந்து கொள்ளலாம்_____________
உபபன்னஸ்தல்லக்ஷணார்த்தோபலப்தேர்லோகவத் || 3:3.30 ||
பொருள்: சில மகான்கள் பிரம்மா லோகத்திக்குப் பயணம் செய்வது பற்றிய குறிப்புகள் உபநிஷதங்களில் உள்ளன. உலக வழக்க உதாரணங்களிலிருந்து இதனை நாம் புரிந்து கொள்ளலாம்.
கௌசீதகி உபநிஷதம் (1:5) பரியங்க வித்யை என்பது பற்றிப் பேசுகிறது. ஒளிப் பாதை வழியாக செல்கின்ற மகான்கள் பிரம்ம லோகத்தை அடைவது பற்றியும், அங்கே பல்வேறு பகுதிகளுக்குச் சென்று, இறுதியாக, பிரஜாபதியின் வாசலை அடைந்து அவரது படுக்கையின் அருகில் அமர்ந்து உரையாடுவது பற்றியும் கூறப்படுகிறது.
உலக வழக்கத்திலும் நாம் ஒரு பயணத்தில்தான் நாம் ஒரு பாதையைப் பின்பற்றி பல்வேறு ஊர்களை அடைந்து, பல்வேறு அனுபவங்களைப் பெற்று, இறுதியாக நாம் செல்ல வேண்டிய ஊரை அடைகிறோம்.
உதாரணமாக, ‘அவனது உயிர் உடம்பை விட்டு வெளியேறி மேலுலகங்களுக்குச் செல்வதில்லை; இங்கேயே கரைந்து விடுகிறது’ என்று பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் (3:2.11) குறிப்பிடுகிறது.
அது போல், பயணப் பாதை தெளிவாகக் குறிப்பிடப்பட்டிருப்பதால் மகனாகள் மரணத்திற்குப் பிறகு பயணம் செய்து மேலுலகை அடைகிறார்கள் என்று கூறுவது பொருத்தமானதே.
#என்னிடம்_ஏமாறு என்றே இங்கே போட்டி நிகழ்வுகிறது !!
அது உறவு, நட்பு, வியாபாரம் என்றே விரிவடைந்து இருக்கின்றது ..
தன்னிடம் ஏமாறுபவர்களை நிறையே சேர்த்தவன் பெருமை கொள்கிறான்,
அத்தனைபேரிடமும் தானும் ஏமாந்தே இருக்கிறான் என்பதை உணராதே !!
தன்னிடம் ஏமாற குடும்பமே இருக்கு என்பவன் சிறந்த குடும்பஸ்தனாக தானே தன்னை கற்பனை செய்துகொள்கிறான் !!
ஆனால்
இத்தையெல்லாம் கடந்தது தன்னிடம் தானே ஏமாற்றவே !! எதையாவது ஏமாற முயல்கின்றோம் என்ற மெய்யுணர்ப்பவனே விழிப்புணர்வு பெறுகிறான் !!
விழிப்புணர்வு பெறவே !! அத்தனை ஏமாற்றுவேலையும் நிகழ்கிறது ..
எதையும், எப்போதும், ஏமாற்றாதே கொடுத்து ..
ஏமாற்றி, ஏமாந்து, தெளிந்து வா என்றே இறையருள் எப்போதும் துணையாய், இணையாய், தன்னையே அருளி, உன்னை விழிப்படைய செய்தவண்ணமே இருக்கு ..
விழிக்கமாட்டேன் என்று பிடிவாதம் பிடித்தாலும் விடாதே,
பற்பல பிறவியருளி எப்படியும் விழித்து தானே ஆகவேண்டும் என்று உன்னை நம்பும், உன்னை என்றும் ஏமாற்றாதே இறை ..
வாழ்த்துகள்
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 354:
முக்தி பெறுவார்கள்:
_________________18. எல்லா மகான்களும் முக்தி பெறுவார்கள்______________
#மௌனம் !!
பேசி விளக்க முடியாததை !!
பேசி சாதிக்க முடியாததை !!
பேசி புரியவைக்க முடியாததை !!
பேச வார்த்தைகள் இல்லாததை !!
பேச மொழியில் இல்லாததை !!
உங்களோடு பேசி கொண்டு இருப்பதை !!
உங்களை பேசவைத்து கொண்டு இருப்பதை !!
உங்களை இருப்பாகி இருப்பதை !!
நடித்து அனுபவிக்க முடியாததை !!
ஆடி அனுபவிக்க முடியாததை !!
பாடி அனுபவிக்க முடியாததை !!
சொல்லி அனுபவிக்க முடியாததை !!
எதையும் செய்து, உண்டு, சுவைத்து, கண்டு, உணரமுடியாததை ..
புலன்கள் கடந்து புலப்படக்கூடியதை ..
இறையாம் அற்புத ஆனந்த நிலையை ..
நமக்கு இயல்பாக்கி அருளிய அற்புதமே ..
மௌனம் .. மௌனம் .. மௌனம் ..
நீங்கள் கரைய ..
மாயை விலக ..
மயக்கம் தெளிய ..
மெய்யின் ஆளுமையில் நீங்கள் என்று நினைக்கும் இந்த பொய் கரைந்துகொண்டு இருக்கும் மெய்யின் கருணையை அனுபவிக்க ..
மௌனம் .. மௌனம்.. மௌனம் ..
மௌன புன்னகை வழியே ..
மௌன இயக்கத்தின் வழியே ..
மௌன இருப்பின் வழியே ..
ஆண்டு அருளும் கருணையின் வாசனையை உணரும் படியும் காட்டிய அற்புதமே, ஆனந்தமே ..
நின் கருணையை மெளனமாக அனுபவிக்க என்னை மௌனத்தில் இருத்திய மெய்யே..
அநியம அதிகரணம்
உபநிஷத வித்யைகளில் சிலவற்றின் பலன் முக்தி மற்றும் பல்வேறு ஆன்மீக நிலைகள் என்று கூறுகின்றன. சில வித்யைகளோ பலன் பற்றி எதுவும் கூறுவதில்லை. பலன் பற்றி கூறாத வித்யைகளை மேற்கொண்டால் முக்தி கிடைக்குமா கிடைக்காதா என்பது பற்றி இந்த அதிகரணம் கூறுகிறது. இதில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
31. எல்லா சாதகர்களும் முக்தி பெறுவார்கள்_________________
அநியம: ஸர்வாஸாமவிரோத: சப்தானுமானாப்யாம் || 3:3.31 ||
பொருள்: ஒளிப் பாதை எல்லா சாதகர்களுக்கும் பொதுவானது. இந்தக் கருத்து சுருதி மற்றும் ஸ்மிருதிகளுக்கு ஏற்புடையது.
பிருஹதாரண்யகம் (6:2.15 ) பஞ்சாக்கினி வித்யையைக் கூறி, அதனைப் பழகுபவர்கள், ‘மேலான தெய்வ உலகங்களில் மிகமிக நீண்ட காலம் வாழ்கிறார்கள்; அவர்கள் இந்த உலகிற்கு மீண்டும் திரும்புவதில்லை’ என்று தெளிவாகக் கூறுகிறது.
மாறாக, ஏற்கெனவே நாம் கண்ட மது வித்யை (சாந்.3:3.1), சாண்டில்ய வித்யை (சாந்.3:14) போன்றவற்றில் இந்த வித்யைகளைப் பழகுவதால் என்ன பலன் என்று கூறப்படவில்லை.
சாண்டில்ய வித்யை போன்றவற்றைப் பழகுபவர்களும் ஒளிப்பாதை வழியாக இறையுலங்களுக்கு செல்வார்களா, அல்லது பலன் கூறப்பட்டுள்ள வித்யைகளைப் பழகுபவர்கள் மட்டும்தான் மேலுலகங்களுக்கு செல்வார்களா என்பது கேள்வி.
இறைவனை அடைவதற்காகச் செய்யப்படுகின்ற வித்யைகள் அனைத்தும் ஒருவனை மீண்டும் பிறப்பற்ற மேலுலகங்களுக்கு ஒளிப்பாதை வழியாக அழைத்துச் செல்கின்றன என்று இந்த ஸூத்ரம் பதிலளிக்கிறது.
ஏனெனில் பஞ்சாக்கினி வித்யை பற்றிக் கூறுகின்ற பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம், ‘இந்த வித்யையைப் பழகுபவர்களும் வேறு வித்யைகளை நம்பிக்கையுடன் பழகுபவர்களும் இறைவனை அடைகிறார்கள்’ என்று தெளிவாகக் கூறுகிறது.
அது போலவே ஸ்மிருதியாகிய பகவத் கீதையும் (8:26) ‘ஒளிப் பாதையும் புகைப் பாதையும் என்றென்றும் இருக்கின்ற வழிகள்; ஒன்றில் செல்பவன் மீண்டும் பிறப்பதில்லை, அடுத்ததில் செல்பவன் மீண்டும் பிறக்கிறான்’ என்கிறது. அதாவது ஒளிப் பாதை இன்னாருக்கென்று கீதை குறிப்பிட்டுச் சொல்லவில்லை.
பஞ்சாக்கினி வித்யை பற்றிக் கூறுகின்ற பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம், ‘இந்த வித்யையைப் பழகுபவர்களும் வேறு வித்யைகளை நம்பிக்கையுடன் பழகுபவர்களும் இறைவனை அடைகிறார்கள்’ என்று தெளிவாகக் கூறுகிறது.
எனவே நம்பிக்கையுடன் இறைவனை நாட வேண்டியது தான் முக்கியம் என்று இந்த அதிகரணம் தெளிவுபடுத்துகிறது.
துவாதசி திதி அன்று வழிபட வேண்டிய தெய்வம் மஹாவிஷ்ணு எனவே ஸ்ரீ லட்சுமி நரசிம்மர் 108 போற்றி
சொல்லி வழிபடுவோம்
துவாதசி திதியில் என்னென்ன செய்யலாம்
துவாதசி திதி மஹாவிஷ்ணுவிற்க்கு உரியதாகும். துவாதசி திதி வரும் நாளில் விளக்கு ஏற்றுதல், மதவிழாக்கள் செய்தல், திருப்பணிகள் செய்தல் நல்ல பலனைத் தரும். இந்நாளில் மதச்சடங்குகளில் ஈடுபடலாம். தெய்வீக காரியங்கள் மேற்கொள்ளலாம்.
துவாதசி திதிக்கான தெய்வங்கள் : மஹா விஷ்ணு, மற்றும் சுக்கிரன்
நரசிம்மர் வழிபாடு
ஸ்ரீ லட்சுமி நரசிம்மர் 108 போற்றி
கடன் தொல்லையில் இருந்து விடுபட எதிரிகளின் பிரச்சனையில் இருந்து வெளியேற ஸ்ரீ லட்சுமி நரசிம்மர் 108 போற்றியை தினமும் கூறி வந்தால் அனைத்தும் தொல்லைகளும் பறந்து போய் விடும். மேலும் இது
தைரியத்தை அளிப்பதோடு பல காலமாக தடை பட்ட காரியம் கை கூட வழி வகுக்கும்.
1. ஓம் திருக்கடிகைத் தேவா போற்றி
2. ஓம் திருமாமகள் கேள்வா போற்றி
3. ஓம் யோக நரசிங்கா போற்றி
4. ஓம் ஆழியங்கையா போற்றி
5. ஓம் அக்காரக் கனியே போற்றி
6. ஓம் அனுமனுக்கு ஆழி அளித்தாய் போற்றி
7. ஓம் எக்காலத்தும் எந்தாய் போற்றி
8. ஓம் எழில் தோள் எம்மிராமா போற்றி
9. ஓம் சங்கரப்ரியனே போற்றி
10. ஓம் சார்ங்க விற்கையா போற்றி
11. ஓம் உலகமுண்ட வாயா போற்றி
12. ஓம் உவப்பில் கீர்த்தியம்மா போற்றி
13. ஓம் அடியவர்க்கருள்வாய் போற்றி
14. ஓம் அனைத்துலக முடையாய் போற்றி
15. ஓம் தாமரைக் கண்ணா போற்றி
16. ஓம் காமனைப் பயந்தாய் போற்றி
17. ஓம் ஊழி முதல்வா போற்றி
18. ஓம் ஒளி மணிவண்ணனே போற்றி
19. ஓம் ராவணாந்தகனே போற்றி
20. ஓம் இலங்கை எரித்த பிரான் போற்றி
21. ஓம் பெற்ற மாளியே போற்றி
22. ஓம் பேரில் மணாளா போற்றி
23. ஓம் செல்வ நாரணா போற்றி
24. ஓம் திருக்குறளா போற்றி
25. ஓம் இளங்குமார போற்றி
26. ஓம் விளக்கொளியே போற்றி
27. ஓம் சிந்தனைக்கினியாய் போற்றி
28. ஓம் வந்தெனை ஆண்டாய் போற்றி
29. ஓம் எங்கள் பெருமான் போற்றி
30. ஓம் இமையோர் தலைவா போற்றி
31. ஓம் சங்கு சக்கரத்தாய் போற்றி
32. ஓம் மங்கை மன்னன் மனத்தாய் போற்றி
33. ஓம் வேதியர் வாழ்வே போற்றி
34. ஓம் வேங்கடத்துறைவா போற்றி
35. ஓம் நந்தா விளக்கே போற்றி
36. ஓம் நால் தோளமுதே போற்றி
37. ஓம் ஆயர்தம் கொழுந்தே போற்றி
38. ஓம் ஆழ்வார்களுயிரே போற்றி
39. ஓம் நாமம் ஆயிரம் உடையாய் போற்றி
40. ஓம் வாமதேவனுக்கு அருளினாய் போற்றி
41. ஓம் மூவா முதல்வா போற்றி
42. ஓம் தேவாதி தேவா போற்றி
43. ஓம் எட்டெழுத்திறைவா போற்றி
44. ஓம் எழில்ஞானச் சுடரே போற்றி
45. ஓம் வரவரமுனி வாழ்வே போற்றி
46. ஓம் வட திருவரங்கா போற்றி
47. ஓம் ஏனம்முன் ஆனாய் போற்றி
48. ஓம் தானவன் ஆகம் கீண்டாய் போற்றி
49. ஓம் கஞ்சனைக் கடிந்தாய் போற்றி
50. ஓம் நஞ்சரவில் துயின்றாய் போற்றி
51. ஓம் மாலே போற்றி
52. ஓம் மாயப் பெருமானே போற்றி
53. ஓம் ஆலிலைத் துயின்றாய் போற்றி
54. ஓம் அருள்மாரி புகழே போற்றி
55. ஓம் விண் மீதிருப்பாய் போற்றி
56. ஓம் மண்மீது உழல்வோய் போற்றி
57. ஓம் மலைமேல் நிற்பாய் போற்றி
58. ஓம் மாகடல் சேர்ப்பாய் போற்றி
59. ஓம் முந்நீர் வண்ணா போற்றி
60. ஓம் முழுதும் கரந்துறைவாய் போற்றி
61. ஓம் கொற்றப் புள்ளுடையாய் போற்றி
62. ஓம் முற்ற இம் மண்ணளந்தாய் போற்றி
63. ஓம் அனைத்துலக முடையாய் போற்றி
64. ஓம் அரவிந்த லோசன போற்றி
65. ஓம் மந்திரப் பொருளே போற்றி
66. ஓம் இந்திரனுக்கருள்வாய் போற்றி
67. ஓம் குரு பரம்பரை முதலே போற்றி
68. ஓம் விகனைசர் தொழும் தேவா போற்றி
69. ஓம் பின்னை மணாளா போற்றி
70. ஓம் என்னையாளுடையாய் போற்றி
71. ஓம் நலம்தரும் சொல்லே போற்றி
72. ஓம் நாரண நம்பி போற்றி
73. ஓம் பிரகலாதப்ரியனே போற்றி
74. ஓம் பிறவிப் பிணியறுப்பாய் போற்றி
75. ஓம் பேயார் கண்ட திருவே போற்றி
76. ஓம் ஏழு மாமுனிவர்க்கு அருளே போற்றி
77. ஓம் ஏமகூட விமானத்து இறைவா போற்றி
78. ஓம் ஆனையின் நெஞ்சிடர் தீர்த்தாய் போற்றி
79. ஓம் கல்மாரி காத்தாய் போற்றி
80. ஓம் கச்சி யூரகத்தாய் போற்றி
81. ஓம் வில்லியறுத்த தேவா போற்றி
82. ஓம் வீடணனுக்கருளினாய் போற்றி
83. ஓம் இனியாய் போற்றி
84. ஓம் இனிய பெயரினாய் போற்றி
85. ஓம் புனலரங்கா போற்றி
86. ஓம் அனலுருவே போற்றி
87. ஓம் புண்ணியா போற்றி
88. ஓம் புராணா போற்றி
89. ஓம் கோவிந்தா போற்றி
90. ஓம் கோளரியே போற்றி
91. ஓம் சிந்தாமணி போற்றி
92. ஓம் சிரீதரா போற்றி
93. ஓம் மருந்தே போற்றி
94. ஓம் மாமணி வண்ணா போற்றி
95. ஓம் பொன் மலையாய் போற்றி
96. ஓம் பொன்வடிவே போற்றி
97. ஓம் பூந்துழாய் முடியாய் போற்றி
98. ஓம் பாண்டவர்க் கன்பா போற்றி
99. ஓம் குடந்தைக் கிடந்தாய் போற்றி
100. ஓம் தயரதன் வாழ்வே போற்றி
101. ஓம் மதிகோள் விடுத்தாய் போற்றி
102. ஓம் மறையாய் விரிந்த விளக்கே போற்றி
103. ஓம் வள்ளலே போற்றி
104. ஓம் வரமருள்வாய் போற்றி
105. ஓம் சுதாவல்லி நாதனே போற்றி
106. ஓம் சுந்தரத் தோளுடையாய் போற்றி
107. ஓம் பத்தராவியே போற்றி
108. ஓம் பக்தோசிதனே போற்றி.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 355:
ஈசுவர கோடிகள்:
____________________________19. ஈசுவர கோடிகள்_______________________
#அகத்தியர்_அருளிய_பசியை #வெல்லும்_முறை..!
மானிட வாழ்வின் மிகப் பெரிய நோய் பசி. இன்று வரை தீர்க்க இயலாத நோயும் இதுதான்.
ஔவையார் பசியின் கொடுமையை இப்படிச் சொல்கிறார்....
மானம் குலம் கல்வி வண்மை அறிவுடைமை
தானம் தவம் உயர்ச்சி தாளாண்மை – தேனின்
கசிவந்த சொல்லியர் மேல் காமுறுதல் பத்தும்
பசிவந்திடப் பறந்து போம்.
பசி வர... மானம், குலம், கல்வி, வன்மை, அறிவுடமை, தானம், தவம், உயற்சி, தாளாண்மை, காமம் என்கிற பத்தும் பறந்து போகுமென்கிறார்.
இத்தனை கொடிய பசிப் பிணியினை வெல்லும் மருந்தொன்றை அகத்திய மாமுனி தனது பாடல் ஒன்றில் பின்வருமாறு கூறுகிறார்.
"தானென்ற நாயுருவி வித்து தன்னை
தன்மையினால் முலைப்பாலில் உரைத்து மைந்தா
பானென்ற பசுப்பாலில் கரைத்துக் கொண்டு
பாங்கான எட்டிவிரை உரைத்துக் கொண்டு
தேனென்றே தியானித்துக் கொண்டாயாகில்
செவ்வியை வயிறு பசி எடுப்பதில்லை
நானென்று எத்தனை நாள் இருந்தாலுந்தான்
நளினமுடன் பசியாது மைந்தா பாரே"
- அகத்தியர் -
நாயுருவி வித்து எடுத்து முலைப்பால் விட்டு அரைத்து எடுத்துக் கொண்டு, எட்டி விதை ஒன்றையும் அரைத்து எடுத்து இரண்டையும் பசும்பாலில் கரைத்து இறைவனை வணங்கிக் கொண்டு அருந்தினால் வயிறு பசி எடுக்காது என்று சொல்லும் அகத்தியர் எத்தனை நாள் சென்றாலும் பசி எடுக்காது என்கிறார்.
"பாரப்பா பசிஎளுப்ப வேண்டுமென்றால்
பண்பாக சொல்லுகிறேன் மைந்தா கேளு
வீரப்ப எலும்பியதோர் மஞ்சளிஞ்சி
விரும்பியே தின்றிடவே வேகம் கொண்டு
காரப்ப மூல அக்கினியே நீறும்
கடும்பசிதா னெடுக்குமாடா கருவாய்ப்பாரு
தெறப்பா மனந்தேறி கருவாய்ப் பார்த்தால்
சித்து வித்தை அநேகமுண்டு தெளிந்து காணே"
- அகத்தியர் -
மீண்டும் பசி எடுக்க வேண்டும் என்றால் ஒரு மஞ்சள் இஞ்சியை தின்ன வேண்டும் என்று சொல்வதோடு மஞ்சள் இஞ்சி தின்றால் கடும் பசி உண்டாகும் அத்துடன் தூய, நல்ல மனதுடன் தேடுபவர்களுக்கு இதுபோல பல சித்துமுறை தெரியவரும் என்கிறார்.
யாவத் அதிகார அதிகரணம்
மரணத்திற்குப் பிறகு புகைப் பாதை வழியாகச் செல்பவர்கள் மீண்டும் பிறக்கிறார்கள்; ஒளிப்பாதை வழியாகச் செல்கின்ற மகான்கள் மீண்டும் பிறப்பதில்லை. ஆனால் இந்தக் கருத்திற்கு மாறாக, ஒளிப்பாதை வழியாகச் சென்ற மகான்களும் திரும்பி வந்ததாக உபநிஷதங்களிலும் புராணங்களிலும் குறிப்பு உள்ளது.
உதாரணமாக, புராதன ரிஷியும் வேத ஆச்சாரியருமான அபாந்தரதமஸ் என்பவர் மகாவிஷ்ணுவின் ஆணைப்படி துவாபர கலியுகங்களுக்கு இடையில் கிருஷ்ண துவைபாயனர் என்பவராகப் பிறந்தார் என்று ஸ்மிருதியில் காணப்படுகிறது. வசிஷ்டர், படைப்புக் கடவுளான பிரம்ம தேவரின் மனத்திலிருந்து தோன்றியவர். அவர் நிமி என்பவனின் சாபத்தால் தமது உடம்பை இழந்தார். பின்னர் பிரம்ம தேவரின் ஆணையால் மித்ராவருணன் என்பவராகப் பிறந்தார். அது போலவே, பிரம்மாவின் மனத்திலிருந்து தோன்றியவர்களான பிருகு முதலிய முனிவர்கள் மீண்டும் வருணரின் யாகத்திலிருந்து தோன்றியதாகக் கூறப்படுகிறது. இவ்வாறு மகான்கள் மீண்டும் பிறப்பதை எப்படி புரிந்து கொள்வது என்பதை இந்த அதிகரணம் ஆராய்கிறது. இதில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
32. சில மகான்கள் மீண்டும் பிறக்கிறார்கள்; இவர்கள் ஆதிகாரிக புருஷர்கள்___________
யாவததிகாரமவஸ்திதிராதிகாரிகாணாம் || 3:3.32 ||
பொருள்: இறைவனின் அருளாணை எதுவரை கட்டுப்படுத்துமோ அது வரை ஆதிகாரிக புருஷர்கள் உடம்பில் வாழ்வதும் நீடிக்கிறது.
மரணத்திற்குப் பிறகு, மேலுலகங்களாகிய எழு உலகங்களில் பூமி, சொர்க்க லோகம், பித்ருலோகம் ஆகிய மூன்றிற்குச் செல்பவர்கள் மீண்டும் பிறக்கிறார்கள். இந்த உலகங்களுக்கு மேலே உள்ள சுபலோகம், ஜன லோகம், மஹா லோகம் மற்றும் பிரம்மலோகங்களுக்குச் செல்பவர்கள் மீண்டும் பிறப்பதில்லை; அவர்கள் அந்த உலகங்களில் இடையறாத இறையுணர்வில் ஆழ்ந்திருக்கிறார்கள்.
அத்தகைய உயர் உலகங்களில் வாழ்பவர்கள், உலக நன்மைக்காகக இறைவனின் அருளாணையை ஏற்று பூமியில் பிறக்கிறார்கள். இவர்களை ‘ஈசுவர கோடிகள்’ என்று ஸ்ரீராமகிருஷ்ணர் வகைப்படுத்துகிறார். இது பற்றி ஸ்வாமி சாரதானந்தர் கூறுவதைக் காண்போம்:
‘உலக நன்மைக்காக, தேவைக்கேற்ப ஒவ்வொரு விசேஷ நோக்கத்துட்னும், அந்த நோக்கத்தை நிறைவேற்றுவதற்குரிய ஆற்றலுடன் அவர்கள் தோன்றுகின்றனர். அவர்களை வேதாந்தம் “ஆதிகாரிக புருஷர்கள்” என்று அழைக்கிறது. ஆதிகாரிக புருஷர் என்பவர் ஒரு பணியை செய்து முடிப்பதற்கான அதிகாரத்தைப் பெற்றவர். அந்தப் பணிக்கான பொறுப்பை ஏற்பவர். இவர்களின் ஆற்றலில் ஏற்றத்தாழ்வுகள் உள்ளன. சிலரது பணி உலகம் முழுவதற்கும் நிரந்தரமான நன்மைக்காக அமைகிறது. சிலரது பணி உலகத்தின் ஒரு பகுதியிலுள்ள மக்களின் நன்மைக்காகவோ, அல்லது ஒரு நாட்டுடனோ நின்று விடுகிறது. இதன்படி, சிலரை அவதார புருஷர்கள் என்றும், மற்றவர்களை நித்ய முக்தர்களான, ஆனால் சாதாரண அதிகாரம் பெற்ற ஈசுவர கோடிகள் என்றும் வேதாந்தம் பகுத்தது........
‘ஒரு காலத்தில் தளைகளுக்குக் கட்டுப்பட்டு, பின்னர் சாதனைகள் செய்து பூரணத்துவத்தை அடைந்தவர்கள், அதன் பின்னர் இறைவனுடன் ஏதாவது ஒரு விதத்தில் நெருங்கிய உறவினைக் கைக்கொண்டு வாழ்கின்றனர். இவர்களே ஜீவன முக்தர்கள். இறைவனுடன் இத்தகைய உறவினைப் பிறப்பிலிருந்தே கொண்டிருப்பதுடன், சாதாரண மனிதர்களைப் போன்று தளைகளுக்குக் கட்டுப்படாதவர்களை “ஆதிகாரிக புருஷர்கள்”, “ஈசுவர கோடிகள்”, “நித்திய முக்தர்கள்” என்று சாஸ்திரங்கள் கூறுகின்றன.
ஈசுவர கோடிகள் அல்லது ஆதிகாரிக புருஷர்கள் இறையாணையை ஏற்று பூமிக்கு வருகிறார்கள்; உலக நன்மை மட்டுமே அவர்களது நோக்கமாக உள்ளது. அந்த இறையாணை செயல்படும்வரை அவர்கள் பூமிக்கு வந்து செல்கின்றனர்.
இன்று பிரதோஷம் . ருணவிமோசன லட்சுமி நரசிம்மர் ஸ்தோத்திரம்
ருணவிமோசன லட்சுமி நரசிம்மர் ஸ்தோத்திரம்
(கடன் தொல்லைகளால் கஷ்டப்படுபவர்கள் இந்த ஸ்தோத்திரத்தை மனமுருகிப் பாராயணம் செய்தால் கடன் தொல்லை நீங்கி சுகம் உண்டாகும்.)
1. தேவதாகார்ய ஸித்யர்த்தம் ஸபாஸ்தம்ப ஸமுத்பவம்
ஸ்ரீந்ருஸிம்ஹம் மஹாவீரம் நமாமி ருணமுக்தயே
2. லக்ஷ்ம்யாலிங்கித வாமாங்கம் பக்தாநாம் வரதாயகம்
ஸ்ரீந்ருஸிம்ஹம் மஹாவீரம் நமாமி ருணமுக்தயே
3. ஆந்த்ரமாலாதரம் சங்க சக்ராப்ஜாயுத தாரிணம்
ஸ்ரீந்ருஸிம்ஹம் மஹாவீரம் நமாமி ருணமுக்தயே
4. ஸ்மரணாத் ஸர்வ பாபக்நம் கத்ரூஜ விஷநாசனம்
ஸ்ரீந்ருஸிம்ஹம் மஹாவீரம் நமாமி ருணமுக்தயே
5. ஸிம்ஹநாதேந மஹதா திக்தந்தி பயநாசநம்
ஸ்ரீந்ருஸிம்ஹம் மஹாவீரம் நமாமி ருணமுக்தயே
6. ப்ரஹலாத வரதம் ஸ்ரீசம் தைத்யேஸ்வர விதாரிணம்
ஸ்ரீந்ருஸிம்ஹம் மஹாவீரம் நமாமி ருணமுக்தயே
7. க்ரூரக்ரஹை: பீடிதாநாம் பக்தாநா மபயப்ரதம்
ஸ்ரீந்ருஸிம்ஹம் மஹாவீரம் நமாமி ருணமுக்தயே
8. வேதவேதாந்த யஞ்ஞேசம் ப்ரஹ்மருத்ராதி வந்திதம்
ஸ்ரீந்ருஸிம்ஹம் மஹாவீரம் நமாமி ருணமுக்தயே
9. ய இதம் பட்யதே நித்யம் ருணமோசந ஸம்ஞிதம்
அந்ருணீ ஜாயதே ஸத்யோ தநம் சீக்ரமவாப்நுயாத்
இதி ஸ்ரீ ந்ருஸிம்ஹபுராணே ருணவிமோசன ந்ருஸிம்ஹ ஸ்தோத்ரம் ஸம்பூர்ணம்
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 356:
அக்ஷரதி அதிகரணம்:
_______________________20. எதிர்மறைப் பண்பு உபாசனை____________________
எதையும் தருவது ..
எதையாவது தருவது ..
தராதது போல தருவது ..
போன்று
எப்போதும் தந்தவண்ணமே இருப்பது தான் சிவம் ..
தரவில்லை என்று நினைக்க பெற்றதும் எதுவோ !!
தந்தான் என்று பெற இழந்ததும் எதுவோ !!
கொஞ்சம் யோசித்து பாருங்கள் ..
பெற்றும் உணராதவன் என்று விடாதே !!
தன்னையே தந்து உன்னை தன்னுள்ளே கொண்டு ஆடும் !!! கொண்டாடும் இறையின் கருணையில் தான் எப்போதும் இருக்கவைக்கப்பட்டு இருக்கின்றோம் ..
அனுபவிக்க தெரிந்தால் ??
அனுபவிக்க வைப்பதை தானே அனுபவமாகவும் !!
அனுபவிப்பதாகவும் !!
அனுபவிக்க ஏங்குவதாகவும் !!
அவனுள்
அவனால்
அவனைத்தான் ..
அவனை அனுபவிக்க அவனையே கொடுத்து ..
அவனை அனுபவிக்க உதவி !!
அவனால், அவனுள் வாழும் நாம் ..
அவனை உணர்ந்தோமா ??
#வேண்டுதல் !! ( எனக்கு ஓர் தேவை இருக்கு அதை அறியாதவனாக இருக்கும் இறைவா !! அதை உன்னிடம் நீ அறியவேண்டி தெரிவிக்கிறேன் !! அதை சரி செய்யா உன்னால் மட்டுமே முடியும் என்று உணர்ந்தும் இருக்கிறேன் ??!! சரியாக்கு இறைவா ?? )
யாவும் அறிந்தே அருளும் இறைவன் ஏன் நம்மை இத்தகைய சூழ்நிலைக்கு நம்மை இட்டு வருகிறான் ?? நாம் மீது கொண்டே மாபெரும் கருணையாலே !!
எல்லாம் சரியாக இருக்கும் வரை அருளியதை !! அருளியதன் தன்மையை !! உணராது !! அதை மதிக்காதது ?? அருளியவனை நினையாது திரிந்த நம்மையும் !! இஷ்டம்போல விட்டு இன்புறவைத்த இறைவன் !!
நாம் தடம் மாறுகிறோம் !! எதையோ தவறாக செய்யபோகிறோம் என்று உணர்ந்து !! நம்மையும் தடுத்து " நீ தேடி திரிவதை விட !! அருமையானதே உனக்கு அருளப்பட்டுள்ளது " என்று சொன்னால் கேட்க்காத !! உணர்த்தினாலும் கேட்க்காத !! நம்மை ஓர் சிறு தடைபோல காட்டி !! தடுத்து ஆட்கொள்வதே !! துன்பமாக நம் கருதும் யாவும் !!
அந்த தடையை நீக்க வேண்டும் என்று உடனே வேண்டி !! பரிகாரம் செய்ய !! ஜோதிடம் பார்க்க !! என்று செல்கிறோம் !! எதையோ செய்கிறோம் !!
ஆனால் நம்மை நாமே சற்று பின்னோக்கி பார்த்தோம் என்றால் !! இதுபோல எத்தனையோ தடைகள் மூலமே நாம் தடுத்து !! நமது வாழ்க்கை பாதை !! சீராக வழிவகை செய்து உள்ளது என்று நாமே ஒத்துகொள்வோம் !!
" நான் மட்டும் அப்படி ஒன்று நடக்கவிட்டால் !! இந்நேரம் நான் இப்படி இருக்க வைப்பே இல்லை !! " என்று நாமே ஒத்துக்கொள்ளும் ஏராளமான நிகழ்வுகள் கொண்டதே நாம் வாழ்வு !!
அதனால் வேண்டாதீர்கள் என்று சொல்லவில்லை !! வேண்டாதநிலையும் வரும் ( வரும்போது பார்ப்போம் ) ??
வேண்டுங்கள் !! இப்படி வேண்டுங்கள் !!
" எல்லாம் வல்ல இறைவா !! என்னை நான் என்று உணராத காலம் முதலே அருளி ஆட்கொள்ளும் வள்ளலே !! நீ அறியாதது ஏதும்மில்லை !! ஏன் இந்த நிலை என்று உணர்த்து !! எதில் எதை உணர இந்த உறுத்தல் என்று உணர்த்து !! எதில் என்னை எப்படி மாற்றிக்கொள்ள என்று உணர்த்து !! நீ உணர்த்தினாலும் உணராதே தான் நான் இருக்கிறேன் !! எனக்கு நீ அறிவு அருளினாலும் ?! அதை எதற்கோ பயன்படுத்த தெரிந்த எனக்கு ?? உன் உணர்த்தலை அறியும்படி உணர்த்து !! என்னை தெளியவை !! தெளிவுபடுத்து !! துன்பமா / இன்பமா என்று கூட அறியாதவனே நான் !! உணர்த்து " என்று வேண்டுங்கள்
மேல்கூறியது என் உணர்த்தலே !!
உங்களுக்கான உணர்த்தல் கண்டிப்பாக இதைவிடா தெளிவாகவே இருக்கும் !! அங்கனம் வேண்டுங்கள் !! விடை கிடைக்கும் !! விடுதலையும் கிடைக்கும் !!
எதில் என்று அவனே அறிவான் !!
அக்ஷரதி அதிகரணம்
இறைவன் ‘இருப்பு, உணர்வு, ஆனந்தம்’ (ஸத், சித், ஆனந்தம்) போன்ற அடிப்படைப் பண்புகளால் நேரடியாகக் கூறப்படுகிறார். ‘காண முடியாதவர், புரிந்து கொள்ள முடியாதவர், ஆரம்பம் அற்றவர்’ போன்ற எதிர்மறைப் பண்புகளாலும் குறிப்பிடப்படுகிறார். வேதங்களில் இவ்வாறு எதிர்மறைப் பண்புகளாகக் கூறப்படுபவற்றை இணைத்து உபாசனையில் ஈடுபடலாமா என்ற கருத்தை இந்த அதிகரணம் ஆராய்கிறது.
இதற்கு உதாரணமாக முண்டக (!:1.6) மற்றும் பிருஹதாரண்யக உபநிஷத (3:8.8) மந்திரங்கள் எடுத்துக் கொள்ளப் படுகின்றன. முண்டக உபநிஷதம் அதர்வண வேதத்தைச் சேர்ந்தது. பிருஹதாரண்யகமோ சுக்ல யஜுர் வேதத்தைச் சேர்ந்தது. இப்படி இரண்டு வேதங்களைச் சேர்ந்த மந்திரங்களை இணைக்கலாமா என்பது கேள்வி.
33. இணைக்கலாம். ஏனெனில் அவை ஒரே இறைவனின் பண்புகளையே பேசுகின்றன________________________
அக்ஷரதியாம் த்வவரோத: ஸாமான்யதத்பாவாப்யாமௌபஸதவத்ததுக்தம்
|| 3:3.33 ||
பொருள்: இறைவனைப் பற்றிய ஒரே போன்ற, ஒரே நோக்கத்தைக் கொண்ட எதிர்மறைப் பண்புகளை இணைத்து தியானிக்கலாம். உபஸத மந்திரங்களை ஓதுவது போன்றது இந்த இணைப்பு; இது பற்றி தர்ம ஸூத்ரத்தில் கூறப்பட்டுள்ளது.
முதலில் உபநிஷத மந்திரங்களைப் பார்ப்போம்.
இறைவன்
#கொண்டாடினால்_தான்_அருள்வானா ??
பாடினால் மகிழ்வானா ??
மந்திரத்தில் மயங்குவானா ??
பரிகாரம் செய்தால் பலன் கொடுப்பானா ?? இப்படி எண்ணற்ற கேள்விகள் நம்முள்ளே அதன் மெய் தன்மையை சிந்திப்போமா !!
இன்று
#கொண்டாடினால்_தான்_அருள்வானா ??
கொண்டாடுகிறேன் என்றால் என்ன ??
நம்மை ஒருவர் கொண்டாடுகிறார் என்றால் !!
நம் மீது தனிக்கவனம் செலுத்தி ..
நமக்கு எது பிடிக்குமோ அதையெல்லாம் செய்து ..
நமக்கு அவர்கள் எப்படி இருந்தால் / நடந்தால் விரும்புவோம் அப்படியெல்லாம் இருந்து ..
நாம் மகிழ்ச்சியில் அவர்கள் மகிழ்வது தானே கொண்டாட்டம் ..
இப்போது
இறைவனுக்கு வருவோம் !!
நாம் இறைவனுக்கு அபிஷேகம் செய்து !!
ஆடை உடுத்தி !!
மலர்கள் சாற்றி !!!
விளக்கு ஏற்றி !!
மந்திரம் சொல்லி !! பாடி !!
நெய்வேத்தியம் செய்து !!
நமக்கான நேரத்தை !! பொருளை !! குரலை !! மனத்தை !! கவனத்தை !! கொடுத்து இறைவனை கொண்டாடுகிறோம் !!
அப்படி கொண்டாடுவதால் மகிழ்ந்து ..
எனக்கு இவ்வளவு செய்கிறாய் !! நான் உனக்கு மேலும் செய்கிறேன் !! என்று அருள்வானா ??
என்றால் இல்லை என்பதே பதிலாக இருக்கும் ..
இறைவன் என்பான் எதிலும் நிறைந்து கலந்து எப்போதும் அருளிக்கொண்டே இருக்கிறான் !! என்பதே நிதர்சனம் !!
அப்புறம் இப்படி செய்வதால் என்னதான் நிகழ்கிறது என்ற கேள்வி எழும் தானே !!
அருள்வது அவன் தான் !!
எல்லாம் அருள்தான் !!
எதையும் வேறுவிதமாக எடுத்துக்கொண்டு !!
எடுத்தவிதத்தில் சிந்தித்து !!
அதை எண்ணமாக மாற்றி !!
அந்த எண்ணத்தின் வழியே நமக்கு தேவையில்லாததை எல்லாம் ஈர்த்து !!
நாமே நமக்கு பிரச்சனையாகி கொண்டு இருப்பதில் இருந்து !!
நாமே நம்மை திருத்திக்கொள்ளும் ஞானம் பிறக்கும் !!
எப்படி என்றால் ??
#அபிஷேகம் புறத்தே செய்யும்போது அகத்தே உள்ள அழுக்குகள் கழுவப்படுகிறது !! காரணம் நம் எண்ணம் இறைவனை சுத்தம் செய்கிறேன் என்று இருப்பதால் ..
#தூய_ஆடை அணிவிக்கும் போது !!! நாம் வெளியே இருந்து எடுத்துக்கொண்டு நம் அகத்தே சூடிக்கொள்ளும் எண்ணத்தில் தெளிவு !! நேர்மறை போன்றவை மிளிரும் !!
#மலர்கள் சாற்றும்போது !! நம்மையும் தன்னோடும் தன்னுள்ளும் சூடி உடனிருந்து மலர்வித்து !! நம்மை வாசமுற செய்து வாழ்விக்க !! சர்வவல்லமை படைத்த இறைவன் என்றும் இருக்கிறான் என்ற தீர்க்கம் பிறக்கும் !!
#விளக்கு ஏற்றும்போது !! நம்முள்ளே அகத்தில் பல்வேறு குழப்பங்கள் !! தெளிவு இல்லாமை !! புரிதத்தில் உள்ள குறைபாடு !! போன்ற அகம் இருளாக இருக்கிறது !! அந்த விளக்கின் வழியே வெளிப்படும் ஒளி நம்முள்ளே ஊடுருவி இரையாற்றலோடு கலந்து நம்முள்ளே இருக்கும் அகஇருளை நீக்கி !! அருளொளியை உணர்விக்கும் !!
#மந்திரம் சொல்ல பாட !! ஒலி வழியே எழும்பும் அதிர்வலைகள் நம்மோடு சேர்த்து அந்த இடத்தையே ஓர் அருளாற்றல் நிறைய செய்து !! நம்முள்ளும் வெளியும் ஓர் புத்துணர்வும் தெம்பும் கொண்டுவந்து !! நம்முள்ளும் நம்சுற்றமும் நல்ல அதிர்வலையை நிறையே செய்யும் !!
#நெய்வேத்தியம் செய்யும்போது !! நான் உண்ண காரணமாக இருக்கும் இறைவனோடு சேர்த்து !! இந்த உணவை நாம் உணவாக மாற்ற !! இறையால் கையாளப்பட எண்ணற்ற ஜீவன்கள் நினைவுக்கு வந்து !! அவர்களும் இறைவன் கருணையை உணர்ந்து அனுபவிக்க எண்ணம் தோன்றும் !! பேதம் கடந்த நேசம் பிறக்கும் !!
இப்படி கொண்டாட்டத்தின் வழியே இறைவன் மகிழ்கிறானோ இல்லையோ !! உங்களுள் ஓர் பரிபக்குவம் பிறக்கின்றது !! உங்களின் கவனம் எதிலோ செல்வதில் இருந்து காக்கப்படுகிறது !!
இறைவன் எதற்கும் எப்போதும் பேதம் கடந்து அருளிய வண்ணமே இருக்க !!
அதை அருளால் தான் என்று உணரக்கூடிய பக்குவத்தை பெறவே இந்த கொண்டாட்டம் எல்லாம் ..
ஏதோ அவனால் இவனுள் தோன்றியதது ..
அடுத்த கேள்விகளுக்கும் பதிவு வழியே பதில் வரும் ..
எவன் தர்மத்தை காக்கிறானோ,
அவனை அந்த தர்மம் காக்கும்...!!
- மஹா பாரதம்நம்மால் சில விஷயங்களை புரிந்து கொள்ள முடியாது !!
ஆனால் அவன் கணக்கு மிகவும் துல்லியமாக இருக்கும் !!
நடப்பதெல்லாம் நன்மைக்கே என்று போய்க்கொண்டே இரு.....
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 357:ஒரே வித்யையா?:
பார்க்க இயலாது:
(சென்ற பதிவின் தொடர்ச்சி)
முதலில் உபநிஷத மந்திரங்களைப் பார்ப்போம்.
முண்டக உபநிஷத மந்திரம் (1:1.6)
அமாவாசை பற்றி இதுவரை நீங்கள் அறியாத ரகசியங்கள்.........
அமாவாசை பித்ரு காரியங்கள் செய்வதற்குரிய தினமென்பது பலருக்கும் தெரிந்திருக்கும். அமாவாசைக்கு முந்தைய தினமும் சிறப்பானது. அன்றைய தினம் ஒரு கதையைப் படித்த பிறகு மறுநாளான அமாவாசையன்று விரதமிருக்கும் பெண்கள் சௌமாங்கல்யத்துடன் வாழ்வார்கள் என்பதும் முன்னோர் கூற்று.
விரதம் சரி... அது என்ன கதை? அழகாபுரி நாட்டு அரசன் அழகேசன். பராக்கிரமமிக்க அவன் வாரிசு இல்லாத காரணத்தால் மிகுந்த துயரத்திலிருந்தான். எனவே அவன் தன் மனைவியோடு தீர்த்த யாத்திரை மேற்கொண்டான். அதன் பலனாக அவனுக்கு ஒரு மகன் பிறந்தான். மன்னன் மகிழ்ச்சியோடு இருந்தபோது ஓர் அசரீரி வாக்கு, "உனது மகன் இளமைப் பருவத்தை எட்டும்போது இறந்துபோவான்" என்று கூறியது. அதைக் கேட்ட மன்னன் விரக்தியில் ஆழ்ந்தான். மன அமைதிவேண்டி அவன் பல கோவில்களுக்கும் சென்றான். ஒருநாள் காளிகோவில் ஒன்றில் அவன் வழிபட்டபோது, "உன் மகன் இறந்ததும் அவனுக்கு மணம் செய்துவை. அவனது மனைவியின் மாங்கல்ய பலத்தால் அவன் உயிர்பெறுவான்' என்ற குரல் கேட்டது.
இளமைப்பருவம் எய்திய இளவரசன் ஒருநாள் இறந்து போனான். மன்னன் அவனுக்கு மணம் முடிக்க பெண் தேடியபோது யாரும் அதற்கு முன்வரவில்லை. அரசன் நிறைய பொன் தருவதாக அறிவித்தான். அப்போது, பெற்றோரை இழந்து உறவினர்களின் கொடுமைக்கு ஆளாகி வாழ்ந்த ஓர் இளம் பெண்ணை, அவளது உறவினர்கள் ஏமாற்றி இறந்து போன இளவரசனுக்குத் திருமணம் செய்து வைத்தனர். இருட்டிய பின்னர் இளவரசன் உடலோடு அவளைக் காட்டில் கொண்டுபோய் விட்டனர்.
அப்பாவியான அந்தப்பெண் கணவன் உறங்குவதாக நினைத்தாள். விடியும் வரை அவனருகிலேயே கண்ணுறங்காமல் காத்திருந்தாள். விடிந்தபின் தன் கணவன் இறந்து விட்டானென்ற உண்மை தெரியவந்தது. அழுதாள்... அரற்றினாள்... தவித்தாள்... தனக்குத் தெரிந்த தெய்வங்களின் பெயர்களையெல்லாம் சொல்லி வேண்டினாள். உலகத்தின் தாயான ஈஸ்வரி அவளது அழுகுரல் கேட்டு இரங்கினாள். ஈசனின் அனுமதியோடு இறந்து கிடந்த இளவரசனை உயிர்பெற்றெழச் செய்தாள்.
இந்த சம்பவம் நடந்த தினம் ஓர் ஆடிமாத அமாவாசை நாள். தனக்கு அருளிய தேவியிடம் அந்தப் பெண், "இருண்டு போன என் வாழ்வை ஒளிபெறச் செய்ததுபோலவே, இந்த நாளில் தங்களை வழிபடும் பெண்களுக்கும் அருள்புரிய வேண்டும்' என்று வேண்டினாள். மகிழ்ந்த அம்பிகை, "ஆடி மாத அமாவாசைக்கு முன்தினம் உனது கதையைப் படித்துவிட்டு, மறுநாள் விரதமிருந்து மஞ்சள், குங்குமம் உள்ளிட்ட மங்கலப் பொருட்களை உரியவர்களுக்குத் தந்து என்னை வழிபடும் பெண்களுக்கு சுமங்கலித்துவம் நிலைக்கும். அவர்கள் இல்லத்தில் அஷ்ட லட்சுமி கடாட்சம் நிலவும்' என சொல்லி மறைந்தாள்.
ஆடி அமாவாசையில் ராமேஸ்வர அக்னி தீர்த்தத்தில் சிறப்பான கடல் நீராடல் நடக்கிறது. அக்னி தேவனே நீராடிய தினம் என்பது நம்பிக்கை. ராமபிரான் சீதையை தீக்குளிக்க ஆணையிட்டபோது, சீதை அக்னி குண்டத்தில் இறங்கிய அடுத்தநொடியே அக்னி தேவன் அலறினான். சீதாதேவியின் கற்புக்கனல் அவனை சுட்டெரித்தது. சூடு தாங்காத அக்னி, ராமேஸ்வரக் கடலில் குதித்து தன் சூட்டைத் தணித்துக்கொண்டான். அதனால் கடல் நீர் சூடேறியது. எனவே அக்னி தீர்த்தம் எனப் பெயர் வந்தது. "அக்னி நீராடிய கடலில் நீராடுவோரின் பாவங்கள் தீரும்' என ஆசியளித்தாள் சீதாதேவி.
இன்றும் ராமேஸ்வரம் ராமநாதர் ஆலயம் முன்னுள்ள கடல் நீரில் அலையே இருக்காது. சீதாதேவிபோல அமைதியான இக்கடலில் நீராடுவது சிறப்பு. அதிலும் ஆடி அமாவாசையன்று இங்கு நீராடுவதும் நீத்தார் கடன்களைச் செய்வதும் விசேஷமானது.
இராவணனைக் கொன்ற பாவம் தீர ராமபிரான் சிவபெருமானை வழிபட்ட திருத்தலம் ராமேஸ்வரம். சிவபெருமானின் பன்னிரு ஜோதிர்லிங்கத் தலங்களில் தமிழகத்தில் உள்ள ஒரே தலம் இதுமட்டுமே. மொத்தமுள்ள 64 தீர்த்தங்களில் 22 கோவிலுக்குள் உள்ளன. "ராமேஸ்வரம் சென்றும் குளிக்காததுபோல' என்றொரு சொல்வழக்கு உண்டு. வேறெந்த தீர்த்த தலத்தில் குளிக்காவிட்டாலும், இங்கு புனித நீராடுவது அவசியமென்பதை இது சுட்டிக்காட்டுகிறது. இங்கு ஆடி மாதத்தில் அம்பிகை பர்வதவர்த்தினிக்கும், ராமநாதருக்கும் திருக்கல்யாண வைபவம் சிறப்பாக நடைபெறுகிறது. ஆடிமாதம் முழுவதும் இங்கு நீராடுவது சிறப்பாகும். பாவநிவர்த்தி மட்டுமல்லாமல், பிதுர்தோஷம் நீக்கும் புனிதத்தலமாகவும் இது விளங்குகிறது.
தட்சிணாயன காலத்தில் வரும் ஆடி அமாவாசை, நம் இதயத்தில் நீங்காத இடம் பெற்று வாழ்ந்துகொண்டிருக்கும் முன்னோருக்கு முக்கியமான நாள். முன்னோர் வழிபாட்டை ஆடி அமாவாசையன்று காலையே துவங்கிவிட வேண்டும். ஏதாவது ஒரு தீர்த்தக்கரைக்குச் சென்று தர்ப்பணம் செய்துவரவேண்டும். மதியம் சமையல் முடிந்ததும், மறைந்த முன்னோர் படங்களுக்கு மாலையிட்டு திருவிளக்கேற்ற வேண்டும். ஒரு இலையில், அவர்கள் வாழ்ந்த காலத்தில் விரும்பிச் சாப்பிட்ட உணவு வகைகளைப் படைக்கவேண்டும். படங்களுக்கு தீபாராதனை செய்தபிறகு, காகத்திற்கு உணவிடவேண்டும். இலையில் படைத்த படையலை வீட்டில் மூத்தவர் சாப்பிடவேண்டும்; அவர் சாப்பிட்டதும் மற்றவர்கள் சாப்பிடலாம். இவ்வாறு செய்தால் முன்னோர் மகிழ்ந்து, நம்மை ஆசீர்வாதம் செய்வதாக ஐதீகம்.
அமாவாசையின் முக்கியத்துவம் பற்றிய ஒரு சம்பவத்தைக் காண்போமா.. குருக்ஷேத்ர யுத்தத்திற்குமுன், வெற்றி வாய்ப்பு குறித்து அறிவதற்காக சகாதேவனிடம் ஜோதிடம் கேட்கச் சென்றான் துரியோதனன். "போரில் வெற்றி பெற வேண்டுமானால், எந்த நேரத்தில் களபலி கொடுக்கவேண்டும்?' எனக் கேட்டான்.
துரியோதனன் தன் எதிரியாக இருந்தாலும், உண்மையின் இருப்பிடமான சகாதேவன், "பூரண அமாவாசையன்று போரைத் துவங்கினால் வெற்றி உறுதி" என்றான். துரியோதனனும், அதே நாளில் களபலி கொடுக்கத் தயாரானான். அப்போது கிருஷ்ணர் ஒரு தந்திரம் செய்தார். திடீரென அமாவாசைக்கு முதல் நாளே ஒரு குளக்கரையில் அமர்ந்து தர்ப்பணம் செய்தார். இதைப் பார்த்து ஆச்சரியம் கொண்ட சூரியனும் சந்திரனும் பூலோகத்திற்கு வந்தனர். "நாங்கள் இருவரும் ஒன்றாகச் சேரும் நாள் தானே அமாவாசை! ஆனால் நீங்கள் இன்று தர்ப்பணம் செய்கிறீர்களே... இது முறையானதா?' என்றனர்.
அதற்கு கிருஷ்ணன், "இப்போது நீங்கள் ஒன்றாகத்தானே வந்திருக்கிறீர்கள்; எனவே இன்று தான் அமாவாசை..." என சமயோசிதமாக பதில் சொல்லிவிட்டார். சகாதேவன் சொன்னபடி களபலி கொடுத்தான் துரியோதனன்; ஆனால், அன்று அமாவாசை இல்லாமல் போய்விட்டது. இதனால் நல்லவர்களான பாண்டவர்களுக்கே வெற்றி கிடைத்தது.
ஆடி அமாவாசையன்று மட்டுமல்ல; தினமும் தர்ப்பணம் செய்ய ஏற்ற தலம் திருவாரூர் மாவட்டத்திலுள்ள செதலபதி எனப்படும் திலதர்ப்பணபுரி முக்தீஸ்வரர் கோவில். முக்தீஸ்வரரை சூரியன், சந்திரன் இருவரும் ஒரே நேரத்தில் வணங்கியுள்ளனர். எனவே, இவர்கள் இருவரும் அருகருகே இருக்கின்றனர். சூரியன், சந்திரன் சந்திக்கும் நாளே அமாவாசை. இங்கே தினமும் இருவரும் இணைந்திருப்பதால், இதை நித்ய அமாவாசை தலம் என்பர். இக்கோவிலில் முன்னோர்களுக்கு பிதுர் தர்ப்பணம் செய்ய அமாவாசை, திதி, நட்சத்திரம் என பார்க்கத் தேவையில்லை. எந்த நாளிலும் சிரார்த்தம், தர்ப்பணம் செய்துகொள்ளலாம்.
ராமபிரான் இத்தலத்துக்கு வந்து, தன் தந்தை தசரதருக்காக பிண்டம் வைத்து சிரார்த்தம் செய்துள்ளார். இந்த பிண்டங்கள், பிதுர் லிங்கங்களாக மாறியதாக தல வரலாறு கூறுகிறது. திருவாரூரிலிருந்து மயிலாடுதுறை செல்லும் வழியில் 22 கிலோமீட்டர் தூரத்தில் பூந்தோட்டம் கிராமம் உள்ளது. இங்கிருந்து நான்கு கிலோமீட்டர் தூரத்திலுள்ள கூத்தனூர் சென்று, அருகிலுள்ள செதலபதியை அடையலாம். கூத்தனூரில் புகழ்பெற்ற சரஸ்வதி கோவிலும், அங்கிருந்து சற்று தூரத்தில் சிவபார்வதி திருமணத்தலமான திருவீழிமிழலை மாப்பிள்ளை சுவாமி கோவிலும் உள்ளன. ஆடி அமாவாசையன்று, நம் இதயத்தில் இருக்கும் முன்னோரை வழிபடுவதுடன், தீர்த்த தலங்களுக்கும் சென்று வரலாம்.
அறம் வளர்த்த நாயகியோடு ஐயாறப்பர் அருள்புரியும் திருத்தலம் திருவையாறு. நால்வராலும் பாடப்பெற்ற புண்ணியத்தலம். நாவுக்கரசர் இக்கோவிலைப்பற்றி மட்டும் 126 பாடல்கள் பாடியுள்ளார். கயிலை தரிசனம் பெறுவதற்காக வடதிசை நோக்கிச் சென்ற நாவுக்கரசரை, அங்குள்ள நீர்நிலையில் மூழ்கும்படி சிவன் கட்டளையிட்டார். மூழ்கிய அவர், திருவையாறில் உள்ள திருக்குளத்தில் எழுந்தார். இக்குளத்திற்கு உப்பங்கோட்டை பிள்ளையார் குளம் என்றும் சமுத்திர தீர்த்தம் என்றும் பெயருண்டு. அங்கே அம்மையப்பர் ரிஷப வாகனத்தில் காட்சியளித்தார்.
இவ்விழா ஒவ்வொரு ஆண்டும் ஆடி அமாவாசையன்று இரவில் நடக்கும். இதை அப்பர் கயிலாயக் காட்சி என்பர். நாவுக்கரசருக்கு அப்பர் என்றும் பெயருண்டு. கயிலாயக் காட்சியின்போது நாவுக்கரசர் பாடிய "மாதர்பிறைக் கண்ணியானை' என்று தொடங்கும் பதிகத்தை பக்தர்கள் பாடுவர். இப்பதிகத்தைப் பாடுவோர் கயிலை நாதனை தரிசிக்கும் பேறுபெறுவர் என்பது ஐதீகம். "ஓசை ஒலியெலாம் ஆனாய் நீயே' என்ற நாவுக்கரசரின் வாக்கை நிரூபிக்கும் விதத்தில், இங்கு கோவில் பிராகாரத்தில் "ஐயாறப்பா" என்று ஒருமுறை அழைத்தால் ஏழுமுறை எதிரொலிப்பதைக் கேட்கலாம்.
சந்திரனுடைய தேர் மூன்று சக்கரங்களைக் கொண்டது. அதில் முல்லைப்பூ நிறத்திலான பத்துக் குதிரைகள் பூட்டப்பட்டிருக்கும். அந்த தேரினைச் செலுத்தும்போது சந்திரனிடமுள்ள அமுதத்தினை தினமும் தேவர்கள் அருந்துவதால் சந்திரன் படிப்படியாகத் தேய்ந்து ஒரு கலையோடு காட்சிதரும் நிலையில் இருப்பான். அந்தக் குறையை ஒரு நாளைக்கு ஒரு கலையாக சூரியன் நிறைவு செய்கிறான். இதுவே வளர்பிறைக் காலமாகும். பௌர்ணமிக்குப் பிறகு 15 நாட்களில் சந்திரனின் உடலிலிருந்து அமுதத்தை முப்பத்து முக்கோடி தேவர்களும் மறுபடியும் ஈர்த்துக்கொள்கின்றனர். அதனால் தேய்ந்து ஒளியிழந்த சந்திரன் "அமை" என்ற ஒற்றைக் கிரணத்தில் வாசம் செய்வதால், அந்த நாள் அமாவாசை என வழங்கப்படுகிறது.
அமாவாசையன்று முன்னோர்களுக்குரிய வழிபாட்டினைப் பற்றி முதன் முதலில் பராசர முனிவர், மைத்ரேய மகரிஷிக்கு விளக்கிச் சொன்னதாகப் புராணங்கள் கூறுகின்றன. ஒரு சமயம் கவுசிக முனிவர் மற்ற ரிஷிகளுடன் உரையாடிக் கொண்டிருந்தார். அப்பொழுது, "இப்பிறவியில் ஒரே நாளில் யாரும் பதின்மூன்று புனித கங்கைகளில் நீராட முடியாது. அது தேவர்களால் மட்டுமே முடியும்" என்று ரிஷிகள் கூறினார்கள். ஆனால் கவுசிக முனிவர், "என்னால் பதின்மூன்று கங்கைகளில் நீராட முடியும்" என்று கூறி, ரிஷிகளின் கூற்றினைப் பொய்யாக்கும் விதத்தில் பல திருத்தலங்களுக்குச் சென்று தவம் புரிந்தார். பல வருடங்கள் தவம் புரிந்தும் இறைவன் காட்சி தரவில்லை. இறுதியில் திருப்பூந்துருத்தி என்னும் திருத்தலம் வந்து பல வருடங்கள் தவம் மேற்கொண்டார். கவுசிக முனிவரின் உறுதியான தவத்தினைப் போற்றிய இறைவன் ஓர் ஆடி அமாவாசை நாளில் அன்னை விசாலாட்சி சமேத காசி விஸ்வநாதராகக் காட்சி தந்தருளினார்.
முனிவரின் வேண்டுகோளின்படி காசி உட்பட பதின்மூன்று புனிதத்தலங்களில் பாயும் கங்கைகளும் அங்கு ஒரே சமயத்தில் பதின்மூன்று இடங்களில் பீறிட்டு வந்தன. உடனே கவுசிக முனிவர், பதின்மூன்று கங்கைகளின் தீர்த்தத்தையும் எடுத்து இறைவனுக்கும் இறைவிக்கும் அபிஷேகம் செய்து தானும் நீராடி இறைவனுடன் கலந்தார்.
ஆடி அமாவாசையில் இறைவன் இத்தலத்தில் தோன்றியதால், அந்தப் புனித நாளில் திருப்பூந்துருத்தி தலத்தில் சிறப்பு வழிபாடுகள் நடைபெறுகின்றன. அன்று அங்குள்ள தீர்த்தங்களில் நீராடி இறைவனுக்கும் இறைவிக்கும் செய்யப்படும் அபிஷேக, ஆராதனைகளில் கலந்துகொண்டு, முன்னோர்களுக்கான பூஜையும் அன்னதானமும் செய்தால், நம் பக்தியை இறைவன் ஏற்றுக்கொண்டு அருள்புரிவதாக ஐதீகம். இத்தலம் தஞ்சையிலிருந்து திருக்காட்டுப்பள்ளிக்குச் செல்லும் வழியில்- திருக்கண்டியூரிலிருந்து சுமார் மூன்று கிலோமீட்டர் தூரத்தில் உள்ளது.
ஒரு வருடத்தில் வரும் பன்னிரண்டு அமாவாசைகளில் ஆடி அமாவாசை, தை அமாவாசை, புரட்டாசி அமாவாசை ஆகியவை முக்கியத்துவம் வாய்ந்தவை.
சூரியன் தெற்குநோக்கிப் பயணிக்கும் தட்சிணாயன காலத்தின் தொடக்கத்தில் வருவது ஆடி அமாவாசை.
(சூரியன் வடக்குநோக்கி சஞ்சரிக்கும் உத்தராயன காலத்தின் தொடக்கத்தில் வருவது தை அமாவாசை).
ஒரே ராசியில் சூரியனும் சந்திரனும் ஒன்றுசேரும் புனிதநாள் அமாவாசையாகும்.
ஜோதிட சாஸ்திர கணக்கின்படி வடக்கேயுள்ள கடக ரேகையில் சூரியனும் சந்திரனும் இணைவது ஆடி அமாவாசை. தெற்கேயுள்ள மகர ரேகையில் சூரியனும் சந்திரனும் இணைவது தை அமாவாசை. மேற்சொன்ன கடக ராசியும், மகர ராசியும் நீர் ராசிகள் என்று ஜோதிட நூல்கள் குறிப்பிடுகின்றன.
எனவே இவ்விரு அமாவாசை நாட்களில் நீர் நிலைகளில் அதிசயத்தக்க மாறுதல்கள் ஏற்படுவதாக ஆன்மிகம் கூறுகிறது. இதை அறிவியலும் ஏற்றுக்கொள்கிறது.
அமாவாசையன்று நீர் நிலைகளில் ஏற்படும் மாறுதல்களால் கடலில் வாழும் ஜீவராசிகளான சங்கு, சிப்பி, பவளம் போன்றவை புத்துயிர் பெறுகின்றன. அதன் சந்ததிகளும் பரம்பரை பரம்பரையாக வாழ வழிவகுக்கின்றன. அதிலும், ஆடி அமாவாசையன்று ஏற்படும் மாறுதல்களால் கடல்நீரில் ஓர் புதிய சக்தி ஏற்படுகிறது.
எனவே, அன்று புனிதத்தலங்களிலுள்ள கடலில் நீராடுவது உடல்நலத்திற்கு வளம் தரும். மேலும் நம்முடன் வாழ்ந்த, காலஞ்சென்றவர்களுக்கு தர்ப்பணம் மற்றும் பிதுர்பூஜை செய்வது நல்ல பலன்களைக் கொடுக்கும் என்று சாஸ்திரம் கூறுகிறது.
பொதுவாக, நீர் நிலைகளை தெய்வமாக வழிபடுவது இறையன்பர்களின் வழக்கம்.
ஆடி அமாவாசையன்று முக்கடல் கூடும் கன்னியாகுமரி, தனுஷ்கோடி, ராமேஸ்வரம் அக்னி தீர்த்தம், திருப்புல்லாணி, தேவிப்பட்டினம் நவபாஷாணம் உள்ள கடல், வேதாரண்யம், கோடியக்கரை, பூம்புகார், திருப்பாதிரிப்புலியூர், கோகர்ணம் போன்ற இடங்களில் கடல் நீராடுவது சிறப்பிக்கப்பட்டுள்ளது.
ஆடி அமாவாசையன்று, தமிழகத்தில் காவேரிப் பூம்பட்டினத்தில் காவேரி சங்கம முகத்தில் நீராடுவது சிறப்பாகப் பேசப்படுகிறது. வைகை, தாமிரபரணி, மயிலாடுதுறையில் ஓடும் காவேரி, திருவையாறு, குடந்தை அரிசலாறு, ஸ்ரீரங்கம் அம்மா மண்டபம் காவேரிப் படித்துறை, திருச்சிக்கு அருகி லுள்ள முக்கொம்பு ஆகிய தீர்த்தக்கரைகளில் இந்த நாளில் மக்கள் கூட்டம் நிறைந்து காணப்படும்.
அன்றைய தினம் வேதவிற்பன்னர் மேற்பார்வையில் பிதுர் பூஜை செய்வதால் குடும்பத்தில் சுபகாரியங்கள் தடையின்றி நடைபெறுவதுடன்,
மேற்கண்ட ஊர்களுக்கு அருகில் இல்லாதவர்கள், அவரவர் ஊல்களுக்கு அருகில் இருக்கும் ஆறுகள் (நீரோடும் இடங்களில்) பித்ரு பூஜை செய்து முன்னோர்களின் ஆசியை பெறலாம்.
இந்த காரியங்களுக்கு தட்சிணாயன கால ஆடி அமாவாசை உகந்த நாளாகக் கருதப் படுகிறது. அன்று நீர் நிலையில் பிதுர்பூஜை செய்து வேதவிற்பன்னருக்குரிய சன்மானம் அளித்தபின், அன்னதானம் செய்வதும், மாற்றுத்திறனாளிக்கு வசதிக்கேற்ப ஆடை தானம் வழங்குவதும் முன்னோர்களுக்கு மகிழ்ச்சியைக் கொடுக்கும்.
ஆடி முதல் தை மாதம் வரை தேவர்கள் ஓய்வெடுப்பதாக ஐதீகம். அப்போது நம் முன்னோர்கள் நம்மைப் பாதுகாப்பதற்காக பூலோகத்திற்கு வருவார்களாம்.
அவர்களை வரவேற்று ஆடி அமாவாசை தினத்தில் வழிபடவேண்டும் என்று சாஸ்திரம் வலியுறுத்துகிறது. அன்று நீர்நிலையில் பிதுர்பூஜைகள் மேற்கொள்ளப்பட்டபின் வீட்டிற்கு வந்ததும், பூயைறையில் (முன்னோர்களின் படங்கள் இருந்தால் அந்தப் படங்கள் முன்னிலையில்) அவர்களை நினைத்து தலைவாழை இலையில் பலவிதமான காய்கறிகளை சமைத்து, வடை, பாயசத்துடன் பெரிய அளவில் படையல்போட்டு வழிபடவேண்டும்.
அவரவர் குல வழக்கப்படி இந்தப் பூஜையை மேற்கொள்ளவேண்டும் என்பது விதியாகும்.
இதனால் முன்னோர்களின் ஆசிகிட்டுவதுடன், வீட்டில் தீய சக்தி இருந்தால் அது விலகியோடும். இல்லத்தில் உள்ளவர் களும் சௌபாக்கியங்களுடன் வாழ்வர்.
இந்த வருடம் ஆடி அம்மவாசை ஆகஸ்ட் 11-ம் தேதி 2018. சனிக்கிழமை வருகிறது. அன்று உங்கள் பித்ருக்களுக்கு பூஜைகள் செய்து அவர்களின் பரிபூரண ஆசியை பெறுவீர்களாக.
அற்புதங்கள் நடந்த ஆடி அமாவாசையன்று முன்னோர்களுக்குரிய பிதுர் பூஜை மட்டுமின்றி, இறைவழிபாட்டிலும் ஈடுபட்டு த
ங்களால் இயன்ற தான தர்மங்கள் செய்தால் என்றும் வாழ்வில் வசந்தம் காணலாம்.
"ஈசன் அருளைப் பெற மக்கள் மெய்வருத்தம் பாராது ஆலயங்களுக்கு செல்ல வேண்டும் என்பதே எங்களது பிரார்த்தனையும், வேண்டுகோளும்
‘அந்த இறைவனைப் பார்க்க இயலாது, புரிந்து கொள்ள இயலாது, அவருக்கு ஆரம்பம் கிடையாது, அவர் நிறங்கள் அற்றவர், அவருக்குக் கண்களோ, காதுகளோ, கைகளோ, கால்களோ கிடையாது..........’
பிருஹதாரண்யக உபநிஷத மந்திரம் ( 3:8.8)
‘அந்த இறைவன் தூலமானவர் அல்ல, நுண்மையானவரும் அல்ல; குட்டையானவர் அல்ல, நீளமானவரும் அல்ல; சிவந்த நிறத்தினர் அல்ல, மெல்லியவர் அல்ல; நிழல் அல்ல, இருளும் அல்ல; காற்றும் அல்ல, ஆகாசமும் அல்ல; பற்றற்ற அவர் சுவையும் அல்ல; மணமும் அல்ல.......’
உருவமும் குணங்களும் அற்ற நிலையில் இறைவனைப் போற்றுகின்ற இந்த வேத மந்திரங்களை இணைத்து இறைவனை அணுகலாமா?
அணுகலாம் என்று ஸ்ரீபாதராயணர் இங்கே கூறுகிறார். ஏனெனில் இவை ஒரே இறைவனின் ஒரே விதமான பண்புகளைக் கூறுகின்றன. இவற்றின் நோக்கம் இறைவனை அணுகுவதே. எனவே இவை வெவ்வேறு வேதங்களைச் சேர்ந்தவையாக இருந்தாலும் இவற்றை இணைக்கலாம்.
உதாரணமாக, உபஸத மந்திரங்களை ஓதுவது பற்றி குறிப்பிடப்படுகிறது. ஜாமதாக்ன யாகம் என்ற ஒன்று உள்ளது. இது சில நாட்கள் தொடர்ந்து செய்யப்படுகின்ற யாகம் ஆகும். இதன் ஓர் அங்கமாக உபஸத் ஹோமம் செய்யப்படுகிறது. இதற்காக புரோடாசம் என்ற ஆஹூதீ தயாரிக்கப்படுகிறது. பச்சரிசியையும் வேறு சில பொருட்களையும் கலந்து சிறு உருளைகளாகச் செய்து, களிமண்ணில் சூட்டுச் செய்யப்படுபவை இவை. புரோடாசம், உபஸத் ஹோமத்தில் ஆஹூதியாக அளிக்கப்படுகிறது. ஆஹூதீ அளிக்கப்படுகின்ற வேளையில் சாம வேதத்தைச் சேர்ந்த ஔபஸத மந்திரங்கள் ஓதப்படுகின்றன.
பொதுவாக ஆஹூதீகளை அளிப்பவர்கள் அத்வர்யு எனப்படுகின்ற யஜுர்வேத புரோகிதர்கள். அவர்கள் தான் மந்திரங்களை ஓத வேண்டும். யஜுர்வேத புரோகிதர்கள் சாம வேத மந்திரங்களை ஓதலாமா கூடாதா என்பது கேள்வி. இந்த இடத்தில், ‘ஓதலாம்’ என்ற பதில் அளிக்கப்படுகிறது. மந்திரங்கள் எந்த வேதத்தச் சேர்ந்தவை என்பது ஒரு பக்கம், அவை எந்த நோக்கத்திற்காக பயன்படுத்தப்படுகின்றன என்பது ஒரு பக்கம்---இந்த நிலையில் நோக்கத்திற்கே முக்கியத்துவம் கொடுக்க வேண்டும் என்பது ஸ்ரீஜைமினியின் கருத்து. இதனை அவர் தமது தர்ம ஸூத்ரங்களில் (3:3.8) குறிப்பிடுகிறார்.
தர்ம ஸூத்ரங்களை மேற்கோள் காட்டி ஸ்ரீபாதராயணரும் இறைவனின் எதிர்மறைப் பண்புகளைக் கூறுகின்ற பகுதிகள் இரண்டு வேதங்களைச் சேர்ந்தவை ஆனாலும், அவை இறைவனை அணுகுவதையே நோக்கமாகக் கொண்டிருப்பதால் அவற்றை இணைத்து உபாசனையில் பயன்படுத்தலாம் என்று கூறுகிறார்.
மந்திரங்கள் எந்த வேதத்தச் சேர்ந்தவை என்பது ஒரு பக்கம், அவை எந்த நோக்கத்திற்காக பயன்படுத்தப்படுகின்றன என்பது ஒரு பக்கம்---இந்த நிலையில் நோக்கத்திற்கே முக்கியத்துவம் கொடுக்க வேண்டும் என்பது ஸ்ரீஜைமினியின் கருத்து.
ஒவ்வொரு ஆன்மாவும்..அதன் இயல்பில் இயங்கும்போது..!!
நிறைய விமர்சனங்கள் வருகிறதே ஐயா..!
அது இறை சித்தம் என ஏற்றுக் கொள்வதா...? இல்லை விட்டுவிடுவதா...?
உன்னுள்ளே அனுபவிக்காத இறை எங்கோ இருக்கு என்ற நம்பும் முன் உன்னை பாரு ..
தன்னை பார்க்காததே !!
தன்னோடு பொருந்துகிறதா என்று தேடுவதே விமர்சிக்கும் !!
பார்வையும் தனக்குள்ளே செல்ல ..
தன்னோடு தானே பொருந்தி இருக்கிறோமா என்று பார்ப்பது
விமர்சிக்கும்படி தானே இருப்பதை உணர தொடங்க ..
வெளி விமர்சனங்கள் தானே குறையும், மௌனமாகும் அதுவரையில் விர்மசிப்பது விமர்சித்து கொண்டேதான் இருக்கும்,
உன் கவனம் உன்னிலும் ??
உன் பொருந்துதல் உன்னோடு இருக்க ??
எந்த விமர்சனமும் உன்னுள்ளே செல்லாது இருக்கும் ..
உன்னுள்ளே உன்னை ரசித்து அனுபவிக்கவே நேரம் இருக்காது தம்பி,
இவ்வளவு தூரம் சொல்லும் இதுவே இன்னும் திருந்தாது இருக்கிறது - அதனால் தான் ஏதோ உளறுகிறது ..
திருமந்திரம்
உழவன் உழவுழ வானம் வழங்க
உழவன் உழவில் பூத்த குவளை
உழவன் உழத்தியர் கண்ஒக்கும் என்றிட
கிழவன் அதனை உழ ஒழிந்தானே
திருமந்திரம் பாடல் 1601
உழவன் தன் நிலத்தை உழுது பயிரிட வானமும் கருணையுடன் மழையைப் பொழிய விதைத்தது ஒன்று முளைத்தது வேறு என்ற நிலையில் உதாரணமாக பசிப்பிணி நீங்க நெற்பயிரிட அங்கே குவளை மலர் பூத்தது.
அதைக்கண்ட உழவன் தான் பயிரிட்ட வித்தை மறந்து கன்னியரின் கண்களைப் போன்று சிரிக்கும் மலரில் மனமயங்கிட அங்கே அவனது உழவுத் தொழிலும் கெட்டதுவே என்கிறார் திருமூலர் இப்பாடலில்.
இது ஒரு உதாரணப் பாடல்.
இங்கே உழவன் ஆத்ம சாதகன். தாந்த்ரீக முறையில் மூலாதாரத்தை யோகப்பயிற்சி மூலம் பற்றிட, வான்மழை நீர்போல் பிரம்ம நீரும் சுரக்க மேலெழுந்த குண்டலினி ஆற்றலானது சுழிமுனை அடைந்த போது நீலநிற ஒளி தெரிய(குவளை மலர் நிறம் நீலம்)
சித்த விருத்திகள் ஒடுங்கிட உழவுத்தொழிலாகிய தாந்த்ரீக யோகம் முடிவுக்கு வர செத்தாரைப் போன்ற சித்தம் கொண்டு தன் நிலையில் நின்றவனாகிறான அந்த ஆத்ம சாதகன்.
உலகியல் முறைப்படி பார்த்தால் உழவன் உழவு செய்த காரணம் விடுத்து மாற்றாகக் கிடைத்த மாய போகத்தில் தன்னை இழந்து தன் தொழிலையும் இழக்கிறான் என்பது.
ஆனால் ஞான தாகம் கொண்ட ஆத்ம சாதகன் பிரம்மநீர் சுரக்க அதன் அனுபோக உணர்ச்சியில் மயங்கி வீழாது யோகப் பயிற்சி மூலம் நிலையாக மேலேற்றி அந்த ஜோதிப் பொருளை உணர்ந்து அதனோடு ஒன்றி தன் நினைப்பொழிந்து நிற்கிறான் என்றும் இது உரைக்கின்றது.
யோகத்திற்கும் போகத்திற்கும் பொதுவானது இந்த மூல ஆற்றல், ஆத்ம சாதகன் அதை ஞான விளக்கம் பெற பயன்படுத்த
வேண்டும், அதைக் கொண்டு ஞான வேள்வி இயற்றிட வேண்டும்.
சந்தோஷம்
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 358:
_____________21. இருவரைப் பற்றியவை ஒரே வித்யையா__________________
#வேண்டுதல் !! ( எனக்கு ஓர் தேவை இருக்கு அதை அறியாதவனாக இருக்கும் இறைவா !! அதை உன்னிடம் நீ அறியவேண்டி தெரிவிக்கிறேன் !! அதை சரி செய்யா உன்னால் மட்டுமே முடியும் என்று உணர்ந்தும் இருக்கிறேன் ??!! சரியாக்கு இறைவா ?? )
யாவும் அறிந்தே அருளும் இறைவன் ஏன் நம்மை இத்தகைய சூழ்நிலைக்கு நம்மை இட்டு வருகிறான் ?? நாம் மீது கொண்டே மாபெரும் கருணையாலே !!
எல்லாம் சரியாக இருக்கும் வரை அருளியதை !! அருளியதன் தன்மையை !! உணராது !! அதை மதிக்காதது ?? அருளியவனை நினையாது திரிந்த நம்மையும் !! இஷ்டம்போல விட்டு இன்புறவைத்த இறைவன் !!
நாம் தடம் மாறுகிறோம் !! எதையோ தவறாக செய்யபோகிறோம் என்று உணர்ந்து !! நம்மையும் தடுத்து " நீ தேடி திரிவதை விட !! அருமையானதே உனக்கு அருளப்பட்டுள்ளது " என்று சொன்னால் கேட்க்காத !! உணர்த்தினாலும் கேட்க்காத !! நம்மை ஓர் சிறு தடைபோல காட்டி !! தடுத்து ஆட்கொள்வதே !! துன்பமாக நம் கருதும் யாவும் !!
அந்த தடையை நீக்க வேண்டும் என்று உடனே வேண்டி !! பரிகாரம் செய்ய !! ஜோதிடம் பார்க்க !! என்று செல்கிறோம் !! எதையோ செய்கிறோம் !!
ஆனால் நம்மை நாமே சற்று பின்னோக்கி பார்த்தோம் என்றால் !! இதுபோல எத்தனையோ தடைகள் மூலமே நாம் தடுத்து !! நமது வாழ்க்கை பாதை !! சீராக வழிவகை செய்து உள்ளது என்று நாமே ஒத்துகொள்வோம் !!
" நான் மட்டும் அப்படி ஒன்று நடக்கவிட்டால் !! இந்நேரம் நான் இப்படி இருக்க வைப்பே இல்லை !! " என்று நாமே ஒத்துக்கொள்ளும் ஏராளமான நிகழ்வுகள் கொண்டதே நாம் வாழ்வு !!
அதனால் வேண்டாதீர்கள் என்று சொல்லவில்லை !! வேண்டாதநிலையும் வரும் ( வரும்போது பார்ப்போம் ) ??
வேண்டுங்கள் !! இப்படி வேண்டுங்கள் !!
" எல்லாம் வல்ல இறைவா !! என்னை நான் என்று உணராத காலம் முதலே அருளி ஆட்கொள்ளும் வள்ளலே !! நீ அறியாதது ஏதும்மில்லை !! ஏன் இந்த நிலை என்று உணர்த்து !! எதில் எதை உணர இந்த உறுத்தல் என்று உணர்த்து !! எதில் என்னை எப்படி மாற்றிக்கொள்ள என்று உணர்த்து !! நீ உணர்த்தினாலும் உணராதே தான் நான் இருக்கிறேன் !! எனக்கு நீ அறிவு அருளினாலும் ?! அதை எதற்கோ பயன்படுத்த தெரிந்த எனக்கு ?? உன் உணர்த்தலை அறியும்படி உணர்த்து !! என்னை தெளியவை !! தெளிவுபடுத்து !! துன்பமா / இன்பமா என்று கூட அறியாதவனே நான் !! உணர்த்து " என்று வேண்டுங்கள்
மேல்கூறியது என் உணர்த்தலே !!
உங்களுக்கான உணர்த்தல் கண்டிப்பாக இதைவிடா தெளிவாகவே இருக்கும் !! அங்கனம் வேண்டுங்கள் !! விடை கிடைக்கும் !! விடுதலையும் கிடைக்கும் !!
எதில் என்று அவனே அறிவான் !!
குலம் விளங்க விளக்கு வைப்போம்,
தாமரை தண்டு திரி
அல்லது பஞ்சு திரி கொண்டு
மணி விளக்கில் முத்துசுடர் ஆட
விளக்கு வைப்போம் விளக்கு வைப்போம்
குலம் விளங்க விளக்கு வைப்போம்.
இருக்குதொரு சாமி தான்
உலகறிஞ்ச சேதி தான்
மறைஞ்சிருக்கும் நிறைஞ்சிருக்கும்
மறுப்பவங்க யாரு கூறடி.
விளக்கு வைப்போம் விளக்கு வைப்போம்
குலம் விளங்க விளக்கு வைப்போம்.
தலையெடுக்கும் தீமையெல்லாம்
களையெடுத்து காத்து நிற்பாள்.
அலைகடலை ஆணையிட்டு
அடக்கிடுவோர் யாரடி
அருமையிலுள்ள ஆதிபராசக்தியின்
பெருமைகளை கூறடி.
விளக்கு வைப்போம் விளக்கு வைப்போம்
குலம் விளங்க விளக்கு வைப்போம்.
நல்லது. மாற்றாமல் அப்படியே விட்டு விட்டால் அந்த திரியும், விளக்கில் உள்ள எண்ணெய்யின் நிறமும் பச்சை நிறமாக மாறிவிடும். இது போல் பச்சை நிறமாக மாறினால் வீட்டிற்கு அவ்வளவு நல்லதல்ல. இது வீட்டில் பண தடையை உண்டாக்கும் ஒரு செயலாகும்.
திருஷ்டி கழித்து முடிந்ததும் வீட்டு வாசலில் வைத்து அதனை கொளுத்தி விடுங்கள். வீட்டில் இருக்கும் துஷ்ட சக்திகள் அனைத்தும் இந்த நெருப்பில் பஸ்பமாகிவிடும். உங்களை சுற்றியுள்ள எதிர்மறை ஆற்றல்கள் எல்லாம் இந்த தீயில் வெந்துவிடும்.
இயத் அதிகரணம்
நம்முள் இருவர் இருப்பதாகக் கூறுகின்ற மூன்று உபநிஷத மந்திரங்கள் இங்கே விளக்கத்திற்கு எடுத்துக் கொள்ளப் படுகின்றன. இந்த மூன்றும் இரண்டு வேதங்களைச் சேர்ந்தவை.
அதர்வண வேதத்தைச் சேர்ந்த முண்டக உபநிஷதம் (3:1.1—2):
இணைபிரியாத, ஒரே போன்ற இரண்டு பறவைகள் ஒரே மரத்தில் அமர்ந்திருக்கின்றன. அவற்றுள் ஒன்று பழத்தை ருசித்துத் தின்கிறது. மற்றொன்று தின்னாமல் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறது. ஜீவாத்மாவும் பரமாத்மாவும் ஒரே உடம்பினுள் உள்ளனர். ஜீவாத்மா அறியாமையில் மூழ்கி, மோக வசப்பட்டு வருந்துகிறான். வழிபாட்டிற்குரிய பரமாத்மாவையும் அவரது மகிமையையும் அவன் எப்போது பார்க்கிறானோ அப்போது கவலைகளிலிருந்து விடுபடுகிறான்.
கிருஷ்ண யஜுர் வேதத்தைச் சேர்ந்த சுவேதாஸ்வர உபநிஷதம் (4:7):
‘ஒரே மரத்தில் இருப்பவர்களில் ஒருவனான ஜீவாத்மா ஸம்ஸாரத்தில் அழுந்தியிருக்கிறான். எனவே மோக வசப்பட்டு, தனது கதியற்ற நிலையை எண்ணி கலங்குகிறான். அதே மரத்தில் உறைகின்ற மற்றொருவரான வழிபாட்டிற்குரிய பரமாத்மாவையும் அவரது மகிமையையும் உணரும் போது அவன் கவலைகளிலிருந்து விடுபடுகிறான்.’
கிருஷ்ண யஜுர் வேதத்தைச் சேர்ந்த கட உபநிஷதம் (1:3.1):
‘செயல்களின் பலனை அனுபவிக்கின்ற இருவர் இந்த உடம்பினுள் உள்ளனர். அவர்கள் நிழலும் வெயிலும் போல் ஒருவருக்கொருவர் மாறுபட்டவர்கள்; இந்த உடம்பிலுள்ள நுண்ணியதான இதயக் குகையில் புகுந்தவர்கள்..........’
இந்த மூன்று மந்திரங்களையும் இணைத்து தியானம் செய்யலாமா என்பது பற்றி இந்த அதிகரணம் ஆராய்கிறது. இதில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
34. இந்த மந்திரங்களை இணைக்கலாம்____________________
இயதாமனனாத் || 3:3.34 ||
பொருள்: இந்த மூன்று உபநிஷத மந்திரங்களும் ஒரே விஷயத்தைப் பற்றி விளக்குவதால் இந்த மூன்றையும் ஒரே வித்யையாகக் கொள்ளலாம்.
உடம்பினுள் இருவர் இருக்கின்றனர். ஒருவன் ஜீவாத்மா, மற்றவர் பரமாத்மா. ஒருவன் ஸம்ஸாரத்தில் கட்டுண்டு கிடக்கிறான்; மற்றவரோ தமது மகிமையில் ஆழ்ந்திருக்கிறார். ஜீவாத்மா பரமாத்மாவை அணுக அணுக அவனது தளைகள் அகல்கின்றன; அவன் தனது தெய்வீக இயல்பை உணர்கிறான்; கவலைகளிலிருந்து விடுபடுகிறான்.
இவ்வாறு ஒரே விஷயத்தைத் தெரிவிப்பதால் இந்த மூன்றையும் இணைத்து உபாசனை செய்யலாம்.
இது பற்றி #1:2.11 இல் விரிவாகக் கண்டோம்.
உடம்பினுள் இருவர் இருக்கின்றனர். ஒருவன் ஜீவாத்மா, மற்றவர் பரமாத்மா. ஒருவன் ஸம்ஸாரத்தில் கட்டுண்டு கிடக்கிறான்; மற்றவரோ தமது மகிமையில் ஆழ்ந்திருக்கிறார். ஜீவாத்மா பரமாத்மாவை அணுக அணுக அவனது தளைகள் அகல்கின்றன; அவன் தனது தெய்வீக இயல்பை உணர்கிறான்; கவலைகளிலிருந்து விடுபடுகிறான்.
இவ்வாறு ஒரே விஷயத்தைத் தெரிவிப்பதால் இந்த மூன்றையும் இணைத்து உபாசனை செய்யலாம்.
*புரட்டாசி மாதம் *
ஓம் நமோ ஸ்ரீமந் நாராயணாய
#புரட்டாசிமாதம்_என்னென்னசெய்யலாம்
அதற்கு முன் ஸ்ரீமந் நாராயணன் யார் என்றும் அவருக்கு பிடித்தவை என்ன என்றும் பார்ப்போமா !!
ஸ்ரீமந் நாராயணன் - காக்கும் கடவுள்வேறுபெயர்கள்-
என #ஆயிரம்_ஆயிரமாக சொல்லி கொண்டே போகலாம்.
திருமாலின் ஆயிரம் பெயர்கள் .
(விஷ்ணு சஹஸ்ரநாமம்)
எந்நாளும் வழிபடலாம்.
துளசி அதி சிறப்பு.
கதாயுதம் ,பஞ்சாயுதங்களை கொண்டவராகவும்,
1. #வாத்சல்யம் - தாய்ப்பசுவின் கன்று கொள்கின்ற அன்பு.
2. #சுவாமித்துவம் - கடவுள்களுக்கெல்லாம் தலைமையேற்கும் சிறப்பு.
3. #சௌசீல்யம் - ஏற்றத்தாழ்வின்றி நட்பு பாராட்டுவது.
4. #சௌலப்யம் - கடவுளின் எளிமையை குறிப்பது.
இந்த நான்கு குணங்களும் திருமாலுடைய ஸ்ரீகிருஷ்ண அவதாரத்தில் வெளிப்பட்டதாகவும் கருதப்பெறுகிறது.தரிசனம் செய்யவும்.
#தசாவதாரம்
1. மச்ச அவதாரம்
2. கூர்ம அவதாரம்
3. வராக அவதாரம்
4. நரசிம்ம அவதாரம்
5. வாமண அவதாரம்
6. பரசுராம அவதாரம்
7. இராம அவதாரம்
8. பலராம அவதாரம் / கௌதம புத்தர்
9. கிருஷ்ண அவதாரம்
10. கல்கி அவதாரம்
ஸ்ரீமந் நாராயணனின் கிருபா கடாஷதால் சகலமும் கிடைக்கும்.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 359:
உள்ளே உறைபவர்:
___________22. அனைத்திற்கும் உள்ளே உறைபவர்____________________
அந்தரத்வ அதிகரணம்
பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்தில் இறைவனைப் பற்றி கூறுகின்ற இரண்டு மந்திரங்களை எடுத்துக் கொண்டு அவை இரண்டும் ஒரே வித்யையா, வெவ்வேறா என்பதை இந்த அதிகரணம் கூறுகிறது. இதில் 2 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
முதலில் மந்திரங்களைப் பார்ப்போம்:
உஷஸ்தர்: ‘எந்த ஆன்மா (ப்ரஹ்ம) இங்கேயே, நேரடியாகவே எழுந்தருள்கிறாரோ, யார் எல்லோருள்ளும் இருக்கிறாரோ அவரைப் பற்றி எனக்குக் கூறுங்கள்.’
யாஜ்ஞவல்கியர்: ‘பிராணன் வழியாக மூச்சு விடுவது உனது ஆன்மா. அவரே எல்லோருள்ளும் இருக்கிறார். அபானன் வழியாகக் கீழ்நோக்கி இயங்குவது உனது ஆன்மா. அவரே எல்லோருள்ளும் இருக்கிறார். வியானன் வழியாகப் பரவியிருப்பது உனது ஆன்மா, அவரே எல்லோருள்ளும் இருக்கிறார். உதானன் வழியாக வெளியேறுவது உனது ஆன்மா, அவரே எல்லோருள்ளும் இருக்கிறார்.’ (பிரு. 3:4.1)
கஹோலர்: ‘எந்த ஆன்மா இங்கேயே, நேரடியாகவே எழுந்தருள்கிறாரோ, யார் எல்லோருள்ளும் இருக்கிறாரோ அவரைப் பற்றி எனக்குக் கூறுங்கள்.’
யாஜ்ஞவல்கியர்: ‘பசி, தாகம், சோகம், மோகம், மூப்பு, மரணம் ஆகியவற்றைக் கடந்தது உனது ஆன்மா. அவரே எல்லோருள்ளும் இருக்கிறார். (பிரு. 3:5.1)
இந்த இரண்டு மந்திரங்களிலும் கேள்வி ஒன்றே. ஆனால் பதில்கள் வேறு, முதல் பதில் ஜீவாத்மாவைக் குறிப்பது போல் உள்ளது; இரண்டாவது பதில் பரமாத்மாவைக் குறிப்பது போல் உள்ளது. இரண்டையும் இரண்டு வித்யைகளாகக் கொள்ளலாமா என்பது கேள்வி.
35. இரண்டு மந்திரங்களும் ஜீவாத்மாவையே குறிப்பிடுகின்றன என்ற மாற்றுக் கருத்தை இந்த ஸூத்ரம் கூறுகிறது.
அந்தரா பூதக்ராமவத்ஸ்வாத்மன: || 3:3.35 ||
பொருள்: எல்லா உயிர்களிலும் அனைத்திற்கும் உள்ளே உறைபவன் என்று கூறப்படுவதால் இரண்டு மந்திரங்களும் ஜீவாத்மா பற்றியே கூறுகின்றன.
நீ எதனை அதிகம் உன் புலன்களுக்கு அறிமுகம் செய்கிறாயோ அதுவே உன்னை அதிகம் ஈர்க்கிறது, எது உன்னை அதிகம் ஈர்க்கிறதோ அதுவே உனக்குள் அதீத விருப்பமாய் மலர்கிறது, எது உன் அதீத விருப்பமாகிறதோ அதுவே உன் சிந்தனையை அதிகம் தூண்டுகிறது, எது உன் அதீத சிந்தனையாகிறதோ அதுவே உன் பயத்திற்கும் ஆசைக்கும் ஏன் உன் நிம்மதி இன்மைக்கும் கூட காரணமாய் இருக்கிறது, எது உன் நிம்மதி இன்மைக்கு காரணமாய் இருக்கிறதோ அதுவே உன் விதி எனும் எழுதுகோல் கொண்டு உன் கர்மத்தை இன்று வரையிலும் எழுதி வருகிறது, உன் விதியை மதியால் வெல்ல வேண்டும் எனில், உன் புலன்களுக்கு காட்சி அளிக்கும் எதுவானாலும் உனது மெய்யறிவின் புத்தி கூர்மையால் ஒரு முறைக்கு பல முறை காட்சி பிழையில் ஒளிந்திருக்கும் உண்மை கண்டு கொண்ட பிறகு உன் புலன்களுக்கு அறிமுகம் செய்து வை, ஏனெனில் முதல் கோணல் முற்றும் கோணலே யாகும்.
கர்மா என்பதற்கு அர்த்தம் = இயக்கம், செயல், வேலை
என்பதுதான்!
நாம பிறந்து வளர்ந்து சம்பாதித்து நல்லது கெட்டது செய்வது பிள்ளை பெறுவது இவைகள் செயல்கள் ஆகும். அதாவது கர்மா ஆகும்.
ஒரு விசயத்தை அணுகும் போது அதில்
பொது விசயம்
தனி விசயம்
என இரண்டு இருக்கும்.
நாம் ஒவ்வொருவரும் செய்யும் கர்மாவானது
"தனி விசயம் சார்ந்தது"
ஒவ்வொருவருக்கும் தனிததனியாக இந்த கர்ம விசயங்கள் இருப்பது போல் தோன்றும்!
ஆனால்
இத்தகைய தனி விசயங்கள் எல்லாமே,
அதன் மூலமான "பொது விசயம்" இல்லாமல் நடவாது!
அது என்ன பொது விசயம்?
உதாரணம் தருவோம்;
கீ கொடுக்கிற அந்த காலத்து கடிகாரங்களை நினைவில் கொள்ளுங்கள்!
சாவி மூலம் நாம் அதிலிருக்கும் சுருள் வில்லைக்கு முறுக்கேற்றி சக்தி கொடுத்து விடுகிறோம்.
இனி இந்த சுருள் ரிலாக்ஸ் ஆகும் போது வெளிப்படும் இயங்கு சக்தியானது கடிகாரங்களின் அத்தனை பொடி மற்றும் பெரிய பல் சக்கரங்களை இயக்குகிறது.
அவைகளின் விளைவாக கடிகாரத்தின் பெரிய முள், சின்ன முள், வினாடி முள் ஆகியவைகள் இயக்கம் பெறுகின்றன!
ஆக
இங்கே "சுருள்வில் தான் பொது இயக்கம் என்பது"!
அதைத் தொடர்ந்த பல் சக்கரங்கள், பெரிய சிறிய வினாடி முட்கள் இவைகளின் இயக்கங்கள் எல்லாமே "தனித்தனி இயக்கம் என்பது"! ஆகும்.
இந்த பொது சுருள் வில் இயங்கும் வரை, அதன் சக்தி இருக்கும் வரைதான், கடிகாரத்தின் நேரம் காட்டும் முட்களும் கர்மா செய்ய, அதாவது இயங்க முடியும் என்பது தெளிவு!
அதேபோல்தான்
நாம் ஒவ்வொருவரும் தனித் தனியாக கர்மா செய்வதாகத் தோன்றுகிறது.
இது தனி வகையாகும்.
இதற்கு பொது வகை உண்டு. 'பொது கர்மா!'
அதுதான் இப்பிரபஞ்சத்திலுள்ள எலக்ட்ரான் முதல் நட்சத்திரங்கள், பூமி, நாம்
ஆகிய எல்லாவற்றையும் இயக்கிக் கொண்டிருக்கும் "சுருள் வில்" ஆகும்.
இந்தச் சுருள்வில், என்று செயலிழக்கிறதோ அன்றே நம் எல்லா கர்மாவும் "அகர்மா" ஆகி விடும் என்பது திண்ணம்!
அந்த பொது இயக்கமாகிய சுருள் வில்லுக்குப்
"பிரபஞ்ச பேரியக்கம்" என்று பெயர்!
இந்தப் பிரபஞ்ச பேரியக்கத்திற்குச் சாவி கொடுத்து முறுக்கேற்றியது
BigBang ஆகும்!
எனவே எல்லா கர்ம வினைகளுக்கும் காரணம் இந்த பிக்பேங்க்தான் என நான் கூறுவது.
எனவே கர்ம வினையின் மூலம் பாவம் புண்ணியம் தீர்மானிக்கப் படுமேயானால், அது இந்த பிக் பேங்கைத்தானே சேர வேண்டும்
"எய்தவன் இருக்க, அம்பை நோவானேன்"!
இவையெல்லாம் நல்லதே என்று உலகம் சொன்னாலும், கெட்டது என்று உலகம் சொன்னாலும்
போகட்டும் கண்ணனுக்கே
நாம் இந்த சரணாகதியுடன், பாப புண்ணிய குற்ற- மனப்பான்மை அற்று,
இந்த பிரபஞ்ச இயக்கத்தால் அதனுடன் ஒத்திசைந்து கர்மிப்போம்!!
இரண்டு அறிவுகள் ஒப்புக் கொள்ளப் படுகின்றன!
1. தனி அறிவு! இது நேரடி புலன்கள் வாயிலாக, ஐம்புலனுறுப்புகளால் நுகரப்பட்டு தரப்படுகிறது!
இதன்படி,
இந்தப் பிரபஞ்சம் ஒரு 10 கி.மீ., கன அளவே ஆனது!
தொடுவானம் கூட 10கி.மீ., தூரம்தான்.
வானத்தில் சந்தரனும், சூரியனும் கூட 10கி.மீ., உயரத்தில்தான்!
தொடுவானைத் தொட ஆசைப்படாதவர்கள் யாருமே கிடையாது! அதைத் தொட
அந்த 10கி.மீ., போய்ப் பார்த்தால் இன்னும் 10கி.மீ., போக வேண்டியிருக்கிறது!!
இந்த "தனி நேரடி அறிவு தளத்தை" உலக மக்கள் அனைவரும் ஒப்புக் கொள்வதில் சிக்கல் எதுவும் இது வரை இல்லை!
மறுப்பவரை,பத்து கி.மீ. கூட்டிகிட்டு போய் அனுபவிக்க வைத்து ஒப்புக்கொள்ள வைத்து விடலாம்.
அங்க பாருங்க 10கி.மீ., தொலைவுல வானம் தரையை தொடுது அப்படீன்னா நம்புவதில் சிக்கல் இல்லை!
ஆனால் இந்த தனி புலன் காட்சி அறிவு, உண்மையானது இல்லை என்பதுவும் அனைவரும் ஒப்புக் கொள்வதிலும் எந்தச் சிக்கலும் இல்லை!
இங்கே கேள்வி எழுகிறது!
இப்படி தள்ளிக்கொண்டே போகும் வானத்தை இன்னும் எவ்வளவு தூரம் சென்றால் தொட்டுவிடலாம்? என்பதுதான்.
இந்த கேள்விக்கான பதில், நிச்சயமாக புலணறிவில் கிடைக்காது!
இன்னும் மேம்பட்ட அறிவு தேவைப்படுகிறது!
அது,
2. பொதுவான புலண் தாண்டிய தெள்ளிய "புத்தி"யின் உதவி இங்கே நாடப்படுகிறது!
புத்தி என்பது, "அறிந்ததிலிருந்து அறியாததை கணிக்க வல்லது"!
அப்படி கணிக்கப் பட்டதற்குப் பெயரே ஞானம் என்பது!
ஞானம் கூறுகிறது,
"வானம் என்று எதுவுமே இல்லை"! அங்கே தரையைத் தொடும் வானம் "ஒரு மாயை"!! என்கிறது!!
இந்த மாதிரி ஞானம் பிரகடனப் படுத்தும் செய்திகளை
உலக மக்கள் ஒரு சேர ஒப்புக் கொள்வதில்லை!
காரணம்,
கல்வி, தகவலறிவு, சிந்திக்கும் திறன், ஆர்வம் இவைகளே புத்தி்க்கு ஆதாரம்!
இவைகளின் தாரதம்மியம் ஆளாளுக்கு வேறு படுவதால்,
இந்த பொதுவான ஞான பிரச்சினையில், மக்கள் குரூப் குரூப்பாக பிரிந்து விடுகிறார்கள்.
புத்தி பிரகடனப் படுத்திய ஞானங்கள் யாவும் உண்மைதானா என்று புலன்கள் வாயிலாக நேரில் சென்று ஒப்பிட்டு அறிய வழிவகை இல்லாததால்
இந்த ஞான விசயங்கள், அது கடவுள் சம்பந்தப் பட்டதாகட்டும், விஞ்ஞான சம்பந்தமான black hole ஆகட்டு்ம்,
மாற்றுக் கருத்துக்கள் இருந்து கொண்டே இருக்கிறது.!
ஆனால்
கடவுளை, புத்தியால் மட்டுமே நெருங்க முடியும்!!
நேரடியான கடவுள் அனுபவம் அனுபவித்தான பிறகு அது புத்தியால் உறுதி படுத்தப் படுகிறது!
எனவே அறிவும், அனுஷ்டானமும் ஒருங்கே தேவைப் படுகிறது!
இதனால் கடவுள் உறுதியாக அடையப்படுபவர் ஆகின்றார்!
-
ஒரே கேள்விக்கு பதில்கள் இரண்டாக இருந்தாலும் அனைத்திற்கும் உள்ளே உறைபவன் என்று கூறப்படுவதால் இரண்டு மந்திரங்கள் ஜீவாத்மாவைப் பற்றியே கூறுகின்றன.
‘எந்த ஆன்மா இங்கேயே, நேரடியாகவே எழுந்தருள்கிறாரோ, யார் எல்லோருள்ளும் இருக்கிறாரோ அவரைப் பற்றி எனக்குக் கூறுங்கள்.’
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 360:
மாற்றுக் கருத்திற்கு பதில்:
அன்யதா பேதானுபபத்திரிதி சேன்னோபதேசாந்தரவத் || 3:3.36 ||
விநாயகர் சதுர்த்தியில் விநாயகரை வழிபடும் முறைகள்
------------------------------------------------------------ ------------------------------ -------------
(நாளை 18/09/2023 திங்கட்கிழமை அற்புதமான விநாயகர் சதுர்த்தி தினத்தை முன்னிட்டு நம் சித்தர்களின் குரல் அன்பர்கள் அனைவரும் பயன் பெற அற்புதமான இந்த பதிவை நம் சித்தர்களின் குரல் முக பக்கத்தில் விரிவாக பகிர்கிறேன்.)
பிரணவமே வேதத்தின் மூலம். ஓம் என்ற ஒலியின் வடிவமே விநாயகர். எனவே பிரணவப் பொருள் என்று விநாயகரை அழைக்கிறோம். ஈஸ்வரனின் மகனான விநாயகர் பூதகணங்களின் தலைவரும் ஆவார். அதனால் அவருக்கு கணபதி என்ற பெயரும் உண்டு. தேவர்களுக்கு துன்பம் கொடுத்த கஜமுகன் என்ற அரக்கனை அழிப்பதற்காக சிவபெருமான் அருளால் விநாயகப் பெருமான் அவதரித்தார்.
விநாயகர் கஜமுகனுடன் போர் புரிந்தார். அவன் ஆயுதங்களால் அழியாத வரம் பெற்றவன். விநாயகர் தனது வலக் கொம்பை ஒடித்து சிவமந்திரத்தை உச்சரித்து ஏவ, அது கஜமுகனை சாய்த்தது. அவன் பெருச்சாளி வடிவில் எதிர்த்து வந்தான். விநாயகர் அவன் மீது கருணை புரிந்தார். அவன் அறியாமை அகன்றது. விநாயகரை வணங்கி நின்றான்.
விநாயகர் அவனை தன் வாகனமாக்கி அருள்புரிந்தார். இதிகாச காவியமான மஹாபாரதத்தை தனது தந்தத்தை எடுத்து எழுதியதன் வாயிலாக விநாயகப் பெருமானே எழுத்துக்கலைக்கு வித்திட்டவர் ஆகிறார்.
பிள்ளையார் சுழி:-
------------------------------
எழுதத் தொடங்கும் முன் பிள்ளையாரை ஞாபகப்படுத்தும் சுழியும் –ஆதியும் அந்தமும் அவரே, தும்பிக்கையை நினைக்கவைக்கும் கோடும் – இணைந்து "உ" எனும் பிள்ளையார் சுழி உருவானது. பிள்ளையார் சுழி போட்டுத் தொடங்கும் அனைத்து செயல்களையும் பிள்ளையார் அருளால் பிசிறின்றி முடிந்துவிடும் என்பது ஆன்றோர் வாக்கு.
விநாயகர் சதுர்த்தி வழிபடும் முறைகள்:-
------------------------------------------------------------ -----------
மஞ்சள் பொடியிலும், மண்ணிலும், சாணத்திலும் விநாயகரை பிடித்து வழிபடலாம். அருகம்புல், பூ, எருக்கம்பூ, விபூதி, குங்குமம், சந்தனம் போன்றவற்றால் அலங்கரிக்க வேண்டும். கொழுக்கட்டை பிரசாதம் மிகவும் பிடிக்கும். அவல், பொரி, வெல்லம், கடலை, பழம், தேங்காய், எள் உருண்டை முதலியன விநாயகருக்கு விருப்பமான பிரசாதமாகும்.
தன்னை வணங்குபவரின் மனம் சுத்தமாக இருக்கிறதா, அந்த மனதில் தனக்கு எத்தகைய இடம் இருக்கிறது என்பதை மட்டும்தான் பார்ப்பார். விநாயகர் சதுர்த்தி அன்று விடியற் காலையிலேயே எழுந்து, சுத்தமாக குளித்துவிட்டு, வீட்டையும் சுத்தமாக்கி வாசலில் மாவிலைத் தோரணம் கட்டி , இரண்டு வாழைக் கன்றுகளையும் வாசலின் இருபுறங்களிலும் கட்டி வைத்து , பூஜையறையில் சுத்தம் செய்த ஒரு மனையை வைக்க வேண்டும்.
அதன்மேல் ஒரு கோலம் போட்டு, அதன்மேல் ஒரு தலை வாழை இலையை வைக்க வேண்டும் , இலையின் நுனி வடக்கு பார்த்ததுபோல இருப்பது நல்லது. இலையின் மேல் பச்சரிசியைப் பரப்பி வைத்து, நடுவில் களிமண்ணாலான பிள்ளையாரை வைக்க வேண்டும்.
பூமியிலிருந்து உருவான எதுவும் பூமிக்கே திரும்பப் போகவேண்டும் என்ற தத்துவம்தான் களிமண் பிள்ளையார். களிமண் மட்டும்தான் என்றில்லாமல், உலோகம், கற்சிலை விக்ரகங்களையும் வைக்கலாம். பத்ர புஷ்பம் எனப்படும் பல்வகைப் பூக்கள் கொண்ட கொத்து, எருக்கம்பூ மாலை, அருகம்புல், சாமந்தி, மல்லி என்று எத்தனை வகை பூக்களை வாங்க முடியுமோ, அவரவர் வசதிக்கேற்ப வாங்கிக் கொள்ளலாம்.
அதேபோல முடிந்த அளவுக்கு சில வகை பழங்களையும் வாங்கிக் கொள்ளலாம். இவை எல்லாவற்றையும் விட, விநாயகருக்கு மிகவும் பிடித்தமான மோதகத்தை செய்து கொள்ளலாம். அதாவது கொழுக்கட்டை. தேங்காய் பூர்ணத்தை உள்ளே வைத்து செய்யப்படுவது. இதிலும் ஒரு தத்துவம் இருக்கிறது.
மேலே இருக்கும் மாவுப் பொருள்தான் அண்டம். உள்ளே இருக்கும் வெல்லப் பூர்ணம்தான் பிரம்மம். அதாவது நமக்குள் இருக்கும் இனிய குணங்களை மாயை மறைக்கிறது. இந்த மாயையை உடைத்தால் அதாவது வெள்ளை மாவுப் பொருளை உடைத்தால், உள்ளே இனிய குணமான வெல்லப் பூர்ணம் நமக்குக் கிடைக்கும்.
விநாயகருக்கு முதன் முதலாக இந்தக் கொழுக்கட்டையை நிவேதனம் செய்தது, வசிஷ்ட முனிவருடைய மனைவியான அருந்ததி. பிள்ளையாருக்கு பூக்களால் அலங்காரம் செய்து விட்டு, பிறகு விநாயகர் பாடல்கள் எதை வேண்டுமானாலும் பாடலாம்.
அவ்வையார் தந்த விநாயகர் அகவல், காரிய சித்தி மாலை படிப்பது விசேஷமான பலன்களைத் தரும். பிள்ளையாருக்கு கொழுக்கட்டை மட்டுமில்லாமல், அவரவர் வசதிக்கேற்ப எள்ளுருண்டை, பாயசம், வடை என்றும் நைவேத்யம் செய்யலாம். பால், தேன், வெல்லம், முந்திரி, அவல் என்று ஒவ்வொன்றிலும் சிறிதளவு எடுத்து ஒன்றாகக் கலந்து அதையும் நைவேத்யம் செய்யலாம்.
நிவேதனப் பொருட்கள் ஒவ்வொன்றிலும் 21 என்ற கணக்கில் சிலர் வைப்பார்கள். ஆனால், எண்ணிக்கை முக்கியமில்லை; ஈடுபாடுதான் முக்கியம். பிறகு கற்பூரம் காட்டி விரதத்தை முடிக்கலாம்.
21 வகை இலைகள்/ பலன்கள்:-
--------------------------------------------------------
விநாயகர் சதுர்த்தியன்று 21 வகையான இலைகளைக் கொண்டு அர்ச்சிப்பது சிறந்தது என்பார்கள். அவற்றைக் கொண்டு அர்ச்சிப்பதால் அடையக்கூடிய பலன்களைப் பார்ப்போமா?
(1)முல்லை இலை கொண்டு வழிபட்டால், அறம் வளர்க்கும்.
(2)கரிசலாங்கண்ணி இலையால் அர்ச்சித்து வழிபட்டால், இல்லத்துக்குத் தேவையான பொருட்சேர்க்கை நிகழும்!
(3)வில்வம் இலையால் அர்ச்சித்து விநாயகரை வழிபட்டால், விரும்பிய அனைத்தும் கிடைக்கும்.
(4)அருகம்புல்லால் அர்ச்சித்து வணங்கினால் அனைத்து சௌபாக்கியங்களும் கிடைக்கப் பெறலாம்!
(5)இலந்தை இலையால் அர்ச்சனை செய்து ஆனைமுகத்தானை வழிபட்டால், கல்வியில் மேன்மை பெறலாம்.
(6)ஊமத்தை இலையைக் கொண்டு அர்ச்சித்து வழிபட்டால், பெருந்தன்மையான மனம் பெறலாம்!
(7)வன்னி இலை கொண்டு வழிபட்டால், பூவுலகிலும் சொர்க்க வாழ்விலும் நன்மைகள் கிடைக்கப் பெறும்.
(8)நாயுருவி இலையால் வழிபட்டால், முகப் பொலிவும் அழகும் கூடும். தேஜஸூடன் வாழலாம்!
(9)கண்டங்கத்திரி இலையால் கணபதியை வழிபட்டால், வீரமும், தைரியமும் கிடைக்கப் பெறலாம்.
(10)அரளி இலையால் ஆனைமுகனை வழிபட்டால், எல்லா முயற்சியிலும் வெற்றி கிடைக்கும்.
(11)எருக்கம் இலை கொண்டு அர்ச்சனை செய்து வழிபட்டால், கருவில் உள்ள சிசுவுக்கு பாதுகாப்பு கிடைக்கும். குழந்தை ஞானத்துடனும் யோகத்துடனும் வளரும்.
(12)மருதம் இலையால் வழிபட்டால், மகப்பேறு கிடைக்கும்.
(13)விஷ்ணுகிராந்தி இலையால் விநாயகப் பெருமானை வழிபட்டால், தேர்ந்த அறிவுடன் திகழலாம். காரியத்தில் வெற்றி கிடைக்கும்.
(14)மாதுளை இலையால் அர்ச்சனை செய்து வழிபட்டால், பெரும் புகழும் நற்பெயரும் கிடைக்கும்.
(15)தேவதாரு இலையால் அர்ச்சனை செய்து வழிபட்டால், எதையும் தாங்கும் மனோ தைரியம் கிடைக்கும்.
(16)மருக்கொழுந்து இலையால் மகேசன் மைந்தனை வழிபட்டால், இல்லற சுகம் கிடைக்கப் பெறும்.
(17)அரச இலை கொண்டு வழிபட்டால், உயர் பதவியும், பதவியால் கீர்த்தியும் கிடைக்கும்.
(18)ஜாதிமல்லி இலை கொண்டு விக்னேஸ்வரனை வழிபட்டால், சொந்த வீடு, மனை, பூமி பாக்கியம் கிடைக்கப் பெறலாம்!
(19)தாழம் இலையால் ஆனைமுகனை வழிபட்டால், செல்வச் செழிப்புடன் வாழலாம்! .
(20)அகத்தி இலையால் அர்ச்சித்து பார்வதிமைந்தனை வேண்டிக் கொண்டால், கடன் தொல்லையில் இருந்து விடுபடலாம்! பொருட்சேர்க்கை நிகழும்!
(21)தவனம் ஜகர்ப்பூரஸ இலை கொண்டு வழிபட்டால், நல்ல கணவன்- அல்லது மனைவி அமையப் பெறும். தாம்பத்தியம் சிறக்கும். நல்ல வாழ்க்கைத் துணையுடன் இனிதே வாழலாம்.
பிள்ளையார் பிடித்து வைப்பதன் பலன்கள்.!!!
------------------------------------------------------------ -----------------------------
(01) மஞ்சளில் பிள்ளையார் பிடித்து வழி பட சகல சௌபாக்கியமும் கிடைக்கும்.
காரிய சித்தி தருவார்.
(02) குங்குமத்தால் பிள்ளையார் பிடித்து வைத்து வணங்க செவ்வாய் தோஷம் அகலும்.
குழந்தைகளைப் படிப்பில் வல்லவராக்குவார்
(03) புற்று மண்ணினால் பிள்ளையார் செய்து வணங்க நோய்கள் அகலும்.
விவசாயம் செழிக்கும்
(04) வெல்லத்தில் பிள்ளையார் பிடித்து வைத்து வணங்கினால் உடலில் உள்ளேயும், வெளியேயும் உள்ள கட்டிகள் (கொப்பளம்) கரையும்.
வளம் தருவார்
(05) உப்பினால் பிள்ளையார் பிடித்து வைத்து வணங்கினால் எதிரிகளின்தொல்லை நீங்கும்.
எதிரிகளை விரட்டுவார்.
(06) வெள்ளெருக்கில் பிள்ளையார் செய்து வணங்கினால் பில்லி, சூனியம் விலகும்.
செல்வம் உயரச் செய்வார்.
(07) விபூதியால் விநாயகர் பிடித்து வழிப்பட்டால் உஷ்ண நோய்கள் நீங்கும்.
(08) சந்தனத்தால் பிள்ளையார் செய்து வழிபட்டால் புத்திர பேறு கிடைக்கும்.
(09) சாணத்தால் பிள்ளையார் செய்துவழிபட்டால் சகல தோஷமும் விலகி, வீட்டில் சுப நிகழ்ச்சிகள் நடைபெற வழி வகுக்கும்.
(10) வாழைப் பழத்தில் பிள்ளையார் செய்து வழி பட்டால் வம்ச விருத்தி உண்டாகும்.
(11) வெண்ணெய்யில் பிள்ளையார் செய்து வழி பட்டால் கடன் தொல்லை நீங்கும்.
(12) சர்க்கரையில் பிள்ளையார் செய்து வழி பட சர்க்கரை நோயின் வீரியம் குறையும்.
(13) பசுஞ்சாண விநாயகர்- நோய்களை நீக்குவார்
(14) கல் விநாயகர்- வெற்றி தருவார்
(15) புற்றுமண் விநாயகர்- வியாபாரத்தை பெருக வைப்பார்
(16) மண் விநாயகர்- உயர் பதவிகள் கொடுப்பார்.
விநாயகரின் 12 அவதாரங்கள்:-
-------------------------------------------------------
விநாயகர் 12 அவதாரங்கள் எடுத்ததாகத் தெரிவிக்கிறது ஸ்ரீவிநாயக புராணம்.
(01) வக்ரதுண்ட விநாயகர்:
இவர் உலகம் ஒவ்வொரு முறை அழியும் போதும் தோன்றி, மீண்டும் உலகைப் படைப்பதற்கான வழிமுறைகளை பெருமாள், பிரம்மா, ருத்ரன் (சிவவடிவம்) ஆகியோருக்கு அருளுவார்.
(02) கஜானன விநாயகர்:
சிந்தூரன் என்ற அரக்கனை அழிப்பதற்காக அவதரித்தவர்.
(03) விக்கிரனபராஜர்:
காலரூபன் என்ற அரக்கனை கொல்வதற்காக பிறந்தவர்.
(04) மயூரேசர்:
பிரம்மாவிடம் இருந்த வேதங்களை கமலாசுரன் என்ற அசுரன் திருடிச்சென்றபோது மயில் வாகனத்தில் சென்று அவனை வென்று வேதங்களை மீட்டவர்.
(05) உபமயூரேசர்:
சிந்தாசுரன் என்ற அசுரன் தேவர்களை சிறை வைத்தபோது அவனை அழித்தவர்.
(06) பாலச்சந்திரர்:
தூமராசன் என்ற அசுரனை கொன்றவர்.
(07) சிந்தாமணி:
கபிலர் என்ற முனிவரிடம் இருந்த சிந்தாமணி என்ற அற்புதப் பொருளை கனகராஜன் என்பவன் திருடிச் சென்றான். உயிர்காக்கும் இந்த சிந்தாமணியை அவனிடமிருந்து மீட்டவர்.
(08) கணேசர்:
பலி என்ற அசுரன் தேவர்களை துன்புறுத்தியபோது, ஐந்து முகத்துடன் தோன்றி அவனை அழித்தவர்.
(09) கணபதி:
கஜமுகாசுரனை வென்றவர்.
(10) மகோற்கடர்:
காசிராஜன் என்ற புகழ்பெற்ற அரசனுக்கு நராந்தகன், தேவாந்தன் என்ற கொடியவர்கள் துன்பம் செய்து வந்தனர். இதனால் உலகத்தில் தர்மம் அழிந்தது. அவர்களை நாசம் செய்ய அவதரித்தவர்.
(11) துண்டி:
துராசதன் என்ற அசுரனை வென்றவர்.
(12) வல்லப விநாயகர்:
மரீச முனிவரின் மகளான வல்லபையை திருமணம் செய்தவர். வல்லப விநாயகரை மனதார வேண்டிக் கொண்டால் நல்ல பலன் கிடைக்கும்.
21 பத்திரங்கள் / இலைகள்
------------------------------------------------
01. அருகம்புல்
02. முல்லை
03. கரிசலாங்கண்ணி
04. வில்வம்
05. இலந்தை
06. வன்னி
07. ஊமத்தை
08. கண்டங்கத்திரி
09. செவ்வரளி
10. எருக்க
11. மருத
12. மாதுளை
13. விஷ்ணுகிராந்தி
14. அகத்திக்கீரை
15. தவனம்
16. தேவதாரு
17. மரிக்கொழுந்து
18. ஜாதிமல்லி
19. நாயுருவி
20. அரச
21. தாழை
21 புஷ்பங்கள்
-------------------------
01. புண்ணை
02. மந்தாரை
03. மகிழம்பூ
04. பாதிரி
05. தும்பை
06. முல்லை
07. ஊமத்தை
08. கண்டங்கத்திரி
09. செவ்வரளி
10. எருக்க
11. செங்கழநீர்
12. மாதுளை
13. வில்வம் பூ
14. குருந்தை
15. சம்மங்கி
16. பவழமல்லி
17. செண்பகம்
18. ஜாதிமல்லி
19. மாம்பூ
20. கொன்றை
21. தாழை
விநாயகர் அர்ச்சனைக்கு உகந்த இலைகள்
------------------------------------------------------------ -----------------
விநாயகர் சதுர்த்தி அன்று விநாயகரை இந்த மலர்களை கொண்டு அர்ச்சனை செய்து வழிபாடு செய்ய மிக பெரிய பலன்கள் கிடைக்கும்.
முல்லை,
ஜாதி மல்லிகை,
அரளி,
எருக்கம்பூ,
அகத்தி பூ
மற்ற புஷ்பங்கள்
எருக்கு இலை,
கரிசலாங்கண்ணி,
மருத இலை,
வில்வம்,
விஷ்ணு கிரந்தி,
ஊமத்தை,
மாதுளை,
இலந்தை,
தேவதாரு,
வெள்ளை அருகம்புல்,
மருவு,
வன்னி,
அரசு,
நாயுருவி,
கண்டங்கத்தரி,
அகத்தி
பிள்ளையார் சதுர்த்திக்கு 21 நைவேத்தியங்கள்
------------------------------------------------------------ ------------------------
நெய் மிளகுப் பொங்கல்,
சர்க்கரைப் பொங்கல்,
கற்கண்டு பொங்கல்,
பால்பொங்கல்,
பால்சாதம்,
அக்கார வடிசில்,
சம்பா சாதம்,
தயிர்சாதம்,
புளிசாதம்,
எலுமிச்சை சாதம்,
தேங்காய் சாதம்,
தானியப்பொடி சாதம்,
மருந்துக்குழம்பு சாதம்,
சாம்பார் சாதம்,
நாரத்தங்காய் சாதம்,
மாங்காய்சாதம்,
துவையல் சாதம்,
அரிசி உப்புமா,
ரவா உப்புமா,
மாவுக்கனி
மற்றும், கொழக்கட்டை வகையறாக்கள், வடை, அப்பம், சுண்டல்.
பழங்கள். நாவல் பழம், விளாம்பழம், பிரப்பம்பழம், கரும்பு, கொய்யா பழம், பேரிக்காய், வாழைப்பழம் மற்றும் இதர பழங்கள்.
தாம்பூலம், கற்பூரம், சாம்பிராணி வகையறாக்கள்.
ஆகிய 21 வகை நைவேத்தியங்களை விநாயகருக்குப் படைத்து வழிபடலாம்.
‘இரண்டு மந்திரங்களும் ஜீவாத்மாவையே குறிப்பிடுவதாகக் கருதாவிடில், இரண்டு மந்திரங்களும் கூறுகின்ற வேறுபட்ட பதில்களை ஒருங்கிணைக்க இயலாது’ என்று கூறுவதானால் அது தவறு. சாந்தோக்ய உபநிஷதம் கூறுகின்ற ஸத் வித்யையைப் போல் இதனைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.
பிராணன் முதலியவற்றை இயக்குவதாக பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்தின் முதல் மந்திரம் (3:4.1) கூறுவது ஜீவாத்மாவையே என்று மேலோட்டமாக தோன்றினாலும், அது உண்மையில் பரமாத்மாவையே குறிக்கிறது. ஏனெனில் தூக்கத்திலும் மூர்ச்சையிலும் பிராணனை இயக்குவது ஜீவாத்மா அல்ல. எனவே பிராணனை இயக்குவது பரமாத்மாவே என்பது தான் சரியான பதில். இவ்வாறு முதல் மந்திரம் பரமாத்மாவைக் குறிப்பிடுகிறது.
இரண்டாவது மந்திரம் (3:5.1) நேரடியாகவே பரமாத்மாவைக் குறிப்பிடுகிறது.
எனவே இரண்டு மந்திரங்களும் கூறுவது ஒரே இறைவனையே; இந்த இரண்டு வித்யைகளையும் இணைத்து ஒன்றாகக் கொள்ளலாம்.
இரண்டு உபாசனைகளும் ஒன்று என்றால் இரண்டு இடங்களில் ஏன் அவை சொல்லப்பட வேண்டும்? ஒரே இடத்திலேயே சொல்லியிருக்கலாமே!
சில கருத்துக்களை மனத்தில் பதியச் செய்வதற்காக கேள்வியும் பதிலும் உபநிஷதங்களில் பல இடங்களில் மீண்டும் மீண்டும் கூறப்படுவதுண்டு. இதற்கு சாந்தோக்ய உபநிஷதம் கூறுகின்ற ஸத் வித்யை (6:1) உதாரணமாகக் காட்டப்படுகிறது.
அங்கே ஆரம்பத்தில் சுவேதகேது தனது தந்தையிடம் ‘எனக்கு இறைவனைப் பற்றி சொல்லுங்கள்’ என்று (6:1.3) கேட்கிறான். இதற்கு தந்தை பல வழிகளில் பதில் கூறுகிறார். மீண்டும் சுவேதகேது, ‘தந்தையே, எனக்கு அதனை மீண்டும் விளக்குங்கள்’ என்று கேட்கிறான் (6:8.7). இவ்வாறு சாந்தோக்ய உபநிஷத ஸத் வித்யையில் கேள்வியும் பதிலும் மீண்டும் மீண்டும் கூறப்படுகின்றன. இது கருத்தைத் தெளிவுபடுத்துவதற்கான முயற்சியே தவிர வேறல்ல.
எனவே பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் கூறுகின்ற இரண்டு பதில்களையும் ஒரே இறைவனைப் பற்றி கூறுபவையாகக் கொண்டு அவற்றை இணைத்து தியானத்தை மேற்கொள்ள வேண்டும்.
ஏனெனில் தூக்கத்திலும் மூர்ச்சையிலும் பிராணனை இயக்குவது ஜீவாத்மா அல்ல. எனவே பிராணனை இயக்குவது பரமாத்மாவே என்பது தான் சரியான பதில். இவ்வாறு முதல் மந்திரம் பரமாத்மாவைக் குறிப்பிடுகிறது.
என்னை நீங்கள் எப்படியும் எடுத்துகொள்ளுங்கள் ..
ஆனால்
என்னை எப்படியும் எடுத்துகொள்ளும்படி ..
உங்களை எடுத்துகொண்டு இருப்பவனை அனுபவித்து எடுத்துகொள்ளுங்கள் ..
உங்களை இந்த பிரபஞ்சத்தின் துகள்கள் கொண்டு தன்னையே கொடுத்து !! உங்கள் ஆன்மாவை உடலாக !! உயிர்ப்பாக !! எடுத்து கொண்டு இருப்பவனின் கருணையே ..
நீங்கள் உங்களின் இருப்பாய் மறந்து எதையோ எடுத்துகொள்ளும் விதம் ..
உங்களையும் எடுத்துகொண்டு !! தன்னையே சுவாசமாக !! நீராக !! உணவாக !! கொடுத்து, உங்களின் இருப்பை தன்னோடு பொருத்தி அரவணைத்து இயக்கி !! உங்களில் செயல் போல தான் என்று காட்டாதே கொண்டு இருப்பவனை அனுபவிக்க ..
எதை எப்படி எடுத்து கொண்டாலும் !!
அவனை கடந்து நீங்கள் எதையுமே எப்போதும் எடுத்துகொள்ள முடியாது என்ற நிதர்சனத்தை உணர்விர்கள் ..
என்னை எடுத்துகொண்டு இருப்பவனை !! என்னில் அனுபவிக்காது !! எதை எடுத்துகொண்டு அனுபவித்து என்ன பயன் என்ற தெளிவு தானே பிறக்கும் தானே ..
எதையும் எப்படியும் எடுத்துகொள்ளும் முன்னே ..
உங்களை எப்படி எடுத்து கொண்டு இருக்கிறான் என்று அனுபவியுங்கள் ..
உங்களில் உணரா இறைவனை !! எங்கே காண்பீர்கள் ??
யார் நரகம் போவார்கள் ??
யாரெல்லாம் நரகம் போகவேண்டும் என்றும் !! எப்படியெல்லாம் தண்டனை கிடைக்கவேண்டும் !!
அந்த தண்டனை எவ்வளவு கொடுமையானது !! என்று சிந்தித்து சிந்தையால் அறியாதே விரும்புகிறானோ அவனே போவான் ..
அவன் யாரோ போக வேண்டும் என்று நினைக்கிறவன் போகிறானோ இல்லையோ ??
போக வேண்டும் என்று நினைப்பவன் போவான் ..
அதுமட்டும் இல்லாது நரகம் என்று ஒன்று இருக்கு என்று அதில் இப்படி / அப்படி தண்டனை என்று அதை குறித்தே சிந்தித்து ??
அதை பற்றியே வெளியே சொல்லி ??
அதையே பரப்பி ?? பயமுறுத்தி ?? கொண்டே இருப்பவன் தான் ..
நரகத்தை மானசிகமாக அதிகம் விரும்புகிறான் ..
அப்படி நரகம் என்று ஒன்று இருக்கோ இல்லையோ ??
நம் விருப்பம் எதுவானாலும் நிறைவேற்றும் திருவருள் ..
அவனுக்காக அவன் விருப்பத்தின் படியே அவனுக்காக வடிவமைத்து,
அவன் எதிர்பார்த்த விருப்பத்தை எல்லாம் அருளும் .. அதில் இந்த நரகமும் இருக்கும் ..
இதில்
எவனோ போவான் ??
எதற்கோ போவான் ?? என்ற பாட்டியல் வழியே அவனுக்கு துணையாய் வரவே ஆள் தேடுகிறான் என்பதே மெய் ..
அப்படி ஒன்று இருக்கு அதில் இதுயெல்லாம் கிடைக்கும் ? நடக்கும் ?? என்று ஒத்துக்கொண்டு,
தான் செயலையெல்லாம் நரகத்தின் பட்டியலோடு ஒப்பிட்டு கொண்டு இருப்பவனும் அவனது விருப்பதால் போவான் ..
உங்கள் விருப்பமே இங்கு பிரதானம் ..
உங்களுக்கு விரும்ப தெரிவதே அதில் இருக்கும் சூட்சமம் ..
உங்கள் விருப்பம் யாதாகிலும் ??
உங்கள் விருப்பத்தில் எப்படி ஆழ்ந்து அதையே சிந்திக்கிறீர்களோ அதை குறித்தே பேசி , மறைமுகமாக / நேர்முகமாகவோ விரும்புவது எல்லாம் ..
பிரபஞ்ச பொது நடனம் புரியும் நம் ஆனந்த கூத்த பெருமாள் திருவருளால் அடைவிக்க படும் ..
பிரபஞ்சமாகிய பேரருட் காருணை எங்கும் நிரம்பியுள்ளது ..
அது நாம் விருப்பங்களை எண்ண அலைகள்வழியே வழியே நாம் அன்றாட வாழ்வில் பிரதிபலிக்கிறது ..
இதை நீங்கள் உங்கள் வாழ்வில் அனுப்பொழுதும் அனுபவித்துக்கொண்டு தான் இருக்கிறீர்கள் ..
விரும்புவது உங்கள் விருப்பம் !!
விரும்புவது என்பது உங்கள் எண்ண அலைகளின் பிரதிபலிப்பே !!
எண்ணம் போலவே வாழ்வு ..
வாழ்விப்பவன் கருணையால் ..
உங்கள் விருப்பம் நரகமா ??
அதுவும் அப்படியே அருளப்படும் ......
யார் அதை குறித்தே சிந்தித்து விரும்புகிறார்கள் என்பதை பொறுத்தே யாவும் ....
எதையும் அருளும் திருவருள்
உங்களோடு என்றும் ........
"நரகம்ஏழ் புக நாடினர்ஆயினும்,
உரைசெய் வாயினர்ஆயின், உருத்திரர்
விரவியே புகுவித்திடும் என்பரால்---
வரதன் நாமம் நமச்சிவாயவே. "" -- திருமுறை வாக்கு ..
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 361:
இணைப்பது எப்படி?:
__________________23.இரண்டையும் இணைப்பது எப்படி?______________
#என் கனவுகளின் வண்ணங்களில் தீட்டப்படாத வெறுமையெனும் கரு'மை.!! கூர்த்தீட்டபட்ட தூரிகையின் வலுக்கரங்களால் தீட்டப்படுகிறது..... வலிமையே இங்கும் வழிநடத்துகிறது...
ஆன்மீகம் என்றால் என்ன? நீங்கள் மனதை கடந்து செல்வதே ஆன்மீகம். மனதை கடந்த ஆழ்ந்த மவுனத்தில் எல்லாருமே ஒன்று தான். புத்தரும் மகாவீரரும் ஒன்று தான். மகாவீரரும் ஜராஜுஸ்டரும் ஒன்று தான். ஜராஜுஸ்டிராவும் லாவோட்சூவும் ஒன்று தான். ஆழ்ந்த மௌனத்தில் இந்து மவுனம், கிருஸ்தவ மவுனம், முகமதிய மவுனம், கம்யூனிச மவுனம் என இருக்க முடியாது. இரண்டு மவுனங்கள் வேறாக இருக்க முடியாது. இதை தான் நான் சனாதன தர்மம் என சொல்கிறேன்.
சனாதன் தர்மம் என்ற சொல்லிற்கு ''நித்தியமான சட்டம்'' அல்லது ''நிலையான உண்மை'' என்று பொருள். புத்தர் தான் செல்லுமிடங்களில் எல்லாம் ''ஐஸ் தம்மோ சனாதனோ'' என சொல்லி வந்தார். நிலையான உண்மையை நோக்கி நகருங்கள் என்பது அதன் பொருள். இந்துக்கள் தங்கள் மதத்தை நித்திய மதம் என நினைக்கிறார்கள். ஆனால் அதில் உண்மையில்லை. மதத்தன்மை நிலையானது.. ஆனால் மதம் நிலையானதல்ல. ஒவ்வொரு காலத்திலும் ஒரு மதம் பிறக்கும்.. பிற்காலத்தில் அந்த மதம் முடிவிற்கு வந்துவிடும். அதனால் சனாதன தர்மத்தை எந்த மதத்தோடும் அடையாளப்படுத்த முடியாது. ஏனெனில் சனாதன தர்மம் நிலையானது.
காலப்போக்கில் எல்லா மதங்களும் ஒரு நாள் இறந்து போகின்றன. இந்துக்களும் ஜைனர்களும் தங்கள் மதமே பழமையானது என சொல்லிவருகிறார்கள். பூமியில் ஆயிரக்கணக்கான மதங்கள் இருந்து மறைந்து போயுள்ளன. அவர்கள் கடவுள்கள் இல்லாமல் போயிருக்கிறார்கள். அந்த பூசாரிகள் மறைந்துவிட்டார்கள். கால ஓட்டத்தில் எல்லாம் இறந்து போயின. மனிதர்களும் இருந்தார்கள்.. பின்னாளில் பல மனிதர்கள் வருவார்கள். ஒரு நாள் இல்லாமல் போவார்கள். நித்தியமானது அல்லது நிரந்தரமானது என எதுவும் இல்லை. இயேசு வந்தார் புத்தர் வந்தார்.. மத அடையாளத்தோடு வந்தார்கள்.. பின்னாளில் இல்லாமல் போனார்கள். ஆனால் அவர்களின் மதத்தன்மை நித்தியமானது.
சனாதன தர்மம் என்பது சங்கராச்சாரியாரின் அர்த்தத்திலிருந்து முற்றிலும் மாறுபட்டது. சாரதாபீட சங்கராச்சாரியார் துவாரகா ஒரு பாரம்பரியத்திலிருந்து வந்தவர். சடங்குகளை அனுபவித்து கொண்டு வந்தவர் ஆதி சங்கரர். அவர் மறைந்து ஆயிரம் ஆண்டுகள் கடந்துவிட்டது. இப்போதுள்ள சங்கராச்சாரியார் ஒரு பூசாரி மட்டுமே. இவர்கள் எந்த சொந்த அனுபவத்தையும் கொண்டவர்களல்ல. ஆதிசங்கரர் உலகம் ஒரு மாயை என்றார். அவர் கூற்றுபடி இல்லாத உலகத்தை ஏன் துறக்க வேண்டும். துறக்க உலக பொருள்கள் இருக்கும் போது மாயாவாதம் முற்றிலும் பொய்யாகிப்போகிறது.
என் சீடர்களின் ஒருவரான கமல்பாரதி உலகப்பயணம் மேற்கொண்டார். எல்லா நாடுகளுக்கும் செல்லும்போது கையில் எந்த பொருளும் பணமும் இல்லாமல் தான் அவர் பயணித்தார். எல்லாவற்றையும் அந்தந்த நாட்டு ஆதரவாளர்கள் பார்த்துக் கொண்டார்கள். அவர் இந்தியா திரும்பிய போது அவர் கையில் இருந்தவற்றை பம்பாய் விமான நிலையத்தில் உள்ளவர் களவாடிவிட்டார்கள். இந்தியா ஆன்மீக மண்.. என்ற பெருமை வேறு. பேராசைக்காரர்கள் நிரம்பிய நாடு என்று வேண்டுமானால் சொல்லலாம்.
இந்துக்களின் பூசாரிகளான சங்கராச்சாரியார்கள் உலகை வாழ்வை கண்டித்து கொண்டே.. கடவுளை உலகைப் படைத்தவர் என போற்றியபடி செல்கிறார்கள். இந்த போலித்தனமான ஆன்மீகத்தை தான் எதிர்க்கிறோம். உலக வாழ்க்கைக்கு எதிரான ஒன்றை செய்யச் சொல்லி போலித்தனத்தை உருவாக்கிவிட்டார்கள். இந்த நியாயமற்ற தன்மையை அபத்தத்தை மக்கள் கண்டுகொள்வதில்லை. உலக நாடுகளை நோக்கி நாம் பொருளியல்வாதிகள் என இகழ்கிறோம். நாங்கள் ஆன்மீகவாதிகள் என பெருமைப்பட்டு கொள்கிறோம். ஆனால் பேராசையில் வீழ்ந்து கிடக்கிறோம்.
போப் இறந்து கொண்டிருந்தார். அவரை காப்பாற்ற இருதய மாற்று அறுவைச் சிசிச்சை செய்தாக வேண்டும். கார்டினல்கள் மாடத்தில் போப்பை அமர வைத்து, உங்களில் யாராவது உங்கள் இருதயத்தைக் கொடுத்தால் தான் போப்பாண்டவரை காப்பாற்ற முடியும் எனச் சொன்னார்கள். கீழே கூடியிருந்த மக்கள் அனைவரும் தங்கள் இருதயத்தை கொடுப்பதாக உறக்க கத்தினார்கள். போப்பின் தலை கீரடத்தில் இருந்த இறகை காற்றில் பறக்கவிட்டனர். இந்த இறகு யார் மீது விழுகிறதோ அவர்களே பாக்கியவான்கள்.. அவர்கள் இதயத்தை போப் ஏற்றுக் கொள்வார் என கார்டினல்கள் சொன்னார்கள். இறகு காற்றில் பறந்து வந்து மக்களை நோக்கி வந்தது. ''இதோ நான் தருகிறேன்..பூ.. பூ '' என ஊதிக் கொண்டிருந்தனர். அந்த இறகு கீழே விழவே இல்லை. ''பூ.. பூ'' என ஊதிக் கொண்டே இருந்தார்கள். போப்பின் கதி?..
பேசுவது ஒன்று.. செயல்படுவது வேறு. இது தான் இன்றைய உலகம்.
____
வ்யதிஹார அதிகரணம்
முந்தின அதிகரணத்தின் கருத்து தொடர்கிறது. பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் 3:4.1 மற்றும் 3:5.1 ஆகிய இரண்டு மந்திரங்களும் கூறுகின்ற இரண்டு வித்யைகளும் ஒரே இறைவனைப் பற்றியவை. எனவே அவற்றை இணைக்கலாம் என்பதை முந்தின அதிகரணத்தில் கண்டோம். அவற்றை எப்படி இணைப்பது என்பதை இந்த அதிகரணம் கூறுகிறது. இதில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
37. இரண்டு வித்யைகளையும் இணைப்பது எப்படி?____________________
வ்யதிஹாரோ விசிம்ஷந்தி ஹீதரவத் || 3:3.37 ||
பொருள்: இரண்டு வித்யைகளும் ஒரே இறைவனைப் பற்றியவை ஆதலால், மற்ற ஒத்த வித்யைகளைப் போல் இரண்டின் கருத்துக்களும் ஒன்றிற்கொன்று பரிமாறிக் கொள்ளப்பட வேண்டும்.
ஏற்கெனவே பல முறை கண்ட கருத்தாகிய வித்யைகளின் இணைப்பு மீண்டும் இங்கே கூறப்படுகிறது. முந்தின ஸூத்ரத்தில் (#3:3.36) கூறப்பட்ட ஸத் வித்யையில் இவ்வாறு கருத்துப் பரிமாற்றம் செய்யப்படுவது இங்கே சுட்டிக் காட்டப்பட்டுள்ளது. அதாவது, 3:4.1 இல் கூறப்பட்ட பண்புகள் 3:5.1 இலும், 3:5.1 இல் கூறப்பட்ட பண்புகள் 3:4.1 லும் பரிமாறிக் கொள்ளப்பட வேண்டும்.
விநாயகர் அகவல் பற்றி காஞ்சிப் பெரியவர் கருத்து
மற்ற கிழமைகளில் மறந்து விட்டாலும் விநாயகரை வெள்ளிக் கிழமை மற்றும் சதுர்த்தி திதிகளில் மறக்காமல் வணங்க வேண்டும். அவ்வாறு, விநாயகரை வணங்கும்போது உங்கள் நினைவிற்கு வரவேண்டிய இன்னொருவர் அவ்வையார். அவர் "சீதக்களப செந்தாமரைப்பூம்' என்று துவங்கும் "விநாயகர் அகவல்' என்னும் பாமாலையை எழுதியவர். இதை சதுர்த்தியன்று பாடினால், நீங்கள் பிள்ளையாரிடம் ஏதாவது வேண்டினால், அவர் இரட்டிப்பாகத் தருவார். விநாயகர் அகவல் படிப்பது வீட்டுக்கும், நாட்டுக்கு மட்டுமல்ல, உலகுக்கே நல்லது.
காஞ்சிப்பெரியவர் இது பற்றி கூறும்போது, ""நமக்கும், நாட்டுக்கும், உலகத்துக்கும் நன்மை உண்டாவதற்கு அவ்வையார் மூலம் பிள்ளையாரைப் பிடிப்பதே வழி,'' என்கிறார்.
குரூரம் ,வன்மம், தீராப்பகை, தன்முனைப்புத்தனம், ஏற்றத்தாழ்வு..மனிதத்தில் தேங்கிப்போன ஆதியின் மிருகஜாடைகளின் மிச்சசொச்ச மனிதர்களின் மத்தியில்...மழலைகள் சூழ் உலகில் வாழும் வாழ்க்கை நிகழ் சொர்க்கமே இங்கு...
சகலத்தையும் உனக்குள் அடைத்துக் கொள்கிறாய்
வேறு எதிலும் என் கவனம் பதிந்துவிடாதபடி கவனமாய் இருக்கிறாய்
கோபங்களை பேனா முனையாக மாற்றி திருத்த பழக்கினாய்
உன் வீராப்பிற்கு பழகிய எனக்கு
நீ விழிபார்த்து கேட்கும் ஏக்கமான கேள்விகளுக்கு பதில் உரைக்க
தெரியவில்லை
ஓடு பிரித்து வெளிவரும் உடலை
தொடுவதற்கு கைகள் நடுங்குகிறது.
-
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 362:
ஸத்ய வித்யைகள்:
____________________24. ஸத்ய வித்யைகள்______________________________
ஸத்யாதி அதிகரணம்
பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்தில் வருகின்ற மேலும் இரண்டு வித்யைகளின் இணைப்பு பற்றி இங்கே கூறப்படுகிறது. இந்த அதிகரணத்தில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
38. பிருஹதாரண்யகம் கூறுகின்ற ஸத்ய வித்யை மற்றும் ஆதித்ய—அக்ஷி புருஷ வித்யைகள் இணைக்கப்படலாம்___________________
பிருஹதாரண்யகம் 5:4.1 பரமாத்மாவைப் பற்றி, ‘உண்மைப் பொருளாகிய பரமாத்மாவே மிகப் பெரியவராக, வழிபாட்டிற்கு உரியவராக, ஆதி காரணமாக இருக்கிறார் என்கிறது.
பிருஹதாரண்யகம் 5:5.2 உண்மைப் பொருளாகிய பரமாத்மாவை சூரியன் மற்றும் வலது கண்ணில் இருப்பவராகவும் வழிபடுமாறு கூறுகிறது. இந்த இரண்டு வித்யைகளும் இணைக்கப்படலாமா?
இணைக்கப்படலாம் என்று இந்த ஸூத்ரம் கூறுகிறது.
ஸைவ ஹி ஸத்யாதய: || 3:3.38 ||
பொருள்: பிருஹதாரண்யகம் 5:4 மற்றும் 5:5 இல் நிச்சயமாக ஒரே ஸத்ய வித்யைதான் கூறப்பட்டுள்ளது. ஏனெனில் இரண்டிலும் சத்தியம் முதலிய பண்புகள் பொதுவாக உள்ளன.
பிருஹதாரண்யகத்தின் இரண்டு மந்திரங்களிலும் கூறப்பட்டுள்ளது ஒரே ஸத்ய (உண்மை) வித்யைதான் என்றாலும் அவற்றின் பலனில் மாறுபாடு காணப்படுகிறது. மிகப் பெரியவராக, வழிபாட்டிற்கு உரியவராக, ஆதிகாரணராக இருக்கின்ற பரம்பொருளைத் தியானிப்பதால் ஒருவன் உலகங்களை வெல்கிறான் என்று 5:4.1 கூறுகிறது. சூரியனிலும் வலது கண்ணிலும் திகழ்கின்ற பரம்பொருளைத் தியானிப்பவன் பாவங்களிலிருந்து விடுபடுகிறான் என்று 5:5.4 கூறுகிறது. இப்படி இரண்டு பலன்களைத் தருகின்ற வித்யைகள் எப்படி ஒன்றாக இயலும்?
5:4.1 கூறுகின்ற, உலகங்களை வெல்வதுதான் ஸத்ய வித்யையின் பலன். 5:5.4 கூறுகின்ற பலன் நேரடியாக ஸத்ய வித்யையின் பலன் அல்ல. அங்கே ஸத்ய—வித்யையின் அங்கமாக வியாஹ்ருதி தியானம் கூறப்படுகிறது. அந்தத் தியானத்தின் பலனாகவே பாவங்களிலிருந்து விடுபடுவது பற்றி கூறப்படுகிறது. மொத்தமாக ஸத்ய—வித்யையை எடுத்துக் கொண்டால் அதன் பலன் உலகங்களை வெல்வது, அதாவது மேலுலகங்களுக்கு செல்வது.
காலம் கற்றுக் கொடுக்கும்
பாடம் போல எந்த ஒரு
ஆசானாலும் கற்றுக்
கொடுக்க முடியாது.
எனவே பிருஹதாரண்யகம் இரண்டு மந்திரங்களிலும் கூறுகின்ற ஸத்ய—வித்யை ஒன்றே. இரண்டிலும் பரமாத்மாவின் பண்புகளாகக் கூறப்படுபவற்றை இணைத்து உபாசனையை மேற்கொள்ளலாம்.
எதில் நீ ஆழ்ந்து போனாலும் !!
நீ உன்னில் இல்லை !!
மாறாக
எதில் ஆழ்ந்து போகிறாயோ, அதுவாக வாழ்கிறாய் ..
நாம் நம்மோடு இல்லாத காலங்களே, நம் வாழ்வின் பெரும்பகுதியாக இருக்கின்றது !!
லலிதா சகஸ்ரநாம மகிமை!
கதைகள்!
யாருக்கு எங்கெங்கு
வலிதருவது
எப்போது
வலி நீக்குவது எல்லாம் வல்ல அம்பாளுக்கு தெரியும்!
அம்பாள் அடியவர்களை
நோக வைப்பவர்களுக்கு எல்லாம்
காலம் பார்த்து
நேரம் பார்த்து
செமையாகத்தந்து
புத்தி புகட்டி சரியாகத்தந்து
கணக்கு தீர்ப்பாள்!
பாஸ்கராச்சார்யாளுக்கு
அம்பாளுக்கு நகை செய்துவிட வேண்டுமென்ற ஆவலினால்
அருகே ஒரு தனிகரிடம் கடன் வாங்கி,
அம்பாளுக்கு நகையும் செய்து போட்டாயிற்று!!
வாங்கின கடனை திருப்பி அடைக்க வேண்டிய காலமும் நெருங்கியது.
ஒரு பௌர்ணமி நாள் சாயங்காலம் அம்பாளுக்கு திவ்யமாக ஶ்ரீலலிதா ஸஹஸ்ரநாம அர்ச்சனை செய்து கொண்டிருந்தார் ஶ்ரீபாஸ்கராச்சார்யாள்.
கடன் கொடுத்தவரோ நேரங்காலம் தெரியாமல், கடன் கொடுக்க வேண்டிய காலம் நெருங்கிவிட்டதை நினைவுபடுத்த ஶ்ரீபாஸ்கராச்சார்யாள் இல்லத்திற்கு வந்தார்!!
இவர் வந்ததை ஶ்ரீஆச்சார்யாள் கவனிக்கவில்லை.
தேவீ பூஜையில் இருந்ததால் சுற்றி நடப்பது எதுவும் அவர் சிந்தனையில் ஓடாது பரதேவதையான ஶ்ரீலலிதா மஹாத்ரிபுரஸுந்தரி மட்டுமே அவர் மனதில் நிறைந்திருந்தாள்.
வீடு தேடி வந்தவருக்கு மரியாதை தரவில்லை என்ற கோபத்தில் தேவி உபாஸகர் என்றோ,
பல சிஷ்யர்களுக்கு குருநாதர் என்பதைக் கூட பார்க்காமல்
வெளியிலிருந்தபடியே “ஓஹோ!! ஆத்துக்கு வந்தவாளை வாங்கோன்னு சொல்லக்கூட தோணல்லியோ!!
கடன் வாங்கும் பொழுது இருந்த மர்யாதை இப்போ இல்லியோ!!
ஸ்வாமி உங்காத்துக்கு வந்து சாப்ட்டுட்டு போகறத்துக்கு வரவில்லை நான்!!
குடுத்த கடனை ஞாபக படுத்தறதுக்கு வந்தேன்!!
ஞாபகமிருந்தா சரி!!” என்று கடுமையான வார்த்தைகளை கூறிவிட்டு விறுவிறுவென சென்று விட்டார்!!
அந்த ஸமயம் சரியாக லலிதா ஸஹஸ்ரநாமார்ச்சனையில் அபர்ணா எனும் நாமம் வந்தது!!
ஓம் ஐம் ஹ்ரீம் ஶ்ரீம் அபர்ணாயை நம: என்று ஶ்ரீஆச்சார்யாள் அம்பாள் பாதத்தில் குங்குமத்தைப் போடும் போது இந்த கடுஞ்சொற்கள் பாஸ்கராச்சார்யாள் காதுகளில் விழுந்தன.
“அம்மா!! லலிதாம்பிகே!!
அபர்ணா கடனை அபஹரிக்கரவள் நீன்னு வாக்தேவதைகள் சொல்றா!!
ருணமில்லாதவள்
கடன் படாதவள்ன்னு அர்த்தமாம்!!
நீ பக்தர்கள் கேக்கறதை விட அதிகமாக கொடுத்து அவாளுக்கு கடன் பட மாட்டயாமே!!
என்னோட கடனைத் தீர்க்காம உன்னால எப்படி அபர்ணாங்கற பேரைத் தாங்கிண்டு இருக்க முடியறது!!”
ன்னு ஒரு க்ஷணம் நினைச்சுடறார் அவரை மீறி!!
அடுத்த நிமிடமே
அந்த எண்ணத்தை உதறிவிட்டு
அம்மா மீது
மனோலயமடைஞ்சு ஓம் ஐம் ஹ்ரீம் ஶ்ரீம் சண்டிகாயை நம: ன்னு அர்ச்சனையை ஆரம்பிச்சுடறார்!!
ஒரு வினாடி தன்னுடைய குழந்தை அப்படி நினைச்சதை அம்பாளாலே பொறுத்துக்கமுடியல்லியாம்!!
பஞ்சப்ரஹ்மாஸனத்தில்
அமர்ந்துமேலே வைத்திருக்கும் பாதங்களைஎடுத்து
பூமியில் வைத்து
பஞ்சினும் மெல்லியதான
வேதங்களும் தேடும் தன் பொற்பாதங்களினால் அடிமேல் அடியெடுத்து வைத்தாள் லலிதாஅம்பிகை!
கரும்பும், கணை ஐந்தும்,
பாசமும், அங்குசமும்
ஏந்தின கரங்களை
மறைத்துக்கொண்டு
தன்இரண்டு கரங்களில்
கடனைத் தீர்க்க வேண்டிய பணமூட்டையை ஏந்திக்கொண்டு,
லலிதாம்பிகை வருகிறாள்!
இந்த்ரன், ப்ரஹ்மா, விஷ்ணு, ருத்ரன், ஈச்வரன், ஸதாசிவன், மஹாஸதாசிவன் எனும் எழுவராலும்
முப்பத்து முக்கோடி தேவர்களாலும் பூஜிக்கப்பட்ட
அகிலாண்ட கோடி ப்ரஹ்மாண்ட நாயகியான ராஜராஜேச்வரி, மஹாத்ரிபுரஸுந்தரி, லலிதா பரமேச்வரி
பாஸ்கர ஆச்சாரியார் மனைவியின் வடிவத்தையே
தாங்கிக்கொண்டு
ஶ்ரீஆச்சார்யாளுக்கு கடன்கொடுத்தவருடைய வீட்டிற்குச் சென்றாள்.
அப்போதுதான் அந்த பொல்லாத வார்த்தை பேசியவர்
எங்கோ மோதிக் கொண்டு
வண்டியில் இருந்து தூக்கி வீசப்பட்டு
உருண்டு விழுந்து
உடல் முழுவதும் காயங்களுடன்
உயிர் தப்பினார்!
பயந்து நடுங்கிப் போய்
கிடந்தார்!
அப்போது
எட்டு திசைகளையும் ப்ரகாசிப்பித்துக்கொண்டு ஒரு லட்சணமான பெண் தன் இல்லம் நோக்கி வருவதைக் கண்ட
தனிகர் மெய்மறந்து இருகைகளையும் கூப்பிக்கொண்டு வரவேற்றார்!!
“நான் ஶ்ரீபாஸ்கராச்சார்யாள் வீட்டிருந்து வறேன்!!
நீங்க கொடுத்த கடனை கொடுக்க வேண்டிய நாள் நெருங்கிடுத்தோல்லியோ!!
அதான் வட்டியோட அசலையும் சேர்த்து எடுத்துண்டு வந்துருக்கேன்!!
வாங்கிக்கோங்கோ!!” எனறாள் ஸாக்ஷாத் அம்பாள்.
“அம்மா!! நீங்க யாரோ தெரியல்லே!!
உங்களைப் பார்த்தா ஸாக்ஷாத் அம்பாள் மாதிரியே இருக்கேள்!!
முதல்ல எங்காத்லேந்து குங்குமத்தை வாங்கிக்கோங்கோ!” என்றபடி தன் மனைவியை விட்டு குங்குமத்தைக் கொடுத்தார்.
இவர் ஆச்சாரியார் மனைவியை பார்த்ததில்லை!
பிறகு ஸாக்ஷாத் அம்பாளின் கரங்களிலிருந்து பணமுடிச்சைப் பெற்றுக்கொண்டார்.
“அம்மா!! சித்த இருங்கோ!! கடன் பத்திரத்தை வாங்கிண்ட்ருங்கோ!!” என்றபடி உள்ளே போனார்!!
வெளியே வந்து பார்த்தால் வந்த பெண்ணைக்க் காணோம்!
சரி!! பாஸ்கரராயர் இல்லத்திற்குச் செல்வோம் என்று அங்கே தட்டுத் தடுமாறிப் சென்றார்!
பாஸ்கரராயரும் அப்போது பூஜையை முடித்திருந்தார்!!
சரியாக அவர் மனைவி ஆனந்தி ஊரிலிருந்து வந்து இறங்கினாள்!
வந்த தனிகர் “ஸ்வாமி!! க்ஷமிக்கனும்!!
ஏதோ வேகத்துல அப்படி பேசிட்டேன்!! ஒரு அம்பாள் உபாஸகரை அப்படி பேசினது மஹாபாபம்!!
அதற்கு தகுந்த தண்டனை எனக்கு விதிக்கப்பட்டது
என்னை மன்னிச்சுடுங்கோ!! சித்த மின்ன தான் இந்த அம்மா வந்து வட்டியோட அசலை அடைச்சாங்க!!
கடன் பத்திரத்தை எடுத்து வர்றதுக்குள்ள இங்க வந்துட்டாங்க போலருக்கு!!” என்றார்!!
“என்ன சொல்றேள் நீங்க!!
நான் எங்கேயும் வரல்லியே!!
ஊர்ல இருந்து இப்போ தான் வண்டில வந்து இறங்கறேன்!!
யாரைச் சொல்றேள்!!” என்றாள் ஆனந்தி!!
“என்னம்மா சொல்றேள்!
நீங்க தானே பணமுடிப்பை கொடுத்தேள்!!
குங்குமம் கூட வாங்கிண்டேளே!!” என்றார் தனிகர்!!
ஆனந்தி குழம்பி நின்றாள்!!
ஶ்ரீபாஸ்கராச்சார்யாள் ஏதோ பொறி தட்டினாற் போல பூஜையறைக்குச் ஓடிச் சென்று பார்க்க “பாஸ்கரா!!” என்றபடி பரிவுடன் ஒரு அசரீரி கேட்டது!!
“பாஸ்கரா!! நீ பட்ட கடன் நான் பட்டது போல் அல்லவா!!
உலகிற்கெல்லாம் தாயாரான நான்,
என் குழந்தைகள் தவிக்கும்படி விடுவேனா!!
நானே தான் சென்று உன் கடனை அடைத்தேன்!!
அபர்ணா என்ற பெயர் எனக்கு இப்போது பொருந்துமல்லவா!!” என்றுரைத்துச் சிரித்தாள் பராசக்தி.
“தாயே!! லலிதாம்பிகே!! காமாக்ஷி!!
மஹாத்ரிபுரஸுந்தரி” என்றபடி வேறெதுவும் செய்யத் தோன்றாது, சொல்லத் தோன்றாது,
அம்பாளின் அபரிமிதமான கருணையை மனதில்
நினைத்துக் கண்களில் ஜலம் பெருக நின்றார் பாஸ்கராச்சார்யாள்.
அம்பிகையின்
கருணைக்கு ஈடுஇணை ஏது.
இதுபற்றி லைக் கமெண்ட் போட்டால் தான்
இந்த கதையை எத்தனையோ பேர் படித்து இருப்பீர்கள் என்று தெரியும்!
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 363:
பரமாத்ம வித்யைகள்:
_____________________________25. பரமாத்ம வித்யைகள்___________________
வலி நிரந்தரம் அல்ல.. உன் தரம் நிரந்தரம்
வலி கல்லுக்கு மட்டும்
சொந்தமல்ல..
உளிக்கும் கூடத்தான்..
ஆனால் உடையாமல்
இருக்கும் வரை
உளி பலசாலி தான்..
நம்மை கலக்கும்
ஒவ்வொரு வினையும்
உளிதான்..
மனதை கல்லாகாதீர்கள்..
தெளிந்த நீரோடையாக்குங்கள்..
அடிக்கும் உளி
நீரை உடைக்காது..
வெறும் குமிழ்களை தான்
ஏற்படுத்தும்..
எல்லா வினையும் வெறும் குமிழே..
சில நேரம் இருந்து உடைந்து விடும்
நீர் குமிழே!!
அருகம்புல்_மருத்துவ_மகத்துவம்
ஒரு பிடி அருகம்புல்
மிளகு 10
சீரகம் 20g
உப்பு ஒரு சிட்டிகை வீதம்
மூன்று டம்ளர் தண்ணீரில் போட்டு கொதிக்க வைத்து ஒரு டம்ளர் ஆனதும் காலை வேளையில் குடிக்க வேண்டும்.
இதனால்
இரத்த அழுத்தம்
சர்க்கரை
கொலஸ்ட்ரால்
போன்ற பிரச்சனைகள் குறையும்.
முடி நன்கு வளரும்
இளநரை நீங்கும்
எப்போதும் சுறுசுறுப்புடன் இயங்க வைக்கும்
இரத்த சோகை நீங்கி இரத்தம் அதிகரிக்கும்
ஆஸ்துமா
நரம்பு தளர்ச்சி
தோல் வியாதி போன்ற நோய்களை குணப்படுத்தும்
புற்று நோய்க்கு நல்ல மருந்து கர்ப்பப்பை கோளாறுகள் நீங்கும்
உன்னை உனக்கு பந்தமாகி !!
இன்று, இந்த கணம் வரை அந்த பந்தத்தை இவ்வுடலோடு,
நீ நினைக்காதே கூட சாத்தியப்படுத்தி கொண்டு இருக்கும் பந்தம் தான் இறை பந்தம் ..
அடிப்படையாய் இந்த பந்தம்,
உனக்கு நீ கேட்கத்தே !! நினைக்காதே !! கூட ஆழ்ந்த பிணைப்போடு !! வலுவோடு !! ஆத்மார்த்தமான சங்கமத்தோடு !! இருப்பதால் தான் ..
வரும் !! போகும் !! இருக்கும் !! பந்தம் என்று நினைப்பது எல்லாம் உனக்கு சாத்தியமாகி இருக்கின்றது ..
நீ எந்த பந்தத்தையும் தக்கவைக்கவோ ?? கடமை ?? காமம் ?? கர்மம் ?? என்று எதையோ செய்யவரவில்லை ..
இந்த புறப்பந்தத்தை கொண்டு !!
நீ உனக்கான ஆன்ம பந்தத்தை இன்னும் ஆழ்ந்து, ஆழ்ந்து அனுபவிக்கவே அவையெல்லாம் உதவுகின்றது அவ்வளவே ..
உன் ஆன்மபந்தமே, ஆத்மநாதனின் பந்தமே உனக்கான என்றும் நிலையான, எப்போதும் எதிர்பார்ப்பு இல்லாத, உன்னை மேன்படுத்துவதில் மட்டுமே குறியாய் இருக்கும் இறைபந்தம் ஆகும் ..
தனித்து இரு !! உன் உள்ளே விழித்து இரு !! உன்னை தன்னைக்கொண்டே வடிவமைத்து இமைப்பொழுதும் நீங்காதே, உன்னை எப்போதும், எப்படி ஏற்றுக்கொண்டு இருக்கும் அந்த பந்தகத்தை, கொஞ்சம் நேரம் அதற்க்கு என்று செலவு செய்து !! அந்த பந்தப்பிணைப்பை அனுபவித்து இரு !!
அது மட்டுமே, உன் நலனில், வளத்தால், பக்குவத்தை, மேம்பாட்டில், தன்னலம் கருத்தாத உனக்காக எதையும் சாத்தியப்படுத்தி கொடுக்கும் பந்தம் !!
மற்ற அனைத்த்தும் ஒருபோதும் அப்படி இல்லை என்பதும் மெய்யே ..
உனக்கான தெளிவு தரும் ஆத்மபந்தம் ஆத்மநாதனின் பந்தம் மட்டுமே ..
வாழ்த்துகள்
இந்த பதிவை கூட அந்த பந்தபிணைப்பின் பிரிக்கமுடியாத நெருக்கத்தோடு படித்துக்கொண்டு இருக்கிறீர்கள் ..
காமாதி அதிகரணம்
சாந்தோக்யம் 8:1.5 மற்றும் பிருஹதாரண்யகம் 4:4.22 கூறுகின்ற பரமாத்ம வித்யையின் இணைப்பு பற்றி இந்த அதிகரணம் பேசுகிறது. இதில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
39. சாந்தோக்யம் பரமாத்மாவாகிய இறைவனின் எட்டு மகிமைகளைப் பற்றி பேசுகிறது; பிருஹதாரண்யகமும் பல்வேறு மகிமைகளைக் கூறுகிறது. இரண்டையும் இணைத்து தியானிக்கலாம்____________________
காமாதீதரத்ர தத்ர சாயதனாதிப்ய: || 3:3.39 ||
பொருள்: இறைவனின் மகிமைகளாக சாந்தோக்யம் கூறுகின்ற ஸத்யகாமம் முதலியவற்றை பிருஹதாரண்யக உபநிஷதத்திலும் பிருஹதாரண்யகம் கூறுகின்ற ஆளும் தன்மை முதலியவற்றை சாந்தோக்யத்திலும் இணைத்து தியானம் செய்ய வேண்டும்.
சாந்தோக்யம் (8:1.1,5; 8:4.1)
இறைவன் வாழும் நகரமாகிய இந்த உடம்பில் சிறிய தாமரை போன்ற உறைவிடம் உள்ளது. அதில் சிறிய ஆகாசம் உள்ளது. அந்த ஆகாசத்தில் உள்ளவரையே அறிய வேண்டும். .... உலகங்கள் சிதறி விடாமல் பாதுகாக்கின்ற அணையாக இருப்பவர் நிச்சயமாக இறைவனே....... பரமாத்மாவாகிய அந்த இறைவன் பாவங்கள், மூப்பு, மரணம், சோகம், பசி, தாகம் முதலியவை அற்றவர். அவரது எண்ணங்கள் அனைத்தும் நிறைவேறப் பெறுகின்றன (ஸத்ய காம: ) அவரது ஆணை எங்கும் செயல்படுகிறது. (ஸத்ய ஸங்கல்ப: )
பிருஹதாரண்யகம் (4:4.22)
இறைவன் அனைத்திலும் பெரியவர், பிறப்பற்றவர், உணர்வு மயமானவர், இதய ஆகாசத்தில் உறைபவர். அனைத்தையும் கட்டுப்படுத்துபவர் அவர், ஆள்பவர் அவர், அனைத்திற்கும் தலைவர் அவர், .........அனைத்து உலகங்களும் சிதறி விடாமல் காக்கின்ற அணை அவர்..........
சாந்தோக்யம் மற்றும் பிருஹதாரண்யகத்தின் இரண்டு மந்திரங்களிலும் இறைவன் ‘இதய ஆகாசத்தில் உறைபவர்’ என்றும் ‘உலகங்கள் சிதறி விடாமல் காக்கின்ற அணை’ என்றும் கூறப்படுகிறார். இவ்வாறு பொதுப் பண்புகள் இருப்பதால் அவற்றை இணைத்து தியானம் செய்யலாம்.
அதாவது, ‘இறைவன் பாவங்கள், மூப்பு, மரணம், சோகம், பசி, தாகம் முதலியவை அற்றவர். அவரது எண்ணங்கள் அனைத்தும் நிறைவேறப் பெறுகின்றன; அவரது ஆணை எங்கும் செயல்படுகிறது’ என்று சாந்தோக்யம் கூறுவதை பிருஹதாரண்யக தியானத்தில் சேர்த்துக் கொள்ளலாம்.
அது போலவே, ‘அனைத்திலும் பெரியவர், பிறப்பற்றவர், உணர்வுமயமானவர், அனைத்தையும் கட்டுப்படுத்துபவர் அவர், ஆள்பவர் அவர், அனைத்திற்கும் தலைவர் அவர்’ போன்ற மகிமைகளைச் சாந்தோக்ய தியானத்தில் சேர்த்துக் கொள்ளலாம்.
இறைவன் அனைத்திலும் பெரியவர், பிறப்பற்றவர், உணர்வு மயமானவர், இதய ஆகாசத்தில் உறைபவர். அனைத்தையும் கட்டுப்படுத்துபவர் அவர், ஆள்பவர் அவர், அனைத்திற்கும் தலைவர் அவர்.
நூல் : சநாதனதர்மம் 6
பிறந்து விட்ட உயிர் முடிவது மரணம். மடிவது - மரணம்.
பிறப்பு ஆரம்பம் என்றால் இறப்பது இறுதி.
இது உலக நியதி ! இயற்கை !
ஒரு இயக்கத்தின் முடிவு உடலாகிய இயந்திரம் தன் செயல்பாட்டை முடித்துக் கொள்வது.
பிறந்து சில நாளிலே இறக்கிறான் ஒருவன்.
பிறக்கும் போதே இறந்தே பிறக்கிறது குழந்தை.
பிறந்து சில வருடங்களிலே இறக்கிறது.
இன்னொன்று பிறந்து பல வருடங்கழித்து இறக்கிறான் இன்னொருவன்.
பிறந்த மானிடன் எல்லோரும் ஒரே மாதிரியாகவா இறக்கிறார்கள் ?
பிறந்ததும் இறப்பதும் ஒரேமாதிரி இல்லை ?ஏன் ?
நாமெல்லாரும் மனித ஜாதிதானே !
வித்தியாசம் வினையிலேதான் !
பிறப்புக்கு காரணம் எப்படி வினையோ !, அதுபோலவே இறப்புக்கு காரணமும் வினையே !?
இறப்புக்கு காரணம் ஆகாமிய கர்மமே !
பிறந்தபின் செய்யும் கர்மமே !
பிராரத்துவத்தால் பிறக்கும் மனிதன் தன்னை உணர முற்படுவானேயானால் இப்போது செய்யும் கர்மம் ஆகாமியம் இல்லாமலாகிவிடும்.
அதுதான் ஞான சாதனை !
மரணம் வராமல் தடுக்கலாம் !? எப்படி ?
உடலை விட்டு உயிர் பிரிதல் தானே மரணம் ?
பிரியாமல் இருந்துவிட்டால் !?
உடலில் உயிர் இருக்கும் விதம் அறிந்து, உணர்ந்து தங்க வைப்பதே சாதனை !
உடலில் இருந்து உயிர் ஏன் பிரிகிறது ?
இந்த உடலில் உயிர் இருக்க லாயக்கில்லை என்னும்போது பிரிந்து விடுகிறது.
உடலை நாம் கெடுத்துக் கொள்வதுதான் காரணம்.
இயற்கையாக வரும் முதுமை ஒருபுறம். நாமாக கெடுத்து உடலை தளர்வடைய செய்வது மறுபுறம் !
உடல் கெட்டுப் போவதால்தான் உயிர் விட்டுப் போகிறது.
நம் உடலை நல்லமுறையில் பேணிபாதுகாத்தோமானால், நமது முன்னோர்கள் ஞானிகள் உரைத்தபடி போற்றி வளர்த்தோமானால் உடல் கெடாது - உயிர் பிரியாது.
இறைவன் திருவடிகளே நம் கண்கள் !!
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 364:
வைஸ்வானர தியானம்:
__________________________26. வைஸ்வானர தியானம்_______________________
(((#பட்டினத்தாரின் சொல்!
#பல ஊர்களுக்கும் யாத்திரை சென்ற பட்டினத்தார்
ஒரு ஊரில் தங்கினார் அவ்வூர் பணக்காரர் ஒருவர்
பட்டினத்தாரை தன் வீட்டிற்கு விருந்து சாப்பிட
அழைத்தார்,
#இந்த ஊரிலேயே பெரிய பணக்காரன் நான் தான்
நினைத்ததை சாதிக்கும் பலம் என்னிடம் இருக்கிறது
உங்களுக்கு ஏதாவது உதவி தேவைப்பட்டால்
கேளுங்கள் என்று பெருமையுடன் தன்னை
அறிமுகப்படுத்தினார்,
#சற்று யோசித்த பட்டினத்தார் ரொம்ப நல்லது
அப்படியானால் எனக்கு ஒரு உதவி செய்ய
வேண்டுமே! என்று கேட்டார்,
#என்ன சுவாமி எதுவாக இருந்தாலும் தயங்காமல்
சொல்லுங்கள் செய்ய காத்திருக்கிறேன் என்றார்
பணக்காரர்,
#தன் பையில் இருந்து ஊசி ஒன்றை எடுத்த பட்டினத்தார் அதை பணக்காரரிடம் நீட்டினார்,
#இந்த பழைய ஊசியைக் கொண்டு நான் என்ன செய்ய வேண்டும் சுவாமி” என்றார் பணக்காரர்,
#இதைப் பத்திரமாக வைத்திருங்கள் நாம் இருவரும்
இறந்தபிறகு மேலுலகத்தில் சந்திக்கும் போது திருப்பிக் கொடுத்தால் போதும் என்றார் பட்டினத்தார்
#இறந்த பிறகு இந்த ஊசியை எப்படி கொண்டு வர
முடியும் என்று கேட்டார் பணக்காரர்,
#அவரைப் பார்த்து சிரித்த பட்டினத்தார் “இந்த உலகை
விட்டுப் போனால் சிறு ஊசியைக் கூட கொண்டு போகமுடியாது என்று நீங்களே ஒத்துக் கொள்கிறீர்கள்,
#ஆனால் நினைத்ததை சாதிக்கும் வலிமை இருப்பதாக தற்பெருமை பேசுகிறீர்களே???
#ஒருவன் செய்த நன்மை தீமை மட்டுமே இறந்த பிறகு
கூட வரும் செல்வத்தால் யாரும் கர்வப்படத்
தேவையில்லை அதை இல்லாதவர்களுக்கு கொடுத்து உதவுங்கள் அதுதான் உண்மையான மகிழ்ச்சி தரும் என்று அறிவுரை கூறினார்,
#வாழும் போதும் வாழ்க்கைக்கு பிறகும் நம்முடன் வருவது நமது நற்செயல்களால் கிடைத்த புண்ணியங்கள் மட்டுமே எனவே இருப்பதை மற்றவருக்கு கொடுத்து வாழுவோம்,!!!
ஆதர அதிகரணம்
சாந்தோக்யம் 5:11—18 பகுதியில் கூறப்படுகின்ற வைஸ்வானர தியானம் இங்கே விளக்கத்திற்கு எடுத்துக் கொள்ளப் படுகிறது. இதில் 2 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
வைஸ்வானர தியானம் செய்பவர்கள், ‘தாங்கள் உணவு உண்பதையே வைஸ்வானரனுக்கு அளிக்கின்ற ஆஹூதியாகப் பாவிக்க வேண்டும்.’ (சாந். 5:19.1) இவ்வாறு உண்பதை ‘பிராண—அக்னிஹோத்ரம்’ என்று இந்த உபநிஷதம் போற்றுகிறது.
அக்னிஹோத்ரம் தினமும் செய்யப்பட வேண்டிய ஒன்று. வைஸ்வானர உபாசகர்கள் தாங்கள் உண்பதையே அக்னிஹோத்ரமாகச் செய்கிறார்கள். இப்போது கேள்வி---- இவர்கள் உணவு உண்ணாமல் இருக்கலாமா, அதாவது விசேஷ காலங்களில் உபவாசம் மேற்கொள்ளலாமா? ஏனெனில் உண்ணாவிடில் அக்னிஹோத்ரம் செய்யாததற்கு ஒப்பாகும். அக்னிஹோத்ரமோ தினமும் செய்யப்பட வேண்டியது. இதற்குத் தீர்வு என்ன?
40. வைஸ்வானர உபாசகர்களுக்கு உபவாசம் கூடாது என்ற மாற்றுக் கருத்தைத் தருகிறது முதல் ஸூத்ரம்_________________
ஆதராதலோப: || 3:3.40 ||
பொருள்: வைஸ்வானர உபாசகர்கள் உண்பதை பிராணாக்னிஹோத்ரம் என்று உபநிஷதங்கள் போற்றுவதால் அதனை விடுவது சரியல்ல.
உடம்பில் உறைந்து, உயிர்கள் உண்ணும் உணவைச் செரிக்கின்ற சக்தி வைஸ்வானரன் எனப்படுகிறார். இந்த வைஸ்வானரனைத் தியானிப்பவர்கள் வைஸ்வானர உபாசகர்கள். இவர்கள் தங்கள் அன்றாட உணவு உண்பதையே வைஸ்வானரனுக்குச் செய்கின்ற ஆஹூதியாகச் செய்யுமாறு உபதேசிக்கப்படுகிறார்கள். இந்த வைஸ்வானர உபாசனையைச் சாந்தோக்யம் (5:19--5:24) விரிவாகக் கூறுகிறது. விளக்கத்துக்குரிய பகுதிகளை இங்கே காண்போம்:
‘தனது உணவில் முதல் கவளத்தை ஆஹூதியாக அளிக்க வேண்டும். அப்படி முதல் ஆஹூதியை அளிக்கும் போது, “ப்ராணாய ஸ்வாஹா” (பிராணனுக்கு ஆஹூதி அளிக்கின்றேன்) என்ற மந்திரத்தைக் கூற வேண்டும்.’ (5:19.1)
இவ்வாறு தொடர்ந்து ஐந்து பிராணன்களுக்கும் ஆஹூதி அளிப்பது பற்றி உபநிஷதம் கூறுகிறது. பின்னர் (5:24.2),
‘இவ்வாறு ஆஹூதி அளிப்பவன் உண்மையில் பிராணாக்னிஹோத்ரம் செய்பவன் ஆகிறான்’
என்கிறது.
இப்படி வைஸ்வானரனுக்கு செய்யும் ஆஹூதி பிராணாக்னி ஹோத்ரம், அதாவது, பிராணனாகிய வைஸ்வானரனுக்குச் செய்கின்ற அக்னிஹோத்ரம் என்று போற்றப்படுகிறது.
பிராணாக்னிஹோத்ரம் மேலும் புகழப்படுகிறது----சாதாரணமாக, விருந்தினருக்கு அளித்து அதன் பின்பு உண்பதே பாரதப் பண்பு. ஆனால் வைஸ்வானர உபாசனை செய்பவர்கள், ‘விருந்தினருக்கு உணவளிக்கும் முன்பே பிராணாக்னி ஹோத்ரம் செய்ய வேண்டும்’ என்று ஜாபால சுருதி கூறுகிறது.
வைதீக இல்லறத்தார்கள் அன்றாடம் செய்ய வேண்டிய கடமைகளில் ஒன்று அக்னிஹோத்ரம். இதிலிருந்து விலகுவது பாவம் என்று சாஸ்திரங்கள் கூறுகின்றன. எனவே, வேதங்களே பிராணாக்னிஹோத்ரத்தை இவ்வளவு புகழும் போது, வைஸ்வானர உபாசகர்கள் ஒரு நாளும் அதனை விடக் கூடாது; தினசரி செய்ய வேண்டும். அதாவது, அவர்கள் உபவாச விரதங்களை மேற்கொள்ளக் கூடாது.
41. மேற்கண்ட கருத்தை மறுத்து வேதாந்தக் கருத்து தொடர்கிறது_________
உபஸ்திதேஅதஸ்தத்வசனாத் || 3:3.41 ||
பொருள்: உண்கின்ற உணவில் முதல் கவளத்தை தான் ஆஹூதியாக அளிக்க வேண்டுமென்று உபநிஷதம் கூறுகிறது.
எப்போது உண்கிறோமோ, அப்போது அந்த உணவில் முதல் கவளத்தை ஆஹூதியாக அளிக்க வேண்டும் என்றுதான் உபநிஷதம் கூறுகிறதே தவிர உண்ணாமல் இருக்கக் கூடாது என்று கூறவில்லை. எனவே, பிராணாக்னி ஹோத்ரம் செய்கின்ற வைஸ்வானர உபாசகர்கள் உபவாசம் மேற்கொள்ளலாம்.
பப்பாளி மருத்துவப் பயன்கள்-: பப்பாளி வயிற்றுப் புழுக்கொல்லுதல், தாய்பால் பெருக்குதல், மாதவிலக்கைத் தூண்டுதல், நாடி நடையை உயர்த்தி உடலுக்கு வெப்பம் தருதல், மலத்தை இளக்கி மலச்சிக்கலைப் போக்குவது. சிறுநீர்ப பெருக்குவது கொழுப்பைக் கரைத்து உடலை இளைக்க வைப்பது.
பப்பாளி பாலை விளக்கெண்ணையில் கலந்து கொடுக்க வயிற்றுப் பூச்சிகள் நீங்கும்.
பெரியோர் 30 துளி விளக்கெண்ணெய் + 60 துளிப் பால்
இளைஞர் 60 துளி விளக்கெண்ணெய் + துளிப் பால்.
சிறுய குழந்தை 15 துளி விளக்கெண்ணெய் + துளிப் பால்.
வயிற்றை இழுத்துப் பிடித்து வலிப்பது குன்மம் எனப்படும். காயின் பாலை சேகரித்துக் காய்ச்சினால் பொடித்து உப்பாகி விடும். இந்த உப்பில் ஒரு கிராம் அளவு நெய் கலந்து சாப்பிட பித்த குன்மம், பிறவயிற்றுவலி, வாய்வு, வயிற்றுப் புண் குணமாகும்.
இதன் பாலை தேங்காய் நெய்யில் கலந்து தடவ வாய்புண், உதட்டுப்புண் குணமாகும். இப்பாலுடன் பொரித்த வெங்காரம் சேர்த்துத் தடவ வேர்க்குரு குணாகும். மண்டைக்கரப்பான், சொறிக்கு படிகாரத்துடன் இப்பாலை மத்திதுப் போட குணமடையும்.
பப்பாளிக்காயைச் சமைத்து வாரம் மூன்று நாள் உண்டு வரத் தடித்த உடம்பு குறையும். பழம் நாளும் ஒரு துண்டு சாப்பிடலாம். தாய்ப் பால் பெருகும்.
மாத விலக்கில் தடை இருந்தால் பப்பாளிப் பழம் சாப்பிட்டால் நீங்கும். ஓரிரு மாதக்கருவும் கலையும். விதையைத் தூள் செய்து 5 கிராம் வெல்லத்தில் சாப்பிட கரு கலையும். தடைபட்ட விலக்கு வெளியைறும்.
புலால் செய்வோர் 2-3 துண்டு பப்பாளிகாயைப் போட்டு வேக வைத்தால் எளிதில் வேகும். பதமாகவும் சுவேயாகவும் இருக்கும்.
நாள்தோறும் 1 துண்டு பப்பாளிப் பழம் சாப்பிட்டு வர கல்லீரல், மண்ணீரல், வீக்கம் குறையும். செரிபாற்றல் பெருகும் குன்மம், ரணம், அழற்சி, வயிற்றுப் பூச்சி, மலச்சிக்கல், சிறுநீர்பாதை அழற்சி ஆகியவை தீரும்.
பல்லரணையால் வீக்கம் ஏற்பட்டு வலி இருந்தால் பாலைத் தடவ கரைந்து குணமடாயும். பழம் அதிக அளவில் சாப்பிட்டால் வயிற்றுக்கடுப்பு வரும்.
சிந்தாந்த அறிவு !! வேத அறிவு !! வேதாந்த அறிவு !! மறைநூல் அறிவு !! பகுத்தறிவு !! இதில் எது சிறந்தது ?? - என்று ஓர் பதிவு ..
ஆம் நல்ல கேள்விதானே !! எது சிறந்தது ?? அவரவர் அவர் சார்ந்து இருப்பதே சிறந்தது என்று தங்கள் நியாயத்தை முன்னிறுத்திக்கொண்டு இருக்க எது தான் சிறந்து ..
நமக்கு அறிவே இல்லை என்ற மெய்யை, எது நம்முள்ளே உணர்விக்கிறதோ அதுவே சிறந்தது !!
என்ன நமக்கு அறிவே இல்லையா ??
ஆம் நமக்கு ஏது அறிவு ..
அறிவு என்ற ஒன்று அறிந்து உணர்ந்துகொள்ளும்படி ஆனா ஒன்று தானே ..
நமக்கு அருளப்பட்ட புலன்கள் வழியே,
அதை வளர்த்து, பேணி காத்து, அதை சரியாக இயக்கி, அதை உள்வாங்கும் தன்மையை நாம் சத்தியமாக கொடுக்கவில்லை தானே ..
அப்படியே கண் பார்த்தால் கூட !! எதை கவனித்து ஆழ்ந்து பார்க்க ?? எதை எல்லாம் தவிர்க்க ?? அப்படி ஆழ்ந்து பார்ப்பதில் எதை எப்படி உள்வாங்க என்று கண்ணுக்கு அறிவு கொடுத்தது நாம் இல்லையே ..
அட கண்ணே இல்லை என்பனுக்கும் நமக்கு கண்வழியே தெரிவது கூட வேறே புலன் வழியே அவனுக்கும் தெரிகின்றது தானே !!
இப்படி காது !! மூக்கு !! வாய் !! உணர்வாகிய உடல் !! போன்ற அனைத்திற்கும் அதற்கான அறிவை கொடுத்து, அதில் அப்போதைக்கு அதில் என்ன அறியவேண்டும் என்று நம்மை நம்மை மீறி கையாளுவது ஒன்று இருக்கு தானே !!
அப்போது ஒன்றை பெறுவது என்றால் உன்னிடம் பெற அந்த இடம் காலியாக இருக்க வேண்டும் தானே !!!
அதில் வேறு ஏதோ நிறைந்து இருந்தால் ?? எப்படி பெறுவாய் ?? தாக்கவும் வைப்பாய் !!
சரி எப்படியோ அறிந்துகொண்டேன் என்றாவது நம்மால் நிலைகொள்ள முடிகிறதா ??
அதில் அறியாதது இருந்து கொண்டே தானே இருக்கின்றது ..
அப்போது !!
அறிவாய் உன்னை அறியவைக்க !! அறியவேண்டியதை அறிவிக்க !! அறிய தேவையான அனைத்தையும் அமைத்து கொடுக்க !! அப்படி கொடுத்ததில் உன்னை சரியான நேரத்தில் உன்னை உன்னைமீறி கொண்டு போய் பொருத்தி, அறியும்படி விட்டது தானே !! உன் அறிவு என்று நினைப்புக்கு கூட உரிமையாளன் ..
என் அறிவு தான் என்று நீங்கள் மார்தட்டி கொண்டாலும் ..
இவ்வளவு அறிவு இருந்தும் ?? இப்படி அறிவு இல்லாதவன் போல நடந்து கொண்டேனே என்று உங்களை நீங்களே பார்த்து ஆச்சரியபடவில்லையா ??
நமக்கு அதைப்பற்றிய அறிவே இல்லை என்று நினைத்தோம் !! எப்படி அறிந்தவன் போல அதை சரியாக செய்தேன் என்று நீங்களே உங்களை பார்த்தும் வியந்தது இல்லையா ??
அறிவாய் உன்னை உனக்கே அறிவிக்க கூட உன்னை கடந்த அறிவு தேவைபடும் போது ,
உனக்கேது அறிவு ??
அறிவாய் உன்னை அறிந்தவன் உன்னுள்ளே இருந்து யாவுமாய் கலந்திருக்கிறான், அவன் அறிவுறுத்தும்படியே அனைத்தும் அறிந்தது போல தெரிவதால் மட்டுமே அதற்க்கு அறிவு இருக்கு என்று அர்த்தம் ஆகாது ..
அறிதல் என்று உணர்ந்தால் அறியும்படி அறிவிப்பவனை அறி ..
அதுவே உனக்கு தேவையான மெய்யறிவு ..
மற்றபடி உன்னை உனக்கே அறிவிக்கும் அறிவே இறையே உன் அறிவுபோல தன்னை உன்னில் காட்டும் தயவு, உனக்கு அறிவே இல்லை என்ற மெய்யறிவை உன்னுள் நீ உணரும்படி உணரவிப்பதே சிறந்தது ..
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 365:
உத்கீத வித்யையின் பங்கு:
___________________27. உத்கீத வித்யையின் பங்கு________________________
இன்று வறுமை நீக்கி செல்வம் கொழிக்க புரட்டாசி மகாலட்சுமி விரதம் ஆரம்பம் !
இன்று செப்டம்பர் 22-09-2023, சோபகிருது வருடம், புரட்டாசி 05, வெள்ளிக்கிழமை
சிறப்பு : லட்சுமி விரதம் ஆரம்பம்,
வழிபாடு : மகாலட்சுமிக்கு பாயாசம் படைத்து வழிபடுதல்.
புண்ணியம் மிக்க புரட்டாசி மாதத்தில் விரதங்கள் கடைபிடித்தால் அதிகம் புண்ணியம் கிடைக்கும்.
மஹாலட்சுமி விரதம்
இன்று புரட்டாசி மாத வளர் பிறை அஷ்டமி முதல் பதினாறு நாட்கள் லட்சுமிதேவியைப் பிரார்த்தித்துச் செய்யப்படும் விரதம் இது. இந்த பூஜையால் குடும்பத்துக்கு தேவையான செல்வங்கள் வந்து சேரும் என்பது ஐதீகம். ஓவ்வொரு நாளும் பக்தியோடு விரதம் இருந்து, கனகதாரா ஸ்தோத்திரம் முதலான திருமகள் துதிப்பாடல்களைப் படித்து திருமகளை வழிபட்டு வந்தால், நம் வறுமைகள் நீங்கும்; வாழ்க்கை வளம் பெறும்.
மஹாலட்சுமி தெய்வமுனி பிருகு முனிவருக்கும் கியாதி அவர்களுக்கும் பிறந்த மகளாவார். அழகு, செளபாக்கியம், செளந்தர்யம், செல்வம், வளம் என அனைத்திற்கும் அதிபதியாக விளங்குபவர் மஹா லட்சுமி ஆவார்.
ஒருவர் வாழ்வில் செல்வ வளம் பெற்று திகழ அவர் இலட்சுமி தேவியின் நல்லருளை பெற வேண்டும் என்று சொல்லப்படுகிறது. மஹா விஷ்ணுவின் மனைவியான இவர் அய்யனின் அனைத்து அவதாரங்களிலும் அவருடன் தோன்றி இப்பூலோகத்திற்கு அருள் பாலித்துள்ளார்.
மகாலட்சுமி நம் இல்லத்தில் நிரந்தரமாக இருப்பதற்கு சில சின்ன சின்ன விஷயங்களை நம் செய்தாலே போதும். மகாலட்சுமியின் பரிபூரண அருள் நமக்கும் நம் இல்லத்திற்கும் கிடைக்கும்.
ஒரு இல்லம் என்பது மகிழ்ச்சி நிறைந்த இடமாகவும் மங்கலம் நிறைந்த இடமாகவும் இருப்பது அவசியம். அவ்வாறு இருந்தாலே மகாலட்சுமியின் வாசம் இல்லத்தில் இருக்கும்.
ஒரு இல்லத்தின் வாசலில் கோலமும் நறுமணமுள்ள மலர் செடி கொடிகளும் இருப்பது சிறந்தது.அடுத்து நிலை வாசலில் நிலைக் கண்ணாடியோ அல்லது கற்பக விநாயகர் படமோ இருப்பது நல்லது. கண்ணாடியும் கற்பக விநாயகர் படமும் வரக்கூடியவர் பார்க்கும் இடத்தில் இருந்தால் கண் திருஷ்டியும் தீய சக்திகளும் அணுகாது.
நம் நிலை வாசலின் உள்புறமாக மகாலட்சுமியின் படம் இருக்க வேண்டும் இது மகாலட்சுமி நம் இல்லத்தை பார்ப்பது போன்று அமையும்.நம் இல்லத்தை சுத்தமாக வைத்திருக்க வேண்டும். சுத்தமாக இருக்கும் இடத்தில் மகாலட்சுமியின் அருள் எளிதில் கிடைக்கும். முக்கிய மாக சமையலறையும் பூஜை அறையும் சுத்தமாக வைத்துக் கொள்வது சிறந்தது.
பூஜை அறையில் நல்ல நறுமணமுள்ள வாசனை எப்போதும் வந்து கொண்டே இருக்க வேண்டும் ஆதலால் பூஜை நறுமண பொருட்களை நம் பயன்படுத்தலாம்.
அடுத்தபடியாக நம் வீட்டிற்கு வருபவர்களை நாம் மலர்ந்த முகத்தோடு வரவேற்பது சிறந்தது. வீட்டிற்கு வரும் விருந்தினரை நம் முக மலர்ச்சியோடு வரவேற்றால் நம் இல்லத்தில் மகாலட்சுமியும் வருவாள் .
நம் இல்லத்திற்கு வரும் சுமங்கலிப் பெண்கள் மற்றும் கன்னிப்பெண்களுக்கு வீட்டிலிருந்து வெளியே செல்லும் போது குங்குமம் கொடுத்து அனுப்ப வேண்டும்.
இவ்வாறு சின்ன சின்ன விஷயங்களை நம் கடைப்பிடித்தாலே நம் இல்லத்தில் மகாலட்சுமி அருளும், வாசமும் கிடைக்கும்.
புரட்டாசி மாதம் பவுர்ணமி தினத்தன்று லட்சுமியை இந்திரன் வணங்குவதாக புராணங்களில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. அன்று வலம்புரி சங்கில் பசும்பால் ஊற்றி மலர்களால், அலங்கரித்து வழிபட்டால் சகல செல்வங்களும் வந்து சேரும்.
இன்று!
செப்டம்பர் 22-09-2023, சோபகிருது வருடம், புரட்டாசி 05, வெள்ளிக்கிழமை
சிறப்பு : துார்வாஷ்டமி
வழிபாடு: விநாயகருக்கு அருகம்புல் மாலை சாத்தி கொழுக்கட்டை, அவல், பொரி, சுண்டல் படைத்து வழிபடுதல்.
விநாயகர் அருகம்புல் அர்ச்சனை
விசேஷமான அருகு பூஜைக்கான விநாயகர் 21 நாமாவளிகள்:
1. ஓம் பாசாங்குச தராய நம:
2. ஓம் கணாத்யாய நம:
3. ஓம் ஆகு வாகனாய நம:
4. ஓம் விநாயகாய நம:
5. ஓம் ஈச புத்ராய நம:
6. ஓம் சர்வ ஸித்திப்ரதாய நம:
7. ஓம் ஏக தந்தாய நம:
8. ஓம் இலவக்த்ராய நம:
9. ஓம் மூஷிக வாகனாய நம:
10. ஓம் குமார குரவே நம:
11. ஓம் கபில வர்ணாய நம:
12. ஓம் ப்ரும்மசாரிணே நம:
13. ஓம் மோதக ஹஸ்தாய நம:
14. ஓம் சுர ஸ்ரேஷ்டாய நம:
15. ஓம் கஜ நாசிகாய நம:
16. ஓம் கபித்த பலப்ரியாய நம:
17. ஓம் கஜமுகாய நம:
18. ஓம் சுப்ரசன்னாய நம:
19. ஓம் சுராஸ்ரயாய நம:
20. ஓம் உமா புத்ராய நம:
21. ஓம் ஸ்கந்த ப்ரியாய நம:
இந்த 21 நாமாவளிகளைச் சொல்லி முடித்ததும், தேங்காய் உடைத்து, பிறகு ஊதுவத்தி, தீபம் காட்டி, நிவேதனப் பொருட்களைப் படைக்கவும். கைகளில் மலர் எடுத்து, தன்னையே மும்முறை சுற்றி ஆத்ம பிரதட்சிணம் செய்துகொண்டு, சாஷ்டாங்க நமஸ்காரம் செய்யவும்.
தொடர்ந்து, பூஜைக்கு வந்திருக்கும் எல்லோருக்கும் நிவேதனப் பொருட்களைப் பிரசாதமாகக் கொடுத்துவிட்டு, நீங்களும் எடுத்துக் கொள்ளவும்.
பூஜையின் பலன்:
ராகு-கேது தோஷம், காரியத்தடைகள் நீங்கும்; குழந்தை பாக்கியம் கிட்டும். லட்சுமி கடாட்சம் உண்டாகும்.
தேய்பிறை அஷ்டமி சிறப்பு பெயர்கள் :
ஒவ்வொரு மாத தேய்பிறை அஷ்டமிக்கும் ஒரு சிறப்பு பெயர் உண்டு
அவை :
1) கார்த்திகை : காலபைரவாஷ்டமி
2) மார்கழி : சங்கராஷ்டமி
3) தை : தேவதேவாஷ்டமி
4) மாசி : மஹேஸ்வராஷ்டமி
5) பங்குனி : த்ரையம்பகாஷ்டமி
6) சித்திரை : ஸ்நாதனாஷ்டமி
7) வைகாசி : ஸதாஸிவாஷ்டமி
8) ஆனி : பகவதாஷ்டமி
9) ஆடி : நீலகண்டாஷ்டமி
10) ஆவணி : ஸ்தலநுஷ்டமி
11) புரட்டாசி : ஸம்புகாஷ்டமி
12) ஐப்பசி : ஈஸாநஸிவாஷ்டமி
இதில் கார்த்திகை மாதம் வரும் மஹா காலபைரவாஷ்டமி ஆனது
யம வாதனை நீக்கும் மஹாதேவாஷ்டமி ஆகும்
கேரள மாநிலம் வைக்கத்தில் மிகவும் விமரிசையாக நடப்பதால் இதை வைக்கதஷ்டமி என்றும் சொல்வர்.
தத் நிர்தாரண அதிகரணம்
வேத மந்திரங்களில் மிக முக்கியமான இடம் வகிப்பது ஓங்கார மந்திரம். இது ரிக் மற்றும் யஜுர்வேதங்களில் சாதாரணமாக ஓதப்படுகிறது. சாம வேதத்தில் மட்டும் உரத்த தொனியுடனும் (உத்) ராகத்துடனும் (கீதம்) ஓதப்படுகிறது. இவ்வாறு ஓதப்படுகின்ற ஓங்காரம் ‘உத்கீதம்’ என்று கூறப்படுகிறது. உத்கீதத்தைத் தியானிப்பது உத்கீத உபாசனை ஆகும். ‘உத்கீதமாகிய ஓங்காரத்தை ஒருவர் தியானிக்க வேண்டும்’ என்று ஆரம்பிக்கிறது சாந்தோக்யம் (1:1.1).
உத்கீத உபாசனை அல்லது உத்கீத வித்யை மற்றும் இது போன்ற வித்யைகள் பல்வேறு யாகங்களின் அங்கமாக, அதாவது கர்மாங்கமாக, செய்யப்படுகின்றன. யாகங்களில் அல்லது கர்மங்களில் இத்தகைய வித்யைகளின் பங்கு என்ன, இத்தகைய வித்யைகள் யாகங்களின் அங்கமாக செய்யப்பட வேண்டுமா இல்லையா என்ற கேள்விகளுக்கு இந்த அதிகரணம் பதில் கூறுகிறது. இதில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
42. உத்கீத வித்யை போன்றவற்றைக் கர்மாங்கங்களாகத்தான் செய்ய வேண்டும் என்ற நியதி கிடையாது___________________
தன்னிர்தாரணாநியமத்தத்த்ருஷ்டே: ப்ருதக்க்யப்ரதிபந்த: ஃபலம் || 3:3.42 ||
பொருள்: உத்கீத வித்யை போன்ற வித்யைகள் யாகங்களின் பிரிக்க முடியாத அங்கம் என்ற நியதி நிச்சயமாகக் கிடையாது. உபநிஷத மந்திரத்திலிருந்தே அது தெளிவாகிறது. ஏனெனில் அந்த வித்யைகளுக்கென்று தனி பலன் கூறப்பட்டுள்ளது. அந்த வித்யையைச் செய்வதும் செய்யாதீருப்பதும் முக்கியப் பலனைப் பெறுவதில் தடையாக இருக்காது.
உத்கீத உபாசனை போன்ற வித்யைகளை யாகங்களின் அங்கமாகக் கட்டாயம் செய்ய வேண்டும் என்ற நியதி எதுவும் இல்லை. ஏனெனில் முக்கியக் கர்மமாகிய யாகத்தின் பலன் தனியாகக் கூறப்பட்டுள்ளது. இந்த வித்யைகளைச் செய்யவில்லை என்றால் அதற்குரிய பலன் கிடைக்காமல் போகலாம். ஆனால் முக்கிய பலன் கிடைக்கவே செய்யும்; அதில் எந்தத் தடையும் இருக்காது.
‘எந்தக் கர்மம் வித்யை, நம்பிக்கை மற்றும் மன ஒருமைப்பாட்டுடன் செய்யப்படுகிறதோ அதன் பலன் அதிகமாக இருக்கும்’ என்றுதான் உபநிஷதம் (சாந். 1:1.10) கூறுகிறது. வித்யையைச் செய்யாவிட்டால் அதற்குரிய பலன் கிடைக்காமல் போகும், அவ்வளவுதான்.
எனவே உத்கீத வித்யை போன்ற வித்யைகளை கர்மங்களின் அங்கமாக கட்டாயம் செய்ய வேண்டும் என்ற நியதி கிடையாது.
‘எந்தக் கர்மம் வித்யை, நம்பிக்கை மற்றும் மன ஒருமைப்பாட்டுடன் செய்யப்படுகிறதோ அதன் பலன் அதிகமாக இருக்கும்’ என்றுதான் உபநிஷதம் (சாந். 1:1.10) கூறுகிறது. வித்யையைச் செய்யாவிட்டால் அதற்குரிய பலன் கிடைக்காமல் போகும், அவ்வளவுதான்.
மஹாலட்சுமி விரதம்
புரட்டாசி மாத வளர் பிறை அஷ்டமி முதல் பதினாறு நாட்கள் லட்சுமிதேவியைப் பிரார்த்தித்துச் செய்யப்படும் விரதம் இது. ஓவ்வொரு நாளும் பக்தியோடு விரதம் இருந்து, கனகதாரா ஸ்தோத்திரம் முதலான திருமகள் துதிப்பாடல்களைப் படித்து திருமகளை வழிபட்டு வந்தால், நம் வறுமைகள் நீங்கும்; வாழ்க்கை வளம் பெறும்.
வந்த காரணமும் நான் அறியேன்
வளர்ந்த காரணமும் நான் அறியேன்
வாழும் காரணமும் நான் அறியேன்
சேரும் காலமும் நான் அறியேன்
சேரும் இடம் முடிவாக யாதென்று
அறிய இத்தனை பிறவி அலைச்சலா?
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 366:
ப்ரதான அதிகரணம்:
_________28. வாயு மற்றும் பிராண வித்யை______
ப்ரதான அதிகரணம்
பெருமாள் வழிபாடு :
ஆஞ்சநேயர் வழிபாடு :
சனிக்கிழமை விரதத்தின் பலன்கள் :
சாந்தோக்ய உபநிஷதம் 4:3.1,3 வாயு மற்றும் பிராண வித்யை பற்றி கூறுகிறது. இதில் வாயுவும் பிராணனும் அனைத்தையும் ஒடுக்குபவர்களாகத் (ஸம்வர்க: ) தியானிக்குமாறு கூறப்படுகிறது.
பிருஹதாரண்யக உபநிஷதமும் (1:5.21,22 ) பிராணன் மற்றும் வாயு வித்யை பற்றி கூறுகிறது. இதில் பிராணனும் வாயுவும் மிகச் சிறந்தவையாகப் போற்றப்படுகின்றன----உடம்பின் அங்கங்களில் சிறந்தது பிராணன், இயற்கையில் சிறந்தது வாயு.
இந்த உபாசனைகளை ஒன்றாகக் கொள்ளலாமா கூடாதா என்பதை இந்த அதிகரணம் ஆராய்கிறது. இதில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
43. பிராண வித்யை மற்றும் வாயு வித்யைகளை ஒன்றாகக் கொள்ளக் கூடாது_______
ப்ரதானவதேவ ததக்தும் || 3:3.43 ||
பொருள்: இந்திரன் ஒரே தேவனாக இருந்தாலும் வெவ்வேறு பெயர்களில் அழைக்கப்படும் போது அவனுக்கு வெவ்வேறு ஆஹூதிகள் அளிக்கப்படுவது போல் வாயு உபாசனையும் பிராண உபாசனையும் தனித்தனியாகவே கருதப்பட வேண்டும். இவ்வாறே மீமாம்ஸ சாஸ்திரம் கூறுகிறது.
வாயுவிற்கும் பிராணனுக்கும் அதிஷ்டான தேவதை ஒருவரே. ‘வாயு பிராணனாக மூக்கினுள் நுழைந்தான் என்கிறது ஐதரேய உபநிஷதம் (1:2.4). சில இடங்களில் ‘யார் பிராணனோ அவரே வாயு’ என்று கூறப்பட்டுள்ளது. எனவே இருவரையும் ஒருவராக தியானிப்பதில் தவறில்லை என்று கருத வாய்ப்பு உண்டு.
ஆனால் வழிபாட்டில் அல்லது உபாசனையில் தேவதையின் பெயர், வழிபடும் இடம் போன்ற அனைத்தும் முக்கியமானவை, ஒரே தேவதை வெவ்வேறு இடங்களில் வழிபடப்படும் போது வெவ்வேறானவர்களாகவே கருதப்பட வேண்டும் என்பதை ஏற்கெனவே #3:3.21—23 இல் கண்டோம். அது போலவே ஒரே தேவதையாக இருந்தாலும் வெவ்வேறு பெயர்களில் வழிபடப்படும் போது வெவ்வேறானவர்களாகவே கருதப்பட வேண்டும் என்பகற்கு ஓர் உதாரணம் இந்த ஸூத்ரத்தில் தரப்படுகிறது.
யாகம் ஒன்றில் இந்திரனுக்கு புரோடாச ஆஹூதி அளிக்க வேண்டிய இடத்தில், ‘தலைவனான இந்திரனுக்கு ஆஹூதி அளிக்கிறேன், அனைவருக்கும் தலைவனான இந்திரனுக்கு ஆஹூதி அளிக்கிறேன், தனக்குத் தலைவனான இந்திரனுக்கு ஆஹூதி அளிக்கிறேன்’ (இந்த்ராய ராஜ்ஞே ஸ்வாஹா, இந்த்ராய அதிராஜாய ஸ்வாஹா, இந்த்ராய ஸ்வராஜ்ஞே ஸ்வாஹா) என்று மூன்று முறை ஆஹூதி அளிக்கபடுகிறது. இந்திரன் ஒருவனே. ஆனால் மூன்று பெயர்களால் அழைக்கப்படும் போது, குண வேறுபாட்டின் காரணமாக, இந்திரன் மூவராகக் கருதப்பட்டு, மூன்று ஆஹூதிகள் அளிக்கப்படுகின்றன.
‘(குண வேறுபாடு காரணமாக) தேவதைகள் வெவ்வேறாக அறியப்படும் போது அவர்கள் தனித்தனி தேவதைகளாகவே கருதப்பட வேண்டும்’ என்று மீமாம்ஸ ஸூத்ரமும் (பிற் சேர்க்கைப் பகுதி) கூறுகிறது.
எனவே வாயுவும் பிராணனும் ஒரே அதிஷ்டான தேவதைகளை உடையவர்களாக இருந்தாலும் பெயர்களும் இடமும் வெவ்வேறாக இருப்பதால் வெவ்வேறு தேவர்களாகவே கருதப்பட வேண்டும்; அதற்கேற்பவே உபாசனையும் செய்யப்பட வேண்டும். இரண்டையும் இணைக்க இயலாது.
இந்திரன் ஒருவனே. ஆனால் மூன்று பெயர்களால் அழைக்கப்படும் போது, குண வேறுபாட்டின் காரணமாக, இந்திரன் மூவராகக் கருதப்பட்டு, மூன்று ஆஹூதிகள் அளிக்கப்படுகின்றன.
‘(குண வேறுபாடு காரணமாக) தேவதைகள் வெவ்வேறாக அறியப்படும் போது அவர்கள் தனித்தனி தேவதைகளாகவே கருதப்பட வேண்டும்’ என்று மீமாம்ஸ ஸூத்ரமும் (பிற் சேர்க்கைப் பகுதி) கூறுகிறது.
பித்ருபூஜை...
மறுபிறவிகள் எடுத்தாலும் அல்லது முக்தியை அடைந்தாலும் அல்லது பித்ருலோகத்திலேயே இருக்கும் காலத்திலும் நம் பித்ரு பூஜைகள் எவ்விதம் அவர்களைச் சென்றடைகின்றன.
சரீரத்தை விட்டுவிட்ட ஜீவன் மரணமடைந்த தினத்திலிருந்து ஒன்பது நாட்கள் சரீரம் இல்லாமல் இப்பூவுலகிலேயே வாசம் செய்கிறது. இந்த ஒன்பது நாட்களும் அந்த ஜீவனின் பசி, தாகம் ஆகியவற்றைப் போக்குவதற்காகவேதான் விசேஷ பூஜைகளைச் செய்கிறோம். பத்தாவது தினத்தன்று அந்த ஆத்மாவிற்குக் கட்டை விரல் போன்ற அளவும், அமைப்பும் கொண்ட சூட்சும சரீரம் ஏற்படுகிறது. அந்த சூட்சும சரீரத்தின் மூலம் அந்த ஆத்மாவின் மேல் உலகப் பயணம் ஆரம்பிக்கிறது. அன்றுதான் ஒரு சிறிய சடங்கு மூலம் அந்த ஜீவனுக்கு நாம் விடை கொடுத்து அனுப்புகிறோம்.
பின்பு சந்திரன், செவ்வாய் போன்ற பல கிரகங்களையும் கடந்து, ஆறாவது மாதம் அந்த ஜீவன் அழகான நீருற்றுகளும், சோலைகளும், அட்சயவடம் என்ற விருட்சங்களும், குன்றுகளும் நிறைந்த பித்ருக்களின் உலகை அடைகிறது. ஆறு மாத இடைவிடாத பயணத்தால் ஏற்பட்ட களைப்பு நீங்க அந்த ஜீவன் மனமகிழ்ச்சியுடன் பூமியில் தனது பிள்ளைகள். திதி பூஜையின் மூலம் அளிக்கும் உணவை(அமுதம்) உண்டு அதனால் மனநிறைவு பெற்றுத் தங்களுக்கு பக்தியுடன் உணவளித்ததற்காகத் தனது குழந்தைகளை ஆசீர்வதிக்கின்றது.
சிறிது காலம் பித்ருக்களின் உலகில் தங்கி, இளைப்பாறி மனநிறைவு பெற்ற அந்த ஜீவன், மீண்டும், தன் பயணத்தைத் தொடர்கிறது. தான் உலகில் உடலைத் துறந்த ஓராண்டு முடிவில், அதே திதியன்று தர்மதேவதையின் வைவஸ்வதம் என்ற தலைநகரத்தை அடைகிறது. மிகப்பெரிய, புண்ணிய நகரமாகிய இதன் அழகையும், ஒளியையும், புனிதத்தையும் புராதன நூல்கள் விவரிக்கின்றன.
பூவுலகில் வாழ்ந்தபோது தெய்வத்திடம் பக்தி, சத்தியத்தைக் கடைப்பிடித்தல், மற்ற உயிர்களிடம் கருணை, திருக்கோயில்களைத் தரிசிப்பது, புனர்நிர்மாணம் செய்வது, புண்ணிய நதிகளில் நீராடுதல், பித்ரு பூஜைகளைத் தவறாது செய்தல்.... போன்ற புண்ணிய காரியங்களைச் செய்துள்ள உத்தம ஜீவர்களை தர்மராஜன் தங்கமயமான தனது சிம்மாசனத்திலிருந்து இறங்கிவந்து கையைப் பிடித்து அன்புடன் வரவேற்று, சம ஆசனமளித்து மரியாதை செய்து அவரவரது புண்ணிய காரியங்களுக்கேற்ப பிற புண்ணிய உலகங்களுக்கு அனுப்பி வைக்கிறார்.
அந்தப் புண்ணிய உலகங்களில், தாங்கள் செய்துள்ள நற்செயல்களுக்கு ஏற்ற காலம் வரை சுகங்களை அனுபவித்து, அந்த உத்தம ஜீவன்கள், மீண்டும் பூமிக்குத் திரும்பி முற்பிறவியைவிட உயர்ந்த பிறவியை எடுக்கிறார்கள்.
இதற்கு மாறாக, உலகில் வாழ்ந்தபோது மமதையினால் பாவம் செய்தவர்கள் புண்ணிய உலகங்களுக்குச் செல்லாமல் வேறு சில உலகங்களுக்குச் சென்றுவிட்டு மீண்டும் பூவுலகில் மனிதர்களாகவோ அல்லது பிராணிகளாகவோ அல்லது புழு, பூச்சிகளாகவோ பிறவி எடுக்கின்றனர்.
இவ்விதம் பிறவி, மரணம், மறுபிறவி என்ற பயணத்தின்போது அவரவர்களுடைய பிள்ளைகள், பெண்கள், பேரன்கள், பேத்திகள் செய்யும் பித்ரு பூஜையின் பலன்கள் சூரியபகவானால் நம்மிடமிருந்து ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டு, இதற்காக என்றே படைக்கப்பட்டுள்ள பித்ரு தேவதைகளின் திருக்கரங்களில் ஒப்படைக்கப்படுகின்றன. அவ்விதம் ஒப்படைக்கப்பட்ட பித்ரு பூஜா பலன்களைப் பித்ரு தேவதைகள் எடுத்துச்சென்று, நமது மறைந்த மூதாதையர் எங்கு இருக்கிறார்களோ, எப்பிறவி எடுத்திருக்கிறார்களோ, அதற்கு ஏற்ப உணவாகவும், நீராகவும் மாற்றிக் கொடுத்துவிடுகின்றனர். இதனால் பசி, தாகம் நீங்கி நமது முன்னோர்கள் மனநிறைவு அடையும்போது அந்தப் புண்ணியத்தின் பலனைப் பித்ரு தேவதைகள் ஏற்று சூரியபகவானிடம் அளித்துவிடுகின்றனர். சூரியன் அந்தப் பலனை நமக்குத் திரும்ப தந்துவிடுகிறார்.
நமது முன்னோர்களில் சிலர் மகத்தான புண்ணியத்தைச் செய்து, அதன் பலனாக பிறப்பு_இறப்பு அல்லாத முக்தி நிலையை அடைந்திருந்தால், அத்தகைய பித்ருக்களுக்கு நாம் செய்யும் பூஜா பலன்களை இறைவனே ஏற்றுக்கொண்டு, அதற்குப் பிரதிபலனாக, பல நன்மைகளை நமக்கு அளித்தருள்கிறான்.
நமது முன்னோர்களில் எவரெவர் முக்தி நிலையை அடைந்துள்ளனர் என்பதை நாம் தெரிந்துகொள்ள முடியாததால், பித்ரு பூஜைகளைத் தொடர்ந்து நாம் செய்யவேண்டும் என சப்தரிஷிகளும் உறுதியாகக் கூறியுள்ளனர்.
நாம் செய்யும் எந்தப் பித்ரு பூஜையும் வீணாவதில்லை. அதனால் திருப்தியும், மனநிறைவும், மகிழ்ச்சியும் அடைந்து, நம் பித்ருக்கள் நம்மை ஆசீர்வதிக்கும்போது, அந்த ஆசி நம்மை ஏராளமான துன்பங்களிலிருந்து காப்பாற்றி விடுகிறது.
ஆதலால்தான் பித்ருபூஜைகளின் மகத்தான புண்ணிய பலன் அளவற்றது என்பதையும், எக்காரணத்தைக் கொண்டும் பித்ரு பூஜைகளை விட்டுவிடக்கூடாது என்றும் மீண்டும், மீண்டும் வலியுறுத்தி வருகிறோம்.
(ஆதாரம்: பூர்வபுண்ணிய நிர்ணயசாரம், கருடபுராணம், பவிஷ்ய புராணம், ஸ்ரீமத் மகாபாரதம் முதலிய நூல்கள்.)
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 367:
செயல்களே வேள்வி:
___________29. செயல்களே வேள்வி________
லிங்க பூயஸ்த்வ அதிகரணம்
ஒவ்வொரு புலனின் செயல்பாட்டையும் ஒரு வேள்வியாக, ஒரு யாகமாகக் காணுமாறு சுக்ல யஜுர் வேதத்திலுள்ள சதபத பிராம்மணம் (10:5.3.1) கூறுகிறது. இது செயல் வேள்வி தியானம்.
இந்த வித்யை ஜ்யோதிஷ்டோம யாகத்தின் ஒரு பகுதியாக சதபத பிராம்மணத்தில் வருகிறது. இதனை யாகத்தின் ஒரு பகுதியாகத்தான் செய்ய வேண்டுமா அல்லது தனியாகவும் செய்யலாமா என்பதை இந்த அதிகரணம் விளக்குகிறது. இதில் 9 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
44. ஜ்யோதிஷ்டோம யாகத்தின் ஒரு பகுதியாக செயல் வேள்வி உபாசனை கூறப்பட்டிருந்தாலும் இதனைத் தனியாகவும் செய்யலாம்_______
லிங்கபூயஸ்த்வாத்தத்தி பலீயஸ்ததபி || 3:3.4 ||
பொருள்: செயல்—வேள்வி உபாசனை எந்த யாகத்தின் பகுதியும் அல்ல. இந்த உபாசனை தனியானது என்பதற்கான பல அடையாளங்கள் உள்ளன. அடையாளம் சூழ்நிலையை விட வாய்மை வாய்ந்தது. இது மீமாம்ஸ ஸூத்ரங்களில் கூறப்பட்டுள்ளது.
ஓர் உபாசனையின் தகுதி, பலன் போன்றவற்றை நிர்ணயிப்பதற்குப் பல வழிகளை மீமாம்ஸ ஸூத்ரங்கள் (3:3.13) கூறுகின்றன. அவற்றுள் வேத வாக்கியம் (சுருதி), அடையாளம் (லிங்கம்), வாக்கிய அமைப்பு (வாக்யம்), சூழ்நிலை (ப்ரகரணம்), இடம் (ஸ்தானம்), பெயர் (ஸமாக்யம்) ஆகியவை முக்கியமானவை. இவற்றுள் ‘வேத வாக்கியம்’ மிகவும் வலிமை வாய்ந்த பிரமாணம்; தொடரும் ஒவ்வொன்றும் முந்தையதை விட வலிமையில் குறைந்தவை. இறுதியில் வருகின்ற ‘பெயர்’ மிகவும் பலவீனமான பிரணானம்.
இந்த ஸூத்ரம், அடையாளம் மற்றும் சூழ்நிலையைப் பற்றி பேசுகிறது. அடையாளம் என்பது ஓர் உபாசனையைப் பற்றி நேரடியாகக் கூறுவது; சூழ்நிலை என்பது வேதங்களில் அந்த உபாசனை கூறப்பட்டுள்ள பகுதியை வைத்து அதன் தகுதியையும் பலனையும் ஊகிப்பது. இந்த இரண்டில், சூழ்நிலையை விட அடையாளமே அதிக வலிமை வாய்ந்தது என்று மீமாம்ஸ ஸூத்ரம் (3:3.13) தெரிவிக்கிறது. அதாவது, ஊகிக்கின்ற காரணங்களை விட நேரடியான காரணங்கள் வலிமை வாய்ந்தவை.
இந்தக் கண்ணோட்டத்தில், செயல்—வேள்வி உபாசனை தனியாகவும் செய்யப்படலாம் என்பதைச் சுட்டிக் காட்டுவதற்கான அடையாளங்கள் பல இந்த மந்திரத்திலேயே உள்ளன என்று இந்த ஸூத்ரம் கூறுகிறது. எனவே செயல்—வேள்வி உபாசனை சூழ்நிலையால் ஜ்யோதிஷ்டோம யாகத்தின் ஒரு பகுதியாகக் கூறப்பட்டிருந்தாலும், அது தனியாகச் செய்யப்பட வேண்டிய அடையாளங்கள் அதிகமாக இருப்பதால் அதனைத் தனி உபாசனையாகக் கொள்ள வேண்டும்.
#பிறரை_சந்தோஷமாக வைத்துக்கொள்ள நீங்கள் எந்த முயற்சியுமே செய்யவேண்டாம் !!
முதலில் நீங்கள் சந்தோஷமாக இருங்கள் !!
உங்களின் சுற்றத்தை சந்தோஷமாக ஓர் புன்முறுவலுடன் எதிர்கொள்ளுங்கள் !!
நாம் நல்லா இருப்போம், நம் இறைவன் நம்மோடு இருக்கிறான் !! என்று வாழ்த்துங்கள் ..
பாராட்டுங்கள் !! தட்டிக்கொடுங்கள் !!
குறையே இருந்தாலும் கூட சுட்டிக்காட்டாதே, இப்படி கொஞ்சம் செய் இன்னும் சிறப்பாக வாழ்வாய் என்று சொல்லுங்கள் !!!
உங்களிடம் இருந்து வெளிப்படும் உணர்வு சந்தோஷமாக !! ஊக்கத்துடன் !! தைரியத்துடன் !! அன்புடன் !! பரிவுடன் !! கருணையுடன் !! நேசத்துடன் !! இவையெல்லாம் இறையின் தன்மையோடு ..
இறைநாமத்தை சொல்லியவண்ணம் !!
அந்த நாமம் சொல்லும்போதே, இறை உங்களோடு கலந்திருக்கும் தன்மையை உணர்ந்து !!
அந்த உணர்வோடு,
அந்த உணர்வு தரும் துணிவோடு, ஆனந்தத்தோடு, அகமகிழ்வோடு ..
எதையும் எதிர்கொள்ளும் போது ..
நீங்கள் எதிர்கொள்வது எந்த மனநிலையில் ?? எந்த எதிர்பார்ப்பில் ?? என்ன வருத்தத்தில் ?? எப்படியான அணுகுமுறையோடு ?? என்ன உணர்வோடு உங்களை அணுகினாலும் ..
உங்களில் இருந்து வெளிப்படும் அந்த இறையுணர்வுடன் கூடிய எதிர்கொள்ளல் அதை அவ்வுணர்வில் இருந்து மாற்றி உங்களிடம் இருந்து வெளிப்படும் உணர்வின் தாக்கம், அதை அதற்க்கே இனம்புரியாத ஓர் சந்தோஷ நிலைக்கு இட்டு செல்லும் !!
உங்களின் உணர்வு ஓர் தீ பிழம்பை போல வெளிப்பட்டு,
சுற்றி இருக்கும் இருள் அகற்றி ஓர் ஒளி நிலையில், ஆனந்த நிலையில் உங்கள் சுற்றத்தையே இருத்தும் ..
உங்கள் தன் உணர்வு நிலைக்கு ஈர்க்க எது வந்தாலும் ..
உங்களிடம் இருந்து வெளிப்படும் இறையுணர்வுடன் கூடிய அன்பு நிலைக்கு அது ஆட்பட்டு விடும் ..
எதையும் தன்னுள் கொண்டே அடக்கி ஆளும் இறை, உங்களுள் இருந்து வெளிப்பட உங்கள் சுற்றமே சந்தோஷம், ஆனந்தம், மௌனம் போன்ற இறைநிலைக்கு தானே வந்துவிடும் தானே ..
இதையெல்லாம் விடுத்து ..
எதையோ சந்தோஷமாக வைக்க, அதுக்கு அது / இது பிடிக்கும் என்று உங்களுக்கு பிடிக்காதவண்ணம் பொய்யாய் நடித்து, பிடிக்காததை எல்லாம் செய்து ..
உங்களுள் வருத்தம் வைத்து, வெளியே நடித்து ?? சுற்றத்தை சதோஷமாக வைக்கின்றேன் என்ற உங்களின் உள்ளுணர்வு தான் !! அதை பெறுவது கூட அதை உணராது, உங்களை மதிக்காது இருப்பதற்க்கு காரணமாய் அமைக்கிறது ..
எனவே நீங்கள் இந்த விடியலின் !! பூக்களின் மலர்ச்சி !! புத்துணர்ச்சியோடு பாடும், ஆடும், பறக்கும், விளையாடும் எத்தனையோ உயிர்களின் தன்மையை உள்வாங்க உங்களுள் அதே தன்மை வெளிப்பட துவங்கும் ..
அதை நீங்களும் உங்களுக்கு என்று வைத்துக்கொள்ளாதே பகிருங்கள், அது பகிர, பகிர பெருகும் உங்கள் சுற்றமே உங்களை விரும்பும் ..
பாஸங்குசா ஏகாதசி
புரட்டாசி மாத வளர்பிறையில் (செப்டம்பர் / அக்டோபர்) தோன்றக் கூடிய பாஸங்குசா ஏகாதசியின் பெருமைகளைப் பற்றி பிரம்ம - வைவர்த்த புராணத்தில் பகவான் கிருஷ்ணருக்கும் மகாராஜா யுதிஸ்டிரருக்கும் இடையிலான உரையாடலில் விவரிக்கப்பட்டுள்ளது. மகாராஜா யுதிஸ்டிரர் கூறினார். ஓ! மதுசூதனா, ஐப்பசி மாத வளர்ப்பிறையில் (செப்டம்பர் / அக்டோபர்) தோன்றக்கூடிய ஏகாதசியின் பெயரையும் அதன் சிறப்பையும் தயவு செய்து எனக்கு விளக்குங்கள்.
பகவான் கிருஷ்ணர் பதிலளித்தார். ஓ! மன்னர்களில் சிறந்தோனே! இந்த ஏகாதசியின் பெயர் பாஸங்குசா ஏகாதசி. ஒருவரின் பாவங்களை அழிக்கக் கூடிய இந்த ஏகாதசியின் பெருமைகளைக் கேள். சிலர் இந்த ஏகாதசியை பாயபங்குஸா ஏகாதசி என்றும் கூறுவர். இந்த ஏகாதசியன்று ஒருவர் விசேஷமாக பத்மநாபரை வணங்க வேண்டும். இந்த ஏகாதசி மேலுலக சுகங்களையும் முக்தியையும் மற்றும் ஒருவர் வேண்டிய பலன்களையும் கொடுக்கிறது. பகவான் விஷ்ணுவின் புனித நாமங்களை ஜெபித்தாலேயே ஒருவர் இந்த மண்ணுலகில் எல்லா புனித தலங்களுக்கும் செல்வதால் அடையும் புண்ணிய பலனை அடைவார். ஒரு கட்டுண்ட ஆத்மா, அறியாமையால் பல்வேறு பாவச் செயல்களில் ஈடுபட்டிருப்பினும் நிலையிழந்த ஆத்மாக்களுக்கு முக்தி அளிக்கக்கூடிய பகவான் ஹரியிடம் சரணடைந்து அவரது தாமரை பாதங்களை வணங்கினான் எனில் அத்தகு ஆத்மா நரகத்திற்கு செல்ல வேண்டியதில்லை.
பகவான் சிவபெருமானை நிந்திக்கும் வைஸ்ணவர்ளும் பகவான் விஷ்ணுவை நிந்திக்கும் சைவர்களும் சந்தேகமின்றி நரகத்திற்குச் செல்வர். ஆயிரம் அஸ்வமேத யாகங்கள் (அ) நூறு ராஜசூய யாகங்கள் செய்வதால் அடையும் பலன். இந்த ஏகாதசியை அனுஷ்டிப்பதால் அடையும் பலனில் 1/16 பங்கிற்கும் ஈடாகாது. இந்த ஏகாதசியை அனுஷ்டிப்பதற்கு ஈடான புண்ணியமிகு செயல் இவ்வுலகில் வேறெதுவும் இல்லை. பகவான் பத்மநாபருக்கு பிரியமான இந்த ஏகாதசிக்கு ஈடான புண்ணியமிகு நாள் வேறேதும் இல்லை. ஓ! மன்னா! ஒருவர் ஏகாதசி விரதங்களை அனுஷ்டிக்க தவறியவுடன் தன் உடலில் பாவங்கள் குடிகொள்ள ஆரம்பித்துவிடும். இந்த ஏகாதசியை அனுஷ்டிப்பவர் சுவர்க்கலோக இன்பத்தையும், முக்தியையும், நோயில் இருந்து விடுதலையும், செல்வத்தையும் மற்றும் உணவு தானியங்களையும் பெறுவார். ஓர் பூவுலகை காப்போனே! இந்த ஏகாதசியை அனுஷ்டித்து இரவில் விழித்திருப்பவர். எளிதில் விஷ்ணுவின் பரமத்தை அடைவார்.
பகவான் கிருஷ்ணர் தொடர்ந்தார். ஓ! மன்னரில் சிறந்தோனே! இந்த ஏகாதசியை அனுஷ்டிப்பதால் ஒருவர் தன் தாயின் குடும்பத்தில் பத்து தலைமுறைகளுக்கும், தந்தையின் குடும்பத்தில் பத்து தலைமுறைகளுக்கும் மனைவியின் குடும்பத்தில் பத்து தலைமுறைகளுக்கும் முக்தியளிக்க இயலும், ஒருவர் குழந்தை பருவத்திலோ, வாலிப பருவத்திலோ அல்லது முதுமையிலோ இந்த ஏகாதசியை அனுஷ்டித்தால் அவர் ஜட இருப்பின் துன்பங்களால் பாதிக்கப்படமாட்டார். பாஸாங்குசா (அ) பாயாங்குசா ஏகாதசியை சிரத்தையுடன் அனுஷ்டிப்பவர் தன் எல்லா பாவ விளைவுகளில் இருந்து விடுபட்டு இறுதியில் பகவான் விஷ்ணுவின் பரமத்தை அடைவார். தங்கம், எள், நிலம், பசுக்கள், உணவு தானியங்கள், நீர், குடை (அ) காலணிகள் போன்றவற்றை தானமாகக் கொடுப்பவர் யமலோகத்திற்கு செல்ல வேண்டியதில்லை. எந்தவொரு புண்ணிய செயல்களிலும் ஈடுபடாமல் இந்த புனித நாளை கழிப்பவர். சுவாசித்துக் கொண்டிருப்பினும் ஒரு சவத்திற்கு ஒப்பானவரே. அத்தகையவருடைய சுவாசம் கொல்லனிடம் உள்ள காற்றடிக்கும் சாதனத்திற்கு ஒப்பானதே. ஓ! மன்னர்களில் சிறந்தோனே! மற்றவர்களின் நலனுக்காக கிணறு மற்றும் குளங்களை வெட்டுவது நிலம் மற்றும் வீட்டை தானமளிப்பது மற்றும் பல வகையான புண்ணிய செயல்களில் ஈடுபடுபவர் யமராஜனனின் தண்டனைக்கு ஆளாவதில்லை.
ஒருவர் நீண்ட ஆயுள் பெறுவதற்கும், செல்வந்தர் ஆவதற்கும், உயர்குடியில் பிறப்பதற்கும், நோயற்று வாழ்வதற்கும், தான் செய்த புண்ணியங்களே காரணம். கருத்து என்னவெனில் கிருஷ்ணரின் பக்தித் தொண்டை அடைவது இந்த ஏகாதசியின் நேரடி பலன் ஆகும். நிலையற்ற ஜட சுகங்களைப் பெறுவது இந்த ஏகாதசியின் மறைமுக பலனாகும்.
ஹரே கிருஷ்ண ஹரே கிருஷ்ண
கிருஷ்ண கிருஷ்ண ஹரே ஹரே
ஹரே ராம, ஹரே ராம,
ராம ராம, ஹரே ஹரே
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 368:
மாற்றுக் கருத்து:
45. அடுத்த 2 ஸூத்ரங்களும் மேற்கண்ட கருத்தின் மாற்றுக் கருத்தைக் கூறுகின்றன. இந்த ஸூத்ரம் செயல்—வேள்வி உபாசனையின் சூழ்நிலை (ப்ரகரணம்) பற்றி கூறுகிறது_________
உந்தன் திருப்பதம் அடைய மனமோ தவிக்கின்றது..
அழகாய் பல ஆசைகள் காட்டி இவ்வுடலோ அதை ஈர்க்கின்றதே..
மனமோ உந்தன் நினைவில் தினம் நாடுகிறது,
இவ்வுடல் நீக்க உன்னை தேடுதே..
இவ்வுடலோ இவ்வுலகோடு பற்று கொண்டு உறவாடுது,
தான் மண்ணோடு மக்கும் என்பதை மறந்தாடுதே..
மாயையென்னும் இருள் வந்து அதை மூட,
பேரின்ப கடல் தேடி மனம் ஓடுதே..
சிற்றின்ப குடைசேர்ரில் உடல் வீழுதே..
#இறைவழிபாடு எதற்கு ?? நாம் சிறுவயதில் இருந்தே இறைவழிபாட்டுக்குள் கொண்டுவரப்பட காரணம் ??
எப்போதும் நேர்மறையான எண்ணங்களை வளர்த்துக்கொள்ளவும் !!
தேவையற்ற பயத்தில் இருந்து விடுபடவும் !!
எதிலும் துவண்டு விழாது தைரியத்துடன் எதிர்கொள்ள !!
நமக்கு என்று ஒருவன் எப்பொதும் உடன் இருக்கிறான் என்ற நிதர்சனத்தை அனுபவிக்கவும் !!
எந்த முயற்சியையும் ஓர் உத்வேகத்தோடு செய்ய இருக்கும் இணையை உணரவும் !!
மனசோர்வு ஏற்படும்போது எல்லாம் இறைவன் இருக்கிறான் என்ற தெம்பை பெறவும் !!
எதிலும் தெளிவை பெறவும் !!
இதற்க்கு தான் இறைவழிபாடே !!
இதற்க்கு மாறாக எதையாவது சொல்லி !!
பயத்தை நீக்குபவனையே காட்டி பயமுறுத்துவது !!
இதை செய்தால் என்று பரிகாரம் சொல்லை காசு பார்ப்பது !!
இதை தந்து அதை பெற்றுக்கொள்ள என்று பேரம் பேசுவது !!
இதை உடனே ஷேர் செய்தால் என்று மடத்தனத்தை விளைவிப்பது !!
இப்படி எதையாவது செய்து எதிர்மறையான எண்ணத்தை கொண்டுவருவது இறைவழிபாடே அல்ல ..
இறைவன் கருணைவடிவாய், ஆனந்த ரூபமாய், அங்கு இங்கு என்று பிரித்து பார்க்க நினைக்க முடியாதபடி எதிலும் எப்போதும் கலந்திருந்தது அருளாலை பொழிந்து கொண்டே இருக்கும் நம்பிக்கைக்கு அப்பாற்பட்ட நிதர்சனமானவனே இறைவன் ..
அப்படியானவனின் துணை இணை என்று நம்மோடு கலந்தே இருந்து எதுவுமான அரவணைத்து காத்து அருளிக்கொண்டே இருக்கிறான் !!
அத்தகையவன் இருப்பால் இருந்து வாழ்ந்து இறைவனால் ஆனந்தமாக வாழ்வதை உணர்வே இறைவழிபாடு ..
#நிரப்புதல் : filling
Emptiness என்பது இருத்தலில் எங்குமே இல்லாதது!
நாமாக வலுக்கட்டாயமாக ஒரு வெற்றிடத்தை உருவாக்க நினைத்தாலும், அதை செயல்படுத்த ஆரம்பிக்கும் போதே அது நிரப்பப் படவும் துவங்குகிறது.
இந்த நிரப்பப்படல் நிகழ்வானது, காலி பண்ணப்படும் அளவை விட விகிதாச்சாரத்தில் பலபல மடங்கு அதிகமாகும்.
அறையில், மின்விசிறி சுழல்கிறது. அது தன்னைச் சுற்றி உள்ள காற்றை அந்த இடத்தை விட்டு அடித்து விரட்டுகிறது. அப்படி விரட்டப் பட்ட காற்றினால் வெற்றிடம் உருவாகி விடாமல் சுற்றி உள்ள காற்று, விரட்டப்படும் காற்றைவிட அதிக அளவில் பாய்ந்து வந்து அவ்விடத்தை நிரப்புகிறது. அப்படி நிரப்பப் படும் காற்றே நமக்கு ஜிலு ஜிலுவென அடிக்கிறது.
விமானத்தின் காற்றாடியும் இதையே செய்கிறது. தனக்கு முன்னால் உள்ள காற்றை பின்னோக்கி விரட்டுகிறது. அதன் காரணமாக பின் புறமுள்ள காற்றானது பல பல மடங்கு சக்தியுடனும் வேகத்துடனம் விமானத்தையே முன்னோக்கி வேகமாக நகர்த்துகிறது. விமானம் இப்படித்தான் முன்னோக்கிப் பாய்கிறது. அதன் வால்பகுதி துடுப்பு கீழ்நோக்கி சாய்வாக இறக்கப் படும்போது இந்த பாய்ந்து வரும் காற்று விமானத்தின் மூக்கை மேலே தூக்கி உயர எழும்ப வைத்து விமானத்தை பறக்க வைக்கிறது.
தண்ணீரிலும் கப்பல் இவ்விதமே இயக்கப் படுகிறது. கப்பலின் பின்புற புரப்பெல்லர் சுற்றி தன்னைச் சுற்றியுள்ள தண்ணீரை விரட்டுகிறது. அந்த விரட்டப் படும் நீரின் இடத்தை நிரப்ப கப்பலின் பின் புறத்திலுள்ள நீரானது கடும் வேகத்துடனும் சக்தியுடனும் கப்பலின் பின்னால் மோதி கப்பலை முன்னோக்கி நகர்த்துகிறது.
ஆக
வெற்றிடம் என்ற ஒன்றை நம்மால் உருவாக்க முடியாது என்றும், அப்படி ஒரு வெற்றிடம் என்பது எங்கேனும், எப்போதாகிலும் இருந்ததும் கிடையாது என்பதும் திண்ணம்.
வானவெளி காற்றோ நீரோ இல்லாத வெற்றிடம்தானே என்று நினைக்கலாகாது. அங்கே ஈதர் aeither எனும் வஸ்து எங்கும் நிரம்பியிருப்பதாக, விஞ்ஞானம், அதற்கு அப்படி பெயர் வைத்து அதை நிரூபிக்க ஆய்வுகளை நடத்திக் கொண்டிருக்கிறது.
இந்தியர்கள் அதற்கு ஆன்மா என்று பெயரிட்டதோடு,
அதுவே அனைத்திற்கும் இடையில் உள்ள இடைவெளிகளிலும், அதே அனைத்திற்குள்ளும் வெகுவாக நிரம்பியுள்ளது என்றும் பிரகடனப் படுத்தியிருக்கிறார்கள்.
ஆக
வெற்றிடம் என்பது எங்கும் இல்லை என்றும், ஒரு கடுகளவு வெற்றிடத்தை கூட யாராலுமே உருவாக்கி விடவும் முடியாது எனவும் தெரிகிறது.
ௐ நம சிவாய ௐ
பூர்வவிகல்ப: ப்ரகரணாத்ஸ்யாத்க்ரியா மானஸவத் || 3:3.45 ||
பொருள்: மனத்தளவில் செயல்களை வேள்வியாகச் செய்வது, முன்பு கூறப்பட்ட உண்மையான யாகங்களுக்கு மாற்றாகத்தான் கூறப்பட்டுள்ளது. எனவே செயல்—வேள்வி உபாசனை ஜ்யோதிஷ்டோம யாகத்தின் அங்கமாகத்தான் இருக்க வேண்டும்-----மனத்தளவில் சோம ரசத்தை ஆஹூதியாக அளிப்பது போல். ஜ்யோதிஷ்டோம யாகத்தின் ஆரம்பத்தில் சில வேள்விகள் செய்யப்படுகின்றன. இவை அந்த யாகத்தின் அங்கங்கள். பிறகு, இந்த வேள்விகளைப் புறத்தளவில் செய்ய இயலாவிட்டால் மனத்தளவிலும் செய்யலாம்---புலன்களின் செயல்பாடுகள் அனைத்தையும் வேள்வியாக மனத்தளவில் பாவிக்கலாம் என்று கூறப்படுகிறது. அதாவது, சூழ்நிலையைப் (ப்ரகரணம்) பார்க்கும் போது, உண்மையான யாகங்களுக்கு மாற்றாக இந்த உபாசனை கூறப்படுவதால் இது ஜ்யோதிஷ்டோம யாகத்தின் அங்கம் என்பதுதான் நிரூபிக்கப்படுகிறது. எனவே இந்த உபாசனையைத் தனியாகச் செய்யக் கூடாது.
உதாரணமாக, 12 நாட்களில் செய்யக் கூடிய த்வாதசாஹக்ரது என்ற யாகம் உள்ளது. இதில் சோம ரசத்தைப் பிரஜாபதிக்கு ஆஹூதியாக அளிப்பது பற்றி வருகிறது. இங்கே பூமியைப் பாத்திரமாகவும் கடலையே சோம ரசமாகவும் பாவித்து அதனைப் பிரஜாபதிக்கு ஆஹூதியாக அளிக்குமாறு கூறப்படுகிறது. நிச்சயமாக இது மனத்தளவில் செய்யபப்ட வேண்டிய ஒன்று. இது இந்த யாகத்தின் ஒரு அங்கமாக உள்ளது.
மனத்தளவிலும் செய்யலாம்---புலன்களின் செயல்பாடுகள் அனைத்தையும் வேள்வியாக மனத்தளவில் பாவிக்கலாம் என்று கூறப்படுகிறது.
அது போலவே, செயல்—வேள்வி உபாசனையும் ஜ்யோதிஷ்டோம யாகத்தின் அங்கமே தவிர தனி உபாசனை அல்ல.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 369:
மேலும் ஒரு காரணம்:
46. செயல்—வேள்வி உபாசனை ஜ்யோதிஷ்டோம யாகத்தின் ஒரு பகுதியே என்பதற்கு மேலும் ஒரு காரணம்________
#பலன்_வேண்டும் ?? பலன் வேண்டும் ?? ( எல்லோர் உள்ளத்திலும் உள்ள ஓர் எதிர்பார்ப்பு இதுவே .. ஆனால் ?? )
எதில் பலன் இல்லை ??
பொதுவாக நம் கண்ணோட்டத்தில் பலன் பெறுவது ஒன்றாக / பலன் தருவது ஒன்றாக என்றே பார்ப்போம் ..
அதனால் தான் பலனைப்பெற்றேன் என்று கூட்டமும், பயன்படுத்திக்கொண்டார்கள் என்ற ஒரு கூட்டமும் இங்கே இன்ப / துன்ப ஏற்றஇறக்கங்கள் போன்ற உணர்வுகளில் சிக்கி தவிக்கின்றது ??
ஆனால் மெய்யாக பார்த்தோம் என்றால் பலன் பெறாதது ஏதுமில்லை என்பதே நிதர்சனம் ..
இதில் அந்த வேறுபாட்டுக்கு என்ன வித்தியாசம் என்றால் !!
இது தான் பலன் என்று கருதியது கருத்தியபடியே பெற்றால் பலன் என்று நினைத்துக்கொள்கிறது ..
அதை கடந்த பலனை பெற்றது பயன் படுத்தப்பட்டோமே என்று வருந்திக்கொள்கிறது ..
அவ்வளவு தான் ..
இந்த கண்ணோட்டத்தில் கூட
பலன் பெறாதது கூட பலனைத்தான் பெற்று இருக்கின்றது ..
அதை பலன் என்ற மெய்யை உணர தெரியவில்லை அவ்வளவுதான் ..
பயன்படுத்த பட்டோம் என்று வருந்துவது ..
என்னால் எனக்கு இல்லாத பலனை எதுவோ அறிந்து பயன்படுத்தியது ..
என்னுள்ளே இருக்கும் பலனை எனக்கு அறிவிக்கும் பலன் தானே என்று ஏனோ உணர்வது இல்லை ..
பலன்பெற்றேன் என்று நினைப்பது கூட ..
எங்கோ இருந்து, இதுமட்டுமே அதன் பலன் என்ற குறுகிய கண்ணோட்டத்தில் தான் இருக்கின்றது ..
ஆகா மொத்தம் பலன் என்ற ஒன்றை அறிந்து அதை சக உயிர்களோடு பரிமாற்ற / இந்த புவியோடு பரிமாற்ற / இப்பிரபஞ்சத்தோடு பரிமாற்ற ..
தன்னையே உனக்கு பலனாகி தயாபரன் ..
உனக்கான பலனை என்றும் எதிலும் எப்போதும் இடையறாது அருளிக்கொண்டே இருக்கிறான் ..
பலனே நீ நான் இது அது எதுவும் ..
பலனாய் தன்னை கொடுத்தவன் கருணையால் .
அதிதேசாத் ச || 3:3.46 ||
பொருள்: புற வேள்விக்கான நியதிகள் இந்த அக வேள்விக்கு விரிவுபடுத்தப்படுவதாலும் செயல்—வேள்வி ஜ்யோதிஷ்டோம யாகத்தின் ஓர் அங்கமே.
ஜ்யோதிஷ்டோம யாகத்தின் அங்கமாகப் பல புற வேள்விகள் உள்ளன. புற வேள்விக்குக் கூறப்படுகின்ற நியதிகள் மனத்தளவில் பாவிக்கப்பட வேண்டிய இந்த அக வேள்விக்கும் கூறப்படுகின்றன. எனவே புலங்களின் செயல்பாடுகளாகிய இந்த வேள்விகளும் ஜ்யோதிஷ்டோம யாகத்தின் ஓர் அங்கமே. எனவே அவற்றைத் தனி உபாசனையாகக் கொள்ள இயலாது.
47. இனி, வேதாந்தத்தின் கருத்து________
வித்யைவ து நிர்தாரணாத் || 3:3.47 ||
பொருள்: செயல்—வேள்விகள் மனத்தளவில் செய்யப்பட வேண்டிய வித்யைகளே. ஏனெனில் வேதம் அவ்வாறு கூறுகிறது.
‘இந்த வேள்விகள் தியானத்தினாலேயே மூட்டப்படுகின்றன’, ‘இவ்வாறு உபாசிப்பவர்களின் தியானத்தால் இந்த வேள்விகள் மூட்டப்படுகின்றன’ என்று சதபத பிராம்மணத்தின் விளக்கத்துக்குரிய பகுதியிலேயே கூறப்பட்டுள்ளது. எனவே செயல்—வேள்விகள் மனத்தளவில் செய்யப்பட வேண்டிய தனி வித்யைகளே.
48. செயல்—வேள்விகள் தனி வித்யைகள் என்பதற்கு அடுத்த காரணம்______
தர்சனாத் ச ||3:3.48 ||
பொருள்: செயல்—வேள்விகள் தனி வித்யைகள் என்பது அவற்றிற்குரிய அடையாளங்களாலும் அறியப்படுகிறது.
‘அடையாளம்’ என்பது பற்றி #3:3.44 இல் ஏற்கெனவே கண்டோம். அந்தக் கருத்து இங்கே மேலும் வலியுறுத்தப்படுகிறது. ‘இந்த மன வேள்விகள் மாநாட்டிலேயே நிறுவப்படுகின்றன, மனத்திலேயே அக்னி மூட்டப்படுகிறது; மனத்திலேயே சோம பாத்திரங்கள் எடுக்கப்படுகின்றன, மனத்திலேயே துதிகள் துதிக்கப்படுகின்றன. புறத்தளவில் எந்த வேள்வி செய்யப்பட்டதோ அந்த வேள்வி மனத்திலேயே செய்யபடுகிறது.’ (சத.10:4.1—3) என்று விளக்கத்துக்குரிய பகுதி தெளிவாகக் கூறுகிறது. எனவே இது மனத்தளவில் செய்யபப்டுகின்ற தனி வித்யை என்பதில் ஐயமில்லை.
#கவியரசர்_கண்ணதாசன்_கூறியவை
#அர்த்தமுள்ள_இந்து_மதம்
#ஒவ்வொருவரும்_இந்துவாகவே_இருக்க_விரும்புவது_ஏன்?
#இந்து_மதத்தின்_பெருமைகள்....
1. கடவுள் இல்லை என்று சொன்னாலும் குற்றவாளி என்று சொல்லாத மதம்.
2. இன்றைய தினத்தில் இத்தனை மணிக்கோ அல்லது தினமும் கோயிலுக்கு சென்றே ஆகவேண்டும் என்று வரையறுக்காத மதம்.
3. காசிக்கோ, இராமேஸ்வரத்திற்கோ சென்றே ஆக வேண்டும் என்று கட்டளை இடாத மதம்.
4. இந்து மதத்தின் புத்தகத்தின் படி
வாழ்கையை நடத்த வேண்டும் என்று கூறாத மதம்.
5. மத குறியீடுகளை அணிந்தாக வேண்டும் என்று வரையறை செய்யாத மதம்.
6. ஒட்டு மொத்த இந்து சமுகத்தை
கட்டுபடுத்தும் மதத்தலைவர் என்று யாரும் இல்லை.
7. தவறு செய்தவன் சாமியாராக இருந்தாலும் முகத்தில் காறி உமிழும் தெளிவு உண்டு இந்துகளுக்கு.
8. இயற்கையாய் தோன்றியவற்றில் இழி பிறவி என்று ஏதுவுமில்லை.மரமும் கடவுள்,
9. நீயும் கடவுள்,
நானும் கடவுள்...
பார்க்கும் ஒவ்வொன்றிலும் பரமாத்மா.
10. எண்ணிலடங்கா வேதங்களை கொடுக்கும் மதம். பன்னிரு திருமுறைகள், நால்வேதங்கள், இதிகாசங்களான இராமாயணம், மகாபாரதம், உபநிஷதங்கள், இன்னும் பற்பல.
பெண் ஆசையை ஒழிக்க
மண் ஆசையை ஒழிக்க
கடமையின் முக்கியத்துவத்தை உணர்த்த
அரசியலுக்கு
தாம்பத்தியத்திற்கு
மருத்துவத்திற்கு
கல்விக்கு
உடல் நன்மைக்கு
கட்டுமானத்திற்கு
விண்ணியலுக்கு
11.யாரையும் கட்டாயபடுத்தியோ அல்லது போர்தொடுத்தோ பரப்பப்படாத மதம்.
12. எதையும் கொன்று உண்ணலாம் என்ற உணவு முறையிலிருந்து
"கொல்லாமை " "புலால் மறுத்தல்",
ஜீவகாருண்ய ஒழுக்கம் மற்றும் சைவம் என்ற வரையறையை கொடுத்த மதம்.
13. இந்துக்களின் புனிதநூல் என்று ஒரு நூலை குறிப்பிடுவது மிகவும் கடினம். ஏனெனில் பெரியோர்கள் அளித்த அனைத்து நூல்களும் புனிதமாகவைகள் தான்.
13. முக்தி எனப்படும் மரணமில்லா பெரு வாழ்விற்கு வழிகாட்டும் மதம்.
14. சகிப்புதன்மையையும், சமாதானத்தையும் போதிக்கும் மதம்.
15. கோயில் என்ற ஒன்றை கட்டி அதில் வாழ்க்கையின் தத்துவத்தையும், உலக இயக்கத்தின் இரகசியத்தையும் உலகிற்கு அளித்த புனிதமான மதம்.
இன்னுமும் சொல்லிகொண்டே போகலாம்......
இந்துவாக (இயற்கையயாளனாக) வாழ்வதில் ஒவ்வொருவரும் பெருமை
கொள்வோம் .
#ஊழ்வினையைப்_பற்றி_திருவள்ளுவர்
இந்துமதத்தின் கோட்பாடுகளில் முக்கியமானவை அறம், பொருள், இன்பம், வீடு (வீடுபேறு) என்பனவாகும். இதில் அறம், பொருள், இன்பம் என்ற மூன்றையும் திருவள்ளுவர் பாடிவிட்டார்__ அறத்துப்பால், பொருட்பால், இன்பத்துப்பால்.(காமத்துப்பால்).
*வீடு என்ற #வீடுபேறு பற்றி திருவள்ளுவருக்கே குருவைப் போல விளங்கிய #சிவசித்தரான_ஔவையார் பாடிவிட்டார். திருவள்ளுவரும், ஔவையாரும் இணைந்தே இரட்டை குறள்களாக இவற்றை படைத்தனர். ஆனால் அதை வெளிப்படுத்தினால் "திருக்குறளும் இந்துமத நூலே" என்பது உறுதிப்பட்டுவிடுமென நினைத்தே ஔவைக்குறளையே மறைத்து வைத்தனர் அதர்மவாதிகள். நிற்க.
திருக்குறளிலும் திருவள்ளுவர் இந்து சமய கருத்துக்களையே தன் குறளில் பாடி வைத்தார். திருக்குறளில் சைவசமய கருத்துக்கள் பல இருந்தாலும், *திருமாலைக் குறித்தும்__ "அடியளந்தான், தாவியதெல்லாம்" , "தாமரைக்கண்ணான் உலகு " என்றெல்லாம் #மகாவிஷ்ணுவைக் குறிப்பிடுகிறார் திருவள்ளுவர்.
#பிரம்மாவைக் குறித்து_ "மலர்மிசையோன்" என்கிறார் திருவள்ளுவர்.
ஊழ் என்ற அதிகாரத்தில் பிரம்மாவே மனிதர்களின் தலையெழுத்தை நிர்ணயிக்கிறார் என்ற கருத்திலேயே "வகுத்தான் வகுத்த வகை" என்கிறார் திருவள்ளுவர். "ஊழ்" என்ற அதிகாரத்தில் முழுமையும் ஊழ்வினையைப் பற்றியே பேசுகிறார் திருவள்ளுவர்.
#ஊழ்
1. "ஆகூழால் தோன்றும் அசைவின்மை
கைப்பொருள்
போகூழால் தோன்றும் மடி"
_ கைப்பொருள் ஆவதற்குக் காரணமான ஊழால் சோர்வில்லாத முயற்சி உண்டாகும்; கைப்பொருள் போவதற்குக் காரணமான ஊழால் சோம்பல் ஏற்படும்.
அதாவது உனது ஊழ்வினையே சோர்வில்லாது முயற்சி செய்து பொருளீட்டவும், சோம்பியிருந்து பொருளை இழக்கவும் வைக்கும் என்கிறார் திருவள்ளுவர்.
2. "பேதைப் படுக்கும் இழவூழ்
அறிவகற்றும்
ஆகலூழ் உற்ற கடை"
__ பொருள் இழந்ததற்குக் காரணமான ஊழ், பேதையாக்கும்; பொருள் ஆவதற்குக் காரணமான ஊழ், அறிவைப் பெருக்கும்.
உனது ஊழ்வினையே உன்னைப் பொருளீட்ட வைக்கும் அறிவை வளர்க்கும்; பொருளை இழந்து பேதையாக்குவதும் உனது முற்பிறவிகளில் நீ செய்த ஊழ்வினையே என்கிறார் திருவள்ளுவர்.
3. "துண்ணிய நூல்பல கற்பினும்
மற்றுந்தன்
உண்மை அறிவே மிகும்".
_ ஒருவன் நுட்பமான நூல்கள் பலவற்றையும் கற்றாலும் முற்பிறவிகளில் செய்த ஊழ்வினைக்கு ஏற்றவாறே அவனுக்கு உள்ள அறிவு மேம்பட்டுத் தோன்றும்.
எவ்வளவு படித்தாலும் உனது முற்பிறவி ஊழ்வினைகளுக்கு ஏற்பவே உனது அறிவு மேலோங்கி நிற்கும் என்கிறார் திருவள்ளுவர். (இதை இன்றளவும் நாம் கண்முன்னே காண்கின்றோம்).
4. "இருவேறு உலகத்து இயற்கை
திருவேறு
தெள்ளிய ராதலும் வேறு".
__ உலகத்தின் இயற்கை, ஊழின் காரணமாக இரு வேறு வகைப்படும். செல்வம் உடையவராதலும் வேறு, அறிவு உடையராதலும் வேறு.
ஊழ்வினையின் காரணமாகவே செல்வமும், அறிவும் மனிதர்களுக்குக் கிடைக்கிறது என்கிறார் திருவள்ளுவர்.
5." நல்லவை எல்லாஅத் தீயவாம்
தீயவும்
நல்லவாம் செல்வம் செயற்கு"
__ செல்வத்தை ஈட்டும் முயற்சிக்கு ஊழ்வகையால் நல்லவை எல்லாம் தீயவை ஆதலும் உண்டு; தீயவை எல்லாம் நல்லவை ஆதலும் உண்டு.
செல்வத்தைத் தேடும் முயற்சியில் உனது ஊழ்வினையும் நன்றாக இருக்கவேண்டும்; ஏனெனில் ஊழ்வினையே நல்லவற்றை தீயவையாகவும், தீயவற்றை நல்லவையாகவும் ஆக்குகிறது என்கிறார் திருவள்ளுவர்.
6. "பரியினும் ஆகாவாம் பாலல்ல
உய்த்துச்
சொரியினும். போகா தம".
__ நமக்கு உரியவை அல்லாதப் பொருட்களை வருந்திக் கைப்பற்றினாலும் அவை நிலைக்காமல் போகும்; நமக்கே உரிமையானதை கொண்டுபோய் சொரிந்தாலும் அது நம்மைவிட்டுப் போகாது; அனைத்திற்கும் நமது ஊழ்வினையே காரணம்.
உனது ஊழ்வினையே உனக்கு உரியவை உன்னைவிட்டு போகாதிருக்கச் செய்யும். அதே ஊழ்வினையே உனக்கு உரிமையில்லாததை நீ வலிந்து கைப்பற்றினாலும், அது நிலைக்காதுப் போகச் செய்துவிடும்.
7." *வகுத்தான் வகுத்த வகையல்லால்
கோடி
தொகுத்தார்க்கும் துய்த்தல் அரிது"
__ நமது தலைவிதியை வகுத்த இறைவன்(பிரம்மா) வகுத்த வகையால் அல்லாமல், முயன்று கோடிக்கணக்கான பொருள்களைச் சேர்த்தவர்களுக்கும் அவற்றை அனுபவிக்க முடியாது.
மிகத்தெளிவாக இதில் இறைவனே நமது தலைவிதியைத் தீர்மானிக்கிறான்! என இந்துமதத் தத்துவத்தைக் கூறியிருக்கிறார் திருவள்ளுவர். #ஊழ்வினை என்ற கருத்தே இந்து மதத்தின் ஆழமான கருத்தே.
8. " துறப்பார்மன் துப்புர வில்லார்
உறற்பால
ஊட்டா கழியும் எனின்".
__ வரவேண்டிய துன்பங்கள் வந்து வருத்தாமல் நீங்குமானால், நுகரும் பொருள் இல்லாத வறியவர் துறவறம் மேற்கொள்வர்.
9." நன்றாங்கால் நல்லவாக் காண்பவர்
அன்றாங்கால்
அல்லற் படுவ தெவன்"
__ நல்வினை நடக்கும்போது. நல்லவை எனக் கருதி மகிழ்கின்றவர்கள், தீவினை நடக்கும்போது துன்பப்பட்டு கலங்குவது ஏனோ? இதே கருத்து கீதையிலும் வருகிறது. அனைத்தும் இறைவனது செயலே; எனவே எதற்கும் கலங்காதே! என்பதே கீதையின் கருத்துத்தான்.
10. " ஊழிற் பெருவலி யாவுள
மற்றொன்று
சூழினுந் தான்முந் துறும்".
__ ஊழைவிட மிக்க வலிமையானவை வேறு எவை உள்ளன? ஊழை விலக்கும் பொருட்டு மற்றொரு வழியை ஆராய்ந்தாலும் அங்கும் ஊழ்வினையே முன்வந்து நிற்கும் என்கிறார் திருவள்ளுவர்.
நமது முற்பிறவி வினைகளால் நாம் அனுபவிக்கும். துயரங்களை நீக்க வேறொரு வழியைக் கண்டுபிடித்தாலும், அங்கும் நமது ஊழ்வினையே முன்வந்து நிற்கும்; ஊழ்வினையில் இருந்து யாராலும் தப்பிக்க இயலாது! என ஊழை வலியுறுத்திக் கூறுகிறார்! திருவள்ளுவர்.
#இளங்கோவடிகளும் இதனையே
"ஊழ்வினை உருத்து வந்து ஊட்டும்" என்றார் தனது சிலப்பதிகாரத்தில்.
திருவள்ளுவர் #ஊழ் என்ற அதிகாரத்தில் கூறியிருப்பவை அனைத்தும் சநாதன தர்மமான(=என்றென்றும் நிலைத்திருக்கும் தர்மம்) இந்துமதத்தின் கோட்பாடுகளே! என்பதில் யாரும் எவ்வித மாறுபாடும் கொள்ள இயலாது.
#ஓம்நமசிவாய.
__
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 370:
தனி வித்யைகளே:
எந்த நேரமும் கிருஷ்ணரின் நினைவாக வாழ்ந்த உத்தமர் அக்ராஜி. தினமும் அவர் மடத்தில் பூஜை முடித்து விட்டு, தியானத்தில் அமர்வார்.அப்போது கிருஷ்ணர் காட்சியளிப்பது வழக்கம்.
மடத்தில் அனாதை சிறுவனான நாபாஜி என்பவன் சேவை செய்து வந்தான். அக்ராஜியின் உபதேசங்களைக் கேட்டதால் அவனும் கிருஷ்ண பக்தனாக மாறினான். ஒருநாள் தியானத்தில் அமர்ந்து நீண்ட நேரமாகியும் கிருஷ்ணர் தரிசனம் அக்ராஜிக்கு கிடைக்கவில்லை.என் பக்தியில் என்ன குறை நேர்ந்து விட்டதோ' எனக் கண் கலங்கினார் அக்ராஜி.
"குருதேவா!தாங்கள் தவறு
செய்யவில்லை.வியாபாரி ஒருவரின் கப்பல் கடலில் மூழ்கும் நிலையில் உள்ளது. 'ஆபத்தில் இருந்து உயிருடன் தப்பினால் கப்பலில் உள்ள நவரத்தினங்களில் நாலில் ஒரு பங்கை கிருஷ்ண பக்தர்களுக்கு அளிக்கிறேன்' என வேண்டிக் கொண்டார் வியாபாரி.அவரைக் காப்பாற்றவே கிருஷ்ணர் சென்றிருக்கிறார்.அதனால் தான் தரிசனம் கிடைக்கவில்லை” என்றார்
நாபாஜி.
சற்று நேரத்தில் மடத்திற்கு வந்த கிருஷ்ணர் தாமதம் ஏற்பட்டதற்கு நாபாஜி சொன்ன காரணத்தையே தெரிவித்தார்.
குருவை மிஞ்சிய நாபாஜியை அனைவரும் பாராட்டினார்.அடியேன் செய்த சேவை குருநாதரின் ஆசியால் தான் இந்த நிலையை அடைந்தேன் என்றார் நாபாஜி பணிவுடன்.
இந்த நாபாஜி எழுதிய நுாலின் பெயர் பக்த விஜயக் கதைகள்.கிருஷ்ண பக்தர்களின் வாழ்க்கை வரலாறு இதில் இடம் பெற்றுள்ளது.
"சர்வம் ஸ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்"
#என்னை_தவறாக புரிந்து கொண்டார்கள் !! என்று ஒருபோதும் வருந்தவேண்டாம், அவர்கள் அப்படி சரியாக புரிந்துகொள்ள வைத்தவனை அதில் உணருங்கள் ..
புரிந்தால் என்பது ஒவ்வொருவரும் அவர்களுக்கான தனித்துவத்துடன் தான் புரிந்து கொள்வார்கள் !!
இதில்
உங்களை தவறாக புரிந்து கொண்டார்கள் என்று உங்கள் நினைப்பு ..
ஆனால்
அவர்களை அப்படி தவறாக புரிந்துகொள்ளும் படி, சரியாக இயக்கி அருளியது இறையே என்பதை நீங்கள் முதலில் புரிந்துகொள்ள வேண்டும் !!
அவர்கள் அப்படி தவறாக உங்களை புரிந்துகொள்வதில் வழியே, உங்களுக்கான புரிதலை மேன்படுத்தி அருள்கின்றது இறை ..
இவர்கள் தான் நமக்கு ஏற்றவர்கள், நம்மை இவர்கள் மட்டுமே சரியாக புரிந்துகொள்வார்கள் என்று உங்களை வழியே சென்று அவர்களிடம் நீங்கள் சிக்கிக்கொண்டு இருப்பதில் இருந்து விடுவிக்கும் புரிதலே அது ..
உங்களை புரிந்துகொண்டு,
காற்று வீசுகிறது, மரம் ஆடுகிறது, பூக்கள் போகிறது, பறவைகள் பாடுகிறது / ஆடுகிறது,
உங்களின் வருகைக்கு ஏற்றவாறு, உங்களுக்கு முன்னே சென்றவர் கூட உங்களுக்கு என்றே இடம்விட்டு சென்று இருக்கார் ..
உங்கள் பயணத்திற்காக, உங்களுக்கு யார் என்று தெரியாதவர்கள் சாலை அமைத்து கொடுத்து இருக்கிறார்கள் ..
உங்களின் பசியை போக்ககூட எத்தனையோ உயிர்கள் தன்னை இழந்து உங்களுக்கு உணவாக வெந்து இருக்கு ..
இப்படி இந்த பிரபஞ்சமே உங்களை புரிந்து, உங்களுக்கு ஏற்றத்தை, தக்க நேரத்தில் செய்து கொண்டு தானே இருக்கு ..
இந்த புரிதலை நீங்கள், இன்னும் புரியாதே கூட அனுபவித்துக்கொண்டே, யாரோ சரியாக புரிந்து கொள்ளவில்லை என்பது எத்தகைய சிறுமையான எண்ணம் என்ற புரிதலை கொடுத்து, உங்களின் புரிதல் திறனை மேலும், மேலும் மேன்படுத்தவே ..
உங்களை ஏதோ தவறாக புரிந்து கொள்வது போல காட்டி, இறை அதையெல்லாம் மிக சரியாக இயக்கி ஆள்கிறது என்பதே இங்கே மெய் ..
இங்கே நாம்எதிலும் சிக்கி ?? அதிலேயே அடிமையாய் கிடந்தது ?? எதற்கும் உதவாத நல்ல பெயரை அதனிடம் ஒருபோதும் வாங்கவேமுடியாது என்று தெரிந்த இறைவன் !!
நீ என்று நினைக்கும் உன் உடல், நிறம், இனம், போன்றவற்றில் இருந்து கூட உன்னை, உன்னிடம் இருந்தே விடுவிக்கவே பெற்ற பிறவியே இதில் ..
இதில்
ஏதோ தவறாக புரிந்த்து கொள்வது கூட,
உங்களுக்கு சரியாகவே,
உங்களை சரியாக்கவே இறையால் நிகழ்த்தப்படுகின்றது என்ற மெய்யை புரிந்து கொள்ளுங்கள் ..
அந்த தவறான புரிதலை, மிக சரியாக நிகழ்த்தும் இறைவனை, அந்த நிகழ்வின் வழியே உணருங்கள் ..
நம்மையும் ஒருவனாக மதித்து,
நமக்கு எது, எப்போது, எப்படி,
யாரை சேர்த்து, விலக்கி, இருத்தி நமக்கான புரிதலை தர,
நம்மிறைவன் நமக்காக நிகழ்த்தும் அற்புதம் தானே இது .. என்ற மெய்யுணரும் போது..
பிறர் புரிதல் குறித்த சலனம் கடந்து ..
அதை கூட நமக்காக சரியாக நிகழ்த்தி, நம்மை அரவணைக்கும் இறைவனை தானே உணரவேண்டும் ??
இறைவனை வெறும் புராணம் ?? கதைகள் ?? மட்டுமே கேட்டு உணர்வதை விட .
நாம் வாழ்வில் நிகழும் அன்றாட நிகழ்வுகள் வழியே ..
நாமே நமக்காக இறங்கி வந்து, நம்மோடு இருக்கும் இறைவனை எப்போதும் நிதர்சனமாக அனுபவிக்கலாம் தானே ..
நமக்கு எதுவுமே !! எப்போதுமே !! என்றுமே !! தவறாக நடப்பதே இல்லை ..
நம்மை சரிபடுத்தவே..
வெளியே தவறு போல காட்டி, உன்னை உன்னைக்கொண்டே மாற்றி அருள்கின்றது இறை ..
அப்படியான இறைவன் நம்மோடு, நமக்காக, நம்மில் கலந்தே இருக்கிறான் என்ற நிதர்சனத்தை அனுபவித்து, இறையின் இருப்பு எங்கோ ?? எதிலோ ?? எப்படியோ ?? போன்ற பாவனை பொய் கடந்து ..
உங்களுக்காக, உங்களோடு, உங்களுடனே என்ற மெய்யை அனுபவியுங்கள் ..
வாழ்த்துகள்
49. சுருதி மற்றும் அடையாளம் ஆகியவை சூழ்நிலையை விட வலிமை வாய்ந்தவை. இந்தக் காரணத்தாலும் செயல்—வேள்விகள் தனி வித்யைகளே.
ச்ருத்யாதிபலீயஸ்த்வாச்ச ந பாத: || 3:3.49 ||
பொருள்: வேத வாக்கியம் முதலியவை சூழ்நிலையை விட வலிமை வாய்ந்தவை. எனவே செயல்—வேள்விகள் தனி வித்யைகள் என்று கருதுவதில் எந்தத் தடையும் இல்லை.
சூழ்நிலையைக் கருத்தில் கொள்வதானால், செயல்—வேள்விகள் ஜ்யோதிஷ்டோம யாகத்தின் பகுதிகள் போலவே கூறப்பட்டுள்ளன. ஆனால் சூழ்நிலையை விட வேத வாக்கியம், அடையாளம் மற்றும் வாக்கியத்தின் அமைப்பு ஆகியவை வலிமை வாய்ந்தவை என்பதை ஏற்கெனவே (#3:3.44) கண்டோம். இந்தக் காரணத்தினாலும் செயல்—வேள்விகள் மனத்தளவில் செய்யப்பட வேண்டிய வித்யைகளே.
50. செயல்—வேள்விகள் தனி வித்யைகள் என்ற கருத்து மேலும் தொடர்கிறது____
அனுபந்தாதிப்ய: ப்ரஜ்ஞாந்தரப்ருதக்த்வவத் த்ருஷ்டச்ச ததுக்தம் || 3:3.50 ||
பொருள்: தொடர்பு முதலியவற்றின் காரணமாக, செயல்—வேள்வி, மற்ற தனி வித்யைகள் போல தனி வித்யை ஆகும். இத்தகைய தனி வித்யைகள் வேறு இடங்களிலும் கூறப்பட்டுள்ளன. இது பற்றி மீமாம்ஸ ஸூத்ரமும் கூறுகிறது.
ஜ்யோதிஷ்டோம யாகத்தின் ஒரு பகுதியாகச் செய்யப்பட வேண்டிய செயல்—வேள்விகள் பற்றி ஆராய்ந்து வருகிறோம். செயல்—வேள்விகள் மனத்தளவில் செய்ய வேண்டியவை என்பது ஏற்கெனவே #3:3.48 விளக்கத்தில் கூறப்பட்டுள்ளது. வேள்வியின் தொடர்புடைய சோம பாத்திரம் முதலியவற்றைக் கூட மனத்தளவிலேயே எடுக்க வேண்டும். துதியும் மனத்தளவிலேயே செய்யப்பட வேண்டும் என்பதெல்லாம் அங்கே கூறப்பட்டது. இதையே இந்த ஸூத்ரம் ‘தொடர்பு’ (அனுபந்தம்) என்று கூறுகிறது. எனவே செயல்—வேள்வி ஒரு தனி வித்யையே.
எவ்வாறு சாண்டில்ய வித்யை (சாந்.3:14), தஹர வித்யை (சாந்.8:1) முதலியவை தனி வித்யைகளாகச் செயல்படுத்தப்பட்டனவோ அவ்வாறே செயல்—வேள்வியும் தனி வித்யையாகச் செய்யப்பட வேண்டும்.
செயல்—வேள்வி, ஜ்யோதிஷ்டோம யாகத்தின் ஒரு பகுதி போல் கூறப்பட்டாலும் அது தனி வித்யையாகவும் செய்யப்படலாம் என்பதற்கு ஓர் உதாரணம் இங்கே தரப்படுகிறது:
ராஜஸூய யாகம் என்பது மன்னர்கள் செய்ய வேண்டிய யாகம். இதனைப் பிராமணரோ மற்ற வர்ணத்தினரோ செய்யக் கூடாது. அவேஷ்டி யாகம் என்பது ராஜஸூய யாகத்தின் ஒரு பகுதி. ஆனால் இந்த யாகத்தை பிராமணர், க்ஷத்ரியர், வைசியர் ஆகிய மூன்று வர்ணத்தினரும் செய்யலாம் என்று கூறப்பட்டுள்ளது. எனவே ராஜஸூய யாகத்தின் ஒரு பகுதியாகக் கூறப்பட்டிருந்தாலும் அவேஷ்டியை ஒரு தனி யாகமாகக் காண வேண்டும் என்று மீமாம்ஸ ஸூத்ரம் (11:4.7) கூறுகிறது.
அது போல் செயல்—வேள்வி, ஜ்யோதிஷ்டோம யாகத்தின் ஒரு பகுதி போல் கூறப்பட்டிருந்தாலும் அது தனி வித்யையே.புத்திசாலி பிள்ளைகள் பிறக்க சிவ தரிசனம் செய்யுங்கள்
16 வகை செல்வங்கள் கிடைக்கும். வீட்டில் சுபிட்சம் நிலவும். புத்திர பாக்கியம் கிடை க்கும். சிவன் நந்தி அபிஷேகத்திற்கு இள நீர் வாங்கித்தர நல்ல புத்திசாலியான மக்கள் பேறு உண்டாகும். வீட்டில் தடைப் பட்ட சுபகாரியங்கள் தடைகள் நீங்கி மள மளவென்று நடைபெறும்.
ஞாயிற்றுக் கிழமை வரும் பிரதோஷம் ஆதிப் பிரதோஷம் என்றும்,
திங்கட்கிழமை வரும் பிரதோஷம் சோமவாரப் பிரதோஷம் என்றும்,
செவ்வாய்க்கிழமை வரும் பிரதோஷம் மங்கள வாரப் பிரதோஷம் என்றும்,
புதன்கிழமை வரும் பிரதோஷம் புதவாரப் பிரதோஷம் என்றும்,
வியாழக்கிழமை வரும் பிரதோஷம் குருவாரப் பிரதோஷம் என்றும்,
வெள்ளிக்கிழமை வரும் பிரதோஷம் சுக்ர வாரப் பிரதோஷம் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது.
இது எல்லாவற்றையும் விட சிறப்பு வாய்ந் தது சனிக் கிழமையில் வரும் பிரதோஷம் தான். இந்த பிரதோஷத்தைத்தான் மகா பிரதோஷம் என்று அழைக்கிறோம்.
சனிதான் அதிகமான தோஷத்தையும், துன்பங்களையும் கொடுக்கக்கூடியவர் என்று அனைவரும் நினைக்கிறார்கள். எனவே அந்தக் கிழமையில் பிரதோஷம் வந்துவிட்டால், சனியால் ஏற்படக்கூடிய பெரிய பாதிப்புகள் விலகும் என்பது நம்பிக்கை.
செல்வம் என்பது பணம் மட்டுமல்ல அறிவுச் செல்வம், ஆரோக்கியம், குழந்தை செல்வம், திருமண பாக்கியம், குடும்ப ஒற்றுமை என 16 வகையான செல்வங்க ள் இருக்கின்றன. அந்த 16 செல்வங்களை ப் பெற புதன் கிழமைகளில் வரும் பிரதோஷ வழிபாடு தான் சிறந்த நாள்.
அந்த நேரத்தில் நாம் கோயிலில் எந்த வேலையாவது செய்தால், அவர்களின் பார்வை நம் மேல்படும், நம் வாழ்வின் பிரச்சினைகள், பாவங்கள் போக்குவார் கள். கோயிலில் தயிர் சாதம் வழங்குபவர் களுக்கு, நீண்ட நாள் காரியம் நிறைவே றும். பசுவிற்கு 4 மஞ்சள் வாழைப்பழம் கொடுக்கவும்.
யாரை பற்றியும் குற்றம் குறை சொல்லி பேச வேண்டாம். எதிர்மறை எண்ணங்க ளை வெளிப்படுத்த வேண்டாம். சிவனின் நாமத்தை மாட்டும் உச்சரியுங்கள். நந்தி யை மறைத்து கொண்டு சிவ பெருமானை வணங்காதீர்கள். நந்தியின் கொம்புகளுக் கு இடையே சிவ தரிசனம் பாருங்கள்.
.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 371:
மற்றோர் உதாரணம்:
51. செயல்—வேள்வி தனி வித்யையே என்பதற்கு மற்றோர் உதாரணம்_____
ந
குணங்கள் மூன்று வகை.
அவைகள் முறையே தமோகுணம், ரஜோகுணம், சத்வகுணம். இம்மூன்றும் மனதின் குணங்கள்.
சத்வகுணம் மேலோங்கும் போது ஆன்மிக உணர்வும், அன்பு உணர்வும் மேலோங்கி இருக்கும். ரஜோகுணம் மேலோங்கும் போது கோபம், பேராசை, குரோதம் போன்றவைகள் மேலோங்கும்.
தமோகுணம் மேலோங்கும் போது சோம்பலும், எரிச்சலும் மேலோங்கும்.
முக்தி என்பது சத்வ குணத்தில் மனம் மேலோங்கி இருக்கும் போது வாய்க்கிறது.
ஆனாலும்,
சத்வகுணம் மேலோங்கி இருப்பது முக்தி அல்ல. அது முக்திக்கான வாயிலை திறந்து வைக்கிறது. அவ்வளவே!
மேலும்
முக்தி அல்லது ஆன்ம லயமாதல் என்பது இம்முக்குணங்களையும் கடந்த ஒரு நிலையாகும்.
இந்த நிலையில் இருந்து ஸ்பரிசிக்கும் போது...
உடல் தனியாகவும், மனம் தனியாகவும், ஆன்மா தனியாகவும் கழன்று ஒன்றோடு ஒன்று ஒட்டாமல் இருப்பதை அறிய வரலாம்.
இருந்த போதும், இந்த உலக வாழ்கையை நாம் வாழும் போது இம்மூன்றும் ஒன்றோடொன்று ஒட்டி எல்லா வகையிலும் ஒத்திசைந்திருப்பது அவசியமாகிறது.
அப்படி இருக்கும் பட்சத்தில் ஒரு மனிதன் தன்னை சத்வ குணம் மேலோங்கியவனாக எப்போதும் விழிப்புணர்வுடன் பராமரித்து வந்தால் இன்பமும், துன்பமும் அவனது வாழ்வில் மிகவும் குறைந்து இருக்கும். இந்த வாழ்க்கைதான் இந்த உலகின் ஆன்மிக வாழ்வு எனப்படுகிறது. இவனால் யாருக்கும் துன்பமோ கெடுதலோ நேராது. இவன் அவைகளை தனக்கும் நேராமல் பார்த்துக் கொள்கிறான்.
ஸாமான்யாதப்யுபலப்தேர்ம்ருத்யுவன்னஹி லோகாபத்தி: || 3:3.51 ||
ஜ்யோதிஷ்டோம யாகத்தின் ஒரு பகுதியாக கூறப்படுகின்ற புற வேள்வியும் அகத்தளவில் செய்யப்படுகின்ற செயல் வேள்வியும் ஒன்று போலவே இருந்தாலும் அவை ஒன்றாகி விடாது---மிருத்யு வித்யை போல். அதற்கான காரணங்கள் உள்ளன. ஒன்று போலவே இருப்பதால் உலகம் அக்கினி ஆகி விடாது.
சூழ்நிலையைப் (ப்ரகரணம்) பார்க்கும் போது, உண்மையான யாகங்களுக்கு மாற்றாக இந்தச் செயல்—வேள்வி உபாசனை கூறப்படுவதால் இது ஜ்யோதிஷ்டோம யாகத்தின் அங்கம் என்பதுதான் நிரூபிக்கப்படுகிறது என்று #3:3.45 இல் மாற்றுக் கருத்து கூறப்பட்டது. இந்த ஸூத்ரம் அதனை மேலும் மறுக்கிறது.
புற வேள்வியும் அக வேள்வியும் பல தன்மைகளில் ஒன்று போலவே இருப்பதால் அவற்றை ஒன்றென்று கூறி விட முடியாது. இதற்கு இரண்டு உதாரணங்கள் காட்டப்படுகின்றன. ‘சூரிய மண்டலத்தில் மறைக்கின்ற தெய்வம் மரணமே’ என்று சதபத பிராம்மணம் (10:5.2.3) கூறுகிறது. ‘அக்கினி என்பது மரணமே’ என்று பிருஹதாரண்யக உபநிஷதம் (2:2.10) கூறுகிறது. சூரிய தேவனையும் அக்கினி தேவனையும் ‘மரணம்’ என்று கூறியதால் அவர்கள் ‘மரணம்’ ஆவதில்லை. அது போலவே, ‘மறு உலகம் உண்மையில் அக்கினியே; சூரியன் அதற்கு எரிபொருளாக இருக்கிறான்’ என்று சாந்தோக்ய உபநிஷதம் (5:4.1) கூறுகிறது. உவமையாகக் கூறுவதால் மறு உலகம் அக்கினி ஆகி விடாது.
எனவே விளக்கத்திற்குரிய மந்திரத்தில் செயல்—வேள்வி புற வேள்விக்கு மாற்றாகக் கூறப்பட்டாலும், புற வேள்வி ஜ்யோதிஷ்டோம யாகத்தின் அங்கமாகச் செய்யப்படுவதால் அக வேள்வியும் அதன் அங்கமாக மட்டுமே செய்யப்பட வேண்டும் என்ற கருத்து சரியல்ல. அக வேள்வியாகிய செயல்—வேள்வி தனியாகவும் செய்யப்படக் கூடிய வித்யையாகும்.
#மக்களுக்கு தான் எவ்வளவு #ஆனந்தம் !!
தங்கள் இறைவன் என்ற உரிமை,
தங்கள் இறைவனுக்கு கொண்டு வந்ததை தாங்களே நேராக இறைவனின் திருமேனி தொட்டு சமர்ப்பிக்க,
எங்களுக்கு இறைவன் திருமேனியை தொட, வழிபட, தகுதி இல்லை என்ற பொய் மறைய ..
ஜாதி, குலம் போன்ற மனிதனே உருவாக்கிய எல்லைகள் உடைபட்ட ..
ஆண் !! பெண் !! குழந்தை !! முதியவர் !! போன்ற பேதம் இல்லாத தன்மையை அனுபவிக்க ..
மந்திரம் தெரியாது !! வேதம் தெரியாது !! சாஸ்திரம் தெரியாது !! ஆனால் இறைவன் அவனே என்ற அன்பான உணர்வு மட்டுமே உண்டு என்ற நிலைப்பாடு வெற்றி பெறும்போது ..
எங்கள் வீட்டில் சமைத்ததை இறைவன் ஏற்றுக்கொள்வானா ?? என் கை பட்டதை இறைவனுக்கு சமர்பிக்கலாமா ?? போன்றவை கடந்து ..
வா உன்னையே ஏற்றுக்கொண்டவன், உன்னிடம் கொடுத்தவனும் நானே, நீ என்னிடம் கொடுக்கிறாய் என்ற உன் அன்பே இங்கே பிரதானம் வா என்று ..
யாரும் தடை சொல்லாதே !! தடுக்காதே !! சுற்றிலும் இயற்க்கை சூழ்ந்த ஏகாந்தமாய் வந்து அனுபவித்து கொள் .. என்ற இறையின் இயல்பை அவரவர் ஏற்ற வண்ணம் அனுபவிக்கும் போது தான் எத்தனை ஆனந்தம் நம் மக்களுக்கு ..
இப்படி ஓர் ஆலயத்தை அவன் அருளால் அமைக்கவேண்டும், பேதமில்லா இறையின் அன்பை யாவரும் பொய்க்கடந்து உணர்ந்து அனுபவிக்க வேண்டும் என்றே இவனில் அவனால் தோன்றி, அதை அவனே சாத்தியப்படுத்தி கொடுத்து !!
திருமேனி பிரதிஷ்டை செய்து இன்னும் ஓர் மாதம் கூட ஆகாத நிலையில், ஓர் சிறிய கிராமத்தில் உள்ளூர இருக்கும் ஓர் மலைக்குன்றில், நாலு கால பூஜையும், மிக சிறப்பாக அங்கே வருபவர்களே நிகழ்த்த !!
நேற்று இரண்டாவது பிரதோஷ வழிபாடு தான் தானே,
ஆனால்
ஆயிரக்கணக்கில் மக்கள் கூட்டம், அனைவரும் தாங்களே அபிஷேகம் செய்யும் ஓர் ஆத்ம திருப்பதி, அதில் அவர்களுக்கு தான் எத்தனை சந்தோஷம், இன்னும் மின்னிணைப்பு கூட வாங்க வில்லை, அடிப்படை வசதிகள் கூட இல்லை, இரவில் கரடுமுரடான சாலையில் தான் வர வேண்டும் ..
இதை எல்லாம் கடந்து
நம்ம சாமீ, நம்ம தொட்டு கும்பிட கூடிய சாமி, நாம் கொண்டுவருவதை தடையின்றி ஏற்றுக்கொள்ளும் சாமி, நம்ம சாமி இது என்ற உரிமை, துணிவு, அன்பு இவையாவும் ஒருங்கே கொடுக்கும் இறையின் என்றும் மெய்யான பிணைப்பு அது கொடுக்கும் பாதுகாப்பு, அதனால் விளையும் தெளிவு தைரியம், இது தானே வாழ்வின் அடிப்படை தேவை..
அதை அவர்கள் ஆத்மார்த்திமாக அனுபவிப்பதை காணும்போது, ஏதோ இவன் பெற்ற பிறவியின் பயனா ஏதோ செய்தது போல ஓர் நிறைவு .
வேறு எதை கொண்டு போக முடியும் ..
அந்த நிறைவு தரும் பரம சுகத்தை தவிர ..
நான் கடவுளின் அம்சம் !! நான் சொல்வது எல்லாம் அருள்வாக்கு !! நான் சொல்வதை கேட்டு நடந்தால் உன் கஷ்டங்கள் எல்லாம் தீர்ந்துவிடும் ?? இப்படி சொல்கிறார் ஒருவர், அவர் கடவுளின் அருளப்பெற்றவர் என்றும் மற்றவர்கள் சொல்கிறார்கள், இது எப்படி சாத்தியமா ?? ஓர் உறவின் கேள்வி .. ( பதிலே பதிவாக )
நீங்கள் உங்களை உணருங்கள் என்பதே இந்த கேள்விக்கான ஒரு வரி பதில் !! இன்னும் கொஞ்சம் விரிவாக பார்ப்போம் !!
யாரோ கடவுளின் அம்சம் என்றால் நீங்கள் யாரின் அம்சம் !!
எதுவும் தன்னுள் கடந்து பார்க்க தன்னுள் தன்னை மீறிய ஒன்றின் இருப்பை அதனால் இயக்கப்படுவதை அனுபவித்தீர்கள் என்றால் அதுவே கடவுள், உங்களுள் உள் கடந்து கலந்து இருப்பதுபோலவே, எங்கும் எதிலும் எப்போதும் கலந்தும், கடந்தும் இருப்பதே கடவுள், அந்த இறைபேற்றாற்றல் இயக்கத்தை பெற்று அதனால் இயக்கப்படுவதால் தான் எதுவும் அதுவாக இருக்கின்றது !!
அதில் ஏதோ மட்டும் கடவுளின் அம்சம் என்றால் மற்றது எல்லாம் வேறா ??
உட்கடந்து இருப்பதை உணர்வதில் வித்தியாசம் இருக்கலாமே தவிர அனைத்தும் கடவுளால் கடவுளின் தன்மை கடந்து வேறேதும் பெறாதாகவே இருக்கின்றது ..
இதில் நான் என்ற ஒன்றின் மாயையில் சிக்கி, நான் நானாக இருக்க காட்ட எது உட்கலந்து இருக்கிறது என்பதை புரியாது இருப்பதால் வெளிப்படும் சொல்லே இந்த நான் !! இந்த நான் என்ற ஒன்றை முன்னிறுத்துவது ஏதுவாக இருப்பினும் அது கடவுளின் தன்மையை உணராது இருக்கின்றது என்பதே மெய் !!
இப்படி நான் என்ற ஒன்றை முன்னிறுத்தி அதனோடு எதை சேர்த்து எது சொன்னாலும் அதை பொருட்படுத்தவேண்டிய அவசியமே இல்லை காரணம் நான் என்பதை அறியாதே உணராதே பேசுவது ஆணவத்தின் வெளிப்பாடு தான் ..
நான் சொல்வது எல்லாம் அருள்வாக்கு ??
நான் என்ற ஒன்றை முன்னிறுத்துவதே பொய்யின் அடையாளம்தான், அப்போது அது எது சொல்லி என்ன !!
அதை யார் எடுத்துக்கொண்டு அப்படியே சிந்திக்கும்போது அது அப்படி பிரதிபலிக்கும் அவ்வளவே !!
ஆனால்
உங்கள் வாக்கும் இறை அருளலால் வெளிப்படும் வாக்கு தான்,
அவனின்றி அணுவும் அசையாது என்பது எப்படி நிதர்சனமோ, அப்படியே இங்கு அனைத்தும், அவன் அருளால் கோடானகோடி அணுக்களின் அருளால் என்ற இயக்கத்தின் வழியே வெளிப்படுவது தானே வாக்கு, அப்போதும் உங்கள் வாக்கும் அருளால்வழியாக வெளிப்படும் போது அதுவும் இறை அருளால் வழியே வெளிப்படும் அருள்வாக்கு தானே ..
நான் சொல்வதை கேட்டு நடந்தால் கஷ்டம் தீரும் ??
இங்கும் நானே முன்னிறுத்த படுகிறது ??
இப்படி தனக்கு தான் கேட்க்காதே அருளியதை எல்லாம் யாரோ சொல்வதை, சொல்லிக்கொடுத்ததை கேட்டு அதை உங்களுக்கு பொருந்துமா என்று ஆராயாது செய்ததின் விளைவே கஷ்டங்கள் எல்லாம் !!
எதையோ செய்தால் கஷ்டம் தீரும் என்ற எண்ணத்தின் வெளிப்பாடுதான், அந்த எண்ணத்தில் இருக்கும் தீர்க்கமும் தான், உங்களுக்கான கஷ்டத்தில் இருந்து விடுபடும் வழி, அதை ஏதோ செய்தால் தான் என்ற ஒன்றை நம்பி செய்வதால் அந்த எண்ணத்தின் தீர்க்கமும், அந்த எண்ணத்துக்கு நாம் கொடுக்கும் முக்கியத்துவமும் அதிகமாகும் போது, அந்த எண்ணத்தின் பிரதிபலிப்பை நாம் அனுபவிக்கின்றோம் அவ்வளவே ..
மொத்தத்தில் நாம் புரிந்துகொள்ள வேண்டியது என்னவென்றால் !!
இப்பிரபஞ்சத்தில் உள்ள அனைத்தும் இறையருளை, இறைத்தன்மையையும் சமமாக பெற்றதே,
அதில் எதற்க்கோ அதிகம் ?? எதற்க்கோ குறை ?? என்று ஏதுமில்லை ..
அப்படி இருப்பதை உணர்வதில் தான் தடுமாற்றமே ..
மற்றபடி பேதமில்லாதன் படைப்பில் அனைத்தும் சமமே ..
யாருக்கோ இருப்பதுபோல உங்களுக்கு சர்வ நிச்சயமாக இருக்காது ..
உங்களுக்கான தனித்துவம் சர்வநிச்சயமாக இருக்கும் ..
அதை உணராது இருப்பதால் தான், ஏதோ உயர்ந்தது ?? தாழ்ந்தது ?? போல உங்களை நீங்களே ஏமாற்றிக்கொள்ள காரணமாகிறது ..
இப்படி யார் ஏன்ன சொன்னாலும் !!
அதை அப்படியே ஏற்றுக்கொள்ளும் கூட்டமே இருந்தாலும் !!
உங்களுக்குள் எதை எப்படி எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்ற வெகு சிறப்பான தன்மை அருளப்பட்டு இருக்கின்றது !!
அதை உணர்ந்து பயன்படுத்தி எதையும் நீங்கள் எப்படியும் எடுத்துக்கொள்ளாம் !!
இப்படியான ஓர் நிகழ்வை கொடுத்து, உங்கள் தனித்துவத்தை உணர உங்களுக்கு வாய்ப்பளித்த இறைவனையும் நன்றியோடு இருங்கள் போதும் !!
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 372:
கருத்து தொடர்கிறது:
52. செயல்—வேள்வி குறித்த கருத்து தொடர்கிறது________
பரேண ச சப்தஸ்ய தாத்வித்யம் பூயஸ்த்வாத்த்வனுபந்த: || 3:3.52 ||
பொருள்: விளக்கத்துக்குரிய பகுதியின் பிற்பகுதியும் அத்தகைய இயல்பு படைத்ததாக இருக்கிறது. ஆனாலும் புற மற்றும் ஆக வேள்விகள் பல காரணங்களால் தொடர்புபடுத்திக் கூறப்படுகிறது.
விளக்கத்துக்குரிய பகுதியைத் தொடர்ந்து வரும் பகுதியில் அக்கினி உபாசனை கூறப்படுகிறது. ‘இந்த உலகமே மூட்டப்பட்ட வேள்வித் தீயாகும்’ என்று தியானம் செய்யுமாறு அந்தப் பகுதி கூறுகிறது. இது ஒரு தனி உபாசனை; எந்தப் பெரிய யாகத்தின் அங்கமும் அல்ல. அது போலவே விளக்கத்துக்குரிய பகுதியின் முன்னால் வருகின்ற ஆதித்ய உபாசனை பற்றி ஏற்கெனவே
#காமத்தில் செல்லாமல்;
எட்டு வகை குணத்தோடு உயிர்கள் இந்த உலகில் பிறக்கின்றன. அதனில் ஒன்று தான் மோகம்....
மோகத்திற்கும்,காமத்திற்கும் வித்தியாசம் உண்டு...
கட்டுக்குள் இருப்பது மோகம்....
இது உற்றவரிடமே தோன்றும்...
கட்டுபாடு அற்றது காமம்.... வரையறை இன்றி எல்லாரிடத்தும் தோன்றும்...அது நம் குணத்தையும்,சிந்தையினையும் கெடுக்கும் தன்மை உடையது.....
ஆதலாலே அருளார்கள் காமத்தை சாடினார்கள்...காமத்தை வெல்வது கடினம் ஆயினும்...காமத்தை வென்றவரே கடவுளை பூர்ணமாய் காண்பர்....
இதற்கு எண்ணிலா புராண செய்திகளே நமக்கு சான்று..
அப்படிபட்ட கொடிய காமநெறியில் செல்லாமலும்,உனை பிரியாமலும்,உனையே நினைந்து பாடி போற்றும் மெய்யடியார்களை காலனின் ஏவலர்கள் கொண்டுபோக வரும் போது அதனை தடுத்து ஆட்கொள்வாய் தில்லைபதி பெருமானே என நம்பிகள் பெருமான் பாடி பரவசம் அடைகிறார்.
#அப்பாடல்;
பேராது காமத்தில் சென்றார் போல் அன்றியே, பிரியாது உள்கி,
சீர் ஆர்ந்த அன்பராய், சென்று, முன் அடி வீழும் திருவினாரை,
ஓராது தருமனார் தமர் செக்கில் இடும்போது, தடுத்து ஆட்கொள்வான்,
பேராளர் புலியூர்ச் சிற்றம்பலத்து எம்பெருமானைப் பெற்றாம் அன்றே!
#விரிந்த கடலினளவு
வரிந்து வந்தாலும்,
விரித்த கையினளவு
அதுவே ஆனாலும்,
கொள்முதலால் உள்ளம்
கொள்ளை போக கூடாது.
போதுமிது என்ற மனம்
புகுந்த இடமெல்லாம்
நாடி நிற்கும் கண்ணன்
நல்குவான் நன்மையே!!
கடலளவு கிடைத்தாலும் மயங்க மாட்டேன்
அது கையளவே ஆனாலும் கலங்க மாட்டேன்
உள்ளத்திலே உள்ளதுதான் உலகம் கண்ணா
அதை உணர்ந்துகொண்டேன் துன்பம்
எல்லாம் மறையும் கண்ணாகண்ண
வாழ்க்கை என்பது என்ன?
பிறக்கும் பொழுது நமக்கு மூச்சு இருக்கிறது.. ஆனால் எந்த பெயரோடும் பிறக்கவில்ல..
இறக்கும் பொழுது நமக்கு பெயர் இருக்கிறது..ஆனால் மூச்சு இல்லை..
இந்த மூச்சுக்கும் பெயருக்கும் இடையில் இருப்பது தான் வாழ்க்கை..
இதில் நீ சேர்த்து வைக்கும் எந்த சொத்தும் உனக்கு கிடையாது... உன் கர்மாக்களே உன்னை சேர்ந்தது..
பொய், கோபம், ஏமாற்றம், துரோகம் ,வஞ்சனை, புறம் பேசி திரிதல் இவை எல்லாம் உன் கெட்ட கர்மாவின் சகாக்கள்..
நேர்மை,அன்பு இவை இரண்டும் நல்ல கர்மாவின் உயிர்..
எதை நீ உருவாக்குகிறாயோ அதுவாகவே நீ ஆகிறாய்..
உன் மூச்சு உன் ஆன்மா, உன் பெயர் வெறும் உடல்...
நேர்மை ,உண்மையை மூச்சில் வை....பிறப்புக்கு அம்மூச்சு உதவும்..
இனிய காலை வணக்கம் எல்லாருக்கும்..
புரட்டாசி மாதம்.. பெருமாளுக்கு உகந்த மாதம்..
எல்லா அருளும் எல்லாரும் பெற்று, நம் பாரத நாடு , தான் இழந்து கொண்டிருக்கும் கலாசாரத்தை மீண்டும் பெற்று, அனைத்து வளமும் பெற்று சிறப்பாக இருக்க அரங்கன் அருளட்டும்..
#3:3.51 விளக்கத்தில் கண்டோம். ஆதித்ய உபாசனையும் ஒரு தனி உபாசனை; எந்த யாகத்தின் அங்கமும் அல்ல. அதனால் இடையில் வருகின்ற விளக்கத்துக்குரிய பகுதியான செயல்—வேள்வியும் ஒரு தனி உபாசனையாகத்தான் இருக்க வேண்டும் .
இருப்பினும் புற வேள்வியும் அக வேள்வியும் ஏன் தொடர்பு படுத்தப்படுகின்றன? ஏனெனில் அவை இரண்டிற்கும் பொதுவாகப் பல காரணங்கள் அமைந்துள்ளன. சோம ரசம் வைக்கின்ற பாத்திரம், யாக குண்டம் போன்ற அனைத்தும் பொதுவாக அமைந்திருப்பதால் இரண்டும் ஒன்றோ என்று கருதத் தோன்றுகிறது. ஆனால் ஒன்று புறத்தளவில் நடைபெறுகின்ற உண்மை யாகம்; மற்றொன்று, அக யாகம். எனவே இரண்டும் ஒன்றாக இயலாது. அக யாகம் ஒரு தனி உபாசனையே.
______30. ஆன்மா என்ற ஒன்று உண்டா?__________
ஐகாத்ம்ய அதிகரணம்
பிரம்ம ஸூத்ரத்தின் 3 ஆம் பகுதியான சாதனை அத்தியாயத்தில் பல்வேறு வித்யைகள் பற்றியும் அவற்றின் இணைப்பு பற்றியும் படித்துக் கொண்டிருக்கிறோம். இடையில் இந்த 30 ஆம் அதிகரணம் சற்றே மாறுபட்ட கருத்தை உடையதாக இருக்கிறது. இதில் உடம்பினுள் ஆன்மா என்ற ஒன்று உள்ளதா என்ற கேள்வி எழுப்பப்பட்டு விடை கூறப்படுகிறது. இந்த அதிகரணத்தில் 2 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
53. உடம்பைத் தவிர ஆன்மா என்ற ஒன்று இல்லை. உடம்பே ஆன்மா என்ற மாற்றுக் கருத்து முதலில் மறுக்கபடுகிறது________
ஏக ஆத்மன: சரீரே பாவாத் || 3:3.53 ||
பொருள்: உடம்பைத் தவிர ஆன்மா ஒன்று கிடையாது என்று சிலர் கூறுகின்றனர். ஏனெனில் உடம்பு இருக்கும் போது மட்டுமே ஆன்மாவும் இருக்கிறது.
உடம்பில் உணர்வாக இருப்பது ஆன்மா என்ற கருத்தில் இந்த ஸூத்ரம் மாற்றுக் கருத்தை முன் வைக்கிறது. உடம்பு இருக்கும் வரையில் தான் அதில் அசைவு, செயல்பாடு, அறிவு போன்ற எல்லா இயக்கங்களும் உணர்ச்சிகளும் வெளிப்படுகின்றன. உடம்பு இல்லாத உணர்வை யாரும் காண்பதில்லை. எனவே உடம்பின் ஒரு பகுதியே உணர்வு. உடம்பில் பல்வேறு வேதியியல் மாற்றங்கள் நேரும் போது உணர்வு வெளிப்படுகிறது. எனவே உணர்வு என்ற ஒன்று தனியே கிடையாது. அது போலவே ஆன்மா என்ற ஒன்று தனியாகக் கிடையாது.
உடம்பு இருக்கும் வரையில் தான் அதில் அசைவு, செயல்பாடு, அறிவு போன்ற எல்லா இயக்கங்களும் உணர்ச்சிகளும் வெளிப்படுகின்றன. உடம்பு இல்லாத உணர்வை யாரும் காண்பதில்லை.
#அஞ்சாதவங்க யார்?
மரணத்தை கண்டு அஞ்சாதவர் யார். வாழ்க்கை எவ்வளவுதான் துன்பம் நிறைந்ததாக இருந்தாலும், சாவதற்கு யாருக்கும் மனம் வருவதில்லை. சாகாமல் இருக்க வழி இருக்கிறதா என்றால் இருக்கிறது.
சாகாமல் இருக்க முடியுமா ? முடியும்.
பிறக்காமல் இருந்தால்.
பிறந்தால்தான் சாக முடியும். இறவா வழி வேண்டும் என்றால், பிறவாமல் இருக்க வேண்டும்.
பிறந்தாகி விட்டது. பிறந்த நாள் தொட்டு இறுதி நாள் வரை, அழியக் கூடிய பொருள்களையே தேடி அலைகிறோம். பொம்மை, பென்சில், சாக்லேட், பூ, சைக்கிள், ரிப்பன், கண் மை, சட்டை, பாவாடை, எதிர் பாலினர்மேல் ஈர்ப்பு, செல்வம், பிள்ளைகள் என்று அனைத்தும் அழியக் கூடியவை. அவை பின்னால் அலைகிறோம். பின் இறுதி நாளில், என்னத்த செய்தோம் இத்தனை நாள் ...வாழ் நாள் எல்லாம் அலைந்து கண்டது என்ன என்று வருகிறது. அழியாத பொருள் என்ன என்றே தெரியாமல் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறோம்.
#அருணகிரிநாத பெருமான் உருகுகிறார்....
"வாழ்வாது மாயம், மண்ணாவது திண்ணம் " என்று சுந்தரமூர்த்தி சுவாமிகளும் மிக உருக்கமாக பாடியிருப்பார்.......
"இறவாமல், பிறவாமல் என்னை ஆட்கொள் குருநாதா. என்றும் நிலைத்து நிற்கும் பெருவாழ்வை எனக்கு அருள்வாய். நான்கு விதமான அறத்தை சொல்லுபவனே, அவிநாசியில் காட்சி தரும் பெருமாளே "
#அந்த பாடல்;
இறவாமற் பிறவாமல் எனையாள்சற் குருவாகிப்
பிறவாகித் திரமான பெருவாழ்வைத் தருவாயே
குறமாதைப் புணர்வோனே குகனேசொற் குமரேசா
அறநாலைப் புகல்வோனே அவிநாசிப் பெருமாளே.
அது என்ன நான்கு அறம் ?
அறம் , பொருள், இன்பம் , வீடு என்ற நான்கையும் அறமாக கொள்கிறார் அருணகிரி நாதர்.
நாலுதரம் வாசித்தால் மனதுக்குள் ஒட்டிக் கொள்ளும் பாடல்.
திரமான பெருவாழ்வு என்ன என்று சிந்திக்க வேண்டும்.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 373:
மறுக்கிறது:
54. மேற்கண்ட கருத்தை (சென்ற பதிவு) மறுக்கிறது இந்த ஸூத்ரம்____
வ்யதிரேகஸ்தத்பாவாபாவித்வான்ன தூபலப்திவத் || 3:3.54 ||என்ன நடந்தாலும் பாத்துக்கலாம் என்பதில் ஆரம்பித்து,
என்ன நடந்தாலும் ஏத்துக்கலாம் என்பதில் முடிகிறது.
#இவ்வாழ்க்கை....
பொருள்: உடம்பைத் தவிர ஆன்மா ஒன்று கிடையாது என்ற கருத்து நிச்சயமாகத் தவறானது. உடம்பைத் தவிர ஆன்மா தனியாக உள்ளது. (மரணத்திற்குப் பிறகு) உடம்பு இருக்கும் போதும் அதன் வெளிப்பாடு தெரிவதில்லை. புறப் பொருட்களை உணர்வது போல் உடம்பையும் உணர்வதால் உடம்பைத் தவிர ஆன்மா ஒன்று உள்ளது.
உடம்பு இருக்கும் போதுதான் உணர்வு வெளிப்படுகிறது; உடம்பு இல்லாத உணர்வை யாரும் காண்பதோ அனுபவிப்பதோ இல்லை; எனவே உடம்பைத் தவிர உணர்வு அல்லது ஆன்மா என்ற ஒன்று கிடையாது என்ற கருத்து முந்தின ஸூத்ரத்தில் கூறப்பட்டது. ஆனால் மரணத்திற்குப் பிறகு உடம்பு அப்படியே இருக்கிறது; அதில் எந்த மாற்றங்களும் இல்லை. ஆனாலும் அதில் உணர்வு வெளிப்படுவதில்லையே, ஏன் என்ற கேள்வியை இந்த ஸூத்ரத்தில் முன்வைக்கிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
எனவே உடம்பு இருப்பதால்தான், அதன் ஒரு பகுதியாக உணர்வு வெளிப்படுகிறது என்ற கருத்து தவறானது.
அப்படியானால் உணர்வுப் பொருள் அல்லது ஆன்மா என்ற ஒன்று இருப்பதை எப்படிப் புரிந்து கொள்வது?
சாதாரணமாக, உலக அனுபவங்களில், உணர்பவன் வேறு, உணரப்படும் பொருள் வேறு என்பது அனைவரின் அனுபவமாகும். புத்தகம் என்ற ஒன்றைப் பார்க்கும் போது, பாடல் ஒன்றைக் கேட்கும் போது புத்தகம் வேறு, பார்ப்பவன் வேறு, பாடல் வேறு, கேட்பவன் வேறு என்பது எல்லோருடைய அனுபவம். அது போல் உடம்பு என்ற ஒன்றை நாம் உணர்கிறோம், ‘எனது உடம்பு’ என்கிறோம். எனவே உடம்பு வேறு, உடம்பை உணர்பவன் வேறு என்பது தெளிவு. உடம்பை உணர்பவனே உணர்வுப் பொருள் அல்லது ஆன்மா. இவ்வாறு உடம்பைத் தவிர ஆன்மா ஒன்று நிச்சயமாக இருக்கிறது.
#போதையின் பாதையில் தான் அனைத்தும் பயணிக்கிறது,
நீ நீயாக உன்னுடன் இந்த கணத்தில் இப்போது இருப்பதை இப்படியே அனுபவிப்பது மட்டுமே தெளிவாக இருக்கிறது,
மற்ற அனைத்துமே ..
எதையோ கடந்த காலத்தில் இருந்தோ, எதிர்காலத்தில் இருந்தோ, அகத்தே எடுத்து,
அதில் நான் என்ற அகந்தையில் கலந்து,
கற்பனை, யூகம் போன்று நிஜத்தில் இப்போது இல்லாததை, உருவகபடுத்தி ??
அதனோடு வாழ்ந்து ??
அது தருமா என்று தெரியாத உணர்வில், சுகத்தில், வருத்தத்தில், பயத்தில், புகழில்,
தன்னை
தன் சுற்றத்தை,
தன்னிடம் என்ன இருக்கிறது என்று கூட தெரியாதே,
தானே எங்கே இருக்கிறோம் என்று கூட உணராதே இருப்பதும் போதை தானே..
இதில் யார் சிறந்த போதையில் ?? சிறந்த மயக்கத்தில் ?? தெளியாதே இருப்பதையே பெருமையாக பேசி கொண்டு இருப்பதால் தான்,
போதையின் பாதையில் பயணிக்கிறது எல்லாம்,
ஆனால்
இந்த போதையில் தான் இருக்கிறோம்,
இது மயக்கம், மாயை என்று ஒத்துகொள்வது மட்டுமே,
தெளியவேண்டும் என்று தெளிய துணிகிறது ..
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 374:
வேறுபாடுகள் பெரிதல்ல:
_______31. சாகை வேறுபாடுகள் பெரிதல்ல_______
#மஹாளய_பட்சம்
மஹாளய பட்சத்தில் புனித ஸ்தலத்தில் பிதுர் கர்மா செய்வதற்கு ஏற்ற ஸ்தலங்களின் பட்டியல்.
இவையனைத்தும் தமிழகத்திலேயே உள்ளது.
திருபுவனம்,
தீர்த்தாண்டதானம்,
திருச்செந்தூர்,
கன்னியாகுமரி,
இராமேஸ்வரம்,
திலதர்ப்பணபுரி,
திருப்புல்லாணி,
திருவள்ளூர்,
ஸ்ரீ ரங்கம் அம்மா மண்டபம்,
திருவெண்காடு,
திருவாரூர்,
விளமல் பதஞ்சலி மனோகரர் கோயில்,
கருங்குளம்,
அகரம்,
பவானி கூடுதுறை,
திருப்புள்ளம் பூதங்குடி,
திருக்கண்ணபுரம்,
திருவண்ணாமலை.
ஆகிய ஸ்தலங்கள் பிதுர் கர்மா செய்வதற்கு உகந்த ஷேத்ரங்கள் ஆகும்.
வாய்ப்பு உள்ளவர்கள் தற்போதைய மஹாளய பட்சத்தில் இதில் ஏதாவது ஒரு ஸ்தலத்தில் பிதுர் கர்மா செய்யலாம்.
#மஹாளய_பட்சம்
#மஹாளய_பட்சம்_வழிபாடு
.
அங்காவபத்த அதிகரணம்
வித்யைகளின் அல்லது உபாசனைகளின் இணைப்பு பற்றிய கருத்து தொடர்கிறது. சாந்தோக்ய உபநிஷதம், ‘உத்கீதமாகிய ஓங்காரத்தைத் தியானிக்க வேண்டும்’ (1:1.1) என்றும், ‘ஐவகையாகிய சாம கீதத்தை ஐந்து உலகங்களாகத் தியானிக்க வேண்டும்’ (2:2.1) என்றும் கூறுகிறது. இவ்வாறு உத்கீத உபாசனை வெவ்வேறு சாகைகளில் வெவ்வேறு விதமாகக் கூறப்படுகின்றன. ஒரு சாகையில் கூறப்படுகின்ற தியான முறை அந்த சாகைக்கு மட்டும் உரியதா, அல்லது எல்லா சாகைகளுக்கும் உரியதா?
இந்தக் கேள்விக்கு இந்த அதிகரணம் பதிலளிக்கிறது. இதில் 2 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
55. உத்கீத உபாசனை போன்ற அங்க உபாசனைகளில் சாகை வேறுபாடுகள் கணக்கில் கொள்ளப்படுவதில்லை______
அங்காவபத்தாஸ்து ந சாகாஸூ ஹி ப்ரதிவேதம் || 3:3.55 ||
பொருள்: ஒரு யாகத்தின் அங்க உபாசனைகள், அவை கூறப்பட்டுள்ள சாகைக்கு மட்டும் உரியவை அல்ல; அவை அந்த வேதத்தின் எல்லா சாகைகளுக்கும் உரியவை. ஏனெனில் ஒரே உபாசனை பல சாகைகளிலும் வருகிறது.
ஒரு குறிப்பிட்ட யாகத்தில் பல சிறு கிரியைகளும் யாகங்களும் துணையாகச் செய்யப்படுகின்றன. இந்தக் கிரியைகளும் யாகங்களும் ‘அங்கம்’ எனப்படுகின்றன. இவ்வாறு ஒரு யாகத்திற்கு பல அங்க உபாசனைகள் இருக்கக் கூடும். இவ்வாறு ஒரு யாகத்தின் அங்க உபாசனையாக, ஒரு வேதத்தின் குறிப்பிட்ட சாகை கூறுகின்ற ஒன்று அந்த சாகைக்கு மட்டும் பொருந்துவது அல்ல. அந்த உபாசனைகள் அந்த வேதத்திற்கு பொதுவானவை ஆகும். எல்லா சாகைகளிலும் அந்த உபாசனை செய்யப்படலாம்.
குபேர வாழ்க்கை முறையை வாழ தங்களது வாழ்க்கையில் ஏற்பட்ட துன்பங்களை கண்டுகோபம்
இந்த குறைகள் உங்களுக்கு இருக்குமேயானால் கட்டாயம் அதனை நீங்கள் மாற்றிக் கொள்ள வேண்டும்
உங்களை நீங்கள் மாற்ற உங்களது எண்ணத்தை மாற்ற வேண்டும்
செயலை மாற்ற வேண்டும்
*#போதையின் பாதையில் தான் அனைத்தும் பயணிக்கிறது,
நீ நீயாக உன்னுடன் இந்த கணத்தில் இப்போது இருப்பதை இப்படியே அனுபவிப்பது மட்டுமே தெளிவாக இருக்கிறது,
மற்ற அனைத்துமே ..
எதையோ கடந்த காலத்தில் இருந்தோ, எதிர்காலத்தில் இருந்தோ, அகத்தே எடுத்து,
அதில் நான் என்ற அகந்தையில் கலந்து,
கற்பனை, யூகம் போன்று நிஜத்தில் இப்போது இல்லாததை, உருவகபடுத்தி ??
அதனோடு வாழ்ந்து ??
அது தருமா என்று தெரியாத உணர்வில், சுகத்தில், வருத்தத்தில், பயத்தில், புகழில்,
தன்னை
தன் சுற்றத்தை,
தன்னிடம் என்ன இருக்கிறது என்று கூட தெரியாதே,
தானே எங்கே இருக்கிறோம் என்று கூட உணராதே இருப்பதும் போதை தானே..
இதில் யார் சிறந்த போதையில் ?? சிறந்த மயக்கத்தில் ?? தெளியாதே இருப்பதையே பெருமையாக பேசி கொண்டு இருப்பதால் தான்,
போதையின் பாதையில் பயணிக்கிறது எல்லாம்,
ஆனால்
இந்த போதையில் தான் இருக்கிறோம்,
இது மயக்கம், மாயை என்று ஒத்துகொள்வது மட்டுமே,
தெளியவேண்டும் என்று தெளிய துணிகிறது ..
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 375:
உதாரணம்:
56, மேற்கண்ட (சென்ற பதிவு) கருத்திற்கு ஒரு உதாரணம்_______
#கேட்டது கிடைக்கிறது !! #நினைத்தது #நடக்கின்றது !! வேறு என்ன வேண்டும் வாழ்வில் ??
கேட்டது என்றே கூறப்பட்டு இருக்கு .. அதில் தான் சூட்சமம் இருக்கு ..
யாருக்கு கேட்டாலும், எதற்க்காக கேட்டாலும், கேட்கும் இடம் நீங்கள் என்பதால் அதே உங்களுக்கு கிடைக்கின்றது !!!
யாருக்காக நினைத்தாலும், எதற்க்காக நினைத்தாலும், நினைக்கும் இடம் நீங்கள் என்பதால் அதே நடக்கின்றது !!
எல்லோரையும், அவர்கள் எது செய்தாலும், அவர்களை வாழ்த்துபவர்களுக்கு, வாழ்த்தும்படியான வாழ்வே சித்திக்கிறது !!
எதிலும் குறை ?? அப்பறம் பாத்துக்கொள்ளலாம் ?? இப்போதைக்கு வேண்டாம் ?? போன்ற தடங்களே உங்கள் வாழ்வின் தடங்கலாக இருக்கின்றது !!
கேட்க்காதே கொடுப்பவர்களுக்கு !! கேட்க்காதே எல்லாம் கிடைக்கிறது !!
கேட்டல் கொடுப்போம் என்பவருக்கு !! கேட்டாலே கிடைக்கின்றது !!
இதற்க்கு எல்லாம் தரக்கூடாது என்ற எண்ணம் இருக்குமாயின், அதற்க்கு எல்லாம் என்ன முயன்றாலும் நமக்கு கிடைக்காது !!
நடித்து காரியம் சாதிக்கலாம் என்ற முடிவு எடுப்பவர்க்கு, பிறரின் நடிப்பே பரிசாக கிடைக்கின்றது !!
எதையும் போற்றி, பாராட்டி, தட்டிக்கொடுக்கும் மனப்பான்மை உள்ளவர்க்கு, அவர்களின் செயல்களுக்கும் போற்றுதல், பாராட்டுதல், அவர்கள் எதில் சோர்வு அடைந்தாலும் அங்கே தட்டிக்கொடுக்க ஏதோ ஓர் உயிராவது வந்து நிற்கும் ..
எதுவும் நடக்குமா ?? நடக்காதா ?? என்றே சலனம் கொள்பவர்களுக்கு, நடப்பது கூட அவர்கள் எண்ணம்போலவேகடைசிவரை நடக்குமா ?? நடக்காத ?? என்ற விதத்தில் தான் இருக்கும் ..
எப்படியும் நடக்கும் என்ற தீர்க்கம் உங்கள் எண்ணமாயின் அது தீர்க்கமாக நடப்பதையும் அனுபவிக்கலாம் ..
இந்த பிரபஞ்சமே இறையாற்றல் வழியே இயங்குவது, பரஸ்பர பரிமாற்றத்தில் தான் ..
இந்த பரிமாற்றமே நம் வாழ்வில் பிரதிபலிப்பு ..
என்ன கஷ்டம், சோதனை, வேதனை வந்தாலும், நாம் நம்மை எப்படி மாற்றிக்கொள்ள வேண்டும் என்ற அறிவுறுத்தவே அவையாவும் நமக்கு நிகழ்த்த படுகிறது ..
எதையோ இழந்தால் கூட !! இழத்தலில் நிலைகொள்ளாதே, அந்த இழத்தல் கொடுத்தது என்ன என்று பார்க்க தெளிவே சித்திக்கும் !!
இறை கேட்டதை கொடுக்கின்றது !! நினைத்ததை நடக்கவைத்துக்கொண்டு இருக்கு !!
அடியார் விருப்பமே !! அரண் விருப்பமாக இருக்கின்றது ..
கேட்பதில், நினைப்பதில், விரும்புவதில் கொஞ்சம் விழிப்புணர்வு இருக்குமாயின் ..
வாழ்வே ஆனந்தமயம் தான் ..
வாழ்த்துகள் ..
மந்த்ராதிவத்வாஅவிரோத: || 3:3.56 ||
ஒரு சாகையில் கூறப்பட்டுள்ள மந்திரம் முதலியவை எவ்வாறு மற்ற சாகைகளிலும் பயன்படுத்தப் படுகின்றனவோ அது போலவே உபாசனைகளையும் பயன்படுத்தலாம். அதில் தவறில்லை.
இரண்டு வித்யைகளுக்கிடையே கட்டளை, பலன், இயல்பு, பெயர் போன்ற பொதுப் பண்புகள் இருக்குமானால் அவை ஒரே வித்யையாகக் கருதப்பட்டு, இணைக்கப்படலாம் என்று #3:3.1 இல் கண்டோம். இந்த நியதி ஒரே வேதத்தின் பல்வேறு சாகைகளுக்கும் பொருந்தும் என்பதைத் தொடரும் ஸூத்ரங்கள் எடுத்துக் கூறின. இவ்வாறே ஒரே வித்யையாகக் கருதப்படுகின்ற வித்யைகளின் மந்திரங்களையும், உபாசனை முறைகளையும் கூட சாகை வேறுபாடின்றி எல்லா சாகைகளிலும் பயன்படுத்தலாம்.
_____32. வைஸ்வானர அங்க உபாசனை________
பூம ஜாயஸ்த்வ அதிகரணம்
வைஸ்வானர உயாசனை பற்றி #3:3.40 இல் கண்டோம். இது சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தில் (5:11—18) வருகிறது. இந்த் வைஸ்வானர உபாசனையில் பல அங்க உபாசனைகள் உள்ளன. இந்த அங்க உபாசனைகள் தனி உபாசனைகளாகக் கருதப்பட வேண்டுமா அல்லது எல்லா அங்க உபாசனைகளையும் சேர்ந்து ஒரே உபாசனையா என்ற கேள்விக்கு இந்த அதிகரணம் பதில் அளிக்கிறது. இதில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
57. அங்க உபாசனையின் இடம் என்ன?_________
#எனக்கு எழுத #தெரியாது..
என்னையும் எழுதி கொண்டே இருப்பவனை அவனால் தெரியும்..
எனக்கு தெரிந்த வரையில் அவன் எழுதி கொண்டு இருக்கும் ஆக சிறந்த படைப்பு நானே..
காரணம்
ஒவ்வொரு சுவாசமாய் அவனையே வாசிக்கிறேன், அவனால் என்பதால்..
அவனது சக எழுத்துக்கள் உடனே வாழ்கிறேன் என்றாலும்..
அவன் என்னை எழுதிக்கொண்டு இருப்பதை அவனால் சுவாசமாய் வாசிப்பத்தால் தானே
மாற்ற சக படைப்புகளை பார்க்க நினைக்க உணரகூட முடிகிறது என்பதால்..
அவனது ஆக சிறந்த எழுதிக்கொண்டு இருக்கும் படைப்பு நான் தானே..
நான் என்பது கூட
நமக்கான பொது பெயர் தானே..
ஓர் உபாசனையின் அங்கங்கள் பல இருந்தாலும் அவை அனைத்தும் சேர்ந்து ஒரே உபாசனையாகத்தான் கருதப்பட வேண்டும் என்ற கருத்து ஏற்கெனவே கூறப்பட்டு விட்டது. ஆயினும் வைஸ்வானர உபாசனையில் அதன் அங்க உபாசனைகள் ஒவ்வொன்றிற்கும் தனித்தனியாக பலன் கூறப்பட்டிருப்பதால் அவை ஒவ்வொன்றும் தனி உபாசனையோ என்ற சந்தேகம் எழுகிறது.
பூம்ன:க்ரதுவஜ்ஜ்யாயஸ்த்வம் ததாஹி தர்சயதி || 3:3.57 ||
பொருள்: பல்வேறு அங்கங்களைக் கொண்ட யாகங்கள் ஒன்றாகக் கருதப்படுவது போல், எல்லா உபாசனைகளையும் சேர்த்துச் செய்யப்படுகின்ற முழு வைஸ்வானர உபாசனை முக்கியமானதாகக் கருதப்பட வேண்டும். அவ்வாறே விளக்கத்திற்குரிய பகுதியும் கூறுகிறது.
தர்சபூர்ணமாச யாகத்தில் பல அங்க யாகங்கள் உள்ளன. இந்த யாகங்கள் தனித்தனியாகக் கருதப்படவில்லை. இவை அனைத்தும் சேர்ந்ததே தர்சபூர்ணமாச யாகம் என்று கொள்ளப் படுகிறது.
அது போலவே வைஸ்வானர உபாசனைக்குப் பல அங்கங்கள் இருந்தாலும், அவை அனைத்தும் சேர்த்து ஒன்றாகவே கருதப்பட வேண்டும்.
ஆனால் இங்கே ஓர் ஐயம் எழலாம்.
அங்க உபாசனைகள் எல்லாம் இணைந்து ஒரே வைஸ்வானர உபாசனை என்றால் அங்க உபாசனைகளுக்கான பலன் ஏன் தனித்தனியாகக் கூறப்பட வேண்டும்?
#உண்மையாக_இரு !! என்று ஊருக்கு சொல்லாதே ??
உனக்கு சொல் !!
உனக்கு நன்றாக தெரிந்த உண்மை இல்லாது இருப்பது, நீ மட்டும் தான் ..
நீ உன்னிடம் உண்மையாக இல்லை என்பதால் தான் ..
யாரையோ உண்மையாக இல்லை என்று நம்மைப்போல ஒருவன் என்று உணராதே அகமகிழ்ந்து கொண்டே ..
வெளியே திட்டுவது போல நடிக்கிறாய் ..
உன்னிடம் உனக்கு இல்லாத உண்மையை !!
யாரிடமோ எதிர்பார்க்க போய் தான், அவர்கள் உன்னை போலவே உண்மையாக இல்லை என்றே உனக்கு தெரிகிறது ..
அப்படி கூறப்படுவதில் தவறொன்றும் இல்லை. ஏனெனில் அங்க உபாசனைகள் ஒவ்வொன்றிற்கும் பலன் கூறப்படுவதுடன், அந்தப் பலன் முழுமையானது அல்ல என்றும் கூறப்படுகிறது. ஆனால் மொத்தமாக வைஸ்வானர உபாசனையின் பலன் கூறப்படும் போது அவ்வாறு அந்தப் பலனில் குறை கூறப்படவில்லை. எனவே வைஸ்வானர உபாசனையை, அனைத்தும் இணைந்த ஒரே உபாசனையாகக் காண வேண்டும்.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 376:
வித்யைகள் பல:
சப்த ஆதி பேத அதிகரணம்
வேசத்தால் கிட்டிய யாவும் !!
வேசத்துக்கு கிட்டியதே ..
அது
உனக்கு என்று ஏமாற்றிக்கொள்வது தான் உன் அடிப்படை பிரச்சனைக்கு காரணமாய் அமைக்கிறது ..
உன் எதார்த்தமான இயல்பில் கிட்டும் ஏதும் உனக்கு கிட்டியது ..
இந்த மெய்யை உணரு ..
எதார்த்தமான இயல்பில் இருக்கவே, நீ நீயாக படைக்கப்பட்டாய் ..
வேசம் கண்டே உன் ஏக்கமும் இருக்கின்றது என்றும் புரிந்துகொள் ..
உன் உண்மையாக ஆனந்தம் என்பது உன் இயல்பில் வசப்படுவது அன்றி வேறேதும் இல்லை ..
இயல்பே இறைவன் உனக்கு அருளிய வரம் ..
நின் எதார்த்தமே அவன் உன்னில் இருந்து வெளிப்படும் தன்மை ..
ஒருவருக்கு என்ன கிடைக்கிற வேண்டுமென இருக்கிறதோ, அதுதான் கிடைக்கும். [சும்மா ஒரு தமாஷுக்காக இந்த கதை]
கடவுள் சந்நிதிக்குள் நுழைந்தாலே போதும், ""ஏம்ப்பா! பக்கத்து வீட்டு பரமசிவம் கோடி கோடியா வச்சிருக்கான். நான் அவ்வளவாடா உன்கிட்டே கேட்கிறேன். ஏதோ அஞ்சு லட்சம் பத்து லட்சம் கேக்கிறேன். தரமாட்டாங்கிறியே! அவன் காரிலே போறான், எனக்கு ஒரு பைக் தரக்கூடாதா!
ஏ முருகா! கண்ணைத் தொறந்து பாருடா,'' என்று கதறுபவர்கள் பலர்!
ஒருத்தன் இப்படித்தான் கடவுளைப் பாடாய் படுத்தினான். ஒருநாள், கடவுளே அவன் முன்னால் வந்து விட்டார்.
""என்னப்பா வேணும்''னார்.
""வேறென்ன கேக்கப்போறேன்! ஒரு முப்பது லட்சம், தங்க நகை, வைர வைடுரியங்கள் வேணும்''னான்.
அவர் மூன்று தேங்காயைக் கொடுத்தார். ""என்ன சொல்லி உடைக்கிறாயோ, அது இதில் இருந்து வரும்,'' என்றார்.
அவன் "முப்பது லட்சம் வரட்டும்' என்று சொல்ல வாயெடுத்த வேளையில், அவன் மனைவி வந்து ""என்னங்க! டீ போடட்டுமா!'' என்றான்.
""ஆங்...முக்கியமான வேலையா இருக்கேன்லே! உன் தலையிலே இடிவிழ'' என்றான்.
திடீரென மேகக்கூட்டம்...இடி இடித்தது.
அவன் மனைவி தலையில் விழுந்து விட்டது.
""ஐயோ இறைவா! விளையாட்டா சொன்னது வினையாப் போச்சே! அவளுக்கு உயிர் பெற்று எழட்டும்,'' என்று சொல்லியபடியே இன்னொரு தேங்காயை உடைத்தான். அவள் எழுந்தாள். ஆனால், இடி விழுந்ததில் முகம் விகாரமாகி விட்டது.
""இவளோடு எப்படி குடுத்தனம் நடத்துறது! பழைய முகம் திரும்பி வரட்டும்,'' என்றான்.
அவளுக்கு முந்தைய முகம் கிடைத்தது.
ஆக, முப்பது லட்சம் போச்சு! ஒருவருக்கு என்ன கிடைக்கிற வேண்டுமென இருக்கிறதோ, அதுதான் கிடைக்கும். கடவுள் கொடுத்திருக்கிற சவுகரியத்தோட வாழ கத்துக்கணும்....புரியுதா!
இறைவன் ஒருவரே. அவரைத் தியானிப்பதற்கு பல வழிகள் உள்ளன. உபநிஷத்ங்களிலும் தஹர வித்யை (சாந். 8:1) சாண்டில்ய வித்யை (சாந். 3:14), வைஸ்வானர வித்யை (சாந். 5:11—18) என்று பல வித்யைகளைக் காண்கிறோம். இவை அனைத்தும் ஒரே இறைவனைத் தியானிப்பதற்கான வித்யைகள். எனவே இந்த வித்யைகள் அனைத்தையும் இணைத்து ஒரே உபாசனையாகச் செய்யக் கூடாதா என்ற ஒரு கருத்தை ஆராய்கிறது இந்த அதிகரணம். இதில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
58. உபாசனைகள் பலவாகத்தான் இருக்க வேண்டும்______
நானா சப்தாதிபேதாத் || 3:3.58 ||
#மௌனம்_வசப்படும் ...
பேசாது இருக்கிறேன் என்று பேசிக்கொண்டு இருப்பதை விட !!
வாயை கடந்து பேசிக்கொண்டு தான் என்ற மெய்யுணர்ந்து என்ன பேசுகின்றோம் என்றே கவனி ..
மௌனம் வசப்படும் ...
மெளனமாக இருக்கிறேன் என்று எண்ணத்தால், நினைவால், சிந்தனையால் பேசிக்கொண்டே தான் இருக்கின்றோம் ..
வெளியே ஊருக்கு மெளனமாக நடிப்பதை,
உங்களிடமும் நீங்கள் நடிப்பதை உணருங்கள் ..
பேசாதே இருப்பதாக எண்ணி, உங்களுள் என்ன பேச்சு ?? எதை பற்றிய பேச்சு ?? என்றே நீங்கள் உங்களை கவனியுங்கள் ..
நீங்கள் பேசுவதை, நீங்களே கவனிக்க, உங்களுள் ஓர் மௌனம் விழிப்படையும், அது உங்களை ஆழ்ந்து அகத்தே இட்டு செல்லும் ..
உங்களை பேசவைப்பது !!
மௌனமாய் உங்களுள் நிறைந்து இருக்கு என்று உணரும் படி உணர்விக்கப்படும் ..
அந்த உணர்வு ..
உணர்வின் மூலமான உணர்வற்ற நிலைக்கு இட்டுச்செல்லும் ..
உள்கடந்து, உட்கலந்து இருக்கும் கடவுள் தன்மை வெளிப்படும் ..
கடவுள் என்பது புறத்தில் மட்டும் இல்லை ..
அகத்தே ஆழமாய் இருக்கின்றது, அந்த அகமும் புறமும் ஒரே அலைவரிசையில் சந்திக்கும் போதே நம்முள்ளே சொல்லொனா உணர்வு வருகிறது, அதையே ஆலயத்தில் ஆத்மானுபவமாக அனுபவிக்கின்றோம் ..
அதை நம்முள்ளே அனுபவிக்க புற மௌனத்தில் தொடங்கி, அகமெனத்தை அடையும் போது அத்தன்மை வெளிப்படுகின்றது ..
நினைக்கும் அனைத்தும் சித்தியாகும் சூட்சமும் அதுவே ..
பொருள்: கட்டளை முதலியவற்றின் வேறுபாடு காரணமாக வித்யைகள் பல என்று கொள்ளப்பட வேண்டும்.
‘கட்டளை வேறுபட்டிருந்தால் அந்த வித்யைகள் வெவ்வேறாகவே கருதப்பட வேண்டும்’ என்கிறது மீமாம்ஸ ஸூத்ரம் (2:2.1). வித்யைகள் ஒன்றாக இருந்தாலும் அவற்றைப் பற்றிய ஆணைகள் பலவாக இருக்கின்றன. உதாரணமாக, ‘அறிவாய்’, ‘தியானிப்பாய்’ , ‘வழிபடுவாய்’ என்று பல விதமான கட்டளைகளை வேதங்களில் காண்கிறோம். இப்படி கட்டளைகள் வேறுபட்டவையாக இருந்தால் அந்த வித்யைகளை வெவ்வேறாகவே கருத வேண்டும் என்று மீமாம்ஸ ஸூத்ரம் கூறுகிறது.
கட்டளை தவிர உபாசனைகளின் இயல்பு (குணம்), பலன் (ஃபலம்), பெயர் (நாமம்) போன்றவை வேறுபட்டாலும் அந்த வித்யைகள் வெவ்வேறாகவே கருதப்பட வேண்டும்.
புராணக் கண்ணோட்டத்தில் இந்த ஸூத்ரத்தை இன்னும் சிறப்பாகப் புரிந்து கொள்ளலாம். இறைவன் ஒருவராக இருந்தாலும் அவரை சிவன், விஷ்ணு, விநாயகர், தேவி, முருகன் என்ற பல்வேறு பெயர்களில், பல்வேறு வடிவங்களில் அழைக்கிறோம். இவர்கள் அனைவரையும் ஒரே விதமாக வழிபடலாமா, கூடாதா? கூடாது என்கிறது இந்த ஸூத்ரம். ஏனெனில் இவர்களின் உருவம், இயல்பு, வழிபாட்டின் பலன் போன்றவை அனைத்தும் வேறுபட்டுள்ளன. எனவே இவர்களை வெவ்வேறானவர்களாகக் கொண்டு அதற்கேற்ப வழிபாடுகள் செய்யப்பட வேண்டும்.
தாயின் கருவில் இருக்கும் வரை மனித வாழ்க்கையே சொர்க்கம் தான் போல
மீண்டும் உன் கருவிலே பிறக்கும் வரம் ஒன்றை தருவாயோ எம் தாயே
நீ என்னை விட்டு இறைவனிடம் போனது இருந்து வாழ்க்கையே நரகமா இருக்கு அம்மா
யாருடைய திருப்தியும் உங்களிடம் இல்லை !!
உங்கள் திருப்தி மட்டுமே உங்களிடம் இருக்கிறது !!
அதை எப்படி
மற்றவரோடு பொருத்தி அவர்களை திருப்தி படுத்தலாம் என்றே முயன்று கொண்டு இருக்கிறீர்கள் !!
அதற்க்கு பதிலாக ..
நீங்கள் உங்கள் திருப்தியில் நிலைகொள்ளுங்கள் !!
உங்கள் திருப்தியின் வெளிப்பாடு உங்கள் சொல் !! செயல் !! உணர்வு வழியே பரவி ..
யாருக்கான திருப்தியை அது அவர்களுள் நீங்கள் சொல்லாதே விளைவித்து விடும் ..
அதைகூட
நீங்கள் கவனிக்கிறேன் என்ற பெயரில் உங்கள் திருப்தியை இழக்காது அனுபவித்துக்கொண்டே இருங்கள் !!
தனிமை
இனிமையானது
அதற்கும்
ஒரு வசீகரம்
இருக்கின்றது...
இறந்த காலத்தின்
நினைவுகளையும்
நிகழ் காலத்தின்
நிகழ்வுகளையும்
எதிர் காலத்தின்
கனவுகளுக்கான
சிந்தனைகளை தூண்டி
அது நம்மிடமே
கேள்வி கேட்டு,
நம்மிடமே
நேர்மையான
விடைகளையும்
மாறுதலான
வினாக்களையும்
பெற்று
நம்மை
நீதிபதியாகவும்
குற்றவாளியாகவும்
மாற்றி மாற்றி
மனசாட்சியாக நின்று
பயமுறுத்தும்
ஆனால்
தேவையில்லாத
உறவுகளை
பிணக்குகளை
உண்டு பண்ணாமல்
உற்சாகத்தோடு
உலகில் வாழ வைக்கும்
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 377:
விகல்ப அதிகரணம்:
_______34. இறைவனை அடைவதற்கான தியானம்______
#நீ கற்றதும்
உன் கையில்
இருப்பதும்
#காணாமல் போகலாம்....
நீ #பெற்றதும்
நீ பெரிதாய் நினைத்ததும்
#நிலையில்லாமல் போகலாம்....
#உனக்கு உற்றதும்
உன்னோடு உரியதும்
உனக்கு #உபயோகம்
இல்லாமல் போகலாம்.....
உன் #நெஞ்சில் நிற்பது
என்றும் எப்பொழுதும்
நிலையான அந்த
#சிவம்மட்டுமே.....
ஆசைக்கடலில் விழுந்தோமதால் அறிவுக்கறிவை யிழந்தோம்
பாசமாலும் வழிபடாமல் பரிதவிக்கும் பாவியானோம்
மானிடசன்மங் கொடுத்தார் தன்னை வணங்கக்கரங்க ளளித்தார்
தேனும்பாலும் போலே சென்று தேரடியில் நின்றுகொண்டு
சிவலோக நாதனைக்கண்டு சேவித்திடுவோம் வாரீர்
புரட்டாசி ரோஹிநி திருநக்ஷத்ரம் திருநாளைப்போவார் குருப்பூஜை
எந்தக்கஷ்டம் வந்தாலும் எதிர்த்து நிற்கமுடியும் மலையே அசைஞ்சாலும் மகேசன்காப்பாற்றுவான்
நம்புங்கள்சிவபக்தி முக்கியம் !
பிரச்சனை எங்க இருந்து வேணும்னாலும் வரலாம்..
சந்தோசம்.. நம்ம கிட்ட / நம்ம மனசுல தான் இருக்கு. இருக்கணும்.
"பிறர் நமக்கு மகிழ்ச்சியை தருவார்கள்" என்பது தான் இந்த உலகின் வடிகட்டிய பொய்
ஒருவன்.. கெட்டவன் என்பதை மட்டும் அவர்களே தீர்மானித்து விடுவார்கள்..
ஆனால் நல்லவன் என்பதற்கு மட்டும் அடுத்து அடுத்து ஆதாரம் கேட்பார்கள்..
#
#பிறப்பைப் பற்றி புரிந்து கொண்ட பிறகா பிறந்தோம்!
பிறந்த பின்;
உடலைப் பற்றி, அதன் இயக்கம் பற்றி புரிந்த பிறகா அதை பயன் படுத்துகிறோம்!
உடலைப் பற்றி அது இயங்கும் விதம் பற்றி ஒன்றுமே தெரியாது!
எதற்கெடுத்தாலும் அதற்குத் துணை போவதையே வாழ்க்கை என்கிறோம்!
பசிக்குது என்றவுடன் அதற்குச் சாப்பாடு!
வலிக்குது என்று சொன்னவுடன் அதற்கு வைத்தியம்!
மூடு வந்தவுடன் அதற்கு ஜோடி பிடித்தல்!
டயர்டா இருக்கு என்றவுடன் அதை தூங்கவிடல்!
நடக்க முடியல என்றவுடன் அதை காரில் தூக்கி வைத்தல்!
இனிமே எப்போதுமே அதால் முடியாதுன்னு செத்தவுடன்,
நாமும் மறைதல் நிரந்தரமாக!!
இதையெல்லாம்தானே வாழ்க்கை என்று செய்து வருகிறோம்!
ஆமா...
நாம் என்ன உடலுக்கு எஜமானனா? இல்லை வேலைக்காரனா?
அது செத்தவுடனேயே நாமும் காணாமல் போவதற்கு, நாம் என்ன ஒட்டுண்ணியா? தலைப்பேனா இல்லையென்றால் குடல் புழுவா? ஒண்டிக் குடித்தனமா நடத்திக் கொண்டிருக்கிறோம் இந்த உடலுடன்?
எதை அதற்காகச் செய்தாலும்;
அவுக போதும்னு சொன்னவுடன் நிறுத்திக் கொள்கிறோமே!
சாப்பாடு, உடலின்பம், தூக்கம் இதையெல்லாமே அவுக இஷ்டப்படும் அளவுக்குத்தானே எடுக்க முடிகிறது!
இதுவெல்லாம் போக-
இனிமே எதுவுமே வேண்டாம் என்று அவுக சொல்லி இறந்தவுடன்;
அப்பவும் நாமலும் கடைய சாத்தத்தான் வேண்டியிருக்கு!!
என்ன பொழப்போ!?
பிறப்பைப் பற்றி புரிந்து கொண்ட பிறகா பிறந்தோம்!
பிறந்த பின்;
உடலைப் பற்றி, அதன் இயக்கம் பற்றி புரிந்த பிறகா அதை பயன் படுத்துகிறோம்!
உடலைப் பற்றி அது இயங்கும் விதம் பற்றி ஒன்றுமே தெரியாது!
எதற்கெடுத்தாலும் அதற்குத் துணை போவதையே வாழ்க்கை என்கிறோம்!
பசிக்குது என்றவுடன் அதற்குச் சாப்பாடு!
வலிக்குது என்று சொன்னவுடன் அதற்கு வைத்தியம்!
மூடு வந்தவுடன் அதற்கு ஜோடி பிடித்தல்!
டயர்டா இருக்கு என்றவுடன் அதை தூங்கவிடல்!
நடக்க முடியல என்றவுடன் அதை காரில் தூக்கி வைத்தல்!
இனிமே எப்போதுமே அதால் முடியாதுன்னு செத்தவுடன்,
நாமும் மறைதல் நிரந்தரமாக!!
இதையெல்லாம்தானே வாழ்க்கை என்று செய்து வருகிறோம்!
ஆமா...
நாம் என்ன உடலுக்கு எஜமானனா? இல்லை வேலைக்காரனா?
அது செத்தவுடனேயே நாமும் காணாமல் போவதற்கு, நாம் என்ன ஒட்டுண்ணியா? தலைப்பேனா இல்லையென்றால் குடல் புழுவா? ஒண்டிக் குடித்தனமா நடத்திக் கொண்டிருக்கிறோம் இந்த உடலுடன்?
எதை அதற்காகச் செய்தாலும்;
அவுக போதும்னு சொன்னவுடன் நிறுத்திக் கொள்கிறோமே!
சாப்பாடு, உடலின்பம், தூக்கம் இதையெல்லாமே அவுக இஷ்டப்படும் அளவுக்குத்தானே எடுக்க முடிகிறது!
இதுவெல்லாம் போக-
இனிமே எதுவுமே வேண்டாம் என்று அவுக சொல்லி இறந்தவுடன்;
அப்பவும் நாமலும் கடைய சாத்தத்தான் வேண்டியிருக்கு!!
என்ன பொழப்போ!?
உடம்பு_உயிர்_எடுத்ததோ உயிர் உடம்பு எடுத்ததோ
உடம்பு உயிர் எடுத்தபோது உருவம் ஏது செப்புவீர்
உடம்பு உயிர் எடுத்தபோது உயிர் இறப்பது இல்லையே
உடம்பு மெய் மறந்து கண்டு உணர்ந்து ஞானம் ஓதுமே!!!
பொருள் :-
உடம்பானது_உயிர் எடுத்து வந்ததா? அல்லது உயிரானது உடம்பு எடுத்துக் கொண்டு வந்ததாஉடம்புதான் உயிர் எடுத்ததென்றால் உயிர் உயிர் வந்த பிறகுதானே உடம்பே தோன்றுகிறது. உடம்பில் உள்ள உயிருக்கு உருவம் ஏது சொல்லுங்கள்.
உடம்பும்_உயிரும் கூடிய மனிதன் இறந்த பின்னும் அவன் ஆன்மா அழிவது இல்லையே.
ஆகவே_இவ்வுடம்பு உண்மையல்ல, என்பதை உணர்ந்து, ஆன்மாவே மெய் என்பதை அறிந்து உடம்பில் மெய்ப் பொருளாக இறைவன் இருப்பதைக் கண்டு தன்னை மறந்த தியான நிலையிலோ இருந்து உணர்ந்து கொண்டு ஞானம் போதியுங்கள்.
விகல்ப அதிகரணம்
34—36 வரையுள்ள அதிகரணங்கள் வித்யை அல்லது உபாசனைகளை 3 வகையாகப் பிரிக்கின்றன. அவை:
1. இறைவனை அடைவதற்கான அல்லது இறையனுபூதிக்கான வித்யைகள்; 2. உலகியல் ஆசைகளை நிறைவேற்றிக் கொள்வதற்கான வித்யைகள்; 3. கர்மாங்க வித்யைகள்.
இந்த 34 ஆம் அதிகரணம் இறையனுபூதிக்கான வித்யை பற்றிக் கூறுகிறது. இதில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
59. இறைவனை அடைவதற்கு இஷ்ட நிஷ்டை தேவை______
விகல்போஅவிசிஷ்டஃபலத்வாத் || 3:3.59 ||
பொருள்: இறையனுபூதிக்கான வித்யைகளின் பலன் ஒன்றாகவே உள்ளது. இருப்பினும் தெய்வங்களுள் ஒருவரைத் தேர்ந்தெடுத்து வழிபட வேண்டும்.
இறைவனை அடைவது (ஸாக்ஷாத்காரம் அல்லது இறையனுபூதி: ) ஒன்றே இறையனுபூதிக்கான வித்யைகளின் நோக்கமாக இருக்கிறது. சிவபெருமான், தேவி, மஹாவிஷ்ணு என்று எந்தத் தெய்வத்தை வழிபட்டாலும் நோக்கம் ஒன்றே. அது, இறைவனை அடைதல்.
ஆனால் தெய்வங்களுள் ஒருவரைத் தேர்ந்தெடுத்து அவரை வழிபட வேண்டும் என்று இந்த ஸூத்ரம் கூறுகிறது. இவ்வாறு தேர்ந்தெடுக்கின்ற தெய்வம் இஷ்ட தெய்வம் எனப்படுகிறார். இது பற்றி, ‘ஓர் இஷ்ட தெய்வத்தை எடுத்துக் கொள்ளுங்கள். உங்கள் முழு மனசும் அதில் ஈடுபடட்டும். ஒரு பலனைக் காணும் வரை, ஆன்மா வளரும் வரை இதனைத் தினமும் பயிற்சி செய்யுங்கள். நீங்கள் எடுத்துக் கொண்ட இஷ்டதெய்வம் உங்களுக்கு உரியவராக இருப்பாரானால் அவரே உங்களுக்கு மிக உயர்ந்த அனுபவத்தை அளிப்பார். இறுதியில் உங்கள் இஷ்ட தெய்வமே பிரபஞ்சம் முழுவதிலும் நிறைந்திருப்பதாக, எல்லாவற்றிலும் ஊடுருவியிருப்பதாகக் காண்பீர்கள்’ என்று விளக்குகிறார் ஸ்வாமி விவேகானந்தர்.
இஷ்ட நிஷ்டைக்கு அல்லது இஷ்ட தெய்வ பக்திக்கு எடுத்துக் காட்டாக அனுமனின் மன நிலையை ஸ்வாமி விவேகானந்தர் கூறுகிறார்: ‘பெரிய ராம பக்தரான அனுமனைப் பற்றி ஒரு கதை உண்டு. .....இறைவன் ராமனாக வந்த போது அனுமன் அவரது மிகப் பெரிய பக்தராக இருந்தார். அனுமன் பெரிய யோகி, மிக நீண்ட காலம் வாழ்ந்தவர். தமது காலத்திலேயே இறைவன் மீண்டும் ஒரு முறை கிருஷ்ணனாக வந்ததைப் பார்க்கும் பேறு பெற்றவர். அவர் பெரிய யோகியாக இருந்ததால் இவ்வாறு இரண்டு அவதார புருஷர்களின் காலத்திலும் வாழ முடிந்தது.
‘அனுமன் கிருஷ்ணனுக்கு சேவை செய்ய அவரிடம் சென்றார். அங்கே அவரிடம், ‘’கிருஷ்ணா, நான் உன்னை உனது ராம வடிவிலேயே காண விரும்புகிறேன்” என்றார். அதற்குக் கிருஷ்ணர், “ஏன், இந்த வடிவிற்கு என்ன குறை? நானே கிருஷ்ணன், நானே ராமன். எல்லா உருவங்களும் எனதே” என்றார். உடனே அனுமன் சொன்னார்: “கிருஷ்ணா, அது எனக்குத் தெரியும். ஜானகி ராமனும், லட்சுமி நாதனும் ஒருவரே. இருவரும் பரமாத்மாவின் அவதாரங்களே. ஆனால் எனக்கு எல்லாம் ஜானகிராமனே.” -----இதுதான் இஷ்ட நிஷ்டை.
‘உங்கள் இஷ்ட தெய்வத்தை வழிபடுங்கள். இல்லாவிடில் உங்களுக்கு எதுவும் கிடைக்காது. வளர்ச்சி எதுவுமே இருக்காது. செடி வளரும் போது அதை மிருகங்களிலிருந்து காப்பாற்ற வேலி இட வேண்டியது அவசியம். அதுவே வளர்ந்து பெரிய மரமாகி விட்டால் எந்த வேலியும் தேவையில்லை. தன்னைத் தானே அது காத்துக் கொள்ள முடியும். ..... கொஞ்சம் இது, கொஞ்சம் அது என்று எல்லா மதக் கருத்துக்களிலும் மனத்தை அலைபாய விட்டு ஆற்றலைச் சிதறடிப்பது எந்தப் பயனையும் தராது. அது ஆன்மாவின் அழிவிற்கே வழிவகுக்கும்’ என்று விளக்குகிறார் ஸ்வாமி விவேகானந்தர்.
இந்த இஷ்ட தெய்வக் கருத்தைத் தமக்கே உரிய எளிமையுடன் கீழ்வருமாறு விளக்குகிறார் பகவான் ஸ்ரீராமகிருஷ்ணர்:
‘உலகியல் மக்களிடம் உறுதி கிடையாது. நடந்தால் நடக்கட்டும், நட்க்கா விட்டால் போகட்டும் இதுதான் அவர்களின் போக்கு. தண்ணீருக்கு அவசியம் ஏற்படும் போது கிணறு தோண்டுவார்கள். தோண்டிக் கொண்டிருக்கும் போது பறை குறுக்கிட்டால் அந்த இடத்தில் தோண்டுவதை நிறுத்தி விடுவார்கள். பிறகு வேறோர் இடத்தில் தோண்ட ஆரம்பிப்பார்கள். அந்த இடம் மணற்பாங்கான இடமாக இருக்கும். அதையும் விட்டுவிட்டு மூன்றாவதாக இன்னொரு இடத்திற்குப் போவார்கள். எங்கே ஆரம்பித்தார்களோ அங்கேயே தொடர்ந்து தோண்டினால்தானே தண்ணீர் கிடைக்கும்.’
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 378:
உலக வாழ்க்கைக்கான தியானம்:
மூன்றடுக்கு மாடி பளிங்கு தரை வெல்வெட் மெத்தை விரிப்பு இப்படி வசதியுள்ள வீட்டில் குடியிருந்தாலும்...
என் மனம் நாடுவது என்னவோ இயற்கை எழில் நிறைந்த இடத்தில் சுற்றிலும் மண் சுவர் கூரையால் வேயப்பட்ட வீட்டை தான்...!
இன்று மகாளய பட்சத்தின் ஏழாவது நாள் சப்தமி திதி
______35. உலக வாழ்க்கைக்கான தியானம்______
காம்ய அதிகரணம்
உலகியல் வாழ்க்கைக்கான தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்வதற்காகவும் உபாசனைகள் மேற்கொள்ளப்படுகின்றன. இவை அடிப்படையில் ஒன்றா பலவா என்ற கேள்விக்கு இந்த அதிகரணம் விடையளிக்கிறது. இதில் ஒரு ஸூத்ரம் உள்ளது.
60. உலகியல் ஆசைகளின் பூர்த்திக்கான உபாசனைகள் பல______
காம்யாஸ்து யதாகாமம் ஸமூச்சீயேரன்ன வா பூர்வஹேத்வபாவாத் || 3:3.60 ||
பொருள்: ஆசைகளுக்கு ஏற்ப உலகியல் உபாசனைகள் பல. முந்தைய காரணம் இல்லாததால் அவை இணைக்கப்படலாம் அல்லது இணைக்கப்படாமலும் இருக்கலாம்.
ஆசைகள் பல. அதற்கேற்ப அவற்றைப் பூர்த்தி செய்வதற்கான வழிகளும் பல. எனவே உலகியல் தேவைகளுக்காகச் செய்யப்படுகின்ற உபாசனைகளும் பல. உலகியல் ஆசைகளுக்கான இரண்டு உதாரணங்களைப் பார்ப்போம்.
முதலில், மகனை இழக்கின்ற துயரத்திலிருந்து விடுபடுவதற்கான உபாசனை. இது சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தில் (3:15.2) வருகிறது: ‘திசைகளின் மகன் வாயு. இதனை அறிபவன் மகனை இழந்து தவிக்க மாட்டான்’ என்கிறது அந்த வித்யை.
இரண்டாவதாக, சுதந்திரமாக வாழ்வதற்கான உபாசனை. இதுவும் சாந்தோக்ய உபநிஷதத்தில் (7:1.4—5) வருகிறது. ‘நான்கு வேதங்கள், ஐந்தாவது வேதமான வரலாறு மற்றும் புராணங்கள், பித்ரு கர்மங்கள், கணிதம், இயற்கைச் சீற்றங்கள் பற்றிய அறிவு, கனிமப் பொருள் இயல், இலக்கணம், நியாயம், நீதி நெறி, சொல்லிலக்கணம், வேதாங்கங்கள், அடிப்படை மூலகங்கள் பற்றிய அறிவு, வில் வித்தை, வான இயல், பாம்புகளைப் பற்றிய அறிவு, நுண்கலை ஆகிய அனைத்தும் பெயர்கள். இந்தப் பெயர்களை இறைவனாக உபாசனை செய்பவன் அந்தத் துறையில் சுதந்திரமாக உலவ வல்லவன் ஆகிறான்.’
மேற்கண்ட இரண்டு உபாசனைகளும் இரண்டு பலன்களுக்காக செய்யப்படுபவை. எத்தகைய பலன் தேவையோ அதற்கான உபாசனையை மேற்கொள்ளலாம்; எத்தனை பலன்கள் தேவையோ அத்தனை உபாசனைகளை மேற்கொள்ளலாம். இதில் வரையறை கிடையாது. ஆசைகளின் எண்ணிக்கைக்கு ஏற்ப உபாசனைகளை அதிகப்படுத்தலாம். இது உபாசகனின் மன நிலையைப் பொறுத்தது.
இறைவனை அடைவது என்ற ஒரே நோக்கம் இங்கே இல்லை; உலக ஆசைகள் என்ற பல நோக்கங்கள் உள்ளன. எனவே உபாசனை முறைகளும் பலவாக இருக்கும்.
சாத்தானும் இறைவனே !!
அவனின்றி அணுகூட இல்லை எனும்போது சாத்தான் எங்கே இருந்து வந்தது ??
உன் புரிதால் தவறாக இருப்பதால் இறைவனுக்கு கூட சாத்தான் என்றே பெயர் சூட்டி மகிழ்கிறாய் !!
என் புரிதல் தான் சரி என்பதே அந்த சாத்தான் என்ற கற்பனை எல்லாம்,
எப்படி இருக்க கூடாதோ அப்படி நீ இருந்தபோதும் அரவணைத்த இறைவனே,
உன்னை அதைக்கொண்டே மேன்படுத்தி இப்போது இந்த நிலைக்கு உயர்த்தி உள்ளான்,
சாத்தான் என்றால் இன்னும் உன்னை மோசமாகவே தான் வைத்து இருப்பான்,
எனக்கான ஆகசிறந்த அடிமை என்றே,
நீ மோசமாக இருந்தாய் என்று உணரகூட விட்டு இருக்க மாட்டான் தானே ..
ஒருவனை மோசமானவன் !! சாத்தான் !! என்று கூட நீங்கள் எண்ணலாம் , திட்டலாம்,
ஆனால்
அவன் உங்களுள், நீங்கள் தெரியாத உங்களை வெளிபடுத்தி தானே இருக்கிறான்,
அப்படி சாத்தான் என்ற பவனை கூட உன்னில் உன்னை வேறுவிதமாக வெளிபடுத்தும் இறையின் திருவருள் அன்றி வேறேதும் இல்லை ..
ஏகனே இறைவன், அவனை நீங்கள் எப்படி ?? எந்த மனநிலையோடு ??, எப்படியான கோணத்தில் ?? அணுகி !! அனுபவிக்கிறீர்கள் என்பதை பொறுத்தே ..
அவன் சாத்தானவும் தெரிவான் என்பதும் மெய்யே ..
நம்மை பொறுத்தவரையில் எதுவும் நம் முதலில் எடுத்துகொண்டது போலவே இல்லை தானே ..
நேற்று பிடிக்காதவர்கள் !! இன்று பிடித்தவர்கள் ஆக மாறுகிறார்கள் !!
இன்று பிடித்தவர்கள் !! நாளை எப்படியும் மாற கூடிய தன்மை உடையவர்கள் தானே ..
இதில் மாற்றம் வெளியே மட்டுமே இல்லை, உங்கள் அகத்திலும் இருக்கு ..
நம் புராணங்களில் கூட அரக்கனாக, மோசமானவர்கள், கொடூரமாணவர்கள் என்று சித்தரிக்க பட்டவர்கள் கூட அழிக்கப்பட்டதாக கூறுவது, அவர்களின் அகந்தை அழித்து தன்னுள் இறைவன் ஒடுக்கி கொண்டான் என்ற கூறப்பட்டு உள்ளது ..
இதில் நாம் அந்த புராணங்களின் கதாநாயகன் முக்தி பெறும் முன்னே !! அந்த புராணங்களின் வில்லனாக சித்தரிக்கபட்டவர்களே முதலில் முக்தி பெற்று இருக்கிறார்கள் என்பதும் உணரவேண்டிய ஒன்றே ..
அனுபவிக்க தெரிந்தால், இங்கே இறைவனை கடந்து, அனுபவிப்பதும், அனுபவிக்கவைப்பதும் வேறு இல்லை என்பதே மெய் ..
இந்த சாபம் எல்லாம் உங்களை சும்மா விடாது.
நம்பிக்கை துரோகம் செய்தவன் நல்லா வாழ்ந்தது இல்லை.
#சாபம் என்றால் என்ன?
பாவம் என்றால் என்ன?
அது உண்மையாக நம் வாழ்க்கையில் நடக்குமா?
நேர்மையின்றி அடுத்தவர் நோகும்படி அல்லது பாதிக்கும்படி எதைச் செய்தாலும் அது பாவம். அப்படி நம்மால் கஷ்டப்பட்டவர் மனம் நொந்து ஏதேனும் நம்மைப் பற்றி மனதில் நினைத்தால் அது சாபம்.
மனதின் எண்ணங்கள் சிதறாமல் குவிந்து வெளிப்படும் அலைகளுக்கு மிகுந்த ஆற்றல் உண்டு என்பது தெளிவான விடயமே. எனவே நிச்சயம் ஒருவரின் சாபம் நம் வாழ்வில் பிரதிபலிக்கும்.
சாபம் என்பது நல்லவர்களுக்கு வரமாக மாறும்.தீயவர்களை அழிக்கும்.எவ்வளவு வரங்கள் பெற்றாலும்,
தாங்கள் பெற்ற வரத்தின் பலத்தால், நல்லவர்களை ஒரு போதும் அழிக்க முடியாது.
ஆனால், ஆற்றாமல் அழுது பதறிய நெஞ்சிலிருந்து வந்த வார்த்தை சாபமாக மாறினால் எப்பேர்பட்ட வலிமையான மனிதனையும் உரு தெரியாமல் அழித்து விடும்.
உங்களுக்கு பிடித்தவர்கள் தவறிழைத்து விட்டார்கள் அவர்களுக்கு தண்டனை தர வேண்டுமென நினைப்பதை விட...
தவறிழைத்தவர்களிடமிருந்து சற்று விலகி இருங்கள் அது போதும் இதுவே அவர்களுக்கு நீங்கள் தரும் ஒருவகை பெரும் தண்டனை தான்...!
நல்வழிப்படுத்தும் வழி தான் எது?
1.அன்பு
2.மரணபயம்
3.தண்டனை
4.வலிகள்
???
வாழ்விற்கு பின்னரான ஆய்வுகளின் விடைகள் பெரும்பாலும் ஆசைகளே ஆக்கிரமித்து விடுகின்றன,
கண்முன் தெரியா தரிசனங்களை மூடநம்பிக்கையென மூடிவைத்துவிட்டு,
கைமேல் பலன் தருவதே புத்திபலமென போதிக்க தொடங்கிய நாள்முதல்
கடவுளின் ஆசனம் காலி செய்யப்பட்டு, பிச்சையெடுத்து பிழைக்க தெருவில் நிறுத்தப்பட்டார், தன்னை காப்பாற்றிக்கொள்ள,
பயத்தின் வேர்களையும் மரணங்கள் ஜெயிக்கவில்லை,
மரணங்களுக்கு அப்பார்ப்பட்டது, தற்போதைய சுகங்கள் வென்றுவிட்டிருந்ததால்,
மரணத்தை ஜெயிக்க மூர்க்கபோகஙுகள் ராட்சச சடங்கில்
தானமாய் பெறப்பட்டிருந்தன.
மரணத்தின் பயங்களும் வெட்கத்தில் பதுங்கி கூனிகுறுகிவிட்டிருந்தன!
பயங்களும், துக்கங்களும், இழப்புகளும் கூட பற்றின்மை என்கிற தத்துவார்த்தங்களின் நாதத்தை அசுரத்தனமும் அபகரித்து கொண்டவையாக நகைத்தன,
மேன்மைதரும் குணங்களாவன, அறிவார்ந்த சோதனைகளின்
நுண்ணிய உணர்விலும் துராதிக்கம் பெற்று,
கூர்மையாக்கப்பட்டிருந்த தர்மத்தின் வாள்களும் துருப்பிடிக்கப்பட்டவையாக தோற்றமடைந்தன,
சாந்த தோற்றமான ஸ்தூலங்களும், சூக்ஷ்மங்களும் அசாதாரண அசுரத்தனத்தின் வெளிப்பாடுகளின் பிடியில் முழுவதுமாய் பீடிக்கப்பட்டிருந்தன,
நல்லவையெனவும், தீயவையெனவும் தரம்பிரிக்கப்பட்ட சட்டக்கூர்மை அனைத்தும்,
மூர்க்கத்தின் பாதங்களில் மண்டியிட்டு அடிமையாக்கி கொண்டன,
இருவேறு கோட்பாடுகளனைத்தும்,
சாத்வீகத்தின் முகவரி தொலைந்து,
ஒருசேர அமங்கள சூழ்நிலைகளில் சிக்குண்டு துராசைகளை நிறைவேற்றிக்கொண்டு கொண்டாடி தீர்த்தன
இறுதியில்,
உயிரிருப்பிடங்களின் வாழ்வில் மங்களம் உண்டாக்கும் மார்க்கம் தான் என்னவென ஆராய்ந்தாலும்,
மனித அறிவின் அசாத்திய தைரியமும், அறிவும், மொத்தமாய் பிரபஞ்சங்களையும் விழுங்கி,
கொழுத்துப்போய் உயிருடன் பிணப்பேய்களாய் உலாவ,
தன் மாமிசத்தை தின்க தயாராய் நாக்கூற நிற்க,
மனித உயிரில் நங்கூரம் இறக்கி,
அவன் அறிவில் "நாளை" எனும் சிந்தை...
நல்லவைக்கு மட்டுமல்ல,
தீயவையும் உண்டு என உபதேசிக்கும் ஒரே ஒரு காரணியாய் விளங்கும்,
"வாழ்வு" என்பவை இன்றோடு முடிபவையல்ல,
நாளை என தொடரும் என்பது போல்,
இவ்வுலகு போல் மனித அறிவிற்கு சவாலாய் விளங்க
இவ்வுலகு போல்,
மங்களமும், சாந்தமும்,
அமங்களமும், கோரமும்,
நீயும், நானும்
இஙுகும், எங்கும்
பிறப்பெடுத்து கொண்டே இருப்போம்,
அங்கு பணயமாகவும், பலியாடாகவும்,
யாரும் இருப்போம், பிறப்போம் என்கிற "நாளை" உணர்வு தூண்டும்,
நல்வழிப்படுத்த!
நாளை உணர்வு...
இவ்வுலகம் உண்டெனில், வேறுலகும் உண்டு!
இவ்வாழ்வு உண்டெனில், எவ்வாழ்வும் உண்டு!
எங்கும் எவ்வுலகிலும் மங்கள, அமங்களங்களும் உண்டு!
வெற்றியடைவாய் எனில், தோற்கவும்படுவாய்,
பலியிடுவாயெனில்,பலியாகவும் செய்வாய்!
பகுத்தறிவு உண்டெனில் படைத்தவனறிவும்
உண்டு!
#இறைவனை_வாழ்த்துவது_ஏன் ??
இறைவன் உங்கள் வாழ்த்துகள் ஏற்று வாழ்பவன் அல்லன் !!
அவன்,
இறை என்ற பேரியக்கத்தின் வெளிபாடே அவன் !!
அவனின் இயக்கத்தின் வழியே உருபெற்று, வளர்ந்து, இருந்து, முதிர்ந்து, மாறாகூடியவையே யாவும் ..
இதில் நமக்கு தெரிந்தும் / தெரியாதும், எண்ணற்ற உயிர்கள் நம்முள்ளே தொடங்கி எங்கும் நீக்கமற நிறைந்து இருக்கு ..
இந்த அணைத்து உயிர்களின் கருப்பொருளாக இறையே இருக்கு ..
இதில் வாழ்த்துதல் என்பது,
ஒவ்வொரு உயிரையும் நினைத்து தனித்தனியாக,
அது வாழவேண்டும்,
சிறப்பாக இருக்கவேண்டும்,
நன்றாக வாழ்வில் பரிணமிக்க வேண்டும் என்று நம்மால் வாழ்த்த முடியாது ..
காரணம் ..
நமக்கு தெரிந்ததில் நாமே இல்லாதபோது !!??
எப்படி அனைத்தையும் வாழ்த்த முடியும் ..
எனவே
எல்லா உயிரும் உயிராய் இருக்க, உருவாய் இருக்க, இயங்க, மாற, சுழற்ச்சி என்றே இறையின் பொதுநடனம் என்ற இயக்கத்தின் வழியே, இயக்கத்துள் தான் இருக்கு ..
ஆகவே இறைவனை வாழ்த்தினால் ..
நீங்கள் வாழ்த்தாத ஒரு ஜீவன் கூட இப்பிரபஞ்சத்தில் இல்லை என்ற நிலையில் ..
உங்களுள்
இவர் / அவர் !! , பிடிக்கும் / பிடிக்காது ??
இது / அது !!, சிறந்தது / தாழ்ந்தது ?? போன்ற பொய்யெல்லாம் போய்..
உங்களோடு சேர்த்த அனைத்தும் வாழவேண்டும் என்ற வாழ்த்தே ..
இறைவனை வாழ்த்தும் போது வெளிபடுகிறது ..
இறைவனை வாழ்த்த, வாழ்த்த,
உங்களுள் அந்த வாழ்த்தும் தன்மை,
எல்லா உயிரையும் சமமாக, சமத்துவமாக உணர தொடங்கும் ..
எதிர்பார்ப்பு இல்லா பேரன்பும் எதிலும் வெளிப்படும் ..
அன்பு மலரும், ஆனந்தம் பெருகும் ..
ஆதால் தான் இறைவனை வாழ்த்த, உங்களோடு சேர்ந்த, இப்பிரபஞ்சத்தில் உள்ள அனைத்தும் வாழ நீங்கள் வாழ்த்துவது சிறப்பு தானே ..
எனவே வாழ்த்துகள், எதையும் வாழ்த்துகள், வாழ்விப்பவனை உணர்ந்து, அவ்வுணர்வோடு வாழ்த்துகள் ..
நமச்சிவாய வாழ்க நாதன் தாள் வாழ்க
இமைப்பொழுதும் என் நெஞ்சில் நீங்காதான் தாள் வாழ்க
கோகழி ஆண்ட குருமணிதன் தாள் வாழ்க
ஆகமம் ஆகிநின்று அண்ணிப்பான் தாள் வாழ்க
ஏகன் அநேகன் இறைவன் அடி வாழ்க...
பிறக்கும் போது சிலரின் உதவியோடு(என் தாயிற்கு மருத்துவம் பார்த்தவர்கள்) பிறந்தேன்
இறந்த பின்அடக்கம் செய்ய சிலரின் உதவி தேவைப்படுகிறது
இப்போது என் கவனமெல்லாம் காசுபணத்தின் மீதள்ள
இறந்த பின் அடக்கம் செய்ய நாலு பேர் வேண்டும் அந்த நாலு பேரை சம்பாதிக்க வேண்டுமே அதில் தான் என் கவனமே.
இன்னும் காண்போம்பிரம்ம ஸூத்ரம் 379:
கர்மம் சார்ந்தவை:
_________36.
பித்ருக்களின் ஆசிர்வாதம் !
நமது மூதாதையர்களின் அருளாசியே நம்மை காக்கும் கவசங்களாகும்.ஒருவன் எந்த ஒரு செல்வத்தை இழந்தாலும், வறுமையின் எல்லையில் நின்று வாழ்வை நொந்தாலும், அவனது முன்னோர்களான பித்ருக்களின் ஆசிர்வாதம் மட்டும் இருந்தாலே போதும். கடக்க முடியாத காட்டாற்று வெள்ளத்திலும் கிடைக்கும் மரக்கலன்போல பித்ருக்களின் ஆசி அமையும்.
எனவேதான் பித்ருக்களுக்கு தர்ப்பணம் இடுவது என்பது நம்மை நாமே காத்துக் கொள்வதற்காக நாம் அணிந்து கொள்ளும் கவசத்துக்கு ஒப்பாகும்.
எனவே,மத்யாஷ்டமி என்னும் அரிய சந்தர்ப்பத்தை நழுவ விடாமல் இருந்தால் லாபம் நமக்கு மட்டுமல்ல நம் தலைமுறைக்கும் சேர்த்து தான்.மகாளய பட்சம் தர்ப்பணம் செய்வதால் நமது முன்னோர்களின் ஆசியுடன் நமது வாழ்க்கையும் நமது குழந்தைகளின் வாழ்க்கையும் உயர்வு பெறும் என்பது நிச்சயம்.
இன்று அக்டோபர் 06-10-2023, மகாளயபட்சத்தின் மகாவியதிபாத நாளில், முன்னோரை ஆராதிப்போம். நம்மை முன்னுக்கு வரச்செய்வார்கள் முன்னோர்கள்!
இன்று !
அக்டோபர் 06-10-2023, சோபகிருது வருடம், புரட்டாசி 19, வெள்ளிக்கிழமை, தேய்பிறை அஷ்டமி.
சிறப்பு : மத்யாஷ்டமி, மகாவியதிபாதம்,
வழிபாடு : முன்னோர்களுக்கு தர்ப்பணம் செய்து வழிபடுதல்,
நம் எல்லோர் வாழ்விலும் நம் முன்னோரை வணங்க வேண்டும் என்பதுதான் மிக முக்கியமான கடமை. மூதாதையர் வழிபாடு என்பதுதான் நம் குடும்பத்தை நல்லவிதமாக வழிநடத்திச் செல்லக் கூடியது என்கிறார்கள் ஆச்சார்யப் பெருமக்கள்.
ஒருவீட்டில் நான்கைந்து சகோதரர்கள் இருந்தாலும், அவர்களின் பெற்றோர் இறந்துவிட்டால், அந்த நான்கைந்து பேரும் அவசியம் தர்ப்பணம் செய்ய வேண்டும், வருடந்தோறும் அவர்களின் திதி நாளில், சிராத்தம் செய்ய வேண்டும்.
‘அவர்தானே கொள்ளிவைத்தார்’, ‘எங்கள் அண்ணாதான் ஈமக்காரியங்களைச் செய்தார்’ என்பதெல்லாம் இதில் அடங்காது. யார் கொள்ளி வைத்திருந்தாலும் யார் ஈமக்காரியங்களைச் செய்திருந்தாலும் இறந்து ஒருவருடத்துக்குப் பின்னர், வருடந்தோறும் சிராத்த திதி, தமிழ் மாதப் பிறப்பின் போது தர்ப்பணம், கிரகண கால தர்ப்பணம், அமாவாசை தர்ப்பணம் என்று அத்தனை சகோதரர்களும் செய்ய வேண்டும். அப்படி ஒருவர் செய்யா விட்டா லும் கூட, ஆத்மா அமைதி பெறாது என வலியுறுத்துகின்றனர் ஆச்சார்யர்கள்.
மாதந்தோறும் அமாவாசை, தமிழ் மாதப் பிறப்பு, கிரகண காலம் என வருடத்துக்கு 96 தர்ப்பணங்கள் உள்ளன. அதாவது வருடத்துக்கு 96 தர்ப்பணங்களைச் செய்ய வேண்டும். அதாவது 96 முறை முன்னோர்க ளை வணங்கவேண்டும் என்கிறது சாஸ்திரம்.
தை அமாவாசை, ஆடி அமாவாசை என்பது அந்த நாளில், அந்தவொரு நாளில் செய்யப்படும் தர்ப்பணம். ஆனால் இவற்றையெல்லாம் விட மிக முக்கியமானது புரட்டாசி மகாளய அமாவாசை. அதற்குக் காரணம்... அமாவாசைக்கும் முந்தைய பெளர்ணமிக்கும் இடையே உள்ள 15நாட்களும் மகாளயபட்சகாலம் எனப்படுகிறது.
இந்த பதினைந்து நாட்களும் தினமும் தர்ப்பணம் செய்து முன்னோரை வணங்க வேண்டும் என அறிவுறுத்துகிறது சாஸ்திரம்.பூலோகம், தேவலோகம் போல் பித்ரு லோகமும் உண்டு. பூலோகத்தில் வாழ்ந்து இறந்துவிட்ட முன்னோர்கள், பித்ரு லோகத்துக்குச் செல்கிறார்கள் என்றும் அவர்கள் மகாளயபட்ச காலமான பதினைந்து நாட்களும் பூலோகத்துக்கு வருகிறார்கள், நம் வீட்டுக்கு வருகிறார்கள் என்று விவரிக்கிறது தர்ம சாஸ்திரம்.
மகாளயபட்சம் , இந்த பதினைந்து நாளும் தினமும் தர்ப்பணம் செய்ய வேண்டும். அப்படி இயலாதவர்கள் ஏதேனும் ஒருநாளிலாவது தர்ப்பணம் செய்ய வேண்டும். அதிலும் குறிப்பாக, மகாபரணி என்று சொல்லப்படும் நாளிலும் மகாவியதிபாதம் நாளிலும் கஜச்சாயை நாளிலும் அவசியம் நம்முடைய முன்னோர்களை வணங்க வேண்டும் என்கிறார்கள்.
மகாபரணி முடிந்து விட்டது. மகாளயபட்சத்தின் முக்கியமான நாளான மகாவியதிபாதம் மிக முக்கியமான நாள். அவசியம் நம் முன்னோர்களை வணங்கக் கூடிய நாள்.
இதுவரை வருடந்தோறும் சரிவர, ஒழுங்காக, முறையே செய்யாவிட்டாலும் கூட புரட்டாசி மகாளய பட்ச அமாவாசை தினத்திலும் எக்காரணம் கொண்டும் முன்னோர் ஆராதனையைச் செய்யாமல் இருக்காதீர்கள்.
பொதுவாகவே, இந்த பதினைந்து நாட்களும், யார் வேண்டுமானாலும் யாருக்கு வேண்டுமானாலும் தர்ப்பணம் செய்யலாம். அதாவது தாய் - தந்தை இல்லாதவர்கள், எவருக்கு வேண்டுமானாலும் தர்ப்பணம் செய்யலாம்.
மகாவியதிபாத நாளில், அவசியம் முன்னோருக்கு தர்ப்பணம் செய்யுங்கள். எள்ளும் தண்ணீரும் விடுங்கள். இறந்தவர்களின் பெயர்களைச் சொல்லி, மூன்று முறை எள்ளும் தண்ணீரும் விடுங்கள்.
வீட்டில் உள்ள முன்னோர் படங்களுக்கு தீப தூப ஆராதனை செய்யுங்கள். அவர்களுக்கு படையலிட்டு வேண்டிக்கொள்ளுங்கள்.
இதுவரை சரிவர தர்ப்பணம் செய்யவில்லை, சிராத்தம் கடைப்பிடிக்கவில்லை என்று வருந்திக்கொண்டிருப் பவர்கள் கூட மகாவியதிபாதம் தினம் செய்யப்படும் தர்ப்பண வழிபாட்டால், முன்னோர்களின் ஆத்மாக்கள் குளிர்ந்து போய்விடுகிறது என்றும் இதுவரை தர்ப்பணம் செய்யாத தோஷம் அனைத்தும் விலகும், சாபம் அனைத்தும் நீங்கும் என்றும் தெரிவிக்கிறார்கள் ஆச்சார்யப் பெருமக்கள்.
மகாளயபட்சத்தின் மகாவியதிபாத நாளில், முன்னோரை ஆராதிப்போம். நம்மை முன்னுக்கு வரச்செய்வார்கள் முன்னோர்கள்!
கர்மம் சார்ந்த உபாசனைகள்________அங்கங்களை, அதாவது, அக்னி, கரண்டி, மந்திரம் முதலியவற்றை இறைவனாக அல்லது ஒரு தேவதையாக தியானிப்பது இந்த உபாசனை.
யதா ஆச்ரய பாவ அதிகரணம்
கர்மம் என்பது புறத்தில் செய்யபப்டுகின்ற யாகம் முதலியவை. உபாசனை அல்லது வித்யை என்பது மனத்தளவில் செய்யப்படுகின்ற தியானம். முந்தைய இரண்டு அதிகாரணங்களில் இரண்டு வகையான உபாசனைகளைக் கண்டோம். ஒன்று, இறைவனை அடைவதற்கு உரியது; இரண்டு, உலகியல் தேவைகளை நிறைவேற்றுவதற்கான உபாசனைகள். இந்த இரண்டு உபாசனைகளும் சுதந்திரமாக, அதாவது, வேறு புறத் துணைகள் இன்றிச் செய்யப்படுபவை.
மூன்றாவதாகச் சில உபாசனைகள் உள்ளன. இவை ஒரு கர்மத்தின், அதாவது யாகம் முதலானவற்றின் அங்கமாக, அதாவது பகுதியாகச் செய்யப்படுகின்றன. இவை கர்மாங்க உபாசனைகள் எனப்படுகின்றன. உதாரணமாக, ஒரு யாகத்தில் அக்னி குண்டம், அக்னி வளர்ப்பது, நெய்ப் பாத்திரத்தை எடுப்பது, கரண்டியால் நெய் முதலியவற்றை அக்னியில் சமர்ப்பிப்பது, மந்திரங்களை ஓதுவது போன்ற செயல்கள் யாகத்தின் அங்கங்கள். இவை இந்த யாகத்தில் நிச்சயமாக இடம் பெற வேண்டும்.
இந்த அங்கங்களை, அதாவது, அக்னி, கரண்டி, மந்திரம் முதலியவற்றை இறைவனாக அல்லது ஒரு தேவதையாக தியானிப்பது இந்த உபாசனை. இந்த உபாசனை யாகத்தின் ஒரு முக்கிய அங்கமா, இல்லையா; இவற்றைத் தனியாகச் செய்யலாமா, கூடாதா போன்ற கேள்விகளுக்கு இந்த அதிகரணம் விடையளிக்கிறது.
61. கர்மாங்க உபாசனைகளும் யாகத்தின் அங்கங்களே; அவை நிச்சயமாகச் செய்யப்பட வேண்டும் என்ற மாற்றுக் கருத்தை முதல் 4 ஸூத்ரங்கள் கூறுகின்றன________
அங்கேஷு யதாச்ரயபாவ: || 3:3.61 ||
பொருள்: அந்த கர்மங்கள் எவ்வாறு ஒரு கர்மத்தின் அல்லது யாகத்தின் பிரிக்க முடியாத பகுதிகளோ அவ்வாறு கர்மாங்க உபாசனைகளும் பிரிக்க முடியாதவை.
யாகத்திற்கான அக்னி குண்டங்களைத் தயார் செய்வதும், அக்னியில் நெய் முதலியவற்றைச் சமர்ப்பிப்பதும், மந்திரங்களை ஓதுவதும் யாகத்தில் தவறாமல் இடம் பெறுபவை. இந்தக் கிரியைகளை ஓர் உபாசனையாக அதாவது மனத்தளவில் தியானமாகச் செய்வதும் அத்தகைய பிரிக்க முடியாத அங்கமே.
...காரியத்தடைகள் விலக இன்று கட்டாயம் கடைப்பிடிக்க வேண்டியது மத்யாஷ்டமி வழிபாடு.
இன்று !
அக்டோபர் 06-10-2023, சோபகிருது வருடம், புரட்டாசி 19, வெள்ளிக்கிழமை, தேய்பிறை அஷ்டமி.
சிறப்பு : மத்யாஷ்டமி, மகாவியதிபாதம்,
மஹாளயபட்சத்தில் மத்தியில் வரும் அஷ்டமி மத்யாஷ்டமி என்று போற்றப்படுகிறது. இந்த தினம், தோஷங்கள் அற்ற தினமாகக் கருதப்படுகிறது. மகாளய பட்சத்தின் 15 நாள்களில் நடுநாயகமாகத் திகழ்வது இந்த மத்யாஷ்டமி. எனவே இந்த நாள் மிகவும் சிறப்புடையதாகக் கருதப்படுகிறது.
மகாளயபட்ச காலத்தில் வரும் அஷ்டமி, ரொம்பவே முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது. இந்தநாளில், மறக்காமல் முன்னோர் வழிபாடு செய்யுங்கள். முன்னுக்கு வரச்செய்வார்கள் முன்னோர்கள்.
POST BY ME Kunguma Rajeshwari Subramanian
மத்யாஷ்டமி அன்று தர்ப்பணம் முதலான முன்னோர் வழிபாடுகளைச் செய்தால் மகாளய பட்சம் முழுவதும் முன்னோர் வழிபாடு செய்த பலன் கிடைக்கும். மேலும் அறிவாற்றல் பெருகி காரியங்களில் வெற்றி கிடைக்கும். எனவே காரியத்தடைகள் விலக கட்டாயம் கடைப்பிடிக்க வேண்டியது மத்யாஷ்டமி வழிபாடு.
POST BY ME Kunguma Rajeshwari Subramanian
நமது மூதாதையர்களின் அருளாசியே நம்மை காக்கும் கவசங்களாகும்.ஒருவன் எந்த ஒரு செல்வத்தை இழந்தாலும்,வறுமையின் எல்லையில் நின்று வாழ்வை நொந்தாலும்,அவனது முன்னோர்களான பித்ருக்களின் ஆசிர்வாதம் மட்டும் இருந்தாலே போதும்.கடக்க முடியாத காட்டாற்று வெள்ளத்திலும் கிடைக்கும் மரக்கலன்போல பித்ருக்களின் ஆசி அமையும்.
எனவேதான் பித்ருக்களுக்கு தர்ப்பணம் இடுவது என்பது நம்மை நாமே காத்துக்கொள்வதற்காக நாம் அணிந்து கொள்ளும் கவசத்துக்கு ஒப்பாகும்.
எனவே,மத்யாஷ்டமி என்னும் அரிய சந்தர்ப்பத்தை நழுவ விடாமல் இருந்தால் லாபம் நமக்கு மட்டுமல்ல நம் தலைமுறைக்கும் சேர்த்து தான்.
மகாளய பட்சம் தர்ப்பணம் செய்வதால் நமது முன்னோர்களின் ஆசியுடன் நமது வாழ்க்கையும் நமது குழந்தைகளின் வாழ்க்கையும் உயர்வு பெறும் என்பது நிச்சயம்.
எனவே,மத்யாஷ்டமி தினம் மறக்காமல் முன்னோர் வழிபாடு செய்ய வேண்டும், தர்ப்பணம் கொடுக்க வேண்டும், அரிசி வாழைக்காய், வெற்றிலை பாக்கு, தட்சணை கொடுக்க வேண்டும்...
ஒரே ஒரு நபருக்காவது தயிர்சாதமோ எலுமிச்சை சாதமோ சாம்பார் சாதமோ வழங்க வேண்டும் என்று வலியுறுத்துகின்றனர் ஆச்சார்யப் பெருமக்கள்.
வீட்டில் விளக்கேற்றுங்கள். முன்னோர் படத்துக்கு பூக்களிடுங்கள். ஏதேனும் உணவிட்டு நைவேத்தியம் செய்யுங்கள். காகத்துக்கு உணவிடுங்கள்.
குடையோ செருப்போ போர்வையோ வஸ்திரமோ ஏதேனும் ஒன்று வழங்குவது உங்கள் வாழ்வையே மலரச் செய்யும். இதுவரை உள்ள தடைகள் அனைத்தையும் தகர்த்து முன்னேற்றப் பாதைக்கு இட்டுச் செல்லும். முன்னோர்களின் பரிபூரண ஆசியைப் பெறுவீர்கள்.
எப்போதெல்லாம் உலகில் அதர்மம் தலை தூக்குகிறதோ அப்போதெல்லாம் அவதரிக்கிறேன்… என்று பகவத் கீதையில் கிருஷ்ண பரமாத்மா கூறியுள்ளார். விஷ்ணு எடுத்த ஒன்பதாவது அவதாரம் தான் கிருஷ்ணா அவதாரம், அவர் இந்த பூலோகத்தில் அவதரித்த நாளையே கிருஷ்ண ஜெயந்தி அல்லது கோகுலஷ்டமியாக கொண்டாடுகிறார்கள். வட இந்தியாவில் ஜென்மாஷ்டமி என்று அழைக்கப்படுகிறது. இந்த ஆண்டு கிருஷ்ண ஜெயந்தி செப்-6ம் தேதி கொண்டாடப்படுகிறது.
அதற்கு முன்பு பகவான் கிருஷ்ணர் அவதாரத்தை தெரிந்து கொள்வோம்… … …
ஆவணி மாதம் தேய்பிறை அஷ்டமி அன்று, ரோகிணி நட்சத்திரத்தில் நள்ளிரவு நேரத்தில் கம்சனின் சிறைச்சாலையில் இருந்த வசுதேவர் – தேவகிக்கு மகனாகக் கிருஷ்ணர் அவதரித்தார்.
3 வயது வரை கோகுலத்திலும், 3 முதல் 6 வயது வரை பிருந்தாவனத்திலும், 7 வயதில் கோபியர் கூட்டத்திலும், 8 வயது முதல் 10 வயது வரை மதுராவிலும் கிருஷ்ணரின் இளம் வயது நாட்கள் கழிந்தன.
தன்னை வதம் செய்யவே கண்ணன் பிறந்திருக்கிறான் என்று எண்ணினான் கம்சன். அதனால் அவனை அழிக்க பல அரக்கர்களை அனுப்பினான். முதலில் வந்தவள் பூதனை என்ற அரக்கி. அவள் பால் தருவது போல் நடித்தாள். ஆனால் கண்ணனோ அவளிடம் பாலைக் குடிப்பது போல் குடித்து அவளைக் கொன்று விட்டார்.
அரக்கியை தொடர்ந்து அரக்கர்கள் பல்வேறு உருவங்களில் வந்தார்கள். பராசுரன் கொக்காகவும், தேனுகாசுரன் கழுதையாகவும், பிரலம்பன் சிறுவனாகவும், அரிஷ்டன் காளையாகவும், கேசி குதிரையாகவும் உருவம் எடுத்து கண்ணனைக்கொல்ல முயன்றனர். ஆனால் 5 வயதில் இருந்த கண்ணன் அவர்களை எல்லாம் துவம்சம் செய்து கொன்றார்.
இதுபோன்று கண்ணனுக்கு தொடர்ந்து இடையூறுகள் வந்தாலும், அவரது வளர்ப்பு பெற்றோரான நந்தகோபனும், யசோதையும் மற்றும் கோகுலவாசிகளும் பிருந்தாவனத்திற்கு இடம் பெயர்ந்தனர். அங்கும் காளிங்கமடுவில் காளிங்கன் என்ற அசுரன் இருந்துகொண்டு அட்டகாசம் செய்து வந்தான். கண்ணன் அவன் மீது ஏறி நின்று நர்த்தனம் ஆடி அவனை அடக்கினார். இந்திரனது சூழ்ச்சியினால் பெய்த அடை மழையில் இருந்து கோவர்த்தன மலையைக் குடையாக பிடித்து பசுக்களையும், அங்கு இருந்த மக்களையும் காப்பாற்றினார்.
கண்ணன் பிறந்தது விரஜபூமி என்ற வட மதுரா. வளர்ந்தது கோகுலம். வடமதுரா முக்தியளிக்கும் 7 நகரங்களுள் ஒன்று.கண்ணன் என்றால் ராதை, ருக்மணி, பாமா-இவர்கள்தான் நினைவுக்கு வருவர். ஆனால் கண்ணனுக்கு 8 மனைவிகள் உண்டு. ருக்மணி, சத்யபாமா, காளிந்தி, ஜாம்பவதி, விக்ரவிந்தை, சத்யவதி, பத்திரை, லட்சுமணை இப்படி 8 பேர் பட்ட மகரிஷிகள். ஒவ்வொரு மனைவிக்கும் தலா 10 குழந்தைகள் பிறந்தன.
கிருஷ்ணரின் பிள்ளைகளில் மிகவும் புகழ் பெற்றவர்கள் 18 பேர். அவர்கள் பிரத்யும்னன், அனுருத்தன், தீப்திமான், பானு சாம்பன், மது, பருஹத்பானு, சித்ரபானு, விருகன், அருணன், புஷ்கரன், வேதபாசு, ஸ்ருததேவன், சுருந்தனன், சித்திரபாஹூ, விருபன், கவிநியோக்தன்.
தீராத விளையாட்டுப் பிள்ளையான கிருஷ்ணரின் இளமைப் பருவம் பற்றி கேட்பதற்கே இனிமையாக இருக்கும். ஆயர்கள் கட்டி வைத்த கன்றுகளை அவிழ்த்து விடுவது… நீர் ஏந்திவரும் பெண்களின் குடங்களை கல்விட்டு உடைப்பது… வெண்ணையை திருடி உண்பது… போன்ற பல்வேறு சேட்டைகளில் ஈடுபட்டார்.
கம்சன், கண்ணனை அழிக்க பல அசுரர்களை அனுப்பினான். ஆனால் அவர்கள் அத்தனை பேரையும் கண்ணன் கொன்று குவித்தார். அதனால் கோபம் கொண்ட கம்சன், “நான் தனுர்யாகம் செய்யப்போகிறேன் அதற்கு வேண்டிய பொருட்களுடன் நந்தகோபரை குடும்பத்துடன் இங்கு வரச் சொல்லுங்கள்” என்று அமைச்சர் அக்ரூரரிடம் கூறினான். அமைச்சரும் அங்கு வந்தார். பலராமனும், கண்ணனும் கம்சனின் யாகசாலைக் குச்சென்றனர்.
வழியில் குவலயபீடம் என்னும் யானைக்கு மதம் பிடித்தது. அது துதிக்கையால் இரும்பு உலக்கையை தூக்கி, கண்ணனனையும், பலராமனையும் தாக்க முயன்றது. அப்போது யானையின் தந்தத்தை ஒடித்து யானையையும், பாகனையும் கொன்றார் கண்ணன்.
பின்னர் மல்யுத்த அரங்கிற்கு சென்றனர். அங்கு கண்ணனை அழிக்க சானூரன், முஷ்டிகன், கூடன், சலன் போன்ற மல்யுத்த வீரர்கள் காத்திருந்தனர். அவர்களுடன் மல்யுத்தம் செய்து அவர்களை அழித்தார். இதைக்கண்ட அனைவரும் கண்ணனைப் பாராட்டினர். ஆனால் கம்சனுக்கு மட்டும் கண்ணணை எப்படியாவது பழிவாங்க வேண்டும் என்ற எண்ணமே இருந்தது.
ஊரில் உள்ள சிறுவர்களை எல்லாம் வெட்டி சாய்ந்து விட்டு, வசுதேவர், தேவகியைக் கொல்லுங்கள் என்று அவன் கூறினான். உடனே கண்ணன் தனது 7-வது வயதில் அவன் மீது ஏறிக் குதித்து, அவனது தலையை பிடித்து தரையில் வேகமாக அடித்துக்கொன்றார். இத்துடன் கம்ச வதம் முடிந்தது.
கம்சனின் சிறையில் இருந்த தாய், தந்தை, பாட்டனார், உக்கிரசேனர் என்று அனைவரையும் விடுவித்து, கோகுலத்திற்கு அழைத்துச் சென்றார் கண்ணன்.
கம்ச வதத்திற்குப்பின்பு மக்கள் பயமின்றி வாழ்த்தனர். பலராமனுக்கும், கிருஷ்ணருக்கும் சாந்தி பீவி என்ற முனிவர் ஆயக்கலைகள் அறுபத்துநான்கையும் கற்றுக்கொடுத்தார். அதற்கு குருதட்சணையாக, வெகுநாட்களுக்கு முன்பு கடலில் தவறி விழுந்த எனது மகனை உயிருடன் கொண்டு வந்து கொடுங்கள் என்றார். நீண்ட போராட்டங் களுக்குப் பின்னர் எமனிடம் இருந்து குருவி னுடைய மகனை மீட்டுக் கொடுத்தனர். துவாபரயுக முடிவில் கிருஷ்ணாவதாரம் நிறைவு பெற்றது.
கிருஷ்ணர் இரவு 12 மணிக்கு பிறந்ததை நினைவு கூறும் வகையில் வட இந்தியாவில் இரவு 12 மணி வரையிலும் உபவாசம் இருந்து, பஜனை செய்கிறார்கள்.
ஆயர்பாடியில் வளர்ந்த கண்ணன் இளமையில் வெண்ணை திருடி உண்டவர் என்பதால் கோகுலாஷ்டமி அன்று கண்ணனுக்கு பால், தயிர், வெண்ணை ஆகியவற்றை நிவேதனம் செய்து வழிபடுவது சிறப்பாகும்
காலையில வீடு மற்றும் அதன் சுற்றுப்புறங்களை தூய்மைப்படுத்தி மாவை கொண்டு கோலம் இட்டுக் கொள்வார்கள். வீட்டு வாசலில் இருந்து பூஜை செய்யும் இடம் வரையில், சிறு குழந்தை ஒன்று நடந்து வந்த காலடித் தடங்கள் போன்று பாதச் சுவடுகளை பதிய வைப்பார்கள்.
பூஜை அறையில் கிருஷ்ணரின் விக்கிரகத்தையோ அல்லது படத்தையோ வைத்து, அதற்கு சந்தனம், குங்குமப் பொட்டு இட வேண்டும். மலர் மாலைகள் சூட்டி அலங்காரம் செய்ய வேண்டும். பூஜை ஆரம்பித்தவுடன் கண்ணன் பற்றிய பக்திப் பாடல்களை பாட வேண்டும்.
குழந்தைகளின் உடல் நலனுக்கு நோய் ஏற்படுத்தாத சீடைகள், முறுக்கு வகைகள் போன்றவற்றை யசோதை கண்ணனுக்கு வழங்கி வந்தாள். அதனை நினைவுகூறும் வகையில் வெல்லச்சீடை, உப்புச்சீடை, முறுக்கு மற்றும் லட்டு, மைசூர்பாகு, தேன்குழல், மனோகரம், திரட்டுப்பால், பர்பி போன்ற தின்பண்டங்களை செய்து பூஜையில் வைக்க வேண்டும்.
பூஜை முடிந்தவுடன் கண்ணனுக்கு ஆரத்தி கரைத்து வைக்க வேண்டும். தொடர்ந்து, வீட்டிற்கு வந்துள்ள அனைவருக்கும் நைவேத்தியம் செய்த பதார்த்தங்களை வழங்க வேண்டும்.
அன்றையதினம் மாலையில் சிலர், சிறு குழந்தைகளை கண்ணனை போன்று அலங்கரித்து மகிழ்வார்கள். கண்ணன் வேடத்தில் அந்த குழந்தைகள் வீட்டில் அங்கும், இங்கும் ஓடியாடி விளையாடும் போது அந்த கண்ணனே நம் முன் விளையாடுவது போன்ற உணர்வு ஏற்படும்.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 380:
ஏன் கூறப்படுகிறது?:
62. உபாசனை யாகத்தின் பிரிக்க முடியாத அங்கமாக ஏன் கூறப்படுகிறது?___
அதிகமாக நம்பிய நட்புக்களும், உறவுகளும் நம்மை ஏமாற்றும் போது மன வலி ஏற்பட்டு ஆறாத ரணமாக இதயத்தில் சுழன்று கொண்டே இருக்கும்.உச்சபட்சமாக நமக்கு பிறந்த குழந்தைகளே நம்மை ஏமாற்றும் போது தான் ஏற்கனவே சுழன்று கொண்டு இருந்த வலியுடன் இந்த வலியும் சேர்ந்து இதயம் பலமிழந்து உயிர் போய் விடுகிறது.
சாதாரணமாக ஜனனம் மரணம் என சொல்வது வேறு.ஆனால் வலியால் இதயம் பலமிழந்து மரணம் நேரும் போது நிகழும் கொடுமை வார்த்தைகளால் விவரிக்க முடியாது.இதுவும் அவரது கர்மாவை பொருத்தே அமையும் என்றாலும் உடலை விட்டு ஒரு ஆத்மா கொடுமையான நிகழ்வால் பிரிவதற்கு காலம் பொருப்பாகாது.எமதர்மனும் பொருப்பு ஏற்க மாட்டார்.கொடுமையான நிகழ்வு ஏற்பட காரணமான நபர்கள் தான் பொருப்பு ஏற்க வேண்டும்:
#எது_சந்தோசம் ?? .
எது சந்தோசம் இல்லை என்பதே அதற்க்கு ஆக சிறந்த பதிலாக இருக்க முடியும் ..
சந்தோசம் என்பது எடுத்துக்கொள்ளும் விதத்தில் தான் இருக்கு !!
அதையே நீங்கள் உங்கள் விருப்பம் போல வேறு கோணத்திலும் எடுத்து கொள்ளலாம் !!
நீங்கள் எதை எப்படி ?? எந்த கோணத்தில் நினைத்து உள்வாங்கி கொள்கிறீர்களோ அப்படியே அது பிரதிபலிக்கும் என்பது தான் இங்கே மெய் ..
இங்கே அடிப்படியில் எல்லாமே நிர்வாணம் தான் !!
அதற்க்கு நம் விருப்பம் போல எந்த ஆடையும் சூடி பார்க்கலாம் என்பதே இங்கே எதார்த்தம் ..
காலையில் விழிப்பது கூட சந்தோசம் தான் !!
அதில்
என்ன சந்தோசம் அது தான் தினமும் நிகழ்கிறதே என்று சிந்திப்போம் ..
நம்மோடு சகமாய் இந்த பூமியில் உறங்க சென்ற உயிர்களில், நாளும் விழிக்காதே போய் கொண்டு இருக்கும் உயிர்களின் பட்டியலில் இன்று நாம் இல்லை என்பதும் சந்தோசம் தானே ..
விழிக்காதே போனால் கூட !!
இந்த கண் கொண்டு இவ்வளவு தான் பார்க்க அனுபவிக்க முடியும் என்ற சிறை உடைக்கப்பட்டு, இந்த பிரபஞ்சத்தின் துகளாக இது இப்படி மட்டுமே என்ற எல்லையற்ற தன்மை பெறுவதும் சந்தோசம் தானே ..
ஆக
உங்கள் விருப்பமே இங்கே சந்தோசம் !! துக்கம் !! வருத்தம் !! துரோகம் !! ஏமாற்றம் !! என்பது எல்லாமே ..
இதை
இப்படி மட்டுமே தான் எடுத்துக்கொண்டு அனுபவிக்க வேண்டும் என்று யாரும் உங்களை வற்புறுத்தவில்லை !!
நீங்கள் தான் அதை அப்படி எடுத்துக்கொண்டு ?? அந்த உணர்வில் உழல வேண்டும் என்று விரும்பி உழல்கிறீர்கள் அவ்வளவே ..
இப்போது சொல்லுங்கள் எதில் இல்லை சந்தோசம் ??
உங்கள் விருப்பம் போல எதையும் எடுத்துக்கொண்டு !! அந்த உணர்வில் நீங்கள் விருப்பம்போல உழல யாதொரு தடையும் இல்லாதே !! உங்கள் உடல் தொடங்கி இப்பிரபஞ்சம் ஒத்துழைக்கிறது என்றால் ..
எதில் இல்லை சந்தோசம் ??
உங்கள் விருப்பம் போல வாழவே இறையாற்றல் உங்களுக்கு துணையாய், இணையாய் இருக்க வேறென்ன வேண்டும் வாழ்வில் ??
சிஷ்டேச்ச || 3:3.62 ||
பொருள்: உபாசனைகளை யாகத்தின் பிரிக்க முடியாத அங்கமாக வேதங்களே கூறுகின்றன.
எந்த வேதங்கள் யாகத்தின் கர்ம அங்கங்களைப் பற்றிக் கூறுகின்றனவோ, அதே வேதங்கள் தான் கர்மாங்க உபாசனைகளைப் பற்றியும் கூறுகின்றன. எனவே அவை தவறாமல் கடைப்பிடிக்கப்பட வேண்டும்.
63. உபாசனைகள் கடைப்பிடிக்கப் பட வேண்டும் என்பதற்குத் தகுந்த காரணமும் இருக்கிறது________
ஸமாஹாராத் || 3:3.63 ||
பொருள்: யாகத்தில் நேர்கின்ற குறைகளுக்குக் கர்மாங்க உபாசனைகள் பரிகாரமாக இருக்கின்ற காரணத்தால் அவை பின்பற்றப்பட வேண்டும்.
கர்மங்களைச் செய்வதிலும், பொருட்களைத் தயார் செய்வதிலும், மந்திரங்களை ஓதுவதிலும் குறைகள் நேர வாய்ப்பு உண்டு. இவற்றிற்கு தகுந்த பரிகாரம் செய்தால்தான் யாகங்கள் பூரணமாக நிறைவேறும். சில யாகங்களில் கர்மாங்க உபாசனைகளே பரிகாரமாகக் கூறப்படுகின்றன.
உதாரணமாக, சாந்தோக்யம் (1:5.5) இரண்டு வகையான ஓங்கார மந்திரங்களின் இணைப்பு உபாசனை பற்றி கூறுகிறது. ஓங்காரத்தை இசையுடன் ஓதுவது உத்கீதம் என்றும், இது சாம வேதத்திற்கு உரியது என்றும் 3:3.42 முன்னுரையில் கண்டோம். சாம வேத ஓங்காரம் உத்கீதம் எனப்படுகிறது. சாம வேதத்தை ஓதுகின்ற புரோகிதர் உத்காதா எனப்படுகிறார். அவர் சாம வேதத்தை ஓதுவதில் தவறுகள் நேர வாய்ப்பு உண்டு; இதனால் யாகம் குறைபடுகிறது. இந்தக் குறை, அவர் உத்கீதத்தையும் பிரணவத்தையும் ஒன்றாகப் பாவித்து உபாசனை செய்வதால் நிவர்த்தி செய்யப்படுகிறது என்கிறது சாந்தோக்ய மந்திரம் (1:5.5).
யாகங்களைக் குறையின்றிச் செய்ய வேண்டுமானால் உபாசனைகள் அவசியம் என்பது இதிலிருந்து தெளிவாகிறது.
முதுமை கற்றுக் கொடுக்கிறது...
முடிவில்லா போதனையும், மூழ்கி கிடக்கும் போதையும் பற்றி.
", நான் என்கிறீர்கள்
ஆனால் அதே சமயம்
நான் என்பது பற்றி
தெரியாது என்கிறீர்கள்
ஒருவரைப் பற்றி
அவருக்கே தெரியாது
இருக்குமா என்ன?
இது எப்போதும்
இருக்கும் நான்
என்பதை அறியாமல்
இருக்க முடியும்.
அகந்தையை
விட்டால் ஒழிய
நான் என்ற உன்னை
நீ அறிய முடியாது.
நான் எதையும்
சாதிக்க வல்லவன்
என்ற உறுதியுடன்
இருந்தால்
பாம்பின் விஷம் கூட
சக்தியற்றதாகி விடும்.
ஒருவன் ஆயிரம்
தடவை முயலலாம்
இறைவனுடைய
அருளன்றி எதனையும்
அடைய முடியாது.
இறைவனின் கருனையின்றி
அவன் கடவுளை
உணரமுடியாது.
நாயினும் கடையேன்
ஈயினும் இழிந்தேன்
பேயினும் பெரியனாய்
திரிந்த என்னை
தன் அருளால்
தடுத்து ஆட்கொண்டு
இன்று வரை
என்னை ஆளாக்கி
ஆள்பவன்
என் இறைவன் ",!!!!!
" , , ",
அம்பலத்தரசே அருமருந்தே !! எதற்கும் எல்லா பிணிக்கும் அம்பலத்து அரசசே அருமருந்து !!! ( எல்லாம் பிணி பிடித்தே இருக்கிறது ?? அப்பிணியை நீக்கவல்ல அருமருந்தே அம்பலத்து அரசு !! )
எனக்கு என்ன பிணியிருக்கு ( நோய் ) நான் நல்லாத்தானே இருக்கிறேன் என்றாலும், நீங்கள் உணரா பிணியோடு தான் வாழ்கிறோம், அந்த பிணிகளுக்கு நாளும் தற்காலிக மருந்தும் ?? நீங்கள் அறிந்தும் அறியாதும் அருளப்பட்டு கொண்டு இருப்பதாலேயே பிணியை பற்றி தெரியவில்லை என்பதே மெய் ??!!
அப்படி என்ன பிணி தான் நம்மை பிடித்து இருக்கு,
பசி பிணி, ருசி பிணி, மனப்பிணி, குணப்பிணி, பணப்பிணி, பாசப்பிணி, நேசப்பிணி, ஆனவப்பிணி, கோவப்பிணி, காதல்ப்பிணி, காமப்பிணி, அடிமைப்பிணி, ரசனைப்பிணி, உடைப்பிணி, எதிர்பார்ப்பு பிணி ............................ இதுபோல ஆயிரம் பிணிகள் கொண்டே வாழ்கிறோம் !!
இந்த பிணியின் தாக்கம் மேலோங்க மனகஷ்டம், உடல் கஷ்டம், பொருள் கஷ்டம் என்று ஆயிரத்தையும் வரவைத்து கொள்கிறோம் !!
இத்தனை பிணிகளை தேடி, நாடி, விரும்பி, யாரையோ பார்த்து, எதையோ விரும்பி நாமே நாம் விருப்பபடியே தேடிகொண்டதும் உண்டு !!
பிறப்பிலேயே உள்ளதும் உண்டு !!
நம்முள் நம் வளர்ந்த வாழ்ந்த சூழலால் வழியாக நம்முள் திணிக்கப்பட்டதும் உண்டு !!
ஆகா இத்தனை பிணிகளை சுமந்து கொண்டு வாழ்ந்தாலும் !!
நம் வாழ்வின் பெரும்பாலான நாட்களில் அந்த பிணியின் சுவடே தெரியாதபடி !!
அந்த அந்த பிணிக்கு தேவையாக மருந்துகள் யாவும் அம்பலத்து அரசனால் அருளப்பட்டு கொண்டே இருப்பதால் பிணியின் தாக்கம் தெரியாதே வாழ்கிறோம் !!
அப்படியே ஏதோ ஒரு பிணியின் தாக்கம் நம்முள் தெரிந்தாலும் துவண்டு போகிறோம், ஏதோ ஒரு பிணியின் தாக்கமே நம்மை வாட்டும்போது ?? மற்ற பிணிகள் நம்மை தாக்காது காத்துகொண்டு இருக்கும் அருமருந்தே அம்பலத்து அரசு !!
அது என்ன அம்பலத்து அரசு !!
அம்பலம் என்பது பல கோடானகோடி கோள்களை உள்ளடக்கிய பிரபஞ்சம் !!
இந்த பிரபஞ்சத்தை இயக்கியாளும் பேராற்றலே சிவம் என்ற அரசு !!
அந்த அம்பலத்து அரசன் ஆடும் திருநடனமே இந்த பிரபஞ்சத்தின் இயக்கம் !!
இவ்வியக்கம் யாவிலும் நிரம்பி இருக்கு, நம்முள்ளும் நிறைந்து இருக்கு, அதனாலே நாமும் இயங்குகிறோம், வாழ்கிறோம், போகிறோம், வருகிறோம் !!
அத்தகைய அம்பலத்து அரசை உணர்ந்து, அனுபவிப்பதில் புரிந்து வாழ, நாம் அந்த அம்பலத்து அரசால் வாழும் வாழ்வில், நம் கேட்க்காதே, நினைக்காது, அருளப்பட்டு அனுபவிக்கும் அரும் மருந்தாகிய அருளலை அனுபவிக்க !!
நீங்கள் பிணி என்று கருதும், விரும்பிகூட சுமந்துகொண்டு இருக்கும் பிணிகள் யாவும் நீங்களே உணரும்படி புலப்பட்டு, யாவுக்கும் அருமருந்தான இறையருள் நம்மை ஆட்கொள்ள !!
தொலைய வேண்டிய பிணிகள் தொலைய !!
தொலைக்கவேண்டிய பிணிகளை நாமே உணர்ந்து தொலைக்க !!
பற்றியபிணி பற்றாகிய பிணியும் மாலும் !!
எப்பிணிக்கும் அம்பலத்து அரசே மருந்து !!
இந்த படலை திருவருட் பிரகாச வள்ளார் பாடிய பாடல்வழியே உட்புகுந்து, அதன் வழியே வெளிப்பட்ட உணர்வின் உரையே பதிவாக !! உரைக்கவிட்டவன் திருவருளால் !!
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 381:
உபாசனை செய்யலாம்:
பிரம்ம ஸூத்ரம் : தெய்வத்தின் குரல் (இரண்டாம் பகுதி)
காமகோடி
ஒவ்வொரு ஸித்தாந்தந்துக்கும் ஸூத்ரம், பாஷ்யம், வார்த்திகம் என்ற மூன்று உண்டு என்று சொன்னேன். இப்போது நம் தேசத்திலிருக்கப்பட்ட சங்கரர், ராமாநுஜர், மத்வர், ஸ்ரீகண்டர் (சைவ சம்பிரதாய ஆசாரியர்) முதலியவர்களின் ஸித்தாந்தங்களுக்கெல்லாம் வேதாந்த மதங்கள் என்றே பொதுப்பெயர். இந்த ஆசார்யர்கள் எல்லோருமே உபநிஷத்துக்களில் தங்கள் தங்கள் கொள்கையைத்தான் சொல்லியிருக்கிறது என்று ஆதாரம் காட்டுகிறார்கள். உபநிஷத்துக்களில் பத்தை முக்கியமாக எடுத்து அவற்றுக்குத் தங்கள் ஸித்தாந்தப் பிரகாரம் பாஷ்யம் பண்ணியிருக்கிறார்கள் * . அதனால் வேதாந்த மதத்துக்கு ஸூத்ரத்தின் ஸ்தானத்தில் உபநிஷத்துக்களையே சொல்ல வேண்டும். “ஸ்தானத்தில்”தான்; வாஸ்தவமாக உபநிஷத்துக்கள் ஸூத்ர ரூபத்தில் இல்லை.
ஸூத்ரம் என்றால் எப்படியிருக்க வேண்டும்? ரொம்ப ரொம்பச் சுருக்கமாகத் தத்வங்களைச் சொல்லிக் கொண்டே போக வேண்டும். மினிமம் (அதம பக்ஷமான) வார்த்தைகளில் சொல்லிக் கொண்டு போகிறதை (aphorism-என்பதை)த் தான் ஸூத்திரம் என்பது. இந்த definition படி, உபநிஷத்துக்களை நேராக ஸூத்திரம் என்று சொல்லமுடியாது. ஆனாலும் வேதாந்த ஸம்பிரதாயங்கள் எல்லாவற்றுக்கும் ஆதார நூலாக (basic text -ஆக) ஒரு அசல் ஸூத்ர புஸ்தகமும் இருக்கிறது. அதுதான் ‘ப்ரஹ்ம ஸூத்ரம்’ என்பது.
ப்ரஹ்ம ஸூத்ரத்துக்கு ஒவ்வொரு ஸம்பிரதாயத்தை ஒட்டியும் பாஷ்யம் உண்டு. இந்த பிரம்ம ஸூத்ரம் என்பது என்னவென்றால், உபநிஷத்துக்களில் சொல்லியிருக்கிற தத்வங்களின் ஸாரத்தை ரத்தினச் சுருக்கமாக ஸூத்ர ரூபத்தில் வியாஸ மஹரிஷி எடுத்துச் சொல்லியிருப்பதுதான்.
பதரி என்னும் இலந்தை மரத்தடியில் இருந்ததால், வியாசருக்கு பாதராயணர் என்றும் ஒரு பேர் உண்டு. அதனால், இதற்கு பாதராயண ஸூத்ரம் என்ற பெயரும் இருக்கிறது.
ஜீவன் யார்? அவன் வாழ்கிற ஜகத் என்பது என்ன? இதற்கெல்லாம் காரணமான ஸத்ய தத்துவம் என்ன?- என்கிற மூன்று விஷயங்களை முக்கியமாக விசாரிக்கும் வேதாந்த ஸம்பிரதாயங்களுக்கெல்லாம் ஆதார நூலாக பிரம்ம ஸூத்ரம் இருக்கிறது.
ஆனால் அதுவும் வியாஸரின் சொந்த அபிப்ராயங்களைச் சொல்வதல்ல. ஏற்கெனவே இருந்த வேதாந்த சாஸ்திரமான உபநிஷத்துக்களின் அர்த்தத்தை விசாரித்து வியாஸர் பண்ணினதுதான் அது. வேதத்தின் பிற்பகுதியில் வரும் உபநிஷத்தை ஆராய்வதால், “உத்தர மீமாம்ஸை” என்று அதற்குப் பேர்.
அதில் ஐந்நூற்றுச் சொச்சம் (555) ஸூத்ரங்கள் இருக்கின்றன. அந்தப் புஸ்தகம் நாலு அத்யாயங்களாகப் பிரிக்கப்பட்டிருக்கிறது. ஒவ்வொரு அத்யாயமும் நாலு பாகங்களாக இருக்கிறது. மொத்தம் எல்லாவற்றிலும் சேர்ந்து, ‘அதிகரணம்’ என்கிற சுமார் இருநூறு (191) ஸெக்ஷன்கள் இருக்கின்றன.
ஸந்நியாஸ லக்ஷ்யத்தை முடிவாகச் சொல்வதால் “பிக்ஷூ ஸூத்ரம்” என்றும், சரீரத்துக்குள் இருக்கிற ஆத்மாவைப் பற்றி விசாரிப்பதால் “சாரீரகம்” என்றும் பிரம்ம ஸூத்ரத்துக்குப் பெயர்கள் உண்டு.
ஸூத்ரம் என்றால் கயிறு என்று ஒரு அர்த்தம். மங்கள ஸூத்ரம் என்று தாலிக்கயிற்றைச் சொல்கிறோம் அல்லவா? இந்த அர்த்தத்தை வைத்து ஆசார்யாள் தம்முடைய பாஷ்யத்தில் (I.1.2) சிலேடையாகச் சொல்கிறார்:
வேதாந்த வாக்ய குஸும க்ரதனார்த்தத்வாத் ஸூத்ராணாம்
வேதம் என்ற விருக்ஷத்தில் பூத்த உபநிஷத் புஷ்பங்கள் உதிரி உதிரியாக இருந்தால் நாம் எப்படி அதை மாலையாகப் போட்டுக்கொள்ள முடியும்? அதற்காக உபநிஷத் புஷ்பங்களையெல்லாம் ஒன்றாகத் தொடுத்துத் தருகிற கயிறாக இந்த பிரம்ம ஸூத்ரம் இருக்கிறது என்று ஆசார்யாள் சொல்கிறார். இன்றைக்கு ஹிந்து மதம் என்ற பெயரில் உள்ள எல்லா ஸம்பிரதாயங்களுக்கும், ஸித்தாந்தங்களுக்கும், ஆதாரமான ஸூத்ரம் பிரம்ம ஸூத்ரம் என்றால், அந்த பிரம்ம ஸூத்ரத்திற்கு ஆதாரமாக இருப்பது உபநிஷத்துக்கள்தான். இதனால் தான் வைதிக மதங்களை எல்லாமே “ஒளபநிஷத மதங்கள்” என்று சொல்கிற வழக்கமும் இருக்கிறது.
“Vedanta, Vedanta” என்று மேல்நாட்டு அறிவாளிகள் கொண்டாடுவது உபநிஷத்துக்களைத்தான். இஹலோகத்தின் அல்ப விஷயங்களை விட்டுக் கொஞ்சம் வைராக்யமாக, ஞானமாக யாராவது ஏதாவது சொன்னாலும், “என்னடா வேதாந்தம் பேசுகிறாய்?” என்றுதான் பொது வழக்கில் கேட்கிறோம்! அப்படியாக, ஞானத்தைப் பூரணமாக வைத்து இந்த உபநிஷத்துக்கள் ஏற்பட்டிருக்கின்றன.
வேதத்தின் முடிவு என்கிற மாதிரியே வேதத்தை ஒரு புருஷனாகச் சொன்னால், அந்த வேத புருஷனுக்கு சிரஸாக இருப்பது உபநிஷத்துக்களே என்ற அர்த்தத்தில், அதற்கு ‘ச்ருதி சிரஸ்’ என்றும் பெயர் இருக்கிறது. ‘சு(ரு)தி முடி’ என்றும், ‘மறை முடி’ என்றும் தமிழில் பெயர் இருக்கிறது.
* ராமானுஜர் நேராக உபநிஷத் பாஷ்யம் செய்யாவிடினும், அவற்றின் கருத்துக்களைத் தெரிவிப்பதாக நூல்கள் எழுதியுள்ளார். அவரது கொள்கை வழியில் பிற்காலத்தே ரங்கராமானுஜர் என்பவர் நேர் பாஷ்யம் எழுதியுள்ளார்.
64. ஓங்கார தியானங்களை ஒருங்கிணைத்து உபாசனை செய்யலாம்______
குணஸாதாரண்யச்ருதேச்ச || 3:3.64 ||
பொருள்: கர்மாங்கமாகத் திகழ்கின்ற ஓங்காரம் எல்லா வேதங்களுக்கும் பொதுவானது என்று உபநிஷதங்கள் கூறுவதால் ஓங்கார உபாசனையும் கர்மங்களுடன் செய்யப்பட வேண்டும்.
ஓங்கார உபாசனை தனித்துவமும் முக்கியத்துவமும் வாய்ந்தது. இது சாம வேதத்தில் உத்கீதமாக ஓதப்படுகிறது. அதே வேளையில் எல்லா வேதங்களுக்கும் பொதுவாக உள்ளது. பல கர்மங்களுக்கும் அங்கமாகத் திகழ்வது.
‘வைதீக கர்மங்கள் ஓங்காரத்தை ஓதுவதுடன் ஆரம்பிக்கின்றன. ஓம் என்று உச்சரித்தே ஹோதா (ரிக் வேத புரோகிதர்) தேவ தேவியருக்கான துதிகளை ஆரம்பிக்கிறார்; அத்வர்யு (யஜுர் வேதப் புரோகிதர்) தேவ தேவியரின் மகிமைகளைப் போற்றுகிறார்; உத்காதா (சாம வேதப் புரோகிதர்) சாம கானங்களை இசைக்கிறார். இந்த ஓங்கார உபாசனைக்காகவே வைதீக கர்மங்கள் உள்ளன. ஓங்காரத்தின் மகிமையையும் முக்கியத்துவத்தையும் இசைத்தே வைதீக கர்மங்கள் தொடங்குகின்றன’ என்கிறது சாந்தோக்யம் (1:1.9).
இவ்வாறு ஓங்காரம் எல்லா வேதங்களுக்கும் பொதுவானதாக இருப்பதால் ஓங்கார உபாசனை கர்ம அங்கங்களுடன் செய்யப்பட வேண்டும்.
65. மேலே நான்கு ஸூத்ரங்களில் கூறப்பட்ட கருத்து தொடரும் 2 ஸூத்ரங்களில் மறுக்கப்படுகிறது_________
ந வா தத்ஸஹபாவாச்ருதே: || 3:3.65 ||
பொருள்: கர்மாங்கங்களுடன் கர்மாங்க உபாசனை சேர்த்து செய்யபபட வேண்டும் என்ற கருத்து உபநிஷதங்களில் கூறப்படவில்லை. எனவே கர்மாங்கங்களுடன் கர்மங்க உபாசனை சேர்க்கப்பட வேண்டியதில்லை.
கர்மாங்கங்களையும், கர்மாங்க உபாசனைகளையும் சேர்த்து செய்ய வேண்டும் என்று நேரடியாகக் கூறுகின்ற உபநிஷத வாக்கியங்கள் எதுவும் இல்லை. மேலும் இந்தக் கருத்து #3:3.42 இல் விளக்கப்பட்டுள்ளது. இந்த உபாசனைகளைச் செய்யவில்லை என்றால் அதற்குரிய பலன் கிடைக்காமல் போகலாம். ஆனால் முக்கிய பலன் கிடைக்கவே செய்யும்; அதில் எந்தத் தடையும் இருக்காது என்பது அங்கே தெளிவாக்கப்பட்டது. எனவே கர்மாங்க உபாசனை கட்டாயமாகச் செய்ய வேண்டிய ஒன்றல்ல.
ஓங்கார உபாசனை தனித்துவமும் முக்கியத்துவமும் வாய்ந்தது. இது சாம வேதத்தில் உத்கீதமாக ஓதப்படுகிறது. அதே வேளையில் எல்லா வேதங்களுக்கும் பொதுவாக உள்ளது. பல கர்மங்களுக்கும் அங்கமாகத் திகழ்வது.
(இன்னும் காண்போம்).382பிரம்ம ஸூத்ரம் 382:
சரியல்ல:
உபநிஷதங்கள் : தெய்வத்தின் குரல் (இரண்டாம் பகுதி)
காமகோடி
இந்த ஆரண்யகங்களுக்கு முடிவிலேதான் உபநிஷதங்கள் வருகின்றன. ஸம்ஹிதை மரம் என்றால், அதற்கு பிராம்மணம் பூ, ஆரண்யகம் காய், உபநிஷதந்தான் முடிவான பழம் (பலம்-பலன்). ஞானமார்க்கத்திலே ஜீவாத்ம பரமாத்ம அபேதத்தை ஸாதித்துக் கொடுப்பதற்காக ஏற்பட்ட நேர் ஸாதனம் உபநிஷத்துதான். இதில் நம்மைச் சேர்ப்பதற்கே ஸம்ஹிதையும், பிராம்மணமும், ஆரண்யகமும் இருக்கின்றன. உபநிஷத்துக்களில் பலதரப்பட்ட வித்யைகள், யக்ஞங்கள், தேவதா உபாஸனைகள் அங்கங்கே சொல்லியிருந்தாலும், முக்கியமாக அது தத்வ விசாரம்தான். கர்மா எல்லாம் விட்டுப் போகிற நிலையைச் சொல்வதுதான் உபநிஷதங்களின் பரம தாத்பரியம்.
இதை வைத்துத்தான் வேதத்தையே கர்மகாண்டம், ஞான காண்டம் என்று இரண்டாக பிரித்திருக்கிறது. இதையே (முறையே) பூர்வ மீமாம்ஸை, உத்தர மீமாம்ஸை என்று சொல்வதுண்டு.
கர்ம காண்டத்தை ஆராய்ச்சி பண்ணி, அதுவே முடிந்த முடிவான பலன் என்று ஜைமினி மஹரிஷி செய்திருக்கிற சாஸ்திரத்துக்குப் “பூர்வ மீமாம்ஸை” என்று பெயர். இம்மாதிரியே ஞானகாண்டத்தை விசாரித்து அதையே பரம தாத்பரியமாக முடிவு பண்ணி, வியாஸர் செய்த பிரம்ம ஸூத்ரம் “உத்தர மீமாம்ஸை” எனப்படுகிறது. கர்ம காண்டத்தோடு பார்க்கும்போது, உபநிஷத் பாகமான ஞானகாண்டம் ரொம்பச் சின்னதுதான். இதற்கேற்பவே ஜைமினி ஸூத்ரம் ஆயிரம் ஸெக்ஷன் கொண்ட, “ஸஹஸ்ர அதிகரணி”யாகவும், பிரம்ம ஸூத்ரம் இருநூறுக்கும் குறைவான அதிகரணமுள்ளதாகவும் இருக்கின்றன. ஒரு விருக்ஷத்தில் இலைகள் நிறைய இருந்தாலும் புஷ்பமும் பழமும் கொஞ்சமாகவே இருக்கிறாற்போல், வேத விருக்ஷத்தில் கர்மகாண்டம் நிறையவாகவும், உபநிஷத் பாகம் கொஞ்சமாகவும் இருக்கிறது.
உபநிஷத்தின் தத்வ விசாரம் என்பது இதர தேசங்களில் ஃபிலாஸஃபிகாரர்கள் புத்தி பூர்வமாக ரொம்பவும் ஆழமாக ஸத்யத்தை ஆராய்கிற மாதிரி மட்டும் முடிந்து விடவில்லை. புத்தியினால் ஆராய்ந்ததை அநுபவத்தில் தெரிந்து கொள்வதுதான் முக்கியம். ஹல்வா தித்திக்கிறது என்று தெரிந்து கொண்டால் மட்டும் என்ன பிரயோஜனம்? அதைச் சாப்பிட்டுத் தித்திப்பை அநுபவிக்க வேண்டும். மற்ற ஃபிலாஸஃபிகளுக்கு இல்லாமல் உபநிஷதங்களுக்கு மாத்திரம் இருக்கிற பெருமை, அது மந்திராக்ஷரங்களைக் கொண்டதாதலால், எந்த தத்வங்களைச் சொல்கிறதோ அதை மந்திர சப்தத்தின் சக்தியால் அநுபவத்துக்குக் கொண்டு வந்து கொடுத்து விடுகிறது. மற்ற தேசத்து ஃபிலாஸஃபிகள் போல் வெறும் அறிவாராய்ச்சியாக அதை அநுபவத்தில் உறைக்கும்படியாகப் பண்ணுவதற்கு எப்பேர்ப்பட்ட வாழ்முறை வேண்டுமோ அப்பேர்ப்பட்ட தர்மங்கள் நிறைந்த ஒழுக்கமான வாழ்க்கையை வேதத்தின் கர்மகாண்டம் சொல்லியிருக்கிறது. அதன்படி வாழ்ந்து, தன்னைச் சுத்தப் படுத்திக் கொண்டு, அப்புறம் கர்மாக்களை விட்டுவிட்டு, இந்த உபநிஷத்துக்களை ஒருத்தன் அநுஸந்தானம் பண்ணும்போது, அதிலுள்ள தத்வங்கள் வெறும் புத்திவாதமாக இல்லாமல் அவனுடைய அநுஷ்டானத்திலேயே ஜீவனோடு பிரகாசிக்கின்றன. இந்த தத்வங்களுக்கெல்லாம் உச்சியில்தான் ஜீவப் பிரம்ம அபேதம் இருக்கிறது.
பரமாத்மாவும் ஜீவாத்மாவும் இரண்டறக் கலக்கும் அந்த உச்சஸ்தானத்தைப் பிடிப்பதற்காகத்தான், கர்மாக்களால் பக்குவம் பெற்ற ஒருத்தன், ஸகல கர்மங்களையும் விட்டுவிட்டு ஸந்நியாஸம் வாங்கி கொள்வது. அப்படி வாங்கி கொள்கிற ஸமயத்தில் அவனுக்கு மஹா வாக்யங்கள் என்று நாலு மந்திரங்கள் உபதேசிக்கப் படுகின்றன. இந்த நாலும் ஜீவப்பிரம்ம அபேதத்தைச் சொல்லுபவையே. அவற்றை மனனம் பண்ணி, நிதித்யாஸனம் என்ற பெயரில் ஆழ்ந்து தியானம் செய்தால், அபேத நிலை பிரத்யக்ஷமாகவே ஸித்தித்துவிடும். இப்படிப்பட்ட நாலு மஹாவாக்கியங்களும் நாலு உபநிஷத்துக்களில்தான் இருக்கின்றன. எத்தனையோ கர்மா, தினுசு தினுசான பிரார்த்தனை, வாழ்க்கை விதிகள் எல்லாம் ஸம்ஹிதை, பிராம்மணம் முதலான பாகங்களில் இருந்தாலும், முடிந்த முடிவாகப் பரம லக்ஷ்யத்தைப் பிடிக்க வேண்டும் என்று வருகிறபோது, அதை ஸாதித்துக் கொடுப்பதாக இருப்பது உபநிஷத் மஹாவாக்கியங்கள் தான்.
“உயர்ந்த அநுபவ ஞானமேதான் பிரம்மம்” என்ற தாத்பரியத்தில் ஐதரேய உபநிஷத்தில் ஒரு மஹா வாக்கியம் இருக்கிறது. இது ரிக்வேதத்தைச் சேர்ந்த உபநிஷத்து. “நான் பிரம்மமாக இருக்கிறேன்” என்று அர்த்தமுள்ள ஒரு மஹாவாக்யம் ப்ருஹதாரண்யக உபநிஷத்தில் வருகிறது. இது யஜுர் வேதத்தைச் சேர்ந்தது. “நீயும் பரமாத்மாவும் ஒன்றுதான்” என்று சிஷ்யனுக்கு குரு உபதேசிக்கிற ரூபத்தில் சாந்தோக்ய உபநிஷத்திலே ஒரு மஹா வாக்கியம் இருக்கிறது. இதுதான் ஸாம வேதத்துக்கான மஹா வாக்கியம். ‘இந்த ஆத்மா என்பது பிரம்மமேதான்’ என்று சொல்கிற மஹாவாக்யம், மாண்டூக்ய உபநிஷத்தில் வருகிறது. இது அதர்வ வேதத்தைச் சேர்ந்தது. இப்படியாக நாலு வேதங்களிலும் விசேஷமாக இருக்கப்பட்ட மஹாவாக்கியங்கள் அந்தந்த வேதத்தைச் சேர்ந்த உபநிஷத்துக்களிலேயே வருகின்றன.
ஆசார்யாள், கடைசியில் உபதேச ஸாரமாகச் சொன்ன “ஸோபான பஞ்சக”த்தில், வேதத்தை (ஸம்ஹிதையை) அத்யயனம் பண்ணுங்கள், அதில் (பிராம்மணத்தில்) சொல்லியுள்ள எல்லா கர்மாக்களையும் பண்ணுங்கள் என்று ஆரம்பித்து, இந்த மஹாவாக்யங்களில் உபதேசம் வாங்கிக் கொண்டு, அவற்றையே அநுஸந்தானம் செய்து பிரம்ம பாவத்தை அடையுங்கள் என்று முடிக்கிறார்.
அத்தனை வேதங்களுக்கும் முடிவான நிலை உபநிஷத்தில் சொன்னதுதான். உபநிஷத்துக்களுக்கே “வேதாந்தம்” என்ற பெயர் இருக்கிறது. அந்தம் என்றால் முடிவு; வேதத்துக்கு அந்தமாக இருப்பது வேதாந்தம்.
உபநிஷத்துக்கள் இரண்டு விதத்தில் வேதத்துக்கு முடிவாக இருக்கின்றன. ஒவ்வொரு சாகையை எடுத்துக் கொண்டாலும் முதலில் ஸம்ஹிதை, அப்புறம் பிராம்மணம், பிறகு ஆரண்யகம் என்று வந்து, அந்த ஆரண்யகத்தின் கடைசியில் உபநிஷத்து வருகிறது. அதனால் ஒவ்வொரு சாகைக்கும் முடிவாக இருக்கிறது. அதோடுகூட வேதங்கள் சொல்லும் தாத்பரியத்துக்கும் முடிவாக, லக்ஷ்யமாக இருப்பது உபநிஷத்துக்கள்தான். இப்படியாக புஸ்தகங்களில் அமைப்பு (order of texts), தாத்பரியம் என்ற இரண்டு விதத்திலும் வேதங்களுக்கு முடிவாக இருப்பவை உபநிஷத்துக்கள்.
ஊருக்குக் கோயில், கோயிலுக்குக் கோபுரம், கோபுரத்துக்குச் சிகரம் என்று உயர்ந்துகொண்டே போகிற மாதிரி, நம்முடைய தத்துவங்களுக்கு சிகரமாக, வேத முடிவாக இருப்பது உபநிஷத்துக்களே.
‘உப-நி-ஸத’ என்றால் பக்கத்திலே உட்கார்ந்து கொள்வது என்று அர்த்தம். சிஷ்யனை இப்படி உட்கார்த்திவைத்துக் கொண்டு குருவானவர் செய்த உபதேசம்தான் உபநிஷத்துக்கள். ‘பிரம்மத்துக்குப் பக்கத்திலேயே போய்ச் சேரும்படியாகச் செய்வது’ என்றும் அர்த்தம் பண்ணிக் கொள்ளலாம். ‘உபநயனம்’ என்றால், ‘குருவிடம் கொண்டு விடுவது’, ‘பரமாத்மாவிடம் கொண்டு விடுவது’ என்று இரண்டு விதமாகவும் அர்த்தம் பண்ணிக் கொள்ள இடம் இருப்பதுபோல, ‘உபநிஷத்’ என்றாலும் இப்படி இரட்டைப் பொருள் கொள்ளலாம்.
பக்கத்தில் வைத்துக் கொண்டு செய்கிற உபதேசம் என்றால். அது ரஹஸ்யமானது என்று அர்த்தம். மதிப்புத் தெரியாத அபக்குவிகளுக்கு அது சொல்லத் தக்கதல்ல. இதனால்தான் உபநிஷத்களுக்குள்ளேயே கதா பாகங்களாக இல்லாமல் ரொம்பவும் ஸூக்ஷ்மமான தத்வங்களைச் சொல்கிறபோது, ‘இது உபநிஷத், இது உபநிஷத்’ என்று குறிப்பிட்டுச் சொல்லியிருக்கும். வேதத்தில் மறை பொருளாக இருக்க வேண்டியவற்றை ‘ரஹஸ்யம்’ என்பார்கள். வேதாந்தமான உபநிஷத்தில் அப்படிப்பட்ட ரஹஸ்யங்களையே ‘உபநிஷத்’ என்று சொல்லியிருக்கும்.
66. யாகத்தில் நேர்கின்ற குறைகளுக்குக் கர்மாங்க உபாசனை பரிகாரமாக அமையக் கூடும் என்பது சரியல்ல_______
தர்சனாச்ச || 3:3.66 ||
பொருள்: உபநிஷதம் தெளிவுபடுத்துவதாலும் கர்மாங்கங்களுடன் கர்மாங்க உபாசனை சேர்க்கப் பட வேண்டியதில்லை என்பது நிரூபணமாகிறது.
‘யாகத்தில் நேர்கின்ற குறைகளுக்கு, கர்மாங்க உபாசனைகள் பரிகாரமாக இருக்கின்ற காரணத்தாலும் அவை பின்பற்றப் பட வேண்டும்’ என்பது #63 ஆம் ஸூத்ரத்தில் கூறப்பட்டது. ஆனால் இது சரியல்ல என்பதை உபநிஷதமே கூறுகிறது (சாந்.4:17.10)
நான்கு வேதங்களையும் அறிந்த புரோகிதர் பிரம்மா எனப்படுகிறார். யாகப் பணிகள் அனைத்தையும் மேற்பார்வை செய்பவர் இவரே. மற்ற புரோகிதர்கள் தவறுகள் செய்யும் போது அவற்றைச் சுட்டிக் காட்டி அவற்றிற்கான பரிகாரத்தை இவரே தெரிவிக்கிறார். இவர் மௌனமாக இருப்பதாகவும், அதே வேளையில் மற்ற புரோகிதர்கள் செய்கின்ற தவறுகளுக்குப் பரிகாரம் தேடி யாகத்தைப் பாதுகாப்பதாகவும் உபநிஷதம் (சாந்.4:17.10) தெரிவிக்கிறது.
#3:3.63 கூறுவது போல் கர்மாங்க உபாசனையே பரிகாரமாக அமையுமானால் பிரம்மா தேவையற்றவர் ஆகிறார். ஆனால் வேதங்களோ அவர் தேவை என்பதைக் கூறுகின்றன. எனவே கர்மாங்க உபாசனைகள் கர்மாங்கங்களுடன் இணைத்துச் செய்யப் பட வேண்டியவை அல்ல என்பது தெளிவு.
அதாவது கர்மாங்கமாகக் கூறப்பட்டுள்ள தியானங்களைத் தனியாகவும் செய்யலாம்; அதற்குரிய பலனையும் பெறலாம். கர்மாங்கமாகச் செய்யும் போது கர்மத்தின் பலனை அது அதிகரிக்கச் செய்கிறது.
உதாரணமாக, விஷ்ணு ஸஹஸ்ரநாமத்தை அல்லது லலிதா ஸஹஸ்ரநாமத்தை ஓதுவது ஒரு கர்மம். அதனுடன் தியான ஸ்லோகங்கள் விஷ்ணு அல்லது லலிதா பரமேசுவரியைத் தியானிக்கலாம். இது உபாசனை. இதையும் இணைத்துச் செய்தால் ஸஹஸ்ரநாம பாராயணத்தின் பலன் அதிகரிக்கிறது.
அதே வேளையில் தியான ஸ்லோகங்களை ஓதி எந்தத் தெய்வத்தையும் தியானிக்கலாம். அதற்குரிய பலனும் கிடைக்கவே செய்யும்.
இவ்வாறு மூன்றாவது அத்தியாயத்தில் மூன்றாம் பகுதி நிறைவுற்றது.
3:3 முக்கியக் கருத்துக்கள்:
1. ஓங்காரத்திற்கு உத்கீதம் என்ற பெயர் ஏன் (#9)
2. பல இடங்களில் பேசப்படுகின்ற இறைவனின் மகிமைகளை இணைத்து தியானத்தில் பயன்படுத்தலாம். (#12)
3. வெவ்வேறு இடங்களில் எழுந்தருள்கின்ற தெய்வங்கள் வெவ்வேறானவர்களாகவே கருதப்பட வேண்டும். (#21,22)
4. மகான்களின் வினைப்பயன் என்னவாகிறது? (#26—28)
5. மகான்களின் இரு பிரிவினர். (#29)
6. ஈசுவர கோடிகள் (#32)
7. ஒரே தெய்வம் பல பெயர்களில் வழிபடப்படும் போது வெவ்வேறானவராகவே கருதப்பட வேண்டும். (#43,58)
8. உடம்பிலிருந்து வேறுபட்டதான ஆன்மா என்ற ஒன்று நம்முள் இருக்கிறது. (#34)
9. மூன்று வகை தியானங்கள் அல்லது உபாசனைகள் (#59,60,64)
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 383:
நான்காம் பகுதி:
காமகோடி
இதுவரைக்கும் நான் வேதம் என்று சொன்னதெல்லாம், அநேகமாக ஒரு வேத சாகையின் ஸம்ஹிதா பாகத்தைத்தான். ஸம்ஹிதைதான் வேதத்தின் இதைத் தவிர, ஒவ்வொரு வேதத்திலும் ப்ராஹ்மணம் என்று ஒரு பாகமும், ஆரண்யகம் என்று ஒரு பாகமும் உண்டு.
ப்ராஹ்மணம் என்ற பாகத்தில் வைதிகமான கர்மாக்கள் இன்னின்ன வென்று விதிக்கப்படுகின்றன. அவற்றை இப்படி இப்படிச் செய்யவேண்டும் என்றும் அவற்றில் விளக்கியிருக்கிறது. வேத ஸம்ஹிதையில் வருகிற மந்திரங்களை யக்ஞம் என்ற காரியமாக்குகிறபோது இன்னின்ன வார்த்தைக்கு இப்படி அர்த்தம் பண்ணிக்கொள்ளவேண்டும் என்றும் பிராம்மணத்தில் சொல்லியிருக்கும். யக்ஞாதி கர்மாக்களைப் பண்ணுவதற்கு இவை guide-book என்றும் சொல்லலாம்.
ஆரண்யகம் என்பதில் ‘ஆரண்ய’ என்ற வார்த்தை இருக்கிறது. தண்டகாரண்யம், வேதாரண்யம் என்றெல்லாம் கேள்விப்பட்டிருப்பீர்கள். அரண்யம் என்றால் காடு. வேத ஸம்ஹிதையிலோ, பிராம்மணத்திலோ “வீட்டை விட்டுக் காட்டுக்குப் போ” என்று சொல்லியிருக்கவில்லை. வீட்டிலே வாழ்ந்து கொண்டு கிருஹஸ்த தர்மத்தை [இல்லற வாழ்நெறியை] நடத்திக் கொண்டு வரும்போது பண்ண வேண்டியதுதான் யக்ஞம் முதலான வைதிக கர்மாநுஷ்டானங்கள். ஆனால், இவற்றால் சித்த சுத்தி ஏற்பட்டபின், காட்டுக்குப் போய் மூக்கைப் பிடித்துக் கொண்டு உட்காரத்தான் வேண்டும். அதற்கான பக்குவத்தை அடைவதற்குத்தான் அத்யயனமும், யக்ஞ கர்மானுஷ்டானமும் பூர்வாங்கம். காட்டுக்கு ஓடுவதற்குத் தயார் பண்ணுவதுதான் ஆரண்யகம்.
ஸம்ஹிதையில் மந்திரமாகவும், பிராம்மணத்தில் கர்மாவாகவும் இருப்பதன் தத்வார்த்தம் என்னவோ, உள்பொருள் என்னவோ அந்த ஸித்தாந்தங்களை, ஃபிலாஸஃபியை, விளக்குவதற்கே ஆரண்யகங்கள் ஏற்பட்டிருக்கின்றன. மறை பொருளாகவும், உருவகமாகவும் வேதத்தில் சொல்லியிருப்பதை ஆரண்யகம் விண்டு விளக்கும். யாகம் பண்ணுவதைவிட அதன் உள்ளர்த்தத்தை விசாரணை செய்வது தான் ஆரண்யகங்களுக்கு முக்கியம். காட்டிலே (ஆரண்யகங்களிலே) ஆசிரமவாஸிகள் சேர்ந்து பண்ணின இப்படிப்பட்ட ஆராய்ச்சிகள் ரூபமாகவே ஆரண்யகங்களை இக்கால அறிவாளிகள் கருதுகிறார்கள்.
ஆரண்யகமாகவும் உபநிஷத்தாகவும் சேர்ந்து இருக்கப்பட்ட ப்ருஹதாரண்யக உபநிஷத், அச்வமேத யாகத்தைப் பற்றிய இப்படிப்பட்ட தத்வ விளக்கத்தோடுதான் ஆரம்பிக்கிறது.
நான்காம் பகுதி (3:4)
மூன்றாம் அத்தியாயமான சாதனை அத்தியாயத்தின் இறுதிப் பகுதிக்கு வருகிறோம். இறைவனை அடைவதற்குப் பல்வேறு உபாசனைகள் அல்லது வித்யைகள் அல்லது தியானங்கள் துணை செய்கின்றன. அத்தகைய தியானங்கள், அவற்றை இணைத்துச் செய்வது போன்றவை பற்றி முந்தின பகுதியில் (#3:3) கண்டோம்.
இந்தத் தியானங்கள் சாதகனை நேரடியாகவே இறைவனிடம் அழைத்துச் செல்கின்றனவா, முக்தி அல்லது மோட்சம் என்ற பெருநிலையைத் தருகின்றனவா அல்லது இந்தத் தியானங்கள் கர்மங்களுடன் இணைக்கப்பட்டால் தான் பலன் தருமா என்பது பற்றி இந்த 4 ஆம் பகுதி ஆராய்கிறது.
இந்தப் பகுதியில் 17 அதிகரணங்களும் 52 ஸூத்ரங்களும் உள்ளன.
1. தியானமும் வாழ்க்கை லட்சியமும்
புருஷார்த்த அதிகரணம்
மனித வாழ்க்கையின் அறுதி லட்சியம் இறையனுபூதி அல்லது முக்தி அல்லது மோட்சம் என்று சாஸ்திரங்கள் கூறுகின்றன. ஏற்கெனவே நாம் கண்ட பல்வேறு தியானங்கள் இந்த இரையானுபூதிக்கு நேரடியாகத் துணை செய்யுமா அல்லது இந்தத் தியானங்களுடன் கர்மங்களும் இணையும் போதுதான் அறுதி லட்சியம் கைகூடுமா என்பதை இந்த அதிகரணம் ஆராய்கிறது. இதில் 17 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
1. ஸ்ரீபாதராயணரின் கருத்துடன் அதிகரணம் தொடங்குகிறது
புருஷார்த்தோஅத: சப்தாதிதி பாதராயண: || 3:4.1 ||
பொருள்: தியானங்கள் நேரடியாக அறுதி லட்சியத்தைத் தர வல்லவை என்பது உபநிஷதங்களில் கூறப்படுகிறது. இது பாதராயணரின் கருத்து.
‘இருளைக் கடந்து, பொன்னிறத்தில் ஒளிரும் மாபெரும் இறைவனை நான் அறிந்து கொண்டேன். அவரை அறிவதால் மட்டுமே மரணத்தை வெல்ல முடியும். வேறு எந்த வழியும் இல்லை’ என்கிறது சுவேதாஸ்வரம் (3:8). ‘பரம்பொருளைத் தியானிப்பவன் பரம்பொருளே ஆகிறான்’ என்கிறது முண்டகம் (3:2.9). இவ்வாறு பல உபநிஷதங்களும் தியானத்தின் பலன் அறுதி லட்சியமான இறைவனை அடைவது என்பதைத் தெளிவாகக் கூறுகின்றன. எனவே தியானத்தால் நேரடியாக இறையனுபூதி பெற இயலும் என்பதைத் தமது கருத்தாக முதன்முதலில் கூறுகிறார் ஸ்ரீபாதராயணர்.
(இன்னும் காண்போம்).[6:04 AM, 10/12/2023] Mohan SriRaghavendrar Kulithalai: பிரம்ம ஸூத்ரம் 384:
மாற்றுக் கருத்து:
வேதங்களும் உபநிஷதங்களும் ஆன்மஞானம் பற்றி கூறுகின்ற கருத்துக்கள் உண்மையே.
உபாசனை அல்லது தியானம் என்பது மனத்தளவில் செய்யப்படுகின்ற ஒன்று. அதனைப் புறத்தளவில் செய்யப்படுகின்ற யாக யஜ்ஞங்களின் அங்கமாக அல்லது பகுதியாகச் செய்யும் போது மட்டும்தான் பலன் கிடைக்கும். தியானத்திற்கென்று தனி மகத்துவம் எதுவும் இல்லை. !!!இவ்விரண்டுமே மனித மனம் ஏதோ ஒன்றில் லயம்பட வேண்டும். இல்லையென்றால் மனம் தன்னைப் பற்றி சிந்திக்க ஆரம்பித்தால் அகங்காரம் மெல்ல மெல்ல எழும். ஆக ஜைமினி குறிப்பது - யக்ஞம் - தியானம் மனதளவில் என்று கூறக் காரணம் நான் செய்தேன் என்றதும்?????.
2. தொடரும் 6 ஸூத்ரங்களில் (#2—7) மாற்றுக் கருத்து வருகிறது. முதலாவதாக ஸ்ரீஜைமினியின் கருத்து________
சேஷத்வாத்புருஷார்த்தவாதோ யதாஅன்யேஷ்விதிஜைமினி: || 3:4.2 ||
பொருள்: வித்யைகள் கர்மாங்கமாக இருப்பதால் அவை பலன் தர வல்லவையாக இருக்கின்றன. அவை ஆன்மஞானத்தைத் தருவதாகக் கூறப்படுவதெல்லாம் சாதகனுக்கு ஊக்கம் அளிப்பதற்காக மட்டுமே. இவ்வாறுதான் வேதங்களில் மற்ற இடங்களிலும் கூறப்படுகிறது. எனவே தியானங்கள் நேரடியாக இறையனுபூதியைத் தராது என்பது ஸ்ரீஜைமினியின் கருத்து.
உபாசனை அல்லது தியானம் என்பது மனத்தளவில் செய்யப்படுகின்ற ஒன்று. அதனைப் புறத்தளவில் செய்யப்படுகின்ற யாக யஜ்ஞங்களின் அங்கமாக அல்லது பகுதியாகச் செய்யும் போது மட்டும்தான் பலன் கிடைக்கும். தியானத்திற்கென்று தனி மகத்துவம் எதுவும் இல்லை.
ஆனால் தியானங்கள் பலன் தருவதாக, வாழ்க்கையின் அறுதி லட்சியமான மோட்சத்தைத் தருவதாக வேதங்கள் கூறுகின்றனவே! அத்தகைய வாக்கியங்களையெல்லாம், யாக யஜ்ஞங்களைச் செய்வதற்கு மனிதனைத் தூண்டுவதற்கான, அவனுக்கு ஊக்கம் அளிப்பதற்கான புகழ் மொழிகளாகக் கருத வேண்டும். அப்போதுதான் ஒருவன் ஆர்வத்துடன் யஜ்ஞங்களைச் செய்வதில் ஈடுபடுவான்.
‘ஆன்ம ஞானம் பெற்றவன் துயரங்கள் அற்றவன் ஆகிறான்’ என்று சாந்தோக்யம் (*:1.3) நேரடியாகவே ஆன்மஞானத்தின் மகிமையைக் கூறுகிறதே! இதற்கு மீமாம்ஸகார்களின் பதில்: ஆம். வித்யைகள் ஆன்மஞானத்தைத் தரலாம்; அந்த ஆன்மஞானம் நிச்சயமாக ஒருவனுக்குத் தேவை. ‘உடம்பைக் கடந்த ஆன்மாவே நான்’ என்ற உணர்வு மனிதனுக்கு நிச்சயமாகத் தேவை. உடம்பைக் கடந்த ஆன்மா என்ற ஒன்று இல்லாவிடில் யாக யஜ்ஞங்களும் எதற்காக? மரணத்திற்குப் பிறகு ஆன்மா என்ற ஒன்று தனது யாத்திரையைத் தொடர்கிறது என்ற எண்ணம்தான் கர்மங்கள் செய்வதற்குத் தூண்டுகோலாக அமைகிறது. எல்லாம் இங்கேயே முடிந்து விடுகிறது என்றால் கர்மங்களே தேவையில்லை. எனவே ஆன்மஞானம் நிச்சயமாக மனிதனுக்குத் தேவை. ஆன்மஞானம் பெற்றவன் கர்மங்களை ஆர்வத்துடனும் ஊக்கத்துடனும் செய்கிறான். அதன் மூலம் துயரங்களைக் கடக்கிறான்.
எனவே வேதங்களும் உபநிஷதங்களும் ஆன்மஞானம் பற்றி கூறுகின்ற கருத்துக்கள் உண்மையே. ஆனால் அதனை இந்தக் கண்ணோட்டத்தில் புரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்பது ஸ்ரீஜைமினியின் கருத்து.
(இன்னும் காண்போம்).
[6:05 AM, 10/12/2023] Mohan SriRaghavendrar Kulithalai: பிரம்ம ஸூத்ரம் 385:
உணர்த்துகிறது:
இப்படி வேதங்கள் பலவாக இருந்தாலும், அதில் ஒவ்வொன்றைச் சேர்ந்தவர்களிடையே ஆசாரங்களில் சில வித்தியாஸங்கள் இருந்தாலும், எல்லா வேதங்களும் ஒரே லக்ஷ்யத்தை உடையவைதான். ஸமஸ்த லோகத்திற்கும், ஸகல ஜீவ ஜந்துக்களுக்கும் க்ஷேமத்தைக் கோருவதும், அவனவன் ஆத்மாவை அபிவிருத்தி பண்ணிக்கொண்டு, ஸத்ய தத்வத்தோடு சாச்வதமாகச் சேர்ந்து விடுவதும்தான் எல்லா வேதங்களுக்கும் பொதுவான லக்ஷ்யம்.
வேதங்களில் பொதுவான இன்னொரு பெருமை, ‘இது ஒன்றுதான் வழி’, ‘இது ஒன்றுதான் தெய்வம்’ என்று அது சொல்லாமல், சிரத்தையோடு எந்த மார்க்கத்தை அனுஸரித்து, எந்தத் தேவதையை எப்படி உபாஸித்தாலும், அதுவே சத்தியமான ஒரு வழியில் கொண்டு விட்டுவிடும் என்பதுதான். வேதம் தவிர இந்த மாதிரிப் பல வழிகளை ஆதரித்துப் பேசுகிற மதப் பிரமாண நூல் வேறெதுவுமே லோகத்தில் இருக்கவில்லை. தன் வழி ஒன்றே மோக்ஷ மார்க்கம் என்றுதான் அந்தந்த மதத்தின் மூலநூலும் சொல்லும். ஒரே ஸத்தியத்தைப் பல பேர் பல தினுசாகக் கண்டு கொள்ளலாம் என்று விசால மனப்பான்மையோடு சொல்வது வேதம் மட்டும்தான்.
3. ஆன்ம ஞானியரின் வாழ்க்கையும் மீமாம்ஸைக் கருத்தையே உணர்த்துகிறது__________
ஆசாரதர்சனாத் || 3:4.3 ||
பொருள்: வேதங்களில் காணப்படுகின்ற ஆன்ம ஞானியரின் வாழ்க்கையும் கர்மங்களின் முக்கியத்தையே காட்டுகின்றன.
கேகய நாட்டு மன்னனான அஸ்வபதி தலை சிறந்த ஆன்ம ஞானியாகத் திகழ்ந்தவர். ஒரு முறை சில முனிவர்கள் அவரிடம் சென்று ஆன்மஞானத்தைப் புகட்டுமாறு கேட்டுக் கொண்டனர். அதற்கு அவர், ‘நான் யாகம் ஒன்று செய்யப் போகிறேன். ... உங்கள் கேள்விகளுக்கான பதிலை நாளை சொல்கிறேன்’ (சாந். 5:11.5,7) என்று பதில் கூறினார். ஆன்மஞானியாகத் திகழ்ந்தும் அவர் யாக யஜ்ஞங்களில் ஈடுபட்டிருந்தார் என்பதையே இது காட்டுகிறது.
கீதையும் (3:20), ‘ஜனகர் முதலானோர் கர்மங்கள் மூலமாகவே நிறை நிலையை அடைந்தனர்’ என்றே கூறுகிறது.
எனவே ஆன்மஞானம் வாழ்க்கையின் அறுதி லட்சியத்தைத் தர இயலாது; கர்மங்கள் மட்டுமே அதனைத் தர இயலும்.
4. ஆன்மஞானம் கர்மங்களுக்குத் துணையாக இருப்பதற்காகவே______
தச்ச்ருதே: || 3:4.4 ||
பொருள்: ஆன்மஞானம் கர்மங்களுக்குத் துணையாகவே இருப்பவை என்பதை உபநிஷதங்களே கூறுகின்றன.
‘கர்ம வித்யை (ஆன்மஞானம்) பெற உதவும் மனம் ஒருமை படுவதும் - காலம் அனுமதித்த பின்பே பலன்.!!! உபநிஷத்துகளில் காலத்தை குறிப்பிடுவதே இல்லை. உதாரணமாக ஓர் பசுவின் சாணத்திலிருந்து கிடைக்கப்பெறும் விறாட்டி, அது உண்ணும் உணவினாலேயே அந்த விறாட்டி உயர்ந்ததா தாழ்ந்ததா. இயற்கை உணவாகி அதுவே கர்மமாகி மனம் ஒடுங்ககிட ஆத்மஞானம் காலமாய்.. மிக மிக ஆச்சரியம்.
‘எந்தக் கர்மம் வித்யை (ஆன்மஞானம்), நம்பிக்கை மற்றும் மன ஒருமைப்பாட்டுடன் செய்யப்படுகிறதோ அதன் பலன் அதிகமாக இருக்கும்’ என்று சாந்தோக்யம் (1:1.10) கூறுகிறது. ஆன்மஞானத்துடன் செய்யப்படுகின்ற கர்மம் அதிக பலனைத் தரும் என்பது இங்கே குறிப்பிடப்படுகிறது. ஆன்மஞானம் என்பது கர்மத்திற்குத் துணையாக இருப்பது என்பதை உபநிஷதம் இங்கே நேரடியாகவே கூறுகிறது.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 386:
பலன் அளிக்கிறது:
இப்படி வேதங்கள் பலவாக இருந்தாலும், அதில் ஒவ்வொன்றைச் சேர்ந்தவர்களிடையே ஆசாரங்களில் சில வித்தியாஸங்கள் இருந்தாலும், எல்லா வேதங்களும் ஒரே லக்ஷ்யத்தை உடையவைதான். ஸமஸ்த லோகத்திற்கும், ஸகல ஜீவ ஜந்துக்களுக்கும் க்ஷேமத்தைக் கோருவதும், அவனவன் ஆத்மாவை அபிவிருத்தி பண்ணிக்கொண்டு, ஸத்ய தத்வத்தோடு சாச்வதமாகச் சேர்ந்து விடுவதும்தான் எல்லா வேதங்களுக்கும் பொதுவான லக்ஷ்யம்.
வேதங்களில் பொதுவான இன்னொரு பெருமை, ‘இது ஒன்றுதான் வழி’, ‘இது ஒன்றுதான் தெய்வம்’ என்று அது சொல்லாமல், சிரத்தையோடு எந்த மார்க்கத்தை அனுஸரித்து, எந்தத் தேவதையை எப்படி உபாஸித்தாலும், அதுவே சத்தியமான ஒரு வழியில் கொண்டு விட்டுவிடும் என்பதுதான். வேதம் தவிர இந்த மாதிரிப் பல வழிகளை ஆதரித்துப் பேசுகிற மதப் பிரமாண நூல் வேறெதுவுமே லோகத்தில் இருக்கவில்லை. தன் வழி ஒன்றே மோக்ஷ மார்க்கம் என்றுதான் அந்தந்த மதத்தின் மூலநூலும் சொல்லும். ஒரே ஸத்தியத்தைப் பல பேர் பல தினுசாகக் கண்டு கொள்ளலாம் என்று விசால மனப்பான்மையோடு சொல்வது வேதம் மட்டும்தான்.
5. கர்மத்துடன் சேரும் போதுதான் ஞானம் பலன் அளிக்கிறது______
ஸமன்வாரம்பணாத் || 3:4.5 ||
‘மரணத்திற்குப் பிறகு ஜீவாத்மாவுடன் ஞானமும் கர்மமும் இணைந்து செல்வதாக உபநிஷதம் கூறுவதிலிருந்தும் ஞானம் கர்மத்துடன் இணைந்தே செயல்படும் என்பது தெளிவாகிறது.
‘(மரணத்திற்குப் பிறகு) ஜீவாத்மாவுடன் ஞானமும் கர்மமும் கடந்த கால அனுபவமும் இணைந்து செல்கின்றன’ என்கிறது பிருஹதாரண்யகம் (4:4.2). கர்மமும் இணையும் போதுதான் ஞானம் பலன் அளிக்கிறது; அதாவது, ஞானம் கர்மத்தின் அங்கமே.
6. வேத ஞானத்தைப் பெற்றவனுக்கும் கர்மம் உபதேசிக்கப் படுகிறது____
தத்வதோ விதானாத் || 3:4.6 ||
பொருள்: வேத ஞானம் பெற்றவனுக்கும் கர்மம் உபதேசிக்கப்படுவதால் ஞானம் தனியாகப் பயனளிப்பதில்லை என்பது தெளிவாகிறது.
‘குருவிடம் வேதங்களை முறையாகக் காற்று, அவருக்குத் தகுந்த சேவைகள் செய்து, பின்னர் வீடு திரும்பி இல்லறத்தில் ஈடுபடுகிறான். தீர்த்தத் தலங்களில் வேத பாடங்களைத் தொடர்ந்து படிக்கிறான்;தற்போதுள்ள பிறப்பிலேயே எத்தனையோ சாதித்த சம்பாதித்த பணம் புண்ணியம் இவைகளால் நமக்கு ஏது பலன் என்றால்?. பதிலை தேடுகின்றோம். உண்மையில் என்னிடம் ஒன்றுமில்லை என்ற தனிமையான பதிலை கூறுகின்றோமே. இதுவே ஞானம். உபநிஷத்துக்கள் இதையே உணர்த்துகின்றன. பிள்ளைகளுக்கும் சீடர்களுக்கும் உரிய கடமைகளைச் செய்கிறான். அதன் பிறகு புலன்களை அடக்கி, தவங்கள் செய்து வாழ்க்கையைத் தொடர்கிறான். இறுதியில் பிரம்மலோகத்தை அடைகிறான். அவன் மீண்டும் திரும்புவதில்லை , மீண்டும் திரும்புவதில்லை’ என்கிறது சாந்தோக்யம் (8:15.1).
வேத ஞானம் என்பது ஆன்மஞானத்தையும் உள்ளடக்கியதாக இங்கே கொள்ளப்படுகிறது. இவ்வாறு குருகுலத்தில் ஆன்மஞானத்தைப் பெற்றும் அவன் மீண்டும் கடமைகளைச் செய்ய வேண்டியுள்ளது. கடமைகளை, அதாவது கர்மங்களைச் செய்த பின்னரே அவன் பிரம்மலோகத்திற்குத் தகுதியுடையவன் ஆகிறான். ஆன்மஞானம் வேதத்தையும் கர்மத்தையும் இணைத்தே வைத்தன் நோக்கம் இவ்விரண்டினால் ஏதும் பலனில்லை எனப் பல பிறவிகள் எடுத்த பின்பே, ஏதும் பலனில்லாத ஆத்ம ஞானம் ஒன்றை புரிந்ததும் ஞானிகளின் சங்கமம் ஏற்படுமாம்.
தனித்து அவனுக்கு பிரம்மலோகத்தைத் தரவில்லை. எனவே கர்மம் ஞானத்தை விட முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாகிறது.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 387:
ஆணையிட்டுக் கூறுகின்றன:
7. கர்மம் செய்ய வேண்டும் என்பதை வேதங்கள் ஆணையிட்டுக் கூறுகின்றன_________
நியமாச்ச || 3:4.7 ||
பொருள்: உலகில் வாழ்பவன் கர்மங்களைச் செய்தேயாக வேண்டும் என்பதை வேதங்கள் ஒரு நிபந்தனையாகக் கூறுவதாலும் கர்மங்கள் முக்கியமானவை என்பது தெளிவாகிறது.
சமஸ்கிருத மொழி - சக்தி - இயகத்திற்கான வேதம் மொழி. இயக்கம் இயற்கையினால் - சிவம் - என்று உணர்த்தும் மொழி தமிழ். இந்த மொழியே இயற்கையின் ரூபாமாக மனம். மனம் அடங்கினால் இயக்கமும் இயற்கையும் ஒன்றாகி மௌனமாய் குருவாய்
‘கர்மங்களைச் செய்தபடியே நூறு ஆண்டுகள் வாழ விரும்புவாயாக!’ என்கிறது ஈசாவாஸ்யம் (2). கர்மங்கள் செய்வதே முக்கியம் என்பதையே இது காட்டுகிறது.
8. 2- ஆம் ஸூத்ரத்தின் கருத்து மறுக்கப்படுகிறது______
தியானம் அல்லது அதன் விளைவான ஆன்மஞானம் நேரடியாக மோட்சத்தைத் தர வல்லது என்ற வேதாந்தக் கருத்தை இந்த அதிகரணத்தின் முதல் ஸூத்ரம் கூறியது. தியானம் கர்மாங்கமாகச் செய்யப்பட்டால் தான் பலன் தர வல்லது என்று 2 ஆம் ஸூத்ரம் கூறியது. அதைத் தொடர்ந்து வரும் ஸூத்ரங்களும் கர்மங்களின் முக்கியத்துவத்தைப் பல்வேறு கோணங்களில் கூறின. தொடரும் 6 ஸூத்ரங்கள் மேற்கண்ட ஒவ்வொரு ஸூத்ரத்தின் கருத்தையும் தனித் தனியாக மறுக்கின்றன.
அதிகோபதேசாத்து பாதராயணஸ்யைவம் தத்தர்சனாத் || 3:4.8 ||
பொருள்: வேதங்கள் ஜீவாத்ம ஞானத்தை விட உயர்ந்ததான பரமாத்ம ஞானத்தை உபதேசிப்பதால் பாதராயணரின் கருத்து சரியே. உபநிஷதங்களும் அவ்வாறே கூறுகின்றன.
ஸ்ரீஜைமினியின் கருத்து சரிதான். ஆன்மஞானம் மனிதனுக்கு ஊக்கத்தைத் தர வல்லதுதான்; ஆன்மஞானம் மனிதனை மேலும் கர்மங்களில் ஈடுபடச் செய்வதும் உண்மைதான். ஆனால் அது ஜீவாத்ம ஞானம்---சாதாரண ஜீவன், அதாவது மனிதன், தன்னை உடம்பைக் கடந்ததோர் உணர்வாக அறிகின்ற ஞானம்.
வேதங்கள் உபதேசிப்பதோ பரமாத்ம ஞானத்தை, அதாவது, இறை ஞானத்தை. வேதங்களில் வருகின்ற ‘ஆத்மா’ என்ற சொல் இரண்டு ஆத்மாக்களைக் குறிப்பிடலாம்—ஒன்று, ஜீவாத்மா; மற்றொன்று பரமாத்மா. இதையே முண்டக உபநிஷதம் (3:1.1—2) பறவை உவமையில் அற்புதமாகக் கூறுகிறது.
வேதங்கள் ஜீவாத்ம ஞானத்தை உபதேசிக்கவில்லை. ஜீவாத்மா கட்டுண்டவன். அவன் கர்மம், உபாசனை போன்றவற்றில் ஈடுபட வேண்டும்; தன்னைப் பக்குவப்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும்.
தக்ஷிணாமூர்த்தியின் காலின் கீழ் முயலுகன் எனும் அசூரனே ஞாபகத்தின் பிரநிதி. அவனை தன் காலின் கீழ் அடக்கிய நிலையே குருவானவர். இதுவே மௌன நிலை. இதுவும் ஓர் மொழியே.
பசுவின் உணவும் - இது உண்ட பின் உணவின் கழிவான சாணமும் பதில் சிறிய விளக்கம் அளித்திருந்தேன். ஆக ஓர் ஜீவனின் உணவும், உணவின் கழிவும் உலகின் பொக்கிஷம் என்பதை உணராத வேதமும் கர்மாவும் ஏது பயன். இப்பதிவில் கடைசி பதிலில் கூறியபடி மூன்று மொழிகளின் சிறப்பும் இதில் எண்ணில் அடங்காது.
பரமாத்மாவை, ‘அவர் தீமை, மூப்பு, மரணம், துயரம், பசி, தாகம் அனைத்திலிருந்தும் விடுபட்டவர்’ என்று சாந்தோக்யம் (8:1.5) கூறுகிறது. வித்யைகள் ஆன்மஞானத்தைத் தருவதாகக் கூறுவது இந்தப் பரமாத்ம ஞானத்தையே தவிர ஜீவாத்ம ஞானத்தை அல்ல.
முண்டக உபநிஷத் கூறுவதே மிக மிக சரியானதே. மணம் ருசி நிறம் இம்மூன்றும் முக்குணங்களை வளர காரணம். இதுவே பல பிறப்புக்களுக்கு காரண கர்த்தா. மேலும் ஞானம் பல. விஷய ஞானம் கேள்வி ஞானம் ஏன் அனுபவத்தையும் ஞானம் என்றே அழைக்கின்றனர். இது ஞானம் அல்ல ஞாபகம். ஞாபகம் பல பிறவிகளை தரவல்லது ஞானம் பிறவியில்லாதது. (பரமாத்மாவை, ‘அவர் தீமை, மூப்பு, மரணம், துயரம், பசி, தாகம் அனைத்திலிருந்தும் விடுபட்டவர்’ என்று சாந்தோக்யம் (8:1.5) கூறுகிறது.)
‘ஆன்மஞானம் பெற்றவன் துயரங்கள் அற்றவன் ஆகிறான்’ என்று சாந்தோக்யம் (8:1.3) கூறுவதும் ஜீவாத்ம ஞானத்தை அல்ல; பரமாத்ம ஞானத்தையே.
எனவே வித்யைகள், கர்மங்களின் துணையின்றி நேரடியாக ஆன்மஞானத்தை, அதாவது பரமாத்ம ஞானத்தைத் தருகின்றன; மோட்சத்தைத் தருகின்றன.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 388:
சமமாக உள்ளன:
9. அடுத்ததாக, 3 ஆம் ஸூத்ரத்திற்கான பதில்________
மனதை ஆள்வது எப்படி என்று இன்னும் நீ அறியாததே, உனது எல்லா துன்பத்திற்குமான முதன்மையான காரணம்.
-
ஸ்ரீராமானுஜர் முக்கியமானதொரு கருத்தைக் கூறுகிறார். பரமாத்ம ஞானம் பெற்று இறைவனை அடைந்தவர்களும் கர்மங்களில் ஈடுபடலாம். அது பலனை விரும்பாமல் செய்கின்ற நிஷ்காம்ய கர்மம். இவ்வாறு பலனை விரும்பாமல் செய்கின்ற கர்மங்கள் இறை தியானத்திற்கு துணை செய்பவை ஆகும். எனவே ஆன்மஞானியரும் அத்தகைய கர்மங்களில் ஈடுபடுவது பொருத்தமே.
பரமாத்ம ஞானம் அடைந்தாலும் கர்மாவை சேர்த்தே பேச காரணமும் இதுவே. பால் தயிராகி - தயிர் மோராகிய பின்னேயே வெண்ணய் திரளுமாம். இந்த வெண்ணையை மோரிலேயே போட்டு வைப்பர். இந்த மோரே உரை ஊற்றவும் முடியும். வேதமும் கர்மாவும் இணைத்தே வைத்தது ஏன்?. இப்படியே.
துல்யம் து தர்சனம் || 3:4.9 ||
பொருள்: அஸ்வபதி போன்ற ஆன்மஞானியர் கர்மங்களில் ஈடுபடுவதாக மேற்கோள் காட்டினால் ஆன்மஞானியர் கர்மங்களைத் துறப்பதாக வருகின்ற மேற்கோள்களும் சமமாக உள்ளன.
அஸ்வபதி போன்ற ஆன்மஞானியரும் கர்மங்களில் ஈடுபடுவதால் ஆன்மஞானத்தை விட கர்மமே மேலானது என்ற கருத்து 3 ஆம் ஸூத்ரத்தில் கூறப்பட்டது. ஆன்மஞானியர் கர்மங்களைத் துறப்பதாகக் கூறுகின்ற பகுதிகளில் வேதங்களில் சமமாகவே உள்ளன. உதாரணமாக ஐதரேயே ஆரண்யகம் (3:2.6) ‘கவஷரின் பிள்ளைகளான ரிஷிகள், “நாம் எதற்காக வேதங்களைப் படிக்க வேண்டும்? நாம் எதற்காக யாகங்களைச் செய்ய வேண்டும்?” என்று தெரிவித்தார்கள்’ என்று கூறுகிறது. ரிஷிகளாகத் திகழ்ந்த அவர்கள் கர்மங்களை விட்டிருப்பது இதிலிருந்து தெரிகிறது. எனவே வித்யை கர்மத்தின் பகுதி அல்ல.
இங்கே ஸ்ரீராமானுஜர் முக்கியமானதொரு கருத்தைக் கூறுகிறார். பரமாத்ம ஞானம் பெற்று இறைவனை அடைந்தவர்களும் கர்மங்களில் ஈடுபடலாம். அது பலனை விரும்பாமல் செய்கின்ற நிஷ்காம்ய கர்மம். இவ்வாறு பலனை விரும்பாமல் செய்கின்ற கர்மங்கள் இறை தியானத்திற்கு துணை செய்பவை ஆகும். எனவே ஆன்மஞானியரும் அத்தகைய கர்மங்களில் ஈடுபடுவது பொருத்தமே.
10. அடுத்து, ஆன்மஞானம் கர்மங்களுக்குத் துணையாக இருப்பது மட்டுமே என்ற 4 ஆம் ஸூத்ரக் கருத்தின் மறுப்பு_______
அஸார்வத்ரிகீ || 3:4.10 ||
பொருள்: ஆன்மஞானம் கர்மங்களுக்குத் துணையாக இருப்பது மட்டுமே என்பது பொதுவான கருத்து அல்ல.
ஆன்மஞானம் கர்மங்களுக்குத் துணையாக இருப்பது மட்டுமே என்ற கருத்து சாந்தோக்யத்தை (1:1.10) மேற்கோள் காட்டி கூறப்பட்டது. இது அங்கே கூறப்பட்ட உத்கீத உபாசனைக்கான கருத்து மட்டுமே தவிர, ஒரு பொதுக்கருத்து அல்ல. எனவே 4 ஆம் ஸூத்ரத்தில் கூறப்பட்ட கருத்து ஏற்புடையதல்ல.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 389:
மறுக்கப்படுகிறது:
பூர்வ யுகங்களில் மநுஷ்யர்கள் ரொம்பவும் உயர்ந்த சக்தியோடும் பண்புகளோடும் இருந்தார்கள். மனஸிலே பரமப் பிரியத்தை வைத்துக் கொண்டே லோகக்ஷேமார்த்தமாக அவர்களால் ஜீவபலி கொடுக்க முடிந்தது. அதனால் அவர்கள் அசுவம், கோ இவற்றைக்கூட யக்ஞங்களில் பசு பலியாகத் தந்தார்கள். சிராத்தத்தில் மாம்ஸம் சேர்த்தார்கள். இப்படி மனஸில் பட்டுக்கொள்ளாமல், தேவ சக்திகளை லோகநலனுக்காகப் பிரீதி பண்ணும் பொருட்டே அவர்கள் நடுத்தர வயஸில் கிருஹஸ்தர்களாகக் கர்ம மார்க்கத்தில் இருந்து கொண்டு நிஷ்காம்ய கர்மம் செய்தார்களென்றால், பிற்பாடு விருத்தாப்யத்திலோ ஸகல கர்மாவையும் விட்டு விட்டு பூஜை புரஸ்காரங்களும் ஆசாரங்களுங்கூட இல்லாமல், அப்படியே செயலற்ற ஆத்மாராமர்களான ஸந்நியாஸிகளாக இருக்கவும் அவர்களால் முடிந்தது. அவர்களுக்கு எப்பேர்ப்பட்ட உத்தமப் பண்பு இருந்தது என்றால், ஒரு ராஜ்யத்திலே தன் சகோதரனான ராஜா, வாரிசு இல்லாமல் செத்துப் போய்விட்டால், ‘அராஜகம் வராமல் தேசம் க்ஷேமமாக இருக்கவேண்டுமே’ என்ற ஒரே எண்ணத்துக்காக, தங்களுக்கென்று காமமே இல்லாமல் தங்களுடைய பிரம்மசரியம் குலையாமலே, ஸஹோதரனின் ஸ்தானத்தில் தாங்களே இருந்துகொண்டு புத்ரோத்பத்தி பண்ணக்கூட முடிந்தது. நம்முடைய கலியுகத்தில் இப்படிப்பட்ட நிஷ்காம்ய கர்ம பாவனையோ, பிரேமையோடேயே கொலைகூடச் செய்கிற பாவனையோ, ஸகல கர்மாவையும்விட்டு மனஸையும் அடக்கி ஸந்நியாஸியாக இருக்கிற தகுதியோ, ஸ்திரீ ஸங்கத்திலும் பிரம்மசர்ய பாவனை நழுவாத தன்மையோ எவருக்கும் இருக்க முடியாது. அதனால் அச்வமேதம், கோமேதம், சிராத்தத்தில் மாம்ஸம், ஸந்நியாஸம், ஸஹோதரன் ஸ்தானத்தில் புத்ரோத்பத்தி செய்வது ஆகிய இந்த ஐந்தும் கலியில் வர்ஜமாகும் (விலக்கத் தக்கதாகும்) என்பது ஒரு வாதம்:
அச்வாலம்பம் கவாலம்பம் ஸந்-ந்யாஸம் பல பைத்ருகம் |
தேவரேண ஸுதோத்பத்திம் கலௌ பஞ்ச விவர்ஜயேத் || 1
இந்த ஸ்லோகத்தில் “அச்வாலம்பம்” என்பதற்குப் பதில் “அக்ன்யாதானம்” (அக்னி ஆதானம்) என்று சிலர் சொல்கிறார்கள். இப்படிச் சொன்னால் பசுபலி இல்லாத ஏராளமான யாகங்கள், இஷ்டிகள் இருக்கின்றனவே, அவற்றைக்கூடக் கலியில் செய்யக்கூடாது; அதாவது கலியில் வேள்வி என்பதற்கே total prohibition (முழு விலக்கு) என்று அர்த்தமாகி விடும். ஹவிர் யக்ஞங்களில் முதலாவதாக வருவதே இந்த அக்ன்யாதானம். அதுவே இல்லை என்றால் ‘பாக யக்ஞம்’ என்ற ஏழு சின்ன யக்ஞங்களைத் தவிர யாக, யக்ஞாதிகளே அடியோடு இல்லை என்று அர்த்தமாகி விடும்.
ஆனால் இப்படிச் சொல்வது சரியல்ல என்பதே பெரியவர்களான சிஷ்டர்களின் அபிப்பிராயம். வேத மார்க்கத்தைப் பிரதிஷ்டை செய்யவே வந்த சங்கர பகவத் பாதாள் “வேதோ நித்யம் அதீயதாம்” (வேதத்தை தினுமும் ஓதுங்கள்) என்று சொன்னதோடு நிறுத்தாமல், அதை ஓதினால் மட்டும் போதாது, அதில் சொன்ன கர்மங்களை அநுஷ்டிக்க வேண்டும் என்று தொடர்ந்து சொல்கிறார்: தத் உதிதம் கர்மஸ்வநுஷ்டீயதாம் என்று. வேதகர்மா என்றால் முக்கியமாக யாகந்தான். அதை விட்டுவிட்டு வேறெந்த வேத கர்மாவைப் பண்ணுவது? ஆதலால் சில விதமான யாகங்களை வேண்டுமானால் கலியில் விடலாமே தவிர, முழுக்க விட்டுவிடக் கூடாது.
அக்னியாதானம் கூடாது; அதாவது எந்த விதமான பெரிய யாகமுமே கூடாது என்று இந்த ச்லோகத்தில் முதலில் சொல்லியிருந்தால், அப்புறம் யாகத்தில் ஒருவிதமான (கோமேதம் என்ற) கவாலம்பம் கூடாது என்று வேறு ஏன் பிரித்துச் சொல்ல வேண்டும்? அக்னியாதானம் போய் விட்டால், அதனுடன் தானே கவாலம்பமும் போய்த்தானே விடும்? ஆனபடியால் சில தினுஸானவை தவிர, மற்ற வேள்விகள் எக்காலத்திலும், எல்லாக் காலத்திலும் நடக்க வேண்டியவைதான்.
தர்ம சாஸ்திரங்களிலிருந்தே இன்னொரு ச்லோகமும் சொல்லப்படுகிறது. இதன்படி, கொஞ்சமாவது கலியில் வர்ணாச்ரம பேதங்கள் இருக்கிறவரையில், கொஞ்சமாவது வேத சப்தம் இருந்து கொண்டிருக்கிற வரையில் (யாவத் வர்ண விபாகோஸ்தி, யாவத் வேத ப்ரவர்த்ததே)2 அக்னியாதானமான யாக கர்மாவும், ஒரு கர்மாவும் இல்லாத ஸந்நியாஸமும் இருக்கலாம் என்று ஏற்படுகிறது. சில வகையான பசுபலி, சிராத்தத்தில் மாம்ஸம், ஸஹோதரனுக்காகப் புத்திரோத்பத்தி என்பவை மட்டும் கலியில் கூடாது.
1 ‘நிர்ணய ஸிந்து’ என்ற தர்ம சாஸ்திரத் தொகுப்பு நூலில் கலியுக விலக்குகள் குறித்த அத்யாயத்தின் மூன்றாம் பிரிவில் முதற் பகுதியில் காணும் மேற்கோள். வியாஸ ஸ்மிருதியில் உள்ளது.
2 தேவலர் எழுதிய தர்ம சாஸ்திர நூலிருந்து மேற்கோளாக ‘நிர்ணய ஸிந்து’வில் (முந்தைய அடிக்குறிப்புக் கூறும் இடத்திலேயே) காண்பது.
11. கர்மத்துடன் சேரும் போதுதான் ஞானம் பலன் அளிக்கிறது என்ற 5 ஆம் ஸூத்ரக் கருத்து மறுக்கப்படுகிறது______
விபாக: சதவத் || 3:4.11 ||
பொருள்: கர்மம் மற்றும் ஞானத்தை நூறைப் போல பிரிக்க வேண்டும்.
‘மரணத்திற்குப் பிறகு ஜீவாத்மாவுடன் ஞானமும் கர்மமும் கடந்த கால அனுபவமும் இணைந்து செல்கின்றன’ என்ற பிருஹதாரண்யக மந்திரத்தை (4:4.2) மேற்கோள் காட்டி, ஞானம் கர்மத்துடன் இணையும் போது மட்டுமே பலன் தரும் என்ற கருத்து 5 ஆம் ஸூத்ரத்தில் கூறப்பட்டது.
ஆனால் ‘ஞானமும் கர்மமும் ஜீவாத்மாவுடன் செல்கின்றன’ என்றால் அவை இரண்டும் இணைந்து செல்கின்றன என்று கருத வேண்டியதில்லை. ஞானம் ஜீவாத்மாவுடன் செல்கிறது; அதற்கான பலனை அவனுக்கு அளிக்கிறது. அது போலவே, கர்மமும் அவனுடன் செல்கிறது; அதற்கான பலனை அவனுக்கு அளிக்கிறது. நிலத்தையும் வைரத்தையும் விற்றதில் ஒருவனுக்கு நூறு ரூபாய் கிடைத்தது என்றால், அந்த நூறு ரூபாயில் நிலத்திற்கான பணமும் வைரத்திற்கான பணமும் கலந்திருந்தது; இரண்டும் கலந்திருந்தால் தான் ரூபாய்க்கு மதிப்பு என்றோ அந்த ரூபாயால் பலன் கிடைக்கும் என்றோ கூற முடியாது.
அது போலவே மரணத்திற்குப் பிறகு ஜீவாத்மாவுடன் அவன் செய்த கர்மமும் உடன் செல்கிறது. ஞானமும் செல்கிறது. ஒன்றுடன் ஒன்று சேர்ந்தால்தான் அல்லது ஒன்றின் அங்கமாக மற்றொன்று ஆனால்தான் பலன் கிடைக்கும் என்பது கிடையாது; இரண்டுமே தனித்தனியான பலனைத் தருகின்றன.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 390:
கருத்தின் மறுப்பு
காரிய சக்தியை நம்மிடமும், ரக்ஷண சக்தியை தேவர்களிடமும் பகவான் கொடுத்திருக்கிறார். லோகத்திலும் இப்படியே இரண்டு பிரிவுகள் இருக்கன்றன.
வயல், ஃபாக்டரி இவை காரியம் பண்ணும் இடம். போலீஸ், கோர்ட், மற்ற ஆபீஸ்கள் எல்லாமே ஒருவிதத்தில் ரக்ஷணை (காப்பு) தருகிற இடங்கள்தான். வயலிலும் ஃபாக்டரியிலும் காரியம் பண்ணி உண்டாக்கினது வீட்டுக்கு நியாயமாக வந்து சேரும்படி செய்வதற்குத்தான் ஆபீஸ்கள் இருக்கின்றன. ஆபீஸில் பதார்த்தங்கள் (ப்ராட்யூஸ்) இல்லை; சாகுபடியில்லை. மெஷின் சத்தமும், மாட்டுச் சாணியும், புழுதியும், இல்லை. நகத்தில் அழுக்குப் படாமல் பங்களா, ஃபான், நாற்காலி என்ற சௌகரியங்கள் ஆபீஸில் இருக்கின்றன. உடம்பால் உழைக்க வேண்டியதில்லை. எல்லாம் பேனா வேலைதான். தேவலோகம் இப்படித்தான் இருக்கிறது. அது ஸர்வலோகங்களுக்கும் ரக்ஷணைக்கான ஆபீஸ். ஆபீஸ்காரர்கள் உழவில்லை, மிஷினைப் பிடித்துச் சுற்றவில்லை என்று நாம் குற்றம் சொல்வோமா ? அவர்கள் இதைச் செய்ய ஆரம்பித்தால், நம் ரக்ஷணை போய்விடுமே! தேவர்கள் இப்படி அதிகாரிகளாக இருக்கிறார்கள்.
பூலோகம்தான் வயல், ஃபாக்டரி. ஒரே சேறும் சகதியும்; இல்லாவிட்டால் கடாமுடா என்று சத்தம்! எண்ணெய்ப் பிசுக்கு, தூசி, தும்பு எல்லாம்! உடம்பு வருந்த உழைத்துக் கொட்டவேண்டும். இப்படித்தான் நாம் எல்லோரும் கர்மாநுஷ்டானம் பண்ணவேண்டும். ஹோமப்புகை, பசி, பட்டினி, எல்லாவற்றோடும் வேர்த்துக் கொட்டிக் கொண்டு பண்ணவேண்டும்.
இதனால் தேவர்கள் உசத்தி, நாம் தாழ்த்தி என்று பகவான் நினைக்கவில்லை. ஆபீஸில் ஜோராக உட்கார்ந்திருப்பவனுக்கு இந்த விவசாயியும், (ஃபாக்டரி) தொழிலாளியும்தான் சாப்பாடும், மற்ற ஸாமான்களும் உற்பத்தி பண்ணிக் கொடுக்கிறார்கள். இவர்கள் இல்லாவிட்டால் அவன் பட்டினிதான்; அவனுக்கு ஒரு ஸாமானும் கிடைக்காது. அதே மாதிரி அவனுடைய ரக்ஷணையால்தான் இவன் உழவு பண்ணின தானியமும், உற்பத்தி பண்ணிய சரக்கும் இவன் வீட்டுக்கு வருகிறது; சமூகத்திலும் எல்லாருக்கும் அவை கிடைக்கின்றன. ஆபீஸில் உட்கார்ந்திருக்கிற என்ஜினீயர் தான் வயலுக்கான கால்வாய் வெட்ட உத்தரவு போடுகிறார். விவசாய அதிகாரி பூச்சி மருந்து கொடுக்கிறார். ஒரு ஃபாக்டரி என்றால், லைசென்ஸ் தருவதிலிருந்து அதற்கான மூலச்சரக்குகளை வரவழைப்பது முதலான எல்லாம் ஆபீஸ் அனுமதியால்தான் நடக்கிறது. அப்புறம் சர்க்காரும், போலீஸும், கோர்ட்டும்தான் இவை நியாயமாக எல்லாருக்கும் விநியோகமாகும்படி சகாயம் பண்ணுகின்றன. (நடைமுறையில் எப்படியிருந்தாலும், ராஜாங்கம் என்பது இதற்காக இருப்பதாகத்தான் பேர்.) இப்படி ஒருத்தரை ஒருத்தர் நம்பி, இவனால் அவனுக்கு ஸுகம், அவனால் இவனுக்கு ஸுகம் என்றிருக்கிறது.
இதனாலெல்லாந்தான் “பரஸ்பரம் பாவயந்த:” என்றார். ஆனாலும், தேவர்கள் நம்மை எதிர்ப்பார்ப்பவர்களாக இருந்தாலும், அவர்கள் நம்மைவிட உயர்ந்த உயிரினம் என்பதை நாம் மறக்கக்கூடாது. அவர்களிடம் மரியாதையுடன் இருக்கவேண்டும்.
பிற மதங்கள் எல்லாம், ஒரே ஸ்வாமியைத்தான் நேராக வழிபடும். ஒரே கடவுளிடத்தில் நேராகப் பிரார்த்தனை செய்யும். பல தேவசக்திகளைப் பிரீதி செய்கிற யாக யக்ஞங்கள் மற்ற மதங்களில் இல்லை.
நம்முடைய மதத்தில் சந்நியாசிகள்தாம் சாக்ஷாத் பரமாத்மாவையே நேராக வழிபடலாம். மற்றவர்கள் தேவதைகளைப் பிரீதி பண்ணி தெய்வங்களுடைய அனுக்கிரகத்தினால் நன்மை அடைய வேண்டும். தேவதைகளைப் பிரீதி பண்ணத்தான் பல ஹோமங்கள், யக்ஞங்கள் எல்லாம் பண்ணுகிறோம்.
ஒரு பெரிய ராஜா இருந்தால், எல்லாரும் ராஜாவிடமே நேரில் போக முடியுமா? அந்த ராஜாவின் பரிபாலனத்திற்கு உட்பட்ட உத்யோகஸ்தர்களிடம் குடிமக்கள் நெருங்கித் தங்களுக்கு வேண்டிய அநுகூலங்களைப் பெறுகிறார்கள். உத்தியோகஸ்தர் தாங்களாகச் செய்வதில்லை; அரசன் உத்தரவுப்படிதான் ஜனங்களுக்கு அநுகூலம் செய்கிறார்கள். ஆனாலும் ‘அரசன்தானே செய்கிறான்?’ என்று அரசனிடத்தில் குடிமக்கள் நேராக போகமுடியாது.
அப்படித்தான் நம் மதத்தில் சில வழக்கங்கள் இருக்கின்றன. பரமேச்வரன் மகாசக்ரவர்த்தி. ஸகல ஜனங்களும் குடிமக்கள். வருணன், அக்கினி, வாயு போன்ற பல தேவதைகள் சக்ரவர்த்தியின் உத்தியோகஸ்தர்கள். இவர்கள் மூலமாக நாம் பல நன்மைகளை அடையவேண்டும். அதற்காகவே, தேவர்களுக்குச் சக்தி அளிக்க யாகம் பண்ணுகிறோம். அக்னி முகமாக நாம் கொடுக்கிற ஹவிஸ்கள் தேவர்களுக்குச் சேர்ந்து ஆஹாரமாகின்றன: “அக்நிமுகா: தேவா:”.
‘நம்முடையது அன்று’ என்று நாம் கொடுக்கிற பொருள்கள் தேவதைகளுக்குப் போய்ச் சேருகின்றன. அக்கினியில் போடுவதுதான் நம்முடையது இல்லை என்று து போகும். போடும்போது ‘ ந மம’ என்று சொல்லிப் போடுகிறோம். ‘ந மம’ என்றால், என்னுடையது அல்ல என்று அர்த்தம். தேவர்களுக்கு ஆகாரம் போய்ச் சேருகிற வழிதான் அக்னி.
இப்படியே நாம் எந்த வம்சத்தில் பிறந்தோமோ அந்த வம்சத்திலுள்ள பித்ருக்களைப் பிரீதி செய்யப் பல காரியங்களைச் செய்கிறோம். இதற்கும் வேதத்தில் வழி சொல்லியிருக்கிறது.
2. வேத ஞானத்தைப் பெற்றவனுக்கும் கர்மம் உபதேசிக்கப்படுகிறது என்ற 6 ஆம் ஸூத்ரக் கருத்தின் மறுப்பு________
அத்யயனமாத்ரவத: || 3:4.12 ||
பொருள்: ‘கர்மங்களில் ஈடுபட வேண்டும் என்ற உபதேசம் வேதங்களைப் படித்தவனுக்கு மட்டுமே கூறப்பட்டது.
வேத ஞானத்தைப் பெற்றவனுக்கும் கர்மம் உபதேசிக்கப்படுகிறது என்ற சாந்தோக்ய மந்திரத்தை (8:15.1) மேற்கோள் காட்டி, அதனால் கர்மம் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது என்ற கருத்து 6 ஆம் ஸூத்ரத்தில் கூறப்பட்டது. அந்தக் கருத்து இங்கே தெளிவுபடுத்தப்படுகிறது.
வேத ஞானத்தைப் பெறுவது என்பதில் இரண்டு படிகள் உள்ளன. வேத மந்திரங்களைச் சரியாக உச்சரித்து, உரிய முறையில் ஓதுவதற்குக் கற்றுக் கொள்வது வேத அத்யயனம். இது மாணவப் பருவத்தில் (பிரஹ்மசர்ய ஆச்ரமம்) எல்லோரும் கற்க வேண்டியது; எனவே எல்லோருக்கும் பொதுவானது.
இதன் பிறகு ஒருவன் தன் வினைப் பயன்கள் மற்றும் மனப் பக்குவத்திற்கு ஏற்ப இல்லறத்தையோ (கார்கஸ்த்ய ஆச்ரமம்) துறவறத்தையோ (ஸன்யாச ஆச்ரமம்) ஏற்கிறான். இல்லறத்தை நாடுபவன் பல்வேறு கர்மங்களில் ஈடுபடுகிறான்.
துறவறத்தை நாடுபவன் மோட்சத்திற்கான சாதனைகளில் ஈடுபடுகிறான். அந்தச் சாதனைகளில் வேதாந்தம் கூறுகின்ற விசார மார்க்கமும் ஒன்று. தகுந்த குருவை அணுகி, அவரது வழிகாட்டுதலுடன் (ச்ரவணம்) வேதங்களிலுள்ள உயர்நிலை வாக்கியங்களை ஆழ்ந்து சிந்திப்பதும் (மனனம்) அவற்றிற்கேற்ப வாழ்க்கையை அமைத்துக் கொள்வதும் (நிதித்யாஸனம்) இந்தச் சாதனை முறையாகும். இதுவும் வேதங்களைப் படிப்பதே. ஆனால் இது வேத விசாரம் எனப்படுகிறது. இத்தகைய சாதனைகளில் துறவியரே ஈடுபட இயலும். அவர்கள் எந்தக் கர்மங்களிலும் ஈடுபட வேண்டியதில்லை.
முதல் படியாகிய வேத அத்யயனத்திற்குப் பிறகு ஒருவன் கர்மங்களில் ஈடுபட வேண்டும் என்று சாந்தோக்ய மந்திரம் கூறியது பொதுவான கருத்து மட்டுமே, இதனால் கர்மத்தின் முக்கியத்துவம் காட்டப்படுகிறது என்ற கருத்து ஏற்புடையதல்ல.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 391:
கருத்தின் மறுப்பு:
காரிய சக்தியை நம்மிடமும், ரக்ஷண சக்தியை தேவர்களிடமும் பகவான் கொடுத்திருக்கிறார். லோகத்திலும் இப்படியே இரண்டு பிரிவுகள் இருக்கன்றன.
வயல், ஃபாக்டரி இவை காரியம் பண்ணும் இடம். போலீஸ், கோர்ட், மற்ற ஆபீஸ்கள் எல்லாமே ஒருவிதத்தில் ரக்ஷணை (காப்பு) தருகிற இடங்கள்தான். வயலிலும் ஃபாக்டரியிலும் காரியம் பண்ணி உண்டாக்கினது வீட்டுக்கு நியாயமாக வந்து சேரும்படி செய்வதற்குத்தான் ஆபீஸ்கள் இருக்கின்றன. ஆபீஸில் பதார்த்தங்கள் (ப்ராட்யூஸ்) இல்லை; சாகுபடியில்லை. மெஷின் சத்தமும், மாட்டுச் சாணியும், புழுதியும், இல்லை. நகத்தில் அழுக்குப் படாமல் பங்களா, ஃபான், நாற்காலி என்ற சௌகரியங்கள் ஆபீஸில் இருக்கின்றன. உடம்பால் உழைக்க வேண்டியதில்லை. எல்லாம் பேனா வேலைதான். தேவலோகம் இப்படித்தான் இருக்கிறது. அது ஸர்வலோகங்களுக்கும் ரக்ஷணைக்கான ஆபீஸ். ஆபீஸ்காரர்கள் உழவில்லை, மிஷினைப் பிடித்துச் சுற்றவில்லை என்று நாம் குற்றம் சொல்வோமா ? அவர்கள் இதைச் செய்ய ஆரம்பித்தால், நம் ரக்ஷணை போய்விடுமே! தேவர்கள் இப்படி அதிகாரிகளாக இருக்கிறார்கள்.
பூலோகம்தான் வயல், ஃபாக்டரி. ஒரே சேறும் சகதியும்; இல்லாவிட்டால் கடாமுடா என்று சத்தம்! எண்ணெய்ப் பிசுக்கு, தூசி, தும்பு எல்லாம்! உடம்பு வருந்த உழைத்துக் கொட்டவேண்டும். இப்படித்தான் நாம் எல்லோரும் கர்மாநுஷ்டானம் பண்ணவேண்டும். ஹோமப்புகை, பசி, பட்டினி, எல்லாவற்றோடும் வேர்த்துக் கொட்டிக் கொண்டு பண்ணவேண்டும்.
இதனால் தேவர்கள் உசத்தி, நாம் தாழ்த்தி என்று பகவான் நினைக்கவில்லை. ஆபீஸில் ஜோராக உட்கார்ந்திருப்பவனுக்கு இந்த விவசாயியும், (ஃபாக்டரி) தொழிலாளியும்தான் சாப்பாடும், மற்ற ஸாமான்களும் உற்பத்தி பண்ணிக் கொடுக்கிறார்கள். இவர்கள் இல்லாவிட்டால் அவன் பட்டினிதான்; அவனுக்கு ஒரு ஸாமானும் கிடைக்காது. அதே மாதிரி அவனுடைய ரக்ஷணையால்தான் இவன் உழவு பண்ணின தானியமும், உற்பத்தி பண்ணிய சரக்கும் இவன் வீட்டுக்கு வருகிறது; சமூகத்திலும் எல்லாருக்கும் அவை கிடைக்கின்றன. ஆபீஸில் உட்கார்ந்திருக்கிற என்ஜினீயர் தான் வயலுக்கான கால்வாய் வெட்ட உத்தரவு போடுகிறார். விவசாய அதிகாரி பூச்சி மருந்து கொடுக்கிறார். ஒரு ஃபாக்டரி என்றால், லைசென்ஸ் தருவதிலிருந்து அதற்கான மூலச்சரக்குகளை வரவழைப்பது முதலான எல்லாம் ஆபீஸ் அனுமதியால்தான் நடக்கிறது. அப்புறம் சர்க்காரும், போலீஸும், கோர்ட்டும்தான் இவை நியாயமாக எல்லாருக்கும் விநியோகமாகும்படி சகாயம் பண்ணுகின்றன. (நடைமுறையில் எப்படியிருந்தாலும், ராஜாங்கம் என்பது இதற்காக இருப்பதாகத்தான் பேர்.) இப்படி ஒருத்தரை ஒருத்தர் நம்பி, இவனால் அவனுக்கு ஸுகம், அவனால் இவனுக்கு ஸுகம் என்றிருக்கிறது.
இதனாலெல்லாந்தான் “பரஸ்பரம் பாவயந்த:” என்றார். ஆனாலும், தேவர்கள் நம்மை எதிர்ப்பார்ப்பவர்களாக இருந்தாலும், அவர்கள் நம்மைவிட உயர்ந்த உயிரினம் என்பதை நாம் மறக்கக்கூடாது. அவர்களிடம் மரியாதையுடன் இருக்கவேண்டும்.
பிற மதங்கள் எல்லாம், ஒரே ஸ்வாமியைத்தான் நேராக வழிபடும். ஒரே கடவுளிடத்தில் நேராகப் பிரார்த்தனை செய்யும். பல தேவசக்திகளைப் பிரீதி செய்கிற யாக யக்ஞங்கள் மற்ற மதங்களில் இல்லை.
நம்முடைய மதத்தில் சந்நியாசிகள்தாம் சாக்ஷாத் பரமாத்மாவையே நேராக வழிபடலாம். மற்றவர்கள் தேவதைகளைப் பிரீதி பண்ணி தெய்வங்களுடைய அனுக்கிரகத்தினால் நன்மை அடைய வேண்டும். தேவதைகளைப் பிரீதி பண்ணத்தான் பல ஹோமங்கள், யக்ஞங்கள் எல்லாம் பண்ணுகிறோம்.
ஒரு பெரிய ராஜா இருந்தால், எல்லாரும் ராஜாவிடமே நேரில் போக முடியுமா? அந்த ராஜாவின் பரிபாலனத்திற்கு உட்பட்ட உத்யோகஸ்தர்களிடம் குடிமக்கள் நெருங்கித் தங்களுக்கு வேண்டிய அநுகூலங்களைப் பெறுகிறார்கள். உத்தியோகஸ்தர் தாங்களாகச் செய்வதில்லை; அரசன் உத்தரவுப்படிதான் ஜனங்களுக்கு அநுகூலம் செய்கிறார்கள். ஆனாலும் ‘அரசன்தானே செய்கிறான்?’ என்று அரசனிடத்தில் குடிமக்கள் நேராக போகமுடியாது.
அப்படித்தான் நம் மதத்தில் சில வழக்கங்கள் இருக்கின்றன. பரமேச்வரன் மகாசக்ரவர்த்தி. ஸகல ஜனங்களும் குடிமக்கள். வருணன், அக்கினி, வாயு போன்ற பல தேவதைகள் சக்ரவர்த்தியின் உத்தியோகஸ்தர்கள். இவர்கள் மூலமாக நாம் பல நன்மைகளை அடையவேண்டும். அதற்காகவே, தேவர்களுக்குச் சக்தி அளிக்க யாகம் பண்ணுகிறோம். அக்னி முகமாக நாம் கொடுக்கிற ஹவிஸ்கள் தேவர்களுக்குச் சேர்ந்து ஆஹாரமாகின்றன: “அக்நிமுகா: தேவா:”.
‘நம்முடையது அன்று’ என்று நாம் கொடுக்கிற பொருள்கள் தேவதைகளுக்குப் போய்ச் சேருகின்றன. அக்கினியில் போடுவதுதான் நம்முடையது இல்லை என்று து போகும். போடும்போது ‘ ந மம’ என்று சொல்லிப் போடுகிறோம். ‘ந மம’ என்றால், என்னுடையது அல்ல என்று அர்த்தம். தேவர்களுக்கு ஆகாரம் போய்ச் சேருகிற வழிதான் அக்னி.
இப்படியே நாம் எந்த வம்சத்தில் பிறந்தோமோ அந்த வம்சத்திலுள்ள பித்ருக்களைப் பிரீதி செய்யப் பல காரியங்களைச் செய்கிறோம். இதற்கும் வேதத்தில் வழி சொல்லியிருக்கி
13. உலகில் வாழ விரும்புகிறவன் கர்மத்தைச் செய்தேயாக வேண்டும் என்ற 7—ஆம் ஸூத்ரக் கருத்தின் மறுப்பு_______
நாவிசேஷாத் || 3:4.13 ||
பொருள்: ஈசாவாஸ்ய மந்திரம் இந்த உபதேசத்தை இன்னாருக்கென்று குறிப்பிட்டுச் சொல்லவில்லை. எனவே இது கர்மங்களின் முக்கியத்துவத்தைக் குறிப்பதாகச் சொல்ல முடியாது.
‘கர்மங்கள் செய்தபடியே உலகில் வாழ வேண்டும்’ (ஈச.2 ) என்பதை ஒரு சாதாரண அறிவுரையாகக் காண வேண்டும் என்று இந்த ஸூத்ரம் வலியுறுத்துகிறது. ‘வேலைகள் எதுவும் செய்யாமல் ஒரு கணம் கூட யாரும் இருக்க இயலாது’ (கீதை.3:5). ‘கர்மங்கள் செய்வதாலேயே ஜனகர் முதலானோர் நிறை நிலையை அடைந்தனர்’ (கீதை.3:20) என்றெல்லாம் சாஸ்திரங்கள் கூறுவது இதையே சுட்டிக் காட்டுகிறது. உயர்ந்த நிலையை அடைய விரும்புகின்ற யாரும் பல்வேறு வகையான கர்மங்களில் ஈடுபடுவதைத் தவிர்க்க இயலாது.
‘யஜ்ஞம், தானம், தவம் ஆகியவற்றை ஒரு போதும் விடக் கூடாது. அவற்றைக் கட்டாயம் செய்ய வேண்டும். இவை மனிதர்களைப் புனிதப்படுத்துபவை’ என்று கீதை (18:5) கர்மங்களின் தேவையை சிறப்பாக எடுத்துக் கூறுகிறது. புனிதத்தை நாடுகின்ற, உயர் வாழ்வை விரும்புகின்ற யாரும் செயல்களில் ஈடுபட்டேயாக வேண்டும்.
எனவே முழு ஈடுபாட்டுடன் கர்மங்களில் ஈடுபடுமாறு ஈசாவாஸ்ய மந்திரம் கூறுகிறது. இது ஒரு பொதுக் கருத்து மட்டுமே.
14. கர்மங்களைச் செய்தேயாக வேண்டும் என்று 7—ஆம் ஸூத்ரக் கருத்து மற்றொரு கோணத்தில் மறுக்கப்படுகிறது______
ஸ்துதயேஅனுமதிர்வா || 3:4.14 ||
பொருள்: ஈசாவாஸ்ய மந்திரம் ஆன்மஞானத்தின் மகிமையையோ அல்லது ஆன்மஞானியர் கர்மங்களில் ஈடுபடுவதற்கான அனுமதியையோ கூறுவதாகக் கொள்ளலாம்.
இதன் விளக்கத்தை அடுத்த பதிவில் காண்போம்.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 392:
நோக்கம் வேறாகும்:
(சென்ற பதிவின் ஸூத்ரத்துக்கான விளக்கம்)
‘இந்த உலகம் அனைத்தும் இறைவனால் நிறைக்கப்பட வேண்டும். அத்தகைய தியாக சிந்தையுடன் உலகத்தில் வாழ வேண்டும்’. இது ஆன்மஞானம் பெற்ற ஒருவரின் நிலை. இந்த நிலையைப் பேசிய பின்னர் அடுத்த மந்திரத்தில், ‘கர்மங்களைச் செய்தபடியே வாழ்வாயாக’ என்று கூறியதால், இந்த மந்திரம் ஆன்மஞானியரும் கர்மங்களில் ஈடுபட வேண்டும் என்று கூறுகிறது. அதன் மூலம் கர்மத்தின் முக்கியத்துவம் சுட்டிக் காட்டப்படுகிறது என்று கொள்வது சரியல்ல. ஏனெனில் இந்த மந்திரத்தின் நோக்கம் வேறாகும்.
ஆன்மஞானம் பெற்ற பிறகு கர்மங்களில் ஈடுபடுவதும் ஈடுபடாததும் ஒருவருடைய மனநிலையையும் சம்ஸ்காரங்களையும் பொறுத்தது. ‘அவர்கள் விரும்பினால் பெருந்தவங்களில் ஈடுபடுவார்கள், வாணிபம் செய்வார்கள், உலகை ஆள்வார்கள் அல்லது பிச்சையெடுத்து உண்பார்கள்’ என்கிறது கைவல்ய நவநீதம் (90). ஜனகர், அஸ்வபதி, அஜாதசத்ரு, பிரவாஹன ஜைவலி போன்றோர் ஆன்மஞானம் பெற்ற பிறகும் மன்னர்களாக இருந்ததை உபநிஷதங்களே கூறுகின்றன. கர்மங்களால் இவர்களுக்குப் பயன் ஏதும் இல்லை. இந்தக் கர்மங்கள் பிறர் நன்மைக்காகவும், பிறர் பின்பற்றுவதற்காகவும் மட்டுமே செய்யப்படுகின்றன என்று கீதை (3:20) விளக்குகிறது.
ஆன்மஞானியர் கர்மங்களில் ஈடுபடுவதை பகவான் ஸ்ரீராமகிருஷ்ணர் தமது எளிய மொழியில் கீழ்வருமாறு கூறுகிறார்: ‘சுகதேவரைப் போன்றோர் ... இறையனுபூதி பெற்ற பிறகு மக்களுக்குப் போதிக்கவும் செய்கின்றனர். சிலர் மாம்பழத்தைத் தின்று விட்டு வாயைத் துடைத்து விடுகின்றனர். சிலரோ பலருக்கு அதைக் கொடுக்கின்றனர். கிணறு வெட்டுவதற்காக மண்வெட்டி, கூடை எல்லாம் கொண்டு வருகின்றனர். கிணறு வெட்டி முடிந்ததூம் சிலர் அவற்றை அந்தக் கிணற்றிலேயே எறிந்து விடுகின்றனர். சிலரோ பிறருக்கு உதவட்டும் என்று பத்திரப்படுத்தி வைக்கின்றனர். சுகதேவர் போன்றோர் பிறருக்காக மண்வெட்டி, கூடை இவற்றை எடுத்து வைத்திருந்தனர்.’
இவ்வாறு ஆன்மஞானம் பெற்ற பிறகு செய்கின்ற வேலைகள் அவர்களை எந்த விதத்திலும் பற்றுவதில்லை.
எனவே ஈசாவாஸ்ய மந்திரம் ஆன்மஞானத்தின் பிறகு கர்மங்கள் செய்வதைப் பற்றிக் கூறுவதாக எடுத்துக் கொண்டால், ஆன்மஞானம் பெற்ற பிறகு கர்மங்கள் செய்வது ஒருவனைப் பற்றுவதில்லை என்றே தெரிவிக்கிறது. இதன் வாயிலாக ஆன்மஞானத்தின் மகிமை தெரிவிக்கப்படுகிறது. ஆன்மஞானியரும் விரும்பினால் கர்மங்களில் ஈடுபடலாம் என்ற அனுமதியையும் அளிக்கிறது.
மாறாக, இந்த மந்திரம் கர்மங்களின் முக்கியத்துவத்தைக் குறிப்பிடுவதாகக் கருதுவது சரியல்ல.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 393:
தொடர்கிறது:
15, மறுப்புக் கருத்து தொடர்கிறது_______
இதுவரை, ஸ்ரீஜைமினியின் கருத்தாகக் கூறப்பட்ட ஸூத்ரங்களையும் (#2—7), அவற்றை மறுக்கின்ற 6 ஸூத்ரங்களையும் (#8—14) கண்டோம். ஸ்ரீபாதராயணரின் மறுப்பு மேலும் 3 ஸூத்ரங்களில் தொடர்கிறது.
காமகாரேண சைகே || 3:4.15 ||
பொருள்: மேலும் சிலர் சுய விருப்பத்தினாலேயே கர்மங்களை விட்டு விடுகிறார்கள்.
‘மகிமை வாய்ந்தவரும் பிறப்பற்றவருமான இறைவன் புலன்களுக்கிடையே இதய ஆகாசத்தில் உறைகிறார். அவர் அனைத்தையும் ஆள்பவர், அனைத்தின் தலைவர்ம் அனைத்தையும் காப்பவர். .... அவரை அடைவதற்காகவே துறவியர் தங்கள் வீட்டைத் துறக்கிறார்கள். “இறைவனை அடைந்த நமக்குப் பிள்ளைச் செல்வத்தால் என்ன பயன்?” என்று எண்ணி பண்டைய ரிஷிகள் பிள்ளைகள் மீதுள்ள ஆசையை விட்டார்கள். பிள்ளைகள், செல்வம், மேலுலகங்கள் ஆகிய ஆசைகளை விட்டு அவர்கள் துறவியாக வாழ்ந்தார்கள்’ என்கிறது பிருஹதாரண்யகம் (4:4.22).
இப்படி எத்தனையோ மகான்கள் தங்கள் சுய விருப்பத்தினால் கர்மங்களைத் துறந்து வாழ்ந்தார்கள்.
இதுவும் ஞானம் கர்மத்தின் அங்கம் அல்ல என்பதையே காட்டுகிறது.
15. இறைக்காட்சியால் வரும் ஞானம் கர்மங்களை அழித்து விடுவதாக உபநிஷதமே கூறுகிறது__________
உபமர்தம் ச || 3:4.16 ||
பொருள்: இறைஞானம் கர்மங்களை அழித்து விடுவதாக உபநிஷதமே கூறுவதாலும் ஞானம் கர்மத்தின் அங்கம் அல்ல என்பது தெளிவாகிறது.
‘உயர்ந்தது, தாழ்ந்தது என்று அனைத்துமாக விளங்குகின்ற இறைவனைத் தரிசித்தால் மனக் குழப்பங்கள் அகல்கின்றன; எல்லா சந்தேகங்களும் விலகுகின்றன; கர்மங்களும் அழிகின்றன’ என்கிறது முண்டக உபநிஷதம் (2:2.8). ஞானம் கர்மங்களை அழிப்பதாகக் கூறுவதால் அது கர்மத்தின் அங்கமாக இருக்க இயலாது.
(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 394:துணை தேவையில்லை:சிந்தனையற்ற தனிமை வேண்டும்.மனம் மரத்திட வேண்டும்.தன்னிலை மறந்திருக்க வேண்டும் .மயக்கம் அறுத்திட வேண்டும்.உள்ளொளி பெருக வேண்டும்.உண்மை நிலை அறிய வேண்டும்.உன்னுடன் கலக்க வேண்டும்.நீயாகவே மாறிட வேண்டும் !!17. துறவியரைப் பற்றி வேதங்கள் கூறுவதாலும் ஞானத்திற்குக் கர்மத்தின் துணை தேவையில்லை என்பது தெளிவு_____________ஊர்த்வரேதஸ்ஸு ச சப்தே ஹி || 3:4.17 ||பொருள்: பிரம்மச்சரியத்தைப் பரிபாலிப்பவர்கள் ஆன்மஞானியராகத் திகழ்ந்தனர். இதனை வேதங்களே கூறுகின்றன.‘ரேதஸ்’ என்றால் காம சக்தி. ‘ஊர்த்வம்’ என்றால் மேல் நோக்கிச் செல்வது. பொதுவாக காம சக்தி கீழ்நோக்கி, அதாவது, உலகை நோக்கி செல்கிறது. ஆன்மீக சாதனைகளின் மூலம் யாருடைய காம சக்தி மேலே, அதாவது, இறைவனை நோக்கிச் செலுத்தப்படுகிறதோ அவன் ‘ஊர்த்வரேதஸ்’ எனப்படுகிறான். ‘ஊர்த்வரேதஸ்’ என்றால் முற்றிலும் பிரம்மச்சரிய நெறியில் நிற்பவன்.பிரம்மச்சரியம், வானப்ரஸ்தம், சந்நியாசம் ஆகிய மூன்றும் பிரிவிலும் இருப்பவர்களும் பிரம்மச்சரியத்தைக் கடைப்பிடிப்பவர்களே. ஆனால் பிரம்மச்சாரி, பிரம்மச்சரிய பருவத்திற்குப் பிறகு விரும்பினால் இல்லற வாழ்வை மேற்கொள்ளலாம். எனவே பிரம்மச்சாரியை முற்றிலுமாக பிரம்மச்சரிய நெறியில் நிற்பவனாகக் கூற முடியாது. வானப்ரஸ்த நிலையில் இருப்பவர்கள் ஏற்கெனவே இல்லற வாழ்வில் இருந்தவர்கள்; அவர்களையும் முற்றிலும் பிரம்மச்சரியத்தைக் கடைப்பிடிப்பவர்களாகக் கூற முடியாது. முற்றிலும் பிரம்மச்சரிய நெறியில் நிற்பவர்கள் சன்னியாசிகள் மட்டுமே. எனவே ஊர்த்வரேதஸ் என்ற சொல் முற்றிலும் பிரம்மச்சரியத்தைப் பரிபாலிப்பவர்களை, அதாவது சன்னியாசிகளைக் குறிக்கிறது.சன்னியாசிகள் கர்மங்களைத் துறந்தவர்கள். வைதீக கர்மங்கள் எதிலும் அவர்கள் ஈடுபடுவதை சாஸ்திரங்கள் அனுமதிக்கவில்லை. கர்மங்களில் ஈடுபடாத அவர்கள் ஆன்மஞானியராகத் திகழ்ந்தார்கள் என்றால் ஞானம் கர்மத்தின் அங்கம் அல்ல என்பது தெளிவு.ஆனால் சன்னியாசம் என்பதைச் சமுதாய வாழ்வின் நான்காம் படி என்பதையே வேதங்கள் ஏற்றுக் கொல்லவில்லை என்று மீமாம்ஸகார்கள் கருத்துத் தெரிவிக்கின்றனர். அது சரியல்ல. ஏனெனில் வேதங்கள் சன்னியாச ஆச்ரமத்தை ஏற்றுக் கொள்கின்றன என்பகற்கு போதிய சான்றுகள் உள்ளன. உதாரணமாக, ‘தர்மம் மூன்று பிரிவுகளை உடையது. யஜ்ஞம், அத்யயனம், தானம் ஆகியவை முதல் பிரிவு. தவம் இரண்டாவது பிரிவு. குருகுலத்தில் வாழ்ந்து, பிரம்மச்சரியத்தைக் கடைப்பிடிக்கின்ற பிரம்மச்சாரி மூன்றாம் பிர்வு. இவர்கள் எல்லோருமே உயர்ந்த மேலுலகங்களை அடைகிறார்கள். இறைவனில் நிலை பெற்று நிற்பவனோ மரணமிலா பெருநிலையை அடைகிறான்’ என்கிறது சாந்தோக்யம்(2:23.1). ‘இறைவனை அடைவது ஒன்றையே நோக்கமாக் கொண்டு துறவிகள் உலகைத் துறந்து செல்கின்றனர்’ என்கிறது பிருஹதாரண்யகம் (4:4.22).எனவே சன்னியாசம் வேதங்கள் ஏற்றுக் கொண்ட நெறியே. சன்னியாசிகள் கர்மங்களிலிருந்து விடுபட்டவர்கள். அவர்களும் இறைவனை அடைகிறார்கள் என்று வேதங்கள் கூறுவதால் கர்மம் இறையனுபூதிக்கு முக்கியமான ஒரு தேவை அல்ல என்பது தெளிவாகிறது.நிகழ்வதும் நிகழ்த்துவதும்நிகழ்வுக்கு நிகரான நிகழ்ச்சியைநிகழ்ச்சிகளின் மூலமாகவேநிகழ்த்துவது அவனே !!(இன்னும் காண்போம்).பிரம்ம ஸூத்ரம் 395:
வேத சம்மதமானதா?:
காலத்தாலும் அழியாத கல்வி செல்வத்திற்குக் கலைமகள்; மனவலிமைக்கு மலைமகள்;
பொருட் செல்வத்திற்கு அலைமகள்; ஆதிசக்தியின் உருவமான முப்பெரும் தேவியரை வணங்கி வாழ்வும் வளமும் பெற்று நலமுடன் வாழ்வோம்.
அனைவருக்கும் இனிய
ஆயுத பூஜை, சரஸ்வதி பூஜை மற்றும் விஜயதசமி பூஜை நல்வாழ்த்துகள்.
______2. சன்னியாச நெறி வேத சம்மதமானதா?_______
ஆசையாறுப்பது , பற்றற்று இருப்பது என்பது..
அனைத்தும் உன்னை ஆசையாவது,
அனைத்தும் உன் பற்றாவது என்ற நிலைபாடே..
ஒதுக்க ? வெறுக்க ? பிடிக்காதது ? போன்ற எதுவும் இல்லாத நிலையாய் இருக்கும்போது !!
ஏதோ ஒன்றில் ஆசை / பற்று என்ற ஒன்றே இல்லாது போகும்,
எல்லாம் ஆசையாக ??
எல்லாம் பற்றாக இருக்க ?? இருக்க
ஆசை / பற்று என்று
சொல்ல !! கட்ட!! நினைக்க !! கூட
ஏதுமில்லா நிலையில் ..
பற்று /ஆசை தானே அற்றுபோகும் ..
அதில் நாம் அறுக்க ஏதுமில்லை ..
இவனுள் அறிவுறுத்தியவன் தயவால் ..
உங்களுக்கான புரிதல் தனித்துவமானது
அதன் படி நீங்கள் அனுபவி பயணியுங்கள் ..
பராமர்ச அதிகரணம்
சன்னியாசம் பற்றிய கருத்து இந்த அதிகரணத்திலும் தொடர்கிறது. முந்தின ஸூத்ர விளக்கத்தில் மீமாம்ஸகார்களின் கருத்து கூறப்பட்டது. சன்னியாச நெறியை மீமாம்ஸகார்கள் ஏற்றுக் கொள்வதில்லை. சொல்லப் போனால், இல்லறம் என்ற ஒன்றைத் தவிர மற்ற படியையே அவர்கள் ஏற்பதில்லை. வைதீக கர்மங்களில் ஈடுபட்டு வாழுமாறுதான் வேதங்கள் மனிதனுக்கு ஆணையிடுகின்றன. வைதீக கர்மங்களுக்கு மனைவி ஒரு முக்கிய அங்கமாக இருக்கிறாள். எனவே திருமணம் செய்து இல்லறத்தில் வாழ்கின்ற வாழ்க்கை ஒன்றுதான் வேத சம்பந்தமானது என்பது அவர்களின் கருத்து.
மீமாம்ஸகர்களின் இந்தக் கருத்தும் அதற்கு ஸ்ரீபாதராயணரின் மறுப்பும் இந்த அதிகரணத்தில் இடம் பெறுகின்றன. இதில் 3 ஸூத்ரங்கள் உள்ளன.
18. சன்னியாசத்தை வேதங்கள் பழிக்கின்றன________
பராமர்சம் ஜைமினிரசோதனா சாபவதிதி ஹி || 3:4.18 ||
பொருள்: ஸ்ரீஜைமினியின் கருத்து என்னவென்றால், சன்னியாசத்தைப் பற்றி வேதங்கள் கருத்து மட்டுமே தெரிவிக்கின்றன; அதைப் பற்றிய கட்டளை எதுவும் வேதங்களில் இல்லை. மேலும், வேதங்கள் சன்னியாசத்தைப் பழிக்கவே செய்கின்றன.
முந்தின ஸூத்ர விளக்கத்தில் கூறப்பட்ட சாந்தோக்ய மந்திரம் (2:23.1) மீண்டும் இங்கே ஆராயப் படுகிறது. அந்த மந்திரம் சன்னியாசிகளைப் பற்றிக் கூறுவதாகக் கண்டோம். அதனை ஸ்ரீஜைமினி மறுக்கிறார். அவரது கருத்தின் படி, அங்கே சன்னியாசம் பற்றி வெறுமனே குறிப்பிடப்பட்டிருக்கிறது. வைதீக கர்மங்களைக் கூறும் போது வேதங்கள் எவ்வாறு, ‘செய்’ என்று கட்டளையிடுகின்றனவோ, அவ்வாறு, ‘சன்னியாச தர்மத்தை மேற்கோள்’ என்று ஆணையிடவில்லை. எனவே அதனைப் பிரமாணமாக ஏற்றுக் கொள்ள இயலாது.
அது மட்டுமின்றி, வேதங்கள் வைதீக கர்மங்கள் செய்யாதவர்களை, அதாவது சன்னியாசிகளை, நேரடியாகப் பழிக்கவும் செய்கிறது. உதாரணமாக தைத்திரீய சம்ஹிதை (1:5.2.5), ‘யாக அக்கினியைத் துறப்பவன் தேவர்களின் ஆற்றலைக் கொன்றவன் ஆகிறான்’ என்கிறது. தைத்திரீய உபநிஷதம் (1:11.1), ‘ஆச்சாரியாருக்கு விருப்பமான செல்வத்தைக் கொடுத்து அவரை மனநிறைவு பெறச் செய்யுங்கள். சந்ததிச் சங்கிலியை வேட்டாதீர்கள்’ என்கிறது. தைத்திரீய பிராம்மணம் (7:13.12), ‘மகன் இல்லாதவன் இந்த உலகை இழந்தவனே’ என்கிறது.
இவ்வாறு வேதங்கள் சன்னியாச தர்மத்தை மறுக்கின்றன, பழிக்கவும் செய்கின்றன.
தெரிவதில் தெரிவிப்பதே தெரிகிறது..
தெரிவது, தெரிவது போல் தெரிவிப்பது தெரிவது இல்லை..
உன்னில் தெரிவிப்பதை உணர !!
அதே தெரிகிறது என்று உணர்வாய்...
உன்னில் தெரிவிப்பதை உணராதவரையில் ??
எல்லாம் வேறாகவே தெரியும்..
(இன்னும் காண்போம்).
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக